Սա անհանգստացնող փաստ է, որը կարելի է նկատել եվրոպական բոլոր մայրաքաղաքներում.

զբոսաշրջիկները գնալով ավելի շատ են մնում կայքերում վարձակալած բնակարաններում։

Հյուրանոցի մենեջեր Լորան Լոպեսը ուղղակիորեն մտահոգված է. «Վերջին 3 տարվա ընթացքում
մեր շրջանառությունը ամեն տարի նվազում է 10%-ով: Միաժամանակ բնակարանաշինության այս
նոր եղանակը հանգեցրել է մեկ քառակուսի մետրի գնի բարձրացմանը։ Այսպիսով,
Բարսելոնայում պատմական թաղամասն աստիճանաբար ազատվում է իր բնակիչներից, որոնք
տնտեսական պատճառներով նախընտրում են տեղափոխվել արվարձաններ։ Այսօր շրջանն ունի
ընդամենը 15624 բնակիչ ամբողջ տարվա ընթացքում՝ 2006 թվականի 27470-ի դիմաց:
Բացի այդ, Փարիզում ապրող Յոլանդան մեզ բացատրում է, որ իր առօրյան շատ է դժվարացել
սեզոնային վարձակալության պատճառով. «Ժամանումներ և մեկնումներ օրվա ցանկացած ժամի,
երեկույթներ ամբողջ գիշեր, զբոսաշրջիկների խմբեր, որոնք ներխուժում են հյուրանոցի
սրահ։ շենքերն իրենց ճամպրուկներով... Մենք այլեւս մեզ տանը չենք զգում. Մենք վերելակ
չէինք ուզում, բայց իր բնակարանը վարձած հարեւանը շատ էր ուզում, որ զբոսաշրջիկներին
գրավի: Այսպիսով, դա մեզ փող արժեցավ, նա կատաղած է: Գնացի քաղաքապետարան բողոքելու,
բայց անօգուտ էր! »
Արձակուրդների վարձակալության շուկան կարող է մեծ գումարներ բերել՝ Ամստերդամի
վարձակալության վայրերում վարձակալված գույքի սեփականատերերի համար ամսական միջինը
350 եվրոյի չափով: Այս քաղաքում, ինչպես Փարիզում և Լոնդոնում, իշխանություններն
արդեն որոշել են կանոններ մտցնել, որոնք սահմանափակում են վարձակալության ժամկետը։
Բնակարանների վարձակալության կայքերը բողոքում են և պնդում, որ բնակարանային խնդիրներ
արդեն եղել են մինչ իրենց ժամանումը:
Պատմական թաղամասերի բնակիչների համար կյանքն այլևս նույնը չէ. զբոսաշրջիկներով լցված
փողոցներն աստիճանաբար կորցնում են հարևան խանութները: Անցել են անցյալի խանութները,
ցտեսություն, հարեւաններ, որոնց մենք լավ գիտենք: Այժմ փողոցները լցված են
գերժամանակակից ռեստորաններով, հուշանվերների խանութներով և անիվներով ճամպրուկներով։