Mędrcy świata

Dość żywo (w tempie marsza)

j jœ œ
& c œ. œ œ œ œ œ œ œ œ. œ ˙˙ ˙

?c œ œ œ œ œ œ ˙˙ ˙˙ œ œ œ œ
Mę - drcy świa - ta, mo - nar - cho - wie, gdzie śpie - sznie dą - ży - cie?

œ œ

j œ œ œ œ
& œ. œ œ œ œ œ œ œ ˙˙ ˙
œ œ œ
Po - wiedzcie nam, Trzej Kró - lo - wie, chce - cie wi - dzieć Dzie - cię?
? œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ ˙˙
œ

j œ œ œ œ œ
& .. œ . œ œ œ œ œ œ œ œ ˙ ˙

? .. ˙ œ œ ˙˙ ˙˙
O - now żło - bie nie ma tro - nu i ber - ła nie dzier - ży,
˙ œ œ œ œ œ
œ

& œ. j œ œ œ œ ..
œ œ œ œ œ œ œ ˙˙ ˙
? œ œ œ
a pro - ro - ctwo Je - go zgo - nu już się w świe - cie sze - rzy.
œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ ˙˙ ..
œ

2. Mędrcy świata, złość okrutna

Dziecię prześladuje!
Wieść okropna, wieść to smutna:
Herod spisek knuje.
Nic monarchów nie odstrasza,
ku Betlejem śpieszą,
gwiazda Zbawcę im ogłasza,
nadzieją się cieszą.

www.nuty.religijne.org