"Kinukuha ko ang lahat ng Akin. At yang batang yan, akin yan. Anak ko yan.

Kaya sa
ayaw mo o sa gusto mo, kukuhain ko siya." - Gino Padilla (Book2 of Shes the
Princess Gangster)

Shes The Queen Gangster (Book2 of Shes The Princess Gangster)

Babala: Wag babasahin hanggat hindi nababasa ang Book 1.

Magmumuka kang Shunga. Ang Book2 po pwede nating masabi na malayong malayo sa Book
1 kase hindi na po sila Studyante dito. Mature na po sila though nasa 20's lang
sila. The way they will act is in the mature way na. Hindi na ung basta bastang
away. Besides, nasa 3rd POV po ito minsan. Ung tipong ako yung nagkukwento hindi na
sila. Matagal ang Sweet scenes na hinihintay niyo. Dont expect.

----------------------------------------------------------

"Erickson John is my Son, may karapatan ako sa kanya." -Gino Padilla

"Pano mo nasabing Anak mo siya? Pano ka nakasisiguro Mr. Padilla?"

Mula sa nanlilisik na mata ay mabilis nitong hinapit sa bewang si Kaella at

inilpait sa kanya.

"Bakit Ms. Bernardo? Ilang lalaki na ba ang dumaan sa kama mo at pati ang pagiging
ama ko sa Anak ko ay kinukwestyon mo?" matigas nitong tanong sa kanya.

Pakiramdam niya ay harap harapan siya nitong nilait. Inipon niya ang buong lakas at
itinulak si Gino palayo sa kanya.

"Ako ang magulang niya. Ako lang at wala ng iba!" - Kaella Bernardo.

"Oh really? Ayaw mong umamin? Pwes Halika at gagawa tayo ng Anak natin ngayon din!"

-------------------------------------------------------------
BOOK3: Stealing her. (External Link)

STQG 1: The new Kaella Bernardo >>

Flashback:

4 years ago.

Kaella's POV

Eto na un. Ang araw ng pag alis ko. Hanggang ngayon hindi ko alam ang gagawin.
Meron na lang isang bagay ang natitira para gawin ko, at yun ay ang pumuntang NAIA
at sumama kila Kuya Rayver at Ate Roan sa Korea, para ipagamot si Quen.

Gusto kong makita si Gino. Gusto kong sabihin sa kanya na aalis ako kahit ayaw ko.
Gusto kong tanungin kung mahihintay ba niya ko. Pero hindi ko kaya.. kasi baka pag
nakita ko siya hindi na lang ako umalis. Ganon ko siya kamahal.

Late na ako halos ng ilang minuto ng makarating ako sa Entrance. Sinalubong ako
agad ni Ate Roan.

"Mikay, bakit ngayon ka lang? Di.. mo.. ba.." napahinto siya sa pagsasalita ng
makita akong naiyak. Hindi ko na napigilan e. "Wait, why are you crying?"

Tumingin ako sa kanya saglit at saka lalong tumindi ang iyak ko. "Ate, Im sorry.
Pero.. pwede bang h-hndi na sumama? Ate.. ayokong may maiwan dito e. A-ayoko.."
pagmamaka awa ko.

Akala ko non magagalit sya pero, ngumiti lang siya at inayos ang gulo kong buhok.
"Oo naman.. kaya nga tinanog kita date kung sasama ka dba? Umoo ka. Ngayon you said
ayaw mo, hidni kita pipilitin. You can back out now."

"Ate.. Thankyou.. thanyou talaga.." naiiyak kong sabi at niyakap siya. "T-thankyou
and I will be with Gino again.."
Bigla siyang tumigil sa paghaplos ng buhok ko at humarap sakin. Nakangiti siya.
"What did you say? Gino? Sinong Gino?"

Pinahid ko ung luha kong patuloy pa din sa pag agos. Tears of Joy. "Si Gino.. b-
boyfriend ko.. Gino Padil-- wait. Roanna Padilla ka dba Ate? Do you know someone
named Gi-"

"I have one. Gino Padilla, my brother!" masaya nyang sagot saken at niyakap ako.

This thought made me Happy! Magkapatid sila. Magkapatid ung dalawang mahal ko sa
buhay. Bakit ba hindi ko agad naisip un? magka apelido sila Laging may kinukwento
sakin si Gino na Ate daw niya at mahilig din sa Race Car. Si Ate Roan naman,
nagkukwento rin tungkol sa kapatid niya. Hindi namin alam, tinutukoy na pala nila
ang Sarili nila.

"Alam ba ni Gino na aalis ka?" tanong niya.

Umiling ako.

"What are you waiting for? Go! Puntahan mo siya! Nako, tampuhin pa naman yun! Dapat
kayo ang Endgame di-"

"OO na Ate! Bye!" paalam ko sa kanya at nagmamadaling lumabas ng NAIA.

Akala niyo ba Happy Ending na? Hindi no. Paglabas ko ng NAIA, tinawagan ko si Seth
at tinanong kung nasan si Gino. Nagulat pa siya ng malamang hindi ako umalis.

"Ha? Si Gino? Hindi ko alam e."

"Ganun ba? Sge, thank you na lan-"

"Asan ka ba? Pupuntahan kita tutulungan kitang hanapin yon."

"Andito ko sa tapat ng School. Wala ng katao tao dito."

"Sge antay lang."

Wala pang limang minuto dumating agad siya at sinakay ako sa kotse niya. Walang
nagsasalita samin, pareho kaming focused sa pag iisip kung asan si Gino e. Lingon
ako ng lingon sa bintana, nagbabakasakaling makita ko siya.

Nakarating kami ng Laguna, pero hindi pa rin namin siya nakikita.

"Mikaella, nalakas ung ulan. Tumuloy na muna tayo dyan." suggest niya at tinuro ung
isang Hotel.

Tumango na lang ako.

Kung ako tatanungin, ayokong tumigil sa paghahanap kay Gino. Marami kaseng pwedeng
mangyare sa magdamag dba? Pero ano pa nga bang magagawa ko. Si Seth na ang nagsabi,
kailangan kong sundin yon.

Lumabas siya ng Kotse niya na may dalang payong. Pinagbuksan niya ko at pinayungan.
Siya rin ang nagdala lahat ng gamit ko.Ewan ko ba kay Seth, mashado atang maalaga
ngayon. Pagpasok namin ng Hotel, kumuha kami ng hiwalay na kwarto.

Lumipas ang magdamag patuloy ang malakas ng pagbayo ng ulan. Hanggang sa ikatlong
araw, stranded kami ni Seth sa Hotel na un. Nawalan na rin ng Charge ang mga
Cellpone namin.

Kinahapunan binalita na pwede na ulit bumiyahe ang mga Motorista, safe na daw. Nung
hapon ding iyon nagkaron ng kuryene, sa loob kase ng tatlong araw namin dito
Generator lang ang ginagamit.

Ikaapat na araw namin, umalis na kami sa Hotel na un. Tinawagan na ni Seth si JC,
baka kase alam nito kung nasan si Gino.

"Nasa Condo daw niya. Puntahan mo?" tanong ni Seth sakin habang nagdadrive.

"Oo. Hindi naman nako dapat mag aksaya pa ng panahon." mabilis kong sagot.

"Dapat lang." makahulugang sagot ni Seth.

Gusto ko sanang tanungin si Seth kung anong ibig niyang sabihin, pero nanahimik na
lang ako. Wala naman siyang alam dba? Hindi naman niya sguro alam un dba?
Gabing gabi na ng makarating kami sa Condo ni Gino, nagpasya si Seth na ako na lang
ang paakyatin. Baka daw kase mahirapan kaming makapag paliwanagan sa isat isa kung
adnon siya.

"Ah.. Seth."

"Oh?"

"Alam na ba ni Gino ang lahat?" tanong ko.

Nilaro laro niya ung susi ng Kotse niya sa daliri niya. "Alam nyang umalis ka na.
Sinabi na namin nila JC at Lester un sa kanya. Alam rin niyang kasama mo si Ate
Roana, Rayver at si Quen papuntang Korea. Ang hindi niya alam e may sakit si Quen.
Kaya dapat magkapaliwanagan kayo ngayong gabi na mismo. Wag niyo ng pahabain to
okay."

Tumango tango lang ako atska umkyat na. Hindi na ko sinita nung gurad, kilala niya
kase si Seth.

Pagkatapat ko sa kwarto ni Gino, inayos ko ung sarili ko. Hinawakan ko ung tiyan ko
at saka bumulong ng "Kaya natin to baby."

Pagpasok ko sa Condo ni Gino, parang binagyo ung mga gamit. Ang gulo. Sobrang gulo.
Sinimulan ko siyang hanapin sa Kusina. Kaso wala. Kumatok na rin ako ng CR niya at
wala din siya. Isang lugar na lang ang pwede nyang puntahan, natutulog kaya un?

*tok tok* katok ko sa pinto ng kwarto niya.

"Gino? Andyan kaba? Papasok ako ha?" paalam ko pa.

Pagpasok ko. "Gin---"

Halos matumba ako sa kintatayuan ko kung hindi lang ako nakakapit sa door knob.
Wala pa halos ilang segundo ang nalipas tuloy tuloy na sa pag agos ung luha ko.
Si Gino hubot hubad, may katabing babae sa kama niya.

Isa isa kong pinulot ung mga gamit nyang naka kalat sa sahig at pinagbabato sa
kanya. Kahit anong madampot ko.. binabato ko sa kanya.

"Asshole! Bitch! Jerk! Bitch! Mga walang hiya kayo! Ang kakapal ng mukha niyo!"
pagwawala ko habang patuloy ang pag bato sa kanila.

"Ano ba- Prins- Mikaella?" gulat niyang sabi ng makita ako.

Hinawakan ko pa ung ulunan ng lampshade at binato sa kanya.

"Ang kapal ng mukha mo! Ang kapal mo! Taksil ka! Jerk!" sigaw ko sa kanya at
mabilis na lumabas ng kwarto niya.

Malabo na ung paningin ko sa kakaiyak, isama mo pa ung mga naka kalat na gamit sa
sahig niya kaya ang bagal ko maglakad. Nakahawak na ko sa doorknob palabas ng Condo
niya ng maabutan niya ko.

Hinawakan niya ko sa braso at pinihit paharap sa kanya.

*SLAP*

Sinampal ko siya, habang naiyak ako.

"You jerk! Bakit mo gnawa sakin to? Anong pagkukulang ko ha? Ano?! Sagutin mo ko!
Akala ko.. akala ko ba A-ako lang?"

Ang akala ko.. yayakapin niya ko at hihingi ng tawad gaya ng lagi niyang ginagawa.
Pero hindi.. nag smirk lang siya sa harap ko.

"Akala mo Ikaw lang? Bakit ako? Ako lang ba sayo ha? Ha?!" sigaw niya sakin.
"A-anong ibig mong sabihin?"

"Huh. Hindi mo alam yung kalandiang ginawa mo? Kailangan ba talaga ako ang magpa
alala sayo? Pwes sige ipapa alala ko sayo!" sinandal niya ko at saka sinuntok yung
pinto sa na sinasandalan ko. "Aalis ka ng hindi man lang nagpapa alam, biglang
malalaman ko kasama mo si Quen sa Korea? At ang malala pa, kasaama ang Ate ko! Ano
to? Naglolokohan lang ba tayo?"

"Gino-"

"Oh wait. Simula pa lang pala nililiko mo na ko. Kaya pala nanlalamig ka sakin nung
mga nakaraang araw, kase sa ibang lalake ka nag iinit. Ang landi mo rin pala no?"
kitang kita ko yung pag aalab ng mga mata niya. Natatakot ako.. at the same time
nasasaktan sa mga sinasabi niya. "Now tell me Mikaella, naikama ka na rin ba ni
Quen? Sinong mas magaling? Siya ba kaya sa kanya ka sumama? I can do better than
Quen." kasabay nun ay ang paghaplos ng kamay niya sa mukha ko. "Kaya rin kitang
pasigawin sa sarap na nararamdaman mo, pwede nating gawin yon ngayon." nilapit niya
ung mukha niya sa mukha ko at sinimulang halikan ang gilid ng labi ko. "A liitle
bit swolen from my-"

*SLAP*

"Get away from me!" sigaw ko at sabay tulak sa kanya. Naitulak ko siya pero nasa
harap ko pa rin sya ngayon. "Dahil ba don? Ha?! Dahil lang ba don kaya ka may babae
sa kama mo ngayon?" pinipigilan kong umiyak sa harap niya mismo, gusto kong
magmukhang matapang kahit ngayon lang. "Ikaw, tatanugnin kita. Ilang babae na ba
ang kinama mo habang akala mo wala na ako? Marami na ba? Now tell me, Lahat ba sila
sumigaw sa sarap na binigay mo? Lahat ba sila humingi pa ng Round 2?"

Nagtagis ang bagang na tumingin siya sakin. Marahas akong hinawakan sa braso at
tinulak palabas. "Umalis ka na hanggat marunong pa kong gumalang sa babae! Get out
of my sight!"

Hindi na ko nagtagal pa don, at umalis na. Nagulat pa si Seth na makita ang itsura
ko. Sumakay ako sa kotse niya at nag drive na pauwi. Pinatuloy nya muna ako sa
bahay niya, kinabukasan napag isip isip ko na sumunod na lang kila Ate Roan sa
Korea.

"Kumain ka muna.. Hindi ka kumain ng agahan mo." may dala siyang Soup at gatas na
hinatid pa sakin.
Nakakahiya, ako na lang ang nakituloy siya pa nagsilbi sakin.

"H-hindi na Seth.. wala akong g-gana."

"Makakasama yan sa Baby." sagot niya at inaayos ung pagkain sa Side table.

Napatigil ako at napatingin sa kanya. Dun naman siya tumingin sakin.

"Pano mo alam?"

"Nakita ko yung Pregnancy Test mo nung araw na nagpunta ako sa inyo. Nakakalat
sasahig e. Imposible namang sa Mommy mo un, kaya alam kong iyo un."

"H-hindi akin yon. Kay.. sa yaya namin yon."

"Dont lie to me. Ni hindi mo nga dineny nung una dba? Tinanong mo kung pano ko
nalaman." inabot niya sakin ung gatas. "Inom ka muna."

Kaya pala.. kaya sobrang maalaga niya this past few days. Ayaw niyang mapano yung
bata. Buti pa siya.. samantalang ung ama ng Anak ko. Wala man lang pake.Ang sakit
lang.

"Seth.." hinawakan ko yung kamay nya. "Please.. wag mong sasabihin kay Gino? A-
ayoko ng magkaron pa ng kahit anong ugnayan sa kanya."

"Anong ibig mong sabihin?"

Yumuko ako. "Itinakwil niya ko. Kagabi.. may babae sa kama niya. Hindi lang yan,
inakusahan pa niya kong I had sex with Quen! Marami siyang masasakit na salitang
binitawan! Susunod na lang ako Korea."

Nararamdaman kong tinitigan niya ko. Maya maya.. napabuntong hininga na lang siya.
"Bahala ka.. basta alagaan mo ung baby."

Napatigin at napayakap ako sa kanya. Im glad na merong isang nakakaintindi sakin.

Saturday ng makarating ako sa Korea, pagdating ko dun hindi ko napigilang maging

emsoyonal. Lalo pat andun si Ate Roan, kinwento ko sa kanya ang lahat. At shempre,
nagalit siya. Isinusumpa niya daw si Gino dahil sa ginawa nito sakin.

On the other hand, ang lungkot lang dahil isang linggo na lang pala ang taning ng
buhay ni Quen. Kaya kinabukasan ng pagkarating ko dun, kinasal na si Ate Roan at si
Kuya Rayver sa Filipino Community sa Korea. Nung araw rin na un namatay si Quen.

Sa paglipas ng buwan aminin ko, hindi naging madali sakin ang pagbubuntis at pag
aaral para lang makatapos. Nag home schooling ako dahil maselan ang pagbubuntis ko,
hindi rin naman nagtagal ang Home Schooling ko kase nacredit naman lahat ng Units
ko sa Pilipinas.

"Congratulatuions, officially graduate ka na! Although hindi katulas Pilipinas,

atleast you've graduated." masaya niyang bati sakin at himas ang tiyan ko. "Best
wishes sayo at sa Baby mo."

"Thankyou Miss. Eunice Lecente." siya ung Prof ko dito, siya rin ung naglakad ng
papeles ko.

"Your baby? A boy or a Girl?"

"Boy po." sagot ko. "Ahmn, Mam. Dahil malaki po ang utang na loob ko sayo. Ikaw na
po magpangalan sa anak ko. You have the privilage na magbigay ng pangalan para sa
anak ko."

"Wow! Really? Hmn.. ano kayang magandang pangalan?" nag isip pa siya saglit.
"Pwedeng Erickson na lang? Yun kase ang gusto kong ipangalan sa Anak ko e,
unfortunately hindi siya nabuhay."

Niyakap ko si Mam. "Dont worry Mam, Ill take that name."

Lahat ng paghihirap ko nawala naman ng maipanganak ko si Erickson John Bernardo.
Ninang si Miss. Eunice although nagtataka siya kung bakit Bernardo ang Surname ng
Anak ko hndi na siya nagtanong.

Habang nalaki si Erickson, nakikita ko na ung features niya. Isang gabi habang
tulog siya nagusap kami ni Ate. Tulog na rin si Kuya Rayver.

"Ano ng balak mo?" tanong niya.

"Saan?"

"Uuwi na tayo ng Pilipinas dba? Pano pag nakita siya ni Gi-"

"Edi makita niya, pwede niyang titigan ang anak ko. Pero hanggang dun lang, hindi
ko aaminin na anak niya yan. Bahala siya."

"Hindi mo kailangang aminin Mikay, dahil kahit sinong nakakakilala sa inyong dalawa
ni iisipin na si Gino ang Ama ni Erickson. Tgnan mo na, halos ganyan na ganyan si
Gino nung bata."

Ininom ko yung gatas at bumuntong hininga. "Kung malaman nia man.. wala nakong
magagawa. Basta hanggang tingin lang siya sa anak ko."

"Possessive si Gino sa mga bagay na alam niyang kanya. Gagawin niya ang lahat para
makuha ang alam nyang kanya."

"Possessive siya? Mas Possessive ako. Lalo na sa mga bagay na alam kong sakin
nagmula. Sa mga bagay na ako ang nagluwal." pagtatapos ko sa usapan namin.

Araw ng uwi namin sa Pilipinas, nasa daan na kami ng sumaglit kami ni Ate sa Flower
Shop ni Miss. Eunice para magpa alam. Si Kuya Rayver naman nagpaiwan na lang sa
Kotse nia.

"Are you really going?" tanong ni Miss. Eunice.

Marahang tango ang sinagot ko habang bitbit si Erickson na ngayon ay 4 years old
na. "Yes Mam, iuuwi na po namin yung abo ng kaibgan ko e."

Niayakap niya ko. "Take care Kaella."

Tumango na lang ako. Natawa pako ng konti, eversince talaga Kaella na ung tawag
niya sakin. Which give me a hint.

"Ate.." tawag ko kay Ate Roan ng makabalik na kami sa Kotse.

"Oh?"

"From now on ibaon natin si Mikay sa limot. From now on.. call me Kaella."

Napatingin sakin si Ate Roan, pati Kuya Rayver napatingin sakin gamit yung mirror
ng Kotse. gulat sila. Hindi ko na lang sila sinagot. Hanggang makaratiing kame sa
Airport at makasakay sa eroplano.

Ako na to. Ang bagong..

"Kaella Bernardo."

Na khit kelan, hinding hindi na magmamahal at masasaktan ng sino man.

--------------------------------------------------------

Follow me on Twitter: @imkheemxoxo

STQG 2: Still the Gino Padilla >>

Chapter 2

"Gino, wake up! Tignan mo nga kung anong oras na!"

Urgh! Sigurado siyang ang Yaya na naman niya ang naririnig nyang nagising sa kanya.
Padabog niyang tinanggal ang unan na nakatakip sa mukha niya at umupo sa kama.

"Yaya, gising na ko!"

"Kay! Gising ka nga kay hnde ka pa naman nalelego. Bangon na at malego!" sigaw nito
mula sa labas ng kwarto niya.

Nagpungas siya ng mata at sinulyapan saglit ang Alarm Clock sa Side table niya. 45
minutes more bulong niya sa sarili. Tumayo siya at binuksan ang pinto. Bumungad sa
kanya ang Yaya niyang nakatayo at nahigop pa ng kape. Akmang kakatok ulit ito ng
makita sya.

"Kay gesing na ang alaga ko! Hala sya! malego na! Kay baka malit ka sa tarbahu mo!"

Tinaas baba na lang niya ng kilay niya bilang sagot.

=============================

"Good morning Sir Gino, pinapatawag po kayo ni Sir Romel sa Office niya."

"For what?" tanong niya sa pansamantalang assistant ng papa niya.

"Hindi niya po sinabe, importante daw po. Kaya magpunta po kayo dun ASAP."

Tumango na lang sya dito. "Okay papunta nko. You may go."
Pagkaalis nito ay binitawan nya ang laptop at tumayo na. Nasa 2nd floor lang kase
ang office niya habang nasa pinaka taas naman ang office ng papa niya.

This is their Company, hindi niya alam kung anong Connect ng course niya dito. Pero
okay na rin dahil gumradweyt siyang may mataas na marka. He's father is the over
all manager of this company, while him as the son ay isang Executive Manager. Kung
tutuusin siya dapat ang assistant ng papa niya pero ayaw niya dahil maiilang silang
dalawa na mag utusan.

"Hi, Sir!"

"Sir Good morning!"

"Sir kape tayo?"

"Sir parang gumwapo ka!"

Bago pa siya pumasok sa elevator ay Sinagot niya ang mga ito ng marahang tango at
ngiti, hindi siya snob lalo na kung katrabaho niya. Hindi rin naman kase lingid sa
kaalaman niya ang bilang ng mga babaeng nagtatrabaho sa kompanya nila ang may gusto
sa kanya. May bago pa ba dun? Nakasananyan naman na niya iyon.

When was his last relationship? Kung ang flings ang tatanungin.. he never had it.
Hindi niya ugaling paglaruan ang nararamdaman ng babae. It was already 4 years
passed, nang siya ang paglaruan ng babaeng kaisa isa niyang minahal. Siya ang
niloko, muling nagbalik ang lahat ng ala ala. At sa kung anoy biglang lumabas ang
pangalan nito sa utak niya.

Mikaella Bern-

*ting* tunog ng Elevator, lumabas na siya dahil yon na ang Floor ng Office ng Big
Boss. Ng Papa niya.

"Good morning Sir Gino, nasa loob na po si Big Boss." bati sa kanya ng babaeng
tumawag sa kanya kanina.

"Thank you Liza." sagot niya at pumasok na sa loob.

"Good morning Son." bungad sa kanya ng Ama niya.

"Morning Pa, pinapatawag mo daw ako? Bakit?" ganting bati at tanong niya sa papa
niya.

"Ipapaalam ko lang sayo ang Reviews ko sa Sales natin.." sagot naman ng papa niya
at nagsimulang tignan isa isa ang Folder nito sa table. Sya naman ay kusang umupo
sa upuan kaharap ng table nito. "This. Mangangailangan tayo ng isang taong bihasa
sa Computer. Lalo pat, balak nating maglaunch ng bagong Unit ng Laptop."

Kinuha niya ang inabot na Folder ng Papa niya at pinasadahan ng tingin ang loob.
"So we need a Computer Engineering?" tumango ang Papa niya. "Why not me? Im a Com
En. graduate Pa. We can use here my Abilities."

"I beg to disagree my Son. Kung ikaw ang uupo sa bakanteng pwesto na yan, sinong
uupo sa maiiwan mo?"

"Then you got to find a replacement for me. Come on, Pa. This is the perfect time
para naman magamit ko ung napag aralan ko."

Tinitigan lang siya ng kanyang Ama. Nabasa niya mula sa mga mata nito ang malalim
na pag iisip. Maya maya'y tinalikod ang Swivel Chair at humarap ulit. Naglabas ng
malalim na hining at tumayo.

"Oky son. If thats what you want."

Napangiti siya, at sinundan ng tayo ang Ama. "Thank you Pa."

Paglabas niyay wala siyang balak ipaalam sa mga katrabaho niya na iniwan na niya
ang pwesto sa Executive Manager, sa pagkaka alam niya kase ay darating ang
kinakapatid niya. Balak niyang ito muna ang paupuin sa nabakante niyang pwesto. And
wait.. kailangan ng Executive Asst. Com En din ang kinakapatid niya at sa tingin
nyay kailangan nito ng Executive Asst dahil bago manibago ito sa trabaho.

Lumipas ng mabilis ang oras, at oras na para sa uwian. Paglabas ng Building nila ay
agad niyang tinungo ang Kotse sa Parking Lot at umalis na.
 =============================

"Oh? Bakit ngayon ka lang? Grabe 8: 30 na oh, kaya mo pa bang kumanta?"

Tumango siya at inilapag ang case na dala niya mula sa trabaho.

"Sigurado ka? Ipapaayos ko na kila Lester ung tutugtugan naten.."

"Oo nga sabe, puntahan mo na at balikan mo ko pag okay na. Pahinga lang ako
saglit."

Sandali siyang tinignan ni Katsumi at lumabas na rin ng Office ni Seth. Naiwan

siyang mag isa at pagkakataon na niyang magpahinga. Hinilit niya ang tulay ng
matangos niyang ilong, at pati na rin ang sentido niya sa magkabilaan. Hes tired.
Dead tired.

"Ang hirap naman kase sayo.. ang bata bata mo pa puro ka na trabaho."

Sa kabila ng malakas na tugtog sa labas ng Office, Alam niyang boses ni Seth yon.
Ito ang Club na pagmamay ari ni Seth, hindi bar na tulad ng iniisip niyo, ito yung
bar na kung saan pwede kang magrelax. Dito rin sila kumakanta ng Banda niya.. after
all those years hindi nasira ang pagkakaibigan nilang lima. They are the best
buddies.

"Anong masama sa magtrabaho Seth? E wala naman akong ibang pinagkaka abalahan edi
mabuti ng magtrabaho kesa wala." sagot niya.
"Walang masama Gino, pero hindi rin masama ang magsaya minsan. Bakit hindi mo
subukang humanap ng bagong karelasyon? Siguradong makakatulong sa-"

"Enough Seth. Dyan na naman ba pupunta ang usapan. Walang usapan ntin ang hindi
natapos diyan." inis niyang sabi dito.

Nagkibit bailkat nlang ito at inilabas mula sa Cabinet ang gitara nilang dalawa.
Tutal dito siya nagpupunta tuwing pagtapos ng trabaho ay nagpasya siyang dito na
rin iwan ang gitara niya. Inabot niya iyon at nilabas sa lalagyan.

"Lets get it on."

Kalagitnaan ng tugtugan ng makita nilang dumating sila Aria, EJ, Miles at Julia.
Nginitian ito ng mga kaibigan niya at sya naman ay kumaway pa.

Nagtataka ba kayo kung bakit sila magkakaibigan? Simple lang. Alam niya namang
walang kinalaman ang mga ito sa nangyaring lokohan sa kanila ni Mikaella kaya napag
isip isip niya kung bakit niya idadamay ang mga ito, hindi bat parang unfair yon?
Kaya naman heto siya at hindi dinadamay ang mga ito. Instead, they ware all
friends.

"Go Papa Gino! Papa Lester! Papa JC! Papa Seth! Papa Kats!" sigaw ni EJ mula sa
crowd.

Natawa naman ang guests nila, ito lang naman kase ang may lakas ng loob na sumigaw
ng ganon. Alam naman nilang marimi ring babae ang humahanga sa kanila, pero bilib
siya sa mga ito dahil napipigil ng mga itong sumigaw. Muntik pa siyang matawa ng
makita niyang tumingin kay Ej ang knya kanyang girlfriend ng mga ito. Isang
malaking peace naman ang sagot ni EJ ^___^V

Malapit ng matapos ang kanta ng makita niyang sinagot ni Julia ang tawag.

"OMG" hindi niya rinig na sinabi nito pero basa niya mula sa bibig nito. Nag
kumpulan naman ang mga ito sa reaksyon ni Julia.

Pagtapos ng ilang sandali ay sabay sabay na nanlaki ang mga mata nito, napatakip ng
bibig at napatingin sa knya.. siya naman ay napakunot noo na lang.

Ano bang pinag ussapan nila?

Gusto niyang itanong pero paano un kung nagpeperform siya? Tsk.

Tungkol kaya sakin?

Pagtapos ng performance nilay isa isa silang bumaba ng mini stage, nakayuko siya ng
biglang salubungin siya ng isang babae na may malambing na boses...

"Hi Gino."
 =============================

WUT?!

SINO KAYA YAN??????

STQG 3: He's my Son. >>

Kaella's POV

"Baby Erjohn.. whats your name?"

"Erjohn Bernardo!"

"Yehey!" *claps*

"Mom.. pwede ako punta don?"

Tinignan ko ung tinuturo niya, ung Ji's Babysit pala. Ung lugar sa Mall kung saan
pwedeng iwan ung anak? Ung lugar kung saan buong araw lang maglalaro ang bata tapos
kukuhain mo ulit pagtapos mong gawin lahat ng gawain mo.

Kanina pa naman kami nag uusap dalawa. Oo, tama. Nag uusap kaming dalawa ng anak
kong 4 years old, tanungin ko daw sha ng kung ano ano. Eto naman ako para malibang
ang anak ko nagtanong shempre. Like, Ilang taon kna? Anong pangalan mo? Whats the
name of your mother? etc. Lahat naman nasasagot niya, dati pa naman niya alam un.
Dati ko pang tinuro e.

Halos isang Linggo na rin ang nakalipas mula ng makauwi ako dito sa Pinas at Andito
kami sa Mall ngayon. May kikitain kase ako, baka sakaling makatulong sila sakin.
Tumigil kami dito sa isang Pambatang fastfood, at kaharap ko si Erjohn dahil
pinapakain ko siya. Pero hindi na sya nakain ngayon dahil nakatingin lang sya don
sa palaruan, tapos maya maya lumingon ulit sakin. Jusko ang muka. Nagpapa awa na.
May magagawa pa ba ko?

Lumipat ako sa inuupuan niya at yinuko siya. "Sige na baby, take care okay?"

"Ayay Mam!" sagot naman niya at hinalikan ako sa noo sabay nagtatakbong pumunta don
sa palaruan.

Tinignan ko lang sya habang patakbong nagpunta don at nakapasok na, nagumpisa na
siyang maglaro. Binalik ko na lang yung tingin ko sa may bintana, nang biglang
maramdaman ko na may nagtext.

Pagkabasa ko, automatic akong napalingon sa may entrance. Andito na sila, tumayo
ako at pinuntahan sila.

"Mikay! Ikaw nga! Omyghad!"

"Bakla! Andito ka na nga! Namiss kita!"

"Mikaella? Is that you talaga?"

"You're back."

Matapos nilang mag iskandalo niyakap ko sila isa isa at inaya papasok kung saan ako
nakaupo kanina, pasimple ko ring sinilip ung anak ko sa palaruan. Nakita kong
nakatingin sya sakin ng ganto ?_? Okay pasensha na, may weird na muka ang anak ko.
Pero gwapo yan, pangako. Pagkaupo namin, inulan agad ako ng mga tanong nila EJ,
Miles, Aria at Julia.

"Walanghiya ka! Bigla kang umalis! Ang sakit sakit bakla! Ang sakit sakit!" -EJ.

"Oo nga te! Anyare? Bigla kang nag disappear? Alam mo bang sobrang nasaktan si Papa
Gino?" -Miles.

"He's so miserable that time, if only you could see." -Aria.

"Ikwento mo na dali! Wag mo ng pansinin yang mga yan!" -Julia.

Huminga ako ng malalim at nag umpisang magkwento. Kinwento ko lahat, mula sa may
sakit si Quen na si Julia lang nakaka alam, hanggang sa pagplanong pagpunta namin
ng Korea, sa pagkakaalam ko na si Gino pala ung humalik sakin sa Masquerade Ball,
sa pagkakalam ko na magkapatid pala si Ate Roan at Gino, hanggang sa pagtatakwil
sakin ni Gino, sa pagpunta ko na lang sa Korea.

"Nakapagtapos naman ako sa Korea, dun na rin ako nanga-"

"Mommy!"

Napatigil ako sa pagkwento at lumipat ang atensyon nila sa batang natakbo palapit
sakin at nakaway pa.

"Mommy! Who are they?" tanong ng anak ko at tinuro pa sila EJ.

O___O Yan po ang reaction nilang lahat.

"Ah.. baby. Friends sila ni Mommy." sagot ko at kinandong ang anak ko. "This is
Tita Julia, Tita Aria, Tita Miles and Tit-"

"Mommy EJ." putol sakin ni EJ at kinuha si Baby, tutal katabi ko naman siya e.

"Mommy EJ?" gulong gulong tanong ng Anak. Gustong gusto ko sabihin na, EJ walang
alam sa salitang bading yang anak ko. Kaso hndi ko naman magawa.

Ang awkward ng situation kaya pinutol ko na. "Ah baby, bakit ka nga pala bumalik?"

"Drink!" sagot naman niya at kinuha ang Juice ni EJ sabay ininuman. Bastos kang
bata ka =___='' Pagkatapos niyang uminom bumaba na sia at tumakbo pabalik sa
palaruan.

Ilang minuto na ung lumipas pero wala pa ring nagsasalita samin, lahat sila
naghihintay sa sasabihin ko. So ayun, ano pa ba? Edi magsasalita na ko.
"As I was saying nakapagtapos naman ako sa Korea, dun na rin ako nanganak. Thats my
son, Erickson John Bernardo. 4 years old."

"May anak kayo ni Gino?" -Aria.

"Ha? Pa-pano mo naman nasabing si G-Gino ung tatay ni Erjohn. Ano ka ba."

"Pano ko nasabi? Oh cmon, magkamukha sila Mikaella! Magkamukang magkamuka! Kahit

sino makakita sa kanila ni Gino siguradong iisipin na mag ama sila." -Aria.

Hindi na ko sumagot at ininom na lang ulit ung Juice ko.

"Okay I get it." biglang sabi ni Julia. "Nung time na dapat pupunta ka ng Korea
nalaman mong magkapatid si Gino at Ate Roan? Then hindi ka tumuloy at ilang araw ka
pang nag stay dito? All those times akala namin nasa Korea ka na! Myghaad!
Pagkatapos ano? Nung time na nahanap mo na si Gino, magtatapat ka na sana but then
nagtaksil si Gino sayao kaya hindi mo nasabing buntis ka. Right?"

Tumango lang ako.

"E gago naman pala yang Gino na yan e!" galit na sigaw ni Miles. "Akala ko pa naman
Mahal ka nun? Biglang ganito? Biglang ganon? Ah! Ano ka? Parausan?!"

Pinahid ko ung luha ko na nagumpisa na palang tumulo. "M-miles.. okay na. Wag ka ng
sumigaw, n-nakakahiya."

"Dont tell me mahal mo pa yun after those 4 years?!" -EJ.

Mabilis akong umiling. "No.. hindi na. Aaminin ko nahirapan akong magmove on pero
Yung pagmamahal ko.. napalitan na ng galit. Wala ng natira.. as in wala na."

Nilapit nila ung upuan nila sakin at inalo ako. Umabot din ng ilang minuto bago ako
huminahon, siguro nga hanggang ngayon kung maaalala ko pa rin ung pagtatakwil at
pagtataksil niya sakin mararamdaman kong masakit pa din.
"Anong balak mo ngayon?" -Aria.

Umayos ako ng upo at hinarap sila. "Kung pwede lang, baka naman may alam kayong
pwedeng pasukan na trabaho? I graduated Computer Engineering sa Korea, may
experience na rin naman ako. Hindi naman siguro ako mahihirapan mag adjust dba?
Hindi kase ako makapag hanap ng trabaho, wala akong mapag iiwanan kay Baby."

"Wait, I'll check kung may hiring ba." -Julia.

"Me too." -Aria.

Habang kinakalikot nila ung Cellphone nila, napunta ung atensyon namin nila Miles
at EJ sa anak ko na nasa palaruan at nakaway pa samin. Juskong bata to, abnormal
ata.

"Ghaaad. Gino has a very strong genetic trait Mikay! Look oh, halos si Ginong si
Gino nung bata pa siya! What more kung lumaki pa yan?"

Ngumiti na lang ako, hindi ko rin naman matatanggi e. Halatang halata po kase.

"Uhmn, Bakla. May sasabihin ako sayo, sa tingin ko kase kailangan mo tong malaman."
-EJ

"Ano yun?"

"You know, after all these years hindi namin alam yung mga nangyari sa inyo ni
Gino. Hindi namin alam na ganun pala, I mean hindi namin alam na niloko ka nung
hinayupak na yun. Kaya up to now, we still have communications with them na
Parking5. Actually, kagabe lang nung tumawag ka magkakasama kami." -EJ

Nagulat ako. "Dont tell me sinabe niyo sa kanila na andi-"

"No. Of course not!" -Miles.

Nakahinga ako ng maluwag nun. "Okay lang naman sakin kung youre friends with them.
Hindi ko rin naman siya masisi kung maghanap siya ng iba that time, iniisip niya
kase na si Quen ang mahal ko. Wala siyang tiwala sakin."

Niyakap na lang ako ni EJ. "I miss you bakla."

"Hey, tama na yang yakapan na yan." -Julia

"Eto na oh." -Aria.

Inabot ko yung binibigay niyang kapirasong papel.

