Ze woonden soamen in ’n hoeske, Ze woonden samen in een huisje

zai was wat stief van reumetiek, Zij was wat stijf van de reumatiek
toch konden ze zok hail nuver redden, Toch konden ze het samen heel goed redden
in ‘t lutje hoeske achter diek. In 't kleine huisje achter de dijk

De kinder waren al laank de deur oet, De kinderen waren al lang de deur uit
toch kwamen ze voak nog op ‘t ol stee, Toch kwamen ze vaak nog op de oude stek
en mainstieds hadden ze ‘t over vrouger, En meestal hadden ze het over vroeger
din wizzen z'apmoal wat e zee: Dan wisten ze allemaal wat hij zei:

‘t Het nog nooit, nog nooit zo donker west, Het is nog nooit, nog nooit zo donker geweest
of ‘t wer altied wel weer licht... of het werd altijd wel weer licht

Zes hounder en ’n olde sege, Zes kippen en een oude geit

‘n swientje op ‘t hok en ’n kaampke laand, Een varkenje in 't hok en een stukje land
en twijmoal doags even over ‘t loantje, En twee keer daags even over 't laantje
en din huil opoe hom bie d'haand. En dan nam opoe hem bij de hand

Zien haile leven haar e aarbaid, Zijn hele leven had hij gewerkt
en moeke mit acht kinder thoes, En moeder met acht kinderen thuis
bie zummerdag hail vroug aan ‘t maaien, 's Zomers al heel vroeg aan het maaien
en pas om melkenstied bie hoes. En pas tegen melktijd weer bij huis

‘t Het nog nooit, nog nooit zo donker west, Het is nog nooit, nog nooit zo donker geweest
of ‘t wer altied wel weer licht... of het werd altijd wel weer licht

Toun op ’n zundag in december, Toen op een zondag in december

krigt opa ‘t zomor zo benaauwd, Krijgt opa het zomaar zo benauwd
zien dochter brengt hom din noar stad tou, Zijn dochter brengt hem dan naar Groningen
omdat ze ‘t aiglieks nait vertraauwt. Omdat ze het eigenlijk niet vertrouwt

En aanderdoags is e overleden, En de volgende dag is hij overleden

't het mie veur ‘t olske zo begroot, Het begrootte me zo voor dat oude mensje
meschain was ‘t beter andersom west, Misschien was het andersom wel beter geweest
want drij week loater was ze dood. Want drie weken later was ze dood

‘t Het nog nooit, nog nooit zo donker west, Het is nog nooit, nog nooit zo donker geweest
of ‘t wer altied wel weer licht... (2x) of het werd altijd wel weer licht (2x)

De dood dat heb je nait veur ‘t zeggen, De dood, dat heb je niet voor het zeggen
want baaide wollen ze geern geliek, Want beiden wilden ze graag samen gaan
ze rusten zacht doar op ‘t kerkhof, Ze rusten zacht daar op het kerkhof
vlak bie ‘t hoeske achter diek. Vlak bij dat huisje achter de dijk

t Het nog nooit, nog nooit zo donker west, Het is nog nooit, nog nooit zo donker geweest
of ‘t wer altied wel weer licht... (2x) of het werd altijd wel weer licht (2x)