ညီမေလး

Leave a Comment / အျပာစာအုပ/္ By admin

Ads by JuicyAds

ဝါက်င့္က်င့္ညအိပ္မီးေရာင္ေအာက္မွာ ဆံပင္ရွည္ရွည္ေပ်ာ့ေ
ပ်ာ့ေလးေတြ အုပ္မိုးေနတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကအရက္ရွိန္ နဲ႔ နီ
ရဲေနတယ္။ မ်က္လုံးညိဳညိဳလဲ့လဲ့ႀကီးေတြက အရည္လဲ့ၿပီး ရီေ
ဝေနတယ္။ေရွ႕မွာခ်ထားတဲ့ ငါးကင္ခပ္ႀကီးႀကီးတစ္ေကာင္ရဲ႕
တစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ဟာလည္း ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးရဲရဲေလးေတြၾ
ကားမွာ အစအနေပ်ာက္သြားၿပီ။ ခုတင္ေျခရင္း ၾကမ္းျပင္ေပၚ
မွာ က်ေနာ္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တင္ပလႅင္ေခြထိုင္ေနရင္း ဘာ
စကားမွမေျပာဘဲ ေခါင္းငုံ႔ထားၿပီး အစားစားလိုက္ ဘာမွမေ
ရာဘဲ ေရခဲနဲ႔ on the rock စပ္ထားတဲ့ ဘလက္ေလဘယ္ကို
ဒီတိုင္း ေသာက္လိုက္ လုပ္ေနတယ္။ ခါတိုင္းဆို ေပးေသာ
က္ေပမယ့္ အၿမဲတမ္း လစ္မစ္ထားၿပီး သူ႔ဖို႔သတ္မွတ္ေပးထား
တာကုန္ရင္ ရပ္ခိုင္းတာပဲ။ အဲဒီမ်က္လုံးရြဲႀကီးေတြနဲ႔ ေမာ့ၾက
ည့္ၿပီး ထပ္ထည့္ေပးေစခ်င္တဲ့ပုံျပရင္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး ေခါ
င္းရမ္းျပလိုက္တာနဲ႔ ဇက္ေလးပုသြားၿပီး ထပ္မေတာင္းရဲေတာ့
ဘူး။ ဒီညေတာ့ ထပ္ေတာင္းဖို႔မေျပာနဲ႔ သူ႔ဖန္ခြက္ထဲမွာ အရ
က္က်န္ေသးလား ကုန္သြားၿပီလားဆိုတာေတာင္ သိပုံမေပၚပါ
ဘူး။ ခြက္ကိုေတာင္မၾကည့္ဘဲ ေကာက္ေကာက္ေမာ့ေနတာ။
က်ေနာ္လည္း သူေသာက္ပါေစေလ ဆိုၿပီး အရက္လည္း မျပ
တ္ေအာင္ တအားလည္းမ်ားမသြားေအာင္ သတိထားၿပီး ထပ္
ထပ္စပ္ေပးေနရတယ္။

ညနက္လာတာနဲ႔အတူ တျဖည္းျဖည္းခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ျဖစ္လာတ
ယ္။ ေဆာင္းဦးပဲရွိေသးေပမယ့္ ေတာင္ႀကီးေဆာင္းက ဒီႏွစ္
အဝင္ေစာတယ္။ က်ေနာ္ ျပတင္းေပါက္ေတြကို ထပိတ္လိုက္
တယ္။ ပန္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ တီရွပ္ေလးနဲ႔ လြတ္ေနတဲ့ လက္ေ
မာင္းသားေတြမွာ ၾကက္သီးေလးေတြ ထေနတာ ျမင္ရတယ္။
အေႏြးထည္ရွာေတာ့ သူ႔အဝတ္ေတြအကုန္လုံးက သူ႔လက္
ဆြဲေသတၱာထဲက မထုတ္ရေသးဘူး။ က်ေနာ့္ ဂ်ာကင္တစ္ထ
ည္ကို ယူၿပီး ျခဳံေပးထားလိုက္တယ္။ လူကေသးေသးေလး
ဆိုေတာ့ အက်ႌထဲမွာေပ်ာက္ေနတယ္။ ခုခ်ိန္ထိစကားေကာ
င္းေကာင္းမေျပာေသးဘူး။ မေျပာေပမယ့္ အရက္ကို Red
bull မေရာဘာမေရာ က်ိတ္မွိတ္ေမာ့ခ်လိုက္တိုင္းခါတိုင္းလို
႐ႈံ႔မဲ့မသြားတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ၿပီး သူ႔ရင္ဘတ္ထဲမွာ ဒီအ
ရက္ထက္ပိုပူၿပီးပိုခါးတဲ့ ေသာကေတြရွိေနမယ္ဆိုတာ သိသာ
တယ္။

Ads by JuicyAds

ႏွစ္ေယာက္တည္းၿဖိဳေနတာ ပုလင္းတစ္လုံး ကုန္ခါနီးအခ်ိန္

မွာ သူအန္တယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲေတာင္မသြားႏိုင္ဘူး ေနရာမွာ
တင္ အန္တာ။ သူ႔အဝတ္အစားေတြေပၚမွာလည္း အန္ဖတ္ေ
တြေပကုန္တယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲတြဲေခၚသြားၿပီး ႏွိပ္ေပးရင္း သ
က္သာသြားတဲ့ထိအန္ခိုင္းလိုက္တယ္။ သူ႔အဝတ္ေသတၱာေ
သာ့နံပါတ္လည္းက်ေနာ္မသိဘူး။ သူကလည္းအဲဒီဂဏန္းမေျ
ပါနဲ႔ သူ႔နာမည္သူေတာင္ မွတ္မိပုံမရေတာ့ဘူး။ က်ေနာ့္တီရွ
ပ္အေဟာင္းတစ္ထည္ပဲ ေပးၿပီး တံခါးခဏပိတ္ေပးထားလိုက္
တယ္။ ဒီေလာက္မူးေနတဲ့ၾကားက ဘယ္လိုလဲလိုက္သလဲေ
တာ့မသိဘူး ခဏေနသူထြက္လာေတာ့ လဲၿပီးေနၿပီ။ တီရွပ္လ
က္ရွည္ကို လက္ႏွစ္ဘက္လုံး လိပ္ၿပီးဝတ္ထားတယ္။ သူ
နဲ႔က်ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စာေလာက္ပြၿပီး ဒူးေလာက္ထိကိုရွည္
တယ္။ အိပ္ရာနားထိယိုင္ထိုးယိုင္ထိုးနဲ႔ေလၽွာက္လာၿပီး ေမွာ
က္က်သြားတယ္။ ကုတင္စြန္းမွာ ကိုယ္တစ္ပိုင္းတင္ၿပီး ေမွာ
က္ရက္သားေလး အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ သူက ေပါင္ ၁၀၀ ေ
တာင္မျပည့္ဘူး၊ အသာေလးေကာက္ခ်ီၿပီး သူ႔အခန္းထဲသြား
ပို႔ထားေပးလို႔ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေယာက္တည္း ညထပ္
အန္ေနရင္ ဒုကၡေရာက္မွာမို႔ ဒီညေတာ့ဒီမွာပဲသိပ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္
လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚပဲ တင္ၿပီး ေစာင္ျခဳံေပး ထားလိုက္တယ္။
က်ေနာ္လည္း နည္းနည္းမူးေနၿပီမို႔ ကုတင္ဟိုဘက္ျခမ္းမွာ ဝ
င္အိပ္ေနလိုက္တယ္။

