Ιαπωνικές Οδηγίες Αποτίμησης

ƒ Τρία επίπεδα ελέγχου

Σεισμικές Βλάβες, Επισκευές και Ενισχύσεις
Κόστος/m2 : 2€ / 5€ /10 €
x 1.4 όταν δεν υπάρχουν σχέδια

ƒ Ελέγχεται ανά διεύθυνση Vsd,ορελ. . ? VRdορ.

Σ. Δ Ρ Ι Τ Σ Ο Σ
ƒ Εκτίμηση
Vsd.Β = α πρ Φ d W
¾ Στέφανος ∆ρίτσος
Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Πατρών Επίπεδο 1 α πρ = 4 / 3
Επίπεδο 2 α πρ = 1, 0
Επίπεδο 3 α πρ = 1.5(n st + 1) /(2n st + 1)

Φ 5%
d
= 2.5 (επιτ.εδάφους)
1 2

ƒ Εκτίμηση Τέμνουσας Αντοχής Ορόφου VRd Αν υπάρχουν κοντά υποστυλώματα

VR = ΣVR , κοντων + 0.7 ΣVR ,τοιχ. + 0.5 ΣVR ,υποστ.

1ο Επίπεδο

Σ. Δ Ρ Ι Τ Σ Ο Σ
q = 0.8
VR = ΣVR , κοντων + α w ΣVR ,τοιχ. + α c ΣVR ,υποστ.
Αν δεν υπάρχουν κοντά υποστυλώματα
αw = ποσοστό αντοχής τοιχωμάτων όταν αστοχούν τα “κοντά” υποστυλώματα
VR = ΣVR , τοιχ. + 0.7 ΣVR , υποστ.
αc = ομοίως για υποστυλώματα
q = 1.0
“κοντά” υποστυλώματα:

Αν δεν υπάρχουν κοντά υποστυλώματα και τοιχώματα

M L καθ
όταν Ls = <1 ή <2
V h VR = ΣVR , υποστ.
q = 1.0

3 4
ƒ Εκτίμηση VRi Κατακόρυφων Στοιχείων 2ο Επίπεδο
VRi = τRi A c Μετά από Έλεγχο τύπου αστοχίας (κάμψη ή διάτμηση; ) των κατακόρυφων μελών

τRi, κοντ. = 0.075f c ƒ Υπολογισμός VRi σε κάθε κατακόρυφο μέλος

Μ αR + Μ Rκ ΜR L καθ .
Υποστύλωμα VMu = (= όπου Ls ≅ )
L καθ. L καθ . Ls 2
0.035f c για μεταξύ 2 και 6
h
τRi, υποστ. = Τοίχωμα M R,βάση ορόφου
VMu = L s =1 / 2 L βάση ορόφου− κορυφή κτιρίου
L καθ. Ls

Σ. Δ Ρ Ι Τ Σ Ο Σ
0.05f c για >6
h
VRi = min (Vu ,i , VM u ,i )
ƒ Εκτίμηση q

9 Aν Vu ,i < VM u ,i διατμητική αστοχία q = 1.0

0.05f c Αν δεν υπάρχουν “κρυφά” υποστυλώματα 9 Aν VM u ,i ≤ Vu ,i καμπτική αστοχία q ≥ 1.0

τRi, τοιχ. = 0.1f c Αν υπάρχει ένα “κρυφό” υποστύλωμα

5 6
0.15f c Αν υπάρχουν 2 “κρυφά” υποστυλώματα

Για τοιχώματα
Υπάρχουν κοντά υποστυλώματα
Vu
9 Aν ≤ 1.2 q i = 1.0 q = 0.8 και VR όπως στο 1ο επίπεδο αλλά με τα ακριβέστερα VRi του 2ου επιπέδου
Ls M u

