Witam bardzo serdecznie słuchaczy.

Naukowe zasady duchowego zniewolenia i tworzenia naiwnej

cywilizacji . Część pierwsza.
„Światem rządzą bardzo różne postacie, niż wyobrażają sobie ci, którzy nie są za kulisami”.

Ludzie obudzą się na skandaliczną manipulację ich projektowaną rzeczywistością, osiągniętą przez
edukację, naukę, media, głównych wydawców, przemysł hollywoodzki i bezpośrednie źródła rządowe. Gdyby
przebudzenie nastąpiło nagle, a nie nastąpi, wywołałoby to wielką deflację, zakłopotanie i poczucie głupoty i
głupoty, w szczególności wśród wykształconych, intelektualistów, akademików.

Powstało i napisano wiele stwierdzeń o niezwykłym stanie umysłu lub ludzkiej słabości polegającej na
niemożności wyobrażenia lub intuicyjnej oceny nowych lub nieznanych pojęć, które nie pasują do naszej
zaprogramowanej, wykształconej i wyuczonej rzeczywistości – później zobaczymy podstawy tego
niepowodzenia. Nie uczymy się nawet na błędach z przeszłości. A co z profesorem (a był w to
zaangażowany więcej niż jeden naukowiec), który w opublikowanym artykule udowodnił, że lot stworzony
przez człowieka jest niemożliwy. Praktycznie w tym samym przedziale czasowym z sukcesem wystartowała
pierwsza maszyna latająca.

Jako zupełnie osobny przykład autor wysłał kiedyś artykuł do znanego uniwersytetu dla ich czasopisma
naukowego (podobno otwartego). Tematem artykułu było to, że możesz mieć przyspieszenie bez użycia
siły – omijając Niutona prawa (gdyby naukowcy zrozumieli to jedno stwierdzenie i zastosowaliby si do niego,
mogliby zmieni wiat). Brak zrozumienia tego był tak wielki, w połączeniu z ogromnym ego, że nie tylko nie
udało się skopiować materiału od dwóch profesorów-odbiorców, ale założono, że nic nie zostało
powiedziane. Każdy, kto zdaje sobie sprawę, że ci ludzie są przykładem tego, kto rządzi naszym światem
intelektualnym (choć są przedłużeniem ukrytych wpływów), powinien być przerażony. (Należy wspomnieć, że
autor w końcu otrzymał przeprosiny od profesora-mediatora.)

Spójrz jeszcze raz na nasz dzisiejszy świat: świat przestępczości, chciwości, nadmiernej kontroli, terroryzmu,
okrucieństw, egoizmu, chorób, biedy i zawsze końca produkt: ból i cierpienie. Czy nie powinniśmy
przynajmniej zadać pytająco: Czy to naprawdę jest wytwór ewolucji? Czy to naturalne i przypadkowe, wynik
nieuniknionych okoliczności? A może przyczyny są wynikiem tego, że jesteśmy rządzeni przez obsesyjną
chciwość i bezwzględność, a manipulowani przez strach i brutalny terroryzm ? Bliżej prawdy , ale tak
wolno nam myśleć. W rzeczywistości jest to zaaranżowane z niesamowitą błyskotliwością – sprytem
niezbędnym do oszukiwania ludzi przez tak długi czas .  Oczywiście, jeśli ludzie są utrzymywani w ignorancji
i nastawieni do przeciwstawiania się sobie nawzajem, innymi słowy, stają się wystarczająco naiwni, jest to
łatwe – w większości przypadków sprawcy mogą siedzieć wygodnie i pozwolić ludności zniewolić się.

Jeśli nieliczni kontrolujący są wystarczająco sprytni i inteligentni, mogą zaprogramować masy, aby utrwalały
własne problemy. Mogą rozpraszać ich uwagę, nie mając czasu na zastanawianie się nad wartościami
życiowymi, pozytywnymi celami i ich wadami. Formuła złoczyńców polega na stworzeniu problemu,
oczekiwaniu na reakcję na problem, a na końcu zapewnieniu rozwiązań, którym towarzyszyć będzie utrata
wszelkich praw i wolności.

KONTEKST JEST KLUCZEM.

“. . . Jesteśmy skoczkami, a oni pociągają za sznurki. . ”.
Wyraźnie zaprogramowano nas, by wierzyć, że chaotyczny świat jest nieunikniony. Każda wiadomość
wywołująca sensację w negatywności buduje kontekst w świadomości społecznej, tworząc oczekiwanie,
cynizm ciągłych wydarzeń o charakterze negatywnym. (Nauka o kontekście jest tak ważna, że jest to jedna z
najbardziej zakazanych dziedzin wiedzy  - a większość ludzi nawet nie wie, co to znaczy.)
Ten system wierzeń świata, w którym panuje ciągła dysharmonia i destrukcja, przechodzi od jednostki do
umysłu masowego. Zrozumienie, jak to działa, jest ukrywane przed opinią publiczną. Wszystko, co
otrzymujemy, to kontrolowana wiedza, mająca na celu utrzymywanie społeczeństwa w ignorancji. Ludziom
poddaje się pranie mózgu, aby ze strachem i niedowierzaniem zaprzeczali słuszności ich własnych
spostrzeżeń. Jakakolwiek wiedza, która podniesie, podniesie prawdziwą inteligencję i stworzy większy
zdrowy rozsądek, jest w naszej cywilizacji przede wszystkim tłumiona. Tak, możemy uogólnić od
„publicznego” do „cywilizacji”. Tłumienie wykracza poza ogół społeczeństwa na całą rasę ludzką .

Proste pytanie podsumowuje temat: Jak stworzyć naiwność w wyścigu? Oczywiście nie zostało to
wyjaśnione, potraktowane i udostępnione jako wiedza ogólna do tego stopnia, że populacja utrwala tę
naiwność. Mechanizm programowania umysłowego nie jest nauczany studentów żadnej dyscypliny, ale
działa w najbardziej subtelnych formach, kształtując nieświadomą publiczność za pomocą procedur, od
podprogowych, przez konkretne programy telewizyjne i edukacyjne, po każdy aspekt uczenia się i ogólnie
wychowania.

Kluczowym mechanizmem kontrolowania populacji, aby podążać za określonym formatem myślenia i

zachowania, jest tworzenie i manipulowanie kontekstami. Kontekst jest spoiwem lub ramą, która łączy
wszelką wiedzę we właściwych relacjach. Przesuwanie kontekstu tworzy chaos (fizycy nie wiedzą, że jest to
klucz do teorii chaosu ). W przypadku programowania umysłowego konteksty są przesuwane, manipulowane
i tworzone, pozostawiając jednostkę nieświadomą. Kluczem do programowania umysłowego jest ta
manipulacja i tworzenie kontekstów. To fakt, którego nigdy nie znajdziesz w żadnej książce. Media są idealne
do programowania populacji – niekończące się powtarzanie generuje potężne i przytłaczające
konteksty. Zaprzeczanie, że ktoś jest programowany, nie robi najmniejszej różnicy. Nie można wiedzieć,
kiedy jest się zaprogramowanym , inaczej by się wymazało.

Ludzie przez całe życie tworzą w swoich umysłach ogromne pola ukrytych kontekstów, do których ich
maleńki świadomy umysł sumiennie się odwołuje; z jednostką całkowicie nieświadomą tego, naiwnie
posłuszną nakazom tych kontekstów. Jest to zupełnie inne i znacznie bardziej rozległe niż reaktywność
podświadomości z przeszłych zaburzeń traumatycznych i emocjonalnych. Zakończmy ten rozdział odwołując
się dalej do przemówienia Johna Swintona , wygłoszonego, gdy miał zaszczyt wznieść toast przed New
York Press Club .

„Zadaniem dziennikarza jest niszczenie prawdy ; kłamać wprost; zboczyć; oczerniać; łasić

się u stóp Mamony; sprzedać swój kraj i rasę za chleb powszedni. Ty to wiesz i ja to wiem; co
to za szaleństwo wznoszenia toastów za niezależną prasę. Jesteśmy narzędziami i wasalami
bogatych ludzi za kulisami. Jesteśmy skoczkami . Pociągają za sznurki i tańczymy. Nasze
talenty, nasze życie, nasze możliwości są własnością innych ludzi. Jesteśmy prostytutkami
intelektualnymi ”.
 
 

FUNKCJA I STRUKTURA
 „Och, śmiertelniku, czy jest coś, w co nie możesz uwierzyć?”r.
 Pierwszym procesem, który daje możliwość niepożądanego wpływu – to znaczy wpływu wbrew własnej
woli – jest podział energii na funkcję i strukturę. Funkcja tworzy strukturę, ale struktura może odesłać swoje
wzorce informacyjne do funkcji, z możliwością wykonania tego nieznanego, aby funkcjonować lub zmusić ją
do działania wbrew swojej woli. Na przykład wzorce informacyjne w podświadomości mogą dyktować
informacje świadomemu umysłowi. Jest to niepożądane, nawet jeśli ma pozytywny charakter, ponieważ
oznacza to, że świadomy umysł nie jest pod kontrolą, co nie jest idealne. Innym przykładem jest rozwój
wzorców uczenia się umiejętności. Osoba ćwicząca daną umiejętność tworzy wzorce uczenia się poprzez
przechowywanie informacji o ruchach (po prostu wykonywanie ruchów), a następnie wzorce uczenia się
działają z powrotem, to znaczy, sprzężenia zwrotnego ich odcisku (działanie szablonu) na wejściu (funkcji)
 wybierając (i wzmacniając) prawidłowy rozkład energii w mięśniach. Innymi słowy, maszyneria wzorca
uczenia się wykonuje pracę za jednego. Jest to idealne rozwiązanie dla umiejętności, w których możemy
aktywować te wzorce uczenia się i zatrzymać je w dowolnym momencie.

Kiedy struktura przekazuje swój wpływ, aby funkcjonować nieświadomie, wtedy funkcja ma tendencję do
identyfikowania się ze strukturą, a dziś mamy ludzi, którzy wierzą, że są tylko mózgiem i ciałem, czyli
struktura. Przyjrzyjmy się mechanizmowi, w jaki umysł może być wprowadzany w błąd i przejmowany, innymi
słowy, odwołując się do nieznanego (świadomego umysłu) kontekstu.

Rozważ hipnozę. W warunkach głębokiego transu hipnotycznego, jednostki nie są świadome stanu
przebudzenia, który był przed hipnozą. Nie istnieje dla nich. Zmieniono kontekst tła. Wszystkie stany
świadomości są szczególnie skupione. Dopóki ostrzejsze skupienia poruszają się w większym skupieniu, nie
będziemy myśleć o tym jako o hipnozie, ale jeśli szersze skupienie zostanie skupione na jakimkolwiek
mniejszym w nim skupieniu, nasza uwaga pozostanie teraz na mniejszym skupieniu, zahipnotyzowana w
tym skupieniu, teraz całkowicie nieświadomy tego szerszego, do którego wcześniej nieustannie odwoływano
się w celu kontroli nad czyjąś uwagą.

Wszystkie stany lub skupienia świadomości można uznać za hipnozę. Nawet przy wysokich

umiejętnościach wzorzec uczenia się, który jest dobrowolny, działa, aby zahipnotyzować część naszej uwagi,
skupiając ją i formatując (i wzmacniając energię wejściową), aby precyzyjnie rozprowadzić i skierować
energię do mięśni. Najlepszą analogią jest działanie szablonu, który skupia wszystko na czym działa i nadaje
mu własny kształt. Jest to rodzaj formatowania i jest w efekcie tym, co osiąga programowanie. Jeśli szablon
(struktura umysłu) zajmie całe medium, takie jak świadomość lub uwaga, jednostka zamanifestuje stan
hipnozy. Hipnoza kliniczna to tylko szczególny przypadek. Jak można zmusić jednostkę do myślenia lub
wierzenia w coś bez świadomej wiedzy o tym? Wiemy, że zabieg ma ominąć świadomy umysł,

Powinniśmy dodać, że najbardziej podstawowym powodem wszystkich tych trudności jest po prostu fakt, że
gatunek ludzki ma mały świadomy – szeregowy, liniowy – umysł, ale ogromną
nieświadomość/podświadomość . W ten sposób większość procesów umysłu zachodzi
nieświadomie. Nasz stan świadomości jest ich nieświadomy. (Zauważ, że duża część tej nieświadomości
jest wysoce świadoma, ale nie dla ziemskiego świadomego umysłu .)

Różne „narzędzia” są używane na tej planecie do tłumienia ludzi. Ale co stłumić ? Zasadniczo, aby nie
tylko zapobiegać ekspansji świadomości , to znaczy stawać się bardziej świadomym i świadomym
istnienia, ale jeszcze bardziej ograniczać ją przez bombardowanie programów; powtarzające się wzorce
utrwalonego myślenia i tworzenie ukrytych kontekstów.

W naszym kontekście, kiedy mówimy o nauce lub wiedzy ortodoksyjnej, mamy na myśli oficjalną,
kontrolowaną informację dla społeczeństwa(a nawet dla różnych autorytetów, takich jak naukowcy itp.). Ilu
ludzi, w tym naukowcy, wie, że poglądy czołowych fizyków, jeśli nie są zgodne z kontrolowanymi
informacjami, aby utrzymać ignorancję społeczeństwa, są ignorowane. Kładziemy nacisk na fizyków,
ponieważ fizyka jest nauką podstawową. Opinia publiczna nie może poznać tych punktów widzenia – żadne
artykuły dziennikarzy ani artykuły w gazetach i czasopismach nie pojawią się na ten temat. Jeśli jednak
wiedza czołowego naukowca będzie zgodna z oficjalnym programem, otrzymamy popularne artykuły i
programy telewizyjne dostępne dla każdego: teorie neodarwinistyczne ,
realia newtonowskie , bezmyślny mózg teorie. Społeczeństwo jest całkowicie oszukane przez te skandale
(kiedy nie ma ostatecznego, wyłącznego dowodu tych teorii). Programy telewizyjne będą pojawiać się „z
otwartym umysłem”, aby zbadać i zbadać relację, jeśli w ogóle, między Bogiem a nauką , ale z
powodzeniem zaprogramować widza z taką rozbieżnością między nimi, jak tylko można sobie wyobrazić. (Ta
wymyślona separacja, jak zobaczymy później, jest jednym z kluczy do ustanowienia ignorancji i stworzenia
podstawy do zniewolenia i tworzenia naiwności.)

Przyjrzyjmy się teraz metodom, które są używane do negatywnej kontroli rozwoju człowieka.

 
 

DEGRADACJA SZTUKI I MUZYKI.

 
Większość ludzi zgodziłaby się, że następuje degradacja sztuki i muzyki . Ludzie mogą nie zdawać sobie
sprawy, że zaawansowana kultura jest niezbędna dla zdrowego rozsądku i przetrwania cywilizacji. Istnieje
potężny podświadomy efekt obecności dobrej muzyki i sztuki. Wiele pytań, aby odpowiedzieć konkretnie i
jasno, wymaga fizyki lub opisu podstawowych stanów energetycznych .

Jaka jest różnica między dobrą sztuką a złą sztuką? Z pewnością można powiedzieć, że ta pierwsza ma
wyższą jakość. Ale co to oznacza w odniesieniu do jego korzystnego lub niekorzystnego wpływu na
społeczeństwo? Wyższa jakość koreluje z większą jednością. Jakość zawsze zawiera jedność; ilość
zawiera fragmentację .

Nauka odmawia modelowania jedności, ale nie musi nas to powstrzymywać od uznania, że im większa
jedność lub integracja, tym wyższa wibracja (częstotliwość) energii przekazującej jedność. (W rzeczywistości
nauka powie nam, że nie ma czegoś takiego jak jedność - a zatem jakość.)

W ten sposób energie dobrej sztuki i muzyki przekazują społeczeństwu wyższą częstotliwość. Co to ma
wspólnego z dobroczynnymi wpływami? Podczas słuchania muzyki świadomość powiela wzorce
częstotliwości muzyki. Teraz połącz to z faktem, że człowieka nie nauczono, że ewolucja lub
wzniesienie przebiega od niższych częstotliwości do wyższych. Wraz z ewolucją nasze widmo
częstotliwości rośnie, w rzeczywistości nasz gatunek ma na celu przejście od widma trójwymiarowego do
tego, co nauka ostatecznie uzna za widmo czterowymiarowe (jest to widmo fal skalarnych).

Uznanie i słuchanie dobrej muzyki klasycznej nieustannie kształtuje spektrum naszej świadomości,
zachęcając ją do wzrostu częstotliwości i integralności, odpowiadającej bardziej rozwiniętemu umysłowi. Nie
trzeba chyba podkreślać, że gdyby porównać inteligencję ludzi na całym świecie, którzy lubili lub wykonywali
muzykę klasyczną, z inteligencją innych osób zwracających uwagę na większość innych form muzyki, w
szczególności rock czy rap, różnica byłaby znacząca (to nie oznacza, że fan rocka nie mógł być geniuszem -
mówimy tu statystycznie). Ewolucja to nie tylko kwestia IQ , zwłaszcza sposobu, w jaki je mierzymy. To
właśnie uczciwość, życzliwość, współczucie itp. (cechy, które mogą sprawić, że ego się skurczy), są
prawdziwymi cechami postępu; a wibracja muzyki klasycznej będzie to promować. Jeszcze raz podkreślmy,
że te efekty są bardzo podświadome .

Jak więc degraduje się sztukę? Osiąga się to poprzez wprowadzenie innych form komunikacji; czyli formy
nie będące sztuką . Zauważ jednak, że te inne formy wykorzystują sztukę do komunikowania swoich
pomysłów. Ale dlaczego to nie jest sztuka? Dzieje się tak, ponieważ prawdziwa sztuka ma całość (estetykę))
- również idealnie, harmonia, piękno i dopełnienie. Rezonuje z wyższą częstotliwością. Dobra sztuka i
muzyka podnoszą w ten sposób wibracje do czwartego wymiaru, podczas gdy inne formy komunikacji
pobudzają niższe emocje, angażując częstotliwości trzeciego wymiaru - zapobiegając ewolucji.

Dlatego ważne jest, aby rozpoznać różnicę, w przeciwnym razie te inne formy komunikacji wyprą prawdziwą
sztukę. Nie ma nic złego w wielu z tych innych form, o ile jest to rozpoznawane. Nawet muzyka klasyczna
(współczesna) może rozciągać się na czysto impresjonistyczne tematy z niewielką lub żadną estetyką –
staje się głównie techniczna i wytworem intelektualnego ego, świadomego umysłu.

Widzimy wtedy inteligencję stojącą za degradacją sztuki i muzyki. Jeśli te formy estetyki zostaną
sprowadzone pod względem częstotliwości i integralności (całość, jakość) z wyższych widm do trzeciego,
gdzie występuje większa dysharmonia, fragmentacja, energie przesunięte w fazie, ilość zamiast jakości,
ludzkość zachowa/rozwinie się. świadomość zgodna z tym poziomem ewolucji/wzniesienia. A ból i cierpienie
zawsze będą obecne.
  

NIEPOWODZENIA EDUKACYJNE.
 W jaki sposób nasze systemy edukacyjne manipulują umysłem, aby stał się bardziej kompetentny, ale
bardziej nieświadomy? Jeszcze raz podkreślmy, że nie można zaobserwować zmniejszenia tego typu
świadomości – jak skupienia hipnotycznego. Można być tylko świadomym swojego istniejącego stanu
istnienia. Zmiana i tak jest stopniowa i bardzo trudna do zaobserwowania.

Dość dobrze wiadomo, że edukacja koncentruje się na rozwoju lewej półkuli mózgu ,

a zaniedbuje  prawą . W rzeczywistości subtelnie wyłącza prawą część mózgu. Można sobie wyobrazić
nastoletnią uczennicę, w szczególności kobiety, które, względnie mówiąc, nadal używają pewnych zdolności
prawej półkuli mózgu. To powinno dać im przewagę nad samcami. Gdy przechodzą przez doświadczenie
spotkań edukacyjnych, zupełnie niezależnie od programów nauczania, za każdym razem, gdy ktoś sugeruje
lub mówi wprost, szyderczo: „Skąd to wiesz?”. — To nielogiczne! lub „Czy możesz to udowodnić?” - Czy
nauka o tym wie? Bardzo stopniowo intuicja, zdolność poznania (która może być ważna) ulega degeneracji,
a jednostka zastąpi ją logiką, obiektywizmem i ostatecznie stanem umysłu, który może poznać tylko poprzez
widzenie, dotykanie rzeczy lub obiektywne informacje uzyskane przez tzw. metodologia naukowa.

Nauka powie ci, że świadomość jest produktem mózgu, to znaczy, że świadomość nie istnieje niezależnie; to
znaczy samo w sobie. Należy zauważyć, że jest to kontrolowana informacja, a w rzeczywistości powszechne
przekonanie jest takie, że człowiek (przynajmniej) ma umysł. Nie tylko większa część populacji wierzy, że
człowiek jest czymś więcej niż tylko mózgiem i ciałem, niż nie wierzy, ale prawdopodobnie więcej
naukowców dzisiaj również w to wierzy, Nie mamy do czynienia z naukowcami, ale z kontrolowanymi
informacjami , aby ludzie byli ignorantami i bardzo ograniczonymi. Telewizja obfituje w programy rozpaczliwie
mówiące ludziom, że są tylko mózgiem i ciałem i pochodzą od małp. Wszyscy wiedzą, że nie zostało to
udowodnione, a jednak powtarza się to, subtelnie programując masy, zwłaszcza dzieci, by w to
uwierzyły. Dajmy czytelnikowi szybki dowód, że to nie tylko mózg i ciało.

Gdybyś był tylko mózgiem i ciałem potem potrzeba czasu, aby sygnał dotarł z mózgu do, powiedzmy,
palca. Ten czas reakcji wynosi około dziesiątej sekundy. To długo! Koncertujący pianista może grać więcej
niż 10 nut na sekundę i dokładnie wie, gdzie znajduje się każdy palec w każdej chwili. Kontrola jest
natychmiastowa (wirtualnie). Gdyby zajęło to dziesiątą część sekundy, pianista nie wiedziałby, którym
palcem się porusza. Musieliby grać powoli. I to miałoby zastosowanie w każdej umiejętności, ale nie jest tak
oczywiste, jak w przypadku pianisty, że przedział czasowy byłby problemem. Na przykład każdy, kto biegnie
po nierównym terenie, nieustannie upada, ponieważ z opóźnieniem rzędu dziesiątej sekundy stopy nie
byłyby w stanie dostosować się wystarczająco szybko do zmiany poziomu terenu. Nawet trochę
więcej, Zawodowy golfista uderzyłby piłeczkę tylko o połowę mniejszą, ponieważ mięśnie nie byłyby w stanie
zablokować stawów podczas tysięcznej sekundy uderzenia i reakcji siły 40 funtów (wstrząs na ciele). Stawy
ciała uległyby znacznej utracie przenoszenia mocy. 

To jest natychmiastowy mechanizm umysłu; umysł działa na zasadach kwantowych i jest powolny tylko
wtedy, gdy musi czekać na mózg. 

Wszechświat jest pełen cudownych, potencjalnych nauk, które tylko czekają na odkrycie. umysł działa na
zasadach kwantowych i jest powolny tylko wtedy, gdy musi czekać na mózg. 

Ilu ludzi potrzeba, żeby nie wspierać oficjalnego programu kontroli umysłu, żeby się załamał? 

Ciekawe pytanie. To samo w sobie ilustruje, jak potężne może być programowanie, że edukacja może nadal
wypuszczać materiał o charakterze tłumiącym, ograniczającym, gdy większość nie zgadza się z tymi
zasadami.
Wracając do pytania o mózg, możemy teraz wyjaśnić, że mózg działa jak filtr lub
szablon . Lewy mózg formatuje świadomość do badania rozumienia poprzez separację: fragmentację
energii, wibracje nierezonansowe, pogląd na ego, niezależność i indywidualność, intelekt poprzez analizę i
rozbijanie całości na części, zastosowanie logiki (tylko 3D), rozumienie wszechświata pośrednio i poprzez
metoda obiektywizmu.

Teraz prawy mózg pozwala świadomości doświadczyć zrozumienia poprzez rezonans , bezpośrednią

percepcję i doświadczenie, emocje, estetykę, uczucia, intuicję, inspirację i jedność oraz zdolność do
odczytywania wibracji (powielania częstotliwości i bycia świadomym późniejszego przekazywania
informacji). Nie chodzi o to, co jest nie tak z istniejącymi programami edukacyjnymi, ale

czego brakuje . Nacisk kładzie się na ilościowe, a nie jakościowe. Na przykład nie ma prawdziwych
wskazówek i nauczania na temat zachowania. Zachowanie jest bardzo ważne w życiu; nie jedności,
satysfakcja z ego, rywalizacja, zarabianie pieniędzy itp. Gdyby nauczyciel miał uczyć, powiedzmy, mechaniki
uczciwości, etyki i uczciwości, zostałby zwolniony. Życie i jego cele dotyczą jakości, a nie ilości. Ilość jest
tutaj tylko wyrazem jakości.  Jakość jest rzeczywista, jest istotna (wymiar energii). Widmo trójwymiarowe jest
z samej definicji systemem fragmentarycznych energii - cząstek przesuniętych w fazie. Matematycznie jest
modelowany jako nieskończenie jednorodnie rozłożone, nieskończenie małe punkty energii. To arena
problemów i wyzwań.

Co to ma wspólnego Ze  zniewoleniem ? Odwrotny warunek, stan wysokiej jedności – percepcja

wzajemnych powiązań – uniemożliwia ukrycie danych. Na poziomie zaawansowanym świadomość typu
prawej części mózgu dałaby początek zdolnościom telepatycznym. (Ściśle, do tego czasu centrum
informacyjne serca byłoby bardziej otwarte.) To z kolei stworzyłoby świadomość jedności w przeciwieństwie
do świadomości dualizmu. W społeczeństwie w tym stanie świadomości może istnieć tylko życzliwość,
ponieważ będzie pełna percepcja tego, jak czuje się ktoś inny. Jeśli wyobrazimy sobie jako eksperyment
myślowy, że wszyscy ludzie nagle uzyskują zdolność poznania cudzego cierpienia, w tym zwierząt,
współczucie byłoby tak wielkie, że byłoby nie do zniesienia i wszyscy byliby natychmiast gotowi zrobić
wszystko, aby temu zaradzić. Nie tylko natychmiastowa wiwisekcja zostałaby zatrzymana, ale cały ból i
cierpienie na świecie by zmalały.

Widzimy, że trening lewej półkuli daje możliwość radzenia sobie ze strukturą - zrozumienia całości poprzez
analizę na części. Niestety, części złożone razem trójwymiarowo nie tworzą oryginalnej całości w przypadku
próby zrozumienia naturalnych bytów wszechświata: atomów, komórek, organów, planet, galaktyk itd.
Zobacz późniejszy rozdział o nauce.

[Zauważ, że dla każdego, kto zna (i zgadza się z) pracą odnoszącego sukcesy uzdrowiciela Jacka
Temple'a , który stwierdził, że lewa część mózgu jest mózgiem intuicyjnym dla kobiet – przeciwieństwo
człowieka – nie zmienia to naszych argumentów. Mówimy o naturze świadomości; czy jest to lewa czy prawa
część mózgu, raz zdefiniowana, nie ma znaczenia.]

Niemniej jednak nie traćmy z oczu znaczenia tego wszystkiego dla naszego tematu braków
edukacyjnych. Podajmy analogię, podkreślając różnicę między,  podkreślanie struktury, takiej jak programy
(właściwości lewej półkuli mózgu ) oraz  wolność twórcza, stany niesztywne, ale niezorganizowane i
nieobiektywne, przejawiające się bardziej w myśleniu prawej półkuli mózgu .

Wyobraź sobie, że siedzisz przy komputerze. W tej analogii komputer odpowiada umysłowi. Wyobraź sobie,
że wkładasz program do komputera - program, który można ulepszać w nieskończoność. Możemy zechcieć
rozważyć, jako prawdziwy przykład, ćwiczenie utworu muzycznego na pianinie - to jest
programowanie; każdy ruch jest rejestrowany i odtwarzany, aby pomóc w następnym przejściu. Jednak
analogia komputerowa wyjaśnia, co się dzieje. Po odrobinie praktyki, czyli czasu spędzonego na wpisywaniu
w programie, nie można zrobić postępu, ponieważ komputer wyświetla komunikat o błędzie „Brak
pamięci”. Pamięć nazywana jest również pojemnością informacyjną - lepszym określeniem dla naszych
celów tutaj. Oczywiście przerywamy wysiłek programowania i, powiedzmy, przechodzimy do komputera i
wkładamy dodatkowy chip.
Pojemność informacyjna została teraz zwiększona i możemy kontynuować ulepszanie programu. Wkrótce
ponownie wykorzystujemy pojemność informacyjną i dodajemy kolejny chip; i tak dalej. Tak właśnie dzieje
się w nauce takich umiejętności. Zachodzą dwa różne procesy, 1) specyficzne uczenie się lub
programowanie oraz 2) rozszerzanie medium, w którym umieszczane są programy nauczania. Nauka powie
nam , że możemy tylko programować i nie możemy zwiększać pojemności informacyjnej. Opiera się to
na teorii mózg-ciało, która ma stałą pojemność informacyjną i jest częścią ogłupiających danych
narzucanych ludzkości.

Teraz powyższe zasady zilustrowane analogią komputerową odnoszą się również do edukacji w
ogóle. Procedury edukacyjne szkolą umysł jednostki w zakresie rozumienia wyłącznie z programów, takich
jak zapamiętywanie. Podkreśla obiektywność – sposób obserwacji i uczenia się na podstawie reprezentacji,
a nie bezpośredniego doświadczenia. Do pewnego stopnia jest to konieczne, ale tym stopniem rządzi
warunek narzucony społeczeństwu przez tę formę edukacji – może to być błędne koło i sytuacja „łapania
dwudziestu dwóch”. W analogii z komputerem byłoby to tak, jakby zacząć od dobrej pojemności
informacyjnej, ale w końcu wykorzystać ją w wielu programach, a następnie nie zajmować się zwiększaniem
pojemności informacyjnej (wkładanie dodatkowych chipów), co odpowiadałoby uwolnieniu świadomości lub
dawaniu nam oszczędź uwagę. Ten warunek zwiększenia pojemności informacyjnej (instalacji dodatkowych
chipów) zapobiegłby nadmiernemu dramatyzowaniu programów, co powoduje, że ludzie nie są w stanie
wyjść poza swój punkt widzenia. Uniemożliwiłoby to również zdominowaniu przez konteksty przytłaczania
określonego formatowania. Dzieci zachowujące się „niemądrze” lub dorośli „odpuszczający” są czasami
desperacką próbą uwolnienia tego sztywnego formatowania świadomości.

Stwierdzamy tutaj, że edukacja i nauka rozpoznają jedynie strukturę , czyli ustalone ścieżki myślenia ( tak
zwane programy). Podlega to prawu specyficzności w psychologii eksperymentalnej. W kontrolowanej nauce
istnieje odmowa uznania podstawowego stanu energii, który możemy nazwać świadomością , która sama
w sobie ma niezaprogramowaną, nieskończoną elastyczność i odpowiadałaby kwantowej
rzeczywistości wszystkich prawdopodobieństw w fizyce kwantowej. Ta świadomość może przyjąć dowolne
koncepcje, wszelkie prawdopodobieństwa w kierunku myśli (ale sama w sobie jest rodzima i naiwna). Nie
jest w żaden sposób związana. Niemniej jednak ta świadomość jest dokładnie uformowana w rodzaju
ludzkim. Cierpimy na skrajne uprzedzenia w postrzeganiu i myśleniu. Doskonałą analogią jest wzięcie
objętości wody (świadomości) i wlanie jej do foremek (szablonów). Woda, która sama w sobie mogłaby
przybrać dowolny kształt, częściowo do całości, jest teraz ograniczona do skończonej liczby wzorów
(formatów, programów).

Powyższa analogia jest dokładniejsza niż mogłoby się wydawać. Odkryje się, że wszechświat operuje
przede wszystkim na inteligencji geometrycznej - jest to uniwersalny język. Jest to wszechświat
zakodowany częstotliwościowo, system informacyjny. Za tem kształt energii plus częstotliwość i wymiary
determinują informację . (Autor podejrzewa, że istnieje czwarta zmienna, którą byłaby orientacja -
wymiarowy kierunek wirowania.)

Z tej analogii możemy zobaczyć, jak myślenie człowieka może zostać zmuszone do stałych i ograniczonych
trybów świadomości. Struktury te mogą być niezwykle sztywne. Maleńki ludzki świadomy umysł w
porównaniu z rozległą nieświadomością jest bezradny, gdy wdrukowuje się w te wzorce – które działają jako
ukryte konteksty, zmuszając jednostkę do odniesienia się do tych kontekstów.

Podsumowując, można powiedzieć, że edukacja skupia się na świadomości lewej półkuli mózgu, wyłącza
lub przynajmniej zniechęca do prawej półkuli, tworząc metodę rozumienia opartą na obiektywności, na
danych reprezentacyjnych: słowach, matematyce, wykresach, symbolach, modelach. Jest to tak ustalone, że
człowiek na ogół nie zdaje sobie sprawy z innego sposobu poznania poprzez prawą część
mózgu. Świadomość przefiltrowana przez prawą część mózgu wykazuje jedność (nie jest to złożona jedność
opisana przez naukę, czyli sklejone ze sobą części). Odnosimy się do stanów kwantowych niepodzielnej
całości. Można to zamodelować jako części w fazie ze sobą; w rezonansie – patrz cytat profesora Bohma w
następnym rozdziale.
Zauważ, że to zjawisko rezonansu  części nie została zrozumiana w nauce. Kiedy oddzielne częstotliwości
są ustawione w fazie – na tej samej długości fali, jak rozumie laik – dzieje się coś całkiem
zdumiewającego. Można to nazwać regeneracją kwantową w przeciwieństwie do uznanej redukcji
kwantowej (redukowanie całości do części). W regeneracji kwantowej, w momencie, gdy poszczególne
części o początkowo różnej częstotliwości (lub po prostu nie w krokach) są skorelowane i wibrują krok po
kroku, nowa, wyższa częstotliwość jest ponownie rozpalana lub regenerowana, której poprzednie oddzielne
części są teraz sub harmonicznymi . Tak działa laser nieznany nauce ortodoksyjnej.

Jako bardzo prostą analogię można by rozważyć zespół osób, powiedzmy, pracujących nad jakimś
projektem, które jak tylko pracują, działają doskonale w zgodzie ze sobą, regenerują kwantowo „menedżera”,
przełożonego (wyższa częstotliwość/moc ), której są teraz podwładnymi ( subharmonicznymi ), ale
wszystkie tworzą jedną całość. Grupa znajduje się na „parterze”, a „kierownik” jest na wyższym poziomie
(wyższy wymiar).

Edukacja ustawia umysł do działania w sposób fragmentaryczny – unikając całości , a świadomość

skupia się na częściach. Osiąga się to poprzez kojarzenie inteligencji z procesami ilościowymi, a nie
jakościowymi. Podkreśla wartość obiektywizmu i ego, nieuczenie prawdziwej natury jakości (jedności),
nieprzywiązywanie wagi do zachowania - nieuczenie psychologii uczciwości, etyki i uczciwości,
zniechęcanie, a nawet wyśmiewanie ESP i paranormalnych wrażliwości (nie jest wrażliwym instrumentem
naukowym cenniejszym niż mniej wrażliwy?).

Podsumowując, obecna edukacja buduje strukturę, która pojawia się zarówno z powodu zbyt dużej ilości
obiektywnego uczenia się, jak i koncepcji nauki zachęcających do zrozumienia poprzez cząsteczkową naturę
wszechświata, nie-holistycznego podejścia, badającego separację, a nie jedność i jakość. Dominuje
struktura; idea istnienia świadomości jest zniechęcony i spychany na drugie miejsce w mózgu i zwykłym
wytworem mózgu. Widać, jak blisko jest to idei robotyzacji ludzi. Jeśli nie ma wolnej świadomości, nie można
wiedzieć, że podstawowe struktury (programy) dyktują ten stan umysłu – nie można wyjść poza
mechanizm. Kiedy populacja jest w ten sposób całkowicie zależna od struktury, naiwność może być
produktem i stanem dzisiejszej ludzkości. Człowiek staje się podatny na oszukanie, oszukany do tego
stopnia, że nie może zobaczyć, co dzieje się wokół niego , pod jego nosem.

Na koniec, ponieważ istnieje symbioza między wiedzą a świadomością, kontrolowanie wiedzy umożliwia

kontrolowanie ewolucji . Zajmijmy się tym dalej. Joniec części pierwszej. Z miłością i światłem. Dziękuję za
wysłuchanie.