နားနားမွာကပ္ၿပီး ညည္းတြားေနသံတစ္ခုေၾကာင့္က်ေနာ္ႏိုး
လာတယ္။ ႐ုတ္တရက္ ဘယ္ေရာက္ၿပီး ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိ
ဘူး။ သိတာကႏွစ္ခုပဲ၊ ရင္ခြင္ထဲက ႏူးညံ့ေႏြးေထြးတဲ့ ခႏၶာကို
ယ္တစ္ခုရယ္ ခါးေအာက္ပိုင္းဆီက မနက္တိုင္းျဖစ္ေနက်
မာေက်ာေတာင့္တင္းမႈတစ္ခုရယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုက မနက္မဟု
တ္ေသးဘူး။ အိပ္ရာေဘးက နာရီကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေ
လးနာရီေတာင္မထိုးေသးဘူး။ ၿပီးေတာ့ ရင္ခြင္ထဲမွာေရာက္ေ
နတာက ရည္းစားမဟုတ္သလို ညငွက္မေလးတစ္ေယာက္လ
ည္းမဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့္ညီမ ခမ္းစုမီ။ အရင္းမဟုတ္ေပမယ့္
ရႏွစ္သမီးေလာက္ကတည္းက က်ေနာ္နဲ႔ေမာင္ႏွမလိုေနလာ
တဲ့ အေဖ့ဒုတိယဇနီး အန္တီခမ္းဝါရဲ႕ သမီးေလး။

လူေကာင္ေသးေပမယ့္ လုံးဝန္းျပည့္တင္းတဲ့ရင္သားေလးေတြ
က တီရွပ္မထူမပါးတစ္ထပ္ပဲျခားၿပီး က်ေနာ့္ရင္ဘတ္နဲ႔ကပ္ေ
နတယ္။ ေအးလို႔ထင္တယ္၊ ထိပ္ဖ်ားေလးႏွစ္ခုက မာေတာင္ၿ
ပီး ခၽြန္ေနတာ အထိအေတြ႕နဲ႔ သိရတယ္။ သူ႔ကို ငယ္ငယ္က
တည္းက ခဏခဏခ်ီလည္းခ်ီဖူးတယ္ ဖက္လည္းဖက္ဖူးတ
ယ္၊ ႀကီးလာတဲ့ထိလည္း ဖက္လဲတကင္းေနတုန္းပဲ။ သူ တ
ကၠသိုလ္ သြားတက္ေနတဲ့ ႏွစ္ႏွစ္မွသာ က်ေနာ္နဲ႔ နည္းနည္းစိ
မ္းသြားတာ။ ဒီလိုပူးကပ္မႈမ်ိဳးက က်ေနာ္နဲ႔သူ႔ၾကားမွာ အဆန္း
မဟုတ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို သူနဲ႔ထိရင္ စိတ္တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ျဖစ္
လာတာေတာ့ တစ္ခါမွမၾကဳံဖူးဘူး။ ခုလည္း တျဖည္းျဖည္း ဒါ
ငါ့ညီမပဲဆိုၿပီး အသိဝင္လာေတာ့ ကိုယ့္ေကာင္က က်သြားပါ
တယ္။ ေစာေစာက အရက္ရွိန္ေရာ သတိလြတ္သြားတာေရာ
ပါမယ္ထင္တယ္။ သူ႔ကို မႏိုးေအာင္ အသာေလးတြန္းဖယ္ၿပီး
အိပ္ရာေပၚက ထလိုက္တယ္။ ေစာင္အထူႀကီးေအာက္မွာ ေ
ကြးေကြးေလး အိပ္ေနလိုက္တာ ကေလးေလးက်ေနတာပဲ။ ခု
လိုက်ေတာ့ ေစာေစာကစိတ္ေသာကေတြမရွိေတာ့ဘဲ သူ႔မ်
က္ႏွာႏုႏုနယ္နယ္ေလးက ၾကည္လင္ေနတယ္။

Ads by JuicyAds

ဘာလို႔လည္းမသိဘူး က်ေနာ္ အိပ္ခ်င္စိတ္ေတြေပ်ာက္သြား

တယ္။ ၾကမ္းျပင္ေပၚက လက္က်န္အရက္ပုလင္းနဲ႔ ဖန္ခြက္တ
စ္ခြက္ကို သြားယူၿပီး ကုတင္ေဘးက စာၾကည့္စားပြဲ မွာထိုင္ရ
င္း ဆက္ေသာက္ေနလိုက္တယ္။

ညီမေလး (၂)
____________
ကုတင္ေဘးကစာၾကည့္စားပြဲမွာ သူ႔ဘက္လွည့္ထိုင္ၿပီး လက္
ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ့ ဝီစကီခြက္ကို နည္းနည္းခ်င္း မၽွင္းေသာက္
ရင္း သူအိပ္ေနတာကို ၾကည့္ေနမိတယ္။ ငိုထားလို႔မ်က္ႏွာေ
လးကမို႔အစ္ေနတာပဲ။ မ်က္ေတာင္အရွည္ႀကီးေတြက ေကာ့
ပ်ံမေနဘဲ ခပ္စင္းစင္း။ ျဖဴဝင္းေနတဲ့သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ေသြးေရာင္
လႊမ္းေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးေတြက ႏုေထြးေနတယ္။ ပါးေ
လးေတြမွာ ဆံခ်ည္မၽွင္ေသြးေၾကာစိမ္းျပာျပာေလးေတြ ျမင္ေ
နရတယ္။ ပါးအို႔ေလးေတြက နီရဲေနတယ္။ ေစာင္အထူႀကီးေ
အာက္မွာ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ ေသးေသးသြယ္သြယ္ေလးဟာ ေပ်ာ
က္ေနတယ္။ ထိုင္ၾကည့္ေနရင္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ က်ေနာ့္စိတ္
ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၃ႏွစ္အခ်ိန္က ဒီလိုညမ်ိဳးတစ္ညဆီကို ခရီးႏွ
င္သြားတယ္။

Ads by JuicyAds

အဲဒီညက အန္တီခမ္းဝါက်ေနာ္တို႔အိမ္ကိုေျပာင္းလာၿပီးရင္
ပထမဆုံး ဒီအိမ္မွာအိပ္တဲ့ည။ အေဖဟာ အေမဆုံးကတည္
းက ေနာက္အိမ္ေထာင္မျပဳဘဲ ေနလာလိုက္တာ က်ေနာ့္အ
သက္ ၁၆ႏွစ္လည္းေရာက္ေရာ မုဆိုးမ အန္တီခမ္းဝါနဲ႔ အေၾ
ကာင္းပါတယ္။ အသက္ ၃၅ ႏွစ္ဝန္းက်င္မုဆိုးမသာျဖစ္တာ
အန္တီခမ္းဝါက ေခ်ာတယ္။ အသားျဖဴျဖဴ အရပ္ျမင့္ျမင့္ကိုယ္
လုံးေတာင့္ေတာင့္ ရွမ္းတ႐ုတ္မ။ ရင္ေတြတင္ေတြႀကီးၿပီး ႐ုပ္
ကလည္း က်ေနာ့္ဦးေလးေတြအေျပာအရဆိုရင္ ႏႈတ္ခမ္းေမြး
ေရးေရး၊ ႏႈတ္ခမ္းထူထူနဲ႔ တဏွာရမၼက္ထန္မယ့္႐ုပ္တဲ့။

