Menu główne

Wikipediawolna encyklopedia

Przeszukaj Wikipedię

Szukaj

Utwórz konto

Zaloguj się

Narzędzia osobiste

Spis treści ukryj

Początek

Dzieciństwo

Kariera klubowa

Przełącz podsekcję Kariera klubowa

Kariera reprezentacyjna

Przełącz podsekcję Kariera reprezentacyjna

Statystyki

Przełącz podsekcję Statystyki

Sukcesy

Przełącz podsekcję Sukcesy

Życie prywatne

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

Lionel Messi

Artykuł

Dyskusja

Czytaj

Kod źródłowy
Wyświetl historię

Narzędzia

padlock

Lionel Messi

Ilustracja

Lionel Messi podczas MŚ 2018

Pełne imię i nazwisko

Lionel Andrés Messi Cuccittini

Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1987

Rosario

Wzrost

169 cm[1]

Pozycja

napastnik, pomocnik

Informacje klubowe

Klub

Inter Miami CF

Numer w klubie

10

Kariera juniorska

Lata Klub

1992–1994 Grandoli
1994–2000 Newell’s Old Boys

2001–2003 FC Barcelona

Kariera seniorska[a]

Lata Klub Wyst. Gole

2003–2004 FC Barcelona C 10 (5)

2004–2005 FC Barcelona B 22 (6)

2004–2021 FC Barcelona 520 (474)

2021–2023 Paris Saint-Germain 58 (22)

2023– Inter Miami CF 5 (1)

W sumie: 615 (508)

Kariera reprezentacyjna[b]

Lata Reprezentacja Wyst. Gole

2005 Argentyna U-20 16 (11)

2008 Argentyna U-23 5 (2)

2005– Argentyna 179 (106)

W sumie: 200 (119)

Aktualne na: 8 października 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Aktualne na: 17 listopada 2023.

Faksymile

Dorobek medalowy

Mistrzostwa świata

złoto Katar 2022

srebro Brazylia 2014

Copa América

złoto Brazylia 2021

srebro Wenezuela 2007

srebro Chile 2015

srebro Stany Zjednoczone 2016

brąz Brazylia 2019

Superpuchar CONMEBOL–UEFA

złoto Anglia 2022

Letnie igrzyska olimpijskie

złoto Pekin 2008

Mistrzostwa Świata U-20

złoto Holandia 2005

Mistrzostwa Ameryki Południowej U-20

brąz Kolumbia 2005

Odznaczenia

Medal Zasługi dla Sportu (Boliwia) Krzyż św. Jerzego

Multimedia w Wikimedia Commons

Cytaty w Wikicytatach

Strona internetowa

Lionel Messi, Leo Messi, właśc. Lionel Andrés Messi Cuccittini (wym. [ljoˈnel anˈdɾes ˈmesi
kut.tʃitˈtini]; ur. 24 czerwca 1987 w Rosario) – argentyński piłkarz, występujący na pozycji napastnika
lub ofensywnego pomocnika w amerykańskim klubie Inter Miami oraz w reprezentacji Argentyny,
której jest kapitanem. Złoty medalista Mistrzostw Świata 2022.

Karierę seniorską rozpoczął w młodzieżowym zespole FC Barcelony (FC Barcelona C), skąd przeszedł
do drugiego zespołu katalońskiego klubu. W 2004 zanotował debiut dla pierwszej drużyny[2]. W
sezonie 2008/2009 stał się kluczowym piłkarzem swojej drużyny[3], która po raz pierwszy w historii
sięgnęła po potrójną koronę, zdobywając mistrzostwo Hiszpanii, puchar Hiszpanii i rozgrywki Ligi
Mistrzów UEFA. W sezonie 2014/2015 powtórzył osiągnięcie z 2008/2009. W 2018 został kapitanem
FC Barcelony[4]. Pozostaje zawodnikiem z największą liczbą strzelonych goli i występów w historii FC
Barcelony[5][6]. Do 2021 zdobył z klubem 35 trofeów[7]: 10 tytułów Mistrza Hiszpanii, cztery puchary
Ligi Mistrzów UEFA, siedem Pucharów Króla, ponadto siedmiokrotnie wygrał Superpuchar Hiszpanii,
trzykrotnie Superpuchar Europy UEFA i trzy razy Klubowe Mistrzostwa Świata. W 2021 został
zawodnikiem francuskiego klubu Paris Saint-Germain. W barwach paryskiej drużyny rozegrał łącznie
58 spotkań, w których zaliczył 22 gole. Brak awansu do finału Ligi Mistrzów UEFA oraz zawieszenie
przez klub spowodowane wyjazdem piłkarza do Arabii Saudyjskiej w 2023 roku[8], spowodowały, iż
Messi zdecydował się opuścić Paryż w ramach wolnego transferu. Po rozpatrzeniu ofert saudyjskiego
Al-Hilal, hiszpańskiej FC Barcelony oraz grającego w MLS Interu Miami, Lionel Messi podjął decyzję o
dołączeniu do tego ostatniego[9].

Od 2005 występuje w reprezentacji Argentyny[10], a od 2011 jest jej kapitanem[11]. Z 178 występami
i 106 bramkami jest rekordzistą pod względem liczby występów w reprezentacji Argentyny i jej
najlepszym strzelcem w historii[12][13]. Zwycięzca i król strzelców Młodzieżowych Mistrzostw Świata
2005[14], a także zwycięzca, najlepszy piłkarz i król strzelców Copa América 2021[15][16][17],
trzykrotny finalista Copa América z 2007, 2015, i 2016[18][19][20], laureat trzeciego miejsca w edycji
z 2019 oraz uczestnik Copa América 2011. Z Argentyną został mistrzem świata i najlepszym piłkarzem
na Mistrzostwach Świata 2022[21], a finalistą i najlepszym piłkarzem Mistrzostw Świata 2014[22], a
także wystąpił z nią na MŚ 2006, 2010, 2018. Pozostaje najmłodszym Argentyńczykiem, który zagrał
na mistrzostwach świata[23]. Złoty medalista Igrzysk Olimpijskich 2008[24].

Ośmiokrotny zdobywca Złotej Piłki[25][26][27][28][29]. Najlepszy piłkarz 25-lecia 1994-2019 według

magazynu „FourFourTwo”[30], najlepszy piłkarz i najlepszy rozgrywający dekady 2011-2020 wg
IFFHS[31][32]. Strzelec największej liczby goli w ciągu jednego roku kalendarzowego (91) oraz w
sezonie (73) w historii piłki nożnej[33], a także strzelec największej liczby goli dla jednego klubu
piłkarskiego w historii[34], dwukrotny Piłkarz Roku w Europie według UEFA[35]. Sześciokrotnie
otrzymał nagrodę Europejskiego Złotego Buta[36]. Powszechnie uważany za jednego z najlepszych
piłkarzy wszech czasów[37][38][39][40][41][42].

Dzieciństwo

Lionel Messi urodził się 24 czerwca 1987 w Rosario, w prowincji Santa Fe, jako dziecko Jorge Horácio
Messiego, pracownika huty oraz Celii Maríi (z domu Cuccittini), pracującej na pół etatu
sprzątaczki[43][44][45]. Rodzina piłkarza ze strony ojca pochodzi z włoskiego miasta Ankona, skąd
jeden z przodków, Angelo Messi, wyemigrował w 1883 do Argentyny. Piłkarz ma starsze rodzeństwo:
braci Rodrigo i Matíasa oraz siostrę Marię Sol. Mając pięć lat, Messi zaczął grać w piłkę w lokalnym
zespole Grandoli, który to prowadził jego ojciec Jorge[46][47]. W 1995 trafił do Newell’s Old Boys,
klubu mającego siedzibę w Rosario, rodzinnym mieście piłkarza[46].

W wieku 11 lat zdiagnozowano u niego karłowatość przysadkową. Występujące w argentyńskiej

Primera División River Plate zainteresowało się jego pozyskaniem, jednak klubu nie było stać na
leczenie, którego miesięczne koszty wynosiły 900 dolarów[45]. Ojciec piłkarza skontaktował się ze
skautami hiszpańskiej Barcelony, którzy po obserwacji gry Messiego zgodzili się opłacać koszty
kuracji[46][47][48]. Dyrektor sportowy klubu Carles Rexach zaproponował Messiemu kontrakt na
serwetce, ponieważ nie miał przy sobie innego papieru[45][48]. Piłkarz wraz z ojcem przeprowadził
się do Hiszpanii i zaczął występować w młodzieżowych drużynach klubu[46][48].

Kariera klubowa

FC Barcelona

„Nigdy nie zapomnę tego, że to on rozpoczął moją karierę. Nie bał się na mnie postawić, mimo iż
miałem 16 czy 17 lat.”

Messi o Franku Rijkaardzie[49]

Początki

W latach 2000–2003 występował w zespołach Infantil B oraz Cadete B i A (w tym ostatnim zdobył 37
bramek w 30 meczach). W sezonie 2003/2004 pobił rekord, występując w aż pięciu drużynach[50].
Rozegrał jedno spotkanie w Juvenil B, na którym zdobył bramkę i otrzymał szansę gry w Juvenil A,
gdzie strzelił 21 goli w 14 meczach, a 29 listopada 2003 zadebiutował w meczu Tercera División w
Barcelonie C. 6 marca 2004 rozegrał pierwsze spotkanie w Segunda División B w barwach zespołu B.
Przez cały sezon grał w obydwu tych drużynach (kolejno osiem meczów, pięć goli i pięć spotkań bez
żadnej bramki)[51].

Jeszcze wcześniej, bo 16 listopada 2003, w wieku 16 lat i 145 dni, zadebiutował w pierwszej drużynie
Barcelony w towarzyskim meczu z FC Porto[52][53].

16 października 2004 wystąpił po raz pierwszy w Primera División, w wygranym 1:0 derbowym
spotkaniu z Espanyolem[54]. W czasie występu miał 17 lat i 114 dni, stając się trzecim najmłodszym
piłkarzem w historii klubu oraz najmłodszym, który zadebiutował w Primera División[52][a]. 1 maja
2005 w meczu z Albacete Balompié zdobył swojego pierwszego gola w lidze, co uczyniło go
najmłodszym strzelcem ligowej bramki dla klubu (17 lat i 311 dni)[55][56][b]. W tamtym sezonie grał
także w zespole B, dla którego zdobył 6 bramek w 17 ligowych spotkaniach.

Sezon 2005/2006

16 września, po raz drugi w ciągu trzech miesięcy, klub zmienił warunki kontraktu piłkarza – Messi
zaczął być opłacany jak pełnoprawny członek pierwszego zespołu, a samą umowę przedłużono do
czerwca 2014[46]. 26 września uzyskał hiszpańskie obywatelstwo[57], dzięki czemu mógł grać w
Primera División (wcześniej nie mógł zagrać w lidze, bo Barcelona miała wyczerpany limit posiadania
w drużynie zawodników spoza Unii Europejskiej). Pierwszym spotkaniem Ligi Mistrzów rozegranym na
Camp Nou, w którym wziął udział Messi, był pojedynek z Udinese Calcio[52]. Wchodząc na boisko,
otrzymał od fanów owacje, a w czasie meczu imponował spokojem oraz udaną współpracą z
Ronaldinho[58].

Zdobył sześć bramek w 17 ligowych występach, a w sześciu rozegranych meczach w Lidze Mistrzów
strzelił jednego gola. 7 marca 2006 w meczu z Chelsea doznał naderwania mięśnia w prawym udzie,
przez co nie mógł grać do końca sezonu[59]. Barcelona zakończyła rozgrywki, zwyciężając w Primera
División oraz w Lidze Mistrzów[60][61].

Sezon 2006/2007

Messi w meczu z Rangers w 2007

W sezonie 2006/07 był podstawowym zawodnikiem Barcelony, zdobywając 14 bramek w 26 ligowych

spotkaniach[62]. 12 listopada w spotkaniu z Realem Saragossa doznał kontuzji kości śródstopia, która
wyeliminowała go z gry na trzy miesiące[63]. 11 marca odegrał kluczową rolę w El Clásico, zdobywając
hat-tricka, dzięki czemu grająca z jednym zawodnikiem mniej Barcelona zremisowała z Realem 3:3.
Ostatnią bramkę Messi zdobył w doliczonym czasie gry[64], stał się tym samym pierwszym piłkarzem
od czasu Ivána Zamorano oraz pierwszym zawodnikiem Barcelony od czasu Romário, któremu udało
się zdobyć trzy bramki w El Clásico. Jest również najmłodszym piłkarzem, który zdobył bramkę w tych
spotkaniach. Im bliżej było końca sezonu, tym Messi uzyskiwał więcej trafień – 11 z 14 ligowych goli
zdobył w ostatnich 13 spotkaniach[65].
Messi na krótko przed zdobyciem gola w meczu z Getafe

Starał się udowodnić, że porównania do Maradony nie były przesadzone, zdobywając na przestrzeni
jednego sezonu bramki podobne do najsłynniejszych trafień byłego napastnika[66]. 18 kwietnia 2007
strzelił dwie bramki w półfinałowym meczu Copa del Rey przeciwko Getafe CF, a jeden z goli
przypominał bramkę Maradony w ćwierćfinałowym meczu Mistrzostw Świata 1986 przeciwko
Anglii[67]. Dziennikarze sportowi wnikliwie doszukiwali się podobieństwa do gola Maradony, a
hiszpańska prasa nazwała Messiego „Messidona”[68]. Przebiegł ten sam dystans co Maradona (62
metry), minął tę samą liczbę przeciwników (sześciu, w tym bramkarza), oddał strzał z podobnej
pozycji, a – celebrując bramkę – również podbiegł do bocznej chorągiewki boiska[66]. Na pomeczowej
konferencji, kolega z drużyny, Deco, powiedział: „Nie ma takiego drugiego jak Leo”[69]. W meczu z
RCD Espanyol zdobył bramkę podobną do tej strzelonej przez Maradonę w spotkaniu z Anglią – ręką
przerzucił piłkę nad interweniującym bramkarzem, Carlosem Kamenim[70], lecz mimo powtórek
zagrania i protestów piłkarzy Espanyolu gol został uznany.

Sezon 2007/2008

W rozegranym 22 września spotkaniu z Sevillą dwukrotnie wpisał się na listę strzelców[71]. Kilka dni
wcześniej strzelił gola w wygranym 3:0 meczu Ligi Mistrzów z Olympique Lyon[72], z kolei 26 września
zdobył dwie bramki w zwycięskiej potyczce (4:1) z Realem Zaragoza[73]. 27 lutego, przeciwko Valencii,
rozegrał swój 100. oficjalny mecz w barwach klubu[74].

Został nominowany do nagrody FIFPro w kategorii Napastnik[75]. W internetowym sondażu

hiszpańskiej gazety „Marca” został wybrany najlepszym piłkarzem na świecie, uzyskując 77 procent
wszystkich głosów[76]. Zdaniem felietonistów katalońskich gazet „El Mundo Deportivo” i „Sport” oraz
byłego niemieckiego piłkarza, Franza Beckenbauera, Messi powinien otrzymać Złotą Piłkę[77]. Wiele
piłkarskich osobistości, m.in. Ronaldinho, Samuel Eto’o, Frank Rijkaard, Bernd Schuster, Raúl, Gianluca
Zambrotta, Francesco Totti, Alfredo Di Stéfano, Diego Maradona oraz Pelé przyznało, że uważają
Messiego za jednego z najlepszych obecnie piłkarzy świata[78][79].

Po raz czwarty w ciągu trzech sezonów doznał kontuzji kości śródstopia, tym razem 4 marca w meczu
Ligi Mistrzów z Celtikiem Glasgow, przez co musiał pauzować przez kolejne sześć tygodni[80].

Sezon 2008/2009

Messi w meczu z UD Almería

Po tym, jak Ronaldinho odszedł z klubu, Messi przejął po nim numer „10” na koszulce[81]. 1
października 2008 w meczu Ligi Mistrzów z Szachtarem Donieck zmienił na boisku Thierry’ego
Henry’ego i po siedmiu minutach zdołał dwukrotnie wpisać się na listę strzelców, dzięki czemu
Barcelona, przegrywająca 0:1, zdołała ostatecznie zwyciężyć 2:1[82]. Następna ligowa potyczka
przeciwko Atlético Madryt określana była mianem „przyjacielskiej rywalizacji” pomiędzy Messim i
jego przyjacielem, Sergio Agüero[83]. Messi zdobył w tym meczu gola z rzutu wolnego oraz asystował
przy jednej z bramek, a Barcelona wygrała spotkanie 6:1[84]. Kolejny dobry występ zaliczył w meczu z
Sevillą, zdobywając dwie bramki – jedną z woleja z odległości 23 metrów, a przy kolejnej ominął
bramkarza i oddał strzał z ostrego kąta boiska[85]. 13 grudnia w El Clásico Barcelona zwyciężyła 2:0, a
Messi zdobył drugiego gola dla zespołu[86]. Argentyńczyk został wybrany drugim piłkarzem świata
podczas gali FIFA, gromadząc 678 punktów[87].

W meczu z Atlético Madryt zdobył swojego pierwszego hat-tricka w 2009, a Barcelona wygrała
spotkanie 3:1[88]. Niespełna miesiąc później po wejściu na zmianę w potyczce z Racingiem Santander,
przy stanie 1:0 dla Racingu, zdobył dwie bramki, zapewniając swojej drużynie zwycięstwo. Strzelony
przez niego drugi gol w tym meczu był zarazem 5000. bramką Barcelony w historii jej ligowych
występów[89]. Messi w 28. kolejce rozgrywek ligowych zdobył swojego 30. gola w sezonie (we
wszystkich rozgrywkach), przyczyniając się do wygranej 6:0 nad Málagą[90]. 8 kwietnia 2009 uzyskał
dwa trafienia w spotkaniu Ligi Mistrzów z Bayernem Monachium[91]. Dziesięć dni później,
zdobywając 20. gola w sezonie, zapewnił drużynie zwycięstwo w meczu z Getafe, dzięki czemu
Barcelona utrzymała sześć punktów przewagi nad drugim w tabeli Realem Madryt[92].

Michael Carrick (z tyłu) obserwuje strzał Messiego – finał Ligi Mistrzów 2009.

Pieczętując dominację klubu w sezonie, Messi dwukrotnie wpisał się na listę strzelców w zwycięskiej
6:2 potyczce z Realem Madryt rozegranej na Santiago Bernabéu[93]; była to najwyższa porażka
madryckiego klubu od 1930[94] Po zdobyciu tych bramek podbiegł do kibiców i przed kamerami zdjął
koszulkę, pokazując podkoszulek z napisem Síndrome X Fràgil (pol. Zespół łamliwego chromosomu X),
by wesprzeć dzieci cierpiące na tę dolegliwość[95]. 13 maja po raz pierwszy zwyciężył w rozgrywkach
o Puchar Króla, zdobywając bramkę i asystując przy kolejnych dwóch, prowadząc zespół do wygranej
4:1 przeciwko Athletic Bilbao[96]. 27 maja w finale Ligi Mistrzów Barcelona wygrała z Manchesterem
United 2:0, a Messi strzałem głową w 70. minucie spotkania zdobył drugą bramkę[97]. Z
dziewięcioma trafieniami został królem strzelców rozgrywek[97]. Barcelona sezon zakończyła,
triumfując w Copa del Rey, Primera División i Lidze Mistrzów[98], dzięki czemu stała się pierwszym
hiszpańskim klubem w historii, któremu udało się zdobyć potrójną koronę[99].

Sezon 2009/2010

Messi w czasie treningu

Przed rozpoczęciem sezonu przedłużył kontrakt z klubem do 2016, stając się najwyżej opłacanym
zawodnikiem w lidze hiszpańskiej – miał zarabiać ok. 9,5 mln euro rocznie przy klauzuli wykupu
wynoszącej 250 mln euro[100]. W rozegranym 28 sierpnia meczu o Superpuchar Europy z Szachtarem
Donieck asystował przy bramce Pedro, dającej drużynie zwycięstwo 1:0[101]. Po tym spotkaniu Josep
Guardiola powiedział, że Messi jest „prawdopodobnie najlepszym piłkarzem, jakiego kiedykolwiek
widział”[102]. Wcześniej zdobył dwie bramki w finale Superpucharu Hiszpanii, przyczyniając się tym
samym do zwycięstwa w tych rozgrywkach. Udanie rozpoczął zmagania ligowe, strzelając gola w
wygranym 2:0 meczu z Getafe oraz zaliczając po dwa trafienia i jednej asyście podczas spotkań z
Atlético Madryt i Racingiem Santander. W półfinałowym meczu Klubowych Mistrzostw Świata
przeciwko Atlante FC wszedł na boisko w 55. minucie, a dwie minuty później strzelił bramkę na 2:1;
był to jego pierwszy kontakt z piłką w tym spotkaniu. Barcelona ostatecznie zwyciężyła 3:1[103]. W
finale Klubowych Mistrzostw Świata Duma Katalonii z Messim w składzie pokonała po dogrywce
Estudiantes La Plata 2:1, a Argentyńczyk klatką piersiową strzelił gola dającego swojej drużynie tytuł
najlepszej drużyny globu[104]. Został również wybrany najlepszym zawodnikiem turnieju. Kilka
tygodni później w meczu z Sevillą na Camp Nou (4:0) strzelił dwie bramki, zdobywając tym samym
setnego gola dla FC Barcelony.

Podczas kolejnych czterech meczów ligowych z Malagą, Almerią, Valencią i Saragossą strzelił łącznie
dziewięć bramek. W przerwie pomiędzy nimi w rewanżu Ligi Mistrzów z VFB Stuttgart zdobył dwa
gole. Zagrał też w następnej fazie Champions League i stał się bohaterem spotkania z Arsenalem,
któremu strzelił cztery bramki, niwecząc tym samym marzenia Anglików o awansie do półfinału[105].
Rozegrał również udane zawody podczas Klasyku w Madrycie i zdobył bramkę na 1:0 dla
Barcelony[106]. W Lidze Mistrzów FC Barcelona z Messim w składzie dotarła do półfinału, gdzie w
kontrowersyjnych okolicznościach przegrała z Interem[107][108]. Messi został królem strzelców
turnieju z ośmioma trafieniami na koncie, w tym sześcioma w fazie pucharowej. Sezon 2009/10
zakończył się dla klubu z Katalonii zwycięstwem w lidze z dorobkiem 99 punktów[109]. Messi zdołał
wyrównać rekord Ronaldo z sezonu 1996/97 (któremu udało się zdobyć 34 bramki), za co otrzymał
pierwszego w swojej karierze Europejskiego Złotego Buta[110].

Sezon 2010/2011

21 sierpnia 2010 strzelił hat-tricka w swoim pierwszym meczu sezonu, a Barcelona wygrała 4:0 z
Sevillą w Superpucharze Hiszpanii. Sezon ligowy rozpoczął od zdobycia gola po zaledwie trzech
minutach w meczu przeciw Racingowi Santander. 19 września 2010 przez interwencję obrońcy
Atlético Madryt, Tomáša Ujfalusiego, doznał skręcenia wewnętrznych wiązadeł prawej kostki. Kiedy
wrócił do gry, zdobył gola na 1:1 przeciwko RCD Mallorca. Później zdobył kolejne bramki w
rozgrywkach Ligi Mistrzów przeciwko København i pomógł zespołowi wygrać 2:0 na Camp Nou.
Przeciwko Almerii zdobył swój drugi hat-trick w sezonie w imponującym zwycięstwie 8:0 na wyjeździe.
29 listopada na Camp Nou Barcelona z Messim w składzie pokonała odwiecznego rywala – Real
Madryt – 5:0, a Messi w tym meczu zaliczył dwie asysty.

W styczniu 2011 otrzymał Złotą Piłkę, nagrodę dla najlepszego piłkarza 2010. Dwa dni po otrzymaniu
nagrody skompletował swojego pierwszego hat-tricka w roku i trzeciego w sezonie, przeciwko Realowi
Betis. Barcelona m.in. dzięki Messiemu dotarła do finału Pucharu Hiszpanii, w którym po dogrywce
uległa 0:1 Realowi Madryt. 11 maja 2011 FC Barcelona zdobyła kolejne Mistrzostwo Hiszpanii; w
półfinale Ligi Mistrzów Messi zdobył dwa gole na Santiago Bernabéu przeciw Realowi Madryt, a jego
bramki dały Barcelonie awans do finału (0:2 w pierwszym meczu i 1:1 w drugim), który został
rozegrany 28 maja przeciwko Manchesterowi United. Hiszpanie wygrali Ligę Mistrzów, zwyciężając w
spotkaniu 3:1, a jednego z goli strzelił Messi, który został królem strzelców rozgrywek. Został również
wicekrólem strzelców La Liga.
Sezon 2011/2012

Messi wraz z kolegami świętujący zdobycie Klubowego Mistrzostwa Świata 2011.

Messi w sezonie 2011/12 podczas spotkania Copa Del Rey.

