စုန္းမ

Leave a Comment / အျပာစာအုပ/္ By admin

Ads by JuicyAds

ဖစ္အပ်က္ေတြကို အစကေန ျပန္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်ေ

နာ္ အသက္ႏွစ္ဆယ္အရြယ္မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ေခါင္မွာရွိတဲ့
နာမည္ေက်ာ္ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ အလုပ္ဝင္လုပ္ခဲ့
တယ္ ဆိုတာကေန စရမွာပဲ။ က်ေနာ္က ရန္ကုန္ ဇာတိ မဟု
တ္ပါဘူး။ ဧရာဝတီတိုင္း ၿမိဳ ့နယ္ေလးတစ္ခုကျဖစ္ၿပီး ဆယ္
တန္းေအာင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အေဖ့ဘက္က ဦးေလးနဲ႔အတူ ရန္
ကုန္ကိုပါလာတာပါ။ တကယ္ဆို ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးရင္ အ
သက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာ တစ္ခုခုကို အေထာက္အပံ့ျဖစ္မ
ယ့္ တကၠသိုလ္တစ္ခုခုကို တတ္သင့္ေပမယ့္ က်ေနာ့္အမွတ္
က အဲဒီေလာက္ မေကာင္းဘူးဗ်ာ။ ဒီေတာ့ အေဝးသင္ပဲ ေရြး
လိုက္ရၿပီး ၾကဳံရာအလုပ္တစ္ခုကို ဝင္လုပ္မယ္ျပင္ေတာ့ က်ေ
နာ္နဲ႔ ဦးေလးေနတဲ့ေနရာရဲ ့မလွမ္းမကမ္းမွာရွိတဲ့ အဲဒီစားေ
သာက္ဆိုင္နဲ႔ ဆက္သြယ္မိတာ။

ရနံ႔သစ္လို႔ ေခၚတဲ့ အဲဒီစားေသာက္ဆိုင္မွာ အလုပ္ရတာ

က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာရမယ္ ကိုယ့္ၾ
ဆာတို႔ေရ။ ဘာကံေကာင္းတာလဲလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ သိခ်င္လာၿပီ
မွတ္လား။ ေျပာျပမွာေပါ့ .. အဲဒါေလး ေျပာခ်င္လို႔ ေနာက္ေၾ
ကာင္းေတြ ဘာေတြ ေျခဆင္းပ်ိဳးထားရတယ္ေလ .. ဒီလိုဗ်
..။

Ads by JuicyAds

ရနံ႔သစ္စားေသာက္ဆိုင္က နာမည္ႀကီးတဲ့အျပင္ ေတာ္ေတာ္

လည္း သပ္သပ္ရပ္ရပ္ရွိၿပီး က်ယ္တယ္။ေနာက္ၿပီး သူက ခင္
ဗ်ားတို႔ က်ေနာ္တို႔ အၿမဲတမ္းေတြ႕ေနၾက ဆိုင္ေတြလို Open
type မဟုတ္ဘူးဗ်ာ။ အုတ္ခံ ႏွစ္ထပ္တိုက္အိမ္ႀကီး။ ေအာက္
ထပ္ကို မီးဖိုေခ်ာင္နဲ႔ စားေသာက္ခန္း လုပ္ထားတာ။ ထုံးစံအ
တိုင္း စားေသာက္ခန္းက အေရွ႕ဘက္ျခမ္းမွာ၊ မီးဖိုေခ်ာင္ကေ
တာ့ ေနာက္ဘက္မွာေပါ့။ အေပၚထပ္ကေတာ့ ဆိုင္ပိုင္ရွင္ရဲ ့
တျခားလုပ္ငန္းမွာ သုံးတဲ့ ပစၥည္းေတြထားထားတာ။ အခန္းေ
တြရွိၿပီး တစ္ခ်ိဳ ့အခန္းေတြက စားဖိုမႈးတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆိုင္က
ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ ေနတယ္။ တစ္ခ်ိဳ ့အခန္းေတြကေတာ့
စတိုခန္းလို ဟာမ်ိဳးေတြ။

မင္းဟာက ဒါလား ကံေကာင္းတာလို႔ ေမးရင္ မဟုတ္ေသးပါ

ဘူးဗ်ာ .. အခုပဲ လာေတာ့မွာပါ .. ဆႏၵမေစာၾကပါနဲ႔။ က်ေနာ္
တို႔ ရနံ႔သစ္ဆိုင္ရဲ ့ အလုပ္သမားအဖြဲ႕မွာ အုပ္စုႏွစ္စုရွိတယ္
ဗ်။ အေၾကာ္အေလွာ္နဲ႔ စီမံခန႔္ခြဲတာက အသက္၃ဝကေန ၄ဝၾ
ကားေလာက္ရွိမယ့္ စီနီယာေတြေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္တစ္ဖြဲ႕ကေ
တာ့ ၀ိုင္းလုပ္ဝိုင္းကူဆိုတဲ့ က်ေနာ္တို႔လို အရြယ္ေတြ။ ေျပာခ်
င္တာက အဲဒီ ဒုတိယတစ္ဖြဲ႕မွာ လူေျခာက္ေယာက္ရွိတဲ့အန
က္ ေယာက်္ားေလးဆိုလို႔ က်ေနာ္ အပါအဝင္မွ ႏွစ္ေယာက္
ထဲ .. အဟဲ။

နဲနဲစိတ္ဝင္စားသြားၿပီ မွတ္လား။ ပိုၿပီးေတာ့ ခ်ိဳၿမိန္တာလားေ

တြ ထပ္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ရွိတဲ့ ေကာင္မေလးေလးေယာက္မွာ
တစ္ေယာက္မွ ႐ုပ္ဆိုးတာ မပါဘူး ကိုယ့္ၾဆာ .. ငွဲ ငွဲ။ ထပ္ၿ
ပီးေတာ့ အဆင္ေျပခ်င္ေတာ့ က်ေနာ္ အလုပ္ဝင္ၿပီး သိပ္မၾ
ကာပါဘူး။ ကိုယ္နဲ႔အတူတူ လုပ္တဲ့ ငတိက ဓါးခုတ္တာ ဘ
ယ္ေဆာ္ကို ေငးခုတ္တယ္ မသိပါဘူး။ လက္သန္းတစ္ေခ်ာင္း
ပါသြားတာနဲ႔ အလုပ္ထြက္သြားရရွာတယ္။ သူ႔အတြက္ေတာ့
စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သိပ္ၿပီးေတာ့လည္း ရွည္ရွ
ည္ေဝးေဝး ဝမ္းမနည္းေနပါဘူးဗ်ာ။ အဓိက က ကိုယ္ဓါးခုတ္
ရင္ လက္မျပတ္ဖို႔ပဲ မဟုတ္လား။

Ads by JuicyAds

ဒီလိုဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔က ေျပာေတာ့မယ္။ မင္းဟာက ေဆြ

လိႈင္ဦး ဇာတ္လမ္းႀကီးပဲရယ္လို႔။ မေခ်ာေလးေယာက္ ကိုယ္
တစ္ေယာက္ဆိုတာေလ။ ဘယ္ကလာ… ။ က်ေနာ္ အဲ့ေလာ
က္ ကံေကာင္းပါ့မလား။ အဲဒါမ်ိဳးေတြက ေအာစာအုပ္ဇာတ္လ
မ္းေတြမွာတာ ျဖစ္တာေလ။ အခုက တကယ့္လက္ေတြ႕ အျပ
င္ေလာကႀကီးမွာ။ ေကာင္မေလးေယာက္နဲ႔ က်ေနာ္ ပတ္ၿပီးေ
ပြးလို႔ရေအာင္ က်ေနာ္က စားေသာက္ဆိုင္ပိုင္ရွင္လည္းမဟု
တ္၊ ေသာက္ဆံကလည္း တစ္လလုံးေနမွ လကုန္ရက္ေလး
ကို ေစာင့္ေနရတဲ့ဘဝ။ ဘယ္လိုအဆင္ေျပမွာလဲဗ်ာ ..။

ဟဲ .. ဟဲ .. စိတ္ပ်က္သြားၿပီလား။ ဒီေလာက္လည္း စိတ္ဓါတ္

မက်ပါနဲ႔ဗ်ာ။ ေကာင္းတာေလးေတြ ေျပာေတာ့မွာပါ။ က်ေနာ္
အခုေျပာမယ့္ ဇာတ္လမ္းထဲမွာ ေကာင္္မေလး ေလးေယာက္
စလုံး မဟုတ္ေတာင္ ႏွစ္ေယာက္ေတာ့ အဓိကထားၿပီး ေျပာရ
မယ္ဗ်။ ပထမတစ္ေယာက္က ေက်ာ့ေကခိုင္ဆိုတာ။ ေက်ာ့ေ
ကခိုင္က ႐ိုး႐ိုးယဥ္ယဥ္ေလးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္လွတဲ့ ေကာင္မေ
လးဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ မ်က္စိထဲမွာ ေျပာရရင္ ဟိုဗမာဆန္ဆန္ဝ
တ္စုံေလးနဲ႔ ဓါတ္ပုံအၿမဲ႐ိုက္ခံတဲ့ ေမာ္ဒယ္ေကာင္မေလးနဲ႔ ခပ္
ဆင္ဆင္တူတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းသုံးတဲ့ စေကးလ္နဲ႔သာ ခြဲၾ
ကေၾကးဆို ၈ေလာက္၊ ဒါမွမဟုတ္ ၈.၅ေလာက္ေတာ့ အ
သာေလး ရွိမယ္။ ႐ိုး႐ိုးယဥ္ယဥ္အသြင္ေလးနဲ႔ ေက်ာ့ေကခိုင္
လမ္းေလၽွာက္လာၿပီဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေယာက်္ားေ
တြ ေငးၾကည့္ၾကေတာ့တာပဲ။

Ads by JuicyAds

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ မိုးရတီဆိုတာ။ အဲဒီတစ္ေယာ

က္ကေတာ့ မလြယ္ဘူး။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ ့စိတ္ကို ႐ူး
သြပ္ေစႏိုင္ေလာက္တဲ့ အထိ ဖမ္းစားထားႏိုင္တဲ့အလွဆိုတာ
မိုးရတီကိုမွ ဆိုလိုတာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ရာဇဝင္ထဲမွာ သီဝိမင္းကို
အျပတ္ေႂကြသြားေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္တဲ့ ဥမၼာဒႏၲီရဲ ့အလွဆိုတာ
ၾကားဖူးၾကတယ္ မွတ္လား။ ဟုတ္တယ္ .. အဲဒီအလွကို ျမင္
ဖူးခ်င္ရင္ တျခားသူ လိုက္ရွာမေနနဲ႔။ မိုးရတီကိုသာ လာၾက
ည့္လွည့္။ ခုနက ေျပာခဲ့တဲ့ စေကးလ္နဲ႔ဆိုရင္ မိုးရတီက အ
သာေလး ၉အထက္မွာပဲ။ လုံးဝကို မဆင္းဘူးဗ်။

မိုးရတီ လွတာေခ်ာတာက ထားလိုက္ပါေတာ့။ ဒါက လူတစ္ေ

ယာက္ရဲ ့ေမြးရာပါ ႐ုပ္သြင္ပဲေလ။ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက အဲဒီ
မိုးရတီဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးက မီးခဲေလးဗ်။ သူ႔နဲ႔ သြားထိလို
က္တာနဲ႔ ထိလိုက္တဲ့ေကာင္ ျပာက်တဲ့အထိ ေလာင္သြားေ
တာ့တာ။ ေကာင္ေလးေတြ သူ႔ရဲ ့အလွမွာ ေႂကြဆင္းၿပီး သူ႔ကို
တမ္းတမ္းစြဲျဖစ္ေနတာကိုလည္း မိုးရတီက ဂုဏ္ယူေနေသး
တယ္။ ေယာက်္ားေလးေတြကို ႀကိဳက္သလို လွည့္စားၿပီး ႏိုင္
စားလို႔ ရႏိုင္တာကိုက မိုးရတီရဲ ့အရည္အခ်င္း တစ္ရပ္ျဖစ္ၿပီး၊
အဲဒီအရည္အခ်င္းကိုလည္း သူက အျပည့္အဝ အသုံးခ်ေနႏို
င္ေတာ့တာပဲ။

ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ က်ေနာ္လည္း ေယာက်္ားထဲက ေ

ယာက်္ားပဲဆိုေတာ့ ရနံ႔သစ္စားေသာက္ဆိုင္ေရာက္လို႔ မိုး
ရတီနဲ႔ ဆုံေတာ့ ျမင္ျမင္ျခင္း ပစ္ေႂကြတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ မိုး
ရတီက က်ေနာ္လက္လွမ္းမီေလာက္တဲ့ ေဆာ္မဟုတ္ဘူးဆို
တာ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ကိုယ့္အေ
နအထား ကိုယ္သိရမယ္ေလ (ဒါက ေတာ္ေတာ္အေရးႀကီးတ
ယ္ မဟုတ္လား ကိုယ့္ၾဆာတို႔)။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ မိုးရတီနဲ႔ ပ
တ္သက္ၿပီး ဘာဆိုဘာမွ ေရွ႕တိုးဖို႔ မေတြးဘူး။ အဲဒါဆိုလို႔
လုံးဝႀကီး အရွင္းႀကီးလားဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူးဗ်။ ဒီေ
လာက္လွတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ အလုပ္အတူလုပ္ရ
တာပဲ။ စသလို၊ ေနာက္သလိုနဲ႔ ဟိုဟိုဒီဒီေတြ ေျပာတာေတာ့
ရွိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ seriously လားဆိုေတာ့ လုံးဝကို မဟု
တ္ပါဘူး။

မိုးရတီနဲ႔သာ ဘာမွ မျဖစ္တာ။ ေက်ာ့ေကခိုင္နဲ႔ေတာ့ က်ေနာ္

အဆင္ေျပသြားတယ္။ အစပိုင္းတုန္းကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေ
ယာက္ ႀကိဳက္ေနတာကို လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ သိမွာစိုးလို႔
သိုသိုဝွက္ဝွက္ပဲ ထားပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ဒါမ်ိဳးဆိုတာ ဘ
ယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ဖုံးထားလို႔ရမွာလဲ။ ေက်ာ့ေကခိုင္နဲ႔ က်ေ
နာ္ ညက္ၿပီးလို႔ သုံးေလးလေလာက္ ၾကာေတာ့ စားေသာက္
ဆိုင္ကလူ အကုန္သိကုန္ေတာ့တာပဲ။ အဲ .. ေျပာရမယ္ဆိုရင္
ျပသနာကလည္း အဲဒီမွာ စေတာ့တာပဲဗ်ာ ..။

တျခားေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူမဟုတ္ဘဲ တျခားေကာင္မေလး

တစ္ေယာက္နဲ႔ ညက္ေနတယ္ဆိုေရာ မိုးရတီရဲ ့မ်က္လုံးထဲမွာ
က်ေနာ္က အလိိုလို တန္ဖိုးရွိသလို ျဖစ္လာေတာ့တယ္။ က်ေ
နာ့္ဖာသာ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္ထဲ ဆိုတုန္းကေတာ့ ဂ႐ုစိုက္
စရာ မလိုဘူးေလ။ အခုလို ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ဆိုေ
တာ့ က်ေနာ္ဟာ မိုးရတီအတြက္ေတာ့ သိမ္းပိုက္ရမယ့္ ဆုလ
ဒ္တစ္ခုလို ျဖစ္လာပါေရာ။ မိုးရတီအတြက္ေတာ့ ဒီကိစၥက
သူ႔ဝါသနာလို ျဖစ္ေနတာ။ က်ေနာ္ေျပာခဲ့သလိုေပါ့ .. သူက ေ
ယာက်္ားေလးေတြကို အ႐ုပ္ကေလးေတြလို ကစားေနခ်င္
တာေလ။

ဒီလိုနဲ႔ ဘယ္လိုျဖစ္လာလဲဆိုေတာ့ မိုးရတီက တေျဖးေျဖးျခင္း

က်ေနာ့္နားကို ကပ္သထက္ကပ္လာတယ္။ ပေရာပတီေတြ
လုပ္သထက္လုပ္လာတယ္။ အစပိုင္းတုန္းက က်ေနာ္လည္း
ဒါကို ေသခ်ာ သတိမထားမိဘူး။ ဘယ္သိမလဲ .. က်ေနာ္က
ေယာက်္ားေလးပဲ .. ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာတစ္ေယာက္ ကို
ယ့္အနားကပ္တာ ျငင္းစရာလား။ No big deal ေပါ့။

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ေကာင္မေလး ေက်ာ့ေကခိုင္ကေတာ့ ဒီလို

မျမင္ဘူး။ ေႁမြေႁမြခ်င္းသာ ေျချမင္တာ မွတ္လား။ မိုးရတီရဲ ့ပုံ
စံကိုၾကည့္ၿပီး သူမက ရိပ္မိသင့္သေလာက္ ရိပ္မိၿပီး က်ေနာ့္
ကို မိုးရတီနဲ႔ ေဝးေဝးေနဖို႔ စေျပာေတာ့တာပဲ။ မိုးရတီရဲ ့ ရည္
ရြယ္ခ်က္က ဘာဆိုတာ ေက်ာ့ေကခိုင္က ေျပာေတာ့ က်ေနာ္
က မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးဆိုၿပီး ဟာသလုပ္မိေသးတယ္။ (တခါမွ မိုး
ရတီနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမာင္က ဘာဆိုဘာမွ မလုပ္ခဲ့တာ ..
အခုလို ရည္းစားအတည္တက် ရွိၿပီးေတာ့မွ ပိုလို႔ေတာင္ ေ
ဝးေသး) .. ဆိုၿပီး ေလေျပေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ေက်ာ့ေက
ခိုင္က မတင္မက်နဲ႔ လက္ခံရွာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္က
တည္းက က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ ့အခ်စ္ေရးမွာ မိုးရတီက
တတိယလူအေနနဲ႔ စတင္ၿပီး ဝင္ေရာက္လာခဲ့တယ္လို႔ ေျပာရ
မွာပဲ။

ဆက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္နဲ႔ ေက်ာ့ေကခိုင္ၾကားမွာ နဲနဲေ

လး tension စျဖစ္လာတယ္။ လူဆိုတာကလည္း အခက္
သား။ ေကာင္းေနရင္သာ ဘာလုပ္လုပ္ ျပသနာမရွိတာ။ မေ
ကာင္းဘူးလို႔ ျမင္သြားရင္ သူ႔ဖာသာသူ တံေတြးေထြးရင္ေတာ့
ကိုယ့္ကို ေစာင္းၿပီးေထြးတယ္လို႔ ထင္တတ္ၾကတာ မဟုတ္
လား။ ဒီေတာ့ မိုးရတီ ဘာလုပ္လုပ္ ေက်ာ့ေကခိုင္ အျမင္မွာ
က်ေနာ့္ကို လာၿပီးေရာေနတယ္လို႔ပဲ သူက ျမင္ေတာ့တယ္။
က်ေနာ္က မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ရွင္းျပေတာ့ .. (ေမာင္ သူ႔ဘက္
ကေန ဘာမွ ကာကြယ္ေပးစရာမလိုဘူး .. ေျဖရွင္းေပးစရာ မ
လိုဘူး) ဆိုတာေတြ ျဖစ္လာေရာ။ :-X

ျပသနာက ေက်ာ့ေကခိုင္တစ္ေယာက္ မိုးရတီရဲ ့နာမည္ကို ထု

တ္ၿပီး ေျပာေျပာတိုင္း က်ေနာ္က မိုးရတီအေပၚမွာ ပိုၿပီး စိတ္ဝ
င္စားလာမိတာပဲ။ ဒါ က်ေနာ့္ အျပစ္မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ၾဆာ
တို႔ပဲ စဥ္းစားၾကည့္။ နဂိုကမွ မိုးရတီက သိပ္ေခ်ာသိပ္လွတဲ့ မိ
န္းကေလး။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ေရာ၊ ႐ုပ္ရည္ေရာ ဘာမွအျ
ပစ္ေျပာစရာ မရွိတဲ့ဟာ။ မတတ္သာလို႔သာ ေခါင္းထဲကေန
ထုတ္ၿပီး ေမ့ထားရတာေလ။ အခုက်ေတာ့ ေက်ာ့ေကခိုင္ကို
ယ္တိုင္ကိုက တဖြဖြနဲ႔ မိုးရတီနာမည္ကို ထုတ္ေျပာေနေတာ့
က်ေနာ့္ေခါင္းထဲ အလိုလို ျပန္ေရာက္လာတာေပါ့။ ေနာက္ၿပီး
ေက်ာ့ေကခိုင္ ေျပာတဲ့ စကားေတြကို ၾကည့္ဦး ..

“ဒီဟာမက သူ႔ကိုယ့္သူေဟာ့တယ္ဆိုၿပီး ေသြးနထင္ေရာက္ေ

နတာ .. ႏို႔ႀကီးေတြ မို႔တင္းၿပီးထြားေနတာနဲ႔ ေယာက်္ားေလး
တိုင္း သြားရည္က်မယ္ထင္ေနတာ”
“လမ္းေလၽွာက္တာကလည္း တမင္တကာကို လုပ္ေနသလား
ေအာက္ေမ့ရတယ္ .. တင္ေတြကို ဟိုပစ္ဒီပစ္နဲ႔ .. ဆိုင္ထဲက
လူေတြေရာ .. အျပင္ကလူေတြေရာ အကုန္လုံး ဒါေတြပဲ လို
က္ၾကည့္ေနတာ .. ေမာင္လည္း ပါတယ္မွတ္လား”

တကယ့္ကို ကြိဳင္ပဲဗ်ာ။ က်ေနာ္ေျပာခဲ့ၿပီးသားပဲ။ မိုးရတီရဲ ့ကို

ယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ေရာ ႐ုပ္ရည္ေရာက တကယ့္ရွယ္ပဲ။ အဲဒါ
ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာ့ေကခိုင္ကလည္း မလွတာမွ မ
ဟုတ္တာ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ေကာင္မေလး ျဖစ္တဲ့သူက တျ
ခါး မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ ့ ကိုယ္ခႏၶာကို အားက်သလို၊
မနာလိုသလိုေျပာေနတာက ရွိေနတဲ့ ျပသနာကို ေျဖရွင္းေအာ
င္ လုပ္ေနတာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

“ေက်ာ့ကလဲ မဟုတ္တာ .. ပုံႀကီးခ်ဲ ့ၿပီးေျပာေနျပန္ၿပီ .. ေ

က်ာ့ကိုယ္ကလည္း မိုက္တာပဲ .. ဘဲေတြ ေက်ာ့ျဖတ္သြားတို
င္း ငမ္းငမ္းေနတာ ေမာင္ေတြ႕ေနၾကပဲက”ို

က်ေနာ္က ဒီလို ေျဖာင္းျဖၿပီး ေျပာေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ မိုး

ရတီရဲ ့ကိုယ္လုံးေလးကို တကယ္ပဲ ေက်ာ့ေကခိုင္နဲ႔ ႏိႈင္းယွ
ဥ္ေနမိတယ္။ ေက်ာ့ေကခိုင္က အေစာပိုင္းတုန္းကေတာ့ ဒါ
မ်ိဳးေျပာရင္ အနည္းငယ္ ၿငိမ္သြားေပမယ့္ ေနာက္က်ေတာ့ ဘ
ယ္လိုျဖစ္လာလဲဆိုေတာ့ .. (ေတြ႕လား .. ေမာင့္စိတ္ထဲမွာ မိုး
ရတီက ပိုမိုက္တယ္လို႔ေတြးလို႔ ဒီစကားထြက္လာတာ .. ေ
တာ္ၿပီ .. ေတာ္ၿပီ .. ဒါဆို အဲဒီဟာမကို ေမာင္သြားႀကိဳက္ေ
တာ့ .. ေက်ာ့ကို လာမထိနဲ႔) .. ဒီလိုျပန္ၿပီးေျပာေတာ့ကာ
က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ ့ ႏွစ္ကိုယ္ၾကားအခ်ိန္ေတြက ၾက
ည္ႏူးစရာ မျဖစ္ဘဲ ပ်က္ပ်က္လာပါေရာ။

ဒီေတာ့ က်ေနာ္က တေျဖးေျဖးနဲ႔ စိတ္႐ႈပ္လာတယ္။ ခင္ဗ်ား

တို႔ပဲ စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ နဂိုကတည္း လိုခ်
င္တာကို က်ေနာ္က ရေနတာ မဟုတ္ဘူး (မိုးရတီကိုဆိုလို
တာ)။ အခုက်ေတာ့ ကိုယ္ရေနၾကဟာကိုေတာင္ ထပ္မရေ
တာ့ဘူး (ေက်ာ့ေကခိုင္နဲ႔ စကားမ်ားရင္ သူက က်ေနာ့္ကို မေ
ပးေတာ့ဘူး .. ခပ္႐ိုင္း႐ိုင္းေျပာရရင္ ေပးမလိုးေတာ့ဘူး)။ အဲ
ဒါနဲ႔ပဲ မိုးရတီက အလိုလိုေနရင္း ေက်ာ့ေကခိုင္ရဲ ့ၿပိဳင္ဘက္ျဖ
စ္လာၿပီး၊ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ ဖုံးကြယ္ထားတဲ့ အသီး
(forbidden fruit) ျဖစ္လာေရာ။ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက အဲဒီ
အသီးက အရမ္းခ်ိဳၿပီး အရသာရွိမယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ေတာ့
မသိဘူး .. က်ေနာ္ကေတာ့ တပ္အပ္ကို သိေနတယ္ .. ခက္ေ
တာ့တာပဲဗ်ာ။

ဆက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မိုးရတီနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒီလိုျဖစ္ၾ

ကေပမယ့္ က်ေနာ္နဲ႔ ေက်ာ့ေကခိုင္ရဲ ့ဆက္ဆံေရးက အမ်ား
အျမင္မွာ အေတာ္ႀကီးကို ၾကင္ၾကင္နာနာ ရွိၾကတဲ့ စုံတြဲေတြ
ပါ။ လူေရွ႕သူေရွ႕ ျမင္ကြင္းမွာေတာ့ တစ္ခါမွ စကားႀကီး ခြန္း
က်ယ္ က်ေနာ္တို႔ မမ်ားဖူးပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ ကိုယ္
တိုင္လည္း မိုးရတီရဲ ့ေျခလွမ္းေတြက ဘယ္လိုဆိုတာ အနည္း
အက်ဥ္း ရိပ္မိလာေပမယ့္ ေက်ာ့ေကခိုင္ က်ေနာ့္အေပၚထား
တဲ့အခ်စ္၊ သူ႔ရဲ ့မ်က္ႏွာကို ငဲ့ညႇာၿပီး ဘာဆိုဘာမွ မျဖစ္ေအာ
င္ အေတာ္ႀကီးကို ေရွာင္ေနခဲ့ပါတယ္။

က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဟုတ္လွၿပီ ထင္ေန

တာ။ ေယာက်္ားေလးဟူသမၽွ တစ္ရာမွာ တစ္ရာလုံးနီးပါး တ
န္းတန္းစြဲတဲ့ မိုးရတီကို ေရွာင္ေနႏိုင္တယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကံၾ
ကမၼာဆိုတာ မျမင္သာႏိုင္ဘူးကြယ္ ဆိုတဲ့စကားက တစ္ေ
န႔က်ေတာ့ တည့္တည့္ႀကီးကို မွန္လာပါေရာ။

ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အဲဒီေန႔ မတိုင္ခင္အထိ က်ေနာ္ ဆက္စ္ကိစၥ

မလုပ္ရတာ ႏွစ္ပတ္ရွိေနၿပီ။ ေက်ာ့ေကခိုင္ ရာသီလာေနတာ
က တစ္ပတ္၊ ၿပီးေတာ့ သူက ရာသီလာၿပီး ထပ္ဖ်ားလိုက္ေ
သးတယ္။ အဲဒါက ေနာက္တစ္ပတ္ဆိုေတာ့ ႏွစ္ပတ္ရွိသြားၿ
ပီ။ တကယ္တမ္းေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း ေတြးမိမွာပါ။ ႏွစ္ပ
တ္ဆိုတာ ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ ကာလဆိုတာ။ ဒါေပမယ့္ က်ေ
နာ့္ေနရာကေန ကိုယ့္ၾဆာတို႔ပဲ ဝင္ၿပီး စဥ္းစားၾကည့္ပါဦး။

က်ေနာ္က အသက္ႏွစ္ဆယ္အရြယ္ လူငယ္ေယာက်္ားေလး၊

သန္တုန္းျမန္တုန္း အရြယ္မွာ ေတာ္ေတာ္ေခ်ာလွပါတယ္ဆို
တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ခ်စ္သူရည္းစားျဖစ္ၿပီး ဆက္
စ္ကို ပုံမွန္လုပ္ေနၾက။ ေနာက္ၿပီး လုပ္ရတဲ့ အလုပ္အကိုင္ရဲ ့
ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္း ေျပာရရင္ ေလထုထဲမွာကို ဆက္စ္ရဲ ့
အနံ႔အသက္က ရွိေနတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့ေနရာ (အေၾကာ္
အေလွာ္အနံ႔ေတြ အျပင္ေပါ့ေလ .. ဟီး :D)။ ဒီေတာ့ က်ေ
နာ္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ ငတ္ျပတ္ေနတာက ျပသနာကို ျဖစ္လာေ
ရာ။ ကဲ .. အဲဒါမွ ျပသနာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ထားလဲ .. အခု
က်ေနာ္ဆက္ေျပာမယ့္ဟာကေတာ့ ျပသနာအႀကီးစားမွ
disaster လို႔ ေခၚရမယ့္ဟာပဲ ဗ်ိဳ ့ …။

က်ေနာ္တို႔ စားေသာက္ဆိုင္ေတြရဲ ့သေဘာက ညေနဘက္ဆို

ရင္ လူက်တာ မ်ားတယ္။ ဒီေတာ့ ျပင္ဆင္စရာ ရွိတာေတြကို
ေန႔လည္ဘက္ကတည္းက လုပ္ထားရတယ္။ အဲဒီေန႔က က်ေ
နာ္လည္း မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ လွီးစရာရွိတာလွီး၊ ခၽြတ္စရာရွိတာ
ခၽြတ္ေနတုန္း စားဖိုမႈးျဖစ္တဲ့ ကိုေအးမင္းက မနက္က ေရာက္
လာတဲ့ ပန္းကန္ေသတၱာပုံးကို လက္ညိဳးၫႊန္ၿပီး လွမ္းေျပာတ
ယ္။

“ေဇယ် .. အဲဒီပုံးႀကီး အေပၚထပ္က စတိုခန္းထဲ သြားထည့္

ထားစမ္းကြာ .. ေလာေလာဆယ္ သုံးျဖစ္မွာ မဟုတ္ေသးဘူး
.. ေနာက္ၿပီး ဇြန္းခရင္းထည့္ထားတဲ့ ပလတ္စတစ္ပုံးလဲ ျပန္
ယူလာခဲ့ .. ဒီေအာက္မွာ ရွိတာေတြနဲ႔ မေလာက္ဘူး”

သူက ဒီလိုေျပာလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း .. ဟုတ္ကဲ့လို႔ ျပ

န္ေျပာၿပီး .. လုပ္ေနတာေတြ ခနရပ္၊ ထင္း႐ႉးသားနဲ႔ လုပ္ထား
တဲ့ ေသတၱာကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေကာက္ေပြ႕မၿပီး အေပၚထပ္
သြားဖို႔ ျပင္လိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္နဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ
အသီးအရြက္ေတြ ေရေဆးေနတဲ့ မိုးရတီက ကိုေအးမင္းကို
စကားတစ္ခြန္း လွမ္းေျပာလိုက္ပါေရာ

“ကိုႀကီးေအး .. သမီး ေဇယ်နဲ႔ လိုက္သြားလိုက္မယ္ .. ဇြန္ခရ

င္းပုံးက ဘယ္ဟာလဲဆိုတာ သူ မသိမွာ စိုးလို႔”

မီးဖိုခန္းထဲက ထြက္ဖို႔ ျပင္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ ေျခလွမ္းေတြေတာင္

တန႔္ခနဲျဖစ္ၿပီး ရင္ခုန္သံေတြက ေပ်ာ္တာလိုလို၊ ေၾကာက္တာ
လိုလိုနဲ႔ တဒုတ္ဒုတ္ေတာင္ ခုန္လာပါေရာ။ ကံေကာင္းတာပဲ
လား၊ ကံဆိုးတာပဲလားေတာ့ မသိဘူး။ မိုးရတီ အဲ့လို လွမ္းေျ
ပါလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေက်ာ့ေကခိုင္က ေရအိမ္ဝင္ေနလို႔ အ
နားမွာ မရွိဘူး။ ဒီေတာ့ မိုးရတီရဲ ့အႀကံကို နဲနဲေလး မွန္းဆ
လို႔ရတာဆိုလို႔ က်ေနာ္ပဲ ရွိမယ္နဲ႔တူတယ္။ က်န္တဲ့သူေတြေ
ရာ .. ကိုေအးမင္းဆိုတာကေတာ့ ေဝလာေဝးပဲ။ ေအး.. လို
က္သြားေပါ့ဆိုၿပီး ခြင့္ျပဳလိုက္တာနဲ႔တင္ မိုးရတီက က်ေနာ့္နား
ကို ႂကြၾကယယေလး ေရာက္လာပါေရာ။

ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ အေပၚထပ္တက္ဖို႔ ေလွကားရွိ

တဲ့ေနရာကို တူယွဥ္တြဲၿပီး ေလၽွာက္လာခဲ့ၾကတယ္။ က်ေနာ္
က ေသတၱာပုံးႀကီးပိုက္လ်က္၊ မိုးရတီကေတာ့ က်ေနာ့္ညာဘ
က္ေဘးမွာ ေျခတစ္လွမ္းေလာက္ ေစာေလၽွာက္ၿပီး ေရွ႕ကဦးေ
ဆာင္ သြားေနတယ္။ က်ေနာ့္ကိုေတာ့ တစ္ခ်က္မွ ေစာင္းငဲ့ၾ
ကည့္မေနေပမယ့္ သူ႔ရဲ ့လမ္းေလၽွာက္ပုံစံက အရမ္းကို ဆက္
ဆီက်ေနေတာ့ က်ေနာ္လည္း မသိမသာေလး ႐ိႈးမိေတာ့
တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ႐ုပ္ပ်က္ေလာက္ေအာင္ေတာ့ လည္ပင္းႀ
ကီး ေစာင္းမေနပါဘူး။ (ကိုလူ႐ႈပ္ @naughtyguy ေျပာသလို
အငမ္းႀကီးအဆင့္မဟုတ္ဘူး .. အငမ္းေလးကို နဲနဲေက်ာ္တဲ့အ
ဆင့္ေပါ့ .. ဟီး :P)

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ ေဘးက ေလၽွာက္ေနတာ တျခားသူ မဟု

တ္ဘူး။ flirt queen လို႔ ဆိုရမယ့္ မိုးရတီေလ .. လူလည္မေ
လး .. ငေပြးမေလး ဟုတ္ .. ဒီေတာ့

“ဒီေန႔ ေတာ္ေတာ္ ပူတာပဲ ဟာ …”

ဟူးခနဲ ႏႈတ္ခမ္းလွလွေလးက ေလပူမႈတ္ ညည္းၿပီး ဝတ္ထား

တဲ့ ဘေလာက္စ္ရဲ ့ေအာက္နားကိုလည္း ယပ္ခတ္သလို ဆြဲမ
လိုက္ပါေရာ။ ေသာက္က်ိဳးနဲ !! ။ ဆြမတင္တာ နဲနဲေနာေနာ
မဟုတ္ဘူး။ ဘေလာက္စ္ရဲ ့ေအာက္စနဲ႔ နဖူးျပင္ ဝင္းဝင္းဖ
န႔္ဖန႔္ေလးကို လွမ္းသုတ္လို႔ရတဲ့ အထိပဲ။ ဘာေျပာေကာင္းမ
လဲ။ ခ်က္နက္နက္ေလးရွိေနတဲ့ ဝမ္းျပင္သား ရွပ္ရွပ္ေလးတင္
မက၊ ေဗဒါေရာင္ ဆက္ဆီဘရာေလးပါ ေပၚလာတာေပါ့ဗ်ာ။
အဲဒီ ဘရာဒီဇိုင္းလွလွေလးနဲ႔ ထုတ္ထားတဲ့ ဟာေလးေတြက
လည္း တကယ္ကို တင္းရင္းမို႔အိေနတဲ့ ရင္သားေဖြးေဖြးေတြ။
က်ေနာ့္ျဖင့္ အသည္းေတြ၊ ႏွလုံးေတြ၊ အူေတြ အကုန္ေျဗာင္း
ဆန္ၿပီး လွမ္းေနတဲ့ ဘယ္ေျခေထာက္ကိုေတာင္ ညာေျခနဲ႔ တ
က္နင္းမိမလို ျဖစ္ပါေရာ။ ဟတ္ထိုးမလဲတာ ကံေကာင္းးးးး
….။

ဒါေပမယ့္ မေရႊေခ်ာက အၾကာႀကီးေတာ့ ဒါမ်ိဳး လုပ္ေနတာ မ

ဟုတ္ဘူး။ သူ႔အတြင္း ပစၥည္းေတြ ဘယ္လိုဆိုတာ က်ေနာ္ ျမ
င္လိုက္ၿပီဆိုတာ သိတာနဲ႔ ဘေလာက္စ္ကိုင္ထားတဲ့ လက္ကို
ျပန္လႊတ္ခ်လိုက္ေတာ့ မ်က္စိပသာဒျဖစ္ေနတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြ
က အကုန္ျပန္ေပ်ာက္သြားပါေရာ။ လူကို ရင္ထဲ ဟာခနဲ ျဖစ္ၿ
ပီး ဝမ္းနည္းသလိုေတာင္ျဖစ္သြားတယ္။ တဒဂၤအခ်ိန္လုံးမွာ
တင္ တကိုယ္လုံးလဲ ထူပူၿပီး မ်က္ႏွာကလည္း ေတာ္ေတာ္ကို
ပ်က္ေနမွန္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္သိေနတယ္။

“ေဇယ် .. နင္လည္း ေခၽြးေတြ ျပန္ေနပါလား”

လက္မေလးတစ္ေခ်ာင္းကို ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြနဲ႔ မသိမသာကို

က္ရင္း မခို႔တယို႔နဲ႔ ေျပာေတာ့ က်ေနာ့္ျဖင့္ ဘာစကားမွကို ျပန္
မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒီအတိုင္း ဆက္သြားေနရင္ မျဖစ္ေတာ့
ဘူးလို႔ ေတြးလိုက္ၿပီး သူ႔ကို ေက်ာ္တက္ၿပီး အေရွ႕ကေနပဲ
အေပၚထပ္ကို တက္သြားေတာ့တယ္။ ေျပာလို႔သာ ေျပာတာ။
အဲဒီလိုက်ေတာ့လဲ ေနာက္ေက်ာ မလုံျပန္ဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔လ
ည္း ေအာစာအုပ္ေတြ ဖတ္လာတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားၿပီဆိုေတာ့
ဒီလိုေနရာေတြက အကြက္ေတြဆိုတာ သိေနတယ္မွတ္လား။
အမွန္ဆို မိုးရတီကို ေရွ ့ကေန ေလွကားေပၚတက္ခိုင္းၿပီး ကို
ယ္က ေနာက္ကေန သူ႔တင္ပါးၿဖိဳးၿဖိဳးေတြကို ေငးၿပီး တက္ရ
မွာေလ။ ပုံမွန္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါမ်ိဳး ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ .. အခုဟာ
က က်ေနာ္က မပတ္သက္ေအာင္ ေရွာင္ရမွာ ျဖစ္ေနေတာ့ ျမ
န္ျမန္သြား ျမန္ျမန္ျပန္ပဲ ေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး ကိုယ့္ဟာကိုယ္ပဲ
ေရွ႕ကတက္သြားလိုက္တာ။ ေနာက္ေက်ာ မလုံဘူးဆိုတာ
တျခားေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ဖင္ လုံးက်စ္က်စ္ေလးကို ဒီ
ဟာမေလး လိုက္ေငးေနေတာ့မွာပဲ ဆိုၿပီး … အဟဲ။

The journey seemed to take forever လို႔ ဆိုလို႔ရေပမယ့္

အဆုံးသတ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ စတိုခန္းရွိရာ ေရာ
က္လာခဲ့တယ္။ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ထင္း႐ႉးေသတၱာပုံးႀကီး မထား
ရတာဆိုေတာ့ က်ေနာ္က စတိုခန္းတံခါးကို ဖြင့္ဖို႔ လက္မအား
ဘူး။ ေဘးနားယွဥ္ရပ္ေနတဲ့ မိုးရတီကိုယ္ပဲ မ်က္ရိပ္မ်က္ကဲနဲ႔
တံခါးဖြင့္လိုက္ဆိုၿပီး ေျပာရတာေပါ့။ က်ေနာ္က ဒီလို အခ်
က္ေပးလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ မိုးရတီက သူမကိုယ္ေပၚ ဟိုစမ္းဒီ
စမ္းလုပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ မ်က္လုံးေလး ကလယ္ကလယ္နဲ႔
က်ေနာ့္ကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး

“အာ .. ရတီေသာ့ က်န္ခဲ့ၿပီ ေဇယ် .. နင့္မွာ ေသာ့ပါလာတ

ယ္မွတ္လား”
“ပါတယ္ .. ငါ့ အိတ္ထဲမွာ” (က်ေနာ္လည္း ခပ္ျမန္ျမန္ ျပန္ေျ
ဖၿပီး လက္ထဲမထားတဲ့ ေသတၱာကို ေအာက္ခ်ဖို႔ ျပင္လိုက္တ
ယ္)
“ေန ေန .. ရတယ္ .. အပင္ပန္းခံမေနနဲ႔ ေဇယ် .. ရတီယူလို
က္မယ္ !!”

တကယ္ပါဗ်ာ .. ဘုရားေပးေပး က်မ္းေပးေပး .. က်ေနာ္ ဒါ

မ်ိဳး ရည္ရြယ္တာ မဟုတ္ဘူး။ အခုေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။
စကၠန႔္ပိုင္းေတာင္ မၾကာလိုက္ဘူး။ မိုးရတီရဲ ့ကိုယ္လုံးအိအိေ
လးက က်ေနာ့္ေက်ာျပင္ကို ေနာက္ကေန သိုင္းဖက္ၿပီးသား ျ
ဖစ္သြားၿပီ။ သူ႔ရဲ ့လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း က်ေနာ့္ ေဘာင္းဘီရဲ
့ေဘးအိတ္ထဲကို လၽွိဳၿပီး ဝင္ထားၿပီးသား ျဖစ္ေနၿပီ။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ခါတိုင္းဆို က်ေနာ္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ဝတ္ေလ့ရွိေ

ပမယ့္ ဒီေန႔က်မွ ခပ္ပြပြ ပိတ္သားေဘာင္းဘီရွည္ကို ဝတ္ထား
တာ။ ဂ်င္းသားလို ေဘာင္းဘီသားက မထူတဲ့အခါက်ေတာ့
မိုးရတီရဲ ့လက္ကေလးႏွစ္ဖက္က က်ေနာ့္ေပါင္ၿခံကို ပြတ္ေ
ပးေနသလို ျဖစ္လာေရာ။ နဂိုကတည္းကမွ က်ေနာ္က စိတ္
လႈပ္ရွား ရင္ခုန္ေနျခင္းရဲ ့အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ လီးက ေခါင္းေ
ထာင္ခ်င္သလို ျဖစ္ေနတာ၊ အခု မိုးရတီရဲ ့ကိုယ္ေရွ႕ပိုင္းက
က်ေနာ့္ေက်ာျပင္ႀကီးကို ဖိကပ္၊ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္က ေပါ
င္ေတြကို ပြတ္သပ္သလို ျဖစ္ေနေတာ့ လူေရာ၊ လီးေရာ ဘ
ယ္ေနႏိုင္ေတာ့မလဲဗ်ာ .. :-[

“မိုးရတီ ရတယ္ .. မလုပ္ .. နဲ႔ … ငါ့ဖာသာ .. ငါ” (ထစ္ေငါ့ထ

စ္ေငါ့နဲ႔ က်ေနာ္ တားမိပါေသးတယ္)
“အာ .. ေဇယ်ကလဲ .. ေအးေဆးေနစမ္းပါ .. ရတီ ယူလိုက္ပါ့
မယ္ .. မွန္းစမ္း”

ခပ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလး ေျပာလိုက္ယုံမက သူ႔လက္ကလည္း ေသာ့တြဲ

ကို စမ္းမိသြားေသာ့ က်ေနာ္လည္း အိုေခၿပီဆိုၿပီး ထပ္ေျပာ
မေနေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ မိုးရတီရဲ ့လက္က ေသာ့တြဲကို ထိ
ထားရာကေန ေက်ာ္ၿပီး မေတာ္တဆ လိုလိုနဲ႔ က်ေနာ့္ရဲ ့ေထာ
င္မတ္စျပဳေနၿပီျဖစ္တဲ့ လီးကို လာထိပါေရာ။ ထိတာမွ လက္
ကေလးနဲ႔ လီးေခ်ာင္းတေလၽွာက္ ပြတ္ေပးေနသလိုကို ထိ
တာ။ ေနာက္နားကပ္ထားရာကေန က်ေနာ့္ ပါးတစ္ဖက္နား
ကပ္ၿပီး (အို .. ဘာႀကီးလဲ) ဆိုၿပီး လွမ္းစေသးတယ္။ လူကို ရွိ
န္းဖိန္းၿပီး တက္သြားတာပဲ။

ညာလက္နဲ႔ အဲဒီလို လီးကို ဂြင္းတိုက္သလို အေပၚေအာက္ပြ

တ္ေပးေနတဲ့အခ်ိန္၊ ဘယ္လက္ကလဲ အလိိုလို ဒီအနားေရာ
က္လာၿပီး လီးေအာက္ေျခကို လွမ္းစမ္းရင္း ေဂြးဥေတြကို
သြားေဆာ့ေသးတာ။ အျပစ္ေျပာစရာ တစ္စက္မွ မရွိေအာင္
ကို ေခ်ာတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ ့လက္ကေလးႏွစ္ဖက္
နဲ႔ လီးကို ေဆာ့ေပးသလိုမ်ိဳး ခံရေတာ့ က်ေနာ့္ေကာင္ခမ်ာ
ဘာျပန္လုပ္ႏိုင္မလဲ။ အလိုလိုကို အလံတိုင္လို မတ္ေထာင္
လာရတာေပါ့။

“ေဇယ် .. နင္ ေခၽြးေတြေတာင္ ပိုျပန္လာပါလား .. ခ်က္ခ်င္းႀ

ကီး ဘယ္လိုျဖစ္လာရတာလဲ .. ခိ ခိ”
“မိုး .. ရတီ .. မလုပ္နဲ႔ .. ေတာ္ေတာ့ .. ေသာ့ပဲယူလိုက္ပါ
ဟာ”
“အယ္ .. ဘာျဖစ္လို႔လဲ .. ရတီက ေဇယ်ကို နာေအာင္ လုပ္မိ
လို႔လား”
“အာ .. မဟုတ္ဘူး .. မိုးရတီ .. မလုပ္နဲ႔ေတာ့ဟာ .. နင္ ..
နင္ သိတယ္”
“ဟင္း .. ေဇယ်က မႀကိဳက္လို႔လား .. ေဇယ်ရဲ ့တျခား အစိ
တ္အပိုင္းကေတာ့ ဒီလို မဟုတ္ဘူးနဲ႔တူတယ္ ေနာ္ .. ေက်ာ့ေ
ကခိုင္ တကယ္ ကံေကာင္းတယ္ဟာ .. ဒီလိုမ်ိဳးဟာႀကီးကို
ရထားလို႔ သိလား”

ကိုယ့္ေကာင္မေလးရဲ ့နာမည္ကို မိုးရတီကလည္း ထုတ္ၿပီးေ

တာ့ေျပာေရာ က်ေနာ္ျဖင့္ တံေတြးေတာင္ မ်ိဳခ်မိၿပီး၊ လူကေ
တာ့ ေလျဖတ္သလို ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးကို ျဖစ္သြားတယ္။
က်ေနာ္ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္း တကယ္ကို စဥ္းစားလို႔မရဘူး။
လက္ႏွစ္ဖက္က ေသတၱာပုံးႀကီး ကိုင္ထားလို႔ မအားဘူး၊ ေရွ ့
မွာရွိတာက ပိတ္ထားတဲ့ စတိုခန္းတံခါး၊ ေနာက္ဘက္မွာေ
တာ့ ကိုယ့္ေက်ာျပင္ကို ဖိၿပီးကပ္ထားသလို ျဖစ္ေနတဲ့ မိုးရတီ
ရဲ ့ကိုယ္လုံးေလး (အရမ္းႀကီး တင္းတင္းဖက္ထားတာမဟုတ္
သည့္တိုင္ ႏို႔လုံးအိအိထြားထြားေတြနဲ႔ေတာ့ ထိေနတာေပါ့
ဗ်ာ)။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ ဘာလုပ္လို႔ရမွာလဲ။ ဘာမွလုပ္လို႔မရ
တဲ့ အတူတူ ၿငိမ္ၿပီးေတာ့ပဲ ေနလိုက္တယ္။
ကိုယ့္ၾဆာတို႔ အျပစ္မေျပာေၾကးဗ်ာ …။

“မ .. မလုပ္နဲ႔ .. ရတီရယ္ .. မွား .. မွားေနၿပီ”

“အို .. မွားပလစ္ေပါ့ .. မွန္ေနရင္ စိတ္လႈပ္ရွားစရာမွ မရွိတာ
.. ဟုတ္တယ္ဟုတ္”

မိုးရတီေနရာမွာ တျခားမိန္းကေလးသာ ဒီလိုမ်ိဳးေျပာလို႔ကေ

တာ့ ေသာက္ေကာင္မဆိုၿပီး က်ေနာ္ ဆဲၿပီးသြားၿပီ။ ဒါေပမယ့္
အခုေျပာေနတာ ႐ုပ္ကေလး လွယုံတင္မက၊ စကားေျပာရင္
လည္း ဆည္းလည္းသံႏွယ္ တင္စားထားလို႔ရတဲ့ အသံပိုင္ရွင္
မိုးရတီက တီတီတာတာေလး ေျပာတာေလ။ ဒီအတိုင္းေတာ
င္ မဟုတ္ဘူး။ သူမလက္ႏုႏုေလးနဲ႔ က်ေနာ့္လီးကို ဂြင္းတို
က္ေပးသလို လုပ္ရင္း ေျပာေနတာ။ အဝတ္ေတြ ခံေနတာေ
တြ ဘာေတြ ထည့္ေျပာမေနနဲ႔။ လူက အရွင္လတ္လတ္ နတ္ျ
ပည္ေရာက္ေနသလိုကို ခံစားေနရတာ။

“ေက်ာ့ေကခိုင္ကေရာ ေဇယ်ကို ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ ျပဳစုရဲ ့လား .. ေ

ဇယ်သာ ရတီ့ေကာင္ေလး ဆိုရင္ အၿမဲတမ္း စိတ္ေက်နပ္ေ
အာင္ ထားမွာ .. သိလား”
“အာ .. မဟုတ္ .. ရွစ္ .. ဟုတ္တယ္ .. ထားတယ္ .. ကၽြတ္
.. မလုပ္နဲ႔ေတာ့ .. မိုးရတီ .. မွားကုန္လိမ့္မယ္” (က်ေနာ့္ စ
ကားေတြလည္း ေတာင္တစ္လုံး၊ ေျမာက္တစ္လုံး ျဖစ္ကုန္ၿပီ)
“ေဇယ်ကလဲကြာ .. ဒါႀကီးပဲ ထပ္ခါထပ္ခါ ေျပာေနတယ္ ..
ဘာျဖစ္လဲ .. အဲဒီမွားတာကိုက ပိုၿပီးေတာ့ ေဟာ့(hot)ျဖစ္ေ
အာင္ လုပ္ေနတာ မဟုတ္လား”

ကဲ .. ကိုယ့္ၾဆာတို႔ပဲ က်ေနာ့္ေနရာကေန ဝင္စဥ္းစားၾကည့္ပါ

ဦး။ ဒီလိုစကားေတြ သုံးၿပီး က်ေနာ့္လီးကို လက္ႏွင့္ပြတ္ရင္း
ဆြဲေဆာင္ေနတာ အဲဒါမွ စိတ္မတက္ႂကြ ဘယ္အခ်ိန္တက္ႂကြ
ဦးမလဲ။ က်ေနာ္ေျပာခဲ့ပါေရာ Disaster ဆိုတာ။ Disaster မွ
ဘဝမွာ တခါမွ မၾကဳံခဲ့ဘူးတဲ့ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ ဒီဂရီအျမင့္ဆုံး
အဆင့္ပဲ။ ငလ်င္တိုင္းတာသလို Richter Scale ရစ္ဂ်စ္စတာ
စေကးလ္နဲ႔မ်ားေျပာရရင္ ရွစ္ဟိုဘက္ေတာင္ လြန္သြားမလား
မသိဘူး။ မိုးရတီလက္နဲ႔ အဆုပ္ခံထားရတဲ့ လီးက လုံးဝကို မို
င္ကုန္မာလာၿပီး က်ေနာ့္ႏႈတ္က ရွီးခနဲ အီးခနဲေတာင္ ထုတ္ည
ည္းျဖစ္သြားတယ္။

“အယ္ .. ေဇယ်က သေဘာက်တယ္ေပါ့ .. ခိ ခိ .. ရတီက ေ

ဇယ်ကို လူ႐ိုးလူေကာင္းေလးလို႔ ထင္ထားတာ .. အခု လူ
ဆိူးေလး ျဖစ္ခ်င္ၿပီလား .. ဒါကိုက ေကာင္းေနတာမွတ္လား
.. ခိ ခိ .. ေက်ာ့ေကခိုင္ကို ဒီအေၾကာင္း ေပးမသိနဲ႔ .. ရတီ
တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ဒိုင္လၽွိဳေလး လုပ္ထားလိုက္မယ္ .. ဘ
ယ္လိုလဲ??”

က်ေနာ့္ေခါင္းတစ္ခုလုံး ဘုရားပြဲက ရဟတ္ မစီးရဘဲနဲ႔ကို ခ်ာ

ခ်ာလည္ေနၿပီဗ်ာ။ မိုးရတီက က်ေနာ့္ကို မတရားကို ဖမ္းစား
ထားၿပီ .. ခက္တာက ဒါကို ဒီငေပြးမေလးကလည္း ေကာင္းေ
ကာင္းႀကီးသိေနတယ္။ လီးကို ကိုင္ထားတဲ့ သူ႔ရဲ ့လက္လႈပ္
ရွားမႈက တေျဖးေျဖးႏွင့္ သိသိသာသာ ျမန္လာတယ္။ က်ေ
နာ့္တကိုယ္လုံး ေတာင့္တင္းလာတာေရာ၊ ေျခတန္ေတြတေ
လၽွာက္ ၿဖိဳးၿဖိဳးျဖန္းျဖန္း ျဖစ္လာတာေၾကာင့္ေရာ က်ေနာ္ သိပ္
အၾကာႀကီး ေတာင့္ခံထားႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ မိုးရတီသာ
ဆက္ၿပီး လီးကို ပြတ္ၿပီး ဂြင္းတိုက္ေပးေနရင္ က်ေနာ္ လရ
ည္ေတြ ပန္းထြက္ေတာ့မွာ။ ေနာက္ဆုံး အေျခအေနမွာ က်ေ
နာ့္ ႏႈတ္က ဘာဆိုဘာမွ မေတြးမိဘဲ စကားတစ္ခြန္း လႊတ္ခနဲ
ထြက္သြားတယ္။

“မိုး .. ရတီ .. မလုပ္နဲ႔ေတာ့ .. ငါ .. ငါ ၿပီးေတာ့မယ္”

“အယ္ .. ဟုတ္လား .. ခိ ခိ .. ေဇယ်က သိပ္ဆိုးတာပဲ .. ကို
ယ့္ေကာင္မေလး ေအာက္ထပ္မွာ ရွိေနတာေတာင္ တျခားတ
စ္ေယာက္ ဂြင္းတိုက္ေပးတာ ခံရင္း ၿပီးေတာ့မွာလား .. ခိ ခိ ..
ဒီဟာမက ရတီ့ကို အ႐ႈပ္ထုတ္လို႔ ထင္ေနတာမွတ္လား ..
ဒါေပမယ့္ အဲဒီအ႐ႈပ္ထုတ္က ေဇယ်အတြAds
ကby္ေတာ့ အေကာင္း
JuicyAds
: