Professional Documents
Culture Documents
of what ancient Greece was like. Our story begins with Helen,
The setting of our story mirrors, parallels, and plays upon the
and around Spartan territory. It’s also a dialect of Greek that is not
terribly well attested. It’s presumed that most readers of this story
Content Warning
For those for whom this material will be too traumatic to process, I
that other materials will fill that need, including other materials
from myself.
Chapter 1
01.01α ᾱ̔ Ἑλήνᾱ (α)
Ἑλήνᾱ ἐστιν Λάκαινα. οἰκεῖ δὲ οὐκ ἐν τᾷ Σπάρτᾳ, ἀλλὰ ἐν τοῖς
ἀγροῖς. εἱλωτίς γὰρ ἐντιν. δουλεύει οὖν ἐν τοῖς ἀγροῖς καὶ πονεῖ ἐν
εἱλωτίς· μῑσεῖ δὲ τὸν οἶκον. καλᾱ̀ μέν ἐντιν ᾱ̔ ἐλευθερίᾱ, κακᾱ̀ δὲ
δουλείᾱ.
New Vocabulary
Λάκαινα · (a) Spartan (woman)
Doric Features
ᾱ for η
Where Attic 3rd plurals show a process whereby οντι > ουσι, Doric
Other changes
τοί for οἱ
ἑνικόν πληθυντικόν
ᾱ̔ Ἑλήνᾱ πονεῖ καὶ ἐν τῶι ἀγρῶι καὶ ἐν τῶι οἴκωι. νῦν δὲ ἐν τῶι
πονεῖ καὶ μάλιστα κάμνει. κατὰ ᾱ̓ μέρᾰν ὁ ἀέλιος φλέγει καὶ αὐτὰν
̄́ ει. οὐ δυνατόν ἐντιν καθίζην ὑπὸ δένδρωι οὐδὲ ἡσυχάζην.
κατατριβ
δι’ ὀλίγου γὰρ τοὶ δεσπόται ἐπαίροντιν αὐτάν. τέλος δὲ καταδῡ́ νει
ὁ ἀέλιος. οὐκέτι οὖν πονεῖ ᾱ̔ Ἑλήνᾱ ἀλλὰ βράδεως βαδίζει οἴκαδε.
Doric features:
Adscript Iota
ωι < ῳ
ᾱι < ᾳ
ηι < ῃ
Infinitives in η
Words
δὲ ᾱ̔ Τρύφᾱ καθεύδει ἐν τῶι οἴκωι. δούλᾱ ἐντὶν ᾱ̔ Τρύφᾱ, ὥσπερ ᾱ̔
Ἑλήνᾱ. ᾱ̔ Ἑλήνᾱ οὖν καλῆ αὐτὰν καὶ λέγει, «ἐλθὲ δεῦρο, ὦ Τρύφᾱ,
ᾱ̓ ργᾱ́ ἐσσι; δούλᾱ. σπεῦδε.» τύπτει οὖν αὐτάν. χαλεπός ὁ δεσπότης.
λέγει οὖν ποτὶ τὰν Ἑλήνᾱν, «συλλάμβανε αὐτᾶι καὶ ἅμα φέρετε τὸ
ἄροτρον ποτὶ τὸν ἀγρόν, ἀλλὰ σπεύδετε, ὦ ᾱ̓ ργαί!» οὕτως λέγει ὁ
Doric Features
Forms of εἰμί to be
The stem of εἰμί is ἐσ-, and this persists in the 2nd singular. The 1st plural
forms in εἰμές, while both the 3rd sg and pl form in ἐντίν with ν for Attic ς.
εἰμί εἰμές
ἐντί ἐντί
1st declension nouns
Where Attic has -της, these form in -τᾱς. The main example here is
δεσπότᾱς
Words
πολὺν χρόνον ἐν τῶι ἀγρῶι πονεῖ ᾱ̔ Ἑλήνᾱ. τέλος δὲ ποτὶ τὸν οἶκον
βαδίζει. ᾱ̔ γὰρ Ἑλήνᾱ σφόδρα κάμνει. ἀλλὰ οὔπω δυνατόν ἐντιν
καλεῖ καὶ λέγει «ὦ Ἑλήνα, ἐγὼ μὲν καλῶ τε. διὰ τί οὐκ ἐκβαίνεις; μὴ
ᾱ̔ μὲν οὖν Ἑλήνᾱ ἐκβαίνει ἐκ τῶ οἴκω, ᾱ̔ δὲ Τρύφᾱ οὐκ ἐκβαίνει. ὁ
μὲν οὖν δεσπότᾱς λέγει τᾶι Ἑλήνᾱι, «ποῦ ἐντιν ᾱ̔ Τρύφᾱ;» ᾱ̔ δὲ
Ἑλήνᾱ οὐδὲν λέγει ἀλλὰ σῑγᾶι. καθεύδει γὰρ ᾱ̔ Τρύφᾱ. αὖθις οὖν ὁ
δεσπότᾱς λέγει, «τῡ̀ μέν, φέρε τὸ ἄροτρον ποτὶ τὸν ἀγρόν. ἐγὼ δὲ
ᾱ̔ μὲν οὖν Ἑλήνᾱ λαμβάνει τὸ ἄροτρον καὶ φέρει ποτὶ τὸν ἀγρόν.
ὁ Τέλλις ζητεῖ τὰν Τρύφαν καὶ λέγει «διὰ τί καθεύδεις, ὦ ᾱ̓ ργᾱ́ ; οὐ
φιλεῖς τὸν κλῆρον; οὐ φιλεῖς τὸν πόνον; δεσπότᾱς μὲν ἐγώ, φιλῶ δὲ
Doric:
ἐμῶς, proclitic -
μεθέν
αἰτιατική ἐμέ τε
Chapter 5
05.02γ.dor δούλᾱ καὶ δεσπότᾱς
ᾱ̔ μὲν οὖν Ἑλήνᾱ φέρει τὸ ἄροτρον, ὁ δὲ Τέλλις βαδίζει ὄπισθεν καὶ
ἐλαύνει αὐτάν. δι’ ὀλίγου εἰσάγει τὰν δούλᾱν εἰς τὸν ἀγρόν. ᾱ̔ δὲ
βάδιζε.» μακρὸς ὁ πόνος ἐντίν. ᾱ̔ γὰρ Τρύφᾱ ἄπεστιν. τοὶ ἄλλοι δὲ
οὕτως χαλεπός ἐντιν ὁ δεσπότᾱς;» φᾱτί, «ποῦ ἐντι ᾱ̔ Τρύφᾱ;» ᾱ̔ δὲ
ὁ οὖν Τέλλις λέγει, «μὴ λέγετε, ἀλλὰ σπεύδετε, ὦ ᾱ̓ ργοί δούλοι.
Ζάν» οὕτως φᾱτί, καὶ τύπτει τοὺς δούλους. τοῦτοι τοὶ δούλοι
Notes:
τοὶ δούλοι καὶ οὐκέτι ἕλκοντι τὸ ἄροτον. ὁ μὲν οὖν Τέλλις καλεῖ καὶ
«μὴ μένετε, ᾱ̓ ργοί εἵλωτες,» φᾱτί, «ἀλλὰ σπεύδετε.» τοὶ δὲ εἵλωτες
αὐτό. καλεῖ οὖν τὰν δούλαν καὶ «ἐλθέ δεῦρο, ὦ εἱλωτίς,» φᾱτί, «καὶ
ᾱ̔ οὖν Ἑλήνᾱ ταχέως ποτιχωρεῖ ἀλλὰ οὐκ αἴρει τὸν λίθον. μέγας γάρ
καὶ αἴρε αὐτόν.» ᾱ̔ δέ, «οὐ δυνατόν ἐντιν αἴρειν τὸν λίθον. οὐκ
ὁ οὖν Τέλλις ποτὶ δοῦλον ἄλλον βλέπει καὶ λέγει, «τῡ́ δή, ἐλθὲ δεῦρο
συλλαμβάνει. ἅμα οὖν ᾱ̔ τε δούλᾶ καὶ ὁ δοῦλος αἴροντι τὸν λίθον
στενάζει οὖν ᾱ̔ Ἑλήνᾱ καὶ λέγει, «ὦ Ζάν, σώζε ἐμέ.» ἀλλὰ ὁ Ζὰν οὐδὲ