ဟုတ္လည္းဟုတ္ပုံရတယ္။ အေဖနဲ႔လက္ထပ္မယ္၊ဒီအိမ္ကို
ေျပာင္းလာမယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အိပ္မယ့္ မဂၤလာ
အခန္းအျပင္ သူ႔သမီးေလးအတြက္အခန္းကို သတ္သတ္ျပင္
တယ္။ အေႏွာင့္အယွက္ လိုခ်င္ပုံမရဘူး။ သူ႔မွာ ခမ္းစုမီဆိုတဲ့
၇ ႏွစ္အရြယ္ သမီးေလးတစ္ေယာက္ပါလာတာ။ သူေလးက
သူ႔အေမလိုမထြားဘဲ ေသးေသးေကြးေကြးေလး။ ၇ ႏွစ္နဲ႔ကို
ေက်ာလယ္အထိအရွည္ထားထားတဲ့ ဆံပင္ညိဳညိဳေပ်ာ့ေပ်ာ့
ေလးေတြနဲ႔၊ မ်က္ေတာင္ရွည္ရွည္စင္းစင္းေလးေတြနဲ႔ မ်က္
လုံးညိဳညိဳရြဲရြဲႀကီးေတြနဲ႔၊ ႏႈတ္ခမ္းပန္းႏုေရာင္ေလးေတြနဲ႔
အ႐ုပ္မေလးနဲ႔တူတယ္။ အဲဒီေန႔က အိမ္ေရာက္လာေတာ့
သူ႔အတြက္ျပင္ေပးထားတဲ့ ခ်ယ္ရီပန္းပုံ နံရံကပ္စကၠဴေတြနဲ႔
ပန္းေရာင္ Princess အိပ္ရာေလးနဲ႔ အ႐ုပ္အသစ္ေတြကိုၾက
ည့္ၿပီး ေပ်ာ္ေနပုံရတယ္။ Teddy bear အညိဳေလးကို သူအႀ
ကိဳက္ဆုံးပဲ။ လက္ထဲကကိုမခ်ဘူး။ ညက်ရင္ ဒီအခန္းထဲမွာ
သူတစ္ေယာက္တည္း ခြဲအိပ္ရေတာ့မွာကို နည္းနည္းေလးမွ
သိရွာပုံမေပၚဘူး။

အေဖေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳတာကို ကန္႔ကြက္စရာလည္းမရွိ၊
မိေထြးကို လိုလားတယ္မလိုလားဘူးလည္း မရွိေပမယ့္ လူသ
စ္ေတြေရာက္လာခါစဆိုေတာ့ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္တာေတာ့အမွန္
ပဲ။ မိုးကလည္း တစိမ့္စိမ့္ရြာေနေတာ့ အျပင္ထြက္လို႔မေကာင္
းဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ညေနခင္းကတည္းက အခန္းေအာင္းေနမိတယ္
။ တျဖည္းျဖည္း ညဥ့္နက္လာေတာ့ ဘာမွလုပ္စရာမရွိေပမယ့္
အိပ္လည္းမေပ်ာ္ဘူး။ မိုးေတြသည္းၿပီး လၽွပ္စီးေတြမိုးႀကိဳးေတြ
ပါ ပါလာေတာ့ ပိ္ုၿပီးႏိုးႏိုးၾကားၾကားျဖစ္လာတယ္။ အိပ္လို႔ကိုမ
ရေတာ့တာ။ တစ္ေယာက္တည္းအခန္းခြဲအိပ္ေနရတဲ့ ကေလး
မကိုပါ ေၾကာက္ေနမလား စိတ္ပူမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အေမ
ေတာင္ စိတ္ခ်လက္ခ်ထားထားတာဆိုေတာ့ ကိုယ္ကအထူး
တလည္ စိတ္ပူစရာမလိုပါဘူးေလ လို႔ေတြးလိုက္တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေစ့ထားတဲ့ က်ေနာ့္အခန္းတံခါးက တျဖည္းျဖ

ည္း ပြင့္လာတာကို အိပ္ရာထဲကလွမ္းျမင္ရတယ္။ ဝင္လာတာ
ကေတာ့ ေမြးပြ ပဂ်ားမား ဝတ္စုံေလး ဝတ္ထားၿပီး လက္ထဲမွာ
တက္ဒီ႐ုပ္ေလးကို တြဲေလာင္းဆြဲထားတဲ့ ခမ္းစုမီ။ ဆံပင္ညိဳ
ညိဳေလးေတြ ဝဲျဖာက်ေနတဲ့ မ်က္ႏွာႏုႏုေလးက ငိုမဲ့မဲ့။ က်ေ
နာ့္ကုတင္ေျခရင္းအထိေလၽွာက္လာၿပီး ဘာမွမေျပာဘဲ ဒီအ
တိုင္းေလးရပ္ေနတယ္။ က်ေနာ္ ကုတင္ေပၚကဆင္းၿပီး သူ႔
ပခုံးေလးႏွစ္ဘက္ကို ကိုင္ၿပီး ငုံ႔ေမးလိုက္တယ္။

“ညီမေလး၊ ဘာျဖစ္လာတာလဲ။ ေၾကာက္လို႔လား။”

က်ေနာ့္ကို မ်က္လုံးဝိုင္းႀကီးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနရင္း တျဖည္းျ

ဖည္း မ်က္ရည္ေတြလည္လာၿပီး တိမ္ဝင္ေနတဲ့ အသံေသး
ေသးေလးနဲ႔ ေျဖတယ္။

“မိုးႀကိဳးေတြပစ္တာ မီေၾကာက္တယ္။ ေမေမတို႔အခန္းကို

သြားေတာ့ တံခါးပိတ္ထားတယ္၊ ေခၚလို႔လည္း မရဘူး။”

ေျပာၿပီး မ်က္ရည္ေတြက ပါးေပၚကို ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္ က်လာ