Messi zaczął sezon od występów w Superpucharze Hiszpanii. W dwumeczu przeciwko Realowi Madryt
(5:4) strzelił trzy gole i zaliczył dwie asysty, zapewniając FC Barcelonie zwycięstwo i zdobycie
pierwszego trofeum w sezonie[111]. Wraz z FC Barceloną jako zwycięzca Ligi Mistrzów rozegrał także
spotkanie ze zwycięzcą Ligi Europejskiej, portugalskim FC Porto, w ramach Superpucharu
Europy[112]. W tym meczu strzelił gola oraz asystował przy bramce Cesca Fàbregasa, który ustalił
wynik na 2:0 dla Barcelony, tym samym zapewniając klubowi drugie trofeum w sezonie. W sierpniu, w
meczu Ligi Mistrzów przeciwko BATE Borysów, strzelił 195. gola, bijąc klubowy rekord pod względem
strzelonych bramek, który ustanowił Ladislao Kubala[112]. W kolejnym meczu Ligi Mistrzów
przeciwko Viktorii Pilzno strzelił swojego 200. gola w oficjalnych rozgrywkach. Podczas finału
Klubowych Mistrzostw Świata strzelił dwa gole brazylijskiemu klubowi Santos FC (4:0), zdobywając
trzecie trofeum w sezonie dla FC Barcelony. Został również wybrany najlepszym zawodnikiem tego
turnieju, a także zdobył nagrodę dla najlepszego piłkarza Europy[113]. Wygrał też Złotą Piłkę, stając
się tym samym czwartym zawodnikiem, który trzy razy zdobył tę statuetkę[114]. 19 stycznia 2011 w
ligowym meczu z Valencią CF (5:1) strzelił swojego 200. gola w Primera División. 7 marca w meczu z
Bayernem Leverkusen (7:1) stał się zawodnikiem, który jako pierwszy w historii Ligi Mistrzów strzelił
pięć goli w jednym meczu. 20 marca, strzelając hat-tricka w meczu ligowym przeciwko Granada CF,
pobił klubowy rekord 232 goli ustanowiony przez Césara Rodrígueza i stał się najlepszym strzelcem w
historii FC Barcelony. 2 maja, strzelając hat-tricka z Málagą, pobił rekord w liczbie goli strzelonych w
sezonie, wcześniej ustanowiony przez Gerda Müllera (67 trafień). 5 maja w derbach Barcelony z
Espanyolem strzelił cztery gole, a sezon zakończył z 73 golami i 28 asystami w 60 meczach[115].

Sezon 2012/2013

Sezon 2012/13 zaczął od porażki w Superpucharze Hiszpanii z Realem Madryt 4:4 (o wygranej
zdecydowała liczba bramek strzelonych na wyjeździe). Podczas tych finałów dwa razy wpisywał się na
listę strzelców. W pierwszym meczu Primera División FC Barcelona zmierzyła się z Realem Sociedad i
wygrała 5:1, a Messi zaliczył dwie bramki[116]. 19 września rozegrał pierwszy mecz fazy grupowej Ligi
Mistrzów UEFA ze Spartakiem Moskwa (3:2), w którym zanotował dwa trafienia[117]. 7 października
strzelił dwa gole w zremisowanym 2:2 meczu z Realem Madryt[118]. 20 października w ligowym
meczu z Deportivo La Coruña, Messi zanotował pierwszego hat-tricka w sezonie 2012/2013[119]. 11
listopada w meczu 11. kolejki La Liga strzelił dwie bramki przeciwko zespołowi RCD Mallorca (4:2) i
tym samym rozpoczął serię 21 ligowych meczów z golem[120][121]. W meczu 15. kolejki, rozegranym
9 grudnia przeciwko Real Betis, Messi notując dublet pobił rekord Césara Rodrígueza i stał się
najskuteczniejszym strzelcem Primera División jako piłkarz Barcelony (190 goli), a także pobił rekord
Gerda Müllera, który wynosił 85 bramek i stał się piłkarzem z największą liczbą bramek w roku
kalendarzowym[122]. Messi zdołał strzelić jeszcze 5 bramek i ustanowił nowy rekord na 91 goli[123].
Za wspomniany rekord został wpisany do Księgi rekordów Guinnessa[124].
Zgodnie z przewidywaniami wygrał Złotą Piłkę FIFA 2012[125]. Plebiscyt wygrał po raz czwarty i tym
samym został zawodnikiem z największą liczbą zwycięstw, bijąc osiągnięcie Johana Cruyffa, Michela
Platiniego, Marco van Bastena i siebie samego[126]. 27 stycznia 2013 strzelił 4 gole w meczu z
Osasuną (5:1)[127]. 12 marca strzelił dwa gole w wygranym 4:0 meczu rewanżowym 1/8 finału Ligi
Mistrzów UEFA z A.C. Milan (w dwumeczu 4:2)[128]. 23 kwietnia wystąpił w przegranym 4:0 meczu
półfinału Ligi Mistrzów z Bayernem Monachium[129]. W drugim meczu Barcelona ponownie
przegrała (0:3) i tym samym odpadła, a Bayern później został triumfatorem, pokonując w finale
Borussię Dortmund[130]. 12 maja w meczu Primera División z Atlético Madryt, Messi nie zanotował
trafienia, tym samym kończąc serię meczów z golem[131]. Łącznie w sezonie rozegrał 50 meczów,
zanotował 17 asyst i strzelił 60 goli, z czego 46 w lidze i tym samym został królem strzelców, a także
dostał nagrodę Europejskiego Złotego Buta, zdobywając wyróżnienie trzeci raz[132]. W Lidze
Mistrzów strzelił osiem bramek, co dało mu trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców.

Sezon 2013/2014

Sezon rozpoczął od Superpucharu Hiszpanii, w którym drużyna FC Barcelony wygrała z Atlético

Madryt[133]. W pierwszej kolejce Barcelona ograła Levante UD 7:0, a Messi strzelił dwie bramki i
zaliczył asystę[134]. Następnie w spotkaniu 3. kolejki Primera División z Valencią CF zdobył trzy bramki
w wygranym 3:2 meczu[135]. 18 września strzelił hat-tricka w meczu fazy grupowej Pucharu Europy z
AFC Ajax (4:0)[136]. Z powodu kontuzji Messi nie rozegrał meczów: 2. kolejki, 8. kolejki, a także od 14.
do 18. kolejki La Liga[137]. Kontuzje wykluczyły go również z części meczów rozgrywek Ligi Mistrzów
(2. kolejka oraz 5. i 6.); pauzował również w rozgrywkach krajowego pucharu[137].

Do gry powrócił 8 stycznia 2014, strzelając dwa gole przeciwko Getafe w Pucharze Króla[138]. 13
stycznia zajął drugie miejsce w plebiscycie Złotej Piłki, za Cristiano Ronaldo[139]. 22 stycznia w
ćwierćfinale Pucharu Króla z Levante (4:1) zaliczył hat-trick asyst. 16 marca w meczu ligowym
przeciwko Osasunie strzelił hat-tricka, dzięki czemu stał się najskuteczniejszym strzelcem wszech
czasów FC Barcelony z 371 bramkami na koncie (wliczając mecze towarzyskie), bijąc rekord Paulino
Alcántary[140]. Tydzień później wystąpił w El Clásico przeciwko Realowi Madryt, w którym zdobył 3
gole i zanotował asystę, a jego zespół wygrał 4:3[141]. Dzięki hat-trickowi pobił rekord Alfredo di
Stéfano i został najskuteczniejszym strzelcem w historii Klasyków[142]. Sezon zakończył z 41 golami i
14 asystami, rozgrywając łącznie 46 spotkań. Zdobył Superpuchar Hiszpanii, a na 2. miejscu zakończył
rozgrywki ligowe, w finale Pucharu Króla przegrał z Realem Madryt, w Lidze Mistrzów odpadł na
etapie ćwierćfinałów.

Sezon 2014/2015

Messi celebrujący trafienie przeciwko Granadzie (2014)

Sezon rozpoczął od strzelenia dwóch bramek w meczu 1. kolejki La Liga przeciwko Elche CF (3:0)[143].
22 listopada w wygranym 5:1 meczu przeciwko Sevilli strzelił swojego pierwszego hat-tricka w
sezonie[144]. Trzy gole pozwoliły mu wyprzedzić Telmo Zarrę w klasyfikacji strzelców hiszpańskiej ligi,
który ustanowił rekord rozgrywek na 251 goli[145]. 25 listopada wystąpił z opaską kapitańską podczas
meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów UEFA przeciwko APOEL FC. W czasie spotkania udało mu się
skompletować, drugiego w sezonie, hat-tricka[146]. 7 grudnia w ligowym meczu z Espanyolem strzelił
trzykrotnie do siatki, gole te pozwoliły mu stać się najlepszym strzelcem w historii derbów Barcelony
(FC Barcelona-Espanyol)[147].

Na początku 2015 ogłoszono, że zajął drugie miejsce w plebiscycie Złotej Piłki, ustępując Cristiano
Ronaldo. 18 stycznia 2015 w meczu ligi z Deportivo La Coruña zanotował pierwszego hat-tricka w
2015[148]. 15 lutego rozegrał swój 300. mecz w lidze hiszpańskiej, w którym ustrzelił hat-tricka
drużynie Levante, a trafienia pozwoliły na wygraną 5:0[149]. 8 marca w meczu 26. kolejki przeciwko
Rayo Vallecano (6:1) ponownie zanotował trzy trafienia, tym samym ustanawiając nowy rekord. Z 32
hat-trickami został samodzielnym rekordzistą w hiszpańskim futbolu przewyższając wyczyn Telmo
Zarry[150]. 17 maja Barcelona wygrała mecz 37. kolejki z Atlético Madryt, zapewniając sobie
mistrzostwo Hiszpanii[151]. 30 maja dwukrotnie zdobył gola przeciwko Athletic Bilbao w finale
Pucharu Króla, który Barça wygrała 3:1[152].

6 maja w meczu półfinału Ligi Mistrzów UEFA przeciwko Bayernowi Monachium, dwukrotnie pokonał
Manuela Neuera, a dzięki jego trafieniom Barcelona pokonała w pierwszym meczu Bayern 3:0. W
meczu rewanżowym jego drużyna uległa Bayernowi 2:3, jednak rezultat z poprzedniego meczu
oznaczał awans Barcelony. Finał Ligi Mistrzów UEFA 2014/2015 został rozegrany 6 czerwca w Berlinie.
Przeciwnikiem Barcelony był Juventus, a mecz zakończył się zwycięstwem hiszpańskiego klubu 3:1, z
czego Messi zanotował asystę przy golu Luisa Suáreza na 2:1[153].

Z 10 golami na koncie Messi został ex aequo królem strzelców edycji 2014/2015 (z Neymarem oraz
Cristiano Ronaldo)[154]. Łącznie w sezonie rozegrał 57 meczów, w których strzelił 58 goli oraz
zanotował 31 asyst[155].

Sezon 2015/2016

Lionel Messi podczas meczu Superpucharu Europy UEFA 2015

Messi rozpoczął sezon 2015/2016 od strzelenia dwóch goli przeciwko Sevilli w ramach Superpucharu
Europy UEFA, który Barcelona wygrała po doliczonym czasie gry 5:4[156]. 17 sierpnia strzelił
honorowego gola przeciwko Athletic Bilbao w Superpucharze Hiszpanii, przegranym w dwumeczu
1:5[157]. 20 grudnia wygrał Klubowe mistrzostwo świata 2015, zdobywając swoje piąte klubowe
trofeum w 2015[158]. 9 stycznia, jako kapitan, strzelił hat-tricka w meczu 19. kolejki Primera División
ze Granadą (4:0)[159].

11 stycznia 2016 został laureatem Złotej Piłki FIFA, wygrywając z Cristiano Ronaldo oraz
Neymarem[160]. Była to jego piąta nagroda. 23 lutego ustrzelił dublet przeciwko Arsenalowi w 1/8
finałów Ligi Mistrzów UEFA. 3 marca, w wygranym 5:1 meczu ligi hiszpańskiej z Rayo Vallecano, Messi
zdobył 3 gole[161]. 22 maja zanotował dwie asysty przy golach Jordiego Alby oraz Neymara i,
pokonując 2:0 zespół Seviili FC, zdobył Puchar Króla[162].
Rozgrywki klubowe zakończył z dorobkiem 41 bramek i 24 asyst, uzyskanych w 49 występach,
zdobywając mistrzostwo Hiszpanii, Puchar Hiszpanii, zdobywając Superpuchar Hiszpanii oraz
Superpuchar Europy, a także zostając królem strzelców krajowego pucharu.

Sezon 2016/2017

Sezon 2016/2017 rozpoczął od wygrania w Superpucharze Hiszpanii, gdzie w drugim meczu przeciwko
Sevilli strzelił bramkę[163]. 20 sierpnia strzelił dwa gole w meczu 1. kolejki La Liga przeciwko Realowi
Betis (6:2)[164]. 13 września, w pierwszym meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów UEFA przeciwko
szkockiemu klubowi Celtic, strzelił swojego szóstego hat-tricka w karierze w tych
rozgrywkach[165][166]. 19 października, po trzytygodniowej kontuzji, Messi strzelił hat-tricka w
wygranym 4:0 meczu Ligi Mistrzów z Manchesterem City[167]. 1 listopada strzelił swoją 54. bramkę w
fazie grupowej tych rozgrywek, bijąc rekord Raúla wynoszący 53 trafienia[168].

Messi zajął 2. miejsce w plebiscycie Złotej Piłki, ustępując Cristiano Ronaldo. Na drugim miejscu
znalazł się również w nagrodzie Piłkarza Roka FIFA, ponownie ustępując Portugalczykowi. 14 stycznia
strzelił gola w meczu z Las Palmas (5:0). Był to 35. zespół w Primera División przeciwko, któremu
strzelił bramkę-tym samym wyrównał osiągnięcie Raúla, który także strzelał przeciwko 35
zespołom[169]. 23 kwietnia w meczu 33. kolejki La Ligi z Realem Madryt (3:2), Messi strzelił dwa gole,
a jego drugie trafienie było 500. dla Barcelony[170]. 27 maja strzelił gola i zanotował asystę w finale
Pucharu Króla, wygranym przez Dumę Katalonii 3:1 z Deportivo Alavés[171]. W rozgrywkach Ligi
Mistrzów jego zespół poległ w ćwierćfinale, gdzie przegrał 0:3 z Juventusem.

Łącznie w sezonie 2016/2017 strzelił 54 gole oraz zanotował 20 asyst w 52 meczach. Z klubem wygrał
Puchar Króla oraz Superpuchar Hiszpanii. Z 37 golami został królem strzelców hiszpańskiej ligi, a także
dostał nagrodę Europejskiego Złotego Buta dla najskuteczniejszego strzelca Europy.

Sezon 2017/2018

Na inaugurację sezonu Messi strzelił bramkę z rzutu karnego w przegranym 1:3 pierwszym meczu o
Superpuchar Hiszpanii z Realem Madryt[172]. Kolejne trafienie zanotował 26 sierpnia w meczu 2.
kolejki La Liga z Deportivo Alavés, kiedy to strzelił dublet[173]. 9 września podczas meczu z
Espanyolem zdobył 3 gole, które pozwoliły zwyciężyć Barcelonie 5:0 nad lokalnym rywalem[174]. 12
września strzelił dwa gole Juventusowi w meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów[175]. 19 września w
meczu z Eibarem (6:1) udało mu się strzelić 4 bramki, był to piąty raz w jego karierze, kiedy to
uczynił[176]. 4 listopada rozgrywając mecz 11. kolejki z Sevillą (2:1), zanotował swój 600. występ dla
Barcelony[177]. Takim dorobkiem mogło wtedy pochwalić się dwóch piłkarzy: Xavi i Andrés
Iniesta[177]. 7 grudnia ogłoszono, że został laureatem 2. miejsca w plebiscycie Złotej Piłki (laureatem
został Cristiano Ronaldo).

4 marca zdobył swoją 600. bramkę w karierze, strzelając z rzutu wolnego w meczu 27. kolejki Primera
División przeciwko Atlético Madryt (1:0)[178]. 14 marca w wygranym 3:0 meczu 1/8 finałów Ligi
Mistrzów UEFA z Chelsea zdobył dublet. Jego drugie trafienie było jego 100. w karierze w europejskich
pucharach[179]. 7 kwietnia zdobył hat-tricka w meczu ligowym z Leganés (3:1), był to jego 40. hat-
trick dla Barcelony we wszystkich rozgrywkach[180]. Wyczyn powtórzył 29 kwietnia, kiedy to
trzykrotnie pokonał bramkarza Deportivo La Coruña, Rubéna Martíneza[181]. 21 kwietnia strzelił gola
w finale Pucharu Króla przeciwko Sevilli, który został wygrany przez Katalończyków 5:0[182]. Triumf
Barcelony w edycji 2017/2018 był łącznie 30. w historii.

W sezonie 2017/2018 zdobył 45 goli i zaliczył 20 asyst. W lidze strzelił 34 gole, zdobywając tym samym
Trofeo Pichichi dla króla strzelców ligi hiszpańskiej. Prócz tego zdobył nagrodę Europejskiego Złotego
Buta po raz piąty w swojej karierze[183]. Ze swoim zespołem został mistrzem Hiszpanii, zdobył
również Puchar Króla. W Lidze Mistrzów UEFA poległ na etapie ćwierćfinałów, w których Barcelonę
wyeliminowała AS Roma.

Sezon 2018/2019

Lionel Messi podczas meczu z Realem Valladolid (2018)

Po odejściu Andrésa Iniesty, Messi został mianowany nowym kapitanem Barcelony[4]. Pierwszym
trofeum jakie wzniósł jako kapitan był Superpuchar Hiszpanii, który Barcelona wygrała 2:1 z Sevillą. 19
sierpnia w pierwszym ligowym meczu przeciwko Alavés strzelił dwie bramki[184]. 2 września w
wygranym 8:2 meczu z Huescą strzelił dwa gole oraz zanotował dwie asysty[185]. 18 września w
meczu przeciwko PSV Eindhoven (4:0) strzelił swojego ósmego hat-tricka w rozgrywkach Ligi Mistrzów
UEFA, stając się samodzielnym liderem klasyfikacji[186]. W meczu 2. kolejki fazy grupowej Ligi
Mistrzów z Tottenhamem (4:2) strzelił dwa gole[187]. 8 grudnia zanotował dublet przeciwko RCD
Espanyol (4:0).

3 grudnia został sklasyfikowany na 5. miejscu w plebiscycie Złotej Piłki, było to jego najgorsze od 2006
r. miejsce w głosowaniu[188]. 16 grudnia zaliczył trzy trafienia w meczu Primera División z Levante
(5:0). Nowy rok rozpoczął od zdobycia bramki przeciwo Getafe (2:1) w meczu 18. kolejki. 13 stycznia
strzelił swoją 400. bramkę w lidze hiszpańskiej, stając się pierwszym, który tego dokonał spośród
pięciu najmocniejszych lig Europy[189]. 23 lutego w meczu z Sevillą strzelił hat-tricka, który pozwolił
mu przekroczyć granicę 650 goli w karierze seniorskiej[190]. 13 lutego, po bezbramkowym remisie w
1/8 finału Pucharu Europy z Lyon, strzelił dwie bramki i zanotował dwie asysty w wygranym 5:1
drugim meczu, zapewniając tym samym awans do ćwierćfinału rozgrywek[191]. Tam Barcelona
pokonała w dwumeczu Manchester United 4:0, a Lionel Messi strzelił dublet w rewanżowym
starciu[192]. 17 marca w meczu 28. kolejki strzelił trzy bramki przeciwko Realowi Betis (4:1). 1 maja
dwukrotnie pokonał bramkarza Liverpoolu, Alissona w półfinale Ligi Mistrzów UEFA, a mecz pomiędzy
Barceloną i angielskim klubem zakończył się zwycięstwem Katalończyków 3:0[193]. Jego drugi gol z
rzutu wolnego był 600. dla FC Barcelony[194], a także został wybrany Golem Sezonu według
UEFA.com[195]. W spotkaniu rewanżowym Barça przegrała 0:4 (dwumecz: 3:4), odpadając z walki o
trofeum Ligi Mistrzów UEFA[196]. 25 maja Barcelona poległa w finale Copa del Rey 1:2 z Valencią, tym
samym kończąc passę czterech zwycięstw Barcelony z rzędu w tych rozgrywkach.
Łącznie w sezonie strzelił 51 goli i zaliczył 22 asyst w 50 występach. W lidze hiszpańskiej strzelił 36
bramek, zostając królem strzelców ligi po raz szósty. W wyścigu o Europejski Złoty But przegonił
Kyliana Mbappé, który zakończył kampanię ligową z 33 golami[197]. Był to jego szósty łącznie, a trzeci
z rzędu triumf[198]. Z klubem zdobył mistrzostwo Hiszpanii, a także zdobył Superpuchar Hiszpanii.

Sezon 2019/2020

Z powodu kontuzji, jaką doznał przed tournée Barcelony do Stanów Zjednoczonych[199], Messi
zaliczył swój pierwszy występ w sezonie 17 września, w meczu 1. kolejki fazy grupowej Ligi Mistrzów
UEFA, bezbramkowo zremisowanym z Borussią Dortmund[200]. Pierwszego gola strzelił 6
października w meczu ligowym z Sevillą (4:0)[201]. 9 listopada w meczu 13. kolejki z Celtą Vigo (4:1)
zanotował swojego 34. hat-tricka w lidze, dzięki czemu zrównał się w klasyfikacji hat-tricków La Liga z
Cristiano Ronaldo[202]. 27 listopada rozegrał 700. mecz dla FC Barcelony, w którym zmierzył się z
Borussią Dortmund. Messi zakończył jubileuszowy mecz z bramkę i dwiema asystami. Borussia była
34. zespołem przeciwko, któremu strzelił gola, tym samym Messi pobił wcześniejszy rekord Raúla i
Cristiano Ronaldo[203].

2 października, z 686 punktami, został laureatem Złotej Piłki 2019, wygrywając plebiscyt po raz szósty
w karierze. Tym samym wyprzedził Cristiano Ronaldo, z którym dzielił rekord pod względem
zdobytych Złotych Piłek[204]. 7 grudnia strzelił trzy gole przeciwko Mallorce (5:2)[205]. 25 lutego w
meczu z Eibarem (5:0) strzelił 4 gole[206]. 7 marca w meczu 27. kolejki ligi hiszpańskiej z Realem
Sociedad (1:0) strzelił ostatniego gola przed zawieszeniem rozgrywek, spowodowanym pandemią
COVID-19. Do gry powrócił 13 czerwca, strzelając bramkę w meczu z Mallorcą, wygranym 4:0. 30
czerwca, w meczu z Atlético Madryt (2:2), zdobył swoją 700. bramkę w karierze seniorskiej[207]. 19
lipca strzelił swoją 24. i 25. bramkę w ligowym sezonie, dzięki czemu został królem strzelców Primera
División[208]. Jednocześnie z 21 asystami, został drugim piłkarzem w historii (po Thierrym Henrym,
który w sezonie 2002/2003 strzelił 24 bramek i zanotował 20 asyst), który strzelił 20 goli i zanotował
20 asyst w jednym sezonie w pięciu najsilniejszych ligach Europy. 9 lipca powrócił z Barceloną do
rozgrywek Ligi Mistrzów UEFA. W meczu rewanżowym 1/8 finału z Napoli strzelił gola i wywalczył rzut
karny, który wykorzystał Luis Suárez. Mecz zakończył się zwycięstwem Dumy Katalonii 3:1, a w
dwumeczu 4:2[209]. W ćwierćfinale Barcelona przegrała 2:8 z Bayernem Monachium[210],
późniejszym triumfatorem tej edycji[211].

Łącznie w sezonie, Messi zdobył 31 goli i zanotował 25 asyst, występując w 44 meczach. Z klubem nie
zdobył żadnego trofeum, była to pierwsza taka sytuacja od sezonu 2007/2008[212].

Sezon 2020/2021

Pomimo narastających spekulacji odnośnie odejścia Messiego, Argentyńczyk ostatecznie pozostał w

FC Barcelonie[213]. 27 sierpnia strzelił pierwszego gola w nowym sezonie, a spotkanie Primera
División z Villarealem zakończyło się wygraną 4:0. 20 października strzelił gola z rzutu karnego w
rozgrywkach Ligi Mistrzów UEFA przeciwko Ferencváros, tym samym stając pierwszym piłkarzem w
historii, który zdobył gola 16 sezonach z rzędu Ligi Mistrzów[214]. 29 listopada, po strzeleniu gola
przeciwko Osasunie (4:0), zdjął koszulkę meczową Barcelony i zaprezentował się z koszulką Newell’s
Old Boys w hołdzie dla Diego Maradony, który zmarł 4 dni wcześniej[215]. 23 grudnia w meczu z
Realem Valladolid, Messi strzelił swoją 644. bramkę dla Dumy Katalonii, stając się tym samym
zawodnikiem z największą liczbą bramek dla jednego klubu[216].

