palihuma, gayon din ang balaraw hanggang nabali rin sa puluhan ang mgaito.

At sabay na
nagtapon ng baling puluhan ang dalawa at ito'y nagingpunong maunlapay. Nang magkaubusan
na sila ng mga armas, sinunggabanng Binata ng Pangumanon si Tuwaang at ibig durugin sa
kanyang binti. Hindinasaktan si Tuwaang. Sinunggaban naman ni Tuwaang ang Binata
ngPangumanon at tinangkang ihampas sa malaking bato. Nang sasayad na angkatawan, ang
bato ay naging alabok. Tinawagan ng Binata ng Pangumanonang kanyang patung. Ito'y isang
dangkal na bakal na ipinulupot kay Tuwaang.Ang patung ay bumuga ng apoy. Inunat ni
Tuwaang ang kamay at namatayang apoy. Tinawagan naman ni Tuwaang ang kanyang patung
at nagliyabang binata ng Pangumanon at namatay.

Ngumanga si Tuwaang at ibinuga ang tabug ng nganga sa mga tauhan niBatooy at sila'y
nabuhay na lahat. Iniuwi ni Tuwaang ang dalaga sa Kuaman.Pagdating nila sa Kuaman ay may
ligalig na nagaganap. Pagkatapos namagapi ni Tuwaang ang kalaban, minabuti niyang doon na
sila sa bayan ngKatu-san manirahang lahat. Inilulan ni Tuwaang sa sinalimba, isang
ginituangsasakyang lumilipad ang lahat niyang tauhan. Pinasan ni Tuwaang samagkabila
niyang balikat ang dalagang Buhong at ang kapatid na si Bai atpumunta rin sila sa Katu-san,
ang lupaing walang kamatayan.