Σ. Δ Ρ Ι Τ Σ Ο Σ
Vu
9 Aν ≥ 1.3 q i = 2.0 Αν δεν υπάρχουν κοντά υποστυλώματα
Ls M u
∆ημιουργούνται περισσότερες από μία (συνήθως 3) κατηγορίες κατακόρυφων στοιχείων
Για υποστυλώματα
9 εκτίμηση του μΔ 1η : όσα έχουν q i =1.0
μ Δ = 10 (Vu L s / M u − 1) − 30 (Vu / b w z f c − 0.1) − σ 2η : όσα έχουν q i =1.0 εως 2.0 (π.χ. τοιχώματα που αστοχούν σε κάμψη)

σ = 2 αν s h ≥ 8 Φ L
3η : όσα έχουν q i > 2.0 (π.χ. υποστυλώματα που αστοχούν σε κάμψη)
σ = 0 αν s h < 8 Φ L
Πρέπει
3
1 ≤ μΔ ≤ 5 VR = ∑ (q V
n =1
i Ri
)2
9 εκτίμηση qi

q i = (2 μ Δ − 1)1 / 2 / ((0.75(1 + 0.05μ Δ ))

7 8
 3ο Επίπεδο Ελέγχου Ομοίως ελέγχεται:
M +Rc 2
Μετά από Ικανοτικό Έλεγχο στους Κόμβους
Αν M +Rc1 + M −Rc 2 > M +Rb1 + M −Rb 2
M −Rb1 M +Rb 2
M R ≅ A s1 f y (0.9d) (Αστοχία κάμψης) Μ αR + Μ Rκ
M Rδoκών = min
Σε κάθε περίπτωση VRi, υποστ. =
L καθ.
VR .Ls (Αστοχία διάτμησης)
Εκτίμηση του
qi
−
M Rc1
M R ,υποστ. = min
MR (Αστοχία κάμψης) Αν προηγείται αστοχία υποστυλωμάτων : qi = υπολογίζεται όπως στο 2ο επίπεδο. ∆ηλ.

Σ. Δ Ρ Ι Τ Σ Ο Σ
VR .Ls (Αστοχία διάτμησης)
Αν αστοχία σε διάτμηση: q i = 1.0
Αν M −Rc1 + M +Rc 2 > M −Rb1 + M +Rb 2 Προηγείται η αστοχία των δοκών Αν αστοχία από κάμψη: q i = (2μ Δ − 1)1/ 2 /(0.75(0.75(1 + 0.05 μ Δ ))
Καθοριστικές οι ροπές αντοχής των δοκών
M −Rb1 + M +Rb 2 Αν προηγείται αστοχία δοκών
οπότε: M −Rc1,τελ. = M −Rc1
M −Rc1 + M +Rc 2
Αν αστοχία σε διάτμηση q i =1.5
M −Rb1 + M +Rb 2
M +
=M +
Rc 2, τελ . Rc 2
M −Rc1 + M +Rc 2 Αν αστοχία σε κάμψη q i = 3.0
9 10

ƒ παρουσία σεισμικών αρμών: 1 − 0.05g 4

ΜΕΙΩΤΙΚΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΑΝΤΟΧΗΣ
g4 = 0 w > 0.01h
VR , τελικό = VR SD T
g4 = 1 0.005h< w < 0.01h
∆ομικής μορφολογίας SD g4 = 2

Σ. Δ Ρ Ι Τ Σ Ο Σ
w < 0.005h

ƒ κανονικότητα και συμμετρία κάτοψης: 1 − 0.1g1 ƒ παρουσία αιθρίου: 1 − 0.05g 5

g1 = 0 ορθογωνική ή με προεξοχή μέχρι 10% g5 = 0 μέχρι 10% κάτοψης
g1 = 1 Γ,Τ ή Π μέχρι 30% g5 = 1 μεταξύ 10% και 30%
g1 = 2 περίπλοκες g5 = 2 >30%