15 marca rozegrał 768. spotkanie w barwach Blaugrany, bijąc klubowy rekord Xaviego[217]. 17
kwietnia w finale Pucharu Króla z Atheltic Bilbao strzelił dwa gole, a jego zespół wygrał 4:0[218]. 16
maja strzelił gola przeciwko Celta Vigo, a jego występ okazał się później ostatnim w barwach
katalońskiego klubu[219]. Z 30 trafieniami został po raz ósmy łącznie, a piąty z rzędu królem strzelców
La Liga[220]. Sezon zakończył z 38 golami i 14 asystami, które zanotował występując w 47 meczach.

Z powodu problemów finansowych i organizacyjnych FC Barcelona zwlekała z przedłużeniem kontaktu

z Lionelem Messim, wskutek czego 30 czerwca 2021 umowa wygasła i Messi stał się on wolnym
zawodnikiem. Ta nietypowa sytuacja miała trwać do powrotu Messiego z Copa América 2021, w
którym brał on udział z reprezentacją Argentyny. Około trzech tygodni po powrocie Messiego z
wakacji wydawało się, że zostanie podpisana nowa umowa z Messim, jednak wieczorem 5 sierpnia
2021 roku zarząd FC Barcelony nieoczekiwanie poinformował, że z powodów finansowych nie jest w
stanie podpisać umowy z Messim, co było ogromnym szokiem dla otoczenia piłkarza, jak i całego
piłkarskiego świata. 8 sierpnia 2021 roku na stadionie Camp Nou zorganizowano pożegnalną
konferencję prasową, podczas której Lionel Messi przemawiał i pożegnał się z kolegami z drużyny i z
pracownikami klubu.

Messi podczas meczu Ligue 1 z Olympique Marsylia (2021)

Paris Saint-Germain

Sezon 2021/2022

10 sierpnia 2021 klub Paris Saint-Germain poinformował o podpisaniu kontraktu z Lionelem Messim
na okres dwóch lat z opcją przedłużenia o rok[221][222]. 29 sierpnia 2021 zadebiutował w Ligue 1 w
wygranym ze Stade de Reims (2:0), gdzie wszedł w 66. minucie spotkania, a dwie bramki zdobył Kylian
Mbappé[223][224]. 28 września podczas drugiej kolejki w sezonie Ligi Mistrzów (2021/2022) w
wygranym meczu przeciw Manchester City F.C. (2:0) strzelił pierwszego gola w 74. minucie spotkania
w barwach PSG[225]. 20 listopada 2021 w 14. kolejce ligi francuskiej strzelił pierwszego gola w 87.
minucie w wygranym meczu (3:1) z FC Nantes[226]. 29 listopada 2021 odebrał swoją siódmą Złotą
Piłkę[227]. 23 kwietnia strzelił gola w zremisowanym 1:1 meczu francuskiej ligi z Lens, który
przypieczętował 10. ligowy tytuł PSG[228]. Messi zakończył sezon z 11 golami i 14 asystami, które
zdobył rozgrywając 34 mecze. W Ligue 1 strzelił 6 goli, tym samym nie przekraczając granicy 10
ligowych trafień po raz pierwszy od sezonu 2005/2006[229].

Sezon 2022/2023

31 lipca 2022 w wygranym meczu o Superpuchar Francji (4:0) przeciwko FC Nantes strzelił gola w 22.
minucie spotkania, a dwie bramki zdobył Neymar i jedną Sergio Ramos[230]. 6 sierpnia 2022 podczas
1. kolejki Lique 1 w sezonie (2022/2023) w wygranym meczu (5:0) przeciw Clermont Foot 63 strzelił
dwie bramki w tym jedną z przewrotki[231]. 1 października w meczu z OGC Nice (2:1) strzelił swoją
60. bramkę z rzutu wolnego, a pierwszą w barwach paryskiego klubu[232]. 5 października zdobył
bramkę w zremisowanym 1:1 meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów UEFA z Benfiką. Trafienie pozwoliło
mu stać się pierwszym piłkarzem w historii rozgrywek, który strzelił gola przeciwko 40.
drużynom[233]. 25 października dwukrotnie trafił w wygranym 7:2 meczu z Maccabi Hajfą w ramach
fazy grupowej LM, tym samym zapewniając sobie awans do fazy pucharowej tych rozgrywek[234].

12 stycznia 2023 został nominowany do nagrody dla najlepszego piłkarza na świecie, którą przyznaje
FIFA[235]. 10 lutego znalazł się w finałowej trójce plebiscytu, wraz z Kylianem Mbappé oraz Karimem
Benzemą[236]. Przez media wymieniany był jako główny faworyt do zwycięstwa[237]. Wygrał
plebiscyt, uzyskując 52 punkty, z przewagą ośmiu punktów nad laureatem 2. miejsca Kylianem
Mbappé[238][239].

26 lutego w wygranym 3:0 meczu Ligue 1 z Olympique Marsylia zdobył gola i zanotował dwie
asysty[240], a jego trafienie było 700. w karierze klubowej i tym samym został pierwszym piłkarzem w
historii pięciu czołowych lig w Europie, który tego dokonał[241]. 8 kwietnia, trafiając przeciwko OGC
Nice (2:0) w meczu 30. kolejki Ligue 1, strzelił swoją 702. bramkę w karierze klubowej i został
najskuteczniejszym piłkarzem w historii europejskich rozgrywek klubowych, bijąc rekord, który dzielił
z Cristiano Ronaldo[242]. 8 maja został wybrany sportowcem roku na Laureus World Sports
Awards[243].

Rozgrywki klubowe zakończył z dorobkiem 21 bramek i 20 asyst uzyskanych w 41 meczach. W sezonie

2022/2023 zdobył mistrzostwo Francji oraz Superpuchar Francji.

W kwietniu pojawiły się informacje o możliwym przejściu zawodnika do swojego poprzedniego klubu
– FC Barcelony[244]. Jednak w maju ujawniono, że Messi może przejść do saudyjskiego klubu Al-Hilal,
który miałby mu zaoferować kontrakt w wysokości 400 milionów euro[245]. Później pojawiły się
informacje o zwiększeniu oferty i zaoferowaniu 500 milionów euro za sezon[246]. 3 czerwca 2023
Paris Saint-Germain oficjalnie poinformował o odejściu Messiego[247]. W klubie rozegrał łącznie 75
meczów, w których strzelił 32 bramki i zanotował 35 asyst.

Inter Miami

Messi w barwach Interu Miami (2023)

7 czerwca 2023 Lionel Messi potwierdził przenosiny do Major League Soccer, kiedy ogłosił osiągnięcie
porozumienia z zespołem Inter Miami CF[248][249][250]. 15 lipca 2023 klub ogłosił podpisanie z
Messim dwuipółletniego kontraktu[251], a dzień później zaprezentował go podczas transmitowanego
na żywo wydarzenia o nazwie „La PresentaSÍon” na stadionie DRV PNK[252]. 22 lipca 2023 zaliczył
swój debiut w klubie, wchodząc z ławki rezerwowych w 54 min., strzelając zwycięską bramkę z rzutu
wolnego w 90+4 min. na 2:1 w rozgrywkach Leagues Cup[253]. 25 lipca został ogłoszony kapitanem
drużyny[254]. W swoim drugim meczu dla Interu Miami, w którym wystąpił od pierwszej minuty,
strzelił dwa gole i zanotował asystę przeciwko Atlancie United (4:0). Atlanta była 100. klubem,
przeciwko któremu udało mu się zdobyć co najmniej dwie bramki[255]. 7 sierpnia, w zremisowanym
4:4 meczu z FC Dallas, strzelił dwa gole, co pozwoliło mu awansować na 4. pozycję w klasyfikacji
strzelców wszech czasów Interu Miami[256]. Jego pierwszy gol we wspomnianym spotkaniu był 20. w
roku kalendarzowym – dorobek taki osiągał w 17 latach z rzędu (2007–2023)[257]. 16 sierpnia,
podczas wygranego 4:1 meczu półfinałowego Leagues Cup przeciwko Philadelphii Union, Messi
strzelił bramkę z odległości 32,1 metra – był to gol strzelony z najdalszej odległości podczas jego
kariery seniorskiej[258][259]. 20 sierpnia, w finale rozgrywek przeciwko Nashville, strzelił bramkę w
23. minucie. Z powodu wyrównującej bramki ze strony rywali odbył się konkurs rzutów karnych, w
których Messi wykorzystał „jedenastkę”, a Inter wygrał 10:9. Po meczu został ogłoszony najlepszym
zawodnikiem turnieju, a z 10 bramkami został królem strzelców turnieju[260]. Zdobyte trofeum było
44. w seniorskiej karierze Messiego i tym samym stał się on najbardziej utytułowanym piłkarzem w
historii[261].

17 sierpnia został nominowany do nagrody Piłkarza Roku UEFA. W trójce nominowanych znalazł się
wraz z Erlingiem Haalandem oraz Kevinem De Bruyne[262]. 31 sierpnia znalazł się na drugim miejscu
w plebiscycie, przegrywając z Erlingiem Haalandem[263]. 24 sierpnia zanotował dwie asysty przy
golach Leonardo Campany w meczu półfinału U.S. Open Cup przeciwko Cincinnati (3:3, k. 5:4)[264].
Trzy dni później Messi zadebiutował w barwach Interu w rozgrywkach Major League Soccer w meczu
z New York Red Bulls (2:0) w którym strzelił swoją pierwszą bramkę dla klubu w rozgrywkach
ligowych, trafiając na 2:0 w 89. minucie[265]. 6 września 2023 Messi znalazł się wśród 30 zawodników
nominowanych do Złotej Piłki France Football[266]. Zgodnie z przewidywaniami[267][268], podczas
gali w Paryżu, która odbyła się 30 października w Théâtre du Châtelet, Lionel Messi został po raz ósmy
laureatem Złotej Piłki[269].

Kariera reprezentacyjna

Lata 2004–2008

W czerwcu 2004 zadebiutował w reprezentacji Argentyny U-20 w towarzyskim spotkaniu z

rówieśnikami z Paragwaju[270]. Rok później zwyciężył z drużyną na Młodzieżowych Mistrzostwach
Świata 2005 rozegranych w Holandii. Został królem strzelców i uznano go za najlepszego gracza
turnieju[271].

4 sierpnia 2005 selekcjoner José Pekerman powołał Messiego do pierwszej reprezentacji.

Zadebiutował w niej 17 sierpnia w spotkaniu z Węgrami; miał 18 lat i 54 dni. Został wprowadzony na
boisko w 63. minucie, jednak 40 sekund później arbiter Markus Merk pokazał mu czerwoną kartkę za
uderzenie łokciem węgierskiego obrońcy, Vilmosa Vanczáka. Decyzja sędziego wywołała
kontrowersje, a Diego Maradona stwierdził, że arbiter postąpił zbyt pochopnie[10][272]. Messi
powrócił do drużyny 3 września w przegranym 0:1 meczu z Paragwajem. Przed meczem powiedział:
„Dzisiaj będzie mój prawdziwy debiut. Poprzedni mecz trwał dla mnie zbyt krótko...”[273]. Po
kolejnym spotkaniu, przeciwko Peru, Pekerman nazwał Messiego „diamentem”[274].
Kontuzja odniesiona pod koniec sezonu 2005/2006 narażała Messiego na absencję na Mistrzostwach
Świata 2006. Mimo to, 15 maja 2006 piłkarz otrzymał powołanie do kadry na turniej. Zagrał również
swój ostatni mecz w barwach Argentyny U-20, zaś później wystąpił w towarzyskim spotkaniu z
Angolą[275][276]. W pierwszym meczu Argentyny na mistrzostwach przeciwko Wybrzeżu Kości
Słoniowej, Messi wszedł na boisko z ławki rezerwowych[277]. W następnym spotkaniu z Serbią i
Czarnogórą zastąpił w 74 minucie Maxiego Rodrigueza, stając się tym samym najmłodszym
reprezentantem Argentyny na Mistrzostwach Świata w historii. Asystował przy trafieniu Hernana
Crespo oraz zdobył ostatnią bramkę w wygranym 6:0 meczu, dzięki czemu został najmłodszym
strzelcem w turnieju oraz szóstym najmłodszym zdobywcą gola w historii Mistrzostw Świata[278].
Wystąpił w zakończonym bezbramkowym remisem spotkaniu z Holandią[279]. W kolejnym meczu z
Meksykiem Messi pojawił się na murawie w 84. minucie przy stanie 1:1 i zdołał trafić do siatki, uczynił
to jednak z pozycji spalonej i bramka nie została uznana[280][281], jednak drużyna zdołała w
dogrywce strzelić gola dającego awans. Ćwierćfinałowe spotkanie z Niemcami spędził na ławce
rezerwowych, a Argentyna przegrała w rzutach karnych 2:4[282].

Messi na Copa América 2007.

Messi został najmłodszym zawodnikiem powołanym na Copa América 2007. Pierwszy mecz rozegrał
29 czerwca, a jego drużyna wygrała 4:1 ze Stanami Zjednoczonymi. W tym spotkaniu pokazał swoje
zdolności jako rozgrywający. Wypracował sytuację, dzięki której Hernán Crespo zdobył gola oraz sam
kilkakrotnie oddał celne strzały na bramkę. Został zastąpiony w 79. minucie przez Carlosa Teveza,
który kilka minut później wpisał się na listę strzelców[283].

W swoim drugim spotkaniu, przeciwko Kolumbii, wywalczył rzut karny, który wykorzystał Crespo,
doprowadzając tym samym do remisu 1:1. Miał również udział przy drugiej bramce Argentyny, kiedy
to po faulu na nim podyktowany został rzut wolny, z którego gola zdobył Juan Román Riquelme,
podwyższając prowadzenie na 3:1. Ostatecznie mecz zakończył się zwycięstwem Argentyny 4:2, dzięki
czemu zespół awansował do ćwierćfinału turnieju[284].

W trzecim meczu z Paragwajem trener dał odpocząć Messiemu przed kolejną fazą rozgrywek. Na
boisko wszedł w 64. minucie zastępując Estebana Cambiasso. W 79. minucie wypracował sytuację
bramkową Javierowi Mascherano, którą ten wykorzystał[285]. W ćwierćfinale Argentyna zwyciężyła z
Peru 4:0, a Messi po podaniu Riquelme zdobył jedną z bramek[286]. W półfinałowej potyczce z
Meksykiem, strzelił gola lobując bramkarza Oswaldo Sancheza, przyczyniając się do wygranej zespołu
3:0[287]. W finale Argentyna przegrała z Brazylią 0:3[288].

Messi w meczu z Brazylią podczas Igrzysk Olimpijskich 2008

Początkowo Messi nie otrzymał zgody klubu na wyjazd na Igrzyska Olimpijskie 2008[289], jednak po
odbyciu rozmowy z trenerem Josepem Guardiolą ostatecznie dostał pozwolenie na uczestnictwo w
zawodach[290]. Dołączył do kadry zespołu i pierwszą bramkę zdobył w wygranym 2:1 meczu z
Wybrzeżem Kości Słoniowej[290]. W spotkaniu z Holandią otworzył wynik spotkania oraz asystował
przy bramce Ángela Di Maríi, dzięki czemu Argentyna zwyciężyła spotkanie po dogrywce 2:1[291].
Zagrał również w wygranym 3:0 meczu z Brazylią[292]. W finale ponownie asystował przy trafieniu Di
Maríi, dającemu zwycięstwo 1:0 nad Nigerią[293].

Lata 2009–2011

28 marca 2009 w spotkaniu z Wenezuelą rozegranym w ramach kwalifikacji do Mistrzostw Świata,

Messi po raz pierwszy zagrał z numerem „10” na koszulce. Mecz ten był również debiutem Diego
Maradony w roli selekcjonera reprezentacji. Argentyna zwyciężyła 4:0, a Messi w 25. minucie
otworzył wynik spotkania[294].

Messi podczas przegranego ćwierćfinału z Niemcami.

Messi wystąpił w meczu otwarcia Mistrzostw Świata 2010, w którym Argentyna pokonała Nigerię 1:0.
Argentyńczyk miał wiele okazji do strzelenia bramki, jednak został zatrzymany przez bramkarza
Vincenta Enyeamę. Messi wyszedł w podstawowej jedenastce Argentyny w kolejnym meczu
mistrzostw przeciwko Korei Południowej zakończonym zwycięstwem 4:1. Uczestniczył we wszystkich
bramkowych akcjach zespołu, ponadto pomógł zdobyć hat-trick Gonzalo Higuaínowi. W trzecim,
ostatnim meczu grupowym, Argentyna wygrała 2:0 z Grecją, a Messi był kapitanem drużyny oraz
został wybrany „graczem meczu”. W pierwszym spotkaniu drugiej rundy, wygranym 3:1 z Meksykiem,
Messi asystował przy bramce Carlosa Téveza. Argentyna zakończyła występ w mistrzostwach po
przegranej w ćwierćfinale z Niemcami 0:4.

9 lutego 2011 strzelił bramkę oraz zanotował asystę w wygranym 2:1 meczu towarzyskim z
reprezentacją Portugalii[295].

2 lipca 2011 rozegrał pierwszy mecz Copa América 2011, a spotkanie z Boliwią zakończyło się remisem
1:1. Po meczu został wybrany zawodnikiem meczu. W kolejnym meczu Argentyna również
zremisowała (0:0), a Messi kilkukrotnie był wygwizdywany przez kibiców[296]. W ostatnim,
kluczowym spotkaniu, Albiceleste wygrali 3:0 z Kostaryką, a Messi był jednym z wyróżniających się
graczy, notując dwie asysty[297]. Za dobrą postawę został wybrany mvp starcia[298]. W ćwierćfinale
przeciwko Urugwajowi zaliczył asystę przy golu Gonzalo Higuaína, ale reprezentacja Argentyny po
zremisowanym 1:1 meczu, przegrała 4:5 w rzutach karnych[299]. Messi trafił w serii rzutów karnych;
strzelał jako pierwszy[299]. Z 3 asystami został królem asyst turnieju (razem z Ganso).

28 sierpnia nowy selekcjoner reprezentacji Argentyny Alejandro Sabella poinformował o objęciu przez
Messiego funkcji kapitana, którym dotychczas był Javier Mascherano[11].

Lata 2012–2014
Messi walczący o piłkę z Matsem Hummelsem podczas finału Mistrzostw Świata 2014

29 lutego 2012 w meczu towarzyskim z reprezentacją Szwajcarii (3:1) skompletował pierwszego hat-
tricka dla Argentyny[300]. 9 czerwca ponownie strzelił trzy bramki, tym razem w wygranym 4:3 meczu
z Brazylią[301]. 12 października zanotował dublet w meczu eliminacji do Mistrzostw Świata 2014 z
Urugwajem (3:0)[302]. Łącznie w 2012 wystąpił w 9 meczach, w których zdobył 12 bramek, co
pozwoliło mu wyrównać rekord reprezentacji w liczbie goli w jednym roku kalendarzowym, który
został ustanowiony w 1998 przez Gabriela Batistutę[303].

14 czerwca 2013 w meczu towarzyskim z Gwatemalą (4:0) strzelił kolejnego reprezentacyjnego hat-
tricka, notując swoje 33, 34 i 35. trafienie i w klasyfikacji najskuteczniejszych zawodników
reprezentacji Argentyny pobił Diego Maradonę[304]. 10 września, strzelając dwa gole w meczu
eliminacji do MŚ 2014 z Paragwajem, zapewnił Argentynie awans na Mistrzostwa Świata 2014 w
Brazylii. Dublet w meczu z Paragwajem pozwolił mu wyprzedzić o dwie bramki zdobywcę 35 goli dla
Argentyny, Hernána Crespo, w klasyfikacji strzelców Argentyny i awansować na pozycję wicelidera
tego rankingu – za zdobywcą 56 goli, Gabrielem Batistutą[305].

Łącznie w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2014 strzelił 10 goli i został wicekrólem strzelców
eliminacji, za zdobywcą 11 bramek, Luisem Suárezem[306].

Messi rozpoczął mundial w Brazylii od rozegrania meczu fazy grupowej z Bośnią i Hercegowiną.
Starcie zakończyło się wygraną Argentyny 2:1, a Messi został strzelcem drugiej bramki swojego
zespołu[307]. Był to jego pierwszy, od jego debiutu w 2006, gol na MŚ[307]. W drugim meczu (z
Iranem), Messi strzelił swojego kolejnego gola. Do bramki trafił w pierwszej minucie doliczonego
czasu; było to jedyne trafienie meczu[308]. 25 czerwca rozegrał ostatnie spotkanie fazy grupowej. W
meczu przeciwko Nigerii (3:2) strzelił dwie bramki (w tym jedną z rzutu wolnego), tym samym
zapewniając Argentynie awans do fazy pucharowej[309]. W każdym z trzech grupowych meczów,
Lionel Messi był wybierany najlepszym zawodnikiem meczu[310]. W 1/8 finału zaliczył asystę przy
golu Ángela Di Maríi w 118. minucie meczu i został wybrany mvp meczu[310]. W ćwierćfinale pokonał
reprezentację Belgii 1:0, awansując pierwszy raz od 1990 do półfinału mundialu, gdzie zmierzył się z
Holandią[311]. Po bezbramkowym remisie, Argentyna pokonała rywali 4:2 w konkursie rzutów
karnych, a Messi strzelił pierwszego „karnego” dla swojej drużyny[312].

W finale Argentyna zmierzyła się z reprezentacją Niemiec, która na etapie półfinałów pokonała 7:1
gospodarzy. Mecz zakończył się porażką Albiceleste 0:1 po golu Mario Götzego w 113. minucie[313].
Po meczu odebrał statuetkę dla najlepszego zawodnika turnieju[314]. Z 4 bramkami zajął trzecie
miejsce w klasyfikacji strzelców (ex aequo z Neymarem i Robinem van Persiem).

Lata 2015–2017
Messi podczas meczu Copa América 2015 przeciwko Paragwajowi

Messi podczas spotkania z Ekwadorem (2017)

Copa América 2015 rozpoczął od remisu 2:2 z Paragwajem, gdzie strzelił jedyną bramkę w
turnieju[315]. W drugim meczu Argentyna pokonała 1:0 mistrzów z 2011, reprezentację Urugwaju.
Rozgrywając trzeci mecz fazy grupowej, Lionel Messi wystąpił po raz 100. dla narodowej drużyny,
mając na koncie 46 goli, tym samym zostając piątym Argentyńczykiem, który rozegrał 100 meczów dla
reprezentacji swojego kraju[316]. W ćwierćfinale Argentyna zwyciężyła po doliczonym czasie gry w
rzutach karnych (5:4) z Kolumbią. W półfinale, w którym Argentyna pokonała 6:1 reprezentację
Paragwaju, Messi okazał się świetnym rozgrywającym, notując trzy asysty i zbierając owacje od
kibiców[317]. Finał został rozegrany przeciwko Chile. Argentyna przystępowała do meczu jako
faworyt, jednakże po zakończeniu meczu bezbramkowym remisem, Argentyńczycy polegli w konkursie
rzutów karnych 1:4. Messi został jedynym ze swojego zespołu, który wykorzystał „jedenastkę”[318].
Po zakończonym turnieju został wybrany MVP Copa América 2015, które jednak odrzucił[319].

4 września w towarzyskim meczu z Boliwią (7:0) strzelił dwie bramki[320]. 29 marca 2016, strzelając
gola przeciwko reprezentacji Boliwii (2:0), zanotował swoje 50. trafienie w narodowych barwach,
czyniąc to jako drugi Argentyńczyk, po Gabrielu Batistucie[321].

Z powodu kontuzji, jaką Messi doznał w meczu towarzyskim z Hondurasem (1:0), jego występ na Copa
América 2016 był zagrożony[322]. W pierwszym meczu fazy grupowej (przeciwko Chile), Messi
przebywał na ławce rezerwowych, koncentrując się na przygotowaniach do kolejnego meczu[323]. W
drugim spotkaniu, wygranym 5:0 z Panamą, Messi wszedł na boisko w 61. minucie, a zaledwie 19
minut później świętował zdobycie hat-tricka, później notując jeszcze asystę przy trafieniu Sergio
Agüero[324]. Za znakomity występ został wybrany najlepszym zawodnikiem meczu. W ostatnim
starciu fazy grupowej, Argentyna wygrała 3:0 z Boliwią[325]. Z 9 punktami Argentyńczycy pewnie
awansowali do fazy pucharowej. 19 czerwca Argentyna rozegrała mecz ćwierćfinału z Wenezuelą. W
trakcie spotkania, Messi strzelił gola i zanotował dwie asysty, czym zapracował na kolejny tytuł mvp
spotkania[326]. Trafienie przeciwko Wenzueli było jego 54. w barwach narodowej drużyny; wyrównał
tym samym rekord Gabriela Batistuty, który był dotychczasowym najskuteczniejszym zawodnikiem w
historii reprezentacji Argentyny[326]. Rekord ten pobił 3 dni później, kiedy to w meczu półfinałowym
ze Stanami Zjednoczonymi (4:0) strzelił gola z rzutu wolnego; w meczu zanotował także dwie
asysty[327]. Za dobrą postawę został ponownie nagrodzony tytułem mvp meczu.

