Załącznik 3.

Służba w obronie cywilnej

Obowiązkiem obywateli w zakresie obrony cywilnej jest odbywanie służby w obronie cywilnej, odbywanie edukacji
dla bezpieczeństwa oraz szkoleń w zakresie powszechnej samoobrony ludności, a także wykonywanie innych zadań
z tego zakresu.
Osoby objęte obowiązkiem służby w obronie cywilnej są zobligowane w czasie pokoju do odbywania zasadniczej służ-
by lub szkolenia oraz ćwiczeń, zaś w czasie wojny do pełnienia czynnej służby.
Obowiązek służby w obronie cywilnej dotyczy:
1) osób uznanych za zdolne do służby wojskowej, przeznaczonych zamiast zasadniczej służby wojskowej do odbycia:
– zasadniczej służby w oddziałach obrony cywilnej, jeżeli nie korzystają z odroczenia zasadniczej służby wojskowej,
– szkolenia w oddziałach obrony cywilnej;
2) przeznaczonych do tej służby:
– żołnierzy rezerwy nieprzewidzianych do służby wojskowej albo do służby w jednostkach zmilitaryzowanych,
– mężczyzn niepodlegających obowiązkowi służby wojskowej, do końca roku kalendarzowego, w którym kończą
sześćdziesiąt lat życia,
– kobiet począwszy od 1 stycznia roku, w którym kończą osiemnaście lat życia, do końca roku kalendarzowego, w któ-
rym kończą pięćdziesiąt lat życia.
Z obowiązku służby w obronie cywilnej zwolnione są osoby uznane za stale lub długotrwale niezdolne do pracy w go-
spodarstwie rolnym lub za całkowicie niezdolne do pracy oraz samodzielnej egzystencji albo całkowicie niezdolne do
pracy lub zaliczone do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności albo umiarkowanym stopniu niepełnosprawno-
ści, kobiety w ciąży i w okresie sześciu miesięcy po porodzie, osoby sprawujące opiekę nad dziećmi do lat ośmiu, a także
sprawujące opiekę nad dziećmi od lat ośmiu do szesnastu, osobami obłożnie chorymi, osobami, wobec których orze-
czono stałą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym, wobec których orzeczono całkowitą niezdolność do pracy
oraz samodzielnej egzystencji, o znacznym stopniu niepełnosprawności, pod warunkiem jednak, iż wspólnie z nimi
zamieszkują, zaś opieki nie można powierzyć innym osobom.
Miejscem odbywania służby w obronie cywilnej są formacje obrony cywilnej jako jej podstawowe jednostki organiza-
cyjne oraz inne jednostki organizacyjne niebędące formacjami obrony cywilnej, określone przez Radę Ministrów.
Formacje obrony cywilnej tworzą ministrowie, wojewodowie, starostowie oraz wójtowie (burmistrzowie, prezydenci
miast). Uprawnieni do tego są również pracodawcy. Formacje składają się z:
– oddziałów obrony cywilnej przeznaczonych do wykonywania zadań ogólnych;
– oddziałów obrony cywilnej przeznaczonych do wykonywania zadań specjalnych;
– innych jednostek formacji obrony cywilnej.
Zasadnicza służba w obronie cywilnej trwa nieprzerwanie dziewięć miesięcy. Osoby podlegające obowiązkowi służby
w obronie cywilnej mogą być zobowiązane do udziału w zwalczaniu klęsk żywiołowych i zagrożeń środowiska oraz
usuwaniu ich skutków. Szkolenie w obronie cywilnej odbywać się może w formie zajęć szkoleniowych organizowanych
w czasie wolnym od pracy lub przeszkolenia na obozie szkoleniowym przez okres do trzydziestu dni.