POSSESSIVE 12: Cali Sudalga (COMPLETED)

by CeCeLib

SYNOPSIS
Cali Sudalga got everything. Limited edition luxury cars. Wealth. Money.
Yachts. And a very huge mansion that anyone would dream of.
Women will do everything to get his attention or even just a minute of
his precious time. But no woman had ever succeeded in doing so.

He's aloof and he keeps to himself. Wala siyang pinapasok sa buhay niya
mula ng lokohin siya ng taong akala niya ay mapagkakatiwalaan niya.
Only one woman had every crumbled his defenses and she happened to be a
conniving lying bitch. She left him with another man, and now, two years
after, she walks into his office like she didn't do anything wrong.
And she actually has the guts to tell him that she didn't know him.

=================

SYNOPSIS

POSSESSIVE SERIES 12 - Cali Sudalga

AUTHOR: C.C.

SYNOPSIS:

Cali Sudalga got everything. Limited edition luxury cars. Wealth. Money.
Yachts. And a very huge mansion that anyone would dream of.

Women will do everything to get his attention or even just a minute of

his precious time. But no woman had ever succeeded in doing so.

He's aloof and he keeps to himself. Wala siyang pinapasok sa buhay niya
mula ng lokohin siya ng taong akala niya ay mapagkakatiwalaan niya.

Only one woman had every crumbled his defenses and she happened to be a
conniving lying bitch. She left him with another man, and now, two years
after, she walks into his office like she didn't do anything wrong.

And she actually has the guts to tell him that she didn't know him.

A/N: Want to know what happened to Cali? Flip the page :)

=================

PROLOGUE

PROLOGUE
Cali,

     I'm sorry kung nasaktan man kita pero hindi ko na kayang pakisamahan
ka. Hindi naman talaga totoong mahal kita, e. Sinabi ko lang 'yon kasi
may pera ka at nasisiguro ko na ang maganda kong kinabukasan sayo. Pero
nagkamali ako, hindi sapat ang pera, hindi talaga kita kayang mahalin.
Ayoko na. Nasasakal ako kapag kasama kita. Ayoko sayo. Nandidiri ako
sayo. Pinipilit ko lang ang sarili ko na ngitian ka araw-araw.

     Cali, sana maintindihan mo na iba ang mahal ko. Hindi ikaw 'yon
kundi si Fredd, ang aking kababata na ngayon ay kasintahan ko na. Tinago
ko sayo ang relasyon namin. Oo, niloko kita. Hindi kita kayang mahalin
kahit anong pilit ko. Kaya naman umalis ako ng walang paalam maliban
nalang sa sulat na 'to.

     Kung binabasa mo ngayon ang sulat ko, kasama ko na ngayon si Fredd

sa probinsya at masaya kami. Huwag mo na akong hanapin, Cali, kasi kahit
kailan ay hinding-hindi ako magiging masaya sa piling mo. Sana hayaan mo
akong maging masaya sa piling ng lalaking mahal ko. Paalam.

-Annette

=================

CHAPTER 1

CHAPTER 1

INAYOS NI Annette ang medyo nalukot na damit nang makatayo mula sa

matagal na pagkakaupo. Kanina pa siya naghihintay para sa interview niya
at ngayon lang tinawag ang pangalan niya. Marami kasing aplikanteng
gustong maging sekretarya ng may-ari ng Royal Cruise Manufacturing
Company, ang kompanyang gumagawa ng mga mamahaling Yacht at pinagbibili
iyon sa mga mayayaman sa iba’t-ibang panig ng mundo.

Huminga siya ng malalim bilang paghahanda sa mga katanungan sa kaniya.

Ito na ang ika-limang interview niya at ang apat na dumaan ay puro bagsak
siya sa kadahilanang wala siyang dalang patunay na nakapagtapos siya ng
pag-aaral. Sana naman iba ang kalabasan ng isang to.  Ipapakita niya sa
CEO ng Royal Cruise Manufacturing Company na karapat-dapat iyang maging
sekretarya nito kahit wala siyang maipakitang diploma o transcript of
records.

She needs this job desperately. Halos anim na buwan na siyang walang
trabaho at wala na rin siyang pera. Naubos na ang iniwan sa kaniya ng
kaniyang pumanaw na lola. Kailangan niya ng mapagkakakitaan para pambayad
sa tubig, ilaw at pambili din niya ng pagkain.
Kapag hindi niya nakuha ang trabahong 'to, tiyak na sa basura siya
pupulutin. Imahinasyon palang niya na magiging palaboy siya ay
kinikilabutan na siya. Sana naman ay matanggap siya.

"Ms. Annette Roan." Iyon ang pangalawang beses na tinawag ang pangalan
niya.

"I'm here." Aniya na taas-nuong nakatayo.

Bahagyang binuksan ng babae ang pinto ng CEO's office saka iminuwestra

doon ang kamay. "Mr. Sudalga is waiting for you."

Napalunok siya kapagkuwan ay huminga siya ng malalim bago naglakad

papasok sa pinto.

Nabawasan ng kaunti ang kabang nararamdaman niya ng makita ang isang set
ng sofa at isang curving table na hinuha niya ay mesa ng sekretarya nito
dahil sa malapad na computer monitor, dalawang filing cabinet sa likod
niyon at maraming papeles sa ibabaw ng mesa. Mukhang hindi iyon ang
opisina ng CEO kundi nandoon pa sa isang pinto.

Pasimple niyang pinahid ang pawis sa nuo saka ikinuyom ang kamaong
nanlalamig sa kaba. Palagi itong nangyayari sa kaniya kapag interview
niya. Para siyang mahihimatay sa nerbiyos, kaya nga mas gusto niyang mag
negosyo nalang pero hindi sapat ang sari-sari store niya na malapit na
ring malugi para mabuhay siya.

She needs to work to live.

"Relax. Mr. Sudalga won’t hurt you." Anang babae na may bahid na ngiti sa
mga labi at tumigil sa paglalakad ng makarating sila sa pinto ng personal
na opisina ni Mr. Sudalga. "He's waiting for you. Pumasok ka na."

Tumango siya. "Okay."

"And a tip," hinawakan ng babae ang balikat niya saka bumulong sa taenga
niya. "Be confident. Kapag nakita ka niyang kinakabahan, denied kaagad
ang application mo."

Paulit-ulit siyang tumango. "Noted."

"Sige na." The woman smiled at her. "Pumasok ka na."

"Yes, ma'am." Pormal niyang sabi saka dahan-dahang naglakad papasok sa

personal na opisina ni Mr. Sudalga. Humugot siya ng malalim na hininga
saka nilakasan ang loob. Kaya ko 'to. Kayang-kaya ko 'to. 

Mas na-doble ang kabang nararamdaman ni Annette ng makita si. Mr. Sudalga
na abala sa nakatambak na papeles sa ibabaw ng mesa nito. Abala ito sa
pagbabasa at pag-perma ng mga papeles na hindi man lang nito namalayang
may tao sa loob ng opisina nito.

Kaya naman ay tumikhim siya.

"Good Morning, Sir." Aniya.

Mabilis naman itong nag-angat ng tingin at parang nakakita ito ng multo

ng matitigan ang mukha niya. Umawang ang labi nito at bahagyang namilog
ang mga mata habang hindi makapaniwalang nakatitig sa kaniya.

Siya naman ay natulos sa kinatatayuan dahil sa malalalim na kulay berdeng

mata na gulat na nakatitig sa mga mata niya. The man's deep green eyes
were making her feel uncomfortable. Parang nakita na niya ang mga matang
‘yon noon pero hindi lang niya maalala. He's so handsome that she can’t
look away. She just keeps on staring at him and memorizing his handsome
face.

Napakaganda ng kulay berde nitong mata, ang matatangos nitong ilong, ang
natural na mapulang labi na parang napakalambot at napakasarap tikman, at
ang matitipuno nitong katawan na mas dumagdag sa kaguwapuhan nitong
taglay. Kapag hubarin niya kaya ang suot nitong tuxedo, makikita ba niya
ang abs nito?

Kung ito ang magiging boss niya, araw-araw siyang magkakasala dahil araw-
araw niya itong pagnanasaan. Those green eyes that captured her the
moment their eyes met and his kissable lips was enough to make a woman
drool for a kiss. At mukhang mapapasama siya sa mga kababaihang 'yon.

He's the kind of guy that you just want to stare at for the rest of your
life. Iba ang epekto ni Mr. Cali Sudalga sa ka-inosentehan niya. Habang
nakatitig sa malalim at berde nitong mga mata, naglalaro ang imahinasyon
niya sa mga bagay na dapat hindi naiisip ng isang mayuming dalagang
katulad niya. Siguradong mumultuhin siya ng yumao niyang lolang mahinhin.

Lihim siyang napalunok habang pasimpleng hinahagod niya ng tingin ang

kabuonan ni Mr. Sudalga. Napakakisig talaga nito sa suot na tuxedo.

Tama na ang kalandian, Annette! Nakakalimutan mo na ba ang nangyari sayo

dahil sa kalandiang 'yan! Galit na saway sa kaniya ng kaniyang sariling
isip.

Annette instantly felt the bitterness on her mouth. Oo nga, paano niya
nakalimutan 'yon? She had been burn so bad because of a self-centered man
she once called her boyfriend. Mga gago ang mga kalahi ni adan. At hindi
exemption ang guwapo at makisig na lalaking nasa harapan niya ngayon.
Pare-pareho lang ang mga itong MMM. Manloloko. Manggagamit. Malalandi!

Tumikhim siya. "Mr. Sudalga—"

"Annette..." sambit nito sa pangalan niya na pinagtaka niya.

"K-kilala mo ako?" Nakakunot ang nuong tanong niya.

Ang nuo naman nito ang kumunot. "Why the hell are you asking me that? Of
course, I know you!" Napalitan ng galit ang gulat na ekspresyon sa mukha
nito. "Anong ginagawa mo rito?" Nameywang ito at parang bubuga nang apoy
ang mga mata nito sa galit habang nakatingin sa kaniya. "Ano ba ang
kailangan mo at nang makaalis ka na kaagad. I don’t want you here."
Parang may tumadyak sa puso niya sa huling tinuran nito. Ano ba ang
nangyayari? Ano ba ang pinagsasasabi ng lalaking 'to? Bakit parang
nasasaktan siya?

"Ahm, Mr. Sudalga..." tumikhim siya para pakalmahin ang kinakabahan

niyang puso. "Ahm, n-nandito po ako para mag-apply?"

Walang emosyon itong tumawa sa naglakad palapit sa kaniya. "Gusto mong

mag-apply sakin? Magtrabaho para sa'kin?" Napailing-iling ito na halatang
hindi naniniwala sa sinasabi niya. "Ako ba talaga ginagago mo, Annette?"

Annette was still shock on how Mr. Sudalga knew her name, but she's more
than shocked and confused on what he was saying. Ramdam niya ang galit ng
lalaki sa bawat salitang lumalabas sa bibig nito. Ramdam niya ang poot sa
mga mata nito habang nakatingin sa kaniya.

"Ano ho bang pinagsasasabi niyo?" Nagtatakang tanong niya, nawala na ang

kaba at napalitan iyon ng pagkalito. "At paano mo nalaman ang pangalan
ko? Nabasa mo na ba ang resume na pinasa ko?"

Parang napapantastikuhang tumingin ito sa kaniya. "Are you for real?"

Nagtagis ang bagang nito tanda ng galit na tinitimpi. "Maglolokohan pa ba
tayo, Annette?" Napailing-iling ito na parang hindi makapaniwala.
"Dalawang taon kang nawala tapos magpapakita ka ngayon sakin,
magpapanggap na nangangailangan ng trabaho. Ano na namang laro itong
gusto mong laruin, because I don’t want to play your games." Parang
naubusan ng lakas na bumalik ito sa pagkakaupo sa swivel chair, ang mga
mata ay nasa kaniya pa rin. "Just tell me what you want and get out of my
office."

She pressed her lips together and spoke. "Kailangan ko nang trabaho kaya
nga narito ako at nagpapa-interview."

Malakas na tinampal nito ang ibabaw ng mesa nito at napaigtad siya.

"Bullshit!" He glared at her. "I don’t want to play games with you,
Annette. Kung pera ang gusto mo, wala kang makukuha sakin."

Napaawang ang labi niya pero kaagad din niya iyon tinikom at naiinis na
nagsalita. "Ano ba ang pinagsasasabi mo, Sir? Nagpapa-interview lang
naman ako para sa bakanteng posisyon ng kompanya niyo. Kung ayaw mo akong
interview-hin, just tell me, Mr. Sudalga. Aalis naman ako e. Hindi mo ako
kailangang sigawan."

He stilled, still staring at her intently. "What's with Sir and Mr.
Sudalga?" Gumuhit ang iritasyon sa mukha nito. "Hindi mo ba ako kayang
tawagin sa pangalan ko?"

Malapit nang masagad nito ang iritasyon niya pero pilit niyang
pinapakalma ang sarili. Pilit niyang pinapaalala niya sa sarili na future
boss niya ang kausap.

"Sir, I just want to clarify things, okay?" Kalmado ang boses niya kahit
naiirita na siya sa kaharap. "Hindi ko po kayo kilala.” May diin ang
bawat salitang binibitawan niya. “Wala akong alam sa inyo maliban nalang
sa ikaw ang may-ari ng kompanyang ito at kung papalarin, ikaw ang
magiging future boss ko. Kaya naguguluhan ako kung bakit mo ako kilala at
kung bakit ka nagsasalita ng ganiyan sakin na para bang may atraso ako sa
inyo? With all due respect, Sir, I don’t know you."

Mas lalong dumilim ang mukha nito at mas nagtagis ang bagang sa galit.
"Get out of my office. Now!"

Napaigtad siya sa sobrang lakas ng boses nito kapagkuwan ay mabilis na

naglakad palabas ng pinto.

"Where do you think you're going?" Napaigtad ulit siya at napatigil sa

paglalakad saka humarap sa lalaki.

"Sir?" Nagtataka niyang sabi.

"Get back here!"

Kumunot ang nuo niya. Ano bang problema ng lalaking 'to? Paaalisin siya
tapos pababalikin? Malapit nang sumabog ang tinitimpi niyang galit.

"Bumalik ka rito, Annette!" Sigaw niyo sa galit na boses.

Umirap siya sa hangin saka hindi ito pinansin. Nagtuloy-tuloy siya sa

paglalakad palabas.

Hmp! Pagkatapos siya nitong palayasin, pababalikin siya?! Ano yon, biru-
biruan?! Jerk!

"How did it go?" Tanong nang babaeng naghatid sa kaniya kanina nang
makalabas siya ng opisina ni Mr. Sudalga.

"Baliw 'yang boss mo." Galit niyang sabi. "Ayokong mag-trabaho sa kaniya.
He's a jerk!"

Pati ang babae ay nairapan niya bago lumabas ng opisina. Hindi niya
pinansin ang mga ibang aplikante na nakatingin sa kaniya habang
naglalakad. Tumuloy siya sa elevator ay pinindot ang pababa saka hinintay
iyong bumukas.

She was fuming mad at the brute! Ang dapat sa lalaking 'yon ay pinapa-
admit sa mental hospital. Doon ito nababagay! Siguro nagpapanggap lang
ito o kaya naman ay pinaglalaruan siya. Bakit hindi nalang nito sinabi sa
kaniya na hindi siya tanggap sa kompanya nito.

Nakahinga siya ng maluwang ng bumukas ang elevator.

"Thanks God." She murmured.

Kaya ayaw niyang nag-a-apply ng trabaho e. Mas gusto niyang mag negosyo
nalang. At least sa sari-sari store niya, wala siyang boss na sira-ulo!
ISINANDAL ni Cali ang likod sa swivel chair habang hawak ang resume ni
Annette Roan. Paulit-ulit niya iyong binabasa. Hindi pa rin siya
makapaniwala na nagpakita ulit ito sa kaniya pagkatapos ng dalawang taon.

What now?

Ano na namang laro ang gusto nito? He's done playing her games. Natapos
iyon ng iwan siya nito dalawang taon na ang nakakaraan.

He blows a loud breath. "Fuck!"

Hinilamos niya ang mga palad sa mukha saka nagpakawala ng malalim na

buntong-hininga. For a year, he had been at peace. At ngayon, nakita lang
niya ang maganda at maamong mukha ni Annette, nababaliw na naman siya.

"You look shaken up, my friend." Anang boses na nagpaigtad sa kaniya.

Mabilis siyang napabaling sa pinto at nakita roon ang kaibigang si

Lysander.

"Hey." Walang buhay niyang sabi. "Anong ginagawa mo rito?"

Pumasok si Lysander, may tinatago itong paper bag sa likod. "Ang daming
babae do'n sa labas, pinipilahan ang kakisigan mo."

Pinukol niya ito ng masamang tingin. "Lumayas ka sa opisina ko, Lysander.

Marami pa akong i-interview-hin. Nandoon sa kabilang block ang Callahan's
Building. Doon ka maghasik ng lagim."

"Boring do'n." Ani Lysander. "Wala akong kausap. Yong sekretarya ko

naman, nakakabaliw kausap. Ayoko pang ma-mental."

"Pakialam ko naman." Kinunotan niya ito ng nuo. "Lumayas ka nga sa

opisina ko."

Tinawanan lang siya nito saka inilapag ang paper bag sa ibabaw ng mesa
niya. "I got this for you." Lysander grinned. "Para sa’yo."

Bored ang expression na binuksan niya ang paper bag. Napabuga nalang siya
ng marahas na hininga ng makita ang laman niyon.

"Really, Ly?" He looked at Lysander with bored expression on his face.

"Cali drink talaga? Lumayas ka nga sa opisina ko!"

Tumawa lang si Lysander saka binuksan ang dalawang Cali drinks na dala
nito.

"Pause ka muna sa pag-i-interview." Ani Lysander. "Inoman muna tayo."

Cali sighed and picks up the Cali drink and take a small sip. Nang
tumingin siya kay Lysander, nakatingin ito sa kaniya na para bang
napugutan siya ng ulo.
"What?" He asked, frowning.Lysander still looks shock. "Uminom ka habang
nagta-trabaho? Wow. What the hell happened to you?"

Lysander knew him well. Alam nitong hindi siya umiinom kapag oras ng
trabaho.

He blows a loud breath. "She's back." Aniya na ang tinutukoy ay si

Annette.

Kumunot naman ang nuo nito. "Sino?"

"My wife." Humugot siya ng isang malalim na hininga at tumingin kay

Lysander na nakaawang ang labi. "My wife, Annette, she's back."

Lysander's jaw went slack. "Holy shit."

"I'm fucked, Lysander."

Napamura ulit si Lysander. "I'm calling Andrius and Thorn."

Nagkibit-balikat lang siya saka napatitig sa kisame ng opisina.

"She's back." Cali whispered. "My wife is back."

=================

AUTHOR'S NOTE ABOUT POSSESSIVE SERIES

Hi my very innocent readers,

I just want to clarify some things. Nawala po talaga si Knight sa watty

kasi binura ko. Babagohin ko po kasi si Knight kaya naman kung naka save
pa siya sa mga library niyo, kindly delete po baka kasi maguluhan kayo.

At ang reason kung bakit si Cali na ang pang 12 ay dahil siya naman
talaga ang original na pang 12 sa listahan ko ng mga abs. Excited tong si
Knight e, nang-agaw ng puwesto kaya na bulilyaso siya. Knight, may karma.
Haha.

The second reason kung bakit hindi ko ginawang 12 si Knight ay dahil para
makalimutan niyo muna ang kalandian niya at paghuhubad sa story niya na
babaguhin ko. Forget about him first and read Cali. Hehe. Pramis.
Susulpot nalang si Knight bigla sa mga panahong hindi niya inaasahan.

As much as possible kasi gusto kong maayos ang series na 'to. Na publish
na kasi ang book 1 and book 2 ng possessive series kaya gusto ko, ma
publish lahat at if ever man na ma publish lahat, gusto ko maging
deserving naman siya sa salitang 'PUBLISHED', kaya pasensiya na doon sa
mga nakabasa na kay Knight, ha? Isipin niyo nalang na ibang Knight yon.
Haha.
And lastly, i want to say thank you sa pumunta sa book signing ko nuong
June 30. It was amazing, CCBells. Nakakapagod pero napakasaya ko naman.

At para sa mga hindi nakapunta na gustong pumunta nuong June 30, present
po ako sa MIBF this Sept. Sa 18 po ay pakalat-kalat ako 'don. Hehe.

And now i'm leaving you with a very helpful advice.

#AdviceNgBitter

(Ang mga lalaki, mga KKK yan, e. KIKILALANIN ka, tapos i-KAKAMA ka,
pagkatapos KAKALIMUTAN ka na.) - Kaya huwag ma fall sa lalaking FUNRUN
(After the FUN, he will RUN).

#AdviceNiBitterCC#HaveFunReading

=================

CHAPTER 2

CHAPTER 2

PAGOD NA ibinagsak ni Annette ang katawan sa kaniyang kama na ilang

langaw nalang ang peperma, masisira na. Tatlong oras din ang biyahe mula
sa lungsod pabalik dito sa Probinsiya kung saan siya nakatira. At
nagsayang lang siya ng oras at pera dahil hindi naman siya natanggap sa
dalawang trabahong in-apply-yan niya para sa araw na to.

Paano siya nito mabubuhay?

Nagpakawala siya ng malalim na buntong-hininga.

Paano ba naman siya tatanggapin sa mga trabahong in-apply-yan, e wala nga

siyang maipakitang credential kung saan siya nagtapos ng pag-aaral.
Palagi lang sinasabi ng lola niya na nakapagtapos siya ng kolehiyo pero
sa tuwing tinatanong niya kung nasaan amg katibayan, wala naman itong
pinapakita. Palagi nitong sinasabi na inanod sa baha dahil bahain ang
bahay nila. Pero nasisiguro naman niya na may pinag-aralan siya,
nakakapag salita kasi siya ng English. Ang problema, wala naman siyang
mapag-apply-yang trabaho dito sa probinsiya nila kasi wala namang
mapagta-trabahuan dito maliban sa bukid at wala siyang alam sa
pagtatanim.

"Hay... buhay." Bumangon siya sa pagkakahiga saka nagtungo sa kusina para

magsaing.

Habang inaayos ang panggatong na gagamitin sa pagsasaing, lumabas si

Edelyn, ang kapit-bahay niya, na may dalang panggatong.

Magkatabi lang ang bahay nila kaya madali siya nitong nakita at
nginitian. Si Edelyn ang siyang tanging kaibigan niya sa bayan nila.
Siguro dahil kapit-bahay niya ito at naging malapit sila sa isa't-isa
kasi palagi silang nagku-kuwentuhan. Pang-gabi kasi ang trabaho nito sa
bar kaya may oras ito sa umaga.

"Oh, Annette, kumusta naman ang pag-apply mo nang trabaho sa lungsod?"

Tanong nito habang isinasalansan ang mga panggatong sa lupa para
maarawan.

"Wala akong napala." Nakasimangot siya habang kinukuwento ang nangyari sa

interview niya sa Royal Cruise Manufacturing Company. "Dito nalang siguro
ako sa bukid." Aniya pagkatapos mag kuwento. "O kaya doon sa bar na
pinagta-trabahuan mo."

Humarap sa kaniya si Edelyn at tinaasan siya ng kilay. "Annette, kaya nga

pinapautang kita ng pamasahe patungong lungsod kasi hindi ka nababagay
dito sa atin magtrabaho. Masisira iyang makinis at maputi mong kutis at
saka may pinag-aralan ka naman e. Hindi ka bagay sa bukid. At mas lalong
hindi ka bagay sa bar! Ano ka ba naman!"

Mas lalong humaba ang nguso niya. "Edelyn, hindi naman ganoon ka-simple
ang maghanap ng trabaho sa lungsod e. Kailangan ng mga credentials at
wala ako no'n."

Nameywang ito. "Hay naku, Annette, mga sosyal naman kasi iyang ina-apply-
yan mo, e. Mag-apply ka kaya bilang katulong?"

Napalabi siya. Katulong? Hindi niya naisip 'yon. Masyado kasi siyang nag
fucos sa ideyang nakapag-aral naman siya. Natitiyak niyang matatanggap
siya bilang katulong kasi hindi 'yon nangangailangan ng kahit ano pa man.

"Oo nga no..."

"Mag-ingat ka nga lang." Biglang babala sa kaniya ni Edelyn. "Maraming

manyak na amo ngayon sa lungsod. Dapat humanap ka nang amo na babae at
mabait ang asawang lalaki."

Napabuntong-hininga siya. "Paano ko gagawin 'yon? At saka, bilang lang

ang kaya kong gawin na gawaing bahay."Inungusan siya nito. "Hay naku
naman, Annette, ano ba kasing klaseng buhay mayroon ka noon at hindi ka
marunong ng mga gawaing bahay."

Natahamik siya bigla sa sinabi nito na kaagad namang napansin ni Edelyn.

"Pasensiya na." Hingi nito ng paumanhin sa kaniya. "Alam kong ayaw mong
pinag-uusapan ang nangyari noon sayo."

Pilit siyang ngumiti. "Ayos lang. Anyway, magsasaing na muna ako."

"Sige." Akmang aalis na ito ng may maalala. "Ay teka lang, may ulam ka na
ba?"

Nahihiyang napailing-iling siya. "Wala."

Mahinang natawa si Edelyn. "Oh, siya, bigyan na kita. May ulam ako,
masarap. Tiyak na magugustuhan mo."

Malapad siyang napangiti. "Salamat, Edelyn."

"Oo na. Sige na, mag-saing ka na."

"Sige." Nakangiting tugon niya.

Pumasok na si Edelyn sa bahay nito at siya naman ay pinagpatuloy ang pag-

isang.

Habang hinuhugasan niya ang bigas, bigla nalang pumasok sa isip niya si
Mr. Sudalga, ang may-ari ng kompanyang huli niyang ina-apply-yan.

Ang guwapo talaga ng lalaking 'yon. May asawa na kaya siya? Parang
nakakatakam ang angking kakisigan nito. His deep green eyes. His lips.
Damn. His lips look inviting. Hindi mawala sa isip niya ang mga labi
nitong parang nangungusap na halikan.

Marahas niyang pinilig ang ulo para mawala ang agiw niyon. Dapat hindi
siya nag-iisip ng ganoon kay Mr. Sudalga.

Pinagpatuloy niya ang pag-saing tapos bumalik sa maliit niyang sala para
ayosin ang kalat do'n.

Habang nag-aayos, nakarinig siya ng katok sa pinto. Napangiti siya bigla.

Mukhang nandiyan na ang ulam niya na bigay ni Edelyn. Excited siyang
tinungo ang pinto saka binuksan 'yon.

Kumunot ang nuo niya sa taong nasa labas ng pinto. "Sino ka?"

The man in front of her is handsome. Pero hindi mapagkakatiwalaan ang mga
guwapo ngayon lalo nar singkit ang nasa harapan niya.

"Sino ka?" Ulit niyang tanong sa lalaki na mukhang nagulat ng makita

siya. "Anong kailangan mo?"

Hindi bagay ang suot nitong tuxedo sa labas ng barong-barong niyang

bahay.

"I'm Shun Kim." May ipinakita itong I.D. sa kaniya. "And I'm here for
you, Mrs. Su—" tumikhim ito, "Ms. Roan."

Tumaas ang kilay niya. "What do you want?" Tanong niya sa lenggwaheng
English na para bang normal na 'yon sa kaniya.

Sumilip ito sa loob ng bahay niya saka tumingin sa kaniya. "May I come
in?"

"Hindi puwede." Isinara niya ang pinto saka pinagkrus ang mga braso sa
harap ng dibdib. "Sabihin mo sakin kung anong kailangan mo."

Hindi safe magpapasok ng lalaki sa bahay lalo na't estranghero 'yon.

"Ahm," tumikhim ito habang may hindi makapaniwalang kislap sa mga mata
nito. "Hindi mo talaga ako kilala?"

Umiling siya. "Hindi."

"Are you sure?"

"Hindi nga sabi e." Pasimple niyang hinilot ang sentido ng makaramdam ng
sakit do'n. "Ano ba kailangan mo sakin?"

"I'm a Private Detective." Ngumiti ito. "At matagal na kitang hinahanap."

Kinabahan siya. "Anong ibig mong sabihin?"

"May taong nagbayad sakin para hanapin ka." Huminga ito ng malalim. "At
gusto sana kitang dalhin sa kaniya ngayon kung puwede."

Umiling siya. "Hindi puwede. Hindi kita kilala, kaya umalis ka na."

Napatango-tango ito. "Sige. Salamat."

Hinatid niya ng tingin ang lalaking nagngangalang Shun Kim. Nang

makasakay ito sa magarang sasakyan at nakaalis, saka lang siya pumasok sa
bahay niya. Private Detective? Hinahanap siya? Yeah, right. Ang mga
manloloko talaga ngayon, ibat-ibang modos ang naiisip makapang-loko lang.

MABILIS na sinagot ni Cali ang tawag ng makita niyang si Shun 'yon. "How
did it go?" Tanong niya kaagad sa nasa kabilang linya.

"It’s her." Ani Shun. "Sigurado ako, Sudalga. Siya talaga ang asawa mo.
Pero hindi niya ako kilala, yan ang nakapagtataka. Either she doesnt
really remember or she's just good at pretending."

Nagtagis ang bagang niya. "She's just good at pretending. Diyan siya
magaling, ang magpanggap na mapapaniwala ka talaga."

Napabuntong-hininga si Shun. "Anong balak mong gawin ngayon? Her address

on her resume is valid. And according sa mga napagtanungan kong kapit
bahay niya, she had been in that house for almost two years."

"Almost two years?" Ulit niya.

"Yes."

Kumuyom ang kamao niya. "May kasama ba siyang lalaki?"

"Hindi ako pinapasok sa bahay e." Ani Shun. "Pero sabi ng mga kapit-bahay
niya, walang ibang kasama si Annette maliban sa matandang babae na
namatay anim na buwan na ang nakaraan."

"Wala talaga siyang kasama?" His lips thinned. "How sure are you, Shun?"

"Seventy-five percent."
His frustration is building up. "Paano yong twenty-five percent na
natira?"

"That the 'not sure' percent."Tumikhim si Shun. "So? What are you
planning to do? She doesnt seem to remember you nor care. Hahayaan mo
nalang ba siya o hahayaan mo na naman siyang makapasok sa buhay mo?"

Sa halip sa sagutin ay pinatay niya ang tawag at napatitig siya sa

larawan nila ni Annette kung saan masaya silang dalawa habang namamasyal
sila sa Paris.

His blood boil. No. Siya lang ang masaya dahil nagpapanggap lang ito na
masaya na kasama siya. That lying conniving woman!

Padaskol siyang tumayo saka pinulot ang susi ng Mercedes-Benz niya saka
nagmamadaling tinungo ang garahe niya.

"SALAMAT sa ulam." Nakangiting sabi ni Annette kay Edelyn na hinatid pa

sa bahay niya ang ulam. "Amoy palang, masarap na." Naglalaway ang bagang
niya kahit amoy palang.

Pabiro siyang inirapan ng kaibigan. "Masarap naman talaga akong magluto

e."

"Oo naman." Nakangiting sabi niya saka excited na umupo sa silya at

inumpisahang kumain. "Ang sarap."

Mahinang tumawa lang si Edelyn saka nagpaalam na. "Oh, siya, aalis na
ako. Happy eating nalang."

"Salamat." Puno ng pagkain ang bibig sa sabi niya.

Maganang kumain ng mag-isa si Annette. Napakasarap ng luto ni Edelyn,

kaya gustong-gusto niyang manghingi ng ulam dito palagi e.

Naputol ang magana niyang pagkain ng marinig na may kumatok sa pinto ng

bahay niya. Naiinis na tumigil siya sa pagkain saka tinungo ang pinto
para buksan 'yon.

Muntik na niyang maibuga ang nginunguya ng makita si Cali Sudalga na

nakatayo sa labas ng pinto ng bahay niya.

Mabilis niyang nilunok ang nginunguya saka kinakabahang nagtanong.

"Anong... bakit... anong... anyare?" Napakurap-kurap siya habang ang puso
niya ay walang kasing bilis ang tibok. "Anong... g-ginagawa niyo rito?"

Sa halip na sagutin ay matiim siya nitong tinitigan na para bang binabasa

ang laman ng isip niya. At kung magiging tapat lang siya sa sarili,
kakaiba ang hatid ng titig nito sa kaniya.

"Can I come in?" Tanong nito pagkalipas ng mahabang katahimikan.

Mabilis siyang umiling. "Hindi."

Nahihiya siyang papasokin ito. Nasisiguro niyang mansiyon ang bahay nito,
kaya nakakahiyang papasokin ito sa barong-barong niyang bahay.

Nakita niya napatiim-bagang ito. "Bakit?"

Nagsalubong ang kilay niya. "Kasi hindi safe na magpapasok ng lalaking

hindi ko ganoon kakilala." Pagdadahilan niya.

Nakita niyang gumalaw ang panga nito bago tumango-tango.

"Anong pakay niyo sakin?" Tanong niya pagkalipas ng ilang segundong

katahimikan. "Kulang pa ba ang pagsigaw mo sakin kanina kaya nandito ka?"

Namulsa ito at huminga ng malalim. "I'm here to offer you a job."

Napapantastikuhan siyang napatitig sa berde nitong mga mata. "Are you for
real? Pagkatapos mo akong sigawan kanina at palayasin sa opisina mo,
ngayon mag-o-offer ka nang trabaho?"

"I'm sorry about shouting at you." Matiim ang titig nito sa kaniya.
"Hindi lang maganda ang ... mood ko kanina at... ikaw ang napagbuntunan
ko."

Nagkibit-balikat siya. "It doesnt matter."

He stared at her, he looks like he is calculating something before he

speaks. "How do you like to be a P.A.?"

Tumaas ang dalawa niyang kilay. "Personal Assistant ... mo?" May pag-
aalangang tanong niya.

His body strengthen. "Yes."

Namilog ang mata niya sa gulat at nakaramdam siya ng pag-asa. "Kailangan

mo nang PA at ako ang gusto mong PA?"

"Oo. It’s my way of saying Im sorry about earlier. Hindi naman ako
naninigaw e, nagkataon lang na bad mode ako kanina."

May nagbabadyang ngiti sa mga labi niya. "Totoo 'yon? Walang halong
biro?"

Tumango ito saka may ini-abot sa kaniyang calling card. "I'll be

expecting you tomorrow morning." Anito saka akmang aalis na nang sumilip
ito sa loob ng bahay niya saka tumingin sa kaniya. "Wala ka talagang
ibang kasama diyan?"

Mabilis siyang umiling. "Wala."

"No husband?"

Umiling siya.
"No boyfriend?"

Umiling ulit siya.

"No lover?"

Umiling ulit siya. "Wala lahat."

Parang nasiyahan ito sa nalaman dahil bahagyang umaliwalas ang mukha

nito. "Good. Pack some clothes with you for tomorrow."

Mabilis siyang tumango saka pinakawalan ang ngiting kanina pa niya

pinipigil. "Maraming salamat, Mr. Sudalga." She could kiss him in so much
joy! "Super thank you talaga. Super! Super!"

Tumango lang ang kaharap saka humakbang pabalik sa kotse nito. "Bye."

Ikinaway niya ang dalawang kamay sa ere habang may malapad na ngiti sa
mga labi. "Bye. And thank you!" Sigaw niya.

Pumasok na ito sa kotse nito at pinaharurot iyon paalis. Hindi naman

mawala ang ngiti sa mga labi ni Annette. May trabaho na siya! Mabait
naman pala ang lalaking 'yon e! Talagang sinadya pa siya para humingi ng
paumanhin! Ayei! Guwapo na, mabait pa! Ang galing naman!

Nag-uumapaw sa kaniyahan ang puso ni Annette ng makapasok sa bahay niya.

Parang nawalan na siya nang ganang kumain dahil sa excitement niya para
bukas!

I can't wait!

#KapagGuwapoManloloko#SayYesToSex#SayNoToManloloko#SayNoToPagsasarili#Say
YesToHandAndFingers

Don't me, i'm innocent.

=================

CHAPTER 3

CHAPTER 3

PAULIT-ULIT na tsi-ni-check ni Annette ang address ni Cali na nasa

Calling Card habang sakay sa elevator patungo sa pinaka-mataas na flor ng
Buena Building. Kung tama ang pagkakaintindi niya sa calling card na nasa
kamay niya, nasa pinakatuktok ang penthouse ni Mr. Sudalga.

Humugot siya ng malalim na buntong-hininga at inayos ang damit na suot.

Kailangang presentable siya sa harapan ni Mr. Sudalga. Magiging P.A. siya
nito kaya kailangang malinis siya para hindi magbago ang isip nito sa
pagbibigay sa kaniya ng trabaho.
"Gagalingan ko." Sabi niya sa sarili.Bumukas ang elevator sa destinasyon
niya kaya lumabas na siya. Siguradong hindi siya mawawala dahil isang
pinto lang naman ang naroon sa palapag na 'yon at may nakasulat pang
Sudalga.

Kumatok siya sa pinto. Ilang segundo lang ang hinintay niya, bumukas iyon
at sumalubong sa kaniya ang hubad-barong si Cali Sudalga, naka jeans lang
ito habang tinutuyo nito ang basang buhok.

"Come in." Anito.

Bahagyang nakaawang ang labi niya ng bumaba ang mga mata niya sa tiyan
nito. Parang may paru-paru sa tiyan niya na nagliparan ng makita ang abs
nito. Iba rin ang epekto sa kaniya ng bagong-ligo nitong amoy, parang may
kinikikiti iyon sa kaibuturan niya. At dahil abala ito sa pagtutuyo ng
buhok, malayang napagnanasaan niya ang matitipuno nitong dibdib pababa sa
abs nitong nakakapaglaway.

Tumikhim siya. "Good morning."

Napatigil ang lalaki sa ginagawa saka nag-angat ng tingin sa kaniya.

"Annette." Halata ang gulat sa mukha nito saka isinampay ang tuwalya
paikot sa leeg nito. "Ang aga mo, ah."

Ngumiti siya. "Baka kasi magbago ang isip mo kapag na-late ako."

Tumango lang ito saka humakbang paatras para makapasok siya sa penthouse
nito.

"Nice house." Komento niya ng makita ang kabuonan ng sala nito.

"Thanks." Walang emosyon ang boses nito. "Anyway, may damit ka bang
dala?"

Ipinakita niya ang backpack na nakasukbit sa balikat niya. "For the whole
week ang dala kong damit, excluding Saturday and Sunday."

"Good." Tinuro nito ang pinto malapit sa daan patungong kusina. "That
would be your room and mine is upstairs. At bawal ka do'n sa taas. Kung
may kailangan ka na nasa taas ako, use the intercom." Tinuro nito ang
intercom machine na nasa gilid ng pintuan papasok sa kusina. "At kung may
kailangan ka sa itaas at wala ako rito, don't you dare go up or I will
fire you."

Mabilis siyang tumango. "Yes, Sir."

Tinuro nito ang pinto ng kusina. "That's the kitchen. Kompleto yan sa
gamit at pagkain. Nasa kanang bahagi ng pinto ang laundry room at nasa
kaliwang bahagi naman ang pinto ang common comfort room. Walang T.V. sa
kuwarto mo kaya kung gusto mong manuod, dito nalang sa sala."

Mabilis siyang tumango. "Copy, Sir."

Mataman siya nitong tinitigan kapagkuwan ay napabuntong-hininga. "You're
my PA slash katulong dito sa bahay. Kailangan ko lang ng PA para sa mga
out of the country trip, kaya most of the time katulong ka rito sa bahay.
Understood?"

"Yes, Sir."

Naglakad ito patungo sa hagdan pataas. "And don't call me Sir, call me
Cali." Pahabol nitong sabi habang umaakyat ng hagdan.

"Yes, Si— Cali."

Napakagat-labi si Annette ng mawala si Cali sa paningin niya.

Cali. His name felt familiar on her lips. Parang ilang ulit na niyang
sinambit iyon, hindi lang niya maalala kung saan at kailan.

Marahas niyang ipinilig ang ulo saka huminga ng malalim. Nandito siya
para magtrabaho hindi para mag-isip ng kung ano-ano. Kaya naman
inumpisahan na niya ang pagiging PA slash katulong ni Cali Sudalga.

Nagtungo siya sa kusina at ininit ang kape sa coffee pot. Pagkatapos ay

kumuha siya ng dalawang slice ng longganisa sa ref at prinito 'yon,
habang nagpi-prito, naglagay siya ng alice bread sa toaster.

Nang matapos pritohin ang longganisa, tamang-tama naman na tapos na ma-

toast ang slice bread.

Hindi alam ni Annette pero parang siguradong-sigurado siya sa ginagawa.

Lalo na nang alisin niya sa pagkakabalot ang prinitong longganisa saka
ang laman niyon ay ginawang palaman sa dalawang toasted bread.

Then she put the longganisa sandwich on the plate, put it on the table,
put a hot coffee on the cup and put it beside the plate with the
sandwich. Pagkatapos ay kumuha siya ng malamig na tubig saka itinabi ang
baso sa umuusok na kape.

"Done." Aniya saka napakurap-kurap nang makita ang niluto niya.

She didn't even know how she come up with longganisa sandwich. Para lang
normal na na gawin niya iyon para sa agahan ni Cali at parang siguradong-
sigurado siya na masasarapan ito.

"Annette, anong—" napatigil sa pagsasalita si Cali ng makapasok sa kusina

at napatitig lang sa longganisa sandwich na ginawa niya na para bang
nakakita ito ng multo. "Ano yan?"

"Longganisa sandwich—"

"Alam ko kung ano yan, Annette!" Gumuhit ang iritasyon sa guwapo nitong
mukha. "Ang tanong, bakit ginawa mo 'yan."

"Para sana sa agahan mo, Sir Cali." Nagbaba siya ng tingin sa takot na
masinghalan nito. "I just thought you might like it."
Mahabang katahimikan ang nagdaan bago niya narinig ang boses ni Cali.

"Look at me." Anito.

Nag-angat naman siya ng tingin dito. "Ano 'yon?"

"Kainin mo 'yang ginawa mo. Hindi ako nagugutom." Wika nito.

Alam niyang bumalatay ang sakit sa mukha niya kaya tumango siya at tumuon
ang tingin sa paa niya. Ayaw niyang makita nito na nasaktan siya dahil
parang hindi man lang nito pinahalagahan ang ginawa niyang sandwich. Nag
effort pa naman siya.

"Pasensiya na." Hingi niya ng paumanhin sa malungkot na boses. "Hindi mo

nagustuhan."

Narinig niyang malakas itong napabuntong-hininga saka mahinang napamura

kapagkuwan ay humakbang palapit sa mesa.

Kaagad siyang nag-angat ng tingin at ngumiti ang puso niya ng makitang

kinain nito ang ginawa niyang sandwich at sinisimsim nito ang kapeng
hinain niya kapagkuwan ay inubos nito ang isang basong tubig na katabi ng
kape saka tumingin ito sa kaniya.

"Done. Happy?"

Malapad siyang ngumiti. "Salamat dahil kinain mo."

Magkasalubong ang kilay na umalis ito sa kusina na mabilis naman niyang

sinundan.

"Aalis ka ba, Sir Cali?" Tanong niya dahil naka-porma ito.

"Yes. I'm going to see Ly." Sagot nito saka kinuha ang cellphone sa bulsa
saka ini-abot yon sa kaniya. "That's my phone. I already reformat it and
put a new sim card. Number ko lang ang nariyan at huwag na huwag kang
maglalagay ng ibang number diyan dahil hindi yan sayo. Naiintindihan mo?"

"Yes, Sir."

Mas lalong nagsalubong ang kilay nito. "Anong sinabi ko sayo kanina?
Tawagin mo ako sa..."

"...sa pangalan mo." Pagtatapos niya."Well?"

"Cali."

Tumango ito, hindi niya alam kung nasiyahan ito sa pagtawag niya ng Cali
dito o wala lang.

Naglakad ito palabas ng pinto ng penthouse. Pero bago ito makalabas,

bumaling ito sa kaniya na para bang may nakalimutang sabihin.
"Kung may kailangan kang ipabili sa mini-grocery store sa ibaba, dial 111
sa telepono na yan." Tinuro nito ang teleponong naka-dikit sa dingding.
"You will be connected to the front desk, ihahatid nila sayo ang
kailangan mo kaya hindi mo na kailangan pang lumabas. At habang wala ako,
maglinis ka o kaya naman magpahinga." His green eyes settled on hers.
"You have dark bags under your eyes. Matulog ka."

Tumango siya saka ngumiti. "Ingat po Sir— ay," napalabi siya, "Cali
pala."

Mataman siya nitong tinitigan na parang menememorya ang mukha niya bago
lumabas ng penthouse.

Nang sumara ang pinto ng penthouse, pabagsak na napa-upo siya sa pang-

isahang sofa at nagpakawala ng malalim na buntong-hininga. Grabe. Para
siyang mapupugtuan ng hininga. Na-i-intimidate siya kay Cali Sudalga.
Nakaka-drain ng energy ang presensiya nito.

Good God. Ano kaya ang mangyayari sa kaniya sa mga susunod na araw?

Humugot siya ng malalim na hininga saka inumpisahan na ang trabaho niya

bilang P.A. slash katulong. Pero habang sinusuyod niya ang bawat sulok at
parte ng penthouse, wala naman siyang makitang dapat linisin. Masyado
nang malinis ang buong penthouse.

Napasimangot siya. "Anong gagawin ko ngayon?"

Pabagsak na naman siyang na-upo sa sofa saka pinagdiskitahan ang

cellphone na bigay sa kaniya ni Cali. Nasisiguro niyang mamahalin ang
cellphone na 'yon dahil napakaganda ng screen at maganda rin ang camera.
At dahil sa wala siyang magawa, panay ang selfie niya sa iba't-ibang
anggulo hanggang sa na-bored siya sa ginagawa at nahiga nalang sa
mahabang sofa.

Nagpakawala siya ng malalim na buntong-hininga. "What to do? What to do?"

She said in a sing-song voice.

Pinulot na naman niya ang cellphone saka binuksan ang Wi-Fi. Napangiti
siya ng makitang connected na 'yon. Kaagad niyang binuksan ang browser
saka nag-search ng kung ano-ano. Yan ang ginawa niya buong maghapon
hanggang sa makatulog siya sa sofa.

"MALAYO ANG TINGIN." Kumakantang tudyo ni Lysander kay Cali na kanina la

nakatingin sa malayo at walang pakialam sa pag-uusap na nagaganap sa loob
ng barn ni Lysander.

Ang barn na hindi naman pang-bukid ang laman kundi ginawang tambayan ni
Lysander at nang mga kaibigan nito.

"Uy, Cali, kumurap ka naman." Narinig ni Cali na sabi ni Andrius.

Cali sighed and looked at his friends. "What?"

Nawala ang ngiti sa mga labi ni Lysander at seryusong nagtanong sa
kaniya. "Ayos ka lang ba? Mula nang dumating ka kanina, parang wala ka na
sa sarili. Mind telling us why?"

Pasalampak na umupo si Thorn carpeted na sahig, paharap sa kaniya na

naka-upo rin sa sahig. "Speak, Cali."

Inabutan naman siya ni Andrius ng Cali Drink. "Hayan, pampagana sa

usapan."

Napailing-iling nalang siya saka tinanggap ang Cali Drink. "Ano ba gusto
niyong sabihin ko?" Umpisa niya. "I'm fine. I'm perfectly fine." May diin
niyang sabi.

"Physically, yes." Ani Lysander.

"Mentally, maybe." Ani Andrius.

"But in here," tinuro ni Thorn ang puso niya. "You're not."

Lysander tsked. "Cali, alam namin kung gaano mo kamahal ang asawa mo. We
saw how you look at her and that's how our married friends looked at
their wives. Ayos lang naman sana 'yon, pero niloko ka niya at pinagpalit
sa iba, tapos ngayon babalik siya."

Nagtagis ang bagang niya sa huling sinabi ni Lysander. "Alam kong niloko
niya ako, hindi mo na kailangang ipamukha."

"Hindi ko pinapamukha," ani Lysander, "pinapaalala ko lang baka kasi

makalimutan mo at pabalikin mo na naman siya sa buhay mo."

"We saw how broken you are when she left." Dagdag ni Andrius. "Ayaw lang
namin na makita kang ganoon ulit. She's not healthy for you, man. And if
Vienna is here, she'll agree with us."

Ihinilamos niya ang mga palad sa mukha saka nagpakawala ng malalim na

buntong-hininga. "Nasa penthouse ko si Annette."

Kaniya-kaniyang mura ang mga kaibigan niya sa sinabi niya.

"What the fuck, man?!" Lysander cussed again. "Nakalimutan mo na ba ang

ginawa niya sayo?"

"Fucking shit!" Andrius groaned. "The fuck, man? Nag-iisip ka ba?"

"Hindi niya ako maalala, or at least, that's what I think." Aniya saka
inubos ang laman ng Cali. "O baka nagpapanggap lang siya. I don't know!
But whatever it is, gusto kong malaman. And she's not in my house because
I want to play husband and wife with her. Kinuha ko siyang katulong.
Gusto ko mabantayan ang mga galaw niya. One wrong move and I'll file a
case against her."

Napailing-iling si Thorn. "Insan, you're playing fire with fire. Mahal mo

si Annette tapos pinapasok mo sa penthouse mo—"
"Hindi ko na siya mahal!" Nakatiim-bagang niyang sigaw na ikinagulat ng
mga kaibigan niya. "The moment that she left me, binura ko na siya sa
lahat ng sulok ng puso ko. I don't love her anymore and I will never love
her again."

"I just hope that your plan won't blow up on your face." Naiiling na sabi
ni Lysander saka uminom ng Cali.

Si Andrius naman ay nahiga sa mahabang sofa saka tumingin sa kaniya. "So

that's your brilliant plan?"

Tumango siya. "Yes."

"Well, wala naman kaming magagawa." Umayos ng higa si Andrius.

"Suportahan ka namin diyan sa kabaliwan mo. Pero kapag nag backfire 'yang
plano mo—"

"Mag-inuman nalang tayo." Pagtatapos ni Lysander sa sinabi ni Andrius

sabag taas sa ere ng hawak nitong Cali.

Napailing-iling nalang siya sa mga kaibigan. These lunatics had been

there for him in the darkest days of his life. Nuong palagi siyang lasing
at walang dereksiyon ang buhay dahil sa ginawa ng asawa niya, ang mga
kaibigan niya ang umalalay sa kaniya para maibalik niya ang dating sarili
na binasag ng asawa niya.

At pinapangako niya sa sarili na hinding-hindi na mangyayari 'yon sa

kaniya ulit. Hinding-hindi na siya masasaktan ni Annette.

#YongMgaLalakingMayMahabangLongganisa

=================

CHAPTER 4

CHAPTER 4

NAGISING si Annette sa isang estrangherong silid. Kinakabahan siyang

napabalikwas ng bangon sa malambot na kama saka ipinalibot ang tingin sa
buong paligid. Nasaan ako? Umalis siya sa kama at muntik nang madapa ng
masagi niya ang backpack na nasa sahig.

As she looked at the backpack, memory came crashing back for the last few
hours. Nakahinga siya ng maluwang ng maalala kung nasaan siya. Nasa
penthouse pala siya ngayon ni Cali Sudalga at katulong siya nito. Pero
bakit siya nasa kama? Ang huli niyang naaalala ay nakatulog siya sa sofa.

Binuhat ba siya ni Cali at pinahiga sa kama? Her heart skips a beat at

that. Pero kaagad niyang sinaway ang sarili. No. Baka nakalimutan niya
lang na pumasok pala siya sa kuwarto at doon nahiga.
Tumango-tango siya bilang pag-sangayon sa sarili. Tama.

Pinulot niya ang backpack niya saka inilagay iyon sa closet, pagkatapos
ay humarap muna siya sa salamin at sinuri kung desente ba siyang tingnan
bago lumabas ng kuwarto.

Napakagat-labi si Annette ng makarating siya sa sala. The whole penthouse

is very silent and very dark. Wala siyang marinig na kahit na anong tunog
at wala siyang makita. Its creeping her out! Kaya naman mabilis siyang
pumihit pabalik sa dereksiyon ng kuwarto niya at natatakot na tumakbo.

Pero bago pa siya makarating sa kuwarto niya, dahil sa kadiliman,

bumunggo siya sa isang bulto at nakaramdam siya ng malamig na likido na
kumalat sa dibdib niya.

"Fuck!"

Napakurap-kurap siya ng marinig ang pamilyar na baritonong boses na 'yon.

Kaagad na nawala ang takot na kanina lang ay nararamdaman niya dahil lang
narinig niA ANG BOSES NI Cali.

"Sir Cali?" Hindi niya ito makita dahil madilim.

Kumunot ang nuo niya ng makarinig ng yabag habang sinusubukan pa ring

makakita sa dilim.

"Sir Cali—"

The light went on.

Nakahinga siya ng maluwang. Salamat naman maliwanag na!

"Why the hell are you awake?" Anang iritadong boses ng amo niya.

Mabilis siyang tumayo saka humarap sa pinanggalingan ng boses. Nakatayo

si Cali sa tabi ng light switch at may hawak itong baso na halos wala
nang laman.

Nagbaba siya ng tingin sa basa niyang dibdib. Ang laman ba niyon ang
bumasa sa kaniya?

"I'm asking you, Annette, bakit gising ka pa?" Halatang iritado ito.

"Ahm," tumikhim siya, "kasi... nagising ako."

"Obviously," may sarkasmo sa boses nito. "Kaya nga nakatayo ka riyan

diba, kasi nagising ka. Ang tanong ko, bakit gising ka?"

"Ahm, kasi, nagising nga ako." Pasimple siyang napangiwi ng makitang

pinukol siya nito ng masamang tingin. Mabilis naman niyang dinagdagan ang
sinabi. "Ahm, lumabas ako sa silid ko dahil..." bakit nga ba lumabas
siya? "Basta. Lumabas ako tapos ang dilim sa sala kaya tumakbo ako dahil
natakot ako tapos nabunggo kita. Pasensiya na, Sir Cali."
Lumambot ang ekspresyon ng mukha nito. "You're still afraid of the dark."
Bulong nito kaya hindi siya sigurado kung tama ang pagkakadinig niya.

"Pasensiya na talaga, Sir Cali." Pinagsiklop niya ang mga kamay. "Kukunan
ko nalang ho kayo ng tubig."

Bumaba ang tingin nito sa basong hawak at mukhang ngayon lang nito
napansin na halos wala na iyon laman. Pagkatapos ay tumingin ito sa
kaniya, kapagkuwan ay bumaba ang tingin nito sa dibdib niyang basa.

Alam naman ni Annette na ang basa ang tinitingnan nito pero hindi niya
naiwasang mamula ang kaniyang pisngi dahil pakiramdam niya ay sa
mayayaman niyang dibdib ito nakatingin. Hindi rin nakakatulong ang
nakikita niyang emosyon sa mga mata nito na alam niyang guni-guni lang
niya.

Why would Cali Sudalga looked at her breast with lust? Yep! Just her
freaking imagination! Hindi mangyayari 'yon.

"Sir Cali?" Pukaw niya sa lalaki na nakatitig pa rin sa dibdib niya.

Bigla itong tumikhim saka nag-iwas ng tingin. "Magbihis ka na. Ako nalang
ang kukuha ng tubig."

"Yes, Sir."

"May pagkain din sa fridge. Dala ko kaninang umuwi ako. Initin mo nalang
kung nagugutom ka." Dagdag nito.

Tumango siya saka dali-daling bumalik sa kuwarto niya.

Pagkatapos niyang magbihis, lumabas siya ng kaniyang silid at

nagpasalamat na buhay pa ang mga ilaw. Mabilis siyang nagtungo sa kusina
para kumain dahil naririnig niyang nag-aalburuto na ang tiyan niya.

Nang makapasok siya sa kusina, natigilan siya ng makita si Cali na

nakapameywang at nakaharap sa microwave na parang may hinihintay.

"Sir—"

"I told you to call me Cali, didn't I?" Sansala nito sa iba pa niyang
sasabihin.

Mariin niyang tinikom ang bibig saka nagsalita. "Oo."

"So cut the Sir and just call me Cali." Bumaling ito sa kaniya. "Mahirap
bang gawin 'yon, Annette?"

Umiling siya at parang nahihipnotismong napatitig siya sa berde nitong

mga mata. God. His eyes are beautiful. She could stare at his deep green
eyes the whole day.

"Kumain ka na."
Biglang napakurap-kurap si Annette at nagbaba ng tingin. Baka napansin
nitong nakatitig lang siya rito. Nakakahiya 'yon!

"Ininit ko na ang hapunan mo. Ang bagal mo kasing kumilos e."

Nakakahiya! "Salamat."

Tumango lang ito saka inilapag sa mesa ang ininit na sinigang na baboy.
Bigla siyang naglaway. It's her favorite!

"Salamat ulit." Tipid niyang nginitian si Cali saka kumuha siya ng

pinggan at naglagay ng kanina do'n.

Pagkatapos ay inilapag niya ang pinggang may kanin at kumuha siya ng

kutsara at tinidor saka umupo at magang kumain.

Sarap na sarap si Annette sa sinigang na baboy ng mapansin niyang hindi

pa pala nakaalis si Cali at nang mag-angat siya ng tingin, nahuli niyang
titig na titig ito sa kaniya.

Tumibok ng mabilis ang puso niya sa uri ng pagkakatitig nito.

"Ahm," nag-aalinlangan siya pero sinubukan pa rin niya, "gusto mong

kumain?"

Parang natauhan ito ng marinig ang boses at tanong niya dahil napakurap-
kurap ang binata saka umiling. "Kumain na ako."

"Sigurado ka, ayaw mong kumain?" Nginitian niya ito saka iminuwestra ang
kamay sa sinigang na baboy. "Marami pa naman ang ulam, e. Kain ka nalang
ulit. Sabayan mo ako."

An emotion crossed his eyes. Hindi niya lang mapangalanan kung ano 'yon.

"Sige."

Lumapad ang ngiti niya. "Kakain ka? Talaga?"

Tumango ito saka umupo sa kaharap niyang upuan.

Natutuwang tumayo siya saka kumuha ng pinggan at nilagyan iyon ng kanin

saka maingat iyong inilapag sa harap ni Cali.

"Hayan na." Hindi alam ni Annette kung bakit nag-uumapaw ang kasiyahan
niya sa isiping sabay silang kakain ni Cali. "Heto ang ulam, oh."

Umupo na rin si Annette at tinuloy ang pagkain. Kung magana siya kaninang
kumain, mas domoble ang gana niya ngayong sabay silang kumakain ni Cali.

Pareho sila walang imik habang kumakain. Pareho silang magana. Hanggang
sa matapos silang kumain, wala silang imikang dalawa.

Mahina siyang natawa ng marinig niyang dumighay si Cali.

"God, I'm full." Anito saka hinimas ang tiyan.

Sinalinan niya ito ng tubig sa baso. "Drink."

Kaagad naman itong uminom saka napatingin sa kaniya. "Thanks."

"Para saan?" Nagtatakang tanong niya.

"For the meal."

"Ikaw naman ang bumili e, kaya ang sarili mo ang pasalamatan mo." Tumayo
na siya para iligpit ang pinagkainan nila saka dinala iyon sa lababo.
"Sige na, Sir Cali, ako na ang bahala rito."

"Hindi naman yong pagkain ang pinapasalamatan ko." Wika ni Cali.

Natigilan siya saka napabaling dito. "E, ano?"

"It been two years since I enjoyed a meal with someone." Matiim itong
nakatitig sa kaniya. "Thanks for that."

Her heart never stops beating so darn fast. "Welcome."

Tumango ito saka tumayo at umalis ng kusina. Siya naman ay napahawak sa

lababo at sinapo ang dibdib kung nasaan ang puso niya na sobrang bilis
ang tibok.

"Good God." Mariin niyang ipinikit ang mga mata. "Ano ba itong
nararamdaman ko?" Minasahe niya ang dibdib na para bang sa pamamagitan
niyon ay mawawala ang kakaibang mabilis na pagtibok ng puso niya. "Stop
beating so fast. Masasaktan ka lang."

Huminga muna siya ng malalim bago bumalik sa paghuhugas ng pinggan.

PAGKATAPOS linisin ni Annette ang kusina, pumunta siya sa sala para doon
mag-antay ng antok. Kagigising palang niya kasi kaya siguradong mamaya pa
siya aantokin ulit.

Kaya naman binuksan nalang niya ang T.V. saka komportableng umupo sa
mahabang sofa. Naghanap siya ng magandang channel hanggang sa tumigil
siya sa Star Movies. Guwapo kasi ang bidang lalaki kaya pinanuod niya.

Habang patagal ng patagal ang pelikulang pinapanood, naiintindihan niya

ang tema ng buong kuwento. May-amnesia ang babae at yong guwapong lalaki
na nagki-claim na asawa nito ay ginagawa ang lahat para makuha ulit ang
pag-ibig ng asawa nito na nakalimutan na siya. Malungkot siyang ngumiti.

Ang suwerte naman ng babae sa pelikula, ang guwapo ng asawa at gagawin

lahat maalala lang nito ang pag-iibigan nila. Pero nakakalungkot dahil sa
pelikula lang nangyayari ang mga ganoon. Sa totong buhay, kapag nawala
ang ala-ala mo, tiyak na iiwan ka ng asawa mo at maghahanap ng iba.

That's real life. Because reality sucks. Big time.

Naiinis na pinatay niya ang T.V. saka nakasimangot na niyakap ang throw
pillow.

"Bakit mo pinatay?" Anang boses sa likuran niya.

Napaigtad siya sa gulat at nasapo ang dibdib. "Huwag ka ngang

manggugulat!" Inis niyang sabi kay Cali na walang imik palang nakatayo sa
likuran niya.

"I was watching." Sabi nito.

"Pangit naman 'yon." Sabi niya saka humalukipkip.

"Paanong pangit?" Umupo ito sa mahabang sofa, sa tabi niya saka binuksan
ulit ang T.V. "let's finish the movie. Hindi pa rin naman ako inaantok."

Walang nagawa si Annette kundi ang hayaan si Cali. Pag-aari nito ang
bahay at lahat ng kagamitan do'n kaya nanahimik nalang siya at
napipilitang pinanuod ang pelikula.

At dahil siguro hindi niya gusto ang pinapanuod, kaagad siyang dinalaw ng
antok. Pero sa halip na tumayo at pumunta sa silid niya, parang may
sariling isip ang ulo na humilig sa balikat ni Cali.

Annette fell asleep on Cali's shoulder while he was watching. She felt
comfortable with him, na para bang normal na niyang ginagawa iyon araw-
araw.

Nagising ang natutulog na diwa ni Annette ng maramdaman niyang parang may

mainit at malambot na bagay na lumapat sa mga labi niya. Nang imulat niya
ang mga mata, nakahiga na siya sa kama at nahuli niyang nakatitig sa
kaniya si Cali at gahibla nalang ang pagitan ng mga labi nila,
maghahalikan na sila.

"Matulog ka na ulit." Pabulong na sabi ni Cali, tumatama sa mukha niya

ang mabango nitong hininga habang nagsasalita. "Binuhat na kita at
nilipat dito sa kuwarto mo."

Siguro dahil inaantok pa siya, hindi siya makaramdam ng hiya sa mga

sandaling 'yon kahit pa napakalapit ng mga labi nito sa labi niya.

"Binuhat mo ba ako kanina?" She asked, her eyes half-open.

Tumango ito, at dahil sa pagtango nito nasagi ng labi nito ang mga labi
niya at naghatid iyon ng kakaibang kuryente sa katawan niya. At hindi
niya alam kung epekto iyon ng antok pero gusto niyang masagi ulit ng labi
niya ang labi nito. Kaya naman masuyo niyang inialapat ang labi sa mga
labi ng binata.

Annette sighed in contentment as her lips and Cali's meet. Dahil sa

simpleng halik na 'yon, parang nabuo ang pira-piraso niyang nakaraan. She
felt complete because of the simple meeting on hers and Cali's lips.
Then she heard Cali groaned like he was in pain. Bibigyang distansiya na
sana niya ang kanilang mga labi ng mariin siya nitong hinalikan na parang
uhaw na manlalakbay sa desyerto at nasa mga labi niya ang makakawala sa
uhaw na nararamdaman nito.

Cali kissed her fervently, senselessly and roughly. Para itong sabik sa
halik na buong-puso naman niyang tinugon. She kissed her back with equal
ferocity. Hindi niya mapigilan ang daing na kumakawala sa bibig niya sa
tuwing kakagatin nito ang pang-ibaba niyang labi at sisipsipin.

Annette's body was burning. She can feel her body comes alive at the
kiss. Nakayakap na siya sa leeg ni Cali habang mapusok at mainit pa rin
silang naghahalikan.

She was about to slip her hand inside his shirt when everything faded and
she wake up gasping for air. Mabilis na dumapo ang kamay niya sa kaniyang
mga labi kung saan nararamdaman pa niya ang halik na pinagsaluhan nila ni
Cali.

It felt so real. But it's just a dream.

Marahas niyang pinilig ang ulo. Bakit ba ganoon ang panaginip niya? Isang
araw palang siya sa penthouse ni Cali pero pati sa panaginip niya
pinagnanasaan niya ito.

My God!

Mabilis siyang umalis sa kama at pumasok sa banyo ag naghilamos. Her so

very vivid dream still lingers on her mind. Kumakapit iyon sa memorya
niya at hindi mawala-wala.

Marahas siyang napailing saka lumabas ng kuwarto. Natigilan siya ng

makitang bukas ang pinto patungong balkonahe at naroon si Cali, nakatayo,
sumisimsim ng kape habang nakatingin sa bukang liwayway.

"G-good m-morning." Parang nanginginig ang boses niya kaya naman mabilis
siyang tumikhim at binati ulit ang binata. "Good morning."

Kaagad namang humarap sa kaniya ang binata at tinitigan siya kapagkuwan

ay bumaba ang mga mata nito sa bahagyan niyang nakaawang na mga labi.

An unknown emotion crossed his eyes and slowly, a smile appeared on his
sexy lips. "Good Morning, Annette."

#GalawangBreezy#MayHokage

=================

CHAPTER 5

CHAPTER 5
HINDI pa rin mawala sa isip ni Annette ang panaginip niya. She can still
recall every details. She can still feel Cali's lips on hers. At hindi
siya mapakali dahil do'n. Hindi siya makapag-focus dahil iyon palagi ang
laman ng isip niya at nadi-distract siya.

Good God. Ano ba ang nangyayari sakin?

"Tapos na?"

Napaigtad siya at nabitawan ang sandwich na hawak. Buti nalang sa pinggan

din iyon nahulog.

Pilit siyang ngumiti saka humarap dito at inabot ang lunch box na may
lamang apat na langgonesa sandwich. "Heto na."

Tinanggap nito ang lunch box saka tumango. "Alis na ako."

Tumango lang siya saka tinalikuran ito. Napakalakas ng tibok ng puso niya
at hindi niya iyon mapakalma. Narinig niya ang papalayong yabag ni Cali
at ang pagbukas at pagsara ng pinto. Doon lang siya nakahinga ng maluwang
at doon lang din bumalik sa normal na pagtibok ang puso niya.

Marahan niyang minasahe ang dibdib kung nasaan ang puso niya. "Bakit ba
ganoon ang epekto sa akin ni Cali? I just him for Christ's sake!"

Bumuga siya ng marahas na hininga saka nilinis ang kusina bago nag-vacuum
sa sala. Pagkatapos ay gamit ang feather duster, pinagpag niya ang mga
dividers, figurines, furniture at paintings. Nang matapos siya, ang silid
naman niya ang nilinis at sinunod niya ang mga banyo.

Nang matapos ay napatingala siya sa hagdanan patungong second floor.'Kung

may kailangan ka sa itaas at wala ako rito, dont you dare go up or I will
fire you.'

Ini-alis niya ang tingin sa hagdanan saka natungo nalang sa kuwarto niya
para maligo pagkatapos ay mag la-lunch na siya. Dahil sa paglilinis ay
nalipasan na siya ng gutom at wala na syang ganang kumain.

Nang makapasok sa banyo, natigilan siya ng makitang walang shampoo.

Shit! Kailangan pa niyang bumili. Hindi pa naman niya alam ang pasikot-
sikot sa lugar na 'to.

Oh, well... bahala na.

Akmang lalabas na siya sa penthouse ng maalala niya ang sinabi ni Cali na

puwede siyang tumawag sa front desk para ipabili ang gusto niya sa mini-
grocery store sa ibaba.

Napangiti siya sa tuwa. Yes! Hindi ko na kailangan pang bumaba.

Mabilis niyang nilapitan ang telepono saka tinawagan ang numerong 111.
Dalawang beses iyong nag-ring bago may sumagot.
"Good afternoon, this is Cathy. How may I help you?"

"Ahm, puwede bang magpabili ng shampoo sa mini-grocery store niyo?"

"Sino po sila at anong condo unit?"

"Sa top floor, sa penthouse ni Mr. Cali Sudalga."

Ilang segundong natahimik ang kabilang linya. "Sino ho sila?"

"Ahm, ako ang P.A. niya—"

"Ikaw nalang ang bumili ng shampoo sa ibaba, tanging mga may-ari lang ng
unit ang puwedeng magpasuyo sa amin. Good day."

Napatanga siya Annette sa telepono ng bagsakan siya ng nasa kabilang

linya.

Napasimagot siya. "Ang bastos naman ng babaeng 'yon."

Tinatamad man at kinakabahan dahil hindi niya alam ang pasikot-sikot,

lumabas siya ng penthouse dala ang natitirang pera niya saka bumaba gamit
ang elevator.

Hindi naman pala niya kailangan kabahan. Madali niyang nahanap ang
grocery saka madali siyang nakabili ng shampoo. Pagbalik niya sa
penthouse, natigilan siya sa may pinto ng pihitin niya iyon pabukas pero
hindi niya mabuksan.

"P-paano ako makakapasok?"

Pinihit niya pabukas ang pinto at napalabi siya ng mapansing naka-lock

iyon. Bakit ba nakalimutan niyang automatic-lock pala ang pinto,
nabanggit iyon sa kaniya ni Cali. Gusto niyang kutusan ang sariling sa
katangahang pinaggagagawa. Argh! Bakit ba nakalimtan niya yon?

Nayayamot na napadaos-dos siya ng upo sa sahig saka napatitig sa card-key

swipe sa gilid ng pinto. Mukhang makakapasok lang siya pagdating ni Cali.
Hanggang wala pa ito, tutunganga muna siya rito. She's sure as hell na
hindi siya bibigyan ng spare key sa front desk.

Naiinis na tinapon niya ang shampoo. "Kasalanan mo 'to e! Hindi nalang

sana ako nakaisip na maligo!"

Isinandal niya ang likod sa pinakamalapit na dingding at hinintay na

dumating si Cali.

Second. Minutes. And hour passed. No Cali. Hindi nga niya alam kung ilang
oras na ang nagdaan, basta ang alam lang niya, matagal na siyang
naghihintay at nababagot na siya. Mababaliw na siya sa kahihintay.
CALI STEPS out as soon as the elevator open. Natigilan siya sa paglalakad
patungo sa pinto ng makita niya si Annette na naka-upo sa sahig at
natutulog.

"What the..."

Malalaki ang hakbang na nilapitan niya si Annette saka lumuhod at

tinapik-takip ang pisngi nito ng makikitang natutulog ito.

"Hey, wake up." Aniya sa pabulong na boses. "Annette, gumising ka."

Slowly, her eyes open, and it widens when she saw him.

"Sir Cali!" Mabilis itong tuwid na tumayo saka inayos ang damit.

He gets up and frowned at Annette. "Anong ginagawa mo rito sa labas? Alam

mo bang kanina pa kita tinatawagan, hindi ka sumasagot."

Tinuro nito ang pinto. "Na-lock ng lumabas ako."

"E di sana nagpunta ka sa front desk at nanghingi ng spare key."

Napasimangot ito. "Hmp! Ang front desk na yan ang dahilan kung bakit ako
lumabas in the first place. Sabi mo puwedeng magpasuyo, pero ng tumawag
ako para magpabili ng shampoo, sinabihan ako na may-ari lang ang puwedeng
magpasuyo tapos binabaan ako ng telepono!" Mas humaba ang nguso nito.
"Ang bastos ng Cathy na 'yon! Kaya bumaba ako tapos pagbalik ko naka-lock
na."

Nakatiim-bagang siya sa narinig saka binuksan ang pinto. "Pasok ka na."

Nagpakawala ito ng buntong-hininga. "Salamat naman. Sumakit balakang ko

sa kakaupo." Pumasok na ito at binalingan siya. "Ano gusto mong hapunan?
Ipagluluto kita."

Umiling siya. "Maligo ka na."

"Okay."

Nang makita niyang naglakad ito patungo sa kuwarto, isinara niya ang
pinto at sumakay ulit ng elevator. Madilim ang mukha niya ng makarating
sa ground floor. Matalim ang mga mata niya habang naglalakad patungon sa
front desk.

"Good afternoon, Mr. Sudalga." Nakangiting bati sa kaniya ni Cathy, hindi

alintana ang galit na nararamdaman niya.

"Where's your manager?" Nakatiim-bagang niyang tanong.

Halatang nagulat ang babae. "Nasa opisina po niya."

"You." Dinuro niya ito, matalim ang mga mata niya. "Come with me."

Gumuhit ang pag-aalala sa mukha nito. "Bakit ho, Mr. Sudalga?"

Hindi niya ito pinansin at tuloy-tuloy lang sa paglalakad patungo sa
opisina ng Manager. Alam nyang nakasunod sa kaniya si Cathy dahil
naririnig niya ang tunog na nanggagaling sa heels ng sapatos nito sa
tuwing tumatama sa tiles.

Nang makapasok sila sa opisina ng Manager, kaagad niyang hinarap ang

Manager.

"Mr. Gimenez." Tinanguan niya ang Manager saka tumayo sa harapan ng mesa
nito.

Nginitian siya ni Mr. Gimenez, pero nang makita nito si Cathy na

namumutla, kumunot ang nuo nito.

"Anong maipag-lilingkod namin sayo, Mr. Sudalga?" Tanong ni Mr. Gimenez

sa kaniya saka iminuwestra ang kamay sa visitor's chair. "Upo ho kayo,
Mr. Sudalga."

"I dont have time for pleasantries, Mr. Gimenez." Panay ang tagis ng
bagang niya habang nagsasalita. "Your employee," tinapunan niya ng tingin
si Cathy, "is ineffective."

Pinaglipat-lipat ni Mr. Gimenez ang tingin sa kaniya at kay Cathy bago

tumuon iyon sa kaniya. "Pasensiya na Mr. Sudalga, but may I ask why?"

Matalim ang matang tinapunan niya ng tingin si Cathy. "Why dont you ask
her? I'm sure she can provide you the details."

"Mr. Sudalga, hindi ko po alam ang—"

"Shut up, Cathy." Pinukol niya ito ng masamang tingin, "you receive a
call from my penthouse this morning, right?"

Namumutlang tumango ito. "Yes, Mr. Sudalga."

"At anong sinabi mo sa kaniya ng tumawag siya?" He was leashing his anger
towards the woman. Pero kaunti nalang, sasabog na siya. Kanina pa siya
nagtitimpi.

"Cathy?" Anang Manager ng may babala sa boses ng hindi magsalita si

Cathy.

Cathy fidgeted on where she stands. Yakap nito ang sarili at namumutla.
"Sir, kasi," hindi ito makatingin sa kaniya at sa Manager, "may tumawag
kaninang umaga sa front desk, n-nagpapasuyo pagbili ng shampoo. Sinabi
kong tanging mga may-ari lang ng unit ang puwedeng magpasuyo."

Bumaling sa kaniya ang Manager. "Mr. Sudalga, Im deeply sorry. But our
policy states that only the unit owner is allowed to ask for assistance—"

"I know about your fucking policy." Malapit nang sumabog ang galit niya,
"pero hindi lang naman 'yon ang ginawa niyang empleyado mo. Binabaan niya
ng telepono si Annette kaya naman siya na ang bumaba at bumili ng
shampoo. At dahil pagbalik niya ay naka-lock, sa sahig siya naupo
hanggang sa dumating ako. And that was six fucking hours ago!"

"Pero Mr. Sudalga, P.A. mo lang naman siya kaya ko nagawa 'yon—"

"She's my wife!" He glared at Cathy whose very pale and shaken. "Ang
babaeng binagsakan mo ng telepono ay asawa ko! And whatever I have is
hers, so that means she's also a part owner of that penthouse!"

"I'm sorry, Mr. Sudalga—"

"Not accepted. Anim na oras na umupo ang asawa ko sa labas ng penthouse

namin kasi alam niyang hindi kayo magbibigay ng spare key. Shampoo nga
hindi kayo masuyo e." His glaring eyes settled on the Manager. "I dont
want to see her face," tinapunan niya ng tingin si Cathy, "fire her  or
else, makakarating to kay Khairro Sanford, ang may-ari ng building na to
na kaibigan ko rin."

"Yes, Mr. Sudalga." Mabilis na tugon ng Manager.

"Good." Pagkasabi niyon ay lumabas siya ng opisina saka naglakad patungo

sa elevator.

"Cali, baby," anang matinis na boses na pamilyar sa kaniya.

Naiiritang binalingan niya ang may-ari ng boses na 'yon. "Khatya."

Kaagad na yumakap sa kaniya si Khatya ng makalapit at sinubukang halikan

ang mga labi niya pero umiwas siya.

"No, Khatya." Binaklas niya ang mga braso nitong nakayakap sa leeg niya.
"You're not welcome here."

"But, baby—"

"No."

Napasimangot ito. "Pero gusto kitang makasama—"

"Maghanap ka ng iba mong makakasama."

"But baby, you know I love you and Ill do anything for you."

Pinindot niya ang pataas ng elevator para bumukas iyon at binalingan si

Khatya. "I told you already, Khatya. Hindi ako interesado sayo. Wala kang
makukuha sakin. Tatlong taon ko na 'yon inu-ulit-ulit sayo, hindi mo pa
rin maintindihan."

Bumukas ang elevator kaya kaagad siyang sumakay at pinindot ang top
floor. Nakahinga siya ng maluwang ng sumara iyon at hindi sumakay si
Khatya. Sana naman tumigil na ito sa kahahabol sa kaniya, wala naman
itong mapapala. Ever since he saved Khatyas life three years ago, palagi
na sya nitong sinusundan at pinagsisigawan na mahal siya nito.
At first, it was tolerable but as time pass by, Khatya becomes annoying
and irritating. Minsan nga pinag-aawayan nila ni Annette noon ang babae
dahil sa bigla-bigla nitong pagsulpot sa bahay nila at ilang beses na rin
nitong sinubukang halikan sya sa harap mismo ng asawa niya. Khatya is
annoying as hell, at hindi ito nagbago sa dalawang taong nagdaan. Mas
naging porsegido pa nga itong akitin siya ng mawala si Annette pero hindi
naman ito nagtagumpay dahil magaling syang umiwas at matago.

No woman has every caught his attention just one.

Annette.

Mariin niyang pinikit ang mga mata saka napailing-iling nalang ng sumagi
sa isipan niya ang mga sinabi niya sa opisina ng Manager.

"She's not my wife." He whispered. "Not anymore."

Annette's beautiful smiling face entered his mind.

"She's not my wife." He grumbled. "Not my wife. Not my wife."

NANG marinig ni Annette na bumukas ang pinto ng penthouse, lumabas siya

sa kusina at sinalubong si Cali.

"Saan ka nagpunta?" Tanong niya rito. "Nakapaligo na ako tapos

nakasaing."

"Diyan lang." Sagot nito saka hinubad ang neck tie. "May pinuntahan lang
ako."

"Ah." Napatango-tango siya, "ano pala ang gusto mong ulam?"

"We're going to eat outside."

Natigilan siya sa sinabi nito. "Ha?"

"Sa labas tayo kakain." Nililis nito pataas hanggang siko ang manggas ng
pulo saka humarap sa kaniya. "Go change."

Bumaba ang tingin niya sa damit at napakagat-labi. "Ahm, dito nalang ako.
Ikaw nalang ang kumain sa labas."

Kumunot ang nuo nito. "Bakit? Nandidiri kang makasama ako?" May galit
siyang nabasa sa mga mata nito.Mabilis siyang umiling. "Hindi ganoon!"

"Really?" He sounds pissed.

"Hindi talaga." Umiling pa siya para maniwala ito saka nahihiyang

napatungo. "Ano kasi, ahm, wala akong ibang damit maliban sa mga normal
na damit ng mga pulubing mamamayan."

Mataman siya nitong tinitigan, may emosyon sa mga mata nito na parang
hindi makapaniwala sa sinabi niya. "What do you mean wala kang ibang
damit?"
Iminuwestra niya ang kamay sa damit niya. "Jeans and blouse. This is
me.""Dont you own a dress?"

Umiling siya. "Wala akong ganoon. Ito lang ang kayang bilhin ni lola
sakin pagkalabas ko sa Hospi—" tumigil siya sa pagsasalita at nginitian
si Cali. "Anyways, ikaw nalang. Dalhan mo nalang ako."

Cali stared at her intently then he offered his hand at her. "Come on.
Let's eat outside."

Napatitig siya sa kamay nito. "Ahm, nakakahiya. Baka may kakilala kang
makakita satin, huwag na. Ikaw nalang—"

"Paghihintayin mo talaga ang kamay ko na tanggapin mo?"

Bumilis ang pintig ng tibok ng puso niya. "Ahm, kasi—"

"Halika na. Kumain na tayo."

Napatitig siya sa kamay nito kapagkuwan ay nag-angat siya ng tingin sa

guwapo nitong mukha.

"Halika na." Ulit ni Cali.

May pagdadalawang isip na itinaas niya ang kamay saka nag-alalangang

tinanggap ang nakalahad nitong kamay.

Annette felt happy as Cali holds her hand. Hindi niya alam kung bakit
nakakaramdam siya ng kakaibang saya sa puso niya.

"Let's eat." Anito.

Tumango siya, ang puso nya ay walang humpay sa mabilis na pagtibok.

"Okay."

Maghawak kamay silang nagtungo sa elevator. Habang pababa 'yon, pasimple

niyang inagaw ang kamay na hawak nito saka inilagay iyon sa likod niya.

"Nandidiri ka talaga sakin, no?" Basag nito sa katahimikan.

Napabaling siya rito. "Ano bang pinagsasasabi mo?"

"Napipilitan ka lang na pakisamahan ako." Dagdag pa nito.

Kumunot ang nuo niya. "Hindi kita maintindihan, Cali."

Humarap ito sa kaniya, ang mga mata nito ay walang emosyon. "Ano ba ang
kailangan mo sakin? Bakit ka bumalik?"

Mas lalong lumalim ang kunot ng nuo niya. "Cali, hindi kita
maintindihan." Umiling pa siya. "Ano ba ang pinagsasasabi mo?"
Pinakatitigan siya ni Cali kapagkuwan ay parang hindi makapaniwalang
napailing-iling.

"It's nothing. Dont mind me."

Nalukot ang mukha niya. Mukhang inatake na naman ito sa ka-weird-dohan

nito tulad ng una niya itong nakita. He even shouted at her and glared at
her. Pero sa dalawang araw na P.A. slash kasambahay siya nito sa
penthouse, parang ibang tao ito. Minsan parang masaya ang binata, pero
may mga pagkakataon na ilag ito sa kaniya.

Maybe he's going through something. Nang bumukas ang elevator, sabay
silang lumabas at iginiya siya nito sa parking lot kung saan nakaparada
ang mamahalin nitong sasakyan.

Nang nasa kalsada na sila, binasag ni Cali ang katahimikan na namamayani

sa loob ng sasakyan.

"Delixiouse Restaurant." Anito. "Masarap do'n."

Tipid siyang tumango. "Okay.""Gusto mo 'don?"

"Hindi ko alam kung saan 'yon." Wika niya. "Pero mukha naman masarap
do'n."

"Its own by Thorn Calderon." Cali said like he expects her to know him.

"Ah. Okay." 'Yon lang ang sinabi niya.

"He's my cousin." Dagdag nito.

Tipid niya itong nginitian. "Ganoon ba?"

Mahabang katahimikan ang namayani bago nagsalita ulit si Cali. "We're

here." Anunsiyo nito bago itinigil ang sasakyan.

Napatingin sa labas ng pinto si Annette at napamaang ng makita ang

napakataas na building na may nakasulat sa itaas ng Delixiouse
Restaurant.

Itinikom niya ang nakaawang na bibig saka bumaling kay Cali. "Dito?"

He nodded. "Yes."

Bumaba ang tingin niya sa suot na damit. "Parang nakakahiyang pumasok."

Ang gara-gara ng Restaurant na papasukan nila tapos naka jeans lang siya
at simpleng blouse.

Naunang lumabas sa sasakyan si Cali at pinagbuksan siya nito ng pinto.

Nag-aalangan siyang bumaba pero ayaw naman niyang paghintayin si Cali
kaya lumabas siya ng sasakyan.
Hinawakan siya nito sa at iginiya papasok sa Restaurant. Kinagat niya ang
pang-ibabang labi ng makaramdam siya ng kakaibang kuryenteng dumaloy sa
siko niya kung saan siya hawak ni Cali.

Bigla niyang nahigit ang hininga ng bumaba ang kamay ni Cali na may hawak
sa siko niya sa beywang niya habang pasakay sila sa elevator. Hanggang sa
bumukas ang elevator at nakalabas sila, nasa beywang pa rin niya ang
kamay ni Cali na paminsan-minsan ay pinipisil siya.

Panay naman ang baklas niya sa kamay ni Cali na nasa beywang niya pero
matigas ito, ayaw magpa-awat, nanatili ang kamay nito sa beywang niya.

Annette couldnt deny it to herself. She felt happy to be hold by Cali.

Pero hindi niya alam kung saan nanggagaling ang kasiyahang nararamdaman.
Masaya ang puso niya pero hindi niya alam kung bakit nararamdaman niya
'yon.

"Cali, insan." Anang guwapong lalaki na papasalubong sa kanila. "Anong

gusto mong kainin—" parang nalunok nito ang sariling dila ng makita siya
dahil tumigil ito sa pagsasalita at natulos ito sa kinatatayuan. Then the
man's eyes sharpened. "Anong ginagawa mo rito?"

Napalinga-linga siya para i-check kong siya ang tinatanong nito. Nang
mapansing wala namang tao sa likod niya, tumingin siya sa lalaki. "Ahm,
kakain?"

Akmang bubuka ang bibig nito para magsalita ng lapitan ito ni Cali at may
ibinulong dito. Habang bumubulong dito si Cali, matalim ang matang
nakatitig sa kaniya ang lalaki. Nababasa niya ang galit sa mga mata nito.
Ang hindi niya maintindihan ay kung bakit ang galit nitong mga mata ay
nakatuon sa kaniya.

May nagawa ba siyang mali na hindi niya alam?

"Excuse me?" Sabi niya habang kausap ni Cali ang lalaki.

Cali looks back at her. "Annette, maghanap ka na nang table natin."

She didn't move and looked at the man who's still glaring at her. "May
nagawa ba akong mali sayo na hindi ko alam? Para kasing galit ka sakin,
e."

Walang buhay itong natawa saka humakbang palapit sa kaniya. Pinipigilan

ito ni Cali pero hindi ito nagpapapigil.

"Anong nagawa mo?" His expression turns deadly cold. "Hindi mo talaga
alam o nagpapanggap ka lang na hindi mo maalala? You are a lying
conniving bitch. You don't belong here; you don't belong in Cali's life.
Bumalik ka na doon sa pinanggalingan mo at huwag ka nang magpapakita pa."

Ramdam niya na parang may libo-libong karayom na tumutusok sa puso niya.

At ramdam din niya ang isang butil ng luha na dumaloy sa pisngi niya.

"Thorn!" Cali sneered. "Shut up, will you!"

"No, Cali, she needs to know—"

"I'm sorry kung ano man ang nagawa ko." Yumuko siya saka tinuyo ang luha
sa pisngi saka tumingin sa lalaking nagngangalang Thorn. "Pero hindi ko
talaga maalala na may nagawa akong mali sayo o kay Sir Cali." Naninikip
ang dibdib niya, nahihirapan siyang huminga dahil sa sakit. "I'm sorry."

Walang nagbago sa ekspresyon ng lalaki. "I don't care if you remember or

not." Bumaling ito kay Cali. "There's a table available on the terrace.
Doon nalang kayo. And I'm doing this against my will." Pagkasabi no'n ay
iniwan sila nito.

Si Cali naman ay kaagad na lumapit sa kaniya at hinawakan ang nanlalamig

niyang mga kamay saka masuyo siyang hinila patungo sa balkonahe.

#AnongSizeAngGustoMo?#FootlongOJumbo#ManabaNaPayatOMaikliNaMataba

Oh, huwag kayong green minded.

=================

CHAPTER 6

CHAPTER 6

THE WHOLE dinner, Annette was silent. Ganoon din si Cali na nahuhuli
niyang pasulyap-sulyap sa kaniya. Ibinigay niya ang lahat ng atensiyon sa
kinakain pero hindi naman niya magawa. Sumisingit na sumisingit sa isipan
niya ang mga sinabi ng lalaki kanina.

"Wine, Sir?" Anang boses ng waiter.

Tiningala niya ang waiter. "Do you have something hard? Like... whiskey?
Tequila? Vodka?"

"Mayroon po, ma'am." Bumaling ito kay Cali. "Sir?"

Mataman siyang tinitigan ni Cali bago nagsalita. "Tequila for her.

Whiskey for me."

"Is that all, Sir?"

"Make it one bottle of tequila." Dagdag niya.

"Yes, ma'am."

Nang mawala ang waiter, pinukol siya ng masamang tingin ni Cali.

"Maglalasing ka ba?"

"Hindi." Kaila niya. "Iinom lang."

Alak palagi ang takbuhan niya noon kapag masama ang loob niya o kung
nasasaktan siya. Liquor always has the power to numb her feelings... to
make her forget why her heart is aching. Umaasa siyang sa pamamagitan ng
Tequila ay makalimutan niya ang mga sinabi ng lalaki na malaki ang epekto
sa kaniya.

"Drink moderately." Paalala sa kaniya ni Cali. "Hindi maganda ang alak sa

kalusugan mo."

Hindi siya umimik at hinintay ang alak na inorder. Hindi nagtagal ang
paghihintay niya dahil bumalik kaagad ang waiter na may dalang isang shot
ng whiskey saka isang bote ng tequila at shot glass.

"Here's your order, Ma'am, Sir." Inilapag ng waiter ang inorder nila sa
mesa saka binuksan ang bote ng tequila at sinalinan siya sa wine glass.

"Punuin mo." Sabi niya ng kinalahati lang nito ang pagsalin ng alak sa
kopita.

Nagulat man, kaagad na tumalima ang waiter. "Yes, ma'am."

Pagkatapos siya nitong salinan, kaagad itong nagpaalam sa kanila. Annette

picks up the glass and drank the tequila. Bottoms up. Halos malukot ang
mukha niya ng maramdaman niya ang init na hatid ng alak. Mula sa
lalamunan niya pababa sa kaniyang tiyan. She can feel her body getting
hot.

Pagkatapos ay nagsalin kaagad siya at pinuno niya ang baso.

"Annette!" Cali hissed at her.

Hindi niya pinansin si Cali. Kaagad niyang ininom ang isang basong
tequila. Bottoms up again.

Sinalinan ulit niya ang baso saka mabilis na ininom 'yon. Hindi niya
pinakinggan si Cali na panay ang pigil sa kaniya. Halos kalahati na ng
isang bote ng tequila ang nainom niya at nararamdaman na niyang umiikot
ang paningin niya.

Annette drank again, straight from the bottle this time. She can feel her
body burning inside. She likes it. She like it that her body is starting
to feel numb.

You don't belong in Cali's life. Hindi niya alam kung bakit nasasaktan
siya sa mga sinabi ng lalaking 'yon. Parang may pumipilipit sa puso niya.

You are a lying conniving bitch. Is she? Ganoon ba talaga siya noon?

You don't belong here. Kailan ba niya naramdamang nararapat siya sa isang
lugar? Hindi pa. Kailan man ay hindi niya naramdaman 'yon. Kahit sa
barong-barong niyang bahay na iniwan sa kaniya ng lola niya.
Uminom na naman siya saka inilapat ang nuo sa bote ng alak na hawak
habang ang isip niya ay bumabalik sa mga sinabi ng lalaking 'yon. Yong
galit sa mga mata nito. Yong poot. Ramdam niya.

She looked at Cali who's glaring at her.

"What do you think you're doing?" Madilim ang mukha nitong tanong.

"Ano bang ginawa ko?" Balik tanong niya kay Cali saka mapait na ngumiti.
"'Yong lalaki kanina, bakit galit siya sakin?"

Sinabunutan niya ang sarili gamit ang isang kamay habang ang isip niya ay
bumabalik sa una nilang pagkikita ni Cali. Ang galit sa mga mata nito.
Ang mga salita na binitawan nito. Ang mga panunumbat. And then that man
on the Restaurant, he seems to know her too, like Cali. And it seems they
share the same anger towards her.

What did I do?

Kilala siya ng mga ito samantalang hindi niya ang mga ito kilala.

"Huwag mo nang isipin 'yon." Narinig niyang sabi ni Cali. "Itigil mo na

iyang pag-inom mo. Tama na 'yan."

"No. Sabihin mo sakin."

Parang sasabog na ang isip niya sa kakaisip kung ano ba ang ginawa niya,
kung may nagawa ba siyang mali sa mga ito.

Do I know them before the incident? They seem to know me very well. At
kung pagbabasihan ang mga sinabi ng mga ito, at kung siya nga ang taong
tinutukoy ng mga ito, baka masama siya noon. Maybe she was a lying
conniving bitch. Maybe she was bad. Maybe she deserved what happened to
her.

Galit na sinabunutan niya ang sarili saka uminom ng alak sa bote.

"Stop it, damn it!" Inagaw sa kaniya ni Cali ang bote ng tequila saka
inilayo sa kaniya. "Tama na 'yan. Lasing ka na."

Her teary eyes stared at Cali. "Sabihin mo sakin. Naalala ko pa ang mga
sinabi mo nuong una tayong magkita. I can feel your anger, Cali. Ramdam
ko rin ang galit no'ng lalaki kanina. And lahat ng galit na 'yon ay para
sakin. Ano ba kasing ginawa ko?"

Umiling ito. "Ayokong pag-usapan 'yon."

Tumayo si Cali saka lumapit sa kaniya at pinangko siya. Mariin siyang

napapikit ng umikot ang paningin niya.

"Ibaba mo ako Cali." Aniya habang nakapikit pa rin ang mga mata.

Of course, Cali didn't listen. Hanggang sa makasakay, makalabas sila ng

elevator at makarating sila sa parking lot pangko siya nito.
He deposited her on the passenger seat of his car then he move towards
the driver's seat. Habang nagmamaneho ito at nasa daan sila, hindi niya
maimulat ang mga mata dahil nahihilo siya at umiikot ang paningin niya.

Annette felt so drunk. Hindi nga niya namalayan na nakarating na sila sa

penthouse ni Cali kundi pa siya nito pinahiga sa mahabang sofa sa sala.

"Huwag kang gagalaw, Annette. I'll get you a coffee para mahimasmasan
ka." Wika ni Cali saka narinig niya ang nagmamadali nitong hakbang.

"Uhmm..." pinilit niya ang sarili na bumangon dahil naiinitan siya at

balak niyang hubarin ang blusang suot, pero nabuwal siya sa pagkakatayo
at napaupo sa sofa dahil gumiwang siya. "Shit..."

Sinubukan niya ulit tumayo, napahiyaw siya ng muntik na siyang matumba,

buti nalang may matitipunong bisig na yumakap sa beywang niya at niyakap
siya para hindi matumba.

Annette stilled when she smelled Cali's familiar scent. "Cali..."

Humigpit ang yakap nito sa kaniya. "Sabi nang huwag kang gumalaw, e."

May sariling isip na yumakap ang mga braso niya sa leeg nito. She felt
safe in his arms. She felt good.

"Nainitan ako e." Her head rested on Cali's shoulder. "Gusto kong hubarin
ang damit ko e."

His arms tightened around her waist, it feels good. "Mahiga ka ulit, ini-
init ko pa ang kape mo."

Humigpit ang yakap niya sa leeg nito at hindi niya mapigilan ang isubsob
ang mukha niya sa leeg nito na napakabango. "Hmmm..."

"Annette, anong ginagawa mo—"

She kissed his neck and nipped it. Nasiyahan siya ng maramdamang
nagtaasan ang balahibo nito. She giggled at that. Nasisiyahan siyang
makitang may epekto ang munting halik niya. And she didn't know if its
liquor or not but she licked the skin on his neck.

"Fuck." Cali groaned. "S-stop that, Annette."

Nilamon na nang alak ang tamang huwisyo sa utak niya. Wala na siyang
inhibisyong maramdaman. Ang alam lang niya ay gusto niya ang kakaibang
init na hatid ng yakap ni Cali. And she wants more. She wanted to kiss
him. She wanted to hear him moan. She miss making him moan, making him
whimper.

Mariin niyang ipinikit ang mga mata ng biglang sumakit ang ulo niya dahil
sa huling pumasok sa isip niya. She missed him? Where did that came from?
Nasapo niya ang ulo ng biglang sumakit 'yon ng pilitin niya ang sariling
mag-isip ng malalim. She wanted to know why she misses Cali. She can feel
it. It's buried under her pile of forgotten memories.

"Annette..." bulong ni Cali sa pangalan niya habang ang kamay nito ay

nararamdaman niyang masuyong hinahaplos ang likod niya.

Napapikit siya sa sarap ng pakiramdam na hatid ng masuyong paghaplos nito

sa likod niya. Mahina siyang napahalinghing ng gumalaw ang kamay nito
patungo sa may tiyan niya, marahan iyong pumipisil-pisil.

Nakagat niya ang pang-ibabang labi. Cali's touch is sending tingling

sensation to her womanhood. That feeling is making her wet. Hindi niya
alam kung epekto ba ito ng alak pero gusto niya ang ginagawa nito. And
she wants more of it.

Lumapat ang labi niya sa taenga ni Cali at inungol ang pangalan nito.
"Cali..." bahagyan niyang kinagat ang gilid ng tainga nito.

Isang mahinang daing ang lumabas sa mga labi ni Cali at gustong-gusto

niya ang tunog na 'yon kaya naman kinagat niya muling ang tainga nito, sa
pagkakataong iyon ay sinamahan niya ng pagdila.

"Annette..." he moaned her name.

That made her smile. "Yes?"

"Ano ba ang ginagawa mo sakin?" Kapos ang hininga nitong tanong habang
ang dalawang kamay ay hinihimas at minamasahe ang katawan niya, pataas ng
pataas hanggang sa umabot ang kamay nito sa mayayaman niyang dibdib.

She moaned. "Cali..."

His lips pressed against her neck and he licked her skin. Napaungol siya
at napaliyad ng masuyo nitang masahiin ang mayayaman niyang dibdib.

"Cali..." mahigpit siyang napahawak sa balikat nito habang minamasahe ang

dibdib niya.

Her toes curled when Cali unhook her bra and pulled her blouse over her
head, saka tinapon iyon sa sahig.

"Annette..." hinalikan nito ang nuo niya at gumapang ang halik nito
pababa sa pisngi niya hanggang sa magtagpo ang mga labi nila. "What are
you doing to me?" Pabulong nitong tanong habang mapusok na hinahalikan
ang mga labi na parang sabik na sabik ito. "Nakalimutan na kita, e." He
kissed her deeply, passionately and fervently.

Tinugon niya ang mapusok at mainit nitong halik ng buong puso. Mas
humigpit ang yakap niya sa leeg nito habang ginagagad ang bawat paggalaw
ng labi nito at minamasahe ang dibdib niya.
"Oh, Cali!" She moaned when Cali pinched her nipples. "Ohh!" Nararamdaman
niyang basa na ang panty niya at pumipintig ang pagkababae niya. "Ohh,
Cali."

Napahalinghing siya ng iwan nito ang mga labi niya at gumapang ang halik
pababa sa leeg niya, sa dibdib niya hanggang ang mainit nitong bibig ay
bumalot sa nipple niya.

"Oh!" Pleasure burst inside as Cali sucked her nipple and licked it. "Oh,
god..." malakas siyang napadaing, nararamdaman niya ang pagpintig ng
pagkababae niya, ang pagkabasa niyon. "Cali, touch me please." Walang
inhibisyon niyang wika.

Pinakawalan ni Cali ang nipple niya saka umupo ito sa sofa, paharap sa
kaniya. Mariin siyang napapikit ng lumapat ang labi nito sa may tiyan
niya pababa sa puson habang ang kamay ay ekspertong binubuksan ang
butones ng pantalon niyang suot.

Napasabunot siya sa buhok ni Cali ng ibaba nito ang pantalon niya kasabay
ang panty niya at lumuhod ito sa harapan niya sabay halik nito ang
pagkababae niya.

Bahagyan siyang napaatras dahil sa kiliting hatid niyon pero hinawakan

siya sa beywang ni Cali at hinapit palapit sa rito dahilan para mapaluhod
siya sa sofa at nasa gitna ng nakabuka niyang hita ang binata.

"Huwag kang lalayo sakin." Wika ni Cali habang hinahalikan ang puson niya
pababa sa pagkababae niya. "Tonight. You're mine, Annette. You don't get
to step away from me."

Napakagat-labi siya ng hagurin ng daliri nito ang biyak ng pagkababae

niya. Halos mapugto ang hininga niya ng dahan-dahan nitong pinasok ang
daliri sa loob niya.

The feeling of his finger stretching her vagina walls is making her
shiver in pleasure.

"So wet." Pinaglandas nito ang dila mula sa pagkababae niya pataas sa
mayayaman niyang dibdib. "I like you wet."

Bigla siyang napaliyad ng dahan-dahanin nitong ilabas-pasok ang daliri sa

loob niya. Naririnig niya ang ingay na dulot ng daliri nito at ng basa
niyang pagkababae. And as Cali's finger move faster, her moans gets
louder and louder.

"Oh! Cali. Cali. Oh!" Para siyang nahihibang sa sarap dahil sa ginagawa
ng daliri nito sa pagkababae niya. "Yes, oh, Cali. Faster, Cali." Hindi
niya alam kung saan siya babaling, basta panay lang ang ungol niya sa
sobrang sarap na nalalasap.

This is heaven. This feels good. And she wants more.

Sinapo niya ang mukha ni Cali, umuklo siya at siniil ng mapusok na halik
ang binata. Wala siyang pakialam kung umiikot ang paningin niya dahil sa
nainom na alak, mas ginaganahan pa nga siyang halikan ito, mas nag-iinit
ang katawan niya dahil sa alak na ngayon ay naghahari sa katawan niya.

She snake her tongue inside his mouth, kissing him senseless. Kinakagat-
kagat niya ang pang-ibabang labi nito dahilan para mapadaing ang binata
na lumalaban din ng mapusok na halikan. Their tongue battled in sync.
They are both lost in the rhythm of their kiss.

"Cali— oh!" Kinagat niya ang labi nito, "I'm cuming, Cali."

Gumagalaw ang balakang niya para salubungin ang bawat pagpasok ng daliri
nito sa loob niya. Napuno ng malalakas na ungol ang buong penthouse
habang unti-unti siyang hinahatid ni Cali sa sukdulan ng kaniyang
kaligayahan. Ang isang daliri nito na nasa loob niya ay naging dalawa at
mas bumilis ang galaw niyon kasabay ng malalakas niyang ungol at
halinghing.

"Cali! I'm cuming!" She missed this feeling. "Cali, malapit na ako—ohh!"

Halos bumaon ang kuko niya sa balikat ni Cali ng maramdaman niyang may
sumabog sa kaibuturan niya.

"Cali! Oh!" Sigaw niya sa pangalan ng binata ng maabot niya ang sukdulan
ng kaligayahan niya.

Nawalan ng lakas ang tuhod niya na naka-luhod sa sofa. Bumagsak ang

katawan niya pa-upo sa mga hita ni Cali saka napayakap sa binata habang
ang ulo niya ay naka-hilig sa matitipuno nitong dibdib.

"Annette." Bulong ni Cali sa pangalan niya.

Habol niya ang hininga. "Hmm?"

"Undress me."

Umupo siya ng tuwid paharap sa hita nito saka inumpisahang buksan ang mga
butones ng suot nitong polo.

"Annette."

She looked into his deep green eyes. "Hmm?"

"I want you in bed not here."

Dumukwang siya at mariin itong hinalikan sa mga labi saka kinagat iyon.
"Puwede naman dito nalang." Bulong niya sa nang-aakit na boses."No."
Hinaplos nito ang mukha niya saka ginawaran siya ng halik sa mga labi. "I
want you in bed, Annette. Not here."

Napalabi siya. "Anong pinagkaiba ng sofa sa kama?"

Inilapit nito ang bibig sa taenga niya saka bumulong. "In bed, I can lick
you, you can suck me and I can fuck you so hard it'll blow your brains
out."
Pilya siyang napangiti saka tumango. "Okay. Take me to bed and fuck me
hard."

Cali kissed her hard. "God, I miss you so much."

That... made her heart smile.

#Waaahhh!#NextChapterNaAngJugjugan#MaghandaNGTissue

Anyway, 'till next saturday :) Happy reading!

=================

CHAPTER 7

CHAPTER 7

ANNETTE felt a very special woman as Cali laid her down on her bed, his
eyes staring intimately at hers. Napakalambot ng ekspresyon ng mukha nito
habang matiim na nakatitig sa mukha niya. She was lost in the depths of
his green eyes, his eyes felt familiar. Ang mga matang ‘yon na ibang
pakiramdam ang hatid sa kaniya.

Napalunok siya ng maramdaman ang kamay ni Cali sa mga hita niya, dumadama
at gumagapang patungo sa nakabuka niyang pagkababae.

“Cali...” hindi niya mapigilang daing.

Halos masugatan ang mga labi niya sa kaniyang pagkagat do'n ng dumako ang
daliri nito sa loob niya at pina-ikot iyon sa hiyas niya. She jolted in
pleasure as his fingers encircled her clít. Umawang ang mga labi niya sa
sarap. A lustful moan escaped her lips as Cali rubbed her clít with his
sinful finger.

God! It felt like heaven! Lumalim ang paghinga niya sa bawat segundong
lumilipas na sinasalat at nilalaro ni Cali ang basa niyang hiyas.

"Oh, Cali..." 'yon nalang ang nasambit niya ng dahan-dahang ipasok ng

binata ang kahabaan sa loob niya habang ang daliri nito at dinadama at
pinipisil pa rin ang hiyas niya.

Kumiwal ang katawan niya, napaliyad siya at parang mapupugto ang hininga
niya ng dahan-dahan nitong ilabas masok ang dalawang daliri sa basa
niyang pagkababae. Para siyang mahihinamg na pabiling-biling at hindi
alam kung saan kakapit para doon kumuha ng lakas. Ang tanging nagawa lang
niya habang nilalabas-masok nito ang daliri sa loob niya ay ang umungol
ng umungol.

