10-ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β- (Μασ. Σαμουήλ Β-) ΜΕ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ - ΤΡΕΜΠΕΛΑ

1/158
Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Β’ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ - 1ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Αρχαίο Κείμενο Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
1,1 Καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ Μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Σαοὺλ ὁ Δαυὶδ ἐπέστρεψεν Μετὰ δὲ τὸν θάνατον τοῦ Σαοὺλ ἐπέστρεψεν ὁ Δαβὶδ ἀπὸ
ἀποθανεῖν Σαοὺλ καὶ Δαυὶδ ἀπὸ τὴν ἐπιτυχῆ ἐκστρατείαν κατὰ τῶν τὸν πόλεμον ἐναντίον τῶν Ἀμαληκιτῶν, τοὺς ὁποίους καὶ
ἀνέστρεψε τύπτων τὸν Ἀμαλήκ, Ἀμαληκιτῶν καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ δύο ἡμέρας εἰς τὴν κατενίκησε. Καὶ ἔμεινεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν πόλιν Σεκελὰκ
καὶ ἐκάθισε Δαυὶδ ἐν Σεκελὰκ πόλιν Σεκελάκ. δυο ἡμέρας.
ἡμέρας δύο.
1,2 Καὶ ἐγενήθη τῇ ἡμέρᾳ τῇ 2 Κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν κατέφθασεν αἴφνης ἀπὸ 2 Κατὰ δὲ τὴν τρίτην ἡμέραν ἦλθεν εἰς τὴν Σεκελὰκ ἕνας
τρίτῃ καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἦλθεν ἐκ τῆς τὸ στρατόπεδον τοῦ Σαοὺλ ἕνας ἄνθρωπος μὲ ἄνδρας ἀπὸ τὸ στρατόπεδον τῶν πολεμιστῶν τοῦ Σαούλ,
παρεμβολῆς ἐκ τοῦ λαοῦ Σαούλ, ἐσχισμένα τὰ ἐνδύματά του καὶ μὲ χῶμα ἐπάνω εἰς ποὺ εἶχε σχισμένα τὰ ροῦχα του καὶ χῶμα ἐπάνω εἰς τὸ
καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ διερρωγότα, τὸ κεφάλι του. Ὅταν αὐτὸς ἦλθε πρὸς τὸν Δαυίδ, κεφάλι του διὰ νὰ δείχνῃ τὸ πένθος του. Καὶ μόλις
καὶ γῆ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, ἔπεσε πρηνὴς καὶ τὸν προσεκύνησε. εἰσῆλθεν αὐτὸς ἐκεῖ, ὅπου εὑρίσκετο ὁ Δαβίδ, ἔπεσε κατὰ
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἰσελθεῖν γῆς καὶ τὸν ἐπροσκύνησε.
αὐτὸν πρὸς Δαυὶδ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ
τὴν γῆν καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ.
1,3 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυίδ· πόθεν 3 Τὸν ἠρώτησε τότε ὁ Δαυίδ· <ἀπὸ ποῦ σὺ ἔρχεσαι;> 3 Καὶ ὁ Δαβὶδ τὸν ἐρώτησε: <Ἀπὸ ποὺ ἔρχεσαι σύ;>
σὺ παραγίνῃ; Καὶ εἶπε πρὸς Καὶ ἐκεῖνος εἶπεν· <ἀπὸ τὸ στρατόπεδον τῶν <Ἔρχομαι ἀπὸ τὸ στρατόπεδον τῶν Ἰσραηλιτῶν,
αὐτόν· ἐκ τῆς παρεμβολῆς Ἰσραηλιτῶν ἐγὼ ἔχω διασωθῇ>. διασώθηκα ἀπὸ τὴν καταστροφήν>, τοῦ ἀπήντησεν
Ἰσραὴλ ἐγὼ διασέσωσμαι. ἐκεῖνος.
1,4 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυίδ· τίς ὁ 4 Τοῦ εἶπεν ὁ Δαυίδ· <πῶς ἔχουν τὰ πράγματα ἐκεῖ; 4 Τὸν ἐρώτησε τότε ὁ Δαβίδ: <Τί ἔχεις νὰ μοῦ πῇς; Τί
λόγος οὗτος; Ἀπάγγειλόν μοι. Πληροφόρησέ με>. Ἐκεῖνος ἀπήντησεν, ὅτι ὁ ἀκριβῶς συνέβη; Πές μου νὰ μάθω>. Καὶ τοῦ εἶπε ὅτι
Καὶ εἶπεν ὅτι ἔφυγεν ὁ λαὸς ἐκ στρατὸς ἡττήθη κατὰ τὸν πόλεμον καὶ ἐτράπη εἰς ἐτράπη εἰς φυγὴν ὁ στρατὸς ἀπὸ τὸ πεδίον τῆς μάχης καὶ
τοῦ πολέμου καὶ πεπτώκασι φυγήν, ὅτι ἔχουν φονευθῇ πολλοὶ ἀπὸ τὸν λαὸν ὅτι ἐπληγώθηκαν πολλοὶ ἀπὸ τοὺς στρατιώτας καὶ
πολλοὶ ἐκ τοῦ λαοῦ καὶ καὶ ἀπέθανον. Ὁ δὲ Σαοὺλ καὶ ὁ Ἰωνάθαν, ὁ υἱός πέθαναν καὶ ὅτι πέθανε καὶ ὁ Σαοὺλ μὲ τὸν υἱόν του
ἀπέθανον· καὶ Σαοὺλ καὶ του, ἐπίσης ἐφονεύθησαν. Ἰωνάθαν.
2/158
Ἰωνάθαν ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀπέθανε.

1,5 Καὶ εἶπε Δαυὶδ τῷ παιδαρίῳ 5 Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε τὸν νεαρὸν αὐτὸν 5 <Καὶ πῶς γνωρίζεις ὅτι πέθανε ὁ Σαοὺλ καὶ ὁ υἱός του ὁ
τῷ ἀπαγγέλλοντι αὐτῷ· πῶς ἀγγελιαφόρον· <πῶς σὺ γνωρίζεις ὅτι ἐφονεύθη ὁ Ἰωνάθαν;> ἐρώτησε ὁ Δαβὶδ τὸν νεαρόν, ποὺ τὸν
οἶδας ὅτι τέθνηκε Σαοὺλ καὶ Σαουλ καὶ ὁ υἱός του ὁ Ἰωνάθαν;> ἐνημέρωνε.
Ἰωνάθαν ὁ υἱὸς αὐτοῦ;
1,6 Καὶ εἶπε τὸ παιδάριον τὸ 6 Ὁ ἀγγελιαφόρος τοῦ εἶπε· <συνέβη νὰ 6 Καὶ ἀπήντησεν εἰς αὐτὸν ὁ νεαρός: <Εὐρέθηκα κατὰ
ἀπαγγέλλον αὐτῷ· περιπτώματι περιπλανῶμαι εἰς τὸ ὄρος Γελδουὲ καὶ ἰδού, ὅτι ὁ σύμπτωσιν εἰς τὸ βουνὸ Γελβουὲ καὶ ἐκεῖ ποὺ ἐβάδιζα εἶδα
περιέπεσαν ἐν τῷ ὅρει τῷ Σαοὺλ εἶχε πέσει πληγωμένος ἐπάνω εἰς τὸ δόρυ τὸν Σαοὺλ νὰ στηρίζεται εἰς τὸ δόρυ του πληγωμένος καὶ
Γελβουέ, καὶ ἰδοὺ Σαοὺλ του. Τὰ δὲ ἅρματα καὶ τὸ ἱππικὸν τῶν Φιλισταίων τὰ ἅρματα καὶ τὸ ἱππικὸν τῶν ἀλλοφύλων Φιλισταίων νὰ
ἐπεστήρικτο ἐπὶ τὸ δόρυ αὐτοῦ, εἶχον πλησιάσει πρὸς αὐτόν. εὑρίσκωνται πλησίον του.
καὶ ἰδοὺ τὰ ἅρματα καὶ οἱ
ἱππάρχαι συνῆψαν αὐτῷ.
1,7 Καὶ ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὰ ὀπίσω 7 Ἐγύρισεν ὁ Σαοὺλ τὴν κεφαλήν του πρὸς τὰ 7 Καὶ ἐγύρισεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὰ πίσω καὶ μὲ εἶδε καὶ μὲ
αὐτοῦ καὶ εἶδέ με καὶ ἐκάλεσέ με, ὀπίσω, μὲ εἶδε, μὲ ἐκάλεσε καὶ ἐγὼ εἶπα· Ἰδοὺ ἐγώ· ἐφώναξε καὶ τοῦ εἶπα: <Ὁρίστε, ἐδῶ εἶμαι, εἰς τὰς
καὶ εἶπα· ἰδοὺ ἐγώ. εἶμαι εἰς τὰς διαταγάς σου. διαταγάς σου!>
1,8 Καὶ εἶπέ μοι· τίς εἶ σύ; Καὶ 8 Ἐκεῖνος μοῦ εἶπε· Ποιὸς εἶσαι σύ; Τοῦ εἶπα ὅτι 8 Καὶ μοῦ εἶπε: <Ποιὸς εἶσαι;> <Εἶμαι Ἀμαληκίτης>, τοῦ
εἶπα· Ἀμαληκίτης ἐγὼ εἰμι. ἐγὼ εἶμαι Ἀμαληκίτης. ἀπήντησα.
1,9 Καὶ εἶπε πρός με· στῆθι δὴ 9 Ἐκεῖνος τότε μοῦ εἶπε· Ἔλα, σὲ παρακαλῶ ἐδῶ 9 <Στάσου ἐδῶ>, μοῦ εἶπεν ἐκεῖνος, <καὶ βάλε τὸ χέρι σου
ἐπάνω μου καὶ θανάτωσόν με, κοντά μου καὶ θανάτωσέ με, διότι μὲ κατέλαβε ἐπάνω μου καὶ σκότωσέ με, διότι μὲ ἐκυρίευσε σκοτοδίνη
ὅτι κατέσχε με σκότος δεινόν, ὅτι μεγάλη σκοτοδίνη θανάτου. Ἐν τούτοις ἡ ζωή μου ἀπὸ τὰς πληγάς μου, ἀλλ’ ἡ ψυχή μου εὑρίσκεται ἀκόμη
πᾶσα ἡ ψυχή μου ἐν ἐμοί. ὑπάρχει ἀκόμη ἐντός μου. μέσα μου. Θέλω νὰ πεθάνω>.
1,10 Καὶ ἐπέστην ἐπ' αὐτὸν καὶ 10 Τὸν ἐπλησίασα καὶ τὸν ἐθανάτωσα, διότι 10 Τὸν ἐπλησίασα λοιπὸν καὶ τὸν ἐσκότωσα, διότι
ἐθανάτωσα αὐτόν, ὅτι ᾒδειν ὅτι ἐγνώριζα ὅτι δὲν ἐπρόκειτο πλέον νὰ ζήσῃ ὕστερα ἐκατάλαβα ὅτι δὲν ἐπρόκειτο να ζήσῃ μετὰ τὸ
οὐ ζήσεται μετὰ τὸ πεσεῖν αὐτόν· ἀπὸ τὴν πληγήν, ποὺ εἶχε λάβει. Ἐπῆρα κατόπιν σοβαρώτατον τραῦμα του. Καὶ ἐπῆρα τὸ βασιλικόν του
καὶ ἔλαβον τὸ βασίλειον τὸ ἐπὶ τὸ βασιλικὸν διάδημα, ποὺ εἶχε εἰς τὴν κεφαλήν διάδημα, ποὺ ἦτο εἰς τὸ κεφάλι του, καὶ τὸ βραχιόλι ἀπὸ
τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ τὸν του, καὶ τὸ βραχιόλι αὐτὸ τὸ ὁποῖον ἔφερεν εἰς τὸν τὸν βραχίονά του καὶ τὰ ἔφερα ἐδῶ εἰς σέ, τὸν κύριόν
3/158
χλιδῶνα τὸν ἐπὶ τοῦ βραχίονας βραχίονά του, καὶ αὐτὰ τὰ ἔχω φέρει ἐδῶ εἰς σὲ τὸν μου>.
αὐτοῦ καὶ ἐνήνοχα αὐτὰ τῷ κύριόν μου>.

κυρίῳ μου ὧδε.
1,11 Καὶ ἐκράτησε Δαυὶδ τῶν 11 Ὁ Δαυὶδ ἐπόνεσεν ἀπὸ τὴν ἀγγελίαν αὐτήν, 11 Ὅταν τὰ ἄκουσε αὐτὰ ὁ Δαβίδ, ἔπιασε καὶ ἔσχισε τὰ
ἱματίων αὐτοῦ καὶ διέρρηξεν ἔπιασε τὰ ἐνδύματά του καὶ τὰ διέρρηξε καὶ ὅλοι οἱ ροῦχα του. Μαζί του ἔσχισαν τὰ ροῦχα των καὶ ὅλοι οἱ
αὐτά, καὶ πάντες οἱ ἄνδρες οἱ ἄλλοι ἄνδρες, ὅσοι ἦσαν μαζῆ μὲ αὐτόν, ἔσχισαν ἄνδρες, ποὺ τὸν περιστοίχιζαν.
μετ' αὐτοῦ διέρρηξαν τὰ ἱμάτια τὰ ἐνδύματά των.
αὐτῶν.
1,12 Καὶ ἐκόψαντο καὶ ἔκλαυσαν 12 Ἐκτυποῦσαν τὰ στήθη των, ἔκλαυσαν καὶ 12 Καὶ ἐθρήνησαν καὶ ἔκλαυσαν καὶ ἐνήστευσαν μέχρι τὸ
καὶ ἐνήστευσαν ἕως δείλης ἐπὶ ἐνήστευσαν ἕως τὸ ἀπόγευμα διὰ τὸν θάνατον τοῦ δειλινὸν διὰ τὸν Σαοὺλ καὶ τὸν Ἰωνάθαν, τὸν υἱὸν του, καὶ
Σαοὺλ καὶ ἐπὶ Ἰωνάθαν τὸν υἱὸν Σαούλ, διὰ τὸν θάνατον τοῦ υἱοῦ του Ἰωνάθαν, διὰ διὰ τὸν στρατὸν τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα καὶ δι' ὅλους τοὺς
αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τὸν λαὸν Ἰούδα καὶ τὸν ἰσραηλιτικὸν στρατόν, δι' ὅλον τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραηλίτας, ποὺ ἐφονεύθησαν μὲ ρομφαίαν.
ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰσραήλ, ὅτι Ἰσραήλ, δι' ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν ἐν
ἐπλήγησαν ἐν ρομφαίᾳ. στόματι ρομφαίας.
1,13 Καὶ εἶπε Δαυὶδ τῷ παιδαρίω 13 Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε τὸν νεαρὸν αὐτὸν 13 Καὶ ἐρώτησε πάλιν ὁ Δαβὶδ τὸν νεαρὸν ἀγγελιαφόρον:
τῷ ἀπαγγέλλοντι αὐτῷ· πόθεν εἶ ἀγγελιαφόρον· <ἀπὸ ποῦ εἶσαι σύ;> Ἐκεῖνος εἶπεν· <Ἀπὸ ποῦ εἶσαι;> <Εἶμαι υἱὸς ἐνὸς Ἀμαληκίτου, ποὺ μένει
σύ; Καὶ εἶπεν· υἱὸς ἀνδρὸς <ἐγὼ εἶμαι υἱὸς ἑνὸς Ἀμαληκίτου, ὁ ὁποῖος ἀνάμεσα εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας>, ἀπεκρίθη ἐκεῖνος.
παροίκου Ἀμαληκίτου ἐγώ εἰμι. παροικεῖ εἰς τὴν γῆν τῶν Ἰουδαίων>.
1,14 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυίδ· πῶς 14 Ὁ Δαυὶδ εἶπε πρὸς αὐτόν· <πῶς, λοιπόν, δὲν 14 Τοῦ εἶπε τότε ὁ Δαβίδ: <Πῶς δὲν ἐφοβήθης νὰ σηκώσῃς
οὐκ ἐφοβήθης ἐπενεγκεῖν χεῖρά ἐφοβήθης νὰ καταφέρῃς φονικὴν τὴν χεῖρά σου τὸ χέρι σου διὰ να σκοτώσῃς ἐκεῖνον, ποὺ εἶχε χρισθῇ ἀπὸ
σου διαφθεῖραι τὸν χριστὸν ἐναντίον τοῦ Σαοὺλ καὶ νὰ φονεύσῃς τὸν βασιλέα, τὸν Κύριον εἰς τὸ βασιλικὸν ἀξίωμα;>
Κυρίου; τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος εἶχε χρίσει;>
1,15 Καὶ ἐκάλεσε Δαυὶδ ἓν τῶν 15 Προσεκάλεσε τότε ὁ Δαυὶδ ἕνα ἀπὸ τοὺς 15 Καὶ ἐφώναξεν ὁ Δαβὶδ ἕνα ἀπὸ τοὺς νεαροὺς
παιδαρίων αὐτοῦ καὶ εἶπε· νεαροὺς ἄνδρας του καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· <πάρε πολεμιστάς του καὶ τοῦ εἶπε: <Πλησίασε καὶ δῶσε του τὴν
προσελθὼν ἀπάντησον αὐτῷ· τον καὶ θανάτωσέ τον>. Ἐκεῖνος τὸν ἐκτύπησε καὶ ἀπάντησιν, ποὺ τοῦ πρέπει>. Καὶ τὸν ἐκτύπησεν ἐκεῖνος
καὶ ἐπάταξεν αὐτόν, καὶ τὸν ἐφόνευσεν. θανασίμως καὶ πέθανε ἐπὶ τόπου.
ἀπέθανε.
4/158
1,16 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν Δαυίδ· 16 Εἶπε δὲ ὁ Δαυὶδ πρὸς τὸν ἐκτελεσθέντα ἐκεῖνον 16 Καὶ ἐστράφη πρὸς τὸν νεκρὸν ὁ Δαβὶδ καὶ εἶπε: <Ἡ
τὸ αἷμά σου ἐπὶ τὴν κεφαλήν Ἀμαληκίτην· <τὸ αἷμα σου, ποὺ ἐχύθη, θὰ πέσῃ εἰς εὐθύνῃ διὰ τὸ αἷμα σου πέφτει εἰς τὸ κεφάλι σου, διότι τὸ

σου, ὅτι τὸ στόμα σου ἀπεκρίθη τὸ κεφάλι σου, διότι σὺ εἶσαι ἔνοχος. Μὲ τὸ ἴδιο σου ἴδιο τὸ στόμα σου ἔδωσε μαρτυρίαν ἐναντίον σου, ὅταν
κατὰ σοῦ λέγων ὅτι, ἐγὼ τὸ στόμα κατέθεσες ἐναντίον σου, ὅτι σὺ εἶπες: <Ἐγὼ ἐθανάτωσα τὸν χριστὸν Κυρίου, δηλαδὴ τὸν
ἐθανάτωσα τὸν χριστὸν Κυρίου. ἐθανάτωσες τὸν βασιλέα τὸν χριστὸν τοῦ Κυρίου>. βασιλέα>.
1,17 Καὶ ἐθρήνησε Δαυὶδ τὸν 17 Συνέθεσε ὁ Δαυὶδ θλιβερὸ μοιρολόγι, θρῆνον, 17 Καὶ ἐθρήνησεν ὁ Δαβὶδ μὲ αὐτὸ τὸ λυπητερὸν ᾆσμα τὸν
θρῆνον τοῦτον ἐπὶ Σαοὺλ καὶ ἐπὶ διὰ τὸν Σαοὺλ καὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ἰωνάθαν. θάνατον τοῦ Σαοὺλ καὶ τοῦ υἱοῦ του Ἰωνάθαν.
Ἰωνάθαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ.
1,18 Καὶ εἶπε τοῦ διδάξαι τοὺς 18 Διέταξε δὲ νὰ διδαχθοῦν αὐτὸ τὸ θρηνῶδες 18 Εἶπε μάλιστα νὰ μάθουν τὸ ᾆσμα αὐτὸ καὶ οἱ Ἰουδαῖοι,
υἱοὺς Ἰούδα· ἰδοὺ γέγραπται ἐπὶ ἆσμα καὶ νὰ τὸ μάθουν οἱ τῆς φυλῆς Ἰούδα. Αὐτὸ διὰ νὰ θρηνοῦν ἔτσι καὶ ἐκεῖνοι. Καὶ πράγματι ἔχει γραφῆ
βιβλίου τοῦ εὐθοῦς. δὲ ἔχει καταγραφῆ εἰς τὸ ποιητικὸν βιβλίον, τὸ εἰς τὸ ποιητικὸν βιβλίον, ποὺ ὀνομάζεται <Βιβλίον τοῦ
ὀνομαζόμενον <Βιβλίον τοῦ Δικαίου>. Εὐθοῦς ἢ τοῦ Δικαίου>.
1,19 Στήλωσον, Ἰσραήλ, ὑπὲρ 19 <Ἀνεγείρατε στήλας, Ἰσραηλῖται, δι' αὐτούς, οἱ 19 <Μὴ ξεχνᾶτε ποτέ, Ἰσραηλῖται, αὐτοὺς ποὺ πέθαναν.
τῶν τεθνηκότων ἐπὶ τὰ ὕψη σου ὁποῖοι ἀπέθαναν ἐπάνω εἰς τὸ ὑψηλὸν ὄρος Κάμετε στήλας εἰς τὰ ὑψώματά σας δι' αὐτοὺς ποὺ
τραυματιῶν· πῶς ἔπεσαν Γελβουέ. Πῶς ἔπεσαν οἱ δυνατοὶ αὐτοὶ ἥρωες, ὁ ἐκτυπήθηκαν. Πῶς ἔπεσαν ἀλήθεια οἱ ἥρωες, ἡ δόξᾳ τοῦ
δυνατοί; Σαοὺλ καὶ ὁ Ἰωνάθαν; Ἰσραήλ!
1,20 Μὴ ἀναγγείλητε ἐν Γὲθ καὶ 20 Φροντίσατε, νὰ μὴ γίνῃ αὐτὸ γνωστὸν εἰς τὴν 20 Μὴ τὸ πῆτε εἰς τὴν Γὲθ καὶ μὴ ἀνακοινώσετε τὴν
μὴ εὐαγγελίσησθε ἐν ταῖς πόλιν Γέθ. Νὰ μὴ τὸ μάθουν οἱ δρόμοι τῆς εὐχάριστον διὰ τοὺς ἐχθροὺς εἴδησιν εἰς τοὺς δρόμους καὶ
ἐξόδοις Ἀσκάλωνος, μή ποτε Ἀσκάλωνος ὡς εὐαγγέλιον χαρᾶς, διὰ νὰ μὴ τὰς πλατείας τῆς Ἀσκάλωνος, διὰ νὰ μὴ χαροῦν οἱ
εὐφρανθῶσι θυγατέρες εὐφρανθοῦν αἱ θυγατέρες τῶν ἀλλοφύλων καὶ νὰ θυγατέρες τῶν ἀλλοφύλων Φιλισταίων καὶ νὰ μὴ
ἀλλοφύλων, μήποτε μὴ χαροῦν οἱ κόρες τῶν ἀπεριτμήτων. πανηγυρίσουν οἱ θυγατέρες τῶν ἀπεριτμήτων.
ἀγαλλιάσωνται θυγατέρες τῶν
ἀπεριτμήτων.
1,21 Ὄρη τὰ ἐν Γελβουὲ μὴ 21 Ὄρος Γελβουέ, νὰ μὴ πέσῃ ποτὲ ἐπάνω σου 21 Ἐσεῖς, βουνὰ τοῦ Γελβουέ, να μὴ δῆτε ποτὲ δροσιὰ καὶ
καταβάτω δρόσος καὶ μὴ ὑετὸς δροσιά· καὶ βροχὴ νὰ μὴ σὲ ποτίσῃ νὰ μὴ βροχὴ καὶ τὰ χωράφια σας νὰ μὴ καρποφορήσουν· διότι
ἐφ' ὑμᾶς καὶ ἀγροὶ ἀπαρχῶν, ὅτι καρποφορήσουν οἱ ἀγροί σου, διότι ἐκεῖ κατέπεσε ἐκεῖ ἔπεσε καὶ ἔμεινε περιφρονημένη ἡ ἀσπίδα τῶν
ἐκεῖ προσωχθίσθη θυρεὸς καταφρονημένη ἡ ἀσπὶς τῶν δυνατῶν. Ἡ ἀσπίδα ἡρώων. Ἐκεῖ ἡ ἀσπίδα τοῦ Σαοὺλ δὲν ἀλείφθηκε μὲ λάδι,
5/158
δυνατῶν, θυρεὸς Σαοὺλ οὐκ τοῦ Σαοὺλ δὲν ἠλείφθη μὲ ἔλαιον καὶ ἐσκούριασε. ἐγκατελείφθη, ἐσκούριασε καὶ ἔγινε ἄχρηστη.
ἐχρίσθη ἐν ἐλαίῳ.

1,22 Ἀφ' αἵματος τραυματιῶν καὶ 22 Ἀπὸ τὸ αἷμα καὶ τὸ λίπος τῶν φονευομένων 22 Ποτὲ ἕως τότε δὲν ἐγύρισε πίσω χωρὶς αἵματα
ἀπὸ στέατος δυνατῶν τόξον ἐχθρῶν ποτὲ δὲν ἐγύριζε χωρὶς ἐπιτυχίας τὸ τραυματιῶν καὶ χωρὶς λίπη δυνατῶν ἐχθρῶν τὸ τόξον τοῦ
Ἰωνάθαν οὐκ ἀπεστράφη κενὸν ἔνδοξον τόξον τοῦ Ἰωνάθαν! Τὸ ἴδιο καὶ ἡ ρομφαία Ἰωνάθαν. Ποτὲ δὲν ἐπέστρεψε ἀδειανὴ καὶ ἄπρακτη καὶ ἡ
εἰς τὰ ὀπίσω, καὶ ρομφαία Σαοὺλ τοῦ Σαούλ· ποτὲ δὲν ἐπέστρεψεν ἀδειανὴ ἀπὸ ρομφαία τοῦ Σαούλ.
οὐκ ἀνέκαμψε κενή. ἡρωϊκὰ κατορθώματα.
1,23 Σαοὺλ καὶ Ἰωνάθαν, οἱ 23 Σαοὺλ καὶ ᾿Ιωνάθαν, σεῖς οἱ τόσον ἀγαπημένοι 23 Ὁ Σαοὺλ καὶ ὁ Ἰωνάθαν, οἱ ἀγαπημένοι καὶ ὡραῖοι καὶ
ἠγαπημένοι καὶ ὡραῖοι, οὐ καὶ ὡραῖοι, δὲν ἐχωρισθήκατε κατὰ τὸ διάστημα πάντα ἐνωμένοι! Ἦσαν εὐπρεπεῖς εἰς τὴν ζωήν των καὶ
διακεχωρισμένοι, εὐπρεπεῖς ἐν τῆς ζωῆς σας. Εὐπρεπεῖς καὶ ὡραῖοι ὑπήρξατε εἰς δὲν ἐχωρίσθησαν οὔτε εἰς τὸν θάνατον. Ἦσαν πιὸ
τῇ ζωῇ αὐτῶν καὶ ἐν τῷ θανάτῳ τὴν ζωήν σας· καὶ εἰς αὐτὸν ἀκόμη τὸν θάνατόν ἐλαφροὶ καὶ ἀπὸ ἀετοὺς καὶ πιὸ δυνατοὶ καὶ ἀπὸ
αὐτῶν οὐ διεχωρίσθησαν· ὑπὲρ των δὲν ἐχωρίσθησαν ἀναμεταξύ των. λεοντάρια.
ἀετοὺς κοῦφοι καὶ ὑπὲρ λέοντας Ἐλαφρότεροι ἀπὸ τοὺς ἀετοὺς καὶ περισσότερον
ἐκραταιώθησαν. ἰσχυροὶ ἀπὸ τοὺς λέοντας!
1,24 Θυγατέρες Ἰσραήλ, ἐπὶ 24 Θυγατέρες Ἱερουσαλήμ, θρηνήσατε διὰ τὸν 24 Κλαύσατε, θυγατέρες τοῦ Ἰσραήλ, διὰ τὸν Σαούλ, ποὺ
Σαοὺλ κλαύσατε, τὸν Σαούλ, ὁ ὁποῖος σᾶς ἐνέδυε μὲ ἐορταστικὰ κόκκινα σᾶς ἔντυνε μὲ κόκκινα ἐνδύματα μὲ στολίδια, ποὺ τὰ
ἐνδιδύσκοντα ὑμᾶς κόκκινα μετὰ ἐνδύματα καὶ μὲ κοσμήματα, λάφυρα τῶν ἐχθρῶν, ἔπαιρνε ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς, καὶ σᾶς ἔφερνε χρυσᾶ στολίδια
κόσμου ὑμῶν, τὸν ἀναφέροντα ὁ ὁποῖος σᾶς προσέφερε χρυσᾶ κοσμήματα ἐπάνω διὰ τὰ φορέματά σας.
κόσμον χρυσοῦν ἐπὶ τὰ εἰς τὰ ἐνδύματά σας.
ἐνδύματα ὑμῶν.
1,25 Πῶς ἔπεσαν δυνατοὶ ἐν 25 Πῶς ἔπεσαν οἱ δυνατοὶ αὐτοὶ ἥρωες κατὰ τὸν 25 Πῶς ἔπεσαν ἀλήθεια οἱ ἥρωες μέσα εἰς τὴν μάχην! Ὦ
μέσῳ τοῦ πολέμου· Ἰωνάθαν ἐπὶ πόλεμον! Ὁ Ἰωνάθαν εἰς τὰ ὑψηλὰ μέρη τοῦ ὅρους Ἰωνάθαν! Ἀπέθανε πληγωμένος εἰς τὰ ὑψώματά σου,
τὰ ὕψη σου τραυματίας. Γελβουὲ ἐφονεύθη. Γελβουέ!
1,26 Ἀλγῶ ἐπὶ σοί, ἀδελφέ μου 26 Ἀδελφέ μου Ἰωνάθαν, πονῶ διὰ τὸν θάνατόν 26 Πονῶ καὶ ὑποφέρω διὰ σέ, ἀδελφέ μου Ἰωνάθαν.
Ἰωνάθαν· ὡραιώθης μοι σφόδρα, σου! Ὑπῆρξες δι' ἐμὲ τὸ ὡραιότερον πρόσωπον. Σὲ Ἤσουν δι' ἐμὲ ἐξαιρετικὰ ὡραῖος! Ἡ ἀγάπη μου πρὸς σὲ
ἐθαυμαστώθη ἡ ἀγάπησίς σου ἠγάπησα περισσότερον, ἀπὸ ὅσον εἶναι δυνατὸν ἦτο ἀνωτέρα καὶ αὐτῆς τῆς ἀγάπης τῶν γυναικῶν, ποὺ
ἐμοὶ ὑπὲρ ἀγάπησιν γυναικῶν. νὰ ἀγαπηθῇ μία γυναῖκα. Πῶς ἔπεσαν οἱ δυνατοί! εἶναι ἐκ φύσεως πολὺ δυνατή.
6/158
1,27 Πῶς ἔπεσαν δυνατοὶ καὶ 27 Πῶς ἐχάθησαν τὰ ἔνδοξα πολεμικά των ὅπλα>! 27 Πῶς ἔγινε καὶ κατέπεσαν οἱ ἥρωες καὶ ἐχάθηκαν τὰ
ἀπώλοντο σκεύη πολεμικά; δοξασμένα ὅπλα των!>

2,1 Καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ Έπειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτὰ ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε Μετὰ τὸν θρῆνον διὰ τὸν Σαοὺλ καὶ τὸν Ἰωνάθαν ἐρώτησε
ἐπηρώτησε Δαυὶδ ἐν Κυρίῳ τὸν Κύριον λέγων· <νὰ μεταβῶ, διὰ νὰ ὁ Δαβὶδ τὸν Κύριον καὶ εἶπε: <Νὰ ἀνεβῶ εἰς μίαν ἀπὸ τὰς
λέγων· εἰ ἀναβῶ εἰς μίαν τῶν ἐγκατασταθῶ εἰς μίαν ἀπὸ τὰς πόλεις τῆς φυλῆς πόλεις τῆς φυλῆς Ἰούδα;> Καὶ ὁ Κύριος τοῦ ἀπεκρίθη:
πόλεων Ἰούδα; Καὶ εἶπε Κύριος τοῦ Ἰούδα;> Ὁ Κύριος τοῦ ἀπήντησε· <πήγαινε>. <Ἀνέβα>. Καὶ ἐρώτησε πάλιν ὁ Δαβίδ: <Ποὺ ἀκριβῶς νὰ
πρὸς αὐτόν· ἀνάβηθι. Καὶ εἶπε Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε καὶ πάλιν· <ποῦ νὰ μεταβῶ;> Ὁ ὑπάγω;> <Εἰς τὴν Χεβρών>, τοῦ ἀπήντησεν ὁ Κύριος.
Δαυίδ· ποῦ ἀναβῶ; Καὶ εἶπεν εἰς δὲ Κύριος τοῦ εἶπεν· <εἰς τὴν Χεβρών>.
Χεβρών.
2,2 Καὶ ἀνέβη ἐκεῖ Δαυὶδ εἰς 2 Ὁ Δαυὶδ μετέβη πράγματι εἰς τὴν Χεβρών, μαζῆ 2 Καὶ ἀνέβη ἐκεῖ, εἰς τὴν Χεβρών, ὁ Δαβὶδ μαζὶ μὲ τὰς δύο
Χεβρὼν καὶ ἀμφότεραι αἱ δὲ μὲ αὐτὸν καὶ αἱ δύο σύζυγοί του, ἡ Ἀχινόομ ἡ γυναῖκας του, τὴν Ἀχινόομ ἀπὸ τὴν Ἰεζράελ καὶ τὴν
γυναῖκες αὐτοῦ, Ἀχινόομ ἡ ᾿Ιεζραηλῖτις, καὶ ἡ Ἀβιγαία ἡ γυνὴ Νάβαλ τοῦ Ἀβιγαίαν, τὴν γυναῖκα τοῦ Νάβαλ ἀπὸ τὸ Κάρμηλον.
Ἰεζραηλῖτις καὶ Ἀβιγαία ἡ γυνὴ Καρμηλίου.
Νάβαλ τοῦ Καρμηλίου,
2,3 καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ' αὐτοῦ, 3 Μαζῆ του ἐπίσης ἀνέβησαν καὶ οἱ ἄνδρες του, ὁ 3 Τὸν ἀκολούθησαν δὲ καὶ οἱ ἄνδρες, ποὺ ἦσαν μαζί του,
ἕκαστος καὶ ὁ οἶκος αὐτοῦ, καὶ καθένας μὲ τὴν οἰκογένειάν του, καὶ καθένας μὲ τὴν οἰκογένειάν του καὶ ἐγκατεστάθησαν εἰς
κατῴκουν ἐν ταῖς πόλεσι Χεβρών. κατοικοῦσαν εἰς τὰς πόλεις τῆς Χεβρών. τὰς πόλεις τῆς περιοχῆς τῆς Χεβρών.
2,4 Καὶ ἔρχονται ἄνδρες τῆς 4 Ἦλθον τότε ἐκεῖ ἄνδρες ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ 4α Ἔρχονται λοιπὸν τότε ἄνδρες Ἰουδαῖοι καὶ χρίουν ἐκεῖ
Ἰουδαίας καὶ χρίουσι τὸν Δαυὶδ Ἰούδα καὶ ἔχρισαν τὸν Δαυὶδ βασιλέα, διὰ νὰ τὸν Δαβὶδ βασιλέα τῆς φυλῆς Ἰούδα.
ἐκεῖ τοῦ βασιλεύειν ἐπὶ τὸν οἶκον βασιλεύσῃ εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα. Ἀνήγγειλαν 4β Ἀνεκοίνωσαν δὲ εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ εἶπαν ὅτι οἱ ἄνδρες
Ἰούδα. Καὶ ἀπήγγειλαν τῷ Δαυὶδ δὲ εἰς τὸν Δαυὶδ καὶ εἶπαν, ὅτι οἱ ἄνδρες τῆς τῆς πόλεως Ἰαβὶς τῆς περιοχῆς Γαλαὰδ ἐνδιεφέρθησαν καὶ
λέγοντες· ὅτι οἱ ἄνδρες Ἰαβὶς τῆς Ἰαβίς, ἡ ὁποία εὑρίσκεται εἰς χώραν Γαλαάδ, ἔθαψαν τὸν Σαούλ.
Γαλααδίτιδος ἔθαψαν τὸν Σαούλ. ἐπῆραν καὶ ἔθαψαν τὸ σῶμα τοῦ Σαούλ.
2,5 Καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ 5 Ὁ Δαυὶδ ἔστειλε πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῆς Ἰαβὶς 5 Μόλις τὸ ἄκουσε αὐτὸ ὁ Δαβίδ, ἔστειλεν ἀγγελιαφορους
ἀγγέλους πρὸς τοὺς ἡγουμένους ἀγγελιαφόρους καὶ τοὺς εἶπεν· <εὐλογημένοι ἂς πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῆς Ἰαβὶς τῆς περιοχῆς Γαλαὰδ καὶ
7/158
Ἰαβὶς τῆς Γαλααδίτιδος καὶ εἶπε εἶσθε σεῖς ἀπὸ τὸν Θεόν, διότι ἐδείξατε αὐτὴν τὴν τοὺς εἶπεν ὁ νέος βασιλεύς: <Νὰ εἶσθε εὐλογημένοι ἀπὸ τὸν

πρὸς αὐτοὺς Δαυίδ· εὐλογημένοι μεγάλην καλωσύνην πρὸς τὸν κύριόν σας, πρὸς Κύριον, διότι ἐκάνατε τὸ ἔργον αὐτὸ τῆς εὐσπλαγχνίας καὶ
ὑμεῖς τῷ Κυρίῳ ὅτι ἐποιήσατε τὸ τὸν Σαούλ, τὸν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ χρισθέντα βασιλέα, τιμῆς πρὸς τὸν κύριον σας, τὸν Σαούλ, ποὺ εἶχε χρισθῆ ἀπὸ
ἔλεος τοῦτο ἐπὶ τὸν κύριον ὑμῶν, καὶ ἐθάψατε αὐτὸν καὶ τὸν υἱόν του τὸν Ἰωνάθαν. τὸν Κύριον εἰς τὸ βασιλικὸν ἀξίωμα, καὶ ἐθάψατε αὐτὸν καὶ
ἐπὶ Σαοὺλ τὸν χριστὸν Κυρίου καὶ τὸν υἱόν του Ἰωνάθαν.
ἐθάψατε αὐτὸν καὶ Ἰωνάθαν τὸν
υἱὸν αὐτοῦ.
2,6 Καὶ νῦν ποιήσαι Κύριος μεθ' 6 Καὶ τώρα εὔχομαι καὶ παρακαλῶ τὸν Θεόν, νὰ 6 Εὔχομαι λοιπὸν νὰ δείξῃ ἀπέναντί σας ὁ Κύριος τὴν
ὑμῶν ἔλεος καὶ ἀλήθειαν, καί γε δείξῃ πρὸς σᾶς τὸ ἔλεός του καὶ τὴν προστασίαν εὐσπλαγχνίαν Του καὶ τὴν ἀξιοπιστίαν Του ὡς πρὸς τὰς
ἐγὼ ποιήσω μεθ' ὑμῶν τὰ ἀγαθὰ του. Ἀλλὰ καὶ ἐγὼ ὁ ἴδιος θὰ σᾶς προσφέρω πρὸς εὐλογίας, ποὺ ὑπόσχεται εἰς τοὺς ἀγαθούς. Σᾶς
ταῦτα, ὅτι ἐποιήσατε τὸ ρῆμα ἀμοιβήν σας ἀγαθά, διότι ἐδείξατε τέτοιαν καλὴν διαβεβαιώνω δὲ καὶ ἐγὼ ὅτι θὰ ἀνταμείψω τὴν καλὴν
τοῦτο· διαγωγὴν ἀπέναντι τοῦ Σαούλ. πρᾶξιν σας, διότι ἦτο πολὺ σπουδαῖον αὐτὸ ποὺ ἐκάνατε.
2,7 καὶ νῦν κραταιούσθωσαν αἱ 7 Καὶ τώρα λάβετε θάρρος, ἀναδειχθῆτε γενναῖοι, 7 Εὔχομαι νὰ εἶναι δυνατὰ τὰ χέρια σας καὶ νὰ εἶσθε πάντα
χεῖρες ὑμῶν καὶ γίνεσθε εἰς υἱοὺς διότι ἂν ὁ κύριός σας ὁ Σαοὺλ ἀπέθανεν, ἡ φυλὴ ἄνθρωποι γενναῖοι, διότι πέθανε μὲν ὁ Σαούλ, ὁ κύριός σας,
δυνατούς, ὅτι τέθνηκεν ὁ κύριος ὅμως τοῦ Ἰούδα ἔχει χρίσει ἐμὲ βασιλέα της. Ἐγὼ ἀλλ’ ἤδη ἔχρισεν ἐμὲ ἡ φυλὴ Ἰούδα βασιλέα της. Θὰ εἶμαι
ὑμῶν Σαούλ, καί γε ἐμὲ κέχρικεν θὰ σᾶς ἔχω ὑπὸ τὴν προστασίαν μου>. λοιπὸν ὁ προστάτης σας.
ὁ οἶκος Ἰούδα ἐφ' ἑαυτὸν εἰς
βασιλέα.
2,8 Καὶ ὁ Ἀβεννὴρ υἱὸς Νὴρ 8 Ὁ Ἀβεννὴρ ὅμως, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, ὁ 8 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Ἀβεννήρ, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, ποὺ ἦτο
ἀρχιστράτηγος τοῦ Σαοὺλ ἔλαβε ἀρχιστράτηγος τοῦ Σαούλ, παρέλαβε τὸν ἀρχιστράτηγος τοῦ Σαούλ, ἐπῆρε τὸν υἱὸν τοῦ Σαούλ, τὸν
τὸν Ἰεβοσθὲ υἱὸν Σαοὺλ καὶ Ἰεβοσθέ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαούλ, καὶ τὸν μετέφερε Ἰεβοσθέ, ἀπὸ τὸ στρατόπεδον καὶ τὸν ἔφερεν ἐπάνω εἰς τὴν
ἀνεβίβασεν αὐτὸν ἐκ τῆς ἀπὸ τὸ στρατόπεδον, ὅπου εἶχε γίνει ἡ μάχῃ πόλιν Μαναέμ.
παρεμβολῆς εἰς Μαναὲμ Μαναέμ,
2,9 καὶ ἐβασίλευσεν αὐτὸν ἐπὶ 9 καὶ τὸν ἀνεκήρυξε βασιλέα εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας 9 Καὶ τὸν ἐγκατέστησε βασιλέα εἰς τὰς περιοχὰς Γαλαάδ,
τὴν Γαλααδῖτιν καὶ ἐπὶ τὸν τῆς χώρας Γαλαάδ, Θασιρί, Ἰεζράελ, Ἐφραίμ, Θασιρὶ καὶ Ἰεζράελ καὶ εἰς τὰς χώρας τῶν φυλῶν Ἐφραὶμ
Θασιρὶ καὶ ἐπὶ τὴν Ἰεζράελ καὶ Βενιαμὶν καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἄλλους Ἰσραηλίτας. καὶ Βενιαμὶν καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἄλλους Ἰσραηλίτας.
ἐπὶ τὸν Ἐφραὶμ καὶ ἐπὶ τὸν
8/158
Βενιαμὶν καὶ ἐπὶ πάντα Ἰσραήλ.

10 Τεσσαράκοντα ἐτῶν Ἰεβοσθὲ 10 Ὁ Ἰεβοσθέ, ὁ υἱὸς αὐτὸς τοῦ Σαούλ, ἦτο 10 Ὅταν ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ ὁ Ἰεβοσθέ, ὁ υἱὸς
υἱὸς Σαούλ, ὅτε ἐβασίλευσεν ἐπὶ τεσσαράκοντα ἐτῶν, ὅταν ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς τοῦ Σαούλ, ἦτο σαράντα ἐτῶν. Ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ δύο ἔτη
Ἰσραήλ, καὶ δύο ἔτη ἐβασίλευσε, ἐπὶ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Δύο μόνον ἔτη εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας, πλὴν τῆς φυλῆς Ἰούδα, ποὺ εἶχεν
πλὴν τοῦ οἴκου Ἰούδα, οἳ ἦσαν ἐβασίλευσεν εἰς τὰς ἄλλας περιοχάς, πλὴν τῆς ἀνακηρύξει βασιλέα της τὸν Δαβίδ.
ὀπίσω Δαυίδ· φυλῆς τοῦ Ἰούδα, ἡ ὁποία εἶχεν ὡς βασιλέα της
τὸν Δαυίδ.
2,11 καὶ ἐγένοντο αἱ ἡμέραι, ἃς 11 Τὸ χρονικὸν διάστημα, κατὰ τὸ ὁποῖον ὁ Δαυίδ 11 Ὁ δὲ Δαβὶδ ἐβασίλευσεν εἰς τὴν Χεβρὼν ὡς βασιλεὺς τῶν
Δαυὶδ ἐβασίλευσεν ἐν Χεβρὼν ἐπὶ εἶχεν ἐγκατασταθῇ ὡς βασιλεὺς εἰς Χεβρὼν ἐπὶ Ἰουδαίων ἐπὶ ἑπτὰ χρόνια καὶ ἕξι μήνας.
τὸν οἶκον Ἰούδα, ἑπτὰ ἔτη καὶ τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα, ἦτο ἑπτὰ ἔτη καὶ ἓξ μῆνες.
μῆνας ἕξ.
2,12 Καὶ ἐξῆλθεν Ἀβεννὴρ υἱὸς 12 Τότε ὁ Ἀβεννήρ, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, καὶ οἱ ἄνδρες 12 Καὶ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὴν Μαναὲμ ὁ Ἀβεννήρ, ὁ υἱὸς τοῦ
Νὴρ καὶ οἱ παῖδες Ἰεβοσθὲ υἱοῦ τοῦ Ἰεβοσθέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαούλ, ἐξεστράτευσαν Νήρ, καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰεβοσθέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαούλ, καὶ
Σαοὺλ ἐκ Μαναὲμ εἰς Γαβαών· κατὰ τοῦ Δαυὶδ ἀπὸ τὴν Μαναὲμ καὶ ἤρχοντο ἦλθαν εἰς τὴν πόλιν Γαβαών.
πρὸς τὴν Γαβαών.
2,13 καὶ Ἰωὰβ υἱὸς Σαρουΐας καὶ 13 Ἐκ μέρους δὲ τοῦ Δαυὶδ ἐξεστράτευσαν 13 Ὁ δὲ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς ἀδελφῆς τοῦ Δαβὶδ Σαρουΐας, καὶ οἱ
οἱ παῖδες Δαυὶδ ἐξήλθοσαν ἐκ ἐναντίον αὐτῶν ὁ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας, καὶ ἄνδρες τοῦ Δαβὶδ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὴν Χεβρὼν καὶ ἦλθαν καὶ
Χεβρὼν καὶ συναντῶσιν αὐτοῖς οἱ ἄνδρες τοῦ Δαυὶδ ἀπὸ τὴν Χεβρών. συνάντησαν τοὺς ἄλλους εἰς μίαν πηγήν, πλησίον τῆς
ἐπὶ τὴν κρήνην τὴν Γαβαὼν ἐπὶ Συνηντήθησαν μὲ τοὺς στρατιώτας τοῦ Ἀβεννὴρ Γαβαών, εἰς τὸν ἴδιον τόπον συγχρόνως. Καὶ
τὸ αὐτό, καὶ ἐκάθισαν οὗτοι ἐπὶ εἰς τὴν κρήνην, πλησίον τῆς Γαβαών, καὶ ἐστρατοπέδευσαν οἱ μὲν ἀπὸ τὴν μίαν πλευρὰν τῆς πηγῆς
τὴν κρήνην ἐντεῦθεν, καὶ οὗτοι ἐστρατοπέδευσαν οἱ μὲν ἀπὸ τὴν μίαν πλευρὰν καὶ οἱ δὲ ἀπὸ τὴν ἄλλην πλευράν της.
ἐπὶ τὴν κρήνην ἐντεῦθεν. τῆς πηγῆς, οἱ δὲ ἀπὸ τὴν ἄλλην.
2,14 Καὶ εἶπεν Ἀβεννὴρ πρὸς 14 Ὁ Ἀβεννὴρ εἶπε πρὸς τὸν Ἰωάβ· <ἂς σηκωθοῦν 14 Καὶ ἐπρότεινε ὁ Ἀβεννὴρ πρὸς τὸν Ἰωάβ: <Ἂς σηκωθοῦν
Ἰωάβ· ἀναστήτωσαν δή τὰ μερικοὶ νέοι καὶ ἂς μονομαχήσουν ἐνώπιον ἐδῶ τώρα μερικοὶ νέοι καὶ ἂς ἀγωνισθοῦν, ἂς
παιδάρια καὶ παιξάτωσαν ἡμῶν>. Ὁ Ἰωὰβ εἶπεν· <ἂς ἐτοιμασθοῦν, διὰ νὰ μονομαχήσουν ἐμπρός μας>.<Συμφωνῶ, ἂς σηκωθοῦν>,
ἐνώπιον ἡμῶν· καὶ εἶπεν Ἰωάβ· ἀγωνισθοῦν>. ἀπήντησεν ὁ Ἰωάβ.
ἀναστήτωσαν.
9/158
2,15 Καὶ ἀνέστησαν καὶ 15 Ἐσηκώθησαν καὶ προσῆλθον διὰ τὸν ἀγῶνα 15 Ἐσηκώθηκαν πράγματι καὶ παρουσιάσθηκαν δώδεκα τὸν

παρῆλθον ἐν ἀριθμῷ τῶν παίδων δώδεκα Βενιαμῖται ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Ἰεβοσθὲ ἀριθμὸν νεαροὶ τῆς φυλῆς Βενιαμὶν ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ
Βενιαμὶν δώδεκα τῶν Ἰεβοσθὲ καὶ δώδεκα ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Δαυίδ. Ἰεβοσθέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαούλ, καὶ δώδεκα ἀπὸ τοὺς νεαροὺς
υἱοῦ Σαοὺλ καὶ δώδεκα ἐκ τῶν τοῦ Δαβίδ.
παίδων Δαυίδ.
2,16 Καὶ ἐκράτησαν ἕκαστος τῇ 16 Ὁ καθένας ἀπὸ αὐτοὺς ἥρπασε μὲ τὸ ἕνα χέρι 16 Καὶ ἔπιασε καθένας μὲ τὸ χέρι του τὸ κεφάλι αύτοῦ ποὺ
χειρὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ πλησίον του τὸν ἐχθρὸν ἀπὸ τὴν κεφαλήν, καῚ μὲ τὸ ἄλλο ἦτο κοντά του καὶ ἐβύθισε συγχρόνως μὲ τὸ ἄλλο χέρι του
αὐτοῦ, καὶ μάχαιρα αὐτοῦ εἰς χέρι ἐβύθισε τὴν μάχαιραν εἰς τὴν πλευρὰν τὸ μαχαίρι εἰς τὴν πλευράν του, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πέσουν
πλευρὰν τοῦ πλησίον αὐτοῦ, καὶ αὐτοῦ, τὸν ὁποῖον ἐκρατοῦσε. ῎Επεσαν δὲ ὅλοι ἐπὶ νεκροὶ ὅλοι ἐπὶ τόπου. Δι' αὐτὸ ὠνομάσθη ἀπὸ τότε ὁ τόπος
πίπτουσι κατὰ τὸ αὐτό· καὶ τὸ αὐτό. Ὠνομάσθη δὲ τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκεῖνος, ποὺ εἶναι κοντὰ εἰς τὴν Γαβαών, <Μέρος τῶν
ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου <Μέρος τῶν ἐπιβούλων>. Ἡ τοποθεσία δολοφόνων>.
ἐκείνου Μερὶς τῶν ἐπιβούλων, ἥ κεῖται πλησίον τῆς Γαβαών.
ἐστιν ἐν Γαβαών.
2,17 Καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμος 17 Συνήφθη κατόπιν, κατὰ τὴν ἰδίαν ἐκείνην 17 Μετὰ τὸ γεγονὸς αὐτὰ ἄρχισε πολὺ σκληρὸς πόλεμος
σκληρὸς ὥστε λίαν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἡμέραν, σκληρὸς πόλεμος. Κατὰ τὴν μάχην κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην μεταξὺ τῶν δύο στρατευμάτων.
ἐκείνῃ, καὶ ἔπταισεν Ἀβεννὴρ καὶ αὐτὴν ἐνικήθησαν ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Δαυὶδ ὁ Κατὰ τὸν πόλεμον αὐτὸν ἐνικήθησαν ὁ Ἀβεννὴρ καί οἰ
ἄνδρες Ἰσραὴλ ἐνώπιον παίδων Ἀβεννὴρ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ Ἰσραηλῖται. στρατιῶται τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἔφυγαν πανικόβλητοι ἐμπρὸς
Δαυὶδ ἀπὸ τοὺς στρατιώτας τοῦ Δαβίδ.
2,18 καὶ ἐγένοντο ἐκεῖ τρεῖς υἱοὶ 18 Εἰς τὴν μάχην αὐτὴν ἔλαβον μέρος καὶ οἱ τρεῖς 18 Εἰς τὴν μάχην ἐπῆραν μέρος καὶ οἱ τρεῖς υἱοὶ τῆς
Σαρουΐας, Ἰωὰβ καὶ Ἀβεσσὰ καὶ υἱοὶ τῆς Σαρουΐας, ὁ Ἰωάβ, ὁ Ἀβεσὰ καὶ ὁ Ἀσαήλ. Σαρουΐας, ὁ Ἰωάβ, ὁ Ἀβεσσὰ καὶ ὁ Ἀσαήλ. Ὁ Ἀσαὴλ εἶχεν
Ἀσαήλ, καὶ Ἀσαήλ κοῦφος τοῖς Ὁ Ἀσαὴλ ἦτο ἐλαφρὸς καὶ ταχὺς εἰς τοὺς πόδας, ἐλαφρὰ πόδια καὶ ἔτρεχεν ὅπως τὸ ζαρκάδι εἰς τοὺς ἀγρούς.
πόσιν αὐτοῦ ὡσεὶ μία δορκὰς ἐν ὡσὰν ἕνα ζαρκάδι εἰς τοὺς ἀγρούς.
ἀγρῷ.
2,19 Καὶ κατεδίωξεν Ἀσαὴλ 19 Ὁ Ἀσαὴλ ἐκυνήγησε τὸν φεύγοντα Ἀβεννὴρ 19 Καὶ ἔτρεξεν ὁ Ἀσαὴλ πίσω ἀπὸ τὸν Ἀβεννὴρ καὶ τὸν
ὀπίσω Ἀβεννὴρ καὶ οὐκ ἐξέκλινε καὶ δὲν ἐξέκλινεν οὔτε εἰς τὰ δεξιὰ οὔτε εἰς τὰ κατεδίωξε, χωρὶς νὰ ἀλλάξῃ πορείαν δεξιὰ ἢ ἀριστερά.
τοῦ πορεύεσθαι εἰς δεξιὰ οὐδὲ εἰς ἀριστερά, ἀλλὰ εἶχε τεθῆ εἰς καταδίωξιν τοῦ Ἔτρεχε σταθερὰ πίσω ἀπὸ τὸν Ἀβεννήρ.
10/158
ἀριστερὰ κατόπισθεν Ἀβεννήρ. Ἀβεννήρ.
2,20 Καὶ ἐπέβλεψεν Ἀβεννὴρ εἰς 20 Ὅταν ὁ Ἀσαὴλ ἐπλησίασε τὸν Ἀβεννήρ, αὐτὸς 20 Ἔστρεψε δὲ τὸ βλέμμα πίσω του ὁ Ἀβεννὴρ καὶ ἐρώτησε:

τὰ ὀπίσω αὐτοῦ καὶ εἶπεν· εἰ σὺ εἶ ἐγύρισε πίσω καὶ τοῦ εἶπε· <σὺ εἷσαι ὁ Ἀσαὴλ ὁ <Εἶσαι ἄραγε σὺ ὁ ἴδιος ὁ Ἀσαήλ;> <Ἐγὼ εἶμαι>, ἀπεκρίθη
αὐτὸς Ἀσαήλ; Καὶ εἶπεν· ἐγώ εἰμι. ἴδιος;> Ἐκεῖνος ἀπήντησε· <ναί, ἐγὼ εἶμαι>. ἐκεῖνος.
2,21 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἀβεννήρ· 21 Τοῦ εἶπεν ὁ Ἀβεννήρ· <στρέψε δεξιὰ ἢ 21 Καὶ τοῦ εἶπε πάλιν ὁ Ἀβεννήρ: <Στρίψε δεξιὰ ἢ ἀριστερὰ
ἔκκλινον σὺ εἰς τὰ δεξιὰ ἢ εἰς τὰ ἀριστερά, διάλεξε ἕνα ὅποιον θέλεις ἀπὸ τοὺς καὶ πιάσε ἕνα ἀπὸ τοὺς νεαροὺς καὶ πάρε διὰ τὸν ἑαυτόν
ἀριστερὰ καὶ κάτασχε σεαυτῷ ἓν στρατιώτας, πάρε του τὴν πανοπλίαν ὡς δεῖγμα σου τὸν ὁπλισμόν του>. Ὁ Ἀσαὴλ ὅμως δὲν ἠθέλησε νὰ τὸν
τῶν παιδαρίων καὶ λαβὲ σεαυτῷ τῆς νίκης σου καὶ γύρισε πίσω>. Ἀλλὰ ὁ Ἀσαὴλ ἀκούσῃ καὶ νὰ ἀφήσῃ τὴν καταδίωξίν του.
τὴν πανοπλίαν αὐτοῦ· καὶ οὐκ δὲν ἠθέλησε νὰ ἐγκαταλείψῃ τὴν καταδίωξιν τοῦ
ἠθέλησεν Ἀσαὴλ ἐκκλῖναι ἐκ τῶν Ἀβεννήρ.
ὄπισθεν αὐτοῦ.
2,22 Καὶ προσέθετο ἔτι Ἀβεννὴρ 22 Ὁ Ἀβεννὴρ καὶ πάλιν ἐπανέλαβε τὰ ἴδια καὶ 22 Καὶ εἶπε διὰ δευτέραν φορὰν ὁ Ἀβεννὴρ πρὸς τὸν Ἀσαήλ:
λέγων τῷ Ἀσαήλ· ἀπόστηθι ἀπ' εἶπεν εἰς τὸν Ἀσαήλ· <φύγε ἀπὸ κοντά μου, διὰ <Φύγε ἀπὸ κοντά μου, διὰ νὰ μὴ σὲ χτυπήσω καὶ σὲ ρίξω
ἐμοῦ, ἵνα μὴ πατάξω σε εἰς τὴν νὰ μὴ σὲ ρίψω νεκρὸν κάτω εἰς τὴν γῆν. Καὶ πῶς νεκρὸν κατὰ γῆς. Διότι πῶς θὰ σηκώσω κατόπιν τὸ
γῆν· καὶ πῶς ἀρῶ τὸ πρόσωπόν τότε θὰ σηκώσω τὸ πρόσωπόν μου νὰ ἀντικρύσω πρόσωπόν μου νὰ ἰδῶ τὸν Ἰωάβ;
μου πρὸς Ἰωάβ; τὸν Ἰωάβ;
2,23 Καὶ ποῦ ἐστι ταῦτα; 23 Ποῦ καὶ πῶς θὰ εὕρω δικαιολογίας; Γύρισε 23 Ποὺ θὰ εὕρω δικαιολογίας; Γύρισε πίσω εἰς τὸν ἀδελφόν
Ἐπίστρεφε πρὸς Ἰωὰβ τὸν λοιπὸν πρὸς τὸν Ἰωὰβ τὸν ἀδελφόν σου>. Ἐκεῖνος σου, τὸν Ἰωάβ>. Ἐκεῖνος ὅμως δὲν ἤθελε να ἀπομακρυνθῇ.
ἀδελφόν σου. Καὶ οὐκ ἐβούλετό δὲν ἤθελε νὰ ἀπομακρυνθῇ. Ὁ Ἀβεννὴρ ἐπετέθη Κατόπιν τούτου τὸν ἐκτύπησεν ὁ Ἀβεννὴρ μὲ τὸ πίσω μέρος
του ἀποστῆναι. Καὶ τύπτει αὐτὸν καὶ ἐκτύπησε τόν Ἀσαὴλ εἰς τὰ νεφρὰ μὲ τὸ πίσω τοῦ δόρατος εἰς τὰ νεφρὰ καὶ ἐβγῆκε τὸ δόρυ ἀπὸ τὸ ἄλλο
Ἀβεννὴρ ἐν τῷ ὀπίσω τοῦ μέρος τοῦ δόρατός του, ὥστε τὸ δόρυ διεπέρασε μέρος τοῦ σώματός του. Καὶ ἔπεσεν ἐκεῖ νεκρός, ἐμπρὸς εἰς
δόρατος ἐπὶ τὴν ψόαν, καὶ αὐτὸν καὶ ἐξῆλθεν ἀπὸ τὸ πίσω μέρος τοῦ τὰ πόδια τοῦ Ἀβεννήρ. Καθένας δὲ ποὺ ἔφθανεν εἰς τὸ
διεξῆλθε τὸ δόρυ ἐκ τῶν ὀπίσω σώματός του. Ὁ Ἀσαήλ, κτυπηθείς, ἔπεσε κατὰ σημεῖον, ὅπου ἐκτυπήθη καὶ ἐφονεύθη ὁ Ἀσαήλ, ἐστέκετο
αὐτοῦ, καὶ πίπτει ἐκεῖ καὶ γῆς καὶ ἀπέθανεν εἰς τὴν θέσιν ἐκείνην. Οἱ ἄλλοι καὶ δὲν ἐπροχωροῦσε.
ἀποθνήσκει ὑποκάτω αὐτοῦ. Καὶ ἄνδρες τοῦ Ἰούδα ὑπὸ τὴν ἀρχηγίαν τοῦ Ἰωάβ,
ἐγένετο πᾶς ὁ ἐρχόμενος ἕως τοῦ ποὺ ἤρχοντο κατόπιν, ἔφθασαν εἰς τὸ μέρος
τόπου, οὖ ἔπεσεν ἐκεῖ Ἀσαὴλ καὶ ἐκεῖνο, ὅπου ἔπεσε καὶ ἀπέθανεν Ὁ Ἀσαήλ, καὶ
11/158
ἀπέθανε, καὶ ὑφίστατο. ἐσταμάτησαν.
2,24 Καὶ κατεδίωξεν Ἰωὰβ καὶ 24 Ὁ Ἰωάβ ὅμως καὶ ὁ Ἀβεσὰ κατεδίωξαν τὸν 24 Ὁ Ἰωἀβ καὶ ὁ Ἀβεσσὰ ὅμως ἐσυνέχισαν τὴν καταδίωξην

Ἀβεσσὰ ὀπίσω Ἀβεννήρ· καὶ ὁ Ἀβεννήρ. Ὁ ἥλιος ἐπλησίαζε νὰ δύσῃ καὶ αὐτοὶ πίσω ἀπὸ τὸν Ἀβεννήρ. Καὶ κατὰ τὸ ἡλιοβασίλευμα
ἥλιος ἔδυνε, καὶ αὐτοὶ εἰσῆλθον ἔφθασαν ἕως εἰς τὸν λόφον Ἀμμάν, ὁ ὁποῖος ἔφθασαν εἰς τὸ βουνὸ Ἀμμάν, ποὺ εὑρίσκεται ἀπέναντι ἀπὸ
ἕως τοῦ βουνοῦ Ἀμμάν, ὃ ἐστιν εὑρίσκεται ἀπέναντι τῆς Γαί, εἰς τὴν ἔρημον τῆς τὴν Γαί, εἰς τὸν δρόμον τῆς ἐρήμου τῆς Γαβαών.
ἐπὶ προσώπου Γαί, ὁδὸν ἔρημον Γαβαών.
Γαβαών.
2,25 Καὶ συναθροίζονται οἱ υἱοὶ 25 Ἐκεῖ συνηθροίσθησαν οἱ τῆς φυλῆς Βενιαμίν, 25 Ἐμαζεύθηκαν δὲ οἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ποὺ
Βενιαμὶν οἱ ὀπίσω Ἀβεννὴρ καὶ οἱ ἀκολουθοῦντες τὸν Ἀβεννήρ, καὶ ἀπήρτισαν εἶχαν ἀκολουθήσει τὸν Ἀβεννήρ, καὶ ἀπετέλεσαν ἕνα σῶμα
ἐγενήθησαν εἰς συνάντησιν μίαν ἕνα σῶμα, τὸ ὁποῖον καὶ ἐστρατοπέδευσεν εἰς τὴν καὶ ἐστάθηκαν εἰς τὴν κορυφὴν κάποιου βουνοῦ.
καὶ ἔστησαν ἐπὶ κεφαλὴν βουνοῦ κορυφὴν τοῦ βουνοῦ.
ἑνός.
2,26 Καὶ ἐκάλεσεν Ἀβεννὴρ Ἰωὰβ 26 Ἀπὸ ἐκεῖ ἐφώναξεν ὁ Ἀβεννὴρ εἰς τὸν Ἰωὰβ 26 Καὶ ἐφώναξεν ὁ Ἀβεννὴρ πρὸς τὸν Ἰωὰβ καὶ εἶπε:
καὶ εἶπε· μὴ εἰς νῖκος καὶ εἶπε· <θὰ ἀλληλοφαγωθῶμεν, λοιπὸν, καὶ θὰ <Θέλεις νὰ καταφάγῃ ὅλους μας τὸ μαχαίρι; Ἢ μήπως δὲν
καταφάγεται ἡ ρομφαία; Ἢ οὐκ πέσωμεν ἀπὸ τὰς ἀδελφικὰς ρομφαίας; Δὲν ξέρεις πόσον πικρὰ θὰ εἶναι ἡ κατάληξις αὐτῆς τῆς μάχης;
οἶδας ὅτι πικρὰ ἔσται ἕως τὰ γνωρίζεις, πόσον πικρὰ εἶναι τὰ ἀποτελέσματα Ἕως πότε λοιπὸν θὰ ἐπιμένῃς καὶ δὲν θὰ θέλῃς νὰ
ἔσχατα; Καὶ ἕως πότε οὐ μὴ εἴπῃς τοῦ ἀλληλοφαγώματος; Ἕως πότε δὲν θὰ εἴπῃς διατάξῃς τὸν στρατόν σου νὰ παύσῃ νὰ καταδιώκῃ τοὺς
τῷ λαῷ ἀποστρέφειν ἀπὸ εἰς τὸν λαόν σου, νὰ ἐπιστρέψῃ εἰς τὰ ὀπίσω καὶ ἀδελφούς μας;>
ὄπισθεν τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν; νὰ ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς μας;>
2,27 Καὶ εἶπεν Ἰωάβ· ζῇ Κύριος ὅτι 27 Εἶπε τότε ὁ Ἰωάβ· <ζῇ Κύριος. Ἐὰν δὲν εἶχες 27 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Ἰωάβ: <Ὁρκίζομαι εἰς τὸν Κύριον, ποὺ ζῇ
εἰ μὴ ἐλάλησας, διότι τότε ἐκ ὁμιλήσει ἔτσι, μέχρι τῆς πρωΐας ὁ στρατός μου θὰ καὶ τὰ παρακολουθεῖ ὅλα. Ἐὰν δὲν μιλοῦσες σὺ καὶ δὲν
πρωϊόθεν ἀνέβη ἂν ὁ λαὸς κυνηγοῦσε ὁ καθένας τὸν ἀδελφόν του>. ἐπρότεινες τὴν μονομαχίαν τῶν νεαρῶν, οἱ στρατιῶται θὰ
ἕκαστος κατόπισθεν τοῦ ἀδελφοῦ εἶχαν παύσει ἀπὸ ἐκείνην τὴν ὥραν, ἀπὸ τὸ πρωΐ, νὰ
αὐτοῦ. καταδιώκουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ποὺ εἶναι ἀδελφός του.
Διότι ἀπὸ τότε ἐπετέθη ὁ ἕνας ἐναντίον τοῦ ἄλλου>.
2,28 Καὶ ἐσάλπισεν Ἰωὰβ τῇ 28 Ὁ Ἰωὰβ ἐσάλπισε μὲ τὴν σάλπιγγα καὶ 28 Μετὰ ταῦτα ἐσάλπισεν ὁ Ἰωάβ μὲ τὴν σάλπιγγα καὶ
σάλπιγγι, καὶ ἀπέστησαν πᾶς ὁ ἀνήγγειλε τὴν παῦσιν τοῦ πολέμου. Ἔτσι ὅλος ὁ ἔδωσε σῆμα παύσεως τοῦ πολέμου. Καὶ ἀμέσως ἐστάθη
12/158
λαὸς καὶ οὐ κατεδίωξαν ὀπίσω στρατὸς τοῦ Ἰωὰβ ἔπαυσε νὰ καταδιώκῃ τοὺς ὅλος ὁ στρατὸς καὶ ἔπαυσαν τὴν καταδίωξιν τῶν
τοῦ Ἰσραὴλ καὶ οὐ προσέθεντο ἔτι Ἰσραηλίτας καὶ ἐσταμάτησεν ὁ πόλεμος. στρατιωτῶν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ δὲν ἐσυνέχισαν πλέον τὸν

τοῦ πολεμεῖν. πόλεμον.
2,29 Καὶ Ἀβεννὴρ καὶ οἱ ἄνδρες 29 Ὁ Ἀβεννὴρ καὶ οἱ ἄνδρες του ἔφυγαν πρὸς 29 Καὶ ἀνεχώρησεν ὁ Ἀβεννὴρ καί οἰ ἄνδρες του καὶ
αὐτοῦ ἀπῆλθον εἰς δυσμὰς ὅλην δυσμὰς καθ' ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην, διέβησαν κατευθύνθηκαν ἀρχικῶς πρὸς δυσμὰς καὶ ἐβάδισαν ὅλην
τὴν νύκτα ἐκείνην καὶ διέβαιναν τὸν Ἰορδάνην καὶ ἐπροχώρησαν καὶ ἦλθαν εἰς τὴν νύκτα. Ἐστράφησαν δὲ ἒν συνεχείᾳ πρὸς τὸν Ἰορδάνην
τὸν Ἰορδάνην καὶ ἐπορεύθησαν τοποθεσίαν πέραν τοῦ Ἰορδάνου ὀνομαζομένην καί, ἀφοῦ ἐπέρασαν τὸν ποταμόν, διέτρεξαν ὅλην τὴν
ὅλην τὴν παρατείνουσαν καὶ <Παρεμβολαί>· κοιλάδα ἕως τὴν λίμνην Γεννησαρὲτ καὶ ἦλθαν εἰς τὸ
ἔρχονται εἰς τὴν παρεμβολήν. στρατόπεδόν των, εἰς τὴν Μαναέμ.
2,30 Καὶ Ἰωὰβ ἀνέστρεψεν 30 Καὶ ὁ Ἰωὰβ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν καταδίωξιν 30 Ὁ δὲ ἸωᾺβ ἐσταμΆτησε τὴν καταδίωξιν τοῦ Ἀβεννὴρ καὶ
ὄπισθεν ἀπὸ τοῦ Ἀβεννὴρ καὶ τοῦ Ἀβεννήρ, συνήθροισεν ὅλον τὸν στρατόν του, συνεκέντρωσε κατὰ τὴν ἐπιστροφὴν τὸν στρατόν του καὶ
συνήθροισε πάντα τὸν λαόν, καὶ ἔκαμεν ἀρίθμησιν καὶ εὑρέθη ὅτι λείπουν ἀπὸ ἔκανε καταμέτρησιν. Καὶ διεπίστωσεν ὅτι ἔλειπαν
ἐπεσκέπησαν τῶν παίδων Δαυὶδ τοὺς στρατιώτας τοῦ Δαυὶδ δέκα ἐννέα ἄνδρες δεκαεννέα στρατιῶται ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Δαβὶδ καὶ ὁ
ἐννεακαίδεκα ἄνδρες καὶ Ἀσαήλ. καὶ ὁ Ἀσαήλ. ἀδελφός του, ὁ Ἀσαήλ.
2,31 Καὶ οἱ παῖδες Δαυὶδ 31 Οἱ στρατιῶται ὅμως τοῦ Δαυὶδ ἐκτύπησαν καὶ 31 Οἱ δὲ στρατιῶται τοῦ Δαβὶδ ἐφόνευσαν ἀπὸ τὸν στρατὸν
ἐπάταξαν τῶν υἱῶν Βενιαμὶν τῶν ἐφόνευσαν ἀπὸ τοὺς τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ἀπὸ τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ποὺ εἶχε μαζί του ὁ Ἀβεννήρ,
ἀνδρῶν Ἀβεννὴρ τριακοσίους τοὺς ἄνδρας αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι ἦσαν ὑπὸ τὰς τριακοσίους ἑξῆντα ἄνδρας.
ἑξήκοντα ἄνδρας παρ' αὐτοῦ. διαταγὰς τοῦ Ἀβεννήρ, τριακοσίους ἑξῆντα. 32 Ἐπῆραν δὲ οἱ Ἰουδαῖοι τὸ πτῶμα τοῦ Ἀσαὴλ καὶ τὸ
ἔθαψαν εἰς τὸν
2,32 Καὶ αἴρουσι τὸν Ἀσαήλ καὶ 32 Ἐσήκωσαν τὸν νεκρὸν τοῦ Ἀσαὴλ καὶ ἔθαψαν 32 Ἐπῆραν δὲ οἱ Ἰουδαῖοι τὸ πτῶμα τοῦ Ἀσαὴλ καὶ τὸ
θάπτουσιν αὐτὸν ἐν τῷ τάφῳ τοῦ αὐτὸν εἰς τὸν τάφον τοῦ πατρός του, εἰς τὴν ἔθαψαν εἰς τὸν τάφον τοῦ πατέρα του, εἰς τὴν Βηθλεέμ. Καὶ
πατρὸς αὐτοῦ ἐν Βηθλεέμ. Καὶ Βηθλεέμ. Ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ ἐβάδισαν ἐβάδισαν ὅλην τὴν νύκτα ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄνδρες, ποὺ ἦσαν
ἐπορεύθη Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ ὅλην τὴν νύκτα καὶ κατὰ τὰ ἐξημερώματα μαζί του, καὶ τοὺς εὑρῆκε ἡ αὐγὴ εἰς τὴν Χεβρών.
μετ' αὐτοῦ ὅλην τὴν νύκτα, καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν Χεβρών.
διέφαυσεν αὐτοῖς ἐν Χεβρών.
13/158

3,1 Καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμος ἐπὶ Επὶ πολὺν χρόνον ἐγίνετο πόλεμος μεταξώ των Ο δὲ πόλεμος μεταξὺ τῆς οἰκογενείας καὶ τῶν ἀνθρώπων
πολὺ ἀνὰ μέσον τοῦ οἴκου Σαοὺλ τῆς οἰκογενείας τοῦ Σαοὺλ καὶ τῶν ἀνθρώπων τοῦ τοῦ Σαοὺλ καὶ τῆς οἰκογενείας καὶ τῶν ἀνθρώπων τοῦ
καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ οἴκου Δαυίδ· Δαυίδ. Κατὰ τὸν πόλεμον αὐτὸν οἱ ἄνθρωποι τοῦ Δαβὶδ ἐσυνεχίσθη ἐπὶ πολὺ χρονικὸν διάστημα. Κατὰ τὸ
καὶ ὁ οἶκος Δαυὶδ ἐπορεύετο καὶ Δαυὶδ προώδευαν συνεχῶς καὶ ἐνισχύοντο, ἐνῶ διάστημα αὐτὸ ἡ μὲν βασιλεία τοῦ Δαβὶδ ἐπροώδευε καὶ
ἐκραταιοῦτο, καὶ ὁ οἶκος Σαοὺλ ἀντιθέτως οἱ ἀπόγονοι τοῦ Σαοὺλ ἐξασθενοῦσαν ἰσχυροποιεῖτο περισσότερον, ἡ δὲ βασιλεία τοῦ οἴκου
ἐπορεύετο καὶ ἠσθένει. ὀλίγον κατ' ὀλίγον. Σαοὺλ ἐξασθενοῦσε καὶ ἐμειώνετο.
3,2 Καὶ ἐτέχθησαν τῷ Δαυὶδ υἱοὶ 2 Ὁ Δαυὶδ ἀπέκτησεν εἰς τὴν Χεβρὼν τοὺς ἐξῆς 2 Ἀπέκτησε δὲ ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν Χεβρὼν τοὺς ἑξῆς υἱούς:
ἐν Χεβρών, καὶ ἦν ὁ πρωτοτόκος υἱούς· Πρωτότοκος αὐτοῦ ἦτο ὁ Ἀμνών, ὁ ὁποῖος Πρῶτος ἐγεννήθη ὁ Ἀμνὼν ἀπὸ τὴν σύζυγόν του Ἀχινόομ,
αὐτοῦ Ἀμνὼν τῆς Ἀχινόομ τῆς ἐγεννήθη ἀπὸ τὴν Ἀχινόομ, τὴν Ἰεζραηλίτιδα. ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Ἰεζράελ.
Ἰεζραηλίτιδος,
3,3 καὶ ὁ δεύτερος αὐτοῦ Δαλουΐα 3 Δεύτερος αὐτοῦ υἱὸς ἦτο ὁ Δαλουΐα, ὁ γεννηθεὶς 3 Δεύτερος υἱός του ἦτο ὁ Δαλουΐα, ποὺ ἐγεννήθη ἀπὸ τὴν
τῆς Ἀβιγαίας τῆς Καρμηλίας, καὶ ἀπὸ τὴν Ἀβιγαίαν τὴν καταγομένην ἀπὸ τὴν Ἀβιγαίαν, ἡ ὁποία κατήγετο ἀπὸ τὸ Κάρμηλον. Τρίτος υἱός
ὁ τρίτος Ἀβεσσαλὼν υἱὸς Μααχὰ πόλιν Κάρμηλον. Τρίτος ἦτο ὁ Ἀβεσσαλώμ, ὁ υἱὸς του ἦτο ὁ Ἀβεσσαλώμ, ποὺ ἐγεννήθη ἀπὸ τὴν Μααχά, τὴν
θυγατρὸς Θολμὶ βασιλέως Γεσίρ, τῆς συζύγου τοῦ Μααχά, ἡ ὁποία ἦτο θυγάτηρ τοῦ θυγατέρα τοῦ Θολμί, ποὺ ἦτο βασιλεὺς τῆς Γεσὶρ,
Θολμὶ τοῦ Βασιλέως Γεσίρ. περιοχῆς τῆς Συρίας.
3,4 καὶ ὁ τέταρτος Ὀρνία υἱὸς 4 Τέταρτος υἱός του ἦτο ὁ Ὀρνία, ὁ ὁποῖος 4 Τέταρτος υἱός του ἦτο ὁ Ὀρνία, ποὺ ἐγεννήθη ἀπὸ τὴν
Φεγγίθ, καὶ ὁ πέμπτος Σαβατία ἐγεννήθη ἀπὸ τὴν Φεγγίθ. Πέμπτος υἱός του ἦτο ὁ Φεγγίθ, καὶ πέμπτος ὁ Σαβατία, ποὺ ἐγεννήθη ἀπὸ τὴν
τῆς Ἀβιτάλ, Σαβατία ἐκ τῆς Ἀβιτάλ. Ἀβιτάλ.
3,5 καὶ ὁ ἕκτος Ἰεθεραὰμ τῆς 5 Ἕκτος υἱός του ἦτο ὁ Ἰεθεραὰμ ἐκ τῆς Αἰγλὰ 5 Ἕκτος τέλος υἱός του ἦτο ὁ Ἰεθεραάμ, ποὺ ἐγεννήθη ἀπὸ
Αἰγλὰ γυναικὸς Δαυίδ· οὗτοι συζύγου τοῦ Δαυίδ. Αὐτοὶ ἐγεννήθησαν, ὅταν ὁ τὴν σύζυγον τοῦ Δαβὶδ Αἰγλά (ποὺ ἦτο πιθανὸν ἄλλο
ἐτέχθησαν τῷ Δαυὶδ ἐν Χεβρών. Δαυὶδ εὑρίσκετο εἰς τὴν Χεβρών. ὄνομα τῆς Μελχόλ). Καὶ τοὺς ἕξι αὐτοὺς υἱούς του τοὺς
ἀπέκτησεν ὁ Δαβὶδ τότε ποὺ διέμενεν εἰς τὴν Χεβρών.
3,6 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι τὸν 6 Κατὰ τὸν χρόνον κατὰ τὸν ὁποῖον ἐπικρατοῦσε ὁ 6 Κατὰ δὲ τὸ διάστημα τοῦ πολέμου καὶ τῆς διαμάχης
πόλεμον ἀνὰ μέσον τοῦ οἴκου πόλεμος μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων τοῦ Σαοὺλ καὶ μεταξὺ τῶν ὑπηκόων τοῦ Σαοὺλ καὶ τῶν ὑπηκόων τοῦ
Σαοὺλ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ οἴκου τῶν ἀνθρώπων τοῦ Δαυίδ, ὁ Ἀβεννὴρ ἦτο Δαβὶδ ἐξουσίαζεν ὅλους τοὺς ἀνθρώπους τοῦ Σαοὺλ ὁ
14/158
Δαυίδ, καὶ Ἀβεννὴρ ἦν κρατῶν κυρίαρχος εἰς τὸν οἶκον τοῦ Σαούλ. Ἀβεννήρ.
τοῦ οἴκου Σαούλ.

3,7 Καὶ τῷ Σαοὺλ παλλακὴ Ρεσφὰ 7 Εἰς τὸν Σαοὺλ ἀνῆκεν ἄλλοτε μία παλλακὴ 7 Μεταξὺ δὲ ἐκείνων, ποὺ εἶχαν ἀπομείνει ἀπὸ τὸν Σαούλ,
θυγάτηρ Ἰάλ· καὶ εἶπεν Ἰεβοσθὲ σύζυγος δευτέρας σειρᾶς, ὀνόματι Ρεσφὰ θυγάτηρ ἦτο καὶ μία παλλακή του, ποὺ ἐλέγετο Ρεσφὰ καὶ ἦτο κόρη
υἱὸς Σαοὺλ πρὸς Ἀβεννήρ· τί ὅτι τοῦ Ἰάλ. Ὁ Ἰεβοσθέ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαούλ, εἶπε πρὸς τοῦ Ἰάλ. Εἶπε λοιπὸν ὁ Ἰεβοσθέ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαούλ, πρὸς τὸν
εἰσῆλθες πρὸς τὴν παλλακὴν τοῦ τὸν Ἀβεννήρ· <διατὶ ἦλθες εἰς συνάφειαν μὲ τὴν Ἀβεννήρ: <Διατὶ συνῆψες συζυγικὴν σχέσιν μὲ τὴν
πατρός μου; παλλακὴν τοῦ πατρός μου;> παλλακὴν αὐτὴν τοῦ πατέρα μου;>
3,8 Καὶ ἐθυμώθη σφόδρα Ἀβεννὴρ 8 Ὁ Ἀβεννὴρ ἐθύμωσε πάρα πολὺ διὰ τὸν ἔλεγχον 8 Καὶ ἐθύμωσε πολὺ ὁ Ἀβεννὴρ ἐναντίον τοῦ Ἰεβοσθὲ διὰ
περὶ τοῦ λόγου τούτου τῷ αὐτὸν τοῦ Ἰεβοσθὲ καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· <μήπως τὸν ἔλεγχον αὐτὸν καὶ τοῦ εἶπε: <Μήπως μὲ θεωρεῖς σκυλὶ
Ἰεβοσθέ, καὶ εἶπεν Ἀβεννὴρ πρὸς ἐνόμισες, ὅτι ἐγὼ εἶμαι κεφάλι σκυλιοῦ καὶ μοῦ καὶ μοῦ ὁμιλεῖς ἔτσι; Ἐγὼ ἔδειξα συμπάθειαν, ὅπως ξέρεις,
αὐτόν· μὴ κεφαλὴ κυνὸς ἐγὼ εἰμι; ὁμιλεῖς κατ' αὐτὸν τὸν τρόπον; Γνωρίζεις ὅτι ἐγὼ ἕως τώρα πρὸς τὴν οἰκογένειαν τοῦ Σαούλ, τοῦ πατέρα
Ἐποίησα σήμερον ἔλεος μετὰ τοῦ ἐφάνηκα συγκαταβατικὸς καὶ καλὸς εἰς τὸν οἶκον σου, καὶ πρὸς τοὺς ἀδελφούς σου, τοὺς συγγενεῖς σου καὶ
οἴκου Σαοὺλ τοῦ πατρός σου καὶ τοῦ Σαούλ, τοῦ πατρός σου, εἰς τοὺς συγγενεῖς τοὺς φίλους σου καὶ δὲν σὲ ἐγκατέλειψα διὰ νὰ ὑπάγω καὶ
περὶ ἀδελφῶν καὶ περὶ γνωρίμων σου καὶ εἰς τοὺς γνωρίμους σου, καὶ δὲν νὰ ταχθῶ μὲ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ Δαβίδ, τοῦ ἐχθροῦ σου.
καὶ οὐκ ηὐτομόλησα εἰς τὸν οἶκον ηὐτομόλησα πρὸς τὸν οἶκον τοῦ Δαυίδ. Καὶ σὺ Καὶ ζητεῖς λοιπὸν λόγον ἀπὸ ἐμὲ σήμερα διὰ κάποιαν
Δαυίδ· καὶ ἐπιζητεῖς ἐπ' ἐμὲ σὺ τολμᾷς σήμερον νὰ μὲ κατηγορῇς διὰ παρανομίαν παρανομίαν μου εἰς βάρος μιᾶς γυναίκας;
ὑπὲρ ἀδικίας γυναικὸς σήμερον; εἰς βάρος κάποιας γυναικός;
3,9 Τάδε ποιήσαι ὁ Θεὸς τῷ 9 Ἂς μὲ τιμωρήσῃ ὁ Θεός μὲ πολλὰς τιμωρίας, ἄν 9 Νὰ μὲ τιμωρήσῃ μὲ πολλὰς τιμωρίας ὁ Κύριος καὶ νὰ
Ἀβεννὴρ καὶ τάδε προσθείη αὐτῷ, δὲν πράξω διὰ τὸν Δαυὶδ κατὰ τὴν σημερινὴν προσθέσῃ καὶ ἄλλας εἰς ἐμέ, τὸν Ἀβεννήρ, ἂν δὲν κάνω
ὅτι καθὼς ὤμοσε Κύριος τῷ ἡμέραν ὅ,τι ἐνόρκως ὑπεσχέθη πρὸς αὐτὸν ὁ Θεός. διὰ τὸν Δαβὶδ κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν αὐτό, ποὺ τοῦ
Δαυίδ, ὅτι οὕτως ποιήσω αὐτῷ ἐν ὑπεσχέθη μὲ ὅρκον ὁ Κύριος!
τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ.
3,10 Περιελεῖν τὴν βασιλείαν ἀπὸ 10 Ὁ Θεὸς ὑπεσχέθη, ὅτι θὰ ἀφαιρεθῇ ἡ βασιλεία 10 Νὰ μὲ τιμωρήσῃ δηλαδή, ἐὰν δὲν συμβάλω εἰς τὸ νὰ
τοῦ οἴκου Σαούλ, καὶ τοῦ ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ Σαοὺλ καὶ θὰ στερεωθῇ ὁ ἀφαρεθῇ ἡ βασιλικὴ ἐξουσία ἀπὸ τὸν οἶκον Σαοὺλ καὶ νὰ
ἀναστῆσαι τὸν θρόνον Δαυὶδ ἐπὶ βασιλικὸς θρόνος διὰ τὸν Δαυὶδ εἰς ὅλον τὸν ὑψωθῇ ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον καὶ νὰ
Ἰσραὴλ καὶ ἐπὶ τὸν Ἰούδαν ἀπὸ ἰσραηλιτικὸν λαὸν καὶ ἐπὶ τῆς φυλῆς Ἰούδα, ἀπὸ βασιλεύσῃ εἰς ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ τοὺς Ἰουδαίους
Δὰν ἕως Βηρσαβεέ. τὴν βορειοτέραν πόλιν τὴν Δὰν καὶ μέχρι τῆς ἀπὸ τὴν τελευταίαν πρὸς βορρᾶν πόλιν μας Δὰν ἕως τὴν
15/158
νοτιωτέρας πόλεως, τῆς Βηρσαβεέ>. νοτιωτέραν, τὴν Βηρσαβεέ!>
3,11 Καὶ οὐκ ἠδυνάσθη ἔτι 11 Ὁ Ἰεβοσθὲ δὲν ἠμπόρεσε καθόλου νὰ 11 Ἐμπρὸς εἰς τὴν ἀντίδρασιν αὐτὴν τοῦ Ἀβεννὴρ δὲν

Ἰεβοσθὲ ἀποκριθῆναι τῷ Ἀβεννὴρ ἀπαντήσῃ εἰς τὸν Ἀβεννήρ, διότι τὸν ἐφοβεῖτο. ἐτόλμησεν ὁ Ἰεβοσθὲ νὰ τοῦ ἀπαντήσῃ τίποτε καὶ δὲν
ρῆμα ἀπὸ τοῦ φοβεῖσθαι αὐτόν. ἔδωσε συνέχειαν εἰς τὴν ὑπόθεσιν, διότι τὸν ἐφοβεῖτο.
3,12 Καὶ ἀπέστειλεν Ἀβεννὴρ 12 Ὁ Ἀβεννὴρ ἔστειλεν ἀμέσως ἀγγελιοφόρους 12 Ὁ δὲ Ἀβεννὴρ ἀπέστειλεν ἀμέσως ἀγγελιαφόρους του
ἀγγέλους πρὸς Δαυὶδ εἰς Θαιλὰμ πρὸς τὸν Δαυίδ, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο τότε εἰς πρὸς τὸν Δαβίδ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν Θαιλάμ, καὶ τοῦ
οὖ ἦν, παραχρῆμα λέγων· διάθου Θαιλάμ, καὶ τοῦ εἶπε· <κάμε συμφωνίαν μαζῆ μου εἶπε: <Δέξου νὰ συμφώνησῃς μαζί μου καὶ σὲ βεβαιώνω
διαθήκην σου μετ' ἐμοῦ, καὶ ἰδοὺ ἡ καὶ ἰδού, θὰ ἐνεργήσω ἐγὼ ἔτσι, ὥστε νὰ στρέψω ὅτι θὰ διαθέσω ὑπὲρ σοῦ τὴν δύναμίν μου, διὰ νὰ στρέψω
χείρ μου μετὰ σοῦ ἐπιστρέψαι ὅλον τὸν ἰσρσηλιτικὸν λαόν μὲ τὸ μέρος σου>. μὲ τὸ μέρος σου ὅλον τὸν Ἰσραήλ>.
πρὸς σὲ πάντα τὸν οἶκον Ἰσραήλ.
3,13 Καὶ εἶπε Δαυίδ· καλῶς ἐγὼ 13 Ὁ Δαυὶδ ἀπήντησεν· <ἔχει καλῶς. Ἐγὼ κλείω μὲ 13 Καὶ ὁ Δαβὶδ ἀπεκρίθη: <Εἶμαι σύμφωνος. Δέχομαι νὰ
διαθήσομαι πρὸς σὲ διαθήκην, σὲ συμφωνίαν, ἀλλὰ ὑπὸ ἕνα ὅρον. Ἰδοὺ τί ζητῶ συνάψω μαζί σου συμμαχίαν, πλὴν ὅμως σοῦ θέτω τὸν
πλὴν λόγον ἕνα ἐγὼ αἰτοῦμαι ἀπὸ σένα· Δὲν θὰ παρουσιασθῇς ἐνώπιόν μου, ἐὰν ἑξῆς ὅρον: Θέλω νά μοῦ φέρῃς, τότε ποὺ θὰ ἔλθῃς νὰ μὲ
παρὰ σοῦ λέγων· οὐκ ὄψει τὸ δὲν μοῦ φέρῃς τὴν Μελχόλ, τὴν θυγατέρα τοῦ συναντῃσῃς, καὶ τὴν Μελχόλ, τὴν κόρην τοῦ Σαούλ. Εἰ δ’
πρόσωπόν μου, ἐὰν μὴ ἀγάγῃς Σαούλ, τὴν σύζυγόν μου, ὅταν θὰ ἔλθῃς νὰ μὲ ἄλλως, μὴ ἔλθῃς νὰ μὲ ἰδῇς>.
τὴν Μελχὸλ θυγατέρα Σαοὺλ συναντήσῃς>.
παραγινομένου σου ἰδεῖν τὸ
πρόσωπόν μου.
3,14 Καὶ ἐξαπέστειλε Δαυὶδ πρὸς 14 Ὁ Δαυὶδ ἔστειλεν ἀγγελιοφόρους καὶ πρὸς τὸν 14 Μετὰ ταῦτα ἀπέστειλεν ὁ Δαβὶδ ἀγγελιαφόρους του
Ἰεβοσθὲ υἱὸν Σαοὺλ ἀγγέλους Ἰεβοσθέ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαούλ, καὶ τοῦ εἶπε· <δός πρὸς τὸν Ἰεβοσθέ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαούλ, καὶ τοῦ εἶπε: <Δός
λέγων· ἀπόδος μοι τὴν γυναῖκά μου πίσω τὴν γυναῖκα μου τὴν Μελχόλ, τὴν μου πίσω τὴν γυναῖκα μου, τὴν Μελχόλ, ποὺ τὴν εἶχα
μου τὴν Μελχόλ, ἢν ἔλαβον ἐν ὁποίαν ἐγὼ ἐπῆρα ὡς σύζυγόν μου, ἀφοῦ ἔφερα ἀποκτήσει ἀφοῦ ἔφερα εἰς τὸν πατέρα της ἑκατὸν
ἑκατὸν ἀκροβυστίαις ἀλλοφύλων. εἰς τὸν πατέρα σου τὸν Σαοὺλ τὰς ἀκροβυστίας ἀκροβυστίας ἀλλοφύλων Φιλισταίων>.
ἑκατὸν ἀλλοφύλων>.
3,15 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰεβοσθὲ καὶ 15 Ὁ Ἰεβοσθὲ ἔστειλεν ἄνθρωπον καὶ ἐπῆρε τὴν 15 Κατόπιν τούτου ἔστειλεν ἀνθρώπους του ὁ Ἰεβοσθὲ καὶ
ἔλαβεν αὐτὴν παρὰ τοῦ ἀνδρὸς Μελχὸλ ἀπὸ τὸν ἄνδρα αὐτῆς, τὸν Φαλτιὴλ υἱὸν ἐπῆρε τὴν Μελχὸλ ἀπὸ τὸν ἄνδρα της, τὸν Φαλτιήλ, ποὺ
αὐτῆς, παρὰ Φαλτιὴλ υἱοῦ τοῦ Σελλῆς. ἦτο υἱὸς τοῦ Σελλῆς.
16/158
Σελλῆς.
3,16 Καὶ ἐπορεύετο ὁ ἀνὴρ αὐτῆς 16 Ὁ σύζυγός της αὐτὸς τὴν ἀκολουθοῦσε κλαίων 16 Ὁ δὲ σύζυγής της ἀκολουθοῦσε ἀπὸ πίσω της ἕως τὴν

μετ' αὐτῆς κλαίων ὀπίσω αὐτῆς ἕως τὴν Βαρακίμ. Εἶπεν ὅμως πρὸς αὐτὸν ὁ Βαρακίμ, πλησίον τῆς Ἱερουσαλήμ, καὶ ἔκλαιε. Καὶ τοῦ
ἕως Βαρακίμ· καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν Ἀβεννήρ· <γύρισε πίσω, ἐπίστρεψε εἰς τὸν τόπον εἶπεν ὁ Ἀβεννήρ: <Φύγε ἀπὸ ἐδῶ. Γύρισε πίσω εἰς τὸ σπίτι
Ἀβεννήρ· πορεύου, ἀνάστρεφε· σου>. Καὶ ἐκεῖνος ἐπέστρεψεν. σου>. Καὶ ἠναγκάσθη ἐκεῖνος καὶ ἐπέστρεψε.
καὶ ἀνέστρεψε.
3,17 Καὶ εἶπε Ἀβεννὴρ πρὸς τοὺς 17 Ὁ Ἀβεννὴρ εἰπὲ πρὸς τοὺς ἄρχοντας τοῦ 17 Καὶ μίλησε ὁ Ἀβεννὴρ πρὸς τοὺς ἄρχοντας καὶ
πρεσβυτέρους Ἰσραὴλ λέγων· Ἰσραὴλ τὰ ἐξῆς· <πρὸ καιροῦ, σεῖς οἱ ἴδιοι προκρίτους τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ τοὺς εἶπε: <Ἀπὸ ἀρκετὸν
χθὲς καὶ τρίτην ἐζητεῖτε τὸν Δαυὶδ ἐζητοῦσατε τὸν Δαυὶδ ὡς βασιλέα σας. καιρὸν προηγουμένως ἐζητούσατε νὰ γίνῃ ὁ Δαβὶδ
βασιλεύειν ἐφ' ὑμῶν· βασιλεύς σας.
3,18 Καὶ νῦν ποιήσατε, ὅτι Κύριος 18 Τώρα, λοιπόν, πράξατε τοῦτο, διότι ὁ Κύριος 18 Κάμετε λοιπὸν τώρα αὐτὸ ποὺ ποθεῖτε, διότι ὁ Κύριος
ἐλάλησε περὶ Δαυὶδ λέγων· ἐν ὡμίλησε περὶ τοῦ Δαυὶδ λέγων· Διὰ τοῦ Δαυὶδ ἐγὼ μίλησε διὰ τὸν Δαβὶδ καὶ εἶπε: <Διὰ μέσου τοῦ δούλου μου
χειρὶ τοῦ δούλου μου Δαυὶδ σώσω θὰ σώσω τοὺς Ἰσραηλίτας ἀπὸ τὰς χεῖρας τῶν τοῦ Δαβὶδ θὰ σώσω τὸν λαόν μου ἀπὸ τὰ χέρια τῶν
τὸν Ἰσραὴλ ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων ἀλλοφύλων καὶ ἀπὸ τὰ χέρια ὅλων τῶν ἐχθρῶν ἀλλοφύλων Φιλισταίων καὶ ἀπὸ τὰ χέρια καὶ τὴν δύναμιν
καὶ ἐκ χειρὸς πάντων τῶν ἐχθρῶν των>. ὅλων τῶν ἐχθρῶν των>.
αὐτῶν.
3,19 Καὶ ἐλάλησεν Ἀβεννὴρ ἐν 19 Ὁ Ἀβεννὴρ ὡμίλησεν ἐπίσης καλὰ ὑπὲρ τοῦ 19 Μίλησε ἐπίσης διὰ τὸ θέμα αὐτὸ ὁ Ἀβεννὴρ καὶ
τοῖς ὠσὶ Βενιαμίν. Καὶ ἐπορεύθη Δαυὶδ καὶ εἰς τοὺς Βενιαμίτας. Κατόπιν δὲ μετέβη ἰδιαιτέρως εἰς τοὺς ἀνθρώπους τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ἀπὸ
Ἀβεννὴρ τοῦ λαλῆσαι εἰς τὰ ὦτα εἰς Χεβρών, διὰ νὰ συνομιλήσῃ μὲ τὸν ἴδιον τὸν τὴν ὁποίαν κατήγετο ὁ Σαούλ, καὶ ἡ ὁποία εἶχε μεγάλην
τοῦ Δαυὶδ εἰς Χεβρὼν πάντα, ὅσα Δαυὶδ περὶ ὅλων αὐτῶν, ὅσα ἐφάνησαν ἀρεστά, ἐπιρροὴν εἰς τὸν Ἰσραήλ. Μετὰ ταῦτα ἐπῆγε ὁ Ἀβεννήρ εἰς
ἤρεσεν ἐν ὀφθαλμοῖς Ἰσραὴλ καὶ εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν καὶ εἰς αὐτοὺς εἰδικῶς τὴν Χεβρών, διὰ νὰ διαβιβάσῃ εἰς τὸν Δαβὶδ ὅλα, ὅσα
ἐν ὀφθαλμοῖς οἴκου Βενιαμίν. τοὺς ἄνδρας τῆς φυλῆς τοῦ Βενιαμίν. ἐνέκριναν καὶ τὰ ἐθεώρησαν σωστὰ οἱ Ἰσραηλῖται καὶ οἱ
ἄνδρες τῆς φυλῆς τοῦ Βενιαμίν.
3,20 Καὶ ἦλθεν Ἀβεννὴρ πρὸς 20 Ὁ Ἀβεννὴρ καὶ ἄλλοι εἴκοσι ἄνδρες μαζῆ του, 20 Καὶ ἦλθεν ὁ Ἀβεννὴρ μαζί μὲ εἴκοσι ἄνδρας εἰς τὴν
Δαυὶδ εἰς Χεβρὼν καὶ μετ' αὐτοῦ ἦλθον πρὸς τὸν Δαυὶδ εἰς τὴν Χεβρών. Ὁ Δαυὶδ Χεβρὼν πρὸς συνάντησιν τοῦ Δαβίδ. Ὁ δὲ Δαβὶδ τοὺς
εἴκοσιν ἄνδρες. Καὶ ἐποίησε Δαυὶδ παρέθεσεν εἰς τὸν Ἀβεννὴρ καὶ εἰς τοὺς ἄνδρας ἐδέχθη φιλοφρόνως καὶ παρέθεσε συμπόσιον διὰ τὸν
τῷ Ἀβεννὴρ καὶ τοῖς ἀνδράσι τοῖς του συμπόσιον. Ἀβεννὴρ καὶ τοὺς ἄνδρας του.
17/158
μετ' αὐτοῦ πότον.
3,21 Καὶ εἶπεν Ἀβεννὴρ πρὸς 21 Εἶπε τότε ὁ Ἀβεννὴρ πρὸς τὸν Δαυίδ· <θὰ 21 Καὶ εἶπεν ὁ Ἀβεννὴρ εἰς τὸν Δαβίδ: <Θὰ σηκωθῶ λοιπὸν

Δαυίδ· ἀναστήσομαι δὴ καὶ σηκωθῶ λοιπὸν καὶ θὰ μεταβῶ νὰ συναθροίσω τώρα καὶ θὰ ὑπάγω καὶ θὰ συγκεντρώσω πλησίον σου,
πορεύσομαι καὶ συναθροίσω πρὸς ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν διά σέ, τὸν κύριόν μου πλησίον τοῦ κυρίου μου καὶ βασιλέως, ὅλους τοὺς
κύριόν μου τὸν βασιλέα πάντα καὶ βασιλέα. Θὰ κάμω μὲ αὐτοὺς συμφωνίαν καὶ Ἰσραηλίτας. Καὶ θὰ συνάψωμεν μαζί των συμφωνίαν καὶ
Ἰσραὴλ καὶ διαθήσομαι μετ' αὐτοῦ σὺ θὰ γίνῃς βασιλεὺς ἐπὶ ὅλων, ὅπως ἀκριβῶς θὰ γίνῃς βασιλεὺς ὅλων ἐκείνων, ποὺ ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή
διαθήκην, καὶ βασιλεύσεις ἐπὶ ἐπιθυμεῖ ἡ καρδία σου>. Ὁ Δαυὶδ ἔστειλε τὸν σου>. Καὶ κατευώδωσεν ὁ Δαβὶδ τὸν Ἀβεννὴρ καὶ
πᾶσιν, οἷς ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου. Ἀβεννήρ, ὁ ὁποῖος καὶ ἐπορεύθη εἰρηνικῶς διὰ τὴν ἀνεχώρησε εἰρηνικὰ διὰ τὸν τόπον του.
Καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ τὸν ἀποστολήν του.
Ἀβεννήρ, καὶ ἐπορεύθη ἐν εἰρήνῃ.
3,22 Καὶ ἰδοὺ οἱ παῖδες Δαυὶδ καὶ 22 Καὶ ἰδού, ἀμέσως μετὰ τὴν ἀναχώρησιν τοῦ 22 Καὶ ἔφθασαν τότε ἐπὶ τόπου ἀπὸ κάποιαν ἐκστρατείαν
Ἰωὰβ παρεγένοντο ἐκ τῆς ἐξοδίας, Ἀβεννήρ, ἔφθασαν εἰς Χεβρὼν οἱ ἄνδρες τοῦ ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ Δαβίδ. Ἔφεραν δὲ μαζί των καὶ
καὶ σκῦλα πολλὰ ἔφερον μεθ' Δαυὶδ καὶ ὁ ἀρχιστράτηγος Ἰωάβ, ἐπιστρέφοντες λάφυρα πολλά. Τὴν στιγμὴν ἐκείνην ὁ Ἀβεννὴρ εἶχεν ἤδη
ἑαυτῶν· καὶ Ἀβεννὴρ οὐκ ἦν μετὰ ἀπὸ κάποιαν ἐκστρατείαν καὶ φέροντες μαζῆ των ἀναχωρήσει. Δὲν εὑρίσκετο εἰς τὴν Χεβρὼν πλησίον τοῦ
Δαυὶδ εἰς Χεβρών, ὅτι ἀπεστάλκει πολλὰ λάφυρα. Ὁ δὲ Ἀβεννὴρ δὲν εὑρίσκετο Δαβίδ, διότι τὸν εἶχε κατευοδώσει καὶ εἶχαν χωρισθῇ
αὐτὸν καὶ ἀπεληλύθει ἐν εἰρήνῃ. πλέον μαζῆ μὲ τὸν Δαυὶδ εἰς τὴν Χεβρών, διότι εἰρηνικά.
εἶχεν ἀποσταλῆ ἀπὸ τὸν Δαυὶδ καὶ εἶχεν ἀπέλθει
εἰρηνικῶς, διὰ νὰ ἐκτελέσῃ τὴν ἀνατεθεῖσαν εἰς
αὐτὸν ἀποστολήν.
3,23 Καὶ Ἰωὰβ καὶ πᾶσα ἡ στρατιὰ 23 Ὁ δὲ Ἰωὰβ καὶ ὅλος ὁ στρατός του ἦλθον εἰς τὴν 23 Μόλις ἔφθασαν εἰς τὴν Χεβρὼν ὁ Ἰωὰβ καὶ ὅλος ὁ
αὐτοῦ ἤλθοσαν, καὶ ἀπηγγέλη τῷ Χεβρών. Ἐγνωστοποιήθη τότε ἐκεῖ πρὸς τὸν Ἰωὰβ στρατός του, ἀνήγγειλαν εἰς τὸν Ἰωὰβ καὶ εἶπαν: <Πρὸ
Ἰωὰβ λέγοντες· ἥκει Ἀβεννὴρ υἱὸς τὸ γεγονὸς ἀπὸ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι τοῦ εἶπαν· ὀλίγου εἶχεν ἔλθει ἐδῶ ὁ Ἀβεννήρ, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, καὶ εἶδε
Νὴρ πρὸς Δαυίδ, καὶ ἀπέσταλκεν <ἦλθεν ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, ὁ Ἀβεννήρ, πρὸς τὸν τὸν Δαβὶδ καὶ τὸν κατευώδωσεν ὁ βασιλεὺς καὶ ἔφυγε σὰν
αὐτὸν καὶ ἀπῆλθεν ἐν εἰρήνῃ. Δαυίδ. Ὁ Δαυὶδ τὸν ἀπέστειλε πρὸς κάποιαν φίλος>.
ἀποστολὴν καὶ ἐκεῖνος ἔφυγεν εἰρηνικῶς>.
3,24 Καὶ εἰσῆλθεν Ἰωὰβ πρὸς τὸν 24 Ὁ Ἰωὰβ εἰσῆλθε πρὸς τὸν βασιλέα καὶ εἶπε· <τί 24 Ὅταν τὸ ἄκουσε αὐτὸ ὁ Ἰωάβ, ἐπαρουσιάσθη εἰς τὸν
βασιλέα καὶ εἶπε· τί τοῦτο εἶναι αὐτό, τὸ ὁποῖον ἔκαμες; Ἦλθεν ὁ Ἀβεννὴρ βασιλέα Δαβὶδ καὶ τοῦ εἶπε: <Τί ἦταν αὐτὸ ποὺ ἔκανες;
18/158
ἐποίησας; Ἰδοὺ ἦλθεν Ἀβεννὴρ εἰς σέ, καὶ διατὶ τὸν ἀφῆκες νὰ ἀναχωρήσῃ καὶ Ἦλθεν ἐδῶ πρὸς σὲ ὁ Ἀβεννὴρ καὶ τὸν ἄφησες νὰ φύγῃ
πρὸς σέ, καὶ ἱνατὶ ἐξαπέσταλκας ἀπῆλθεν ἐν εἰρήνῃ; ἐλεύθερος καὶ εἰρηνικός;

αὐτὸν καὶ ἀπελήλυθεν ἐν εἰρήνῃ;
3,25 Ἦ οὐκ οἶδας τὴν κακίαν 25 Ἢ δὲν γνωρίζεις τὴν κακίαν τοῦ Ἀβεννήρ, τοῦ 25 Δὲν γνωρίζεις μήπως τὴν κακίαν τοῦ Ἀβεννήρ, τοῦ υἱοῦ
Ἀβεννὴρ υἱοῦ Νήρ, ὅτι ἀπατῆσαί υἱοῦ τοῦ Νήρ, ὅτι ἦλθε μὲ τὸν σκοπὸν νὰ σὲ τοῦ Νήρ, καὶ ὅτι ἦλθεν ἐδῶ διὰ νὰ σὲ ἐξαπατήσῃ καὶ νὰ
σε παρεγένετο καὶ γνῶναι τὴν ἐξαπατήσῃ, νὰ γνωρίσῃ τὰ κατατόπια σου καὶ κατασκόπευσῃ τὰς κινήσεις σου καὶ νὰ μάθῃ ὅλα, ὅσα
ἔξοδόν σου καὶ τὴν εἴσοδόν σου γενικῶς νὰ μάθῃ ὅλα, ὅσα σὺ κάμνεις;> κάνεις;>
καὶ γνῶναι ἅπαντα, ὅσα σὺ
ποιεῖς;
3,26 Καὶ ἀνέστρεψεν Ἰωὰβ ἀπὸ 26 Ὁ Ἰωὰβ ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὸν Δαυὶδ καὶ 26 Ἐβγῆκε κατόπιν ὁ Ἰωὰβ ἀπὸ τὴν κατοικίαν τοῦ Δαβὶδ
τοῦ Δαυὶδ καὶ ἀπέστειλεν ἔστειλεν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν Ἀβεννήρ, οἱ καὶ ἔστειλε ἀγγελιαφόρους πίσω ἀπὸ τὸν Ἀβεννήρ, οἱ
ἀγγέλους πρὸς Ἀβεννὴρ ὀπίσω, ὁποῖοι καὶ τὸν ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὸ φρέαρ Σεειράμ, ὁποῖοι τὸν ἐπρόλαβαν εἰς τὸ φρέαρ τὸν Σεειράμ, ποὺ ἦτο
καὶ ἐπιστρέφουσιν αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ὅπου αὐτὸς εἶχε φθάσει. Ὁ Δαυὶδ δὲν εἶχεν ἰδέαν πλησίον τῆς Χεβρών, καὶ τοῦ εἶπαν νὰ γυρίσῃ πίσω. Ὁ
φρέατος τοῦ Σεειράμ· καὶ Δαυὶδ περὶ αὐτῶν. Δαβὶδ δὲν ἐγνώριζε τίποτε διὰ τὴν ἐνέργειαν αὐτὴν τοῦ
οὐκ ᾒδει. Ἰωάβ.
3,27 Καὶ ἐπέστρεψε τὸν Ἀβεννὴρ 27 Ὁ Ἀβεννὴρ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Χεβρὼν καὶ ὁ 27 Ἔφερεν ἔτσι ὁ Ἰωὰβ τὸν Ἀβεννὴρ πίσω εἰς τὴν Χεβρὼν
εἰς Χεβρών, καὶ ἐξέκλινεν αὐτὸν Ἰωὰβ τὸν ἐπῆρε κατὰ μέρος εἰς τὸ ἐσωτερικὸν τῆς καὶ τὸν ὠδήγησε παράμερα, εἰς τὴν ἐσωτερικὴν πλευρὰν
Ἰωὰβ ἐκ πλαγίων τῆς πύλης πύλης τῆς πόλεως, διότι δῆθεν ἤθελε νὰ τῆς πύλης, μὲ σκοπὸν δῆθεν νὰ τοῦ εἰπῇ κάποιο μυστικόν.
λαλῆσαι πρὸς αὐτὸν ἐνεδρεύων συνομιλήσῃ μὲ αὐτόν. Ἐκεῖ τὸν ἐκτύπησε δολίως Εἰς τὴν πραγματικότητα ὅμως τοῦ ἔστησεν ἐνέδραν. Τὸν
καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν ἐκεῖ εἰς τὴν εἰς τὰ νεφρά, εἰς τὴν κοιλίαν. Ὁ Ἀβεννὴρ ἐκτύπησε δὲ ἐκεῖ ξαφνικὰ εἰς τὰ νεφρὰ καὶ τὸν ἐφόνευσε.
ψόαν, καὶ ἀπέθανεν ἐν τῷ αἵματι ἐφονεύθη καὶ ἔτσι ἐχύθη τὸ αἷμα του ἀντὶ τοῦ Καὶ ἐξεδικήθη ἔτσι ὁ Ἰωὰβ τὸ αἷμα τοῦ ἀδελφοῦ του
Ἀσαήλ του ἀδελφοῦ Ἰωάβ. φονευθέντος Ἀσαήλ, ἀδελφοῦ τοῦ Ἰωάβ. Ἀσαήλ.
3,28 Καὶ ἤκουσε Δαυὶδ μετὰ ταῦτα 28 Ἐπληροφορήθη κατόπιν ὁ Δαυὶδ τὰ φοβερὰ 28 Ὅταν ἔμαθε ἀργότερα ὁ Δαβὶδ τὸ γεγονός, εἶπεν: <Ἐγὼ
καὶ εἶπεν· ἀθῶος εἰμι ἐγὼ καὶ ἡ αὐτὰ γεγονότα καὶ εἶπεν· <εἶμαι διὰ παντὸς καὶ οἱ ἀπόγονοι τῆς βασιλείας μου αἰωνίως δὲν ἔχομεν
βασιλεία μου ἀπὸ Κυρίου καὶ ἕως ἀθῶος ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἐγὼ καὶ ἡ βασιλεία καμμίαν ἐνοχὴν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου διὰ τὸ αἷμα τοῦ
αἰῶνος ἀπὸ τῶν αἱμάτων μου διὰ τὸ ἀδικοχυμένον αἷμα τοῦ Ἀβεννήρ, τοῦ Ἀβεννήρ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Νήρ, ποὺ ἐχύθη μὲ δολιότητα.
Ἀβεννὴρ υἱοῦ Νήρ· υἱοῦ τοῦ Νήρ. Εἴμαστε ἀθῶοι.
19/158
3,29 καταντησάτωσαν ἐπὶ 29 Τὸ αἷμα τοῦ Ἀβεννὴρ ἂς πέσῃ εἰς τὴν κεφαλὴν 29 Ἡ ἐνοχὴ αὐτοῦ τοῦ αἵματος ἂς πέσῃ εἰς τὸ κεφάλι τοῦ
κεφαλὴν Ἰωὰβ καὶ ἐπὶ πάντα τὸν τοῦ Ἰωὰβ καὶ εἰς ὅλην τὴν πατρικήν του Ἰωὰβ καὶ εἰς ὅλην τὴν πατρικήν του οἰκογένειαν. Καὶ ἂς

οἶκον τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, καὶ μὴ οἰκογένειαν. Εἴθε νὰ μὴ ἐκλείψῃ ἀπὸ τὴν μὴ λείψῃ ποτὲ ἀπὸ τὴν οἰκογένειαν τοῦ Ἰωὰβ ἐκεῖνος ποὺ
ἐκλείποι ἐκ τοῦ οἴκου Ἰωὰβ οἰκογένειαν τοῦ Ἰωὰβ γονορρυὴς καὶ λεπρὸς καὶ θὰ ὑποφέρῃ ἀπὸ γονόρροιαν, καὶ ὁ λεπρός, καὶ ὁ χωλὸς ἢ
γονορρυὴς καὶ λεπρὸς καὶ κρατῶν ἄνθρωπος χωλὸς καὶ τυφλὸς κρατῶν ράβδον εἰς τυφλός, ποὺ θὰ ἀναγκάζεται νὰ κρατῇ ραβδί, καὶ αὐτὸς
σκυτάλης καὶ πίπτων ἐν ροφαίᾳ τὰ χέρια, διὰ νὰ στηρίζεται, θανατούμενος ἀπὸ ποὺ θὰ θανατώνεται μὲ μαχαίρι, καὶ αὐτὸς ποὺ θὰ
καὶ ἐλασσούμενος ἄρτοις. τὴν ρομφαίαν τῶν ἐχθρῶν καὶ στερούμενος καὶ στερῆται ἀκόμη καὶ τὸ ψωμί>.
ἀπὸ αὐτὸ ἀκόμη τὸ ψωμί του>!
3,30 Ἰωὰβ δὲ καὶ Ἀβεσσὰ ὁ 30 Ὁ Ἰωὰβ καὶ ὁ Ἀβεσσά, ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, 30 Τὸ ἔγκλημα αὐτὸ διεπράχθη, διότι ὁ Ἰωὰβ καὶ ὁ
ἀδελφὸς αὐτοῦ διαπαρετηροῦντο ἐκαιροφυλακτοῦσαν ἀπὸ καιρὸν νὰ θανατώσουν ἀδελφός του, ὁ Ἀβεσσά, παρεμόνευαν καὶ κατεσκόπευαν
τὸν Ἀβεννὴρ ἀνθ' ὦν ἐθανάτωσε τὸν Ἀβεννήρ, διότι αὐτὸς εἶχε φονεύσει τὸν ἀπὸ καιρὸν τὸν Ἀβεννὴρ καὶ ἤθελαν νὰ ἐκδικηθοῦν,
τὸν Ἀσαήλ τὸν ἀδελφὸν αὐτῶν ἐν Ἀσαήλ, τὸν ἀδελφόν των, εἰς τὴν Γαβαὼν κατὰ ἐπειδὴ εἶχε σκοτώσει τὸν ἀδελφόν των, τὸν Ἀσαήλ, εἰς τὸν
Γαβαών, ἐν τῷ πολέμῳ. τὴν περίοδον τοῦ πολέμου. πόλεμον, ποὺ εἶχε γίνει εἰς τὴν Γαβαών.
3,31 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Ἰωὰβ καὶ 31 Εἶπε δὲ ὁ Δαυὶδ πρὸς τὸν Ἰωὰβ καὶ πρὸς ὅλους 31 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ πρὸς τὸν Ἰωὰβ καὶ πρὸς ὅλους τοὺς
πρὸς πάντα τὸν λαὸν τὸν μετ' ἐκείνους, ποὺ ἦσαν μαζῆ του· <σχίσατε τὰ στρατιώτας, ποὺ ἦσαν μαζί του: <Νὰ σχίσετε τὰ ροῦχα σας
αὐτοῦ· διαρρήξατε τὰ ἱμάτια ὑμῶν ἐνδύματά σας, φορέσατε σάκκους, κλαύσατε μὲ καὶ νὰ φορέσετε τρίχινα, χονδρὰ ροῦχα εἰς ἔνδειξιν
καὶ περιζώσασθε σάκκους καὶ κοπετοὺς καὶ θρήνους διὰ τὸν θάνατον τοῦ πένθους καὶ νὰ θρηνῆτε ἐμπρὸς ἀπὸ τὸ φέρετρον τοῦ
κόπτεσθε ἔμπροσθεν Ἀβεννήρ· Ἀβεννήρ>. Ὁ ἴδιος δὲ ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ Ἀβεννήρ>. Κατὰ δὲ τὴν νεκρικὴν πομπὴν ὁ βασιλεὺς
καὶ ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ ἐπορεύετο ἀκολουθοῦσε πενθῶν τὸ νεκρικὸν φέρετρον. Δαβὶδ ἐβάδιζε πίσω ἀπὸ τὸ φέρετρον.
ὀπίσω τῆς κλίνης.
3,32 Καὶ θάπτουσι τὸν Ἀβεννὴρ ἐν 32 Ἔθαψαν τὸν Ἀβεννὴρ εἰς τὴν Χεβρών. Ὁ δὲ 32 Καὶ ἔθαψαν τὸν Ἀβεννὴρ εἰς τὴν Χεβρών. Ὕψωσε δὲ ὁ
Χεβρών· καὶ ᾖρεν ὁ βασιλεὺς τὴν βασιλεὺς Δαυὶδ κατὰ τὸν ἐνταφιασμόν τοῦ βασιλεὺς τὴν φωνήν του καὶ ἔκλαυσεν ἐμπρὸς εἰς τὸν
φωνὴν αὐτοῦ καὶ ἔκλαυσεν ἐπὶ Ἀβεννὴρ ὕψωσε φωνὴν μεγάλην καὶ ἔκλαυσε. τάφον του καὶ μαζί του ἔκλαυσε διὰ τὸν θάνατον τοῦ
τοῦ τάφου αὐτοῦ, καὶ ἔκλαυσε Μαζῆ δέ μὲ τὸν Δαυὶδ ἔκλαυσε καὶ ὅλος ὁ στρατὸς Ἀβεννὴρ καὶ ὅλος ὁ λαός.
πᾶς ὁ λαὸς ἐπὶ Ἀβεννήρ. διὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἀβεννήρ.
3,33 Καὶ ἐθρήνησεν ὁ βασιλεὺς ἐπὶ 33 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ ἔψαλε τότε καὶ ἕνα θρηνῶδες 33 Ἔψαλε μάλιστα ὁ βασιλεὺς καὶ θρηνητικὸν ᾆσμα διὰ
Ἀβεννὴρ καὶ εἶπεν· εἰ κατὰ τὸν ἆσμα διὰ τὸν Ἀβεννὴρ καὶ εἶπεν· <ἔπρεπε λοιπόν, τὸν Ἀβεννὴρ μὲ τὰ ἑξῆς λόγια: <Ὁ στρατηγὸς Ἀβεννὴρ νὰ
20/158
θάνατον Νάβαλ ἀποθανεῖται νὰ ἀποθάνῃ ὁ Ἀβεννήρ, ὅπως ἀπέθανεν ὁ χυδαῖος ἔχῃ ἄδοζον καὶ ἄθλιον θάνατον, σὰν νὰ ἦτο ὁ Νάβαλ!
Ἀβεννήρ; καὶ κακὸς Νάβαλ;

3,34 Αἱ χεῖρές σου οὐκ ἐδέθησαν, 34 Δὲν ἐδέθησαν τὰ χέρια σου, καὶ δὲν 34 Δὲν ἐδέθησαν τὰ χέρια σου, οὔτε ἐσφίχθησαν τὰ πόδια
οἱ πόδες σου οὐκ ἐν πέδαις· οὐ ἐπεράσθησαν τὰ πόδια σου εἰς σιδερένια δεσμὰ σου εἰς τὰ δεσμά. Δὲν ἐνικήθης ἀπὸ ἐχθρούς, οὔτε
προσήγαγεν ὡς Νάβαλ, ἐνώπιον ὡς εἰς ἡττημένον κατὰ τὸν πόλεμον. Δὲν συνελήφθης αἰχμάλωτος. Δὲν ἔστειλεν αἰφνίδιον θάνατον
υἱῶν ἀδικίας ἔπεσας. Καὶ συνήχθη ἀπέθανες κεραυνόπληκτος, ὅπως ὁ Νάβαλ. ὁ Θεός, ὅπως συνέβη μὲ τὸν Νάβαλ. Ἔπεσες κτυπημένος
πᾶς ὁ λαὸς τοῦ κλαῦσαι αὐτόν. Ἔπεσες δολοφονηθεὶς ἀπὸ υἱοὺς τῆς ἀπὸ δολοφόνους, ἀπὸ τέκνα τῆς ἀδικίας>. Καὶ ἐμαζεύθη
παρανομίας>. Συνήχθη ὅλος ὁ λαὸς διὰ νὰ ὅλος ὁ λαὸς διὰ νὰ κλαύσῃ τὸν Ἀβεννήρ.
κλαύσῃ αὐτόν.
3,35 Καὶ ἦλθε πᾶς ὁ λαὸς 35 Ὅλος σχεδὸν ὁ στρατὸς τοῦ Δαυὶδ ἦλθε πρὸς 35 Ἦλθε δὲ ὅλος ὁ λαὸς διὰ νὰ προσφέρῃ τροφὰς εἰς τὸν
περιδειπνῆσαι τὸν Δαυὶδ ἄρτοις αὐτὸν καὶ τὸν παρακαλοῦσε νὰ φάγῃ ἄρτον, καθ' Δαβὶδ καὶ τὸν παρακαλοῦσαν ἕως τὸ βράδυ ἐκείνης τῆς
ἔτι οὔσης ἡμέρας, καὶ ὤμοσε ὃν χρόνον διαρκοῦσεν ἡ ἡμέρα, διότι ὁ Δαυὶδ διὰ ἡμέρας νὰ φάγῃ, ἀλλ' ὁ Δαβὶδ ὡρκίσθη καὶ εἶπε: <Νὰ
Δαυὶδ λέγων· τάδε ποιῆσαι μοι ὁ τὴν δολοφονίαν τοῦ Ἀβεννὴρ ὡρκίσθη καὶ εἶπεν· στείλῃ ὁ Θεὸς ἐπάνω μου πολλὰς τιμωρίας καὶ νὰ
Θεὸς καὶ τάδε προσθείη, ὅτι ἐὰν <ἂς μὲ τιμωρήσῃ ὁ Θεός, ἐὰν φάγω ἄρτον ἢ κάτι προσθέσῃ καὶ πολλὰς ἄλλας, ἐὰν βάλω εἰς τὸ στόμα μου
μὴ δύῃ ὁ ἥλιος, οὐ μὴ γεύσωμαι ἄλλο, πρὶν δύσῃ ὁ ἥλιος>. ψωμὶ ἢ ὀτιδήποτε ἄλλο, ἕως ὅτου δύσῃ ὁ ἥλιος>.
ἄρτου ἢ ἀπὸ παντὸς τίνος.
3,36 Καὶ ἔγνω πᾶς ὁ λαός, καὶ 36 Ἔμαθεν αὐτὸ ὅλος ὁ λαός· ἤρεσαν δὲ εἰς τὸν 36 Καὶ ὅταν ἔγινε αὐτὸ γνωστὸν εἰς τὸν λαόν,
ἤρεσεν ἐνώπιον αὐτῶν πάντα, λαὸν ὅλα, ὅσα ἔκαμεν ὁ βασιλεὺς ἐνώπιον τοῦ εὐχαριστήθηκαν ὅλοι μὲ ὅλα, ὅσα ἔκανε ὁ βασιλεύς των
ὅσα ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς ἐνώπιον λαοῦ. ἐνώπιον τοῦ λαοῦ του.
τοῦ λαοῦ.
3,37 Καὶ ἔγνω πᾶς ὁ λαὸς καὶ πᾶς 37 Ἀπὸ ὅλα αὐτὰ ἀντελήφθη ὅλος ὁ λαὸς καὶ 37 Καὶ ἔτσι ἐβεβαιώθη ὅλος ὁ στρατὸς καὶ ὅλος ὁ λαὸς τοῦ
Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ὅτι ἐπείσθη κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ὅτι ὅσα ἔγιναν Ἰσραὴλ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ὅτι δὲν ἐθανατώθη ὁ
οὐκ ἐγένετο παρὰ τοῦ βασιλέως διὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἀβεννήρ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Νήρ, Ἀβεννήρ, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, κατὰ διαταγὴν τοῦ βασιλέως.
θανατῶσαι τὸν Ἀβεννὴρ υἱὸν δὲν ἧτο καθόλου ὑπεύθυνος ὁ βασιλεὺς Δαυίδ.
Νήρ.
3,38 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς 38 Εἶπε δὲ ὁ βασιλεὺς πρὸς τοὺς ἄνδρας του διὰ 38 Εἶπε δὲ ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ εἰς τοὺς ἄνδρας του: <Δὲν
τοὺς παῖδας αὐτοῦ· οὐκ οἴδατε ὅτι τὴν ἀπώλειαν τοῦ Ἀβεννήρ· <δὲν γνωρίζετε ὅτι ξέρετε ὅτι κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν ἐφονεύθη εἰς τὸν
21/158
ἡγούμενος μέγας πέπτωκεν ἐν τῇ κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν ἔνας μεγάλος ἄρχων τοῦ Ἰσραὴλ ἕνας μεγάλος στρατηγὸς καὶ προεστός;
ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐν τῷ Ἰσραήλ; Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἐφονεύθη;>

3,39 Καὶ ὅτι ἐγὼ εἰμι συγγενὴς 39 Θέλων δὲ νὰ προλάβῃ κάθε κατηγορίαν, ἐπειδὴ 39 Ὅσον ἀφορᾷ δὲ ἐμέ, δὲν γνωρίζετε ὅτι εἶμαι συγγενὴς
σήμερον καὶ καθεσταμένος ὑπὸ δὲν ἐτιμώρησε τὸν Ἰωάβ, εἶπε· <πῶς νὰ φονεύσω τῶν δολοφόνων καὶ ὅτι μόλις πρὸ ὀλίγου ἐπῆρα τὸν
βασιλέως; Οἱ δὲ ἄνδρες οὗτοι υἱοὶ αὐτόν, ἀφοῦ εἶναι, συγγενής μου, ὁ δὲ θρόνος μου θρόνον τοῦ βασιλέως; Εὑρίσκομαι δηλαδὴ εἰς δυσκολίαν
Σαρουΐας σκληρότεροί μού εἰσιν· πρὸ ὀλίγου μόλις ἔχει ἀποκατασταθῇ; Ἐκτὸς δὲ μεγάλην. Δὲν ἠμπορῶ νὰ κάνω τίποτε. Διότι οἱ ἄνδρες
ἀποδῷ Κύριος τῷ ποιοῦντι τὰ τούτου οἱ ἀδελφοὶ αὐτοί, Ἰωὰβ καὶ Ἰεσσά, οἱ υἱοὶ αὐτοί, ποὺ τὸν ἐφόνευσαν, οἱ υἱοὶ τῆς ἀδελφής μου
πονηρὰ κατὰ τὴν κακίαν αὐτοῦ. τῆς ἀδελφῆς μου τῆς Σαρουΐας, εἶναι ἰσχυρότεροί Σαρουΐας, ἔχουν σκληρὸν χαρακτῆρα καὶ εἶναι
μου σήμερα. Εἴθε εἰς καθένα, ὁ ὁποῖος διαπράττει ἰσχυρότεροί μου. Νομίζω λοιπὸν ὅτι δὲν πρέπει νὰ προβῶ
ἐγκλήματα, νὰ ἀποδῶσῃ ὁ Κύριος τὴν πρέπουσαν τώρα εἰς καμμίαν ἐνέργειαν, διὰ νὰ μὴ ἀναστατωθοῦν τὰ
τιμωρίαν, ἀνάλογον πρὸς τὴν διαπραττομένην πάντα. Τὰ ἀφήνω ὅλα εἰς τὸν Κύριον καὶ εὔχομαι νὰ
κακὴν πρᾶξιν>. τιμωρήσῃ ἐκεῖνος καθένα, ποὺ διαπράττει ἀνομήματα,
ἀναλόγως πρὸς τὴν κακίαν του>.
4,1 Καὶ ἤκουσεν Ἰεβοσθὲ υἱὸς Ο Ἰεβοσθέ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαούλ, ἐπληροφορήθη, Όταν ἄκουσε ὁ Ἰεβοσθέ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαούλ, ὅτι
Σαοὺλ ὅτι τέθνηκεν Ἀβεννὴρ υἱὸς ὅτι ἐφονεύθη ὁ Ἀβεννήρ, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, εἰς τὴν ἐδολοφονήθη ὁ Ἀβεννήρ, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, εἰς τὴν Χεβρών,
Νὴρ ἐν Χεβρών, καὶ ἐξελύθησαν αἱ Χεβρὼν καὶ παρέλυσαν τὰ χέρια του ἀπὸ τὸν παρέλυσαν τὰ χέρια του ἀπὸ τὸν φόβον του. Μαζί του
χεῖρες αὐτοῦ, καὶ πάντες οἱ ἄνδρες φόβον. Ὅλοι δὲ οἱ Ἰσροηλῖται κατελήφθησαν κατετρόμαξαν καὶ παρέλυσαν καὶ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται.
Ἰσραὴλ παρείθησαν. ἀπὸ φόβον μεγάλον.
4,2 Καὶ δύο ἄνδρες ἡγούμενοι 2 Ὑπῆρχον δύο ἄνδρες, ἀρχηγοὶ στρατιωτικῶν 2 Μεταξὺ τῶν ἀξιωματικῶν τοῦ Ἰεβοσθέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ
συστρεμμάτων τῷ Ἰεβοσθὲ υἱῷ τμημάτων, ποὺ ἀνῆκαν εἰς τὸν Ἰεβοσθέ, τὸν Σαούλ, ὑπῆρχαν καὶ δύο ἀρχηγοὶ στρατιωτικῶν μονάδων,
Σαούλ, ὄνομα τῷ ἑνὶ Βαανὰ καὶ υἱὸν τοῦ Σαούλ, ἐκ τῶν ὁποίων ὁ ἕνας ποὺ ὠνομάζοντο ὁ ἕνας Βαανὰ καὶ ὁ δεύτερος Ρηχάβ. Καὶ
ὄνομα τῷ δευτέρῳ Ρηχάβ, υἱοὶ ὠνομάζετο Βαανὰ καὶ ὁ δεύτερος ὠνομάζετο οἱ δύο αὐτοὶ ἦσαν παιδιὰ τοῦ Ρεμμών, ποὺ κατήγετο ἀπὸ
Ρεμμὼν τοῦ Βηρωθαίου ἐκ τῶν Ρηχάβ. Ἦσαν δὲ παιδιὰ τοῦ Ρεμμὼν τοῦ τὴν πόλιν Βηρὼθ καὶ ἀνῆκεν εἰς τὴν φυλὴν Βενιαμίν, διότι
υἱῶν Βενιαμίν· ὅτι Βηρὼθ Βηρωθαίου, ὁ ὁποῖος ἀνῆκεν εἰς τὴν φυλὴν τοῦ ἡ Βηρὼθ εἶχε δοθῆ εἰς τοὺς Βενιαμίτας.
22/158
ἐλογίζετο τοῖς υἱοῖς Βενιαμίν, Βενιαμίν. Διότι ἡ Βηρὼθ περιελαμβάνετο εἰς τὴν

φυλὴν τοῦ Βενιαμίν.
4,3 καὶ ἀπέδρασαν οἱ Βηρωθαῖοι εἰς 3 Οἱ δύο αὐτοὶ Βηρωθαῖοι ἀπέδρασαν καὶ 3 Οἱ πολῖται τῆς Βηρὼθ ἐγκατέλειψαν τὴν πόλιν των καὶ
Γεθθαὶμ καὶ ἦσαν ἐκεῖ κατέφυγαν εἰς Γεθθαίμ, ὅπου καὶ ἔμειναν ὡς ἐγκατεσταθησαν εἰς τὴν Γεθθαίμ, ὅπου καὶ διέμεναν ὡς
παροικοῦντες ἕως τῆς ἡμέρας παρεπιδημοῦντες μέχρι τῆς ἡμέρας ἐκείνης, προσωρινοὶ κάτοικοι ἕως τὴν ἡμέραν αὐτήν, ποὺ
ταύτης. κατὰ τὴν ὁποίαν εἶχε διαπραχθῇ ἡ δολοφονία συμβαίνουν αὐτὰ τὰ γεγονότα.
τοῦ Ἀβεννήρ.
4,4 Καὶ τῷ Ἰωνάθαν υἱῷ Σαοὺλ υἱὸς 4 Ὁ Ἰωνάθαν, ὁ υἱὸς τοῦ Σαούλ, εἶχε υἱὸν 4 Ἐζοῦσε δὲ τότε ἕνας υἱὸς τοῦ Ἰωνάθαν, τοῦ υἱοῦ τοῦ
πεπληγὼς τοὺς πόδας· υἱὸς ἐτῶν χωλόν, ἀνάπηρον εἰς τὰ πόδια. Ἔγινε δὲ χωλὸς Σαούλ, ποὺ ὠνομάζετο Μεμφιβοσθὲ καὶ ἦτο χωλός. Εἶχε
πέντε οὗτος ἐν τῷ ἐλθεῖν τὴν εἰς ἡλικίαν πέντε ἐτῶν, τότε ποὺ ἦλθεν ἡ παράλυτα πόδια. Ἔμεινε δὲ ἀνάπηρος εἰς ἡλικίαν πέντε
ἀγγελίαν Σαοὺλ καὶ Ἰωνάθαν τοῦ πληροφορία ἀπὸ τὴν κοιλάδα τοῦ Ἰεζραὴλ διὰ ἐτῶν, κατὰ τὴν ἡμέραν ποὺ ἔφθασεν ἀπὸ τὴν Ἰεζραὲλ ἡ
υἱοῦ αὐτοῦ ἐξ Ἰεζραήλ, καὶ ᾖρεν τὴν ἧτταν καὶ τὸν θάνατον τοῦ Σαοὺλ καὶ τοῦ εἴδησις διὰ τὸν θάνατον τοῦ Σαοὺλ καὶ τοῦ υἱοῦ του
αὐτὸν ἡ τιθηνὸς αὐτοῦ καὶ ἔφυγε, υἱοῦ τοῦ Σαούλ, τοῦ Ἰωνάθαν. Ἡ τροφός του τὸν Ἰωνάθαν. Τὸν ἐπῆρε δηλαδὴ τότε ἡ τροφός του καὶ ἔφυγε,
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ σπεύδειν αὐτὸν ἐπῆρε καὶ ἔφυγε. Καθὼς δὲ αὐτὸς κατὰ τὴν καὶ καθὼς ἔτρεχε διὰ νὰ ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τὸν τόπον,
καὶ ἀναχωρεῖν, καὶ ἔπεσε καὶ ἀναχώρησιν ἔτρεχεν, ἔπεσεν, ἐκτύπησε καὶ ὅπου ἐκινδύνευεν, ἔπεσε καὶ ἐκτύπησε καὶ ἔμεινε χωλός.
ἐχωλάνθη, καὶ ὄνομα αὐτῷ ἔγινε χωλός. Αὐτὸς ὠνομάζετο Μεμφιβοσθέ.
Μεμφιβοσθέ.
4,5 Καὶ ἐπορεύθησαν υἱοὶ Ρεμμών 5 Οἱ υἱοὶ τοῦ Ρεμμών, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ 5 Ἐπῆγαν λοιπὸν ὁ Ῥεκχὰ καὶ ὁ Βαανά, τὰ παιδιὰ τοῦ
τοῦ Βηρωθαίου Ρεκχὰ καὶ Βαανὰ τὴν Βηρώθ, ὁ Ρεκχὰ καὶ ὁ Βαανά, κατὰ τὴν Ρεμμών, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηρώθ, καὶ ἐμβῆκαν εἰς
καὶ εἰσῆλθον ἐν τῷ καύματι τῆς μεοημβρίαν, εἰς ὥραν καύσωνος, εἰσῆλθον εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Ἰεβοσθέ εἰς τὸ καταμεσήμερο, ἐνῷ ἔκαιε
ἡμέρας εἰς οἶκον Ἰεβοσθέ. Καὶ τὸν οἶκον τοῦ Ἰεβοσθέ. Αὐτὸς ἐκοιμᾶτο εἰς τὴν πολὺ ὁ ἥλιος. Κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην ὁ Ἰεβοσθὲ ἦτο
αὐτὸς ἐκάθευδεν ἐν τῇ κοίτῃ τῆς κλίνην του κατὰ τὴν μεσημβρίαν ἐκείνην. βυθισμένος εἰς τὸν μεσημβρινόν του ὕπνον.
μεσημβρίας,
4,6 καὶ ἰδοὺ ἡ θυρωρὸς τοῦ οἴκου 6 Ἡ δὲ θυρωρὸς τοῦ σπιτιοῦ ἐκαθάριζε σιτάρι, 6 Ἐκείνην τὴν στιγμὴν ἡ θυρωρὸς τῆς κατοικίας, ποὺ
ἐκάθαιρε πυροὺς καὶ ἐνύσταξε καὶ ἐνύσταξε καὶ ἀπεκοιμήθη. Ὁ Ρεκχὰ καὶ ὁ Βαανὰ ἐκαθάριζε προηγουμένως σιτάρι, εἶχε νυστάξει καὶ
ἐκάθευδε, καὶ Ρεκχὰ καὶ Βαανὰ οἱ οἱ ἀδελφοὶ εἰσῆλθον ἀπαροτήρητοι εἰς τὸν κοιμόταν. Ἔτσι ὁ Ρεκχὰ καὶ ὁ Βαανά, οἱ δύο ἀδελφοί,
23/158
ἀδελφοὶ διέλαθον οἶκον. ἐπέρασαν χωρὶς νὰ τοὺς ἀντιληφθῇ κανείς.
4,7 καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸν οἶκον, καὶ 7 Ὁ Ἰεβοσθὲ ἐκοιμᾶτο ἐπάνω εἰς τὴν κλίνην του, 7 Ὅταν ἐμβῆκαν εἰς τὴν οἰκίαν, εὑρῆκαν τὸν Ἰεβοσθὲ εἰς

Ἰεβοσθὲ ἐκάθευδεν ἐπὶ τῆς κλίνης εἰς τὸ ἰδαίτερον δωμάτιόν του. Αὐτοὶ τὸν τὸ ὑπνοδωμάτιόν του νὰ κοιμάται εἰς τὸ κρεββάτι του. Τὸν
αὐτοῦ ἐν τῷ κοιτῶνι αὐτοῦ, καὶ ἐκτύπησαν, τὸν ἐφόνευσαν, ἀπέκοψαν τὴν κτυποῦν λοιπὸν ἀμέσως καὶ τὸν σκοτώνουν καὶ κόβουν τὸ
τύπτουσιν αὐτὸν καὶ θανατοῦσι κεφαλήν του, τὴν ὁποίαν ἐπῆραν μαζῆ των καὶ κεφάλι του. Καὶ ἀφοῦ ἐπῆραν μαζί των τὸ κεφάλι του,
καὶ ἀφαιροῦσι τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἔφυγαν πρὸς δυσμὰς καθ' ὅλην τὴν νύκτα. κατευθύνθηκαν πρὸς δυσμὰς καὶ ἐβάδιζαν εἰς τὸν δρόμον
καὶ ἔλαβον τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ τῆς κοιλάδος τοῦ Ἰορδάνου ὅλην τὴν νύκτα.
ἀπῆλθον ὁδὸν τὴν κατὰ δυσμὰς
ὅλην τὴν νύκτα.
4,8 Καὶ ἤνεγκαν τὴν κεφαλὴν 8 Ἦλθον εἰς τὴν Χεβρὼν καὶ ἔφεραν τὴν 8 Καὶ ἔφεραν τὸ κεφάλι τοῦ Ἰεβοσθὲ εἰς τὸν Δαβίδ, ποὺ
Ἰεβοσθὲ τῷ Δαυὶδ εἰς Χεβρὼν καὶ κεφαλὴν τοῦ Ἰεβοσθὲ εἰς τὸν Δαυὶδ καὶ εἶπαν ἦτο εἰς τὴν Χεβρών, καὶ εἶπαν πρὸς τὸν βασιλέα: <Νά, τὸ
εἶπαν πρὸς τὸν βασιλέα· ἰδοὺ ἡ πρὸς τὸν βασιλέα· <ἰδού, αὐτὴ εἶναι ἡ κεφαλὴ κεφάλι τοῦ Ἰεβοσθέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαούλ, τοῦ ἐχθροῦ σου,
κεφαλὴ Ἰεβοσθὲ υἱοῦ Σαοὺλ τοῦ τοῦ Ἰεβοσθέ, υἱοῦ τοῦ Σαοὺλ τοῦ ἐχθροῦ σου, ὁ ποὺ ἐπεδίωκε νὰ σὲ σκοτώσῃ. Ὁ Κύριος ὅμως ἐπῆρε
ἐχθροῦ σου, ὃς ἐζήτει τὴν ψυχήν ὁποῖος ἐζήτει νὰ σὲ θανατώσῃ. Ὁ Κύριος ὅμως ἐκδίκησιν διὰ τὸν βασιλέα καὶ κύριον μας σήμερα καὶ
σου, καὶ ἔδωκε Κύριος τῷ κυρίῳ ἐτιμώρησε τοὺς ἐχθρούς σου, τοῦ κυρίου καὶ ἐτιμώρησε τοὺς ἐχθρούς του, τὸν Σαοὺλ τὸν ἐχθρόν σου
βασιλεῖ ἐκδίκησιν τῶν ἐχθρῶν βασιλέως μας, κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτήν, διότι καὶ τὸν ἀπόγονόν του>.
αὐτοῦ, ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη, ἐκ Σαοὺλ ἐτιμώρησε τὸν ἐχθρόν σου, τὸν Σαούλ, καὶ τοὺς
τοῦ ἐχθροῦ σου καὶ ἐκ τοῦ ἀπογόνους του>.
σπέρματος αὐτοῦ.
4,9 Καὶ ἀπεκρίθη Δαυὶδ τῷ Ρεκχὰ 9 Ὁ Δαυὶδ ἀπήντησεν εἰς τὸν Ρεκχὰ καὶ τὸν 9 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Ρεκχὰ καὶ εἰς τὸν ἀδελφόν
καὶ τῷ Βαανὰ ἀδελφῷ αὐτοῦ υἱοῖς ἀδελφόν του Βαανά, οἱ ὁποῖοι ἦσαν παιδιὰ τοῦ του Βαανά, τοὺς υἱοὺς τοῦ Ρεμμών, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν
Ρεμμὼν τοῦ Βηρωθαίου καὶ εἶπεν Ρεμμὼν τοῦ Βηρωθαίου, καὶ τοὺς εἶπεν· Βηρώθ, καὶ τοὺς εἶπε: <Σᾶς λέγω ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ποὺ
αὐτοῖς· ζῇ Κύριος, ὃς ἐλυτρώσατο <ἐπικαλοῦμαι μάρτυρα τὸν Κύριον, ὁ ὁποῖος ζῇ καὶ παρακολουθεῖ τὰ πάντα, καὶ ἔσωσε τὴν ζωήν μου
τὴν ψυχήν μου ἐκ πάσης θλίψεως, ἔσωσε τὴν ζωήν μου ἀπὸ πολλοὺς θανασίμους ἀπὸ κάθε δυσκολίαν ἕως τώρα,
κινδύνους,
4,10 ὅτι ὁ ἀπαγγείλας μοι ὅτι 10 καὶ σᾶς καθιστῶ γνωστὸν ὅτι αὐτός, ποὺ 10 ὅτι ἐκεῖνος ποὺ μοῦ ἀνήγγειλεν ὅτι πέθανε ὁ Σαοὺλ καὶ
τέθνηκε Σαούλ, καὶ αὐτὸς ἦν ὡς ἀνήγγειλεν εἰς ἐμὲ πῶς ἐφονεύθη ὁ Σαούλ, μοῦ ἐνόμιζεν ὅτι μοῦ διεβίβαζεν εὐχάριστον εἴδησιν, δὲν εἶχε
24/158
εὐαγγελιζόμενος ἐνώπιόν μου, καὶ ἀνέφερε τὴν εἴδησιν, νομίζων ὅτι αὐτὴ θὰ μοῦ καλὸ τέλος. Τὸν ἔπιασα καὶ τὸν ἐφόνευσα ἐκεῖ εἰς τὴν
κατέσχον αὐτὸν καὶ ἀπέκτεινα ἦτο εὐχάριστος. Ἐγὼ ὅμως τὸν συνέλαβα καὶ Σεκελάκ· αὐτὸν ποὺ ἐπερίμενε νὰ τοῦ δώσω δῶρα διὰ τὴν

αὐτὸν ἐν Σεκελάκ, πᾧ ἔδει με τὸν ἐφόνευσα εἰς τὴν πόλιν Σεκελάκ, ἐνῶ ὁ χαρμόσυνον πληροφορίαν του.
δοῦναι εὐαγγέλια. οἰοσδήποτε θὰ ἐνόμιζεν ὅτι ἔπρεπε νὰ τοῦ
δώσω δῶρα δι' εὐχάριστον εἴδησιν.
4,11 Καὶ νῦν ἄνδρες πονηροὶ 11 Καὶ ἰδοὺ σήμερα ἄνδρες πονηροὶ ἐφόνευσαν 11 Καὶ σήμερα ἔχω ἐμπρός μου περίπτωσιν, κατὰ τὴν
ἀπεκτάγκασιν ἄνδρα δίκαιον ἐν τῷ ἀθῶον ἄνδρα εἰς τὴν κλίνην του ἐντὸς τοῦ ὁποίαν ἄνδρες πονηροὶ ἐσκότωσαν εἰς τὸ σπίτι του ἕνα
οἴκῳ αὐτοῦ ἐπὶ τῆς κοίτης αὐτοῦ δωματίου του. Ἐγὼ τώρα θὰ σᾶς τιμωρήσω διὰ ἄνδρα δίκαιον, ποὺ κοιμόταν μάλιστα εἰς τὸ κρεββάτι του.
καὶ νῦν ἐκζητήσω τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τὸ ἀθῶον αὐτὸ αἷμα, ποὺ ἐχύσατε καὶ θὰ σᾶς Θὰ ζητήσω λοιπὸν τώρα τὸ αἷμα του ἀπὸ σᾶς. Θὰ πάρω
χειρὸς ὑμῶν καὶ ἐξολοθρεύσω ἐξολοθρεύσω ἀπὸ τὴν γῆν>. ἐκδίκησιν καὶ θὰ σᾶς ἑξαφανίσω ἀπὸ τὸ πρόσωπον τῆς
ὑμᾶς ἐκ τῆς γῆς· γῆς>.
4,12 καὶ ἐνετείλατο Δαυὶδ τοῖς 12 Ὁ Δαυὶδ διέταξε τοὺς ἄνδρας του νὰ 12 Καὶ διέταξεν ἀμέσως ὁ Δαβὶδ τοὺς στρατιώτας του καὶ
παιδαρίοις αὐτοῦ καὶ θανατώσουν αὐτοὺς τοὺς δύο δολοφόνους τοὺς ἐφόνευσαν. Ἔκοψαν κατόπιν τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια
ἀποκτείνουσιν αὐτοὺς καὶ ἀδελφούς. Ἐκεῖνοι τοὺς ἐξετέλεσαν ἀμέσως, των καὶ τοὺς ἐκρέμασαν εἰς τὴν κεντρικὴν κρήνην τῆς
κολοβοῦσι τὰς χεῖρας αὐτῶν καὶ ἔκοψαν τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια των καὶ Χεβρών. Τὸ δὲ κεφάλι τοῦ Ἰεβοσθὲ τὸ ἔθαψαν εἰς τὸν
τοὺς πόδας αὐτῶν καὶ ἐκρέμασαν ἐκρέμασαν αὐτοὺς εἰς τὴν πηγὴν Χεβρών. Τὴν τάφον, ὅπου εἶχε ταφῆ ὁ Ἀβεννήρ, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, εἰς τὴν
αὐτοὺς ἐπὶ τῆς κρήνης ἐν Χεβρών· δὲ κεφαλὴν τοῦ Ἰεβοσθὲ τὴν ἔθαψαν εἰς Χεβρὼν Χεβρών.
καὶ τὴν κεφαλὴν Ἰεβοσθὲ ἔθαψαν εἰς τὸν τάφον, ὅπου προηγουμένως εἶχαν θάψει
ἐν τῷ τάφῳ Ἀβεννὴρ υἱοῦ Νήρ. καὶ τὸν Ἀβεννήρ, τὸν υἱὸν τοῦ Νήρ.
5,1 Καὶ παραγίνονται πᾶσαι αἱ Όλαι αἱ ἰσραηλιτικαὶ φυλαὶ ἦλθον κατόπιν πρὸς Μετὰ ταῦτα ἔρχονται ὅλαι αἱ φυλαὶ τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὴν
φυλαὶ Ἰσραὴλ πρὸς Δαυὶδ εἰς τὸν Δαυίδ, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς τὴν Χεβρών, Χεβρὼν πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ λέγουν: <Νά, ὅλοι ἐμεῖς
Χεβρὼν καὶ εἶπαν αὐτῷ· ἰδοὺ ὀστᾶ τὸν ἀνεγνώρισαν ὡς βασιλέα των καὶ εἶπαν πρὸς εἴμαστε ὀστά σου καὶ σάρκες σου, ἔχομεν κοινὴν
σου καὶ σάρκες σου ἡμεῖς. αὐτόν· <ἰδού, ἡμεῖς εἴμεθα ὀστᾶ σου καὶ σάρκες καταγωγὴν μὲ σέ.
25/158
σου.
5,2 Καὶ ἐχθὲς καὶ τρίτην ὄντος 2 Κατὰ τὰ παρελθόντα ἔτη, ὅταν ὁ Σαοὺλ ἦτο 2 Καὶ ἕως τώρα, κατὰ τὸ διάστημα ποὺ ἐβασίλευεν εἰς ἡμᾶς

Σαοὺλ βασιλέως ἐφ' ἡμῖν, σὺ βασιλεύς μας, σὺ εἰς τὴν πραγματικότητα ἦσο ὁ ὁ Σαούλ, σὺ ἤσουν ἐκεῖνος ποὺ ὠδηγοῦσες τὸν στρατὸν τοῦ
ἦσθα ὁ ἐξάγων καὶ εἰσάγων τὸν πραγματικὸς ἄρχων, ποὺ ὠδηγοῦσες εἰς ὅλα τὸν Ἰσραὴλ εἰς τὰ πεδία τῶν μαχῶν καὶ τὸν ἔφερνες πίσω
Ἰσραήλ, καὶ εἶπε Κύριος πρός σέ· λαὸν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ πρὸς σὲ εἶπεν ὁ Κύριος· Σὺ νικητήν. Ἐπὶ πλέον δὲ καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς σὲ ὅτι σὺ θὰ
σὺ ποιμανεῖς τὸν λαόν μου τὸν θὰ κυβερνᾷς τὸν λαόν μου τὸν ἰσραηλιτικὸν, σὺ ὁδηγῇς καὶ θὰ κυβερνᾷς τὸν λαόν μου, τὸν Ἰσραήλ, καὶ σὺ
Ἰσραήλ, καὶ σὺ εἰς ἡγούμενον ἐπὶ θὰ εἶσαι ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ. εἶσαι ἐκεῖνος ποὺ θὰ γίνῃς ὁ ἐπικεφαλῆς του λαοῦ μου
τὸν λαόν μου Ἰσραήλ. Σὲ ἀναγνωρίζομεν, λοιπόν, ὡς βασιλέα>. Ἰσραήλ>.
5,3 Καὶ ἔρχονται πάντες οἱ 3 Ἦλθαν ὅλοι οἱ ἄρχοντες τοῦ ἰσραηλιτικοῦ 3 Ἦλθαν λοιπὸν ὅλοι οἱ προεστοὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς τὴν
πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ πρὸς τὸν λαοῦ πρὸς τὸν βασιλέα Δαυὶδ εἰς Χεβρὼν καὶ ὁ Χεβρὼν πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἐκεῖ, εἰς τὴν Χεβρών, ἐνώπιον
βασιλέα εἰς Χεβρών, καὶ διέθετο Δαυὶδ ἔκλεισε μὲ αὐτοὺς συμφωνίαν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, συνῆψε μαζί των ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ συμφωνίαν.
αὐτοῖς ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ διαθήκην τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Χεβρών, νὰ εἶναι βασιλεύς Καὶ ἔχρισαν αὐτοὶ τὸν Δαβὶδ βασιλέα ὅλων τῶν
ἐν Χεβρὼν ἐνώπιον Κυρίου, καὶ των. Ἐκεῖνοι δὲ ἔχρισαν καὶ ἀνεγνώρισαν αὐτὸν Ἰσραηλιτῶν.
χρίουσι τὸν Δαυὶδ εἰς βασιλέα ἐπὶ ὡς βασιλέα ἐπὶ ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
πάντα Ἰσραήλ.
5,4 Υἱὸς τριάκοντα ἐτῶν Δαυὶδ ἐν 4 Τριάκοντα ἐτῶν ἦτο ὁ Δαυίδ, ὅταν ἔγινε 4 Τότε ποὺ ἐχρίσθη βασιλεύς, ὁ Δαβὶδ ἦτο ἡλικίας τριάντα
τῷ βασιλεῦσαι αὐτὸν καὶ βασιλεὺς ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. ἐτῶν. Ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ σαράντα χρόνια.
τεσσαράκοντα ἔτη ἐβασίλευσεν, Ἐβασίλευσε δὲ ἐν συνόλῳ τεσσαράκοντα ἔτη.
5,5 ἑπτὰ ἔτη καὶ μῆνας ἓξ 5 Ἑπτὰ ἔτη καὶ ἓς μῆνας ἦτο βασιλεὺς εἰς τὴν 5 Συγκεκριμένως ἐβασίλευσεν ἑπτὰ χρόνια καὶ ἕξι μήνας
ἐβασίλευσεν ἐν Χεβρὼν ἐπὶ τὸν φυλὴν Ἰούδα ἔχων τὴν ἔδραν του εἰς Χεβρών. εἰς τὴν Χεβρὼν ὡς βασιλεὺς τῆς φυλῆς Ἰούδα καὶ τριάντα
Ἰούδαν καὶ τριάκοντα τρία ἔτη Τριάκοντα τρία δὲ ἔτη ἔχων τὴν ἔδραν του εἰς τὴν τρία χρόνια εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς βασιλεὺς ὅλων τῶν
ἐβασίλευσεν ἐπὶ πάντα Ἰσραὴλ Ἱερουσαλὴμ ἐβασίλευσεν ἐπὶ ὅλου τοῦ φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, καθὼς καὶ τῆς φυλῆς Ἰούδα.
καὶ Ἰούδαν ἐν Ἱερουσαλήμ. Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, συμπεριλαμβανομένης
βέβαια καὶ τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα.
5,6 Καὶ ἀπῆλθε Δαυὶδ καὶ οἱ 6 Ὁ Δαυὶδ καὶ ἄνδρες του ἦλθον εἰς τὴν 6 Μετὰ τὴν χρῖσιν του ἀνεχώρησεν ὁ Δαβίδ μὲ τοὺς ἄνδρας
ἄνδρες αὐτοῦ εἰς Ἱερουσαλὴμ Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ πολεμήσουν ἐναντίον τῶν του διὰ τὴν Ἱερουσαλήμ, μὲ σκοπὸν νὰ πολεμήσῃ μὲ τοὺς
πρὸς τὸν Ἰεβουσαῖον τὸν Ἰεβουσαίων, οἱ ὁποῖοι κατεῖχον τὴν χώραν Ἰεβουσαίους, ποὺ κατεῖχαν τὴν περιοχήν. Οἱ δὲ Ἰεβουσαῖοι
26/158
κατοικοῦντα τὴν γῆν. Καὶ ἐρρέθη ἐκείνην. Οἱ Ἰεβουσαῖοι παρήγγειλαν εἰς τὸν τοῦ διεμήνυσαν τὰ ἑξῆς: <Δὲν πρόκειται νὰ περάσῃς τὴν
τῷ Δαυίδ· οὐκ εἰσελεύσῃ ὧδε, ὅτι Δαυίδ· <δὲν πρόκειται νὰ εἰσέλθῃς καὶ νὰ πύλην καὶ νὰ ἔλθῃς ἐδῶ μέσα. Ἡ πόλις εἶναι πολὺ καλὰ

ἀντέστησαν οἱ τυφλοὶ καὶ οἱ καταλάβῃς τὴν πόλιν, διότι εἶναι πολὺ ὀχυρὰ καὶ ὠχυρωμένη καὶ ἔχουν ἐξεγερθῇ ἀκόμη καὶ αὐτοὶ οἱ τυφλοὶ
χωλοὶ λέγοντες ὅτι οὐκ διότι ὅλοι θὰ ἀντισταθῶμεν καὶ αὐτοὶ ἀκόμα οἱ καὶ οἱ χωλοὶ καὶ φωνάζουν ὅτι δὲν θὰ ἔμβῃ ἐδῶ μέσα ὁ
εἰσελεύσεται Δαυὶδ ὧδε. τυφλοὶ καὶ οἱ χωλοί, οἱ ὁποῖοι καὶ λέγουν, ὅτι δὲν Δαβίδ μὲ κανένα τρόπον>.
θὰ εἰσέλθῃ ἐδῶ ὁ Δαυίδ>.
5,7 Καὶ κατελάβετο Δαυὶδ τὴν 7 Ἐν τούτοις ὁ Δαυὶδ κατέλαβε τὴν Σιών, τὴν 7 Ὁ Δαβὶδ ὅμως ἐκυρίευσε συντόμως μὲ πολεμικὸν
περιοχὴν Σιών (αὕτη ἡ πόλις τοῦ ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλὴμ αὐτὴ ὠνομάσθη τέχνασμα τὴν θέσιν Σιών, ποὺ ἦτο ἡ ἀκρόπολις τῆς
Δαυίδ). βραδύτερον <πόλις Δαυίδ>. Ἱερουσαλήμ. (Πρόκειται δι’ αὐτήν, ποὺ ὠνομάσθη κατόπιν
<πόλις τοῦ Δαβίδ>).
5,8 Καὶ εἶπε Δαυὶδ τῇ ἡμέρᾳ 8 Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ὁ Δαυὶδ εἶπε· 8 Εἶπε δὲ ὁ Δαβὶδ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην: <Καθένας ποὺ
ἐκείνῃ· πᾶς τύπτων Ἰεβουσαῖον <καθένας, ποὺ συναντᾷ Ἰεβουσαῖον, ἂς τὸν συναντᾷ καὶ κτυπᾷ κάποιον Ἰεβουσαῖον, νὰ τὸν φονεύῃ μὲ
ἁπτέσθω ἐν παραξιφίδι καὶ τοὺς κτυπᾷ μὲ τὸ ἐγχειρίδιον. Τὸ ἰδιο θὰ γίνεται καὶ μὲ τὸ μικρό του μαχαίρι. Τὸ ἴδιο νὰ κάνετε καὶ διὰ τοὺς χωλοὺς
χωλοὺς καὶ τοὺς τυφλοὺς καὶ τοὺς τοὺς χωλοὺς καὶ τοὺς τυφλοὺς Ἰεβουσαῖους, οἱ καὶ τοὺς τυφλοὺς καὶ δι’ ὅλους ὅσοι μισοῦν τὸν Δαβίδ>. Ἀπὸ
μισοῦντας τὴν ψυχὴν Δαυίδ· διὰ ὁποῖοι κατεφρόνησαν τὸν Δαυίδ. Ἀπὸ αὐτὸ δὲ τὸ αὐτὸ τὸ γεγονὸς μάλιστα πρόηλθε καὶ ἡ παροιμία, ποὺ
τοῦτο ἐροῦσι· τυφλοὶ καὶ χωλοὶ γεγονὸς καὶ ἐπεκράτησεν ἡ παροιμία· Τυφλοὶ καὶ λέγει ὅτι <τυφλοὶ καὶ χωλοὶ δὲν θὰ εἰσέλθουν εἰς τὸν οἶκον
οὐκ εἰσελεύσονται εἰς οἶκον χωλοὶ δὲν θὰ εἰσέλθουν εἰς τὸν οἶκον τοῦ τοῦ Κυρίου>.
Κυρίου. Κυρίου>.
5,9 Καὶ ἐκάθισε Δαυὶδ ἐν τῇ 9 Ὁ Δαυὶδ ἐγκατεστάθη εἰς τὸ φρούριον τῆς Σιών 9 Καὶ ἐγκατεστάθη ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν περιοχὴν ἐκείνην τῆς
περιοχῇ, καὶ ἐκλήθη αὐτὴ ἡ πόλις καὶ αὐτὴ ἡ περιοχὴ ὠνομάσθη <πόλις Δαυίδ>. Σιὼν καὶ ὠνομάσθη αὐτή <ἡ πόλις τοῦ Δαβίδ>. Ἔκτισε δὲ
Δαυίδ· καὶ ᾠκοδόμησεν αὐτὴν Ὠκοδόμησεν ὁ Δαυὶδ καὶ ὠχύρωσε τὴν πόλιν τὴν περιοχὴν αὐτὴν ὡς πόλιν κυκλικῶς γύρω ἀπὸ τὴν
πόλιν κύκλῳ ἀπὸ τῆς ἄκρας καὶ αὐτὴν ἀπὸ τοῦ φρουρίου καὶ γύρω, μέσα εἰς τὸ ἀκρόπολιν καὶ τὸ ἀνάκτορόν του.
τὸν οἶκον αὐτοῦ. ὁποῖον περιεκλείετο καὶ ὁ ἰδικός του οἶκος.
5,10 Καὶ διεπορεύετο Δαυὶδ 10 Ὁ Δαυὶδ ὁλονὲν καὶ περισσότερον 10 Καὶ εἰς τὸ ἑξῆς ὁ Δαβὶδ ἐπροώδευε καὶ ἐμεγαλύνετο
πορευόμενος καὶ μεγαλυνόμενος, ἐμεγαλύνετο καὶ ἀνεδεικνύετο, διότι Κύριος ὁ ὅλοεν καὶ περισσότερον καὶ εἶχε μαζί του, βοηθὸν καὶ
καὶ Κύριος παντοκράτωρ μετ' παντοκράτωρ ἦτο μαζῆ του. προστάτην του, τὸν παντοκράτορα Κύριον.
αὐτοῦ.
27/158
5,11 Καὶ ἀπέστειλε Χειρὰμ 11 Ὁ Χειράμ, ὁ βασιλεὺς τῆς Τύρου, ἀπέστειλεν 11 Μετὰ δὲ τὴν κατάκτησιν τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὸν Δαβὶδ
βασιλεὺς Τύρου ἀγγέλους πρὸς ἀνθρώπους του πρὸς τὸν Δαυίδ, ὅπως ἐπίσης ὁ βασιλεὺς τῆς Τύρου, ποὺ ἐλέγετο Χειράμ, ἀπέστειλε

Δαυὶδ καὶ ξύλα κέδρινα καὶ ξύλα κέδρινα, ξυλουργούς, κτίστας, καὶ ἐκεῖνοι ἀνθρώπους του πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ ξύλα ἀπὸ κέδρον καὶ
τέκτονας ξύλων καὶ τέκτονας ἔκτισαν ἀνάκτορον διὰ τὸν Δαυίδ. ξυλουργοὺς καὶ οἰκοδόμους καὶ ἔκτισαν αὐτοὶ ἀνάκτορον
λίθων καὶ ᾠκοδόμησαν οἶκον τῷ διὰ τὸν Δαβίδ.
Δαυίδ.
5,12 Καὶ ἔγνω Δαυὶδ ὅτι ἡτοίμασεν 12 Ὁ Δαυὶδ κατενόησε τότε ὅτι ὁ Κύριος 12 Καὶ κατάλαβε ὁ Δαβὶδ καὶ ἐπείσθη ὅτι ὁ Κύριος ἦτο
αὐτὸν Κύριος εἰς βασιλέα ἐπὶ ἐγκατέστησε πράγματι αὐτὸν βασιλέα εἰς τὸν Ἐκεῖνος, ποὺ τὸν προητοίμασε καὶ τὸν ἀνέδειξε βασιλέα τοῦ
Ἰσραήλ, καὶ ὅτι ἐπήρθη ἡ ἰσραηλιτικὸν λαὸν καὶ ὅτι ἡ βασιλεία του Ἰσραήλ, καὶ ὅτι ὑψώθη ἡ βασιλεία του χάριν τοῦ λαοῦ τοῦ
βασιλεία αὐτοῦ διὰ τὸν λαὸν ἀνῆλθεν εἰς μεγάλην ἀκμὴν διὰ τὸν λαὸν αὐτοῦ Ἰσραήλ.
αὐτοῦ Ἰσραήλ. τὸν ἰσραηλιτικόν.
5,13 Καὶ ἔλαβε Δαυὶδ ἔτι γυναῖκας 13 Ὁ Δαυὶδ ἔλαβε καὶ ἄλλας γυναῖκας πρώτης 13 Ἐπῆρε δὲ ὁ Δαβὶδ μετὰ τὴν ἀναχώρησίν του ἀπὸ τὴν
καὶ παλλακὰς ἐξ Ἱερουσαλὴμ καὶ δευτέρας σειρᾶς, ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅταν Χεβρὼν καὶ ἄλλας συζύγους καὶ παλλακὰς ἀπὸ τὴν
μετὰ τὸ ἐλθεῖν αὐτὸν ἐκ Χεβρών, ἦλθεν ἐκεῖ ἀπὸ τὴν Χεβρών. Ἀπέκτησε δὲ ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀπέκτησεν ἀπὸ αὐτὰς καὶ ἄλλους υἱοὺς καὶ
καὶ ἐγένοντο τῷ Δαυὶδ ἔτι υἱοὶ καὶ αὐτὰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας. θυγατέρας.
θυγατέρες.
5,14 Καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν 14 Αὐτὰ δὲ εἶναι τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν του, οἱ 14 Τὰ δὲ ὀνόματα τῶν τέκνων του, ποὺ ἐγεννήθησαν εἰς τὴν
γεννηθέντων αὐτῷ ἐν ὁποῖοι ἐγεννήθησαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ· Ἱερουσαλήμ, εἶναι: Σαμμούς, Σωβάβ, Νάθαν καὶ Σαλωμών·
῾Ιερουσαλήμ· Σαμμοὺς καὶ Σωβὰβ Σαμμούς, Σωβάβ, Νάθαν, Σαλωμών.
καὶ Νάθαν καὶ Σαλωμὼν
5,15 καὶ Ἐβεὰρ κὶ Ἐλισοὺς καὶ 15 Ἐβεάρ, Ἐλισούς, Ναφέκ, Ἰεφιές. 15 Ἐβεάρ, Ἐλισούς, Ναφὲκ καὶ Ἰεφιές·
Ναφὲκ καὶ Ἰεφιὲς
16 καὶ Ἐλισαμὰ καὶ Ἐλιδαὲ καὶ 16 Ἐλισαμά, Ἐλιδαέ, Ἐλιφαλάθ, Σαμαέ, 16 Ἐλισαμά, Ἐλιδαέ, Ἐλιφαλάθ, Σαμαέ, Ἰεσσιβάθ, Νάθαν,
Ἐλιφαλάθ, Σαμαέ, Ἰεσσιβάθ, Ἰεσσιβάθ, Νάθαν, Γαλαμαάν, Ἰεβαάρ, Θεησοῦς, Γαλαμαάν, Ἰεβαάρ, Θεησοῦς, Ἐλιφαλάτ, Ναγέδ, Ναφέκ,
Νάθαν, Γαλαμαάν, Ἰεβαάρ, Ἐλιφαλάτ, Ναγέδ, Ναφέκ, Ἰανάθαν, Λεασαμύς, Ἰανάθαν, Λεασαμύς, Βααλιμὰθ καὶ Ἐλιφαάθ.
Θεησοῦς, Ἐλιφαλάτ, Ναγέδ, Βααλιμὰθ καὶ Ἐλιφαάθ.
Ναφέκ, Ἰανάθαν, Λεασαμύς,
28/158
Βααλιμάθ, Ἐλιφαάθ.
5,17 Καὶ ἤκουσαν οἱ ἀλλόφυλοι 17 Οἱ Φιλισταῖοι, οἱ ἀλλόφυλοι, ἤκουσαν ὅτι ὁ 17 Ἐπληροφορήθησαν ἐν τῷ μεταξὺ οἱ Φιλισταῖοι ὅτι ὁ

ὅτι κέχρισται Δαυὶδ βασιλεὺς ἐπὶ Δαυὶδ ἐχρίσθη βασιλεὺς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ Δαβὶδ ἔχει χρισθῇ βασιλεὺς τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ ἀνέβηκαν
Ἰσραήλ, καὶ ἀνέβησαν πάντες οἱ καὶ ἐξεστράτευσαν ὅλοι, διὰ νὰ ἀναζητήσουν καὶ ἀμέσως ὅλοι των διὰ νὰ εὕρουν καὶ κτυπήσουν τὸν Δαβίδ.
ἀλλόφυλοι ζητεῖν τὸν Δαυίδ· καὶ πολεμήσουν τὸν Δαυίδ. Ὁ Δαυὶδ ἔμαθε τοῦτο καὶ Τὸ ἔμαθεν ὅμως ἐκεῖνος καὶ κατέβη ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ
ἤκουσε Δαυὶδ καὶ κατέβη εἰς τὴν κατέβη εἰς τὸ φρούριον. εἰς μίαν ὠχυρωμένην περιοχήν.
περιοχήν.
5,18 Καὶ οἱ ἀλλόφυλοι 18 Φιλισταῖοι ἦλθον καὶ διεχύθησαν εἰς τὴν 18 Καὶ ἦλθαν οἱ ἀλλόφυλοι Φιλισταῖοι καὶ ἀνέπτυξαν τὰς
παραγίνονται καὶ συνέπεσαν εἰς <κοιλάδα τῶν Τιτάνων>. δυνάμεις των διὰ πόλεμον εἰς ὅλην τὴν κοιλάδα τῶν
τὴν κοιλάδα τῶν Τιτάνων Τιτάνων.
5,19 καὶ ἠρώτησε Δαυὶδ διὰ Κυρίου 19 Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε τὸν Κύριον λέγων· <ἐὰν 19 Ἐρώτησε τότε ὁ Δαβὶδ διὰ μέσου τοῦ ἀρχιερέως τὸν
λέγων· εἰ ἀναβῶ πρὸς τοὺς βαδίσω ἐναντίον τῶν Φιλισταίων, θὰ παραδῶσῃς Κύριον καὶ εἶπε: <Νὰ ἀνέβω διὰ νὰ ἐπιτεθῶ ἐναντίον τῶν
ἀλλοφύλους καὶ παραδώσεις αὐτοὺς εἰς τὰ χέρια μου;> Καὶ ὁ Κύριος τοῦ ἀλλοφύλων; Θὰ τοὺς παραδώσῃς ἄραγε εἰς τὰ χέριά μου;>
αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖράς μου; Καὶ ἀπήντησε· <πήγαινε, διότι ἀσφαλῶς καὶ βεβαίως Καὶ ὁ Κύριος ἀπεκρίθη πρὸς τὸν Δαβίδ: <Ἀνέβα, διότι θὰ
εἶπε Κύριος πρὸς Δαυίδ· ἀνάβαινε, θὰ παραδώσω ἐγὼ αὐτοὺς εἰς τὰ χέρια σου>. παραδώσω ὁπωσδήποτε τοὺς ἀλλοφύλους νικημένους εἰς
ὅτι παραδιδοὺς παραδώσω τοὺς τὰ χέριά σου>.
ἀλλοφύλους εἰς τὰς χεῖράς σου.
5,20 Καὶ ἦλθε Δαυὶδ ἐκ τῶν ἐπάνω 20 Ὁ Δαυὶδ ἀπὸ τὴν τοποθεσίαν, ἡ ὁποία 20 Καὶ ἦλθεν ὁ Δαβὶδ ἀπὸ τὴν θέσιν, ποὺ ὀνομάζεται
διακοπῶν καὶ ἔκοψε τοὺς ὠνομάζετο <Ἐπάνω Διακοπαί>, ἦλθον ἐκεῖ, ὅπου <Ἐπάνω Διακοπαί, καὶ ἐξώντωσεν ἐκεῖ τοὺς Φιλισταίους.
ἀλλοφύλους ἐκεῖ, καὶ εἶπε Δαυίδ· ἦσαν οἱ Φιλισταῖοι, ἐπετέθη ἐναντίον των καὶ Εἶπε δὲ τότε ὁ Δαβίδ: <Ὁ Κύριος διεσκόρπισε τοὺς
διέκοψε Κύριος τοὺς ἐχθροὺς τοὺς ἐξωλόθρευσε. Ὁ Δαυὶδ εἶπε τότε· <Ὁ Κύριος ἀλλοφύλους ἐχθρούς μας ἐμπρός μου, ὅπως διακόπτονται
ἀλλοφύλους ἐνώπιον ἐμοῦ, ὡς διεσκόρπισε τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ, τούτους τοὺς καὶ διασκορπίζονται τὰ νερά>. Δι' αὐτὸ καὶ ὠνομάσθη ὁ
διακόπτεται ὕδατα· διὰ τοῦτο Φιλισταίους, ἐνώπιόν μου, ὅπως διακόπτεται ἡ τόπος ἐκεῖνος· τόπος τῶν <Ἐπάνω Διακοπῶν>.
ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ροὴ καὶ διασκορπίζονται τὰ ὁρμητικὰ ὕδατα>.
ἐκείνου, Ἐπάνω διακοπῶν. Διὰ τοῦτο ὠνομάσθη τὸ ὄνομα τῆς περιοχῆς
ἐκείνης <Ἐπάνω Διακοπαί>.
5,21 Καὶ καταλιμπάνουσιν ἐκεῖ 21 Οἱ Φιλισταῖοι, κατὰ τὴν πανικόβλητον φυγήν 21 Οἱ δὲ νικημένοι Φιλισταῖοι ἐγκατέλειψαν ἐκεῖ τὰ εἴδωλα
29/158
τοὺς θεοὺς αὐτῶν, καὶ ἐλάβοσαν των, ἐγκατέλειψαν καὶ τὰ ἀγάλματα τῶν θεῶν τῶν θεῶν των καὶ τὰ ἐπῆραν ὁ Δαβὶδ καὶ οἱ ἂνδρες του.
αὐτοὺς Δαυὶδ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ' των, τὰ ὁποῖα ἐπῆραν οἱ ἄνδρες τοῦ Δαυὶδ ὡς

αὐτοῦ. λάφυρα μαζῆ των.
5,22 Καὶ προσέθεντο ἔτι 22 Οἱ Φιλισταῖοι ἀπεφάσισαν καὶ ἐξεστράτευσαν 22 Οἱ Φιλισταῖοι ὅμως ἀνέβηκαν καὶ διὰ δευτέραν φορὰν
ἀλλόφυλοι τοῦ ἀναβῆναι καὶ πάλιν κατὰ τοῦ Δαυὶδ καὶ ἦσαν τόσοι, ὥστε ἐναντίον τοῦ Δαβὶδ καὶ ἀνέπτυξαν καὶ πάλιν τὰς δυνάμεις
συνέπεσαν ἐν τῇ κοιλάδι τῶν διεχύθησαν καὶ ἐγέμισαν πάλιν τὴν κοιλάδα τῶν των εἱς ὅλην τὴν κοιλάδα τῶν Τιτάνων.
Τιτάνων. Τιτάνων.
5,23 Καὶ ἐπηρώτησε Δαυὶδ διὰ 23 Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε καὶ πάλιν, κατὰ τὸν 23 Ἐρώτησε δὲ καὶ πάλιν τὸν Κύριον ὁ Δαβίδ τί ἔπρεπε νὰ
Κυρίου καὶ εἶπε Κύριος· οὐκ καθιερωμένον τροπον, τὸν Κύριον, ἂν πρέπει νὰ κάνῃ καὶ ὁ Κύριος τοῦ εἶπε: <Δὲν θὰ ἀνεβῇς τὴν φορὰν
ἀναβήσῃ εἰς συνάντησιν αὐτῶν, ἐπιτεθῇ ἐναντίον τῶν Φιλισταίων. Ὁ Κύριος τοῦ αὐτὴν διὰ νὰ συγκρουσθῇς μαζί των. Φύγε ἀπὸ ἐμπρός των,
ἀποστρέφου ἀπ' αὐτῶν καὶ ἀπήντησε· <δὲν θὰ ἐπιτεθῇς ἐναντίον των κατὰ πήγαινε πίσω ἀπὸ αὐτοὺς καὶ πλησίασέ τους εἰς τὴν
παρέσῃ αὐτοῖς πλησίον τοῦ μέτωπον, ἀλλὰ θὰ βαδίσῃς ὄπισθέν των. τοποθεσίαν τοῦ Κλαυθμῶνος.
Κλαυθμῶνος· Κατὸπιν πλησίασε πρὸς αὐτοὺς εἰς τὴν
τοποθεσίαν τοῦ Κλαυθμῶνος.
5,24 καὶ ἔσται ἐν τῷ ἀκοῦσαί σε 24 Ὅταν ἀκούσῃς ἰσχυρὰν βοὴν τοῦ ἀνέμου εἰς 24 Καὶ ὅταν ἀκούσῃς θόρυβον ἀπὸ τὸ δάσος τοῦ
τὴν φωνὴν τοῦ συγκλεισμοῦ ἀπὸ τὰ δένδρα τοῦ δάσους τοῦ Κλαυθμῶνος, τότε ὁ Κλαυθμῶνος, ἕνα ἰσχυρὸν δηλαδὴ φύσημα ἀνέμου εἰς τὰς
τοῦ ἄλσους τοῦ Κλαυθμῶνος, Κύριος θὰ προηγῆται ἀπὸ σὲ σκορπίζων καὶ κορυφὰς τῶν δένδρων, νὰ κατεβῇς ἀμέσως καὶ νὰ ἐπιτεθῇς
τότε καταβήσῃ πρὸς αὐτούς, ὅτι ἐξολοθρεύων κατὰ τὸν πόλεμον αὐτὸν τοὺς ἐναντίον των. Ὁ θόρυβος αὐτὸς θὰ σημαίνῃ ὅτι θὰ βγῇ
τότε ἐξελεύσεται Κύριος Φιλισταίους>. ἐμπρός σου ὁ Κύριος, διὰ νὰ ἐξοντώσῃ ἐκεῖνος εἰς τὸν
ἔμπροσθέν σου κόπτειν ἐν τῷ πόλεμον τοὺς ἀλλοφύλους>.
πολέμῳ τῶν ἀλλοφύλων.
5,25 Καὶ ἐποίησε Δαυὶδ καθὼς 25 Ὁ Δαυὶδ ἔκαμεν, ὅπως τὸν διέταξεν ὁ Κύριος. 25 Ἐνήργησε δὲ πράγματι ὁ Δαβίδ, ὅπως ἀκριβῶς τὸν
ἐνετείλατο αὐτῶ Κύριος, καὶ Ἐκτύπησε καὶ κατετρόπωσε τοὺς Φιλισταίους διέταξεν ὁ Κύριος, καὶ συνέτριψε τοὺς Φιλισταίους ἀπὸ τὴν
ἐπάταξε ἀλλοφύλους ἀπὸ ἀπὸ τὴν Γαβαὼν ὡς εἰς τὴν χώραν τῆς Γαζηρά. Γαβαὼν ἕως τὴν περιοχὴν τῆς Γαζηρά.
Γαβαὼν ἕως τῆς γῆς Γαζηρά.
30/158

6,1 Καὶ συνήγαγεν ἔτι Δαυὶδ πάντα Ο Δαυὶδ προσεκάλεσε καὶ πάλιν ὅλους τοὺς Συνεκάλεσε δὲ καὶ πάλιν ὁ Δαβὶδ τοὺς νεαροὺς Ἰσραηλίτας
νεανίαν ἐξ Ἰσραήλ, ὡς ἑβδομήκοντα νεαροὺς ἄνδρας τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, καὶ ἐμαζεύθηκαν περίπου ἑβδομῆντα χιλιάδες ἄνδρες.
χιλιάδας. ἑβδομήκοντα περίπου χιλιάδες ἄνδρας.
6,2 Καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη Δαυὶδ 2 Ἡτοιμάσθη ὁ Δαυὶδ καὶ ὅλος ὁ λαός, ποὺ 2 Καὶ ἐσηκώθη καὶ ἐπροχώρησεν ἐν πομπῇ ὁ Δαβὶδ μαζὶ μὲ
καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὁ μετ' αὐτοῦ καὶ ἀπὸ ἦτο μαζῆ του, μαζῆ μὲ τοὺς ἀρχηγοὺς τῆς ὅλον τὸν λαόν, ποὺ εἶχε συγκεντρωθῆ πλησίον του, καὶ μὲ
τῶν ἀρχόντων Ἰούδα ἐν ἀναβάσει τοῦ φυλῆς Ἰούδα καὶ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ τοὺς ἄρχοντας τῆς φυλῆς Ἰούδα, διὰ νὰ ὑπάγουν εἰς τὴν
ἀναγαγεῖν ἐκεῖθεν τὴν κιβωτὸν τοῦ ἐπορεύθησαν, διὰ νὰ μεταφέρουν τὴν Καριαθιαρὶμ καὶ νὰ μεταφέρουν ἀπὸ ἐκεῖ τὴν Κιβωτὸν τῆς
Θεοῦ, ἐφ' ἣν ἐπεκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὸν Διαθήκης τοῦ Θεοῦ. Ἡ Κιβωτὸς ἔφερε τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου
Κυρίου τῶν δυνάμεων καθημένου ἐπὶ τόπον, εἰς τὸν ὁποῖον αὐτὴ εὑρίσκετο. Ἐπάνω τῶν ἀγγελικῶν δυνάμεων, ὁ ὁποῖος ἐκάθητο σὰν εἰς ἄλλον
τῶν Χερουβὶν ἐπ' αὐτῆς. δὲ εἰς τὴν Κιβωτὸν αὐτὴν εἶχε γραφῆ τὸ θρόνον ἐπάνω εἰς τὰ πτερὰ τῶν Χερουβίμ, ποὺ εὑρίσκοντο
ὄνομα τοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου τῶν ἀγγελικῶν εἰς τὴν Κιβωτόν, καὶ ἔκαμνε ἀπὸ ἐκεῖ αἰσθητὴν τὴν
δυνάμεων, ὁ ὁποῖος ἀναπαύεται ἐπὶ τῶν παρουσίαν Του.
Χερουβίμ.
6,3 Καὶ ἐπεβίβασαν τὴν κιβωτὸν 3 Ἐτοποθέτησαν τὴν Κιβωτὸν ἐπάνω εἰς μίαν 3 Ἐπῆγαν λοιπὸν καὶ ἐσήκωσαν τὴν Κιβωτὸν ἀπὸ τὴν
Κυρίου ἐφ' ἅμαξαν καινὴν καὶ ἦραν καινουργῆ ἅμαξαν. Ἐπῆραν δὲ τὴν Κιβωτὸν οἰκίαν τοῦ Ἀμιναδάβ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὸ βουνό, καὶ τὴν
αὐτὴν ἐξ οἴκου Ἀμιναδὰβ τοῦ ἐν τῷ ἀπὸ τὴν οἰκίαν τοῦ Ἀμιναδάβ, ὁ ὁποῖος ἀνέβασαν εἰς ἕνα ἁμάξι, ποὺ μόλις εἶχε κατασκευασθῆ.
βουνῷ· καὶ Ὀζὰ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ κατοικοῦσεν εἰς κάποιον ἐκεῖ λόφον. Μεταξὺ Ὠδηγοῦσαν δὲ τὸ ἁμάξι αὐτὸ μὲ τὴν Κιβωτὸν ὁ Ὀζὰ καὶ οἱ
υἱοὶ Ἀμιναδάβ ἦγον τὴν ἅμαξαν σὺν δὲ ἐκείνων, ποὺ ἀκολουθοῦσαν, ἦσαν ὁ Ὀζὰ ἀδελφοί του, οἱ υἱοὶ τοῦ Ἀμιναδάβ.
τῇ κιβωτῷ, καὶ οἱ ἀδελφοί του, παιδιὰ τοῦ Ἀμιναδάβ. Ὁ
Ὀζὰ ὠδηγοῦσε τὴν ἅμαξαν, ἐπὶ τῆς ὁποίας
ἦτο ἡ Κιβωτός.
6,4 καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἐπορεύοντο 4 Οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἐβάδιζαν μὲ σεβασμὸν 4 Οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Ὀζὰ μάλιστα ἐβάδιζαν ἐμπρὸς ἀπὸ τὴν
ἔμπροσθεν τῆς κιβωτοῦ. ἐμπρὸς ἀπὸ τὴν Κιβωτόν. Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης.
6,5 Καὶ Δαυὶδ καὶ υἱοὶ Ἰσραὴλ 5 Ὁ Δαυὶδ καὶ οἱ ἄλλοι Ἰσραιλῖται 5 Καὶ καθὼς ἐπροχωροῦσε ἡ πομπή, ὁ Δαβὶδ καὶ οἱ
παίζοντες ἐνώπιον Κυρίου ἐν ἐπανηγύριζαν, παίζοντες ἐνώπιον τῆς Ἰσραηλῖται ἐχόρευαν καὶ ἐτραγουδοῦσαν δυνατὰ παίζοντας
31/158
ὀργάνοις ἡρμοσμένοις ἐν ἰσχύϊ, καὶ ἐν Κιβωτοῦ ὄργανα μουσικά, κατάλληλα διὰ ὄργανα κατάλληλα διὰ ἰσχυροὺς ἤχους. Καὶ ἐπανηγύριζαν
ᾠδαῖς καὶ ἐν κινύραις καὶ ἐν νάβλαις ἰσχυροὺς τόνους, καὶ ἄδοντες ὠδάς. Τὰ δὲ μὲ ᾠδὰς καὶ μὲ διάφορα μουσικὰ ὄργανα, μὲ κινύρας

καὶ ἐν τυμπάνοις καὶ ἐν κυμβάλοις μουσικὰ ὄργανα ἦσαν κινύραι, νάβλαι, δηλαδή, μὲ νάβλας, μὲ τύμπανα, μὲ κύμβαλα καὶ μὲ
καὶ ἐν αὐλοῖς. τύμπανα, κύμβαλα καὶ αὐλοί. αὐλούς.
6,6 Καὶ παραγίνονται ἕως ἅλω 6 Ἡ ἱερὰ αὐτὴ πομπὴ ἔφθασεν εἰς τὸ ἁλῶνι 6 Μόλις ὅμως ἔφθασαν εἰς τὸ ἁλῶνι τοῦ Ναχών, ἅπλωσε ὁ
Ναχών, καὶ ἐξέτεινεν Ὀζὰ τὴν χεῖρα τοῦ Ναχών. Ἐκεῖ ὁ Ὀζᾶς ἅπλωσε τὸ χέρι του Ὀζὰ τὸ χέρι του ἐπάνω εἰς τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης διὰ νὰ
αὐτοῦ ἐπὶ τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ ἐπάνω εἰς τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ, νὰ τὴν τὴν συγκρατήσῃ καὶ νὰ μὴ πέσῃ. Καὶ πράγματι τὴν
κατασχεῖν αὐτὴν καὶ ἐκράτησεν κρατήσῃ· καὶ τὴν, ἐκράτησε, διότι τὰ βόϊδια, σννεκράτησε, διότι ἀπὸ κάποιαν ἀπότομον κίνησιν, ποὺ
αὐτήν, ὅτι περιέσπασεν αὐτὴν ὁ ποὺ ἔσυραν τὴν Κιβωτόν, τὴν ἐταλάντευσαν ἔκανε τὸ μοσχάρι, μετεκινήθη καὶ ἐκινδύνευσε νὰ πέσῃ ἡ
μόσχος. καὶ ὑπῆρχε φόβος νὰ πέσῃ. Κιβωτός.
6,7 Καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ Κύριος τῷ Ὀζά, 7 Ὁ Θεὸς ὠργίσθη πολὺ ἐναντίον τοῦ Ὀζά, 7 Ὠργίσθη ὅμως ὁ Θεὸς πολὺ ἐναντίον τοῦ Ὀζά, διότι δὲν
καὶ ἔπαισεν αὐτὸν ἐκεῖ ὁ Θεός, καὶ ἐκτύπησεν αὐτὸν καὶ τὸν ἐθανάτωσεν εἰς τὸν ἐπετρέπετο, ὡς λαϊκὸς ποὺ ἦτο, νὰ ἐγγίσῃ τὴν Κιβωτόν. Καὶ
ἀπέθανεν ἐκεῖ παρὰ τὴν κιβωτὸν τοῦ τόπον ἐκεῖνον πλησίον τῆς Κιβωτοῦ, ἐνώπιον τὸν ἐπάταξεν ἐκεῖ ὁ Θεὸς καὶ πέθανε ἐπὶ τόπου, δίπλα εἰς
Κυρίου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. αὐτοῦ τούτου τοῦ Κυρίου. τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
6,8 Καὶ ἠθύμησε Δαυὶδ ὑπὲρ οὗ 8 Ὁ Δαυὶδ ἐλυπήθη πολύ, διότι διὰ τοῦ 8 Ὁ δὲ Δαβὶδ ἐστενοχωρήθη πολὺ διὰ τὴν διακοπὴν αὐτὴν
διέκοψε Κύριος διακοπὴν ἐν τῷ Ὀζά· θανάτου διέκοψεν ὁ Κύριος τὴν ζωὴν τοῦ τῆς πανηγυρικῆς πομπῆς, ποὺ ἐπέβαλεν ὁ Κύριος μὲ τὸν
καὶ ἐκλήθη ὁ τόπος ἐκεῖνος Διακοπὴ Ὀζά. Διὰ τοῦτο ὁ τόπος ἐκεῖνος ὠνομάσθη θάνατον τοῦ Ὀζά. Δι' αὐτὸ καὶ ὁ τόπος ἐκεῖνος ὠνομάσθη
Ὀζὰ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. <Διακοπὴ Ὀζά> μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς. ἀπὸ τότε καὶ εἶναι γνωστὸς μέχρι σήμερα μὲ τὴν
ὀνομασίαν: <Διακοπὴ Ὀζά>.
6,9 Καὶ ἐφοβήθη Δαυὶδ τὸν Κύριον ἐν 9 Ὁ Δαυὶδ ἐφοβήθη τὸν Κύριον κατὰ τὴν 9 Μετὰ τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἐφοβήθη ὁ Δαβὶδ κατὰ τὴν ἡμέραν
τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ λέγων· πῶς ἡμέραν ἐκείνην καὶ εἶπε· <πῶς θὰ εἰσέλθῃ ἡ ἐκείνην τὸν Κύριον καὶ ἔλεγε: <Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ
εἰσελεύσεται πρός με ἡ κιβωτὸς Κιβωτὸς εἰς τὴν πόλιν μου, πλησίον μου;> εἰσέλθη καὶ νὰ μείνῃ ἡ Κιβωτὸς τοῦ ἁγίου Κυρίου εἰς τὸν
Κυρίου; τόπον, ὅπου διαμένω ἐγώ;>
6,10 Καὶ οὐκ ἐβούλετο Δαυὶδ τοῦ 10 Διὰ τοῦτο δὲν ἤθελεν ὁ Δαυὶδ νὰ φέρῃ τὴν 10 Καὶ ἤθελεν ὁ Δαβὶδ νὰ πάρῃ μαζί του τὴν Κιβωτὸν τῆς
ἐκκλῖναι πρὸς αὐτὸν τὴν κιβωτὸν Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου εἰς τὴν πόλιν Δαυίδ, Διαθήκης τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Σιών, ποὺ ὡνομάζετο <πόλις
διαθήκης Κυρίου εἰς τὴν πόλιν Δαυίδ, ἀλλὰ τὴν ὡδήγησεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Δαβίδ>. Διὰ τοῦτο ἄλλαξε πορείαν ὁ Δαβὶδ καὶ ὠδήγησε τὴν
καὶ ἀπέκλινεν αὐτὴν Δαυὶδ εἰς οἶκον Ἀβεδδαρά, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Γέθ. Κιβωτὸν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Ἀβεδδαρὰ τοῦ Γεθθαίου.
32/158
Ἀβεδδαρά τοῦ Γεθθαίου.
6,11 Καὶ ἐκάθισεν ἡ κιβωτὸς τοῦ 11 Ἡ Κιβωτὸς τοῦ Κυρίου παρέμεινεν εἰς τὸν 11 Παρέμεινε δὲ ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου εἰς τὴν

Κυρίου εἰς οἶκον Ἀβεδδαρὰ τοῦ οἶκον Ἀβεδδαρὰ τοῦ Γεθθαίου ἐπὶ τρεῖς οἰκίαν τοῦ Ἀβεδδαρὰ τοῦ Γεθθαίου ἐπὶ τρεῖς μῆνας. Καὶ ὁ
Γεθθαίου μῆνας τρεῖς· καὶ εὐλόγησε μῆνας. Ὁ δὲ Κύριος ηὐλόγησε τὸν οἶκον τοῦ Κύριος εὐλόγησε ὅλο τὸ σπίτι τοῦ Ἀβεδδαρὰ καὶ ὅλα τὰ
Κύριος ὅλον τὸν οἶκον Ἀβεδδαρὰ καὶ Ἀδεδδαρὰ καὶ ὅλα ὅσα ἀνῆκον εἰς αὐτόν. ὑπάρχοντά του.
πάντα τὰ αὐτοῦ.
6,12 Καὶ ἀπηγγέλη τῷ βασιλεῖ Δαυὶδ 12 Ἐγνωστοποίησαν εἰς τὸν βασιλέα Δαυὶδ τὸ 12 Ἀνεκοίνωσαν δὲ τὸ γεγονὸς εἰς τὸν βασιλέα Δαβὶδ καὶ
λέγοντες· εὐλόγησε Κύριος τὸν οἶκον γεγονὸς καὶ τοῦ εἶπαν· <ὁ Κύριος ηὐλόγησε τοῦ εἶπαν: <Ἐξ αἰτίας τῆς Κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ εὑλόγησεν ὁ
Ἀβεδδαρὰ καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ ἕνεκα τὴν οἰκογένειαν τοῦ Ἀβεδδαρὰ καὶ ὅλα ὅσα Κύριος τὸ σπίτι τοῦ Ἀβεδδαρὰ καὶ ὅλα τὰ ὑπάρχοντά του>.
τῆς κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἐπορεύθη ἀνήκουν εἰς αὐτὸν λόγῳ τῆς Κιβωτοῦ, ποὺ Κατόπιν τούτου ἐπῆγε ὁ Δαβὶδ καὶ ἐπῆρε καὶ ἀνέβασε μὲ
Δαυὶδ καὶ ἀνήγαγε τὴν κιβωτὸν τοῦ μένει εἰς τὴν οἰκίαν του>. Ὁ Δαυὶδ γεμᾶτος χαρμόσυνον πομπὴν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου
Κυρίου ἐκ τοῦ οἴκου Ἀβεδδαρὰ εἰς τὴν θάρρος καὶ σεβασμὸν πρὸς τὸν Θεὸν μετέβη ἀπὸ τὴν οἰκίαν τοῦ Ἀβεδδαρὰ εἰς τὸν λόφον, ὅπου εὑρίσκετο
πόλιν Δαυὶδ ἐν εὐφροσύνῃ. καὶ μετέφερε τὴν Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου ἀπὸ ἡ <πόλις Δαβίδ>.
τὸν οἶκον τοῦ Ἀβεδδαρὰ εἰς τὴν πόλιν Δαυίδ,
μὲ χαρμόσυνον πομπήν.
6,13 Καὶ ἦσαν μετ' αὐτοῦ αἴροντες τὴν 13 Ἑπτὰ χοροὶ ἦσαν μαζῆ του, οἱ ὁποῖοι 13 Κατὰ τὴν μεταφορὰν ἦσαν μαζί του καὶ ἐσήκωναν τὴν
κιβωτὸν ἑπτὰ χοροὶ καὶ θῦμα μόσχος μετέφεραν τὴν Κιβωτόν, ἀφοῦ προηγουμένως κιβωτὸν ἑπτὰ χοροὶ Ἱερέων καὶ Λευϊτῶν. Μόλις δὲ
καὶ ἄρνες· προσέφεραν θυσίαν ἕνα μόσχον καὶ ἀμνούς. ἐξεκίνησαν, προσέφεραν θυσίαν εἰς τὸν Κύριον μοσχάρι καὶ
ἀρνιά.
6,14 καὶ Δαυὶδ ἀνεκρούετο ἐν 14 Ὁ ἴδιος ὁ Δαυὶδ ἔπαιζεν ἐκλεκτὰ μουσικὰ 14 Ὁ ἴδιος δὲ ὁ Δαβὶδ ἔπαιζε μὲ τὰ εἰδικὰ μουσικὰ ὄργανα
ὀργάνοις ἡρμοσμένοις ἐνώπιον ὄργανα ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἔφερε δὲ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἐμπρὸς δηλαδὴ εἰς τὴν Κιβωτόν.
Κυρίου, καὶ ὁ Δαυὶδ ἐνδεδυκὼς ἐνδυμασίαν ὄχι τὴν βασιλικήν, ἀλλὰ ἄλλην Ἐφοροῦσε μάλιστα ὁ Δαβὶδ στολὴν ἐντελῶς ἀσυνήθιστον
στολὴν ἔξαλλον. ἁπλῆν καὶ ταπεινήν. διὰ βασιλέα, λινῆν καὶ πολὺ ἁπλῆν.
6,15 Καὶ Δαυὶδ καὶ πᾶς ὁ οἶκος Ἰσραὴλ 15 Ὁ Δαυὶδ καὶ ὅλος ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς 15 Ἔτσι ὁ Δαβὶδ καὶ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἀνέβαζαν πρὸς τὴν
ἀνήγαγον τὴν κιβωτὸν Κυρίου μετὰ μετέφεραν τὴν Κιβωτὸν μὲ κραυγὰς Σιὼν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου μὲ ἀλαλαγμοὺς
κραυγῆς καὶ μετὰ φωνῆς σάλπιγγος. ἀγαλλιάσεως καὶ μὲ ἤχους σαλπίγγων. ἐνθουσιασμοῦ καὶ μὲ ἤχους σαλπίγγων.
6,16 Καὶ ἐγένετο τῆς κιβωτοῦ 16 Ὅταν ἡ Κιβωτὸς ἔφθασεν εἰς τὴν <πόλιν 16 Καθὼς ὅμως ἔφθανεν ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης εἰς τὴν
33/158
παραγινομένης ἕως πόλεως Δαυὶδ Δαυίδ>, ἡ σύζυγος τοῦ Δαυίδ, ἡ Μελχόλ, <πόλιν Δαβίδ>, ἔσκυψεν ἀπὸ τὸ παραθυρον τῆς οἰκίας της ἡ
καὶ Μελχὸλ ἡ θυγάτηρ Σαοὺλ θυγάτηρ τοῦ Σαούλ, ἔσκυψεν ἀπὸ τὸ Μελχόλ, ἡ κόρη τοῦ Σαούλ, καὶ εἶδε τὸν βασιλέα Δαβὶδ νὰ

διέκυπτε διὰ τῆς θυρίδος καὶ εἶδε τὸν παράθυρόν της καὶ εἶδε τὸν σύζυγόν της, τὸν χορεύῃ καὶ νὰ παίζῃ τὰ μουσικὰ ὄργανα ἐμπρὸς εἰς τὴν
βασιλέα Δαυὶδ ὀρχούμενον καὶ βασιλέα, νὰ χορεύῃ καὶ νὰ παίζῃ μουσικὰ Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου καὶ τὸν κατέκρινε μέσα της καὶ
ἀνακρουόμενον ἐνώπιον Κυρίου καὶ ὄργανα ἐνώπιον τῆς Κιβωτοῦ τοῦ Κυρίου. ἠσθάνθη περιφρόνησιν ἀπέναντί του.
ἐξουδένωσεν αὐτὸν ἐν τῇ καρδίᾳ Ἐσωτερικῶς τὸν ἐπέκρινε καὶ τὸν
αὐτῆς. ἐξουδένωσε.
6,17 Καὶ φέρουσι τὴν κιβωτὸν τοῦ 17 Μετέφεραν ἐν τέλει τὴν Κιβωτὸν τῆς 17 Ἡ δὲ πομπὴ ἐσυνέχισε τὴν πορείαν της καὶ ἔφεραν τὴν
Κυρίου καὶ ἀνέβηκαν αὐτὴν εἰς τὸν Διαθήκης τοῦ Κυρίου καὶ τὴν ἐτοποθέτησαν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου καὶ τὴν ἐτοποθέτησαν εἰς
τόπον αὐτῆς εἰς μέσον τῆς σκηνῆς, ἧς εἰς τὸν τόπον της, εἰς τὸ μέσον τῆς σκηνῆς, τὴν θέσιν της, εἰς τὸ μέσον δηλαδὴ τῆς σκηνῆς ποὺ ἔστησεν
ἔπηξεν αὐτῇ Δαυίδ· καὶ ἀνήνεγκε τὴν ὁποίαν εἶχε στήσει ὁ Δαυίδ. Ὁ Δαυὶδ κατὰ εἰδικῶς διὰ τὴν Κιβωτὸν ὁ Δαβίδ. Κατόπιν προσέφερεν ὁ
Δαυὶδ ὁλοκαυτώματα ἐνώπιον τὴν ὥραν ἐκείνην προσέφερεν Δαβὶδ θυσίας ἐνώπιον τῆς Κιβωτοῦ τοῦ Κυρίου. Προσέφερε
Κυρίου καὶ εἰρηνικάς. ὁλοκαυτώματα καὶ ἄλλας εἰρηνικὰς θυσίας. συγκεκριμένως ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας εἰρηνικὰς
<σωτηρίου>.
6,18 Καὶ συνετέλεσε Δαυὶδ 18 Ὅταν ὁ Δαυὶδ ἐπεράτωσε τὴν προσφορὰν 18 Καὶ ἀφοῦ ἐτελείωσεν ὁ Δαβὶδ τὴν προσφορὰν τῶν
συναναφέρων τὰς ὁλοκαυτώσεις καὶ τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ τῶν εἰρηνικῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ τῶν εἰρηνικῶν θυσιῶν, εὐλόγησε τὸν
τὰς εἰρηνικὰς καὶ εὐλόγησε τὸν λαὸν θυσιῶν, εὐλόγησε τὸν λαὸν ἐν ὀνόματι τοῦ λαὸν ἐν ὀνόματι Κυρίου τῶν δυνάμεων.
ἐν ὀνόματι Κυρίου τῶν δυνάμεων. Κυρίου τῶν δυνάμεων.
6,19 Καὶ διεμέρισε παντὶ τῷ λαῷ εἰς 19 Ἐμοίρασε δὲ εἰς ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν 19 Ἐμοίρασε δὲ ὡς εὐλογίαν εἰς ὅλον τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ,
πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ Ἰσραὴλ ἀπὸ λαὸν καὶ εἰς ὅλον τὸν στρατόν, ἀπὸ τὴν πόλιν εἰς ὅλην τὴν συνάθροισιν τῶν Ἰσραηλιτῶν ποὺ ἦλθαν ἀπὸ
Δὰν ἕως Βηρσαβεὲ καὶ ἀπὸ ἀνδρὸς Δὰν μέχρι καὶ τῆς Βηρσαβεέ, εἰς ἄνδρας καὶ τὴν Δάν, τὴν βορειοτέραν πόλιν τῆς χώρας, ἕως τὴν
ἕως γυναικός, ἑκάστῳ κολλυρίδα εἰς γυναῖκας, ἀπὸ ἕνα περιποιημένον ἄρτον, νοτιωτέραν πόλιν Βηρσαβεέ, εἰς τοὺς ἄνδρας καὶ εἰς τὰς
ἄρτου καὶ ἐσχαρίτην καὶ λάγανον ἕνα κομμάτι κρέας ψητὸ καὶ ἕνα γυναῖκας, ἕνα στρογγυλὸ ψωμάκι εἰς τὸν καθένα, καὶ ἕνα
ἀπὸ τηγάνου· καὶ ἀπῆλθε πᾶς ὁ λαὸς σταφιδόψωμο. Κατόπιν ὅλοι ἐπέστρεψαν εἰς κομμάτι κρέας ψημένο, καὶ μίαν τηγανίταν μὲ μέλι (ἢ
ἕκαστος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. τὰ σπίτια των. γλύκισμα μὲ σταφίδα). Καὶ μετὰ ταῦτα οἱ Ἰσραηλῖται
ἐγύρισαν καθένας εἰς τὸ σπίτι του.
6,20 Καὶ ἐπέστρεψε Δαυὶδ εὐλογῆσαι 20 Ἐπέστρεψε καὶ ὁ Δαυὶδ εἰς τὸ σπίτι του καὶ 20 Ἐν συνεχείᾳ ἐπέστρεψεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν οἰκίαν του, διὰ
34/158
τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ἐξῆλθε Μελχὸλ ηὐλόγησεν αὐτό. Ἡ Μελχόλ, ἡ σύζυγός του, ἡ νὰ εὐλογήσῃ καὶ τὴν ἰδικήν του οἰκογένειαν. Καὶ ἐβγῆκε ἡ
ἡ θυγάτηρ Σαοὺλ εἰς ἀπάντησιν θυγάτηρ τοῦ Σαούλ, ἐβγῆκε νὰ τὸν Μελχόλ, ἡ κόρη τοῦ Σαούλ, διὰ νὰ προϋπαντήσῃ τὸν Δαβὶδ

Δαυὶδ καὶ εὐλόγησεν αὐτὸν καὶ εἶπε· προϋπαντήσῃ καὶ νὰ τοῦ εὐχηθῇ τὸ <καλῶς καὶ τὸν καλωσώρισε καὶ εἶπεν εἰρωνικῶς: <Πόσον ἐδοξάσθη
τί δεδόξασται σήμερον ὁ βασιλεὺς ὥρισε>. Κατόπιν δὲ τοῦ εἶπεν εἰρωνικῶς· ἀλήθεια σήμερα ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ ἔβγαλε τὰ
Ἰσραήλ, ὃς ἀπεκαλύφθη σήμερον ἐν <πόσον πολὺ ἐδοξάσθη σήμερον ὁ βασιλεὺς βασιλικά του ἐνδύματα ἐμπρὸς εἰς τὰς ὑπηρετρίας τῶν
ὀφθαλμοῖς παιδισκῶν τῶν δούλων τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ὁποῖος διὰ νὰ χορεύσῃ ἔβγαλε δούλων του κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτήν, ὅπως γυμνώνεται ἕνας
ἑαυτοῦ, καθὼς ἀποκαλύπτεται τὰ ἐνδύματα αὐτοῦ ἐμπρὸς εἰς τὰς δούλας καὶ οἱοσδήποτε χορευτής!>
ἀποκαλυφθεὶς εἷς τῶν ὀρχουμένων; εἰς τοὺς δούλους του καὶ ἐγυμνώθη, ὅπως
γυμνώνεται ὁ οἰοσδήποτε κοινὸς χορευτής!>
6,21 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Μελχόλ· 21 Ὁ Δαυὶδ ἀπήντησε πρὸς αὐτήν <ἐγὼ θὰ 21 Ὁ Δαβὶδ ὅμως ἀπήντησεν ὡς ἑξῇς εἰς τὰ εἰρωνικὰ αὐτὰ
ἐνώπιον Κυρίου ὀρχήσομαι· χορεύσω, χωρὶς νὰ ἐντρέπωμαι, ἐνώπιον τοῦ λόγια τῆς Μελχόλ: <Μάλιστα! Θὰ χορεύσω ἐνώπιον τοῦ
εὐλογητὸς Κύριος, ὃς ἐξελέξατό με Κυρίου μου, ὁ ὁποῖος μὲ ἐξέλεξε βασιλέα ἀντὶ Κυρίου! Πρέπει νὰ ὑμνῆται ὁ Κύριος, ποὺ μὲ ἐδιάλεξε ὡς
ὑπὲρ τὸν πατέρα σου καὶ ὑπὲρ πάντα τοῦ πατρός σου καὶ ἀντὶ τῆς οἰκογενείας σου, καλύτερον ἀπὸ τὸν πατέρα σου καὶ ἀπὸ ὅλην τὴν
τὸν οἶκον αὐτοῦ τοῦ καταστῆσαί με διὰ νὰ γίνω ἀρχηγὸς τοῦ λαοῦ του, τοῦ οἰκογένειάν του, ὥστε νὰ μὲ κάνῃ βασιλέα τοῦ λαοῦ τοῦ
εἰς ἡγούμενον ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐπὶ ἰσραηλιτικοῦ. Θὰ παίξω, λοιπόν, μουσικὰ Ἰσραήλ! Σοῦ λέγω καὶ σοῦ ἐπαναλαμβάνω ὅτι καὶ θὰ παίξω
τὸν Ἰσραήλ· καὶ παίξομαι καὶ ὄργανα καὶ θὰ χορεύσω ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, μὲ τὰ μουσικὰ ὄργανα καὶ θὰ χορεύσω ἐνώπιον τοῦ Κυρίου!
ὀρχήσομαι ἐνώπιον Κυρίου διὰ νὰ δοξάσω τὸν Κύριον.
6,22 καὶ ἀποκαλυφθήσομαι ἔτι οὕτως 22 Θὰ βγάλω τὰ βασιλικά μου ἐνδύματα, 22 Καὶ θὰ βγάλω καὶ ἄλλα ἀκόμη ἀπὸ τὰ λαμπρὰ βασιλικὰ
καὶ ἔσομαι ἀχρεῖος ἐν ὀφθαλμοῖς σου ἔστω καὶ ἂν πρόκειται νὰ φανῶ τιποτένιος εἰς φορέματά μου. Ναί! Θὰ γίνω ἄξιος περιφρονήσεως ἐμπρός
καὶ μετὰ τῶν παιδισκῶν, ὧν εἶπάς με τὰ μάτια σου, καὶ θὰ χορεύσω μαζῆ μὲ τὰς σου! Καὶ θὰ εἶμαι σὰν αὐτὰς τὰς κατωτέρας καὶ ταπεινὰς
μὴ δοξασθῆναι. δούλας, ἐνώπιον τῶν ὁποίων μοῦ εἶπες νὰ μὴ δούλας, διὰ νὰ τιμῶμαι ἀπὸ αὐτάς, ἐμπρὸς εἰς τὰς ὁποίας
ταπεινώνομαι ἔτσι>. εἶπες ὅτι δὲν πρέπει νὰ ταπεινώνωμαι καὶ νὰ
ἐξευτελίζωμαι!>
6,23 Καὶ τῇ Μελχὸλ θυγατρὶ Σαοὺλ 23 Ἐπειδὴ ἔτσι ὡμίλησεν ἡ Μελχόλ, ἡ 23 Ἡ δὲ Μελχόλ, ἡ κόρη τοῦ Σαούλ, ἐτιμωρήθη διὰ τὰ λόγια
οὐκ ἐγένετο παιδίον ἕως τῆς ἡμέρας θυγάτηρ τοῦ Σαοὺλ πρὸς τὸν Δαυίδ, δὲν της αὐτὰ καὶ δὲν ἀπέκτησε παιδὶ ἕως τὴν ἡμέραν τοῦ
τοῦ ἀποθανεῖν αὐτήν. ἀπέκτησε παιδὶ μέχρι τοῦ θανάτου της. θανάτου της.
35/158
7,1 Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐκάθισεν ὁ Όταν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ ἐγκατεστάθη εἰς τὸ Όταν λοιπὸν ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ ἐγκατεστάθη εἰς τὸ
βασιλεὺς ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, καὶ ἀνάκτορόν του, ὁ Κύριος τὸν ἀπήλλαξε ἀπὸ ἀνάκτορόν του καὶ τὸν ἀπήλλαξεν ὁ Κύριος ἀπὸ ὅλους τοὺς
Κύριος κατεκληρονόμησεν αὐτὸν τοὺς πολέμους καὶ τοῦ ἔδωσε κληρονομίαν ἐχθρούς του, ποὺ τὸν περικύκλωναν, καὶ ἐξησφάλισε τὴν
κύκλῳ ἀπὸ πάντων τῶν ἐχθρῶν ἀπὸ τὰς χώρας ὅλων τῶν γύρω ἐχθρικῶν του κληρονομίαν του ἀπὸ τὰς γύρω ἐχθρικὰς χώρας;
αὐτοῦ τῶν κύκλῳ, λαῶν.
7,2 καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Νάθαν 2 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ πρὸς τὸν 2 εἶπεν ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν προφήτην Νάθαν: <Ὅπως
τὸν προφήτην· ἰδοὺ δὴ ἐγὼ κατοικῶ Νάθαν, τὸν προφήτην· <ἰδού, λοιπόν, ἐγὼ βλέπεις, ἐγὼ μὲν κατοικῶ μέσα εἰς πολυτελὲς ἀνάκτορον,
ἐν οἴκῳ κεδρίνῳ, καὶ ἡ κιβωτὸς τοῦ κατοικῶ τώρα εἰς τὸν βασιλικὸν οἶκον ποὺ κατεσκευάσθη μὲ ξύλα κέδρου, ἐνῷ ἡ Κιβωτὸς τῆς
Θεοῦ κάθηται ἐν μέσῳ τῆς σκηνῆς. κατεσκευασμένον ἀπὸ πολύτιμα ξύλα Διαθήκης τοῦ Θεοῦ εὑρίσκεται μέσα εἰς μίαν ἁπλὴν
κέδρου, ἡ δὲ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ εὑρίσκεται σκηνήν>.
μέσα εἰς μίαν ἁπλῆν σκηνήν>.
7,3 Καὶ εἶπε Νάθαν πρὸς τὸν 3 Ὁ Νάθαν εἶπε πρὸς τὸν βασιλέα· <ὅλα ὅσα 3 Καὶ ὁ Νάθαν ἀπεκρίθη εἰς τὸν βασιλέα: <Προχώρει καὶ
βασιλέα· πάντα, ὅσα ἂν ἐν τῇ καρδίᾳ ἔχεις εἰς τὴν καρδίαν σου νὰ κάμῃς σχετικῶς κάνε ὅλα, ὅσα ποθεῖ ἡ καρδιά σου, διότι ὁ Κύριος εἶναι μαζί
σου, βάδιζε καὶ ποίει, ὅτι Κύριος μὲ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, πήγαινε καὶ σου>.
μετά σοῦ. ἐκτέλεσέ τα. Διότι ὁ Κύριος εἶναι μαζῆ σου>.
7,4 Καὶ ἐγένετο τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ καὶ 4 Ἀλλὰ κατὰ τὴν νύκτα ἐκείνην ὡμίλησεν ὁ 4 Κατὰ τὴν νύκτα ἐκείνην ὅμως μίλησε ὁ Κύριος εἰς τὸν
ἐγένετο ρῆμα Κυρίου πρὸς Νάθαν Κύριος πρὸς τὸν προφήτην Νάθαν καὶ τοῦ Νάθαν καὶ τοῦ εἶπε:
λέγων· εἶπε·
7,5 πορεύου, καὶ εἰπὸν πρὸς τὸν 5 <πήγαινε καὶ εἰπὲ εἰς τὸν δοῦλον μου τὸν 5 <Πήγαινε καὶ νὰ εἰπῇς τὰ ἑξῆς εἰς τὸν δοῦλον μου τὸν
δοῦλόν μου Δαυίδ· τάδε λέγει Κύριος· Δαυίδ, ὅτι αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· Δὲν θὰ Δαβίδ: <Αὐτὴ εἶναι ἡ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου: Δὲν εἶσαι σὺ
36/158
οὐ σὺ οἰκοδομήσεις μοι οἶκον τοῦ ἀνοικοδομήσῃς σὺ τὸν ναόν μου, διὰ νὰ ἐκεῖνος, ποὺ θὰ μοῦ κτίσῃ Ναόν; διὰ νὰ κατοικῶ εἰς αὐτόν.
κατοικῆσαί με· κατοικήσω εἰς αὐτόν,

7,6 ὅτι οὐ κατῴκηκα ἐν οἴκῳ ἀφ' ἧς 6 διότι ἕως τώρα ποτὲ δὲν ἔχω κατοικήσει εἰς 6 Ἄλλως τε δὲν ἔχω κατοικήσει ποτὲ μέσα εἰς Ναόν,
ἡμέρας ἀνήγαγον τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ μόνιμον ναόν, ἀπὸ τότε ποὺ ἔβγαλα τοὺς ἀπὸ τὴν ἡμέραν ποὺ ἔβγαλα ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον
ἐξ Αἰγύπτου ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης Ἰσραηλίτας ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, τοὺς Ἰσμαηλίτας μέχρι σήμερα. Διαρκῶς ἐβάδιζα μαζί σας
καὶ ἥμην ἐμπεριπατῶν ἐν μέχρι τῆς σημερινῆς ἡμέρας. Πάντοτε καὶ διέμενα εἰς πρόχειρον κατάλυμα, εἰς μίαν σκηνήν.
καταλύματι καὶ ἐν σκηνῇ, ἐπορευόμην, εὑρισκόμενος, εἰς πτωχικὸν
ξύλινον παράπηγμα, σκεπασμένον μὲ
σκεπάσματα.
7,7 ἐν πᾶσιν, οἷς διῆλθον ἐν παντὶ 7 Εἰς ὅλην τὴν διαδρομήν, ποὺ εἶχα μὲ τοὺς 7 Καθ’ ὅλην τὴν διαδρομὴν τῆς ἱστορίας σας ἕως τώρα, κατὰ
Ἰσραήλ, εἰ λαλῶν ἐλάλησα πρὸς Ἰσραηλίτας ἕως ἐδῶ, μήπως διετύπωσα τὴν ὁποίαν ἤμουν μαζί σας, εἶπα ἄραγε ποτὲ εἰς μίαν ἔστω
μίαν φυλὴν τοῦ Ἰσραήλ, ᾧ παράπονον, ἔστω καὶ πρὸς μίαν φυλὴν τοῦ φυλὴν τοῦ Ἰσραὴλ ἢ εἰς κάποιον ἄρχοντα, ποὺ τὸν ὥρισα διὰ
ἐνετειλάμην ποιμαίνειν τὸν λαόν ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, εἰς τὴν ὁποίαν ἐγὼ νὰ ὁδηγῇ τὸν λαόν μου, τὸν Ἰσραήλ, διατὶ δὲν ἐκτίσατε πρὸς
μου Ἰσραὴλ λέγων· ἱνατὶ οὐκ παρεχώρησα τὴν ἡγεμονίαν ἐπὶ τῶν ἄλλων χάριν μου Ναὸν ἀπὸ ξύλα κέδρου;>
ᾠκοδομήκατέ μοι οἶκον κέδρινον; φυλῶν, διὰ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν μοῦ εἴχατε
κτίσει ναὸν ἀπὸ πολύτιμα κέδρα; Ποτέ.
7,8 Καὶ νῦν τάδε ἐρεῖς τῷ δούλῳ μου 8 Τώρα, λοιπόν, αὐτὰ θὰ πῇς εἰς τὸν δοῦλον 8 Καὶ τώρα λοιπὸν νὰ εἰπῇς τὰ ἑξῆς εἰς τὸν δοῦλον μου τὸν
Δαυίδ· τάδε λέγει Κύριος μου τὸν Δαυίδ· Αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Δαβίδ: <Αὐτὰ λέγει ὁ παντοκράτωρ Κύριος: Σὲ ἐπῆρα ἀπὸ τὸ
παντοκράτωρ· ἔλαβόν σε ἐκ τῆς παντοκράτωρ· Σὲ ἐπῆρα ἀπὸ βοσκόν, ποὺ μαντρὶ τῶν προβάτων, διὰ νὰ γίνῃς ἄρχων καὶ ὁδηγὸς τοῦ
μάνδρας τῶν προβάτων τοῦ εἶναί σε ἐφύλαττες τὰ πρόβατα, καὶ σὲ ἀνέδειξα λαοῦ μου, τοῦ Ἰσραήλ.
εἰς ἡγούμενον ἐπὶ τὸν λαόν μου ἐπὶ βασιλέα, ἀρχηγὸν τοῦ λαοῦ μου τοῦ
τὸν Ἰσραὴλ ἰσραηλιτικοῦ.
7,9 καὶ ἥμην μετὰ σοῦ ἐν πᾶσιν, οἷς 9 Ἤμουνα μαζῆ σου συμπαραστάτης καὶ 9 Καὶ ἤμουν μαζί σου ἕως τώρα παντοῦ, ὅπου ἐπήγαινες.
ἐπορεύου, καὶ ἐξωλόθρευσα πάντας βοηθὸς εἰς ὅλας τὰς ἐνεργείας σου. Ἐξωλόθρευσα δὲ ἀπὸ ἐμπρός σου ὅλους τοὺς ἐχθρούς σου
τοὺς ἐχθρούς σου ἀπὸ προσώπου Ἐξωλόθρευσα ἀπὸ ἐμπρός σου ὅλους τοὺς καὶ ἔκανα τὸ ὄνομά σου ἔνδοξον καὶ ἐξακουστόν, ὅπως τὸ
σου καὶ ἐποίησά σε ὀνομαστὸν κατὰ ἐχθρούς σου, σὲ κατέστησα περιώνυμον, σοῦ ὄνομα τῶν διασήμων ἀνδρῶν τῆς γῆς.
τὸ ὄνομα τῶν μεγάλων τῶν ἐπὶ τῆς ἔδωσα ὄνομα, ὅπως τὰ ὀνόματα τῶν
37/158
γῆς. μεγάλων ἀνδρῶν τῆς οἰκουμένης.
7,10 Καὶ θήσομαι τόπον τῷ λαῷ μου 10 Καὶ ἐπὶ πλέον, ἐγὼ τώρα θὰ ἑτοιμάσω 10 Σὲ βεβαιώνω ἐπίσης ὅτι θὰ ὁρίσω καὶ θὰ ἑτοιμάσω ἕνα

τῷ Ἰσραὴλ καὶ καταφυτεύσω αὐτόν, τόπον διὰ τὸν λαόν μου, τὸν ἰσραηλιτικόν. Θὰ τόπον εἰδικῶς διὰ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραὴλ καὶ θὰ τὸν
καὶ κατασκηνώσει καθ' ἑαυτὸν καὶ τὸν φυτεύσω ἐκεῖ, καὶ ἐκεῖνος θὰ φυτεύσω ἐκεῖ, ὥστε νὰ ριζώσῃ. Καὶ θὰ ἐγκατασταθῇ εἰς
οὐ μεριμνήσει οὐκέτι, καὶ οὐ ἐγκατασταθῇ εἰς ἰδικόν του τόπον, εἰρηνικὸς αὐτὸν ἀσφαλής, χωρὶς νὰ ἔχῃ πλέον καμμίαν ἀνησυχίαν.
προσθήσει υἱὸς ἀδικίας τοῦ καὶ ἀμέριμνος. Ἄδικοι καὶ ἐχθρικοὶ λαοὶ δὲν Κανεὶς ἄδικος καὶ πονηρὸς λαὸς δὲν πρόκειται νὰ ὑποτάξῃ
ταπεινῶσαι αὐτὸν καθὼς ἀπ' ἀρχῆς, θὰ τὸν ὑποτάξουν, ὅπως ἔγινε εἰς τοὺς καὶ ταπεινώσῃ τὸν λαόν μου, ὅπως συνέβη προηγουμένως,
ἀρχαιοτέρους χρόνους,
7,11 ἀπὸ τῶν ἡμερῶν, ὧν ἔταξα 11 εἰς τὰς ἡμέρας δηλαδὴ ἐκείνας, κατὰ τὰς 11 τότε δηλαδὴ ποὺ ὥρισα Κριτὰς εἰς τὸν λαόν μου τὸν
κριτὰς ἐπὶ τὸν λαόν μου Ἰσραήλ, καὶ ὁποίας ἐγὼ εἶχα ἀναδείξει Κριτὰς διὰ τὸν Ἰσραήλ. Θὰ σὲ ἀπαλλάξω ὁπωσδήποτε ἀπὸ ὅλους τοὺς
ἀναπαύσω σε ἀπὸ πάντων τῶν λαὸν μου τὸν ἰσραηλιτικόν. Θὰ σὲ ἀπαλλάξω ἐχθρούς σου καὶ θὰ σοῦ εἰπῇ τότε ὁ Κύριος ὁτιδήποτε ἔχει
ἐχθρῶν σου, καὶ ἀπαγγελεῖ σοι ἀπὸ ὅλους τοὺς ἐχθρούς σου. Ὁ Κύριος θὰ σχέσιν μὲ τὴν διάθεσίν σου νὰ τοῦ οἰκοδομήσῃς Ναόν.
Κύριος ὅτι οἶκον οἰκοδομήσεις αὐτῷ. σοῦ εἴπῃ πότε νὰ οἰκοδομήσῃς εἰς αὐτὸν
οἶκον.
7,12 Καὶ ἔσται ἐὰν πληρωθῶσιν αἱ 12 Ὅταν δὲ συμπληρωθοῦν αἱ ἡμέραι τῆς 12 Ὅταν δὲ συμπληρωθοῦν αἱ ἡμέραι τῆς ζωῆς σου καὶ
ἡμέραι σου καὶ κοιμηθήσῃ μετὰ τῶν ζωῆς σου καὶ κοιμηθῇς μαζῆ μὲ τοὺς κοιμηθῇς καὶ σὺ τὸν ὕπνον τοῦ θανάτου μαζὶ μὲ τοὺς
πατέρων σου, καὶ ἀναστήσω τὸ προγόνους σου, θὰ ἀναδείξω ἐγὼ ἔπειτα ἀπὸ πατέρας σου, θὰ ἀναδείξω τὸν ἀπόγονόν σου μετὰ ἀπὸ σέ,
σπέρμα σου μετὰ σέ, ὃς ἔσται ἐκ τῆς σὲ τὸν υἱόν σου, ὁ ὁποῖος θὰ κατάγεται ἀπὸ ποὺ θὰ εἶναι παιδὶ ἰδικό σου, καὶ θὰ στερεώσω τὴν
κοιλίας σου, καὶ ἑτοιμάσω τὴν σένα, καὶ θὰ στερεώσω τὴν βασιλείαν του. βασιλικὴν ἐξουσίαν του.
βασιλείαν αὐτοῦ·
7,13 αὐτὸς οἰκοδομήσει μοι οἶκον τῷ 13 Αὐτὸς θὰ ἀνοικοδομήσῃ ἐπὶ τῷ ὀνόματί 13 Αὐτὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ θὰ ἀνεγείρῃ Ναὸν πρὸς τιμὴν
ὀνόματί μου, καὶ ἀνορθώσω τὸν μου ναόν, ἐγὼ δὲ θὰ ἀνορθώσω καὶ θὰ τοῦ Ὀνόματός μου καὶ θὰ ἀνυψώσω καὶ θὰ δοξάσω αἰωνίως
θρόνον αὐτοῦ ἕως εἰς τὸν αἰῶνα. στερεώσω τὸν θρόνον του ἀκατάλυτον. τὸν θρόνον του.
7,14 Ἐγὼ ἔσομαι αὐτῷ εἰς πατέρα, 14 Ἐγὼ θὰ εἶμαι δι' αὐτὸν πατὴρ καὶ αὐτὸς θὰ 14 Θὰ εἶμαι Ἐγὼ δι' αὐτὸν πατέρας καὶ αὐτὸς θὰ εἶναι παιδί
καὶ αὐτὸς ἔσται μοι εἰς υἱόν· καὶ ἐὰν εἶναι δι' ἐμὲ υἱός. Ἐὰν δὲ αὐτὸς ἁμαρτήση, θὰ μου. Καὶ ὅταν κάποτε παρανομήσει, θὰ τὸν τιμωρήσω
ἔλθῃ ἡ ἀδικία αὐτοῦ, καὶ ἐλέγξω τὸν τιμωρήσω μὲ ραβδισμοὺς καὶ μὲ παιδαγωγικῶς μὲ τιμωρίας ἀνδρῶν καὶ μὲ κτυπήματα
αὐτὸν ἐν ράβδῳ ἀνδρῶν καὶ ἐν κτυπήματα προερχόμενα ἀπὸ ἄλλους ἀνθρώπινα, μὲ ἐπιείκειαν δηλαδὴ καὶ μὲ τιμωρίας
38/158
ἁφαῖς υἱῶν ἀνθρώπων· ἀνθρώπους. ὑποφερτάς.
7,15 τὸ δὲ ἔλεός μου οὐκ ἀποστήσω 15 Δὲν θὰ ἀπομακρύνω ὅμως τὸ ἔλεός μου 15 Δὲν θὰ ἀπομακρύνω δὲ ποτὲ ἀπὸ αὐτὸν τὸ ἔλεός μου,

ἀπ' αὐτοῦ, καθὼς ἀπέστησα ἀφ' ὧν ἀπὸ αὐτόν, ὅπως εἶχα ἀπομακρύνει τὰ μάτια ὅπως τὸ ἀπέσυρα ἀπὸ ἐκείνους, τοὺς ὁποίους ἀπεστράφην
ἀπέστησα ἐκ προσώπου μου. μου ἀπὸ ἄλλους, ποὺ εἶχαν προηγουμένως λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν των, ὅπως συνέβη μὲ τὸν Σαούλ.
ἁμαρτήσει.
7,16 Καὶ πιστωθήσεται ὁ οἶκος αὐτοῦ 16 Ἔτσι οἱ ἀπόγονοί του καὶ ἡ βασιλεία του 16 Ἡ δὲ οἰκογένειά του καὶ ἡ βασιλική του κυριαρχία θὰ
καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ ἕως αἰῶνος θὰ στερεωθοῦν ἐνώπιόν μου διὰ παντός. Καὶ εἶναι βέβαια καὶ σταθερὰ ἐνώπιόν μου αἰωνίως. Καὶ ὁ
ἐνώπιόν μου. Καὶ ὁ θρόνος αὐτοῦ θὰ εἶναι αἰωνία ἡ βασιλεία του, στερεὰ καὶ θρόνος του θὰ εἶναι αἰωνίως ἔνδοξος>.
ἔσται ἀνωρθωμένος εἰς τὸν αἰῶνα. ἀκατάλυτος εἰς τὸν αἰῶνα>.
7,17 Κατὰ πάντας τοὺς λόγους 17 Αὐτὰ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς τὸν Νάθαν καὶ 17 Αὐτὰ εἶπεν ὁ Νάθαν εἰς τὸν Δαβίδ, σύμφωνα μὲ τὴν
τούτους καὶ κατὰ πᾶσαν τὴν ὅρασιν σύμφωνα μὲ τὴν ὅρασιν καὶ τὰ λόγια αὐτὰ δρᾶσιν καὶ προφητείαν, ποὺ τοῦ ἀπεκάλυψεν ὁ Θεός.
ταύτην, οὕτως ἐλάλησε Νάθαν πρὸς τοῦ Θεοῦ ὡμίλησεν ὁ Νάθαν πρὸς τὸν Δαυίδ.
Δαυίδ.
7,18 Καὶ εἰσῆλθεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ 18 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ εἰσῆλθεν εἰς τὴν Σκηνὴν 18 Μετὰ ταῦτα ἐμβῆκε ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν Σκηνὴν καὶ ἔμεινε
καὶ ἐκάθισεν ἐνώπιον Κυρίου καὶ τοῦ Μαρτυρίου, ἔμεινεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου πολλὴν ὥραν ἐμπρὸς εἰς τὴν Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου καὶ εἶπε:
εἶπε· τίς εἰμι ἐγώ, Κύριέ μου Κύριε, καὶ προσευχηθεὶς εἶπε· <ποιὸς εἶμαι ἐγώ, <Ποιὸς εἶμαι ἐγώ, Κύριέ μου Κύριε, καὶ ποία εἶναι ἡ
καὶ τίς ὁ οἶκός μου, ὅτι ἠγάπησάς με Κύριέ μου Κύριε, καὶ ποιὰ εἶναι ἡ οἰκονένειά οἰκογένειά μου, ὥστε νὰ μὲ κρίνῃς ἄξιον νὰ μὲ ἀγαπήσῃς
ἕως τούτων; μου, ὥστε νὰ μὲ ἔχῃς ἀγαπήσει μέχρι τόσον πολύ!
τοιούτου σημείου;
7,19 Καὶ κατεσμικρύνθην μικρὸν 19 Εἶδα, Κύριέ μου Κύριε, περισσὸτερον τώρα 19 Ἐγώ, Κύριέ μου Κύριε, ἐλάχιστα ἐταπεινώθην καὶ ἔγινα
ἐνώπιόν σου, Κύριέ μου Κύριε, καὶ τὴν μικρότητά μου ἐνώπιόν σου, μὲ ὅσα μικρὸς ἐνώπιόν Σου καὶ Σὺ ὑπεσχέθης μεγάλα διὰ τὸ
ἐλάλησας ὑπὲρ τοῦ οἴκου τοῦ δούλου θαυμαστὰ ὑπεσχέθης διὰ τὴν οἰκογένειάν μακρινὸν μέλλον τῆς οἰκογενειάς μου, τῆς οἰκογένειας τοῦ
σου εἰς μακράν· οὗτος δὲ ὁ νόμος τοῦ μου καὶ δι' ἐμὲ τὸν δοῦλον σου καὶ διὰ τὸ δούλου Σου. Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος Σου, ποὺ ρυθμίζει τὴν ζωὴν
ἀνθρώπου, Κύριέ μου Κύριε. μακρυνὸν μέλλον. ᾿Εφέρθης ἀπέναντί μου, τοῦ ἀνθρώπου, Κύριέ μου Κύριε. Ἔτσι φέρεσαι Σύ, ὁ
Κύριέ μου Κύριε, ὡσὰν φίλος πρὸς φίλον. Παντοδύναμος καὶ Πανάγιος, πρὸς ἐμᾶς, τοὺς εὐτελεῖς καὶ
ἁμαρτωλοὺς ἀνθρώπους.
7,20 Καὶ τί προσθήσει Δαυὶδ ἔτι τοῦ 20 Τί ἐπὶ πλέον ἔχω τώρα νὰ ζητήσω ἀπὸ σὲ 20 Καὶ τί ἄλλο νὰ προσθέσω καὶ νὰ Σοῦ εἰπῶ ἐγὼ ὁ Δαβίδ;
39/158
λαλῆσαι πρός σε; Καὶ νῦν σὺ οἶδας ἐγὼ ὁ Δαυίδ; Σὺ γνωρίζεις ἐμὲ τὸν δοῦλον Σὺ ἤδη γνωρίζεις καλὰ τὸν δοῦλον Σου, Κύριέ μου Κύριε.
τὸν δοῦλον σου, Κύριε μου Κύριε. σου, Κύριέ μου Κύριε.

7,21 Διὰ τὸν λόγον σου πεποίηκα καὶ 21 Σύμφωνα μὲ τὴν ὑπόσχεσίν σου καὶ μὲ τὴν 21 Ὅλα ἔγιναν, ἐπειδὴ τὸ εἶπες Σύ. Καὶ ἐπειδὴ τὸ ἤθελεν ἡ
κατὰ τὴν καρδίαν σου ἐποίησας ἁγίαν θέλησίν σου ἔκαμες ὅλα αὐτὰ τὰ καρδιά σου, ἔκανες ὅλα αὐτὰ τὰ θαυμαστά, διὰ νὰ τὰ
πᾶσαν τὴν μεγαλωσύνην ταύτην θαυμάσια, τὰ ὁποῖα ἀπεκάλυψες εἰς ἐμὲ τὸν γνωρίσω καὶ νὰ διδαχθῶ.
γνωρίσαι τῷ δούλῳ σου δοῦλον σου.
7,22 ἕνεκεν τοῦ μεγαλῦναί σε, Κύριέ 22 Ἔγιναν αὐτά, διὰ νὰ σὲ δοξάζω, Κύριέ μου 22 Μοῦ τὰ ἔκανες γνωστά, διὰ νὰ Σὲ μεγαλύνω καὶ νὰ Σὲ
μου Κύριε, ὅτι οὐκ ἔστιν ὡς σὺ καὶ Κύριε, διότι δὲν ὑπάρχει ἄλλος, ὅπως εἶσαι δοξάζω, Κύριέ μου Κύριε, διότι δὲν ὑπάρχει κανεὶς ἄλλος
οὐκ ἔστι Θεὸς πλήν σοῦ ἐν πᾶσιν, οἷς σύ, οὔτε ὑπάρχει ἄλλος Θεὸς ὅπως σύ, ὁ ὅμοιός Σου· καὶ δὲν ὑπάρχει ἄλλος θεὸς ἐκτὸς ἀπὸ Σέ, ὅπως
ἠκούσαμεν ἐν τοῖς ὠσὶν ἡμῶν. μόνος ἱκανὸς καὶ δυνατὸς διὰ τὰ θαυμάσια, ἀποδεικνύεται ἀπὸ ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔκανες καὶ ἀκούσαμε μὲ
τὰ ὁποῖα ἔκαμες καὶ ἤκουσαν τὰ αὐτιά μας. τὰ αὐτιά μας.
7,23 Καὶ τίς ὡς ὁ λαός σου Ἰσραὴλ 23 Ποιὸς ἄλλος λαὸς εἰς τὴν οἰκουμένην εἶναι 23 Ἀλλὰ καὶ ποιὸς ἄλλος λαὸς ὑπάρχει εἰς τὴν γῆν ὅμοιος
ἔθνος ἄλλο ἐν τῇ γῇ; Ὡς ὡδήγησεν τόσον εὐλογημένος ἀπὸ σέ, ὅπως ὁ πρὸς τὸν λαόν Σου, τὸν Ἰσραήλ; Εἶναι πασίγνωστον πῶς
αὐτὸν ὁ Θεὸς τοῦ λυτρώσασθαι ἰσραηλιτικὸς λαός σου; Γνωρίζομεν, πῶς σὺ ὁ ὠδήγησεν ἕως τώρα τὸν Ἰσραὴλ ὁ Θεὸς καὶ τί ἔκανε διὰ νὰ
αὐτῷ λαόν, τοῦ θέσθαι σε ὄνομα, Θεὸς ἠλευθέρωσας αὐτὸν ἀπὸ τοὺς τὸν λυτρώσῃ ἀπὸ τοὺς Αἰγυπτίους, καὶ νὰ τὸν ἀναδείξῃ
τοῦ ποιῆσαι μεγαλωσύνην καὶ Αἰγυπτίους καὶ τὸν καθωδήγησες καὶ τοῦ λαόν Του, καὶ νὰ τοῦ χαρίσῃ ὄνομα ἔνδοξον, καὶ ὅτι
ἐπιφάνειαν, τοῦ ἐκβαλεῖν σε ἐκ ἔδωσες δοξασμένον ὄνομα καὶ πρὸς χάριν ἐπετέλεσε μεγάλα καὶ θαυμαστὰ κατορθώματα διὰ νὰ τὸν
προσώπου τοῦ λαοῦ σου, οὓς του ἐπραγματοποίησες ἐξαίρετα καὶ μεγάλα ἀνυψώσῃ. Ποῖος δὲν ξέρει, Κύριε, ὅτι ἐπενέβης Σύ, διὰ νὰ
ἐλυτρώσω σεαυτῷ ἐξ Αἰγύπτου, θαύματα, ὥστε χάριν αὐτοῦ τοῦ λαοῦ, τὸν βγάλῃς καὶ νὰ διώξῃς ἄλλα ἔθνη μὲ τὰς ἐγκαταστάσεις των
ἔθνη καὶ σκηνώματα; ὁποῖον ἀπηλευθέρωσας ἀπὸ τὴν δουλείαν τῆς ἐμπρὸς ἀπὸ τὸν λαόν Σου, ποὺ τὸν ἐλύτρωσες ἀπὸ τὴν
Αἰγύπτου, νὰ ἀπομακρύνῃς ἄλλα ἔθνη ἀπὸ Αἴγυπτον διὰ νὰ εἶναι ἰδικός σου;
τὰς κατοικίας των.
7,24 Καὶ ἡτοίμασας σεαυτῷ τὸν λαόν 24 Ἐπαιδαγώγησες καὶ ἐστερέωσες τὸν λαόν 24 Καὶ ἐξεχώρισες καὶ ἐφρόντισες τὸν λαόν Σου, τὸν Ἰσραήλ,
σου Ἰσραὴλ εἰς λαὸν ἕως αἰῶνος, καὶ σου αὐτὸν τὸν ἰσραηλιτικὸν μέχρι πέρατος ὥστε νὰ εἶναι αἰωνίως λαός Σου, καὶ Σύ, Κύριε, ἔγινες δι’
σύ, Κύριε, ἐγένου αὐτοῖς εἰς Θεόν. τῶν αἰώνων. Σύ, Κύριε, ἔγινες αὐτοῦ Θεός. αὐτοὺς ὀ Θεός των.
7,25 Καὶ νῦν, Κύριέ μου Κύριε. Τὸ 25 Καὶ τώρα, Κύριέ μου Κύριε, τὸν λόγον, τὸν 25 Καὶ τώρα, Κύριέ μου Κύριε, τήρησε τὸν λόγον Σου, ποὺ
ρῆμα, ὃ ἐλάλησας περὶ τοῦ δούλου ὁποῖον εἶπες δι' ἐμὲ τὸν δοῦλον σου καὶ διὰ εἶπες δι’ ἐμὲ τὸν δοῦλον Σου καὶ διὰ τὴν οἰκογένειάν μου.
40/158
σου καὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ, πίστωσον τὸν οἶκον μου, πραγματοποίησέ τον εἰς Τήρησε τὴν ὑπόσχεσίν σου αἰωνίως, Κύριε παντοκράτωρ,
ἕως τοῦ αἰῶνος, Κύριε παντοκράτωρ αἰῶνας αἰώνων. Θεὲ τοῦ Ἰσραήλ. Ἂς γίνῃ καὶ τώρα αὐτό, ποὺ εἶπες.

