Greetje Griezel Als je ze kent zijn ze niet meer griezelig

Verhaaltjes, Ina vd Pijl

Illustraties, Martin Koopman
Voor meer informatie:
i.koopman.vdpijl@kpnmail.nl

Opgedragen aan Doortje en al mijn

kleinkinderen die komengaan.
Greetje Griezel
Inhoud
Greetje Griezel vindt een Pissebed familie

De torens van Jan de Regenworm

Ruud de Bosmuis is niet bang

Klaas de Kikker pas op!

Muziek maken met Tamme Tortel

Greetje G
e Griezel vindt een Pissebed familie
Greetje Griezel beleeft veel. Wat anderen eng
vinden is voor Greetje juist heel leuk en spannend.
Vanmorgen tilde ze een steen op in de tuin en onder
de steen krioelde het van kleine enge beestjes.

Greetje pakt zo’n beestje op, legt het voorzichtig in

haar hand en rent er mee naar binnen.

‘Mama! Mama!’ roept ze. Kijk eens wat ik heb gevonden!

Mama kijkt in de hand van Greetje en trekt een vies
gezicht. ‘Bah! Greetje gooi weg, die enge griezelige
pissebed.’ Sip kijkt Greetje haar moeder aan.
‘Ik vindt hem juist lief en helemaal niet vies.’
Greetje loopt de tuin in en brengt het beestje terug
naar zijn broertjes en zusjes.

Greetje Griezel bekijkt de diertje aandachtig. Ze vindt

de pissebedden juist leuk met al die kriebelige pootjes.
Ze buigt iets te veel naar voren en hoeps! daar loopt
pardoes een pissebed over het puntje van haar neus.
Dat kriebelt en Greetje moet er van niezen.
De pissebed vliegt met een boog door de
lucht en belandt in het gras.
Het is moeilijk zoeken tussen al die
grassprieten naar zo’n klein beestje.
Op handen en voeten kruipt Greetje
door het gras, maar ze kan de pissebed
niet terug vinden.

Wat is dat? Daar kronkelt iets tussen

de grassprieten. Een lang dun beest
zonder poten. Greetje wil het beestje oppakken maar
plotseling verdwijnt het in een gaatje in de grond. Een kikker
die ook in het gras zit, springt naar Greetje en kwaakt. ‘Het is
een regenworm die ik juist lekker wilde opeten’. Jammer
voor de kikker maar de regenworm is net op tijd in zijn
huisje onder de grond gekropen.

Al die vreemde diertjes vindt Greetje Griezel juist leuk en

helemaal niet eng. Als ze heel goed luistert kan ze deze
dieren ook verstaan.
De torens van Jan de Regenworm
De pissebedden krioelen er lustig op los.
Ze maken Greetje aan het lachen. Jan de Regenworm kruipt
naar boven om te kijken wat er aan de hand is. ‘Wat is er
aan de hand,’ vraagt hij. ‘De pissebedden maken me gewoon
aan het lachen, ik vind ze leuk,’ schatert
Greetje.

De regenworm begrijpt er niets van.

Hij houdt van rust. Jan vindt de
pissebedden maar druktemakers.
Jan heeft zijn huisje diep onder de
grond. In alle stilte luistert hij naar
mooie muziek en drinkt er
een glas limonade bij. Dan sluit hij zijn
ogen en bedenkt zijn volgende
beeldhouwwerk. Ja, Jan de Regenworm maakt
als het nacht is de mooiste torens
in vele vormen en grootte.
Als kunstenaar kneedt hij het klei en bouwt aan
zijn torens. ‘Greetje,’ vraagt Jan de Regenworm, ‘zal ik jou
eens wat van mijn kunstwerken laten zien?’ ‘Kunstwerken
zegt Greetje, wat zijn dat?’ ‘Kom maar mee dan laat ik je ze
zien.’
En zie daar. Langs het tuinpad tussen de bloemen staan
allemaal torentjes. ‘Kijk Greetje, die heb ik gemaakt.’ Vind je
ze mooi? Greetje bekijkt de torens aandachtig en ziet nu pas
dat niet één gelijk is. ‘Bijzonder mooie torens heb jij gemaakt
Jan. ‘Trots kijkt Jan Greetje aan en begint te blozen. Hij raakt
niet uitgepraat over zijn torens, Jan laat Greetje alle plekken
in de tuin zien waar hij zijn kunstwerken heeft gebouwd.

Plotseling schrikt Jan, hij verstopt zich snel achter een toren.
Greetje vraagt. ’Wat is er aan de hand?’ ‘Ik hoor het gehop
van Klaas de kikker,’ roept Jan. ‘Die vindt mij een heerlijk
maaltje.’
Ruud de Bosmuis is niet bang
Greetje loopt naar het einde van de tuin.
Daar begint het bos. Het bos is heel groot en donker.
Van haar mama mag ze niet alleen het bos in. ‘Ruud,
Ruuuud,’ roept Greetje. Tussen de bladeren hoort ze
geritsel. ‘Aha, daar ben je Ruud.’ Ja zegt Ruud de Bosmuis
en Greetje streelt Ruud over zijn zachte vacht. Ruud vindt
het heerlijk, als Greetje hem aait.

Greetje moet altijd lachen wanneer

Ruud zijn snuitje in de lucht steekt
om te snuffelen. Ruud woont in
dat donkere bos en het is daar
best gevaarlijk voor zo’n
klein muisje.
Door vaak te snuffelen kan
Ruud ruiken of er gevaar
dreigt.
Greetje heeft van het middag eten een stukje kaas bewaard.
Dat geeft ze aan haar vriendje, Ruud vindt kaas het lekkerste
wat er bestaat en smult er geweldig van. Hij vergeet
helemaal te snuffelen.

In de tuin van Greetje staat een hele hoge beukenboom.

Onder de boom liggen veel beukenootjes. ‘Zeg Ruud, zal ik
voor je wintervoorraad wat beukenootjes verzamelen?’
‘Dan breng ik die naar je nestje.’ ‘Je mag toch niet van je
moeder in het bos komen,’ zegt Ruud. ‘Ik ben
toch bij jou? ‘Jij kent de weg in het bos.’ ‘Als er
gevaar, dreigt ruik jij het al van verre.’

Met een handvol beukenootjes loopt

Greetje achter Ruud het bos in. Plotseling
draait Ruud zich om en kijkt Greetje aan.
‘Je moet terug, want ik hoor je moeder naar
je roepen.’ ‘Gelukkig heb je ook goede oren
Ruud.’ Greetje legt de beukenootjes voor
Ruud op de grond en loopt vlug terug naar huis.
In de deur opening staat Greetjes moeder al te
wachten. ‘Waar blijf je toch.’ zegt ze. ‘Je moet naar
school.’ ‘Straks kom je nog te laat.’
Klaas de Kikker pas op!

Klaas de Kikker hopt door het hoge gras naar de sloot.

Hop, hop, hop en met een reuze sprong duikt hij het water
in. Hij zwemt naar een heel groot drijvend blad. waterlelie.
Klaas hopt naar het midden van het blad.
Daar gaat hij lekker liggen zonnen.
Maar Klaas de kikker is niet alleen. Tussen de drijvende
bladeren zwemt een snoek. Dit is een grote vis met scherpe
tanden. Die snoek vindt kikkers een lekker maaltje.

Voordat Greetje ‘s middags weer naar school gaat, loopt zij

nog even naar de sloot. ‘Hé Klaas,’ roept Greetje. ‘Lig je
lekker te zonnen?’ Plotseling ziet Greetje gevaar. De snoek
zwemt onder het blad waar Klaas op ligt. Greetje roept. ‘Pas
op Klaas.’ ‘Verstop je achter de bloem van de waterlelie!’ ‘Een
snoek wil je opeten!’ Greetje probeert de snoek te verjagen.
Ze springt op en neer en zwaait met haar armen.
‘Auw, auw,’ Greetje stoot haar teen aan een steen.
‘Wat is er?’ Vraagt Klaas geschrokken. Greetje antwoordt
niet maar pakt de steen en gooit die vlak voor de kop van
de snoek. Het blad waar Klaas op zit schommelt door de
plons gevaarlijk heen en weer. ‘Help!’ Plons daar valt Klaas de
Kikker in het water. Van de plons is ook de snoek
geschrokken. Hij heeft geen trek meer in Klaas de Kikker en
zwemt snel weg. Klaas zwemt naar de slootkant, springt en
hop daar staat hij naast Greetje.
‘Dank je wel Greetje dat je de snoek heb verjaagd.’
‘Geen dank Klaas, maar ik moet er nu weer van
door, anders kom ik te laat op school.’
Zoef Greetje doet of haar armen
vleugels zijn en weg is ze.
Muziek maken met Tamme Tortel
Tamme Tortel de duif maakt de hele dag muziek.
Hij kan het niet laten. Hij koert van zonsopkomst tot
zonsondergang. Hij roekoert maar door.
‘Roekoe roekoe’ klinkt het vanuit de boom.
Zo hard al hij kan zingt hij zijn lied.
Greetje luistert graag naar zijn muziek.
Vaak zingt en danst Greetje mee op
deze vrolijke melodietjes.

Met twee stokjes slaat Greetje op een holle

boomstam Ze geeft het ritme aan.
Tamme huppelt op de waslijnen heen en weer,
zo speelt hij gitaar. Roekoe, bonk, bonk, tang, tang.
‘Het lijkt wel een orkest Tamme,’ zegt Greetje.
‘We missen nog een fluit.’
Ruud de bosmuis is op de vrolijke muziek
afgekomen.
‘Ruud weet jij hoe je een fluit
kan maken?’ Vraagt Greetje.
‘Je kunt de steel van dit kruid goed gebruiken.’ Ruud wijst op
een grote plant. ‘Dit is fluitenkruid.’ Greetje breekt de holle
steel van de plant. Met bolle wangen blaast ze zo hard als ze
kan op de steel. Woeeee, woeeee dat klinkt geweldig!
Het lijkt wel een trompet zo luid klinkt het. Ruud
maakt ook muziek. Hij slaat twee eikels met
zijn voorpootjes tegen elkaar.
Tik tak tik tak! Roekoe Bonk
Bonk Roekoe Tang Tang
Woeeee Hoee Roekoe
Tik Tak.

Door de hele tuin hoor je de muziek van Tamme,

Greetje en Ruud. Alle andere dieren uit de tuin
doen mee Ze feesten er lustig op los.