Ula Ziarnowska

W epoce średniowiecza religia nie tylko była najważniejszym fundamentem życia

ludzkości, ale także powodem wielu zmian w różnych aspektach. To wszystko doprowadziło do
wielu ciekawych, jak i intrygujących zjawisk kulturowych, głównie w spektrum magii, wiary
oraz nauki.
Opierano na niej każdy aspekt swojego istnienia, a przede wszystkim nadzieje oraz
poczucie bezpieczeństwa. Chrześcijaństwo od momentu stania się legalną, jak i oficjalną religią
państwa doprowadziła do szeregu zmian w życiu ludzkości średniowiecza. Poczynając od
wzrostu liczby wyznawców oraz zwrotu budynków i gruntów kościelnych gminom
chrześcijańskim do kompletnej przemiany klasztorów, jak i zakonów. Odrębne życie społeczne,
jakie narodziło się w smaowystarczalnych klasztorach praktykowało dobrowolne wyrzeczenie
się pewnych dóbr, wartości i aktywności życiowych w celu osiągnięcia świętości. Do minimum
ograniczano dla przykładu kąpiele i troskę o higienę, ponieważ, uchodziło to bowiem za
zniewieściałość bożą. Panująca zasada Ora et labora (łac. módl się i pracuj) sprawiła, że każdy z
mnichów musiał przeznaczyć tyle czasu, ile tylko był w stanie na prace. Wszystkie te
zachowania powstałyby pragnienie o życiu w duchu wiary mogło się urzeczywistnić.
Kościół, ku niezadowoleniu niektórych wierzących, zaczął ingerować w życie polityczne,
chodź niegdyś w ogóle w nie nie ingerował. Z łatwością można było dostrzec, jak zyskuje na
niezliczonej władzy i wzbogaca się. Ogromnie na umocnienie siły kościoła wpłynęli biskupi oraz
ważność, jaką zyskali. Nie obowiązywały ich podatki, otoczeni byli immunitetem, a przede
wszystkim byli ludźmi morału i obrońcami ludu. Zaczęli nawiązywać układy, skupiali się na
funkcjach świeckich, przy czym oddalali się od powinności kościelnych. Ze względu na miejsce,
jakie zdobyli biskupi, katedry zyskały miano wyjątkowych. Nazywane statkami dryfującymi po
niebie, wielkimi duchowymi pomieszczeniami, w których można zaznać boskości oraz kontakty
z drugą stroną. Atmosfera wewnątrz jej przywracała sens jedności, harmonii oraz w niektórych
wypadkach nawet tożsamość osobową. Wciąż narastająca władza kościoła była widziana przez
społeczeństwo i chęć powrotu do pierwotnego, ubogiego kościoła pojawiła się, to dalej
wyznawcy wiernie trzymali religi. Każda zewnętrzna forma religii, wyzwanie czegokolwiek
poza obrębami kościołów było nieakceptowalne i poganianie. Do życia wkroczyły nawet
narzucone święta, których celem było oddanie poczucia wolności. Najlepszym przykładem jest
ówczesny karnawał, którego celem było nieograniczone grzeszenie i oddanie upustu emocjom, z
którego korzystali nawet mnisi.
Podsumowując w późniejszym okresie, religia stała się zjawiskiem masowym,
występującym w każdym aspekcie życia społecznego, regulowała jego rytm. Kościoły, dwory
stawały się miejscem spotkań ludzi. Głównym tematem rozmów, odniesieniem, jak i
podporządkowaniem.