ƒ επιμήκης κάτοψη: 1 − 0.05g 2

ƒ εκκεντρικότητα αιθρίου: 1 − 0.0025g 6
g2 = 0 για λόγο πλευρών < 5
g2 = 1 5< <8 ƒ ύπαρξη υπογείου μικρότερου από την κάτοψη ισογείου: 1 − 0.05g 7
g2 = 2 >8 g7 = 0 για το σύνολο της κάτοψης
g7 = 1 για > 50% κάτοψης
ƒ στένωση κάτοψης: 1 − 0.05g 3 για < 50% κάτοψης
g7 = 2
g3 = 0 για b1/b2 > 0.8
g3 = 1 για 0.5< b1/b2 < 0.8
g3 = 2 για b1/b2 < 0.5
11 12
ƒ κανονικότητα καθ’ ύψος: 1 − 0.05g 8
g8 = 0 ƒ μη κανονικότητα καθ’ ύψος δυσκαμψίας και μάζας: 1 − 0.1g11
το ύψος του ορόφου είναι μέχρι 20% μικρότερο του από πάνω
g8 = 1 αν 20% έως 30%
g11 = 0 K i +1 Ki
g8 = 2 αν > 30% αν < 1.2
M i +1 Mi
ƒ παρουσία pilotis: 1.2 − 0.05g 9
Ki K i +1 Ki
g9 = 0 aν δεν υπάρχει pilotis g 11 = 1 αν 1.2 < < 1.7
Mi M i +1 Mi
g9 = 1 αν καλύπτει το σύνολο του ισογείου
g9 = 2 αν καλύπτει έκκεντρα ένα τμήμα του ισογείου g11 = 2 K i +1 Ki
αν > 1.7
M i +1 Mi

Σ. Δ Ρ Ι Τ Σ Ο Σ
Στα επίπεδα 2 και 3
Ισχύουν οι μισές τιμές g i1 που ισχύουν στο επίπεδο 1

Εκτός από το g 6 όπου: g6 = 0

όπου K i = ΣΑ ci (τοιχ.+ υποστυλωμάτων)
και g 7 που είναι ίδιο με το επίπεδο 1
επιπλέον
Mi = Άθροισμα μαζών ορόφων υπερκείμενων του i

ƒ εκκεντρότητα Κ.Β. και Κ.∆.: 1 − 0.1g10

g10 = 0 αν e < 10% (B+L)

g 10 = 1 10% (B+L) < e < 15% (B+L)
13 14
g10 = 2 e > 15% (B+L)

Παράδειγμα (βλ.βιβλίο ΕΑΠ, “Αποτίμηση Σεισμικών Βλαβών, Επισκευές και Ενισχύσεις Κτιρίων Ο.Σ.”
Συντελεστής φθοράς Τ Συγγραφείς Μ.Φαρδής & Σ.∆ρίτσος)
Α
0.8 για Ηλ > 30έτη
ƒ Λόγω ηλικίας:
Τ= 0.9 για 20έτη< Ηλ < 30έτη

Σ. Δ Ρ Ι Τ Σ Ο Σ
1.0 για Ηλ < 20έτη

1Φ12
1Φ12
ƒ Λόγω διαβρωτικών ουσιών:
Τ = 0.8 αν στο κτίριο χρησιμοποιούνται διαβρωτικές ουσίες
1Φ12 1Φ12
ƒ Λόγω πυρκαγιάς:
Τ = 0.8 αν έχει υποστεί πυρκαγιά και επισκευάστηκε. Αν δεν επισκευάστηκε Τ=0.7
∆εδομένα Α
ƒ Λόγω παραμόρφωσης:
ΥΠΟΣΤΥΛΩΜΑΤΑ:
ΥΠΟΣΤΥΛΩΜΑΤΑ:
Τ = 0.7 αν έχει αναπτύξει κλίση ή ανομοιόμορφες καθιζήσεις ∆ιατομή:
∆ιατομή: 0.25m x0.25m (τα εξωτερικά) Οπλισμός:
Οπλισμός: StI(220) 4Φ14, συνδετήρες Φ6/300mm
ή 0.30m x0.30m (τα κεντρικά) καλά αγκυρωμένοι
αν υπάρχουν εμφανείς παραμορφώσεις σε δοκούς ή υποστυλώματα ή είναι
Τ = 0.9 Ηκ=4.15m
θεμελιωμένο σε επιχώματα Η =4.50m
∆ΟΚΟΙ:
∆ΟΚΟΙ:
ƒ Λόγω φθορών ή ρηγματώσεων: Οπλισμός:
Οπλισμός: StI(220) 4Φ12 (2λ)κάτω, συνδετήρες Φ6/250mm
∆ιατομή:
∆ιατομή: b=0.25m, h=0.5m
αν υπάρχουν ρωγμές στις επικαλύψεις καλά αγκυρωμένοι
Τ = 0.9 1Φ12 στις στηρίξεις
ή ΠΛΑΚΕΣ:
ΠΛΑΚΕΣ:
15 Οπλισμός: StI(220) Φ8/125mm (μόνο Χ διεύθυνση)
Οπλισμός: 16
Τ = 0.8 αν υπάρχουν διαβρωμένοι οπλισμοί ∆ιατομή:
∆ιατομή: hf=0.15m
τα μισά κεκαμμένα
 hf