Θεὲ τοῦ Ἰσραὴλ· καὶ νῦν καθὼς
ἐλάλησας,
7,26 μεγαλυνθείη τὸ ὄνομά σου ἕως 26 Κύριε παντοκράτωρ, Θεὲ τοῦ Ἰσραήλ, ὅπως 26 Καὶ ἂς δοξάζεται τὸ ὄνομά Σου εἰς τοὺς αἰῶνας.
αἰῶνος. εἶπες, ἂς γίνῃ, διὰ νὰ δοξασθῇ αἰωνίως τὸ
ὄνομά σου.
7,27 Κύριε παντοκράτωρ Θεὸς 27 Κύριε παντοκράτωρ, Θεὲ τοῦ Ἰσραήλ, σὺ 27 Κύριε Παντοκράτωρ, Σύ, ποὺ εἶσαι ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ,
Ἰσραήλ, ἀπεκάλυψας τὸ ὠτίον του ἐφανέρωσας εἰς ἐμὲ τὸν δοῦλον σου τὰ ἀπεκάλυψες ἰδιαιτέρως εἰς ἐμὲ τὸν δοῦλον Σου καὶ εἶπες:
δούλου σου λέγων· οἶκον μέλλοντα λέγων· Θὰ οἰκοδομήσω διὰ σὲ <Θὰ οἰκοδομήσω διὰ σὲ οἶκον>. Ἀντιλαμβάνομαι ὅτι ὁ οἶκος
οἰκοδομήσω σοι· διὰ τοῦτο εὗρεν ὁ οἶκον. Διὰ τοῦτο ἐγὼ ὁ δοῦλός σου ἔσπευσα αὐτὸς δὲν εἶναι συνηθισμένος. Πρόκειται διὰ κάτι τὸ
δοῦλός σου τὴν καρδίαν ἑαυτοῦ τοῦ νὰ ἀνοίξω τὴν καρδίαν μου καὶ νὰ κάμω πρὸς ἔκτακτον. Δι' αὐτὸ ἀκριβῶς καὶ ἐγὼ ὁ δοῦλος Σου εὑρῆκα τὸ
προσεύξασθαι πρός σε τὴν σὲ αὐτὴν τὴν προσευχήν. θάρρος νὰ προσευχηθῶ πρὸς Σὲ καὶ νὰ Σοῦ ἀπευθύνω
προσευχὴν ταύτην. αὐτὴν τὴν προσευχὴν ἀπὸ τὸ βάθος τῆς καρδιᾶς μου.
7,28 Καὶ νῦν, Κύριέ μου Κύριε, σὺ εἶ ὁ 28 Καὶ τώρα, Κύριέ μου Κύριε, ὁμολογῶ καὶ 28 Καὶ τώρα πάλιν, Κύριέ μου Κύριε, Σὺ εἶσαι δι' ἐμὲ ὁ μόνος
Θεός, καὶ οἱ λόγοι σου ἔσονται διακηρύσσω, ὅτι σὺ εἶσαι ὁ ἀληθινὸς Θεὸς καὶ Θεὸς καὶ εἶμαι βέβαιος ὅτι τὰ λόγιά Σου θὰ βγοῦν ἀληθινά.
ἀληθινοί, καὶ ἐλάλησας ὑπὲρ τοῦ οἱ λόγοι σου ἀληθινοὶ καὶ θὰ ἐκπληρωθοῦν οἱ Καὶ Σύ, ὁ Κύριος, εἶσαι Ἐκεῖνος, ποὺ ὑπεσχέθης ὅλα αὐτὰ τὰ
δούλου σου τὰ ἀγαθὰ ταῦτα· λόγοι, τοὺς ὁποίους ἐλάλησες πρὸς ἐμὲ τὸν ἔκτακτα ἀγαθὰ χάριν ἐμοῦ τοῦ δούλου Σου.
δοῦλον σου διὰ τὰ ἀγαθὰ αὐτά.
7,29 καὶ νῦν ἄρξαι καὶ εὐλόγησον 29 Κάμε τώρα ἀρχήν, Κύριε, καὶ εὐλόγησε τὸν 29 Κάνε λοιπὸν τὴν ἀρχὴν καὶ εὐλόγησε τώρα τὴν
τὸν οἶκον τοῦ δούλου σου τοῦ εἶναι οἶκον ἐμοῦ, τοῦ δούλου σου, διὰ νὰ μένῃ οἰκογένειαν τοῦ δούλου Σου, ὥστε νὰ μένῃ αἰωνίως πιστὴ
εἰς τὸν αἰῶνα ἐνώπιόν σου, ὅτι σύ, πάντοτε αἰώνιος ἐνώπιόν σου. Διότι σύ, Κύριέ ἐνώπιόν Σου, διότι Σύ, Κύριέ μου Κύριε, μίλησες καὶ
Κύριέ μου Κύριε, ἐλάλησας, καὶ ἀπὸ μου Κύριε, ἔδωσες τὴν ὑπόσχεσιν καὶ μὲ τὴν ὑπεσχέθης ὅλα αὐτά. Καὶ εἶμαι βέβαιος ὅτι ἀπὸ τὴν ἰδικήν
τῆς εὐλογίας σου εὐλογηθήσεται ὁ ἰδικήν σου εὐλογίαν θὰ εὐλογηθῇ ὁ οἶκος Σου εὐλογίαν θὰ εὐλογηθῇ πλουσίως ἡ οἰκογένεια τοῦ
οἶκος τοῦ δούλου σου τοῦ εἶναι εἰς ἐμοῦ τοῦ δούλου σου, ὥστε νὰ μένῃ εἰς τὸν δούλου Σου, ὥστε νὰ εἶναι εὐλογημένη καὶ νὰ ζῇ αἰωνίως>.
τὸν αἰῶνα. αἰῶνα>.
41/158
8,1 Καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ Έπειτα ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω γεγονότα ὁ Δαυὶδ Μετὰ ταῦτα ἐπετέθη ὁ Δαβὶδ ἐναντίον τῶν ἀλλοφύλων
ἐπάταξε Δαυὶδ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ἐκτύπησε τοὺς Φιλισταίους καὶ τοὺς Φιλισταίων καὶ τοὺς κατετρόπωσε. Ἔτσι κατέλαβε ἀπὸ τὰ
ἐτροπώσατο αὐτούς· καὶ ἔλαβε κατετρόπωσε. Κατέλαβε δὲ καὶ ἀφήρεσε ἀπὸ χέρια τῶν Φιλισταίων τὴν πόλιν καὶ περιοχήν, ποὺ τὴν
Δαυὶδ τὴν ἀφωρισμένην ἐκ χειρὸς τὴν ἐξουσίαν των τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν εἶχαν κυριεύσει καὶ τὴν κατεῖχαν τότε οἱ ἀλλόφυλοι.
τῶν ἀλλοφύλων. ἐκεῖνοι κατεῖχον.
8,2 Καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τὸν Μωὰβ καὶ 2 Κατόπιν ὁ Δαυὶδ ἐκτύπησε τὴν χώραν τῶν 2 Ἐπετέθη ἐπίσης καὶ ἐναντίον τῶν Μωαβιτῶν καὶ τοὺς
διαμέτρησεν αὐτοὺς ἐν σχοινίοις Μωαβιτῶν καὶ τὴν κατέλαβε. Διέταξε τοὺς κατενίκησε. Τοὺς ὑπεχρέωσε μάλιστα νὰ ἐξαπλώσουν
κοιμίσας αὐτοὺς ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ αἰχμαλώτους νὰ πέσουν πρηνεῖς εἰς τὸ κατὰ γῆς καὶ τοὺς ἐμέτρησε μὲ σχοινιά, ὅπως μετροῦνται
ἐγένετο τὰ δύο σχοινίσματα τοῦ ἔδαφος καὶ τοὺς ἐμέτρησε χρησιμοποιήσας ὡς τὰ κτήματα πρὸς ἀγοραπωλησίαν. Καὶ διέταξεν ὥστε,
θανατῶσαι, καὶ τὰ δύο σχοινίσματα μέτρον μήκους σχοινία. Τοὺς διήρεσεν εἰς δύο καθὼς τοὺς ἐμετροῦσαν ἀνὰ δύο, νὰ φονεύωνται οἱ δύο
ἐζώγρησε, καὶ ἐγένετο Μωὰβ τῷ ὁμάδας καὶ διέταξεν οἱ μὲν ἡμίσεις νὰ καὶ νὰ μένουν αἰχμάλωτοι οἱ ἄλλοι δύο. Ἔτσι οἱ Μωαβῖται
Δαυὶδ εἰς δούλους φέροντας ξένια. θανατωθοῦν οἱ δὲ ἄλλοι νὰ ἀφεθοῦν εἰς τὴν ὑπετάγησαν εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ ἐπλήρωναν φόρον
ζωήν. Οἱ ἐπιζήσαντες Μωαβῖται ἔγιναν φόρου ὑποτελείας.
ὑποτελεῖς εἰς τὸν Δαυίδ.
8,3 Καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τὸν Ἀδρααζὰρ 3 Κατόπιν ὁ Δαυὶδ ἐκτύπησε τὸν Ἀδρααζάρ, 3 Ἐν συνεχείᾳ ἐπετέθη ὁ Δαβὶδ ἐναντίον τοῦ Ἀδρααζάρ,
υἱὸν Ραάβ, βασιλέα Σουβά, τὸν υἱὸν τοῦ Ραάβ, βασιλέα τῆς Σουβά, ὅταν ποὺ ἦτο υἱὸς τοῦ Ραὰβ καὶ ἐβασίλευεν εἰς τὴν χώραν
πορευομένου αὐτοῦ ἐπιστῆσαι τὴν αὐτὸς ἐβάδιζε διὰ νὰ θέσῃ ὑπὸ τὴν κυριαρχίαν Σουβά. Ἡ ἐπίθεσις συνέβη, ἐνῷ ἐπροχωροῦσε ὁ Ἀδρααζὰρ
χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ποταμὸν του τοὺς λαούς, ποὺ εὑρίσκοντο πλησίον εἰς πρὸς τὸν ποταμὸν Εὐφράτην, μὲ σκοπὸν νὰ κυριεύσῃ τὴν
Εὐφράτην. τὸν ποταμὸν Εὐφράτην. περιοχήν.
8,4 Καὶ προκατελάβετο Δαυὶδ τῶν 4 Ὁ Δαυὶδ τὸν ἐνίκησεν, ἐκυρίευσε χίλια 4 Καὶ ἀφοῦ τὸν ἐνίκησεν ὁ Δαβίδ, τοῦ ἐπῆρε χίλια
αὐτοῦ χίλια ἅρματα καὶ ἑπτὰ ἅρματα του, ἑπτὰ χιλιάδας ἰππέων καὶ εἴκοσι πολεμικὰ ἅρματα καὶ ἑπτὰ χιλιάδας ἱππεῖς καὶ εἴκοσι
χιλιάδας ἰππέων καὶ εἴκοσι χιλιάδας χιλιάδας ἄνδρας πεζούς. Διέλυσε δὲ καὶ χιλιάδας πεζοὺς στρατιώτας. Διέλυσε δὲ ὁ Δαβὶδ ὅλα τὰ
ἀνδρῶν πεζῶν, καὶ παρέλυσε Δαυὶδ ἠχρήστευσε ὅλα τὰ ἅρματα πλὴν ἑκατόν, τὰ πολεμικὰ ἅρματα. Ἐκράτησε μόνον ἑκατὸν ἅρματα διὰ
42/158
πάντα τὸ ἅρματα καὶ ὑπελίπετο ὁποῖα ἐκράτησε διὰ τὸν ἑαυτόν του. τὸν ἑαυτόν του.
ἑαυτῷ ἑκατὸν ἅρματα.

8,5 Καὶ παραγίνεται Συρία 5 Ἦλθον οἱ Σύροι, ποὺ εἶχαν ὡς πρωτεύουσάν 5 Ἦλθαν δὲ τότε οἱ Σύροι ἀπὸ τὴν Δαμασκόν, διὰ νὰ
Δαμασκοῦ βοηθῆσαι τῷ Ἀδρααζὰρ των τὴν Δαμασκόν, νὰ βοηθήσουν τὸν βοηθήσουν τὸν βασιλέα τῆς Σουβὰ Ἀδρααζάρ. Ὁ Δαβὶδ
βασιλεῖ Σουβά, καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ ἐν Ἀδρααζάρ, βασιλέα Σουβά. Ὁ δὲ Δαυὶδ ὅμως ἐνίκησε καὶ αὐτοὺς καὶ ἐφόνευσεν εἴκοσι δύο
τῷ Σύρῳ εἴκοσι δύο χιλιάδας ἐκτύπησε καὶ ἐνίκησεν εἴκοσι δύο χιλιάδας χιλιάδας Σύρους ἄνδρας.
ἀνδρῶν. Σύρων.
8,6 Καὶ ἔθετο Δαυὶδ φρουρὰν ἐν 6 Ἐγκατέστησε δὲ εἰς τὴν Δαμασκὸν τῆς 6 Ἐτοποθέτησε δὲ ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν Δαμασκόν, τὴν
Συρίᾳ τῇ κατὰ Δαμασκόν, καὶ Συρίας στρατιωτικὴν φρουρὰν καὶ οἱ Σύροι πρωτεύουσαν τῆς Συρίας, στρατιωτικὴν φρουρὰν καὶ
ἐγένετο ὁ Σύρος τῷ Δαυὶδ εἰς ἔγιναν φόρου ὑποτελεῖς εἰς τὸν Δαυίδ. Ἔτσι δὲ ὑπετάγησαν εἰς τὸν Δαβὶδ οἱ Σύροι καὶ ὑπεχρεώθησαν νὰ
δούλους φέροντας ξένια, καὶ ἔσωσε ὁ Κύριος ἔσωσε τὸν Δαυὶδ καὶ τὸν ἐβοήθησεν, τοῦ πληρώνουν φόρον ὑποτελείας. Παντοῦ δέ, ὅπου
Κύριος τὸν Δαυὶδ ἐν πᾶσιν, οἷς ὥστε νὰ φέρῃ εἰς πέρας ὅλας τὰς πολεμικάς ἐπήγαινεν ὁ Δαβίδ, τὸν ἐβοηθοῦσε ὁ Κύριος καὶ τοῦ
ἐπορεύετο. του ἐνεργείας. ἐχάριζε τὴν νίκην.
8,7 Καὶ ἔλαβε Δαυὶδ τοὺς χλιδώνας 7 Ὁ Δαυὶδ ἐπῆρε τὰ χρυσᾶ βραχιόλια, τὰ 7 Ἐπῆρε δὲ ὁ Δαβὶδ τὰ χρυσᾶ ἐξαρτήματα τῶν πολεμικῶν
τοὺς χρυσοῦς, οἳ ἦσαν ἐπὶ τῶν ὁποῖα ἐφοροῦσαν οἱ σωματοφύλακες τοῦ στολῶν, ποὺ ἐφοροῦσαν οἱ σωματοφύλακες τοῦ βασιλέως
παίδων τῶν Ἀδρααζὰρ βασιλέως Ἀδρααζάρ, τοῦ βασιλέως τῆς Σουβά, καὶ τὰ τῆς Σουβὰ Ἀδρααζάρ, καὶ τὰ ἔφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
Σουβά, καὶ ἤνεγκεν αὐτὰ εἰς ἔφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Αὐτὰ τὰ Τὰ ἐξαρτήματα ὅμως αὐτὰ τὰ ἐπῆρε κατόπιν σὰν λάφυρα
Ἱερουσαλήμ· καὶ ἔλαβεν αὐτὰ ἐλαφυραγώγησεν ἀργότερα ὁ Σουσακὶμ ὁ ὁ Σουσακίμ, ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, ὅταν ἐπετέθη
Σουσακὶμ βασιλεὺς Αἰγύπτου ἐν τῷ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, ὅταν ἀνέβη εἰς τὰ ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του βασιλέως
ἀναβῆναι αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐν Ἱεροσόλυμα κατὰ τὰς ἡμέρας, ποὺ βασιλεὺς Ροβοάμ, ποὺ ἦτο υἱὸς τοῦ Σολομῶντος.
ἡμέραις Ροβοὰμ υἱοῦ Σολομῶντος. τῆς Ἱερουσαλὴμ ἦτο ὁ Ροβοάμ, ὁ υἱὸς τοῦ
Σολομῶντος.
8,8 Καὶ ἐκ τῆς Μασβὰκ καὶ ἐκ τῶν 8 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ συνεκέντρωσε πάρα 8 Ἐπῆρε ἐπίσης ὁ Δαβὶδ ἀπὸ τὴν περιοχὴν Μασβὰκ καὶ
ἐκλεκτῶν πόλεων τοῦ Ἀδρααζὰρ πολὺν χαλκὸν ἀπὸ τὴν πόλιν Μασβὰκ καὶ ἀπὸ τὰς ἄλλας σπουδαίας πόλεις τῆς χώρας τοῦ
ἔλαβεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ χαλκὸν ἀπὸ ἄλλας πόλεις τοῦ Ἀδρααζάρ. Μὲ τὸν Ἀδρααζὰρ πολὺ μεγάλας ποσότητας χαλκοῦ. Μὲ αὐτὸν δὲ
πολὺν σφόδρα· ἐν αὐτῷ ἐποίησε χαλκὸν δὲ αὐτὸν κατεσκεύασεν ἀργότερα ὁ τὸν χαλκὸν κατεσκεύασε κατόπιν ὁ Σολομὼν τὴν <χαλκῆν
Σολομὼν τὴν θάλασσαν τὴν χαλκῆν Σολομὼν τὴν λεγομένην χαλκῆν θάλασσαν, θάλασσαν> τοῦ Ναοῦ ποὺ ἀνήγειρε, καὶ τοὺς στύλους καὶ
43/158
καὶ τοὺς στύλους καὶ τοὺς λουτῆρας τοὺς στύλους καὶ τοὺς λουτῆρας καὶ ὅλα τὰ τοὺς λουτῆρας καὶ ὅλα τὰ χάλκινα σκεύη τοῦ Ναοῦ.
καὶ πάντα τὰ σκεύη. ἱερὰ χάλκινα σκεύη τοῦ ναοῦ.

8,9 Καὶ ἤκουσε Θοοὺ ὁ βασιλεὺς 9 Ὁ Θοού, ὁ βασιλεὺς τῆς Ἡμάθ, 9 Ὅταν δὲ ἔμαθεν ὁ βασιλεὺς τῆς Ἡμάθ, ποὺ ὠνομάζετο
Ἡμὰθ ὅτι ἐπάταξε Δαυὶδ πᾶσαν τὴν ἐπληροφορήθη, ὅτι ὁ Δαυὶδ κατενίκησεν ὅλον Θοοῦ, ὅτι συνέτριψεν ὁ Δαβὶδ ὅλον τὸν στρατὸν τοῦ
δύναμιν Ἀδρααζάρ, τὸν στρατὸν τοῦ Ἀδρααζὰρ καὶ ἐχάρη. Ἀδρααζάρ,
8,10 καὶ ἀπέστειλε Θοοὺ Ἰεδδουρὰν 10 Ὁ Θοοὺ ἀπέστειλε τὸν υἱόν του Ἰεδδουράν, 10 ἔστειλε τὸν υἱὸν του τὸν Ἰεδδουρὰν πρὸς τὸν βασιλέα
τὸν υἱὸν αὐτοῦ πρὸς βασιλέα Δαυὶδ πρὸς τὸν Δαυὶδ τὸν βασιλέα, νὰ τὸν χαιρετήσῃ Δαβίδ. Σκοπὸς τοῦ Θοοῦ ἦτο νὰ συνάψῃ εἰρήνην μὲ τὸν
ἐρωτῆσαι αὐτὸν τὰ εἰς εἰρήνην καὶ καὶ νὰ τὸν συγχαρῇ διὰ τὰς νίκας του Δαβὶδ καὶ νὰ τὸν συγχαρῇ διὰ τὴν νίκην του ἐπὶ τοῦ
εὐλογῆσαι αὐτὸν ὑπὲρ οὗ ἐπολέμησε ἐναντίον τοῦ Ἀδρααζάρ. Διότι ὁ Ἀδρααζὰρ ἦτο Ἀδρααζάρ, διότι καὶ ὁ Θοοῦ ἦτο ἐχθρὸς τοῦ Ἀδρααζάρ.
τὸν Ἀδρααζὰρ καὶ ἐπάταξεν αὐτόν, ἐχθρὸς τοῦ Θοού. Ὁ υἱὸς τοῦ Θοοὺ Εἶχε δὲ μαζί του ὁ υἱὸς τοῦ Θοοῦ καὶ σκεύη ἀσημένια,
ὅτι ἀντικείμενος ἦν τῷ Ἀδρααζάρ, προσέφερεν ὡς δῶρα εἰς τὸν Δαυὶδ δοχεῖα χρυσᾶ καὶ χάλκινα, τὰ ὁποῖα καὶ ἐδώρησεν εἰς τὸν Δαβίδ.
καὶ ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ ἦσαν σκεύη ἀργυρᾶ, χρυσᾶ καὶ χάλκινα.
ἀργυρᾶ καὶ σκεύη χρυσᾶ καὶ σκεύη
χαλκᾶ.
8,11 Καὶ ταῦτα ἡγίασεν ὁ βασιλεὺς 11 Ὁ Δαυὶδ ἀφιέρωσε καὶ αὐτὰ εἰς τὸν Θεὸν 11 Ὁ δὲ βασιλεὺς Δαβὶδ ἐξεχώρισεν ἰδιαιτέρως τὰ δῶρα
Δαυὶδ τῷ Κυρίῳ μετὰ τοῦ ἀργυρίου μαζῆ μὲ τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσόν, ποὺ εἶχε αὐτὰ καὶ τὰ ἀφιέρωσεν εἰς τὸν Κύριον, μαζὶ μὲ τὸ ἀσῆμι
καὶ μετὰ τοῦ χρυσίου, οὗ ἡγίασεν ἐκ πάρει ὡς λάφυρα ἀπὸ ὅλας τὰς ἄλλας πόλεις καὶ τὸ χρυσάφι, ποὺ ἐξεχώρισεν ἐπίσης διὰ τὸν Θεὸν ἀπὸ
πασῶν τῶν πόλεων, ὧν τὰς ὁποίας εἶχε κυριεύσει· ὅλας τὰς πόλεις ποὺ ἐκυρίευσε.
κατεδυνάστευσεν,
8,12 ἐκ τῆς Ἰδουμαίας καὶ ἐκ τῆς 12 δηλαδὴ ἀπὸ τὰς πόλεις τῆς Ἰδουμαίας, ἀπὸ 12 Οἱ θησαυροὶ αὐτοὶ προήρχοντο ἀπὸ τὴν Ἰδουμαίαν, ἀπὸ
Μωὰβ καὶ ἐκ τῶν υἱῶν Ἀμμών καὶ τὰς πόλεις τῶν Μωαβιτῶν, τῶν Ἀμμωνιτῶν, τὴν Μωάβ, ἀπὸ τὰς χώρας τῶν Ἀμμωνιτῶν, τῶν
τῶν ἀλλοφύλων καὶ ἐξ Άμαλὴκ καὶ τῶν Φιλισταίων, τὼν Ἀμαληκιτῶν καὶ ἀπὸ τὰ Φιλισταίων καὶ τῶν Ἀμαληκιτῶν καὶ ἀπὸ τὰ λάφυρα τοῦ
ἐκ τῶν σκύλων Ἀδρααζὰρ υἱοῦ Ραὰβ λάφυρα τοῦ Ἀδρααζάρ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ραάβ, Ἀδρααζάρ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ραάβ, ποὺ ἐβασίλευεν εἰς τὴν
βασιλέως Σουβά. βασιλέως Σουβά.
τῆς Σουβά.
8,13 Καὶ ἐποίησε Δαυὶδ ὄνομα· καὶ ἐν 13 Ἔτσι δὲ ὁ Δαυὶδ κατέστη περιώνυμος. Ὅταν 13 Μὲ τὰς νίκας του αὐτὰς ἐδοξάσθη πολὺ τὸ ὄνομα τοῦ
τῷ ἀνακάμπτειν αὐτὸν ἐπάταξε τὴν δὲ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὰς ἀνωτέρω πολεμικὰς Δαβίδ. Ὅταν δὲ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὰς μάχας, ποὺ
44/158
ἰδουμαίαν ἐν Γεβελὲμ εἰς ἐπιχειρήσεις, ἐκτύπησε τὴν Ἰδουμαίαν εἰς τὴν ἀνεφέρθησαν προηγουμένως, ἐπετέθη ἐναντίον τῆς
ὀκτωκαίδεκα χιλιάδας. Γεβελέμ μὲ δέκα ὀκτὼ χιλιάδας ἄνδρας. Ἰδουμαίας καὶ συγκεκριμένως εἰς τὴν νοτίως τῆς Νεκρᾶς

θαλάσσης κοιλάδα Γεβελέμ. Ἐκεῖ ἐφόνευσε δεκαοκτὼ
χιλιάδας στρατιώτας.
8,14 Καὶ ἔθετο ἐν τῇ Ἰδουμαίᾳ 14 Τὴν κατέλαβε καὶ ἐγκατέστησεν εἰς ὅλην 14 Ἐτοποθέτησε δὲ στρατιωτικὴν φρουρὰν εἰς τὴν
φρουράν, ἐν πάσῃ τῇ Ἰδουμαίᾳ, καὶ τὴν Ἰδουμαίαν φρουρὰν ἰδικῶν του Ἰδουμαίαν, εἰς ὅλην τὴν Ἰδουμαίαν, καὶ ἔτσι ὅλοι οἱ
ἐγένοντο πάντες οἱ Ἰδουμαῖοι δοῦλοι στρατιωτῶν. Ὅλοι δὲ οἱ Ἰδουμαῖοι ἔγιναν Ἰδουμαῖοι ἔγιναν ὑποτελεῖς εἰς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ. Ὁ
τῷ βασιλεῖ. Καὶ ἔσωσε Κύριος τὸν δοῦλοι εἰς τὸν βασιλέα Δαυίδ. Ἔτσι δὲ ὁ δὲ Κύριος ἐβοηθοῦσε καὶ ἐχάριζε τὴν νίκην εἰς τὸν Δαβὶδ
Δαυὶδ ἐν πᾶσιν, οἷς ἐπορεύτο. Κύριος ἔσωσε τὸν Δαυὶδ καὶ τὸν ἐβοήθησεν εἰς παντοῦ ὅπου ἐπήγαινε διὰ νὰ πολεμήσῃ.
ὅλας αὐτοῦ τὰς πολεμικὰς ἐνεργείας.
8,15 Καὶ ἐβασίλευσε Δαυὶδ ἐπὶ πάντα 15 Ὁ Δαυὶδ ἔγινε βασιλεὺς πλέον εἰς ὅλον τὸν 15 Καὶ ἦτο πλέον ἀνεγνωρισμένος ἀπὸ ὅλους ὁ Δαβὶδ ὡς ὁ
Ἰσραήλ. Καὶ ἦν Δαυὶδ ποιῶν κρίμα ἰσραηλιτικὸν λαόν. Ὡς βασιλεὺς δὲ ἔκρινε καὶ βασιλεὺς ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ἐδίκαζε δὲ ὁ Δαβὶδ ὅλον
καὶ δικαιοσύνην ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν ἐδίκαζε δικαίως τὰς διαφοράς, αἱ ὁποῖαι τὸν λαόν του καὶ ἀπένεμε τὴν δικαιοσύνην.
αὐτοῦ. παρουσιάζοντο μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν.
8,16 Καὶ Ἰωάβ υἱὸς Σαρουΐας ἐπὶ τῆς 16 Ὁ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας, ἀδελφῆς τοῦ 16 Κατὰ τὴν βασιλείαν του εἶχεν ὡς ἀρχιστράτηγον τὸν
στρατιᾶς καὶ Ἰωσαφὰτ υἱὸς Ἀχιὰδ Δαυίδ, ἦτο ἀρχηγὸς ὅλης τῆς στρατιᾶς τοῦ Ἰωάβ, τὸν υἱὸν τῆς ἀδελφῆς του Σαρουΐας, τὸν δὲ
ἐπὶ τῶν ὑπομνημάτων, Δαυίδ. Ὁ δὲ Ἰωσαφάτ, υἱὸς τοῦ Ἀχιάδ, εἶχε τὴν Ἰωσαφάτ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀχιάδ, τὸν εἶχεν ὡς ἄμεσον βοηθόν
φροντίδα τῶν ὑπομνημάτων. του δι’ ὅλας τὰς ὑποθέσεις τῆς βασιλείας.
8,17 καὶ Σαδοὺκ υἱὸς Ἀχιτὼβ καὶ 17 Ὁ Σαδοὺκ υἱὸς τοῦ Ἀχιτώβ, καὶ ὁ Ἀχιμέλεχ 17 Ὁ δὲ Σαδούκ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιτώβ, καὶ ὁ Ἀχιμέλεχ, ὁ υἱὸς
Ἀχιμέλεχ υἱὸς Ἀβιάθαρ ἱερεῖς, καὶ υἱὸς τοῦ Ἀβιάθαρ, ἦσαν ἱερεῖς. Ὁ δὲ Ἀσὰ ἦτο ὁ τοῦ Ἀβιάθαρ, ἦσαν οἱ ἐπὶ κεφαλῆς τῶν ἱερέων.
Ἀσὰ ὁ γραμματεύς, γραμματεύς. Γραμματεὺς δὲ τοῦ κράτους ἦτο ὁ Ἀσά.
8,18 καὶ Βαναίας υἱὸς Ἰωδαὲ 18 Ὁ Βαναίας, υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ἦτο ὁ 18 Σύμβουλος ἰδιαίτερος τοῦ βασιλέως ἦτο ὁ Βαναίας, ὁ
σύμβουλος, καὶ ὁ Χελεθθὶ καὶ ὁ σύμβουλος τοῦ Δαυίδ. Σωματοφύλακες δὲ τοῦ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, καὶ βοηθοί του ὁ Χελεθθὶ καὶ ὁ Φελεττί.
Φελεττί· καὶ οἱ υἱοὶ Δαυὶδ αὐλάρχαι βασιλέως ἦσαν ξένοι, Χελεθθὶ καὶ Φελεττί. Οἱ Αὐλάρχαι δὲ καὶ ἐπὶ κεφαλῆς τῆς βασιλικῆς φρουρᾶς ἦσαν
ἦσαν. δὲ υἱοὶ τοῦ Δαυὶδ ἦσαν οἱ αὐλάρχαι του. οἱ υἱοὶ τοῦ Δαβίδ.
45/158

9,1 Καὶ εἶπε Δαυίδ· εἰ ἐστιν ἔτι Ο Δαυὶδ ἠρώτησε· <μήπως, τάχα, καὶ ζῇ κανεὶς Μετὰ τὴν ὑποταγὴν τῶν ἐχθρῶν τοῦ Ἰσραὴλ ἐρώτησε ὁ
ὑπολελειμμένος ἐν τῷ οἴκῳ Σαοὺλ ἀπὸ τὴν οἰκογένειαν τοῦ Σαούλ, διὰ νὰ Δαβὶδ τοὺς συμβούλους του: <Ζῇ ἄραγε κανεὶς ἀπόγονος
καὶ ποιήσω μετ' αὐτοῦ ἔλεος ἕνεκεν ἀνταποδώσω πρὸς αὐτὸν εὐεργεσίας ἀπὸ τοῦ Σαούλ; Θέλω νὰ τὸν βοηθήσω καὶ νὰ τοῦ δείξω τὴν
Ἰωνάθαν; εὐγνωμοσύνην πρὸς τὸν Ιωνάθαν;> ἀγάπην μου διὰ λόγους εὐγνωμοσύνης πρὸς τὸν φίλον μου
Ἰωνάθαν>.
9,2 Καὶ ἐκ τοῦ οἴκου Σαοὺλ ἦν παῖς, 2 Ἐζοῦσε τότε ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ Σαοὺλ ἕνας 2 Καὶ τοῦ εἶπαν ὅτι πιθανὸν νὰ γνωρίζῃ κάποιος, ποὺ ἦτο
καὶ ὄνομα αὐτῷ Σιβά, καὶ καλοῦσιν δοῦλος, ὁ ὁποῖος ὠνομάζετο Σιβά. Τὸν ἄλλοτε δοῦλος εἰς τὸ σπίτι τοῦ Σαοὺλ καὶ ὀνομάζεται Σιβά.
αὐτὸν πρὸς Δαυίδ· καὶ εἶπε πρὸς ἐκάλεσαν καὶ τὸν ὁδήγησαν πρὸς τὸν Δαυίδ. Τὸν καλοῦν λοιπὸν νὰ παρουσιασθῇ εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ τὸν
αὐτὸν βασιλεύς· σὺ εἶ Σιβά; Καὶ Ὁ Δαυὶδ εἶπε πρὸς αὐτόν· <σὺ εἶσαι ὁ Σιβά;> ἐρωτᾷ ὁ βασιλεύς: <Σὺ εἶσαι ὁ Σιβά;> <Μάλιστα! Ἐγὼ εἶμαι,
εἶπεν· ἐγὼ δοῦλος σός. Καὶ ἐκεῖνος ἀπήντησεν· <ἐγώ, ὁ δοῦλος σου>. ὁ δοῦλος σου>, ἀπεκρίθη ἐκεῖνος.
9,3 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· εἰ 3 Ὁ βασιλεὺς τὸν ἠρώτησε· <μήπως ἔχει 3 Καὶ ὁ βασιλεὺς τοῦ εἶπε: <Μήπως ζῇ ἀκόμη κάποιος
ὑπολέλειπται ἐκ τοῦ οἴκου Σαοὺλ ἔτι ἐπιζήσει κανεὶς ἀπὸ τὴν οἰκογένειαν τοῦ ἄνδρας ἀπὸ τὴν οἰκογένειαν τοῦ Σαούλ; Θέλω νὰ τοῦ δείξω
ἀνὴρ καὶ ποιήσω μετ' αὐτοῦ ἔλεος Σαούλ, διὰ νὰ τοῦ προσφέρω εὐεργεσίαν, ἀγάπην, ὅπως ζητεῖ ὁ Θεός, ὁ Ὁποῖος εὐσπλαγχνίζεται καὶ
Θεοῦ; Καὶ εἶπε Σιβὰ πρὸς τὸν παρὰ τοῦ Θεοῦ εὐλογημένην;> Εἶπε δὲ ὁ Σιβὰ εὐεργετεῖ τοὺς πάντας>. Καὶ ὁ Σιβὰ ἀπεκρίθη εἰς τὸν
βασιλέα· ἔτι ἐστὶν υἱὸς τῷ Ἰωνάθαν πρὸς τὸν βασιλέα· <ὑπάρχει ἀκόμη ἕνας υἱὸς βασιλέα: <Ζῇ ἀκόμη ἕνας υἱὸς τοῦ Ἰωνάθαν, ποὺ ὅμως εἶναι
πεπληγὼς τοὺς πόδας. τοῦ Ἰωνάθαν, ὁ ὁποῖος ὅμως εἶναι χωλὸς καὶ χωλὸς καὶ εἰς τὰ δύο πόδια του>.
ἀπὸ τὰ δύο πόδια>.
9,4 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· ποῦ οὖτος; 4 Εἶπεν ὁ βασιλεύς· <ποῦ εἶναι αὐτός;> Ὁ Σιβὰ 4 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς: <Ποῦ μένει ὁ ἄνθρωπος αὐτός;> Καὶ
Καὶ εἶπε Σιβὰ πρὸς τὸν βασιλέα· ἰδοὺ ἀπήντησε πρὸς τὸν βασιλέα· <ἱδού, αὐτὸς ὁ Σιβὰ ἀπήντησεν εἰς τὸν βασιλέα: <Μένει εἰς τὸ σπίτι τοῦ
ἐν οἴκῳ Μαχὶρ υἱοῦ Ἀμιὴλ ἐκ τῆς εὑρίσκεται εἰς τὸν οἶκον τοῦ Μαχίρ, υἱοῦ τοῦ Μαχίρ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἀμιήλ, ποὺ κατάγεται ἀπὸ τὴν πόλιν
Λαδάβαρ. Ἀμιήλ, τοῦ καταγομένου ἀπὸ τὴν πόλιν Λαδάβαρ>.
Λαδάβαρ>.
9,5 Καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ 5 Ὁ Δαυὶδ ἔστειλεν ἄνθρωπον καὶ ἔφερεν 5 Ἔστειλε τότε ἀνθρώπους του ὁ βασιλεὺς καὶ τὸν ἐπῆρε
καὶ ἔλαβεν αὐτὸν ἐκ τοῦ οἴκου αὐτὸν ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ Μαχίρ, τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀπὸ τὸ σπίτι τοῦ Μαχίρ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἀμιὴλ ἀπὸ τὴν
Μαχὶρ υἱοῦ Ἀμιὴλ ἐκ τῆς Λαδάβαρ. Ἀμιήλ, τοῦ καταγομένου ἀπὸ τὴν Λαδάβαρ. Λαδάβαρ.
46/158
9,6 Καὶ παραγίνεται Μεμφιβοσθὲ 6 Ὁ Μεμφιβοσθέ, υἱὸς αὐτὸς τοῦ Ἰωνάθαν, 6 Καὶ μόλις ἦλθεν ὁ Μεμφιβοσθέ, ὁ υἱὸς τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαοὺλ
υἱὸς Ἰωνάθαν υἱοῦ Σαοὺλ πρὸς τὸν υἱοῦ τοῦ Σαούλ, παρουσιάσθη εἰς τὸν βασιλέα Ἰωνάθαν, εἰς τὸν Δαβίδ, ἔπεσε μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς

βασιλέα Δαυὶδ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ Δαυίδ. Ἔπεσε μὲ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ εἰς τὸ ἐμπρὸς εἰς τὸν βασιλέα καὶ τὸν ἐπροσκύνησε. Ὁ Δαβὶδ ὅμως
πρόσωπον αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν ἔδαφος, καὶ τὸν προσεκύνησεν. Ὁ Δαυὶδ τοῦ τοῦ ἔδειξε οἰκειότητα καὶ τὸν ἐφώναξε μὲ τὸ ὄνομά του:
αὐτῷ. Καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυίδ· εἶπε· Μεμφιβοσθέ! Ἐκεῖνος ἀπήντησεν· Ἰδοὺ ὁ <Μεμφιβοσθέ!> Καὶ ἐκεῖνος ἀπεκρίθη: <Ἰδού! Εἶμαι ἐμπρός
Μεμφιβοσθέ· καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ὁ δοῦλος σου! σου, ὁ δοῦλος σου, βασιλεῦ>.
δοῦλός σου.
9,7 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυίδ· μὴ φοβοῦ, 7 Ὁ Δαυὶδ εἶπε πρὸς αὐτόν· <μὴ φοβῆσαι. Πρὸς 7 Τοῦ εἶπε δὲ τότε ὁ Δαβίδ: <Μὴ φοβᾶσαι, διότι ἀπεφάσισα
ὅτι ποιῶν ποιήσω μετὰ σοῦ ἔλεος διὰ χάριν τοῦ πατρός σου, τοῦ Ἰωνάθαν, θὰ δείξω νὰ σοῦ δείξω τὴν ἀγάπην μου, ἐπειδὴ εἶμαι ὑποχρεωμένος
Ἰωνάθαν τὸν πατέρα σου καὶ καλωσύνην πρὸς σέ. Θὰ σοῦ ἀποδώσω ὅλην εἰς τὸν πατέρα σου, τὸν Ἰωναθαν. Θὰ σοῦ δώσω δὲ ὅλα τὰ
ἀποκαταστήσω σοι πάντα ἀγρὸν τὴν κτηματικὴν περιουσίαν τοῦ πάππου σου κτήματα, ποὺ εἶχε ὁ Σαούλ, ὁ πατέρας τοῦ πατέρα σου, καὶ
Σαοὺλ πατρὸς τοῦ πατρός σου, καὶ Σαούλ, καὶ σὺ θὰ τρώγῃς ἄρτον εἰς τὸ ἴδιο θὰ τρώγῃς εἰς τὸ ἑξῆς συνεχῶς εἰς τὸ τραπέζι μου μαζί
σὺ φαγῇ ἄρτον ἐπὶ τῆς τραπέζης μου τραπέζι μὲ ἐμὲ διὰ παντός>. μου>.
διαπαντός.
9,8 Καὶ προσεκύνησε Μεμφιβοσθὲ 8 Ὁ Μεμφιβοσθὲ προσεκύνησε πάλιν τὸν 8 Ὅταν ἄκουσε αὐτὰ ὁ Μεμφιβοσθέ, ἐπροσκύνησε καὶ
καὶ εἶπε· τίς εἰμι ὁ δοῦλός σου, ὅτι Δαυὶδ καὶ εἶπε· <ποιὸς εἶμαι ἐγὼ ὁ δοῦλος σου, πάλιν τὸν Δαβὶδ καὶ εἶπε: <Ποιὸς εἶμαι ἐγώ, ὁ δοῦλος σου,
ἐπέβλεψας ἐπὶ τὸν κύνα τὸν εἰς τὸν ὁποῖον ἔρριψες ἕνα τόσον τὸν ὁποῖον κατεδέχθης να προσέξῃς; Εἶναι σὰν νὰ ἔρριξες
τεθνηκότα τὸν ὅμοιον ἐμοί; σπλαγχνικὸν βλέμμα; Ἐγὼ εἶμαι ὅμοιος μὲ βλέμμα πρὸς ἕνα ψόφιο σκυλί. Τέτοιος εἶμαι>.
ἕνα ψόφιο σκυλί>.
9,9 Καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς Σιβὰ τὸ 9 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ ἐκάλεσε τὸν δοῦλον τοῦ 9 Μετὰ ταῦτα ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς τὸν Σιβά, ποὺ ἦτο
παιδάριον Σαοὺλ καὶ εἶπε πρὸς Σαούλ, τὸν Σιβά, καὶ τοῦ εἶπεν· <ὅλα ὅσα δοῦλος τοῦ Σαούλ, καὶ τοῦ εἶπε: <Ὅλα, ὅσα ἀνῆκαν εἰς τὸν
αὐτόν· πάντα ὅσα ἐστὶ τῷ Σαοὺλ καὶ ἄλλοτε ἀνῆκον εἰς τὸν Σαοὺλ καὶ εἰς ὅλην τὴν Σαοὺλ καὶ εἰς ὅλην του τὴν οἰκογένειαν, τὰ ἔδωσα πλέον εἰς
ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ δέδωκα τῷ υἱῷ οἰκογένειαν του τὰ ἔχω δώσει εἰς τὸν υἱὸν τοῦ τὸν Μεμφιβοσθέ, τὸν υἱὸν τοῦ κυρίου σου τοῦ Ἰωνάθαν.
τοῦ κυρίου σου· κυρίου σου, εἰς τὸν Μεμφιβοσθέ.
9,10 καὶ ἐργᾷ αὐτῷ τὴν γῆν, σὺ καὶ οἱ 10 Σὺ δὲ καὶ τὰ παιδιά σου καὶ οἱ δοῦλοι σου 10 Θὰ καλλιεργῇς λοιπὸν εἰς τὸ ἑξῆς διὰ λογαριασμόν του
υἱοί σου καὶ οἱ δοῦλοί σου, καὶ θὰ ἐργάζεσθε τοὺς ἀγρούς του πρὸς χάριν τὰ κτήματα σὺ μὲ τὰ παιδιά σου καὶ τοὺς δούλους σου. Θὰ
εἰσοίσεις τῷ υἱῷ τοῦ κυρίου σου αὐτοῦ. Καὶ πρὸς τὸν υἱὸν τοῦ κυρίου σου θὰ παραδίδῃς δὲ τοὺς καρπούς των εἰς τὸν Μεμφιβοσθέ, τὸν
47/158
ἄρτους, καὶ ἔδεται αὐτούς· καὶ προσφέρῃς τὰ εἰσοδήματα, τὰ ὁποῖα αὐτὸς θὰ υἱὸν τοῦ κυρίου σου, διὰ νὰ τοὺς ἀπολαμβάνῃ αὐτός. Νὰ
Μεμφιβοσθὲ υἱὸς τοῦ κυρίου σου τὰ ἀπολαμβάνῃ. Ὁ Μεμφιβοσθέ, ὁ υἱὸς τοῦ ξέρῃς δὲ ὅτι ὁ Μεμφιβοσθέ, ὁ υἱὸς τοῦ κυρίου σου, θὰ τρώγῃ

φάγεται διαπαντὸς ἄρτον ἐπὶ τῆς κυρίου σου, θὰ τρώγῃ πάντοτε εἰς τὸ ἴδιο πάντοτε εἰς τὸ τραπέζι μου>. (Τότε ποὺ εἶπεν αὐτὰ ὁ Δαβίδ,
τραπέζης μου. (καὶ τῷ Σιβὰ ἦσαν τραπέζι μὲ ἐμέ>. (Ὁ Σιβὰ εἶχε δέκα πέντε ὁ Σιβὰ εἶχε δεκαπέντε υἱοὺς καὶ εἴκοσι δούλους).
πεντεκαίδεκα υἱοὶ καὶ εἴκοσι δοῦλοι). υἱοὺς καὶ εἴκοσι δούλους).
9,11 Καὶ εἶπε Σιβὰ πρὸς τὸν βασιλέα· 11 Ὁ Σιβὰ ἀπήντησε πρὸς τὸν βασιλέα· 11 Εἶπε δὲ ὁ Σιβὰ πρὸς τὸν βασιλέα: <Θὰ φροντίσω νὰ κάνω
κατὰ πάντα, ὅσα ἐντέταλται ὁ <σύμφωνα μὲ ὅλα ὅσα σύ, ὁ κύριός μου καὶ ὁ ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, ὅ,τι ἀκριβῶς διέταξε ὁ κύριός μου καὶ
κύριός μου ὁ βασιλεὺς τῷ δούλῳ βασιλεύς, διέταξες ἐμὲ τὸν δοῦλον σου, ἐγὼ βασιλεὺς εἰς ἐμέ, τὸν δοῦλον του>. Καὶ ἀπὸ τότε ὁ
αὐτοῦ, οὕτω ποιήσει ὁ δοῦλός σου· θὰ ἐνεργήσω>. Ὁ Μεμφιβοσθὲ συνέτρωγε Μεμφιβοσθὲ ἔτρωγεν εἰς τὸ τραπέζι τοῦ Δαβὶδ σὰν ἕνας
καὶ Μεμφιβοσθὲ ἤσθιεν ἐπὶ τῆς ἔκτοτε μαζῆ μὲ τὸν Δαυὶδ εἰς τὴν βασιλικὴν ἀπὸ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ τοῦ βασιλέως.
τραπέζης Δαυὶδ καθὼς εἷς τῶν υἱῶν τράπεζαν, σὰν ἕνα ἀπὸ τὰ παιδιὰ τοῦ
αὐτοῦ τοῦ βασιλέως. βασιλέως.
9,12 Καὶ τῷ Μεμφιβοσθὲ υἱὸς μικρὸς 12 Ὁ Μεμφιβοσθὲ εἶχεν ἕνα μικρὸν υἱόν, ὁ 12 Εἶχε δὲ ὁ Μεμφιβοσθὲ καὶ ἕνα μικρὸν υἱόν, ποὺ
ἦν, καὶ ὄνομα αὐτῷ Μιχά. Καὶ πᾶσα ὁποῖος ὠνομάζετο Μιχά. Ὅλοι δὲ ἐκεῖνοι, οἱ ὠνομάζετο Μιχά. Ὅλοι δέ, ὅσοι διέμεναν εἰς τὸ σπίτι τοῦ
ἡ κατοίκησις τοῦ οἴκου Σιβὰ δοῦλοι ὁποῖοι κατοικοῦσαν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Σιβά, Σιβά, ἔγιναν εἰς τὸ ἑξῆς δοῦλοι τοῦ Μεμφιβοσθέ.
τοῦ Μεμφιβοσθέ. ἦσαν δοῦλοι τοῦ Μεμφιβοσθέ.
9,13 Καὶ Μεμφιβοσθὲ κατῴκει ἐν 13 Ὁ Μεμφιβοσθὲ κατοικοῦσε πλέον εἰς τὴν 13 Καὶ ἐγκατεστάθη πλέον μονίμως εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὁ
Ἱερουσαλήμ, ὅτι ἐπὶ τῆς τραπέζης Ἱερουσαλήμ, διότι συνέτρωγε πάντοτε εἰς τὴν Μεμφιβοσθέ, διότι ἔτρωγε καὶ αὐτὸς καθημερινῶς εἰς τὸ
τοῦ βασιλέως αὐτὸς διαπαντὸς ἰδίαν τράπεζαν μὲ τὸν βασιλέα. Ἦτο δὲ χωλὸς τραπέζι τοῦ βασιλέως. Ἦτο δὲ αὐτὸς χωλὸς καὶ εἰς τὰ δύο
ἤσθιε· καὶ αὐτὸς ἦν χωλὸς καὶ εἰς τὰ δύο του πόδια. πόδια του.
ἀμφοτέροις τοῖς ποσὶν αὐτοῦ.

10,1 Καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ Έπειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτὰ ἀπέθανεν ὁ Μετὰ ταῦτα συνέβη νὰ ἀποθάνῃ ὁ βασιλεὺς τῶν
ἀπέθανε βασιλεὺς υἱῶν Ἀμμών, καὶ βασιλεὺς τῶν Ἀμμωνιτῶν καὶ ἐβασίλευσε ἀντ' Ἀμμωνιτῶν καὶ νὰ πάρῃ τὴν βασιλικὴν ἐξουσίαν ὡς
48/158
ἐβασίλευσεν Ἀννὼν υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ ὁ υἱός του ὁ Ἀννών. διάδοχός του ὁ υἱός του Ἀννών.
αὐτοῦ.

10,2 Καὶ εἶπε Δαυίδ· ποιήσω ἔλεος 2 Ὁ Δαυὶδ ἐσκέφθη καὶ εἶπε· <πρέπει πρὸς τὸν 2 Ἐσκέφθη λοιπὸν τότε ὁ Δαβὶδ καὶ εἶπε: <Πρέπει νὰ δείξω
μετὰ Ἀννὼν υἱοῦ Ναάς, ὃν τρόπον Ἀννών, τὸν υἱὸν τοῦ Ναάς, νὰ δείξω τὴν ἰδίαν καλωσύνην πρὸς τὸν Ἀννών, τὸν υἱὸν τοῦ Ναάς, ὅπως
ἐποίησεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ καλωσύνην, τὴν ὁποίαν ὁ πατέρας του ἔδειξε ἀκριβῶς ἔδειξε κάποτε καὶ ὁ πατέρας του καλοσύνην
ἔλεος· καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ πρὸς ἐμέ>. Ἔστειλε λοιπὸν δούλους του, διὰ ἀπέναντί μου>. Καὶ πράγματι ἀπέστειλεν ὁ Δαβὶδ
παρακαλέσαι αὐτὸν ἐν χειρὶ τῶν νὰ συλλυπηθῇ τὸν Ἀννὼν ἐπὶ τῷ θανάτῳ τοῦ ἀνθρώπους του διὰ νὰ τὸν συλλυπηθῇ καὶ νὰ τὸν
δούλων αὐτοῦ περὶ τοῦ πατρὸς πατρός του. Οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ Δαυὶδ παρηγορήσῃ μὲ τοὺς δούλους του αὐτοὺς διὰ τὸν θάνατον
αὐτοῦ. Καὶ παρεγένοντο οἱ παῖδες ἦλθον εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀμμωνιτῶν. τοῦ πατέρα του. Καὶ ἐντὸς ὀλίγου οἱ ἄνδρες τοῦ Δαβὶδ
Δαυὶδ τὴν γῆν υἱῶν Ἀμμών. ἔφθασαν εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀμμωνιτῶν.
10,3 Καὶ εἶπον οἱ ἄρχοντες υἱῶν 3 Οἱ ἄρχοντες ὅμως τῶν Ἀμμωνιτῶν εἶπαν 3 Ὅταν ὅμως τοὺς εἶδαν οἱ ἄρχοντες τῶν Ἀμμωνιτῶν, εἶπαν
Ἀμμών πρὸς Ἀννὼν τὸν κύριον πρὸς τὸν βασιλέα τους, τὸν Ἀννών· <μήπως πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Ἀννών: <Πιστεύεις ἄραγε ὅτι ὁ Δαβὶδ
αὐτῶν· μὴ παρὰ τὸ δοξάζειν Δαυὶδ φαντάζεσαι, ὅτι διὰ νὰ τιμήσῃ πράγματι ἀπέστειλε πρὸς σὲ τοὺς ἀνθρώπους του αὐτοὺς διὰ νὰ σὲ
τὸν πατέρα σου ἐνώπιόν σου, ὅτι ἐνώπιόν σου τὸν πατέρα σου, ἀπέστειλεν εἰς συλλυπηθοῦν, ἐπειδὴ ἠθέλησε νὰ τιμήσῃ ἐνώπιόν σου τὸν
ἀπέστειλέ σοι παρακαλοῦντας; Ἀλλ' σὲ τοὺς ἀνθρώπους του νὰ σὲ συλλυπηθοῦν; πατέρα σου; Γνώμη μας εἶναι ὅτι δὲν συμβαίνει κάτι τέτοιο,
οὐχὶ ὅπως ἐρευνήσωσι τὴν πόλιν καὶ Ὄχι· τοὺς ἔστειλε, διὰ νὰ ἐξερευνήσουν τὴν ἀλλ’ ὅτι ἀπέστειλεν ὁ Δαβὶδ τοὺς δούλους του πρὸς σὲ διὰ
κατασκοπήσωσιν αὐτὴν καὶ τοῦ πόλιν καὶ τὴν κατασκοπεύσουν καὶ ἔπειτα νὰ νὰ ἐρευνήσουν τὴν πόλιν, νὰ τὴν κατασκοπεύσουν καὶ νὰ
κατασκέψασθαι αὐτὴν ἀπέστειλε τὴν καταστρέψουν>. ἐξετάσουν πῶς θὰ τὴν καταστρέψουν>.
Δαυὶδ τοὺς παῖδας αὐτοῦ πρός σε;
10,4 Καὶ ἔλαβεν Ἀννὼν τοὺς παῖδας 4 Ὁ Ἀννὼν ἐπείσθη εἰς τὰς εἰσηγήσεις 4 Ὅταν ἄκουσε αὐτὰ ὁ Ἀννών, συνέλαβε τοὺς δούλους τοῦ
Δαυὶδ καὶ ἐξύρησε τοὺς πώγωνας ἐκείνων, συνέλαβε τοὺς ἀπεσταλμένους τοῦ Δαβὶδ καὶ ἀφοῦ ἐξύρισε τὰ γένεια των καὶ ἔκοψε τὰ ροῦχα
αὐτῶν καὶ ἀπέκοψε τοὺς μανδύας Δαυίδ, ἐξύρισε τὸν πώγωνα αὐτῶν, ἔκοψε των εἰς τὸ μισὸ ὕψος των, ἕως τὴν μέσην των, τοὺς
αὐτῶν ἐν τῷ ἡμίσει ἕως τῶν ἰσχίων κατὰ τὸ ἥμισυ τὰ ἐνδύματά των ἕως εἰς τὴν ἐξαπέστειλε πίσω εἰς τὴν χώραν των.
αὐτῶν καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτούς. μέσην. Ἔπειτα δὲ τοὺς ἀφῆκεν ἐλευθέρους νὰ
φύγουν.
10,5 Καὶ ἀπήγγειλαν τῷ Δαυὶδ ὑπὲρ 5 Ἐγνωστοποίησαν εἰς τὸν Δαυὶδ ὅσα ἔγιναν 5 Ἀνεκοίνωσαν δὲ εἰς τὸν Δαβὶδ αὐτὸ ποὺ συνέβη εἰς τοὺς
τῷ ἀνδρῶν, καὶ ἀπέστειλεν εἰς εἰς βάρος τῶν ἀπεσταλμένων του. Ὁ Δαυὶδ ἄνδρας του καὶ ἀπέστειλεν ἀμέσως ἐκπροσώπους του διὰ
49/158
ἀπαντὴν αὐτῶν, ὅτι ἦσαν οἱ ἄνδρες ἔστειλεν ἀνθρώπους, διὰ νὰ τοὺς νὰ τοὺς προϋπαντήσουν, διότι οἱ ἄνδρες του ἐκεῖνοι εἶχαν
ἠτιμασμένοι σφόδρα· καὶ εἶπεν ὁ προαπαντήσουν, ἐπειδὴ ἦσαν πάρα πολὺ προσβληθῇ πολύ, εἶχαν ἐξευτελισθῆ. Καὶ τοὺς παρήγγειλε

βασιλεύς· καθίσατε ἐν Ἱεριχὼ ἕως ντροπιασμένοι ἀπὸ τὸ πάθημά των. Τοὺς εἶπε ὁ βασιλεὺς τὰ ἑξῆς: <Νὰ καθίσετε εἰς τὴν Ἱεριχῶ μέχρι ποὺ
τοῦ ἀνατεῖλαι τοὺς πώγωνας ὑμῶν, δὲ ὁ βασιλεύς· <μείνατε εἰς τὴν Ἱεριχώ, μέχρις νὰ μεγαλώσουν τὰ γένεια σας καὶ τότε νὰ ἐπιστρέψετε εἰς
καὶ ἐπιστραφήσεσθε. ὅτου αὐξηθοῦν τὰ γένεια σας καὶ κατόπιν τὴν Ἱερουσαλήμ>.
ἐπανέρχεσθε εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ>.
10,6 Καὶ εἶδον οἱ υἱοὶ Ἀμμών, ὅτι 6 Οἱ Ἀμμωνῖται συνησθάνθησαν ἔπειτα, ὅτι 6 Ὅταν κατάλαβαν οἱ Ἀμμωνῖται ὅτι προσεβλήθη ὁ λαὸς
κατῃσχύνθησαν ὁ λαὸς Δαυίδ, καὶ μὲ τὴν πρᾶξιν των αὐτὴν προσέβαλαν τὸν τοῦ Δαβίδ μὲ αὐτὸ ποὺ ἔκαναν, ἠθέλησαν νὰ πάρουν τὰ
ἀπέστειλαν οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ λαὸν τοῦ Δαυὶδ καὶ ἐφοβήθησαν ἐκδίκησιν. μέτρα των. Ἔστειλαν λοιπὸν οἱ Ἀμμωνῖται καὶ ἐπῆραν
ἐμισθώσαντο τὴν Συρίαν Βαιθραὰμ Διὰ τοῦτο οἱ Ἀμμωνῖται ἔστειλαν ἀνθρώπους μισθοφόρους εἴκοσι χιλιάδας πεζοὺς ἀπὸ τὴν πόλιν τῆς
καὶ τὴν Συρίαν Σουβά, εἴκοσι των καὶ ἐπῆραν μισθοφόρους στρατιώτας ἀπὸ Συρίας Βαιθραὰμ καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλην πόλιν τῆς Συρίας, ποὺ
χιλιάδας πεζῶν, καὶ τὸν βασιλέα τὴν Βαιθραὰμ τῆς Συρίας, ἀπὸ τὴν Σουβὰ τῆς ἐλέγετο Σουβά. Ἐπῆραν ἐπίσης καὶ χιλίους ἄνδρας ἀπὸ τὸν
Μααχά, χιλίους ἄνδρας, καὶ Ἰστώβ, Συρίας, εἴκοσι χιλιάδας πεζούς· ἐπῆραν τὸν βασιλέα ἄλλης Συριακῆς περιοχῆς, ποὺ ἐλέγετο Μααχά, καὶ
δώδεκα χιλιάδας ἀνδρῶν. βασιλέα τῆς Μααχὰ μὲ χιλίους ἄνδρας καὶ ἄλλους δώδεκα χιλιάδας ἄνδρας ἀπὸ τὴν περιοχὴν Ἰστώβ,
δώδεκα χιλιάδας πολεμιστὰς τῆς πόλεως ποὺ εὑρίσκετο πλησίον τῆς Δαμασκοῦ.
Ἰστώβ.
10,7 Καὶ ἤκουσε Δαυίδ, καὶ ἀπέστειλε 7 Ἐπληροφορήθη ὁ Δαυὶδ τὸ γεγονὸς καὶ 7 Μόλις τὸ ἔμαθε αὐτὸ ὁ Δαβίδ, ἀπέστειλεν ἐναντίον των
τὸν Ἰωὰβ καὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν, ἔστειλεν ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν τὸν τὸν ἀρχιστράτηγόν του Ἰωάβ μὲ ὅλας τὰς δυνάμεις τοῦ
τοὺς δυνατούς. ἀρχιστράτηγόν του τὸν Ἰωὰβ μὲ ὅλον τὸν στρατοῦ του, τοὺς πλέον δυνατοὺς πολεμιστάς του.
στρατόν του καὶ μὲ τοὺς ἀνδρείους
πολεμιστάς του.
10,8 Καὶ ἐξῆλθον οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ 8 Οἱ Ἀμμωνῖται ἐξῆλθον νὰ πολεμήσουν 8 Ἐβγῆκαν τότε οἱ Ἀμμωνῖται καὶ παρετάχθησαν, διὰ νὰ
παρετάξαντο πόλεμον παρὰ τῇ ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ πολεμήσουν κοντὰ εἰς τὴν πύλην τῆς Σουβὰ τῆς Συρίας.
θύρᾳ τῆς πύλης Συρίας Σουβὰ καὶ ἐστρατοπέδευσαν πλησίον εἰς τὴν πύλην τῆς Συγχρόνως παρετάχθησαν διὰ πόλεμον εἰς τὸ ὕπαιθρον
Ροὼβ καὶ Ἰστὼβ καὶ Μααχὰ μόνοι ἐν πόλεως. Οἱ δὲ μισθοφόροι τῆς Συρίας, τῶν ἰδιαιτέρως καὶ οἱ στρατοὶ τῶν βασιλείων Ροώβ, Ἰστὼβ καὶ
ἀγρῷ. πόλεων Σουβά, Ροώβ, Ἰστὼβ καὶ ὁ Μααχά, Μααχά.
εἶχον στρατοπεδεύσει ξεχωριστὰ εἰς τὴν
50/158
πεδιάδα.
10,9 Καὶ εἶδεν Ἰωὰβ ὅτι ἐγενήθη πρὸς 9 Ὁ Ἰωάβ, ὅταν ἦλθεν εἰς τὸ πεδίον τῆς μάχης, 9 Καὶ εἶδεν ὁ Ἰωὰβ ὅτι εἶχε νὰ ἀντιμετωπίσῃ εἰς τὸν

αὐτὸν ἀντιπρόσωπον τοῦ πολέμου, εἶδεν ὅτι εἶχε δύο παρατάξεις ἀπέναντί του. πόλεμον δύο παρατάξεις. Ἕνα μέτωπον ἀκριβῶς ἀπέναντί
ἐκ τοῦ κατὰ πρόσωπον ἐξεναντίας Ἕνα μέτωπον ἐχθρικὸν ἐκ τῶν ἔμπροσθεν καὶ του καὶ ἄλλο ἕνα ἀπὸ πίσω του. Ἐδιάλεξε λοιπὸν
καὶ ἐκ τοῦ ὄπισθεν, καὶ ἐπελέξατο ἐκ ἄλλο ἐκ τῶν ὄπισθεν. Ἀπὸ ὅλους τοὺς ὡρισμένους ἀπὸ ὅλους τοὺς νεαροὺς Ἰσραηλίτας καὶ τοὺς
πάντων τῶν νεανιῶν Ἰσραήλ, καὶ νεαροὺς Ἰσραηλίτας ἐδιάλεξε τοὺς παρέταξεν ἀπέναντι ἀπὸ τοὺς Σύρους.
παρετάξαντο ἐξεναντίας Συρίας. καλυτέρους καὶ παρετάχθη ἀπέναντι τοῦ
στρατεύματος τῶν Σύρων.
10,10 Καὶ τὸ κατάλοιπον τοῦ λαοῦ 10 Τοὺς ὑπολοίπους ἀπὸ τὸν ἰσραηλιτικὸν 10 Τοὺς δὲ ὑπολοίπους στρατιώτας τοὺς παρέδωσεν εἰς τὴν
ἔδωκεν ἐν χειρὶ Ἀβεσσὰ τοῦ ἀδελφοῦ στρατὸν ἔθεσεν ὑπὸ τὴν διοίκησιν τοῦ ἐξουσίαν τοῦ ἀδελφοῦ του Ἀβεσσὰ καὶ αὐτοὶ ἦλθαν καὶ
αὐτοῦ, καὶ παρετάξαντο ἐξεναντίας ἀδελφοῦ του Ἀβεσσά, ὁ ὁποῖος καὶ παρετάχθη παρετάχθησαν ἀπέναντι ἀπὸ τοὺς Ἀμμωνίτας.
υἱῶν Ἀμμών. ἀπέναντι τῶν Ἀμμωνιτῶν.
10,11 Καὶ εἶπεν· ἐὰν κραταιωθῇ 11 Ὁ Ἰωὰβ εἶπεν εἰς τὸν Ἀβεσσά· <ἐὰν οἱ Σύροι 11 Εἶπε δὲ ὁ Ἰωὰβ εἰς τὸν ἀδελφόν του, πρὶν χωρίσουν: <Ἐὰν
Συρία ὑπὲρ ἐμέ, καὶ ἔσεσθέ μοι εἰς ὑπερισχύσουν ἐναντίον μου, σεῖς θὰ εἶσθε ἡ ἰδῇς ὅτι μὲ νικοῦν οἱ Σύροι, θὰ ἔλθετε νὰ μὲ σώσετε. Τὸ ἴδιο
σωτηρίαν, καὶ ἐὰν κραταιωθῶσιν σωτηρία μου· θὰ ἔλθετε νὰ μὲ βοηθήσετε. Ἐὰν καὶ ἐμεῖς, ἐὰν σὲ νικοῦν οἱ Ἀμμωνῖται, θὰ ἔλθωμεν νὰ σὲ
υἱοὶ Ἀμμὼν ὑπὲρ σέ, καὶ ἐσόμεθα δὲ οἱ Ἀμμωνῖται ὑπερισχύσουν ἐναντίον σου, σώσωμεν.
τοῦ σῶσαί σε· ἡμεῖς θὰ ἔλθωμεν νὰ σᾶς σώσωμεν.
10,12 ἀνδρίζου καὶ κραταιωθῶμεν 12 Ἔχε θάρρος, πολέμα μὲ γενναιότητα καὶ ἂς 12 Νὰ φανῇς ἀνδρεῖος καὶ ἂς δειχθῶμεν γενναῖοι πρὸς
ὑπὲρ τοῦ λαοῦ ἡμῶν καὶ περὶ τῶν δειχθῶμεν ἰσχυροὶ ὑπὲρ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ χάριν τοῦ λαοῦ μας καὶ τῶν πόλεων τοῦ Θεοῦ μας! Καὶ ὁ
πόλεων τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, καὶ Κύριος λαοῦ καὶ ὑπὲρ τῶν πόλεων τῆς χώρας μας, ἡ Κύριος ἂς κάνῃ αὐτὸ ποὺ εἶναι καλὸν ἐνώπιόν Του>.
ποιήσει τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς ὁποία ἀνήκει εἰς τὸν Θεόν. Ὁ δὲ Κύριος ἂς
αὐτοῦ. κάμῃ ὅ,τι φαίνεται ἐνώπιόν του καλόν>.
10,13 Καὶ προσῆλθεν Ἰωὰβ καὶ ὁ 13 Ὁ Ἰωὰβ καὶ ὁ στρατός του ἐξῆλθον εἰς 13 Καὶ ἀμέσως ἐπλησίασαν ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄνδρες του μαζί
λαὸς αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ εἰς πόλεμον πόλεμον ἐναντίον τῶν Σύρων, τοὺς ὁποίους του, διὰ νὰ συγκρουσθοῦν μὲ τοὺς Σύρους, ἀλλ’ αὐτοὶ
πρὸς Συρίαν, καὶ ἔφυγαν ἀπὸ ἐνίκησαν καὶ ἔτρεψαν εἰς φυγήν. ἐτράπησαν εἰς φυγὴν ἀπὸ ἐμπρός του.
προσώπου αὐτοῦ.
10,14 Καὶ οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν εἶδαν ὅτι 14 Οἱ Ἀμμωνῖται, ὅταν εἶδαν ὅτι οἱ Σύροι 14 Μόλις εἶδαν οἱ Ἀμμωνῖται ὅτι ἐγκατέλειψαν τὸν πόλεμον
51/158
ἔφυγε Συρία, καὶ ἔφυγαν ἀπὸ ἐτράπησαν εἰς φυγήν, ἔφυγαν καὶ αὐτοὶ οἱ Σύροι, ἔφυγαν καὶ αὐτοὶ τρομαγμένοι ἐμπρὸς ἀπὸ τὸν
προσώπου Ἀβεσσὰ καὶ εἰσῆλθον εἰς πανικόβλητοι ἐμπρὸς ἀπὸ τὸν Ἀβεσσὰ καὶ Ἀβεσσὰ καὶ ἐμβῆκαν εἰς τὴν πόλιν των. Ἔτσι ἐπέστρεψεν ὁ

τὴν πόλιν. Καὶ ἀνέστρεψεν Ἰωὰβ εἰσῆλθον εἰς τὴν πόλιν των. Ὁ Ἰωάβ, ἔπειτα Ἰωὰβ νικητὴς ἀπὸ τὸν πόλεμον κατὰ τῶν Ἀμμωνιτῶν καὶ
ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἀμμὼν καὶ ἀπὸ αὐτὴν τὴν νίκην κατὰ τῶν Ἀμμωνιτῶν, ἔφθασεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
παρεγένετο εἰς Ἱερουσαλήμ. ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
10,15 Καὶ εἶδε Συρία ὅτι ἔπταισεν 15 Οἱ Σύροι, ὅταν εἶδαν τὸ μέγεθος τῆς 15 Ὅταν εἶδαν οἱ Σύροι ὅτι κατετροπώθησαν ἀπὸ τοὺς
ἔμπροσθεν Ἰσραήλ, καὶ συνήχθησαν συμφορᾶς των, κατεπικράνθησαν, διότι Ἰσραηλίτας, ἐμαζεύθηκαν ὅλοι των μὲ σκοπὸν νὰ
ἐπὶ τὸ αὐτό. ἐνικήθησαν ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας, καὶ πολεμήσουν διὰ τὴν τιμήν των.
συνεκεντρώθησαν, διὰ νὰ πολεμήσουν καὶ
ἀνακτήσουν τὴν τιμήν των.
10,16 Καὶ ἀπέστειλεν Ἀδρααζὰρ καὶ 16 Ὁ Ἀδρααζὰρ ἔστειλεν ἀνθρώπους του καὶ 16 Καὶ ἀπέστειλεν ἀνθρώπους του ὁ βασιλεὺς τῶν Σύρων
συνήγαγε τὴν Συρίαν τὴν ἐκ τοῦ συνεκέντρωσε Σύρους στρατιώτας ἀπὸ τὴν Ἀδρααζὰρ καὶ ἔφερε κοντά του ὅλην τὴν στρατιωτικὴν
πέραν τοῦ ποταμοῦ Χαλαμάκ, καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου περιοχήν, τῆς ὁποίας δύναμιν τῆς Συρίας, ποὺ εὑρίσκετο πέραν τοῦ ποταμοῦ
παρεγένοντο εἰς Αἰλάμ, καὶ Σωβὰκ βασιλεὺς ἦτο ὁ Χαλαμάκ. Αὐτοὶ δὲ ἦλθον εἰς Εὐφράτου εἰς τὴν θέσιν Χαλαμάκ. Ἦλθαν δὲ ὅλοι εἰς τὴν
ἄρχων τῆς δυνάμεως Ἀδρααζὰρ τὴν περιοχὴν Αἰλάμ. Ὅλων τῶν περιοχὴν Αἰλὰμ μὲ ἀρχηγόν των τὸν Σωβάκ, ποὺ ἦτο
ἔμπροσθεν αὐτῶν. στρατευμάτων τοῦ Ἀδρααζὰρ ἀρχηγὸς ἦτο ὁ ἀρχιστράτηγος τοῦ στρατοῦ τοῦ Ἀδρααζάρ.
Σωβάκ.
10,17 Καὶ ἀπηγγέλη τῷ Δαυίδ, καὶ 17 Αὐτὸ ἀνηγγέλθη εἰς τὸν Δαυίδ, ὁ ὁποῖος 17 Ἀνήγγειλαν δὲ τὸ γεγονὸς εἰς τὸν Δαβὶδ οἱ ἄνθρωποί του,
συνήγαγε τὸν πάντα Ἰσραὴλ καὶ συνεκέντρωσεν ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν καὶ αὐτός, ἀφοῦ συνεκέντρωσεν ἀμέσως ὅλον τὸν στρατὸν
διέβη τὸν Ἰορδάνην καὶ παρεγένετο στρατόν, διέβη δὲ τὸν ποταμὸν Ἰορδάνην καὶ τοῦ Ἰσραήλ, ἐπέρασε τὸν Ἰορδάνην καὶ ἔφθασεν εἰς τὴν
εἰς Αἰλάμ· καὶ παρετάξατο Συρία ἔφθασεν εἰς Αἰλάμ. Ὁ στρατὸς τῶν Σύρων Αἰλάμ. Ἐκεῖ παρετάχθησαν ἀπέναντι τὸν Δαβὶδ οἱ
ἀπέναντι Δαυίδ, καὶ ἐπολέμησαν παρετάχθη ἀπέναντι τοῦ Δαυὶδ καὶ στρατιῶται τῆς Συρίας καὶ συνεπλάκησαν μαζί του.
μετ' αὐτοῦ. ἐπολέμησεν ἐναντίον αὐτοῦ.
10,18 Καὶ ἔφυγε Συρία ἀπὸ 18 Κατὰ τὸν συμπλοκὴν οἱ Σύροι ἐνικήθησαν 18 Ἐνικήθησαν δὲ οἱ Σύροι καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγὴν ἐμπρὸς
προσώπου Ἰσραήλ, καὶ ἀνεῖλε Δαυὶδ καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγὴν ἐνώπιον τῶν εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας. Εἰς τὴν μάχην αὐτὴν ὁ Δαβὶδ ἐφόνευσε
ἐκ τῆς Συρίας ἑπτακόσια ἅρματα καὶ Ἰσραηλιτῶν. Ὁ Δαυὶδ κατέστρεψε ἑπτακόσια τὰ πληρώματα ἑπτακοσίων πολεμικῶν ἁρμάτων καὶ
τεσσαράκοντα χιλιάδας ἱππέων· καὶ ἅρματα καὶ ἐφόνευσε σαράντα χιλιάδας σαράντα χιλιάδας ἱππεῖς. Ἐπλήγωσε μάλιστα καὶ τὸν
52/158
τὸν Σωβὰκ τὸν ἄρχοντα τῆς ἱππεῖς. Ἐκτύπησε δὲ καὶ ἐπλήγωσε τὸν Σωβάκ, τὸν Ἀρχιστράτηγον τῶν Σύρων, καὶ πέθανε αὐτὸς
δυνάμεως αὐτοῦ ἐπάταξε, καὶ ἀρχιστράτηγον τοῦ στρατοῦ τῶν Σύρων, τὸν ἐπὶ τόπου.

ἀπέθανεν ἐκεῖ. Σωβάκ, ὁ ὁποῖος καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖ εἰς τὸ
πεδίον τῆς μάχης.
10,19 Καὶ εἶδαν πάντες οἱ βασιλεῖς οἱ 19 Οἱ βασιλεῖς, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ὑπόδουλοι εἰς 19 Ὅταν εἶδαν ὅλοι οἱ βασιλεῖς, ποὺ ἦσαν ὑποτελε·ῖς εἰς τὸν
δοῦλοι Ἀδρααζὰρ ὅτι ἔπταισαν τὸν Ἀδρααζάρ, ὅταν εἶδαν ὅτι ἐνικήθησαν ἀπὸ βασιλέα τῆς Συρίας Ἀδρααζάρ, ὅτι συνετρίβησαν οἱ Σύροι
ἔμπροσθεν Ἰσραήλ, καὶ τοὺς Ἰσραηλίτας, προσεχώρησαν πρὸς αὐτοὺς ἀπὸ τὸν στρατὸν τοῦ Ἰσραήλ, ἐπῆγαν καὶ προσεχώρησαν
ηὐτομόλησαν μετὰ Ἰσραὴλ καὶ καὶ ἔγιναν φόρου ὑποτελεῖς εἰς τοὺς εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ ἔγιναν ὑποτελεῖς των. Ἐφοβήθησαν
ἐδούλευσαν αὐτοῖς. Καὶ ἐφοβήθη Ἰσραηλίτας. Ἔτσι δὲ οἱ Σύροι ἐφοβήθησαν καὶ δὲ οἱ Σύροι καὶ δὲν ἐπεχείρησαν νὰ βοηθήσουν ἄλλην
Συρία τοῦ σῶσαι ἔτι τοὺς υἱοὺς δὲν ἐτόλμησαν νὰ βοηθήσουν πλέον τοὺς φορὰν τοὺς Ἀμμωνίτας.
Ἀμμών. Ἀμμωνίτας.

11,1 Καὶ ἐγένετο ἐπιστρέψαντος τοῦ Κατὰ τὸ ἑπόμενον ἔτος, εἰς ἐποχὴν δηλαδὴ Καὶ ὅταν ἦλθεν η ἄνοιξις τοῦ ἑπομένου ἔτους, ἡ ἐποχὴ
ἐνιαυτοῦ εἰς τὸν καιρὸν τῆς ἐξοδίας κατὰ τὴν ὁποίαν οἱ βασιλεῖς ἐξέρχονται δηλαδὴ κατὰ τὴν ὁποίαν ἔβγαιναν οἱ βασιλεῖς εἰς τὸ
τῶν βασιλέων, καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ συνήθως εἰς ἐκστρατείας, ὁ Δαυὶδ ἔστειλε τὸν ὕπαιθρον δι’ ἐκστρατείας καὶ πολέμους, ἀπέστειλεν ὁ
τὸν Ἰωὰβ καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ μετ' Ἰωάβ, μαζῆ δὲ μὲ αὐτὸν τοὺς σωματοφύλακάς Δαβὶδ τὸν Ἰωὰβ μὲ τὴν φρουράν του καὶ μὲ ὅλον τὸν
αὐτοῦ καὶ τὸν πάντα Ἰσραήλ, καὶ του καὶ ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν στρατὸν καὶ στρατὸν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἐξώντωσαν τοὺς Ἀμμωνίτας καὶ
διέφθειραν τοὺς υἱοὺς Ἀμμών καὶ κατέστρεψαν τὴν χώραν τῶν Ἀμμωνιτῶν. ἐπολιόρκησαν τὴν πρωτεύουσάν των Ραββάθ. Ὁ ἴδιος, ὁ
διεκάθισαν ἐπὶ Ραββάθ· καὶ Δαυὶδ Ἐπολιόρκησαν δὲ τὴν πρωτεύουσαν τὴν Δαβίδ, παρέμεινεν εἰς τὴν πρωτεύουσαν τοῦ κράτους του,
ἐκάθισεν ἐν Ἱερουσαλήμ. Ραββάθ. Ὁ Δαυὶδ ἔμενεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. τὴν Ἱερουσαλήμ.
11,2 Καὶ ἐγένετο πρὸς ἑσπέραν καὶ 2 Κατὰ τὰς ἀπογευματινὰς ὥρας ὁ Δαυὶδ 2 Συνέβη δὲ τότε τὸ ἑξῆς: Ἕνα ἀπόγευμα, ἀφοῦ ἐξύπνησεν
ἀνέστη Δαυὶδ ἀπὸ τῆς κοίτης αὐτοῦ ἐξύπνησεν ἀπὸ τὸν μεσημβρινόν του ὕπνον ὁ Δαβὶδ ἀπὸ τὸν μεσημβρινὸν ὕπνον του, ἔκαμνε
καὶ περιεπάτει ἐπὶ τοῦ δώματος τοῦ καὶ περιπατοῦσε εἰς τὸ βασιλικὸν δῶμα. Ἀπὸ περίπατον εἰς τὴν ταράτσαν τοῦ ἀνακτόρου του καὶ εἶδεν
οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ εἶδε γυναῖκα ἐκεῖ εἶδε κάποιαν γυναῖκα νὰ λούεται, ἡ ὁποία ἀπὸ ἐκεῖ μίαν γυναῖκα, ποὺ ἐλούετο καὶ ἡ ὁποία ἦτο πολὺ
53/158
λουομένην ἀπὸ τοῦ δώματος, καὶ ἡ ἦτο πάρα πολὺ ὡραία κατὰ τὴν ἐμφάνισιν. ὡραία κατὰ τὴν ἐμφάνισιν.
γυνὴ καλὴ τῷ εἴδει σφόδρα.

11,3 Καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ καὶ 3 Ἐζήτησε πληροφορίας διὰ τὴν γυναῖκα 3 Ἔστειλε λοιπὸν ἀμέσως ἄνθρωπόν του ὁ Δαβίδ, διὰ νὰ
ἐζήτησε τὴν γυναῖκα καὶ εἶπεν· οὐχὶ αὐτὴν καὶ εἶπε· <αὐτὴ δὲν εἶναι ἡ Βηρσαβεέ, ἡ λάβῃ πληροφορίας διὰ τὴν γυναῖκα ἐκείνην, καὶ αὐτὸς
αὕτη Βηρσαβεὲ θυγάτηρ Ἐλιὰβ γυνὴ θυγάτηρ τοῦ Ἐλιάβ, ἡ σύζυγος τοῦ Οὐρίου τοῦ εἶπεν: <Αὐτὴ δὲν εἶναι ἡ Βηρσαβεέ, ἡ κόρη τοῦ Ἐλιὰβ καὶ
Οὐρίου τοῦ Χετταίου; Χετταίου;> γυναῖκα τοῦ Οὐρίου τοῦ Χετταίου;>
11,4 Καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ ἀγγέλους 4 Ἔστειλεν ἀνθρώπους του, τὴν ἐπῆρε, 4 Καὶ ἔστειλεν ἀμέσως ὁ Δαβὶδ ἀνθρώπους του καὶ τὴν
καὶ ἔλαβεν αὐτήν, καὶ εἰσῆλθε πρὸς ἐκοιμήθη μαζῆ της καὶ ἦλθεν εἰς συνάφειαν ἔφερεν εἰς τὸ ἀνάκτορόν του καὶ ἐν συνεχείᾳ ἦλθεν εἰς
αὐτήν, καὶ ἐκοιμήθη μετ' αὐτῆς, καὶ μὲ αὐτήν. Ἡ γυναῖκα κατόπιν μὲ λουτρὸν συζυγικὴν σχέσιν μαζί της. Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἡ
αὐτὴ ἁγιαζομένη ἀπὸ ἀκαθαρσίας ἐκαθαρίσθη ἀπὸ τὴν νομικὴν ἀκαθαρσίαν τῆς γυναῖκα αὐτὴ ἐτελείωνε τὸ τυπικὸν τοῦ ἑξαγνισμοῦ της
αὐτῆς, καὶ ἀπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον συναφείας της μὲ τὸν Δαυὶδ καὶ ἐπανῆλθεν ἀπὸ τὴν περίοδον τῶν ἐμμήνων της. Μετὰ δὲ τὴν
αὐτῆς. εἰς τὸν οἶκον της. διάπραξιν τῆς μοιχείας ἡ γυναῖκα ἐπέστρεψεν εἰς τὸ
σπίτι της.
11,5 Καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβεν ἡ γυνή· 5 Ἡ γυναῖκα αὐτὴ ἔμεινεν ἔγκυος. Ἀπέστειλε 5 Συνέλαβε δὲ ἡ γυναῖκα αὐτὴ καὶ ἔστειλε κάποιο
καὶ καὶ ἀποστείλασα ἀπήγγειλε τῷ δὲ ἄνθρωπον καὶ ἐγνωστοποίησεν εἰς τὸν πρόσωπον καὶ τὸ ἀνεκοίνωσεν εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ εἶπε:
Δαυὶδ καὶ εἶπεν· ἐγώ εἰμι ἐν γαστρὶ Δαυὶδ τὸ γεγονὸς καὶ τοῦ εἶπεν· <ἐγὼ εἶμαι <Νὰ ξέρῃς ὅτι εἶμαι ἔγκυος>.
ἔχω. ἔγκυος>.
11,6 Καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ πρὸς Ἰωὰβ 6 Ἔστειλε τότε ὁ Δαυὶδ ἀγγελιαφόρον πρὸς 6 Μόλις τὸ ἔμαθεν αὐτὸ ὁ Δαβίδ, ἔστειλεν ἀγγελιαφόρον
λέγων· ἀπόστειλον πρός με τὸν τὸν Ἰωὰβ καὶ τοῦ εἶπε· <στεῖλε μου τὸν Οὐρίαν του εἰς τὸν ἀρχιστράτηγον τοῦ Ἰωὰβ καὶ τοῦ εἶπε: <Νὰ μοῦ
Οὐρίαν τὸν Χετταῖον· καὶ ἀπέστειλεν τὸν Χετταῖον>. Ὁ Ἰωὰβ ἀπέστειλε πράγματι στείλῃς ἀμέσως ἐδῶ τὸν Οὐρίαν τὸν Χετταῖον . Καὶ
Ἰωὰβ τὸν Οὐρίαν πρὸς Δαυίδ. τὸν Οὐρίαν πρὸς τὸν Δαυίδ. πράγματι ὁ Ἰωὰβ ἔστειλε τὸν Οὐρίαν εἰς τὸν Δαβίδ.
11,7 Καὶ παραγίνεται Οὐρίας καὶ 7 Ἦλθεν ὁ Οὐρίας καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον 7 Ἦλθε λοιπὸν ὁ Οὐρίας καὶ ἐπαρουσιάσθη ἐμπρὸς εἰς τὸν
εἰσῆλθε πρὸς αὐτόν, καὶ ἐπηρώτησε τοῦ βασιλέως Δαυίδ. Ὁ Δαυὶδ τὸν ἠρώτησε βασιλέα. Καὶ τὸν ἐρώτησε ὁ Δαβὶδ ἐὰν εἶναι καλὰ ὁ Ἰωὰβ
Δαυὶδ εἰς εἰρήνην Ἰωὰβ καὶ εἰς κατ' ἀρχὰς διὰ τὸν Ἰωάβ, διὰ τὸν στρατόν, διὰ καὶ ὁ στρατὸς καὶ πῶς ἐξελίσσεται γενικῶς ὁ πόλεμος.
εἰρήνην τοῦ λαοῦ καὶ εἰς εἰρήνην τοῦ τὴν πολεμικὴν ἐν γένει κατάστασιν.
πολέμου.
11,8 Καὶ εἶπε Δαυὶδ τῷ Οὐρίᾳ· 8 Εἶπε δὲ κατόπιν εἰς τὸν Οὐρίαν· <πήγαινε εἰς 8 Ἔπειτα εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Οὐρίαν: <Πήγαινε τώρα εἰς
54/158
κατάβηθι εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ νίψαι τὸν οἶκον σου καὶ νίψε τοὺς πόδας σου καὶ τὸ σπίτι σου καὶ πλῦνε τὰ πόδια σου καὶ ξεκουράσου>.
τοὺς πόδας σου· καὶ ἐξῆλθεν Οὐρίας ἀναπαύσου>. Ἐβγῆκεν ὁ Οὐρίας ἀπὸ τὸν Ἐβγῆκε πράγματι ὁ Οὐρίας ἀπὸ τὸ ἀνάκτορον καὶ ἀπὸ

ἐξ οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ ἐξῆλθεν βασιλικὸν οἶκον καὶ ὀπίσω ἀπὸ αὐτὸν πίσω του κάποιος ὑπηρέτης μετέφερε καὶ ἕνα δῶρον ἀπὸ
ὀπίσω αὐτοῦ ἄρσις τοῦ βασιλέως. ἠκολούθησαν δῶρα ἀπὸ τὴν βασιλικὴν τὸ βασιλικὸ τραπέζι ὡς δεῖγμα τιμῆς τοῦ βασιλέως.
τράπεζαν.
11,9 Καὶ ἐκοιμήθη Οὐρίας παρὰ τῇ 9 Ὁ Οὐρίας ὅμως ἐκοιμήθη εἰς τὴν θύραν τοῦ 9 Ὁ Οὐρίας ὅμως δὲν ἐπῆγε εἰς τὸ σπίτι του διὰ νὰ
θύρᾳ τοῦ βασιλέως μετὰ τῶν δούλων βασιλικοῦ ἀνακτόρου, μαζῆ μὲ τοὺς δούλους κοιμηθῇ, ἀλλ' ἐκοιμήθη εἰς τὴν αὐλόθυραν τοῦ βασιλικοῦ
τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ οὐ κατέβη εἰς τοῦ βασιλέως καὶ δὲν μετέβη εἰς τὴν οἰκίαν ἀνακτόρου, μαζὶ μὲ τοὺς ὑπηρέτας καὶ φρουροὺς τοῦ
τὸν οἶκον αὐτοῦ. του. κυρίου του.
11,10 Καὶ ἀνήγγειλαν τῷ Δαυὶδ 10 Ἐγνωστοποίησαν τὸ πρᾶγμα εἰς τὸν 10 Ἀνεκοίνωσαν λοιπὸν τὸ γεγονὸς εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ
λέγοντες, ὅτι οὐ κατέβη Οὐρίας εἰς βασιλέα Δαυίδ, ὅτι δηλαδὴ ὁ Οὐρίας δὲν εἶχε εἶπαν ὅτι ὁ Οὐρίας δὲν ἐπῆγε εἰς τὸ σπίτι του. Ἐκάλεσε
τὸν οἶκον αὐτοῦ. Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς μεταβῆ εἰς τὸν οἶκον του. Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε τότε ὁ Δαβὶδ τὸν Οὐρίαν καὶ τοῦ εἶπε: <Δὲν ἐβάδισες τόσον
Οὐρίαν· οὐχὶ ἐξ ὁδοῦ σὺ ἔρχῃ; Τί ὅτι τὸν Οὐρίαν· <ἀπὸ δρόμον δὲν ἔρχεσαι; Διατὶ δρόμον; Διατὶ λοιπὸν δὲν ἐπῆγες νὰ ξεκουρασθῇς εἰς τὸ
οὐ κατέβης εἰς τὸν οἶκόν σου; δὲν ἐπῆγες εἰς τὸν οἶκον σου νὰ ἀναπαυθῇς, σπίτι σου;>
ἐφ' ὅσον ἔχεις ἄλλωστε ἀνάγκην
ἀναπαύσεως;>
11,11 Καὶ εἶπεν Οὐρίας πρὸς Δαυίδ· ἡ 11 Ὁ Οὐρίας ἀπήντησε πρὸς τὸν Δαυίδ· <ἡ 11 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Οὐρίας εἰς τὸν Δαβίδ: <Ἡ Κιβωτὸς τοῦ
κιβωτὸς καὶ Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδας ἱερὰ Κιβωτὸς τοῦ Μαρτυρίου, ὅλος ὁ Κυρίου εὑρίσκεται εἰς τὸν τόπον τοῦ πολέμου καὶ μαζί της
κατοικοῦσιν ἐν σκηναῖς, καὶ ὁ κύριός ἰσραηλιτικὸς καὶ ἰουδαϊκὸς λαὸς κατοικοῦν εἰς οἱ Ἰσραηλῖται καὶ οἱ Ἰουδαῖοι μένουν εις τὰς στρατιωτικὰς
μου Ἰωὰβ καὶ οἱ δοῦλοι τοῦ κυρίου τὰς σκηνάς. Ὁ κύριός μου, ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ σκηνὰς ἕτοιμοι διὰ πόλεμον καὶ ὁ κύριός μου, ὁ
μου ἐπὶ πρόσωπον τοῦ ἀγροῦ δοῦλοι του, ἔχουν στρατοπεδεύσει εἰς τὴν ἀρχιστράτηγος Ἰωάβ, καί οἰ φρουροὶ τοῦ κυρίου μου εἶναι
παρεμβάλλουσι· καὶ ἐγὼ πεδιάδα. Ἐγώ, λοιπόν, θὰ εἰσέλθω εἰς τὴν στρατοπεδευμένοι εἰς τὸ ὕπαιθρον χωρὶς καμμίαν
εἰσεσελεύσομαι εἰς τὸν οἶκόν μου οἰκίαν μου, διὰ νὰ φάγω, νὰ πίω καὶ νὰ κάλυψιν, καὶ ἐγὼ θὰ ἔμβω εἰς τὸ σπίτι μου, διὰ νὰ φάγω
τοῦ φαγεῖν καὶ πιεῖν καὶ κοιμηθῆναι κοιμηθῶ μὲ τὴν γυναῖκα μου; Πῶς εἶναι καὶ νὰ πιῶ καὶ νὰ κοιμηθῶ μὲ τὴν γυναῖκα μου; Πῶς θὰ
μετὰ τῆς γυναικός μου; Πῶς; Ζῇ ἡ δυνατὸν νὰ γίνῃ τοῦτο; Ὁρκίζομαι εἰς τὴν κάνω κάτι τέτοιο; Ὁρκίζομαι εἰς τὴν ζωήν σου καὶ σὲ
ψυχή σου, εἰ ποιήσω τὸ ρῆμα τοῦτο. ζωήν σου, ὅτι αὐτὸ δὲν θὰ γίνῃ>. βεβαιώνω ὅτι δὲν πρόκειται νὰ τὸ κάνω αὐτὸ ποτέ!>
11,12 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Οὐρίαν· 12 Ὁ Δαυὶδ εἶπε τότε πρὸς τὸν Οὐρίαν· 12 Εἶπε τότε ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Οὐρίαν: <Καλά, κάθισε λοιπὸν
55/158
κάθισον ἐνταῦθα καί γε σήμερον, <κάθισε ἐδῶ σήμερον καὶ αὔριον θὰ σὲ στείλω ἐδῶ καὶ σήμερα καὶ θὰ σὲ στείλω αὔριον εἰς τὸ μέτωπον>.
καὶ αὔριον ἐξαποστελῶ σε. Καὶ πάλιν πρὸς τὸν Ἰωάβ>. Ὁ Οὐρίας ἔμεινεν εἰς Καὶ παρέμεινε πράγματι ὁ Οὐρίας εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ

ἐκάθισεν Οὐρίας ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐν τὴν Ἱερουσαλὴμ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην καὶ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην καὶ κατὰ τὴν ἑπομένην.
τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ τῇ ἐπαύριον. τὴν ἑπομένην.
11,13 Καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν Δαυίδ, καὶ 13 Ὁ Δαυὶδ τὸν προσεκάλεσεν εἰς τὸ φαγητόν. 13 Τὸν ἐκάλεσε δὲ ὁ Δαβὶδ καὶ ἔφαγε μαζί του καὶ τοῦ
ἔφαγεν ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ ἔπιε καὶ Ὁ Οὐρίας ἔφαγε καὶ ἔπιεν ἐνώπιον τοῦ ἔδωσε νὰ πιῇ καὶ τὸν ἐμέθυσε. Ὁ δὲ Οὐρίας ἐβγῆκε τὸ
ἐμέθυσεν αὐτόν· καὶ ἐξῆλθεν βασιλέως, ὁ ὁποῖος καὶ τὸν ἐμέθυσε. Κατὰ τὸ βράδυ ἀπὸ τὸ ἀνάκτορον καὶ ἐπῆγε νὰ κοιμηθῇ εἰς τὸ
ἑσπέρας τοῦ κοιμηθῆναι ἐπὶ τῆς βράδυ ἐβγῆκεν ἀπὸ τὸ βασιλικὸν ἀνάκτορον, κρεββάτι του μαζὶί μὲ τοὺς ὑπηρέτας τοῦ κυρίου του. Δὲν
κοίτης αὐτοῦ μετὰ τῶν δούλων τοῦ διὰ νὰ κοιμηθῇ. Ἐκοιμήθη εἰς τὴν κλίνην του, ἐπῆγε καὶ πάλιν εἰς τὸ σπίτι του.
κυρίου αὐτοῦ, καὶ εἰς τὸν οἶκον μαζῆ μὲ τοὺς ἄλλους δούλους τοῦ βασιλέως.
αὐτοῦ οὐ κατέβη. Εἰς τὸ σπίτι του δὲν ἐπῆγε.
11,14 Καὶ ἐγένετο πρωῒ καὶ ἔγραψε 14 Ὅταν ἐξημέρωσεν, ὁ Δαυὶδ ἔγραψε μίαν 14 Ὅταν λοιπὸν ἐξημέρωσεν, ἔγραψεν ὁ Δαβὶδ ἕνα
Δαυὶδ βιβλίον πρὸς Ἰωὰβ καὶ ἐπιστολὴν πρὸς τὸν Ἰωάβ, τὴν ὁποίαν ἔστειλε γράμμα διὰ τὸν Ἰωὰβ καὶ τοῦ τὸ ἔστειλε μὲ τὸν Οὐρίαν.
ἀπέστειλεν ἐν χειρὶ Οὐρίου. μὲ τὸν ἴδιον τὸν Οὐρίαν.
11,15 Καὶ ἔγραψεν ἐν βιβλίῳ λέγων· 15 Εἰς τὴν ἐπιστολὴν αὐτὴν ἔγραφε τὰ ἐξῆς· 15 Ἔγραψε δὲ τὰ ἑξῆς εἰς τὸ γράμμα του: <Νὰ βάλῃς τὸν
εἰσάγαγε τὸν Οὐρίαν ἐξ ἐναντίας <Βάλε τὸν Οὐρίαν εἰς ἐπικίνδυνον θέσιν τῶν Οὐρίαν ἀπέναντι ἀπὸ τοὺς πλέον δυναμικοὺς καὶ
τοῦ πολέμου τοῦ κραταιοῦ, καὶ πολεμικῶν ἐπιχειρήσεων. Κατόπιν σεῖς θὰ σκληροὺς ἐχθρούς μας καὶ νὰ ἀπομακρυνθῆτε σεῖς ἀπὸ
ἀποστροφήσεσθε ἀπὸ ὄπισθεν ἀποσυρθῆτε μακρὰν ἀπὸ αὐτόν, διὰ νὰ μείνῃ πίσω του, ὥστε νὰ πληγωθῇ καὶ νὰ πεθάνῃ.
αὐτοῦ, καὶ πληγήσεται καὶ ἔτσι αὐτὸς ἀβοήθητος ἐνώπιον τῶν ἐχθρῶν,
ἀποθανεῖται. νὰ κτυπηθῇ καὶ νὰ φονευθῇ>.
11,16 Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ φυλάσσειν 16 Ὁ Ἰωάβ, ὁ ὁποῖος συνέχιζε τὴν πολιορκίαν 16 Καὶ πράγματι, ἐνῷ ἐσυνεχίζετο ἀκόμη ἡ πολιορκία τῆς
Ἰωὰβ ἐπὶ τὴν πόλιν καὶ ἔθηκε τὸν τῆς πόλεως, ἐτοποθέτησε πράγματι τὸν πόλεως, ὁ Ἰωὰβ ἔβαλε τὸν Οὐρίαν νὰ σταθῇ καὶ νὰ
Οὐρίαν εἰς τὸν τόπον, οὐ ᾔδει ὅτι Οὐρίαν εἰς ἐπικίνδυνον μέρος, ὅπου πολεμήσῃ εἰς τὴν θέσιν, ὅπου ἐγνώριζεν ὅτι ὑπῆρχαν
ἄνδρες δυνάμεως ἐκεῖ. ἐγνώριζεν ὅτι ὑπῆρχον ἄνδρες γενναῖοι καὶ ἀπέναντι δυνατοὶ καὶ γενναῖοι στρατιῶται τῶν
ἰσχυροί. Ἀμμωνιτῶν.
11,17 Καὶ ἐξῆλθον οἱ ἄνδρες τῆς 17 Οἱ ἄνδρες τῆς πολιορκουμένης πόλεως 17 Ἐβγῆκαν δὲ ἀπὸ τὴν πόλιν Ραββὰθ οἱ στρατιῶται της
πόλεως καὶ ἐπολέμουν μετὰ Ἰωάβ, ἐξώρμησαν καὶ συνῆψαν μάχην ἐναντίον τοῦ καὶ ἄρχισαν τὸν πόλεμον μὲ τὸν στρατὸν τοῦ Ἰωάβ. Καὶ
56/158
καὶ ἔπεσαν ἐκ τοῦ λαοῦ ἐκ τῶν Ἰωάβ. Κατὰ τὴν μάχην ἐκείνην ἐφονεύθησαν ἐφονεύθησαν κατὰ τὴν σύγκρουσιν ἐκείνην ἀρκετοὶ ἀπὸ
δούλων Δαυίδ, καὶ ἀπέθανε καί γε ἀπὸ τοὺς στρατιώτας τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ τὸν στρατὸν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Δαβίδ.

Οὐρίας ὁ Χετταῖος. ἀπὸ τοὺς δούλους τοῦ Δαυὶδ πολλοί. Μεταξὺ Μαζὶ μὲ αὐτοὺς ἐφονεύθη καὶ ὁ Οὐρίας ὁ Χετταῖος.
δὲ αὐτῶν ἐφονεύθη καὶ ὁ Οὐρίας ὁ Χετταῖος.
11,18 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰωὰβ καὶ 18 Ὁ Ἰωάβ, ἔπειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτά, 18 Ἀπέστειλε δὲ ὁ Ἰωὰβ ἀγγελιαφόρον, διὰ νὰ ἀνακοινώσῃ
ἀπήγγειλε τῷ Δαυὶδ πάντας τοὺς ἔστειλεν ἀγγελιαφόρον εἰς τὸν Δαυὶδ καὶ τὰ συμβάντα εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ νὰ ἐνημερώσῃ τὸν βασιλέα
λόγους τοῦ πολέμου λαλῆσαι πρὸς ἔδωκεν εἰς αὐτὸν τὴν ἐντολὴν νὰ ἀναφέρῃ εἰς ὡς πρὸς τὰς πολεμικὰς ἐπιχειρήσεις.
τὸν βασιλέα τὸν βασιλέα τὰ συμβάντα τοῦ πολέμου.
11,19 καὶ ἐνετείλατο τῷ ἀγγέλῳ 19 Εἰς τὸν ἀγγελιαφόρον δὲ προσέθεσεν ὁ 19 Διέταξε μάλιστα ὁ Ἰωὰβ τὸν ἀγγελιαφόρον καὶ τὸν
λέγων· ἐν τῷ συντελέσαι πάντας Ἰωὰβ ἐπὶ πλέον καὶ τοῦτο· <ὅταν τελειώσῃς εἶπε: <Πρόσεξε πῶς θὰ ἐνεργήσης, μόλις τελειώσῃς αὐτά,
τοὺς λόγους τοῦ πολέμου λαλῆσαι τὴν ἀναφοράν σου πρὸς τὸν βασιλέα δι' ὅλα ποὺ ἔχεις νὰ ἀναφέρῃς εἰς τὸν βασιλέα διὰ τὸν πόλεμον.
πρὸς τὸν βασιλέα τὰ συμβάντα τοῦ πολέμου
11,20 καὶ ἔσται ἐὰν ἀναβῇ ὁ θυμὸς 20 καὶ ἴδῃς ὅτι κατέλαβε θυμὸς τὸν βασιλέα 20 Ἐὰν θυμώσῃ ὁ βασιλεὺς καὶ σοῦ εἰπῇ: <Διατί
τοῦ βασιλέως, καὶ εἴπῃ σοι· τί ὅτι καί σου εἴπῃ: Διατί ἐπλησιάσατε καὶ ἐπλησιάσατε τόσον πολὺ εἰς τὴν πόλιν διὰ νὰ πολεμήσετε;
ἠγγίσατε πρὸς τὴν πόλιν πολεμῆσαι; ἐπολεμήσατε τόσον κοντὰ εἰς τὴν πόλιν; Δὲν Δὲν ξέρατε ὅτι θὰ ρίξουν βέλη μὲ τὰ τόξα των οἱ ἐχθροὶ
Οὐκ ἤδειτε ὅτι τοξεύσουσιν ἐγνωρίζατε ὅτι θὰ σᾶς τοξεύσουν ἀπὸ τὰ ἀπὸ ἐπάνω ἀπὸ τὸ τεῖχος;
ἀπάνωθεν του τείχους; τείχη τῆς πόλεως;
11,21 Τίς ἐπάταξε τὸν Ἀβιμέλεχ υἱὸν 21 Ποιὸς ἐφόνευσε τὸν Ἀβιμέλεχ, τὸν υἱὸν τοῦ 21 Ποιὸς ἐσκότωσε τὸν Ἀβιμέλεχ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἱεροβάαλ,
Ἱεροβάαλ υἱοῦ Νήρ; Οὐχὶ γυνὴ Ἱεροβάαλ, υἱοῦ τοῦ Νήρ; Δὲν ἔρριψε ἐναντίον ποὺ ἦτο υἱὸς τοῦ Νήρ; Δὲν ἔρριξε μία γυναῖκα ἐπάνω του
ἔρριψε κλάσμα μύλου ἐπ' αὐτὸν ἀπὸ του θραῦσμα μυλόπετρας ἐπάνω ἀπὸ τὸν ἕνα κομμάτι μυλόπετρας ἀπὸ ἐπάνω ἀπὸ τὸ τεῖχος καὶ
ἄνωθεν τοῦ τείχους καὶ ἀπέθανεν ἐν τοῖχον μία γυναῖκα καὶ τὸν ἐφόνευσεν εἰς τὴν ἐφονεύθη εἰς τὴν Θαμασί; Διατί λοιπὸν ἐπλησιάσατε
Θαμασί; Ἱνατὶ προσηγάγετε πρὸς τὸ Θαμασί; Διατί, λοιπόν, ἐπλησιάσατε πρὸς τὸ τόσον πολὺ εἰς τὸ τεῖχος;> Ὅταν σοῦ εἰπῇ αὐτὰ ὁ
τεῖχος; Καὶ ἐρεῖς· καί γε ὁ δοῦλός σου τεῖχος; Σὺ θὰ τοῦ ἀπαντήσῃς· Ὁ δοῦλος σου, ὁ βασιλεύς>, ἐσυνέχισε ὁ Ἰωάβ, <θὰ ἀπαντήσῃς: <Ἐφονεύθη
Οὐρίας ὁ Χετταῖος ἀπέθανε. Οὐρίας ὁ Χετταῖος, ἐφονεύθη ἐκεῖ>. ἐκεῖ καὶ ὁ δοῦλος σου ὁ Οὐρίας ὁ Χετταῖος>.
11,22 Καὶ ἐπορεύθη ὁ ἄγγελος Ἰωὰβ 22 Ὁ ἀγγελιαφόρος τοῦ Ἰωὰβ ἐπῆγε πρὸς τὸν 22 Καὶ ἔφυγεν ὁ ἀγγελιαφόρος τοῦ Ἰωὰβ διὰ νὰ ὑπάγῃ εἰς
πρὸς τὸν βασιλέα εἰς Ἱερουσαλήμ, βασιλέα Δαυὶδ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἔφθασεν τὸν βασιλέα καὶ ἔφθασεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ
καὶ παρεγένετο καὶ ἀπήγγειλε τῷ ἐκεῖ καὶ ἀνήγγειλεν εἰς τὸν Δαυὶδ ὅλα ὅσα ἀνεκοίνωσεν εἰς τὸν Δαβὶδ ὅσα τοῦ παρήγγειλεν ὁ Ἰωάβ,
57/158
Δαυὶδ πάντα, ὅσα ἀπήγγειλεν αὐτῷ εἶχε διατάξει αὐτὸν ὁ Ἰωὰβ νὰ τοῦ εἴπῃ ὅλα δηλαδὴ τὰ γεγονότα τοῦ πολέμου. Ἐθύμωσε δὲ ὁ
Ἰωὰβ πάντα τὰ ρήματα τοῦ πολέμου. σχετικῶς μὲ τὰ γεγονότα τοῦ πολέμου. Ὁ Δαβὶδ ἐναντίον τοῦ Ἰωὰβ καὶ εἶπε πρὸς τὸν ἀγγελιαφόρον:

Καὶ ἐθυμώθη Δαυὶδ πρὸς Ἰωὰβ καὶ Δαυὶδ κατελήφθη ἀπὸ θυμὸν ἐναντίον τοῦ <Διατί επλησιάσατε τόσον πολὺ εἰς τὴν πόλιν, διὰ νὰ
εἶπε πρὸς τὸν ἄγγελον· ἱνατὶ Ἰωὰβ καὶ εἶπε πρὸς τὸν ἀγγελιαφόρον· <διατὶ πολεμήσετε ἀπὸ κοντά; Δὲν ξέρατε ὅτι θὰ σᾶς
προσηγάγετε πρὸς τὴν πόλιν τοῦ ἐπλησιάσατε τόσον πολὺ εἰς τὴν πόλιν καὶ ἐκτυποῦσαν μὲ τὰ βέλη των οἱ ἐχθροὶ ἀπὸ τὸ τεῖχος; Ποῖος
πολεμῆσαι; Οὐκ ᾔδειτε ὅτι συνήψατε ἐκεῖ μάχην; Δὲν ἐγνωρίζατε ὅτι θὰ ἐσκότωσε τὸν Ἀβιμέλεχ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἱεροβάαλ; Δὲν ἔρριξε
πληγήσεσθε ἀπὸ τοῦ τείχους; Τίς κτυπηθῆτε ἀπὸ τοὺς στρατιώτας, ποῦ ἐπάνω του μία γυναῖκα ἕνα κομμάτι μυλόπετρας ἀπὸ τὸ
ἐπάταξε τὸν Ἀβιμέλεχ υἱὸν ἐφύλατταν τὸ τεῖχος; Ποῖος ἐφόνευσε τὸν τεῖχος καὶ ἐφονεύθη εἰς τὴν Θαμασί; Διατὶ λοιπὸν
Ἱεροβάαλ; Οὐχὶ γυνὴ ἔρριψεν ἐπ' Ἀβιμέλεχ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἱεροβάαλ; Δὲν τὸν ἐπλησιάσατε τόσον πολὺ εἰς τὸ τεῖχος;>
αὐτὸν κλάσμα μύλου ἀπὸ τοῦ ἐφόνευσε κάποια γυναῖκα, ἡ ὁποία ἔρριψεν
τείχους καὶ ἀπέθανεν ἐν Θαμασί; ἐναντίον του ἀπὸ τὸ τεῖχος ἕνα θραῦσμα ἀπὸ
Ἱνατὶ προσηγάγετε πρὸς τὸ τεῖχος; μυλόπετραν καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖνος εἰς
Θαμασί; Διατὶ ἐπλησιάσατε πρὸς τὸ τεῖχος;>
11,23 Καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος πρὸς 23 Ὁ ἀγγελιαφόρος εἶπε τότε πρὸς τὸν Δαυίδ· 23 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ ἀγγελιαφόρος εἰς τὸν Δαβίδ: <Ἔγινε
Δαυὶδ ὅτι ἐκραταίωσαν ἐφ' ἡμᾶς οἱ <ὅτι οἱ ἐχθροὶ ἐφάνησαν ἰσχυρότεροι ἀπὸ αὐτό, διότι οἱ ἐχθροὶ ἔδειξαν γενναιότητα ἐναντίον μας
ἄνδρες καὶ ἐξῆλθαν ἐφ' ἡμᾶς εἰς τὸν ἡμᾶς, ἐξῆλθον ἐναντίον μας εἰς τὸν ἀγρὸν καὶ καὶ ἐβγῆκαν εἰς τὸ ὕπαιθρον, διὰ νὰ συμπλακοῦν μαζί
ἀγρόν, καὶ ἐγενήθημεν ἐπ' αὐτοὺς μᾶς ἐπετέθησαν ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν εἰς τὴν μας, ἀλλὰ τοὺς ἀπεκρούσαμεν καὶ τοὺς ἀπωθήσαμεν ἕως
ἕως τῆς θύρας τῆς πύλης, πεδιάδα. Ἡμεῖς ὅμως τοὺς ἀπεκρούσαμεν ἕως τὴν εἴσοδον τῆς πύλης τῆς πόλεως.
εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως.
11,24 Καὶ ἐτόξευσαν οἱ τοξεύοντες 24 Τότε ἀπὸ τὸ ὕψος τοῦ τείχους οἱ ἐχθροὶ 24 Καὶ ἐνῷ ἐπλησιάσαμεν, ἔρριξαν τὰ βέλη των οἱ τοξόται
πρὸς τοὺς παῖδάς σου ἀπάνωθεν τοῦ ἔρριψαν μὲ τὰ τόξα τους βέλη ἐναντίον μας. ἀπὸ ἐπάνω ἀπὸ τὸ τεῖχος πρὸς ἐμᾶς, τοὺς δούλους σου.
τείχους, καὶ ἀπέθανον τῶν παίδων Ἐκεῖ ἐφονεύθησαν πολλοὶ δοῦλοι τοῦ Καὶ ἐφονεύθησαν ἐκεῖ ἀρκετοὶ ἀπὸ τοὺς στρατιώτας τοῦ
τοῦ βασιλέως, καί γε ὁ δοῦλός σου βασιλέως, μεταξὺ δὲ αὐτῶν ἐφονεύθη καὶ βασιλέως καὶ μαζί των ἐφονεύθη καὶ ὁ δοῦλος σου, ὁ
Οὐρίας ὁ Χετταῖος ἀπέθανε. αὐτὸς ἀκόμη ὁ δοῦλος σου ὁ Οὐρίας>. Οὐρίας ὁ Χετταῖος>.
11,25 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς τὸν 25 Ὁ Δαυὶδ εἶπε τότε πρὸς τὸν ἀγγελιαφόρον· 25 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν ἀγγελιαφόρον: <Νὰ εἰπῇς τὰ
ἄγγελον· τάδε ἐρεῖς πρὸς Ἰωάβ· μὴ <αὐτὰ θὰ πῇ ἐκ μέρους μου εἰς τὸν Ἰωάβ· Μὴ ἑξῆς εἰς τὸν Ἰωάβ: Μὴ λυπηθῇς πολὺ καὶ θεωρήσῃς
πονηρὸν ἔστω ἐν ὀφθαλμοῖς σου τὸ θεωρήσῃς καὶ πολὺ μεγάλο κακὸ αὐτὸ τὸ φοβερὸν τὸ γεγονός, διότι αὐτὰ ἔχει ὁ πόλεμος. Τὸ μαχαίρι
58/158
ρῆμα τοῦτο, ὅτι ποτὲ μὲν οὕτως καὶ γεγονός, διότι ἡ μάχαιρα τοῦ πολέμου ἄλλοτε τρώγει ἄλλοτε μὲ αὐτὸν καὶ ἄλλοτε μὲ ἐκεῖνον τὸν τρόπον.
ποτὲ οὕτως φάγεται ἡ μάχαιρα· κατατρώγει τὸν ἕνα καὶ ἄλλοτε τὸν ἄλλον. Σὺ Νὰ ἐντείνῃς τὴν ἐπίθεσίν σου ἐναντίον τῆς πόλεως καὶ νὰ

κραταίωσον τὸν πόλεμόν σου εἰς τὴν δὲ νὰ ἐντείνῃς τὰς πολεμικάς σου τὴν κυριεύσῃς καὶ νὰ τὴν καταστρέψῃς>.
πόλιν καὶ κατάσπασον αὐτὴν καὶ ἐπιχειρήσεις ἐναντίον τῆς πόλεως αὐτῆς, νὰ
κραταίωσον αὐτήν. τὴν καταλάβῃς καὶ νὰ τὴν καταστρέψῃς>.
11,26 Καὶ ἤκουσεν ἡ γυνὴ Οὐρίου ὅτι 26 Ὅταν ἡ σύζυγος τοῦ Οὐρίου ἔμαθεν ὅτι 26 Ἔμαθε δὲ ἡ γυναῖκα τοῦ Οὐρίου ὅτι ἐσκοτώθη ὁ ἄνδρας
ἀπέθανεν Οὐρίας ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, καὶ ἐφονεύθη ὁ σύζυγός της, τὸν ἐπένθησε μὲ της ὁ Οὐρίας καὶ ἔκλαυσε πολὺ τὸν ἄνδρα της.
ἐκόψατο τὸν ἄνδρα αὐτῆς. κοπετοὺς καὶ θρήνους.
11,27 Καὶ διῆλθε τὸ πένθος καὶ 27 Ὅταν δὲ ἐπέρασαν αἱ ἡμέραι τοῦ πένθους 27 Καὶ ὅταν ἐπέρασε ὁ καιρὸς τοῦ πένθους, ἔστειλεν ὁ
ἀπέστειλε Δαυίδ, καὶ συνήγαγεν της, ἔστειλεν ὁ Δαυὶδ ἄνθρωπον καὶ τὴν Δαβὶδ ἀνθρώπους του καὶ τὴν ἔφερεν εἰς τὸ ἀνάκτορόν
αὐτὴν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ἔφερεν εἰς τὸ ἀνάκτορόν του. Ἐκεῖ δὲ αὐτὴ του. Καὶ ἔγινε πλέον νόμιμος γυναῖκα του καὶ τοῦ
ἐγενήθη αὐτῷ εἰς γυναῖκα, καὶ ἔγινε πλέον νόμιμος σύζυγος τοῦ Δαυὶδ καὶ ἐγέννησεν υἱόν. Ἡ ὅλη ὅμως ἐνέργεια τοῦ Δαβὶδ ἐφάνη
ἔτεκεν αὐτῷ υἱόν. Καὶ πονηρὸν ἐγέννησεν εἰς αὐτὸν υἱόν. Εἰς τὰ μάτια ὅμως πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ ἔγινεν ὁ βασιλεὺς ἔνοχος
ἐφάνη τὸ ρῆμα, ὃ ἐποίησε Δαυίδ, ἐν τοῦ Θεοῦ ἐφάνη πολὺ κακὴ ἡ πρᾶξις αὐτή, ἀπέναντι Ἐκείνου.
ὀφθαλμοῖς Κυρίου. τὴν ὁποίαν ἔκαμεν ὁ Δαυίδ.

