ÖZLENEN VE BEKLENEN MISAFIR RAMAZAN

RAMAZAN’A HAZIRLIK 1. BÖLÜM

Muhammed Emin Yıldırım

Eûzu billahi mineş-şeytânirracîm. Bismillahirrahmanirrahîm.

Yâ Rab, şu muazzam Ramazan hürmetine,

Kaldır aradan vahdete hâil ne ise;
Yâ Rab, şu asırlarca süren tefrikadan,
Artık ezilip düşmesin ümmet ye’se.
Mâdâm ki verdin bize bir rûh-i nevîn...
Yâ Rab, daha bir nefha-i te’yîd insin!

Merhum Kur'an şairi Mehmet Akif Ersoy'un dilinden dökülen sizlerle paylaştık. Efendim,
hepiniz hoş geldiniz, sefalar getirdiniz. Şu anda ekranları başında bizleri izleyen değerli
izleyicilerimiz ve halihazırda şu an salonumuzda bulunan değerli hazirun sizleri Allah'ın
selamıyla selamlamak istiyorum.

➢ Malumunuz olduğu üzere ‘Ramazan'a Hazırlık’ üst başlığıyla ihya etmeye

çalışacağımız on günlük bir yürüyüşün ilk adımıyla inşallah karşınızdayız.

İlk adım, ilk besmele olması hasebiyle de inanılmaz bir heyecan, inanılmaz bir mutluluk
ile karşınızdayız. Sizlerin de bu heyecanı, bu mutluluğu bizlerle paylaştığını, bundan
dolayı da bizlere dua ettiğinizi biliyoruz, inanıyoruz.

Adından da anlaşılacağı üzere Ramazan’a Hazırlık programımızın inşallah güzel bir

şekilde Ramazan'a hazırlanmamıza vesile olması için de dua ediyoruz.

On gün boyunca muhterem hocamla beraber Ramazan'a dair önemli konuları

inşallah konuşacağız. Bu ön hazırlığın ardından da inşallah Ramazan'a erişmiş
olacağız.

İlk program olduğu için müsaadenizle ben birkaç tane hususu sizlerle paylaşmak
istiyorum:

1. İlk olarak geçen sene Ramazan ayında malumunuz olduğu üzere otuz gün
boyunca ‘Siyerden Hayata’ üst başlığıyla bir program gerçekleştirmiştik ve bu
programların ilkinde bize bir serlevha emanet edilmişti.

Serlevhamız; “Bu Ramazan ve her zaman seninleyiz ya Resulallah!” idi.

Ve hocamız bu serlevha üzerinden hem Ramazan'ımızı hem de sonraki süreçteki
hayatımızı gözden geçirmemizi ve bu serlevha üzerinde günlerimizi geçirmemizi bize
tembih etmişti, tavsiye etmişti.

Bu programlar kapsamında da gene bir serlevhamız olacak, Allah nasip ederse.

Bu yılki serlevhamız da yine geçen senekiyle aynı olacak ve inşallah bu günden

itibaren “Bu Ramazan ve her zaman seninleyiz ya Resulallah!” diyerek bu serlevhanın
gölgesinde ilerlemeye gayret edeceğiz.

2. İkinci olarak da daha öncesinde duyurusunu yaptığımız bir husus vardı, bu

Ramazan'a hazırlık programlarımız kapsamında bir Telegram kanalı
kurduğumuzu söylemiştik.

Bu Telegram kanalımızda bugün itibariyle paylaşımlar başladı. Şimdiye kadar

duymayan ya da katılmayan kardeşlerimizin bu on günlük süreci daha verimli
geçirmesi adına bu kanala katılmasını da tavsiye ederiz.

3. Üçüncü ve son istediğimiz husus da şu; bu Ramazan’a hazırlık programlarımız

hasebiyle bazı kardeşlerimiz Ramazan’da program yapmayacağımıza dair bir
çıkarımda bulunmuşlar.

Tam aksi, inşallah bu on günlük yürüyüş biter bitmez hemen akabinde otuz günlük bir
Ramazan programına bismillah diyeceğiz inşallah. İçeriğinin ne olacağını da Allah
nasip ederse yarınki programımızda sizlerle paylaşacağız.

Muhammed Emin Yıldırım: Allah'a binlerce kez şükür olsun. Böyle güzel günlere eriştik,
hamdolsun.

Buradaki ilim meclisindeki kardeşlerimize dünyanın dört bir tarafında dijital bir rahlede
bizimle aynı yola olan bütün kardeşlerimize kavuştuk.

Ne isteyebiliriz ki Rabb'imizden elhamdulillah. Sağlık ve sıhhatle inşallah Ramazan'a

varmak, Ramazan'ı da hakkıyla ihya etmek işin nihayetinde de beratımızı almak, o
Ramazan'ın getirdiği rahmetten, mağfiretten istifade etmek o özlem değil.

Onun için umutluyuz. Mutluyuz…

Ve çok ciddi bir biçimde de Cenabıhakk'ın o rahmetine nail olacağımıza dair

yüreğimizde farklı bir umut taşımaktayız. Allah da bundan bizi mahrum etmesin
inşallah.
Nuri Sardoğu: Amin, Hocam bugün özlenen ve beklenen Ramazan’ı konuşacağız
nasip olursa.

Hocam vakfımız hamdolsun sizin vesilenizle sizin öncülüğünüz, önderliğinizle, hizmetiyle

Ramazan’ın on yedinci gecesi olan Bedir Gecesi’ni ve her yıl Kurban Bayramı’ndan
önceki on geceyi yani Zilhicce gecelerini ihya etme adına çok güzel adımlar attı.

Şimdi de Ramazan’a hazırlık diye bir on günlük yürüyüşe, yine sizin öncülüğünüzde
bismillah demiş olduk.

❖ Bu programları yapmamızdaki amaç nedir? Neden böyle programlara ihtiyaç

duydunuz? Yani bu programların yapılmasının gayesi ne?

Muhammed Emin Yıldırım:

Rabb'ime binlerce hamd ediyorum böyle bir şeye bizi muvaffak kıldığı için. Başka
şeylerle de uğraşabilirdik ama hamdolsun ki bak böyle güzel bir meseleyle
uğraşıyoruz.

Bu aslında Allah'ın bir ikramı bize. İnşallah bu ikramı son nefesimize kadar kendi
nefsimize mal etmeyiz de Allah'ın bize verdiği büyük bir ikram olarak kabul eder de
gereği neyse o uygun duruş, Allah'ın razı olacağı kamet, duruş neyse onu sergileriz.

Şimdi siz de biliyorsunuz, kardeşlerimiz de biliyor ki biz biraz böyle planlı ve programlı
çalışmaya gayret ediyoruz. Ne kadar beceriyoruz bilmiyorum ama on yıllık programlar
yapıyoruz ve o programları uygulamaya çalışıyoruz.

Mesela bu sene onuncu yılın programını tamamlamış olacağız. Son senemiz, tarih yılı.
Allah izin verir de varırsak bir dahaki döneme ikinci on yılın programını açmış olacağız
ve kardeşlerimize duyurmuş olacağız.

Cenab-ı hak bu manada bizlere çok ciddi bir biçimde ikramlarda bulunuyor ki bu
ikramın en büyük aslında vesilesi Efendimiz'in hayatı Siyer ya, biz onunla uğraşıyoruz.
Onun bir mükafatı olarak görüyorum.

Ve inşallah da ona gölge olmadan bu işi nihayetine kadar götürmeye gayret ederiz.
Onun için de kardeşlerimiz dua etsinler bize.

