Mniejszości i migranci

Notatka z lekcji

Mniejszością narodową nazywamy grupę osób narodowości innej niż dominująca wśród
obywateli danego państwa. Przedstawiciele takich społeczności najczęściej żyją w danym
kraju od pokoleń, jednak dbają o zachowanie własnej tożsamości narodowej, czyli przede
wszystkim języka i kultury, na którą składają się zwyczaje i tradycje. Pielęgnują również
pamięć o własnej historii. W Polsce żyją m.in. mniejszości: niemiecka, ukraińska i białoruska.

Mniejszości etniczne wyróżniają się w społeczeństwie dzięki odrębności kulturowej:

charakterystycznym zwyczajom, innej religii lub odmiennemu językowi. Ich przedstawiciele
jednak – w odróżnieniu od członków mniejszości narodowych – nie utożsamiają się z
narodem, który ma obecnie własne państwo. W Polsce zaliczamy do nich m.in. Łemków oraz
Tatarów.

Mniejszości narodowe i etniczne w Polsce mają zagwarantowane w Konstytucji RP

szczególne prawa, które mają na celu ochronę ich odrębności. Przedstawiciele mniejszości
mają m.in. prawo do posługiwania się własnym językiem i jego nauczania w szkołach, a także
do zachowania oraz rozwijania swojej kultury i tradycji poprzez tworzenie instytucji
społecznych, edukacyjnych i religijnych.

Polonię tworzy ogół Polaków i osób polskiego pochodzenia mieszkających na stałe poza
granicami Polski oraz dbających o zachowanie tożsamości narodowej. Podtrzymują oni
ojczystą kulturę i tradycję, obchodzą polskie święta narodowe, angażują się w działalność
ośrodków polonijnych. Najczęściej są to emigranci, którzy opuścili ojczyznę np. z przyczyn
ekonomicznych albo politycznych, a także ich potomkowie. Niezależnie jednak od miejsca
zamieszkania czują się oni Polakami, dlatego starają się utrzymać kontakt z państwem,
w którym się urodzili lub z którego pochodzą ich przodkowie.

www.dlanauczyciela.pl
© Copyright by Nowa Era Sp. z o.o. 1