12,1 Καὶ ἀπέστειλε Κύριος τὸν Ο Κύριος ἔστειλε πρὸς τὸν Δαυὶδ τὸν Απέστειλε δὲ ὁ Κύριος τὸν προφήτην Νάθαν εἰς τὸν Δαβίδ,
Νόθαν τὸν προφήτην πρὸς Δαυίδ, προφήτην Νάθαν, ὁ ὁποῖος εἰσῆλθεν εἰς τὸ καὶ αὐτὸς ἐμβῆκε εἰς τὸ παλάτι του καί, ἀφοῦ
καὶ εἰσῆλθε πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπεν ἀνάκτορον ἐκείνου καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· <εἰς ἐπαρουσιάσθη ἐμπρός του, τοῦ εἶπε: <Εἰς κάποιαν πόλιν
αὐτῷ· δύο ἦσαν ἄνδρες ἐν πόλει μιᾶ, μίαν πόλιν ἐζοῦσαν δύο ἄνδρες, ὁ ἕνας ἐζοῦσαν δύο ἄνδρες, ὁ ἕνας πλούσιος καὶ ὁ ἄλλος πτωχός.
εἷς πλούσιος, καὶ εἷς πένης· πλούσιος καὶ ὁ ἄλλος πτωχός.
12,2 καὶ τῷ πλουσίῳ ἦν ποίμνια καὶ 2 Ὁ πλούσιος εἶχε πάρα πολλὰ πρόβατα καὶ 2 Ὁ πλούσιος εἶχε πάρα πολλὰ κοπάδια πρόβατα καὶ βόδια.
βουκόλια πολλὰ σφόδρα, βόδια.
12,3 καὶ τῷ πένητι οὐδὲν ἀλλ' ἢ 3 Ὁ πτωχὸς δὲν εἶχε τίποτε ἄλλο, παρὰ μίαν 3 Ἀντιθέτως ὁ πτωχὸς δὲν εἶχε τίποτε ἄλλο παρὰ μόνον ἕνα
59/158
ἀμνὰς μία μικρά, ἢν ἐκτήσατο καὶ μόνον ἀμνάδα μικράν, τὴν ὁποίαν εἶχεν μικρὸ θηλυκὸ πρόβατον, ποὺ τὸ εἶχε ἀγοράσει καὶ τὸ
περιεποιήσατο καὶ ἐξέθρεψεν αὐτὴν ἀγοράσει. Αὐτὸς προσωπικῶς τὴν περιποιήθη, ἐφρόντισε καὶ τὸ ἔθρεψε. Καὶ ἐμεγάλωσεν εἰς τὸ σπίτι του

καὶ ἡδρήνθη μετ' αὐτοῦ καὶ μετὰ τῶν τὴν ἀνέθρεψε, τὴν ἐμεγάλωσε μαζῆ μὲ τὰ μαζὶ μὲ τὸν ἴδιον καὶ μὲ τὰ παιδιά του. Τὸ πρόβατόν του
υἱῶν αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό, ἐκ τοῦ ἄρτου παιδιά του. Αὐτὴ ἔτρωγε ἀπὸ τὸ ψωμί του καὶ ἔτρωγε ἀπὸ τὸ ψωμί του καὶ ἔπινε νερὸ ἀπὸ τὸ ποτήρι του.
αὐτοῦ ἤσθιε καὶ ἐκ τοῦ ποτηρίου ἔπινε νερὸ ἀπὸ τὸ ποτήρι του. Εἰς τὴν Τὸ ἀγαποῦσε δὲ τόσον πολύ, ὥστε τὸ ἄφηνε νὰ κοιμηθῇ εἰς
αὐτοῦ ἔπινε καὶ ἐν τῷ κόλπῳ αὐτοῦ ἀγκάλην του ἐκοιμᾶτο καὶ τὴν εἶχεν ὡσὰν τὴν ἀγκαλιά του καὶ τὸ ἐθεωροῦσε
ἐκάθευδε καὶ ἦν αὐτῷ ὡς θυγάτηρ· θυγατέρα του. σὰν θυγατέρα του.
12,4 καὶ ἦλθε πάροδος τῷ ἀνδρὶ τῷ 4 Κάποιος ὁδοιπόρος ἐπισκέπτης ἦλθεν εἰς 4 Κάποτε ὅμως ἦλθε κάποιος περαστικὸς ἐπισκέπτης εἰς
πλουσίῳ, καὶ ἐφείσατο λαβεῖν ἐκ τὸν ἄλλον, τὸν πλούσιον ἄνθρωπον. Αὐτός, τὸν πλούσιον ἄνθρωπον καὶ αὐτὸς ἐλυπήθη νὰ σφάξῃ ἀπὸ
τῶν ποιμνίων αὐτοῦ καὶ ἐκ τῶν προκειμένου νὰ φιλοξενήσῃ τὸν ξένον του, τὰ ἰδικά του πρόβατα καὶ ἀπὸ τὰ κοπάδια τῶν βοδιῶν του,
βουκολίων αὐτοῦ τοῦ ποιῆσαι τῷ ἐλυπήθη νὰ σφάξῃ ἀπὸ τὰ πρόβατά του καὶ διὰ νὰ φιλοξενήσῃ τὸν ὁδοιπόρον, ποὺ εἶχεν ἔλθει εἰς τὸ
ξένῳ ὁδοιπόρῳ τῷ ἐλθόντι πρὸς ἀπὸ τὰ βόδια του, διὰ νὰ παραθέσῃ τράπεζαν σπίτι του. Ἀντὶ τούτου ἐπῆρε καὶ ἔσφαξε τὸ πρόβατον τοῦ
αὐτὸν καὶ ἔλαβε τὴν ἀμνάδα τοῦ φιλοξενίας εἰς τὸν ὁδοιπόρον, ποὺ τὸν εἶχεν πτωχοῦ καὶ τὸ προσέφερεν εἰς τὸν ἐπισκέπτην του>.
πένητος καὶ ἐποίησεν αὐτὴν τῷ ἐπισκεφθῆ. Καὶ ἐπῆρε τὴν ἀμνάδα τοῦ
ἀνδρὶ τῷ ἐλθόντι πρὸς αὐτόν. πτωχοῦ, τὴν ὁποίαν ἔσφαξε καὶ ἡτοίμασε διὰ
τὸν ξένον ὑδοιπόρον, ποὺ εἶχεν ἔλθει πρὸς
αὐτόν>.
12,5 Καὶ ἐθυμώθη ὀργὴ Δαυὶδ 5 Ὁ Δαυὶδ ἐκυριεύθη ἀπὸ μεγάλην ὀργὴν 5 Μόλις τὸ ἄκουσε αὐτὸ ὁ Δαβίδ, ὠργίσθη πολὺ κατὰ τοῦ
σφόδρα τῷ ἀνδρί, καὶ εἰπὲ Δαυὶδ ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου καὶ εἶπε πρὸς πλουσίου ἐκείνου· καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Νάθαν: <Λέγω
πρὸς Νάθαν· ζῇ Κύριος, ὅτι υἱὸς τὸν Νάθαν· <ὁρκίζομαι ἐνώπιον τοῦ ζῶντος ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ποὺ ζῇ καὶ παρακολουθεῖ τὰ πάντα,
θανάτου ὁ ἀνὴρ ὁ ποιήσας τοῦτο Κυρίου, ὅτι αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος, ποὺ ἔκαμε ὅτι ὁ ἄνθρωπος ποὺ τὸ ἔκανε αὐτό, εἶναι ἔνοχος θανάτου.
τοῦτο, εἶναι ὀπωσδήποτε ἄξιος θανάτου καὶ
θὰ θανατωθῇ.
12,6 καὶ τὴν ἀμνάδα ἀποτίσει 6 Θὰ ἐπιστρέψῃ δὲ εἰς τὸν ἀδικηθέντα ἑπτὰ 6 Πρέπει νὰ ἀποζημιώσῃ τὸν ἄλλον εἰς τὸ ἑπταπλάσιον διὰ
ἑπταπλασίονα, ἀνθ' ὧν ὅτι ἐποίησε ἀμνάδας, διότι ἔκαμε τὴν κακὴν αὐτὴν τὴν πρᾶξιν του αὐτήν, ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴ εὐσπλαγχνίσθη τὸν
τὸ ρῆμα τοῦτο καὶ περὶ οὗ οὐκ πρᾶξιν, δὲν ἐλυπήθη δηλαδὴ τὸν πτωχὸν πτωχόν>.
ἐφείσατο. κύριον τῆς μιᾶς ἀμνάδος>.
60/158
12,7 Καὶ εἶπε Νάθαν πρὸς Δαυίδ· σὺ 7 Ὁ Νάθαν εἶπε τότε πρὸς τὸν Δαυίδ· <σὺ εἶσαι 7 Καὶ τότε ὁ Νάθαν εἶπεν ἀμέσως εἰς τὸν Δαβίδ: <Σὺ εἶσαι ὁ
εἶ ὁ ἀνὴρ ὁ ποιήσας τοῦτο· τάδε λέγει ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, ποὺ ἔπραξε τοῦτο. Δι' ἄνθρωπος, ποὺ ἔκανες αὐτό. Καὶ αὐτὰ λέγει πρὸς σὲ τώρα ὁ

Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· ἐγὼ εἶμι ὁ αὐτὸ τὰ ἐξῆς λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Κύριος καὶ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ: Ἐγὼ εἶμαι Ἐκεῖνος ποὺ σὲ
χρίσας σε εἰς βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ, Ἐγὼ εἶμαι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος σὲ ἔχρισα βασιλέα ἔχρισα νὰ βασιλεύῃς εἰς τὸν Ἰσραὴλ καὶ ποὺ σὲ ἔσωσα ἀπὸ
καὶ ἐγὼ εἶμι ἐρρυσάμην σε ἐκ χειρὸς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, καὶ ἐγὼ εἶμαι ἐκεῖνος τὸ φονικὸ χέρι τοῦ Σαούλ.
Σαοὺλ ὁ ὁποῖος σὲ ἐγλύτωσα ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ
Σαούλ.
12,8 καὶ ἔδωκά σοι τὸν οἶκον τοῦ 8 Σοῦ ἔδωκα δὲ ὅλην τὴν περιουσίαν τοῦ 8 Σοῦ ἔδωσα δὲ τὸ σπίτι καὶ τὴν περιουσίαν τοῦ κυρίου σου,
κυρίου σου καὶ τὰς γυναῖκας τοῦ Σαούλ. Καὶ τὰς γυναίκας του σοῦ ἔφερα εἰς τοῦ Σαούλ. Ἔδωσα ἐπίσης καὶ τὰς γυναῖκας του εἰς τὴν
κυρίου σου ἐν τῷ κόλπῳ σου καὶ τὴν ἀγκάλην σου καὶ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας ἀγκαλιά σου, καθὼς καὶ τὴν ἐξουσίαν εἰς τὰς φυλὰς τοῦ
ἔδωκά σοι τὸν οἶκον Ἰσραὴλ καὶ τοὺς ἔθεσα ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν σου. Ἐὰν ὅλαι Ἰσραὴλ καὶ τοῦ Ἰούδα. Σοῦ τὰ ἔδωσα ὅλα. Καὶ ἐὰν σοῦ
Ἰούδα· καὶ εἰ μικρόν ἐστι, προσθήσω αὐταὶ αἱ εὐεργεσίαι ἦσαν ὀλίγαι, ἐγὼ ἐφαίνοντο αὐτὰ λίγα, ἤμουν ἕτοιμος νὰ σοῦ προσθέσω καὶ
σοι κατὰ ταῦτα. ἠδυνάμην καὶ εἶχα τὴν πρόθεσιν νὰ ἄλλα.
προσθέσω καὶ ἄλλας περισσοτέρας.
12,9 Τί ὅτι ἐφαύλισας τὸν λόγον 9 Διατὶ ὅμως σὺ κατεφρόνησες καὶ 9 Διατὶ λοιπὸν κατεφρόνησες καὶ κατεπάτησες τὴν ἐντολὴν
Κυρίου τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐν κατεξηυτέλισες τὸν νόμον τοῦ Κυρίου, ὥστε τοῦ Κυρίου καὶ διέπραξες αὐτὴν τὴν πονηρὰν πρᾶξιν
ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ; Τὸν Οὐρίαν τὸν νὰ διαπράξῃς αὐτὸ τὸ κακὸν ἐνώπιον τῶν ἐνώπιόν Του; Ἐσκότωσες μὲ τὴν ἐχθρικὴν ρομφαίαν τὸν
Χετταῖον ἐπάταξας ἐν ρομφαίᾳ καὶ ὀφθαλμῶν του; Σὺ ἐφόνευσες τὸν Οὐρίαν τὸν ἀξιωματικόν σου, τὸν Οὐρίαν τὸν Χετταῖον. Ἐπῆρες τὴν
τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἔλαβες σεαυτῷ Χετταῖον μὲ μάχαιραν καὶ ἐπῆρες τὴν γυναῖκα γυναῖκα του καὶ τὴν ἔκανες γυναῖκα σου καὶ ἔβαλες τὸν
εἰς γυναῖκα καὶ αὐτὸν ἀπέκτεινας ἐν του ὡς ἰδικήν σου γυναῖκα. Διότι σὺ ἔδωσες ἄνδρα της νὰ σκοτωθῇ ἀπὸ τὴν ρομφαίαν τῶν Ἀμμωνιτῶν.
ρομφαίᾳ υἱῶν Ἀμμών. διαταγὴν καὶ ἐνήργησες ἐσκεμμένως νὰ
φονευθῇ ἀπὸ τὴν ρομφαίαν τῶν Ἀμμωνιτῶν.
12,10 Καὶ νῦν οὐκ ἀποστήσεται 10 Ἀπὸ τώρα καὶ πέρα δὲν θὰ σταματήσουν 10 Σοῦ λέγω λοιπὸν ὅτι ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς αἰωνίως θὰ
ρομφαία ἐκ τοῦ οἴκου σου ἕως πλέον οἱ φόνοι εἰς τὴν οἰκογένειάν σου, διότι γίνωνται συχνὰ φόνοι εἰς τὴν οἰκογένειάν σου, ἐπειδὴ
αἰῶνος ἀνθ' ὧν ὅτι ἐξουδένωσάς με μὲ περιεφρόνησες καὶ μὲ κατεξηυτέλισες καὶ περιφρόνησες τὰ λόγια Μου καὶ ἐπῆρες καὶ ἔκανες γυναῖκα
καὶ ἔλαβες τὴν γυναῖκα τοῦ Οὐρίου ἐπῆρες τὴν γυναῖκα τοῦ Οὐρίου τοῦ Χετταίου, σου τὴν γυναῖκα τοῦ Οὐρίου τοῦ Χετταίου.
τοῦ Χετταίου τοῦ εἶναί σοι εἰς διὰ νὰ εἶναι ὡς σύζυγός σου.
61/158
γυναῖκα.
12,11 Τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ 11 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· Ἰδοὺ ἐγὼ θὰ 11 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Νὰ ξέρῃς ὅτι θὰ σηκώσω καὶ θὰ

ἐξεγείρω ἐπὶ σὲ κακὰ ἐκ τοῦ οἴκου παραχωρήσω νὰ παρουσιασθοῦν παρόμοιαι φέρω ἐπάνω σου θλίψεις καὶ συμφοράς, ποὺ θὰ ξεκινοῦν
σου καὶ λήψομαι τὰς γυναῖκάς σου συμφοραὶ ἐναντίον τοῦ οἴκου σου, καὶ θὰ ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ σπίτι σου. Θὰ πάρω δὲ τὰς γυναῖκας σου
κατ' ὀφθαλμούς σου καὶ δώσω τῷ ἀφήσω ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν σου τὰς ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια σου καὶ θὰ τὰς παραδώσω εἰς
πλησίον σου, καὶ κοιμηθήσεται μετὰ γυναῖκας σου νὰ παραδοθοῦν εἰς ἄνθρωπον ἄνθρωπον συγγενῆ σου. Καὶ θὰ κοιμηθῇ αὐτὸς μὲ τὰς
τῶν γυναικῶν σου ἐναντίον τοῦ ἰδικόν σου, ὁ ὁποῖος ἀναισχύντως καὶ ἀπὸ τὸ γυναῖκας σου ὑπὸ τὸ φῶς τοῦ ἡλίου, ὁλοφάνερα δηλαδὴ καὶ
ἡλίου τούτου· φῶς τοῦ ἡλίου θὰ κοιμηθῇ μὲ τὰς γυναῖκας χωρὶς καμμίαν κάλυψιν.
σου.
12,12 ὅτι σὺ ἐποίησας κρυβῇ, κἀγὼ 12 Διὰ τὸ κακόν, τὸ ὁποῖον σὺ διέπραξες 12 Διότι σὺ μὲν ἔκανες αὐτό, ποὺ ἔκανες, κρυφά. Ἐγὼ ὅμως
ποιήσω τὸ ρῆμα τοῦτο ἐναντίον κρυφίως, ἐγὼ θὰ σὲ τιμωρήσω ἐνώπιον ὅλου θὰ ἐνεργήσω φανερὰ ἐνώπιον ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ εἰς
παντὸς Ἰσραὴλ καὶ ἀπέναντι τοῦ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ὑπὸ τὸ φῶς τοῦ ἡλίου>. τὸ φῶς τῆς ἡμέρας>.
ἡλίου τούτου.
12,13 Καὶ εἶπε Δαυὶδ τῷ Νάθαν· 13 Εἶπε τότε, βαθύτατα μετανοήσας, ὁ Δαυὶδ 13 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Νάθαν: <Ἔχω ἁμαρτήσει
ἡμάρτηκα τῷ Κυρίῳ. Καὶ εἶπε Νάθαν πρὸς τὸν Νάθαν· <ἡμάρτησα ἐνώπιον τοῦ πράγματι ἐνώπιον τοῦ Κυρίου μὲ αὐτὸ ποὺ ἔκανα>. Μετὰ
πρὸς Δαυίδ· καὶ Κύριος παρεβίβασε Κυρίου>. Ἀπήντησε δὲ ὁ Νάθαν πρὸς τὸν τὴν ὁμολογίαν του αὐτὴν ὁ Νάθαν ἀπεκρίθη εἰς τὸν Δαβίδ:
τὸ ἁμάρτημά σου, οὐ μὴ ἀποθάνῃς· Δαυίδ· <ὁ Κύριος παρέβλεψε καὶ συνεχώρησε <Σὲ βεβαίῶ ὅτι ὁ Κύριος εἶδε τὴν μετάνοιάν σου καὶ
τὸ ἁμάρτημά σου καὶ δὲν θὰ τιμωρηθῇς διὰ συνεχώρησε τὸ ἁμάρτημά σου. Δὲν θὰ θανατωθῇς.
θανάτου.
12,14 πλὴν ὅτι παροργίζων 14 Ἐπειδὴ ὅμως μὲ τὴν ἁμαρτίαν σου αὐτὴν μὲ 14 Πλὴν ὅμως, ἐπειδὴ μὲ τὴν πρᾶξιν σου αὐτὴν ἐξήγειρες
παρώργισας τοὺς ἐχθροὺς Κυρίου ἐν ἔκαμες νὰ ὀργισθῶ πολὺ καὶ νὰ ἀφήσω ἐγὼ ὁ τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς ἔδωσες τὸ δικαίωμα νὰ
τῷ ρήματι τούτῳ, καί γε ὁ υἱός σου ὁ Θεὸς τοὺς ἐχθρούς σου νὰ σᾶς νικήσουν, διὰ βλασφημήσουν τὸ Ὄνομά Του καὶ νὰ εἰποῦν ὅτι ἔχει καὶ
τεχθείς σοι θανάτῳ ἀποθανεῖται. τοῦτο θὰ ἀποθάνῃ ἀμέσως τὸ παιδί, ποὺ ἀνέχεται ὡς ἰδικούς Του τέτοιους ἁμαρτωλοὺς ἀνθρώπους,
ἐγεννήθη ἀπὸ τὴν γυναῖκα τὸν Οὐρίου>. σοῦ λέγω ὅτι ὁ υἱός σου, ποὺ θὰ γεννηθῇ ἀπὸ τὴν σχέσιν
σου ἐκείνην μὲ τὴν Βηρσαβεέ, θὰ θανατωθῇ>.
12,15 Καὶ ἀπῆλθε Νάθαν εἰς τὸν 15 Αὐτὰ εἶπεν ὁ Νάθαν καὶ ἐπανῆλθεν εἰς τὸν 15 Μετὰ ταῦτα ὁ Νάθαν ἀνεχώρησε καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὸ
οἶκον αὐτοῦ. Καὶ ἔθραυσε Κύριος τὸ οἶκον του. Ὁ δὲ Κύριος ἐκτύπησε τὸ παιδί, τὸ σπίτι του. Ἐκτύπησε δὲ ὁ Κύριος τὸ παιδί, ποὺ ἐγέννησε μὲ
62/158
παιδίον, ὃ ἔτεκεν ἡ γυνὴ Οὐρίου τοῦ ὁποῖον ἐγέννησεν ἡ γυναῖκα τοῦ Οὐρίου τοῦ τὸν Δαβὶδ ἡ γυναῖκα τοῦ Οὐρίου τοῦ Χετταίου, καὶ
Χετταίου τῷ Δαυίδ, καὶ ἠρρώστησε. Χετταίου εἰς τὸν Δαυίδ, καὶ αὐτὸ ἀρρώστησε. ἀρρώστησε.

12,16 Καὶ ἐζήτησε Δαυὶδ τὸν Θεὸν 16 Ὁ Δαυὶδ προσηυχήθη πρὸς τὸν Θεὸν διὰ 16 Καὶ ἱκέτευσεν ὁ Δαβὶδ τὸν Θεὸν διὰ τὸ μικρὸ παιδὶ καὶ
περὶ τοῦ παιδαρίου, καὶ ἐνήστευσε τὴν ὑγείαν τοῦ παιδίου καὶ ἐνήστευσεν ἐνήστευσεν ὁ Δαβὶδ καὶ δὲν ἔφαγε τίποτε. Ἐμβῆκε δὲ εἰς τὸ
Δαυὶδ νηστείαν καὶ εἰσῆλθε καὶ αὐστηρὰν νηστείαν, διῆλθε δὲ τὴν νύκτα δωμάτιόν του καὶ διενυκτέρευσε κατὰ γῆς μὲ μόνον ἔνδυμα
ηὐλίσθη ἐν σάκκω ἐπὶ τῆς γῆς. κοιμηθεὶς εἰς τὸ δάπεδον, ἐνδεδυμένος μὲ ἕνα τρίχινον σάκκον.
σάκκον.
12,17 Καὶ ἀνέστησαν ἐπ' αὐτὸν οἱ 17 Κοντά του ἔμειναν οἱ γεροντότεροι τοῦ 17 Καὶ ἐπῆγαν κοντά του οἱ πλέον ἠλικιωμένοι ὑπηρέται καὶ
πρεσβύτεροι τοῦ οἴκου αὐτοῦ ἐγεῖραι οἴκου του καὶ προσεπάθουν νὰ τὸν σηκώσουν ἀξιωματοῦχοι τοῦ ἀνακτόρου του, διὰ νὰ τὸν σηκώσουν ἀπὸ
αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ οὐκ ἠθέλησε ἀπὸ τὸ πάτωμα. Ἐκεῖνος ὅμως δὲν ἤθελε. Καὶ τὸ ἔδαφος, ἀλλὰ δὲν ἠθέλησε καὶ οὔτε ἐδέχθη νὰ φάγῃ
καὶ οὐ συνέφαγεν αὐτοῖς ἄρτον. δὲν ἔφαγε μαζῆ των τίποτε. ψωμὶ μαζί των.
12,18 Καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ 18 Κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν ἀπὸ τῆς 18 Κατὰ δὲ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν πέθανε τὸ μικρὸ παιδί,
ἑβδόμῃ καὶ ἀπέθανε τὸ παιδάριον· ἀσθενείας ἀπέθανε τὸ παιδί. Οἱ δὲ δοῦλοι ὅπως τὸ εἶπεν ὁ Προφήτης. Ἐφοβήθηκαν δὲ οἱ δοῦλοι τοῦ
καὶ ἐφοβήθησαν οἱ δοῦλοι Δαυὶδ ἐφοβήθησαν νὰ ἀναγγείλουν εἰς τὸν Δαυίδ, Δαβὶδ νὰ τοῦ ἀνακοινώσουν ὅτι πέθανε τὸ μικρὸ παιδί, διότι
ἀναγγεῖλαι αὐτῶ ὅτι τέθνηκε τὸ ὅτι ἀπέθανε τὸ παιδί, διότι εἶπαν· <νά, ὅταν εἶπαν μεταξύ των: <Αὐτὸς δὲν ἤθελε νὰ μᾶς ἀκούσῃ τότε
παιδάριον, ὅτι εἶπαν· ἰδοὺ ἐν τῷ τὸ ἀκόμη ἐζοῦσε τὸ παιδὶ ὡμιλήσαμεν πρὸς ποὺ τοῦ μιλήσαμε, ἐνῷ ἐζοῦσε ἀκόμη τὸ παιδί· πῶς λοιπὸν
παιδάριον ἔτι ζῆν ἐλαλήσαμεν πρὸς αὐτὸν καὶ δὲν ἤθελε νὰ ἀκούσῃ τίποτε. Πῶς θὰ τοῦ ἀναγγείλωμεν ὅτι πέθανε τὸ μικρὸ παιδί του; Ἂν τὸ
αὐτόν, καὶ οὐκ εἱσήκουσε τῆς φωνῆς λοιπὸν θὰ εἴπωμεν εἰς αὐτὸν τώρα, ὅτι τὸ μάθη, θὰ κάνῃ ἀσφαλῶς κάτι κακό>.
ἡμῶν· καὶ πῶς εἴπωμεν πρὸς αὐτὸν παιδὶ ἀπέθανε; Ἡ ἐνέργειά μας αὐτὴ πιθανὸν
ὅτι τέθνηκε τὸ παιδάριον; Καὶ νὰ γίνῃ αἰτία κακῶν δι' αὐτὸν καὶ δι' ἡμᾶς>.
ποιήσει κακά.
12,19 Καὶ συνῆκε Δαυὶδ ὅτι οἱ παῖδες 19 Ὁ Δαυὶδ ἀντελήφθη ὅτι οἱ δοῦλοι αὐτοῦ 19 Ἀντελήφθη ὅμως ὁ Δαβὶδ ὅτι οἰ ὑπηρέται του ἐψιθύριζαν
αὐτοῦ ψιθυρίζουσι, καὶ ἐνόησε Δαυὶδ κάτι ἐψυθίριζον καὶ ἐκατάλαβε, ὅτι τὸ παιδὶ μεταξύ των καὶ ἐκατάλαβε ὁ Δαβὶδ ὅτι πέθανε τὸ μικρὸ
ὅτι τέθνηκε τὸ παιδάριον· καὶ εἶπε εἶχε πλέον ἀποθάνει. Εἶπε τότε ὁ Δαυὶδ πρὸς παιδί του. Ἐρώτησε λοιπὸν ὁ ἴδιος τοὺς ὑπηρέτας του:
Δαυὶδ πρὸς τοὺς παῖδας αὐτοῦ· εἰ τοὺς δούλους του· <λοιπὸν ἀλήθεια, ἀπέθανε <Μήπως πέθανε τὸ μικρὸ παιδί;> <Μάλιστα, πέθανε>,
τέθνηκε τὸ παιδάριον; Καὶ εἶπαν· τὸ παιδί;> Καὶ ἐκεῖνοι τοῦ εἶπον· <ἀπέθανε>. ἀπήντησαν ἐκεῖνοι.
τέθνηκε.
63/158
12,20 Καὶ ἀνέστη Δαυὶδ ἐκ τῆς γῆς 20 Τότε ὁ Δαυὶδ ἐσηκώθη ἀπὸ τὸ ἔδαφος, 20 Ἐσηκώθη τότε ἀπὸ τὸ ἔδαφος ὁ Δαβὶδ καὶ ἐλούσθη καὶ
καὶ ἐλούσατο καὶ ἠλείψατο καὶ ἐλούσθη, ἠλείφθη μὲ μύρα, ἄλλαξε τὰ ἄλειψε τὸ σῶμα του μὲ μύρα καὶ ἐφόρεσεν ἐπίσημα

ἤλλαξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐνδύματά του καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἐνδύματα καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν τόπον τῆς λατρείας τοῦ Θεοῦ
εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ καὶ Θεοῦ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν. Κατόπιν δὲ καὶ ἐπροσκύνησε μὲ συντριβὴν καὶ ταπείνωσιν τὸν ἅγιον
προσεκύνησεν αὐτῷ· καὶ εἰσῆλθεν ἐπανῆλθεν εἰς τὸν οἶκον του, ἐζήτησε καὶ δίκαιον Κύριον. Ἐπέστρεψε κατόπιν εἰς τὸ ἀνάκτορόν
εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ᾔτησεν φαγητὸν νὰ φάγῃ καὶ παρέθεσαν εἰς αὐτὸν του καὶ ἐζήτησε νὰ φάγῃ. Καὶ ἀμέσως τοῦ παρέθεσαν ψωμὶ
ἄρτον φαγεῖν, καὶ παρέθηκαν αὐτῷ ἄρτον καὶ φαγητὸν καὶ ἔφαγε. καὶ φαγητὸν καὶ ἔφαγε.
ἄρτον, καὶ ἔφαγε.
12,21 Καὶ εἶπαν οἱ παῖδες αὐτοῦ πρὸς 21 Εἶπαν τότε οἱ δοῦλοι του πρὸς αὐτόν· <τί 21 Οἱ δὲ ὑπηρέταί του, ἔκπληκτοι διὰ τὴν συμπεριφοράν του
αὐτόν· τί τό ρῆμα τοῦτο, ὃ ἐποίησας εἶναι αὐτό, τὸ ὁποῖον ἔκαμες σχετικῶς μὲ τὸ αὐτήν, τὸν ἐρώτησαν: <Τί εἶναι αὐτὸ ποὺ ἔκανες; Πῶς
ἕνεκα τοῦ παιδαρίου; Ἔτι ζῶντος θλιβερὸν γεγονὸς τοῦ παιδίου σου; Ἐνῶ ἐξηγεῖται ἡ συμπεριφορά σου ἐξ αἰτίας αὐτοῦ τοῦ παιδιοῦ;
ἐνήστευες καὶ ἔκλαιες καὶ ἐκεῖνο ἀκόμη ἐζοῦσε, σὺ ἐνήστευες καὶ Ὅταν ἐζοῦσε, ἐνήστευες καὶ ἔκλαιες καὶ ἀγρυπνοῦσες.
ἠγρύπνεις, καὶ ἡνίκα ἀπέθανε τὸ ἔκλαιες καὶ ἀγρυπνοῦσες. Ὅταν δὲ ἀπέθανε Τώρα ποὺ πέθανε τὸ μικρὸ παιδί, ἐσηκώθης καὶ ἔφαγες καὶ
παιδάριον, ἀνέστης καὶ ἔφαγες τὸ παιδί, ἠγέρθης, ἔφαγες καὶ ἔπιες;> ἤπιες!>
ἄρτον καὶ πέπωκας;
12,22 Καὶ εἶπε Δαυίδ· ἐν τῷ τὸ 22 Ἀπήντησεν ὁ Δαυὶδ εἰς αὐτούς· <ἐφ' ὅσον 22 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβίδ: <Ἐνήστευσα καὶ ἔκλαυσα, ὅταν ἐζοῦσε
παιδάριον ἔτι ζῆν ἐνήστευσα καὶ ἐζοῦσε τὸ παιδί, ἐνήστευσα καὶ ἔκλαυσα, διότι τὸ παιδί, διότι εἶπα μέσα μου: Ποιὸς ξέρει, ἴσως μὲ
ἔκλαυσα, ὅτι εἶπα· τίς οἶδεν εἰ ἐσκέφθην, τίς οἶδε, μήπως ὁ Κύριος μὲ ἐλεήσῃ εὐσπλαγχνισθῇ ὁ Κύριος καὶ ζήσῃ τὸ παιδί.
ἐλεήσει με Κύριος καὶ ζήσεται τὸ καὶ ζήσῃ τὸ παιδί;
παιδάριον;
12,23 Καὶ νῦν τέθνηκεν· ἱνατὶ τοῦτο 23 Τώρα ὅμως ἀπέθανε. Διατὶ πλέον ἐγὼ νὰ 23 Τώρα ὅμως πέθανε καὶ ἔφυγε πλέον. Διατὶ λοιπὸν νὰ
ἐγὼ νηστεύω; Μὴ δυνήσομαι νηστεύω; Μήπως θὰ ἠμπορέσω νὰ τὸ νηστεύω; Μήπως ἠμπορῶ νὰ τὸ φέρω καὶ πάλιν εἰς αὐτὴν
ἐπιστρέψαι αὐτὸν ἔτι; Ἐγὼ ἐπαναφέρω εἰς τὴν ζώῃν; Ἐγὼ θὰ πορευθῶ ἐδῶ τὴν ζωήν; Ἐγὼ θὰ ὑπάγω ὁπωσδήποτε κάποτε πρὸς
πορεύσομαι πρὸς αὐτόν, καὶ αὐτὸς πρὸς αὐτό. Αὐτὸ δὲ ποτὲ δὲν θὰ ἐπιστρέψῃ αὐτό. Ἐκεῖνο ὅμως δὲν πρόκειται νὰ ξαναγυρίσῃ ποτὲ εἰς
οὐκ ἀναστρέψει πρός με. πρὸς ἐμέ>. ἑμέ, εἰς αὐτὸν τὸν κόσμον>.
12,24 Καὶ παρεκάλεσε Δαυὶδ 24 Παρηγόρησεν ὁ Δαυὶδ καὶ τὴν Βηρσαβεὲ 24 Παρηγόρησε κατόπιν ὁ Δαβὶδ τὴν γυναῖκα τοῦ Βηρσαβεὲ
Βηρσαβεὲ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὴν γυναῖκα του διὰ τὸν θάνατον τοῦ παιδιοῦ. διὰ τὸν θάνατον τοῦ παιδιοῦ των καὶ ἐμβῆκε εἰς τὸ
64/158
εἰσῆλθε πρὸς αὐτὴν καὶ ἐκοιμήθη Εἰσῆλθε πρὸς αὐτήν, ἐκοιμήθη μαζῆ της, δωμάτιόν της καὶ ἐκοιμήθη μαζί της καὶ ἐκείνη συνέλαβε
μετ' αὐτῆς καὶ συνέλαβε καὶ ἔτεκεν ἐκείνη δὲ συνέλαβε καὶ ἐγέννησεν ἄλλον υἱόν, καὶ ἐγέννησεν υἱόν. Ὠνόμασε δὲ ὁ Δαβὶδ τὸ βρέφος

υἱόν, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ εἰς τὸν ὁποῖον ἔδωσε τὸ ὄνομα Σαλωμών. Ὁ δὲ Σαλωμών. Ὁ δὲ Κύριος ἀγάπησε τὸ νέον βρέφος.
Σαλωμών, καὶ Κύριος ἠγάπησεν Κύριος ἠγάπησεν αὐτόν.
αὐτόν.
12,25 Καὶ ἀπέστειλεν ἐν χειρὶ Νάθαν 25 Ἔδωσε δὲ ἐντολὴν ὁ Θεὸς διὰ μέσου τοῦ 25 Ἀπέστειλε δὲ ὁ Θεὸς ὡς ἐκπρόσωπόν Του τὸν προφήτην
τοῦ προφήτου, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα προφήτου Νάθαν, σύμφωνα πρὸς τὴν ὁποίαν Νάθαν καὶ ἔδωσεν εἰς τὸ βρέφος τὸ ὄνομα Ἰεδεδί, ποὺ
αὐτοῦ Ἰεδεδί, ἕνεκεν Κυρίου. ὁ Δαυὶδ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα τοῦ παιδίου Ἰεδεδί, σημαίνει <ἀγαπητὸς τοῦ Κυρίου>, διότι ὁ Κύριος τὸ
τὸ ὁποῖον σημαίνει <ἠγαπημένος παρὰ ἀγάπησε.
Κυρίου>.
12,26 Καὶ ἐπολέμησεν Ἰωὰβ ἐν 26 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Ἰωὰβ ἐπολεμοῦσε καὶ 26 Καὶ ἐπετέθη ὁ Ἰωὰβ ἐναντίον τῆς πόλεως τῶν
Ραββὰθ υἱῶν Ἀμμὼν καὶ κατέλαβε πολιορκοῦσε τὴν Ραββάθ, πόλιν τῶν Ἀμμωνιτῶν Ραββὰθ καὶ κατέλαβε τὴν πόλιν, ποὺ ἦτο ἡ
τὴν πόλιν τῆς βασιλείας. Ἀμμωνιτῶν, τὴν ὁποίαν καὶ κατέλαβε, αὐτὴν ἕδρα τοῦ βασιλέως τῶν Ἀμμωνιτῶν.
τὴν βασιλικὴν πόλιν καὶ πρωτεύουσαν τῶν
Ἀμμωνιτῶν.
12,27 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰωὰβ ἀγγέλους 27 Ἔστειλε δὲ ἀγγελιαφόρον πρὸς τὸν Δαυὶδ 27 Ἀπέστειλε δὲ ὁ Ἰωὰβ ἀγγελιαφόρους του εἰς τὸν Δαβὶδ
πρὸς Δαυὶδ καὶ εἶπεν· ἐπολέμησα ἐν καὶ ἐγνωστοποίησεν εἰς αὐτόν· <ἐπολέμησα καὶ τοῦ εἶπε: <Ἔκανα ἐπίθεσιν ἐναντίον τῆς Ραββὰθ καὶ
Ραββὰθ καὶ κατελαβόμην τὴν πόλιν τὴν Ραββάθ καὶ κατέλαβαν τὴν πόλιν, τὴν κατέλαβα τὴν κάτω πόλιν, ποὺ εὑρίσκεται κοντὰ εἰς τὸν
τῶν ὑδάτων· κτισμένην πλησίον τῶν ὑδάτων τοῦ ποταμοῦ ποταμόν.
Ἰαβώκ.
12,28 καὶ νῦν συνάγαγε τὸ 28 Καὶ τώρα συγκέντρωσε σὺ τὸν ὑπόλοιπον 28 Συγκέντρωσε λοιπὸν σὺ τὸν ὑπόλοιπον στρατὸν καὶ ἔλα
κατάλοιπον τοῦ λαοῦ καὶ λαόν, στρατοπέδευσε κοντὰ εἰς τὴν πόλιν καὶ νὰ πολεμήσῃς ἐναντίον τῆς ἀκροπόλεώς της, ποὺ
παρέμβαλε ἐπὶ τὴν πόλιν καὶ κάμε ἐπίθεσιν, διὰ νὰ καταλάβῃς τὸ εὑρίσκεται ὑψηλότερα. Φρόντισε νὰ τὴν κυριεύσῃς πρῶτος
προκαταλαβοῦ αὐτήν, ἵνα μὴ ὑπόλοιπον μέρος αὐτῆς, διὰ νὰ μὴ κυριεύσω σύ, διὰ νὰ μὴ σὲ προλάβω ἐγὼ καὶ τὴν κυριεύσω καὶ δοθῇ τὸ
προκαταλάβωμαι ἐγὼ τὴν πόλιν καὶ ἐγὼ καὶ τὸ μέρος τοῦτο τῆς πόλεως καὶ ὄνομά μου εἰς αὐτήν>.
κληθῇ τὸ ὄνομά μου ἐπ' αὐτήν. ἀποδοθῇ εἰς τὸ ὄνομά μου ἡ κατάληψίς της>.
12,29 Καὶ συνήγαγε Δαυὶδ πάντα τὸν 29 Ὁ Δαυὶδ συνεκέντρωσε πράγματι ὅλον τὸν 29 Καὶ συνεκέντρωσε πράγματι ὁ Δαβὶδ ὅλον τὸν
65/158
λαὸν καὶ ἐπορεύθη εἰς Ραββὰθ καὶ ὑπόλοιπον λαὸν καὶ ἐβάδισεν ἐναντίον τῆς ὑπόλοιπον στρατόν του καί, ἀφοῦ ἔφθασεν εἰς τὴν Ραββάθ,
ἐπολέμησεν ἐν αὐτῇ καὶ κατελάβετο Ραββάθ, ἐπολέμησε κατ' αὐτῆς καὶ τὴν ἐπετέθη ἐναντίον της καὶ τὴν ἐκυρίευσε.

αὐτήν. ἐκυρίευσε.
12,30 Καὶ ἔλαβε τὸν στέφανον 30 Ἀφήρεσε δὲ τὸν χρυσοῦν στέφανον, τὸ 30 Ἐπῆρε δὲ τὸ χρυσὸ στεφάνι, τὸ βασιλικὸ δηλαδὴ στέμμα,
Μολχὸμ τοῦ βασιλέως αὐτῶν ἀπὸ διάδημα, ἀπὸ τὴν κεφαλὴν τοῦ βασιλέως των ἀπὸ τὸ κεφάλι τοῦ βασιλέως τῶν Ἀμμωνιτῶν Μολχὸμ καὶ
τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ ὁ σταθμὸς τοῦ Μολχόμ. Τὸ βάρος τοῦ στεφάνου ἦτο ἕνα τὸ ἐφόρεσεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸ κεφάλι του. Τὸ στεφάνι αὐτὸ
αὐτοῦ τάλαντον χρυσίου καὶ λίθου τάλαντον χρυσοῦ, εἶχε δὲ κατασκευασθῆ ἀπὸ ἐζύγιζεν ἕνα τάλαντον χρυσοῦ καὶ εἶχε ἐπάνω του καὶ
τιμίου, καὶ ἦν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς χρυσὸν καὶ πολυτίμους λίθους. Τὸν βασιλικὸν πολυτίμους λίθους. Ἐπῆρε ἐπίσης ἀπὸ τὴν πόλιν αὐτὴν καὶ
Δαυίδ· καὶ σκῦλα τῆς πόλεως αὐτὸν στέφανον ἐφόρεσεν ὁ Δαυὶδ εἰς τὴν πάρα πολλὰ λάφυρα.
ἐξήνεγκε πολλὰ σφόδρα. κεφαλήν του. Ἐπῆρε καὶ πάρα πολλὰ ἄλλα
λάφυρα ἀπὸ τὴν πόλιν αὐτήν.
12,31 Καὶ τὸν λαὸν τὸν ὄντα ἐν αὐτῇ 31 Τὸν δὲ λαόν, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο μέσα εἰς 31 Τοὺς δὲ κατοίκους, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς αὐτήν, τοὺς
ἐξήγαγε καὶ ἔθηκεν ἐν τῷ πρίονι καὶ τὴν πόλιν, τὸν ἔβγαλεν ἔξω ἀπὸ αὐτὴν καὶ ἔβγαλε καὶ τοὺς ἐσκότωσε μὲ πριόνι καὶ μὲ σιδερένια
ἐν τοῖς τριβόλοις τοῖς σιδηροῖς καὶ ἐφόνευσεν ἄλλους μὲ πριόνια καὶ ἄλλους μὲ κοντάρια, ποὺ εἶχαν τρεῖς αἰχμές, καὶ μὲ σιδερένια
ὑποτομεῦσι σιδηροῖς καὶ διήγαγεν σιδηροῦς κοπτῆρας καὶ ἄλλους ἠνάγκασε νὰ κλαδευτήρια. Τοὺς ἔβαλεν ἐπίσης καὶ τοὺς ἐσκότωσε μέσα
αὐτοὺς διὰ τοῦ πλινθείου· καὶ οὕτως περάσουν ἀπὸ καλούπια πλίνθων. Τὸ ἴδιο εἰς τὰ καμίνια καὶ τὰ καλούπια, ὅπου κατεσκευάζοντο τὰ
ἐποίησε πάσαις ταῖς πόλεσιν υἱῶν ἔκαμε καὶ εἰς τοὺς κατοίκους ὅλων τῶν ἄλλων πλιθιά. Τὸ ἰδιο ἔκανε εἰς ὅλας τὰς πόλεις τῶν Ἀμμωνιτῶν.
Ἀμμών. Καὶ ἐπέστρεψε Δαυὶδ καὶ πόλεων τῶν Ἀμμωνιτῶν. Κατόπιν ὁ Δαυὶδ Μετὰ δὲ ταῦτα ἐπέστρεψεν ὁ Δαβὶδ καὶ ὅλος ὁ στρατὸς εἰς
πᾶς ὁ λαὸς εἰς Ἱερουσαλήμ. ἐπέστρεψέ μὲ ὅλον τὸν στρατόν του εἰς τὴν τὴν Ἱερουσαλήμ.
Ἱερουσαλήμ.

13,1 Καὶ ἐγενήθη μετὰ ταῦτα καὶ τῷ Έπειτα ἀπὸ αὐτὰ συνέβησαν τὰ ἑξῆς θλιβερὰ Μετὰ ταῦτα συνέβη τὸ ἑξῆς: Ὁ Ἀβεσσαλώμ, ποὺ ἦτο υἱὸς
Ἀβεσσαλὼμ υἱῷ Δαυὶδ ἀδελφὴ καλὴ γεγονότα: Ἀδελφὴ τοῦ Ἀβεσσαλώμ, υἱοῦ τοῦ τοῦ Δαβὶδ καὶ τὸν ἀπέκτησε μὲ τὴν θυγατέρα τοῦ βασιλέως
τῷ εἴδει σφόδρα, καὶ ὄνομα αὐτῇ Δαυίδ, ἦτο ἡ ὡραιοτάτη κατὰ τὴν μορφὴν τῆς Γεδσοὺρ Μααχά, εἶχε μίαν ὡραιοτάτην ἀδελφήν, κόρην
66/158
Θημάρ, καὶ ἠγάπησεν αὐτὴν Ἀμνὼν Θημάρ. Αὐτὴν τὴν ἐρωτεύθηκε σφοδρῶς ὁ καὶ αὐτὴν τοῦ Δαβίδ, ποὺ ἐλέγετο Θημάρ. Τὴν κόρην λοιπὸν
υἱὸς Δαυίδ. Ἀμνών, ὁ υἱὸς τοῦ Δαυίδ. αὐτὴν τὴν ἐρωτεύθη μὲ πάθος ὁ Ἀμνών, ποὺ ἦτο υἱὸς τοῦ

Δαβὶδ ἀπὸ ἄλλην σύζυγόν του.
13,2 Καὶ ἐθλίβετο Ἀμνὼν ὥστε 2 Ὁ Ἀμνὼν ὑπέφερε πολὺ ἀπὸ τὴν ἀγάπην 2 Ἐστενοχωρεῖτο δὲ πολὺ ὁ Ἀμνὼν ἐξ αἰτίας αὐτοῦ τοῦ
ἀρρωστεῖν διὰ Θημὰρ τὴν ἀδελφὴν του αὐτήν, ὥστε ἠσθένησεν ἐξ αἰτίας τοῦ ἔρωτος, τόσον πολὺ μάλιστα, ὥστε ἀρρώστησε ἀπὸ τὸν
αὐτοῦ, ὅτι παρθένος ἦν αὕτη, καὶ ἔρωτός του πρὸς τὴν Θημάρ, τὴν ἀδελφήν του. πόθον πρὸς τὴν ἀδελφήν του Θημάρ. Ὁ λόγος τῆς
ὑπέρογκον ἐν ὀφθαλμοῖς Ἀμνὼν τοῦ Ὑπέφερε δέ, διότι αὐτὴ ἦτο παρθένος καὶ ἦτο ἀσθενείας του ἦτο τὸ ὅτι ἡ Θημὰρ ἦτο παρθένος καὶ τοῦ
ποιῆσαί τι αὐτῇ. τρομερὸν δι' αὐτόν, νὰ κάμῃ κάτι κακὸν εἰς ἐφαίνετο πολὺ δύσκολον καὶ τρομερὸν νὰ ἔλθῃ εἰς σχέσιν
ἐκείνην. μαζί της καὶ νὰ τῆς προξενήσῃ κάτι κακόν.
13,3 Καὶ ἦν τῷ Ἀμνὼν ἑταῖρος, καὶ 3 Ὁ Ἀμνὼν εἶχε ἕνα φίλον ὀνομαζόμενον 3 Εἶχε δὲ ὁ Ἀμνὼν κάποιον φίλον, ποὺ ὠνομάζετο Ἰωναδὰβ
ὄνομα αὐτῷ Ἰωναδάβ, υἱὸς Σαμαὰ Ἰωναδάβ, ὁ ὁποῖος ἦτο υἱὸς τοῦ Σαμαά, καὶ ἦτο υἱὸς τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Δαβὶδ Σαμαά. Ὁ ἐξάδελφος
τοῦ ἀδελφοῦ Δαυίδ· καὶ Ἰωναδὰβ ἀδελφοῦ τοῦ Δαυίδ. Αὐτὸς ὁ Ἰωναδὰβ ἦτο αὐτὸς τοῦ Ἀμνών, ὁ Ἰωναδάβ, ἦτο πολὺ ἔξυπνος καὶ
ἀνὴρ σοφὸς σφόδρα. εὐφυέστατος ἄνθρωπος. πανοῦργος ἄνθρωπος.
13,4 Καὶ εἶπεν αὐτῷ· τί σοι ὅτι σὺ 4 Ἠρώτησε τὸν Ἀμνών· <τί σοῦ συμβαίνει, υἱὲ 4 Εἶπε λοιπὸν κάποτε ὁ Ἰωναδὰβ εὶς τὸν Ἀμνών: <Τί σοῦ
οὕτως ἀσθενής, υἱὲ τοῦ βασιλέως, τὸ τοῦ βασιλέως, ὥστε κάθε πρωὶ νὰ φαίνεσαι συμβαίνει, υἱὲ τοῦ βασιλέως (ἐξοχώτατε), καὶ εἶσαι ἔτσι
πρωῒ πρωΐ; Οὐκ ἀπαγγέλλεις μοι; τόσον μελαγχολικὸς καὶ καταβεβλημένος; ἄρρωστος κάθε πρωῒ καὶ γίνεσαι χειρότερα ἀπὸ ἡμέρας εἰς
Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἀμνών· Θημὰρ τὴν Δὲν θὰ μοῦ εἴπῃς τὴν αἰτίαν;> Ὁ Ἀμνὼν εἶπε ἡμέραν; Δὲν θὰ μοῦ εἰπῇς τὸν πόνον σου;> Καὶ ὁ Ἀμνὼν τοῦ
ἀδελφὴν Ἀβεσσαλώμ του ἀδελφοῦ πρὸς αὐτόν· <ἐγὼ ἀγαπῶ τὴν Θημάρ, τὴν εἶπε: <Εἶμαι ἐρωτευμένος μὲ τὴν Θημάρ, τὴν ἀδελφὴν τοῦ
μου ἐγὼ ἀγαπῶ. ὁμομήτριον ἀδελφὴν τοῦ Ἀβεσσαλώμ, τοῦ ἀδελφοῦ μου Ἀβεσσαλώμ>.
ἐτεροθαλοῦς τούτου ἀδελφοῦ μου>.
13,5 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἰωναδάβ· 5 Συνεβούλευσεν αὐτὸν ὁ Ἰωναδὰβ καὶ τοῦ 5 Καὶ ὁ Ἰωναδὰβ τοῦ εἶπε: <Ξάπλωσε εἰς τὸ κρεββάτι σου
κοιμήθητι ἐπὶ τῆς κοίτης σου καὶ εἶπε· <πέσε εἰς τὸ κρεββάτι σου καὶ καὶ κάνε τὸν ἄρρωστο. Καὶ ὅταν ἔλθῃ ὁ πατέρας σου νὰ σὲ
μαλακίσθητι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ προσποιήσου τὸν ἀσθενῆ. Ὁ πατήρ σου θὰ ἰδῇ, νὰ τοῦ εἰπῇς: Ἂς ἔλθῃ, σὲ παρακαλῶ, ἐδῶ ἡ ἀδελφή μου
πατήρ σου τοῦ ἰδεῖν σε, καὶ ἐρεῖς ἔλθῃ νὰ σὲ ἰδῇ καὶ σὺ θὰ πῇς πρὸς αὐτόν· Ἂς ἡ Θημάρ, διὰ νὰ μοῦ δώσῃ κάτι νὰ φάγω. Ἂς ἑτοιμάσῃ ἐδῶ
πρὸς αὐτόν· ἐλθέτω δὴ Θημὰρ ἡ ἔλθῃ, παρακαλῶ, ἐδῶ ἡ Θημάρ, ἡ ἀδελφή μου, ἐμπρός μου τὸ φαγητόν, διὰ νὰ ἰδῶ καὶ νὰ φάγω ἀπὸ τὰ
ἀδελφή μου καὶ ψωμισάτω με καὶ νὰ μοῦ δώσῃ νὰ φάγω φαγητόν, τὸ ὁποῖον θὰ χέρια της>.
ποιησάτω κατ' ὀφθαλμούς μου παρασκευάσῃ ἐνώπιόν μου. Θέλω νὰ ἴδω
67/158
βρῶμα, ὅπως ἴδω καὶ φάγω ἐκ τῶν αὐτὴν καὶ φάγω ἀπὸ τὰ χέρια της τὸ
χειρῶν αὐτῆς. φαγητόν>.

13,6 Καὶ ἐκοιμήθη Ἀμνὼν καὶ 6 Ὁ Ἀμνὼν ἔπεσεν εἰς τὸ κρεββάτι καὶ 6 Καὶ ἀμέσως ὁ Ἀμνὼν ἔπεσεν εἰς τὸ κρεββάτι του καὶ ἔκανε
ἠρρώστησε, καὶ εἰσῆλθεν ὁ βασιλεὺς προσεποιήθη τὸν ἄρρωστον. Ὁ βασιλεὺς ὅτι ἦτο ἄρρωστος, ἐμβῆκε δὲ εἰς τὸ δωμάτιόν του ὁ βασιλεὺς
ἰδεῖν αὐτόν, καὶ εἶπεν Ἀμνὼν πρὸς Δαυὶδ εἰσῆλθεν εἰς τὸ δωμάτιόν του, νὰ τὸν διὰ νὰ τὸν ἰδῇ, καὶ ὁ Ἀμνὼν τοῦ εἶπε: <Ἂς ἔλθῃ ἐδῶ κοντά
τὸν βασιλέα· ἐλθέτω δὴ Θημὰρ ἡ ἐπισκεφθῇ, Ὁ δὲ Ἀμνὼν εἶπε πρὸς τὸν μου ἡ Θημάρ, ἡ ἀδελφή μου, καὶ ἂς ἑτοιμάσῃ ἐδῶ ἐμπρός
ἀδελφή μου πρός με καὶ βασιλέα· <ἂς ἔλθῃ ἐδῶ πλησίον μου ἡ ἀδελφή μου δύο γλυκὰ κουλούρια, διὰ νὰ φάγω ἀπὸ τὸ χέρι της>.
κολλυρισάτω ἐν ὀφθαλμοῖς μου δύο μου, ἡ Θημάρ, καὶ ἂς ψήσῃ ἐδῶ μπροστά μου
κολλυρίδας, καὶ φάγομαι ἐκ τῆς δύο κουλοῦρες καὶ θὰ φάγω ἀπὸ τὸν ἄρτον,
χειρὸς αὐτῆς. ποὺ θὰ μοῦ δώσῃ με τὰ χέρια της>.
13,7 καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ πρὸς 7 Ὁ Δαυὶδ ἔστειλεν εἰς τὸν οἶκον τῆς Θημὰρ 7 Χωρὶς νὰ ὑποπτευθῇ τίποτε ὁ Δαβὶδ ἀπέστειλεν
Θημὰρ εἰς τὸν οἶκον λέγων· ἄνθρωπον καὶ παρήγγειλε πρὸς αὐτήν· ἀγγελιαφόρον του ἐκεῖ, ὅπου ἔμενεν ἡ Θημάρ, καὶ τῆς εἶπε:
πορεύθητι δὴ εἰς τὸν οἶκον τοῦ <πήγαινε, σὲ παρακαλῶ, εἰς τὸ σπίτι τοῦ <Πήγαινε εἰς τὸ σπίτι τοῦ ἀδελφοῦ σου Ἀμνὼν καὶ ἐτοίμασέ
ἀδελφοῦ σου καὶ ποίησον αὐτῷ ἀδελφοῦ σου Ἀμνὼν καὶ παρασκεύασε δι' του κάτι νὰ φάγῃ>.
βρῶμα. αὐτὸν φαγητόν>.
13,8 Καὶ ἐπορεύθη Θημὰρ εἰς τὸν 8 Ἡ Θημὰρ ἐπῆγεν εἰς τὸ σπίτι τοῦ ἀδελφοῦ 8 Καὶ ἐπῆγε ἀμέσως ἡ Θημὰρ εἰς τὸ σπίτι τοῦ ἀδελφοῦ της
οἶκον Ἀμνὼν ἀδελφοῦ αὐτῆς, καὶ της Ἀμνών. Ἐκεῖνος δὲ ἦτο ἐξηπλωμένος εἰς Ἀμνὼν καὶ τὸν εὑρῆκε εἰς τὸ κρεββάτι. Ἐπῆρε λοιπὸν τὸ
αὐτὸς κοιμώμενος. Καὶ ἔλαβε τὸ τὸ κρεββάτι του. Ἐπῆρε αὐτὴ τὸ ζυμάρι, τὸ ζυμάρι, τὸ ἐζύμωσε καὶ ἔφτιαξε ἐμπρός του κουλούρια καὶ
σταῖς καὶ ἐφύρασε καὶ ἐκολλύρισε ἐζύμωσε, κατεσκεύασε ἐνώπιον τῶν τὰ ἔψησε.
κατ' ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καὶ ἥψησε ὀφθαλμῶν του κουλοῦρες, τὶς ὁποῖες καὶ
τὰς κολλυρίδας· ἔψησε.
13,9 καὶ ἔλαβε τὸ τήγανον καὶ 9 Ἐπῆρεν ἔπειτα τὸ τηγάνι καὶ ἄδειασεν 9 Ἐπῆρε κατόπιν τὸ τηγάνι καὶ ἄδειασε τὰ κουλούρια
κατεκένωσεν ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ ἐνώπιόν του τὸ φαγητὸν αὐτό. Ὁ Ἀμνὼν ὅμως ἐμπρός του. Ἐκεῖνος ὅμως δὲν ἠθέλησε νὰ φάγῃ. Εἶπε δὲ ὁ
οὐκ ἠθέλησε φαγεῖν. Καὶ εἶπεν δὲν ἠθέλησε νὰ φάγῃ. Ἀλλὰ εἶπεν εἰς τοὺς Ἀμνών: <Νὰ βγάλετε ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι κάθε ἄνδρα, ποὺ
Ἀμνών· ἐξαγάγετε πάντα ἄνδρα ἀπὸ παρισταμένους ἐκεῖ· <νὰ φύγουν ἔξω ὅλοι οἱ στέκεται ἐδῶ ἐπάνω μου>. Καὶ ἔβγαλαν ἀμέσως
ἐπάνωθέν μου· καὶ ἐξήγαγον πάντα ἄνδρες ἀπὸ ἐμπρός μου>. Πράγματι ἐβγῆκαν ὁποιονδήποτε ἄνδρα εὑρίσκετο ἐκεῖ ἐμπρός του.
ἄνδρα ἐπάνωθεν αὐτοῦ. ὅλοι οἱ ἄνδρες ἀπὸ ἐκεῖ.
68/158
13,10 Καὶ εἶπεν Ἀμνὼν πρὸς Θημάρ· 10 Ὁ Ἀμνὼν εἶπε τότε πρὸς τὴν Θημάρ· 10 Εἶπε δὲ τότε ὁ Ἀμνὼν εἰς τὴν Θημάρ: <Φέρε τὸ φαγητὸν
εἰσένεγκε τὸ βρῶμα εἰς τὸ ταμιεῖον, <πήγαινε τὸ φαγητόν μου εἰς τὸ ἐσωτερικὸν μέσα εἰς τὸ ὑπνοδωμάτιον, διὰ νὰ φάγω ἀπὸ τὸ χέρι σου>.

καὶ φάγομαι ἐκ τῆς χειρός σου. Καὶ τοῦ κοιτῶνος μου καὶ ἐκεῖ θὰ φάγω τὸ Καὶ ἐπῆρε ἡ Θημὰρ τὰ κουλούρια, ποὺ ἔφτιαξε, καὶ τὰ
ἔλαβε Θημὰρ τὰς κολλυρίδας, ἂς φαγητὸν ἀπὸ τὰ χέρια σου>. Ἡ Θημὰρ ἔφερεν εἰς τὸν ἀδελφόν της τὸν Ἀμνὼν μέσα εἰς τὸ
ἐποίησε. Καὶ εἰσήνεγκε τῷ Ἀμνὼν ἀνύποπτος ἐπῆρε τὶς κουλοῦρες, ποὺ εἶχε ὑπνοδωμάτιον.
ἀδελφῷ αὐτῆς εἰς τὸν κοιτῶνα κατασκευάσει, τὰς ἔφερεν εἰς τὸν κοιτῶνα τοῦ
Ἀμνὼν καὶ τὰς ἔδωσεν εἰς αὐτόν.
13,11 καὶ προσήγαγεν αὐτῷ τοῦ 11 Ἐκεῖ αὐτὴ ἔφερε πρὸς αὐτὸν νὰ φάγῃ. 11 Τοῦ τὰ προσέφερε δὲ διὰ νὰ φάγῃ. Ἐκεῖνος ὅμως τὴν
φαγεῖν, καὶ ἐπελάβετο αὐτῆς καὶ Ἐκεῖνος τότε τὴν συνέλαβε καὶ εἶπε πρὸς ἅρπαξε ξαφνικὰ καὶ τῆς εἶπε: <Ἔλα καὶ κοιμήσου μαζί μου,
εἶπεν αὐτῇ· δεῦρο κοιμήθητι μετ' αὐτήν· <ἔλα καὶ κοιμήσου μαζῆ μου, ἀδελφή ἀδελφή μου!>
ἐμοῦ, ἀδελφή μου. μου>.
13,12 Καὶ εἶπεν αὐτῷ· μή, ἀδελφέ 12 Ἐκείνη ἀπήντησε πρὸς αὐτόν· <μή, ἀδελφέ 12 Καὶ ἐκείνη τοῦ εἶπε: < Μή, ἀδελφέ μου! Μὴ μὲ
μου· μὴ ταπεινώσῃς με, διότι οὐ μου, μὴ μὲ ἐξευτελίσῃς, διότι δὲν πρέπει νὰ ἐξευτελίσῃς! Διότι δὲν πρέπει νὰ γίνῃ κάτι τέτοιο μεταξὺ
ποιηθήσεται οὕτως ἐν Ἰσραήλ, μὴ γίνῃ μία τέτοια παρανομία μεταξὺ τῶν τῶν Ἰσραηλιτῶν. Μὴ διαπράξῃς τὴν παραφροσύνην αὐτήν!
ποιήσεις τὴν ἀφροσύνην ταύτην· Ἰσραηλιτῶν. Μὴ διαπράξῃς ποτὲ μιὰ τέτοιαν
ἀφροσύνην.
13,13 καὶ ἐγὼ ποῦ ἀποίσω τὸ ὄνειδός 13 Ἐγὼ εἰς ποῖον θὰ ἐκμυστηρευθῶ τὸν 13 Ἂν γίνῃ αὐτό, πῶς θὰ ὑποφέρω ἐγὼ καὶ ποὺ θὰ
μου; Καὶ σὺ ἔσῃ εἶς τῶν ἀφρόνων ἐν ἐξευτελισμόν μου αὐτόν; Σὺ δὲ θὰ εἶσαι σὰν ἐκμυστηρευθῶ τὴν ἐντροπήν μου; Καὶ σὺ θὰ θεωρῆσαι
Ἰσραήλ· καὶ νῦν λάλησον δὴ πρὸς ἕνας ἀπὸ τοὺς ἄφρονας μεταξὺ τῶν μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν σὰν ἕνας ἄνθρωπος παράφρων.
τὸν βασιλέα, ὅτι οὐ μὴ κωλύσῃ με Ἰσραηλιτῶν. Ἀλλὰ εἰπὲ εἰς τὸν βασιλέα τὴν Ἀντὶ νὰ γίνῃ αὐτό, μίλησε μὲ τὸν βασιλέα καὶ ζήτησέ με
ἀπὸ σοῦ. ἐπιθυμίαν σου αὐτὴν καὶ ἐκεῖνος δὲν θὰ σὲ σὰν γυναῖκα σου καὶ δὲν θὰ μὲ ἐμποδίσῃ νὰ γίνω ἰδική
ἐμποδίσῃ νὰ μὲ νυμφευθῇς>. σου>.
13,14 Καὶ οὐκ ἠθέλησεν Ἀμνὼν τοῦ 14 Ὁ Ἀμνὼν δὲν ἠθέλησε νὰ συμμορφωθῇ 14 Ὁ Ἀμνὼν ὅμως δὲν ἠθέλησε νὰ ἀκούσῃ τὰ λόγια της,
ἀκοῦσαι τῆς φωνῆς αὐτῆς καὶ πρὸς τὴν ὑπόδειξίν της αὐτήν, ἀλλά, ἀλλὰ σὰν δυνατώτερος τὴν ἔρριξε κάτω καὶ τὴν ἐβίασε. Τὴν
ἐκραταίωσεν ὑπὲρ αὐτὴν καὶ ἰσχυρότερός της καθὼς ἦτο, τὴν ἔρριψεν εἰς ἐταπείνωσε καὶ τὴν διέφθειρε.
ἐταπείνωσεν αὐτὴν καὶ ἐκοιμήθη τὴν κλίνην, ἐκοιμήθη μαζῆ της καὶ τὴν
μετ' αὐτῆς. διέφθειρε.
69/158
13,15 Καὶ ἐμίσησεν αὐτὴν Ἀμνὼν 15 Ὁ Ἀμνὼν ἔπειτα ἀπὸ τὴν βδελυρὰν αὐτὴν 15 Ἀμέσως ὅμως μετὰ τὴν διάπραξιν τῆς αἱμομειξίας ὁ
μῖσος μέγα σφόδρα, ὅτι μέγα τὸ πρᾶξιν ἐμίσησεν αὐτὴν πάρα πολύ. Αὐτὸ δὲ Ἀμνὼν ἐμίσησε μὲ πολὺ μεγάλο μίσος τὴν Θημάρ. Τὸ μισός

μῖσος, ὃ ἐμίσησεν αὐτὴν ὑπὲρ τὴν τὸ μῖσος του ἦτο πολὺ μεγαλύτερον ἀπὸ τὴν του μάλιστα αὐτὸ ἐναντίον της ἦτο πολὺ μεγαλύτερον ἀπὸ
ἀγάπην, ἣν ἠγάπησεν αὐτήν. Καὶ ἀγάπην, τὴν ὁποίαν εἶχεν πρὸς αὐτὴν πρὸ τῆς τὸν πόθον, ποὺ εἶχε προηγουμένως πρὸς αὐτήν. Καὶ τῆς
εἶπεν αὐτὴ Ἀμνών· ἀνάστηθι καὶ ἁμαρτίας. Εἶπε δὲ τότε πρὸς αὐτήν· <σήκω καὶ εἶπε ὀ Ἀμνών: <Σήκω καὶ φύγε ἀμέσως!>
πορεύου. φύγε>.
13,16 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Θημάρ· μή, 16 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ἡ Θημάρ· <μὴ ἀδελφέ 16 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ἡ Θημάρ: <Μὴ μὲ διώχνῃς, ἀδελφέ
ἀδελφέ, ὅτι μεγάλη ἡ κακία ἡ μου, μὴ μὲ ἀποπέμψῃς ἔτσι, διότι αὐτὴ ἡ μου! Διότι αὐτὸ τὸ κακόν, ἂν δηλαδὴ μὲ διώξῃς, θὰ εἶναι δι’
ἐσχάτη ὑπὲρ τὴν πρώτην, ἣν ἀποπομπή μου θὰ εἶναι μεγαλυτέρα ἐντροπὴ ἐμὲ βαρυτέρα ἀτίμωσις, μεγαλύτερα καὶ ἀπὸ τὴν πρώτην,
ἐποίησας μετ' ἐμοῦ τοῦ καὶ δυστυχία δι' ἐμὲ ἀπὸ τὴν πρώτην μου>. ποὺ ἔπαθα μὲ τὴν διαφθοράν μου>. Ὁ Ἀμνὼν ὅμως δὲν
ἐξαποστείλαί με. Καὶ οὐκ ἠθέλησεν Ἀλλὰ ὁ Ἀμνὼν δὲν ἠθέλησε νὰ ἀκούσῃ τὴν ἠθέλησε νὰ ἀκούσῃ τὰ λόγια της.
Ἀμνὼν ἀκοῦσαι τῆς φωνῆς αὐτῆς. παράκλησίν της.
13,17 Καὶ ἐκάλεσε τὸ παιδάριον 17 Ἐκάλεσε δὲ ἕνα νεαρὸν δοῦλον, ὁ ὁποῖος 17 Ἐφώναξε δὲ τὸν νεαρὸν ὑπηρέτην, ποὺ ἐφρόντιζε τὸ
αὐτοῦ τὸν προεστηκότα τοῦ οἴκου ὑπηρετοῦσεν εἰς τὸν οἶκον του, καὶ τοῦ εἶπε· σπίτι του καὶ τοῦ εἶπε: <Νὰ τὴν βγάλετε ἀμέσως ἔξω ἀπὸ τὸ
καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐξαποστείλατε δὴ <διῶξε αὐτὴν ἔξω ἀπὸ ἐμὲ καὶ κλεῖσε τὴν σπίτι μου καὶ νὰ κλείσῃς ἀπὸ πίσω της τὴν ἐξώθυραν>.
ταύτην ἀπ' ἐμοῦ ἔξω καὶ ἀπόκλεισον θύραν ὄπισθέν της>.
τὴν θύραν ὀπίσω αὐτῆς.
13,18 Καὶ ἐπ' αὐτῆς ἦν χιτὼν 18 Ἡ Θημὰρ ἐφοροῦσε ἕνα χιτῶνα μακρόν μὲ 18 Ἡ Θημὰρ ἐφοροῦσε ἐκείνην τὴν ὥραν τὸν μακρὺν
καρπωτός, ὅτι οὕτως ἐνεδιδύσκοντο μακρὰ μανίκια, διότι ἕνα τέτοιο ἔνδυμα πολύχρωμον χιτῶνα της, ποὺ εἶχεν ὑφασμένους ἐπάνω του
αἱ θυγατέρες τοῦ βασιλέως αἱ ἐφοροῦσαν αἱ παρθένοι, θυγατέρες τοῦ καρπούς, διότι τέτοιο ἔνδυμα ἐφοροῦσαν οἱ θυγατέρες τοῦ
παρθένοι τοὺς ἐπενδύτας αὐτῶν· καὶ βασιλέως. Ὁ νεαρὸς δοῦλος ἔβγαλε πράγματι βασιλέως, ποὺ ἦσαν παρθένοι. Καὶ ὁ ὑπηρέτης, ἐφ' ὅσον τὸν
ἐξήγαγεν αὐτὴν ὁ λειτουργὸς αὐτοῦ αὐτὴν ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι τοῦ κυρίου του καὶ διέταξεν ὁ κύριός του, τὴν ἔβγαλε ἀμέσως ἔξω καὶ ἔκλεισε
ἔξω καὶ ἀπέκλεισε τὴν θύραν ὀπίσω κατόπιν ἔκλεισε πίσω ἀπὸ αὐτὴν τὴν θύραν. πίσω τῆς τὴν ἐξώθυραν.
αὐτῆς.
13,19 Καὶ ἔλαβε Θημὰρ σποδὸν καὶ 19 Ἡ Θημάρ, ἀφοῦ ἐβγῆκεν, ἐπῆρε χῶμα, τὸ 19 Ἐπῆρε τότε ἡ Θημὰρ στάχτην (ἢ χῶμα) καὶ τὴν ἔβαλεν
ἐπέθηκεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῆς καὶ ἔβαλεν εἰς τὴν κεφαλήν της, ἔσχισε τὸν εἰς τὸ κεφάλι της καὶ ἔσχισε τὸν πολύτιμον καρπωτὸν
τὸν χιτῶνα τὸν καρπωτὸν τὸν ἐπ' μακρὸν χιτῶνα της, ἔβαλε τὰ χέρια της ἐπάνω χιτῶνα της καὶ ἔβαλε τὰ χέρια της εἰς τὸ κεφάλι της καὶ
70/158
αὐτῆς διέρρηξε καὶ ἐπέθηκε τὰς εἰς τὴν κεφαλήν της καὶ καθὼς ἐπορεύετο ἐβάδιζε καὶ ἔκλαιε μὲ φωνάς.
χεῖρας αὐτῆς ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῆς ἔκραζε καὶ ὠλοφύρετο διὰ τὴν δυστυχίαν της.

καὶ ἐπορεύθη πορευομένη καὶ
κράζουσα.
13,20 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὴν 20 Ὁ ἀδελφός της ὁ Ἀβεσσαλὼμ εἶπε πρὸς 20 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὴν ὁ ἀδελφός της ὁ Ἀβεσσαλώμ:
Ἀβεσσαλὼμ ὁ ἀδελφὸς αὐτῆς· μὴ αὐτήν· <μήπως ὁ ἀδελφός σου ὁ Ἀμνών σὲ <Μήπως σὲ ἀτίμασε ὁ ἀδελφός σου ὁ Ἀμνών;> Καὶ ὅταν
Ἀμνὼν ὁ ἀδελφός σου ἐγένετο μετὰ διέφθειρε;> Ἐκείνη τοῦ ἀπήντησε· <ναί>. Ὁ δὲ ἀντελήφθη ὅτι αὐτὸ ἔγινε πράγματι, τῆς εἶπε: <Τώρα,
σοῦ; Καὶ νῦν, ἀδελφή μου, Ἀβεσσαλὼμ τῆς εἶπε· <τώρα, ἀδελφή μου, ἀδελφή μου, μὴ φωνάζῃς πλέον, διότι εἶναι ἀδελφός σου.
κώφευσον, ὅτι ἀδελφός σού ἐστι· μὴ πᾶψε· μὴ φωνάζῃς, διότι εἶναι ἀδελφός σου. Σκέπασέ το καὶ μὴ σχεδιάζῃς νὰ ἀνακοινώσῃς τὸ γεγονὸς
θῇς τὴν καρδίαν σου τοῦ λαλῆσαι τὸ Μὴ βάλῃς εἰς τὸν νοῦν καὶ τὴν καρδία σου καὶ αὐτό>. Καὶ ἐκάθησεν ἀπὸ τότε ἡ Θημὰρ εἰς τὸ σπίτι τοῦ
ρῆμα τοῦτο. Καὶ ἐκάθισε Θημὰρ μὴ πάρῃς ἀπόφασιν νὰ ἀνακοινώσῃς τὴν ἀδελφοῦ της τοῦ Ἀβεσσαλώμ, σὰν νὰ ἦτο χήρα.
χηρεύουσα ἐν τῷ οἴκῳ Ἀβεσσαλὼμ πρᾶξιν αὐτήν>. Ἡ Θημὰρ ἦτο περίλυπος, ὡς
τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῆς. ἐὰν ἦτο χήρα, καὶ ἔμενεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ
ἀδελφοῦ της Ἀβεσσαλώμ.
13,21 Καὶ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ 21 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ ἐπληροφορήθη τὸ 21 Τὰ ἔμαθε δὲ ὅλα αὐτὰ ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ καὶ ἐθύμωσε
πάντας τοὺς λόγους τούτους καὶ γεγονὸς αὐτὸ καὶ ὠργίσθη πάρα πολύ. Ἀλλὰ πολύ. Δὲν ἐτιμώρησεν ὅμως τὸν ἔνοχον Ἀμνών, διὰ νὰ μὴ
ἐθυμώθη σφόδρα· καὶ οὐκ ἐλύπησε δὲν ἐτιμώρησε τὸν Ἀμνών, διότι δὲν ἤθελε νὰ τὸν λυπήσῃ, ἐπειδὴ τὸν ἀγαποῦσε ἰδιαιτέρως, λόγῳ τοῦ ὅτι
τὸ πνεῦμα Ἀμνὼν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, τὸν λυπήσῃ, ἐπειδὴ ἦτο πρωτοτόκος υἱός του ἦτο ὁ πρωτότοκος υἱός του.
ὅτι ἠγάπα αὐτόν, ὅτι πρωτότοκος καὶ τὸν ἀγαποῦσεν ἰδιαιτέρως.
αὐτοῦ ἦν.
13,22 Καὶ οὐκ ἐλάλησεν Ἀβεσσαλὼμ 22 Ἀλλὰ καὶ ὁ Ἀβεσσαλὼμ δὲν εἶπε κανένα 22 Ὁ δὲ Ἀβεσσαλὼμ δὲν εἶπε τίποτε εἰς τὸν Ἀμνών, οὔτε
μετὰ Ἀμνὼν ἀπὸ πονηροῦ ἕως λόγον, καλὸν ἢ κακόν, ἐναντίον τοῦ Ἀμνὼν καλὸν οὔτε κακόν. Διέκοψεν ἁπλῶς τὶς σχέσεις του μαζί
ἀγαθοῦ, ὅτι ἐμίσει Ἀβεσσαλὼμ τὸν διὰ τὴν κακήν του πρᾶξιν. Ὄχι διότι τὸν του, διότι ἐμισοῦσε τὸν Ἀμνὼν διὰ τὸ γεγονὸς αὐτό, μὲ τὸ
Ἀμνὼν ἐπὶ λόγου, οὗ ἐταπείνωσε ἠγάπα, ἀλλὰ διότι τὸν ἐμισοῦσε θανασίμως ὁποῖον ἐξευτέλισε ἐκεῖνος τὴν ἀδελφήν του Θημάρ, καὶ
Θημὰρ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ. διὰ τὸν ἐξευτελισμόν, τὸν ὁποῖον ἔκαμεν εἰς ἐπερίμενε τὴν εὐκαιρίαν διὰ νὰ ἐκδικηθῇ.
τὴν ἀδελφήν του τὴν Θημάρ.
13,23 Καὶ ἐγένετο εἰς διετηρίδα 23 Ἐπέρασαν δύο ἔτη ἀπὸ τὴν ἡμέραν ἐκείνην. 23 Ἐπέρασαν ἀπὸ τότε δύο χρόνια καὶ ἦτο ἡ ἐποχή, ποὺ
71/158
ἡμερῶν καὶ ἦσαν κείροντες τῷ Ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἐπρόκειτο νὰ κουρεύσῃ τὰ ἐκούρευαν τὰ πρόβατα τοῦ Ἀβεσσαλὼμ εἰς τὴν περιοχὴν
Ἀβεσσαλὼμ ἐν Βαλασὼρ τῇ ἐχόμενα πρόβατά του εἰς Βελασὼρ εἰς τοποθεσίαν, ἡ Βελασώρ, ποὺ συνώρευε μὲ τὴν χώραν τῆς φυλῆς Ἐφραίμ.

Ἐφραίμ, καὶ ἐκάλεσεν Ἀβεσσαλὼμ ὁποία συνώρευε μὲ τὴν περιοχὴν τῆς φυλῆς Ἐκάλεσε δὲ ὁ Ἀβεσσαλώμ, ὅπως ἐσυνηθίζετο τότε κατὰ τὴν
πάντας τοὺς υἱοὺς τοῦ βασιλέως. Ἐφραίμ. Εἰς αὐτὴν ἀπεφάσισε νὰ προσκαλέσῃ κουρὰν τῶν προβάτων, ὅλους τοὺς ἀδελφούς του, τοὺς υἱοὺς
ὅλα τὰ παιδιὰ τοῦ βσιλέως, διὰ νὰ φάγουν τοῦ βασιλέως, διὰ συμπόσιον.
μαζῆ.
13,24 Καὶ ἦλθεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸς 24 Μετέβη, λοιπόν, ὁ Ἀβεσσαλὼμ πρὸς τὸν 24 Ἦλθε δηλαδὴ ὁ Ἀβεσσαλὼμ πρὸς τὸν πατέρα του τὸν
τὸν βασιλέα καὶ εἶπεν· ἰδοὺ δὴ βασιλέα Δαυὶδ καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· <ἰδού, οἱ βασιλέα καὶ τοῦ εἶπε: <Σοῦ ἀνακοινώνω ὅτι αὐτὰς τὰς
κείρουσι τῷ δούλῳ σου, πορευθήτω δοῦλοι μου θὰ κουρεύσουν τὰ πρόβατά μου, ἡμέρας κουρεύουν τὰ πρόβατά μου, τὰ πρόβατα τοῦ δούλου
δὴ ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ ἐμοῦ τοῦ δούλου σου. Παρακαλῶ, ὅπως σου Ἀβεσσαλώμ. Ἂς μὲ τιμήσῃ, παρακαλῶ, ὁ βασιλεὺς καὶ
μετὰ τοῦ δούλου σου. θελήσῃς σὺ ὁ βασιλεὺς καὶ τὸ περιβάλλον τοῦ ἂς ἔλθῃ μὲ τοὺς ἀνθρώπους του πρὸς ἐμὲ τὸν δοῦλον σου>.
σπιτιοῦ σου, νὰ ἔλθετε εἰς τὸν δοῦλον σου
κατὰ τὴν εὐχάριστον αὐτὴν ἡμέραν>.
13,25 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς 25 Εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν Ἀβεσσαλώμ· 25 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν Ἀβεσσαλώμ: <Μὴ
Ἀβεσσαλώμ· μὴ δή, υἱέ μου, μὴ <ὄχι σὲ παρακαλῶ, παιδί μου, ὄχι. Δὲν εἶναι ἐπιμένῃς, παιδί μου. Δὲν πρέπει νὰ ἔλθωμεν ὅλοι ἐμεῖς, διὰ
πορευθῶμεν πάντες ἡμεῖς, καὶ οὐ μὴ ἀνάγκη νὰ ἔλθωμεν ὅλοι ἡμεῖς, διὰ νὰ μὴ σὲ νὰ μὴ σὲ ἐπιβαρύνωμεν>. Ὁ Ἀβεσσαλὼμ ὅμως ἐπανέλαβε
καταβαρυνθῶμεν ἐπί σέ. Καὶ ἐπιβαρύνωμεν>. Ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἐπέμενεν ἐπὶ μὲ ἐπιμονὴν τὸ αἴτημά του, ἀλλ’ εἰς μάτην. Ὁ Δαβὶδ δὲν
ἐβιάσατο αὐτόν, καὶ οὐκ ἠθέλησε τοῦ σημείου αὐτοῦ εἰς τὸν βασιλέα. Ὁ ἠθέλησε νὰ ὑπάγῃ. Τοῦ ἔδωσεν ὅμως μὲ εὐχαρίστησιν τὴν
τοῦ πορευθῆναι καὶ εὐλόγησεν βασιλεὺς ὅμως Δαυὶδ δὲν συγκατετέθη νὰ εὐχήν του.
αὐτόν. μεταβῇ, ἀλλὰ μόνον τὸν ηὐλόγησε καὶ τὸν
ηὐχήθη.
13,26 Καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸς 26 Εἶπε τότε ὁ Ἀβεσσαλὼμ πρὸς τὸν Δαυίδ· 26 Καὶ εἶπεν ὁ Ἀβεσσαλὼμ εἰς τὸν Δαβίδ: <Ἐφ’ ὅσον δὲν
αὐτόν· καὶ εἰ μή, πορευθήτω δὴ μεθ' <ἀφοῦ δὲν ἔρχεσαι σύ, ἂς ἔλθῃ παρακαλῶ ὁ θέλεις νὰ ἔλθῃς σύ, ἂς ἔλθῃ τουλάχιστον μαζί μας ὁ
ἡμῶν Ἀμνὼν ὁ ἀδελφός μου. Καὶ Ἀμνὼν ὁ ἀδελφός μου>. Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ ἀδελφός μου ὁ Ἀμνών>. Καὶ τοῦ εἶπεν ὁ βασιλεύς: <Τί νὰ
εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύς· ἱνατὶ βασιλεύς· <γιατὶ νὰ ἔλθῃ μαζῆ σου; Τί νὰ ἔλθῃ νὰ κάνη μαζί σου;>
πορευθῇ μετὰ σοῦ; κάμῃ;>
13,27 Καὶ ἐβιάσατο αὐτὸν 27 Ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἐπέμενε πολὺ καὶ ὁ Δαυὶδ 27 Ἐπέμεινεν ὅμως καὶ πάλιν πολὺ ὁ Ἀβεσσαλὼμ καὶ
72/158
Ἀβεσσαλώμ, καὶ ἀπέστειλε μετ' ἔδωσε τὴν ἄδειαν νὰ μεταβῇ πρὸς αὐτὸν ὁ ἠναγκάσθη ὁ βασιλεὺς νὰ στείλῃ μαζί του τὸν Ἀμνὼν καὶ
αὐτοῦ τὸν Ἀμνὼν καὶ πάντας τοὺς Ἀμνὼν καὶ ὅλα τὰ ἄλλα παιδιὰ τοῦ βασιλέως. ὅλα τὰ παιδιά του. Ἔκανε δὲ ὁ Ἀβεσσαλὼμ συμπόσιον μὲ

υἱοὺς τοῦ βασιλέως, καὶ ἐποίησεν Ὁ Ἀβεσσαλὼμ παρέθεσε πλούσιον ὅλα τὰ σχετικὰ τῶν μεγάλων βασιλικῶν συμποσίων.
Ἀβεσσαλὼμ πότον κατὰ τὸν πότον συμπόσιον, ὅπως συνήθως γίνεται εἰς τὰ
τοῦ βασιλέως. βασιλικὰ τραπέζια.
13,28 Καὶ ἐνετείλατο Ἀβεσσαλὼμ 28 Ὁ Ἀβεσσαλὼμ διέταξε τοὺς δούλους του 28 Ἔδωσε δὲ διαταγὴν εἰς τοὺς νεαροὺς δούλους τοῦ ὁ
τοῖς παιδαρίοις αὐτοῦ λέγων· ἴδετε καὶ εἶπε· <προσέξατε, ὅταν ὁ Ἀμνὼν ἔλθῃ εἰς Ἀβεσσαλὼμ καὶ τοὺς εἶπε: <Προσέξατε, μόλις θὰ ἔλθῃ εἰς
ὡς ἂν ἀγαθυνθῇ ἡ καρδία Ἀμνὼν ἐν κατάστασιν εὐθυμίας ἀπὸ τὸν οἶνον, εἰς κατάστασιν εὐθυμίας ὁ Ἀμνὼν ἀπὸ τὸ κρασὶ καὶ σᾶς εἰπῶ·
τῷ οἴνῳ καὶ εἴπω πρὸς ὑμᾶς· κατάστασιν μέθης, καὶ σᾶς διατάξω νὰ τὸν χτυπήσατε τὸν Ἀμνὼν καὶ σκοτώσατέ τον, νὰ μὴ διστάσετε
πατάξατε τὸν Ἀμνών, καὶ κτυπήσετε, κτυπήσατέ τον καὶ μὴ φοβηθῆτε καὶ μὴ φοβηθῆτε. Ἐγὼ δὲν εἶμαι ποὺ σᾶς διατάζω; Νὰ ἔχετε
θανατώσατε αὐτόν· μὴ φοβηθῆτε, τίποτε, διότι ἐγὼ διατάσσω, ἐγὼ καὶ εἶμαι ὁ λοιπὸν θάρρος καὶ νὰ ἐνεργήσετε μὲ γενναιότητα καὶ
ὅτι οὐχὶ ἐγὼ εἰμι ὁ ἐντελλόμενος ὑπεύθυνος. Πάρετε θάρρος καὶ ἀναδειχθῆτε δύναμιν>.
ὑμῖν; Ἀνδρίζεσθε καὶ γίνεσθε εἰς δυνατοὶ καὶ γενναῖοι>.
υἱοὺς δυνάμεως.
13,29 Καὶ ἐποίησαν τὰ παιδάρια 29 Οἱ νεαροὶ δοῦλοι τοῦ Ἀβεσσαλὼμ ἔπραξαν 29 Καὶ ἔκαναν οἱ νεαροὶ δοῦλοι τοῦ Ἀβεσσαλὼμ ὡς πρὸς τὸν
Ἀβεσσαλὼμ τῷ Ἀμνὼν καθὰ ἐναντίον τοῦ Ἀμνών, ὅπως τοὺς εἶχε διατάξει Ἀμνὼν ὅ,τι τοὺς διέταξεν ὁ Ἀβεσσαλώμ. Ἐσηκώθηκαν δὲ
ἐνετείλατο αὐτοῖς Ἀβεσσαλώμ. Καὶ ὁ Ἀβεσσαλώμ, δηλαδὴ τὸν ἐφόνευσαν. Ἔπειτα ἀμέσως ἀπὸ τὸ τραπέζι ὅλοι οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέως καὶ
ἀνέστησαν πάντες οἱ υἱοὶ τοῦ ἀπὸ τὸ τραγικὸν αὐτὸ γεγονὸς ὅλα τὰ παιδιὰ ἀνέβηκαν καθένας εἰς τὸν ἡμίονόν του καὶ ἔφυγαν.
βασιλέως καὶ ἐπεκάθισαν ἀνὴρ ἐπὶ τοῦ βασιλέως ἀνέβηκαν, ὁ καθένας εἰς τὴν
τὴν ἡμίονον αὐτοῦ καὶ ἔφυγαν. ἡμίονόν του, καὶ ἔφυγαν.
13,30 Καὶ ἐγένετο αὐτῶν ὄντων ἐν τῇ 30 Ἐνῶ τὰ παιδιὰ τοῦ βασιλέως εὑρίσκοντο 30 Ἐνῷ δὲ εὑρίσκοντο αὐτοὶ εἰς τὸν δρόμον, ἔφθασεν ἡ ἑξῆς
ὁδῷ καὶ ἡ ἀκοὴ ἦλθε πρὸς Δαυὶδ ἀκόμη εἰς τὸν δρόμον, διεδόθη ἡ φήμη, ἡ φήμη εἰς τὸν Δαβίδ: <Ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἐσκότωσε ὅλους τοὺς
λέγων· ἐπάταξεν Ἀβεσσαλὼμ ὁποία ἔφθασε μέχρι τοῦ βασιλέως Δαυίδ, ὅτι υἱοὺς τοῦ βασιλέως καὶ δὲν ἔμεινεν οὔτε ἕνας ἀπὸ αὐτούς>.
πάντας τοὺς υἱοὺς τοῦ βασιλέως, καὶ δηλαδὴ ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἐφόνευσεν ὅλα τὰ
οὐ κατελείφθη ἐξ αὐτῶν οὐδὲ εἶς. παιδιὰ τοῦ βασιλέως καὶ δὲν διεσώθη κανένα
ἀπὸ αὐτά.
13,31 Καὶ ἀνέστη ὁ βασιλεὺς καὶ 31 Ὁ βασιλεὺς ἐσηκώθηκεν, ἔσχισε τὰ 31 Ἐσηκώθη λοιπὸν ἀμέσως ὁ βασιλεὺς καί, διὰ νὰ
73/158
διέρρηξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐνδύματά του ἀπὸ τὴν λύπην του καὶ ἐκδηλώσῃ τὸ πένθος του ὅπως ἐσυνήθιζαν τότε, ἔσχισε τὰ
ἐκοιμήθη ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ πάντες οἱ ἐξηπλώθη πρηνὴς εἰς τὸ ἔδαφος. Ὅλοι δὲ οἱ ἐνδύματά του καὶ ἐξάπλωσε διὰ νὰ κοιμηθῇ κατὰ γῆς. Μαζί

παῖδες αὐτοῦ οἱ περιεστῶτες αὐτῷ δοῦλοι, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο πλησίον του, του ἔσχισαν τὰ ροῦχα των καὶ ὅλοι οἱ δοῦλοι του, ποὺ τὸν
διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν. ἔσχισαν καὶ αὐτοὶ τὰ ἐνδύματά των. ἐφρόντιζαν.
13,32 Καὶ ἀπεκρίθη Ἰωναδὰβ υἱὸς 32 Ὁ Ἰωναδάβ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαμαά, τοῦ ἀδελφοῦ 32 Ἐπῆρε δὲ τὸν λόγον ὁ Ἰωναδάβ, ὁ υἱὸς τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ
Σαμαὰ ἀδελφοῦ Δαυὶδ καὶ εἶπε· μὴ τοῦ Δαυίδ, εἶπε πρὸς τὸν Δαυίδ· <δὲν εἶναι Δαβὶδ Σαμαά, καὶ εἶπε: <Ἂς μὴ νομίσῃ ὁ κύριός μου, ὁ
εἰπάτω ὁ κύριός μου ὁ βασιλεύς, ὅτι ἀληθὲς αὐτὸ καὶ ἂς μὴ πιστεύσῃ ὁ κύριός μου, βασιλεύς, ὅτι ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἐσκότωσε ὅλους τοὺς νεαροὺς
πάντα τὰ παιδάρια τοὺς υἱοὺς τοῦ ὁ βασιλεύς, ὅτι ἐφονεύθησαν ὅλοι οἱ υἱοί, οἱ υἱοὺς τοῦ βασιλέως, διότι κανεὶς ἄλλος ἐκτὸς ἀπὸ τὸν
βασιλέως ἐθανάτωσεν, ὅτι Ἀμνὼν δοῦλοι τοῦ βασιλέως μου, διότι μόνον ὁ Ἀμνὼν δὲν πέθανε. Τὸν ἐσκότωσε δὲ ὁ Ἀβεσσαλώμ, διότι
μονώτατος ἀπέθανεν· ὅτι ἐπὶ Ἀμνὼν ἐφονεύθη. Αὐτὸ δὲ ἔγινε, διότι ὁ τὸν ἐμισοῦσε θανασίμως, ἀπὸ τὴν ἡμέραν ποὺ ἀτίμασε τὴν
στόματος Ἀβεσσαλὼμ ἦν κείμενος Ἀβεσσαλὼμ τὸν ἐμίσει θανασίμως ἀπὸ τὴν ἀδελφήν του Θημάρ.
ἀπὸ τῆς ἡμέρας, ἧς ἐταπείνωσε ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Ἀμνὼν διέφθειρε
Θημὰρ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ· τὴν ἀδελφήν του τὴν Θημάρ.
13,33 καὶ νῦν μὴ θέσθω ὁ κύριός μου 33 Καὶ τώρα ἂς μὴ πιστεύσῃ ὁ βασιλεύς μου 33 Τώρα λοιπὸν ἂς μὴ νομίσῃ ὁ κύριός μου, ὁ βασιλεύς, καὶ
ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ Δαυίδ, ὅτι ὅλα τὰ παιδιά του ἐφονεύθησαν, εἰπῇ μὲ πόνον ψυχῆς ὅτι πέθαναν ὅλοι οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέως,
ρῆμα λέγων· πάντες οἱ υἱοὶ τοῦ ἀλλὰ μόνον ὁ Ἀμνὼν ἐφονεύθη καὶ κανένας ἀλλ’ ἂς εἶναι βέβαιος ὅτι πέθανε μόνον ὁ Ἀμνὼν καὶ κανεὶς
βασιλέως ἀπέθανον, ὅτι ἀλλ' ἢ ἄλλος>. ἄλλος>.
Ἀμνὼν μονώτατος ἀπέθανε.
13,34 Καὶ ἀπέδρα Ἀβεσσαλώμ. Καὶ 34 Ὁ Ἀβεσσαλώμ, ἔπειτα ἀπὸ τὴν 34 Ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἐν τῷ μεταξὺ ἔφυγε κρυφὰ ἀπὸ ἐκεῖ, ὅπου
ᾖρε τὸ παιδάριον ὁ σκοπὸς τοὺς ἀδελφοκτονίαν αὐτήν, ἐδραπέτευσεν. Ἕνας εὑρίσκετο, καὶ ἐπῆγε εἰς ἄλλον τόπον. Ἐσήκωσε δὲ ὁ
ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καὶ εἶδε καὶ ἰδοὺ νεαρὸς δοῦλος, ὁ ὁποῖος εἶχε τοποθετηθῆ ὡς δοῦλος, ποὺ ἦταν τότε σκοπός, τὰ μάτια του καὶ εἶδεν ὅτι
λαὸς πολὺς πορευόμενος ἐν τῇ ὁδῷ σκοπός, ὕψωσε τὰ μάτια του καὶ εἶδεν αἴφνης πολὺς λαὸς ἐπροχωροῦσε εἰς τὸν δρόμον, ποὺ ἦτο πίσω του,
ὄπισθεν αὐτοῦ ἐκ πλευρᾶς τοῦ ὄρους σὰν στρατὸν πολὺν νὰ βαδίζῃ εἰς τὸν δρόμον, εἰς τὴν πλαγιὰν τοῦ βουνοῦ, πρὸς τὸν κατήφορον. Καὶ
ἐν τῇ καταβάσει· καὶ παρεγένετο ὁ ποὺ εὑρίσκετο ὄπισθέν του, εἰς κάποιαν ἐπαρουσιάσθη ἀμέσως ὁ σκοπὸς εἰς τὸν βασιλέα καὶ τοῦ
σκοπὸς καὶ ἀπήγγειλε τῷ βασιλεῖ κατωφέρειαν τοῦ βουνοῦ. Τότε ὁ νεαρὸς αὐτὸς ἀνεκοίνωσε τὰ ἑξῆς: <Εἶδα ἄνδρας νὰ κατεβαίνουν ἀπὸ τὸν
καὶ εἶπεν· ἄνδρας ἑώρακα ἐκ τῆς σκοπὸς ἔτρεξε πρὸς τὸν βασιλέα Δαυὶδ καὶ δρόμον τῆς Ὡρωνῆν, εἰς τὴν πλαγιὰν τοῦ βουνοῦ>.
ὁδοῦ τῆς Ὡρωνῆν ἐκ μέρους τοῦ τοῦ εἶπε· <εἶδον ἄνδρας εἰς τὴν ὁδὸν τῆς
74/158
ὅρους. Ὡρωνῆν, ποὺ εὑρίσκεται ἀπὸ τὰς πλευρὰς τοῦ
ὅρους>.

13,35 Καὶ εἶπεν Ἰωναδὰβ πρὸς τὸν 35 Ὁ Ἰωναδὰβ εἶπε τότε πρὸς τὸν βασιλέα· 35 Ὁ δὲ Ἰωναδὰβ εἶπε πρὸς τὸν βασιλέα: <Νά, ἔρχονται
βασιλέα· ἰδοὺ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέως <ἰδού, αὐτοὶ εἶναι τὰ παιδιὰ τοῦ βασιλέως, ποὺ λοιπὸν οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέως! Ὅπως σοῦ τὸ εἶπα ἐγώ, ὁ
πάρεισι· κατὰ τὸν λόγον τοῦ δούλου ἔφθασαν. Ὅπως ἐγὼ ὁ δοῦλος σου εἶπα, ἔτσι δοῦλος σου, ἔτσι καὶ ἔγινε>,
σου, οὕτως ἐγένετο. καὶ ἔγινε>.
13,36 Καὶ ἐγένετο ἡνίκα συνετέλεσε 36 Ὅταν δὲ ἐτελείωσε τὰ λόγια του αὐτὰ ὁ 36 Μόλις δὲ ἐτελείωσε τὰ λόγια του ὁ Ἰωναδάβ, νά, καὶ οἱ
λαλῶν, καὶ ἰδοὺ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέως Ἰωναδάβ, αἴφνης ἔφθασαν τὰ παιδιὰ τοῦ υἱοὶ τοῦ βασιλέως φθάνουν ἀνάμεσά των. Καὶ μόλις ἦλθαν,
ἦλθαν καὶ ἐπῇραν τὴν φωνὴν αὐτῶν βασιλέως, ὕψωσαν φωνὴν καὶ ἔκλαυσαν. ἐφάναξαν μὲ δύναμιν ὅλοι καὶ ἔκλαυσαν. Ὅλοι δὲ οἱ
καὶ ἔκλαυσαν, καὶ γε ὁ βασιλεὺς καὶ Μαζῆ μὲ αὐτοὺς ἔκλαυσεν ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ παρόντες, ὁ βασιλεὺς καὶ ὅλοι οἱ δοῦλοι του, ἔκλαυσαν καὶ
πάντες οἱ παῖδες αὐτοῦ ἔκλαυσαν δοῦλοι του. Ὁ θρῆνος των ἦτο πολὺ μεγάλος. ἐθρήνησαν μὲ πολὺν πόνον.
κλαυθμὸν μέγαν σφόδρα.
13,37 Καὶ Ἀβεσσαλὼμ ἔφυγε καὶ 37 Ὁ Ἀβεσσαλὼμ διὰ νὰ σωθῇ κατέφυγεν εἰς 37 Ὁ δὲ Ἀβεσσαλὼμ ἔφυγε καὶ ἐζήτησε καταφύγιον εἰς τὸν
ἐπορεύθη πρὸς Θολμὶ υἱὸν Ἐμιοὺδ τὸν Θολμί, υἱὸν τοῦ Ἐμιούδ, τὸν βασιλέα πάππον του Θολμί, τὸν υἱὸν τοῦ Ἐμιούδ, ποὺ ἦτο βασιλεὺς
βασιλέα Γεδσοὺρ εἰς γῆν Μαχάδ. Καὶ Γεδσούρ, εἰς τὸν χώραν Μαχάδ. Ὁ βασιλεὺς τῆς Γεδσούρ, εἰς τὴν χώραν Μαχάδ. Ἐπένθησε δὲ ὁ βασιλεὺς
ἐπένθησεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ ἐπὶ τὸν Δαυὶδ ἐπένθησε τὸν θάνατον τοῦ υἱοῦ του Δαβὶδ διὰ τὸν θάνατον τοῦ υἱοῦ του Ἀμνῶν καθ' ὅλας τὰς
υἱὸν αὐτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας. Ἀμνὼν καθ' ὅλον τὸ διάστημα τῆς ζωῆς του. ἡμέρας τοῦ πένθους, ὅπως ἐσυνηθίζετο τότε.
13,38 καὶ Ἀβεσσαλὼμ ἀπέδρα καὶ 38 Ὁ Ἀβεσσαλὼμ, ὁ ὁποῖος ἐδραπέτευσε καὶ 38 Ὁ Ἀβεσσαλώμ, ὅπως προανεφέρθη, ἔφυγε κρυφὰ καὶ
ἐπορεύθη εἰς Γεδσοὺρ καὶ ἦν ἐκεῖ ἔτη κατέφυγεν εἰς Γεδσούρ, παρέμεινεν ἐκεῖ ἐπὶ ἐπῆγε εἰς τὴν Γεδσοὺρ καὶ ἔμεινε ἐκεῖ ἐπὶ τρία χρόνια.
τρία. τρία ἔτη.
13,39 Καὶ ἐκόπασε τὸ πνεῦμα τοῦ 39 Ἐν τῷ μεταξὺ ἐπραΰνθη ὁ θυμὸς τοῦ 39 Ἠρέμησε δὲ ἐν τῷ μεταξὺ ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ καὶ δὲν εἶχε
βασιλέως τοῦ ἐξελθεῖν ὀπίσω βασιλέως Δαυὶδ καὶ δὲν ἐξῆλθε νὰ καταδιώξῃ πλέον τὴν διάθεσιν νὰ βγῇ καὶ νὰ καταδιώξῃ τὸν
Ἀβεσσαλώμ, ὅτι παρεκλήθη ἐπὶ τὸν Ἀβεσσαλώμ, διότι εἶχε παρηγορηθῆ διὰ Ἀβεσσαλώμ, διότι μὲ τὴν πάροδον τοῦ χρόνου ἐπαρηγορήθη
Ἀμνὼν ὅτι ἀπέθανε. τὸν θάνατον τοῦ Ἀμνών. διὰ τὸν θάνατον τοῦ υἱοῦ του Ἀμνών.
75/158
14,1 Καὶ ἔγνω Ἰωὰβ υἱὸς Σαρουΐας Ο Ἱωάβ, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας, ἀδελφὸς τοῦ Όταν δὲ ὁ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς ἀδελφῆς τοῦ Δαβὶδ ποὺ

ὅτι ἡ καρδία τοῦ βασιλέως ἐπὶ Δαυίδ, ἀντελήφθη ὅτι ἡ καρδία τοῦ βασιλέως ὠνομάζετο Σαρουΐα, ἀντελήφθη ὅτι εἶχεν ἀλλάξει ἡ
Ἀβεσσαλώμ. εἶχε πραϋνθῆ καὶ διέκειτο συμπαθῶς πρὸς τὸν διάθεσις τοῦ βασιλέως καὶ δὲν ἐστρέφετο πλέον ἡ καρδία
Ἀβεσσαλώμ. του ἐναντίον τοῦ Ἀβεσσαλώμ, ὥστε νὰ θέλῃ τὴν τιμωρίαν
του, ἔκανε τὸ ἑξῆς:
14,2 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰωὰβ εἰς Θεκωέ, 2 Ἔστειλε λοιπὸν εἰς τὴν πόλιν Θεκωὲ ἕνα 2 Ἔστειλεν ὁ ἀρχιστράτηγος Ἰωὰβ ἀπεσταλμένους του εἰς
καὶ ἔλαβεν ἐκεῖθεν γυναῖκα σοφὴν ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος ἐπῆρεν ἀπὸ ἐκεῖ μίαν τὴν πόλιν Θεκωὲ καὶ ἐπῆρε ἀπὸ ἐκεῖ μίαν ἔξυπνην καὶ
καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν· πένθησον δὴ σοφὴν γυναῖκα καὶ τὴν ὁδήγησε πρὸς τὸν συνετὴν γυναῖκα καὶ τῆς εἶπε: <Θέλω νὰ προσποιηθῇς ὅτι
καὶ ἔνδυσαι ἱμάτια πενθικὰ καὶ μὴ Ἰωάβ. Ὁ Ἰωὰβ εἶπε πρὸς αὐτήν· ἔχεις πένθος. Νὰ φορέσῃς λοιπὸν πένθιμα ἐνδύματα καὶ
ἀλείψῃ ἔλαιον καὶ ἔσῃ ὡς γυνὴ <προσποιήσου, ὅτι πενθεῖς. Φόρεσε πένθιμα νὰ μὴ ἀλειφθῇς μὲ λάδι ἀμωματικόν, ὅπως κάνεις ἄλλοτε,
πενθοῦσα ἐπὶ τεθνηκότι τοῦτο ἐνδύματα, μὴ ἀλειφθῇς μὲ ἀρωματῶδες ἀλλὰ νὰ φαίνεσαι σὰν γυναῖκα ποὺ πενθεῖ ἐπὶ πολὺν
ἡμέρας πολλὰς ἔλαιον καὶ γενικῶς θὰ φαίνεσαι σὰν γυναίκα, καιρὸν διὰ κάποιον νεκρὸν συγγενῆ της.
ἡ ὁποία πενθεῖ διὰ κάποιον νεκρὸν καὶ ὅτι τὸ
πένθος αὐτὸ χρονολογεῖται ἀπὸ πολὺν
χρόνον.
14,3 καὶ ἐλεύσῃ πρὸς τὸν βασιλέα 3 Ἔτσι, θὰ παρουσιασθῇς πρὸς τὸν βασιλέα 3 Θὰ παρουσιασθῇς κατόπιν εἰς τὸν βασιλέα καὶ θὰ τοῦ
καὶ λαλήσεις πρὸς αὐτὸν κατὰ τὸ καὶ θὰ πῇς πρὸς αὐτόν, ὅπως ἐγὼ θά σὲ εἰπῇς αὐτά, ποὺ θὰ σοῦ εἰπῶ>. Καὶ τῆς εἶπεν ἐν συνεχείᾳ ὁ
ρῆμα τοῦτο· καὶ ἔθηκεν Ἰωὰβ τοὺς συμβουλεύσω>. Ὁ Ἰωὰβ τὴν συνεβούλευσε, τί Ἰωὰβ τί καὶ τί θὰ ἔλεγεν ἡ ἴδια εἰς τὸν Δαβίδ.
λόγους ἐν τῷ στόματι αὐτῆς. συγκεκριμένως νὰ πῇ.
14,4 Καὶ εἰσῆλθεν ἡ γυνὴ ἡ Θεκωῖτις 4 Ἡ γυναῖκα αὐτὴ ἀπὸ τὴν πόλιν Θεκωὲ 4 Καὶ πράγματι ἡ γυναῖκα ἐκείνη τῆς Θεκωὲ
πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἔπεσεν ἐπὶ παρουσιάσθη εἰς τὸν βασιλέα Δαυίδ, ἔπεσε μὲ ἐπαρουσιάσθη ἐμπρὸς εἰς τὸν βασιλέα καὶ ἀφοῦ τὸν
πρόσωπον αὐτῆς εἰς τὴν γῆν καὶ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς, προσεκύνησεν αὐτὸν ἐπροσκύνησε μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς, τοῦ εἶπε:<Σῶσέ
προσεκύνησεν αὐτῷ καὶ εἶπε· σῶσον, καὶ τοῦ εἶπε· <σῶσε με, βασιλεῦ, σῶσε με> με, βασιλιᾶ μου! Σῶσέ με, μεγαλειότατε!>
βασιλεῦ, σῶσον.
14,5 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὴν ὁ βασιλεύς· 5 Ὁ βασιλεὺς τὴν ἠρώτησε <τί σοῦ συμβαίνει;> 5 <Τί σοῦ συμβαίνει;> τὴν ἐρώτησεν ἀμέσως ὁ βασιλεύς.
τί ἐστί σοι; Ἡ δὲ εἶπε· καὶ μάλα γυνὴ Ἐκείνη ἀπήντησεν· <εἶμαι ἐγὼ μιὰ <Εἶμαι μιὰ δυστυχισμένη χήρα γυναῖκα>, ἀπήντησεν
76/158
χήρα ἐγὼ εἰμι, καὶ ἀπέθανεν ὁ ἀνήρ δυστυχισμένη χήρα. Ὁ σύζυγός μου ἔχει ἐκείνη, <καὶ ἔχω μείνει ἀπὸ καιρὸν χωρὶς τὸν ἄνδρα μου,
μου. ἀποθάνει. ποὺ πέθανε.

14,6 Καί γε τῇ δούλῃ σου δύο υἱοί, καὶ 6 Εἶχα δὲ ἐγὼ ἡ δούλη σου δύο παιδιά, τὰ 6 Εἶχα λοιπὸν δύο υἱοὺς καὶ αὐτοὶ ἐφιλονίκησαν μεταξύ
ἐμαχέσαντο ἀμφότεροι ἐν τῷ ἀγρῷ, ὁποῖα κάποιαν ἡμέραν ἐφιλονείκησαν μεταξύ των, ἐνῷ ἦσαν εἰς τὸ χωράφι. Δὲν ὑπῆρχε δὲ ἐκεῖ εἰς τὴν
καὶ οὐκ ἦν ὁ ἑξαιρούμενος ἀνὰ των εἰς τοὺς ἀγροὺς εἰς ἔρημον τόπον. Κανεὶς ἐρημιὰ κανεὶς νὰ τοὺς χωρίσῃ καὶ ἔτσι ἐκτύπησεν ὁ ἕνας
μέσον αὐτῶν, καὶ ἔπαισεν ὁ εἶς τὸν δὲν ἦτο νὰ τοὺς χωρίσῃ. Ὅ ἕνας ἐκτύπησε τὸν τὸν ἄλλον, ποὺ ἦτο ἀδελφός του, καὶ τὸν ἐσκότωσε.
ἕνα ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἐθανάτωσεν ἀδελφόν του καὶ τὸν ἐφόνευσε.
αὐτόν.
14,7 Καὶ ἰδοὺ ἐπανέστη ὅλη ἡ πατριὰ 7 Καὶ νά, ὅλο τὸ συγγενολόγι μου ἠγέρθη καὶ 7 Καὶ τώρα ἐξεσηκώθηκαν ὅλοι οἰ συγγενεῖς καὶ ἦλθαν εἰς
πρὸς τὴν δούλην σου καὶ εἶπαν· δὸς ἦλθε πρὸς ἐμέ, τὴν δούλην σου, καὶ μοῦ εἶπαν· ἐμέ, τὴν δούλην σου, καὶ μοῦ λέγουν: <Δός μας τὸν
τὸν παίσαντα τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Παράδωσε εἰς ἡμᾶς τὸν φονέα τοῦ ἀδελφοῦ ἀδελφοκτόνον, διὰ νὰ τὸν τιμωρήσωμεν μὲ θάνατον καὶ
καὶ θανατώσομεν αὐτὸν ἀντὶ τῆς του, τὸν υἱόν σου, διὰ νὰ τὸν θανατώσωμεν νὰ πληρώσῃ μὲ τὴν ζωήν του τὴν ζωὴν τοῦ ἀδελφοῦ του,
ψυχῆς τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, οὖ καὶ ἔτσι νὰ πληρώσῃ αὐτὸς μὲ τὴν ζωήν του τὸν ὁποῖον ἐθανάτωσε. Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν θὰ
ἀπέκτεινε, καὶ ἐξαροῦμεν καί γε τὸν τὴν ζωὴν τοῦ ἀδελφοῦ του, τὸν ὁποῖον ἐξοντώσωμεν τὸν κληρονόμον σας>. Θέλουν δηλαδή,
κληρονόμον ὑμῶν· καὶ σβέσουσι τὸν ἐφόνευσε καὶ θὰ ἐξοντώσωμεν αὐτόν, τὸν μεγαλειότατε, νὰ σβήσουν τὸν σπινθῆρα, ποὺ μοῦ
ἄνθρακά μου τὸν καταλειφθέντα, κληρονόμον τῆς περιουσίας σας. Ἔτσι δὲ ἀπέμεινε, ὥστε νὰ μὴ ὑπάρξῃ κανεὶς διάδοχος τοῦ ἀνδρός
ὥστε μὴ θέσβαι τῷ ἀνδρί μου αὐτοὶ θέλουν νὰ σβήσουν τὸν τελευταῖον καὶ μου καὶ νὰ ἑξαλειφθῇ τὸ ὄνομά του ἀπὸ τὸ πρόσωπον τῆς
κατάλειμμα καὶ ὄνομα ἐπὶ μοναδικὸν σπινθῆρα, τὸν κληρονόμον, ὥστε γῆς>.
προσώπου τῆς γῆς. νὰ μὴ εὑρεθῇ κανεὶς διάδοχος καὶ κληρονόμος
τοῦ ἀνδρός μου καὶ χαθῇ τοιουτοτρόπως τὸ
ὄνομά του ἀπὸ τὸ πρόσωπον τῆς γῆς>.
14,8 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὴν 8 Εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὴν γυναῖκα· 8 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὴν γυναῖκα: <Πήγαινε ἥσυχη
γυναῖκα· ὑγιαίνουσα βάδιζε εἰς τὸν <πήγαινε εἰς τὸ σπίτι σου καὶ ἐγὼ θὰ δώσω εἰς τὸ σπίτι σου καὶ ἐγὼ θὰ δώσω ἐντολὴν νὰ τακτοποιηθῇ
οἶκόν σου, κἀγὼ ἐντελοῦμαι περί τὴν σχετικὴν ἐντολὴν διὰ σέ>. τὸ θέμα σου>.
σοῦ.
14,9 Καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ ἡ Θεκωῖτις 9 Ἡ γυναίκα, ἡ ὁποία κατήγετο ἀπὸ τὴν πόλιν 9 Εἶπε δὲ πάλιν πρὸς τὸν βασιλέα ἡ γυναῖκα ἀπὸ τὴν
πρὸς τὸν βασιλέα· ἐπ' ἐμέ, κύριέ μου Θεκωέ, εἶπε μὲ κάποιον ἀνησυχίαν πρὸς τὸν Θεκωέ: <Κύριέ μου, βασιλιᾶ μου, μάκαρι νὰ τιμωρηθῶ ἐγὼ
77/158
βασιλεῦ, ἡ ἀνομία καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον βασιλέα· <ἂς τιμωρηθῶ ἐγὼ καὶ ἡ πατρική μου καὶ ἡ πατρική μου οἰκογένεια διὰ τὴν παράβασιν τοῦ
τοῦ πατρός μου, καὶ ὁ βασιλεὺς καὶ ὁ οἰκογένεια, διότι δὲν ἐφήρμοσα τὸν νόμον τῆς Νόμου τῆς ἀνταποδόσεως, ὁ δὲ βασιλεὺς καὶ ὁ θρόνος του

θρόνος αὐτοῦ ἀθῷος. ἀνταποδόσεως ἐναντίον τοῦ υἱοῦ μου. νὰ μὴ ἔχουν καμμίαν ἐνοχὴν καὶ εὐθύνην>.
Εὔχομαι δὲ ὁ βασιλεύς μου καὶ ὁ θρόνος του
νὰ μείνουν ἀθῶοι ἀπὸ τὴν ὑπόθεσιν αὐτήν>.
14,10 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· τίς ὁ 10 Ὁ βασιλεὺς εἶπε τότε πρὸς αὐτήν. <Ποιὸς 10 <Ἐὰν τολμήσῃ κάποιος νὰ σοῦ εἰπῇ κάτι>, τῆς ἀπεκρίθη
λαλῶν πρός σε; Καὶ ἄξεις αὐτὸν εἶναι ἐκεῖνος, ποῦ θὰ σοῦ ἀντιμιλήσῃ; Θὰ τὸν ὁ βασιλεύς, <νὰ τὸν φέρῃς ἐδῶ ἐμπρός μου καὶ δὲν θὰ
πρὸς ἐμέ, καὶ οὐ προσθήσει ἔτι ὁδηγήσῃς ἀμέσως πρὸς ἐμὲ καὶ δὲν θὰ ἐπιχειρήσῃ πλέον νὰ ἐγγίσῃ τὸν υἱόν σου>.
ἅψασθαι αὐτοῦ. τολμήσῃ οὔτε νὰ ἐγγίσῃ ἁπλῶς τὸν υἱόν σου>.
14,11 Καὶ εἶπε· μνημονευσάτω δὴ ὁ 11 Εἶπε τότε ἐκείνη πρὸς τὸν Δαυίδ· <ἂς 11 Καὶ εἶπεν ἡ γυναῖκα εἰς τὸν Δαβίδ: <Ἂς ὁρκισθῇ,
βασιλεὺς τὸν Κύριον Θεὸν αὐτοῦ εὐαρεστηθῇ ὁ βασιλεύς μου νὰ προφέρῃ τὸ παρακαλῶ, ὁ βασιλεύς μου εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου καὶ
πληθυνθῆναι ἀγχιστέα τοῦ αἵματος ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ του, ὁρκιζόμενος εἰς Θεοῦ του ὅτι θὰ ἐμποδίσῃ τοὺς συγγενεῖς μας ἐξ αἵματος,
τοῦ διαφθεῖραι καὶ οὐ μὴ ἐξάρωσι αὐτό, ὅτι δὲν θὰ ἐπιτρέψῃ νὰ παρουσιασθῇ ποὺ θὰ ἐπιχειρήσουν πολλὲς φορὲς νὰ ἐκδικηθοῦν διὰ νὰ
τὸν υἱόν μου· καὶ εἶπε· ζῇ Κύριος, εἰ ἐκδικητής, συγγενὴς τοῦ φονευθέντος υἱοῦ τὸν ἐξοντώσουν καὶ νὰ αὐξήσουν τὴν συμφοράν μου.
πεσεῖται ἀπὸ τῆς τριχὸς τοῦ υἱοῦ σου μου, καὶ ὅτι δὲν θὰ ἐξοντώσουν τὸν ζῶντα Μόνον ἔτσι θὰ εἶμαι βεβαία ὅτι δὲν θὰ φονευθῇ ὁ υἱός
ἐπὶ τὴν γῆν. υἱόν μου>. Εἶπεν ὁ Δαυίδ· <ὁρκίζομαι εἰς τὸν μου>. Καὶ εἶπεν ὁ Δαβίδ: <Ὁρκίζομαι εἰς τὸν Κύριον, ποὺ ζῇ
ζῶντα Κύριον, ὅτι οὔτε μιὰ τρίχα δὲν θὰ πέσῃ καὶ παρακολουθεῖ τὰ πάντα, ὅτι δὲν θὰ ἀφήσω νὰ πέσῃ εἰς
ἀπὸ τὴν κεφαλὴν τοῦ παιδιοῦ σου εἰς τὴν τὴν γῆν οὔτε μία τρίχα τοῦ υἱοῦ σου>.
γῆν>.
14,12 Καὶ εἶπεν ἡ γυνή· λαλησάτω δὴ 12 Ἡ γυνὴ εἶπε τότε πρὸς τὸν βασιλέα· <θὰ 12 Καὶ εἶπε πάλιν ἡ γυναῖκα: <Ἔχω τὴν ἄδειαν, ἡ δούλη
ἡ δούλη σου πρὸς τὸν κύριόν μου μοῦ ἐπιτρέψῃς, σὲ παρακαλῶ, νὰ ὁμιλήσω καὶ σου, νὰ εἰπῶ κάτι ἀκόμη πρὸς τὸν κύριόν μου καὶ βασιλέα
βασιλέα ρῆμα. Καὶ εἶπε· λάλησον. πάλιν ἐγὼ ἡ δούλη σου πρὸς τὸν κύριόν μου μου;> <Μίλησε ἐλεύθερα>, τῆς ἀπεκρίθη ὁ Δαβίδ.
τὸν βασιλέα ἕνα ἀκόμη λόγον>. Ὁ βασιλεὺς
ἀπήντησεν· <ὁμίλησον>.
14,13 Καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ ἱνατὶ ἐλογίσω 13 Προσέθεσε τότε ἡ γυνή· <διατὶ σὺ ἐσκέφθης 13 Καὶ εἶπεν ἡ γυναῖκα: <Διατί λοιπὸν ἐσκέφθης καὶ σύ,
τοιοῦτο ἐπὶ λαὸν Θεοῦ; Ἦ ἐκ ἕνα τέτοιο παρόμοιον κακὸν ἐναντίον τοῦ μεγαλειότατε, κάτι τέτοιο διὰ τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ, ὡς πρὸς
στόματος τοῦ βασιλέως ὁ λόγος ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ; Ἡ τὸ θέμα ποὺ ἐνδιαφέρει ὅλους μας; Μετὰ τὸν ὅρκον αὐτὸν
78/158
οὗτος ὡς πλημμέλεια τοῦ μὴ διαταγή, ἡ ὁποία ἐβγῆκεν ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ δηλαδή, ποὺ ἐβγῆκε μόλις τώρα ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ
ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα τὸν βασιλέως, νὰ μὴ ἐπιστρέψῃ ὁ Ἀβεσσαλώμ, ὁ βασιλέως, δὲν παρουσιάζεται ἄδικος ὁ ἴδιος ὁ βασιλεύς, μὲ

ἐξωσμένον αὐτοῦ; διωγμένος μακρὰν τὴν Ἱερουσαλήμ, δὲν τὸ νὰ μὴ ἐπιτρέπῃ τὴν ἐπιστροφὴν τοῦ υἱοῦ του
ἀποτελεῖ ἀδικίαν; Ἀβεσσαλώμ, ποὺ ἔφυγεν εἰς ἄλλην χώραν;
14,14 Ὅτι θανάτῳ ἀποθανούμεθα, 14 Ἂς μὴ λησμονοῦμεν δὲ ὅτι ὅλοι θὰ 14 Ἐὰν πονῇς ἀκόμη διὰ τὸν Ἀμνών, σκέψου ὅτι θὰ
καὶ ὥσπερ τὸ ὕδωρ τὸ ἀποθάνωμεν. Καὶ ὅπως τὸ νερό, τὸ ὁποῖον πεθάνωμεν ὁπωσδήποτε ὅλοι μας κάποτε. Ὅπως δὲ τὸ
καταφερόμενον ἐπὶ τῆς γῆς, ὃ οὐ χύνεται καὶ ρέει εἰς τὴν γῆν, δὲν εἶναι δυνατὸν νερό, ποὺ χύνεται εἰς τὴν γῆν, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ
συναχθήσεται· καὶ λήψαται ὁ Θεὸς νὰ μαζευθῇ, ἔτσι εἴμεθα καὶ ὅλοι ἡμεῖς. μαζευθῇ, ἔτσι παίρνει ὁριστικῶς ὁ Θεὸς τὴν ψυχὴν κάθε
ψυχήν, καὶ λογιζόμενος τοῦ ἐξῶσαι Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀπέθανε, δὲν ἠμπορεῖ νὰ ἀνθρώπου. Καὶ ὁ ἴδιος ὁ Θεός (ποὺ δὲν θέλει τὸν θάνατον
ἀπ' αὐτοῦ ἐξεωσμένον. ἐπανέλθῃ εἰς τὴν ζωήν. (Ὁ Ἀμνὼν ἔφυγε ἀπὸ τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου) θὰ εὐλογήσῃ ἐκεῖνον, ποὺ θὰ
τὸν κόσμον αὐτόν. Δὲν ἐπανέρχεται). Ὁ δὲ σκεφθῇ καὶ θὰ ἀποφασίσῃ νὰ ἐπανέλθῃ ὁ ἐξόριστος ἀπὸ
Θεὸς θὰ θέσῃ ὑπὸ τὴν προστασίαν του τὸν τόπον τῶν εἰδωλολατρῶν (ὅπου ζῇ τώρα καὶ
ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος σκέπτεται νὰ ἐπαναφέρῃ κινδυνεύει νὰ παρασυρθῇ ἀπὸ ἐκείνους).
τὸν ἐξωρισμένον Ἀβεσσαλώμ.
14,15 Καὶ νῦν ὃ ἦλθον λαλῆσαι πρὸς 15 Καὶ τώρα ἦλθα νὰ θέσω ὑπ' ὄψιν τοῦ 15 Καὶ ἦλθα τώρα ἐγὼ πρὸς τὸν βασιλέα καὶ κύριόν μου
τὸν βασιλέα τὸν κύριόν μου τὸ ρῆμα βασιλέως μου καὶ κυρίου μου αὐτὰ τὰ καὶ ἀνέφερα τὴν ὑπόθεσίν μου αὐτήν, διότι μὲ εἶδαν μὲ
τοῦτο, ὅτι ὄψεταί με ὁ λαός, καὶ ἐρεῖ πράγματα, ὅτι μὲ ἔχει τρομάξει τὸ ἀγρίας διαθέσεις οἱ συγγενεῖς μας καὶ θὰ ἔλθουν καὶ
ἡ δούλη σου· λαλησάτω δὴ πρὸς τὸν συγγενολόγι μου (μήπως καὶ ζητήσῃ νὰ πάλιν διὰ νὰ ἐφαρμόσουν τὸν Νόμον τῆς ἐκδικήσεως. Εἶπα
Κύριόν μου τὸν βασιλέα, εἴπως ἐφαρμόσω τὸν νόμον τῆς ἀντιδικίας). λοιπὸν μέσα μου ἡ δούλη σου: <Ἂς ἀναφέρω τὸ θέμα μου
ποιήσει ὁ βασιλεὺς τὸ ρῆμα τῆς Ἀπεφάσισα λοιπόν, νὰ ἀναφερθῶ εἰς σέ, εἰς τὸν κύριόν μου καὶ βασιλέα μου, μήπως καὶ
δούλης αὐτοῦ· μήπως σὺ ὁ βασιλεύς μου, ἠμπορέσῃς νὰ εὐαρεστηθῇ ὁ βασιλεὺς νὰ ἀναλάβῃ τὴν ὑπόθεσιν τῆς
ἐκπληρώσῃς τὸ αἴτημα τῆς χάριτος ἐμοῦ τῆς δούλης του καὶ νὰ ἐκπληρώσῃ τὸ αἴτημά της>.
δούλης σου.
14,16 ὅτι ἀκούσει ὁ βασιλεύς· 16 Ἐσκέφθην καὶ ἐπίστευσα ὅτι ὁ βασιλεὺς θὰ 16 Ἤμουν δὲ βεβαία ὅτι θὰ ἐπρόσεχε ὁ βασιλεὺς τὴν
ρυσάσθω τὴν δούλην αὐτοῦ ἐκ ἀκούσῃ αὐτὴν τὴν αἴτησίν μου. Ἂς ἀπαλλάξῃ παράκλησίν μου. Ἂς σώσῃ λοιπὸν τώρα τὴν δούλην του
χειρὸς τοῦ ἀνδρὸς τοῦ ζητοῦντος ἐμὲ τὴν δούλην του ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ ἀνδρός, ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ζητεῖ νὰ ἐξοντώσῃ καὶ ἐμὲ
ἐξᾶραί με καὶ τὸν υἱόν μου ἀπὸ ὁ ὁποῖος ζητεῖ νὰ βγάλῃ ἐμὲ καὶ τὸν υἱόν μου καὶ τὸν υἱόν μου καὶ να μᾶς ἐξαφανίσῃ ἀπὸ τὴν γῆν, ποὺ
79/158
κληρονομίας Θεοῦ. ἀπὸ τὴν κληρονομίαν, ποὺ μᾶς ἔχει δώσει ὁ εἶναι ἡ κληρονομία τοῦ λαοῦ τὸν Θεοῦ>.
Θεός>.

14,17 Καὶ εἶπεν ἡ γυνή· εἴη δὴ ὁ 17 Ἡ γυναίκα συνεχίζουσα εἶπε· <ἂς εἶναι 17 Καὶ ἡ γυναῖκα ἐπρόσθεσε: <Μάκαρι ὁ λόγος αὐτός, ποὺ
λόγος τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως λοιπὸν ὁ εὐμενὴς αὐτὸς λόγος τοῦ κυρίου μου εἶπε μὲ ὅρκον ὁ βασιλεὺς καὶ κύριος μου, νὰ εἶναι ὡς ἄλλη
εἰς θυσίαν, ὅτι καθὼς ἄγγελος Θεοῦ, καὶ βασιλέως μου ὡς θυσία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. θυσία ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Διότι ὁ κύριός μου καὶ βασιλεὺς
οὕτως ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς τοῦ Διότι ὁ κύριός μου καὶ βασιλεύς μου εἶναι σὰν εἶναι σὰν ἄγγελος καὶ ἐκπρόσωπος τοῦ Θεοῦ καὶ ἠμπορεῖ
ἀκούειν τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ πονηρόν, ἄγγελος Θεοῦ, ποὺ ἀκούει τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ νὰ ἀκούσῃ κάθε ὑπόθεσιν καὶ νὰ διακρίνῃ τὸ καλὸν καὶ τὸ
καὶ Κύριος ὁ Θεός σου ἔσται μετὰ κακόν. Καὶ ὁ Κύριος ὁ Θεὸς θὰ εἶναι πάντοτε κακόν. Εὔχομαι δὲ νὰ εἶναι μαζί σου ὁ Κύριος καὶ Θεός
σοῦ. μαζῆ σου>. σου>.
14,18 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺς καὶ 18 Ὁ βασιλεύς, κάτι ὑποπτευθείς, ἀπήντησε 18 Ἀπεκρίθη τότε ὁ βασιλεὺς πρὸς τὴν γνναῖκα καὶ τῆς
εἶπε πρὸς τὴν γυναῖκα· μὴ δὴ κρύψῃς πρὸς αὐτὴν τὴν γυναῖκα· <μὴ ἀρνηθῇς, σὲ εἶπε: <Θέλω νὰ μοῦ εἰπῇς ὅλην τὴν ἀλήθειαν, χωρὶς νὰ
ἀπ' ἐμοῦ ρῆμα, ὃ ἐγὼ ἐπερωτῶ σε. παρακαλῶ, νὰ μοῦ πῇς καθαρὰν τὴν κρύψῃς ἀπὸ ἐμὲ τίποτε δι’ αὐτὸ ποὺ θὰ σὲ ρωτήσω>. Καὶ ἡ
Καὶ εἶπεν ἡ γυνή· λαλησάτω δὴ ὁ ἀλήθειαν εἰς ὅ,τι θὰ σὲ ἐρωτήσω>. Ἡ γυναίκα γυναῖκα τὸν εἶπε: <Ἂς μιλήση, παρακαλῶ, ὁ κύριός μου καὶ
κύριός μου ὁ βασιλεύς. ἀπήντησεν· <ἂς ὁμιλήσῃ, λοιπόν, ὁ βασιλεὺς βασιλεὺς καὶ ἂς ρωτήσῃ ὅ,τι θέλει>,
καὶ κύριός μου καὶ ἐγὼ θὰ ἀπαντήσω>.
14,19 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· μὴ ἡ χεὶρ 19 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ τὴν ἠρώτησε· <μήπως ὁ 19 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς: <Μήπως ἔβαλε τὸ χέρι του εἰς τὴν
Ἰωὰβ ἐν παντὶ τούτῳ μετὰ σοῦ; Καὶ Ἰωὰβ σὲ συνεβούλευσε νὰ μοῦ πῇς ὅλα αὐτά;> ὑπόθεσιν αὐτὴν ὁ Ἰωὰβ καὶ σοῦ τὰ εἶπεν ὅλα αὐτά;> Καὶ
εἶπεν ἡ γυνὴ τῷ βασιλεῖ· ζῇ ἡ ψυχή Ἀπήντησεν ἡ γυναίκα πρὸς τὸν βασιλέα· ἀπεκρίθη ἡ γυναῖκα: <Ὁρκίζομαι εἰς τὴν ζωήν σου, κύριε
σου, κύριέ μου βασιλεῦ, εἰ ἔστιν εἰς <ὁρκίζομαι εἰς τὴν ζωήν σου, κύριέ μου μου, βασιλιᾶ μου, ὅτι δὲν συμβαίνει τίποτε περισσότερον ἢ
τὰ δεξιὰ ἢ εἰς τὰ ἀριστερὰ ἐκ βασιλεῦ, ὅτι δὲν ἠμπορεῖ ἐνώπιόν σου νὰ ὀλιγώτερον ἀπὸ ὅλα αὐτά, ποὺ εἶπεν ὁ κύριος καὶ
πάντων, ὧν ἐλάλησεν ὁ κύριός μου ὁ διαφύγῃ κανεὶς οὔτε πρὸς τὰ δεξιὰ οὔτε πρὸς βασιλεύς μου. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀληθεία. Δὲν ὑπάρχει τίποτε
βασιλεύς, ὅτι ὁ δοῦλός σου Ἰωὰβ τὰ ἀριστερά· καὶ ἐγὼ δὲν ἠμπορῶ νὰ ἄλλο οὔτε δεξιὰ οὔτε ἀριστερά. Ὁ δοῦλος σου ὁ Ἰωὰβ
αὐτὸς ἐνετείλατό μοι, καὶ αὐτὸς ἀποκρύψω ἢ νὰ ἀρνηθῶ τίποτε ἀπὸ ὅσα εἶπες πράγματι ἦταν ἐκεῖνος, ποὺ μὲ διέταξε νὰ ἔλθω πρὸς σέ,
ἔθετο ἐν τῷ στόματι τῆς δούλης σου σύ, ὁ κύριός μου καὶ βασιλεύς μου. Ὅτι ὅπως μὲ βλέπεις, καὶ αὐτὸς ἔβαλε εἰς τὸ στόμα τῆς δούλης
πάντας τοὺς λόγους τούτους· δηλαδὴ πράγματι ὁ δοῦλος σου ὁ Ἰωάβ, αὐτός σου ὅλα αὐτὰ τὰ λόγια, ποὺ σοῦ εἶπα.
μοῦ ἔδωσε τὴν ἐντολὴν καὶ αὐτὸς ἔβαλεν εἰς
τὸ στόμα τῆς δούλης σου ὅλα τὰ λόγια αὐτά.
80/158
14,20 ἕνεκεν τοῦ περιελθεῖν τὸ 20 Διὰ νὰ δώσῃ ἄλλην τροπὴν εἰς τὸ θλιβερὸν 20 Ἐχρησιμοποίησε δὲ τὸν τρόπον αὐτὸν ὁ δοῦλος σου ὁ
πρόσωπον τοῦ ρήματος τούτου τοῦτο ζήτημα, ἐχρησιμοποίησεν ὁ δοῦλος σου Ἰωάβ, διὰ νὰ ἀλλάξῃ ἡ κατάστασις, ποὺ ἐδημιουργήθη μὲ

ἐποίησεν ὁ δοῦλός σου Ἰωὰβ τὸν ὁ Ἰωὰβ τὸν τρόπον αὐτόν. Σὺ ὅμως, ὁ κύριός τὸν θάνατον τὸν Ἀμνὼν καὶ τὴν φυγὴν τὸν Ἀβεσσαλώμ. Ὁ
λόγον τοῦτον, καὶ ὁ κύριός μου μου, εἶσαι σοφός. Ἡ σοφία σου εἶναι σὰν τοῦ κύριός μου ὅμως, ὁ βασιλεύς, εἶναι σοφὸς καὶ συνετὸς καὶ
σοφὸς καθὼς σοφία ἀγγέλου τοῦ ἀγγέλου τοῦ Θεοῦ, ὥστε νὰ γνωρίζῃς ὅλα ὅσα ἔχει τὴν σοφίαν τοῦ ἀγγέλου καὶ ἐκπροσώπου τοῦ Θεοῦ
Θεοῦ τοῦ γνῶναι πάντα τὰ ἐν τῇ γῇ. συμβαίνουν εἰς τὴν γῆν>. καὶ ἠμπορεῖ νὰ ἐννοῇ καὶ νὰ διακρίνῃ ὅλα, ὅσα
συμβαῖνουν εἰς τὴν γῆν>.
14,21 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς 21 Ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς τὸν Ἰωὰβ καὶ τοῦ 21 Καὶ εἶπε μετὰ ταῦτα ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν Ἰωάβ: <Αἴ,
Ἰωάβ· ἰδοὺ δὴ ἐποίησά σοι κατὰ τὸν εἶπεν· <ἰδού, λοιπόν, θὰ σοῦ κάμω τὴν χάριν, λοιπόν! Ἂς γίνῃ τὸ θέλημα σου! Θὰ κάνω αὐτὸ ποὺ ζητεῖς.
λόγον σου τοῦτον· πορεύου, τὴν ὁποίαν μοῦ ἐζήτησες. Πήγαινε νὰ Πήγαινε καὶ φέρε πίσω τὸ μικρὸ παιδί μου, τὸν
ἐπίστρεψον τὸ παιδάριον τὸν ἐπαναφέρῃς τὸ παιδί μου, τὸν Ἀβεσσαλώμ>. Ἀβεσσαλώμ>.
Ἀβεσσαλώμ.
14,22 Καὶ ἔπεσεν Ἰωὰβ ἐπὶ 22 Ὁ Ἰωὰβ ἔπεσε κατὰ γῆς μὲ τὸ πρόσωπον εἰς 22 Ἔπεσε τότε ἀμέσως ὁ Ἰωὰβ μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς
πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν καὶ τὸ ἔδαφος, προσεκύνησε καὶ ηὐχαρίστησε τὸν καὶ ἐπροσκύνησε καὶ ἐδοξολόγησε καὶ εὐχαρίστησε τὸν
προσεκύνησε καὶ εὐλόγησε τὸν βασιλέα. Εἶπε δὲ εἰς τὸν Δαυίδ· <σήμερα ἐγὼ ὁ βασιλέα. Εἶπε δὲ ὁ Ἰωὰβ καὶ τὰ ἑξῆς: <Σήμερα κα τάλαβα
βασιλέα, καὶ εἶπεν Ἰωάβ· σήμερον δοῦλος σου ἐπείσθην, ὅτι ἀπολαμβάνω ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, ὅτι μὲ ἐκτιμᾷς καὶ μὲ ὑπολογίζεις, κύριε
ἔγνω ὁ δοῦλός σου ὅτι εὖρον χάριν ἐκτιμήσεως πλησίον σου, κύριέ μου βασιλεῦ, μου βασιλεῦ, διότι εὐηρεστήθη ὁ κύριος μου καὶ βασιλεὺς
ἐν ὀφθαλμοῖς σου, κύριέ μου διότι ἐξεπλήρωσες αὐτὸ τὸ αἴτημα τοῦ δούλου νὰ κάνῃ αὐτό, ποὺ τοῦ ἐζήτησεν ὁ δοῦλος του>.
βασιλεῦ, ὅτι ἐποίησεν ὁ κύριός μου ὁ σου>.
βασιλεὺς τὸν λόγον τοῦ δούλου
αὐτοῦ.
14,23 Καὶ ἀνέστη Ἰωὰβ καὶ ἐπορεύθη 23 Ἀμέσως ὁ Ἰωὰβ ἐσηκώθη, μετέβη εἰς τὴν 23 Καὶ ἐσηκώθη κατόπιν ὁ Ἰωὰβ καὶ ἐπῆγε εἰς τὴν Γεδοοὺρ
εἰς Γεδσοὺρ καὶ ἤγαγε τὸν Γεδσούρ, ἐπῆρεν ἀπὸ ἐκεῖ καὶ ἐπανέφερε τὸν καὶ ἔφερε τὸν Ἀβεσσαλὼμ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
Ἀβεσσαλὼμ εἰς Ἱερουσαλήμ. Ἀβεσσαλὼμ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
14,24 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· 24 Ὁ βασιλεὺς εἶπεν· <ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἂς 24 Εἶπε δὲ ὁ βασιλεύς: <Ἂς γυρίσῃ εἰς τὸ σπίτι του, ἀλλὰ νὰ
ἀποστραφήτω εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἐπιστρέψῃ καὶ ἂς μείνῃ εἰς τὸν οἶκον του. μὴ ἐμφανισθῇ ἐνώπιόν μου>. Καὶ πράγματι ἐπέστρεψεν ὁ
καὶ τὸ πρόσωπόν μου μὴ βλεπέτω. Ἀλλὰ ἂς μὴ ἰδῇ ποτὲ τὸ πρόσωπόν μου>. Ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἀπὸ τὴν ἐξορίαν εἰς τὸ σπίτι του, ἀλλὰ δὲν
81/158
Καὶ ἀπέστρεψεν Ἀβεσσαλὼμ εἰς τὸν Ἀβεσσαλὼμ ἐπέστρεψε πράγματι εἰς τὸν ἐπαρουσιάσθη νὰ ἰδῇ τὸν βασιλέα πατέρα του.
οἶκον αὐτοῦ καὶ τὸ πρόσωπον τοῦ οἶκον του καὶ δὲν ἔβλεπε πλέον τὸ πρόσωπον

βασιλέως οὐκ εἶδε. τοῦ βασιλέως· δὲν παρουσιάσθη ποτὲ εἰς
αὐτόν.
14,25 Καὶ ὡς Ἀβεσσαλὼμ οὐκ ἦν 25 Μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν δὲν ὑπῆρχεν 25 Δὲν ὑπῆρχε δὲ μεταξὺ ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν κανεὶς
ἀνὴρ ἐν παντὶ Ἰσραὴλ αἰνετὸς ἄλλος τόσον θαυμαστός, ὅσον ἦτο ὁ ἄνδρας σὰν τὸν Ἀβεσσαλώμ, τόσον ἐξακουστὸς διὰ τὴν
σφόδρα, ἀπὸ ἴχνους ποδὸς αὐτοῦ καὶ Ἀβεσσαλώμ, κατὰ τὴν ὡραιότητα. Οὖτος ἀπὸ ὡραιότητα καὶ σωματικήν του διάπλασιν. Ἀπὸ τὸ πέλμα
ἕως κορυφῆς αὐτοῦ οὐκ ἦν ἐν αὐτῷ τοῦ ἄκρου τῶν ποδῶν του μέχρι καὶ τῆς του μέχρι τὸ κεφάλι του δὲν εἶχε κανένα ἀπολύτως
μῶμος. κεφαλῆς του δὲν εἶχε κανένα ψεγάδι. σωματικὸν ἐλάττωμα.
14,26 Καὶ ἐν τῷ κείρεσθαι αὐτὸν τὴν 26 Αὐτὸς ἐκουρεύετο μιὰ φορὰ τὸ ἔτος, διότι 26 Ἐκουρεύετο δὲ κάθε χρόνον, μὲ τὴν συμπλήρωσιν τοῦ
κεφαλὴν αὐτοῦ - καὶ ἐγένετο ἀπ' ηὔξανεν ὑπερβολικὰ καὶ τὸν ἐβάρυνεν ἡ κόμη ἔτους, ἀφοῦ ἐμεγάλωναν καὶ ἐβάρυναν πολὺ τὰ μαλλιά
ἀρχῆς ἡμερῶν εἰς ἡμέρας, ὡς ἂν του. Ὅταν δὲ ἐκούρευε τὴν κεφαλήν του, τὸ του. Τότε δὲ ποὺ ἐκούρευε τὸ κεφάλι του, τὰ μαλλιὰ ποὺ
ἐκείρετο, ὅτι κατεβαρύνετο ἐπ' αὐτὸν βάρος τῆς κουρεμένης κόμης του ἐζύγιζεν· ἔκοβε ἐζύγιζαν διακοσίους σίκλους, μὲ βάσιν τὸν
καὶ κειρόμενος αὐτὴν ἔστησε τὴν διακοσίους βασιλικοὺς σίκλους, δύο καὶ πλέον βασιλικὸν σίκλον, δύο δηλαδὴ κιλὰ καὶ πλέον.
τρίχα τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ διακοσίους χιλιόγραμμα.
σίκλους ἐν τῷ σίκλω τῷ βασιλικῷ.
14,27 Καὶ ἐτέχθησαν τῷ Ἀβεσσαλὼμ 27 Ἀπέκτησε δὲ ὁ Ἀβεσσαλὼμ τρεῖς υἱοὺς καὶ 27 Ἀπέκτησε δὲ ὁ Ἀβεσσαλὼμ τρεῖς υἱοὺς καὶ μίαν κόρην,
τρεῖς υἱοὶ καὶ θυγάτηρ μία, καὶ μίαν θυγατέρα. Ἡ θυγάτηρ του ὠνομάζετο ἡ ὁποία ὠνομάζετο Θημάρ. Ἡ Θημὰρ ἦτο πολὺ ὡραία
ὄνομα αὐτὴ Θημάρ· αὕτη ἦν γυνὴ Θημάρ. Αὐτὴ ἦτο ὡραιοτάτη γυναῖκα καὶ γυναῖκα καὶ ἔγινε σύζυγος τοῦ Ροβοάμ, ποὺ ἦτο υἱὸς τοῦ
καλὴ σφόδρα καὶ γίνεται γυνὴ τῷ ἔγινε σύζυγος τοῦ Ροβοάμ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σολομῶντος, καὶ τοῦ ἐγέννησε τὸν Ἀβιά.
Ροβοὰμ υἱῷ Σαλωμὼν καὶ τίκτει Σολομῶντος. Αὐτὴ ἐγέννησεν εἰς τὸν Ροβοὰμ
αὐτῷ τὸν Ἀβιά. παιδί, τὸν Ἀβιά.
14,28 Καὶ ἐκάθισεν Ἀβεσσαλὼμ ἐν 28 Ὁ Ἀβεσσαλὼμ παρέμεινεν εἰς τὴν 28 Ἐκάθησε λοιπὸν ὁ Ἀβεσσαλὼμ δύο ὁλόκληρα χρόνια εἰς
Ἱερουσαλὴμ δύο ἔτη ἡμερῶν, καὶ τὸ Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ δύο ἔτη, κατὰ τὸ διάστημα τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ κατὰ τὸ διάστημα αὐτὸ δὲν εἶδε τὸ
πρόσωπον τοῦ βασιλέως οὐκ εἶδε. τῶν ὁποῖον δὲν εἶδε τὸ πρόσωπον τοῦ πρόσωπον τοῦ βασιλέως.
βασιλέως Δαυίδ.
14,29 Καὶ ἀπέστειλεν Ἀβεσσαλὼμ 29 Ἔστειλε δὲ ἄνθρωπόν του εἰς τὸν Ἰωὰβ καὶ 29 Ἔστειλε δὲ ἄνθρωπόν του ὁ Ἀβεσσαλὼμ πρὸς τὸν
82/158
πρὸς Ἰωὰβ ἀποστεῖλαι αὐτὸν πρὸς ἐζήτησεν ἀπὸ αὐτὸν νὰ μεσιτεύσῃ, διὰ νὰ ἀρχιστράτηγον Ἰωάβ, διὰ να τὸν χρησιμοποιήσῃ ὡς
τὸν βασιλέα, καὶ οὐκ ἠθέλησεν παρουσιασθῇ πρὸς τὸν βασιλέα. Ὁ Ἰωὰβ ὅμως μεσολαβητὴν εἰς τὸν βασιλέα, ἀλλ' ἐκεῖνος δὲν ἠθέλησε

ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν καὶ ἀπέστειλεν ἐκ δὲν ἐνέκρινε καὶ δὲν ἠθέλησε νὰ ἔλθῃ αὐτὸς να τὸν ἀκούσῃ καὶ νὰ ἔλθῃ. Ἔστειλε μάλιστα ὁ
δευτέρου πρὸς αὐτόν, καὶ οὐκ πρὸς τὸν βασιλέα. Ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἀπέστειλε Ἀβεσσαλὼμ καὶ διὰ δευτέραν φορὰν ἄνθρωπόν του εἰς τὸν
ἠθέλησε παραγενέσθαι. δευτέραν φορὰν ἄνθρωπον πρὸς τὸν Ἰωὰβ Ἰωὰβ διὰ τὸ ἴδιον θέμα. Καὶ πάλιν ὅμως δὲν ἠθέλησε να
καλῶν αὐτόν, ἀλλὰ ἐκεῖνος δὲν ἠθέλησε νὰ ἔλθῃ ὁ Ἰωάβ, διὰ νὰ μὴ θεωρηθῇ πιθανὸν συνένοχός του,
προσέλθῃ. ἐφ’ ὅσον δὲν εἶχεν ἀποκαταστήσει πλήρως ὁ βασιλεὺς τὸν
14,30 Καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸς 30 Εἶπε τότε ὁ Ἀβεσσαλὼμ εἰς τοὺς δούλους 30 Εἶπε τότε ὁ Ἀβεσσαλὼμ εἰς τοὺς δούλους του:
τοὺς παῖδας αὐτοῦ· ἴδετε, ἡ μερὶς ἐν του· <προσέξατε, ἕνας ἀγρὸς τοῦ Ἰωὰβ <Προσέξατε! Τὸ χωράφι, ποὺ εἶναι δίπλα εἰς τὸ ἰδικόν μου,
ἀγρῷ τοῦ Ἰωὰβ ἐχόμενά μου, καὶ εὑρίσκεται κοντὰ εἰς τὸν ἰδικόν μου. Εἰς αὐτὸν ἀνήκει κληρονομικῶς εἰς τὸν Ἰωάβ. Ἐκεῖ ἔχει τὸ κριθάρι
αὐτῷ ἐκεῖ κριθαί, πορεύεσθε καὶ ἔχει καλλιεργηθῆ δι' αὐτὸν κριθάρι, ποὺ εἶναι του. Πηγαίνεται λοιπὸν καὶ νὰ βάλετε φωτιὰ εἰς τὸ
ἐμπρήσατε αὐτὴν ἐν πυρί· καὶ ὥριμον πρὸς θερισμόν. Πηγαίνετε καὶ βάλετε χωράφι μὲ τὸ κριθάρι>. Καὶ ἔκαυσαν πράγματι οἱ δοῦλοι
ἐνέπρησαν οἱ παῖδες Ἀβεσσαλὼμ φωτιὰ καὶ καύσατέ το>. Οἱ δοῦλοι τοῦ τοῦ Ἀβεσσαλὼμ τὸ χωράφι, ποὺ ἀνῆκεν εἰς τὸν Ἰωάβ.
τὴν μερίδα. Καὶ παραγίνονται οἱ Ἀβεσσαλὼμ ἦλθον, ἔβαλαν φωτιὰ καὶ Ἔρχονται τότε οἱ δοῦλοι τοῦ Ἰωὰβ εἰς τὸν κύριον των μὲ
δοῦλοι Ἰωὰβ πρὸς αὐτὸν διερρηχότες ἔκαυσαν τὸ κριθάρι τοῦ ἀγροῦ τοῦ Ἰωάβ. Οἱ δὲ σχισμένα τὰ ἐνδύματά των, διὰ νὰ δείξουν τὴν λύπην των,
τὰ ἱμάτια αὐτῶν καὶ εἶπον· δοῦλοι τοῦ Ἰωὰβ ἦλθον πρὸς τὸν κύριόν των καὶ τοῦ λέγουν: <Οἱ δοῦλοι τοῦ Ἀβεσσαλὼμ ἔβαλαν φωτιὰ
ἐνεπύρισαν οἱ δοῦλοι Ἀβεσσαλὼμ μὲ σχισμένα τὰ ἱμάτιά των καὶ εἶπαν· <οἱ εἰς τὸ χωράφι σου>.
τὴν μερίδα ἐν πυρί. δοῦλοι τοῦ Ἀβεσσαλὼμ ἔκαυσαν τὸ
σπαρμένον χωράφι σου>.
14,31 καὶ ἀνέστη Ἰωὰβ καὶ ἦλθε πρὸς 31 Ὁ Ἰωὰβ ἀγανακτῶν ἠγέρθη καὶ μετέβη εἰς 31 Σηκώνεται λοιπὸν ἀμέσως ὁ Ἰωὰβ καὶ ἔρχεται εἰς τὸν
Ἀβεσσαλὼμ εἰς τὸν οἶκον καὶ εἰπὲ τὸν οἶκον τοῦ Ἀβεσσαλὼμ καὶ τοῦ εἶπε· <διατὶ Ἀβεσσαλὼμ εἰς τὸ σπίτι του καὶ τοῦ λέγει: <Διατὶ ἔβαλαν
πρὸς αὐτόν· ἱνατὶ ἐνεπύρισαν οἱ οἱ δοῦλοι σου ἔκαυσαν τὸ σπαρμένον χωράφι φωτιὰ καὶ ἔκαυσαν οἱ δοῦλοι σου τὸ χωράφι μου;>
παῖδες σου τὴν μερίδα τὴν ἐμὴν ἐν μου;>
πυρί;
14,32 Καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸς 32 Ὁ Ἀβεσσαλὼμ τοῦ ἀπήντησεν· <ἰδού, ἐγὼ 32 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Ἀβεσσαλὼμ εἰς τὸν Ἰωάβ: <Ἀπὸ καιρὸ
Ἰωάβ· ἰδοὺ ἀπέστειλα πρός σε ἔστειλα ἄνθρωπον εἰς σὲ καὶ σοῦ εἶπα· Ἔλα σοῦ ἔστειλα ἄνθρωπόν μου καὶ σοῦ εἶπα: Ἔλα ἐδῶ, διὰ νὰ
83/158
λέγων· ἧκε ὧδε, καὶ ἀποστελῶ σε ἐδῶ, διότι θέλω νὰ σε στείλω σὰν πρεσβευτὴν σὲ στείλω εἰς τὸν βασιλέα νὰ τοῦ εἰπῇς τὰ ἑξῆς: «Διατὶ
πρὸς τῶν βασιλέα λέγων· ἱνατί πρὸς τὸν βασιλέα καὶ νὰ τοῦ πῇς· Διατὶ ἦλθα πάλιν ἐδῶ καὶ ἔφυγα ἀπὸ τὴν Γεδσούρ; Μοῦ ἦτο

ἦλθον ἐκ Γεδσούρ; Ἀγαθόν μοι ἦν ἐπέστρεψα ἀπὸ τὴν Γεδσούρ; Προτιμότερον καλύτερον νὰ μένω ἀκόμη ἐκεῖ. Διότι ἕως τώρα, ἐδῶ καὶ
εἶναι ἐκεῖ· καὶ νῦν ἰδοὺ τὸ πρόσωπον ἦτο νὰ ἕμενα ἐκεῖ, διότι μέχρι τώρα δὲν εἶδα δύο χρόνια, δὲν εἶδα τὸ πρόσωπον τοῦ βασιλέως, ποὺ εἶναι
τοῦ βασιλέως οὐκ εἶδον· εἰ δέ ἐστιν καθόλου τὸ πρόσωπον τοῦ βασιλέως μου. Ἐὰν καὶ πατέρας μου. Ἐὰν εἶμαι ἔνοχος ἀδικίας καὶ ἀνομίας,
ἐν ἐμοὶ ἀδικία, καὶ θανάτωσόν με. ἔχω διαπράξει θανάσιμον ἔγκλημα, ἂς μὲ δέχομαι νὰ τιμωρηθῶ μὲ θάνατον>. Σὺ ὅμως δὲν μὲ
θανατώσῃ>. ἐβοήθησες>.
14,33 Καὶ εἰσῆλθεν Ἰωὰβ πρὸς τὸν 33 Ὁ Ἰωὰβ παρουσιάσθη τότε ἐνώπιον τοῦ 33 Κατόπιν τούτου ὁ Ἰωὰβ ἐπαρουσιάσθη εἰς τὸν βασιλέα
βασιλέα, καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῷ, καὶ βασιλέως καὶ ἀνέφερεν εἰς αὐτὸν ὅ,τι τοῦ καὶ ἀνεκοίνωσε τὰ ὅσα τοῦ εἶπεν ὁ Ἀβεσσαλώμ. Καὶ ὁ
ἐκάλεσε τὸν Ἀβεσσαλώμ. Καὶ εἶχεν εἴπει ὁ Ἀβεσσαλώμ. Ὁ δὲ βασιλεὺς Δαβὶδ ἐκάλεσε τὸν Ἀβεσσαλὼμ νὰ ἔλθῃ εἰς τὸ ἀνάκτορόν
εἰσῆλθε πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἐκάλεσε τὸν Ἀβεσσαλώμ. Ὁ Ἀβεσσαλὼμ του. Καὶ ἐπαρουσιάσθη πράγματι ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἐνώπιον
προσεκύνησεν αὐτῷ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ παρουσιάσθη εἰς τὸν βασιλέα, ἔπεσε μὲ τὸ τοῦ βασιλέως καὶ ἔπεσεν ἐμπρός του μὲ τὸ πρόσωπον
πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ κάτω εἰς τὴν γῆν ἐνώπιον κατὰ γῆς καὶ ἐπροσκύνησε τὸν βασιλέα. Ὁ δὲ Δαβὶδ
πρόσωπον τοῦ βασιλέως, καὶ τοῦ βασιλέως. Ὁ δὲ βασιλεὺς κατεφίλησε τὸν ἐφίλησε τὸν Ἀβεσσαλὼμ μὲ πατρικὴν ἀγάπην.
κατεφίλησεν ὁ βασιλεὺς τὸν Ἀβεσσαλώμ.

15,1 Καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ Έπειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτά, τὴν Μετὰ δὲ τὴν συμφιλίωσιν μὲ τὸν πατέρα του ὁ Ἀβεσσαλὼμ
ἐποίησεν ἑαυτῷ Ἀβεσσαλὼμ ἅρματα συμφιλίωσιν δηλαδὴ τοῦ Ἀβεσσαλὼμ πρὸς ἐφρόντισε καὶ ἐτοίμασε διὰ τὸν ἑαυτόν του πολεμικὰ
καὶ ἵππους καὶ πεντήκοντα ἄνδρας τὸν πατέρα του, ὁ Ἀβεσσαλὼμ κατεσκεύασε ἅρματα καὶ ἱππικόν. Εἶχεν ἐπίσης μαζί του καὶ πενῆντα
παρατρέχειν ἔμπροσθεν αὐτοῦ. διὰ τὸν ἑαυτόν του ἅρματα, ἠγόρασε δὲ καὶ ἄνδρας, ποὺ εἶχαν εἰδικὴν ἀποστολὴν νὰ τρέχουν ἐμπρός
ἵππους. Πενήντα ἄνδρες ὡσὰν του ὡς τιμητικὴ συνοδεία.
σωματοφύλακες καὶ τιμητικὴ συνοδεία
ἔτρεχαν ἔπροσθέν του.
84/158
15,2 Καὶ ὤρθρισεν Ἀβεσσαλὼμ καὶ 2 Ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἐξυπνοῦσε πολὺ πρωΐ, 2 Ἐξυπνοῦσε δὲ ἐνωρὶς τὸ πρωῒ ὁ Ἀβεσσαλὼμ καὶ ἐστέκετο
ἔστη ἀνὰ χεῖρας τῆς ὁδοῦ τῆς πύλης ἔβγαινε ἀπὸ τὴν πόλιν καὶ ἵστατο πλησίον εἰς δίπλα εἰς τὸν δρόμον, ποὺ ὠδηγοῦσε εἰς τὴν πόλην τῆς

καὶ ἐγένετο πᾶς ἀνήρ, ὦ ἐγένετο τὴν ὁδόν, ποὺ ὡδηγοῦσε εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων. Μόλις δὲ ἔβλεπεν ὁποιονδήποτε,
κρίσις, ἦλθε πρὸς τὸν βασιλέα εἰς πόλεως Ἱερουσαλήμ. Ἐφώναζε δὲ κάθε ποὺ εἶχε κάποιαν ὑπόθεσιν καὶ ἐπήγαινε εἰς τὸν βασιλέα,
κρίσιν, καὶ ἐβόησε πρὸς αὐτὸν ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος εἶχε διαφορὰς πρὸς διὰ νὰ τὴν ἐξετάσῃ ἐκεῖνος καὶ νὰ ἀποδώσῃ τὸ δίκαιον,
Ἀβεσσαλὼμ καὶ ἔλεγεν αὐτῷ· ἐκ ἄλλον καὶ ἤρχετο νὰ δικασθῇ ἐνώπιον τοῦ ἐφώναζε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἀβεσσαλὼμ καὶ τὸν ἐρωτοῦσε: <Ἀπὸ
ποίας πόλεως σύ εἶ; Καὶ εἶπεν· ἐκ βασιλέως καὶ τοῦ ἔλεγε μὲ πολλὴν ποιὰ πόλι εἶσαι;> Καὶ ἐκεῖνος ἀπαντοῦσε ἀναλόγως: <Εἶμαι
μιᾶς φυλῶν Ἰσραὴλ ὁ δοῦλός σου. φιλοφροσύνην· <ἀπὸ ποίαν πόλιν κατάγεσαι;> ἀπὸ τὴν τάδε πόλιν τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραὴλ ὁ δοῦλος σου>.
Ἐκεῖνος εὐχαριστημένος ἀπαντοῦσε· <ἐγώ, ὁ
δοῦλος σου, κατάγομαι ἀπὸ μίαν πόλιν τοῦ
ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ>.
15,3 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ 3 Ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἔλεγε καὶ διεβεβαίωνεν 3 Καὶ τοῦ ἔλεγεν ὁ Ἀβεσσαλώμ: <Σὲ βεβαιώνω ὅτι τὸ αἴτημά
Ἀβεσσαλώμ· ἰδοὺ οἱ λόγοι σου αὐτόν· <ἡ ὑπόθεσίς σου εἶναι ὁλοφάνερα σου εἶναι δίκαιον καὶ σωστὸν καὶ θὰ τακτοποιηθῇ εὔκολα.
ἀγαθοὶ καὶ εὔκολοι, καὶ ὁ ἀκούων δικαία καὶ εὔκολα ἠμπορεῖ νὰ τακτοποιηθῇ. Κρῖμα ὅμως ποὺ δὲν ὑπάρχει διωρισμένος κάποιος δικαστὴς
οὐκ ἔστι σοι παρὰ τοῦ βασιλέως. Δὲν ὑπάρχει ὅμως κανένας διωρισμένος ἀπὸ ἀπὸ τὸν βασιλέα, διὰ νὰ ἀκούσῃ τὸ θέμα σου>.
τὸν βασιλέα δικαστής, διὰ νὰ δικάσῃ τὴν
ὑπόθεσίν σου>.
15,4 Καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλώμ· τίς με 4 Καὶ ὁ Ἀβεσσαλὼμ προσέθετε· <ποιὸς τάχα 4 Καὶ ἐσυνέχιζε ὁ Ἀβεσσαλώμ: <Ποιὸς θὰ μὲ κάνῃ Κριτὴν
καταστήσει κριτὴν ἐν τῇ γῇ, καὶ ἐπ' θὰ μὲ ἐγκαταστήσῃ δικαστὴν εἰς τὴν χώραν εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ὥστε νὰ ἔρχεται πρὸς ἐμὲ κάθε
ἐμὲ ἐλεύσεται πᾶς ἀνήρ, ᾦ ἐὰν ᾖ αὐτήν; Ἂν γίνω, εἰς ἐμὲ θὰ ἔρχωνται τότε ὅλοι ἄνθρωπος, ποὺ θὰ ἔχῃ τυχὸν κάποιαν διαφορὰν μὲ τὸν
ἀντιλογία καὶ κρίσις, καὶ δικαιώσω οἱ Ἰσραηλῖται, ποὺ ἔχουν διαφορὰς πρὸς συνάνθρωπόν του ἢ ὁποιανδήποτε δικαστικὴν ὑπόθεσιν,
αὐτόν; ἄλλους, καὶ ἐγὼ θὰ δικάζω δικαίως>. καὶ νὰ τὸν δικαιώνω;>
15,5 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐγγίζειν 5 Ὅταν δὲ κανεὶς Ἰσραηλίτης τὸν ἐπλησίαζε 5 Καὶ καθὼς ὁ ἄνθρωπος, μὲ τὸν ὁποῖον συνωμιλοῦσε,
ἄνδρα τοῦ προσκυνῆσαι αὐτῷ καὶ νὰ τὸν προσκυνήσῃ, ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἄπλωνε τὸ ἐπλησίαζε πρὸς τὸν Ἀβεσσαλὼμ διὰ νὰ τὸν προσκυνήσῃ,
ἐξέτεινε τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ χέρι του, τὴν ἔπιανε φιλικῶς καὶ τὸν ἄπλωνε τὰ χέρια του ἐκεῖνος καὶ τὸν ἐνηγκαλίζετο καὶ τὸν
ἐπελαμβάνετο αὐτοῦ καὶ καταφιλοῦσε. ἠσπάζετο.
κατεφίλησεν αὐτόν.
85/158
15,6 Καὶ ἐποίησεν Ἀβεσσαλὼμ κατὰ 6 Ἔτσι δὲ συμπεριφερόμενος ὁ Ἀβεσσαλὼμ 6 Τὰ ἔκαμνε δὲ αὐτὰ ὁ Ἀβεσσαλὼμ εἰς κάθε Ἰσραηλίτην,
τὸ ρῆμα τοῦτο παντὶ Ἰσραὴλ τοῖς πρὸς κάθε Ἰσραηλίτην, ποὺ ἤρχετο νὰ ποὺ ἐπήγαινε πρὸς τὸν βασιλέα διὰ νὰ ζητήσῃ τὴν

παραγινομένοις εἰς κρίσιν πρὸς τὸν δικασθῇ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως, κατακτοῦσε ἐκδίκασιν κάποιας ὑποθέσεώς του. Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν
βασιλέα, καὶ ἰδιοποιεῖτο Ἀβεσσαλὼμ τὰς καρδίας τῶν Ἰσραηλιτῶν. ἐκέρδιζεν ὁ Ἀβεσσαλὼμ τὴν συμπάθειαν καὶ φιλίαν τῶν
τὴν καρδίαν ἀνδρῶν Ἰσραήλ. Ἰσραηλιτῶν.
15,7 Καὶ ἐγένετο ἀπὸ τέλους 7 Ὅταν ὁ Ἀβεσσαλὼμ συνεπλήρωνε τὸ 7 Κατὰ τὸ τέλος δὲ τοῦ τεσσαρακοστοῦ ἔτους εἶπεν ὁ
τεσσαράκοντα ἐτῶν καὶ εἶπεν τεσσαρακοστὸν ἔτος τῆς ἡλικίας του, εἶπε Ἀβεσσαλὼμ πρὸς τὸν πατέρα του: <Θέλω νὰ πάω εἰς τὴν
Ἀβεσσαλὼμ πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ· πρὸς τὸν πατέρα του· <δός μου τὴν ἄδειαν νὰ Χεβρών, διὰ νὰ ἐκπληρώσω τὰ τάματα, ποὺ ἔχω ὑποσχεθῆ
πορεύσομαι δὴ καὶ ἀποτίσω τὰς μεταβῶ εἰς τὴν Χεβρών, διὰ νὰ ἐκτελέσω ἕνα εἰς τὸν Κύριον.
εὐχάς μου, ἃς ηὐξάμην τῷ Κυρίῳ ἐν τάξιμο, τὸ ὁποῖον ἔχω κάμει πρὸς τὸν Κύριον.
Χεβρών·
15,8 ὅτι εὐχὴν ηὔξατο ὁ δοῦλός σου 8 Διότι ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, ὅταν ἕμενα 8 Ἔκαμα τάξιμο, ὁ δοῦλος σου, τότε ποὺ ἤμουν ἐξόριστος εἰς
ἐν τῷ οἰκεῖν με ἐν Γεδσοὺρ ἐν Συρίᾳ ἐξόριστος εἰς τὴν Γεδσούρ τῆς Συρίας, ἔκαμα τὴν Γεδσοὺρ τῆς Συρίας καὶ εἶπα: <Ἐὰν μὲ βοηθήσῃ ὁ Κύριος
λέγων· ἐὰν ἐπιστρέφων ἐπιστρέψῃ μίαν εὐχὴν εἰς τὸν Κύριον καὶ εἶπα· Ἐὰν καὶ ἐπιστρέψω εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, θὰ τοῦ προσφέρω τὴν
με Κύριος εἰς Ἱερουσαλήμ, καὶ εὐδοκήσῃ ὁ Κύριος καὶ ἐπιστρέψω εἰς τὴν ἔκφρασιν τῆς εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας μου εἰς τὴν
λατρεύσω τῷ Κυρίῳ. Ἱερουσαλήμ, θὰ τοῦ προσφέρω δῶρον τῆς Χεβρών>.
λατρείας μου πρὸς αὐτόν>.
15,9 Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεὺς· 9 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ ἀνύποπτος ἀπήντησε 9 Καὶ τοῦ εἶπεν ὁ βασιλεύς: <Πήγαινε εἰς τὸ καλό, εἰς ὁδὸν
βάδιζε εἰς εἰρήνην· καὶ ἀναστὰς πρὸς τὸν Ἀβεσσαλώμ· <πήγαινε εἰς ὁδὸν εἰρήνης>. Ἐσηκωθη δὲ ἐκεῖνος ἀμέσως καὶ ἀνεχώρησε καὶ
ἐπορεύθη εἰς Χεβρών. εἰρήνης>. Ἐκεῖνος δὲ ἐξεκίνησε καὶ μετέβη εἰς ἦλθεν εἰς τὴν Χεβρών.
τὴν Χεβρών.
15,10 Καὶ ἀπέστειλεν Ἀβεσσαλὼμ 10 Ἔστειλε δὲ κατασκόπους ὁ Ἀβεσσαλὼμ εἰς 10 Ἀπέστειλε δὲ ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἐμπίστους ἀνθρώπους του
κατασκόπους ἐν πάσαις φυλαῖς ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ, διὰ νὰ ὡς κατασκόπους εἰς ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τοὺς
Ἰσραὴλ λέγων· ἐν τῷ ἀκοῦσαι ὑμᾶς ἀναγγείλουν τὰ ἑξῆς· Ἀμέσως μόλις ἀκούσετε εἶπε: <Μόλις ἀκούσετε να ἀντηχῇ ἡ κερατίνη σάλπιγγα, θὰ
τὴν φωνὴν τῆς κερατίνης καὶ ἐρεῖτε· τὸν ἦχον κερατίνης σάλπιγγας θὰ πῆτε· διαδώσετε παντοῦ τὴν ἑξῆς εἴδησιν: Ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς
βεβασίλευκε βασιλεὺς Ἀβεσσαλὼμ <ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς εἰς τὴν Χεβρὼν ὁ εἰς τὴν Χεβρὼν ὁ Ἀβεσσαλώμ>.
ἐν Χεβρών. Ἀβεσσαλώμ>.
86/158
15,11 Καὶ μετὰ Ἀβεσσαλὼμ 11 Μαζῆ δὲ μὲ τὸν Ἀβεσσαλὼμ ἐπορεύθησαν 11 Ὅταν δὲ ἀνεχώρησεν ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἀπὸ τὴν
ἐπορεύθησαν διακόσιοι ἄνδρες ἐξ πρὸς τὴν Χεβρὼν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ Ἱερουσαλήμ, τὸν ἀκολούθησαν καὶ διακόσιοι ἐκλεκτοὶ καὶ

Ἱερουσαλὴμ κλητοὶ καὶ πορευόμενοι διακόσιοι ἄλλοι ἐπίσημοι ἄνδρες. Αὐτοὶ ἐπίσημοι ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι ἐπῆγαν μαζί του μὲ καλὴν
τῇ ἁπλότητι αὐτῶν καὶ οὐκ ἔγνωσαν ἐπῆγαν μαζῆ του μὲ ὅλην των τὴν ἁπλότητα, διάθεσιν, χωρὶς νὰ γνωρίζουν τίποτε ἀπὸ τὰ συνωμοτικά
πᾶν ρῆμα. χωρὶς νὰ γνωρίζουν τίποτε ἀπὸ ὅσα πονηρὰ του σχέδια.
εἶχε κατὰ νοῦν ὁ Ἀβεσσαλώμ.
15,12 Καὶ ἀπέστειλεν Ἀβεσσαλὼμ 12 Ὁ Ἀβεσσαλώμ, ὅταν εἶχε κατεβῆ εἰς τὴν 12 Ἔστειλε δὲ ἀνθρώπους το ἀπὸ τὴν Χεβρὼν ὁ Ἀβεσσαλὼμ
καὶ ἐκάλεσε τὸν Ἀχιτόφελ τὸν Χεβρών, διὰ νὰ προσφέρῃ τὴν θυσίαν τοῦ καὶ ἐκάλεσε κοντά του τὸν Ἀχιτόφελ, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν
Γελμωναῖον τὸν σύμβουλον Δαυὶδ ἐκ τάματός του, ἔστειλεν ἄνθρωπον καὶ ὀρεινὴν περιοχὴν τῆς Ἰουδαίας Γελμὼν καὶ ἦτο ἕως τότε
τῆς πόλεως αὐτοῦ ἐκ Γωλὰ ἐν τῷ προσεκάλεσε τὸν Ἀχιτόφελ τὸν Γελμωναῖον, ὁ ἰδιαίτερος σύμβουλος τοῦ βασιλέως Δαβίδ. Τὸν ἐκάλεσε δὲ ὁ
θυσιάζειν αὐτόν. Καὶ ἐγένετο ὁποῖος ἦτο σύμβουλος τοῦ Δαυὶδ καὶ κατήγετο Ἀβεσσαλὼμ ἀπὸ τὴν ἰδιαιτέραν του πατρίδα, ποὺ ἐλέγετο
σύστρεμμα ἰσχυρόν, καὶ ὁ λαὸς ὁ ἀπὸ τὴν πόλιν Γωλά. Ἔτσι δὲ τὸ συνωμοτικὸν Γωλά, ἐνῷ προσέφερε τὰς θυσίας του. Ἔγινε δὲ τότε μεγάλη
πορευόμενος καὶ πολὺς μετὰ στράτευμα τοῦ Ἀβεσσαλὼμ ἐγίνετο ὁλονὲν συνωμοσία καὶ ἐπανάστασις. Ὁ δὲ λαός, ποὺ ἀκολούθησε
Ἀβεσσαλώμ. καὶ ἰσχυρότερον, διότι πολὺς λαὸς συνεχῶς τὸν Ἀβεσσαλώμ, ἦτο πολύς.
ἐπορεύετο καὶ ἀκολουθοῦσε τὸν Ἀβεσσαλώμ.
15,13 Καὶ παρεγένετο ὁ ἀπαγγέλλων 13 Ἦλθεν ὅμως ἐνας ἀγγελιαφόρος πρὸς τὸν 13 Ἦλθε δὲ ὁ ἀγγελιαφόρος πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ εἶπε:
πρὸς Δαυὶδ λέγων· ἐγενήθη ἡ καρδία Δαυὶδ καὶ τοῦ εἶπεν· <ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἔχουν <Οἱ Ἰσραηλῖται ἔδωσαν τὴν καρδίαν των εἰς τὸν
ἀνδρῶν Ἰσραὴλ ὀπίσω Ἀβεσσαλώμ. ἀκολουθήσει τὸν Ἀβεσσαλώμ>. Ἀβεσσαλὼμ καὶ τὸν ἀκολούθησαν>.
15,14 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πᾶσι τοῖς παισὶν 14 Ὁ Δαυίδ, ὁ ὁποῖος ἀντελήφθη πλέον τοὺς 14 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς ὅλους τοὺς αὐλικούς του, ποὺ
αὐτοῦ τοῖς μετ' αὐτοῦ τοῖς ἐν πονηροὺς σκοποὺς τοῦ Ἀβεσσαλώμ, εἶπε πρὸς ἔμεναν μαζί του εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα: <Σηκωθῆτε καὶ
Ἱερουσαλήμ· ἀνάστητε καὶ φύγωμεν, τοὺς δούλους του, ποὺ εὑρίσκοντο μαζῆ του ἐτοιμασθῆτε ἀμέσως, διὰ νὰ φύγωμεν, διότι δὲν ὑπάρχει
ὅτι οὐκ ἐστὶν ἡμῖν σωτηρία ἀπὸ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ· <σηκωθῆτε καὶ ἂς περίπτωσις να σωθῶμεν, ἐὰν σταθῶμεν ἐμπρὸς εἰς τὸν
προσώπου Ἀβεσσαλώμ· ταχύνατε φύγωμεν. Διότι ἐὰν συναντηθῶμεν μὲ τὸν Ἀβεσσαλώμ. Κάνετε γρήγορα καὶ μὴ καθυστερεῖτε τὴν
τοῦ πορευθῆναι, ἵνα μὴ ταχύνῃ καὶ Ἀβεσσαλώμ, δὲν θὰ ὑπάρξῃ καμμία σωτηρία ἀναχώρησιν, διὰ νὰ μὴ σπεύσῃ καὶ μᾶς πιάσῃ καὶ βγάλῃ
καταλάβῃ ἡμᾶς καὶ ἐξώσῃ ἐφ' ἡμᾶς δι' ἡμᾶς. Σπεύσατε νὰ φύγωμεν, μήπως τυχὸν καὶ ρίξῃ ἐπάνω μας τὴν κακίαν του καὶ ἐξολοθρεύσῃ τὰ
τὴν κακίαν καὶ πατάξῃ τὴν πόλιν ἐν ἐκεῖνος τρέξῃ καὶ μᾶς καταλάβῃ καὶ ἀφήσῃ Ἱεροσόλυμα μὲ μαχαίρι>.
στόματι μαχαίρας. νὰ πέσῃ ἐπάνω μας ὅλη ἡ κακία του καὶ
87/158
περάσῃ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐν
στόματι μαχαίρας>.

15,15 Καὶ εἶπον οἱ παῖδες τοῦ 15 Οἱ δοῦλοι τοῦ βασιλέως εἶπαν πρὸς αὐτόν· 15 Καὶ εἶπαν οἱ ἀφωσιωμένοι ὑπηρέται τοῦ βασιλέως εἰς τὸν
βασιλέως πρὸς τὸν βασιλέα· κατὰ <ὅλα ὅσα ἀποφασίσῃ νὰ πράξῃ ὁ κύριός μας βασιλέα των Δαβίδ: <Εἴμαστε ἕτοιμοι οἱ δοῦλοι σου νὰ
πάντα, ὅσα αἱρεῖται ὁ κύριος ἡμῶν ὁ καὶ βασιλεύς μας, ἡμεῖς εἴμεθα πρόθυμοι νὰ συμμορφωθῶμεν πρὸς ὅ,τι ἀποφασίσῃς σύ, ὁ κύριός μας καὶ
βασιλεύς, ἰδοὺ οἱ παῖδές σου. ὑπακούσωμεν καὶ νὰ πράξωμεν>. βασιλεύς>.
16 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ βασιλεὺς καὶ πᾶς ὁ 16 Ὁ βασιλεὺς πεζοπορῶν, μαζῆ δὲ μὲ αὐτὸν 16 Καὶ ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν πόλιν πεζῇ ὁ βασιλεὺς καὶ ὅλη ἡ
οἶκος αὐτοῦ τοῖς πόσιν αὐτῶν· καὶ καὶ ὅλος ὁ βασιλικός του οἶκος, ἔφυγαν ἀπὸ οἰκογένειά του μαζί του. Ἄφησε δὲ πίσω του ὁ βασιλεὺς
ἀφῆκεν ὁ βασιλεὺς δέκα γυναῖκας τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἀφῆκε δὲ μόνον δέκα ἀπὸ δέκα γυναῖκας ἀπὸ τὰς παλλακάς του, διὰ νὰ προσέχουν τὸ
τῶν παλλακῶν αὐτοῦ φυλάσσειν τὰς γυναῖκας του τῆς δευτέρας σειρᾶς, νὰ ἀνάκτορον.
τὸν οἶκον. φυλάττουν τὸν βασιλικόν του οἶκον.
15,17 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ βασιλεὺς καὶ 17 Ἐβγῆκεν ὁ βασιλεὺς καὶ ὅλη ἡ αὐλή του 17 Καὶ ἀφοῦ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὸ ἀνάκτορον ὁ βασιλεὺς καὶ ὅλοι
πάντες οἱ παῖδες αὐτοῦ πεζῇ καὶ πεζοποροῦντες καὶ ἐσταμάτησαν εἰς ἕνα οἱ αὐλικοί του καὶ ἐπροχώρησαν μὲ τὰ πόδια, ἐσταμάτησαν
ἔστησαν ἐν οἴκῳ τῷ μακράν. μακρυνὸν οἶκον. εἰς κάποιο ἀπομακρυσμένο σπίτι.
15,18 Καὶ πάντες οἱ παῖδες αὐτοῦ 18 Ὅλοι οἱ αὐλικοί του καὶ οἱ δοῦλοι του τὸν 18 Ὅλοι δὲ οἱ δοῦλοι του ἐβάδιζαν δίπλα του διὰ νὰ τὸν
ἀνὰ χεῖρα αὐτοῦ παρῆγον καὶ πᾶς περιεστοίχιζαν καὶ ἐβάδιζαν μαζῆ του. Ἐπίσης βοηθοῦν, καθὼς ἐπίσης καὶ οἱ ἰδιαίτεροι σωματοφύλακές
Χελεθὶ καὶ πᾶς ὁ Φελεθὶ καὶ ἔστησαν μαζῆ του ἐπορεύοντο ὅλοι οἱ τῆς προσωπικῆς του, ὅλοι δηλαδὴ ποὺ ἀνῆκαν εἰς τοὺς Χελεθὶ καὶ Φελεθί.
ἐπὶ τῆς ἐλαίας ἐν τῇ ἐρήμῳ· καὶ πᾶς του φρουρᾶς, οἱ Χελεθὶ καὶ Φελεθί, καὶ Ἐστάθηκαν δὲ ὅλοι εἰς κάποιαν ἐλιάν, ποὺ ὑπῆρχεν εἰς
ὁ λαὸς παρεπορεύετο ἐχόμενος ἐσταμάτησαν εἰς κάποιαν ἐληάν, ἡ ὁποία ἐκείνην τὴν ἐρημικὴν τοποθεσίαν. Ὅλος δὲ ὁ λαὸς ἐβάδιζε
αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ περὶ αὐτὸν καὶ εὑρίσκετο εἰς ἔρημον περιοχήν. Ὅλος ὁ λαὸς κοντά του καὶ ὅλοι ἐπίσης οἱ αὐλικοί του, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ
πάντες οἱ ἁδροὶ καὶ πάντες οἱ ἐβάδιζε πλησίον του, ὅπως ἐπίσης καὶ οἱ δυνατοὶ καὶ ὅλοι οἱ ἐμπειροπόλεμοι στρατιωτικοὶ ἐν συνόλῳ
μαχηταὶ ἑξακόσιοι ἄνδρες, καὶ ἐπίσημοι καὶ ὅλοι οἱ μαχηταί, ἐν ὅλῳ ἑξακόσιοι ἄνδρες. Ὅλοι αὐτοὶ ἦσαν δίπλα του, ἕτοιμοι νὰ
παρῆσαν ἐπὶ χεῖρα αὐτοῦ· καὶ πᾶς ὁ ἑξακόσιοι ἄνδρες ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν του. τεθοῦν ἀμέσως ὑπὸ τὰς διαταγάς του. Ἐκεῖ ἦσαν ὅλοι, ὅσοι
Χελεθὶ καὶ πᾶς ὁ Φελεθὶ καὶ πάντες Πλησίον του ἦσαν ἡ σωμαμαφυλακή του ἀπὸ ἀποτελοῦσαν τὴν φρουράν του, δηλαδή οἱ Χελεθὶ καὶ οἱ
οἱ Γεθθαῖοι, οἱ ἑξακόσιοι ἄνδρες οἱ τοὺς Χελεθὶ καὶ Φελεθί, ὅλοι οἱ Γεθθαῖοι, οἱ Φελεθί, καθὼς καὶ ὅλοι οἱ Γεθθαῖοι, ποὺ ἦσαν ἑξακόσιοι
ἐλθόντες τοῖς ποσὶν αὐτῶν ἐκ Γέθ, ἑξακόσιοι ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι εἶχον ἔλθει ἄνδρες καὶ οἰ ὁποῖοι ἦλθαν μὲ τὰ πόδια των ἀπὸ τὴν Γὲθ καὶ
πορευόμενοι ἐπὶ πρόσωπον τοῦ πεζοποροῦντες ἀπὸ τὴν Γέθ, καὶ ἐβάδιζαν ἐβάδιζαν ἐμπρὸς ἀπὸ τὸν βασιλέα Δαβίδ.
88/158
βασιλέως. μαζῆ μὲ τὸν βασιλέα.
15,19 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Ἐθθὶ 19 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ εἶπε πρὸς τὸν Ἐθθί, τὸν 19 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν ἄρχοντα τῆς Γὲθ Ἐθθί, ποὺ

τὸν Γεθθαῖον· ἱνατὶ πορεύῃ καὶ οὐ Γεθθαῖον· <διατὶ καὶ σὺ ἔρχεσαι μαζῆ μας; εἶχεν ἔλθει πρὸ ὀλίγου εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς
μεθ' ἡμῶν; Ἐπίστρεφε καὶ οἴκει μετὰ Γύρισε πίσω καὶ μένε μαζῆ μὲ τὸν βασιλέα φιλοξενούμενος: <Διατὶ ἔρχεσαι καὶ σὺ μαζί μας; Πήγαινε
τοῦ βασιλέως, ὅτι ξένος εἶ σὺ καὶ ὅτι Ἀβεσσαλώμ, διότι σὺ εἶσαι ἁπλῶς ἔνας πίσω καὶ κάθισε μὲ τὸν νέον βασιλέα, τὸν Ἀβεσσαλώμ, διότι
μετῴκησας σὺ ἐκ τοῦ τόπου σου. φιλοξενούμενός μας καὶ δὲν ἔχεις μετοικήσει σὺ εἶσαι φιλοξενούμενος καὶ τώρα μόλις μετῴκησες ἀπὸ
ἀπὸ τὸν τόπον σου, διὰ νὰ ἐγκατασταθῇς τὴν πατρίδα σου προσωρινῶς.
ὁριστικῶς πλησίον μας.
15,20 Εἰ ἐχθὲς παραγέγονας, καὶ 20 Ἐφόσον χθὲς ἦλθες, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ 20 Χθὲς μόλις ἦλθες εἰς τὴν πρωτεύουσάν μας καὶ θὰ σὲ
σήμερον κινήσω σε μεθ' ἡμῶν; σὲ μετακινήσω μαζῆ μας σήμερον; Λοιπόν, θὰ πάρω κοντά μου σήμερα, ὥστε νὰ ταλαιπωρῆσαι μαζί μου;
Ἐχθὲς ἡ ἐξέλευσίς σου, καὶ σήμερον μεταναστεύσῃς ἀπὸ τὸν τόπον σου; Θὰ ἐγκαταλείψῃς λοιπὸν τὸν τόπον σου; Χθὲς ἐβγῆκες ἀπὸ
μετακινήσω σε μεθ' ἡμῶν τοῦ Ἐπαναλαμβάνω, χθὲς ἐβγῆκες ἀπὸ τὴν τὴν χώραν σου καὶ θὰ σὲ σύρω σήμερα μαζί μας διὰ νὰ
πορευθῆναι; Καὶ ἐγὼ πορεύσομαι οὖ πατρίδα σου καὶ πῶς θὰ σὲ ὑποχρεώσω ἐγὼ περιπλανᾶσαι εἰς τὴν ἔρημον; Δὲν γνωρίζω δὲ ἀκόμη οὔτε
ἐὰν ἐγὼ πορευθῶ. Ἐπιστρέφου καὶ σήμερον, νὰ μὲ ἀκολουθήσῃς εἰς τὴν πορείαν ἐγὼ πρὸς ποίαν κατεύθυνσιν θὰ πορευθῶ. Γύρισε λοιπὸν
ἐπίστρέψον τοὺς ἀδελφούς σου μετὰ μας; Ἄλλωστε ἐγὼ θὰ πορευθῶ, ὅπου πίσω καὶ πάρε μαζί σου καὶ τοὺς συμπατριώτας σου καὶ
σοῦ, καὶ Κύριος ποιήσει μετὰ σοῦ ἠμπορέσω νὰ πορευθῶ. Γύρισε λοιπὸν πίσω, φύγετε. Ὁ δὲ Κύριος θὰ ἐκδηλώσῃ πρὸς σὲ τὸ ἔλεος Του καὶ
ἔλεος καὶ ἀλήθειαν. ἐπίστρεψε εἰς τοὺς ἀδελφούς σου, εἰς τοὺς τὴν ἀλήθειαν καὶ πιστότητα τῶν λόγων Του περὶ
ἰδικούς σου. Ὁ δὲ Θεὸς θὰ δείξῃ τὸ ἔλεός του δικαιοσύνης καὶ προστασίας Του>.
καὶ τὴν ἀλήθειάν του πρὸς σέ>.
15,21 Καὶ ἀπεκρίθη Ἐθθὶ τῷ βασιλεῖ 21 Ἀπεκρίθη ὁ Ἐθθὶ πρὸς τὸν βασιλέα Δαυὶδ 21 Ἀπεκρίθη δὲ ὁ Ἐθθὶ εἰς τὸν βασιλέα Δαβὶδ καὶ τοῦ εἶπε:
καὶ εἶπε· ζῇ Κύριος καὶ ζῇ ὁ κύριός καὶ εἶπεν· <ὁρκίζομαι εἰς τὸν ζῶντα Κύριον <Ὁρκίζομαι εἰς τὸν Κύριον, ποὺ ζῇ καὶ παρακολουθεῖ τὰ
μου ὁ βασιλεύς, ὅτι εἰς τὸν τόπον, οὖ τὸν Θεόν μου καὶ εἰς τὸν κύριόν μου τὸν πάντα, καὶ εἰς τὴν ζωήν σου, κύριέ μου βασιλεῦ, ὅτι εἰς
ἐὰν ᾖ ὁ κύριός μου, καὶ ἐὰν εἰς βασιλέα ὅτι, ὅπου ὁ κύριός μου θὰ μεταβῇ εἰς ὁποιονδήποτε τόπον θὰ ὑπάγῃς σύ, ὁ κύριός μου, θὰ εἶμαι
θάνατον καὶ ἐὰν εἰς ζωήν, ὅτι ἐκεῖ τὸν θάνατον ἢ εἰς τὴν ζωήν, ἐκεῖ καὶ ἐγὼ ὁ ἐκεῖ καὶ ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, εἴτε ζήσω εἴτε πεθάνω>.
ἔσται ὁ δοῦλός σου. δοῦλος σου θὰ εἶμαι μαζῆ σου>.
15,22 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς 22 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ συγκινημένος εἶπε πρὸς 22 Εἶπε τότε ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ εἰς τὸν Ἐθθὶ: <Ἐ' ὅσον λοιπὸν
Ἐθθί· δεῦρο καὶ διάβαινε μετ' ἐμοῦ· τὸν Ἐθθί· <ἔλα, βάδιζε μαζῆ μας>. ὁ Ἐθθὶ ὁ τὸ θέλεις, ἕλα καὶ προχώρει μαζί μου>. Καὶ ἐπροχώρησαν
89/158
καὶ παρῆλθεν Ἐθθὶ ὁ Γεθθαῖος καὶ ὁ Γεθθαῖος, συνεπορεύετο μαζῆ μὲ τὸν βασιλέα πρὸς τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων ὁ Ἐθθί, ὁ Γεθθαῖος, καὶ ὁ
βασιλεὺς καὶ πάντες οἱ παῖδες αὐτοῦ καὶ μὲ ὅλους τοὺς δούλους καὶ μὲ ὅλον τὸν βασιλεὺς Δαβὶδ καὶ ὅλοι οἱ αὐλικοί

καὶ πᾶς ὁ ὄχλος μετ' αὐτοῦ. στρατὸν αὐτοῦ. του, καθὼς καὶ ὅλος ὁ λαός, ποὺ ἦτο μαζί του.
15,23 Καὶ πᾶσα ἡ γῆ ἔκλαιε φωνῇ 23 Ὅλοι δὲ ὅσοι ἦσαν μαζῆ μὲ τὸν φεύγοντα 23 Ὅλος δὲ ὁ τόπος ἀντηχοῦσε ἀπὸ τὰ κλάματα καὶ τὰς
μεγάλη. Καὶ πᾶς ὁ λαὸς Δαυὶδ ἔκλαιαν μὲ φωνὴν μεγάλην. Ὅλος ὁ γοερὰς κραυγάς. Ἐπερνοῦσαν δὲ ὅλοι αὐτοί, ποὺ ἔφευγαν,
παρεπορεύοντο ἐν τῷ χειμάρρῳ τῶν λαὸς διεπέρασε τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων. μέσα ἀπὸ τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων. Ἀφοῦ δὲ ἐπέρασε τὸν
Κέδρων, καὶ ὁ βασιλεὺς διέβη τὸν Ἐπίσης ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ καὶ ὅλος ὁ λαός, χείμαρρον τῶν Κέδρων ὁ βασιλεὺς καὶ ὅλος ὁ λαός, ποὺ τὸν
χειμάρρουν Κέδρων καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἀφοῦ διέβησαν τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων, ἀκολουθοῦσε, ὁ Δαβὶδ ἐστράφη πρὸς τὸν δρόμον, ποὺ
καὶ ὁ βασιλεὺς παρεπορεύοντο ἐπὶ ἐσκόπευαν νὰ πορευθοῦν διὰ τῆς ὁδοῦ, ἡ ὡδηγοῦσε πρὸς τὴν ἔρημον τοῦ Ἰορδάνου.
πρόσωπον ὁδοῦ τὴν ἔρημον. ὁποία ὠδηγοῦσε εἰς τὴν ἔρημον τοῦ Ἰορδάνου.
15,24 Καὶ ἰδοὺ καί γε Σαδὼκ καὶ 24 Καὶ ἰδού, κατὰ τὴν διάβασιν τοῦ χειμάρρου, 24 Καὶ μόλις ἐπέρασαν τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων,
πάντες οἱ Λευῖται μετ' αὐτοῦ παρουσιάσθη καὶ ὁ Σαδώκ, ὁ ἀρχιερεύς, καὶ καταφθάνει ὁ ἀρχιερεὺς Σαδὼκ μαζὶ μὲ ὅλους τοὺς Λευΐτας,
αἴροντες τὴν κιβωτὸν διαθήκης μαζῆ μὲ αὐτὸν ὅλοι οἱ Λευῖται, οἱ ὁποῖοι οἱ ὁποῖοι ἐσήκωναν καὶ μετέφεραν τὴν Κιβωτὸν τῆς
Κυρίου ἀπὸ Βαιθὰρ καὶ ἔστησαν τὴν μετέφεραν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Διαθήκης τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὴν Βαιθάρ. Καὶ ἐτοποθέτησαν
κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἀνέβη Κυρίου ἀπὸ τὴν Βαιθάρ. Αὐτοὶ ἐτοποθέτησαν ἐκεῖ, εἰς τὸ ὕψωμα, τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου.
Ἀβιάθαρ, ἕως ἐπαύσατο πᾶς ὁ λαὸς ἐκεῖ τὴν ἱερὰν Κιβωτόν. Ἀνέβη δὲ καὶ ὁ Ἀνέβη δὲ πρὸς τὴν πλαγιὰν τοῦ ὄρους τῶν Ἐλαιῶν καὶ ὁ
παρελθεῖν τῆς πόλεως. ἀρχιερεὺς Ἀβιάθαρ, ὁ ὁποῖος παρέμενεν ἐκεῖ, ἀρχιερεὺς Ἀβιάθαρ καὶ ἐστάθη δίπλα εἰς τὴν Κιβωτόν, ἕως
ἕως ὅτου ἔπαυσε πλέον νὰ ἐξέρχεται ἀπὸ τὴν ὅτου ἔπαυσε πλέον νὰ βγαίνῃ ἀπὸ τὴν πόλιν ὁ λαός, ποὺ
Ἱερουσαλὴμ ὁ λαός, ποὺ ἀκολουθοῦσε τὸν εἶχεν ἀκολουθήσει τὸν Δαβίδ.
Δαυίδ.
15,25 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν 25 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ εἶπε τότε πρὸς τὸν 25 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν Σαδώκ: <Θέλω νὰ
Σαδώκ· ἀπόστρέψον τὴν κιβωτὸν τοῦ Σαδώκ· <ἐπανάφερε τὴν Κιβωτὸν εἰς τὴν μεταφέρῃς τὴν Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου πίσω εἰς τὴν
Θεοῦ εἰς τὴν πόλιν· ἐὰν εὔρω χάριν πόλιν. Ἐὰν δὲ εὔρω χάριν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου Ἱερουσαλήμ. Ἐὰν μὲ λυπηθῇ ὁ Κύριος καὶ φανῇ εὐνοϊκὸς
ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου, καὶ ἐπιστρέψει καὶ εὐδοκήσῃ νὰ μὲ ἐπαναφέρῃ εἰς τὴν πόλιν, ἀπέναντί μου, θὰ μὲ φέρῃ πίσω εἰς τὴν πόλιν καὶ πάλιν καὶ
με καὶ δείξει μοι αὐτὴν καὶ τὴν θὰ μοῦ δείξῃ πάλιν τὴν Κιβωτὸν καὶ τὴν θὰ μὲ ἀξιώσῃ νὰ ἰδῶ τὴν Κιβωτὸν καὶ τὸ κάλλος καὶ τὴν
εὐπρέπειαν αὐτῆς· ὡραιότητά της. δόξαν της.
26 καὶ ἐὰν εἴπῃ οὕτως· οὐκ ἠθέληκα 26 Ἐὰν ὅμως μοῦ ὁμιλήσῃ κατ' αὐτὸν τὸν 26 Ἐὰν ἀντιθέτως μοῦ εἰπῇ διὰ τῶν πραγμάτων· <δὲν εἶμαι
90/158
ἐν σοί, ἰδοὺ ἐγὼ εἰμι, ποιείτω μοι τρόπον <δὲν εὐαρεστοῦμαι εἰς σέ> θὰ εἴπω· εὐχαριστημένος μαζί σου>, εἶμαι ἕτοιμος νὰ ὑποταχθῶ εἰς
κατὰ τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Ἰδοὺ ἐγὼ εἶμαι ἕτοιμος. Ἂς κάμῃ ὁ Θεὸς δι' ἐμὲ τὸ θέλημά Του. Ἂς ἐνεργήσῃ Ἐκεῖνος ὡς πρὸς ἐμέ, ὅπως

αὐτοῦ. ὅ,τι εἶναι καλὸν ἐνώπιόν του>. κρίνει καλύτερον>.
15,27 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τῷ Σαδὼκ 27 Εἶπε δὲ ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν Σαδώκ, τὸν 27 Εἶπε δὲ ἐπὶ πλέον ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν ἀρχιερέα Σαδὼκ καὶ
τῷ ἱερεῖ· ἴδετε, σὺ ἐπιστρέφεις εἰς τὴν ἀρχιερέα· <κυττᾶξτε, σὺ ἐπιστρέφεις τὰ ἑξῆς: <Προσέξατε! Νὰ ἐπιστρέψῃς τώρα σὺ εἰρηνικὸς εἰς
πόλιν ἐν εἰρήνη, καὶ Ἀχιμάας ὁ υἱός εἰρηνικῶς εἰς τὴν πόλιν. Μαζῆ δὲ μὲ σᾶς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ νὰ σὲ ἀκολουθήσουν καὶ ὁ Ἀχιμάας ὁ
σου καὶ Ἰωνάθαν ὁ υἱὸς Ἀβιάθαρ οἱ ἐπιστρέφουν καὶ τὰ παιδιά σας, ὁ Ἀχιμάας ὁ υἱός σου καὶ ὁ Ἰωνάθαν, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀβιάθαρ. Θὰ εἶναι μαζί
δύο υἱοὶ ὑμῶν μεθ' ὑμῶν· ἰδικός σου υἱός, καὶ Ἰωνάθαν ὁ υἱὸς τοῦ σας καὶ οἱ δύο υἱοί σας καὶ ἐλπίζω ὅτι θὰ μὲ ἐξυπηρετήσετε
Ἀβιάθαρ. εἰς τὴν δύσκολον αὐτὴν ὥραν.
15,28 ἴδετε, ἐγώ εἰμι στρατεύομαι ἐν 28 Ἰδέτε, ἐγὼ θὰ εὑρίσκομαι εἰς κατάστασιν 28 Νὰ ξερετε δὲ ὅτι ἐγὼ θὰ εὑρίσκωμαι εἰς κατάστασιν
Ἀραβὼθ τῆς ἐρήμου ἕως τοῦ ἐλθεῖν ἐκστρατείας εἰς τὴν ἔρημον Ἀραβώθ, μέχρις ἀναμονῆς πολεμικῶν ἐξελίξεων εἰς τὴν περιοχὴν Ἀραβὼθ
ρῆμα παρ' ὑμῶν τοῦ ἀπαγγεῖλαί μοι. ὅτου λάβω κάποιαν καλὴν πληροφορίαν ἀπὸ τῆς ἐρήμου τοῦ Ἰορδάνου· καὶ θὰ περιμένω ἕως ὅτου μοῦ
σᾶς>. στείλετε κάποιαν εἴδησιν>.
15,29 Καὶ ἐπέστρεψε Σαδὼκ καὶ 29 Ὁ Σαδὼκ καὶ ὁ Ἀβιάθαρ ἐπέστρεψαν 29 Κατόπιν αὐτῶν οἰ ἀρχιερεῖς Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ
Ἀβιάθαρ τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ εἰς φέροντες τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν μετέφεραν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης πίσω εἰς τὰ
Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐκάθισεν ἐκεῖ. Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐγκατεστάθησαν ἐκεῖ. Ἱεροσόλυμα καὶ παρέμεινεν ἐκεῖ ἡ Κιβωτός.
15,30 Καὶ Δαυὶδ ἀνέβαινεν ἐν τῇ 30 Ὁ δὲ Δαυὶδ ἀνήρχετο τὸν λόφον τῶν 30 Καὶ καθὼς ἐπμοχωροῦσε ὁ Δαβὶδ μὲ κόπον πρὸς τὰ
ἀναβάσει τῶν ἐλαίων ἀναβαίνων Ἐλαιῶν κλαίων καὶ ἔχων σκεπασμένην τὴν ὑψώματα τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶν, ἀνέβαινε καὶ ἔκλαιε. Εἶχε
καὶ κλαίων καὶ τὴν κεφαλὴν κεφαλήν του εἰς ἔνδειξιν πένθους. Ἐπορεύετο δὲ σκεπασμένον τὸ κεφάλι του καὶ ἐβάδιζε ξυπόλητος εἰς
ἐπικεκαλυμμένος, καὶ αὐτὸς δὲ ἀνυπόδητος. Ὅλοι οἱ ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἐκδήλωσιν τῆς θλίψεώς του. Καὶ ὅλοι ἐπίσης, ὅσοι τὸν εἶχαν
ἐπορεύετο ἀνυπόδετος, καὶ πᾶς ὁ μαζῆ του, ἐσκέπασαν τὴν κεφαλήν των καὶ ἀκολουθήσει, εἶχαν σκεπασμένον τὸ κεφάλι των διὰ νὰ
λαὸς ὁ μετ' αὐτοῦ ἐπεκάλυψεν ἀνὴρ ἀνέβαιναν τὸν ἀνήφορον του Ὄρους Ἐλαιῶν δείχνουν τὸ πένθος των καὶ ἔπροχωροῦσαν καὶ ἀνέβαιναν
τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἀνέβαιναν κλαίοντες καὶ ἐκεῖνοι. πρὸς τὰ ὑψώματα μὲ κλάματα.
ἀναβαίνοντες καὶ κλαίοντες.
15,31 Καὶ ἀνηγγέλη Δαυὶδ λέγοντες· 31 Τότε ἐγνωστοποιήθη εἰς τὸν Δαυὶδ ὅτι καὶ 31 Ἦλθαν δὲ ἀγγελιαφόροι εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ εἶπαν:
καὶ Ἀχιτόφελ ἐν τοῖς στρεφομένοις αὐτὸς ὁ Ἀχιτόφελ εὑρίσκετο μαζῆ μὲ τοὺς <Ἀκόμη καὶ ὁ Ἀχιτόφελ εὑρίσκεται μὲ αὐτούς, ποὺ
μετὰ Ἀβεσσαλώμ· καὶ εἶπε Δαυίδ· στασιαστάς, μὲ τὸ μέρος τοῦ Ἀβεσσαλώμ. ἐπανεστάτησαν ἐναντίον σου μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν
91/158
διασκέδασαν δὴ τὴν βουλὴν Προοηυχήθη δὲ ὁ Δαυὶδ πρὸς τὸν Κύριον καὶ Ἀβεσσαλώμ>. Καὶ ὁ Δαβίδ, ποὺ ἐγνώριζε τί ἐσήμαινεν
Ἀχιτόφελ, Κύριε ὁ Θεός μου. εἶπε· <Κύριε καὶ Θεέ μου, σὲ παρακαλῶ, Ἀχιτόφελ, προσηυχήθη καὶ εἶπε: <Κύριε, σὺ ποὺ εἶσαι ὁ

ματαίωσε τὰ ἐναντίον ἐμοῦ πονηρὰ σχέδια Θεός μου, διάλυσε τὰ σχέδια καὶ τὰς ραδιουργίας τοῦ
τοῦ Ἀχιτόφελ>. Ἀχιτόφελ>.
15,32 Καὶ ἦν Δαυὶδ ἐρχόμενος ἕως 32 Κατόπιν ὁ Δαυὶδ ἔφθασε μέχρι τῆς θέσεως 32 Καὶ ἀφοῦ ἐπροχώρησε ὁ Δαβίδ, ἔφθασεν εἰς τὴν κορυφὴν
τοῦ Ροώς, οὐ προσεκύνησεν ἐκεῖ τῷ Ροώς, ὅπου καὶ προσεκύνησεν ἐκεῖ τὸν Θεόν. τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶν, εἰς τὴν θέσιν Ροώς, καὶ
Θεῷ, καὶ ἰδοὺ εἰς ἀπαντὴν αὐτῷ Καὶ ἰδού, εἰς ἀπάντησιν τοῦ Δαυὶδ ἐπροσκύνησε ἐκεῖ τὸν Κύριον. Ἐνῷ δὲ εὑρίσκετο εἰς τὴν
Χουσὶ ὁ ἀρχιεταῖρος Δαυὶδ παρουσιάσθη ὁ Χουσί, ὁ στενὸς αὐτοῦ φίλος, θέσιν ἐκείνην, ἔρχεται εἰς συνάντησίν του ὁ Χουσί, ποὺ ἦτο
διερρηχὼς τὸν χιτῶνα αὐτοῦ καὶ γῆ μὲ σχισμένον τὸν χιτῶνα του καί μὲ χῶμα ἰδιαίτερος σύμβουλος τοῦ βασιλέως Δαβίδ. Ὁ φίλος αὐτὸς
ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ. ἐπάνω εἰς τὴν κεφαλήν του. τοῦ Δαβίδ, διὰ νὰ δείξῃ τὴν συμπάθειάν του πρὸς τὸν
θλιμμένον βασιλέα τοῦ, εἶχε σχίσει τὸν χιτῶνα του καὶ εἶχε
ρίξει χῶμα εἰς τὸ κεφάλι του.
15,33 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυίδ· ἐὰν μὲν 33 Εἶπε δὲ ὁ Δαυὶδ πρὸς αὐτόν· <ἐὰν διαβῇς 33 Εἶπε δὲ ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Χουσί, ποὺ ἦτο ἠλικιωμένος καὶ
διαβῇς μετ' ἐμοῦ, καὶ ἔσῃ ἐπ' ἐμὲ εἰς καὶ ἔλθῃς μαζῆ μου, θὰ εἶσαι εἰς ἐμὲ βάρος. ἐδυσκολεύετο εἰς τὰς μετακινήσεις: <Ἐὰν ἔλθῃ μαζί μου, θὰ
βάσταγμα· δυσκολευθῶ νὰ σὲ βαστάσω, θὰ μὲ ἐπιβαρύνῃς.
15,34 Καὶ ἐὰν ἐπιστρέψῃς ἐπὶ τὴν 34 Ἐὰν ὅμως ἐπιστρέψῃς εἰς τὴν πόλιν, ἐκεῖ θὰ 34 Ἐὰν ὅμως ἐπιστρέψῃς εἰς τὴν πόλιν, θὰ μὲ
πόλιν, καὶ ἐρεῖς τῷ Ἀβεσσαλώμ· εἴπῃς εἰς τὸν Ἀβεσσαλώμ· Οἱ ἀδελφοί σου ἐξυπηρετήσῃς. Θὰ παρουσιασθῇς δηλαδὴ εἰς τὸν
διεληλύθασιν οἱ ἀδελφοί σου, καὶ ὁ ἀνεχώρησαν. Ἔφυγεν ἐπίσης ἀπὸ ἐμὲ ὁ Ἀβεσσαλὼμ καὶ θὰ τοῦ εἰπῇς: <Ἔφυγαν οἱ ἀδελφοί σου.
βασιλεὺς κατόπισθέν μου βασιλεύς, ὁ πατήρ σου. Ἐγὼ εἶμαι τώρα Ἄφησα ἐπίσης πίσω μου καὶ τὸν βασιλέα πατέρα σου.
διελήλυθεν ὁ πατήρ σου, καὶ νῦν δοῦλος ἰδικός σου, βασιλεῦ. Ἄφησέ με νὰ Ἔφυγε καὶ αὐτός. Τώρα, μεγαλειότατε, εἶμαι ἰδικός σου
παῖς σού εἰμι, βασιλεῦ, ἔασόν με ζήσω. Δοῦλος τοῦ πατρός σου ἤμουν δοῦλος. Ἄφησέ με νὰ ζήσω. Γνωρίζεις ὅτι ἀπὸ καιρὸν ἕως
ζῆσαι, παῖς τοῦ πατρός σου ἤμην προηγουμένως, μέχρι πρὸ ὀλίγου. Τώρα ἐγὼ τώρα ἤμουν σύμβουλος τοῦ πατέρα σου. Ἀπὸ τώρα ὅμως
τότε καὶ ἀρτίως, καὶ νῦν ἐγὼ δοῦλος θὰ γίνω δοῦλος ἰδικός σου. Μένων δὲ σὺ καὶ εἰς τὸ ἑξῆς θὰ εἶμαι εἰς τὰς διαταγάς σου>. Ἔτσι, Χουσί,
σός· καὶ διασκεδάσεις μοι τὴν πλησίον τοῦ Ἀβεσσαλώμ, θὰ κατορθώσῃς νὰ θὰ ἠμπορέσῃς νὰ διαλύσῃς τὰ σχέδια τοῦ Ἀχιτόφελ, ποὺ
βουλὴν Ἀχιτόφελ. διαλύσῃς τὰ ἐναντίον ἐμοῦ πονηρὰ σχέδια τοῦ ἐστράφη ἐναντίον μου.
Ἀχιτόφελ.
15,35 Καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ μετὰ σοῦ Σαδὼκ 35 Μαζῆ σου δὲ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ θὰ εἶναι 35 Νὰ ξέρῃς δὲ ὅτι ἐκεῖ, εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, θὰ ἔχῃς
92/158
καὶ Ἀβιάθαρ οἱ ἱερεῖς, καὶ ἔσται πᾶν καὶ οἱ ἀρχιερεῖς Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ. Ὅ,τι βοηθούς σου τοὺς ἀρχιερεῖς Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ. Ὁτιδήποτε
ρῆμα, ὃ ἐὰν ἀκούσῃς ἐξ οἴκου τοῦ ἀκούεις ἀπὸ τὸν βασιλικὸν οἶκον τοῦ θὰ μαθαίνῃς εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ νέου βασιλέως, θὰ τὸ

βασιλέως, καὶ ἀπαγγελεῖς τῷ Σαδὼκ Ἀβεσσαλώμ, θὰ τὸ γνωστοποιῇς εἰς τοὺς ἀνακοινώνῃς εἰς τὸν Σαδὼκ καὶ τὸν Ἀβιάθαρ, τοὺς δύο
καὶ τῷ Ἀβιάθαρ τοῖς ἱερεῦσιν. ἀρχιερεῖς Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ. ἀρχιερεῖς.
15,36 Ἰδοὺ ἐκεῖ μετ' αὐτῶν δύο υἱοὶ 36 Ἐπίσης μαζῆ μὲ αὐτοὺς εἶναι τὰ δυὸ παιδιά 36 Ἔχε ὑπ' ὄψιν σου ἐπίσης ὅτι ἐκεῖ μαζὶ μὲ αὐτοὺς
αὐτῶν, Ἀχιμάας υἱὸς τῷ Σαδὼκ καὶ των. Ὁ Ἀχιμάας υἱὸς τοῦ Σαδώκ, καὶ ὁ εὑρίσκονται καὶ οἱ δύο υἱοί των, δηλαδὴ ὁ Ἀχιμάας, ὁ υἱὸς
Ἰωνάθαν υἱὸς τῷ Ἀβιάθαρ, καὶ Ἰωνάθαν υἱός του Ἀβιάθαρ. Διὰ μέσου αὐτῶν τοῦ Σαδώκ, καὶ ὁ Ἰωνάθαν, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀβιάθαρ. Μὲ αὐτοὺς
ἀποστελεῖτε ἐν χειρὶ αὐτῶν πρός, με θὰ μοῦ γνωστοποιῆτε κάθε τι, τὸ ὁποῖον θὰ τοὺς δύο θὰ μὲ ἐνημερώνετε δι’ ὀτιδήποτε θὰ ἀκούετε καὶ
πᾶν ρῆμα, ὃ ἐὰν ἀκούσητε. ἀκούσετε>. θὰ μαθαίνετε>.
15,37 Καὶ εἰσῆλθε Χουσὶ ὁ ἑταῖρος 37 Ὁ Χουσί, ὁ στενὸς φίλος τοῦ Δαυίδ, 37 Κατόπιν αὐτῶν ὁ φίλος καὶ μυστικοσύμβουλος τοῦ Δαβὶδ
Δαυὶδ εἰς τὴν πόλιν, καὶ Ἀβεσσαλὼμ ἐπείσθη, ἐπανῆλθεν εἰς τὴν πόλιν, ὅταν ὁ Χουσὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἔφθασε δὲ τὴν
ἄρτι εἰσεπορεύετο εἰς Ἱερουσαλήμ. Ἀβεσσαλὼμ εἰσήρχετο εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. στιγμήν, ποὺ εἰσήρχετο εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὁ Ἀβεσσαλώμ.

16,1 Καὶ Δαυὶδ παρῆλθε βραχύ τι Όταν ὁ Δαυὶδ ἐπροχώρησε εἰς μικρόν τι Μετὰ τὴν ἀποχώρησιν τοῦ Χουσὶ ἀπεμακρύνθη ὀλίγον ὁ
ἀπὸ τῆς Ροὼς καὶ ἰδοὺ Σιβὰ τὸ διάστημα ἀπὸ τὴν Ροώς, ἰδοὺ ἦλθεν εἰς Δαβὶδ ἀπὸ τὴν θέσιν Ροὼς καὶ ἐκεῖ ἦλθε διὰ νὰ τὸν
παιδάριον Μεμφιβοσθὲ εἰς ἀπαντὴν προϋπάντησίν του ὁ Σιβά, ὁ δοῦλος τοῦ συναντήσῃ ὁ Σιβά, ποὺ ἦτο ὑπηρέτης τοῦ Μεμφιβοσθέ.
αὐτοῦ καὶ ζεῦγος ὄνων Μεμφιβοσθέ, μὲ δύο σαμαρωμένους ὄνους. Εἶχε δὲ μαζί του ὁ Σιβὰ καὶ δύο σαμαρωμένους ὄνους,
ἐπισεσαγμένων, καὶ ἐπ' αὐτοῖς Ἐπάνω εἰς τοὺς ὄνους αὐτοὺς ἦσαν ἐπάνω εἰς τοὺς ὁποίους εἶχε φορτώσει διακόσια ψωμιά,
διακόσιοι ἄρτοι καὶ ἑκατὸν σταφίδες φορτωμένοι διακόσιοι ἄρτοι, ἑκατὸ μεγάλα ἑκατὸ γλυκίσματα ἀπὸ σταφίδα, ἑκατὸ φροῦτα φοινικιὰς
καὶ ἑκατὸν φοίνικες καὶ νέβελ οἴνου. τσαμπιὰ σταφίδες, ἑκατὸ φοίνικες καὶ ἔνας καὶ ἕνα μεγάλο ἀσκὶ μὲ κρασί.
ἀσκὸς μὲ οἶνον.
16,2 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Σιβά· 2 Ὁ βασιλεὺς εἶπε πρὸς τὸν Σιβά· <πρὸς ποῖον 2 <Τί τὰ θέλεις ὅλα αὐτά;> τὸν ἐρώτησε ἀμέσως ὁ βασιλεὺς
τί ταῦτά σοι; Καὶ εἶπε Σιβά· τὰ σκοπὸν τὰ ἔχεις αὐτά;> Ὁ Σιβὰ ἀπήντησε· <τὰ Δαβίδ. Καὶ ὁ Σιβὰ τοῦ ἀπεκρίθη: <Τὰ ζῶα τὰ ἔφερα, διὰ νὰ
ὑποζύγια τῇ οἰκίᾳ τοῦ βασιλέως τοῦ ζῶα εἶναι, διὰ νὰ καθήσουν τὰ μέλη τῆς καθήσουν εἰς αὐτὰ τὰ μέλη τῆς βασιλικῆς οἰκογενείας, τὰ
93/158
ἐπικαθῆσθαι, καὶ οἱ ἄρτοι καὶ οἱ βασιλικῆς οἰκογενείας, οἱ δὲ ἄρτοι καὶ οἱ δὲ ψωμιὰ καὶ τὰ φροῦτα διὰ νὰ φάγουν οἱ ὑπηρέται σου·
φοίνικες εἰς βρῶσιν τοῖς παιδαρίοις, φοίνικες εἶναι φαγητὸν τῶν ἀνδρῶν σου. Ὁ καὶ τὸ κρασί διὰ νὰ πιοῦν ὅσοι ἔχουν ἐξαντληθῇ ἀπὸ τὴν

καὶ ὁ οἶνος πιεῖν τοῖς ἐκλελυμένοις οἶνος εἶναι, διὰ νὰ τὸν πιοῦν ἐκεῖνοι, ποὺ εἶναι πορείαν εἰς τὴν ἔρημον>.
ἐν τῇ ἐρήμῳ. ἐξηντλημένοι ἀπὸ τὴν πορείαν εἰς τὴν
ἔρημον>.
16,3 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· καὶ ποῦ ὁ 3 Ὁ βασιλεὺς τὸν ἠρώτησε πάλιν· <ποῦ εἶναι 3 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς: <Καὶ ποὺ εὑρίσκεται τώρα ὁ
υἱὸς τοῦ κυρίου σου; Καὶ εἶπε Σιβὰ τὸ παιδὶ τοῦ κυρίου σου;> Ὁ Σιβὰ ἀπήντησε Μεμφιβοσθέ, ὁ υἱὸς τοῦ κυρίου σου, τοῦ Ἰωνάθαν; Ποὺ τὸν
πρὸς τὸν βασιλέα· ἰδοὺ κάθηται ἐν πρὸς τὸν βασιλέα· <ἰδού, κάθεται εἰς τὴν ἄφησες;> Καὶ ὁ Σιβά, ποὺ εἶχε πονηρὸν σκοπόν, ἀπεκρίθη
Ἱερουσαλήμ, ὅτι εἶπε· σήμερον Ἱερουσαλήμ, διότι εἶπε· Σήμερον οἱ Ἰσραηλῖται εἰς τὸν βασιλέα: <Νά, ἔμεινεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διότι
ἐπιστρέψουσί μοι οἶκος Ἰσραὴλ τὴν θὰ μὲ ἀποκαταστήσουν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ εἶπε: <Σήμερα θὰ μὲ ἀποκαταστήσουν οἱ Ἰσραηλῖται εἰς
βασιλείαν τοῦ πατρός μου. πατρός μου>. τὸν βασιλικὸν θρόνον τοῦ πατέρα μου>.
16,4 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τῷ Σιβά· 4 Ὁ βασιλεὺς εἶπεν εἰς τὸν Σιβά· <ἰδού, ἐγὼ 4 Εἶπε τότε ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν Σιβά: <Ἀπὸ τὴν στιγμὴν
ἰδού σοι πάντα, ὅσα ἐστὶ σοῦ δίδω ὅλα ὅσα ἀνήκουν εἰς τὸν αὐτὴν ὅλα, ὅσα ἀνήκουν εἰς τὸν Μεμφιβοσθέ, γίνονται
Μεμφιβοσθέ. Καὶ εἶπε Σιβὰ Μεμφιβοσθέ>. Ὁ Σιβὰ προσεκύνησε τὸν Δαυὶδ ἰδικά σου>. Ὅταν τὸ ἄκουσε αὐτὸ ὁ Σιβά, τὸν ἐπροσκύνησε
προσκυνήσας· εὕροιμι χάριν ἐν καὶ εἶπεν· <εἴθε νὰ εὕρω τὴν χάριν αὐτὴν καὶ εἶπε: <Μάκαρι νὰ ἔχω τὴν εὔνοιάν σου, κύριέ μου,
ὀφθαλμοῖς σου, κύριέ μου βασιλεῦ. ἐνώπιόν σου, κύριέ μου καὶ βασιλεῦ>. βασιλιᾶ μου>.
16,5 Καὶ ἦλθεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ ἕως 5 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ ἦλθεν ἀπὸ ἐκεῖ εἰς 5 Καὶ ἔφυγεν ἀπὸ ἐκεῖ ὁ Δαβὶδ καὶ ἔφθασεν εἰς τὴν πόλιν
Βαουρίμ· καὶ ἰδοὺ ἐκεῖθεν ἀνὴρ Βαουρίμ. Καὶ ἰδοὺ προσῆλθεν ἐκεῖ ἕνας ἀνήρ, Βαουρίμ, ποὺ ἀπεῖχε τέσσερα περίπου χιλιόμετρα ἀπὸ τὴν
ἐξεπορεύετο ἐκ συγγενείας οἴκου συγγενὴς τῆς οἰκογενείας τοῦ Σαούλ. Ἱερουσαλήμ. Ἔβγαινε δὲ τὴν ὥραν ἐκείνην ἀπὸ ἐκεῖ ἕνας
Σαούλ, καὶ ὄνομα αὐτῷ Σεμεῒ υἱὸς Ὠνομάζετο Σεμεῒ καὶ ἦτο υἱὸς τοῦ Γηρά. ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς τοῦ Σαούλ, ποὺ ὠνομάζετο Σεμεῒ καὶ
Γηρά· ἐξῆλθεν ἐκπορευόμενος καὶ Αὐτὸς ἐπροχωροῦσε καταρώμενος ἦτο υἱὸς τοῦ Γηρά. Ἐπροχωροῦσε λοιπὸν ὁ Σεμεῒ καὶ
καταρώμενος ἐξεστόμιζε κατάρας ἐναντίον τοῦ Δαβίδ.
16,6 Καὶ λιθάζων ἐν λίθοις τὸν Δαυὶδ 6 καὶ ρίπτων λίθους ἐναντίον τοῦ Δαυὶδ καὶ 6 Ἐλιθοβολοῦσε ἐπίσης τὸν Δαβὶδ καὶ ὅλους τοὺς
καὶ πάντας τοὺς παῖδας τοῦ ἐναντίον ὅλων τῶν δούλων τοῦ βασιλέως. ὑπηρέτας τοῦ βασιλέως Δαβίδ. Ὅλος δὲ ὁ λαὸς καὶ ὅλοι οἱ
βασιλέως Δαυίδ. Καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἦν Ὅλος ὁ λαὸς καὶ ὅλοι οἱ ἰσχυροὶ πολεμισταὶ δυνατοὶ πολεμισταί, οἱ σωματοφύλακες τοῦ βασιλέως,
καὶ πάντες οἱ δυνατοὶ ἐκ δεξιῶν καὶ ἦσαν ἐκ δεξιῶν καὶ ἐξ ἀριστερῶν τοῦ ἦσαν δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ τοῦ Δαβίδ.
ἐξ εὐωνύμων τοῦ βασιλέως. βασιλέως.
94/158
16,7 Καὶ οὕτως ἔλεγε Σεμεῒ ἐν τῷ 7 Αὐτὰ δὲ ἔλεγεν ὁ Σεμεῒ καταρώμενος τὸν 7 Ἔλεγε δὲ τὰ ἑξῆς ὁ Σεμεῒ εἰς τὰς κατάρας του ἐναντίον
καταρᾶσθαι αὐτόν· ἔξελθε, ἔξελθε Δαυίδ· <φύγε, φύγε, ἄνθρωπε πνιγμένε εἰς τὰ τοῦ Δαβίδ: <Φύγε ἀπ’ ἐδῶ, φύγε ἀπ’ ἐδῶ, ἄνθρωπε

ἀνὴρ αἱμάτων καὶ ἀνὴρ ὁ αἵματα, ἄνθρωπε τῆς παρανομίας. βαμμένε εἰς τὸ αἷμα, ἄνθρωπε παράνομε.
παράνομος·
16,8 ἐπέστρεψεν ἐπὶ σὲ Κύριος πάντα 8 Ὁ Κύριος ἔρριψε τώρα ἐπάνω σου ὅλους τοὺς 8 Ἔρριξε πλέον ὁ Κύριος ἐπάνω σου ὅλα τὰ αἵματα τῶν
τὰ αἵματα τοῦ οἴκου Σαούλ, ὅτι ἀδίκους φόνους, τοὺς ὁποίους διέπραξες φόνων, ποὺ διέπραξες εἰς βάρος τῆς οἰκογενείας τοῦ
ἐβασίλευσας ἀντ' αὐτοῦ, καὶ ἔδωκε ἐναντίον τῆς βασιλικῆς οἰκογενείας τοῦ Σαούλ, διότι ἠθέλησες νὰ γίνῃς σὺ βασιλεὺς ἀντὶ ἐκείνου.
Κύριος τὴν βασιλείαν ἐν χειρὶ Σαούλ, ὥστε νὰ γίνῃς σὺ ἀντὶ ἐκείνου Ὁ Κύριος ὅμως ἔδωσε τὴν βασιλικὴν ἐξουσίαν εἰς τὰ χέρια
Ἀβεσσαλὼμ τοῦ υἱοῦ σου· καὶ ἰδοὺ βασιλεύς. Παρέδωκε τώρα τὴν βασιλείαν σου τοῦ υἱοῦ σου, τοῦ Ἀβεσσαλώμ. Καὶ νά, τώρα πληρώνεις
σὺ ἐν τῇ κακίᾳ σου, ὅτι ἀνὴρ εἰς τὰ χέρια τοῦ παιδιοῦ σου, τοῦ Ἀβεσσαλώμ. τὴν κακίαν σου, διότι εἶσαι ἄνθρωπος βουτηγμένος εἰς τὸ
αἱμάτων σύ. Καὶ νά, τώρα σὺ ὑφίστασαι τὰς τιμωρίας τῶν αἷμα>.
κακῶν σου πράξεων, διότι εἶσαι ἀνὴρ
πνιγμένος εἰς ἀθῶα αἵματα>.
16,9 Καὶ εἶπεν Ἀβεσσὰ υἱὸς Σαρουΐας 9 Ὁ Ἀβεσσὰ, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας, εἶπε πρὸς 9 Εἶπε δὲ τότε ὁ Ἀβεσσά, ὁ υἱὸς τῆς ἀδελφὴς τοῦ Δαβὶδ
πρὸς τὸν βασιλέα· ἱνατί καταρᾶται ὁ τὸν βασιλέα· <πῶς τολμᾷ αὐτὸ τὸ ψόφιο σκυλὶ Σαρουΐας, πρὸς τὸν βασιλέα: <Μὲ ποιὸ δικαίωμα τολμᾷ καὶ
κύων ὁ τεθνηκὼς οὗτος τὸν κύριόν καὶ καταρᾶται τὸν κύριόν μου καὶ βασιλέα ὑβρίζει καὶ καταρᾶται τὸν κύριόν μου καὶ βασιλέα μου
μου τὸν βασιλέα; Διαβήσομαι δὴ καὶ μου; Θὰ περάσω πρὸς τὰ ἐκεῖ καὶ θὰ τοῦ αὐτὸ τὸ ψόφιο σκυλί; Θέλω νὰ πάω ἐκεῖ καὶ νὰ τοῦ κόψω
ἀφελῶ τὴν χεφαλὴν αὐτοῦ. ἀποκόψω τὴν κεφαλήν>. τὸ κεφάλι>.
16,10 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· τί ἐμοὶ 10 Εἶπεν ὁ βασιλεύς· <διατὶ ἀναμιγνύεσθε 10 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Δαβίδ: <Διατὶ ἀναμειγνύεσθε εἰς
καὶ ὑμῖν, υἱοὶ Σαρουΐας; Ἄφετε αὐτὸν σεῖς, οἱ υἱοὶ τῆς Σαρουΐας, εἰς τὰς ἰδικάς μου τὰς ἰδιαιτέρας μου ὑποθέσεις, παιδιὰ τῆς Σαρουΐας;
καὶ ὄντως καταράσθω ὅτι Κύριος ὑποθέσεις; Ἀφῆστε τον αὐτὸν νὰ μὲ Ἀφῆστέ τον νὰ μὲ ὑβρίζῃ καὶ νὰ μὲ καταρᾶται ὅπως θέλει·
εἶπεν αὐτῷ καταρᾶσθαι τὸν Δαυίδ, καταρᾶται ἔτσι, διότι ὁ Κύριος τοῦ εἶπε νὰ διότι ὁ Κύριος εἶναι Ἐκεῖνος, ποὺ τοῦ εἶπε νὰ καταρασθῇ
καὶ τίς ἐρεῖ, ὡς τί ἐποίησας οὕτως; καταρᾶται ἐμὲ τὸν Δαυίδ. Ποιὸς, λοιπόν, τὸν Δαβίδ. Ποιὸς ἑπομένως θὰ τολμήσῃ νὰ τοῦ εἰπῇ· διατὶ
ἠμπορεῖ νὰ εἴπῃ εἰς αὐτὸν διατὶ ἔπραξες καὶ τὸ ἔκανες αὐτό;>
ἐφέρθης τοιουτοτρόπως;>
16,11 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Ἀβεσσὰ 11 Ὁ Δαυὶδ εἶπε πρὸς τὸν Ἀβεσσὰ καὶ πρὸς 11 Εἶπε δὲ ἐπὶ πλέον ὁ Δαβὶδ πρὸς τὸν Ἀβεσσὰ καὶ πρὸς
καὶ πρὸς πάντας τοὺς παῖδας αὐτοῦ· ὅλους τοὺς γύρω αὐλικούς του καὶ στρατιώτας ὅλους τοὺς δούλους του: <Ὅπως ξέρετε, ὁ ἴδιος ὁ υἱός μου,
95/158
ἰδοὺ ὁ υἱός μου ὁ ἐξελθὼν ἐκ τῆς του· <Ἀφοῦ ὁ υἱός μου, ὁ ὁποῖος εἶναι ἰδικός ποὺ ἐβγῆκε ἀπὸ ἐμέ, ἐπιδιώκει νὰ μὲ σκοτώσῃ. Τώρα
κοιλίας μου ζητεῖ τὴν ψυχήν μου, καὶ μου γόνος, ζητεῖ τὴν ζωήν μου, πόσον μᾶλλον λοιπὸν προστίθεται εἰς αὐτὸν καὶ ὁ Σεμεΐ, ἕνας ἄνθρωπος

προσέτι νῦν ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεμινί· ἄφετε ὁ Σεμεΐ, αὐτὸς ὁ Βενιαμίτης; Ἀφῆστε τον νὰ μὲ δηλαδὴ τῆς φυλῆς Βενιαμίν. Ἀφῆστε τον νὰ μὲ καταρᾶται,
αὐτὸν καταρᾶσθαι, ὅτι εἶπεν αὐτῷ καταρᾶται, διότι εἶπε τοῦτο εἰς αὐτὸν ὁ διότι τοῦ τὸ εἶπεν ὁ Κύριος.
Κύριος· Κύριος.
16,12 εἴπως ἴδοι Κύριος ἐν τῇ 12 Ὑπομένω τὰς κατάρας του, μήπως ὁ Θεὸς 12 Καὶ ἴσως προσέξῃ ὁ Κύριος τὸν ἐξευτελισμόν μου αὐτὸν
ταπεινώσει μου καὶ ἐπιστρέψει μοι ἴδῃ αὐτὸν τὸν ἐξευτελισμόν μου καὶ μὲ καὶ μοῦ ἀποδώσῃ ἀγαθὰ ἀντὶ τῆς ὕβρεως καὶ κατάρας,
ἀγαθὰ ἀντὶ τῆς κατάρας αὐτοῦ τῇ ἀνταμείψῃ μὲ ἀγαθά, ἀντὶ τῆς κατάρας ἡ ποὺ ὑπέμεινα σήμερα>.
ἡμέρᾳ ταύτῃ. ὁποία κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν
ἐξεσφενδονίσθη ἐναντίον μου>.
16,13 Καὶ ἐπορεύθη Δαυὶδ καὶ πάντες 13 Ὁ Δαυὶδ συνέχισε τὸν δρόμον του καὶ μαζῆ 13 Καὶ ἐσυνέχισαν τὴν πορείαν των εἰς τὸν δρόμον ὁ Δαβὶδ
οἱ ἄνδρες αὐτοῦ ἐν τῇ ὁδῷ, καὶ Σεμεῒ του συνεπορεύοντο ὅλοι ὅσοι τὸν καὶ ὅλοι οἱ ἄνδρες του. Πλησίον δὲ τοῦ Δαβίδ, εἰς τὴν
ἐπορεύετο ἐκ πλευρᾶς τοῦ ὅρους ἀκολουθοῦσαν. Ἐβάδιζε δὲ καὶ ὁ Σεμεῒ εἰς πλαγιὰν τοῦ βουνοῦ, ἐπροχωροῦσε καὶ ὁ Σεμεΐ. Καὶ καθὼς
ἐχόμενα αὐτοῦ πορευόμενος καὶ κάποιαν πλευρὰν τοῦ ὅρους πλησίον τοῦ ἐβάδιζεν, ὕβριζε καὶ κατηρᾶτο καὶ ἐλιθοβολοῦσε τὸν
καταρώμενος καὶ λιθάζων ἐν λίθοις Δαυίδ. Ἐνῶ δὲ ἐπροχωροῦσε, κατηρᾶτο βασιλέα ἀπὸ τὰ πλάγιά του καὶ ἐπετοῦσε ἐπάνω του καὶ
ἐκ πλαγίων αὐτοῦ καὶ τῷ χοῒ συνεχῶς τὸν Δαυὶδ καὶ ἔρριπτε λίθους χῶμα.
πάσσων. ἐναντίον του καὶ ἐσκόρπιζε χῶμα κατὰ τοῦ
Δαυίδ.
16,14 Καὶ ἦλθεν ὁ βασιλεὺς καὶ πᾶς ὁ 14 Ὁ βασιλεὺς καὶ ὅλος ὁ λαός, ποὺ ἦσαν 14 Ἐξηντλημένοι δὲ ἀπὸ τὴν πορείαν ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ
λαὸς μετ' αὐτοῦ ἐκλελυμένοι καὶ μαζῆ του κατάκοποι ἀπὸ τὴν μεγάλην δοῦλοι του ἔφθασαν ἀνατολικῶς τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶν
ἀνέψυξαν ἐκεῖ. πορείαν ἦλθαν εἰς κάποιο ἐκεῖ μέρος καὶ καὶ ἀνεπαύθησαν ἐκεῖ.
ἀνεπαύθησαν.
16,15 Καὶ Ἀβεσσαλὼμ καὶ πᾶς ἀνὴρ 15 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Ἀβεσσαλὼμ καὶ ὅλος ὁ 15 Κατὰ τὸ διάστημα αὐτό, ποὺ συνέβαιναν τὰ ἀνωτέρω, ὁ
Ἰσραὴλ εἰσῆλθον εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἰσραηλιτικὸς στρατός, ποὺ ἦτο μαζῆ του, Ἀβεσσαλὼμ καὶ ὅλοι οἰ Ἰσραηλῖται, καθὼς καὶ ὁ Ἀχιτόφελ
Ἀχιτόφελ μετ' αὐτοῦ. εἰσῆλθον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Μαζῆ του δὲ μαζί του, εἰσῆλθαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
ἦτο καὶ ὁ Ἀχιτόφελ.
16,16 Καὶ ἐγενήθη ἡνίκα ἦλθε Χουσὶ 16 Ὅταν ὁ φίλος τοῦ Δαυίδ, ὁ Χουσί, ἦλθε 16 Ἦλθε δὲ τότε πρὸς τὸν Ἀβεσσαλὼμ καὶ ὁ Χουσί, ὁ φίλος
96/158
ὁ ἀρχιεταῖρος Δαυὶδ πρὸς πρὸς τὸν Ἀβεσσαλώμ, εἶπε πρὸς αὐτόν· <ζήτω καὶ μυστικοσύμβουλος τοῦ Δαβίδ. Καὶ εἶπεν ὁ Χουσὶ εἰς
Ἀβεσσαλώμ, καὶ εἶπε Χουσὶ πρὸς ὁ βασιλεύς>. τὸν Ἀβεσσαλώμ, ὅταν ἐπαρουσιάσθη ἐμπρός του: <Ζήτω ὁ

Ἀβεσσαλώμ· ζήτω ὁ βασιλεύς. νέος βασιλεύς!>
16,17 Καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸς 17 Ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἠρώτησε τὸν Χουσί· <αὐτὴ 17 Καὶ ὁ Ἀβεσσαλὼμ εἶπεν εἰς τὸν Χουσί: <Τόση ἦτο ἡ
Χουσί· τοῦτο τὸ ἔλεός σου μετὰ τοῦ εἶναι ἡ εὐγνωμοσύνη καὶ ἡ καλωσύνη σου συμπάθεια καὶ ἀγάπη σου πρὸς τὸν φίλον σου; Διατὶ δὲν
ἑταίρου σου; Ἱνατὶ οὐκ ἀπῆλθες ἀπέναντι τοῦ φίλου σου, τοῦ Δαυίδ; Διατὶ δὲν ἔφυγες καὶ σὺ μὲ τὸν φίλον σου;>
μετὰ τοῦ ἑταίρου σου; ἐπῆγες καὶ σὺ μαζῆ μὲ τὸν φίλον σου;>
16,18 Καὶ εἶπε Χουσὶ πρὸς 18 Ἀπήντησεν ὁ Χουσὶ πρὸς τὸν Ἀβεσσαλὼμ 18 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Χουσὶ εἰς τὸν Ἀβεσσαλώμ: <Ὄχι! Ποτὲ
Ἀβεσσαλώμ· οὐχί, ἀλλὰ κατόπισθεν καὶ εἶπε· <ὄχι δὲν ἐπῆγα μὲ ἐκεῖνον, διότι θὰ τέτοιο πρᾶγμα! Ἀκολούθησα καὶ θὰ μείνω πιστὸς εἰς
οὗ ἐξελέξατο Κύριος καὶ ὁ λαὸς ἀκολουθήσω αὐτόν, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος καὶ αὐτόν, ποὺ ἐδιάλεξε ὁ Κύριος καὶ ὅλος αὐτὸς ὁ στρατὸς καὶ
οὗτος καὶ πᾶς ἀνὴρ Ἰσραήλ, αὐτῷ ὅλος ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἐξέλεξεν ὡς βασιλέα. ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται. Θὰ μείνω μαζί του.
ἔσομαι καὶ μετὰ αὐτοῦ καθήσομαι· Εἰς αὐτὸν θὰ ἀνήκω καὶ μαζῆ του θὰ μένω.
16,19 καὶ τὸ δεύτερον, τίνι ἐγὼ 19 Ἐξ ἄλλου, ποῖον ἐγὼ θὰ ὑπηρετήσω; Τὸν 19 Ἐκτὸς αὐτοῦ ὅμως, ποιὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ θὰ
δουλεύσω; Οὐχὶ ἐνώπιον τοῦ υἱοῦ υἱόν του δὲν θὰ ὑπηρετήσω; Ὅπως ἐδούλευσα ὑπηρετήσω; Υἱός του δὲν εἶναι αὐτός, εἰς τὰς διαταγὰς τοῦ
αὐτοῦ; Καθάπερ ἐδούλευσα ἐνώπιον τὸν πατέρα σου, ἔτσι πιστῶς θὰ δουλεύσω καὶ ὁποίου θὰ δουλεύω εἰς τὸ ἑξῆς; Ὅπως ὑπηρέτησα ἕως
τοῦ πατρός σου, οὕτως ἔσομαι σέ>. τώρα τὸν πατέρα σου, ἔτσι θὰ εἶμαι καὶ δοῦλος ἰδικός
ἐνώπιόν σου. σου>.
16,20 Καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸς 20 Ὁ Ἀβεσσαλὼμ εἶπε πρὸς τὸν Ἀχιτόφελ· 20 Μετὰ ταῦτα εἶπεν ὁ Ἀβεσσαλὼμ εἰς τὸν Ἀχιτόφελ: <Νὰ
Ἀχιτόφελ· φέρετε ἑαυτοῖς βουλὴν τί <σκεφθῆτε μεταξύ σας καὶ ἀποφασίσατε, τί συσκεφθῆτε καὶ νὰ ἀποφασίσετε τί θὰ κάνωμεν>.
ποιήσωμεν; θὰ κάμωμεν>.
16,21 Καὶ εἶπεν Ἀχιτόφελ πρὸς 21 Ὁ Ἀχιτόφελ εἶπε πρὸς τὸν Ἀβεσσαλώμ· 21 Καὶ εἶπεν ὁ Ἀχιτόφελ εἰς τὸν Ἀβεσσαλώμ: <Πήγαινε καὶ
Ἀβεσσαλώμ· εἴσελθε πρὸς τὰς <εἴσελθε πρὸς τὰς συζύγους τῆς δευτέρας βίασε τὰς παλλακὰς τοῦ πατέρα σου, ποὺ τὰς ἄφησε διὰ
παλλακὰς τοῦ πατρός σου, ἃς σειρᾶς τοῦ πατρός σου, τὰς ὁποίας αὐτὸς νὰ φυλάσσουν τὸ ἀνάκτορόν του. Θὰ μάθουν δὲ ὅλοι οἱ
κατέλιπε φυλάσσειν τὸν οἶκον ἀφῆκε νὰ φυλάττουν τὸν οἶκον του. Ὁλοι οἱ Ἰσραηλῖται ὅτι ἐξευτέλισες μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν τὸν
αὐτοῦ, καὶ ἀκούσεται πᾶς Ἰσραὴλ ὅτι Ἰσραηλῖται θὰ μάθουν ὅτι μὲ τὸν τρόπον πατέρα σου, καὶ ἐπροχώρησαν τόσον πολὺ τὰ πράγματα
κατήσχυνας τὸν πατέρα σου, καὶ αὐτὸν ἐξηυτέλισες καὶ ἔδειξες τὸ μῖσος σου καὶ ἔτσι θὰ γίνουν περισσότερον ἀποφασιστικοὶ καὶ
ἐνισχύσουσιν αἱ χεῖρες πάντων τῶν ἐναντίον τοῦ πατρός σου καὶ θὰ ἐνισχυθοῦν οἱ θαρραλέοι ὅλοι, ὅσοι σὲ ἀκολουθοῦν>.
97/158
μετὰ σοῦ. ἄνδρες, ποὺ εἶναι μαζῆ σου, ὥστε νὰ σοῦ εἶναι
πλέον ἀφοσιωμένοι>.

16,22 Καὶ ἔπηξαν τὴν σκηνὴν τῷ 22 Οἱ ἄνδρες τοῦ Ἀβεσσαλὼμ ἔστησαν τὴν 22 Κατόπιν τούτου ἔστησαν τὴν σκηνὴν τοῦ Ἀβεσσαλὼμ
Ἀβεσσαλὼμ ἐπὶ τὸ δῶμα, καὶ σκηνήν του ἐπάνω εἰς τὸ ἠλιακωτὸν τοῦ οἴκου εἰς τὴν ταράτσαν τοῦ ἀνακτόρου καὶ ἦλθεν ὁ Ἀβεσσαλὼμ
εἰσῆλθον Ἀβεσσαλὼμ πρὸς τὰς τοῦ Δαυίδ, ὁ δὲ Ἀβεσσαλὼμ ἐνώπιον ὅλων τῶν εἰς σαρκικὴν σχέσιν μὲ τὰς παλλακὰς τοῦ πατέρα του
παλλακὰς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ κατ' Ἰσραηλιτῶν ἦλθεν εἰς ἕνωσιν μὲ τὰς συζύγους ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν.
ὀφθαλμοὺς παντὸς Ἰσραήλ. τοῦ πατρός του.
16,23 Καὶ ἡ βουλὴ Ἀχιτόφελ, ἣν 23 Αἱ γνῶμαι δέ, τὰς ὁποίας ὁ Ἀχιτόφελ 23 Τόσον δὲ μεγάλη ἦτο ἡ φήμη τοῦ Ἀχιτόφελ, ὥστε ἡ
ἐβουλεύσατο ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς ἐσκέπτετο καὶ ἔδιδε κατὰ τὰς πρώτας αὐτὰς γνώμη, τὴν ὁποίαν ἔδιδε κατὰ τὰς πρώτας ἐκείνας ἡμέρας,
πρώταις, ὃν τρόπον ἐπερωτήσῃ τις ἡμέρας εἰς τὸν Ἀβεσσαλώμ, ἦσαν ὡς ἐὰν ἐγίνετο σεβαστή, ὅπως ὅταν κάποιος ἐρωτᾷ τὸν Θεὸν καὶ
ἐν λόγῳ τοῦ Θεοῦ, οὕτως πᾶσα ἡ κανεὶς ἐρωτοῦσε τὸν Θεόν. Τέτοιες ἦσαν αἱ περιμένῃ ἀπάντησίν Του. Ἔτσι ἐθεωρεῖτο κάθε γνώμη τοῦ
βουλὴ τοῦ Ἀχιτόφελ καὶ γε τῷ Δαυὶδ γνῶμαι καὶ αἱ συμβουλαί, τὰς ὁποίας ὁ Ἀχιτόφελ καὶ ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ Δαβὶδ καὶ ἐπὶ τῶν
καὶ γε τῷ Ἀβεσσαλώμ. Ἀχιτόφελ προηγουμένως μὲν ἔδιδε πρὸς τὸν ἡμερῶν τοῦ Ἀβεσσαλώμ.
Δαυίδ, τώρα δὲ ἔδιδε πρὸς τὸν Ἀβεσσαλώμ.

17,1 Καὶ εἶπεν Ἀχιτόφελ πρὸς Ο Ἀχιτόφελ εἶπε κατόπιν πρὸς τὸν Καὶ εἶπεν ὁ Ἀχιτόφελ εἰς τὸν Ἀβεσσαλώμ: <Θέλω τὴν
Ἀβεσσαλώμ· ἐπιλέξω δὴ ἐμαυτῷ Ἀνβεσσαλώμ· <δός μου, σὲ παρακαλῶ, τὴν ἔγκρισίν σου, ὥστε νὰ διαλέξω δώδεκα χιλιάδας πολεμιστὰς
δώδεκα χιλιάδας ἀνδρῶν καὶ ἄδειαν νὰ διαλέξω δώδεκα χιλιάδας ἄνδρας καὶ νὰ ξεκινήσω διὰ νὰ καταδιώξω αὐτὴν τὴν νύκτα τὸν
ἀναστήσομαι καὶ καταδιώξω ὀπίσω καὶ μὲ αὐτοὺς νὰ σηκωθῶ καὶ νὰ καταδιώξω Δαβίδ.
Δαυὶδ τὴν νύκτα· τὸν Δαυίδ, αὐτὴν τὴν νύκτα.
17,2 καὶ ἐπελεύσομαι ἐπ' αὐτόν, καὶ 2 Θὰ ἐπέλθω αἰφνιδίως ἐναντίον του. Αὐτὸς 2 Θὰ ἐπιτεθῶ ἐναντίον του τώρα, ποὺ αὐτὸς εἶναι
αὐτὸς κοπιῶν καὶ ἐκλελυμένος θὰ εἶναι κουρασμένος ἀπὸ τὴν πορείαν καὶ κατάκοπος καὶ ἐξηντλημένος καὶ δὲν ἠμπορεῖ νὰ
χερσί, καὶ ἐκστήσω αὐτόν, καὶ ἐπομένως ἀνίκανος εἰς ἀντίστασιν. Θὰ τὸν ἀντισταθῇ, καὶ θὰ τὸν αἰφνιδιάσω. Εἶμαι δὲ βέβαιος ὅτι θὰ
φεύξεται πᾶς ὁ λαὸς ὁ μετ' αὐτοῦ, αἰφνιδιάσω καὶ ὅλος ὁ στρατός, ὁ ὁποῖος εἶναι τὸν ἐγκαταλείψουν ἀμέσως ὅλοι, ὅσοι τὸν ἀκολουθοῦν.
98/158
καὶ πατάξω τὸν βασιλέα μονώτατον· μαζῆ του, θὰ τραπῇ εἰς φυγήν. Καὶ θὰ μείνῃ Ἔτσι θὰ χτυπήσω καὶ θὰ θανατώσω τὸν βασιλέα Δαβίδ, ποὺ
αὐτὸς τελείως μόνος· ἔτσι δὲ ἐγὼ θὰ φονεύσω θὰ ἔχῃ μείνει ἐντελῶς μόνος.

τὸν βασιλέα.
17,3 καὶ ἐπιστρέψω πάντα τὸν λαὸν 3 Θὰ ἐπαναφέρω δὲ κατόπιν ὅλον τὸν λαὸν 3 Κανεὶς ἄλλος δὲν θὰ πάθη τίποτε. Ἀπ' ἐναντίας θὰ σοῦ
πρός σε, ὃν τρόπον ἐπιστρέφει ἡ ὑποτεταγμένον πρὸς σέ, ὅπως ἡ νύμφη φέρω πίσω ἐδῶ ὅλον τὸν στρατόν του, ὅπως ἀκριβῶς
νύμφη πρὸς τὸν ἄνδρα αὐτῆς· πλὴν ἐπιστρέφει ὑποτεταγμένη εἰς τὸν ἄνδρα της. ἐπιστρέφει ἡ νύμφη εἰς τὸν ἄνδρα της. Ἔτσι, μὲ τὸ νὰ
ψυχὴν ἀνδρὸς ἑνὸς σὺ ζητεῖς, καὶ Ἑνὸς ἀνθρώπου τὴν ζωὴν σὺ θὰ ἀφαιρέσῃς σκοτώσῃς ἕνα μόνον ἄνθρωπον, εἰρηνεύει πλέον ὅλος ὁ
παντὶ τῷ λαῷ ἔσται εἰρήνη. καὶ εἰς ὅλον τὸν λαὸν ἔπειτα θὰ ἐπικρατήσῃ λαός>.
εἰρήνη>.
17,4 Καὶ εὐθὺς ὁ λόγος ἐν ὀφθαλμοῖς 4 Ἡ συμβουλὴ αὐτὴ ἐφάνη λογικὴ καὶ 4 Ἡ πρότασις αὐτὴ τοῦ Ἀχιτόφελ ἐφάνη πολὺ σωστὴ εἰς τὴν
Ἀβεσσαλὼμ καὶ ἐν ὀφθαλμοῖς ὠφέλιμος ἐνώπιον τοῦ Ἀβεσσαλὼμ καὶ κρίσιν τοῦ Ἀβεσσαλὼμ καὶ ὅλων τῶν προεστῶν τοῦ Ἰσραήλ,
πάντων τῶν πρεσβυτέρων Ἰσραήλ· ἐνώπιον ὅλων τῶν πρεσβυτέρων τοῦ Ἰσραήλ. ποὺ τὸν εἶχαν ἀκολουθήσει.
17,5 καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλώμ· καλέσατε 5 Διέταξε δὲ ὁ Ἀβεσσαλώμ· <προσκαλέσατε 5 Εἶπεν ὅμως τότε ὁ Ἀβεσσαλώμ: <Θέλω να καλέσετε ἐδῶ
δὴ καί γε τὸν Χουσὶ τὸν Ἀραχί, καὶ ἐδῶ καὶ τὸν Χουσί, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀραχί, διὰ νὰ καὶ τὸν Χουσί, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀραχί, διὰ νὰ ἀκούσωμεν τί ἔχει
ἀκούσωμεν τί ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ ἀκούσωμεν, τί θὰ μᾶς εἴπῃ καὶ αὐτός>. νὰ εἰπῇ καὶ αὐτὸς ἐπὶ τοῦ θέματος αὐτοῦ>.
καί γε αὐτοῦ.
17,6 Καὶ εἰσῆλθε Χουσὶ πρὸς 6 Παρουσιάσθη ὁ Χουσὶ εἰς τὸν Ἀβεσσαλὼμ 6 Καὶ ἐπαρουσιάσθη ἀμέσως εἰς τὸν Ἀβεσσαλὼμ ὁ Χουσὶ
Ἀβεσσαλώμ· καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ καὶ ὁ Ἀβεσσαλὼμ τὸν ἠρώτησεν· <αὐτὰ μᾶς καὶ ἐκεῖνος τοῦ εἶπε: <Αὐτὰ καὶ αὐτὰ ἐσκέφθη ὁ Ἀχιτόφελ.
πρὸς αὐτὸν λέγων· κατὰ τὸ ρῆμα εἶπεν ὁ Ἀχιτόφελ. Νὰ ἐφαρμόσωμεν τὴν Τί γνώμην ἔχεις; Νὰ ἐνεργήσωμεν ὅπως προτείνει; Ἐὰν δὲν
τοῦτο ἐλάλησεν Ἀχιτόφελ· εἰ συμβουλὴν αὐτοῦ; Ἐὰν ἔχῃς διάφορον συμφωνῇς, νὰ μᾶς εἰπῇς τὴν ἄποψίν σου>.
ποιήσομεν κατὰ τὸν λόγον αὐτοῦ; Εἰ γνώμην, ὁμίλησε>.
δὲ μή, σὺ λάλησον·
17,7 καὶ εἶπε Χουσὶ πρὸς 7 Εἶπε δὲ ὁ Χουσὶ πρὸς τὸν Ἀβεσσαλώμ· <εἶναι 7 Καὶ εἶπεν ὁ Χουσὶ εἰς τὸν Ἀβεσσαλώμ: <Εἶναι ἡ πρώτη καὶ
Ἀβεσσαλώμ· οὐκ ἀγαθὴ αὕτη ἡ ἡ μοναδικὴ φορά, κατὰ τὴν ὁποίαν δὲν εἶναι μοναδικὴ φορά, ποὺ δὲν εἶναι ὀρθὴ ἡ πρότασις, τὴν ὁποίαν
βουλή, ἣν ἐβουλεύσατο Ἀχιτόφελ τὸ ὀρθὴ καὶ ὠφέλιμος αὐτὴ ἡ συμβουλή, τὴν ἐσκέφθη ὁ Ἀχιτόφελ.
ἅπαξ τοῦτο. ὁποίαν ἐσκέφθη καὶ ἔδωσεν ὁ Ἀχιτόφελ>.
17,8 Καὶ εἶπε Χουσί· σὺ οἶδας τὸν 8 Καὶ ἐν συνεχείᾳ προσέθεσε· <σὺ γνωρίζεις 8 Σύ, βασιλεῦ, γνωρίζεις καλὰ τὸν πατέρα σου>, συνέχισεν
99/158
πατέρα σου καὶ τοὺς ἄνδρας αὐτοῦ, τὸν πατέρα σου καὶ τοὺς ἄνδρας του, ὅτι εἶναι ὁ Χουσί, <καθὼς ἐπίσης καὶ τοὺς ἄνδρας, ποὺ εἶναι μαζί του.
ὅτι δυνατοὶ εἰσι σφόδρα καὶ πολὺ ἰσχυροὶ καὶ γεμᾶτοι πικρίαν εἰς τὴν Ξέρεις ὅτι εἶναι πολὺ δυναμικοὶ καὶ καταπικραμμένοι καὶ

κατάπικροι τῇ ψυχῇ αὐτῶν, ὡς ψυχήν των. Ὁμοιάζουν μὲ ἄρκτον εἰς τὴν ὠργισμένοι ἐναντίον σου. Μοιάζουν μὲ τὴν ἀρκούδα, ποὺ
ἄρκος ἠτεκνωμένη ἐν ἀγρῷ καὶ ὡς ὕπαιθρον, ἡ ὁποία ἔχασε τὰ παιδιά της. τῆς ἅρπαξαν τὰ παιδιά της καὶ γυρίζει εἰς τοὺς ἀγρούς, καὶ
ὗς τραχεῖα ἐν τῷ πεδίῳ, καὶ ὁ πατήρ Ὁμοιάζουν μὲ ἀγριόχοιρον εἰς τὰ χωράφια. Ὁ μὲ τὸν φοβερὸν ἀγριόχοιρον, ποὺ ζῇ εἰς τὰ χωράφια. Ἀλλὰ
σου ἀνὴρ πολεμιστὴς καὶ οὐ μὴ πατέρας σου εἶναι ἔμπειρος εἰς πολέμους καὶ καὶ ὁ πατέρας σου εἶναι ἱκανὸς πολεμιστής. Δὲν πρόκειται
καταλύσῃ τὸν λαόν· δὲν θὰ διαλύσῃ τὸν στρατόν του. Θὰ τὸν ἔχῃ νὰ διαλύσῃ τὸν στρατόν του κατὰ τὴν νύκτα, ὡσὰν νὰ ἦτο
μαζῆ του, διὰ νὰ πολεμήσῃ. ἀμέριμνος.
17,9 ἰδοὺ γὰρ αὐτὸς νῦν κέκρυπται ἐν 9 Καὶ νά, κάπου αὐτὸς τώρα κρύβεται εἰς 9 Τώρα μάλιστα αὐτὸς ἔχει κρυβῆ εἰς κάποιο ἀπὸ τὰ βουνὰ
ἑνὶ τῶν βουνῶν ἢ ἐν ἑνὶ τῶν τόπων κάποιο ὕψωμα ἢ εἰς κάποιον ἄλλον τόπον. ἢ εἰς κάποιον ἄλλον τόπον καὶ περιμένει. Ἐὰν λοιπὸν γίνῃ
καὶ ἔσται ἐν τῷ ἐπιπεσεῖν αὐτοῖς ἐν Ἐὰν λοιπὸν ἐπιτεθῶμεν τώρα ἐναντίον του ἐπίθεσις ἐναντίον του καὶ ἔχωμεν ἀποτυχίαν, τώρα εἰς τὴν
ἀρχῇ καὶ ἀκούσῃ ὁ ἀκούων καὶ εἴπῃ· καὶ κατὰ τὴν ἀρχὴν αὐτὴν τοῦ πολέμου ἀρχὴν τῆς βασιλείας σου, θὰ γίνῃ γνωστὸν καὶ θὰ διαδοθῇ
ἐγενήθη θραῦσις ἐν τῷ λαῷ τῷ ἡττηθῶμεν, θὰ γίνῃ τοῦτο γνωστὸν καὶ θὰ ἀμέσως ὅτι ἔπαθε πανωλεθρίαν ὁ στρατός, ποὺ ἀκολουθεῖ
ὀπίσω Ἀβεσσαλώμ, διαδοθῇ, ὅτι ἔγινε μεγάλη θραῦσις εἰς τὸν τὸν Ἀβεσσαλώμ, πρᾶγμα ποὺ δὲν μᾶς συμφέρει.
στρατόν, ποὺ ἀκολουθεῖ τὸν Ἀβεσσαλώμ.
17,10 καί γε αὐτὸς υἱὸς δυνάμεως, οὗ 10 Θὰ ἐπιπέσῃ δὲ τόσος πανικὸς εἰς ὅλους 10 Μὴ ἀμφιβάλλῃς δὲ ὅτι τότε καὶ ὁ πλέον δυνατὸς ἄνδρας,
ἡ καρδία καθὼς ἡ καρδία τοῦ μας, ὥστε καὶ ὁ πλέον ψύχραιμος καὶ δυνατὸς ποὺ ἔχει καρδιὰν γενναίαν καὶ μοιάζει μὲ λεοντάρι, θὰ
λέοντος, τηκομένη τακήσεται, ὅτι ἀπὸ ἡμᾶς, τοῦ ὁποίου ἡ καρδιὰ εἶναι σὰν τὴν λειώσῃ ἀπὸ τὸν τρόμον του. Διότι ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται
οἵδε πᾶς Ἰσραὴλ ὅτι δυνατὸς ὁ πατήρ καρδιὰ τοῦ λιονταριοῦ, θὰ λυώσῃ ἀπὸ τὸν γνωρίζουν ὅτι ὁ πατέρας σου εἶναι ἀνδρεῖος καὶ ὅτι ὅσοι τὸν
σου καὶ υἱοὶ δυνάμεως οἱ μετ' αὐτοῦ. φόβον, διότι ὅλος ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἀκολουθοῦν εἶναι ἐπίσης γενναῖοι καὶ δυνατοὶ ἄνδρες.
γνωρίζει καλά, ὅτι ὁ πατέρας σου εἶναι
δυνατὸς καὶ ὅλοι ὅσοι τὸν ἀκολουθοῦν εἶναι
ἐπίσης δυνατοί.
17,11 Ὅτι οὕτως συμβουλεύων ἐγὼ 11 Διὰ τοῦτο ἐγώ, σοῦ δίδω τὴν ἑξῆς 11 Ἐφ' ὅσον ζητεῖς τὴν γνώμην μου, ἐγὼ θὰ ἐπρότεινα τὸ
συνεβούλευσα, καὶ συναγόμενος συμβουλὴν καὶ ἐπιμένω εἰς αὐτήν· Νὰ ἑξῆς: Νὰ συγκεντρωθοῦν γύρω σου ὅλοι οἰ Ἰσραηλῖται ἀπὸ
συναχθήσεται ἐπὶ σὲ πᾶς Ἰσραὴλ συγκεντρωθῇ ὁλόγυρά σου ὅλος ὁ τὴν πόλιν Δάν, ποὺ εἶναι εἰς τὸν βορρᾶν, ἕως τὴν Βηρσαβεέ,
ἀπὸ Δὰν καὶ ἕως Βηρσαβεὲ ὡς ἡ ἰσραηλιτικὸς λαός, ὅλοι ὅσοι κατοικοῦν ἀπὸ ποὺ εἶναι εἰς τὸν νότον τῆς χώρας μας. Ἔτσι θὰ ἔχῃς
100/158
ἄμμος ἡ ἐπὶ τῆς θαλάσσης εἰς τὴν βορειοτέραν πόλιν τὴν Δάν, μέχρι καὶ τὴν στρατὸν πολὺν σὰν τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης. Ἐπὶ κεφαλῆς
πλῆθος, καὶ τὸ πρόσωπόν σου νοτιωτέραν πόλιν τὴν Βηρσαβεέ. Ὁ στρατὸς των δέ, εἰς τὸ μέσον ὅλων αὐτῶν, νὰ βαδίζῃς ὁ ἴδιος

πορευόμενον ἐν μέσῳ αὐτῶν, αὐτὸς θὰ εἶναι τόσον πολυάριθμος, ὅση εἶναι προσωπικῶς ὡς ἡγέτης ἀνδρεῖος.
ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης· ἀρχηγὸς δὲ τοῦ
πολυαρίθμου αὐτοῦ στρατοῦ θὰ εἶσαι σὺ
προσωπικῶς.
17,12 καὶ ἥξομεν πρὸς αὐτὸν εἰς ἕνα 12 Ἔτσι θὰ ἐξορμήσωμεν ἐναντίον τοῦ πατρός 12 Θὰ φθάσωμεν λοιπὸν πρὸς τὸν Δαβίδ, εἰς τὸν τόπον
τῶν τόπων, οὗ ἐὰν εὕρωμεν αὐτὸν σου εἰς τὸ μέρος, ὅπου τυχὸν θὰ κρύπτεται, θὰ ὅπου θὰ τὸν εὕρωμεν, καὶ θὰ λάβωμεν θέσιν μάχης καὶ θὰ
ἐκεῖ, καὶ παρεμβαλοῦμεν ἐπ' αὐτόν, στρατοπεδεύσωμεν γύρω του καὶ θὰ πέσωμεν ἐπάνω του, ὅπως πέφτει ἡ δροσιὰ εἰς τὴν γῆν.
ὡς πίπτει δρόσος ἐπὶ τὴν γῆν καὶ οὐχ ἐπιπέσωμεν ἀπὸ ὅλα τὰ σημεῖα ἐναντίον του, Ἔτσι δὲν θὰ ἠμπορέσῃ νὰ ἀντιδράσῃ καθόλου. Καὶ δὲν θὰ
ὑπολειψόμεθα ἐν αὐτῷ καὶ τοῖς ὅπως πέφτει ἡ δροσιὰ ἐπάνω εἰς τὴν γῆν. Δὲν ἀφήσωμεν νὰ γλυτώσῃ κανείς, οὔτε ὁ ἴδιος οὔτε κάποιος
ἀνδράσι τοῖς μετ' αὐτοῦ καί γε ἕνα· θὰ ἀφήσωμεν νὰ διαφύγῃ οὔτε αὐτὸς οὔτε ἄλλος ἀπὸ τοὺς ἄνδρας του.
κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἄνδρας, οἱ ὁποῖοι εἶναι μαζῆ
του.
17,13 καὶ ἐὰν εἰς τὴν πόλιν συναχθῇ, 13 Καὶ ἐὰν ἀκόμη ὁ Δαυίδ, μαζῆ μὲ τὸν λαὸν 13 Ἀκόμη καὶ ἐὰν ὑποθέσωμεν ὅτι θὰ ἀσφαλισθῇ μέσα εἰς
καὶ λήψεται πᾶς Ἰσραὴλ πρὸς τὴν ποὺ τὸν ἀκολουθεῖ, ἀποσυρθῇ καὶ ἀναβῇ εἰς κάποιαν πόλιν, θὰ πάρουν καὶ θὰ φέρουν πρὸς τὴν πόλιν
πόλιν ἐκείνην σχοινία καὶ συροῦμεν πόλιν τινὰ ἐπάνω εἰς ὕψωμα, ὅλοι οἱ ἐκείνην ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται σχοινιὰ καὶ θὰ τὴν σύρωμεν
αὐτὴν ἕως εἰς τὸν χειμάρρουν, ὅπως Ἰσραηλῖται, ποὺ ἀκολουθοῦν ἡμᾶς, θὰ φέρουν ὁλόκληρον ἕως τὸν χείμαρρον ἔτσι, ὥστε νὰ μὴ μείνῃ οὔτε
μὴ καταλειφθῇ ἐκεῖ μηδὲ λίθος. σχοινία πρὸς τὴν πόλιν ἐκείνην, θὰ τὴν πέτρα ἀπὸ αὐτήν>.
δέσωμεν καὶ θὰ τὴν σύρωμεν εἰς τὴν
χαράδραν, ὥστε νὰ μὴ μείνῃ οὔτε ἕνας λίθος
εἰς τὴν πόλιν ἐκείνην>.
17,14 Καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ καὶ πᾶς 14 Ὁ Ἀβεσσαλὼμ καὶ οἱ Ἰσραηλῖται, ποὺ 14 Ὅταν ἄκουσαν τὴν γνώμην αὐτὴν τοῦ Χουσὶ ὁ
ἀνὴρ Ἰσραήλ· ἀγαθὴ ἡ βουλὴ Χουσὶ παρευρίσκοντο εἰς τὴν συνομιλίαν αὐτήν, Ἀβεσσαλὼμ καὶ ὅλοι οἱ παρόντες Ἰσραηλῖται, εἶπαν: <Ἡ
τοῦ Ἀραχὶ ὑπὲρ τὴν βουλὴν ἀπήντησαν· <ἡ γνώμη τοῦ Χουσὶ εἶναι πρότασις τοῦ Χουσί, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἀραχί, εἶναι πολὺ καλὴ
Ἀχιτόφελ· καὶ Κύριος ἐνετείλατο καλυτέρα καὶ προτιμοτέρα ἀπὸ τὴν γνώμην καὶ ἀνωτέρα ἀπὸ ἐκείνην τοῦ Ἀχιτόφελ>. Καὶ μὲ τὸν τρόπον
διακεδάσαι τὴν βουλὴν τοῦ τοῦ Ἀχιτόφελ>. Ἔτσι δὲ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος αὐτὸν ἔγινε τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου, ὁ Ὁποῖος ἀπεφάσισε νὰ
101/158
Ἀχιτόφελ τὴν ἀγαθήν, ὅπως ἂν ἠθέλησε καὶ ἐξουδετέρωσε τὴν γνώμην τοῦ ματαιώσῃ τὴν ἔξυπνον γνώμην τοῦ Ἀχιτόφελ, διὰ νὰ
ἐπαγάγῃ Κύριος ἐπὶ Ἀβεσσαλὼμ τὰ Ἀχιτόφελ, τὴν τόσον συμφέρουσαν διὰ τὸν τιμωρήσῃ τὸν Ἀβεσσαλὼμ δι’ ὅλας τὰς παρανομίας του.

κακὰ πάντα. Ἀβεσσαλώμ, διὰ νὰ τιμωρήσῃ αὐτὸν διὰ τὰς
κακάς του πράξεις.
17,15 Καὶ εἶπε Χουσὶ ὁ τοῦ Ἀραχὶ 15 Ὁ Χουσί, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀραχί, ἐγνωστοποίησε 15 Ἀμέσως μετὰ τὴν συνάντησίν του μὲ τὸν Ἀβεσσαλὼμ ὁ
πρὸς Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ τοὺς ἱερεῖς· πρὸς τὸν Σαδὼκ καὶ τὸν Ἀβιάθαρ, τοὺς Χουσί, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀραχί, εἰδοποίησε τοὺς ἀρχιερεῖς Σαδὼκ
οὕτως καὶ οὕτως συνεβούλευσεν ἀρχιερεῖς, αὐτά. <Αὐτὰ καὶ αὐτὰ καὶ Ἀβιάθαρ καὶ τοὺς εἶπε: <Αὐτὰ καὶ αὐτὰ ἐπρότεινεν ὁ
Ἀχιτόφελ τῷ Ἀβεσσαλὼμ καὶ τοῖς συνεβούλευσεν ὁ Ἀχιτόφελ τὸν Ἀβεσσαλὼμ Ἀχιτόφελ εἰς τὸν Ἀβεσσαλὼμ καὶ τοὺς προεστοὺς τοῦ
πρεσβυτέροις Ἰσραήλ, καὶ οὕτως καὶ καὶ τοὺς γεροντοτέρους ἐκ τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ἰσραὴλ καὶ αὐτὰ καὶ αὐτὰ ἐπρότεινα ἐγώ.
οὕτως συνεβούλευσα ἐγώ. Αὐτὸ καὶ αὐτὸ συνεβούλευσα ἐγὼ αὐτόν.
17,16 Καὶ νῦν ἀποστείλατε ταχὺ καὶ 16 Καὶ λοιπόν, τώρα στεῖλτε ἀμέσως καὶ 16 Τώρα λοιπὸν νὰ στείλετε γρήγορα ἀγγελιαφόρον καὶ νὰ
ἀναγγείλατε τῷ Δαυὶδ λέγοντες· μὴ εἰδοποιῆστε τὸν Δαυὶδ λέγοντες· Νὰ μὴ ἐνημερώσετε τὸν Δαβὶδ καὶ νὰ τοῦ εἰπῆτε: <Νὰ μὴ
αὐλισθῇς τὴν νύκτα ἐν Ἀραβώθ τῆς παραμείνῃς κατὰ τὴν νύκτα αὐτὴν εἰς τὴν διανυκτερεύσῃς ἀπόψε εἰς τὴν κοιλάδα Ἀραβὼθ τῆς ἐρήμου,
ἐρήμου καί γε διαβαίνων σπεῦσον, πεδιάδα τῆς ἐρήμου τῆς Ἀραβώθ. Ἀλλὰ ἀλλὰ νὰ σπεύσῃς νὰ περάσῃς εἰς τὴν ἀπέναντι ὄχθην τοῦ
μή ποτε καταπείσῃ τὸν βασιλέα καὶ σπεῦσε νὰ περάσῃς τὸν Ἰορδάνην, μήπως Ἰορδάνου. Ὑπάρχει ἐνδεχόμενον νὰ πείσῃ τελικῶς μὲ τὸν
πάντα τὸν λαὸν τὸν μετ' αὐτοῦ. τυχὸν ὁ Ἀχιτόφελ ἀλλάξῃ τὴν γνώμην τοῦ τρόπον του ὁ Ἀχιτόφελ τὸν βασιλέα Ἀβεσσαλὼμ καὶ ὅλον
βασιλέως καὶ ὁδηγήσῃ αὐτὸν καὶ ὅλον τὸν τὸν λαόν, ποὺ εἶναι μαζί του, καὶ νὰ ἐκτελεσθῇ τὸ ἰδικόν του
στρατόν του ἐναντίον σου>. σχέδιον>.
17,17 Καὶ Ἰωνάθαν καὶ Ἀχιμάας 17 Ὁ Ἰωνάθαν καὶ ὁ Ἀχιμάας ἵσταντο πλησίον 17 Οἱ δύο δὲ υἱοὶ τῶν ἀρχιερέων, ποὺ ἦσαν ἔμπιστοι τοῦ
εἰστήκεισαν ἐν τῇ πηγῇ Ρωγήλ, καὶ εἰς τὴν πηγὴν Ρωήλ. Πρὸς αὐτοὺς μετέβη Δαβίδ, δηλαδὴ ὁ Ἰωνάθαν καὶ ὁ Ἀχιμάας, ἔστεκαν κοντὰ εἰς
ἐπορεύθη ἡ παιδίσκη καὶ ἀνήγγειλεν κάποια ὑπηρέτρια καὶ τοὺς ἀνήγγειλε τὰ τὴν πηγὴν Ρωγὴλ καὶ ἐπερίμεναν ἐκεῖ διὰ νὰ μάθουν νέα,
αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ πορεύονται καὶ γεγονότα αὐτά. Αὐτοὶ δὲ ἔρχονται καὶ τὰ διότι δὲν ἠμποροῦσαν νὰ εἰσέλθουν εἰς τὴν πόλιν. Ἐπῆγε
ἀναγγέλλουσι τῷ βασιλεῖ Δαυίδ, ὅτι ἀναγγέλλουν εἰς τὸν βασιλέα Δαυίδ. Ὁ λοιπὸν μία ὑπηρέτρια εἰς τὴν πηγὴν καὶ τοὺς εἶπε τὰ
οὐκ ἠδύναντο ὀφθῆναι τοῦ εἰσελθεῖν Ἰωνάθαν καὶ ὁ Ἀχιμάας ἔμεναν εἰς τὴν πηγὴν καθέκαστα καὶ αὐτοὶ ἔφυγαν ἀμέσως, διὰ νὰ ἐνημερώσουν
εἰς τὴν πόλιν. Ρωγήλ, (διὰ νὰ λαμβάνουν ἐκεῖ τὰς τὸν βασιλέα Δαβίδ.
πληροφορίας), ἐπειδὴ δὲν ἠμποροῦσαν νὰ
φαίνωνται ὅτι εἰσέρχονται εἰς τὴν πόλιν
102/158
17,18 Καὶ εἶδεν αὐτοὺς παιδάριον κοὶ 18 Κάποιος ὅμως νεαρὸς τοὺς ἀντελήφθη καὶ 18 Τοὺς εἶδεν ὅμως ἕνας νεαρὸς καὶ τὸ ἀνεκοίνωσεν ἀμέσως

ἀνήγγειλε τῷ Ἀβεσσαλώμ, καὶ κατέστησε γνωστὸν τοῦτο εἰς τὸν εἰς τὸν Ἀβεσσαλώμ. Κατόπιν τούτου οἰ δύο ἄνθρωποι τοῦ
ἐπορεύθησαν οἱ δύο ταχέως καὶ Ἀβεσσαλώμ, ὁ ὁποῖος καὶ ἀπέστειλεν Δαβὶδ ἔφυγαν γρήγορα καὶ ἐμβῆκαν εἰς τὸ σπίτι κάποιου
εἰσῆλθαν εἰς οἰκίαν ἀνδρὸς ἐν ἀνθρώπους, διὰ νὰ τοὺς συλλάβουν. Ὁ Ἰσραηλίτου εἰς τὴν πόλιν Βαουρίμ. Εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ
Βαουρίμ, καὶ οὕτω λάκκος ἐν τῇ Ἰωνάθαν ὅμως καὶ ὁ Ἀχιμάας ἐπέσπευσαν τὸ σπιτιοῦ αὐτοῦ ὑπῆρχεν ἕνας λάκκος, ὅπου καὶ ἐχώθησαν
αὐλῇ. Καὶ κατέβησαν ἐκεῖ. βῆμα των καὶ εἰσῆλθαν εἰς τὴν οἰκίαν ἐνὸς διὰ νὰ ἀσφαλισθοῦν.
ἀνδρὸς εἰς τὴν πόλιν Βαουρίμ. Εἰς τὴν αὐλὴν
τῆς οἰκίας τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ ὑπῆρχε
κάποιος λάκκος. Κατέβηκαν καὶ ἐκρύφθησαν
ἐκεῖ.
17,19 Καὶ ἔλαβεν ἡ γυνὴ καὶ 19 Ἡ σύζυγος τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου, ἐπῆρε 19 Ἡ δὲ οἰκοδέσποινα ἐπῆρε κάποιο κάλυμμα καὶ τὸ
διεπέτασε τὸ ἐπικάλυμμα ἐπὶ καὶ ἔβαλε τὸ σκέπασμα εἰς τὸ στόμιον αὐτοῦ ἄπλωσε ἐπάνω ἀπὸ τὸν λάκκον καὶ ἔβαλεν ἐπάνω του
πρόσωπον τοῦ λάκκου καὶ ἔψυξεν τοῦ λάκκου καὶ ἐσκόρπισεν ἐπάνω εἰς αὐτὸ τὸ κοπανισμένο σιτάρι, ὡσὰν νὰ ἤθελε νὰ τὸ ξηράνῃ εἰς τὸν
ἐπ' αὐτῷ ἄραφωθ, καὶ οὐκ ἐγνώσθη σκέπασμα, δῆθεν διὰ νὰ ξηρανθῇ, σῖτον ἥλιον. Ἔτσι δὲν ἐφαίνετο τίποτε καὶ δὲν ἠμποροῦσε νὰ
ρῆμα. κοπανισμένον καὶ ἔτσι δὲν ἐφαίνετο, τί ἦτο ὑποπτευθῇ κανεὶς τίποτε.
κάτω ἀπὸ αὐτόν.
17,20 Καὶ ἦλθαν οἱ παῖδες 20 Οἱ δοῦλοι τοῦ Ἀβεσσαλὼμ ἔφθασαν εἰς τὴν 20 Ἦλθαν λοιπὸν οἱ δοῦλοι τοῦ Ἀβεσσαλὼμ εἰς τὸ σπίτι
Ἀβεσσαλὼμ πρὸς τὴν γυναῖκα εἰς οἰκίαν πρὸς τὴν γυναῖκα καὶ τὴν ἠρώτησαν· ἐκεῖνο καὶ ἐρώτησαν τὴν οἰκοδέσποιναν: <Ποὺ εἶναι ὁ
τὴν οἰκίαν καὶ εἶπαν· ποῦ Ἀχιμάας <ποῦ εἶναι ὁ Ἀχιμάας καὶ ὁ Ἰωνάθαν;> Ἐκείνη Ἀχιμάας καὶ ὁ Ἰωνάθαν;> Καὶ ἐκείνη τοὺς εἶπε: <Μόλις πρὸ
καὶ Ἰωνάθαν; Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ἡ ὅμως τοὺς ἀπήντησεν· <ἐπέρασαν πρὸ ὀλίγου ὀλίγου ἐπέρασαν ἐκεῖνο ἐκεῖ τὸ ρυάκι>. Καὶ ἐρεύνησαν οἱ
γυνή· παρῆλθαν μικρὸν τοῦ ὕδατος, αὐτὸ τὸ ρυάκιον>. Οἱ ἀπεσταλμένοι ἀπεσταλμένοι τοῦ Ἀβεσσαλὼμ καί, ἀφοῦ δὲν εὑρῆκαν
καὶ ἐζήτησαν καὶ οὐχ εὖραν καὶ ἠρεύνησαν πρὸς ὅλας τὰς κατευθύνσεις, δὲν κανένα, ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
ἀνέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλήμ. τοὺς εὖρον καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν
17,21 Ἐγένετο δὲ μετὰ τὸ ἀπελθεῖν 21 Μετὰ τὴν ἀναχώρησιν τῶν δούλων τοῦ 21 Ὅταν δὲ ἀνεχώρησαν οἱ ἄνθρωποι τοῦ Ἀβεσσαλὼμ καὶ
αὐτοὺς καὶ ἀνέβησαν ἐκ τοῦ λάκκου Ἀβεσσαλώμ, ὁ Ἰωνάθαν καὶ ὁ Ἀχιμάας ἐπέρασε ὁ κίνδυνος, ὁ Ἰωνάθαν καὶ ὁ Ἀχιμάας ἐβγῆκαν ἀπὸ
103/158
καὶ ἐπορεύθησαν καὶ ἀπήγγειλαν τῷ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὸν λάκκον, ἐπορεύθησαν καὶ τὸν λάκκον καὶ ἐπῆγαν καὶ ἀνεκοίνωσαν εἰς τὸν βασιλέα
βασιλεῖ Δαυὶδ καὶ εἶπαν πρὸς Δαυίδ· ἔφθασαν εἰς τὸν βασιλέα Δαυίδ, εἰς τὸν Δαβὶδ τὰ καθέκαστα καὶ τοῦ εἶπαν: <Σηκωθῆτε γρήγορα καὶ

ἀνάστητε καὶ διάβητε ταχέως τὸ ὁποῖον καὶ ἀνήγγειλαν τὰ ἑξῆς· <ἐτοιμασθῆτε βιασθῆτε νὰ περάσετε τὸ ποτάμι, διότι αὐτὰ καὶ αὐτὰ
ὕδωρ, ὅτι οὕτως ἐβουλεύσατο περὶ καὶ διαβῆτε γρήγορα τὸν Ἰορδάνην, διότι αὐτὸ ἐσχεδίασε καὶ ἐπρότεινε διὰ σᾶς ὁ Ἀχιτόφελ>.
ὑμῶν Ἀχιτόφελ. καὶ αὐτὸ συνεβούλευσεν ὁ Ἀχιτόφελ τὸν
Ἀβεσσαλὼμ ἐναντίον σας>.
17,22 Καὶ ἀνέστη Δαυὶδ καὶ πᾶς ὁ 22 Πράγματι ὁ Δαυὶδ ἠγέρθη ἀμέσως, μαζῆ 22 Καὶ ἐσηκώθη ἀμέσως ὁ Δαβὶδ καὶ ὅλος ὁ λαός, ποὺ ἦτο
λαὸς ὁ μετ' αὐτοῦ καὶ διέβησαν τὸν του δὲ καὶ ὅλος ὁ λαός, καὶ διέβησαν τὸν μαζί του, καὶ ἐπέρασαν τὸν Ἰορδάνην. Μέχρι νὰ φωτίσῃ ὁ
Ἰορδάνην ἕως τοῦ φωτὸς τοῦ πρωῒ Ἰορδάνην ποταμὸν μέχρι τῆς ἑπομένης ἥλιος τὸ πρωί, εἶχαν περάσει ὅλοι. Καὶ δὲν ὑπῆρχε οὔτε
ἕως ἑνὸς οὐκ ἔλαθεν ὃς οὐ διῆλθε ἡμέρας. Κανεὶς δὲν ἔμεινε, ποὺ νὰ μὴ διῆλθε ἕνας, ποὺ νὰ ἔγινε ἀντιληπτὸς καὶ νὰ μὴ ἐπρόλαβε νὰ
τὸν Ἰορδάνην. κρυφίως τὸν Ἰορδάνην ποταμόν. περάσῃ τὸν Ἰορδάνην.
17,23 Καὶ Ἀχιτόφελ εἶδεν ὅτι οὐκ 23 Ὁ Ἀχιτόφελ εἶδεν, ὅτι δὲν ἔγινε δεκτὴ ἡ 23 Ὅταν ὁ Ἀχιτόφελ εἶδεν ὅτι δὲν εἱσηκούσθη ἡ πρότασίς
ἐγενήθη ἡ βουλὴ αὐτοῦ, καὶ ἐπέσαξε συμβουλή του, ἐσαμάρωσε τὴν ὄνον του, του, ἐσαμάρωσε τὸν ὅνον του καὶ ἐσηκώθη καὶ ἔφυγεν ἀπὸ
τὴν ὄνον αὐτοῦ, καὶ ἀνέστη καὶ ἐσηκώθη, ἐπῆγεν εἰς τὴν πόλιν του καὶ ἐκεῖ καὶ ἦλθεν εἰς τὸ σπίτι του, εἰς τὴν πατρίδα του. Καὶ
ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ εἰς τὴν εἰσῆλθεν εἰς τὴν οἰκίαν του. Ἀφοῦ ἀφοῦ ἐτακτοποίησε τὰς διαφόρους ὑποθέσεις τοῦ σπιτιοῦ
πόλιν αὐτοῦ· καὶ ἐνετείλατο τῷ οἴκῳ ἐτακτοποίησε τὰς ὑποθέσεις τῆς οἰκογενείας του, ἐκρεμάσθη καὶ αὐτοκτόνησε. Τὸν ἔθαψαν δὲ εἰς τὸν
αὐτοῦ καὶ ἀπήγξατο καὶ ἀπέθανε του, ἐκρεμάσθη καὶ ἀπέθανε. Ἐτάφη δὲ εἰς τάφον τοῦ πατέρα του.
καὶ ἐτάφη ἐν τῷ τάφῳ τοῦ πατρὸς τὸν τάφον τοῦ πατρός του.
αὐτοῦ.
17,24 Καὶ Δαυὶδ διῆλθεν εἰς Μαναΐμ, 24 Ὁ Δαυὶδ ἐν τῷ μεταξὺ διέβη τὸν Ἰορδάνην 24 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Δαβὶδ ἐπέρασε τὸν Ἰορδάνην καὶ
καὶ Ἀβεσσαλὼμ διέβη τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν καὶ ἔφθασεν εἰς τὴν Μαναΐμ. Διέβη ἔφθασεν εἰς τὴν πόλιν Μαναΐμ. Ὁ δὲ Ἀβεσσαλώμ, μαζὶ μὲ
αὐτὸς καὶ πᾶς ἀνὴρ Ἰσραὴλ μετ' δὲ τὸν ποταμὸν καὶ ὁ Ἀβεσσαλώμ, μαζῆ δὲ μὲ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας ποὺ ἦσαν ὑπὸ τὰς διαταγάς του, τὸν
αὐτοῦ. αὐτὸν καὶ ὅλος ὁ ἰσραηλιτικὸς στρατός του. κατεδίωξε καὶ ἐπέρασε καὶ αὐτὸς τὸν Ἰορδάνην.
17,25 Καὶ τὸν Ἀμεσσαῒ κατέστησεν 25 Ὁ Ἀβεσσαλὼμ διώρισε ἀντὶ τοῦ Ἰωὰβ 25 Ὥρισε δὲ ὁ Ἀβεσσαλὼμ ὡς ἀρχιστράτηγόν του, εἰς τὴν
Ἀβεσσαλὼμ ἀντὶ Ἰωὰβ ἐπὶ τῆς ἀρχιστράτηγον τοῦ ἰσραηλιτικοῦ στρατοῦ τὸν θέσιν τοῦ Ἰωάβ, τὸν Ἀμεσσαΐ. Ὁ δὲ Ἀμεσσαῒ ἦτο υἱὸς ἐνὸς
δυνάμεως· καὶ Ἀμεσσαῒ υἱὸς ἀνδρὸς Ἀμεσσαΐ. Αὐτὸς δὲ ὁ Ἀμεσσαῒ ἦτο υἱὸς τοῦ ἀνδρός, ποὺ ὠνομάζετο Ἰοθὸρ ὁ Ἰσραηλίτης. Ὁ Ἰοθὸρ εἶχε
καὶ ὄνομα αὐτῷ Ἰοθὸρ ὁ Ἰσραηλίτης, Ἰσραηλίτου Ἰοθόρ, ὁ ὁποῖος ἦλθεν εἰς ἕνωσιν πάρει ὠς σύζυγόν του τὴν Ἀβιγαίαν, τὴν κόρην τοῦ Νάας
104/158
οὗτος, εἰσῆλθε πρὸς Ἀβιγαίαν μὲ τὴν Ἀβιγαίαν, τὴν θυγατέρα Νάας, καὶ ἀδελφὴν τῆς Σαρουΐας, ποὺ ἦτο μητέρα τοῦ Ἰωάβ.
θυγατέρα Νάας ἀδελφὴν Σαρουΐας ἀδελφὴν δὲ Σαρουΐας τῆς μητρὸς τοῦ Ἰωάβ.

μητρὸς Ἰωάβ.
17,26 Καὶ παρενέβαλε πᾶς Ἰσραὴλ 26 Ἔτσι ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται καὶ ὁ Ἀβεσσαλὼμ 26 Ἐστρατοπέδευσαν δὲ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται μὲ τὸν
καὶ Ἀβεσσαλὼμ εἰς τὴν γῆν Γαλαάδ. ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν χώραν Γαλαάδ. Ἀβεσσαλὼμ εἰς τὴν χώραν Γαλαάδ.
17,27 Καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἦλθε Δαυὶδ 27 Ὅταν δὲ ὁ Δαυὶδ ἦλθεν εἰς Μαναΐμ, ὁ 27 Ὅταν δὲ ἦλθεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν Μαναΐμ, τὸν
εἰς Μαναΐμ, καὶ Οὐεσβὶ υἱὸς Νάας ἐκ Οὐεσβί, υἱὸς τοῦ Νάας, ἀπὸ τὴν πρωτεύουσαν ἐπεσκέφθησαν ὁ Οὐεσβί, ποὺ ἦτο υἱὸς τοῦ Νάας καὶ
Ραββάθ υἱῶν Ἀμμὼν καὶ Μαχὶρ υἱὸς τῶν Ἀμμωνιτῶν τὴν Ραββάθ, ἦλθε πρὸς τὸν κατήγετο ἀπὸ τὴν Ραββάθ, τὴν πρωτεύουσαν τῶν
Ἀμιὴλ ἐκ Λωδαβὰρ καὶ Βερζελλὶ ὁ Δαυίδ. Ἐπίσης καὶ ὁ Μαχίρ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμιὴλ Ἀμμωνιτῶν, καὶ ὁ Μαχίρ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμιὴλ ἀπὸ τὴν
Γαλααδίτης ἐκ Ρωγελλὶμ ἀπὸ τὴν Λωδαβάρ, καὶ ὁ Βερζελλὶ ὁ Ἀωδαβάρ, καὶ ὁ Βερζελλί, ὁ Γαλααδίτης, ποὺ κατήγετο ἀπὸ
Γαλααδίτης, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν τὴν Ρωγελλίμ.
Ρωνελλίμ.
17,28 ἤνεγκαν δέκα κοίτας καὶ 28 Αὐτοὶ ἔφεραν καὶ ἔδωκαν εἰς τὸν Δαυὶδ 28 Αὐτοὶ οἱ τρεῖς ἔφεραν εἰς τὸν Δαβὶδ δέκα κρεββάτια καὶ
ἀμφιτάπους καὶ λέβητας δέκα καὶ δέκα κρεββάτια, πολυτελεῖς τάπητας, δέκα ὡραῖα χαλιὰ διπλῆς ὄψεως, δέκα καζάνια καὶ πήλινα σκεύη,
σκεύη κεράμου καὶ πυροὺς καὶ λέβητας, οἰκιακὰ πήλινα σκεύη, σιτάρι, κοκκινοσίταρο, κριθάρι, ἀλεύρι, κριθάλευρο, κουκιὰ καὶ
κριθὰς καὶ ἄλευρον καὶ ἄλφιτον καὶ κριθάρι, ἀλεύρι, χονδροαλεσμένην κριθήν, φακές.
κύαμον καὶ φακὸν κουκιά, φακές,
17,29 καὶ μέλι καὶ βούτυρον καὶ 29 μέλι, βούτυρον, πρόβατα καὶ τυρὶ ἀπὸ 29 Τοῦ ἔφεραν ἐπίσης μέλι καὶ βούτυρο καὶ πρόβατα καὶ
πρόβατα καὶ σαφφὼθ βοῶν καὶ ἀγελάδες. Αὐτὰ προσέφεραν εἰς τὸν Δαυὶδ καὶ τυρὶ ἀγελάδος. Προσέφεραν δὲ τὰ τρόφιμα αὐτὰ εἰς τὸν
προσήνεγκαν τῷ Δαυὶδ καὶ τῷ λαῷ εἰς τὸν στρατόν, ποὺ τὸν ἀκολουθοῦσε, διὰ νὰ Δαβὶδ καὶ τὸν στρατόν, ποὺ ἦτο μαζί του, διὰ να τὰ φάγουν,
τῷ μετ' αὐτοῦ φαγεῖν, ὅτι εἶπαν ὁ φάγουν, ἐπειδὴ ἐσκέφθησαν καὶ εἶπαν, ὅτι ὁ διότι ἐσκέφθησαν καὶ εἶπαν: <Ὁ λαὸς αὐτὸς πεινᾷ καὶ διψᾷ
λαὸς πεινῶν καὶ ἐκλελυμένος καὶ λαὸς αὐτὸς εἶναι πεινασμένος καὶ καὶ ἔχει ἐξαντληθῆ εἰς τὴν ἔρημον>.
διψῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ. ταλαιπωρημένος καὶ διψασμένος εἰς αὐτὴν
τὴν ἔρημον.
105/158
18,1 Καὶ ἐπεσκέψατο Δαυὶδ τὸν λαὸν Ο Δαυὶδ ἐπεθεώρησε τὸν στρατόν, ποὺ ἦτο Μετὰ ταῦτα ὁ Δαβὶδ ἐπιθεώρησε καὶ ἀρίθμησε τὸν

τὸν μετ' αὐτοῦ καὶ κατέστησεν ἐπ' μαζῆ του, καὶ διώρισεν εἰς αὐτοὺς χιλιάρχους στρατόν, ποὺ τὸν ἀκολουθοῦσε, καὶ ὥρισεν εἰς αὐτοὺς ὡς
αὐτῶν χιλιάρχους καὶ καὶ ἑκατοντάρχους. διοικητὰς ἀξιωματικοὺς ἀνὰ χιλίους καὶ ἀνὰ ἑκατὸν
ἑκατοντάρχους. ἄνδρας.
18,2 Καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ τὸν λαόν, 2 Διήρεσε δὲ τὸν στρατόν του εἰς τρία 2 Ἀπέστειλε δὲ τὸν στρατόν του εἰς τὴν μάχην διηρημένον
τὸ τρίτον ἐν χειρὶ Ἰωὰβ καὶ τὸ τρίτον τμήματα. Τὸ ἕνα τρίτον τὸ ἔθεσεν ὑπὸ τὴν εἰς τρία τμήματα. Εἰς τὸ ἕνα τμῆμα ἐπὶ κεφαλῆς ἦτο ὁ
ἐν χειρὶ Ἀβεσσὰ υἱοῦ Σαρουΐας ἀρχηγίαν τοῦ Ἰωάβ. Τὸ δεύτερον τμῆμα τὸ Ἰωάβ, εἰς τὸ δεύτερον ὁ ἄλλος υἱὸς τῆς Ἀδελφῆς τοῦ
ἀδελφοῦ Ἰωὰβ καὶ τὸ τρίτον ἐν χειρὶ ἔθεσεν ὑπὸ τὴν ἀρχηγίαν τοῦ Ἀβεσσά, τοῦ Σαρουΐας, δηλαδὴ ὁ ἀδελφὸς τοῦ Ἰωὰβ Ἀβεσσά, καὶ εἰς τὸ
τοῦ Γεθθαίου. Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς υἱοῦ τῆς Σαρουΐας, ἀδελφοῦ τοῦ Ἰωάβ. Καὶ τὸ τρίτον ὁ Ἐθθὶ ὁ Γεθθαῖος. Εἶπε δὲ πρὸς τὸν στρατόν του ὁ
τὸν λαόν· ἐξελθὼν ἐξελεύσομαι καί τρίτον τμῆμα ὑπὸ τὴν ἀρχηγίαν τοῦ Ἐθθὶ τοῦ Δαβίδ: <Θὰ ἔλθω ὁπωσδήποτε καὶ ἐγὼ μαζί σας διὰ νὰ
γε ἐγὼ μεθ' ὑμῶν. Γεθθαίου. Εἶπε δὲ πρὸς τὸν στρατόν του· <θὰ πολεμήσω>.
ἔλθω καὶ ἐγὼ μαζῆ σας, διὰ νὰ λάβω μέρος εἰς
τὸν πόλεμον>.
18,3 Καὶ εἶπαν· οὐκ ἐξελεύσῃ. Ὅτι 3 Οἱ στρατιῶται τοῦ ἀπήντησαν· <ὄχι, δὲν 3 Οἱ στρατιῶται του ὅμως τοῦ εἶπαν: <Νὰ μὴ βγῇς μαζί
ἐὰν φυγῇ φύγωμεν, οὐ θήσουσιν ἐφ' πρέπει νὰ ἐκστρατεύσῃς μαζῆ μας. Διότι ἐὰν μας εἰς τὴν μάχην. Διότι ἐὰν ἐμεῖς νικηθῶμεν καὶ
ἡμᾶς καρδίαν, καὶ ἐὰν ἀποθάνωμεν ἡμεῖς νικηθῶμεν καὶ τραπῶμεν εἰς φυγήν, τὸ ἐγκαταλείψωμεν τὸν πόλεμον καὶ φύγωμεν, δὲν πρόκειται
τὸ ἥμισυ ἡμῶν, οὐ θήσουσιν ἐφ' πρᾶγμα δὲν θὰ ἔχῃ καὶ μεγάλην σημασίαν. νὰ δώσουν οἱ ἐχθροὶ εἰς αὐτὸ μεγάλην προσοχήν. Δὲν
ἡμᾶς καρδίαν, ὅτι σὺ ὡς ἡμεῖς δέκα Οὔτε ἐὰν οἱ μισοὶ ἀπὸ ἡμᾶς φονευθοῦν, θὰ πρόκειται ἐπίσης νὰ τοὺς κάνῃ ἐντύπωσιν καὶ ἐὰν ἀκόμη
χιλιάδες· καὶ νῦν ἀγαθὸν ὅτι ἡμῖν ἐν μᾶς ὑπολογίσουν καὶ πολύ. Σὺ ὅμως, ἀξίζεις σκοτωθοῦν οἱ μισοὶ ἀπὸ ἐμᾶς. Σὺ ὅμως δὲν εἶσαι σὰν κι
τῇ πόλει βοήθεια τοῦ βοηθεῖν. ὅσον δέκα χιλιάδες ἀπὸ ἡμᾶς. Δι' ἡμᾶς εἶναι ἐμᾶς. Σὺ εἶσαι σὰν δέκα χιλιάδες ἀπὸ ἐμᾶς. Τώρα λοιπὸν
καλύτερον καὶ ὠφελιμώτερον νὰ μείνῃς εἰς εἶναι καλύτερον νὰ μείνῃς ἐδῶ εἰς τὴν πόλιν, διὰ νὰ μᾶς
τὴν πόλιν καὶ νὰ μᾶς βοηθήσῃς, ἐὰν παραστῇ βοηθήσῃς, ἐὰν χρειασθῇ>.
ἀνάγκη>.
18,4 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ 4 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ εἶπε πρὸς αὐτούς· <ἐγὼ θὰ 4 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺς πρὸς αὐτούς: <Καλὰ λοιπόν.
βασιλεύς· ὃ ἐὰν ἀρέσῃ ἐν ὀφθαλμοῖς πράξω αὐτό, τὸ ὁποῖον σεῖς νομίζετε καλόν>. Θὰ κάνω αὐτό, ποὺ σᾶς ἀρέσει>. Καὶ ἐστάθη ὁ βασιλεὺς
ὑμῶν, ποιήσω. Καὶ ἔστη ὁ βασιλεὺς Ἔμεινεν ὁ βασιλεὺς πλησίον εἰς τὴν πύλην δίπλα εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως καὶ ὅλος ὁ στρατὸς
106/158
ἀνὰ χεῖρα τῆς πύλης καὶ πᾶς ὁ λαὸς τῆς πόλεως. Ὁ δὲ στρατὸς ἐξήρχετο ἀπὸ τὴν ἔβγαινε ἀνὰ ἑκατοντάδας καὶ ἀνὰ χιλιάδας.
ἐξεπορεύετο εἰς ἐκατοντάδας καὶ εἰς πόλιν συντεταγμένος κατὰ ἑκατὸν καὶ κατὰ

χιλιάδας. χιλίους ἄνδρας.
18,5 Καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς τῷ 5 Ὁ βασιλεὺς διέταξε τοὺς στρατηγούς του, 5 Ἔδωσε δὲ ὁ βασιλεὺς τὴν ἑξῆς διαταγὴν εἰς τὸν Ἰωὰβ καὶ
Ἰωὰβ καὶ τῷ Ἀβεσσὰ καὶ τῷ Ἐθθὶ τὸν Ἰωάβ, τὸν Ἀβεσσὰ καὶ τὸν Ἐθθὶ λέγων· τὸν Ἀβεσσὰ καὶ τὸν Ἐθθί: <Θέλω νὰ μοῦ λυπηθῆτε τὸ
λέγων· φείσασθέ μοι τοῦ παιδαρίου <λυπηθῆτε μου τὸ παιδί μου, τὸν παιδί μου, τὸν Ἀβεσσαλώμ>. Ὅταν δὲ ἔδινε ὁ βασιλεὺς εἰς
τοῦ Ἀβεσσαλώμ· καὶ πᾶς ὁ λαὸς Ἀβεσσαλώμ>! Ὅλος δὲ ὁ στρατὸς ὅλους τοὺς στρατηγοὺς τὴν διαταγὴν αὐτὴν διὰ τὸν
ἤκουσεν ἐντελλομένου τοῦ ἐπληροφορήθη τὴν ἐντολὴν αὐτὴν τοῦ Ἀβεσσαλώμ, τὸ ἄκουσε καὶ τὸ ἐπρόσεξε ὅλος ὁ στρατός.
βασιλέως πᾶσι τοῖς ἄρχουσιν ὑπὲρ βασιλέως πρὸς τοὺς στρατηγοὺς ὑπὲρ τοῦ
Ἀβεσσαλώμ, Ἀβεσσαλώμ.
18,6 καὶ ἐξῆλθε πᾶς ὁ λαὸς εἰς τὸν 6 Ἐξῆλθεν ὅλος ὁ στρατὸς τοῦ Δαυὶδ ἀπὸ τὴν 6 Ἐβγῆκε λοιπὸν ὅλος ὁ στρατὸς εἰς τὸ δάσος ἐναντίον τοῦ
δρυμὸν ἐξεναντίας Ἰσραήλ, καὶ πόλιν εἰς τὸ δάσος, διὰ νὰ ἀντιμετωπίσῃ τὸν Ἰσραηλιτικοῦ στρατοῦ τοῦ Ἀβεσσαλώμ. Καὶ διεξήχθη
ἐγένετο ὁ πόλεμος ἐν τῷ δρυμῷ ἰσραηλιτικὸν στρατόν. Καὶ ἔγινε πόλεμος εἰς κατόπιν ἡ μάχη εἰς τὸ δάσος Ἐφραίμ.
Ἐφραίμ. τὸ δάσος Ἐφραίμ.
18,7 Καὶ ἔπταισεν ἐκεῖ ὁ λαὸς Ἰσραὴλ 7 Ἐκεῖ ὁ ἰσραηλιτικὸς στρατὸς τοῦ Ἀβεσσαλὼμ 7 Κατὰ δὲ τὴν μάχην αὐτὴν ἐνικήθη ὁ Ἰσραηλιτικὸς
ἐνώπιον τῶν παίδων Δαυίδ, καὶ ἐνικήθη ἀπὸ τὸν στρατὸν τοῦ Δαυίδ. Αἱ στρατὸς τοῦ Ἀβεσσαλὼμ ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Δαβὶδ καὶ
ἐγένετο ἡ θραῦσις μεγάλη ἐν τῇ ἀπώλειαι τοῦ στρατοῦ τοῦ Ἀβεσσαλώμ, κατὰ ἔπαθε φοβερὰν πανωλεθρίαν ἐκείνην τὴν ἡμέραν.
ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, εἴκοσι χιλιάδες τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ἦσαν εἴκοσι χιλιάδες Ἐφονεύθησαν εἴκοσι χιλιάδες ἄνδρες.
ἀνδρῶν. ἄνδρες.
18,8 Καὶ ἐγένετο ἐκεῖ ὁ πόλεμος 8 Ἡ μάχη ἐξηπλώθη εἰς ὅλην τὴν περιοχὴν 8 Ἐξηπλώθη δὲ καὶ διεσκορπίσθη ὁ πόλεμος εἰς ὅλην τὴν
διεσπαρμένος ἐπὶ πρόσωπον πάσης ἐκείνην. Κατὰ δὲ τὴν φυγὴν εἰς τὸ δάσος περιοχὴν ἐκείνην. Αὐτοὶ δὲ ποὺ ἐφονεύθησαν, ὅταν
τῆς γῆς, καὶ ἐπλεόνασεν ὁ δρυμὸς ἐφονεύθησαν ἐκ τῶν στρατιωτῶν τοῦ διεσκορπίσθησαν εἰς τὸ δάσος, ἦσαν πολὺ περισσότεροι
τοῦ καταφαγεῖν ἐκ τοῦ λαοῦ ὑπὲρ Ἀβεσσαλὼμ πολὺ περισσότεροι, παρὰ εἰς τὸ ἀπὸ ὅσους ἔφαγε τὸ μαχαίρι εἰς τὸ πεδίον τῆς μάχης κατὰ
οὓς κατέφαγεν ἐν τῷ λαῷ ἡ μάχαιρα πεδίον τῆς μάχης κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην. τὴν ἡμέραν ἐκείνην.
τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ.
18,9 Καὶ συνήντησεν Ἀβεσσαλὼμ 9 Ὁ Ἀβεσσαλὼμ εὑρέθη αἴφνης ἐνώπιον τῶν 9 Εἰς κάποιαν στιγμὴν τῆς μάχης ὁ Ἀβεσσαλὼμ
ἐνώπιον τῶν παίδων Δαυίδ, καὶ στρατιωτῶν τοῦ Δαυίδ. Ἐκάθητο δὲ εἰς τὸν συνηντήθη καὶ ἦλθεν ἀντιμέτωπος μὲ τοὺς ἄνδρας τοῦ
107/158
Ἀβεσσαλὼμ ἦν ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ τοῦ ἡμίονόν του, ὁ ὁποῖος εἰσῆλθε τρέχων εἰς τὸ Δαβίδ, καθὼς ἦτο ἀνεβασμένος εἰς τὸν ἡμίονόν του.
ἡμιόνου αὐτοῦ, καὶ εἰσῆλθεν ὁ δάσος τῆς μεγάλης δρυός. Ἡ κόμη τοῦ Ἐμβῆκε δὲ ὁ ἡμίονος μέσα εἰς τὸ <δάσος τῆς μεγάλης

ἡμίονος ὑπὸ τὸ δάσος τῆς δρυὸς τῆς Ἀβεσσολὼμ περιεπλάκη εἰς τοὺς κλάδους τῆς βελανιδιᾶς> καί, καθὼς ἔτρεχε ὁ Ἀβεσσαλώμ, περιεπλάκη
μεγάλης, καὶ περιεπλάκη ἡ κεφαλὴ δρυός. Ἐκρεμάσθη ἀπὸ τὴν κόμην του καὶ τὸ κεφάλι του μὲ τὰ μακρυὰ μαλλιά του εἰς τὰ κλαδιὰ μιᾶς
αὐτοῦ ἐν τῇ δρυΐ, καὶ ἐκρεμάσθη ἀνὰ αἰωρεῖτο μεταξὺ οὐρανοῦ καὶ γῆς, διότι ἡ βελανιδιᾶς καὶ ἐκρεμάσθη. Ἔμεινε δὲ κρεμασμένος καὶ
μέσον τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἀνὰ μέσον ἡμίονος, εἰς τὴν ὁποίαν αὐτὸς ἐκάθητο, μετέωρος μεταξὺ οὐρανοῦ καὶ γῆς καὶ ὁ ἡμίονος ἔφυγεν
τῆς γῆς, καὶ ἡ ἡμίονος ὑποκάτω ἐπροσπέρασε καὶ ἔφυγε τρέχουσα. ἀπὸ τὰ πόδια του.
αὐτοῦ παρῆλθε.
18,10 Καὶ εἶδεν ἀνὴρ εἷς καὶ 10 Ἕνας στρατιώτης τοῦ Δαυὶδ τὸν εἶδε καὶ 10 Τὸν εἶδε δὲ κάποιος στρατιώτης καὶ ἔτρεξε καὶ τὸ
ἀνήγγειλε τῷ Ἰωὰβ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγνωστοποίησεν αὐτὰ εἰς τὸν Ἰωὰβ εἰπών· ἀνεκοίνωσεν ἀμέσως εἰς τὸν Ἰωὰβ καὶ τοῦ εἶπε: <Νά, εἶδα
ἑώρακα τὸν Ἀβεσσαλὼμ <εἶδα τὸν Ἀβεσσαλὼμ κρεμασμένον κάτω ἀπὸ τὸν Ἀβεσσαλὼμ νὰ κρέμεται εἰς τὴν βελανιδιάν>.
κρεμάμενον ἐν τῇ δρυΐ. τὴν δρῦν>.
18,11 Καὶ εἶπεν Ἰωὰβ τῷ ἀνδρὶ τῷ 11 Ὁ Ἰωὰβ ἀπήντησεν εἰς τὸν ἀγγελιοφόρον· 11 <Τὸν εἶδες!> εἶπεν ἔκπληκτος ὁ Ἰωὰβ εἰς τὸν
ἀναγγέλλοντι αὐτῷ· καὶ ἰδοὺ <τὸν εἶδες λοιπόν; Διατὶ δὲν τὸν ἐκτυποῦσες ἀγγελιαφόρον στρατιώτην. <Διατὶ λοιπὸν δὲν τὸν
ἑώρακας· τί ὅτι οὐκ ἐπάταξας αὐτὸν καὶ νὰ τὸν ἐξαπλῶσῃς νεκρὸν εἰς τὴν γῆν; Ἂν ἐσκότωσες ἐπὶ τόπου καὶ δὲν τὸν ἑξάπλωσες εἰς τὴν γῆν;
ἐκεῖ εἰς τὴν γῆν; Καὶ ἐγὼ ἂν τὸ ἔκανες αὐτό, ἐγὼ θὰ σοῦ ἔδιδα ὡς ἀμοιβὴν Ἂν τὸ ἔκαμνες, θὰ σοῦ ἔδινα δέκα ἀσημένιους σίκλους καὶ
ἐδεδώκειν σοι δέκα ἀργυρίου καὶ δέκα σίκλους ἀργυροῦς καὶ μίαν ζώνην>. μίαν τιμητικὴν ζώνην>.
παραζώνην μίαν.
18,12 Εἶπε δὲ ὁ ἀνὴρ πρὸς Ἰωάβ· καὶ 12 Ὁ στρατιώτης ἐκεῖνος ἀπήντησε πρὸς τὸν 12 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ στρατιώτης εἰς τὸν Ἰωάβ: <Δὲν εἶμαι
ἐγώ εἰμι ἵστημι ἐπὶ τὰς χεῖράς μου Ἰωάβ· <ἐγὼ εἶμαι τέτοιος, ὥστε καὶ χιλίους τέτοιος ἄνθρωπος! Ἀκόμη καὶ χιλίους ἀσημένιους σίκλους
χιλίους σίκλους ἀργυρίου, οὐ μὴ ἀργύρους σίκλους ἐὰν ἔβαζες νὰ βαρύνουν τὸ ἐὰν μοῦ ἔβαζαν εἰς τὰ χέρια μου, δὲν θὰ ἐσήκωνα τὸ χέρι
ἐπιβάλω τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τὸν υἱὸν χέρι μου, δὲν θὰ ἄπλωνα φονικὸν τὸ χέρι μου μου ἐναντίον τοῦ υἱοῦ τοῦ βασιλέως. Διότι ἐμπρὸς εἰς τὰ
τοῦ βασιλέως, ὅτι ἐν τοῖς ὡσὶν ἡμῶν ἐναντίον τοῦ υἱοῦ τοῦ βασιλέως, διότι αὐτιά μας διέταξεν ὁ βασιλεὺς καὶ σὲ καὶ τὸν Ἀβεσσὰ καὶ
ἐνετείλατο ὁ βασιλεύς σοι καὶ τῷ ἠκούσαμεν μὲ τὰ ἴδια μας τὰ αὐτιά, αὐτὰ τὰ τὸν Ἐθθὶ καὶ σᾶς εἶπε: <Νὰ μοῦ φυλάξετε τὸ παιδί μου, τὸν
Ἀβεσσὰ καὶ τῷ Ἐθθὶ λέγων· ὁποῖα διέτασσε σὲ καὶ τὸν Ἀβεσσὰ καὶ τὸν Ἀβεσσαλώμ.
φυλάξατέ μοι τὸ παιδάριον τὸν Ἐθθὶ ὁ Δαυὶδ λέγων· Φυλάξατέ μου τὸ παιδί
Ἀβεσσαλὼμ μου, τὸν Ἀβεσσαλώμ.
108/158
18,13 μὴ ποιῆσαι ἐν τῇ ψυχῇ αὐτοῦ 13 Μὴ κάμετε τίποτε κακὸν ἐναντίον τῆς ζωῆς 13 Νὰ μὴ προξενήσετε κάτι κακὸν εἰς τὴν ζωήν του>. Ὁ δὲ
ἄδικον· καὶ πᾶς ὁ λόγος οὐ λήσεται του. Ὁ βασιλεὺς δὲν λησμονεῖ τίποτε, ἀπὸ ὅσα βασιλεὺς δὲν λησμονεῖ κανένα ἀπὸ τὰ λόγια του. Πιστεύω

ἀπὸ τοῦ βασιλέως, καὶ σὺ στήσῃ διατάσσει. Καὶ ἂν ἐγὼ διέπραττον κάτι δὲ ὅτι καὶ σύ, ποὺ μοῦ λέγεις τώρα αὐτά, θὰ ἦσουν
ἐξεναντίας. ἐναντίον τοῦ παιδιοῦ του, θὰ ἐτιμωρούμην ἀντίθετός μου καὶ θὰ ἔπαιρνες τὸ μέρος τοῦ βασιλέως, ἐὰν
ἀπὸ αὐτόν. Τότε καὶ σὺ ὁ ἴδιος θὰ ἤσουν ἐσκότωνα τὸ παιδί του>.
ἐναντίον μου>.
18,14 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωάβ· τοῦτο ἐγὼ 14 Ὁ Ἰωὰβ ἀπήντησε· <αὐτὸ τὸ ὁποῖον σὺ δὲν 14 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωάβ: <Τότε λοιπὸν θὰ κάνω ἐγὼ τὴν
ἄρξομαι· οὐχ οὕτως μενῶ ἐνώπιόν ἔκαμες, θὰ τὸ κάμω ἐγώ. Δὲν θὰ μείνω ἀρχήν. Δὲν θὰ χάνω περισσότερον μαζί σου τὸν χρόνον
σου. Καὶ ἔλαβεν Ἰωὰβ τρία βέλη ἐν ἄπρακτος, ὅπως σύ>. Ἐπῆρε ὁ Ἰωὰβ εἰς τὸ χέρι μου>. Καὶ ἐπῆρε ὁ Ἰωὰβ τρία βέλη εἰς τὸ χέρι του καὶ τὰ
τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἐνέπηξεν αὐτὰ ἐν του τρία βέλη καὶ ἐκάρφωσεν αὐτὰ εἰς τὴν ἐκάρφωσεν εἰς τὴν καρδιὰν τοῦ Ἀβεσσαλώμ, ἐνῷ αὐτὸς
τῇ καρδίᾳ Ἀβεσσαλὼμ ἔτι αὐτοῦ καρδίαν τοῦ Ἀβεσσαλώμ, καθ' ὃν χρόνον ἦτο ἀκόμη ζωντανὸς καὶ ἐκρέματο εἰς τὸ μέσον τῆς
ζῶντος ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς δρυός. ἐκεῖνος ἀκόμη ἐζοῦσε κρεμασμένος εἰς τὸ βελανιδιᾶς.
μέσον τῆς δρυός.
18,15 Καὶ ἐκύκλωσαν δέκα παιδάρια 15 Κατόπιν περιεκύκλωσαν αὐτὸν δέκα 15 Τὸν περιεκύκλωσαν δὲ ἀμέσως δέκα νεαροὶ ὑπηρέται,
αἴροντα τὰ σκεύη Ἰωὰβ καὶ στρατιῶται τοῦ Ἰωάβ, οἱ ὁποῖοι ἐκρατοῦσαν τὰ ποὺ μετέφεραν τὰ ὅπλα τοῦ Ἰωάβ, καὶ ἐκτύπησαν καὶ
ἐπάταξαν τὸν Ἀβεσσαλὼμ καὶ ὅπλα του, ἐκτύπησαν καὶ ἐκεῖνοι τὸν αὐτοὶ τὸν Ἀβεσσαλὼμ καὶ τὸν ἐθανάτωσαν.
ἐθανάτωσαν αὐτόν. Ἀβεσσαλώμ μὲ τελειωτικὰς βολὰς καὶ τὸν
ἐθανάτωσαν.
18,16 Καὶ ἐσάλπισεν Ἰωὰβ ἐν 16 Ὁ Ἰωὰβ ἐσάλπισε μὲ τὴν κερατίνην 16 Κατόπιν τούτου ἐσάλπισεν ὁ Ἰωὰβ μὲ τὴν κερατίνην
κερατίνῃ, καὶ ἀπέστρεψεν ὁ λαὸς τοῦ σάλπιγγα νὰ καταπαύσῃ ὁ πόλεμος. Ὅλος δὲ σάλπιγγα παῦσιν τοῦ πολέμου καὶ ἔπαυσε πλέον ὁ
μὴ διώκειν ὀπίσω Ἰσραήλ, ὅτι ὁ στρατὸς τοῦ Δαυὶδ ἔπαυσε νὰ καταδιώκῃ στρατὸς νὰ καταδιώκῃ τοὺς Ἰσραηλίτας, ποὺ ἦσαν μὲ τὸν
ἐφείδετο Ἰωὰβ τοῦ λαοῦ. τοὺς στρατιώτας τοῦ Ἀβεσσαλώμ, διότι ὁ Ἰωὰβ Ἀβεσσαλώμ. Ἐσταμάτησε δὲ τὸν πόλεμον ὁ Ἰωάβ, διότι
ἐλυπήθη δι' αὐτὴν τὴν καταστροφὴν τοῦ ἐλυπήθη τὸν στρατὸν καὶ δὲν ὑπῆρχε λόγος νὰ συνεχισθῇ
ἰσραηλιτικοῦ στρατοῦ τοῦ Ἀβεσσαλώμ. ἡ ἐξόντωσις, ἐφ’ ὅσον εἶχε φονευθῇ πλέον ὁ Ἀβεσσαλώμ.
18,17 Καὶ ἔλαβε τὸν Ἀβεσσαλὼμ καὶ 17 Ἐπῆρε, τὸ πτῶμα τοῦ Ἀβεσσαλώμ, τὸ 17 Ἐπῆρε δὲ ἐν συνεχείᾳ ὁ Ἰωὰβ τὸ πτῶμα τοῦ Ἀβεσσαλὼμ
ἔρριψεν αὐτὸν εἰς χάσμα μέγα ἐν τῷ ἔρριψεν εἰς ἕνα μεγάλον ἐκεῖ λάκκον, μέσα εἰς καὶ τὸ ἔρριξε μέσα εἰς ἕνα μεγάλον λάκκον εἰς τὸ δάσος,
δρυμῷ εἰς τὸν βόθυνον τὸν μέγαν βαθὺ χάσμα εἰς τὸ δάσος, ἐσώρευσεν ἐπάνω εἰς τὸ μεγάλο βάραθρον τοῦ δάσους, καὶ ἔστησεν ἐπάνω
109/158
καὶ ἐστήλωσεν ἐπ' αὐτὸν σωρὸν εἰς αὐτὸ λίθους πολλοὺς καὶ ἀνήγειρε του σὰν στήλην ἕνα πολὺ μεγάλον σωρὸν ἀπὸ πέτρας. Καὶ
λίθων μέγαν σφόδρα. Καὶ πᾶς μεγάλην στήλην ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς λίθους. Οἱ μετὰ ταῦτα κάθε Ἰσραηλίτης ἐπέστρεψεν εἰς τὸ σπίτι του.

Ἰσραὴλ ἔφυγεν ἀνὴρ εἰς τὸ σκήνωμα ἄλλοι Ἰσραηλῖται ἔφυγαν καὶ ἐπέστρεψαν εἰς
αὐτοῦ. τὰς οἰκίας των.
18,18 Καὶ Ἀβεσσαλὼμ ἔτι ζῶν ἔλαβε 18 Κατὰ σύμπτωσιν δὲ ὁ Ἀβεσσαλώμ, ὅταν 18 Εἶναι δὲ ἀξιοσημείωτον ὅτι, ὅταν ἐζοῦσε ὁ Ἀβεσσαλώμ,
καὶ ἔστησεν ἑαυτῷ τὴν στήλην, ἐν ᾗ ἀκόμη ἔζη, εἶχεν ἐγείρει ἐκεῖ διὰ τὸν ἑαυτόν ἠθέλησε νὰ ἀνεγείρῃ διὰ τὸν ἑαυτόν του μίαν στήλην, εἰς
ἐλήφθη, καὶ ἐστήλωσεν αὐτὴν του ἀναμνηστικὴν στήλην, ἐκεῖ ὅπου τώρα τὸν τόπον μάλιστα ἐκεῖνον, ὅπου συνελήφθη. Καὶ ἐπῆρε
λαβεῖν τὴν στήλην τὴν ἐν τῇ κοιλάδι αὐτὸς εἶχε συλληφθῆ καὶ ταφῆ. Ἀνήγειρε δὲ πράγματι καὶ ἔστησε μίαν εἰδικὴν ἀναμνηστικὴν στήλην
τοῦ βασιλέως. Ὅτι εἶπεν· οὐκ ἔστιν αὐτὴν τὴν στήλην εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ βασιλέως, διότι εἶπε: <Ἀφοῦ δὲν ἔχω
αὐτῷ υἱὸς ἕνεκα τοῦ ἀναμνῆσαι τὸ βασιλέως, διότι εἶπεν· <ἐπειδὴ δὲν ἔχω υἱόν, υἱόν, ἀπόγονόν μου, στήνω τὴν στήλην αὐτὴν εἰς
ὄνομα αὐτοῦ· καὶ ἐκάλεσε τὴν διὰ νὰ διαιωνίσῃ τὸ ὄνομά μου, ἀνεγείρω ἀνάμνησιν τοῦ ὀνόματός μου>. Ἡ δὲ ὀνομασία τῆς στήλης
στήλην Χεὶρ Ἀβεσσαλὼμ ἕως τῆς αὐτὴν τὴν στήλην>. Ἡ στήλη ὠνομάσθη μέχρι αὐτῆς ἕως τὴν ἡμέραν αὐτὴν ἦτο· <Χεὶρ Ἀβεσσαλώμ>, διότι
ἡμέρας ταύτης. τῆς ἡμέρας αὐτῆς <Χεὶρ Ἀβεσσαλώμ>. ὠμοίαζε μὲ χέρι.
18,19 Καὶ Ἀχιμάας υἱὸς Σαδὼκ εἶπε· 19 Ὁ Ἀχιμάας, ὁ υἱὸς τοῦ Σαδώκ, εἶπε· <θὰ 19 Μετὰ δὲ τὸν θάνατον τοῦ Ἀβεσσαλὼμ εἶπεν ὁ Ἀχιμάας,
δράμω δὴ καὶ εὐαγγελιῶ τῷ βασιλεῖ, τρέξω λοιπὸν καὶ θὰ ἀναγγείλω τὰ εὐχάριστα ὁ υἱὸς τοῦ ἀρχιερέως Σαδώκ: <Θέλω νὰ τρέξω, διὰ νὰ
ὅτι ἔκρινε Κύριος ἐκ χειρὸς τῶν γεγονότα εἰς τὸν βασιλέα, ὅτι δηλαδὴ ὁ ἀνακοινώσω τὰ εὐχάριστα νέα εἰς τὸν βασιλέα, διότι ὁ
ἐχθρῶν αὐτοῦ. Κύριος ἐφάνη δίκαιος καὶ ἀπήλλαξεν αὐτὸν Κύριος ἀπέδωσε δικαιοσύνην καὶ τὸν ἐγλύτωσε ἀπὸ τὸ
ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς του>. φονικὸν χέρι τῶν ἐχθρῶν του>.
18,20 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἰωάβ· οὐκ ἀνὴρ 20 Ὁ Ἰωὰβ εἶπεν εἰς αὐτόν· <δὲν θὰ εἶσαι διὰ 20 Ὁ Ἰωὰβ ὅμως τοῦ εἶπε: <Κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν δὲν θὰ
εὐαγγελίας σὺ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ τὸν βασιλέα ἀγγελιαφόρος καλῶν εἰδήσεων εἶσαι σὺ κομιστὴς εὐχαρίστων εἰδήσεων. Εἶναι
καὶ εὐαγγελιῇ ἐν ἡμέρᾳ ἄλλῃ, ἐν δὲ κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτήν. Ἄφησε, λοιπόν, νὰ τὸ προτιμότερον νὰ τοῦ ἀναγγείλῃς κάτι εὐχάριστον ἄλλην
τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ οὐκ εὐαγγελιῇ, οὗ ἀναγγείλῃς κάποιαν ἄλλην ἡμέραν. Δὲν ἡμέραν. Σήμερα ὅμως δὲν θὰ εἶναι εὐχάριστη ἡ ἀγγελία
εἵνεκεν ὁ υἱὸς τοῦ βασιλέως πρέπει σήμερον νὰ τοῦ καταστήσῃς γνωστόν, σου, διότι πέθανε ὁ υἱὸς τοῦ βασιλέως, ποὺ τὸν ἀγαποῦσε
ἀπέθανε. διότι καὶ πῶς ἐφονεύθη ὁ υἱὸς τοῦ βασιλέως>. πολύ>.
18,21 Καὶ εἶπεν Ἰωὰβ τῷ Χουσί· 21 Ὁ Ἰωὰβ εἰς τὸν Χουσὶ εἶπε· <πήγαινε καὶ 21 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωὰβ εἰς κάποιον στρατιώτην λεγόμενον
βαδίσας ἀνάγγειλον τῷ βασιλεῖ ὅσα κατάστησε γνωστὰ εἰς τὸν βασιλέα, ὅσα Χουσί: <Πήγαινε καὶ ἐνημέρωσε τὸν βασιλέα δι’ ὅσα
εἶδες· καὶ προσεκύνησε Χουσὶ τῷ εἶδες>. Ὁ Χουσὶ προσεκύνησεν τὸν Ἰωὰβ καὶ εἶδες>. Καὶ ὁ Χουσὶ ἐπροσκύνησε ἀμέσως τὸν Ἰωὰβ καὶ
110/158
Ἰωὰβ καὶ ἐξῆλθε. ἔφυγε. ἐβγῆκε εἰς τὸν δρόμον, διὰ νὰ ὑπάγῃ εἰς τὸν Δαβίδ.
18,22 Καὶ προσέθετο ἔτι Ἀχιμάας 22 Ὁ Ἀχιμάας, ὁ υἱὸς τοῦ Σαδώκ, παρεκάλεσε 22 Ὁ Ἀχιμάας ὅμως, ὁ υἱὸς τοῦ Σαδώκ, ἐπανέλαβε τὴν

υἱὸς Σαδὼκ καὶ εἶπε πρὸς Ἰωάβ· καὶ καὶ πάλιν τὸν Ἰωὰβ λέγων· <δός μου τὴν ἐπιθυμίαν του καὶ εἶπεν εἰς τὸν Ἰωάβ: <Ἂς συμβῇ
ἔστω ὅτι δράμω καί γε ἐγὼ ὀπίσω ἄδειαν νὰ τρέξω καὶ ἐγὼ πίσω ἀπὸ τὸν ὀτιδήποτε! Παρακαλῶ νὰ μὲ ἀφήσῃς νὰ τρέξω καὶ ἐγὼ καὶ
τοῦ Χουσί, καὶ εἶπεν Ἰωάβ· ἱνατὶ σὺ Χουσί>. Ὁ Ἰωάβ τοῦ εἶπε· <διατὶ θέλεις νὰ νὰ ἀκολουθήσω τὸν Χουσί>. Ὁ Ἰωὰβ ὅμως τοῦ εἶπε: <Διατὶ
τοῦτο τρέχεις, υἱέ μου; Δεῦρο, οὐκ τρέξης σύ, παιδί μου; Ἔλα ἐδῶ. Δὲν πρόκειται βιάζεσαι καὶ τρέχεις, παιδί μου; Ἔλα ἐδῶ! Δὲν ἔχεις νὰ
ἔστι σοι εὐαγγέλια εἰς ὠφελεῖν νὰ φέρῃς εἰς τὸν βασιλέα εὐχαρίστους μεταφέρῃς εὐχάριστα νέα, πρᾶγμα ποὺ θὰ σοῦ ἐχάριζε
πορευομένῳ. ἀγγελίας>. κάποιαν ὠφέλειαν>.
18,23 Καὶ εἶπε· τί γὰρ ἐὰν δράμω; Καὶ 23 Ἐκεῖνος εἶπε· <τί πειράζει, ἐὰν τρέξω καὶ 23 Ὁ Ἀχιμάας ὅμως ἐπέμεινε: <Καὶ τί τὸ κακόν, ἐὰν τρέξω
εἶπεν αὐτῷ Ἰωάβ· δράμε. Καὶ ἐγώ;> Ὁ Ἰωάβ τοῦ εἶπε· <λοιπὸν τρέξε>. καὶ ἐγώ;> Καὶ ὁ Ἰωὰβ τοῦ εἶπε: <Ἀφοῦ ἐπιμένεις, τρέξε!>
ἔδραμεν Ἀχιμάας τὴν ὁδὸν τὴν τοῦ Ἔτρεξε πράγματι ὁ Ἀχιμάας εἰς τὴν ὁδὸν τοῦ Καὶ ἔτρεξεν ἀμέσως ὁ Ἀχιμάας εἰς τὸν δρόμον τῆς
Κεχὰρ καὶ ὑπερέβη τὸν Χουσί. Κεχὰρ καὶ ἐπροσπέρασε τὸν Χουσί. κοιλάδος τοῦ Ἰορδάνου Κεχὰρ καὶ ἐξεπέρασε τὸν Χουσί.
18,24 Καὶ Δαυὶδ ἐκάθητο ἀνὰ μέσον 24 Ὁ Δαυὶδ ἐκάθητο ἀνάμεσα εἰς τὰς δύο 24 Ὁ δὲ Δαυὶδ ἐκάθητο μεταξὺ τῶν δύο πυλῶν τῆς εἰσόδου
τῶν δύο πυλῶν. Καὶ ἐπορεύθη ὁ θύρας τῆς πύλης τῆς πόλεως. Ὁ σκοπὸς ἀνέβη τῆς πόλεως. Καὶ ἀνέβη ὁ σκοπὸς εἰς τὴν ταράτσαν τῆς
σκοπὸς εἰς τὸ δῶμα τῆς πύλης πρὸς εἰς τὸ ἠλιακωτὸν τῆς πύλης ἐπάνω εἰς τὸ πύλης, ἐπάνω εἰς τὸ τεῖχος, καὶ ἐσήκωσε τὰ μάτια του καὶ
τὸ τεῖχος καὶ ἐπῇρε τοὺς ὀφθαλμοὺς τεῖχος, ἐσήκωσε τὰ μάτια του καὶ παρετήρησε. εἶδε προσεκτικὰ καὶ διέκρινε κάποιον ἄνδρα νὰ τρέχῃ
αὐτοῦ καὶ εἶδε καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ τρέχων Αἴφνης εἶδε νὰ τρέχῃ πρὸς τὴν κατεύθυνσίν μόνος του μὲ κατεύθυνσιν πρὸς αὐτόν.
ὄνος ἐνώπιον αὐτοῦ του ἐνας ἄνδρας μόνος του.
18,25 καὶ ἀνεβόησεν ὁ σκοπὸς καὶ 25 Ἐφώναξεν ὁ σκοπὸς καὶ ἀνήγγειλε τοῦτο 25 Καὶ ἔβγαλε φωνὴν ὁ σκοπὸς καὶ ἐνημέρωσε τὸν
ἀπήγειλε τῷ βασιλεῖ. Καὶ εἶπεν ὁ εἰς τὸν βασιλέα. Ὁ βασιλεὺς εἶπεν· <ἐὰν εἶναι βασιλέα. Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Δαβίδ: <Ἐφ’ ὅσον εἶναι
βασιλεύς· εἰ μόνος ἐστίν, εὐαγγελία μόνος του, ἔχει ἀσφαλῶς κάποιον εὐχάριστον μόνος του, καὶ δὲν τρέχουν πολλοὶ φύρδην - μίγδην
ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ. Καὶ ἐπορεύετο πληροφορίαν νὰ μᾶς ἀναγγείλῃ>. Ὁ πανικόβλητοι, σημαίνει ὅτι ἐνικήσαμεν καὶ μᾶς μεταφέρει
πορευόμενος καὶ ἐγγίζων. ἄνθρωπος αὐτὸς ἔτρεχε καὶ ἐπλησίαζε. εὐχάριστα νέα>. Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔτρεχε,
ἐπροχωροῦσε καὶ ἐπλησίαζε πρὸς τὴν πύλην.
18,26 Καὶ εἶδεν ὁ σκοπὸς ἄνδρα 26 Ὁ σκοπὸς εἶδε καὶ ἄλλον κατόπιν 26 Ὁ σκοπὸς ὅμως εἶδε κατόπιν ἄλλον ἕνα ἄνδρα, ποὺ
ἕτερον τρέχοντα, καὶ ἐβόησεν ὁ ἄνθρωπον νὰ τρέχῃ καὶ ἐφώναξε πρὸς τὸν ἔτρεχε καὶ αὐτός, καὶ ἐφώναξε πάλιν πρὸς τὸν βασιλέα,
σκοπὸς πρὸς τῇ πύλῃ καὶ εἶπε· καὶ βασιλέα, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν πύλην, καὶ τοῦ ποὺ ἦτο εἰς τὴν πύλην, καὶ τοῦ εἶπε: <Βλέπω τώρα καὶ
111/158
ἰδοὺ ἀνὴρ ἕτερος τρέχων μόνος. Καὶ εἶπε· <ἰδού, καὶ ἄλλος ἄνθρωπος μόνος του ἄλλον ἄνδρα νὰ τρέχῃ μόνος>. Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς: <Καὶ
εἶπεν ὁ βασιλεύς· καί γε οὗτος τρέχει>. Ὁ βασιλεὺς ἀπήντησε· <καὶ αὐτός, αὐτὸς ἀσφαλῶς μεταφέρει καλὰς εἰδήσεις>.

εὐαγγελιζόμενος. βεβαίως, καλὰς ἀγγελίας ἔχει νὰ μᾶς φέρῃ>.
18,27 Καὶ εἶπεν ὁ σκοπός· ἐγὼ ὁρῶ 27 Ὁ σκοπὸς προσέθεσε· <ἐγὼ βλέπω τὸν 27 Εἶπε δὲ πάλιν ὁ σκοπός: <Ὅπως βλέπω, ὁ πρῶτος τρέχει
τὸν ἔρημον τοῦ πρώτου ὡς δρόμον πρῶτον νὰ τρέχῃ, ὅπως τρέχει ὁ Ἀχιμάας, ὁ μὲ τὸν τρόπον ποὺ τρέχει ὁ Ἀχιμάας, ὁ υἱὸς τοῦ Σαδώκ>.
Ἀχιμάας υἱοῦ Σαδώκ. Καὶ εἶπεν ὁ υἱὸς τοῦ Σαδώκ>. Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς: <Ὁ Ἀχιμάας εἶναι καλὸς ἄνθρωπος
βασιλεύς· ἀνὴρ ἀγαθὸς οὗτος καί γε βασιλεύς· <καλὸς ἄνθρωπος εἶναι αὐτὸς καὶ καὶ ἔρχεται νὰ μᾶς φέρῃ εὐχάριστα νέα>.
εἰς εὐαγγελίαν ἀγαθὴν ἐλεύσεται. ἔρχεται, διὰ νὰ μᾶς φέρῃ ἀσφαλῶς κάποιον
καλὴν εἴδησιν>.
18,28 Καὶ ἐβόησεν Ἀχιμάας καὶ εἶπε 28 Ὁ Ἀχιμάας ἔφθασε καὶ ἐφώναξε καὶ εἶπε 28 Καὶ ἐφώναξεν ἀπὸ μακρυὰ ὁ Ἀχιμάας, μόλις εἶδε τὸν
πρὸς τὸν βασιλέα· εἰρήνη· καὶ εἰς τὸν βασιλέα· <εἰρήνη>. Προσεκύνησε τὸν Δαβίδ, καὶ εἶπε πρὸς τὸν βασιλέα: <Εἰρήνη!> Ὅταν δὲ
προσεκύνησε τῷ βασιλεῖ ἐπὶ βασιλέα μέχρις ἐδάφους καὶ εἶπεν· <ἂς ἔχῃ ἔφθασε κοντά του, ἐπροσκύνησε τὸν βασιλέα μὲ τὸ
πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν καὶ δόξαν Κύριος ὁ Θεός σου, ὁ ὁποῖος ἐξεδίωζε πρόσωπον κατὰ γῆς καὶ εἶπε: <Ἂς εἶναι δοξασμένος ὁ
εἶπεν· εὐλογητὸς Κύριος ὁ Θεός σου, τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ εἶχαν σηκώσει τὸ χέρι Κύριος καὶ Θεός σου, ὁ Ὁποῖος ἀπέκλεισε καὶ ἐξώντωσε
ὃς ἀπέκλεισε τοὺς ἄνδρας τοὺς των ἐναντίον σου τοῦ κυρίου μου καὶ τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ ἐσήκωσαν τὸ χέρι των ἐναντίον τοῦ
ἐπαραμένους τὴν χεῖρα αὐτῶν ἐν τῷ βασιλέως>. βασιλέως καὶ κυρίου μου>.
κυρίῳ μου τῷ βασιλεῖ.
18,29 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· εἰρήνη τῷ 29 Ὁ βασιλεὺς ἀμέσως τὸν ἠρώτησε· <τὸ παιδί 29 Καὶ ἐρώτησε ἀμέσως ὁ βασιλεύς: <Εἶναι καλὰ ὁ
παιδαρίῳ τῷ Ἀβεσσαλώμ; Καὶ εἶπεν μου, ὁ Ἀβεσσαλώμ, εἶναι καλά;> Ὁ Ἀχιμάας Ἀβεσσαλώμ, τὸ παιδί μου;> Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Ἀχιμάας:
Ἀχιμάας· εἶδον τὸ πλῆθος τὸ μέγα ἀπήντησε· <εἶδα πολὺ πλῆθος ἀνθρώπων, <Ὅταν ἔστειλεν ὁ Ἰωάβ, ὁ δοῦλος τοῦ βασιλέως, ἐμὲ τὸν
τοῦ ἀποστεῖλαι τὸν δοῦλον τοῦ ὅταν ὁ Ἰωάβ, ὁ δοῦλος τοῦ βασιλέως ἔστειλεν δοῦλον σου διὰ νὰ σὲ ἐνημερώσω, εἶδα πολὺ πλῆθος
βασιλέως Ἰωὰβ καὶ τὸν δοῦλόν σου, ἐμὲ τὸν δοῦλον σου, νὰ ἔλθω πρὸς σέ. Δὲν ἀνθρώπων ἐκεῖ καὶ δὲν διέκρινα τί ἀκριβῶς συνέβη μὲ τὸν
καὶ οὐκ ἔγνων τί ἐκεῖ. γνωρίζω, τί ἀκριβῶς ἔγινεν ἐκεῖ>. Ἀβεσσαλώμ>.
18,30 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· 30 Εἶπεν ὁ βασιλεύς· <παραμέρισε καὶ στάσου 30 Καὶ ὁ βασιλεὺς τοῦ εἶπε: <Καλά, στρέψε πρὸς τὰ ἐκεῖ καὶ
ἐπίστρεψον, στηλώθητι ὧδε· καὶ ἐκεῖ ὄρθιος>. Ὁ Ἀχιμάας ἐστράφη πρὸς τὰ ἐκεῖ στάσου ἐδῶ κοντά μας>. Καὶ πράγματι ὁ Ἀχιμάας ἐστράφη
ἐπεστράφη καὶ ἔστη. καὶ ἐστάθη ὄρθιος. καὶ ἐστάθη, ὅπως τοῦ εἶπεν ὁ Δαβίδ.
18,31 Καὶ ἰδοὺ ὁ Χουσὶ παρεγένετο 31 Ἰδού, ὅτι ἔφθασε καὶ ὁ Χουσί, ὁ ὁποῖος εἶπεν 31 Ἐντὸς ὀλίγου ἔφθασε καὶ ὁ Χουσὶ καὶ εἶπεν εἰς τὸν
112/158
καὶ εἶπε τῷ βασιλεῖ· εὐαγγελισθήτω εἰς τὸν βασιλέα· <ἂς μάθῃ ὁ κύριός μου, ὁ βασιλέα: <Ἂς ἀκούσῃ ὁ κύριός μου καὶ βασιλεὺς τὸ
ὁ κύριός μου ὁ βασιλεύς, ὅτι ἔκρινέ βασιλεύς, τὴν καλὴν καὶ εὐχάριστον εὐχάριστον νέον, ὅτι δηλαδὴ σὲ ἐδικαίωσεν ὁ Κύριος καὶ σὲ

σοι Κύριος σήμερον ἐκ χειρὸς ἀγγελίαν. Ὅτι ὁ Κύριος ἔβγαλε σήμερον ἐγλύτωσε ἀπὸ τὸ φονικὸν χέρι ὅλων ἐκείνων, ποὺ
πάντων τῶν ἐπεγειρομένων ἐπὶ σέ. δικαίαν ἀπόφασιν καὶ σὲ ἀπήλλαξεν ἀπὸ τὰς ἐξεσηκώθηκαν ἐναντίον σου>.
χεῖρας ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἐξεγερθῇ
ἐναντίον σου>.
18,32 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν 32 Ὁ βασιλεὺς ἠρώτησε τὸν Χουσί· <τί κάνει τὸ 32 Καὶ ἐρώτησε ὁ βασιλεὺς τὸν Χουσί: <Εἶναι καλὰ τὸ παιδί
Χουσί· εἰ εἰρήνη τῷ παιδαρίῳ τῷ παιδί μου, ὁ Ἀβεσσαλώμ;> Ὁ Χουσὶ μου, ὁ Ἀβεσσαλώμ;> Καὶ ὁ Χουσὶ ἀπεκρίθη: <Μάκαρι ὅλοι
Ἀβεσσαλώμ; Καὶ εἶπεν ὁ Χουσί· ἀπήντησεν· <οἱ ἐχθροί, οἱ ἰδικοί σου, τοῦ οἱ ἐχθροὶ τοῦ κυρίου μου καὶ βασιλέως καὶ ὅλοι, ὅσοι
γένοιντο ὡς τὸ παιδάριον οἱ ἐχθροὶ κυρίου μου καὶ βασιλέως μου, καὶ γενικῶς ἐπανεστάτησαν ἐναντίον του διὰ νὰ τὸν βλάψουν, νὰ
τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως καὶ ὅλοι ὅσοι ἐστασίασαν ἐναντίον σου, διὰ νὰ πάθουν ὅ,τι κακὸν ἔπαθε καὶ αὐτὸ τὸ παιδί>.
πάντες, ὅσοι ἐπανέστησαν ἐπ' αὐτὸν σοῦ κάμουν κακόν, ἂς ἔχουν τὴν τύχην τοῦ
εἰς κακά. παιδιοῦ σου τοῦ Ἀβεσσαλώμ>.
18,33 Καὶ ἐταράχθη ὁ βασιλεὺς καὶ 33 Ἐταράχθη ὁ βασιλεύς, ἀνέβηκεν εἰς τὸ 33 Μόλις ἄκουσε τὰ λόγια αὐτὰ ὁ βασιλεύς, ἐταράχθη καὶ
ἀνέβη εἰς τὸ ὑπερῷον τῆς πύλης καὶ δωμάτιον, τὸ ὁποῖον εὑρίσκετο ἐπάνω ἀπὸ τὴν ἀνέβη εἰς τὸ δωμάτιον, ποὺ ἦτο ἐπάνω ἀπὸ τὴν πύλην, καὶ
ἔκλαυσε· καὶ οὕτως εἶπεν ἐν τῷ πύλην, καὶ ἔκλαυσε. Καὶ καθὼς ἀνέβαινε ἔκλαυσε. Ἐνῷ δὲ ἀνέβαινε πρὸς τὸ δωμάτιον, ὁ Δαβὶδ
πορεύεσθαι αὐτόν· υἱέ μου πρὸς τὸ δωμάτιον αὐτὸ ἔλεγε· <παιδί μου ἔλεγε: <Παιδί μου Ἀβεσσαλώμ! Παιδί μου! Παιδί μου
Ἀβεσσαλώμ, υἱέ μου, υἱέ μου Ἀβεσσαλώμ, παιδί μου, Ἀβεσσαλὼμ παιδί Ἀβεσσαλώμ! Μάκαρι νὰ πέθαινα ἐγὼ καὶ ὄχι σύ! Ἐγὼ νὰ
Ἀβεσσαλώμ, τίς δῴη τὸν θάνατόν μου, διατὶ νὰ μὴ ἀποθάνω ἐγὼ ἀντὶ για σένα; πέθαινα εἰς τὴν θέσιν σου, Ἀβεσσαλώμ! Παιδί μου, παιδί
μου ἀντὶ σοῦ; Ἐγὼ ἀντὶ σοῦ, Ἐγὼ ἔπρεπε νὰ ἀποθάνω Ἀβεσσαλώμ, υἱέ μου!>
Ἀβεσσαλώμ, υἱέ μου υἱέ μου. μου, υἱέ μου>!

19,1 Καὶ ἀνηγγέλη τῷ Ἰωὰβ Ήλθον πρὸς τὸν Ἰωὰβ μερικοὶ καὶ τοῦ Ανεκοίνωσαν δὲ εἰς τὸν Ἰωὰβ αὐτὸ ποὺ συνέβη, ὅταν
λέγοντες· ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς κλαίει κα ἀνήγγειλαν· <ἰδού, ὁ βασιλεύς μας πενθεῖ καὶ ἔμαθεν ὁ Δαβὶδ τὸν θάνατον τοῦ υἱοῦ του, καὶ τοῦ εἶπαν:
113/158
πενθεῖ ἐπὶ Ἀβεσσαλώμ. κλαίει διὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἀβεσσαλώμ>. <Μάθε ὅτι ὁ βασιλεὺς κλαίει συνεχῶς καὶ θρηνεῖ διὰ τὸν
Ἀβεσσαλώμ>.

19,2 Καὶ ἐγένετο ἡ σωτηρία ἐν τῇ 2 Ἔτσι δὲ ἡ ἡμέρα ἐκείνη τῆς νίκης καὶ τῆς 2 Λόγῳ δὲ τοῦ πένθους αὐτοῦ τοῦ Δαβὶδ ἡ ἡμέρα ἐκείνη,
ἡμέρᾳ ἐκείνῃ εἰς πένθος παντὶ τῷ σωτηρίας μετεβλήθη δι' ὅλον τὸν λαὸν εἰς ποὺ ἦτο ἡμέρα σωτηρίας καὶ νίκης καὶ χαρᾶς, ἔγινε ἡμέρα
λαῷ ὅτι ἤκουσεν ὁ λαὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳ πένθος, διότι ἤκουσεν ὅτι ὁ βασιλεὺς λυπεῖται πένθους δι’ ὅλον τὸν στρατόν, διότι οἱ στρατιῶται, ποὺ
ἐκείνῃ λέγων, ὅτι λυπεῖται ὁ διὰ τὸν φονευθέντα υἱόν του. ἀγαποῦσαν πολὺ τὸν Δαβίδ, ἐπληροφορήθηκαν κατὰ τὴν
βασιλεὺς ἐπὶ τῷ υἱῷ αὐτοῦ. ἰδίαν ἡμέραν ὅτι λυπεῖται καὶ πονεῖ ὁ βασιλεὺς διὰ τὸν
θάνατον τοῦ υἱοῦ του.
19,3 Καὶ διεκλέπτετο ὁ λαὸς ἐν τῇ 3 Ὁ στρατός, ἀντὶ νὰ εἰσέλθῃ θριαμβευτικῶς 3 Ἐξ αἰτίας δὲ αὐτῆς τῆς λύπης τοῦ βασιλέως ὁ στρατὸς δὲν
ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τοῦ εἰσελθεῖν εἰς τὴν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἰς τὴν πόλιν, εἰσῆλθε μὲ θριαμβευτικὴν πομπὴν εἰς τὴν πόλιν Μαναῒμ
πόλιν, καθὼς διακλέπτεται ὁ λαὸς οἱ εἰσήρχετο ὡσὰν κλέπτης κρυφὰ κρυφά, σὰν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ἀλλὰ κρυφὰ καὶ μὲ τρόπον
αἰσχυνόμενοι ἐν τῷ αὐτοὺς φεύγειν στρατός, ὁ ὁποῖος ἦτο ἐντροπιασμένος, διότι ταπεινόν, ὅπως ἐπιστρέφουν ἐντροπιασμένοι οἱ στρατιῶται,
ἐν τῷ πολέμῳ. εἶχεν ἡττηθῇ καὶ φύγει ἐνώπιον τοῦ ἐχθροῦ ἐὰν συμβῇ νὰ νικηθοῦν εἰς τὸν πόλεμον.
κατὰ τὸν πόλεμον.
19,4 Καὶ ὁ βασιλεὺς ἔκρυψε τὸ 4 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ ἐσκέπασε τὸ πρόσωπον 4 Ὁ δὲ βασιλεὺς ἐκάλυψε τὸ πρόσωπόν του καὶ ἐκραύγασε
πρόσωπον αὐτοῦ. Καὶ ἔκραξεν ὁ αὐτοῦ καὶ ἔκραξε μὲ φωνὴν μεγάλην λέγων· μὲ πολὺ δυνατὴν φωνὴν καὶ ἔλεγε: <Παιδί μου Ἀβεσσαλώμ,
βασιλεὺς φωνῇ μεγάλη λέγων· υἱέ <παιδί μου Ἀβεσσαλώμ, Ἀβεσσαλὼμ παιδί Ἀβεσσαλώμ, παιδί μου!>
μου Ἀβεσσαλώμ, Ἀβεσσαλὼμ υἱέ μου>!
μου.
19,5 Καὶ εἰσῆλθεν Ἰωὰβ πρὸς τὸν 5 Ὁ Ἰωὰβ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον, ὅπου 5 Ἐμβῆκε δὲ ὁ Ἰωὰβ εἰς τὴν κατοικίαν, ὅπου διέμενεν ὁ
βασιλέα εἰς τὸν οἶκον καὶ εἶπε· εὑρίσκετο ὁ βασιλεύς, καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· βασιλεύς, καὶ τοῦ εἶπε: <Κατεντρόπιασες σήμερα τὰ
κατῄσχυνας σήμερον τὰ πρόσωπα <κατεντρόπιασες σήμερον ὅλους ἡμᾶς τοὺς πρόσωπα ὅλων τῶν δούλων σου, οἱ ὁποῖοι ἔσωσαν σήμερα
πάντων τῶν δούλων σου τῶν ἀνθρώπους σου, οἱ ὁποῖοι ἔσωσαν σήμερα τὴν τὴν ζωήν σου καὶ τὴν ζωὴν τῶν υἱῶν σου καὶ τὴν ζωὴν τῶν
ἑξαιρουμένων σε σήμερον καὶ τὴν ζωήν σου, τὴν ζωὴν τῶν παιδιῶν καὶ θυγατέρων σου καὶ τὴν ζωὴν τῶν γυναικῶν σου καὶ τῶν
ψυχὴν τῶν υἱῶν σου καὶ τῶν θυγατέρων σου, τὴν ζωὴν τῶν γυναικῶν σου παλλακῶν σου.
θυγατέρων σου καὶ τὴν ψυχὴν τῶν καὶ τῶν γυναικῶν τῆς δευτέρας σειρᾶς.
γυναικῶν σου καὶ τῶν παλλακῶν
114/158
σου,
19,6 τοῦ ἀγαπᾶν τοὺς μισοῦντάς σε 6 Καὶ τοῦτο, διότι φαίνεται ὅτι ἀγαπᾷς 6 Τὸ λέγω αὐτό, διότι μὲ τὸ πένθος σου αὐτὸ δείχνεις ὅτι

καὶ μισεῖν τοὺς ἀγαπῶντάς σε καὶ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι σὲ μισοῦν, καὶ μισεῖς ἀγαπᾷς αὐτοὺς ποὺ σὲ μισοῦν καὶ μισεῖς αὐτοὺς ποὺ σὲ
ἀνήγγειλας σήμερον ὅτι οὐκ εἰσὶν οἱ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι σὲ ἀγαποῦν. Διότι ἔδειξες ἀγαποῦν καὶ φαίνεσαι σὰν νὰ μὴ ἐκτιμᾷς τοὺς
ἄρχοντές σου, οὐδὲ παῖδες· ὅτι σήμερον, ὅτι καμμίαν ἀξίαν δὲν ἔχουν διὰ σὲ ἀξιωματούχους σου καὶ τοὺς ἀφωσιωμένους δούλους σου.
ἔγνωκα σήμερον ὅτι εἰ Ἀβεσσαλὼμ οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ δοῦλοι σου ἐνώπιον τοῦ Ἐγὼ ὅμως εἶδα σήμερα ἐπάνω εἰς τὰ πράγματα ὅτι, ἐὰν
ἔζη, πάντες ἡμεῖς σήμερον νεκροί, στασιαστοῦ παιδιοῦ σου. Ἐγὼ ὅμως ξεύρω, ὅτι ἐζοῦσε ὁ Ἀβεσσαλώμ, ὅλοι ἐμεῖς θὰ ἤμασταν τώρα νεκροὶ
ὅτι τότε τὸ εὐθὲς ἦν ἐν ὀφθαλμοῖς ἂν ἐζοῦσε ὁ Ἀβεσσαλὼμ σήμερον, ὅλοι ἡμεῖς καὶ σὺ θὰ ἤσουν τότε εὐχαριστημένος μὲ τοῦτο!
σου. θὰ εἴμεθα νεκροί. Τὸ γεγονὸς δὲ αὐτὸ θὰ ἦτο
εὐχάριστον ἐνώπιόν σου!
19,7 Καὶ νῦν ἀναστὰς ἔξελθε καὶ 7 Λοιπόν, σήκω τώρα, ἔβγα ἀπὸ τὴν οἰκίαν καὶ 7 Σήκω λοιπὸν τώρα, βγὲς ἀπὸ τὸ σπίτι καὶ μίλησε εἰς τὴν
λάλησον εἰς τὴν καρδίαν τῶν μίλησε λόγια εὐχάριστα εἰς τὶς καρδιὲς τῶν καρδιὰν τῶν δούλων σου, ὅπως ἁρμόζει διὰ τὴν νίκην των.
δούλων σου, ὅτι ἐν Κυρίῳ ὤμοσα ὅτι δούλων σου, διότι ἔκαμα ὅρκον εἰς τὸν Κύριον Νὰ ξέρῃς δὲ ὅτι ὠρκίσθηκα εἰς τὸν Κύριον ὅτι, ἐὰν δὲν βγῇς
εἰ μὴ ἐκπορεύσῃ σήμερον, εἰ ὅτι, ἐὰν δὲν βγῇς σήμερον ἀπὸ τὴν οἰκίαν σου, σήμερα, δὲν θὰ μείνῃ μαζί σου κανεὶς στρατιώτης κατὰ τὴν
αὐλισθήσεται ἀνὴρ μετὰ σοῦ τὴν δὲν θὰ μείνῃ μαζῆ σου οὔτε ἐνας ἄνθρωπός νύκτα αὐτήν. Μελέτησε τὸ θέμα μόνος σου καὶ κατάλαβε
νύκτα ταύτην· καὶ ἐπίγνωθι σεαυτῷ σου κατὰ τὴν νύκτα αὐτήν. Σκέψου τὸν καλὰ ὅτι αὐτὸ θὰ εἶναι διὰ σὲ χειρότερον κακὸν ἀπὸ ὅλας
καὶ κακόν σοι τοῦτο ὑπὲρ πάντα ἑαυτόν σου καὶ ἐννόησε καλὰ ὅτι τὸ κακόν, τὸ τὰς συμφοράς, ποὺ σὲ εὑρῆκαν ἀπὸ τὴν νεότητά σου μέχρι
κακὸν τὸ ἀπελθόν σοι ἐκ νεότητός ὁποῖον θὰ κάμῃς εἰς σὲ τὸν ἴδιον μὲ τὴν τώρα>.
σου ἕως τοῦ νῦν. στάσιν σου αὐτήν, θὰ εἶναι χειρότερον ἀπὸ
ὅσα κακὰ συνήντησες ἀπὸ τὰ νειᾶτα σου
μέχρι σήμερα>.
19,8 Καὶ ἀνέστη ὁ βασιλεὺς καὶ 8 Ὁ βασιλεὺς ἐσηκώθη καὶ ἐκάθισεν εἰς τὴν 8 Κατόπιν τούτου ἐσηκώθη ὁ βασιλεὺς καὶ ἐπῆγε καὶ
ἐκάθισεν ἐν τῇ πύλῃ, καὶ πᾶς ὁ λαὸς πύλην τῆς πόλεως. Ἔγινε δὲ γνωστὸν αὐτὸ εἰς ἐκάθησεν εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως. Ὅλοι δὲ οἱ στρατιῶται
ἀνήγγειλαν λέγοντες· ἰδοὺ ὁ ὅλον τὸν λαόν, διότι ἀνήγγειλαν πρὸς αὐτόν· τὸ ἀνεκοίνωσαν ὁ ἕνας εἰς τὸν ἄλλον καὶ εἶπαν: <Νά, ὁ
βασιλεὺς κάθηται ἐν τῇ πύλῃ καὶ <ἰδού, ὁ βασιλεὺς κάθεται εἰς τὴν πύλην τῆς βασιλεὺς κάθεται εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως!> Καὶ τότε ὅλος
εἰσῆλθε πᾶς ὁ λαὸς κατὰ πρόσωπον πόλεως>. Ὅλος ὁ στρατὸς παρήλασεν ὁ στρατὸς ἐπέρασε ἐμπρὸς ἀπὸ τὸν βασιλέα, ποὺ εὑρίσκετο
τοῦ βασιλέως ἐπὶ τὴν πύλην. Καὶ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὴν εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως, καὶ ἐμβῆκε εἰς τὴν πόλιν. Οἱ δὲ
115/158
Ἰσραὴλ ἔφυγεν ἀνὴρ εἰς τὰ πόλιν. Οἱ δὲ ἐναπομείναντες στρατιῶται τοῦ Ἰσραηλῖται, ποὺ εἶχαν ἀκολουθήσει τὸν Ἀβεσσαλώμ,
σκηνώματα αὐτοῦ. Ἀβεσσαλὼμ ἐπέστρεψαν ὁ καθένας εἰς τὴν ἔφυγαν καθένας εἰς τὸ σπίτι του.

πόλιν του.
19,9 Καὶ ἦν πᾶς ὁ λαὸς κρινόμενος ἐν 9 Ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται τῶν βορείων φυλῶν τοῦ 9 Ὅλοι δὲ οἱ Ἰσραηλῖται ὅλων τῶν ἄλλων φυλῶν τοῦ
πάσαις φυλαῖς Ἰσραὴλ λέγοντες· ὁ Ἰσραὴλ συνεζήτουν ζωηρὰ μεταξύ των τὰ Ἰσραήλ, πλὴν τῆς φυλῆς Ἰούδα, εἶχαν ὡς μόνον θέμα
βασιλεὺς Δαυὶδ ἐρρύσατο ἡμᾶς ἀπὸ γεγονότα τοῦ πολέμου καὶ ἔλεγαν· <ὁ συζητήσεως τὸν Δαβὶδ καὶ ἔλεγαν: <Ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ μᾶς
πάντων τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν, καὶ βασιλεὺς Δαυὶδ μᾶς ἐγλύτωσεν ἀπὸ ὅλους ἔσωσεν ἀπὸ ὅλους τοὺς ἐχθρούς μας. Αὐτὸς εἶναι ποὺ μᾶς
αὐτὸς ἐξείλετο ἡμᾶς ἐκ χειρὸς τοὺς ἐχθρούς μας. Μᾶς ἔβγαλεν ἀπὸ τὰ χέρια ἔβγαλε ἀπὸ τὴν τυραννικὴν κυριαρχίαν τῶν ἀλλοφύλων
ἀλλοφύλων, καὶ νῦν πέφευγεν ἀπὸ καὶ τὴν δουλείαν τῶν ἀλλοφύλων καὶ τώρα Φιλισταίων. Καὶ ὅμως αὐτὸς τώρα ἔχει ἐξορισθῇ ἀπὸ τὴν
τῆς γῆς καὶ ἀπὸ τῆς βασιλείας ἔχει ἐγκαταλείψει τὴν χώραν καὶ τὸ βασίλειόν χώραν του καὶ ἄφησε τὴν βασιλικήν του ἐξουσίαν καὶ ἔφυγε
αὐτοῦ, καὶ ἀπὸ Ἀβεσσαλώμ· του ἐξ αἰτίας τοῦ πολέμου τοῦ Ἀβεσσαλώμ. μακρυὰ ἐξ αἰτίας τοῦ Ἀβεσσαλώμ.
19,10 καὶ Ἀβεσσαλώμ, ὃν ἐχρίσαμεν 10 Ὁ δὲ Ἀβεσσαλώμ, τὸν ὁποῖον ἡμεῖς 10 Αὐτὸς δὲ ὁ Ἀβεσσαλώμ, ποὺ τὸν ἐχρίσαμεν καὶ τὸν
ἐφ' ἡμῶν, ἀπέθανεν ἐν τῷ πολέμῳ, ἀνεκηρύξαμεν βασιλέα, ἐφονεύθη κατὰ τὸν ἐκάναμε βασιλέα μας, εἶναι ἤδη νεκρός, ἐσκοτώθη εἰς τὸν
καὶ νῦν ἱνατὶ ὑμεῖς κωφεύετε τοῦ πόλεμον καὶ δὲν ὑπάρχει πλέον. Διατὶ κλείετε πόλεμον. Τώρα λοιπὸν διατὶ δὲν συνεννοεῖσθε καὶ δὲν
ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα; Καὶ τὸ ρῆμα τὰ αὐτιά σας καὶ δὲν ὁμιλεῖτε νὰ ἐπανέλθῃ κάμνετε ὅ,τι πρέπει διὰ νὰ ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν θέσιν του ὁ
παντὸς Ἰσραὴλ ἦλθε πρὸς τὸν βασιλεύς μας ὁ Δαυίδ;> Αἱ σκέψεις, τὰ λόγια νόμιμος βασιλεύς;> Τὰ λόγια δὲ αὐτά, ποὺ ἔλεγαν μεταξύ
βασιλέα. καὶ αἱ ἀποφάσεις αὐταὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν των ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται, ἔφθασαν καὶ εἰς τὰ αὐτιὰ τοῦ
ἔφθασαν εἰς τὰ αὐτιὰ τοῦ βασιλέως. βασιλέως.
19,11 Καὶ ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ 11 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ ἔστειλε τότε καὶ ἐκάλεσε 11 Ἔστειλε τότε ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ ἀπεσταλμένους πρὸς
ἀπέστειλε πρὸς Σαδὼκ καὶ πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς, τὸν Σαδὼκ καὶ τὸν Ἀβιάθαρ, τοὺς ἀρχιερεῖς Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ καὶ τοὺς εἶπε: <Νὰ
Ἀβιάθαρ τοὺς, ἱερεῖς λέγων· καὶ τοὺς εἶπε νὰ ὁμιλήσουν ἐκ μέρους του μιλήσετε πρὸς τοὺς προεστοὺς τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα καὶ νὰ
λαλήσατε πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ Ἰούδα καὶ νὰ τοὺς εἰπῆτε τὰ ἑξῆς: <Διατὶ καθυστερεῖτε καὶ εἶσθε
Ἰούδα λέγοντες· ἱνατὶ γίνεσθε τοὺς εἴπουν· <διατὶ σεῖς μένετε τελευταῖοι εἰς τελευταῖοι ὡς πρὸς τὰς ἐνεργείας διὰ τὴν ἐπιστροφὴν τοῦ
ἔσχατοι τοῦ ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα τὸ νὰ προσκαλέσετε τὸν βασιλέα Δαυίδ, νὰ βασιλέως εἰς τὸ ἀνάκτορόν του; Ἤδη τὰ λόγια ὅλων τῶν
εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ; Καὶ λόγος ἐπανέλθῃ εἰς τὸν οἶκον του; Ἡ πρόσκλησις ἄλλων Ἰσραηλιτῶν ὡς πρὸς τὴν ἐπιστροφὴν τοῦ βασιλέως
παντὸς Ἰσραὴλ ἦλθε πρὸς τὸν ὅλων τῶν ἄλλων Ἰσραηλιτῶν, ποὺ κατοικοῦν ἔφθασαν εἰς τὰ αὐτιὰ τοῦ Δαβίδ>.
βασιλέα. εἰς τὰ βόρεια μέρη τῆς Παλαιστίνης, ἔχει
116/158
φθάσει πλέον εἰς τὰ αὐτιὰ τοῦ βασιλέως.
Πρὸς αὐτὴν τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα θὰ εἴπετε

ἀκόμη.
19,12 Ἀδελφοί μου ὑμεῖς, ὀστᾶ μου 12 Σεῖς εἶσθε ἀδελφοί μου, ὀστοῦν ἐκ τῶν 12 Θὰ τοὺς εἰπῆτε ἐπίσης ἐκ μέρους μου, ἐσυνέχισε ὁ Δαβίδ,
καὶ σάρκες μου ὑμεῖς, ἱνατὶ γίνεσθε ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου. Διατὶ καὶ τὰ ἑξῆς: <Σεῖς εἶσθε ἀδελφοί μου. Ἀνήκομεν εἰς τὴν
ἔσχατοι τοῦ ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα τώρα μένετε τελευταῖοι εἰς τὸ νὰ ἰδίαν φυλήν. Εἶσθε ὀστά μου καὶ σάρκες μου, ἕνα σῶμα μὲ
εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ; προσκαλέσετε τὸν βασιλέα σας, τὸν Δαυίδ, νὰ ἐμέ. Διατὶ λοιπὸν ἀδιαφορεῖτε καὶ μένετε τελευταῖοι ὡς
ἐπιστρέψῃ εἰς τὸν οἶκον του; πρὸς τὴν προετοιμασίαν διὰ τὴν ἐπιστροφὴν τοῦ βασιλέως
εἰς τὸν οἶκον του;>
19,13 Καὶ τῷ Ἀμεσσαῒ ἐρεῖτε· οὐχὶ 13 Εἰς δὲ τὸν Ἀμεσσαῒ θὰ πῆτε ἐκ μέρους μου· 13 Νὰ εἰπῆτε δὲ ἰδιαιτέρως εἰς τὸν Ἀμεσσαΐ, τὸν
ὀστοῦν μου καὶ σάρξ μου σύ; Καὶ νῦν Καὶ σὺ δὲν εἶσαι σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου καὶ ἀρχιστράτηγον τοῦ Ἀβεσσαλώμ, τὰ ἑξῆς: <Δὲν εἶσαι σὺ
τάδε ποιήσαι μοι ὁ Θεὸς καὶ τάδε ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου; Σοῦ ὁρκίζομαι ὅτι συγγενής μου, ὀστοῦν μου καὶ σάρξ μου; Δὲν ἀνήκομεν εἰς
προσθείη, εἰ μὴ ἄρχων δυνάμεως εἴθε νὰ μὲ τιμωρήσῃ ὁ Θεός μὲ οἰανδήποτε τὴν ἰδίαν οἰκογένειαν; Σοῦ λέγω λοιπὸν καὶ ὁρκίζομαι εἰς
ἔσῃ ἐνώπιον ἐμοῦ πάσας τὰς ἡμέρας τιμωρίαν θέλει, ἂν ἐγὼ δὲν σὲ καταστήσω τὸν Θεὸν ὅτι, ἐὰν δὲν σὲ ἐγκαταστήσω ἐνώπιόν μου
ἀντὶ Ἰωάβ. ἀντὶ τοῦ Ἰωὰβ ἀρχιστράτηγον ὅλης τῆς ἀρχιστράτηγον τοῦ στρατοῦ μου, εἰς τὴν θέσιν τοῦ Ἰωάβ, νὰ
δυνάμεώς μου καθ' ὅλον τὸ διάστημα, κατὰ τὸ ρίξῃ ἐπάνω μου ὁ Θεὸς αὐτὰς καὶ αὐτὰς τὰς συμφορὰς καὶ
ὁποῖον ἐγὼ ζῶ>. ἀκόμη μεγαλυτέρας>.
19,14 Καὶ ἔκλινε τὴν καρδίαν παντὸς 14 Ὁ Δαυὶδ εἵλκυσε μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν τὰς 14 Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν ὁ Δαβὶδ ἐκέρδισε τὴν συμπάθειαν
ἀνδρὸς Ἰούδα ὡς ἀνδρὸς ἑνός, καὶ καρδίας ὅλων τῶν ἀνδρῶν τῆς φυλῆς Ἰούδα, ὅλων τῶν Ἰουδαίων, ὡσὰν νὰ ἦσαν ἕνας ἄνθρωπος. Καὶ
ἀπέστειλαν πρὸς τὸν βασιλέα ὡς ἐὰν ἦσαν ἔνας μόνον ἄνθρωπος. Αὐτοί, πράγματι ἔστειλαν ἐκπροσώπους των πρὸς τὸν βασιλέα καὶ
λέγοντες· ἐπιστράφηθι σὺ καὶ λοιπόν, ἔστειλαν ἀνθρώπους πρὸς τὸν τοῦ εἶπαν: <Γύρισε καὶ πάλιν εἰς τὴν πρωτεύουσαν τοῦ
πάντες οἱ δοῦλοί σου. βασιλέα Δαυὶδ καὶ τοῦ εἶπαν· <σὲ κράτους μας σὺ καὶ ὅλοι οἱ δοῦλοι σου>.
παρακαλοῦμεν νὰ ἐπανέλθῃς εἰς τὴν
Ἱερουσαλὴμ καὶ ὅλοι ἡμεῖς θὰ εἴμεθα δοῦλοι
σου>.
19,15 Καὶ ἐπέστρεψεν ὁ βασιλεὺς καὶ 15 Ὁ βασιλεὺς ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν Μαναΐμ, 15 Μετὰ ταῦτα ἔφυγεν ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ ἀπὸ τὴν Μαναῒμ
ἦλθεν ἕως τοῦ Ἰορδάνου, καὶ ἄνδρες ὅπου εὑρίσκετο, καὶ ἔφθασε μέχρι τοῦ καὶ ἐπῆρε τὸν δρόμον τῆς ἐπιστροφῆς καὶ ἔφθασεν ἕως τὸν
117/158
Ἰούδα ἦλθαν εἰς Γάλγαλα τοῦ Ἰορδάνου. Οἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα Ἰορδάνην. Ἐν τῷ μεταξὺ ἀρκετοὶ Ἰουδαῖοι ἦλθαν εἰς τὰ
πορεύεσθαι εἰς ἀπαντὴν τοῦ ἦλθαν εἰς Γάλγαλα, διὰ νὰ μεταβοῦν ἀπὸ ἐκεῖ Γάλγαλα, μὲ σκοπὸν νὰ προϋπαντήσουν τὸν βασιλέα καὶ

βασιλέως διαβιβάσαι τὸν βασιλέα εἰς προϋπάντησιν τοῦ βασιλέως καὶ νὰ τὸν νὰ τὸν βοηθήσουν νὰ περάσῃ τὸν Ἰορδάνην.
τὸν Ἰορδάνην. βοηθήσουν νὰ διαβῇ τὸν Ἰορδάνην.
19,16 Καὶ ἐτάχυνε Σεμεῒ υἱὸς Γηρὰ 16 Ὁ Σεμεΐ, υἱὸς τοῦ Γηρά, ὁ Βενιαμίτης, 16 Ἔσπευσε δὲ καὶ κατέβη μαζὶ μὲ τοὺς Ἰουδαίους, διὰ νὰ
τοῦ Ἰεμινὶ ἐκ Βαουρὶμ καὶ κατέβη ἔσπευσε καὶ κατέβη ἀπὸ τὴν περιοχὴν προϋπαντήσῃ τὸν βασιλέα Δαβίδ, καὶ ὁ Σεμεΐ, ὁ υἱὸς τοῦ
μετὰ ἀνδρὸς Ἰούδα εἰς ἀπαντήν τοῦ Βαουρίμ, μαζῆ μὲ ἕνα ἄνδρα τῆς φυλῆς ᾿Ιούδα, Γηρά, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν φυλὴν Βενιαμὶν (Ἰεμινί) καὶ
βασιλέως Δαυὶδ διὰ νὰ προαπαντήσῃ τὸν βασιλέα. διέμενεν εἰς τὴν Βαουρίμ.
19,17 καὶ χίλιοι ἄνδρες μετ' αὐτοῦ ἐκ 17 Μαζῆ του δὲ ἦσαν καὶ χίλιοι ἄνδρες ἀπὸ 17 Μαζί του ἦλθαν καὶ χίλιοι ἄνδρες τῆς φυλῆς Βενιαμὶν καὶ
τοῦ Βενιαμὶν καὶ Σιβὰ τὸ παιδάριον τὴν φυλὴν Βενιαμίν. Ἐκεῖ ἐπίσης ἦλθεν καὶ ὁ ὁ Σιβά, ὁ νεαρὸς ὑπηρέτης τῆς οἰκογενείας τοῦ Σαούλ, μὲ
τοῦ οἴκου Σαοὺλ καὶ πεντεκαίδεκα νεαρὸς δοῦλος τῆς οἰκογενείας τοῦ Σαούλ, ὁ δεκαπέντε παιδιά του καὶ εἴκοσι δούλους του. Ὅλοι αὐτοὶ
υἱοὶ αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ καὶ εἴκοσι Σιβά, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν οἱ δέκα πέντε υἱοί του κατευθύνθηκαν πρὸς τὸν Ἰορδάνην καὶ ἐπρόλαβαν τὸν
δοῦλοι αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ καὶ καὶ οἱ εἴκοσι δοῦλοι του. Αὐτοὶ βασιλέα.
κατεύθυναν τὸν Ἰορδάνην κατηυθύνθησαν εἰς τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν
ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως ἐμπρὸς ἀπὸ τὸν βασιλέα Δαυίδ.
19,18 καὶ ἐλειτούργησαν τὴν 18 Εἰργάσθησαν δὲ προθύμως καὶ 18 Διέθεσαν δὲ ὅλα τὰ ἀπαραίτητα μέσα διὰ νὰ βοηθήσουν
λειτουργίαν τοῦ διαβιβάσαι τὸν εὐσυνειδήτως, διὰ νὰ διαβιβάσουν τὸν τὸν βασιλέα νὰ περάσῃ τὸν Ἰορδάνην. Καὶ πράγματι χάρις
βασιλέα, καὶ διέβη ἡ διάβασις τοῦ βασιλέα εἰς τὴν ἀπέναντι ὄχθην. Καὶ χάρις εἰς εἰς αὐτοὺς ἔγινε εὔκολα ἡ διάβασις. Εὑρῆκαν τὸν καλύτερον
ἐξεγεῖραι τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως αὐτοὺς διέβη ὁλόκληρος ὁ οἶκος τοῦ βασιλέως, τρόπον, διὰ νὰ ἐξυπηρετηθῇ καὶ τιμηθῇ ἡ βασιλικὴ
καὶ τοῦ ποιῆσαι τὸ εὐθὲς ἐν διότι αὐτοὶ εὐσυνειδήτως εἰργάσθησαν οἰκογένεια καὶ νὰ γίνῃ ὅ,τι ἐπιθυμοῦσε ὁ βασιλεύς. Κατὰ τὸ
ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ. Καὶ Σεμεῒ υἱὸς ἐνώπιον τοῦ βασιλέως Δαυίδ. Ὅταν δὲ ὁ Δαυὶδ διάστημα δὲ ποὺ διέβαινεν ὁ βασιλεὺς τὸν Ἰορδάνην, ἔπεσε
Γηρὰ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ ἡ οἰκογένειά του ἀπεβιβάσθησαν εἰς τὴν μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς ἐμπρὸς εἰς τὸν βασιλέα ὁ Σεμεΐ, ὁ
ἐνώπιον τοῦ βασιλέως διαβαίνοντος ἀπέναντι ὄχθην, ὁ Σεμεΐ, ὁ υἱὸς τοῦ Γηρά, υἱὸς τοῦ Γηρά,
αὐτοῦ τὸν Ἰορδάνην προσέπεσεν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως Δαυίδ,
19,19 καὶ εἶπε πρὸς τὸν βασιλέα· μὴ 19 καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· <ὁ κύριός μου καὶ ὁ 19 καὶ εἶπεν εἰς τὸν Δαβίδ: <Ἂς μὴ λογαριάσῃ, παρακαλῶ, ὁ
δὴ λογισάσθω ὁ κύριός μου ἀνομίαν βασιλεύς μου ἂς μὴ μοῦ καταλογίσῃ τὸ κύριός μου τὴν ἀνομίάν μου, καὶ μὴ θυμηθῇς, κύριέ μου,
καὶ μὴ μνησθῇς ὅσα ἠδίκησεν ὁ παῖς σφάλμα, τὸ ὁποῖον ἔκαμα. Ἂς λησμονήσῃ τὴν ὅσα ἔκαμα ἀδίκως εἰς βάρος σου ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, κατὰ
118/158
σου ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ ὁ κύριός μου ἀδικίαν, τὴν ὁποίαν διέπραξα ἐγὼ ὁ δοῦλος τὴν ἡμέραν ποὺ ἔφευγες σύ, ὁ κύριός μου, ἀπὸ τὴν
ἐξεπορεύετο ἐξ Ἱερουσαλήμ, τοῦ σου πρὸς σὲ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, κατὰ Ἱερουσαλήμ. Ἂς μὴ κρατήσῃ κάτι ἐναντίον μου ὁ βασιλεὺς

θέσθαι τὸν βασιλέα εἰς τὴν καρδίαν τὴν ὁποίαν σὺ ὁ κύριός μου ἔφευγες ἀπὸ τὴν εἰς τὴν καρδιάν του.
αὐτοῦ, Ἱερουσαλήμ. Μὴ κρατήσῃς κακίαν εἰς τὴν
καρδίαν σου διὰ τὸ σφάλμα μου.
19,20 ὅτι ἔγνω ὁ δοῦλός σου ὅτι ἐγὼ 20 Διότι ἐγὼ ὁ δοῦλος σου ἀνεγνώρισα ὅτι 20 Ἀναγνωρίζω ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, ὅτι ἔχω ἁμαρτήσει
ἥμαρτον, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἦλθον ἡμάρτησα τότε ἀπέναντί σου. Καὶ ἰδού, ἦλθα ἐναντίον σου. Καὶ διὰ τοῦτο ἦλθα σήμερα ἐδῶ καὶ κατέβηκα
σήμερον πρότερος παντὸς Ἰσραὴλ σήμερον ἐγώ, πρῶτος ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄνδρας εἰς τὸν Ἰορδάνην, διὰ νὰ συναντήσω τὸν κύριόν μου καὶ
καὶ οἴκου Ἰωσὴφ τοῦ καταβῆναί με τῶν Ἰσραηλιτῶν τῆς φυλῆς τοῦ Ἰωσήφ, διὰ νὰ βασιλέα πρῶτος ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ τοὺς
εἰς ἀπαντὴν τοῦ κυρίου μου τοῦ προαπαντήσω σέ, τὸν κύριόν μου καὶ βασιλέα ἀνθρώπους τῆς οἰκογενείας τοῦ Ἰωσήφ>.
βασιλέως. μου>.
21 Καὶ ἀπεκρίθη Ἀβεσσὰ υἱὸς 21 Ὁ Ἀβεσσά, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας, 21 Ἐπετάχθη ὅμως ὁ Ἀβεσσά, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας, καὶ εἶπε:
Σαρουΐας καὶ εἶπε· μὴ ἀντὶ τούτου οὐ ἀγανακτημένος εἶπε τότε· <μήπως ἐξ αἰτίας <Καὶ λοιπόν, ἐπειδὴ ζητεῖ συγγνώμην ὁ Σεμεΐ, δὲν πρέπει
θανατωθήσεται Σεμεΐ, ὅτι τῆς μεταμελείας του αὐτῆς δὲν θὰ θανατωθῇ νὰ θανατωθῇ διὰ τὸ ὅτι ἐξύβρισε καὶ κατηράσθη τὸν
κατηράσατο τὸν χριστὸν Κυρίου; ὁ Σεμεΐ, αὐτὸς ὁ ὁποῖος κατηράσθη τὸν βασιλέα, ποὺ εἶναι χριστὸς Κυρίου;>
βασιλέα, ποὺ ὁ Κύριος τὸν εἶχε χρίσει;>
22 Καὶ εἶπε Δαυίδ· τί ἐμοὶ καὶ ὑμῖν, 22 Ὁ Δαυὶδ εἶπε πρὸς αὐτόν· <διατὶ 22 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Δαβίδ: <Διατὶ ἀναμειγνύεσθε εἰς τὰς
υἱοὶ Σαρουΐας, ὅτι γίνεσθέ μοι ἐπεμβαίνετε εἰς τὰ ἰδικά μου ζητήματα, ὑποθέσεις μου, υἱοὶ τῆς Σαρουΐας; Δὲν καταλαβαίνετε ὅτι
σήμερον εἰς ἐπίβουλον; Σήμερον οὐ παιδιά τῆς Σαρουΐας; Διότι μὲ τὸ διάβημά σας φέρεσθε αὐτὴν τὴν στιγμὴν σὰν νὰ εἶσθε ἐχθροί μου; Δὲν
θανατωθήσεταί τις ἀνὴρ ἐξ Ἰσραήλ, αὐτὸ γίνεσθε σήμερον ὀλέθριοι καὶ κακοὶ πρέπει νὰ θανατωθῇ σήμερα κανεὶς ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας,
ὅτι οὐκ οἶδα εἰ σήμερον βασιλεύω σύμβουλοι καὶ αἰτία σκανδάλου. Σήμερον διότι συμφιλιωνόμεθα. Δὲν ἀγνοῶ ὅτι γίνομαι καὶ πάλιν
ἐγὼ ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ. κανένας ἀνὴρ ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας δὲν θὰ σήμερα βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ>.
θανατωθῇ, διότι δὲν διαφεύγει τὴν ἀντίληψίν
μου, ὅτι σήμερον ἐγὼ ξαναγίνομαι βασιλεὺς
τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ>.
19,23 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς 23 Ὁ βασιλεὺς εἶπε πρὸς τὸν Σεμεΐ· <Δὲν θὰ 23 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν Σεμεΐ: <Δὲν πρόκειται νὰ
Σεμεΐ· οὐ μὴ ἀποθάνῃς· καὶ ὤμοσεν φονευθῇς>. Καὶ ἔδωσεν εἰς αὐτὸν ἐπὶ τούτῳ θανατωθῇς>. Ἔκανε μάλιστα καὶ ὅρκον ἐμπρός του διὰ τὸ
119/158
αὐτῷ ὁ βασιλεύς. ὅρκον. θέμα αὐτὸ ὁ βασιλεύς.
19,24 Καὶ Μεμφιβοσθὲ υἱὸς υἱοῦ 24 Εἰς προαπάντησιν τοῦ βασιλέως Δαυὶδ 24 Μεταξὺ ἐκείνων, ποὺ κατέβηκαν διὰ νὰ προϋπαντήσουν

Σαοὺλ κατέβη εἰς ἀπαντὴν τοῦ κατέβη καὶ ὁ Μεμφιβοσθέ, ὁ ἔγγονος τοῦ τὸν βασιλέα, ἦτο καὶ ὁ Μεμφιβοσθέ, ὁ υἱὸς τοῦ υἱοῦ τοῦ
βασιλέως· καὶ οὐκ ἐθεράπευσε τοὺς Σαούλ. Αὐτὸς διὰ νὰ δείξῃ τὸ πένθος του, ἀπὸ Σαοὺλ Ἰωναθαν. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ὑπέφερε ψυχικὰ διὰ
πόδας αὐτοῦ, οὐδὲ ὠνυχίσατο, οὐδὲ τὴν ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ βασιλεὺς τὴν δοκιμασίαν τοῦ Δαβὶδ καὶ δι’ αὐτό, ἀπὸ τὴν ἡμέραν ποὺ
ἐποίησε τὸν μύστακα αὐτοῦ, καὶ τὰ Δαυὶδ ἔφυγεν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ ἔφυγεν ἐξόριστος ὁ βασιλεὺς καὶ ἕως τὴν ὥραν ποὺ
ἱμάτια αὐτοῦ οὐκ ἀπέπλυνεν ἀπὸ διωκόμενος ἀπὸ τὸν Ἀβεσσαλώμ, μέχρι ἐπέστρεψεν εἰρηνικὸς καὶ πάλιν εἰς τὴν πρωτεύουσαν, δὲν
τῆς ἡμέρας, ἧς ἀπῆλθεν ὁ βασιλεύς, σήμερον ποὺ νικητὴς καὶ εἰρηνικὸς ἐπεριποιήθη τὰ χωλὰ πόδια του, δὲν ἔκοψε τὰ νύχια του,
ἕως τῆς ἡμέρας ἧς αὐτὸς παραγέτο ἐπέστρεψε, δὲν περιποιήθηκε τὰ πόδια του, δὲν ἐφρόντισε τὸ μουστάκι του καὶ δὲν ἔπλυνε τὰ ἐνδύματά
ἐν εἰρήνῃ. δὲν ἔκοψε τὰ νύχια του, δὲν ἔφτιασε τὸν του.
μύστακά του, οὔτε καὶ ἔπλυνε τὰ ἐνδύματά
του.
19,25 Καὶ ἐγένετο ὅτε εἰσῆλθεν εἰς 25 Ὅταν, λοιπόν, αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς τὴν 25 Ὅταν λοιπὸν εἰσῆλθεν αὐτὸς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ
Ἱερουσαλὴμ εἰς ἀπάντησιν τοῦ Ἱερουσαλὴμ εἰς προαπάντησιν τοῦ βασιλέως, συνηντήθη με τὸν βασιλέα, τοῦ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Δαβίδ:
βασιλέως, καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ τὸν ἠρώτησεν ὁ Δαυίδ· <Μεμφιβοσθέ, γιατὶ <Διατὶ δὲν ἦλθες καὶ σὺ μαζί μου, Μεμφιβοσθέ, κατὰ τὴν
βασιλεύς· τί ὅτι οὐκ ἐπορεύθης μετ' δὲν ἦλθες μαζῆ μου;> περιπέτειάν μου;>
ἐμοῦ, Μεμψιβοσθέ;
19,26 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν 26 Ὁ Μεμφιβοσθὲ ἀπήντησε· <κύριέ μου καὶ 26 <Μὲ ἐξηπάτησεν ὁ δοῦλος μου ὁ Σιβά, κύριέ μου
Μεμφιβοσθέ· Κύριέ μου βασιλεῦ, ὁ βασιληᾶ μου, μὲ ἐξηπάτησεν ὁ δοῦλος μου. βασιλεῦ>, τοῦ ἀπεκρίθη ἀμέσως ὁ Μεμφιβοσθέ. <Ἐγώ, ὁ
δοῦλός μου παρελογίσατό με, ὅτι Διότι ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, εἶπα πρὸς αὐτόν· δοῦλος σου, τοῦ εἶπα νὰ μου ἑτοιμάσῃ τὸν ὄνον, διὰ νὰ
εἶπεν ὁ παῖς σου αὐτῷ· ἐπίσαξόν μοι Ἐτοίμασέ μου τὴν ὄνον, διὰ νὰ ἀναβῶ εἰς ἀνεβῶ εἰς αὐτὸν καὶ νὰ ἀκολουθήσω σέ, τὸν βασιλέα μου,
τὴν ὄνον καὶ ἐπιβῶ ἐπ' αὐτὴν καὶ αὐτὴν καὶ νὰ ἀκολουθήσω τὸν βασιλέα. διότι, ὅπως ξέρεις, εἶμαι χωλὸς ὁ δοῦλος σου.
πορεύσομαι μετὰ τοῦ βασιλέως, ὅτι Ὅπως γνωρίζεις ἐγὼ ὁ δοῦλος σου εἶμαι
χωλὸς ὁ δοῦλός σου· χωλός.
19,27 καὶ μεθώδευσεν ἐν τῷ δούλῳ 27 Ὁ δοῦλος μου ὅμως ἐκεῖνος μὲ διέβαλεν εἰς 27 Ἐκεῖνος ὅμως ἐχρησιμοποίησε μεθοδείαν ἀπάτης εἰς
σου πρὸς τὸν κύριόν μου τὸν σὲ τὸν κύριόν μου, τὸν βασιλέα μου. Σὺ ὅμως βάρος ἐμοῦ, τοῦ δούλου σου, καὶ μὲ ἐσυκοφάντησεν εἰς τὸν
βασιλέα, καὶ ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς ὁ κύριός μου καὶ βασιλεύς μου ἔχεις φωτεινὴν κύριόν μου καὶ βασιλέα μου. Σὺ ὅμως, ὁ κύριός μου καὶ
120/158
ὡς ἄγγελος τοῦ Θεοῦ, καὶ ποίησον κρίσιν σὰν ἄγγελος Θεοῦ. Θὰ διακρίνῃς τὰ βασιλεύς, εἶσαι σὰν ἄγγελος καὶ ἐκπρόσωπος τοῦ Θεοῦ καὶ
τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου· πράγματα. Κάμε λοιπὸν ὅ,τι φαίνεται καλὸν ἠμπορεῖς νὰ διακρίνης τὴν ἀλήθειαν. Κάνε λοιπὸν ὅ,τι

ἐνώπιόν σου. νομίζεις καλύτερον.
19,28 ὅτι οὐκ ἦν πᾶς ὁ οἶκος τοῦ 28 Ἄλλωστε ὅλη ἡ οἰκογένεια τοῦ πατρός μου, 28 Ἀναγνωρίζω ἐξ ἄλλου ὅτι ὅλη ἡ πατρική μου οἰκογένεια,
πατρός μου, ἀλλ' ἢ ὅτι ἄνδρες ἐπομένως καὶ ἐγώ, εἴμεθα ἄξιοι θανάτου ὅλοι μας, ἔπρεπε νὰ τιμωρηθῶμεν ὅπως μᾶς ἄξιζε καὶ νὰ
θανάτου τῷ κυρίῳ μου τῷ βασιλεῖ, ἐνώπιόν σοῦ, τοῦ κυρίου μου καὶ βασιλέως θανατωθῶμεν ἀπὸ σέ, τὸν κύριόν μου καὶ βασιλέα μου. Καὶ
καὶ ἔθηκας τὸν δοῦλόν σου ἐν τοῖς μου. Σὺ ὅμως ἔκαμες ἐμὲ τὸν δοῦλον σου ὅμως σὺ ἔβαλες ἐμέ, τὸν δοῦλον σου, ἀνάμεσα εἰς αὐτούς,
ἐσθίουσι τὴν τράπεζάν σου· καὶ τί ὁμοτράπεζόν σου. Ποῖον, λοιπόν, δικαίωμα ποὺ ἔτρωγαν μαζί σου εἰς τὸ τραπέζι σου. Ἔχω ἄραγε
ἔστι μοι ἔτι δικαίωμα καὶ τοῦ ἔχω νὰ ὁμιλῶ καὶ νὰ κράζω ἀκόμη πρὸς σὲ δικαίωμα νὰ μιλῶ πρὸς σέ, τὸν βασιλέα μου, μετὰ ἀπὸ ὅλα
κεκραγέναι με ἔτι πρὸς τὸν βασιλέα; τὸν βασιλέα;> αὐτά;>
19,29 Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύς· 29 Ὁ βασιλεὺς τοῦ ἀπήντησε· <διατὶ 29 Καὶ ὁ βασιλεὺς τοῦ εἶπε: <Διατὶ μακρηγορεῖς,
ἱνατὶ λαλεῖς ἔτι τοὺς λόγους σου; κατατρίβεσαι εἰς τόσους πολλοὺς λόγους; Σὺ Μεμφιβοσθέ; Τὸ εἶπα ἤδη καὶ δὲν ἀλλάζει πλέον τίποτε. Τὸ
Εἶπον σὺ καὶ Σιβὰ διελεῖσθε τὸν καὶ ὁ Σιβὰ θὰ μοιρασθῆτε τοὺς ἀγροὺς τοῦ χωράφι θὰ τὸ μοιρασθῆτε μὲ τὸν Σιβά>.
ἀγρόν. βασιλικοῦ οἴκου τοῦ Σαούλ>.
19,30 Καὶ εἶπε Μεμφιβοσθὲ πρὸς τὸν 30 Ὁ Μεμφιβοσθὲ εἶπε πρὸς τὸν βασιλέα· <ἂς 30 Καὶ εἶπεν ὁ Μεμφιβοσθὲ εἰς τὸν βασιλέα: <Ἐφ’ ὅσον
βασιλέα· καί γε τὰ πάντα λαβέτω τὰ λάβῃ ὅλα ὁ Σιβά. Δι' ἐμὲ εἶναι ἀρκετὸν τὸ ἐπέστρεψε καὶ πάλιν εἰρηνικὸς εἰς τὸ ἀνάκτορόν του ὁ
μετὰ τὸ παραγενέσθαι τὸν κύριόν γεγονὸς ὅτι ὁ βασιλεύς μου ἐπέστρεψεν ὑγιὴς κύριός μου καὶ βασιλεύς, ἂς τὰ πάρῃ ὅλα ὁ Σιβά. Δὲν μοῦ
μου τὸν βασιλέα ἐν εἰρήνῃ εἰς τὸν καὶ νικητὴς εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, εἰς τὴν χρειάζονται. Ἀρκεῖ ποὺ εἶσαι καλὰ σύ, ὁ κύριός μου>.
οἶκον αὐτοῦ. Ἱερουσαλήμ>.
19,31 Καὶ Βερζελλὶ ὁ Γαλααδίτης 31 Ὁ Βερζελλὶ ὁ Γαλααδίτης κατέβη καὶ αὐτὸς 31 Ὅταν διέβαινε τὸν Ἰορδάνην ὁ βασιλεὺς Δαβίδ, κατέβη
κατέβη ἐκ Ρωγελλὶμ καὶ διέβη μετὰ ἀπὸ τὴν Ρωγελλίμ, ἐπέρασε μαζῆ μὲ τὸν ἀπὸ τὴν Ρωγελλὶμ καὶ ὁ Βερζελλί, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν
τοῦ βασιλέως τὸν Ἰορδάνην βασιλέα τὸν Ἰορδάνην, διὰ νὰ προπέμψῃ καὶ Γαλαάδ, καὶ ἐπέρασε καὶ αὐτὸς μαζί του τὸ ποτάμι, διὰ νὰ
ἐκπέμψαι αὐτὸν τὸν Ἰορδάνην· κατευοδώσῃ αὐτὸν πέραν ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην. κατευοδώσῃ τὸν Δαβὶδ πέραν τοῦ Ἰορδάνου.
19,32 καὶ Βερζελλὶ ἀνὴρ πρεσβύτερος 32 Ὁ Βερζελλὶ αὐτὸς ἦτο γέρων, 32 Ὁ Βερζελλὶ ἦτο πολὺ ἠλικιωμένος ἄνδρας. Εἶχε φθάσει
σφόδρα· υἱὸς ὀγδοήκοντα ἐτῶν, καὶ προχωρημένος πολὺ εἰς τὴν ἡλικίαν, εἰς τὸ ὀγδοηκοστὸν ἔτος τῆς ζωῆς του. Ἦτο δὲ ἐπίσημος καὶ
αὐτὸς διέθρεψε τὸν βασιλέα ἐν τῷ ὀγδοήκοντα ἐτῶν. Αὐτὸς εἶχε διαθρέψει τὸν πολὺ πλούσιος ἄνθρωπος καὶ ἐφρόντισε διὰ τὴν διατροφὴν
οἰκεῖν αὐτὸν ἐν Μαναΐμ, ὅτι ἀνὴρ βασιλέα Δαυὶδ καθ' ὅλον τὸ διάστημα, ποὺ ὁ τοῦ βασιλέως, κατὰ τὸ διάστημα ποὺ διέμενεν ὁ Δαβὶδ εἰς
121/158
μέγας ἦν σφόδρα. Δαυὶδ κατοικοῦσε εἰς τὴν Μαναΐμ, διότι ἦτο τὴν Μαναΐμ.
ἄνθρωπος πολὺ πλούσιος.

19,33 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς 33 Ὁ βασιλεὺς εἶπε πρὸς τὸν Βερζελλί· <ἔλα 33 Τοῦ εἶπε λοιπὸν ὁ βασιλεύς: <Ἔλα μαζί μου καὶ θὰ ζῇς
Βερζελλί· σὺ διαβήσῃ μετ' ἐμοῦ, καὶ κοντά μου, διὰ νὰ ζήσῃς μαζῆ μου. Ἐγὼ θὰ σὲ καὶ θὰ τρέφεσαι μαζί μου τώρα εἰς τὰ γηρατειά σου εἰς τὴν
διαθρέψω τὸ γῆράς σου μετ' ἐμοῦ ἐν διαθρέψω εἰς τὰ γηρατεῖα σου εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ>.
Ἱερουσαλήμ. Ἱερουσαλήμ>.
19,34 Καὶ εἶπε Βερζελλὶ πρὸς τὸν 34 Ὁ Βερζελλὶ εἶπε πρὸς τὸν βασιλέα· <πόσαι 34 Καὶ εἶπεν ὁ Βερζελλὶ εἰς τὸν βασιλέα: <Πόσον καιρὸν θὰ
βασιλέα· πόσαι ἡμέραι ἐτῶν ζωῆς ἡμέραι ἀκόμη ζωῆς μου ὑπολείπονται, ὥστε ζήσω ἀκόμη, ὥστε νὰ ἀποφασίσω νὰ ἀνεβῶ μαζὶ μὲ τὸν
μου, ὅτι ἀναβήσομαι μετὰ τοῦ νὰ σκεφθῶ καὶ νὰ ἀποφασίσω νὰ ἀνεβῶ μαζῆ βασιλέα εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα;
βασιλέως εἰς Ἱερουσαλήμ; μὲ τὸν βασιλέα μου εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ;
19,35 Υἱὸς ὀγδοήκοντα ἐτῶν ἐγώ εἰμι 35 Εἶμαι τώρα ἄνθρωπος ὀγδοήκοντα ἐτῶν. 35 Εἶμαι ἤδη ὄγδοντα ἔτων ἄνθρωπος. Ἠμπορῶ ἄραγε τώρα
σήμερον· μὴ γνώσομαι ἀνὰ μέσον Μήπως, τάχα, μπορῶ εἰς αὐτὴν τὴν ἡλικίαν εἰς τὰ γεράματα νὰ διακρίνω μεταξὺ καλοῦ καὶ κακοῦ ἀπὸ
ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ; Εἰ γεύσεται ὁ νὰ αἰσθανθῶ καὶ νὰ ἀπολαύσω τὰ εὐχάριστα ἀπόψεως διαβιώσεως; Οὕτως ἢ ἄλλως τὰ γηρατειὰ εἶναι
δοῦλός σου ἔτι ὃ φάγομαι ἢ πίομαι; καὶ τὰ δυσάρεστα τῆς ζωῆς; Μήπως δηλαδὴ δύσκολα. Ἢ μήπως θὰ ἠμπορῶ νὰ γευθῶ καὶ νὰ ἀπολαύσω
Ἢ ἀκούσομαι ἔτι φωνὴν ᾀδόντων ἐγὼ ὁ δοῦλος σου ἠμπορῶ νὰ χαρῶ ἐκεῖνο, αὐτὸ ποὺ θὰ φάγω ἢ θὰ πίω; Τὸ γεροντικὸ στομάχι μου δὲν
καὶ ᾀδουσῶν; Καὶ ἱνατὶ ἔσται ἔτι ὁ ποῦ θὰ φάγω ἢ θὰ πιῶ; Ἢ ἠμπορῶ νὰ ἀκούσω ἐπιτρέπει ποικιλίας καὶ ἠδύσματα. Ἀλλ’ οὔτε ἐπιτρέπει
δοῦλός σου εἰς φορτίον ἐπὶ τὸν πλέον ἄσματα ἀπὸ τραγουδιστὰς καὶ πλέον ἡ ἡλικία μου ν’ ἀκούω καὶ νὰ εὐφραίνομαι, ὅταν θὰ
κύριόν μου τὸν βασιλέα; τραγουδιστρίας εἰς τὴν βασιλικήν σου πόλιν; τραγουδοῦν τραγουδισταὶ καὶ τραγουδίστριαι εἰς τὸ παλάτι
Ἔπειτα διατὶ νὰ γίνω ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, σου. Διατὶ λοιπὸν νὰ γίνωμαι ὁ δοῦλος σου ἐπὶ πλέον βάρος
βάρος εἰς σὲ τὸν κύριόν μου, τὸν βασιλέα μου; καὶ φόρτωμα εἰς τὸν κύριόν μου καὶ βασιλέα μου;
19,36 Ὡς βραχὺ διαβήσεται ὁ δοῦλός 36 Ἐπὶ ὀλίγον διάστημα πέραν τοῦ Ἰορδάνου 36 Θὰ περάσω μαζί σου τώρα τὸν Ἰορδάνην καὶ θὰ σὲ
σου τὸν Ἰορδάνην μετὰ τοῦ ἐγὼ ὁ δοῦλος σου θὰ συνοδεύσω σὲ, τὸν συνοδεύσω δι’ ὀλίγον διάστημα καὶ ἔπειτα θὰ γυρίσω εἰς τὸ
βασιλέως· καὶ ἱνατὶ ἀνταποδίδωσί βασιλέα μου. Διατὶ ὁ βασιλεύς μου θέλει νὰ σπίτι μου. Διατὶ νὰ σκέπτεται ὁ βασιλεὺς νὰ μὲ ἀμείψῃ μὲ
μοι ὁ βασιλεὺς τὴν ἀνταπόδοσιν μὲ ἀμείψῃ μὲ τέτοιον τρόπον, ὥστε νὰ μὲ αὐτὴν τὴν ἀνταπόδοσιν ποὺ μοῦ ἐπρότεινε; Δὲν ὑπάρχει
ταύτην; ἀπομακρύνῃ ἀπὸ τὴν πατρίδα μου; κανεὶς λόγος ἀμοιβῆς.
19,37 Καθισάτω δὴ ὁ δοῦλός σου καὶ 37 Δός μου, σὲ παρακαλῶ, τὴν ἄδειαν νὰ 37 Ἂς καθήσω, ὁ δοῦλος σου, εἰς τὸ σπίτι μου καὶ ἂς πεθάνω
ἀποθανοῦμαι ἐν τῇ πόλει μου παρὰ μείνω ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, καὶ νὰ ἀποθάνω εἰς εἰς τὴν πόλιν μου, διὰ νὰ μὲ θάψουν δίπλα εἰς τὸν τάφον
122/158
τῷ τάφῳ τοῦ πατρός μου καὶ τῆς τὴν πόλιν μου καὶ νὰ ταφῶ εἰς τὸν τάφον τοῦ τοῦ πατέρα μου καὶ τῆς μητέρας μου. Ἐπειδὴ ὅμως ἔχεις
μητρός μου· καὶ ἰδοὺ ὁ δοῦλός σου πατρός μου καὶ τῆς μητρός μου. Καὶ ἰδού, ὁ αὐτὴν τὴν καλὴν διάθεσιν, νά, ὁ υἱός μου, ὁ Χαμαάμ, ποὺ

Χαμαὰμ διαβήσεται μετὰ τοῦ κυρίου δοῦλος σου ὁ Χαμαάμ, τὸ παιδί μου, θὰ ἔλθῃ εἶναι καὶ αὐτὸς δοῦλος σου. Ἐὰν συμφωνῇς, ἂς ἔλθῃ μαζὶ μὲ
μου τοῦ βασιλέως, καὶ ποίησον αὐτῷ ἀντὶ ἐμοῦ μαζῆ μὲ σέ, τὸν κύριόν μου καὶ σέ, τὸν κύριόν μου καὶ βασιλέα μου, καὶ κάμε του ὅ,τι
τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου. βασιλέα μου. Κάμε εἰς αὐτὸν ὅ,τι σοῦ φαίνεται νομίζεις καλόν>.
καλόν>.
19,38 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· μετ' ἐμοῦ 38 Ὁ βασιλεὺς εἶπε· <μάλιστα· ἂς ἔλθῃ μαζῆ 38 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς: <Συμφωνῶ, ἂς ἔλθῃ μαζί μου ὁ
διαβήτω Χαμαάμ, κἀγὼ ποιήσω μου ὁ Χαμαὰμ καὶ ἐγὼ θὰ πράξω δι' αὐτὸν ὅ,τι Χαμαὰμ καὶ σοῦ ὑπόσχομαι ὅτι θὰ τοῦ κάνω ὅ,τι καλύτερον
αὐτῷ τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου σὺ νομίσῃς καὶ ἐκλέξῃς καλόν. Καὶ ὅλα, ὅσα νομίζεις σύ. Ὅλα δέ, ὅσα θὰ μοῦ ζητήσῃ, θὰ τοῦ τὰ κάνω
καὶ πάντα, ὅσα ἂν ἐκλέξῃ ἐπ' ἐμοί, μοῦ ζητήσῃς δι' αὐτὸν θὰ τὰ κάμω, πρὸς χάριν πρὸς χάριν σου>.
ποιήσω σοι. ἰδικήν σου>.
19,39 Καὶ διέβη πᾶς ὁ λαὸς τὸν 39 Ὅλος ὁ στρατὸς καὶ ὁ λαὸς διέβησαν τὸν 39 Ἐπέρασε δὲ ἐν τῷ μεταξὺ ὅλος ὁ λαὸς τὸν Ἰορδάνην καὶ
Ἰορδάνην, καὶ ὁ βασιλεὺς διέβη· καὶ Ἰορδάνην. Κατόπιν δὲ διέβη αὐτὸν καὶ ὁ κατόπιν ἐπέρασε καὶ ὁ βασιλεύς. Ἠσπάσθη δὲ ὁ Δαβὶδ τὸν
κατεφίλησεν ὁ βασιλεὺς τὸν βασιλεύς. Ὁ βασιλεὺς κατεφίλησε τὸν Βερζελλί μὲ πολλὴν ἀγάπην καὶ τὸν εὐλόγησε καὶ ἐκεῖνος
Βερζελλὶ καὶ εὐλόγησεν αὐτόν, καὶ Βερζελλὶ καὶ τὸν ηὐλόγησεν. Ὁ Βερζελλὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν πατρίδα του.
ἐπέστρεψεν εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ. ἐπέστρεψεν εἰς τὸν τόπον του.
19,40 Καὶ διέβη ὁ βασιλεὺς εἰς 40 Ἐπέρασεν ὁ βασιλεὺς ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην 40 Καὶ ἔφθασεν ὁ βασιλεὺς εἰς τὰ Γάλγαλα, ποὺ
Γάλγαλα, καὶ Χαμαὰμ διέβη μετ' ποταμὸν εἰς Γάλγαλα. Ὁ Χαμαὰμ ἐπέρασε εὑρίσκονται κοντὰ εἰς τὸν Ἰορδάνην. Μαζί του ἦλθεν ἐκεῖ
αὐτοῦ, καὶ πᾶς ὁ λαὸς Ἰούδα μαζῆ μὲ αὐτόν. Μαζῆ μὲ τὸν βασιλέα ἦσαν καὶ ὁ Χαμαάμ, ὁ υἱὸς τοῦ Βερζελλί. Ὅλοι δὲ οἱ ἄνδρες τῆς
διαβαίνοντες μετὰ τοῦ βασιλέως καί καὶ ὅλοι οἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα καὶ τὸ φυλῆς Ἰούδα καὶ οἱ μισοὶ ἀπὸ τοὺς λοιποὺς Ἰσραηλίτας
γε τὸ ἥμισυ τοῦ λαοῦ Ἰσραήλ. ἥμισυ ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ ἰραηλιτικοῦ λαοῦ. ἐπροχωροῦσαν μαζὶ μὲ τὸν βασιλέα. Ἦσαν μισοὶ, διότι
εἶχαν δυσαρεστηθῇ οἱ ἄλλοι μὲ τοὺς Ἰουδαίους.
19,41 Καὶ ἰδοὺ πᾶς ἀνὴρ Ἰσραὴλ 41 Ἀπροσδοκήτως ὅλοι οἱ ἄνδρες τῶν δέκα 41 Συνέβη δὲ τότε καὶ τὸ ἐξῆς ἐπεισόδιον: Ἦλθαν εἰς τὸν
παρεγένοντο πρὸς τὸν βασιλέα καὶ φυλῶν τοῦ Ἰσραὴλ παρουσιάσθησαν ἐνώπιον βασιλέα ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται, ἐκεῖνοι δηλαδὴ ποὺ ἀνῆκαν εἰς
εἶπε πρὸς τὸν βασιλέα· τί ὅτι τοῦ βασιλέως καὶ τοῦ εἶπαν· <διατὶ οἱ ἀδελφοί τὰς δέκα φυλάς, ποὺ ἐγκατεστάθησαν εἰς τὰ βόρεια τῆς γῆς
ἔκλεψάν σε οἱ ἀδελφοὶ ἡμῶν ἀνὴρ μας, οἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα, σὰν νὰ σὲ Χαναάν, καὶ εἶπαν εἰς τὸν Δαβίδ: <Διατὶ σὲ ἔκλεψαν ἀπὸ
Ἰούδα καὶ διεβίβασαν τὸν βασιλέα ἥρπασαν κρυφίως καὶ διεπέρασαν σὲ καὶ μᾶς οἱ ἀδελφοί μας, οἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς Ἰούδα, καὶ σὲ
123/158
καὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ τὸν Ἰορδάνην ὁλόκληρον τὴν οἰκογένειάν σου καὶ τὴν ἐβοήθησαν κρυφὰ ἀπὸ μᾶς νὰ περάσῃς τὸν Ἰορδάνην μαζὶ
καὶ πάντες ἄνδρες Δαυὶδ μετ' αὐτοῦ; συνοδείαν σου διὰ τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ;> μὲ τὴν οἰκογένειάν σου καὶ μὲ ὅλους ἐκείνους, ποὺ σὲ εἶχαν

ἀκολουθήσει; Δὲν εἶσαι καὶ ἰδικός μας βασιλεύς;>
19,42 Καὶ ἀπεκρίθη πᾶς ἀνὴρ Ἰούδα 42 ῞Ολοι τότε οἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα 42 Καὶ ἀπήντησαν ὅλοι οἰ Ἰουδαῖοι πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας
πρὸς ἄνδρα Ἰσραὴλ καὶ εἶπαν· διότι ἀπήντησαν πρὸς τοὺς ἄνδρας τῶν ἄλλων καὶ εἶπαν: <Μὴ λησμονεῖτε ὅτι εἶναι συγγενής μας ὁ
ἐγγίζει πρός με ὁ βασιλεύς· καὶ ἱνατὶ ἰσραηλιτικῶν φυλῶν· <αὐτὸ ἔγινε, διότι ὁ βασιλεύς. Καὶ διατὶ ἐθυμώσατε τόσον διὰ τὸ ζήτημα αὐτό;
οὕτως ἐθυμώθης περὶ τοῦ λόγου βασιλεὺς ἀπὸ ἀπόψεως συγγενείας καὶ Μήπως ἐφάγαμε ἀπὸ τὰ ἀγαθά του; Ἢ μήπως μᾶς ἔδωσε
τούτου; Μὴ βρώσει ἐφάγαμεν ἐκ τοῦ καταγωγῆς εὑρίσκεται πλησιέστερον πρὸς δῶρα ἢ μᾶς ἀπήλλαξεν ἀπὸ φόρους;>
βασιλέως, ἢ δόμα ἔδωκεν ἢ ἄρσιν ἡμᾶς. Διατὶ λοιπὸν σεῖς ἐπικραθήκατε καὶ
ᾖρεν ἡμῖν; ἐθυμώσατε; Μήπως, τάχα, ἡμεῖς ἐζήσαμεν
μέχρι σήμερον μὲ ἔξοδα τοῦ βασιλέως; Ἢ μᾶς
ἀπήλλαξεν ἀπὸ κανένα φόρον;>
19,43 Καὶ ἀπεκρίθη ἀνὴρ Ἰσραὴλ τῷ 43 Οἱ ἄνδρες τῶν ἄλλων φυλῶν εἶπαν τότε 43 Καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ ἄνδρες τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς τοὺς
ἀνδρὶ Ἰούδα καὶ εἶπε· δέκα χεῖρές μοι πρὸς τοὺς ἄνδρας τῆς φυλῆς Ἰούδα· <ἡμεῖς ἄνδρας τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα καὶ εἶπαν: <Ἐμεῖς εἴμαστε δέκα
ἐν τῷ βασιλεῖ, καὶ πρωτοτόκος ἐγὼ ἢ εἴμεθα δέκα φυλαὶ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως. φυλαὶ καὶ δίδομεν μεγαλυτέραν δύναμιν εἰς τὸν βασιλέα
σύ, καὶ γε ἐν τῷ Δαυίδ εἰμι ὑπὲρ σέ· Μεταξὺ ἡμῶν ὑπάρχουν καὶ αἱ δέκα φυλαὶ ἀπὸ ὅ,τι σεῖς.Ἐμεῖς ἐπίσης εἴμαστε φυλαὶ τῶν πρώτων
καὶ ἱνατὶ τοῦτο ὕβρισάς με καὶ οὐκ τῶν μεγαλυτέρων υἱῶν τοῦ Ἰακώβ. Ἀπὸ παιδιῶν τοῦ Ἰακὼβ καὶ ἔχομεν τὰ δικαιώματα τῶν
ἐλογίσθη ὁ λόγος μου πρῶτός μοι ἀπόψεως δὲ ἀριθμοῦ καὶ δικαιωμάτων εἴμεθα πρωτοτοκιῶν, ποὺ δὲν τὰ ἔχετε σεῖς. Ἑπομένως ἀξίζομεν
τοῦ ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα ἐμοί; ἐνώπιον τοῦ Δαυὶδ ἀνώτεροι ἀπὸ σᾶς, τῆς ἐνώπιον τοῦ Δαβὶδ περισσότερον ἀπὸ σᾶς. Διατὶ λοιπὸν μᾶς
Καὶ ἐσκληρύνθη ὁ λόγος ἀνδρὸς φυλῆς τοῦ Ἰούδα. Διατί, λοιπόν, μᾶς περιφρονήσατε καὶ δὲν ἐσκεφθήκατε νὰ ἀκούσετε
Ἰούδα ὑπὲρ τὸν λόγον ἀνδρὸς κατεφρονήσατε καὶ δὲν ἐσκεφθήκατε νὰ πρωτίστως καὶ τὴν γνώμην μας ὡς πρὸς τὴν ἐπιστροφήν
Ἰσραήλ. καλέσετε καὶ ἡμᾶς, οἱ ὁποῖοι πρῶτοι εἴχομεν τοῦ βασιλέως εἰς ἠμᾶς;> Οἱ δὲ ἄνδρες τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα
κάνει λόγον διὰ τὴν ἐπιστροφήν τοῦ ἀπήντησαν εἰς αὐτοὺς μὲ πολὺ σκληρότερα λόγια ἀπὸ
βασιλέως;> Ἐκ μέρους τῶν ἀνδρῶν τῆς φυλῆς ἐκεῖνα τῶν Ἰσραηλιτῶν.
Ἰούδα ἐδόθη ἀπάντησις σκληροτέρα ἀπὸ τὰ
λόγια, ποὺ εἶπαν οἱ ἄνδρες τῶν ἄλλων
ἰσραηλιτικῶν φυλῶν.
124/158
20,1 Καὶ ἐκεῖ ἐπικαλούμενος υἱὸς Εζοῦσε εἰς τὰ Γάλγαλα, γνωστὸς ἀπὸ ὅλους Εἰς τὴν περιοχὴν ἐκείνην τῶν Γαλγάλων, ὅπου
παράνομος, καὶ ὄνομα αὐτῷ Σαβεέ, ὡς κακὸς ἄνθρωπος, κάποιος ὀνομαζόμενος ἐξεδηλώθη ἡ διαμάχη Ἰουδαίων καὶ Ἰσραηλιτῶν,
υἱὸς Βοχορὶ ἀνὴρ ὁ Ἰεμινί, καὶ Σαβεέ, υἱὸς τοῦ Βοχόρ, ποὺ ἀνῆκεν εἰς τὴν εὑρίσκετο καὶ ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ τὸν ἐθεωροῦσαν
ἐσάλπισε τῇ κερατίνῃ καὶ εἶπεν· οὐκ φυλὴν τοῦ Βενιαμίν. Αὐτός μὲ τὴν κερατίνην γενικῶς κακὸν καὶ παράνομον, καὶ ὠνομάζετο Σαβεέ.
ἔστιν ἡμῖν μερὶς ἐν Δαυὶδ οὐδὲ σάλπιγγα ἐσάλπισε καὶ εἶπε πρὸς τοὺς Ἦτο υἱὸς τοῦ Βοχορὶ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν φυλὴν
κληρονομία ἡμῖν ἐν τῷ υἱῷ Ἰεασαί· Ἰσραηλίτας· <ἡμεῖς δὲν ἔχομεν καμμίαν Βενιαμίν. Αὐτὸς λοιπὸν ἐσάλπισε μὲ τὴν κερατίνην
ἀνὴρ εἰς τὰ σκηνώματά σου, Ἰσραήλ. σχέσιν μὲ τὸν Δαυίδ, οὔτε καὶ ὑπάρχει σάλπιγγα καὶ ἐκήρυξεν ἀνταρσίαν κατὰ τοῦ Δαβὶδ καὶ
καμμιὰ κληρονομία μεταξὺ ἡμῶν καὶ τοῦ εἶπε: <Δὲν ἔχομεν καμμίαν σχέσιν μὲ τὸν Δαβίδ! Δὲν
παιδιοῦ αὐτοῦ τοῦ Ἰεσσαί. Διὰ τοῦτο κάθε ἀκολουθοῦμεν καὶ δὲν ἔχομεν κληρονομίαν μὲ τὸν υἱὸν
Ἰσραηλίτης ἂς ἐπανέλθῃ εἰς τὸ σπίτι του>. τοῦ Ἰεσσαί! Κάθε Ἰσραηλίτης ἂς ξεχωρίσῃ ἀπὸ αὐτὸν καὶ
ἂς ἐπιστρέψῃ εἰς τὸ σπίτι του>.
20,2 Καὶ ἀνέβη πᾶς ἀνὴρ Ἰσραὴλ ἀπὸ 2 Ὅλοι οἱ ἄλλοι Ἰσραηλῖται ἀπεμακρύνθησαν 2 Καὶ πράγματι ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ
ὄπισθεν Δαυὶδ ὀπίσω Σαβεὲ υἱοῦ καὶ ἀπεστάτησαν ἀπὸ τὸν Δαυὶδ καὶ τὸν Δαβὶδ καὶ ἀκολούθησαν τὸν Σαβεέ, τὸν υἱὸν τοῦ
Βοχορί, καὶ ἀνὴρ Ἰούδα ἐκολλήθη τῷ ἠκολούθησαν τὸν Σαβεέ, τὸν υἱὸν αὐτὸν τοῦ Βοχορί. Ὅσοι ὅμως ἀνῆκαν εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα καὶ
βασιλεῖ αὐτῶν ἀπὸ τοῦ Ἰορδάνου καὶ Βοχόρ. Ἡ φυλὴ ὅμως τοῦ Ἰούδα, ἡ ὁποία διέμεναν ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν ἕως τὰ Ἱεροσόλυμα,
ἕως Ἱερουσαλήμ. ἐξετείνετο ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν μέχρι προσεκολλήθησαν εἰς τὸν βασιλέα των Δαβίδ.
καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ, προσεκολλήθη
στενώτερον εἰς τὸν βασιλέα Δαυίδ.
20,3 Καὶ εἰσῆλθε Δαυὶδ εἰς οἶκον 3 Ὁ Δαυὶδ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ 3 Ὁ δὲ βασιλεὺς Δαβὶδ ἔφθασε καὶ ἐμβῆκε εἰς τὸ
αὐτοῦ εἰς Ἱερουσαλήμ, καὶ ἔλαβεν ὁ καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον του. Ἔλαβε τὰς ἀνάκτορόν του εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐπῆρε δὲ ὁ Δαβὶδ τὰς
βασιλεὺς τὰς δέκα γυναῖκας τὰς δέκα συζύγους του τῆς δευτέρας σειρᾶς, τὰς δέκα παλλακὰς γυναῖκας του, ποὺ τὰς εἶχεν ἀφήσει νὰ
παλλακὰς αὐτοῦ, ἂς ἀφῆκε ὁποίας, ὅταν ἔφευγεν, εἶχεν ἀφήσει νὰ φυλάσσουν τὸ σπίτι του, ὅταν ἔφυγεν ὁ ἴδιος ἐξόριστος,
φυλάσσειν τὸν οἶκον, καὶ ἔδωκεν φυλάσσουν τὸν οἶκον του. Ἔκλεισεν αὐτὰς καὶ τὰς ἔκλεισεν εἰς κάποιο ἄλλο σπίτι. Καὶ ἐπειδὴ τὰς
125/158
αὐτὰς ἐν οἴκῳ φυλακῆς καὶ διέθρεψεν εἰς κάποιον ἄλλον οἶκον. Ἔδιδεν ὅλα ὅσα εἶχε βιάσει ὁ Ἀβεσσαλώμ, δὲν εἶχε πλέον σαρκικὴν σχέσιν
αὐτὰς καὶ πρὸς αὐτὰς οὐκ εἰσῆλθε, τοὺς ἐχρειάζοντο εἰς διατροφήν των, ἀλλὰ μαζί των, ἀλλὰ μόνον ἐφρόντιζε διὰ τὴν διατροφήν των.

καὶ ἦσαν συνεχόμεναι ἕως θανάτου αὐτὸς ποτὲ δὲν ἦλθεν πλέον εἰς συνάφειαν Ἔμεναν δὲ αὐταὶ εἰς τὸ ἑξῆς καὶ μέχρι τοῦ θανάτου τῶν
αὐτῶν, χῆραι ζῶσαι. μὲ αὐτάς. Ἔμειναν ἔτσι αὐταὶ κλεισμέναι κλεισμέναι ἐκεῖ ὡς ζωντοχῆραι.
μέχρι θανάτου των, ὡς ἐὰν ἦσαν ζωντοχῆραι.
20,4 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς 4 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ εἶπε πρὸς τὸν Ἀμεσσαΐ· 4 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ εἰς τὸν Ἀμεσσαΐ: <Νὰ
Ἀμεσσαΐ· βόησόν μοι τὸν ἄνδρα Ἰούδα φρόντισε νὰ κληθοῦν καὶ νὰ παρουσιασθοῦν καλέσῃς ὅλους τοὺς ἄνδρας τῆς φυλῆς τῶν Ἰουδαίων νὰ
τρεῖς ἡμέρας, σὺ δὲ αὐτοῦ στῆθι. ἐδῶ ὅλοι οἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς Ἰούδα ἐντὸς συγκεντρωθοῦν πρὸς πόλεμον δι’ ἐμὲ ἐντὸς τριῶν
τριῶν ἡμερῶν, Σὺ δὲ ἔλα κατόπιν καὶ στάσου ἡμερῶν. Νὰ ἔλθῃς δὲ καὶ σὺ ἐδῶ καὶ νὰ μείνῃς μαζί μου>.
ἐδῶ>.
20,5 Καὶ ἐπορεύθη Ἀμεσσαῒ τοῦ 5 Ὁ Ἀμεσσαῒ ἀνεχώρησε, διὰ νὰ προσκαλέσῃ 5 Καὶ ἔφυγε πράγματι ὁ Ἀμεσσαΐ, διὰ νὰ καλέσῃ τοὺς
βοῆσαι τὸν Ἰούδαν καὶ ἐχρόνισεν ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα. Ἐβράδυνεν ὅμως ἀπὸ Ἰουδαίους, ἀλλ' ὅμως καθυστέρησε καὶ ὑπερέβη τὴν
τοῦ καιροῦ, οὗ ἐτάξατο αὐτῷ Δαυίδ. τὴν προθεσμίαν, ποὺ τοῦ ἔδωκεν ὁ Δαυίδ. προθεσμίαν, ποὺ τοῦ ὥρισεν ὁ Δαβίδ.
20,6 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Ἀμεσσαΐ· νῦν 6 Ὅταν ἐπέστρεψε, τοῦ εἶπεν ὁ Δαυίδ· <μάθε 6 Καὶ ὅταν ἐπέστρεψεν ὁ Ἀμεσσαΐ, τοῦ εἶπεν ὁ Δαβίδ:
κακοποιήσει ἡμᾶς Σαβεὲ υἱὸς Βοχορὶ ὅτι ὁ Σαβεέ, ὁ υἱὸς Βοχορί, ἔχει κατὰ νοῦν νὰ <Τὴν ἐποχὴν αὐτὴν εἶναι περισσότερον ἐπικίνδυνος καὶ
ὑπὲρ Ἀβεσσαλώμ, καὶ νῦν σὺ λάβε ἐπιφέρῃ τώρα ἐναντίον μας κακὰ ἀπὸ τὸν Ἀβεσσαλὼμ ὁ Σαβεέ, ὁ υἱὸς τοῦ Βοχορί, ποὺ
μετὰ σεαυτοῦ τοὺς παῖδας τοῦ κυρίου μεγαλύτερα ἀπὸ ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα μᾶς ἐστράφη μὲ πάθος ἐναντίον μας διὰ νὰ μᾶς βλάψῃ. Πάρε
σου καὶ καταδίωξον ὀπίσω αὐτοῦ, ἐπροξένησεν ὁ Ἀβεσσαλώμ. Λοιπόν, σὺ τώρα λοιπὸν τώρα μαζί σου ὅλους τοὺς στρατιώτας τοῦ κυρίου
μήποτε ἑαυτῷ εὕρῃ πόλεις ὀχυρὰς καὶ πάρε μαζῆ σου τὸ στράτευμα τοῦ κυρίου σου σου καὶ καταδίωξέ τον, μὴ τυχὸν καὶ εὕρῃ πόλεις, εἰς τὰς
σκιάσει τοὺς ὀφθαλμοὺς ἡμῶν. καὶ καταδίωξε αὐτόν, μήπως τυχὸν εὕρῃ ὁποίας νὰ ὀχυρωθῇ, ὁπότε θὰ ξεφύγῃ ἀπὸ τὰ μάτια μας
πόλεις ὀχυρὰς καὶ μᾶς διαφύγῃ καὶ μᾶς φέρῃ καὶ δὲν θὰ εἶναι εὔκολον νὰ τὸν ἀντιμετωπίσωμεν>.
εἰς δύσκολον θέσιν.
20,7 Καὶ ἐξῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ οἱ 7 Μαζῆ μὲ τὸν Ἀμεσσαῒ ἠκολούθησαν καὶ οἱ 7 Μετὰ τὴν διαταγὴν αὐτὴν τοῦ βασιλέως ἔφυγεν ὁ
ἄνδρες Ἰωὰβ καὶ ὁ Χερεθὶ καὶ ὁ Φελεθὶ ἄνδρες τοῦ ἀρχιστρατήγου Ἰωάβ, οἱ Ἀμεσσαῒ ἀπὸ τὰ ἀνάκτορα καὶ τὸν ἀκολούθησαν καί οἰ
καὶ πάντες οἱ δυνατοὶ καὶ ἐξῆλθον ἐξ σωματοφύλακες τοῦ Δαυὶδ Χερεθὶ καὶ ἄνδρες τοῦ Ἰωάβ. Μαζί των ἦσαν καὶ οἱ σωματοφύλακες
Ἱερουσαλὴμ διῶξαι ὀπίσω Σαβεὲ υἱοῦ Φελεθί, ὅλοι γενναῖοι ἄνδρες. Αὐτοὶ ἐξῆλθαν τοῦ Δαβὶδ Χερεθὶ καὶ Φελεθὶ καὶ ὅλοι οἱ γενναῖοι καὶ
Βοχορί. ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ καταδιώξουν τὸν ἐμπειροπόλεμοι στρατιωτικοί. Ὅλοι αὐτοὶ ἐβγῆκαν ἀπὸ
126/158
Σαβεέ, τὸν Βοχορίτην. τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ καταδιώξουν τὸν υἱὸν τοῦ Βοχορὶ
Σαβεέ.

20,8 Καὶ αὐτοὶ παρὰ τῷ λίθῳ τῷ 8 Ὅταν ὁ στρατὸς τοῦ Δαυὶδ εὑρίσκετο εἰς τὴν 8 Καὶ ὅταν ἔφθασαν αὐτοὶ κοντὰ εἰς τὸν μεγάλον βράχον,
μεγάλῳ τῷ ἐν Γαβαών, καὶ Ἀμεσσαῒ Γαβαών, πλησίον τοῦ μεγάλου βράχου, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν Γαβαών, ἐστάθη ἐμπρός των ὁ
εἰσῆλθεν ἔμπροσθεν αὐτῶν. Καὶ Ἰωὰβ παρουσιάσθη ἐνώπιον αὐτῶν ὁ Ἀμεσσα. Ὁ Ἀμεσσαΐ. Ὁ δὲ Ἰωάβ, ποὺ ἦτο καὶ ἐκεῖνος παρών, εἶχε
περιεζωσμένος μανδύαν τὸ ἔνδυμα Ἰωὰβ εἶχε φορέσει τὸν στρατιωτικόν του φορέσει καὶ εἶχε ζωσθῇ τὸν στρατιωτικόν του μανδύαν
αὐτοῦ καὶ ἐπ' αὐτῷ ἐζωσμένος μανδύαν καὶ ἐπάνω ἀπὸ τὸν μανδύαν αὐτὸν καὶ ἐκρέματο εἰς τὴν μέσην του ἀπὸ τὴν ζώνην τὸ μαχαίρι
μάχαιραν ἐζευγμένην ἐπὶ τῆς ὀσφύος εἶχε ζωσθῆ μάχαιραν, ποὺ ἐκρέματο ἀπὸ τὴν εἰς τὴν θήκην του. Ἐκείνην ὅμως τὴν στιγμὴν τὸ μαχαίρι
αὐτοῦ ἐν κολεῷ αὐτῆς, καὶ ἡ μάχαιρα μέσην του. Ἡ δὲ μάχαιρα ἦτο ἐντὸς τῆς θήκης ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν θήκην του καὶ ἔπεσε κατὰ
ἐξῆλθε καὶ ἔπεσε. της. Ἡ μάχαιρα ὅμως ἐβγῆκεν ἀπὸ τὴν θήκην γῆς.
καὶ ἔπεσε κατὰ γῆς.
20,9 Καὶ εἶπεν Ἰωὰβ τῷ Ἀμεσσαῒ εἰ 9 Ὁ Ἰωὰβ εἶπεν εἰς τὸν Ἀμεσσαΐ· <ἀδελφέ 9 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωὰβ εἰς τὸν Ἀμεσσαΐ: <Εἶσαι καλά, ἀδελφέ;
ὑγιαίνεις σὺ ἀδελφέ; Καὶ ἐκράτησεν ἡ μου, τί κάνεις; Πῶς εἶναι ἡ ὑγεία σου;> Ὁ Πῶς πηγαίνει ἡ ὑγεία σου;> Καὶ ἔπιασε μὲ τὸ δεξί του χέρι
χεὶρ ἡ δεξιὰ Ἰωάβ τοῦ πώγωνος Ἰωὰβ ἐπῆρε μὲ τὴν δεξιάν του χεῖρα τὸν ὁ Ἰωὰβ τὸ πηγούνι τοῦ Ἀμεσσαΐ, διὰ νὰ τὸν ἀσπασθῇ.
Ἀμεσσαὶ τοῦ καταφιλῆσαι αὐτόν. πώγωνα τοῦ Ἀμεσσαῒ εἰς ἔνδειξιν ἀγάπης μὲ
σκοπὸν νὰ τὸν φιλήσῃ.
20,10 Καὶ Ἀμεσσαῒ οὐκ ἐφυλάξατο τὴν 10 Καὶ ὁ Ἀμεσσαῒ δὲν ἐπρόσεξε τὴν 10 Ὁ δὲ Ἀμεσσαῒ δὲν ἐφυλάχθη ἀπὸ τὸ μαχαίρι, ποὺ ἦτο
μάχαιραν τὴν ἐν τῇ χειρὶ Ἰωάβ, καὶ μάχαιραν, τὴν ὁποίαν ἐν τῷ μεταξὺ εἶχεν εἰς τὸ χέρι τοῦ Ἰωάβ, καὶ ὁ Ἰωὰβ εὑρῆκε τὴν εὐκαιρίαν καὶ
ἔπαισεν αὐτὸν ἐν αὐτῇ Ἰωὰβ εἰς τὴν λάβει ἀπὸ τὴν γῆν ὁ Ἰωάβ. Ὁ Ἰωὰβ ἐκτύπησε ἐκάρφωσε τὸ μαχαίρι του εἰς τὸ μέρος τῶν νεφρῶν τοῦ
ψόαν, καὶ ἐξεχύθη ἡ κοιλία αὐτοῦ εἰς μὲ αὐτὴν τὸν Ἀμεσσαῒ ἐκεῖ παρὰ τοὺς Ἀμεσσαΐ. Καὶ ἀμέσως ἐβγῆκαν καὶ ἐχύθηκαν κατὰ γῆς τὰ
τὴν γῆν, καὶ οὐκ ἐδευτέρωσεν αὐτῷ, νεφροὺς καὶ ἐχύθηκαν τὰ ἔντερα τῆς κοιλίας ἐντόσθιά του καὶ δὲν ἐχρειάσθη νὰ τὸν χτυπήσῃ διὰ
καὶ ἀπέθανε. Καὶ Ἰωὰβ καὶ Ἀβεσσαῒ ὁ του εἰς τὴν γῆν. Δὲν ἐκτύπησε δὲ διὰ δευτέραν φορὰν ὁ Ἰωάβ, διότι ὁ Ἀμεσσαῒ πέθανε ἀμέσως.
ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐδίωξεν ὀπίσω Σαβεὲ δευτέραν φοράν, διότι ὁ Ἀμεσσαῒ ἀπέθανεν Ὁ δὲ Ἰωὰβ καὶ ὁ ἀδελφός του ὁ Ἀβεσσαῒ ἐσυνέχισαν τὴν
υἱοῦ Βοχορί· ἀμέσως. Ἔτσι ὁ Ἰωὰβ καὶ ὁ ἀδελφός του ὁ καταδίωξην τοῦ υἱοῦ τοῦ Βοχορὶ Σαβεέ.
Ἀβεσσαῒ κατεδίωξαν τὸν Σαβεὲ τὸν
Βοχορίτην.
20,11 καὶ ἀνὴρ ἔστη ἐπ' αὐτὸν τῶν 11 Ἕνας ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Ἰωὰβ ἐστάθη 11 Ἐστάθη δὲ ἐκεῖ εἰς τὸ πτῶμα τοῦ Ἀμεσσαῒ ἕνας ἀπὸ
127/158
παιδαρίων Ἰωὰβ καὶ εἶπε· τίς ὁ ὄρθιος ἐπάνω ἀπὸ τὸ πτῶμα τοῦ Ἀμεσσαῒ καὶ τοὺς ἄνδρας τοῦ Ἰωὰβ καὶ εἶπε: <Ποιὸς θέλει στρατηγόν
βουλόμενος Ἰωὰβ καὶ τίς τοῦ Δαυίδ, ἔλεγεν εἰς τοὺς διερχομένους· <αὐτὸς ποὺ του τὸν Ἰωάβ; Καὶ ποιὸς ἀγαπᾷ τὸν Δαβίδ; Ἂς

ὀπίσω Ἰωάβ; θέλει τὸν Ἰωὰβ καὶ ἀγαπᾷ τὸν Δαυίδ, ἂς ἀκολουθήσῃ τὸν Ἰωάβ!>
ἀκολουθήσῃ τὸν Ἰωὰβ καὶ ἂς φύγῃ ἀπὸ ἐδῶ>.
20,12 Καὶ Ἀμεσσαῒ πεφυρμένος ἐν τῷ 12 Ὁ Ἀμεσσαῒ ἦτο βουτηγμένος εἰς τὸ αἷμα 12 Ὁ δὲ νεκρὸς Ἀμεσσαῒ εὑρίσκετο εἰς τὸ μέσον τοῦ
αἵματι ἐν μέσῳ τῆς τρίβου, καὶ εἶδεν του καὶ εὑρίσκετο εἰς τὸ μέσον τῆς ὁδοῦ. Ὁ δρόμου βουτηγμένος εἰς τὸ αἷμα του. Ὅταν δὲ ὁ
ἀνήρ, ὅτι εἰστήκει πᾶς ὁ λαός, καὶ ἄνθρωπος αὐτὸς τοῦ Ἰωὰβ εἶδεν, ὅτι ὅλος ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος τοῦ Ἰωὰβ εἶδεν ὅτι ὅλος ὁ στρατὸς
ἀπέστρεψε τὸν Ἀμεσσαῒ ἐκ τῆς τρίβου λαὸς εἶχε μαζευθῆ καὶ ἐστέκετο ἐκεῖ. Διὰ ἔστεκε ἐκεῖ, ἐμπρὸς εἰς τὸν νεκρὸν Ἀμεσσαΐ, ἐπῆρε τὸ
εἰς ἀγρὸν καὶ ἐπέρριψεν ἐπ' αὐτὸν τοῦτο ἀπεμάκρυνε τὸ πτῶμα τοῦ Ἀμεσσαῒ πτῶμα ἀπὸ τὸν δρόμον καὶ τὸ ἔφερε δίπλα εἰς τὸ χωράφι
ἱμάτιον, καθότι εἶδε πάντα τὸν ἀπὸ τὴν ὁδόν, τὸ μετέφερεν εἰς κάποιο καὶ ἔρριξε ἐπάνω του ἕνα ἱμάτιον. Τὸ ἔκανε αὐτό, διότι
ἐρχόμενον ἐπ' αὐτὸν ἐστηκότα· χωράφι καὶ ἔρριψεν ἐπάνω εἰς αὐτὸ ἕνα εἶδε ὅτι καθένας ποὺ ἔφθανε ἐκεῖ, ἔστεκε εἰς τὸν δρόμον,
ἱμάτιον, διὰ νὰ τὸ σκεπάσῃ. Αὐτὸ ἔκαμε, διότι ἐμπρὸς εἰς τὸν νεκρὸν Ἀμεσσαΐ.
ἔβλεπεν ὅτι ὅλος ὁ λαὸς ἤρχετο πρὸς τὸ σῶμα
τοῦ Ἀβεσσαῒ καὶ ἵστατο ὄρθιος κοντά του.
20,13 ἡνίκα δὲ ἔφθασεν ἐκ τῆς τρίβου, 13 Ὅταν δὲ μετεφέρθη τὸ πτῶμα ἀπὸ τὴν 13 Ὅταν ὅμως ἀπεμακρύνθη τὸ πτῶμα ἀπὸ τὸν δρόμον,
παρῆλθε πᾶς ἀνὴρ Ἰσραὴλ ὀπίσω ὁδὸν εἰς τὸ χωράφι, ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἐπερνοῦσαν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται καὶ ἀκολουθοῦσαν τὸν
Ἰωὰβ τοῦ διῶξαι ὀπίσω Σαβεὲ υἱοῦ ἔφυγαν καὶ ἠκολούθησαν τὸν Ἰωάβ, διὰ νὰ Ἰωὰβ εἰς τὴν καταδίωξην τοῦ υἱοῦ τοῦ Βοχορὶ Σαβεέ.
Βοχορί. καταδιώξουν τὸν Σαβεὲ τὸν Βοχορίτην.
20,14 Καὶ διῆλθεν ἐν πάσαις φυλαῖς 14 Ὁ Ἰωὰβ ἀπὸ τὴν περιοχὴν ἐκείνην 14 Καὶ ἐπέρασε ὁ στρατὸς τοῦ Ἰωὰβ μέσα ἀπὸ ὅλας τὰς
Ἰσραὴλ εἰς Ἀβὲλ καὶ εἰς Βαιθμαχὰ καὶ ἐπέρασεν ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραὴλ μέχρι φυλὰς τοῦ Ἰσραὴλ ἕως τὰς πόλεις Ἀβὲλ καὶ Βαιθμαχὰ καὶ
πάντες ἐν Χαρρί, καὶ τὴν πόλιν Ἀβὲλ καὶ Βαιθμαχά. Εἰς Χαρρὶ ἔφθασαν ὅλοι εἰς τὴν Χαρρί, ὅπου ἐμαζευθηκαν καὶ
ἐξεκκλησιάσθησαν, καὶ ἦλθον συνεκεντρώθησαν ὅλοι οἱ ὀπαδοὶ τοῦ Ἰωὰβ ὥρμησαν ἀπὸ ἐκεῖ ἐναντίον τοῦ Σαβεέ.
κατόπισθεν αὐτοῦ. καὶ τὸν ἠκολούθησαν.
20,15 Καὶ παρεγενήθησαν καὶ 15 Ἐπλησίασαν οἱ στρατιῶται τοῦ Ἰωὰβ πρὸς 15 Ἐπλησίασαν δὲ μὲ σκοπὸν νὰ κτυπήσουν τὸν ἀρχηγὸν
ἐπολιόρκουν ἐπ' αὐτὸν τὴν Ἀβὲλ καὶ τὴν Ἀβὲλ καὶ τὴν Βαιθααχὰ ἐναντίον τοῦ τῆς ἀνταρσίας καὶ ἐπολιόρκησαν τὴν πόλιν Ἀβὲλ καὶ τὴν
Βαιθμαχὰ καὶ ἐξέχεαν πρόσχωμα Σαβεὲ καὶ ἔστησαν πολιορκίαν. Ἀνήγειραν περιοχὴν Βαιθμαχά. Καὶ ὕψωσαν δίπλα εἰς τὸ τεῖχος τῆς
πρὸς τὴν πόλιν, καὶ ἔστη ἐν τῷ γύρω ἀπὸ τὴν πόλιν Ἀβὲλ ἕνα τεχνητὸν πόλεως ἕνα τεχνητὸν λόφον ἀπὸ χῶμα, ποὺ ἔφθασεν εἰς
128/158
προτειχίσματι, καὶ πᾶς ὁ λαὸς μετὰ λόφον ἕως τὸ ὕψος, ποὺ εἶχε τὸ τεῖχος τῆς τὸ ὕψος τοῦ τείχους. Ὅλος δὲ ὁ στρατὸς μαζὶ μὲ τὸν Ἰωὰβ
Ἰωὰβ ἐνοοῦσαν καταβαλεῖν τὸ τεῖχος. πόλεως. Ὅλος ὁ στρατὸς μαζῆ μὲ τὸν Ἰωὰβ ἐπιχειροῦσε νὰ γκρεμίσῃ τὸ τεῖχος.

προσεπάθησαν νὰ καταστρέψουν τὰ τείχη
τῆς πόλεως.
20,16 Καὶ ἐβόησε γυνὴ σοφὴ ἐκ τοῦ 16 Τότε μία συνετὴ γυναῖκα ἐφώναξεν ἀπὸ τὸ 16 Μία ἐξύπνη ὅμως γυναῖκα ἐφώναξε δυνατὰ ἀπὸ τὸ
τείχους καὶ εἶπεν· ἀκούσατε τεῖχος καὶ εἶπεν· <ἀκούσατε, ἀκούσατε, καὶ τεῖχος καὶ τοὺς εἶπε: <Ἀκούσατέ με! Ἀκούσατέ με! Θέλω
ἀκούσατε, εἴπατε δὴ πρὸς Ἰωάβ· εἴπατε αὐτά, σᾶς παρακαλῶ, εἰς τὸν Ἰωάβ· Ἂς νὰ εἰπῆτε εἰς τὸν Ἰωὰβ νὰ ἔλθῃ ἐδῶ κοντά μου, διὰ νὰ τοῦ
ἔγγισον ἕως ὧδε, καὶ λαλήσω πρὸς ἔλθῃ ἕως ἐδῶ ὁ Ἰωάβ, διὰ νὰ ὁμιλήσω πρὸς εἰπῶ κάτι>.
αὐτόν. αὐτόν>.
20,17 Καὶ προσήγγισε πρὸς αὐτήν, καὶ 17 Ὁ Ἰωὰβ ἐπλησίασε πράγματι πρὸς αὐτὴν 17 Καὶ ἐπλησίασε πράγματι ὁ Ἰωὰβ εἰς τὸ σημεῖον, ὅπου
εἶπεν ἡ γυνή· εἰ σὺ εἶ Ἰωάβ; Ὁ δὲ καὶ ἡ γυνὴ ἐκείνη τοῦ εἶπε· <σὺ εἶσαι ὁ Ἰωάβ;> ἦτο ἡ γυναῖκα ἐκείνη, καὶ αὐτὴ τὸν ἐρώτησε: <Εἶσαι ἄραγε
εἶπεν· ἐγώ. Εἶπε δὲ αὐτῷ· ἄκουσον Ἐκεῖνος ἀπήντησε· <ναί, ἐγὼ εἶμαι>. Ἡ σὺ ὁ Ἰωάβ;> <Ἐγὼ εἶμαι>, ἀπεκρίθη ἐκεῖνος. Καὶ αὐτὴ τοῦ
τοὺς λόγους τῆς δούλης σου, καὶ εἶπεν γυναίκα τοῦ εἶπε· <ἄκουσε τὰ λόγια τῆς εἶπεν: <Ἄκουσε τὰ λόγια τῆς δούλης σου>. <Ἀκούω ὅ,τι
Ἰωάβ· ἀκούω ἐγώ εἰμι. δούλης σου>. Ὁ Ἰωὰβ εἶπε· <ἀκούω. Πρόθυμος θέλεις νὰ μοῦ εἰπῇς. Εἶμαι αὐτὸς ποὺ ἐζήτησες>,
εἶμαι νὰ σὲ ἀκούσω>. ἀπάντησε Ὁ Ἰωάβ.
20,18 Καὶ εἶπε λέγουσα· λόγον 18 Ἡ γυναίκα τοῦ εἶπε τὰ ἑξῆς· <λέγεται ἀπὸ 18 Καὶ ἡ γυναῖκα τοῦ εἶπε: <Ξέρεις ἀσφαλῶς αὐτὰ ποὺ
ἐλάλησαν ἐν πρώτοις λέγοντες· ἀρχαιοτέραν ἐποχήν· Ὅσοι ἠρώτησαν τὴν λέγουν ἀπὸ παλαιὰ διὰ τὴν σοφίαν τῆς πόλεως Ἀβέλ, ὅτι
ἠρωτημένος ἠρωτήθη ἐν τῇ Ἀβὲλ καὶ Ἀβὲλ καὶ τὴν Δάν, ἐὰν ἠστόχησαν εἰς τοὺς δηλαδὴ ἐκεῖνος ποὺ ἐρώτησε καὶ συνεβουλεύθη τὴν πόλιν
ἐν Δὰν εἰ ἐξέλιπον ἃ ἔθεντο οἱ πιστοὶ σκοπούς των οἱ πιστοὶ Ἰσραηλῖται, δὲν Ἀβὲλ καὶ τὴν Δάν, δὲν ἔχασε ποτὲ καὶ δὲν κατεστράφη.
τοῦ Ἰσραήλ, ἐρωτῶντες κατεστράφησαν. Αὐτοί ποὺ θὰ ἐρωτήσουν Ὅσοι πιστοὶ Ἰσραηλῖται σχεδιάζουν νὰ κάνουν κάτι καὶ
ἐπερωτήσουσιν ἐν Ἀβέλ, καὶ οὕτως εἰ τὴν Ἀβέλ, πρὶν ἢ πραγματοποιήσουν μίαν συμβουλεύονται καὶ ἐρωτοῦν δι’ αὐτὸ τοὺς σοφοὺς
ἐξέλιπον. των ἀπόφασιν, δὲν θὰ χαθοῦν. κατοίκους τῆς Ἀβέλ, δὲν χάνουν ποτὲ καὶ δὲν
καταστρέφονται.
20,19 Ἐγὼ εἰμι εἰρηνικὰ τῶν 19 Ἐγὼ καὶ ἡ πόλις μου εἴμεθα τὰ εἰρηνικὰ 19 Ἑγώ, ὅπως καὶ οἱ συμπολῖται μου, ἡ πόλις μας δηλαδὴ
στηριγμάτων Ἰσραήλ, σὺ δὲ ζητεῖς στηρίγματα τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Σὺ εἶναι ἕνα εἰρηνικὸν στήριγμα τοῦ Ἰσραήλ. Σὺ ὅμως τώρα
θανατῶσαι πόλιν καὶ μητρόπολιν ἐν ἐπιδιώκεις νὰ καταστρέψῃς τὴν πόλιν αὐτήν, προσπαθεῖς νὰ καταστρέψῃς τὴν πόλιν αὐτήν, ποὺ εἶναι
Ἰσραήλ· ἱνατὶ καταποντίζεις ἡ ὁποία εἶναι μήτηρ καὶ ἄρχουσα εἰς πολλὰς μητέρα καὶ ἄλλων πόλεων εἰς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ.
129/158
κληρονομίαν Κυρίου; ἄλλας πόλεις τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Διατὶ Διατὶ ἐπιχειρεῖς νὰ ἀφανίσῃς κάτι, ποὺ εἶναι κληρονομία
λοιπὸν θέλεις νὰ καταποντίσῃς εἰς ὄλεθρον τοῦ Κυρίου;>

κληρονομίαν, ἡ ὁποία ἀνήκει εἰς τὸν Κύριον;>
20,20 Καὶ ἀπεκρίθη Ἰωάβ, καὶ εἶπεν· 20 Ἀπήντησεν ὁ Ἰωὰβ καὶ εἶπε· <δι' ὄνομα 20 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Ἰωὰβ καὶ εἶπε: <Νὰ μὲ λυπηθῇ ὁ
ἵλεώς μοι ἵλεώς μοι, εἰ καταποντιῶ Θεοῦ, ἐὰν ἐγὼ θέλω νὰ ἐξαφανίσω ἢ καὶ νὰ Κύριος, νὰ μὲ λυπηθῇ ὁ Κύριος καὶ νὰ μὴ ἐπιτρέψῃ νὰ
καὶ εἰ διαφθερῶ· καταστρέψω τὴν πόλιν σας. κάνω κάτι τέτοιο! Δὲν θὰ καταστρέψω καὶ δὲν θὰ
ἐξολοθρεύσω τὴν πόλιν.
20,21 οὐχ οὕτως ὁ λόγος, ὅτι ἀνὴρ ἐξ 21 Ὁ λόγος, διὰ τὸν ὁποῖον εὑρίσκομαι ἐδῶ, 21 Δι' ἄλλον σκοπὸν εὑρίσκομαι ἐδῶ. Κάποιος ἄνδρας ἀπὸ
ὄρους Ἐφραίμ, Σαβεὲ υἱὸς Βοχορὶ εἶναι, διότι ζητῶ κάποιον ἄνθρωπον ἐκ τοῦ τὸ βουνὸ Ἐφραίμ, ποὺ ὀνομάζεται Σαβεὲ καὶ εἶναι υἱὸς
ὄνομα αὐτοῦ, καὶ ἐπῆρε τὴν χεῖρα ὅρους Ἐφραίμ, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται Σαβεὲ ὁ τοῦ Βοχορί, ἐπανεστάτησε καὶ ἐσήκωσε τὸ χέρι του
αὐτοῦ ἐπὶ τὸν βασιλέα Δαυίδ· δότε Βοχορίτης καὶ ὁ ὁποῖος ἐπανεστάτησεν ἐναντίον τοῦ βασιλέως Δαβὶδ καὶ εὑρίσκεται εἰς τὴν πόλιν
αὐτόν μοι μόνον, καὶ ἀπελεύσομαι ἐναντίον τοῦ βασιλέως Δαυίδ. Παραδώσατέ σας. Νὰ μοῦ παραδώσετε αὐτὸν καὶ μόνον καὶ θὰ φύγω
ἀπάνωθεν τῆς πόλεως. Καὶ εἶπεν ἡ μας αὐτὸν μόνον, καὶ ἡμεῖς θὰ φύγωμεν ἀπὸ ἀμέσως ἀπὸ τὰ τείχη τῆς πόλεως>. Καὶ εἶπεν εἰς τὸν Ἰωὰβ
γυνὴ πρὸς Ἰωάβ· ἰδοὺ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ τὴν πόλιν σας>. Ἡ γυναίκα ἐκείνη εἶπε πρὸς ἡ γυναῖκα: <Σὲ βεβαιώνω καὶ σοῦ ὑπόσχομαι ὅτι ἐντὸς
ριφήσεται πρὸς σὲ διὰ τοῦ τείχους. τὸν Ἰωάβ· <ἰδού, ἡ κεφαλὴ τοῦ Σαβεὲ θὰ ὀλίγου τὸ κεφάλι τοῦ Σαβεὲ θὰ ριφθῇ πρὸς σὲ ἀπὸ τὸ
ριφθῇ πρὸς σὲ ἀπὸ τὸ τεῖχος>. τεῖχος>.
20,22 Καὶ εἰσῆλθεν ἡ γυνὴ πρὸς πάντα 22 Ἡ γυναίκα αὐτὴ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν πόλιν 22 Καὶ ἔμβηκε εἰς τὴν πόλιν της ἡ γυναῖκα καὶ μίλησε
τὸν λαὸν καὶ ἐλάλησε πρὸς πᾶσαν καὶ ὡμίλησεν εἰς ὅλους τοὺς κατοίκους μὲ τὴν πρὸς ὅλους τοὺς συμπολίτας της μὲ τὴν σύνεσιν καὶ
τὴν πόλιν ἐν τῇ σοφίᾳ αὐτῆς· καὶ σύνεσιν καὶ τὴν σοφίαν, ἡ ὁποία τὴν διέκρινε. σοφίαν της. Κατώρθωσε δὲ νὰ τοὺς πείσῃ καὶ ἔκοψε τὸ
ἀφεῖλε τὴν κεφαλὴν Σαβεὲ υἱοῦ Οἱ Ἰσραηλῖται ἐπείσθησαν εἰς αὐτήν, κεφάλι τοῦ Σαβεέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Βοχορί, καὶ τὸ ἐπῆρε καὶ
Βοχορί. Καὶ ἀφεῖλε καὶ ἔβαλε πρὸς ἐφόνευσαν τὸν Σαβεέ, ἀπέκοψαν τὴν τὸ ἔρριξε εἰς τὸν Ἰωάβ. Κατόπιν τούτου ἐσάλπισεν ὁ Ἰωὰβ
Ἰωάβ. Καὶ ἐσάλπισεν ἐν κερατίνῃ, καὶ κεφαλήν του καὶ τὴν ἔριψαν πρὸς τὸν Ἰωάβ. μὲ τὴν κερατίνην σάλπιγγα παῦσιν τοῦ πολέμου. Καὶ
διεσπάρησαν ἀπὸ τῆς πόλεως ἀπ' Ὁ Ἰωὰβ τότε ἐσάλπισε μὲ τὴν κερατίνην διεσκορπίσθησαν ἀπὸ τὴν πόλιν αὐτὴν καὶ ἔφυγαν καὶ
αὐτοῦ ἀνὴρ εἰς τὰ σκηνώματα αὐτοῦ· σάλπιγγα νὰ καταπαύσῃ ὁ πόλεμος. Οἱ ἐπέστρεψε κάθε στρατιώτης του εἰς τὸ σπίτι του. Ὁ δὲ
καὶ Ἰωὰβ ἀπέστρεψεν εἰς Ἱερουσαλὴμ στρατιῶται του ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὴν Ἰωὰβ ἐγύρισε πίσω εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα πρὸς τὸν βασιλέα
πρὸς τὸν βασιλέα. πόλιν, μετέβησαν εἰς τὰς οἰκίας των, ὁ δὲ Δαβίδ.
Ἰωὰβ ἐπέστρεψεν εἰς τὸν βασιλέα Δαυὶδ εἰς
130/158
τὴν Ἱερουσαλήμ.
20,23 Καὶ ὁ Ἰωὰβ πρὸς πάσῃ τῇ 23 Ὁ Ἰωὰβ ἦτο ἀρχιστράτηγος ὅλου τοῦ 23 Αὐτὸς δὲ ὁ Ἰωὰβ ἦτο ἀρχιστράτηγος ὅλων τῶν

δυνάμει Ἰσραήλ, καὶ Βαναίας υἱὸς στρατοῦ τοῦ Δαυίδ. Ὁ Βαναίας δέ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰσραηλιτικῶν δυνάμεων. Ὁ δὲ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ,
Ἰωδαὲ ἐπὶ τοῦ Χερεθὶ καὶ ἐπὶ τοῦ Ἰωδαέ, ἦτο ἀρχηγὸς τῆς σωματοφυλακῆς τοῦ ἦτο ἐπὶ κεφαλῆς τῶν σωματοφυλάκων τοῦ Δαβὶδ Χερεθὶ
Φελεθί, βασιλέως τῶν Χερεθὶ καὶ Φελεθί. καὶ Φελεθί.
20,24 καὶ Ἀδωνιρὰμ ἐπὶ τοῦ φόρου, καὶ 24 Ὁ Ἀδωνιρὰμ ἦτο ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τῶν 24 Διὰ δὲ τοὺς φόρους τοῦ βασιλέως ὑπεύθυνος ἦτο ὁ
Ἰωσαφὰτ υἱὸς Ἀχιλοὺθ φόρων. Ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιλούθ, ἦτο Ἀδωνιράμ. Γενικὸς δὲ γραμματεὺς τοῦ βασιλέως, σὰν
ἀναμιμνήσκων, ἐπὶ τῶν ὑπομνημάτων, ὁ ἀρχειοφύλαξ. ἀρχειοφύλαξ, ἦτο ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιλούθ.
20,25 καὶ Σουσὰ γραμματεύς, καὶ 25 ὁ Σουσὰ ἦτο γενικὸς γραμματεύς, ὁ δὲ 25 Ἰδιαίτερος δὲ γραμματεὺς καὶ σύμβουλος τοῦ βασιλέως
Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ ἱερεῖς, Σαδὼκ καὶ ὁ Ἀβιάθαρ ἦσαν ἀρχιερεῖς. ἦτο ὁ Σουσὰ καὶ ἀρχιερεῖς ὁ Σαδὼκ καὶ ὁ Ἀβιάθαρ.
20,26 καί γε Ἰρὰς ὁ Ἰαρὶν ἧν ἱερεὺς τοῦ 26 Ὁ Ἰράς, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰαρίν, ἦτο ἱερεὺς καὶ 26 Ὁ δὲ Ἰράς, ὁ ἀπόγονος τοῦ Ἰαρίν, ἦτο ἰδιαίτερος ἱερεὺς
Δαυίδ. σύμβουλος τοῦ βασιλέως Δαυίδ. καὶ σύμβουλος τοῦ Δαβίδ.

21,1 Καὶ ἐγένετο λιμὸς ἐν ταῖς Κατὰ τὴν ἐποχήν, ποὺ ἐβασίλευσεν ὁ Δαυίδ, Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην, ποὺ ἐγκατεστάθη καὶ πάλιν εἰς
ἡμέραις Δαυὶδ τρία ἔτη, ἐνιαυτὸς ὁ ἔγινεν ἕνας λιμός, ὁ ὁποῖος διήρκεσεν ἐπὶ τρία τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς βασιλεὺς ὁ Δαβίδ, ἔπεσε πεῖνα εἰς τὴν
ἐχόμενος ἐνιαυτοῦ, καὶ ἐζήτησε κατὰ συνέχειαν ἔτη. Ὁ Δαυὶδ παρεκάλεσε τὸν χώραν του ἐπὶ τρία ἐν συνεχείᾳ χρόνια.
Δαυὶδ τὸ πρόσωπον Κυρίου. Καὶ εἶπε Κύριον νὰ μάθῃ τὴν αἰτίαν τῆς θλίψεως Καὶ ἐρώτησε ὁ Δαβὶδ τὸν Κύριον διατὶ ἐπέτρεψε τὴν
Κύριος· ἐπὶ Σαοὺλ καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτῆς. Ὁ Κύριος ἀπήντησεν· <ἡ θλῖψις αὐτὴ συμφορὰν αὐτήν, καὶ ὁ Κύριος τοῦ ἀπεκρίθη: <Ἡ πεῖνα
αὐτοῦ ἀδικία ἐν θανάτῳ αἱμάτων εἶναι τιμωρία, ἡ ὁποία ἐπῆλθεν ἐναντίον σας αὐτὴ ἦλθε σὰν τιμωρία διὰ τὸν προηγούμενον βασιλέα σας,
αὐτοῦ, περὶ οὗ ἐθανάτωσε τοὺς ἐξ αἰτίας τοῦ Σαοὺλ καὶ τῆς οἰκογενείας του. τὸν Σαούλ, καὶ τὴν οἰκογένειάν του. Διότι διέπραξαν
Γαβαωνίτας. Διὰ τὴν παρασπονδίαν, τὴν ὁποίαν ἔκαμαν ἀδικίαν καὶ ἔχυσαν αἵματα ἀθώων ἀνθρώπων, τότε ποὺ
αὐτοί, ὅταν ἔχυσαν αἵματα τῶν κατοίκων τῆς ἐθανάτωσαν τοὺς κατοίκους τῆς Γαβαών, παρὰ τὴν
Γαβαών>. συνθήκην εἰρήνης ποὺ εἶχε συναφθῆ μὲ αὐτούς>.
21,2 Καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ 2 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ προσεκάλεσε τοὺς 2 Ἐκάλεσε δὲ ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ τοὺς Γαβαωνίτας καὶ
131/158
τοὺς Γαβαωνίτας καὶ εἶπε πρὸς Γαβαωνίτας καὶ τοὺς εἶπε· <οἱ Γαβαωνῖται, ὡς συνεζήτησε μαζί των. Οἱ Γαβαωνῖται δὲν ἦσαν Ἰσραηλῖται,
αὐτούς· καὶ οἱ Γαβαωνῖται οὐχ υἱοὶ γνωστόν, δὲν ἦσαν Ἰσραηλῖται ἀλλὰ ἀλλὰ ὑπολείμματα τῶν Ἀμορραίων, ποὺ διέμεναν

Ἰσραὴλ εἶσιν, ὅτι ἀλλ' ἢ ἐκ τοῦ ὑπολείμματα ἀπὸ τὸ γένος τῶν Ἀμορραίων. προηγουμένως εἰς τὴν Χαναάν. Εἶχαν δὲ δεσμευθῆ μὲ ὅρκον
λείμματος τοῦ Ἀμορραίου, καὶ οἱ υἱοὶ Πρὸς αὐτοὺς δὲ εἶχαν ὁρκισθῇ οἱ υἱοὶ τοῦ ἀπέναντί των οἱ Ἰσραηλῖται ὅτι δὲν θὰ τοὺς ἐσκότωναν. Ὁ
Ἰσραὴλ ὤμοσαν αὐτοῖς· καὶ ἐζήτησε Ἰσραὴλ νὰ μὴ τοὺς θανατώσουν; Ὁ Σαοὺλ Σαοὺλ ὅμως, ἀπὸ ζῆλον δῆθεν ὑπὲρ τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ
Σαοὺλ πατάξαι αὐτοὺς ἐν τῷ ὅμως πρὸς χάριν, τάχα, τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ τῶν Ἰουδαίων, ἠθέλησε νὰ τοὺς κτυπήσῃ καὶ νὰ τοὺς
ζηλῶσαι αὐτὸν τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ τῶν Ἰουδαίων ἐπεζήτησε νὰ τοὺς ἐξοντώσῃ>. ἐξοντώσῃ.
καὶ Ἰούδα.
21,3 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς τοὺς 3 Ὁ Δαυίδ, λοιπόν, εἶπε πρὸς τοὺς 3 Εἶπε λοιπὸν ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ εἰς τοὺς κατοίκους τῆς
Γαβαωνίτας· τί ποιήσω ὑμῖν καὶ ἐν Γαβαωνίτας· <τί θέλετε νὰ κάμω πρὸς σᾶς καὶ Γαβαών, ποὺ εἶχε καλέσει νὰ ἔλθουν ἐμπρός του: <Τί θέλετε
τίνι ἐξιλάσομαι καὶ εὐλογήσετε τὴν μὲ ποιὸ μέσον θὰ ἠμπορέσω νὰ ἐξιλεωθῶ νὰ κάνω πρὸς χάριν σας; Καὶ μὲ τὶ νὰ ἐξιλεώσω τὸ κακόν,
κληρονομίαν Κυρίου; ἀπέναντί σας, διὰ νὰ εὐχηθῆτε, ὥστε νὰ σωθῇ ποὺ ἔκανε εἰς βάρος σας ὁ Σαούλ, διὰ νὰ δώσετε τὴν εὐχήν
ὁ λαὸς αὐτός, ποῦ εἶναι κληρονομία τοῦ σας εἰς τὸν λαὸν μας, ποὺ εἶναι κληρονομία καὶ κτῆμα τοῦ
Κυρίου;> Κυρίου;>
21,4 Καὶ εἶπαν αὐτῷ οἱ Γαβαωνῖται· 4 Εἶπαν πρὸς αὐτὸν οἱ Γαβαωνῖται· <ἡ διαφορά 4 Καὶ ἀπήντησαν οἱ Γαβαωνῖται εἰς τὸν Δαβίδ: <Τὸ θέμα μας
οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἀργύριον ἢ χρυσίον μας δὲν εἶναι ζήτημα ἀργυρίου ἢ χρυσίου μὲ δὲν εἶναι μία οἰκονομικὴ διαφορὰ σὲ ἀσῆμι ἢ χρυσάφι μὲ
μετὰ Σαοὺλ καὶ μετὰ τοῦ οἴκου τὸν Σαοὺλ καὶ μὲ τοὺς ἀπογόνους του, καὶ τὸν Σαοὺλ καὶ τὴν οἰκογένειάν του. Κανεὶς δὲ ἄνθρωπος
αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐστὶν ἡμῖν ἀνὴρ οὔτε ἡμεῖς ἔχομεν τὴν ἀξίωσιν νὰ θανατωθῇ ἀνάμεσά μας δὲν θέλει νὰ θανατωθῇ ἕνας ὁποιοσδήποτε
θανατῶσαι ἐν Ἰσραήλ. οἰοσδήποτε ἀπὸ τοὺς ἄλλους Ἰσραηλίτας>. Ἰσραηλίτης>.
21,5 καὶ εἶπε· τί ὑμεῖς λέγετε καὶ 5 Ὁ Δαυὶδ τοὺς ἠρώτησε· <λοιπόν, τί λέγετε 5 Εἶπε δὲ πάλιν ὁ Δαβίδ: <Τί προτείνετε λοιπόν; Τί θέλετε νὰ
ποιήσω ὑμῖν; Καὶ εἶπαν πρὸς τὸν σεῖς, ὅτι πρέπει νὰ κάμω;> Οἱ Γαβαωνῖται σᾶς κάνω;> Καὶ ἀπεκρίθησαν ἐκεῖνοι εἰς τὸν βασιλέα:
βασιλέα· ὁ ἀνήρ, ὃς συνετέλεσεν ἐφ' ἀπήντησαν πρὸς τὸν βασιλέα· <ὁ ἄνθρωπος <Πρέπει νὰ τιμωρηθῇ ὁ ἄνθρωπος, ποὺ εἰς τὸ
ἡμᾶς καὶ ἐδίωξεν ἡμᾶς, ὃς ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος μᾶς ἐξηφάνισε καὶ μᾶς ἀποκορύφωμα τῆς κακίας του ἠθέλησε νὰ μᾶς καταστρέψῃ.
παρελογίσατο ἐξολοθρεῦσαι ἡμᾶς· κατεδίωξε, αὐτὸς ὁ ὁποῖος ἐσκέφθη νὰ μᾶς Αὐτὸς ποὺ μᾶς κατεδίωξε καὶ ἐσχεδίασε παραλόγως νὰ μᾶς
ἀφανίσωμεν αὐτόν, τοῦ μὴ ἑστάναι ἐξολοθρεύσῃ, πρέπει νὰ θανατωθῇ ἀπὸ ἡμᾶς ἐξοντώσῃ. Θέλομεν νὰ τὸν ἀφανίσωμεν, ὥστε νὰ μὴ σταθῇ
αὐτὸν ἐν παντὶ ὁρίῳ Ἰσραήλ· καὶ νὰ μὴ ἔχῃ πλέον θέσιν εἰς τὴν χώραν τοῦ πουθενὰ μέσα εἰς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ.
ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
132/158
21,6 δότω ἡμῖν ἑπτὰ ἄνδρας ἐκ τῶν 6 Δῶστε μας, λοιπόν, ἑπτὰ ἀπὸ τὰ παιδιὰ τοῦ 6 Καὶ ἐπειδὴ πέθανε ἤδη ὁ ἴδιος, ζητοῦμεν νὰ μᾶς δώσετε
υἱῶν αὐτοῦ, καὶ ἐξηλιάσωμεν αὐτοὺς Σαούλ, ποὺ σεῖς θὰ ἐκλέξετε, νὰ τοὺς ἑπτὰ ἄνδρας ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους του, διὰ νὰ τοὺς

τῷ Κυρίῳ ἐν τῷ Γαβαὼν Σαοὺλ κρεμάσωμεν εἰς τὴν Γαβαὼν ἀπέναντι τοῦ κρεμάσωμεν καὶ νὰ τοὺς ἀφήσωμεν ἐκτεθειμένους εἰς τὰς
ἐκλεκτοὺς Κυρίου. Καὶ εἶπεν ὁ ἡλίου πρὸς ἐξιλέωσιν τοῦ Κυρίου>. Ὁ ἀκτίνας τοῦ ἡλίου εἰς τὸ βουνὸ τῆς Γαβαών. Οἱ ἀπόγονοι
βασιλεύς· ἐγὼ δώσω. βασιλεὺς Δαυὶδ ἀπήντησε· <μάλιστα ἐγὼ θὰ αὐτοὶ τῆς οἰκογενείας τοῦ Σαούλ, ποὺ εἶχεν ἐκλεγῇ ἀπὸ τὸν
σᾶς τοὺς δώσω>. Κύριον διὰ τὴν βασιλείαν, θὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία
ἐξιλεώσεως εἰς τὸν Κύριον>. Καὶ εἶπεν εἰς αὐτοὺς ὁ
βασιλεὺς Δαβίδ: <Θὰ σᾶς τοὺς δώσω>.
21,7 Καὶ ἐφείσατο ὁ βασιλεὺς ἐπὶ 7 Ὁ βασιλεὺς ὅμως ἐλυπήθη καὶ δὲν ἠθέλησε 7 Ἐλυπήθη δὲ ὁ βασιλεὺς τὸν Μεμφιβοσθέ, τὸν υἱὸν τοῦ
Μεμφιβοσθὲ υἱὸν Ἰωνάθαν υἱοῦ νὰ δώσῃ τὸν Μεμφιβοσθέ, τὸν υἱὸν τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαοὺλ Ἰωνάθαν, διότι εἶχεν ὁρκισθῇ εἰς τὸν
Σαοὺλ διὰ τὸν ὅρκον Κυρίου τὸν ἀνὰ Ἰωνάθαν, υἱοῦ τοῦ Σαούλ. Τοῦτο δέ, διὰ τὸν Ἰωνάθαν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ὅτι θὰ ἐνδιεφέρετο διὰ τὴν
μέσον Ἰωνάθαν υἱοῦ Σαούλ· ὅρκον ποὺ εἶχε δοθῇ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου οἰκογένειάν του, καὶ δὲν τὸν παρέδωσε.
μεταξὺ τοῦ Δαυὶδ καὶ τοῦ Ἰωνάθαν, τοῦ υἱοῦ
τοῦ Σαούλ.
21,8 καὶ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺς τοὺς δύο 8 Ἐπῆρε λοιπὸν ὁ βασιλεὺς τοὺς δύο υἱοὺς τῆς 8 Καὶ ἐπῆρε ὁ βασιλεὺς τοὺς δύο υἱοὺς τῆς Ρεσφά, ποὺ ἦτο
υἱοὺς Ρεσφὰ θυγατρὸς Ἁϊᾶ, οὓς Ρεσφά, θυγατρὸς τοῦ Ἁϊᾶ, τὸν Ἐρμωνὶ καὶ τὸν κόρη τοῦ Ἁϊᾶ, τὸν Ἑρμωνὶ δηλαδὴ καὶ τὸν Μεμφιβοσθέ, ποὺ
ἔτεκε τῷ Σαούλ, τὸν Ἐρμωνὶ καὶ τὸν Μεμφιβοσθέ, τοὺς ὁποίους ἐγέννησεν αὐτὴ ὡς τοὺς ἐγέννησε αὐτὴ μὲ τὸν Σαούλ. Ἐπῆρε ἐπίσης καὶ τοὺς
Μεμφιβοσθέ, καὶ τοὺς πέντε υἱοὺς σύζυγος τοῦ Σαούλ. Ἐπίσης ἐπῆρε τοὺς πέντε πέντε υἱοὺς τῆς κόρης τοῦ Σαοὺλ Μιχόλ, τοὺς ὁποίους
τῆς Μιχὸλ θυγατρὸς Σαούλ, οὓς υἱοὺς τῆς Μιχὸλ θυγατρὸς τοῦ Σαούλ, τοὺς ἐγέννησε αὐτὴ μὲ τὸν Ἐσδριήλ, τὸν υἱὸν τοῦ Βερζελλί, ποὺ
ἔτεκε τῷ Ἐσδριὴλ υἱῷ Βερζελλὶ τῷ ὁποίους ἐγέννησεν αὐτὴ ὡς σύζυγος τοῦ κατήγετο ἀπὸ τὴν Μουλάθ.
Μουλαθί, Ἐσδριήλ τοῦ υἱοῦ Βερζελλί, ὁ ὁποῖος κατήγετο
ἀπὸ τὸν Μουλά.
21,9 καὶ ἔδωκεν αὐτοὺς ἐν χειρὶ τῶν 9 Αὐτοὺς τοὺς ἑπτὰ παρέδωσεν ὁ βασιλεὺς εἰς 9 Καὶ παρέδωσεν αὐτοὺς τοὺς ἑπτὰ εἰς τὰ χέρια τῶν
Γαβαωνιτῶν, καὶ ἐξηλίασαν αὐτοὺς τὰ χέρια τῶν Γαβαωνιτῶν, οἱ ὁποῖοι καὶ τοὺς Γαβαωνιτῶν. Καὶ τοὺς ἐκρέμασαν καὶ τοὺς ἄφησαν
ἐν τῷ ὄρει ἔναντι Κυρίου, καὶ ἔπεσαν ἐκρέμασαν εἰς τὸ ὄρος ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. ἐκτεθειμένους εἰς τὰς ἀκτίνας τοῦ ἡλίου ἐνώπιον Κυρίου,
οἱ ἑπτὰ αὐτοὶ ἐπὶ τὸ αὐτό· καὶ αὐτοὶ Καὶ οἱ ἑπτὰ αὐτοὶ ἐθανατώθησαν μαζῆ. εἰς τὸ βουνὸ Γαβαών, ὅπου ὑπῆρχε θυσιαστήριον. Καὶ
δὲ ἐθανατώθησαν ἐν ἡμέραις Ἐξετελέσθησαν δὲ κατὰ τὴν ἐποχήν, κατὰ τὴν ἀπέθαναν ἐκεῖ μαζὶ καὶ οἱ ἑπτὰ ἀπόγονοι τοῦ Σαούλ. Τότε
133/158
θερισμοῦ ἐν πρώτοις, ἐν ἀρχῇ ὁποίαν γίνεται ὁ πρῶτος θερισμός, ὁ θερισμὸς δὲ ποὺ ἐθανατώθησαν, ἦτο ἡ ἐποχή, ποὺ ἄρχιζε ὁ θερισμός.
θερισμοῦ κριθῶν. τῆς κριθῆς, εἰς τὴν ἀρχὴν μάλιστα τοῦ Εἶχαν ἀρχίσει νὰ θερίζουν τὸ κριθάρι.

θερισμοῦ τῆς κριθῆς.
21,10 Καὶ ἔλαβε Ρεσφὰ θυγάτηρ Ἁϊᾶ 10 Ἡ Ρεσφά, ἡ θυγάτηρ Ἁϊᾶ, συντετριμμένη 10 Ἐπῆρε δὲ ἡ κόρη τοῦ Ἁϊᾶ, ἡ Ρεσφά, μετὰ τὴν θανάτωσιν
τὸν σάκκον καὶ ἔπηξεν αὐτῇ πρὸς ἀπὸ τὴν μητρικὴν λύπην, ἐπῆρε ἐνᾶ σάκκον, τῶν υἱῶν της ἕνα σάκκον καὶ ἔκανε μὲ αὐτὸν μίαν σκηνὴν
τὴν πέτραν ἐν ἀρχῇ θερισμοῦ τὸν ἥπλωσε εἰς κάποιον βράχον, τὸν ἔκαμε διὰ τὸν ἑαυτόν της καὶ τὴν ἔστησε δίπλα εἰς κάποιον
κριθῶν, ἕως ἔσταξεν ἐπ' αὐτοὺς σκηνὴν διὰ τὸν ἑαυτόν της καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ βράχον, ἀπέναντι ἀπὸ τοὺς κρεμασμένους υἱούς της. Καὶ
ὕδωρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ οὐκ ἔδωκε ἀπὸ τὰς πρώτας ἡμέρας τοῦ θερισμοῦ, μέχρις ἔμεινεν ἐκεῖ ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τοῦ θερισμοῦ, ἕως ὅτου ἔπεσεν
τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καταπαῦσαι ὅτου ἔπεσε βροχὴ ἀπὸ τὸν οὐρανόν. Ἐκεῖ δὲ εἰς αὐτοὺς βροχὴ ἀπὸ τὸν οὐρανόν. Καὶ δὲν ἄφηνε κατὰ τὴν
ἐπ' αὐτοὺς ἡμέρας καὶ τὰ θηρία τοῦ μένουσα δὲν ἀφῆκε τὰ πτηνὰ τοῦ οὐρανοῦ ἡμέραν τὰ πουλιὰ τοῦ οὐρανοῦ νὰ πλησιάζουν καὶ νὰ
ἀγροῦ νυκτός. κατὰ τὴν ἡμέραν καὶ τὰ θηρία τῆς γῆς κατὰ κάθωνται εἰς αὐτούς, καὶ κατὰ τὴν νύκτα τὰ θηρία τῆς γῆς
τὴν νύκτα νὰ φάγουν τὰ πτῶματα τῶν νὰ ἔλθουν διὰ νὰ καταφάγουν τὰ πτώματα.
κρεμασθέντων παιδιῶν της.
21,11 Καὶ ἀπηγγέλη τῷ Δαυὶδ ὅσα 11 Ἐπληροφόρησαν τὸν Δαυὶδ αὐτά, τὰ ὁποῖα 11 Ἀνήγγειλαν δὲ μὲ συγκίνησιν εἰς τὸν Δαβὶδ αὐτὰ ποὺ
ἐποίησε Ρεσφὰ θυγάτηρ Ἁϊᾶ ἔκαμεν Ρεσφὰ ἡ θυγάτηρ Ἁϊᾶ ἡ σύζυγος ἔκανε ἡ κόρη τοῦ Ἁϊᾶ Ρεσφά, ποὺ ἦτο παλλακὴ τοῦ Σαούλ.
παλλακὴ Σαούλ· καὶ ἐξελύθησαν, δευτέρας σειρᾶς τοῦ Σαούλ. Κατεπλάγησαν δὲ Ὅταν δὲ ἐτελείωσε τὸ μαρτύριον τῶν κρεμασθέντων καὶ
καὶ κατέλαβεν αὐτοὺς Δὰν υἱὸς Ἰωὰ ὅλοι ἀπὸ τὴν στοργὴν τῆς μητρὸς αὐτῆς, ὁ δὲ διελύθησαν πλέον τὰ πτώματα, τὰ παρέλαβε διὰ νὰ τὰ
ἐκ τῶν ἀπογόνων τῶν γιγάντων, Δάν, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωά, ἔνας ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους θάψῃ ὁ Δάν, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωά, ποὺ ἦτο ἕνας ἀπὸ τοὺς
τῶν γιγάντων παρέλαβε τὰ κρεμασμένα ἀπογόνους τῶν γιγάντων.
πτώματα.
21,12 καὶ ἐπορεύθη Δαυὶδ καὶ ἔλαβε 12 Καὶ ὁ Δαυὶδ τότε μετέβη καὶ ἐπῆρε τὰ ὀστᾶ 12 Ἐπῆγε δὲ καὶ ὁ Δαβὶδ καὶ ἐπῆρε τὰ ὀστᾶ τοῦ Σαοὺλ καὶ
τὰ ὀστᾶ Σαοὺλ καὶ τὰ ὀστᾶ Ἰωνάθαν τοῦ Σαούλ, τὰ ὀστᾶ τοῦ παιδιοῦ τοῦ Ἰωνάθαν τὰ ὀστᾶ τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἰωνάθαν ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῆς
τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ παρὰ τῶν ἀνδρῶν ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως Ἰαβὶς εἰς τὴν πόλεως Ἰαβὶς Γαλαάδ, οἱ ὁποῖοι εἶχαν κλέψει τὰ πτώματά
υἱῶν Ἰαβὶς Γαλαάδ, οἳ ἔκλεψαν περιοχὴν Γαλαάδ, οἱ ὁποῖοι εἶχον ἀφαιρέσει των ἀπὸ τὴν πλατεῖαν τῆς πόλεως Βαιθσάν. Εἰς αὐτὴν τὴν
αὐτοὺς ἐκ τῆς πλατείας Βαισθάν, ὅτι κρυφίως τὰ πτώματα αὐτῶν ἀπὸ τὴν πλατεῖαν εἶχαν ἐκθέσει τὰ πτώματα τοῦ Σαοὺλ καὶ τοῦ
ἔστησαν αὐτοὺς ἐκεῖ οἱ ἀλλόφυλοι πλατεῖαν τῆς πόλεως Βαιθσάν. Διότι ἐκεῖ Ἰωνάθαν οἱ ἀλλόφυλοι Φιλισταῖοι, κατὰ τὴν ἡμέραν ποὺ
ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ ἐπάταξαν οἱ εἶχον κρεμάσει τὸν Σαοὺλ καὶ τὸν Ἰωνάθαν οἱ ἐσκότωσαν τὸν Σαοὺλ εἰς τὸ βουνὸ Γελβουέ.
134/158
ἀλλόφυλοι τὸν Σαοὺλ ἐν Γελβουέ, Φιλισταῖοι, ὅταν ἐφόνευσαν τὸν Σαοὺλ εἰς τὸ
ὄρος Γελβουέ.

21,13 καὶ ἀνήνεγκεν ἐκεῖθεν τὰ ὀστᾶ 13 Ὁ Δαυὶδ ἐπῆρε καὶ μετέφερεν ἀπὸ ἐκεῖ τὰ 13 Καὶ μετέφερεν ἀπὸ ἐκεῖ τὰ ὀστᾶ τοῦ Σαοὺλ καὶ τὰ ὀστᾶ
Σαοὺλ καὶ τὰ ὀστᾶ Ἰωνάθαν τοῦ υἱοῦ ὀστᾶ τοῦ Σαοὺλ καὶ τὰ ὀστᾶ τοῦ Ἰωνάθαν τοῦ τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἰωνάθαν, ἐμάζευσε δὲ καὶ τὰ ὀστᾶ τῶν ἑπτὰ
αὐτοῦ καὶ συνήγαγε τὰ ὀστᾶ τῶν υἱοῦ του, ὅπως καὶ τὰ ὀστᾶ τῶν ἄλλων, ποὺ ἀπογόνων τοῦ Σαούλ, ποὺ εἶχαν κρεμασθῇ καὶ ἐκτεθῇ εἰς
ἐξηλιασμένων. εἶχαν κρεμασθῆ. τὸν ἥλιον.
21,14 Καὶ ἔθαψαν τὰ ὀστᾶ Σαοὺλ καὶ 14 Ἔθαψαν τὰ ὀστᾶ τοῦ Σαούλ, τὰ ὀστᾶ τοῦ 14 Ἔθαψαν δὲ αὐτὰ τὰ ὀστᾶ τοῦ Σαοὺλ καὶ τὰ ὀστᾶ τοῦ υἱοῦ
τὰ ὀστᾶ Ἰωνάθαν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καὶ παιδιοῦ τοῦ Ἰωνάθαν καὶ τὰ ὀστᾶ ὅσων τοῦ Ἰωνάθαν καὶ τὰ ὀστᾶ τῶν κρεμασθέντων εἰς τὴν χώραν
τὰ ὀστᾶ τῶν ἠλιασθέντων ἐν γῇ ἄλλων εἶχαν κρεμασθῆ εἰς τὴν χώραν τῆς τῆς φυλῆς Βενιαμίν, εἰς μίαν πλευρὰν τοῦ τάφου τοῦ Κίς,
Βενιαμὶν ἐν τῇ πλευρᾷ ἐν τῷ τάφῳ φυλῆς τοῦ Βενιαμίν. Αὐτοὺς λοιπὸν τοὺς ποὺ ἦτο πατέρας τοῦ Σαούλ. Ἔκαναν ὅλα, ὅσα τοὺς διέταξε
Κὶς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ ἐποίησαν ἔθαψαν εἰς κάποιαν πλευρὰν εἰς τὸν τάφον σχετικῶς ὁ βασιλεὺς Δαβίδ. Κατόπιν τούτου ἐφάνη ἵλεως ὁ
πάντα, ὅσα ἐνετείλατο ὁ βασιλεύς. τοῦ Κίς, τοῦ πατρὸς τοῦ Σαούλ. Ὅλα αὐτὰ Θεός, καὶ ἔβρεξε καὶ ἔπαυσε ἡ πεῖνα, ποὺ εἶχε πέσει σὰν
Καὶ ἐπήκουσεν ὁ Θεὸς τῇ γῇ μετὰ ἔγιναν, διότι ἔτσι εἶχε διατάξει ὁ βασιλεύς. Ὁ τιμωρία εἰς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ.
ταῦτα. δὲ Θεὸς κατόπιν αὐτῶν ἤκουσε τὴν
προσευχὴν τοῦ Δαυὶδ καὶ ἀπήλλαξε τὸ
βασίλειόν του ἀπὸ τὴν μάστιγα τοῦ λιμοῦ.
21,15 Καὶ ἐγενήθη ἔτι πόλεμος τοῖς 15 Κατόπιν τῶν γεγονότων αὐτῶν ἔγινε νέος 15 Μετὰ ταῦτα ἄρχισε νέος πόλεμος τῶν Φιλισταίων μὲ
ἀλλοφύλοις μετὰ Ἰσραήλ, καὶ πόλεμος μεταξὺ τῶν ἀλλοφύλων καὶ τῶν τοὺς Ἰσραηλίτας. Καὶ κατέβη ἐναντίον τῶν ἀλλοφύλων ὁ
κατέβη Δαυὶδ καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ Ἰσραηλιτῶν. Ἔλαβε δὲ μέρος εἰς τὸν πόλεμον Δαβίδ μὲ τοὺς ἄνδρας του καὶ ἐπολέμησαν μὲ αὐτούς. Εἰς
μετ' αὐτοῦ καὶ ἐπολέμησαν μετὰ τῶν αὐτὸν ὁ Δαυὶδ μαζῆ μὲ τὸν στρατόν του καὶ τὸν πόλεμον αὐτὸν ὅμως ἐκουράσθη πολὺ ὁ Δαβίδ, διότι
ὀλλοφύλων, καὶ ἐξελύθη Δαυίδ. ἐπολέμησαν ἐναντίον αὐτῶν τῶν ἀλλοφύλων. εἶχε προχωρήσει πλέον ἡ ἡλικία του.
Ὁ δὲ Δαυὶδ πολεμῶν ἐκουράσθη.
21,16 Καὶ Ἰεσβί, ὃς ἦν ἐν τοῖς 16 Ἐκεῖ εἰς τὴν μάχην, μεταξὺ τῶν ἐχθρῶν, 16 Κάποιος δὲ ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς, ποὺ ἐλέγετο Ἰεσβὶ καὶ ἦτο
ἐκγόνοις τοῦ Ραφὰ καὶ ὁ σταθμὸς ἦτο καὶ ὁ Ἰεσβί, ἐνας ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ ἕνας ἀπὸ τοὺς γιγαντοσώμους ἀπογόνους του Ραφά,
τοῦ δόρατος αὐτοῦ τριακοσίων Ραφά, γίγας καὶ αὐτός. Τὸ βάρος τοῦ χαλκίνου ἐσκέφθη καὶ ἐπεχείρησε νὰ φονεύσῃ τὸν Δαβίδ. Ὁ Ἰεσβὶ
σίκλων ὁλκὴ χαλκοῦ καὶ αὐτὸς δόρατός του ἦτο ἐπάνω ἀπὸ τριακοσίους εἶχε ἕνα δόρυ, ποὺ ἐζύγιζε περίπου τέσσερα κιλὰ χαλκοῦ.
περιεζωσμένος κορύνην, καὶ σίκλους. Εἶχε ζωσθῆ ἕνα φονικὸν ρόπαλον καὶ Εἶχεν ἐπίσης εἰς τὴν ζώνην του καὶ ἕνα ρόπαλον μὲ
135/158
διενοεῖτο τοῦ πατάξαι τὸν Δαυίδ. μὲ αὐτὸ ἐπεχείρησε νὰ φονεύσῃ τὸν Δαυίδ. ἐπικάλυψιν σιδήρου.
21,17 Καὶ ἐβοήθησεν αὐτῷ Ἀβεσσὰ 17 Ὁ Ἀβεσσὰ ὅμως, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας, 17 Εἰς τὴν δύσκολον ἐκείνην περίστασιν τοῦ Δαβὶδ τὸν

υἱὸς Σαρουΐας καὶ ἐπάταξε τὸν ἔσπευσε καὶ ἐβοήθησε τὸν Δαυὶδ καὶ ἐβοήθησεν ὁ ἀνεψιὸς τοῦ Ἀβεσσά, ὁ υἱὸς τῆς ἀδελφῆς του
ἀλλόφυλον καὶ ἐθανάτωσεν αὐτόν. ἐκτύπησε καὶ ἐφόνευσεν αὐτὸν τὸν Σαρουΐας, ὁ ὁποῖος ἐκτύπησε τὸν Φιλισταῖον Ἰεσβὶ καὶ τὸν
Τότε ὤμοσαν οἱ ἄνδρες Δαυὶδ ἀλλόφυλον. Τότε οἱ ἄνδρες τοῦ Δαυὶδ ἐσκότωσε. Ἐξ αἰτίας αὐτοῦ τοῦ γεγονότος ὅμως
λέγοντες· οὐκ ἐξελεύσῃ ἔτι μεθ' ὡρκίσθησαν καὶ τοῦ εἶπαν· <ἄλλην φορὰν δὲν ὠρκίσθηκαν οἱ στρατιῶται τοῦ Δαβὶδ καὶ τοῦ ἔλεγαν: <Δὲν
ἡμῶν εἰς πόλεμον καὶ οὐ μὴ σβέσῃς θὰ βγῇς μαζῆ μας εἰς τὸν πόλεμον σὺ ὁ πρέπει νὰ βγῇς ἄλλην φορὰν μαζί μας εἰς τὸν πόλεμον, διὰ
τὸν λύχνον Ἰσραήλ. βασιλεύς, διὰ νὰ μὴ φονευθῇς καὶ σβήσῃς ἔτσι νὰ μὴ σκοτωθῇς καὶ σβήσῃ ἔτσι ὁ λύχνος τοῦ Ἰσραὴλ καὶ
τὸν μοναδικὸν αὐτὸν λύχνον τοῦ ἰσραηλιτικοῦ μείνῃ ὁ λαὸς χωρὶς ἀρχηγὸν καὶ βυθισθῇ εἰς τὸ σκοτάδι τῆς
λαοῦ>. ἀπελπισίας>.
21,18 Καὶ ἐγενήθη μετὰ ταῦτα ἔτι 18 Κατόπιν αὐτῶν ἔγινε πάλιν πόλεμος εἰς 18 Ἔπειτα ἀπὸ ὀλίγον καιρὸν ἔγινε καὶ ἄλλος πόλεμος μὲ
πόλεμος ἐν Γὲθ μετὰ τῶν τὴν περιοχὴν Γὲθ μεταξὺ τῶν Φιλισταίων καὶ τοὺς Φιλισταίους εἰς τὴν Γέθ. Εἰς τὸν πόλεμον αὐτὸν ὁ
ἀλλοφύλων. Τότε ἐπάταξε Σεβοχὰ ὁ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Τότε ὁ Σεβοχά, ὁ Σεβοχά, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Ἀστατώθ, ἐσκότωσε τὸν
Ἀστατωθὶ τὸν Σὲφ ἐν τοῖς ἐκγόνοις ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Ἀστατώθ, ἐφόνευσε Σέφ, ποὺ ἦτο ἕνας ἀπὸ τοὺς γιγαντοσώμους ἀπογόνους τοῦ
τοῦ Ραφά. τὸν Σέφ, ἕνα ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ραφά. Ραφά.
21,19 Καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμος ἐν Γὸβ 19 Καὶ νέος πόλεμος ἔγινε μεταξὺ Ἰσραηλιτῶν 19 Καὶ μετὰ ἀπὸ ὀλίγον ἐξέσπασε νέος πόλεμος μὲ τοὺς
μετὰ τῶν ἀλλοφύλων. Καὶ ἐπάταξεν καὶ ἀλλοφύλων εἰς τὴν περιοχὴν Γόβ. Ἐκεῖ ὁ Φιλισταίους εἰς τὴν Γόβ. Εἰς τὸν πόλεμον αὐτὸν ὁ Ἐλεανάν,
Ἐλεανὰν υἱὸς Ἀριωργὶμ ὁ Ἐλεανάν, ὁ υἱὸς τοῦ ᾿Αριωργίμ, ὁ ὁποῖος ὁ υἱὸς τοῦ Ἀριωργίμ, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηθλεέμ,
Βηθλεεμίτης τὸν Γολιὰθ τὸν κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηθλεέμ, ἐφόνευσεν ἕνα ἐσκότωσε τὸν Γολιάθ, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Γέθ. Ὁ Γολιὰθ
Γεθθαῖον, καὶ τὸ ξύλον τοῦ δόρατος γίγαντα, Γολιὰθ ὀνόματι, τὸν καταγόμενον αὐτός, Ὅπως καὶ ἐκεῖνος ὁ συνονόματός του, ποὺ τὸν εἶχε
αὐτοῦ ὡς ἀντίον ὑφαινόντων. ἀπὸ τὴν Γέθ, καὶ τοῦ ὁποίου τὸ ξύλον τοῦ σκοτώσει ἄλλοτε ὁ Δαβίδ, ἦτο γίγαντας. Τὸ ξύλον τοῦ
δόρατός του ἦτο σὰν τὸ ἀντὶ τοῦ ἀργαλειοῦ. δόρατός του ἦτο μεγάλον σὰν τὸ ἀντί του ἀργαλειοῦ.
21,20 Καὶ ἐγένετο ἔτι πόλεμος ἐν Γέθ. 20 Ἔγινε καὶ ἄλλος πόλεμος εἰς τὴν περιοχὴν 20 Καὶ ἕνας ἀκόμη πόλεμος ἔγινε κατόπιν μὲ τοὺς
Καὶ ἦν ἀνὴρ μαδῶν, καὶ οἱ δάκτυλοι Γέθ. Ἐκεῖ ὑπῆρχεν ἐνας ἀνὴρ φαλακρός. Φιλισταίους εἰς τὴν Γέθ. Εἰς τὸν πόλεμον αὐτὸν ἔκανε τὴν
τῶν χειρῶν αὐτοῦ καὶ οἱ δάκτυλοι Αὐτὸς εἶχε ἓξ δάκτυλα εἰς κάθε του χέρι καὶ ἓξ ἐμφάνισίν του ἕνας φαλακρὸς Φιλισταῖος ἄνδρας, ποὺ ἦτο
τῶν ποδῶν αὐτοῦ ἓξ καὶ ἓξ, δάκτυλα εἰς κάθε του πόδι. Ἐν ὅλῳ δηλαδὴ ἑξαδάκτυλος. Εἶχεν ἕξι δάκτυλα εἰς κάθε χέρι καὶ κάθε πόδι
εἰκοσιτέσσαρες ἀριθμῷ, καί γε αὐτὸς εἴκοσι τέσσαρας δακτύλους καὶ αὐτὸς ἦτο του, ἐν συνόλῳ δηλαδὴ εἰκοσιτέσσερα δάκτυλα. Ἦτο καὶ
136/158
ἐτέχθη τῷ Ραφά. ἀπόγονος τοῦ γίγαντος Ραφά. αὐτὸς ἀπόγονος τοῦ Ραφά, ἀνῆκε δηλαδὴ εἰς τοὺς γίγαντας
Ραφαΐν.

21,21 Καὶ ὠνείδισε τὸν Ἰσραήλ, καὶ 21 Ὕβριζε τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν. Ὁ Ἰωνάθαν, 21 Ἐξύβρισε δὲ καὶ ἐφέρθη μὲ περιφρόνησιν ὁ φαλακρὸς
ἐπάταξεν αὐτὸν Ἰωνάθαν υἱὸς Σεμεῒ ὁ υἱὸς τοῦ Σεμεΐ, ἀδελφοῦ τοῦ Δαυίδ, αὐτὸς γίγαντας πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας, ἀλλ’ ὅμως τὸν
ἀδελφοῦ Δαυίδ. ἐφόνευσεν αὐτόν. ἐσκότωσε τελικῶς ὁ Ἰωνάθαν, ποὺ ἦτο υἱὸς τοῦ ἀδελφοῦ
τοῦ Δαβὶδ Σεμεΐ.
21,22 Οἱ τέσσαρες οὗτοι ἐτέχθησαν 22 Οἱ τέσσαρες αὐτοὶ ἄνδρες ἦσαν ἀπόγονοι 22 Οἱ τέσσαρες αὐτοὶ ἀλλόφυλοι, δηλαδὴ ὁ Ἰεσβί, ὁ Σέφ, ὁ
ἀπόγονοι τῶν γιγάντων ἐν Γὲθ τῷ τῶν γιγάντων εἰς τὴν Γέθ, καὶ ἀνῆκον εἰς τὴν Γολιὰθ καὶ ὁ φαλακρός, εἶχαν γεννηθῇ ἀπὸ τὴν οἰκογένειαν
Ραφὰ οἶκος, καὶ ἔπεσαν ἐν χειρὶ οἰκογένειαν Ραφά. Αὐτοὶ ἐφονεύθησαν μὲ τὰ τοῦ Ραφὰ καὶ ἦσαν ἀπόγονοι τῶν γιγάντων Ραφαΐν.
Δαυίδ, καὶ ἐν χειρὶ τῶν δούλων χέρια τοῦ Δαυὶδ καὶ μὲ τὰ χέρια τῶν Ἐφονεύθησαν δὲ ὅλοι μὲ τὸ χέρι τοῦ Δαβὶδ καὶ μὲ τὸ χέρι
αὐτοῦ. στρατιωτῶν του. τῶν ἀνδρῶν του.

22,1 Καὶ ἐλάλησε Δαυὶδ τῷ Κυρίῳ Έψαλε τότε ὁ Δαυὶδ πρὸς τὸν Κύριον τὰ λόγια Καὶ ἔψαλεν ὁ Δαβὶδ πρὸς τὸν Κύριον τὰ λόγια τοῦ ὕμνου
τοὺς λόγους τῆς ᾠδῆς ταύτης ἐν ᾗ τῆς παρακάτω ὠδῆς, ὅταν ὁ Κύριος ἐγλύτωσεν ποὺ ἀκολουθεῖ, ὅταν τὸν ἐλύτρωσε τελικῶς ὃ Κύριος ἀπὸ
ἡμέρᾳ ἐξείλατο αὐτὸν Κύριος ἐκ αὐτὸν ἀπὸ ὅλους τοὺς ἐχθρούς του, καὶ τὰ φονικὰ χέρια ὅλων τῶν ἐχθρῶν του καὶ ἀπὸ τὸ χέρι τὸν
χειρὸς πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ μάλιστα ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Σαούλ. φθονεροῦ Σαούλ.
καὶ ἐκ χειρὸς Σαούλ,
22,2 καὶ εἶπεν· Κύριε, πέτρα μου καὶ 2 Καὶ εἶπε· <Κύριε, σὺ εἶσαι ὁ βράχος μου καὶ 2 Ἔψαλε καὶ εἶπε: <Κύριε, σὺ εἶσαι ὁ βράχος, ὅπου
ὀχύρωμά μου καὶ ἑξαιρούμενός με τὸ ὀχύρωμά μου. Σὺ εἶσαι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος μὲ στηρίζομαι, καὶ τὸ φρούριον, ὅπου εὑρίσκω ἀσφάλειαν, καὶ
ἐμοί, ἐγλύτωσες ἀπὸ τοὺς κινδύνους καὶ μοῦ Ἐκεῖνος ποὺ μὲ γλυτώνεις ἀπὸ κάθε κίνδυνον.
ἐχάρισες σωτηρίαν.
22,3 ὁ Θεός μου φύλαξ μου ἔσται μοι, 3 Ὁ Θεός μου θὰ εἶναι καὶ εἰς τὸ μέλλον ὁ 3 Ὁ Θεός μου θὰ εἶναι καὶ πάλιν φύλαξ καὶ προστάτης μου
πεποιθὼς ἔσομαι ἐπ' αὐτῷ, φρουρὸς καὶ προστάτης μου. Εἰς αὐτὸν θὰ ἔχω καὶ θὰ ἐμπιστευθῶ ἀπολύτως εἰς Αὐτόν. Ὁ Κύριος εἶναι ὁ
ὑπερασπιστής μου καὶ κέρας τὴν πεποίθησίν μου. Αὐτὸς θὰ εἶναι ὁ ὑπερασπιστής μου καὶ ἡ δύναμις, ποὺ μοῦ ἑξασφαλίζει
137/158
σωτηρίας μου, ἀντιλήπτωρ μου καὶ ὑπερασπιστής μου, ἡ δύναμις τῆς σωτηρίας τὴν σωτηρίαν. Εἶναι ὁ βοηθός μου καὶ τὸ καταφύγιον,
καταφυγή μου σωτηρίας μου, ἐξ μου, ὁ προστάτης μου, ἡ καταφυγὴ τῆς ὅπου εὑρίσκω ἄσυλον καὶ σωτηρίαν. Εἶμαι βέβαιος, Κύριε,

ἀδίκου σώσεις με. σωτηρίας μου. Σύ, Κύριε, θὰ μὲ σώσῃς ἀπὸ ὅτι θὰ μὲ σώσῃς ἀπὸ κάθε ἄδικον.
κάθε ἄδικον ἄνθρωπον.
22,4 Αἰνετὸν ἐπικαλέσομαι Κύριον 4 Τὸν πανένδοξον καὶ ἀπειροΰμνητον Κύριον, 4 Θὰ ζητήσω τὴν βοήθειαν τοῦ Κυρίου, ποὺ εἶναι ἄξιος νὰ
καὶ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου σωθήσομαι. θὰ ἐπικαλεσθῶ διὰ τῆς προσευχῆς μου καὶ μὲ ὑμνῆται καὶ νὰ εὐλογῆται, καὶ θὰ γλυτώσω ἀπὸ τὰ χέρια
τὴν βοήθειαν αὐτοῦ θὰ σωθῶ ἀπὸ τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν μου.
τῶν ἐχθρῶν μου.
22,5 Ὅτι περιέσχον με συντριμμοὶ 5 Θὰ ἐπικαλεσθῶ τὸν Κύριον, διότι θανάσιμοι 5 Διότι μὲ ἔζωσαν ἀπὸ παντοῦ συμφοραί, ποὺ μὲ ἔφεραν
θανάτου, χειμάρροι ἀνομίας συμφοραὶ μὲ ἔχουν περικυκλώσει, ὁρμητικαὶ εἰς τὸ χεῖλος τοῦ θανάτου, καὶ μὲ ἐζάλισαν οἱ ὁρμητικοὶ
ἐθάμβησάν με· καὶ αἰφνίδιαι, σὰν χειμάρροι, αἱ κακίαι τῶν χείμαρροι τῆς παρανομίας τῶν ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων.
ἀνθρώπων μὲ κατεζάλισαν.
22,6 ὠδῖνες θανάτου ἐκύκλωσάν με, 6 Ὠδῖνες θανάτου μὲ περιεκύκλωσαν. Σκληροὶ 6 Μὲ περικύκλωσαν πόνοι ὀδυνηροί, ποὺ ὁδηγοῦν εἰς
προέφθασάν με σκληρότητες πόνοι, ποὺ προμηνύουν τὸν θάνατον, μὲ θάνατον, καὶ μὲ ἐκυρίευσαν σκληραὶ συμφοραί, ποὺ
θανάτου. ἔχουν προφθάσει. ὁδηγοῦν εἰς τὸν θάνατον.
22,7 Ἐν τῷ θλίβεσθαί με 7 Εἰς τὴν συγκλονιστικὴν αὐτὴν θλῖψιν 7 Καὶ τώρα ὅμως, ὅπως καὶ ἄλλοτε, θὰ ἐπικαλεσθῶ μὲ τὴν
ἐπικαλέσομαι τὸν Κύριον καὶ πρὸς κατέφυγον διὰ τῆς προσευχῆς πρὸς τὸν προσευχήν μου τὴν βοήθειαν τοῦ Κυρίου εἰς τὸν καιρὸν
τὸν Θεόν μου βοήσομαι· καὶ Κύριον, καὶ πρὸς τὸν Θεόν μου μὲ ὅλην μου τῶν θλίψεών μου καὶ θὰ φωνάξω μὲ πόνον καὶ πίστιν
ἐπακούσεται ἐκ ναοῦ αὐτοῦ φωνῆς τὴν φωνὴν ἐφώναξα: Ὁ Κύριος ἀπὸ τὸν ναὸν πρὸς τὸν Θεόν μου. Καὶ εἶμαι βέβαιος ὅτι θὰ ἀκούσῃ τὴν
μου, καὶ ἡ κραυγή μου ἐν τοῖς ὠσὶν τὸν ἅγιον αὐτοῦ μὲ ἤκουσε καὶ ἡ κραυγή μου φωνήν μου ἀπὸ τὸν ἅγιον Ναόν Του καὶ ἡ κραυγή μου θὰ
αὐτοῦ. ἔφθασεν ἕως εἰς τὰ αὐτιά του. φθάσῃ εἰς τὰ αὐτιά Του.
22,8 Καὶ ἐταράχθη καὶ ἐσείσθη ἡ γῆ, 8 Ἐταράχθη ἡ γῆ καὶ ἐσείσθη, καὶ αὐτὰ ἀκόμη 8 Ἐταράχθη καὶ ἐσείσθη σὰν ἀπὸ σεισμὸν ἢ γῆ·
καὶ τὰ θεμέλια τοῦ οὐρανοῦ τὰ θεμέλια τοῦ οὐρανοῦ συνεταράχθησαν καὶ ἐταράχθησαν δὲ μαζί της καὶ τὰ θεμέλια τοῦ οὐρανοῦ καὶ
συνεταράχθησαν καὶ διερράγησαν, διότι ἐθύμωσεν ὁ Κύριος συνετρίβησαν, διότι ὠργίσθη ἐναντίον τῶν παρανόμων ὁ
ἐσπαράχθησαν, ὅτι ἐθυμώθη Κύριος ἐναντίον τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων. Κύριος.
αὐτοῖς.
138/158
22,9 Ἀνέβη καπνὸς ἐν τῇ ὀργῇ αὐτοῦ, 9 Σὰν καπνὸς ἀνέβη ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου, καὶ 9 Κατὰ τὴν ὥραν τῆς δικαίας ὀργής Του ἀνέβη καπνὸς ἀπὸ
καὶ πῦρ ἐκ στόματος αὐτοῦ καταστρεπτικὴ φωτιὰ ἐβγῆκεν ἀπὸ τὸ στόμα τὸ πρόσωπόν Του. Ἐβγῆκε δὲ ἀπὸ τὸ στόμα Του φωτιά,
κατέδεται, ἄνθρακες ἐξεκαύθησαν του. Κατακόκκινοι, πυρακτωμένοι ἄνθρακες ποὺ κατατρώγει τὰ πάντα, καὶ ἐκτινάχθηκαν ἀπὸ Αὐτὸν

ἀπ' αὐτοῦ. ἐξεσφενδονίσθησαν ἀπὸ αὐτόν. ἀναμμένα κάρβουνα.
22,10 Καὶ ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ 10 Ἐχαμήλωσε τοὺς οὐρανοὺς καὶ κατέβη εἰς 10 Ἐχαμήλωσε δὲ τοὺς οὐρανοὺς καὶ κατέβη εἰς τὴν γῆν μὲ
κατέβη, καὶ γνόφος ὑποκάτω τῶν τὴν γῆν. Κάτω δὲ ἀπὸ τὰ πόδια του ὑπῆρχε τὰ πόδια Του στηριγμένα εἰς ἕνα σκοτεινὸ σύννεφο,
ποδῶν αὐτοῦ. κατασκότεινον νέφος. σύμβολον τῆς μυστηριώδους καὶ ἀκαταλήπτου φύσεώς
Του.
22,11 Καὶ ἐπεκάθισεν ἐπὶ Χερουβὶμ 11 Κατέβη εἰς τὴν γῆν καθήμενος ἐπάνω εἰς 11 Καὶ ἦτο καθισμένος σὰν εἰς ἄλλο ἅρμα ἐπάνω εἰς τὰ
καὶ ἐπετάσθη καὶ ὤφθη ἐπὶ χερουβικὸν θρόνον. Παρουσιάσθη, σὰν νὰ Χερουβὶμ καὶ ἐπετοῦσε καὶ ἐφαίνετο ἐπάνω εἰς τὰ πτερὰ
πτερύγων ἀνέμου. πετοῦσε ἐπάνω εἰς τὰς πτέρυγας τοῦ ἀνέμου. τοῦ ἀνέμου, ὡς Κύριος τῶν πάντων.
22,12 Καὶ ἔθετο σκότος ἀποκρυφὴν 12 Γύρω του, σὰν νὰ ἤθελε νὰ ἀποκρύψῃ τὴν 12 Ἔβαλε δὲ ὁλόγυρά Του τὸ σκοτάδι, διὰ νὰ κρύβεται τὸ
αὐτοῦ κύκλῳ αὐτοῦ, ἡ σκηνὴ αὐτοῦ παρουσίαν του, ἐσκόρπισε σκοτάδι. Καὶ ἡ ἀπλησίαστον μεγαλεῖον Του. Σκηνὴν δὲ καὶ κατοικίαν Του
σκότος ὑδάτων, ἐπάχυνεν ἐν σκηνὴ αὐτὴ ἀπετελεῖτο ἀπὸ σκοτεινὰ εἶχε τὰ σκοτεινὰ συννεφα, τὰ γεμᾶτα βροχήν, τὰ ὁποῖα
νεφέλαις ἀέρος. σύννεφα, ἕτοιμα νὰ ἀναλυθοῦν εἰς βροχήν. ἐσωρεύοντο τὸ ἕνα ἐπάνω εἰς τὸ ἄλλο εἰς τὸν ἀέρα.
Καὶ ὀλίγον κατ' ὀλίγον τὰ σύννεφα τῆς
θυέλλης ἐπυκνώνοντο.
22,13 Ἀπὸ τοῦ φέγγους ἐναντίον 13 Ἀπὸ τὰς ἀστραπάς, ποὺ ἐνώπιόν του 13 Ἀπὸ τὴν λάμψιν, ποὺ ἐξεπέμπετο ἐμπρός Του, ἄναψαν
αὐτοῦ ἐξεκαύθησαν ἄνθρακες ἐφεγγοβολοῦσαν, ἐξετοξεύοντο κεραυνοί, σὰν καὶ ἐκσφενδονίσθηκαν παντοῦ κατακόκκινα κάρβουνα.
πυρός. πυρωμένα κάρβουνα.
22,14 Ἐβρόντησεν ἐξ οὐρανοῦ 14 Ὁ Κύριος ἔστειλε βροντὰς ἀπὸ τὸν 14 Ἐβρόντησεν ὁ Κύριος ἀπὸ τὸν οὐρανὸν καὶ ἔδωσεν ἔτσι
Κύριος, καὶ ὁ ὕψιστος ἔδωκε φωνὴν οὐρανόν. Ὁ Ὕψιστος ἔδωκεν αὐτὴν τὴν ὁ Ὕψιστος ἕνα δεῖγμα τῆς τρομερᾶς φωνῆς Του.
αὐτοῦ φωνήν του ἀπὸ τὰ ὕψη τοῦ οὐρανοῦ.
22,15 Καὶ ἀπέστειλε βέλη καὶ 15 Ἔστειλε τοὺς κεραυνοὺς σὰν βέλη καὶ 15 Καὶ ἔρριξε τὰ βέλη Του ἀπὸ τὸν οὐρανὸν καὶ
ἐσκόρπισεν αὐτούς, καὶ ἤστραψεν διεσκόρπισε τοὺς ἐχθρούς. Ἔστειλεν διεσκόρπισε τοὺς ἀσεβεῖς. Καὶ ἑξαπέλυσε τὴν ἀστραπὴν
ἀστραπὴν καὶ ἐξέστησεν αὐτούς. ἀστραπὰς καὶ τοὺς κατέπληξε καὶ τοὺς καὶ τοὺς ἐγέμισε μὲ ταραχὴν καὶ πανικόν.
ἐφόβησε.
139/158
22,16 Καὶ ὤφθησαν ἀφέσεις 16 Ἀπὸ τὴν βιαίαν πνοὴν τῆς ὀργῆς του, ἀπὸ 16 Ἀπὸ τὴν ὁρμητικὴν ἔκρηξιν τῆς δικαίας ὀργῆς τοῦ
θαλάσσης, καὶ ἀπεκαλύφθη θεμέλια τὴν ἐπιτίμησίν του, ἐφάνησαν οἱ πυθμένες Κυρίου καὶ τὴν ἐπιτίμησίν Του ἐξεσηκώθη ἡ θάλασσα, σὰν

τῆς οἰκουμένης ἐν τῇ ἐπιτιμήσει τῶν θαλασσῶν, ἀπεκαλύφθησαν τὰ θεμέλια νὰ ἐφυσοῦσε ἰσχυρότατος ἄνεμος, τόσον, ὥστε ἐφάνη ὁ
Κυρίου, ἀπὸ πνοῆς πνεύματος τῆς γῆς. πυθμήν μὲ τὰς πηγὰς τῆς θαλάσσης καὶ ἔγιναν ὁρατὰ τὰ
θυμοῦ αὐτοῦ. θεμέλια τῆς οἰκουμένης.
22,17 Ἀπέστειλεν ἐξ ὕψους καὶ ἔλαβέ 17 Καὶ τὴν ὥραν ἐκείνην τῆς φοβερᾶς 17 Εἰς αὐτὰς δὲ τὰς στιγμὰς τοῦ κοσμοχαλασμοῦ ἔστειλεν
με, εἵλκυσέ με ἐξ ὑδάτων πολλῶν· ἀναστατώσεως μοῦ ἔστειλεν ὁ Θεὸς βοήθειαν. ὁ Κύριος τὴν βοήθειάν Του καὶ μὲ ἔπιασε μὲ τὸ χέρι Του.
Ἄπλωσε τὸ χέρι του καὶ μὲ ἔπιασε. Μὲ Μὲ ἐτράβηζε μέσα ἀπὸ τὰ πολλὰ νερὰ τῶν συμφορῶν, ποὺ
ἀνέσυρεν ἀνάμεσα ἀπὸ τὰ πολλὰ ὕδατα, ὅπου μὲ ἀπειλοῦσαν μὲ καταποντισμόν.
ἐκινδύνευα νὰ πνιγῶ.
22,18 ἐρρύσατό με ἐξ ἐχθρῶν μου 18 Ὁ Κύριος μὲ ἐγλύτωσεν ἀπὸ τοὺς ἰσχυροὺς 18 Μὲ ἐγλύτωσεν ἀπὸ ἐχθρούς μου δυνατούς, ποὺ μὲ
ἰσχύος, ἐκ τῶν μισούντων με, ὅτι ἐχθρούς μου, οἱ ὁποῖοι μὲ ἐμισοῦσαν, καὶ ἐμισοῦσαν καὶ ἦσαν πολὺ δυνατώτεροί μου.
ἐκραταιώθησαν ὑπὲρ ἐμέ. εἶχαν γίνει πολὺ ἰσχυρότεροί μου.
22,19 Προέφθασάν με ἡμέραι 19 Ἡμέραι θλίψεως μὲ ἐκυρίευσαν ἐξ αἰτίας 19 Ἔτρεξαν εἰς τὸν δρόμον τῆς ζωῆς μου καὶ μὲ ἐπρόλαβαν
θλίψεώς μου, καὶ ἐγένετο Κύριος τῶν ἐχθρῶν μου, ἀλλ' ὁ Κύριος ἔγινε τὸ καὶ μὲ ἐκυρίευσαν ἡμέραι γεμᾶται θλίψεις, ἀλλ’ ἔγινε τότε
ἐπιστήριγμά μου μεγάλο στήριγμά μου. ὁ Κύριος δι’ ἐμὲ τὸ ἀκλόνητον στήριγμά μου.
22,20 καὶ ἐξήγαγέ με εἰς πλατυσμὸν 20 Ὁ Κύριος μὲ ἔβγαλεν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς μου 20 Καὶ ἐνῷ ἤμουν κλεισμένος ἀπὸ παντοῦ μὲ ἔβγαλε εἰς
καὶ ἐξείλετό με, ὅτι ηὐδόκησεν ἐν καὶ μὲ ἐτοποθέτησεν εἰς ἄνετον, εὐχάριστον εὐρυχωρίαν καὶ μοῦ ἐχάρισεν ἄνεσιν καὶ μὲ ἐγλύτωσε,
ἐμοί. περιοχήν, διότι μὲ ἠγάπησε. διότι ἔδειξε εὔνοιαν καὶ ἀγάπην ἀπέναντί μου.
22,21 Καὶ ἀνταπέδωκέ μοι Κύριος 21 Ὁ Κύριος μοῦ ἀνταπέδωκε σύμφωνα μὲ τὴν 21 Ἔτσι μοῦ ἀνταπέδωσεν ὁ Κύριος τὴν δικαιοσύνην καὶ
κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου, καὶ κατὰ δικαιοσύνην μου, καὶ σύμφωνα μὲ τὴν ἀρετήν μου καὶ ἔτσι μοῦ ἐπλήρωσε τὴν καθαρότητα τῶν
τὴν καθαριότητα τῶν χειρῶν μου καθαριότητα τῶν χειρῶν μου ἀπὸ κάθε χεριῶν μου, τὸν ἀγῶνα μου δηλαδὴ νὰ μείνω ἀθῶος καὶ
ἀνταπέδωκέ μοι. ἀδικίαν μὲ ἐβράβευσε. καθαρὸς ἀπὸ κακίας.
22,22 Ὅτι ἐφύλαξα ὁδοὺς Κυρίου καὶ 22 Διότι ἐγὼ ἐφύλαξα ὅλας τὰς ἐντολὰς τοῦ 22 Μὲ ἐπροστάτευσε, διότι εἰς τὴν ζωήν μου ἐφύλαξα τὰς
οὐκ ἠσέβησα ἀπὸ τοῦ Θεοῦ μου, Κυρίου. Δὲν ἐδείχθην ἀσεβὴς ἀπέναντι τοῦ ἐντολὰς τοῦ Κυρίου καὶ ἀσέβησα ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ μου.
Θεοῦ.
140/158
22,23 ὅτι πάντα τὰ κρίματα αὐτοῦ 23 Διότι εἶχα πάντοτε ἐνώπιόν μου ὅλας τὰς 23 Εἶχα διαρκῶς ἐμπρός μου τὰ προστάγματά Του καὶ τὰς
κατεναντίον μου, καὶ τὰ δικαιώματα ἐντολάς του, καὶ ὅλα τὰ δικαιώματά του. Ποτὲ ἐντολάς Του καὶ δὲν ἐξέφυγα ποτὲ ἀπὸ αὐτά.

αὐτοῦ, οὐκ ἀπέστην ἀπ' αὐτῶν. δὲν ἀπεμακρύνθην ἀπὸ αὐτά.
22,24 Καὶ ἔσομαι ἄμωμος αὐτῷ καὶ 24 Ἤμην καὶ θὰ εἶμαι ἄμωμος ἐνώπιόν του 24 Ὅπως δὲ τότε, ἔτσι καὶ τώρα καὶ πάντα θὰ εἶμαι
προφυλάξομαι ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου. καὶ θὰ προφυλαχθῶ ἀπὸ κάθε παρανομίαν ἀκατηγόρητος καὶ ἄμεμπτος ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ θὰ
μου. προφυλαχθῶ ἀπὸ ὀτιδήποτε μὲ κάμνει νὰ εἶμαι
παράνομος.
22,25 Καὶ ἀποδώσει μοι Κύριος κατὰ 25 Ὁ Κύριος μὲ ἐβράβευσε καὶ θὰ μὲ βραβεύῃ 25 Καὶ θὰ μοῦ ἀνταποδώσῃ ὁ Κύριος σνμφώνως πρὸς τὴν
τὴν δικαιοσύνην μου καὶ κατὰ τὴν διὰ τὴν δικαιοσύνην μου καὶ διὰ τὴν προσπάθειάν μου νὰ εἶμαι δίκαιος καὶ ἐνάρετος καὶ
καθαριότητα τῶν χειρῶν μου καθαρότητα τῶν χειρῶν μου ἐνώπιον τῶν σνμφώνως πρὸς τὴν καθαρότητα τῶν χεριῶν μου καὶ τὴν
ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ. ὀφθαλμῶν του. ἀθωότητά μου ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν Του, ποὺ βλέπουν
τὰ πάντα.
22,26 Μετὰ ὁσίου ὀσιωθήσῃ καὶ μετὰ 26 Ὁ Κύριος φέρεται μὲ ὀσιότητα ἀπέναντι 26 Σύ, Κύριε, φέρεσαι πάντοτε μὲ ὁσιότητα καὶ
ἀνδρὸς τελείου τελειωθήσῃ τοῦ ὁσίου ἀνθρώπου καὶ ἀπέναντι τοῦ τελείου εὐσπλαγχνίαν πρὸς ἐκεῖνον ποὺ εἶναι ὅσιος καὶ
ἀνθρώπου φέρεται μὲ τελειότητα. σπλαγχνικός, καὶ μὲ τέλειον τρόπον ἀπέναντι εἰς τὸν
ἄνθρωπον ποὺ ἀγωνίζεται νὰ εἶναι τέλειος καθ’ ὅλα.
22,27 καὶ μετὰ ἐκλεκτοῦ ἐκλεκτὸς 27 Ἀπέναντι τῶν ἐκλεκτῶν σου θὰ εἶσαι, 27 Μὲ τὸν ἐκλεκτὸν ἄνθρωπον ἤσουν καὶ θὰ εἶσαι πάντα
ἔσῃ καὶ μετὰ στρεβλοῦ Κύριε, ἐκλεκτός, ἀλλὰ ἀπέναντι τῶν ἐκλεκτός, ἐνῷ ἀντιθέτως μὲ τὸν στρεβλὸν καὶ
στρεβλωθήσῃ. διεστραμμένων θὰ φερθῇς μὲ ἀνάλογον πρὸς διεστραμμένον φέρεσαι ἀναλόγως.
τὴν κακότητά των τρόπον.
22,28 Καὶ τὸν λαὸν τὸν πτωχὸν 28 Σύ, Κύριε, λαὸν πτωχὸν καὶ θλιμμένον θὰ 28 Τὸν λαὸν τὸν πτωχὸν καὶ κατατρεγμένον, ποὺ
σώσεις καὶ ὀφθαλμοὺς ἐπὶ μετεώρων σώσῃς, καὶ αὐτούς, ποὺ ἔχουν ὑπερηφάνους καταφεύγει εἰς Σέ, τὸν σώζεις Σὺ μὲ τὴν δύναμίν Σου, ἐνῷ
ταπεινώσεις. τοὺς ὀφθαλμούς, θὰ τοὺς ταπεινώσῃς. ἀντιθέτως ταπεινώνεις καὶ ὑποχρεώνεις νὰ χαμηλώσουν
τὰ ὑπερήφανα μάτια τῶν ἀνθρώπων, ποὺ ὀρθώνονται
ἀγέρωχοι.
22,29 Ὅτι σὺ ὁ λύχνος μου, Κύριε, καὶ 29 Σύ, Κύριε, εἶσαι ὁ λύχνος καὶ τὸ φῶς τῆς 29 Διότι Σύ, Κύριε, εἶσαι ὁ λύχνος καὶ τὸ φῶς μου καὶ Σύ, ὁ
141/158
Κύριος ἔκλαμψει μοι τὸ σκότος μου. εὐτυχίας μου. Ναί, ὁ Κύριος θὰ λάμψῃ Κύριος, εἶσαι Ἐκεῖνος ποὺ θὰ λάμψῃ μὲ τὸ φῶς Του ἐμπρός
ἐνώπιόν μου καὶ θὰ διαλύσῃ τὰ σκοτάδια τῆς μου καὶ θὰ φωτίσῃ τὸ σκοτάδι τῆς συμφορᾶς μου.
θλίψεως καὶ τῆς δυστυχίας μου.

22,30 Ὅτι ἐν σοὶ δραμοῦμαι 30 Μὲ τὴν ἰδικήν σου δύναμιν θὰ τρέξω σὰν 30 Μὲ τὴν ἰδικήν Σου βοήθειαν θὰ τρέξω γρήγορα σὰν τὸν
μονόζωνος καὶ ἐν τῷ Θεῷ μου ἐλαφρῶς ὡπλισμένος καὶ μὲ τὴν δύναμιν τοῦ ἐλαφρὰ ὡπλισμένον στρατιώτην καὶ μὲ τὴν
ὑπερβήσομαι τεῖχος. Θεοῦ μου ἐγὼ θὰ εἰσπηδήσω εἰς ὑψηλὰ τείχη συμπαράστασίν Σου τοῦ Θεοῦ μου, θὰ ξεπεράσω
καὶ θὰ κυριεύσω ὠχυρωμένας πόλεις. ὁποιονδήποτε ἐμπόδιον, ποὺ σὰν ἄλλο τεῖχος φράσσει τὸν
δρόμον μου.
22,31 Ὁ ἰσχυρός, ἄμωμος ἡ ὁδὸς 31 Ἰσχυρὸς εἶναι ὁ Θεός, ἄμωμος ἡ ὁδός του. Ὁ 31 Σύ, Κύριε, εἶσαι ὁ ἰσχυρὸς καὶ δυνατός. Κάθε μέθοδος
αὐτοῦ, τὸ ρῆμα Κυρίου κραταιόν, τρόπος τῆς ἐνεργείας του πανίσχυρος, καὶ καὶ ἐνέργεια τοῦ Κυρίου εἶναι ἄψογος καὶ τελεία. Ὁ λόγος
πεπυρωμένον, ὑπερασπιστής ἐστι πυρακτωμένος ὁ λόγος του. Ὁ Θεὸς εἶναι τοῦ Κυρίου εἶναι κραταιὸς καὶ παντοδύναμος. Εἶναι
πᾶσι τοῖς πεποιθόσιν ἐπ' αὐτόν. πάντοτε κραταιὸς ὑπερασπιστὴς ὅλων χρυσάφι, ποὺ καθαρίσθηκε εἰς τὴν φωτιάν. Ὁ κραταιὸς
ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἔχουν πίστιν εἰς αὐτόν. Κύριος εἶναι ὁ ὑπερασπιστὴς καὶ προστάτης ὅλων ἐκείνων,
οἱ ὁποῖοι ἐμπιστεύονται εἰς αὐτόν.
22,32 Τίς ἰσχυρὸς πλὴν Κυρίου; Καὶ 32 Ποιὸς ἄλλος εἶναι ἰσχυρότερος ἀπὸ τὸν 32 Ποιὸς ἄλλος εἶναι τόσον ἰσχυρὸς ἐκτὸς τοῦ Κυρίου; Καὶ
τίς κτίστης ἔσται πλὴν τοῦ Θεοῦ Κύριον; Καὶ ποιὸς ἄλλος εἶναι δημιουργὸς τοῦ ποιὸς ἄλλος εἶναι ὁ Δημιουργὸς καὶ Κτίστης τοῦ
ἡμῶν; σύμπαντος, πλὴν τοῦ Θεοῦ μας; σύμπαντος πλὴν τοῦ Θεοῦ μας;
22,33 Ὁ ἰσχυρὸς ὁ κραταιῶν με 33 Αὐτὸς ὁ πανίσχυρος Θεὸς εἶναι ἐκεῖνος, ὁ 33 Ὁ παντοδύναμος Κύριος εἶναι Ἐκεῖνος, ποὺ μὲ τονώνει
δυνάμει, καὶ ἐξετίναξεν ἄμωμον τὴν ὁποῖος μὲ ἐνίσχυσε μὲ τὴν δύναμίν του. Αὐτὸς καὶ μὲ κάμνει δυνατὸν καὶ ἔδωσε τέτοιαν ὤθησιν εἰς τὴν
ὁδόν μου· ἄπλωσεν ἐμπρός μου καὶ κατέστησεν ἄμωμον ζωήν μου, ὥστε νὰ εἶναι ἄμωμος καὶ ἄψογος ἡ
τὸν δρόμον τῆς ζωῆς μου. συμπεριφορά μου.
22,34 τιθεὶς τοὺς πόδας μου ὡς 34 Αὐτὸς εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἔκαμε τὰ 34 Ἐκεῖνος ἔκανε τὰ πόδια μου σὰν τὰ πόδια τῶν ἐλαφιῶν,
ἐλάφων καὶ ἐπὶ τὰ ὕψη ἱστῶν με πόδια μου ἐλαφρὰ σὰν τῶν ἐλάφων καὶ μὲ ποὺ τρέχουν γρήγορα, καὶ μὲ ἀνύψωσε καὶ μὲ ἀσφάλισε
ἀνυψώνει μὲ τὴν δύναμίν του ἐπάνω εἰς τὰ εἰς τὰ ὕψη.
ὑψώματα, ὑπεράνω ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς μου.
22,35 διδάσκων χεῖράς μου εἰς 35 Αὐτὸς εἶναι, ποὺ ἐδίδαξε τὰ χέρια μου διὰ 35 Ὁ Κύριος εἶναι Αὐτὸς ποὺ διδάσκει τὰ χέρια μου νὰ
πόλεμον καὶ κατάξας τόξον νικηφόρους πολέμους καὶ κατέστησε τὸν πολεμοῦν καὶ ὠδήγησε καὶ κατεύθυνε τὸ χάλκινο τόξον
χαλκοῦν ἐν βραχίονί μου. βραχίονά μου ἰσχυρόν, ὥστε νὰ κρατῇ εἰς τὸν βραχίονα μου, ποὺ Ἐκεῖνος τὸν ἐδυνάμωσε
142/158
χάλκινον τόξον. ἔτσι,ὥστε νὰ τοξεύω μὲ ἐπιτυχίαν.
22,36 Καὶ ἔδωκάς μοι ὑπερασπισμὸν 36 Σύ, Κύριε, μὲ ὑπερησπίσθης ἐνώπιον τῶν 36 Σύ, Κύριέ μου, μοῦ ἐχάρισες τὴν προστασίαν Σου, ποὺ

σωτηρίας μου, καὶ ἡ ὑπακοή σου ἐχθρῶν μου καὶ ἡ εὐμένειά σου μὲ ἔκαμε μὲ ἔσωσε, καὶ Σύ, ποὺ συγκατέβης καὶ ἐπρόσεξες τὴν
ἐπλήθυνέ με μέγαν. διάθεσιν τῆς καρδίας μου, μὲ ἐμεγάλυνες καὶ μὲ ἐδόξασες.
22,37 εἰς πλατυσμὸν εἰς τὰ 37 Ἡ συγκατάβασίς σου καὶ ἡ προθυμία σου 37 Σὺ ἐπίσης ἔβγαλες κάθε παγίδα ἀπὸ τοὺς δρόμους μου
διαβήματά μου ὑποκάτω μου, καὶ νὰ ἀκούῃς τὴν προσευχήν μου ὑπῆρξε διὰ νὰ βαδίζω μὲ ἄνεσιν, καὶ ἐστερέωσες τὸ ἔδαφος κάτω
οὐκ ἐσαλεύθησαν τὰ σκέλη μου. μεγάλη, ὥστε νὰ βαδίζω μὲ ἀνοικτὰ βήματα ἀπὸ τὰ πόδια μου καὶ ἔτσι δὲν ἐσαλεύθηκαν τὰ σκέλη μου.
καὶ τὰ βήματα αὐτὰ νὰ εἶναι σταθερὰ εἰς τὴν
ζωήν μου.
22,38 Διώξω ἐχθρούς μου καὶ ἀφανιῶ 38 Μὲ τὴν ἰδικήν σου δύναμιν θὰ καταδιώξω 38 Μὲ τὴν βοήθειάν Σου θὰ καταδιώξω τοὺς ἐχθρούς μου
αὐτοὺς καὶ οὐκ ἀναστρέψω ἕως ἂν τοὺς ἐχθρούς μου καὶ θὰ τοὺς ἐξαφανίσω καὶ καὶ θὰ τοὺς ἐξαφανίσω · καὶ δὲν θὰ γυρίσω πίσω, ἕως ὅτου
συντελέσω αὐτούς· δὲν θὰ ἐπιστρέψω, ἐὰν δὲν φέρω εἰς πέρας τὴν τοὺς ἐξοντώσω τελείως.
καταστροφήν των.
22,39 καὶ θλάσω αὐτοὺς καὶ οὐκ 39 Θὰ τοὺς συντρίψω καὶ θὰ τοὺς ποδοπατήσω 39 Θὰ τοὺς τσακίσω καὶ δὲν θὰ ἠμποροῦν νὰ σηκωθοῦν,
ἀναστήσονται καὶ πεσοῦνται ὑπὸ καὶ δὲν θὰ ἐγερθοῦν· θὰ πέσουν κάτω ἀπὸ τὰ ἀλλὰ θὰ πέσουν ἀνίσχυροι κάτω ἀπὸ τὰ πόδια μου.
τοὺς πόδας μου. πόδια μου.
22,40 Καὶ ἐνισχύσεις με δυνάμει εἰς 40 Σύ, Κύριε, θὰ μὲ ἐνισχύσῃς μὲ τὴν δύναμίν 40 Θὰ μὲ ἐνδυναμώσῃς Σύ, Κύριε, καὶ θὰ μὲ τονώσῃς διὰ
πόλεμον, κάμψεις τοὺς σου εἰς καιρὸν πολέμου. Θὰ κάμψῃς καὶ θὰ νὰ ἠμπορῶ νὰ πολεμῶ καὶ θὰ ἀναγκάσῃς νὰ λυγίσουν
ἐπανισταμένους μοι ὑποκάτω μου· θέσῃς κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν μου ἐκείνους, οἱ κάτω ἀπὸ τὴν δύναμίν μου ὅσοι ξεσηκώνονται ἐναντίον
ὁποῖοι ἐπαναστατοῦν ἐναντίον μου. μου.
22,41 καὶ τοὺς ἐχθρούς μου ἔδωκάς 41 Τοὺς ἐχθρούς μου, οἱ ὁποῖοι μὲ μισοῦν, τοὺς 41 Τοὺς ἐχθρούς μου, αὐτοὺς ποὺ μὲ μισοῦν, τοὺς ἔτρεψες
μοι νῶτον, τοὺς μισοῦντάς με, καὶ ἔτρεψες εἰς φυγὴν καὶ σὺ ἐθανάτωσες αὐτούς. εἰς φυγήν, ἔστρεψαν τὰ νῶτα των ἐμπρός μου, καὶ τοὺς
ἐθανάτωσας αὐτούς. ἐθανάτωσες.
22,42 Βοήσονται, καὶ οὐκ ἔστι 42 Οἱ ἐχθροί μου θὰ φωνάξουν πρὸς τοὺς 42 Θὰ φωνάξουν καὶ θὰ ζητοῦν βοήθειαν, ἀλλὰ δὲν θὰ
βοηθός, πρὸς Κύριον, καὶ οὐκ θεούς των ζητοῦντες βοήθειαν καὶ δὲν θὰ εἶναι κανεὶς κοντά των διὰ νὰ τοὺς βοηθήσῃ. Θὰ
ἐπήκουσεν αὐτῶν. ὑπάρχῃ κανεὶς νὰ τοὺς βοηθήσῃ. Θὰ καταφεύγουν εἰς τὸν Κύριον, ἀλλὰ δὲν θὰ τοὺς ἀκούῃ,
143/158
ἐπικαλεσθοῦν τότε τὸν Κύριον ἡμῶν, ἀλλὰ ὁ ὅπως δὲν τοὺς ἄκουσε καὶ ἄλλοτε.
Κύριος δὲν θὰ ἀκούσῃ τὴν προσευχήν των.

22,43 Καὶ ἐλέανα αὐτοὺς ὡς χοῦν 43 Τοὺς ἐκονιορτοποίησα, ὅπως εἶναι τὸ χῶμα 43 Συνέτριψα τοὺς ἐχθρούς μου, τοὺς ἔλειωσα σὰν σκόνη.
γῆς, ὡς πηλὸν ἐξόδων ἐλέπτυνα τῆς γῆς, καὶ ὅπως εἶναι ἡ λάσπη τοὺς ἔκαμα Τοὺς ἐλέπτυνα καὶ τοὺς ἔκανα σὰν τὸ χῶμα καὶ τὴν
αὐτούς. λεπτοὺς καὶ ἀδυνάτους. λάσπην τῶν δρόμων εἰς τὰς ἐξόδους τῶν πόλεων, ὅπου
περνοῦν καὶ πατοῦν πολλοί.
22,44 Καὶ ρύσῃ με ἐκ μάχης λαῶν, 44 Σύ, Κύριε, θὰ μὲ περιφρουρήσῃς ἀπὸ ἔριδας 44 Σύ, Κύριε, καὶ πάλιν θὰ μὲ σώσῃς ἀπὸ διαμάχας καὶ
φυλάξεις με εἰς κεφαλὴν ἐθνῶν, καὶ μάχας λαῶν. Σὺ θὰ μὲ διαφυλάξῃς καὶ θὰ φιλονικίας λαῶν καὶ φυλῶν. Θὰ μὲ προστατέυσῃς καὶ θὰ
λαός, ὃν οὐκ ἔγνω, ἐδούλευσάν μοι, μὲ ἀναδείξῃς ἐπὶ κεφαλῆς ἐθνῶν. Λαός, τὸν μὲ κάνῃς ἄρχοντα καὶ κύριον πολλῶν ἐθνῶν καὶ πρῶτον
ὁποῖον δὲν ἐγνώριζα, αὐτὸς ὁ λαὸς ἔγινε ἀνάμεσα εἰς τὰ ἔθνη. Ἄνθρωποι ποὺ ἀνῆκαν εἰς ἔθνος,
δοῦλος μου μὲ τὴν ἰδικήν σου βοήθειαν. ποὺ δὲν τὸ ἐγνώριζα καὶ δὲν εἶχα σχέσεις μαζί του, θὰ
γίνουν δοῦλοι μου.
22,45 υἱοὶ ἀλλότριοι ἐψεύσαντό μοι, 45 Ξένοι λαοὶ ἐφέρθησαν μὲ ὑποκρισίαν καὶ 45 Ξένοι λαοὶ ἔδειξαν ἀρχικῶς ὑποκριτικὴν συμπεριφορὰν
εἰς ἀκοὴν ὠτίου ἤκουσάν μου· δολιότητα ἀπέναντί μου. Ἀλλὰ ὑπετάχθησαν ἀπέναντί μου. Τελικῶς ὅμως ἐμπρὸς εἰς τὴν δύναμίν μου,
εἰς ἐμέ. ποὺ ἐγνωστοποιήθη ἀμέσως, ὑπετάγησαν εἰς ἐμὲ μὲ τὸ
πρῶτον πρόσταγμά μου.
22,46 υἱοὶ ἀλλότριοι ἀπορριφήσονται 46 Ξένοι λαοὶ θὰ ἀπορριφθοῦν ἀπὸ τὰς πόλεις 46 Ξένοι λαοί, ποὺ δὲν συνεμάχησαν μαζί μου, θὰ
καὶ σφαλοῦσιν ἐκ τῶν συγκλεισμῶν των, θὰ παραπατήσουν καὶ θὰ ἐξέλθουν ἀπὸ πεταχθοῦν ἀπὸ τὰς πόλεις των καὶ θὰ ἐγκαταλείψουν μὲ
αὐτῶν. τὰς ὀχυρὰς καὶ κλεισμένας πόλεις των. ταραχὴν καὶ τρόμον τὰ φρούρια των, ὅπου ἐνόμιζαν ὅτι
ἦσαν ἀσφαλισμένοι.
22,47 Ζῇ Κύριος, καὶ εὐλογητὸς ὁ 47 Ζῇ Κύριος ὁ Θεός μου. Ἂς εἶναι 47 Ζῇ ὁ Κύριός μου! Καὶ εἶναι ἄξιον καὶ δίκαιον νὰ
φύλαξ μου, καὶ ὑψωθήσεται ὁ Θεός εὐλογημένος ὁ φύλακάς μου αὐτός. Θὰ εὐλογῆται καὶ νὰ ὑμνῆται ὁ προστάτης μου. Καὶ θὰ ὑψωθῇ
μου, ὁ φύλαξ τῆς σωτηρίας μου. μεγαλυνθῇ καὶ θὰ δοξασθῇ ὁ Θεός μου, ὁ καὶ θὰ μεγαλυνθῇ πράγματι ἀπὸ πλήθη λαοῦ ὁ Θεός μου,
φρουρός μου καὶ σωτήρ μου. ποὺ μὲ ἐφύλαξε καὶ μὲ ἔσωσε.
22,48 Ἰσχυρὸς Κύριος ὁ διδοὺς 48 Ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος τιμωρεῖ τοὺς ἐχθρούς 48 Ὁ Κύριος, ποὺ μὲ ὑπερασπίζεται μὲ τὸ νὰ ἐκδικῆται τὸ
ἐκδικήσεις ἐμοί, παιδεύων λαοὺς μου, εἶναι παντοδύναμος. Αὐτὸς εἶναι ἐκεῖνος, δίκαιόν μου, εἶναι παντοδύναμος. Βάζει κάτω ἀπὸ τὴν
ὑποκάτω μου ποὺ παιδεύει τοὺς λαοὺς καὶ τοὺς θέτει κάτω ἐξουσίαν μου λαούς, διὰ νὰ τοὺς τιμωρήσῃ καὶ νὰ τοὺς
144/158
ἀπὸ τὴν ἰδικήν μου τὴν ἐξουσίαν. παιδαγωγήσῃ.
22,49 καὶ ἐξάγων με ἐξ ἐχθρῶν μου, 49 Ὁ Θεὸς εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος μὲ ἔβγαλεν 49 Σύ, Κύριε, μὲ βγάζεις σῶον καὶ ἀβλαβῆ μέσα ἀπὸ τοὺς

καὶ ἐκ τῶν ἐπεγειρομένων μοι ἐκ μέσου τῶν ἐχθρῶν μου. Ὁ Θεός μὲ ὕψωσε ἐχθρούς μου. Καὶ θὰ μὲ ὑψώσῃς καὶ τώρα, ὅπως καὶ
ὑψώσεις με, ἐξ ἀνδρὸς ἀδικημάτων καὶ θὰ μὲ ὑψώσῃ ὑπεράνω ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς ἄλλοτε, ὑπεράνω ἐκείνων, ποὺ σηκώνουν ἐναντίον μου τὸ
ρύσῃ με. μου αὐτὸς ὁ ὁποῖος μὲ ἀπήλλαξεν ἀπὸ τὸν ἀνάστημά των. Θὰ μὲ γλυτώσῃς ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον τὸν
ἄνδρα ἐκεῖνον τῶν ἀδικιῶν (τὸν Σαούλ). ἄδικον καὶ παράνομον.
22,50 Διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι, 50 Διὰ τοῦτο ἐγώ, Κύριε, θὰ σὲ δοξάζω ἐν 50 Δι' ὅλας αὐτὰς τὰς εὐεργεσίας Σου, Κύριε, θὰ Σὲ δοξάζω
Κύριε, ἐν τοῖς ἔθνεσι καὶ ἐν τῷ μέσῳ ὅλων τῶν ἐθνῶν καὶ θὰ ψάλλω ὕμνους ἐν μέσῳ ὅλων τῶν ἐθνῶν καὶ θὰ ψάλλω ὕμνους εἰς τὸ
ὀνόματί σου ψαλῶ. εἰς δόξαν καὶ τιμὴν τοῦ ὀνόματός σου. Ὄνομά Σου.
22,51 Μεγαλύνων τὰς σωτηρίας 51 Θὰ ὑμνολογῶ καὶ θὰ διαλαλῶ τὰς 51 Θὰ δοξολογῶ τὸν Κύριον καὶ θὰ τονίζω τὰς
βασιλέως αὐτοῦ καὶ ποιῶν ἔλεος τῷ θαυμαστὰς σωτηρίας, τὰς ὁποίας ὁ Θεὸς μεγαλειώδεις καὶ θαυμαστὰς ἐπεμβάσεις Του, μὲ τὰς
χριστῷ αὐτοῦ, τῷ Δαυὶδ καὶ τῷ ἐπραγματοποίησεν εἰς ἐμέ, τὸν βασιλέα του, ὁποίας ἔσωσε ἐκεῖνον ποὺ ἐδιάλεξε ὡς βασιλέα Του, καὶ
σπέρματι αὐτοῦ ἕως αἰῶνος. εὐσπλαγχνιζόμενος ἐμὲ τὸν Δαυίδ, τὸν ὁποῖον εὐσπλαγχνίσθη αὐτόν, ποὺ ἐχρίσθη ἀπὸ Ἐκεῖνον διὰ νὰ
αὐτὸς ἔχρισε βασιλέα, εὐσπλαγχνιζόμενος εἶναι ἄρχων τοῦ λαοῦ Του, τὸν Δαβὶδ δηλαδὴ καὶ τοὺς
ἀκόμη καὶ τοὺς ἀπογόνους μου εἰς τοὺς ἀπογόνους του εἰς τοὺς αἰῶνας>
αἰῶνας.

23,1 Καὶ οὗτοι οἱ λόγοι Δαυὶδ οἱ Αὐτοὶ ξὲ εἶναι οἱ τελευταῖοι λόγοι, τοὺς Τὰ λόγια ποὺ ἀκολουθοῦν, εἶναι τὰ τελευταῖα, ποὺ εἶπεν ὁ
ἔσχατοι· Πιστὸς Δαυὶδ υἱὸς Ἰεσσαί, ὁποίους εἶπεν ὁ Δαυίδ. Ἀξιόπιστος εἶναι ὁ Δαβὶδ σὰν ἄλλην διαθήκην του.
καὶ πιστὸς ἀνήρ, ὃν ἀνέστησε Κύριος Δαυίδ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεσσαί. Ἀξιόπιστος εἶναι ὁ Ὁ Δαβίδ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεσσαί, εἶναι ἄξιος κάθε ἐμπιστοσύνης.
ἐπὶ χριστὸν Θεοῦ Ἰακώβ, καὶ ἀνὴρ αὐτός, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος ἀνύψωσε καὶ Εἶναι ἀξιόπιστος ἄνθρωπος ὁ ἄνδρας αὐτός, ποὺ τὸν
εὐπρεπεῖς ψαλμοὶ Ἰσραήλ. ἀνέδειξεν, ὥστε νὰ χρισθῇ βασιλεὺς ὑπὸ τοῦ ἀνύψωσεν ὁ Κύριος, ὥστε νὰ χρισθῇ βασιλεὺς ἀπὸ τὸν
Θεοῦ τοῦ Ἰακὼβ καὶ αὐτοὶ εἶναι οἱ ὡραῖοι καὶ Θεὸν τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἰακώβ. Οἱ δὲ ψαλμοὶ
σεμνοὶ ψαλμοὶ μεταξὺ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. τοῦ εἶναι ὠραῖοι καὶ τιμῶνται ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας.
145/158
23,2 Πνεῦμα Κυρίου ἐλάλησεν ἐν 2 Ὁ Δαυὶδ εἶπεν· <Τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου 2 Εἶπε λοιπὸν ὁ Δαβίδ: <Τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου μίλησε
ἐμοί, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ ἐπὶ γλώσσης ὡμίλησεν εἰς ἐμὲ καὶ ὁ ἰδικός του λόγος μέσα μου καὶ μοῦ ἐνέπνευσε τί νὰ ψάλλω, καὶ λόγια τοῦ

μου. εὑρίσκεται εἰς τὴν γλῶσσαν μου. Κυρίου εἶναι αὐτά, ποὺ λαλεῖ ἡ γλῶσσα μου.
23,3 Λέγει ὁ Θεὸς Ἰσραήλ, ἐμοὶ 3 Ὁ Θεὸς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ φρουρὸς 3 Αυτὰ λέγει ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ. Αὐτὰ μοῦ εἶπεν ὁ Φύλαξ
ἐλάλησε φύλαξ Ἰσραήλ· παραβολὴν αὐτὸς τοῦ Ἰσραήλ, μοῦ ὡμίλησε καὶ μοῦ εἶπε· καὶ Προστάτης τοῦ Ἰσραήλ: Μίλησε μὲ τρόπον
εἰπὸν ἐν ἀνθρώπῳ· πῶς Διὰ παραβολικοῦ τρόπου θὰ ἐνισχυθῇ μεταξὺ παραβολικὸν εἰς τοὺς ἀνθρώπους, καὶ νὰ τοὺς εἰπῇς πῶς
κραταιώσητε φόβον Θεοῦ; τῶν ἀνθρώπων ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ. θὰ ἐνισχυθῇ ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ μέσα των.
23,4 Καὶ ἐν Θεῷ φωτὶ πρωΐας 4 Φῶς Θεοῦ, σὰν ἄλλος ἥλιος τὴν πρωΐαν, θὰ 4 Εἴθε νὰ ἔλθῃ σύντομα ἡ ὤρα ποὺ θὰ ἀνατείλῃ τὸ θεῖον
ἀνατεῖλαι ἥλιος, τὸ πρωῒ παρῆλθεν ἀνατείλῃ, θὰ ἐμφανισθῇ σὰν φῶς, ποὺ φῶς, ὅπως ἀνατέλλει τὸ πρωὶ ὁ ἥλιος καὶ ὅπως φωτίζεται
ἐκ φέγγους καὶ ὡς ἐξ ὑετοῦ χλόης ὁμοιάζει μὲ χλόην τῆς γῆς ἔπειτα ἀπὸ βροχήν. τὸ πρωὶ ὁ ἀνέφελος οὐρανὸς καὶ ὅπως λάμπει ἡ χλόη τῆς
ἀπὸ γῆς· γῆς μετὰ τὴν βροχήν!
23,5 οὐ γὰρ οὕτως ὁ οἶκός μου μετὰ 5 Τέτοιος δὲν θὰ εἶναι ὁ ἰδικός μου οἶκος καὶ οἱ 5 Διότι ἔτσι φωτεινὸς καὶ δυνατὸς δὲν θὰ εἶναι καὶ ὁ ἰδικός
ἰσχυροῦ; Διαθήκην γὰρ αἰώνιον ἀπόγονοί μου κάτω ἀπὸ τὴν παντοδύναμον μου βασιλικὸς οἶκος μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ παντοδυνάμου
ἔθετό μοι, ἑτοίμην ἐν παντὶ καιρῷ προστασίαν καὶ ἐνίσχυσιν τοῦ Θεοῦ; Μάλιστα· Κυρίου; Θὰ εἶναι ἔτσι ὁπωσδήποτε, διότι ὁ Θεὸς μοῦ ἔδωσε
πεφυλαγμένην, ὅτι πᾶσα σωτηρία διότι ὁ Θεὸς μοῦ ἔδωσε τὴν αἰωνίαν αὐτὴν πρὸς τοῦτο ὑπόσχεσιν αἰώνιον, ἠ ὁποία ἰσχύει πάντοτε καὶ
μου καὶ πᾶν θέλημα, ὅτι οὐ μὴ ὑπόσχεσιν, ἡ ὁποία εἶναι ἀκλόνητος, θὰ ἐκπληρωθῇ χωρὶς καμμίαν περίπτωσιν ἀκυρώσεως.
βλαστήσῃ ὁ παράνομος. παντοτεινή, ἀμετακίνητος. Κάθε ἱερός μου Ἀπὸ αὐτὴν ἄλλως τε τὴν θείαν ὑπόσχεσιν ἐξαρτᾶται ὅλη ἡ
πόθος καὶ ἡ ἀσφαλὴς σωτηρία μου θὰ σωτηρία μου καὶ ἡ ἐκπλήρωσις κάθε πόθου μου. Εἶμαι δὲ
προέλθῃ ἀπὸ τὴν ἐκπλήρωσιν τῆς βέβαιος ὅτι δὲν θὰ προοδεύσῃ καὶ δὲν θὰ ἀναπτυχθῇ κάθε
ὑποσχέσεως αὐτῆς. Ἔτσι δὲ δὲν θὰ παράνομος καὶ ἀσεβῇς.
ἀναβλαστήσουν καὶ δὲν θὰ ἐνισχυθοῦν οἱ
παράνομοι ἐναντίον μου.
23,6 Ὥσπερ ἄκανθα ἐξωσμένη 6 Αὐτοὶ θὰ τεθοῦν κατὰ μέρος, σὰν πεταμένα 6 Ὅλοι αὐτοὶ οἰ ἀσεβεῖς θὰ καταντήσουν σὰν τὸ πεταμένο
πάντες οὗτοι, ὅτι οὐ χειρὶ ἀγκάθια, τὰ ὁποῖα δὲν ἐγγίζει κανείς μὲ τὰ ἀγκάθι, διότι δὲν θὰ τοὺς ἐγγίσῃ κανείς μὲ τὸ χέρι του διὰ
ληφθήσονται, χέρια του. νὰ τοὺς βοηθήσῃ.
23,7 καὶ ἀνὴρ οὐ κοπιάσει ἐν αὐτοῖς, 7 Ὁ ἄνθρωπος δέ, ὁ ὁποῖος θὰ καταπιασθῇ μὲ 7 Κανεὶς δὲ ἄνθρωπος δὲν θὰ κοπιάσῃ καὶ δὲν θὰ
καὶ πλῆρες σιδήρου καὶ ξύλον αὐτά, δὲν θὰ καρφωθῇ, διότι θὰ τὰ πετάξῃ μὲ ριψοκινδυνεύσῃ δι' αὐτούς, ἀλλὰ θὰ τοὺς πλησιάσουν
146/158
δόρατος, καὶ ἐν πυρὶ καύσει τὴν βοήθειαν κάποιου σιδηροῦ μέσου ἢ μόνον μὲ σιδερένιο ὄργανον (ἢ ὅπλον) καὶ μὲ τὸ ξύλον τοῦ
καυθήσονται αἰσχύνην αὐτῶν. ξυλίνου δόρατος. Θὰ τὰ στοιβάξῃ καὶ θὰ τὰ δόρατος, διὰ νὰ τοὺς ρίξουν νὰ καοῦν εἰς τὴν φωτιὰν μαζὶ

κατακαύσῃ εἰς τὴν φωτιά. Αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ μὲ τὴν αἰσχύνην τῆς ζωῆς των>.
κατάντημα τῶν ἀδιαντρόπων ἐχθρῶν τοῦ
Θεοῦ>.
23,8 Τοῦτα τὰ ὀνόματα τῶν δυνατῶν 8 Τὰ ὀνόματα τῶν ἰσχυρῶν ἀνδρῶν τῆς αὐλῆς 8 Αὐτὰ εἶναι τὰ ὀνόματα τῶν πιὸ δυνατῶν καὶ γενναίων
Δαυίδ· Ἰεβοσθὲ ὁ Χαναναῖος, ἄρχων τοῦ Δαυὶδ εἶναι αὐτά· Ὁ Ἰεβοσθὲ ὁ Χαναναῖος, ἀνδρῶν τοῦ Δαβίδ: Ὁ Ἰεβοσθὲ ὁ Χαναναῖος, ποὺ εἶναι ὁ ἐπὶ
τοῦ τρίτου ἐστίν, Ἀδινὼν ὁ εἶναι ἐνας ἀπὸ τοὺς τρεῖς ἐκλεκτοὺς ἄνδρας κεφαλῆς τῆς ὁμάδος τῶν σωματοφυλάκων τοῦ Δαβίδ, ποὺ
Ἀσωναῖος· οὗτος ἐσπάσατο τὴν καὶ ὁ Ἀδινῶν ὁ Ἀσωναῖος. Αὐτὸς ἔσυρε τὸ ἐλέγετο <Τρίτον>, καὶ ὁ Ἀδινὼν ὁ Ἀσωναῖος. Ὁ Ἀδινὼν ἦτο
ρομφαίαν αὐτοῦ ἐπὶ ὀκτακοσίους ξίφος του καὶ ἐπετέθη συγχρόνως ἐναντίον αὐτὸς ποὺ ἔσυρε τὴν ρομφαίαν του καὶ ἐπετέθη ἀτρόμητος
στρατιώτας εἰσάπαξ. ὀκτακοσίων στρατιωτῶν. ἐναντίον ὀκτακοσίων στρατιωτῶν τοῦ ἐχθροῦ
ταυτοχρόνως.
23,9 Καὶ μετ' αὐτὸν Ἐλεανὰν υἱὸς 9 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸν ἐνας ἀπὸ τοὺς ἐκλεκτοὺς 9 Μετὰ ἀπὸ αὐτόν, μέσα εἰς τοὺς τρεῖς πιὸ δυνατούς, εἶναι
πατραδέλφου αὐτοῦ υἱὸς Σουδίτου ἦτο ὁ Ἐλεανάν, ἀνεψιὸς τοῦ προηγουμένου, ὁ Ἐλεανάν, ὁ ἀνιψιὸς αὐτοῦ τοῦ Ἀδινών, ὁ υἱὸς δηλαδὴ τοῦ
ἐν τοῖς τρισὶ δυνατοῖς. Οὗτος μετὰ υἱὸς Σουδίτου. Ἦτο καὶ αὐτὸς ἕνας ἀπὸ τοὺς Σουδίτου. Ὁ Ἐλεανὰν ἦτο μαζὶ μὲ τὸν Δαβὶδ εἰς τὴν
Δαυὶδ ἦν ἐν Σερράν, καὶ ἐν τῷ ἄνδρας μαζῆ μὲ τὸν Δαυὶδ εἰς Σερράν, ὅταν οἱ Σερράν, καὶ ὅταν τὸν ἐχλεύαζαν οἱ ἀλλόφυλοι Φιλισταῖοι
ὀνειδίσαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἀλλοφύλοις συγκεντρωθέντες ἐκεῖ ἀλλόφυλοι ἐχλεύαζαν καὶ ἐμαζεύθηκαν ἐκεῖ διὰ πόλεμον καὶ ἀνέβηκαν οἱ
συνήχθησαν ἐκεῖ εἰς πόλεμον, καὶ καὶ ἐπροκάλεσαν κάθε γενναῖον Ἰσραηλίτην Ἰσραηλῖται ἐναντίον τῶν ἀλλοφύλων, ἔκανε τὸ ἑξῆς:
ἀνέβησαν ἀνὴρ Ἰσραήλ· εἰς μονομαχίαν. Ἐκεῖ εἶχαν συγκεντρωθῆ καὶ
ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται.
23,10 αὐτὸς ἀνέστη καὶ ἐπάταξεν ἐν 10 Αὐτὸς ἠγέρθη, ἐκτύπησε τοὺς Φιλισταίους, 10 Ἐσηκώθη ὁ Ἐλεανὰν καὶ ἐσκότωνε Φιλισταίους, ἕως
τοῖς ἀλλοφύλοις, ἕως οὖ ἐκοπίασεν ἡ μέχρις ὅτου ἐκουράσθη τὸ χέρι του καὶ ὅτου ἐκουράσθη τὸ χέρι του. Ἐκόλλησε μάλιστα ἀπὸ τὰ
χεὶρ αὐτοῦ καὶ προσεκολλήθη ἡ χεὶρ ἐκόλλησεν ἡ παλάμη του εἰς τὴν λαβὴν τῆς αἵματα τὸ χέρι του εἰς τὸ μαχαίρι του καὶ ἐχάρισεν ὁ
αὐτοῦ πρὸς τὴν μάχαιραν, καὶ μαχαίρας του. Ὁ Κύριος δι' αὐτοῦ Κύριος κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἰς τὸν Ἰσραὴλ μεγάλην
ἐποίησε Κύριος σωτηρίαν μεγάλην ἐπραγματοποίησε μεγάλην νίκην κατὰ τὴν νίκην. Ὁ δὲ στρατὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἔμενεν ἄπρακτος πίσω
ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ· καὶ ὁ λαὸς ἡμέραν ἐκείνην πρὸς σωτηρίαν τοῦ ἀπὸ τὸν Ἐλεανάν. Τὸ μόνον ποὺ ἔκαμναν, ἦτο νὰ
ἐκάθητο ὀπίσω αὐτοῦ πλὴν ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Ὁ δὲ λαός, ὁ ὁποῖος ἦτο ξεντύνουν καὶ νὰ λαφυραγωγοῦν τοὺς νεκρούς.
147/158
ἐκδιδύσκειν. ὄπισθεν αὐτοῦ, ἐλαφυραγωγοῦσε μόνον καὶ
ἀπεγύμνωνε τοὺς νεκρούς.

23,11 Καὶ μετ' αὐτὸν Σαμαΐα υἱὸς 11 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸν ἕνας ἀπὸ τοὺς τρεῖς 11 Ἄλλος γενναῖος μετὰ ἀπὸ τὸν Ἐλεανὰν ἦτο ὁ Σαμαΐα, ὁ
Ἀσὰ ὁ Ἀρουχαῖος. Καὶ συνήχθησαν ἐκλεκτοὺς ἦτο ὁ Σαμαΐα, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀσά, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀσά, ὁ Ἀρουχαῖος. Κάποτε ποὺ εἶχαν μαζευθῆ οἱ
οἱ ἀλλόφυλοι εἰς θηρία, καὶ ἦν ἐκεῖ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Ἀρούχ. Οἱ ἀλλόφυλοι Φιλισταῖοι εἰς τὴν θέσιν, ποὺ ἐλέγετο Θηρία,
μερὶς τοῦ ἀγροῦ πλήρης φακοῦ, καὶ Φιλισταῖοι εἶχαν συγκεντρωθῆ εἰς κάποιαν ἐκεῖ ὅπου ὑπῆρχε καὶ ἕνα τμῆμα ἀγροῦ σπαρμένον ὅλο μὲ
ὁ λαὸς ἔφυγεν ἐκ προσώπου τοποθεσίαν ὀνομαζομένην Θηρία. Ἐκεῖ δὲ φακήν, ὁ στρατὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐφοβήθη καὶ ἔφυγε,
ἀλλοφύλων· ὑπῆρχεν ἀγρός, ὁ ὁποῖος εἶχε σπαρῇ μὲ μόλις εἶδε τοὺς Φιλισταίους.
φακῆν. Ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐτράπη εἰς
φυγήν, ὅταν ἀντίκρυσε τοὺς Φιλισταίους.
23,12 καὶ ἐστηλώθη ἐν μέσῳ τῆς 12 Ὁ Σαμαΐα ὅμως ἐστάθηκε ἀκίνητος ἐν 12 Τότε λοιπὸν ἐσηκώθη ὁ Σαμαΐα καὶ ἔμεινε ὄρθιος,
μερίδος καὶ ἐξείλατο αὐτὴν καὶ μέσῳ τοῦ ἀγροῦ ἐκείνου, ἠγωνίσθη εἰς ἀκίνητος καὶ ἀτρόμητος μέσα εἰς τὸ χωράφι μὲ τὴν φακήν.
ἐπάταξε τοὺς ἀλλοφύλους, καὶ ὑπεράσπισίν του καὶ ἐφόνευσε τοὺς Καὶ ἐγλύτωσε τὸν τόπον ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς καὶ ἐσκότωσε
ἐποίησε Κύριος σωτηρίαν μεγάλην. ἀλλοφύλους. Ὁ Κύριος δι' αὐτοῦ κατόρθωσε τοὺς Φιλισταίους καὶ ἐχάρισεν ὁ Κύριος μεγάλην νίκην εἰς
μίαν μεγάλην καὶ σωτηριώδη νίκην. τὸν λαόν του.
23,13 Καὶ κατέβησαν τρεῖς ἀπὸ τῶν 13 Οἱ τρεῖς ἀνωτέρω ἐκλεκτοὶ ἀπὸ τοὺς 13 Τρεῖς ἄνδρες ἐπίσης, ποὺ ἀνῆκαν εἰς τὸ ἰδιαίτερον
τριάκοντα καὶ ἦλθαν εἰς Κασὼν τριάκοντα γενναίους κατέβηκαν καὶ ἦλθαν στρατιωτικὸν τμῆμα, ποὺ ἐλέγετο <Τριάκοντα>,
πρὸς Δαυὶδ εἰς τὸ σπήλαιον εἰς Κασών, πρὸς τὸν Δαυίδ, εἰς τὸ σπήλαιον κατέβηκαν κάποτε καὶ ἦλθαν εἰς τὴν περιοχὴν Κασών, εἰς
Ὀδολλάμ, καὶ τάγμα τῶν Ὀδολλάμ. Ἕνα στρατιωτικὸν τμήμα τῶν τὸ σπήλαιον Ὄδολλάμ, ὅπου εὑρίσκετο ὁ Δαβίδ, ἐνῷ ἕνα
ἀλλοφύλων παρενέβαλον ἐν τῇ Φιλισταίων εἶχε στρατοπεδεύσει εἰς τὴν τάγμα τῶν Φιλισταίων εἶχε στρατοπεδεύσει εἰς τὴν
χοιλάδι Ραφαΐμ· κοιλάδα τῶν Ραφαΐμ. κοιλάδα Ραφαΐμ.
23,14 καὶ Δαυὶδ τότε ἐν τῇ περιοχῇ, 14 Ὁ Δαυὶδ τότε εὑρίσκετο εἰς ἕνα φρούριον, 14 Κατὰ τὸ διάστημα ἐκεῖνο ὁ Δαβὶδ εὑρίσκετο εἰς μίαν
καὶ τὸ ἀπόστημα τῶν ἀλλοφύλων τὸ δὲ στρατιωτικὸν τμῆμα τῶν ἀλλοφύλων ὀχυρὰν τοποθεσίαν, τὸ δὲ στρατιωτικὸν ἀπόσπασμα τῶν
τότε ἐν Βηθλεέμ. εἶχε στρατοπεδεύσει εἰς τὴν Βηθλεέμ. ἀλλοφύλων ἦτο τότε εἰς τὴν Βηθλεέμ.
23,15 Καὶ ἐπεθύμησε Δαυὶδ καὶ εἶπε· 15 Ὁ Δαυὶδ ἐξέφρασε μίαν ἐπιθυμίαν <Ποιὸς 15 Καὶ ὁ Δαβίδ, ὁ ὁποῖος εἶχε διψάσει πολύ, ἐξέφρασε τὴν
τίς ποτιεῖ με ὕδωρ ἐκ τοῦ λάκκου τοῦ τάχα ἠμπορεῖ νὰ μοῦ φέρῃ νὰ πιῶ νερὸ ἀπὸ τὸ ἐπιθυμίαν του καὶ εἶπε: <Ποιὸς ἄραγε θὰ μοῦ φέρῃ νὰ πιῶ
ἐν Βηθλεὲμ τοῦ ἐν τῇ πύλῃ; Τὸ δὲ φρέαρ, ποῦ εὑρίσκεται πλησίον εἰς τὴν πύλην νερὸ ἀπὸ τὸ φρέαρ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν πύλην τῆς
148/158
σύστημα τῶν ἀλλοφύλων τότε ἐν τοῦ τείχους τῆς πόλεως Βηθλεέμ;> Βηθλεέμ;> Ἐκεῖ δὲ εἰς τὴν Βηθλεὲμ εὑρίσκετο τότε, ὅπως
Βηθλεέμ. Στρατιωτικὸν τμῆμα τῶν ἀλλοφύλων τότε ἐλέχθη, τὸ ἀπόσπασμα τῶν Φιλισταίων.

εἶχε στρατοπεδεύσει ἐκεῖ.
23,16 Καὶ διέρρηξαν οἱ τρεῖς δυνατοὶ 16 Οἱ τρεῖς, λοιπόν, αὐτοὶ γενναῖοι ἄνδρες 16 Καὶ ἀμέσως οἱ τρεῖς αὐτοὶ γενναῖοι διέσχισαν τὴν
ἐν τῇ παρεμβολῇ τῶν ἀλλοφύλων διέσπασαν τὸ στρατόπεδον τῶν Φιλισταίων, παράταξιν τῶν Φιλισταίων καὶ ἔβγαλαν νερὸ ἀπὸ τὸ
καὶ ὑδρεύσαντο ὕδωρ ἐκ τοῦ λάκκου ἤντλησαν νερὸ ἀπὸ τὸ φρέαρ, ποὺ εὑρίσκετο φρέαρ τῆς πύλης τῆς Βηθλεὲμ καὶ τὸ ἐπῆραν καὶ ἦλθαν
τοῦ ἐν Βηθλεὲμ τοῦ ἐν τῇ πύλῃ καὶ εἰς τὴν πύλην τοῦ τείχους τῆς πόλεως πίσω εἰς τὸν Δαβίδ. Ὁ βασιλεὺς ὅμως δὲν ἠθέλησε νὰ τὸ
ἔλαβαν καὶ παρεγένοντο πρὸς Βηθλεέμ, ἐπῆραν αὐτὸ καὶ ἦλθαν εἰς τὸν πιῇ, ἀλλὰ τὸ ἔχυσε σὰν σπονδὴν καὶ προσφορὰν εἰς τὸν
Δαυίδ, καὶ οὐκ ἠθέλησε πιεῖν αὐτὸ Δαυίδ. Ὁ Δαυὶδ ὅμως δὲν ἠθέλησε νὰ τὸ πίῃ. Κύριον.
καὶ ἔσπεισεν αὐτὸ τῷ Κυρίῳ Τὸ προσέφερε θυσίαν πρὸς τὸν Κύριον
23,17 Καὶ εἶπεν· ἵλεώς μοι, Κύριε, τοῦ 17 καὶ εἶπε τοῦτο· <λυπήσου με, Κύριε, νὰ μὴ 17 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβίδ: <Σπλαγχνίσου με, Κύριε, καὶ μὴ
ποιῆσαι τοῦτο, εἰ αἷμα τῶν ἀνδρῶν χορτάσω τὴν ἐπιθυμίαν μου μὲ τὸ νερὸ αὐτό. ἐπιτρέψῃς νὰ κάνω αὐτὸ τὸ κακὸν καὶ νὰ πιῶ αὐτὸ τὸ
τῶν πορευθέντων ἐν ταῖς ψυχαῖς Κατ' οὐδένα λόγον θὰ πίω αὐτό, διότι εἶναι τὸ νερό! Δὲν θὰ τὸ πιῶ, διότι διαφορετικὰ εἶναι σὰν νὰ πίνω
αὐτῶν πίομαι· καὶ οὐκ ἠθέλησε πιεῖν αἷμα ἐκείνων, ποὺ μὲ κίνδυνον τῆς ζωῆς των τὸ αἷμα τῶν ἀνδρῶν αὐτῶν, ποὺ ἐπῆγαν καὶ τὸ ἔφεραν μὲ
αὐτό. Τοῦτα ἐποίησαν οἱ τρεῖς ἐπῆγαν νὰ μοῦ τὸ προμηθεύσουν>. Καὶ ἄμεσον κίνδυνον τῆς ζωῆς των>. Καὶ πράγματι δὲν
δυνατοί. ἠρνήθη νὰ τὸ πίῃ. Αὐτὰ τὰ κατορθώματα ἠθέλησε τελικῶς νὰ τὸ πιῇ. Αὐτὰ ἔκαναν πρὸς χάριν του
ἔκαμαν οἱ τρεῖς ἐκεῖνοι δυνατοί. οἱ τρεῖς γενναῖοι αὐτοὶ ἄνδρες του.
23,18 Καὶ Ἀβεσσὰ ὁ ἀδελφὸς Ἰωὰβ 18 Ὁ Ἀβεσσά, ὁ ἀδελφὸς τοῦ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς 18 Ἄλλος γενναῖος ἄνδρας τοῦ Δαβὶδ ἦτο ὁ Ἀβεσσά, ὁ
υἱὸς Σαρουΐας αὐτὸς ἄρχων ἐν τοῖς Σαρουΐας ἦτο ὁ ἐπιφανέστερος μεταξὺ τριῶν ἀδελφὸς τοῦ Ἰωὰβ καὶ υἱὸς τῆς ἀδελφῆς τοῦ Δαβὶδ
τρισί. Καὶ αὐτὸς ἐξήγειρε τὸ δόρυ ἄλλων δευτέρας σειρᾶς ἐκλεκτῶν ἀνδρῶν. Σαρουΐας. Αὐτὸς ἦτο ἄρχων τῆς ὁμάδος τῶν <Τριῶν>.
αὐτοῦ ἐπὶ τριακοσίους τραυματίας, Αὐτὸς ἐσήκωσε τὸ δόρυ του ἐναντίον Κάποτε ἐσήκωσε αὐτὸς τὸ δόρυ του καὶ ἐπλήγωσε
καὶ αὐτῷ ὄνομα ἐν τοῖς τρισίν· τριακοσίων ἀνδρῶν, τοὺς ἐφόνευσε καὶ ἔγινεν θανασίμως τριακοσίους ἐχθρούς. Εἶχε δὲ ἔνδοξον ὄνομα
ὀνομαστὸς μεταξὺ τῶν τριῶν αὐτῶν μεταξὺ τῶν <Τριῶν>.
ἐκλεκτῶν.
23,19 ἐκ τῶν τριῶν ἐκείνων ἔνδοξος, 19 Αὐτὸς ἦτο ὁ πλέον ἔνδοξος μεταξὺ τῶν 19 Ὁ Ἀβεσσὰ ὅμως, ποὺ ἦτο ἔνδοξος μεταξὺ αὐτῶν τῶν
καὶ ἐγένετο αὐτοῖς εἰς ἄρχοντα, καὶ τριῶν ἐκείνων, ὁ πρωτεύων μεταξὺ αὐτῶν. <Τριῶν> καὶ ἔγινε ἀρχηγός των, δὲν συγκατελέγετο εἰς
ἕως τῶν τριῶν οὐκ ἦλθε. Ἀλλὰ δὲν ἔφθασεν, ἀπὸ ἀπόψεως ἀξίας, τοὺς ἄλλους τρεῖς, τοὺς πρώτους δηλαδὴ τρεῖς τοῦ
149/158
κανένα ἀπὸ τοὺς τρεῖς τῆς πρώτης τριάδος. <Τρίτου>.
23,20 Καὶ Βαναίας υἱὸς Ἰωδαὲ ἀνὴρ 20 Ἐπίσης ὁ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ὁ 20 Γενναῖος ἦτο καὶ ὁ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ποὺ

αὐτὸς πολλοστὸς ἔργοις ἀπὸ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Καβεσεήλ, εἶχε κατήγετο ἀπὸ τὴν Καβεσεήλ. Ἄνδρας μὲ πολλὰ καὶ
Καβεσεήλ, καὶ αὐτὸς ἐπάταξε τοὺς πολλὰ θαυμαστὰ ἔργα νὰ ἐπιδείξῃ. Αὐτὸς θαυμαστὰ κατορθώματα. Αὐτὸς ἐσκότωσε τοὺς δύο υἱοὺς
δύο υἱοὺς Ἀριὴλ τοῦ Μωάβ· καὶ ἐφόνευσε τοὺς δύο υἱοὺς τοῦ Ἀριὴλ τοῦ τοῦ Ἀριὴλ ἀπὸ τὴν Μωάβ. Κάποιαν ἡμέραν δὲ ποὺ
αὐτὸς κατέβη καὶ ἐπάταξε τὸν Μωαβίτου. Ὁ ἴδιος δὲ κατέβηκε εἰς ἕνα ἐχιόνιζε, κατέβη αὐτὸς μέσα εἰς ἕνα λάκκον καὶ ἐσκότωσε
λέονταν μέσῳ τοῦ λάκκου ἐν τῇ λάκκον καὶ ἐφόνευσε λέοντα, ὁ ὁποῖος εἰς ἕνα λιοντάρι, ποὺ εἶχε πέσει εἰς αὐτόν.
ἡμέρᾳ τῆς χιόνος· ἡμέραν, ποὺ ἐχιόνιζε, εἶχε πέσει ἐντὸς αὐτοῦ.
23,21 αὐτὸς ἐπάταξε τὸν ἄνδρα τὸν 21 Ὁ ἴδιος ἐκτύπησε καὶ ἐφόνευσε ἕνα 21 Ὁ ἴδιος ἐπίσης ἐσκότωσε τὸν ἄνδρα ἐκεῖνον ἀπὸ τὴν
Αἰγύπτιον, ἄνδρα ὁρατόν, ἐν δὲ τὸ πανύψηλον Αἰγύπτιον ἄνδρα. Εἰς τὰ χέρια του Αἴγυπτον, ποὺ ἦτο ἄνθρωπος σωματώδης καὶ πανύψηλος.
χειρὶ τοῦ Αἰγυπτίου δόρυ ὡς ξύλον ὁ Αἰγύπτιος ἐκρατοῦσε δόρυ μεγάλο σὰν ἕνα Τὸ δόρυ μάλιστα αὐτοῦ του Αἰγυπτίου, καθὼς τὸ
διαβάθρας, καὶ κατέβη πρὸς αὐτὸν ξύλο γεφύρας, τὸ ὁποῖον συνδέει πλοῖον μὲ ἐκρατοῦσε εἰς τὸ χέρι του, ἐφαίνετο σὰν καδρόνι γεφύρας.
ἐν ράβδῳ καὶ ἥρπασε τὸ δόρυ ἐκ τῆς τὴν ξηράν. Ὁ Βαναίας ἐπλησίασε πρὸς αὐτόν, Κατέβη λοιπὸν ὁ Βαναίας ἐναντίον αὐτοῦ τοῦ Αἰγυπτίου
χειρὸς τοῦ Αἰγυπτίου καὶ ἀπέκτεινεν ὡπλισμένος μὲ τὴν ράβδον του μόνον, ἥρπασε μὲ ἕνα ραβδὶ καὶ ἅρπαξε τὸ δόρυ ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ
αὐτὸν ἐν τῷ δόρατι αὐτοῦ. τὸ δόρυ ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ Αἰγυπτίου καὶ μὲ τὸ Αἰγυπτίου καὶ τὸν ἐσκότωσε μὲ τὸ δόρυ του.
ἴδιο αὐτὸ δόρυ τὸν ἐφόνευσε.
23,22 Ταῦτα ἐποίησε Βαναίας υἱὸς 22 Αὐτὰ τὰ κατορθώματα ἔκαμε ὁ Βαναίας, ὁ 22 Αὐτὰ ἦσαν τὰ ἀνδραγαθήματα τοῦ Βαναία, τοῦ υἱοῦ
Ἰῳδαέ, καὶ αὐτῷ ὄνομα ἐν τοῖς τρισὶ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ. Ἀνεδείχθη ὀνομαστὸς μεταξὺ τοῦ Ἰωδαέ. Εἶχε δὲ ὄνομα ἔνδοξον μεταξὺ τῶν δυνατῶν
τοῖς δυνατοῖς· τῶν τριῶν δυνατῶν τῆς δευτέρας τριάδος. <Τριῶν>.
23,23 ἐκ τῶν τριῶν ἔνδοξος, καὶ πρὸς 23 Αὐτός, βέβαια, ἦτο ὁ πλέον ἔνδοξος μεταξὺ 23 Καὶ ὁ Βαναίας ὅμως, ποὺ ἦτο ἔνδοξος μεταξὺ τῶν
τοὺς τρεῖς οὐκ ἦλθε· καὶ ἔταξεν τῶν ἐκλεκτῶν ἀνδρῶν τῆς δευτέρας τριάδος. <Τριῶν>, δὲν συγκατελέγετο εἰς τοὺς πρώτους τρεῖς τοῦ
αὐτὸν Δαυὶδ πρὸς τὰς ἀκοὰς αὐτοῦ. Ἀλλὰ δὲν ἔφθασεν, ἀπὸ ἀπόψεως <Τρίτου>. Τὸν ὥρισε δὲ ὁ Δαβὶδ ἰδιαίτερον σύμβουλόν του.
Καὶ τοῦτα τὰ ὀνόματα τῶν δυνατῶν γενναιότητος καὶ κατορθωμάτων, τοὺς τρεῖς Τὰ δὲ ὀνόματα τῶν γενναίων ἀνδρῶν τοῦ βασιλέως Δαβίδ,
Δαυὶδ τοῦ βασιλέως· τῆς πρώτης τριάδος. Αὐτὸν ὁ Δαυὶδ τὸν ποὺ ἀνῆκαν εἰς τούς <Τριάκοντα>, ἦσαν τὰ ἑξῆς:
ἐνέταξε μεταξὺ τῶν ἀνδρῶν, τῶν ὁποίων τὰς
συμβουλὰς ἤκουε. Τὰ δὲ ὀνόματα τῶν
τριάκοντα γενναίων ἀνδρῶν τῆς αὐλῆς τοῦ
150/158
Δαυὶδ ἦσαν τὰ ἑξῆς:
23,24 Ἀσαήλ ἀδελφὸς Ἰωάβ (οὗτος ἐν 24 Ὁ Ἀσαήλ, ὁ ἀδελφὸς τοῦ Ἰωάβ. Αὐτὸς ἦτο 24 Ἀσαήλ, ἀδελφὸς τοῦ Ἰωάβ (συγκατελέγετο εἰς τοὺς

τοῖς τριάκοντα), Ἐλεανὰν υἱὸς Δουδὶ μεταξὺ τῶν τριάκοντα γενναίων ἀνδρῶν. Ὁ <Τριάκοντα>), καὶ Ἐλεανάν, ὁ υἱὸς τοῦ Δουδί,
πατραδέλφου αὐτοῦ ἐν Βηβλεέμ. Ἐλεανάν, υἱὸς τοῦ Δουδὶ πατραδέλφου του εἰς πατραδέλφου τοῦ Δαβίδ, ποὺ ἔμενεν εἰς τὴν Βηθλεέμ,
τὴν Βηθλεέμ.
23,25 Σαμαῒ ὁ Ἀρουδαῖος, Ἐλικὰ ὁ 25 Σαμαῒ ὁ Ἀρουδαῖος, ὁ Ἐλικὰ ὁ Ἀρωδαῖος. 25 Σαμαῒ ὁ Ἀρουδαῖος καὶ Ἐλικὰ ὁ Ἀρωδαῖος,
Ἀρωδαῖος,
23,26 Σελλὴς ὁ Κελωθί, Ἴρας υἱὸς 26 Σελλὴς ὁ ἐκ Κελωθί, ὁ Ἴρας ὁ υἱὸς τοῦ 26 Σελλὴς ὁ Κελωθὶ καὶ Ἱράς, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐκκάς, ἀπὸ τὴν
Ἐκκὰς ὁ Θεκωΐτης. Ἐκκὰς ἀπὸ τὴν Θεκωέ. Θεκωέ,
23,27 Ἀβιέζερ ὁ Ἀναθωθίτης ἐκ τῶν 27 Ὁ Ἀβιέζερ ὁ Ἀναθωθίτης ἀπὸ τοὺς υἱοὺς 27 Ἀβιέζερ ἀπὸ τὴν Ἀναθώθ, ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τοῦ
υἱῶν τοῦ Ἀσωθίτου, τοῦ Ἀσωθίτου, Ἀσωθίτου,
23,28 Ἐλλών ὁ Ἀωΐτης, Μοορὲ ὁ 28 Ὁ Ἐλλὼν ὁ Ἀωΐτης, Μοορὲ ὁ Νετωφαθίτης. 28 Ἐλλὼν ὁ Ἀωΐτης καὶ Μοορὲ ὁ Νετωφαθίτης,
Νετωφαθίτης,
23,29 Ἐθθὶ υἱὸς Ριβὰ ἐκ Γαβαὲθ υἱὸς 29 Ὁ Ἐθθί, υἱὸς τοῦ Ριβά, ἀπὸ τὴν Γαβαὲθ τῆς 29 Ἐθθί, ὁ υἱὸς τοῦ Ριβὰ ἀπὸ τὴν Γαβαέθ, μέλος τῆς φυλῆς
Βενιαμίν, φυλῆς Βενιαμίν. Βενιαμίν,
23,30 Βαναίας ὁ Φαραθενίτης, Οὐρὶ 30 Βαναίας ὁ Φαραθενίτης, Οὐρὶ ὁ ἀπὸ τὴν 30 Βαναίας ὁ Φαραθενίτης καὶ Οὐρί, ποὺ κατήγετο ἀπὸ
ἐκ Ναχαλιγαίας, Ναχαλιγαίαν. τὴν Ναχαλιγαίαν,
23,31 Ἀβιὴλ υἱὸς τοῦ Ἀραβωθίτου 31 Ἀβιήλ ὁ υἱὸς τοῦ Ἀραβωθίτου, ὁ Ἀζμὼθ ὁ 31 Ἀβιήλ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀραβωθίτου, καὶ Ἀζμὼθ ὁ
Ἀζμὼθ ὁ Βορσαμίτης, Βαρσαμίτης, Βαρσαμίτης,
23,32 Ἐλιασοὺ ὁ Σαλαβωνίτης, υἱοὶ 32 ὁ Ἐλιασοὺ ὁ Σαλαβωνίτης, υἱὸς τοῦ Ἰαβάν, 32 Ἐλιασοὺ ὁ Σαλαβωνίτης, ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἰαβάν, καὶ
Ἰαβάν, Ἰωνάθαν, ὁ Ἰωνάθαν, ὁ Ἰωνάθαν,
23,33 Σαμνὰν ὁ Ἀρωδίτης, Ἀχιὰν υἱὸς 33 ὁ Σαμνὰν ὁ Ἀρωδίτης, ὁ Ἀχιάν, υἱὸς τοῦ 33 Σαμνὰν ὁ Ἀρωδίτης καὶ Ἀχιάν, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀραΐ, ὁ
Ἀραῒ Σαραουρίτης, Ἀραΐ, ὁ Σαραουρίτης, Σαραουρίτης,
23,34 Ἀλιφαλὲθ υἱὸς τοῦ Ἀσβίτου, 34 ὁ Ἀλιφαλὲθ υἱὸς τοῦ Ἀσβίτου, υἱὸς τοῦ 34 Ἀλιφαλέθ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀσβίτου, ποὺ ἦτο ἀπόγονος τοῦ
υἱὸς τοῦ Μααχαθί, Ἐλιάβ υἱὸς Μααχαθί, ὁ Ἐλιὰβ ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιτόφελ τοῦ Μααχαθί, καὶ Ἐλιάβ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιτόφελ τοῦ Γελωνίτου,
Ἀχιτόφελ τοῦ Γελωνίτου, Γελωνίτου,
151/158
23,35 Ἀσαραῒ ὁ Καρμήλιος Φαραῒ ὁ 35 ὁ Ἀσαραῒ ὁ Καρμήλιος, ὁ Φαραΐ, ὁ Ἐρχί, 35 Ἀσαραῒ ὁ Καρμήλιος καὶ Φαραΐ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐρχί,
Ἐρχί,

23,36 Γάαλ υἱὸς Νάθαν ἀπὸ 36 ὁ Γάαλ ὁ υἱὸς τοῦ Νάθαν ἀπὸ δυνάμεων, 36 Γάαλ, ὁ υἱὸς τοῦ Νάθαν ἀπὸ τὴν ὀχυρὰν πόλιν Σωβὰ
δυνάμεως, υἱὸς Γαλααδεί, υἱὸς Γαλααδεί, (κατὰ τὸ ἑβραϊκόν), ποὺ ἦτο ἀπόγονος τοῦ Γαλααδεῖ,
23,37 Ἐλιὲ ὁ Ἀμμανίτης, Γελωραῒ ὁ 37 ὁ Ἐλιὲ ὁ Ἀμμανίτης, ὁ Γελωραῒ ὁ Βηρωθαῖος 37 Ἐλιὲ ὁ Ἀμμανίτης καὶ Γελωραΐ, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν
Βηρωθαῖος αἴρων τὰ σκεύη Ἰωὰβ ὁ ὑπασπιστὴς τοῦ Ἰωάβ, τοῦ υἱοῦ τῆς Βηρὼθ καὶ μετέφερε τὰ ὅπλα τοῦ ἀρχιστρατήγου Ἰωάβ,
υἱοῦ Σαρουΐας, Σαρουΐας, τοῦ υἱοῦ τῆς Σαρουΐας,
23,38 Ἰρὰς ὁ Ἰεθιραῖος, Γαρὴβ ὁ 38 ὁ Ἰρὰς ὁ Ἰεθιραῖος, ὁ Γαρὴθ ὁ Ἐθθεναῖος, 38 Ἱρὰς ὁ Ἰεθιραῖος, Γαρὴβ ὁ Ἐθθεναῖος
Ἐθθεναῖος,
23,39 Οὐρίας ὁ Χετταῖος· οἱ πάντες 39 ὁ Οὐρίας ὁ Χετταῖος. Ὅλοι αὐτοὶ ἦσαν 39 καὶ Οὐρίας ὁ Χετταῖος. Ἀπὸ τὸν Ἰεβοσθὲ ἕως τὸν Οὐρίαν
τριάκοντα καὶ ἑπτά. τριάκοντα ἑπτά. ὅλοι αὐτοὶ ἦσαν τριάντα ἑπτά.

24,1 Καὶ προσέθετα ὀργὴν Κύριος Ήναψε πάλιν ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου ἐναντίον τοῦ Καὶ ἄναψε πάλιν ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου ἐναντίον τοῦ Ἰσραὴλ
ἐκκαῆναι ἐν Ἰσραήλ, καὶ ἐπέσεισε ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, διότι ὁ διάβολος καὶ ἠνέχθη ὠργισμένος τὴν πραγματοποίησιν μιᾶς
τὸν Δαυὶδ ἐν αὐτοῖς λέγων· βάδιζε, παρώθησε τὸν Δαυὶδ εἰς μίαν πτώσιν ἀποφάσεως τοῦ Δαβίδ, ποὺ τὴν εἰσηγήθη ὁ Διάβολος καὶ
ἀρίθμησον τὸν Ἰσραὴλ καὶ τὸν ὑποβαλὼν εἰς αὐτὸν τὴν κατωτέρω ἰδέαν· ἀπέβη τελικῶς εἰς βάρος τῶν Ἰσραηλιτῶν. Τοῦ εἶπε δηλαδὴ
Ἰούδαν. <Ἐμπρός, πήγαινε καὶ κάμε ἀρίθμησιν του ὁ Κύριος: <Ἐφ' ὅσον θέλεις, πήγαινε καὶ ἀρίθμησε τοὺς
ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα>. Ἰσραηλίτας καὶ τοὺς Ἰουδαίους>.
24,2 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Ἰωὰβ 2 Ὁ βασιλεύς, παρασυρθεὶς ἀπὸ τὸν 2 Καὶ ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ εἶπεν εἰς τὸν Ἰωάβ, ποὺ ἦτο
ἄρχοντα τῆς ἰσχύος τὸν μετ' αὐτοῦ· πειρασμὸν αὐτόν, εἶπε πρὸς τὸν ἀρχηγὸν τοῦ ἀρχιστράτηγος τοῦ στρατοῦ του καὶ συμπαρίστατο εἰς τὸν
δίελθε δὴ πάσας φυλὰς Ἰσραὴλ καὶ στρατεύματός του τὸν Ἰωάβ, ὁ ὁποῖος ἦτο Δαβίδ: <Θέλω νὰ περάσῃς μέσα ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τῶν
Ἰούδα, ἀπὸ Δὰν καὶ ἕως Βηρσαβεὲ πάντοτε μαζῆ του· <σὲ παρακαλῶ νὰ διαβῇς Ἰσραηλιτῶν καὶ Ἰουδαίων, ἀπὸ τὴν Δάν, ποὺ εἶναι εἰς τὸν
καὶ ἐπίσκεψαι τὸν λαόν, καὶ ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ βορρᾶν, ἕως τὴν Βηρσαβεὲ εἰς τὸν νότον, καὶ νὰ
γνώσομαι τὸν ἀριθμὸν τοῦ λαοῦ. βασιλείου καὶ ἀπὸ τὴν φυλὴν Ἰούδα, ἀπὸ τὴν καταμετρήσῃς ὅλον τὸν λαόν, ὥστε νὰ γνωρίσω πόσοι ἐν
152/158
βορεινὴν Δὰν μέχρι τὴν Βηρσαβεέ, ποὺ συνόλῳ εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἀποτελοῦν τὸν λαόν μου>.
εὑρίσκεται πρὸς νότον, καὶ κάμε

καταμέτρησιν ὅλων αὐτῶν, διὰ νὰ μάθω τὸν
ἀριθμὸν τοῦ στρατοῦ>.
24,3 Καὶ εἶπεν Ἰωὰβ πρὸς τὸν 3 Ὁ Ἰωὰβ ἀπήντησε πρὸς τὸν βασιλέα· <εἴθε 3 Ὁ δὲ Ἰωὰβ ἀπεκρίθη καὶ εἶπεν εἰς τὸν βασιλέα: <Μάκαρι
βασιλέα· καὶ προσθείη Κύριος ὁ Θεὸς Κύριος ὁ Θεὸς νὰ πολλαπλασιάσῃ τὸν λαόν νὰ προσθέσῃ Κύριος ὁ Θεὸς εἰς τὸν λαόν μας ἑκατὸν φορὲς
πρὸς τὸν λαὸν ὥσπερ αὐτοὺς καὶ σου, ὥστε νὰ εἶναι ἑκατὸν φορὲς περισσότερον ἀπὸ ὅ,τι εἶναι τώρα καὶ νὰ γίνουν ἀσυγκρίτως
ὥσπερ αὐτοὺς ἐκατονταπλασίονα, περισσότεροι, ἀπὸ ὅσοι εἶναι σήμερον καὶ ἔτσι περισσότεροι ἀπὸ αὐτούς, ποὺ ἔχομεν εἰς τὸ παρόν, καὶ νὰ
καὶ ὀφθαλμοὶ τοῦ κυρίου μου τοῦ οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ κυρίου μου, τοῦ βασιλέως, νὰ τοὺς βλέπῃ ὅλους ὁ κύριός μου καὶ βασιλεὺς ὡς ὑποτελεῖς
βασιλέως ὁρῶντες· καὶ ὁ κύριός μου τοὺς βλέπουν καὶ νὰ χαίρωνται ἀπὸ τὸ του καὶ νὰ χαίρεται. Διατὶ ὅμως ἀπεφάσισε ὁ κύριός μου καὶ
ὁ βασιλεὺς ἱνατὶ βούλεται ἐν τῷ πλῆθος αὐτό. Διατὶ ὅμως ὁ κύριός μου καὶ βασιλεὺς καὶ θέλει νὰ κάνῃ αὐτὴν τὴν ἀπογραφήν;>
λόγῳ τούτῳ; βασιλεὺς θέλει νὰ γίνῃ αὐτὴ ἡ ἀρίθμησις, ἡ
ὁποία προφανῶς δὲν εἶναι σύμφωνος μὲ τὸ
θέλημα τοῦ Θεοῦ;>
24,4 Καὶ ὑπερίσχυσεν ὁ λόγος τοῦ 4 Ὁ βασιλεὺς ὅμως ἐπέμενε καὶ ἐπεκράτησεν 4 Ὅμως παρὰ τὴν κάποιαν ἀντίρρησιν τοῦ Ἰωὰβ
βασιλέως πρὸς Ἰωὰβ καὶ εἰς τοὺς ἡ διαταγή του πρὸς τὸν Ἰωὰβ καὶ πρὸς τοὺς ἐπεκράτησε τελικῶς ἡ γνώμη τοῦ βασιλέως καὶ
ἄρχοντας τῆς δυνάμεως, καὶ κατωτέρους ἄρχοντας τοῦ στρατοῦ. Ὁ Ἰωὰβ διετάχθησαν ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄλλοι ἀξιωματικοὶ τοῦ
ἐξῆλθεν Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄρχοντες τῆς καὶ οἱ ἄλλοι ἄρχοντες τοῦ στρατεύματος στρατεύματος νὰ ἐκτελέσουν τὴν ἀπόφασιν τοῦ βασιλέως.
ἰσχύος ἐνώπιον τοῦ βασιλέως ὑπακούοντες εἰς τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλέως Καὶ ἐβγῆκαν πράγματι ἀπὸ τὸ ἀνάκτορον τοῦ βασιλέως ὁ
ἐπισκέψασθαι τὸν λαὸν τὸν Ἰσραήλ. ἐξῆλθον ἀπὸ τὸν βασιλικὸν οἶκον καὶ Ἰωὰβ καὶ οἰ ἀξιωματικοι τοῦ στρατοῦ καὶ ἐπῆγαν νὰ
ἐπροχώρησαν, διὰ νὰ κάμουν καταμέτρησιν καταμετρήσουν τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
τοῦ ᾿ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
24,5 Καὶ διέβησαν τὸν Ἰορδάνην καὶ 5 Ἐπέρασαν τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν καὶ 5 Ἐπέρασαν λοιπὸν τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν καὶ
παρενέβαλον ἐν Ἀροήρ ἐκ δεξιῶν ἤρχισαν ἀπὸ τὴν Ἀροὴρ καὶ ἀπὸ τὴν πόλιν, ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν πόλιν Ἀροὴρ καὶ ἄρχισαν τὴν
τῆς πόλεως τῆς ἐν μέσῳ τῆς ποὺ εὑρίσκεται ἐκ δεξιῶν εἰς τὸ μέσον τῆς καταγραφὴν ἀπὸ τὴν πόλιν αὐτήν, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὰ
φάραγγος Γὰδ καὶ Ἐλιέζερ. κοιλάδος Γὰδ καὶ Ἐλιέζερ. δεξιὰ τῆς ἄλλης ὁμωνύμου πόλεως, ποὺ ἦτο εἰς τὸ μέσον
τῆς κοιλάδος Γὰδ καὶ Ἐλιέζερ.
153/158
24,6 Καὶ ἦλθον εἰς Γαλαὰδ καὶ εἰς 6 Ἀπὸ ἐκεῖ ἐπροχώρησαν εἰς τὴν χώραν 6 Ἐν συνεχείᾳ ἦλθαν εἰς τὴν χώραν Γαλαὰδ καὶ τὴν
γῆν Θαβασών, ἥ ἐστιν Ἀδασαί, καὶ Γαλαὰδ καὶ εἰς τὴν χώραν Θαβασών, ἡ ὁποία περιοχὴν Θαβασών, ποὺ εἶναι γνωστὴ καὶ μὲ τὸ ὄνομα

παρεγένοντο εἰς Δανιδὰν καὶ Οὐδὰν εἶναι ἡ Ἀδασαί, ἔφθασαν εἰς Δανιδὰν καὶ Ἀδασαί, καὶ ἔφθασαν εἰς τὰς πόλεις Δανιδὰν καὶ Οὐδάν.
καὶ ἐκύκλωσαν εἰς Σιδῶνα. Οὐδὰν καὶ ἐπροχώρησαν κύκλῳ πρὸς τὴν Ἐπῆραν δὲ κυκλικὴν κατεύθυνσιν, μὲ ἀφετηρίαν τὰ
Σιδῶνα. νοτιοανατολικὰ σύνορα τοῦ Ἰσραήλ, καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν
Φοινικικὴν πόλιν Σιδῶνα, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὰ
βορειοδυτικὰ σύνορα τῆς χώρας των.
24,7 Καὶ ἦλθον εἰς Μάψαρ Τύρου καὶ 7 Ἀπὸ ἐκεῖ ἦλθον εἰς Μάψαρ τῆς Τύρου καὶ εἰς 7 Κατόπιν ἦλθαν εἰς τὴν ὀχυρὰν περιοχὴν Μάψαρ, κοντὰ
εἰς πάσας τὰς πόλεις τοῦ Εὐαίου καὶ ὅλας τὰς πόλεις τῶν Εὐαίων καὶ τῶν ἄλλων εἰς τὴν Τύρον, καὶ εἰς ὅλας τὰς πόλεις, ὅπου ἔμεναν οἱ
τοῦ Χαναναίου καὶ ἦλθαν κατὰ Χαναναίων. Ἐπροχώρησαν καὶ ἔφθασαν εἰς Εὐαῖοι καὶ οἱ Χαναναῖοι, καὶ ἔφθασαν τελικῶς εἰς τὰ νότια
νότον Ἰούδα εἰς Βηρσαβεὲ τὸ νότιον μέρος τῆς φυλῆς Ἰούδα εἰς τὴν μέρη τῆς χώρας, ὅπου ἔμεναν οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ καπέληξαν
Βηρσαβεέ. εἰς τὴν πόλιν Βηρσαβεέ.
24,8 καὶ περιώδευσαν ἐν πάσῃ τῇ γῇ 8 Περιώδευσαν ὅλην τὴν χώραν καὶ ἔπειτα 8 Καὶ ἀφοῦ περιώδευσαν ὅλην τὴν ἐπικράτειαν τοῦ
καὶ παρεγένοντο ἀπὸ τέλους ἐννέα ἀπὸ πορείαν ἐννέα μηνῶν καὶ εἴκοσι ἡμερῶν βασιλέως Δαβίδ, ἐπέστρεψαν μετὰ ἀπὸ ἐννέα μῆνας καὶ
μηνῶν καὶ εἴκοσιν ἡμερῶν εἰς ἐπανῆλθον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. εἴκοσι ἡμέρας εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
24,9 Καὶ ἔδωκεν Ἰωὰβ τὸν ἀριθμὸν 9 Ὁ Ἰωὰβ παρέδωκεν εἰς τὸν βασιλέα Δαυὶδ 9 Καὶ παρέδωσεν ὁ Ἰωὰβ εἰς τὸν βασιλέα τὸν συνολικὸν
τῆς ἐπισκέψεως τοῦ λαοῦ πρὸς τὸν τὸν ἀριθμὸν τῆς καταμετρήσεως τοῦ λαοῦ. ἀριθμὸν τῆς ἀπογραφὴς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Συμφώνως
βασιλέα, καὶ ἐγένετο Ἰσραὴλ Ἦσαν ὀκτακόσιαι χιλιάδες ἀνδρῶν ἀπὸ τὰς δὲ πρὸς τὴν ἀπογραφὴν αὐτὴν αἱ φυλαὶ τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ
ὀκτακόσιαι χιλιάδες ἀνδρῶν ἄλλας φυλὰς τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ ἦσαν πρὸς βορρᾶν, διέθεταν ὀκτακοσίας χιλιάδας ἰσχυρῶν
δυνάμεως σπωμένων ρομφαίαν καὶ πεντακόσιαι χιλιάδες ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ ἀνδρῶν, ποὺ ἠμποροῦσαν νὰ κρατήσουν καὶ νὰ χειρισθοῦν
ἀνὴρ Ἰούδα πεντακόσιαι χιλιάδες Ἰούδα, ὅλοι αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι ἠμποροῦσαν νὰ τὴν ρομφαίαν. Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὸν νότον,
ἀνδρῶν μαχητῶν. μάχωνται χειριζόμενοι τὴν σπάθην. εἶχαν πεντακοσίας χιλιάδας στρατιωτῶν.
24,10 Καὶ ἐπάταξε καρδία Δαυὶδ 10 Ὁ Δαυὶδ ὅμως ἠσθάνθη τύψεις 10 Μετὰ τὴν ἀπογραφὴν ὅμως τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ὁ
αὐτὸν μετὰ τὸ ἀριθμῆσαι τὸν λαόν, συνειδήσεως ἔπειτα ἀπὸ τὴν καταμέτρησιν Δαβὶδ ἠσθάνθη δριμεῖς ἐλέγχους συνειδήσεως καὶ εἶπε
καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Κύριον· ἥμαρτον αὐτὴν τοῦ λαοῦ καὶ εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· συντετριμμένος πρὸς τὸν Κύριον ὁ βασιλεύς: <Διέπραξα
σφόδρα, ὃ ἐποίησα νῦν, Κύριε· <Κύριε, ἡμάρτησα πάρα πολὺ δι' αὐτὸ τὸ πολὺ μεγάλην ἁμαρτίαν μὲ αὐτὸ ποὺ ἔκανα τώρα, Κύριε.
154/158
παραβίβασον δὴ τὴν ἀνομίαν τοῦ ὁποῖον ἔκαμα. Σὲ παρακαλῶ συγχώρησε τὴν Συγχώρησε, Σὲ παρακαλῶ, τὴν παρανομίαν τοῦ δούλου
δούλου σου, ὅτι ἐμωράνθην σφόδρα. ἁμαρτίαν αὐτὴν τοῦ δούλου σου, διότι Σου, διότι ἐνήργησα σὰν πολὺ ἀνόητος ἄνθρωπος>.

συμπεριεφέρθην κατὰ ἕνα πολὺ μωρὸν
τρόπον>.
24,11 Καὶ ἀνέστη Δαυὶδ τὸ πρωΐ. Καὶ 11 Ἐξύπνησε τὴν ἄλλην ἡμέραν τὸ πρωὶ ὁ 11 Καὶ ὅταν ἐξύπνησε τὸ πρωὶ ὁ Δαβίδ, ἐλάλησεν ὁ Κύριος
λόγος Κυρίου ἐγένετο πρὸς Γὰδ τὸν Δαυίδ, ὁ δὲ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν προφήτην εἰς τὸν προφήτην Γάδ, ποὺ ἦτο τότε ὁ βλέπων τὸ μέλλον καὶ
προφήτην τὸν ὁρῶντα λέγων· Γάδ, τὸν βλέποντα τὰ μέλλοντα· ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Κυρίου, καὶ τοῦ εἶπε:
24,12 πορεύθητι καὶ λάλησον πρὸς 12 <Πήγαινε καὶ εἰπὲ εἰς τὸν Δαυίδ: Αὐτὰ 12 <Πήγαινε νὰ μιλήσῃς εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ νὰ τοῦ εἰπῇς:
Δαυὶδ λέγων· τάδε λέγει Κύριος· τρία λέγει ὁ Κύριος· Ἐγὼ ὁ Κύριος θέτω ἐνώπιόν Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἐγώ, ποὺ ἐξουσιάζω τὰ πάντα, σοῦ
ἐγώ εἰμι αἴρω ἐπὶ σέ, καὶ ἔκλεξαι σου τρία τινά. Διάλεξε σὺ ἕνα ἀπὸ αὐτὰ καὶ προτείνω τρία πράγματα. Διάλεξε σὺ ἕνα ἀπὸ αὐτὰ καὶ ἐγὼ
σεαὐτῷ ἓν ἐξ αὐτῶν καὶ ποιήσω σοι· ἐγὼ θὰ τὸ θέσω εἰς ἐφαρμογήν>. θὰ σοῦ τὸ κάνω>.
24,13 καὶ εἰσῆλθε Γὰδ πρὸς Δαυὶδ καὶ 13 Ὁ Γὰδ ἦλθε πρὸς τὸν Δαυίδ, ἀνήγγειλεν εἰς 13 Καὶ πράγματι ἐμβῆκε ὁ Γὰδ εἰς τὸ ἀνάκτορον τοῦ Δαβὶδ
ἀνήγγειλε καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἔκλεξαι αὐτὸν τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ εἶπε· καὶ τοῦ ἀνήγγειλεν ὅ,τι τὸν διέταξεν ὁ Θεὸς καὶ τοῦ εἶπε:
σεαυτῷ γενέσθαι, εἰ ἔλθῃ σοι τρία <διάλεξε διὰ τὸν ἑαυτόν σου, τί προτιμᾷς νὰ <Διάλεξε τί θέλεις νὰ γίνῃ εἰς τὸ βασίλειόν σου: Προτιμᾷς
ἔτη λιμὸς ἐν τῇ γῇ σου, ἢ τρεῖς μῆνας γίνῃ· νὰ πέσῃ ἐπὶ τρία ἔτη πεῖνα εἰς τὴν νὰ πέσῃ πεῖνα εἰς τὴν χώραν σου ἐπὶ τρία χρόνια, ἡ θέλεις
φεύγειν σε ἔμπροσθεν τῶν ἐχθρῶν χώραν σου ἢ ἐπὶ τρεῖς μῆνας νὰ φύγῃς νὰ σὲ νικοῦν καὶ νὰ σὲ καταδιῴκουν οἱ ἐχθροί σου καὶ νὰ
σου καὶ ἔσονται διώκοντές σε, ἢ καταδιωκόμενος ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς σου ἢ νὰ φεύγῃς πανικόβλητος ἐμπρός των ἐπὶ τρεῖς μῆνας, ἡ
γενέσθαι τρεῖς ἡμέρας θάνατον ἐν πέσῃ θανατικὸν ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας εἰς τὸν λαὸν προτιμᾷς νὰ πέσῃ θανατικὸ εἰς τὴν χώραν σου ἐπὶ τρεῖς
τῇ γῇ σου· νῦν οὖν γνῶθι καὶ ἰδὲ τί τῆς χώρας σου. Τώρα λοιπὸν σκέψου καὶ πές ἡμέρας; Σκέψου λοιπὸν καὶ κοίταξε τί σὲ συμφέρει, διὰ νὰ
ἀποκριθῶ τῷ ἀποστείλοντί με ρῆμα. μου, τί νὰ ἀπαντήσω εἰς τὸν Κύριον, ὁ ὁποῖος ἀπαντήσω καὶ ἐγὼ ἀναλόγως εἰς Ἐκεῖνον ποὺ μὲ ἔστειλε>.
μὲ ἀπέστειλε>.
24,14 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Γάδ· στενά 14 Ὁ Δαυὶδ εἶπε πρὸς τὸν Γάδ· <μεγάλη 14 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Γάδ: <Εἶμαι κλεισμένος ἀπὸ
μοι πάντοθεν σφόδρα ἐστίν· στενοχώρια καὶ θλῖψις ὁλόγυρά μου. Ἀντὶ νὰ παντοῦ καὶ εὑρίσκομαι εἰς πολὺ δύσκολον θέσιν. Προτιμῶ
ἐμπεσοῦμαι δή εἰς χεῖρας Κυρίου, ὅτι πέσω εἰς τὰ χέρια ἐχθρῶν ἀνθρώπων, λοιπὸν νὰ πέσω εἰς τὰ χέρια τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τιμωρηθῶ ἀπ'
πολλοὶ οἱ οἰκτιρμοὶ αὐτοῦ σφόδρα, προτιμῶ νὰ πέσω εἰς τὰ χέρια τοῦ Κυρίου, εὐθείας ἀπὸ Ἐκεῖνον, ποὺ εἶναι πολυεύσπλαγχνος, παρὰ νὰ
εἰς δὲ χεῖρας ἀνθρώπου οὐ μὴ διότι αὐτὸς εἶναι πολυέλεος>. πέσω εἰς τὰ χέρια ἀνθρώπου>.
ἐμπέσω·
155/158
24,15 καὶ ἐξελέξατο ἑαυτῷ Δαυὶδ τὸν 15 Καὶ ὁ Δαυὶδ ἐπροτίμησε τὴν θανατηφόρον 15 Ἔτσι ἀπὸ τὰ τρία, ποὺ τοῦ ἐπρότεινε ὁ Θεός, ἐδιάλεξε ὁ
θάνατον. Καὶ ἡμέραι θερισμοῦ ἐπιδημίαν. Ἦσαν δὲ τότε αἱ ἡμέραι τοῦ Δαβὶδ τὸν θάνατον. Τότε δὲ ἦτο ἡ ἐποχή, ποὺ ἐθέριζαν τὰ

πυρῶν, καὶ ἔδωκε Κύριος θάνατον ἐν θερισμοῦ τῶν σιτηρῶν. Ἔστειλεν ὁ Κύριος σιτηρά. Καὶ ἔστειλεν ὁ Κύριος θανατικὸ εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας
Ἰσραὴλ ἀπὸ πρωΐθεν ἕως ὥρας θανατικὸν μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπὸ τὴν καὶ πέθαιναν ἀπὸ τὸ πρωῒ ἕως τὴν ὥραν τοῦ μεσημβρινοῦ
ἀρίστου, καὶ ἤρξατο ἡ θραῦσις ἐν τῷ πρωΐαν ἕως τὰς ἀπογευματινὰς ὥρας. φαγητοῦ. Καὶ ἄρχισε ἔτσι ἡ θανάτωσις τοῦ λαοῦ. Πέθαναν
λαῷ, καὶ ἀπέθανεν ἐκ τοῦ λαοῦ ἀπὸ Ἤρχισεν ἡ θραῦσις τοῦ θανάτου μεταξὺ τοῦ δὲ εἰς ὅλην τὴν χώραν, ἀπὸ τὴν Δὰν ἕως τὴν Βηρσαβεέ,
Δὰν καὶ ἕως Βηρσαβεὲ ἑβδομήκοντα ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ἀπέθανον ἀπὸ τὸν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἑβδομῆντα χιλιάδες ἄνδρες.
χιλιάδες ἀνδρῶν. λαόν, ἀπὸ τὴν πόλιν Δὰν μέχρι καὶ τὴν
Βηρσαβεέ, ἑβδόμηκοντα χιλιάδες ἄνδρες.
24,16 Καὶ ἐξέτεινεν ὁ ἄγγελος τοῦ 16 Ὁ τιμωρός, ἄγγελος τοῦ Θεοῦ ἄπλωσε τὸ 16 Ἄπλωσε δὲ τὸ χέρι του ὁ ἐξολοθρευτὴς ἄγγελος, ὁ
Θεοῦ τὴν χεῖρα αὐτοῦ εἰς χέρι του ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐπάνω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ,
Ἱερουσαλὴμ τοῦ διαφθεῖραι αὐτήν, καταστρέψῃ καὶ αὐτήν. Ὁ Κύριος ὅμως διὰ νὰ τὴν καταστρέψῃ καὶ αὐτήν, ἀλλ’ ὁ Θεὸς δὲν ἠθέλησε
καὶ παρεκλήθη Κύριος ἐπὶ τῇ κακίᾳ ἠρκέσθη μὲ τὴν ἕως ἐδῶ τιμωρίαν καὶ νὰ συνεχισθῇ τὸ κακόν. Ἠρκέσθη εἰς τὴν ἕως τότε τιμωρίαν.
καὶ εἶπε τῷ ἀγγέλῳ τῷ διαφθείροντι ἀνεκάλεσε τὴν ἀπόφασίν του διὰ τὴν Τοὺς ἐλυπήθη καὶ εἶπεν εἰς τὸν ἄγγελόν Του, ποὺ
ἐν τῷ λαῷ· πολὺ νῦν, ἄνες τὴν χεῖρά ἐπέκτασίν τοῦ θανάτου καὶ εἶπεν εἰς τὸν ἐθανάτωνε τὸν λαόν: <Ἀρκετὰ ἕως τώρα! Τράβηξε τὸ χέρι
σου· καὶ ὁ ἄγγελος Κυρίου ἦν παρὰ ἄγγελον, τὸν ἐντεταλμένον νὰ ἀποστείλῃ σου ἀπὸ ἐδῶ. Μὴ συνέχιζῃς τὴν τιμωρίαν>. Τὴν στιγμὴν
τῇ ἅλῳ Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου. θάνατον εἰς τὸν λαόν· <ἀρκετὰ ἕως ἐδῶ. ἐκείνην ὁ ἄγγελος αὐτὸς τοῦ Κυρίου εὑρίσκετο κοντὰ εἰς τὸ
Σταμάτησε τὸ χέρι σου>. Καὶ ὁ ἄγγελος τοῦ ἁλῶνι το·υ Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου.
Κυρίου εὑρίσκετο τότε εἰς τὸ ἁλῶνι τοῦ Ὀρνὰ
τοῦ Ἰεβουσαίου.
24,17 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Κύριον ἐν 17 Ὁ Δαυὶδ βλέπων τὸν ἄγγελον νὰ 17 Καὶ ὅταν εἶδεν ὁ Δαβὶδ τὸν ἄγγελον νὰ θανατώνῃ τὸν
τῷ ἰδεῖν αὐτὸν τὸν ἄγγελον τὸν ἀποστέλλῃ θάνατον εἰς τὸν λαὸν εἶπε πρὸς λαόν, προσηυχήθη εἰς τὸν Κύριον καὶ εἶπε: <Νά, ἐγὼ εἶμαι
τύπτοντα ἐν τῷ λαῷ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ τὸν Κύριον· <ἰδού, ἐγὼ εἶμαι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ποὺ ἁμάρτησα καὶ ἐγώ, ὁ ποιμήν, εἶμαι ἐκεῖνος ποὺ ἔκανα
ἐγὼ εἰμι ἠδίκησα καὶ ἐγὼ εἶμι ὁ ἡμάρτησα. Ἐγὼ εἶμαι ὁ ποιμήν, ὁ ὁποῖος αὐτὸ τὸ κακόν. Αὐτοὶ ὅμως ποὺ εἶναι πρόβατα, τί κακὸν
ποιμὴν ἐκακοποίησα, καὶ οὗτοι τὰ διέπραξα αὐτὴν τὴν ἀδικίαν. Ἐκεῖνοι εἶναι τὰ ἔκαναν καὶ τιμωροῦνται τώρα; Ἂς πέσῃ λοιπὸν τὸ χέρι σου,
πρόβατα τί ἐποίησαν; Γενέσθω δὴ ἡ πρόβατα, εἰς τί πταίουν; Ἂς πέσῃ, λοιπόν, ἡ ποὺ τιμωρεῖ τὸ κακόν, ἐπάνω εἰς ἐμὲ καὶ εἰς τὴν πατρικήν
χείρ σου ἐν ἐμοὶ καὶ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ τιμωρὸς δεξιά σου ἐναντίον ἐμοῦ καὶ ἐναντίον μου οἰκογένειαν>.
156/158
πατρός μου. τοῦ οἴκου τοῦ πατρός μου>.
24,18 Καὶ ἦλθε Γὰδ πρὸς Δαυὶδ ἐν τῇ 18 Ὁ Γὰδ μετέβη κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην 18 Καὶ ἦλθε κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἰς τὸν Δαβὶδ ὁ

ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ εἶπεν αὐτῷ· πρὸς τὸν Δαυὶδ καὶ τοῦ εἶπε· <πήγαινε νὰ προφήτης Γὰδ καὶ τοῦ εἶπε: <Σήκω καὶ ἀνέβα εἰς τὸ ἁλῶνι
ἀνάβηθι καὶ στῆσον τῷ Κυρίῳ ἀνεγείρῃς θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ τὸν Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου καὶ κτίσε ἐκεῖ Θυσιαστήριον πρὸς
θυσιαστήριον ἐν τῷ ἅλωνι Ὀρνὰ τοῦ Κυρίου εἰς τὸ ἁλῶνι τοῦ Ὀρνὰ τοῦ τιμὴν τοῦ Κυρίου>.
Ἰεβουσαίου. Ἰεβουσαίου>.
24,19 Καὶ ἀνέβη Δαυὶδ κατὰ τὸν 19 Ὁ Δαυίδ, σύμφωνα, μὲ τὸν λόγον αὐτὸν τοῦ 19 Καὶ ἀνέβη πράγματι ὁ Δαβίδ, ὅπως τοῦ εἶπεν ὁ Γάδ,
λόγον Γάδ, καθ' ὃν τρόπον προφήτου Γάδ, ἀνέβηκεν ἐκεῖ καὶ ἔκαμεν, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν ποὺ τοῦ ἔδωσε ὁ Κύριος.
ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριος. ὅπως τὸν διέταξεν ὁ Κύριος.
24,20 Καὶ διέκυψεν Ὀρνὰ καὶ εἶδε τὸν 20 Ὁ Ὀρνὰ ἐκύτταξε πρὸς τὰ κάτω, εἶδε τὸν 20 Μόλις δὲ ἔσκυψε πρὸς τὸν κατήφορον ὁ Ὀρνὰ καὶ εἶδε
βασιλέα καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ βασιλέα του μὲ τοὺς ἀκολουθοῦντας αὐτὸν τὸν βασιλέα καὶ τοὺς ἄνδρας του νὰ ἀνεβαίνουν πρὸς
παραπορευομένους ἐπάνω αὐτοῦ, δούλους του, ἐβγῆκε καὶ προσεκύνησε τὸν αὐτόν, ἐβγῆκε ἀμέσως εἰς τὸν δρόμον καὶ ἐπροσκύνησε τὸν
καὶ ἐξῆλθεν Ὀρνὰ καὶ προσεκύνησε βασιλέα ἕως ἐδάφους. βασιλέα μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς.
τῷ βασιλεῖ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ
τὴν γῆν.
24,21 Καὶ εἶπεν Ὀρνά· τί ὅτι ἦλθεν ὁ 21 Εἶπε δὲ ὁ Ὀρνὰ πρὸς τὸν βασιλέα· <διατί, 21 Καὶ εἶπεν ὁ Ὀρνὰ εἰς τὸν Δαβίδ: <Πῶς ἦταν αὐτὸ καὶ
κύριός μου ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν τάχα, ἦλθεν ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς πρὸς ἦλθεν ὁ κύριος καὶ βασιλεύς μου πρὸς τὸν δοῦλον του;> Καὶ
δοῦλον αὐτοῦ; Καὶ εἶπε Δαυίδ· ἐμέ, τὸν δοῦλον του;> Ὁ Δαυὶδ τοῦ ἀπήντησεν· ἀπεκρίθη ὁ Δαβίδ: <Ἦλθα διὰ νὰ πάρω τὸ ἁλῶνι σου καὶ νὰ
κτήσασθαι παρὰ σοῦ τὸν ἅλωνα τοῦ <ἦλθον νὰ ἀγοράσω ἀπὸ σὲ τὸ ἁλώνι σου, διὰ κτίσω εἰς αὐτὸ θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ
οἰκοδομῆσαι θυσιαστήριον τῷ νὰ ἀνοικοδομήσω ἐδῶ θυσιαστήριον πρὸς σταματήσει ἔτσι τὸ θανατικό, ποὺ ἔχει πέσει εἰς τὸν λαόν>.
Κυρίῳ, καὶ συσχεθῇ ἡ θραῦσις τιμὴν τοῦ Κυρίου καὶ νὰ σταματήσῃ ἔτσι τὸ
ἐπάνω τοῦ λαοῦ. θανατικὸ ἐναντίον τοῦ λαοῦ>.
24,22 Καὶ εἶπεν Ὀρνά· πρὸς Δαυίδ· 22 Ὁ Ὀρνὰ εἶπε τότε πρὸς τὸν Δαυίδ· <ἂς πάρῃ 22 Εἶπε δὲ ὁ Ὀρνὰ εἰς τὸν Δαβίδ: <Ἂς πάρῃ καὶ ἂς προσφέρῃ
λαβέτω καὶ ἀνενεγκάτω ὁ κύριός ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς τὸ ἁλώνι μου καὶ ἂς ὁ κύριός μου καὶ βασιλεὺς εἰς τὸν Κύριον ὅ,τι νομίζει
μου ὁ βασιλεὺς τῷ Κυρίῳ τὸ ἀγαθὸν τὸ διαθέσῃ διὰ θυσιαστήριον πρὸς τὸν Κύριον, καλύτερον. Νά, καὶ τὰ βόδια μου εἶναι εἰς τὴν διάθεσίν σου,
ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ· ἰδοὺ οἱ βόες εἰς ὅπως αὐτὸς νομίζει καλόν. Ἰδοὺ καὶ τὸ βόδια διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία ὁλοκαυτώσεως, καὶ οἱ τροχοὶ
ὁλοκαύτωμα, καὶ οἱ τροχοὶ καὶ τὰ μου ἂς τὰ προσφέρῃ ὁ βασιλεὺς ὁλοκαύτωμα ἀπὸ τὸ ἀμάξι μου καὶ ὅ,τι ἄλλο χρησιμεύει διὰ νὰ ζευχθοῦν
157/158
σκεύη τῶν βοῶν εἰς ξύλα. πρὸς τὸν Κύριον. Τὰ ἁμάξια καὶ ὁ ζυγὸς τῶν τὰ βόδια, εἶναι διαθέσιμα ὅλα διὰ τὴν φωτιὰν τῆς θυσίας>.
ζώων ἂς εἶναι ξύλα διὰ τὴν φωτιὰν τῆς

θυσίας>.
24,23 Τὰ πάντα ἔδωκεν Ὀρνὰ τῷ 23 Ὅλα τὰ προσέφερεν ὁ Ὀρνὰ πρὸς τὸν 23 Ἔτσι ὁ Ὀρνὰ τὰ προσέφερεν ὅλα εἰς τὸν βασιλέα. Ἔδωσε
βασιλεῖ, καὶ εἶπεν Ὀρνὰ πρὸς τὸν βασιλέα καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· <εἴθε Κύριος ὁ μάλιστα ὁ Ὀρνὰ καὶ τὴν εὐχήν του εἰς τὸν βασιλέα καὶ εἶπε:
βασιλέα· Κύριος ὁ Θεός σου Θεὸς νὰ σὲ εὐλογήσῃ>. <Εὔχομαι νὰ σὲ εὐλογήσῃ Κύριος ὁ Θεός σου>.
εὐλογήσαι σε.
24,24 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεῖς πρὸς 24 Ὁ βασιλεὺς εἶπε πρὸς τὸν Ὀρνά· <ὄχι, δὲν 24 Εἶπεν ὅμως ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν Ὀρνά: <Ὄχι ἔτσι! Δὲν θέλω
Ὀρνά· οὐχί, ὅτι ἀλλὰ κτώμενος δέχομαι τὴν δωρεάν, ἀλλὰ θὰ ἀγοράσω τὸ νὰ προσφέρω δωρεὰν θυσίαν εἰς τὸν Κύριον καὶ Θεόν μου!
κτήσομαι παρὰ σοῦ ἐν ἀναλλάγματι, ἁλώνι σου ἀπὸ σὲ μὲ χρήματα καὶ δὲν θέλω Εἶμαι ἀποφασισμένος να πληρώσω ὅ,τι πρέπει διὰ νὰ
καὶ οὐκ ἀνοίσω τῷ Κυρίῳ μου Θεῷ νὰ προσφέρω εἰς τὸν Κύριον καὶ Θεόν μου ἀποκτήσω τὸ κτῆμα σου>. Καὶ ἔδωσε πράγματι ὁ Δαβὶδ
ὁλοκαύτωμα δωρεάν· καὶ ἐκτήσατο δωρεὰν τὰ ὁλοκαυτώματα>. Ὁ Δαυὶδ ἠγόρασε πενῆντα ἀσημένιους σίκλους καὶ ἀγόρασε τὸ ἁλῶνι καὶ τὰ
Δαυὶδ τὸν ἅλωνα καὶ τοὺς βόα ἐν πράγματι τὸ ἁλώνι καὶ τὰ βόδια ἀντὶ βόδια τοῦ Ὀρνά.
ἀργυρίῳ σίκλων πεντήκοντα. πεντήκοντα ἀργυρῶν σίκλων.
24,25 Καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ Δαυὶδ 25 Ἐκεῖ δὲ ἔκτισε θυσιαστήριον πρὸς τὸν 25 Ἔκτισε δὲ ἐκεῖ ὁ Δαβὶδ θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ
θυσιαστήριον Κυρίῳ. Καὶ ἀνήνεγκεν Κύριον καὶ προσέφερεν ἐπάνω εἰς αὐτὸ Κυρίου. Καὶ προσέφερεν ἐκεῖ θυσίας ὁλοκαυτώσεως εἰς
ὁλοκαυτώσεις καὶ εἰρηνικάς. Καὶ ὁλοκαυτώματα καὶ ἄλλας εἰρηνικὰς θυσίας. ἔνδειξιν πλήρους ἀφοσιώσεως εἰς τὸν δίκαιον Κύριον καὶ
προσέθηκε Σαλωμὼν ἐπὶ τὸ Ἀργότερα δὲ ὁ Σολωμὼν ἐμεγάλωσεν αὐτὸ τὸ θυσίας εἰρηνικὰς εἰς ἔνδειξιν εὐγνωμοσύνης πρὸς Ἐκεῖνον,
θυσιαστήριον ἐπ' ἐσχάτῳ, ὅτι μικρὸν θυσιαστήριον, διότι ἦτο μικρόν. Ὁ Κύριος ποὺ εἶναι πολυεύσπλαγχνος. Ὁ δὲ διάδοχος τοῦ Δαβὶδ
ἦν ἐν πρώτοις. Καὶ ἑπήκουσε Κύριος ἤκουσε τὴν δέησιν τοῦ Δαυὶδ διὰ τὴν Σαλωμὼν (Σολομὼν) ἐμεγαλωσε ἀργότερα τὸ θυσιαστήριον
τῇ γῇ, καὶ συνεσχέθη ἡ θραῦσις σωτηρίαν τῆς χώρας, ἐπραΐνθη καὶ αὐτό, διότι ἐξ ἀρχῆς εἶχε γίνει μικρό. Μετὰ δὲ τὴν
ἐπάνωθεν Ἰσραήλ. ἐσταμάτησε τὴν θραῦσιν τὴν ἐναντίον τοῦ προσφορὰν τῶν θυσιῶν ἔδειξεν ὁ Κύριος τὴν εὐσπλαγχνίαν
ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Του πρὸς τὴν χώραν τοῦ Δαβὶδ καὶ κατέπαυσεν ἡ θανατικὴ
τιμωρία, ποὺ εἶχε πέσει ἐπάνω εἰς τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ.
158/158

10-ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β- (Μασ. Σαμουήλ Β-) ΜΕ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ - ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

10-ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β- (Μασ. Σαμουήλ Β-) ΜΕ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ - ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

1/158

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Β’ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ - 10ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Β’ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ - 11ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Β’ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ - 12ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης