18-ΤΩΒΙΤ ΜΕ ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ι.κολιΤΣΑΡΑ ΚΑΙ Π.τρεμΠΕΛΑ

ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΒΙΤ
1/ 50
Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης
Αρχαίο Κείμενο Ερμηνεία Ι.Κολιτσάρα Ερμηνεία Π.Τρεμπέλα

1,1 Βίβλος λόγων Τωβίτ, τοῦ Τωβιήλ, Βιβλίον περιέχον τὴν ἱστορίαν τοῦ Τωβίτ, υἱοῦ Τὸ βιβλίον αὐτὸ περιέχει τὴν ἱστορίαν τοῦ Τωβίτ, υἱοῦ
τοῦ Ἀνανιήλ, τοῦ Ἀδουήλ, τοῦ τοῦ Τωβιήλ, υἱοὶ τοῦ Ἀνανιήλ, υἱοῦ τοῦ Ἀδουήλ, τοῦ Τωβιήλ, ὁ ὁποῖος ἦτο ἀπόγονος τοῦ Ἀνανιήλ, τοῦ
Γαβαήλ, ἐκ τοῦ σπέρματος Ἀσιήλ, ἐκ υἱοῦ τοῦ Γαβαήλ, ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἀσιὴλ καὶ υἱοῦ τοῦ Ἀδουήλ, ποὺ ἦτο ἀπόγονος τοῦ Γαβαὴλ καὶ
τῆς φυλῆς Νεφθαλίμ, ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Νεφθαλίμ. ἀνῆκεν εἰς τὴν οἰκογένειαν Ἀσιὴλ τῆς φυλῆς
Νεφθαλίμ.
1,2 ὃς ᾐχμαλωτεύθη ἐν ἡμέραις 2 Αὐτὸς ᾐχμαλωτίσθη κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ 2 Ὁ Τωβὶτ συνελήφθη αἰχμάλωτος κατὰ τὴν ἐποχὴν
Ἐνεμεσσάρου τοῦ βασιλέως Ἐνεμεσσάρου, βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων. τοῦ βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων Ἐνεμεσσάρου καὶ
Ἀσσυρίων ἐκ Θίσβης, ἥ ἐστιν ἐκ Κατήγετο ἀπὸ τὴν πόλιν Θίσβην, ἡ ὁποία ὠδηγήθη μακριὰ ἀπὸ τὴν πατρίδα του Θίσβην, ἡ
δεξιῶν Κυδίως τῆς Νεφθαλὶ ἐν τῇ εὑρίσκεται δεξιὰ τῆς Κάδης, τῆς φυλῆς τοῦ ὁποία εὑρίσκεται εἰς τὴν Γαλιλαίαν, δεξιὰ τῆς Κυδίως
Γαλιλαίᾳ ὑπεράνω Ἀσήρ. -Ἐγὼ Τωβὶτ Νεφθαλὶμ εἰς τὴν Γαλιλαίαν ἐπάνω ἀπὸ τὴν (ἢ Κάδης) τῆς φυλῆς Νεφθαλὶμ καὶ ἐπάνω ἀπὸ τὴν
ὁδοῖς ἀληθείας ἐπορευόμην καὶ Ἀσήρ.- Ἐγὼ ὁ Τωβὶτ ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς Ἀσήρ. Ἐγὼ ὁ Τωβίτ, ποὺ διηγοῦμαι τὴν ἱστορίαν
δικαιοσύνης πάσας τὰς ἡμέρας τῆς μου ἐπορευόμην τοῦ Κυρίου τὰς ὁδοὺς τῆς αὐτήν, ἐζοῦσα συμφώνως πρὸς τοὺς θείους νόμους
ζωῆς μου ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης. τῆς ἀληθείας καὶ δικαιοσύνης ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς
ζωῆς μου.
1,3 καὶ ἐλεημοσύνας παλλὰς ἐποίησα 3 Ἐκανα πολλὰς ἐλεημοσύνας εἰς τοὺς 3 Εἶχα δὲ κάμει πολλὰς ἐλεημοσύνας πρὸς τοὺς
τοῖς ἀδελφοῖς μου καὶ τῷ ἔθνει, τοῖς ὁμογενεῖς μου καὶ εἰς ὅλον τὸ ἔθνος μου, ποὺ ἀδελφούς μου καὶ τοὺς συμπατριώτας μου, οἱ ὁποῖοι
προπορευθεῖσι μετ' ἐμοῦ εἰς χώραν εἶχαν ὁδηγηθῆ μαζῆ μου αἰχμάλωτοι εἰς τὴν εἶχαν ὁδηγηθῆ καὶ πρὶν ἀπὸ ἐμὲ καὶ μαζί μου
Ἀσσυρίων εἰς Νινευῆ. χώραν τῶν Ἀσσυρίων εἰς τὴν πρωτεύουσάν αἰχμάλωτοι εἰς τὴν Νινευῆ, τὴν πρωτεύουσαν τῆς
των, τὴν Νινευῆ. χώρας τῶν Ἀσσυρίων.
1,4 Καὶ ὅτε ἤμην ἐν τῇ χώρᾳ μου ἐν τῇ 4 Ὅταν νεώτερος ἀκόμη εὑρισκόμην εἰς τὴν 4 Ὅταν ἤμουν νεώτερος καὶ εὐρισκόμουν εἰς τὴν
γῇ Ἰσραὴλ νεωτέρου μου ὄντος, πᾶσα χώραν μου, εἰς τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ, ὅλη ἡ φυλὴ Πατρίδα μου, εἰς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ, ὅλη ἡ φυλὴ
φυλὴ τοῦ Νεφθαλὶμ τοῦ πατρός μου τοῦ Νεφθαλίμ, φυλὴ τοῦ πατρός μου, εἶχεν τοῦ προγόνου μου Νεφθαλὶμ ἀπεσπάσθη ἀπὸ τὸν
ἀπέστη ἀπὸ τοῦ οἴκου Ἱεροσολύμων, ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὸν ναὸν καὶ ἀπὸ τὴν πόλιν οἶκον Δαβὶδ καὶ τὸν Ναὸν τῆς Ἱερουσαλήμ, ἡ ὁποία
τῆς ἐκλεγείσης ἀπὸ πασῶν τῶν τῶν Ἱεροσολύμων, ἡ ὁποία αὐτὴ μόνη εἶχεν εἶχεν ἐκλεγῆ ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραὴλ διὰ να
φυλῶν Ἰσραὴλ εἰς τὸ θυσιάζειν ἐκλεγῆ ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ, διὰ νὰ προσφέρουν ἐκεῖ τὰς θυσίας των πρὸς τὸν Θεὸν ὅλαι
2/ 50
πάσας τὰς φυλάς· καὶ ἡγιάσθη ὁ ναὸς προσφέρουν ἐκεῖ θυσίας ὅλαι αἱ φυλαί. Ἐκεῖ αἱ φυλαὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν. Εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν
τῆς κατασκηνώσεως τοῦ Ὑψίστου καὶ εἶχεν ἁγιασθῆ καὶ καθιερωθῆ ὁ ναός, ὅπου ἐξεχωρίσθη εἰδικὸς ἱερὸς τόπος ὡς κατοικία τοῦ

ᾠκοδομήθη εἰς πάσας τὰς γενεὰς τοῦ κατεσκήνωσεν ὁ Ὕψιστος· καὶ εἶχεν Ὑψίστου Θεοῦ καὶ ἐκτίσθη Ναὸς διὰ τὴν λατρείαν Του
αἰῶνος. οἰκοδομηθῇ, διὰ νὰ χρησιμεύσῃ ὡς ναός του εἰς εἰς ὅλας τὰς γενεᾶς αἰωνίως.
ὅλους τοὺς αἰῶνας.
1,5 Καὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ αἱ 5 Ὅλαι ὅμως αἱ φυλαί, ποὺ εἶχαν ἀποστατήσει 5 Ὅλαι δὲ αἱ φυλαί, ποὺ ἀπεσπάσθησαν καὶ
συναποστᾶσαι ἔθυον τῇ Βάαλ τῇ πλέον ἀπὸ τὸν Θεόν, προσέφεραν θυσίας εἰς ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὴν λατρείαν τοῦ ἀληθινοῦ
δαμάλει καὶ ὁ οἶκος Νεφθαλὶμ τοῦ τὸν Βάαλ εἰς τὸ ἄγαλμα τῆς δαμάλεως. Μεταξὺ Θεοῦ εἰς τὸν Ναόν Του εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, μαζὶ μὲ τὴν
πατρός μου. δὲ αὐτῶν τῶν φυλῶν, ποὺ ἀπεστάτησαν, ἦτο φυλὴν τοῦ προγόνου μου Νεφθαλίμ, ἐπρόσφεραν
καὶ ἡ φυλὴ Νεφθαλίμ, τοῦ πατρός μου. πλέον τὰς θυσίας των εἰς ἕνα μοσχάρι, ποὺ ἦτο
σύμβολον τοῦ θεοῦ Βάαλ.
1,6 Κἀγὼ μόνος ἐπορευόμην 6 Ἐγὼ μόνος ἐπήγαινα εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα 6 Ἐγὼ ὅμως διεχώρισα τὴν θέσιν μου ἀπὸ τοὺς
πλεονάκις εἰς Ἱεροσόλυμα ἐν ταῖς πολλὲς φορὲς κατὰ τὰς ἑορτάς, ὅπως εἶναι ἄλλους. Ἐπήγαινα μόνος πολλὰς φορὰς εἰς τὰ
ἑορταῖς, καθὼς γέγραπται παντὶ τῷ γραμμένον εἰς τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως, Ἱεροσόλυμα κατὰ τὰς τρεῖς ἑορτάς, τοῦ Πάσχα, τῆς
Ἰσραὴλ ἐν προστάγματι αἰωνίῳ, τὰς αἰώνιον πρόσταγμα δι' ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας. ΙΙεντηκοστῆς καὶ τῆς Σκηνοπηγίας, ὅπως εἶναι
ἀπαρχὰς καὶ τὰς δεκάτας τῶν Ἐπήγαινα ἐκεῖ καὶ ἔφερα μαζῆ μου τὰ γραμμένον εἰς τὸν Νόμον τοῦ Κυρίου ὡς αἰωνία
γεννημάτων καὶ τὰς πρωτοκουρίας πρωτογεννήματα, τὰ δέκατα ἀπὸ τὰ προϊόντα ἐντολὴ διὰ κάθε Ἰσραηλίτην. Ἔφερα μάλιστα μαζί μου
ἔχων· μου καὶ τὰ πρῶτα ποκάρια ἀπὸ τὸ κούρευμα κάθε φορὰν καὶ τὰς προσφοράς μου, τὰ πρῶτα δηλαδὴ
τῶν προβάτων μου. γενήματά μου, τὰς δεκάτας ἀπὸ τὰ προϊόντα τῶν
ἀγρῶν μου καὶ τὸ πρῶτο μαλλὶ ἀπὸ τὸ κούρεμα τῶν
προβάτων μου.
1,7 καὶ ἐδίδουν αὐτὰς τοῖς ἱερεῦσι τοῖς 7 Τὰ ἔδιδα εἰς τοὺς ἱερεῖς, τοὺς ἀπογόνους τοῦ 7 Καὶ τὰ ἐπρόσφερα ὅλα αὐτὰ εἰς τοὺς ἱερεῖς, τοὺς
υἱοῖς Ἀαρὼν πρὸς τὸ θυσιαστήριον Ἀαρών, διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία εἰς τὸ ἀπογόνους τοῦ Ἀαρών, διὰ τὸ θυσιαστήριον, ὅπου
πάντων τῶν γεννημάτων. Τὴν θυσιαστήριον, ὅπου προσεφέροντο αἱ θυσίαι προσεφέροντο ὅλα τὰ προϊόντα. Τὴν πρώτην δεκάτην
δεκάτην ἐδίδουν τοῖς υἱοῖς Λευὶ τοῖς ὅλων τῶν προϊόντων. Καὶ τὴν μὲν πρώτην ἀπὸ τὰ ἀγαθά μου τὴν ἐπρόσφερα εἰς τοὺς Λευΐτας,
θεραπεύουσιν εἰς Ἱερουσαλήμ, καὶ δεκάτην ἀπὸ τὰ προϊόντα μου παρέδιδα εἰς ποὺ διακονοῦσαν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Τὴν δευτέραν
τὴν δευτέραν δεκάτην τοὺς Λευίτας, οἱ ὁποῖοι ὑπηρετοῦσαν εἰς τὸν δεκάτην τῶν ἀγαθῶν μου τὴν ἐπωλοῦσα, τὰ δὲ
ἀπεπρατιζόμην καὶ ἐπορευόμην καὶ ναὸν τῆς Ἱερουσαλήμ. Τὴν δευτέραν δεκάτην χρήματα ποὺ ἔπαιρνα, ἐπήγαινα καὶ τὰ διέθετα εἰς τὰ
ἐδαπάνων αὐτὰ ἐν Ἱεροσολύμοις καθ' ἐπωλοῦσα καὶ ἐπορευόμουν ἀνὰ τὴν Ἱεροσόλυμα κάθε χρόνον διὰ τὰς ἀνάγκας τοῦ Ναοῦ.
ἕκαστον ἐνιαυτόν. Ἱερουσαλὴμ καὶ διέθετα τὸ ἀντίτιμον αὐτῆς διὰ
3/ 50
τοὺς πτωχούς, σύμφωνα μὲ τὸν νόμον τοῦ
Θεοῦ.

1,8 Καὶ τὴν τρίτην ἐδίδουν οἷς 8 Ἀλλὰ καὶ τρίτην δεκάτην ἔδιδα εἰς ἐκείνους 8 Μίαν ἄλλην, τρίτην δεκάτην τῶν ἀγαθῶν μου, τὴν
καθήκει, καθὼς ἐνετείλατο Δεββώρα ποὺ ἔπρεπε, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τῆς ἐπρόσφερα εἰς αὐτοὺς ποὺ ἔπρεπεν, εἰς ὅσους δηλαδὴ
ἡ μήτηρ τοῦ πατρός μου, διότι Δεββώρας, τῆς μητρὸς τοῦ πατρός μου. εἶχαν ἀνάγκην, τοὺς ὀρφανοὺς καὶ τοὺς πτωχούς,
ὀρφανὸς κατελείφθην ὑπὸ τοῦ Εὑρισκόμην δὲ ἐγὼ ὑπὸ τὴν καθοδήγησίν της, ὅπως μοῦ παρήγγειλεν ἡ γιαγιά μου Δεββώρα, ποὺ
πατρός μου. διότι ἔμεινα ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα. ἦτο μητέρα τοῦ πατέρα μου. Μοῦ ἔδωσε δὲ αὐτὴ τὴν
παραγγελίαν αὐτήν, διότι καὶ ἐγὼ ἤμουν ὀρφανὸς ἀπὸ
πατέρα καὶ ἤξευρα ἀπὸ πόνον καὶ μὲ ἐπροστάτευσε
τότε ἡ γιαγιά μου.
1,9 Καὶ ὅτε ἐγενόμην ἀνήρ, ἔλαβον 9 Ὅταν ἔγινα ἀνήρ, ἐπῆρα ὡς σύζυγον τὴν 9 Ὅταν δὲ ἔφθασα εἰς τὴν ἀνδρικὴν ἡλικίαν, ἐπῆρα ὡς
Ἄνναν γυναῖκα ἐκ τοῦ σπέρματος τῆς Ἄννα, ἡ ὁποία κατήγετο ἀπὸ τὴν φυλήν μας. σύζυγόν μου τὴν Ἄνναν, μίαν γυναῖκα ποὺ κατήγετο
πατριᾶς ἡμῶν καὶ ἐγέννησα ἐξ αὐτῆς Ἐγέννησα δὲ ἐξ αὐτῆς τὸν Τωβίαν. ἀπὸ τὴν πατριαρχικήν μας οἰκογένειαν, καὶ ἀπέκτησα
Τωβίαν. μὲ αὐτὴν τὸν Τωβίαν.
1,10 Καὶ ὅτε ᾐχμαλωτίσθημεν εἰς 10 Ὅταν ᾐχμαλωτίσθημεν καὶ ὠδηγήθημεν 10 Ὅταν δὲ μᾶς ἔσυραν αἰχμαλώτους εἰς τὴν Νινευῆ,
Νινευῆ, πάντες οἱ ἀδελφοί μου καὶ οἱ δοῦλοι εἰς τὴν Νινευῆ, ὅλοι οἱ συγγενεῖς μου ὅλοι οἱ ἀδελφοί μου καὶ οἱ ἄλλοι συγγενεῖς μου, ποὺ
ἐκ τοῦ γένους μου ἤσθιον ἐκ τῶν καὶ οἱ ἄλλοι τῆς αὐτῆς φυλῆς ἔτρωγαν ἀπὸ τὰς ἦσαν αἰχμάλωτοι μαζί μου, ἔτρωγαν ἀπὸ τὰς τροφὰς
ἄρτων τῶν ἐθνῶν· τροφὰς τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν. τῶν εἰδωλολατρῶν.
1,11 ἐγὼ δὲ συνετήρησα τὴν ψυχήν 11 Ἐγὼ ὅμως συνεκράτησα τὸν ἑαυτόν μου, 11 Ἐγὼ ὅμως ἐπρόσεχα, συνεκράτησα τὸν ἑαυτόν μου
μου μὴ φαγεῖν, ὥστε νὰ μὴ φάγω ἀπὸ αὐτάς, καὶ δὲν ἔτρωγα ἀπὸ αὐτὰς τὰς τροφάς.
1,12 καθότι ἐμεμνήμην τοῦ Θεοῦ ἐν 12 διότι εἶχα πάντοτε εἰς τὴν μνήμην μου, μὲ 12 Δὲν ἔτρωγα, διότι εἶχα διαρκῶς εἰς τὴν μνήμην μου
ὅλῃ τῇ ψυχῇ μου. ὅλην μου τὴν ψυχήν, τὸν Θεόν μου. τὸν Θεὸν καὶ τὰς ἐντολάς Του, ποὺ ἀπηγόρευαν αὐτὰς
τὰς τροφάς. Ἐφήρμοζα τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ μὲ ὅλην
τὴν δύναμιν τῆς ψυχῆς μου.
1,13 Καὶ ἔδωκεν ὁ Ὕψιστος χάριν καὶ 13 Διὰ τοῦτο ὁ Ὕψιστος ηὐδόκησεν, ὥστε νὰ 13 Καὶ ὁ Ὕψιστος Κύριος ἐπηρέασεν ὑπὲρ ἐμοῦ τὸν
μορφὴν ἐνώπιον Ἐνεμεσσάρου, καὶ εὕρω καὶ νὰ ἔχω χάριν καὶ εὐμένειαν ἐνώπιον ἄρχοντα τῆς Νινευῆ Ἐνεμέσσαρον, ὥστε νὰ μὲ
ἤμην αὐτοῦ ἀγοραστής· τοῦ Ἐνεμεσσάρου. Ἔγινα προμηθευτὴς τῆς ἐκτιμήσῃ, νὰ μὲ θεωρῇ ἰδικόν του ἄνθρωπον καὶ νὰ
βασιλικῆς αὐλῆς. μοῦ ἀναθέσῃ νὰ ἀγοράζω ἐγὼ ὅ,τι ἐχρειάζετο αὐτὸς
καὶ τὸ ἀνάκτορόν του.
1,14 καὶ ἐπορευόμην εἰς τὴν Μηδίαν 14 Μετέβην δὲ κάποτε εἰς τὴν Μηδίαν καὶ 14 Ἐπήγαινα λοιπὸν δι’ ἀγορὰς καὶ εἰς τὴν Μηδίαν.
4/ 50
καὶ παρεθέμην Γαβαήλῳ τῷ ἀδελφῷ κατέθεσα εἰς τὸν Γαβαῆλον, τὸν συγγενῆ τοῦ Κάποτε δέ, ποὺ ἤμουν εἰς τοὺς Ράγους τῆς Μηδίας,

Γαβρία ἐν Ράγοις τῆς Μηδίας Γαβρία, ὁ ὁποῖος ἔμενεν εἰς Ράγους τῆς Μηδίας, ἄφησα πρὸς φύλαξιν εἰς τὸν Γαβαῆλον, τὸν ἀδελφὸν
ἀργυρίου τάλαντα δέκα. δέκα ἀργυρᾶ τάλαντα. τοῦ Γαβρία ποὺ ἔμενεν ἐκεῖ, δέκα ἀσημένια τάλαντα.
1,15 Καὶ ὅτε ἀπέθανεν Ἐνεμεσσάρ, 15 Ὅταν ἀπέθανεν ὁ Ἐνεμεσσάρ, ἔγινεν ἀντ' 15 Ὅταν ὅμως ἀπέθανεν ὁ Ἐνεμεσσὰρ καὶ τὸν
ἐβασίλευσε Σενναχηρὶμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ αὐτοῦ βασιλεὺς ὁ υἱός του ὁ Σενναχηρίμ. Ἡ διεδέχθη εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ὁ υἱὸς τοῦ
ἀντ' αὐτοῦ, καὶ αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ στάσις του ὅμως ἀπέναντι τῶν Ἰσραηλιτῶν δὲν Σενναχηρίμ, ἐπεκράτησεν ἄλλη κατάστασις λόγῳ τῆς
ἠκαταστάθησαν, καὶ οὐκ ἔτι ἦτο πλέον ἀγαθή, διὰ τοῦτο καὶ ἐγὼ δὲν διαφορετικῆς συμπεριφορᾶς τοῦ νέου βασιλέως ἔναντι
ἠδυνάσθην πορευθῆναι εἰς τὴν ἠμπόρεσα πλέον νὰ μεταβῶ εἰς τὴν Μηδίαν. τῶν Ἰουδαίων. Ἔκλεισε πλέον δι’ ἐμὲ ὁ δρόμος πρὸς
Μηδίαν. τὴν Μηδίαν καὶ δὲν ἠμπόρεσα νὰ ὑπάγω ἄλλην φορὰν
εἰς τὴν χώραν αὐτήν.
1,16 Καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις 16 Κατὰ τὴν ἐποχὴν τοῦ Ἐνεμεσσάρου ἔκαμνα 16 Καὶ κατὰ τὴν ἐποχὴν δέ, ποὺ ἐβασίλευεν ὁ
Ἐνεμεσσάρου ἐλεημοσύνας πολλὰς πολλὰς ἐλεημοσύνας εἰς τοὺς ἀδελφούς μου, Ἐνεμέσσαρος, ἔκαμνα πολλὰς ἐλεημοσύνας πρὸς τοὺς
ἐποίουν τοῖς ἀδελφοῖς μου· τοὺς συμπατριώτας μου. συμπατριώτας μου.
1,17 τοὺς ἄρτους μου ἐδίδουν τοῖς 17 Ἔδιδα τρόφιμα εἰς τοὺς πεινῶντας καὶ 17 Ἔδινα τὸ ψωμί μου εἰς ὅσους ἐπεινοῦσαν καὶ
πεινῶσι καὶ ἱμάτια τοῖς γυμνοῖς, καὶ ἐνδύματα εἰς τοὺς γυμνούς. Ἐὰν εὔρισκα ἐνδύματα εἰς τοὺς γυμνούς. Καὶ ἐὰν εὔρισκα κάποιον
εἴ τινα ἐκ τοῦ γένους μου ἐθεώρουν κανένα ἀπὸ τὸ ἰσραηλιτικὸν γένος νεκρόν, ἀπὸ τοὺς συμπατριώτας μου νεκρὸν καὶ πεταμένον
τεθνηκότα καὶ ἐρριμμένον ὀπίσω τοῦ ριγμένον πίσω ἀπὸ τὸ τεῖχος τῆς Νινευῆ, τὸν πίσω ἀπὸ τὸ τεῖχος τῆς Νινευῆ, τὸν ἔθαβα, διὰ νὰ μὴ
τείχους Νινευῆ, ἔθαπτον αὐτόν. ἔθαπτον. τὸν φάγουν τὰ ὄρνεα καὶ τὰ σκυλιά.
1,18 Καὶ εἴ τινα ἀπέκτεινε 18 Καὶ ὅσους ἀκόμη ὁ βασιλεὺς Σενναχηρὶμ 18 Ὅσους δὲ συμπατριώτας μου ἐσκότωσεν ὁ βασιλεὺς
Σενναχηρὶμ ὁ βασιλεύς, ὅτε ἦλθε ἐφόνευε, ὅταν ἔφυγε ἐντροπιασμένος χωρὶς Σενναχηρίμ, ὅταν ἐπέστρεψεν ὠργισμένος καὶ
φεύγων ἐκ τῆς Ἰουδαίας, ἔθαψα στρατόν, καὶ ἐπέστρεψεν ὠργισμένος ἀπὸ τὴν ἐντροπιασμένος λόγῳ τῆς συντριβῆς τῆς δυνάμεώς
αὐτοὺς κλέπτων· πολλοὺς γὰρ Ἰουδαίαν, ἐγὼ τοὺς ἔθαπτον κρυφίως. Ὁ του κατὰ τὴν ἐκστρατείαν του ἐναντίον τῆς Ἰουδαίας,
ἀπέκτεινεν ἐν τῷ θυμῷ αὐτοῦ· καὶ βασιλεὺς αὐτὸς εἶχεν ἐπιστρέψει ἀπὸ τὴν τοὺς ἔθαψα κρυφὰ καὶ μὲ προφυλάξεις σὰν κλέπτῃς
ἐζητήθη ὑπὸ τοῦ βασιλέως τὰ Ἰουδαίαν μὲ μεγάλον θυμὸν καὶ πολλοὺς διὰ νὰ μὴ γίνω ἀντιληπτός. Ἐσκότωσε δὲ ἐπάνω εἰς
σώματα, καὶ οὐχ εὑρέθη. Ἰουδαίους ἐθανάτωσε. Ἔτσι δὲ τὰ σώματα τῶν τὸν θυμόν του πολλοὺς Ἰουδαίους. Καὶ ἀνεζήτησαν
φονευομένων ἀνεζητήθησαν ἀπὸ τὸν βασιλέα, κατόπιν τὰ πτώματά των κατ’ ἐντολὴν τοῦ βασιλέως,
ἀλλὰ δὲν εὑρέθησαν. ἀλλὰ δὲν τὰ εὑρῆκαν.
1,19 Πορευθεὶς δὲ εἷς τῶν ἐν Νινευῆ, 19 Ἕνας ὅμως ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῆς Νινευῆ 19 Τότε ἕνας ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῆς Νινευῆ ἐπῆγε καὶ
ὑπέδειξε τῷ βασιλεῖ περὶ ἐμοῦ ὅτι μὲ ἐφανέρωσε εἰς τὸν βασιλέα ὅτι ἐγὼ ἔθαπτα μὲ κατέδωσεν εἰς τὸν βασιλέα καὶ εἶπεν ὅτι τοὺς
5/ 50
θάπτω αὐτούς, καὶ ἐκρύβην· ἐπιγνοὺς τοὺς νεκρούς. Διὰ τοῦτο ἐγὼ ἐκρύβην. Ὅταν δὲ ἔθαβα ἐγώ. Κατόπιν τούτου ἐκρύφθηκα διὰ νὰ μὴ

δὲ ὅτι ζητοῦμαι ἀποθανεῖν, φοβηθεὶς ἔμαθα ὅτι μὲ ἀνεζήτουν, διὰ νὰ μὲ συλληφθῶ. Καὶ ὅταν ἔμαθα ὅτι μὲ καταζητοῦν διὰ νὰ
ἀνεχώρησα. θανατώσουν, φοβηθεὶς ἀνεχώρησα ἀπὸ τὴν μὲ θανατώσουν, ἐπειδὴ ἐφοβήθηκα, ἔφυγα ἀπὸ τὴν
Νινευῆ. Νινευῆ.
1,20 Καὶ διηρπάγη πάντα τὰ 20 Τότε ἐλεηλατήθησαν ὅλα τὰ ὑπάρχοντά μου 20 Ἅρπαξαν δὲ τότε ὅλα τὰ ὑπάρχοντά μου καὶ δὲν
ὑπάρχοντά μου, καὶ οὐ κατελείφθη καὶ δὲν μοῦ ἔμεινε τίποτε ἄλλο πλὴν τῆς Ἄννης μοῦ ἀπέμεινε πλέον τίποτε ἄλλο ἐκτὸς ἀπὸ τὴν
μοι οὐδὲν πλὴν Ἄννας τῆς γυναικός τῆς συζύγου μου καὶ τοῦ Τωβίου τοῦ υἱοῦ μου. γυναῖκα μου Ἄνναν καὶ τὸν υἱόν μου Τωβίαν.
μου καὶ Τωβίου τοῦ υἱοῦ μου.
1,21 Καὶ οὐ διῆλθον ἡμέρας 21 Δὲν ἐπέρασαν ὅμως παρὰ πεντήκοντα 21 Πρὶν συμπληρωθοῦν ὅμως πενῆντα ἡμέραι, ἀπὸ
πεντήκοντα, ἕως οὗ ἀπέκτειναν ἡμέραι καὶ οἱ δύο υἱοὶ τοῦ βασιλέως ἐφόνευσαν τότε ποὺ ἔφυγα ἀπὸ τὴν Νινευῆ, τὰ δύο παιδιὰ τοῦ
αὐτὸν οἱ δύο υἱοὶ αὐτοῦ καὶ ἔφυγον τὸν πατέρα των καὶ ἔφυγαν εἰς τὰ ὅρη Ἀραράθ. Σενναχηρὶμ ἐσκότωσαν τὸν βασιλέα πατέρα των καὶ
εἰς τὰ ὅρη Ἀραράθ, καὶ ἐβασίλευσε Ἀντὶ δὲ αὐτοῦ ἐβασίλευσεν ὁ υἱός του ὁ κατέφυγαν εἰς τὰ βουνὰ Ἀραράθ. Καὶ ἀντ’ αὐτοῦ
Σαχερδονὸς υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ, Σαχερδονός. Αὐτὸς ἐγκατέστησε τὸν κατέλαβε τὸν βασιλικὸν θρόνον ὁ υἱὸς τοῦ
καὶ ἔταξεν Ἀχιάχαρον τὸν Ἀναὴλ Ἀχιάχαρον, υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ μου Ἀναήλ, εἰς Σαχερδονός. Ὁ δὲ νέος βασιλεὺς ὥρισε τὸν
υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ μου ἐπὶ πᾶσαν τὴν ὅλην τὴν διαχείρισιν τῶν οἰκονομικῶν τῆς Ἀχιάχαρον, τὸν υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ μου Ἀναήλ, ὡς
ἐκλογιστίαν τῆς βασιλείας αὐτοῦ καὶ βασιλείας του καὶ εἰς γενικὴν διοίκησιν. γενικὸν διευθυντὴν ὅλων τῶν οἰκονομικῶν καὶ ὅλων
ἐπὶ πᾶσαν τὴν διοίκησιν. τῶν διοικητικῶν ὑποθέσεων τῆς βασιλείας του.
1,22 Καὶ ἠξίωσεν Ἀχιάχαρος περὶ 22 Αὐτός, ὁ Ἀχιάχαρος, ἔκαμε διάβημα πρὸς 22 Ἐμεσολάβησε λοιπὸν τότε ὑπὲρ ἑμοῦ ὁ Ἀχιάχαρος
ἐμοῦ, καὶ ἦλθον εἰς Νινευῆ. τὸν βασιλέα περὶ ἐμοῦ καὶ ἐπέστρεψα εἰς τὴν καὶ ἐπέστρεψα πάλιν εἰς τὴν Νινευῆ. Ὁ δὲ Ἀχιάχαρος
Ἀχιάχαρος δὲ ἦν ὁ οἰνοχόος καὶ ἐπὶ Νινευῆ. Ὁ Ἀχιάχαρος ἦτο οἰνοχόος τοῦ ἦτο τόσον ἔμπιστος εἰς τὸν βασιλέα, ὥστε αὐτὸς τοῦ
τοῦ δακτυλίου καὶ διοικητὴς καὶ βασιλέως, ἔφερεν εἰς τὸ χέρι του τὸ ἐπίσημον ἐπρόσφερε τὸ κρασί ποὺ ἔπινεν. Ἐφοροῦσε μάλιστα
ἐκλογιστής, καὶ κατέστησεν αὐτὸν ὁ δακτυλίδι, ἦτο γενικὸς διοικητὴς καὶ γενικὸς εἰς τὸν δάκτυλόν του καὶ τὸ βασιλικὸ δακτυλίδι μὲ τὸ
Σαχερδονὸς ἐκ δευτέρας, ἦν δὲ διαχειριστής. Τὸν ἐγκατέστησε δὲ ὁ Σαχερδονὸς ὁποῖον ἐσφραγίζοντο τὰ ἐπίσημα ἔγγραφα, καὶ ἦτο
ἐξάδελφός μου. εἰς τὰς θέσεις αὐτὰς ὡς δεύτερον μετὰ τὸν γενικὸς ὑπεύθυνος τῶν διοικητικῶν καὶ οἰκονομικῶν
ἑαυτόν του. Ὁ Ἀχιάχαρος λοιπὸν αὐτὸς ἦτο ὑποθέσεων τοῦ κράτους. Ὁ βασιλεὺς Σαχερδονὸς τὸν
ἀνεψιός μου. ἀνέδειξε δεύτερον ἄρχοντα τῆς βασιλείας του μετὰ
ἀπὸ τὸν ἑαυτόν του. Καὶ αὐτὸς ἦτο ἀνεψιός μου
6/ 50

2,1 Ότε δὲ κατῆλθον εἰς τὸν οἶκόν μου Όταν ἐπανῆλθα εἰς τὸ σπίτι μου, μοῦ ἀπεδόθη Όταν λοιπὸν ἐπέστρεψα εἰς τὸ σπίτι μου, εἰς τὴν
καὶ ἀπεδόθη μοι Ἄννα ἡ γυνή μου, ἡ σύζυγός μου ἡ Ἄννα καὶ ὁ υἱός μου ὀ Τωβίας. Νινευῆ, εἶχα κοντά μου καὶ πάλιν τὴν σύζυγόν μου
καὶ Τωβίας ὁ υἱός μου, ἐν τῇ Κατὰ τὴν ἑορτὴν τῆς Πεντηκοστῆς, ἑορτὴν ποὺ Ἄνναν καὶ τὸν υἱόν μου Τωβίαν. Ὅταν δὲ ἦλθεν ἡ
πεντηκοστῇ ἑορτῇ, ἥ ἐστιν ἁγία ἑπτὰ γίνεται ἑπτὰ ἑβδομάδας μετὰ τὸ Πάσχα, ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῆς Πεντηκοστῆς, ποὺ εἶναι ἁγία
ἑβδομάδων, ἐγενήθη ἄριστον καλόν παρεκαθήσαμεν εἰς ἕνα πλούσιον γεῦμα. ἑορτὴ καὶ ἐορτάζεται ἑπτὰ ἑβδομάδας μετὰ τὸ Πάσχα,
μοι, καὶ ἀνέπεσα τοῦ φαγεῖν. Ἀνεκλίθην εἰς τὴν χαμηλὴν κλίνην, διὰ νὰ ἐτοιμάσθη εὶς τὸ σπίτι μου πλούσιον δεῖπνον καὶ
φάγω. ἑξάπλωσα εἰς τὸ ντιβάνι διὰ νὰ φάγω.
2,2 Καὶ ἐθεασάμην ὄψα πολλὰ καὶ 2 Παρετήρησα ὅμως ὅτι ἦσαν πολλὰ τὰ 2 Μόλις ὅμως εἶδα τόσα πολλὰ φαγητά, εἶπα εἰς τὸν
εἶπα τῷ υἱῷ μου· βάδισον καὶ ἄγαγε παρατεθέντα φαγητὰ καὶ εἶπα εἰς τὸ παιδί μου· υἱόν μου: Πήγαινε καὶ φέρε ἐδῶ ὁποιονδήποτε πτωχὸν
ὃν ἂν εὕρῃς τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν Πήγαινε ἐξω καὶ φέρε ἐδῶ ὅποιον πτωχὸν θὰ συμπατριώτην μας εὕρῃς, ὁ ὁποῖος ὅμως νὰ μένῃ
ἐνδεῆ, ὃς μέμνηται τοῦ Κυρίου, καὶ εὕρῃς ἐκ τῶν ἀδελφῶν μας τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὁ ἀκόμη πιστὸς εἰς τὸν Κύριόν μας. Καὶ ἐγὼ θὰ σὲ
ἰδοὺ μένω σε. ὁποῖος μένει πιστὸς εἰς τὸν Κύριον. Ἰδοὺ ἐγὼ σὲ περιμένω εἰς τὸ τραπέζι, ἕως ὅτου ἐπιστρέψῃς.
περιμένω.
2,3 Καὶ ἐλθὼν εἶπε· πάτερ, εἶς ἐκ τοῦ 3 Ὁ υἱός μου ἐπέστρεψε καὶ εἶπε· Πάτερ, 3 Καὶ ὅταν ἐπέστρεψεν ὁ Τωβίας εἰς τὸ σπίτι, μοῦ
γένους ἡμῶν ἐστραγγαλωμένος ὑπάρχει ἔνας ἀπὸ τὸ γένος μας, εἶπεν: Ἕνας συμπατριώτης μας, πατέρα, εἶναι
ἔρριπται ἐν τῇ ἀγορᾷ. στραγγαλισμένος ὅμως καὶ ριγμένος εἰς τὴν στραγγαλισμένος καὶ ἔχει πεταχθῆ εἰς τὴν ἀγοράν.
ἀγοράν.
2,4 Κἀγὼ πρὶν ἡ γεύσασθαί με, 4 Ἐγὼ πρὶν ἀρχίσω νὰ δοκιμάζω τὸ φαγητόν 4 Καὶ ἐγώ, μόλις τὸ ἄκουσα, ἐπετάχθηκα ἀμέσως ἀπὸ
ἀναπηδήσας ἀνειλόμην αὐτὸν εἴς τι μου, ἀνεπήδησα ἀπὸ τὴν θέσιν μου, ἐπῆγα, τὸν τὸ ντιβάνι, πρὶν βάλω κάτι εἰς τὸ στόμα μου· ἐπῆγα δὲ
οἴκημα, ἕως οὗ ἔδυ ὁ ἥλιος. ἐπῆρα, τὸν ἔβαλα σὲ κάποιο οἴκημα, ἕως ὅτου καὶ τὸν ἐσήκωσα καὶ τὸν ἔβαλα εἰς ἕνα οἴκημα, ἕως
ἐβασίλεψεν ὁ ἥλιος. ὅτου δύσῃ ὁ ἥλιος.
2,5 Καὶ ἐπιστρέψας ἐλουσάμην καὶ 5 Ἐπέστρεψα εἰς τὸ σπίτι, ἐπλύθηκα καὶ ἔτρωγα 5 Καὶ ἀφοῦ ἐπέστρεψα εἰς τὸ σπίτι μου, ἐπλύθηκα,
ἤσθιον τὸν ἄρτον μου ἐν λύπῃ· τὸ φάγητόν μου λυπημένος. ὅπως ὥριζεν ὁ Νόμος τοῦ Κυρίου, καὶ ἔτρωγα
λυπημένος τὸ φαγητόν μου.
2,6 καὶ ἐμνήσθην τῆς προφητείας 6 Τότε ἐνεθυμήθην τὴν προφητείαν τοῦ Ἀμώς, 6 Ἐθυμήθηκα δὲ τὴν ὥραν ἐκείνην τὴν προφητείαν
Ἀμώς, καθὼς εἶπε· στραφήσονται αἱ ὁ ὁποῖος εἶχεν εἴπει αἱ ἑορταί σας θὰ τοῦ Ἀμώς, ὁ ὁποῖος εἶχε προφητεύσει: Αἱ ἑορταί σας
ἑορταὶ ὑμῶν εἰς πένθος καὶ πᾶσαι αἱ μεταστραφοῦν εἰς πένθος καὶ ὅτι ὅλαι αἱ θὰ μεταστραφοῦν εἰς πένθος καὶ κάθε χαρὰ καὶ
εὐφρόσυναι ὑμῶν εἰς θρῆνον, εὐφροσύναι σας θὰ μεταβληθοῦν εἰς θρῆνον. εὐφροσύνη σας εἰς θρῆνον.
7/ 50
2,7 καὶ ἔκλαυσα. Καὶ ὅτε ἔδυ ὁ ἥλιος, 7 Ἔκλαυσα τότε. Ὅταν δὲ ἐβασιλευσεν ὁ ἥλιος, 7 Εἶχα συγκινηθῆ δὲ τόσον πολύ, ὥστε ἔκλαυσα. Καὶ