Bedir Gecesi, Zilhicce geceleri, Ramazan, Ramazan öncesi işte bu sene başladığımız
bu program…

Aslında iki tane temel mesajı var:

 1. Birincisi şu ki: zamanın atmosferin estirdiği bir rüzgar vardır. Allah da bazı
rahmetini o rüzgarlar vesilesiyle gönderir. İşte şu günler rahmeti ilahinin estiği
günlerdir.

Ramazan gelecek zaten. Ramazan'ı konuşacağız şimdi. Ramazan'da bir sürü şey,
Zilhicce hakeza öyle. Ve diğer bazı gün geceler Allah'ın bu noktada rahmetini
estirdiği günler.

❖ Niye o günlerden gafil kalalım ki biz?

Neticede o günü ihya etme adına, o günleri ihya etme adına bir gayret
içerisinde olmamız gerekir ki kaldı ki bu konuda Efendimizdir bize yol gösterici,
onun ehemmiyet verdiği bizim dünyamızda ehemmiyet görür.

Onun ihya noktasındaki çabası de bir çabaya dönüşür. Çünkü sünnet de

budur zaten. Sünnete ittiba dediğimiz şey de böylelikle ortaya çıkar.

2. İkinci bir mesele daha var: Neticede çok hızlı bir hayatta yaşıyoruz. Çok ciddi
bir biçimde kuşatılmış bir vaziyetteyiz.

Şeytan, şeytanın adamları, yandaşları ne diyecekseniz bazen de gaflet adına,

cehalet adına etrafımızda olan birçok şey bize sahte gündemler dayatıyor.

Ve bizi başka şeylerle meşgul etmek istiyor. Ya biz bu güzel günlerle, gecelerle,
mevsimlerle aslında kendimizi hakla meşgul etmeye çalışıyoruz.

❖ Ben niye onun bunun üç kuruş etmeyen gündemiyle uğraşayım ki?

Ben biliyorum ne yapacağımı. On gün, otuz gün boyunca Ramazan’da ne

yapacağımı biliyorum. Arkasından gelen şevvalde ne yapacağımı biliyorum.

Çünkü bilmek zorundayım. Eğer ben kendim kendi hedefimi belirlemezsem, kendi
gündemimi belirlemezsem bana dayatılan o sahte gündemlere mecbur kalırım,
mahkum olurum.

Ve o gündemler de beni savurur işte savuracağı yerlere. İşte ona meydan vermemek
için bizim için bu çok önemli. Eğer nübüvvetin bir başarısına ait sebepleri
konuşacaksak o sebeplerden bir tanesi buydu zaten.

➢ Allah Resulü sallallahu aleyhi ve sellem, bir avuçken bile Mekke'de kendi
gündemini kendi belirliyordu.
O avuçlar çoğaldı. Yüz kişi oldular, iki yüz kişi oldular, üç yüz kişi oldular. Mekke'de yine
kendileri belirlediler.

Medine'de ilk dönemlerde Allah Resulü hakim bir güç değildi. Hakem bir güçtü,
hakim bir güç olmamasına rağmen o günkü basın yayını elinde tutan işte Yahudi
kabileleri var, onlara rağmen gündemi oluşturuyor.

Ve Allah Resulü onunla da değil, hicretin altıncı yılında Allah Resulü, dünyada İslam'ı
konuşturttu ya.

Sasanilerin sarayında konuşuluyor, Yemen'de konuşuluyor, Mısır'da konuşuluyor,

Roma'da konuşuluyor. Konuşuluyor, Allah Resulü bunu yaptı.

❖ E biz ne yapıyoruz bugün?

Bize ne söyleniyorsa, ne gösteriliyorsa, şunu konuşun diyorlar, biz onu

konuşuyoruz. Buraya kadar konuşun diyorlar, oraya kadar konuşuyoruz. Şunu
konuşmayın diyorlar, onu konuşmuyoruz.

❖ Niye ya? Niye ki? Biz Allah'tan aldığımız işte emir yasaklar olan vahye göre,
Peygamberimizin bize gösterdiği ölçüler çerçevesinde konuşacaklarımızı ya
da konuşmayacaklarımızı belirliyoruz.

➢ Bugün mesela bismillah deyip besmelesini çektiğimiz bu on günlük sürecin bize

aslında mesaj itibariyle kazandırtması gereken bazı şeyler var.

Çünkü Ramazan’a hazırlanıyoruz aslında. Bir hazırlık süreci on gün boyunca…

Aslında bir şeyler demek ki eksik bizim hayatımızda, bazı noksanlıklar var ki bunları
giderme adına bir gayrete dönüşsün diye bu on günlük süreci başlattık.

1. En başta birinci sebep şu: bu programlarla amaçladığımız mesele, zayıflayan

hassasiyetlerimizi güçlendirmek.

Hassasiyetlerimiz ne yazık ki zayıfladı hep. Yani dönüp kendimizi muhasebe

ettiğimizde bunu çok rahat bir biçimde görüyoruz. E şimdi Ramazan bambaşka
güzelliklerle gelecek. Bir anda kendimizi Ramazan içinde bulunca bu zaafiyeti
gideremiyoruz.

Ama bu on günde tespit edebilirsek eğer bazı şeyleri iyice ortaya koyabilir, zayıflayan
hassasiyetlerimizi güçlendiririz.
 2. Azalan heyecanlarımızı arttırmak…

Din heyecan ister, heyecansız din yaşanmaz. Eğer biz bu dini Sahabe hasbiliğinde
yaşamak istiyorsak, heyecana ihtiyacımız var. Ve o heyecanlarımız da azaldı,
yıprandı.

Farklı bir biçimde o heyecanlarımızı israf ettik. Yüzyıllardır ya da yıllardır netice itibariyle
bu manada bir zafiyet içindeyiz.

İşte şu günler en azından o azalan heyecanlarımızı arttırmak, yanlış yönlere yönelen

heybetlerimizi doğru yönlere yönlendirmektir.

3. Müminin bir heybeti vardır. Duruşu, vakarı, sözü, her şeyi bir heybet üzeredir.

Çünkü iman seni aziz kılıyor, seni izzetli kılıyor. Bir mümin demek çok farklı bir şey.
Biz bunları kaybettiğimiz için belki şu anda anlayamıyoruz ama bir heybetimiz var
bizim.

Ne yapıyoruz, onu yanlış yerlerde kullanıyoruz. Karşımızda bazen kedi var. Kediye
aslanca tepki gösteriyoruz. Aslan geliyor karşımıza. Aslana aslanca karşılık vermemiz
gerekirken ona ise kedice karşılık veriyoruz.

Çünkü heybeti nerede kullanacağımızı bilmiyoruz. Kafire karşı şiddetli, mümine karşı
merhametli, ölçü konmuş.

❖ Peki öyle mi bugün? Yoksa biz o heybetimizi mümin kardeşlerimiz, velev ki

hata eden kardeşlerimiz olsa, onlara karşı mı kullanıyoruz? İşte bunların
gözden geçirilmesine aslında bir fırsat.

4. Hamiyetlerimizi yeniden tamir etmek.

Hamiyet, müminin kuşanması gereken bir önemli tavırdır aslında. Savunmak temsil
etmek. Biz bunu zedeledik, zedelediğimiz için bunun tamire ihtiyacı var. O tamiri için
bir fırsat aslında.

