boarden

Tekst: Marieke Kessel Fotos: Vapues

14 LIFT

Vulkaanboarden
exTreeM expLosIeVe aFdaLIngen In nIcaragua
Vulkanen zijn in nicaragua eigenlijk niet zo speciaal. er zijn er tientallen. Maar de Cerro negro oftewel Zwarte Heuvel is ook voor de nicaraguanen zelf toch wel een bijzonder geval. Met net 700 meter hoogte is het de kleinste, maar ook de meest actieve vulkaan van het land. en je kunt de weg naar beneden op een wel heel bijzondere manier afleggen. Vanuit de koloniale stad Len ben je in een uurtje over een hobbelige zandweg aan de voet van de zwarte, kegelvormige punt van de cerro negro. de zwarte krater met zijn dikke laag verharde lava, stenen en as vormt een rare onderbreking van de verder uit groene heuvels bestaande omgeving. ook deze braaf aandoende heuvels zijn vulkanen. Maar dan voornamelijk de slapende varianten ervan. de cerro negro, die slaapt nog lang niet. In 1995 kwam er nog lava uit de krater en sinds een uitbarsting van stenen en as in 1999 bestaat de vulkaan nu zelfs uit drie kraters in plaats van n. Vlak bij de voet van de grote krater cerro negro wijst gids Wilbert er n aan, een verhoging van de zwarte stenen en as waar wat wit-gelige rook uit komt. Bij het zien van de rook en het voelen van de hete stenen bij de rand van het rokende gat, doet de voorspelling van seismologen dat er nog meer activiteit op stapel staat opeens zeer geloofwaardig aan. net als de woorden van gids Wilbert: eigenlijk kan-ie elk moment uitbarsten. niet dat je dat graag wilt horen als je op het punt staat deze berg te beklimmen met een snowboard op je rug.

LIFT 15

boarden

Vaart maken en houden is de grootste uitdaging bij vulkaanboarden.

Gewoon knallen en niet teveel nadenken over remmen.

Nicaragua
nicaragua is een van de meest onbekende bestemmingen van Midden-amerika. Maar het is zeker ook de mooiste! Met de tientallen vulkanen, koloniale steden en tropische stranden aan de pacifische en caribische kust, is hier genoeg te beleven. en dan niet samen met tientallen andere toeristen, maar met de gastvrije bevolking die je omdat bezoekers nog bijzonder zijn graag de mooiste en meest bijzondere plekken wil laten zien. op eigen houtje reizen kan prima, maar wie een vulkaan wil beklimmen of ervan af wil boarden doet er goed aan hiervoor een touroperator in te schakelen, zoals Va pues Tours met zijn jarenlange ervaring. Voor een up-to-date informatiebron over dit land is de engelstalige Moon Travel guide een aanrader. Va pues Tours: www.vapues.com Moon Travel guide: www.moon.com/books/ moon-handbooks/moon-nicaragua-fourthedition

Uitbarsting de eerste keer dat Wilbert een uitbarsting meemaakte, herinnert hij zich nog maar al te goed. Ik lag in bed, het was midden in de nacht, en ik hoorde knallen. Ik dacht dat het onweer was. daarna hoorde ik hele harde regen op het dak, vertelt hij. Maar omdat het april was, normaal gesproken het droge seizoen, kwam ik uit bed. Toen hij uit het raam keek, vanuit het huis in het centrum van Len, zag hij geen regen maar stenen en as, afkomstig uit de cerro negro. de vulkanische regenbui zou nog drie dagen lang doorgaan. Is hij nu dan niet bang dat die echte grote uitbarsting komt die wordt voorspeld? Tot dusver heeft de lava zijn stad nog niet bereikt, maar veel scheelde het niet. nee, wie hier is geboren, weet niet beter. en ik ga ervan uit dat de wetenschappers ons van tevoren waarschuwen, vertelt Wilbert. de cerro negro wordt inderdaad 24/7 gemonitord door de overheid. signalen worden via een satelliet naar Houston gestuurd en daar geanalyseerd. en naast een bedreiging is de vulkaan ook een bron van plezier, zegt Wilbert met een knik naar het board op zijn rug. o ja, daar waren we voor gekomen. Maar voordat de piste van fijne zwarte stenen kan worden bedwongen, zit er maar n ding op: klimmen. Wilbert is de enige die een pad ziet in de grijs-zwarte hoop stenen, dus we volgen hem op de voet. na een minuut of twintig stijgen is goed te zien hoe de inmiddels hard

Foto: Joshua Berman

en zwart geworden lava zich vanaf deze zwarte heuvel uitstrekt in de vallei. Vlak nadat de lavastroom stopt, rijst Len op. de koloniale stad lag eigenlijk op dertig kilometer ten oosten van de huidige locatie, maar door vulkaangeweld van collega-vulkaan Momotombo werd de stad in 1606 compleet verwoest. sinds 1850, toen de cerro negro vanuit het niets begon te groeien, ligt de stad opnieuw aan de voet van een vulkaan. KoKende laVa de zwarte berg heeft altijd tot de verbeelding gesproken en er is door avonturiers diverse malen gexperimenteerd met gemproviseerde constructies, skis en snowboards. sinds 2002 biedt touroperator Va pues Tours het boarden aan op commercile basis. omdat er nog geen echt professioneel materiaal voor was, ging de nederlandse eigenaar Jan strik zelf aan de slag. een smid uit het Brabantse esch maakte de roestvrijstalen basis voor onze toenmalige speciaal voor de vulkaanpiste gemaakte boards, vertelt hij. In nicaragua heeft een timmerman er twee lagen triplex op geplakt. onze eerste boards waren loodzwaar, zon twaalf kilo. nu werken we met snowboards uitgerust met een dun laagje roestvrij staal. echt licht zijn die nog steeds niet, zeker niet tijdens het beklimmen van de berg. Met elke paar meter stijgen wordt het uitzicht indrukwekkender. Hoe hoger je komt, hoe beter te zien is

16 LIFT

MeT 172 KM/u de VuLKaan aF

Boarden van een vulkaan, dat kan dus. Maar ook fietsend de berg af is een mogelijkheid. de Fransman eric Barone heeft in 2002 een wereldrecord gevestigd op de cerro negro door er met 172 kilometer per uur met de mountainbike van af te racen. eerder vestigde de voormalige stuntman een record op sneeuw door met 222 kilometer per uur van een piste in Les arcs af te gaan. In 2001 racete Barone voor het eerst van de cerro negro, waarbij hij een snelheid haalde van 130 kilometer per uur. Maar hij wist zeker dat het sneller kon. In mei 2002 haalde hij de 163 kilometer per uur en aangemoedigd door het enthousiaste publiek ging hij gelijk nog een keer. Hierbij haalde hij een snelheid van 172 kilometer per uur. Maar het einde van de helling haalde hij daarbij niet... Het frame van de fiets brak, net als direct daarop vele botten in zijn lijf. Zijn helm redde zijn leven en Barone verklaarde nooit meer van de cerro negro af te zullen gaan. Wel wil hij zijn record op sneeuw nog gaan verbreken.

dat de cerro negro maar een van de vele is in dit land van vulkanen. Meerdere ketens doorkruisen het land en zover je kunt kijken steken puntige pieken de lucht in. eenmaal aangekomen op de top van de cerro negro is het uitzicht over de vallei adembenemend. Wie over de rand van de krater durft te kijken, want hierboven is de wind aardig aangetrokken, ziet een steile, diepe krater, waaruit wit-gelige naar zwavel ruikende rook komt. nachtelijke bezoekers zullen de rode gloed van de lava zien oplichten. Hier kan je niet anders dan beseffen dat je boven op een kokende bak lava staat. en dat voelt toch wel een beetje bedreigend. Tijd dus om af te dalen... rotte eieren de zwarte helling lijkt van bovenaf gezien bijna loodrecht naar beneden te gaan. Het einde is niet eens zichtbaar. Handschoenen moeten beschermen tegen de harde stenen, net als een helm en kniebeschermers. Met de zwavelgeur van rotte eieren in

onze neus, bereiden we ons voor. Tenminste, voor zover dat kan als je niet weet wat je te wachten staat op de rit naar beneden. de techniek is hetzelfde als bij echt snowboarden, legt Wilbert uit, maar hij geeft het advies om meer naar achteren te leunen, zoals bij wakeboarden. Wie dat niet doet, stuurt zijn of haar gewicht recht de stenen in en dat is niet bevorderlijk voor de vaart. Want waar je zou verwachten bij zon steile helling met een rotvaart naar beneden te gaan, is dat gelukkig niet zo. al snel blijkt dat vaart maken en houden de grootste uitdaging is bij een eerste afdaling. Bochten draaien zoals in de sneeuw is op deze pistes een stuk moeilijker. Want bij elke draai schept het board tientallen kleine steentjes en dat extra gewicht is niet bevorderlijk voor de opgebouwde vaart. gewoon punt omlaag en niet te veel nadenken over hoe straks te remmen, is dus de beste optie om er een kick uit te halen. of je nek te breken...

conclusie: Boarden van een vulkaan is zeker niet te vergelijken met een net gevallen diepe sneeuwervaring. Maar bijzonder en spannend is het wel. Wat strik betreft, staat de sport nog maar in zijn kinderschoenen. Het materiaal kan natuurlijk nog veel beter. daar zijn we nu ook mee bezig. Het zal nooit een hele grote sport worden omdat het bijna nergens kan, maar het is daarom niet minder uitdagend.

Links: Voordat de piste van fijne zwarte stenen kan worden bedwongen, zit er maar n ding op: klimmen. Rechts: Handschoenen moeten beschermen tegen de harde stenen, net als een helm en kniebeschermers.

LIFT 17

Foto: Joshua Berman