တယ္။ က်ေနာ္ သူ႔အေမကို ေတာ္ေတာ္စိတ္တိုသြားတယ္။
ကေလးက အသက္မငယ္ေတာ့တာမို႔ ေနာက္ေယာက်္ားယူ
တဲ့အခါ အခန္းခြဲသိပ္တာကို အျပစ္မတင္ေပမယ့္ အနည္းဆုံး
ကိုယ့္ကေလးဘာျဖစ္ေနလည္းေတာ့ မၾကာမၾကာလာၾကည့္
သင့္တာေပါ့။
က်ေနာ္သူ႔ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီး မ်က္ရည္ေတြကို လက္
နဲ႔သုတ္ေပးလိုက္တယ္။ ေမၽွာ္လင့္မထားဘဲ သူက က်ေနာ့္
ပခုံးေပၚေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး လက္ေသးေသးေလးႏွစ္ဘက္နဲ႔
က်ေနာ့္ေက်ာကိုသိုင္းဖက္ထားၿပီး ႐ိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေတာ့တာ
ပဲ။ ပခုံးေပၚမွာ မ်က္ရည္ေႏြးေႏြးေတြ စိုလာတဲ့ခံစားခ်က္က
တမ်ိဳးႀကီးပဲ။ က်ေနာ့္အသက္ ငါးႏွစ္ေလာက္မွာ အေမဆုံး
သြားကတည္းက ဘယ္လိုေႏြးေထြးၾကင္နာမႈမ်ိဳးနဲ႔မွ အကၽြမ္း
တဝင္မရွိတဲ့က်ေနာ္ဟာ မေခ်ာ့တတ္ဘူး။ သူ႔ကိုယ္လုံးေသး
ေသးေလးကိုပဲ အသာအယာ ျပန္ဖက္ထားၿပီး ေက်ာေလးကို
ပြတ္ေပးေနမိတယ္။ ခဏေနေတာ့ သူ႔႐ိႈက္သံက တျဖည္းျဖ
ည္းတိုးလာၿပီး အႀကိမ္ေရက်ဲလာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ တစ္ခြန္းမွမ
ေခ်ာ့လိုက္ရဘဲ သူအငိုတိတ္သြားတယ္။ အဲဒီအခါက်မွ သူ႔ကို
အိပ္ရာေပၚေခၚတင္ၿပီး က်ေနာ့္ေဘးမွာ သိပ္ထားလိုက္တယ္။
သူ႔ဘက္ကိုေစာင္းအိပ္ၿပီး ေခါင္းေလးကို နည္းနည္းပြတ္ေပး
လိုက္ေတာ့ ေၾကာင္ေပါက္စေလးလို ခ်က္ခ်င္းပဲ မ်က္ေတာင္
စင္းလာတယ္။ ခဏေနေတာ့ သူအိပ္သြားၿပီး က်ေနာ့္ဘက္ကို
လွိမ့္လာတယ္။ လက္ေမာင္းေပၚ တင္သိပ္ထားၿပီး ေစာင္အႀ
ကီးႀကီးကို ႏွစ္ေယာက္လုံးလုံေအာင္ ျခဳံထားလိုက္တယ္။ က်
ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲက ေႏြးေႏြးအလုံးေလးရဲ႕အထိအေတြ႕ဟာ ထူး
ဆန္းတဲ့ခံစားခ်က္ကိုေပးတယ္။ က်ေနာ့္ေၾကာင့္ ဒီကေလး
ေလး အငိုတိတ္သြားတာရယ္၊ ေစာေစာက သူခံစားခဲ့ရတဲ့ ေၾ
ကာက္လန္႔မႈေတြ မရွိေတာ့ဘဲ က်ေနာ့္အိပ္ရာေပၚမွာ စိတ္ခ်
လက္ခ်အိပ္ေပ်ာ္သြားတာရယ္ဟာ အရမ္းေက်နပ္စရာေကာင္
းတဲ့ ခံစားခ်က္ပဲ။ က်ေနာ့္အသက္ ၁၆ ႏွစ္အထိ ခံစားခဲ့ရတဲ့
အထီးက်န္မႈေတြ၊ မိခင္မဲ့ဘဝရဲ႕ တျခားသူေတြနားမလည္ႏိုင္
တဲ့ ခါးသီးမႈေတြဟာ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ခမ္းစုမီဆိုတဲ့ ကေလး
မေလးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ သက္သာလာခဲ့တယ္။

မိုးမလင္းခင္မွာ သူ႔ကိုခ်ီၿပီး သူ႔အိပ္ရာထဲျပန္ပို႔ထားလိုက္တယ္

။ မနက္က်ေတာ့ သူ႔အေမေဒၚခမ္းဝါဟာ ညကသူ႔သမီးဘာျဖ
စ္ခဲ့မွန္းစိတ္ေတာင္ကူးမိပုံမရပါဘူး။ ဒီကေလးကို ဝတၱရားရွိ
တဲ့အေလ်ာက္ထက္ပိုၿပီး ခ်စ္ပုံလည္းမရဘူး။ ေယာက်္ားေသ
ကတည္းက ဆုံး႐ႈံးခဲ့တဲ့ လိင္မႈဘဝ ျပန္ရၿပီး အေဖ့ရဲ႕စည္းစိမ္
ေတြနဲ႔ ေပါင္းလိုက္တဲ့အခါ အရာရာသာယာစိုျပည္လာတဲ့
သူ႔ဘဝကိုပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးခံစားေနပုံရတယ္။ အဲဒါေတြၾကည့္ၿ
ပီး ဒီကေလးဘာလို႔ ႏႈတ္နည္းေနတယ္၊ ဘာလို႔ အလိုလိုေနရ
င္းအားငယ္တဲ့ပုံေလးေပါက္လာတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္နားလည္
လာမိတယ္။

အဲဒီတစ္ညကစၿပီး က်ေနာ့္ဘဝထဲကို ခမ္းစုမီဝင္လာခဲ့ေတာ့

တာပဲ။ ေနာက္ရက္ေတြလည္း သူေၾကာက္တဲ့အခ်ိန္ က်ေနာ့္
အခန္းကို လာအိပ္တယ္။ က်ေနာ္ကလည္း သူလာခ်င္တဲ့အ
ခ်ိန္လာႏိုင္ေအာင္ ဘယ္ေတာ့မွ ေလာ့ခ္ခ်မထားဘူး။ ေန႔ခင္း
ေတြဆိုရင္ သူကေက်ာင္းသြားရတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့
ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းေစာင့္ေနတုန္းမို႔ မသြားရဘူး။ သူေ
က်ာင္းကျပန္လာရင္ က်ေနာ့္ကို တန္းရွာတာပဲ။ ဘယ္ကတ
တ္လာသလဲမသိဘူး၊ က်ေနာ့္ကို ကိုကိုလို႔ေခၚတယ္။ သူ႔ကို
ယ္သူေတာ့ သမီးကလို႔မေျပာတတ္ဘူး၊ သူ႔အေမေခၚတဲ့အတို
င္း မီကေလ၊ မီကေလနဲ႔ ထည့္ထည့္ေျပာတယ္။ ညေနခင္းေ
တြဆို တစ္ခါတစ္ခါ က်ေနာ့္ရဲ႕ DT ဆိုက္ကယ္နဲ႔ ဆိုက္ကယ္
စီးထြက္ၾကတယ္။ ဟိုင္းေဝးလမ္းအတိုင္း ၿမိဳ႕ျပင္ထိ စီးသြား၊
လယ္ကြင္းအစပ္တစ္ခုမွာရပ္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ေနလုံးႀကီး
ဝင္သြားတာကို ထိုင္ၾကည့္ရတာ သူအရမ္းသေဘာက်တာ။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အသက္အရြယ္မတူေပမယ့္ အထီးက်န္ေနတဲ့

ဒီကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ဒီလူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ သံေ
ယာဇဥ္ဟာ တိုးလာတယ္။ က်ေနာ္ အစက ဒီအိမ္ဒီပတ္ဝန္း
က်င္မွာ မေနခ်င္လို႔ တကၠသိုလ္ကို မႏၲေလးမွာ တက္ဖို႔ စဥ္း
စားထားရာက အဓိကသူ႔ေၾကာင့္ပဲ ေတာင္ႀကီးတကၠသိုလ္က
႐ိုး႐ိုးေမဂ်ာတစ္ခုကို ေရြးလိုက္တယ္။ က်ေနာ္ေက်ာင္းၿပီးတဲ့
အခ်ိန္မွာ သူ႔အသက္က ၁၁ ႏွစ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္သူင
ယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္က စကၤာပူကိုထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ဖို႔စီစဥ္ၾ
ကတယ္။ က်ေနာ္လည္း သူ႔ကို မခြဲခ်င္ေပမယ့္ အေဖနဲ႔ဆက္
ဆံေရးဟာ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေတာ္ေတာ္ေအးစက္႐ုံမကဘူး နား
လည္မႈေတြလြဲတတ္ၾကတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးကို ေရာက္ေနတ
ယ္။ ဒီေန႔စဥ္ဘဝထဲမွာ ေတာ္ေတာ္မြန္းက်ပ္လာတယ္။ ဘာပဲျ
ဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္ႏွစ္တန္သည္ သုံးႏွစ္တန္သည္ေတာ့ ဒီပတ္ဝန္းက်
င္နဲ႔ ေဝးတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ ႐ုန္းကန္ၾကည့္ခ်င္မိတ
ယ္။

သူကလည္း ဒါေတြကို နားမလည္ေပမယ့္ ျမင္ေနၾကားေနရ

တာကို ခံစားမိပုံေပၚတယ္။ တစ္ညမွာ က်ေနာ့္အခန္းထဲကို
လာၿပီးအၾကာႀကီး ဘာမွမေျပာပဲ ထိုင္ေနတယ္။ ေတာ္ေတာ္ႀ
ကီးၾကာေတာ့မွ စကားတစ္ခြန္းေျပာတယ္။ ကိုကိုသြားပါ၊ မီ့ဖို႔
အ႐ုပ္ေတြအမ်ားႀကီးဝယ္ၿပီး ျပန္လာခဲ့ တဲ့။ ကေလးလုပ္ၿပီး
သိတတ္လြန္းတဲ့သူ႔ကို သနားစိတ္နဲ႔ က်ေနာ္ဖက္ထားမိတယ္။
ငိုမလားထင္ေပမယ့္ သူမငိုဘူး။

ဒါနဲ႔ပဲ က်ေနာ္ စကၤာပူထြက္ျဖစ္ၿပီး အဲဒီမွာငါးႏွစ္ ေလာက္ အ

ေဖ့အေထာက္အပံ့မယူဘဲ အလုပ္လုပ္ၿပီး ဘဝကို ႐ုန္းကန္ခဲ့
တယ္။

ညီမေလး (၃)
____________
စကၤာပူေရာက္ခါစက ညီမေလး ခမ္းစုမီကို တအားသတိရတာ
ပဲ။ အလုပ္ပင္ပန္း၊ အစားအေသာက္ဆင္းရဲ၊ သူငယ္ခ်င္း သုံး
ေယာက္သြားတာ အလုပ္က တစ္ေယာက္တစ္ေနရာဆိုေတာ့
ပတ္ဝန္းက်င္အသိုင္းအဝိုင္းကလည္းမရွိနဲ႔။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို
တစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္လည္း
အျပစ္ရွိသလို ခံစားရတယ္။ သူ႔အေမ ေဒၚခမ္းဝါဟာ သူ႔ကို မ
ခ်စ္တာေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ သိပ္လည္းသံေယာဇဥ္မရွိလွ
ဘူး။ အေဖ့ပိုက္ဆံေတြနဲ႔ လိုခ်င္တာအကုန္ဝယ္ေပးေပမယ့္
ထိန္းေက်ာင္းယုယဖို႔ သူ႔မွာ စိတ္ကူးလည္းမရွိ အခ်ိန္လည္းမ
ရွိဘူး။ အေဖ့နားကပ္ဖို႔ရယ္၊ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ သြားလာ
စားေသာက္ေပ်ာ္ပါးဖို႔ရယ္၊ သူ႔ကိုယ္သူ လွေအာင္ျပင္ဆင္ျခ
ယ္သဖို႔ရယ္ပဲ စိတ္ကူးရွိတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း သူ႔သမီးက
က်ေနာ္နဲ႔ အေနမ်ားတဲ့အေပၚဘာမွ ၿငိဳျငင္တာ ပိတ္ပင္တာမရွိ
တဲ့အျပင္ သူအထိန္းရလြတ္လို႔ စိတ္ေအးလက္ေအးေတာင္ျဖ
စ္ေနတဲ့ပုံပဲ။

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ထြက္လာတာလည္း ေကာင္းေတာ့ေကာင္း

ပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ ခမ္းစုမီရဲ႕ ဆက္ဆံေရးဟာ က်ေနာ့္အတြ
က္ေတာ့ ေျခာက္ကပ္ေနတဲ့ဒီအိမ္ဒီပတ္ဝန္းက်င္ကိုသာယာစို
ေျပေစေပမယ့္ သူ႔အတြက္က မေကာင္းဘူး။ နကိုကတည္းက
စကားနည္းတဲ့သူ႔မွာ ကေလးသဘာဝ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေ
ဆာ့ကစား မုန္႔စား အိမ္လည္သြားတာမ်ိဳးကို မရွိေတာ့ဘူး။ ေ
က်ာင္းျပန္လာရင္ စာလုပ္ရင္လုပ္၊ မလုပ္ရင္ က်ေနာ္နဲ႔ ႏွစ္ေ
ယာက္ေပါင္းၿပီး ဆိုက္ကယ္ထြက္စီး၊ ကားေလၽွာက္ေမာင္း၊
TV ၾကည့္၊ က်ေနာ္ကဝတၳဳဖတ္ရင္သူက ကာတြန္းတစ္အုပ္
ဖတ္၊ တိုက္ေခါင္မိုးေပၚတက္ၿပီးၾကယ္ေတြၾကည့္၊ အဲလိုဟာ
ေတြပဲ လုပ္ၿပီး တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ အဆက္အသြ
ယ္ျဖတ္ေနၾကတာ။ က်ေနာ္လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဆုံတ
ယ္ဆိုတာ တစ္ပတ္တစ္ခါ ႏွစ္ပတ္တစ္ခါပဲ။ အဲလိုေန႔ေတြဆို
သူက အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းကုပ္ၿပီး ဘာေတြလုပ္ေ
နမွန္းမသိဘူး။ အိမ္ကလူေတြ TV ၾကည့္ မုန္႔စား စကားေျပာၾ
ကတဲ့ ဧည့္ခန္းဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အနားေတာင္မ
သီတဲ့ေနရာ။ ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ဒီလိုသီးျခားျဖစ္ေ
နတဲ့ဘဝဟာ ေျခာက္ကပ္လြန္းတယ္။ က်ေနာ္မရွိရင္ အနည္း
ဆုံး ေက်ာင္းကသက္တူရြယ္တူသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး
သူ႔ဘဝေလး တျခားကေလးေတြလို ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္လာမယ္ထင္
တာပဲ။

အစပိုင္းမွာ တစ္ပတ္တစ္ခါ မွန္မွန္ဖုန္းဆက္တယ္။ ဒါေပမယ့္

သူက စကားဟက္ဟက္ပက္ပက္ မေျပာဘူး။ က်ေနာ္က စိတ္
ေကာက္ေနတယ္ထင္တာ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ရက္မွာ သူကေျပာ
တယ္။
“ကိုကိုနဲ႔ ေတြ႕ရမွာလည္းမဟုတ္ဘဲနဲ႔ စကားမေျပာခ်င္ဘူး။ ေျ
ပါၿပီးရင္ ကိုကို႔္ကို ပိုသတိရတယ္”တဲ့။
အဲဒါေျပာၿပီးေတာ့ သူ႐ိႈက္ႀကီးတငင္ ငိုပါေလေရာ။ က်ေနာ္
သြားတုန္းကေတာင္ မငိုခဲ့တဲ့ကေလးက အခုငိုေနတယ္။ က်ေ
နာ္လည္း ဖုန္းကိုင္ထားရင္း မ်က္ရည္ေတြက်လာတယ္။ အဲဒီ
ညက အရက္မူးေအာင္ေသာက္မိတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း အေၾ
ကာင္းမရွိဘဲ အိမ္ကို ဖုန္းမဆက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။

အလုပ္က အစပိုင္းမွာ ေတာ္ေတာ္အဆင္မေျပဘူး။ ေမဂ်ာတ

စ္ခုနဲ႔ဘြဲ႕ရထားတာကလြဲၿပီး တျခားဘာကၽြမ္းက်င္မႈမွမရွိတဲ့
က်ေနာ့္အတြက္ ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ လခနည္းေအာက္ေျခသိမ္း
အလုပ္ပဲရတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေနာက္အလုပ္တစ္ခုေျပာင္းရတယ္။
ေျပာင္းတဲ့အလုပ္မွာသူေဌးနဲ႔ အမွတ္မထင္ရင္းႏွီးသြားတာကေ
နၿပီး အေျခအေနေတြက အေကာင္းဘက္ကိုေရာက္လာတယ္
။ အသစ္ေတြသင္ယူခြင့္လည္းရတယ္။ လုပ္ငန္းသေဘာ
သဘာဝေတြလည္း နားလည္လာတယ္။ ဒီကို ေရာက္တာ ႏွစ္
ႏွစ္ျပည့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေနသားထိုင္သားက်ၿပီး ဘဝကေတာ္ေ
တာ္အဆင္ေျပလာတယ္။ ေငြျပန္ပို႔စရာလည္း မလိုတဲ့အတြ
က္ စုႏိုင္ေဆာင္းႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးကိုေတာင္ ေရာက္လာ
တယ္။ အဲဒီလို ဘဝအေျခက်စျပဳလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေအမီနဲ႔ က်
ေနာ္ဆုံၾကတာပဲ။

***********************
ေအမီနဲ႔ ဇာတ္လမ္းဘယ္လိုစသလဲ ဆိုရင္ အိပ္ရာထဲကစတ
ယ္လို႔ ေျပာရမွာ။ ပုံမွန္အမ်ားသူငါလိုတစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ အ
စဥ္လိုက္သြားၿပီး အိပ္ရာထဲေရာက္တာနဲ႔ဇာတ္သိမ္းတာမ်ိဳးမ
ဟုတ္ဘူး။ Casual လိင္ကိစၥ လို႔ေခၚတဲ့ ထသြားထလာ စိတ္
ေျပ႐ုံအတူေနတာကေန သံေယာဇဥ္တြယ္တဲ့အပိုင္းကို ေရာ
က္သြားတာ။ အဲဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ရင္ က်ေနာ္က အစိမ္းသ
က္သက္မဟုတ္ေပမယ့္ ရည္းစားဆိုၿပီး သတ္သတ္မွတ္မွတ္
တစ္ခါမွမထားခဲ့ဖူးဘူး။ ေတာင္ႀကီးမွာတုန္းက ေလးငါးေျခာ
က္ႀကိမ္ အျပင္မွာအေတြ႕အၾကဳံရွိခဲ့တယ္။ ဒီေရာက္ေတာ့ ႏွစ္
ႏွစ္တာကာလအတြင္းမွာ casual လိင္ကိစၥ ေတြအတိုင္း
အတာတစ္ခုထိေတာ့ လုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ၾကဳံဖူးသမၽွ
ထဲမွာ ေအမီ့လိုဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့မိန္းကေလးမ်ိဳး တစ္ေယာက္မွ
မပါတာအမွန္ပဲ။

ေအမီလို႔သာေခၚတာ တကယ္တမ္းက်သူကက်ေနာ့္ထက္ ၄
ႏွစ္ေလာက္ႀကီးတယ္။ အစက စဂၤပိုးရီးယန္းထင္တာ တက
ယ္ေတာ့ က်ိဳင္းတုံဘက္က ထိုင္းဗမာကျပားျဖစ္ေနတယ္။ ဒီ
မွာအေနၾကာေနတာ။ အရပ္၅ေပ၅၊ ကိုယ္လုံးက J Lo တို႔လို
ကိုယ္လုံးမ်ိဳး။ ႏႈတ္ခမ္းထူထူ၊ မ်က္လုံးလွလွနဲ႔ အသားက ျဖဴ
တာထက္ ေရႊေရာင္သန္းၿပီး ဝင္းမြတ္ေနတာ။ က်ေနာ္တို႔ ႐ုံးနဲ႔
အဆက္အစပ္ရွိတဲ့ လုပ္ငန္းတစ္ခုက မန္ေနဂ်ာ။ ဒီလိုပဲ ေျပာ
ဆိုဆက္ဆံေနက်ဆိုေတာ့ ခင္သာမခင္တာ ရင္းႏွီးေနတာၾ
ကာၿပီ။ တစ္႐ုံးလုံးကေကာင္ေတြကလည္း ေအမီလာၿပီဆိုရင္
သူ႔ပစၥည္းေတြကို အၿပိဳင္အဆိုင္ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ၾကည့္ၾကင
မ္းၾကတာခ်ည္းပဲ။ ေပၚတင္ေတာ့မၾကည့္ရဲဘူး။ က်ေနာ္နဲ႔
စကားေျပာရတာအမ်ားဆုံးဆိုေတာ့ တခ်ိဳ႕ေကာင္ေတြက က်
ေနာ့္ကို အားက်လိုက္တာ ဘာညာစၾကတယ္။

တစ္ရက္ သူေဌး႐ုံးခန္းထဲမွာ အလုပ္ကိစၥေျပာေနၾကတယ္။

သူေဌးက မရွိဘူး၊ တျခားဧည့္သည္တစ္ေယာက္နဲ႔ ေန႔လည္
စာထြက္စားေနတယ္။ ဆိုင္းမဆင့္ဗုံမဆင့္ ေအမီက ထေျပာ
လိုက္တယ္။

“တာရာ၊ မင္းဒီည အမနဲ႔ညစာအတူတူလိုက္စားပါ့လား”တဲ့။

က်ေနာ္အံ့ၾသသြားတယ္။ ဒါေပမယ့္သူ႔လိုမိန္းမလွလွတစ္ေ
ယာက္နဲ႔ ညစာထြက္မစားခ်င္စရာဘာအေၾကာင္းမွမရွိဘူး။
အဲဒါနဲ႔ စားျဖစ္ၾကတယ္။ သူက လည္ပင္းဟိုက္ဟိုက္နဲ႔ ဒူးအ
ထက္နားေလာက္ထိရွည္တဲ့ ပြင့္႐ိုက္ဂါဝန္ေလးဝတ္လာတယ္
။ ညစာစားတဲ့တစ္ေလၽွာက္လုံး ဂါဝန္လည္ပင္းထဲကေန သူ႔ရဲ႕
ရင္သားထြားထြားေတြကို ဖ်တ္ခနဲဖ်တ္ခနဲ ျမင္ေနရတယ္။
ညစာစားၿပီးေတာ့ ဘားတစ္ခုကိုေရာက္သြားတယ္။ က်ေနာ္
က ဘီယာပဲေသာက္တယ္။ သူက မာဂရီတာ တစ္ခြက္မွာေ
သာက္တယ္။ ေသာက္ရင္းနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္တယ္။ အဲဒီအခါ
မွ သူ႔အေၾကာင္းကိုသိရတာပဲ။

