ตั๋วเงิน

899 ข้อความใดที่มิได้บญั ญัติไว้ในกฎหมาย ถ้าเขียนลงในตัว๋ เงิน หามีผลเป็ น

อย่างใดไม่ ( การเขียนข้ อความในตั๋วเงิน )
900 ผูล้ งลายมือชื่อในตัว๋ เงินย่อมต้องรับผิดตามเนื้ อความ( ต้ องลงลายมือชื่อด้วย
ตนเอง )

904 ผูท้ รง คือ ผูม้ ีตวั๋ เงินไว้ในครอบครอง โดยฐานเป็ นผูร้ ับเงินหรื อผูร้ ับสลัก
หลัง , ตัว๋ ผูถ้ ือ ผูถ้ ือเป็ นผูท้ รง ( ผู้ทรงตาม )

905 ว.2 บุคคลใดต้องปราศจากตัว๋ ไปจากครอบครอง ผูท้ รงซึ่ งแสดงให้ปรากฏ

สิ ทธิของตนในตัว๋ หาจำต้องสละตัว๋ ไม่ เว้นแต่จะได้มาโดยทุจริ ต หรื อได้มา
ด้วยความประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง ข้อความนี้ ให้ใช้บงั คับกับผูท้ รงตัว๋ ผูถ้ ือ
ด้วย ( ตั๋วผู้ถือ ) ผู้ทรงโดยชอบด้วยกฎหมาย

914 บุคคลผูส้ ัง่ จ่ายหรื อสลักหลังตัว๋ แลกเงินย่อมเป็ นอันสัญญาว่า เมื่อตัว๋ นั้นได้

นำยืน่ โดยชอบแล้วจะมีผรู ้ ับรองและใช้เงินตามเนื้ อความแห่งตัว๋ ผูส้ งั่ จ่ายหรื อ
ผูส้ ลักหลังก็จะใช้เงินแก่ผทู ้ รง ถ้าหากว่าได้ท ำถูกต้องตามวิธีการในข้อไม่
รับรองหรื อไม่จ่ายเงินนั้นแล้ว

915 ผูส้ จั่ ่ายและผูส้ ลักหลังจะจดข้อกำหนด ซึ่ งจะกล่าวต่อไปนี้ลงไว้ชดั แจ้งใน

ตัว๋ นั้นก็ได้ คือ
(1) ข้อกำหนดล้างความผิด
(2) ข้อกำหนดลดละหน้าที่ให้แก่ผทู ้ รง
( ไม่เอาไปใช้ในตัว๋ สัญญาใช้เงิน แต่ใช้ในเช็ค )
917 ตัว๋ แลกเงิน โอนให้กนั ได้โดยสลักหลัง และส่ งมอบ ( การโอนตั๋วระบุชื่อ )
ว.2 ผูส้ งั่ จ่ายเขียนในด้านหน้าตัว๋ ว่า เปลี่ยนมือไม่ได้ คือห้ามโอน จะโอนกันได้
ก็ต่อเมื่อโอนอย่างสามัญ

918 ตัว๋ แลกเงินชนิดผูถ้ ือ ท่านว่าโอนไปเพียงด้วยส่ งมอบให้กนั (การโอนตั๋วผู้ถือ)

919 การสลักหลังต้องเขียนลงในตัว๋ แลกเงิน หรื อใบประจำต่อ และลงลายมือ

ชื่อผูส้ ลักหลัง ( สลักหลังระบุชื่อ )
ว.2 การสลักหลังโดยไม่ลงชื่อผูร้ ับประโยชน์กส็ มบูรณ์ ถือว่า เป็ นการสลัก
หลังลอย ( สลักหลังลอย )
(ขีดฆ่าไม่ได้ ยกเว้น ก่อนโอนตัว๋ )

921 การสลักหลังตัว๋ แลกเงินผูถ้ ือ เป็ นเพียงการประกัน (อาวัล) ผูส้ งั่ จ่าย

931 การรับรองนั้นพึงกระทำด้วยเขียนลงไว้ในด้านหน้าแห่งตัว๋ แลกเงินว่า

รับรองแล้ว และลงลายมือชื่อของผูจ้ ่าย
( เขียนข้อความ+ลงลายมือชื่อด้านหน้าตัว๋ )

937 ผูจ้ ่ายได้ท ำการรับรองตัว๋ แลกเงินแล้วย่อมต้องผูกพันในอันจะจ่ายเงิน

จำนวนที่รับรองตามเนื้ อความแห่งคำรับรองของตน ( ผู้รับรอง )

939 การรับอาวัลย่อมทำให้กนั ด้วยเขียนลงในตัว๋ เงินหรื อที่ใบประจำต่อ

ว.2 ใช้ค ำสำนวณว่า ใช้ได้เป็ นอาวัล และลงลายมือชื่อผูร้ ับอาวัล
( รับประกันด้ วยวาจาไม่ ได้ ) อาวัล

940 ผูร้ ับอาวัลย่อมต้องผูกพันเป็ นอย่างเดียวกับบุคคลซึ่ งตนประกัน

ว.2 แม้ความรับผิดจะใช้ไม่ได้เพราะผิดระเบียบ การอาวัลก็ยงั สมบูรณ์ (อาวัล)
987 เช็ค คือ ตราสารซึ่ งบุคคลหนึ่งเรี ยกว่าผูส้ งั่ จ่าย สัง่ ธนาคารให้ใช้เงินจำนวน
หนึ่งเมื่อทวงถามแก่อีกบุคคลหนึ่ง เรี ยกว่าผูร้ ับเงิน

989 บทบัญญัติวา่ ด้วยตัว๋ แลกเงิน ให้น ำมาบังคับใช้ในเรื่ องเช็ค เพียงเท่าที่ไม่

ขัดกับสภาพแห่งตราสารชนิดนี้

990 ผูท้ รงเช็คต้องยืน่ เช็คแก่ธนาคารเพื่อให้ใช้เงินนับแต่วนั ออกเช็ค ถ้าเมือง

เดียวกันต้องภายใน 1 เดือน ถ้าให้ใช้เงินที่อื่นต้องภายใน 3 เดือน มิเช่นนั้นสิ้ น
สิ ทธิไล่เบี้ยแก่ผสู ้ ลักหลัง และเสี ยสิ ทธิต่อผูส้ งั่ จ่ายเพียงเท่าที่เสี ยหาย

991 ธนาคารจำต้องใช้เงินตามเช็ค เว้นแต่
(1)ไม่มีเงินในบัญชีพอ
(2) เช็คนั้นยืน่ เมื่อพ้น 6 เดือน นับแต่ออกเช็ค
(3) มีค ำบอกกล่าวว่าเช็คนั้นหายหรื อถูกลัก

1006 การที่ลายมือชื่ออันหนึ่งในตัว๋ เงินเป็ นลายมือปลอม ย่อมไม่กระทบถึง

ความสมบูรณ์แห่งลายมือชื่ออื่นๆในตัว๋ เงินนั้น
( ตั๋วเงินปลอม )

1008 เมื่อใดเป็ นลายมือชื่อปลอม หรื อมิได้มอบอำนาจให้ลงชื่อ ลายมือชื่อนั้น

ใช้ไม่ได้เลย  ผูใ้ ดจะอ้างเพื่อแสวงสิ ทธิยดึ หน่วง หรื อทำให้หลุดพ้น หรื อ
บังคับการใช้เงินเอาแก่คูส่ ญั ญาแห่งตัว๋ นั้นไม่อาจทำได้ เว้นแต่ เป็ นผูซ้ ่ ึ งถูก
ตัดบทมิให้ยกลายมือชื่อปลอมหรื อปราศจากอำนาจนั้นขึ้นต่อสู ้
( ตั๋วเงินปลอม )
สั ญญา
- ซื้อขาย
453

456

458

461

488

- เช่ าทรัพย์
537

538

539
547

562

564

- จ้ างแรงงาน
575

579

580

581

582