Funcións e progresións harmónica

A tonalidade é un conxunto organizado de 7 notas ao redor dun eixe chamado tónica, que se
converte no centro do sistema sonoro, un centro de gravidade ao redor do cal xiran tódolos demais sons

Tónica(I),(I),
Tónica Dominante
Dominante (V) (V) y Subdominante
e subdominante (IV),
(IV) son son los
so graos grados
tonais tonalespiares
da escala, de la da
escala, puesto
tonalidade.
Estes graos son invariables no modo maior e menor
que son los pilares de la tonalidad. La tónica sirve como base de la tonalidad y la dominante y la
A mediante (III) e a superdominante (VI) son graos modais. Teñen pouco efecto sobre a tonalidade,
subdominante se colocan equidistantes a cada lado de la tónica. Para cualquier tonalidad estos tres
mais determinan o modo, xa que son distintos en maior ou menor
grados se conservan invariables tanto si el modo es mayor como si es menor. Si comparamos DoM
A tónica serve de base e a dominante e subdominante están a distancia de quinta xusta dela.
y dom puedes comprobar cómo estos grados coinciden en ambas escalas.

A supertónica (II) funciona con frecuencia como dominante da dominante e noutras ocasións como
subdominante. Podería vir incluída na lista de graos tonais, pois ten características de dominante e de
subdominante, mais con moita menos forza tonal

A progresión harmónica é un dos principais elementos de coherencia na música tonal. O termo

indica que un acorde segue a outro de maneira ordenada e controlada. No período da práctica común (s.
XVII-XIX) empréganse con máis frecuencia unhas sucesións que outras

O grao da escala determina a función do acorde. Os acordes poden ter tres funcións

Función de tónica: é a función do repouso, da estabilidade e do centro tonal. O acorde con función
de tónica principal é o o primeiro (I). En ocasións o VI pode asumir esta función, pois presenta dúas notas
Sin embargo, el III y VI grados son diferentes en el modo mayor y en el menor, por ello son
comúns co I, mais non ten o mesma estabilidade
los grados modales y determinan el modo.
Función de dominante: exercen esta función o V e VII graos, pois conteñen a sensible, que
colocada Recuerda
medio tonque
da dentro del modo
tónica exerce unha menor tenemos
atracción tresdándolle
cara ela, tipos posibles de escalas:
importancia. O saldo natural,
de 5ª
ascendente ou 4ª ascendente no baixo axuda a establecer a tonalidade.
melódica y armónica. Las variantes que diferencian a estas escalas se encuentran en la 6ª y 7ª notas
Función de subdominante: os acordes con esta función que teñen como misión anteceder á
de la escala.
dominante son o IV, II e VI. O II e VI presentan dúas notas comúns co IV

2 musicnetmaterials.com
O III grao presenta unha función ambigua, pois contén dúas notas comúns co acorde de tónica,
mais sen conter a tónica, e dúas notas comúns coa dominante. Por mor desta ambigüidade non se emprega
demasiado.

VII

Dominante V
III ambiguo

III

Tónica I
VI

VI

Subdominante IV
II

 Progresións harmónica

Os mellores graos para empregar nunha sucesión harmónica son os graos tonais: I-IV-V. Son os
piares da tonalidade e basta facelos soar nesta orde: I-IV-V para que unha tonalidade quede establecida.

O primeiro que temos que ter en conta para realizar un exercicio ou composición cunha sucesión
harmónica é establecer a tonalidade. Para iso, empregaremos os graos V-I.

Unha boa sucesión de acordes para comezar, podería ser I-V-I ou I-V-VI

Para rematar o exercicio/composición tamén é preferible empregar a sucesión V-I, como cadencia
auténtica perfecta de carácter conclusivo. Outra posibilidade tamén conclusiva sería a sucesión IV-I, como
cadencia plagal

No transcurso do exercicio/composición debemos buscar unha sucesión de acordes lóxica que

cumpra as funcións de subdominante-dominante-tónica

Observa o seguinte exemplo

T D T SD V T/SD D T SD T SD D

Dar un énfase excesivo aos graos modais pode in uír nunha tonalidade menos clara e de nida. A
estrutura tonal da música consiste principalmente no emprego de harmonías cuxas fundamentais son os
graos tonais (I-IV-V e ás veces o II) e os acordes modais (III e IV) empréganse para obter variedade.

.

fl

fi
T