26 czerwca rozegrano finał turnieju, gdzie spotkały się te same drużyny (Argentyna i Chile) z
poprzedniej edycji[328]. Spotkanie zakończyło się przegraną 2:4 w serii rzutów karnych, a Messi był
jednym z dwóch Argentyczyków, którzy nie strzelili swojej „jedenastki”[329]. Był to jego trzeci z rzędu,
a czwarty łącznie przegrany finał w barwach Argentyny[330]. Po przegranym meczu, Messi
zdecydował się na rezygnację z gry dla reprezentacji Argentyny[330]. W oświadczeniu napisał: „To
ciężka chwila do analizowania. Przede wszystkim jednak już wystarczy. Dla mnie skończyła się
reprezentacja”[331]. Turniej zakończył z 5 golami, zostając wicekrólem strzelców, tuż za Eduardo
Vargasem (6 goli), z 4 asystami został królem asyst (ex aequo z Jorge Valdivią). Łącznie uzbierał trzy
nagrody najlepszego zawodnika meczu, lecz Złota Piłka dla najlepszego zawodnika turnieju trafiła do
Alexisa Sáncheza[332].

Po ogłoszeniu decyzji o zakończeniu kariery reprezentacyjnej, w Argentynie rozpoczęła się kampania,

która miała przekonać Messiego do powrotu do gry dla reprezentacji[333]. Po przyjeździe do
Argentyny, Messi został powitany hasłami „Nie odchodź, Leo”. W akcję włączył się także prezydent
Argentyny Mauricio Macri oraz prezydent Buenos Aires Horacio Rodríguez Larreta[334]. Dopiero po
spotkaniu z nowym selekcjonerem reprezentacji Argentyny, Edgardo Bauzą, zdecydował się wrócić do
reprezentacji[335]. 1 września, w pierwszym meczu po powrocie do reprezentacji, strzelił zwycięską
bramkę przeciwko reprezentacji Urugwaju (1:0) w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata 2018[336].
10 października, w meczu rozgrywanym w Quito, skompletował hat tricka przeciwko reprezentacji
Ekwadoru (3:1). Była to pierwsza od 2001 wygrana w stolicy Ekwadoru; zwycięstwo zapewniło także
Argentynie awans na Mistrzostwa Świata 2018[337].

Lata 2018–2019

Messi celebrujący swoje trafienie przeciwko Nigerii podczas Mistrzostw Świata 2018

29 maja 2018 strzelił trzy gole w meczu towarzyskim z reprezentacją Haiti (4:0)[338].

12 czerwca znalazł się na liście powołanych przez Jorge Sampaoliego na Mistrzostwa Świata
2018[339]. Mundial w Rosji rozpoczął od meczu fazy grupowej z Islandią. Spotkanie zakończyło się
remisem 1:1, a Messi nie wykorzystał rzutu karnego[340]. W drugim meczu Argentyna przegrała z
reprezentacją Chorwacji 3:0[341]. Z 1 punktem po dwóch meczach, Argentyna musiała wygrać ostatni
mecz fazy grupowej, aby awansować do fazy pucharowej. Decydujące starcie przeciwko Nigerii
zakończyło się wygraną 2:1; Messi strzelił pierwszą bramkę (w 14. minucie) i dostał nagrodę dla
najlepszego zawodnika meczu[342][343]. Z 4 punktami, Argentyna awansowała za Chorwacją (z 9
punktami) do fazy pucharowej[344].

30 czerwca rozegrał mecz 1/8 finału przeciwko Francji. W przegranym 3:4 spotkaniu, Lionel Messi
dwukrotnie asystował (przy golach Gabriela Mercado i Sergio Agüero)[345]. Z dwoma asystami został
królem asystentów (Ex aequo z Éverem Banegą, Kevinem De Bruyne, Edenem Hazardem, Thomasem
Meunierem, Yourim Tielemansem, Philippe Coutinho, Juanem Fernando Quintero, Jamesem
Rodríguezem, Antoinem Griezmannem, Lucasem Hernándezem, Artiomem Dziubą, Aleksandrem
Gołowinem, Viktorem Claessonem, Wahbim Khazrim i Carlosem Sánchezem)[346].

Argentyna rozpoczęła Copa América 2019 od przegrania 2:0 z Kolumbią[347]. W drugim meczu fazy
grupowej grupy B, Messi wykorzystał rzut karny w 57. minucie, tym samym zapewniając swojemu
zespołowi remis 1:1 z reprezentacją Paragwaju; było to jego piąte trafienie przeciwko temu zespołowi
– żadnej innej reprezentacji nie strzelał tak często[348]. W trzecim meczu Argentyna zwyciężyła z
Katarem (2:0) i awansowała do fazy pucharowej turnieju[349].
W ćwierćfinale Albiceleste pokonali Wenezuelę 2:0, jednakże Messi był krytykowany za słaby występ,
a sam stwierdził, że nie są to jego najlepsze mistrzostwa[350]. W czasie przegranego starcia o finał z
Brazylią (0:2), Messi krytykował pracę sędziów[351], a później stwierdził, że rozgrywki zostały tak
„ustawione”, aby gospodarz je wygrał[352]. W starciu o trzecie miejsce, Messi asystował w 12.
minucie przy bramce Sergio Agüero, lecz już w 37. minucie został wyrzucony z boiska za sprzeczkę z
chijiskim obrońcą Gary Medelem[353]. Pomimo zwycięstwa 2:1, Messi odrzucił odebranie brązowego
medalu, a w pomeczowym wywiadzie przyznał, że jego komentarze z poprzedniego spotkania
poskutkowały czerwoną kartką[354]. Później Messi przeprosił za swoje komentarze, lecz CONMEBOL
ukarał go grzywną 1500 $ i opuszczeniem jednego reprezentacyjnego meczu[355]. 15 listopada zdobył
bramkę w wygranym 1:0 meczu Superclásico de las Américas z Brazylią[356].

Lata 2020–2021

8 października 2020 strzelił gola z rzutu karnego w meczu eliminacji do MŚ 2022 z Ekwadorem
(1:0)[357].

10 czerwca 2021 został powołany przez Lionela Scaloniego na Copa América 2021[358]. Pierwszy
mecz turnieju, Messi rozegrał 14 czerwca przeciwko reprezentacji Chile (1:1), jednocześnie strzelając
swoją pierwszą bramkę na turnieju[359]; za dobry występ zgarnął później nagrodę mvp
spotkania[360]. Wystąpił w drugim meczu fazy grupowej, gdzie Argentyna wygrała 1:0 z Urugwajem,
a Messi asystował przy golu Guido Rodrígueza i ponownie został wyróżniony tytułem najlepszego
zawodnika meczu[360][361]. W trzecim meczu Argentyna pokonała Paragwaj 1:0[362], a Messi
rozgrywając spotkanie, zrównał się z Javierem Mascherano w liczbie występów dla reprezentacji (147
meczów)[363]. Rekord ten pobił 29 czerwca w ostatnim meczu fazy grupowej przeciwko Boliwii (4:1),
gdzie strzelił dwa gole i zanotował asystę (przy golu Papu Gómeza)[364], a po meczu zdobył trzecią
statuetkę dla mvp spotkania[360].

W ćwierćfinale, rozegranym 4 lipca, Argentyna zmierzyła się z reprezentacją Ekwadoru. Argentyńczycy

wygrali 3:0, a Lionel Messi brał udział we wszystkich bramkach swojego zespołu: strzelił gola z rzutu
wolnego i zanotował dwie asysty[365]; po zakończeniu się spotkania czwarty raz dostał nagrodę mvp
meczu[360]. 7 lipca w półfinale przeciwko Kolumbii rozegrał 150. mecz dla narodowej drużyny, w
którym zanotował asystę przy golu Lautaro Martíneza, a Argentyna awansowała do finału po
wygranym 3:2 konkursie rzutów karnych, w którym Messi wykorzystał swoją „jedenastkę”[366]. W
finale Argentyna zmierzyła się z gospodarzem turnieju, Brazylią i wygrała 1:0 po golu Ángela Di
Maríi[367]. Triumf na Copa América 2021 był pierwszym seniorskim reprezentacyjnym trofeum
Messiego i pierwszym od 1993 triumfem Argentyny na Copa América[368]. Z 4 golami i 5 asystami
został najlepszym zawodnikiem turnieju, królem strzelców (razem z Luisem Díazem), jednakże to
Messi zgarnął nagrodę Złotego Buta dla najskuteczniejszego zawodnika (Luis Díaz nie dostał nagrody z
uwagi na większą liczbę asyst Messiego) i został królem asyst[369].
9 września 2021 strzelił hat tricka w meczu eliminacji do Mistrzostw Świata 2022 z Boliwią. Trzy
trafienia pozwoliły mu wyprzedzić Pelégo i, z 79 golami, stać się najskuteczniejszym strzelcem w
historii strefy CONMEBOL[370].

Od 2022

1 czerwca 2022 zanotował dwie asysty w wygranym 3:0 meczu z reprezentacją Włoch o Superpuchar
CONMEBOL–UEFA[371]. 5 czerwca w meczu towarzyskim z reprezentacją Estonii strzelił 5 bramek. Ten
wyczyn pozwolił mu wyprzedzić Ferenca Puskása w klasyfikacji najskuteczniejszych strzelców
reprezentacyjnych i awansować na 4. miejsce za: Moktarem Daharim (89 goli), Alim Daeim (109) i
Cristiano Ronaldo (117)[372]. Został ponadto trzecim piłkarzem w historii reprezentacji Argentyny,
który zdobył 5 goli w jednym meczu po: Juanie Marvezzim (w 1941) oraz José Manuelu Moreno (w
1942)[373]. 23 września zanotował dublet w meczu z Hondurasem (3:0)[374]. 27 września zdobył dwa
gole w meczu z Jamajką (3:0) i dorobkiem 90. bramek awansował na 3. miejsce najlepszych strzelców
reprezentacyjnych[375].

Messi podczas meczu z Meksykiem (2:0) na Mistrzostwach Świata 2022

21 października 2022 został powołany przez Lionela Scaloniego do szerokiej kadry na Mistrzostwa
Świata 2022 w Katarze, a 11 listopada do ścisłego składu[376]. 22 listopada w pierwszym meczu fazy
grupowej grupy C przeciwko Arabii Saudyjskiej (1:2) otworzył wynik, strzelając z rzutu karnego[377].
W drugim meczu fazy grupowej z Meksykiem ponownie otworzył wynik, strzelając gola z ok. 20
metrów, a starcie zakończyło się zwycięstwem 2:0[378]. W trzecim meczu, z reprezentacją Polski, nie
strzelił bramki z rzutu karnego, który został obroniony przez Wojciecha Szczęsnego[379], ale jego
drużyna wygrała 2:0, dzięki czemu awansowała do fazy pucharowej[380].

Messi podczas Mistrzostw Świata 2022

3 grudnia w wygranym 2:1 meczu 1/8 finału z Australią strzelił gola[381], a rozgrywając spotkanie,
został zawodnikiem z 1000. meczów na koncie[382]; wyrównał również osiągnięcie Ivána Hurtado, z
którym dotychczas dzierżył rekord największej liczby występów ze strefy CONMEBOL[383]. 9 grudnia
wystąpił w meczu ćwierćfinału przeciwko reprezentacji Holandii, w którym strzelił gola i zanotował
asystę przy trafieniu Nahuela Moliny, a później w serii rzutów karnych skutecznie wykorzystał swoją
„jedenastkę” i dzięki wygranej 4:3 awansował do półfinału[384]. Tam zmierzył się z Chorwacją, a
podczas spotkania strzelił gola z rzutu karnego w 34. minucie spotkania, a później asystował przy
bramce Juliána Álvareza na 3:0, dzięki czemu dokonał znacznego wkładu w zwycięstwo 3:0[385].
Mecz półfinału był jego 25. na Mundialu, zrównał się tym samym z Lotharem Matthäusem w liczbie
występów w Pucharze Świata[386]. Przed finałowym meczem zapowiedział, że będzie to jego ostatni
mecz na Mistrzostwach Świata[387].

18 grudnia 2022 zmierzył się w finale z reprezentacją Francji[388]. Wyszedł w podstawowym składzie
drużyny, a w 23. minucie, pokonując bramkarza rywali Hugo Llorisa, strzałem z rzutu karnego otworzył
wynik spotkania[389]. Po remisie 2:2 w podstawowym czasie strzelił gola na 3:2 w 109. minucie[390].
Z powodu wyrównującej bramki Kyliana Mbappé doszło do konkursu rzutów karnych, w których
Argentyna wygrała 4:2, a Messi strzelił gola jako pierwszy z drużyny[391]. Po meczu odebrał statuetkę
dla najlepszego piłkarza turnieju[21], a później trofeum Pucharu Świata FIFA[392]. Turniej zakończył z
7 golami i 3 asystami, zostając wicekrólem strzelców (za Kylianem Mbappé, który zdobył 8 bramek) i
królem asystentów (razem z Antoinem Griezmannem, Bruno Fernandesem, Harrym Kane’em, Ivanem
Perišićem)[393].

23 marca 2023 strzelił bramkę z rzutu wolnego w wygranym 2:0 meczu towarzyskim z reprezentacją
Panamy[394]. Było to jego 800. trafienie w karierze seniorskiej[395]. 28 marca, podczas wygranego
7:0 meczu towarzyskiego z reprezentacją Curaçao, Lionel Messi zanotował swoje 100, 101 i 102.
trafienie w narodowej drużynie, tym samym zostając trzecim piłkarzem w historii, który strzelił 100
goli dla reprezentacji kraju[396]. 18 października, w meczu eliminacji do Mistrzostw Świata 2026
przeciwko reprezentacji Peru (2:0), Messi strzelił dwa gole i z 31 golami na koncie w eliminacjach do
MŚ stał się samodzielnym liderem tej klasyfikacji w strefie CONMEBOL, wyprzedzając Luisa Suáreza, z
którym dzielił ten rekord[397][398].

Statystyki

Klubowe

Sezon Klub Liga Liga[c]

Mecze Gole

2003/2004 FC Barcelona C Tercera 10 5

2003/2004 FC Barcelona B Segunda B 5 0

2004/2005 17 6

Ogólnie 32 11

[pokaż]Szczegółowe informacje o spotkaniach (stan na 8.10.2023)

Gole w piłce klubowej

[pokaż]Szczegółowe informacje o golach (stan na 27.08.2023)

Reprezentacyjne

[pokaż]Szczegółowe informacje o spotkaniach reprezentacyjnych (stan na 18.10.2023)

Gole w reprezentacji

[pokaż]Szczegółowe informacje o golach (stan na 18.10.2023)

Sukcesy

FC Barcelona

Mistrzostwo Hiszpanii: 2004/2005, 2005/2006, 2008/2009, 2009/2010, 2010/2011, 2012/2013,

2014/2015, 2015/2016, 2017/2018, 2018/2019
Puchar Króla: 2008/2009, 2011/2012, 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018, 2020/2021

Superpuchar Hiszpanii: 2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013, 2016, 2018

Liga Mistrzów UEFA: 2005/2006, 2008/2009, 2010/2011, 2014/2015

Superpuchar Europy UEFA: 2009, 2011, 2015

Klubowe mistrzostwa świata: 2009, 2011, 2015

Koszulka Messiego w Muzeum San Siro

Paris Saint-Germain

Mistrzostwo Francji: 2021/2022, 2022/2023

Superpuchar Francji: 2022

Inter Miami CF

Leagues Cup: 2023

Reprezentacyjne

Mistrzostwo świata: 2022

Copa América: 2021

Wicemistrz świata: 2014

Wicemistrz Copa América: 2007, 2015, 2016

3. miejsce na Copa América: 2019

Superpuchar CONMEBOL–UEFA: 2022

Mistrz olimpijski: 2008

Mistrzostwo świata U-20: 2005

3. miejsce na Mistrzostwach Ameryki Południowej U-20: 2005

Superclásico de las Américas: 2017, 2019

Sześć Złotych Piłek zdobytych przez Messiego w Muzeum FC Barcelony

Indywidualne

Król strzelców Primera División: 2009/2010 (34 gole), 2011/2012 (50 goli), 2012/2013 (46 goli),
2016/2017 (37 goli), 2017/2018 (34 gole), 2018/2019 (36 goli), 2019/2020 (25 goli), 2020/2021 (30
goli)[399]

Król strzelców Pucharu Hiszpanii: 2008/2009 (6 goli)[h], 2010/2011 (7 goli)[i], 2013/2014 (5 goli),
2015/2016 (5 goli)[j], 2016/2017 (5 goli)[k]

Król strzelców Klubowych mistrzostw świata: 2011 (2 gole)[l]

Król strzelców Ligi Mistrzów UEFA: 2008/2009 (9 goli), 2009/2010 (8 goli), 2010/2011 (12 goli),
2011/2012 (14 goli), 2014/2015 (10 goli)[m], 2018/2019 (12 goli)

Król strzelców Leagues Cup: 2023 (10 goli)

Król strzelców Copa América: 2021 (4 gole)[n]

Król strzelców Mistrzostw świata U-20: 2005 (6 goli)

Najlepszy strzelec na świecie w rozgrywkach klubowych w jednym roku kalendarzowym: 2010 (58
goli), 2011 (55 goli), 2012 (79 goli), 2016 (51 goli), 2017 (50 goli)[o], 2018 (47 goli)

Król asyst Primera División: 2011/2012 (18 asyst), 2014/2015 (18 asyst), 2015/2016 (16 asyst)[p],
2017/2018 (12 asyst)[q], 2018/2019 (13 asyst)[r], 2019/2020 (21 asyst)

Król asyst Pucharu Hiszpanii: 2015/2016 (6 asyst), 2016/2017 (3 asysty)[s], 2017/2018 (4 asysty)

Król asyst Ligue 1: 2022/2023 (16 asyst)

Król asyst Ligi Mistrzów UEFA: 2011/2012 (5 asyst)[t], 2014/2015 (5 asyst)

Król asyst Mistrzostw świata: 2018 (2 asysty)[u], 2022 (3 asysty)[v]

Król asyst Copa América: 2011 (3 asysty)[w], 2015 (3 asysty)[x], 2016 (4 asysty), 2021 (5 asyst)

Wyróżnienia

Złota Piłka FIFA: 2010, 2011, 2012, 2015[400]

Złota Piłka France Football: 2009, 2019, 2021, 2023[227]

Piłkarz Roku FIFA: 2009, 2010, 2011, 2012, 2015, 2019[401], 2022[402]

UEFA Club Footballer of the Year[w innych językach]: 2008/2009[403]

Piłkarz Roku UEFA: 2010/2011, 2014/2015[404]

Europejski Złoty But: 2009/2010[405], 2011/2012[406], 2012/2013[407], 2016/2017[408],

2017/2018[409], 2018/2019[410]

Bravo Award: 2007[411]

Piłkarz dekady na świecie według IFFHS: 2011–2020[412]

Piłkarz dekady CONMEBOL według IFFHS: 2011–2020[413]

Piłkarz Roku w Argentynie: 2005, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2015, 2016, 2017, 2019,
2020, 2021, 2022[414]

Piłkarz Roku w plebiscycie redakcji TVP Sport: 2022[415]

Piłkarz Roku według IFFHS: 2022[416]

Piłkarz miesiąca w Primera División: Styczeń 2016[417], Kwiecień 2017[418], Kwiecień 2018[419],
Wrzesień 2018[420], Marzec 2019[421], Listopad 2019[422], Luty 2020[423], Luty 2021[424]

Piłkarz miesiąca w Ligue 1: Wrzesień 2022[425]

Sportowiec roku w Argentynie: 2011[426], 2021[427], 2022[428]

Sportowa osobowość roku według BBC Sport: 2022[429]

Sportowiec roku na świecie Laureus: 2020[y][430], 2022[243]

Sportowiec roku według L’Équipe: 2011[431], 2022[432]

Międzynarodowy sportowiec roku według ESPY: 2012, 2015[433], 2019[434]

MVP Mundialu: 2014[314], 2022[21]

MVP Copa América: 2015[z][319], 2021[369]

Premio Don Balón (Najlepszy Obcokrajowiec): 2006/2007, 2008/2009, 2009/2010[435]

Najlepszy piłkarz Primera División: 2008/2009, 2009/2010, 2010/2011, 2011/2012, 2012/2013,

2014/2015, 2016/2017, 2017/2018, 2018/2019[436]

Najlepszy piłkarz Ligi Mistrzów UEFA: 2010/2011[437], 2014/2015[438]

Najlepszy piłkarz Klubowych Mistrzostw Świata: 2009[439], 2011[440]

Najlepszy piłkarz Leagues Cup: 2023[260]

Srebrna piłka Klubowych Mistrzostw Świata: 2015[441]

Najlepszy piłkarz mistrzostw świata U-20: 2005[271]

Najlepszy piłkarz świata według Onze Mondial: 2009, 2010/2011, 2011/2012, 2017/2018[442]

Najlepszy piłkarz świata według The Guardian: 2012[443], 2013[444], 2015[445], 2017[446],
2019[447], 2022[448]

Najlepszy piłkarz świata według World Soccer: 2009[449], 2011[450], 2012[451], 2015[452],
2019[453], 2022[454]

Najlepszy piłkarz świata według FourFourTwo: 2009, 2010, 2011, 2012, 2015[455], 2017[456],
2018[457], 2019[458]

Najlepszy piłkarz Europy według El Pais: 2009, 2010, 2011, 2012[459]

Najlepszy piłkarz roku według Globe Soccer Awards: 2015[460]

Najlepszy piłkarz roku według Goal.com: 2008/2009, 2010/2011, 2012/2013, 2014/2015,

2020/2021[461], 2021/2022[462]

Najlepszy piłkarz roku według Sky Sports (na bazie Whoscored.com): 2016

Najlepszy iberoamerykański piłkarz Primera División według EFE: 2006/2007, 2008/2009, 2009/2010,
2010/2011, 2011/2012[463]

Najlepszy napastnik Primera División: 2008/2009, 2009/2010, 2010/2011, 2011/2012, 2012/2013,

2014/2015, 2015/2016[464]

Najlepszy napastnik Ligi Mistrzów UEFA: 2008/2009[465], 2018/2019[466]

Najlepszy napastnik według ESPN: 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021[467]

Najlepszy rozgrywający według IFFHS: 2015[468], 2016[469], 2017[470], 2019[471], 2022[472]

Najlepszy rozgrywający dekady według IFFHS: 2011–2020[473]

Najlepszy strzelec rozgrywek ligowych według IFFHS: 2012, 2013, 2017, 2018[474]

Najlepszy strzelec rozgrywek międzynarodowych według IFFHS: 2011, 2012, 2022[474][475]

Najlepszy strzelec w roku kalendarzowym według IFFHS: 2012, 2016[476]

Najlepszy młody piłkarz roku według FIFPro: 2006, 2007, 2008[477]

Najlepszy młody piłkarz Copa América: 2007[478]

Najlepszy młody piłkarz roku według World Soccer: 2006, 2007, 2008[479]

Drużyna wszech czasów France Football[480]

Drużyna wszech czasów World Soccer[481]

Drużyna dekady na świecie według IFFHS: 2011-2020[482]

Drużyna dekady ze strefy CONMEBOL według IFFHS: 2011-2020[483]

Drużyna sezonu Primera División: 2014/2015, 2015/2016

Drużyna sezonu Ligue 1: 2022/2023[484]

Drużyna sezonu Ligi Mistrzów UEFA: 2014/2015[485], 2015/2016[486], 2016/2017[487],

2017/2018[488], 2018/2019[489], 2019/2020[490], 2020/2021[491]

Drużyna sezonu najmocniejszych lig w Europie według WhoScored: 2021/2022[492]

Drużyna roku na świecie Laureus: 2022

Drużyna roku UEFA: 2006, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019,
2020[493]

Drużyna roku według L’Équipe: 2008, 2009, 2010, 2011[494], 2012[495], 2013, 2014, 2015, 2016,
2017, 2018[496], 2022[497]

Drużyna roku według IFFHS: 2017, 2018, 2019, 2020, 2021[498][499], 2022[500]

Drużyna roku według ESM: 2005/2006, 2007/2008, 2008/2009, 2009/2010, 2010/2011, 2011/2012,
2012/2013, 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018, 2018/2019, 2019/2020,
2020/2021[501], 2022/2023[502]

Jedenastka Roku FIFA FIFPro: 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017,
2018, 2019[503], 2020[504], 2021[505], 2022[506]

Drużyna turnieju Mistrzostw świata: 2014[507]

Drużyna turnieju Copa América: 2007, 2015, 2016, 2021[508]

2. miejsce w plebiscycie Złotej Piłki FIFA: 2013, 2014, 2017

2. miejsce w plebiscycie Złota Piłka France Football: 2008, 2016

3. miejsce w plebiscycie Złota Piłka France Football: 2007

2. miejsce w plebiscycie FIFA World Player of the Year: 2007, 2008

2. miejsce w plebiscycie FIFA Best Men’s Player: 2016, 2017, 2021[509]

3. miejsce w plebiscycie FIFA Best Men’s Player: 2020[510]

2. miejsce w plebiscycie UEFA Best Player in Europe: 2011/2012, 2012/2013

2. miejsce w plebiscycie UEFA Men’s Player of the Year: 2016/2017, 2018/2019, 2022/2023

Rekordy

Barcelona

Najwięcej goli dla jednego klubu w historii piłki nożnej: 672 goli dla Barcelony

Najwięcej meczów dla Barcelony: 778

Najwięcej zwycięstw dla Barcelony: 542

Najwięcej asyst dla jednego klubu w historii piłki nożnej: 268 asyst dla Barcelony

Najwięcej trofeów zdobytych w barwach Barcelony: 35

Reprezentacja Argentyny

Najwięcej goli dla Argentyny: 106 goli

Najwięcej goli dla reprezentacji ze strefy CONMEBOL: 106 goli dla Argentyny

Najwięcej goli dla reprezentacji Argentyny na Mistrzostwach świata: 13 goli

Najwięcej goli dla reprezentacji Argentyny w jednym roku kalendarzowym: 18 goli w 2022

Najwięcej meczów dla Argentyny: 178

Najwięcej meczów dla reprezentacji ze strefy CONMEBOL: 178 dla Argentyny

Najwięcej zwycięstw dla Argentyny: 111

Najwięcej zwycięstw dla reprezentacji ze strefy CONMEBOL: 111 dla Argentyny

Najwięcej asyst dla Argentyny: 54 asysty

Najwięcej asyst na Mistrzostwach świata dla Argentyny: 8 asyst[aa]

Jedyny argentyński zawodnik, który strzelił gola wszystkim reprezentacjom ze strefy CONMEBOL

Jedyny argentyński zawodnik, który strzelił gola na 4 różnych edycjach Mistrzostw świata (2006,
2014–2022)

Pierwszy argentyński zawodnik, który strzelił gola w 6 różnych meczach na jednej edycji Mistrzostw
świata (2022)

Pierwszy argentyński zawodnik, który strzelił gola w każdym meczu fazy pucharowej na jednej edycji
Mistrzostw świata (2022)

Rozgrywki klubowe w Hiszpanii

Najwięcej goli w jednej lidze na najwyższym poziomie rozgrywkowym: 474 w Primera División

Najwięcej goli w jednym sezonie Primera División: 50 goli (2011/2012)

Najwięcej goli w finałach Pucharu Hiszpanii: 9 goli

Najskuteczniejszy obcokrajowiec w historii Pucharu Hiszpanii: 56 goli

Najwięcej goli w Superpucharze Hiszpanii: 14

Najwięcej meczów z golem w Superpucharze Hiszpanii: 7

Najwięcej asyst w historii Primera División: 192 asysty

Najwięcej asyst w jednym sezonie Primera División: 21 asyst

Najwięcej asyst w finałach Pucharu Hiszpanii: 6 asyst

Najwięcej hat-tricków w jednym sezonie Primera División: 8[ab]

Najwięcej hat-tricków w historii Primera División: 36

Najwięcej goli na wyjeździe w jednym sezonie Primera División: 24 gole

Najwięcej kolejnych meczów z golem w Primera División: 21 meczów, 33 gole

Najwięcej meczów na wyjeździe z golem w jednym sezonie Primera División: 15 meczów

Najwięcej goli strzelonych bezpośrednio z rzutu wolnego w Primera División: 39 goli

Najwięcej meczów w historii Primera División, jako obcokrajowiec: 520

Najwięcej zwycięstw w historii Primera División: 383

Najszybciej strzelony dublet w finale Pucharu Hiszpanii: 5 minut[511]

Najwięcej finałów Pucharu Hiszpanii: 10[ac]

Najwięcej goli w El Clásico: 26

Najwięcej asyst w El Clásico: 14 asyst

Najwięcej mistrzostw Hiszpanii jako obcokrajowiec: 10

Najwięcej zdobytych Pucharów Hiszpanii: 7[ad]

Najwięcej zdobytych Superpucharów Hiszpanii: 8

Najwięcej meczów w Superpucharze Hiszpanii: 20[ae]

Najwięcej Trofeo Pichichi: 8

Jedyny zawodnik, który zdobył Trofeo Pichichi 5 razy z rzędu[399]

Jedyny zawodnik, który strzelił bramkę w 7 różnych finałach Pucharu Hiszpanii

Jedyny zawodnik, który strzelił co najmniej 10 goli w 15 kolejnych sezonach w Primera División

Najmłodszy zawodnik z 200 golami w Primera División: 25 lat

Jedyny zawodnik z co najmniej 400 golami w hiszpańskim futbolu

Pierwszy piłkarz w historii, który przekroczył granicę 300, 350, 400 oraz 450 goli w Primera División

Pierwszy piłkarz w historii, który przekroczył granicę 150 asyst w Primera División

Rozgrywki klubowe we Francji

Jedyny zawodnik, który w Ligue 1 dwa razy w jednym sezonie zdobył 3 asysty w jednym meczu
(2021/2022)

Najwięcej asyst w jednym roku kalendarzowym w Ligue 1: 20 w 2022

Liga Mistrzów

Najwięcej goli dla jednego klubu w Lidze Mistrzów UEFA: 120 goli dla FC Barcelony

Najwięcej goli w jednym meczu Ligi Mistrzów UEFA: 5 goli[af][512]

Najwięcej goli w fazie grupowej Ligi Mistrzów UEFA: 80 goli

Najwięcej hat-tricków w historii Ligi Mistrzów: 8[ag]

Najwięcej drużyn, którym strzelił gola w Lidze Mistrzów: 40

Jeden z dwóch piłkarzy w historii, który w 18 kolejnych sezonach Ligi Mistrzów strzelił gola[ah][513]

Mistrzostwa świata

Najwięcej goli w meczach kwalifikacyjnych CONMEBOL do Mistrzostw świata: 31 goli

Najwięcej meczów w historii Mistrzostw świata: 26

Najwięcej meczów jako kapitan w historii Mistrzostw świata: 19

Najwięcej meczów z bramką na Mistrzostwach świata: 11[ai]

Najwięcej asyst w fazie pucharowej Mistrzostw świata: 6

Jedyny zawodnik, który strzelił go we wszystkich rundach na jednej edycji Mistrzostw świata (Group
Stage, R16, QF, SF, F)

Jedyny zawodnik, który został nagrodzony MOTM w każdym meczu fazy pucharowej na jednej edycji
Mistrzostw świata (2022)

Jedyny zawodnik, który zdobył asystę na 5 edycjach Mistrzostw świata (2006–2022)

Jedyny zawodnik, który zdobył bramkę oraz asystę w czterech różnych meczach na Mistrzostwach
świata (1 w 2006, 3 w 2022)

Jeden z sześciu piłkarzy w historii, który strzelił gola w 6 różnych meczach na jednej edycji Mistrzostw
świata[aj] (2022)

Jeden z sześciu piłkarzy w historii, który zagrał na 5 edycjach Mistrzostw świata[ak] (2006–2022)
Jeden z trzech piłkarzy w historii, który zagrał na 5 edycjach Mistrzostw świata w fazie pucharowej[al]
(2006–2022)

Najstarszy strzelec 5, 6 oraz 7 goli na jednej edycji Mistrzostw świata: 35 lat i 172 dni oraz 35 lat i 178
dni

Drugi najstarszy strzelec bramki i najstarszy strzelec dubletu w finale Mistrzostw świata: 35 lat i 178
dni[am]

Najstarszy zwycięzca MVP Mistrzostw świata: 35 lat i 178 dni

Najmłodszy i najstarszy strzelec oraz asystent w jednym meczu na Mistrzostwach świata: 18 lat i 357
dni oraz 35 lat i 172 dni

Udział przy największej liczbie bramek na Mistrzostwach świata: 21 (13 goli i 8 asyst)

Najwięcej nagród MVP w historii Mistrzostw świata: 2 (2014 i 2022)

Najwięcej nagród MOTM w historii Mistrzostw świata: 11

Najwięcej nagród MOTM na jednej edycji Mistrzostw świata: 5 (2022)

Copa América

Najwięcej meczów na Copa América: 34 mecze[an]

Najwięcej asyst na Copa América: 17 asyst

Najwięcej asyst w jednej edycji Copa América: 5 asyst na Copa América 2021

Jedyny zawodnik, który zdobył asystę na 6 edycjach Copa América (2007–2021)

Jedyny zawodnik, który na jednej edycji Copa América został królem strzelców, asyst i wygrał turniej
(2021)

Najwięcej nagród MOTM w historii Copa América: 14

Najwięcej nagród MOTM na jednej edycji Copa América: 4 (2015 i 2021)

Inne

Najwięcej zdobytych Złotych Piłek: 8

Najwięcej zdobytych Europejskich Złotych Butów: 6

Najwięcej goli klubowych z top 5 lig europejskich: 703 gole[514]

Najwięcej goli w roku kalendarzowym: 91 goli (2012)

Najwięcej goli w jednym sezonie: 73 gole (2011/2012)

Najwięcej goli na jednym stadionie (Camp Nou): 394 goli

Najwięcej asyst w piłce klubowej w XXI wieku: 302 asysty

Jedyny zawodnik, który strzelił bramkę w 7 różnych rozgrywkach w ciągu jednego roku (2015)
Jedyny zawodnik, który dwukrotnie strzelił bramkę w 6 różnych rozgrywkach klubowych w ciągu roku
(2011 i 2015)

Jedyny zawodnik, który strzelił co najmniej 20 goli w lidze w 13 kolejnych sezonach

Jedyny zawodnik, który strzelił co najmniej 25 goli w lidze w 12 kolejnych sezonach

Jedyny zawodnik, który strzelił co najmniej 30 goli w 13 kolejnych sezonach

Jedyny zawodnik, który strzelił co najmniej 40 goli w 10 kolejnych sezonach

Jedyny zawodnik, który strzelił co najmniej 60 goli w 2 kolejnych sezonach

Jedyny zawodnik, który w 9 sezonach ligowych strzelił 30 goli

Jedyny zawodnik, który w co najmniej dwóch sezonach ligowych z rzędu został zarówno królem
strzelców i asyst: 2017/2018, 2018/2019, 2019/2020

Jedyny zawodnik, który został królem strzelców ligi 8 razy w pięciu najsilniejszych ligach
europejskich[399]

Jedyny zawodnik, który na głównych turniejach międzynarodowych brał udział przy co najmniej 50
golach (26 goli i 25 asyst)

Jeden z dwóch piłkarzy w historii, który w jednym sezonie ligowym zdobył co najmniej 20 goli i 20
asyst[ao]

Jeden z dziewięciu piłkarzy w historii, który wygrywał Ligę Mistrzów, Mistrzostwo świata i Złotą
Piłkę[ap]

Najwięcej nagród MVP, na turniejach międzynarodowych: 4 (Mundial: 2014, 2022 i Copa América:
2015[z], 2021)

Najwięcej nagród indywidualnych, na turniejach międzynarodowych: 6 (MVP: 2014, 2015[z], 2021,

2022, Złoty But: 2021[n] i Najlepszy młody piłkarz: 2007)

Najwięcej nagród MOTM na turniejach międzynarodowych: 25

Nieaktualne

Najskuteczniejszy zawodnik w historii Ligi Mistrzów UEFA w pierwszych 50 meczach wyjazdowych: 34

gole[aq][515]

Najwięcej meczów w El Clásico: 45[ar][as]

Odznaczenia

Medal Zasługi dla Sportu (Boliwia)[516]

Nagroda – Krzyż św. Jerzego Krzyż św. Jerzego[517]

Życie prywatne

Od 2009 związany jest z modelką i dietetyczką Antonellą Roccuzzo, z którą znają się od
dzieciństwa[518]. Pobrali się 30 czerwca 2017 w Rosario, ich rodzinnym mieście. Mają trzech synów:
Thiago (ur. 2 listopada 2012), Mateo (ur. 11 września 2015) i Ciro (ur. 10 marca 2018).
Ma dwóch kuzynów; Maxi Biancucchi występował m.in. w paragwajskiej Olimpii Asunción, zakończył
karierę w 2017 z paragwajskim Rubio Ñú; Emanuel Biancucchi gra w brazylijskim Resende.

6 lipca 2016 wraz z ojcem Jorgem zostali skazani przez sąd w Barcelonie na karę 21 miesięcy
pozbawienia wolności w zawieszeniu na dwa lata i grzywnę (Lionel – 2 mln euro, Jorge – 1,5 mln).
Obaj oskarżeni byli za narażenie skarbu państwa na stratę ponad 4,1 mln euro w latach 2007–
2009[519]. W 2017 prawomocnie skazany przez hiszpański sąd za oszustwa podatkowe[520]. Zgodnie
z hiszpańskim prawem piłkarzowi nie groziło więzienie, ponieważ był wcześniej niekarany, a kara była
krótsza niż dwa lata[521].

Znalazł się na okładce gier video z serii Pro Evolution Soccer w latach 2009, 2010, 2011, 2017 i 2020, a
także brał udział w kampanii promującej grę. Znalazł się też na okładkach gier FIFA Street i FIFA: 13,
14, 15, 16.

Jest również bohaterem kilku książek biograficznych:

Caioli L., 2011, Messi. Historia chłopca, który stał się legendą, Sine Qua Non;

Faccio L., 2012, Messi. Chłopiec, który zawsze się spóźniał (a dziś jest pierwszy), Sine Qua Non;

Balagué G., 2015, Messi. Biografia, Sine Qua Non;

Puntí J., 2020, Messi. G.O.A.T., Sine Qua Non.

Ma Zespół Aspergera[522].

Uwagi

We wrześniu 2007 rekord został pobity przez Bojana Krkicia.

W 2007 osiągnięcie to poprawił Bojan Krkić.

W Hiszpanii zespoły rezerw biorą udział w seniorskich rozgrywkach ligowych, ale nie mogą grać
przeciwko macierzystemu klubowi, więc nie grają w Pucharze Króla.

Uwzględniono:

Puchar Króla – 80 (56)

Puchar Francji – 2 (0)

U.S. Open Cup – 1 (0).

Uwzględniono:

Liga Mistrzów UEFA – 163 (129)

Liga Mistrzów CONCACAF – 0 (0).

Uwzględniono:

Superpuchar Hiszpanii – 20 (14)

Superpuchar Francji – 1 (1).

Uwzględniono:

Leagues Cup – 7 (10).

Ex aequo z Luís Fabiano.

Ex aequo z Cristiano Ronaldo.

Ex aequo z Munir El Haddadi, John Guidetti, Álvaro Negredo i Luis Suárez.

Ex aequo z Wissam Ben Yedder.

Ex aequo z Adriano.

Ex aequo z Cristiano Ronaldo i Neymar.

Ex aequo z Luis Díaz.

Ex aequo z Edinson Cavani.

Ex aequo z Luis Suárez.

Ex aequo z Luis Suárez i Pablo Fornals.

Ex aequo z Pablo Sarabia.

Ex aequo z James Rodríguez.

Ex aequo z Kaká, Karim Benzema, Nicolás Gaitán i Franck Ribéry.

Ex aequo z Éver Banega, Kevin De Bruyne, Eden Hazard, Thomas Meunier, Youri Tielemans, Philippe
Coutinho, Juan Fernando Quintero, James Rodríguez, Antoine Griezmann, Lucas Hernández, Artiom
Dziuba, Aleksandr Gołowin, Viktor Claesson, Wahbi Khazri i Carlos Sánchez.

Ex aequo z Antoine Griezmann, Harry Kane, Bruno Fernandes i Ivan Perišić.

Ex aequo z Ganso.

Ex aequo z Jorge Valdivia.

Ex aequo z Lewis Hamilton.

Messi został MVP turnieju, ale odrzucił nagrodę.

Ex aequo z Diego Maradona.

Ex aequo z Cristiano Ronaldo.

Ex aequo z Sergio Busquets.

Ex aequo z Agustín Gaínza, Sergio Busquets i Gerard Piqué.

Ex aequo z Sergio Busquets.

Ex aequo z Luiz Adriano i Erling Haaland.

Ex aequo z Cristiano Ronaldo.

Ex aequo z Karim Benzema.

Ex aequo z Miroslav Klose i Ronaldo.

Ex aequo z Just Fontaine w 1958, Jairzinho w 1970, Salvatore Schillaci w 1990, Davor Šuker w 1998 i
Ronaldo w 2002.

Ex aequo z Andrés Guardado, Cristiano Ronaldo, Rafael Márquez, Antonio Carbajal i Lothar Matthäus.

Ex aequo z Rafael Márquez i Lothar Matthäus.

Pierwszym jest Nils Liedholm (35 lat i 264 dni) strzelec bramki na 1:0 w 1958 w przegranym meczu
finałowym z Brazylią 2:5.

Ex aequo z: Sergio Livingstone.

Ex aequo z Thierry Henry w sezonie 2002/2003.

Inny to: Franz Beckenbauer, Bobby Charlton, Ronaldinho, Gerd Müller, Paolo Rossi, Zinédine Zidane,
Rivaldo i Kaká.

Pobity rekord przez Roberta Lewandowskiego – 37 goli.

Ex aequo z Sergio Ramos.

Pobity rekord przez Sergio Busquetsa – 48 meczów.

Przypisy

Lionel Messi, PSG.FR [dostęp 2021-08-16] (fr.).

17 Years Ago Today, Lionel Messi Made His Barcelona Debut, SPORTbible [dostęp 2022-11-23] (ang.).

Anurag Bhatt, Why Lionel Messi Deserves the Ballon D’Or, Bleacher Report [dostęp 2022-11-23]
(ang.).

Lionel Messi został nowym kapitanem Barcelony, Meczyki.pl [dostęp 2022-11-05] (pol.).

Leo Messi surpasses Paulino Alcántara and becomes FC Barcelona all-time top scorer, fcbarcelona.fr
[dostęp 2021-04-16] (fr.).

From César to Leo Messi, fcbarcelona.com [dostęp 2021-06-27] (ang.).

HONOURS AND ACHIEVEMENTS, messi.com [dostęp 2022-11-23].

Messi zawieszony przez PSG! Znamy szczegóły. Wielka kara!, www.polsatsport.pl, 2 maja 2023
[dostęp 2023-06-10] (pol.).

Lionel Messi announces MLS move, turning down Barcelona: 'I made the decision that I’m going to
go to Miami’, CBSSports.com, 8 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-10] (ang.).

Tim Vickery: Messi handles ‘new Maradona’ tag. BBC Sport, 2005-08-22. [dostęp 2009-07-07]. (ang.).

Messi kapitanem reprezentacji Argentyny › FCBarca.com, FCBarca.com [dostęp 2022-11-24] (pol.).

Messi becomes Argentina’s all-time top scorer, fourfourtwo.com, 22 czerwca 2016 [dostęp 2021-04-
16] (ang.).
[Lionel...], twitter.com [dostęp 2021-07-01] (hiszp.).

U20 World Cup 2005 Holland – Top Scorer, worldfootball.net [dostęp 2021-06-27] (ang.).

[@Argentina...], Twitter [dostęp 2021-07-11] (pol.).

[¡EL MEJOR!], Twitter [dostęp 2021-07-11] (hiszp.).

Lionel Messi wins 2021 Copa America Golden Boot | Goal.com, goal.com [dostęp 2021-07-11].

Brazylia – Argentyna, 15 lip 2007 – Copa América 2007, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe)
[online] [dostęp 2021-06-27].

Chile – Argentyna, 4 lip 2015 – Copa América 2015, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe)
[online] [dostęp 2021-06-27].

Argentyna – Chile, 27 cze 2016 – Copa América Centenario 2016, [w:] baza Transfermarkt (protokoły
meczowe) [online] [dostęp 2021-06-27].

Leo Messi najlepszym piłkarzem mundialu. Wyjątkowa nagroda dla argentyńskiego gwiazdora,
Meczyki.pl [dostęp 2022-12-18] (pol.).

Lionel Messi wins Golden Ball award for best player of World Cup, the Guardian, 13 lipca 2014
[dostęp 2021-06-04] (ang.).

All time – Youngest appearances Argentina World Cup, Statbunker football [dostęp 2021-06-04]
(ang.).

FIFA.com, Olympic Football Tournaments 2008 – Men – News – Messi and Argentina grab gold in
Beijing – FIFA.com, fifa.com [dostęp 2021-04-16] (ang.).

UEFA.com, Messi wins 2009 Ballon d’Or, UEFA.com, 1 grudnia 2009 [dostęp 2022-11-23] (ang.).

Lionel Messi wins 2012 Fifa Ballon d’Or | Goal.com, goal.com [dostęp 2022-11-23].

Lionel Messi wins 2015 Ballon d’Or | Goal.com, goal.com [dostęp 2022-11-23].

Messi tops Ronaldo, wins sixth Ballon d’Or award, ESPN.com, 2 grudnia 2019 [dostęp 2022-11-23]
(ang.).

Ballon d’Or: Lionel Messi wins award as best player in world football for seventh time, „BBC Sport”
[dostęp 2021-11-29] (ang.).

Ranked! The 101 greatest football players of the last 25 years: full list, fourfourtwo.com, 26 lipca
2019 [dostęp 2021-07-01] (ang.).

IFFHS, iffhs.com [dostęp 2021-06-26].

IFFHS, iffhs.com [dostęp 2021-06-26].

91 goals in a year, 73 in one season, four Golden Balls: All of Messi’s remarkable records | Goal.com,
goal.com [dostęp 2021-06-27].

Messi stands above Pele, Ronaldo as all-time top one-club goal scorer, espn.com, 22 grudnia 2020
[dostęp 2021-06-27] (ang.).

Ap Reporter, Messi crowned UEFA Best Player in Europe ahead of Ronaldo and Suarz, dailymail.co.uk,
27 sierpnia 2015 [dostęp 2021-06-04].
European Golden Shoe Winners List, www.topendsports.com [dostęp 2022-11-08].

Messi wins World Cup to push claim to be soccer’s GOAT, AP NEWS, 18 grudnia 2022 [dostęp 2022-
12-18] (ang.).

Connor Smith, Why Is Lionel Messi Called The GOAT? (Here’s Why), Soccerprime, 9 czerwca 2022
[dostęp 2022-12-18] (ang.).

Messi wins the World Cup: G.O.A.T debate, settled?, The Indian Express, 19 grudnia 2022 [dostęp
2022-12-18] (ang.).

Top 10 najlepszych piłkarzy wszechczasów 2022 – Victor Mochere, 6 listopada 2018 [dostęp 2022-12-
18] (pol.).

Paweł Handzel, Najlepsi piłkarze wszech czasów | PEHA, Producent odzieży sportowej PEHA, 8
kwietnia 2020 [dostęp 2022-12-18] (pol.).

Nnanna Mba, 5 stats that prove Lionel Messi is the GOAT, sportskeeda.com [dostęp 2022-12-18]
(ang.).

John Carlin: Lionel Messi: Magic in his feet. The Independent, 2010-03-27. [dostęp 2012-08-16].
(ang.).

Gustavo Veiga: Los intereses de Messi. Página/12. [dostęp 2012-08-16]. (hiszp.).

Ian Hawkey: Lionel Messi on a mission. Times Online, 2008-04-30. [dostęp 2009-05-30].
[zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-04)]. (ang.).

Richard Williams: Messi has all the qualities to take world by storm. The Guardian, 2006-02-26.
[dostęp 2008-05-03]. (ang.).

Kazimierz Oleszek, Kazimierz; Lionel Messi – Argentyńska Pchła; Piłka Nożna Plus; nr 11 (263), s. 41–
43; listopad 2007, wyd. Profus Management, ISSN 1230-9737.

The new messiah. FIFA, 2006-03-05. [dostęp 2006-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-
25)]. (ang.).

Rijkaard gave us more freedom, SoccerNews, 10 grudnia 2009 [dostęp 2021-01-16] (ang.).

Sandra Sarmiento, Jaume Marcet: From “Infantil B” to World number one. FC Barcelona, 2009-09-18.
[dostęp 2012-08-19]. (ang.).

Messi estará en el stage de Peralada. El Mundo Deportivo, 2004-05-27. [dostęp 2012-08-19]. (hiszp.).

Lionel Andres Messi – FCBarcelona and Argentina. Football Database. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).

Mark Tuttonm, Greg Duke: Profile: Lionel Messi. CNN, 2009-05-22. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).

L. Messi, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2012-08-19].

Berta Brau: Meteoric rise in three years. FC Barcelona, 2007-10-16. [dostęp 2008-05-03].
[zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-06)]. (ang.).

Sergi Nogueras: Krkic enters the record books. FC Barcelona, 2007-10-21. [dostęp 2012-08-19].
(ang.).
Good news for Barcelona as Messi gets his Spanish passport. The Star, 2005-05-28. [dostęp 2012-08-
19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-30)]. (ang.).

Ronaldinho scores the goals, Messi takes the plaudits. Rediff, 2005-09-28. [dostęp 2012-08-19].
(ang.).

Frustrated Messi suffers another injury setback. ESPN Soccernet, 2006-04-26. [dostęp 2012-08-19].
(ang.).

Sam Wallace: Arsenal 1 Barcelona 2: Barcelona crush heroic Arsenal in space of four brutal minutes.
The Independent, 2006-05-18. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).

Barca retain Spanish league title. BBC Sport, 2006-05-03. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).

Player – Lionel Messi. National Football Teams. [dostęp 2012-08-21]. (ang.).

Doctors happy with Messi op. FC Barcelona, 2006-11-14. [dostęp 2012-08-21]. (ang.).

Ben Hayward: Magical Messi is Barcelona’s hero. The Independent, 2007-03-11. [dostęp 2012-08-
21]. (ang.).

Lionel Messi Bio, Stats, News. ESPN Soccernet. [dostęp 2012-08-21]. (ang.).

Sid Lowe: The greatest goal ever?. Daily Telegraph, 2007-04-20. [dostęp 2009-07-07]. (ang.).

Messi dazzles as Barça reach Copa Final. ESPN Soccernet, 2007-04-18. (ang.).

Can ‘Messidona’ beat Maradona?. The Hindu, 14 lipca 2007. [zarchiwizowane z tego adresu (14
października 2013)]. (ang.).

Sid Lowe: The greatest goal ever?. Daily Telegraph, 2007-04-20. [dostęp 2007-05-07].
[zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-13)]. (ang.).

Andy Mitten: Hand of Messi saves Barcelona. Times Online, 2007-06-10. [dostęp 2008-01-12]. (ang.).

FC Barcelona vs. Sevilla 2 – 1, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [online] [dostęp 2009-05-
29].

Barcelona 3-0 Lyon: Messi orchestrates win. ESPN Soccernet, 19 września 2007. [dostęp 2009-05-27].
(ang.).

Isaiah: Barcelona 4-1 Zaragoza. The Offside, 2007-09-26. [dostęp 2009-05-27]. [zarchiwizowane z
tego adresu (2012-03-11)]. (ang.).

FIFA: Xavi late show saves Barca. FIFA, 2008-02-27. [dostęp 2009-05-27]. [zarchiwizowane z tego
adresu (3 sierpnia 2014)]. (ang.).

FIFPro World XI. FIFPro. [dostęp 2009-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 października 2011)].
(ang.).

Fran Villalobos: El fútbol a sus pies. Marca, 2007-04-10. [dostęp 2009-07-07]. (hiszp.).

Leandro Fest: Si Messi sigue trabajando así, será como Maradona y Pelé. Sport.es. [dostęp 2009-07-
07]. (hiszp.).

Fran Villalobos: La afición corona a Messi como el mejor. Marca, 27 września 2007. [dostęp 2009-07-
07]. (hiszp.).
Totti le daría el Balón de Oro a Messi antes que a Kaká. Marca, 29 listopada 2007. [dostęp 2009-07-
07]. (hiszp.).

Barcelona’s Lionel Messi sidelined with thigh injury. CBC.ca, 5 marca 2008. [dostęp 2009-06-14].
(ang.).

Gregory Sica: Messi Inherits Ronaldinho’s No. 10 Shirt. Goal.com, 2008-08-04. [dostęp 2009-06-02].
(ang.).

Late Messi brace nicks it. ESPN Soccernet, 2008-10-01. [dostęp 2009-05-29]. (ang.).

Efosa Osaghae: Barcelona 6-1 Atletico Madrid. Bleacher Report, 2008-10-04. [dostęp 2009-05-31].
(ang.).

Goal rush for Barcelona. ESPN Soccernet, 2008-10-04. [dostęp 2009-05-31]. [zarchiwizowane z tego
adresu (10 sierpnia 2014)]. (ang.).

Messi magical, Real miserable. FIFA.com, 2008-11-29. [dostęp 2009-06-02]. [zarchiwizowane z tego
adresu (3 sierpnia 2014)]. (ang.).

Barcelona 2-0 Real Madrid. BBC Sport, 2008-12-13. [dostęp 2009-05-29]. (ang.).

FIFA World Player Gala 2008. FIFA.com. [dostęp 2009-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 maja
2019)]. (ang.).

Messi gets hat trick for Barca in 3-1 Copa win. Deseret News, 7 stycznia 2009. [dostęp 2023-06-09].
(ang.).

Supersub Messi fires 5,000-goal Barcelona to comeback victory. google.com. [zarchiwizowane z tego
adresu (2009-02-04)]. AFP (1 lutego 2009). [dostęp 1 lutego 2009].

Barcelona hit Malaga for six. Al Jazeera English, 23 marca 2009. [dostęp 2009-06-02]. (ang.).

Paul Logothetis: Barcelona returns to earth with league match. USA Today, 2009-04-09. [dostęp
2009-07-07]. (ang.).

Messi leads Barcelona to 1-0 win over Getafe. Mid-Day, 19 kwietnia 2009. [dostęp 2023-06-09].
(ang.).

Sid Lowe: Barcelona run riot at Real Madrid and put Chelsea on notice. The Guardian, 2009-05-02.
[dostęp 2009-05-31]. (ang.).

Real Madrid Fan Poll Says Barcelona Loss Is Most Painful In Club History. Goal.com, 2009-05-02.
[dostęp 2009-05-31]. (ang.).

Ewan Macdonald: What Lionel Messi’s T-Shirt At The Bernabeu Meant. Goal.com, 2009-05-02.
[dostęp 2009-06-02]. (ang.).

Barcelona defeat Athletic Bilbao to win Copa del Rey. Daily Telegraph, 2009-05-14. [dostęp 2009-05-
28]. (ang.).

Messi sweeps up goalscoring honours. uefa.com, 2009-05-27. [dostęp 2009-06-04]. (ang.).

Barcelona win treble in style. Gulf Daily News, 28 maja 2009. [dostęp 2009-05-28]. (ang.).

Phil Seery: Barcelona eclipse dream team with historic treble. The Sydney Morning Herald, 2009-06-
01. [dostęp 2023-06-09]. (ang.).
Messi signs new deal at Barcelona. BBC Sport, 18 września 2009. [dostęp 2023-06-09]. (ang.).

Superpuchar Europy dla Barcelony, kolejne trofeum Katalończyków. onet.pl, 28 sierpnia 2009.
[dostęp 2009-08-28]. (ang.).

'Messi es el mejor jugador que veré jamás’. El Mundo, 29 sierpnia 2009. [dostęp 2009-11-15].
(hiszp.).

CF Atlante – FC Barcelona, 16 gru 2009 – Klubowe Mistrzostwa Świata, [w:] baza Transfermarkt
(protokoły meczowe) [online] [dostęp 2021-06-02].

Club Estudiantes de La Plata – FC Barcelona, 19 gru 2009 – Klubowe Mistrzostwa Świata, [w:] baza
Transfermarkt (protokoły meczowe) [online] [dostęp 2021-06-02].

UEFA.com, Barcelona-Arsenal 2010 History | UEFA Champions League, UEFA.com [dostęp 2021-06-
02] (ang.).

Real Madrid 0 : 2 Barcelona, whoscored.com [dostęp 2021-06-02].

Kontrowersyjne decyzje sędziów, gol Milito ze spalonego › FCBarca.com, FCBarca.com [dostęp 2021-
07-07] (pol.).

Champions League Comment: Referee Franck De Bleeckere’s Barcelona-Inter Decisions Revisited |

Goal.com, goal.com [dostęp 2021-07-07].

10 years since the 99 point league campaign, www.fcbarcelona.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).

European Golden Shoe Winners, messi vs ronaldo [dostęp 2021-06-02] (ang.).

'Superpuchar Hiszpanii dla Barcelony. Barca wygrywa z Realem 3:2'. Polska Times, 2011-09-17.
[dostęp 2012-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 września 2015)]. (pol.).

'Superpuchar Europy. Barcelona pokonała Porto’. Sport.pl, 26 września 2011. [dostęp 2012-05-08].
(pol.).

'Duma Katalonii gromi, Blaugrana mistrzem świata’. Onet.pl, 2011-12-18. [dostęp 2012-05-08]. (pol.).

'Złota Piłka FIFA dla Lionela Messiego’. Wp.pl, 2012-01-09. [dostęp 2012-05-08]. (pol.).

Remembering Messi’s incredible 73-goal season | Football Whispers, footballwhispers.com [dostęp

2021-06-02] (ang.).

Redakcja, Zwycięski debiut w La Liga: FC Barcelona 5-1 Real Sociedad – DumaKatalonii.pl- strona
Barcelony, 19 sierpnia 2012 [dostęp 2022-12-23] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Na ratunek Messi! Barcelona – Spartak 3:2, sport.tvp.pl, 19 września 2012
[dostęp 2022-12-23] (pol.).

Mecz FC Barcelona – Real Madryt CF 07.10.2012 › FCBarca.com, FCBarca.com [dostęp 2022-12-23]

(pol.).

Redakcja, Emocje na El Riazor sięgnęły zenitu. Barcelona pokonała Deportivo 5:4 po fenomenalnym
meczu, Gol24, 20 października 2012 [dostęp 2022-12-23] (pol.).

Will Tidey, Analyzing Lionel Messi’s Record-Breaking 18-Game La Liga Scoring Streak, Bleacher Report
[dostęp 2022-12-23] (ang.).
Messi Stuff, Lionel Messi’s record goal-scoring streak ends, www.sportskeeda.com [dostęp 2022-12-
23] (ang.).

UEFA.com, Record-breaking Messi sees the bigger picture, UEFA.com, 10 grudnia 2012 [dostęp 2022-
12-23] (ang.).

91 bramek Messiego w szczegółach, blaugrana.pl [dostęp 2022-12-23].

Barcelona star Lionel Messi sets new goal-scoring record, Guinness World Records, 10 grudnia 2012
[dostęp 2022-12-23] (ang.).

Telewizja Polska S.A, Czwarta Złota Piłka dla Leo Messiego!, sport.tvp.pl, 7 stycznia 2013 [dostęp
2022-12-23] (pol.).

Czwarta Złota Piłka Messiego › FCBarca.com, FCBarca.com [dostęp 2022-12-23] (pol.).

Michael Cerna, Barcelona 5-1 Osasuna: Messi’s Four Goals Lead to Big Win at Camp Nou, Bleacher
Report [dostęp 2022-12-23] (ang.).

Redakcja, Historyczna remontada: FC Barcelona 4-0 AC Milan – DumaKatalonii.pl- strona Barcelony,

12 marca 2013 [dostęp 2022-12-23] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Siedem lat temu Bayern rozbił Barcelonę 4:0 w półfinale Ligi Mistrzów. Zobacz
gole z tego meczu!, sport.tvp.pl, 23 kwietnia 2020 [dostęp 2022-12-23] (pol.).

Niemiecka dominacja w Lidze Mistrzów. Sezon 2012/13 – Retro Futbol, rfbl.pl, 13 września 2019
[dostęp 2022-12-23] (pol.).

Debangshu Biswas, Messi vs Ronaldo: Longest goal-scoring streak, SportzPoint, 3 sierpnia 2021
[dostęp 2022-12-23] (ang.).

Wirtualna Polska Media, Złoty But po raz trzeci dla Leo Messiego, Lewandowski w czołowej
dziesiątce, sportowefakty.wp.pl, 2 czerwca 2013 [dostęp 2022-12-23] (pol.).

Bostjan Cernensek, FC Barcelona News: 29 August 2013, Barca Blaugranes, 29 sierpnia 2013 [dostęp
2022-12-23] (ang.).

Primera Division. Wystrzałowy początek sezonu Barcelony, Sport.pl [dostęp 2022-12-23] (pol.).

Arron Duckling, La Liga: FC Barcelona 3-2 Valencia CF: Highlights, Barca Blaugranes, 2 września 2013
[dostęp 2022-12-23] (ang.).

Champions League Group H: Lionel Messi scores hat-trick as Barcelona beat Ajax 4-0, Sky Sports
[dostęp 2022-12-23] (ang.).

Lionel Messi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–występy : 2013/2014) [online] [dostęp 2022-12-
23].

FC Barcelona vs Getafe: Killer instinct (4-0), www.catalannews.com, 9 stycznia 2014 [dostęp 2022-12-
23] (ang.).

Leo Messi finishes second in FIFA Ballon d’Or 2013, www.catalannews.com, 14 stycznia 2014 [dostęp
2022-12-23] (ang.).

Messi pobił rekord Paulino Alcantary, PiłkaNożna.pl [dostęp 2022-12-23].

El Clasico. Real – Barcelona 3:4. Hat trick Messiego i mecz, jakiego dawno nie było, Sport.pl [dostęp
2022-12-23] (pol.).

El Clasico. Leo Messi pobił rekord Alfredo Di Stefano, Sport.pl [dostęp 2022-12-23] (pol.).

Barcelona 3-0 Elche, „BBC Sport” [dostęp 2022-12-23] (ang.).

Barcelona 5-1 Sevilla, „BBC Sport” [dostęp 2022-12-23] (ang.).

Messi will leave ‘unreachable’ record, „BBC Sport” [dostęp 2022-10-29] (ang.).

Reuters, Apoel Nicosia 0-4 Barcelona | Champions League match report, the Guardian, 25 listopada
2014 [dostęp 2022-12-23] (ang.).

Ramon Besa, El derbi es un monólogo de Messi, „El País”, Madrid, 7 grudnia 2014, ISSN 1134-6582
[dostęp 2022-10-29] (hiszp.).

Pete Jenson, Deportivo 0-4 Barcelona: Messi nets 22nd La Liga hat-trick in win, Mail Online, 18
stycznia 2015 [dostęp 2022-12-23].

Reuters, Barcelona 5-0 Levante | La Liga match report, the Guardian, 15 lutego 2015 [dostęp 2022-
12-23] (ang.).

Reuters, Barcelona 6-1 Rayo Vallecano | La Liga match report, the Guardian, 8 marca 2015 [dostęp
2022-12-23] (ang.).

Barcelona win La Liga – but Ronaldo may still have a smile on face, The Independent, 18 maja 2015
[dostęp 2022-10-29] (ang.).

Athletic Bilbao – FC Barcelona, 30 maja 2015 – Puchar Króla, [w:] baza Transfermarkt (protokoły
meczowe) [online] [dostęp 2022-10-29].

Liga Mistrzów UEFA – Przegląd kolejki 14/15, transfermarkt.pl [dostęp 2022-10-29] (pol.).

UEFA Champions League Scoring Stats 2014-15, ESPN [dostęp 2022-10-29] (ang.).

Lionel Messi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–występy : 2014/2015) [online] [dostęp 2022-10-
29].

UEFA.com, 2015 Super Cup: Barcelona down Sevilla for fifth win | UEFA Super Cup, UEFA.com, 1
maja 2016 [dostęp 2022-11-01] (ang.).

Reuters, Barcelona 1-1 Athletic Bilbao (agg 1-5) | Spanish Super Cup report, the Guardian, 17
sierpnia 2015 [dostęp 2022-11-01] (ang.).

Messi: CWC proves Barca are world’s best, ESPN.com, 20 grudnia 2015 [dostęp 2022-11-01] (ang.).

Barcelona vs. Granada – 9 January 2016 – Soccerway, za.soccerway.com [dostęp 2022-11-01].

Lionel Messi wins 2015 Ballon d’Or | Goal.com, www.goal.com [dostęp 2022-11-01].

Rayo Vallecano – FC Barcelona | La Liga Matchday 26 – FC Barcelona, fcbarcelona.com [dostęp 2022-

11-01].

Barcelona vs Sevilla: resumen, goles y resultado, MARCA.com, 20 maja 2016 [dostęp 2022-11-01].

RFEF, actas.rfef.es [dostęp 2022-11-03].

Barcelona 6-2 Real Betis, „BBC Sport” [dostęp 2022-11-03] (ang.).

Barcelona 7-0 Celtic: Lionel Messi hat-trick humbles Scots, Sky Sports [dostęp 2022-11-03] (ang.).

Lionel Messi overtakes Cristiano Ronaldo to top Champions League hat-trick list, Sky Sports [dostęp
2022-11-03] (ang.).

UEFA.com, Messi hat-trick punishes City slips, UEFA.com, 19 października 2016 [dostęp 2022-11-03]
(ang.).

Watch Lionel Messi score to pass Raul for most goals in the UCL group stage, FOX Sports [dostęp
2022-11-03] (ang.).

Watch Lionel Messi match record for the most La Liga teams scored against, FOX Sports [dostęp
2022-11-03] (ang.).

Messi nets 500th goal for Barcelona, ESPN.com, 23 kwietnia 2017 [dostęp 2022-11-03] (ang.).

Barcelona win a third consecutive Copa del Rey title, Página web oficial de LaLiga | LaLiga [dostęp
2022-11-03] (ang.).

Barcelona vs. Real Madrid – Football Match Summary – August 13, 2017 – ESPN, ESPN.com [dostęp
2022-11-03] (ang.).

Mecz Deportivo Alavés – FC Barcelona 26.08.2017 › FCBarca.com, FCBarca.com [dostęp 2022-11-03]

(pol.).

Gianni Verschueren, Lionel Messi Hat-Trick Leads Barcelona Past Espanyol in Catalan Derby, Bleacher
Report [dostęp 2022-11-03] (ang.).

UEFA.com, Barcelona-Juventus | UEFA Champions League 2017/18, UEFA.com [dostęp 2022-11-03]

(ang.).

Sport, The five times Lionel Messi’s scored four goals for Barcelona, sport, 20 września 2017 [dostęp
2022-11-03] (ang.).

‘Barbaric’ Messi marks 600th Barca game, ESPN.com, 4 listopada 2017 [dostęp 2022-11-03] (ang.).

Barcelona 1-0 Atletico Madrid, „BBC Sport” [dostęp 2022-11-03] (ang.).

Lionel Messi scores 100th Champions League goal in Barcelona’s 3-0 victory over Chelsea, Los
Angeles Times, 14 marca 2018 [dostęp 2022-11-03] (ang.).

Barcelona 3-1 Leganes: Lionel Messi Hat-Trick Seals Record-Equalling Barca Win, 90min.com, 7
kwietnia 2018 [dostęp 2022-11-03] (ang.).

Messi zdobywa 41. hat-trick w barwach Barcelony w spotkaniu z Deportivo La Coruña › FCBarca.com,
FCBarca.com [dostęp 2022-11-03] (pol.).

Wirtualna Polska Media, FC Barcelona – Sevilla FC – 5:0 – Wynik meczu i relacja na żywo – Terminarz
Piłka nożna – 4/21/2018 – WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-11-03] (pol.).

Leo Messi receives his fifth Golden Shoe, fcbarcelona.com [dostęp 2022-11-03] (ang.).

Mecz FC Barcelona – Deportivo Alavés 18.08.2018 › FCBarca.com, FCBarca.com [dostęp 2022-11-05]

(pol.).
Messi-inspired Barcelona thrash Huesca, „BBC Sport” [dostęp 2022-11-05] (ang.).

UEFA.com, ‘Majestic’ Messi leads way for Barcelona, UEFA.com, 18 września 2018 [dostęp 2022-11-
05] (ang.).

UEFA.com, Tottenham-Barcelona | UEFA Champions League 2018/19, UEFA.com [dostęp 2022-11-05]

(ang.).

Ballon d’Or 2018: Modric, Ronaldo, Messi & the 2018 final rankings | Goal.com, goal.com [dostęp
2022-11-05].

John Sinnott, ‘His goat-ness’: Lionel Messi scores 400th league goal for Barcelona, CNN, 13 stycznia
2019 [dostęp 2022-11-05] (ang.).

Messi scores 50th hat-trick in Barca win, „BBC Sport” [dostęp 2022-11-05] (ang.).

Messi scores twice as Barca progress, „BBC Sport” [dostęp 2022-11-05] (ang.).

Man Utd crushed by Messi-inspired Barca, „BBC Sport” [dostęp 2022-11-05] (ang.).

UEFA.com, Barcelona-Liverpool | UEFA Champions League 2018/19, UEFA.com [dostęp 2022-11-05]

(ang.).

Joseph Zucker, Video: Watch Lionel Messi’s 600th Goal Off Spectacular Free Kick vs. Liverpool,
Bleacher Report [dostęp 2022-11-05] (ang.).

Messi’s free-kick goal vs Liverpool voted UEFA Goal of the Season| All Football, AllfootballOfficial
[dostęp 2022-11-05] (ang.).

LM: LFC Bez Salaha i Firmino. Znamy składy!, sport.interia.pl [dostęp 2022-11-05] (pol.).

Golden Shoe 2018-19: Lionel Messi, Kylian Mbappe, Cristiano Ronaldo & Europe’s top scorers |
Goal.com, goal.com [dostęp 2022-11-05].

Lionel Messi edges Kylian Mbappe for record third straight Golden Shoe, The Independent, 25 maja
2019 [dostęp 2022-11-05] (ang.).

Lionel Messi injury: Barcelona star to miss USA tour with calf injury just ahead of La Liga season,
CBSSports.com [dostęp 2022-11-06] (ang.).

BVB kontra Barcelona. Będzie się działo, sport.interia.pl [dostęp 2022-11-06] (pol.).

Matias Grez, Leo Messi breaks another record in Barca win; Juventus ends Inter’s unbeaten run, CNN
[dostęp 2022-11-06].

Calum Roche, Lionel Messi equals Cristiano Ronaldo LaLiga hat-trick record, Diario AS, 9 listopada
2019 [dostęp 2022-11-06] (ang.).

Dominic Rech, Lionel Messi steals the show in his 700th Barcelona appearance, CNN, 27 listopada
2019 [dostęp 2022-11-06] (ang.).

Messi tops Ronaldo, wins sixth Ballon d’Or award, ESPN.com, 2 grudnia 2019 [dostęp 2022-11-06]
(ang.).

Messi hat-trick sends Barcelona top, „BBC Sport” [dostęp 2022-11-06] (ang.).
 Telewizja Polska S.A, Messi przełamał się w lidze. Od razu... „czteropak”, sport.tvp.pl, 22 lutego 2020
[dostęp 2022-11-06] (pol.).

Messi scores 700th goal for club and country, ESPN.com, 30 czerwca 2020 [dostęp 2022-11-06]
(ang.).

Barca rozgromiła rywala! Popis Messiego, sport.interia.pl [dostęp 2022-11-06] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Słaby Zieliński, ogon Milika. Napoli bez argumentów na Camp Nou, sport.tvp.pl,
8 sierpnia 2020 [dostęp 2022-11-06] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Bawarczycy upokorzyli Barcelonę. Wielki mecz w Lizbonie, sport.tvp.pl, 14
sierpnia 2020 [dostęp 2022-11-06] (pol.).

Jedenaście bezbłędnych kroków. Droga Bayernu po wymarzony triumf w Lidze Mistrzów, TVN24.pl
[dostęp 2022-11-06] (pol.).

Rozczarowujące statystyki FC Barcelony w sezonie 2019/20 › FCBarca.com, FCBarca.com [dostęp

2022-11-06] (pol.).

Nota informativa, Página web oficial de LaLiga | LaLiga [dostęp 2022-11-19] (hiszp.).

Messi equals another record in Barca win, „BBC Sport” [dostęp 2022-11-19] (ang.).

Barcelona vs. Osasuna – Football Match Report – November 29, 2020 – ESPN, ESPN.com [dostęp
2022-11-19] (ang.).

La Liga result: Lionel Messi surpasses Pele record as Barcelona cruise past Real Valladolid, Eurosport,
22 grudnia 2020 [dostęp 2022-11-19] (ang.).

Leo Messi surpasses Xavi Hernández record, www.fcbarcelona.com [dostęp 2022-11-19] (ang.).

Telewizja Polska S.A, Pierwszy tytuł Koemana. Puchar Króla dla Barcelony [SKRÓT], sport.tvp.pl, 17
kwietnia 2021 [dostęp 2022-11-19] (pol.).

Gill Clark, Koeman talks Lionel Messi’s future after Barcelona lose to Celta Vigo, Barca Blaugranes, 17
maja 2021 [dostęp 2022-11-19] (ang.).

Eighth Pichichi for Leo Messi, www.fcbarcelona.com [dostęp 2022-11-19] (ang.).

Leo Messi signs for Paris Saint-Germain. en.psg.fr. [dostęp 2022-12-18]. (ang.).

