Urodził się w Santo António, dzielnicy na przedmieściach Funchal na Maderze.

Jego
matka – Maria Dolores dos Santos – była kucharką i dorabiała jako sprzątaczka we
Francji, a ojciec – José Dinis Aveiro (1954–2005) – był ogrodnikiem[4] i zmagał się
z uzależnieniem alkoholowym[5]. Cristiano wychowywał się w ubogiej rodzinie wraz z
trojgiem starszego rodzeństwa: bratem Hugo oraz siostrami: Elmą i Lilianą Kátią[4].
Rodzina mieszkała w domu komunalnym przy Rua da Quinta do Falcão 27A w Santo
António[6]. Pierwsze imię dla chłopca zasugerowała rodzicom jego ciotka, która
pracowała w katolickim sierocińcu, a drugie nadano mu na cześć ulubionego aktora
jego ojca, amerykańskiego prezydenta Ronalda Reagana[7].

Mając trzy lata, zaczął grać w piłkę nożną z kolegami z sąsiedztwa[6]. Uczył się w
szkole podstawowej im. João Gonçalves Zarco[8]. Pierwsze treningi piłkarskie
rozpoczął w 1993, mając osiem lat, w klubie Andorinha, w którym dorywczo pracował
jego ojciec jako osoba odpowiedzialna za sprzęt dla zawodników[4]. Jego pierwszym
trenerem był Francisco Afonso[9]. Już w tamtym czasie wyróżniał się szybkością na
boisku i umiejętnymi zwodami, dlatego nosił pseudonim „Pszczółka”, jednocześnie z
uwagi na fakt, że reagował płaczem na przegraną, czasem przezywano go
„Płaczkiem”[9]. Gdy miał 10 lat, trafił do Nacionalu Madera, w którym jego ojciec
chrzestny – Fernão Barroso Sousa – był odpowiedzialny za kompletowanie drużyn
młodzieżowych[10]. W sezonie 1995/1996 drużyna, pod kierownictwem António Mendonçy,
zdobyła mistrzostwo regionu w kategorii 10–12 lat[10].

Kariera klubowa
Sporting CP
Po zwycięskim sezonie w Nacionalu Fernão Barroso Sousa zaaranżował mu trzydniowe
testy w Sportingu Lizbona, które odbyły się w kwietniu 1997[11]. Trafił do Akademii
Sportingu w Alcochete, gdzie wcześniej nauki pobierał m.in. jego idol, Luís
Figo[11]. Jednocześnie uczył się w tamtejszej szkole, w której był wyśmiewany przez
rówieśników ze względu na swój maderski akcent oraz dużą wrażliwość[12], natomiast
z uwagi na wątłą sylwetkę był tematem żartobliwych uwag ze strony kolegów z klubu,
dlatego podjął odpowiednią dietę wysokobiałkową, a także rozpoczął regularne
treningi na siłowni[13]. Poza treningami sportowymi amatorsko grał w ping-ponga[13]
oraz dorabiał, podając piłki na meczach Sportingu[14].

W 2000 został powołany do reprezentacji Portugalii w Turnieju Lopesa Da Silvy,

jednak musiał zrezygnować z udziału w zawodach z powodu zdiagnozowania u niego
arytmii serca[15]. Do regularnych treningów powrócił we wrześniu, kilka tygodni po
operacji ablacji serca[15]. W styczniu 2001 zdobył bramkę w wygranym 5:0 meczu z
Benfiką Lizbona[16]. Latem 2001 podpisał swój pierwszy zawodowy kontrakt ze
Sportingiem[17].

Swojego pierwszego gola w zawodowej drużynie strzelił 3 sierpnia 2002 w wygranym

3:2 meczu towarzyskim z Realem Betis – zdobył bramkę w doliczonej, 91. minucie
spotkania[18]. 29 września 2002 zagrał swój pierwszy oficjalny mecz w seniorskiej
drużynie Sportingu, stając się tym samym pierwszym zawodnikiem w historii
Sportingu, który w ciągu jednego sezonu zagrał w pięciu różnych drużynach klubu: U–
16, U–17, U–18, drużynie B, a następnie A[19]. W 69. minucie spotkania ligowego
przeciwko Sportingowi Braga zmienił Mariusa Niculae; mecz zakończył się porażką
Sportingu 2:4. 7 października zagrał w podstawowym składzie Sportingu, a w
zwycięskim spotkaniu z Moreirense na własnym stadionie strzelił dwie bramki, w 34.
i 90. minucie meczu[20].

