Plaatsing van het St.

Elizabeth-beeldje

Vrijdag 29 november 2019 plaatsten we in de pluktuin van zorgcentrum St. Elisabeth, die in
juni was aangelegd, bij de waranda van het kasteel het mooie St. Elisabeth-beeldje dat door
de ??? was aangeboden en door Pastoor Berkenmeijer gezegend is geworden. Een goede
vrijwilliger maakte er een stevig kastje voor, met glas en gesloten deurtje. Met daarnaast
een houdertje met een plantje erop. Esther, onze welzijnscoach, had de zusters uitgenodigd
er een feestelijk tintje aan te geven bij de onthulling. Dit werd gedaan door een gebed,
gebeden en gemaakt door Zr. Wijnandi, een gedichtje en een lied over St. Elisabeth,
gezongen door de zusters. Het was een feestelijk geheel!

Gebed van Zr. Wijnandi

Goede God wij komen tot U om uw zegen te vragen
over ons en wat we nu van plan zijn te doen.
En wel om ons huis en deze tuin onder de bescherming
te stellen van U, H. Elisabeth, om te proberen net
als zij voor medemensen te zorgen.
Daarom gaan we dit beeldje hier neerzetten
zodat de H. Elisabeth ons mag beschermen in
alle omstandigheden. En dat ons huis mag zijn
een woonplaats voor velen. En wij vragen U wat er
ook mag gebeuren met ons kasteel
zodat er ook hier mensen mogen komen wonen.
H. Elisabeth wees onze voorspraak bij de liefdevolle God!
Amen.

Gedicht van Maria Blom

Elizabeth, de rozen geuren,
de hemelrozen in uw schoot.
Ten troost van allen die hier treuren,
In ziekte en armoe, pijn en nood.
Laat ook mijn hart als rozen blinken
voor elk die hier de moed laat zinken.

St. Elisabeth lied

Uit de gloed der koningszalen kwaamt gij in hutten dalen,
Om de harten te verwarmen, o Elisabeth der armen!
Gij koost boven wereldgroten armen tot disgenoten;
Onder ’t volk gingt gij verdwijnen, o Elisabeth der kleinen!
Door uw volk, o koningsvrouwe, werd gij steeds met zielsbetrouwen;
Bij de lijdenden ontboden, o Elisabeth der noden!
 In de smart vol godsvertrouwen: Landvorstin of bedelvrouwe;
Gij waart altijd even blijde, o Elisabeth van lijden!
Met uw schoot vol wonderbroden daal ook af tot onze noden,
Patronesse, die wij kozen, o Elisabeth der rozen!

Zr. Presentata Leppers