Ελαστικό Φάσμα Ψευδοεπιταχύνσεων

Φe (g) Ζώνη ΙΙ - έδαφος Γ

0.60g

ΚΟΜΒΟΙ:
ΚΟΜΒΟΙ: ΑΟΠΛΟΙ

Σ. Δ Ρ Ι Τ Σ Ο Σ
0.24g
ΦΟΡΤΙΑ:
ΦΟΡΤΙΑ: Μόνιμο Φορτίο Πέραν του ιδίου βάρους: q(επ.πλάκας) =1 KN/m2

ΣΚΥΡΟ∆ΕΜΑ:
ΣΚΥΡΟ∆ΕΜΑ: Αντοχή σκυροδέματος : Από επί τόπου έρευνα fck=9.6 MPa

ΣΕΙΣΜΙΚΕΣ ∆ΡΑΣΕΙΣ: Ζώνη Σεισμικότητας ΙΙ, έδαφος Κατηγορίας Β και

Συνήθη Σπουδαιότητα κατά τον ΕΑΚ. T1=0.20 sec T2=0.80 sec T (sec)

ΖΗΤΕΙΤΑΙ:
ΖΗΤΕΙΤΑΙ: Έλεγχος στην διεύθυνση Χ

17 18

Υπολογισμός μαζών
2ο Επίπεδο Ελέγχου
Για αντιπροσωπευτικό τμήμα μήκους 4m κατά Χ ∆ρώσα Τέμνουσα
- Ιδ.βάρος πλάκας και επίστρωσης: (0.15 × 25 + 1) × 4.0 × 10.25 = 194.6KN
Vs = 0.6 × 9.81× 24.8 KN = 146 KN
- Ιδ.βάρος δοκών: 25 × 0.25 × 0.35 × (2 × (4.0 − 0.25) + 2 × (5.0 − 0.25)) = 37.2KN