Ze względu na rosnącą pozycję w krajowym futbolu, podczas Międzynarodowego

Festiwalu „Nadzieje” w Tulonie i w Var chęć zakupu Ronaldo wyraziły czołowe,
europejskie kluby, w tym Arsenal, Liverpool, Chelsea, Inter Mediolan, Juventus, FC
Barcelona i Atlético Madryt[21]. Prezes Liverpoolu miał oferować piłkarzowi 7,5 mln
euro za przejście do klubu[21], a Real Madryt – 12 mln euro[22]. Ostatecznie za 15
mln euro zakupił go Alex Ferguson, trener Manchesteru United, który wypatrzył go w
przedsezonowym meczu Sportingu z Manchesterem, rozegranym w sierpniu 2003 z okazji
otwarcia stadionu Estádio José Alvalade[23], dzięki czemu wówczas 18-letni Ronaldo
stał się najdroższym nastolatkiem w historii angielskiej piłki nożnej[24].

Manchester United

Cristiano Ronaldo jako piłkarz Manchesteru United (2006)

13 sierpnia 2003 na stadionie Old Trafford odbyła się oficjalna prezentacja Ronaldo
jako zawodnika Manchesteru United – jednocześnie poinformowano, że będzie
występował z numerem „7” na koszulce meczowej[25]. Trzy dni później debiutował jako
gracz klubu w wygranym 4:0 meczu ligowym 1. kolejki przeciwko Boltonowi
Wanderers[26] – wszedł na boisko w 60. minucie spotkania, a po meczu został uznany
najlepszym graczem wieczoru[27]. 1 listopada strzelił swoją pierwszą bramkę
Manchesteru, podczas meczu ligowego z Portsmouth[28]. W maju 2004 w 84. minucie
spotkania z Aston Villą otrzymał swoją pierwszą w karierze czerwoną kartkę,
wcześniej będąc ukaranym dwie żółtymi – najpierw za symulowanie faulu w polu
karnym, a następnie za wykopanie piłki w publiczność[28]. 22 maja zdobył jedną
bramkę w wygranym 3:0 meczu finałowym z Millwall o Puchar Anglii[28]. W sezonie
2003/2004 zagrał łącznie w 39 meczach i strzelił cztery gole, poza tym otrzymał od
kibiców klubu tytuł Piłkarza Roku Manchesteru United[28].

29 października 2005 podczas przegranego 1:4 spotkania z Middlesbrough zdobył

bramkę, która była 1000. bramką Manchesteru United w Premiership[29]. Sezon
2005/2006 Premiership zakończył z ośmioma golami oraz tytułem najlepszego młodego
gracza ligi na koncie.

W sezonie 2006/2007 zagrał w 52 meczach we wszystkich rozgrywkach, strzelając w

nich 23 gole[30] i zaliczając 20 asyst. W klasyfikacji strzelców Premier League
uplasował się na drugim miejscu, za Didierem Drogbą z Chelsea. Został także
okrzyknięty piłkarzem roku ligi angielskiej i Młodym Piłkarzem Roku[30]. 13 maja z
drużyną zdobył tytuł mistrza Anglii[30].

W sezonie 2007/2008 strzelił 42 gole[31], a z drużyną wygrał finał Ligi Mistrzów,

pokonując 21 maja 2008 w rzutach karnych Chelsea[32]. Po sezonie otrzymał tytuł
Piłkarza roku FIFA oraz odebrał Złotą Piłkę[33].

11 czerwca 2009 Manchester United zaakceptował ofertę kupna Ronaldo przez Real
Madryt za 80 mln funtów (93,2 mln euro) po tym, jak piłkarz wyraził chęć odejścia z
klubu[34]. Przedstawiciel rodziny Glazerów potwierdził, że Alex Ferguson zezwolił
na transakcję[35]. Po tym, jak transfer został zakończony, Ronaldo wyraził swoją
wdzięczność Fergusonowi i określił go „swoim ojcem w sporcie i najbardziej wpływową
osobą w karierze”[36].Cristiano Ronaldo (wym. [kɾɨʃtiˈɐnu ʁuˈnaɫdu]), właśc.
Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro (ur. 5 lutego 1985 w Funchal) – portugalski
piłkarz, występujący na pozycji napastnika w angielskim klubie Manchester United
oraz w reprezentacji Portugalii, której jest kapitanem. Złoty medalista Mistrzostw
Europy 2016, srebrny medalista Mistrzostw Europy 2004. Uczestnik Mistrzostw świata:
2006, 2010, 2014, 2018 i Mistrzostw Europy: 2004, 2008, 2012, 2016, 2020.

Klubową karierę rozpoczął w wieku ośmiu lat, grając w małym klubie CF Andorinha. W
wieku 10 lat trafił do jednego z największych klubów Madery, Nacionalu, a w 1997 –
do akademii Sportingu. W 2003 podpisał kontrakt z Manchesterem United. Już w
pierwszym sezonie zdobył z klubem Puchar Anglii, natomiast w kolejnych latach
pomógł United w zdobyciu trzech z rzędu tytułów mistrzowskich, dwóch Pucharów Ligi,
Tarczy Wspólnoty, wygraniu Ligi Mistrzów, a także klubowego mistrzostwa świata.