5. Sonuncusu da kaybolan, kaybolan haşyetlerimizi bulmak. Haşyet bize lazım.

Allah'a karşı derin bir saygı değil mi haşyet? O haşyet olmazsa biz hiçbir şeyi aslında
anlayamayız.
Niye lezzet almıyoruz? Eee huşu yok. İşte Ramazan o aslında ya, Ramazan o! Onun
için geliyor zaten, her sene onun için geliyor. Çünkü her sene kaybediyorsun, her sene
azalıyor bazı şeyler.

Allah da o büyük ikramından dolayı her sene her sene aslında bize yeniden bir
Ramazan kredisi açıyor, tabiri caiz ise bir tırnak içerisinde kullanalım, bir ikram açıyor
önümüze. O ikram çerçevesinde biz bazı şeyleri elde etmeye çalışıyoruz.

İnşallah bütün kardeşlerimizle, hem buradaki salondaki kardeşlerimizle, hem de şu

anda bu memleketin dört bir tarafında, dünyanın bir tarafında, Amerika'dan,
Fransa'dan, Belçika'dan, Kanada'dan kardeşlerimiz var. Ben biliyorum hepsine
binlerce selam olsun.

İnşallah bu yolu güzellikle tamamlarız, Ramazan'a güzellikle varırız. O otuz günlük

güzel bir yolculuğu da yüzümüzün akıyla tamamlarız. İnşallah bayrama bir sevinçle
beraber varmış oluruz. Allah o sevinçleri bizlere yaşatsın.

Sami Sardoğu: Hocam bu sahte gündemler dediniz ya, biz bu sahte gündemlere
göre kendimizi şekillendirmeden aslında hiçbir zorlama yapmadan kendi üç yüz
altmış beş günlük programımızı çıkartabiliyoruz. Ramazan'la, Ramazan'a hazırlıkla,
Bedir'le.

Muhammed Emin Yıldırım: Siyer dediğimiz şey Allah Resulü'nün yaşadığı bir hayat
değil mi?

Onun her an hayatta bir örnekliliği var. Ve o tarihte yaşanmış, o tarihe bağlı olarak
yaşamış bir hatırası var. Her günü biz bu manada yaşayabiliriz zaten.

O gün nazil olan Kur'an ayetlerinin tedricen inmesi de Müslümanlara böyle bir bilinç
uyandırma sebebiyle idi.

Biz de aynısını yapabiliriz. Kendi gündemlerimizi kendimiz oluştururuz. Biz dünyaya bu

noktada bazı şeyleri yansıtma adına gayret içerisinde oluruz.

➢ En büyük gündemimizi söyleyeyim.

Allah Resulü’nün o güzide sahabesi Ukbe b. Nâfi' Afrika'nın Fatih'i biliyorsunuz. Girdi bir
uçtan, bir uçtan çıktı.

Cezair’i, Fas’ı, mağrip ülkelerinin tamamını her tarafa Allah'ın kelimesini, o ilahi
kelimetullahı ulaştırdı. Sonra atını sürdü Atlas Okyanusu'na. Gidebileceği kadar gitti
atı.
Çekti kılıcını orada bir şey söyledi: “Allah'ım! Eğer şu önüme uçsuz bucaksız denizi
çıkarmasaydın senin o yüce olan adını daha da ötelere götürürdüm.”

Çünkü o gün gidilebilecek her yere gitti zaten. E deniz var önünde. Gidilecek bir
imkan yok ama o hırsı var. O noktasındaki ıstırabı ve çabası var.

İşte bu aslında nasıl Peygamber aleyhisselam’dan bu noktada, bu meseleyi

anladığının en güzel işaretidir.

➢ Kalpler Allah'ın elinde, biz bilemeyiz ama bu programlar bir vesiledir. Mesela
biz insanların gündemine İslam'ı koyalım. İslam konu olsun, Sahabe
konuşulsun, şiir konuşulsun, Kur'an konuşulsun. Gerisi bizim işimiz değil.

Aslında yaptığımız hepimizin, buradaki bütün kardeşlerimizde şu anda diğer tarafta

dünyanın farklı yerlerinde olan kardeşlerimizle de yaptığımız bu.

➢ Musab Bin Umeyr'in yaptığını yapıyoruz. O Musab, kendisinden binlerce kez

Allah razı olsun, Allah onun şehadetini kabul etsin. Makamını, mevkisi yücedir
zaten. Daha da yüceltsin.

Akabe biatlarından sonra varıp gittiği zaman dönüp geldiğinde Resulullah'a rapor
verirken ‘Ya Resulallah sallallahu aleyhi ve sellem, Medine'nin tamamı Müslüman
oldu.’ demedi. Çünkü böyle bir şey yok.

Ama bir şey söyledi Musab. Ve bize aslında bir yol gösterdi.
Ne dedi? “Ya Resulallah Medine'de her evde İslam konuşuluyor.”

➢ Ya bizim yapmamız gereken bu. Her yerde İslam'ın konuşulmasını

sağlayabilmek, her yerde.

Neresiyse burası; Evlerimizde, caddelerimizde, sokaklarımızda, pazarımızda,

üniversitelerimizde neresiyse her tarafta İslam'ın konuşulmasına ait bir zemin
hazırlamak.

Gerisi Rabb'imize kalmış. Allah'ın takdiri. O karşı taraftaki insanlar muhataplar hak
ederler, Allah onlara hidayet kapılarını açar.

Dolayısıyla bizim görevimiz buysa ve bugünlerde böyle bir zemin için güzel bir
imkansa hele hele Ramazan bunun için çok farklı bir imkansa kullanacağız
kardeşim.

Kullanacağız ya. Hem kendimizin iyi olması hem de toplumumuzun memleketimizin

iyileşmesi için sonuna kadar kullanacağız.
Ve o gündemi asla batıl şeylere kaptırmayacağız. Çünkü hak ile meşgul olup, hak ile
meşgul edersek batıla yer kalmaz. Ama biz kendimizi hakla meşgul etmezsek batıl
zaten pusuda bekliyor. O bizi bir sürü şeyle meşgul edecek.

Şimdi varacağız Ramazan’a. Allah korusun inşallah bu sene olmaz da bir sakız
çıkacak yine ortaya. Sakızla işte oruç bozulur mu? Diş fırçalasan olur mu? Teravih
bilmem kaç rekat. Şu kadar kılsak olur mu, Kılmasak olur mu? Teravih var mı, yok mu?
Otuz gün bu boş şeylerle zaman geçireceğiz. Yazıktır günahtır ya.

Bizim bir dakikamızı dahi zayi etmememiz gerekiyor. O kadar önemli bir zaman
dilimindeyiz.

Hakla meşgul olmak demek, aslında Allah'ın rızasını kazanacağımız meşguliyeti

donanmak demektir. Eğer bunu yaparsak maksat hasıl olmuş olacak.

Sami Sardoğu: Hocam bugünkü konuya gelecek olursak, Ramazan'ın gelişine

sevinmenin müminlik alameti olduğunu biliyoruz.

➢ Peki biz nasıl sevineceğiz? Bugünkü konu başlığımızı da siz ‘Özlenen ve

Beklenen Misafir Ramazan’ olarak belirlediniz.

Biz nasıl özleriz, nasıl bekleriz? Bir de özellikle Sahabe efendilerimiz, Efendimiz
aleyhisselam’dan duydukları ve öğrendikleri üzerine bu sevinci nasıl
duymuşlar?

Muhammed Emin Yıldırım: Müminlik alameti Ramazan'a sevinmek.

Nereden çıkarıyor ulema bunu? İşte Allah Resulü’nden çıkarıyor.

Yani düşünebiliyor musunuz Efendimiz de nasıl bir heyecan oluşuyor?

Ve bu heyecan hücreyi saadete yayılıyor. Hücreyi saadetten Mescid-i Nebevi’ye,

Mescid-i Nebevi’den Medine'ye, Medine'den civar yerlere…

➢ Mesela ilk Ramazan'da bir hatırlayalım Efendimiz hicretin ikinci yılı, Allah Resulü
böyle Şaban'ın on beşinin devrildiği günlerde Selman-ı Farisi'nin bize naklettiği
uzunca bir hutbe irad ediyor.

O hutbeyi biz işte İbn-i Huzeyme'nin Sahih’inde, Beyhaki’nin Şuabu’l İman’ında

okuyoruz. Orada Efendimiz, Ramazan'ın hem değer ve kıymetini hem ihyasını, ihya
edilmediği zaman ne kaybedileceğini, ihya edildiğinde neler kazanılacağını söylüyor.

Şimdi o andan itibaren Allah Resulünde çok farklı bir ruh hali oluşuyor.
Ayşe anamız o ruh halini işte bize anlatırken ne diyor biliyor musunuz? Zaten Recep’te
başlıyor Efendimizde Ramazan'ın gelişine ait o heyecan.

Şaban daha farklı, Şaban'ın on beşinden sonra ne o bizi tanırdı, ne biz onu tanırdık
diyor. Yani herkes, herkes Ramazan'a odaklanıyor ve Ramazan'ı karşılama adına bir
gayrete girişiyor.

➢ Ben ara ara derslerde söylüyordum. Hatta elimle gösteriyordum. Burada da

göstermek istiyorum.

Mesela şöyle bir çizgi var diyelim ki, Efendimizin yaşadığı o ibadet hayatı, işte onun
kulluk noktasındaki ortaya koydukları belli zaten. Şimdi bu çizgi buradayken bir anda
Recep gelince Allah Resulü şöyle bir Recep'te arttırıyor.

Şaban'ın on beşine kadar biraz daha arttırıyor. Şabandan sonra sonlarına doğru
daha da arttırıyor. E Ramazan'ı üçe ayırıyor Efendimiz aleyhissalatu vesselâm. Her üç
onda biraz daha arttırıyor, biraz daha arttırıyor.

İşin nihayetine gelince zirvede şimdi Ramazan bitti. Buraya inmiyor Efendimiz.
Ramazan burada bitti ya, Allah Resulü şöyle biraz daha iniyor. Ondan sonraki
zamana da o Ramazan'daki kazanımı taşınmış oluyor.

E şimdi bizde eğer böyle bir heyecan oluşmazsa ne olacak birde?

Mesela bir iki gün işte bir heyecan ondan sonra yavaş yavaş sonlara doğru azalan bir
şey. Bir bakıyorsun işte bir yirmi yedinci gecesinde bir hareketlilik var. O kesin ya Kadir
Gecesi oldu. O gün bir hareketlilik oluşuyor. Ondan sonra yine bir şey yok.

➢ Bir acımız daha var ki; hanımlar kusuruma bakmasınlar, bir bayram temizlikleri
var biliyorsunuz. O hanımların son beş, on günde o temizliğin meşguliyeti var.

Aslında Ramazan’ın en faziletli günleri, en önemli günleri, en değerli günleri feda

ediliyor. Allah Resulü sallallahu aleyhi ve selllem’den öğrendiğimizde biz o heyecanı
ve o karşılama noktasındaki mutluluğu görüyoruz.

➢ Enes Bin Malik'in bize naklettiği bir hadiste Allah Resulü diyor ki:

“SubhanAllah! SubhanAllah! SubhanAllah! Sizi ne bekliyor biliyor musunuz?”

Sahabe biliyor Ramazan'ı kastedildiğini. “Sizin için ganimet günleri geliyor.” diyor.

Bir cihada katılıyorsunuz, bir şey elde ediyorsunuz değil mi? Ganimet adına.
Ve diyor ki onlara: “Onun için ibadetlerinizi yerine getirme adına nafakalarınızı
hazırlayın.”

Aslında hazırlık günleri, işte bizim bugün bunları bu programları yapmamızın en önemli
sebeplerinden bir tanesi bu. Allah Resulü diyor ki: “Hazırlanın, cihad var.”

Biz de hazırlanıyoruz şu anda. On günlük süreç içerisinde kendimizi o güzel atmosfere

dahil etmenin gayretini veriyoruz. E bu heyecanı Sahabe görüyor Efendimizden. Nasıl
sevinmeyecekler Allah aşkına?

➢ Onlarca Sahabe efendimizden Ramazan'ın gelişine karşı duydukları sevinci

görüyoruz.

Kaç tane farklı rivayet okuyoruz Ebu Zer el-Gıfârî’den, Amr bin Âs’dan, Abdullah İbni
Amr'dan, İbni Abbas'tan, Enes bin Malik'ten hepsine binlerce kez selam olsun.

➢ Şimdi anlayabilmemiz için birkaç örnek vermek istiyorum:

- Bazı kardeşlerimiz var şimdi içimizde, çocuksuzluk imtihanı yaşıyorlar.

Yirmi sene, yirmi beş sene, otuz sene olmuş. Allah onları çocuksuzlukla
imtihan ediyor.

O kardeşlerimizi Allah, bu güzel günlerin hürmetine inşallah rızıklandırsın onları. Nasıl ki

İbrahim aleyhisselam’ı rızıklandırdıysa, Sare anamızı rızıklandırdıysa, Zekeriya
aleyhisselam’ı rızıklandırdıysa onları da rızıklandırsın.

Düşünün mesela otuz sene çocuk hasreti duyan bir anne ve baba. Varıyorlar
doktora, doktor diyor ki kadına hamile. Nasıl bir sevinç duyar? Uçar, uçar.

Şimdi o süreçte hamilelik günleri yürüyor ya, annede ve babada bir an önce doğum
olsun da otuz yıllık hasret bitsin ve biz yavrumuzu kucağımıza alalım böyle bir sevinç
değil mi?

Vallahi Sahabenin sevinci böyle. Vallahi böyle. Yani okuduğunuzda görüyorsunuz

zaten. Ramazan gelecek de o noktada Ramazan’ın o havası esmeyecek Medine'de,
böyle bir şey mümkün mü?

Yolunu gözlüyorlar, onun için aziz misafir dedik.

- Bir mahkumiyet olmuş şahsın biri beş sene altı sene hüküm giymiş
cezaevinde.
Günler yaklaşıyor tahliyesine, beratına. Evde ne olur? Nasıl o anne, o çocuklar
babalarının yolunu gözler, cezaevinden çıkacak babalarının yolunu. Aynı sevinç.

- Gönderdiniz çocuğunuzu askere, siz bir annesiniz mesela. Gün

sayıyorsunuz.

Hangi gün gelecek? Geriye doğru sayıyorsunuz. Yani askerdeki sayıyor, tezkeresini,
evdeki anne sayıyor, varsa eğer nişanlısı, evliyse hanımı, o sayıyor. O saymadaki
heyecan neyse, Ramazan'ı bekleme noktasındaki heyecan, aynı heyecan.

- Gurbette birisi var mesela. Geliş günlerine duyacağınız heyecanı,

bunların heyecanı ise aslında Sahabenin Ramazan'ı bekleme heyecanı
böyle bir heyecan.

E şimdi bu heyecanı duyduğunuzda ya, aziz bir misafir geliyor ya. Dokuz gün kaldı,
sekiz gün kaldı, yedi gün kaldı, üç gün kaldı, iki gün kaldı. Son gün teravihle zaten
ramazan başlıyor, bir hava esiyor yüreğimizde, hanemizde ve siz o hazırlık noktasında
ödediğiniz bedelle Ramazan'daki istifadenizi çoğaltıyorsunuz.

Aslında hazırlık için ne kadar seferber olursanız Ramazan'dan da o kadar pay

kapıyorsunuz. Dolayısıyla sevinç duymak ve o sevinci heyecana dönüştürüp yolu
gözlenen bir aziz misafiri beklemek ve bunun için gayret göstermek.

Bunun için bize ne lazım biliyor musun? Ramazan'ı tanımak lazım. Ramazan'ı
tanımazsak sevinemeyiz.

Ramazan sadece bir aylık oruç diye eğer kodlanmışsa zihnimizde e tamam ne
olacak?! ‘Gelecek ya, ooo hele bir de kış günlerine gelirse iyi gider.” diyecek. Yaz
günleri gelince ooo nasıl tutacağız on yedi, on sekiz saat oruç diye.

Sadece işte o oruca odaklanırsak anlayamayız biz bunu. Onun için bizim burada
Ramazan'ın değer ve kıymetini çok iyi bir biçimde fark etmemiz lazım.

Nuri Sardoğu: Biz Ramazan deyince aklımıza oruç, teravih, iftar, zekat gibi onlarca şey
geliyor. Ama Ramazan deyince biz tam manasıyla ne anlamalıyız? Zihnimizde neyi
oturtursak Ramazanı tam anlamıyla kavramış oluruz?

Muhammed EminYıldırım: Sen Mehmet Akif Ersoy’la programa başladın Allah binlerce
kez rahmet eylesin. Gerçekten o bir Kur’an şairidir.
Ben de Sezai Karakoç'la devam ettirmek istiyorum. Üstada bakın, anlayan biri nasıl
bize Ramazan'ı tarif ediyor?

“Oruç ruhu diriltirken, onun bütün kuvvetlerini de diriltmiştir.

Ölüme doğru koştuğu bu son çağlarda İslâm toplumu tam ölmemişse ve hâlâ
yaşıyorsa, bunu, gelip gelip dirilten Ramazanlara borçludur geniş ölçüde. Ve bir gün
tam dirilecekse, bu da, yine bir Ramazan’da başlayacaktır, ramazanlarla
başlayacaktır.”

| Kıyamet Aşısı, s. 79

Gerçek şair az söz söyler ama çok şey söyler. Üstadın o satırlarından ne anlıyoruz?

1. Şekil manadan koparılırsa ruh ölür. İbadetlerin bir şekli yönü var. Ama bir de
manası var. O manadan kopardığınızda sadece ceset kalıyor ortada ve ruh
ölüyor.

2. İkincisi hikmet ve maksat anlaşılırsa ruh dirilir. Çünkü hikmeti ve maksadı

anladığınızda, onunla beraber şekli de buluşturduğunuzda ruh da dirilmiş
oluyor.

3. Üçüncüsü, oruç böyle anlaşılırsa bütün ibadetlere ruh kazandırtır.

Oruç mayadır aslında. Yılda bir ay olmasının sebebi budur. İnanın ki oruçla
mayalarsınız namazlarınızı.

Şimdi mesela namazlarında sıkıntı çeken kardeşlerimiz var. Beş vakit namazını kılıyor,
diyelim ki bazılarında huşu yok, bazıları da kılmıyor.

Emin olun oruç o namazları mayalayacak bir güce ve bir potansiyele sahip. Böyle
olduğu için Rabb'imiz onu bize aslında bir hediye olarak takdim ediyor.

Her yıl yenileniyoruz çünkü. Her yıl, her yıl.

Yüzlerce hata etsek, yüz kusurumuz olsa, yüzlerce eksiğimiz olsa, yüzlerce
sorunumuz olsa, her yıl geliyor ya Ramazan. O gelmesiyle beraber aslında
Müslümanlara yeniden bir enerji, yeniden bir güç getiriyor. Ruh üflüyor, ruh ruh. O
bedenden çekilen ruhu aslında Ramazan tekrardan üflüyor.

Onun için diriltir, doğrultur ve dayanıklılık verir. Ramazan kıyama kaldırır. Kamet,
duruş kazandırır. Kıymet bilmeye ve kıymet görmeye bizi vardırır. Eğer biz böyle
anlarsak Ramazan'ı var ya…
 ➢ Yahu her şey bir Ramazan’da başladı. İnsanlık tarihinin en güzel hikayesi bir
Ramazan'da yazılmadı mı?

Allah Resulü bir Ramazan ayında, bir Kadir Gecesi'nde, bir pazartesi gününde, bir
mağarada Cibril-i Emin'le buluştu ve oradan yayıldı.

Bir on dört asırlık, on beş asra neredeyse varan bir yürüyüş oradan çıktı. Ramazan
sadece Kur'an'ın nazil olduğu ay değil.

➢ Biz mesela bir hadisten bir hakikat öğreniyoruz. Bazen onu gözden kaçırıyoruz.

Ahmet bin Hanbel’in Müsned'inde geçen bir hadiste Efendimiz, İbrahim

aleyhisselam’a inen saifelerin de Ramazan'da indiğini söylüyor. Musa'ya inen
Tevrat da Ramazan'da başladı. İsa aleyhisselama inen vahiy de o
Ramazan'da başladı.

Ramazan böyle bir ay. Ve o Ramazan, o vahyin sonu olan Allah'ın kelamı olan ve İsa
aleyhisselam’dan beri susayan, susan gönüllere su serpen, yağmur yüklü bulutlar
olan o vahyin indiği ay, o zaman dilimi…

Ve böylelikle Ramazan insanların gündemine farklı bir biçimde giriyor. Onun için bir
kere bizim tam anlamıyla sevinebilmemiz için şu Ramazan'ı iyice bir anlamamız lazım.

1. Ramazan şükür ayıdır.

2. İnfak ayıdır.
3. Arınma ayıdır.
4. Tövbe ayıdır.
5. İstiğfar ayıdır.
6. Yenilenme, tecrit ayıdır.
7. Muhasebe ayıdır.
8. Terbiye ayıdır.
9. İbadet ayıdır.
10. Dua ayıdır.
11. Yardımlaşma ayıdır.
12. Dayanışma ayıdır.
13. Takva ayıdır.
14. Cihat ayıdır.
15. Mücadele ayıdır.
16. Cenk ayıdır. Cenkle cihadı ayırdık.
17. Oruç ayıdır evet.
18. Ve Kur'an ayıdır.
Ve daha neler. Bunları bir kere bildiğimiz zaman o zaman Ramazan'dan farklı bir şey
aslında elde etmiş olacağız.

➢ Ben biraz daha meramım anlaşılsın diye Ramazan'ı bir şeye benzetmek
istiyorum.

Neye benziyor biliyor musun Ramazan? Vallahi bir üniversiteye benziyor. Öyle
bir üniversite ki bir ayda eğer tam anlamıyla ihya edersek beş fakülteden
birden mezun oluyoruz.

Şimdi ÇAP yapıyorlar işte bir iki fakülteyi bitirmek için üniversiteye, fakülteye ne kadar
bedeller ödeniyor? Ramazan böyle bir şey.

Yani gerçekten bir üniversite, gerçekten bir medrese bizim ifademizle kullansak. Altta
fakülteler var. Gerçekten medrese olarak kabul ettiğinizde aşağıda mektepler var.

➢ Beş tane fakülte; muhabbet fakültesi, merhamet fakültesi, hikmet fakültesi,

terbiye fakültesi, cihat fakültesi.

İhya ederseniz eğer bu fakültelerden diploma alıyorsunuz. Ya da eğer medrese

olarak kabul edecekseniz icazet alıyorsunuz. Bir ayda beş fakülte bitirme gibi bir pazar
var.

Hangi pazarı biz buna değiştireceğiz? Böyle anlayıp bunun için gayret içerisinde
olmamız lazım. İnşallah bu şuurda olursak o aziz misafirin yolunu gözleme noktasında
daha farklı bir hassasiyet içerisinde oluruz.

Nuri Sardoğu: Hocam bazı konuşmalarınızda kullandığınız “Ramazan yıkar ve yakar.”

ifadesiyle neyi kastediyorsunuz, biz ne anlamalıyız?

Muhammed Emin Yıldırım: Ramazan yıkar ve yakar ne demek?

Yıkamak için ne lazım? Su lazım.

Yakması için ne lazım? Ateş lazım. Ramazan hem ateş hem su.

Nereden çıkarıyoruz bunu? Ramat, Ramazan'ın kökü değil mi? Iki kökten geldiği
söyleniyor Ramazan'ın. “Ramat” ya da “Ramda”. Kavurucu ateş demek.

Oradan da yola çıkarak biz diyoruz ki: eğer gerçekten Ramazan'ın o kavurucu
ateşliğini kabul edersek ve onun mesajını doğru anlarsak ne oluyor biliyor musunuz?
Sevaplar çoğalıyor, günahları yakıyor. İyilikler çoğalıyor, kötülükleri yakıyor. İnfaklar
çoğalıyor, nifakları yakıyor. Merhametler çoğalıyor, menfaatleri yakıyor. Gayretler
çoğalıyor, tembellikleri yakıyor.

Onun için Ramazan gerçekten yeter adam olmaya. Yani insanı insan yapan bir
aydan bahsediyoruz.

Bakın biz ramat kökünden yola çıkarak o kavurucu sıcaklık anlamını eksene
aldığımızda Ramazan'ın yakma noktasındaki mesajlarını böyle anlarız.

Ramda ne demek Arapça'da? Sonbahar yağmuru demek ve sonbahar yağmurları,

çiftçiler çok iyi bilir, zararsız yağmurlardır. Çok faydalıdır sonbahar yağmurları.

Ve Ramazan da sonbahar yağmurları gibi yıkıyor aslında. O indirdiği rahmetle yıkıyor.

Ve öyle şeylere vesile oluyor ki.

Mesela bakın; Ramazan kirleri yıkar arındırır, şerleri süpürür, hayra ulaştırır. Susuzluğu
giderir, doyurur. Aynı toprağı doyurduğu gibi. Huzursuzluğu kaldırır, sükunete erdirir.
Bereketsizliği götürür, bereket getirir.

➢ O zaman deriz ki: Allah'ım şu Ramazan’la yak bizim kötülüklerimizi. Yak bizim
kötülüklerimizi. Yak bizim eksiklerimizi, günahlarımızı, bizi sevaba, rahmete
ulaştır. Ve indirdiğin o hayır, o rahmet, o rahmet yüklü bulutlarla da
günahlarımızı yıka, bizi arındır.

Bu yakmanın bir güzel tarafı daha var. Biliyorsun bazı şeyler özellikle meyveler hamken
biraz güneşe ihtiyaç duyar ki o hamlık gitsin de kıvama gelsin.

Vallahi biz şu anda eğer Ramazan güneşiyle biraz yanarsak, Ramazan güneşi biraz
bize dokunursa, hamken bizi hasa çevirir Allah'ın izniyle. İşte hamken, has olmanın
yolu buysa onun için biz buradan çok daha farklı bir biçimde istifade etmeliyiz.

Nuri Sardoğu: Ramazan'a sayılı günlerimiz kaldı malumunuz. Biz bu kalan günlerde
Ramazan’a nasıl hazırlanmalıyız, ne yaparsak Ramazan'a tam manasıyla hazırlanmış
oluruz?

Muhammed Emin Yıldırım: Kaç yaşındasın Nuriciğim?

Nuri Sardoğu: Yirmi yedi hocam.

Muhammed Emin Yıldırım: Yirmi yedi. Bak ben de kırk sekizim yani. Senin için on yedi
Ramazan, benim için otuz sekiz Ramazan. Çünkü on yaşından itibaren sayalım, böyle
akil baliğ olduğumuz zamanı.
Diyelim ki otuz sekiz tane Ramazan geçirmiş birisiyim ben, ve bu otuz sekiz tane
Ramazan'ı da istediğim gibi geçirememişim.

Geçen seneki Ramazan’da şunu yapacağım dedim, bunu yapacağım dedim, şöyle
yapacağım, şöyle edeceğim, bir sürü planlar, programlar yapamadım diyelim ki.

Beni dinleyen bir sürü kardeşlerim içerisinden böyle olan biliyorum. Mesela başlayıp
da bir Kur'an hatmini tamamlamayan kardeşleri de biliyorum. Başlarken ya ben otuz
gün falanca yerde gideceğim, teravih kılacağım diyen kardeşlerimizin on beş günde,
on günde, beş günde hatta yarı yollarda kaldıklarını da biliyorum.

Bunların hiçbir tanesi önemli değil.

➢ Ne var biliyor musun Nuriciğim? Otuz sekiz Ramazan geçirdim ben, olmadı
değil mi?

Bu Ramazan olacak ya olacak. Bu Ramazan olacak inşallah. Bu umudu

duymak Ramazan'ı ihya etmektir aslında. Çünkü bu umudu duymadığımız
zaman olmuyor. Morallerimiz bozuluyor, insanız ya.

➢ Hangi birimiz yarım, yarı yollarda kalmadı ki? Hangi birimiz söylediğimiz şeyi tam
anlamıyla yerine getirebildik ki?

Ama bugün dağ başındayız. Bakın Ramazan'a daha kaç günümüz var işte
şimdi o eksikleri konuşuyoruz. Bugün o umudu ben eğer Allah'ın izniyle bu
Ramazan olur ya. Olur, çünkü bu umutla biz ancak ayağa kalkabiliriz.

Zaten ‘Ramazan ve Umut’ diye bir dersimiz var. Sondan bir önceki dersimizin başta o
sona doğru koymamın sebebi de bu. O umudu çok iyi anlamamız lazım ki bazı şeyleri
biraz daha hayatımıza taşımış olalım.

Onun için eğer ben hakkıyla ihya etmek istiyorsam, hazırlanmak istiyorsam, en başta
bu umudu bir kere iyi bir biçimde zihnime, kalbime, yüreğime nakşetmeliyim.
Olmadı, geçmiş Ramazanlarda olmadı ama bu sebep olacak.

“Bu sefer ben şunu yapacağım, bu sefer şöyle davranacağım, bu sefer böyle
davranacağım.” dediğim zaman şeytan bana gelecek diyecek ki; “Geçen sene de
öyle demiştin. Yine yarı yollarda kalacaksın.”

O manadaki şeytanın telkinlerine hiçbir şekilde kulak asmayacağım, hayır olacak,

olacak deyip umut besleyeceğim.
Bu umudu koydum ya eksene sonra ne yapacağım? Ramazan’a nasıl
hazırlanacağım?

1. Ciddi bir muhasebe yapacağım.

2. Derin bir tövbe.
3. Şuurlu bir istiğfar.
4. Güzel bir helalleşme.
5. Bilinçli bir niyet.
6. Makul bir hedef.
7. Sarsılmaz bir istikamet
8. Sadık bir dost.
9. Vahdet sağlanmış bir hane.
10. Sağlam bir sabır.

1. Ciddi bir muhasebe.

Bak yarınki konumuz ne? Ramazan ve terbiye.

Ya terbiye olabilmem için ben -bu ifademden dolayı kusura bakmasınlar- terbiyesiz
olan davranışlarımı bir tespit etmem lazım. Yani terbiye benim kendimi tabi
tutabilmem için o eksikleri teşhis işte o, o teşhisi ortaya koymam lazım. İşte onun adı
muhasebe.

2. Derin bir tövbe.

O ney? Pişmanlık, öyle yarım değil, yarım ağızla değil, kimselere bunu söylemenin
de bir anlamı yok.

Gece vardın evine, sen biliyorsun zaten yaptıklarını. O anda o derin bir pişmanlık.
Günahın altında ezilmek değil ama bu.

Derin bir pişmanlık duyup o pişmanlığı Allah'a arz edip o noktada fiilen aslında bir
istiğfar adına adım atmak.

Şuurlu bir istiğfar dediğimiz şey de dil ile istiğfardır aslında.

Tövbe dediğiniz şey fiili bir istiğfar, istiğfar dediğiniz şey kavli bir tövbedir aslında. Ve
bunu ortaya koymak.

3. Sonra güzel bir helalleşme. Bu helalleşme olmazsa olmuyor.

Bak Ramazan'a adım adım gidiyoruz. Eee hak hukuk noktasında bir sürü etrafımızda
insanlar var. Evli olan insanların en büyük helalleşecekleri eşleridir.
Çünkü kul hakkı meselesinde gözden kaçırdığımız en önemli şeylerden alanlardan bir
tanesi. Biz aynı çatıda, çatıda yaşıyoruz, aynı çatının altında.

Böyle bir sürü kul hakkı ihlalleri işliyoruz. Çocuklarımızla hakeza öyle, çocuklarımız
varsa, anne ve babalarıyla komşular, akrabalar, arkadaşlar, dostlar hak hukuk
noktasında ticaret yaptıklarımız, bir sürü etrafımızda insanlar var.

4. Sonra bilinçli bir niyet.

İşte biraz önce söylediğimiz o umudu da kuşanarak bir niyet koyuyorsunuz. Makul bir
hedef.

Bunu konuşacağız: “Öyle çokça değil mesela, beş tane hatim yapacağım.
Sabahlara namaz kılacağım. Şunu yapacağım.”

Böyle bir şey yok. Böyle bir şey yok. Yapılmayacak şeyleri hedef olarak koya koyup
da yarı yollarda kalmaya gerek yok. Makul, yapabileceğimiz ne kadarsa o kadar.

- Okullar devam ediyor. Ben sabah erken kalkmam gerekiyorsa ona

uygun bir biçimde benim hedefim olacak.
- Sabahın yedisinde gidip dükkan açıyorsam ona uygun bir hedefim
olacak.
- Bir iş yerinde çalışıyorsam eğer Ramazan geldi diye akşama kadar
adamın çalıştığın yerde esneyip esneyip duracak mısın? Böyle bir şey
yok.

Her şeyde bu din denge adına bize bir şey söylüyor. Yapabileceğin kadar, makul
olanı neyse o.

5. Sarsılmaz bir istikamet. Sonuna kadar koruyabilmek o hedefi tutturabilme

adına.

Eee zor bir yol otuz gün. Bize bir sadık dost lazım ya. Düştüğümüz zaman, hadi, hadi
Nuri, hadi, hadi. Teravihe gidiyoruz diyen bir arkadaşa ihtiyaç var. Sadık dost o.

Yorulduğumuz zaman bize nefes üfleyecek bir dosta ihtiyacımız var.

6. En önemli meselelerden bir tanesi vahdet sağlanmış bir hane. Zaten

‘Ramazan ve Aile’ diye de bir dersimiz var.

7. Ve sağlam bir sabır. Çünkü bu iş sabır istiyor.

Niye sabredeceğiz?

- İbadetlerin külfetine,
- Günahların cazibesine,
- İmtihanların zorluğuna,
- Eziyetlerin ağırlığına,
- Hayırların istikrarına…

Bir tarafta Ramazan'ın gelişine seviniyoruz, bir tarafta “Bu Ramazan bambaşka
olacak. Bu Ramazan hayatımın en güzel Ramazan'ı olacak. Bu Ramazan benim için
bir dönüm noktası olacak. Bir değişim noktası olacak.” diyecek kadar bir umut
beslemek, sonra da bu söylene on şeyi yapma adına gayret içerisinde olmak inşallah
bizi farklı bir biçimde bir hayra ulaştıracak.

Nuri Sardoğu: Bugünkü konumuzla alakalı çok önemli mesajları dinledik zaten sizden.
Eklemek istediğiniz herhangi bir şey?

Muhammed Emin Yıldırım: Şimdi ribatı geçen söylemiştik belki içimize yeni katılan
kardeşlerimiz vardır.

Aslında dediğimiz şey nöbetçi kulübesi. Şu anda nöbetteyiz. On gün boyunca

nöbetteyiz. Niye? Ramazan'a hazırlanma nöbeti.

➢ Onun için de ben arkadaşlarımdan rahle kardeşlerimden yedi şey istiyorum. Bu

on gün içerisinde bu yedi şeyi yapacağız;

1. Birincisi; her gün kişinin kendisine, yüz kez kendi günahlarını hatırlayarak
istiğfar adına şuurlu bir istiğfarı ortaya koymasıdır.

Bakın bugün hemen dersten sonra bile yapacağım, siz de yapacaksınız. Buradaki
kardeşlerim de yapacak. Şu anda bizi ekranlarından dinleyen kardeşlerimiz de
yapacaklar.

Bir sürü günahımız var ya, bir sürü hatalarımız var, eksiklerimiz var. Kusurlarımız var.
Şuurlu bir biçimde, bilinçli bir biçimde onları hatırlayıp, bütün günahlarım için
hatalarım için estağfirullah, eksiklerim için estağfirullah, aşırılıklarım için estağfirullah,
noksanlarım için estağfirullah.

Yüz kere ya, bunu Allah Resulü yapıyor. Gelmiş geçmiş bütün günahları affedilmiş
olan o iki cihan serveri bunu yapıyor.
Onun için biz şu on gün boyunca istiğfarı hiç dilimizden düşürmeyecek ama en
azından da oturup bir on dakika şu yüz kez istiğfar cümlesini istiğfar ifadesini ortaya
koyup günahlarımız için halimizi Rabb'imize arz edeceğiz.

2. İkincisi; kimi seviyorsak, etrafımızda mesela anne ve babalarımızı sevmiyor

muyuz? Yaşayanlar için söyleyeyim mesela, vefat edenler için de yapılabilir
bu, çocuklarımız mesela, sevdiğimiz birisi, arkadaşlarımız ona söylemeden
onun adına istiğfar.

“Allah'ım annemin günahlarını affeyle. Allah'ım babamın günahlarını affeyle. Allah'ım

kardeşim, Allah'ım namaz kılmayan şu kardeşim, imanla arasına mesafe koyan şu
arkadaşım, Allah'ım şu hataya, şu günaha düşen arkadaşım…”

Gaybın gaybe istiğfarı. Bir müminin, bir mümine vereceği en büyük hediye bu. En
büyük hediye bu. Bu o kadar kıymetli bir şey ki.

Onun için şu on günde sevdiğimiz bir insana, isterse birkaç insana onun haberi
olmadan, gıyabında ona istiğfar etmek.

3. Üçüncüsü; bakın bugünü saymazsak sonra dokuz gün var. Oruca alışalım.

Allah Resulü ne yapıyordu Şaban ayında? Oruçlarını çoğaltıyordu. En azından birkaç

gün Ramazan'ı karşılama diye bir oruç yok biliyorsunuz. Öyle bir şey yok doğru da o.

Ama hiç değilse perşembe günü, işte hiç değilse pazartesi, perşembeleri. Hiç değilse
birkaç gün daha ekleyerek şu dokuz günün, birkaç gününü oruçlu olarak geçirip
Allah Resulü’nün Şaban ayındaki orucunu çoğaltma noktasındaki adımına biz de
adımımızı ulaştırmamız.

4. Dördüncü; bir kitap tavsiye edeceğim kardeşlerime. Bakın Diyanet'in çıkardığı

bir oruç ilmihali var. 140 sayfalık bir kitap.

Şöyle bir on beş sayfa günde okusak hem orucun fıkhını hem de baş tarafında
hikmetleriyle alakalı da çok güzel şeyler var. Bir oruca hazırlıklı gireceğiz. Çünkü biz
burada oruç fıkhını konuşmayacağız.

Oruçla alakalı bir sürü mesele var, onlara ait bazı şeyler söylemeyeceğiz ama belki
de bildiğimiz bazı şeyleri hatırlamamızda fayda var. Bizi havaya sokacak, havaya.
Orucu konuşuyoruz, oruçla alakalı fıkıh okuyoruz. Dolayısıyla bize bir katkı sağlayacak.

Bu oruç ilmihalinin de şu on günlük süre zarfında okunmasını ben kardeşlerimden

tavsiye ediyorum.

5. Beşincisi; yapabilen bir hatim yapsın.

Hocam on gün zor ya bir hatim. E böyle bölüşelim. On beş sen oku, on beş ben. On
beş cüz, on beş cüz ağır, onar cüz okuyalım, beşer cüz okuyalım, ikişer cüz okuyalım.

En azından sonuna kadar yani bu on günün sonunda bir hatim okumuş olalım. Ya da
bir hatmin içerisinde yer almış olalım.

Bunun için de ben kardeşlerimi şu günlerde Kur'an'la biraz daha farklı bir meşguliyete
çağırıyorum ki Ramazan ve Kur'an diye yapacağımız derste de o Kur'an okumalarına
ait bir şeyler yapmış olacak.

6. Altıncısı; şu programları şu anda bilmiyorum kaç kardeşimiz bizimle beraber bu

programları takip ediyor. Duyuralım ya başkalarını da davet edelim. Bu bir
hayır işte.

Yapan nasıl bundan ecir ve mükafat alacaksa inşallah Allah için yapıyorsak, Allah
kendisi için yapılmış olarak kabul buyursun. Duyuran da alacak, onun için duyuralım
etrafımıza. Meşguliyet oluşturalım.

Kendi gündemimizi yayma adına bir gayret içerisinde olalım. Onun için ben bütün
kardeşlerimden kardeşlerini, akrabalarını, dostlarını kimi davet edebileceklerse şu on
günlük yürüyüşe davet etmeleri adına bir çağrıda bulunuyorum.

7. Yedincisi; bol bol dua edelim şu günlerde.

Neye dua edelim biliyor musun Nuriciğim? Herkes ne istiyorsa Allah'tan isteyecek,
başka yok. Ne istiyorsan, ne istiyorsa. Meşru ve helal dairede isteyeceğimiz tek yer
orasıdır.

Ne yapıyorsa dualarında kardeşlerimiz yapsınlardı ama şunlara da dua etsinler ya. Şu

insanlığın hidayetine dua edelim. Ümmeti Muhammed'in vahdetine dua edelim.
Şu güzel memleketin dua edelim. Hanelerimizin saadetine dua edelim. Yüreklerimizin
sükunetine dua edelim. Çünkü bunlara çok ihtiyacımız var.
En azından bu dualarımızı biraz arttırırsak inşallah Ramazan'da. Ramazan bir dua
mevsimidir zaten. Daha farklı bir biçimde geçmiş ve daha farklı bir biçimde de
istifade etmiş oluruz.

➢ Şimdi son olarak, bir de ödev vereyim kardeşlerime. Çünkü hakla meşgul
edeceğiz ya. Yarınki dersimizin konusu ‘Ramazan ve Terbiye’.

Şimdi ben kardeşlerime şöyle bir ödev vermek istiyorum: Ramazan, bir ilahi gündem
Cenabıhakk'ın o güzel Esmasıyla Ramazan'ın çok sıkı bir irtibatı var. Allah'ın Esmaü’l
Hüsna’sı, o güzel isimlerinin tezahürleri var biliyorsunuz. O tezahürlerin en güzel
örneğini görebileceğimiz bir ay aslında Ramazan.

Ancak altı tane ismin doğrudan Ramazan'la irtibatı var. Bu altı esmayı bir tespit
etsinler kardeşlerimiz. Tespit edenler yorumlara yazsınlar.

Cevabı verene de birtakım kitap gönderelim mi? Hem de imzalı imzalısından.

Bir ipucu vereyim kardeşlerime, nereden tespit edebiliriz bunu? Oruçla, Ramazan'la
alakalı ay ve Allah Resulü’nün Ramazan'la alakalı bazı hadislerinden.

Bir ipucu daha vereyim: Üç tane isim ayetlerde Kur'an'da üç isimde hadislerde.

Eğer biz gölgesinde Ramazan'ı bir anlarsak başka bir şeyleri anlamış olacağız. Zaten
terbiyeyle de alakalı doğrudan bir sıfat daha gelecek. Cenabı Hakk'ın o güzelim sıfatı
birinci sıfat olarak da karşımıza gelmiş olacak. Bunları da bulma adına kardeşlerimiz
bir gayret içerisine girişsinler.

İnşallah yarın ramazan ve terbiye dersimizde kaldığımız yerden etmiş olalım.

Nuri Sardoğu: Değerli dostlar hocamızdan yedi tane tavsiyeyi aldık. Aynı zamanda
ödevimizi de aldık.

İnşallah bu imzalı külliyatı almak isteyen kardeşimiz de bu videonun yorum kısmına

yarın akşamki derse kadar yazarsa, biz de o esmaları da paylaşmış oluruz.

‘Özlenen ve Aziz Misafir Ramazan’ bahsini konuştuk bugün. Yarın da nasip olursa
‘Ramazan ve Terbiye’ üst başlığı altında. Ramazan ve irade terbiyesi, Ramazan’a
nasıl hazırlanalım? İrade terbiyesi açısından Ramazan nasıl değerlendirilmeli? Otuz
günlük bir terbiye süreci ve eğitilmiş iradeler ve sonraki aylara etkisi gibi önemli
meseleleri konuşacağız.
Yarın Allah nasip ederse saatlerimiz 21.00’i gösterdiğinde vakti ve imkanı müsait olan
kardeşlerimizi vakfımızın konferans salonuna, imkanı olmayan, il dışında, yurt dışında
olan kardeşlerimizi de inşallah canlı yayına bekliyoruz.

Çevrenizde de bu güzel hayrı paylaşmanızı, daha fazla kişiye duyurmanızı sizlerden

rica ediyoruz diyeyim.

Ve bu Ramazan ve her zaman seninleyiz ya Resulallah diyerek sizleri Allah'a emanet

ediyoruz. Ve aleykümselam.

t.me/siyernotlari