Σ. Δ Ρ Ι Τ Σ Ο Σ
- Ιδ.βάρος πάνω μισού υποστυλώματος: 25 × (2 × 0.25 2 + 0.3 2 ) × 4.5 / 2 = 12KN Υπολογισμός VR
- Συνολική μάζα: (194.6 + 37.2 + 12) / 9.81 = 24.8KN / m / sec = 24.8t
2
Από διαστασιολόγηση προέκυψε:
1ο Επίπεδο Ελέγχου Στα εξωτερικά M R = 18KN Vu = 32.9KN
Vs = 4 / 3 × (0.6 × 9.81) × 24.8 KN = 194.6 KN
Μειωτικοί Συντελεστές
Στο κεντρικό M R = 27.6KN Vu = 50.4KN
SD = 1.0 2 × 18
Στα εξωτερικά VMu = = 8.7 KN < Vu = 32.9 → VR = 8.7KN
T = 0.8 ελλείψει στοιχείων 4.15
Υπολογισμός VR Στο κεντρικό 2 × 27.6
VMu = = 13.3KN < Vu = 50.4 → VR = 13.3KN
Υποστυλώματα με L/h > 6 4.15
f ck 9.6
τ R i = 0.0 5 f c = 0 .05 = 0.05 = 0.320 M P a
1 .5 1 .5 Κρίσιμη η αστοχία σε κάμψη
V R = 3 × 0 .2 5 × 0 .2 5 × 3 2 0 = 6 0 K N
Έλεγχος
19 20
Vs = 194.6 K N > V R S D T = 60 × 0.8 = 48 K N ! Ανεπάρκεια 4 φορές
 ∆ιαθέσιμος ∆είκτης q 3ο Επίπεδο Ελέγχου
Ικανοτικός Έλεγχος στους εξωτερικούς κόμβους:
Για τα εξωτερικά
μ Δ =10 (32.9 × 4.15 /(2 × 18) − 1) − 30(32.9 / 0.25 × 0.9 × 0.225 × 9600 /1.5) − 0.1) − 2 = Προσδιορισμός αντοχών στις δοκούς:
= 25.9 > 5! Στη στήριξη άνω
Για κεντρικό μ Δ = ................ = 25.7 > 5! Άνω πέλμα: (2λ + 2λ ) = 4Φ12 = 452mm 2
λαμβάνεται 8Φ8 = 402mm 2 (+)
μΔ = 5 Από πλάκα:
854mm 2
q =(2 × 5 − 1)1/ 2 / 0.75(1 + 0.05 × 5) = 3.2
Συνυπολογισμός οπλισμού πλάκας

Σ. Δ Ρ Ι Τ Σ Ο Σ
VR = 3.2 × (2 × 8.7 + 13.3) = 98.2KN Κατά ΕΚΩΣ: 2h f εκατέρωθεν

Ρεαλιστικότερα: L x / 4 εκατέρωθεν
Vs = 146KN > VR SD T = 98.2 × 0.8 = 78.6KN 220
M −Rb = A s f yd z = 0.854 0.43 = 70.3 KN
1.15
Ανεπάρκεια 2.5 φορές Στη στήριξη κάτω: 2Φ12
220
M = 0.226
+
Rb
0.43 = 18.6 KN
1.15
21 22

∆ΙΑΤΜΗΣΗ Ικανοτικός Έλεγχος στους εσωτερικούς κόμβους:

Συνδετήρες Φ6/250 S220 VR 3 = Vcd + Vwd

∆εν υπάρχουν δοκοί κατά Χ: ΣM Rb = 0
Για θετική τέμνουσα: Vcd = ... = 31.4KN

Σ. Δ Ρ Ι Τ Σ Ο Σ
ως αν πολύ ασθενείς δοκοί
Για αρνητική τέμνουσα: Vcd = ... = 28.9KN
M Rc, τελ . = Μ Rc × 0 = 0
Από συνδετήρες: Vwd = ... = 18.5KN
ΑΡΑ 27.6 + 0
Vu+ = 31.4 + 18.5 = 49.9KN Vu− = 26.9 + 18.5 = 45.4KN VRκεντρ = = 6.65ΚΝ
4.15
ƒ Προσδιορισμός τύπου αστοχίας δοκών
MR 70.3
+
VMR = = = 35.1KN < Vu+ = 49.9KN ƒ Υπολογισμός
VR όπως επίπεδο 2:
Ls = L / 2 2
μ = 5, q = 3.2
18.6
−
VMR = = 9.3KN < Vu+ = 45.5KN
2
VR = 3.2 (2 × 8.7 + 6.65) = 77KN
Καμπτική αστοχία
Υπολογισμός VRi ƒ Ελέγχεται η ανισότητα:

ΣΜ Rb = 70.3 + 18.6 = 88.9 >> ΣΜ Rc = 18KNm Vs = 146KN > 77 × 1× 0.8 = 61.6KN

Κρίσιμα τα υποστυλώματα και επειδή η κάμψη προηγείται
(βλ. επίπεδο 2)
VRi = 8.7KN 23 24