သူ႔မွာ ေလးႏွစ္ေလာက္တြဲလာတဲ့ရည္းစားရွိတယ္။ ရြယ္တူပဲ။

အဲဒီလူက ျမန္မာမဟုတ္ဘူး။ ထိုင္း။ ေနာက္ပိုင္း သူကဒီမွာ
အလုပ္အကိုင္အဆင္မေျပဘူး။ ထိုင္းႏိုင္ငံကိုျပန္ခ်င္တယ္။ ေ
အမီ့ကိုပါေခၚတယ္။ ေအမီက လက္ရွိအခ်ိန္မွာ အလုပ္အဆင္
ေျပေနတယ္၊ ဝင္ေငြလည္းေကာင္းေနတယ္ဆိုေတာ့ မလိုက္
ႏိုင္ေသးဘူး။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ရန္ျဖစ္ၿပီးကြဲၾကတယ္။ ခု အဲဒီလူက ဟို
မွာ မိန္းမယူေတာ့မယ္။ ေအမီက သူ႔ကိုေမ့ႏိုင္ေအာင္ ရည္း
စားထပ္ထားဖို႔ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ့္ဘယ္သူ႔ကိုမွ ႀကိဳက္
လို႔မရဘူး၊ ယုံလို႔လည္းမရေတာ့ဘူး။ ေနာက္ဆုံး သူ႔ခံစားခ်
က္ေတြကို ထြက္ေပါက္ေပးဖို႔ casual လိင္ကိစၥ ကိုစမ္းၾကည့္မ
ယ္လို႔စိတ္ကူးတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လူသိထဲက သူလည္းသေ
ဘာက်ႏိုင္ၿပီး ရည္းစားလည္းမရွိတဲ့ က်ေနာ့္ကို ေရြးလိုက္တာ
ပဲ။

သူ႔ရဲ႕ပြင့္လင္းလြန္းတဲ့ စကားအဆုံးမွာ က်ေနာ္အံ့ၾသၿပီး ဘာ

မွမေျပာႏိုင္ေအာင္ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒါကို သူက အဓိပၸါယ္ေ
ကာက္ လြဲသြားပုံရတယ္။

“တာရာ အမကို စိတ္မဝင္စားဘူးဆိုလည္း အမနားလည္ေပး

ႏိုင္ပါတယ္။ အားနာစရာမလိုဘူး။”

“မဟုတ္ဘူးမေအမီ၊ အမလိုလွတဲ့မိန္းကေလးကို ဘယ္သူက

စိတ္မဝင္စားဘဲေနမွာလဲ။ က်ေနာ္ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ
လို႔ပါ။”

သူက ေကာ့ေတးခြက္ကိုေကာက္ေမာ့ၿပီး သက္ျပင္းေလးခ်တ

ယ္။ ေနာက္တစ္ခြက္ထပ္မွာတယ္။ က်ေနာ္က ဘီယာေလာ
က္နဲ႔မရေတာ့ဘူး။ ဒီအေျခအေနကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ပိုျပင္းတဲ့ဟာ
နဲ႔မွရမယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ စေကာ့ခ်္တူးပက္မွာလိုက္တယ္။

ေနာက္တစ္နာရီေလာက္က်ေတာ့ က်ေနာ္ေရာသူေရာ အေ
တာ္အသင့္မူးေနၿပီ။ ဘားထဲကထြက္လာၿပီး Taxi တစီးတား
တယ္။ သူ႔အခန္းကိုေရာက္သြားၾကတယ္။ ဆံႏြယ္အေခြေခြ
အလိပ္လိပ္ေတြေဘာင္ခတ္ထားတဲ့ အရက္မူးေနတဲ့ မိန္းမလွ
တစ္ေယာက္ရဲ႕ ရီေဝေဝမ်က္ႏွာေလးဟာ ညအိပ္မီးေရာင္ေ
အာက္မွာ အရမ္းကိုနမ္းခ်င္စရာေကာင္းတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ က်ေနာ္
သူ႔ကို ေခါင္းေလးဆြဲေမာ့ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းထူထူရဲရဲေလးေတြကို အ
ေပၚေအာက္တလွည့္စီစုပ္ၿပီး တေမ့တေမာ နမ္းပစ္လိုက္တယ္
။

ညီမေလး (၄)
____________
သူ႔မ်က္ႏွာေပၚ ဝဲက်ေနတဲ့ ဆံပင္ အေခြအလိပ္ေတြကို လက္
နဲ႔သပ္ဖယ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းနီနီေထြးေထြးေလးေတြကို စုပ္နမ္းလို
က္တယ္။ ေစာေစာက ေသာက္ထားတဲ့ မာဂရီတာ ထဲက
သံပရာနံ႔ရယ္ ႏႈတ္ခမ္းနီနံ႔ရယ္ ေပါင္းၿပီး ထြက္လာတဲ့ အနံ႔ေ
လးနဲ႔အတူ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက ႏူးညံ့ၿပီး စိုစြတ္ပူေႏြးေန
တယ္။ အေပၚႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို တလွည့္စီစုပ္ယူၿ
ပီးနမ္းေနရင္း လ်ွာခ်င္းထိတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔လၽွာကေလးရဲ႕
အထိအေတြ႕က ပါးလွပ္ေခ်ာမြတ္ေနတယ္။ အၾကာႀကီး နမ္းေ
နၾကရင္း ညာလက္က သူ႔ေခါင္းကေလးကိုထိန္းကိုင္ၿပီး ဘယ္
လက္က ပြင့္႐ိုက္ဂါဝန္ေလးရဲ႕အေပၚကေန သူ႔ရင္သားတစ္
ဖက္ကို အုပ္ကိုင္မိတယ္။ ခပ္သာသာေလး ညႇစ္ေနရင္း ဆက္
နမ္းေနတယ္။ ႏွစ္ေယာက္လုံးအသက္႐ႉသံေတြပိုျမန္လာတ
ယ္။ သူ႔လက္ေတြက က်ေနာ့္ေနာက္ေက်ာကို တင္းတင္းဖက္
ထားတယ္။

ႏို႔တစ္ဖက္ကို အေပၚက ဆုပ္နယ္ေနရင္း အားမရေတာ့ဘူး။

နမ္းတာကိုရပ္ၿပီး သူ႔ဂါဝန္လည္ပင္းထဲကို လက္ႏိႈက္လိုက္
တယ္။ ႏူးညံ့အိစက္ၿပီး လုံးဝန္းတဲ့ႏို႔ကေလးနဲ႔ ႏို႔သီးေခါင္း မာ
မာတင္းတင္းေလးကို စမ္းမိတယ္။ အေပၚကို အုံလိုက္ဆြဲထု
တ္လိုက္ေတာ့ အက်ႌလည္ပင္းေပါက္ကို ေက်ာ္ၿပီးထြက္လာ
တယ္။ ေနာက္တစ္ဖက္ကို ပါ ႏိႈက္ၿပီး ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။
အက်ႌလည္ပင္းေပါက္နဲ႔ခံၿပီး ပင့္တင္ထားသလိုျဖစ္ေနလို႔ န
ကိုကတည္းက ခပ္ႀကီးႀကီးျဖစ္တဲ့ ႏို႔ႏွစ္ဖက္က ျပဴးထြက္ေန
တယ္။ နီညိဳေရာင္ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြက ေထာင္ေနတယ္။
သူ႔ကို ဆိုဖာေပၚ ခပ္သာသာတြန္းၿပီးထိုင္ခိုင္းရင္း သူ႔ေရွ႕မွာရ
ပ္ၿပီး ႏို႔ႏွစ္ဖက္ကို စုံကိုင္ဆုပ္နယ္ေပးေနတယ္။ ႏို႔သီးေခါင္း
ေလးေတြကို လက္ညိဳးနဲ႔ လက္မညႇပ္ၿပီးေျခေပးတယ္။
ေတြ႕ဖူးတဲ့ တခ်ိဳ႕ေကာင္မေလးေတြက ႏို႔ကိုင္တာကိုႀကိဳက္ေ
ပမယ့္ တခ်ိဳ႕က သိပ္ၿပီး အထူးတလည္ႀကိဳက္ပုံမရဘူး။ ဒါေပ
မယ့္ ေအမီကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ပုံရွိတယ္။ မ်က္စိေ
လးကိုမွိတ္၊ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုကိုက္ၿပီးေခါင္းကို ေနာက္လွန္
ထားရင္း အသက္ျပင္းျပင္း႐ႉၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးခံေနတယ္။ ေရႊေ
ရာင္ဝင္းဖန္႔ေနတဲ့သူ႔မ်က္ႏွာေလးဟာ ရမၼက္ေသြးနဲ႔ နီျမန္းေန
တယ္။

