მარიამ ვაშაყმაძე

კაზუსის ფაბულიდან ვიგებთ რომ გიორგი იყო ხორცპროდუქტების

სადისტრიბუციო კომპანიის დირექტორი. ამ კომპანიას ერთ-ერთი მიმწოდებელი
კომპანიისგან მიღებული ჰქონდა 100 000 ლარის ოდენობის საქონელი რომელიც
გიორგის კომპანიას მომავალში უნდა გადაეხადა გადახდის ვადა კი
განსაზღრული იყო თვის ბოლო რიცხვისთვის. გიორგის კომპანიას სამწუხაროდ
პრობლემები შეექმნა ფინანსური კუთხით და იგი მიხვდა რომ ამ ფინანსურ
ვალდებულებას ასეთ მდგომარეობაში ვერ გადაიხდიდა შესაბამისად მან
მოიფიქრა შემდეგი რამ რომ კომპანიის ბალანსზე არსებული ავტომანქანები
ფიქციური გარიგების საფუძველზე სხვა კომპანიისთვის გაეფორმებინა და ამით
იგი ეცადა რომ ამ ფინანსური ვალდებულებისთვის თავი აეცილებინა მართლაც
მოხდა ასე და მან კომპანიის ბალანსზე არსებული მანქანები ფიქციურად
გააფორმა სხვა კომპანიის სახელზე და ეცადა რომ ამ ფინანსური
ვალდებულებისთვის თავი აერიდებინა რაც წარმოიქმნებოდა მას შემდეგ რაც
გადახდის თარიღი დადგებოდა. კაზუსში კარგად ჩანს ის ფაქტი რომ ჯერ არ
დამდგარა გადახდის თარიღი მაგრამ აქ ვხვდებით სულ სხვა სახის დანაშაულს
რომელიც მდგომარეობს შემდეგში რომ გიორგიმ კომპანიის ბალანსზე არსებული
ავტომობილები ფიქციურად გაყიდა რათა თავი აერიდებინა ამ ფინანსური
ვალდებულებისაგან. მიუხედავად იმისა რომ არაა ჯერ გადახდის ვალდებულება
დამდგარი მაინც არ აქვს უფლება გიორგის რომ გაყიდოს კომპანიის ბალანსზე
არსებული მანქანები რადგან მისი გაკოტრების და კომპანიის გაკოტრების
შემთხვევაში ეს არის მოთხოვნის უზრუნველყოფის საშუალება ერთ-ერთი
შესაბამისად არ შეიძლებოდა ამ მანქანების გაყიდვა. საქმე გვაქვს ისეთ
დანაშაულთან რაც ითვალისწინებს სსკ-205 მუხლს რომლის მიხედვითაც
აკრძალულია გადახდისუუნარობისას იმ ქონების განკარგვა რომელიც
გაკოტრების შემთხვევაში შეიძლებოდა რომ მოქცეულიყო მოთხოვნის
უზრუნველყოფის ქვეშ. შესაბამისად სსკ. 205 მუხლი იმიტომ არის რომ გიორგიმ
თვალთმაქცურად გაყიდა ის ქონება რომელიც შესაძლო იყო რომ მოქცეულიყო
ვალდებულების მოთხოვნის უზრუნველყოფის ქვეშ. მართალია ჯერ არ დამდგარა
ის რომ გიორგის გადაეხადა ხორცპროდუქტების მომწოდებელი კომპანიისთვის
საზღაური მაგრამ ის ფაქტი რომ მან გაყიდა ის ნივთები რაც შესაძლო მისი
გაკოტრების დროს მოთხოვნის უზრუნველყოფის ქვეშ მოექცეოდა არ შეიძლება
არ ითქვას რომ ეს დანაშაული არ არის.
