Monoloog van Darryl Van Horne

Waarom? Wacht daar iemand?Je dochter redt zich wel.Ze eet wat,
en valt boven haar huiswerk in slaap.Dat beloof ik je.En wat de
schoonmaak betreft...Je maakt schoon, en morgen ligt er nog meer
vuil.Bedden opmaken? Dat moet morgen toch weer.De afwas, idem
dito.
‘t Eten klaarmaken? Wordt toch opgegeten.
 Je hebt je best gedaan.Je deed je plicht als vrouw, en als
moeder...Om beurten rijden, de moestuin...De macramé,
pannelappen...De koffie ochtendjes met de buurvrouwen.'n Paar
glaasjes, wat pilletjes, psychotherapie.En wat heb je nu?Doe je, je
niet anders voor dan je bent?Hoelang hou je dat vol?De wereld
groeit, jij voedt 'm...maar wat krijg jij terug?Alles gaat aan je
voorbij. Zinloos.De vrouw is 'n gat waar al 't onbenullige in
wegstroomt.Hoelang hou je 't vol, Alex?Voordat je afknapt?Je ligt
naar 't plafond te staren, en je wacht...Tot er iets gebeurt.Wetend
dat je voor iets beters bestemd was.Je voelt 't. Je wilt 't. Gebruik
mij, Alex.Gebruik mij... ik kan er tegen.Laat 't gebeuren. Stel 't niet
uit.Tijd is dodelijk. Laat 't gebeuren. Doe 't, Alex. Doe 't nu!