Jezus Chrystus Królem Wszechświata

1. W ostatnią niedzielę roku liturgicznego Kościół proponuje wierzącym rozważanie tajemnicy wiary
o królewskim tytule Jezusa. Pierwsi chrześcijanie, po Jego zmartwychwstaniu, odkryli w Nim Mesjasza
czyli Chrystusa. Zapisy nowotestamentalne wskazują, że Jezusa - nauczyciela z Nazaretu - tego, który
umarł i mocą Boga powrócił do życia, określano tytułem Mesjasz i Król. Dla chrześcijan pochodzenia
żydowskiego (apostołowie, Maryja, kobiety i pierwsi nawróceni) najważniejszym tematem było spełnienie
w osobie Jezusa długo oczekiwanych proroctw zawartych w świętych księgach o przyjściu Mesjasza. Jezus
z Nazaretu, syn Maryi wypełnił swoim nauczaniem, śmiercią i zmartwychwstaniem obietnicę Boga.

2. Ten Mesjasz Boga – Jezus z Nazaretu – jest również Królem, chociaż Jego „królestwo nie jest z tego
świata”. Ewangelista – św. Łukasz – z pochodzenia Grek (poganin) pisze swoje dzieło o Jezusie
z perspektywy 50-ciu lat późniejszej. Nie był bezpośrednim świadkiem tego co opisał, nie było go ani przy
narodzeniu ani przy śmierci Jezusa. Opowiadano mu historie o Jezusie, o Tym Mesjaszu i Królu w którego
wcześniej uwierzył. Pisząc jako nawrócony Grek, redaguje ewangelię aby tacy jak on, czyli poganie, mogli
odkryć i uwierzyć, że Jezus – ten Mesjasz odrzucony przez Żydów jest teraz ich Królem, Królem całego
świata.

3. Schemat teologiczny Ewangelii wg. św. Łukasza (Łk 23, 35-43):

SĄD Żydowski SĄD przed Piłatem

TEOLOGIA POLITYKA

MESJASZ KRÓL

ŻYDZI POGANIE
nie uwierzyli uwierzyli

A. Oszczerstwa o Jezusie:
a. Żydzi szydzą z Jezusa, że ten podaje się za MESJASZA (Łk 23, 35)
b. Żołnierze rzymscy - poganie szydzą z Jezusa wątpiąc że jest KRÓLEM (Łk 23, 37); tylko Łukasz wkłada
to oszczerstwo w usta żołnierzy rzymskich – świadczy to o świadomej redakcji tego wydarzenia –
dopasowanie do schematu teologicznego
B. Relacja o rozmowie skazanych na śmierć krzyżową (między sobą i z Jezusem). Tylko ewangelista Łukasz
przedstawia ten dialog– możliwe, że jest to rodzaj przypowieści teologicznej, koniecznej by podkreślić
proponowany schemat.
a. jeden ze skazanych wątpi i nie wierzy, że Jezus jest MESJASZEM (Łk 23, 39) – symbolizuje tutaj Żydów
b. drugi ze skazanych – „dobry” łotr – wyznaje wiarę, że Jezus jest KRÓLEM: prosi Chrystusa „Jezu
wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa” (Łk 23, 43) – symbolizuje pogan