კაზუსის მიხედვით იმისათვის რომ გიორგის მეტი სარგებელი მიეღო ამ
ხორცპროდუქტებისგან იგი ანგარებით ანუ მეტი მოგების მიღების მიზნით
როგორც კაზუსში წერია ბუნებრივად აბევრებდა იგი წონაში სხვადასხვა
მინარევებით ამ ხორცპროდუქტებს შედეგად ხორცპროდუქტებს ამ მინარევებით
რომ აამდიდრებდა ანგარების მოტივით წონას უბევრებდა ამ ხორცპროდუქტებს
და მომხმარებელს სთავაზობდა იმაზე ნაკლებად ხარისხიან პროდუქტს ვიდრე ეს
მათთვის იყო ცნობილი. რაღათქმაუნდა ეს დანაშაულია იმიტომ რომ მეტი
მოგების და სარგებელის მიღების მიზნით ხორცპროდუქტებს წონაში ზრდის
ადამიანი კლიენტს სთავაზობს შედარებით ნაკლებ ხარისხიან პროდუქტს ვიდრე
ეს გათვალისწინებულია და საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსით ეს
ქმედება დასჯადია შესაბამისად ეს არის ფალსიფიკაცია რომელსაც
ითვალისწინებს საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 197 მუხლი. სსკ-
197 მუხლი იმიტომ არის რომ გიორგი მინარევების შერევით წონას მატებდა ამ
ხორცპროდუქტებს და ამის შემდეგ ამ ხორცპროდუქტებს ბევრად დაბალ
ხარისხში ასაღებდა ანუ შედარებით დაბალ ხარისხიან პროდუქციას ასაღებდა
ვიდრე ეს რეალურად იყო ცნობილი და ზუსტად ამას გვეუბნება საქართველოს
სისხლის სამართლის კოდექსი 197 მუხლით რომ ეს არის დანაშაული
ფალსიფიკაციის მუხლით.
კაზუსის ფაბულიდან ვიგებთ რომ გიორგი იყო ხორცპროდუქტების
სადისტრიბუციო კომპანიის დირექტორი. ამ კომპანიას ერთ-ერთი მიმწოდებელი
კომპანიისგან მიღებული ჰქონდა 100 000 ლარის ოდენობის საქონელი რომელიც
გიორგის კომპანიას მომავალში უნდა გადაეხადა გადახდის ვადა კი
განსაზღრული იყო თვის ბოლო რიცხვისთვის. გიორგის კომპანიას სამწუხაროდ
პრობლემები შეექმნა ფინანსური კუთხით და იგი მიხვდა რომ ამ ფინანსურ
ვალდებულებას ასეთ მდგომარეობაში ვერ გადაიხდიდა შესაბამისად მან
მოიფიქრა შემდეგი რამ რომ კომპანიის ბალანსზე არსებული ავტომანქანები
ფიქციური გარიგების საფუძველზე სხვა კომპანიისთვის გაეფორმებინა და ამით
იგი ეცადა რომ ამ ფინანსური ვალდებულებისთვის თავი აეცილებინა მართლაც
მოხდა ასე და მან კომპანიის ბალანსზე არსებული მანქანები ფიქციურად
გააფორმა სხვა კომპანიის სახელზე და ეცადა რომ ამ ფინანსური
ვალდებულებისთვის თავი აერიდებინა რაც წარმოიქმნებოდა მას შემდეგ რაც
გადახდის თარიღი დადგებოდა. კაზუსში კარგად ჩანს ის ფაქტი რომ ჯერ არ
დამდგარა გადახდის თარიღი მაგრამ აქ ვხვდებით სულ სხვა სახის დანაშაულს
რომელიც მდგომარეობს შემდეგში რომ გიორგიმ კომპანიის ბალანსზე არსებული
ავტომობილები ფიქციურად გაყიდა რათა თავი აერიდებინა ამ ფინანსური
ვალდებულებისაგან. მიუხედავად იმისა რომ არაა ჯერ გადახდის ვალდებულება
დამდგარი მაინც არ აქვს უფლება გიორგის რომ გაყიდოს კომპანიის ბალანსზე
არსებული მანქანები რადგან მისი გაკოტრების და კომპანიის გაკოტრების
შემთხვევაში ეს არის მოთხოვნის უზრუნველყოფის საშუალება ერთ-ერთი
შესაბამისად არ შეიძლებოდა ამ მანქანების გაყიდვა. საქმე გვაქვს ისეთ
დანაშაულთან რაც ითვალისწინებს სსკ-205 მუხლს რომლის მიხედვითაც
აკრძალულია გადახდისუუნარობისას იმ ქონების განკარგვა რომელიც
გაკოტრების შემთხვევაში შეიძლებოდა რომ მოქცეულიყო მოთხოვნის
უზრუნველყოფის ქვეშ. შესაბამისად სსკ. 205 მუხლი იმიტომ არის რომ გიორგიმ
თვალთმაქცურად გაყიდა ის ქონება რომელიც შესაძლო იყო რომ მოქცეულიყო
ვალდებულების მოთხოვნის უზრუნველყოფის ქვეშ. მართალია ჯერ არ დამდგარა
ის რომ გიორგის გადაეხადა ხორცპროდუქტების მომწოდებელი კომპანიისთვის
საზღაური მაგრამ ის ფაქტი რომ მან გაყიდა ის ნივთები რაც შესაძლო მისი
გაკოტრების დროს მოთხოვნის უზრუნველყოფის ქვეშ მოექცეოდა არ შეიძლება
არ ითქვას რომ ეს დანაშაული არ არის.