Oficjalnie: Leo Messi w Paris Saint-Germain! 13 sekund, które zmienia świat sportu. [dostęp 2021-08-
10].

Lionel Messi's PSG debut becomes most-watched French football match in Spain. espn.com.

Leo Messi zadebiutował w barwach PSG!. onet.pl.

Liga Mistrzów: pierwszy gol Lionela Messiego dla PSG. polsatsport.pl.

Ligue 1: pierwszy gol Messiego w lidze.. polsatsport.pl.

Telewizja Polska S.A, A więc jednak! Złota Piłka nie dla Roberta Lewandowskiego..., sport.tvp.pl, 29
listopada 2021 [dostęp 2022-11-23] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Kluczowy punkt. We Francji już wszystko jasne, sport.tvp.pl, 23 kwietnia 2022
[dostęp 2022-11-23] (pol.).
 Sports Desk, Real Madrid v PSG: Messi is in Mbappe's shadow but do not buy the myth that he is
finished, www.sportsmax.tv [dostęp 2022-11-23] (ang.).

[1].

[2].

Piękna bramka Leo Messiego z rzutu wolnego! Idealny strzał Argentyńczyka i zwycięstwo PSG
[WIDEO], Meczyki.pl [dostęp 2023-02-24] (pol.).

Majstersztyk Leo Messiego w meczu z Benficą. Niezwykły rekord gwiazdy PSG [WIDEO], Meczyki.pl
[dostęp 2022-11-22] (pol.).

Paris St-Germain hit seven but Juventus go out, „BBC Sport” [dostęp 2022-11-25] (ang.).

Telewizja Polska S.A, „Lewy” znów najlepszy na świecie? Znamy nominacje do nagrody FIFA The Best,
sport.tvp.pl, 12 stycznia 2023 [dostęp 2023-02-20] (pol.).

Plebiscyt FIFA: Messi, Mbappe i Benzema w finałowej trójce na Piłkarza Roku, polsatsport.pl [dostęp
2023-02-20] (pol.).

Niespodzianki na gali FIFA The Best? Hiszpańskie media już znają zwycięzców, Meczyki.pl [dostęp
2023-02-27] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Nie było niespodzianki. Leo Messi piłkarzem roku FIFA!, sport.tvp.pl, 27 lutego
2023 [dostęp 2023-02-27] (pol.).

Znamy szczegółowe wyniki plebiscytu FIFA The Best. Robert Lewandowski dopiero w drugiej
dziesiątce, Meczyki.pl [dostęp 2023-02-27] (pol.).

Show Kyliana Mbappe i Leo Messiego w hicie Ligue 1! Kapitalny mecz gwiazd PSG i wysoka wygrana
[WIDEO], Meczyki.pl [dostęp 2023-02-27] (pol.).

Wirtualna Polska Media, Nieprawdopodobne osiągnięcie Messiego. Dokonał tego jako pierwszy w
historii, sportowefakty.wp.pl, 26 lutego 2023 [dostęp 2023-02-27] (pol.).

Wirtualna Polska Media, Stało się. Messi przebił samego Ronaldo, sportowefakty.wp.pl, 8 kwietnia
2023 [dostęp 2023-04-09] (pol.).

Wybrano sportowców roku na świecie. Iga Świątek bez prestiżowej nagrody, eurosport.tvn24.pl
[dostęp 2023-05-08] (pol.).

Leo Messi coraz bliżej powrotu do FC Barcelony. Dwa konkretne warunki do spełnienia, Meczyki.pl
[dostęp 2023-06-06] (pol.).

Media: Leo Messi przyjmie ofertę z Arabii Saudyjskiej. Szejkowie chcą go otoczyć przyjaciółmi z FC
Barcelony, Meczyki.pl [dostęp 2023-06-06] (pol.).

Kosmiczne pieniądze dla Messiego. Al-Hilal podbija stawkę i jest gotowe rozbić bank, Meczyki.pl
[dostęp 2023-06-06] (pol.).

OFICJALNIE: Lionel Messi odchodzi z PSG, Transfery.info, 3 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-06] (pol.).

Oficjalnie: Leo Messi wybrał nowy klub. Jego pierwsza reakcja, Przegląd Sportowy Onet [dostęp
2023-06-07] (pol.).
 Rafał Sierhej, Koniec spekulacji. Messi potwierdził transfer, sportowefakty.wp.pl, 7 czerwca 2023
[dostęp 2023-06-07] (pol.).

Piotr Onami, Zaskakujący wybór Messiego. Potwierdził, gdzie zagra, TVN24.pl, 7 czerwca 2023
[dostęp 2023-06-07] (pol.).

Inter Miami CF Signs Seven-Time Ballon d’Or Winner, World Cup Champion, Lionel Messi | Inter
Miami CF, Inter Miami [dostęp 2023-07-18] (ang.).

‘La PresentaSÍon’: Inter Miami CF unveils Lionel Messi, USA TODAY [dostęp 2023-07-18] (ang.).

Filmowy debiut Messiego w Interze Miami!. [dostęp 2023-07-26].

Telewizja Polska S.A, Messi wyróżniony przez Inter Miami. Błyskawiczna decyzja klubu, sport.tvp.pl,
25 lipca 2023 [dostęp 2023-07-28] (pol.).

Leo Messi dobił do setki! Jego licznik jest niesamowity, Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-07-28]
(pol.).

Wielki wyczyn Leo Messiego. Wskoczył na czwarte miejsce w rankingu, niedługo przejdzie do historii
Interu, Meczyki.pl [dostęp 2023-08-07] (ang.).

After Netting a Clutch Free Kick in Inter Miami’s Recent Win, Lionel Messi Seizes a Rare Goal Scoring
Record, EssentiallySports, 7 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-07].

Rekord! 32,1 metra. Takiego gola Leo Messi jeszcze nie strzelił, Przegląd Sportowy Onet [dostęp
2023-08-16] (pol.).

Lionel Messi nigdy nie strzelił z tak daleka. Gładka przeprawa Interu Miami, debiutancki gol Jordiego
Alby [WIDEO], Transfery.info, 16 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-16] (pol.).

Messi z pierwszym trofeum w Interze Miami. A to trafienie? „Nie z tego świata” [WIDEO], Sport.pl, 20
sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-20] (pol.).

Geniusz! Messi przeszedł do historii. Tego przed nim nie zrobił nikt, Przegląd Sportowy Onet [dostęp
2023-08-20] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Ostatnia szansa Messiego. Obok mocni rywale, sport.tvp.pl, 17 sierpnia 2023
[dostęp 2023-08-17] (pol.).

Erling Haaland piłkarzem roku UEFA. Pokonał Messiego i De Bruyne | Sport Radio ZET,
sport.radiozet.pl, 31 sierpnia 2023 [dostęp 2023-09-03] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Kolejny finał Messiego i spółki! Awans w dramatycznych okolicznościach,
sport.tvp.pl, 24 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-24] (pol.).

Wirtualna Polska Media, Potrzebował 29 minut. Messi przywitał się z MLS [WIDEO],
sportowefakty.wp.pl, 27 sierpnia 2023 [dostęp 2023-09-03] (pol.).

Telewizja Polska S.A, [PILNE] Polacy nominowani do Złotej Piłki!, sport.tvp.pl, 6 września 2023
[dostęp 2023-09-06] (pol.).

Wirtualna Polska Media, Ronaldo wskazał, kto powinien otrzymać Złotą Piłkę, sportowefakty.wp.pl,
27 października 2023 [dostęp 2023-10-31] (pol.).
 Złota Piłka 2023: Według Hiszpanów to on dostanie nagrodę, Transfery.info, 17 października 2023
[dostęp 2023-10-31] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Messi po raz ósmy! Znamy oficjalne wyniki Złotej Piłki, sport.tvp.pl, 30
października 2023 [dostęp 2023-10-31] (pol.).

Lionel Messi Biography. Lionel Messi. [dostęp 2009-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 sierpnia
2008)]. (ang.).

FIFA World Youth Championship Netherlands 2005. FIFA.com. [dostęp 2009-07-07]. [zarchiwizowane
z tego adresu (2013-12-24)]. (ang.).

Argentine striker Messi recalled for World Cup qualifier. People’s Daily Online, 20 sierpnia 2005.
[dostęp 2009-07-07]. (ang.).

Messi tries again as Argentina face Paraguay. ESPN Soccernet, 2005-09-02. [dostęp 2009-07-07].
(ang.).

Brian Homewood: Messi is a jewel says Argentina coach. Rediff, 2005-10-10. [dostęp 2009-07-07].
(ang.).

Tim Vickery: Messi comes of age. BBC Sport, 2006-06-05. [dostęp 2009-07-07]. (ang.).

Argentina allay fears over Messi. BBC Sport, 30 maja 2006. [dostęp 2009-07-07]. (ang.).

Messi weiter auf der Bank. Kicker.de, 13 czerwca 2006. [dostęp 2009-07-07]. (niem.).

Argentina 6-0 Serbia & Montenegro. BBC Sport, 2006-06-16. [dostęp 2009-07-07]. (ang.).

Holland 0-0 Argentina. BBC Sport, 2006-06-21. [dostęp 2009-07-07]. (ang.).

Michael Walker: Rodríguez finds an answer but many questions still remain. The Guardian, 26
czerwca 2006. [dostęp 2009-07-07]. (ang.).

Argentina 2-1 Mexico (aet). The Guardian, 2006-06-24. [dostęp 2009-07-07]. (ang.).

Germany 1-1 Argentina. BBC Sport, 2006-06-30. [dostęp 2009-07-07]. (ang.).

Tevez Nets In Argentina Victory. BBC Sport, 2007-06-29. [dostęp 2008-10-11]. (ang.).

Argentina into last eight of Copa. BBC Sport, 2007-07-03. [dostęp 2008-10-11]. (ang.).

Argentina-Paraguay. Conmebol, 5 lipca 2007. [dostęp 2009-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu

(29 września 2007)]. (ang.).

Argentina and Mexico reach semis. BBC Sport, 2007-07-09. [dostęp 2008-10-11]. (ang.).

Messi’s Magic Goal. BBC Sport, 12 lipca 2007. [dostęp 2008-10-11]. (ang.).

Brazil victorious in Copa America. BBC Sport, 2007-07-16. [dostęp 2009-05-28]. (ang.).

Lionel Messi out of Olympics after Barcelona win court appeal against Fifa. Daily Telegraph, 2008-08-
06. [dostęp 2009-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 czerwca 2011)]. (ang.).

Barcelona give Messi Olympics thumbs-up. AFP, 7 sierpnia 2008. [dostęp 2009-05-27].
[zarchiwizowane z tego adresu (11 lipca 2011)]. (ang.).
Messi sets up Brazil semi. FIFA, 16 sierpnia 2008. [dostęp 2009-05-27]. [zarchiwizowane z tego
adresu (12 kwietnia 2009)]. (ang.).

Jesse Baumgartner: Argentina Takes Down Brazil 3-0. Examiner, 19 sierpnia 2008. [dostęp 2009-05-
27]. (ang.).

Robert Millward: Argentina beats Nigeria 1-0 for Olympic gold. USA Today, 23 sierpnia 2008. [dostęp
2009-05-27]. (ang.).

Argentina 4-0 Venezuela: Messi the star turn. Allaboutfcbarcelona.com, 2009-03-28. [dostęp 2009-
07-07]. (ang.).

Messi znowu górą. Argentyna – Portugalia 2:1, Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-03-26] (pol.).

Sportsmail, Argentina 0 Colombia 0: Messi misfires yet again as hosts battle to avoid early exit, Mail
Online, 7 lipca 2011 [dostęp 2022-11-25].

Graham MacAree, Copa America 2011, Argentina Vs. Costa Rica: Lionel Messi Stars In 3-0 Argentina
Win, SBNation.com, 11 lipca 2011 [dostęp 2022-11-25] (ang.).

Copa América 2011: Messi claims, ‘another Copa has started’ as Argentina go through (video), Hasta
El Gol Siempre, 12 lipca 2011 [dostęp 2022-11-25] (ang.).

Evan Fanning, Argentina v Uruguay – as it happened | Evan Fanning, „The Guardian”, 16 lipca 2011,
ISSN 0261-3077 [dostęp 2022-11-25] (ang.).

Messi bohaterem reprezentacji Argentyny! › FCBarca.com, FCBarca.com [dostęp 2023-03-26] (pol.).

Argentyna – Brazylia 4-3 w towarzyskim meczu piłkarskim, sport.interia.pl [dostęp 2023-03-26] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Argentyna ograła Urugwaj. Messi bohaterem!, sport.tvp.pl, 13 października
2012 [dostęp 2023-03-26] (pol.).

Mike Adamson, Lionel Messi’s incredible record-breaking year in numbers, „The Guardian”, 10
grudnia 2012, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-03-26] (ang.).

Lionel Messi wyprzedził Diego Maradonę w klasyfikacji strzelców, Przegląd Sportowy Onet [dostęp
2023-03-26] (pol.).

FourFourTwo Staff, FIFA World Cup Qualifying: Paraguay 2 Argentina 5, fourfourtwo.com, 11 września
2013 [dostęp 2023-03-26] (ang.).

FIFA.com, web.archive.org, 17 listopada 2007 [dostęp 2023-03-26] [zarchiwizowane z adresu 2007-

11-17].

Mecz Argentyna – Bośnia i Hercegowina 2-1 na mundialu, sport.interia.pl [dostęp 2022-11-25] (pol.).

Argentyna w 1/8 finału MŚ. Messi ratuje ją w ostatniej chwili, Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2022-
11-25] (pol.).

Mecz Nigeria – Argentyna 2-3 na MŚ 2014, sport.interia.pl [dostęp 2022-11-25] (pol.).

Brazylia 2014: Messi najlepszy we wszystkich meczach, w których grał – Mundial 2014 –
polskieradio.pl, polskieradio.pl [dostęp 2022-11-25] (pol.).

po/PAP, Mundial 2014: Argentyńczycy awansowali do półfinału, Newsweek, 5 lipca 2014 [dostęp
2022-11-25] (pol.).
Wirtualna Polska Media, Argentyna w finale po karnych, bramkarz bohaterem! – relacja z meczu
Holandia – Argentyna, sportowefakty.wp.pl, 10 lipca 2014 [dostęp 2022-11-25] (pol.).

Niemcy – Argentyna, 13 lip 2014 – Mistrzostwa Świata 2014, [w:] baza Transfermarkt (protokoły
meczowe) [online] [dostęp 2022-11-25].

Mistrzostwa świata w piłce nożnej 2014. Messi najlepszy na mundialu, Neuer wśród bramkarzy,
sport.pl [dostęp 2022-11-25] (pol.).

Argentina 2-2 Paraguay, „BBC Sport” [dostęp 2022-11-26] (ang.).

Joe Pantorno, Lionel Messi Earns 100th Cap for Argentina at 2015 Copa America, Bleacher Report
[dostęp 2022-11-26] (ang.).

Even hostile Chile fans forced to acknowledge Lionel Messi’s greatness, the Guardian, 1 lipca 2015
[dostęp 2022-11-26] (ang.).

Messi znów prawie jak mistrz. Przeklęte karne i historyczny sukces Chile. Czekali prawie sto lat,
TVN24.pl [dostęp 2022-11-26] (pol.).

Messi grateful for support after Copa loss, ESPN.com, 7 lipca 2015 [dostęp 2022-11-26] (ang.).

Argentyna gromi Boliwię, dwa gole Messiego › FCBarca.com, FCBarca.com [dostęp 2023-03-28]
(pol.).

Wirtualna Polska Media, El. MŚ 2018: 50. gol Messiego dla Argentyny! Urugwaj nowym liderem,
dublet Vidala i Baccy, sportowefakty.wp.pl, 30 marca 2016 [dostęp 2023-03-28] (pol.).

Argentina vs. Honduras – Football Match Summary – May 27, 2016 – ESPN, ESPN.com [dostęp 2022-
11-26] (ang.).

Argentina top Chile in rematch of last year’s Copa América final, the Guardian, 7 czerwca 2016
[dostęp 2022-11-26] (ang.).

Telewizja Polska S.A, Argentyna – Panama 5:0. Wielki powrót Messiego, sport.tvp.pl, 11 czerwca 2016
[dostęp 2022-11-26] (pol.).

Wirtualna Polska Media, Argentyna – Boliwia – Wynik meczu i relacja na żywo – 2016-06-15 – WP
SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-11-26] (pol.).

Joe Pantorno, Argentina vs. Venezuela: Score, Reaction from 2016 Copa America, Bleacher Report
[dostęp 2022-11-26] (ang.).

Telewizja Polska S.A, USA – Argentyna 0:4. Messi wyprzedził Batistutę, sport.tvp.pl, 22 czerwca 2016
[dostęp 2022-11-26] (pol.).

Patryk Motyka, Chile czy Argentyna? Oceniamy szanse finalistów Copa America 2016, iGol.pl, 26
czerwca 2016 [dostęp 2022-11-26] (pol.).

Argentyna – Chile, 7 cze 2016 – Copa América Centenario 2016, [w:] baza Transfermarkt (protokoły
meczowe) [online] [dostęp 2022-11-26].

Redakcja, Chile wygrywa Copa America po karnych! Messi nie trafił. Rezygnuje z reprezentacji, Gol24,
27 czerwca 2016 [dostęp 2022-11-26] (pol.).

Lionel Messi kończy karierę w reprezentacji! › FCBarca.com, FCBarca.com [dostęp 2022-11-26] (pol.).
Conor Dowley, Alexis Sanchez wins Copa’s Golden Ball, SBNation.com, 26 czerwca 2016 [dostęp
2022-11-26] (ang.).

Argentina hope Lionel Messi reconsiders retirement, says Guillem Balague, Sky Sports [dostęp 2022-
11-26] (ang.).

Sport, Macri, Maradona & the Argentine people rally together for Messi, sport, 28 czerwca 2016
[dostęp 2022-11-26] (ang.).

El. MŚ 2018. Lionel Messi wraca do reprezentacji Argentyny.

Redakcja, Leo Messi wrócił do reprezentacji Argentyny. I od razu błysnął, Gol24, 2 września 2016
[dostęp 2023-03-30] (pol.).

Leo Messi bohaterem narodowym: Jego hattrick dał Argentynie awans na mundial!, rmf24.pl [dostęp
2023-03-30] (pol.).

Wirtualna Polska Media, MŚ 2018. Argentyna postrzelała Haiti. Trzy gole i asysta Lionela Messiego,
sportowefakty.wp.pl, 30 maja 2018 [dostęp 2023-03-30] (pol.).

Mundial 2018: kadra reprezentacji Argentyny na mistrzostwa świata w piłce nożnej, Przegląd
Sportowy Onet [dostęp 2023-03-30] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Mundial 2018: falstart Argentyny. Messi zmarnował karnego, sport.tvp.pl, 15
czerwca 2018 [dostęp 2022-11-26] (pol.).

Chorwacja pokonuje bezradną Argentynę 3:0, gol Ivana Rakiticia dobił reprezentację Albicelestes ›
FCBarca.com, FCBarca.com [dostęp 2022-11-26] (pol.).

Mundial 2018. Argentyna w euforii. „Messi jak Dostojewski”, sport.tvp.pl [dostęp 2022-11-26].

2018 FIFA World Cup Russia™: Nigeria – Argentina, www.fifa.com [dostęp 2022-11-26] (ang.).

MŚ 2018: Argentyna gra dalej! Niesamowity mecz z happy endem [SKRÓT], Przegląd Sportowy Onet
[dostęp 2022-11-26] (pol.).

Francja – Argentyna, 30 cze 2018 – Mistrzostwa Świata 2018, [w:] baza Transfermarkt (protokoły
meczowe) [online] [dostęp 2022-11-26].

World Cup 2018 Russia – Assists, worldfootball.net [dostęp 2022-11-26] (ang.).

Nawet Messi był bezradny. Argentyna przegrywa, sport.interia.pl [dostęp 2022-11-27] (pol.).

Znowu zawód. Argentyna z nożem na gardle w Copa America, TVN24.pl [dostęp 2022-11-27] (pol.).

Copa America: wygrana Argentyny w meczu z Katarem, Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2022-11-27]
(pol.).

The Canadian Press, Messi admits not playing well for Argentina at Copa America – TSN.ca, TSN, 28
czerwca 2019 [dostęp 2022-11-27] (ang.).

Messi blasts 'bulls***' refereeing, beIN SPORTS Australia [dostęp 2022-11-27] (ang.).

Messi obwinia sędziów za porażkę. „Oszukiwali nas”, TVN24.pl [dostęp 2022-11-27] (pol.).

Argentyna pokonała Chile w meczu o trzecie miejsce Copa America. Druga w karierze czerwona
kartka Messiego, TVN24.pl [dostęp 2022-11-27] (pol.).
 Angry Messi cites ‘corruption’ after Copa red card, ESPN.com, 6 lipca 2019 [dostęp 2022-11-27]
(ang.).

Messi gets WC qualifier ban for Copa red card, ESPN.com, 23 lipca 2019 [dostęp 2022-11-27] (ang.).

Telewizja Polska S.A, Messi znów strzela dla Argentyny. Lider dał wygraną z Brazylią, sport.tvp.pl, 15
listopada 2019 [dostęp 2023-03-30] (pol.).

Wirtualna Polska Media, El. MŚ 2022. Lionel Messi zapewnił wygraną Argentynie. Mocne finisze
Urugwaju i Peru, sportowefakty.wp.pl, 9 października 2020 [dostęp 2023-03-30] (pol.).

Copa América 2021: Kadra Argentyny [OFICJALNIE], Transfery.info, 10 czerwca 2021 [dostęp 2023-03-
30] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Szlagier na początek Copa America. Argentyna – Chile w TVP, sport.tvp.pl, 15
czerwca 2021 [dostęp 2022-12-02] (pol.).

Uttiyo Scarnage, Barca stars caught in racism scandal, Immobile slammed for playacting & more: 6
best news of the day, Tribuna.com [dostęp 2022-12-02] (ang.).

Telewizja Polska S.A, Senny hit Copa America. Zmiennik rozstrzygnął mecz, sport.tvp.pl, 19 czerwca
2021 [dostęp 2022-12-02] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Copa America: Brzydko, ale skutecznie. Druga wygrana Argentyny, sport.tvp.pl,
22 czerwca 2021 [dostęp 2022-12-02] (pol.).

Andrew Downie, Messi equals Javier Mascherano’s record of 147 matches for Argentina, Mail Online,
22 czerwca 2021 [dostęp 2022-12-02].

Telewizja Polska S.A, Copa America 2021. Boliwia bez szans. Koncert Messiego i Aguero, sport.tvp.pl,
29 czerwca 2021 [dostęp 2022-12-02] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Messi poprowadził Argentynę do półfinału Copa America, sport.tvp.pl, 4 lipca
2021 [dostęp 2022-12-02] (pol.).

Klasyk w finale Copa America. Messi i spółka w pogoni za rekordem, TVN24.pl [dostęp 2022-12-02]
(pol.).

Telewizja Polska S.A, Copa America 2021. Argentyna po raz piętnasty! Brazylia pokonana na
Maracanie, sport.tvp.pl, 11 lipca 2021 [dostęp 2022-12-02] (pol.).

Messi ma wreszcie trofeum z kadrą. Argentyna świętuje triumf w Copa America, TVN24.pl [dostęp
2022-12-02] (pol.).

Sportz Hub, Incredible Messi Stats from Argentina’s Copa America Triumph, Sports News and
Analysis, 13 lipca 2021 [dostęp 2022-12-02] (ang.).

Wirtualna Polska Media, Kolejny rekord Leo Messiego! Przebił Pelego, sportowefakty.wp.pl, 10
września 2021 [dostęp 2023-03-31] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Finalissima dla Argentyny! Włosi przyjęli lekcję futbolu, sport.tvp.pl, 1 czerwca
2022 [dostęp 2023-03-31] (pol.).

Messi, Messi, Messi. Niebywały mecz. Zabawił się z bramkarzem Podbeskidzia, Sport.pl [dostęp
2023-03-31] (pol.).
Wideo z pięciu bramek Lionel Messi vs. Estonia: występ w jednym z ostatnich meczów towarzyskich
Argentyny przed Katarem 2022, La Nacion, 5 czerwca 2022 [dostęp 2023-03-31].

Wirtualna Polska Media, Argentyna rozbiła Honduras. Messi wciąż w rewelacyjnej formie,
sportowefakty.wp.pl, 24 września 2022 [dostęp 2023-03-31] (pol.).

Jacek Kmiecik, Messi zdobył 89. i 90 bramkę dla Argentyny, która nie przegrała już 35 meczów z
rzędu, Sportowy24, 28 września 2022 [dostęp 2023-03-31] (pol.).

Argentina World Cup squad 2022: Messi and Albiceleste team mates who are close to glory in Qatar,
www.sportingnews.com [dostęp 2022-12-18] (ang.).

