------------------------------

TITLE: An Angel Turned Into Devil (Published Under LiB)

LENGTH: 92
DATE: Nov 05, 2011
VOTE COUNT: 2213
READ COUNT: 409575
COMMENT COUNT: 349
LANGUAGE: Filipino
AUTHOR: ladymasquerade
COMPLETED: 1
RATING: 3
MODIFY DATE: 2014-07-20 07:04:06

------------------------------

####################################
An Angel Turned Into Devil
####################################

PROLOGUE

"I'm sorry, Sophia... Hindi kita gustong saktan."

"Mahal Kita, please wag mo akong iwan.. Ayokong pati ikaw iwan ako.."

Tumulo na ang mga luha sa mga mata ko..

"I'm sorry.."
"Tama na nga yan! Hindi mo ba naiintindihan hindi ka niya mahal!! Ginamit ka lang
niya!!

Dahil ako talaga ang mahal niya!!"

Tiningnan ko siya.. Ang babaeng may kasalanan ng lahat kung bakit ako mag-isa na
lang..

"Ikaw dapat ang namatay at hindi siya!!! Ng dahil sayo namatay siya!!"

Hindi ko na napigilan, sinugod ko na siya.. Pero bago pa man ako makalapit sa

kanya..

*PAK*
"I-I'm sorry, h-hindi ko sinasadya--"

"Mahal kita, Mahal na mahal.. Pero anong ginawa mo? Niloko mo ako.. Sinaktan mo
ako.."

Sinaktan niya ako dahil sa babaeng yan..Tumingin ako sa kanya.. tumulo na naman
muli ang mga luha ko.. Tinignan ko ang babaeng prinotektahan niya..Nakangiti ito..
Gustong-gusto kong alisin ang ngiti sa mga labi niya..

Tumalikod na ako at naglakad palayo.. Pero huminto ako at nag salita..

"Hinding-hindi ko kayo mapapatawad.. Hinding-hindi.."

"Well, ano bang magagawa mo against to a Ramos and Dela Vega?? You're nothing but a
piece of crap to us"
Tumingin ako sa kanya..

"Really?But for me you are just a piece of sh*t .."

"Pagbabayaran niyong lahat ito... At sisiguraduhin kong mas matindi pang hirap ang
dadanasin niyo.."

At pagkasabi ko nun..Umalis na ako.. Babalikan ko kayo.. At sa araw na yun,

sisiguraduhin kong pagbabayaran niyong lahat ito..

I'm no longer the Angel you've known..

I'm no longer the Damsel in distress..

I'm now the Angel turned into a Devil..

####################################
Chapter 1: The Angel
####################################

PUBLISHED UNDER LiB. AVAILABLE TO ALL PPC STORES :)

####################################
Chapter 2
####################################

Chapter 2

(SOphia)

Alexandria Joan Ramos, the only child and heiress of Ramos Group.. The biggest
food Manufacturing company in Asia.. Sinasabi na siya daw ang reyna ng Royal
Academy.. May mga rumors then na lumalabas na certified flirt at sl*t si Alexa pero
syempre sa yaman na meron sila napagtakpan ang kalokohan niya.. Spoiled Brat kasi..

"Who do we have here? Hmmm.. Sophia Hernandez.."

Lumapit siya sa akin at tinignan ako mula ulo hanggang paa..

"TSK. TSK.TSK..What a poor girl.. Tignan mo nabasa ka tuloy.. Ikaw naman kasi,
hindi ka naman bagay sa Academy pero nagpupumilit ka pa din.."

Tapos tumingin siya sa lahat..

"Guys dahil sa ginawa nyo, may gantimpala kayo sa akin.. There will be a party in
my villa friday night, and all of you are invited.. Wear you most luxurious
dress.."

Natuwa naman ang iba sa narinig nila.. Ang sama talaga niya.. Tapos lumapit siya sa
akin at binangga ako kaya natumba ako.. Wala pa ring silang tigil sa pagtawa sa
akin.. Naiiyak na ako..

"HAHAHAHHA.. Kawawa ka naman, umalis ka na kasi dito.."-Girl 1

"Social climber!!"-Girl 2

Lahat na tinawag nila sa akin.. Bakit ganun sila..

Nilalamig na din ako.. Dahil sa centralized aircon ang buong academy.. Mukhang
magkakasakt pa ata ako.. Ng..
"STOP IT!!!"

Bigla namang nanigas yung mga tao sa paligid ko.. Halata kasing galit yung boses na
yun..

Nakayuko ako kaya hindi ko nakita kung sino yun..

May biglang yumakap sa akin.. Ang bango niya..

Nung tignan ko siya blurry na.. And then.... Wala na...

(Justine)

Unti-unti kong dinilat yung mga mata ko..

GAHD! Ang sakit ng ulo ko!!

Pilit akong bumangon pero, ngayon ko lang napansin na may nakayakap sa akin..
"Hmmmm..."

Haay, iba na talaga kapag gwapo at syempre mayaman..

Hinalikan ko siya sa leeg..

"Good Morning, Babe.."

Sabi ko in a sweet voice..

"Are you leaving already?"

"Yes.."

Tumayo na ako at nagbihis.. Bago ako lumabas ng kwarto..

"Thanks for last night.."

I winked at her and she blushed..

Erissa Joo, anak ng Prime Minister ng South Korea..

 Wala na akong time para bumalik pa sa mansion ko.. Kaya dumiretso na lang ako sa
kwarto ko dito sa Academy.. Yup, lahat ng estudyante merong reserved room dito,
pagdating nila ng 3rd year saka sila dito lilipat dahil marami ng gagawin.. Pero
espesyal ang kwarto naming top 6 sa mga ordinaryong class A-D..Nakahiwalay ang
building namin sa kanila..

Naglakad ako, tutal wala pa namang masyadong tao 4 am pa lang naman..

Dahil sa hi-tech ang buong Academy hindi uso ang susi dito, dahil may sensory
device ang pinto.. Nakalagay sa system nito kung sino yung may-ari ng kwartong
yun.. Walang makakapasok na kung sino, dahil mahigpit ang security system ng buong
Academy..

Pumasok na ako at naligo at nagbihis..

Papunta na ako ngayon sa lobby para hintayin sila Tim..

"KYAAAAAHHHH!!! ANG GWAPO MO TALAGA JUSTINE!!!"

Haay, iba na talaga kapag gwapo.. Sabay-sabay pa sila.. ^____^

Kaso, anong meron?

Pagtingin ko.. My gahd meron na naman silang kinakawawa..

Nakakabadtrip sila a!!

"STOP IT!!!"

Nanginig sila nung marinig nila yung sigaw ko..

Niyakap ko yung babae, hindi ko makita yung mukha niya.. Basang-basa siya at
halatang nilalamig na.. Centralized pa naman itong buong Academy..

Tapos nahimatay na siya.. Binuhat ko siya at dinala sa Academy Hospital..

Nung hiniga ko na siya sa kama, hinawi ko yung buhok maganda siya, maamo yung
mukha, shoulder length lang yung buhok niya at itim na itim, at napaka-puti niya...
Siínong mag-aakalang isang mahirap lang ang babae na ito..

Hindi ko mapigilang hawakan yung mukha niya..

Ngayon lang ako nagandahan sa babae bukod kay...haay

"Anong nangyari?"
Lumayo ako sa hinihigaan ng babae.. at napatingin sa nagsalita..

"Young Mistress Clarissa.."

Nag-bow ako sa kanya.. Mas makapangyarihan siya sa akin.. Clarissa Isabel Lobregat,
heiress ng Lobregat Group.. World's leading power distributor in the world..

"Kamusta na siya?"

Kitang-kita ang pag-aalala sa mukha ni Clarissa

"Ok naman siya, kaso mukhang magkakalagnat.."

Lumapit siya at umupo sa tabi nito hinawakan yung kamay..

"Lagi na lang siyang binu-bully.. Sino ang may gawa nito sa kanya?"

Mahinahong tanong niya sa akin pero halata ang inis sa boses niya..
"Group of junior students.."

Napailing siya at kinuha yung cellphone niya sa black hermes bag niya.. At may
tinawagan

"It's me, tell to all students to assemble in the Hall, Bye."

Napabuntong hininga si Clarissa at saka tumingin sa akin..

"Let's go Justine.."

Tumayo na siya at lumabas na ng kwarto..

Tinignan ko muli ang magandang babae..

Ang payapa ng mukha niya..

(Third Person)

"To all students who cause a commotion this morning in the lobby please come
forward.."

Mariing sabi ni Clarissa, siya ang tinuturing na Angel in Disguise ng buong

Academy.. The fiancée of Stephen Montereal.. Pero dahil sa nangyari kanina, nagalit
siya..

"I'm giving you, 1 minute to reveal yourself or else you won't like the
consequences I'll give.."

Kumpleto ang lahat, pati ang top 6.. Pwera lang sa isa...

Mukhang natatakot ang lahat..

Pero niisa wala pa ring kumikilos..

"Time is up!"

Bumaba siya mula sa flatform..

"Kung ayaw niyo talagang umamin, then you leave me no choice.. Dismiss.."

Umalis na lahat ng estudyante..

"Am I late?"
Salita ng isang boses.. Andito na siya..

"Alexa..."

Lumapit siya sa kanila..

"What did I miss?"

Umalis na silang 5 pero naiwan pa si Justine

"Hey! Ano ba kadadating ko lang..."

Inis na sabi ni Alexa sa lima..

"You're not that worth waiting for..."

Matalas na sinabi Clarissa bago tuluyang lumabas..

"B*tch!"
At saka umalis si Alexa...

"Haaay.."

Bumuntong hininga lang si Justine..

####################################
Chapter 3
####################################

Chapter 3

(Sophia)

Aray! Ang sakit ng ulo ko.. Pakiramdam ko may hang over ako..

Tumingin ako sa paligid... Andito pala ako sa Academy Hospital

Tumayo ako at tumingin sa labas ng bintana.. Gabi na pala..

"Gising ka na pala..."

Isang lalaki ang nagsabi sa akin.. Wait.. Ang gwapo naman niya.. May kamukha siya
e.. Sino nga bay un?... Teka...

"Y-Young Master Justine.."

Tumayo ako at saka nag-bow...

Narinig ko siyang tumawa...

"Alam mo, ang cute mo pala..."

A-ako cute? Namula naman ako dun.. Tapos lumapit siya sa akin at saka binulong

"Lalo na kapag, nagbublush ka..."

Lumayo naman ako ng konti...

"Naku,s-salamat, s-sige po mauna na ako..."

Tumakbo akong lumabas ng Academy Hospital, sosyal talaga school naming noh?! May
hospital pa...

Tapos huminto na ako sa pagtakbo.. Naisip ko na naman si Young Master Justine...

Ang gwapo niya talaga, kaso playboy... Si Justine Dela Vega ang heir ng Dela Vega
Group.. Biggest financial company in the world.. Siya ang bunsong kapatid ni
Natalie Dela Vega, yung sikat na super model.. Crush ko nga yang si Justine.. Pero
hindi ako papansinin nun kasi alam niyo na..,

Haay...

Tapos may biglang lumabas na lalaking naka-itim at shades..

O___O

"S-sino ka?"

Lumapit ulit sa akin yung lalaki tapos..

"Ms. Pia.. Kanina pa naming kayo hinahanap, nag-aalala na po si Young Master.."

Aishh, akala ko naman kung ano, aalalayan lang pala ako..

Pero... Young Master?

Naku, patay! Pagagalitan na naman ako nun..

"Patay! O sige tara na po.."

At umalis na kami.. Kung sino yung tinutukoy nilang Young Master malalaman niyo
din..

--------------------------------

(Justine)

"Ms. Pia.. Kanina pa naming kayo hinahanap, nag-aalala na po si Young Master..."

Master? Sino yun?

Umalis na sila sakay ng limousine.. Hindi kaya isa siyang secret lover ng isa sa
amin kaya siya nakakapag-aral dito? Pero sino yung Young Master? Isa talagang
malaking puzzle yang Sophia Hernandez na 'yan...
Pero saka ko na siya poproblemahin.. Mag-rerelax muna ako..

Pumunta na ako sa bar nila Daniel..

"Hey Pare!!"

sigaw ni Daniel..

"Hey..."

Lumapit ako sa kanila at saka umupo sa stool..

Sila nga pala ang mga kabarkada ko... Simula pagkabata naming kami na ang
magkakasama..

Timothy Monteverde, 20, only heir to Monteverde Group, world's leading automotive
manufacturer...

Daniel Cruz, 20, the heir of Cruz Brewery, world's biggest wine manufacturer..

Acel Nuevas,20, the heir of Nuevas Group, they own the biggest Hotels, Resorts and
Casinos around the world..
Yayaman namin noh? Pero mas mayaman ako..hihihi

"Dadating na sila bukas.."-Tim

Huh?

"What do you mean?"

Humarap sa akin si Tim

"Ang Royalties babalik na bukas... Hindi ka ba nakinig kanina sa announcement? Asan

ka nga pala kanina, bigla kang nawala.."

Ito talagang si Tim daig pa girlfriend umasta.. Baka nababakla na sa akin 'to..

"Ah, galing ako dun sa Academy Hospital, tinignan ko lang yung kinawawa nila
kanina.."

Napatingin naman sila sa akin.. Ganito itsura nila

O__O - Si Daniel

?___? - Tim at Acel

"O! Bakit ganyan mukha niyo?"

Tanong ko sa kanila..

"You helped that girl? Whoa! Iba na ba taste mo sa babae?"

Bwisit talaga 'tong si Daniel..

"Bakit ako baka nga kayo... Kanina kasi nakita ko may kausap siya, ang sabi kanina
pa daw siya hinahanap ni Young Master.. E baka isa sa atin yun.."

"Not me.."

Sabi ni Acel

"Guys, alam niyo naman ang type ko.."

Daniel

Tapos napatingin kami kay Tim, mukhang lumilipad na naman ang isip..

"She isn't just any ordinary girl..."

Sabi naman ni Tim, na may malalim na iniisip..

"What do you mean?"

Tanong ni Acel, pare-pareho kaming na-curious..

"I don't know... Ang hirap niyang i-explain."

May iba ba sa babae na yun? Wala naman a!

She is ordinary, kahit saang anggulo mo tignan, tapos she looks like something
vulnerable..

"Tapos kanina, yung mga juniors na involve sa nangyari kaninang umaga, yun bitbit
ng mga personal guards ng Royalties.. panigurado talsik na yung mga yun.. E
samantalang dati kinakausap lang ng Head Master "

Nga naman.. Hindi naman ganun kalaki yung ginawa nila.. Pero bakit kaya sino ba
talaga si Sophia Hernandez?

"I think para matahimik tayo, mag-investigate na lang tayo.."

Aba kahit pala minsan gumagana utak nitong si Daniel na'to..

"Minsan din pala gumagana yang utak mo, akala ko kasi puro si---- ARAY!"

Pareho pala kami ng iniisip ni Acel... ^__^

"I agree with Dan.. Ikaw Justine?"

Tanong ni Tim

"Call ako dyan.."

After nun nag-party lang kami.. Bukas makikita na naman namin sila..
Ang Royalties ng Academy...

####################################
Chapter 4
####################################

Chapter 4

"To all students please go to the assembly hall now.."

Kitang-kita sa mga estudyante ang excitement dahil makikita nila muli 'sila'...
Glass hall ang venue nila kaya kitang-kita ang labas nito...

"Ladies and Gentlemen, please settle now... And prepare ourselves..."

Sabi ng emcee sa stage.. Lahat ng estudyante ay suot ang kani-kanilang magagarang

damit...

Ipinakilala na ang bawat status ng mga estudyante..

Nagdatingan na rin ang mga nag-gagaraang sasakyan kung saan naroroon ang top 6...
" I will now present to you the top 6!"

Nagpalakpakan ang mga Elites..

"He is known as the Prince of Luxury.. The only Heir of Nuevas Group, a
conglomerate ever rising.. Wearing a clothe from ELLA Clothing and an diamond
earpiece to represent his power"

"Now, I present to you, Young Master Acel Nuevas!"

Bumaba ang isang napaka-gwapong lalaki mula sa isang kotse... Naka-suot siya ng
black tux...Lahat ng elites na andun ay manghang-mangha sa mga nakikita nila..

Para silang nasa Hollywood dahil lahat sila nakatuon lang ang tingin sa entrance ng
venue..

Nakaset-up ang stage ng may anim na upuan at may naka-elevate na 3 upuan para sa
pinakahinhintay nila...

"He is the heir of Cruz Brewery, the biggest Wine manufacturer in the world... And
known as the Lover of the Academy... Wearing a limited design from ELLA Clothing
and a diamond pin to represent his dominance..

Let us all welcome, Young Master Daniel Cruz.."

He walks in red carpet aisle with pure charms that any girl can't resist... As he
reach his place he took off his glasses and winked, and that makes every
bachelorettes blushed...

"She is known as the Goddess of the Academy, the heiress of Ramos Group... the
Asia's leading food manufacturing company... Wearing a gown design by ELLA
Clothing..

I present to you, Young Mistress Alexandria Joan Ramos.."

Samantala....

"She's such a sl*t!! Hindi bagay sa kanya ang damit na dinesign ko!!"

Inis na sinabi ng isang boses...

"Relax lang Jas... Sige ka baka matalbugan ka niya..."

Pagkalma naman ng isa..

"Shhhh... Jas, relax..."

Huminga muna ng malalim ang babae at...

"Fine.. Young Master Yves..."

Back to the Hall

"He is the heir of Monteverde Group, the biggest automotive manufacturer in the
World.. He is known as the Master of the Academy... Wearing the first class tuxedo
from ELLA Clothing..

I present to you, Young Master Timothy Monteverde.."

Tahimik lang sa isang sulok si Sophia... Amze na amaze siya sa nakikita niya at

Tinitignan niya ang mga nangyayari..

Simple lang ang suot niya pero wala pa rin siyang sinabi sa mga elites na
nakapalibot sa kanya.. Pero balewala sa kanya yun...

"He is the Duke of the Academy, the heir of Dela Vega Group... The world's leading
Financial service... Wearing a white tuxedo from ELLA Clothing and a one piece
earring to represent his power..

I present to you, Young Master Justine Dela Vega"

Nagtilian ang mga babae sa pagpasok ni Justine.. The cassanova of the Academy..

This welcome ceremony was live and is shown to all Elites in the world... All the
biggest media network in the world is present...

Ang event din na 'to ay mahalaga para sa mga kagaya nila.. Dahil ipinapakita nila
sa mga nakakapanuod kung gaano sila kayaman.. Na dapat silang sambahin.. Pero para
sa iilang down to earth ayaw nila ng ganitong okasyon.. Ok lang na may welcome
party pero yung ganito na sobra, ayaw nila.. Pero ano pa nga bang magagawa nila,
kakabit na yun sa kanila..

"And now, she is known as the Pride of the Academy, the heiress of Lobregat Group,
the biggest power distributor company in the world... She is wearing a gown made by
the owner of ELLA Clothing and wearing the diamond pin...

Let's us all welcome, Young Mistress Clarissa Isabel Lobregat..."

Lahat sila pumalakpak at nagbigay galang sa rank 1 ng top 6...

"And now I give this stage to Young Mistress Clarissa to present the Royalties.."

Habang papunta na si Clarissa sa puwesto niya, hindi maiwasang hindi ma-excite ang
mga estudyante... Dahil bumalik na ang 'Royalties' from their business trip in
England...

"Ever in the History of the Academy, there 3 families that rule... They are
Estrella, Velasco and Montereal... They are the most powerful family that the world
will have... They have the wealth that everyone dreams about. They are the world's
Royalties; they are the heir and heiress of the world's biggest conglomerate. And
now I present to you the Royalties."

May pumasok na mga Class S guards na naka-uniform ng puti at humilera sa gilid ng

aisle... May dala-dala silang mga-swords...

"She is the known as the Lady of the Academy and World's Fashion Icon... The
heiress of Estrella Conglomerate... The only designer who makes her designs
unique...And she owns the most famous and expensive clothing brand ELLA Clothing...

I now proudly present, Young Mistress Lia Jasmine Estrella."

Bumaba sa isang super model like na babae sa isang puting limousine... Naka-suot
siya ng isang long couture long gown with high collar, cap sleeves and mermaid
skirt..

As expected to a Royalty, she walks with fitnesse and glamour... But her aura shows
power and dominance...

Habang siya ay nagalalakad lahat ng elites ay nag-bobow... To show respect...

And when she reached her throne she gives a sweet smile that makes everyone
gasped...

"She is refer as the Lady Einstein of the World... The brain behind our most
advance security system and advance technology here in our Academy.. Her works
can't be compared to any inventors...The heiress of Velasco Conglomerate... The
Princess of the Academy....

Young Mistress Julia Monique Velasco"

Bumungad sa kanila ang isang napakaamong mukha ng isang magandang babae... She's
wearing a teal green silk one shouldered gown...

She looks simple but of course elegant and her aura is highly as her brain...

And as she reached her place she show a million dollar smile...

Lahat ng elites sa loob ay mukhang nag-eenjoy..

"And now..."

Natahimik ang lahat...

"He is the heir of the biggest and no. 1 conglomerate in the World.. The highest of
all..The King of all business tycoons... And the King of the Academy... Our
HeadMaster...

Young Master Stephen Yves Nicholas Montereal.."

Nakatingin ang lahat sa entrance ng hall... Pinanuod nilang maigi ang pagbaba ng
hari nila... Naka-suot ito all white tuxedo... Lahat ng bachelorettes ay hindi
maalis ang tingin sa kanya...

Huminto muna ito saglit at tumingin sa paligid... Mukhang may hinahanap... Ng

Makita na niya ang hinahanap niya nagpatuloy na ito sa paglakad. At nakatuon ang
tingin sa babaeng nasa harap... Si Clarissa.. Alam ng lahat ang tungkol sa
engagement nila...

Ng marating na niya ang trono niya... He signal to everyone to start the party...
Lahat ng mga Elites ay nakipag-sosyalan na sa kapwa nila...Hindi siya mahilig
magsalita sa harap lalung-lalo na kapag andyan 'siya'...

Pati ang mga top 6 ay nakisalamuha sa mas mababa sa kanila...Pakitang-tao dahil

andyan ang hari nila..

Si Julia ay nakatingin sa isang tao..

Ganun din si Lia..

Pero siya din ay hindi maalis ang tingin niya sa isang tao...
Wala siyang kasama... Haay...

"Excume me..."

Umalis muna siya para magpahangin sa labas..

"Ang ganda ng langit ngayon.."

Napangiti siya sa narinig niya...

"Parang ikaw.."

Lumapit sa tabi niya si Clarissa..

"Bolero ka pa din..."

Biro nito sa kanya..

"Kilig ka naman..hahahaha"
Matapos nilang tumawa ay natahimik sila..

"Kamusta siya?"

halatang may pag-aalala sa boses niya..

"Wag kang mag-alala Yves, binabantayan siya maigi.. Pero hindi talaga maiwasan yung
mga unfortunate events... But we'll handle it naman.. KAso alam mo naman yun
masyadong mabait.."

Napahinga ng malalim si Yves..

"Haay.. Salamat... Kung wala ka naka---"

Nligay niya ang isa niyang daliri sa labi ni Sam..

"You don't have to say it... You know I will do anything to ease up your
sufferings.."

Niyakap ng mahigpit ni Yves si Clarissa..

"I love you.."

"I love you, too."

####################################
Chapter 5
####################################

Chapter 5

(Sophia)

Haay.. Mapapanis yata laway ko dito.. Wala man lang kumakausap sa akin.. Lahat
naman sila tinry ko kausapin kaso ganito lang ang ginawa nila sa akin kanina...

FLASHBACK

"HI ^__^"

Masaya kong bati sa grupo ng mga kaklase ko..

"Ewww!!! Lumayo ka nga sa amin!!"

"You don't belong here so stay away from us!!!"

Nalungkot naman ako dun.. Para naman akong may nakakahawang sakit..

"Grabe naman kayo.. I just want to be friends with you.."

May lumapit sa akin, maganda siya.. Tapos ang amo pa ng mukha.. Akala ko mabait
siya pero daig pa pala niya yung mga bully...

"No one wants to be friends with you.. Because your too low for our kind.."

Sabay tawa.. Haaay..

END

Kung hindi lang talaga ito yung exam ko, hindi ako aattend.. Pero ang pinagtataka
ko lang anong connect ng exam sa party na 'to? Hindi porke't andito andito ang head
master e...

Haay..Kaya eto ako ngayon mag-isa sa isang bench sa labas nung pinagdadausan ng
party..
Biglang lumabas yung mga tao sa loob.. Anong meron?

Tapos may pumarada na kotse...

O__O

WTH!!

(Julia)

Hi, siguro kilala niyo na ako.. Dahil sa introduction kanina.. So hindi na ako
magpapakilala..

Haay.. Gusto ko ng matulog.. =__=

Kulang pa ang tulog ko since umalis kami.. Haay..

"Juls.."
Tumingin naman ako sa tumawag sa akin.. Isa lang ang tumatawag nun sa akin..

"Yes? Mr. Monteverde"

Lumapit siya sa akin.. Gwapo pa din siya.. Hay ano ba yang sinasabi ko..

"Can we talk for a while?"

Tutal gusto kong magpahangin saglit.. Sige payag na ako..

"No problem.."

Lumabas kami.. Dun kami sa garden pumunta..

"Ano ba yung pag-uusapan natin?"

Tanong ko sa kanya.. Hindi naman kasi siya umiimik e..

"Juls, I want to say so---"

Hindi ko na siya pinatapos..

"I already forgiven you.."

Mukha naman siyang natuwa..

"But i'll never forget what you did.."

Lalapit sana siya sa akin ng naglabasan yung mga estudyante..

At yung kotse na yun..

Gahd! What are you thinking Lia?

Umalis na ako doon at pumunta kung asan ang mga estudyante.. Lumapit ako sa Head
Master..

Tapos si Lia, she's driving like a mad woman.. Ngayon ko lang siyang nakitang
ganyan..
Hindi niya ilalabas ang 'baby' ng ganun lang..

Lahat ng estudyante namangha sa nakikita nila.. Oo kasali sila sa high society pero
they can't afford too much luxury like these..

"What happenned?"

I asked the Head Master..

"She's mad.. "

Nagalit?

"Why?"

Huminga ng malalim ang Head Master

"They mistreated 'her'"

My god! Then again all of the student gasped when another 3 cars entered..
"That is my dream car!!" - Boy 1

"Yah, me too!!" - Boy 2

They look really amazed..

"How?"

Bulong ni Tim.. Sumunod pala siya..

"Why are you so shocked Tim?"

Napatingin siya sa akin..

"N-nothing.."

The car of Lia is the dream car of Tim.. At hinihintay niya na lang maging
available sa market yunpero bago pa maging available yun naunahan na siya ni Lia..

Hinanap ko 'siya'.. At nakita ko siya nakatayo sa isang puno.. She just watched the
whole thing as if sanay na sanay na siyang makakita nito.. And she Is still looking
at Lia.. And her eyes.. it's full of concern.. You really never change after all
these years..

--------------------------------

(Third Person)

"Why are you alone, Ms. Hernandez?"

Napatingin si Sophia sa nagsalita.. At nanlaki ang mata niya..

O__O

'OMG!! Ang ganda naman niya at ang bango pa.. '

Yan ang nasa isip ni Sophia..

"Alam ko maganda ako, kaya wag mo akong titigan ng ganyan..HAHAHA"

'Hala! Pati tawa niya.. Natotomboy na ba ako?'

"H-ha? Ah eh.. Wala kasi akong makausap dun... Lahat sila nilalayuan ako.. Para
bang may nakakahawang sakit ako.."

Yumuko siya..

Pinagmamasdan lang siya ni Julia..

"Hayaan mo sila.. Nabubulag lang sila sa karangyaan na natatamo nila.."

Tumingin ito sa kanya at ngumiti..

'The angel smiled'

Sa isip ni Julia..

"Teka, panu mo nalaman pangalan ko?"

Takang tanong nito sa kanya..

'So innocent and fragile..'

Isip-isip ni Julia..

Tapos ngumiti siya..

"Cesser d'agir comme si vous ne me connaissez pas .." (Stop acting as if you do not
know me )

"Huh?"

Tumayo siya tapos naglakad ng konti..

"Lahat sila ay nagsisimula ng imbestigahan kung sino ka.. Who are you really? That
even our

King is afraid of you.. Just by your presence you make us tremble and wants kneel
down on you.."

Tahimik lang si Sophia at tumingin sa langit..

"Wala kayong malalaman sa akin, dahil eto na talaga ako.."

Tumingin ulit siya kay Julia..

"Agir innocent? Nous allons bientôt savoir qui vous êtes .." (Acting innocent? We
will soon know who you are)

"I really can't understand you, Young Mistress Julia.. Mauna na po ako.."

Tumalikod na ako pero may sinabi siya sa akin...

"Agissant comme un pauvre lorsque vous avez mille fois plus grande que nous
avons ... Quelles sont vraiment votre plan?" (Acting like a pauper, when you have a
thousand times larger than we have.. what is really your plan?)

Napahinto ito sa paglalakad..

Nagsalita ulit si Julia..

"Vous nous manquez tellement .. S'il vous plaît revenir " (We miss you so much ..
Please come back)

Nakatingin lang sa likod ni Sophia si Julia.. Kaya hindi niya nakikita ang
expression nito..

"Je reviendrai .. Attendez .." (I will comeback .. Just let me do what i need to
do)

At naglakad na ulit palayo si Sophia..

Napangiti naman si Julia sa narinig niya..

"We'll protect you.. Even if we give our lives..

Mon impératrice (My empress)"

-----------------------
####################################
Chapter 6
####################################

PUBLISHED UNDER LiB. AVAILABLE TO ALL PPC STORES :)

####################################
Chapter 7
####################################

PUBLISHED UNDER LiB. AVAILABLE TO ALL PPC STORES :)

####################################
Chapter 8
####################################

PUBLISHED UNDER LiB. AVAILABLE TO ALL PPC STORES :)

####################################
Chapter 9
####################################

Chapter 9

(SOPHIA)

*sigh*

Hindi ako nakatulog kagabi kakaisip sa nangyari kahapon.. Tapos kakatuwa si

Justine, sarap niyang kasama puro siya kwento tungkol sa mga kalokohan nilang
barkada noon.. Hindi siya nakakailang kasama..

Papunta na ako sa next class ko ng biglang humarang sa daan si Alexa.. Kasama yung
ibang Class D students.. Si Alexa kasi ang parang moderator ng Class D..

"Tss. Mukhang ang ganda ng ngiti mo.. Sophia.."

Ang sama ng tingin niya sa akin, para akong lalapain..

"Ah.. Medyo maganda kasi gising ko.."

Sagot ko naman sa kanya.. Tapos lumapit siya sa akin at bumulong..

"Layuan mo si Justine kung gusto mo pang mabuhay ng tahimik dito sa Academy.. Bye!"

Binangga niya ako at saka umalis.. Nabitawan ko tuloy yung mga gamit ko.. Lumuhod
ako para kunin yung mga nalaglag..

"Ilusyunada!!"

Sabay-sabay sinabi ng Class D students.. Tapos tinapakan pa yung mga gamit ko..

Haay.. Sinimulan ko ng pulutin yung mga gamit ko ng may kamay na tumulong sa akin..
Napatingin naman ako..

O__________O

(Third Person's POV)

Hindi maalis ang tingin ni Sophia sa taong kaharap niya ngayon..

"Tulungan na kita.. :)"

Ngumiti ito sa kanya..

'Wow! Ang ganda niya sa malapitan... Parang manika..'

Sa isip-isip ni Sophia..

"N-naku, wag na po.. Nakakahiya.."

Hiyang sabi nito kay Lia.. Tama si Lia ang kaharap ni Sophia

"Wag ka ng mahiya.."

Sabi ni Lia kay Sophia..

Tapos tumayo na sila after makuha lahat ng gamit..

"Saan ka ba pupunta? samahan na kita.."

Nakangiti niyang sabi nito sa kanya..

Nagulat naman si Sophia..

"H-ha? Baka po may klase kayo, nakakahiya naman pong istorbohin kayo.."

Tapos kumapit si Lia sa braso ni Sophia na parang bata..

"Wala nga kaming ginagawa e.. Saka wag kang mag-alala hindi magagalit ang Head
Master.."

Tapos naglakad na sila.... Pinagtitinginan sila ng iba pang estudyante..

Hindi yun pinapansin ni Lia...

"Feeler talaga 'yang low class na yan.. Feeling close kay Young Mistress Lia.." -
girl 1

"Sinabi mo pa, nilandi lang siguro niya si Young Master Justine.."-girl 2

Pagbubulungan ng mga estudyante na naririnig naman ni Sophia kaya yumuko na lang
ito..

Pero huminto sa paglalakad si Lia.. At bumitaw kay Sophia..

'Siguro aalis na siya..'

Yan ang nasa isip ni Sophia.. Pero hindi pa rin siya umalis..

"Ang ayoko sa lahat yung mga nagmamagaling.."

Malakas na sinabi ni Lia sa lahat.. Pero nakatalikod pa din sila.. Halatang inis
ito..

"E anu naman kung kasama ko ang low class na sinasabi niyo.. You don't care.. Mas
gugustuhin ko pang kasama ang isang taong grasa kaysa makasama ang mga maayos nga
ang itsura bulok naman ang loob na kagaya niyo.."

Tapos hinatak na niya paalis si Sophia.... Gulat pa din si Sophia sa narinig niya..

' Si Lia Estrella ipinagtanggol ako?'

Dun nagpunta sila isang garden.. Pero hindi e, para siyang magical garden.. Ang
ganda sobra..

"WOW!!"

Masayang sabi ni Sophia..