က်ေနာ္လည္း ဒီေလာက္လွတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏို႔ထြား

ထြားေတြကို စိတ္ရွိတိုင္း အားရပါးရကိုင္ေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ ေ
အာက္ကေကာင္က အၿငိမ္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ
ထဲမွာ မာေတာင္ထလာတာ အရမ္းကိုတင္းက်ပ္လာတယ္။
လက္ႏွစ္ဘက္ကို သူ႔ႏို႔ကခဏခြာရင္း ဂ်င္းေဘာင္းဘီၾကယ္
သီးေတြကို ျဖဳတ္ၿပီး ေဘာင္းဘီကို ေအာက္ေလၽွာခ်လိုက္
တယ္။ ေအာက္က စပီဒို ကိုပါေလၽွာခ်လိုက္ေတာ့မွပဲ ကိုယ့္ေ
ကာင္က လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပါးပ်ဥ္းေထာင္ထလာေတာ့တ
ယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ႏူးညံ့တဲ့လက္ကေလးႏွစ္ဖက္က က်ေနာ့္
လက္ေတြကိုဆြဲယူၿပီး ႏို႔ေတြေပၚ ျပန္တင္လိုက္တယ္။ က်ေ
နာ္လည္း အလိုက္သင့္ျပန္ကိုင္လိုက္တုန္းမွာပဲ အဲဒီလက္က
ေလးေတြက က်ေနာ့္လိင္တံကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့
မထင္မွတ္ဘဲ ေခါင္းကိုငုံ႔ၿပီး ထိပ္ဖူးကိုလၽွာေလးနဲ႔ပတ္သိမ္းၿပီး
ပါးစပ္ထဲငုံလိုက္တယ္။ လက္တစ္ဖက္က အတံေခ်ာင္းကို ဆု
ပ္ကိုင္ထားရင္း က်န္တဲ့တဖက္က ဥေတြကို သာသာေလးဆုပ္
နယ္ေပးေနတယ္။ ၿပီးေတာ့တျဖည္းျဖည္း အရင္းအထိေရာက္
ေအာင္ ငုံလိုက္တယ္။ က်ေနာ့္အတံထိပ္ဖူးက သူ႔လည္ေခ်ာင္
းဝထိေတာင္သြားေထာက္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက ေရွ႕တိုးေ
နာက္ဆုတ္ စုပ္ေပးတယ္။

နတ္စည္းစိမ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးလားလို႔ကိုေတြးလိုက္မိတယ္။ သူ႔ပါး

စပ္ေႏြးေႏြးေလးထဲမွာ စုပ္တာကို ခံေနရင္း ႏို႔ႏွစ္ဖက္ကိုလည္း
စုံကိုင္ေနရတယ္။ ႏူးညံ့တဲ့ႏို႔ေလးေတြဟာ က်ေနာ့္လက္ထဲမွာ
ပုံသြင္းရႊံ႕ေစးလိုပဲ။ တသိမ့္သိမ့္ တၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ စုပ္ေပးေနရင္း
တျဖည္းျဖည္း ပိုျမန္ၿပီး ပိုအားပါလာတယ္။ က်ေနာ္လည္း
သူ႔ႏို႔ေတြကို ပိုၿပီးဖ်စ္ညႇစ္မိတယ္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္မွာ ႏို႔သီး
ေခါင္းေလးကို ညႇပ္ေခ်လိုက္ရင္ သူက လႊတ္ခနဲေအာ္တယ္။
က်ေနာ္ကိုင္ေနတာ သူနာေတာ့နာမွာ။ ဒါေပမယ့္ မလႊတ္ခိုင္း
တဲ့အျပင္ စုပ္တာ ပိုၿပီးေတာင္ၾကမ္းလာေသးတယ္။ ေျခာက္မိ
နစ္ ခြန္ႏွစ္မိနစ္ေလာက္ရွိေတာ့ အရွိန္တအားျမင့္လာတယ္၊
က်ေနာ္လည္း ပိုၿပီးေတာင္္တင္းမာေတာင္လာရင္း ၿပီးခ်င္လာ
တယ္။ လက္တစ္ဖက္ကိုလႊတ္ၿပီး သူ႔ေခါင္းကို ထိန္းကိုင္ရင္း
က်န္တဲ့တစ္ဖက္နဲ႔ ႏို႔ႏွစ္လုံးကိုတလွည့္စီ ဆုပ္နယ္ေနတယ္။
အရွိန္တအားျမင့္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ လက္ထဲကႏို႔ကို အတင္းဆု
ပ္ေျခမိတယ္။ က်ေနာ္ၿပီးေတာ့မယ္ဆိုတာသိလို႔ သူ႔ပါးစပ္ထဲ
ကဆြဲထုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားတယ္။ သူကအထုတ္မခံဘူး။ ေနာက္
ဆုံး ထုတ္ဖို႔မႀကိဳးစားပဲ သူ႔ပါးစပ္ထဲမွာပဲ ၿပီးလိုက္တယ္။ သူ႔ေ
ခါင္းကိုလႊတ္ၿပီး ႏို႔ႏွစ္လုံးကို အားနဲ႔ဆုပ္ညႇစ္ထားရင္း သူ႔ပါးစပ္
ထဲကို သုက္ရည္ေတြပန္းထုတ္လိုက္တယ္။ အေၾကာအခ်င္ေ
တြထဲစိမ့္သြားတဲ့အထိ အရမ္းေကာင္းလို႔ ဒီတိုင္းပဲတစ္မိနစ္ေ
လာက္ ၿငိမ္ေနလိုက္တယ္။

ပထမဆုံးသတိဝင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ပါးစပ္ထဲမွာ က်ေနာ့္လိ

င္တံက တပ္လ်က္သားႀကီး။ ေတာ္ေတာ္အားနာသြားၿပီး ဆြဲခၽြ
တ္ရင္း သူ႔ပခုံးႏွစ္ဖက္ကိုကိုင္ၿပီး ဆြဲထူေပးလိုက္တယ္။ သူက
ထသြားၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းကေဘစင္ထဲမွာ ေထြးထုတ္ရင္း ပါးစပ္ေ
ဆးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေၾကာင္အမ္းအမ္းနဲ႔ရပ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို
ဖက္တယ္။ အဲဒီေတာ့မွ သတိရတယ္။ က်ေနာ္ကသာၿပီးသြား
တာ သူကမၿပီးေသးဘူးေလ။ သူ႔ကို ဆိုဖာေပၚျပန္တြဲေခၚၿပီး
ေစာေစာက က်ေနာ္ညႇစ္ထားတဲ့ႏို႔ေလးေတြကို ကိုင္ၾကည့္မိ
တယ္။ ေပ်ာ့ဖတ္ၿပီး နီရဲေနတယ္။ ႏို႔သီးထိ
Adsပ္ေ
byလးေတြ
JuicyAdsကေ
: