Professional Documents
Culture Documents
by Whroxie
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Teaser
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter One
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Two
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Three
"N-ninong?"
"You scared?" Yes. He's scared but why would he be
scared? Wala siyang ginagawang masama kaya dapat
matapang niyang hinaharap ama ng mahal niya.
"No, ninong. Wala naman akong dapat katakutan
dahil wala akong ginagawang masama. I love Lavender."
"How much you love my daughter?" Namagitan ang
katahimikan sa dalawa. Ingay mula sa pavilion ang
tanging maririnig.
"I'm asking you!" Alford demanded.
"Hindi ko po alam." Umigting ang panga ni Alford
sa naging tugon ni Ryke.
"I can't measure how much I love her, Ninong. Ang
alam ko lang, siya ang babaeng gusto kong iharap sa
altar someday." Unti-unting lumambot ang mukha ni
Alford but not fully. Naroon pa rin ang talim sa mga
mata nito.
"You know I can kill for my daughters, right?"
He nodded. "I know, Ninong."
"Kahit presidente ang tatay mo at magkaibigan
kami, hindi ako mangingiming saktan ka sa oras na
pinaiyak mo ang anak ko."
"I won't hurt her, ninong. I love her and I will
take care of her."
"Papa!" Sabay na bumaling ang dalawa sa pagtawag
ni Lavender.
"Tinatakot mo ba ang boyfriend ko?" Napangiti si
Ryke nang yumakap si Lavender sa kanyang baywang.
Inakbayan niya ito.
"Nandito ako, Lavender. May payakap-yakap ka pa!"
Lumabi si Lavender. "Si mama ba dati hindi mo
pwedeng yakapin?"
"Hindi." Sumabat bigla si Wilson na bigla na lang
sumulpot.
"Hindi naman 'yan mahal ng mama mo. Pinikot lang
niya."
"Really, papa?"
"Of course not! Your mother loves me so much."
"Yeah, right!" Wilson grabbed Alford by the arm.
"Halika ka na. It's time to blow the candle. Huwag
mong pinag-iinitan ang anak ko. Malalaki na sila.
Hindi ibang tao si Ryke, buddy. Anak ko 'yan."
"Exactly! Kaya nga ako kinakabahan dahil anak mo
'yan. Kung ano ang puno siya rin ang bunga." Malakas
na humalakhak si Wilson bago hinila si Alford palayo.
"Pasensiya ka na kay, Papa, Ryke."
"That's okay. I understand him. Pinoprotektahan ka
lang niya. Ayaw ka niyang masaktan."
"And I know that it won't happen kasi hindi mo
naman ako sasaktan 'di ba?"
"Never!" Hinawakan niya ang magkabilang kamay ni
Lavender at tinitigan ito sa mga mata. Napakaswerte
niya. Bukod sa napakaganda na ng girlfriend niya at
matalino ay napakabait pa.
"Napakaswerte ko sa 'yo."
"Me too." Ryke squeezed her hands, rubbing the pad
of his thumbs over the smooth skin of her hands.
"Can I kiss you, Lavender?" He saw the sudden
shock in her eyes, her mouth parted. Pero saglit lang
ang pagkabigla nito. Muli itong ngumiti.
"Of course!" She angled her head so that the side
of her face was facing him. Itinuro ni Lavender ang
sariling pisngi. Bata palang sila nahahalikan na niya
ang pisngi nito. A goodbye kiss. Hanggang sa lumaki
sila ay hinahalikan na niya ito sa pisngi kapag
magkikita sila. Kahit si Lilac pero hindi si Violet.
Madalas ay malakas na kurot sa pisngi ang
ipinangbabati niya rito.
Hinawakan ni Ryke ang baba ni Lavender at marahang
ipinaling ang mukha nito paharap sa kanya. He's 20 yet
he has never kissed a girl. Nang ligawan niya si
Lavender, he considered her as his girlfriend at ayaw
niyang gumawa ng bagay na ikakasira niya rito. At alam
niya na hindi pa rin ito nahahalikan. Hinaplos ni Ryke
ang labi ni Lavender gamit ang pad ng kanyang
hinlalaki. Napakalambot niyon. Matagal na niyang
inasam na mahalikan ito sa labi.
--
Thank you sa patuloy na pagsuporta. I always read
your comments. It really helps me a lot para sipagin.
It reminds me na may readers pa ako kaya kailangan
kong magpatuloy sa pagsusulat. HAHA! Love you all!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Four
--
WALA nang nagawa pa si Violet kundi ang sumabay
kay Ryke at Lavender. Sa likod siya umupo habang ang
dalawa ay nasa unahan. And as usual nakapaligid sa
kanila ang mga bodyguard ng anak ng presidente.
"Wala ka ng tupak, Biyoleta?"
"Shut up, chauffeur. Just drive safely and don't
talk to your boss that way."
Bumungisngis si Lavender. "I think wala na siyang
tupak. Nang-aasar na, eh."
Inabot ni Ryke ang pisngi ni Lavender at buong
suyo nitong hinaplos iyon habang nakatitig sa mukha
nito. He looks really in love with her sister.
Hinawakan ni Lavender ang palapulsuhan ni Ryke at
matamis na ngumiti rito. Mukhang in love na in love
rin si Lavender kay Ryke. Maswerte ang dalawa sa isa't
isa. Kahit naman lagi silang nag-aasaran ni Ryke, alam
niyang mabait ito at galing sa mabuting pamilya. Wala
siyang ipag-aalala sa kapatid niya.
Napansin ni Violet ang singsing ni Lavender. Alam
niya agad na bago iyon. Lahat ng alahas na mayroon ito
ay mayroon din siya lalo kung galing sa kanyang mga
magulang o Lola Deanna at Mamita Sara nila. Hindi rin
ito bumibili ng alahas. Si Lilac lang ang madalas
bumibili ng sarili nitong alahas pero sila ni Lavender
ay never pang nagawa 'yon. Hindi nila hilig.
"New jewelry?" Hindi niya matiis na tanungin.
Inginuso niya ang singsing nang lingunin siya ni
Lavender.
"Yeah." Hinaplos ni Lavender ang malaking bato sa
singsing.
"Bigay ni Ryke."
"I've proposed already," susog ni Ryke.
"P-proposed? Ang babata niyo pa! Alam na ba ito
nila mama at papa?"
"Well, it's just a promise ring."
"Engagement," pagtatama ni Ryke sa sinabi ni
Lavender. Muli ay mahinhin na tumawa si Lavender.
"Magpapakasal tayo after college 'di ba?"
"Namimilit ka!" Kunyari'y tampong sita ni Lavender
kay Ryke.
"Kaya pumayag ka na."
"Maglo-law school pa ako."
"I'll be supportive husband."
"Hmm! Sige na nga."
"Yes!" Nagagalak na dumukwang si Ryke para halikan
si Lavender pero pinangdilatan ito ni Lavender.
Bahagya pang gumalaw ang eyeballs nito sa direksiyon
ni Violet. Ipinapapaalala kay Ryke na hindi lang ang
mga ito ang tao sa loob ng sasakyan. Sa halip na sa
labi ay sa pisngi dumapo ang mapupulang labi ni Ryke.
Hindi mapigilan ni Violet ang napatitig sa mga labi
nitong kumonekta sa pisngi ni Lavender.
--
LOVE doesn't always end in a happily ever after-
especially if it is one-sided love. Unrequited love is
the most painful thing every person can experience.
Believe me, because this is how I feel right now.
Mama always teases me and keeps reminding me of
this saying "The more you hate, the more you love." It
gave me hope. I believe in this saying. I thought it
was true, so I expect, but I end up really
disappointed. I was just only gaining a falsehope by
believing it. It has broken my heart, and I'm trying
to conceal the pain I feel by acting the same; acting
as if I was annoyed to the person I secretly in love
with.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Five
--
SUMABAY nga si Violet kay Airyk pero nakabuntot sa
kanila ang bodyguard ni Ryke habang ang kanilang
bodyguard ay naiwan para kay Lilac. Hindi sila
maaaring lumabas na walang bodyguard. Mahigpit na
ipinagbibilin iyon sa kanila ng kanyang papa. Sa
trabaho kasi ng papa nila, madalas ay nagkakaroon ng
banta ang kanilang buhay.
Tahimik siyang nakamasid sa nagmamanehong si Air.
Hindi niya akalain na may gusto ito sa kanya. Pero
kung sakali man ngang nagpahiwatig ito sa kanya ng
nararamdaman noon paniguradong babasted-in lang niya.
Pero bakit nga ba hindi niya bigyan ng pagkakataon si
Air. Bigyan niya ng pagkakataon ang sarili niya.
Chickboy rin naman ito pero kung mambababae ito habang
nililigawan siya ay agad niyang babastedin.
Gwapo rin naman si Air. He is one of the cutest
and popular jock in University. He is a basketball
team captain. Magaling kung sa magaling. Gwapo kung sa
gwapo pero terible sa pagiging babaero. Palibhasa
habulin. Hindi nga ito pumuporma ng babae. Ito ang
pinupormahan.
Kakaiba rin ang itsura nito. His look was rare.
Lalo dito sa Pinas. Tisoy was common already. Lalo sa
school nila na ang daming foreigner at mga half ang
descent like Ryke. Opposite si Ryke ni Airyk. Air has
dark skin. His skin can describe as a peanut butter
truffle tone; the darkest of the lighter skin or the
lightest of darker skin. He has curly hair na namana
nito sa amang African American. He has a cool
hairstyle; a curls faded undercut. The style leaves
the curls a bit longer on top and it gave him a
playful look. Ang cute ng curly hair nitong bumagsak
sa noo. Parang noodles. Ang mga mata naman nito at
labi ay namana sa inang half Filipina half Russian.
Mapupula ang labi nito na sakto ang kapal at ang mga
mata nitoâ Oh man, he has the most beautiful shade
of amber that really stands out from his face.
Binasa ni Air ng dila ang labi nito at mariing
kinagat ang ibabang labi. Lalo iyong namula. Nang
bumaling si Air kay Violet at makita ang matamang
pagtitig ni Violet rito ay bigla itong na-conscious at
agad na ibinalik ang atensiyon sa daan. Ang dati nang
mamula-mulang balat nito ay lalong naging visible.
God, he's so cute. Ngayon lang siya nakakitang nagba-
blush na lalaki at si Air pa na ang lakas ng self-
confidence.
Sandali pa ay narating nila ang mansiyon.
Nagmadaling bumaba si Air para lang pagbuksan siya ng
pinto na na-appreciate naman niya.
"You want to come in. Magmeryenda ka muna."
"Hindi ko tatanggihan 'yan, Violet."
"Let's go inside then. I'll make you chocolate
malt."
"Ako rin, Violet." Nilingon niya si Ryke na
nakaakbay kay Lavender.
"Ayoko nga! Kay Lavender ka magpagawa."
"Hindi naman masarap gumawa ng chocolate malt si
Lavender." Natatawang hinampas ni Lavender ang tiyan
ni Ryke.
"Ang honest naman nito."
"Sorry, love, hindi talaga masarap, eh." Gustong
ngumiti ni Violet pero hindi niya magawa. May kirot sa
puso niya na marinig mula kay Ryke ang tawaging love
nito si Lavender. Stop it, Violet! Stop it!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Six
Chapter Seven
---
"SINUNGITAN mo na naman daw si Ryke kanina," Si
Lavender na nahiga sa kama. Sa kabilang gilid ito
habang siya sa kabilang side naman. Napapagitnaan nila
ang kama ni Lilac.
"Sumbongero 'yang boyfriend mo. Hindi ko naman
siya sinungitan."
"Na-miss ka niya kaya huwag mo namang sungitan."
"N-na-miss?" Medyo nautal pa siya sa tanong niyang
iyon.
"Yup! Halos dalawang linggo ka raw niyang hindi
nakita at na-realize niyang nakakamis ka rin daw
pala."
"Na-miss lang ako niyang asarin."
"Kelan mo balak sagutin si Air?" Tumagilid nang
pagkakahiga si Lavender. Sinalo ng kamay ang ulo
habang ang siko ay nasa kama.
"Soon. Very soon."
"Ikaw, Lilac, bisexual or lesbian ka ba talaga?"
Natawa siya sa tanong ni Lavender.
"Lesbian ba kapag kumakain ng pepe?"
"Yuckksss!" Sabay sila ni Lavender na napatili.
Binato ito ni Lavender ng unan na mukhang diring-diri
sa sinabi ni Lilac.
---
"HEY!" Nagulat si Violet nang malabasan si Ryke sa
labas ng kanilang room. Agad niyang nilinga ang
paligid para hanapin si Lavender pero wala siyang
nakita. Ano naman ang ginagawa nito dito? Napakalayo
ng department nito sa department nila. Pupunta ito
kung kasama si Lavender para sunduin siya pero hindi
nito kasama ngayon si Lavender.
"R-Ryke?"
Nakangiti itong lumapit sa kanya. "Tara kain na
tayo."
"Hindi na. Kasabay ko si Air." She lied. Hindi
makakasabay si Air sa kanya ngayon dahil may ginagawa
ito.
"Nasaan si Lavender?"
"Busy siya ngayon. Sabi naman ni Air hindi ka niya
masasabayan kaya ako na ang pinakiusapan niyang
sumundo sa 'yo rito sa room. Let's go?" he explained,
holding out his books to her.
Bahagyang tumaas ang kilay niya. "Ano'yan?"
"Bitbitin mo para sa 'kin."
"Gagu!" Inirapan niya ito at nilagpasan. Bigla
naman siyang inakbayan ni Ryke.
"Ano ba, Ryke!?" Inalis niya ang braso nito sa
balikat niya pero muli ring ibinalik ng lalaki.
"Huwag ka ngang masungit. Para akbay lang, eh."
Hinayaan na lang niya si Ryke na nakaakbay sa kanya
hanggang sa marating nila ang cafeteria. Pumwesto sila
sa pinakasulok. Si Ryke na ang kumuha ng pagkain para
sa kanila at tahimik lang si Violet na kumain.
"Lavender is always busy lately." Napatigil si
Violet sa pagsubo sa sinabi ni Ryke. Nag-angat siya ng
tingin sa lalaki. Nakatuon ang mata nito sa pagkain at
nang tumingin sa kanya ay nakita niya ang lungkot sa
mga mata nito. Isang buwan na rin ang relasyon ni Ryke
at Lavender.
"Alam mo naman na pag-aaral ang priority niya.
Dapat naiintindihan mo 'yon. She's doubling up kaya
mas lalong busy 'yon."
"Naiintindihan ko naman. Nami-miss ko lang siya
lately." Bumuntong-hininga si Ryke.
"Lagi naman kayong magkasama kapag pumupunta ka sa
bahay."
"Yeah. Pero laging may limit ang oras. Isang oras
lang niya akong haharapin pinapauwi na ako."
Mukhang nagtatampo talaga ito. Ang kapatid naman
kasi niyang 'yon sobra sa pag-susunog ng kilay. Very
competitive sa klase. Goal ni Lavender na manguna lagi
sa dean's lister kaya subsob sa pag-aaral. Naungusan
daw kasi ito ng kaklase kaya naghababol ng grade.
Isabay pa ang pagbabasa nito ng sangkatutak na libro
sa paghahanda sa pagkuha ng LSAT. Harvard Law School
ang target ni Lavender at alam niyang hindi titigil si
Lavender na hindi mangyari iyon.
--
NAPANSIN ni Violet na parang hindi mapakali si
Lavender. Palakad-lakad ito sa kanilang silid habang
hawak ang phone. Kakatapos lang nitong makausap si
Ryke.
"Ano ang problema, Lavender?" tanong ni Violet sa
kapatid nang hindi na makatiis pa. Umupo ito sa kama
ni Lilac paharap sa kanya.
"Nakalimutan ko na may usapan pala kami ni Ryke
ngayon."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Eight
---
---
NANG marating niya ang bahay ni Tammy ay
nagkakasiyahan na ang lahat. Maraming tao. Sayawan at
inuman. Nagagawang magpa-party ni Tammy dahil wala ang
parents nito. Sa abroad nagta-trabaho ang mga magulang
nito. Nasa kasiyahan siya pero wala roon ang kanyang
utak kundi na kay Ryke. Napansin ni Tammy na balisa si
Violet kaya naman sinabi niya sa kaibigan ang ginawa
niyang pagpapanggap kay Ryke pati na rin ang paghalik
sa kanya ni Ryke. Namumroblema siya ngayon dahil bigla
na lang niyang nilayasan si Ryke. Hindi niya dapat
ginawa 'yon. Si Lavender ang mamumroblema nito.
"Stop worrying, Violet. Hindi mo naman kasalanan
na halikan ka ni Ryke. Kasalanan 'yan ng kapatid mo.
Take this." Inabot sa kanya ni Tammy ang isang shot ng
alak. Hindi na siya nagtanong pa kung anong klaseng
alak iyon basta ininum na lang niya. Kailangan niyang
alisin sa isip niya si Ryke. Bahala na bukas. Si
Lavender na lang ang magpaliwanag. Tutal matalino
naman ang kapatid niya. Kaya na nito iyon.
Muli siyang humingi ng alak kay Tammy.
"I'll be back. May kakausapin lang ako." Tumayo
ito mula sa couch kung saan sila magkatabing nakaupo.
"Jericka, ikaw na muna ang bahala kay Violet. She
needs more alcohol tonight."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Nine
SOBRANG sama ng loob ni Ryke
dahil sa biglang ginawang pag-alis ni Lavender. Hindi
na niya ito hinabol pa o kahit ang subukang tawagan.
Bahala ito! Lagi na lang ganito. Laging naghahabol ng
oras. Alam naman niyang hindi siya ang priority ni
Lavender at tanggap niya iyon. Pero ang ginawa nitong
pag-alis ngayon ang hindi niya matanggap. Hindi man
lang nagpaalam nang matino.
He stayed at resto for a while. He rented the
whole resto for the entire night kaya niyaya na lang
niya si Ram at Victor na uminom sandali bago umalis.
"Sa palasyo ba tayo o sa Palatial?"
"Palasyo na lang, Kuya Ram." Ipinikit ni Ryke ang
mata. Punong-puno ng hinanakit ang puso niya.
Iniintindi naman niya si Lavender kapag wala itong
oras dahil simula palang ay sinabi nitong pag-aaral
ang priority nito. Nangako rin siyang hindi siya
magiging sagabal sa pag-aaral nito pero ang ginawa
nito kanina ay hindi niya maintindihan. Bigla na lang
siyang itinulak nang halikan niya ito at umalis nang
gan'on gan'on na lang. Iniisip niyang baka minasama
nito ang paghalik niya lalo't may ibang tao roon.
Muling nagmulat ng mata si Ryke nang tumunog ang
kanyang phone na inilapag niya sa upuan. Kinuha niya
iyon. Si Tammy, ang kaibigan ni Violet ang tumatawag.
"Hello, Tammy?"
"Ryke, I need your help here."
"Why?"
"Lavender is here and drunk."
"What? Sandali! Saan?"
"Sa bahay."
"Ano ang ginagawa ni Lavender diyan?" Ang akala
niya umuwi na ito. Sabi ni Ram ay sumakay ito ng taxi.
"I'll explain when you here na. Bilisan mo.
Lavender is going wild na. Marami pa namang boys
dito."
"Okay okay okay. I'm on my way now. Green Garden
Village, right?"
"Yeah. I'll text you the exact address."
"Thank you. Bantayan mo muna si Lavender, Tammy.
Huwag mong iiwan hanggat wala ako."
"Okay." Nasapo ni Ryke ang noo. Hindi umiinom si
Lavender. Sparkling wine lang ang iniinom nito pero
ngayon malalaman niyang lasing. Ano ba ang nangyayari?
Narating naman agad ni Ryke ang bahay ni Tammy na
malapit lang din sa resto kung saan siya nanggaling.
Agad siyang sinalubong ni Tammy. Pinagtingin si Ryke
ng mga tao roon pero hindi na niya binigyan ng
pinansin pa. Bibihira siyang magpunta sa mga ganitong
kasiyahan pero ilan sa mga kaibigan niya ay hindi
pinalalagpas ang ganitong kasiyahan kaya hindi na
nagtaka si Ryke nang makita ang ilan sa kaibigan niya.
Sinabihan niya ang kanyang bodyguard na maghintay na
lang sa labas.
"Himala nandito ka?" Si Orson, isa sa mga
kabarkada niya. Nagagalak itong nakipagbatian sa
kanya.
"Susunduin ko lang si Lavender."
"Nandito si Lavender?"
"Ayon siya." Itinuro ni Tammy si Lavender na nasa
dance floor. Nahigit ni Ryke ang paghinga sa hindi
inaasahang makikita. Lavender is dancing sexily while
holding a glass of liquor. Ito ang unang pagkakataong
makita niyang uminom ng alak si Lavender at lalong
makitang magsayaw. And it was a sexy dance. Very
unusual dahil kung simpleng sayaw nga hindi nito
ginagawa.
"Si Lavender ba 'yon. I thought she's Violet."
Kung hindi niya nakasama kanina lang ang babaeng
nakikita ngayon, kahit siya aakalain niyang si Lilac o
si Violet ito katulad ni Orson.
"She's Lavender. Umuwi na si Violet. Nagpasundo si
Violet kay Lavender kanina kaya lang hinatid na siya
ni Air," Tammy explained.
"Nandito nga si Air kanina pero umuwi rin agad
nang makitang wala si Violet. May usapan daw silang
magkikita rito. Oh, men! I think Air is a changed man
now. I will pray for him."
â-
RYKE started with pyretic fingers, undoing the
buttons of her dress as his mouth traveled down of her
neck. His heart hammering like a caged thing in his
chest every button unfastened until he undone the last
of it. Iniangat ni Ryke ang sarili para makita ang
kabuan ni Lavender. Every cell, and nerve ending, were
on high alert when his eyes set on her nearly naked
body. His breath hissed out, swallowing hard to
moisten his sudden dry throat. Namamangha siya sa
kanyang nararamdaman. It's unsual but absolutely good.
He likes this emotion. He could not have imagined that
the combination of love and passion would be great
emotion.
Lavender had always been beautiful in his eyes,
but now is different... hindi lang siya nagagandahan
kundi naaakit siya rito. Matinding pagnanasa ang unti-
unting umaalpas at alam niya sa sarili niyang hindi
niya kayang kontrolin. Sino ba naman kasing hindi
makakaramdam ng ganito katinding pagnanasa sa nakikita
nita.
Lavender is lying on the bed in her disordered
state. Her glowing brown hair was spread all over the
pillow. Namumungay ang mga mata nitong nakatitig sa
kanya. Hantad sa mga mata ni Ryke ang magandang
katawan ng kasintahan na ngayon ay natatakpan lang ng
itim na pares na underwear. Ang bestida nitong hinubad
niya ngayon ay nasa sahig na kasama ang kanyang T-
shirt at coat.
May kaba niyang inabot ng isang kamay si Lavender
at masuyong hinaplos ang makinis nitong tiyan bago
dahan-dahang inabot ang front clasp ng bra at dahan-
dahan iyon kinalas. Muli napalunok si Ryke. He's
excited yet nervous. Hinawi niya ang isang cap ng bra.
Hindi niya mapigilan ang suminghap nang tumambad sa
kanyang paningin ang mabilog nitong dibdib na may
malarosas na butil sa ituktok. They look like ripe
cherries that made his mouth watered.
Maingat niyang hinaplos ang dibdib ni Lavender.
His shaft thickened as his fingers touch her skin. It
feels like every drop of blood in his body racing to
gather to the tip of his penis, making it throb
painfully. Kinagat ni Lavender ang ibabang labi habang
namumungay na nakatitig kay Ryke nang tuksin niya ng
daliri ang dunggot ng dibdib nito. Marahan ding
gumalaw ang katawan nito nang paulit-ulit niya
haplusin iyon.
Mabilis na kumilos si Ryke para kalasin ang
sinturon. Kinalas niya ang sinturon pero hindi iyon
inalis sa loops. Inabot niya ang kabilang cup ng bra
at binaklas iyon mula sa pagkakatakip sa kabilang
dibdib ni Lavender ngunit natigilan si Ryke nang
mapuna ang pulang marka sa kabilang dibdib ni
Lavender. Ang matinding pagnanasang nararamdaman ay
napalitan bigla ng pangamba sa biglang naisip. Kay
Violet niya nakita ang hugis strawberry na birthmark
na 'yan nang minsan itong magbuhad sa eskwelahan.
Gulat na napatitig si Ryke sa mukha ng dalaga.
Imposible! Kontra niya sa sariling naiisip. Walang
dahilan para magpanggap si Violet bilang Lavender.
Pero kung ibabase niya sa mga naging kilos nito kanina
ay maaaring tama ang hinala niya. Napahaplos si Ryke
sa sariling bibig. Nalilitong pinasadahan ng tingin
ang kabuan ng dalaga bago muling ibinalik ang tingin
sa mukha nito.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Ten
--
PRISTINE white high ceiling filled her vision, far
from the color and design of their room. The ceiling
in their room was decorated with purple LED light
stars. She's certain that she isn't in her own room.
However, the room she lay in smelled perfume that
she's familiar. A scent that something she always
defined as masculinity. Masculinity? A man. Perfume
of a masculine?
As the reliazion dawned on her, Violet jerked
upright into a sitting position. The movement set her
temple aflame. Sinapo niya ang kanyang ulo at ipinikit
ang kanyang mata.
She's not feeling well, too. Hangover. Naparami
ang inom niya kagabi na hindi naman niya gawain. Patay
siya nito sa mama at papa niya. Sana na naman ay hindi
pa alam ng kanyang papa na hindi siya umuwi kundi
mananagot na naman siya. This is the first time she'd
done this. Tumatakas siya para um-attend ng party pero
umuuwi pa rin nang matino at hindi nagpapalipas ng
magdamag sa ibang bahay.
Nagmulat siya nang medyo umayos ang pakiramdam.
Nilinga niya ang kaliwang bahagi ng silid. The room
was cozy. The wall was painted with pale turquoise
hue. Nasa bahay siguro siya nina Tammy. Pero hindi ito
silid ni Tammy. Guestroom perhaps. Napakunot-noo si
Violet nang madaanan ng mata ang damit na nagkalat sa
sahig. Damit niya ang mga iyon na nakahalo sa damit
panglalaki. Pamilyar sa kanya ang midnight blue na
sport coat.
Bigla ang pagkabog ng dibdib ni Violet. Nilukob ng
matinding takot ang buong himaymay niya sa biglang
naisip. Noon rin naging aware si Violet sa sariling
kawatan. Naramdaman niya ang lamig na nagmumula sa
aircon na nanunuot sa kanyang balat. She felt exposed.
Mabilis ang tibok ng puso niya habang dahan-dahang
niyuko ang sarili. Umawang ang kanyang mga labi nang
makita mismo ng dalawa niyang mga mata ang lantad
niyang mga dibdib. Lumislis pababa ang comforter at
tanging ibabang parte ng kanyang katawan lang ang
natatakpan.
Ang pagitan ng hita niya. She feels sore down
there. Iginalaw niya ang kanyang kamay at nanginginig
na inabot ang comforter. Inangat niya iyon at tulad ng
kanyang inaasahan ngunit kinatatakutan ay wala nga
siyang pang-ibaba. She's fully naked.
She clutched her fingers into the duvet and shut
her eyes. No! It can't be happening. Kanino niya
ibinigay ang sarili niya? Paano siyang naging kapabaya
nang ganito? Muling nagmulat ng mata si Violet nang
may maramdamang kumilos sa tabi niya. Ang tibok ng
puso niya ay dumoble ang bilis. Dahan-dahan niyang
ipinaling ang tingin sa kanang bahagi ng kama. Isang
lalaki ang katabi niya. Nakadapa. Walang pang-itaas
and probably as fully naked as her. Natatakpan ng
comforter na siyang gamit din niya ang kalahati ng
katawan nito.
Sino ang lalaking ito? Hindi ito si Air kung
ibabase complexion nito. This man is fair-skinned.
Gumalaw ang lalaki at ipinaling nito ang mukha paharap
sa kanya. Natutop ni Violet ang sariling bibig at
napigil ang paghinga niya nang makilala ang lalaki.
"Ryke," usal ni Violet sa nanginginig na boses.
"Oh, no!" Walang kontrol na sunod-sunod na pumatak
ang kanyang luha.
"No... no...! Hindi ito pwede. Baka wala naman
nangyari. Masyado lang akong nag-o-overthink." Inalis
niya ang comforter mula sa kanyang katawan at bumaba
ng kama. Pero mas lalo siyang napaiyak nang makita ang
bahid ng dugo sa sapin ng kama. It just had proven
that she had sex with Ryke.
"Oh, God, Oh god! Oh, no!" She collected her
clothing from the floor and slipped on them as quick
as possible and she rushed out of the room.
Humawak si Violet sa dingding habang naglalakad sa
pasilyo nang biglang mahilo. Nanghihina rin ang mga
tuhod niya sa matinding takot. Hindi ito maaari! Paano
nangyari ang bagay na ito? Wala siyang matandaan.
Iniwan niya si Ryke sa restaurant at nagpunta siya sa
bahay nina Tammy. Uminom siya nang ilang shots lang
naman ng iba't ibang mixed drinks tapos parang lasing
na lasing na siya. Alam niya ang capacity niya kaya
nagtataka siya kung bakit nalasing siya nang ganoon
para wala na siyang matandaan sa mga nangyari. Parang
naaalala nga niyang sumunod si Ryke pero vague na sa
kanya ang mga nangyari.
"Violet?" Si Tammy na sumulpot mula sa dulo ng
pasilyo.
"Tammy?"
"Gising ka na pala. Magpapahanda ako ng breakfast
niyo ni Ryke. Nasa room nga pala ang bag mo. Tapos ang
mga bodyguard ni Ryke nasa baba, nag-aalmusal.
Pinapauwi ko na kagabi ayaw naman."
"Tammy, bakit nandito si Ryke? Bakit magkasama
kami sa iisang silid? Ano ang nangyari? Bakit wala
akong matandaan?"
"Nalasing ka kagabi pati na rin si Ryke kaya
dinala kayo nina Randall sa guestroom. Akala ko nga
umuwi na kayo kagabi, sinabi lang sa 'kin ni Randall
na nandito pa kayo."
"Bakit nga siya nandito?"
"Tinawagan ko siya."
"Why did you do that? Hindi mo dapat ginawa 'yon,
Tammy!" Bumulalas nang tuluyan ng iyak si Violet.
"Violet, ano ba ang nangyayari? Ano ang problema?"
Hinawakan siya ni Tammy sa magkabilang balikat.
"May nangyari sa amin ni Ryke. Oh, God! Ano ang
gagawin ko ngayon?"
"What?" Natutop ni Tammy ang bibig.
"You... you slept with Ryke?"
"Si Lavender... Oh, God! Ano ang ginawa ko?
Masasaktan si Lavender kapag nalaman niya 'to.
Magagalit sa 'kin ang kapatid ko." Napaupo si Violet
sa sahig. Sinapo niya ang ulo na lalong bumigat.
Sumidhing lalo ang sakit.
Lumuhod si Tammy sa harapan ni Violet.
"I'm sorry, friend. Kasalanan ko. Dapat pala hindi
ko na lang pinapunta si Ryke."
"Bakit mo ba kasi siya pinapunta pa?"
"Alam mo naman na gustong-gusto kong pumalit kay
Farrah bilang cheerleader captain 'di ba? Sabi niya
ako raw ang ipapalit niya kapag graduate na siya sa
isang kondisyon. Kailangan ko raw tawagan si Ryke at
papuntahin dito. I didn't hesitate to do that.
Harmless naman ang ipinapagawa niya. Sorry, sinabi ko
na nandito si Lavender kaya nagmadaling nagpunta.
Hindi namam kita ibinuko sa kanya, eh."
"At bakit gusto niyang papuntahin dito si Ryke?"
"I don't know. Baka type niya si Ryke. Alam mo
naman 'yon."
Muling napapikit si Violet habang sapo ang ulo.Â
Muli siyang napahagulhol. Napakalaking problema nito!
"Ano ang gagawin ko!?"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Eleven
--
SI TAMMY na ang naghatid kay Violet pauwi. Hindi
na rin niya pinagising muna si Ryke. Hindi niya ito
kayang harapin sa ngayon.
"Hindi na ako papasok muna ngayon. Ikaw ba?" Hindi
siya sumagot sa tanong ni Tammy. Nanatili ang kanyang
tingin sa labas ng sasakyan na minamaneho ng kaibigan.
"You know what, Farrah is indeed a hoe. Imagine,
she had three ways with Randall and Orson. Ginawa ba
namang hotel ang bahay namin."
Hindi interesado si Violet sa anumang kwento ni
Tammy. Ukupado ng maraming bagay ang utak ni Violet.
Ang kasalanang nagawa niya ang pinuproblema niya
ngayon. She wished this is just a nightmare. Sana iba
na lang. Si Air na lang sana ang lalaking 'yon at
hindi si Ryke. O kahit na sino na lang basta huwag
lang si Ryke dahil masasaktan si Lavender.
Muli na namang naiyak si Violet. Hindi niya alam
kung ano ang gagawin niya. Hindi niya alam kung paano
itong susulosyunan.
Inihinto ni Tammy ang sasakyan sa tabi ng daan.
"Violet?"
"Bakit kailangan mangyari ito?"
"Friend, wala ka nang magagawa pa. Nangyari na.
Hanapan mo na lang ng sulosyon."
"Ano'ng sulosyon ang pwede kong gawin? Wala itong
sulosyon. Masasaktan si Lavender. Masusuklam sa 'kin
ang kapatid ko. Pati mga magulang ko masisira ang
pagtingin sa 'kin." Isama pa ang lahat ng taong
makakaalam sa ginawa niya pero wala na siyang pakialam
pa roon. Ang kapatid niya ang inaalala niya ngayon at
ang mga magulang niya.
"Kung kausapin mo kaya si Ryke. Sabihin mo sa
kanya ang totoo. Sabihin mo na ikaw ang nakasiping
niya at hindi si Lavender, then keep it secret. Siguro
naman hindi rin ni Ryke gugustuhing masira ang
relasyon nila ni Lavender."
Pwede. Iyon na lang nga siguro ang gagawin niya.
Masusuklam sa kanya si Ryke panigurado pero mas
gugustuhin niya 'yon kaysa si Lavender ang masuklam sa
kanya. Hindi niya kayang isipin na masisira ang
relasyon nila ng kapatid.
"Kung gusto mo ako na lang ang magsasabi sa kanya.
Nasa bahay pa naman siya. Kakausapin ko si Ryke at
sasabihin ang totoo."
"Gagawin mo 'yon?"
Inabot ni Tammy ang kamay ni Violet at pinisil.
"Of course. We're friends."
"Thank you, Tammy. Hindi ko pa talaga kayang
harapan si Ryke." At hindi pa siya handang makita ang
galit nito sa kanya.
Matapos mag-usap ay inihatid na siya ni Tammy sa
bahay nila sa Palatial Village at umuwi na rin ito.
Babalitaan na lang daw siya nito kapag nakausap nito
si Ryke. Akala ni Violet nakaalis na si Lavender dahil
alas nuebe na pero nagkamali siya. Inabutan pa niya
ito. Nagulat pa siya nang lumabas ito ng banyo sa
kanilang kwarto.
"My, God, Violet! Saan ka ba nanggaling? Kagabi pa
ako nag-aalala sa 'yo." Nilapitan siya ni Lavender.
Sinapo ang kanyang magkabilang pisngi.
"Okay ka lang ba?" Agad na umatras si Violet.
Hindi niya kayang hawakan siya ni Lavender. Nandidiri
siya sa sarili niya.
"Violet, what's wrong? Bakit ngayon ka lang ba
umuwi?"
"G-Galing lang ako kina Tammy. Nalasing ako.
Nakatulog ako."
Mas lalong bumakas ang matinding pag-alala sa
mukha ni Lavender. "I can sense that you are keeping
secret."
Lalong na-tense si Violet. "W-wala."
"Saan ito?"
Ang pangalawang larawan ay nagsasayaw ang dalawa.
Ang pangatlong larawan ang tuluyang nagpatigil sa
paghinga ni Lavender at nagpabilis ng tibok ng kanyang
puso. Naghahalikan ang dalawa habang nasa dance floor.
Ang sumunod na larawan ay nasa silid ang dalawa, kapwa
nakatayo at ang mga sumunod pa ay tuluyang dumurog sa
puso ni Lavender. Mga damit ng dalawa na nagkalat sa
sahig. Magkayap sa ibabaw ng kama habang mahimbing na
natutulog and obviously they are both naked beneath
the thick comforter.
"Ano ito? May nangyari ba sa dalawa?"
Hindi. Imposible. Hindi ito magagawa ni Ryke at
Violet sa kanya. Pero bakit ganoon si Violet kaninang
umaga. Parang wala sa sarili at hindi makatingin sa
kanya? Si Ryke... may sinasabi ito. She had given him
a best gift. Paano kung meron nga at inakala ni Ryke
na siya ang kasama nito. Oh, no!
"Lavender." Nag-angat si Lavender ng tingin sa
babaeng lumapit sa kanya. Si Farrah.
"Kay Violet yata itong journal. Napulot ko sa
court. The day when she attacked me." Kay Violet nga
'yan. Minsan na niyang sinubukang hawakan ang notebook
na 'yan pero nagalit ito sa kanya. Pinagsabihan pa
siya na huwag nilang gagalawin ni Lilac ang personal
niyang gamit kundi magagalit ito sa kanila.
Pabagsak na inilipag ni Farah sa mesa ang
notebook.
"Mukhang may malaking sekreto ang kapatid mong
kailangan mong malaman. Basahin mo na lang." Iyon lang
at tinalikuran na siya ni Farrah.
Kinuha ni Lavender ang notebook at binuklat iyon.
Nabuklat iyon sa pahina kung saan nakaipit ang
bookmark ribbon. Nagtagis ang mga ngipin ni Lavender
nang simulan niyang basahin ang nakasulat doon. She
suddenly felt betrayed by her own sister. May gusto si
Lavender kay Ryke. Binasa pa niya ang ibang nakasulat.
Nadiskubre niyang hinalikan ni Violet si Ryke sa
mismong silid nila nang hindi raw sinasadya.
"Love?" Humigpit ang hawak ni Lavender sa notebook
at dahan-dahang tiningala si Ryke. May malapad itong
ngiti. Mukhang masaya.
Hinalikan siya ni Ryke sa noo bago umupo sa tabi
niya. Tumitig ito sa kanya. Nasa mata ang matinding
kaligayahan. Itiniklop niya ang notebook nang tingnan
iyon ni Ryke.
"Bakit hindi mo ako ginising kanina? Bigla ka na
lang umalis. I'm so worried. Akala ko nagalit ka sa
'kin." Napahawak si Lavender sa dibdib. Parang sasabog
ang dibdib niya. Oh, God, please! Ayaw niyang
paniwalaan!
"S-sorry. Ahm..." Kinailangan pagtagisin ni
Lavender ang mga ngipin para pigilan ang luhang
gustong mamuo sa kanyang mga mata.
"Last night..." she uttered.
Kinuha ni Ryke ang kamay ni Lavender at hinalikan
ang likod ng palad bago dinugtungan ni Ryke ang
sinasabi ni Lavender.
"Last night was amazing." Isinuot nito ang
singsing sa kanyang daliri. Ang singsing na ibinigay
nito at pinagamit muna niya kay Violet.
"Naiwan mo sa kama kanina." Bahagyang umawang ang
bibig ni Lavender dahil sa narinig. Nagpapatunay lang
iyon na totoo ang mga nasa larawan.
"I... I don't remember clearly what happened last
night. Can you tell me?" Umaasa siyang hindi. Umaasa
siyang mali ang nasa isip niya. Umaasa siyang edited
ang lahat ng larawan.
"I know you were drunk and I hoped you are not
regretting it. Because it's amazing! You made me feel
how much you love me. Your touch, your kisses... those
are really amazing I would never forget. We made love.
You took my virginity kaya kailangan mo akong
panagutan." Each word is like a million of needles
piercing through her heart. Tuluyang kumawala ang
hikbi mula sa lalamunan ni Lavender.
Kinuha niya ang bag at mabilis na tumayo.
"Lavender?" Lavender raised a hand to stop him.
"Not now. Please, not now. Not now." Mabilis
niyang nilisan ang lugar. Lakad at takbo ang ginawa ni
Lavender. Tinawagan niya ang kanyang driver. Sa exit
na siya nito sinundo.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Twelve
---
NGAYON ang alis ni Lavender patungong US. Inayos
lang ang lahat ng kakailangan para sa pagtransfer
abroad at agad na itong nagdesisyon na umalis. Ang
kanyang mama at Lola Deanna ang makakasama nito
patungong US. Sobrang apektado ang pamilya nila dahil
sa nangyari. Ang kanyang mama at papa ay hindi
naglalayo. Sa tuwing magbabakasyon ay laging magkasama
ang mga ito, pero ngayon ay mapipilitan itong
maghiwalay muna para bantayan si Lavender.
Sa huling pagkakataon ay gusto niyang makita at
makausap si Lavender kaya nagtungo siya sa bahay ng
kanyang lolo at lola. Nanatili siyang nasa loob ng
sasakyan na nakatigil sa gilid ng daan sa tapat ng
mansiyon. Nakamasid lang siya sa nakabukas na malaking
gate. Nakahanda na ang pulang SUV, ipinapasok ng mga
maid ang mga bagahe.
Kumabog nang mabilis ang tibok ng puso niya nang
makita ang paglabas ni Lavender kasama ang mga
magulang at lolo't lola. Si Lilac ay malaki ang tampo
kay Lavender dahil sa naging desisyon na pag-alis kaya
hindi sasama sa paghatid sa kapatid.
"Violet, hindi mo pa ba lalapitan?" Si Jack na
siyang nagmamaneho ng sasakyan. Ngumiti at tumango
siya. Nagpakawala siya ng isang malalim na hininga
para kalmahin ang sarili. Bahala na! Magpapaalam at
hihingi ulit siya ng tawad kay Lavender kahit
ipagtabuyan pa siya nito. Basta gusto niya itong
makausap at mayakap.
Bumaba si Lavender ng sasakyan at tumawid ng
kalsada pero napatigil siya sa gitna mismo ng daan
nang makita si Ryke na umibis ng sasakyan. Nakaparada
ang itim na Chevrolet Malibu nito sa gilid ng daan.
Napaigtad si Violet nang bumusina ang isang sasakyan.
Mabilis siyang tumawid at sa halip na lumapit ay
nagkubli siya pader at nagkasya na lang siyang natawin
ang kapatid na nilapitan ni Ryke.
"Lavender?" Natigil si Lavender sa tangkang
pagsakay ng sasakyan sa pagtawag ni Ryke. Tumakbo si
Ryke palapit kay Lavender at mahigpit itong niyakap.
Kitang-kita niya ang pagluha ni Lavender. Nasa mukha
nito ang matinding sakit na nararamdaman pero pilit na
pinapatatag ang sarili. Pinahid nito ang luha at pilit
na kumalas mula sa pagkakayakap ni Ryke.
"Lavender, love, please don't do this to me!"
Pagmamakaawa ni Ryke. Napahawak si Violet sa dibdib.
Naninikip ang dibdib niya sa nakikitang tagpo ng
dalawa. Nasasaktan ang mga ito dahil sa kanyang
nagawa.
"Umalis ka na!" Taboy ni Lavender kay Ryke.
Papasakay na ito ng sasakyan ng muling yakapin ito ni
Ryke mula sa likuran. Hinayaan lang ito ng mga
magulang niya. Nakamasid lang. Pero ang papa niya,
kung hindi marahil ito pinipigilan ng kanyang mama ay
namagitan na sa dalawa. Hawak ng kanyang mama ang
braso ng kanyang papa.
"Lavender, Please! Hindi ko kaya. Hindi ko kayang
mawala ka. Huwag mong gawin sa 'kin 'to."
"Ryke, ano ba!" Itinulak ni Lavender si Ryke.
"Wala na! Sirang-sira na! Wasak na wasak na ang
relasyon natin dahil sa ginawa mo!" Umiiyak na
nanunumbat si Lavender.
"Wala akong kasalanan! Kung sana lang hindi mo
pinagpanggap si Violet hindi ito mangyayari! Ngayon
ako ang pinagbabayad mo? Ang unfair mo!"
"I know and I'm regretting it! Pero wala na,
nangyari na at hindi na natin maibabalik pa ang lahat.
I'm sorry, Ryke! Hindi na kita kayang tanggapin pa. Sa
tuwing nakikita kita. Sa tuwing nakikita ko kayo ni
Violet nasasaktan ako nang sobra-sobra! Hindi kita
kayang makita o makausap man lang. Ikaw at si Violet!"
Pagkasabi niyon ay mabilis nang sumakay si Lavender ng
sasakyan habang si Violet ay natutop ang bibig at
napaatras dahil sa sakit sa mga narinig mula sa
kapatid na mahal na mahal niya. Hindi na talaga siya
mapapatawad nito.
Bagsak ang balikat ni Ryke na tumalikod. Bigo.
Noon lang niya nadiskubreng umiiyak pala ito.
Nakadagdag iyon sa matinding sakit na nararamdaman
niya.Â
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Thirteen
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Fourteen
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Fifteen
---
TAHIMIK na nag-aagahan ang pamilya. Sobrang
tahimik na napakalayo sa dati. Nakaka-miss ang mga
panahong iyon. Pinangungulilaan niya. Nakakalungkot
dahil alam niyang siya ang may kasalanan kung bakit
nasira ang magandang samahan ng kanyang pamilya.
Hindi magalaw ni Violet ang pagkain sa kanyang
plato. Kanina pa siya naghahanap ng tiyempo para
kausapin ang kanyang papa tungkol sa napagkasunduang
kasalan. Ayaw niyang magpakasal. Ayaw niyang dagdagan
pa ang galit ni Ryke sa kanya.
Huminga nang malalim si Violet bago lakas loob na
kunin ang atensiyon ng ama.
"Ahm, papa." Natigil sa pagnguya si Alford pero
hindi sinulyapan si Violet.
"Ahm, tungkol po sa kasal. Pwede po bang 'wag na
lang ituloy. Hindi naman po kailangan 'yon."
Binitawan ni Alford ang kubyertos. Inubos ang
laman ng bibig at uminom ng tubig. Nagpunas ito ng
bibig gamit linen napkin bago siya binigyan ng pansin.
"Bakit?" Violet almost
flinched at one word from his father.
"Ahm..."
"Mas gusto mong magmukhang disgrasyada?"
Ibinaba ni Violet ang dalawang kamay. Pinagsalikop
niya iyon at mariing itinikom ang bibig.
"Hindi mo kayang sumunod sa desisyon namin?"
"Papa..."
"Hindi kami nagkulang sa paalala sa 'yo. Paulit-
ulit kong sinabi sa 'yo na piliin mo ang mga kaibigan
mo. I always remind you to restrict your action but
you are reckless kaya nasa ganitong sitwasyon ka
ngayon. We want to support you any way we could. We
just want you to listen, respect and trust us pero
hindi mo nagawa. Kung hindi mo talaga kayang sumunod
at rumespeto sa mga desisyon ko... You are free to
leave now. Tutal iyan naman ang gusto mo 'di ba? Ang
maging malaya. I'm so tired of you!" He tossed his
napkin onto the table before getting to his feet and
leave.
Nag-init ang mata ni Violet. Isa sa nagpapahirap
sa kanyang kalooban ang nagiging trato sa kanya ng
kanyang papa. Sirang-sira na ang tiwala nito sa kanya
at patuloy na nasisira sa pagdaan ng araw dahil sa mga
problemang dala niya.
"Please, Violet, sumunod ka na lang," ang kanyang
mama na nakaupo sa kabilang bahagi ng mesa, sa tapat
niya.
"Marrying Ryke is the best option. Para sa
magiging anak niyo." Tumayo ito at sinundan si Alford.
Ipinikit ni Violet ang mata at sunod-sunod na pumatak
ang kanyang luha. Lilac who's sitting next to her took
her hand and gave it a gentle squeeze, trying to
comfort her.
"Violet, sumunod ka na lang. Alam nila ang
makakabuti. Please! Sumunod ka na lang. Baka paalisin
ka ni papa! Ayaw kong pati ikaw iiwan din ako."
Tumango na lang si Violet. Nakikita niya ang matinding
pag-aalala ni Lilac.
--
PUMASOK si Sasahh sa silid ni Ryke pero hindi
tuminag si Ryke para sulyapan o batiin ang ina.
Nanatiling nakatuon ang kanyang mata sa screen ng
laptop habang nakaupo siya sa kama. Ang dami niyang
kailangan gawin para sa presentation literature review
para bukas pero walang pumapasok sa utak niya. Hindi
siya makapag-isip. Hindi siya makapag-concentrate.
Tahimik na umupo si Sasahh sa kama sa tabi ni Ryke
pagkatapos nitong kunin ang picture frame kung saan
nakalagay ang larawan ni Ryke at Samantha, ang
nakagisnang ina ni Ryke noong bata palang siya.
"Being a mother is a tough job." Nawala ang
atensiyon ni Ryke sa ginagawa. Pinanatili niya ang
mata sa screen ng laptop pero nakikinig siya sa ina.
"Noong ipinagbuntis kita, napakahirap ng
pinagdaanan ko. Wala sa tabi ko ang daddy mo habang
ipinagbubuntis kita. I've realized of how beautiful to
get pregnant when you have a strong support system.
Lalo na kapag kasama mo ang taong dapat na nag-aalaga
sa 'yo. Naranasan ko 'yon nang ipinagbuntis ko si
Soft." Hinaplos ni Sasahh ang larawan ni Ryke at
Samantha.
"Nang mawala ka sa 'kin para akong mababaliw. It's
really hard to move on. Hindi ko matanggap nang
sabihin nilang patay ka na."
Sobrang komplikado ng naging buhay ng kanyang mga
magulang. Noon, sobra siyang nalilito sa mga
nangyayari. Si Samantha Swift ang alam niyang ina niya
pero isang araw nalaman niyang si Sasahh Rodriguez ang
totoo niyang ina. Habang lumalaki siya paunti-unting
ipinapaliwanag sa kanya ng kanyang mommy ang totoo.
Ang kanyang ama at si Samantha ang nakatakdang
magpakasal. Ipinagkasundo ang dalawa pero ang tunay
niyang mga magulang ang totoong nagmamahalan.
Napagkasunduan ng magulang niyang magtanan noon pero
naharang ito ng kanyang Lolo Senator at Robert Swift,
ang ama ng kanyang Mommy Samantha. Pinaghiwalay ang
dalawa. Pagkasilang pa lang daw sa kanya noon ay
kinuha na siya ng kanyang lolo, ang ama ng kanyang
mommy at ibinigay kay Samantha sa utos ni Robert Swift
na hanggang ngayon ay nakakulong pa rin. Siya raw kasi
ang magiging hadlang sa mga plano nito. Pinalabas na
namatay siya nang ipinanganak. Apat o limang taon siya
nang mabunyag ang totoo sa pagkatao niya.
--
GETTING married and living happily ever after with
significant other is something most girls dream about
their entires lives. Every girl has many ideas about
how she wants her big day to look. Couple thoughtfully
planned each and every detail of their wedding.
Choosing the perfect venue, perfect color scheme to
inspire their wedding day, food to serve the guests
that they will love, flowers that can spruce up a
wedding's look and the best dress a bride can wear.
Wedding should be the best day of every woman's
life. It's a day like no other. It's special.
Everything should be magical at the wedding day. Every
bride dreams of looking stunning when she ties the
knot. So she's definitely going to want to wear a kind
of wedding dress that could only belong on her. A kind
of dress that will steal the show.
Pero alam ni Violet na kabaliktaran lahat ng
magagandang dapat na mangyari sa kasal ang mangyayari
sa mismong kasal niya ngayong araw. Instead of wearing
an ethereal wedding dress, she's just wearing a simple
mini overlay off-the-shoulder dress in white and a
pair of black closed toe high heels. She wore her hair
in an elegant updo, a loose curl hanging down at the
side of her face, giving her a soft, romantic look.
Ikakasal nga siya sa taong mahal niya pero wala
naman itong pagmamahal sa kanya. Pagkasuklam ang
nararamdaman ni Ryke sa kanya at hindi pagmamahal. Si
Lavender ang mahal nito at hindi siya. Hindi rin siya
masaya. Punong-puno ng guilt ang puso niya. Lungkot at
pagsisi lang ang nararamdaman niya sa mga oras na ito.
Walang dahilan para maging masaya.
Wala na silang nagawa ni Ryke.
Sumunod na lang sila sa kung ano ang gusto ng mga
magulang nila. Ang bata sa sinapupunan niya ang
mahalaga at hindi ang kung ano ang nararamdaman nila.
Marahang katok ang nagpakurap kay Violet mula sa
pagtitig sa sariling repleksyon sa salamin. Hindi siya
tuminag mula sa pagkakatayo sa harap ng salamin.
Hinintay niya ang pagpasok ng tao sa labas.
"Everything is ready, Violet. Ikaw na lang ang
hinihintay." Boses iyon ng kanyang Kuya Fenix na umuwi
mula probinsiya para sa okasyon na ito. Bumaling siya
sa kapatid at tipid na ngumiti.
"I'm ready, kuya."
"Let's go?" Fenix held out his hand to her. She
grabbed the all-white wedding bouquet from the bed
before allowing his brother to hold her hand. Pinisil
ni Fenix ang kamay ni Violet bago nito iyon inilagay
sa braso nito.
Tinungo ng dalawa ang hardin kung saan gaganapin
ang kasal nila ni Ryke. Mariing pumisil ang kamay ni
Violet sa braso ni Fenix nang makita si Ryke na
nakatayo sa dulo ng garden wedding aisle. He was
dressed in a white and black elegant tuxedo. Hindi
niya mabasa kung ano'ng emosyon ang nasa mukha nito.
Sa malayo lang ito nakatingin at tila napakalalim ng
iniisip. Napakalayo sa itsura ng taong ikakasal. A
groom commonly experiences different emotions during
wedding; excited, happy and nervous as is commonly
read in romance novels. Pero hindi si Ryke na
naiintindihan naman niya.
Nag-aalala namang tumingin sa kanya ang kapatid.
"Sigurado ka na ba dito, Violet?" Wala naman
siyang choice. Isang tipid na tango lang ang naging
tugon ni Violet sa kapatid. Humarap sa kanya si Fenix
at hinawakan ang dalawa niyang kamay.
"Kung may magiging problema ka, tawagan mo lang si
kuya."
"Yes, kuya!" Nangilid ang kanyang luha nang masuyo
siyang yakapin ng kapatid. Kahit galit sa kanya si
Ryke at Lavender, kahit disappointed sa kanya ang mga
magulang niya kahit paano ay ikinatutuwa niya ang
suporta at pagmamahal ng kanyang Kuya Fenix at ni
Lilac. Hindi siya nito hinusgahan sa nagawa niyang
pagkakamali. Hindi siya sinisi ng mga ito.
Bumitaw si Fenix mula sa pagkakayakap sa kanya.
"Sige na."
Bumaling siya kung saan naroon ang lahat. Mga
kapamilya lang ng magkabilang partido ang naroon. The
venue was scenic even without extra floral
arrangements. Natural na kasing puno ng bulaklak ang
buong hardin at maganda ang landscape. The green grass
itself is actually giving the place a pretty
refreshing ambiance. A bouquet with ribbon in blush
tones, tied on the seats along the aisle where the
guests are sitting.
There is a long white carpet leading down the DIY
aisle to arbor that was draped with white fabric and
floral swags, where his grandfather, Alfred Guevarra,
who'll officiate the wedding ceremony, stands. The
overall vibe of the site is incredibly whimsical and
romantic. Bagay lang sa dalawang taong nagmamahalan.
Hindi sa kanila.
Biglang nag-iwas ng tingin si Violet nang bumaling
si Ryke sa deriksiyon niya. Hindi niya gustong makita
ang magiging reaksiyon nito sa oras na makita siya.
Alam niyang masasaktan lang siya. Nagsimulang maglakad
si Violet sa aisle pero nakayuko siya. Habang
papalapit siya sa kinaroroonan ni Ryke ay papabilis
nang papabilis ang tibok ng kanyang puso. Dumeretso
siya sa arbor kung saan naroon ang kanyang lolo. Sa
normal na kasalan dapat ay mag-aabang sa kanya si Ryke
at sabay silang tutungo sa arbor. Pero iba ang
sitwasyon nila kaya hindi nila iyon kailangan gawin.
She wants it simple, easy and just quick. Humigpit
lalo ang pagkakahawa ni Violet sa bulaklak na hawak
nang maramdaman niya ang pagtabi sa kanya ni Ryke.
Sumayad pa ang tela ng tuxedo nito sa kanyang braso na
lalong nagpa-tensiyon sa kanya.
Natapos ang kasal nang mabilis. Ang kasal nila ni
Ryke na siguro ang pinakawalang kwentang kasal. The
whole ceremony was blured. Ni hindi nga niya alam kung
paano nagsimula at nagtapos ang seremonya. There is no
exchange of vows and no wedding kiss. Nang isuot nila
ang singsing sa isa't isa ay hindi siya tumingin sa
mukha ni Ryke. Buong seremonya ay hindi niya magawang
tingnan si Ryke sa mukha dahil alam niyang masasaktan
lang siya.
"Violet, did you see Ryker?"
"Hindi po, Ninang!" Nilinga niya ang pavilion kung
saan ginaganap ang reception.
"Hanapin ko po." Tumayo si Violet at tinungo ang
hardin kung saan niya nakitang nagpunta si Ryke
kanina. Napatigil siya at nagkubli sa halamanan nang
marinig ang boses ni Ryke na tila nagmamakaawa. Nang
sumilip siya ay nakita niya itong nakaupo sa isang
bench na naroon. May kausap sa phone.
"Lola Deanna, please! Kahit saglit lang. Gusto ko
lang makausap si Lavender. Parang awaâ" naputol ang
sinasabi nito at nagmura nang tila binabaan ng kausap.
Frustrated na napayuko si Ryke habang nakasabunot ang
mga kamay sa buhok.
Wala sa loob na inilapat ni Violet ang kamay sa
dibdib at marahan hinaplos iyon. Sa halip na bumalik
sa pavilion ay nagpasya si Violet na umakyat na lang
sa kanyang silid. Umupo siya sa harapan ng dresser at
tinitigan ang sarili. She manages to conceal the pain
she feels with the strong expression.
"That's it, Violet! Don't you ever cry again!" She
told herself. She pulled out the clip holding her hair
in place and shook it down.
"No one should make you cry again! You already
paid for the mistake you've done. That's enough!"
---
PINAKIUSAPAN ni Violet ang kanyang mama na kung
maaaring hindi na siya tumira sa bahay nina Ryke pero
hindi ito pumayag. Kailangan daw nilang magsama sa
iisang bahay para mas madali nilang maayos ang isyu
nila. Kailangan daw nilang araling pakisamahan ang
isa't isa. Wala na siyang nagawa kundi ang lumipat sa
bahay nina Ryke na katabi lang din naman ng kanilang
bahay. Sa magkaibang silid sila natutulog. Sa
guestroom si Violet habang si Ryke ay sa sariling
silid nito. Sumama rin sa kanya si Nanay Camia para
siyang titingin sa kanya.
Kinabukasan ay hindi inaasahan ni Violet na
maaabutan si Ryke sa hapag kainina. Napilitan siyang
sumabay dito mag-agahan. Walang imik ang dalawa habang
kumakain. Nakatungo lang siya habang kumakain.
"Gusto ko sanang isekreto muna natin ang tungkol
dito."Â
Natigil si Violet at tila hirap na hirap na
nilunok ang laman ng bibig. Hindi pa rin siya tumingin
kay Ryke.
"S-sige."
"Wala pang alam si Lavender," ani uli ni Ryke.
Wala pa ngang alam ang kapatid niya tungkol sa
pagpapakasal at pagdadalang tao niya. Hindi pa raw
kayang sabihin ng kanyang mama dahil hanggang ngayon
ay iniiyakan pa rin ni Lavender ang mga nangyari. Pero
buo na ang desisyon ni Lavender na kalimutan si Ryke.
Wala na itong balak makipagbalikan kay Ryke o kahit
daw ang umuwi ng Pilipinas.
"Umaasa ka pa na magkakaroon ng himala?" Napangiwi
si Violet. Agad na pinagsisihan ang nasabi. Hindi rin
siya naglakas ng loob na tingnan ang reaksiyon ni Ryke
sa sinabi niya.
She heard him huff. "Si Kuya Viktor ang magiging
bodyguard mo. You also have a new driver." Bahagyang
gumalaw ang mata ni Violet nang itinulak ni Ryke
palapit sa kanya ang dalawang card. Isang credit card
at debit card.
"Gamitin mo 'yan kung may kailangan kang bilhin."
"I have my own money." Malaki naman ang pera niya
sa bank account niya. Nilalagyan iyon ng kanyang
magulang buwan-buwan. The amount she has in her bank
account can cater her needs and whims. Saka hindi
naman siya magastos. Medyo lang, sa pagkain lang.
"Gamitin mo na lang." His tone was firm and full
of authority. He is now acted like his father. It's
infuriating her. Nag-angat siya ng tingin dito.
"Let me remind you, Ryker. Nasa bahay mo ako kasi
kasal tayo. Kasal tayo dahil nabuntis mo ako. But you
don't own me, so don't tell me what I can and can't
do. Ako pa rin ang magdi-desisyon para sa sarili ko."
Tumayo siya. Kinuha ang bag sa bakanteng silya.
"And please don't act as if you are the only one
who has lost everything. Kasi kahit ako sirang-sira
rin. I lost my sister and my parents, too. You never
know the pain I have to endure..." whenever I see you
miserable for being with me. Gusto niyang idugtong
pero hindi niya magawa.
"Kay Air ako sasabay. Susunduin niya ako ngayon."
Pagkasabi niyon ay iniwan na niya si Ryke.
---
Naubos na drafts ko. Last na to. 😥 Sana
makapagsulat agad!! Sana wag makulit ang anak ko.
Haha!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Sixteen
==
"TARA NA!" Ryke commanded his bodyguards. Humigpit
ang hawak niya sa smartphone nang titigan niya ang
pulang dot sa screen; ang dot na tumutukoy sa
kinaroroonan ni Violet. Pinalagyan niya ng tracking
device ang telepono ni Violet bago siya nagtungo sa La
Carlota para ma-monitor niya at ng mga bodyguard ang
kinaroroonan nito. Matigas talaga ang ulo ng babaeng
ito. Kanina lang ay tinakasan sila habang nakasunod sa
mga ito. Pero dahil sa tracking device ay nasundan
nila ito. Obviously, she's safe and enjoying picnic
with her man. Overlooking view is a prefect and
romantic place for a passionate kissing scene.
Ryke huffed and dragged her gaze back to Violet
and Air. Mukhang wala yatang balak paghiwalayin ang
mga nguso. Magpi-piknik at maghahalikan lang lalayo
pa. Sinayang lang ng mga ito ang oras niya. Kung bakit
ba naman sumunod pa siya rito?
"Iiwan na natin si Señorita Violet?"
"Tara na," muli niyang utos. Nanatili pa rin ang
mata niya sa dalawa habang umuusad na ang sasakyan
hanggang sa mawala na ang mga ito sa paningin niya.
Hindi niya inalis ang tingin sa labas ng bintana ng
sasakyan.
Isang linggo siyang hindi umuwi sa bahay sa
Palatial. Nagtungo siya sa La Carlota gawa nang
pinatawag siya ni Simon, ang alkalde ng La Carlota.
Kapatid ito ng kanyang lolo kaya lolo rin niya ito,
pero masyadong awkward na tawagin itong lolo dahil mas
matanda pa nga ang kanyang ama kay Simon. Mas gusto
nitong tinatawag niyang Simon. Ipinakilala siya nito
sa mga kaalyado at kinumbinsing tumakbo na siya sa
pagka-gobernador sa susunod na eleksiyon. Tatlong taon
pa mula ngayon ay national eleksiyon na at dalampu't
tatlong gulang na siya sa panahon na iyon. Tumanggi
siya sa alok nito. Hindi pa siya handa. He wants to
pursue a post-graduate degree in Public Adminitration
at the Primrose School of Government after earning his
bachelor degree. Gusto niya ihanda muna ang sarili
bago sumabak sa pulitika. Gusto niyang handa siya at
naiintindihan niya ang ginagawa niya. Hindi niya gusto
ang ideya na iga-guide pa siya ng ibang tao habang
nakaupo siya.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Seventeen
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Eighteen
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Nineteen
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Twenty
No BS! Hahaha! Grabe kayo!
 Pero nasa utak ko ang dapat sanang BS nila.
Sasarilinin ko muna.😂
---
"Hindi mo ba sasagutin?"
Napilitan siyang sagutin ang tawag. Ayaw niyang
magpaliwanag kay Lilac. Ayaw niyang bumigay ang
emosyon niya. Hanggat maari at hanggat kaya niya ay
itatago niya ang sakit na nararamdaman niya katulad ng
pagtago niya sa pagmamahal niya kay Ryke na ngayon ay
mas lalo yatang tumindi.
"Hello!"
"Violet, nasaan ka? Bakit wala ka sa kwarto mo?"
"Nandito ako sa bahay, Ryke. Si Lilac kasi may
problema. She needs me." Hindi naman kumontra si Lilac
sa paggamit niya rito.
"Pasensiya na hindi na ako nakapagpaalam."
"Hmm..." Iyon lang ang narinig ni Violet mula kay
Ryke. Kung hindi niya lang sana narinig ang pag-uusap
nito at ni Lavender, iisipin niyang hindi ito
sumasang-ayon na magkalayo sila.
"No make love tonight?" And all of a sudden she
felt ashamed and disgusted with herself for letting
Ryke used her body to satisfy his needs. She's just a
sex object for him.
"I'm sorry." Tangi niyang nasabi.
"Pwede bang ikaw ang gumising sa 'kin bukas? Ikaw
ang gusto kong unang makita paggising ko. May gusto
rin sana akong sabihin sa 'yo."
Alam niyang masasaktan lang siya sa sasabihin
nito. Baka tungkol kay Lavender lang iyon.
"Sige." That's all she could say. She turns off
the phone and places it on the nightstand.
--
SIRA na ang mood ni Violet kagabi at nagising na
sira pa rin iyon pero mas nasira pang lalo nang
makaharap ang kanyang abuelo at ngayon ay
pinagsasabihan siya. Nakayuko siyang nakatayo sa
haparan nito habang nasa poolside sala sila. Nagkakape
ang matanda.
"Sana na naman ay hindi ka na gumawa pa ng
kalokohan, Violet. Baka sa susunod ay buong pangalan
ng pamilyang ito ang kaladkarin mo sa kahihiyan.
Mabuti na lang at matalino talaga si Lavender. She
knows how to handle the situation." Kumuyom ang
kanyang palad na magkasalikop sa kanyang harapan.
"She had chosen to improve herself rather than
fight for nonsense. Ikaw, sana huling kalokohan mo na
'yan. Don't change your moral values to benefit
yourself over your sister. Nakakahiya!"
"Violet!" Matigas na boses ng kanyang Kuya Fenix
ang kanyang narinig at kapagkuwa'y pumaikot sa balikat
niya ang bisig nito.
"Go." Tiningala niya ang kapatid at ngumiti.
"Thank you," mahina niyang usal saka nagmadaling
nilisan ang lugar. Hindi siya tuluyang umalis.
Nagkubli siya sa likod ng poste at ipinikit ang mata
para kalkamahin muna sang sarili.
Ang sinabi na kanyang lolo. Iyon na yata ang hindi
katanggap-tanggap na maririnig niya. Pinagbintangan
din siya ni Lavender na sinadya niya ang lahat para
maagaw si Ryke. Naintindihan niya iyon lalo't nalaman
nito ang lihim niyang nararamdama para kay Ryke. Pero
para marinig niya iyon sa lolo niya ay parang
nakakapikon na nang sobra. Hindi niya kailaman naisip
na lamangan ang kanyang mga kapatid. Madalas nga
siyang magparaya kahit noong bata pa sila. Kahit sa
mga laruang gusto ni Lavender siya ang mas madalas na
nagpapaubaya.
"Ano ang karapatan mong pagsalitaan ang kapatid ko
tungkol sa moralidad? Sa 'yo pa talaga nanggaling
'yon, huh?" Napakunot-noo si Violet at napasilip sa
dalawa. Bakit ganoon magsalita ang Kuya Fenix niya sa
kanilang lolo? Kailanman ay hindi ito nagsalita nang
ganoon ang kapatid niya sa kahit na kanino man sa
matatanda sa pamilya.
"Kung meron man imoral sa pamilyang ito ikaw 'yon.
Baka nakakalimutan mo ang pakikipagrelasyon mo sa
nanay ko at dahil duwag ka at hindi mo kayang harapin
ang kaimoralan mo, mas pinili mong palabasin na anak
ako ni Papa kaysa ang panindigan mo ako." Napaawang
ang bibig ni Violet sa mga narinig. Ano ang
pinagsasabi ng kapatid niya?
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Twenty-one
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Twenty-two
5 years later...
---
INIHINTO ni Ryke ang sasakyan nang madaanan ang isang
parke. Pinagmasdan niya ang mga batang naglalaro.
Madalas siyang magpunta ng parke kasama si Franziskus.
Sa tuwing nakakakita siya ng mga bata hindi niya
maiwasang hindi mangulila sa anak niya. Ibinuhos niya
ang pagmamahal niya sa kapatid niya na para sana sa
magiging anak niya. Madalas pa ay mapagkamalang anak
niya si Franziskus.
Bumuntong-hininga siya saka muling pinausad ang
sasakyan. As he reached his destination, Ryke pulled
into the driveway in front of a bungalow white house.
He's nervously getting out of the car. His heart
flutters suddenly. It feels as though it is flopping
around his chest like a fish. Makailang ulit siyang
humugot at nagpakawala ng hininga bago naglakad
patungo sa maindoor.
Marahan siyang kumatok. Muli siyang bumuntong-
hininga at tumalikod nang hindi bumukas ang pinto.
Ilang sandali lang ay narinig niya ang pagbukas niyon
kaya muli siyang humarap pero wala namang tao.
"Hello, Mister!" Bumaba ang tingin ni Ryke nang
may marinig na maliit na boses. Isang batang babae
pala ang nagbukas ng pinto. She's looking up at him
with a cheeky smile.
"Hello!" Bati niya.
"I'm Purple, how can I help you?"
Ryke squatted down so that he was at eye level
with the child.
"Ahm... I'm looking for my wife."
"Who's your wife? Lola Armania has a husband na,
eh. Si Lolo Jeffrey." Hinawi pa nito ang buhok.
Ryker chortled. "Her name si Violet."
Namilog ang mata ng bata. "Mama is your wife!?"
The little girl exclaimed, which made him freeze.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Twenty-three
--
"ANO'NG kalokohan ito, Sasahh?" Iritadong untag ni
Lyca kay Sasahh habang magkaharap silang nakaupo sa
sala. Sumugod si Lyca sa Malacanang para lang sabihin
sa kanya na ginugulo ni Ryke si Violet. Hindi pa niya
nakakausap si Ryke. Wala pa siyang balita kung ano ang
nangyari sa muling pagkikita ng dalawa.
"Pagsabihan mo ang anak mo na tigilan na ang anak
ko."
"Ayoko ko nga! Bakit ko gagawin 'yon? Mahal na
mahal ni Ryke si Violet tas magiging kontrabida ako."
"Sinaktan ng anak mo ang anak mo baka
nakakalimutan mo?"
"Hindi naman niya sinasadya ang nangyari.
Pinagsisihan niya ang nagawa niya kay Violet. He
almost died that night, Lyca."
Hindi na sana gusto pang sabihin ni Violet ang
ginawa ni Ryke pero nang gabing magmakaawa si Violet
kay Lyca ay dinugo ang anak. Madaling araw ay nag-
aalumpihit si Violet sa sakit kaya dinala nila sa
ospital. Kinumpirma ng doktor ang nangyari kay Violet
dahil sa laceration sa kaselanan nito. Walang nagawa
si Violet kundi aminin ang totoo. Galit na galit si
Alford maging si Lyca kay Ryke. Tuluyang nasira ang
pagkakaibigan nila.
"Patigilin mo ang anak mo sa panggugulo sa anak
ko."
"No. Hindi siya manggugulo. Makikipagbalikan
siya."
"Hindi na mangyayari 'yon."
"So handa ka na?"
Humalukipkip si Lyca. Tumaas ang kilay nito.
"Handa saan?"
"Na ibigay sa 'kin ang kalahati ng kayamanan mo."
Tumaas at baba ang dibdib ni Lyca sa paghugot at
pagpapakawala ng malalalim na hininga.
Kinuha ni Sasahh ang envelope na nakapatong sa
tabi nito at ipinatong iyon sa centre table.
"In case na nakakalimutan mo ang regalo mo sa 'kin
noong kasal namin ni Wilson. May notaryo 'yan ng
abugado mong asawa. 50 percent of your wealth will be
mine sa oras na hindi magkatuluyang si Ryke at Violet.
At dahil kayo ang umaayaw sa anak ko, ako ang
yayaman." Nanggalit ang ngipin ni Lyca
"Bet ko 'yong share mo sa shoe company niyo. Kunin
ko na kaya. It divided into three portions, right? Sa
dalawang kapatid mo at sa 'yo. Ay kaso lang, balita ko
nalulugi na... napabayaan na ng papa mo nang mamatay
si Tita Sara. Tapos mukhang wala raw gustong mag-
invest. Sayang naman. Ang sama ko ba kung kukunin ko
na agad?"
"Ikaw na babae ka!" Napaangat si Lyca mula sa
pagkakasandal.
"Pero mabait naman ako, friend. We're bff."
"Noon 'yon!" Asik ni Lyca.
"I can help to save your failing business. Handa
akong maglabas ng malaking halaga para matulungan
kayo. I can find angel investors to provide the
capital your business needs. Presidente ang asawa ko,
maraming koneksiyon. We can give your failing business
the winning advantage. Makipagtulungan ka lang sa 'kin
na magkabalikan ang dalawa."
"Bakit ba pinipilit mo, Sasahh? Nagkasakitan na
ang dalawa. Nagkamali na tayo sa desisyon natin at
uulitin pa ba natin?"
"Nanay ka rin. Masakit na makita ang anak mong
araw-araw na nasasaktan at iyon ang nararamdaman ko sa
araw-araw, Lyca, sa tuwing nakikita kong nagiging
miserable ang buhay ni Ryke. Hinayaan ko nang ilang
taon to let him grow. Baka sakaling magbago rin pero
walang pagbabago si Ryke. Sinusubukan niyang kalimutan
si Violet sa maling pamamaraan. He loves her so much.
Kung minahal niya si Lavender noon alam kong higit ang
pagmamahal niya kay Violet. Iba ang epekto nang pag-
alis ni Violet sa kanya."
Matagal na niyang alam kung nasaan si Violet.
Nangako lang talaga siya kay Wilson na magbe-behave
siya at hindi sasabihin kay Ryke. Hindi naman
nagpapakita pa si Ryke ng interest na sundan si Violet
pero bilang ina alam niyang iyon ang gusto ni Ryke
kung bibigyan ng pagkakataon. Ayaw niyang manatiling
miserable ang buhay ng kanyang anak. Alam niyang si
Violet ang magbabalik sa dating Ryke. Kaya naman lahat
ginagawa niya para itaboy ang mga babaeng alam niyang
hindi naman makakabuti sa anak niya. Siniraan na nga
niya ang anak niya, dinamay na rin niya si Violet ng
very slight lang naman para lang i-push itong sundan
si Violet para maging masaya na ito. Alam niyang mahal
pa rin ni Ryke si Violet. Indenial lang talaga 'to.
"Masyadong nasaktan si Violet, Sasahh, sa
pagmamahal niya kay Ryke. Nasira ang dalawang anak
dahil sa anak mo."
"Ano? Mahal ni Violet si Ryke?"
Tumaas ang kilay ni Lyca. "Hindi mo alam? Ryke is
Violet's first love. Kaya nga ganun na lang ang galit
ni Lavender. She felt betrayed by her own sister. Alam
ng asawa mo 'yon. Wilson tried to convince us to fix
the kids' relationship dahil nga mahal naman daw ni
Violet si Ryke pero hindi na kami pumayag dahil sa
kagaguhan ng anak mo."
"That senior!" Asar na usal ni Sasahh. She felt
betrayed, too.
"She moved on already. Masaya na si Violet kay
Airyk. May anak na rin sila."
"What!?" Sa pagkakataon na iyon ay napatayo si
Sasahh. Totoong nagulat sa sinabi ni Lyca. Agad na
nag-alala para kay Ryke.
"That's adultery," sumbat niya.
"Matagal na silang hiwalay."
"They are still married! Kunsintidor ka!"
"Whatever!"
"Tingnan natin kung maka-whatever kapa kapag
inangkin ko na 'yang natitira mong kayamanan."
Tumayo si Lyca, kinuha ang envelope at inihampas
sa mukha ni Sasahh. "Impakta ka! Nagsisisi ako na
naging kaibigan kita."
"Whatever!" Taas-kilay na sabi ni Sasahh.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Twenty-four
--
THE Flashback of every memory of them went by her
after seeing him again. She feels uncomfortable
tingling in her stomach after catching a whiff of his
familiar cologne. He's still using the exact perfume
she had given him as a present for his 19th birthday.
Pagkatapos nitong lait-laitin ang regalo niya ay
ginamit din naman nito iyon at nagpabili pa sa kanya
nang maubos. Ganoon kakapal ang mukha ni Ryke.
"Bilhan mo nga ulit ako ng cheap mong regalo."
That his exact words at siya naman ay galit-
galitan pero binilhan din naman niya. In love nga kasi
siya. Iniling ni Violet ang ulo para iwaksi ang
pagbalik tanaw sa nakaraan nila ni Ryke. Tapos na
'yon. May sarili-sarili na silang buhay. Itinuon niya
ang atensiyon sa kanyang iginuguhit. Katulad ng plano
niya ay pinursue niya ang footwear designing after
niyang matapos ang bachelor degree in business sa
Boston University.
Si Lilac ay isang sikat na artista na. Hindi lang
sikat. Sikat na sikat. Si Lavender naman ay nag-aaral
ngayon sa Oxford Univeristy. After she earned her
bachelor degree in Harvard Univerity she decided to
earn her juris doctor at Faculty of Law, University of
Oxford in England. Bigatin talaga ang kapatid niyang
'yon.
Hindi niya rin alam kung napatawad na ba siya ni
Lavender. Magkalapit lang naman ang pinapasukan nilang
eskwelahan dito pero hindi sila nagkikita.
Ang mama niya at si Lavender ay madalas magkita
noon pero hindi siya sumasama. Matapos siyang dalhin
ng mama at papa niya sa Boston pagkalabas na
pagkalabas niya ng ospital ay hindi na rin umuwi ang
mama niya. Kasama niya ito sa bahay habang si Lavender
ay paminsan-minsan nitong dinadalaw na nasa Cambridge
lang naman. Umuwi ang mama niya sa Pilipinas nang
masigurong okay na siya. She appreciated her mom's
effort and sacrifices for her. She felt more loved by
her parents that time.
Isang beses lang sila nagkita ng kapatid niyang si
Lavender. Nang mamatay ang kanyang Lola Sara.
Ipinagamot ang kanyang Lola dito sa US pero hindi na
rin nagtagal dahil mahina na talaga ang puso nito.
Hindi rin sila nagkausap ni Lavender. Gusto man niyang
kausapin ay hindi niya magawa. Nahihiya siya nang
sobra at natatakot ding lumapit dahil hindi niya rin
nakitaan ng senyales na handa na ang kapatid niyang
kausapin siya.
Kinulayan ni Violet ang iginuhit na sandals gamit
ang Porcreat app.
Gusto niyang magtayo na sariling footwear boutique
pero wala siyang puhunan. Nahihiya naman siyang
humingi sa magulang niya lalo't nagkakaproblema ang
foortwear company ng pamilya. Nagsara na nga ang ibang
shop sa Pilipinas at ang ilang shop sa ibang bansa ay
isinara na. Sa ngayon ay binabalak nila ni Air na
simulan sa online ibenta ang mga design niya. Gagawa
sila ng online shop website.
Napahinto sa paglalakad si
Violet nang bigla siyang mabangga kay Ryke. Hindi niya
napansing huminto na pala ito at humarap sa kanya.
Bumangga siya sa matipunong katawan nito.
"Sorry." Tangka sana siyang aatras nang hawakan ni
Ryke ang magkabila niyang braso. Hinagod nito ng
tingin kabuan niya.
"I like your figure."
"Ako rin."
"You like my body, too."
Tumango si Violet. "Ay... I mean my body. I love
my body." Umatras siya at naupo sa pang-isahang sofa.
Naupo naman si Ryke sa mahabang sofa. Muli ay
pinagmasdan niya si Ryke. Kinumpara ang anyo nito
ngayon sa dati. Ang laki talaga ng pinagbago. He looks
more mature now pero bagay na bagay iyon.
"Ano pala ang kailangan mo? Bilisan mo, Ryke, ah.
Maya-maya kasi nandito na 'yon si Air." Ang medyo
maaliwalas nitong mukha ay nag-iba bigla. He looks
annoyed now. Ayaw lang talaga niyang bigyan ng rason
si Air na magselos. Matindi ang selos ni Air kay Ryke
ngayon lalo't alam na nitong si Ryke ang tinutukoy
niyang mahal niyang hindi nasuklian ang pagmamahal
niya.
"I'm still your husband, Violet. Alam mo bang
pwede kitang idemanda. Nagsasama kayo sa iisang bahay
at may anak kayo."
"Ikaw ang bahala. Kung 'yon ang ikasisiya mo. E
'di go."
Itiningala ni Ryke ang ulo at bumuga ng hangin.
Bakit ba naiirita itong lalaking ito? Limang taon na
naman silang hiwalay. Hindi pa ba siya pwedeng
makipagrelasyon sa iba?
"Naiinggit ka ba sa 'kin?"
"What?" kunot-noo nitong tanong.
"Maiinggit saan?"
"Kasi ako nagkapamilya na. Ikaw, kung sino-sinong
babae lang ang pinapatulan mo? Bakit hindi ka tumino
at mag-stay sa isang babae? Hanggang ngayon ba umaasa
ka pa rin bang babalikan ka ni Lavender? God, Ryke,
just move on. Ma-pride ang kapatid kung 'yon.
Naglawayan na tayo kaya hindi ka na tatanggapin
niyon."
Muscle rippled through his arms as he folded his
arms across his chest. Amused na tumaas ang sulok ng
labi nito.
"I like that naglawayan. Mabuti tinanggap ka pa ni
Air."
Pinag-cross rin ni Violet ang mga braso sa ilalim
ng dibdib niya. Bumaba ang mata ni Ryke sa dibdib ni
Violet nang tumaas iyon dahil nasalo ng braso. Lumitaw
nang husto ang cleavage dahil masyadong malalim ang v-
neckline ng pale pink longsleeve bodysuit na suot.
Hapit na hapit din iyon kaya molded masyado ang dibdib
niya sa tela na kontra naman sa medyo maluwag niyang
black Tommy Jeans popper pant.
Isang black Adidas Them ang ipinares niya doon.
Napansin iyon ni Violet kaya inalis niya ang
pagkakakrus ng braso at inayos ang neckline.
"Mahal ako ni Air. Tanggap niya ako mula noon
hanggang ngayon. Now tell me what do you want, Ryke,
para makaalis ka na."
"Ikaw." Tumaas ang kilay ni Violet.
"Okay. I need you in my campaign." Deretsahang
sagot nito. Ang kabilang kilay naman ngayon ni Violet
ang tumaas. Hindi niya maintindihan.
"Nagleak ang tungkol sa ating dalawa." Kinalikot
nito ang phone at inabot sa kanya kapagkuwan. Binasa
niya ang article. Medyo hindi nga maganda ang laman.
Negatibo patungkol kay Ryke. Hindi naman niya gustong
magmukhang ganoon si Ryke sa mata ng tao. Kilala niya
si Ryke. Mabuting tao ito. Kung ano man ang nagawa
nito noon alam niyang dala lang galit at epekto na rin
ng alak. Naiintindihan niya iyon. Kasalanan din naman
niya. Deserve niya 'yon.
"Ano ang maitutulong ko." She means it. Tutulong
siya kung may magagawa siya.
"500 million para sa puhunan mo sa negosyong
binabalak mo. Kung kulang handa akong dagdagan."
Bahagyang namilog ang mata ni Violet. Wait. Hindi siya
mukhang pera pero ito ang hinihintay niya. Pero teka
lang. Paano nitong nalaman ang tungkol sa
pangangailangan niya? Pero hindi na 'yon mahalaga. Mas
mahalaga sa kanya ang pera. 500 million. Napakalaki.
Barya lang ng 500 million ang kailangan niya.
Apakayaman talaga ng bwesit na 'to. Sabagay. Balita
niya pinamanahan ito ng Lolo Senator nito ng malaking
halaga.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Twenty-Five
          "Halika
dito kay daddy, Purple." Kinuha ni Ryke ang bata at
pinaupo sa hita nito. Nilibang nito ang bata sa
pagtanaw sa labas ng sasakyan.Â
PAGDATING nila ng bahay ng dela Fuente sa Palatial
ay naroon ang lahat. Ang kanyang Ninang Sasahh at
Ninong Wilson, ang kanya papa at kanyang mama ay
naroon din, si Lilac pati na rin ang mga kapatid ni
Ryker. Nalibang naman agad si Purple dahil magiliw ang
lahat sa bata.Â
"Ano po ba ang nangyayari, mama? Bakit ka po
pumayag?" Tanong ni Violet sa ina nang mapag-isa sila.
Nagtungo sila sa hardin para makapag-usap ng
sarilinan. Huminto ang dalawa sa orchid area.
"Ang Ninang Sasahh mo kasi napaka-traydor.
Nagsisisi talaga ako sa kasunduan na 'yon."
"Kasunduan?"Â
"Noong mga bata kasi kayo, may ginawa kaming
kasunduan. Dapat kayo ang magkatuluyan ni Ryke at
kapag hindi pumayag ang isa sainyo, mapupunta sa isa
amin ang singkwenta porsyento ng wealth namin. Kaasar!
Ina-apply niya ngayon. Gusto niyang magkabalikan kayo,
eh."
"Seryoso 'yon?"
"Siniseryoso niya. Gusto niya ngayon kunin ang
Veliganio Corp. Ang bruha na 'yon, napakasigurista.
Wala akong kaaalam-alam na sapilitan niyang binili ang
shares ng mga board member bago ka pa man sundan ni
Ryke sa Boston. Now, she owns 30% shares of the
company. She is the second major share holder. Ang
Lolo Zeus mo binabalak na niyang pagpartihin ang
shares sa amin ng Uncle Jufred at Aunt Leila mo. So
meaning, kapag na-divide yun ang Impaktang Ninang
Sasahh mo na ang magiging major shareholder lalo na
kapag nakuha niya pa ang share ko. At gagawin daw niya
lahat makuha lang ang kompanya."
"Ganoon na ka evil si Ninang?"
"Yes! Ginagamit niya ang pagiging presidente ng
asawa niya. Ito namang si Wilson sunod-sunuran. Tanga
'di ba?"
"Pero, mama, alam mo namang wala ng pag-asa ang sa
amin ni Ryke. Gusto ni Air na magpakasal na kami.â
"I know. Actually, hindi mo naman na kailangan ma-
in-love uli sa lalaking 'yon. That evil Sasahh revised
the contract kaya pumayag na ako sa gusto niya.
Kailangan mo lang pakisamahan si Ryke hanggang matapos
ang kampanya. Kapag hindi kayo nagkabalikan okay lang
daw. Basta kailangan mo lang daw maging asawa ni Ryke
hanggang matapos ang eleksiyon. Hindi ka rin muna
makikipagkita kay, Air. Okay lang ba sa 'yo, 'yon?"Â
Nakangiting tumango si Violet. Nakapag-usap na
sila ni Air. Hindi sang-ayon si Air pero pumayag din
naman.
"I'm sorry. I hate using you. Pero kasi
napakahalaga sa lolo mo ng kompanya. Napabayaan lang
talaga niya nang mamatay si Mom. At sina Ate Leila
at Kuya Jufred ang higit na maaapektuhan. Kung ako
lang, wala naman sakin problema. Isasaksak ko pa sa
baga ni Sasahh ang share ko sa kompanya. Hindi tayo
maaapektuhan. Your father's law firm is still on top.
And anyway, huwag mong tatanggapin ang 500 million na
binibigay sa 'yo. Pagkatao mo ang kapalit niyon.
Violet, if you need money just ask us."
"Nahihiya po kasi ako, Mama. Hindi rin naman ako
sigurado kung magiging successful ang plano ko."
"Starting a business is risky. E di kung malugi
umulit, magsugal ulit. Nandito kami ng papa mo. We
will provide your needs. At naniniwala akong makakaya
mo."
"Thank you, mama!" Nagkayakap ang mag-ina. Ngayon
ay mas desidido siyang matulungan ang pamilya sa
suliraning ito. Maliit na bagay lang naman ito.
Tatlong buwan mula ngayon ay halalan na.Â
"Hoy, bff!" Umalingangaw ang boses ni Sasahh sa
buong hardin. Bumaling sila sa patio kung nasaan ito.
Hawak nito ang megaphone.Â
"Baka sinisiraan mo na naman ako sa mahal kong
daughter-in-law."Â
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Twenty-six
"GOOD morning, mama!" Purple
greeted her mother with full of energy while sitting
at the dining table as breakfast was being set up.
"Good morning, baby!" Violet showered Purple with
plenty of kisses across her face, which made her
chuckle.
"Where's daddy?"
"In the kitchen, cooking breakfast for us."
"Really?" Iniwan niya si Purple at nagtungo sa
kusina. Naroon nga si Ryke at abala sa pagluluto.
"Morning," she greeted him. May malapad na ngiting
bumaling si Ryke.
"Hey, good morning!" Saglit na iniwan ni Ryke ang
niluluto para lapitan si Violet. Violet, again, was
caught off guard when he put his digitus secundus
beneath her chin, tipping up her chin, his lips found
hers in a brief but infinitely tender kiss. Pinisil
nito ang kanyang baba bago binitiwanan saka binalikan
ang niluluto.
Tumaas ang kamay ni Violet para sana hawakan ang
labi but she opted to splay it across her chest where
her heart thundering. Bakit ba ganito si Ryke? Ang
linaw ng usapan nilang magiging mag-asawa lang sila sa
publiko. She'll get into trouble if Ryke would
continue his sweet gestures. She is cheating on Air
for still having feelings for her ex-husband.
Ryke dragged her out of her reverie by pulling her
to his side. Ipinaikot nito ang isang braso sa kanyang
baywang. A waft of fruity-chypre of his perfume
drifted into her nostrils, making her want to curl up
with him all day.
Hays! Stop it, Violet! Sita niya sa sarili.
"You are still using Creed Aventus."
"Yeah. All time favorite."
"Noong sa Boston parang may ginamit kang iba kaya
akala ko si Airyk ka. Same kasi ng perfume ni Airyk."
"That's Orson's perfume. Nabasag kasi 'yong
pabango ko. Bumili lang ako ng bago." Kaya pala.
"Ahm, Ryke..." Kuha niya mula sa atensiyon nito
habang nakatitig sa gilid ng mukha nito.
"Hmm?"
"Can you... can you stop kissing me?" Bumaling ito
sa kanya at bigla na lang siyang hinalikan sa labi.
"Why?" Muli nitong ibinalik ang mata sa niluluto.
"Ryke!" she snapped. Muli itong bumaling sa kanya
at dalawang beses naman siyang hinalikan sa labi. Ugh!
Kainis talaga! Hindi na lang siya nagsalita.
"Done! Perfect sunny-side up. Pwedeng-pwede na
talaga akong makipagbalikan sa asawa ko 'no?" Violet
frowned but her lips quirked in a little smile.
Violet's frown deepened as she noticed the two
plates with eggs and hotdogs on them. Sunog ang hotdog
at durog-durog naman itlog.
"Ano yan?"
"Pinag-practice-an ko."
"Ang daming nasayang, Ryke."
Napakamot sa ulo si Ryke. "Turn off ba yon?"
"Yes! You are running for a public office kaya
dapat maging magandang ehemplo ka pero nagsasayang ka
ng pagkain."
"Sorry na! Hindi ko kasi ma-perfect. Gusto ko
perfect 'yong hotdog at itlog kong ipapakain sa 'yo."
Ryke said it innocently but Violet thinks differently.
Dirty and wild.
"Hindi na ba perfect?" She bit her lips, trying
hard not to laugh.
"Perfect na. Masarap pa."
Sa pagkakataon na 'yon hindi na niya napigil ang
pagkawala ng tawa. "I can't wait to taste them."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Twenty-seven
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Twenty-eight
"You bastard!" Hinampas ni
Violet si Ryke sa dibdib matapos niya itong ibaba nang
marating ang penthouse. Ayaw nitong sumama sa kanya sa
loob kaya napilitan siyang sapilitang dalhin dito.
Pinasan niya at ibinaba lang nang marating ang
penthouse.
"Don't be stubborn, Violet. Uuwi ka ng bahay?
Magpapakita ka kay Purple na ganyan ang itsura mo?
Mukha kang panda alam mo ba 'yon?"
"What?" Hinawakan niya ito sa balikat at pinihit
patalikod saka marahang itinulak patungo sa mirror
wall.
"Look at you. Your eyes were puffy with dark
under-eye circles."
"Tapos mataba pa ako. Panda nga." Iwinasiwas ni
Violet ang braso saka tinungo ang elevator.
"Tigas ng ulo talaga ng baby ko." Ryke chortled as
he ambled into the living room and perched on his
luxury gray roll arm upholstered sofa. He drummed his
fingers on the armrest, patiently waiting for his wife
to come back. Her grin widened when Violet popped up.
She stood in from of him with sour face.
"Open the door!" she ordered him as she pointed
the direction where the elevator was. Kinakailangan ng
kanyang fingerprint para mabuksan ang pinto ng
elevator.
Nakangiting umiling si Ryke.
"Kailangan ko pang mag-impake, Ryker. Let me go!"
"C'mon, Violet, magpadespedida ka naman. Babalik
ka na ng Boston bukas, eh. Itatawag ko na lang sa
bahay ang mga gamit mo. Ipapaayos ko, then bukas na
bukas din ako pa ang maghahatid sa 'yo sa airport.
Okay na ba?"
Natigilan si Violet. Matamang napatitig kay Ryke
at kapagkuwan ay nag-iwas ng tingin. She crossed her
arms on her chest and pursed her lips. Nilinga nito
ang kabuan ng penthouse.
"May alak ka ba? I need some alcohol in my
system." Naglakad ito habang nililinga ang kabahayan.
"At the right wing." Tumayo si Ryke at sinundan si
Violet na naglakad sa direksiyon sinabi niya.
"Over there." He pointed the homebar just inside
the entrance to the covered patio and pool.
"Ano'ng gusto mong inumin?"
"I want a hard one."
"Hard?" Ryke reached up to the shelves, grabbing
the bottle of bourbon. He placed it on the countertop.
Naglabas rin siya ng dalawang rocks glass.
"Sit down." Yakap ni Violet ang sarili habang
tinitingnan ang stoolbar.
"Umupo ba dito si Mariam?"
"What?" confuse na tanong ni Ryke.
"Sabi niya love nest niyo ang penthouse na 'to.
Ngayon, ano ang parte ng bahay mo ang hindi niya
nadikitan at doon ako."
"Oh, god!" kabadong usal ni Ryke. Parang nanlamig
siya bigla. Mukhang nagkausap ang dalawa sa Malaga.
Bad shot!
"Sa labas tayo." Kinuha niya ang bote at baso saka
nagpatiuna na sa paglabas. Sumunod si Violet na
tinungo grass-covered balcony. May dalawang chocolate
brown rattan low chair doon na napapatungan ng puting
kutson. Mga two inches lang siguro ang paa niyon. At
isang maliit na rattan rectangular garden table. The
outdoor umbrella was set-up to provide protection from
the sun's rays.
"Take a seat. Bago lang 'to. Si Mom ang
nagpagawa."
Kumportableng naupo si Violet. Inilapag ni Ryke
ang baso at alak sa mesa.
"I'll go get ice." Iniwan niya si Violet para
kumuha ng yelo sa fridge at mixed nuts na rin. When he
got back he saw Violet leaning against the glass
railing. Nang bahagya itong tumagilid ay noon niya
nadiskubreng tinutungga na ang isang boteng alak.
--
MABIGAT ang ulo ni Violet nang magising. Inalala
niya ang nangyari bago siya nakatulog. Nasa penthouse
siya ni Ryke at halos lunurin ang sarili sa alak.
Nasapo niya ang kanyang noo nang maalala ang ginawa
niya. Naghubad siya and he sucked him. Jesus! Lango
siya sa alak pero hindi siya na-drug kaya marahil
naaalala niya. Goodness! Limang taon na siyang hindi
umiinom ng alak. Wine lang at madalas ay sa bahay
lang. Nagka-phobia na siya. Natatakot siya sa maaaring
mangyayari sa pag-inom ng alak at ito na nga. Gumawa
na naman siya ng katangahan.
--
Hello! Lilac story is now posted. Sana suportahan
niyo rin.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Twenty-nine
"That's my happiness."
"Ugh! Kainis ka!" Tinabig niya ang kamay ni Ryke.
Si Thunder naman ay tumakbo na patungong batis na
hubo't hubad. Pinagtatawanan ng grupo. Kinakantyawaan
ni Lilac at Skye na jutay. Si Heaven naman ay tinakpan
ang mata.
"Hindi ko tuloy nakita." Inirapan niya si Ryke na
masama ang tingin sa kanya. Maya-maya lang ay isang
malakas na tili mula kay Thunder ang narinig ng grupo.
Agad na bumangon ang lahat at nagkatingin lalo nang
mas lumakas nang lumakas pa ang sigaw ng lalaki na
nasa batis.
"Tingnan niyo baka nilalapa na ng buwaya 'yon." Si
Lilac. Nagsitakbuhan ang lahat sa batis at ilang
sandali lang ay bumalik ang mga ito. Natutop ni Violet
ang bibig at malakas na tumawa nang makitang buhat ni
Hunter at Four si Thunder habang tumatawang nakasunod
sina Ryke at West. Nakaakbay ang mga braso ni Thunder
sa leeg ni Hunter at Four habang ang mga paa ay
nakataas at nakabukaka kaya kitang-kita ang ari nito.
Sigaw pa rin nang sigaw.
"Pota alisin niyo. Alisin niyo!" Iyon ang
isinisigaw ni Thunder. Ngayon ay hindi na lang siya
ang tumatawa kundi pati na rin ang lahat.
Ibinaba ng dalawa si Thunder sa damuhan.
"Alisin niyo na!" Sigaw uli nito pero walang may
gustong kumilos sa mga lalaki. Nagtuturuan ang mga
ito. Totoong naiiyak na si Thunder. Namumutla na ito
sa takot.
"What is going on, guys? He looks so pale na." Si
Lilac.
"May dumikit sa bayag niya, eh. Nakakatakot," si
Four.
"Mga putang-ina niyo puro kayo walang kwentaaaa!
Waaahh!" Malakas na sigaw ni Thunder. Itinaas pa nito
ang pang-upo.
Out of curiosity Lilac and Violet are the ones who
check ang the specie that attached on Thunder private
part. Umupo ang dalawa sa harapan ni Thunder at
sinilip iyon.
"My God! It's just a leech. I got this."
"Lilac, bilisan mo, parang sumisipsip, eh."
"Then open your fucking legs!" Angil ni Lilac.
Sinunod naman iyon ni Thunder na wala nang pakialam
kung nakabuyangyang ang kaluluwa. Matagumpay naman na
nakuha ni Lilac ang linta na dumikit sa isa sa balls
ni Thunder. Pumulupot ang linta sa dulo ng daliri ni
Lilac.
"Masarap ba ang bayag ni Thunder, leech."
Natatawang tanong ni Lilac sa linta at inilapit pa
iyon kay Thunder na napaatras.
"Can you check my balls if they are still in
shape?" Sinilip naman iyon ni Lilac na parang baliwala
lang dito na male thing ang sinusuri.
"Heart shape na siya." Nagtawanan ang lahat.
Nag-angat si Violet nang tingin nang maramdamang
may humawak sa wrist niya at hilain siya patayo. Si
Ryke na parang iritado ang mukha. Ipinaikot nito ang
isang braso sa kanyang leeg habang nasa likuran niya
ito.
"Tuwang-tuwa ka, ah?"
Tumulis ang bibig ni Violet. "In fairness, ah.
He's well-endowed."
"Parang 'di naman. Itim-itim pa ng bayag." Malakas
na humalakhak si Violet at maging si Ryke ay mahinang
tumawa na rin.
Bumuntong-hininga si Violet habang napapangiti sa
alala-alang iyon. Isa sa masasayang memories niya na
kasama si Ryke. Hindi nila kasama si Lavender kaya
lahat ng atensiyon ni Ryke ay nasa kanya. Iniisip na
nga niya noon na baka nagkakagusto na sa kanya si Ryke
dahil may mga moment na parang caring ito sa kanya.
Hindi pa kasi niya alam na may gusto ito kay Lavender
noon.
Inilibot ni Violet ang tingin sa paligid hanggang
sa may makitang isang puno. Kilala niya ang punong
iyon. Nakakatuwang naroon pa pala iyon. May inukit
siya sa punong iyon na hindi niya natuloy dahil nahuli
siya ni Ryke. Inukit niya ang pangalan niya sa katawan
ng malaking puno, sa ilalim ng pangalan niya ay puso
at pangalan sana ni Ryke ang kasunod pero letter R
lang ang kanyang naisulat dahil biglang dumating si
Ryke. Nagpalusot na lang siya. Sinabi niya kay Ryke na
babalik siya sa lugar na ito at tatapusin niya ang
nakasulat doon kapag asawa na niya ang letter R na
iyon.
Violet excitedly walked toward the tree. She isn't
sure if the name she'd engraved on the tree trunk
years ago is still there or it already gone. It
could've faded. Ang pagkakangiti ay unti-unting nawala
nang makitang naroon pa nga ang inukit niya pero ang R
ay buo na. Ang pangalan na gusto niya sanang ilagay
noon ay kanya na niyang nakikita ngayon. Ang pangalan
ni Ryke. At mukhang bagong ukit lang iyon dahil sariwa
pa ang sugat kumpara sa mga naunang letrang natuyo na.
Hinaplos niya iyon ng mga daliri.
"Ako na ang nagbuo para sa 'yo." Napapitlag si
Violet nang biglang magsalita si Ryke mula sa kanyang
likuran. Agad siyang humarap ito.
"Alam ko naman na 'yan ang gusto mong ilagay, eh."
"Paano mo nasisiguro?" Napaatras si Violet nang
humakbang si Ryke. Napasandal siya sa puno. Ipinatong
nito ang isang braso sa puno habang nakatitig sa
kanyang mga mata.
"Eh, mahal mo na ako noon pa man."
"Feeling ka!" Inilapit ni Ryke ang mukha sa kanya.
Napalunok si Violet. May nangyari na sa kanila nang
ilang ulit. Nabuntis na siya nito pero tense na tense
pa rin siya na akala mo ay nagliligawan pa lang sila.
"Hindi?" Nang ma-tense ay itinulak niya ang asawa.
"Noon 'yon, hindi na ngayon!" Nilagpasan niya si
Ryke at humalakhak lang ito. Napakayabang talaga!
Laging ipinamumukhsa sa kanyang patay na patay siya
rito.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Thirty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Thirty-one
"Nagustuhan mo?"
"Sobra! Bakit hindi tayo nagpunta sa lugar na ito
dati?"
"It's a private property. Pinagbabawalan daw ang
marami na pumasok sa property na 'to."
Tumingala si Violet nang may marinig na ugong ng
helicopter. Parang mababa ang lipad kung ibabase sa
tunog ng engine. Mula sa mayayabong na punong-kahoy ay
nasilip nga niya ang isang chopper.
"Halika." Hinawakan ni Ryke ang kamay ni Violet at
hinila siya palabas ng kakahuyan hanggang sa marating
nila ang hugis kawang landform. Paikot-ikot ang
helicopter sa taas. Sa may bandang matarik na bundok.
"What's going on?" tanong ni Violet habang
nakatingala sa chopper na taas at baba. Magla-landing
siguro rito. Aalisin na sana niya paningin sa naturang
sasakyang panghimpapawid nang bigla ay makuhang muli
nito ang atensiyon niya nang mula sa buntot niyon ay
lumadlad ang isang mahabang banner.
"Wow!" usal niya sa pagkamangha nang mabasa ang
nakasulat doon. It's 'will you marry me.' Ang sweet
naman ng taong may gawa nito. Violet looked around her
in all directions expecting to see other people with
them na mukhang bibigyan ng romantic at sobrang effort
na marriage proposal. Pero wala siyang makitang ibang
tao.
Violet was taken aback when she turned around and
saw Ryke kneels on one knee, holding a little black
box in his hand. A ring box that contains a pear-
shaped diamond on a platinum band.
Violet gasped out lout, her hand flying to her
mouth as she'd realized what was happening. Muli
niyang tiningala sa kanyang likuran ang helicopter at
muling binasa ang nakasulat sa banner. Agad na napuno
ng luha ang kanyang mata sa muli niyang pagbaling kay
Ryke.
"On our wedding day, when I saw you walking down
the aisle. I couldn't help but stare at you. I thought
that day that you were the most beautiful bride I've
seen. I was hoping for you to glance at me or at least
to throw me a fleeting glance. But you seemed to be
avoiding me the entire event."
Ryke sighed deeply, while Violet was holding her
breath.
"Violet, can we repeat that day? Can we make it
more romantic? I want you to look at me while you are
walking toward me. I want us to look at each other
while we exchange vows. I want to kiss you in front of
our family ang guests. I want them to know how much I
love you. I want to make it perfect this time...
please, marry me again."
Sunod-sunod ang pagpatak ng luha mula sa mata ni
Violet.
"Will you marry me?"
Tumango si Violet. "Yes. Oh, God, yes!" Tumayo si
Ryke at kinuha ang singsing mula sa cajeta at isinuot
iyon sa daliri ni Violet.
"Oh, God! Is this real? Am I not dreaming?" Ryke
enclosed her face with his palms and then sought her
glance.
"I love you!" Hinalikan siya nito sa labi at
mahigpit na niyakap.
"I love you, Ryke! Thank you."
"No, baby. Thank you for accepting me again."
Hindi mapigilan ni Violet ang mapahikbi. Iba ang
sayang nararamdaman niya sa mga oras na ito. Nagiging
emosyonal siya sa matinding kaligayahang nararamdaman.
Kaligayahang ang hirap ilarawan ng kahit matalinghaga
pang salita.
Nagbitaw mula sa pagkakayakap ang dalawa makaraan
ang ilang sandali. Tiningala ng dalawang ang
helicopter sa himpapawid na mas mababa na ang lipad
kaya nakilala niya ang piloto niyon. Si Thunder.
"She said yes!" Sigaw ni Ryke. Nag-thumbs-up si
Thunder. Hinintay nilang makalag ang helicopter.
Nagulat siya nang makitang kasama pala nito si Lilac
at Jean.
"Congrats!" Hiyaw ni Lilac nang makababa at
tumakbo palapit sa kanya. Nagyakap ang dalawa.
"Congrats, Ate Violet," bati sa kanya ni Jean.
"Thanks, Jean." Si Thunder ay niyakap din siya at
binate matapos nitong batiin si Ryke.
"Hoy!" Hinampas ni Lilac si Ryke sa dibdib.
"Huwag na huwag mo nang sasaktan ang kapatid ko,
ah? Kailangan tears of joy lang ang makikita ko sa
mata niya. Huwag na huwag mo akong bibigyan ng rason
para pagsisihan ko ang ginawa ko."
"Wait, paano mo silang nakausap?" tanong ni Violet
kay Ryke. Alam niya walang signal dito.
"Is that falls?" Bumaling sina Violet sa tinatanaw
ni Lilac kaya hindi na nasagot pa ni Ryke ang tanong
niya. Mataas ang falls kaya tanaw ang tuktok niyon sa
ibabaw ng matatayog na puno.
"OMG! Let's go, Jean, Thunder. Maligo tayo."
"Ayoko nga! Mamaya madikitan na naman ako ng
linta."
Napatawa sina Violet nang maalala ang nangyari kay
Thunder noon.
"Nandiyan naman si Lilac. Siya bahala sa 'yo."
Natatawang sabi ni Ryke.
"Don't worry, Thunder, kahit sumuot pa ang linta
sa butas ng puwet mo dudukutin ko 'yan. Tara na, wag
ka nang mag-inarte." Hinila na ni Lilac si Thunder na
wala ng nagawa pa.
"Jean, tara!" Sigaw pa ni Lilac nang hindi tuminag
si Jean.
Natatawang sumunod na lang din si Jean habang si
Ryke at Violet ay naiwan. Niyuko ni Violet ang daliri
kung saan nakasuot ang singsing na may malaking
dyamante. Hindi siya makapaniwala. Nag-propose sa
kanya si Ryke. Pinunit ng malapad na ngiti ang kanyang
labi nang yumakap mula sa kanyang likuran si Ryke.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Thirty-two
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Thirty-three
---
Few chapters left... and I'll move to Lilac na.Â
Sorry for disappointing you, guys, but yes, It's
#TeamAirLac and not #LintaCouple. Buo na kasi ang
kwento nilang tatlo. Wala akong plot sa character ni
Thunder at Lilac. Haha! Ewan ko ba bakit daming may
bet dun, parang inalisan lang ng linta ang bayag ni
Thunder. Haha!Â
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Thirty-four
---
"PAANO mong nagawa ito, Lilac!?" Alford bewolled,
making Lilac flinch in her seat. Kahit si Violet na
katabing nakaupo sa tabi ni Lilac para suportahan ang
kapatid ay napapakislot kapag tumataas ang boses ng
ama. Their father is pacing back and forth in front of
them. They were stacked up in his father home office.
Si Violet, si Lilac ang kanyang mama na-shock pa rin
sa ipinagtapat ni Lilac. Nakaupo ito sa pang-isahang
sofa. Ang kanyang papa na napakaganda ng mood dahil sa
pakikipaglaro kay Purple at Theus ay parang bulkan na
biglang sumabog.
Ang ipinagtatapat palang ni Lilac ay ang tungkol
kay Purple. Hindi pa nito nasasabi ang tungkol kay
Periwinkle. Ayaw rin sabihin ni Lilac kung sino ang
ama ng mga bata. Tingin ay tama lang yata iyon. Baka
ano ang gawin ng kanyang papa kay Air.
"Iniwan mo ang bata na parang tuta, Lilac! May
puso ka ba, ah?" Lalong naiyak si Lilac sa mga
sinasabi ni Alford.
"Huwag kang umiyak! Huwag kang nagpapaawa!"
"Opo!" Pinigil naman ni Lilac ang pag-iyak. Si
Violet ay panay ang haplos sa likod ng kapatid.
"Paano kung may nangyari sa kanya? Paano kung
hindi ko siya nakita? Paano kung natuloy ang pagbigay
ko sa kanya sa DSWD at naipaampon siya sa iba? Ano,
maatim ng konsensiya mo 'yon? Sana iniwan mo siya nang
maayos sa 'kin kung ayaw mong panindigan ang anak mo.
Hindi 'yong iniwan mo lang basta!"
"I'm so sorry, papa!"
"Huwag ka sa 'kin humingi ng sorry! Sa anak mo na
iniwan mong parang tuta!" Muling nagpalakad-lakad si
Alford sa harapan nila. Humahangos na animo'y galing
sa mahabang pagtakbo.
"Mama!" Napatigil si Alford at lahat sila ay
napabaling kay Periwinkle na nakapasok na sa opisina.
Yakap nito ang isang plush toy. Mangiyak-ngiyak ito
habang nagpapalipat-lipat ang tingin kay Lilac na
umiiyak at kay Alford na nagpupuyos sa galit.
"Purple?" patanong na usal ni Alford na matamang
nakatitig sa bata na may takot sa mga mata. Nagtataka
ang kanilang ama dahil sa pagkakaiba ng buhok at mata
nito kay Purple.
"She's Periwinkle, papa... Peri, come her."
Tumakbo ang bata kay Lilac at yumakap.
"She's my daughter, too. Kambal po ni Purple."
"Jesus!" gilalas na usal ni Lyca.Â
"And you keep her that long, Lilac?" Mas lalong
nadismaya si Alford pero hindi maiwasan ang mamangha
sa tuwing titingin sa bata.
"I'm so sorry, papa!"
Tiningala ni Peri si Lilac. "Why Lolo Alford is
mad, mama? Kasi po nandito ako?"
"No, baby. No! Hindi galit si lolo. May nagawa
lang kasi si mama na mali kaya pinapagalitan ako."
"Lolo loves you, mama."
"Yes, baby. Lolo loves us, specially you." Umatras
si Alford at umupo sa sofa na katapat ng kinauupuan ng
magkapatid, sa tabi ni Lyca. Unti-unti ay lumambot ang
ekspresyon nito habang nakatingin sa bata.
"What is her name again?" Alford asked, never
taking her eyes off Peri.
"Periwinkle, papa, but I call her Peri." Pinihit
ni Lilac paharap kay Alford ang bata.
Alford extended his arm toward the kid. "Peri,
come here."Â
Nilinga ng bata si Lilac na para bang humihingi ng
permiso. Nginitian ito ni Lilac at bahagyang itinango
ang ulo. Nasa mukha ni Peri ang excitement na
humakbang palapit sa lolo't lola.
Nang makalapit ay inabot ni Alford ang pisngi ng
bata at ganoon din ang ginawa ni Lyca na para bang
sinusuri ito kung totoo.
"Hi, Lolo Alford, hi Lola Lyca. I'm happy to
finally meet you!" Bigla nitong niyakap si Lyca.
Bahagyang yumuko si Lyca para yakapin ang bata.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Thirty-five
--
TATLONG araw na si Violet na halos laging nakahiga
lang. She's always felt sleepy and tired. Katulad na
lang ngayon na halos maghapon siyang nakahiga lang sa
kama. She also frequently experiences dizziness
lately. Baka anemic na siya. Dapat ay susunod siya kay
Ryke sa Malaga kanina kaso tinatamad talaga siyang
umalis. Tatlong araw na itong naroon. Dalawang linggo
na lang din halalan na.
O baka kaya ganito ang pakiramdam niya ay dahil sa
walang katapusan niyang pag-iisip nang mga bagay-
bagay. Hanggang ngayon ay hindi mawala sa isip niya
ang pinag-usapan nila ni Ryke. Ang mga nangyari sa
nakaraan. Kahit sabihin ni Ryke na kalimutan na ang
nakaraan ay hindi niya magawa. Sinisisi pa rin niya
ang sarili niya sa pagkasira nila ni Ryke at pagkawala
ng kanilang anak. Kung hindi lang sana siya
nagpadalos-dalos ay mas maayos sana ang lahat.
She forced her heavy-lidded eyes open when she
heard a discreet knock on the door. She squeezed her
eyes shut a long second before she opened them again.
Lazily, she got up from the bed and went over to a
door. Binuksan niya iyon. Bigla ay nawala ang antok ni
Violet nang makita ang taong nasa labas ng silid.
"Lavender?" mahina niyang usal.
"Hi." Laven held an awkward smile.
"H-hello. Ahm, wala rito si Ryke." Hindi niya alam
kung bakit iyon ang nasabi niya. Bakit ganito rin sila
mag-usap? Para silang ibang tao.
"Ikaw ang sadya ko."
"Ako?" Ngumiti si Lavender, this time ay wala ng
awkwardness sa ngiti nito. It was a sweet smile that
she used to give to everyone. Saglit nitong nilinga
ang kasambahay nila, si Terry na nasa likuran, may
dalang tray na naglalaman ng sari-saring street foods.
Kikiam, fishballs at kwek-kwek at may isang pitsel ng
samalamig gulaman. Napalunok si Violet. Bigla naman
siyang natakam sa dala nitong pagkain. Pero bakit nga
ba nandito si Lavender?
"Sabi kasi nila kanina ka pa nagkukulong sa kwarto
mo at masama raw ang pakiramdam mo. Balak sana kitang
yayain magpunta sa school. I mean sa bilihan ng street
foods na madalas nating puntahan dati. Na-miss ko,
eh."
"Talaga?" Hindi makapaniwalang tanong ni Violet.
Kung anong emosyon ang bumalot sa puso niya. Pinagaan
nang husto ang pakiramdam niya.
"Sana sinabi mo. Okay lang naman sa 'kin. Medyo
nahihilo lang naman ako."
"Bumili na lang ako. Can we eat these together?"
"Yes. Of course." Mabilis ang naging tugon ni
Violet at agad na kumilos para lakihan ang
pagkakabukas ng pinto.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Chapter Thirty-six
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- -
Epilogue
"Batiin mo si Gobernador."
Malapad ang pagkakangiti nitong tumingin kay Ryke.
"Hello, Governor!"
"Hello!" Balik niyang bati sa bata.
"You are my grandpa's favorite governor! The best
ka raw po."
Napatawa si Ryke.
"Salamat!" Muling tumakbo ang bata palayo sa
kanila. Kinuhanan ng larawan ang resthouse gamit ang
camera nito.
"Ilang taon na siya?"
"Sampo." 8 years older than his daughters.
Matapos mabisita ang resthouse ay bumalik na si
Ryke sa bahay. Bibisita ang mga kapatid ni Violet
ngayon at si Soft. Nandoon na siguro ang mga ito.
Inihinto ang sasakyan sa labas ng gate. Alam na ng
kanyang bodyguard ang routine niya kaya hindi na
kailangan sabihin pa.
Agad na nag-sanitize si Ryke. Nagpalit din siya ng
damit bago muling pinausad ang sasakyan papasok ng
gate ng mansiyon. Nasa malayo palang ay natanaw na ni
Ryke ang kanyang mga anak na nakaupong magkakatabi sa
landing ng limang baitang na hagdan sa porch.
Nakabantay sa mga ito si Lavender.
Agad na pinahinto ni Ryke ang sasakyan sa gitna ng
driveway nang makita ang pagtayo ni Ptichye Esmeralda
nang makita ang pagdating ng sasakyan. Sumunod na
tumayo si Ãclaire Emeraude at si Anisette Emerald.
Agad na bumaba si Ryke ng sasakyan at natatawang
sinalubong ang dalawang taong mga anak. Natataranta
naman si Lavender na sinundan ang mga batang tumakbo
pasalubong kay Ryke. Hindi alam kung sino ang
aalalayan. Panay ang tawag ng papa ng tatlong bata.
Katulad nang inaasahan na niya, maabutan niyang
nag-aabang ang mga anak sa kanya. Araw-araw ay ganito
ito. Ito ang isa sa pinakamasarap na parte ng buhay
niya bilang ama. He always excited to go home at the
thought of his family waiting for him. Kaya naman sa
sasakyan palang ay nagpapalit na siya at nagsa-
sanitize.
Pa-squat na umupo si Ryke at ibinuka ang mga
bisig. Naghahalo ang masayang boses ng tatlong bata.
Si Ptichye Esmeralda ang unang nakarating at yumakap
sa kanya.
"Wab you, papa!"
"I love you, too, princess!" Nang makarating ang
dalawa pa sa triplets ay hinarang iyon ni Ptichye.
"Bawal bawal bawal!" Hinawakan pa nito ang
magkabilang braso ni Ryke at ipinaikot sa katawan
nito. Napatawa si Ryke. Nagmamaldita na naman itong
batang 'to.
Nang magpumilit si Ãclaire at Anisette ay
itinulak ito ni Ptichye at napaupo sa sementadong
driveway. Nagsimulang umiyak ang dalawang bata.
"Esmeralda, that's bad!" Pinupog siya ng halik ng
bata sa mukha at panay ang sabi ng wab you, papa. And
that's his weakness. This kid really knows how to
manipulate him. Nasisira ang parenting skill niya
dahil sa ka-sweet-an ng batang ito. Bata palang
nakikita na niya ang kamalditahan nito. Pero pagdating
sa kanya ay napaka-sweet kaya hindi niya magawang
pagsabihan. Kay Violet ito medyo may takot. Hindi
umuubra sa ina ang kamalditahan nito.
"Emerald, Emeraude, si Esmeralda na muna ang
kakargahin ni Papa, ah?"
"No!" Nag-angat ng tingin si Ryke kay Violet.
Patay. Tinaasan na agad siya ng kilay nito.
"Buhatin mo si Emerald at Emeraud and let
Esmeralda walk."
"Nooooo!" Napangiwi si Ryke nang humiyaw si
Esmeralda nang pagkalakalakas.
"Walk or I won't allow you to play?"
"Sorry, baby." Hinaplos ni Ryke ang pisngi ng anak
bago binitawanan. Nagpapadyak ang bata habang umiiyak.
"Bad mama! Bad mama! Bad mama!" Tumakbo ito kay
Lavender at yumakap sa hita ng tita.
"Si Tita na lang ang magkakarga sa 'yo, baby."
Kinarga na nga ito ni Lavender. Nag-unahan naman ang
dalawang bata patungo kay Ryke at siya niyang binuhat.
Wakas
Maraming salamat sa pagsubaybay. Dito na
nagwawakas ang libro ng pagmamahalan ni Ryke at
Violet.
--
Ito po ang 1st gen stories. Parents ng mga characters
dito.
1. Dealing with My Ex's Twin -Red and Rostov
*Thunder, Hunter & Summer's parents
2. Scandalous - Tessmarie and Rogue
*Heaven & Skye's parents.
3. Sinful Affair- MM and Tres
*Four, Hawk, Milvus and Serene's parents.
4.Down and Dirty- Lyca and Alford
*Violet, Lavender $ Lilac's parents
5. Get Wild - Geallan and Dock
*Yarrow & Freesia's parents
6. La Impostora- Sasahh and Wilson
*Ryke, Soft, Franziskus' parents.
7. In Whose Arms I'll Stay? - Elisse, Adan, Tyler
(Still on-going)