კაზუსის მიხედვით იმისათვის რომ გიორგის მეტი სარგებელი მიეღო ამ
ხორცპროდუქტებისგან იგი ანგარებით ანუ მეტი მოგების მიღების მიზნით
როგორც კაზუსში წერია ბუნებრივად აბევრებდა იგი წონაში სხვადასხვა
მინარევებით ამ ხორცპროდუქტებს შედეგად ხორცპროდუქტებს ამ მინარევებით
რომ აამდიდრებდა ანგარების მოტივით წონას უბევრებდა ამ ხორცპროდუქტებს
და მომხმარებელს სთავაზობდა იმაზე ნაკლებად ხარისხიან პროდუქტს ვიდრე ეს
მათთვის იყო ცნობილი. რაღათქმაუნდა ეს დანაშაულია იმიტომ რომ მეტი
მოგების და სარგებელის მიღების მიზნით ხორცპროდუქტებს წონაში ზრდის
ადამიანი კლიენტს სთავაზობს შედარებით ნაკლებ ხარისხიან პროდუქტს ვიდრე
ეს გათვალისწინებულია და საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსით ეს
ქმედება დასჯადია შესაბამისად ეს არის ფალსიფიკაცია რომელსაც
ითვალისწინებს საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 197 მუხლი. სსკ-
197 მუხლი იმიტომ არის რომ გიორგი მინარევების შერევით წონას მატებდა ამ
ხორცპროდუქტებს და ამის შემდეგ ამ ხორცპროდუქტებს ბევრად დაბალ
ხარისხში ასაღებდა ანუ შედარებით დაბალ ხარისხიან პროდუქციას ასაღებდა
ვიდრე ეს რეალურად იყო ცნობილი და ზუსტად ამას გვეუბნება საქართველოს
სისხლის სამართლის კოდექსი 197 მუხლით რომ ეს არის დანაშაული
ფალსიფიკაციის მუხლით.
კაზუსის ფაბულიდან ვიგებთ რომ გიორგი იყო ხორცპროდუქტების
სადისტრიბუციო კომპანიის დირექტორი. ამ კომპანიას ერთ-ერთი მიმწოდებელი
კომპანიისგან მიღებული ჰქონდა 100 000 ლარის ოდენობის საქონელი რომელიც
გიორგის კომპანიას მომავალში უნდა გადაეხადა გადახდის ვადა კი
განსაზღრული იყო თვის ბოლო რიცხვისთვის. გიორგის კომპანიას სამწუხაროდ
პრობლემები შეექმნა ფინანსური კუთხით და იგი მიხვდა რომ ამ ფინანსურ
ვალდებულებას ასეთ მდგომარეობაში ვერ გადაიხდიდა შესაბამისად მან
მოიფიქრა შემდეგი რამ რომ კომპანიის ბალანსზე არსებული ავტომანქანები
ფიქციური გარიგების საფუძველზე სხვა კომპანიისთვის გაეფორმებინა და ამით
იგი ეცადა რომ ამ ფინანსური ვალდებულებისთვის თავი აეცილებინა მართლაც
მოხდა ასე და მან კომპანიის ბალანსზე არსებული მანქანები ფიქციურად
გააფორმა სხვა კომპანიის სახელზე და ეცადა რომ ამ ფინანსური
ვალდებულებისთვის თავი აერიდებინა რაც წარმოიქმნებოდა მას შემდეგ რაც
გადახდის თარიღი დადგებოდა. კაზუსში კარგად ჩანს ის ფაქტი რომ ჯერ არ
დამდგარა გადახდის თარიღი მაგრამ აქ ვხვდებით სულ სხვა სახის დანაშაულს
რომელიც მდგომარეობს შემდეგში რომ გიორგიმ კომპანიის ბალანსზე არსებული
ავტომობილები ფიქციურად გაყიდა რათა თავი აერიდებინა ამ ფინანსური
ვალდებულებისაგან. მიუხედავად იმისა რომ არაა ჯერ გადახდის ვალდებულება
დამდგარი მაინც არ აქვს უფლება გიორგის რომ გაყიდოს კომპანიის ბალანსზე
არსებული მანქანები რადგან მისი გაკოტრების და კომპანიის გაკოტრების
შემთხვევაში ეს არის მოთხოვნის უზრუნველყოფის საშუალება ერთ-ერთი
შესაბამისად არ შეიძლებოდა ამ მანქანების გაყიდვა. საქმე გვაქვს ისეთ
დანაშაულთან რაც ითვალისწინებს სსკ-205 მუხლს რომლის მიხედვითაც
აკრძალულია გადახდისუუნარობისას იმ ქონების განკარგვა რომელიც
გაკოტრების შემთხვევაში შეიძლებოდა რომ მოქცეულიყო მოთხოვნის
უზრუნველყოფის ქვეშ. შესაბამისად სსკ. 205 მუხლი იმიტომ არის რომ გიორგიმ
თვალთმაქცურად გაყიდა ის ქონება რომელიც შესაძლო იყო რომ მოქცეულიყო
ვალდებულების მოთხოვნის უზრუნველყოფის ქვეშ. მართალია ჯერ არ დამდგარა
ის რომ გიორგის გადაეხადა ხორცპროდუქტების მომწოდებელი კომპანიისთვის
საზღაური მაგრამ ის ფაქტი რომ მან გაყიდა ის ნივთები რაც შესაძლო მისი
გაკოტრების დროს მოთხოვნის უზრუნველყოფის ქვეშ მოექცეოდა არ შეიძლება
არ ითქვას რომ ეს დანაშაული არ არის.
კაზუსის მიხედვით იმისათვის რომ გიორგის მეტი სარგებელი მიეღო ამ
ხორცპროდუქტებისგან იგი ანგარებით ანუ მეტი მოგების მიღების მიზნით
როგორც კაზუსში წერია ბუნებრივად აბევრებდა იგი წონაში სხვადასხვა
მინარევებით ამ ხორცპროდუქტებს შედეგად ხორცპროდუქტებს ამ მინარევებით
რომ აამდიდრებდა ანგარების მოტივით წონას უბევრებდა ამ ხორცპროდუქტებს
და მომხმარებელს სთავაზობდა იმაზე ნაკლებად ხარისხიან პროდუქტს ვიდრე ეს
მათთვის იყო ცნობილი. რაღათქმაუნდა ეს დანაშაულია იმიტომ რომ მეტი
მოგების და სარგებელის მიღების მიზნით ხორცპროდუქტებს წონაში ზრდის
ადამიანი კლიენტს სთავაზობს შედარებით ნაკლებ ხარისხიან პროდუქტს ვიდრე
ეს გათვალისწინებულია და საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსით ეს
ქმედება დასჯადია შესაბამისად ეს არის ფალსიფიკაცია რომელსაც
ითვალისწინებს საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 197 მუხლი. სსკ-
197 მუხლი იმიტომ არის რომ გიორგი მინარევების შერევით წონას მატებდა ამ
ხორცპროდუქტებს და ამის შემდეგ ამ ხორცპროდუქტებს ბევრად დაბალ
ხარისხში ასაღებდა ანუ შედარებით დაბალ ხარისხიან პროდუქციას ასაღებდა
ვიდრე ეს რეალურად იყო ცნობილი და ზუსტად ამას გვეუბნება საქართველოს
სისხლის სამართლის კოდექსი 197 მუხლით რომ ეს არის დანაშაული
ფალსიფიკაციის მუხლით.