Lingua e socjedade Bilingiiismo, diglosia e normalizacion lingiiistica Como vimos na unidade anterior, na maioria dos paises do mundo fa~ lanse varias linguas. A existencia de sociedades bilingdes ou pluriin- giles supén que existen igualmente persoas bilinglles, é dicit, que se ‘comunican en das ou mais linguas. © bilingismo é, pole tanto, un fenémeno individual (falamos de indi- viduos bilingdes) e tamén colectivo (falamos de sociedades bilingties). © © bilingdismo individual refirese 4 capacidade que ten unha persoa para comunicarse en das linguas. & dicir, ten unha competencia si- milar nas catro destrezas basicas, orais e escritas: escoiter, falar, ler e escribir. Diferenciamos deste modo entre bilinges actives (falan con soltura as dias linguas) e bilingies pasivos (entenden as dias pero s6 falan unha). © O bllingiiismo colectivo produicese cando nun mesmo territorio con- viven das linguas e un nimero elevado de persoas empregan ambes linguas con similar destreza, Falamos de diglesia cando as linguas en contacto non estén en situacion de igualdade, senén que unha se superpén outra: unha ¢ lingua de prestixio e @ outra é considerada unha lingua inferior, é dicir, as dias linguas tefien diferente status politico, social e cultural. A diglosia, por tanto, é un tipe de bilinguismo non igualitario: hai unha lingua ‘A (hexeménica) e unha lingua & (minorizada). O falante cofece as das, pero utilizaas sequindo criterios de mais ou menos prestixio; asi, nunhas ocasiéns uti= lizard @ que el considera mais importante e deixard a outra para os usos menos formals e para o émbito familiar e coloquial Esta situacién discriminatoria pode producir un conflite linglistico. Para evitar que a lingua dominante se impoha definitivamente sobre a lingua autéctona considerada inferior, chegando 4 sa eliminacién definitiva, é necesario que esta vaia recuperando os ambitos de uso que tivo no pasado e que lle foron negados, por mor de vicisitudes histéricas. Este é o obxective do proceso denominado normalizacién lingbistica, A normalizacién lingUistica é 0 proceso que busca converter unha lingua en vehiculo normal de comunicacién dunha sociedade, é dicir, que esa lingua sexa Utilizada de forma habitual en calquera contexto, lugar e situacién, tanto no 4mbito publico como no privado: medios de comunicacién, ensino, xustiza, re- laciéns interpersoais. Para que 0 proceso normalizacién tefla éxito, hai que actuar en dous ambitos: © O recofiecemento social: unha lingua s6 pode acadar a stia normalizacién can- do unha comunidade a valora e a percibe como simbolo de identidade. Neste sentido, é necesario superar os prexulzos infundados que rebaixana lingua con- siderandoa inferior, non apta para a expresién da cultura e da ciencla, etc. * O recofiecemento oficial: compre unha lexislacién especifica que adopte me~ dides de fomento e proteccién da lingua.