Χλόη Βερίτη…στα δίχτυα ενός

αθόρυβου πολέμου…

«Τι απέγινε ο δικός μου υποψήφιος;» γρύλλισε.

«Είχα δώσει σαφείς οδηγίες ότι ήθελα
συγκεκριμένο άτομο στην ομάδα μου! Εδώ
βλέπω κι άλλα άσχετα ονόματα. Ποιος
ανακατεύτηκε σ’ αυτή την υπόθεση; Αλίμονό
του, αλίμονο σε όλους σας όταν φτάσω!» – κι
έτσι ακριβώς εξελίχθηκαν τα πράγματα, γιατί η
Αυτοκράτειρα πάντα τηρούσε τον λόγο της. Σε
όλο το ταξίδι έτρεμε από τα νεύρα της και μόλις
προσγειώθηκε, πήγε κατευθείαν στο Υπουργείο
Φωτός και κάλεσε όλους τους υπευθύνους
τμημάτων σε επείγουσα σύσκεψη. Η προσοχή
της όμως ήταν κυρίως στραμμένη στο δεξί της
χέρι, την Υπεύθυνη Υπηρεσιών Φωτός, την
κυρία Γλοιώδους, γνωστή περισσότερο με τον
τίτλο Μαντάμ.
«Εσύ; Εσύ τον επέλεξες;»
«Νο, Μεγκαλειοτάτη… Θέλω να πω… Δηλαδή…
Ακολούθησα τις οδηγίες σας. Vraiment!»
απάντησε η ψηλή, ξερακιανή γυναίκα.
Ήταν αστείες και οι δύο όταν μιλούσαν γαλλικά.
Ήταν τόσο μεγάλη η προσπάθειά τους να
ακουστούν εκτός από ειδήμονες και
γαλλομαθείς, που πολύ συχνά μιλούσαν γαλλικά
και μεταξύ τους. Οι Γάλλοι εκπρόσωποι τύπου
χαχάνιζαν μεταξύ τους στους διαδρόμους των
ξενοδοχείων κάθε φορά που τις άκουγαν.
«Τι εννοείς;» ρώτησε η Αυτοκράτειρα
προσπαθώντας να διατηρήσει την ψυχραιμία
της.
«Μα μας είχατε πει να προσλαμβάνουμε τους
άριστους των αρίστων!» ψέλλισε εκείνη.
«Ω, μον ντιέ! Τους δικούς μας άριστους των
αρίστων, ηλίθια!» εξερράγη η Αυτοκράτειρα και
κτύπησε με δύναμη το χέρι της στο τραπέζι.
Το πολύτιμο δαχτυλίδι της Σέχτας παραλίγο να
εκσφενδονιστεί σε ένα από τα υποτακτικά
κεφάλια. Παρ’ όλα αυτά η Μαντάμ ήταν
συνηθισμένη σε κάτι τέτοιες αντιδράσεις.
«Μα ξέρετε, είχε περγαμηνές από τα καλύτερα
πανεπιστήμια του κόσμου, διακρίσεις για το
λογοτεχνικό και μεταφραστικό του έργο, γνώση
τριών ξένων γλωσσών, βραβεία…»
«Αρκετά!» τη διέκοψε η Αυτοκράτειρα.
«Βασικά, έχει περισσότερα προσόντα από όλους
μας μαζί!» συνέχισε χωρίς να τα βάζει κάτω η
Μαντάμ…
«Αρκετά είπα! Τέλος συζήτησης!» – άλλωστε
δεν μπορούσε να γίνει τίποτα άλλο εκείνη τη
στιγμή. Προτού όμως διαλυθεί η σύσκεψη,
έδωσε αυστηρές οδηγίες σε όλους να
δυσκολέψουν τη ζωή του νεοεισερχόμενου…
«Φρόντισε να καλύψεις τα ίχνη μας» της τόνισε
η Αυτοκράτειρα. «Αντιλαμβάνεσαι, υποθέτω,
την τεράστια και ζωτική σημασία που έχει το να
μην ανακαλύψει αυτός ο νεαρός, ειδικά αφού
έχει τόσες γνώσεις, τα μυστικά μας. Θέλω να
εξαφανίσεις οποιαδήποτε στοιχεία και
τεκμήρια, προπαντός ό,τι έχει να κάνει με τις
διαδρομές του χρήματος. Δεν ξέρω τι θα
κάνεις, αλλά κάνε το. Αν χρειαστεί, κάψ’ τα όλα
– αποδείξεις και άτομα. Δεν με ενδιαφέρει,
εκείνο που με ενδιαφέρει είναι να μη μαθευτεί
τίποτα για τις εργασίες μας. Κατάλαβες;
Με το αζημίωτο, εννοείται»! Επικράτησε σιωπή
για λίγο.
«Κανόνισέ τον αυτόν τον πώς τον είπαμε…
Καταλαβαίνεις τι εννοώ. Επαναλαμβάνω για να
το βάλεις καλά στο μυαλό σου: Δεν εί-ναι η-μέ-
τε-ρος. Επανάλαβε μετά από μένα!»
«Δεν είναι ημέτερος» είπε με σκυμμένο κεφάλι
η Μαντάμ.