Το απαρέμφατο στα α.ε.

- ασκήσεις συντακτικού

Ι. Στις ακόλουθες περιόδους να υπογραμμίσετε το ρήμα, να κυκλώσετε το απαρέμφατο και να

αναγνωρίσετε το είδος του απαρεμφάτου (ειδικό ή τελικό) :
1. Οἱ νεανίαι μανθάνουσιν ὑπὸ τοῦ διδασκάλου γράφειν.
2. Οὗτος ἔλεγε ταῦτα ψευδῆ εἶναι.
3. Κῦρος ὑπέσχετο (= υποσχόταν) δώσειν πέντε μνᾶς.
4. Οἱ Αἰγινῆται λέγουσιν οὖκ εἶναι αὐτόνομοι.
5. Ὤμοσαν (= ορκίστηκαν) μὴ προδώσειν ἀλλήλους.
6. Πρωταγόρας ἔλεγεν ἄνθρωπον πάντων χρημάτων (=πραγμάτων) μέτρον εἶναι.
7. Οἱ στρατηγοὶ ἐκέλευσαν τοὺς στρατιώτας μένειν ἐν τῆ μάχῃ.
8. Ἡγοῦμαι (= θεωρώ) ταύτην μόνην σωτηρίαν εἶναι.
9. Ὁμολογεῖται τὴν πόλιν ἀρχαιοτάτην εἶναι.
10. Οἱ δὲ ἐκέλευον (=προέτρεπαν) Ξενοφῶντα ἀποθνῄσκειν (>πεθαίνω).

ΙΙ. Στις ακόλουθες περιόδους να υπογραμμίσετε το ρήμα, να κυκλώσετε το απαρέμφατο και να

αναγνωρίσετε τον συντακτικό ρόλο του απαρεμφάτου (υποκείμενο ή αντικείμενο του
ρήματος):
1. Ἀναξαγόρας ἔφη (=είπε) τὸν ἥλιον λίθον εἶναι.
2. ∆εῖ ὑμᾶς πράττειν ταῦτα.
3. Οἱ στρατηγοὶ ἐκέλευσαν τοὺς στρατιώτας μένειν ἐν τῆ μάχῃ.
4. Ἡγοῦμαι ταύτην μόνην σωτηρίαν εἶναι.
5. Χρή ὑμᾶς πράττειν ταῦτα.

ΙΙΙ. Συμπληρώστε τα κενά:

Όταν έχουμε ταυτοπροσωπία,
 το υποκείμενο του απαρεμφάτου τίθεται σε πτώση…………………………………. ,
ενώ όταν έχουμε ετεροπροσωπία,
 το υποκείμενο του απαρεμφάτου τίθεται σε πτώση ………………… .

IV. Στις ακόλουθες περιόδους να υπογραμμίσετε το ρήμα και το υποκείμενό του, να κυκλώσετε
το απαρέμφατο και το υποκείμενό του, αν είναι διαφορετικό από αυτό του ρήματος, και να
δηλώσετε αν υπάρχει ταυτοπροσωπία ή ετεροπροσωπία :
1. Οἱ Αἰγινῆται λέγουσιν οὖκ εἶναι αὐτόνομοι. (…………….…….)
2.  Ἀναξαγόρας ἔφη (=είπε) τὸν ἥλιον λίθον εἶναι. (…………….…….)
3. Οἱ νεανίαι μανθάνουσιν ὑπὸ τοῦ διδασκάλου γράφειν. (…………….…….)
4. Οἱ στρατηγοὶ ἐκέλευσαν τοὺς στρατιώτας μένειν ἐν τῆ μάχῃ. (…………….…….)
5. Λέγουσι με σοφόν εἶναι. (…………………..)
6. Βούλομαι ταῦτα πρᾶξαι. (………………….. )
7. Ξενοφῶν ἔλεγε τούτους οὐκ εἶναι πολεμίους. (……………………)
8. Οἱ ἄνθρωποι εἰς τὸν ἥλιον οὐ δύνανται ἀντιβλέπειν. (……………………)
9. Οἱ δὲ ἐκέλευον Ξενοφῶντα ἀποθνῄσκειν. (……………………)
10. Πάντας ὑμᾶς οἴομαι (= νομίζω) γιγνώσκειν. (……………………)