"Alam mo ba na ang lugar na 'to ang paboritong lugar ng isa sa pinaka-matalik

naming kaibigan nung mga bata pa kami...."
Napatingin naman bigla si Sophia kay Lia.. Nakatingin lang ito sa langit..

"Talaga? E asan na yung kaibigan mo?"

Ngumiti naman ito pero nakatingin pa din sa langit..

"Umalis siya.. Ang sabi niya sa amin, babalik siya sa tamang panahon.. Kaya
pinapanatili naming itong lugar na 'to na maganda, kasi yun ang bilin niya sa amin
para pag bumalik na siya, dito ulit kami magkukwentuhan.."

Tapos tumingin siya kay Sophia.. Ngumiti din si Sophia..

"Ang swerte naman pala ng kaibigan niyo.. Siguro kung andito yun, matutuwa siya.."

Tapos lumapit si Sophia sa mga rose at inamoy ito..

"Nakikita nga niya ngayon e.. At kitang-kita na tuwang-tuwa siya.."

Ngumiti si Sophia..

"Salamat.. Salamat din nga pala kanina.."

Lumapit sa kanya si Lia..

"Wala 'yun.."

Natahimik sila ng ilang sandali.. Ng magsalita si Lia..

"Pwede ba akong humingi ng favor sayo?"

Tanong nito kay Sophia habang nakayuko..

"Oo naman.."

Masayang tugon ni Sophia..

"Alagaan mo ang sarili mo.. Wag mong hayaan na tapakan ka ng iba.. At saka pwede
bang

maging kaibigan kita?"

Gulat si Sophia sa mga sinabi ni Lia.. Tumingin ito sa malayo.. At sikretong

napangiti.. Atsaka tumingin ulit kay Lia..

"Oo naman.."

Tapos nagulat siya ng bigla siyang yakapin ni Lia..

"Pasensya ka na.. Namimiss ko lang kasi yung kaibigan ko..Kapag kasi sobrang down
na ako, lagi niya akong niyayakap.."

'Namiss talaga kita.. Kailan ka ba babalik?'

Sabi ni Lia sa sarili..

Ramdam ni Sophia ang lungkot sa boses ni Lia kaya't niyakap din niya ito..

After siguro mga 5mins.. bumitaw na siya..

"Salamat.."

Sabi niya kay Sophia ng may ngiti..

"Wala yun..Basta po kapag kailangan mo ng tulong ko.. Sabihin mo lang.."

Napangiti si Lia..

'Hindi ka pa din nagbabago..'

Sabi ni Lia sa sarili..

"Sige mauna na ako.. Baka pagalitan pa ako ng Head Master.. "

Tapos tumayo na si Lia at umalis na sa garden..

'Sabi niya kanina hindi daw magagalit ang Head MAster..'

Napailing na lang si Sophia..

Naiwan si Sophia, pinagmasdan niya ang paligid..

"Pero masaya ako.. Masayang-masaya.. Salamat.."

Sambit ni Sophia.. Habang nakangiti..

Tinignan niya muli ang paligid..

Tumayo na rin siya at lumabas..

(SOPHIA)
Nakalabas na ako ng private garden.. Papunta na ako dun sa library para hiramin
yung kailangan kong libro kaso..

*RING'*

Kinuha ko agad yung cp ko..

Unregistered number.. Sino kaya 'to?

Sinagot ko..

"Hello?"

(Sophia, asan ka ba?)

Lalaki? Sino kaya 'to?

"Teka, sino ba 'to?"

(Si Justine 'to.. Kanina pa kita hinahanap..)

Justine? Feeling ko nagbublush na naman ako..

"Ah, ganun ba.. Papunta ako sa library may kukunin lang.."

(Sige.. hintayin mo ako kung asan ka ngayon.. Dyan ka lang)

E? Panu naman niya malalaman kung asan ako sa lawak ba naman ng school na 'to.
"Teka, paano mo ak-----"

*toot* *toot*

Nice babaan ba naman ako.. Ok sabi niya intayin ko siya e di hintayin..

Ilang sandali lang..

"SOPHIA!!!"

Tumingin naman ako sa direksyon nung pinanggalingan nung tumawag sa akin..

Si Justine.. Whoa! Ang bilis naman niya akong mahanap..

"O ang bilis mo naman.. Saka paano mo ako nahanap? Ang luwang ng Academy a!"

Tapos pa-cool pa siyang pumorma.. Siya na gwapo..

"Syempre naman.. Ako pa si Justine Dela Vega, saka may connection yata tayo.."

E? Connection? Pati pala tao ngayon may wifi na din..

"Huh?"

Yun lang nasabi ko sa kanya..

"Ito *turo sa puso* ang connection natin.. Kasi I love you and you love me.."
Tapos ngumiti siya.. Yung gusto kong ngiti sa kanya.. Hindi ko tuloy napigilang
mamula..

"Weh? At paano mo naman nasabi na mahal kita?"

Tanong ko sa kanya..

"Kasi yun ang sabi sa akin ng mga mata mo.."

Tapos hinawakan niya yung pisngi ko.. Yieeee!! Parang biglang uminit..

"

Sus! Oo na lang.. Tara na, may kukunin pa ako.."

Nagsimula na ako maglakad.. Pero siya hindi pa din umaalis sa pwesto niya..

"Huy! Tara na.. Baka magsara yung library.."

Tapos ngumiti siya ng nakakaloko..

"So, mahal mo nga ako?"

Lumapit siya sa akin..

"Pssh.. Sino naman may sabi sayo nun?"

Tapos lalo siyang lumapit..

"Ikaw.. Sabi mo 'Oo'.."

Tapos lumapit pa siya.. Kaya napasandal ako sa pader.. Corridor kasi 'to papunta sa
Library..
"That's not what I meant.. Wala akong sinabing 'Oo' ang sabi ko 'Oo na lang'..At
saka pwede lumayo ka ng konti kasi.."

Lumapit pa siya lalo, face to face na nga kami e.. Yung ilong naming halos
magkadikit na..

"Kasi? Ganun din meaning nun nadagdagan lang ng ilang words..O bakit namumula ka?"

'Kasi naman ang lapit mo kaya! Baka ma-inlove ako lalo sayo..'

Syempre sa isip ko lang yan..

"H-ha? Ang init kasi.. Sige na lumayo ka na.."

Hinawakan ko yung balikat niya para itulak kaso..

Pinigilan niya, hawak niya yung dalawa kong kamay..

OMG!! Ang lambot ng kamay niya.. Pero ano tong nararamdaman ko parang akong
nakikiliti?

"Sabihin mo muna, mahal mo ako.."

Baliw na ba 'to? Why would I do that? Hindi niya ba alam na black belter ako?

"Alam mo kung hindi lang kita mahal, baka bugbog ka na"

Tapos napatakip ako sa bibig ko..

O_______________O

Did I just said it? Omo.. Ang laki ng ngiti niya..

^________________^

"So, pano ba 'yan tayo na?"

E?

"Hindi kita pa kita sinasagot..."

Tapos ngumiti ulit siya..

"Hindi pa, kaya sasagutin mo din ako.. Pero sinagot mo na ako..So, panu ba 'yan my
Angel, you're officially mine.."

Tapos lumapit yung mukha niya..

*TSUP*

>///////////////////<

YAHHHH!!!!!!!!!

Hinalikan niya ako sa cheeks..

Tapos inakbayan niya ako.. At naglakad na kami pero hindi papunta sa library..

"Teka, sa library tayo pupunta!"

Kailangan ko ng matapos yun project for next month!!

{May pagka nerd ng konti si Sophia.. Kaya nga siya ang pinakamatalino sa buong 2nd
year College ng Academy.. Talo niya si Julia na itinuturing na genius at iba pang
top 6 at Royalties..}

"Saka na yun! I want to have a date with my angel first.."

Pero bago pa kami makapunta sa parking.. May humarang sa amin.. Sila Alexa at iba
pang elites..

"Justine, what are with her?"

Mataray na tanong ni Alexa..

"Why isn't wrong to be with my girlfriend?"

Talagang pinagdiinan niya yung girlfriend.. Tapos sila Alexa, parang gulat.. Pero
they regain theire composure and they laugh..

"Girlfriend? Are you joking.. Well it was quite a good one.."

Tinitignan ko lang sila.. Tapos si Justine he's serious..

"Of course...I'm not joking.. She's my girlfriend.."

Tumigil sa pagtawa sila..

"Are you insane? Pinatulan mo yang, low class na yan? Bumaba na ba ang taste mo sa
babae?"
Hindi naman siya masyadong nanglalait noh?

"Siguro nga baliw na ako, baliw na ako dahil sa pagmamahal ko sa kanya.. And she
isn't low anymore consider her as my dutchess.. Let's go.."

Hinawakan ni Justine yung kamay ko at umalis na..

Iniwan naming silang gulat..

Pero ano sabi niya dutchess?

Hayy.. Panibagong problema na naman 'to..

####################################
Chapter 10
####################################

Chapter 10

(Sophia)

"Wag na lang kaya Justine.."

Pano ba naman ipapakilala niya ako sa top6 at royalties.. E kinakabahan ako!! Sino
ba naman kasi hindi kakabahan..
"There is no turning back now Sophia.. Besides were already here.."

Tama siya andito na kami.. Ang tanging pagitan namin e itong sobrang laking pinto..
Andito kami sa meeting room nila..

*Hinga malalim *

"Wag kang mag-alala, andito lang ako sa tabi mo.. Hindi kita pababayaan.."

Tapos hinawakan niya ng mahigpit yung kamay ko.. Ngumiti ako at tumango..

Binuksan na ni Justine yung pinto..

Lahat sila nakaupo sa long table, at nakatingin sa amin.. actually sa akin lang..

"Hey, Sophia!!"

Tumayo si Lia at niyakap ako..

Hindi ko alam yung gagawin ko.. Kaya niyakap ko na lang din siya..

"Hello.."

Bati ko sa kanya..

"Halika, tumabi ka sa akin.."

Tapos inalalayan niya ako dun sa long table at pinaupo sa upuan katabi ng kanya..
Umupo na din si Justine sa tabi ko.. Tumingin ako sa lahat.. Nakangiti sila sa
akin.. Pwera lang kay Alexa..

Ganito yung seating arrangement namin..

Julia Lia Ako Justine

Yves

Clarissa Tim Alexa Daniel

"Hi Sophia..Sana wag kang mailang sa amin.."

Nakangiting sabi sa akin ng Head Master..

"Ah, Opo.."

Tapos ngumiti lang ako..

"So, ano ang nagustuhan mo kay Justine, Sophia?"

Tanong ni Daniel sa akin.. Mas gwapo pala sa malapitan si Young Master Daniel..

Tumingin muna ako kay Justine bago sumagot..

"I like everything about him.."

And I smile to Justine and he held my hand..

"Really? Kahit na ang dami niyang babae?"

Si Alexa naman ang nagtanong.. Nakatingin siya sa akin, eye to eye..

"Kahit na marami siyang babae.. I accept everything from him even his flaws..
Besides nobody's

perfect.."

Pumalakpak naman si Daniel..

"Whoa! Justine, swerte mo!!"

Sabi ni Daniel..

"I agree.."
Matipid na sabi ni Acel..Silent type pala itong si Acel..

"You're very lucky Justine.. Wag mo siyang sasaktan.."

Nagsalita ang Head Master.. Kaya napatingin ako sa kanya... Kita ang concern sa mga
mata niya..

Kaya ngumiti ako sa kanya..

"Of course.. She's my everything now.."

>///////<

Napayuko lang ako kasi sigurado ako namumula na naman ako..

"Ang cute mo talaga Sophia!!"

Sabi sa akin ni Lia, sabay kirot sa pisngi ko..

"Hey Lia.. Baka nasasaktan mo si Sophia."

Si Julia naman ang nagsalita..

Tumayo siya at lumapit sa akin, katabi kasi siya ni Lia sa kabilang side..

Tapos niyakap niya ako..

Si Alexa naman, nakatingin sa akin.. Yung tingin niya para bang nangmamaliit.. Pero
nginitian ko pa din siya.. Kaso inirapan lang niya ako..
Habang tumatagal mas nagiging komportable ako sa kanila.. Ang babait nila.. At ang
saya nila

kausap.. Saka si Justine, hindi talaga siya umalis sa tabi ko, hawak lang niya yung
kamay ko..

Umalis na si Alexa.. Sabi niya nagsasayang lang siya ng oras..

Ang dami pala nilang kalokohan na alam..

Tapos may nagtext kay Justine.. Tapos nun parang bigla siyang natahimik.. Tinanong
ko naman siya kung anung problema sabi niya wala naman daw.. After one hour umalis
na kami.. Gabi na din kasi e..Ayaw pa kanila kaming paalisin.. Sabi nila gusto lang
daw akong solohin ni Justine..

Hinatid na niya ako sa bahay..

"Salamat Justine.."
Ngumiti ako sa kanya.. Nasa harap kami ng gate namin..

"Ok lang yun.."

Tapos ngumiti din siya..

"Gusto mong pumasok?"

Tanong ko sa kanya..

"Next time na lang.. may lakad pa kami nila Daniel.. Andyan pa parents mo?"

Tanong niya sa akin.. Napatahimik ako..

"Wala na sila e.."

Nakayuko ako.. Tapos naramdaman ko na lang na yakap niya ako..

"I'm sorry.."

Sabi niya sa akin..

"Ok lang... Matagal naman na yun.."

Sabi ko sa kanya..Yakap lang niya ako.. I feel safe and secure when i'm always with
him..
"I love you"

Sabi ko sa kanya.. Tapos humiwalay siya sa akin at tinignan ako sa mata..

"I love you too.."

Tapos hinalikan niya ako sa lips.. Smack lang..

"Sige na baka mahuli ka pa sa lakad niyo.."

Sabi ko.. Saka ngumiti..

"Sige.. Good Night"

Tapos niyakap niya ulit ako..

"Good Night din.. Ingat ka.."

Tapos sumakay na siya sa kotse niya at umalis na..

Ang saya ko.. Ngayon ko lang ulit naramdaman ang ganito.. Sana laging ganito..

Pero hindi mawala ang takot sa dibdib ko.. Pakiramdam ko pansamantala lang ang
lahat ng ito.. Sana hindi totoo yun..
Pumasok na ako sa bahay..

(Justine)

Hmmm.. Sarap matulog..

Bumangon na ako at nag-stretch na.. Naligo na din ako.. Kaso paglabas ko ng

banyo..

"AHHHHHH!!!!!!!!!!"

"Hoy AJ, umayos ka nga.. Para kang babae kung makasigaw!!"

Tapos binato pa ako ng unan..

"E Ate naman kasi bakit ba andito ka sa kwarto ko? At kailan ka pa nakabalik?"

Tanong ko kay Ate.. Siya ang ate ko si Natalie Dela Vega.. 22 years old.. One of
the top super model of the world.. Siya lang at ang parents ko ang tumatawag sa
akin na AJ.. Kasi Aiden Justine Dele Vega ang buong pangalan ko..

------------------------> picture sa side ni Nat..

"At bakit? sapakin pa kita dyan! Actually kararating ko lang.."

Tignan mo 'to kapag nasa labas yan, kaharap yung mga tao akala mo kung sino
mahinhin.. Psh.. Pero bakit nga ba andito 'to.. Dapat nasa Canada 'to..

"Bakit ka nga pala andito?"

Tapos nag-smirk siya..

"Bakit ayaw mo? Kasi nabalitaan ko may girlfriend ka na daw.. So bilang iyong
loving ate, gusto ko siyang makilala para masistensyahan na.."

Teka! Paano niya nalaman?

"Teka paano mo nalaman?"

Tapos tumayo siya at binuksan yung walk in closet ko.. Kumuha siya ng damit dun at
hinagis sa akin..

"AJ, ang dami ko kayang sources dito.."

Aishh! Sila Daniel.. Humanda kayo sa akin mamaya!!

"Magbihis ka na.. Hihintayin kita sa baba.. Bilis"

Tapos lumabas na siya ng kwarto ko.. Patay ako nito!

Alam na ni Ate, mahihirapan na akong... hay..

Nagbihis na ako at lumabas.. In fairness si Ate ganda talaga ng taste ng damit..

Bumaba na ako.. tapos nakita ko siya nakasandal sa Ascari a10 niya.. Whoa! Minsan
lang niya ilabas yan..

Dali-dali akong lumapit sa kanya..

"Ako na magdadrive.."
Sabi ko kay Ate.. Tapos pinitik niya lang yung ilong ko..

"Nyek, nyek mo.. Mamaya magasgasan mo pa.."

Tapos sumakay na siya.. Badtrip naman.. Sumakay na din ako..

Ilang sandali lang andito na agad kami sa Academy.. Tapos lahat ng estudyante
nakatingin sa sasakyan namin.. Syempre naman wala sila nito..HAHAHAHAHA

"Andyan na ba siya?"

Tanong sa akin ni ate..

"Oo.. 1 hour early lagi yun e.."

Tumango lang siya.. Tapos nagpark na siya dun sa spot namin.. At bumaba na..

Habang naglalakad kami, hindi maiiwasan na hindi siya pagkaguluhan..

"It's Natalie!!"- Girl 1

"Yeah!! Ang ganda talaga niya noh?" -Girl 2

"I watched her fashion show for Gucci, she look stunning."-Girl 3

Irita na ako pero itong si ate cool na cool pa.. Naka-ngiti lang.. Pero alam ko
naasar na yan.. Ayaw kasi niya sa mga feeling at papansin..
"AJ, asan na siya?"

Tanong ni Ate sa akin.. Hindi naman siya masyadong excited.. hindi na nga ako
nakapagbreakfast e..

"Sa garden tayo dun lagi tumatambay yun e.."

Sagot ko sa kanya..

"Really? She reminds me of someone.. Mahilig din yun sa garden tumambay.."

Hmm. Sino kaya yun?

"Who?"

Tanong ko sa kanya..

"You don't remember.. The last time you saw each other was when you are 6 years
old.. Dito din yun nag-aral.."

Hmm.. Wala naman akong naaalala..

"Maybe you don't, well.. Excited na akong makita yung malas na babae.. HAHAHAHHA"

Asar sa akin ni Ate.. Malas? Swerte ka mo niya.. Sa gwapo at yaman ko ba

naman..hihihii

"Ate Nat!"
Tumingin kami dun sa tumawag.. Sila Tim pala..

"O! Hello my princes.."

Tapos lumapit sila sa amin.. At nag-group hug.. Para na kasi nilang kapatid si
Ate.. Kaya close siya sa apat..

"Kailan ka pa nakabalik, Ate?"

Tanong ni Tim..

"Kanina lang.."
Sagot naman ni Ate..

"Bakit ka nga ba biglang umuwi?"

Tanong ni Acel..

"May nasagap kasi akong balita na itong si AJ ay may girlfriend na! So I have to
meet the lucky girl.."

Masayang sagot ni Ate.. Tapos tumingin ako sa kanila.. Umiwas sila ng tingin, sabi
ko na nga ba e!

"Hay, naku Ate Nat.. Ang ganda, mabait at matalino pa.. Siya ang no. 1 sa lahat.."

Sabi ni Daniel..
"Hmmm... Asan na kaya yun?"

Tanong ni Ate..

"Ayun na pala siya.."

Turo ni Daniel

Tumingin kaming lahat sa bench sa ilalim ng puno.. Andun nga siya.. Nakatingin sa
langit, at malalim ang iniisip..Hindi ko maitatanggi na maganda siya kahit simple
lang siya mag-ayos..

"Siya?"
 Tapos lumapit na siya sa kinaroroonan ni Sophia..

Pero ang ikinagulat naming lahat ay ng bigla siyang lumuhod siya sa nakaupong
Sophia.. Nagulat kaming apat.. Buti na lang kami-kami lang yung tao dun..Kaya
nagkatinginan kami..

"Justine.."

Sambit bigla ni Daniel.. Tumago lang ako..

Nag-uusap silang dalawa ngayon, nakaupo na sa bench at napatingin sa amin.. Tinawag

naman kami ni Ate.. Kaya lumapit kami sa kanila..

"Grabe! Ang ganda talaga ng taste mo sa babae, AJ.. Ang ganda-ganda ni Sophia at
ang bait pa.. Teka, hindi ka ba ginayuma nitong si AJ?"
-___- Ganda na ng sinasabi e..

"Ate bakit ko naman gagayumahin yan e.. Tignan mo naman itong kapatid mo.. Saksakan
ng gwapo.."

Inirapan lang ako ni Ate..

"Ano, Sophia?"

Ngumiti si Sophia bago sumagot..

"Hindi po.."

Tumango-tango lang si Ate..

"Ahh! Isasama ko muna itong si Sophia.. Gusto ko siyang makabonding.. Ok lang ba
Sophia?"

E?

"Ate may klase pa siya.."

Pinanlakihan lang ako ng mata.

"Tse. Shut up! Hindi ikaw tinatanong ko.."

Tapos tumingin ulit siya kay Sophia..

"Walang problema.."
Sagot ni Sophia..

"O sige tara na.. Ibabalik ko din siya after lunch.. Ciao!"

Tapos umalis na sila.. Tss. Ibang klase..

Naiwan na lang kaming apat..

"May kasalanan kayong apat sa akin.."

Pagtingin ko sa likod wala na..

Asan na mga yun!

Aish! Natakasan ako.. Bwisit! Humanda kayong apat may araw kayo sa akin..>:)
Hay.. Umupo ako sa bench... Ng..

"Justine.."

Tumingin ako sa tumawag sa akin

O____O

(Daniel)

Aalis na ako ng may napansin akong envelope dun sa may bench.. Kinuha ko yun.. kay
Sophia yun panigurado...mamaya ko na titgnan..

Pagdating ko dun sa tambayan ko, tinignan ko maigi yung envelope.. May nakalagay
doon na Black crown.. at may initials na S.Y.M..

Pagbukas ko ng envelope, puro pictures ni Sophia... Pero ibang-iba siya dito,

elegante siyang tignan ibang-iba sa makikita mo ngayon..

Pero ang nakakuha ng atensyon ko ay ang singsing na suot niya sa isang litrato..
black crown na singsing..

Ang singsing na 'to... Pati yung simbolo ng envelope na 'to..

O__O

Si Sophia.. Siya ang...

"So, nalaman mo na din.."

####################################
Chapter 11
####################################

Chapter 11

(Justine)

"Justine.."

Tumingin ako sa tumawag sa akin..

O___O
Napatayo ako..

Tapos nag-bow ako..

Ang Head Master..

Lumapit siya sa akin..

"I heard, Natalie is here.."

Sabi niya sa akin..

"Yup.. Actually kaninang umaga lang siya dumating.. She wants to meet Sophia.. At
ngayon hinatak na niya si Sophia, Mag-bobonding daw sila.."

Natawa ako ng konti.. Siya din..

"Natalie still doesn't change.."

"I strongly agree.."

 Tapos natahimik kami ulit.. Pero siya yung bumasag ng katahimikan

"Kamusta naman si Sophia? "

Tanong niya.. Pero hindi siya nakatingin sa akin.. Malayo ang tingin niya..

"She's doing good.. Why?"

Ngumiti siya..

"Mabuti naman.. 'Cause Sophia may look a happy person, pero may parte sa kanya na
kulang.."

Tapos tumingin siya sa akin..

"Pero sa tingin yung kulang na yun ay napunan na.."

"Paano?"

Tapos umiling siya..

"Hindi paano, nino.."

Hindi ako makapagsalita..

"Ikaw yun Justine.."

The way he said these to me.. Para bang kilalang-kilala niya si Sophia..

"Why do you said these things to me?"

Tanong ko..

"Because I don't want Sophia to get hurt again.."

Sagot naman niya..

Hindi ko na mapigilan kaya tinanong ko na siya..

"What do you mean?"

Tapos tumingin ulit siya sa malayo..

"At a very young age, she already experience a painful life.. Siguro alam mo na,
wala na siyang parents.."

Naalala ko nasabi na niya sa akin yun..

"Yes.. But she didn't tell me the cause of their death.."

Huminga siya ng malalim.. Para bang nahihirapan siya..

"They died because of car accident.. And she was with them during that time,
luckily she survived but ou-- I mean her parents didn't.. Matindi yung tama nung
kotse, pero dahil yakap-yakap siya protectively nung mama niya, konting galos lang
ang natamo niya.. But for a 6 year old to experience that it was very traumatic
one.. After nun, hindi na siya yung dating masayahing bata.."

Pinagmasdan ko lang ang Head Master.. Tapos hindi ko alam kung luha ba yung nakita
ko pero pinahid niya ito agad..

Kahit naman ako, imagine 6 years old pa lang siya nun.. Pero all these years she
survive..
Ramdam na ramdam niya talaga yung sakit na naramdaman ni Sophia.. Para bang may
koneksyon talaga silang dalawa..

"Head Master.."

Tapos tumingin siya sa akin..

"Wag mo siyang sasaktan Justine.. She already have experience so much pain.. This
time she deserve to be happy.. Please make her happy.. You have to promise me
that.."

Lumapit siya sa akin..

Yung boses niya para bang nagmamakaawa.. Hindi ko alam ang sasabihin ko, pero hindi
ko din alam kung ano pumasok sa isip ko at ito ang naisagot ko.

"I promise.."

Tapos he tapped my shoulder and walked away..

Hay.. Justine, ano na naman ito..

Bahala na sumasakit yung ulo ko..

"AJ!"

Hay, Jusko po! Ito pa isang dagdag sakit ng ulo..

"Ano na naman!"

Inis kong tanong..

"Ay! Highblood agad! Sapakin kita e!"

Sabi ni Ate..

"Puro salita ayaw namang gawin..Psh"

Bulong ko.
"Anong sabi mo?!"

Patay! Baka biglang lumabas yung dragon

"H-ha? W-wala a!"

Tapos sinapak ako ni Ate..

"Aray!"

Tapos piningot pa yung tenga ko..

"Akala mo hindi ko narinig yun.."

Sakit baka magkapasa yung gwapo kong mukha..

"Narinig naman pala, tatanong pa.."

Bulong ko ulit..
"Gusto mo pang masapak ulit? Ha!"

Aish.. Ayoko na noh!

Umiling na lang ako..

"Good.."

Tapos binitawan na niya ako..

Kaso, asan si Sophia?

"Si Sophia?"

Tanong ko..

"Yiee...Ito naman parang sandali lang nawala e, hinahanap-hanap mo na..Ikaw a!"

Psh.. Ate talaga..

"Tigilan mo nga ako, asan na kasi.."

Asar kong tanong..

"Sus! Kunwari pa.. Ayun, kumuha ng exam niya sa isang subject.. Hay, naku! AJ,
ngayon ka lang pumili ng matinong babae.."

Ngayon lang? Psh..

"Bakit ayaw mo ba dun sa mga ex ko? Galing naman sila sa kilalang pamilya a! At
saka magaganda naman sila.."

Sabi ko kay Ate..

"Ayoko sa kanila.. Mga bimbo kasi yung pinipili mo.. Magaganda nga, wala namang
utak.. What's the use? Palibhasa kasi ikaw, gusto mo lang makaraos.. Tsk. Tsk."
Masyado namang magsalita itong si Ate..

"Uy! Hindi naman!"

Tumawa lang si Ate, tapos naging seryoso na siya..

"O bakit naging seryoso ka na?"

Tanong ko..

"Nakalimutan ko, ngayon na pala yung flight ko pabalik.."

Seryoso niyang sabi..

"O e di umalis ka na.."

Taboy ko sa kanya..

"Psh.. Ang bad mo.. Akala mo hindi ko ibabagay sayo yung Ascari ko.. :P"
Ascari daw.. Tapos inakbayan ko si Ate..

"Ate naman hindi mabiro.."

Tapos binatukan naman niya ako.. Ouch! Nakakarami na 'to..

"Bago ako umalis, promise me that you'll always make Sophia happy.. Her smiles are
priceless and no money can be compared to it.."

Tumango ako..

"Good.. So, Goodbye na ulit.."

Niyakap niya ako tapos umalis na siya..

Feeling ko responsibilidad ko na si Sophia.. Hayy..

Sophia... Why does everybody wants you to be happy? Why are you so special to them?
But the question that will always conquer my mind will be...

Who are you Sophia?

Daniel's POV

"So, nalaman mo na din"

Hindi maalis ang tingin ko sa taong nagsalita.. Nakangiti siya, but it is a true
smile..

Hindi ako pwedeng magkamali.. Ang black crown, simbolo ito ng pinakamataas na class
ng isang Elite.. Pumapangalawa lang ang Golden Crown.. Ang tanging nagtataglay lang
ng simbolo na ito ay ang pinakamakapangyarihan at pinakamayaman na tao sa mundo..
Ibig sabihin..

Tinignan ko ulit yung mga litratong nakakalat sa harap ko..

"Speechless?"

Sabi niya sa akin..

Tumingin ako ulit sa kanya.. Ngayon ko lang napansin, ang mga mata niya..

It is full of dominance and power... But it is overpowered by love and kindness..

"Ikaw.."

Yun lang ang tanging nasabi ko..

She again smiled..

As if on cue, I kneel down in front of her.. Bowing my head..

Huminga siya ng malalim...

"Stand up, I'm not a god for you to kneel down.."

Gaya ng sabi niya tumayo ako..

Tapos kinuha niya yung mga litrato sa lamesa..

"These photos shows some of my true identity.. And you saw it.."

Sabi niya...

Some?

Maraming akong gustong itanong pero I have no right to question her.

So I just decided to apologized...

"Sorry.."

Tapos tinap lang niya yung balikat ko.

"Anu ka ba! It's not your fault to see it.. Besides, malalaman mo din naman.. So,
ok lang yan.."

Napangiti ako.. She's highest among us Elites and powerful than Queen Elizabeth and
the leaders of different countries.. But her attitude towards me, never change..
"You know, you can talk.. Hindi ako sanay na hindi mo ako inaasar.."

Then she looked at the doorway..

"What is it, Sebastian?"

Tumingin din ako sa tinitingnan niya.. Nakatayo dun si Sebastian at si Ate Nat..

So it explains kung bakit ganun yung reaksyon ni Ate Nat nung makita niya siya..

Tapos nag-bow si Sebastian sa kanya.. At saka nagsalita..

"Young Master Yves wants to speak with you.."

Ang Head Master?

Alam din niya..

"Ok.. Masyado naman akong namiss ni Nics..hahaha"

Nics ang tawag niya sa Head Master?

Ano kayang relasyon nila?

Tapos tumingin siya sa akin..

"I know you have lots of questions in your mind, Daniel.. But it will be answered
soon.. For now.."

Tapos naging seryoso na yung mukha niya..

"Can I ask a favor?"

Tanong niya..

"Anything .."

Then she smile..

"Now you know who I am, Please let it be a secret ... and also act as if you know
nothing.."

Then she looked at directly into my eyes..

And waiting for my answer..

"As you wish my Empress.."

####################################
Chapter 12
####################################

Chapter 12
(Sophia)

Naglalakad ako at si Justine papunta sa locker ko ng makasalubong namin si Alexa..

"Alexa.."

Ibang-iba yung expression niya.. Ang amo ng mukha niya..

"Sophia, I just want to say sorry.. For treating you, like you know.. I know what I
did is unforgivable, but I want us to start all over as friends.. Is it okay?"
Tapos ngumiti siya sa akin..

"Of course.. Everybody deserves a second chance.."

Sagot ko.. Tapos tumingin ako kay Justine.. He's looking at Alexa..Tapos tumingin
ulit ako kay Alexa, she smile again..

"So, well.. I want to invite you and Justine to my party in my house tomorrow
night.. You know to start.."

"We will come.. I promise.. Right Justine?"

Tumingin sa akin si Justine..

"Right.."

Tapos niyakap ako ni Alexa..

"Thank you.. I'm expecting both of you tomorrow.. Bye.."

Tapos umalis na siya.. Hinarap ko ulit si Justine.. Mukhang malalim ang iniisip
niya..

"May problema ba?"

Tanong ko..
"Ah, wala."

Tapos pinisil niya yung pisngi ko..

"Aray!"

Tapos binitawan na niya yung pisngi ko.. At hinawakan yung kamay ko..

"Sorry.. Ang cute mo kasi e.. Halika na ihahatid na kita.."

Naglakad na kami papunta sa parking lot.. At sumakay sa kotse..

"Sophia.."

Nakatingin lang ako sa bintana..

"Hmm.."

Matagal siya bago nagsalita..

"Why did you agree to be friends with Alexa? After all what she had done to you,
also she might just pretending to be a friend to you.."

Tumingin ako sa kanya bago sumagot..

"Like what I said earlier, everybody deserves a second chance.. And I'm not
thinking that she is just pretending.."

Sagot ko sa kanya..

"Also the moment I agree to be friends with her, pinagkakatiwalaan ko na siya.."

Tumingin siya sa akin, ngumiti lang ako.. Tahimik lang kami.. Hanggang sa
makarating kami sa bahay..

"So, sunduin na lang kita bukas.. Mga 7 pm.."

Sabi niya sa akin sabay yakap..

"Sige.."

Tapos ayaw pa niyang bumitaw...

"Justine, bitaw na.."

Lalo lang niyang hinigpitan yung yakap niya..Pero bumitaw na din siya..

"Sige na, pumasok ka na.."

Sabi ni Justine..

"Sige, Ingat.."

Tapos pumasok na ako sa loob ng bahay...

(Justine)

"Like what I said earlier, everybody deserves a second chance.. Also I'm not
thinking that she is just pretending.."
Hindi mawala sa isip ko yung sinabi ni Sophia.. Kahit na grabe ang pagpapahirap sa
kanya ni Alexa, nagawa pa din niya 'tong patawarin..Pero alam ko na nagkukunwari
lang si Alexa na makikipagkaibigan kay Sophia.. Kilalang-kilala ko si Alexa.. Alam
kong meron na naman siyang binabalak..

"Hindi ka naman nakikinig, Justine.."

Sabi ni Daniel.. Tapos nag-cross arms pa saka nagpout

Parang bata talaga.. Magkakasama kaming 4 dito sa bahay namin..

"Lalim naman yata ng iniisip mo?"

Tanong sa akin ni Tim..

"Wala 'to.."

Sagot ko.. Saka ako uminom ng alak..

"Ayaw mong sumama sa amin sa bar , tapos sasabihin mong wala lang.. Ano ka ba, dre
naman para kaming others niyan.."

Sabi ni Daniel, sabay paawa effect..

Atsaka ano daw?

"Saan mo naman natutunan yang salita mo?"

Tanong ko sa kay Daniel..

"Kanino pa e di sa ating Angel.. Alam mo naman close na kami.."

Tapos tinignan ako ng nakakaasar.. Sinamaan ko lang siya ng tingin..

"Wag kang magseselos, a! Close lang talaga kami.."

Speaking of close..

"Pansin ko nga.. Simula nung dumalaw dito si Ate.. Bakit ba?"

Tapos tumingin siya kay Tim.. May tinatago ba sila sa akin?

"O, bakit nga?"

Sabay silang tumingin sa akin...

"Kasi..."

Sabi ni Daniel..

"Kasi?"
Tanong ko.. Binibitin pa kasi ako e..

"Kasi tinutulungan niya kami kila Lia at Julia.."

Sabi ni Tim..

"Talaga?"

Tanong ko ulit

"Oo, ang dami nga niyang nabibigay na advice sa amin.. Tapos pinapunta niya kami sa
bahay nila, grabe ang sarap palang magluto ni Sophia.. Nilibot pa niya kami dun sa
lugar nila, at lahat ng tao dun kilala at kaibigan niya.. Pinatikim din niya kami
ng street food, grabe ang sarap.. Pero mas masarap pa din yung luto ni
Sophia..Tapos---"

Pinutol ni Tim ang sinasabi ni Daniel..

"Daniel.."

Tapos sabay nguso sa akin.. Napatingin naman sa akin si Daniel.. At ngumiti pa ng

nakakaloko..

"Justine, wag kang magselos alam mo namang kay Lia lang itong puso ko e.."

Ha?
"Anong pinagsasabi mo ako nagseselos?"

Tanong ko.. Tapos tumawa silang tatlo..

"Bakit hindi ba?"

Tanong ni Tim..

"Hindi a!"

Tapos may tinitingnan sila..

"Bitawan mo na yang baso, at baka mabato mo pa sa amin yan.."

Sabi ni Acel.. Aba! First time nagsalita ito mula ng dumating sila dito.. Tahimik
lang kasi yan..

Tapos tinignan ko yung kamay ko.. Ngayon ko lang napansin na ang higpit pala ng
pagkakahawak ko sa baso.. Nilapag ko na sa lamesa baka nga mabato ko pa sila..

"Pero hindi ako nagseselos a!"

Depensa ko..

"Weh? Pwede ba yun? Kung hindi ka nagseselos ibig sabihin hindi mo mahal si
Sophia.."

Tapos natigilan si Daniel..

"Wag mong sabihin na--"

"Oo, hindi ko siya mahal.. I'm just using her to get Alexa.."

Diretsong sagot ko..

Gulat na gulat yung mukha nila.. Tahimik lang kami sa mga sumunod na oras..

"Grabe hindi man lang nag-deny!"

Sabi ni Daniel..

"Payong kaibigan lang 'to at sana makinig ka, kung ako sayo, itigil mo na yan..
Wala siyang ginawang masama sayo para idamay sa kabaliwan mo kay Alexa.."

Seryosong sabi ni Tim..

"Teka nga, may alam ba kayo na ayaw niyong sabihin sa akin?"

Tanong ko..

Nagkibit-balikat lang si Tim at Daniel.. Pero si Acel mukhang wala ding alam..
Tapos tumayo na si Daniel at Tim.. At naglakad na papunta sa pinto..

"Sige na una na kami.. Wag mo kaming mamimiss.."

Sabi ni Daniel.. At saka tumawa..

Pero bago sila tuluyang makalabas..

"Wag mo ng paglaruan si Sophia... Dahil sa oras na makita namin na umiyak siya.."

Sabay tingin ng nakakatakot ni Tim

"Kami ang makakalaban mo.. Kahit pa bestfriend ka namin.. Bye!"

At yun sumara na yung pinto.. Naiwan akong malalim ang iniisip..

Tinawagan ko yung private investigator, para makuha ko na yung mga infos na nakalap
niya tungkol kay Sophia..

Pero ngayon ang mas dapat kong pagtuuan ng pansin ay ang party bukas ni Alexa,
feeling ko may hindi magandang mangyayari..

Sana naman wala..

####################################
Chapter 13
####################################

Chapter 13

(Sophia)

Dumating na kami sa bahay ni Alexa.. Lake house siya.. Pero malaki pa din.. Ang
daming tao, halatang buong Royal Academy ay andito..

Pero kanina ko pansin na tahimik lang si Justine, parang ang lalim ng iniisip
niya..

"Justine, may problema ba?"

Tanong ko sa kanya habang papasok kami sa loob..

"W-wala naman.."

Magtatanong pa sana ako kaso..

"Sophia! Justine!"

Si Alexa papalapit sa amin..

"Hi Alexa.."

Nakangiting bati ko...

"Buti naman nakarating kayo.. Kanina ko pa kayo hinihintay para masimulan na yung
party.."

Hindi ko alam pero parang may iba siyang ibig sabihin sa sinabi niya... Kung anu-
ano na naman ang naiisip ko..

"Syempre naman.. We promise you.."

Tapos niyakap niya ako..

"Thank you, for giving me second chance.."

Humiwalay na siya sa akin..

"Wala yun.."

Tumingin siya kay Justine..

"Long time no see.."

Sabi ni Justine kay Alexa

Tapos nagulat ako sa ginawa ni Alexa, hinalikan niya si Justine malapit sa lips!
Nagulat din si Justine sa ginawa ni Alexa.. That moment parang hindi ako
makahinga..

"Sophia, ayos ka lang ba?"

Tanong sa akin ni Justine..

Bigla naman akong natauhan..

"Ayos lang ako.."

Sagot ko..
"Paano maiwan ko muna kayo.. May aasikasuhin lang ako.."

Tapos ngumiti siya.. Pero may mali sa ngiti niya.. Parang.. Hindi naman siguro..

"Sophia!"

Napatingin ako sa tumawag sa akin si Lia.. Kasama sila Daniel.. Lumapit naman kami
sa pwesto nila at umupo..

"OMG! Ang ganda mo, Sophia!"

Tapos tinignan niya si Justine, yung mata niya parang may pagbabanta.. Timignan ko
yung iba ganun din.. Nakita ba nila yung kanina? Naku! Wag naman sana..

"So, kanina pa kayo dito?"

Binasag ko yung namumuong tension sa kanila..

"Hindi naman.. Sabay-sabay na kaming pumunta dito.."

Sagot ni Daniel.. Tapos tinignan ako.. Tumango na lang ako.. Mukhang nag-iimprove
ang mga loko!

"Sophia, ok ka lang ba?"

Biglang tanong ng Head Master..

"Oo naman.."

Tinignan muna niya ako bago tumango..

Nagsimula na yung party, habang palalim na palalim yung gabi medyo nagiging wild na
yung iba.. Kaya lumabas na yung mga Class S Guards para bantayan yung top 6 at
Royalties.. Hindi ko nga alam kung saan galing yung mga yun..

"Guys, paano nagkaroon ng Class S guards dito?"

Tanong ko sa kanila..

"It's their duty na bantayan kami kahit saan kami pumunta, hindi nga lang halata na
may kabuntot na kaming mga Class S Guards kasi hindi ko din alam.."

Sagot ni Lia.. Nakakatuwa talaga siya..

"Hay naku Lia..Ganito kasi yun Sophia, no.1 priority nila ang mga Class S at Golden
Crown holder.. Ang protocol nila ay laging siguraduhin ang seguridad natin, sa
kahit saang lugar.."

Sabi ni Julia..

"Salamat Julia sa info.."

Tapos ngumiti siya..

Tumayo si Justine.. Kaya napatingin kaming lahat..

"Restroom lang.."

Tapos umalis na siya..

Nagkwentuhan lang kami.. Pero walang uminom sa amin ng kahit anong matatapang na
alak, wine lang..

Lumipas ang kalahating oras pero hindi pa din bumabalik si Justine..

"Guys, restroom lang ako."

Paalam ko.. Pero hahanapin ko lang si Justine..

Nagsimula na akong hanapin si Justine..

Tapos nakasalubong ko si Sheryl.. Isa sa mga kaibigan ni Alexa..

"Sophia, anong ginagawa mo dito?"

Tanong niya pero parang may mali.. Nararamdaman ko, may hindi magandang
mangyayari..

"Ah, Hinahanap ko si Justine.. Nakita mo ba siya?"

Tapos ngumiti siya bigla..

"Yup.. Halika samahan kita kung asan sila.."

Naglakad na siya.. Kaya sinundan ko lang siya..

Teka.. Sila?
Tapos huminto na si Sheryl, tinuro yung isang pinto..

"Sige.. Salamat.."

Lumapit na ako dun sa pinto, hindi naman siya sarado kaya sumilip na ako dun sa
awang..

At hindi ko inaasahan ang makikita ko..

Alexa and Justine making out..

"I love you, Justine.. Please ako na lang.."

Sabi ni Alexa.. Tapos hinalikan niya ulit si Justine..

"Mahal din kita.. I don't love her.. I just use her to get you.."

Napako ako sa pwesto ko.. Hanggangsa unti-unti ng tumulo ang mga luha sa mga mata
ko..
Then tumingin sa akin si Alexa at saka ngumiti.. It was a victorious smile..

Hindi pa din ako napapansin ni Justine..

Ang sakit..

Bakit Justine?

Tumakbo ako, palayo..

Hindi totoo yun.. Hindi..

Huminto ako sa pagtakbo ng biglang may humablot sa akin nagpaamoy sa akin ng kung
ano...

Then everything went black..

####################################
Chapter 14
####################################

Chapter 14
(Yves)

Kanina pa umalis si Sophia, pero hindi pa din siya bumabalik.. May nagsasabi sa
akin na may hindi magandang mangyayari.. Kaya pinahanap ko na siya, pati sila Lia
tumulong na din..

"Did you find her?"

Tanong ko sa isang Class S guard..

"Not yet, Head Master.."

Tapos yumuko ito..

"Find her, please.."

Hindi ko alam pero hindi maganda ang pakiramdam ko..

"Yves, you should relax.."

Tapos inabutan ako ng tubig ni Clarissa..

"Hindi ko alam pero nararamdaman ko may mangyayaring hindi maganda.. I can feel
it.."

Tapos kinuha ko yung baso at uminom..

"Sige.. Susubukan ko siyang hanapin sa labas baka nagpapahangin lang.."

Sabi ni Clarissa..

"Thank you.."

Tapos hinalikan ko siya at saka niyakap.. I really love this girl.. Siya ang
nakakapagparelax sa akin.. Makita ko lang siyang ngumiti parang wala na lahat ng
mga iniisip ko..

"No problem.. Love you.."

"Love you too.. Baka lamigin ka sa labas.."

Tapo sinuot ko sa kanya yung coat ko..

"So sweet.."

Sabi niya, tapos niyakap ko siya..

"Mamaya paki-check yung bulsa niyan.. May importante kasing laman yan e.."

Tapos tinitigan ko siya..

"Ano ba laman nito?"

Takang tanong ni Clarissa..

"Mamaya mo na buksan kapag nasa labas ka na.. Tapos hihintayin ko yung sagot mo.."

Mukhang naguluhan siya.. Ang cute niya..

"Eh?"

Tapos pinisil ko yung ilong niya..

"Sige na.."

Tumango na lang siya at lumabas na..

Pinanuod ko siya habang naglalakad palabas.. Hindi na ako makapaghintay para

mamaya.. Nang nawala siya sa paningin ko bumalik na naman ang pag-aalala ko.. Kaya
nagsimula na akong hanapin siya..

Hinalughog ko na ang buong bahay, pero hindi ko pa din siya makita..

Then after 20 mins..

"SUNOG!"

Tapos nagpanic na yung lahat ng Elites.. Lumapit sa akin yung Head ng Class S
Guards..

"Young Master, lumabas na po kayo dito.. Hindi po safe."

No, hindi pwede si Sophia...

"No, start to evacuate all of the Elites... And make sure they are all safe.. Tell
Clarissa, to wait for me.. And i want to hear her answer.."

Tapos dali-dali akong tumakbo at hinanap siya.. I know this feeling.. Hindi ko
mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyari na namang masama sa kanya..

Pakapal ng pakapal yung usok sa loob.. Kaya ang hirap ng huminga pero hindi ako
pwedeng sumuko.. Kailangan ko siyang mahanap..

Binuksan ko yung mga pintong madaanan ko..

Hanggang, may marinig akong boses sa isang kwarto..

"Tulong! Tulong!"

Kilala ko ang boses na yun..

"Sophia!"

*BOOOM!*

(Third Person)
Lahat ng Elites ay ligtas na, agad isinugod sa ospital para ma-check up yung mga
nasugatan.... Yung iba andun pa din, sila Lia, Julia, Clarissa, Daniel, Tim, Acel,
Justine at Alexa at yung mga fire officers at ang mga Class S Guards..

*BOOM*

Umalingaw-ngaw sa lugar ang malakas na pagsabog na nangyari sa loob ng bahay..

"Clarissa!"

Tumakbo papalapit si Clarissa sa nasusunog na bahay.. At pilit na pumapasok..

"Let me in!"

Pero ayaw siyang palagpasin ng isang Class S Guard..

"Sorry, ma'am pero hindi po pwede.."

Nagpupumiglas pa din siya..

"NO! I said let me in! Hindi mo ba ako kilala, I can easily make your life
miserable! Kaya papasukin mo ako!"

Agad naman lumapit sa kaniya sila Lia..

"Sorry, ma'am pero mas mahalaga po ang kaligtasan niyo.. "

Napaupo na lang ito at umiiyak..

Naiintindihan nila si Clarissa, she loves Yves so much.. Ngayon lang nila nakitang
naging ganyan si Clarissa..Kaya hindi na din nila napigilan ang umiyak.. Hindi nila
alam kung ano ng nangyari sa dalawa.. Lalo na sa nangyaring malakas pagsabog sa
loob..

Lumipas ang 2 oras bago maapula ang sunog.. It was 2 in the morning, pero wala pa
ding anino ni Sophia at Yves.. Hanggang sa..

"Ma'am, sumunod po kayo sa akin.."

Nakapatingin sila sa Class S GUard.. Agad naman silang sumunod, pagdating nila sa
destinasyon nila.. Hindi sila makapaniwala sa tumambad sa kanila..

Hindi sila makagalaw sa pwesto nila..

"Sophia.."

####################################
Chapter 15
####################################

Chapter 15

(Lia)

Ilang araw ng hindi nagkakamalay si Sophia, simula nung nangyari yun.. Nung gabi na
yun naabutan namin siya na walang malay.. Akala namin kung anung nangyari sa kanya
pero si Yves.. Hay..

Dito namin siya dinala sa Royal Mansion dito sa loob ng Academy.. Ito yung condo
dito kung saan pwedeng tumira ang mga estudyante ng Royal Academy.. Nagpapunta na
lang kami ng doctor dito, hindi kasi pwede si Sophia sa ospital..

"Nics.."

Napatayo ako agad sa kinauupuan ako at lumapit sa kama.. Sa wakas nagising na

siya..

"Sophia.. Anong nararamdaman mo? May masakit ba sayo? Ano?"

Tanong ko.. Inalalayan ko siyang bumangon..

"Ayos lang ako.. Si Nics? Asan siya?"

Tanong naman niya sa akin.. Hindi ko alam kung kaya kong sabihin sa kanya.. Wala pa
naman sila Clarissa, mamaya pa sila dadating dahil may inaasikaso sila.. Hindi ako
makatingin sa kanya..

"Lia answer me.. Where is Nics? Ok lang ba siya? What?"

Nagpapanic na siya.. Hindi ko na mapigilan yung mga luha sa mga mata ko..

"Why are you crying, Lia? Where is Nics? Répondez-moi! (Answer me!)"

Hindi ako makapagsalita.. Umiling lang ako..

"Lia.. Sagutin mo ako.. Where is he?!"

Nagulat ako nung sumigaw siya.. Alam kong alam niya na kung anung nangyari kay
Yves..

"Fine.. Kung ayaw mo akong sagutin, pupuntahan ko siya.."

Tapos tumayo siya sa higaan niya..

"He's dead.. Yves is dead.. He didn't make it.."

Napahinto siya sa kinatatayuan niya.. Tapos tumingin sa akin.. Yung mga mata niya..

"Nagbibiro ka lang di ba?"

Unti-unti siyang lumapit sa akin.. At hinawakan ako sa magkabilang balikat ko..

"Tell me you're just joking right? Tell me!"

Tumutulo na ang mga luha sa mga mata niya.. Hindi ko kayang tumingin sa mga mata
niya kaya yumuko ako..

"I'm sorry.."

Humagulgol na siya ng iyak tapos napaupo na siya sa sahig at umiyak.. Umupo ako sa
tabi niya at niyakap siya ng mahigpit.. Hanggang sa makatulog ulit siya..

Lumabas na ako ng kwarto niya.. Pagbukas ko ng pinto, nakita ko na andun na sila,

pwera lang kay Justine at Alexa.. Si Clarissa naman siya yung nag-aasikaso nung
funeral ceremony ni Yves para mamaya..

"How is she?"

Tanong ni Julia..

Huminga ako ng malalim at umiling.. Tumango na lang sila, mukhang alam na nila ang
sagot..

---

Kakatapos lang ilibing ni Yves.. Ngayon pabalik na kami sa Royal Mansion para
tignan si Sophia.. Nagpaiwan muna si Clarissa dun.. Kaso pagdating namin, wala si
Sophia sa kwarto niya.. Nagpanic kami agad baka kasi kung anong mangyari sa kanya..

"Where is she?"

Tanong ni Tim sa mga staff..

"W-we don't know, Y-young Master.."

Nanginginig na sagot ng isa sa mga staff.. Natatakot sila kay Tim kasi inutos niya
na bantayan si Sophia..

"Sa tingin ko alam ko kung asan siya.."

Sabi naman ni Daniel.

"Where?"

(Sophia)

Unti-unti akong lumapit sa puntod niya.. Sobrang bigat ng nararamdaman ko, halos
hindi na ako makahinga.. Hindi pa din ako makapaniwala na wala na siya.. Wala na si
Stephen Yves Nicholas Montereal, ang kaisa-isa kong pamilya..

Ng makarating na ako sa harap ng puntod niya.. Hindi ko na napigilan ang mga luhang
gustong kumawala sa mga mata ko..

"Ang daya mo Nics.. Ang daya-daya mo.. "

Napaluhod ako at hinawakan yung nakaukit na pangalan..Wala akong ginawa kundi
umiyak lang ng umiyak..

After siguro ng 3 oras naglakad-lakad ako hanggang sa makarating ako sa private

garden na pinagdalhan sa akin ni Lia dati.. Umupo ako dun sa isa sa mga bench..

Naramdaman kong may tao sa likod ko..

"Sophia.."

Hindi ako lumingon...

"I'm sorry.."

Sabi ni Justine..

Bumabalik na naman yung mga nangyari nung gabi na yun.. Pumikit ako bago
magsalita..

"Kapag ba tinanggap ko ang sorry mo, hindi mo ba ako iiwan? Pipiliin mo ba ako?
Mamahalin mo ba ako?"

Tanong ko sa kanya.. Tapos humarap ako sa kanila ni Alexa..Tinignan ko si Justine

direkta sa mga mata niya..

"I'm sorry Sophia.. Hindi kita gustong saktan.."

Sa sinabi niyang yun unti-unting kumawala ang mga luha sa mga mata ko..

"Mahal kita, please wag mo akong iwan.. Ayokong pati ikaw iwan ako.. Ikaw na lang
ang natitira.. Please.."

Pagmamakaawa ko sa kanya.. I love him so much.. Kung kailan naging masaya ulit ako,
binawi naman agad.. I already lost half of my life, hindi ko na alam kung pati siya
iiwan ako.. Alam ko na dapat isantabi ko muna ito pero hindi ko kaya kung pati siya
mawawala..

"I'm sorry.."

Lalapit sana ako kay Justine.. Kaso hinigit siya ni Alexa..

"Tama na nga yan! Hindi mo ba naiintindihan hindi ka niya mahal!! Ginamit ka lang
niya!! Dahil ako talaga ang mahal niya!!"

Tinignan ko si Alexa.. Siya ang may kasalanan!

"Ikaw dapat ang namatay at hindi siya!!! Ng dahil sayo namatay siya!!"

Hindi ko na napigilan, sinugod ko na siya.. Pinigilan ako ni Justine makalapit sa

kanya.. Pero nagpupumiglas ako hanggang sa...

*PAK*

"I-I'm sorry, h-hindi ko sinasadya--"

Hawak-hawak ko yung pisngi ko.. Hindi ako makapaniwala..

Pero dahil sa sampal na yun nagising ako sa katotohanan.. Masyado na akong

nagpakatanga.. Pagod na ako, pagod na pagod na..

"Mahal kita, Mahal na mahal.. I trusted you.. Pero anong ginawa mo? Niloko mo ako..
Sinaktan mo ako.."

Tumingin ako sa kanya.. tumulo na naman muli ang mga luha ko..

"Sophia.."

Tinignan ko ang babaeng prinotektahan niya..Nakangiti ito.. Gustong-gusto kong

alisin ang ngiti sa mga labi niya..

Tumalikod ako at naglakad palayo.. Pero huminto ako at nag salita..

"Hinding-hindi ko kayo mapapatawad.. Hinding-hindi.."

"Well, ano bang magagawa mo against to a Ramos and Dela Vega?? You're nothing but a
piece of crap to us"

Tumingin ako sa kanya..

"Really?But for me you are just a piece of sh*t .. Pagbabayaran niyong lahat
ito..."

At pagkasabi ko nun..Umalis na ako..

Kasabay ng pagtulo ng huling luha na pumatak sa mga mata ko..

Huminto ang itim na kotse sa harap ko.. Bumuba dun si Sebastian..

"My Empress.."

Nag-bow siya sa akin.. At saka binuksan ang pintuan ng kotse.. Bago ako sumakay sa
kotse tinignan ko muna sa huling pagkakataon ang Royal Academy..

Babalik ako.. At sa pagbabalik ko pagbabayaran niyo ang lahat.. At sisiguraduhin

kong mas matinding hirap ang dadanasin niyo..Pagsisisihan niyong lahat ito..
Starting this day, I'm no longer Sophia Hernandez..

I'm no longer the Angel you've know..

I'm no longer the Damsel in Distress..

I'm now Angel turned into Devil..

####################################
Chapter 16
####################################

Chapter 16

(Justine)

Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko.. Parang unti-unting dinudurog ang puso
ko habang pinapanuod ko siyang maglakad papalayo.. Ngayon lang ako nakaramdam ng
ganito.. Ngayon lang.. Parang may nagtutulak sa akin na habulin siya at yakapin ng
mahigpit..

Hindi ko na namalayan na hinahabol ko na pala siya.. Narinig ko na lang na tinawag

ako ni Alexa..

"JUSTINE!"
Pero hindi ako lumingon patuloy lang ako sa pagtakbo para maabutan ko si Sophia..
Napahinto ako nung makita ko siyang sumakay sa isang kotse.. Kaya lalo kong
binilisan ang pagtakbo ko para maabutan siya,.. Tinawag ko ang pangalan niya..

"SOPHIA!!!"

Umandar na ang kotse, pero patuloy ko pa din ang pagtakbo ko.. At pagtawag sa
kanya..

"SOPHIA!!"

Hindi ko alam kung ano bang dahilan ko para habulin siya, dahil maski ako hindi ko
maintindihan ang sarili ko.. Pero isa lang ang sinasabi ng isip at puso ko,

kailangan ko siya..

(Third Person's POV)

Patuloy lang sa paghabol si Justine sa kotseng sinakyan ni Sophia.. Pero sadyang

pagod na siya sa layo ng tinakbo niya at mabilis ang takbo ng kotse..

Nakalabas na ng malaking gate ng Academy ang kotse.. At si Justine ay napasandal na

lang sa pader at hingal na hingal sa layo ng tinakbo niya.. Hindi niya na malayan
na unti-unti ng tumutulo ang mga luha sa kanyang mga mata at kasabay nun ang
pagbagsak ng malakas na ulan..

Ngayon napagtanto niya na kung ano ang kakaibang nararamdaman niya para kay
Sophia.. At napangiti siya ng mapait..

"Hindi na importante sa akin kung sino ka.. Basta ang importante sa akin ngayon ay
nalaman ko na mahal kita.."

(Julia)

Naikot na namin ang buong Academy pero ni anino ni Sophia hindi namin nakita..
Alalang-alala na kami.. Tapos ang lakas pa ng ulan, kaya naisipan namin na bumalik
muna sa Royal Mansion... Kaya andito kami sa lobby.. Tahimik lang kami hanggang sa
dumating si Justine..

"Justine anong nangyari sayo?"

Tanong ni Daniel.

Basang-basa siya.. Hindi siya sumagot, nagdire-diretso lang yung lakad niya papunta
sa amin ni Lia.. At ikinagulat namin ang ginawa niya..
"Justine.."

Lumuhod siya sa harap namin ni Lia..

"Nakikiusap ako, ibalik niyo si Sophia.."

Nagulat naman kami.. Anong ibig niyang sabihin?

"What do you mean?"

Tanong ni Lia..

"Umalis siya kanina lang--"

Napatayo si Lia.. At gulat na gulat

"WHAT?"

Pati sila Tim nagulat at agad lumapit sa amin.. Ako lang yata ang kalmado..
"Umalis na siya ng Academy.. Matapos yung pag-uusap namin kanina.. "

Tapos napayuko siya, nakaluhod pa rin siya hanggang ngayon..

"Alam kong kasalanan ko lahat.."

Nakatingin lang kami sa kanya..

"Buti naman at alam mo.. Hindi ko na tatanungin kung anong nangyari kanina.. Baka
kung ano pa ang magawa ko sayo.. Binalaan ka namin pero anong ginawa mo.."

Nakayuko lang siya..

"Hahanapin namin si Sophia pero hindi para sayo.."

Tapos tumayo na ako, sumunod naman si Lia..

"Tutulong kami sa paghahanap sa kanya.."

Sabi ni Tim..
"Bahala kayo.."

Tapos bigla namang sumulpot si Alexa..

"Bakit niyo ba pinagaaksayahan ng oras ang basura na yun?"

Napatingin ako kay Alexa.. Tinignan ko siya ng matalim.. Puno na ako sa babae na
'to..

"Watch your words Alexa.. Baka nakakalimutan mo ang no.1 rule ng Academy.. Respect
the one who is higher.. The way you talk to us in a disrespectful manner, violates
the rule...."

Nagulat sila sa mga sinabi ko..

"And you should know your place in this Academy.. Kung ayaw mong mapahiya.."

Tapos naglakad na ako paalis.. Sumunod naman sa akin si Lia..

"Nice one Julia.."

Tapos tumawa pa..

"I know.."

Pagsakay namin sa kotse..

"So, ano ng gagawin natin?"

Tanong ni Lia..

Napahinga ako ng malalim..

"Well...Of course find the runaway Empress.."

####################################
Chapter 17
####################################

Chapter 17

After 4 years....
(Justine)

Apat na taon na ang nakalipas
ang nakakalipas Pero ni isang
hinihintay kong dumating yung
na yun, gagawin ko lahat para
ang ginawa ko at para ipaalam
simula nung umalis si Sophia, at apat na taon na din
balita wala kaming nahanap.. Pero kahit ganun
araw na babalik siya.. At kapag dumating na ang araw
lang iparamdam sa kanya kung gaano ko pinagsisisihan
sa kanya kung gaano ko siya kamahal..

"Anong emote yan, AJ?"

Bigla akong napalingon..

"Ate?"

Si Ate nga!

"The one and only.."

Tapos nag-pose pa..

Agad akong lumapit sa kanya at niyakap siya..

"Namiss kita, little brother.."

Tapos binatukan ako.. Tch. namiss nga niya ako..

"Halata nga e.."

Umupo kami sa bench, kaharap yung pond..

"So, kamusta ka na AJ?"

Tanong ni Ate..

"Eto gwapo pa din.."

Tapos binatukan ulit ako..

"Aray!! Nakakarami ka na.."

Sabay hawak sa batok ko.. Tinignan lang niya ako ng masama..

Tapos tahimik ulit kami..

"So.. Ano ng balita sa paghahanap kay Sophia?"

Napahinga ako ng malalim..

"Wala pa din.."

Tapos yumuko ako..

"Hay.. G*go ka kasi.. Yan tuloy emo ang kinalabasan mo.. Pero wag kang mag-alala,
babalik yun.. Sa gwapo mong yan.. Hindi ka matitiis nun.."

Tignan mo tong kapatid ko na to, akala mo kung sinong mahinhin pero kung magsalita
akala mo lumaki sa kalye.. Pero napangiti ako sa sinabi ni Ate.. Kahit lagi siyang
wala, ginagawa pa din niya ang best niya para maging isang mabuting kapatid sa
akin..

Pero hindi pa rin mawala yung huling sinabi niya bago siya tuluyang umalis..

"Pagbabayaran niyong lahat ito.."

Tuwing naalala ko yun.. Natatakot ako.. Hindi ko alam kung bakit pero ngayon lang
sa tanang buhay ko, ako natakot ng ganun.. Hayy..

"O natahimik ka.. Tama ako noh!"

Napangiti na lang ulit ako..

"Teka nga, bakit ka nga pala andito?"

Tanong ko..

"Nakalimutan mo na ba, sa makalawa na yung 50th foundation year ng Royal Academy.."

EH? Sa makalawa na?

"Ang bilis naman.."

Napailing na lang si Ate.. Hindi ko na kasi napapansin kung ano na ang nangyayari,
sa dami ng iniisip ko..

Nagkwentuhan pa kami, bago namin naisipan bumalik sa loob.. Papunta kami sa meeting
room..
"Justine, mauna ka na dun sa meeting room.. May kukunin lang ako saglit.."

Sabi ni Ate..

"Sige.. Sunod ka agad.."

Tapos naglakad na ulit ako..

Pagdating ko sa meeting room kumpleto na sila,.. Kaya agad akong umupo sa tabi ni
Tim at Daniel..

"Si Ate Nat?"

Tanong ni Tim..

"Ah, may kinuha lang.. Pero susunod daw siya.."

Tumango lang si Tim..

Tapos pagdating ni Ate nag-start na yung meeting para sa big event sa makalawa.. Si
Ate ang magiging emcee, kaya kailangan alam niya yung bawat flow ng program.. Ang
tagal din kaming nag-uusap-usap.. Kaya nung natapos kami gabi na..
Hinatid ko na muna si Ate sa sasakyan niya.. Uuwi daw muna siya sa bahay.. Bukas na
lang daw siya babalik. Pagkahatid ko kay Ate agad na akong bumalik sa Royal Mansion
para makapagpahinga..

Pagdating ko sa kwarto ko, hindi na ako nagbihis diretso higa na ako.. Pero bago
ako tuluyang matulog tinignan ko muna yung picture namin ni Sophia.. Napapangiti
ako tuwing tinitignan ko 'to..

"Sophia, bumalik ka na.. Please.."

Hindi ko napansin na nakatulog na pala ako..

(Lia)

"What are you planning to do Julia?"

Nakahawak na sa ulo niya si Julia habang nag-iisip..

"Gahd! Ang dami na ngang problema dumagdag pa yang mag-ina na yan! Wala na nga
silang ginawa kundi problema! ARGGHHH!!"

Inis na sabi ni Julia..

Yung mag-inang tinutukoy niya ay si Alexa atsaka yung nanay niya.. Nakikielam kasi
yung nanay ni Alexa sa preparations for the big event.. Ang dami niyang binago sa
arrangements.. Tapos si Alexa naman pinamalita na siya daw ang susunod na Queen ng
Academy at si Justine naman ang King..

"Mag-ina nga talaga sila, parehong ilusyunada.. I'll give them ultimatum.. Kapag
hindi pa sila tumigil, they will leave us no choice but to send them out from the
Academy.. "

Tsk.Tsk.Tsk.

"Julia, relax.."

Minamasahe niya yung ulo niya..

Tapos tinawagan na niya yung secretary niya.. Tsk. Galit na siya..

Sa aming dalawa si Julia ang nakakatakot magalit, kapag sinabi niyang hindi, hindi
talaga.. Saka nakakapagsalita ng hindi maganda.. Grabe mang-insulto yan..

"Lia! Ano na?!"

Hindi ko napansin na nasa may pintuan na siya.. Ang dami pa kasi naming
aasikasuhin.. Pati yung paghahanap kay Sophia.. Hay..

"Ayan na!"
(Third Person)

"My Lady.."

Magalang na binati siya ng kanyang secretary/butler, pagpasok nito sa kwarto niya..

Pero tinignan lang niya ito ng walang emosyon at bumalik sa pagbabasa..

"Tout est prêt?"(Is everything ready?)

Malamig na tanong nito..

"Oui, ma dame.." (Yes, my lady)

Magalang na sagot ng secretary niya..

"Bonne .. allons .."(Good.. Let's go)

Isinara nito ang librong hawak at tumayo na sa kinauupuan niya.. Kasunod niya agad
ang secretary niya..
Agad silang dumiretso sa likod ng mansion niya kung saan nakapwesto ang sarili
niyang airport at kung saan naghihintay ang private jet niya na siyang sasakyan
niya pabalik.. Pabalik sa lugar kung saan nagsimula ang lahat..

"My Lady, It's time.."

####################################
Chapter 18
####################################

Chapter 18

(Julia)

Isa-isa ng nagdadatingan ang mga nag-gagaraang mga sasakyan.. Sakay ang mga Elites
na dadalo sa pagdiriwang na ito.. At lahat sila ay namangha sa ganda ng Royal
Academy.. Everything is well arranged starting from the biggest until the smallest
detail..

'Young Mistress Julia, everything is ready..'

Sabi ng boses sa earpiece na suot ko

'Then let's start..'

Utos ko.. Pinapanuod ko maigi ang mga nangyayari sa loob sa pamamagitan ng maliit
na monitor dito sa limo ko ..

'We will now start.. Prepare..'

Paalala ko kila Lia na nasa kani-kanilang sasakyan gamit ang earpiece na ako mismo
ang gumawa..

(Third Person)

Nakaupo siya sa sulok at walang nakakapansin sa kanya, kahit isa, dahil lahat ng
atensyon nakatuon lang sa pagpasok ng top 6 at royalties..

"Ladies and Gentlemen, Welcome to the 50th Golden Foundation Celebration of Royal
Academy.."

Si Natalie Dela Vega ang hostess/emcee... Suot niya ang official coat ng pagiging
isang alumni ng Royal Academy.. Then, she presents the different class of the
Academy as they enter the glass hall..

"Let's give them a round of applause.."

Nagpalakpakan sila, pero hindi siya..

"And now, I present to you the top 6.."

As if on cue lahat ng tao ay tumayo.. Pero nanatili lang siyang nakaupo..

"The Prince of Luxury, Acel Nuevas.."

And slowly, Acel enter the glass hall..

"The Lover of the Academy, Daniel Cruz.."

May dala-dala siyang bouquet of red roses..

"The Goddess of the Academy, Alexandria Ramos.."

Pinagmasdan niyang mabuti si Alexa.. Walking in the aisle as if she owns this
place..

"Long time no see, Alexa.."

Mahinang sambit niya..

"The Master of the Academy, Timothy Monteverde.."

And the one she is waiting for..

"The Duke of the Academy, Justine Dela Vega.."

Napahawak siya ng mahigpit sa wine glass na hawak niya..

'My Lady.'

Nagsalita na ang secretary niya sa wire earphone na nakakabit sa hikaw niya..

"You don't have to remind me.."

Pagkasabi niya nun, tumayo siya at naglakad palabas.. Napatingin ulit siya sa
direksyon ni Justine, hindi na siya nagulat at parang linta kung makakapit si Alexa
dito..

"What a pathetic lady.."

Tumalikod ulit siya at pinagpatuloy ang paglalakad..

---
"And now I am proudly present to you, the Royalties.."

Then the all lights went dim.. And an relaxing music is played..

"The Lady of the Academy, Young Mistress Lia Jasmine Estrella.."

As Lia walked the aisle, all of them bow to show their respect.. Then photos of
different fashion shows, expensive gowns, shoes and accessories.. Her photos with
the British Royal Family wearing her designed clothes for them... Mansions, villas,
building etc..

All were dropped jaw.. Hindi sila makapaniwala sa mga nakikita nila.. Manghang-
mangha sila..Pero para kay Lia these were just toys compare to her..

As she reached her throne, she smile and the lights vanished..

"And now the Princess of the Academy.. Young Mistress Julia Monique Velasco..."

Then all of them also bow down to her.. Then photos of her working for her new
inventions flashes the screen.. But one photo caught their attention, the photo of
Julia with the late Steve Jobs working together for a certain project before he
dies.. Pinakita din ang lahat ng iba't-iba niyang pagmamay-ari..

They can't even grasp the fact that the wealth of these young ladies is not just
what they imagine..

And she reached her throne, just like Lia she smiles.. And the lights once again
vanished, after several minutes the lights returned...

"Ever since our Academy is established, there are 4 families that control the Elite
World.. And as time passes the 4 families is reduced to 3.. But by the accident 4
years ago it is now 2.."

Tahimik ang lahat.. Kitang-kita ang lungkot sa mga mata nila..

"And now let us savour the memories of our late Head Master.. The King of the
Academy.. Stephen Yves Nicholas Montereal.."

Ipinakita ang mga litrato ng dating Head Master.. Habang pinanunuod nila iyon,
hindi nila mapigilang hindi maluha.. Dahil hanggang ngayon hindi pa rin nila
nakakalimutan ang nangyari 4 years ago..

"Let us happily acknowledge the person who can rule without being too hard to
resist. A friend to everyone.. A Master... A Brother and a Family..

"....Head Master Stephen Yves Nicholas Montereal."

And a portrait of Yves appeared on the big screen.. And they all bowed..

-----

She is watching the scene while she was in her limousine through her personalized
version of Ipad..

After a very emotional scene she witness, they now enjoy the celebration as if the
world is theirs..

They were all having fun... But their fun will be cut short by her..

Tonight, they will not just only bow down,

Everyone will kneel down to her with no exception..

Because she is back....

the Empress of the Academy..

####################################
Chapter 19
####################################

Chapter 19

(Third Person)

Kitang-kita na nag-eenjoy ang lahat ng elites sa party.. And then..

"Ladies and gentlemen may I have your attention.."

Napatingin naman ang lahat sa stage kung saan nakatayo dun si Dianne Ramos, ang ina
ni Alexa.. (picture sa gilid)

"I would like to get this opportunity to make an announcement.."

Halata ang pagtataka sa mga mukha ng mga tao sa loob..

"Since the late Head Master and Clarissa is gone in the Academy, the title of being
the King and Queen of the Academy are left.. And I want to announce to all of you
that my daughter Alexandria Ramos and Justine Dela Vega will be the new King and
Queen of Royal Academy.."

Kitang-kita ang gulat sa mga mukha ng mga elites.. Maski sila Julia ay gulat na
gulat.. Hindi nila inaasahan ito..

"What the.. I already warned them about this.."

Galit na sabi ni Julia..

"I would like to call Justine and Alexa on stage.."

Pero bago pa man makareact ang mga tao sa narinig nila.. Namatay ang lahat ng ilaw
sa loob..

"Julia, anong nangyari?"

Tanong ni Lia..

"Wait.."
Pero bago pa makagawa ng paraan si Julia bumalik na agad ang ilaw..

And they all gasped on what are they seeing.. There are men in black uniforms
everywhere..

"T-they are the Black Crown Guards.."

Pati si Diane na hanggang ngayon ay nasa stage ay gulat.. Pero hindi pa dun
nagtatapos ang lahat.. May dala-dala ang mga ito na itim na box.. Nang buksan ang
mga ito halos lahat sila napanganga..

Those boxes contains all the greatest and dreamt diamonds.. And they offer it to
everyone.. And as expected, pinagkaguluhan ang mga ito.. Naiwan lang nakatayo sila
Julia maski si Diane ay nakisali sa mga nagkakagulong tao..

Matapos ang mga sumunod na minuto, they were all wearing the jewelries offered to
them..Yes, Everyone could wear necklaces, rings, bracelets and etc.. that contains
real life stunning diamonds.. Nawala na din ang mga Black Crown Guard..

Pero hindi nila alam na hindi pa tapos ang lahat..

Tapos bumukas ang malaking double glass door ng glass hall.. At pumasok ang isang
middle aged man na lalaki..

"Sebastian.."
Ngumiti ito..

"It's been a long time my young masters and young mistresses.."

Sabay bow nito..

(Lia)

These jewelries.. These were heirlooms of the Royal Families in the History.. How--

"Sebastian.."

Napatingin ako sa tinitignan ni Julia..

S-si Sebastian..

"It's been a long time my young masters and young mistresses.."

Tapos nag-bow ito.. Halos walang makapagsalita sa amin..

"Sebastian, it's been so long.. How are you?"

Tanong ni Diane..

"I'm good, Madam Diane.."

Magalang na sagot ni Sebastian..

"What are you doing these past 4 years?"

Tanong ulit ni Diane.. Nakikinig lang kami baka kasi may alam siya kung nasaan si
Sophia..

"I'm doing my job as the butler of the Montereal Family.."

Sagot naman ni Sebastian..

"What do you mean? Wala ng natitirang Montereal.."

Nagtatakang tanong ni Diane..

Tapos tumingin si Sebastian sa amin at ngumiti..

"Well, I think that is not true, Madam Diane.."

Pero bago pa makapagsalita si Diane..

*CRASH*

Agad namang naagaw ng atensyon ang nabasag na baso.. Agad naman din kaming lumapit
nila Julia papunta sa direksyon kung saan nanggaling yun..

"Alexa, ano ba! Mag-inga-- "

Hindi kami makakilos sa pwesto namin.. hindi kami makapaniwala na nasa sa harap
namin ang matagal na naming hinahanap at ngayon nagbalik na siya..

"S-sophia.."

(Third Person)
"S-sophia.."

Lalapit sana si Lia pero pinigilan siya ni Julia..

"Lia.."

Napatingin si Lia kay Julia na nakatingin kay Sophia.. Kaya tumingin din siya
dito.. At hindi niya alam kung ano ang magiging reaksyon niya..

Ibang-iba na si Sophia.. Pero ang mas ipinagbago nito ay ang mga mata niya.. Bigla
siyang kinilabutan ng titigan siya nito..Wala kang makikitang emosyon sa mga matang
yun.. Napaiwas ng tingin si Lia..

"What are you doing here? Umalis ka dito! Security!"

Agad naman dumating ang mga Class S Guards, pero bago sila makalapit kay Sophia..

"STOP!"

Natigilan naman ang mga Class S Guards..

"Don't dare touch her ..."

"or all of you will regret it.."

Pagbabanta ni Julia at Lia.. Nakatayo sila sa harap ni Sophia na para bang

pinoprotektahan ito..

Natigilan naman ang lahat..

"Sabihin niyo nga sa amin kung bakit niyo pinoprotektahan ang babaeng yan!"

Napangiti si Julia at Lia..

"Why? Because she's the most powerful person our society have.. Higher than us, and
higher than the late Head Master.."

Sagot ni Lia..

Kitang-kita ang pagatataka ng mga tao sa narinig nila..

Humarap si Lia kay Sophia..

"Maybe it's time to properly introduce you, my lady.."

At nag-bow ito.. Pero hindi nagpakita ng kahit anong emosyon si Sophia..

"Julia.."

Tawag ni Lia..Ngumiti lang si Julia at nag-bow kay Sophi tapos naglakad papunta sa
stage..

"Elites of the world.. The one who stood among the 4 families, is the same person
to enter this Academy without proclaiming her status.. She the greater among the
rest, is the very person who introduced herself as the low class.."

Napahinto saglit si Julia at tumingin sa paligid..

"It's an honor for me as a Class S to introduce to you the one who stood claiming
as the top person ever in the history of our society.. Whose riches no one can ever
measure, a power that no one can ever match.. She is the only heiress of the
world's respectable and powerful family.. Kneel and bow as I present the last
member of the Blanc and Montereal Clan and the only Black Crown holder ....

Young Mistress Sophia Ysabelle Nichole Blanc-Montereal,

the Empress of the Academy.."

####################################
Chapter 20
####################################

Chapter 20

(Lia)

She finally introduce herself.. Her true identity, as the Empress of the Academy..

Matapos siyang ipakilala ni Julia kitang-kita ang gulat sa mga mukha nila.. Hindi
nila akalain na may mas nakakahigit pa kay Yves..

Pero kahit na nakatuon lahat ng atensyon ng mga tao sa kanya, wala pa rin siyang
pakielam.. Her face was blank.. Dun ko lang narealize na Julia already bow down to
her.. Kaya sumunod na din ako..

"You're finally here my Empress.."

Tapos nag-bow ako..

"We are your knights our empress.."

Tapos lumuhod si Acel, Tim at Daniel...

Yung ibang tao halos hindi makapaniwala.. Pero after a moment sumunod na din sila
at nagbigay galang kay Sophia..

Tinignan ko si Justine, shock pa din siya sa nangyayari.. Napailing na lang ako..

Tapos tumingin ulit ako kay Sophia, nakatingin siya kay Alexa at Diane.. Akala mo
binuhusan ng malamig na tubig yung reaksyon ng mag-ina..

"Impossible!!! Paanong nangyari yun?!"

Galit na sigaw ni Diane, tapos lumapit kay Sophia pero bago pa siya makalapit
hinawakan siya sa dalawang braso ng dalawang Black Crown Guards..

"Bitawan niyo ako!!"

Pero hindi siya pinakinggan ng dalawang B.C Guards..

"Diane Ramos.."
Napatigil sa pagpupumiglas si Diane ng marinig niya ang boses na yun.. That voice
was full of authority and coldness.. And that voice was Sophia's..

"Don't you think it's unladylike to act like that? Especially infront of me.. How
shameful..."

Tapos tumingin siya kay Alexa..

"Am I right Alexandria?"

Hindi makasagot si Alexa.. Para siyang naging istatwa sa kinatatayuan niya..

"W-what is your relation to the late Head Master??"

Nauutal na tanong ng isang elite..

"What do you think?"

Nakangising tanong ni Sophia..

"I-i don't have any idea.."

Sagot naman ng elite..

"Of course you don't.. You only care about money, power and fame.. But starting
this day, it will change.. This Academy and all of you is at my mercy.. Even if
Yves is still alive, he's also at my mercy..

...because your late head master is my little twin brother..."

(Third Person)

"T-twin brother?"

Hindi nila alam kung ano ang magiging reaksyon nila.. Halo-halo na ang nararamdaman
nilang lahat.. Pero si Sophia kalmadong-kalmado lang.. Tinitignan ang bawat
reaksyon ng mga tao..

'Tama na muna... sa ngayon...'

Tumingin siya kay Sebastian ng makahulugan.. At agad naman itong nakuha ng
butler...

"Pardon me.. But Young Mistress Sophia needs to take rest.. I hope you all
understand.."

Pagkasabi ni Sebastian nun nagsimula na silang maglakad palabas pero bago sila
tuluyang makalabas, humarap ulit si Sophia sa kanila...

"By the way, i hope all of you like my humble gifts.. And do take good care of it,
it costs more than you could imagine.."

Tapos tumalikod na ulit siya at lumabas ng tuluyan.. Ng makalabas sila...

"Are you ok, my lady?"

Tanong ni Sebastian...

"Just wait for me in the landing zone.. I have to go somewhere.."

Tinignan muna ni Sebastian si Sophia na para bang nag-aalinlangang iwan si Sophia..

Pero wala siyang magagawa.. HIndi na siya ang dating Sophia..

Nag-bow si Sebastian..
"Yes, my lady.."

At iniwan na si Sophia.. Naglakad siya papunta sa paborito niyang paglipasan ng

oras...

Sa garden...

Ng makarating siya dun, tahimik siyang umupo sa isa sa mga bench... Ilang minuto
siyang ganun.. Nakatingin lang sa malayo...

"Don't hide.. Julia and Lia.."

Lumabas sa pinagtataguan nila ang dalawa.. Pero nanatiling nakatalikod si Sophia...

"You know it's inappropriate to invade someone's privacy.. Especially my privacy.."

Cold na sabi niya sa dalawa..

"Forgive us, my empress.."

Sabay sabi nila Julia..

Tumahimik sila ng ilang sandali, bago nagsalita si Sophia...

"You know where I was, right? But you didn't inform the others about it.. Why?"

Sabi niya kila Julia..

"Because we know that you need space.. And you are not yet ready to be known as the
Empress that time..Also It is our duty to protect and obey you.. BUt that time---"

Naputol ang sasabihin ni Julia ng magsalita si Sophia...

"Obey me? Let's see.."

Hindi pa din siya tumutingin sa dalawa, nakatingin pa rin sa malayo...

"Will you both of you obey if I ask you to destroy the whole Royal Academy?"

O__O

Gulat na gulat sina Julia at Lia sa narinig nila..

" Is that the reason why you came back, to destroy the whole Academy?"

Tanong ni Julia... Tapos tumingin siya sa kina Julia.. Hindi, nakatingin siya sa
isang part ng garden na madilim....

"What do you think? Show yourself..."

Tapos naglakad papalapit ang taong yun sa kanila...

"S-sophia.."

Nakatingin lang si Sophia sa kanya...

"It's been a long time...

...Justine.."

####################################
Chapter 21
####################################

Chapter 21

(Third Person)

Pinagmamasdan maigi ni Justine si Sophia.. Hindi niya mapigilang hindi mamangha sa

ganda nito..

"Are you done staring at me, Mr. Dela Vega?"

Cold na tanong ni Sophia... Para namang nawala sa isang matinding spell si

Justine..

"Sorry.."

Sabi ni Justine..
Natahimik ulit ang paligid..

"I missed you so much Sophia.. Ang tagal kitang hinanap.. Ang tagal kong hinintay
yung araw na babalik ka.. Sophia--"

Pero pinutol ni Sophia si Justine...

"I have no time for any drama, Dela Vega.."

Walang emosyong sabi ni Sophia..

Tapos bigla namang dumating si Sebastian..

"My Lady.."

Tumingin si Sophia kay Julia at Lia..

"We'll have a meeting tomorrow at 9 am sharp.. Comprendre? (Understand?)"

Tapos tumingin siya kay Justine..

"And i want everyone of you to be prepared.."

Nag-bow si Julia at Lia...

"Oui, ma dame (Yes, my lady)"

Tumalikod na ito, lumapit sa kanya si Sebastian at sinuotan ng jacket.. At umalis

na..

(Julia)

"What happened?"

Salubong na tanong sa amin ni Ate Nat..

"I don't know.."

Tanging naisagot ni Lia..

Matapos umalis ni Sophia, bumalik na kami dito sa glass hall.. Wala na halos tao..
Baka umuwi na hindi kinaya yung mga nalaman nila ngayong gabi.. Maski ako nagulat
din.. Lalo na sa kilos ni Sophia..

"By the way tomorrow we will have a meeting with her at exactly 9 am.. For now,
magpahinga muna tayo.."

Sabi ko sa kanila..

"Mabuti pa nga.."

Tapos naiwan ako at si Lia..

"Sa tingin mo seryoso siya sa sinabi niya kanina?"

Tanong ni Lia..

'Will you both obey me if I ask you to destroy the whole Royal Academy?'

Napabuntong hininga ako...

"Hindi ko alam Lia.. Hindi ko alam... Pero sana hindi, kasi kapag bumagsak ang
Royal Academy, hindi ko maisip ang mangyayari.."

Haay..

"Hindi ko alam na magiging ganito ang pangyayari.. Kung naprotektahan lang natin
siya.."

Natahimik kami ni Lia..

"Wag na nga natin i-stress ang sarili natin.. Baka magkaroon pa tayo ng wrinkles
sayang beauty natin.."

Sabi ni Lia... Napangiti ako, baliw talaga ang babae na 'to.. Namomoblema na kami
iniisip pa din yung mukha niya...

"Tama ka! Mabuti pa magpahinga na tayo.."

Tapos tahimik kaming naglakad papunta sa Royal Mansion..

"Sa tingin mo, anong mangyayari bukas?"

Tanong ni Lia..
"Wala akong clue.. Pero sana maging maayos ang lahat.."

Sana..

(Third Person)

"My Lady, everything is set for the meeting tomorrow.."

Magalang na sabi ni Sebastian..

"Good.."

Tumayo si Sophia sa kinauupuan niya at pinagmasdan ang kalangitan mula sa bintana

ng kwarto niya...

"Tomorrow will be the start.. I want them to pay everything.. Every pain I feel and
every tears I shed because of them.."

Napayuko na lang si Sebastian.. Ramdam na ramdam nito ang galit sa boses ni

Sophia..
"He's not going to be happy seeing you like this.."

Malungkot na sabi ni Sebastian..

Pero hindi kumibo si Sophia.. Nakakuyom ang kamao nito..

"My lady..."

Akmang lalapit si Sebastian kay Sophia...

"You may leave now Sebastian"

Matigas na sabi ni Sophia..

At wala ng magawa si Sebastian kundi sundin si Sophia..

Naiwang mag-isa si Sophia...

"They will pay everything, And i'm going to make sure of it.."
(Sebastian)

"Kamusta na siya?"

Tanong ni Olivia... Si Olivia yung tinatawag na Manang ni Sophia noon.. Pero hindi
siya matandang dalaga..

"Ganun pa din.."

Napailing lang siya..

"Hanggang ngayon, hindi pa din niya makalimutan ang nangyari.."

Malungkot na sabi ni Olivia..

"Hindi natin siya masisisi.. Ang young master na ang naiiwang pamilya niya..
Masakit yun sa kanya at saksi tayo dun.."

Napabuntong hinga si Olivia..

"Alam ko... Pero..."

Ngumiti ako kay Olivia..

"Magtiwala lang tayo sa kanya.."

Napatango na lang siya..

Sana matapos na tong lahat...

para bumalik na ang dating Sophia...

####################################
Chapter 22
####################################

Chapter 22

(Third Person)

"Where is Alexa?"

Tanong ni Julia...

"We don't know.. But she is informed about the meeting.."

Sagot ni Tim..

Napapikit sa inis si Julia... Si Alexa na lang ang kulang sa kanila..

Halos magkakasunod na dumating sila Julia sa meeting room ng Academy.. At ang

sumalubong sa kanila doon ay si Sebastian..
"Good Morning my young mistresses and young masters.."

Magalang na bati ni Sebastian..

"Good morning din Sebastian.. Si Sophia?"

Tanong ni Julia..

"She'll be here by..."

Tapos tumingin siya sa orasan niya..

"now..."

Biglang bumukas yung pintuan ng meeting room... At pumasok si Sophia kasama si

Olivia..

Dumiretso upo ito.. Habang si Sebastian at Olivia ay nakatayo sa magkabilang gilid

nito..

"Let's start.."
Cold na sabi ni Sophia..

Sumunod naman na umupo sila...

Tapos biglang bumukas ang pinto at pumasok si Alexa.. At diretso upo..

Nakatingin sa kanya silang lahat..

"Why are you late Alexa?"

Tanong ni Julia..

"Well, sorry.. I just arranged some important things.. But you still aren't
starting, right?"

Sagot naman nito..

"Really, Alexa? Like what?"

Tanong ni Sophia habang nagbabasa..

"It's none of your business.."

Matapang na sagot ni Alexa..

"You really don't change Alexa.. For the past 4 years you're still a bitch and I
think that will never change.."

Nagulat sila sa sinabi ni Sophia... Si Alexa naman napangiti..

"I already know that, my lady. You can say what you want because you're more richer
that I am, but for me you're still a trash. . You can't do anything to me Sophia..
"

Napatingin sa kanya ng direkta si Sophia..

Naalarma naman sila sa ginagawa ni Alexa..

"Alexa!"

Sita ni Julia..
"You seem so sure about that.. Then we'll see about that, Alexa.. We'll see.."

(Justine)

"Anymore questions?"

Tanong ni Sophia... Saka isa-isa kaming tinignan..

Sa buong oras na nag-memeeting kami parang wala akong narinig.. Nakatingin lang ako
sa kanya.. At napansin ko na mas gumanda siya.. Kung dati simple lang siya ngayon
elegante siyang tignan. Kung dati shoukder length at kulay itim yung buhok niya
ngayon mahaba na ito at reddish-brown na ang kulay ng buhok niya..

Ang mukha niya, kung dati napakaamo nito ngayon iba na..

"None? Then dismiss.."

Tapos tumayo na siya sa kinauupuan niya.. at lumabas na ng meeting room..

Agad ko siyang sinundan, buti na lang naabutan ko siya..

"Wait.."
Napahinto siya sa paglalakad.. At tumingin sa akin..

"What?"

Walang emosyon niyang tanong sa akin...

"I didn't have a chance to say this before.. And i'm saying it now..."

Nakatingin lang siya sa akin at hinihintay ang susunod kong sasabihin..

Lumuhod ako sa harap niya..

"I'm sorry.. Sorry sa lahat ng nagawa ko sayo.."

Pinagmasdan ko yung reaksyon niya pero wala..

"I already told you that I don't have time for drama.. You're just wasting my
time.."

Hindi ako naniniwalang nagbago ka na...

"Sabihin mo sa akin kung anong dapat kong gawin para mapatawad mo lang ako..
Sabihin mo.."

Tumalikod ulit siya..

"You can't do anything.. And NO one can do anything.."

At tuluyan na siyang umalis..

"You're wrong, Sophia... I will do anything and I won't give up that easily until
you forgive me.. Because i love you...Even if I had to give up everything.."

(Julia)

Kakatapos lang ng meeting namin kasama si Sophia.. Halos hindi kami nakapagsalita
kanina..

"Grabe, akala ko kanina katapusan ko na.."

Sabi ni Daniel.. Habang nakahawak sa dibdib niya.

Paano ba naman kasi, tinatanong siya ni Sophia e hindi siya makasagot..

"Well, it seems that our Angel changed.."

Sabi ni Tim..
"You don't know what she gone through all these years.. But please don't push her
too much or we will all regret it.."

Malungkot na sabi ni Olivia..

Napatingin kami sa kanya..

"What do you mean?"

Tanong ni Lia..

Pero hindi siya sumagot at tanging isang malungkot na ngiti lang ang ibinigay nito
sa amin..

"So our Angel is now turned into a devil?"

Napatingin ako sa labas ng bintana at nakita ko si Sophia.. Bumaba sa itim na

limousine ang driver niya at nag-bow ito bago pagbuksan ng pinto si Sohia.. At
sumakay siya ng kotse niya..

At dun alam ko na ang sagot..

Nakatingin din pala sila sa kanya..

"I suppose you all already know the answer in that.."

####################################
Chapter 23
####################################
Chapter 23

(Lia)

"You heard the news?"

Tanong ni Daniel pagdating ko sa lobby..

"What news?"

Tanong ko naman..

"Hindi ba sinabi sayo ng secretary mo?"

Tanong niya ulit sa akin

"Magtatanong ba ako kung sinabi sa akin.. Tss."

Tapos inirapan ko.. Aga-aga bwisit..

"Sungit naman.. halikan kita diyan e.."

Ano daw? Ndi ko narinig?

"Ano sabi mo?!"

Sigaw ko..

"Wala, sabi ko may bago daw tayong professor.."

Sagot naman niya..

Bago?

"Wala namang sinabi si Sophia nung meeting a! E sino naman daw ba?"

Tanong ko..

"Ewan.."
Tapos dumiretso na kami dun sa room namin.. Akala ko andun na yung bago naming prof
pero wala.. Kaya naghintay kami..

Maya-maya lang, dumating na ang hinihintay namin..

"Sebastian? Ikaw?"

Umiling siya tapos may pumasok..

O_O

"I'm your new professor for the whole year until your graduation.."

asual cold na sabi niya sa amin..

"But, your also a student like us.."

Sabi ni Daniel.. Pero umiling si Sophia..

"Of course not.. I already graduated.."

Tapos tinignan niya kami isa-isa..

"Well, you shouldn't be so shocked that I will be your professor.."

Halos hindi kami makaimik..

"I know that you are informed that on your last year, it will be more on
application of what you learn all these years.. You'll be exposed to the big world
of business.. You will be trained to handle different business industries..Also I
invited important persons to compete with you..So you have to do your best.."

Tapos biglang sumagot si Alexa..

"Why do we have to do it? Besides we already handled business on our own.."

Napatingin sa kanya si Sophia..

"Because I want to see if you are all capable of handling a big responsibility..
And if I see that you aren't capable, then.."

Tapos tumingin siya sa aming lahat..

"You will become nothing.. Am I right Acel?"

Napatingin kami kay Acel..

"Yes, my lady.. "

Magalang na sagot ni Acel..

"But for now, i'll leave you.. I have a meeting to attend to.. So i'll be gone for
some couple of days.. And Julia.."

Agad sumagot si Julia..

"Yes, my lady?"

Tumingin si Sophia kay Julia..

"You'll be incharged of the Academy for awhile.."

Yumuko si Julia..

"As you wish, my lady.."

(Julia)

Sa nakalipas na 4 na araw naging normal naman ang takbo ng Academy.. Wala pa namang
gulong nangyayari.. At yun ang ikinakatakot ko.. Pakiramdam ko, kahit anong oras
may mangyayaring hindi maganda sa Academy.. At hanggang nagyon hindi ko pa din alam
ang nasa isip ni Sophia..

Naalala ko yung sinabi niya nung meeting..

"Wala akong babaguhin sa patakaran ng Academy.. It will stay as it is.. Pero kapag
isa sa inyong lahat ang lumabag sa patakaran, malalang kaparusahan ang kahaharapin
niyo.. comprendre? (Understand?)"

Naguguluhan na ako.. Hindi ko alam kung anong plano niya.. Parang nung isang araw
lang gusto niyang sirain namin ang Royal Academy tapos ngayon, gusto niya lahat
sumunod sa patakaran ng Academy..

Hayy.. Nakakaloka!

Tutal 9 pa naman ang klase ko kaya naisip kong dumaan muna sa lobby para hintayin
sila..

Papasok na ako sa loob ng mapansin ko ang mga nagkukumpulang mga estudyante...

"What are you all still doing here? Classes starts at exactly 8 and it's already
8:30.."

Nagulat naman sila nung marinig nila akong nagsalita..

"Y-young mistress Julia k-kasi po..."

Nanginginig na nagsasalita ang isang estudyante..

"What?"

Pero imbis na sagutin ako may tinuro sila sa akin..

O__O

"Who did these?!"

Sigaw ko...
"Anong problema Julia?"

Tanong ni Tim..

Ngayon ko lang napansin na andito na pala sila..

They all gasped as what they saw...

(Third Person)

"My lady, sa tingin ko kailangan niyo po munang magpahinga.. Masyado niyo pong
naistress sarili niyo nitong nakaraang araw.."

Nag-aalalang sabi ni Sebastian..

"I can handle myself, Sebastian.."

Bumaba na ito sa private chopper niya.. At wala ng nagawa si Sebastian para pigilan
ito..

Tahimik na pumasok si Sophia sa lobby ng Academy.. Ngayon lang ulit siya bumalik sa
Academy matapos ang 4 na araw na wala siya..
Pero hindi niya inaasahan ang bubungad sa kanya pagpasok niya..

"Remove it! Fast!"

Nagkakagulo sila Julia at ang mga elites ay nakatingin sa paligid.. Pati yung mga
taga-linis e abalang-abala sa pagtatanggal ng kung ano sa pader..

Ng makita siya ng mga ito nanigas naman sila sa kinatatayuan nila..

Napatingin siya sa paligid.. Kitang-kita ang takot sa mga mata ng elites habang
pinagmamasdan ang magiging reaksyon niya..

"My Lady.. We'll immediately remove these.."

Nag-aalalang sabi ni Julia.. Pero umiling si Sophia..

"I want the one who did this, will be the one to remove it.."

Walang emosyong sabi ni Sophia..

Nakakalat sa paligid ang mga litrato ni Sophia at saka binaboy ito..

"Sino ang may gawa nito?!"

Pasigaw na tanong ni Justine..

Tahimik lang ang lahat..

"Why so protective of her Justine? Samantalang, pinaglaruan mo lang siya.. At ako

ang pinili mo.."

Sabi ni Alexa..

Halos walang makagalaw sa mga pwesto nila at pinapanuod lang ang eksena sa harap
nila..

"Alam ko at pinagsisisihan ko yun.. Kaya ngayon gagawin ko ang lahat para matama
ang maling nagawa ko noon.."

Sabi ni Justine habang nakatingin kay Sophia..

Lumapit si Sophia sa isang pader at kinuha ang isang litrato..

"So, in that case.. You admit that you're the one responsible for this?"

Tanong ni Sophia kay Alexa, habang nakatingin sa hawak niyang litrato.. At hindi
pinansin ang sinabi ni Justine..

Tumingin naman si Alexa sa kanya at taas noong sumagot..

"I'm just showing you that whatever happens i'm not going to bow down to you.."

Then Sophia looked at her and smile devilishly..

"Really?"

Unti-unting lumapit si Sophia kay Alexa.. At bumulong kay Alexa..

"I'm still holding back from making your life hell.. I know a lot of secrets about
you.. Secrets that can bring you down, Alexa.. And I think with what you have done
today, i'm going to make the world know your dirty little secrets.. It will be fun
isn't?"

Kinabahan bigla si Alexa pero hindi niya ito pinahalata..

Lumayo na si Sophia sa kanya..

At tumalikod..

"Get back to class Now!"

####################################
Chapter 24
####################################

Chapter 24

(Alexa)

Hindi maalis sa isip ko yung sinabi sa akin ni Sophia ilang araw ng nakalipas..

"I'm still holding back from making your life hell.. I know a lot of secrets about
you.. Secrets that can bring you down, Alexa.. And I think with what you have done
today, i'm going to make the world know your dirty little secrets.. It will be fun
isn't?"

Ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong kaba.. Alam ko hindi ako ganito noon, wala
lang sa akin yung mga banta pero iba ngayon...
Anong alam niya sa sikreto ko?

"We're here Young Mistress Alexa.."

Napatingin ako sa bintanan ng kotse ko.. Hindi ko napansin na andito na pala kami
sa Academy.. Meron daw general assembly..Hindi naman talaga ako dapat pupunta kaso
baka sabihin ni Sophia naduduwag ako sa kanya.. Kaya pumunta ako..

Pinagbuksan na ako ng pinto.. Pero parang hindi ko maigalaw ang mga paa ko.. Para
bang may pumipigil sa akin na pumasok ngayon..

"Is there a problem Young Mistress?"

Tanong sa akin ng chauffeur..

"Nothing.."

Tapos bumaba na ako..

Pumasok ako sa loob, pero parang may mali..

"Gahd! Relax lang Alexa.."

Sobrang tahimik.. Siguro nagsisimula na..

Bubuksan ko na dapat ang pinto kaso...

Biglang may humablot sa akin..

"Hey!"

Sigaw ko..

"Hindi ka na dapat pumasok Alexa.."

Si Acel pala..

Wait..

Hinila ko pabalik yung kamay ko.. at binitawan din naman niya..

"Ano bang problema?"

Tanong ko..

"It's better kung umalis ka na Alexa.. You wouldn't like it.."

Nag-aalala niyang sinabi sa akin..

"What do you mean?"

Pero hindi niya ako sinagot kaya pumasok na akong tuluyan sa loob..

It was like a nightmare for me..

"OMG! So the rumors about her being a slut is true!"

"I can't stand to look at her!"

"Yuck! Pumatol siya dun sa dirty old man na yun!!"

"Like ewww!!"

Rinig na rinig ko yung mga bulungan nila..

Pero hindi maalis ang tingin ko sa malaking screen na nasa harap ko..

"Alexa.."

Isa lang ang pwedeng gumawa nito..

"What an interesting video of you Alexa.."

Sophia...

"Walanghiya ka!!"

Pero bago pa man ako makalapit sa kanya may humawak na sa akin...

si Justine...
"Bitawan mo ako!"

Nagpupumiglas ako.. Tumingin ako kay Sophia... Ngumiti siya sa akin..

"Bitawan mo ako sabi e!!"

Pagpupumiglas ko.. Hindi ko na ininda ang sakit sa higpit ng pagkakahawak sa akin..

"Tama na Alexa!"

Saway ni Justine..

Marahas kong itinulak si Justine at napabitaw siya agad akong lumapit kay Sophia...

"I can't believe that you actually have an affair with Mr. Sy.. You're such a...
slut.. "

Sa mga sinabi ni Sophia nun nagpantig ang tenga ko..

Sasampalin ko na dapat siya pero..

*PAK*

"Hindi ako makakapayag na saktan mo siya Alexa.."

Napahawak ako sa pisngi ko..

Nangyari na 'to noon..

Nung araw na umalis si Sophia..

Ganitong-ganito din yun, nagawang saktan ni Justine si Sophia dahil sa akin pero
baligtad na ngayon.. Nagawa niya akong saktan dahil kay Sophia...

Tinignan ko ulit si Sophia..

"Hinding-hindi ko kayo mapapatawad.. Hinding-hindi.."

She really wants revenge..

"Masaya ka na ba, ha? Masaya ka na ba Sophia sa kasinungalingang ginawa mo?!"

Halos pabulong kong nasabi..

"Do you really want me to answer that?"

Tinignan ko lang siya...

Tapos nag-smirk siya..

"Answer me!!"

Sigaw ko..

"Hindi pa ako masaya.. Kulang pa 'to Alexa.. Kulang pa... Hindi ako titigil
hangga't hindi kita nakikitang nagdudusa ng lubos..Wag kang mag-alala.. Nagsisimula
pa lang ako.. Marami pang mangyayari.. At saka alam nating pareho na hindi ito
kasinungalingan o gusto mo pa ng maraming ebidensya? Sabihin mo lang marami pa ako
niyan.."

Tapos ngumiti siya..

Hindi ako makapagsalita..

Napatingin ako ulit sa paligid.. Lahat ng screen dito puro yun ang laman..

Hindi ko na kaya..

Tumakbo na ako palabas...

(Lia)

Halos lahat kami tulala sa napapanuod namin sa screen...

"The show is over.. Go back on what you are doing.."

Utos ni Sophia...

Kung kanina lumabas ang pagiging 'devil' niya ngayon back to pagiging cold siya..

Agad namang sinunod ng mga estudyante siya..

Lumapit si Justine sa kanya..

"Are you ok?"

Tanong ni Justine...

Kitang-kita ang pag-aalala sa mukha nito..

"Don't act as if you really care, Justine.. Hindi bagay sayo.."

Sagot naman ni Sophia..

"I truly care Sophia.. Ano bang nangyayari sayo? Bakit ka ba nagkakaganyan?"

Tinignan lang siya ng matalim ni Sophia..

"Why did you do that Sophia?"

Biglang tanong ni Tim..

Lahat kami napatingin sa kanya..

"Do what?"

Balik na tanong ni Sophia..

"Alam namin kung gaano kasama ang ginawa sayo ni Alexa noon pero hindi mo na dapat
pinalabas yung video na yun.. It's too much.."

Tama si Tim.. Yung mga ganung pribadong bagay hindi na dapat ipinaaalam sa iba..

"I agree with Tim.."

Sabi ko.. Sumang-ayon din naman syung iba..

"Ah! So you're protecting her now?"

Tapos napailing siya...

"You really changed.. Hindi na ikaw ang dating kilala naming Sophia.. "
Sabi ni Julia..

Napataas ang kilay ni Sophia..

"Really I changed? So ano ba ako dati? Hmmm.. A! Mabait?.. But I really don't care
that's part of my past that I don't even want to remember.. And that Sophia you
know is already gone.."

Nasaktan naman ako sa sinabi ni Sophia... Ibig sabihin ba nun pati kami, ayaw na
niya sa amin..

Hindi naman ako iyakin pero sa pagkakataong to gusto kong umiyak..

"Do you hate us Sophia?"

Mangiyak-ngiyak kong tanong..

Isa-isa niya kaming tinignan...

Lahat kami hinihintay ang magiging sagot niya...

Pero bago pa siya makapagsalita..

"Head Mistress.."

####################################
Chapter 25
####################################

PUBLISHED UNDER LiB. AVAILABLE TO ALL PPC STORES :)

####################################
Chapter 26
####################################

PUBLISHED UNDER LiB. AVAILABLE TO ALL PPC STORES :)

####################################
Chapter 27
####################################

PUBLISHED UNDER LiB. AVAILABLE TO ALL PPC STORES :)

####################################
Chapter 28
####################################

Chapter 28

(Third Person)

"WELCOME TO THE 1st ACADEMY BATTLE!!!!"

Masiglang sabi ng emcee.. Nagpalakpakan naman ang lahat ng tao..

Andito sila sa open field para sa opening ng Academy Battle..

"And now, let us all bow to the Head Mistress of Royal Academy.. Head Mistress
Sophia Montereal.."

Tumahimik ang paligid... Umakyat si Sophia at escort niya si Jacob.. Nakasuot ito
ng black dress and black high heels..

"Simple yet elegant.. I like it.."

Sabi ni Lia..

Pagkadating niya sa harap ng speech desk

"I just only wanted to say this to the participants..."

Tapos tumingin siya sa kinalalagyan ni Justine... Bago ulit nagsalita..

"Bonne chance... (Good Luck)"

Pagkasabi niya nun umupo na siya sa trono niya...

Nagpalakpakan ang lahat..

"Now, I want to present to you the contestants!"

Naghihiyawan ang lahat..

"There will be only 2 Academy involve in this .. And here they are...From Royal
Academy.. I'm proudly present to you the Royalties.."

Umakyat sa stage ang 7..

At sabay-sabay na nag-bow...

Tapos gumilid sila para bigyang daan ang makakalaban nila..

"And from the Knight Academy..."

Napatahimik naman ang lahat...

Pati sila Julia natigilan...

"I proudly present to you my dear Elites....

the Heralds.."

----

Tahimik na nakamasid si Sophia sa taong yun..

'Traydor..'

Sa isip-isip ni Sophia..

Tumayo siya sa trono niya..

"And I officially open the 1st Academy Battle! Let's see who will win.."
Sinabi niya habang nakatingin pa rin taong yun..

Napangiti siya ng makita niya na parang nanigas ito sa kinalalagyan niya..

'Tignan natin kung sino ang mananalo sa ating dalawa..'

"Sophia? Are you alright?"

Napatingin si Sophia kay Jacob

"You keep on asking that question when you know the answer.."

Tapos umalis na si Sophia..

Napailing na lang si Jacob at saka tumingin sa Heralds at sa mga Royalties...

"Haay.. Ano na naman ba tong gulong sinimulan mo Sophia?"

(Unknown)
"The Heralds?"

Tumango-tango ang kausap ko..

"Lumabas na rin sa wakas ang Heralds ng Knight Academy.."

Napangiti ako..

"Ibang klase talaga siya noh? Kahit yung mga taong ayaw lumantad napapalabas niya..
She is really something.."

Afterall, she is his twin sister..

"But we have to stop her bago pa niya ituloy ang plano niyang paghihiganti.."

Tapos natahimik ako...

Siguro nga...

"I think you're right.. Masyado ng maraming nangyayari.. It's time to go back...
Sooner or later mahahanap din naman niya 'kami'.."
Tapos napatingin ako sa kinaroroonan 'niya'

"Just prepare everything.. Babalik na tayo.."

Nag-bow siya sa akin..

"Yes, Lady Clarissa.."

####################################
Chapter 29
####################################

Chapter 29

(Justine)

"Where are you Sophia?"

Kanina ko pa kasi hinahanap si Sophia.. Pagkatapos kasi nung opening kanina hindi
ko na siya nakita..

Kaya heto ako hinahanap siya.. Hindi ko kasi kayang mawala siya sa paningin ko..
Naramdaman kong parang may nakasunod sa akin..

"Kapag sinuswerte ka nga naman.."

Tumingin ako sa likod pero wala, pag harap ko..

May biglang nagtakip ng panyo sa akin...

'Sh*t! Chloroform'

Tapos nun nawalan na ako ng malay..

(Lia)

Sakit ng ulo ko! Napadilat ako..

Napatingin ako sa paligid.. Hindi pamilyar ang kwarto na 'to...

Kanina lang nasa Academy ako... Tapos may mga men in black.. Tapos...

"OMG! I'm kidnapped!!!"

Sigaw ko..

"Geez.. Lia wag ka ngang sumigaw!"

Agad akong napatingin sa direksyon ng nagsalita, nakita ko si Julia at saka yung

iba..

"Thank goodness! Teka, nakidnapped ba tayo?"

Tanong ko sa kanila..

"We still can't figure it out.."

Tapos nakarinig ako ng yabag ng paa..

"May paparating.."
Nakatingin kami pare-pareho sa pinto..

Bumukas ang pinto..

"It's nice to finally meet the Royalties..."

(Third Person)

Nakita nila ang isang magandang babae.. Nakasuot ito ng kulay pink na dress at
white high heels.. May suot din itong headband at blonde ang kulay ng buhok nito..

"Tin-Tin..."

Mahinang sambit ni Daniel.. Pero hindi rinig ng iba..

Tumingin ito sa kanila isa-isa na para bang may kinikilala.. Ng makita nito ang
hinahanap biglang nagbago ang expression nito mula sa pagiging mukhang mataray
bigla itong ngumiti...

"OH! Hello, brother!"

Masiglang bati nito.. at kumaway-kaway pa..

Kita naman sa iba ang pagtataka..

"Brother? Sino?"

Tapos tumakbo ito papalapit kay Acel at yumakap...

O__O

Ganyan ang itsura nila..

"M-may kapatid ka??"

Gulat na tanong ni Justine..

"Ah! I forgot to introduce myself.. I'm Amber Kristine Hwang-Nuevas... 4th member
of Heralds.. And half-sister of Acel.."

Tapos tumingin ito kay Daniel at saka lumapit...

"Long time no see, It's been awhile..."

Tapos bigla nitong hinalikan si Daniel sa lips..

O__O

"AMBER!!!"

Sigaw ni Acel..

Tinulak ni Daniel ng malakas si Amber...

"Hey!"

Tapos hinatak ni Acel si Amber palabas...

(Acel)

"Hey! Let me go!.."

Binitawan ko siya at saka hinarap..

"Why would you act like that?"

Galit na tanong ko sa kanya..

"It's just a kiss my dear brother.. Nothing harmless..."

Relax na sagot nito..

"Alam mo naman na andun si Lia.. Mahiya ka naman.."

Tumaas ang isang kilay nito..

"Why would I? It was just a friendly kiss.."

Tapos ngumiti siya ng nakakaloko..

"Kung ano man ang binabalak mo tumigil ka na.. Or else Father will know this.."
Banta ko sa kanya..

"I'm not scared, Kuya.. Royal Council approved this Battle and it includes Father..
So whatever I do, they don't care and you don't care.. If I were you, kaysa ako ang
iniintindi mo pagbutihin niyo na lang ang laban na 'to.. Kasi, kapag natalo kayo
lahat mawawala sa inyo.. Lahat-lahat.. "

Pagkasabi niya nun tumalikod na siya at umalis..

----

(Lia)

Para akong naistatwa sa kinatatayuan ko..

Did that girl kiss Daniel?

Haharapin ko na dapat si Daniel ng biglang may lumabas na screen sa harap namin..

"Hmm.. How are you my beloved Royalties?"

Nakangising tanung ni Sophia...

"You did this, aren't you? Pinakidnapp mo kami para dalhin sa lugar na 'to?"

Inis na tanong ni Tim..

"Yep..."

Walang ganang sagot ni Sophia..

"Bakit? You know what, you're unfair.. Kung gusto mo kaming matalo then fight
fair.. Hindi yung ganito..."

Sabi ni Julia...

"Well as you can see.. Masyadong na kasi akong bored.. At saka don't be too full of
yourself Julia.. Nga pala, Sebastian will be there to explain what will happen..
That's all Ciao..."

Tapos all black na yung screen..

Hinintay namin si Sebastian kung saan kami nagising.. Nasa isa pala kaming beach
mansion.. I bet isa ito sa property ni Sophia..

"My young masters and young mistresses.."

Bati ni Sebastian..

"Sebastian asan ba kami? At saka anong ginagawa namin dito?"

Tanong ni Daniel...

"You're here at Head Mistress' private Island in Thailand.."

Nasa Thailand kami? Hala!

"And why are we here?"

Tanong ni Julia..

Napangiti naman si Sebastian..

"Head Mistress said that before the first battle begins she wants all of you to
relax... And also did you forget that it's already christmas?"

Christmas?

Anong date na ba?

"I guess nakalimutan niyo na po talaga.. It's already 24th of December.. Don't
worry Head Mistress will be here.."

(Third Person)

"Amber..."

Yumuko agad si Amber sa taong nagsalita..

"Head Master Jacob.."

Magalang na bati nito..

"You have to start as soon as possible... That's her command.."

Sabi ni Jacob

"As you wish.."

---

Nakatingin lang sa kalangitan si Sophia...

"You want to celebrate christmas with them, right?"

Napakunot ang noo ni Sophia..

"What are you saying Olivia?"

Tumabi si Olivia sa kanya..

"I can sense it Young Mistress... You miss them.. You miss being the old Sophia.."
Tumalikod na lang si Sophia para pumasok sa loob ng sasakyan..

Naalala ni Olivia na ito ang pinakapaboritong okasyon ni Sophia... Pero sa

nakalipas na apat na taon, hindi na niya ito ipinagdiriwang...

"Young Mistress, Merry Christmas.."

----

Guys!!!

Merry Christmas!!!

Like ATID fan page.. (Click the external link..)

####################################
Chapter 30
####################################

Chapter 30
(Lia)

Walang umiimik sa amin.. Nagtitinginan lang kami..

Tapos humilera na yung mga tauhan malapit sa pintuan at nag-bow..

Sabay-sabay kami napalingon ng bumukas ang malaking pinto ng dinning area kung saan
kami naroroon...

"Good morning, Young Mistress.."

"Good morning, Young Master.."

Sabay-sabay sabi ng mga maids at butlers..

Dire-diretso lang naglakad si Sophia.. Pero si Jacob bumati pabalik sa kanila..

"Bonjour, Directrice.." [Good morning, headmistress]

Sabi ni Amber tapos nag-bow siya...

Umupo si Sophia sa pinakagitna ng mahabang dinning table, tumabi si Jacob...

Jacob Amber Daniel Lia

Sophia Acel

Justine Julia Tim Alexa

Pagkaupong-pagkaupo ni Sophia agad ding naglabasan ang iba pang maids and butlers
dala-dala ang mga pagkain..

Wala pa ring umiimik sa amin.. Nagsimula na kaming kumain

"Daniel, try this.."

Tapos sinubuan ni Amber si Daniel..

Nakatingin sa akin sila Julia..

Ngumiti lang ako...

"Daniel, may dumi ka.. Wait punasan natin.."

Hindi ko na kaya..

Tumayo ako..

"Asseyez-vous, Lia.." (Sit down, Lia)

Utos ni Sophia...

Tumingin ako kay Sophia.. Wala siyang emosyon, tumingin ako kay Julia.. Tumango
lang ito..

Umupo ulit ako..

"What do you plan for your birthday, Head Mistress?"

Tanong ni Julia...

Huminto sa pagkain si Sophia.. Ganun din kami...

Napatingin kami sa kanya..

"I don't have birthday.."

Tapos tumayo na ito at lumabas ng dinning hall..

"For your information.. Sophia, doesn't celebrate her birthday for almost 4 years..
"

Sabi ni Jacob tapos tumayo na din at sinundan si Sophia..

(Justine)

Bakit ba lagi na lang niyang kasama yang Jacob na yan? Hindi ba niya alam na
nagseselos ako?

Haaay...

Alam ko iniisip niyo.. Wala ng kwenta ang love story namin ni Sophia.. Pero para sa
akin hanggang may buhay may pag-asa..
Kaya nga nagpaplano akong mag-prepare ng party para sa birthday niya.. Sakto New
Year yung araw ng birthday niya.. I will make it special...

"Ahmmm.. Julia, pwede ba akong humingi ng favor sayo?"

Tumango siya..

"Ano ba yun?"

Tanong niya..

Huminga ako ng malalim bago nagsalita..

"Tulungan mo naman ako para mag-prepare ng party para kay Sophia.."

Ngumiti siya..

"Sure.."
Tapos lumapit sila Tim...

"Tulungan ka namin, pre.."

Sabi nila..

"Salamat.."

Hindi na nga namin siya nakasama nung Christmas eve, kaya dapat special talaga to..

Sana magustuhan niya yung ipeprepare namin..

"I'll also help.."

Napatingin kami sa pinanggalinga ng boses..

O_O

"Long time no see.."

She's back...

"Clarissa..."

---

Happy New Year!!!!!!

####################################
Chapter 31
####################################

Chapter 31

(Third Person)

Buong araw nakakulong si Sophia sa loob ng opisina niya... Doon na rin siya kumain
ng lunch, hindi na sumabay sa kanila..

"Young Mistress, it's already 11:30 pm.. Everything is ready for the new year's
celebration.."

Magalang na sabi ni Sebastian..

"I'm staying here.. You can join the celebration with them...."

Walang ganang sagot ni Sophia...

"But Young Mistress--"

Pinutol ni Sophia ang sasabihin ni Sebastian..

"Just listen to what I said Sebastian..."

Mariing sabi ni Sophia...

"No, Ysabelle... You listen to me.. You didn't celebrate christmas.. And now you
will not celebrate new year and your birthday? I won't allow it.. You are like a
daughter to me... "

Nakatingin lang si Sophia kay Sebastian..

'Ysabelle my mom's name..'

Parang bumalik lahat ng alaala nung araw na mamatay ang parents niya...

"Its their death anniversary.. How am I supposed to be happy? if the day that I
could call mine is the same day when they died.. And he's no longer here to
celebrate with me.."

Nakita ni Sebastian ang mga mata ni Sophia..

"Young Mistress.."

Agad namang nawala ang emosyong iyon..

"Happiness is not for me, Sebastian.. That's the reality I already accept from the
very start.. But if you still insist, then fine.."

Tumayo na si Sophia sa kinauupuan niya..

(Sebastian)

Tumayo na siya sa kinauupuan niya.. Binuksan ko ang pintuan ng opisina niya...

At lumabas na siya...
"What happened Sebastian?"

Narinig niyang tanong ng boses sa earpiece na suot niya...

"She'll be there.."

(Third Person)

Tahimik na tinatahak ni Sophia ang daan papunta sa tabing dagat kung saan hinanda
ang magiging salu-salo..

Huminto siya malapit sa kinaroroonan nila, pero wala siyang nakitang tao kahit
isa..

Naglakad ulit siya papalapit sa dalampasigan at umupo sa buhangin..

Nakatingin siya sa langit.. Maya-maya lang..

May mga fireworks...

Tahimik na pinagmasdan ni Sophia ang mga makukulay na fireworks..

Nang may tumutugtog..

Napatingin siya sa paligid..

Kung kanina wala siyang nakitang tao ngayon, andito sila..

"Happy New Year and Happy Birthday Sophia!!!!!"

(Justine)

Mukhang nasorpresa siya sa ginawa namin...

Unti-unti akong lumapit sa kanya at inaabot ang bouquet of red roses na paborito
niya..

"Happy Birthday, my angel.."

Nakatingin lang ako sa mga mata niya ganun din siya... Para bang sinusuri niya ang
pagkatao ko..

"Sophia..."

Lumingon siya sa tumawag sa kanya..

"Clarissa.."

Hindi ko man lang nakita ang pagkagulat sa kanya.. Para bang alam na niya na andito
si Clarissa..

Sandali kaming natahimik.. Pinagmamasdan lang namin ang dalawa..

Tapos biglang ngumiti si Sophia...

"You're finally here.. Akala ko pa naman hindi makokompleto ang mga tauhan sa
laro.. And since you're here..I think everything is ready for the battle.. Kumpleto
na ang mga maglalaro.."

Tumingin si Sophia kay Clarissa..

"Right, Clarissa?"
Hindi nakasagot si Clarissa..

Tapos naglakad siya papalapit sa table na nakaset-up para sa kainan namin....

"Wag naman natin sayangin itong pagkain.. Mukhang masarap pa naman, at saka baka
ito na din ang huling beses na makakain kayo ng ganito.."

Mukhang nagkamali kami, akala namin kahit ngayong gabi lang may magbago pero
mukhang wala..

(Unknown POV)

Umaayon ang lahat sa plano ko...

Hindi ikaw ang dapat nasa taas Sophia, ako dapat..

Mas matalino at mas makapangyarihan ako sayo...

Kontrolado ko na ang lahat...

Konti na lang at babagsak ka na.. Konti na lang...

------

Alam ko sobrang late na nito.. dapat Jan. 1 pa to kaso naging busy ako sa iban g
bagay at kahit na gusto ko na itong ipost ay hindi pwede.. Ngayon lang ulit
nagkatime.. At alam ko maigsi ito may susunod pa naman..
####################################
Chapter 32
####################################

Chapter 32

(Lia)

"The first battle will be a Fashion Show.. That's all.."

Sabi ni Sophia..

Ano? Yun lang?

"That's it?"

Tanong nin Daniel..

"Yup.. Easy isn't it?"

Tapos makahulugan siyang tumingin sa akin..

"Ipakita niyo sa akin ang galing niyo.. Kung bakit kayo nararapat sa mga posisyon
niyo ngayon.. It will be Lia versus Amber.. ELLA Clothing vs PRINCESS Couture.. It
will be a fantastic battle, right?"

Tapos tumingin siya kay Daniel..

"Right.."

Napatingin naman ako kay Amber.. She's looking at me, nang makita niyang nakatingin
ako sa kanya she smirks..

I really hate her.. Spoiled brat!

"And before I forgot, theme will be summer... I want a sizzling hot summer fashion
show.."

(Third Person)

"Amber..."

Tawag ni Sophia..

"Yes, Empress?"

May inabot na maliit na kahon si Sophia kay Amber..

"What's this?"

Tanong ni Amber..

"A memory of love.."

Binuksan ni Amber yung kahon at nagulat siya sa laman nito..

"H-how did you get this?"

Umupo si Sophia, at saka uminom ng wine..

"Use that, I trust you to do what I said.."

Hindi nito sinagot ang tanong ni Amber.. At agad naman itong naintindihan ni
Amber..

"Yes, My Empress..."

(Clarissa)

Bumalik na kami sa Academy dahil dun ang magiging preparation para sa unang laban..

Naalala ko nung unang beses kami muling nagkaharap ni Sophia... Kinilabutan ako
nun, ewan ko ba pero ganun ang naramdaman ko.. Siguro ganito din naramdaman nila
nung bumalik si Sophia..

Pinagmasdan ko ulit ang kabuuan ng Royal Academy... Ang daming mga alaala dito na
hinding-hindi ko makakalimutan..
Napahawak ako sa singsing na ibinigay niya..

"Yves, andito na ulit ako.."

Hindi ko na naman napigilan na hindi maiyak.. Ilang taon na ang nakalipas pero
parang kahapon lang yun nangyari lahat.. Masakit pa din..

Napagdesisyunan kong pumunta sa puntod niya ng makasalubong ko si Sophia..

"Dinalaw mo ba siya?"

Tanong ko..

"I don't have time.. And stop talking to me as if we liked each other, when we
don't.."

Malamig nitong sabi.. At saka dire-diretsong naglakad paalis...

Napapanganga lang ako sa sinabi niya...

"Clarissa may problema ba?"

Napatingin ako sa nagsalita...

"Wala naman Julia.. Si Sophia kasi.."

Hinawakan niya ang dalawa kong kamay..

"Ayos lang yan.. Ganyan din naman siya sa amin.. Kailangan na lang natin masanay.."

Napahinga ako ng malalim...

"Siguro nga.. Can you keep a secret Julia?"

Tanong ko sa kanya..

"Oo naman.."

Sagot naman niya..

"Kaya ako bumalik dito dahil inutusan ako ng Royal Council na bantayan si Sophia.."

Parang naguluhan naman si Julia sa sinabi ko..

"Bantayan? Bakit naman?"

Tanong niya...

"Ang sabi nila, kapag may ginawang maling hakbang si Sophia namakakaapekto sa buong
Royal Academy, wala silang magagawa kundi..."

Naalala ko na naman yung makaharap ko ang Royal Council...

"Kundi ano?"

Tumingala ako at saka tumingin kay Julia...

"Tulyan nang mawawala na ang lahat sa kanya.."

####################################
Chapter 33
####################################

PUBLISHED UNDER LiB. AVAILABLE TO ALL PPC STORES :)

####################################
Chapter 34
####################################

PUBLISHED UNDER LiB. AVAILABLE TO ALL PPC STORES :)

####################################
Chapter 35
####################################

Chapter 35

(Third Person)

O__O

"Ate Nat!"

Sabay-sabay nilang sigaw...

"O Bakit para kayong nakakita ng multo?"

Tanong nito sabay hawi ng mahaba niyang buhok...

"Akala ko naman kung sino na.. Tss.."

Bulong ni Justine..

Pero narinig naman ni Natalie, lumapit siya sa kapatid niya at pinikot ang tenga
nito..

"ARAY!!!! ATE!!!"
Sigaw ni Justine sa sakit...

"Ikaw talagang bata ka! Nagagawa mo pang magbiro ngayon, kung kailan magulo na ang
lahat.."

Natigilan naman bigla ni Nat..

"Hindi ko dapat sinabi yun!!"

Sabay takip sa bibig niya...

^__^ V

"Ate ano ba yung sinasabi mo?"

Seryosong tanong ni Justine...

Napabuntong hininga is Nat..

"Well, di ba magulo na... Kayo napatalsik kayo sa Royal Academy... At naka-report

na yun sa media, world wide.. Hindi ko alam kung sino ang nagpaalam nito sa media
pero ito lang ang masasabi ko, dinaig pa nito ang recession ng US.."

Napailing sila..

"Sa tingin ko hindi ito ang tamang lugar para pag-usapan natin ito.. May alam akong
lugar.."

Sabi ni Amber...

Sumakay sila sa kotse ni Nat... well, limousine pala ni Nat.. At nagpunta sila sa
malaking mansion..
"Hindi naman ako magagalaw ni Sophia, hindi ako parte ng Royal Academy..."

Sabi ni Amber...

"Kahit na... Kakampi ni Sophia si Jacob ang Head Master ng Knight Academy.."

Sabi naman ni Julia..

"Believe me she can't.. Wala naman akong ginawang masama sa kanya e.."

Confident na sagot ni Amber... At saka tumingin ng diretso kay Julia...

"Ah, nga pala.. Anong balita sa Royal Council? May alam ba kayo?"

Tanong ni Nat

"Wala.. Si Clarissa ang nakipag-usap sa kanila.."

Sagot ni Tim..

Tumingin si Nat sa kanila.. Parang may hinahanap...

"Si Lia?"

Tanong nito..

Walang kumikibo sa kanila..

"She's with Sophia..."

Sagot ni Daniel..

"Ok. I get it.. Kaya pala todo ang kapit sayo ni Amber..."

At tinaasan ng kilay ni Nat si Amber... Ganun din si Amber, nagtitigan sila bago
bumawi ng tingin si Amber..

"Sige na.. Alis na muna ako.. Hahanap muna ako ng impormasyon.. Babalikan ko na
lang kayo dito.."

Tapos umalis na si Nat...

(Lia)

Ang tahimik dito sa Royal Academy.... Parang namiss ko tuloy sila.... Isang linggo
na din ang nakalipas...Simula nung umalis sila..

Sa totoo lang nagsisisi ako sa ginawa kong desisyon, pero kung hindi ko gagawin yun
hindi ko malalaman ang mga nangyari kay Sophia... At lalo't higit ngayon alam kong
kailangan niya ng isang kaibigan..

"Haay..."

Hinawakan ko ang tummy ko... Ang anak ko... Napangiti ako...

"Baby... Pasensya ka na kung laging stress si Mommy... Magulo lang talaga ngayon
pero sisiguruhin ko na hindi ka madadamay sa mga ito... Mahal na mahal ka ni
mommy..."

Naglakad-lakad ulit ako, hanggang sa may narinig akong pinag-uusapan ng ibang

estudyante,,,
"Narinig niyo na ba ang balita?"

"Hindi pa ano ba yon?"

"Andito daw ang Royal Council..."

"Hah?!"

"Siguro dahil sa pagpapaalis ng Royalties... Kaya andito sila.."

Ang Royal Council....

Andito sila? Pero wala naman sinasabi ni sila Mama...

Lalapitan ko sana ang mga estudyante na yun kaso may biglang dumating si
Sebastian..

"Young Mistress Lia, hindi po dapat kayo masyadong nagpapakapagod.."

Sabi ni Sebastian...

Tumingin ako sa kanya...

"Totoo ba? Na andito ang Royal Council?"

Tanong ko...

"Opo... Pero bahala na ang Head Mistress doon.."

Sagot ni Sebastian..
"Nasan sila?"

Tanong ko..

"Young Mistress Lia..."

Tumingin ako sa kanya bilang si Lia Estrella.. the Lady of Royal Academy.. Napayuko
si Sebastian..

"Patawad po, pero mahigpit ang utos ng Head Mistress... Ihahatid ko na po kayo sa
mansyon..."

Napabuntong hininga ako... Wala naman akong magagawa kundi ang sumunod..

(Third Person)

"You have to arrange the mess you did, Sophia.. Or else.."

Tumingin si Sophia kay Julianna Velasco... Ang ina ni Julia..

"Or else what? Aalisin niyo ako sa posisyon ko? O Tatanggalin niyo ang karapatan ko
bilang Montereal? Then do it."

Lumapit si Julianna kay Sophia...

"Gagawin talaga namin yun, hangga't hindi mo inaayos itong gulong ginawa mo...
Pinalampas namin ang ginawa mo sa Ramos Group of Companies... Pero iba na 'to,
kapag nagkaroon ng problema sa iba pang kompanya maraming madadamay... Maraming
maghihirap.. Kung anuman yang galit na nararamdaman mo, isang tabi mo na lang.."
Matapang na sagot ni Julianna..

"Galit? Hindi ako marunong magalit... Pero may tanong muna ako sa inyo... Anong
mararamdaman niyo, kung yung mga taong inaasahan mong tutulungan ka, ay iniwan ka
sa ere? Sabihin niyo sa akin hindi ba kayo magagalit?"

Tinitigan ni Sophia sila isa-isa... Napayuko ang lahat ng Royal Council..

"Oh! Bakit hindi kayo makasagot?"

Tumayo si Sophia...

"Alam kong alam niyo ang tunay na nangyari kay Yves at sa mga magulang ko... Pero
hindi kayo naglakas loob na magsalita.. Ngayon, masisisi niyo ba ako kung bakit ko
'to ginagawa?"

Binuksan niya ang pinto...

"Pero wag kayong mag-alala, may awa pa naman ako kahit papaano.."

(Justine)

"Grabe ang laman ng balita ngayon... Mag-iisang buwan na ang nangyari pero ganun pa
rin.."

Sabi ni Tim...

"Hindi pa din bumabalik si Ate... Wala pa rin sigurong balita..."

Sabi ko naman..

Haay.. Sa totoo lang ang hirap ng buhay namin.. Kung nung mga unang linggo medyo ok
pa kami.. Ngayon hindi na.. Pati si Amber nadadamay na.. Hindi din kami makahingi
ng tulong sa mga magulang namin dahil pati sila hirap na.. Unti-unti ng bumabagsak
ang mga negosyo namin... Kaya wala kaming choice kundi maghanap ng trabaho..

Kaya heto may kanya-kanya kaming trabaho..

"Sige pasok na ako sa trabaho ko.."

Sabi ko at lumabas na sa munting bahay na natitirhan namin... Gaya ng sabi ko

kanina, nadamay na si Amber... Buti na lang mabait yung nagpaparenta nung bahay
kasi pinatira kami, bayaran na lang daw namin kahit magkano buwan-buwan...Di ba ang
bait!

Nakarating na ako sa pinapasukan kong restau.. Waiter ako.. Buti nga kahit ito
meron akong trabaho lalo ngayon halos ang daming nagsasarang mga kompanya...

"Hi Justine!"

Sigaw ng mga babaeng customer..

Tsk. Iba talaga ang dating ko!!!

"Buti naman at andito ka na.. Kanina ka pa nila hinihintay.. Sige mag serve ka na
ng pagkain.."

Inabot ako ng hating gabi sa trabaho.. Ang dami pa din kasing mga customer na
dumadating.. Nagpaalam na ako sa manager at naglakad na pauwi.. malapit lang naman
'to sa tinutuluyan namin...

Habang naglalakad ako, hindi maiiwasang hindi ko maisip si Sophia...

Haay... Miss na miss ko na siya...

Tapos pakiramdam ko may nakatingin sa akin..

Bigla akong napatingin sa isang itim na kotse na nakaparada, malapit sa bahay na
tinutuluyan namin..

Tinignan ko yun, pero bigla na lang itong umalis..

Napakamot na lang ako sa ulo ko..

"Sino kaya yun?"

At nagsimula na ulit maglakad...

Pero bago ko pa buksan yung gate ng bahay..

Bigla itong bumukas at nagmamadaling lumabas si Daniel...

"Daniel, saan ka pupunta?"

Pero hindi niya ako pinansin at tumakbo.. Kasunod naman sila..

"Saan pupunta si Daniel?"

Tanong ko..

"Pupuntahan niya si Lia.."

Sagot ni Tim

"May nangyari ba?"

Tanong ko ulit...

"Lia is pregnant.. At siya ang ama.."

Sagot ni Julia..

Nagulat ako..

"Hindi niya mapupuntahan si Lia sa Academy o kahit pa sa bahay nito.."

Sabi ni Ate..

Nakabalik na pala siya..

"Bakit naman?"

Tanong ni Alexa..

"Kasi wala siya doon.. Dahil doon siya nakatira sa bahay ni Sophia..."

Napatingin kaming lahat..

"Kung ganun kailangan nating tulungan si Daniel.. Kaso saan ba ang bahay ni
Sophia?"

Sabi ni Tim

Hindi kasi namin alam kung saan ang bahay ng mga Montereal.. Kahit kailan hindi pa
namin ito nakikita, kahit picture man lang..

Tinignan namin si Julia...

"O Bakit sa akin kayo nakatingin? Hindi ko alam kung saan yun.."

Sabi niya..

"Well, iisang tao lang naman ang may alam nun... At maari nating pagtanungan.."

Nagtinginan kami..

"Si Sebastian"

(Sebastian)

Ngayon ko lang nakita ulit na ganito kaseryoso si Sophia...

"Wala silang magagawa..."

Napatingin ako sa kanya...

"Young Mistress.."

Nakatingin siya sa chess board...

"Kung sila magsisimula palang, ako patapos na sa laro ko.."

Walang emosyon niyang sinabi..

"Paano kung alisin nila sayo ang lahat?"

Tanong ni Olivia...

Ngumiti si Sophia...

"Hindi nila magagawa yun.. Hindi nila akong pwedeng pakielaman... Kung ayaw nilang
mas lalong lumala ang lahat... Wala silang magagawa kundi ang maghintay...
Afterall, I'm Sophia Ysabelle Nicole Blanc-Montereal, the Empress.. I can make
impossible things, possible... Maliban na lang kung..."

Nakatingin lang kami ni Olivia sa kanya...

"Maliban na lang kung?"

Napayuko ako...

"Maliban na lang kung kusa kong isuko ang lahat o kung mamamatay ako.."

Natahimik kami sa sinabi niya...

Siya na lang ang natitira sa pamilya ng Montereal.. At kapag namatay siya o isuko
ang lahat-lahat, mapupunta yun sa pumapangalawa sa kanya..

"One last move..."

Tumayo siya..

"Hihintayin ko na siya mismo ang sumuko... Bago pa mahuli ang lahat..."

At lumabas na siya..

Napatingin ako sa chess board..

One last move.. Checkmate na ako..

"Malapit ng matapos.. Sana lang walang mangyaring masama.."

Biglang tumunog ang cellphone ko...

"Sebastian Speaking..."

Sabi ko sa kabilang linya..

"Sebastian, pouvez-vous nous faire une faveur?.." ( Sebastian, can you do us a

favor..)

Si Young Master Timothy..

"Rien.." (Anything..)

Magalang na sagot ko..

"Kailangan magkausap si Lia at Daniel... Pero alam naman namin na hindi papayag si
Lia... Maari mo bang ituro sa amin ang bahay ni Sophia?"

Siguro alam na nila ang ang pagbubuntis ni Young Mitress Lia.. Pero, napaisip ako
baka magalit si Sophia... Ayaw ipaalam ng mga Montereal ang lokasyon ng bahay
nila..

Tatanggi sana ako ng magsalita si Olivia sa likuran ko..

"Say Yes, Sebastian.. Para magkasundo na yung dalawa, maawa ka sa baby.."

Haay...
"Sige po.. Magkita na lang po tayo, malapit sa main gate ng Academy.."

Sabi ko..

"Maraming salamat Sebastian.."

At ibinaba ko na ang tawag..

Tumingin ako kay Olivia..

"Patay tayo nito kay Sophia.."

####################################
Chapter 36
####################################

Chapter 36

(Third Person)

Tahimik na naghihintay si Sebastian sa ilalim ng puno kung saan sila magkikita..

Mula sa kaniyang kinaroroonan ay tanaw na tanaw ang napakalaking gate
ngRoyalAcademy.. As usual 10 mins before the exact time siya dumating..

"Sebastian..."

Napatayo siya ng marinig niya ang pagtawag ng pangalan niya...

"Young Masters, Young Mistresses..."

Nagbow siya sa kanila..

"Pinaghintay ka ba namin ng matagal?"

Tanong ni Justine..

"Ayos lang po..."

Tinignan niya muna sila isa-isa..

"Sumunod po kayo sa akin..."

At nagsimula na siya maglakad... Nakarating sila sa isang landing zone ng mga air
crafts.. At nakaabang ang isang itim na chopper..

"Ahm.. Bakit dito tayo sasakay?"

Tanong ni Alexa..

"Mas mabilis ang biyahe kung dito po tayo sasakay.."

Sagot ni Sebastian...

Sumakay na sila at nagsimula ng lumipad ang helicopter...

Nagtataka sila kung bakit mula sa itaas ang tangi nilang nakikita ay puro gubat..
20 mins. Ang nakalipas, pero walang umiimik sa kanila...

"Kamusta naman si Lia?"

Tanong ni Daniel kay Sebastian..

"Wag po kayong mag-alala sa kanya.. Inaalagaan siyang mabuti ng Empress.."

Tapos ngumiti si Sebastian..

Takang nagtinginan sila..

Magtatanong pa sana sila ng magsalita si Sebastian..

"Andito na po tayo.."

Sumilip sila sa bintana at ganito ang reaksyon nilang lahat..

*O*

O__O

"S-sigurado ka bang ito ang bahay ni Sophia?"

Tanong ni Tim

Tumango si Sebastian..

"Welcome to the Montereal Palace.."

Mula sa itaas tanaw na tanaw ang kalahati ng kabuuan ng palasyong sobrang laki na
nakatayo sa gitna ng isang bundok..

Hindi sila makapaniwala sa laki at ganda ng palasyong iyon..

"Grabe dinaig pa nito ang royal palace ng royal families sa buong mundo.."

Sabi ni Daniel...

Ng makalanding na ang sinasakyan nilang helicopter, agad sumalubong ang daan-daang

butlers and maids para magbigay galang sa kanila..

"Kaloka naman ang bahay na 'to... Parang maliligaw yata ako dito sa sobrang laki.."

Sabi ni Alexa...

"Walang duda kung bakit ang pamilya nila ang pinakamakapangyarihan sa lahat.. A
Palace for a house.. Just wow.."

Sabi naman ni Nat..

Tapos sumakay na sila sa limousine para ihatid sa pinakaloob ng Montereal Palace..

Pero bawat dinadaanan nila, hindi nila mapigilang hindi mamangha...

10 times ang laki ang sakop ng Montereal Palace kaysa Royal Academy..

Pero napansin nila ang isang napakataas na building..

"Sebastian ano yung building na yun?"

Tanong ni Justine

"Ang main Head Quarters ng Montereal Empire..."

Sabi ni Sebastian..

Hanggang sa puro mga puno ulit ang nakikita nila. Hanggang sa matanaw na nila ang
isang higanteng gate.. Ilang minuto pa at huminto na ang sasakyan sa pinaka
entrance ng bahay ni Sophia.. Bumaba sila at sinalubong muli ng daan-daang butlers
and maids.. Gayundin sa pagpasok nila sa loob..

O___O

"Wow! Ang ganda!"

(Justine)

Gold, crystals, diamonds... Ito agad ang bumungad sa amin pagpasok namin sa loob..

"Grabe, i never thought na ganito siya kayaman.. Biruin mo, precious gemstones were
just a design on the walls na parang pangkaraniwan lang na bato ang mga yun..."

Sabi ni Tim..

Hindi ako makapagsalita.. Hindi ko alam ang irereact ko.. Hindi ko lubos isipin ang
halaga ng mga gamit dito.. Baka kapag nalaman ko, himatayin na ako..

"This way.."

Sabi ni Sebastian..
Sumunod naman kami sa kanya...

Hindi ko maidescribe ang nakikita ko..

Sa bawat nadadaanan namin.. Puro mga naglalakihang portrait ng mga dating Head ng
Montereal Clan.. Pagdating namin sa harap ng isang grand staircase, napatingin kami
sa isang portrait sa gitna ng dalawang grand staircase..

A portrait of Sophia...

"Napapalitan ang portrait na yan tuwing nag iiba na ang Head ng Montereal Clan..
And as we all know, Young Mistress Sophia is the Head of Montereal Clan.. Even when
Young Master Yves is still alive..."

Pinagmamasdan ko ang mukha niya.. No doubt she's really beautiful...

"Sebastian?"

Napatingin kami sa likuran namin..

"Lia..."

Halatang nagulat siya nung makita niya kami..

"Anong ginagawa niyo dito?"

Tanong niya..

"Lia.. Let's talk.."

Sabi ni Daniel...

"No. Wala na tayong dapat pag-usapan. Umalis na kayo, bago pa kayo maabutan ni
Sophia dito.."

Aalis nasanasiya, pero pinigilan siya ni Daniel..

"Hindi ako aalis hanggat hindi tayo naguusap.."

(Jacob)

I'm back!!!!!

Tagal ko ding nawala! Si Sophia kasi ang daming inuutos!

Tsk. Kundi ko lang KAIBIGAN yun!!

"I never thought that i will have visitors today.."

Sabi ni Sophia..

Magkasama kami ngayon dahil may inasikaso kaming mahalagang bagay..

Nakatayo kami sa entrance ng mansyon niya at nakita namin sila Justine na nasa
loob..

"How did they know the location of your house?"

Tanong ko..

"Sebastian.."
Tipid niyang sagot..

Nakatingin lang sila sa kanila...

"Hindi mo ba sila papaalisin?"

Tanong ko ulit..

Umiling siya..

"No.. Alam ko naman na kaya sila andito ay dahil kay Lia.. Kaya hayaan na lang
natin sila.. Mamaya na lang ako magiging kontrabida.. Magpapahinga muna ako.."

Tapos umalis siya..

"Abnormal din talaga minsan si Sophia..."

Susundan ko na dapat siya kaso..

"Saan ba nagpunta yun? Ang bilis nawala.. Tsk! Maliligaw na naman ako nito.. Hindi
kaya naliligaw si Sophia sa laki ng bahay niya? Haist!"

(Lia)

"You're pregnant, Lia.. bakit hindi mo sinabi sa akin?"

Inis na tanong ni Daniel sa akin..

At siya pa talaga ang may ganang mainis.. Tsk!

"Why would i tell you? E mas busy ka pa kay Amber.. And you didn't even bother to
explain anything.. At saka kapag ba sinabi ko sayo, anong mangyayari?"

Galit na sagot ko..

"Look, Lia.. I'm sorry.."

Ewan ko pero, imbis na mawala ang galit ko sa kanya lalo lang tumindi..

He already apologized.. But still may kulang pa din..

"Whatever.. Magpapahinga na ako"

At pumunta na ako sa kwarto ko..

(Third Person)

"We should go now.. Baka maabutan pa tayo ni Sophia.."

Sabi ni Julia..

"Mabuti pa nga.."

Pagsang-ayon ni Tim..

"Hindi ako aalis.."

Mariing sabi ni Daniel..

"Dan, hayaan muna natin si Lia.. Kapag naabutan tayo ni Sophia dito, lalo mong
hindi makakausap si Lia.. Ikaw din.."

Sabi ni Nat..

"What a pleasant surprise..."

That voice..

Para naman silang napako sa kinatatayuan nila..

Hinahanap nila ang pinanggalingan ng boses.. Pero wala silang nakikitang tao bukod
sa kanila..

"Wala akong natatandaan na magkakaroon ako ng bisita ngayon, right Sebastian?"

Tinignan nila si Sebastian..

Nakayuko ito..

"I'm sorry, Young Mistress.."

Magalang na sabi ni Sebastian..

" Alam mo ang batas ng Montereal sa pamamahay na 'to! At gaya ng batas sa Royal
Academy... Bawal pumasok ang mga hindi naimbitahan... Nilabag mo yun.. Pero
pagbibigyan kita ngayon.. But it will be the last time, na mangyayari 'to..
Comprendre? (understand?)"

Tumango si Sebastian..

"Yes, my empress.."
Sagot nito..

"At sa inyo naman.. Alam niyo bang pwede ko kayong ipakulong.. Tresspassing ang
ginawa niyo.."

Sabi ni Sophia..

Kinabahan bigla sila..

"Ibalik mo sa akin si Lia.."

Matapang na sabi ni Daniel...

"Ibalik? Bakit kinuha ko ba sayo si Lia? Hindi di ba.. Ikaw ang nagpalayo sa kanya,
Daniel Cruz.. Pinili mo ang babaeng nagligtas sayo, kaysa kay Lia... Sinaktan mo
ulit siya sa pangalawang pagkakataon..."

Takang nakatingin sila kay Daniel..

"What is she talking about?"

Tanong ni Julia kay Tim..

"Muntik ng malunod noon si Daniel... But may nagligtas sa kanya, and that girl is
Amber.."

Sagot ni Tim..

"How can he be sure that Amber is his savior?"

Tanong ulit ni Julia...

"Well, merong naiwang kalahating pendant kay Daniel na mula dun sa nagligtas sa
kanya.. Ang pagkakakwento niya sa akin may ipinakita si Amber na kalahati din nun..
Kaya yun.."

Sagot ulit ni Tim..

"Paano mo nalaman ang bagay na yun?"

Tanong ni Daniel...

Mahinang tumawa si Sophia, pero rinig pa rin nila...

"I know everything... Kahit ang pinakatago-tago ninyong lihim alam ko.. Pero kung
gusto mo talagang mabawi si Lia, do what you need to do..."

Tumahimik sandali.. Bago magsalita si Sophia

"Sebastian..."

Sambit ni Sophia..

"Yes, my empress?"

Agad sumagot si Sebastian..

"Ikaw na ang bahala sa mga bisita ko.."

####################################
Chapter 37
####################################

Chapter 37

(Third Person)

Akala nila papaalisin na sila ni Sophia pero hindi pala...

Kasalukuyan sila ngayon nakasakay sa isang elevator.. Well, a Golden elevator...

"Sebastian?"

Tawag ni Tim..

"Ano po yun?"

Tanong naman ni Sebastian..

"Uhmm.. Totoong gold ba 'tong lahat?"

Napatawa si Sebastian..

"Opo.. Pure gold po itong elevator na 'to pati ang iba pa.."

Gahd..

Bumukas na ang elevator at ang bumungad sa kanila ay isang malagintong corridor..

Balot na balot ng ginto ang lahat...Balot ng red carpet naman ang floor..

Napalunok sila..

"Sabihin niyo sa akin na nananaginip lang ako.. This place in so unreal.."

Sabi ni Alexa..

"Nasa 10th floor po tayo sa west wing ng Montereal Palace... Ito pong buong west
wing na ito ay para sa mga bisita.. Andito din po lahat ng kailangan niyo.."

Inihatid sila ni Sebastian sa kani-kanilang kwarto...

"Kung may kailangan po kayo, paki-pindot lang po yung itim na button sa may gilid
ng inyong kama.. Dadating po ako o ang mga iba pang maid dito.. Free po kayong
libutin ang buong lugar.."

(Daniel)

Matapos kaming ihatid sa kwarto namin.. Inilibot ko ang tingin sa buong kwarto..
Triple ang laki nito sa sarili kong kwarto...

Kumpleto na rin ang gamit...

Umupo ako sa kama... At nag-isip..

"Pero kung gusto mo talagang mabawi si Lia, do what you need to do.."

Ano bang gusto ni Sophia na gawin ko o kung may ipagagawa siya sa akin? Wala akong
clue..
Hayy.. Mahina ako sa mga logic na ganyan...

Masakit sa ulo! (>.<)

"Psst..."

Tumingin ako sa paligid ko.. Wala namang tao..

"Psst..."

Nawala ang malalim kong pag-iisip..

OMG! Don't tell me may multo sa kwarto na 'to?!

Nagpanic ako, lalabas na dapat ako ng jwarto ng makarinig ako ng tawanan..

"HAHAHAHAHAHAHAHA"

Hinanap ko yung pinanggagalingan, dun sa may mini living room..

Hanggang sa dalhin ako ng tunog sa isang maliit na monitor..

At nakita ko dun si Justine, Tim, at Acel.. Tawa ng tawa..

"Mga ugok kayo! Akala ko may multo na!!"

Sigaw ko sa 3..

"E kasi naman ang lalim ng iniisip mo! Parang pasan-pasan mo na problema ng
mundo!!!"
Asar ni Justine..

"Sus! Parang siya hindi.. mas matindi ka pa nga mag-emote sa akin e.. Hanggang
pagtulog puro si Sophia lumalabas sa bibig mo!! :P!!!!!!!"

Asar ko pabalik..

"Walang basagan ng trip!!!"

Tapos biglang sumeryoso ulit ako..

"Hayy.. Ano ng gagawin mo Dan?"

Tanong ni Acel..

Napabuntong hininga ako..

"Ewan.. Hindi ko maintindihan ang sinasabi ni Sophia.. hindi ko alam kung ano ba
ang dapat kong gawin o kung may ipapagawa siya sa akin.. hayy.. alam niyo naman na
ayoko ng mga ganyang logic!"

Natawa si Tim..

"Ugok! Ang dali naman ng gagawin mo! Pinahihirapan mo pa sarili mo, suyuin mo! Mali
naman kasi yung sinabi mo na, "Look, Lia.. Im sorry..."

Sabi ni Tim at ginaya pa yung way ng pagsasabi ko..

"Tss. Ang igsi ng sinabi mo at para ka naman kasing nang-aasar pa! Isaalang-alang
mo buntis yun, dapat hindi mo iniistress.."
Sabi naman ni Justine..

"Ano bang dapat kong gawin?"

Tanong ko sa kanilang 3

"Gaya ng sabi ni Tim, suyuin mo.. Alagaan mo, lalo na't buntis siya.. At ipakita mo
kung gaano kahalaga siya at ang anak niyo sayo.. At syempre wag mong kakalimutan
na..."

"Bigyan mo ng bulaklak.."

Sabay-sabay pa silang tatlo..

"Para kang nanliligaw ulit sa kanya.."

Sabi ni Tim..

"Ang dami niyong alam! Siguro ginagawa mo kay Alexa yan Acel noh! Ikaw din Tim kay
Julia! Pero Justine, ginawa mo ba yan kay Sophia?"

Ngumiti si Justine.. Hay.. BH din itong isa na 'to...

"Dati... Pero gagawin ko ulit.. Titignan ko muna kung effective sayo.. HAHAHAHA!!"

Loko! Gawin ba akong experiment!

"Pero, mga pare.. Salamat ah! The best talaga kayo!"

Ngumiti sila.
"Naman! Tayo-tayo na nga lang ang magkasama sa kalokohan, syempre sa problema tayu-
tayo din!"-Tim

"Kaya ka nga binansagan na Lover of the Academy dahil kaya mong paibigin at
paamuhin ang kahit sinong babae well, pwera kay Sophia.. Basta kahit anong mangyari
andito lang kami.."-Justine

"Good luck.."-Acel

Parang nagkaroon ako ulit ng lakas ng loob at energy!

Let's get it on!

(Unknown)

"Ano na?"

Tanong ko sa kanya...

"Ayoko na.."

Napakunot naman ang noo ko..

"Ulitin mo nga ang sinabi mo?!"

Sigaw ko... Wala naman makakarinig sa amin..

"Ayoko na... All these things are all sh*t!! Papaano mo nagagawang humarap sa kanya
na hindi man lang nakokonsensya? Ako halos hindi na makatulog sa kaiisip kung dapat
pa ba akong sumunod sayo.. Pero ngayon ayoko na!"

Matigas niyang sabi..

"Hangal ka! Pwera't nakuha mo na ang kailangan mo, ngayon iiwan mo ako sa ere! Baka
nakakalimutan mo ang ginawa niya sa pinakamamahal mo, pinahirapan niya yun! At
kitang-kita mo yun lahat! Tapos ngayon sasabihin mo sa akin na hindi ako
nakokonsensya?!"

Sigaw ko..

"Alam ko yun! Pero sa tingin mo ba masisisi natin siya? Hindi! Buo na ang desisyon
ko.. Ayoko na masangkot sa gulo mo.. Tama na yung isang kasalanang nagawa ko ayoko
ng dagdagan pa.."

Sinampal ko siya ng malakas...

"Kahit na umayaw ka dito.. Tandaan mo parte ka na nito.. At kapag nalaman niya ang
lahat na 'to tiyak pareho lang tayong babagsak... Kaya kung ako sayo, mag-isip ka!"

Tumayo siya ng maayos at tumingin diretso sa mata ko..

"Pwes hihintayin ko ang araw na yun.. Handa akong harapin lahat ng parusa na
ibibigay niya.. Hindi siya kasing hangal mo... Hindi rin siya kasing gahaman mo!
Hindi pa huli ang lahat tigilan mo na 'to.."

Natawa ako..

"Hindi nga ako kasing hangal niya, dahil mas hangal sa akin si Sophia! Gaganti ako
sa pagkamatay ni Papa! Sa pagpapahirap nila kay Mama.. At babawiin ko lang kung ano
ang dapat na akin.. Kahit patayin ko siya hindi ako magdadalawang isip na gawin
yun, magtagumpay lang ako.."

(Third Person)

"Naiayos ko na po sila.."

Magalang na sabi ni Sebastian kay Sophia..

"Sige.. Mga 7 mo na sila tawagin para maghapunan.."

Nakatayo lang si Sebastian sa gilid ni Sophia na nakaupo

"I'm sorry.."

Sambit ni Sebastian..

"Huh?"

Takang tumingin si Sophia kay Sebastian..

"Sa hindi ko pagpapaalam sa pagpunta nila dito.."

Sabi ni Sebastian..

"Ah.. Kalimutan mo na yun..."

Sabi ni Sophia habang nakatingin sa labas..

"Young Mistress... "

Tumayo siya...

"Magpapahangin lang muna ako sandali..."

(Justine)

Hindi ako makatulog kaya nag decide ako na maglibot muna... Hindi ko alam kung saan
na ako napadpad pero dinala akong mga paa ko sa isang magubat na lugar.. Pero may
mga bulaklak din.. Garden siguro 'to.. Tapos umupo ako sa isang bench.. Katapat ang
isang maliit na pond..

Tanaw dito yung isang tower ng Montereal Palace...

Mahangin sa lugar na 'to kaya humiga ako sa bench

Ang sarap magpahinga dito.. Nakakarelax...

at hindi ko na napansin na nakatulog pala ako..

Sa sarap ata ng tulog ko nanaginip ako...

Tapos naramdaman kong parang may dumampi sa noo ko..

At naramdaman kong may parang pumatak sa mukha ko kaya napadilat ako..

Hinawakan ko yung pisngi ko at..

"Tubig?"

Tumingin ako sa langit, napakunot ang noo ko..

"Hindi naman umuulan? Saan 'to nanggaling?"

Amoy rosas ang paligid.. pero wala naman rose na nakatanim dito, puro tulips lang..

Tumingin ako sa paligid, walang tao.. ako lang naman ang andito..

Napaisip ako sandali

Then saka ko narealize...

"May multo!"

####################################
Chapter 38
####################################

Chapter 38

(Alexa)

"I saw that.."

Tinignan lang ako ni Sophia..

"You still love him, am i right?..."

Pero parang walang narinig si Sophia... At nagpatuloy lang sa paglalakad..

At sinusundan ko lang siya..... Ewan ko ba kung bakit..

"Silence means yes.."

Patuloy na sabi ko... Napahinto si Sophia..

"Love... Para sayo Alexandria, ano ang love?"

Tanong ni Sophia pero hindi pa din nakatingin sa akin..

Napangiti ako...

I remember Acel..

"It's the most wonerful feeling in the world... Hindi ko alam na mararamdaman ko
pala yun.. You know everything about me, Sophia... I never felt love since my
father died.. My mom only cares money, power and fame.. Hindi ko nga alam kung
dapat akong magpasalamat sa ginawa mo sa akin kasi naramdaman ko kung paano mahalin
at kung paano magmahal... I feel contented and happy.."

Napatingin ako kay Sophia...

"Well, I'm glad to here that from you,.."

Walang emosyon niyang sabi..

Natuwa pa siya ng lagay na yan? Tsk. Ibang klase naman siya matuwa..

"For you, Sophia... What is love?"

Nakatingin siya sa malayo..

"Love is love..."

Huh? Parang naguluhan naman ako dun?

But... I think ito na yung tamang oras para masabi ko sa kanya ang gusto kong
sabihin..

Hinawakan ko siya sa braso niya.. Nakatingin siya sa kamay kong nakahawak sa braso
niya.. Agad ko itong nabitawan.

"Sophia.."

Kinakabahan ako, hindi ko alam kung paano magsisimula..

"I'm sorry..."

Tumaas na naman ang kilay niya..

"For what?"

Napayuko ako..

"For what happened 4 years ago...."

Ramdam ko ang pagtitig niya sa akin... Hindi ko magawang tumingin ng diretso sa

mata niya, pakiramdam ko kasi matutunaw ako..

"Ah, that.."
Walang ganang sagot niya..

"Alam ko kasalanan ko lahat... If didn't do that party... Kasama mo pa sana siya

ngayon, at masaya ka sana ngayon with Justine.. "

Napayuko siya, at may kinuha sa lapag..

A petal of red rose..

"I don't blame you, for what happened Alexandria... Oo, nung una, ikaw ang sinisisi
ko... He died inside your property. And you should be responsible for that. I can
sue you if i want. But you might be a b*tch and a sl*t.. Mabait ka pa naman, kahit
papaano.."

Nagulat ako sa sinabi niya..

"Well, i'll take that as a compliment.."

Napatingin ako sa kanya, hawak pa rin niya ang petal na yun..

"You love him, right?"

Humarap sa akin si Sophia...

"Who?"

Tanong ko..

"You love Nics, more than just a friend. Kaya nga hindi mo magawang pansinin ang
iba mong manliligaw noon, especially Justine na patay na patay sayo noon dahil si
Nics lang ang laman ng puso mo."

I was speechless. Hindi ko naman itinatanggi na mahal ko talaga si Yves, pero paano
niya nalaman yun?

"I know you're wondering why I know it. Pansin ko naman yun, sa pagtingin mo sa
kanya ibang-iba. Anyway, i think i have enough.. You're now free Alexandria.."

Lumapit siya sa akin...

"Nakita ko kung paano ka nagbago, ah mali pala.. Simula pa noon, ganyan ka na..
You're a good person, Alexandria. Just like your Mother. May mga pagkakataon lang
sa buhay natin na kailangan nating magpanggap na iba tayo para sa kanya-kanya
nating rason.. Pero hindi ibig sabihin nun, magpapanggap tayo habang buhay.."

I never imagine na dadating ang araw na magkakausap kami ni Sophia na hindi nag-
aaway.. Pero ano yung sinabi niya si Mama mabait? Kailan pa?

"Just like my mother? You mean Diane Ramos.. Mabait pala ang nanay ko sa paningin
mo.. "

Umiling siya..

"She's not your mother Alexandria.."

Nagulat naman ako sa sinabi niya..

"Anong ibig mong sabihin?!"

Sa halip na sagutin ako, may kinuha siya sa bulsa niya.. At inabot sa akin..

"Malalaman mo ang lahat sa tamang oras at panahon.. Don't tell anyone what i just
told you.."

Tapos umalis na siya..

Pinagmasdan kong mabuti ang iniabot niya sa akin...

A beautiful red rose bracelet...

(Third Person)

Tumakbo papasok si Justine...

"Hoy, Justine.. Anyare sayo?"

Tanong ni Tim..

"May multo!!!!"

Napakunot naman ang noo ng iba sa sinabi ni Justine..

"Multo? Sira! Walang multo noh!"

Sabi naman ni Daniel...

"Meron nga! Dun!"

Pagpipilit ni Justine.. Sabay turo dun sa pinanggalingan niya..

"Anong nangyayari dito?"

Agad silang napaayos ng marinig nila ang boses ni Sophia..

"Ah, w-wala.."
Sagot ni Justine..

"Sabi ni Justine may multo daw dito.."

Singit bigla ni Daniel.. Tinaasan lang ng kilay ni Sophia si Justine...

"Multo? Don't tell me, Mr. Dela Vega duwag ka? Such a shame, hindi ko akalain na
ang isang kagaya mo ay takot sa multo. Nagagawa mong pagsabayin yung mga Elites
pero hindi ka natatakot na mabuko pero sa multo lang, tumitiklop ka. Tss."

Pang-asar na sabi ni Sophia at tapos umalis na...

Bumaling ang tingin nila kay Sebastian..

"Sebastian..."

Tawag ni Daniel

"Ano po yun?"

Sagot naman ni Sebastian..

"May multo ba dito?"

Sabay-sabay nilang tanong..

Natawa na lang si Sebastian sa tanong.

Nakaabang silang lahat sa isasagot ni Sebastian

"Naku! Wala po.."

Tapos parang nabunutan ng tinik silang lahat..

"Pero ang sabi ng mga maids dito meron daw lumalabas tuwing hating gabi...."

O_O

"WAHHH!"

(Lia)

"Whoa! Ang ganda!!!"

Hindi ko mapigilang sabi... Dito kasi naka-set up ang hapunan namin sa isang mataas
na tower kung saan kitang-kita ang kabuuan ng Montereal Palace.. Lalong napakaganda
ng paligid dahil sa mga ilaw nito..

"Masaya ako at nagustuhan niyo ang view dito... Mula pwesto natin, ito ang pinaka
gitna ng Montereal Palace.."

Masayang sabi ni Olivia..

Grabe para kaming nasa New York dahil sa mga magagandang ilaw dito! Idagdag mo pa
yung mataas na building na halos katapat lang namin.

"Ah, Olivia.. Twin tower ba yan?"

Tanong ni Ate Nat, sabay turo dun sa building.

"Opo. SYM Twin Tower of Montereal Empire."

Sagot ni Olivia.

SYM?

"Teka bakit SYM?"

Tanong ko..

"SYM. The Initials of Young Mistress Sophia and Young Master Yves. That building
was a gift from their grand father, Master Simeon Montereal for their 1st birthday.
"

WOW! 1st birthday lang building kaagad ang regalo? Bongga!

"Dinner will be served.."

Magalang na sabi ni Sebastian..

At pumasok na ang mga butlers dala ang mga pagkain nila...

"Bon Apepetit.."

Enjoy na enjoy sila sa pagkain ng mabitawan ni Sophia ang hawak niyang kubyertos..

Napatingin sa kanya sila..

Agad lumapit si Sebastian at Olivia..

"Young Mistress.. Are you ok?"

Alalang tanong ni Sebastian..

Hindi makapagsalita si Sophia, hirap na hirap siyang huminga.. Nakahawak siya sa
lalamunan niya.. Tapos parang may mga rashes na lumilitaw..

"No.. Call her Doctor.. FAST!"

Utos ni Sebastian kay Olivia kaya dali-dali itong tumakbo.. Then nawalan ng malay
ito..

Tapos binuhat ni Sebastian si Sophia..

"Ako na.."

Sabi ni Justine.. At kinuha si Sophia kay Sebastian..

Dinala nila ito sa kwarto niya... Agad din dumating ang doctor..

Pinalabas muna sila naiwan lang sa loob ang doktor at si Olivia..

"Ano bang nangyari sa kanya?"

Tanong ni Justine..

"I don't know.."

Sagot ni Sebastian..

Makalipas ang kalahating oras lumabas na ang doctor sa kwarto niya..

"Ano na pong lagay niya?"

Tanong ni Sebastian..

"Honestly, not good... She had her food allergy.. At muntik na niya itong
ikamatay.."

Hindi sila makapaniwala sa narinig nila..

"Food Allergy lang yun, what dangerous about it?"

Tanong ni Tim

"Anaphylaxis.."

Tipid na sagot ng doktor..

Kita naman ang pagtataka sa mukha nila.. Well, hindi nila alam ang ibig sabihin
nun..

"It is a serious allergic reaction that is rapid in onset and may cause death.."

Bigla sabi ni Julia..

Napatango sila..

"But I checked the menu even the ingridients that will be used.. Lahat ng may mga
bawal sa kanya hindi namin inihahanda.. Paanong nangyari yun?"

Tanong ni Sebastian..

At nagkatitigan si Olivia at Sebastian.. Para silang nag-uusap sa pamamagitan ng

tingin..
"Mabuti na lang at naagapan.. Kundi.. Haay.. Masyadong namaga ang airways niya kaya
kailangan niya ng oxygen para makahinga.. At bumagsak ang blood pressure niya.. She
will be fine, I think kailangan niyang magpahinga ng ilaw araw.. Please be more
careful sa mga kakainin niya.. Mauna na ako.."

Sabi ng doktor..

"Ihahatid ko na po kayo.."

Sabi ni Olivia..

(Justine)

Hinawakan ko ang mukha niya...

"Sophia, wag kang mag-alala.. Ako magbabantay sayo para gumaling ka kaagad.."

Hinalikan ko ang noo niya..

"Tsk. Tsk. Tsansing ka na.."

Muntik na akong mapatulan sa gulat..

"Sus! Ikaw lang pala.. Anong ginagawa mo dito?"

Inis kong tanong kay Jacob..

"Syempre binibisita ko siya.. Bakit may angal ka?"

Ang yabang talaga nito! Kundi lang ganito sitwasyon ni Sophia inupakan ko na to!
Bwisit!
"Ikaw na ang bahala sa kanya.."

Napatingin ako ulit kay Jacob..

Hindi ko kasi naintindihan yung sinabi niya.

"Ano?"

Napangisi siya...

"Tss. Wala!"

Lumapit ito kay Sophia at hinalikan ang pisngi..

ABA'T!!!

"Take Care, my empress..."

---

Guys, ako'y humihingi ng patawad sa sobrang tagal ng UD ko. Nawalan ako ng internet
connection sa loob ng isang linggo! Kaya SORRY po.

Meron po tayong group sa fb, sa mga gustong sumali paki-click lang ang link.
####################################
Chapter 39
####################################

Chapter 39
(Justine)

3 araw na ang nakalipas pero hindi pa rin nagkakamalay si Sophia. Sobra na kaming
nag-aalala. Pero kahit minsan hindi ko iniwan ang tabi niya.

"Doc, ano po ba ang lagay ni Sophia bakit hanggang ngayon hindi pa din siya
nagkakamalay?"

Tanong ko.

"I don't know either.. Dapat ngayon gising na siya.. Pero hayaan na muna natin siya
magpahinga, she looks so tired.."

Napatingin ako sa natutulog na si Sophia.. Halata sa mukha niya na pagod na pagod

siya para bang ang dami niyang iniisip. Siguro ang hirap ng ginagawa niya,
nagpapatakbo siya ng isang business empire tapos inaasikaso pa niya ang Academy.
Hindi biro ang responsibilidad na hawak niya..

Naramdaman kong may humawak sa balikat ko.

"She'll wake up. She's a strong person, you know.."

Ngumiti ako.

"I know Lia. Kaya sa sobrang pagiging strong person niya, tignan mo ang nangyari sa
kanya. Teka, bakit hindi ka pa nagpapahinga?"

Umupo siya sa kabilang gilid ng kama.

"Ako ang dapat magtanong sayo niyan. Ilang araw ka ng hindi umaalis sa tabi niya."

Ngumiti ako.
"Gusto ko lang naman masigurado na ayos siya. Sa tagal ng panahon na nawala siya sa
akin, ngayon lang ako nagkaroon ng pagkakataon na makasama siya ng ganito. Kahit na
wala siyang malay ok na."

Natawa naman si Lia sa sinabi ko.

"Kamusta naman kayo ni Daniel?"

Tanong ko.

"Hmm. Ewan.."

Tumingin ako sa kanya.

"You know, he really loves you.."

Ngumiti siya.

"Alam ko.. Pero hayaan mo muna akong maliwanagan.. Kailangan ko din mag-emote
minsan noh.."

Tapos tumayo na siya..

"Sige, magpapahinga na ako. Ikaw din."

Tapos lumabas na siya ng kwarto ni Sophia..

Hinaplos ko ang mukha niya.

"Magpahinga ka ng mabuti Sophia, pero wag naman sobra nag-aalala sila pati na rin
ako.."
At hinalikan ko ang noo niya.

" Je t'aime, mon ange.." (I love you, my angel..)

--

Halos hindi na ako nakatulog sa kakabantay kay Sophia, buti na lang nakaidlip ako
kahit papaano.. Kinapa ko yung kama ni Sophia, pero walang tao?

Agad akong napaayos ng upo, tumingin ako sa paligid pero walang Sophia..

"Sophia?!"

Tawag ko. Pero walang sumasagot.

Tumayo ako at nilibot ang buong kwarto niya. Inabot na ata ako ng 30 mins.
Kakahanap sa kanya sa kwarto niya. Pero wala.

Agad akong lumabas. Nakasalubong ko si Julia..

"Justine, may problema ba?"

Tanong ni Julia..

"Si Sophia wala sa kwarto niya. Nakita mo ba siya?"

Umiling siya.

"Hindi e. Teka, gising na si Sophia?"

Tanong ulit niya..

"Ewan. Paggising ko wala na siya sa higaan niya pati sa kwrato niya."

Tapos dumating naman si Sebastian at Olivia

"Good Morning.. Kamusta na po ang empress?"

Tanong ni Sebastian.

"Ha? Ah eh. Hindi namin alam."

Alanganing sagot ko. Kumunot ang noo ni Sebastian.

"May nangyari po ba?"

Alalang tanong ni Sebastian.

"Paggising ko wala na siya sa kwarto niya. Nagbabakasakali ako na baka kasama niyo
siya.."

Tumango si Sebastian at saka tumingin kay Olivia..

"Alert all the Class S Guards and the Black Crown Guards.."

Tumango si Olivia.

"Copy that.."

(Lia)
Bigla akong nagising dahil masama ang pakiramdam ko, dali-dali akong tumakbo
papunta sa cr. At sumuka.

Geez. Ang hirap pala ng sitwasyon ko. Haay..

After nun, naligo na ako para makapagbreakfast na parang gusto ko ng pancake na may
vanilla ice cream.. Hmmm..

Pagbukas ko ng pintuan, may napansin akong isang piraso ng red rose. Pinulot ko
yun..

"Ang ganda.."

Napansin kong may nakakabit na papel doon..

Lia,

Good Morning Beautiful!

-Dan

Hindi ko alam pero hindi ko napigilang hindi mapangiti. Lagi kasi akong nakakakita
ng mga red roses sa tapat ng pinto ko o kahit saang lugar pa. At laging may
nakakabit na note. Lahat yun galing kay Daniel..

"Ganda ng ngiti natin ah!"

Nagulat ako ng biglang sumulpot sa harap ko si Ate Nat.

"Ate Nat naman! Nakakagulat ka!"

Natawa naman siya.

"Sus! Kinikilig siya!"

Napailing na lang ako..

"Bakit ba ayaw mo pa kasing kausapin? Tignan mo naman yung effort niya.. Alam mo
hindi kayo magkakaayos hangga't hindi mo siya kinakausap. Wag mo muna paandarin
yang pride mo.. Alang-alang dyan sa baby niyo.."

Napabuntong hininga ako..

Tama naman si Ate Nat..

"Kaya lang kasi Ate Nat--"

Pinutol niya yung sasabihin ko..

"Ok.. Lia, hindi ka na bata.. You're already a young adult and soon to be mother..
Kaya kung anuman ang dahilan mo, nirerespeto ko..

Ngumiti ako.

"Salamat Ate Nat.."

Noon pa man siya na ang tumayong ate sa aming lahat. Malaki din ang utang na loob
ko kay Ate Nat, siya kasi yung naging mentor ko nung nagsisimula pa lang akong
maging isang fashion designer.

"Ah nga pala, alam mo ba kung saan pa pwedeng magpunta si Sophia bukod sa garden
niya?"
Tanong ni Ate Nat.

"Ahm. Hindi e."

Napatango lang siya..

"Ah. O sige."

Teka, nagkamalay na ba ulit si Sophia?

"May malay na ba ulit si Sophia?"

Tanong ko.

"Yep. Kaso nawawala siya e."

Nanlaki yung mata ko..

"Geez. Bakit hindi mo sinabi agad?"

Aalis na sana ako para hanapin siya kaso pinigilan ako ni Ate Nat.

"Dito ka lang. Hayaan mo na kami ang maghanap sa kanya, alalahanin mo delikado sayo
ang maggagalaw at mapagod."

Magrereklamo pa sana ako kaso...

"Wag ka ng magreklamo."

Tapos umalis na siya.

Forever alone na naman ang drama ko nito. Kainis!

(Tim)

Nakatanggap ako ng isang mensahe galing kay Sophia. Pero ang sabi doon wag kong
ipapaalam sa iba kung nasaan siya..

Agad akong pumunta sa lugar na nakalagay doon. Pero sa loob lang din ng Montereal
Palace yun, may nakalagay lang na map kung saan yung mismong lugar na yun dahil
tago.

Nakarating ako sa isang garden maze at sa lawak nun halos mukhang maliligaw kung
sinuman ang pumasok dito, at mukhang ako yun. Kaso habang naglalakad ako,
nakakarinig ako ng pagdaloy ng tubig, sinundan ko yun hanggang sa bumungad sa akin
ang isang napakalaking fountain.

"Buti hindi ka naligaw.."

Nakatayo sa harap ko si Sophia. Pero halata pa rin na nanghihina pa rin siya..

"Sophia, bakit ka biglang umalis?"

Tanong ko.

Ngumiti siya..

"Kapag hindi ako umalis baka hindi na ako sinagan ng araw doon.."

Anong ibig niyang sabihin?

"Alam kong alam mo ang nangyayari sa paligid mo, Tim.. Hindi ka ganun katanga
kagaya nila."
Umupo siya sa gilid ng foutain.. At tinignan ang chess board na nasa harap niya..

"Pumasok ako ng Royal Academy at nagpanggap bilang Sophia Hernandez sa isang

rason.."

Hinintay ko ang mga susunod niyang sasabihin..

"I have to find the person who betray us.. Who killed my parents including Nics.."

Halata ang galit sa boses niya ng sabihin niya yun. Pero ang hindi ko maintindihan
ay kung bakit naman may tatraydor sa kanila..

"Sophia, hindi kita maintidihan.."

Tumingin siya sa akin.. Her face softens.. I'm seeing now infront of me is not the
empress but Sophia Hernandez..

"Everyone thinks that no one can defy a Montereal. Iniisip niyong lahat na lahat ng
nasa high society ay lumuluhod sa amin. Pero dyan kayo nagkakamali, may mga taong
kumakalaban sa amin. Ang dahilan? They want to be more powerful.. At ang hadlang sa
kanila ay kami.. ako. Kaya iniisa-isa nila kami. At sinusimulan na nila na ako
naman ang pabagsakin.."

I can't believe I'm hearing this right now from Sophia.. Hindi ako makapaniwala na
may ganung klaseng tao. Gagawin ang lahat maski ang pumatay para maging mas
makapangyarihan lang..

"So you're saying na hindi aksidente ang pagkamatay ni Yves at ng mga magulang mo?
Na pinlano yun?"

Tumango lang siya bilang sagot.

Hindi ko alam ang sasabihin ko. Sa totoo lang, ang pamilya ng Montereal ay puno ng
mga mabubuting tao. Kapag humingi ka ng tulong sa kanila agad kanilang tutulungan
ng hindi nagdadalwang isip. Kaya nakakagulat na gusto silang ubusin ng kung sinuman
na gustong kamkamin ang lahat. At ngayon si Sophia na lang ang natitira..

Napatitig ako kay Sophia, tahimik lang siya at ang lalim ng iniisip niya.. Siguro
naalala na naman niya ang mga malulungkot na pangyayari sa buhay niya..

Pero kung kaya siya pumasok sa Royal Academy para makita ang taong may kasalanan ng
lahat, nakita na kaya niya ito?

"Sophia.."

Tumingin siya sa akin.

"Did you find that person?"

Ngumiti siya..

"Unfortunately, yes.. And that person is with us right now.."

What?! Pero sino??

"Timothy, alam mo ba kung bakit ko sinasabi sayo 'to?"

Umiling ako..

"Bakit nga ba?"

Lumungkot ang mukha niya..

"Kasi kailangan ko ang tulong mo.."

Eh?
"Ano naman ang maitutulong ko?"

####################################
Chapter 40
####################################

Chapter 40

(Third Person)

"Anong balita?"

Tanong ni Justine..

"Wala pa din.. Halos nahalughog na namin ang buong lugar pero wala. Chineck na din
namin yung mga nagkalat na CCTV camera sa paligid para makita kung dumaan ba dun si
Sophia pero wala din.."

Sabi naman ni Daniel..

Halos pagod sila sa maghapon paghahanap kay Sophia, hindi na nga sila nakakain e..
Maggagabi na pero hindi pa din nila nakikita si Sophia..

"Teka nga, asan si Tim?"

Tanong ko...

"Ewan, bigla na lang nawala kanina e."

Sagot naman ni Acel..

Ang dating tahimik na paligid ng Montereal Palace ay napuno ng ingay. Lahat ng mga
butler at maid ay nakalabas para tumulong sa paghahanap kay Sophia.

"O, anong meron dito?"

Agad silang napatingin sa pinanggalingan ng boses.

Ang mga butler a maids ay umayos ng tayo at humilera. Ang mga Class S Guards at
Black Crown Guards ganun din.

"Sophia!" "Young Mistress!"

Agad kaming lumapit sa kinaroroonan niya..

"Saan ka ba nagpunta?!"

Inis na tanong ni Justine..

"Naglakad-lakad lang..."

Walang ganang sagot ni Sophia..

"Naglakad-lakad lang? Wow! Nag-aalala kaming lahat sayo, tapos yan lang ang sagot
mo naglakad-lakad lang.. E halos nahalughog na namin ang buong lugar na 'to ni
anino mo wala! Akala namin kung ano na ang nangyari sayo! Sana naman bago ka umalis
nagpaalam ka kahit sino sa amin para hindi kami nag-aalala! Napaka-insensitive mo!"

Nagulat silang lahat sa outburst ni Justine..

"Justine, tama na yan.."

Awat ni Natalie..

"You're right Ate, tama na.. Ayoko na, nakakasawa na! Lagi mo na lang binabalewala
ang nararamdaman ng iba! Lagi na lang ang sarili mo ang iniisip mo! Napaka-selfish
mo! Buti nga namatay ang mga magulang mo pati na rin si Yves kasi napakamakasarili
mo!"

*SLAP*

"Wala kang alam, para magsalita ng ganyan Justine Dela Vega. At sino ba ang may
sabi na hanapin niyo ako, na mag-alala kayo sa akin. Wala naman di ba? Kaya wala
akong pakielam."

Walang emosyong sabi ni Sophia at nagdire-diretso siyang pumasok sa loob..

(Lia)

Haay. Hindi ako mapakali, hanggang ngayon wala pa rin nagbabalita sa akin na nakita
na si Sophia..

"Pasaway ka talaga Sophia, kahit kailan.."

Tapos narinig ko na lang na may taong papunta sa direksyon ko..

"Oh! Sophia! Buti nakabalik ka na.. Kamusta na ang pakiramdam mo?"

Nilampasan lang ako..

Eh? Ndi ako pinansin?

Napatingin ako kay Sebastian..

"Anyare dun?"

Napailing na lang si Sebastian at kinuwento sa akin yung nangyari..

"Hay naku! Bwisit talaga si Justine! Buti nga sa kanya at nakatikim siya ng sampal
ni Sophia.."

Napabuntong hininga si Sebastian..

"Mabuti pa po, puntahan niyo si Young Mistress Sophia.. Mukhang kailangan niya ng
makakausap ngayon.."

Umiling ako.

"No.. Hayaan na muna natin siya... Bukas ko na lang siya kakausapin.."

Tumango si Sebastian..

"Sige po. Magpahinga na po kayo.. Aasikasuhin ko lang po yung ibang mga tauhan.."

Nag-bow tapos umalis na..

Haay..

Nakakapagod naman itong araw na 'to kahit wala akong ginawa.. Pero buong araw ko
din hindi na kita si Daniel..

Aishh! Ano ba tong iniisip ko? Hay.. Pero dapat siguro mag-usap na kami. Tama na
ang emote time ko! Tama! Bukas kakausapin ko na siya!

(Third Person)
Prenteng nakaupo si Sophia sa office room niya. At hawak niya sa kanang kamay niya
ang stress ball.. At pinipilit pakalmahin ang sarili..

Hanggang sa may kumatok..

*TOK* *TOK* *TOK*

"Come in.."

Sabi niya.

Bumukas ang pintuan at pumasok ang hindi niya inaasahan..

"So what brings you here?"

Nakangising tanong ni Sophia.

"Alam mo na hindi ba?"

Tinignan niya ito ng inosente.

"What do you mean?"

Naglakad ito papalapit sa lamesa niya..

"Stop acting as if you knew nothing, Sophia.. Alam mo ang sikreto namin.."

Natawa ng konti si Sophia..

"Ok. Sa simula pa lang alam ko na.."

Kumunot ang noo niya.. Pero nawala din yun..

"I changed my mind.."

Mahinang sambit nito..

"Hmmm.. I know.."

Pinagmamasdan lang ni Sophia ang nagiging reaksyon niya.. At sa totoo lang, nag-
eenjoy siya sa nagiging reaksyon nito..

"Why did you change your mind, Acel?"

Tama si Acel nga ang kausap niya. Ang isa sa mga trumaydor kay Sophia..

"Why asking if you know the answer?.."

Napangiti si Sophia..

"Ah. Alexa.. Alam mo ba na pwede siyang madamay sa ginawa mo?"

Napayuko si Acel..

"Alam ko.. Pero ito ang alam kong tama.. Ito na lang ang tamang nagawa ko sa buhay
ko.."

Sandali silang natahimik.. Pero mukhang may gustong sabihin si Acel..

"Sophia-"
Hindi na niya naituloy ang sasabihin niya..

"Don't worry about her, Acel.. She's already safe. Hindi siya magagalaw ng kahit
sino, maski sila hindi siya magagalaw hangga't nasa pangangalaga ko siya.."

Ngumiti si Acel at parang nabunutan ng tinik..

"Hindi lang yun ang gusto kong sabihin sayo.. Sophia.."

Tumingin siya ng seryoso kay Sophia..

"I'm really sorry.. Alam ko hindi sapat ang paghingi ko ng tawad, sa nagawa ko.."

Sumeryoso na din ang mukha ni Sophia..

"Buti alam mo... Alam mo ba na nung nalaman ko na kayo ang dahilan ng pagkamatay
niya halos gumuho ang mundo ko.. To think na kaibigan pa niya at kasama niya lagi
sa Academy ang gagawa nun.. Itinuring niya kayong pamilya, pero anong ginanti
niyo.. "

Tumayo siya sa kinauupuan niya.

"Patawarin mo ako, Sophia.. Tatanggapin ko kahit anong parusang ibibigay mo.. Kahit
ano.."

Malumanay na sagot ni Acel.. Pinagmasdan ni Sophia si Acel bago sumagot..

"Kahit ano? Hmm.. Sige.. Tutal ikaw na din ang may sabi, may ipapagawa ako sayo.."

Tumalikod siya kay Acel..

"Ano naman yun?

Sabi ni Acel, tumingin si Sophia.

At sinabi ang gusto niyang ipagawa kay Acel.. Palabas na sana si Acel ng magsalita
si Sophia..

"I'm giving my trust to you, Acel Jean Nuevas.. And don't make me regret it.. Or
you'll not gonna like the consequences.."

Tumango si Acel..

"I won't disappoint you my empress.."

--

Nakalabas na si Acel at naiwan na namang mag-isa si Sophia.. Napapikit ito, ramdam

na niya ang pagod.. Nanghihina pa din siya, hindi pa siya nakakakain matapos
niyang magising ulit kaya hindi pa niya nababaw ang lakas niya.

"Are you ok?"

Nagulat siya ng may nagsalita, si Jacob.. Hindi niya naramdaman na pumasok ito kaya
nagulat siya.

"Do you know how to knock before you enter?"

Inis na tanong ni Sophia..

"Somebody isn't in the mood..?"

Tinigan lang siya ng masama ni Sophia.. Natawa lang si Jacob, sanay na kasi siya
dito. Alam rin niya yung nangyaring encounter nilang dalawa ni Justine kanina.
"FYI. Kanina pa ako katok ng katok kaso hindi ka naman sumasagot. So, pumasok na
ako. So, are you ok?"

Tanong ulit ni Jacob.

"Do i look like ok to you? Kainis!"

Tapos tumayo ito at saka lumabas.

"Teka, saan ka pupunta?"

Sumunod agad si Jacob.

"Sa kusina, ipagluto mo ako."

Napailing na lang si Jacob. Alas-dose na ng gabi pero eto silang dalawa gising na
gising pa. Kaya lang naman siya napapunta sa bahay ni Sophia dahil nabalitaan niya
na nagkamalay na ito at ang nakakatuwa pa nawawala daw. Haay..

Madilim na ang paligid, tulog na ang lahat. Kaya heto siya napag-utusan na naman.
Busy siya sa pagluluto habang si Sophia nakaupo lang at nakatulala.

Matapos ang ilang minuto tapos ng magluto si Jacob.

"Bango a.."

Inihain na niya ito sa harap ni Sophia. Halata naman na gutom na gutom siya kasi
agad nilantakan yung carbonarang niluto ni Jacob. Si Jacob naman giliw na giliw
panuorin si Sophia..

"You know dapat si Justine ang inuutusan mong ipagluto ka at hindi ako.."
Muntik ng mabilaukan si Sophia sa sinabi ni Jacob. Buti na lang agad itong nakainom
ng tubig.

"Alam mo Jacob Lee, minsan gustung-gusto na kitang ipapatay..Kainis!"

At kumain na ulit siya. Natawa lang si Jacob.

"Hay Sophia Ysabelle Nichole Montereal.. Hindi mo yun magagawa kasi mahal mo ako.."

Tapos biglang inakbayan ni Jacob si Sophia..

"Mahal? Tss. Kadiri ka ah!"

Sabay tanggal sa braso ni Jacob.

"Sus! Deny pa.. Alam mo kasi ako mahal na mahal kita!"

Seryosong sabi ni Jacob. Hinaplos ni Sophia ang mukha nito.

"Alam mo, kung ako sayo humanap ka ng kausap mo!"

Sabay pikot sa tenga nito.

"AWWWW! SOPHIA!!!"

Hawak-hawak ni Jacob yung tenga niyang paniguradong pulang-pula.

"Arte! Geez."
Tumayo na si Sophia at saka naglakad palabas

"Ayoko na ng luto mo. Hindi masarap! "

Sigaw ni Sophia. Napatingin si Jacob sa plato ni Sophia at napangiti.

"Hindi pala masarap a! E naubos niya yung pang-limang tao na carbonara."

Sumunod ulit si Jacob.. Dun sila nagpunta sa private garden ni Sophia..

"Ang ganda pa din nito a.."

Sabi ni Jacob

"Yeah.."

Umupo sila sa damuhan.. At tumahimik.. Ang lamig ng hangin lalo na't nasa bundok
sila..

"So, ano na?"

Tanong ni Jacob.

"Anong ano na?"

Balik na tanong ni Sophia. Napakamot sa ulo si Jacob

"Umamin na sa akin si Acel.."

Sabi ni Sophia..
"Talaga? Anong ginawa mo?"

Tanong ni Jacob

"Wala.."

Tipid na sagot ni Sophia.. Kumunot ang noo ni Jacob

"Wala? Bakit naman wala?"

Takang tanong ni Jacob.

"What do you expect me to do? Magwala? Ipakulong siya? Nah. As much as I want to do
that, but I can't.. Acel is not like them.. I can read it in his eyes, he's a good
person just like Alexandria.."

Napailing na lang ulit si Jacob

"So, ano ng gagawin mo?"

Tanong ni Jacob..

"Maghihintay na lang ako.. Besides, the end is near.."

Sabi ni Sophia.

"Do you think everything will go as it was planned?"

Tanong ulit ni Jacob.

"I don't know.. But i always have my back-up plan.. And everything will go back to
normal.."

Nakangiting sagot ni Sophia.

"How about you? Are you going back to normal?

Sabi ni Jacob..

"Bakit hindi ba ako normal?"

Tanong ni Sophia..

"Aish. That's not what i meant. Babalik ka na ba sa dating ikaw?"

Hindi agad sumagot si Sophia..

"We'll see.."

####################################
Chapter 41
####################################

PUBLISHED UNDER LiB. AVAILABLE TO ALL PPC STORES :)

####################################
Chapter 42
####################################

Chapter 42
(Julia)

Bumalik na kami sa RoyalAcademy gamit ang 2 helicopter ni Sophia..

"Hay namiss ko ang Academy!!"

Sabi ni Lia at sobrang laki ng ngiti niya.. Hay, buti naman at nakakangiti na siya
ng ganyan.

Napatingin ako kay Tim..

"Tim, are you ok?"

Tanong ko.. Sobrang tahimik kasi niya..

"Yeah. I'm fine.."

Tapos umalis siya..

Ano bang problema niya? Haay, kahapon pa siya ganyan. Hayaan ko na nga muna siya..

Napansin kong nakamasid lang sa amin si Sophia.. May kinalaman kaya siya kaya ganun
si Tim.. Wala naman siguro..

Napansin ko din na panay ang parit-parito ng mga guards.. Anong meron?

Hayy.. Mabuti pa pagtuunan ko na ng pansin ang pag-aasikaso sa Royal Grad.

"Julia, kung may maitutulong ako sayo para sa preparation sa Royal Grad, sabihin mo
lang sa akin.."
Nagulat ako ng biglang lumitaw sa tabi ko si Lia.. Napangiti naman ako sa sinabi
niya.. She's really caring..

"Oo naman. Pero alam mo naman na ikaw ang magiging in-charge sa magiging design ng
buong lugar."

Sabi ko. Tuwing may party na mangyayari siya ang gumagawa ng design kung saan dapat
ilagay ang mga tables etc.

"Of course. Expert kaya ako dun! Yah! May naisip na ako!!"

Tapos tumakbo siya papunta sa loob.. Hala! Tumakbo siya.

"Hoy Lia! Wag kang tumakbo!!"

Sigaw ni Daniel.. Tapos sinundan niya si Lia.

Napailing na lang ako, ang cute nilang tignan..

(Clarissa)

Agad akong pumunta sa opisina ni Sophia para makausap ko siya.. Pagtapat ko sa

pintuan, lumabas si Sebastian..

"Young Mistress Clarissa, kamusta po kayo?"

Ngumiti ako..

"Ayos lang naman.. Ahm. Pwede ko ba siyang makausap?"

Tumango si Sebastian..

"Opo, wala naman po siyang ginagawa.. Pumasok na po kayo.."

Tumango ako at pumasok na..

Nakita ko siyang nakaupo sa office table niya at nakatingala, parang ang lalim ng
iniisip niya.. Hindi nga niya ako napansing pumasok.

"Sophia.."

Agad namang bumaba ang tingin niya sa akin.. Tinignan ko muna siyang maigi, may
pagkahawig talaga sila ni Yves..

"What?"

Malamig na tanong ni Sophia sa akin..

"Gusto kitang makausap..."

Mahinahon kong sabi..

"Kinakausap mo na ako.."

Huminga ako ng malalim..

"The Royal Council has decided, Sophia.. They want you out.."

Tumaas ang kilay niya..

"Ibinalik ko na ang Ramos Group, ano pa ba ang gusto nilang mangyari?"

Tanong niya..

"It's because of Madam Diane..."

Pinagmamasdan ko lang ang reaksyon ni Sophia.. Pero parang wala lang sa kanya.

"Ano naman ang kinalaman niya?"

Tanong niya.

"She's missing for about 2 months now.. And-"

Hindi na niya pinatapos ang sinasabi ko..

"And they think that i'm the one responsible for it, right?"

Tumango lang ako. Napangisi siya..

"Well, sabihin mo sa kanila wala akong alam sa pagkawala ni Diane.. At saka hindi
naman siya nawala, nagtatago siya.."

Sabi ni Sophia..

Nagtatago?

"Anong ibig mong sabihin na nagtatago?"

Tanong ko.
Ngumiti lang siya.

"Tsk.Tsk. Curiousity kills the cat.. Ito lang ang sabihin mo sa kanila, wag na wag
silang makikielam.. And don't dare defy me again.."

At tinignan ako ng seryoso.

Bigla akong kinilabutan sa sinabi ni Sophia. Hindi ko alam kung banta ba yun o kung
ano..

"Makakarating.."

(Tim)

Dapat ko bang tulungan si Sophia? Naguguluhan ako. Hindi ko alam kung ano ang dapat
kong gawin. Hay.

"Lalim ng iniisip natin a.."

Patingin ako sa likod ko si Acel.

"Hindi naman.."

Sabi ko. Tapos umupo siya sa tabi ko.

"Ano bang iniisip mo? Baka sakaling makatulong ako.."

Sabi niya..

"Sana nga pwede kong sabihin sayo.. Kaso hindi, kaya nga nahihirapan ako.."
Napatango na lang siya.

"Ah ganun ba."

Tapos natahimik lang kami. Tumayo na siya. Aalis na siguro. Naglakad na siya
paalis. Kaso bago siya makalayo.

"Alam mo ang dapat mong gawin, Tim.. Nakasalalay sayo ang ikatatahimik nating lahat
lalung-lalo na siya..."

At tuluyan na siyang nawala sa paningin ko.

Pero tama siya..

Hay.

Siguro nga tutulungan ko na si Sophia. Kahit na alam kong masasaktan ako sa gagawin
ko.

(Justine)

"She loves me, she loves me not.. She loves me, she loves me not.. She loves me,
she loves me not! ARGHHH!"

Nakakainis! She loves me not! Kanina ko pa to ginagawa pero puro she loves me not
ang lumalabas.. Halos maubos ko na nga yung santan dito. Ayoko kasing gamiti yung
mga rosas baka lalong magalat si Sophia sa akin.

"Justine!" Ahhh! Istorbo!

"Bakit?" Walang gana kong tanong kay Daniel.

"Tss. Mr. BH ka pa din?"

Mr. BH? Ano naman yun?

"Ha?"

Tapos tatawang iiling-iling si Daniel.

"BH.. Broken Hearted! Ang drama mo!"

Tse. Balibhasa, ok na sila ni Lia..

"Manahimik ka! Parang hindi mo to pinagdaanan ah!"

Sabi ko.

"Sinabi ko bang hindi? Tss. Alam mo naguguluhan na ako sa lovestory niyo. Matatapos
na ang kwento natin, hindi man lang kayo nagkaroon ulit ng sweet moment! Siguro,
hindi kayo magkakatuluyan-ARAY!"

Binatukan ko si Daniel.

"Magkakatuluyan kami! Whether she likes it or not.."

Sigurado ako dun! 101% sure!

"S-sophia.."

Bigla naman akong nabato sa pwesto ko. Si Sophia? Narinig kaya niya? OMG!

Inhale-Wait.. Yung amoy na yun.. Amoy rosas..

"A-ah.. Sige. Mauna na ako.."

Tapos biglang nawala si Daniel. Tss. Iwan daw ba ako? Parang pamilyar yung amoy na
yun.. Nung nasa Montereal Palace pa kami..

"Mr. Dela Vega.. Anong ginagawa mo dito?"

Tanong niya.. Whoa! Tinatanong niya ako. Kinikilig ako..

"Ahm. Nagpapahangin lang.."

Sagot ko. Tapos hindi na ulit siya nagsalita. Nakasandal siya sa puno medyo malayo
sa akin.

"Narinig mo ba yung usapan namin ni Daniel?"

Tanong ko sa kanya.

"Oo."

Sagot niya.

Hinintay ko kung may susunod pa siyang sasabihin pero wala na. Tumahimik na lang
siya ulit. Ilang sandali pa.

"Totoo ba yun?"

Bigla niyang tanong..

"Ang alin?"
Kunwari lang yun.. Pero alam ko kung ano ang tinatanong niya..

"Magkakatuluyan kami! Whether she likes it or not.."

Sabi niya.. Wew! Kabisado? Hahaha

"Oo. Totoo yun."

Buong-loob kong sagot..

"Hmm.."

Tumingin siya sa akin..

"Let's make a deal."

Napatango na lang ako bigla.

"Kapag bago kayo grumaduate at buhay pa ako.. Let's get married. Pero kapag namatay
ako, sorry ka na lang.. Deal?"

What? Talaga namatay? May sakit ba si Sophia? Omo! Pero malay natin hindi mamatay,
e di ikakasal na kami! Hmm.

"Deal."

Nakangiti kong sagot.

"I think we need to seal it.."

Sabi pa niya at saka lumapit sa akin.. Hanggang sa 1 inch na lang ang pagitan
namin..

"With a kiss.."

(Unknown)

Hindi ako makapaniwala.. Hindi pa rin sila nakakahalata.. Ang hihina nila. Buti na
lang hindi pa, nagsasalita si Acel.. Subukan lang niya, kundi patay si Alexa.

"Alam ko ako ang magwawagi. Sa hindi nila inaasahang araw, saka ko gagawin ang
dapat kong gawin. Ang patayin si Sophia. Pagkatapos nun, akin na ang lahat!"

---

Pasensya na po! Kung Matagal... Medyo busy lang po :)

Please read and support my new story A SAD RAIN.

####################################
Chapter 43
####################################

PUBLISHED UNDER LiB. AVAILABLE TO ALL PPC STORES :)

####################################
Chapter 44
####################################

Chapter 44

(Justine)

"May problema ka ba Sophia?"

Ang tahimik kasi niya. At kanina pa siya nakatingin sa malayo.

"Justine..."
Natigilan ako. Ito yung kauna-unahang pagkakataon na narinig ko ulit ang boses ng
dating Sophia.

"B-bakit??"

Unti-unti siyang tumingin sa akin.

"Bakit mo nagawa sa akin yun noon? May mali ba akong nagawa sayo? Naging selfish ba
ako?"

She's asking me why... Pero bakit ko nga ba nagawa sa kanya yun? Maski ako hindi ko
na maalala kung bakit. Pero selfish? She wasn't that kind of person. Kulang na lang
ibigay niya lahat sa ibang tao ang meron siya.

"Alam mo ba, I've always dream of having a happy family, a happy life.. I hated the
fact that I'm the Heiress of the Montereal Clan na balang araw lahat kayo, luluhod
sa harap ko. That's why I asked Nics to let me have my freedom and live just like
any ordinary girl. That's why I hid my true identity to everyone except for those
who want to know and get rid of me. At kaya si Nics ang kinilalang tagapagmana."

Is she opening up herself to me?

"Wait.. Anon ibig mong sabihin?"

She smiles, a very sad smile.

"Justine, sa mundo natin marami kang makikilalang tao. Mga taong pwede mong
pagkatiwalaan at mga taong tatraydor sayo. At kung minsan sa kasamaang palad ang
taong malapit pa sayo ang itutulak ka sa bangin ng hindi mo alam.."

Bakit parang may pinaghuhugutan si Sophia sa mga sinasabi niya? Meron bang
trumaydor sa kanya? Pero impossible naman ata yun. Walang sinuman ang maglalakas
loob gawin iyon. Kakatakot kaya si Sophia!

"The Royal Graduation will be tomorrow.. Then everything will come to its end..."
Hindi ko alam pero pakiramdam ko may hindi magandang mangyayari bukas. Wag naman
sana.

"Hindi ko alam kung anong nangyayari, pero Sophia.. Promise me one thing."

Diretso akong tumingin sa kanya.

"Please don't leave me.."

(Third Person)

Ito na ang araw na pinakahihintay nila. Ang Royal Graduation.. Sa nakalipas na 20

years, ngayon lang ulit may gagraduate na kabilang sa mga pinakamakakapangyarihang
pamilya.. At yun ang inaabangan ng lahat.. Pero ang hindi nila alam, may mga
sorpresang naghihintay sa kanila..

Ito rin ang araw kung saan matatapos na ang lahat.

"Asan siya?"

Tanong ni Tim kay Sebastian..

"She's just having her moment with her brother for the first time after 4 years..."

Sagot naman ni Sebastian

"Magiging maayos kaya ang lahat ngayon?"

Bigla sabi ni Tim habang nakatingin sa malayo..

"Have faith with her, Timothy.."

Napalingon sila sa boses na nagsalita..

"Clarissa..."

Lumapit sa kanila si Clarissa.. She's wearing a simple pink colored dress.

"Afterall, she's our Empress... right?"

Tumango lang si Tim. Pero hindi maiaalis sa kanya ang mag-alala. Pinagkatiwalaan
siya ni Sophia sa isang sikretong pareho silang nasaktan.

(Sophia)

Pinakiramdaman kong maigi ang paligid. Malakas ang simoy ng hangin, ang tagal na
din simula nung pumunta ako dito.. Kaya heto ako nakasalampak sa damuhan habang
nakasandal sa grave stone ni Nics at nakatanaw sa Royal Academy..

"Alam ko nagtatampo ka na sa akin, kasi hindi kita dinadalaw..."

Umihip ang malakas na hangin, napangiti ako.. Andito lang siya, alam ko yun.

"Sorry.. Hanggang ngayon kasi, hindi ko matanggap na wala ka na.. Kaya hindi ko
kayang humarap sayo. Masyado pa ding masakit hanggang ngayon. Pero Nics, bakit mo
siya pinotektahan? Bakit hindi mo sinabi sa akin na alam mo na kung sino ang may
kagagawan nito sa pamilya natin? Bakit?! "

Naramdaman kong parang may yumakap sa akin..

'Sorry'

"Nakakatampo ka.. Alam mo naman na halos madurug ang puso ko sa nangyari kila Mama
at Papa. At lalung nadurug ang puso ko ng pati ikaw mawala sa akin.. Pero alam mo
naman na hindi kita matitiis. Ikaw kaya ang little brother ko."

Napangiti ako. Ayaw niyang tinatawag ko siyang 'little' brother..

"Nakikita mo naman di ba? Masaya na naman ang Royal Academy.. Matapos kong sirain
sandali ang kasiyahan nila sa mga 'kalokohan' ko.. Pero ok lang yun atleast kahit
minsan naging kontrabida ako, di ba? Kaso hindi pala masaya..."

Unti-unti ng dumadating ang mga bisita.. Hay, para na namang may red carpet dito.
Samantalang graduation ito...

Tumayo na ako mula sa pagkakaupo ko.

"Haay.. This is it, Nics.. Samahan mo ako ha? Tapusin na natin 'to."

Bumalik na ako at pumasok sa loob ng Glass Hall. Agad kong nakita sila Timothy,
napatingin din siya sa akin at tumango lang ako.

Let's begin the show...

(Unknown)

Ito na ang pinakahihintay kong araw. Maisasagawa ko na ang matagal ko ng plano at

hindi ako makapapayag na sirain lang ito ng kahit sino..

Pinagmasdan ko ang mga elite na andito pati na rin ang mga royalties na nagsasaya..

"Sige lang magsaya kayo.. Bago matapos ang araw na ito akin na kayo lahat.."

Ang kailangan ko na lang ay si Sophia.. Asan na ba ang babaeng yun? Hinanap ko siya
at nakita ko din.
Pero nagulat ako ng biglang may sumulpot na mga Class S Guards. At papunta sa
direksyon ko.

Bigla akong kinabahan, hindi kaya alam na nila? Hindi maari! Impossible, walang
nakakaalam na ako ang gumagawa ng lahat na ito!. Laking pasalamat ko at lumagpas
sila sa akin, kaya napatingin ako kung sino ang lalapitan nila..

"Young Mistress Julia, sumama po kayo sa amin."

Sabi ng isa sa kanila.

"T-teka bakit?"

Tanong ni Julia.

"Stop pretending Julia, alam na namin... Pero paano mo yun nagawa, paano mo
nagawang patayin ang Head Master?"

Sabi ni Tim.

"At ngayon plano mo pang isunod si Sophia? Ano bang nangyayari sayo Julia?"

Tanong naman ni Daniel.

Hindi ko alam kung anong nangyayari pero nag-eenjoy ako...

"Bagay lang yun sa kanya! Maraming kasalanan sa akin ang pamilya nila!!"

Sigaw ni Julia.

"Dalhin na yan."
Matigas na utos ni Sophia. Napatingin siya sa akin. Ngumiti lang ako.

Pinagkamalan nilang si Julia ang gumagawa ng lahat ng ito.. How pathetic! Pero mas
mainam na yun atleast mas madali ko ng mapapatay si Sophia..

(Justine)

"Asan ba siya?"

Tanong ko sa kanila. Kanina ko pa kasi hinahanap si Sophia, ako kasi ang escort
niya noh! Matapos yung paghuli kanina kay Julia, bigla naman siyang nawala.. Hindi
pa rin ako makapaniwala na magagawa ni Julia yun kay Sophia.

Oo. Si Julia siya ang trumatraydor kay Sophia. Base sa kwento nila sa akin. Hindi
nga ako makapaniwala na may ganun na palang nangyayari hindi ko man lang
namamalayan.

"Hindi nga namin alam.. Kulit!!"

Sabi naman ni Ate..

Pansin ko lang parang lahat sila mga ninenerbyos. Mga hindi kasi mapakali sa pwesto
para bang may alam sila na hindi ko alam. Napansin ko si Daniel, ang tahimik ata.
Si Tim naman seryosong-seryoso.

"Ahh. Guys alis muna ako.."

Biglang sabi ni Daniel at nagmamadaling umalis.

"Labas lang ako saglit.."

Sabi naman ni Tim.

Tatayo na sana ako para sumama kay Tim ng pigilan ako ni Ate.

"Dito ka lang, baka mamaya masira mo pa ang palabas."

Ano daw? Anong palabas?

"Huh?"

Umiling si ate.

"Wala. Umupo ka lang diyan, baka biglang dumating si Sophia.."

Kahit labag sa kalooban ko sumunod na lang ako kay Ate. Gusto ko lang talaga makita
si Sophia. Alam niyo kasi plano ko ng magpropose kay Sophia. Kahit na hindi ko alam
kung ano ang status naming dalawa magpopropose pa din ako.

*BANG*

"Ano yun?"

Napatayo ako bigla. At kinabahan..

Yung mga taong andito lahat sila napahinto sa ginagawa dahil sa putok ng baril.

Ang unang pumasok sa isip ko ay si Sophia. Hindi kaya ito yung masamang kutob ko
simula kagabi pa?

Dali-dali akong tumakbo papalabas pero may humarang sa akin. Isang Black Crown
Guard.

"Young Master, dito lang po kayo."

Magalang na sabi nito sa akin. Pero si Sophia..

"Paraanin mo ako, kailangan kong puntahin si Sophia."

Umiling lang ang guard.

"Sumunod ka sa akin, kailangan kong puntahin si Sophia kung ok lang siya.."

Matigas kong sabi. Bigla akong natigilan.

Ganitong scene yun, ilang taon na ang nakaraan. Ganito yun bago pa mamatay si Yves.
Kung saan ang nasa posisyon ko ng panahon na yun ay si Clarissa.

'Mauulit ba ang nangyari? Wag naman sana.'

Nawala lang ako sa malalim kong pag-iisip ng magsalita ulit ang guard.

"Pasensya na po Young Master Justine. Ang empress lang po ang sinusunod ko at ang
utos niya ay panatilihin kayong ligtas.."

Damn! Si Sophia nga lang pala ang sinusunod ng mga Black Crown Guards. But I have
to get to her. Baka kung ano na ang nangyari sa kanya.. Ayoko, nawala na siya sa
akin noon. Hindi na ako papayag na maulit yun!

"Justine, hayaan mo na. I think andun si Tim at Daniel. Hindi naman nila pababayaan
si Sophia.. Just relax.."

Ibang tao na naman ang andyan sa tabi niya kung kailan kailangan niya ako.
Napabuntong hininga na lang ako.

"As if i have a choice.."

(Third Person)

Mag-isang nakaupo si Sophia sa loob ng isang madilim na kwarto. At para bang may
hinihintay.

*CLICK*

"Tsk.Tsk.Tsk. Akala mo siguro maiisahan mo ako Sophia. Salamat kay Julia at sa

katangahan mo. Mali ang nahuli mong tao.."

Sabi ng taong ito habang tinutukan ng baril si Sophia sa ulo.

"Alam ko.."

Walang emosyon sagot ni Sophia..

"At hindi ko akalain na ikaw pa ang gagawa nito sa akin, Lia.."

####################################
Chapter 45
####################################

Chapter 45

(Third Person)

"At hindi ko akalain na ikaw pa ang gagawa sa akin nito, Lia.."

Walang emosyong sabi ni Sophia. Matagal na nagkatitigan si Sophia at Lia bago
basagin ni Lia ang katahimikan.

"Gumaganti lang ako Sophia.. Ng dahil sa inyo, naghirap kami ng Mama ko! Kinuha
niyo ang lahat, wala na kayong itinira para kay Mama!"

Galit na galit na sigaw ni Lia at habang hawak-hawak ang baril na nakatutok kay
Sophia.

"Gumaganti? Nakakaawa ka at ang nanay mo. Ng dahil sa kalokohan niyong mag-ina, ang
daming nadamay. Unang-una na ang pamilya ni Alexa. Siya ang dapat na nasa posisyon
mo, siya ang dapat nakakaranas ng pagmamahal na ibinibigay ng mga Estrella. Pero
ano? Naghirap siya para sa walang kakwenta-kwentang dahilan ng dahil sa inyo."

Natawa lang si Lia sa sinabi ni Sophia.

"Bagay sa kanya yun. Hindi ba't malaki ang galit mo sa kanya, sa pagsira ng love
story niyo ni Justine? Kaya wala ka tuloy happy ending. At kung bakit ka napilitan
ipakilala ang sarili mo. Tapos ngayon kinakampihan mo siya? Why the sudden change,
Sophia? BFF na kayo ganun?"

Nang-aasar na sabi ni Lia, pero wala pa ring epekto kay Sophia dahil hindi pa rin
siya nagpapakita ng emosyon.

"Lia, wala tayo sa fairy tale para maniwala ako sa happy ending. Kaya ako naging
ganito ay dahil sa inyo! At wala rin akong itinuturing na kaibigan. Maski ikaw."

Matalim na tinignan ni Sophia si Lia. At nakita niya ang hinahanap niyang emosyon.
Hurt. Pero tinakpan ni Lia yun ng isang ngisi.

"Hah. Lumabas din ang tunay na kulay mo Sophia. You're a b*tch."

Sophia show her devilish smirk

"I know and I'm very much proud of it. Pero kung sa tingin mo maiisahan mo ako
nagkakamali ka. Nagustuhan mo ba ang palabas ni Julia kanina? Hindi ba't ang galing
niyang umarte? She can awarded as Best Actress."

Para namang binuhusan ng malamig na tubig si Lia.

"I-ibig sabihin.."

Natawa si Sophia.

"Oh? Bakit ganyan ang mukha mo Lia Jasmine Ramos. You didn't expect this aren't
you? Akala mo nasusunod ang lahat sa kagustuhan mo? Well, I'm way smarter than
you."

Hinawakan ng mahigpit ni Lia ang baril.

"I don't care. Ang mahalaga mamatay ka! Gagawin ko sayo ang ginawa ko sa kakambal
mo! Akala niya mauutakan niya ako, pero hindi. Bago pa siya makapagsalita sa inyo
pinatahimik ko na siya!"

At pagkasabi niya nun parang may nagbukas ng switch sa utak ni Sophia.

'Nics..'

"Do it."

Malamig na utos ni Sophia kay Lia.

"What?"

Tanong ni Lia.

"Do it! Kill me!"

Napangiti lang si Lia.

"As you wish my empress..."

Pipindutin na sana ni Lia ang gatilyo ng magsalita ulit si Sophia.

"Pero sa oras na patayin mo ako, kasama kong mamatay ang nanay mo. Pati na rin ang
anak mo."

Hindi makapaniwala si Lia sa narinig niya.

"Alam mo?"

Tanong ni Lia.

"Alam ko ang lahat ng tungkol sa inyo. Maski ang pinakatago-tago niyong sikreto.
Kaya ka nawala noon, dahil buntis ka sa unang anak niyo ni Daniel. At ngayon sa
pangalawa. Ngayon Lia, mamili ka. Susuko ka o pare-pareho kaming mamamatay? Choose.
Hindi ako takot mamatay Lia, dahil matagal na akong patay matapos niyong patayin
ang mga magulang ko at si Nics. At magiging patas na tayong dalawa. Mawawala sayo
ang anak at ang nanay mo pati na rin si Daniel ng sabay-sabay. It will be scene to
watch at mag-eenjoy ako kahit na sa impiyerno pa ako mapunta."

Matalim na tumingin si Lia kay Sophia.

"Sinungaling! Hindi ako maniniwala sayo! Wala kang patunay na hawak mo sila!"

Galit na sigaw ni Lia.

"You want proof? Sige ibibigay ko sayo."

As if on cue, bumukas ang pinto at pumasok si Tim na hawak ang isang batang babae.
At dalawang Black Crown Guards na hawak si Daniel at si Diane.
"There you have it, Lia. You're proof. Ngayon Lia, kill me and they die."

Ang sama na ng tingin ni Lia kay Sophia. Punung-puno na ng galit.

"You're a monster. Laro lang sayo ang lahat na ito. Pinaglaruan mo lang ako!"

Lai said with so much hatred.

"Ikaw ang gumawa sa akin nito, Lia. Kaya wag ka ng magtaka pa. By the way you love
to play chess right. And that's what we are playing. Human chess. Exciting isn't
it?"

Tahimik si Lia.

"Lia! Tama na! Nakikiusap ako sumuko ka na.."

Pagsusumamong sinabi ni Daniel.

"Hindi! Hindi mo ako naiintindihan Daniel! Nasimulan ko na ito at kailangan ko

itong tapusin."

Sigaw ni Lia. At saka tumingin ulit kay Sophia, hinawakan ng mahigpit ang baril.

"Kailangan kong patayin si Sophia para makuha ko na ang lahat ng dapat ay akin!"

Nagkatitigan si Sophia at Lia. Hanggang sa marinig niya ang iyak..

"Mommy..."

Agad napalingon si Lia sa kinaroroonan ng anak niya..

"Inampon ng pamilya ko ang mama mo dahil ulila na siya. Naging isang matapat na
tauhan namin ang magulang ni Diane. Itinuring na nila Lolo at Lola si Diane parang
anak nila. Pinag-aral, binigyan ng magandang buhay kagaya ng naranasan ni Papa.
Pero hindi nila alam na mag-aasam siya ng mas higit pa. Matapos iwan nila Lolo at
Lola ang lahat kay Papa, dun na nagsimula ang galit ng mama mo. Pinlano niyang
patayin ang mga magulang ko pati na rin ako. Lingid sa kaalaman niyong lahat na
kambal ang anak nila. Maliban sa mga malalapit na pamilya at kaibigan. Namatay ang
mga magulang ko pero buhay ako. Itinago ako ni Sebastian pati na rin ni Nics at ng
iba pa. Si Nics ang sumalo ng responsibilidad na dapat ay sa akin. Matapos ang
ilang taon bumalik ako dito, handa ng humarap sa lahat at para kunin ang
responsibilidad ko. Pero pinatay mo si Nics. Ginamit niyong mag-ina si Alexa para
agawin sa akin si Justine. Dahil akala mo madali mo na akong mapapabagsak. At dun
ka nagkamali Lia.

Sa pag-alis ko, kayo ang kumontrol sa buong Royal Academy. Nawala ako dito sa loob
ng apat na taon hindi dahil nagluluksa ako. Sinimulan ko na ang imbestigasyon ko,
at nalaman ko na ang dapat kong malaman. Pero naguguluhan pa ako kung sino ang
tunay na anak ni Diane kung Lia o si Julia. Kaya agad akong bumalik. Nung una akala
ko si Julia talaga, pero i figure na ikaw yun Lia dahil sa magaling mong nanay."

Takang napatingin si Lia kay Diane.

"I-im sorry, anak..."

Naiiyak na sambit ni Diane..

"Konting paikot lang sa kanya, bumigay agad..."

Hindi makaimik si Lia, at hindi makapaniwala sa naririnig niya.

"Daniella, come here.."

Tawag ni Sophia sa anak ni Lia. Biglang nagpanic ang mukha ni Lia ng lumapit ito
kay Sophia..

"Tita Sophia, why does mommy holding a gun? Are you two fighting?"
Inosenteng tanong nito. Umupo siya Sophia para maging ka-level niya ang bata.

"No, we're not. We're just playing."

Mahinahong sabi ni Sophia sa bata.

"Really? Can I join?"

Tanong ulit nito.

"Of course. But first hold my hand and never leave my side. You might get hurt if
you move.."

Hinawakan ng mahigpit ni Daniella ang kamay ni Sophia at saka humarap kay Lia.

"Ella, come here. Don't go near her!"

Utos ni Lia sa anak. Pero umiling ito.

"No, Tita Sophia told me to never leave her side. And we're playing!"

Nakangiti si Sophia kay Lia.

"Yeah. We're playing and if she leaves my side.. She might get hurt, you don't want
that Lia."

Hindi alam ni Lia an gagawin. Everything turns up side down. Dapat si Sophia ang
magmamakaawa sa kanya pero ano? Siya pa ang talo sa huli, hawak niya ang anak nito.

"I'll be giving you a chance Lia. Sumuko ka na, at hindi sila madadamay dito. Para
din ito sa kabutihan ng anak mo."
Pinagmamasdan lang niya ang kanyang anak na ngayon ay hawak ni Sophia..

"Gusto ko lang makabawi sa lahat ng ginawa niyo sa amin.. Hindi maganda ang laging
isinasantabi lang.. Masakit yun! Dahil naramdaman ko yun, nung lokohin ako ni
Daniel. Ayokong gawin sayo to Sophia, lalung-lalo na kay Nics. Pero ng maramdaman
ko ang naramdaman ni Mama, dun ko lang narealize ang sakit."

Umiiyak si Lia.

"Anak.."

Napatingin si Sophia kay Diane. Alam niyang gustung-gusto na nitong lapitan ang
anak para yakapin. Tinignan niya ang may hawak kay Diane at sinenyasan na pakawalan
ito. Agad namang ito lumapit kay Lia.

"Anak, im sorry.. Kasalanan ko lahat ito.. Sana nakuntento na lang ako, hindi ka
sana nadamay pa.. Sana hindi ka naghihirap ng kagaya sa akin, masaya ka dapat
kasama sila. I'm sorry.."

Tumingin ito kay Sophia, lumapit siya at lumuhod sa harap nito.

"Young Mistress Sophia, aakuin ko lahat ng responsibilidad sa nangyari. Alam ko

hindi na sapat ang salitang sorry.. Pero tatanggapin ko lahat ng gawin niyo sa
akin, basta hayaan niyo lang si Lia. Ayokong magaya siya sa akin.. Nagmamakaawa ako
sayo.."

Umiiyak si Diane habang nakayakap sa mga binti ni Sophia..

"Tama ka, hindi sapat ang salitang sorry sa ginawa niyo sa akin.. Nawalan ako ng
pamilya ng dahil sa inyo, nawala din ang kaligayahan ko.. Pero kung yan ang gusto
mo, sapat na ang buhay mo kapalit ang buhay nila..."

May inilabas si Sophiang baril. At agad itinutok kay Diane.

*BANG*
(Justine)

"Relax, Justine..."

Mahinahong sabi ni Ate.

"Relax?! Hindi ako makakapag-relax kung hindi ko alam kung ayos lang ba si Sophia.
Ate ano ba kasi ang nangyayari? Para akong t*nga dito, walang kaalam-alam."

Napabuntong-hininga si Ate.

Damn! Ayaw pa kasi niyang sabihin kung bakit ganito? Naiinis ako! At lalo lang
akong naiinis kasi alam ko wala akong magawa para hindi na ulit masaktan si Sophia.
I feel useless!

"Hintayin mong si Sophia ang magsabi sayo Justine. Ito ang problema na matagal na
niyang gustong matapos. Kaya kung iniisip mo ngayon na wala kang kwenta dahil hindi
mo siya maprotektahan, itigil mo na yan. Dahil maski si Sophia hindi yan iniisip.."

Bakit pakiramdam ko lagi na lang akong speechless kapag bumanat na si Ate? Haay.

"You're right.."

Lumayo ako ng konti kay Ate...

"Pero ako pa rin si Justine Dela Vega, i'll do everything for her. I promised that
to myself.."

Sabay takbo, papunta sa exit. Nakita ko kasing medyo lumuwag ang security doon.
Narinig ko pang sumisigaw si Ate para pigilan ako.

"Justine!!!!!"
Then i heard it again...

*BANG*

Agad kong sinundan ang pinanggalingan ng putok ng baril. At hindi ko inaasahan ang
maabutan ko.

Si Diane.. Punung-puno ng dugo.

"Sebastian! Tama na!"

Sigaw ni Sophia..

"I'm sorry Young Mistress. Pero ito na ang pagkakataon para maipaghiganti ko na
sila..."

(Sophia)

"Nangako ako sa puntod ng mga magulang mo na gaganti ako sa mga taong sumira sa
dapat masaya niyong pamilya. At ngayon ko na maisasakatuparan iyon."

Wala akong planong patayin ang kahit na sino sa kanila. Oo, malaki ang naging
kasalanan sa akin ng mag-ina na 'to. Pero kahit kailan hindi ko kayang bumawi ng
buhay ng iba..

"Wala naman ng mangyayari, Sebastian kung mapatay mo sila. Hindi na nito maibabalik
ang buhay nila..."

Napatingin ako kay Ella, ang anak ni Lia at Daniel. Ngumiti ako sa kanya,
napakainosente pa niya.

"Galit na galit ako ng malaman ko na ang pinakamatalik kong kaibigan ang gumawa
nito sa akin. Gusto ko siyang patayin. Pero the moment na makita ko si Ella. Nakita
ko ang sarili ko sa kanya. Kapag gumanti ako, mawawalan siya ng importanteng tao sa
buhay niya. Magagaya siya sa akin, masasaktan siya, lalaking malungkot.. At kapag
nalaman niya ang ginawa ko sa mommy niya. Gaganti siya. Hindi na ito matatapos."

Sinenyasan ko sa isa kong tauhan na pakawalan si Daniel.

"Go to your Daddy.."

Utos ko kay Daniella. Agad naman siyang tumakbo sa direksyon ni Daniel. Ngayon lang
sila nagkitang mag-ama pero sa hindi pa magandang sitwasyon. They should have a
happy family reunion.

Humarap ako kay Sebastian.

"Alam kong naiintidihan mo ako Sebastian, matapos mawala ni Nics. Ikaw lang ang
nakakaintindi sa akin... Alam ko hanggang ngayon nagluluksa ka pa rin sa pagkamatay
ni Mama. You love her more than anything, more than your own life.. Pero kailangan
nating mag-move on. At kailangan natin tapusin ang lahat pero hindi sa pamamagitan
ng paghihiganti. Alam mo yan."

Nakita ko ang unti-unting pagpatak ng luha ni Sebastian. Pangalawang beses ko na

syang nakitang ganito after the death of my parents. Nabitawan na rin niya ang
hawak niyang baril.

"You really the second version of your mother. A woman of pure heart. Kung nakikita
ka niya ngayon she will be very happy. ..."

Tumingin ako kay Lia na hawak ang kanyang ina.

"S-sophia..."

Nahihirapang tawag sa akin ni Diane. Agad akong lumapit.

"P-patawarin mo ako. Sa nagawa kong kasalanan sayo at sa pamilya mo... Alam mo ko

kulang pa ang buhay ko bilang kabayaran sa lahat ng iyon. Pero isa lang ang
pakiusap ko.. Patawarin mo si Lia... Hindi niya kasalanan na nadamay ko siya sa
gulong ito. P-please forgive her.."

Tinignan ko si Lia. She's crying..

"Rest yourself, Madam Diane. Dadalhin ka namin sa ospital."

Mahinahon kong sabi. Pero hinawakan niya ako ng mahigpit.

"I-i don'think na aabot pa ako. I want your word, Sophia.."

I hesitate but it's the only thing I could do. I smile.

"Of course. But you know what will happen to her."

Ngumiti din siya. Pero I know this smile her true smile.

"I know. Thank you and I'm sorry..."

And she close her eyes...

"Mama!"

Sigaw ni Lia. I moved closer to her.

"I know how it feels, Lia. But you have to let it go."

Galit na galit siyang tumingin sa akin.

"NO! IT'S ALL YOUR FAULT!"

Tinutok niya ang baril sa akin.

*BANG*

"SOPHIA!"

(Clarissa)

"Magiging maayos lang kaya sila?"

Tanong ni Julia. After nung 'act' ni Julia kanina dito namin siya dinala sa isang
safe na lugar sa Academy.

"I hope so, Julia."

Tanaw namin sa kinalalagyan namin ang lugar kung na saan sila Sophia. Nakikita
namin ang nangyayari.

"Hanggang ngayon, hindi ako makapaniwala na si Lia... Manapa kung si Diane pero si
Lia.."

Kahit ako hindi makapaniwala sa nalaman ko. Kasama lang pala namin ang taong
pumatay kay Yves..

*BANG*

"Clarissa..."

Nagulat na lang ako ng biglang napatayo si Julia mula sa kinauupuan niya.

Nagkatinginan kami.

"Kailangan natin pumunta doon... Si Sophia.."

Kinakabahang sabi niya.

"Let's go..."

Tumakbo kami palabas, kahit na nakasuot pa kami ng gown. Hindi ko alam kung paano
humantong sa ganito ang lahat. Dati naman masaya ang lahat, walang gulo. Pero
ngayon...

"Ready?"

Hindi ko na napansin nasa tapat na pala kami ng pinto. Tumingin lang ako kay Julia
at tumango. Binuksan niya ang pintuan...

"SOPHIA!"

*BANG*

*BANG*

*BANG*

*BANG*

Sunud-sunod ang naging putok ng baril. Naglabasan na din ang mga nakatagong Royal
Guards. Pero maya-maya lang tumahimik na ang paligid. Wala kang ibang maririnig.

"No! No! No!"

"SOPHIA!!!!"
####################################
Chapter 46
####################################

PUBLISHED UNDER LiB. AVAILABLE TO ALL PPC STORES :)

####################################
Epilogue
####################################

EPILOGUE

After 5 years...

(Justine)

Limang taon na ang nakalipas... Limang taon na rin simula ng makita ko siya,
makasama..

Lahat sila maayos na ang buhay, masaya na.. Hindi ko naman sinasabi na miserable
ang buhay ko..

Masaya ako, pero may kulang...

"Hay nako, Justine. Nag-eemote ka na naman dyan."

Biglang sulpot ni Alexa. Ngumiti lang ako.

"Miss na miss mo na talaga siya. Wag kang mag-alala, babalik na din yun.."

Babalik? Sa totoo lang halos wala kaming komunikasyon. No text, no call. Kahit
email o kaya message sa facebook at tweet sa twitter. Wala. Araw-araw ko siyang
pinapadalhan ng messages.

Kaya lang minsan, hindi ko maiwasang hindi sumuko na.

"Ang tanong lang naman ay kailan. Kailan siya babalik? Limang taon na ang
nakalipas. Pero wala. Puro sa magazines, newspaper at tv ko lang siya nakikita.
Hindi niya man lang magawang magbigay ng oras na magparamdam kahit isang message
lang. Minsan naisip ko ng sumuko.."

Alam ko ang lakas ng tama ko. Pero masisisi niyo ba ako? I love her with all my
heart and soul. Pero mukhang ang tadhana na ang gumagawa ng paraan para hindi kami
magkasamang dalawa.

"Don't be such a fool, Justine. You promised that you will wait for her, kahit na
gaano pa katagal. Sa tingin mo ba binabalewala ka niya? Wag mo sanag kakalimutan na
ang babaeng minahal mo ay may napakalaking obligasyon. Kung hindi dahil sa kanya,
wala tayo dito. At kung mahal mo siya, mahalin mo din ang obligasyon na
ginagampanan niya sa ating lahat. You have to understand her."

May point si Julia.

"I agree with her Justine."

Lumingon naman ako si Amber at si...

"And I don't. Mainam yun para sa akin na lang siya mapunta.."

Jacob Lee. Teka, ano bang meron at may reunion ata?

"Base on your reaction, hindi mo alam kung anong meron ngayon."

Sabi ni Timothy.

"How dare you forget this day Justine!"

Sigaw naman ni Ate Nat.

Lalo ata akong naguguluhan. Ano bang meron?

"Tsk.Tsk. Sa lahat pa naman ng makakalimot ikaw pa."

Sabi naman ni Acel.

"Patay ka."

Pananakot naman ni Daniel. Tumingin ako kay Clarissa. Umiiling lang siya.

Ano ba? Katapusan na ba ng mundo at hindi ko pa alam? Hanggang sa marinig ko ulit

ang boses na yun..

"You forgot, Mr. Dela Vega?"

She's walking slowly, as if she owns the world. Well yeah literally she own it.

"Akala ko pa naman pagdating ko dito ikaw ang unang sasalubong sa akin. But no, si
Jacob pa ang nauna sayo. Sinikap ko pa man din tapusin lahat ng trabaho ko sa loob
ng limang taon para lang makasama ka for the next 20 years."

Napatulala ako. Hindi ko alam ang irereact ko.

"No reaction? Oh, well.. I better go now. Sebastian."

Tumalikod na ito at nagsimulang maglakad palayo. Nahimasmasan lang ako ng batukan
ako ni Ate Nat.

"Heto na yung hinihintay mo, tatanga-tanga ka pa dyan. Kapag umalis na naman yan
baka hindi mo na makita. Ikaw din."

Bigla akong sumigaw.

"SOPHIA!"

Hindi siya lumingon, hinabol ko siya. Pero kahit anong gawin kong tawag at hingi ng
tawad sa kanya ayaw niya akong pansinin.

Oh God! Ano bang gagawin ko?

'You forgot?'

Ano bang meron ngayon? January 1. New Year. At birthday ni----

Natigilan ako. Tanga!

"Naalala ko na. Sorry, nakalimutan ko."

Humarap siya sa akin. Emotionless.

"It's my birthday. So what? Wala naman sayo, di ba?"

Tumalikod ulit siya. Paano ba 'to?

"Please wag ka ng magalit.."

Humarap ulit siya.

"Gift ko?"

At nilahad niya yung kamay niya.

"Gift? "

Tinaasan niya ako ng kilay.

"Wala? Then goodbye."

Damn! Hindi ko pa dapat ito ibibigay e! Pero no choice ako.

Lumuhod ako at inilabas ang isang maliit na box.

"Sophia Ysabelle Nichole Blanc-Montereal..."

Natigilan siya.

"Marami na ang pinagdaanan mo sa buhay. Nasaksihan ko lahat ng kasiyahan at

paghihirap mo. Maniwala ka man o hindi, hanggang ngayon nagsisisi pa din ako dahil
isa ako sa mga dahilan ng naging kalungkutan mo. At ngayon nasaktan na naman kita.
I'm sorry kung nakalimutan kong birthday mo. Alam ko kung gaano kahalaga sa iyo
yun. I'm happy you wanted me the first person to greet you. And this, set up.. Is
my gift to you.. And starting this day I want to see the beautiful smile on your
face again. And I want to be the reason behind that smile.."

Humarap siya ulit sa akin.

"Please say yes to forever with me.."

Nakatayo lang siya. At unti-unting tumulo ang mga luha niya.

"Oui.." (Yes.)

Eh? Hindi ko naintindihan yung sinabi niya. Lumingon ako kay Julia.

"Yes daw! Mag-aral ka na ngang mag-french!"

Sagot niya.

Agad kong kinuha ang singsing. At isinuot sa kanya.

"She's right. I have to study french. But there is only a phrase that I know in
french and I want to say it to you. Only you."

Ngumiti siya.

"What is it?"

I held her hand and look directly in her angelic eyes.

"Je t'aimerai toujours.." (I love you forever)

And i realize that the Angel never really turned into Devil.