ΙΣΧΥΟΥΣΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΓΙΑ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΑ

Οι απαιτήσεις της ηχομόνωσης για την περίπτωση γυμναστηρίων, όπου “ως

γυμναστήριο νοείται κάθε μονάδα άθλησης σε κλειστό ή ανοιχτό χώρο που
έχει σκοπό την παροχή υπηρεσιών σωματικής άσκησης και άθλησης, ιδίως
μέσω της παροχής υπηρεσιών ελεύθερης γυμναστικής, αεροβικής
γυμναστικής, αερόβιας προπόνησης με χρήση ηλεκτρονικών μηχανημάτων,
προπόνησης με αντιστάσεις, προγραμμάτων ευλυγισίας διατάσεων,
γυμναστικής για παιδιά, υδρογυμναστικής, θεραπευτικής γυμναστικής,
παθητικής γυμναστικής με χρήση μηχανημάτων, παραδοσιακών χορών,
αυτοάμυνας, κολύμβησης” καθορίζονται στο Προεδρικό Διάταγμα 219/2006
“Περί καθορισμού των όρων και των προϋποθέσεων ίδρυσης και λειτουργίας
ιδιωτικών γυμναστηρίων ή ιδιωτικών σχολών εκμάθησης αθλημάτων.”

Όπως αναφέρεται στο άρθρο 4 του παραπάνω Προεδρικού Διατάγματος, η

λειτουργία του γυμναστηρίου δεν πρέπει να συνεπάγεται ηχητικές εκπομπές ή
οχλήσεις των περίοικων, αλλιώς επιβάλλεται η ηχητική μόνωση, σύμφωνα με
την υπ’ αριθμ. Α5/3010/85 (ΦΕΚ 593/Β/1985) απόφαση του Υπουργού Υγείας
Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων “Μέτρα προστασίας της Δημόσιας
Υγείας από θορύβους μουσικής των Κέντρων διασκέδασης και λοιπών
Καταστημάτων”. Συνεπώς σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση:

1. η ηχομόνωση θεωρείται ικανοποιητική όταν η Α-σταθμισμένη ηχοστάθμη,

μετρούμενη στα όρια της ιδιοκτησίας του οικοπέδου, δεν ξεπερνά:

α) σε καθαρά βιομηχανικές περιοχές τα 45 dB,

β) σε περιοχές στις οποίες επικρατεί το βιομηχανικό στοιχείο αλλά
υπάρχουν και κατοικίες τα 40 dB,
γ) σε περιοχές στις οποίες επικρατεί το αστικό στοιχείο αλλά υπάρχουν και
βιομηχανίες τα 35 dB
δ) σε περιοχές καθαρά κατοικιών (αστικές, προαστικές ή αγροτικές) και
περιοχές ειδικής προστασίας (νοσοκομείων, γηροκομείων κλπ.) τα 30 dB

2. στην περίπτωση που οι υπό αξιολόγηση χώροι βρίσκονται σε κτίριο όπου

υπάρχουν και κατοικίες ή βρίσκεται σε επαφή με άλλο κτίριο στο οποίο
υπάρχουν κατοικίες, η ηχοαπομόνωση μεταξύ χώρου εκπομπής και
χώρου λήψης πρέπει να είναι ίση ή μεγαλύτερη από 65 dB.