ᾠχόμην καὶ ὀρύξας ἔθαψα αὐτόν. ἐπῆγα, ἤνοιξα τάφον καὶ ἔθαψα ἐκεῖνον. μόλις ἔδυσεν ὁ ἥλιος, ἐπῆγα καί, ἀφοῦ ἔσκαψα ἕνα
λάκκον, ἔθαψα ἐκεῖ τὸν συμπατριώτην μου.
2,8 Καὶ οἱ πλησίον ἐπεγέλων 8 Οἱ γύρω μου ἄνθρωποι μὲ ἐνέπαιζον καὶ 8 Οἱ δὲ γείτονες καὶ οἱ γνωστοὶ μὲ περιγελοῦσαν καὶ
λέγοντες· οὐκ ἔτι φοβεῖται ἔλεγαν μεταξύ των· Πάλιν δὲν φοβεῖται, μήπως ἔλεγαν εἰς βάρος μου μεταξύ των: Ἀκόμη δὲν φοβᾶται
φονευθῆναι περὶ τοῦ πράγματος φονευθῇ διὰ τὸ ἔργον αὐτὸ ποὺ κάνει. Διὰ τὸ μήπως θανατωθῇ διὰ τὸ ἔργον αὐτὸ τῆς ταφῆς! Καὶ
τούτου, καὶ ἀπέδρα, καὶ ἰδοὺ πάλιν ἴδιον ἔργον ἄλλοτε ἐδραπέτευσε, διὰ νὰ ἐνῷ ἐδραπέτευσεν ἄλλοτε διὰ τὸ θέμα αὐτό, νά, τώρα
θάπτει τοὺς νεκρούς. ἀποφύγῃ τὴν καταδίκην. Καὶ ἰδού, πάλιν καὶ πάλιν θάβει τοὺς νεκρούς!
θάπτει τοὺς νεκρούς.
2,9 Καὶ ἐν αὐτῇ τῇ νυκτὶ ἀνέλυσα 9 Κατὰ τὴν νύκτα αὐτήν, ἀφοῦ ἔθαψα ἐκεῖνον, 9 Κατὰ τὴν ἰδίαν λοιπὸν νύκτα ἐπέστρεψα εἰς τὴν
θάψας καὶ ἐκοιμήθην μεμιαμμένος ἐπέστρεψα εἰς τὸ σπίτι μου. Ἐπειδὴ ὅμως οἰκίαν μου μετὰ τὴν ταφήν. Ἐπειδὴ ὅμως ἤμουν
παρὰ τὸν τοῖχον τῆς αὐλῆς, καὶ τὸ ἤμουν, σύμφωνα μὲ τὸν νόμον τοῦ Μωυσέως, ἀκάθαρτος σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον τοῦ Κυρίου, ἐφ’
πρόσωπόν μου ἀκάλυπτον ἦν. ἀκάθαρτος, δὲν εἰσῆλθον εἰς τὸν οἶκον μου, ὅσον εἶχα ἐγγίσει νεκρόν, δὲν ἐκοιμήθηκα ἐκείνην τὴν
ἀλλὰ ἐκοιμήθην πλησίον τοῦ τοίχου τῆς αὐλῆς. νύκτα μέσα εἰς τὸ σπίτι μου. Ἐπλάγιασα δίπλα εἰς τὸν
Τὸ πρόσωπόν μου τὸ εἶχα ἀκάλυπτον. τοῖχον τῆς αὐλῆς. Ἐκοιμόμουν δὲ μὲ ἀκάλυπτον τὸ
πρόσωπόν μου.
2,10 Καὶ οὐκ ᾔδειν ὅτι στρουθία ἐν τῷ 10 Δὲν ἐγνώριζα δὲ ὅτι εἰς τὸν τοῖχον ἐκεῖνον 10 Δὲν ἤξευρα ὅμως ὅτι εἰς τὸν τοῖχον αὐτὸν ὑπῆρχαν
τοίχῳ ἐστί, καὶ τῶν ὀφθαλμῶν μου ὑπῆρχον στρουθία. Καὶ τὴν στιγμὴν ποὺ εἶχα σπουργίτια. Καὶ μόλις ἄνοιξα μίαν στιγμὴν τὰ μάτιά
ἀνεῳγότων, ἀφώδευσαν τὰ στρουθία ἀνοίξει τὰ μάτια μου, τὰ στρουθία ἀφῆκαν νὰ μου, τὰ πουλιὰ ἀφώδευσαν θερμὴν τὴν ἀκαθαρσίαν
θερμὸν εἰς τοὺς ὀφθαλμούς μου, καὶ πέση θερμὴ ἡ ἀκαθαρσία των ἐπάνω εἰς τοὺς των μέσα εἰς τὰ μάτια μου. Ἐξ αἰτίας αὐτοῦ
ἐγενήθη λευκώματα ἐν τοῖς ὀφθαλμούς μου. Καὶ οἱ ὀφθαλμοί μου ἔπαθαν παρουσιάσθηκαν λευκώματα (λευκαὶ κηλῖδες) εἰς τὰ
ὀφθαλμοῖς μου. Καὶ ἐπορεύθην πρὸς λευκώματα. Ἐπῆγα εἰς τοὺς ἰατρούς, ἀλλὰ μάτια μου. Ἐπῆγα λοιπὸν ἀμέσως εἰς τοὺς ἰατρούς,
ἰατρούς, καὶ οὐκ ὠφέλησάν με· ματαίως. Τίποτε δὲν μὲ ὠφέλησαν. Κατὰ τὸ ἀλλὰ δὲν εἶδα καμμίαν ὠφέλειαν. Κατὰ τὸ χρονικὸν
Ἀχιάχαρος δὲ ἔτρεφέ με, ἕως οὗ διάστημα τῆς τυφλώσεώς μου μὲ διέτρεφεν ὁ διάστημα τῆς τυφλώσεώς μου ἐφρόντιζε διὰ τὴν
ἐπορεύθην εἰς τὴν Ἐλυμαΐδα. Ἀχιάχαρος, ἕως ὅτου μετέβην εἰς τὴν διατροφήν μου ὁ ἀνεψιός μου Ἀχιάχαρος, ἕως ὅτου
Ἐλυμαΐδα. ἔφυγα ἀπὸ τὴν Νινευῆ καὶ ἐπῆγα εἰς τὴν Ἐλυμαΐδα.
2,11 Καὶ ἡ γυνή μου Ἄννα ἠριθεύετο 11 Ἡ σύζυγός μου ἡ Ἄννα ἠσχολεῖτο μὲ 11 Ὅσον καιρὸν ἤμουν τυφλός, ἡ γυναῖκα μου Ἄννα
ἐν τοῖς γυναικείοις· γυναικείας ἐργασίας. ἐδούλευεν ὡς ἐργάτρια εἰς γυναικείας ἐργασίας, ὅπως
ἦσαν τὸ γνέσιμο μαλλιῶν καὶ ἡ ὑφαντική.
8/ 50
2,12 καὶ ἀπέστελλε τοῖς κυρίοις, καὶ 12 Ἔστελλε δὲ καὶ ἐπωλοῦσε τὰ προϊόντα τῆς 12 Ἔστελλε δὲ τὰ προϊόντα τῆς ἐργασίας της εἰς τοὺς

ἀπέδωκαν αὐτῇ καὶ αὐτοὶ τὸν μισθὸν ἐργασίας της εἰς τοὺς ἐμπόρους. Ἐκεῖνοι δὲ τῆς ἐργοδότας καὶ ἐκεῖνοι τῆς ἔδιδαν τὴν ἀνάλογον
προσδόντες καὶ ἔριφον. ἔδιδαν τὸ ἀντίτιμον τῆς ἐργασίας της. Κάποτε ἀμοιβήν. Κάποτε ὅμως μαζὶ μὲ τὸν μισθὸν τῆς ἔδωσαν
τῆς ἔδωσαν ἐπὶ πλέον ὡς δῶρον ἕνα ἐρίφιον. καὶ ἕνα κατσίκι.
2,13 Ὅτε δὲ ἦλθε πρός με, ἤρξατο 13 Ὅταν δὲ αὐτὴ ἦλθε κοντά μου, τὸ ἐρίφιον 13 Ὅταν δὲ ἦλθε κοντά μου μὲ τὸ κατσίκι, αὐτὸ ἄρχισε
κράζειν· καὶ εἶπα αὐτῇ· πόθεν τὸ ἤρχισε νὰ βελάζη. Τότε τῆς εἶπα· ἀπὸ ποῦ νὰ βελάζῃ. Καὶ εἶπα τότε εἰς τὴν Ἄνναν: Ἀπὸ ποὺ
ἐρίφιον; Μὴ κλεψιμαῖόν ἐστιν; προέρχεται τὸ ἐρίφιον; Μήπως εἶναι ἀπὸ ἐπῆρες αὐτὸ τὸ κατσίκι; Μήπως προέρχεται ἀπὸ
Ἀπόδος αὐτὸ τοῖς κυρίοις· οὐ γὰρ κλεψιά; Νὰ τὸ ἐπιστρέψῃς εἰς τοὺς κυρίους του, κλοπήν; Νὰ τὸ ἐπιστρέψῃς ἀμέσως εἰς τοὺς κυρίους
θεμιτόν ἐστι φαγεῖν κλεψιμαῖον. διότι δὲν ἐπιτρέπεται νὰ φάγωμεν κλοπιμαῖον. του. Δὲν ἐπιτρέπεται νὰ φάγωμεν τίποτε κλοπιμαῖον.
2,14 Ἡ δὲ εἶπε· δῶρον δέδοταί μοι ἐπὶ 14 Ἐκείνη εἶπε· Εἶναι δῶρον, τὸ ὁποῖον μοῦ ἔχει 14 Ἡ δὲ σύζυγός μου μοῦ εἶπε: Μοῦ ἐδόθη ὡς δῶρον
τῷ μισθῶ. Καὶ οὐκ ἐπίστευον αὐτῇ δοθῆ ἐπὶ πλέον ἀπὸ τὸν μισθόν μου. Δὲν ἐπὶ πλέον τοῦ μισθοῦ μου. Ἐγὼ ὅμως δὲν τὴν
καὶ ἔλεγον ἀποδιδόναι αὐτὸ τοῖς ἐπίστευα ὅμως εἰς αὐτὴν καὶ τῆς ἔλεγα νὰ τὸ ἐπίστευσα καὶ ἔλεγα καὶ ἐπανελάμβανα νὰ ἐπιστρέψῃ
κυρίοις καὶ ἠρυθρίων πρὸς αὐτήν· ἡ ἐπιστρέψῃ εἰς τοὺς κυρίους του. Εἶχα δὲ τὸ κατσίκι εἰς τοὺς κυρίους του. Ἤμουν μάλιστα
δὲ ἀποκριθεῖσα εἶπέ μοι· ποῦ εἰσιν αἱ κοκκινίσει ἀπὸ τὰ μαλλώματα πρὸς τὴν κατακόκκινος καὶ ἐφαινόμουν θυμωμένος ἀπέναντί
ἐλεημοσύναι σου καὶ αἱ δικαιοσύναι σύζυγόν μου. Καὶ ἐκείνη πικραμμένη ἀπὸ τὰς της. Καὶ ἐκείνη ἀπεκρίθη καὶ μοῦ εἶπε μὲ πικρίαν: Ποὺ
σου; Ἰδοὺ γνωστὰ πάντα μετὰ σοῦ. ὑποψίας μου ἀπεκρίθη καὶ μοῦ εἶπε· ποῦ εἶναι εἶναι λοιπὸν αἱ ἐλεημοσύναι σου καὶ τὰ ἔργα τῆς
αἱ ἐλεημοσύναι σου καὶ αἱ ἄλλαι δίκαιαι ἀρετῆς σου; Νά, φαίνονται πολὺ καλὰ τώρα ὅλα, ὅσα
πράξεις σου; Ἰδού, καὶ σὺ καὶ τὰ ἔργα σου εἶναι ἔκαμες! Καταλαβαίνει κανεὶς ποιὸν εἶσαι!
γνωστά.

3,1 Καὶ λυπηθεὶς ἔκλαυσα καὶ Ελυπήθην ἀπὸ τὰ λόγια τῆς γυναικός μου, Όταν ἄκουσα τὰ λόγια αὐτὰ τῆς συζύγου μου,
προσευξάμην μετ' ὀδύνης λέγων· ἔκλαυσα καὶ προσηυχήθην μὲ μεγάλην ὀδύνην ἐπόνεσεν ἡ ψυχή μου καὶ ἔκλαυσα. Προσευχήθηκα μὲ
λέγων· μεγάλην λύπην καὶ εἶπα:
3,2 δίκαιος εἶ, Κύριε, καὶ πάντα τὰ 2 Δίκαιος εἶσαι, Κύριε, καὶ ὅλοι οἱ τρόποι τῆς 2 Σύ, Κύριε, εἶσαι δίκαιος καὶ ὅλα τὰ ἔργα Σου καὶ
ἔργα σου καὶ πᾶσαι αἱ ὁδοί σου ἐνεργείας σου εἶναι ἐλεημοσύναι καὶ ἀλήθεια. κάθε ἐνέργειά Σου, ὀτιδήποτε κάμνεις, πηγάζει
ἐλεημοσύναι καὶ ἀλήθεια, καὶ κρίσιν Σὺ πάντοτε κρίνεις ἀληθινὴν καὶ δικαίαν ἀπὸ τὴν εὐσπλαγχνίαν Σου καὶ συμφωνεῖ μὲ τὸν
9/ 50
ἀληθινὴν καὶ δικαίαν σὺ κρίνεις εἰς κρίσιν. νόμον τῆς ἀληθείας. Σὺ κρίνεις αἰωνίως μὲ τελείαν
τὸν αἰῶνα. δικαιοσύνην καὶ ὀρθὴν κρίσιν.

3,3 Μνήσθητί μου καὶ ἐπίβλεψον ἐπ' 3 Μνήσθητί μου, λοιπόν, Κύριε, καὶ ρίψε ἕνα 3 Ἐνθυμήσου, Κύριε, καὶ ἐμὲ καὶ ρίξε τὸ
ἐμέ· μὴ μὲ ἐκδικήσῃς ταῖς ἁμαρτίαις σπλαγχνικὸν βλέμμα σου εἰς ἐμέ. Μὴ μὲ εὐσπλαγχνικὸν βλέμμα Σου ἐπάνω μου. Μὴ μὲ
μου καὶ τοῖς ἀγνοήμασί μου καὶ τῶν τιμωρήσῃς τόσον διὰ τὰς ἁμαρτίας τὰς ὁποίας τιμωρήσῃς διὰ τὰς ἁμαρτίας μου καὶ δι’ ὅσα ἔκαμα καὶ
πατέρων μου, ἃ ἥμαρτον ἐνώπιόν ἔκαμα ἐν γνώσει, ὅσον καὶ διὰ τὰς ἐξ ἀγνοίας, παρέβην τὸ θέλημά Σου ἐν ἀγνοίᾳ μου. Ἂς μὴ
σου· ὅπως ἐπίσης καὶ διὰ τὰς ἁμαρτίας τῶν τιμωρηθῶ ἐπίσης καὶ διὰ τὰς ἁμαρτίας, ποὺ
προγόνων μου, οἵτινες ἡμάρτησαν ἀπέναντί διέπραξαν οἱ πρόγονοί μου ἐνώπιόν Σου.
σου.
3,4 παρήκουσαν γὰρ τῶν ἐντολῶν 4 Διότι αὐτοὶ παρήκουσαν τὰς ἐντολάς σου καὶ 4 Γνωρίζω ὅτι παρήκουσαν τὰς ἐντολάς Σου καὶ δι'
σου, καὶ ἔδωκας ἡμᾶς εἰς διαρπαγὴν παρέδωκες ἡμᾶς εἰς λεηλασίαν καὶ αὐτὸ ἐπέτρεψες Σὺ νὰ ἁρπάξουν οἱ ἐχθροὶ τὰς
καὶ αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον καὶ αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον καὶ εἰς ὀνειδισμὸν περιουσίας καὶ τὰ ἀγαθά μας, νὰ μᾶς αἰχμαλωτίσουν,
παραβολὴν ὀνειδισμοῦ πᾶσι τοῖς μεταξὺ ὅλων τῶν ἐθνῶν, ἐν μέσῳ τῶν ὁποίων νὰ μᾶς θανατώσουν καὶ νὰ γίνωμεν περίγελως ὅλων
ἔθνεσιν, ἐν οἷς ἐσκορπίσμεθα. εἴμεθα διασκορπισμένοι τῶν ἐθνῶν, μέσα εἰς τὰ ὁποῖα ἔχομεν διασκορπισθῆ.
3,5 Καὶ νῦν πολλαὶ αἱ κρίσεις σου εἰσι 5 Καὶ τώρα, Κύριε, ὁμολογῶ, ὅτι πολλαί, ἀλλὰ 5 Καὶ τώρα ὅμως ὡς πρὸς τὴν περίπτωσίν μου ἔχεις
καὶ ἀληθιναὶ ἐξ ἐμοῦ ποιῆσαι περὶ καὶ δίκαιαι, εἶναι αἱ τιμωρίαι σου ἐναντίον πολλὰς ἀφορμὰς διὰ νὰ μὲ κρίνῃς μὲ τὸν νόμον τῆς
τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ τῶν πατέρων ἐμοῦ, ἕνεκα τῶν ἰδικῶν μου ἁμαρτιῶν καὶ τῶν ἀληθείας Σου καὶ νὰ μὲ τιμωρήσῃς δικαίως διὰ τὰς
μου, ὅτι οὐκ ἐποιήσαμεν τὰς ἐντολάς ἁμαρτιῶν τῶν προγόνων μου, διότι δὲν ἁμαρτίας, ποὺ διεπράξαμεν ἐγὼ καὶ οἱ πατέρες μου·
σου· οὐ γὰρ ἐπορεύθημεν ἐν ἀληθείᾳ ἐτηρήσαμεν τὰς ἐντολάς σου. Δὲν ἐπορεύθημεν διότι δὲν ἐτηρήσαμεν τὰς ἐντολάς Σου δὲν ἐφέρθημεν
ἐνώπιόν σου. κατὰ ἀλήθειαν ἐνώπιόν σου. μὲ ἀλήθειαν καὶ εὐθύτητα ἐνώπιόν Σου.
3,6 Καὶ νῦν κατὰ τὸ ἀρεστὸν ἐνώπιόν 6 Καὶ τώρα κάμε, Κύριε, εἰς ἐμὲ ὅ,τι εἰς σὲ 6 Κάμε λοιπόν, Κύριε, τώρα καὶ πρὸς ἐμὲ ὅ,τι εἶναι
σου ποίησον μετ' ἐμοῦ· ἐπίταξον φαίνεται ἀρεστόν. Διάταξε νὰ ἀναλάβουν τὴν ἀρεστὸν ἐνώπιόν Σου. Δῶσε ἐντολὴν νὰ φύγῃ ἡ ψυχή
ἀναλαβεῖν τὸ πνεῦμά μου, ὅπως ψυχήν μου, διὰ νὰ ἀπαλλαγῶ ἀπὸ τὸ σῶμα, καὶ μου, ὥστε νὰ πεθάνω καὶ νὰ γίνῃ χῶμα τὸ σῶμα μου.
ἀπολυθῶ καὶ γένωμαι γῆ· διότι τὸ σῶμα τοῦτο νὰ γίνῃ χῶμα. Διότι εἶναι Σοῦ τὸ ζητῶ αὐτό, διότι μὲ συμφέρει περισσότερον νὰ
λυσιτελεῖ μοι ἀποθανεῖν ἢ ζῆν, ὅτι ὠφελιμώτερον δι' ἐμὲ νὰ ἀποθάνω παρὰ νὰ ζῶ, πεθάνω παρὰ νὰ ζῶ, ἐπειδὴ ἔχω ἀκούσει εἰς βάρος
ὀνειδισμοὺς ψευδεῖς ἤκουσα, καὶ ἀφοῦ τόσους ψευδεῖς χλευασμοὺς ἤκουσα καὶ μου ὕβρεις, ποὺ δὲν στηρίζονται εἰς τὴν ἀλήθειαν, καὶ
λύπη ἐστὶ πολλὴ ἐν ἐμοί· ἐπίταξον μεγάλη λύπη ἔχει καταλάβει τὴν ψυχήν μου. μὲ ἐκυρίευσε μεγάλη λύπη. Διάταξε νὰ πεθάνω καὶ νὰ
ἀπολυθῆναί με τῆς ἀνάγκης ἤδη εἰς Διάταξε, λοιπόν, νὰ λυτρωθῶ διὰ τοῦ θανάτου γλυτώσω ἀπὸ τὴν θλῖψιν μου αὐτὴν καὶ νὰ πορευθῶ
τὸν αἰώνιον τόπον, μὴ ἀποστρέψῃς τὸ ἀπὸ τὴν θλῖψιν αὐτὴν καὶ νὰ μεταβῶ εἰς τὸν εἰς τὸν τόπον τῆς αἰωνίου κατοικίας μου. Μὴ
πρόσωπόν σου ἀπ' ἐμοῦ. αἰώνιον τόπον. Μὴ ἀποστρέψῃς, Κύριε, τὸ ἀποστρέψῃς ὠργισμένος τὸ πρόσωπόν Σου ἀπὸ ἐμέ.
10/ 50
πρόσωπόν σου ἀπὸ ἐμέ.
3,7 Ἐν τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ συνέβη τῇ 7 Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ἡ θυγάτηρ τοῦ 7 Κατὰ τὴν ἰδίαν δὲ ἡμέραν συνέβη νὰ περιφρονηθῇ

θυγατρὶ Ραγουὴλ Σάρρᾳ ἐν Ραγουὴλ ἡ Σάρρα, ἡ ὁποία ἔμενεν εἰς τὰ καὶ νὰ ὑβρισθῇ ἀπὸ νεαρᾶς ὑπηρετρίας τοῦ πατέρα
Ἐκβατάνοις τῆς Μηδίας καὶ ταύτην Ἐκβάτανα τῆς Μηδίας, συνέβη νὰ χλευασθῇ της καὶ ἡ κόρη τοῦ Ραγουὴλ Σάρρα, ποὺ ἐζοῦσεν εἰς τὰ
ὀνειδισθῆναι ὑπὸ παιδισκῶν πατρὸς ἀπὸ μερικὰς ἀπὸ τὰς δούλας τοῦ πατρός της. Ἐκβάτανα τῆς Μηδίας.
αὐτῆς,
3,8 ὅτι ἦν δεδομένη ἀνδράσιν ἑπτά, 8 Διότι ἡ Σάρρα εἶχε δοθῇ διαδοχικῶς ὡς 8 Ὁ λόγος, διὰ τὸν ὁποῖον τὴν ἐχλεύαζαν, ἦτο ὅτι
καὶ Ἀσμοδαῖος τὸ πονηρὸν δαιμόνιον σύζυγος εἰς ἑπτὰ ἄνδρας, ἀλλὰ ὁ Ἀσμοδαῖος, τὸ ἐδόθη ὡς σύζυγος εἰς ἑπτὰ ἄνδρας, ἀλλά, πρὶν
ἀπέκτεινεν αὐτοὺς πρὶν ἢ γενέσθαι πονηρὸν πνεῦμα, τοὺς ἐφόνευεν πρὶν ἐκεῖνοι προλάβουν νὰ ἔλθουν εἰς συζυγικὴν σχέσιν, τὸ
αὐτοὺς μετ' αὐτῆς ὡς ἐν γυναιξί. Καὶ ἔλθουν εἰς ἕνωσιν μὲ αὐτὴν ὡς πρὸς σύζυγον. πονηρὸν πνεῦμα, ὁ Ἀσμοδαῖος, ἐθανάτωνε τοὺς
εἶπαν αὐτῇ· οὐ συνιεῖς ἀποπνίγουσά Ἔλεγαν, δηλαδή, αἱ δοῦλαι αὐταὶ πρὸς αὐτήν· ἄνδρας της. Τῆς ἔλεγαν συγκεκριμένως: Δὲν
σου τοὺς ἄνδρας; Ἤδη ἑπτὰ ἔσχες καὶ δὲν ἐννοεῖς καὶ δὲν συναισθάνεσαι τὸ κακόν, τὸ συναισθάνεσαι τὸ κακὸν ποὺ κάμνεις, μὲ τὸ νὰ πνίγῃς
ἑνὸς αὐτῶν οὐκ ὠνομάσθης· ὁποῖον κάνεις ποὺ γίνεσαι ἀφορμὴ νὰ τοὺς ἄνδρας σου; Ἕως τώρα εἶχες ἑπτὰ ἄνδρας καὶ
φονεύωνται οἱ ἄνδρες; ῞Εως τώρα ἑπτὰ ὅμως δὲν ἐπῆρες τὸ ὄνομα κανενὸς ἀπὸ αὐτούς.
συζύγους ἐπῆρες καὶ οὔτε ἑνὸς ἐξ αὐτῶν δὲν
ἐπῆρες τὸ ὄνομα.
3,9 τί ἡμᾶς μαστιγοῖς; Εἰ ἀπέθαναν, 9 Διατὶ μᾶς μαστιγώνεις; Ἀφοῦ ἐκεῖνοι 9 Ἐὰν ἀπέθαναν, ὅπως λέγεις, διατὶ μᾶς τιμωρεῖς καὶ
βάδιζε μετ' αὐτῶν· μὴ ἴδοιμέν σου ἐφονεύθησαν ἀπὸ τὸ πονηρὸν πνεῦμα, πήγαινε μᾶς μαστιγώνεις; Πήγαινε καὶ σὺ μαζί των εἰς τὸν
υἱὸν ἢ θυγατέρα εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ σὺ μαζῆ των. Ποτὲ εἰς τὸν αἰῶνα τὸν Ἅδην. Νὰ μὴ ἀξιωθῶμεν ποτέ, εἰς τὸν αἰῶνα τὸν
ἄπαντα νὰ μὴ ἴδωμεν ἰδικόν σου υἱὸν ἢ ἅπαντα, νὰ ἀντικρύσωμεν ἰδικόν σου παιδί, υἱὸν ἢ
θυγατέρα! θυγατέρα!
3,10 Ταῦτα ἀκούσασα ἐλυπήθη 10 Ὅταν ἐκείνη ἤκουσε τὰ λόγια αὐτά, 10 Μόλις τὰ ἄκουσε αὐτὰ ἡ Σάρρα, ἐλυπήθη τόσον
σφόδρα ὥστε ἀπάγξασθαι. Καὶ εἶπε· ἐκυριεύθη ἀπὸ πολὺ μεγάλην λύπην, ὥστε πολύ, ὥστε ἐσκέφθη νὰ κρεμασθῇ καὶ νὰ
μία μέν εἰμι τῷ πατρί μου· ἐὰν ἐσκέφθη νὰ ἀπαγχονισθῇ. Ἐσκέφθη αὐτοκτονήσῃ. Εἶπεν ὅμως κατόπιν μέσα της: Εἶμαι
ποιήσω τοῦτο, ὄνειδος αὐτῷ ἔσται, λογικώτερα ὅμως καὶ εἶπεν· ἐγὼ μία καὶ μοναχοκόρη. Δὲν ἔχει ἄλλο παιδὶ ὁ πατέρας μου. Ἐὰν
καὶ τὸ γῆρας αὐτοῦ κατάξω μετ' μονογενὴς θυγάτηρ εἶμαι εἰς τὸν πατέρα μου. κάμω αὐτὸ ποὺ σκέπτομαι καὶ αὐτοκτονήσω, θὰ γίνω
ὀδύνης εἰς ᾅδου. Ἐὰν κάμω αὐτὸ τὸ ὁποῖον ἐσκέφθην, μεγάλο αἰτία νὰ κυριευθῇ ἀπὸ ἐντροπὴν καὶ νὰ τὸν ὀνειδίζουν
ὄνειδος θὰ πέσῃ ἐπάνω εἰς αὐτόν. Καὶ θὰ ὅλοι. Ἔτσι θὰ σύρω καὶ θὰ κρημνίσω τὰ γηρατειά του
κρημνίσω τὰ γηρατεῖα του μὲ πολλὴν ὀδύνην εἰς τὸν Ἅδην μὲ μεγάλον πόνον ψυχῆς.
εἰς τὸν ᾅδην.
11/ 50
3,11 Καὶ ἐδεήθη πρὸς τῇ θυρίδι καὶ 11 Ἐβγῆκεν εἰς τὴν θύραν τῆς οἰκίας της, 11 Ἐστάθη λοιπὸν εἰς τὴν μικρὰν θύραν τοῦ ὑπερώου
εἶπεν· εὐλογητὸς εἶ, Κύριε ὁ Θεός μου, ὕψωσεν εἰς θερμὴν προσευχὴν τὰ μάτια της τῆς οἰκίας της καὶ ἔκαμε προσευχὴν καὶ εἶπεν: Εἶσαι

καὶ εὐλογητὸν τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον πρὸς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπεν· Δοξασμένος εἶσαι, δοξασμένος, Κύριε ὁ Θεός μου, καὶ δοξασμένον εἶναι
καὶ ἔντιμον εἰς τοὺς αἰῶνας· σύ, Κύριε ὁ Θεός μου, καὶ εὐλογημένον καὶ τὸ Ὄνομά σου τὸ ἅγιον καὶ εὐλογημένον εἰς τοὺς
εὐλογήσαισάν σε πάντα τὰ ἔργα σου δοξασμένον ἂς εἶναι τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον εἰς αἰῶνας. Ἂς Σὲ εὐλογοῦν καὶ ἂς Σὲ δοξάζουν αἰωνίως
εἰς τὸν αἰῶνα. τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὅλα τὰ ἔργα σου ἂς ὅλα τὰ δημιουργήματά Σου.
ἀναπέμπουν δόξαν καὶ ὕμνον πρὸς σὲ εἰς τὸν
αἰῶνα.
3,12 Καὶ νῦν, Κύριε, τοὺς ὀφθαλμούς 12 Καὶ τώρα, Κύριε, στρέφω τὸ πρόσωπόν μου 12 Καὶ τώρα, Κύριε, ἔχω ὑψώσει πρὸς Σὲ τὰ μάτια μου
μου καὶ τὸ πρόσωπόν μου εἰς σὲ πρὸς σὲ καὶ πρὸς σὲ ὑψώνω τοὺς ὀφθαλμούς καὶ τὸ πρόσωπόν μου.
δέδωκα· μου.
3,13 εἰπὸν ἀπολῦσαί με ἀπὸ τῆς γῆς 13 Ἐσκέφθηκα νὰ αὐτοκτονήσω, διὰ νὰ φύγω 13 Δῶσε ἐντολὴν νὰ φύγω ἐπὶ τέλους ἀπὸ τὴν γῆν
καὶ μὴ ἀκοῦσαί με μηκέτι ἀνειδισμόν. ἀπὸ τὸν κόσμον αὐτόν, ὥστε νὰ μὴ ἀκούω αὐτήν, διὰ νὰ μὴ ἀκούω πλέον χλευασμοὺς εἰς βάρος
πλέον τοὺς ὀνειδισμοὺς αὐτοὺς εἰς βάρος μου. μου.
3,14 Σὺ γινώσκεις, Κύριε, ὅτι καθαρά 14 Σύ, Κύριε, γνωρίζεις ὅτι εἶμαι καθαρὰ καὶ 14 Γνωρίζεις πολὺ καλὰ Σύ, Κύριε, ὅτι εἶμαι ἁγνὴ καὶ
εἰμι ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας ἀνδρὸς ἀμόλυντος ἀπὸ κάθε ἁμαρτίαν ἐξ ἐπαφῆς μὲ δὲν εἶχα παράνομον σχέσιν μὲ ἄνδρα.
ἄνδρα.
3,15 καὶ οὐκ ἐμόλυνα τὸ ὄνομά μου 15 Δὲν ἐμόλυνα τὸ ὄνομά μου οὔτε τὸ ὄνομα 15 Δὲν ἀτίμασα τὸ ὄνομά μου, οὔτε τὸ ὄνομα τοῦ
οὐδὲ τὸ ὄνομα τοῦ πατρός μου ἐν τῇ τοῦ πατρός μου εἰς τὴν χώραν αὐτὴν τῆς πατέρα μου εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ὅπου ζῶ ὡς
γῇ τῆς αἰχμαλωσίας μου. Μονογενής αἰχμαλωσίας μου. Γνωρίζεις, Κύριε, ὅτι εἶμαι αἰχμάλωτη. Εἶμαι μοναχοκόρη εἰς τὸν πατέρα μου, καὶ
εἰμι τῷ πατρί μου, καὶ οὐχ ὑπάρχει μονογενὴς θυγάτηρ εἰς τὸν πατέρα μου καὶ δὲν δὲν ἔχει ἄλλο παιδί, ἀγόρι, ποὺ νὰ τὸν κληρονομήσῃ.
αὐτῷ παιδίον, ὃ κληρονομήσει αὐτόν, ἔχει αὐτὸς ἄλλο παιδί, τὸ ὁποῖον θὰ τὸν Δὲν ὑπάρχει ἐπίσης κάποιος ἄλλος στενὸς συγγενὴς ἢ
οὐδὲ ἀδελφὸς ἐγγὺς οὐδὲ ὑπάρχων κληρονομήσῃ. Δὲν ἔχει δὲ ἄλλον στενὸν υἱός του, διὰ νὰ περιμένω ὥστε νὰ δοθῶ εἰς αὐτὸν ὡς
αὐτῷ υἱός, ἵνα συντηρήσω ἐμαυτὴν συγγενῆ ἢ υἱὸν στενοῦ συγγενοῦς του, ὥστε νὰ σύζυγος, ὅπως ὁρίζει ὁ Νόμος Σου. Ἤδη μοῦ
αὐτῷ γυναῖκα, ἤδη ἀπώλοντό μοι δώσω τὸν ἑαυτόν μου εἰς ἐκεῖνον ὡς σύζυγον. ἐχάθηκαν ἑπτὰ ἄνδρες. Πρὸς τί λοιπὸν νὰ ζῶ ἐγώ;
ἑπτά· ἵνα τί μοι ζῆν; Καὶ εἰ μὴ δοκεῖ Ὡς τώρα ἔχουν χαθῆ, Κύριε, ἑπτὰ ἄνδρες μου. Ἐὰν ὅμως δὲν σοῦ φαίνεται καλὸν νὰ μὲ θανατώσῃς,
σοι ἀποκτεῖναί με, ἐπίταξον Διατὶ πλέον νὰ ζῶ; Ἐὰν δὲν εἶναι ἀρεστὸν εἰς δῶσαι ἐντολὴν νὰ μὲ βλέπουν μὲ εὐσπλαγχνίαν καὶ
ἐπιβλέψαι ἐπ' ἐμὲ καὶ ἐλεῆσαί με καὶ σέ, Κύριε, νὰ μὲ πάρῃς ἀπὸ τὸν κόσμον αὐτόν, συμπάθειαν καὶ νὰ μὴ ἀκούω πλέον εἰρωνείας καὶ
μηκέτι ἀκοῦσαί με ὀνειδισμόν. δῶσε εἰς κάποιον εὐμενῆ διάθεσιν δι' ἐμὲ καὶ νὰ χλευασμούς.
12/ 50
μὲ ἐλεήσῃ, ὥστε νὰ λάβω αὐτὸν ὡς σύζυγον,
διὰ νὰ μὴ ἀκούω πλέον τοὺς ὀνειδισμοὺς
αὐτούς.

3,16 Καὶ εἱσηκούσθη προσευχὴ 16 Ἡ προσευχὴ καὶ τῶν δύο, τοῦ Τωβὶτ καὶ τῆς 16 Ἔγινε δὲ εὐμενῶς δεκτὴ ἡ προσευχὴ καὶ τῶν δύο,
ἀμφοτέρων ἐνώπιον τῆς δόξης τοῦ Σάρρας, ἔγινε δεκτὴ ἐνώπιον τοῦ ἐνδόξου καὶ τῆς Σάρρας δηλαδὴ καὶ τοῦ Τωβίτ, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ,
μεγάλου Ραφαήλ, μεγάλου Ραφαήλ. ὅπου ἵστατο καὶ ὁ ἔνδοξος μέγας Ἀρχάγγελος
Ραφαήλ.
3,17 καὶ ἀπεστάλη ἰάσασθαι τοὺς δύο, 17 Ἀπεστάλη παρὰ τοῦ Θεοῦ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ὁ 17 Καὶ ἀπεστάλη ὁ Ραφαὴλ διὰ νὰ θεραπεύσῃ καὶ
τοῦ Τωβὶτ λεπίσαι τὰ λευκώματα καὶ Ραφαήλ, διὰ νὰ ἐκπληρώσῃ τὰ αἰτήματα καὶ βοηθήσῃ καὶ τοὺς δύο. Ἀποστολή του ἦτο νὰ βγάλῃ
Σάρραν τὴν τοῦ Ραγουὴλ δοῦναι τῶν δύο. Τοῦ μὲν Τωβὶτ νὰ θεραπεύσῃ τὰ σὰν λέπια τὰ λευκώματα τῶν ὀφθαλμῶν τοῦ Τωβὶτ
Τωβίᾳ τῷ υἱῷ Τωβὶτ γυναῖκα καὶ λευκώματα τῶν ὀφθαλμῶν του, καὶ νὰ καὶ νὰ δώσῃ ὡς σύζυγον εἰς τὸν Τωβίαν, τὸν υἱὸν τοῦ
δῆσαι Ἀσμοδαῖον τὸ πονηρὸν καθαρίσῃ αὐτοὺς ἀπὸ τὰ λέπια, εἰς δὲ τὴν Τωβίτ, τὴν κόρην τοῦ Ραγουὴλ Σάρραν. Ἀποστολὴ τοῦ
δαιμόνιον, διότι Τωβίᾳ ἐπιβάλλει Σάρραν, τὴν θυγατέρα τοῦ Ραγουήλ, νὰ δώσῃ Ραφαὴλ ἐπίσης ἦτο νὰ ἐμποδίσῃ τὸ πονηρὸν
κληρονομῆσαι αὐτήν. Ἐν αὐτῷ τῷ ὡς σύζυγον τὸν Τωβίαν τὸν υἱὸν τοῦ Τωβίτ, καὶ δαιμόνιον, τὸν Ἀσμοδαῖον, διὰ νὰ μὴ θανατώσῃ καὶ
καιρῷ ἐπιστρέψας Τωβὶτ εἰσῆλθεν εἰς νὰ δέσῃ τὸ κακοποιὸν πνεῦμα, τὸν Ἀσμοδαῖον. τὸν Τωβίαν, ὅπως τοὺς ἄλλους συζύγους τῆς Σάρρας,
τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ Σάρρα ἡ τοῦ Ἄλλωστε εἰς τὸν Τωβίαν ἦτο δίκαιον νὰ δοθῇ διότι ἦτο σχέδιον καὶ θέλημα Θεοῦ νὰ κληρονομήσῃ
Ραγουὴλ κατέβη ἐκ τοῦ ὑπερῴου ὡς σύζυγος καὶ κληρονομία ἡ Σάρρα. Κατὰ τὴν τὴν Σάρραν ὁ Τωβίας. Καὶ ἀφοῦ ἐτελείωσαν τὴν
αὐτῆς. αὐτὴν ὥραν ὁ μὲν Τωβὶτ ἐπέστρεψε καὶ προσευχήν των, ὁ μὲν Τωβίτ, ποὺ ἦτο εἰς τὴν Νινευῆ
εἰσῆλθεν εἰς τὴν οἰκίαν του, ἡ δὲ Σάρρα, ἡ κόρη (ἢ εἰς τὰ Σοῦσα), ἐστράφη καὶ ἐμβῆκεν εἰς τὸ σπίτι του,
τοῦ Ραγουήλ, κατέβη ἀπὸ τὸ ὑπερῷον της. ἡ δὲ Σάρρα, ἡ κόρη τοῦ Ραγουήλ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὰ
Ἐκβάτανα, κατέβη ἀπὸ τὸ ὑπερῶον, ὅπου προσηύχετο,
καὶ ἐμβῆκε καὶ αὐτὴ εἰς τὸ σπίτι της.

4,1 Εν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐμνήσθη Τωβὶτ Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ποὺ συνέβησαν τὰ Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ὁ Τωβὶτ ἐνεθυμήθη τὰ
περὶ τοῦ ἀργυρίου, οὗ παρέθετο γεγονότα αὐτά, ἐνεθυμήθη ὁ Τωβὶτ τὰ χρήματα, ποὺ εἶχεν ἀφήσει πρὸς φύλαξιν εἰς τὸν
Γαβαὴλ ἐν Ράγοις τῆς Μηδίας, χρήματα, τὰ ὁποῖα εἶχε παραδώσει εἰς τὸν Γαβαήλ, εἰς τοὺς Ράγους τῆς Μηδίας.
Γαβαήλ, ὁ ὁποῖος ἔμενεν εἰς τοὺς Ράγους τῆς
13/ 50
Μηδίας.
4,2 καὶ εἶπεν ἐν ἑαυτῷ· ἐγὼ ᾐτησάμην 2 Ὁ Τωβὶτ ἐσκέφθη καὶ εἶπεν εἰς τὸν ἑαυτόν 2 Ἐσκέφθη λοιπὸν καὶ εἶπε μέσα του: Ἐγὼ ἐζήτησα

θάνατον, τί οὐ καλῶ Τωβίαν τὸν υἱόν του· Ἐγὼ παρεκάλεσα τὸν Θεὸν νὰ μὲ πάρῃ προηγουμένως ἀπὸ τὸν Θεὸν νὰ πεθάνω καὶ να φύγω
μου, ἱνα αὐτῷ ὑποδείξω πρὶν ἀπὸ τὸν κόσμον αὐτόν. Διατί, πρὶν πεθάνω, δὲν ἀπὸ τὸν κόσμον αὐτόν. Διατὶ ἑπομένως ἀναβάλλω
ἀποθανεῖν με; καλῷ τὸν υἱόν μου τὸν Τωβίαν, νὰ τοῦ ἀκόμη καὶ δὲν καλῶ τὸν υἱόν μου Τωβίαν, διὰ νὰ τὸν
φανερώσω τὴν ὑπόθεσιν τῶν χρημάτων αὐτῶν; ἐνημερώσω διὰ τὰ χρήματα αὐτά, πρὶν πεθάνω;
4,3 Καὶ καλέσας αὐτὸν εἶπε· παιδίον, 3 Ἐκάλεσε, λοιπόν, αὐτὸν καὶ τοῦ εἶπε· Παιδί 3 Καὶ ἐκάλεσε πράγματι τὸν Τωβίαν καὶ τοῦ εἶπε:
ἐὰν ἀποθάνω, θάψον με, καὶ μὴ μου, ὅταν ἀποθάνω, νὰ μὲ θάψῃς· καὶ πρόσεχε, Παιδί μου, ὅταν πεθάνω, θέλω νὰ μὲ θάψῃς, ὅπως
ὑπερίδῃς τὴν μητέρα σου· τίμα αὐτὴν νὰ μὴ καταφρονήσῃς καὶ παραμελήσῃς τὴν ὁρίζει ὁ Νόμος μας, καὶ νὰ μὴ ἀδιαφορήσῃς διὰ τὴν
πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου καὶ μητέρα σου. Νὰ τιμᾶς αὐτὴν ὅλας τὰς ἡμέρας μητέρα σου. Θέλω νὰ τὴν τιμᾷς εἰς ὅλην σου τὴν ζωὴν
ποίει τὸ ἀρεστὸν αὐτῇ καὶ μὴ τῆς ζωῆς σου καὶ νὰ πράττῃς τὸ εὐάρεστον εἰς καὶ νὰ κάμνῃς αὐτό, ποὺ τὴν εὐχαριστεῖ. Πρόσεχε,
λυπήσῃς αὐτήν. αὐτήν. Ποτὲ νὰ μὴ τὴν λυπήσῃς. ὥστε νὰ μὴ τὴν λυπήσῃς ποτέ.
4,4 Μνήσθητι, παιδίον, ὅτι πολλοὺς 4 Θυμήσου, παιδί μου, ὅτι πολλοὺς κινδύνους 4 Θυμήσου, παιδί μου, ὅτι ἀντιμετώπισε πολλοὺς
κινδύνους ἑώρακεν ἐπὶ σοὶ ἐν τῇ ἐπέρασε διὰ σέ, ὅταν ἀκόμη σὲ εἶχεν ἐν τῇ κινδύνους πρὸς χάριν σου, τότε ποὺ σὲ εἶχε μέσα εἰς
κοιλίᾳ· ὅταν ἀποθάνῃ, θάψον αὐτὴν κοιλίᾳ της. Ὅταν ἀποθάνῃ, θάψε την κοντά τὴν κοιλίαν της. Ὅταν πεθάνῃ καὶ ἐκείνη, νὰ τὴν
παρ' ἐμοὶ ἐν ἑνὶ τάφῳ. μου εἰς τὸν ἴδιον τάφον. θάψῃς κοντά μου, εἰς τὸν ἴδιον τάφον.
4,5 Πάσας τὰς ἡμέρας, παιδίον, 5 Παιδί μου, ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου νὰ 5 Κάθε ἡμέραν, εἰς ὅλην τὴν ζωήν σου, νὰ θυμᾶσαι,
Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν μνημόνευε καὶ ἐνθυμῆσαι Κύριον τὸν Θεόν μας. Μὴ θελήσῃς παιδί μου, τὸν Κύριον καὶ Θεόν μας καὶ νὰ μὴ
μὴ θελήσῃς ἁμαρτάνειν καὶ ποτὲ νὰ διαπράξῃς ἁμαρτίαν καὶ νὰ παραβῇς ἁμαρτάνῃς καὶ παραβῇς τὰς ἐντολάς Του μὲ τὴν
παραβῆναι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ. τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ. Ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς θέλησίν σου. Εἰς ὅλην σου τὴν ζωὴν νὰ φέρεσαι μὲ
Δικαιοσύνην ποίει πάσας τὰς ἡμέρας σου νὰ πράττῃς τὸ δίκαιον καὶ τὸ ὀρθόν. Ποτὲ δικαιοσύνην καὶ νὰ μὴ ἀκολουθήσῃς ποτὲ δρόμους
τῆς ζωῆς σου καὶ μὴ πορευθῇς ταῖς δὲ νὰ μὴ βαδίσῃς τοὺς δρόμους τῆς ἀδικίας. ἀδικίας καὶ παρανομίας.
ὁδοῖς τῆς ἀδικίας·
4,6 διότι ποιοῦντός σου τὴν ἀλήθειαν, 6 Διότι, ὅταν σὺ πράττῃς τὸ ἀληθές, τὸ 6 Διότι, ὅταν ζῇς συμφώνως πρὸς τὸν νόμον τῆς
εὐοδίαι ἔσονται ἐν τοῖς ἔργοις σου καὶ σύμφωνον πρὸς τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου, θὰ ἀληθείας, θὰ κατευοδώνωνται καὶ θὰ εὐλογοῦνται τὰ
πᾶσι τοῖς ποιοῦσι τὴν δικαιοσύνην. κατευοδώνωνται τὰ ἔργα σου, ὅπως καὶ ὅλων ἔργα σου, ὅπως καὶ ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ζοῦν μὲ
ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἐφαρμόζουν δικαιοσύνην. δικαιοσύνην καὶ ἀρετήν.
4,7 Ἐκ τῶν ὑπαρχόντων σοι ποίει 7 Ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντά σου δίδε ἐλεημοσύνην. Μὴ 7 Νὰ δίδῃς ἐλεημοσύνην ἀπὸ τὰ ἀγαθὰ ποὺ ἔχεις, καὶ
ἐλεημοσύνην, καὶ μὴ φθονεσάτω σου στενοχωρηθῇ καὶ μὴ λυπηθῇ τὸ μάτι σου, ὅταν νὰ μὴ λυπηθῇ τὸ μάτι σου καὶ τσιγγουνευθῇς, ὅταν
14/ 50
ὁ ὀφθαλμὸς ἐν τῷ ποιεῖν σὲ πράττῃς ἐλεημοσύνην. Μὴ γυρίσῃς ἀλλοῦ τὸ ἐλεῇς κάποιον πτωχόν. Μὴ ἀδιαφορήσῃς καὶ μὴ
ἐλεημοσύνην· μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ κάθε πτωχὸν τότε δὲ καὶ τὸ στρέψῃς ἀλλοῦ τὸ πρόσωπόν σου, ὅταν παρουσιασθῇ

πρόσωπόν σου ἀπὸ παντὸς πτωχοῦ, πρόσωπον τοῦ Θεοῦ δὲν θὰ ἀποστραφῇ ποτὲ ἐμπρός σου ὁποιοσδήποτε πτωχός, καὶ τότε δὲν θὰ
καὶ ἀπὸ σοῦ οὐ μὴ ἀποστραφῇ τὸ ἀπὸ σέ. ἀποστρέψῃ καὶ ὁ Θεὸς τὸ πρόσωπόν Του ἀπὸ σέ.
πρόσωπον τοῦ Θεοῦ.
4,8 Ὡς σοὶ ὑπάρχει κατὰ τὸ πλῆθος, 8 Ἀνάλογα μὲ τὰ ἀγαθά, τὰ ὁποῖα ἔχεις, κάμνε 8 Ἀναλόγως πρὸς τὴν ποσότητα τῶν ἀγαθῶν ποὺ
ποίησον ἐξ αὐτῶν ἐλεημοσύνην· ἐὰν ἐλεημοσύνην. Ἐὰν ἔχῃς ὀλίγα, ἀπὸ τὰ ὀλίγα ἔχεις, νὰ κάμνῃς ἀπὸ αὐτὰ ἐλεημοσύνην. Ἐὰν ἔχῃς
ὀλίγον σοι ὑπάρχῃ, κατὰ τὸ ὀλίγον μὴ αὐτὰ μὴ φοβηθῇς νὰ ἐλεήσῃς. ὀλίγα, νὰ μὴ φοβηθῇς νὰ δώσῃς ἐλεημοσύνην ἀπὸ
φοβοῦ ποιεῖν ἐλεημοσύνην· αὐτὰ ἔστω τὰ ὀλίγα ποὺ ἔχεις.
4,9 θέμα γὰρ ἀγαθὸν θησαυρίζεις 9 Διότι ἔχε ὑπ' ὄψιν σου ὅτι, ὅταν κάμνῃς 9 Διότι μὲ τὴν ἐλεημοσύνην ἀποταμιεύεις διὰ τὸν
σεαυτῷ εἰς ἡμέραν ἀνάγκης· ἐλεημοσύνην, καταθέτεις πλούσιον θησαυρὸν ἑαυτόν σου καλὸν θησαυρόν, ποὺ θὰ σοῦ εὑρεθῇ εἰς
διὰ τὸν ἑαυτόν σου εἰς ἡμέρας ἀνάγκης σου. ὥραν ἀνάγκης.
4,10 διότι ἐλεημοσύνη ἐκ θανάτου 10 Διότι ἡ ἐλεημοσύνη γλυτώνει τὸν ἄνθρωπον 10 Μὴ λησμονῇς ποτὲ ὅτι ἡ ἐλεημοσύνη σώζει τὸν
ρύεται καὶ οὐκ ἐᾷ εἰσελθεῖν εἰς τὸ ἀπὸ τὸν αἰώνιον θάνατον καὶ δὲν τὸν ἀφήνει ἄνθρωπον ἀπὸ τὸν αἰώνιον θάνατον καὶ δὲν ἀφήνει
σκότος· νὰ εἰσέλθῃ καὶ νὰ μείνῃ εἰς τὸ σκότος τοῦ τὴν ψυχήν του νὰ βυθισθῇ εἰς τὸ σκοτάδι τοῦ Ἅδου.
ᾅδου.
4,11 δῶρον γὰρ ἀγαθόν ἐστιν 11 Εἶναι δῶρον ἀγαθὸν ἡ ἐλεημοσύνη δι' ὅλους 11 Διότι ἡ ἐλεημοσύνη, δι’ ὅσους τὴν ἀσκοῦν
ἐλεημοσύνη πᾶσι τοῖς ποιοῦσιν αὐτὴν ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τὴν ἀσκοῦν ἐνώπιον τοῦ θεαρέστως ἐνώπιον τοῦ Ὑψίστου, εἶναι δῶρον
ἐνώπιον τοῦ Ὑψίστου. ὑψίστου Θεοῦ καὶ εἰς δόξαν τοῦ Θεοῦ. πολύτιμον.
4,12 Πρόσεχε σεαυτῷ, παιδίον, ἀπὸ 12 Πρόσεχε, παιδί μου, τὸν ἑαυτόν σου ἀπὸ 12 Πρόσεχε εἰς τὸν ἑαυτόν σου, παιδί μου, καὶ
πάσης πορνείας καὶ γυναῖκα πρῶτον κάθε παρνείαν. Σοῦ δίδω μίαν πρωταρχικῆς φυλάξου ἀπὸ κάθε πορνείαν. Ἀπὸ τὰς πρώτας σου
λάβε ἀπὸ τοῦ σπέρματος τῶν σπουδαιότητας συμβουλήν· νὰ λάβῃς ὡς φροντίδας ἂς εἶναι νὰ πάρῃς ὡς σύζυγόν σου γυναῖκα,
πατέρων σου· μὴ λάβῃς γυναῖκα σύζυγόν σου γυναῖκα ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τῶν ποὺ νὰ κατάγεται ἀπὸ τοὺς προγόνους σου. Νὰ μὴ
ἀλλοτρίαν, ἢ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς φυλῆς προγόνων σου. Μὴ πάρῃς σύζυγον πάρῃς ξένην γυναῖκα, ποὺ δὲν κατάγεται ἀπὸ τὴν
τοῦ πατρός σου, διότι υἱοὶ προφητῶν ἀλλόθρησκον καὶ ἀλλοεθνῆ, ἡ ὁποῖα δὲν φυλὴν τοῦ πατέρα σου, διότι ἐμεῖς εἴμαστε παιδιὰ
ἐσμεν. Νῶε, Ἁβραάμ, Ἰσαάκ, Ἰακὼβ, ἀνήκει εἰς τὴν φυλὴν τοῦ πατρός σου. Διότι προφητῶν. Ὁ Νῶε, ὁ Ἀβραάμ, ὁ Ἰσαὰκ καὶ ὁ Ἰακὼβ
οἱ πατέρες ἡμῶν ἀπὸ τοῦ αἰῶνος· ἡμεῖς εἴμεθα τέκνα τῶν προφητῶν. Ὁ Νῶε, ὁ εἶναι οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας. Νὰ θυμᾶσαι πάντα,
μνήσθητι, παιδίον, ὅτι αὐτοὶ πάντες Ἁβραάμ, ὁ Ἰσαάκ, ὁ Ἰακώβ, εἶναι οἱ ἀπὸ παιδί μου, ὅτι ὅλοι αὐτοὶ ἐπῆραν ὡς συζύγους των
ἔλαβον γυναῖκας ἐκ τῶν ἀδελφῶν ἀρχαιοτάτων χρόνων εὐλογημένοι πρόγονοί γυναῖκας ἀπὸ τὴν συγγένειάν των καὶ ἔχουν
15/ 50
αὐτῶν καὶ εὐλογήθησαν ἐν τοῖς μας. Ἐνθυμήσου, παιδί μου, ὅτι αὐτοὶ ὅλοι εὐλογηθῆ πλουσίως εἰς τὰ τέκνα των. Συμφώνως δὲ
τέκνοις αὐτῶν, καὶ τὸ σπέρμα αὐτῶν ἐπῆραν συζύγους ἀπὸ τοὺς ὁμοεθνεῖς των. Καὶ πρὸς τὴν ὑπόσχεσιν τοῦ Κυρίου, ἰδικοί των ἀπόγονοι

κληρονομήσει γῆν. εἶδαν πλουσίας τὰς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ εἰς τὰ θὰ εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ θὰ κληρονομήσουν τὴν γῆν τῆς
τέκνα των, οἱ δὲ ἀπόγονοί των θὰ ἐπαγγελίας.
κληρονομήσουν τὴν γῆν.
4,13 Καὶ νῦν, παιδίον, ἀγάπα τοὺς 13 Καὶ τώρα, παιδί μου, ἄκουσε καὶ αὐτὴν τὴν 13 Καὶ τώρα, παιδί μου, νὰ ἀγαπᾷς τοὺς συγγενεῖς καὶ
ἀδελφούς σου καὶ μὴ ὑπερηφανεύου συμβουλήν μου. Νὰ ἀγαπᾷς τοὺς ὁμοεθνεῖς συμπατριώτας σου, καὶ ἂς μὴ ὑπερηφανευθῇ ἡ καρδία
τῇ καρδίᾳ σου ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν σου σου. Νὰ μὴ ἀλαζονευθῇς εἰς τὴν καρδίαν σου σου ἔναντι τῶν συγγενῶν σου καὶ τῶν υἱῶν καὶ
καὶ τῶν υἱῶν καὶ θυγατέρων τοῦ λαοῦ ἀπέναντι τῶν ἀδελφῶν σου καὶ τῶν υἱῶν καὶ θυγατέρων τοῦ λαοῦ σου, ὥστε νὰ μὴ θελήσῃς νὰ
σου λαβεῖν σεαυτῷ ἐξ αὐτῶν τῶν θυγατέρων τοῦ λαοῦ σου, ὥστε νὰ μὴ πάρῃς κάποιαν γυναῖκα των ὡς σύζυγόν σου. Νὰ
γυναῖκα· διότι ἐν τῇ ὑπερηφανίᾳ καταδεχθῇς νὰ λάβῃς σύζυγον ἀπὸ τὰς ξέρῃς ὅτι, ὅπου ὑπάρχει ὑπερηφάνεια, ἀκολουθεῖ
ἀπώλεια καὶ ἀκαταστασία πολλή, καὶ θυγατέρας τοῦ λαοῦ. Διότι μέσα εἰς τὴν καταστροφὴ καὶ μεγάλη ἀναταραχή. Ἡ ἀχρειότης,
ἐν τῇ ἀχρειότητι ἐλάττωσις καὶ ἔνδεια ὑπερηφάνειαν ὑπάρχει ὁ ὄλεθρος καὶ πολλὴ δηλαδὴ ἡ ράθυμος καὶ ἀνωφελὴς ζωή, ἀκολουθεῖται
μεγάλη· ἡ γὰρ ἀχρειότης μήτηρ ἐστὶ ἀναστάτωσις, μέσα δὲ εἰς τὴν ράθυμον καὶ ἀπὸ στέρησιν καὶ μεγάλην πτωχείαν. Ἡ ὀκνηρία καὶ
τοῦ λιμοῦ. ἀπράγμονα ζωὴν ὑπάρχει ξεπεσμὸς καὶ ραθυμία εἶναι μητέρα τῆς πεῖνας.
μεγάλη φτώχεια, διότι ἡ ραθυμία καὶ ἡ
τεμπελιὰ εἶναι ἡ μητέρα τῆς πείνας.
4,14 Μισθὸς παντὸς ἀνθρώπου, ὃς 14 Μὴ κρατήσῃς, ἔστω καὶ ἐπὶ ὀλίγον χρόνον, 14 Νὰ μὴ κρατήσῃς οὔτε μίαν νύκτα τὸν μισθὸν κάθε
ἐὰν ἐργάσηται παρὰ σοί, μὴ τὸν μισθὸν παντὸς ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος θὰ ἀνθρώπου, ποὺ θὰ ἐργασθῇ εἰς τὰς ἐργασία, σου. Νὰ
αὐλισθήτω, ἀλλ' ἀπόδος αὐτῷ ἐργασθῇ εἰς τὴν ὑπηρεσίαν σου, ἀλλὰ νὰ τοῦ τὸν πληρώσῃς ἀμέσως, τὴν ἰδίαν ἡμέραν ἐὰν
παραυτίκα, καὶ ἐὰν δουλεύσῃς τῷ τὸν ἀποδώσῃς ἀμέσως. ῎Ετσι δὲ καὶ ὁ Θεὸς θὰ ὑποτάσσεσαι καὶ ὑπηρετῇς τὸν Κύριον, θὰ σὲ ἀμείψῃ
Θεῷ, ἀποδοθήσεταί σοι. Πρόσεχε ἀποδώσῃ εἰς σὲ τὸν μισθόν σου, ἐὰν ἐργασθῇς ὅπως πρέπει. Πρόσεχε, παιδί μου, εἰς ὅλα τὰ ἔργα σου
σεαυτῷ, παιδίον, ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις εἰς αὐτόν. Πρόσεχε τὸν ἑαυτόν σου, παιδί μου, καὶ νὰ φέρεσαι σὰν ἄνθρωπος καλλιεργημένος καὶ μὲ
σου καὶ ἴσθι πεπαιδευμένος ἐν πάσῃ εἰς ὅλα τὰ ἔργα σου καὶ νὰ εἶσαι συνετὸς καὶ καλὴν ἀνατροφὴν εἰς κάθε ἐκδήλωσιν τῆς ζωῆς σου.
ἀναστροφῇ σου. εὐγενὴς εἰς ὅλην σου τὴν συμπεριφοράν.
4,15 Καὶ ὃ μισεῖς, μηδενὶ ποιήσῃς. 15 Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον σὺ ἀποστρέφεσαι καὶ δὲν 15 Αὐτὸ δέ, τὸ ὁποῖον ἀποστρέφεσαι σὺ καὶ δὲν θὰ
Οἶνον εἰς μέθην μὴ πίῃς, καὶ μὴ θέλεις οἱ ἄλλοι νὰ τὸ κάμουν εἰς σέ, μὴ τὸ κάμῃ ἤθελες νὰ σοῦ τὸ κάμουν οἱ ἄλλοι, νὰ μὴ τὸ κάμῃς
πορευθήτω μετὰ σοῦ μέθη ἐν τῇ ὁδῷ καὶ σὺ εἰς κανένα. Ποτὲ νὰ μὴ πίνῃς οἶνον ποτὲ εἰς κανένα. Νὰ μὴ πίνῃς πολὺ κρασί, ὥστε να
σου. μέχρι μέθης καί ποτὲ νὰ μὴ συναναστροφῇς μὲ μεθᾷς, καὶ νὰ μὴ κάμνῃς φίλους σου εἰς τὴν ζωήν σου
μεθυσμένους εἰς τὴν πορείαν τοῦ βίου σου. ἀνθρώπους ποὺ μεθοῦν.
16/ 50
4,16 Ἐκ τοῦ ἄρτου σου δίδου πεινῶντι 16 Ἀπὸ τὸ ψωμί σου δίδε εἰς ἐκεῖνον, ποὺ πεινᾷ, 16 Νὰ δίνῃς ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὸ ψωμί σου εἰς αὐτὸν ποὺ
καὶ ἐκ τῶν ἱματίων σου τοῖς γυμνοῖς· καὶ ἀπὸ τὰ ἐνδύματά σου δίδε εἰς ἐκείνους, οἱ πεινᾷ, καὶ ἀπὸ τὰ ἐνδύματά σου εἰς τοὺς πτωχούς, ποὺ

πᾶν, ὅ ἐὰν περισσεύσῃ σοι, ποίει ὁποῖοι εἶναι γυμνοί. Ὅ,τι σοῦ περισσεύει δῶσε δὲν ἔχουν τί νὰ φορέσουν. Ὁτιδήποτε σοῦ περισσεύει,
ἐλεημοσύνην, καὶ μὴ φθονεσάτω σου το ἐλεημοσύνην καὶ ἂς μὴ λυπηθῇ ποτὲ ὁ νὰ τὸ δίνῃς ἐλεημοσύνην εἰς ὅσους στεροῦνται, καὶ ἂς
ὁ ὀφθαλμὸς ἐν τῷ ποιεῖν σε ὀφθαλμός σου, ὅταν σὺ πράττῃς ἐλεημοσύνην. μὴ λυπηθῇ τὸ μάτι σου καὶ τσιγγουνευθῇς, ὅταν ἐλεῇς
ἐλεημοσύνην. τοὺς πτωχούς.
4,17 Ἔκχεον τοὺς ἄρτους σου ἐπὶ τὸν 17 Δίδε ἁπλόχερα τοὺς ἄρτους σου κατὰ τὸν 17 Νὰ προσφέρῃς μὲ ἁπλοχεριὰν ἀπὸ τὰ τρόφιμά σου,
τάφον τῶν δικαίων καὶ μὴ δῷς τοῖς ἐντάφιασμὸν τῶν δικαίων, μὴ δίδῃς ὅμως διὰ ὅταν κηδεύωνται δίκαιοι καὶ ἐνάρετοι ἄνθρωποι, εἰς
ἀμαρτωλοῖς. τοὺς ἀμετανοήτους πονηροὺς καὶ κακούς. τὰ δεῖπνα ποὺ γίνονται εἰς μνήμην των καὶ πρὸς
παρηγορίαν τῶν συγγενῶν των. Νὰ μὴ συμμετέχῃς
ὅμως εἰς νεκρικὰ δεῖπνα δι’ ἀμετανοήτους
ἁμαρτωλούς.
4,18 Συμβουλίαν παρὰ παντὸς 18 Νὰ ἐπιζητῇς πάντοτε συμβουλὴν ἀπὸ κάθε 18 Νὰ ζητῇς συμβουλὰς ἀπὸ κάθε συνετὸν καὶ
φρονίμου ζήτησον καὶ μὴ σοφὸν καὶ φρόνιμον ἄνθρωπον καὶ ποτὲ νὰ μὴ φρόνιμον ἄνθρωπον καὶ νὰ μὴ καταφρονήσῃς ποτὲ
καταφρονήσῃς ἐπὶ πάσης συμβουλίας καταφρονήσῃς συμβουλὴν συνετὴν καὶ μίαν σοφὴν καὶ χρήσιμον συμβουλήν.
χρησίμης. χρήσιμον.
4,19 Καὶ ἐν παντὶ καιρῷ εὐλόγει 19 Πάντοτε εἰς κάθε καιρὸν νὰ δοξολογῇς 19 Εἰς κάθε καιρὸν καὶ ὥραν νὰ εὐλογῇς καὶ νὰ
Κύριον τὸν Θεὸν καὶ παρ' αὐτοῦ Κύριον τὸν Θεὸν καὶ ἀπὸ αὐτὸν ζήτησε νὰ εἶναι δοξάζῃς τὸν Κύριον καὶ Θεόν μας καὶ νὰ ζητῇς τὴν
αἴτησον, ὅπως αἱ ὁδοί σου εὐθεῖαι εὐθεῖαι αἱ πορεῖαι τοῦ βίου σου, καὶ νὰ βοήθειάν Του, ὥστε νὰ εἶναι εὐθεῖα καὶ ὀρθὴ ἡ πορεία
γένωνται, καὶ πᾶσαι αἱ τρίβοι καὶ κατευοδώνῃ πάντοτε ὅλας τὰς ὁδοὺς καὶ τὰς τῆς ζωῆς σου καὶ νὰ κατευοδώνωνται οἱ δρόμοι σου
βουλαί σου εὐοδωθῶσι· διότι πᾶν ἀποφάσεις σου. Διότι τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη καὶ τὰ σχέδιά σου. Νὰ μὴ ζητῇς συμβουλὰς ἀπὸ ὅσους
ἔθνος οὐκ ἔχει βουλήν, ἀλλ' αὐτὸς ὁ δὲν ἔχουν σκέψεις καὶ ἀποφάσεις ὀρθάς. Ἀλλὰ δὲν λατρεύουν τὸν Κύριον, διότι καθένας ποὺ ἀνήκει
Κύριος δίδωσι πάντα τὰ ἀγαθὰ καὶ ὃν μόνον ὁ Κύριος δίδει ὅλα τὰ ἀγαθὰ καὶ αὐτὸς εἰς ἔθνος, ποὺ δὲν πιστεύει εἰς τὸν ἀληθινὸν Θεόν μας,
ἐὰν θέλῃ, ταπεινοῖ, καθὼς βούλεται. ὅποιον θέλει, τὸν ταπεινώνει κατὰ τὴν βουλήν δὲν ἔχει ὀρθὴν σκέψιν καὶ γνώμην. Μόνον ὁ Κύριός
Καὶ νῦν, παιδίον, μνημόνευε τῶν του. Καὶ τώρα, παιδί μου, νὰ ἐνθυμῆσαι μας εἶναι Ἐκεῖνος, ποὺ χαρίζει ὅλα τὰ ἀγαθά, καὶ
ἐντολῶν μου, καὶ μὴ πάντοτε αὐτὰς τὰς ἐντολάς μου, καὶ νὰ μὴ Αὐτὸς εἶναι ποὺ ταπεινώνει ὁποιονδήποτε θέλει,
ἐξαλειφθήτωσαν ἐκ τῆς καρδίας σου. ἐξαλειφθοῦν ποτὲ ἀπὸ τὴν καρδίαν σου. συμφώνως πρὸς τὸ σοφὸν σχέδιόν Του. Καὶ τώρα,
παιδί μου, τελειώνω καὶ σοῦ τονίζω νὰ θυμᾶσαι
πάντοτε τὰς ἐντολάς μου αὐτὰς καὶ νὰ μὴ
ἑξαλειφθοῦν ποτὲ ἀπὸ τὴν καρδίαν σου, ὥστε νὰ τὰς
17/ 50
λησμονήσῃς.
4,20 Καὶ νῦν ὑποδεικνύω σοι τὰ δέκα 20 Καὶ τώρα τελευταῖα σοῦ καθιστῶ γνωστὸν 20 Σὲ ἐνημερώνω δὲ τὴν ὥραν αὐτὴν διὰ τὰ δέκα

τάλαντα τοῦ ἀργυρίου, ἃ παρεθέμην τὸ ποσὸν τῶν δέκα ἀργυρῶν ταλάντων, τὰ ἀσημένια τάλαντα, ποὺ τὰ ἄφησα πρὸς φύλαξιν εἰς
Γαβαήλῳ τῷ τοῦ Γαβρία ἐν Ράγοις ὁποῖα ἔχω καταθέσει εἰς τὸν Γαβαῆλον, τὸν τὸν Γαβαῆλον, τὸν υἱὸν τοῦ Γαβρία, εἰς τοὺς Ράγους
τῆς Μηδίας. συγγενῆ τοῦ Γαβρία, ὁ ὁποῖος μένει εἰς τοὺς τῆς Μηδίας.
Ράγους τῆς Μηδίας.
4,21 Καὶ μὴ φοβοῦ, παιδίον, ὅτι 21 Μὴ φοβῆσαι, παιδί μου, ἐπειδὴ ἐγίναμεν 21 Καὶ μὴ ἀνησυχῇς καὶ φοβᾶσαι, παιδί μου, ἐπειδὴ
ἐπτωχεύσαμεν· ὑπάρχει σοι πολλά, πτωχοί, διότι ὑπάρχουν καὶ θὰ ὑπάρχουν εἰς σὲ ἐχάσαμεν τὰ ἀγαθά μας καὶ εἴμαστε τώρα πτωχοί. Θὰ
ἐὰν φοβηθῇς τὸν Θεόν, καὶ ἀποστῇς πολλὰ ἀγαθά, ἐὰν εὐλαβῆσαι τὸν Θεόν, ἐὰν ἔχῃς πολλὰ ἀγαθά, ἐὰν φοβηθῇς τὸν Θεὸν καὶ
ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας καὶ ποιήσῃς τὸ ἀπομακρυνθῇς ἀπὸ κάθε ἁμαρτίαν καὶ πράξῃς ὑπολογίζῃς τὸν Νόμον Του καὶ ἐὰν ἀποφεύγῃς κάθε
ἀρεστὸν ἐνώπιον αὐτοῦ. κάθε τι, τὸ ὁποῖον εἶναι εὐάρεστον ἐνώπιον τοῦ ἁμαρτίαν καὶ κάμνῃς πάντοτε αὐτό, ποὺ εἶναι
Θεοῦ. ἀρεστὸν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.

5,1 Καὶ ἀποκριθεὶς Τωβίας εἶπεν Απεκρίθη ὁ Τωβίας καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· πάτερ Όταν ἄκουσε τὰς συμβουλὰς τοῦ Τωβὶτ ὁ υἱός του
αὐτῷ· πάτερ, ποιήσω πάντα, ὅσα μου, θὰ πράξω ὅλας τὰς ἐντολὰς ὅσας μοῦ Τωβίας, ἀπεκρίθη καὶ τοῦ εἶπε: Θὰ ἐφαρμόσω, πατέρα,
ἐντέταλσαί μοι· ἔδωσες. ὅλα, ὅσα μοῦ παρήγγειλες.
5,2 ἀλλὰ πῶς δυνήσομαι λαβεῖν τὸ 2 Ἀλλὰ εἰδικῶς διὰ τὰ χρήματα, πῶς θὰ 2 Πῶς ὅμως θὰ ἠμπορέσω νὰ πάρω τὰ χρήματα ἀπὸ
ἀργύριον καὶ οὐ γινώσκω αὐτόν; ἠμπορέσω νὰ τὰ πάρω, ἀφοῦ δὲν γνωρίζω τὸν Γαβαήλ, ἀφοῦ δὲν τὸν γνωρίζω;
αὐτὸν τὸν ἄνθρωπον;
5,3 Καὶ ἔδωκεν αὐτῷ τὸ χειρόγραφον 3 Ο πατὴρ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν τὴν χειρόγραφον 3 Τότε ὁ Τωβὶτ τοῦ ἔδωσε τὸ ἔγγραφον, ποὺ εἶχαν
καὶ εἶπεν αὐτῷ· ζήτησον σεαυτῷ ἀπόδειξιν τῆς καταθέσεως τῶν χρημάτων καὶ συντάξει μαζί μὲ τὸν Γαβαὴλ διὰ τὰ χρήματα, καὶ τοῦ
ἄνθρωπον, ὃς συμπορεύσεταί σοι, καὶ τοῦ εἶπε· ἀναζήτησε καὶ εὑρὲ ἕνα ἄνθρωπον, ὁ εἶπε: Πήγαινε καὶ ψάξε νὰ βρῇς κάποιον ἄνθρωπον,
δώσω αὐτῷ μισθὸν ἕως ζῶ· καὶ λαβὲ ὁποῖος θὰ ἔλθῃ μαζῆ σου πρὸς τὸν Γαβαῆλον, ποὺ νὰ θελήσῃ νὰ σὲ συνοδεύσῃ, καὶ ἐγὼ θὰ τὸν
πορευθεὶς τὸ ἀργύριον. καὶ εἰς αὐτὸν ἐγὼ τὸν συνοδόν σου θὰ δώσω πληρώσω, ἐφ' ὅσον θὰ ζῶ ἀκόμη. Πήγαινε λοιπὸν καὶ
τὸν μισθόν του, ἐφ' ὅσον ζῶ ἀκόμη. Πήγαινε πάρε τὰ χρήματά μας.
λοιπὸν ἐκεῖ, διὰ νὰ ἀναλάβῃς τὰ χρήματα.
18/ 50
5,4 Καὶ ἐπορεύθη ζητῆσαι ἄνθρωπον 4 Ὁ Τωβίας ἐξῆλθε, διὰ νὰ ἀναζητήσῃ 4 Ἐβγῆκε πράγματι ὁ Τωβίας διὰ νὰ ἀναζητήσῃ
καὶ εὗρε τὸν Ραφαήλ, ὃς ἧν ἄγγελος, ἄνθρωπον ὡς συνοδόν του. Εὑρῆκε δὲ τὸν κάποιον ἄνθρωπον ὡς σύνοδόν του καὶ εὑρῆκε τὸν
καὶ οὐκ ᾔδει· Ραφαήλ, ὁ ὁποῖος ἦτο ἄγγελος, ἀλλὰ ὁ Τωβίας Ραφαήλ, ὁ ὁποῖος ἦτο ἄγγελος. Ὁ Τωβίας ὅμως δὲν

δὲν τὸ ἐγνώριζεν αὐτό. ἐκατάλαβεν ὅτι ἦτο ἄγγελος.
5,5 καὶ εἶπεν αὐτῷ· εἰ δύναμαι 5 Ἠρώτησε, λοιπόν, τὸν ἄγγελον· Μήπως 5 Εἶπε λοιπὸν εἰς τὸν Ραφαήλ: Μήπως μπορῶ νὰ σὲ
πορευθῆναι μετὰ σοῦ ἐν Ράγοις τῆς γνωρίζῃς τοὺς τόπους ἐκείνους εἰς τοὺς Ράγους πάρω μαζί μου εἰς τὸ ταξίδι μου πρὸς τοὺς Ράγους τῆς
Μηδίας, καὶ εἰ ἔμπειρος εἶ τῶν τόπων; τῆς Μηδίας καὶ εἶναι δυνατὸν νὰ ἔλθω καὶ ἐγὼ Μηδίας; Ξέρεις ἄραγε καλὰ τοὺς τόπους ἐκείνους;
μαζῆ σου;
5,6 Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος· 6 Ὁ ἄγγελος τοῦ ἀπήντησε· θὰ πορευθῶ μαζῆ 6 Καὶ ὁ ἄγγελος τοῦ εἶπεν: Εἶμαι ἕτοιμος νὰ ἔλθω μαζί
πορεύσομαι μετὰ σοῦ καὶ τῆς ὁδοῦ σου καὶ τὴν ὁδὸν ἐγὼ γνωρίζω καλά. Μάλιστα σου. Σὲ πληροφορῶ δὲ ὅτι γνωρίζω πολὺ καλὰ τὸν
ἐμπειρῶ καὶ παρὰ Γαβαὴλ τὸν δὲ ἔχω διανυκτερεύσει πλησίον τοῦ ἀδελφοῦ δρόμον καὶ ἔχω διανυκτερεύσει κάποτε εἰς τὸ σπίτι
ἀδελφὸν ἡμῶν ηὐλίσθην. μας, τοῦ Ἰσραηλίτου τούτου, τοῦ Γαβαήλ. τοῦ συμπατριώτου μας Γαβαήλ.
5,7 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Τωβίας· ὑπόμεινόν 7 Ὁ Τωβίας τοῦ εἶπε· περίμενέ με, διὰ νὰ 7 Καὶ ὁ Τωβίας τοῦ εἶπε: Περίμενέ με ἐδῶ, διὰ νὰ
με, καὶ ἐρῶ τῷ πατρί. ἀναγγείλω τοῦτο εἰς τὸν πατέρα μου. ἐνημερώσω σχετικῶς τὸν πατέρα μου.
5,8 Καὶ εἶπεν αὐτῷ· πορεύου καὶ μὴ 8 Ὁ ἄγγελος τοῦ ἀπήντησε· πήγαινε καὶ μὴ 8 Πήγαινε καὶ μὴ καθυστερήσῃς, τοῦ ἀπεκρίθη ὁ
χρονίσῃς. βραδύνῃς. ἄγγελος.
5,9 Καὶ εἰσελθὼν εἶπε τῷ πατρί· ἰδοὺ 9 Ὁ Τωβίας ἐπανῆλθεν εἰς τὸ σπίτι του καὶ εἶπε 9 Καὶ ἐμβῆκεν εἰς τὸ σπίτι των ὁ Τωβίας καὶ εἶπεν εἰς
εὕρηκα ὃς συμπορεύσεταί μοι. Ὁ δὲ πρὸς τὸν πατέρα· ἰδού, εὑρῆκα ἄνθρωπον, ὁ τὸν πατέρα του: Πατέρα, εὑρῆκα κάποιον, ποὺ θὰ μὲ
εἶπε· φώνησον αὐτὸν πρός με, ἵνα ὁποῖος θὰ ἔλθῃ μαζῆ μου. Ὁ πατὴρ εἶπε πρὸς συνοδεύσῃ εἰς τὸ ταξίδι διὰ τοὺς Ράγους! Φώναξέ τον
ἐπιγνῶ ποίας φυλῆς ἐστι καὶ εἰ τὸν υἱόν· φώναξέ τον νὰ ἔλθῃ ἐδῶ, διὰ νὰ νὰ ἔλθῃ ἐδῶ κοντά μου, ἀπάντησε ἀμέσως ὁ Τωβίτ.
πιστὸς τοῦ πορευθῆναι μετὰ σοῦ. γνωρίσω καλὰ ἀπὸ ποίαν φυλὴν κατάγεται Θέλω νὰ μάθω καλὰ ἀπὸ ποίαν φυλὴν κατάγεται καὶ
αὐτὸς καὶ ἂν εἶναι ἀξιόπιστος νὰ ταξιδεύσῃ νὰ καταλάβω ἐὰν εἶναι ἄξιος ἐμπιστοσύνης, ὥστε νὰ
μαζῆ σου. γίνῃ σύνοδός σου.
5,10 Καὶ ἐκάλεσεν αὐτόν, καὶ εἰσῆλθε, 10 Ὁ Τωβίας τὸν ἐκάλεσε καὶ ἐκεῖνος εἰσῆλθεν 10 Ἐβγῆκε τότε ὁ Τωβίας καὶ ἐκάλεσε τὸν Ραφαήλ, ὁ
καὶ ἠσπάσαντο ἀλλήλους. εἰς τὸν οἶκον τοῦ Τωβίτ. Ὁ Τωβὶτ καὶ ὁ ξένος ὁποῖος ἐδέχθη ἀμέσως καὶ ἐμβῆκεν εἰς τὸ σπίτι τοῦ
ἀλληλοεχαιρετήθησαν. Τωβὶτ καὶ ἐχαιρέτησαν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον.
5,11 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Τωβίτ· ἀδελφέ, ἐκ 11 Εἶπεν εἰς αὐτὸν ὁ Τωβίτ· ἀδελφέ, ἀπὸ ποίαν 11 Καὶ ὁ Τωβὶτ τὸν ἐρώτησεν: Ἀπὸ ποίαν φυλὴν
ποίας φυλῆς καὶ ἐκ ποίας πατριᾶς εἶ φυλὴν καὶ ἀπὸ ποίαν πατριὰν εἶσαι σύ; Πές μου κατάγεσαι, ἀδελφέ, καὶ εἰς ποίαν πατριαρχικὴν
σύ; Ὑπόδειξόν μοι. το. οἰκογένειαν ἀνήκεις; Πές μου, σὲ παρακαλῶ.
5,12 Καὶ εἶπεν αὐτῷ· φυλὴν καὶ 12 Ἐκεῖνος τοῦ ἀπήντησε· φυλὴν καὶ πατριὰν 12 Καὶ ὁ Ραφαὴλ τοῦ εἶπε: Διὰ φυλὴν καὶ οἰκογένειαν
19/ 50
πατριὰν σύ ζητεῖς ἢ μίσθιον, ὃς ζητεῖς ἢ ἕνα μισθωτὸν συνοδοιπόρον, ὁ ὁποῖος ἐνδιαφέρεσαι, ἢ θέλεις κάποιον μισθωτόν, ποὺ νὰ
συμπορεύσεται μετὰ τοῦ υἱοῦ σου; θὰ συμπορευθῇ μαζῆ μὲ τὸ παιδί σου; Ὁ Τωβὶτ συνοδεύσῃ τὸν υἱόν σου εἰς τὸ ταξίδι του; Καὶ ὁ Τωβὶτ

Καὶ εἶπεν αὐτῷ Τωβίτ· βούλομαι, τοῦ ἀπήντησε· ἀδελφέ, θέλω νὰ μάθω τὸ γένος τοῦ ἀπεκρίθη: Θέλω νὰ μάθω, ἀδελφέ μου, τὴν
ἀδελφέ, ἐπιγνῶναι τὸ γένος σου καὶ καὶ τὸ ὄνομά σου. καταγωγήν σου καὶ τὸ ὄνομά σου.
τὸ ὄνομα.
5,13 Ὅς δὲ εἶπεν· ἐγὼ Ἀζαρίας 13 Ἐκεῖνος τότε τοῦ εἶπεν· ἐγὼ εἶμαι ὁ Ἀζαρίας, 13 Τότε ὁ ἄγγελος τοῦ εἶπεν: Ἐγὼ εἶμαι ὁ Ἀζαρίας, ὁ
Ἀνανίου τοῦ μεγάλου, τῶν ἀδελφῶν ὁ υἱὸς τοῦ μεγάλου Ἀνανίου ἀπὸ τοὺς υἱὸς τοῦ μεγάλου Ἀνανίου, ἑνὸς ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς
σου. ὁμοεθνεῖς σου. σου.
5,14 Καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὑγιαίνων ἔλθοις 14 Ὁ Τωβὶτ τοῦ εἶπε· ἀδελφέ, καλῶς ἦλθες εἰς 14 Καὶ ὁ Τωβὶτ τοῦ εἶπε: Καλῶς μᾶς ἦλθες, ἀδελφέ, καὶ
ἀδελφέ, καὶ μή μοι ὀργισθῆς, ὅτι τὸ σπίτι μου καὶ μὴ ὀργισθῇς ἐναντίον μου, μὴ θυμώσῃς ἐναντιον μου διὰ τὸ ὅτι ἐζήτησα νὰ μάθω
ἐζήτησα τὴν φυλήν σου καὶ τὴν διότι ἐζήτησα νὰ μάθω τὴν φυλήν σου καὶ τὴν ἀπὸ ποίαν φυλὴν καὶ οἰκογένιαι κατάγεσαι.
πατριάν σου ἐπιγνῶναι. Καὶ σὺ οἰκογένειάν σου. Σὺ εἶσαι συγγενής μου, ἀπὸ Διαπιστώνω λοιπὸν ὅτι εἶσαι συγγενής μου καὶ
τυγχάνεις ἀδελφός μου ἐκ τῆς καλῆς γενεὰν καλὴν καὶ ἀγαθήν, διότι ἐγὼ ἐγνώριζα προέρχεσαι ἀπὸ καλὴν καὶ εὐπόληπτον οἰκογένειαν!
καὶ ἀγαθῆς γενεᾶς· ἐπεγίνωσκον γὰρ τὸν Ἀνανίαν καὶ τὸν Ἰωνάθαν, τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἐγνώριζα πολὺ καλὰ τὸν Ἀνανίαν καὶ τὸν Ἰωνάθαν,
ἐγὼ Ἀνανίαν καὶ Ἰωνάθαν τοὺς υἱοὺς μεγάλου Σεμεΐ, ὅταν μαζῆ ἐπηγαίναμεν εἰς τὰ τοὺς υἱοὺς τοῦ μεγάλου Σεμεΐ. Ἐπηγαίναμεν μαζὶ εἰς
Σεμεῒ τοῦ μεγάλου, ὡς ἐπορευόμεθα Ἱεροσόλυμα, διὰ νὰ προσκυνήσωμεν καὶ τὰ Ἱεροσόλυμα διὰ νὰ προσκυνήσωμεν εἰς τὸν Ναὸν
κοινῶς εἰς Ἱεροσόλυμα προσκυνεῖν, ἐφέραμεν μαζῆ μας τὰ πρωτοτόκια καὶ τὰ τοῦ Κυρίου καὶ να προσψέρωμεν ἐκεῖ τὰς προσφορὰς
ἀναφέροντες τὰ πρωτότοκα καὶ τὰς δέκατα ἀπὸ τὰ προϊόντα μας. Δὲν τῶν πρωτοτόκων καὶ τὰς δεκάτας τῶν γεννημάτων
δεκάτας τῶν γεννημάτων, καὶ οὐκ ἀπεμακρύνθησαν καὶ ἐκεῖνοι ποτὲ ἀπὸ τὴν μας. Δὲν εἶχαν παρασυρθῆ εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν οἱ
ἐπλανήθησαν ἐν τῇ πλάνῃ τῶν εὐθεῖαν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, ὅπως, δυστυχῶς, ἄνθρωποι ἐκεῖνοι, ὅπως παρεσύρθησαν ἄλλοι
ἀδελφῶν ἡμῶν. Ἐκ ρίζης καλῆς εἶ, ἀπεμακρύνθησαν καὶ ἐπλανήθησαν οἱ ἄλλοι συμπατριῶται μας. Προέρχεσαι ἀπὸ καλὴν ρίζαν,
ἀδελφέ, ἀδελφοί, οἱ ὁμοεθνεῖς μας. Ἀπὸ καλὴν ρίζαν ἀδελφέ.
κατάγεσαι, ἀδελφέ μου.
5,15 ἄλλα εἶπόν μοι τίνα σοι ἔσομαι 15 Ἀλλὰ πές μου, σὲ παρακαλῶ, ποῖον μισθὸν 15 Πές μου λοιπὸν τώρα: Τί μισθὸν θέλεις νὰ σοῦ
μισθὸν διδόναι· δραχμὴν τῆς ἡμέρας θὰ σοῦ δώσω; Ἐγὼ προτείνω νὰ σοῦ δίνω μίαν δώσω; Ἐγὼ ἀπεφάσισα νὰ σοῦ δώσω μίαν δραχμὴν
καὶ τὰ δέοντά σοι ὡς καὶ τῷ υἱῷ μου. δραχμὴν διὰ κάθε ἡμέραν καὶ νὰ παρέχω εἰς σὲ διὰ κάθε ἡμέραν τοῦ ταξιδιοῦ ἕως τὴν ἐπιστροφήν σας
καὶ τὸ παιδί μου ὅ,τι ἄλλο σᾶς χρειάζεται κατὰ καὶ ὅλα τὰ ἀπαραίτητα διὰ τὴν συντηρήσίν σου, ὅπως
τὴν πορείαν. καὶ διὰ τὸν υἱόν μου.
20/ 50
5,16 Καὶ ἔτι προσθήσω σοι ἐπὶ τὸν 16 Ἀλλὰ καὶ ἄλλην ἐπὶ πλέον ἀμοιβὴν θὰ δώσω 16 Σοῦ ὑπόσχομαι δὲ ὅτι, ἐὰν ἐπιστρέφετε μὲ τὸ καλὸν
μισθόν, ἐὰν ὑγιαίνοντες ἐπιστρέψητε. εἰς σέ, ἐὰν ἐπιστρέψετε ὑγιεῖς. ὑγιεῖς, θὰ σοῦ δώσω καὶ ἄλλα χρήματα ἐπὶ πλέον τοῦ
μισθοῦ σου.

5,17 Καὶ εὐδόκησαν οὕτως. Καὶ εἶπε 17 Συνεφώνησαν καὶ οἱ δύο ἐπὶ τοῦ σημείου 17 Καὶ συνεφώνησαν ἀμέσως μὲ τὴν πρότασιν αὐτὴν
πρὸς Τωβίαν· ἕτοιμος γίνου πρὸς τὴν αὐτοῦ. Ὁ πατὴρ εἶπε τότε πρὸς τὸν Τωβίαν· τοῦ Τωβίτ. Εἶπε δὲ ὁ πατέρας πρὸς τὸν Τωβίαν:
ὁδόν· καὶ εὐοδωθείητε. Καὶ ἡτοίμασεν ἐτοιμάσου διὰ τὸ ταξίδι. Καὶ εἰς τοὺς δυό σας Ἐτοιμάσου γρήγορα διὰ τὸ ταξίδι. Καὶ εὔχομαι νὰ
ὁ υἱὸς αὐτοῦ τὰ πρὸς τὴν ὁδόν. Καὶ εὔχομαι κατευόδιον. Ὁ υἱός του, ὁ Τωβίας, εὐοδωθῇ ἡ πορεία σας. Καὶ ὁ υἱὸς τοῦ Τωβὶτ ἐτοίμασεν
εἶπεν αὐτῷ ὁ πατὴρ αὐτοῦ· πορεύου ἡτοίμασε τὰ ἀπαραίτητα διὰ τὸν δρόμον. Ὁ δὲ ἀμέσως ὅ,τι ἐχρειάζετο διὰ τὸ ταξίδι. Εἶπε δὲ πρὸς
μετὰ τοῦ ἀνθρώπου τούτου, ὁ δὲ ἐν πατέρας του τοῦ εἶπε· πήγαινε μαζῆ μὲ τὸν αὐτὸν ὁ πατέρας του: Πήγαινε μὲ συμπαραστάτην τὸν
τῷ οὐρανῷ οἰκῶν Θεὸς εὐοδώσει τὴν ἄνθρωπον αὐτὸν καὶ εὔχομαι, ὅπως ὁ Θεός, ἄνθρωπον αὐτὸν καὶ εἴθε νὰ εὐοδώσῃ τὸ ταξίδι σας ὁ
ὁδὸν ὑμῶν, καὶ ὁ ἄγγελος αὐτοῦ ποὺ κατοικεῖ εἰς τὸν οὐρανόν, κατευοδώσῃ τὸν Θεός, ποὺ κατοικεῖ εἰς τὸν οὐρανόν. Εὔχομαι ἐπίσης
συμπορευθήτω ὑμῖν. Καὶ ἐξῆλθαν δρόμον σας καὶ ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου ἂς βαδίζῃ νὰ ἔχετε συνοδοιπόρον σας τὸν ἄγγελον τοῦ Θεοῦ.
ἀμφότεροι ἀπελθεῖν καὶ ὁ κύων τοῦ μαζῆ σας. Ἐβγῆκαν ἀπὸ τὸ σπίτι καὶ οἱ δύο, ὁ Μετὰ ταῦτα ἐβγῆκαν καὶ οἱ δύο ἀπὸ τὸ σπίτι διὰ νὰ
παιδαρίου μετ' αὐτῶν. Τωβίας καὶ ὁ συνοδός του, διὰ νὰ φύγουν καὶ ἐπῆραν μαζί των καὶ τὸ σκυλὶ τοῦ νεαροῦ
ἀναχωρήσουν. Ὁ κύων τοῦ παιδιοῦ, τοῦ Τωβίου, Τωβία.
ἐπήγαινε μαζῆ τους.
5,18 Ἔκλαυσε δὲ Ἄννα ἡ μήτηρ αὐτοῦ 18 Ὅταν ὁ Τωβίας ἀνεχώρησεν, ἡ Ἄννα ἡ 18 Μόλις ἀνεχώρησεν ὁ Τωβίας, ἐλυπήθη πολὺ καὶ
καὶ εἶπε πρὸς Τωβίτ· τί ἐξαπέστειλας μητέρα του, ἔκλαυσε καὶ εἶπε πρὸς τὸν Τωβίτ· ἔκλαυσεν ἡ μητέρα του Ἄννα καὶ εἶπεν εἰς τὸν Τωβίτ:
τὸ παιδίον ἡμῶν; Ἢ οὐχὶ ἡ ράβδος τῆς διατὶ ἔστειλες τὸ παιδί μας εἰς ταξίδι μακρὰν Διατὶ ἔστειλες τόσον μακριὰ τὸ παιδί μας; Αὐτὸς δὲν
χειρὸς ἡμῶν ἐστιν ἐν τῷ ἀπὸ ἡμᾶς; Αὐτὸς εἰσερχόμενος καὶ ἐξερχόμενος ἦταν τὸ στήριγμα τῆς δυνάμεώς μας καὶ ἡ ἐλπίδα μας,
εἰσπορεύεσθαι αὐτὸν καὶ εἰς τὸ σπίτι μας, ἐνώπιόν μας, δὲν ἦτο ράβδος ὅταν τὸν ἐβλέπαμεν νὰ μπαίνῃ καὶ νὰ βγαίνῃ ἀπὸ τὸ
ἐκπορεύεσθαι ἐνώπιον ἡμῶν; στηρίγματος καὶ χαρὰ εἰς ἡμᾶς; σπίτι μας;
5,19 Ἀργύριον τῷ ἀργυρίῳ μὴ φθάσαι, 19 Ποτὲ μὴ φθάσῃ καὶ ἔλθῃ τὸ ἀργύριον ἐκεῖνο. 19 Ἂς μὴ ἔλθῃ οὔτε δραχμὴ ἀπὸ τὰ χρήματά μας, ἐὰν
ἀλλὰ περίψημα τοῦ παιδίου ἡμῶν Ἂς χαθῆ τὸ χρῆμα ἐκεῖνο, προκειμένου νὰ πρόκειται νὰ χάσωμεν ἀπὸ τὰ μάτια μας τὸ παιδί μας!
γένοιτο· χάσωμεν ἡμεῖς τὴν παρουσίαν τοῦ ἀγαπημένου Ἂς ἔλειπαν τὰ χρήματα! Αὐτὰ δὲν ἀξίζουν τίποτε
μας παιδιοῦ. ἐμπρὸς εἰς τὸ παιδί μας!
5,20 ὡς γὰρ δέδοται ἡμῖν ζῆν παρὰ 20 Δὲν ὑπάρχει δι' ἡμᾶς μεγαλύτερα 20 Μᾶς εἶναι ἀρκετὸν νὰ ζῇ καὶ αὐτὸ μαζί μας μὲ τὰ
τοῦ Κυρίου, τοῦτο ἱκανὸν ἡμῖν ἱκανοποίησις ἀπὸ τὸ νὰ ζῇ τὰ παιδὶ κοντά μας, λίγα ἔστω ἀγαθά, ποὺ ἐπέτρεψε νὰ ἔχωμεν ὁ Κύριος.
ὑπάρχει. ὅπως μᾶς ἐδόθη ἀπὸ τὸν Θεόν.
5,21 Καὶ εἶπεν αὐτῇ Τωβίτ· μὴ λόγον 21 Ὁ Τωβὶτ τῆς ἀπήντησε· μὴ μεμψιμοιρῇς καὶ 21 Καὶ ὁ Τωβὶτ τῆς εἶπε: Μὴ ἀνησυχῇς καὶ γογγύζῃς,
21/ 50
ἔχε, ἀδελφή· ὑγιαίνων ἐλεύσεται, καὶ μὴ στενοχωρῆσαι, ἀδελφή. Τὸ παιδί μας θὰ ἀδελφή μου! Ὁ Τωβίας μας θὰ γυρίσῃ πίσω ὑγιὴς καὶ
οἱ ὀφθαλμοί σου ὄψονται αὐτόν· ἐπιστρέψῃ ὑγιές. Καὶ τὰ μάτια μας πάλιν θὰ τὸ θὰ τὸν ἰδοῦν καὶ πάλιν τὰ μάτια σου.
ἴδουν.

5,22 ἄγγελος γὰρ ἀγαθὸς 22 Διότι ὁ καλὸς ἄγγελος θὰ συμπορευθῇ μαζῆ 22 Εἶμαι βέβαιος ὅτι ἄγγελος ἀγαθὸς θὰ εἶναι
συμπορεύσεται αὐτῷ, καὶ μὲ αὐτὸ καὶ θὰ κατευοδωθῇ τὸ ταξίδιόν του καὶ συνοδοιπόρος του. Θὰ εὐοδωθῇ τὸ ταξίδι του καὶ θὰ
εὐοδωθήσεται ἡ ὁδὸς αὐτοῦ, καὶ θὰ ἐπιστρέψῃ ὑγιές. Ἐκείνη, ὅταν ἤκουσε τὰ ἐπιστρέψῃ ὑγιής. Μὲ τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ ἀνδρός της ἡ
ὑποστρέψει ὑγιαίνων. Καὶ ἐπαύσατο παρήγορα αὐτὰ λόγια, ἔπαυσε πλέον νὰ κλαίη. Ἄννα ἐσταμάτησε τὰ κλάματά της.
κλαίουσα.

6,1 Οἱ δὲ πορευόμενοι τὴν ὁδὸν ἦλθον Οἱ δύο ταξιδιῶται ἐβάδιζαν εἰς τὸν δρόμον των Καὶ ἀφοῦ ἐπροχώρησαν εἰς τὸν δρόμον των ὁ Ῥαφαὴλ
ἑσπέρας ἐπὶ τὸν Τίγριν ποταμόν, καὶ καὶ ἔφθασαν τὴν ἑσπέραν εἰς τὸν Τίγρητα καὶ ὁ Τωβίας, ἔφθασαν τὸ βράδυ εἰς τὸν ποταμὸν
ηὐλίζοντο ἐκεῖ. ποταμὸν καὶ διενυκτέρευσαν ἐκεῖ. Τίγριν καὶ ἔμειναν ἐκεῖ διὰ νὰ κοιμηθοῦν τὴν νύκτα.
6,2 Τὸ δὲ παιδάριον κατέβη 2 Ὁ νεαρὸς Τωβίας κατέβηκεν εἰς τὸν ποταμόν, 2 Ὁ δὲ νεαρὸς Τωβίας κατέβη εἰς τὸν ποταμὸν διὰ νὰ
περικλύσασθαι, καὶ ἀνεπήδησεν διὰ νὰ λουσθῇ. Ἐκεῖ ὅμως ἕνα μεγάλο ψάρι λουσθῇ. Ξαφνικὰ ὅμως ἀνεπήδησεν ἀπὸ τὰ νερὰ τοῦ
ἰχθὺς ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ καὶ ἐβουλήθη ἀνεπήδησεν ἀπὸ τὸ ποτάμι καὶ ἠθέλησε νὰ ποταμοῦ ἕνα μεγάλο ψάρι, ποὺ ἠθέλησε νὰ καταπιῇ
καταπιεῖν τὸ παιδάριον. καταπίῃ τὸν Τωβίαν. τὸν νεαρόν.
6,3 Ὁ δὲ ἄγγελος εἶπεν αὐτῷ· 3 Ἀλλὰ ὁ ἄγγελος τοῦ εἶπε· πιάσε αὐτὸ τὸ ψάρι. 3 Τότε ὁ ἄγγελος τοῦ εἶπε: Πιάσε τὸ ψάρι! Καὶ ἔπιασε
ἐπιλαβοῦ τοῦ ἰχθύος. Καὶ ἐκράτησε Ὁ Τωβίας ἔπιασε τὸ ψάρι καὶ τὸ ἀνέβασεν εἰς πράγματι τὸ παιδὶ τὸ ψάρι καὶ τὸ ἀνέβασεν εἰς τὴν
τὸν ἰχθὺν τὸ παιδάριον καὶ ἀνέβαλεν τὴν ὄχθην τοῦ ποταμοῦ. ὄχθην τοῦ ποταμοῦ.
αὐτὸν ἐπὶ τὴν γῆν.
6,4 Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος· 4 Ὁ ἄγγελος τοῦ εἶπε· σχίσε τὸν ἰχθὺν αὐτόν, 4 Εἶπε δὲ πάλιν ὁ ἄγγελος εἰς τὸν Τωβίαν: Κόψε καὶ
ἀνάτεμε τὸν ἰχθὺν καὶ λαβὼν τὴν πάρε τὴν καρδίαν, τὸ συκώτι καὶ τὴν χολὴν καὶ κομμάτιασε τὸ ψάρι καὶ πάρε καὶ φύλαξε προσεκτικὰ
καρδίαν καὶ τὸ ἧπαρ καὶ τὴν χολὴν φύλαξέ τα ἀσφαλῶς. τὴν καρδίαν, τὸ συκώτι καὶ τὴν χολήν του.
θὲς ἀσφαλῶς.
6,5 Καὶ ἐποίησε τὸ παιδάριον ὡς εἶπεν 5 Ὁ νεαρὸς Τωβίας ἔκαμεν, ὅπως τοῦ εἶπεν ὁ 5 Καὶ ὁ νεαρὸς ἔκαμεν ὅ,τι ἀκριβῶς τοῦ εἶπεν ὁ
αὐτῷ ὁ ἄγγελος, τὸν δὲ ἰχθὺν ἄγγελος. Τὸ ὑπόλοιπον μέρος τοῦ ψαριοῦ τὸ ἄγγελος. Τὸ δὲ ὑπόλοιπον τμῆμα τοῦ ψαριοῦ τὸ
ὀπτήσαντες ἔφαγον. ἔψησαν καὶ τὸ ἔφαγαν. ἔψησαν καὶ τὸ ἔφαγαν.
22/ 50
6,6 Καὶ ὥδευον ἀμφότεροι, ἕως οὗ 6 Συνεπορεύοντο κατόπιν καὶ οἱ δύο, ὁ Τωβίας 6 Μετὰ ταῦτα συνέχισαν νὰ βαδίζουν καὶ οἱ δύο, ἕως
ἤγγισαν ἐν Ἐκβατάνοις. καὶ ὁ ἄγγελος, μέχρις ὅτου ἐπλησίασαν εἰς τὰ ὅτου ἐπλησίασαν εἰς τὰ Ἐκβάτανα.

Ἐκβάτανα.
6,7 Καὶ εἶπε τὸ παιδάριον τῷ ἀγγέλῳ· 7 Ὁ Τωβίας ἠρώτησε τὸν ἄγγελον· ἀδελφὲ 7 Εἶπε δὲ ὁ Τωβίας εἰς τὸν ἄγγελον: Ἀδελφὲ Ἀζαρία, τί
Ἀζαρία ἀδελφέ, τί ἐστιν ἡ καρδία καὶ Ἀζαρία, εἰς τί μᾶς εἶναι χρήσιμα ἡ καρδία, τὸ μᾶς χρειάζονται ἡ καρδία, τὸ συκώτι καὶ ἡ χολὴ τοῦ
τὸ ἧπαρ καὶ ἡ χολὴ τοῦ ἰχθύος; συκώτι καὶ ἡ χολὴ τοῦ ἰχθύος; ψαριοῦ;
6,8 Καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἡ καρδία καὶ τὸ 8 Ὁ συνοδεύων αὐτὸν ἄγγελος τοῦ ἀπήντησεν· 8 Καὶ ὁ ἄγγελος τοῦ ἀπεκρίθη: Ἐὰν κάποιος ἐνοχλῆται
ἧπαρ, ἐὰν τινα ὀχλῇ δαιμόνιον ἢ ἡ καρδιὰ καὶ τὸ συκώτι χρησιμεύουν διὰ τὴν ἀπὸ δαιμόνων ἢ πονηρὸν πνεῦμα, ἡ καρδιὰ αὐτὴ καὶ
πνεῦμα πονηρόν, ταῦτα δεῖ καπνίσαι ἐκδίωξιν πονηρῶν πνευμάτων. Ἐὰν δηλαδὴ τὸ συκώτι ἠμποροῦν νὰ τὸν θεραπεύσουν. Πρέπει
ἐνώπιον ἀνθρώπου ἢ γυναικός, καὶ ἔνας ἄνθρωπος ἐνοχλῆται ἀπὸ δαιμόνιον ἢ ὅμως νὰ τὰ καύσουν αὐτὰ καὶ νὰ τὰ καπνίσουν
οὐκέτι οὐ μὴ ὀχληθῇ· ἄλλο πονηρὸν πνεῦμα καὶ καπνίσουν αὐτὰ ἐμπρὸς εἰς τὸν ἄνδρα ἢ τὴν γυναῖκα, ποὺ ἐνοχλεῖται
ἐνώπιον τοῦ ἀνδρὸς ἢ τῆς γυναικός, ποὺ ἀπὸ δαιμόνιον, καὶ τότε δὲν πρόκειται νὰ ἐνοχληθῇ
ἐνοχλεῖται ἀπὸ τὸ πονηρὸν πνεῦμα, δὲν θὰ ἄλλην φοράν.
ἐνοχληθῇ ποτὲ πλέον.
6,9 ἡ δὲ χολή, ἐγχρῖσαι ἄνθρωπον, ὃς 9 Ἡ δὲ χολὴ χρησιμεύει διὰ νὰ χρισθῇ 9 Αὐτὴ δὲ ἡ χολὴ πρέπει νὰ ἀλειφθῇ εἰς τὰ μάτια
ἔχει λευκώματα ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς, ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἔχει λευκώματα εἰς τὰ ἀνθρώπου, ποὺ ὑποφέρει ἀπὸ λευκώματα, καὶ θὰ
καὶ ἰαθήσεται. μάτια του, καὶ αὐτὸς θὰ θεραπευθῇ ἀμέσως. χαρισθῇ ἀμέσως εἰς τὸν ἄρρωστον ἡ θεραπεία.
6,10 Ὡς δὲ προσήγγισαν τῇ Ράγῃ, 10 Ὅταν ἐπλησίασαν εἰς τὸ σπίτι τοῦ Ραγουὴλ 10 Καὶ μόλις ἐπλησίασαν εἰς τὴν πόλιν Ράγην (ἢ
εἰς Ἐκβάτανα, Ἐκβάτανα),
6,11 εἶπεν ὁ ἄγγελος τῷ παιδαρίῳ· 11 εἶπεν ὁ ἄγγελος εἰς τὸν νεαρὸν Τωβίαν· 11 εἶπεν ὁ ἄγγελος εἰς τὸν νεαρὸν Τωβίαν: Σήμερα,
ἀδελφέ, σήμερον αὐλισθησόμεθα ἀδελφέ, σήμερον θὰ διανυκτερεύσωμεν εἰς τὸ ἀδελφέ μου, θὰ διανυκτερεύσωμεν εἰς τὸ σπίτι τοῦ
παρὰ Ραγουήλ, καὶ αὐτὸς συγγενής σπίτι τοῦ Ραγουήλ. Αὐτὸς εἶναι συγγενής σου, Ραγουήλ. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς εἶναι συγγενής σου καὶ
σού ἐστι, καὶ ἔστιν αὐτῷ θυγάτηρ ἔχει δὲ καὶ θυγατέρα ποὺ λέγεται Σάρρα. ἔχει μίαν κόρην, ἡ ὁποία ὀνομάζεται Σάρρα.
ὀνόματι Σάρρα·
6,12 λαλήσω περὶ αὐτῆς τοῦ δοθῆναί 12 Θὰ ὁμιλήσω ἐγὼ περὶ αὐτῆς νὰ σοῦ δοθῇ ὡς 12 Θὰ τοῦ μιλήσω λοιπὸν δὶ αὐτήν, διὰ νὰ σοῦ δοθῇ ὡς
σοι αὐτὴν εἰς γυναῖκα, ὅτι σοὶ σύζυγος, διότι ὁ νόμος τοῦ Μωυσέως σύζυγος. Πρέπει νὰ τὴν πάρης, διότι, συμφώνως πρὸς
ἐπιβάλλει ἡ κληρονομία αὐτῆς, καὶ ὑποχρεώνει σὲ νὰ πάρῃς αὐτὴν ὡς σύζυγον καὶ τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ, αὐτὸ ἀπαιτεῖ ἡ τακτοποίησις τῆς
σὺ μόνος εἶ ἐκ τοῦ γένους αὐτῆς, καὶ τὴν κληρονομίαν της, ἐπειδὴ σὺ εἶσαι ὁ μόνος κληρονομίας της, ποὺ δὲν πρέπει νὰ περιέλθῃ εἰς τὰ
τὸ κοράσιον καλὸν καὶ φρόνιμόν ἐστι. συγγενής της ἀπὸ τὸ γένος της. Σοῦ λέγω δὲ χέρια ἀλλογενοῦς. Σὺ εἶσαι ὁ μόνος, ποὺ κατάγεται
23/ 50
ἀκόμη ὅτι ἡ νέα αὐτὴ εἶναι ὡραία καὶ ἀπὸ τὸ γένος της. Ἐκτὸς αὐτοῦ ὅμως καὶ ἡ κόρη εἶναι
φρόνιμος. καλὴ καὶ συνετή.

6,13 Καὶ νῦν ἄκουσόν μου καὶ λαλήσω 13 Καὶ τώρα ἄκουσέ με· ἐγὼ θὰ κάμω λόγον εἰς 13 Ἄκουσέ με λοιπὸν τώρα καὶ θὰ μιλήσω ἐγὼ διὰ τὴν
τῷ πατρὶ αὐτῆς, καὶ ὅταν τὸν πατέρα της καὶ ὅταν ἐπιστρέψωμεν ἀπὸ ὑπόθεσιν αὐτὴν εἰς τὸν πατέρα της. Καὶ ὅταν
ὑποστρέψωμεν ἐκ Ραγῶν, ποιήσομεν Ράγους θὰ τελέσωμεν τὸν γάμον. Διότι ἐγὼ ἐπιστρέψωμεν ἀπὸ τοὺς Ράγους, θὰ κάμωμεν
τὸν γάμον· διότι ἐπίσταμαι Ραγουὴλ γνωρίζω καλὰ ὅτι ὁ Ραγουὴλ δὲν θὰ δώσῃ ποτὲ ὁπωσδήποτε τὸν γάμον. Διότι γνωρίζω καλὰ ὅτι ὁ
ὅτι οὐ μὴ δῷ αὐτὴν ἀνδρὶ ἑτέρῳ κατὰ αὐτὴν ὡς σύζυγον εἰς ἄλλον ἄνδρα, ἔστω καὶ Ραγουὴλ δὲν πρόκειται νὰ δώσῃ τὴν κόρην του εἰς
τὸν νόμον Μωυσῇ ἢ ὀφειλήσει ἂν ἀπειληθῇ μὲ θάνατον. Διότι εἰς σὲ ἀνήκει νὰ ξένον ἄνδρα, ἀλλὰ θὰ κάμῃ ὅ,τι διατάζει ὁ Νόμος τοῦ
θάνατον, ὅτι τὴν κληρονομίαν σοὶ λάβῃς τὴν κληρονομίαν της καὶ εἰς κανένα Μωϋσέως, ἔστω καὶ ἂν κινδυνεύσῃ νὰ θανατωθῇ.
καθήκει λαβεῖν ἢ πάντα ἄνθρωπον. ἄλλον. Ἐπαναλαμβάνω ὅτι πρέπει νὰ γίνῃ ὁ γάμος αὐτός,
διότι κανεὶς ἄλλος ἄνθρωπος δὲν δικαιοῦται νὰ
κληρονομήσῃ τὴν περιουσίαν της. Ἀνήκει εἰς σὲ καὶ
μόνον.
6,14 Τότε εἶπε τὸ παιδάριον τῷ 14 Τότε ὁ Τωβίας εἶπε πρὸς τὸν ἄγγελον· 14 Εἶπε δὲ τότε ὁ νεαρὸς εἰς τὸν ἄγγελον: Ἔχω
ἀγγέλῳ· Ἀζαρία ἀδελφέ, ἀκήκοα ἐγὼ ἀδελφὲ Ἀζαρία, ἔχω πληροφρρηθῆ ὅτι, ἡ κόρη ἀκούσει, ἀδελφὲ Ἀζαρία, ὅτι ἡ κόρη αὐτὴ ἐδόθη ὡς
τὸ κοράσιον δεδόσθαι ἑπτὰ ἀνδράσι αὐτὴ ἔχει ἤδη δοθῆ ὡς σύζυγος εἰς ἑπτὰ ἄνδρας σύζυγος εἰς ἑπτὰ ἄνδρας καὶ ὅλοι αὐτοὶ ἀπέθαναν
καὶ πάντας ἐν τῷ νυμφῶνι καὶ ὅλοι ἀπέθανον εἰς τὸ νυμφικὸν δωμάτιον. μέσα εἰς τὸ νυμφικὸν δωμάτιον.
ἀπολωλότας.
6,15 Καὶ νῦν ἐγὼ μόνος εἰμὶ τῷ πατρὶ 15 Ἐγὼ τώρα, ὅπως γνωρίζεις, εἶμαι μονογενὴς 15 Ὅπως ξέρεις, ὁ πατέρας μου δὲν ἔχει ἄλλο παιδὶ
καὶ φοβοῦμαι μὴ εἰσελθὼν ἀποθάνω εἰς τὸν πατέρα μου. Φοβοῦμαι, λοιπόν, μήπως, ἐκτὸς ἀπὸ ἐμέ, καὶ φοβοῦμαι μήπως, ὅταν εἰσέλθω καὶ
καθὼς καὶ οἱ πρότεροι, ὅτι δαιμόνιον ὅταν εἰσέλθω εἰς τὸ νυμφικὸν δωμάτιον, ἐγὼ εἰς τὸν νυμφικὸν θάλαμόν της, πεθάνω ὅπως καὶ
φιλεῖ αὐτήν, ὃ οὐκ ἀδικεῖ οὐδένα ἀποθάνω, ὅπως ἀπέθανον καὶ οἱ προηγούμενοι οἱ προηγούμενοι σύζυγοί της. Φαίνεται ὅτι κάποιο
πλὴν τῶν προσαγόντων αὐτῇ· καὶ νῦν ἀπὸ ἐμέ. Ἕνα πονηρὸν δαιμόνιον τὴν δαιμόνιον ἔχει πάθος πρὸς αὐτὴν καὶ τὴν ζηλεύει
ἐγὼ φοβοῦμαι μὴ ἀποθάνω καὶ ζηλοτυπεῖ. Αὐτὸ δὲ τὸ δαιμόνιον δὲν βλάπτει ἰδιαιτέρως καὶ δὲν βλάπτει κανένα ἄλλον, παρὰ μόνον
κατάξω τὴν ζωὴν τοῦ πατρός μου καὶ κανένα ἄλλον πλὴν ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ τὴν αὐτοὺς ποὺ τὴν πλησιάζουν ὡς σύζυγοι. Φοβοῦμαι
τῆς μητρός μου μετ' ὀδύνης ἐπ' ἐμοὶ πλησιάζουν ὡς σύζυγοι. Φοβοῦμαι, λοιπόν, λοιπὸν μήπως πεθάνω καὶ ρίξω τὸν πατέρα μου καὶ
εἰς τὸν τάφον αὐτῶν· καὶ υἱὸς ἕτερος τώρα μήπως ἀποθάνω καὶ μὲ τὸν θάνατόν μου τὴν μητέρα μου εἰς τὸν τάφον των μὲ ὀδύνην λόγῳ τοῦ
οὐχ ὑπάρχει αὐτοῖς, ὃς θάψει αὐτούς. κρημνίσω τὴν ζωὴν τοῦ πατρός μου καὶ τῆς θανάτου μου. Δὲν ὑπάρχει δὲ καὶ κάποιος ἄλλος υἱός,
μητρός μου μὲ ὀδύνην πολλὴν εἰς τὸν τάφον. ποὺ νὰ ἐνδιαφερθῇ διὰ τὴν ταφήν των.
Δὲν ἔχουν δὲ αὐτοὶ ἄλλο παιδί, διὰ νὰ τοὺς
24/ 50
θάψῃ.
6,16 Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ ἄγγελος· οὐ 16 Ἀπήντησε πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος· δὲν 16 Ὁ δὲ ἄγγελος τοῦ εἶπε: Δὲν θυμᾶσαι τὰ λόγια, ποὺ

μέμνησαι τῶν λόγων, ὧν ἐνετείλατό ἐνθυμεῖσαι τὴν ἐντολήν, τὴν ὁποίαν σοῦ σοῦ παρήγγειλεν ὁ πατέρας σου ὡς πρὸς τὸ ὅτι πρέπει
σοι ὁ πατήρ σου, ὑπὲρ τοῦ λαβεῖν σε ἔδωσεν ὁ πατήρ, νὰ πάρῃς σύζυγον γυναῖκα νὰ πάρῃς ὡς σύζυγόν σου μίαν γυναῖκα ἀπὸ τὴν
γυναῖκα ἐκ τοῦ γένους σου; Καὶ νῦν ἀπὸ τὸ γένος σου; Καὶ τώρα ἄκουσε με, ἀδελφέ. συγγένειάν σου; Τώρα λοιπὸν ἄκουσέ με, ἀδελφέ,
ἄκουσόν μου, ἀδελφέ, διότι σοὶ ἔσται Αὐτὴ ἡ κόρη θὰ γίνῃ ἰδική σου σύζυγος. Ὡς διότι αὐτὴ ἡ γυναῖκα θὰ γίνῃ ἰδική σου. Μὴ
εἰς γυναῖκα, καὶ τοῦ δαιμονίου πρὸς δὲ τὸ δαιμόνιον, μὴ ἔχῃς κανένα λόγον ἀπασχολῆσαι καθόλου μὲ τὴν σκέψιν τοῦ δαιμονίου.
μηδένα λόγον ἔχε, ὅτι τὴν νύκτα ἀνησυχίας. Ἡ κόρη αὐτὴ θὰ δοθῇ εἰς σὲ ὡς Αὐτὴν τὴν νύκτα ἡ κόρη αὐτὴ θὰ σοῦ δοθῇ ὡς
ταύτην δοθήσεταί σοι αὕτη εἰς σύζυγος κατὰ τὴν νύκτα αὐτήν. σύζυγος.
γυναῖκα.
6,17 Καὶ ἐὰν εἰσέλθῃς εἰς τὸν 17 ῞Οταν δὲ εἰσέλθῃς εἰς τὸν νυμφικὸν 17 Ὅταν ὅμως ἔμβῃς εἰς τὸν νυμφικὸν θάλαμον, νὰ
νυμφῶνα, λήψῃ τέφραν θυμιαμάτων θάλαμον, θὰ πάρῃς φωτιὰ μὲ τὸ θυμιατήριον, κάμῃς τὸ ἑξῆς: Πάρε στάχτην ἀπὸ τὸ ἀναμμένον
καὶ ἐπιθήσεις ἀπὸ τῆς καρδίας καὶ θὰ θέσῃς ἐπάνω εἰς αὐτὴν τὴν καρδιὰ καὶ τὸ θυμιατήριον καὶ βάλε ἐπάνω της τμήματα ἀπὸ τὴν
τοῦ ἥπατος τοῦ ἰχθύος καὶ καπνίσεις. συκώτι τοῦ ἰχθύος, τὰ ὁποῖα καὶ θὰ ἀρχίσουν καρδιὰν καὶ τὸ συκῶτι, ποὺ ἔχεις φυλαγμένα, καὶ
νὰ καπνίζουν. κάπνισε μὲ αὐτὰ τὸ δωμάτιον.
6,18 Καὶ ὀσφρανθήσεται τὸ δαιμόνιον 18 Τὸ δὲ δαιμόνιον θὰ ὀσφρανθῇ τὸν καπνὸν 18 Μόλις θὰ ὀσφρανθῇ τὴν ὀσμήν των τὸ δαιμόνιον,
καὶ φεύξεται καὶ οὐκ ἐπανελεύσεται αὐτόν, θὰ φύγῃ καὶ ποτὲ πλέον δὲν θὰ θὰ φύγῃ καὶ δὲν θὰ ἐπιστρέψῃ εἰς τὸν αἰῶνα τὸν
εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. Ὅταν δὲ ἐπιστρέψῃ. Ὅταν δὲ εἰσέλθῃς εἰς τὸν νυμφικὸν ἅπαντα. Ὅταν δὲ θὰ πλησιάσῃς τὴν γυναῖκα σου, νὰ
προσπορεύῃ αὐτῇ, ἐγέρθητε κοιτῶνα πρὸς αὐτήν, σηκωθῆτε καὶ οἱ δυό σας σηκωθῆτε καὶ οἱ δύο καὶ νὰ προσευχηθῆτε μὲ ὅλην
ἀμφότεροι καὶ βοήσατε πρὸς τὸν καὶ ἐκ βάθους ψυχῆς προσευχηθῆτε εἰς τὸν σας τὴν δύναμιν πρὸς τὸν ἐλεήμονα Θεόν, καὶ Ἐκεῖνος
ἐλεήμονα Θεόν, καὶ σώσει ὑμᾶς καὶ ἐλεήμονα Θεόν, αὐτὸς δὲ θὰ σᾶς σώσῃ καὶ θὰ θὰ σᾶς εὐσπλαγχνισθῇ καὶ θὰ σᾶς σώσῃ. Μὴ
ἐλεήσει. Μὴ φοβοῦ, ὅτι σοὶ αὐτὴ σᾶς ἐλεήσῃ. Μὴ φοβῆσαι, διότι αὐτὴ ἔχει φοβᾶσαι, διότι ἡ γυναῖκα αὐτὴ ἔχει ἐτοιμασθῇ διὰ σὲ
ἡτοιμασμένη ἦν ἀπὸ τοῦ αἰῶνος, καὶ προορισθῆ ὡς σύζυγός σου ἀπὸ πολὺν χρόνον ἀπὸ τὸ προαιώνιον σχέδιον τοῦ Θεοῦ, καὶ σὺ εἶσαι
σὺ αὐτὴν σώσεις, καὶ πορεύσεται καὶ σὺ θὰ τὴν σώσῃς ἀπὸ τὸ πονηρὸν ἐκεῖνος, ποὺ θὰ τὴν σώσῃς ἀπὸ τὴν θλῖψιν της. Θὰ
μετὰ σοῦ, καὶ ὑπολαμβάνω ὅτι σοι δαιμόνιον. Αὐτὴ θὰ ἔλθῃ μαζῆ σου καὶ θεωρῶ ἔλθῃ δὲ αὐτὴ εὐχαρίστως μαζί σου, καὶ εἶμαι βέβαιος
ἔσται ἐξ αὐτῆς παιδία. βέβαιον, ὅτι πολλὰ τέκνα θὰ ἀποκτήσῃς ἀπὸ ὅτι θὰ ἀποκτήσῃς μαζί της καὶ παιδιά.
αὐτήν.
6,19 Καὶ ὡς ἤκουσε Τωβίας ταῦτα, 19 Ὅταν ὁ Τωβίας ἤκουσε τὰ λόγια αὐτά, 19 Ὅταν ἄκουσε ὁ Τωβίας τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ ἀγγέλου,
ἐφίλησεν αὐτήν, καὶ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἠγάπησε τὴν κόρην αὐτὴν καὶ ἡ ψυχή του ἀγάπησε τὴν Σάρραν καὶ ἡ ψυχή του ἐγέμισε ἀπὸ
ἐκολλήθη σφόδρα αὐτῇ. προσεκολλήθη πάρα πολὺ εἰς αὐτήν. ἐπιθυμίαν δι' αὐτήν.
25/ 50

7,1 Καὶ ἦλθον εἰς Ἐκβάτανα καὶ Ο Τωβίας καὶ ὁ Ἀζαρίας ἦλθαν εἰς τὰ Έφθασαν δὲ ὁ Ραφαὴλ καὶ ὁ Τωβίας εἰς τὰ Ἐκβάτανα
παρεγένετο εἰς τὴν οἰκίαν Ραγουήλ, Ἐκβάτανα καὶ ἔφθασαν εἰς τὸ σπίτι τοῦ καὶ ἦλθαν εἰς τὸ σπίτι τοῦ Ραγουήλ. Τοὺς συνήντησε
Σάρρα δὲ ὑπήντησεν αὐτοῖς καὶ Ραγουήλ. Ἡ δὲ Σάρρα τοὺς προϋπήντησε καὶ δὲ ἡ Σάρρα καί, ἀφοῦ τοὺς ἐχαιρέτισε καὶ τὴν
ἐχαιρέτισεν αὐτοὺς καὶ αὐτοὶ αὐτήν, τοὺς ἐχαιρέτησε. Ἐκεῖνοι τὴν ἐχαιρέτησαν καὶ ἐχαιρέτισαν καὶ ἐκεῖνοι, τοὺς ὠδήγησε μέσα εἰς τὸ
καὶ εἰσήγαγεν αὐτοὺς εἰς τὴν οἰκίαν. αὐτὴ τοὺς ὠδήγησεν εἰς τὸ σπίτι. σπίτι.
7,2 Καὶ εἶπε Ραγουὴλ Ἔδνᾳ τῇ γυναικὶ 2 Ὁ Ραγουὴλ εἶπεν εἰς τὴν Ἔδναν τὴν σύζυγόν 2 Εἶπε δὲ ὁ Ραγουὴλ εἰς τὴν γυναῖκα του Ἔδναιν: Δὲν
αὐτοῦ· ὡς ὅμοιος ὁ νεανίσκος Τωβὶτ του· ὁ νεαρὸς αὐτὸς δὲν ὁμοιάζει πολὺ μὲ τὸν σοῦ φαίνεται νὰ ὁμοιάζῃ πολὺ ὁ νεαρὸς αὐτὸς μὲ τὸν
τῷ ἀνεψιῷ μου; ἀνεψιόν μου τὸν Τωβίτ; συγγενῆ μου Τωβίτ;
7,3 Καὶ ἠρώτησεν αὐτοὺς Ραγουήλ· 3 Ἐστράφη δὲ πρὸς ἐκείνους ὁ Ραγουὴλ καὶ 3 Καὶ τοὺς ἐρώτησεν ὁ Ραγουήλ: Ἀπὸ ποὺ εἶσθε,
πόθεν ἔστε, ἀδελφοί; Καὶ εἶπαν αὐτῷ· τοὺς ἠρώτησε· ἀπὸ ποῦ κατάγεσθε, σεῖς, ἀδελφοί; Καταγόμεθα ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Νεφθαλὶ
ἐκ τῶν υἱῶν Νεφθαλὶμ τῶν ἀδελφοί;» Καὶ ἐκεῖνοι τοῦ ἀπήντησαν· ἡμεῖς καὶ ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ὠδηγήθηκαν αἰχμάλωτοι εἰς τὴν
αἰχμαλώτων ἐκ Νινευῆ. καταγόμεθα ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τῆς φυλῆς Νινευῆ, τοῦ ἀπεκρίθησαν ἐκεῖνοι.
Νεφθαλίμ, ἀπὸ ἐκείνας ποὺ ἔχουν
αἰχμαλωτισθῆ εἰς τὴν Νινευῆ.
7,4 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· γινώσκετε Τωβὶτ 4 Ὁ Ραγουὴλ τοὺς εἶπε· γνωρίζετε τὸν Τωβὶτ 4 Καὶ ὁ Ραγουὴλ τοὺς ἐρώτησε καὶ πάλιν: Γνωρίζετε
τὸν ἀδελφῶν ἡμῶν; Οἱ δὲ εἶπον· τὸν συγγενῆ μας; Καὶ ἐκεῖνοι τοῦ εἶπαν· τὸν μήπως τὸν συγγενῆ μας Τωβίτ; Τὸν γνωρίζομεν, τοῦ
γινώσκομεν. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· γνωρίζομεν. Ἠρώτησεν αὐτοὺς πάλιν· εἶναι ἀπήντησαν. Εἶναι καλὰ εἰς τὴν ὑγείαν του;, Ἐρώτησε
ὑγιαίνει; ὑγιής; πάλιν ὁ Ραγουήλ.
7,5 Οἱ δὲ εἶπαν· καὶ ζῇ καὶ ὑγιαίνει. 5 Ἐκεῖνοι εἶπαν: Ζῇ καὶ ὑγιαίνει. Ὁ δὲ Τωβίας 5 Καὶ αὐτοὶ ἀπεκρίθησαν: Ζῇ καὶ ὑγιαίνει! Ὁ δὲ
Καὶ εἶπε Τωβίας· πατήρ μού ἐστι. τοῦ εἶπεν· εἶναι ὁ πατέρας μου. Τωβίας ἐπρόσθεσε: Εἶναι ὁ πατέρας μου!
7,6 Καὶ ἀνεπήδησε Ραγουὴλ καὶ 6 Ὁ Ραγουὴλ ἀνεπήδησεν ἀπὸ τὴν χαράν του, 6 Ἀνεπήδησε τότε ἀπὸ χαρὰν ὁ Ραγουὴλ καὶ ἐφίλησε
κατεφίλησεν αὐτὸν καὶ ἔκλαυσε καὶ κατεφίλησε τὸν Τωβίαν καὶ ἔκλαυσε. μὲ συγκίνησιν τὸν Τωβίαν καὶ ἔκλαυσεν ἀπὸ
συγκίνησιν.
7,7 καὶ εὐλόγησεν αὐτὸν καὶ εἶπεν 7 Εὐλόγησεν αὐτὸν καὶ εἶπε· σύ, λοιπόν, εἶσαι 7 Εὐλόγησε δὲ τὸν Τωβίαν καὶ τοῦ εἶπεν: Ὥστε σὺ
26/ 50
αὐτῷ· ὁ τοῦ καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ τὸ παιδὶ τοῦ καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ ἐκείνου εἶσαι ὁ υἱὸς τοῦ καλοῦ καὶ ἐναρέτου ἐκείνου
ἀνθρώπου υἱός· καὶ ἀκούσας ὅτι ἀνθρώπου; Ὅταν δὲ ἐπληροφορήθη ὁ Ραγουὴλ ἀνθρώπου! Ὅταν δὲ ἄκουσε ἀπὸ τοὺς συνομιλητάς

Τωβὶτ ἀπώλεσε τοὺς ὀφθαλμοὺς ὅτι ὁ Τωβὶτ εἶχε χάσει τὰ μάτια του, ἐλυπήθη του ὁ Ραγουὴλ ὅτι ὁ Τωβὶτ ἔχασε τὸ φῶς του, ἐλυπήθη
ἑαυτοῦ, ἐλυπήθη καὶ ἔκλαυσε. καὶ ἀνελύθη εἰς δάκρυα. καὶ ἔκλαυσε.
7,8 Καὶ Ἔδνα ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ Σάρρα 8 Ἔκλαυσεν ἐπίσης ἡ σύζυγός του Ἔδνα καὶ ἡ 8 Μαζὶ μὲ τὸν Ραγουὴλ ἔκλαυσαν ἀπὸ συγκίνησιν καὶ
ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ ἔκλαυσαν καὶ κόρη του ἡ Σάρρα. Ὑπεδέχθησαν καὶ ἡ γυναῖκα του Ἔδνα καὶ ἡ κόρη του Σάρρα, καὶ
ὑπεδέξαντο αὐτοὺς προθύμως· ἐφιλοξένησαν αὐτοὺς μὲ πολλὴν προθυμίαν ὑπεδέχθησαν καὶ ἐφιλοξένησαν μὲ προθυμίαν καὶ
καὶ χαράν. χαρὰν τοὺς δύο ἐπισκέπτας.
7,9 καὶ ἔθυσαν κριὸν προβάτων καὶ 9 Ἔσφαξαν ἀπὸ τὴν ποίμνην τῶν προβάτων 9 Ἔσφαξαν δὲ ἕνα κριάρι ἀπὸ τὰ πρόβατα καὶ
παρέθηκαν ὄψα πλείονα. Εἶπε δὲ του ἕνα κριὸν καὶ ἡτοίμασαν τράπεζαν μὲ ἐτοίμασαν τραπέζι μὲ πολλὰ καὶ διάφορα φαγητά.
Τωβίας τῷ Ραφαήλ· Ἀζαρία ἀδελφέ, πολλὰ φαγητά. Εἶπε δὲ τότε ὁ Τωβίας εἰς τὸν Εἶπε δὲ ὁ Τωβίας εἰς τὸν Ραφαήλ: Ἀδελφὲ Ἀζαρία,
λάλησον ὑπὲρ ὧν ἔλεγες ἐν τῇ Ραφαήλ· Ἀζαρία, ἀδελφέ, μίλησε δι' ἐκεῖνα, τὰ μίλησε τώρα δι’ αὐτά, ποὺ μοῦ ἔλεγες εἰς τὸ ταξίδι, καὶ
πορείᾳ, καὶ τελεσθήτω τὸ πρᾶγμα. ὁποῖα μοῦ ἔλεγες εἰς τὸν δρόμον μας καὶ ἂς ἂς πραγματοποιηθῇ αὐτό, ποὺ εἶπες.
γίνῃ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα.
7,10 Καὶ μετέδωκε τὸν λόγον τῷ 10 Ὁ Ἀζαρίας πράγματι ἔκαμε λόγον εἰς τὸν 10 Καὶ ὁ Ραφαὴλ ἀνεκοίνωσεν εἰς τὸν Ραγουὴλ τὰ
Ραγουήλ· καὶ εἶπε Ραγουὴλ πρὸς Ραγουὴλ καὶ ὁ Ραγουὴλ εἶπεν εἰς τὸν Τωβίαν· σχετικὰ μὲ τὸν γάμον. Ὁ δὲ Ραγουὴλ εἶπεν εἰς τὸν
Τωβίαν· φάγε· πίε καὶ ἡδέως γίνου, φάγε, πίε, ἀπόλαυσε τὴν τράπεζαν, διότι εἰς σὲ Τωβίαν: Φάγε, πίε καὶ γέμισε μὲ χαράν. Μόνον σὺ
σοὶ γὰρ καθήκει τὸ παιδίον μου πράγματι ἀνήκει νὰ λάβῃς τὴν κόρην μου ὡς ἡμπορεῖς καὶ πρέπει νὰ πάρῃς γυναῖκα σου τὴν κόρην
λαβεῖν· πλὴν ὑποδείξω σοι τὴν συζυγον. Ἀλλὰ θὰ σοῦ εἴπω τὴν ἀλήθειαν. μου. Πλὴν ὅμως πρέπει νὰ σοῦ ἀποκαλύψω τὴν
ἀλήθειαν. ἀλήθειαν.
7,11 Ἔδωκα τὸ παιδίον μου ἑπτὰ 11 Αὐτὴν τὴν κόρην μου τὴν ἔδωσα ὡς σύζυγον 11 Ἕως τώρα ἔδωσα τὴν κόρην μου ὡς σύζυγον εἰς
ἀνδράσι, καὶ ὁπότε ἐὰν εἰς ἑπτὰ ἄνδρας διαδοχικῶς. Ὁ καθένας ὅμως ἑπτὰ ἄνδρας. Ὅταν ὅμως τὴν ἐπλησίαζαν εἰς τὸ
εἰσεπορεύοντο πρὸς αὐτήν, ἀπὸ αὐτούς, μόλις ἐπλησίαζεν εἰς αὐτήν, νυμφικὸν κρεββάτι διὰ πρώτην φοράν, ἐθανατώνοντο
ἀπέθνησκον ὑπὸ τὴν νύκτα. Ἀλλὰ τὸ ἀπέθνησκε κατὰ τὴν πρώτην νύκτα τοῦ γάμου. κατὰ τὴν ἰδίαν νύκτα. Τώρα ὅμως μὴ χάνῃς τὴν
νῦν ἔχον, ἡδέως γίνου. Καὶ εἶπε Σὺ ὅμως τώρα φάγε, πίε καὶ εὐφράνθητι. Ὁ εὐχάριστον διάθεσίν σου. Ἀπόλαυσε μαζί μας τὸ
Τωβίας· οὐ γεύομαι οὐδὲν ὧδε, ἕως ἂν Τωβίας ὅμως ἀπήντησε· δὲν θὰ βάλω τίποτε εἰς τραπέζι μας. Εἶπεν ὅμως ὁ Τωβίας: Δὲν πρόκειται νὰ
στήσητε καὶ σταθῆτε πρός με. Καὶ τὸ στόμα μου, μέχρις ὅτου σεῖς δεχθῆτε τὴν βάλω τίποτε εἰς τὸ στόμα μου, ἕως ὅτου ἀποφασίσετε
εἶπε Ραγουήλ· κομίζου αὐτὴν ἀπὸ τοῦ αἴτησίν μου καὶ συμφωνήσετε μὲ ἐμέ. Ὁ ὁριστικῶς καὶ συμφωνήσετε νὰ μοῦ τὴν δώσετε. Καὶ ὁ
νῦν κατὰ τὴν κρίσιν· σὺ δὲ ἀδελφὸς εἶ Ραγουὴλ τοῦ ἀπήντησε· πάρε την ἀπὸ αὐτὴν Ραγουὴλ τοῦ εἶπε: Πάρε την ἀπὸ τώρα, ἐφ’ ὅσον τὸ
27/ 50
αὐτῆς, καὶ αὐτή σού ἐστιν· ὁ δὲ τὴν στιγμὴν ὡς σύζυγον σύμφωνα μὲ τὴν κρίνεις καὶ τὸ ἀποφασίζεις. Σὺ εἶσαι συγγενής της καὶ
ἐλεήμων Θεὸς εὐοδώσει ὑμῖν τὰ ἀπόφασίν σου. Σὺ εἶσαι συγγενής της καὶ αὐτὴ αὐτὴ σοῦ ἀνήκει ὡς συγγενής σου. Εὔχομαι δὲ νὰ
κάλλιστα. εἶναι συγγενὴς ἰδική σου. Εὐχόμεθα δέ, ὅπως ὁ κάμῃ εὐχάριστον τὴν πορείαν τῆς ζωῆς σας ὁ ἐλεήμων

ἐλεήμων Θεὸς σᾶς κατευοδώσῃ πρὸς τὰ Θεὸς καὶ νὰ σᾶς χαρίσῃ ὅ,τι καλύτερον ὑπάρχει.
κάλλιστα.
7,12 Καὶ ἐκάλεσε Σάρραν τὴν 12 Ὁ Ραγουὴλ ἐκάλεσε τὴν ὥραν ἐκείνην τὴν 12 Ἐφώναξε κατόπιν ὁ Ραγουὴλ τὴν κόρην του
θυγατέρα αὐτοῦ, καὶ λαβὼν τῆς Σάρραν, τὴν θυγατέρα του, τὴν ἐπῆρε ἀπὸ τὸ Σάρραν καί, ἀφοῦ τὴν ἔπιασεν ἀπὸ τὸ χέρι, τὴν
χειρὸς αὐτῆς παρέδωκεν αὐτὴν Τωβίᾳ χέρι καὶ τὴν παρέδωκεν ὡς σύζυγον εἰς τὸν παρέδωσεν εἰς τὸν Τωβίαν ὡς σύζυγόν του καὶ εἶπεν:
γυναῖκα καὶ εἶπεν· ἰδοὺ κατὰ τὸν Τωβίαν, πρὸς τὸν ὁποῖον καὶ εἶπε· ἰδού, Ἰδού, συμφώνως πρὸς τὸν Νόμον τοῦ Μωϋσέως, πάρε
νόμον Μωυσέως κομίζου αὐτὴν καὶ σύμφωνα μὲ τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως, πάρε τὴν κόρην αὐτὴν καὶ ὁδήγησέ τὴν εἰς τὸ σπίτι σου,
ἄπαγε πρὸς τὸν πατέρα σου· καὶ αὐτὴν ὡς σύζυγόν σου καὶ πήγαινε πρὸς τὸν πρὸς τὸν πατέρα σου. Καὶ εὐλόγησε τοὺς δύο
εὐλόγησεν αὐτούς. πατέρα σου. Ὁ Ραγουὴλ τοὺς ηὐλόγησε καὶ νεονύμφους καὶ τοὺς ἔδωσε τὴν εὐχήν του.
τοὺς ηὐχήθη.
7,13 Καὶ ἐκάλεσεν Ἔδναν τὴν 13 Κατόπιν προσεκάλεσε τὴν γυναῖκα του τὴν 13 Ἐφώναξεν ἐν συνεχείᾳ τὴν γυναῖκα του Ἔδναν καί,
γυναῖκα αὐτοῦ· καὶ λαβὼν βιβλίον Ἔδναν, ἐπῆρε ἕνα χαρτί, ἔγραψε ἐπάνω εἰς ἀφοῦ ἐπῆρεν ἀπὸ αὐτὴν ἕνα φύλλον περγαμηνῆς,
ἔγραψε συγγραφήν, καὶ αὐτὸ τὴν πρᾶξιν τοῦ γάμου καὶ τὸ ἐσφράγισεν. ἔγραψεν εἰς αὐτὸ τὴν πρᾶξιν τοῦ γάμου καὶ τὸ
ἐσφραγίσατο. ἐσφράγισε.
7,14 Καὶ ἤρξαντο ἐσθίειν. 14 Ἔπειτα δὲ ἤρχισαν ὅλοι μὲ χαρὰν νὰ 14 Καὶ μετὰ ταῦτα ἄρχισαν νὰ τρώγουν καὶ νὰ
τρώγουν. εὐφραίνονται.
7,15 Καὶ ἐκάλεσε Ραγουὴλ Ἔδναν τὴν 15 Ὁ Ραγουὴλ ἐκάλεσε τὴν γυναῖκα του τὴν 15 Ἐφώναξε δὲ ὁ Ραγουὴλ τὴν γυναῖκα του Ἔδναν,
γυναῖκα αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτῇ· Ἔδναν καὶ τῆς εἶπεν· ἀδελφή, ἐτοίμασε τὸ ἄλλο ποὺ ἔτρωγαν μὲ τὴν Σάρραν εἰς ἄλλο δωμάτιον, καὶ
ἀδελφή, ἐτοίμασον τὸ ἕτερον δωμάτιον καὶ ὠδήγησε εἰς αὐτὸ τὴν Σάρραν. τῆς εἶπεν: Ἐτοίμασε, ἀδελφή μου, τὸ ἀλλο δωμάτιον
ταμιεῖον καὶ εἰσάγαγε αὐτήν. καὶ ὁδήγησε ἐκεῖ τὴν Σάρραν.
7,16 Καὶ ἐποίησεν ὡς εἶπε καὶ 16 Ἡ Ἔδνα ἔκαμεν, ὅπως τῆς εἶπεν ὁ σύζυγός 16 Ἡ δὲ Ἔδνα ἔκαμεν αὐτό, ποὺ τῆς εἶπεν ὁ σύζυγός
εἰσήγαγεν αὐτὴν ἐκεῖ, καὶ ἔκλαυσε· της καὶ ὠδήγησεν ἐκεῖ τὴν Σάρραν. Ἡ δὲ Σάρρα της, καὶ ὠδήγησε τὴν κόρην της εἰς τὸ ἄλλο δωμάτιον
καὶ ἀπεδέξατο τὰ δάκρυα τῆς ἀνελύθη εἰς δάκρυα. Ἡ μητέρα της εἶδε καὶ καὶ ἔκλαυσεν. Ὅταν δὲ εἶδε καὶ τὴν κόρην της νὰ
θυγατρὸς αὐτῆς καὶ εἶπεν αὐτῇ· συνεπάθησε τὰ δάκρυα τῆς κόρης της καὶ τῆς κλαίῃ, τὴν ἔνοιωσε καὶ τῆς εἶπε μὲ συγκίνησιν καὶ
εἶπε· συμπάθειαν:
7,17 θάρσει, τέκνον, ὁ Κύριος τοῦ 17 Ἔχε θάρρος, τέκνον μου, ὁ Κύριος τοῦ 17 Θάρρος, παιδί μου! Ὁ Κύριος τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς
οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς δῴη σοι χάριν οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς εἴθε νὰ δώσῃ εἰς σὲ χαρὰν γῆς ἂς σοῦ χαρίσῃ τὴν εὔνοιάν Του, ὥστε νὰ παύσῃ ἡ
28/ 50
ἀντὶ τῆς λύπης σου ταύτης· θάρσει, ἀντὶ αὐτῆς τῆς λύπης. Ἔχε θάρρος κόρη μου. λύπη σου αὐτὴ καὶ νὰ χαίρεσαι πάντοτε εἰς τὸ ἑξῆς.
θύγατερ. Μὴ φοβᾶσαι! Ἔχε θάρρος, κόρη μου!


8,1 Ότε δὲ συνετέλεσαν δειπνοῦντες, Όταν ἐτελείωσαν τὸ φαγητόν των, ὠδήγησαν Όταν δὲ ἐτελείωσαν τὸ δεῖπνον, ὠδήγησαν τὸν
εἰσήγαγον Τωβίαν πρὸς αὐτήν. τὸν Τωβίαν πρὸς τὴν Σάρραν. Τωβίαν εἰς τὸ δωμάτιον τῆς Σάρρας.
8,2 Ὁ δὲ πορευόμενος ἐμνήσθη τῶν 2 Ὁ Τωβίας, ὅταν εἰσῆλθεν εἰς τὸν κοιτῶνα, 2 Καὶ καθὼς ἐπήγαινε πρὸς τὸ δωμάτιον ὁ Τωβίας,
λόγων Ραφαήλ καὶ ἔλαβε τὴν τέφραν ἐνεθυμήθη τὰ λόγια τοῦ Ραφαήλ. Ἐπῆρε τὸ ἐνεθυμήθη αὐτά, ποὺ τοῦ εἶπεν ὁ ἄγγελος Ραφαήλ,
τῶν θυμιαμάτων καὶ ἐπέθηκε τὴν θυμιατῆρι, ἐπάνω εἰς τὸ ὁποῖον ὑπῆρχον ἀκόμη καὶ ἐπῆρε τὸ θυμιατήριον, εἰς τὸ ὁποῖον ὑπῆρχε
καρδίαν τοῦ ἰχθύος καὶ τὸ ἧπαρ καὶ οἱ ἄνθρακες τῶν θυμιαμάτων, ἔβαλεν ἐπάνω στάχτη καὶ φωτιά, καὶ ἔβαλεν εἰς αὐτὸ τὴν καρδιὰν
ἐκάπνισεν. εἰς αὐτοὺς τὴν καρδίαν καὶ τὸ συκώτι τοῦ καὶ τὸ συκῶτι τοῦ ψαριοῦ καὶ ἐκάπνισε μὲ αὐτὰ τὸ
ψαριοῦ, ἀπὸ τὰ ὁποῖα καὶ ἐξῆλθε καπνός. δωμάτιον.
8,3 Ὅτε δὲ ὠσφράνθη τὸ δαιμόνιον τῆς 3 Ὅταν δὲ τὸ πονηρὸν δαιμόνιον ὠσφράνθη τὴν 3 Μόλις δὲ ὠσφρανθη τὴν ὀσμὴν αὐτὴν τὸ
ὀσμῆς, ἔφυγεν εἰς τὰ ἀνώτατα Αἰγύπτου ὀσμήν τοῦ καπνοῦ αὐτοῦ, ἔφυγεν εἰς τὰ δαιμόνιον, ἔφυγεν ἀπὸ ἐκεῖ καὶ ἐπῆγεν εἰς τὰ
καὶ ἔδησεν αὐτὸ ὁ ἄγγελος. ἀνώτατα μέρη τῆς Αἰγύπτου, ὁ δὲ ἄγγελος ἀνώτατα μέρη τῆς Αἰγύπτου καὶ ἐκεῖ, εἰς τὴν
Κυρίου τὸ ἔδεσε. ἔρημον, τὸ ἔδεσεν ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου.
8,4 Ὡς δὲ συνεκλείσθησαν ἀμφότεροι, 4 Ὅταν οἱ νεόνυμφοι ἐκλείσθησαν εἰς τὸν 4 Ὅταν δὲ ἐκλείσθηκαν οἱ δύο νεόνυμφοι εἰς τὸ
ἀνέστη Τωβίας ἀπὸ τῆς κλίνης καὶ εἶπεν· νυμφικόν των κοιτῶνα, ἐσηκώθη ὁ Τωβίας ἀπὸ δωμάτιόν των, ἐσηκώθη ἀπὸ τὸ κρεββάτι ὁ Τωβίας
ἀνάστηθι, ἀδελφή, καὶ προσευξώμεθα, τὴν κλίνην καὶ εἶπε· σήκω ἐπάνω, ἀδελφή, καὶ καὶ εἶπε: Σήκω, ἀδελφή μου, καὶ ἂς προσευχηθῶμεν
ἵνα ἐλεήσῃ ἡμᾶς ὁ Κύριος. ἂς προσευχηθῶμεν νὰ μᾶς ἐλεήσῃ ὁ Κύριος. διὰ να μᾶς εὐσπλαγχνισθῇ ὁ Κύριος.
8,5 Καὶ ἤρξατο Τωβίας λέγειν· εὐλογητὸς 5 Ὁ Τωβίας ἤρχισε νὰ λέγῃ τὴν προσευχήν του. 5 Καὶ ἄρχισε τὴν προσευχὴν ὁ Τωβίας καὶ εἶπεν:
εἷ, ὁ Θεός τῶν πατέρων ἡμῶν, καὶ Δοξασμένος εἶσαι σύ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν Εἶσαι δοξασμένος, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων μας,
εὐλογητὸν τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον καὶ πατέρων ἡμῶν, εὐλογημένον καὶ ἔνδοξον τὸ καὶ πρέπει νὰ εὐλογῆται τὸ ὄνομά Σου, τὸ ἅγιον καὶ
ἔνδοξον εἰς τοὺς αἰῶνας· ἅγιον ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Σὲ ἂς ἔνδοξον, εἰς τοὺς αἰῶνας. Εἴθε νὰ Σὲ δοξάζουν οἱ
εὐλογησάτωσάν σε οἱ οὐρανοὶ καὶ πᾶσαι δοξάζουν πάντοτε οἱ οὐρανοὶ καὶ ὅλα τὰ οὐρανοὶ καὶ ὅλα τὰ δημιουργήματά Σου.
αἱ κτίσεις σου. κτίσματά σου.
8,6 Σὺ ἐποίησας Ἀδὰμ καὶ ἔδωκας αὐτῷ 6 Σύ, Κύριε, ἔπλασες τὸν Ἀδὰμ καὶ ἔδωκες εἰς 6 Σύ, Κύριε, ἔπλασες τὸν Ἀδὰμ καὶ τοῦ ἔδωσες ὡς
βοηθὸν Εὔαν στήριγμα τὴν γυναῖκα αὐτὸν ὡς βοηθὸν καὶ στήριγμα τὴν Εὔαν, τὴν βοηθὸν καὶ στήριγμά του τὴν γυναῖκα του Εὔαν.
29/ 50
αὐτοῦ· ἐκ τούτων ἐγεννήθη τὸ σύζυγόν του. Ἀπὸ αὐτοὺς ἐγεννήθη τὸ γένος Ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς δύο ἐγεννήθη τὸ ἀνθρώπινον
ἀνθρώπων σπέρμα, σὺ εἶπας· οὐ καλὸν τῶν ἀνθρώπων. Διότι, Κύριε, σὺ εἶπες· δὲν εἶναι γένος. Σὺ ἐπίσης, Κύριε, εἶπες: Δὲν εἶναι καλὸν νὰ

εἶναι τὸν ἄνθρωπον μόνον, ποιήσωμεν καλὸν νὰ εἶναι ὁ ἄνθρωπος μόνος, ἂς κάμωμεν εἶναι μόνος του ὁ ἄνθρωπος. Ἂς κάμωμεν λοιπὸν
αὐτῷ βοηθὸν ὅμοιον αὐτῷ. δι' αὐτὸν βοηθὸν ἄλλον ὅμοιον πρὸς αὐτόν. βοηθόν του κάποιον ὅμοιόν του.
8,7 Καὶ νῦν, Κύριε, οὐ διὰ πορνείαν ἐγὼ 7 Καὶ τώρα, Κύριε, ἐγὼ λαμβάνω τὴν ἀδελφήν 7 Καὶ τώρα, Κύριε, ὡς πρὸς τὴν ἰδικήν μας
λαμβάνω τὴν ἀδελφήν μου τούτην, μου αὐτήν, τὴν ὁμοεθνῆ μου, ὡς σύζυγον ὄχι περίπτωσιν, γνωρίζεις Σὺ ὅτι δὲν παίρνω ὡς
ἀλλὰ ἐπ' ἀληθείας ἐπίταξον ἐλεῆσαί με διὰ τὴν ἰκανοποίησιν πορνικῶν διαθέσεων, σύζυγός μου τὴν συγγενῆ μου αὐτὴν Σάρραν διὰ νὰ
καὶ αὐτῇ συγκαταγηρᾶσαι. ἀλλὰ διὰ τὴν ἀλήθειάν σου, ὅπως σὺ τὴν ἰκανοποιήσω ἁπλῶς καὶ μόνον τὰς σαρκικάς μου
ἐκήρυξες. Ἂς ἔλθῃ, λοιπόν, τὸ ἔλεός σου εἰς ἐμέ, ὀρέξεις, ἀλλὰ μὲ εἰλικρινῆ διάθεσιν διὰ νὰ
Κύριε, καὶ διάταξε σύ, ὥστε ἐγὼ νὰ γηράσω ἀποκτήσω ἀπογόνους. Δῶσε Σύ, Κύριε, ἐντολήν,
μαζῆ της, ὥστε νὰ ἔλθῃ ἐπάνω μου τὸ ἔλεός Σου διὰ νὰ
γηράσω καὶ νὰ τελειῶσω τὴν ζωήν μου εἰς τὴν γῆν
μαζὶ μὲ αὐτὴν τὴν σύζυγόν μου.
8,8 Καὶ εἶπε μετ' αὐτοῦ· ἀμήν. 8 Μαζῆ δὲ μὲ αὐτὸν συμπροσηύχετο καὶ ἡ 8 Καὶ ἡ Σάρρα εἶπε μαζί του: Ἀμήν.
Σάρρα καὶ εἶπεν· Ἀμήν, γένοιτο!
8,9 Καὶ ἐκοιμήθησαν ἀμφότεροι τὴν 9 Ἐκοιμήθησαν καὶ οἱ δύο τὴν νύκτα ἐκείνην. 9 Καὶ μετὰ τὴν προσευχὴν ἐκοιμήθηκαν μαζὶ τὴν
νύκτα. νύκτα ἐκείνην.
8,10 Καὶ ἀναστὰς Ραγουὴλ ἐπορεύθη καὶ 10 Ὁ Ραγουὴλ ἐσηκώθη, ἐπῆγε καὶ ἤνοιξε 10 Ἐνῷ δὲ οἱ νεόνυμφοι εὑρίσκοντο εἰς τὸ νυμφικὸν
ὤρυξε τάφον λέγων· μὴ καὶ οὗτος τάφον λέγων· μήπως ἀποθάνῃ καὶ αὐτός; δωμάτιον των, ὁ πενθερὸς τοῦ Τωβίου Ραγουὴλ
ἀποθάνῃ; ἐσηκώθη καὶ ἐπῆγε καὶ ἔσκαψε καὶ ἐτοίμασε ἕνα
τάφον, διότι εἶπε μέσα του: Ἂς εἶναι ἕτοιμος ὁ
τάφος, μήπως πεθάνη καὶ αὐτὸς ὅπως οἱ ἄλλοι.
8,11 Καὶ ἦλθε Ραγουὴλ εἰς τὴν οἰκίαν 11 Ἐπανῆλθεν ὁ Ραγουὴλ εἰς τὴν οἰκίαν του 11 Μετὰ ταῦτα ἐπέστρεψεν ὁ Ραγουὴλ εἰς τὸ σπίτι
ἑαυτοῦ του.
8,12 καὶ εἶπεν Ἔδνᾳ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ· 12 καὶ εἶπεν εἰς τὴν Ἔδναν τὴν γυναῖκα του: 12 Καὶ εἶπεν εἰς τὴν γυναῖκα του Ἔδναν: Στεῖλε
ἀπόστειλον μίαν τῶν παιδισκῶν, καὶ Στεῖλε μίαν ἀπὸ τὰς δούλας νὰ ἴδῃ, ἐὰν ὁ μίαν ἀπὸ τὰς ὑπηρετρίας μας νὰ ἰδῇ ἐὰν ζῇ ὁ
ἰδέτωσαν εἰ ζῇ· εἰ δὲ μή, ἵνα θάψωμεν Τωβίας ζῇ. Καὶ ἐὰν δὲν ζῇ, νὰ τὸν θάψωμεν, γαμβρός μας. Ἐὰν δὲν ζῇ, νὰ τὸν θάψωμεν κρυφά,
αὐτόν, καὶ μηδεὶς γνῷ. χωρὶς νὰ μάθῃ κανεὶς τίποτε. διὰ νὰ μὴ τὸ μάθη κανείς.
8,13 Καὶ εἰσῆλθεν ἡ παιδίσκη ἀνοίξασα 13 Ἡ δούλη ἤνοιξε τὴν θύραν καὶ εὗρε καὶ τοὺς 13 Καὶ ἐμβῆκε πράγματι εἰς τὸ νυμφικὸν δωμάτιον
30/ 50
τὴν θύραν καὶ εὗρε τοὺς δύο δύο νὰ κοιμῶνται. ἡ δούλη, ἀφοῦ ἄνοιξε προσεκτικὰ τὴν θύραν, καὶ
καθεύδοντας. εὑρῆκε καὶ τοὺς δύο νὰ κοιμῶνται εἰς τὴν κλίνην

των.
8,14 Καὶ ἐξελθοῦσα ἀπήγγειλεν αὐτοῖς, 14 Ἐξῆλθε καὶ ἀνήγγειλεν εἰς τοὺς κυρίους της 14 Καὶ ἐβγῆκεν ἀμέσως καὶ ἀνήγγειλεν εἰς τὸν
ὅτι ζῇ. ὅτι ὁ Τωβίας ζῇ. πενθερὸν καὶ τὴν πενθερὰν ὅτι ζῇ ὁ γαμβρός των!
8,15 Καὶ εὐλόγησε Ραγουὴλ τὸν Θεὸν 15 Ὁ Ραγουὴλ ἐδόξασε τὸν Θεὸν λέγων· 15 Μόλις ἄκουσε τὴν εὐχάριστον αὐτὴν εἴδησιν ὁ
λέγων· εὐλογητὸς εἷ σύ, ὁ Θεός, ἐν πάσῃ δοξασμένος εἶσαι σύ, ὁ Θεός, καὶ πρὸς σὲ Ραγουήλ, ἐδοξολόγησε τὸν Θεὸν καὶ εἶπεν: Εἶναι
εὐλογίᾳ καθαρᾷ καὶ ἁγίᾳ, καὶ ἀνήκει κάθε δοξολογία καθαρὰ καὶ ἁγία. Ἂς σὲ πρέπον νὰ δοξάζεσαι Σύ, Κύριε ὁ Θεός, μὲ κάθε
εὐλογείτωσάν σε οἱ ἅγιοί σου καὶ πᾶσαι δοξολογοῦν οἱ ἅγιοί σου καὶ ὅλα τὰ καθαρὰν καὶ ἁγίαν δοξολογίαν. Ἂς Σὲ δοξολογοῦν
αἱ κτίσεις σου, καὶ πάντες οἱ ἄγγελοί δημιουργήματά σου καὶ ὅλοι οἱ ἄγγελοί σου καὶ οἱ ἅγιοί Σου καὶ ὅλα τὰ δημιουργήματά Σου καὶ
σου καὶ οἱ ἐκλεκτοί σου εὐλογείτωσάν ὅλοι οἱ ἐκλεκτοί σου. Ἂς σὲ εὐλογοῦν καὶ ἂς σὲ ὅλοι οἱ ἄγγελοί Σου. Ἂς Σὲ δοξολογοῦν αἰωνίως οἱ
σε εἰς τοὺς αἰῶνας. δοξολογοῦν εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας. ἐκλεκτοί Σου.
8,16 Εὐλογητὸς εἶ ὅτι ηὔφρανάς με, καὶ 16 Εὐλογημένος εἶσαι, Κύριε, διότι μοῦ ἔδωσες 16 Ἂς εἶσαι δοξασμένος, διότι μὲ ἐγέμισες χαρὰν
οὐκ ἐγένετό μοι καθὼς ὑπενόουν, ἀλλὰ αὐτὴν τὴν χαρὰν καὶ δὲν ἔγινε ἐκεῖνο, τὸ καὶ δὲν συνέβη εἰς τὸ σπίτι μου αὐτὸ ποὺ ὑπέθετα,
κατὰ τὸ πολὺ ἔλεός σου ἐποίησας μεθ' ὁποῖον ἐφοβούμην. Ἀλλὰ ἔκαμες εἰς ἡμᾶς ἀλλ’ ἐφέρθης ἀπέναντί μας συμφώνως πρὸς τὴν
ἡμῶν. σύμφωνα μὲ τὸ μέγα σου ἔλεος. μεγάλην εὐσπλαγχνίαν Σου.
8,17 Εὐλογητὸς εἶ ὅτι ἠλέησας δύο 17 Δοξασμένος εἶσαι, Κύριε, διότι ἔστειλες τὸ 17 Ἂς εἶσαι εὐλογημένος, διότι ἐλέησες δύο
μονογενεῖς· ποίησον αὐτοῖς, δέσποτα, ἔλεός σου εἰς δύο μονογενεῖς. Κάμε, Δέσποτα, μονάκριβα παιδιά. Δεῖξε, Δέσποτα, τὸ ἔλεός Σου
ἔλεος, συντέλεσον τὴν ζωὴν αὐτῶν ἐν εἰς αὐτοὺς σύμφωνα μὲ τὸ ἔλεός σου καὶ πρὸς αὐτοὺς καὶ ἀξίωσέ τους νὰ φθάσουν εἰς τὸ
ὑγείᾳ μετ' εὐφροσύνης καὶ ἐλέους. ὁλοκλήρωσε τὴν ζωήν των μὲ ὑγείαν, μὲ τέρμα τῆς ζωῆς των μὲ ὑγείαν καὶ εὐφροσύνην,
εὐφροσύνην, μὲ τὸν πλοῦτον τοῦ ἐλέους σου. μέσα εἰς τὴν εὐσπλαγχνίαν καὶ ἀγάπην Σου.
8,18 Ἐκέλευσε δὲ τοῖς οἰκέταις χῶσαι τὸν 18 Ὁ Ραγουὴλ διέταξε τοὺς δούλους νὰ χώσουν 18 Καὶ ἀφοῦ ἐτελείωσε τὴν δοξολογίαν του ὁ
τάφον. τὸν τάφον. Ραγουήλ, ἔδωσεν ἐντολὴν εἰς τούς, ὑπηρέτας του
νὰ σκεπάσουν τὸν τάφον, ποὺ εἶχεν ἀνοίξει διὰ τὸν
Τωβίαν.
8,19 Καὶ ἐποίησεν αὐτοῖς γάμον ἡμερῶν 19 Ἐτέλεσε δὲ καὶ ἑώρτασε τὸν γάμον αὐτῶν 19 Ἔκαμε δὲ διὰ τοὺς νεονύμφους πανηγυρικὸν
δεκατεσσάρων. ἐπὶ δεκατέσσαρας ἡμέρας. γάμον, τοῦ ὁποίου ἡ χαρὰ καὶ διασκέδασις διήρκεσε
δεκατέσσερις ἡμέρας.
8,20 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ραγουὴλ πρὶν ἢ 20 Ὁ Ραγουὴλ εἶπεν εἰς τὸν Τωβίαν καὶ τὸν 20 Εἶπε δὲ ὁ Ραγουὴλ εἰς τὸν Τωβίαν, καὶ τὸν
31/ 50
συντελεσθῆναι τὰς ἡμέρας τοῦ γάμου ἐξώρκισε νὰ μὴ ἀναχωρήσῃ ἀπὸ τὴν οἰκίαν, ἐδέσμευσε μάλιστα καὶ μὲ ὅρκον, νὰ μὴ βγῇ καὶ
ἐνόρκως μὴ ἐξελθεῖν αὐτὸν ἐὰν μὴ μέχρις ὅτου συμπληρωθοῦν αἱ δεκαττέσσαρες φύγῃ ἀπὸ τὸ σπίτι του, πρὶν συμπληρωθοῦν αἱ

πληρωθῶσιν αἱ δεκατέσσαρες ἡμέραι ἡμέραι τοῦ γάμου. ἡμέραι τῆς ἑορτῆς τοῦ γάμου. Τοῦ εἶπε νὰ μείνῃ
τοῦ γάμου, ἐκεῖ ἐπὶ δεκατέσσερις ἡμέρας καὶ νὰ εὐφραίνεται
διὰ τὸν γάμον του.
8,21 καὶ τότε λαβόντα τὸ ἥμισυ τῶν 21 Μετὰ δὲ τὴν συμπλήρωσιν τῶν 21 Καὶ ὅταν συμπληρωθοῦν αἱ ἡμέραι τῆς χαρᾶς
ὑπαρχόντων αὐτοῦ πορεύεσθαι μεθ' δεκατεσσάρων αὐτῶν ἡμερῶν, εἶπεν εἰς τὸν τοῦ γάμου, πάρε τὰ μισὰ ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντά μου
ὑγιείας πρὸς τὸν πατέρα· καὶ τὰ λοιπά, Τωβίαν, ἀφοῦ πάρῃς τὸ ἥμισυ ἀπὸ τὴν καὶ πήγαινε μὲ τὸ καλὸν καὶ ὑγιὴς εἰς τὸν πατέρα
ὅταν ἀποθάνω καὶ ἡ γυνή μου. περιουσίαν μου, νὰ πορευθῇς ἐν ὑγείᾳ πρὸς τὸν σου. Τὰ ὑπόλοιπα ἀγαθά μου θὰ γίνουν ἰδικά σου,
πατέρα σου. Τὴν ὑπόλοιπον περιουσίαν μου θὰ ὅταν πεθάνω καὶ ἐγὼ καὶ ἡ γυναῖκα μου,
τὴν λάβῃς, ὅταν ἀποθάνωμεν ἐγὼ καὶ ἡ γυνή ἐπρόσθεσεν ὁ Ραγουήλ.
μου.

9,1 Καὶ ἐκάλεσε Τωβίας τὸν Ραφαὴλ καὶ Ο Τωβίας ἐκάλεσεν τότε τὸν Ραφαήλ καὶ τοῦ Καὶ ἐκάλεσεν ὁ Τωβίας τὸν Ραφαὴλ καὶ του εἶπεν:
εἶπεν αὐτῷ· εἶπεν·
9,2 Ἀζαρία ἀδελφέ, λάβε μετὰ σεαυτοῦ 2 ἀδελφέ, Ἀζαρία, πάρε μαζῆ σου ἕνα δοῦλον 2 Ἀδελφέ μου Ἀζαρία, πάρε μαζί σου ἕνα ὑπηρέτην καὶ
παῖδα καὶ δύο καμήλους καὶ πορεύθητι καὶ δύο καμήλους καὶ πήγαινε εἰς τοὺς δύο καμῆλες καὶ πήγαινε εἰς τοὺς Ράγους τῆς Μηδίας,
ἐν Ράγοις τῆς Μηδίας παρὰ Γαβαὴλ καὶ Ράγους τῆς Μηδίας, εἰς τὸν Γαβαήλ, καὶ φέρε εἰς τὸ σπίτι τοῦ Γαβαήλ, καὶ φέρε μου τὰ χρήματα, ποὺ
κόμισαί μοι τὸ ἀργύριον καὶ αὐτὸν ἄγε μου ἐδῶ τὸ ἀργύριον ἀλλὰ καὶ αὐτὸν τὸν τοῦ ἄφησεν ὁ πατέρας μου. Φέρε μάλιστα μαζί σου καὶ
μοι εἰς τὸν γάμον· ἴδιον, διὰ νὰ παρευρεθῇ εἰς τὸν γάμον μου. τὸν ἴδιον ἐδῶ, διὰ να παρευρεθῇ καὶ ἐκεῖνος εἰς τὴν
χαρὰν τοῦ γάμου μου.
9,3 διότι ὀμώμοκε Ραγουὴλ μὴ ἐξελθεῖν 3 Διότι ὁ Ραγουὴλ μὲ ὥρκισε νὰ μὴ φύγω ἀπ' 3 Ἐγὼ δὲν ἠμπορῶ νὰ φύγω καὶ νὰ ὑπάγω, διότι μὲ
με, ἐδῶ, πρὶν συμπληρωθοῦν αἱ δεκατέσσαρες ἐδέσμευσε μὲ ὅρκους ὁ Ραγουὴλ ἔτσι, ὥστε νὰ μὴ
ἡμέραι. ἠμπορῶ νὰ βγῶ ἀπὸ τὸ σπίτι του, πρὶν τελειώσῃ ἡ
ἑορτὴ τοῦ γάμου.
9,4 καὶ ὁ πατήρ μου ἀριθμεῖ τὰς ἡμέρας, 4 Ὁ δὲ πατήρ μου μετρᾷ μίαν πρὸς μίαν τὰς 4 Ὁ πατέρας μου ὅμως μετρᾷ τὰς ἡμέρας καὶ περιμένει
32/ 50
καὶ ἐὰν χρονίσω μέγα, ὀδυνηθήσεται ἡμέρας, ἐὰν δὲ καὶ βραδύνω νὰ ἐπιστρέψω θὰ μὲ ἀγωνίαν νὰ ἐπιστρέψω. Ἐὰν λοιπὸν καθυστερήσω
λίαν. κυριευθῇ ἀπὸ μεγάλην ὀδύνην. πολύ, θὰ πονέσῃ καὶ θὰ λυπηθῇ ἰδιαιτέρως.

9,5 Καὶ ἐπορεύθη Ραφαὴλ καὶ ηὐλίσθη 5 Ὁ Ραφαὴλ ἐπορεύθη πράγματι καὶ 5 Καὶ ἐπῆγε πράγματι ὁ Ραφαὴλ εἰς τοὺς Ράγους καὶ
παρὰ Γαβαήλ, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ τὸ κατέλυσεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Γαβαήλ. Ἔδωκε διενυκτέρευσεν εἰς τὸ σπίτι τοῦ Γαβαήλ. Ἔδωσε δὲ εἰς
χειρόγραφον· ὃς δὲ προήνεγκε τὰ δὲ εἰς αὐτὸν καὶ τὸ χειρόγραφον. Ὁ Γαβαὴλ τὸν οἰκοδεσπότην τὸ ἔγγραφον διὰ τὰ χρήματα. Καὶ ὁ
θυλάκια ἐν ταῖς σφραγῖσι καὶ ἔδωκεν ἔφερε τοὺς σφραγισμένους σάκκους μὲ τὰ Γαβαὴλ ἔφερεν ἀμέσως τὰ σακκίδια μὲ τὰ χρήματα,
αὐτῷ. χρήματα καὶ τοὺς παρέδωκεν εἰς αὐτόν. ποὺ ἦσαν σφραγισμένα, καὶ το·υ τὰ παρέδωσεν.
9,6 Καὶ ὤρθρευσαν κοινῶς καὶ ἦλθον εἰς 6 Κατόπιν, ἐσηκώθηκαν λίαν πρωΐ, καὶ οἱ δύο 6 Ἐσηκώθηκαν δὲ καὶ οἱ δύο ἐνωρὶς τὸ ἄλλο πρωῒ καὶ
τὸν γάμον. Καὶ ηὐλόγησε Τωβίας τὴν μαζῆ ἦλθον εἰς τὸν γάμον. Ὁ δὲ Τωβίας ἐπὶ ἦλθαν εἰς τὰ Ἐκβάτανα, εἰς τὸ σπίτι τοῦ Ραγουήλ, διὰ
γυναῖκα αὐτοῦ. παρουσίᾳ ὅλων ἐπῄνεσε καὶ συνεχάρη τὴν νὰ συμμετάσχουν εἰς τὸν γάμον τοῦ Τωβίου καὶ τῆς
γυναῖκα του. Σάρρας. Ὁ δὲ Τωβίας ἐγκωμίασε καὶ εἶπε καλὰ λόγια
διὰ τὴν γυναῖκα του ἐνώπιόν των.

10,1 Καὶ Τωβὶτ ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐλογίσατο Ο Τωβίτ, ὁ πατὴρ τοῦ Τωβίου, ἐμετροῦσε μίαν Ο δὲ Τωβίτ, ὁ πατέρας τοῦ Τωβίου, ἐμετροῦσε τὴν μίαν
ἐκάστης ἡμέρας· καὶ ὡς ἐπληρώθησαν αἱ πρὸς μίαν τὰς ἡμέρας. Ὅταν δὲ εἶδεν ὅτι μετὰ τὴν ἄλλην τὰς ἡμέρας τῆς ἀπουσία, τοῦ υἱοῦ του
ἡμέραι τῆς πορείας καὶ οὐκ ἤρχοντο, συνεπληρώθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ ταξιδίου των καὶ ὑπελόγιζε τὸν χρόνον. Ὅταν λοιπὸν συνεπληρώθη
καὶ ἐκεῖνοι δὲν εἶχον ἐπανέλθει, ὁ ἀριθμὸς τῶν ἡμερῶν, ποὺ ἔπρεπε νὰ περάσουν διὰ τὸ
ταξίδι των, καὶ αὐτοὶ δὲν εἶχαν ἐπιστρέψει ἀκόμη,
10,2 εἶπε· μήποτε κατῄσχυνται; Ἢ 2 εἶπε· μήπως, τυχόν, καὶ ἀπέτυχεν ἡ 2 εἶπε: Μήπως ἄραγε ἀπέτυχεν ἡ ἀποστολή των καὶ
μήποτε ἀπέθανε Γαβαὴλ καὶ οὐδεὶς ἀποστολή των καὶ ἐντρέπονται νὰ ἔχουν ἐντροπιασθῆ ἀπὸ τὸν Γαβαὴλ καὶ διστάζουν νὰ
αὐτῷ δίδωσι τὸ ἀργύριον; ἐπανέλθουν; Ἢ μήπως ἀπέθανεν ὁ Γαβαὴλ ἐπανέλθουν; Ἢ μήπως ἔχει πεθάνει ὁ Γαβαὴλ καὶ δὲν
καὶ κανεὶς πλέον δὲν δίδει εἰς αὐτὸν τὰ τοῦ δίνει πλέον κανεὶς τὰ χρήματά μας;
χρήματα;
10,3 Καὶ ἐλυπεῖτο λίαν. 3 Διὰ τὸν λόγον αὐτὸν ὁ πατὴρ ἐλυπεῖτο πάρα 3 Καὶ μὲ τὰς σκέψεις αὐτὰς ἐκυριεύετο ἀπὸ μεγάλην
πολύ. λύπην.
10,4 Εἶπε δὲ αὐτῷ ἡ γυνή· ἀπώλετο τὸ 4 Ἡ δὲ γυναίκα του ἔλεγεν εἰς αὐτό· ἐφ' ὅσον 4 Τοῦ εἶπε δὲ καὶ ἡ γυναῖκα του: Πάει τὸ παιδί μας, ἔχει
33/ 50
παιδίον, διότι κεχρόνικε· καὶ ἤρξατο μέχρι σήμερα ἐπέρασε τόσος καιρὸς καὶ δὲν χαθῆ! Ἐπέρασε τόσος χρόνος καὶ δὲν ἦλθε! Καὶ ἄρχισε
θρηνεῖν αὐτὸν καὶ εἶπεν· ἐπανῆλθε τὸ παιδί μας, ἐχάθηκε πλέον! νὰ τὸν κλαίῃ καὶ νὰ λέγῃ:
Ἤρχισε δὲ αὐτὴ νὰ θρηνολογῇ τὸ παιδί της

καὶ νὰ λέγῃ·
10,5 οὐ μέλει μοι, τέκνον, ὅτι ἀφῆκά σε τὸ 5 παιδί μου, δὲν εὑρίσκω ἡσυχίαν, ἐπειδὴ σὲ 5 Δὲν μὲ μέλει πλέον διὰ τίποτε ἄλλο. Ἀφοῦ σὲ ἄφησα
φῶς τῶν ὀφθαλμῶν μου; ἀφῆκα νὰ φύγῃς, ἐσὲ ποὺ εἶσαι τὸ φῶς τῶν νὰ φύγῃς καὶ νὰ χαθῇς, παιδί μου, ποὺ ἤσουν τὸ φῶς
ὀφθαλμῶν μου. τῶν ὀφθαλμῶν μου, δὲν μὲ συγκινεῖ πιὰ τίποτε
ἀπολύτως! Οὔτε ἠμπορῶ νὰ ἡσυχάσω!
10,6 Καὶ Τωβὶτ λέγει αὐτῇ· σίγα, μὴ 6 Ὁ Τωβὶτ ἔλεγεν εἰς αὐτήν· σιώπα, μὴ ἔχῃς 6 Ὁ Τωβὶτ ὅμως τῆς ἔλεγε: Σώπα, μὴ συνεχίζῃς τὰ
λόγον ἔχε, ὑγιαίνει. λόγους ἀνησυχίας, ὑγιαίνει τὸ παιδί μας. πένθιμα λόγια σου. Τὸ παιδί μας εἶναι καλά.
10,7 Καὶ εἶπεν αὐτῷ· σίγα, μὴ πλάνα με, 7 Ἐκείνη τοῦ ἀπήντησε· ἐσὺ σιώπα, μὴ θέλῃς 7 Ἐκείνη ὅμως τοῦ ἀπαντοῦσε: Σώπα ἐσύ! Μὴ
ἀπώλετο τὸ παιδίον μου. Καὶ ἐπορεύετο νὰ μὲ ξεγελάσῃς, τὸ παιδί μας ἔχει πλέον προσπαθῇς νὰ μὲ ξεγελάσῃς! Ἐχάθηκε τὸ παιδί μου!
καθ' ἡμέραν εἰς τὴν ὁδὸν ἔξω, οἵας χαθῆ. Κάθε δὲ ἡμέραν μετέβαινεν ἔξω εἰς τὸν Καὶ ἔβγαινε κάθε ἡμέραν ἔξω εἰς τὸν δρόμον, ἀπὸ τὸν
ἀπῆλθεν, ἡμέρας τε ἄρτον οὐκ ἤσθιε, δρόμον, ἀπὸ ὅπου εἶχε φύγει ὁ υἱός της. Τὴν ὁποῖον εἶχε φύγει ὁ Τωβίας, καὶ τὸν ἐπερίμενε. Δὲν
τὰς δὲ νύκτας οὐ διελίμπανε θρηνοῦσα ἡμέραν ἄρτον δὲν ἔτρωγε, κατὰ δὲ τὰς νύκτας ἔτρωγε δὲ οὔτε ψωμὶ ὅλην τὴν ἡμέραν, τὰς δὲ νύκτας
Τωβίαν τὸν υἱὸν αὐτῆς, ἕως οὗ δὲν ἔπαυε νὰ θρηνῇ τὸν Τωβίαν τὸν υἱόν της, δὲν ἔπαυε νὰ θρηνῇ τὸν υἱόν της, τὸν Τωβίαν. Αὐτὸ
συνετελέσθησαν αἱ δεκατέσσαρες μέχρις ὅτου συνεπληρώθησαν αἱ συνεχίζετο, ἕως ὅτου συνεπληρώθη τὸ διάστημα τῶν
ἡμέραι τοῦ γάμου ἃς ὤμοσε Ραγουὴλ δεκατέσσαρες ἡμέραι τοῦ γάμου, τὰς ὁποίας ὁ δεκατεσσάρων ἡμερῶν τῆς χαρᾶς τοῦ γάμου, κατὰ τὰς
ποιῆσαι αὐτὸν ἐκεῖ· εἶπε δὲ Τωβίας τῷ Ραγουὴλ εἶχεν ὁρκίσει τὸν Τωβίαν νὰ μείνῃ ὁποίας ἐδέσμευσε μὲ ὅρκον ὁ Ραγουὴλ τὸν Τωβίαν νὰ
Ραγουήλ, ἐξαπόστειλόν με, ὅτι ὁ πατήρ ἐκεῖ. Εἶπε δὲ τότε ὁ Τωβίας εἰς τὸν Ραγουήλ· παραμείνῃ ἐκεῖ εἰς τὸ σπίτι του.
μου καὶ ἡ μήτηρ μου οὐκέτι ἐλπίζουσιν στεῖλε μὲ εἰς τὴν πατρίδα μου, διότι ὁ πατέρας Εἶπε δὲ ὁ Τωβίας εἰς τὸν Ραγουήλ: Δός μου τὴν εὐχήν
ὄψεσθαί με. μου καὶ ἡ μητέρα μου δὲν ἐλπίζουν πλέον, ὅτι σου νὰ φύγω, διότι καθυστέρησα πολὺ καὶ ὁ πατέρας
θὰ μὲ ἐπανίδουν. μου καὶ ἡ μητέρα μου δὲν ἐλπίζουν πλέον νὰ μὲ ἰδοῦν
ζωντανόν.
10,8 Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ πενθερός· μεῖνον 8 Ὁ πενθερός του τοῦ εἶπε· μεῖνε κοντά μου, 8 Καὶ ὁ πενθερός του τοῦ εἶπε: Μεῖνε ἐδῶ κοντά μου
παρ' ἐμοί, κἀγὼ ἐξαποστελῶ πρὸς τὸν καὶ ἐγὼ θὰ στείλω ἀνθρώπους μου εἰς τὸν ἀκόμη λίγο καὶ ἐγὼ θὰ στείλω ἀνθρώπους μου εἰς τὸν
πατέρα σου καὶ δηλώσουσιν αὐτῷ τὰ πατέρα σου, διὰ νὰ καταστήσουν εἰς αὐτὸν πατέρα σου διὰ νὰ τὸν ἐνημερώσουν διὰ τὴν
κατὰ σέ, γνωστὰ ὅλα τὰ κατὰ σέ. κατάστασίν σου, ὥστε νὰ μὴ ἀνησυχῇ.
10,9 καὶ Τωβίας λέγει· ἐξαπόστειλόν με 9 Ὁ Τωβίας ὅμως ἐπέμενε καὶ ἔλεγε· ἄφησέ με 9 Ὁ Τωβίας ὅμως τοῦ εἶπεν: Ἄφησέ με νὰ φύγω καὶ νὰ
πρὸς τὸν πατέρα μου. νὰ μεταβῶ πρὸς τὸν πατέρα μου. ἐπιστρέψω εἰς τὸν πατέρα μου.
34/ 50
10,10 Ἀναστὰς δὲ Ραγουὴλ ἔδωκεν αὐτῷ 10 Ὁ Ραγουὴλ ἐσηκώθη, ἔδωσεν εἰς αὐτὸν τὴν 10 Ἐσηκώθη λοιπὸν ὁ Ραγουὴλ καὶ τοῦ παρέδωσε τὴν
Σάρραν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὰ ἥμισυ Σάρραν τὴν σύζυγόν του καὶ τὰ μισὰ ἀπὸ τὰ Σάρραν, ποὺ ἦτο πλέον γυναῖκα του, καὶ τὰ μισὰ ἀπὸ

τῶν ὑπαρχόντων, σώματα καὶ κτήνη καὶ ὑπάρχοντά του, δούλους καὶ δούλας, διάφορα τὰ ὑπάρχοντά του, δούλους δηλαδὴ καὶ ζῶα καὶ
ἀργύριον, κτήνη καὶ χρήματα. χρήματα.
10,11 καὶ εὐλογήσας αὐτοὺς ἐξαπέστειλε 11 Τοὺς ηὐλόγησε καὶ τοὺς κατευώδωσε 11 Καὶ ἀφοῦ τοὺς εὐλόγησε, τοὺς ἔβγαλεν εἰς τὸν
λέγων· εὐοδώσει ὑμᾶς, τέκνα, ὁ Θεός τοῦ λέγων· ὁ Θεὸς τοῦ οὐρανοῦ νὰ σᾶς δρόμον καὶ τοὺς ἀπεχαιρέτησε μὲ τὰ ἑξῆς: Εὔχομαι,
οὐρανοῦ πρὸ τοῦ με ἀποθανεῖν. κατευοδώσῃ, παιδιά μου, εἰς ὅλα. Καὶ νὰ ἴδω παιδιά μου, νὰ σᾶς κατευοδώσῃ ὁ Θεὸς τοῦ οὐρανοῦ καὶ
ἐγὼ αὐτὰς τὰς εὐλογίας τοῦ Κυρίου εἰς σᾶς νὰ ἀξιωθῶ νὰ ἰδῶ τὰς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν
πρὶν ἀποθάνω. οἰκογένειάν σας καὶ ἐγγόνια, πρὶν πεθάνω.
10,12 Καὶ εἶπε τῇ θυγατρὶ αὐτοῦ· τίμα 12 Εἶπε δὲ πρὸς τὴν κόρην του καὶ τὰ ἐξῆς· νὰ 12 Εἰς δὲ τὴν θυγατέρα του εἶπε: Νὰ τιμᾷς τοὺς
τοὺς πενθερούς σου, αὐτοὶ νῦν γονεῖς τιμᾷς τοὺς πενθερούς σου, διότι αὐτοὶ τώρα πενθερούς σου. Αὐτοὶ πλέον εἶναι οἱ γονεῖς σου. Θέλω
σού εἰσιν· ἀκούσαιμί σου ἀκοὴν καλήν, εἶναι οἱ γονεῖς σου. Εὔχομαι νὰ ἀκούω νὰ ἀκούω πάντοτε καλὰ νέα διὰ σέ. Καὶ τὴν ἐφίλησεν.
καὶ ἐφίλησεν αὐτήν. Καὶ Ἔδνα εἶπε πρὸς πάντοτε καλὴν φήμην διὰ σέ. Αὐτὰ εἶπεν ὁ Ἡ δὲ Ἔδνα εἶπε πρὸς τὸν Τωβίαν: Εἴθε νὰ σὲ
Τωβίαν· ἀδελφὲ ἀγαπητέ, πατὴρ καὶ τὴν ἐφίλησεν. Ἡ δὲ Ἔδνα εἶπε πρὸς ἐπαναφέρῃ καὶ νὰ σὲ ἐγκαταστήσῃ εἰς τὴν πατρίδα
ἀποκαταστήσαι σε ὁ Κύριος τοῦ οὐρανοῦ τὸν Τωβίαν· Ἀγαπητό μου παιδί, εὔχομαι ὁ σου, παιδί μου ἀγαπητό, ὁ Κύριος τοῦ οὐρανοῦ καὶ νὰ
καὶ δώη μοι ἰδεῖν σου παιδία ἐκ Σάρρας Κύριος τοῦ οὐρανοῦ, νὰ σὲ ἀποκαταστήσῃ εἰς μὲ ἀξιώσῃ νὰ ἴδω τὰ παιδιά σου, ποὺ θὰ ἀποκτήσῃς μὲ
τῆς θυγατρός μου, ἵνα εὐφρανθῶ τὴν πατρίδα σου καὶ νὰ μοῦ δώσῃ νὰ ἴδω τὴν κόρην μου, τὴν Σάρραν, διὰ νὰ εὐφρανθῶ ἐνώπιον
ἐνώπιον τοῦ Κυρίου· καὶ ἰδοὺ παιδιά σου ἀπὸ τὴν θυγατέρα μου τὴν τοῦ Κυρίου. Καὶ νά, σοῦ ἐμπιστεύομαι πλέον τὴν κόρην
παρατίθεμαί σοι τὴν θυγατέρα μου ἐν Σάρραν, διὰ νὰ εὐφρανθῶ καὶ ἐγὼ ἐνώπιον μου ὡς πολύτιμον παρακαταθήκην! Πρόσεξε, μὴ τὴν
παρακαταθήκῃ, μὴ λυπήσῃς αὐτήν. τοῦ Κυρίου. Ἰδού, σοῦ παραδίδω καὶ σοῦ λυπήσῃς!
ἐμπιστεύομαι τὴν θυγατέρα μου, ὡς
παρακαταθήκην, καὶ σὲ παρακαλῶ νὰ μὴ τὴν
λυπήσῃς.
10,13 Μετὰ ταῦτα ἐπορεύετο καὶ Τωβίας 13 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ ἐξεκίνησεν ὁ Τωβίας διὰ 13 Μετὰ ταῦτα ἐξεκίνησεν ὁ Τωβίας διὰ τοὺς γονεῖς του
εὐλογῶν τὸν Θεόν, ὅτι εὐώδωσε τὴν ὁδὸν τὴν ἐπιστροφὴν καὶ εὐλογοῦσε τὸν Θεόν, διότι καὶ ἐδοξολογοῦσε τὸν Θεόν, διότι κατευώδωσε τὸ ταξίδι
αὐτοῦ, καὶ κατευλόγει Ραγουὴλ καὶ κατευώδωσε τὸν δρόμον του. Θερμῶς δὲ του. Συγχρόνως δὲ εὐχαριστοῦσε καὶ ἔλεγε τὰς
Ἔδναν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ. εὐχαριστοῦσε τὸν Ραγουὴλ καὶ τὴν Ἔδναν, καλυτέρας του εὐχὰς πρὸς τὸν Ραγουὴλ καὶ τὴν
διότι τοῦ ἔδωσαν τὴν θυγατέρα των ὡς γυναῖκα του Ἔδναν.
σύζυγόν του.
35/ 50

11,1 Καὶ ἐπορεύετο μέχρις οὗ Ο Τωβίας μαζῆ μὲ τὸν συνοδόν του ἐπέστρεφαν καὶ Καὶ ἐπροχωροῦσε ὃ Τωβίας μὲ τὸν συνοδόν του, ἕως
ἐγγίσαι αὐτοὺς εἰς Νινευῆ. Καὶ ἐβάδιζαν, μέχρις ὅτου ἔφθασαν εἰς τὴν Νινευῆ. Ὁ ὅτου ἐπλησίασαν εἰς τὴν Νινευῆ. Εἶπε δὲ ὁ Ραφαὴλ εἰς
εἶπε Ραφαὴλ πρὸς Τωβίαν· οὐ Ραφαήλ εἶπε τότε πρὸς τὸν Τωβίαν· δὲν γνωρίζεις, τὸν Τωβίαν: Δὲν θυμᾶσαι, ἀδελφέ μου, εἰς ποίαν
γινώσκεις, ἀδελφέ, πῶς ἀδελφέ, πῶς ἀφῆκες τὸν πατέρα σου; κατάστασιν ὑγείας ἄφησες τὸν πατέρα σου, ὅταν
ἀφῆκας τὸν πατέρα σου; ἐφύγαμεν;
11,2 Προδράμωμεν ἔμπροσθεν 2 Λοιπόν, ἂς τρέξωμεν ἡμεῖς πρὸ τῆς γυναικός σου, 2 Ἂς τρέξωμεν λοιπὸν πρὶν ἀπὸ τὴν γυναῖκα σου, διὰ
τῆς γυναικός σου καὶ διὰ νὰ ἐτοιμάσωμεν τὴν οἰκίαν. νὰ ἐτοιμάσωμεν τὸ σπίτι.
ἐτοιμάσωμεν τὴν οἰκίαν·
11,3 λαβὲ δὲ παρὰ χεῖρα τὴν 3 Πάρε δὲ εἰς τὸ χέρι σου τὴν χολὴν τοῦ ψαριοῦ. 3 Πάρε δὲ εἰς τὸ χέρι σου καὶ τὴν χολὴν ἀπὸ τὸ ψάρι
χολὴν τοῦ ἰχθύος. Καὶ Πράγματι ἐπροπορεύθησαν καὶ οἱ δύο, ὁ δὲ σκύλος ἐκεῖνο, ποὺ ἐσκότωσες εἰς τὸ ποτάμι. Καὶ ἐβάδισαν
ἐπορεύθησαν, καὶ συνῆλθεν ὁ τοὺς ἀκολουθοῦσε ὄπισθέν των. πράγματι γρηγορώτερα, τὸ δὲ σκυλί των τοὺς
κύων ὄπισθεν αὐτῶν. ἀκολουθοῦσε ἀπὸ κοντά.
11,4 Καὶ Ἄννα ἐκάθητο 4 Ἡ Ἂννα ἐκάθητο καὶ παρατηροῦσε εἰς τὸν δρόμον, 4 Ἡ δὲ μητέρα τοῦ Τωβίου, ἡ Ἄννα, ἐκάθητο εἰς τὴν
περιβλεπομένη εἰς τὴν ὁδὸν ἀπὸ τὸν ὁποῖον θὰ ἤρχετο τὸ παιδί της. ἄκρην τοῦ δρόμου καὶ ἔβλεπε δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ καὶ
τὸν παῖδα αὐτῆς· ἐπερίμενε τὸ παιδί της.
11,5 καὶ προσενόησεν αὐτὸν 5 Αὐτὴ τὸν εἶδε νὰ ἔρχεται, ἔσπευσε καὶ εἶπεν εἰς τὸν 5 Μόλις λοιπὸν τὸν ἀντελήφθη νὰ ἔρχεται ἀπὸ μακριά,
ἐρχόμενον καὶ εἶπε τῷ πατρὶ πατέρα του· ἰδού, τὸ παιδί μου ἔρχεται, μαζῆ δὲ μὲ εἶπεν εἰς τὸν πατέρα του: Νά, τὸ παιδί μου! Ἔρχεται!
αὐτοῦ· ἰδοὺ ὁ υἱός μου ἔρχεται αὐτὸ καὶ ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος εἶχε συνταξιδεύσει Μαζί του ἔρχεται καὶ ὁ ἄνθρωπος, ποὺ τὸν εἶχε
καὶ ὁ ἄνθρωπος ὁ πορευθεὶς μαζῆ του. συνοδεύσει εἰς τὸ ταξίδι του!
μετ' αὐτοῦ.
11,6 Καὶ Ραφαὴλ εἶπεν· 6 Ὁ Ραφαήλ εἶπεν εἰς τὸν Τωβίαν· γνωρίζω καλὰ ὅτι 6 Ὁ δὲ Ραφαὴλ εἶπεν εἰς τὸν Τωβίαν: Ξέρω πῶς θὰ
ἐπίσταμαι ἐγὼ ὅτι ἀνοίξει τοὺς θὰ θεραπευθοῦν καὶ θὰ ἀνοίξουν τὰ μάτια τοῦ ἀνοίξουν τὰ μάτια τοῦ πατέρα σου. Ἄκου τί θὰ κάμῃς:
ὀφθαλμοὺς ὁ πατήρ σου. πατρός σου.
11,7 Σὺ ἔγχρισον τὴν χολὴν εἰς 7 Πρὸς τοῦτο, σὺ χρίσε μὲ τὴν χολὴν τὰ μάτια του. 7 Νὰ ἀλείψῃς μὲ τὴν χολὴν τὰ μάτια του καί, μόλις
36/ 50
τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, καὶ Ὅταν δὲ αὐτὸς αἰσθανθῇ σὰν ἕνα δάγκωμα ἀπὸ τὴν ἐκεῖνος αἰσθανθῇ πόνον (σὰν τσούξιμο ἢ φαγούρα), θὰ
δηχθεὶς διατρίψει καὶ ὀξύτητα τῆς χολῆς, θὰ τρίψῃ τὰ μάτια του καὶ θὰ τρίψῃ τὰ μάτια του καὶ ἀμέσως θὰ πέσουν καὶ θὰ

ἀποβαλεῖται τὰ λευκώματα πέσουν τὰ λευκώματα ἀπὸ τοὺς ὀφθαλμοὺς του καὶ ἐξαφανισθοῦν τὰ λευκώματα, ποὺ τὸν ἐμποδίζουν νὰ
καὶ ὄψεταί σε. ὁ πατήρ σου θὰ σὲ ἰδῇ. βλέπῃ, καὶ θὰ σὲ ἰδῇ.
11,8 Καὶ προσδραμοῦσα Ἄννα 8 Ἡ Ἄννα ἔτρεξε, ἔπεσεν εἰς τὸν τράχηλον τοῦ 8 Καὶ ἐνῷ ἔλεγεν αὐτὰ ὁ Ραφαήλ, ἡ Ἄννα ἔτρεξεν
ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον παιδιοῦ της καὶ εἶπεν εἰς αὐτό· παιδί μου, σὲ εἶδα· ἐμπρός, ἔπεσεν εἰς τὸν τράχηλον τοῦ υἱοῦ της καὶ τὸν
τοῦ υἱοῦ αὐτῆς καὶ εἶπεν αὐτῷ· τώρα ἂς πεθάνω. Ἔκλαυσαν καὶ οἱ δύο. ἐνηγκαλίσθη καὶ τοῦ εἶπε: Σὲ εἶδα, παιδί μου, καὶ πάλι!
εἶδόν σε, παιδίον, ἀπὸ τοῦ νῦν Τώρα λοιπὸν ἂς πεθάνω! Καὶ ἔκλαυσαν ἀπὸ
ἀποθανοῦμαι. Καὶ ἔκλαυσαν συγκίνησιν καὶ οἱ δύο.
ἀμφότεροι.
11,9 Καὶ Τωβὶτ ἐξήρχετο πρὸς 9 Ὁ Τωβὶτ ἐξήρχετο πρὸς τὴν θύραν εἰς συνάντησιν 9 Ὁ δὲ Τωβὶτ ἔβγαινε πρὸς τὴν θύραν τῆς οἰκίας του,
τὴν θύραν καὶ προσέκοπτεν, ὁ τοῦ υἱοῦ του καὶ ἐσκόνταφτε. Τὸ δὲ παιδί του ἔτρεξε ἀλλ’ ἐσκόνταφτε λόγῳ τῆς τυφλώσεώς του. Μόλις τὸν
δὲ υἱὸς αὐτοῦ προσέδραμεν πρὸς αὐτόν, διὰ νὰ τὸν στηρίξῃ. εἶδεν ὁ υἱός του, ἔτρεξεν ἀμέσως κοντά του.
αὐτῷ
11,10 καὶ ἐπελάβετο τοῦ 10 Ἐκράτησεν εἰς τὰ χέρια του τὸν πατέρα του, 10 Καὶ ἔπιασε καὶ ἐστήριξε τὸν πατέρα του ὁ Τωβίας καὶ
πατρὸς αὐτοῦ καὶ προσέπασε ἤλειψε μὲ τὴν χολὴν τὰ μάτια τοῦ πατρός του καὶ τοῦ ἐπασπάλισε (ἔχρισε) μὲ τὴν χολὴν τὰ μάτια του καὶ τοῦ
τὴν χολὴν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἶπε· πατέρα, ἔχε θάρρος. εἶπε: Θάρρος, πατέρα!
τοῦ πατρὸς αὐτοῦ λέγων·
θάρσει, πάτερ.
11,11 Ὡς δὲ συνεδήχθησαν, 11 Ὁ δὲ Τωβίτ, ὅταν ᾐσθάνθη κάτι σὰν δάγκωμα εἰς 11 Μόλις δὲ ἔνοιωσε πόνον καὶ κάτι σὰν δάγκωμα καὶ
διέτριψε τοὺς ὀφθαλμοὺς τὰ δυό του μάτια, τὰ ἔτριψε μὲ τὰ χέρια του καὶ φαγούραν εἰς τὰ μάτια του ὁ Τωβίτ, ἔτριψε τὸ μάτια του
αὐτοῦ, καὶ ἐλεπίσθη ἀπὸ τῶν ἔπεσαν ἀπὸ τὰ βλέφαρα τῶν ὀφθαλμῶν του τὰ καὶ ἔπεσαν σὰν λέπια ἀπὸ τὶς κῶχες τῶν ματιῶν του τὰ
κάνθων τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ λευκώματα σὰν λέπια. λευκώματα.
τὰ λευκώματα.
11,12 Καὶ ἰδὼν τὸν υἱὸν αὐτοῦ 12 Ὁ Τωβὶτ ἄνοιξε τὰ μάτια του, εἶδε τὸ παιδί του καὶ 12 Καὶ ὅταν ἄνοιξαν τὰ μάτια του καὶ εἶδε τὸν υἱόν του,
ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον ἔπεσεν εἰς τὸν τράχηλόν του. ἔπεσεν εἰς τὸν τράχηλόν του καὶ τὸν ἐνηγκαλίσθη.
αὐτοῦ
11,13 καὶ ἔκλαυσε καὶ εἶπεν· 13 Ἔκλαυσε καὶ εἶπε· δοξασμένος εἶσαι σύ, ὁ Θεός, 13 Ἔκλαυσε δὲ ὁ Τωβὶτ καὶ εἶπεν: Ἂς εἶσαι δοξασμένος,
εὐλογητὸς εἶ, ὁ Θεός, καὶ καὶ εὐλογημένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Κύριε ὁ Θεός· καὶ εἶναι ἄξιον νὰ εὐλογῆται καὶ νὰ
37/ 50
εὐλογητὸν τὸ ὄνομά σου εἰς Εὐλογημένοι καὶ δοξασμένοι ἂς εἶναι οἱ ἅγιοί σου δοξάζεται τὸ ὄνομά Σου εἰς τοὺς αἰῶνας! Εὐλογημένοι
τοὺς αἰῶνας, καὶ εὐλογημένοι ἄγγελοι, διότι μὲ ἐμαστίγωσες, ἀλλὰ καὶ μὲ ἠλέησες. ἂς εἶναι καὶ ὅλοι οἰ ἅγιοι Σου ἄγγελοι· Εἶναι πρέπον νὰ

πάντες οἱ ἅγιοί σου ἄγγελοι· Ἰδοὺ ὅτι τώρα βλέπω καὶ πάλιν τὸ παιδί μου, τὸν δοξάζεσαι, διότι ἐπέτρεψες μὲν μὲ τὴν δικαιοσύνην Σου
ὅτι ἐμαστίγωσας καὶ ἠλέησάς Τωβίαν. νὰ κτυπηθῶ καὶ νὰ ταλαιπωρηθῶ, ἀλλ’ ὅμως μὲ
με, ἰδοὺ βλέπω Τωβίαν τὸν εὐσπλαγχνίσθης μὲ τοὺς οἰκτιρμούς Σου. Καὶ νά, τώρα
υἱόν μου. βλέπω καὶ πάλι τὸν υἱόν μου, τὸν Τωβίαν!
11,14 Καὶ εἰσῆλθεν ὁ υἱὸς 14 Ὁ υἱὸς εἰσῆλθε μὲ χαρὰν εἰς τὸ σπίτι καὶ 14 Μετὰ ταῦτα ἐμβῆκεν ὁ υἱὸς τοῦ Τωβὶτ Τωβίας, εἰς τὸ
αὐτοῦ χαίρων καὶ ἀπήγγειλε ἐγνωστοποίησεν εἰς τὸν πατέρα του τὰ μεγαλεῖα, τὰ σπίτι μὲ χαρὰν καὶ ἀνέφερε τὰ θαυμαστὰ γεγονότα,
τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὰ μεγαλεῖα ὁποῖα ἔγιναν εἰς αὐτὸν εἰς τὴν Μηδίαν. ποὺ τοῦ συνέβησαν κατὰ τὸ ταξίδι του εἰς τὴν Μηδίαν.
τὰ γενόμενα αὐτῷ ἐν τῇ
Μηδίᾳ.
11,15 Καὶ ἐξῆλθε Τωβὶτ εἰς 15 Ὁ Τωβὶτ ἐξῆλθεν ἀπὸ τὴν οἰκίαν πρὸς τὴν πύλην 15 Ἐβγῆκε δὲ κατόπιν ὁ Τωβὶτ εἰς τὴν πύλην τῆς Νινευῆ
συνάντησιν τῇ νύμφῃ αὐτοῦ τῆς Νινευῆ εἰς συνάντησιν τῆς νύμφης του μὲ χαρὰν διὰ νὰ προϋπαντήσῃ τὴν νύμφην του γεμᾶτος χαρὰν
χαίρων καὶ εὐλογῶν τὸν Θεὸν καὶ δοξολογίας πρὸς τὸν Θεόν. Ὅλοι δὲ ποὺ τὸν καὶ ἐδοξολογοῦσε τὸν Κύριον. Ὅσοι δὲ τὸν ἔβλεπαν νὰ
πρὸς τῇ πύλῃ Νινευῆ καὶ συναντοῦσαν ἐθαύμαζαν, διότι τὸν παρατηροῦσαν προχωρῇ, ἀποροῦσαν καὶ ἐθαύμαζαν, διότι εἶχεν
ἐθαύμαζον οἱ θεωροῦντες νὰ βαδίζῃ καὶ νὰ βλέπῃ μὲ τὰ μάτια του. ἀποκτήσει καὶ πάλι τὸ φῶς του.
αὐτὸν πορευόμενον, ὅτι
ἔβλεψε.
11,16 Καὶ Τωβὶτ ἐξωμολογεῖτο 16 Ὁ Τωβὶτ ἐδοξολογοῦσε καὶ εὐχαριστοῦσε 16 Ὁ δὲ Τωβὶτ ἐδόξαζε τὸν Κύριον ἐνώπιον τοῦ
ἐνώπιον αὐτοῦ, ὅτι ἠλέησεν μεγαλοφώνως τὸν Θεόν, διότι τοὺς ἠλέησεν. Ὅταν δὲ πλήθους, διότι τοὺς εὐσπλαγχνίσθη ὁ Θεός. Καὶ μόλις
αὐτοὺς ὁ Θεός· καὶ ὡς ἤγγισε ὁ Τωβὶτ ἐπλησίασε πρὸς τὴν νύμφην του τὴν ἐπλησίασε τὴν νύμφην του Σάρραν ὁ Τωβίτ, τὴν
Τωβὶτ Σάρρα τῇ νύμφῃ αὐτοῦ, Σάρραν, τῆς ηὐχήθη μὲ ὅλην του τὴν καρδίαν λέγων· εὐλόγησε καὶ τῆς εἶπε: Καλῶς ὤρισες, κόρη μου! Νὰ
κατευλόγησεν αὐτὴν λέγων· Καλῶς ἦλθες, κόρη μου. Εὐλογημένος ἂς εἶναι ὁ εἶσαι γερὴ πάντοτε! Ἂς εἶναι δοξασμένος ὁ Θεός, ποὺ
ἔλθοις ὑγιαίνουσα, θύγατερ· Θεός, ὁ ὁποῖος σὲ ἔφερε πρὸς ἡμᾶς, εὐλογημένοι ἂς σὲ ὠδήγησεν εἰς τὴν οἰκογένειάν μας! Ἂς εἶναι
εὐλογητὸς ὁ Θεός, ὃς ἤγαγέ σε εἶναι ὁ πατέρας σου καὶ ἡ μητέρα σου. Ἔγινε δὲ τότε εὐλογημένοι καὶ ὁ πατέρας σου καὶ ἡ μητέρα σου!
πρὸς ἡμᾶς, καὶ ὁ πατήρ σου χαρὰ εἰς ὅλους τοὺς συγγενεῖς τοῦ Τωβίτ, οἱ ὁποῖοι Ἐχάρηκαν δὲ μαζὶ μὲ τὴν οἰκογένειαν τοῦ Τωβὶτ καὶ
καὶ ἡ μήτηρ σου. Καὶ ἐγένετο ἐζοῦσαν εἰς τὴν Νινευῆ. ὅλοι οἱ συγγενεῖς του, ποὺ ἐζοῦσαν εἰς τὴν Νινευῆ.
χαρὰ πᾶσι τοῖς ἐν Νινευῆ
ἀδελφοῖς αὐτοῦ.
38/ 50
11,17 Καὶ παρεγένετο 17 Ἦλθε δὲ τότε εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Τωβὶτ ὁ 17 Ἦλθε δὲ εἰς τὸ σπίτι τοῦ Τωβὶτ καὶ ὁ Ἀχιάχαρος μαζὶ
Ἀχιάχαρος καὶ Νασβὰς ὁ Ἀχιάχαρος καὶ ὁ Νασβὰς ὁ ἐξάδελφός του. μὲ τὸν ἐξάδελφόν του, ποὺ ἐλέγετο Νασβάς, διὰ νὰ τὸν
ἐξάδελφος αὐτοῦ, συγχαροῦν.

11,18 καὶ ἤχθη ὁ γάμος Τωβία 18 Ἐπανηγυρίσθη δὲ ὁ γάμος τοῦ Τωβία μὲ μεγάλην 18 Καὶ ἑώρτασαν ὅλοι μὲ χαρὰν καὶ εὐφροσύνην τὸν
μετ' εὐφροσύνης ἡμέρας ἑπτά. χαρὰν καὶ εὐφροσύνην ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας. γάμον τοῦ Τωβίου ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.

12,1 Καὶ ἐκάλεσε Τωβὶτ Τωβίαν τὸν Ο Τωβίτ ἐκάλεσε τὸν υἱὸν του Τωβίαν καὶ Μετὰ ταῦτα ἐκάλεσεν ὁ Τωβὶτ τὸν υἱόν του Τωβίαν καὶ τοῦ
υἱὸν αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὅρα, τοῦ εἶπε· κύτταξε, παιδί μου, πρέπει νὰ εἶπε: Κύτταξε, παιδί μου, πρέπει να πληρώσωμεν τὸν
τέκνον, μισθὸν τῷ ἀνθρώπῳ τῷ δώσωμεν τὸν μισθὸν εἰς τὸν ἄνθρωπον ἄνθρωπον, ποὺ σὲ συνώδευσεν τὸ ταξίδι σου. Νομίζω
συνελθόντι σοι, καὶ προσθεῖναι οὕτω αὐτόν, ὁ ὁποῖος συνεταξίδευσε μαζῆ σου. μάλιστα ὅτι πρέπει νὰ τοῦ δώσωμεν καὶ κάτι
δεῖ. Πρέπει δὲ ἀκόμη νὰ τοῦ προσθέσωμεν καὶ περισσότερον.
ἰδιαιτέραν ἀμοιβήν.
12,2 Καὶ εἶπε· πάτερ, οὐ βλάπτομαι 2 Ὁ Τωβίας ἀπήντησε· πάτερ, δὲν 2 Καὶ εἶπεν ὁ Τωβίας: Δὲν ζημιώνομαι, πατέρα, ἀκόμη καὶ
δοὺς αὐτῷ τὸ ἥμισυ, ὧν ἐνήνοχα, βλάπτομαι καὶ ἐὰν ἀκόμη τοῦ δώσω τὰ ἂν τοῦ δώσω τὰ μισὰ ἀπὸ τὰ ἀγαθά, ποὺ ἔφερα.
μισὰ ἀπὸ ὅσα ἔχω φέρει.
12,3 ὅτι με ἀγήοχέ σοι ὑγιῆ καὶ τὴν 3 Διότι αὐτὸς μὲ ἐπανέφερεν ὑγιῆ, 3 Ἀξίζει να ἀμειφθῇ πολύ, διότι μὲ ἔφερε καὶ πάλι κοντά
γυναῖκα μου ἐθεράπευσε καὶ τὸ ἐθεράπευσε τὴν γυναῖκα μου, ἔφερε τὰ σου ὑγιῆ, ὅπως ἐπίσης καὶ διότι ἐθεράπευσε τὴν γυναῖκα
ἀργύριόν μου ἤνεγκε καὶ σὲ ὁμοίως χρήματά μας, ἐπίσης δὲ ἐθεράπευσε καὶ σὲ μου καὶ ἔφερε τὰ χρήματά μου ἀπὸ τὸν Γαβαὴλ καὶ τέλος
ἐθεράπευσε. ἀπὸ τὴν τύφλωσιν. διότι ἐθεράπευσε καὶ σὲ τὸν ἴδιον.
12,4 Καὶ εἶπεν ὁ πρεσβύτης· 4 Ὁ γέρων Τωβίτ ἀπήντησε· πράγματι 4 Εἶπε τότε ὁ γέρων Τωβίτ: Συμφώνως πρὸς ὅσα μοῦ
δικαιοῦται αὐτῷ. αὐτὸς δικαιοῦται νὰ πάρῃ ὅλα ὅσα εἶπες. λέγεις, δικαιοῦται πράγματι νὰ πάρῃ αὐτά, ποὺ εἶπες.
12,5 Καὶ ἐκάλεσε τὸν ἄγγελον καὶ 5 Ὁ Τωβὶτ ἐκάλεσε τὸν ἄγγελον καὶ εἶπε 5 Καὶ ἐκάλεσεν ἀμέσως τὸν ἄγγελον καὶ τοῦ εἶπε: Πάρε τὰ
εἶπεν αὐτῷ· λάβε τὸ ἥμισυ πάντων, πρὸς αὐτόν· πάρε τὰ μισὰ ἀπὸ ὅλα ἐκεῖνα, μισὰ ἀπὸ ὅλα τὰ ἀγαθά, ποὺ ἐφέρατε, καὶ πήγαινε εἰς τὸ
ὧν ἐνηνόχατε, καὶ ὕπαγε ὑγιαίνων. τὰ ὁποῖα ἐφέρατε καὶ πήγαινε τώρα εἰς τὸ καλόν, ὑγιής.
καλόν.
12,6 Τότε καλέσας τοὺς δύο κρυπτῶς 6 Τότε ὁ ἄγγελος ἐκάλεσε καὶ τοὺς δύο 6 Ὅταν ἄκουσε τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Τωβὶτ ὁ Ραφαήλ,
εἶπεν αὐτοῖς· εὐλογεῖτε τὸν Θεὸν καὶ αὐτοὺς ἰδιαιτέρως καὶ τοὺς εἶπε· δοξάσατε ἐπῆρεν ἰδιαιτέρως τὸν Τωβὶτ καὶ τὸν Τωβίαν καὶ τοὺς εἶπε:
39/ 50
αὐτῷ ἐξομολογεῖτε τὸν Θεὸν καὶ τὸν Θεόν, διακηρύξατε τὴν δόξαν του. Νὰ δοξάζετε τὸν Θεόν! Νὰ Τὸν ὑμνῆτε! Νὰ Τὸν
μεγαλωσύνην δίδοτε αὐτῷ καὶ Δῶστε μεγαλεῖον εἰς αὐτὸν καὶ μεγαλύνετε καὶ νὰ Τὸν εὐλογῆτε μὲ εὐγνωμοσύνην

ἐξομολογεῖσθε αὐτῷ ἐνώπιον διακηρύξατε ἐνώπιον ὅλων τῶν ἀνθρώπων ἐνώπιον ὅλων τῶν ἀνθρώπων δι’ ὅλα, ὅσα ἔκαμεν Ἐκεῖνος
πάντων τῶν ζώντων, περὶ ὧν ἐποίησε ὅλα ὅσα ἔκαμε πρὸς σᾶς. Εἶναι ὡραῖον καὶ πρὸς χάριν σας. Εἶναι καλὸν νὰ δοξολογῆτε τὸν Θεὸν καὶ
μεθ' ὑμῶν. Ἀγαθὸν τὸ εὐλογεῖν τὸν καλόν, τὸ νὰ εὐλογῆτε τὸν Θεὸν καὶ νὰ νὰ μεγαλύνετε τὸ Ὄνομά Του. Εἶναι πρέπον νὰ
Θεὸν καὶ ὑψοῦν τὸ ὄνομα αὐτοῦ, τοὺς μεγαλύνετε τὸ Ὄνομά του, τοὺς λόγους καὶ διακηρύσσετε μὲ τιμητικοὺς λόγους, ὅπως ἀξίζει, τὰ
λόγους τῶν ἔργων τοῦ Θεοῦ ἐντίμως τὰ ἔργα του καὶ νὰ ὑποδεικνύετε μὲ κάθε θαυμαστὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ μὴ ἀμελῆτε νὰ Τὸν
ὑποδεικνύοντες, καὶ μὴ ὀκνεῖτε τιμὴν καὶ νὰ διακηρύσσετε τὴν δόξαν του. ἀνυμνῆτε.
ἐξομολογεῖσθαι αὐτῷ. Μὴ ἀμελεῖτε νὰ δοξάζετε καὶ νὰ
εὐχαριστῆτε τὸν Θεόν.
12,7 Μυστήριον βασιλέως καλὸν 7 Τὰ μυστικὰ τοῦ βασιλέως καλὸν εἶναι νὰ 7 Τὰ μυστικὰ τοῦ βασιλέως, ἐπειδὴ ἔχουν σχέσιν μὲ τὴν
κρύψαι, τὰ δὲ ἔργα τοῦ Θεοῦ κρύπτονται, τὰ ἔργα ὅμως τοῦ Θεοῦ πρέπει ἀσφάλειαν τοῦ κράτους, πρέπει νὰ τὰ κρατῇ κανεὶς
ἀνακαλύπτειν ἐνδόξως. Ἀγαθὸν νὰ ἀποκαλύπτονται καὶ νὰ διακηρύττονται κρυφά. Τὰ ἔργα ὅμως τοῦ Θεοῦ πρέπει νὰ τὰ φανερώνῃ μὲ
ποιήσατε, καὶ κακὸν οὐχ εὑρήσει μὲ κάθε δόξαν. Νὰ πράττετε πάντοτε εἰς δοξολογίας. Νὰ κάμνετε πάντοτε τὸ καλὸν εἰς τὴν ζωήν
ὑμᾶς. τὴν ζωήν σας τὸ ἀγαθὸν καὶ ποτὲ δὲν θὰ σας καὶ σᾶς βεβαιώνω ὅτι δὲν θὰ σᾶς εὕρῃ ποτὲ κανένα
σᾶς συναντήσῃ κανένα κακόν. κακόν.
12,8 Ἀγαθὸν προσευχὴ μετὰ νηστείας 8 Εἶναι ὡραῖον καὶ καλὸν πρᾶγμα ἡ 8 Εἶναι καλὸν πρᾶγμα ἡ προσευχή, ποὺ γίνεται μὲ
καὶ ἐλεημοσύνης καὶ δικαιοσύνης· προσευχὴ μὲ νηστείαν καὶ ἐλεημοσύνην νηστείαν καὶ ἐλεημοσύνην καὶ δικαιοσύνην. Εἶναι
ἀγαθὸν τὸ ὀλίγον μετὰ δικαιοσύνης ἢ καὶ κάθε ἄλλην ἀρετήν. Εἶναι καλὸν προτιμότερον νὰ ἔχῃ κανεὶς ὀλίγα ἀγαθὰ μὲ δικαιοσύνην,
πολὺ μετὰ ἀδικίας. Καλὸν ποιῆσαι πρᾶγμα νὰ ἔχῃ κανεὶς ὀλίγα μὲ παρὰ πολλὰ ποὺ ἀπεκτήθησαν μὲ ἀδικίας. Εἶναι
ἐλεημοσύνην ἢ θησαυρίσαι χρυσίον· δικαιοσύνην ἀποκτηθέντα ἢ νὰ ἔχῃ πολλὰ καλύτερον νὰ κάμνῃς ἐλεημοσύνην, παρὰ νὰ μαζεύῃς
μετὰ ἀδικίας. Καλὸν εἶναι νὰ κάμνῃ κανεὶς χρυσάφι.
τὴν ἐλεημοσύνην, παρὰ νὰ ἀποθησαυρίζῃ
χρυσίον.
12,9 ἐλεημοσύνη γὰρ ἐκ θανάτου 9 Διότι ἡ ἐλεημοσύνη γλυτώνει τὸν 9 Ἀξίζει δὲ τόσον πολὺ ἡ ἐλεημοσύνη, διότι αὐτὴ γλυτώνει
ρύεται, καὶ αὐτὴ ἀποκαθαριεῖ πᾶσαν ἄνθρωπον ἀπὸ τὸν θάνατον. Αὐτὴ τὸν ἄνθρωπον ἀπὸ τὸν θάνατον, καὶ καθαρίζει ἡ ἀρετὴ
ἁμαρτίαν· οἱ ποιοῦντες ἐλεημοσύνας καθαρίζει τὸν ἄνθρωπον ἀπὸ κάθε αὐτὴ κάθε ἁμαρτίαν. Ὅσοι ἐλεοῦν καὶ φέρονται μὲ
καὶ δικαιοσύνας πλησθήσονται ζωῆς, ἁμαρτίαν. Ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι κάμνουν δικαιοσύνην, θὰ γεμίσουν καὶ θὰ χορτάσουν μὲ τὸ
ἐλεημοσύνας καὶ ζοῦν μὲ δικαιοσύνην θὰ πλήρωμα τῆς εὐτυχισμένης ζωῆς.
ἀπολαύσουν τὴν ἀληθινὴν ζωήν.
40/ 50
12,10 οἱ δὲ ἁμαρτάνοντες πολέμιοί 10 Ὅσοι δὲ ἁμαρτάνουν εἶναι ἐχθροὶ καὶ 10 Ἀντιθέτως ὅσοι ἁμαρτάνουν καὶ παραβαίνουν τὸν
εἰσι τῆς ἑαυτῶν ζωῆς. πολέμιοι τῆς ἰδίας των ζωῆς. Νόμον τοῦ Θεοῦ, εἶναι οἱ ἴδιοι ἐχθροὶ τῆς ζωῆς των.

12,11 Οὐ μὴ κρύψω ἀφ' ὑμῶν πᾶν 11 Δὲν θὰ κρύψω ἐγὼ ἀπὸ σᾶς κανένα 11 Δὲν θὰ κρύψω ἀπὸ σᾶς τίποτε ἀπὸ τὴν ἀλήθειαν τῶν
ρῆμα· εἴρηκα δὴ μυστήριον βασιλέως πρᾶγμα. Εἶπα ὅτι τὰ μυστικὰ τοῦ βασιλέως πραγμάτων. Σᾶς εἶπα προηγουμένως ὅτι εἶναι καλὸν νὰ
κρύψαι καλόν, τὰ δὲ ἔργα τοῦ Θεοῦ καλὸν εἶναι νὰ κρύπτωνται, τὰ δὲ ἔργα τοῦ κρύβῃς μὲν τὰ μυστικὰ τοῦ βασιλέως, νὰ φανερώνῃς ὅμως
ἀνακαλύπτειν ἐνδόξως. Θεοῦ νὰ ἀποκαλύπτονται καὶ νὰ μὲ δοξολογίας τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ.
διακηρύσσονται μὲ κάθε δόξαν.
12,12 Καὶ νῦν ὅτε προσηύξω σὺ καὶ ἡ 12 Ἀκούσατε λοιπὸν τώρα: Ὅταν σὺ εἰς τὴν 12 Σᾶς λέγω λοιπὸν τώρα ὅτι, ὅταν προσευχήθηκες σύ,
νύμφη σου Σάρρα, ἐγὼ προσήγαγον Νινευῆ καὶ ἡ σημερινὴ νύμφη σου ἡ Σάρρα Τωβίτ, καθὼς καὶ ἡ νύμφη σου Σάρρα, ἐγὼ ἤμουν ἐκεῖνος,
τὸ μνημόσυνον τῆς προσευχῆς ὑμῶν ἀπὸ τὰ Ἐκβάτανα εἴχατε προσευχηθῆ ποὺ ἀνέβασα καὶ παρουσίασα τὸ περιεχόμενον τῆς
ἐνώπιον τοῦ ἁγίου· καὶ ὅτε ἔθαπτες συγχρόνως, ἐγὼ τὸ περιεχόμενον τῆς προσευχῆς σας ἐνώπιον τοῦ ἁγίου Κυρίου. Ὅταν ἐπίσης
τοὺς νεκρούς, ὠσαύτως προσευχῆς σας τὸ ἔφερα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. ἔθαβες τοὺς νεκρούς, ἤμουν καὶ τότε ἐγὼ κοντά σου.
συμπαρήγμην σοι. Καὶ ὅταν σὺ ἔθαπτες τοὺς νεκρούς, ἐγὼ
ἤμουν κοντά σου βοηθός σου.
12,13 Καὶ ὅτε οὐκ ὤκνησας ἀναστῆναι 13 Καὶ ὅταν δὲν ὠλιγώρησες καὶ δὲν 13 Καὶ ὅταν δὲν ὑπελόγισες οὔτε τὸν χρόνον, οὔτε τὸν
καὶ καταλιπεῖν τὸ ἄριστόν σου, ὅπως ἐδίστασες νὰ σηκωθῇς καὶ νὰ ἀφήσῃς τὸ κόπον, οὔτε καμμίαν ἄλλην δυσκολίαν, ἀλλ’ ἐσηκώθηκες
ἀπελθὼν περιστείλῃς τὸν νεκρόν, οὐκ φαγητόν σου, διὰ νὰ μεταβῇς καὶ νὰ θάψῃς μὲ προθυμίαν καὶ ἄφησες τὸ φαγητόν σου, διὰ να ὑπάγῃς
ἔλαθές με ἀγαθοποιῶν, ἀλλὰ σύν σοὶ τὸν νεκρόν, δὲν διέφυγε τὴν προσοχήν μου καὶ φροντίσῃς διὰ τὴν ταφὴν τοῦ νεκροῦ, δὲν διέφυγες ἀπὸ
ἤμην. ἡ ἀγαθή σου αὐτὴ πρᾶξις, ἀλλὰ ἤμουνα τὸ βλέμμα μου τὴν ὥραν ποὺ ἔκαμνες τὸ καλόν. Ἤμουν
μαζῆ μὲ σένα. καὶ ἐκεῖ μαζί σου.
12,14 Καὶ νῦν ἀπέστειλέ με ὁ Θεός 14 Καὶ τώρα, λοιπόν, μὲ ἔστειλεν ὁ Θεὸς νὰ 14 Καὶ τώρα λοιπὸν μὲ ἔστειλεν ὁ Θεὸς νὰ θεραπεύσω καὶ
ἰάσασθαί σε καὶ τὴν νύμφην σου θεραπεῦσω καὶ σὲ καὶ τὴν νύμφην σου τὴν σὲ καὶ τὴν νύμφην σου Σάρραν.
Σάρραν. Σάρραν.
12,15 Ἐγώ εἰμι Ραφαήλ, εἶς ἐκ τῶν 15 Ἐγὼ εἶμαι ὁ Ραφαήλ, ἕνας ἐκ τὸν ἑπτὰ 15 Ἐγὼ εἶμαι ὁ Ραφαήλ, ἕνας ἀπὸ τοὺς ἑπτὰ ἁγίους
ἑπτὰ ἁγίων ἀγγέλων, οἳ ἁγίων ἀγγέλων, οἱ ὁποῖοι ἀναφέρουν τὰς ἀγγέλους, οἱ ὁποῖοι ἀναφέρουν εἰς τὸν θρόνον τοῦ Κυρίου
προσαναφέρουσι τὰς προσευχὰς τῶν προσευχὰς τῶν ἁγίων καὶ παρουσιάζονται τὰς προσευχὰς τῶν ἁγίων καὶ παρουσιάζονται ἐνώπιον
ἁγίων, καὶ εἰσπορεύονται ἐνώπιον ἐνώπιον τῆς μεγαλοσύνης τοῦ ἁγίου Θεοῦ. τῆς δόξης τοῦ ἁγίου Θεοῦ.
τῆς δόξης τοῦ ἁγίου.
12,16 Καὶ ἐταράχθησαν οἱ δύο καὶ 16 Πατὴρ καὶ υἱὸς κατελήφθησαν καὶ οἱ δυο 16 Μόλις τὰ ἄκουσαν αὐτὰ ὁ Τωβὶτ καὶ ὁ Τωβίας,
41/ 50
ἔπεσον ἐπὶ πρόσωπον, ὅτι ἀπὸ ταραχήν, ἔπεσαν μὲ τὸ πρόσωπον ἐταράχθηκαν καὶ οἱ δύο καὶ ἔπεσαν μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ
ἐφοβήθησαν. κατὰ γῆς, διότι ἐφοβήθησαν. γῆς, διότι ἐκυριεύθηκαν ἀπὸ φόβον.

12,17 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· μὴ φοβεῖσθε, 17 Ὁ ἄγγελος ὅμως εἶπε πρὸς αὐτούς· μὴ 17 Ὁ ἄγγελος ὅμως τοὺς εἶπε: Μὴ φοβάσθε! Ἂς ἔχετε
εἰρήνη ὑμῖν ἔσται· τὸν δὲ Θεὸν φοβεῖσθε. Ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ θὰ εἶναι μαζῆ εἰρήνην! Καὶ νὰ δοξάζετε αἰωνίως τὸν Θεόν!
εὐλογεῖτε εἰς τὸν αἰῶνα, σας. Τὸν Θεὸν νὰ δοξάζετε καὶ νὰ εὐλογῆτε
πάντοτε,
12,18 ὅτι οὐ τῇ ἐμαυτοῦ χάριτι, ἀλλὰ 18 διότι ἐγώ, ὄχι μὲ τὴν ἰδικήν μου χάριν, 18 Ἡ δόξα ἀνήκει εἰς τὸν Κύριον, διότι ἐγὼ δὲν ἔκαμα
τῇ θελήσει τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ᾖλθον, ἀλλὰ μὲ τὴν θέλησιν τοῦ Θεοῦ μας ἦλθα τίποτε μόνος μου, μὲ τὴν ἰδικήν μου δύναμη· καὶ χάριν,
ὅθεν εὐλογεῖτε αὐτὸν εἰς τὸν αἰῶνα. πρὸς σᾶς. Λοιπόν, διὰ τοῦτο δοξάζετε καὶ ἀλλ' ἦλθα μὲ τὴν θέλησιν τοῦ Θεοῦ μας. Διὰ τοῦτο νὰ
εὐχαριστεῖτε τὸν Θεὸν πάντοτε. δοξολογῆτε Ἐκεῖνον αἰωνίως.
12,19 Πάσας τὰς ἡμέρας ὠπτανόμην 19 Ὅλας τὰς ἡμέρας, κατὰ τὰς ὁποίας 19 Ὅλας τὰς ἡμέρας, ποὺ ἤμουν μαζί σας, ἐμφανίζομουν
ὑμῖν, καὶ οὐκ ἔφαγον οὐδὲ ἔπιον, ἐνεφανιζόμην εἰς σᾶς, δὲν ἔφαγα καὶ δὲν ἐμπρός σας κατ’ ἐντολὴν τοῦ Κυρίου καὶ οὔτε ἔφαγα οὔτε
ἀλλὰ ὅρασιν ὑμεῖς ἐθεωρεῖτε. ἔπια τίποτε, ἀλλὰ σεῖς φαινομενικῶς μὲ ἤπια. Μὲ ἐβλέπατε βεβαίως να τρώγω καὶ νὰ πίνω, ἀλλ’
ἐβλέπατε νὰ τρώγω καὶ νὰ πίνω. αὐτὸ ἦτο ὅραμα.
12,20 Καὶ νῦν ἐξομολογεῖσθε τῷ Θεῷ, 20 Καὶ τώρα, λοιπόν, εὐχαριστήσατε καὶ 20 Τώρα λοιπὸν νὰ δοξολογῆτε τὸν Θεόν. Αὐτὸ σᾶς λέγω
διότι ἀναβαίνω πρὸς τὸν δοξολογήσατε τὸν Θεόν, διότι ἀνεβαίνω τελευταῖον, διότι πλέον ἀνεβαίνω καὶ ἐπιστρέφω πρὸς
ἀποστείλαντά με, καὶ γράψατε πάντα πρὸς αὐτόν, ὁ ὁποῖος μὲ ἔστειλε. Γράψατε Ἐκεῖνον, ποὺ μὲ ἀπέστειλε. Νὰ γράψετε δὲ ὅλα ὅσα
τὰ συντελεσθέντα εἰς βιβλίον. δὲ ὅλα αὐτά, τὰ ὁποῖα ἔγιναν εἰς ἕνα ἔγιναν, εἰς ἕνα βιβλίον.
βιβλίον.
12,21 Καὶ ἀνέστησαν, καὶ οὐκ ἔτι 21 Πατὴρ καὶ υἱὸς ἐσηκώθησαν καὶ δὲν 21 Καὶ ὅταν ἐσηκώθηκαν ἀπὸ τὸ ἔδαφος ὁ Τωβὶτ μὲ τὸν
εἶδον αὐτόν. εἶδαν πλέον τὸν ἄγγελον. υἱόν του, δὲν εἶδαν πλέον ἐμπρός των τὸν Ραφαήλ.
12,22 Καὶ ἐξωμολογοῦντο τὰ ἔργα τὰ 22 Διηγοῦντο δὲ καὶ διεκήρυσον τὰ μεγάλα 22 Διηγοῦντο δὲ εἰς τὸ ἑξῆς μὲ δοξολογίας τὰ μεγάλα καὶ
μεγάλα καὶ θαυμαστὰ αὐτοῦ καὶ ὡς καὶ θαυμαστὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἐπίσης θαυμαστὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ καὶ πῶς ἐνεφανίσθη εἰς αὐτοὺς
ὤφθη αὐτοῖς ὁ ἄγγελος Κυρίου. πῶς ὁ ἄγγελος αὐτὸς τοῦ Κυρίου ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου.
παρουσιάσθη εἰς αὐτούς.
42/ 50
13,1 Καὶ Τωβὶτ ἔγραψε προσευχὴν εἰς Ο Τωβίτ, ἔγραψε προσευχὴν εἰς ἔκφρασιν τῆς Έγραψε δὲ ὁ Τωβὶτ μίαν προσευχήν, διὰ νὰ ἐκφράσῃ
ἀγαλλίασιν καὶ εἶπεν· Εὐλογητὸς ὁ ἀγαλλιάσεώς του καὶ εἶπεν· δοξασμένος καὶ τὴν ἀγαλλίασιν τῆς ψυχῆς του, καὶ μὲ αὐτὴν εἶπε

Θεός ὁ ζῶν εἰς τοὺς αἰῶνας καὶ εὐλογημένος εἰς τοὺς αἰῶνας ἂς εἶναι ὁ ζῶν Θεὸς πρὸς τὸν Θεόν: Ἂς εἶναι εὐλογημένος καὶ
βασιλεία αὐτοῦ, καὶ δοξασμένη ἡ βασιλεία του. δοξασμένος ὁ Θεός, ποὺ ζῇ αἰωνίως, καὶ δοξασμένη
ἂς εἶναι καὶ ἡ βασιλεία Του.
13,2 ὅτι αὐτὸς μαστιγοῖ καὶ ἐλεεῖ, 2 Διότι αὐτὸς μαστιγώνει ἀλλὰ καὶ ἐλεεῖ, ὁδηγεῖ 2 Εἶναι δίκαιον νὰ δοξάζεται ὁ Κύριος, διότι Αὐτὸς
κατάγει εἰς ᾅδην καὶ ἀνάγει, καὶ οὐκ μέχρι εἰς τὸν ᾅδην, ἀλλὰ καὶ ἐπαναφέρει ἀπὸ τιμωρεῖ μέν, ἀλλὰ καὶ εὐσπλαγχνίζεται· ὁδηγεῖ τὸν
ἔστιν ὃς ἐκφεύξεται τὴν χεῖρα αὐτοῦ. αὐτόν. Δὲν ὑπάρχει ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος εἶναι ἄνθρωπον ἕως τὰ βάθη τοῦ Ἅδου, ἀλλὰ τὸν
δυνατὸν νὰ διαφύγῃ τὸ παντοδύναμον χέρι του. ἀνυψώνει καὶ πάλιν εἰς τὴν ζωήν. Κανεὶς ἄνθρωπος
δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ξεφύγῃ ἀπὸ τὸ παντοδύναμον
χέρι Του.
13,3 Ἐξομολογεῖσθε αὐτῷ οἱ υἱοὶ 3 Σεῖς οἱ Ἰσραηλῖται δοξολογήσατε καὶ 3 Νὰ δοξολογῆτε τὸν Κύριον σεῖς οἱ Ἰσραηλῖται
Ἰσραὴλ ἐνώπιον τῶν ἐθνῶν, ὅτι αὐτὸς εὐχαριστήσατε αὐτὸν ἐνώπιον τῶν ἐθνῶν, διότι ἐνώπιον τῶν ἐθνῶν, διότι Αὐτὸς μᾶς διεσκόρπισεν
διέσπειρεν ἡμᾶς ἐν αὐτοῖς· αὐτὸς μᾶς διεσκόρπισεν ἀνὰ μέσον αὐτῶν. ἀνάμεσά των ὡς μάρτυράς Του.
13,4 ἐκεῖ ὑποδείξατε τὴν 4 Ἐκεῖ δὲ μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν 4 Ἐκεῖ, μέσα εἰς τοὺς λαούς, ὅπου ζῆτε, νὰ
μεγαλωσύνην αὐτοῦ, ὑψοῦτε αὐτὸν γενῆτε κήρυκες τοῦ μεγαλείου τοῦ Θεοῦ μας, καὶ διακηρύσσετε τὴν μεγαλωσύνην Του. Νὰ Τὸν
ἐνώπιον παντὸς ζῶντος, καθότι ὑψώσατε αὐτὸν ἐνώπιον παντὸς ἀνθρώπου, διότι μεγαλύνετε ἐνώπιον κάθε ἀνθρώπου, διότι Αὐτὸς
αὐτὸς Κύριος ἡμῶν καὶ Θεός, αὐτὸς αὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος μας καὶ Θεός μας. Αὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος καὶ Θεός μας. Αὐτὸς εἶναι ὁ πατέρας
πατὴρ ἡμῶν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. εἶναι ὁ πατὴρ μας εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας. μας εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας.
13,5 Καὶ μαστιγώσει ἡμᾶς ἐν ταῖς 5 Αὐτὸς θὰ μᾶς μαστιγώσῃ διὰ τὰς ἁμαρτίας 5 Θὰ μᾶς τιμωρήσῃ βεβαίως ὡς Κύριος διὰ τὰς
ἀδικίαις ἡμῶν καὶ πάλιν ἐλεήσει καὶ μας, ἀλλὰ καὶ πάλιν θὰ μᾶς ἐλεήσῃ καὶ θὰ μᾶς παρανομίας μας, ἀλλὰ θὰ μᾶς εὐσπλαγχνισθῇ καὶ
συνάξει ἡμᾶς ἐκ πάντων τῶν ἐθνῶν, συγκεντρώσῃ ἀπὸ ὅλα τὰ ἔθνη, ὅπου ἔχομεν πάλιν καὶ θὰ μᾶς συνάξῃ ἀπὸ ὅλα τὰ ἔθνη,
οὗ ἐὰν σκορπισθῆτε ἐν αὐτοῖς. διασκορπισθῆ ἐν μέσῳ αὐτῶν. ὁπουδήποτε καὶ ἂν διασκορπισθῇ τὸ γένος μας
μεταξὺ τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς.
13,6 Ἐὰν ἐπιστρέψητε πρὸς αὐτὸν ἐν 6 Ἐὰν ἐπιστρέψετε ἐν μετανοίᾳ πρὸς αὐτὸν μὲ 6 Ἐὰν ἐπιστρέψετε μετανοημένοι πρὸς Ἐκεῖνον μὲ
ὅλῃ τῇ καρδίᾳ ὑμῶν καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ὅλην σας τὴν καρδίαν καὶ μὲ ὅλην σας τὴν ὅλην τὴν διάθεσιν τῆς καρδίας σας, ἀποφασισμένοι
ψυχῇ ὑμῶν ποιῆσαι ἐνώπιον αὐτοῦ ψυχήν, ὥστε νὰ ἐκτελῆτε ἐνώπιόν του τὸ ἅγιον μὲ ὅλην τὴν δύναμιν τῆς ψυχῆς σας νὰ
ἀλήθειαν, τότε ἐπιστρέψει πρὸς ὑμᾶς θέλημά του, ποὺ εἶναι ἡ ἀλήθεια, τότε θὰ συμπεριφέρεσθε μὲ εἰλικρίνειαν, συμφώνως πρὸς
καὶ οὐ μὴ κρύψῃ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπιστρέψῃ καὶ αὐτὸς πρὸς σᾶς καὶ δὲν θὰ τὴν ἀλήθειάν Του, θὰ στραφῇ τότε καὶ Ἐκεῖνος μὲ
43/ 50
ἀφ' ὑμῶν. Καὶ θεάσασθε ἃ ποιήσει ἀποστρέψῃ τὸ πρόσωπόν του ἀπὸ σᾶς. Τότε θὰ εὐμένειαν πρὸς σᾶς. Δὲν θὰ ἀποστρέψῃ τὸ
μεθ' ὑμῶν, καὶ ἐξομολογήσασθε ἰδῆτε ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα θὰ κάμῃ πρὸς χάριν σας. πρόσωπόν Του ἀπὸ σᾶς. Παρατηρήσατε καὶ

αὐτῷ ἐν ὅλῳ τῷ στόματι ὑμῶν· καὶ Δοξάσατε, λοιπόν, αὐτὸν μὲ ὅλην τὴν δύναμιν μελετήσατε αὐτά, ποὺ ἔκαμε καὶ θὰ κάμῃ διὰ σᾶς,
εὐλογήσατε τὸν Κύριον τῆς τῆς φωνῆς σας. Δοξολογήσατε τὸν Κύριον τῆς καὶ νὰ Τὸν δοξολογήσετε μὲ ὅλην τὴν δύναμιν τῆς
δικαιοσύνης καὶ ὑψώσατε τὸν δικαιοσύνης καὶ ὑψώσατε τὸν βασιλέα τοῦ φωνῆς σας. Νὰ ἀνυμνήσετε τὸν Κύριον τῆς
βασιλέα τῶν αἰώνων. Ἐγὼ ἐν τῇ γῇ σύμπαντος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἐγὼ εἰς δικαιοσύνης καὶ νὰ μεγαλύνετε Ἐκεῖνον, ποὺ
τῆς αἰχμαλωσίας μου ἐξομολογοῦμαι τὸν τόπον αὐτὸν τῆς αἰχμαλωσίας μου δοξολογῶ βασιλεύει αἰωνίως. Ἐγὼ προσωπικῶς εἰς τὴν χώραν,
αὐτῷ καὶ δεικνύω τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν τὸν Θεὸν καὶ διακηρύττω τὴν δύναμιν καὶ τὸ ὅπου ζῶ ὡς αἰχμάλωτος, Τὸν δοξολογῶ διαρκῶς καὶ
μεγαλωσύνην αὐτοῦ ἔθνει μεγαλεῖον του εἰς τὰ ἀμαρτωλὰ ἔθνη. Καὶ λέγω: διακηρύττω τὴν δύναμιν καὶ τὴν μεγαλωσύνην Του
ἁμαρτωλῶν. Ἐπιστρέψατε, Ἁμαρτωλοὶ ἐπιστρέψατε πρὸς τὸν Θεόν. μέσα εἰς τὸ ἔθνος τῶν ἁμαρτωλῶν. Μετανοήσατε,
ἁμαρτωλοί, καὶ ποιήσατε Ἐφαρμόσατε δικαιοσύνην ἐνώπιον αὐτοῦ. Καὶ φωνάζω, ἐπιστρέψατε εἰς τὸν ἀληθινὸν Θεόν,
δικαιοσύνην ἐνώπιον αὐτοῦ· τίς ποιὸς ξέρει, ἴσως ὁ Θεός νὰ δείξῃ τὴν ἀγαθήν του ἁμαρτωλοὶ ἄνθρωποι, καὶ ζήσετε μὲ δικαιοσύνην καὶ
γινώσκει εἰ θελήσει ὑμᾶς καὶ ποιήσει διάθεσιν πρὸς σᾶς. Θὰ στείλῃ καὶ πρὸς σᾶς τὸ ἀρετὴν ἐνώπιόν Του. Ποιὸς ξέρει; Εἶναι ἀπίθανον νὰ
ἐλεημοσύνην ὑμῖν; ἔλεός του. θελήσῃ νὰ σᾶς δεχθῇ μὲ εὔνοιαν καὶ νὰ σᾶς
εὐσπλαγχνισθῇ;
13,7 Τὸν Θεόν μου ὑψῶ καὶ ἡ ψυχή 7 Τὸν Θεόν μου μεγαλλείνω καὶ ἡ ψυχή μου 7 Μεγαλύνω τὸν Θεόν μου. Ἡ ψυχή μου στρέφεται
μου τὸν βασιλέα τοῦ οὐρανοῦ καὶ γεμάτη ἀγαλλίασιν θὰ διακηρύττῃ τὸ μεγαλεῖον πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ οὐρανοῦ καὶ γεμίζει μὲ
ἀγαλλιάσεται τὴν μεγαλωσύνην τοῦ βασιλέως τῶν οὐρανῶν. ἀγαλλίασιν, ὅταν ὑμνῇ τὴν μεγαλωσύνην Του.
αὐτοῦ.
13,8 Λεγέτωσαν πάντες καὶ 8 ῞Ολοι ἂς εἴπωμεν καὶ ἂς διακηρύξωμεν τὴν 8 Ἂς λέγουν ὅλοι προσευχὰς δοξολογίας πρὸς
ἐξομολογείσθωσαν αὐτῷ ἐν δόξαν καὶ τὰς εὐεργεσίας αὐτοῦ εἰς τὴν Ἐκεῖνον καὶ ἂς τὸν ἀνυμνοῦν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα!
Ἱεροσολύμοις· Ἱερουσαλήμ.
13,9 Ἱεροσόλυμα πόλις ἁγία, 9 Ἱερουσαλήμ, πόλις ἁγία, ὁ Θεός θὰ σὲ 9 Ὦ Ἱεροσόλυμα! Πόλις ἁγία! Ὁ Κύριος θὰ σὲ
μαστιγώσει ἐπὶ τὰ ἔργα τῶν υἱῶν σου τιμωρήσῃ διὰ τὰ ἔργα τῶν παιδιῶν σου, ἀλλὰ καὶ τιμωρήσῃ διὰ τὰ παράνομα ἔργα τῶν υἱῶν σου, ἀλλ'
καὶ πάλιν ἐλεήσει τοὺς υἱοὺς τῶν πάλιν θὰ ἐλεήσῃ τοὺς ἀπογόνους τῶν δικαίων. ὅμως θὰ εὐσπλαγχνισθῇ καὶ πάλιν τὰ τέκνα τῶν
δικαίων. ἐναρέτων.
13,10 Ἐξομολογοῦ τῷ Κυρίῳ ἀγαθῶς 10 Νὰ εὐχαριστῇς τὸν Κύριόν σου ὅσον ἠμπορεῖς 10 Δόξαζε τὸν Κύριον, ὅπως ἀξίζει εἰς τὴν
καὶ εὐλόγει τὸν βασιλέα τῶν αἰώνων, περισσότερον. Καὶ νὰ δοξολογῇς τὸν βασιλέα ἀγαθότητά Του, καὶ ψάλλε ὕμνους εἰς τὸν βασιλέα
ἵνα πάλιν ἡ σκηνὴ αὐτοῦ οἰκοδομηθῇ τῶν αἰώνων, διὰ νὰ ἀνοικοδομηθῇ πάλιν ἐντός τῶν αἰώνων, διὰ νὰ κτισθῇ καὶ πάλιν εἰς σὲ μὲ χαρὰν
44/ 50
ἐν σοὶ μετὰ χαρᾶς, καὶ εὐφράναι ἐν σου μὲ χαρὰν μεγάλην ὁ ναὸς τοῦ Θεοῦ. Εἴθε νὰ ὁ Ναός Του. Καὶ εἴθε νὰ εὐφρανῇ ὁ Θεὸς τοὺς
σοὶ τοὺς αἰχμαλώτους καὶ ἀγαπῆσαι εὐφρανθοῦν ἐπανερχόμενοι πρὸς σὲ οἱ αἰχμαλώτους Ἰουδαίους, μὲ τὸ νὰ τοὺς ἐπιστρέψῃ
ἐν σοὶ τοὺς ταλαιπώρους εἰς πάσας αἰχμάλωτοι Ἰουδαῖοι, ὦ Ἱερουσαλήμ. Εἴθε νὰ ἐλευθέρους εἰς σέ, καὶ νὰ ἐκδηλώσῃ εἰς σέ, τὴν ἁγίαν

τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνος. ἀγαπήσῃ ὁ Θεὸς τοὺς ταλαιπωρουμένους πόλιν Του, τὴν ἀγάπην Του πρὸς ὅλους τοὺς
Ἰουδαίους εἰς ὅλας τὰς γενεάς των. ταλαιπώρους Ἰουδαίους εἰς ὅλας τὰς γενεᾶς,
αἰωνίως.
13,11 Ἔθνη πολλὰ μακρόθεν ἥξει 11 Πολλὰ ἔθνη θὰ ἔλθουν ἀπὸ μακράν, διὰ νὰ 11 Πολλὰ ἔθνη θὰ ἔλθουν ἀπὸ μακριὰ πρὸς τὸν
πρὸς τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ δῶρα δοξάσουν τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ. Θὰ ἔχουν ἱερὸν τόπον, ὅπου ἀνυμνεῖται τὸ Ὄνομα Κυρίου τὸν
ἐν χερσὶν ἔχοντες καὶ δῶρα τῷ δῶρα εἰς τὰ χέρια του, δῶρα διὰ νὰ τὰ Θεοῦ, καὶ θὰ κρατοῦν εἰς τὰ χέρια των δῶρα,
βασιλεῖ τοῦ οὐρανοῦ, γενεαὶ γενεῶν προσφέρουν εἰς τὸν βασιλέα τῶν οὐρανῶν. Ὅλαι προσφορὰς διὰ τὸν βασιλέα τοῦ οὐρανοῦ. Γενεαὶ
δώσουσί σοι ἀγαλλίαμα. αἱ γενεαὶ τῶν γενεῶν θὰ διακηρύξουν τὴν γενεῶν ἀνθρώπων θὰ σοῦ ἐκδηλώσουν τὴν
ἀγαλλίασίν των διὰ σέ. ἀγαλλίασιν τῇς καρδιᾶς των.
13,12 Ἐπικατάρατοι πάντες οἱ 12 Κατηραμένοι θὰ εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι 12 Εἶναι καταραμένοι ὅλοι, ὅσοι σὲ μισοῦν.
μισοῦντές σε, εὐλογημένοι ἔσονται σὲ μισοῦν, εὐλογημένοι δὲ θὰ εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι, Ἀντιθέτως θὰ εἶναι εὐλογημένοι αἰωνίως, ὅσοι σὲ
πάντες οἱ ἀγαπῶντές σε εἰς τὸν οἱ ὁποῖοι σὲ ἀγαποῦν εἰς τὸν αἰῶνα. ἀγαποῦν.
αἰῶνα.
13,13 Χάρηθι καὶ ἀγαλλίασαι ἐπὶ τοῖς 13 Ἔχε χαρὰν καὶ ἀγαλλιασιν, ὦ Ἱερουσαλήμ, 13 Νὰ χαίρεσαι καὶ νὰ εὐφραίνεσαι διὰ τοὺς υἱοὺς
υἱοῖς τῶν δικαίων, ὅτι συναχθήσονται διὰ τοὺς δικαίους, οἱ ὁποῖοι θὰ συγκεντρωθοῦν τῶν ἐναρέτων καὶ εὐσεβῶν, διότι θὰ συναχθοῦν
καὶ εὐλογήσουσι τὸν Κύριον τῶν εἰς τὴν περιοχήν σου καὶ οἱ ὁποῖοι θὰ δοξάζουν ὁπωσδήποτε αὐτοὶ εἰς σὲ καὶ θὰ δοξολογήσουν τὸν
δικαίων. τὸν Κύριον καὶ Θεὸν τῶν δικαίων ἀνθρώπων. Κύριον τῶν ἐναρέτων.
13,14 Ὦ μακάριοι οἱ ἀγαπῶντές σε, 14 Ὤ! Τρισευτυχισμένοι καὶ εὐλογημένοι ἀπὸ τὸν 14 Ὦ! Πόσον εὐτυχεῖς εἶναι ὅσοι σὲ ἀγαποῦν! Θὰ
χαρήσονται ἐπὶ τῇ εἰρήνῃ σου. Θεὸν εἶναι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι εἰλικρινῶς σὲ χαροῦν πολύ, ὅταν θὰ εἰρηνεύσῃς. Εὐτυχισμένοι ὅσοι
Μακάριοι ὅσοι ἐλυπήθησαν ἐπὶ ἀγαποῦν. Θὰ χαροῦν διὰ τὴν εἰρήνην σου. ἐλυπήθηκαν δι’ ὅλας τὰς ταλαιπωρίας σου, διότι θὰ
πάσαις ταῖς μάστιξί σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ Τρισευτυχισμένοι ἐπίσης εἶναι ὅσοι ἐπόνεσαν δι' ἀξιωθοῦν νὰ χαροῦν διὰ σέ, ὅταν ἰδοῦν ὅλην τὴν
χαρήσονται θεασάμενοι πᾶσαν τὴν ὅλας τὰς συμφοράς σου, διότι καὶ αὐτοὶ θὰ δόξαν σου, καὶ θὰ εὐφραίνωνται αἰωνίως.
δόξαν σου καὶ εὐφρανθήσονται εἰς χαροῦν βλέποντες τὴν δόξαν σου. Θὰ
τὸν αἰῶνα. εὐφρανθοῦν εἰς τὸν αἰῶνα.
13,15 Ἡ ψυχή μου εὐλογείτω τὸν Θεὸν 15 Ἡ ψυχή μου ἂς εὐχαριστῇ καὶ ἂς δοξολογῇ 15 Ἂς εὐλογῇ ἡ ψυχή μου τὸν Θεόν, τὸν μέγαν
τὸν βασιλέα τὸν μέγαν, τὸν Θεόν, τὸν μέγαν βασιλέα, Βασιλέα τοῦ σύμπαντος.
13,16 ὅτι οἰκοδομηθήσεται 16 διότι ἡ Ἱερουσαλὴμ θὰ ἀνοικοδομηθῇ μὲ 16 Ἂς τὸν εὐλογῇ, διότι εἶναι βέβαιον ὅτι θὰ
45/ 50
Ἱερουσαλὴμ σαπφείρῳ καὶ σμαράγδῳ σάπφειρον καὶ σμάραγδον, τὰ δὲ τείχη της μὲ ἀνοικοδομηθοῦν τὰ τείχη σου, Ἱερουσαλήμ, μὲ
καὶ λίθῳ ἐντίμῳ τὰ τείχη σου καὶ οἱ πολυτίμους λίθους καὶ οἱ πύργοι της καὶ οἱ ζαφείρι καὶ σμαράγδι καὶ κάθε εἴδους πολύτιμο

πύργοι καὶ οἱ προμαχῶνες ἐν χρυσίῳ προμαχῶνες της μὲ ὁλοκάθαρον χρυσόν. πετράδι. Οἱ δὲ πύργοι καὶ οἱ προμαχῶνες σου θὰ
καθαρῷ, κτισθοῦν μὲ καθαρὸ χρυσάφι.
13,17 καὶ αἱ πλατεῖαι Ἱερουσαλὴμ ἐν 17 Αἱ πλατεῖαι τῆς Ἱερουσαλὴμ θὰ στρωθοῦν μὲ 17 Αἱ πλατεῖαι τῆς Ἱερουσαλὴμ θὰ στολισθοῦν μὲ
βηρύλλῳ καὶ ἄνθρακι καὶ λίθῳ ἐκ βήρυλλον καὶ ἀδάμαντα· θὰ στρωθοῦν καὶ θὰ ψηφιδωτὰ ἀπὸ βήρυλλον καὶ διαμάντι καὶ μὲ τὸ
Σουφεὶρ ψηφολογηθήσονται. διακοσμηθοῦν μὲ πολυτίμους λίθους ἐκ τοῦ πολύτιμο πετράδι, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸ Σουφείρ.
Σουφείρ.
13,18 Καὶ ἐροῦσι πᾶσαι αἱ ρύμαι 18 Εἰς ὅλους τοὺς δρόμους της θὰ ἀντηχῇ καὶ θὰ 18 Καὶ ἀπὸ ὅλους τοὺς δρόμους τῆς Ἱερουσαλὴμ θὰ
αὐτῆς, ἀλληλούϊα καὶ αἰνέσουσι ψάλλεται τὸ ἀλληλούϊα. Ὅλοι θὰ δοξολογοῦν ἀκούεται τὸ Ἀλληλούϊα . Θὰ ἀνυμνοῦν τὸν Κύριον
λέγοντες· εὐλογητὸς ὁ Θεός, ὃς λέγοντες· εὐλογητὸς ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος ἐξύψωσε καὶ θὰ ψάλλουν: Ἂς εἶναι εὐλογημενος ὁ Θεός, ποὺ
ὕψωσε πάντας τοὺς αἰῶνας. τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας. ἐξύψωσε καὶ ἐδόξασε τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς ὅλους τοὺς
αἰῶνας.

14,1 Καὶ ἐπαύσατο ἐξομολογούμενος Ο Τωβίας ἐπεράτωσε τὸν ὕμνον τῆς Καὶ μὲ τὸ Ἀλληλούϊα ἐτελείωσε τὴν δοξολογητικὴν
Τωβίτ. δοξολογίας πρὸς τὸν Θεόν. προσευχήν του ὁ Τωβίτ.
14,2 Καὶ ἦν ἐτῶν πεντηκανταοκτώ, 2 Αὐτός, ὅταν ἔχασε τοὺς ὀφθαλμούς του, 2 Ὅταν ἔχασε τὸ φῶς του, ἦτο ἡλικίας πενῆντα ὀκτὼ ἐτῶν.
ὅτε ἀπώλεσε τὰς ὄψεις, καὶ μετὰ ἔτη ἦτο πεντήκοντα ὀκτὼ ἐτῶν. Ἔπειτα ἀπὸ Μετὰ δὲ ἀπὸ ὀκτῶ χρόνια εἶδε καὶ πάλιν τὸ φῶς τοῦ ἡλίου.
ὀκτὼ ἀνέβλεψε. Καὶ ἐποίει ὀκτὼ ἔτη ἀνέκτησε τὴν ὅρασίν του. ῎Εκαμνε Ἔκαμνε δὲ συνεχῶς ἐλεημοσύνας καὶ συνέχισε νὰ
ἐλεημοσύνας καὶ προσέθετο ἐλεημοσύνας, συνείχετο δὲ πάντοτε ἀπὸ εὐλαβῆται καὶ νὰ ὑπολογίζῃ τὸν Κύριον καὶ Θεὸν καὶ νὰ
φοβεῖσθαι Κύριον τὸν Θεὸν καὶ εὐλαβῆ φόβον πρὸς Κύριον τὸν Θεόν, τὸν Τὸν δοξολογῇ.
ἐξωμολογεῖτο αὐτῷ. ὁποῖον καὶ ἐδοξολογοῦσε καὶ
εὐχαριστοῦσε.
14,3 Μεγάλως δὲ ἐγήρασε· καὶ 3 Ἦλθεν εἰς βαθὺ γῆρας. Προσεκάλεσε 3 Ὅταν δὲ ἔφθασεν εἰς βαθειὰ γηρατειά, ἐκάλεσε τὸν υἱόν
ἐκάλεσε τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ τοὺς τότε τὸν υἱόν του καὶ τὰ παιδιὰ τοῦ υἱοῦ του του Τωβίαν καὶ τοὺς ἐγγονούς του καὶ εἶπεν εἰς τὸν υἱόν
υἱοὺς αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ· τέκνον, καὶ εἶπεν εἰς αὐτόν· τέκνον, πάρε τοὺς του: Παιδί μου, πάρε καὶ προστάτευσε τὰ παιδιά σου.
46/ 50
λάβε τοὺς υἱούς σου· ἰδοὺ γεγήρακα υἱούς σου· ἰδοὺ ἔχω γηράσει καὶ προχωρῶ Ὅπως βλέπεις, ἐγὼ ἔχω γηράσει καὶ βαδίζω γρήγορα πρὸς
καὶ πρὸς τὸ ἀποτρέχειν ἐκ τοῦ ζῆν ταχέως πρὸς τὸ τέρμα τῆς ζωῆς. τὸν τάφον.
εἰμι.

14,4 Ἄπελθε εἰς τὴν Μηδίαν, τέκνον, 4 Πήγαινε, παιδί μου, εἰς τὴν Μηδίαν, διότι 4 Φύγε λοιπόν, παιδί μου, ἀπὸ τὴν Νινευῆ καὶ πήγαινε εἰς
ὅτι πέπεισμαι ὅσα ἐλάλησεν Ἰωνᾶς ὁ ἔχω πεισθῇ ὅτι ὅσα προεφήτευσεν ὁ Ἰωνᾶς τὴν Μηδίαν, διότι εἶμαι βέβαιος ὅτι, ὅσα ἐπροφήτευσεν ὁ
προφήτης περὶ Νινευῆ, ὅτι ὁ προφήτης διὰ τὴν Νινευῆ, εἶναι ἀληθινὰ προφήτης Ἰωνᾶς διὰ τὴν Νινευῆ, θὰ βγοῦν ἀληθινὰ καὶ ἡ
καταστραφήσεται, ἐν δὲ τῇ Μηδίᾳ καὶ αὐτὴ θὰ καταστραφῇ. Εἰς τὴν Μηδίαν πόλις αὐτὴ θὰ καταστροφῇ. Ἀντιθέτως εἰς τὴν Μηδίαν θὰ
ἔσται εἰρήνῃ μᾶλλον ἕως καιροῦ, καὶ ὅμως θὰ ἐπικρατῇ μᾶλλον εἰρήνη ἕως ὑπάρξῃ περισσοτέρα εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια δι' ἀρκετὸν
ὅτι οἱ ἀδελφοὶ ἡμῶν ἐν τῇ γῇ ὡρισμένον καιρόν. Οἱ ἀδελφοί μας χρονικὸν διάστημα. Σοῦ λέγω ἐπίσης ὅτι οἰ συμπατριῶται
σκορπισθήσονται ἀπὸ τῆς ἀγαθῆς Ἰουδαῖοι, ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὴν χώραν μας εἰς τὴν Πατρίδα μας, τὴν Ἰουδαίαν, θὰ
γῆς, καὶ Ἱεροσόλυμα ἔσται ἔρημος, τῆς Ἰουδαίας, θὰ διασκορπισθοῦν ἀπὸ τὴν διασκορπισθοῦν ἀπὸ τὴν εὐλογημένην ἐκείνην χώραν. Τὰ
καὶ ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῇ εὐλογημένην ἐκείνην γῆν. Ἡ Ἱερουσαλὴμ δὲ Ἱεροσόλυμα θὰ ἐρημωθοῦν καὶ ὁ Ναὸς τοῦ Θεοῦ, ποὺ
κατακαήσεται καὶ ἔρημος ἔσται μέχρι θὰ ἐρημωθῇ, ὁ ναὸς τοῦ Θεοῦ, ποὺ ὑπάρχει εὑρίσκεται εἰς αὐτὴν τὴν πόλιν, θὰ κατακαῇ καὶ θὰ μείνῃ
χρόνου. εἰς αὐτήν, θὰ κατακαῇ καὶ θὰ μείνῃ ἔρημος ἔρημος δι' ὡρισμένον καιρόν.
μέχρις ὡρισμένου καιροῦ.
14,5 Καὶ πάλιν ἐλεήσει αὐτοὺς ὁ Θεός 5 Ἀλλὰ καὶ πάλιν ὁ Θεός θὰ τοὺς ἐλεήσῃ, 5 Ὁ Θεὸς ὅμως θὰ τοὺς εὐσπλαγχνισθῇ καὶ πάλιν καὶ θὰ
καὶ ἐπιστρέψει αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν, θὰ τοὺς ἐπαναφέρῃ εἰς τὴν χώραν τῆς τοὺς ἐπαναφέρῃ εἰς τὴν γῆν μας. Θὰ κτίσουν δὲ τὸν Ναὸν
καὶ οἰκοδομήσουσι τὸν οἶκον, οὐχ οἷος Ἰουδαίας καὶ θὰ ἀνοικοδομήσουν αὐτοὶ τὸν τοῦ Κυρίου, ἀλλ' ὅμως δὲν θὰ εἶναι τόσον λαμπρός, ὅπως ὁ
ὁ πρότερος, ἕως πληρωθῶσι καιροὶ ναόν. Δὲν θὰ εἶναι ὅμως αὐτὸς τόσον προηγούμενος. Ὅλα αὐτὰ θὰ γίνουν, ἕως ὅτου
τοῦ αἰῶνος. Καὶ μετὰ ταῦτα λαμπρός, ὅπως ἦτο ὁ προηγούμενος. Αὐτὰ συμπληρωθοῦν οἱ καιροί, ποὺ καθώρισεν εἰς τοὺς αἰῶνας
ἐπιστρέψουσιν ἐκ τῶν αἰχμαλωσιῶν ὅλα θὰ πραγματοποιηθοῦν, ἕως ὅτου ὁ Θεός. Μετὰ ταῦτα ὅμως θὰ ἐπιστρέφουν εἰς τὴν Πατρίδα
καὶ οἰκοδομήσουσιν Ἱερουσαλὴμ συμπληρωθοῦν οἱ ὁρισμένοι χρόνοι. Μετὰ οἱ συμπατριῶται μας, ποὺ ζοῦν αἰχμάλωτοι εἰς διαφόρους
ἐντίμως, καὶ ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῇ ταῦτα θὰ ἐπανέλθουν ἀπὸ τὰς χώρας, καὶ θὰ κτίσουν τὴν Ἱερουσαλὴμ μεγαλοπρεπῶς,
οἰκοδομηθήσεται εἰς πάσας τὰς αἰχμαλωσίας των καὶ κατὰ τρόπον ὅπως πρέπει εἰς τὴν ἀξίαν της. Ὁ δὲ Ναὸς τοῦ Θεοῦ, ποὺ
γενεὰς τοῦ αἰῶνος οἰκοδομῇ ἐνδόξῳ, λαμπρὸν θὰ ἀνοικοδομήσουν πάλιν τὸν εὑρίσκεται εἰς αὐτήν, θὰ κτισθῇ διὰ νὰ ὑπάρχῃ εἰς ὅλας
καθὼς ἐλάλησαν περὶ αὐτῆς οἱ ναὸν τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν πόλιν Ἱερουσαλήμ, τὰς γενεᾶς αἰωνίως. Ἡ οἰκοδομὴ ἐκείνη τοῦ Ναοῦ θὰ εἶναι
προφῆται ὥστε νὰ μένῃ εἰς ὅλας τὰς γενεὰς τοῦ μεγαλοπρεπής, ὅπως ὡμίλησαν δι’ αὐτήν οἱ Προφῆται.
αἰῶνος. Ἔτσιν ἀκριβῶς, ὅπως ἐλάλησαν δι'
αὐτὴν οἱ προφῆται.
14,6 καὶ πάντα τὰ ἔθνη 6 Θὰ ἔλθῃ καιρός, κατὰ τὸν ὁποῖον ὅλα τὰ 6 Ὅλα δὲ τὰ ἔθνη θὰ ἐπιστρέψουν μὲ εἰλικρινῆ μετάνοιαν
ἐπιστρέψουσιν ἀληθινῶς φοβεῖσθαι εἰδωλολατρικὰ ἔθνη θὰ ἐπανέλθουν πρὸς εἰς τὸν Κύριον, ὥστε νὰ σέβωνται καὶ νὰ ὑπολογίζουν εἰς
47/ 50
Κύριον τὸν Θεὸν καὶ κατορύξουσι τὰ τὸν Θεόν, διὰ νὰ λατρεύουν αὐτὸν κατ' τὸ ἑξῆς τὸν ἀληθινὸν Θεόν. Θὰ κρημνίσουν μάλιστα καὶ
εἴδωλα αὐτῶν, καὶ εὐλογήσουσι ἀλήθειαν καὶ θὰ θάψουν τὰ εἴδωλά των εἰς θὰ χώσουν εἰς τὴν γῆν τὰ εἴδωλά των καὶ θὰ δοξολογοῦν

πάντα τὰ ἔθνη Κύριον. τὴν γῆν. Ὅλα τὰ ἔθνη θὰ δοξολογήσουν ὅλα τὰ ἔθνη τὸν Κύριον.
τὸν Κύριον.
14,7 Καὶ ὁ λαὸς αὐτοῦ 7 Τότε ὁ λαός Του θὰ δοξολογῇ καὶ θὰ 7 Καὶ ὁ ἐκλεκτὸς λαὸς Τοῦ Ἰσραὴλ θὰ ἀνυμνῇ τὸν Θεόν. Ὁ
ἐξομολογήσεται τῷ Θεῷ, καὶ ὑψώσει εὐχαριστῇ τὸν ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὁ Κύριος δὲ Κύριος θὰ δοξάσῃ τὸν λαόν Του. Καὶ θὰ εὐφρανθοῦν
Κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ θὰ ἀναδείξῃ τὸν λαὸν αὐτόν. Θὰ χαροῦν ὅλοι, ὅσοι ἀγαποῦν εἰλικρινῶς τὸν Θεὸν καὶ ζοῦν μὲ
χαρήσονται πάντες οἱ ἀγαπῶντες ὅλοι ὅσοι ἀγαποῦν Κύριον τὸν Θεὸν μὲ ἀρετὴν καὶ δικαιοσύνην καὶ ἐλεοῦν τοὺς ἀδελφούς μας.
Κύριον τὸν Θεὸν ἐν ἀληθείᾳ καὶ εἰλικρίνειαν καὶ δικαιοσύνην, αὐτοὶ οἱ
δικαιοσύνῃ, ποιοῦντες ἔλεος τοῖς ὁποῖοι κάμνουν ἐλεημοσύνας εἰς τοὺς
ἀδελφοῖς ἡμῶν. ἀδελφούς μας.
14,8 Καὶ νῦν τέκνον, ἄπελθε ἀπὸ 8 Καὶ τώρα, παιδί μου, φύγε ἀπὸ τὴν 8 Καὶ τώρα, παιδί μου, σοῦ λέγω καὶ πάλιν ὅτι πρέπει να
Νινευῆ, ὅτι πάντως ἔσται ἃ ἐλάλησεν Νινευῆ, διότι πάντως θὰ φύγῃς ἀπὸ τὴν Νινευῆ, διότι θὰ γίνουν ὁπωσδήποτε αὐτά,
ὁ προφήτης Ἰωνᾶς πραγματοποιηθοῦν ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ποὺ ἐπροφήτευσεν ὁ προφήτης Ἰωνᾶς.
προεῖπεν ὁ προφήτης Ἰωνᾶς.
14,9 Σὺ δὲ τήρησον τὸν νόμον καὶ τὰ 9 Σὺ ὅμως νὰ τηρῇς τὸν νόμον καὶ τὰς 9 Σὺ δὲ νὰ τηρῇς τὸν Νόμον καὶ τὰ προστάγματα τοῦ
προστάγματα καὶ γενοῦ φιλελεήμων ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ, νὰ εἶσαι ἐλεήμων καὶ Κυρίου καὶ νὰ εἶσαι φιλάνθρωπος καὶ δίκαιος, διὰ νὰ
καὶ δίκαιος, ἵνα σοι καλῶς ᾖ καὶ δίκαιος, διὰ νὰ εὐτυχήσῃς. Μὲ τὴν εὐτυχῇς εἰς τὴν ζωήν σου. Φρόντισε δὲ νὰ μὲ θάψῃς, ὅπως
θάψον με καλῶς καὶ τὴν μητέρα σου πρέπουσαν τιμὴν θάψε ἐμὲ καὶ μαζῆ μὲ ἐμὲ πρέπει. Νὰ θάψῃς ἐπίσης κοντά μου καὶ τὴν μητέρα σου.
μετ' ἐμοῦ, καὶ μηκέτι αὐλισθῆτε εἰς τὴν μητέρα σου. Μὴ μείνετε πλέον εἰς τὴν Ἐπαναλαμβάνω καὶ τονίζω ὅτι δὲν πρέπει νὰ παραμείνετε
Νινευῆ. Νινευῆ. περισσότερον εἰς τὴν Νινευῆ.
14,10 Τέκνον, ἰδὲ τί ἐποίησεν Ἀμὰν 10 Τέκνον μου, ἰδὲ τί ἔκαμεν ὁ Ἀμὰν εἰς τὸν 10 Σκέψου ἐπίσης, παιδί μου, τί ἔκαμεν ὁ Ἀμὰν εἰς τὸν
Ἀχιαχάρῳ τῷ θρέψαντι αὐτόν, ὡς ἐκ Ἀχιάχαρον, ὁ ὁποῖος τὸν εἶχεν ἀναθρέψει Ἀχιάχαρον, ὁ ὁποῖος ἦτο εὐεργέτης του καὶ τὸν ἀνέθρεψε.
τοῦ φωτὸς ἤγαγεν αὐτὸν εἰς τὸ καὶ πῶς ὁ εὐεργετηθεὶς αὐτὸς Ἀμὰν τὸν Θυμήσου πῶς τὸν ὠδήγησεν ἀπὸ τὸ φῶς εἰς τὸ σκοτάδι,
σκότος, καὶ ὅσα ἀνταπέδωκεν αὐτῷ· ὠδήγησεν ἀπὸ τὸ φῶς εἰς τὸ σκότος. Καὶ καὶ πόσα ἄλλα φοβερὰ τοῦ ἐπροξένησεν, ἀντὶ τῶν
καὶ Ἀχιάχαρος μὲν ἐσώθη, ἐκείνῳ δὲ πόσα κακὰ ἀντὶ τῆς εὐεργεσίας εὐεργεσιῶν ποὺ ἐδέχθη ἀπὸ αὐτόν. Τελικῶς ὅμως ἐσώθη ὁ
τὸ ἀνταπόδομα ἀπεδόθη, καὶ αὐτὸς ἀνταπέδωσεν εἰς αὐτόν. Καὶ ὁ Ἀχιάχαρος Ἀχιάχαρος καὶ ἐτιμωρήθη δικαίως καὶ ὅπως τοῦ ἔπρεπεν ὁ
κατέβη εἰς τὸ σκότος. Μανασσῆς μὲν διεσώθη, εἰς ἐκεῖνον δὲ ἐδόθη ἡ δικαία Ἀμάν. Κατέβη δηλαδὴ ὁ ἴδιος εἰς τὸ σκοτάδι τοῦ τάφου.
ἐποίησεν ἐλεημοσύνην καὶ ἐσώθη ἐκ ἀνταπόδοσις καὶ κατέβη εἰς τὸ σκότος τοῦ Ἀλλὰ καὶ ὁ Μανασσῆς, ὅπως ξεύρεις, ἐπειδὴ ἦτο
48/ 50
παγίδος θανάτου, ἧς ἔπηξεν αὐτῷ, ᾅδου. Ὁ Μανασσῆς ἐποίησεν ἐλεημοσύνας ἄνθρωπος ἐλεήμων, ἐσώθη ἀπὸ τὴν παγίδα, ποὺ τοῦ
Ἀμὰν δὲ ἐνέπεσεν εἰς τὴν παγίδα καὶ καὶ ἐσώθη ἀπὸ τὴν παγίδα τοῦ θανάτου, ἔστησεν ὁ Ἀμάν. Ἔπεσε δὲ εἰς τὴν παγίδα ἐκείνην ὁ ἴδιος ὁ
ἀπώλετο. τὴν ὁποίαν εἶχε στήσει εἰς αὐτὸν ὁ Ἀμάν. Ὁ Ἀμὰν καὶ ἐχάθη.

Ἀμὰν δὲ ἐνέπεσεν εἰς αὐτὴν τὴν παγίδα καὶ
ἐχάθη.
14,11 Καὶ νῦν, παιδία, ἴδετε τί 11 Καὶ τώρα, παιδιά μου, ἴδετε τί 11 Ἔτσι λοιπόν, παιδιά μου, σκεφθῆτε καὶ προσέξατε καὶ
ἐλεημοσύνη ποιεῖ, καὶ τί δικαιοσύνη κατορθώνει ἡ ἐλεημοσύνη καὶ ἀπὸ ποῖα τώρα τί χαρίζει ἡ ἐλεημοσύνη καὶ ἀπὸ ποίας συμφορᾶς
ρύεται. κακὰ μᾶς ἀπαλλάσσει ἡ δικαιοσύνη. λυτρώνει τὸν ἄνθρωπον ἡ δικαιοσύνη καὶ ἀρετή.
Καὶ τούτα αὐτοῦ λέγοντος, ἐξέλιπεν ἡ Ἐνῷ δὲ ἔλεγεν αὐτὰ ὁ Τωβίτ, ἔσβησεν Καὶ ἐνῷ ἔλεγεν αὐτὰ ὁ Τωβὶτ πρὸς τοὺς ἀπογόνους του,
ψυχὴ αὐτοῦ ἐπὶ τῆς κλίνης· ἦν δὲ ἤρεμα ἡ ζωή του ἐπάνω εἰς τὴν κλίνην του. ἐξεψύχησεν ἤρεμος εἰς τὸ κρεββάτι του. Ἦτο δὲ τότε
ἐτῶν ἑκατὸν πεντηκονταοκτώ, καὶ Ἦτο δὲ τότε ἑκατὸν πεντήκοντα ὀκτὼ ἡλικίας ἑκατὸν πενῆντα ὀκτὼ ἐτῶν. Καὶ τὸν ἔθαψαν μὲ
ἔθαψαν αὐτὸν ἐνδόξως, ἐτῶν. Τὸν ἔθαψαν μετὰ μεγάλης τιμῆς. μεγάλας τιμάς.
14,12 καὶ ὅτε ἀπέθανεν Ἄννα, ἔθαψεν 12 Ὅταν δὲ ἀπέθανε καὶ ἡ Ἄννα, τὴν 12 Ὅταν δὲ κατόπιν πέθανε καὶ ἡ σύζυγος τοῦ Τωβὶτ
αὐτὴν μετὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. ἔθαψεν ὁ Τωβίας κοντὰ εἰς τὸν πατέρα του. Ἄννα, τὴν ἔθαψεν ὁ υἱός της Τωβίας καὶ τὴν ἔβαλε δίπλα
Ἀπῆλθε δὲ Τωβίας μετὰ τῆς γυναικὸς Ὁ Τωβίας ἔφυγε μαζῆ μὲ τὴν γυναῖκα του εἰς τὸν πατέρα του. Μετὰ ταῦτα ἐπῆρεν ὁ Τωβίας τὴν
αὐτοῦ καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ εἰς καὶ τὰ παιδιά του εἰς τὰ Ἐκβάτανα πρὸς γυναῖκα του καὶ τὰ παιδιά του καὶ ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Νινευῆ
Ἐκβάτανα πρὸς Ραγουὴλ τὸν τὸν πενθερόν του τὸν Ραγουήλ. καὶ ἦλθαν εἰς τὸν πενθερόν του, τὸν Ραγουήλ, ποὺ
πενθερὸν αὐτοῦ, διέμενεν εἰς τὰ Ἐκβάτανα.
14,13 καὶ ἐγήρασεν ἐντίμως καὶ ἔθαψε 13 Ἔφθασε καὶ αὐτὸς εἰς βαθὺ καὶ ἔντιμον 13 Ἔζησε δὲ ἕως τὰ βαθειὰ γεράματά του ζωὴν ἔντιμον καὶ
τοὺς πενθεροὺς αὐτοῦ ἐνδόξως καὶ γῆρας, ἔθαψε τοὺς πενθερούς του μετὰ ἀπελάμβανε τὴν ὑπόληψιν τῶν συνανθρώπων του. Καὶ
ἐκληρονόμησε τὴν οὐσίαν αὐτῶν καὶ μεγάλης τιμῆς καὶ ἐκληρονόμησε τὴν ἀφοῦ ἔθαψε μὲ δόξαν καὶ τιμὴν καὶ τοὺς πενθερούς του,
Τωβὶτ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. περιουσίαν αὐτῶν, ὅπως καὶ τὴν ἐκληρονόμησε τὴν περιουσίαν των, ὅπως καὶ τὴν
περιουσίαν τοῦ Τωβὶτ τοῦ πατρός του. περιουσίαν τοῦ πατρός του Τωβίτ.
14,14 Καὶ ἀπέθανεν ἐτῶν ἑκατὸν 14 Ὁ Τωβίας ἀπέθανεν εἰς τὰ Ἐκβάτανα 14 Ὅταν δὲ ἦλθε καὶ ἡ ἰδική του ὥρα καὶ πέθανε εἰς τὰ
εἰκοσιεπτὰ ἐν Ἐκβατάνοις τῆς τῆς Μηδίας εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν εἴκοσι ἑπτὰ Ἐκβάτανα τῆς Μηδίας, ἦτο ἡλικίας ἑκατὸν εἴκοσι ἑπτὰ
Μηδίας. ἐτῶν. ἐτῶν.
14,15 Καὶ ἤκουσε πρὶν ἢ ἀποθανεῖν 15 Πρὶν δὲ ἀποθάνῃ, ἔμαθε τὴν 15 Πρὶν πεθάνη μάλιστα ὁ Τωβίας, ἐπρόλαβε καὶ
αὐτὸν τὴν ἀπώλειαν Νινευῆ, ἣν καταστροφὴν τῆς Νινευῆ καὶ τὴν ἐπληροφορήθη διὰ τὴν καταστροφὴν τῆς Νινευῆ, περὶ τῆς
ᾐχμαλώτισε Ναβουχοδονόσορ καὶ αἰχμαλωσίαν τῶν κατοίκων της ἀπὸ τὸν ὁποίας τοῦ εἶχεν εἰπεῖ ὁ πατέρας του. Ἔμαθε δηλαδὴ πῶς
Ἀσύηρος, καὶ ἐχάρη πρὸ τοῦ Ναβουχοδονόσορα καὶ τὸν Ἀσύηρον. αἰχμαλώτισαν τοὺς κατοίκους της ὁ Ναβουχοδονόσορ καὶ
49/ 50
ἀποθανεῖν ἐπὶ Νινευῆ. Ἐχάρη δέ, πρὶν ἀποθάνῃ διὰ τὴν δικαίαν ὁ Ἀσύηρος. Καὶ ἔτσι ἐχάρη πρὶν πεθάνῃ διὰ τὴν
αὐτὴν τιμωρίαν τῆς Νινευῆ. ἐκπλήρωσιν τῆς προφητείας ὡς πρὸς τὴν δικαίαν

τιμωρίαν, ποὺ ἐπέβαλεν εἰς τὴν Νινευῆ ὁ Κύριος.
50/ 50

18-ΤΩΒΙΤ ΜΕ ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ι.κολιΤΣΑΡΑ ΚΑΙ Π.τρεμΠΕΛΑ

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

18-ΤΩΒΙΤ ΜΕ ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ι.κολιΤΣΑΡΑ ΚΑΙ Π.τρεμΠΕΛΑ

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΒΙΤ

Αρχαίο Κείμενο Ερμηνεία Ι.Κολιτσάρα Ερμηνεία Π.Τρεμπέλα

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Αρχαίο Κείμενο Ερμηνεία Ι.Κολιτσάρα Ερμηνεία Π.Τρεμπέλα

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Αρχαίο Κείμενο Ερμηνεία Ι.Κολιτσάρα Ερμηνεία Π.Τρεμπέλα

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Αρχαίο Κείμενο Ερμηνεία Ι.Κολιτσάρα Ερμηνεία Π.Τρεμπέλα

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Αρχαίο Κείμενο Ερμηνεία Ι.Κολιτσάρα Ερμηνεία Π.Τρεμπέλα

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Αρχαίο Κείμενο Ερμηνεία Ι.Κολιτσάρα Ερμηνεία Π.Τρεμπέλα

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Αρχαίο Κείμενο Ερμηνεία Ι.Κολιτσάρα Ερμηνεία Π.Τρεμπέλα

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Αρχαίο Κείμενο Ερμηνεία Ι.Κολιτσάρα Ερμηνεία Π.Τρεμπέλα

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Αρχαίο Κείμενο Ερμηνεία Ι.Κολιτσάρα Ερμηνεία Π.Τρεμπέλα

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Αρχαίο Κείμενο Ερμηνεία Ι.Κολιτσάρα Ερμηνεία Π.Τρεμπέλα

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Αρχαίο Κείμενο Ερμηνεία Ι.Κολιτσάρα Ερμηνεία Π.Τρεμπέλα

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Αρχαίο Κείμενο Ερμηνεία Ι.Κολιτσάρα Ερμηνεία Π.Τρεμπέλα

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Αρχαίο Κείμενο Ερμηνεία Ι.Κολιτσάρα Ερμηνεία Π.Τρεμπέλα

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

Επιμέλεια:π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης

You might also like