You are on page 1of 1

నేమ్ని స్రయున్రాయణ

మహాభారతం
ఆదిపర్ాం - చతుర్
థా శ్్సాం 4

దుష్యంతుడు భరతుని స్వీకరయంచుట


శకుంతల ఎంతో నొచుచికుంది. గాంధరవా విధిన నేను వివాహమాడిన మాట
“మహారాజా! ఈ తిరస్్కరాలు న్కు కొతతి నజము. ఈ బాలుడు న్కు, శకుంతలకు
కాదు. పుటిటినప్పుడే నేను తలలేచే తిరస్క జన్మంచిన వాడే. లోకనందకు వెఱచి నీను
ర్ంపబడాడును. తండ్రికి దూర మయా్యను. ఈమెను కాదన్నాను. ఇప్పుడు అశరీరవాణ్
ఇప్పడు భరతివైన నీచేత కూడా త్యజంప చెప్్పన మాటలు విన్నారు కదా! ఇక నేను
బడుతున్నాను. నేను చేస్న న్ముల ఫలతం ఈమెను, న్ కుమారున చేరదీస్కొనుటకు
ఇంతేనన సర్పెటుటికుంట్ను. న్కు ఇంకా న్కు అడడుంకులు లేవు” అన పలకి భారా్య
ఆ భగవంతుడే దికు్క” అన పలకి శకుంతల బడడులను అకు్కన చేరుచికున్నాడు. తద
అక్కడినుండి నషక్రమింపబోయంది. నంతరము భరతునకు యౌవరాజ్య
అప్పుడు అశరీరవాణ్ ఆకాశంనుండి పట్టిభషేకం చేశాడు.
“ఓ దుష్యంత మహారాజా! శకుంతల కాలం గడిచి పోతోంది. ఈ స్విశాల
చెప్్పనదంతా సత్యమే. ఆమె నీ భార్య. ఆ భారతావనన ప్రజానురంజకంగా పాలంచ
చిననావాడు నీకూ శకుంతలకూ పుటిటిన స్గాడు. వార్ధక్యంలో భరతునకు స్మ్రా
వాడు. వీర్న స్వాకర్ంచు” అన పలకింది. జా్యననా అప్పగ్ంచి భార్యతో తపోవన్నకి
సభలో ఉండి, వీర్ద్దర్ వాదనను, వెళ్ళుడు. బహుకాలము భరతుడు రాజ్య
ఆకాశవాణ్ బోధనను సభు్యలంతా విన్నారు. పాలన చేశాడు. ప్రజలను కంటి రప్పలా
మహారాజు వార్న సంబోధించి “ఈమెను కాపాడు కున్నాడు. ఆయన ప్రుమీదే వార్
ం పా ం ం 29

You might also like