Telewizja Polska S.A, Argentyna w szoku! To jedna z największych sensacji w historii MŚ!, sport.tvp.pl,
22 listopada 2022 [dostęp 2022-12-18] (pol.).

Telewizja Polska S.A, [PILNE] Messi obudził Argentynę. Bardzo ważny wynik dla Polaków, sport.tvp.pl,
26 listopada 2022 [dostęp 2022-12-18] (pol.).

Wirtualna Polska Media, Wojciech Szczęsny obronił kolejny rzut karny! Polska ściana [WIDEO],
sportowefakty.wp.pl, 30 listopada 2022 [dostęp 2022-12-18] (pol.).

Polska – Argentyna 0:2, 30.11.2022, Biblioteka Piłkarstwa Polskiego [dostęp 2022-12-18] (pol.).

Argentyna – Australia 1:0. Messi znowu błysnął. Wprowadzi Albicelestes do ćwierćfinału? [GOL].
Telewizja Polska S.A 2022-12-03. [dostęp 2022-12-18].

Błysk geniuszu Messiego w jego meczu numer 1000, TVN24.pl [dostęp 2022-12-18] (pol.).

Lionel Messi, Iván Hurtado y un récord, Bendito Futbol [dostęp 2022-12-18].

Holandia – Argentyna – wynik meczu na żywo. Strzelcy bramek, statystyki, relacja live, składy drużyn
– 09-12-2022, Meczyki.pl [dostęp 2022-12-18] (pol.).

Telewizja Polska S.A, [PILNE] Vamos, vamos, Argentina! Messi i spółka w finale!, sport.tvp.pl, 13
grudnia 2022 [dostęp 2022-12-18] (pol.).

25. raz Messiego. Legendarny rekord wyrównany, TVN24.pl [dostęp 2022-12-18] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Messi deklaruje. „To będzie mój ostatni mecz w karierze...”, sport.tvp.pl, 14
grudnia 2022 [dostęp 2022-12-18] (pol.).

Cieszy nas piłka. Francja wygrała z Marokiem!, Rzeczpospolita [dostęp 2022-12-18] (pol.).

Wirtualna Polska Media, Rzut karny i gol! Messi otworzył wynik finału [WIDEO], sportowefakty.wp.pl,
18 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-18] (pol.).

redakcja, Messi na 3:2 w dogrywce! [WIDEO], weszlo.com, 18 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-18]
(pol.).

Argentyna wygrała z Francją! Leo Messi władcą absolutnym, Rzeczpospolita [dostęp 2022-12-18]
(pol.).

Messi i Argentyna z upragnionym trofeum. Szczególna chwila 35-latka, wreszcie podniósł Puchar
Świata [WIDEO], Meczyki.pl [dostęp 2022-12-18] (pol.).

Telewizja Polska S.A, MŚ 2022 – statystyki, gole, kartki podczas mundialu w Katarze | TVP SPORT,
sport.tvp.pl [dostęp 2022-12-22] (pol.).
 Piękny gol Leo Messiego z rzutu wolnego. Piłkarz PSG pokazał, jak się to robi [WIDEO], Meczyki.pl
[dostęp 2023-03-24] (pol.).

Kolejna bariera złamana. Messi drugim takim piłkarzem w historii, eurosport.tvn24.pl [dostęp 2023-
03-24] (pol.).

Messi pobił magiczny rekord, Argentyna rozbiła outsidera. Już do przerwy nie było czego zbierać
[WIDEO], Meczyki.pl [dostęp 2023-03-29] (pol.).

Lionel Messi pobił rekord swojego przyjaciela. La zabawa! [WIDEO], Transfery.info, 18 października
2023 [dostęp 2023-10-18] (pol.).

Telewizja Polska S.A, Messi zabawił się z rywalami! Kolejne gole i ten drybling [WIDEO], sport.tvp.pl,
18 października 2023 [dostęp 2023-10-18] (pol.).

La Rambla › FCBarca.com, FCBarca.com [dostęp 2021-05-22] (pol.).

Piąta Złota Piłka Leo Messiego! Lewandowski na czwartym miejscu!, Przegląd Sportowy Onet [dostęp
2023-01-16] (pol.).

Lionel Messi najlepszym piłkarzem 2019 roku – sporteuro.pl, 23 września 2019 [dostęp 2023-01-16]
(pol.).

Wirtualna Polska Media, Messi zostawił konkurencję daleko w tyle. Zastąpił Lewandowskiego na
szczycie, sportowefakty.wp.pl, 27 lutego 2023 [dostęp 2023-02-27] (pol.).

Messi awarded UEFA Club Footballer of the Year -- china.org.cn, china.org.cn [dostęp 2023-01-16].

Wirtualna Polska Media, UEFA: Lionel Messi najlepszym piłkarzem sezonu 2014/2015!,
sportowefakty.wp.pl, 27 sierpnia 2015 [dostęp 2023-01-16] (pol.).

SPANISH FOOTBALL | SPORTS: FC BARCELONA PLAYER LIONEL MESSI WINS THE EUROPEAN GOLDEN
BOOT AWARD 2009 – 2010, SPANISH FOOTBALL | SPORTS [dostęp 2023-01-16].

Telewizja Polska S.A, Lionel Messi odebrał „Złoty But”, sport.tvp.pl, 29 października 2012 [dostęp
2023-01-16] (pol.).

Wirtualna Polska Media, Złoty But po raz trzeci dla Leo Messiego, Lewandowski w czołowej
dziesiątce, sportowefakty.wp.pl, 2 czerwca 2013 [dostęp 2023-01-16] (pol.).

Wirtualna Polska Media, Złoty But: ostateczna klasyfikacja – Robert Lewandowski poza podium,
sportowefakty.wp.pl, 29 maja 2017 [dostęp 2023-01-16] (pol.).

Piąty Złoty But Messiego, blaugrana.pl [dostęp 2023-01-16].

Mbappe nie dał rady. „Szósty Złoty But trafi w ręce Messiego”, TVN24.pl [dostęp 2023-01-16] (pol.).

Messi receives Bravo award, eyefootball, 26 listopada 2007 [dostęp 2023-01-16] (ang.).

IFFHS, iffhs.com [dostęp 2023-01-16].

IFFHS, iffhs.com [dostęp 2023-01-16].

Argentina – Player of the Year, www.rsssf.org [dostęp 2023-01-16].

Jakub Maj, Poznaliśmy najlepszego zawodnika na świecie w 2022 roku. Leo Messi wygrał w
głosowaniu dziennikarzy, Gol24, 25 grudnia 2022 [dostęp 2023-02-20] (pol.).
IFFHS AWARDS 2022 – MEN’S WORLD BEST PLAYER. iffhs.com. [dostęp 2023-01-04]. (ang.).

Lionel Messi named Liga BBVA Player of the Month for January | News | Liga de Fútbol Profesional
2016, web.archive.org, 1 sierpnia 2019 [dostęp 2022-11-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-01].

Lionel Messi named LaLiga Santander Player of the Month for April | News | Liga de Fútbol
Profesional 2017, web.archive.org, 6 sierpnia 2019 [dostęp 2022-11-06] [zarchiwizowane z adresu
2019-08-06].

Lionel Messi named LaLiga Santander Player of the Month for April | News | Liga de Fútbol
Profesional 2018, web.archive.org, 25 maja 2018 [dostęp 2022-11-06] [zarchiwizowane z adresu
2018-05-25].

Leo Messi is the September Player of the Month in LaLiga Santander | News | Liga de Fútbol
Profesional 2018, web.archive.org, 17 października 2018 [dostęp 2022-11-06] [zarchiwizowane z
adresu 2018-10-17].

Lionel Messi named LaLiga Santander Player of the Month for March | News | Liga de Fútbol
Profesional 2019, web.archive.org, 7 kwietnia 2019 [dostęp 2022-11-06] [zarchiwizowane z adresu
2019-04-07].

Lionel Messi named LaLiga Santander Player of the Month for November, Página web oficial de
LaLiga | LaLiga [dostęp 2022-11-06] (ang.).

Leo Messi named LaLiga Santander Player of the Month for February, Página web oficial de LaLiga |
LaLiga [dostęp 2022-11-06] (ang.).

Leo Messi named LaLiga Santander Player of the Month for February, Página web oficial de LaLiga |
LaLiga [dostęp 2022-11-06] (ang.).

Lionel Messi, joueur du mois de septembre de la Ligue 1 Uber Eats! –, unfp.org [dostęp 2022-11-06].

Messi sportowcem roku w Argentynie, wybrali go dziennikarze, rmf24.pl [dostęp 2023-01-16] (pol.).

Premios Olimpia: Messi y Schwartzman, los grandes ganadores – TyC Sports, www.tycsports.com
[dostęp 2023-01-16].

22 de Diciembre de 2022, Messi suma premios: ganó el Olimpia de Oro 2022, infobae [dostęp 2023-
01-16] (hiszp.).

Messi named BBC’s World Sport Star of the Year, „BBC Sport” [dostęp 2023-01-16] (ang.).

Leo Messi otrzymał nagrodę Laureus dla najlepszego sportowca na świecie › FCBarca.com,
FCBarca.com [dostęp 2023-01-16] (pol.).

Lionel Messi, Champion des Champions monde 2011 : bien plus qu’un footballeur, L’Équipe [dostęp
2023-01-16] (fr.).

Lionel Messi et Kylian Mbappé sacrés champions des champions monde et France par L’Équipe,
L’Équipe [dostęp 2023-01-16] (fr.).

Ko misses out to Messi at ESPYs, NZ Herald [dostęp 2023-01-16] (ang.).

Messi named Best International Men’s Player at ESPY Awards, MARCA in English, 12 lipca 2019
[dostęp 2023-01-16] (ang.).
Spain – Footballer of the Year, rsssf.org [dostęp 2023-01-16].

The MARCA 2019 football awards: Messi collects sixth Pichichi, MARCA in English, 16 grudnia 2019
[dostęp 2023-01-16] (ang.).

UEFA.com, Messi wins UEFA Best Player in Europe Award 2010/11 | Inside UEFA, UEFA.com, 25
sierpnia 2011 [dostęp 2023-01-16] (ang.).

Premio al Mejor Jugador de la UEFA en Europa – 2015 – UEFA.org, web.archive.org, 11 października

2015 [dostęp 2023-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-10-11].

FIFA Club World Cup UAE 2009 – Awards – FIFA.com, web.archive.org, 22 stycznia 2016 [dostęp
2023-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-22].

FIFA Club World Cup Japan 2011 – Awards – FIFA.com, web.archive.org, 10 września 2015 [dostęp
2023-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-10].

FIFA Club World Cup Japan 2015 – Awards – FIFA.com, web.archive.org, 5 sierpnia 2016 [dostęp
2023-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-05].

Événement: Lionel Messi élu Onze d’Or 2017-2018 !, Onze Mondial, 12 czerwca 2018 [dostęp 2023-
01-16] (fr.).

Christine Oliver i inni, The 100 best footballers in the world – interactive, the Guardian, 20 grudnia
2012 [dostęp 2023-01-16] (ang.).

Daniel Taylor i inni, The 100 best footballers in the world 2013 – interactive, the Guardian, 20 grudnia
2013 [dostęp 2023-01-16] (ang.).

The 100 best footballers in the world 2015 – interactive, the Guardian [dostęp 2023-01-16] (ang.).

Guardian, The 100 best footballers in the world 2017, „The Guardian”, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-
01-16] (ang.).

Lionel Messi’s enduring brilliance enthrals Guardian voting panel again, the Guardian, 20 grudnia
2019 [dostęp 2023-01-16] (ang.).

100 najlepszych piłkarzy świata według „The Guardian”: Lionel Messi zwycięzcą. Robert Lewandowski
w czołowej dziesiątce, Transfery.info, 27 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-29] (pol.).

Messi voted World Soccer Player of the Year | World Soccer, web.archive.org, 2 maja 2012 [dostęp
2023-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-02].

Lionel Messi voted World Soccer’s Player of the Year | World Soccer, web.archive.org, 12 stycznia
2012 [dostęp 2023-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-12].

Lionel Messi wins World Soccer Player of the Year award! | World Soccer, web.archive.org, 16
grudnia 2012 [dostęp 2023-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-16].

World Soccer Awards: Messi leads the way as Barcelona sweep the board, World Soccer, 30 grudnia
2015 [dostęp 2023-01-16] (ang.).

Lionel Messi Named World Player Of The Year In World Soccer Awards. [dostęp 2023-02-03].

Wirtualna Polska Media, Lionel Messi przerwał serię Roberta Lewandowskiego, sportowefakty.wp.pl,
25 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-25] (pol.).
 James Horncastle, FourFourTwo’s Best 100 Football Players in the World 2015 No.1: Lionel Messi,
fourfourtwo.com, 4 grudnia 2015 [dostęp 2023-01-16] (ang.).

Thore Haugstad, FourFourTwo’s 100 Best Football Players in the World 2017: No.1, Lionel Messi,
fourfourtwo.com, 15 grudnia 2017 [dostęp 2023-01-16] (ang.).

Andrew Murray, FFT100 2018: No.1, Lionel Messi (Barcelona), fourfourtwo.com, 21 grudnia 2018
[dostęp 2023-01-16] (ang.).

The 100 Best Football Players in the World 2019: full list revealed, fourfourtwo.com, 20 grudnia 2019
[dostęp 2023-01-16] (ang.).

Messi, ‘King of Europe’ for the fourth time, marca.com [dostęp 2023-01-16].

Bendoni Consulting, Wall of fame, Globe Soccer Awards [dostęp 2023-01-16] (ang.).

GOAL50 2021: Messi and Putellas crowned winners after historic fan vote | Goal.com, goal.com
[dostęp 2023-01-16].

GOAL50 2022: Messi, Putellas and Maradona crowned winners after global fan vote | Goal.com,
goal.com [dostęp 2023-01-16].

Messi recibe el Trofeo EFE como mejor futbolista latinoamericano de la Liga BBVA, Mundo Deportivo,
14 maja 2012 [dostęp 2023-01-16] (hiszp.).

Lionel Messi named Best Striker in LaLiga Santander 2015/16 | News | Liga de Fútbol Profesional
2016, web.archive.org, 15 grudnia 2018 [dostęp 2023-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-15].

UEFA.com, UEFA Club Forward of the Year, UEFA.com, 27 sierpnia 2009 [dostęp 2023-01-16] (ang.).

UEFA.com, Lionel Messi: Champions League Forward of the Season, UEFA.com, 29 sierpnia 2019
[dostęp 2023-01-16] (ang.).

Luis Mazariegos, Lionel Messi ranked #1 forward by ESPN, four other Barcelona players among top
100 footballers, Barca Blaugranes, 2 grudnia 2020 [dostęp 2023-01-16] (ang.).

IFFHS, iffhs.com [dostęp 2023-01-16].

IFFHS, iffhs.com [dostęp 2023-01-16].

IFFHS, iffhs.com [dostęp 2023-01-16].

IFFHS, iffhs.com [dostęp 2023-01-16].

IFFHS, iffhs.com [dostęp 2023-01-16].

IFFHS, iffhs.com [dostęp 2023-01-16].

Former Results – IFFHS, 18 lipca 2022 [dostęp 2023-01-16] (niem.).

IFFHS, iffhs.com [dostęp 2023-01-16].

IFFHS, iffhs.com [dostęp 2023-01-16].

n, Ronaldinho voted FIFPro World Player of the Year, Professional Footballers Australia, 10 listopada
2006 [dostęp 2023-01-16] (ang.).
Christopher Atkins, Charting Lionel Messi’s International Highs and Lows with Argentina, Bleacher
Report [dostęp 2023-01-16] (ang.).

„World Soccer” Awards, www.rsssf.org [dostęp 2023-01-16].

France Football wybrał „Drużynę Wszech Czasów”. Na Lewandowskiego nie można było głosować,
Sport.pl [dostęp 2023-01-16] (pol.).

Piłka nożna. „World Soccer” wybrał jedenastkę wszech czasów, Sport.pl [dostęp 2023-01-16] (pol.).

IFFHS, iffhs.com [dostęp 2023-01-16].

IFFHS, iffhs.com [dostęp 2023-01-16].

The Ligue 1 Team of the Season in full. [dostęp 2023-07-26].

UEFA.com, UEFA Champions League squad of the season, UEFA.com, 9 czerwca 2015 [dostęp 2023-
01-16] (ang.).

UEFA.com, UEFA Champions League Squad of the Season, UEFA.com, 30 maja 2016 [dostęp 2023-01-
16] (ang.).

UEFA.com, UEFA Champions League Squad of the Season, UEFA.com, 5 czerwca 2017 [dostęp 2023-
01-16] (ang.).

UEFA.com, UEFA Champions League Squad of the Season, UEFA.com, 27 maja 2018 [dostęp 2023-01-
16] (ang.).

UEFA.com, UEFA Champions League Squad of the Season, UEFA.com, 2 czerwca 2019 [dostęp 2023-
01-16] (ang.).

UEFA.com, UEFA Champions League Squad of the Season, UEFA.com, 28 sierpnia 2020 [dostęp 2023-
01-16] (ang.).

UEFA.com, UEFA Champions League Squad of the Season, UEFA.com, 31 maja 2021 [dostęp 2023-01-
16] (ang.).

Piotr Jawor: Ale wyróżnienie Lewandowskiego! Trafił do elitarnego grona. sport.interia.pl. [dostęp
2022-05-25]. (pol.).

UEFA.com, UEFA.com Fans’ Teams of the Year 2020 announced | Inside UEFA, UEFA.com, 20 stycznia
2021 [dostęp 2023-01-16] (ang.).

a, Barcelona players dominate the L’Equipe Team of Year 2011, www.sportskeeda.com [dostęp 2023-
01-16] (ang.).

Alba, Xavi, Iniesta and Messi in L’Equipe team of the year, www.fcbarcelona.com [dostęp 2023-01-16]
(ang.).

Mario de la Riva, Real Madrid, France dominate L’Équipe’s 2018 team of the year, Diario AS, 3
stycznia 2019 [dostęp 2023-01-16] (ang.).

Fred Kennedy, No CR7 and Haaland as L’Equipe unveils its team of the of the year 2022, SportsBrief –
Sport news., 25 grudnia 2022 [dostęp 2023-01-25] (ang.).

Radosław Przybysz: Drużyna roku IFFHS. Są w niej Lewandowski, Messi i Ronaldo. sport.tvp.pl, 2021-
12-07. [dostęp 2021-12-08]. (pol.).
IFFHS MEN’S WORLD TEAM OF THE YEAR 2021. iffhs.com, 2021-12-07. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).

IFFHS, iffhs.com [dostęp 2023-01-25].

ESM Team of the Season – 2020-21, World Soccer, 7 czerwca 2021 [dostęp 2023-01-16] (ang.).

ESM Team of the 2022-23 Season. [dostęp 2023-09-04].

Supporting Players – FIFPRO World Players’ Union, FIFPRO [dostęp 2023-01-16] (ang.).

World 11 – FIFPRO World Players’ Union, FIFPRO [dostęp 2023-01-16] (ang.).

2021 FIFA FIFPRO Men’s World 11 – FIFPRO World Players’ Union, FIFPRO [dostęp 2023-01-16] (ang.).

Aż czterech napastników w jedenastce roku FIFA. A gdzie Lewandowski?, Sport.pl [dostęp 2023-02-
27] (pol.).

BR-UK Staff, FIFA Announces 2014 World Cup ‘Dream Team’ as Voted On by Fans, Bleacher Report
[dostęp 2023-01-16] (ang.).

El equipo ideal de la CONMEBOL Copa América 2021, web.archive.org, 14 lipca 2021 [dostęp 2023-
01-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-14].

PZPN – Łączy nas piłka, www.laczynaspilka.pl [dostęp 2023-01-16].

Telewizja Polska S.A, Historyczny triumf Lewandowskiego. Lista piłkarzy roku FIFA, sport.tvp.pl, 17
grudnia 2020 [dostęp 2023-01-16] (pol.).

Messi is the first player in history to score 2 goals within 5 minutes in the regular time of a Copa del
Rey final.. [dostęp 2021-07-11].

Erling Haaland: Manchester City striker breaks more Champions League records. [dostęp 2023-03-
15].

History for Karim Benzema! Real Madrid star equals Lionel Messi’s unique UEFA Champions League
record. [dostęp 2023-03-15].

Lionel Messi breaks Cristiano Ronaldo’s record after scoring in PSG’s crucial win over Montpellier.
[dostęp 2023-02-03].

PS: Liga Mistrzów. Lewandowski pobił rekord Messiego. To była formalność. sportowefakty.wp.pl,
2022-02-16. [dostęp 2022-02-18]. (pol.).

Auca en Cayo Hueso – Evo distingue a Messi con la Medalla al Mérito Deportivo (hiszp.) [dostęp
2013-04-26].

Najbardziej kataloński Argentyńczyk. Leo Messi uhonorowany przez autonomię. [dostęp 2023-03-15].

Who is Antonella Roccuzzo? Everything you need to know about Lionel Messi’s girlfriend & future
wife | Goal.com, goal.com [dostęp 2021-06-04].

Messi i jego ojciec skazani. 21 miesięcy więzienia i wielomilionowe grzywny. tvn.24.pl, 2016-07-06.
[dostęp 2016-07-06].

Leo Messi prawomocnie skazany na 21 miesięcy więzienia, rmf.fm [dostęp 2022-12-03].

Messi skazany na 21 miesięcy więzienia! Jest prawomocny wyrok.

Znane osoby ze spektrum autyzmu | Parenting.pl, Parenting.pl.

Linki zewnętrzne

Lionel Messi na oficjalnej stronie Paris Saint-Germain (fr.)

Biografia na oficjalnej stronie klubu

Lionel Messi w bazie BDFutbol.com (ang. • hiszp. • kat.)

Lionel Messi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2021-05-30].

Lionel Messi w bazie National Football Teams (ang.)

pde

Inter Miami CF – skład w sezonie 2023/2024

Składy reprezentacji Argentyny

Osiągnięcia i nagrody

Kontrola autorytatywna
(osoba):ISNI: 0000 0001 1681 7603VIAF: 86093367LCCN: n2008041854GND: 137928408NDL: 011890
76LIBRIS: dbqt239x5gdvlxgBnF: 165415605SUDOC: 156231239SBN: DDSV353164NKC: hka201163165
6RSL: 000142335BNE: XX1774956NTA: 333440811BIBSYS: 12013752PLWABN: 9810616485305606NU
KAT: n2012063567J9U: 987007524103205171CANTIC: a11238215LNB: 000263390NSK: 000656021BN
C: 000861626ΕΒΕ: 311174BLBNB: 001132245KRNLK: KAC201214421LIH: LNB:Ctzm;=CoWorldCat: lccn
-n2008041854

Encyklopedia internetowa: PWN: 5561708 Britannica: biography/Lionel-Messi Treccani: messi-

cuccittini-lionel-andres Universalis: lionel-messi БРЭ: 2206780 NE.se: lionel-messi SNL: Lionel_Messi
VLE: lionel-messi Catalana: 0280509 DSDE: Lionel_Messi Hrvatska enciklopedija: 71061

Kategorie: Reprezentanci Argentyny w piłce nożnejArgentyńscy medaliści olimpijscyPiłkarze FC

BarcelonaPiłkarze Paris Saint-Germain F.C.Piłkarze Inter Miami CFZdobywcy Copa AméricaZdobywcy
Pucharu Europy i Ligi MistrzówMistrzowie Świata w Piłce NożnejUczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce
Nożnej 2006Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2010Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce
Nożnej 2014Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2018Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce
Nożnej 2022Uczestnicy Copa América 2007Uczestnicy Copa América 2011Uczestnicy Copa América
2015Uczestnicy Copa América 2016Uczestnicy Copa América 2019Uczestnicy Copa América
2021Sportowcy pochodzenia włoskiegoArgentyńczycy pochodzenia włoskiegoMedaliści Letnich
Igrzysk Olimpijskich 2008Piłkarze ze 100 i więcej występami w reprezentacjiKrólowie strzelców
Pucharu Europy i Ligi Mistrzów UEFAKrólowie strzelców Primera DivisiónLaureaci Złotej PiłkiLudzie
urodzeni w RosarioUrodzeni w 1987PrzestępcyUczestnicy Mistrzostw Świata U-20 w Piłce Nożnej
2005Mistrzowie Świata U-20 w Piłce Nożnej

Tę stronę ostatnio edytowano 29 lis 2023, 22:22.

Tekst udostępniany na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach, z
możliwością obowiązywania dodatkowych ograniczeń. Zobacz szczegółowe informacje o warunkach
korzystania.
Polityka prywatnościO WikipediiKorzystasz z Wikipedii tylko na własną odpowiedzialnośćPowszechne
Zasady PostępowaniaDla deweloperówStatystykiKomunikat na temat ciasteczekWersja
mobilnaWikimedia FoundationPowered by MediaWiki