"Yan ung address ng Company na nangangailangan ng Computer Engineer ngayon. Kahapon

lang sila nag announce. Siguradong maraming pupunta diyan, sikat na sikat yang
Company na yan e." -Julia

"Bukas iwan mo muna si Baby kay EJ, mag apply ka diyan. Sasamahan kita, kahit wag
mo muna ihanda ung requirements mo. Ako na bahala." -Aria

Binasa ko saglit ung Address at tinago ko na sa Wallet ko.

"Ano ng balak mo ngayon?" -Miles.

"Ahmn, the usual? Maghahanap ng trabaho at pag nakapasok magtatrabaho na."

"Bakla! Pag nagkatrabaho ka na iwan mo skin minsan si Baby ha!" -EJ.

"Sakin din! Sige na!" -Miles.

"Bakit sa inyo lang? From now on, Ninang na kami ni Baby okay? Iwan mo din siya
sakin!" -Julia.

Napangiti na lang ako at omoo sa kanilang tatlo. Sinong mag aakalang tatanggapin
nila ng mabilis si Baby? Tumayo na kami at lumabas sa pambatang Fastfood na yun,
sinundo ko na rin si Baby. At alam niyo ba kung sinong nakipag agawan pra lang
magbuhat sa kanya?

Si Aria. Tatahi tahimik pa yun pala makiki agaw din.

====================================

"Bye Tita Miles! Bye Tita Julia! Bye Tita Aria! Bye Mamu EJ!"

Kumaway na lang sila at pinaandar ung Kotse. Pumunta sila dito sa bahay, para naman
daw malaman nila at madalaw na rin nila kami minsan.

Pagkaalis ng sasakyan, pumasok na rin sa loob si Baby at nag umpisang manuod ng

Cartoons. Ako naman inayos ung mga gamit ko, nang maalala ko yung Address na
binigay sakin ni Aria.

Tinignan ko at binasa ulit.

Ewan ko ba, pero parang iba ung pakiramdam ko sa Company nato.

Siguro namang Praning lang ako dba? Dba? Sagutin niyo nga 'ko!(-___-")
 ====================================

Meet the Baby on the Picture beside -------->

UMAYOS KAYO NG COMMENT NIYO >:D

STQG 4: She's the New Applicant >>

Dedicated to you. MAWINDANG KA SANA. WAHAHAHAHA >:D<

------------------------------------------------

Gino's POV

"Anu anong schedules ko for today?"

Nag umpisang sabihin ni Liza ang lahat ng gagawin ko for today. Kung nagtataka kayo
kung bakit andito siya, well siya na ang bago kong assistant. Ibinigay siya skin ni
Papa para naman daw gumaan ang trabaho ko, at first ayoko pero sabi niya Its time
for me to meet other girls hndi ko alam kung anong connect nun pero pumayag na rin
ako. Ayoko magmukang bastos.

"And lastly Sir, kayo rin po pala ang magi interview sa mga maga apply para maging
Computer Engineering. Sa Lobby po, Room 58 ang gagamitin niyo. At exactly 5 PM." -
Liza.

"What?! Nagloloko ka ba? 5 PM? By that time dapat nasa Bar na 'ko! Trabaho pa rin
ng oras na yan?!"

Tumango siya. "Sir, ito po ung Memo na bigay ni Sir. Rommel."

Oh great! My Dad and I just have our misunderstanding. Sabi niya nung nakaraan
payag na siyang bitawan ko ang pagiging Executive Manager, pero pagdating namin sa
bahay binawi niya un. Ang dahilan niya, kung sino man daw ang matatanggap ay
magiging Secretary na lang ni David.

Si David Ung kinakapatid ko na dumating kahapon, dalawa na kaming Executive Manager

ngayon. Mamaya pa ang pasok niya e.

"Hndi ba pwedeng bukas na lang ng umaga yan? I cant be absent sa Bar ni Seth
tonight. May importante kaming gig."

"Hindi na po pwede e. But Sir, If you will allow me ako na lang magsasabi sa mga
kaibgan mo na hndi ka makakarating. I know them naman po." -Liza.

Oo nga pala. Last week, nung nagperform ako pababa ako ng Stage ay may bumati
sakin. Si Liza nga pala yon, sinabi niyang lagi niya kong pinapanuod. Tutal I cant
leave her alone, pinakilala ko siya sa banda ko at kila EJ.

"Oh sure, Thank you. But wait wala ba kong kapalitan sa mag iinterview mamaya?"

Chineck niya pa ung Memo.

"Meron naman Sir, si Sir David nga po." -Liza.

"Ah oo nga pala." sagot ko habang hinhilot ang sentido ko. "Im sure pupunta yon,
magiging Assistant niya ung matatanggap namin e. Kailangan talaga andun siya."

"Oo nga Sir. So, mauna na po ako." -Liza.

Paglabas niya inumpisahan ko na lahat ng kailangan kong tapusin, mahirap na. Its
already 9 AM in the morning at Baka magipit ako sa oras, e kailangan by 3: 30 tapos
na to lahat.
*Tok tok*

Tumingin ako sa pinto para makita kung sino ang pumasok at Bumungad si Liza na
halata mong bagong retouch. Medyo hndi kase pantay ung mukha at leeg.

"Sir, Its already 2: 30. Past Lunch na po, may ipapabili kayo?"

Binitawan ko saglit ung papel na binabasa ko at sumandal sa Swivel Chair ko. 2: 30

na pala? Bakit hindi ko napansin yon? Parang hindi rin kase ako nagutom habang
nagtatrabaho.

"Ah.. wala. Just bring me Coffee."

"Black or with Cream po?" -Liza.

"Of course with Cream."

"Okay, Coffee w/ Cream coming Sir." sagot niya at lumabas na ng pinto.

Balik na ako sa pagbabasa, paglipas ng ilang minuto biglang nag ring ung Cellphone
ko. I looked at the screen.

"Si Aria?" bulong ko sa sarili ko. Binitawan ko ulit ung Papel at sinagot ung
tawag.

"Aria? Napatawag ka?"

"Uy! Hiring pala kayo ng Computer Engineering diyan?"

"Yes. Magiging Assistant ni David ung matatanggap namin. Bakit?"

"Ah.. wala naman. Napatawag lang ako wala kasi akong magawa e."

"I know that tone of voice Aria. May kailangan ka, ano un? Spill it."

"Kase dba? As you can see, may kaibigan ako. Shes Nice. Baka naman pwedeng isingit
mo? Please! Please! Please!"

Habang kausap ko si Aria ay dumating si Liza dala ang kape ko, sinenyasan ko siyang
maghintay saglit. Alam ko kaseng nasa kanya ung listahan ng mga applicant.
Didiskartehan ko na lang.

"Oo na. Basta bawal ang late kamo, by 4: 30 andito na siya. Exact 5 mamaya ang
simula ng interview."

"Mamaya? Edi hndi ka makakapunta sa Bar ni Seth?"

"Hndi e, hayaan mo na."

"Okay! Thank you!"

Pagkababa ni Aria ang Cellphone ay tumuloy na si Liza sa table ko.

"Here's your coffee Sir." -Liza. Palabas na sana siya ng tawagin ko ulit siya.

"Nasayo na ba ung listahan ng mga iinterviewhin mamaya?"

"Yes Sir, lima lang nakapasa sa First Screening." -Liza.

Lima lang. Sobrang higpit naman kase sa Company namin e. Pero ayos na din, konti
lang ang tatrabahuhin mamaya.
"May idadagdag ako. Darating siya mamaya. Si.." Oh shit. That give me a hint. Hindi
ko natanong ang pangalan ng kaibigan ni Aria! "Basta mamaya may darating."

"What? Pero Sir-"

"Basta, gawin mo yang anim. And wag ka na mag abalang ipagpaalam ako kila Seth,
nasabi ko na kaninang tumawag si Aria. Makakalabas ka na." pagtatapos ko sa Usapan.

=================================

Aria's POV

"Oo na. Basta bawal ang late kamo, by 4: 30 andito na siya. 5 mamaya ang simula ng
interview."

"Mamaya? Edi hndi ka makakapunta sa Bar ni Seth?"

"Hndi e, hayaan mo na."

"Okay! Thank you!" at binaba ko ang Cellphone ko. Hinarap ko si Kaella at ngumiti.
"Okay na, mamaya punta ka dun sa binigay kong Address ng 4: 30. Bawal ang late!"

"4: 30? E magaalas kwatro na! Nyay ano kaya yu-"

"Muntanga lang? E kung nagbibihis ka na? Edi nakakaraos tayo sa oras? Magbihis ka
na! Bilis!"

Tumakbo siya papunta sa Kwarto nya oara magbihis, kahit hindi na siya maligo
kakaligo niya lang naman e.
"AYYYYYY! AYAN NA! TAKBOOO" -Miles.

"GAGA! PUSTAHAN! MAHAHABOL PA RIN YAN!" -Julia.

"TEKA!! BAKLAAAAAA! AYAN NAAA! LAGOOT!" -EJ.

Siguro naman alam niyo na? Andito kami sa bahay ni Kaella ngayon, aalis kase siya
so walang maiiwan kay Baby Erjohn. Sabi ko ako na lang mag alaga ayaw naman nila
pumayag, kaya ang ending nagpunta kaming lahat dito para sabay sabay na magalaga.

Chineck ko saglit kung nakasara ba talaga ung pinto ni Kaella. Nang masiguro kong
nakalaock nga, nagpulong pulong kaming apat.

"Julia. Sigurado ka ba dito? I mean, talaga paga applyin natin sya sa Company nila
Gino?"

"Oo naman. Well. May anak sila e, kahit anong kemopt ang gawin natin magkikkita at
magkikita pa rin sila." -Julia.

"At isa pa, matalino yang babae na yan. Kung sakali mang pangatawanan niyang ayaw
niya talagang ipakita si Baby kay Daddy niya e alam nating lahat na gagawa at
gagawa ng paraan yan." -Miles.
"And last but not the least, aminin na nating apat mga bakla. Na kaya natin
ginagawa to, dahil gusto natin silang magkabalikan." -EJ.

Napaoo na lang aki. Isa lang naman ang concern ko, baka kase lumabas na
pinangungunahan namin si Kaella. Alam niyo un? Baka mamisunderstood kami.

Pero tama naman si EJ e. Kaya namin ginagawa to para mabuo sila, ang talino ng anak
nilang dalawa tapos broken family lang? Ayoko namang matulad sakin tong bata nato.
Ang cute cute e.

Ilang minuto pa ang lumipas.

"Bakla bilis! Gaga ka! Anong oras na! Takbo!" -EJ.

Anong oras na lumabas si Kaella sa kwarto niya kanina para magbihis at jusko.
Kakaalis lang ng Kotse ko na gamit niya. Sumilip ako sa wall clock ng bahay niya,
susmaryosep! 4: 45 na! Aabot pa ba yun? E si Gino pa naman mainipin! Tapos kung
makapagpabilis ng oras akala mo- Teka nga.

Kung talagang nakatakda silang magkita ngayon.. magkikita at magkikita sila.

==============================

Gino's POV

Okay! Ayoko na! Anong oras na at wala pa rin ung kaibigan ni Aria dito? Natapos na
ung apat at isa na lang tong ini interview namin ni David pero ni anino nung
kaibigan ni Aria wala! Anak ng tinapa!

"So, thank you again Miss. Lucero. We'll call you na lang po for further
informations." -Liza.

Tumayo na ung pinakahuling palikante at umalis na. Okay! WALA okay? WALA! 5: 15 na!
Susmahabagin!

"Sir. Gino, darating pa po ba ung siningit niyo sa listaha-"

"Hindi na. Dismiss na tayo." putol ko sa kung ano man ang sasabihin niya.

"Okay sir. Uwi na po ako." -Liza.

Tumango na lang ako. at naiwan kami ni David dito sa loob ng Kwarto. Stressed ako.
Pakiramdam ko napahiya ako.
"Insan, sigurado ka bang hindi na natin hihinayin ung siningit mo? Kung gusto mo ng
umuwi ako na lang maghihintay sa kanya." -David.

Umilingna lang ako. "Hindi na. The decision is final, pwede ka na ring umuwi
Insan."

Tinapik lang niya ung balikat ko at umalis na rin. Ako naman niligpit ko ung mga
gamit ko at bumalik na sa Office ko. Yumuko ako saglit sa table ko at hindi ko
namalayan.. nakatulog na pala ko.

*Tok Tok*

Nagising na lang ako sa ilang katok sa pinto ng office ko. Tinignan ko saglit ung
orasan ko, WTH. 6: 05? Srsly! Ang tagal ko ring nakatulog! Inayos ko ang sarili ko
at pinapasok ung nakatok.

"Oh? Mang Hunyo, ano pong ginagawa niyo dito?"

Inabaot niya sakin ang isang long brown envelope. "E Sir kanina pa may Babae diyan
sa baba. Nakikiusap sa mga guard na ipabigay sayo yan, hindi naman nila maiwan
pwesto nila. Tsaka Sir si Liza umuwe na ata hindi kase namin mahagilap, kaya ako na
ang nagbigay sayo nian."

"Thankyou po Mang Hunyo, sige po. Pakisabe tatawagn na lang po siya kung kelan siya
iinterviewhin."

Pagkalabas ni Mang Hunyo na janitor namin binuksan ko agad ung Envelope. At ang
bumungad sakin..

Name: Mikaella Bernardo

Ung puso ko.. biglang naninikip.. sumikdo.. bumilis ung tibok. Kaya pinagpatuloy ko
ung pagbasa ko, kasabay ng pakiramdam ko tumutulo na ang pawis ko.

Age: 24 years old

Address: ********* *************** **************** **** Street.

Nationality: Filipino

Language: Filipino/ Korean/ English

Halos bawat sulok ng Bio data niya binasa ko.. at sa lahat ng nabasa ko isang bagay
ang nakakuha ng lahat lahat ng atensyon ko. At yun ay ang..

Status: _ Single _Married _Widow Others (Specify):Single Mother.

Halos mabitawan ko ung papel na hawak ko sa nabasa ko. Ang prinsesa ko.. may anak
na? Paanong nangyare un? Hindi kaya..?

Kinuha ko agad ang Cellphone ako at dinial si Mr. Yu, ang PI ko.

"Hello Chuck? May ipapainvestigate sana ako..."

Sinabi ko lahat sa kanya. Lahat ng impormasyon na kakailanganin niya binigay ko na.
At ngayon nagsi sink in na lahat sa utak ko.. nakabalik na nga siya.

At siya pa ang Aplikanteng kinaiinisan ko kanina pa dahil sa sobrang pagka late. Sa

ngayon isang bagay lang ang kailangan kong masigurado.

Well, my dear Princess..

Marami rami ata tayong pag uusapan at mukang may kailangan akong bawiin sayo.

-----------------------------------------

HAHAHAHAHA.

GULAT?

BITIN?

Abangan ang magiging papel ni Liza at David sa Book2 nato.

Abangan ang muling pagtatagpo ni Kaella at Gino.

Kota: 100 Comments.

STQG 5: Investigating >>

Gino's POV

Saktong alauna ng tanghali ng iparada ko ang kotse ko sa labas ng isang Resto sa

Makati para sa usapan namin ni Chuck. Pagbaba ko ng kotse, tinignan ko muna ang
paligid ko kung may nakasunod ba sakin. Wala naman.

Pumasok ako at hinanap si Chuck. Nang makita ko siya, agad akong umupo sa katapat
niyang upuan.

"Good afternoon Mr. Padilla." -Chuck.

"Cut it Chuck, hindi bagay sayo. Lintian na yan. Muntanga ka."

Sabay kaming natawa sa sinagot ko sa kanya, nang medyo manahimik kami e nagumpisa
na siyang magsalita.

"About Ms. Mikaella Bernardo? Hmn.. since mahigit isang Linggo na din mula nang
umpisahan ko to e may nakuha na kong karagdagang impormasyon." -Chuck.

"Where?"

"This." -Chuck. Sabay bigay sakin ng isang brown envelope.

Pagbukas ko e tumambad sakin ang Certificates? Ewan. Basta mga address. Mga
certification ng prinsesa ko mula ng nag aaral pa siya sa Korea. Pati kung anong
natapos niya. Even the copy of grades! Nakuha pa ni Chuck. He's unbelievable right?
Kaya nga siya ang kinuha ko e.

Ibabalik ko na sana ung mga papeles sa Brown Envelope ng magsilaglagan ang mga
pictures. Nagtatakang napatingin ako kay Chuck.

"Well.. she got a child. I thought gusto mo ring malaman ang tungkol don, kaya
pinicturan ko na rin sila." -Chuck. Sagot niya na sinabayan ng kibit balikat. "You
know man, the child got his potential. His intelligent! A Genius man! Sa bawat
pagsunod ko sa kanila, grabe ang daldal ng bata! And another thing.. gwapo ang
bata."

Habang nagsasalita siya ng kung ano ano, tinitignan ko ung mga pictures. And I know
my sense is correct. Iba iba ung pictures.

"Anong pangalan ng bata?" tanong ko.

"Errickson John Bernardo. But, Erjohn ang tawag sa kanya ng lahat." -Chuck.

Ang mga pictures.. Meron pang nagtuturo ung bata ng laruan. Meron pang hinalikan
nia ang prinsesa ko sa noo. Meron pang sinusubuan nya ang Prinsesa ko ng pagkain.
Meron pang pinapalitan siya ni Prinsesa ng damit.

"Here's the second batch." -Chuck. Sabay abot pa sakin ng isang brown envelope.
"Hindi halatang may anak na siya Gino. You know someday, baka ligawan ko yan. Shes
damn hot! "

Hidni ko sinasadyang mapasama ang tingin kay Chuck kaya binalik ko na lang ung
tingin ko sa mga Pictures. Akala ko katulad lang din ng una. Pero hindi, dahil sa
mga pictures nato iba ang kasama ng bata.. Alam niyo ba kung sino ang kasama niya?

Si EJ na hinahampas ng bata. Si Miles na natatawa at si Aria na pasimpleng

nakangiti. So alam na pala nila, all this time! Pero hindi sila nagsasalita! Hindi
man lang nagsabi na nakauwi na ang prinsesa ko! Mga wala-

"So tell me Gino, anak mo yan no?" -Chuck.

Napatigil ako sa sinabe ni Chuck. Tapos tumingin ulit ung tingin ko sa mga
pictures. Ung mata, ung bibig, ung pisngi, ung ilong, ung ngiti.

"Look,ayoko ng gago Gino. Pero unang araw pa lang na nakita ko ang bata akala ko
bumalik ako sa time machine kase kamuka mo! And plus the fact ung girl.. siya ung
babae sa litrato mo kwarto. Dont kill me." -Chuck.

Ibinalik ko lahat s apagkaka ayos at dumukot ng cheke. Pinangalanan at pinirmahan.

"Bahala ka ng sagutin ang tanong mo." sagot ko at iniabot ang cheke na sinabayan ng
pagtayo at paglakad palabas ng resto.

"Well I guess I know the answer." narinig ko pang pahabol nia.

Pagsakay ko ng kotse ko, inisip kong mabuti kung anong gagawin ko. Susugurin ko ba
siya? Aagawin ko ba ang anak ko?

CUT THE CRAP.

Siguro ung iba sa inyo nagtataka kung bakit alam kong anak ko to. Jusko! Kmauka ko!
Kaugali ko! Magtataka pa ba ko? Plus the fact na may nangyari samin ng Prinsesa ko
years ago. Hindi na ko magtataka.

Matapos ang malalim na pag iisip, alam ko na ang gagawin ko.

Mabilis kong ibinalik sa kompanya ko ang kotse. Hindi ako pwedeng umabsent today.

"Sir, san po kayo nanggaling? Kanina ko pa kayo hinaha-"

"What do you need Liza?"

"Nothing Sir. Nag alala lang po ako sa inyo." -Liza

"Hindi na ko bata Liza." sagot ko at padabog na binagsak ang Pinto.

Maya maya hindi pa ko nangangalahati sa ginagawa ko, pumasok si Liza na may dalang
kape.

"Kape po Sir, baka stressed kayo e." -Liza

Hidni ko na sana siya sasagutin ng may maalala ako.

"Oh liza, si David?"

"Umuwi na po Sir, leave din po siya bukas." -Liza.

Napangiti tuloy ako. Ayos.

"Ihanda mo ung Room 58 sa Lobby. Gagamitin natin bukas, iinterviewhin ko na ung

last."

"Sir?"

Tinitigan ko sya. Maya maya umoo na lang siya at lumabas na. Napangiti tuloy ako ng
wala sa oras.

Great. The time has finally come my dear Princess? ?

---------------------------------------------------------

Graduation day ko ngayon! Yiiie! Eto po ang regalo ko sa inyo! Sana regaluhan niyo
rin ako ng magagandang Comments :>

Clue: Prologue

GET READY FOR THE NEXT CHAPTER! >:D<

Maga Update ako pag alam kong marami na ang Comments :>

STQG 6: The Confrontation >>

BABALA: BASAHIN MUNA PO ITO. PAKIUSAP LANG.

--> Pakiramdam ko, dito natest ung pagiging Author ko. Dito natest ung pagbibigay
ko ng Climax. Ewan ko ba, hindi ko alam kung pano sila pagtatagpuin na alam kong
may erp. Binago ko ung Story line kaya ito ung resulta.

ALAM KO. ALAM NA ALAM KO. MAAAWA. MABUBWISIT. AT. MAGUGULUHAN KAYO SA BANDANG
HULI.

=================================

Kaella's POV

"Ikaw ba ung last applicant? Ung hindi dumating? Alam mo bang inantay ka namin
dito. Para kang paimportanteng hindi maintindihan ah. Sa susunod wag mashadong
makapal ang mukha. Alam mo bang mga big boss ang naghintay sayo?"

Pagkapasok na pagkapasok ko. Yan agad ang bumungad sakin. Isang babaeng hilaw sa
kaputian na galit na galit at kulang na lang labasan ng apoy sa ilong. Kaya pala
kanina, bago ako pumunta dito iba na ung nararamdaman ko.

Pakiramdam ko kanina, parang kailangan ko ng maraming salita. Parang kailangan kong

isama si Baby. Ewan ko ba. Woman's instinct siguro. Nagcheer pa naman sakin sila
Miles, EJ, Julia at Aria tapos Eto lang pala bubungad sakin. Isang babaeng dakdak
ng dakdak.

"Im Sorry."

"Sorry? Aanhin pa ang rules & regulations kung puro na lang Sorry?! Maga.apply kpa
lang, kala mo na agad kung sino ka."

Teka nga. Napapanting na tenga ko ah.

"Teka nga lang Miss.." tinignan ko saglit ung ID niya para makita ko pangalan niya.
"Miss Liza? Secretary ka lang dba? But then you're talking as if you're-"
Biglang tumunog ung intercom sa table sa labas. Sa may kinatatayuan niya. Umirap pa
sakin ang hipon bago sagutin ung tawag.

"Yes, sir andito na. Late nga e."

Narinig ko pang sinabi niya yan sa kausap niya. Ang gaga! Nagsumbong pa. Tigas muka
talaga. Maya maya binaba na niya ung telepono at tumingin sakin.

"Pasok na daw."

Ibinagsak ko ung Access ko sa table nia atska siya pinanlakihan ng mata at pumasok
na ko.

*dub dub*

*dub dub*

Ung kalabog ng puso ko.. bakit ganito?

Bumungad sakin ang isang lalaking nakaupo sa Swivel Chair at nakatalikod sakin.

*dub dub*

*dub dub*

Kitang kita ko na binabasa niya ung Resume ko. Pero teka.. ung feeling nato. It was
exactly the same 4 years ago.

Lumapit ako sa kanya para bumati ng biglang umikot ung Swivel Chair paharap sakin.

"Good Morning Si-"

"Good Morning.. my dear princess."

"Gi-Gino?!"

Oo. Tama. Si Gino nga.

Ung kaba sa dibdib ko biglang dumoble.. tumriple.. naging sobra sobra ung kaba.

Itinaas nia ung kamay nyang hawak hawak ang Resume ko. Hindi pwede.. ung Resume ko!

Isa isa niyang binasa ung nandun.. gusto ko ng tumakbo.. tumakbo palayo sa lugar na
to. Tumakbo palayo sa kanya... tumakbo palayo sa lalaking ito na siyang dahilan ng
pagkawarak ng puso ko.

Name: Mikaella Bernardo

Age: 24 years old

Address: ********* *************** **************** **** Street.

Nationality: Filipino

Language: Filipino/ Korean/ English

Status: _ Single _Married _Widow

Bago niya ipagpatuloy ung susunod niyang sasabihin ay tiim bagang syang tumingin
sakin. Ung tingin niyang galit na galit.. ung tingin niyang parang may malaki akong
kasalanan sa kanya.

Ayoko ng ganto.. natatakot ako sa kanya..

Others (Specify):Single Mother.

"Now tell me.. asan ang anak natin Mikaella?"

Sa tanong niyang un.. parang nanigas ako. Pero hindi.. kailangan maging matatag.
Hindi niya malalamang anak nya si Baby ko.

"Wala kang anak sakin Mr. Padilla."

"Wag na wag mong susubukang magmatigas sakin Ms. Bernardo, dahil kung kailangan mo
ng ebidensyang magsasabing anak ko siya ay ibibigay ko sayo ngayon din."

May kinuha siyang brown envelope sa drawer niya at ibinato sakin. Tumama sa dibdib
ko yun na dahilan para mapapikit ako sa sakit at nalaglag un sa sahig.. mga
pictures. Namin ng anak ko.

Lumuhod ako at tinignan isa isa ung mga pictures.

"Pa-panong..?"

Lumakad siya palapit sakin at pabalya akong itinayo. Mahigpit.. mahigpit ung
pagkakahwak niya sa braso ko. Masakit.

"Unang kita ko palang sa Resume mo, malakas na ang kutob kong anak ko siya. Nagpa
imbistiga ako at lumabas ang katotohanan. May anak tayo at si Erickson John
Bernardo un! Kaya wag na wag mo siyang ipagkakait sakin!"

"Wala kang karapatan sa kanya Gino!"

"Erickson John is my Son, may karapatan ako sa kanya."

"Pano mo nasabing Anak mo siya? Pano ka nakasisiguro Mr. Padilla?"

Mula sa nanlilisik na mata ay mabilis nya kong hinapit sa bewang at inilapit sa

kanya. He's looking at me full of anger and full of.. lust? No. Hindi pwede!

"Bakit Ms. Bernardo? Ilang lalaki na ba ang dumaan sa kama mo at pati ang pagiging
ama ko sa Anak ko ay kinukwestyon mo?"

Gusto ko siyang sampalin.. gusto ko siyang duraan. Pakiramdam ko harap harapan nya
kong nilait. Hindi ko na kaya ung ginagawa nya kaya inipon ko ang buong lakas ko at
tinulak siya palayo sakin.

"Ako ang magulang niya. Ako lang at wala ng iba!" histerya kong sagot.

Lumapit ulit siya at hinatak ako pasandal sa pader. There.. he cornered me.

"Oh really? Ayaw mong umamin? Pwes Halika at gagawa tayo ng Anak natin ngayon din!"

Pagkasabing pagkasabi niya nun ay mabilis niya kong siniil ng halik. Ung halik
niyang sa una masakit.. sa una nakakasugat.. Na naging dahilan ng pagpatak ng luha
ko. Nasasaktan ako.

Nakita ko siyang dumilat saglit at napatingin sakin.

Maya maya biglang naging mahinahon ung halik niya. He's kissing me as if he dont
want me to get hurt. Hes kissing me as if he wants to protect me. Ayokong magpadala
sa agos.. unti unti inipon ko ung natitira kong lakas at itinulak siya.

Pero hindi ko nagawang umalis sa pwesto ko sa halip bumagsak ako sa sahig. Tuloy
ung pagpatak ng luha ako habang Hawak hawak ang labi kong pakiramdam ko.. may
sugat.
Hindi man lang niya ko niluhod man lang. Umalis siya sa pwesto sa harap ko at umupo
ulit sa swivel chair niya.

Gusto kong sabihing ang kapal ng mukha niya.

Ang kapal ng mukha niyang gawin sakin yon.

"Tumigil ka sa kaiiyak mo."

Tinitigan ko siya ng masama at nakita kong nakatingin sya sakin. Pero mabilis
niyang inalis ung tingin niya sakin.

"Isa lang ang sasabihin ko sayo Ms. Bernardo. Gusto kong makita ang anak ko. Wala
akong pakialam kung ayaw mo, basta kailangan mong ipakita ang anak ko sakin. Dahil
kung hindi mo 'ko susundin hindi mo magugustuhan ang gagawin ko."

Dahan dahan akong tumayo at umupo sa Sofang malayo sa kanya.

Galit ako. Gustong gusto ko siyang kamuhian sa ginawa niya sakin. Pakiramdam ko sa
ikalawang pagkakataon, binaboy niya ko. Sa ikalawang pagkakataon winalanghiya nya
ako. Wala na siyang ibang ginawa kundi saktan ako.

Pagkaupo ko ay sakto namang tayo niya, tumigil siya saglit sa harap ko. Tinitigan
ako, hindi ko alam kung mukha ko ba o ung labi ko ang tinitigan nya. Maya maya
umalis na siya at lumabas.

Sa tagal niyang lumabas ang alam ko lang nakatulog na'ko.

Naalimpungatan na lang ako ng maramdaman kong may bumubuhat sakin at kinandong ako
at hinahaplos haplos ung labi ko.

Dumilat ako saglit at..

Nakita ko na lang ung sarili ko na yakap yakap ni Gino.

--------------------------------------------------------

HINGA HINGA DIN!

USO HUMINGA!

Sinong naawa kay Mikaella? Magcomment!

Sinong nagalit kay Gino? Magcomment!

Any suggestions? Request?

KOTA: 200 COMMENTS.

STQG 7: >>

Maraming salamat sa mga Comments! Maraming salamat sa tumupad ng kota! Nalate lang
ang Update ko kase, ginamit po ng Besfriend ko ang Acct ko. Haha. Hndi ko alam kung
bakit.
Pasensha nga pala sa Itsura ng Update ko, Internet Explorer kase gamit ko e.
Hahaha! Kung ayaw niyo, wag niyo na lang basahin.

Oh btw, tex tex tyo. 0948-8650-791. Magpakilala kayo gamit ang Username niyo dito
sa Wattpad ha? Nagbibigay po kase ako minsan ng 'Hints' tungkol sa Next Update :)))

Aria's POV

"I really dont know kung bakit nagpapakahirap ka pang gawin yang bagay na yan!"
Julia.

"Di mo kailangang gawing yan Kaella! May mas matinong trabaho ang nag aantay sayo!"
Miles.

"Bakla! Tingin mo pag nalaman ni Gino yang ginagawa mo matutuwa sya?" EJ.

Okay. Ipapaliwanag ko na ang nangyayari.

Alas-syete na po ng gabi. At dalawang linggo na po ang nakalilipas simula ng

tanggihan ni Kaella ang trabaho sa kumpanya ni Gino. Hindi lang yon, lumipat pa
siya ng bahay. Wait.. ang tamang term ay palipat lipat sya ng bahay samin nila
Miles, EJ at Julia. Sa ngayon kay EJ sya nakatira. Siguro naman hindi kayo slow at
gets niyo na dba? Tinataguan niya si Gino. Ayaw niyang ipakita si Baby kay Gino.
Hindi namin alam kung bakit, ni hindi nga namin alam kung anong nangyare sa una
nilag pagkikita nila e. Hindi kase nagku kwento si Kaella.

Sa loob ng dalawang linggo, nakahanap naman siya ng trabaho. Sa Umaga street

sweeper. Trabaho na kahit kelan hindi namin inakalang gagawin niya. Sa Tanghali,
taga xerox sa isang printing company. At ngayong Gabi, eto waitress sa isang Bar.
Wag kayong mag alala, disente naman ung Bar. Puro mayayaman ung customer, un nga
lang shempre hindi mawawala ung pag table nila ng babae at shempre hindi rin
mawawala ang pagka daring ng damit nila.

"Pwede ba! Shut up! Puro kayo Gino! Gino! Gino! I dont effin care about that Man!"
Kaella.

Maski naman ako kinakabahan. Si Gino kase.. parang pati kami hinahunting. Sa loob
ng dalawang linggo nakikita naming nakasunod siya sa kotse namin. Buti nga hindi pa
kami nabubuking e.

"Look at your uniform naman kase! It does not look proper! Ang.. ang halay tignan!"
Miles.

"Bakit? Sexy pa rin naman ako ah?" sagot lang ni Kaella.

Kinutusan ko nga.

"Aray naman."

"Ang halay mo nga tignan." sang ayon ko.

"Nah! Umma is beautiful!" (Umma is Mommy in Korea.)

Napatingin kaming lahat sa batang nagsalita. Si Baby pala. Nakangiti siyang lumapit
kay Kaella.
"Umma, Are you leaving? je ga ga do doe na yo ? (can I come?)"

Nagkatinginan kaming apat nila Julia, EJ at Miles. Hindi kase namin mainitindihan
ung sinabe ni Baby, nagkorean na naman siya. Hindi na lang magtagalog ng
magtagalog! -___-"

"Gustong sumama.." ulit naman ni Kaella samin.

Nagkatinginan na kaming lahat sa lagay na yon. Pag nalaman niya kaseng aalis ang
Mommy niya siguradong hahabol siya at iiyak ng iiyak. Hanggang mag korean na naman
siya na hindi naman namin naiintindihan. Kailangan mag isip ng alibi.

"Ah.. Baby. Do you want to eat Candy?" pang aaliw naman ni Julia.

Tinignan lang sa kanya si Baby tsaka tumingin ulit sa nanay niyang ang halay ng
suot. Jusko! Naba.virusan ung mata ng anak niya! Pero kahit ganon kitang kita namin
ung lungkot sa mata ni Kella.

"Umma.."

Natahimik kaming lahat sa sinabi ni Baby. Si Kaella naman napabuntong hininga na

lang at kinandong ang anak niya.

"Hwang Seok Hyeon.. (Hwang Seok Hyeon po ung Korean name ni Baby Erjohn.) Umma
needs to work. It's for your future baby, Kok-tchong ma-se-yo. (don't worry)."

Nagumpisang umiyak si Baby pagkasabi ni Kaella nun. Halata namang nahihirapan

siyang ihandle ang anak nya, medyo mahina kase si Kaella ngayon. Pakiramdam ko nga
magkakasakit na sya, kase straight 2 weeks na siyang nagtatrabaho. Wala man lang
pahinga. Kinuha na namin ung anak niya at inakyat sa taas, pinatulog na namin agad.

Mga ilang minuto na rin ang nakalipas ng makatulog si Baby, pagbaba ko andun pa rin
pala si Kaella.

"Tulog na siya."

Tumayo siya at binitbit na ung bag niya.

"Buti naman.."

"Kaella.. wala ka bang balak magpahinga? Baka maover fatigue ka niyan." Miles.

Umiling lang siya.

"Yes we matured, Kaella. Pero tandaan mo, bata pa rin ang katawan natin." Ako.

Bumuntong hininga siya ng pagkalalim lalim.

"Alam nio kase.. I need to do this. I have to do this. Kung hindi ako magtatrabaho,
saan ako kukuha ng pera para panggastos samin? Saan ako kukuha ng pera pang bayad
sa Tuition fee ng anak ko? Alam naman natin dba.. Hindi biro ang bayad sa School ng
anak ko." Kaella.

Napatango na lang kami. Nasa International School kase ang anak niya, bukod sa
hindi nakakaintindi ng tagalog e alam naman nating lahat na Matalino ang anak niya.
Ayaw naming masayang ung utak nung anak niya. Lumapit kame sa kanya at dinamayan
siya.. ganito siguro talaga pag batang ina ka dba? Pero alam naming kakayanin niya
to. Sya ata si Mikaella Bernardo, the Gangster.

-------------------------------------------------

Kaella's POV

"Kaella, serve this on Table 9. Mr. Yu's chocolate truffle and one goblet of red
wine."

11 na ng gabi pero andito pa rin ako. Hindi ko alam kung bakit punuan ang bar na
'to ngayon, minsan lang mangyare to. Siguradong may isang partnership na naman ang
nabuild o kaya may deal na naclose. Ganun naman kase kadalasan ang dahilan e. Medyo
marami ding DOM dito. Pero mas maraming mga binata o mukang binata ang andito
kadalasan, katulad ngayon.

Kinuha ko ung order atsaka naglakad patungo sa Table 9.

"Heres your order sir."

Inilapag ko yung order sa table nila at nginitian si Mr. Yu. Infairness ha, parang
nasa mid 20's lang si Sir. Gwapo pa.

"Any table for tonight sir?"

Table meaning nun babae. Kung may gusto ba silang i-table. Un ung tanong ko.

"Are you free?" Mr. Yu.

Napakamot na lang ako sa batok ko. Actually sanay naman na ako, marami rin kaseng
nagtatanong sakin kung pwede daw ba akong itable. Shempre hindi pwede no. Nasan
naman ang delicadeza ko sa anak ko kung gagawin ko yun.

"Im not on the List Sir." magalang kong sagot.

"Then I will put you on the List." nakangiti niyang sagot.

Ngumiti na lang ulit ako. Dont think that I am flirting okay? Magalang kase ung
pagkakasabi niya kaya wala akong karapatang mag inarte. Hanggat hndi ako binabastos
okay pa sakin.

"Im sorry Sir, kung may napili na po kayo just inform the Receptionist over there.
Excuse me." sagot ko na itinuro ang Informations Desk saka umalis.

Pabalik na sana ako kay Madam ng makasalubong ko si Jane. Waitress din.

"Uy! Ikaw daw nagserve kay Athan?" Jane.

"Sinong Athan?"

"Athan Yu!" Jane.

Ah.. si Mr Yu.

"Oo bakit?"

"Naghahanap ba nag itetable? Sabihin mo pwede ako!" Jane.

Natawa na lang ako kay Jane. Game na game e. Sabagay dito kase samin, pag sinabing
itetable ka hindi naman ibigsabihin nun e ikakama ka. Ang ibig lang sabihin nun
ikaw ung mage entertain sa customer. But then again, ayoko pa rin.

"Ayun o, puntahan mo. Wala pa atang napipili e." sagot ko at tinuro ung Table 9.

"Hmp! If I know ikaw lang din naman gustong itable niyan." nakabusangot niyang
sabi.

Natawa na lang ako at hindi na siya sinagot. Chineck ko ung wrist watch ko at
napansin kong quarter to 12 na, out ko na pala. Hinanap ko si Sha, waitress din.
Kasabay ko laging nauwi yun e, sasabihin ko lang na hindi kami pwedeng magsabay
ngayon kase pupuntahan ako dito ni EJ kasama ang anak ko. Susunduin nila ako.

"Uy Sha."

Napalingon naman sya sakin at napatitig. Maya maya nagmamadaling lumapit at

hinawakan ang noo ko.

"Namumutla ka ata Kaella?" Sha.

"Ha?"

Hinawakan ko ung noo ko saka ko pinakiramdaman sarili ko. Oo nga no, medyo masama
rin ung pakiramdam ko.

"Oo nga no. Yaan mo na, wala lang-"

Bigla akong hinatak ni Sha at dinala sa labas ng Bar, sa may parking lot.

"Anong hayaan na? Nung nakaraan ko pa napapansin yan sayo Kaella ha. Baka maover
fatigue ka naman niyan. Kumakain ka ba? Nakakasahod ka nga magkakasakit ka naman,
edi wala rin. Kung bakit kase nagpapakahirap ka dito e ang taas taas ng tinapos
mo." sermon niya sakin

Parang nasa bahay lang din ako no? Haiy.

"Sharlene naman.. okay lang ako no. Hayaan mo na. Halika na sa loob at baka andun
na si EJ."

Pagpasok namin, sakto namang nakita ko si EJ kasama ang anak ko. Sumenyas ako na
magbibihis lang ako saglit atsaka pumasok na. Pagtapos ng mabilis kong pagbibihis,
nag aya si EH na dumaan saglit sa 7-11 dahil nagugutom daw sya.

"Ano ba yan bakla.. madaling araw na pero kung maka slurpee ka naman parang
meryenda lang." sita ko sa kanya.

"Teka lang baks, hawakan mo muna si Baby." at hinawakan ko naman ang anak kong
tulog na. "Oorder pa ako ng kanin, inubusan ako ng tatlong bruha ng pagkain sa
bahay."

Natawa na lang ako sa sinabe niya. Kawawang bakla.

"Sige kain lang." inayos ko ung kandong ko sa anak ko atska pumwesto ng payuko.
"Tulog muna ako ha? Sama ng pakiramdam ko e."

Tumango lang siya at saka ako natulog na.

-------------------------------------------------

KINABUKASAN.
-_-

O_-

-_O

O_O

9: 30 AM?!

"Late na ako! A..Aray!"Bigla namang nagmamadaling pumasok sa kwarto ko si Julia,

Miles at Aria. Nagulat siguro sa pagsigaw ko, si Ej naman napansin kong hindi
makatingin sakin.

"Ayan! Gaga ka hindi ka papasok! May trangkaso ka!" Julia.

"Ang dami mo kaseng trabaho! Ayan ang napala mo!" Miles.

"Muntanga ka tuloy." Aria.

Hindi ko sila pinansin at umayos ako ng upo, tinignan ko ung tabi ko at nagtaka.

"Asan ang anak ko?"

Bigla silang natahimik sa tanong ko. Bigla ring bumangon ang kaba sa dibdib ko. Isa
isa ko silang tinignan.

"Im asking you! Where's my son?!"

Sa kabila ng sakit ng katawan ko, tumayo ako at Hinanap ng mata ko si EJ.

"Bakla asan ang anak ko? Kasama lang natin siya kagabi dba?!"

Tumingin siya sakin habang naiyak.

"Bakla.. sinubukan ko naman siyang bawiin e. Kaso hindi ko kinaya ang powers niya.
Masyado siyang malaki. Sinuntok niya ako tapos hindi na ko nakatayo. Bakla.. sorry.
Sorry.." naiyak na sagot ni EJ.

"Ano.. anong nangyare?" naguguluhan kong tanong.

"Kaella si Baby.. kinuha siya ni Gino kagabi."

Kasabay nun ay may tumawag sa Cellphone ko. Si Gino. Agad agad ko ung sinagot.

"Asan ang-"

"Im telling you.. Hinding hindi mo na makukuha ang anak ko Ms. Bernardo."

Ad once again.. nawala na naman sakin ang isa sa pinakamahalagang tao sa buhay ko.

-------------------------------------------------
Ohlalala.

Ohlalala.

Ohlalala.

LIBRE PONG MAGALIT KAY GINO! HALA SIGE. ILABAS ANG GALIT XD

Kota: BAHALA PO KAYO. BASTA MAGA UPDATE AKO PAG MADAMI NAG COMMENT :))))))
STQG 8: THE MOST AWAITED. GINO'S POV >>

Kaella's POV

"Kaella, ano na naman ba yang binabalak mo?!" Miles.

"If I were you, ngayon pa lang ititigl ko na yan." Aria.

"Dont dare to do what you've done these past few days again!" Julia.

Hindi ko sila pinansin at tuloy tuloy pa rin ako sa pagbangon. Nakasando at pajama
lang ako, dumukot ako sa Cabinet ng Jacket atsaka sinuot yon. Iling iling nilapitan
ako ni Julia at Miles, sabay nila kaong hinawakan sa magkabilang braso ko. Inupo
nila ko sa kama atsaka si Aria sa harap ko.

"Geu-man-hae! (Stop!)"

Hindi nila ko pinansin na para bang indi nila ko naiintindihan.. ay teka. Hindi
pala talaga nila ko naiintindihan kase nagkorean na naman ako. Humugot silang tatlo
ng malalim na hininga.

"Pwede ba Kaella. Makinig ka naman samen, sa ginagawa mong yan kaya rin tumatagal
ang araw na may sakit ka e. Tignan mo nga, halos isang linggo ka ng nakaratay dyan
sa kama mo!" Miles.

"Tapos ngayon anong pinaplano mo? Pupunta ka ulit don? E anong oras na? Tingin mo
may aabutan kpa don?" Julia.

Bigla naman akong pinitik ni Aria sa noo ko.

"Ya! Ah pa yo! (It hurts!)"

"Tigilan mo ko sa kakakoreano mo Kaella ha. Pinagmumuka mo kaming tanga e, tingin

mo ba naiintindihan ka namin?" Aria.

"Shempre hinde!" sagot nung dalawa sa tabi ko.

Aray ko naman! Tenga ko naman dba? Magkakatabi lng kame e. Napabuntong hininga na
lang si Aria sa harap ko.
"What we are trying to say is hindi mo makukuha ang anak mo sa pamamagitan ng
pabigla biglang desisyon. Pupunta ka don basta basta, tingin mo kung magtagpo man
kayong dalawa ni Gino may laban ka? Kaella for God's sake! Sinuntok ni Gino si EJ!
Si EJ lalake, walang nagawa! Lalake na yun ha? E ikaw? Tingin mo may laban ang
isang babaeng maysakit na mahina sa katulad ni Gino?" Aria.

"Jen-jang (Shit!)

Akmang kukutusan ulit nila ako ng umiwas ako, bawal nga pala akong magkorean.

"Im sorry."

Natahimik ung buong kwarto pagkasabi ko nun. Naramdaman ko ding lumuwag ung
pagkakahawak sakin ni Miles at Julia. Kaya naman tyumempo ako at saka nagmamadaling
tumayo sabay takbo sa harap ng pintuan. Naramdaman kong nagmamadali silang habulin
ako kaya hinarap ko na sila agad.

"Wag niyo kong tangkain pigilan!" agap ko sa kanila. "You dont understand girls. Oo
may sakit ako. Pero isipin nio.. ung anak ko mahigit isang linggo ng kinuha sakin.
Wala man lang akong nagawa! Pakiramdam ko wala akong kwentang ina na hinayaan na
lang basta ung anak kong makuha ng isang walang kwentang tao!"

"Pero Kaella, si Gino ang ama ni Erjohn!" Miles.

"Wala akong pakelam! Ako ang naging ama at ina ng anak ko! Wala siya nung mga
panahong kailangan ko siya! Kaya babawiin ko ang anak ko sa ayaw niya o sa gusto
man!"

With that lumabas na ako ng kwarto at nagmamadaling bumaba ng hagdan. Inabutan ko

si EJ na kakatapos lang igarahe ung kotse niya. Andito nga pala ako sa bahay nila
Aria, palipat lipat nga kase ako ng bahay dba? Bigla syang natigilan ng makita niya
ako. Kung ilan ang bilang ng may sakit ako, un din ang bilang ng araw ng hindi
namin pagkikita ni EJ. Hindi naman ako galit sa kanya, alam lang talaga niya na mas
mawawala ang inis ko kung iiwas muna siya.

Nilapitan ko siya.

"Bakla.. Gusto mong magka ayos tayo?"

"Ha?" EJ.

"Ihatid mo ko sa kumpanya nila Gino."

Mabilis siyang tumango at pumunta ulit sa kotse niya, pagka on nun sumakay ako
agad. Hindi ko mapigilang ipahinga ang ulo ko. May sakit pa rin pala talaga ako.
Somehow naiintindihan ko sila Julia kung bakit over protective sila sakin. Dalawang
beses ko na kaseng ginawa to at pareho ang kinalabasan, nganga. Wala akong
inabutan. Idagdag pa na umulan nun. Kaya siguro lalong tumindi ang sakit ko.

Huminto ung kotse ni EJ at pinagbuksan niya ko. Ni hindi man lang sya natingin
sakin kaya naman niyakap ko siya.

" Kamsahamnida (Thank you.)"

Hindi ko na siya hinintay pang makasagot at pumasok na ako sa loob. Pagsakay ko ng

Elevator pumunta agad ako sa pinakataas. Doon kase ang Office ni Gino, buti na lang
ako lang ang sakay. Pagbukas pa lang ng Elevator si Liza ang bumungad sakin.
Nagkatinginan kame. Susme, antaas pa ng kilay.

"Si Gino?"

"Umuwi na, kani-"

Hindi ko na sya pinatapos at pinindot ko ung down button. Kailangan kong magmadali.
Not again! Hindi ko na papayagan pang ipagpabukas ang paghahanap sa anak ko.
Pagbaba ko, nagtanong tanong ako ng address ni Gino pero wala man lang gustong
magbigay. Confidential daw kase.

Confidential my ass! Naglakad na lang ako ng parang lumbay lumbay ng biglang makita
kong parang may tao pang palabas. Teka.. kilala ko yan! Si..

"Unnie! (Unnie in Korean- older sister or close girl friend)"

Lumingon siya agad at tumakbo sakin. Nakauwi na pala sila ni Kuya Rayver mula sa
Singapore? Ang alam ko nagbakasyon sila don e.

"Kaella, anong ginagawa mo dito? Nagkita na kay-"

"Oo Ate Roan. At kinuha niya ang anak ko.." sagot ko.

Hindi ko na naman napigilang tumulo ang luha ko habang kinukwento ung mga
nangyayare sakin. Pero hindi ko kinwento ung tungkol sa ginawa sakin ni Gino sa
Office niya. Ayoko ng maalala yun e.

"Tahan na, Kaella." Kuya Rayver.

Naramdaman kong hinawakan ni Ate Roan ang braso ko.

"Sumama ka sakin."
 -----------------------------------------------------

Huminto kami sa harap ng isang malaking bahay. Biglang bangon ng kaba sa dibdib
ko.. hindi kaya.

"Andito na tayo sa bahay, alam kong gising pa sila."

Parang biglang ayoko ng tumuloy. Pero.. ano ba naman! Andyan ang anak ko no! Ngayon
pa ba ko aatras? Pinagbuksan kami ng Gate ng guard, si Kuya Rayver naman nagpark
pa. Nandito na kami sa tapat ng pinto, akmang kakatok pa lang si Ate Roan ng
biglang bumukas ang pinto. Buumungad samin si Gino.. at karga niya ang anak ko.

"Welcome ho-" Gino

"Umma! (Mommy)" baby

Bigla siyang tumigil at tumalikod. Nagkatinginan kami saglit ni Ate Roan pero
pumasok na rin kami agad. Si Gino naman tuloy tuloy sa hagdan.

"Gino stop! Ano sa tingin mo yang ginagawa mo? Nangunguha ka ng may anak ng may
anak!" Ate Roan.

"Ate pwede ba? Kadarating mo lang e. Wag ngayon okay?" Gino.

"Kung hindi ngayon kelan pa? Pag lalong magulo na ang lahat? Pinapagulo mo lang
lahat!" Ate Roan.

"Ate anak ko rin to! Kaya kong gawin lahat para lang sa nararamdaman kong init sa
katawan! Hindi niya to magagawa kung wala ako sa tab-"
"ANONG KAGULUHAN TO?"

Napalingon kaming lahat sa nagsalita. Isang lalaking nasa 40's pero matopuno pa rin
ang dibdib. Matipuno. Naka pang office attire siya at may dalang case. matamang
nakatingin siya samin habang naglalakad. Sa tingin ko siya ang Papa nila Ate Roan
at Gino. siya samin. Tinignan niya ko saglit, pinunasan ko naman agad ung luhang
naglalandas sa pisngi ko. Tinignan niya naman si Gino.
"Ano ung narinig kong anak?"

"Dad.."

"Sagutin mo ang tanong ko Gino Padilla!" sigaw ng Papa nila.

Nilapag niya ang anak ko. Nakita ko pang ang sama ng tingin niya sakin. Si Baby
naman, tumakbo agad sakin. Good. Kala ko di nya ko namiss e.

"Pa anak ko yung batang yan. Pa tinakas siya sakin ng babaeng yan! May karapatan
din ako pero pinagkakait niya! Madu-"

"Ang kapal ng muka mo!" di ko napigilang sumabat. "Wala kang karapatan sa anak ko!
Oo ikaw ang ama niya! Oo kadugo mo siya! Pero wala ka sa tabi ko ng panahong
kailangan kita! Pinagtaksilan mo ko Gino! Nagtaksil ka! Nakita ko pa ngang may
babae kang iba sa kama mo e! Anong paliwanag meron dun ha? Ano? Nagtaksil ka!"

Hindi ko na pinahid ang luha ko at tumalikod na. Tapos na. Nakuha ko na ang anak ko
dba? Pwede na kong umuw-

[BLAG]

"Oppa! (Daddy!)"

Hindi ko napigilang tumingin ulit sa pinanggalingan ko. Si Gino.. nakaluhod. At..

may natulong dugo mula sa bibig niya.
"Hindi mo pinanagitan ang anak mo? Anong klase kang lalake ha? Napaka tarantado
mong bata ka! Para kang walang pinag aralan sa ginawa mo! Ano sa tingin mo ang
mararamdaman ng ina mo pag nalaman nya to ha? Ha?!"

Hindi siya nasagot. Hinawakan siya ng Papa niya sa leeg at tinayo. Nagulat ako ng
biglang suntukin ulit siya ng papa niya. Alam kong malakas yon.. kase bigla siyang
tumalsik. At nagkaron pa sya ng sugat sa ilalim ng labi niya. Nakabulagta na lang
siya.

"Hinayaan mo ang isang babaeng maghirap magpalaki mag isa ng anak niyo! Dapat lang
na iwan ka niya!"

Hindi kona inintindi ang sinasabi ng papa niya, Binaba ko si Erjohn at tumakbo
paluhod kay Gino. Pinunasan ko ung dugo niya na umaagos sa gilid ng labi niya at sa
may pisngi.

"Gino.. okay ka lang ba? Saan.. saan masakit?" naiiyak kong tanong. "G-gagamutin
natin yan ha. Gagamutin natin.."

-----------------------------------------------------

(THE MOST AWAITED. GINO'S POV)

Ang buong akala ko.. galit siya sakin. Ang buong akala ko hindi ko na ito
mararamdaman ulit. Ang buong akala ko panaginip na lang ito mangayayare.

Pero heto ako, nakahiga sa kama. Ramdam kong nakayakap sakin ang anak namin,
nahikbi pa nga e. Kakatapos lang ata umiyak, naawa ata sakin. Bagay lang naman
sakin to dba? Habang sya nakaupo sa tabi ko.

Naramdaman ko na lang ung kamay niya.. ung kamay nyang ginagamot ang sugat ko. Ung
kamay niyang sa loob ng apat na taon matagal kong pinangulilaan..

-----------------------------------------------------

KOTA: 275 Comments

STQG 9: Pwede ka ng umalis. >>

Last Update: March 30. And Im updating today. April 1. HAPPY APRIL FOOLS! Mag enjoy
tayo ngayong buwan!

Sa mga 'Nagrereklamo' dyan. Gusto kong ipaliwanag, sometimes I really need

time/space. Un ung dahilan kung bakit tinataasan ko Kota ko. Baka sakaling
mahirapan kayo e in that way makakapag isip ako. Pero wala. Ang galing nung iba,
naaabot ang Kota ko.

Kaya kung hindi naman kayo nagcocomment, wag na magreklamo ha? Magbasa na lang
kayo. Nakatulong ka pa.

Ung title. Ganyan e. HAHAHAHA.

-----------------------------------------------------------

Kaella's POV
*beep beep*

Napadilat ako sa makulit na tunog ng cellphone ko. Pang ilang tunog na ba to?
Kanina pa to e, hindi ako makatulog ng maayos. Sinubukan kong abutin ung side table
ng mapansin kong walang side table. Nilibot ko naman yung paningin ko sa loob ng
kwarto, teka nga. ASAN AKO? Hindi ko to kwarto ah? Hindi naman to bahay ni Julia?
Ni Miles? Ni Aria? Ni E-- Hala ka dyan! Nasa bahay nga pala ako ni Gino. Tinignan
ko ulit ung loob ng kwarto, wala ung anak ko.

Nagmamadali akong naghilamos kahit hindi pa ko nagsusuklay. Hindi ko na napunasan

ung mukha kong basa na tumulo pa sa sando ko, ay grabe. Hanggang ngayon nga pala
nakasando at pajama lang ako. Pababa na ko ng hagdan ng marinig kong parang may
bisita ata sa baba? Tinignan ko ung oras sa Cellphone ko.

O______O

Wow. 1:30 plang naman ng tanghali. Maaga pa para sa katulad kong makapal ang muka,
nakitulog na nga lang ako e. Anong ginawa ko kagabe at ngayon lang ako nagising?
Hindi ko pa naman bahay to. Dumiretso ako sa baba at nakita ko si Ate Roan at Kuya
Rayver, nag aayos na ata ng Lunch. Nginitian din ako ng Papa nila. Nagyuko lang ako
ng ulo.

"Kaella? Gising ka na pala? Hndi ka na namin ginising kaninang umaga, pagod ka ata
e. Halika dito para makakain ka na ng almusal at tanghalian mo. Sumabay kna sa
amin." Papa nila.

"Ha? Ah sige po Mr. Padil-"

"Just call me Dad."

"Ha? Da-"

"Oh Kaella? What are you doing here?"

"OO nga! Anong gnagawa mo dito?"

Napalingon naman ako sa nagsalita, at nakita ko sila nakatayong nakatitig sakin.

"Sir David.. Liza.. G-good morning."

Bakit andito sila? Sabado ngayon ah? May pasok pa rin ba? Naka office attire sila.
Nakahawak lang ako sa batok ng lumapit sakin si Liza para ibeso ako, plastik.
Pero.. aish nakakahiya! Para lang akong batang nakasando at pajama dito sa harap
nila. Maya maya si Sir David naman ang lumapit sakin para ibeso ako.. ng biglang
may nagsalita.

"Maupo ka dito at kakain na tayo."

"G-gino.."

Nakasakay sa balikat niya si Erjohn, pero nakakapit naman ang anak ko sa buhok
niya. Napatingin naman ako kay Gino andun pa rin ung bangas niya sa pisngi at ung
sugat niya sa may labi. Parang pasa na tuloy.. naalala ko kung pano siya suntukin
ng ama niya >____< Tinignan ko agad ang reaksyon nila Sir David at Liza. Si Sir
David parang wala lang, si Liza naman gulat na gulat nang makita niya si Gino na
may dalang bata.

"Sino yang batang yan Sir Gino?"

Lalapitan ko na sana siya para magpaliwanag ng biglang..

"Sinabi kong maupo ka dito at kakain na tayo."

Hindi ko namalayang nakalapit na pala siya sakin. Tinaas niya ung damit niya at
pinunasan ang mukha ko, basa pa nga kase T___T OH ANG ABS! OHLALA. Pagtapos nun,
Hinawakan nia ko ng mahigpit sa braso at hinila paupo sa upuan sa tabi niya
Napatingin tuloy ang lahat samin, isama pa si Liza na kung nakakapatay lang ang
tingin siguradong kanina pa ko nakahandusay sa sahig. Bali ganito ang seating
arrangement namin.

Ako Erjohn Gino

Sir Rommel Ate Roan

 David Liza Kuya Rayver

Nag umpisa na kaming kumain. Pero dahil makalat kumain ang anak ko, kinandong ko na
siya para subuan. Naiwang bakante ang gitnang upuan.

"Anong gusto mong ulam?" tanong ko sa anak ko.

Tatlong lenggwahe ang kayang bigkasin ng Anak ko. English, Filipino at Korean.
Anong magagawa ko? Matalino ang anak ko e. Mana sa.. alam nio na kung kanino at
aminado akong hindi sya sakin nagmana.

"Hachjog!"

Pinunasan ko ung gilid ng baibig niya atsaka siya pinainom ng tubig.

"Dont speak when your mouth is full. Bad yon. Oh, Kain na." sabay subo ko sa kanya
ng kutsarang may kanin. Ung ulam niya pinapapak lng niya -____- Jusmiyong bata.

"Ahmn.. Kaella."

Napatingin kaming lahat kay Sir Rommel ng magsalita.. hindi ko siya tatawaging Dad
okay? Walang dahilan para don.

"She is Liza Montecillo. Matagal na syang nagtatrabaho sa Company kumpara sa isang

baguhan. Going 2 years na din siya. Parang anak na din ang turing ko diyan kase
pinag aral ko siya way back her college days. Shes my former secretary, pero ngayon
kay Gino na siya."

Tinignan ko lang si Liza, ganun din siya sakin. Nang irap pa. Ay, bahala ka diyan.
Pinakain ko na lang ulit si Erjohn na kandong kandong ko.

"And the man beside me. I'd like you to meet here David Ford." tsaka niya tinuro si
Sir. David. "He's Gino's cousin. Sa Company pareho lang sila ni Gino ng trabaho."
"Kilala ko na po siya." sagot ko atsaka nginitian si Sir David.

"Yes Tito. Nagkakilala po kam-"

"Pakainin mo nga yang anak ko, kung ano anong ginagawa mo e."

Biglang umusog si Gino sa tabi ko at sinubuan si Erjohn.

"Anong anak?!" hndi napigilang sigaw ni Liza.

"Liza!" sigaw din ni Tito Rommel. "Sit down! Hindi mo kailangang sumigaw!
Nakakahiya sa grasya!"

Umupo siya, pero padabog. Alam ko namang nagulat siya e. Kaya nga ako.. ang gusto
ko bigla na lang maglaho sa kinauupuan ko ngayon. Tahimik lang ako habang
pinagpapatuloy nila ang pagkain. Nilihis ko na lang ung paningin ko tutal si Gino
na naman ang nagpapakain kay Erjohn, pero maya maya may naramdaman akong nasundot
sa pisngi ko. Paglingon ko, kutsara pala.

"Kumain ka."

Great. Gusto niya kong subuan dito? Sa harap ng lahat? Wow.

"H-hindi na.. Si erjohn na lang." sagot ko at hinawakan ung kutsarang nakatapat

sakin para ipakain sa anak ko.

"Sarap!" sagot naman ng anak ko.

Ngitnitan ko lang siya.

-----------------------------------------------------------

"Wala munang uuwi." deklara ng ama nila.

Andito parin ako sa bahay nila, sa loob ng Library. Andito lahat. Oo pati si Liza
at David andito. Kaya tumayo ako.

"Ah Sir.. aalis na po-"

"Hindi mo ba narinig? Dba nga walang aalis sabe ni Tito?" Liza.

"K-kukuha lang po ako ng tubig." sagot ko at dire diretsong lumabas.

Hindi pa ako nakakalayo ng biglang hatakin ni Liza ang braso ko.

"Alam kong anak ni Sir Gino ung bata, at hanggang ngayon hindi pa rin ako
makapaniwala. Ang kinagagalit ko pa, bakit andito ka? Employee ka lang dba? You're
just an applicant the last time right? How come na andito ka? Ha?!"

Tinanggal ko ung kamay niya sa pagkakahawak sakin.

"Wala akong panahon sa pagiging chismosa mo Liza. Hindi kita boss dito. Kaya tigil
tigilan mo ko."

Kung ako ang tatanungin, wala naman akong pake kung malaman niyang anak ko nga si
Liza. Ikamamatay ko ba un?Siya. Baka ikamatay niya un. Sus. Pumunta na ako ng
kusina at uminom saglit. Haiy.. kaya ko to. Oo alam ko. Kakayanin ko to. Ako pa!
Ha!

"Umma!"
"Oh? Bakit mag isa ka? Iniwan ka ba ng kasama mo?" Iniwan ka na naman ba ng ama mo
katulad ng ginawa niya date?

"Hindi po." itinaas niya ang dalawa nyang kamay sakin. 'Karga.'

Kaya naman kinarga ko siya. At nagpunta na kami sa taas. Pagpasok ko sa Library,

akala ko ako na lang ang kulang un pala wala pa rin si Gino. Nakatingin na naman si
Liza ng masama. Si Sir David naman nginitan ko na lang. Umupo ako sa maliit na
sofa, yun na lang kase ung bakante e.

"Umma, Im sleepy." mahinang sabi ng anak ko.

Kaya naman pinahiga ko siya sa dibdib ko na parang baby. Ang kinaiba lang medyo
malaki na ang anak ko, kaya parang sakop na niya ung buong sofa. Inumpisahan ko na
syang tapik tapikin para makatulog na. E ang kaso, kahit malaki na to hindi pa rin
siya nakakatulog pag walang gatas.

"Asan ba si Gin-"

Biglang bumukas ung pinto at niluwa non si Gino na hingal na hingal at may hawak na
dede ng bata. Inikot niya ung paningin niya at ng makita niya kame, agad siyang
tumabi samin. Kinandong niya ung paa ni Erjohn para makatabi lalo. Nakita ko pang
parang kinilig si Ate Roan. Haiy nako Ate (-_-")

"Sisimulan ko na.. its about the company." umpisa ng ama niya.

Naramdaman ko na naman ung kuryente.. ung kuryente na naramdaman ko nung college pa

kame. He leaned forward to kiss my sons forehead. Tsaka siya tumignin sakin.

"Akala ko umalis na kayo.. a-abot abot ung kaba ko." bulong niya.

Hindi ko na siya pinansin. Kinuha ko na lang ung dede at pinadede sa anak ko.

"Pero Tito, now that you're finished discussing that thing. Pwede bang malaman ko
kung bakit andito yung babae na yan?" tanong ni Liza na halata naman sakin
pinapatungkol.

Imbis na si Sir Romel ang sumagot ung katabi ko ang sumagot.

"Shes the mother of this baby." si Gino.

"Shes the mother of that baby?! E dba anak mo-"

"Yes. Anak ko tong batang to."

"Ibigsabihin..?"

"Anak naming dalawa to Liza. We are this baby's parents."

"Bitch!" sigaw ni Liza atsaka umalis ng Library.

-----------------------------------------------------------

"Nakakapagod. Daming changes sa Company." Sir David.

Andito nga pala kami ni Sir David sa kwartong tinulugan ko kanina. Nakatulog nga
kase si Erjohn kanina kya ihihiga ko na sana sya sa dito. Nagprisinta naman si Sir
David na samahan ako dito, kung nagtataka kyo kung asan si Gino sinundan nya ata si
Liza na nagwalk out kanina pagkatapos akong sabihan ng bitch. Ewan ko lang, e kase
bigla na lang siyang nawala e.

"Nako, okay na po kame dito. Makakatulog naman na po si Erjohn dito, salamat Sir
Dav-"

"Remove the 'sir' Kaella. Hndi naman kta empleyado, tsaka ano pa na parang sister
in law kita dba? Parang kapatid ko na rin kase si Gino. I knew it unang kita ko pa
lang sayo kanina."
Natigil ako sa pagayos kay Erjohn sa snabe nya.

"Pano mo nga nalaman?"

Tumawa sya saglit at umupo sa isang tabi pa ni Erjohn, bale magkatapat kami at
gitna ang anak ko. Inilahad nya ang kamay nya ng medyo nakangiti pa.

"Im David Ford. Julia's fiancee."

"Woaaa?" sagot ko at lumipat sa tabi nya. "Ikaw un? Ah.. Oo. tanda ko na. Kaya pala
sabe nya hindi daw ako dapat mag alala kay Gino sa Company, kase may mata sha dun.
Ikaw pala un."

Natawa naman sya sakin.

"Nakilala kita kase tuwing pauwi kame, ikaw ung kinukwento nya. Isipin mo ha,
magto-2 years na kame at ikaw ang topic namin lagi."

Ako naman ngayon ang natawa. Julia nako.. Baliw talaga. Sa kwento niya parang alam
niya lahat. Pati ung away namin date dahil kay Quen at Gino Bali ayos na pala si
Ate Roan kay Julia? Kinwento pa nga nya kung pano sila nagka kilala at kung pano
nya niligawan ang kaibigan ko.

"Weird nga kung pano niya ko sinagot e. Isipin mong sinapak muna ako sa kabilaang
pisngi bago ako hinalikan sabay sabi ng 'Oo sinasagot na kita'"kwento niya with
matching wow action.

Natawa na kami ng tuluyan.

"Buti naman natagalan mo ang kaibigan ko?" tanong ko.

Excuse me lang ha, nakahiga na kami ngayon sa tagal ng kwentuhan namin. Nakalimutan
ko na tuloy maligo.
"Well, siguro kung mahal niyo talaga ang isat-"

"Anong meron dito?"

Napabangon kami at napalingon sa pumasok. Si Gino pala, at may dalang paper bags.
Tumayo naman si David agad.

"Ah, nagkwentuhan lang kami saglit pare."

"Tungkol saan naman at kailangan pang nakahiga kayong dala-"

"Hindi mo naman na kailangan pang malaman yon Gino, wala ka ring kinalaman don.
Sige na David mauna kana. Maliligo na ko."

Ngumiti siya at lumabas na. Lumapit naman si Gino at ibinagsak sa kama ung dala
nyang Paper bags.

"Hoy ano ba? Baka magising naman ang anak ko dyan sa ginagawa mong pagbabalibag!"

Umikot sya sa kabilang side ng kama at hinila ako patayo.

"A-aray Gino! A-ano bang ginagawa mo?!"

"Anak natin yan Mikaella. Anak natin. Kaya ayaw ko ng kung sino sino ang pinapatabi
mo dyan sa anak ko! Ano bang gusto mong ipalabas? Ha?!"
"Anong palabas? Anong pinapatabi ang pinagsasasabi mo dyan? Si David lang naman
un!"

"Wow! David?! Kelan pa kayo nag first name basis Mikaella? Ganun na ba kalapit at
wala ng formalities sa inyo?"

Hindi ko na lang sya sinagot at pilit na hinihila ung braso kong hinahawakan nya ng
mahigpit. Pero imbis na bitawan ng gagong lalakeng to ang braso ko hinila nya ko
papasok sa banyo. At binuksan ang shower. Nagumpisang tumulo ang tubig.

"Gino.."

"Sshhh.."

Isinandal nya ko atsaka hinawakan ang baba ko. Itinaas nya ang mukha ko at
tinitigan ako. There I met his eyes.. The same eyes 4 years ago. Kaya naman nag
iwas ako ng tingin.

"Prinsesa.. I want you so damned much."

Kasabay nun ay ang pagtulo ng shower, naramdaman ko ung labi nya sa labi ko. I just
want to remain passive. I dont want to give in. Gusto kong iparamdamn na hindi niya
ko naaapektuhan. Na wala akong pake sa ginagawa niya. But how if his kisses is
inviting me to kiss him too?

Ang lumanay ng halik nya sakin. I feel my self shiver, kasabay ng paghalik nya ay
ang kamay nya na gumagawa ng circles sa batok ko. He's hand and kisses driving me
crazy. Bukas.. Bukas ko na pagsisisihan to.

Because now.. I think I want him.

Pagkatapos nun.. Nakita ko na lang ung sarili kong nakahiga sa bath tub. Ni hindi
ako makatingin sa kanya. Siya naman nakatalikod na at naghahanda ng lumabas.
Nagtapis sya ng tuwalya, Kanina pa walang nagsasalita samin. Pagtapos nyang ayusin
ang sarili nya, ay lumapit sya sakin at niyuko ako.

"Hindi ka na makakalabas sa bahay na 'to. Pero kung gusto mong umalis okay lang.
Pakelam ko ba sayo? Basta iiwan mo ang anak ko."

-----------------------------------------------------------

Eto na po ang pinakahuli kong Update. Im Sorry. Kayo na lang po ang magtuloy sa
isip niyo ng gusto niyong Ending.

Sorry.

STQG 10: Y so Bipolar? >>

April Fools lang ung sa Last Update. Mga patola XD

Follow me on twitter @ramoskem.

Gaya ng lagi kong sinasabi Maga Update lang ako pag marami ng Comment! Kota: 225
Comments

Please read my new Story po "Ms. President meets Mr. Playboy" Updated na po ang
Chapter 1 niyan :))) Sana po basahin niyo din! Nasa External Link po :>

Sa Chapter na to, Humanda na kayong maging Bipolar din! HAHA.

 -----------------------------

Kaella's POV

Dalawang araw ang matulin na lumipas, at ano pa ba? Edi nakatengga lang ako dito sa
bahay nila. At sa pagtigil ko dito marami akong nalaman mula kay Aling Sese. Si
Aling Sese ang mayordoma ng Mansion nato. Nagtatrabaho pala siya dati sa Lola nila
Gino kaya hindi ko siya nakikita dati pag nagpupunta ako dito. Siya rin pala ang
Mama ni Liza, biruin nio? Ang bait niya. Ang sama ng anak niya. Wow. Nalaman ko
ring si Tita Karla ay nasa Europe, dalawang taon na. Binabantayan daw ung kapatid
don, maysakit daw kase. Isa pa si Sir Romel, strikto daw talaga. Pero pag oky ka sa
kanya, mabait daw un. And lastly.. nalaman kong hindi pa daw nagkakagirlfriend si
Gino simula nung huli. E sino ba ung huli niya?.. Ewan ko.

"Umma! Handa na po ako."

Nilingon ko ang anak kong pumasok sa kwarto ko. Bagong ligo at nakabag na. May
pasok kase siya e. Inilapag ko ung ballpen ko at tinupi ung sulat na ginawa ko.
Gumawa ako ng sulat para sa School ng anak ko, hindi kase ako makakabayad ng
tuition nya ngayon e. Wala akong pera.

Bakit hindi ka manghingi sa Ama niyang anak mo? tanong ng utak ko.

Ayaw ko nga! Baka mamaya utang na loob ko pa yun. Sa loob ng nakalipas na isang
linggo, hindi kami nagkikita or nagkakausap man lang. Bago ako bumaba sinisiguro
kong nakaalis na siya para hindi na kami magtagpo man lang. Sinisiguro ko ring ako
ang maghahatid sundo sa anak ko sa School. Hindi ko parin kase malimot ung
nakaraan.. okay lang sa kanyang umalis ako basta daw iwan ko ang anak ko. Ang
galing niya no? Pagtapos ng..

E anong inaarte mo diyan? Nasasaktan ka no? Mahal mo pa rin no? tanong ulit ng utak
ko.

Bahala na. Dadaan na lang ako kila Julia at don magpapalipas ng oras para sunduin
ang anak ko. Sasamahan naman ako nun. Nagpaalam ako kay Aling Sese at nagpunta sa
sakayan ng taxi.

Hindi ko rin kse ginagamit ung Accord na binili ni Gino para sakin, ewan ko.
Marunong akong magdrive, Basta ayoko lng gamitin un. Sanay naman magtaxi tong anak
ko e. Nakarating kame sa School ng anak ko at dumiretso ako sa office ng Directress
para ibigay ang sulat ko, kso ung Secretary nya ang naabutan ko.

"Nako, Miss. Im sorry po, but the Directress is not present today."

"Ah ganun ba, sige po."

Lulugod lugod akong nagpunta sa bahay ni Julia, sakto namang andun din sila Aria,
Miles at Ej. Kaya naman kahit namiss nila ako ng bonggang bongga hindi rin nila ako
nagawang harutin.

"Bakla, utang ka muna samin. Pauutangin kita promi-"

"Bakla.. Ayoko na kaseng laging nautang sa inyo. Sinabe ko na yun dba? Hahanap na
lang ako ng paraan."

Nagpalipas lang ako ng ilang oras dun at nagpunta nako ng MMC. Bago ako pumasok dun
bumili muna ako ng bulaklak. Bibisitahin ko si Mama.. na 4yrs ago ng namatay. Oo.
Tama kayo ng basa 4yrs ng patay si Mama. Namatay sya ng bumagsak ang eroplanong
sinasakyan nya, pauwi na siya nun. Galing siyang Korea at kakatapos lang akong
bisitahin. Nadala pa nga sya sa Hospital non e.

Sabe ni Mama non wag ko daw sisihin ang sarili ko. Hindi ako naka uwi non,
naintindihan naman ako ni Papa. Im lucky to have them as my parents. Kung
nagtataka kayo at hinahanap nyo si Papa, nasa Canada na sya ngayon. May bago ng
pamilya. It took a long time para maka move on si Papa kaya when the time come na
finally hes ready to Move On hindi ko pinagkait ung chance na un. Tatanda rin si
Papa and kailangan nya ng makakasama sa buhay. At isa pa, open naman ung new family
sakin e.

"Hi, Ma. I miss you, pasensya na hindi ko dala si Erjohn ha. Pumasok e." sabi ko at
inilapag ung bulaklak sa tabi ng lapida nya.

Nadala ko na ang anak ko dito, hndi ko lang nakwento. Katulad ng ginawa ko sa bahay
nila Julia nagpalipas lang din ako ng ilang oras dito, hindi nako nagkwento na
tulad ng iba. Alam kong alam ni Mama ung nararamdaman ko.
*tik tik*

Naambon na pala. Tumayo ako agad at nagpaalam. Nako naman, papara pa ako ng taxi
at bibiyahe. Susunduin ko na rin kase anak ko. Bakit ngayon pa naman kase? Wala
akong dalang payong.

Siguro magkakalahating oras na akong nakasilong dito pero wala pa ring nadaan na
taxi. Puro jeep at bus e, wala ng ibang paraan. Kailangan ko na atang tawagan si
Gino at sabihing sya muna ang magsundo sa anak ko. Dinial ko ung number nya at wala
pang tatlong ring sinagot na agad ang tawag.

"H-hello.. Gi-"

"Where the hell are you?!" bahagyang nilayo ko yung cellphone sa tenga ko sa lakas
ng sigaw nya.

"M-mamaya nako magpapaliwanag.. Pero pwede bang p-pakisundo muna si Erjohn? K-

kanina pa kase labasan nya sa School, inabutan ako ng ul-"

Hindi ko na natapos ung sasabihin ko kase binabaan nya na ko. Galit na galit na
naman sya sakin.. Lagot ako mamaya.

"Ang lalim naman nyan."

Napalingon ako sa nagsalita.

"Uy David, anong ginagawa mo dto? Magcocommute ka din?"

"Ah oo. Nagcocommute lang kase ako pag napunta kila Julia. Ikaw? Mukang nasigawan
ka ng kausap mo ah?"

"Malakas ba?" nahihiya kong tanong sa kanya.

Tumango sya habang hinuhubad ung Blazer nya at agad na isinuot yun sakin. Nagtaka
naman ako at nginuso nya ung dibdib ko. Nahiya naman ako bigla, bakat na pala kase
ang katawan ko. Nakaputi kase ako at Itim pa naman panluob ko.

"Ano na naman ba nangyare senyo?" tanong nya maya maya.

Habang kinukwento ko sa kanya nakapara na kami ng Taxi. Saktong may dumaan ng

Bglang nagtext si Julia at sinabing wag na daw muna syang tumuloy. Kaya
napagdesisyonan naming sabay na umuwi sa ngayon. Muka na daw kasi akong basang
sisiw. Sa kadaldalan ko pa, Naikwento ko rin sa kanya ung tungkol sa tuition fee ng
anak ko, muka naman syang mapagkakatiwalaan e.

Pagdating namin sa Mansion nila nagmagandang loob sya na bitbitin ang bag at
sapatos ko.

"Nako salamat ha. Mauna na ko sa kwarto."

Ngumiti lang sya at niyakap ako. May binulong sya kaso hindi ko na masyadong
narinig. Dumating kase bigla si Liza at biglang sumara ung pinto ng kwarto namin ng
anak ko sa taas.
"Kaya naman pala hindi mo nasundo ang anak ni Sir Gino e. Kung kani kanino ka lang
kase nasama." biglang ariba ni Liza ng makaalis si David.

"Pwede ba Liza? Wag mo kong umpisahan." sagot ko at dumiretso sa hagdan.

"Your flirting again. May pa wet look wet look ka pang nalalaman dyan. Kaya ka
naaanakan dyan e." narinig kong pahabol nya.

Obvious naman. Wala pang nakaka alam sa bahay nato ng tungkol kay David at Julia
bukod samin ni Ate Roan at Kuya Rayver. Hindi pa rin kase pinapaalam ni David e.
Hindi ko na tinanong kung bakit, privacy na nila yun no. Pag akyat ko sa kwarto
namin ng anak ko, nakita ko si Gino na karga karga si Erjohn, pinaghehele nya ata.

"Gino.. buti nasundo m-"

"Saan ka galing?"

"Ha? Ah.. Kila Julia."

Inilapag nya si Erjohn sa kama at mabilis akong nilapitan para hapitin palapit sa
kanya.

"Kila Julia kaya ba si David ang kasabay mong umuwe?"

"Ha? Ah.. Hindi-"

"Itatanggi mo pa ba? Kitang kita na! Parehas pa kayong basa ng ulan! Tignan mo nga
sarili mo, suot mo pa Blazer nya. Pwede ba Wag mo kong gawing tanga!"

"G-gino.."

Pinipilit kong bawiin ung braso kong hinahapit na naman nya. Kaso bigla nya akong
hinalikan.. Ung halik na nagpaparusa. Ung halik na luha ang dulot sakin. Gustuhin
ko mang kumawala hndi ko magawa, ung kanang kamay niya nasa bewang ko. Habang ung
kaliwa naman nasa batok ko at idinidiin ang muka ko sA kanya.

Dko mapigilang humikbi sa sakit ng halik nya.. Nung narinig nya ang hikbi ko bigla
naman syang tumigil.

"G-gino.. Mali ka ng iniisip e. H-hndi ganun yon.. Nagkita lang kami sa s-sakayan
ng taxi.. Gino, maniwala ka.."

And by the nth time.. Umiiyak na naman ako. Ilang beses na ba akong umiyak sa bahay
nato? Simula ng tumira ako dito lagi na lang ako naiyak.. At shmpre dahil lang sa
kanya. Kung kaya ko lang iwan ang anak ko umalis na ko dito pero hindi e. Hindi ko
maiwan ang anak ko.

Tinitigan nya ko saglit atsaka ako binitawan pabalya sa Sofang nandun sa kwarto ko.
Paglabas nya, dun ko lang nilabas ung iyak ko. Ung iyak kong kanina ko pa
pinipigilan at tinatago. Bakit ba ganto? Kakayanin ko ba to? Lagi na lang ba kaming
ganto?
Napatingin ako sa anak kong natutulog na, atsaka ko pinahid ung mga luha ko sa
pisngi. Oo naman. Kakayanin ko to kung para sa anak ko. Nilapitan ko siya at
hinalikan sa noo. Pagkatapos nun naligo na ako. Maya maya pagkabihis ko, kumatok si
Aling Sese at sinabing kakain na.

Sa dinner, nandun ang lahat. Kandong ko na naman si Erjohn, sinusubuan ko pa e.

Puro tungkol lang naman sa Company ung pinag uusapan, isa pa pansin kong kanina pa
din nagpaparinigan si Gino at David. Malapit na sanang matapos ang dinner ng
biglang magsalita si Ate Roan.

"Mikay.. San mo nakuha yang pasa mo sa braso at yang sugat mo sa labi mo?"

Napatingin tuloy ung lahat sakin, kaya mabilis ko namang nilagay ung buhok ko sa
isang gilid para matakpan ang pasa ko.

"Wala to.. Nabangga kase ako sa.. Sa may cabinet. Napalakas kase kaya eto tuloy..
Nagkapasa. Wag mo nang pansinin Ate, okay la-"

"E yang sugat sa gilid ng labi mo?" tanong naman ni David.

Nakagat ko na lang ung labi ko.. Anong palusot ba ang gagawin ko? Obvious na bang
snasaktan ako ni Gino? Ayoko ng ganito...

"Bakit ba kung ano ano pa pinag uusapan nio dyan? Kumain na lang tay-"

"Inaantok na si Erjohn, excuse me. Matutulog na po kame." putol ko sa kung ano man
ang gustong sabihin ni Gino.
Pagakyat ko sa kwarto nakatulog din naman agad ang anak ko. Naisip kong tignan ung
sarili ko saglit sa salamin.. Oo nga. Andun nga ung pasa ko.. Ung sugat ko sa gilid
ng labi ko. Kakayanin ko pa naman to.. Kaya pa ng katawan ko. Gagaling ka rin dba?
Gagaling ka ren.. Nginitian ko ung repleksyon ko sa salamin atska nahiga na para
matulog.

Malalim na ung gabi ng maramdaman kong may nakayakap sa likod ko. I felt someone
caressing my skin.. My waist.. My whole body. At dahil nakatalikod ako umikot pa
ako para makaharap ang kung sino mang nakayakap sakin from behind. At ng makita ko
kung sino siya.. Pakiramdam ko huminto ung puso ko sa pagtibok.

"Gino.."

Pero hindi nya ko pinansin. Instead he leaned down and kiss my neck pababa sa braso
ko. Sa pasa ko. Sa pasa kong sya lang din ang may gawa. Hes hands travelling all
around my body but still hes kissing my bruise.

"Gino.." I said whispering his name na sya lang ang nakakarinig.

Tinigil nya ang ginagawa niya at tumingin sakin.

"Sshh.."
And again he kissed me.. on my lips.

He softly caressed my lips. And little did I know, I responded by touching his
toungue. I know he groaned. I heard it. When I was about to give in tinigil na nya
ung paghalik nya sakin. Napatingin tuloy ako sa kanya, tuloy tuloy lang siya sa
patayo. And he just said..

"Wag na wag kang magsasalita sa kanila tungkol sa nagyayari sating dalawa.

Maliwanag?"

Tumango lang ako at tumalikod ulit sa kanya. Naiyak na naman pala ko. Pero shempre
hininaan ko lang. Naramdaman kong umupo siya sa gilid ng kama at hinalikan ako sa
noo.

"Tulog na."

STQG 11: Shes back. >>

T H E Q U E E N G A N G S T E R I S B A C K.

Sa mga matagal ng naghahanap kay Nikaella the Gangster, eto na po ang pagbabalik
niya! Sa maga katext ko diyan, yow! Eto na oh! Magdiwang na po tayo!

-------------------------------*-------------------------------

STQG 11: Shes back.

Roan's Pov

"Ate Roan.."

Nilingon ko ung nagsalita, si Mikay pala. Pero bakit andito pa sha? Madaling araw
na ah. Kakatapos ko pa nga lang mag almusal at mag ayos, paalis na sana ko ng bigla
siyang dumating.
"Bakit andito ka pa? Madaling araw na ah."

Napansin ko ring nakabihis na sya. Nakaboots.. Parang ung dati lang. Hindi kaya..

"Ate, sama ulit ako. Gusto ko na mging permanent fighter dun."

Ano?!

"Pero Mikay malinaw ang usapan dba? Isang linggo ka lang lalaban dun. Hindi na
pwede ngayon. Nanalo ka naman na dba? Tama na muna yang perang nasa iyo."

"Ate naman. Kailangan ko ng pera. Kulang pa nga to kung tutuusin e Kailangan ko to

para sa anak ko. Hndi ko kayang makitang nahihirapan ang anak ko."

Wala akong nagawa kundi ang iangkas siya ulit sa motor ko. Alam ko namang kahit
tumanggi ako magpupumilit pa rin siyang sumama. Mabuti ng ako ang kasama nya sa
ganito kesa naman sa wala dba? Nagsisisi tuloy ako kung bakit nakwento ko pa yun sa
kanya.

FLASHBACK.

Alas kwatro na ng madaling araw. Maingat kong pinarada ang motor ko at pumasok sa
mansion namin. Nagdiretso ako sa Kusina at uminom saglit ng tubig.

"San ka galing Ate Roan?"

Halos mabitawan ko ang baso ng may nagsalita, si Mikay lang pala.

"May inasikaso lang sa Greenheights."

Kung di niyo na tanda ang Greenheights un ang lugar kung san lumalaban kami dati ng
Car Drift ni Mikay. Dun madalas nagaganap ang away date remember? Kami na kase ni
Rayver ang co.owner nung lugar na yon. Binili namin para na rin sa ala ala ni Quen.
Alam naman ni Mikay ang tungkol dun.

"Anong meron dun Ate?"

"May pinag meetingan kase kami, e hindi makakapunta si Rayver kase next week pa
balik nya kaya ako ang pumunta. Maglalagay kase ung kasosyo namin ng isa pang event
dun sa lugar na yun. Para sa babae't lalaki. Ung tipong wrestling? Ganun ung napag
usapan."

"May bayad ba dyan Ate? May pustahan? May premyo?" tanong nya.

"Oo. Pero next month pa uumpisahan, dun din iaannounce ung mga premyo at
consequence pag natalo ka."

Tumango tango siya.

"Bakit mo nga pala natanong?"

Umling lang sya. "Wala lang. Sige na Ate, balik na ako sa kwarto."

END OF FLASHBACK.

Simula nun ng malaman niyang nag bukas na ung Event na un nakiuspa siyang sumama
skain at kung pwede daw bang maging guest fighter sya. Pinayagan ko siya kase sabi
niya kailangan niya daw ng pera. Isang linggo ko siyang pinayagang lumaban, isang
linggo ko siyang sinama sa Event. Sa mga laban niya wala pa siyang talo. Kaya nga
mabilis natandaan ang Codename niya e. Ang lalaki na rin ng pusta sa kanya.

Nakarating kami sa Greenheights ng pasadong alas una ng madaling araw. Ang dami pa
ring tao. Halos magiisang buwan na tong binuksan pero hanggang ngayon dinarayo pa
rin, lalo na twing Main Event. Darating kase ang pinakamaliking bidder ng Event na
to. Bumaba kami ni Mikay sa Motor pero bago kami pumasok kinausap ko muna sya.

"Sigurado kna ba?" tanong ko.

Tumango siya. "Oo Ate. Alam ko namang dito rin ako babagsak, dito rin ako babalik.
Mabuti na nga lang at kaya ko pang lumaban. Malakas pa rin pala ako."

"Mikay kase hindi na to labanan sa pabilisan magpatakbo ng kotse e. Ibang laban na

tong pinapasok mo. Gusto mong maging permanente? Ibigsabihin nun lalaban ka lagi.
Hindi ka pwedeng tumanggi, hindi ka pwedeng umiwas. Laban na to ng-"

"Laban na to ng katawan. Alam ko yun Ate, kaya halika na."

Sinuot nya ung maskara nya at saka kami pumasok sa loob. Maski ako may maskara,
lahat kami nakamaskara dito. May kanya kanyang codename para maitago ang private
life. Kailangan mag ingat shempre. Pumunta kami sa Quadrangle. Nag sign up sya para
lumaban, tinignan ko ung premyo sa board.

10,000. Maliit lang para sa katulad nyang babae na maghihirap lumaban para sa pera.
Lumipas ang ilang oras at turn na ni Mikay para lumaban. Nasa last fight na naman
siya. Eversince bumalik siya dito lagi siyang nasa last fight na para bang siya ang
pinaka hihintay ng lahat. Shes back. Shes really back.

"And for the last fight.. Let us all welcome. The challenger... Black Phantom!"
announce ng emcee. Naghiyawan ung kabilang side pag akyat ng kalaban sa Ring. "And
of course the defending champion.. Queen Gangster!"

Mas lalong lumakas ang hiyawan, dagundong, lahat na. Halos lahat nasisiyahan na
makita siya ulit na lalaban ang ingay sobra halos lahat nagsasaya, kabaliktaran
niyang Walang imik na umakyat at nag antay ng go signal para magumpisa ang laban.
Nag instruct naman ang emcee ng do's and dont's sa loob ng ring.
*ting ting ting ting ting*

Umpisa na. Umpisa na rin ng hiyawan, ng pustahan, ng sigawan. Alam ko namang kay
Mikay halos nakapusta ang lahat, wala pa kase syang talo. Tumakbo si black phantom
papunta sa likod ni Mikay, akmang dadaganan nya sana si Mikay pero buti na lang
nakaiwas sya. Hinarap nya ung kalaban niya atska nya kinalmot sa mukha. kasabay nun
ay ung damit naman ni Black Phantom ang sinira nya. Sinundan pa nya ng suntok sa
tiyan. Nang hindi na makatayo si Black Phantom nilapitan ng emcee si Mikay.

"And the winner is no other than.. Queen Gangster!" tanghal ng emcee.

Binigay naman ung premyo nyang May dagdag pang 2, 500 dahil sa mga pusta sa kanya.
Kaya bali naka 12,500 siya ngayong gabi. Tama na yan para sa kanya, pero kung ako
yan naaawa ako sa kanya, basta. Hindi ko alam, ewan ko ba.

"Ang galing mo talaga Queen Gangster!"

"Akin kna lang, ang ganda ng katawan mo!"

"Dito ka sakin papasiyahin kita!"

Hindi na namin pinansin ung mga nasigaw at dumiretso kami sa Office. Hindi na rin
kase bago un, kahit may anak na sya maganda pa rin ang katawan niya, may hubog pa
din. Marami ng nag aalok sa kanya ng isang gabi pero tumatanggi siya. Kahit naman
sguro ako tatanggi rin ako. Kahit milyon pa ang alok.

Pagkarating namin sa Office, nagpa abot ako ng memo na gagawin ng permanente si

Mikay sa Labanan. Co owner naman ako kaya mabilis naprocess, antayin na lang daw
ang main event. Pagtapos nun umuwi na kami. Nakarating kami sa bahay ng bandang
alasingco. Buti na lang at wala pang gising. Nagpunta na kami sa kanya kanyang
kwarto, pagkabihis ko ng pambahay bumaba ulit ako para uminom ng gatas. Dun ko
nakita si Gino na kakatapos lang maligo. Paakyat sya at nasa likod niya ko kaya
hindi niya ko kita.

Laking gulat ko na lang ng tumigil sya sa harap ng pinto ng kwarto ni Mikay.

Binuksan nya, akala ko sisilip lang siya?
Pero bakit pumasok siya mismo sa loob? Anong meron?

Pero hindi ko na lang din inalam kung bakit, dinaanan ko saglit ang kwarto ni Daddy
at saka naglakad na papasok sa Kwarto ko ng biglang..

"Ate."

"Gino?"

Paanong nakapaunta sya agad sa likod ko? Kanina lang nasa kwarto pa siya ni Mikay
ah.

"Anong ginagawa nio ni Mikaella?" diretso niyang tanong.

"Wala."

"Alam kong meron Ate." matigas niyang sagot.

"Wala naman talaga e." sagot ko at tinalikuran siya.

"Wag mo ngang dinadamay si Mikaella sa kalokohan mo!"

Hindi ko napigil ang sarili ko at hinarap siya, lumapit ako at sinampal siya.

"Dont play with me Gino. Wag kang magkunwaring nag aalala ka kay Mikay! Ako pa ba
ang loko loko dito Gino? Ate mo ako kaya kilala na kita. Sino ba satin ang
walanghiyang nagloko at naglagay ng babaeng hubot hubad sa kama niya? Sino bang
nangkama ng ibang babae dito? Sino bang hindi nakuntento sa isang babae? Hindi ba
ikaw? Kaya kung ano man ang nangyayari kay Mikay ngayon, kasalanan mo Gino.
KASALANAN MO!"

-------------------------------*-------------------------------
PS: WAG MAG COMMENT ANG AYAW. HINDI NAMAN KITA PAPATAYIN KUNG HINDI KA MAGCOMMENT.
ISUSUMPA LANG KITA >:D

Oh? Sinong kampi kay Ate Roan? Gora! Comment below!

STQG 12: Lester's Birthday 'Clash' >>

Feeling ko naman hindi ko na kailngan maglagay ng Kota, kase alam ko at sigurado

ako ng AAPAW ANG MGA COMMENTS NIYO.

HUMANDA NG MASAKTAN

------------------------------------------------

STQG 12:

Lester's POV

"Sa tingin mo, pupunta si Gino?" tanong ko kay JC.

"Hindi ko lang alam, baka masama loob satin." sagot nya.

"Bakit naman sasama loob niya saten? Kapal ng muka niya." sabat ni Katsumi na
sinabayan pa ng bato ng unan.

Si Seth naman tahimik. Actually, kanina pa kami andito, nag iisip pero hindi
nagsisisihan. Birthday ko kase, at sa tingin ko hindi makukumpleto ang barkada. May
nangyari kaseng hindi maganda e.

--FLASHBACK--

Nandito kami sa bar ngayon ni Seth kung saan lagi kaming natugtog. Pero hindi na
ngayon. HIndi na kami ang natugtog dito, pano ba naman kase. Si Gino hindi na
nagpupunta dito, alam naming may tinatago siya. Hindi naman namin matanong kase
tuwing sasabihin namin na bibisitahin namin siya sa bahay nila ang laging sagot out
of town daw sya.

Nakaupo lang kami ngayong apat at pinapanuod ung pumalit samin. Nakakailang beer na
rin kami, pero hindi kami lasing.

"Pre, punta tayo kila Julia." biglang sabi ni JC.

Binatukan nga namin.

"Grabe ka JC, may fiancee na ung tao. Pinagnanasa-"

Kami naman ang binatukan niya. "Ulol. Mga utak niyo na naman. May pakiramdam lang
kase ako na parang may mali e.''

"Oo nga, parang may mali." Napatingin kami kay Seth. "Pero sa tingin ko hindi naman
na natin sila kailangan puntahan." napatingin naman kami ngayon sa tinitignan niya.

Andun sila Julia, Miles, Aria at EJ. Kinawayan namin sila para makita kami.
Nagkasama sama kami sa isang table.

"Tagay." alok ni Kats.

"Napasugod kayo?" Seth.

Napanbuntong hininga naman nun si Aria.

"Jusko si Papa Gino! Pakiramdam namin sinasaktan niya si Mikaella e! Bumisita kase
samin yun, alam niyo naman kahit mahaba buhok nun at ginagamit niya pantakip sa
pasa niya, hindi maiiwasang makita parin namin ! Aba ang taray, kabilaan ang pasa
at may sugat pa sa gilid ng labi! Tinanong namin kung saan niya nakuha ang sagot
kinurot daw niya sarili niya!" tuloy tuloy na sabi ni EJ.

Lahat kami napanganga.

"N-nakabalik na si Mikay?" tanong ni Seth na napatayo pa.

Nanlaki naman mata nila sa tanong ni Seth, tapos napatingin sa mga muka naming
gulat na gulat maya maya napahawak sila sa bibig nila.

"Hindi niyo pa alam?" tanong ni Julia.

Umiling kami.

Natahimik saglit ang table namin. Pero maya maya si ako ang unang nakabawi at
tumingin kay EJ.

"Anong sinasaktan ni Gino si Mikay? Ano bang nangyare? Pano silang nagkita ulit?"

Nagtuturuan sila kung sinong magkukwento, sa bandang huli si EJ lang din naman ang
nagkuwento.

"Alam niyo kase.. mahigit isat kalahating buwan ng nakabalik si Mikay dito. Samin
siya unang unang nagpakita, kaya pasensya na kung hindi namin sinabe ha? Ayaw niya
kaseng ipaalam e. Nagpatulong siya maghanap ng trabaho, sakto namang hiring sa
Company nila Gino." napatingin si EJ kay Julia.

"Ayun, kaya binigay namin ung address ng Company nila Gino. Hindi naman niya alam
na kila Gino un kaya dun siya nagpunta. Doon sila unang unang nagkita, doon din
binalak ni Gino kuhain ang anak nila." Julia.

"May anak sila?" sabay sabay naming tanong pwera kay Seth.

Tumango naman si Julia. Napamura na lang kami ng mahina.

"Tinanggihan ni Mikay ung trabaho kase ayaw niyang magtagpo sila ni Gino. Naghanap
siya ng trabaho, iba iba. Iba sa umaga. Iba sa tanghali. Iba sa gabi. Tapos isang
gabi nun, sinundo siya ni EJ ksama si Erjohn. Una anak nila ni Gino. Dumaan sila
saglit ng 7-11. Hindi nila alam nasundan pala sila ni Gino.." tapos tumimgin naman
si Julia kay Miles.
"HIndi nila alam nasundan sila, nanakit Gino! Nanakit siya. Si EJ na kaibigan niya
sinuntok niya para lang makuha ang anak nila. Dinala niya sa bahay nil-"

"Kaya pala hindi na siya nagpapakita samin." JC.

"Hindi lang yon, parang pinain niya ung bata kay Mikay. Eto namang si Mikay sumugod
sa bahay nila, hanggang hindi na siya makaalis. Kung tutuusin pwede siyang umalis
don e, basta ba hindi niya dadalin ung anak nila. Gusto ni Ginong maiwan ang bata."
-Miles.

"Walanghiya." bulong ni Seth na narinig ko naman, katabi ko kase sia e.

"Magmula umpisa hindi na kami nagpakita kay Gino. Hanggang ngayon nga e, hindi na
kami nagpapakita kay Gino. HIndi niya alam pumupuslit si Mikay na pumunta sa bahay
nila Julia. Doon na lang kami nagkikita kita." tapos nito tumingin si Miles kay
Aria.

"Everytime Mikay will go to Julia's house. Nakikita ko siyang lutang. Last time, I
saw her with bruises. I ask her where did she got it, but like what EJ said nakuha
daw niya un sa pagkurot nya sa sarili niya."

Pagtapos naming malaman lahat. Tumayo kami at iniwan sila don, sinabi rin naming
wag na silang sumunod dahil hindi nila magugustuhan ang masasaksihan nila. Sasakyan
ko ang ginamit namin papunta sa bahay nila Gino. Oo, pupuntahan namin siya sa bahay
nila mismo.

"Im sure Mikay is having a bad time." biglang sabi ni Seth at hinilamos ang palad
sa mukha niya. Nakikinig lang kami. "I should have tell you this guys but, bago pa
man umalis si Mikay alam kong buntis na siya."

Kung hindi lang ako desenteng tao baka napreno ko na to bigla sa gulat ko.

"Hindi ko naman akalaing aabot sa ganito si Gino. Asan na ung Gino na Mr. Perfect?"
si Seth pa rin.

"Hinahanap mo ung Gino na Mr. Perfect? Cmon man. Alam naman nating wala na siya 4
years ago pa!" Kats.
Tumahimik na lang kami hanggang makarating kami sa tapat ng Mansion nila, saktong
nakita namin ang sasakyan ng Papa niyang paalis kasunod ang Sasakyan nila Ate Roan.
Nagkita na kami ni Ate Roan, nung bumisita siya sa Bar. Sabay sabay kaming bumaba
at pinasok ang Mansion nila, kilala naman kami ni Manong guard e.

Inabutan namin si Gino sa Living Area nilang kandong kandong ang anak niya.
Napalingon siya samin, halatang gulat siya pero wala kaming pake. Tumakbo papunta
sa kanya si JC at sinuntok siya.

Pumalahaw naman ng iyak ung bata, nakita ko pang inako muna ni Seth ung bata para
hindi siguro makita ung nangyayare.

"Walanghiya ka pre! Magkakaibigan tayo bakit mo nagawang maglihim?" sabi pa ni JC

at sinabayan ng isa pang suntok.

"Tarantado ka pre! Kailan kpa natutulong gumamit ng dahas?! Bakit kailangan mong
manuntok ng kaibigan natin?" si Katsumi at sinuntok ulit si Gino.

Pinakahuli ako.

"Tol! Dba ang number1 rule ntin bawal manakit ng babae? Tangna anong ginagawa mo
kay Mikay ha? Ano?!" akmang susuntukin ko siya ng makita ko si Mikay na nakarobe
lang.

Tumatakbo pababa sa hagdan.

"Asan ang anak- Lester? Kats? JC? Seth?" tapos napatingin siya sa hawak kong
kwleyo ni Gino at akmang susuntukin ko siya. "Gino!"

Nagmamadali siyang pumunta sa pwesto namin at binawi si Gino.

"Anong ginagawa niyo? Sinuntok niyo siya? Bakit?" umiiyak niyang tanong. Hysterical
na siya.

HInawakan niya ung bandang pasa ni Gino pero tinabig lang nito ung kamay ni Mikay.
Gago talaga, buti nga may nagaalala sa kanya.
"Aakyat na ko.'' sabi lang niya at kinuha ung bata kay Seth. Tumingin muna siya
samin atsaka hinawakan si Mikay sa braso. "Tignan mo nga yang itsura mo, tapos
bumaba ka pa rito. Kaya ko naman to."

Naglakad na sila paakyat sa hagdan ng may maalala ako.

"Tol, sa birthday ko ha? Hindi pwedeng mawala kayo."

Huminto siya pero tumingin samin.

"Oo. Wag kang mag alala." tapos nun pinagpatulog na nila ung pag akyat nila.

Ganyan naman kami. Kailangan lang talaga isyang turuan ng lekshon minsan, pero
kahit gaano kasakita nagkaka ayos rin kami.

--END OF FLASHBACK--

"Happy Birthday Lester!" sabay sabay nilang bati sakin.

Andito na ang lahat. Si Gino lang ang kulang, dito rin kami sa bar ni Seth nagse-
celebrate. At kahit nakakahiya, hinipan ko ang cake na bili ni Mikay para sakin.
Tapos nun kanya kanya ng kain. Marami rami rin pala akong bisita, kasama rin namin
ang mga naging kaibigan ko na rin dito sa Bar ni Seth un nga lang hindi nila kilala
si Mikay, pati ilang HS friends namin inimbita ko na rin, tuwang tuwa nga sila ng
makita nila si Mikay. Tanong sila ng tanong kay Mikay kung sinong ama ng anak niya,
eto naman panay ngiti lang.

"Les, regalo ko oh."

Napalingon ako sa may hawak ng box, si Mikay pala. Karga karga si Erjohn, ung anak
nila ni Gino.
"Salamat. Bakit dka pa nakain? Kain na."

Umiling siya habang nakangiti. "Ito kase si Baby boy ko, umiiyak pag nanatili kami
sa isang lugar. Ganto to e, gustong gumagala."

Tumingin ako sa anak nila at inilapag ung regalo ni Mikay sa table na lagayan ng
mga regalo.

"Akin na, at ako muna magkakarga sa kanya."

Sumama naman sakin.

"Ay, ang bigat na pala." sabi ko. "Ilan taon kna?"

"4."

"Kilala mo ba ko?" tanong ko ulit at tumango lang siya. "Sino ako?"

"Tito Lester." nakangiting sagot niya.

Kaya naman kiniliti ko siya ng kiniliti. Napalakas ata ung tawa niya kaya
napatingin saming lahat.

"Nice Lester. Tatay lang ang peg?" sigaw ni Miles.

Natawa lang kaming dalawa ni Mikay, hanggang matawa na rin ung mga bisita. Kaso
biglang natahimik ng pumasok si Gino.. kasama si Liza. Kialala na namin siya,
naipakilala na siya samin ni Gino date.

"Uy, si Sir Gino o."

"Kasama na naman niya yang babaeng yan!"

"Sila ba? Tagal niyang di nagpunta dito no?"

"Ang gwapo pa rin niya."

"Lalo na nakapang office attire siya."

Napansin kong nagbago ung aura ng muka ni Mikay, shempre mahal pa niya e. Halata
naman. Lumapit siya sakin kasunod pa rin ung Liza.

"Lester! Happy happy birthday! Here's my gift oh." sabay abot ni Liza sakin ng
regalo.

Ngumiti lang ako pagkakuha ko ng regalo. Halos lahat nakatingin samin. Inaayos ko
ng pwesto si Erjohn e, nakatalikod kase. Eto namang si Gino, kinakalabit lang anak
niya na parang tropa lang. Kaya nung humarap si Baby sakanya..

"Daddy!"

Nagulat ang lahat. Si Gino naman kinarga na ung anak niya.

"Tol, Happy birthday." bati niya sakin sabay abot ng regalo.

"Salamat, kala ko di ka na pupunta."

"Para kang bading Les. Manahimik ka nga diyan."

Nagsilapitan samin si Jc, Kats at Seth. At nag group hug kami, nagpalakpakan ang
lahat.

"Oh ano? Parking 6 na ba tayo? May junior ka na e." biglang sabi ni JC na

nagpatahimik ulit sa lahat.

Kaya naman si Gino, umayos ng tayo sa tabi ni Mikay at tinawag ang atensyon ng
lahat.

"Ah, gusto ko lang pong ipaalam sa inyong lahat. Na ang batang karga karga ko, e
anak ko ho. Kung nagtataka kayo kung paano namin siya nabuo ng babaeng katabi ko
ngayon e alam niyo na ho yun kung paano."

Nagtawanan ang lahat.

Kaella's POV

Nagtawanan ang lahat. Lumakad ako paalis sa tabi niya, okay naman na ang crowd e.
Nakakita ako ng table na pang tatluhan lang sa isang sulok, dun ako umupo at
yumuko.

"Kumain kna?"

Tiningala ko ung nagsalita.

"Gino.."

"Tanong ko kung kumain ka na ba?"

Umiling ako.

"Tsk tsk tsk."

Binaba niya si Erjohn sa isa pang upuan at umalis siya. Pagbalik niya may dala na
siyang pagkain, teka lang.. bakit parang iba ang aura niya? Ewan ko.
"Kain na."

Kinandong ko si Erjohn at sinubuan na.

"Masarap?" tanong ko sa anak ko.

"Yah! Opo!"

Tapos nun sinubuan ko pa siya. Naramdaman ko naman parang may something na nadikit
sa pisngi ko. Paglingon ko, kutsara pala ni Gino.

"Ang sarap o, tikman mo." alok ni Gino.

"Wag-"

Bigla niyang sinubo ung kutsara sakin. Kung hindi lang madilim ung pwesto namin,
baka nakita niyang namula na ako. Gusto kong bumalik ng highschool.

"O dba masarap?" tanong niya pa at nilapit ung upuan niya sakin.

Nilapit niya ung mukha niya sakin at bigla niyang hinalikan ung gilid ng labi ko.

5
6

9..

"May kanin, tinanggal ko lang." sabi pa niya.

Napayuko na lang ako. Tinuloy ko na lang ung pagpapakain kay Baby.

"Uy, Kaella."

Napalingon kami pareho sa nagsalita, sila Julia at Aria pala.

"Sama ka muna samin, may sasabihin daw si Miles satin." sabay hatak sakin ni Julia
patayo.

"Ay, te.. teka lang." inilipat ko si Erjohn sa kandungan ni Gino. "Diyan ka muna
ha? Aalis lang ako sag-"

"Hindi ka aalis."

Napatigil ako ng bigla siyang magsalita.

"Ano?" tanong ko.

"Sabi ko hindi ka aalis."

Bigla niyang hinawakan ng madiin ung braso ko.

"Gino.. te.. teka lang. Sag-"

"Dito ka lang sabi e. Bakit ba nagpupumilit k-"

Pinalis ni Aria ung kamay niyang nakahawak sa braso ko.

"Shut up Gino. Sasama siya samin ok? Hindi siya iyo, back off."

And with that, hinatak nila ko palayo kay Gino. Nakakuyom lang yung kamao niya
habang ang anak ko naman sumigaw pa ng 'babay.'

-----------------------------------------

"What?! Hindi mo pa sinasabi?!" Aria.

Tumango lang ako.

"Bakit hindi mo pa sinasabi?" Julia.

"May pambayad naman na kase ako, may pera na ako."

"At san ka naman kumuha ng pera mo?" Miles.

Kaya pala. Kaya pala nila ko gustong kausapin. Tss. Sabi nila kanina may sasabihin
daw si Miles, un pala gigisahin lang nila ako. And now Im here, caught off guard.
Ni hindi nga ako makaalis e.
"Ha? Nag.. nagtrabaho ako." sagot ko.

Kinutusan naman ako ni EJ.

"Loka! Pano kang magtatrabaho kung hindi ka nga pinapalabas ni Gino ng bahay
niyo?!"

"At isa pa, tingin mo may tatanggap sayo ng ganyang itsura mo? Bruises everywhere."
Aria.

Tinignan ko ung sarili ko. Naghihilom naman na ung iba kong pasa, hindi ko akalaing
makikita pa nila. Napakagat na lang ako ng labi.

"Look, Kaela. Magkakaibigan tayo dito e. Kaya sabihin mo na samin." Julia.

"Ayaw naming dagdagan ung sama ng loob mo ha. Pero kung ayaw mong sabihin okay
lang." Miles.

"Salamat.. pero totoo naman e. May pera na ako, besides.. tinulungan ako ni Lester.
Nagbigay siya ng pera nung nakaraan, pandagdag daw sa tuition ng anak ko." halos
pabulong ko na lang ng sabi.

Makalipas kase ang ilang araw pagtapos nilang suntukin si Gino, dumalaw siya sa
bahay mag isa. Buti nga wala si Gino nun at nasa trabaho, kundi siguradong suntukan
na naman ang mangyayari. Nakapag kwentuhan kami, at yon nag abot siya ng tulong.

"Ganun ba, pero bakit ayaw mong kay Gino na lang humingi ng tulong?" Miles.

"Kase..-"
"Hanggang kailan mo balak ilihim sakin to? Bakit kailangan sa kaibigan ko pa?"

Nilignon naming lahat ung nagsalita.

"Gino.."

Galit na galit siyang naglalakad palapit sakin. Pinipilit niya akong hatakin pero
Hinarangan siya ni Miles at Aria pero hindi siya nag paawat, nagsigawan na kaya
lumabas na sila Kats, JC at Les. Pinakahuli si Seth.

"Gino ano yan?!" Kats.

Inaawat na nila kami, ayoko.. ayokong sumama.. kase galit siya.. galit na naman
siya.

"Itigil mo nga yan!" JC.

Aria's POV

Inaawat siya pero ayaw niyang magpaawat. Si Kaella naman, naiyak na. Si Gino galit
na galit siya, siguro kase parang natapakan ung pride niya sa ginawa ni Kaella.

Nang akmang si Lester na ang aawat sa kanya, bigla siyang kumalas sa pagkaka awat
sa kanya ni JC at Kats.

"Tarantado ka!"

At sinalubong nya ng suntok si Lester. Hindi naman siya inatrasan ni Lester, kaya
ayan nagsuntukan silang dalawa na akala mo walang naawat sa kanila.

"Gino, tama na.." umiiyak na pinipigilan siya ni Kaella.

Hindi ko alam kung ako lang ba ang nakakita, pero nakita ko.. huminahon si Gino ng
si Kaella na ang umawat sa kanya.

"Ano na naman ba to Gino?!" sigaw ni Seth na nakapagpatahimik sa lahat.

"E yan e! Yang gagong yan! Akala mo kung sino! Akala mo kung sino para tulungan ang
Prinsesa ko! Kung kailangan man niya ng tulong ako lang dapat ang tutulong sa
kanya! Hindi kayo! At mas lalong hindi ikaw! Ako ang ama ni Erjohn! Ako! Hindi
ikaw!" sigaw ni Gino sabay duro pa kay Lester na nagpupunas na ng dugo sa labi.
Naaawa ako kay Lester >__<

"Sa tingin mo bakit hindi nanghihingi ng tulong sayo si Mikay? Ha? Sa tingin mo
ano? Kase lagi mo siyang sinasaktan! Lagi mo siyang sinasaktan kaya takot na siya
sayo! Hindi mo siya pinapahalagahan!" ganting sagot naman ni Lester na akmang
susugod ulit buti na lang naawat.

Natahimik si Gino nun, bawat salitang binitawan ni Lester parang patalim na tumusok
sa kanya. Hinawakan na lang niya ung kamay ni Kaella na nakapaikot sa tyan niya.
Yakap kase siya ni Kaella mula sa likod. Nilapitan siya ni Lester at hinigit sa
kwelyo.

"Bakit ba ganyan kang umarte? Bakit Gino? Mahal mo pa ba yang Prinsesa mo?"

Ilang minuto ang lumipas.. pero hindi sumagot si Gino sa tanong ni Lester.

Kaya si Mikay.. unti unting bumitaw kay Gino at saka ito naglakad palayo :(

------------------------------------------------

Sa tingin niyo mahal pa ni Gino si Mikay?

 Punuin ang Comment box :)

STQG 13: Gino's First Revelation >>

Aria's POV

"Ano ha? Ano? Yan bang tinatawag mong Prinsesa mahal mo pa?" ulit ni Lester.

Nilayo na namin si Lester kay Gino. Hinatak siya ni Kats at JC

Nakikita ko si Kaella.. hindi siya natigil maglakad palayo. Binalik ko ung tingin
ko kay Gino, huminga siya ng malalim at tumalikod saglit para tignan si Mikay.
Pagtapos para syang nagsmirk at naglakad palapit kay Lester.

"Hindi. Tingin niyo minahal ko yan?" ngumisi pa siya at tinignan si Kaella na

nakatalikod sa kanya. Si Kaella naman, napahinto sa paglalakad at halatang
naghihintay sa sasabihin niya. "Sino ba namang lalaki ang makukuha pang mahalin ang
babaeng yan matapos kang iwan para sa ibang lalaki? Wala na dba? Kung meron man,
anlaking tanga nung lalaking yun."

Hindi ko napigilan ung sarili ko at lumapit na kay Gino.

*PAK*

"Walanghiya ka! Walanghiya ka! Walanghiya!" kahit gano ko pa sya gustong sampalin
ulit, hindi ko na nagawa kasi nakita ko si Kaella tumakbo. Kailangan ko soyang
sundan.

Tumakbo ako at hinabol siya. Narinig ko pang nagkagulo ulit dahil sabay sabay na
sinugod nila Julia, EJ at Miles si Gino. Siguradong nagkagulo dahil hindi nila
maawat ung tatlo. Nilibot ko ung paningin ko at naglakad lakad halos kalahating
oras akong naghanap sa kanya.

Alam kong nasaktan siya. Alam naman kasi naming mahal niya pa talaga si Gino umpisa
pa lang. Kasi kung hindi niya na mahal un, isipin nio na pwedeng pwede siyang
tumakas sa bahay nila Gino pero hindi niya ginawa. Ang hindi ko pa matanggap, ung
sagot ni Gino. I wanna kill him! Hindi niya alam kung gano masasaktan si Kaella sa
ginawa niyang un. Kung tutuusin, kulang pa ung ginawa ko.

Asan na ba si Kaella? Sa mga gantong panahon dapat kami ang naguusap. Teka nga,
malay natin nakabalik na pala siya sa Venue dba? Pabalik na sana ako ng pagdaan ko
sa likod ng Van namin may narinig ako.

"Mikay, hindi biro ang dalawang laban!"

"Mikay, baka madisgrasya ka lang.."

"Mikay, wag ka ng tumuloy please.."

Automatic akong pumunta kung saan ko narinig ung boses, inabutan ko si Ate Roan na
hinaharangan ung Kotse. Si Kaella naman nagpupumulit na parang walang naririnig.

"A-anong nangyayare dito?"

Napatingin sila sakin. Si Ate Roan nagulat, si Kaella walang reaksyon.

"Tss." bulong pa niya.

From that moment on, alam ko.. bumalik na ung dating Kaella nung Highschool kami.

"Ah.. wala to Aria! B-bakit ka andito?" sagot ni Ate Roan sa tanong ko.

Napansin kong parang tinatakpan niya ung kotse. Kaya naman tinignan kong maigi ung
kotse at halos mawalan ako ng konsentrasyon sa nakita ko..

Yan ung dating kotse ni Kaella. Ung ginagamit niya twing lalaban siya sa Car drift.
Panong..
"Lumalaban ka na ulit?" tanong ko at lumapit ka sa kanya.

"Tss."

Hinawakan ko siya sa magkabilang balikat, hindi ko mapigilan ung ibang luha kong
tumulo. "Sumagot ka Kaella.. bakit mo ginagawa to? Bakit?!"

Hinawakan niya lang ung dalawang kamay ko at inalis un sa pagkakahawak ko sa

balikat niya.

"Para sa anak ko to. Para kanino pa ba?" sagot niya ng walang emosyon. "Alis na
lalaban pa ko."

Wala na kaming nagawa at pinabayaan na syang gawin ang gusto niya. Nasasaktan siya
alam namin un.. kung ito man ung makapag papagaan ng loob niya hahayaan na lang
namin siya. Ipagdadasal na lang sguro naming huwag siyang mapahamak.

"Kelan mo pa to alam Ate?" tanong ko kay Ate Roan.

"Mahigit dalawang buwan na. Nung unang buwan, guest fighter lang naman siya. Pero
isang araw biglang gusto niya ng maging permanent fighter."

"Bakit hindi mo agad sinabe?" tanong ko ulit.

"Ayaw niyang ipasabi."

Tumango tango na lang ako. Naiintindihan ko siya..

"Sana lang hindi siya matulad kay Q-"

Hindi na natuloy ni Ate Roan ang kung ano mang sasabihin niya dahil humahangos na
tumakbo papunta samin si Liza.

"Aria.. ung mga kaibigan mo.. ayaw nilang tigilan si Gino! They're hurting Gino!"
sumbong niya.
Lalong nag init ung ulo ko sa pagkakasabi niya kaya naman dinuro ko siya.

"Hoy Ikaw! Kung ako sayo na walang mashadong alam, hindi na ko mangingi alam!
Alis!" tinulak ko siya at saka kami ni Ate Roan tumakbo papunta sa Bar ni Seth.

At ang bumungad samin don.

Isang nakahandusay na Gino.. nakapalibot sa kanya si Lester, Kats at JC. Sila Julia
naman nakaupo na sa isang tabi. Si Julia, ginagamot ni David. Si EJ gnagamot si
Miles, ganun din si Miles sa kanya.

"Eto pang isa! Gago!"

Napatingin ulit ako sa pwesto nila Gino. Sinuntok pa ulit ni JC si Gino. Puno na ng
dugo yung mukha at damit nila. Salit salitan nilang sinasapak si Gino. Si Seth
naman pinapanuod sila.

"Hindi mo ba sila aawatin Ate?" tanong ko kay Ate Roan na halata namang naaawa sa
kapatid niya.

Umiling lang siya at nag iba ng direksyon ng tingin. "Hindi na.. okay na ung matuto
siya."

Pinuntahan namin sila Miles at nag aya ng umuwi. Tumango lang sila. Umuna na sila
sa Van at dumaan pa kami kila Seth, nakayakap sa isang binti niya si Baby Erjohn.
Hindi ko alam kung bakit hinahayaan nilang makita ng bata ang ginagawa nila. Mga
lalaki nga naman.

"Seth.. una na kami." paalam ko.

Tumango lang siya.

"Les, happy birthday again. Sorry sa kaguluhang nangyari caused by that damn guy."
paalam din ni Ate Roan. "Akina si Erjohn."

Nang akmang aakayin namin siya, umiling siya atska yumakap kay Gino na
nakahandusay. Nakita kong niyakap niya rin ung anak niya, so all this time habang
sinasapak siya gising pala siya.

"Hayaan niyo na lang ung bata." singit ni JC.

Tumango na lang ako atsaka nagsalita sa harap ni Gino.

"Alagaan mo si Erjohn dahil siya na lang ang meron ka. Pero anong malay natin? Baka
bukas lang wala na rin sayo ang anak mo. Asshole." banta ko sa kanya atsaka siya
binigyan ng isang sapak.

Nagulat sila sa ginawa ko, pero hindi ko na lang din pinansin.

Seths POV

"Bumangon ka. May kailangan kang malaman."

Sinipa ko siya ng mahina at Unti unti dinilat niya ang mata niya. Ako na lang pala
ang nandito, nag uwian na siguro ung iba. Kung hinahanap niyo ang anak ni Gino, Na
kila Lester. Sila daw muna mag aalaga dahil ayaw daw nilang lumaking gago ang anak
ni Gino, tulad niya.

Tinulungan ko siyang umupo sa isang upuan. Maya maya kumuha rin ako ng upuan at
tumapat sa kanya. I sighed.

"Ayaw ni Kaella ipasabi sayo pero, sasabihin ko na ang dahilan kung bakit ka niya
iniwan 4 years ago."

Hindi sha umimik, para nga syang walang ganang makinig e. Pero kahit ganun
pinagpatuloy ko ung pagsasalita ko.

"Iniwan ka niya dahil-"

"May sakit si Quen." putol niya sakin atska tumayo.

Kaya naman napatayo na rin ako.

"Alam mo?" tanong ko.

Tumango siya pero nakatalikod pa rin sakin.

"Matagal ko ng alam."

Hindi ko na rin napigil ang sarili ko at hinawakan ang balikat niya paharap sakin
saka ko siya sinapak.

"Gago ka! Alam mo na pala e! Edi dapat sana ngayon naiintindihan mo na sha ngayon!
Hindi ung sinaktan mo pa! Ang gag-"

"Oo nalaman ko ung dahilan niya.. pero Seth.. kahit bali baliktarin man natin ang
ikot ng mundo hindi non maaalis ang katotohanang nilihim niyang may anak kami.. at
ang pinakamasakit pa.." tumayo siya at nagpunas ng dugo. "Iniwan niya pa rin ako
para sa ibang lalaki."

And after 4 years.. ngayon ko lang ulit nakitang umiyak si Gino.

===============================

UPNEXT: Gino's Side

STQG 14: Gino's Side I >>

PARA SA MGA NANGGAGALAITI. NAGAGALIT. NABUBIWIST. NAIINIS KAY GINO.

--> ISA LANG ANG MASASABI KO. READ CAREFULLY. BASAHING MABUTI. INTINDIHIN NG
MATIWASAY. ETO NA PO UN LAHAT LAHAT. WALA NA AKONG SASAGUTIN PANG TANONG. <--

------------------------------------------------------------------

Gino's POV

Akala ko okay na. Akala ko limot ko na sha. Pero nung makita ko siya ulit? Ung
makita ko ung babaeng minahal ko ng lubos pagtapos ng apat na taon? Nun ko lang
naamin sa sarili ko na, hindi ko pala siya kayang kalimutan. Nakatatak na siya sa
isip ko kasama ng isang ala alang 'iniwan niya ko para sa ibang lalaki'

4 years ago.

"Gino! Bakit ngayon ka lang umuwi ha?"

Hindi ko na lang pinansin si Mama at nagdire diretso akong umakyat patungong

kwarto. Wala ako sa mood. May sakit ako.. masakit ang puso ko.

Pagpasok ko ng kwarto ginawa ko na ang daily routine ko sa tuwing pag uwi. Ang
humiga agad sa kama at titigan ang picture niya. Ginagawa ko yun ng humigit
kumulang 30 minutes. Tititigan ko lang ung picture niya.. atsaka hihinga.. tapos
tititigan ulit.. tapos hihinga ulit. Ganun lang. Siya nga kase ang buhay ko.
Niyaya ko siyang magdate.. hindi ko na abilang kung ilang beses na. Lagi ko naman
siyang inaaya e. Ang kaso.. lagi siyang naiwas, naalis at nagtatago. Nagkukunwari
akong hindi alam ang nagyayari pero sa loob loob ko parang tinutusok nun ang puso
ko.

Ilang linggo din ang dumaan hindi lang ang Prinsesa ko ang parang nawala sakin.
Pati ung Ate.. minsan na lang siyang nauwi dito. Tss. Bahala nga siya.

Pero alam niyo ba kung ano ang isa sa mga hindi ko pinagsisisihan? Un ung may
nangyari samin. Napatunayan kong iisa lang ang Prinsesa ko at ang babaeng matagal
ko ng hinahanap. Wala akong kasinsaya nun. Pero nung pagkagising ko ng umaga nun..
wala na siya.

Un pala iniwan niya na ako nun para kay Quen. Paano ko nalaman? Narinig ko sa
usapan nila Ate at sa Cellphone niya. Simpleng simple. At ang malala pa nun.. nung
araw na din un mismo ang alis niya. Gusto ko siyang pigilan..

Ang daming tanong ang nasa utak ko na gusto kong itanong sa kanya pero sa twing
lalapit ako sa kanya, parang otomatikong nalayo siya sakin. Siguro nga.. mahal niya
ko pero higit ang pagmamahal niya kay Quen.

Nung gabi rin na yun, nagsimula akong magpakalasing. Halos isang linggo.

I admit I bed few women but not the way how I took my princess. Iba ako pag ang
Prinsesa ko ang ksama.. at siguro nga hindi kami para sa isat isa dahil mismong sa
Condo ko naabutan niya ako may kasamang babae.

End of 4 years ago.

Oo siguro nga ang gago ko.

Oo siguro nga manloloko ako.

Oo siguro nga wala akong kwenta.

Pero hindi niyo ba ako naiintindihan? Nasaktan ako. Nasaktan ako sa katotohanang
kahit ipamuka niya pa sa aking mahal niya ako kung pilit namang nasagi sa utak ko
na iniwan niya ako para kay Quen kahit kelan hindi mawawala ung sakit.

Kung mahal niya ako.. kung mahalaga ako sa kanya bakit hindi siya nagpaalam sakin?

Hindi ba niya pinapahalagan ung opinyon ko?

Hindi ba mahalaga ang magiging desisyon ko?

Kung sakalaing sinabi niya sakin ung totoo papayagan ko naman siya e, kasi may
tiwala ako sa kanya.

Pero wala e. Nilihim niya sakin.

At kung hindi ko pa narinig sa usapan ni Ate at ng kung sino man saCellphone niya
hindi ko pa malalaman.

Lalaki ako.

At Oo.

Nasaktan ako. Bakit? Akala niyo ba siya lang?

Ilang beses kong isinampal sa sarili ko na wala na kami.

Kaya nga nung makita ko siya hiniling ko na sana hindi na lang siya bumalik..

dahil kasabay ng pagkamuhi ko sa buong pagkatao niya ay hindi ko maitatangging

hanggang ngayon mahal na mahal ko pa rin siya.

At hindi ko alam kung paano patutunayan at ipapakita yon..

------------------------------------------------------------------
 KOTA: 275
Comments.

* Okay lang kahit abutin kayo ng isang buwan :)

SANA NAINTINDIHAN NIYO

NA SI GINO.

Salamat :>

STGQ 15: Si Liza.. >>

Note: Ung inaantay niyong KILIGAN malapit na. :))))) Regalo ko ung sa inyo.

Oo nga pala,

H A P P Y B I R T H D A Y D A N I E L 'B A V E' P A D I L L A

----------------------------------------------

Gino's POV

Panibagong araw. Panibagong linggo..

Hindi pa rin kami nagkikita.

Ang huli naming pagkikita nung.. birthday pa ni Lester.

Kamusta na kaya.. ang prinsesa ko?

"Sir, may bagong files po ang dumating."

Tinanguan ko lang si Liza at nginitian.

"Pakilagay na lang dito sa table ko, para mapirmahan na."

"Alam mo sir, halos isang linggo ka ng ganyan."

"Anong isang linggong ganto Liza?"

Ngumiti siya at kinurot ako sa pisngi.

"Medyo blooming ka na, pero at the same time gloomy pa rin ang aura mo minsan."

"Talaga?"

Tumango siya. Napangiti tuloy ako at inumpisahan ng pumirma sa files.

"Gloomy ka Kase wala siya, kase ayaw na niyang magpakita sayo, kase galit siya
sayo. At blooming ka naman kase sa wakas inamin mo na rin sa sarili mo na mahal mo
pa rin siya."

Napatingin ako bigla sa kanya.

"Anong..?"

"Alam ko lahat no. Andun kaya ako nung nagku kwento ka kay Seth." medyo natawa pa
siya. "You know what? Hindi ko akalaing iiyak ka that time.. well you really love
her."

"Liza ang chismosa mo." sita ko sa kanya.

"No im not, hindi mo alam pero natulong ako no. Gusto mong malaman kung pano ko
natulong?" tumango ako. "Of course I wont say. Its for you to find out."

Tapos nun lumabas na siya sa Office ko.

Si Liza, ang nag iisang scholar ni Papa.

Liza's POV

I know you all hate me.

I dont care.

Oo gusto ko si Gino. Una ko pa lang siya makita last 4years ago sabi ko sa sarili
ko siya ang lalaking papakasalan ko.

Pero sa gabi gabi ng 4years na un.. nakita ko kung pano siya umiyak.

At wala kahit isa sa inyo ang may alam nun kundi ako lang. Kase maganda ako.

Dun ko nakita kung pano niya titigan, iyakan, kausapin, yakapin at kung ano ano pa
ang isang litrato sa loob ng kwarto niya.

Ung litrato na pinaka tago tago niya pa.

Isang gabi nun ng bumisita ako sa bahay nila para kunin ang allowance ko, inutusan
niya kong kumuha ng ballpen sa kwarto niya para mapirmahan na daw ang cheke.

Sabi ko sa sarili ko nun chance ko na un para makita ang litrato.. at nung makita
ko ung litrato wala akong ibang naramdaman kundi inggit.

Inggit kase tinanong ko ung sarili ko kungg ano bang meron ang babae na yon at
mahal na mahal niya. Morena ung babae sa litrato samantalang ako maputi. May bangs
ung babae sa litrato samantalang ako wala. Nakasimangot pa nga ung babae sa litrato
samantalang pag ako nakangiti lagi. Galit na galit ako nun.

Sabi ko pa sarili ko, ang panget nung babae.

Kaya nga ng makita ko siya sa personal.. may dalang bata.. alam ko na sarili ko na
imposibleng maging kami. O? Inamin ko na ha. Imposible.

Pero kung ayaw nio pa rin maniwala, okay lang. Pakelam ko sa inyo?
Nagagalit kayo kase inaway ko si Mikaella? Inaaway ko sya dahil gusto kong
magsumbong siya kay Gino. Gusto ko siyang magselos. Gusto kong aminin na niya sa
sarili niya na mahal pa din niya si Gino. Para sana happy ending na sila. E kaso
ang arte. Ayaw pang umamin halata naman. Kaya ayan tuloy, nagsasakitan lang silang
dalawa.

Ayokong matulad sakin si Erjohn.. ung anak nila. Im from a broken family, at alam
ko kung gano kahirap un.

Sanay na akong ayawan ng mga tao. Kung ayaw nila sakin, mas ayoko sa kanila, abot
langit ang pag ayaw ko sa kanila.

"Sir, out na 'ko ha?" paalam ko kay Gino.

Inirapan niya lang ako. Haha. Panigurado naiinis siya sakin dahil chismosa daw ako.

"Arte mo. Alis nako." paalam ko ulit.

"ingat Liza." pahabol pa niya.

Hindi ko na siya sinagot kase baka mahalata pa niyang kinikilig ako. Kailangan ko
pang puntahan ung pina imbestigahan ko one week ago na. Sana this time, hindi
mawalang kwenta ang gagawin ko. Sumakay ako ng kotse ko at mabilis na nagmaneho
papunta sa bahay nila.

Buti na lang at walang trapik. Less hassle.

*ding dong*

Walang nalabas. Isa pa ulit.

*ding dong*

Anong silbi ng doorbell kung hindi rin naman nila maririnig?

*ding--*

"Oh Liza, ikaw pala yan."

Ngumiti ako. "Oo, pinapakuha kase ni Gino si Erjohn."

"Bakit daw?" tanong ni Lester sakin.

"E, gusto niya sanang makasama. Alam mo na,malapit na kase birthday nung bata."

Pansin kong medyo nagulat pa si Lester sa sinabi ko.

"Talaga?" tanong niya.

Ghaaad! Hindi ba nila alam yun? Grabe. Buti na lang nakapag research na ko at alam
kong malapit na talaga ang birthday nung bata. Mga inutil nga naman o.

"Oo, kaya nga gusto niya sanang makasama." sagot ko.

"Ah sige sige, sakto bagong paligo si Japorms. Isusunod ko na lang ung ibang gamit
niya."

Tumango lang ako at kinarga na si Erjohn. Pasakay sa kotse ko.

"Where are we going?" tanong nung bata habang naandar ang kotse ko/.

Taray. Englishero.

"To your mom."

"Nande?!" excited niyang sagot.

"Anong nande? Di kita magets, kaya tahimik ka muna okay?"

"E?"

Okay hindi niya ko nagets. Hay nako, manang mana ka sa mama mo. Pareho kayong
walang kwenta. Makalipas ang ilang oras ng pagmamaneho huminto ako sa isang
apartment. Dito na un sigurado. Sinuot ko ung singsing na binili ko sa may labasan
kahapon. Muka namang maganda e kaya binili ko na, ayokong bumili ng mamahalin. Mas
maganda pang ipunin na lang yun para ibigay ko kay Mama.

bumaba na ako at kinarga ko ung bata. Kumatok ako sa Room 303. At lumabas si..

"Hi Mikaella." bungad ko sa kanya.

"Anong ginaga- Bakit nasayo ang anak ko?!"

Akma niyang kukunin si Erjohn pero tinulak ko siya. Teka.. bakit ang daming pasa
nito sa katawan? Pati parang ang init niya. Nakapa ko e.

"We're going to US, with Gino. Baka dun na kami tumira."

"A-ano?" tanong niya.

"Oh, nakalimutan kong sabihin. Nakapag propose na sakin si Gino the night na
nagbirthday si Lester." tinaas ko ung kamay ko para ipakita ung daliri kong may
singsing. "Umalis kase kayo agad e, hindi niyo tuloy nakita. By the way highway,
you can visit us pa naman. Eksaktong umaga ng birthday kase ni Erjohn kami aalis.
Para daw regalo na rin ni Gino sa anak niya. And of course early gift na rin daw
niya sakin para sa kasal namin."

Nakita ko ung nangingilid niyang luha. So Im right, mahal pa talaga niya si Gino.

"Kung gusto mong magpaalam, umattend ka na lang sa Despedida Party namin. The day
before Erjohns birhday. Hihintayin ka namin okay? Wish us best wishes." pang aasar
ko pa at tianlikuran na siya.

"Teka.. ung anak ko! Wag mong kukunin ang anak ko!" habol niya.

Mabilis akong pumasok sa kotse ko kasama si Erjohn para hindi na niya kami abutan,
buti nga ung bata walang pake e. May kinakain kase.

Siguro naman alam niyo na kung bakit ko ginagawa to dba? Para rin naman sa kanila
to..

------------------------------------

OH ALAM NIYO NA? HAHAHAHA~

STQG 16: Its all about Loosing.. >>

Una- Hindi ko alam kung bakit 1 page lang ang STQG 15. Pero wala namang kulang e,
sadyang maikli lang talaga.

Ikalawa- Busy ako sa School.

Ikatlo- Hindi pa ako nakakamove on sa Concert ni Padils.

Ikaapat- Follow me on Twitter: @ramoskem

------------------------------------------------------

Mikaellas Pov

*Riiinnggg Riiinnggg*

Mabilis kong inabot ung telepono.

"Hello? Is this Queen Gangster of Greenheights? May humamon po sa inyo ng laban

mamaya sa Main Event. Drifting and Wrestling."

"A-ah. Sige.. M-magkanong panalo?" utal kong tanong.

"Drifting costs a Hundred fifty thousand pesos, while Wrestling costs a 250
thousand pesos."

"Ah sige, p-pupunta ko." sagot ko at binaba ung tawag.

Tahimik kong ipinagpatuloy ung pag iyak ko.. Ngayon.. Ngayon ung sinasabi ni Liza
na Despedida Party nila ni Gino bago umalis ng bansa. Gusto kong pumunta.. Gustong
gusto kong pumunta.

Pero hndi ko magawa.

Dahil alam kong kahit gustuhin ko hndi kaya ng katawan ko, hindi ko kayang
magpakita sa anak ko ng ganito ang itsura. And again.. Tinignan ko ung katawan ko.
Sa loob ng ilang linggong lumipas pagtapos ng birthday ni Lester nagpasya akong
mamuhay mag isa. Mamuhay mag isa ng wala man lang ang anak ko sa tabi ko. Kung alam
nio lang.. Kung alam nio lang kung gano kasakit ang ganon.
Nagiipon akong pera, pera na kayang buhayin ang anak ko. Pero ang kapalit ng lahat
ng yon ay ang lahat ng sakit. Lahat ng sakit na nasa katawan ko ngayon. Pero
kakayanin ko to, para naman sa anak ko e.

Sa pag iyak ko, Hindi ko namalayan nakatulog na pala ko. Pag gising ko oras na pala
ng laban ko, tinext ko si Ate Roan para sabihing papunta na ko. Alam na pala nya
ung tungkol sa laban ko at gusto nyang ipa cancel yun. Sinabi kong huwag at kaya ko
naman.

Pagdating ko sa Greenheights hndi magkandamayaw ung mga tao sa pag aabang.

"Hindi ka lalaban." bungad skin ni Ate Roan ng akmang pipirma nako.

"Lalaban ako Ate."

"Look at yourself! May pasa ka all over your body! Tingin mo kakayanin mo pang
lumaban?! Mikay papatayin mo lang ung sarili mo!"
Natawa ko sandali.

"Baket? Sa nangyayare ngayon? Tingin mo ba hindi pa ko patay? Oo ate, buhay ako!

Nahinga ako! Pero kung sa sarili ko, alam ko.. gusto ko ng mamatay." pagsabi ko
nyan nagumpisa ng tumulo ulit ung luha ko.

"Mikay.. Hindi mo-"

"Ate.. Hayaan mo na ko please?" pagmamaka awa ko.

Wala ng nagawa si Ate kaya naman ng tawagin ang pangalan ko, hinayaan na lng niya
ako.

"You think you can fight?" natatawang tanong skin ng kalaban ko. Englishera,
amerikana e.

"Fvck off." sagot ko at sinugod na sya.

Lahat.. Lahat siguro ng galit na nararamdaman ko binuhos ko sa kanya ngayon.

Inumpisahan ko siyang sabunutan patalikod at saka ko pinuruhan ang mukha nya.

Isa pang suntok at--

"Owww.." hiyawan ng buong crowd.

Nasuntok nya ko.. Napuruhan ako sa pasa ko. Ang.. Sakit.

"Bitch. You thing you can win?" bulong nya habang hawak hawak ung buhok ko.

Tumawa pa ang walanghiya, kaya naman pagtawa nya I took the chance na maka alis sa
pwesto ko at sya naman ang suntukin. Pero nagkamali ako, dahil amdali niyang
nahbalot ung kamay ko at iwinasiwas pabalik sakin.

Pagtapos nung inumpisahan niyang suntkin lahat ng pasa ko.. alam na alam niya kung
saan ako pupuruhan. Masakit.. mashado ng masakit ung ginagawa niya. At hindi ko na
kaya.

"Tama na!" sigaw ni Ate Roan at umakyat ng Ring.

Sinuntok pa niya ung kalaban ko, akmang gagantihan siya nung Amerikana ng humarang
ang mga bantay ni Ate Roan. Walang pwedeng gumalawa sa kanya, dahil isa sya sa mga
namamahala dito.

"Mikay.." umiiyak si Ate at niyakap niya ko. "Youre insane! Anong ginagawa mo sa
sarili mo? Gusto mo na bang mamatay ha? May anak ka pa! May anak ka pang
naghihintay sayo! Mahal na mahal ka ng anak mo Mikay.."

Anak ko..

bigla tuloy nagbalik sa isip ko ung sinabi ni Liza.

"Aalis kase kami eksaktong umaga ng birthday ni Erjohn, early gift na rin daw niya
sa anak niya. Of course early gift na rin daw niya sakin para sa kasal namin."

HIndi.. ayoko!

Nagmamadali at nagpupumilit akong tumayo.

"Mikay, s-saan ka pupunta?" sigaw sakin ni Ate Roan.

Hidni ko na siya pinansin at sumakay na ako sa kotse ko. Mabilis ko iyong

pinaharurot. Sumilip ako sa relo ko.. alas kwatro na. Birthday na ng anak ko. Baka
naka alis na sila.. baka hindi ko na sila abutan.. Ayoko ng ganun.

Nakarating ako sa Subdivision nila at pinapasok ako ng guard. Huminto ako sa

eksaktong harap ng Mansion nila Gino..

Patay ang ilaw sa buong bahay..

Doon na nagsimulang bumuhos lahat ng luha ko..

Huli na ako para sabihing mahal ko pa rin siya..

------------------------------------------------------

NEXT UD: Way back into Love.

STQG 17: Way Back into Love >>

K I L I G A N T I M E N A :>

Join kayo sa group natin: Nasa External Link.

--------------------------------------------------------

Mikaella's POV

Huli na ba ko? Huli na ba para sabihing sobrang mahal ko pa rin siya hanggang
ngayon? At kung papipiliin ako, mas pipiliin kong ipagsiksikan ung sarili ko sa
kanya kahit ayaw nya sakin kesa naman sa Liza na yun.

"Gino.. Anak ko.."

At bago pa un, ang alam ko na lang everything went black.

Gino's POV

Naaliimpungatan ako.

Anong oras na ba? Hmn.. alas singko pa lang? Grabe pero ang dilim pa rin. Bababa na
sana ako sa kusina para uminom ng tubig ng biglang mapansin ko yung sulat ni Liza
sa side table ko. Tahimik ko munang binasa un.

"Ngayon na pala alis niya, hindi man lang nagpaalam ng maayos." sabi ko na lang sa
sarili habang tinutupi ung sulat ni Liza.

Ang alam ko kase, maga aral si Liza sa Canada. Alok na un ni Dad sa kanya, pero
hindi ko naman talaga alam na ngayon ang alis niya. E hindi siya nag paalam ng
maayos e. Dinaan lang sa sulat, hay nako talaga ung babae na un. Pero alam ko
namang kaya niya ung sarili niya, shes a tough girl.

Pagkainom ko ng tubig, biglang tumunog ung alarm ko sa Cellphone. Shit. Birthday na

pala ng anak ko ngayon.. naalala ko tuloy ung sinabi ng anak ko sakin kahapon.

Flashback:

"Hoy, Sir. Bukas na birthday ng anak ko, hindi mo man lang itatanong kung ano gusto
nya?" biglang sabi sakin ni Liza ng papasok na kami sa bahay.
Kauuwi lang namin galing office, sinabay ko na siya.

"Birthday ng anak ko bukas?" tanong ko. Hindi ko alam na birthday na anan ko. Anong
klaseng ama ako? Birthday ng anak ko hindi ko alam ~.~

"Ay Oo Sir. Ano na naman nangyayare sayo? First time niya mag celebrate kasama ka,
gawin mo namang memorable. Malay mo, biglang kunin na lang ni Mikaella yang anak mo
sayo. Edi kawawa ka naman." pagkasabi ni Liza nun dire diretso na siyang pumasok sa
bahay.

Na sakto namang pagsalubong sakin ng anak ko.

"Daddy!" tumatakbong sigaw niya. Kaya naman binuhat ko siya.

"Hey son!" bati ko at nag high five kami.

"Where's Mom? I thought you're with her?" tanong niya sakin with full english
accent. Iba talaga anak ko, mana sakin.

"Ah.." pano ba ko magpapalusot? "Bukas na lang daw sya pupunta. Shes buying you a
gift for your 5th birthday!"
Akala ko makakalusot nako pero Biglang parang nagtaka ung muka ng anak ko.

"Nah ah. Mom never bought me when its my birthday. Shes just cooking my favorite
food." sagot nya at tumingin tingin sa likod ko. "Hindi ba pupunta si Mommy,
Daddy?"

"Ha?" nasagot ko na lang.

Itinulak niya ko na marahan, meaning ibaba ko siya. Kaya naman binaba ko siya, ako
naman lumuhod para maging sigpantay kami.

"I knew it. Medyo hndi ko na nakikita si Mom, I miss her. I wanna see her." sabi na
lang ng anak ko at naglakad papasok sa bahay.

Ngayon, pano ko gagawin ung wish ng anak ko kung hindi ko naman makita ang Prinsesa
ko?

End of Flashback.

Yun ang problema ko hanggang ngayon. Haiy, bahala na nga. Alam- Teka. Bakit parang
may nalaglag sa labas? Dali dali kong binaba ung basong kanina ko pa hawak na wala
namang laman sa table at pumunta sa labas.

"Sin- Prinsesa?" Madali akong pumunta sa guard. "Buksan mo yang gate! Bakit hndi mo
pinapasok ang asawa ko? Gusto mong mawalan ng trabaho?!" sigaw ko sa Guard.

"S-sir. P-pasensha na po. E k-kse po.. hindi ko n-nakilala si Mam." paliwanag sakin
ng guard.

Hindi ko na lang pinansin at binuhat sya. Wala siyang malay.. dinala ko siya sa
kwarto ko at hindi sa kwarto niya. Maingat ko siyang inihiga sa kama. Inayos ko ung
mga buhok niyang tumatabing sa maganda nyang mukha. Ung mukha ng babaeng minahal ko
ng ganito katindi. At hindi ko pinagsisisihan yon.

"G-gino.." ungol niya.. habang umiiyak?!

Pero bakit siya umiiyak?

"G-gino.. sorry."

I've been living with a shadow overhead,

I've been sleeping with a cloud above my bed,
I've been lonely for so long,
Trapped in the past,
I just can't seem to move on!

Nagso sorry siguro sya 4 years ago.. ng bigla niya kong iwan. Aaminin ko, nasaktan
ako nung gawin niya yun. Sukdulan ng talikuran ko lahat ng nagmamahal at
nagpapahalaga sakin at mas piliin ko na lang na magpakamatay. Naisip ko, bakit pa
ko mabubuhay? Kung ang mismong dahilan ng pag hinga ko.. iniwan na ko? Pero kahit
anong limot gawin ko.. hindi ako maka alis sa nakaraan na yun.

I've been hiding all my hopes and dreams away,

Just in case I ever need 'em again someday,
I've been setting aside time,
To clear a little space in the corners of my mind!
Nung malaman kong nakabalik na siya.. at may anak pa kami. Alam ko namang naging
masama ako.. hindi lang basta masama naisip ko demonyo ako nung mga oras na un.
Pero anong magagawa ko? Kung pati ang sarili ko hinahayaan ko lang na umasang
babalik pa kami sa dati.

All I wanna do is find a way back into love.

I can't make it through without a way back into love.
Ooo hooow

Meron pa ba? Is there any way back into Love?

I've been watching but the stars refuse to shine,

I've been searching but I just don't see the signs,
I know that it's out there,
There's gotta be something for my soul somewhere!

Sa mga nagdaang araw na nakatira siya dito sa bahay ko, ung mga araw na wala akong
ginawa kundi saktan siya. Hindi niyo alam.. hindi niyo alam kung gano ko kagustong
saktan ung sarili ko sa twing ginagawa ko un.. nabobo ako.. Un lang kase naisip
kong paraan para bumalik siya sakin.. pero alam niyo bang ang makita siyang
nasasaktan ng dahil sakin ang isa sa pinaka pinagsisisihan ko? Parang pinapatay ko
na din ung sarili ko.

I've been looking for someone to she'd some light,

Not somebody just to get me through the night,
I could use some direction,
And I'm open to your suggestions.

Kaya nung umalis na siya.. nawalan ng ilaw ung buhay ko. Ung babaeng umalis noon,
bumalik ngayon.. umalis na naman. Sabi nga nila, kung may matalinong gago ako na
daw un. Sibae kong hindi ko siya mahal na ang totoo naman.. siya alng ang bukod
tangi kong minahal. Buti na nga lang andyan si Liza.. kahit ganun ung babae na un,
kahit matalas dila nun. Tinulungan pa rin niya ko..
All I wanna do is find a way back into love.
I can't make it through without a way back into love.
And if I open my heart again,
I guess I'm hoping you'll be there for me in the end!

Un lang naman gusto ko.. ung bumalik tayo date kung ano tayo noon. Ikaw ang
prinsesa ko.. ako ang tagapag tanggol mo.

There are moments when I don't know if it's real

Or if anybody feels the way I feel
I need inspiration
Not just another negotiation

Kaya kahit sabihin mo pang nagsiping na kayo ng Quen na un.. wala akong pakialam.
Hindi naman nun mababago ang katotohanang ikaw at ikaw pa rin ang babaeng
kinatatakutan ko, minamahal ko, nirerespeto ko at higit sa lahat.. ikaw ang buhay
ko.

All I wanna do is find a way back into love,

I can't make it through without a way back into love,
And if I open my heart to you,
I'm hoping you'll show me what to do,
And if you help me to start again,
You know that I'll be there for you in the end!

Kahit ilang milyong beses mo pa sabihin na matigas na yang puso mo.. handa akong
saktan mo mapalambot lang ulit yan.

"Gino.." and still.. naiyak pa rin siya.

Umusog ako malapit sa kanya at niyakap siya. Wala siyang tigil sa pag iyak. And my
ghaaad! Sobra sobra ang init niya.. hindi to basta basta lagnat.. shes running in
temperature!

"Ssshhh.. tahan na.. tahan na prinsesa ko.." sabi ko habang yakap yakap siya.

"W-wag mo kong iwan.. p-please? W-wag kayong umalis.." umiiyak pa ring sabi niya.

Ano bang pinagsasasabi niya? Alam kong wala siya sa tamanag pag iisip dahil sa taas
ng lagnat niya pero.. hindi naman kami aalis e.

"H-hindi naman kita iiwan e.. talikuran man ako ng mundo.. mananatili ako dito sa
tabi mo."

Inihiga ko siya saglit, basang basa na kase ung likod niya sa pawis niya. Tatayo na
sana ako ng biglang hawakan niya ung laylayan ng damit ko..

"Sabi mo.. hindi mo ko iiwan.. saan ka pupunta?" umiiyak-- No! Hindi siya umiiyak!
Hagulgol na ung ginagawa niya.

Nataranta ako at isiniksik ang sarili ko sa ilalim ng kumot. Niyakap ko siya.. for
some seconds naiiyak ako. Ni hindi ko naisip na mayayakap ko siya ng ganito
kahigpit, ni hindi ko naisip na muli.. hihilingin niya ko sa tabi niya.

"Sssshh.. tahan na.. tahan na.." alo ko sa kanya at sinusuklayan ang buhok niya
gamit ang kamay ko.
Dun ko napansin ung pasa niya.. sa ilalim ng mata, sa braso, sa dibdib..
nakikipaglaban na naman ba siya? Hindi.. hindi pwede to.. Nang medyo nakatulog na
siya nagpa akyat ako kay Aling Sese ng malamig na tubog at dalawang malalaking
bimpo dito sa kwarto ko.

"Jusko po si Kaella!" gulat na sabi ni Aling Sese ng makita ang itsura ng Prinsesa
ko..

"Ako na pong bahala sa kanya.." sabi ko na lang.

Pinunasan ko siya.. bawat parte ng katawan niya. Braso, Mukha, Leeg.. hinubad ko na
rin ung damit niya dahil baka mapulmonya siya basang basa na kase ng pawis. Mabilis
ko ring isinuot sa kanya ung damit kong kakalaba ko pa lang. Impit na impit ung
bawat paghinga niya.

Nang mapansin kong bumaba na ung sakit niya, ibababa ko na sana ung planggana ng
mag umpisa na naman syang umiyak. Humiga ako sa tabi niya at niyakap siya muli..

"Naiyak na naman prinsesa ko? Tahan na..." alo ko sa kanya habang hinihipan ung noo
niyang pawis na pawis.

Natahimik naman siya at natulog na lang ulit.. wala namang masama kung matutulog
din ako sa tabi niya diba?

Tutal.. naiyak naman siya pag wala ako sa tabi niya e

*winks*
--------------------------------------------------------

Alam kong magiging panira ito pero.. may Kota ako: 300 Comments.

Join kayo sa group natin: Nasa External Link.

And..

May Part 2 tong Way Back into Love. Yiiiieeee :>

STQG 18: Way Back intol Love .2 >>

Want Dedication? Here

Join our official fanpage. There you can have your soft copies and send some
request for Dedication. Grab the chance to meet new friends! *External Link

Dedicated to her. Paka active sa Group natin ha? :]

Twitter: @ramoskem

Promoting Story: Maling Akala ? (Kathniel)

KOTA- Naglalagay ako ng kota pag matatagalan ako mag UD. Kaya please lang, bagalan
nio abutin ang kota ko para hindi kayo mainip. Hahaha! Salamat! At yung may mga
galit sa *spacing* ko, wala e. Ganyan ako e :D

------------------

Gino's POV

Alas diyes na pero hindi pa rin sha nagigising, pero masaya para sabihing bumaba na
ung lagnat niya. Nakatitig lang ako the whole dawn sa kanya, she accidentally
licked her lips with his own tongue. Naisip ko tuloy bigla na kapag nagising siya,
baka gutom na siya. Hinawakan ko ung mga kamay niyang nakakapit sa laylayan ng
damit ko, kailangan kong maghanda ng brekafast namin.
Tandang tanda ko pa kagabi kung paanong hagulgol ang ginawa niya, she was delirious
the whole time. Sa twing tinatangka kong umalis para kumuha ng panibagong tubig at
tuwalya na ipamumunas sa kanya lagi siyang naiyak, bumalik ung Prinsesang kilala ko
na ipinapakita sakin kung nasasaktan ba siya o hindi. Sa tuwing pinagpapawisan pa
siya pinapawisan ko ng damit ko ung pawis niya, at isa pa ng medyo antukin na din
ako naramdaman kong siniksik niya ung mukha niya sa dibdib ko.

Nang matanggal ko ung kamay niyang nakakapit sakin, dahan dahan akong tumayo at
inayos ung pagkakahiga niya. She looks very hot sa TShirt kong suot suot niya,
idagdag pa ung magulo niyang buhok. Kinumutan ko sya atsaka mabilis na hinalikan sa
noo.

Paglabas ko, hindi ako sa kusina dumiretso. Birthday ng anak ko, alangan namang
hindi ko siya batiin diba? Naabutan ko siyang may hawak na RC Helicopter at isang
malaking stuff toy na unggoy.

"Happy birthday buddy!" masaya kong bati sa kanya.

Tinignan lang ako ng anak ko atsaka itinuloy ang paglalaro niya, nakuha pala niya
ung ugali ko na yun. Pag galit kase ako, mas gusto kong hindi na lang mamansin ng
kung sinu sino. At alam kong galit sakin ang anak ko dahil akala niya hindi
makakapunta ang Mommy niya dito.

"So, kanino galing yang mga early gifts mo? HIndi pa nagsisimula party mo e."

Nagkibit balikat lang siya kaya ako na ang tumingin kung kanino galing yon. Nakita
ko ang isang card sa paper bag, pagkabasa ko. Kay Liza pala galing.

"Erjohn, sama ka sakin."

"Where to, Dad?" sagot niya at hindi pa rin ako pinapansin.

"Kitchen, I'll make breakfast."

"I thought you're going to throw a party for me?"

"Oo nga, pero mamaya pa yun."

"Okay." ibinaba niya ung laruan niya at nauna ng bumaba sa kitchen.

Hay nako tong bata na'to, siguro nung pinagbubuntis to ni Prinsesa ako lagi ang
inisiip. E kaparehong kapareho ko ang anak ko e. Stubborn at times. Sa baba
nasalubong

namin si Dad.

"Lolo! Alis ka?" narinig kong tanong ng anak ko kay Dad.

Yumukod naman si Dad kay Erjohn.

"Im going to buy a gift for you." sagot ni Dad.

"Wow! Really? Thats great! I would like to have a RC helicopter!" masayang sigaw ng
anak ko.

"Buddy. Niregaluhan ka na ni Liza dba?" sabat ko. My son is getting spoiled again.

"Just bring me Mommy here Dad, I miss my mom." sagot na lang niya sakin.

Yun lang ang sagot niya at naglakad na lang patuloy sa Kitchen. Naiwan kami ni
Daddy na tinatawanan ako.

"Bring his Mom here, buddy." pang aasar pa ni Papa na ginaya pa ung pag bigkas ng
'buddy'

Natawa na lang ako at sinundan ang anak ko sa Kitchen. Naka upo lang siya sa stool
don at nakatitig sa ponkan.

"You want?" tanong ko.

Umiling lang siya.

"Lagi yan kinakain ni Mom. Then she shares it with me." sagot niya.
Napangiti ako sa sagot ng anak ko kaya naman umupo narin ako sa isa pang stool
katabi niya at ginaya ang pag upo niya.

"Ano bang kinakain ng Mommy mo lagi pag breakfast? Or.. anong kinakain niya pag may
sakit siya?" tanong ko.

"She dont eat. She just want me by her side." parang nang aasar na sagot ng anak
ko.

Yung totoo, kanino nagmana tong bata na to? Ang galing lang mambwisit! Nagluto ako
kung anong makita ko sa Ref namin, pero shempre hindi puchu puchu ung niluto

ko. I even fried the rice. Nagtimpla rin ako ng juice. At ang pinakahuli, gatas na
rin para sigurado.

"Bakit ang dami Dad? Hindi ka naman nakain ng kanin sa morning." sita ng anak ko.

"Its not for me buddy." sagot ko at inilagay na sa tray lahat ng iyon at inihandang
iakyat sa kwarto ko. Nakita ko pa siyang nakasunod sakin.

Huminto kami sa tapat ng kwarto ko. I can feel my heart beat raise. Ang bilis..
hindi ko mapigilan. Pakiramdam ko.. buhay ako ulit. I caught my self smiling alone.

Naunang pumasok ang anak ko sumunod naman ako.

"Umma!" masayang sigaw ng anak ko at tumalon sa kama na hinihigaan ng prinsesa

ko.
Nakaupo na siya at nakasandal sa headboard, makikita rin ung tuwa, ung galak sa
magagandang mata niya. Niyakap nya ung anak namin, I can see her tears again.

"Goodmorning." bati ko rin at inilapag ung tray sa sidetable ng kama.

Nilingon niya ako habang nakayakap si Erjohn sa kanya at nagkatitigan kami. She
mouthed the words 'good morning din' Yumukoako at mabilis siyang hinalikan sa
tungki

ng ilong niya. Nakita ko pa kung pano siya mamula.

"Umma! I miss you! You know what? I got a star in our school!" masayang kwento ng
anak ko.

Loko to ah, bakit hindi ko alam yon? Kailangan talaga sa Nanay niya lang niya
ikwento? -__-

"Really?" sagot naman ng Prinsesa ko. Paos paos pa siya. "Very good naman ang baby
ko."

"Umma! Its my birthday!" masayang sabi ulit ng anak ko.

Weh. Alam niya! Papansin to -___-

Kinandong siya ng Prinsesa at pinaulanan ng halik sa mukha. "Happy birthday baby

ko."

Hagikhik naman ang sagot ng anak ko.

"Wait Umma! Kukunin ko ung drawing ko. You have to see it!" biglang sabi ng anak ko
at nagmamadaling lumabas ng kwarto.

Naiwan kaming dalawa ng Prinsesa ko. Kanina pa ko nakatayo dito, kaya naman inakay
ko na sya paupo sa Swivel chair ng Side table ko.

"Bakit may ganito ka na dito sa kwarto mo?" tanong niya.

"May ano?"

"Parang Mini office na tong kwarto mo. Baka naman puro trabaho ka na lang." sita
niya.

"H-hindi.." sagot ko habang inaayos ung hinanda kong almusal niya.

"Gino.." tawag niya sakin. Lumapit naman agad ako sa kanya. "N-nahihilo ako.."

Pinahiga ko na lang ulit siya sa kama ko, umupo ako at sumandal sa headboard.
Pinahiga ko siya sa pagitan ng hita ko, dahan dahan.. pinulupot ko ung mga kamay ko
sa bewang niya. HIndi naman siya tumutol kaya nagsimula akong halikan ang buhok
niya patungo sa noo niya, baka sakaling makabawas sa hilo niya.
"I miss you.." hindi ko napigilang sabihin sa kanya at hinalikan ko siya sa gilid
ng mata niya.

"Mahal kita.." sabi ko pa at hinalikan siya sa pisngi niya.

"Ikaw lang lagi.. ikaw lang ang hanggang huli Prinsesa ko.." dagdag ko at hinalikan
siya sa gilid ng labi niya.

Nagulat ako ng makita ko siyang naiyak.

"B-baket? M-may masakit ba?" tanong ko. "Ano? Ah.. g-gutom ka n-"

"Mahal din kita." putol niya sakin at saka humarap.

Bigla niya kong niyakap ng sobrang higpit. Umayos ako ng pwesto at iniunan ko siya
sa dibdib ko. Sa ganitong paraan, parang mag kaakap na din kami. Pinag landas ko
ung kamay ko sa leeg niya pababa sa braso niya, napansin kong tinatago niya yun
kaya naman pinilit kong mahalikan ung mga pasa niya don.

"Bakit may mga ganto ka? Nakikipag away ka na naman.." sabi ko sa kanya.

"H-hindi naman masakit."

"Kagabi.. you were so delirious that you almost faint. Natakot ako na baka pag
hinimatay ka lalaong tumaas ang lagnat mo.. hindi ko mapapatawad ung sarili ko kung
nangyari un. Si Manong guard na hindi ka pinapasok, I will fire him."

"No.. dont fire him. Maybe.. hindi niya ko nakilala." tutol niya sakin at bahagyang
isiniksik niya ang katawan niya sa gilid ko. "Kagabi n-nasa laban ako--"

"I knew it, kaya ka puro pasa." hindi ko maiwasang magalit. Smula pa kase dati yun
na talaga ung lagi naming pinag aawayan.

"But hindi ko natapos ung laban.. I remember what Liza said to me. Tinakot niya
ko.. aalis na daw kayo.. iiwan niyo na ko.. at magpapakasal na kayo.. I cant
imagine it and it kills me. Naisip ko na kung aalis na kayo.. ibigsabihin hindi mo
na talaga ako mahal.. ibigsabihin you want to forget me.. I hate the thought of
it." umiiyak na paliwanag niya. "I never had sex with any man.. its always been
you.."

Hindi ko mapigilang mapangiti sa nangyayari.. bakit kayo? Naisip niyo ba na

mangyayari pa to? Ang akala ko nga.. hanggang pangarap na lang ako. Niyakap ko siya
sa ilalim ng kumot.

"I'll never marry any other woman.. Kung meron man Ikaw at ikaw at ikaw lang din
ang papakasalan ko.. And Im sorry.. I judged you when you left me for Quen. But now
I know.. Im sorry." sagot ko rin at hinalikan siya sa noo. "Mahal kita.. mahal na
mahal na mahal kita."

"Ma-"
"Umma?" narinig kong tawag ng isang bata. Ay jusko. Alam na kung sino yan.

"Dalin mo siya dito sa gitna natin. Tabihan natin siya." masayang sabi ng asawa ko.
Kahit labag sa loob ko, ginawa ko na lang. Minsan na nga lang siya masolo e, anak
naman ng pusang kinalbo o -___-

Tumayo ako at binuhat si Erjohn pahiga sa pagitan namin, ang kaso hindi siya sanay
matulog ng ganun. Kaya naman humiga siya sa ibabaw ko. Nakaunan siya sa dibdib ko,
hawak ng isang kamay niya ung isang kamay ko at hawak naman ng isang kamay pa niya
ung kamay ng Prinsesa ko.

"Mahal na mahal na mahal din kita." sagot ng Prinsesa ko.

Hinatak ko siya at pinaunan ko sa kanya ung braso ko. This.. this is my family.

Nagising kami ng sabihin samin na nakahanda na ang party ng anak ko. Sabay na
kaming naligo ng anak ko, ang Prinsesa ko naman sa kabila na lang daw maliligo.
Binihisan ko siya ng binili naming batman costume. Naalala ko tuloy dati, kahit ang
mature ko na, kahit ang laki ko na basta nakakita ako ng Batman nabalik ako sa
pagkabata.
Nagbihis na din ako ng damit, maya maya pa bumukas ung pinto.

"Wow, ang pogi." bungad ng Prinsesa ko sa anak niya. Kahit parang ang simple lang
niya, ang ganda ganda pa din niya. "Paamoy nga kung mabango."

Patakbo namang lumapit sa kanya ung anak namin at inamoy niya, then kiniliti niya
pa. Napuno ng hagikhik ung kwarto.

"Umm-"

"Gino, nandyan na ung cake ni Erjohn."

Napalingon kami sa pinto. Halatang gulat si Papa ng makita niyang andito ang
Prinsesa ko. Napatigil naman sila sa paghaharutan.

"Go-od. Afternoon po sir." bati sa kanya ng prinsesa ko.

"Lolo! May cake na? Yiie! Tignan natin!" singit naman ni Erjohn at hinatak si Papa
pababa.

Nakita kong nawala ung kaba ng Prinsesa ko. Kaya naman tinabihan ko siya at niyakap
sa may bewang.
"Parang first time mo lang makita si Papa a, kung magulat ka naman." asar ko sa
kanya.

Inirapan niya lang ako.

"I love you baby ko.."

Hinampas niya ung kamay ko. "Anong baby ko?! Kelan pa naging baby ko ung tawag mo
sa kin?"

"Kagabi. Para kang baby e, iyak ka ng iyak." sagot ko at hinalikan siya sa pisngi.

"Chansing ka ha. Ayoko ng baby ko, gusto ko ung dati." sagot niya. And again,
namula na naman siya.

"Sige na nga." pag sang ayon ko. "I love you prinsesa ko."

Humarap siya at ikinawit ung kamay niya sa balikat ko. "I love you too Gino."

"Bakit wala kang tawag sakin?" ginawa ko pang pangbata ung boses ko para effective
ung tampo ko kunyare.
"Ha? Edi ako na lang tatawag sayo ng baby ko." sagot niya at hinalikan ung tungki
ng ilong ko. "I love you too baby ko."

---------------------------------------

THE END.

Yung totoo. Kinilig ako dito XD

#VoteWisely 26. Padilla, Daniel John

STQG 19: Ikaw lang Baby ko :"> >>

Kaella's POV

"Umma!" humahagikhik na tawag sakin ng anak ko.

Tumatakbo siya habang papasok sa bahay. Sinalubong ko siya agad at saka ko siya
binuhat. Tawa lang siya ng tawa ng makita namin si Gino papasok ng bahay, hinahabol
niya na naman anak niya.

"Gino!" sigaw ko sa kanya with matching panlilisik pa ng mata.

"Oh? Hi.. prinsesa ko.." alangang bati niya sakin.

Madali kong dinampot ung takip ng kaldero at ibinato sa kanya, buti na lang hindi
babasagin kung hindi ewan ko lang talaga. At ang masama nasalo pa niya.

"Binato mo na naman ng putik tong si Erjohn! Alam mo ba kung nakakailang paligo na

to? Panglima na mamaya! Ang dami ng labahin!" inis na sabi ko na naman sa kanya.

Tumalikod ako at pumunta ulit sa kusina, pinaupo ko sa stool si Erjohn. Jusmiyo.

Puro putik na naman ung damit, mukha, braso, siko, leeg.. buong katawan! Puro
putik! Ang hilig hilig nila maglarong mag ama sa garden, kunwari magdidilig..
pagpasok nila maya maya para na silang baboy ramo sa dumi. At itong bata na to,
kanina pa nakikipag putikan sa ama niang loko loko.

"Look at you! Ang dumi dumi mo naman!" sabi ko sa anak ko.

Hindi naman sa sawa na ko paliguan siya, ang kaso para kaseng kinukunsinti ni Gino.
At imbis na magsorry, tinawanan pa ko ng batang to.

"Nada ye, its okay Umma. Ill help you wash my clothes." ngiting sagot ng anak ko.

"Talaga? O dahil diyan, kiss mo nga ko."

Bahagyang tumingala ang anak ko at kiniss ako sa noo. Hinubad ko ung pang itaas ng
anak ko at saka siya binuhat ulit.

"Aling Sese, kayo na po muna bahala sa niluluto ko. Paliliguan ko lang po ulit.."
diniinan ko ung word na ulit atsaka ko inirapan si Gino. "si Erjohn sa taas.
Nagputik na naman po kase sa garden."

Tumalikod na ko at nilagpasan si Gino. Dire diretso akong umakyat sa kwarto namin

ni Gino. Oo. Mahigit isang buwan na ang nakalipas simula ng magkaayos kami,
magkasama na kami dito sa bahay nila at nasa iisang kwarto pa kami. Ang kwarto ng
anak ko? Hiniwalay niya. Langhiya talaga. Para daw walang istorbo. Abno.

Inumpisahan ko ng paliguan si Erjohn ng maya maya sabi niya, napu- poop daw siya.
Kaya naman iniwan ko muna sya sa loob at hinanda ung susuotin na naman niya. Jusko.
Panglimang beses niya na to. At isipin mo, alas dos pa lang ng tanghali. Marami
pang oras para mag putikan ulit sila. Kawawa naman ung mga nakatoka sa laundry.

"Tapos ka na Baby ko?" sigaw ko sa anak ko.

"Nado Umma. I can fix myself now." sagot naman nya.

Napailing na lang ako, limang taon pa lang ung anak ko. Pero ang bilis niya mag
mature sa pag iisip. Kasalanan ba yun? Hindi naman. Namana lang talaga nya un kay
Gino. Dba nga? Mr. Perfect si Gino nung highschool kami. Total opposites nga pala
kami nun.. pero sino ba mag aakalang sya mismo ang hahanap ng pagkakapareho naming
dalawa para lang mapagpilitan niyang Meant to be kami.

Ay teka nga-- Nabitawan ko agad ung mga damit ni Erjohn.

"Baby ko.. andito sa labas ung mga damit mo ha. Mag bihis ka na lang pagtapos mo."
sabi ko.
"Yes umma."

Lumabas at bumaba ako sa kwaro namin papuntang kusina. Pero wala naman si Gino dun,
kaya sisilipin ko na lang muna ung niluluto ko. Ang kaso nadaanan ng tingin ko ung
back door ng Mansion nila Gino, at nakita ko siya dun. Nakayuko. Palihim ko siyang
sinilip sa may bintana, nakahubad siya sa pang itaas at nakapag bihis na rin ng
bagong shorts. Nakapag banlaw na ata to ng katawan niya.

Pagtingin ko kung anong ginagawa niya, may planggana, sabon, bula... naglalaba ang
ga-go. Madali tuloy akong pumunta sa kanya.

"Huy. Ano yang ginagawa mo?" tanong ko sa kanya.

Nilingon niya ko pero hindi niya ko pinansin.

"Gino.. ano yang ginagawa mo? Bakit ka-"

"Hindi mo kita? Naglalaba ako."

Medyo napatigil ako sa sagot niya. Hay nako. Anyare na naman dito? Huklubang loko.

"Oo nga naglalaba ka. Bakit ka naglalaba?"

"E kase marami ng labahin. Kaya binabawasan ko, nakakahiya naman."

Napaisip tuloy ako saglit sa sagot nya... marami ng labahin? Teka-- Ay nako.
Nagtampo na naman tong ugok na to. Akala niya siguro sinisisi ko ung harutan nila
ni Erjohn kanina kaya madami ng labahin. Tumayo siya at sinampay ung mga nilabhan
niya, hindi pa din niya ko pinapansin. Kaya naman habang nagsasampay siya niyakap
ko siya mula sa likod.

"Tampo ka na naman.."

Hindi siya umimik pero tumigil siya sa ginagawa niya.

"HIndi naman kita sinisisi diyan sa labahin.. ang akin lang nakaka ilang ligo na
kase un si Erjohn pano na lang pag nagkapulmonya si baby ko.."

"Tss. Sabi mo, ako baby mo."

Pffft. Ay shit. Pinigil ko ung tawa ko.. oo nga pala. Sabi ko nga pala 'Baby ko' na
ung tawag ko sa kanya. Sumampa ako sa bangkong inuupuan niya kanina para maabot ko
ung leeg niya. I kissed him there.. kahinaan niya kase un XD Pagkahalik ko doon sa
leeg niya, automatic na hinawakan niya ung mga kamay ko na nakayakap pa rin sa
kanya.

"Ikaw lang naman baby ko.." lambing ko sa kanya. "Un si Erjohn, baby damulag na un.
Ikaw lang baby ko."

Nakita kong natawa siya ng konti kaya naman bumaba na ako sa pwesto ko at pumwesto
sa harap niya. Nakita kong nakasimangot pa rin siya.
"Ako lang kase tawagin mong baby ko, wag na un si bulinggit. Laki laki na nun."
inis na sabi niya.

Wow ha. Ang laki na daw ng anak namin, samantalang tinawag niyang bulinggit. Loko
talaga.

"Osge na, hindi na." sagot ko at niyakap ulit siya. "Ikaw lang baby ko."

"Basta ha.. kahit kelan hindi mo na ako tatawagin sa pangalan ko. At hindi na kita
tatawagin sa pangalan mo. Tanda ng pagmamahalan natin ung tawagan natin." iwas
tinging sabi niya.

Hinuhuli- huli ko pa yung tingin niya, kase alam kong nahihiya yan. Hindi naman
kase sya expressive, kaya naman nung nahuli ko ung tingin niya mabilis siyang
yumuko at hinalikan ako sa labi. Sabay iwas tingin ulit. IMBA~ Ngayon pa siya
nahiya?!

At bilang ganti, Hinalikan ko siya sa baba niya. E sa un lang abot ko e >< Tangkad
kase niya. Iniwan na namin ung labahin nya dun at pumasok na sa loob, sakto namang
nakahanda na ung kainan. Andun na din si Ate Roan at si Erjohn.

"Sila Papa?" tanong ni baby ko kay Ate Roan.

"Nasa office pa. Sumunod kay Rayver, may biglaang meeting daw."
Napansin ko ding, patapos na si Ate sa pagkain niya. Tumabi naman ako sa anak ko at
inumpisahan siyang subuan. Ang kaso ayaw kumain, Munggo kase ung luto ko. Ayaw ng
gulay.

"Baby ko.." tawag ko kay Gino. Napansin kong napatingin samin saglit si Ate Roan.
"Si Erjohn ayaw kumain ng Munggo. Ayaw kumain ng gulay."

Binaba ni Gino ung utensils niya at nakipag titigan sa anak niya. Pero
makalipaaaaasssss ang... limang minuto o ewan ko kung ilang minuto talaga kumain na
ulit siya. Si Erjohn naman, nagkusa ng kumain. E? Anyare?! Napatingin tuloy ako kay
Ate Roan, nagkibit balikat lang siya.

"Una na ko ha. Pinapasunod din kase ako dun sa Office."

"Bakit ba abala kayo lahat dun?" halata sa boses ni Gino ung pagtataka.

"Aalis na po kase si David. At inaasikaso namin ni Papa ung papalit sa kanya."

"Aalis na si David? Sabagay, ikakasal na rin kase sila ni Julia." biglang sabat ko.

Napatingin bigla sakin si Gino.

"Ikakasal na sila ni Julia?"

Tumango naman ako. Ay-- hindi pa rin pa nga pala niya alam na si Julia ang fiancee
ni David kase busy sya sa kakaselos nun. Ako naman hindi ko na din nasabi.
Natatawang umalis na lang si Ate Roan.

"HIndi mo ba alam?" tanong ko sa kanya. Umiling naman siya. "Matagal ng sila, kaya
nga dba date kwentuhan wagas kami ni David? Hindi nga rin ako makapaniwala nung
una, pero hindi mo pa rin pala alam. Sabagay selos ka kase nun kaya hindi mo na
inalam ung totoo." natatawang sabi ko.

Kaso hindi ata siya natawa nun. Kaya hinawakan ko ung kamay niya, natahimik siya e.
Napatigil pa siya sa pagkain.

"Baby-"

"Umma! Spongebob time!" singit ng anak ko atska tumakbo papuntang sala at nanuod.

Tumayo na din si Gino at umakyat papuntang kwarto. Kaya naman sinundan ko siya dun
hanggang papasok. May nasabi ba kong masama? Imposble namang selos pa din siya. Aba
sinabi ng ikakasal e! Nadatnan ko siyang nakatayo sa may balcony, kaya niyakap ko
ulit siya sa may likod.

"Baby ko.. ano ba yun?"

Hindi siya umimik agad pero nagsalita naman siya. "Oo nga prinsesa ko.. tama ka.
Selos ung pinairal ko nung oras na un, kaya.. nasaktan kita."

Un pala un. Kaya siya nanahimik. Iniisip pa rin ba niya un? Ako nga hindi ko na
iniisip un. Matagal naman na kase un para sakin, ung pa ung mga panahong..
hinahanap namin ung totoong kami. At ngayon, ito na ung totoong kami kaya alam kong
hindi na ulit un mangyayare.

Gino's POV

Naramdaman kong hinigpitan niya lalo ung pagkakayakap nya sakin.

"Un lang pala iniisip mo.." kiniskis niya ung ilong niya sa likod ko. "Wala na un.
Hindi na kailangan ng mahabang paliwanagan. Basta ang alam ko, wala na sakin un.
Mahal mo naman ako dba?"

Tinanggal ko ung kamay niyang nakapaikot sakin atsaka ko siya hinarap. Hinawakan ko
ung magkabilang pisngi niya at inilapit un sa mukha ko.

"Oo prinsesa ko.. mahal na mahal."

Nakita ko pa mismo kung paano siya mamula. Natawa tuloy ako sa loob loob ko, pero
shempre ayokong i-spoil angf moment namin kaya naman pinigilan kong ilabas un.
Dahil sa mga oras na to, isa lang ang gusto kong gawin. At yun ay ang.. halikan
siya. I leaned down my face, I almost saw her close her eyes..

*Riiiinnngg Riiinnggg*

But then napurnada. Mabilis siyang umatras at sinagot ang cellphone niya.
Pinagmamasdan ko siya habang may kausap sa phone, imposible namang sa trabaho yang
tawag na yan. Sa pagkaka alam ko wala siyang trabaho ngayon. Baka naman sila Julia
yan, ikakasal na kase un.

"Really? Excited to see you! I missed you a lot!"rinig kong sabi niya.

Napakunot noo tuloy ako. Ayan. Yan tayo e. Sino naman kaya yang miss-miss na yan.
Maya maya naibaba na niya yung tawag, at sayang saya siyang lumapit sa akin.

"Baby ko!" napatalon siya at napayakap sakin. "Guess what?"

Nagkibit balikat lang ako.

"Uuwi daw si papa dito with his new family!" parang bata nya pa ring sabi at
niyakap ulit ako.

Masaya naman ako at hindi pala kung sino lang lalaki ang tumawag sa kanya. At
shempre masaya ako para sa prinsesa ko. Miss na kase talaga niya ang Papa niya~
Lagi nya un sinasabi sakin tuwing bago kami matulog. Ay teka nga--

Hindi ko pa pala namimeet ang papa niya kahit date pa O___O"

Okay. Ano kayang manyayare sa pagkikita ng Papa ni Kaella at ni Gino? ABANGAN.

Twitter: @ramoskem (Nasa bio ko po diyan ung Group natin sa FB. Konting pindot lang
makikita na. Join po kayo. Doon po kase ako kimukuha ng paged-dedicatan ko.
Salamat! Diyan ko lang din po ilalagay ung Soft copies. Sana po maintindihan niyo.
Salamat ulit.) *External Link

STQG 20: "Ang gago ng asawa mo..." >>

Aria's POV

"Ano? Wala pa ba?" -EJ.

"Ang jinet jinet na ditey." -Miles.

Hindi na sumagot si Kaella sa mga tanong nila, instead pinagpatuloy na lang niya
ung pag dial sa cellphone niya. Nasa labas kami ng St. Baptiste Church, para sana
magpractice para sa kasal nila Julia at David ang kaso mahigit isang oras ng delay
ung practice.
"Malapit na, maghintay na lang kayo ng konti pa.." pangungumbinsi ni Kaella.

Kanina pa kasi namin kino contact si Gino, ang kaso puro ring lang daw ung nasagot.
Wow lang ha. Hindi na nga ako nagsasalita dito kase alam kong madadagdagan ung
pressure ni Kaella, pero sa totoo lang imbyernang imbyerna na ko dito. Asan ba kase
ang lalaking yun!

"Mikay.."

Napalingon kami kay Julia na naglalakad palapit samin. Kasunod niya si David at si
Sheen na karga si Erjohn.

"Wala pa ba? Ahmn.. kanina pa rin kase tayo naghihintay dito. Na... naiinip na ung
ibang bisita dito." alanganing sabi ni Julia.
"Pero okay lang naman kung wala pa. We could atleast wait for another... 15
minutes.." sabi naman ni David.

"15 minutes?! HAH! Ayoko na te. A-YO-KO na!" -EJ.

"Gumora na tayo, alam mo Kaella malaki na yang si Gino e. Kaya niya na sarili
niya!" dagdag pa ni Miles.

Tumingin naman si Kaella sakin na parang nagtatanong ng 'Ano-na?' Hindi ako

sumagot. Tiniklop ko ung payong ko at nag umpisang maglakad papasok sa simbahan.
Gusto kong sabihin na 'Naiinip na din ako' pero wag na lang, masasaktan si Kaella.
Ganun naman yun pagdating kay Gino. Mabilis masaktan..
Nag umpisa at natapos ang practice ng walang Gino ang dumating. Mabuti na lang
andyan si Sheen, ung kaibigan ni David. Siya muna ung tumayong partner ni Kaella
kanina. Nandito kami sa may hagdan ngayon, nagpapahinga.

"Ahmn, Sheen. Salamat talaga kanina ha." pasalamat ni Kaella sa kanya.

"Oo nga fafa Sheen nako kung waley ka dito siguradong ngangabels yang si Kaella."
dagdag ni EJ.

Natawa naman kami sa mga salita ni EJ, baklang bakla ampu-

"Okay lang un, next time si EJ naman papartneran ko." patawa ni Sheen. "Pero joke
lang."
"HAHAHAHA." tawa naming lahat. Umarte namang nag walk out si EJ kaya eto kami
sinundan siya hanggang makarating kami sa may pintuan.

Oo nga pala, taga dala namin ng gamit si David at Sheen. Tutal lalaki naman sila,
si EJ? Babae yan nako. Si Erjohn naman, naka upo sa balikat ni Sheen, habang naka
kapit sa buhok.

"Huy ha! Last practice na natin Next week. Baka naman dun pa kayo mawala.."

"Wow naman Julia! Dun pa kami mawawala? Kami pa talaga? Naks naman te!" Miles.

"Kung gusto mo dito na matulog si Ej e, para sure na darating siya." singit ko.
"Ano ba yan te, ako na naman nakita mo. O sge na nga dito na ko matutulog.." EJ.

"Wag naman, baka lamukin ka." singit bigla ni Sheen. Kalog kasi yan si Sheen e,
kumbaga palakaibigan, masayahin. Ganun.

"Ayun un e!" David.

"Yiiiee, concern!" pang aasar ni Kaella. Nakisali na rin kami sa pang aasar ni
Kaella sa dalawa, kaya kami naki 'Yiiie' na rin.

"Ikaw ha. Pauso ka." sabi ni Sheen kay Kaella sabay kurot sa ilong.
"Ano yon te?!" histeryang tanong ni Miles ng makita yung scene na yun.

"Ajujuju. Kinikilig ako.." ganti naman ni EJ. "Pero sinasaktan niyo ko.. Sheen,
akala ko ba ako lang?" sabay acting ng nasasakatan naman. "Joke la-"

"Im sorry, Im.. late."

Natigil ung hiyawan, asaran, kilitian, tawanan ng sabay sabay kaming napalingon sa
nagsalita. Si Gino na humahangos pa. Halata namang tumakbo siya papunta dito? Ewan
ko.. Masama ung tingin niya, kaya naman si Miles at EJ nagpaalam ng umuwi. At dahil
ayoko maging third wheel dito, nagpaalam na rin ako.
Kaella's POV

Ang tahimik.

Kanina pa naka alis sila Miles pero wala pa ring nagsasalita sam-

"Umma, Im hungry!" biglang sabi ng anak ko na naka upo sa balikat ni Sheen.

Sh-t! Kaya pala kanina pa masama ang tingin ni Gino.. kukuhanin ko na sana si
Erjohn ng bilang si Gino ang kumuha at nagkarga. Medyo nadale tuloy ung ulo ni
Sheen.

"Tol, dahan dahan." sabi ni David.

Hindi siya sumagot, sinamaan niya lang ng tingin si Sheen at David. Tapos hinawakan
niya ako sa kamay at hinatak palabas ng simbahan. Ilang linggo.. ilang linggo na ba
kaming ganto? Kung tutuusin hindi ko na tanda kung kelan pa kami huling nagkasabay
kumain. Sobrang tagal na nun. Lagi kase siyang busy sa trabaho.. sa trabaho nga ba?
Hindi ko namalayan nakarating na pala kami sa pinagparadahan niya ng kotse. Madilim
na rin pala, ang tanda ko bandang 6 kami natapos magpractice ng kasal e. Napatagal
kami sa pag aantay ko kay Gino, tsaka napasarap na rin siguro sa kwentuhan.

"Ang sabi mo, quarter to 4 tapos na kayo! Anong oras na ba?! Ano ba pina practice
niyo dun? Pagkukurutan ng ilong?!" galit niyang tanong. Napayuko na lang ako sa
lakas ng sigaw niya sakin. Pati.. amoy alak siya.

"H-hindi.. napatagal kami kase dba, hininta-"

"Sabihin mo nga sakin, may balak ka pa bang umuwi?!" galit niya ulit na tanong.

Nung isang gabi kase, hindi rin ako nakauwi samin. Gabi na kase natapos ung
practice ng kasal, e takot kase ako sa dilim kaya nakituloy ako kila Miles at EJ.
"M-meron naman, nagkataon lang na madilim na nun kaya h-hindi kami agad nakauwi ni
Erjohn." sagot ko.

Nag smirk siya sabay bukas ng passenger's seat, isinakay niya dun si Erjohn. "Pwes
ngayon, madilim na. Mag isa kang umuwi, o kaya wag ka na munang umuwi!" pagsabi
niya nun dire diretso siyang umikot sa kotse niya papuntang drivers seat at
pinaharurot ung kotse nya.

Nagulat ako.. na hindi ako makaalis sa kantatayuan ko. Iniwan niya ko.. anong..?
Bakit niya ginawa to? First time to.. iniwan niya kong mag isa.. Nakita ko na lang
ung sarili ko.. naglalakad.. mag isa.. naiyak.. sa gitna ng daan..

*riiiiing*
Nabuhayan ako ng loob. Sabi ko na e, hindi niya ko kayang tiisin. Sinagot ko ung
tawag sa cellphone ko.

"H-hello *sobs* Gi-"

"Hello my daughter? Are you crying?"

Si Papa pala ung tumawag.

"Ah haha.. *sobs* h-hindi Papa! Sinisipon a-ako." pinigil ko ung pag iyak ko. "B-
bakit ka nga pala napatawag Pa?"
"Im going back next week, I have the exact date now." masayan balita ng Papa ko.
Matagl na kase daw niyang gustong umuwi, kasama daw niya ung inaanak niya at ung
bago niyang pamilya.

"T-talaga Papa? Kelan?" hindi ko na napigilang umiyak, uuwi si Papa at heto ako.
Imbis na masaya malungkot pa rin dahil sa nangyayare samin ni Gino.

"On-----"

Biglang may umagawa ng cellphone ko.

"Sheen.."

Nilagay niya ung daliri niya sa bibig ko para pigilin akong magsalita. Yumuko siya
kapantay ng mukha ko.

"Ang gago ng asawa mo para iwan ka dito, iuuwi na lang muna kita. Bawal
magreklamo." sabi niya kasabay ng pagpunas sa luha ko at pagbuhat sakin.
 --------------------------------------

TAKE TIME TO READ:

Una aaminin ko habang tina type ko to, naginginig ung kamay ko. Hindi ako pasmado,
pero kase ang tagal kong walang update dba? Hindi ko alam kung may babasa pa nito o
wala na. Kaya nga sabi ko sa sarili ko hindi na ko maga update.

Pero sa mga tao sa Group natin *External Link* na nagbigay ng kahit anong
pampalakas loob, sa mga nag message, sa mga nagtweet *@ramoskem*. Salamat! Maraming
maraming salamat!

Comment ?

STQG 21: Her secret.. >>

Kaella's POV

"Hello Pa?"

Umagang umaga, tawag agad ni Papa ang bumungad sakin.

"Mikaella, Ill be going there in two more days!"

Ung simangot kong mukha pakiramdam ko nalagyan ng isang malaking ngiti, hindi ako
makapaniwala. Magkikita na kami ni Papa.
"Talaga Pa? Masaya ako sa balitang yan Pa! Magkikita na din tayo! E sila Tita?
Excited na din ba sila?"

Sila Tita, sila ung bagong family ni Papa. Tita ang tawag ko sa kanila, dahil kahit
wala na si mama hindi ko naman siya papalitan no.

"Oh yes my dear! Mas excited pa sila sakin if you only know." natatawang sagot ni
Papa. "Oh by the way, dont bother to fetch us okay? May susundo na samin."

"Sge pa. San naman kayo tutuloy?" natanong ko lang bigla. Kase ang tagal niya ng
sinasabi na uuwi na sila, pro kahit minsan hindi ko pa natanong kung san sila
tutuloy.

"Your aunt will stay in the nearest hotel na malapit sa bahay niyo."

Ha? Ano daw?

"Bakit malapit samin Pa?"

"Cause I will live there. Titira ako kasama mo, kasama ng apo ko, at kasama ng
asawa mo... na kahit kelan hindi ko pa nakita." seryosong sagot ni Papa.

"Pa, kung titira ka man dito gusto ko lang sbhin nahindi kami nakabukod. I mean,
nakatira ako ksama ng Dad at Ate ng Asawa ko." paliwanag ko kay Papa. Hindi naman
sa atyaw ko siyang patirahin dito, kaso kase minsan ayaw din talaga ni papa ng
matao. Siya lang nman inaalala ko.
Natawa ng marahan si Papa. "Its okay, its okay." sagot niya. "Oh sge na, I have to
go. Im excited to see you my daughter."

Nagpaalam na rin ako kay Papa pagtapos nun. Naghilamos ako atska nagbihis, kung
iniisip niyo kung nasan ako. Andito ako sa Guestroom ng bahay nila Gino, bakit? Sa
tingin nio ba papayag akong iuwi ako ni Sheen? Hindi pwde no. May asawat anak akong
tao, hindi ko naman hahayaang mag iba ang tingin nila sakin.

Malapit na ako sa hagdan ng mapadaan ako sa kwarto namin ni Gino, nakaawang.. at

may kausap siya. Hindi ko tuloy maiwasang hindi makinig.

"Ill do my best, just please. Give me and my Dad ng kaunti pang panahon."

Ano daw? Bakit nanghihingi siya ng palugit? Anong nangyayare?

"Yes. Its only half a million right? May pera kami. malaki pa diyan, its just that
hindi kami makapag labas ng pera dahil wala pa si Mama. Siya lang ang may
karapatang maglabas ng ganyang kalaking pera sa bangko namin."

Medyo napatigil na ako nun, yun ba ung dahilan kung bakit mainit ung ulo niya these
past few weeks?

"Yes, I pro-"
Natigil ako ng pakikinig ng lumabas si Erjohn sa kwarto niya na nagpupungas ng
mata, umalis agad ako sa may pinto at nilapitan siya.

"Goodmorning my prince." bati ko sa kanya sabay halik sa noo niya.

"Morning my queen.." inaantok pa na sabi niya. "Mom, kitchen."

Inakay ko siya papuntang Kitchen, may pasok nga pala siya ngayon. Mamaya ko na
kakausapin si Gino tungkol sa problema niya, unahin ko muna ung anak namin.

"Ano gusto mong breakfast?" tanong ko sa anak ko pero hindi naman nasagot kaya
pinagpatuloy ko ung pagtitimpla ng milk para sa Koko Krunch niya.

"Koko Krunch ba gusto mong breafast, baby ko?" tanong ko ulit sa anak ko.

Pero maya maya may isang mabangong nakaka inlove na lalaki ang yumakap sakin mula
sa likod.

"Ikaw gusto kong breakfast."

Hindi ko siya sinagot, e pano... kinikilig agad ako.

"Hindi naman ikaw tinatanong ko." sagot ko with matching irap at tanggal ng yakap
niya, magkaaway kaya kami no! :"">

"E sa bi mo baby ko, ako lang naman baby mo e. Dba prinsesa ko?" tanong niya at
biglang kiss sa pisngi ko.

Inikot niya ko paharap sa kanya at kiniss sa noo, pisngi at tungki ng ilong.

"Prinsesa ko.. sorry na." tapos niyakap niya ko ng mahigpit. "Medyo nakainom kase
ak-"

"Tss. Kahit na, inaway mo pa din ako." pag iinarte ko.

Hindi na siya sumagot, sa halip naramdaman ko na lang nayugyog na ung balikat ko.
Pagtingin ko sa kanya, ang walanghya natawa na pala. Hinampas ko nga.

"Loka ka talaga, bakit mo ko tinatawanan?"

Pinipigil pa rin niya ung tawag niya ng tumingin siya sakin. "Pfft-- Kase..
paganyan ganyan ka pa.. hahaha. Kinikilig ka naman."

At dahil sa sinabi niya, natawa na din ako. Hayy, oo nasaktan niya ko kahapon. Pero
ano naman? E sa mahal ko siya e, kaya patatawarin ko siya agad. Kailangan pa bang
magpakipot? Kaya nga kami mag asawa dba? Kase mahal at iniintindi namin ang isat
isa.
--

"Ano? Dito ka na lang talaga?" pang limampung beses niya ng tanong sakin.

Ayoko kase sumama sa kaila ngyon maghatid kay Erjohn sa School, mas okay na un para
pagkahatid niya sa anak namin diretso opisina na siya. Alam ko namang may
importante siyang kailangang gawin.

"Hindi na nga baby ko.. dito na lang ako."

Nagpout siya konti atsaka ako kiniss sa pisngi. "Babye, prinsesa ko."

Pagkababay ko sa kanila, kinuha ko agad ung cellphone ko at tumawag sa

Greenheights.

"Lalaban ako, ihanda mo. Gusto ko ng half a million price."

Lalaban muna ako, yun lang siguro ung paraan para makatulong ako sa asawa ko.

-------

PS: EVERY KAELLA'S DECISION WILL AFFECT GINO.

STQG 22: Fighting.. >>

Kaella's POV

"Prinsesa ko.."

"Hmmn?"

"Prinsesa ko, sama ka na sakin."

"Hmmmn.."

"Hmp! Wag na nga lang, ayaw mo naman." bigla siyang bumitaw mula sa pagkakayakap sa
likod ko at tinalikuran ako sa kama.

Natawa na lang ako sa inasta niya. Naiimgine kong nakanguso siya habang nakakunot
ang noo. Ganyan naman yan pag nagtatampo, nagfe- feeling bata para lambingin ko
siya.

Ako naman ang umisod at yumakap sa kanya mula sa likod niya.

"Baby ko.."
Dedma.

"Baby ko.."

Sweet no? Kahit nag kakatampuhan kame or nag aaway na, never pa rin naming tinawag
ang isat isa sa pangalan. Dba nga nag sumpaan kame na ang tawagan namin ang tanda
ng pagmamahalan namin.

"Baby ko.. bakit ba gusto mo kong isama sa work mo?"

HIndi naman sa ayaw ko, shempre gusto ko. Kase dba ang ibigsabihin nun, pati sa
work niya ako gusto niyang makita. Ang iniisip ko lang alam ko namang malaki ang
problema nila sa trabaho. Pati nga rin ako nagtataka kung pano silang maiipit, e
kay Gino na nanggaling na kayang kaya naman nila maglabas ng ganun kalaking pera.

Asan na ba si Mama Karla? Ang huling rinig ko, may humaharang daw sa access ni Mama
Karla.

Humarap siya sakin atska ako hinapit payakap.

"Sama ka na, para may energy ako." paglalambing niya na binulong pa sa leeg ko.
May tenga ba ko sa leeg?

"Energy? E kelan ka ba nawalan nun? Lagi ka namang meron nun e." asar ko sa kanya
with matching sundot pa sa tagiliran niya.

Anong oras na ba? Alas dos lang naman ng hapon. Si Erjohn? Kanina pa nakapasok.
Siya lang naman tong namimilit pa.

"Iba pa rin energy ko pag andun ka." sagot naman niya na may ngiting hindi mo
maintindihan.

"Nako bab-" naputol ung sasabihin ko ng biglang mag ring ung cellphone ko.

"Baby ko, may natawag sakin. Teka lang."

Tumayo ako at inabot ung cellphone ko sa may Cabinet. 'Greenheights' ung nakalagay
sa screen. Tinignan ko si Gino, kinakalikot niya ung paa niya. Kaya lumayo muna ako
ng dahan dahan at ska sinagot ung tawag.

"Oh ano?"

"Mam. May caller na, game daw po ba kayo mamayang ala una ng madaling araw?"
"Magkano?"

"Deal po siya sa inyo. 500, 000."

"Sige sige, pupunta ako." at ibinaba ko na ung tawag-

"Ano un? Saan ka pupunta?"

Muntik ko ng mabitawan ung cellphone ko ng marinig ung boses ni Gino.

"Ha? A.. kila Julia! Nag aaya e. Bago daw ikasal sa Wednesday. Ediba alamu naman,
monday dba?"

Tumango tango lang siya atska lumapit ulit sakin at niyakap ako.

"Prinsesa ko.. sama ka na? Mag oovertime ako mamaya e, sama ka na para masaya.."

Eto na.

Nakokonsensya na ko.
Hay. Kailangan kong mag siningaling.

"E dba nga pupunta ako kila Julia? Dun ako mamaya baby ko."

Naramdaman kong ngumuso na naman siya. Kaya naman hinarap ko siya.

"Okay na un..'' pangungumbinsi ko.

"E wala nga kong energy." reklamo niya.

Tumingkayad ako at hinalikan siya sa noo. "O ayan. Energy na yan ha."

Umiling siya.

Hinalikan ko siya sa tungki ng ilong niya. "Oh ayan?"

Umiling ulit siya.

Natatawa akong hinalikan siya sa pisngi niya. Magkabilaan pa. "Oh ayan. Doble
dobleng energy na yan."
Umiling ulit siya. At biglang... ngumuso. Mag iinarte pa ba ko?

Hinalikan ko na siya sa lips niya. At ska ko hinalikan bawat parte ng mukha niya.

"O ayan, madami ka ng energy ha."

Tumingin siya sakin. As in tingin niya mula nung hayskul pa kami. Ung tinging alam
kong mahal niya ako. Yumuko siya and he passionately kissed me.

"Sge na nga nextym na lang." sagot niya.

-------------------------------------------
"Baby ko, dito mo na ako ibaba. May tricycle naman papunta kila Julia e."

"Bakit dito pa? Pwde namang ipasok sa loob dba?" tanong niya.

"Ha? Ah.. e dito kase usapan nmin."

"Sge na nga." sagot na lang niya. HInalikan niya pa ako sa noo, ilong, magkabilang
pisngi at sa labi bago niya ko binaba.

Hinintay kong makaalis ng tuluyan ang kotse niya bago ako pumara ng taxi papuntang
Greenheights. Lilinawin ko ang lahat. Hindi ito alam nila Julia, Miles, Aria at EJ.
Dahil siguradong hindi sila papayag. Pangalawa kung inaalala niyo na baka alam to
ni Ate Roan, hindi. Dahil ibang pangalan ang gamit ko.

Sigurado naman akong hindi siya makakanuod ngayon, nasa trabaho siya.
"Mam, mag susuot pa ba kayo ng maskara?" bungad sakin ng round girl.

Andito na ko. As usuall. Ang dami pa ring tao. Pero bakit mas madami atang babae
ang nanunuod ngayon? Kung may lalaki man, hindi katulad ng dami noon. HIndi na ako
kumuha ng maskara, alam ko namang hindi kakalat ang balita dito hindi tulad ng sa
showbiz na bawat galaw mo sinusundan.

Nauna na akong umakyat ng ring, maya maya biglang nag iritan ung babae sa baba ng
ring. Un pala parating na ung kalaban ko.. LALAKE.

OO. Lalake lang naman. Pero bahala na. Ano pa nga bang magagawa ko? Hindi katulad
ko, nakamaskara siya.

Lumapit siya sakin.

Bigla niyang hinawakan ung bewang ko at binulungan ako.

"Don't worry, hindi kita pahihirapan." from there bigla niya kong kinorner.

Naglaban kame. Ung laban na wala sa pagitan ng babae at lalake. Laban ng akala mo
pareho kame ng kasarian. Nasusuntok ko siya, nasusuntok niya ko. Bawat suntok ko,
feeling ko kurot lang para sa kanya. Samantalang bawat suntok niya pasa ang tama
sakin.
The last thing I knew..

"Dont worry Queen Gangster, I'll let you win no matter what."

Kinabukasan pagdilat ng mata ko, nakita ko ang muka ng papa ko.

Galit na galit..
 -----------------------------------------

Teaser: May magbabalik. May aalis.

COMMENT.

STQG 23: When she cries >>

Kaella's POV

Flashback:

"Pa, sige naman na.. Maawa ka na." pakiusap ko kay Papa.

Simula kase ng makalabas ako sa Hospital ni hindi pa ako nakakauwi sa sa bahay

namin ni Gino. Smula ng lumabas ako iniuwe ako ni Papa dito sa bahay nila, kasama
ung bago niyang pamilya.

Hindi naman sa ayaw kong maksama si Papa, ang kaso kase.. kailangan ako ng mag ama
ko. Ni hindi na nga ako naka punta sa kasal ni Julia, kase hindi niya ako
pinayagan. Ngayon pa na nagpapaalam ako ng maayos.

"Im telling you Kaella. Bukas ang pinto ng bahay na ito para dalawin ka nilang mag
ama.. ng asawa mo pero ano? Nakita mo ba ni anino ng anak mo? Nakita mo ba ni anino
ng asawa mo? Ni hindi nga nagpunta ang asawa mo para makita ka e!" impit ang galit
na sagot sa akin ni Papa.

"Pa.. pano sila makakapunta dito kung ni hindi nila alam na dito na ako nakatira?"
katwiran ko naman.

Tinitigan ako ni Papa ng mabuti bago nya binaba ung dyaryong hawak niya kanina pa.
"Hndi bat nanggaling dito sila Julia kahapon? Kung gusto ka talaga niyang makita
nagtanong na sana siya kila Julia." lumapit sakin si Papa at pinunasan ung luha ko.
"Forget him.. forget that Gino Padilla."
Yumuko ako sa hindi malamang dahilan. Ang alam ko lang, nanghina ang loob ko sa
sinabe ni Papa. Oo nga naman.. hindi niya ba naisip un? O... ayaw lang talaga niya
kong makita? Umakyat ako sa kwarto ko habang patuloy ang pag iyak.

"Saan ka pupunta?"

Napatigil ako sa akmang pagbukas ng pinto, nilingon ko ung nagsalita. "Tita

Elvie.." si Tita Elvie, ung bagong asawa ni Papa.

Ngumiti siya at lumapit sakin. "Alas dos ng tanghali.. tatakas ka ba?"

"Tita.. maiintindihan niyo naman po ako kung sasabihin kong pupuntahan ko ung mag
ama ko." lumapit ako at hinawakan ung kamay niya. "Dalawang linggo na po.. katumbas
isang taon sakin. Gustong gusto ko na po silang makita. Alam ko naman kailangan
nila ko.."

Ngayon na lang kase ung oras.. sa kauna unahang pagkakataon, ngayon lang umalis si
Papa dito sa bahay. Kya sana gusto kong tumakas ngayon.

Pinunasan ni Tita Elvie ung luha kong utni unti ng
really really understand. Gabi gabi kang naiyak sa
Naramdaman ko na yan sa anak ko sa una kong asawa,
sige. Hanggat wala pa ang Dad mo, I will allow you
of yourself."
napatak. "I understand.. I
kwarto mo bago matulog.
umalis din kase siya thats why
to go. Just please... take care

Niyakap ko siya bilang pasasalamat. Im glad na sya ang naging asawa ni Papa kapalit
ng pagkawala ni mommy. She really really do understands me kase sabi nga niya
naranasan din niya daw to sa una niyang anak.

Umalis ako at bumiyahe. Ngayon ko lang nalaman, nasa Pampanga pala kame? Ang layo
pa ng iba byahe ko papuntang Quezon.

--
Nakarating ako ng Quezon bandang alas syete na ng gabi (HIndi ko alam kung ganto ba
talaga katagal. Sorry) Dumiretso ako sa bahay namin.. saan pa ba ako pupunta dba?

Nasa tapat na ako ng bahay ng mapansin kong.. tahimik ang paligid. Bakit.. parang
walang maingay? Dahan dahan akong lumapit sa pinto.. napangiti ako. Ung tagal ng
dalawang linggo na hindi ko siya nakita, pakiramdam ko napawi lahat ngayon.
Pakiramdam ko.. buo na ako ulit.

Nakita kong ung likod ng asawa ko.. ung likod ni baby ko may kausap siya sa phone
kaya siguro hndi niya ko naramdaman. Inantay kong matapos ung tawag, kaya naman
pagkababa niya ng cellphone niya Lumapit ako ng unti unti at niyakap siya mula sa
likod.

Pero ang susunod na pangyayare ay hindi ko inaasahan..

Pagalit niyang inalis ung kamay ko ng nakapaikot sa kanya at tinitigan ako. "Anong
gnagawa mo dito?"

"H-ha?"

Umupo siya ng pabalandra sa sofa at tinitigan ako ulo hanggang paa. "Ang sabi ko
anong ginagawa mo dito? Hindi ba sinabe sayo ng papa mo na ayaw na kitang makita?"
Diyos ko.. tulungan niya ako.. Ung puso ko pakiramdam ko, unti unti ng nawawasak.

"Baby ko.." akma ko siyang yayakapin ng bigla siyang umiwas.

"Pwede ba Kaella? Bakit ba-"

"Kaella?" inulit ko ung way ng pagtawag niya sa pangalan ko. "S-sabi mo.. hindi mo
ko tatawagin sa pangalan ko? Sabi mo ung tawagan naten ung tanda ng pagmamahalan
naten.. bakit ngayon? Bakit ngayon wala na?" umiiyak kong tanong.

Somehow umaasa akong sana nakamali lang sya.. pero hindi. Dahil imbis na sabihin
niyang nagkamali siya nag smirk lang siya.
"Un na nga e. Bakit pa kita tatawagin sa tawagan naten kung ung pagmamahal ko sayo
wala na? Hindi na kita tatawaging 'prinsesa ko' simple lang kase hindi na kita
mahal." sagot niya sakin na parang wala lang.

Madali kong hinawakan ung pisngi nya.. ung mukha niya.. "Baby ko.. sorry na.
promise hindi na ako lalaban dun.. promise hindi na ako magsisinungaling sayo.
Promise, wag mo lang ako iwan baby ko.."

Inalis niya ung kamay ko na parang diring diri siya. "Pwede ba Kaella? Wag ka nga!
Alis na okay? Wala kang mapapala sakin. Hindi na kita gusto. Hindi na kita mahal.
Hindi na kita kailangan."

Hinawakan niya ung braso ko at kinaladkad ako palabas ng bahay nila. "Yan! Diyan
ka. Ales! Ayaw na kitang makita okay? Alis na!"

Bakit.. ano bang nangyare?

-------------------------------------

Gino's POV

The road I have travelled on

Is paved with good intentions
It's littered with broken dreams
That never quite came true

Nagumpisa siyang maglakad palabas ng subdivision.. kaya naman sinundan ko siya ng

hindi niya sa paraang hindi niya ko makikita. Gusto ba talaga niyang ipahamak ung
sarili niya? Pwede naman siyang sumakay ng tricycle.

When all of my hopes were dying

Her love kept me trying
She does her best to hide
The pain that she's been through

Mas okay na rin siguro ung nasa likod lang ako. Kase ayokong makita siyang naiyak..
ayokong makitang ung bawat luhang napatak mula sa mata niya, ako ang dahilan.

When she cries at night

And she doesn't think that I can hear her
She tries to hide all the fears she feels inside
So I pray this time
I can be the man that she deserves
'Cause I die a little each time
When she cries

Kaya ko ng mamatay. Handa akong mamatay kung alam kong ako rin lang ang dahiln ng
pagiyak niya. nangako akong hidni iya paiiyakin, pero ano tong ginagawa ko ngayon?
Hindi bat sinasaktan ko rin siya? Ano ba tong ginagawa ko?

She's always been there for me

Whenever I've fallen
When nobody else believes
She'll be there by my side

Gagawin ko ang lahat para mapatunayan kong ako lang ang lalaking nababagay sayo.

I don't know how she takes it

Just once I like to make it
Then there'll be tears of joy
That fill her loving eyes

(Repeat chorus)

So I pray this time

I can be the man that she deserves
'Cause I die a little each time
When she cries

Patawad prinsesa ko.. Patawad. Pero sana tandaan mo.. mahal na mahal na mahal kita.

KOTA: 500

STQG 24: Knowing his side. >>

Gino's POV

Way back Chapter 22.

"And as far as I know, hanggang ngayong Mr. Gino e hindi pa rin nakakauwi ang mama
mo. Si Ms. Karla? Pano na yan? Any time tomorrow e kukuhanin na ng banko ang
kompanya niyo.
Halos manigas ang buong katawan ko sa narinig ko. Taimtim ko na namang tinignan si
Papa, nakita kong namula siya. Si Ate Roan naman napayakap na lang kay kuya Rayver.
Nagagalit ako.. halos wala akong nagawa. Ako na halos ang may kapangyarihan sa
kumpanyang ito pero wala akong nagawa.

"Wala.. wala na ho ba talagang paraan?" tanong pa ni Papa sa lawyer ng kumpanya.

Umiling lang yung lawyer. "Im.. sorry. Ginawa na po natin ang lahat. Sabay sabay
tayong lumaban para sa kumpanyang ito.. But then, nauwi sa wala ang lahat. Sorry,
but I have to go. May appointment pa ako sa bangko."

Naiwan kami sa loob ng Session Hall. kami kami lang.. nagpapakiramadaman. Sana..
kung andito lang ang Prinsesa ko, alam kong magiging payapa ako.

"Pa, We did everything.." iyak ni Ate. "But its just Mom, that can open all our
access. Where is she? Where is she?"

"I dont know.. ginagawa ko naman ang lahat para mahanap siya. Hindi ko alam kung
pano syang nahaharang ng kng sino mang humaharang sa pag uwi niya."

Hindi ko kinaya ang atmosphere sa loob, kaya lumabas na ako. Tinawagan ko na lang
si prinsesa, dahil alam kong gagaan ang loob ko pag narinig ko ang boses niya..

"Prinses-"

"Hello? Hello? Kindly go to this hospital, ***** your wife? Mikaella Bernardo?
Isinugod po siya dito, puro sugat, pasa, tututututtuututut"

Hindi ko na naitindihan ung susunod pang sinabe dahil tumakbo na agad ako, pababa
sa Parking. Tangin-- Anong nangyayare? Ang susunod na alam ko, nakarating ako sa
Hospital na sinabe ng Nurse at..

"Are you Gino? The bastard one whose my daughter is living with?"

Then from that moment alam ko.. siya ang ama ng Prinsesa ko. Hndi pa ako nkkasagot
ng maramdaman kong dumapo ang kamao niya sa pisngi ko, dahilan para bumagsak ako sa
sahig. Mabilis ung pangyayare, nakita kong may tsekeng nalipad sa harap ko.

"I know na naghihirap ang pamilya mo. Ayan ang tseke, walang amount dyan. Ikaw na
bahala, name the price little boy basta ang kapalit wag na wag ka ng papakita sa
anak ko. And as an additional, once na makipag ayos o makipag kita ka sa anak ko Im
telling you. Itatakwil ko ang anak ko."

Ngayon masisi niyo ba ako kung bakit ko ginawa yun?

"Oo pare. Dahil sa simula pa lang ng storyang ito, naging duwag ka. Wala kang ibang
ginawa kundi tumakbo, kundi takasan ang lahat ng problema." Kats.

Wag na kayo magtaka kung bakit alam nila, kaibigan ko yang mga yan. Natural lang na
ilabas ko sa kanila ang problema ko.

"Pakiramdam mo kase, lahat masosolve sa simpleng pagsunod. Hindi mo ba alam ung

salitang ipaglaban? Un ung kung alam mong mahalaga, ipaglalaban mo." JC.

"Hindi mo alam, mahal ka niya. kaya siya nagpunta dito kase mahal ka nya.
Pinaglaban ka nya, ikaw ano? Sumuko ka. Sumuko ka lang." Seth.

Paulit ulit sila.. kaya ung baso ko ibinato ko na lang sa dingding. Biglang sumilip
si Lester sa pinto.

"Aba Gino. Natutulog si Erjohn! gago ka ba?" inis niyang tanong.

Tumayo ako at hinarap sila.

"Edi bakla kung bakla. Duwag kung duwag. Gago kung gago. Pero... pwede ko naman
siyang bawiin ulit dba?"

#MulingIbalik :">

---------
PLEASE TWEET ME. @ramoskem Kahit ano lang po sabihin nyo, basta i-hashtag niyo to:

#GoodluckSaPrelim

Prelim na po kase namin sa Monday T___T

STQG 25: REVEALING EVERYTHING. >>

Salamat sa mga patuloy na nasuporta! Salamat po! Salamat talaga! Salamat din po
sa nag tweet sakin ng #GoodluckSaPrelim Nakatulong po ung concentration na
ipinaubaya niyo! Maraming salamat po sa mga naghihintay pa rin ng Update ko dito.

Heto na po.. expect the unexpected.

---------

Gino's POV

"Saan ka pupunta ngayon?"

Nilingon ko si Lester, na karga karga si Erjohn. "Ang laki laki na niyan ni Erjohn,
kinakarga mo pa. Limang taon na yan boy, ihiga mo na lang dun."

Inirapan lang ako ni lester. Sabi ko naman sa inyo e, si Lester ang asawa ko dito.
Haha! "Di mo sinagot ung tanong ko Gino, for the past 2 weeks ngayon ka na lang
ulit nag ayos ng itshura mo."

Napatigil ako sa pag aayos ng damit ko sa bag na dadalhin ko, napaharap pa tuloy
ako sa salamin. Oo nga no. Nag ahit ako ng bigote, balbas, nagpagupit ako ng buhok,
at ang ayos ng damit ko. Nakpag isip na kse ako.. sana gumana to.

Tinapos ko ung pagliligpit ng damit ko at tska sinukbit ung bag ko. "Akina si
Erjohn."

Inabot naman ni lester atska ako umalis na lang, pupunta ako kung nasan man ang
Prinsesa ko. Gamit ang kotse ng kaibigan ko, nagpunta ako sa isang building.. kung
saan alam kong pag mamay ari ng ama ng Prinsesa ko. Ginising ko si Erjohn atska ko
pinaglakad. Aba alangan namang lagi ko yang karga -___-"

"Pa, san tyo?" tanong niya sakin.

"Punta tyo sa Prinsesa ko."

"Kay Umma?" tanong niya ulit. "Bakit?"

"Susunduin nten siya." sagot ko.

"Bakit Daddy? Nilayasan ka ba ni Mama?"

Medyo napatigil ako nun, eto ang hirap pag matalino anak mo. Hindi ka man lang
makapag sinungaling. Langya. Hindi ko na lang sinagot ang tanong niya, shaka nag
diretso sa Info Desk. Ehem. Naka tuxedo ako. Para mukang pormal talaga.

"Uhmn, Hi. Goodmorning Miss." bati ko dun sa babae. "Can I know, on what floor do
Ms. Mikaella lands in?"

"Uhmn, Sir.." alangang sgaot niya habang may pacute effect pa. "Its private po
kase. Hindi pwedeng sabihin kung kani kanino."

"Talaga?" tanong ko pa sa kanya sabay titig sa mata niya.

At dahil gwapo ako, ano pa bang aasahan niyo? Shempre nakuha ko pa rin ang pakay
ko.
"Here Sir. Room CL. Pagtuntong niyo po sa 6th floor, turn left. Then count four
doors. Ayan na po un."

Kinuha ko ung papel atska umalis na. Hindi niyo lang alam, kanina ko pa gustong
matawa. Si Erjohn kase tinago ko sa bandang likod ko, e nangangalikot ng binti.
Nakakakiliti tuloy. Pero itigil na ang usapang ito. Dali dali akong pumunta sa 6th
floor-- ikaapat na pinto daw.

Unang pinto..

Ikalawang pinto..

Ikat-

"How about Karla Padilla?"

Napatigil ang katawan ko pag karinig ko sa pangalan ng Mama ko. Bahagyang naka
awang pa ung pinto kaya nakita ko kung sinong nasa loob. Nakng put- naman na yan o.
Ang tatay na naman ng prinsesa ko. Wag mo sabihing..

"Sent that woman home now here in the Philippines. Napaghiwalay ko nman na ang anak
ko at ang anak ng babaeng yan. Nakasisiguro akong hindi na sila magkakabalikan pa."

Bigla akong nakaramdam ng galit.. poot. Dahil sa mga panahong lumipas, sya lang
pala ang may hawak sa Mama ko. Malay ko ba kung pinahihirapan na ung Mama ko? Wala
akong kaalam alam! Nailapag ko na lang ung bag ko agad sa sahig atska diretsong
pumasok sa pinto.

"Napakawalanghiya mo!" akmang susuntukin ko siya ng biglang may humarang. mga Men
in black. Isa isa nila akong hinawakan kabilaan sa braso ko.

"You again?" galit na tanong sakin ng papa ng Prinsesa ko. "Anong ginagawa mo
dito? May balak ka pa bang manggulo sa buhay ng anak ko? Hindi bat sinabe ko sayo
na.." Bahagya syang napatigil at napahawak sa batok. Hina highblood ata. Tumingin
na lang sia sa mga men in black atska tumango.

Maya maya.. naramdaman ko na alng na tinuturuan nila ko ng lekshon. Sapak dito.

Sapak doon. Pero kahit ganun, nakita ko sa gilid ng mata ko napatigil ung ama ng
Prinsesa ko sa harap ng anak ko. Tinignan niyang mabuti ang anak ko. Madali niyang
pinatigil ung mga Men in black at ska ako hinarap.

"L-lalake ang anak niyo ni Mikaella?"

Pagkatanong niya nun sakin, sakto namang takbo ng anak ko sakin. Niyakap ako.
"Daddy!"

"Tsk. Wag ka yumakap 'nak.. may dugo o." sagot ko sa anak ko at tumingin sa ama ng
Prinsesa ko. "Oho. Lalake. Bakit?"

Pero imbis na sumagot.. bigla siyang namula. Umiiyak siyang lumuhod sa harap ko..
at humihingi ng patawad.

------

NEXT CHAPTER: THE GREATEST REVEALATION.

_ Chapters left.

V O T E a n d C O M M E N T ?

Twitter: @ramoskem

STQG 26: Twenty six. >>

T I P:
Kung babasahin nio to, masasabi niyo pong 'Flashback' to. Pero.. Kung talagang
binabasa niyo po ung story ko simula Shes the Princess Gangster masasabi niyong isa
itong 'Major Flashback' dahil ang mga characters na mababanggit dito, matagal na
silang parte dito. Ngayon na lang ulit sla manggugulo.

Sana po ay malinawan na ang lahat! Andito na po lahat ang dahilang kung bakit
NAMUMUHI ang Ama ni Kaella kay Gino. Yun lamang po! Salamat!

---------------------------------- ----------

Flashback:

2 years ago..

Vancouver, Canada.

Kaella's Dad POV

Its been 2 years.. simula ng mawala ang asawa ko. Okay na ba ako? Siguro oo. Nawala
ang asawa ko, namatay siya sa isang plane crash. Simula nun, natutuo ang anak kong
maging mag isa. Hindi naman lingod sa kaalaman kong nagka anak siya. Ang nakakapag
pasama lang ng loob ko, hindi ko man lang kilala ang nakabuntis sa anak ko.

Anong klaseng ama nga ba ako?

Simula ng malaman ko yun, araw araw akong sumusubok na madalaw ko siya sa Korea,
sino nga bang kasama niya don? Ang alam ko lang, mga kaibigan niya. Yun lang ang
alam ko. Yun lang naman tlaga ang alam ko e. Siguro nakakapangsisi din kase ung
halos araw araw akong nasa trabaho. Yun.. yun tlaga ang pinagsisisihan ko.

Nakahanap ako ng bagong asawa at shempre naiintindihan niya ang kalagayan ko.
Pareho kase kaming naging biyudo at biyuda, kaya alam na namin ang pakiramdam.
Kamusta na kaya ang anak ko? Masaya kaya sila ng asawa niya? Hindi ko naman kase
alam kung bakit, ayaw niya kong papuntahin don.

Exactly 4 years passed..

"Hon, you have visitors.." isang umaga bigla na lang sinabe sakin yan ng asawa ko.

"Who?"

"They didn't tell their names, but they said they are your daughters friends way
back in the Philippines." masayang sagot sakin ng asawa ko.

Alam niya kaseng matagal na akong sabik sa anak ko. Dali dali akong tumayo at
pinuntahan sa pinto ang mga bisitang kaibigan daw ng anak ko. Nakita ko ang tatlong
babae, nakatayo don at naghihintay sakin. Ka edaran lang sila ng anak ko.

"Hi.. I assume your my daughter's friends?" bungad ko sa kanila habang pinapapasok

sila.
Ngumiti sila at tumango. Bgla ko tuloy naalala ung mga pangalang Miles.. Aria...
Ej... Madalas ko kaseng naririnig un mnsan na kausap ng anak ko sa phone. Hindi
nga lang ako nagkaron ng pagkakataong makilala sila dahil nga.. wala akong panahon
sa kanila.

"By the way Sir, Im Bambi. Shes Lexi and Bea." pakilala nung babae pati sa mga
kasama niya.

Ah yun pala pangalan nila. Bakit parang hindi pamilyar saken? Bahala na nga..

"So.. whats the reason and you came up here?" masayang tanong ko. Shempre bilang
ama na nangungulila sa anak.. excited akong makatanggap ng balita.

"We have a bad news for you Sir." umpisa nung isang babae na Lexi daw pangalan.

"See this baby girl? It is your daughters baby and we're sorry to say that shes not
being taken carefully. Shes being abused. Her father? Gino Padilla? That guy
doesn't care about his daughter and wife." tuloy tuloy na sabi nung Bambi.

Biglang pakiramdam ko tuloy umakyat lahat ng dugo ko sa ulo ko... naninikip pa ang
puso ko.

"So.. what do you mean?" tiim bagang kong tanong.

"We just want to inform you that you're beloved daughter do not have a happy
family. Shes not happy either. She and her daughter is being abused."

Naka alis na sila, pero ako hindi mapakali. Hindi ko gusto ang nangyayare. ANG
MAHAL KONG ANAK, PINAHIHIRAPAN LANG NG KUNG SINONG LALAKE!

BASTARDO!

TARANTADO!

WALANGHIYA!

Ako.. ako ang maghihiganti para sa anak ko. Matapos ang ilang araw na pagiisip,
napag desisyunan kong sa ibang paraan ako gaganti. Pina imbistigahan ko mula
Pilipinas hanggang Canada ang GINO na yan.

Nalaman kong may Kumpanya silang related sa Computers. Nalaman ko pang si Karla
lang na Ina niya ang may access sa lahat. At mag aaksaya pa ba ako ng oras? Ginawa
ko na agad ang balak ko. Hinarang ko ang lahat.. lahat lahat ng maaraing makapagpa
unlad sa kanila.

---------------------------------- ----------
Kaya naman pag uwi ko ng PIlipinas, isinakatuparan ko agad ang paghihiwaya kay
Kaella at sa Gino na yan. Alamko namang nagtagumpay ako.. nailayo ko ang anak ko sa
lalaking walang ibang ginawa kundi saktan siya.

Pero sa nakikita ko, hindi naman naging masaya ang anak ko.. malungkot lang siya
lagi. Hanggang isang araw.. nalaman kong hindi nman pala babae ang anak ng nak ko..

Kung gayon ang lahat ba ng nalaman ko sa Canada, ay kasinungalingan lang?

Sino si Bambi? Si Lexy? at si Bea?

---------------------------------- ----------

COMMENT: 100 and above. KOTA YAN. MAKAPAL MUKA KO E. PASENSYA.

Odba? Sino nga bang nakaka alala kay Bambi, Lexi at Bea? LOYAL READERS out there!
KAYO na ang sumagot dito =))))))))

@ramoskem. I follow niyo ko bakit? Dahil diyan niyo ko pwdeng kausapin. Minsan lang
ako sumagot dito sa Wattpad.

Next Chapter: ANG MULING PAGTATAGPO.

3 chapters left.

STQG 27: Its all okay... almost >>

Note: Malapit ng matapos ito. Sa mga kasali sa group andun na ung new story :)
Bumoto na lang kayo ha? Sa mga hindi makarelate follow me on twitter, dyan niyo ko
tanungin. @ramoskem. Salamat. And please mag comment kayo sa dulo.

May tanong si Gino na dapat niyo pong sagutin. PLEASE. Sagutin nio, at tignan niyo
oh. may profile picture na ako! Hanggang ngayong gabi lang yan! Bukas aalisin ko na
yan ---->

-----------------

STQG 28

Gino's POV

Yun pala ang tunay na dahilan. Yun ang dahilan kung bakit ayaw niya sa akin. Yun
ang dahilan kung bakit nasira ang pamilya ko. Yun ang dahilan kung bakit kame ng
prinsesa ko.. magkalayo ngayon.

"Hindi ho ba kayo nagi guilty? Hindi niyo ho ba naiisip na ang laki ng kasalanan
niyo sakin? Sa anak niyo? Sa pamilya ko?" tanong ko sa kanya.

HIndi ko maiwasan magalit, kaya naman pati sa pagtatanong ko andun pa rin ung himig
ng puot. Hindi ako santo. Alam niyong lahat yan. Tao lang ako, nagmamahal. At yung
babaeng minamahal ko? Wala sa tabi ko ngayon dahil lang pala sa maling utak ng ama
niya.
"Now i do feel guilty iho. Aaminin ko, malaki ang kasalanan ko. Sa anak ko, sa iyo
at lalong lalo na sa pamilya mo. You see, siya na lang kase ang pamilya ko dito.
Tapos malalaman ko pang pinagtataksilan mo-"

"Hindi ko nga siya pinagtaksilan dba?!" pasigaw kong sagot sa kanya. "Mali ho ang
pagkaka imbestiga ng imbestigador nyo! Maling mali!"

"I... I know. Thats why Im sorry.Pauuwiin ko ngayon din ang Ina mo." pabulong na
sagot niya.

Natahimik kami ng ilang segundo. Pahuhupain ko muna ang galit ko... alam kong siya
ang ama ng Prinsesa ko. Pero kase, galit ako! Hindi ako bobo para sabihing okay
lang ang lahat ng ginawa niya! Hindi lang pamilya ako ang nasira! Pati pamilya ng
anak ko! At siguradong pati ang samahan ni Kaella masisira din pag nalama niya ito.

Ang prinsesa ko.. asan na nga kaya siya?

"Mr. Bernardo-"
"Call me dad, if you want. Afterall, ikaw ang asawa ng anak ko."

Pakiramdam ko napawi ng simpleng 'dad' ang lahat ng galit ko. Ibigsabihin tanggap
niya na ako dba?

"Uhmn... Dad. Asan ho ang prinsesa ko?" tanong ko sa kanya.

Umiling muna siya bago sumagot. "Ang anak ko? Ilang araw ng nakatulala un..
nakatingin lang sa labas. Hindi nakain... halatang may problema talaga. Andun siya
sa townhouse namin.Kung saan ko siya unang dinala nung naaksidente siya."

Tumayo atsaka binitbit ung pampering bag na dala ko para sa anak ko. Pupuntahan ko
ang prinsesa ko.

"Saan ka pupunta?" tanong sakin ng Ama niya.

"Pupuntahin ko ho sana ang prinsesa ko. MArami akong kailangang ipaliwanag sa

kanya. Marami kame kailangang pag usapan.. at kailangan naming ayusin ang sinira
niyo." sinsero kong sagot.
Napailing na lang siya at napabuntong hininga. "Take care son.." paalala niya
sakin. "But, can I be with my apo just for... today?"

Tinitigan ko siya. Tinignan ko kung seryoso na siya, at satingin ko seryoso nga

siya. Inilapag ko ang pampering bag sa tabi niya at hinawakan ko si Erjohn. "Son...
look at me." utos ko sa anak ko.

"Wae yo?"

"This is your Lolo Teddy. Shes the father of your mother." Tulad ng ginawa ko
tinitgan niya din lolo niya. Maya maya ngumiti siya at nagmano kay Dad. "You will
be staying with him today okay?"

Tumango lang siya kasama ng napakalaking ngiti. Natuwa naman ako, ibigsabihin kase
okay na.

"Dad, paalala lang. Hyper ang batang yan. Hindi agad agad nauubusan ng enerhiya
yan, kung tuturukan niyo ng pampatulog damihan niyo na." biro ko pa. "Mauna na ho
ako."
Hindi ko alam ang exact place na binigay ni Dad sakin, basta ang alam ko lang
narrating ko ng maayos ang lugar. Anong oras na ba? Madilim na e. Ipagpabukas ko na
lang kaya? Tutal baka tulog na naman na yun. Ayokong istorbohin ang tulog ng
prinsesa ko

Ayaw daw, ang sabihin mo lang takot kang harapin ang prinsesa mo, dahil sa mga
sinabi mo. Bulong ng konsensya ko.

Hayy.. Oo. Takot ako. Maraming beses ko na kase siyang nasaktan e, this time kaya
mapapatawad niya pa ako?

Gawin mo lahat para mapatawad ka niya, at kung ako sayo naglalakad na ko papasok sa
bahay nay an para may nagagawa ako hindi ung kinakausap mo sarili mo. Bulong ulit
ng gago kong konsensya.

Oo nga naman, naglakad na ako papasok sa bahay. Medyo nag init pa ung ulo ko kase
bukas ang lock. Dis oras ng gabi pero hindi nkalock? Anong gusto niyang mangyare?
Pasukin siya?! Kahit kelan talaga.

Pagpasok ko? Ang tumambad sakin� mga bote ng beer na nagkalat sa sahig At ang
prinsesa ko? Nakita kong nakahiga sa Sofa, pupungas pungas ang mata at naiyak.
Umupo ako sa sahig at dahan dahan akong lumapit sa kanya, pero hanggang sa
makatapat ko yung mukha niya mukang hindi niya ako makilala. Lasing nga talaga.
�Prinse-�

�Baby ko� kamukha mo si Baby ko..� sabi niya habang hinihimas himas ung mukha ko.
Ako naman talaga to e, si baby mo. At ikaw ang prinsesa ko. �Baby ko, Iloveyou..�

�I love you too prinsesa ko.� Hindi ko napigilang sumagot.

�Bakit kamukha mo siya?� painosente niyang tanong.

�Kase ako to.� Sagot ko at hinalikan ang tungki ng ilong niya.

�Hindi naman ikaw yan e.� sagot niya at ngumuso. �Gusto ko ng bagong baby ko.�

Hindi pa ako nakakapagreact ng Bigla siyang bumangon at hinalikan ako. Ung halik na
katulad ng una naming gawin si Baby erjohn.
Teka.. Teka..

Tukso.. lalayuan ko ba to?

STQG 28: Its raining cats and dogs. >>

Mikay's POV

Hmn.. ang sakit ng ulo ko. Nakadagdag pa ung sikat ng araw na tumatama sa balikat
ko. At dahil nga masakit ang ulo ko, napagpashahan kong matulog na lang ulit.
Feeling ko nman kase ngayon ang sarap matulog dito sa sof--WAIT. Wala ako sa Sofa
e. Tama.

Wala ako sa Sofa namen!

Dinilat ko ung mata ko at laking gulat ko ng makita ko ang sarili kong nasa kama
ko, nakabukas ang binatana. Malayang nakakapasok ang hangin at sinag ng araw
papasok sa kwarto ko, diretso sa katawan ko. Sa katawang kong... hubad?!

Bakit ako nakahubad?!

Biglang bangon ng kaba sa dibdib ko. Hindi kaya nakapasok ang magnanakaw? O kaya
rapist? At nirape niya ako? Tama! Lasing pa naman ako kagabi! Malamang narape nga
ako! Pero bakit hindi ko man lang namalayan? Nag enjoy ba ko? Masarap ba kaya hindi
ako nagising?
WAAAAAAAAA! Sigaw ko sa utak ko.

Dali akong bumangon at nagbihis. SObrang sakit pa din ng ulo ko pero hindi ko na
ininda un. Nakita kong naka kalat pa sa sahig ung damit ng lalaki. Kinuha ko ung
baseball bat ni Kuya Rayver na bigay niya sakin date, at dinala un pababa.
Naririnig ko kase may tao sa kusina.

Ang kapal ng muka ng magnanakaw/ rapist na yan! Nagutom ata at nakuha pang magluto!

4--

Halos mabitawan ko ung baseball bat na hawak ko ng makita ko kung sino ung lalaking
nagluluto sa kusina ko. Kahit naman nakatalikod siya, alam kong siya yan. Kitang
kita ko naman kase sa boxer nyang batman. Alam ko namang isang tao lang ang may
ganyan.

Naiwan akong nakatitig sa likod niya, hindi ko pa tuloy na namalayan na tapos na

siyang magluto at nakaharap na siya sakin kasama ng isang malaking ngisi sa mukha
niya.
"Ganda ng view no?"

Sa simpleng salita niyang yun bumalik lahat sa ala ala ko lahat ng sinabi nya nung
gabi na bumalik ako sa Quezon. Sa bahay namen.

Lumapit ako ng unti unti at niyakap siya mula sa likod.

Pero ang susunod na pangyayare ay hindi ko inaasahan..

Pagalit niyang inalis ung kamay ko ng nakapaikot sa kanya at tinitigan ako. "Anong
gnagawa mo dito?"

"H-ha?"

Umupo siya ng pabalandra sa sofa at tinitigan ako ulo hanggang paa. "Ang sabi ko
anong ginagawa mo dito? Hindi ba sinabe sayo ng papa mo na ayaw na kitang makita?"

Diyos ko.. tulungan niya ako.. Ung puso ko pakiramdam ko, unti unti ng nawawasak.

"Baby ko.." akma ko siyang yayakapin ng bigla siyang umiwas.

"Pwede ba Kaella? Bakit ba-"

"Kaella?" inulit ko ung way ng pagtawag niya sa pangalan ko. "S-sabi mo.. hindi mo
ko tatawagin sa pangalan ko? Sabi mo ung tawagan naten ung tanda ng pagmamahalan
naten.. bakit ngayon? Bakit ngayon wala na?" umiiyak kong tanong.

Somehow umaasa akong sana nakamali lang sya.. pero hindi. Dahil imbis na sabihin
niyang nagkamali siya nag smirk lang siya.
"Un na nga e. Bakit pa kita tatawagin sa tawagan naten kung ung pagmamahal ko sayo
wala na? Hindi na kita tatawaging 'prinsesa ko' simple lang kase hindi na kita
mahal." sagot niya sakin na parang wala lang.

Madali kong hinawakan ung pisngi nya.. ung mukha niya.. "Baby ko.. sorry na.
promise hindi na ako lalaban dun.. promise hindi na ako magsisinungaling sayo.
Promise, wag mo lang ako iwan baby ko.."

Inalis niya ung kamay ko na parang diring diri siya. "Pwede ba Kaella? Wag ka nga!
Alis na okay? Wala kang mapapala sakin. Hindi na kita gusto. Hindi na kita mahal.
Hindi na kita kailangan."

Hinawakan niya ung braso ko at kinaladkad ako palabas ng bahay nila. "Yan! Diyan
ka. Ales! Ayaw na kitang makita okay? Alis na!"

Bakit.. ano bang nangyare?

Madali kong inalis ung tingin ko sa 6 pack abs niya at dinampat ang kahit anong
madadampot ko. Unan, album, lampshade.. lahat! Lahat ng yun binato ko sa kanya
kasabay ng pagtulo ng bawat luha ko.

At siguro.. dahil sa lahat ng nilabas ko madali akong nanghina. At yun naman ang
tyempo ni Gago para yakapin ako.

"Tama na.. Tama na." tahan niya sakin habang hinahalikan ung noo ko. "Kasalanan ko.
Sorry na prinsesa ko. Sorry na mahal ko. Sorry na.."

Paulit ulit niyang sinabi sakin yan hanggang mapaupo sya sa sofa at hinatak ako
para kandungin. Doon k pinagpatuloy ung paghikbi ko at siya naman sa pagpapaliwang
sakin.

"Umamin na ung Papa mo skin. Siya may kasalanan lahat. Ung pagkawal ng pera sa
Kumpanya, sa hindi pagkauwi ni Mama. Sa paglayo mo sakin.. lahat. At bilang
karagdagang impormasyon, pinilit niya kong lumayo sayo dahil kung hindi ko gagawin
yun tuluyan kang maiipit."

Oo. Mashadong marami. Ayan lang ung kabuuan. Ni Hindi ko nga halos maabsorb lahat
ng paliwanag na sinabi niya. Ang alam ko lang..

"Mahal kita prinsesa ko.."

Yan. Yan lang alam ko dahil paulit ulit niyang sinasabi sakin.

"Mahal na mahal kita prinsesa ko." sabi niya habang hinigpitan ung yakap sakin.

Tumingala ako at tinitigan siya sa kauna unahang pagkakataon. Ung titig na matagal
tagal ko ng hindi nagawa sa kanya. Hindi pa rin siya nagbabago, siya pa rin ung
Gino na minahal ko noon.

"Iloveyou too baby ko." sagot ko.

Ngumiti siya at lalong nilapit ung muka niya sakin.

"Mas mahal kita. Mas mahal kita kesa sa buhay ko, kahit ikamatay ko pa."
Teka..

Bakit parang kinabahan ako bigla? Hindi to. Wala lang to dba?

---------------------------------------------

Ayoko na po silang pahirapan kaya lets get it on! TAPUSIN na to. At dahil tatapusin
na naten to, may New Story po ako. Nasa EXTERNAL LINK po. Please suporta naman po
diyan :""> Salamat!

KOTA: 150 chuchu.

STQG 29: Im scared to Death. >>

Read: MY GUY BESTFRIEND (ON-GOING) By: WhereverLoveIs

AUTHORS NOTE: HINDI KO NA KAILANGAN HUMINGI NG KOTA. ALAM KO NAMANG BUBUHOS ANG
COMMENTS NIYO DITO. KUNG MAY REQUEST, TANONG AT HINAING KAYO JUST TWEET ME
@ramoskem WITH HASHTAG #STQGLast2Chapters. Click the EXTERNAL LINK. YUN LANG
SALAMAT.

-------------------

Kaella's POV

"Anak.. gising na."

"Anak.. tanghali na. Gising na."

Hayyy T_T Istorbo nman. Dahan dahan akong tumayo sa pagkakahiga at umupo sabay
sandal sa headboard ng kama ko.
"Pa.. Sunday naman e. Baka naman pwdeng ma late ako ng gising?" yamot kong tanong
kay Papa.

Nakita ko pa siyang napakamot sa ulo niyong medyo panot na sabay ngiti sa akin.

"Anak hindi pwde e, andyan sa baba manliligaw mo. Baka magalit pa sa akin pag hindi
kita napababa agad."

Napanguso nman ako dun. Ganon?! Mas mahaaga pa ung manliligaw ko na yon kesa sa
tulog ko? Wow naman! Sana un na lang naging anak niya. Inis tuloy akong napakamot
na naman sa buhok ko. Kaya naman umisod siya at niyakap ako.

"Anak.. alam mo naman na malaki kasalanan ko sa manliligaw mo dba? Kaya eto na lang
ung parang kapalit ko sa mga kasalanang nagawa ko. Pagpasenshahan mo ako anak ha?"

Nabawi pa rin pala siya ganon. Sabagay, hindi naman kase biro ung naging kasalanan
ni Daddy. Maski naman ako nahirapan tanggapin ung mga kasalanang nagawa niya,
naaalala ko pa nung unang pagkakataong nagkita kame pagtapos ko malaman ang lahat.

Isang linggo na ang nakalipas mula ng magka ayos na kami ni Gino, biglang sumulpot
si Papa dala si Erjohn. Hindi ako nakakilos agad. Naramdaman ko ung muhi.. ung
galit.. ung takot na baka iayakas nalang ni Papa si Erjohn bgla. Lahat naramdaman
ko.

Lumapit siya sakin ng hindi makatingin. Ako naman pabalya kong binuhat si Erjohn
palayo sa kanya, agad akong tumakbo sa likod ni Gino. Naawa ako sa naging reakshon
ni Papa. Para kase siyang may matinding sakit kung layuan ko. Dapat lang naman dba?
May kasalanan siya.
"Anak.. patawarin mo ko.." yan pa lang ang nasasabi niya at nagsimula na siyang
humagulgol. Patuloy siya sa pagpapaliwanag pero hindi ko na maintindihan kse nga
patuloy siya sa pag iyak.

Gustong gusto ko siyang lapitan pero nagunguna pa din ung galit ko sa knya. Maya
maya naramdaman kong kinukuha na ni Gino si Erjohn sakin.

"Prinsesa ko alam kong malaki ang ksalanan ng ama mo sayo. Pero ilang beses na
siyang nagpaliwanag dba? Nagawa niya lang yon kse sobrang mahal ka niya. Patawarin
mo na siya." sabi niya habang hinahaplos pa ung pisngi ko.

Hindi ko namalayan naiyak na din pala ako.

"Patawarin? Ganun ganun na lang? Ang laki ng ksalanan niya! Sinira niya ang
pagsasama naten na sana matagal ng ayos! Hindi mo ba naiintindihan? Sinira niya!"
sagot ko.

Isang hindi inaasahang bisita ang pumasok sa bahay.

"Mama?"

Andito na si Mama Karla. Nakauwi na siya? Pinauwi na siya ni Papa? Dapat lang!
Kasalanan niya kung bakit naghirap ang kumpanya ni Gino!
"Anak.." sagot naman ni Mama Karla kay Gino.

Lumapit siya kay Papa at itinayo ito.Maya maya tumingin siya sakin at nginitian
ako. Nagtago ako sa likod ni Gino. Hindi naman na bago sakin ang muka ng mama ni
Gino pero kase eto ang unang pagkikita namin bilang asawa na ako ni Gino.

"Alam mo tunay nga ang sinabe sakin ni Gino.. napaka ganda mo." umpisa niya.

Napatingala naman ako kay Gino at hinalikan niya ako sa noo sabay bulong ng "Hwag
ka ng matakot. Mataba lang yan pero di nagangain yan."

Nakurot ko pa tuloy siya sa tagiliran, pero maya maya nagsalita na ulit ung Mama ni
Gino.

"Oo, nung una namuhi din ako sa Papa mo. Pero bilang magulang maiintindihan mo kase
kung bakit niya nagawa iyon. Nasa malayo siya hindi niya alam ang nangyayari sayo.
Malamang na mag isip siya ng kung ano ano. Nanghingi na siya ng patawad dba?
Patawarin mo na. Kung ako nakapag patawad hindi ba?" masuyo niyang sabi sakin.

Napatingin naman ako kay Papa na nakayuko lang. Naramdaman ko si Gino inaalalayan
ako papunta kay Papa. Nang mapunta na kame sa harap ni Papa, marahan niya akong
hinalikan sa labi ko atsaka tumingin kay Papa.

"Pa, eto na po prinsesa naten." masaya niyang sabe.

Agad akong niyakap ng Papa at muli nanghingi siya ng tawad. Napatawad ko rin naman
siya. Tama naman si Mama Karla e, kung siya nga napatawad si Papa dba? Ako pa kaya?

"Sge na Pa, sabihin mo sa bwisit kong manliligaw antayin ako. Tsaka wag niyo nga un
basta basta sinusunod. Baka isipin niya gwapo siya." sagot ko.

Natawa si papa sa sinabe ko. "Bakit anak? Panget ba?"

"Hindi a! Ang gwapo gwap-" huli ng marealize kong napagtanggol ko naman siya.
Natawa na lang si Papa sa sinabe ko. Ako naman tumayo na at nagsimulang mag ayos.
Pagbaba ko, nanlaki agad ung mga mata ko sa nakita ko.

"Happy Birthday Mikaella" sabay sabay nilang sabe.

WOW! Totoo ba to? Kumpleto ang lahat ng taong mahalaga sa buhay ko! Simula sa
kaibgan kong sila EJ, Miles, Aria, Julia at David. Hanggang sa P5. Lester, Kats, JC
at Seth. Si Papa Romel at Mama Karla. Si Kuya Rayver at Ate Roan, dala pa nila ung
picture ni Quen. Pati si Liza at Sheen. Pero alam niyo ba kung sinong andito?

Si Eunice Lecente! Naging teacher ko siya sa Korea dati. At Siya rin ung nagbigay
ng pangalan ng Anak ko.

Lumapit sakin si Erjohn at may dalamg rosas. Lumuhod ako para mapantayan ko siya.
"Happy Birthday my dear Umma."

Hinalikan ko siya sa noo, pisngi at ilong. "Thankyou baby boy."

"Aish. Dont call me baby. Dad will get jealous." reklamo niya na narinig naman ng
lahat. Kaya tuloy natawa sila. Speaking of.. his dad asan na un?

Nagpalinga linga naman ako para hanapin siya, na napansin naman at ng iba kaya
bigla silang nahati sa gitna at doon na nga dumaan ang pinaka gwapo kong
manliligaw. Ang ama ng anak ko. Ang lalaking mahal na mahal ko. Si Gino.

"Happy Birthday Prinsesa ko.." pabulong niyang sabi habang nakatitig sakin.

"Salamat baby ko." sagot ko naman. Ngumiti siya at saka ako hinalikan ng marahan.
Iba rin talaga ung ganto no? Ung alam mong tapos na lahat. Nakakhinga kna ng
maluwag. Nang napapatagal na ung halik niya sakin nag ubuhan na ung iba senyales na
itigil na namin ang ginagawa namin.

"Dyan pa kayo nagtukaan andyan ang gwapo kong apo! Pino pollute niyo utak e!"
pabirong sabi ni Mama Karla.

"Nah. They always do that. Kala mo tagal di nagkita." sagot naman ng anak ko.

Nagtawanan tuloy lahat ng nakarinig.

----
Kalagitnaan ng Party ng biglang lumapit sakin si Lester.

"Huy, paalam na ko."

"Aga naman?" tanong ko. Pagtingin ko sa relos ko, alas otso palang. "Mamayang 9 pa
darating yung iba e."

Nagkamot siya sa ulo at ngumiti. "May ide date kase ko. Baka mangamoy alak ako pag
napadami inom ko."

Natawa naman ako sa sagot niya. "Di mo sinabi agad! Hahaha-"

"Ganda ng tawanan ah." biglang singit ni Gino. Hmn, amoy alak na. Tas namumula pa
ung mata. Lasing na baby ko. "Ano meron Lester?"

"Nagpapaalam lang ako. May date kase ko. Baka mangamoy alak ako pag napadami inom
ko." sagot naman niya.

Umiling iling si Gino konti atsaka kumapit kay Lester. "Hatid na kita."

"Teka. Kaya mo ba?" tanong ko agad.

"Oo. Wala naman kseng sasakyan to si Lester. Hahatid ko lang saglit."

"Pre kaya ko na. Tsaka lasing ka na e, baka mapan-"

"Pre naman. Eto na lang bayad ko sa lahat ng tulong niyo sakin. Ihahatid na kita."

Pinilit ko pa ring pigilan siya kaso mapilit e, gusto talaga niyang ihatid si
Lester kaya wala na kong nagawa. Isang oras na siguro ang nakalipas at pinagpatuloy
ko ung Party. Nagdatingan din kase ung kaibgan ko mula sa Greenheights.

"Iha, si Gino nakita mo ba? Nakabalik na ba?" tanong sakin ni Mama Karla.

*dug dug* *dug dug*

"H-ha? Teka. Tawagan ho naten." nauutal kong sagot dko alam kung bakit. Bigla
akong kinabahan. Bakit nga ba nawaglit sa utak kong tawagan siya? Isang oras na
nakalipas ah! Bakit ba wala pa rin dito un? Ano ba. Ayokong mag panic.

*Ring* *Riiiiing*

Maya maya tumigil sa pagriring. Walang nasagot sa kabilang linya. Pinakiramdaman

ko, naririnig ko lang ung andar ng mga kotse? Hindi ko alam. Maingay.

"Hello?" sagot ko. "Hello? Baby ko sumagot ka naman!" sigaw ko pa. "Hello? Ano ba?
Hindi ka ba sasagot?!" naiiyak kong tanong ulit. "Hel-"
Ngunit isang pangyayari ang naging dahilan para mabitawan ko cellphone ko. Nahulog
yun at wala akong pakelaman dahil sa isang bagay na narinig ko..

Isang malakas na pagsabog.

STQG 30: Together. >>

After 12 years.

Kaella's POV

"Bilisan mo naman baby, pano pag malate ka niyan sa first day of school mo? Baka
mapagalitan ka." paalala ko sa anak ko. Ngayon kse ang first day niya bilang
College at sa kasamaang palad, late siya nagising.

"Mom, they're not going to do that. Granny Karla owns that school, Im the grandson
therefore." katwiran niya sakin.

Aba. Natukan ko nga ang loko. Ang galing mangatwiran, kanino ba niya nakuha yan?
Kanino niya namana yan? Siguradong hindi sakin.. kay Gino yan for sure. Bigla akong
natigil sa pag aayos ng bag ng anak ko. Naalala ko si Gino.. ang kaisa isang
lalaking mahal ko.

Naramdaman ata ng anak ko yung pagbagal ng kilos ko, hinarap niya ako at pati siya
napabuntong hininga. Inakbayan niya ko.
"Ma, naaalala mo naman si Papa?" tanong niya. Hindi ko na lang sinagot at
nagpatuloy ako sa ginagawa ko kanina. "Ma, wag ka ng malungkot. Hindi naman niya
gustong iwanan ka. Mahal na mahal ka naman nun. Im sure of it."

Tinitigan ko ang anak ko, at skaa ngumiti. "Ang gwapo gwapo talaga ng baby ko."

Biglang nagusot ung muka niya at umiwas sakin. "Nakakadiri Ma! Malaki na ko e. Sge
na, una na po ako."

Pinagmasdan ko siyang sumakay sa Motor na regalo sa kanya ni Papa Romel ng mag 17

siya. Ayoko mang gamitin niya, e wala e. Hindi ko naman siya maibili ng kotse pa.
Tahimik na akong bumalik sa loob ng bahay. Parang kelan lang..

Parang kelan lang.

Parang kelan lang ng ipanganak ko siya, ilang taon nga ba ako nun? 18?Ang hirap
nun. Nahirapan akong harapin ang grasya ng mag isa, buntis ako at ako lang ang nag
aalaga sa sarili ko bukod kay Ate Roan at Kuya Rayver. Nagpasya pa kaming bumalik
na dito sa Pinas matapos ang 5 years. And Erjohn that time was already 5 years old.

Who would have taught, magiging isang ulirang asawa ako kay Gino? Tiniis ko lahat
ng oras na un. Kahit masakit na. Kahit nasasaktan na ako. Nkakatuwa nga e, kase ang
daming kakabit na pangyayare nun. Akalain mong kasabay nun ang unti unting
pagbagsak ng kompanya nila. At ang dahilan? Walang iba kundi ang magaling kong Ama.
Gusto niyang maghiganti kay Gino dahil sa mga gnagawa nito sakin.

Nangyari na din ung nagkahiwalay kame. Ikinulong ako ni Papa sa malayong lugar para
lang hindi ko na makasama si Gino.. pero ano pat nagkasama kami ulit? Well, I guess
thats true love. Yung tipong kahit ano mangyare kung kayo- edi kayo. Magtatagpo at
magtatagpo tlaga kayo ulit. Pagtapos ng mga patawaran, nakauwi na si Mama Karla
dito. Naiangat na uli ang Company nila Gino, tinapos ko na ung alitan namin ni
Papa.

Bumagsak ang luha ko ng marealize kong.. nangyare ulit ng magkahiwalay kami ngayon.
Wala si Gino sa tabi ko.. wala siya sa loob ng sampung taon. Hindi niya nakitang
gumradweyt sa Kinder, Elementarya at High school si Erjohn. Pero okay lang,
naiintindihan ko naman. Alam ko namna na darating ung panahong magkikita at
magkakasama kami ulit.

Nasa Canada kase siya. Kasama ang lahat. Oo lahat. Bale ako, si Erjohn at si Ate
Roan lang ang natira dito. Lahat ng nasa Canada they are all closing adeal na
magpapa unlad pang lalo sa Company namin. At si Gino, bilang pinaka mataas na
manager ay kailangang laging andon. Hanggang ngayon naaalala ko pa din ung pag
uusap namin.

Nangako siyang kahit ilang taon pa ang lumipas.. ako at ako lang ang babaeng
titignan niya ng may kasamang pagmamahal. At ang lalong nakapag paiyak pa sakin?
Ung Anniversarry pa namin ngayon. Oo alam ko hindi pa kami kasal, pero hindi naman
kailangan ng kasal para lang magka anniversarry dba? Basta may araw na nagsumpaan
kayo, anniversarry na un!

Nakangiti kong tinignan ung mga picture sa sala. Ang bilis ng panahon e, 12 years
na nakalipas. 35 years old na ako pero eto, wala pang wedding ring sa daliri. Ang
tanging pinanghahawakan ko lang ung kwintas na binigay nya. Meron din si Erjohn
neto, pareho kame. Binigay ni Gino bago siya umalis.

*Riiiiiiiiinnnnnggggggg*
"Hello Miles?"

"Kaella! I need your help! Urgent, omaygash please! Come to EJ's boutique now.
Pplease!" ung boses niya nagmamaka awa na. Kaya wala n akong choice kundi puntahan
siya sa botique ni EJ.

"Oh? Ano bang meron?" hingal na hingal kong tanong pagdating ko. Ang layo kase ng
Parking Lot sa mismong botique e.

LUmapit sakin si Mile shabang pinapay payan niya saril iniya gamit ang kamay niya.
"Buti dumating ka! Gosh this! Look at this!" tinignan ko ung hawak niyang gown.
Wedding gown. "Isn't it pretty?"

Tumango ako at napatingin kay Miles. "Magpapakasal ka ulit?"

Ngumiti lang siya sakin.

Tinignan ko ulit ung Wedding gown. Kaya pala netong mga nakaraang linggo, tinanong
niya ako kung anong klase ng gown ang gusto ko. Etong eto ung design ko e. Pinagawa
pala niya. Nung 26 kase kami nagpakasal na si Miles. Magpapakasal ata ulit siya.

"Design ko to dba? Babagay sayo to." nakangiti kong sabi. Tapos nagtawanan sila
Julia, Aria, Miles at EJ. "Ang eechos niyo." sabi ko na lang.
"Kaella, sukat mo kaya? Hindi ka pa nman nkakasuot ng wedding gown dba? Kahit maka
try ka lang." sabat ni Aria.

"Ang Hard mo." patampo kong sabi. Pero kahit ganon, tinry ko pa ring isuot ung
gown. At wow! Saktong sakto sakin, magkasing katawan pala kami ni Miles? Lumabas
ako at manghanag managha sila sa nakita nila.

Inaantay kong lingunin ako ni Aria kaso busy siya sa kausap niya sa Phone.

"Halika! Ayusan na kita!" excited na sabi sakin ni EJ. Pagharap ko sa salamin,

inayusan niya na agad ako. Parang feeling ko, Kasal ko tlaga. Nakakahiya nga kay
Miles e, panay kase ang picture niya sakin.

"MIles wag. Wedding gown mo to e." sabi ko sa kanya.

Matapos ang ilang minuto, oras sinabi na ni EJ na idilat ko na mata ko. At pagdilat
ko.. pakiramdam ko may mangyayaring hindi ko inaasahan. Agad kong kinapa ang
cellphone ko at tinawagan si Erjohn.

"Hindi nasagot si Erjohn sa tawag ko. Ano bang-"

"Tumawag yung ka school ni Erjohn! Kailngan natin pumunta dun ngayon na!" singit ni
Aria.

"Ano?! Teka-- magpapalit-"

"Magpapalit ka pa? WAG NA!" sabay nilang sabi.

Oo nga. Napapahamak na anak ko, iisipin ko pa ba itsura ko? Hindi na no! Agad akong
tumayo at sumunod sa kanila. Habang sakay ng kotse, nakayuko lang ako at
nagdadasal. Ano nga kayang nangyare sa anak ko? Jusko. Pa motor motor pa kase sabi
na e, baka ikapahamak niya yun! Wag naman po sa-

Biglang huminto ung kotse at bumaba silang lahat. Ako lang ang naiwan dito sa loob,
"Teka, saan kayo pupunta?" tanong ko pero hindi nila ko pinansin. Sa inis ko, mag
isa akong bumaba. Kung ayaw nila akong pansinin di ako mag isa! Nakak-

"Ano to?"

Pagbaba ko ng kotse ni EJ, isang simabahan ang bumungad sakin. Walang tao sa labas,
sarado ang pinto pero halatang may ikakasal. Nakahanda kase ung mga bulaklak sa
gilid e. Nanatili lang akong nakatayo doon ng may humawak sa bewang ko.

"Anak?" si Erjohn kase. Inaakay niya ako papasok sa simabahan. Hindi nga siya
nalingon sakin e.

"Mom, I love you. Really. I thank God for he gave you to me as my Mom. But I swear,
the man in front of the altar right now loves you a thousand times more than I."
bulong niya pa sakin bago buksan ang pinto.

Pagbukas ko ng pinto. Walang tao sa mga upuan, lahat sila nasa taas. ISang simbahan
na may 2nd floor. Wow. At shempre, ang tanging nakita ko ang lalaking tinutukoy ng
anak ko na nagmamahal daw sa akin.. si Gino.
Pakiramdam ko.. nag slow mo ang lahat habang naglalakad ako sa gitna ng simbahan.
Pero dahil true love to, nag fast forward ang lahat hanggang sa..

"I do." sagot naming dalawa. Oo. Sabay kaming tinanong ng Pari. Kakaiba. The best
ang kasal na to.

At ang pinaka huli kong naramadaman ung halik na matagal ko ng hinihintay sa loob
pa ng sampung taon. Pero minsan hindi naman tungkol sa halik ang lahat... minsan
tungkol sa 'taong' hahalik sayo.

Nakarinig na kame ng palakpalakan kaya itinigil na namin ang halik. Nanatili lang
kaming nakatitig sa isat isa.

"Iloveyou." umiiyak kopang sabi.

"Bakit ka naiyak? Nasurprise kita alam ko. Pero wag ka ng umiyak , kahinaan ko
naman yan." hinalikan niya ung bawat luha ko. "ILoveyou.. Iloveyou prinsesa ko. I
really do."

Wala ng pumigil pa samin ng muli niya kong halikan sa harap ng lahat.

-----------------------------------

Salamat! Salamat sa lahat ng nagbasa, naghintay, natuwa, nasiyahan, nabwsit sa

kwentong ito. Sorry ho sa lahat ng kamaliang taglay ko at ng kwentong ito. Pero
higit sa anuman, isa na naman kwento ang nakayanan kong tapusin! Salamat po! Lahat
ng to, dahil sa inyo. Iloveyou Girlfriends :) Pero wait teka..
BITIN?

O SGE ITULOY NATIN SA IKATLONG KWENTO. Tweet me @ramoskem With hashtag #STQGFinale

Ang title: Stealing Her. (Kwento po ni Erjohn Padilla. Anak nila. Baka SPG to.
Nasa external Link po)