Nahigit niya ang hininga at napakapit siya sa bed sheet ng palitan nito
ng naguumigting na kahabaan ang dalawang daliri sa loob niya. Masa
masarap ‘yon at mas sagad hanggang sinapupunan niya. Mas nakakahibang ang
kiliting hatid niyon sa pagkababae niya.

“Oh... Cali,” namamaos niyang daing ng dahan-dahan itong umulos sa loob

niya. “Ang sarap niyan,” wala na siyang maramdamang inhibisyon sa katawan
man o sa isip.

She wants this man so bad. She didn’t know why but she felt like she
belongs to him. Parang normal lang na magpa-angkin siya rito at normal
lang na gustuhin niyang angkinin siya nito.

"Cali..." idinampi niya ang mga labi sa labi nito. Her sex is clenching
around his length. "Faster, Cali—ohh!” Sambit niya na nangungusap. "Ohh!
Cali!" Malakas niyang ungol ng mas bumilis ang ulos nito at pagbayo sa
pagkababae niya.

"Annette..." he moaned her name again as he thrust deeper. "God,

sweetheart, you feel so good."

Isang mahabang ungol ang kumawala sa labi niya ng isagad nito sa loob ang
pagkalalaki nito. Mariin siyang napapikit, nakaguhit sa mukha niya ang
pagnanasa at sarap na nararamdaman sa mga sandaling 'yon.

"Cali," she softly moaned his name as she embrace him tighter, "oh, god,
Cali."

He moved inside her. Faster and harder. Parang mapupugto ang hininga niya
sa sobrang sarap ng nararamdaman lalo na nang mas bumilis ang mga ulos na
pinapakawalan nito. They his length stretch her inside, the way his hand
caress her body, the way his lips kissed hers, it was passionate, this
wasn’t just mindless and emotionless sex. This was more.

"Ohh..." her sex felt full but she feels good. "Cali, ahh, sige pa."
Panay ang daing at halinghing niya sa bawat paggalaw nito, "yes, Cali,
faster...ohhh!"

Mahigpit ang yakap niya kay Cali habang umuulos ito sa loob niya. Panay
ang ungol niya sa bawat hugot at baon ng pagkalalaki nito sa loob niya.
Napapaliyad siya sa sarap, napapasigaw sa tuwing sinasagad nito at para
siyang mababaliw sa sarap na dulot ng kahabaan nito na nasa loob niya.

"Ohh, Cali," 'yon lang ang mga katagang nasasambit niya habang binabayo
nito ang pagkababae niya. "Oh, Cali!"

Her moans get louder and louder as Cali thrust up and down inside her.
Pabiling-biling siya sa higaan habang naglalabas-masok si Cali sa
pagkababae niya.

A tingling sensation is building up on her belly, its making her toes

curl.

"Annette..." daing ni Cali sa pangalan niya habang malakas at mabilis

itong umuulos sa loob niya, "god, Annette, fuck!"
Their lips met and their tongue battles in sync. Their kisses are
desperate, demanding and full of lust. Kasabay ng kanilang mapusok na
paghahalikan ang mga daing at halinghing na kumakawala sa mga labi niya.

Habol niya ang hininga at naliligo siya sa sariling pawis pero wala
siyang pakialam. Sinasalubong niya ang bawat pinapakawalang ulos ng
binata at halos mapugto ang hininga sa sarap.

Napasabunot siya sa buhok nito habang umuulos ito at bumaba ang mga labi
sa mayayaman niyang dibdib. Malakas ang kumawalang ungol sa labi niya ng
sipsipin nito ang utong niya habang ang ay minamasahe nito at pinpisil-
pisil.

"Cali," pabiling-biling ang ulo niya, "oh, god, Cali, ohhh!"

He sucked her nípple the same time he pinched her clít. Pleasure rush
through her belly and she moan loudly.

"Oh, heaven!" Napamura siya sa sarap ng ginawa nito. "Jesus, Cali, ang
sarap niyan."

Halos naka-angat na sa ere ang mga binti niya at nanginginig ang mga hita
niya habang patuloy sa pagbayo si Cali sa pagkababae niya. Maa ibinuka pa
niya ang mga hita para mas malaya itong maglabas-masok sa pagkababae
niya.

Mahigpit na napakapit si Annette sa magkabilang gilid ng unan ng paikotin

na naman ni Cali ang dila sa paligid ng nípple niya at parang nanunudyo
itong huhugutin ang kahabaan saka malakas na ibabaon dahilan para
mapasigaw siya sa sarap at kiliti.

"Cali! Stop teasing me." Habol ang hiningang sabi niya.

"I like teasing you." Cali replied as he lick and suck her nípples.

"Cali, please—" he thrust long, hard and deep. "Ohhh! Ang sarap niyan."

Umangat ang mga binti niya at pumatong iyon sa magkabilang balikat ni

Cali. Si Cali naman ay hinawakan ang magkabilang hita niya at lumuhod sa
nakabuka niyang mga hita at malakas na pinayo ang pagkababae niya.

"Oh! Oh! Oh!"

"Fuck! Fuck!"

Napasabunot siya sa sariling buhok. "I'm cuming, Cali." Hinihingal niyang

sambit habang sinasalubong ang bawat bayo nito.

Umiindayog ang balakang niya sa bawat pagsalubong niya sa kahabaan nito.

Sa tuwing nagkakasalubong ang masisilang parte ng katawan nila ni Cali ay
lumilikha iyon ng ingay na mas lalong nagpapawala sa kaniya sa tamang
huwisyo.

He felt so good. His cóck felt so good inside her.

Mahigpit siyang napakapit sa braso nito ng maramdaman niyang sasabog na
ang kaibuturan niya.

She can already taste her orgásm. She can already feel the tingling
sensation about to burst from within her.

Cali thrust faster, harder and deeper. Napunon ng mga ungol ang daing
nila ang buong silid habang malakas at sagad na binabayo ni Cali ang
pagkababae niyang nasisiguro niyang namumula na ngayon.

"Ohh! God, ang sarap..." hinihingal niyang sabi habang mas bumabaon ang
kuko niya sa braso nito. "Sige pa, bilisan mo pa, malapit na ako, ohh,
Cali, please... Cali, oh! Oh! Oh!"

"Fuck, Annette! Oh!" He gripped her ass as he move faster! "I'm cuming,
sweetheart."

"Oh! Oh!" Para na siyang nahihibang sa kakaungol, namamaos na siya pero

panay pa rin ang ungol niya ng malakas. "Cali, I’m cuming, hayan na ako—"
something inside her exploded. "Caalii!" She shouted as wave and wave of
pleasure seeped through her, making her moan louder.

Napapikit nalang si Annette ng maramdamang napuno ng mainit na katas ni

Cali ang pagkababae niya. Halos sabay lang silang nilabasang dalawa
habang inuungol ang pangalan ng isa't-isa.

"God, that feels good." Wika ni Cali habang hinahalik-halikan ang leeg
niya papunta sa mukha niya.

"Hmm-mm." Aniya.

Napakagat-labi si Annette ng hugotin ni Cali ang pagkalalaki nito sa loob

niya at nakaramdam siya ng masarap na kiliti. Hindi niya mapigilan ang
mapa-daing.

"You want another round?" Tanong ni Cali na ngayon ay nakahiga na sa tabi

niya.

Namula ang pisngi niya. "H-hindi."

Mahina itong natawa saka niyakap siya sa beywang at hinapit palapit dito.
"Magsabi ka lang." Panunudyo nito, "I’m more than willing."

Inirapan niya ito. "Tigilan mo nga ako."

He kissed her forehead. "Okay. Magpahinga ka na."

Sasagot sana siya ng mag-ingay ang doorbell ng penthouse nito.

Irritation filled Cali's face. "Sino na naman kaya 'yon?"

"Teka, magbibihis lang ako tapos—"

Hinila siya nito pabalik sa kama, pabalik sa tabi nito saka niyakap siya
ng mahigpit. "Let them be. Aalis nalang ang mga yan kapag napagod."

Hindi siya nakapalag kay Cali dahil sa mahigpit nitong pagkakayakap na

para bang wala siyang balak pakawalan nito. It feels so good to be in his
arms like this.

Pero may isturbo. Masyadong makulit kung sino man ang nagdo-doorbell.

Cali groaned in annoyance. "Titingnan ko lang kung sino, then I’ll send
them away." Umalis ito sa kama kapagkuwan ay bumaling sa kaniya, may
pilyong kislap ang mga mata nito, "stay here. I want to cuddle when I
return."

Napangiti nalang si Annette ng makalabas si Cali ng silid niya.

He wants to cuddle? Why does it make her heart sore? That sentence alone
is making her feel happy.

Patagilid siyang nahiga saka tinitigan ang lamp shade. Habang hinihintay
na bumalik si Cali, paunti-unting pumipikit ang mata niya. Mukhang
umepekto na ang alak na kanina pa nagpapa-ikot sa paningin niya, dumagdag
pa ang pagod dahil sa ginawa nila ni Cali.

Nanghikab siya.

"Cali," mahina niyang sambit bago tuluyan siyang nilamon ng antok.

NAGSALUBONG ang kilay ni Cali ng buksan niya ang pinto ng penthouse niya
ng makita ang mga kaibigan niya.

Thorn. Lysander. Andrius. Shun.

"Hey." Aniya.

Kumunot ang nuo ng mga kaibigan niya."The hell?" Thorn exclaimed. "Why
are you grinning like a fucking idiot?"

He shrugged. "Hindi na ba ngayon puwedeng ngumiti?"

"There's a different between smiling and grinning like a creepy fucking

idiot." Andrius remarked.

Naningkit naman ang dati nang singkit na mata ni Shun habang matiim
siyang tinititigan. "I know that look on your face, Sudalga. That's the
look of a sated man after sex. I would know, kasi ganyan ang istura ko
kapag katatapos palang namin ng asawa ko."

Napangiwi si Lysander at pinukol ng masamang tingin si Shun. "Mental

picture much?" Kapagkuwan ay bumaling sa kaniya ang matalim nitong mga
mata. "Anong nangyari? Nabaliw ka na naman diyan sa asawa mo, ha?"

He looked down, slightly guilty. "It’s nothing. It’s just sex."

Thorn scoffed. "Kami talaga pinagloloko mo, Insan? Sapakin kaya kita para
magsabi ka ng totoo?"

"Wala nga 'yon." Naiirita niyang sabi. "It’s just sex and it means
nothing to me, okay? So shut the hell up!"

Napailing-iling si Shun. "Oo na. Wala na kaming sinabi. Puwede mo na ba

kaming papasukin?"

Umiling siya. "Magsi-uwian nga kayo. Nakaka-isturbo kayo sakin."

"And he said it’s just sex." Sarkasmong sabi ni Lysander. "Nasisiguro

kong kapag umalis tayo ngayon, he'll go back to bed with Annette and they
will cuddle."

He glared at his friends. "Get the hell out of my penthouse."

Napapantastikuhang tumingin sa kaniya si Andrius at pinalibot ang tingin

sa hamba ng pinto. "Are you being sarcastic or dumb? Dude, nasa labas
kami ng pinto ng penthouse mo, technically, nasa labas kami."

"Magsilayas nga kayo." Naiirita niyang sabi."Sudalga, nasa labas nga

kami." Ani Lyasander.

Cali groaned and closed the door on his friends’ faces. Mga isturbo
talaga ang mga 'yon kahit kailan.

Naiiling na bumalik siya sa silid ni Annette saka sumampa sa kama at

niyakap ito sa beywang.

He frowned when she heard her sob.

"Annette?"

No reaction.

"Annette, are you okay?"

No reaction again.

Nag-aalalang bumangon siya saka sinilip ang mukha ni Annette para alamin
kung tulog na ba ito o gising pa pero ang mga namamalisbis nitong luha sa
pisngi ang nakita niya.

Para siyang natulos sa kinauupuan habang nakatingin sa mga luha sa pisngi

nito. Parang may sumasakal sa kaniya habang nakatitig sa mga luha nito.
Why is she crying?

Fuck!

"Annette..." hinaplos niya ang pisngi nitong puno ng luha. She was
mumbling and whispering in her sleep. "Annette, gumising ka."
Dahil siguro sa epekto ng alak at pagod dahil sa ginawa nila kaya mahirap
itong gisingin. Panay lang ang bulong nito ng mga salitang hindi niya
maintindihan.

"Cali..."

Natigilan siya ng marinig ang pangalan niyang binanggit nito. "Yes,

Annette?"

"Cali..." fat tears rolled down her cheeks, "b-bakit... niloko... a-ako?"

Nagsalubong ang kilay niya. Anong niloko? E ito nga ang nanloko sa
kaniya, e. Ito ang nang-iwan!

"Annette, gumising ka." Nag-uumpisa na siyang mairita.

Yoyogyogin sana niya ang balikat nito ng marinig niya ang mga salitang
namutawi sa bibig nito.

"I... l-love ... you... Cali."

Mariin niyang pinikit ang mga mata saka tinuyo ang luha sa mga mata nito.
"Gumising ka na. Ayokong nakikita kang umiiyak." Bulong niya sa kawalan.

"C-Cali... a-ang s-sakit... masakit..."

Napabuntong-hininga siya saka niyogyog ang balikat nito para magising.

"Wake up, Annette. Stop crying, damn it! Wake up!"

Ilang segundo rin niya itong niyogyog bago ito nagmulat ng mga mata at
napatitig sa kaniya kapagkuwan ay napakurap-kurap.

"Cali?"

Tinuyo niya ang luha sa mga mata nito. "Ayos ka lang? Nagsasalita ka
habang tulog."

"I was dreaming." Gumuhit ang lungkot sa maganda nitong mukha saka pilit
na ngumiti sa kaniya. "Pasensiya na, nakatulog ako."

Bumalik siya sa pagkakahiga sa tabi nito saka niyakap niya ito sa beywang
at hinapit palapit sa kaniya.

"Ano naman ang napanaginipan mo?" Pabulong niyang tanong habang

sinusuklay ang buhok nito gamit ang mga daliri niya. "Mind telling me?"

Mabilis itong umiling. "Wala 'yon. Saka hindi ko na nga maalala kung
anong napanaginipan ko."

Alam niyang nagsisinungaling ito sa kaniya kasi pumiyok ang boses nito.
Mas humigpit ang yakap niya rito saka hinalikan ang buhok nito. "Good
night, Annette."
Tumagilid ito ng higa, paharap sa kaniya saka niyakap din siya sa
beywang. Her head was tuck below his chin and their position felt normal.
Parang wala itong ginawang masakit sa kaniya, parang hindi siya nito
niloko.

In that moment, he felt like she was his wife. The wife who loves him and
the wife who would care for him.

Pero kahit yon ang nararamdaman niya sa mga sandaling 'yon, hindi pa rin
mawala sa isip niya ang ginawa nito. Nasa puso pa rin niya ang sakit ng
ginawa nito. Hindi nawala ang sakit kahit dalawang taon na ang nakalipas.

"Cali?" Pukaw nito sa kaniya.

He blinked. "Hmm?"

"May kilala ka bang Khatya?"

Dumagundong ang tibok ng puso niya ng marinig niya ang pangalang

binanggit nito. "B-bakit mo natanong?"

"Wala lang." Mas isiniksik pa nito ang katawan sa katawan niya.

"Nagtatanong lang."

"Ganoon ba?" Hindi pa rin mawala ang kabang nararamdaman. "Matulog ka na,
malalim na ang gabi."

Tumango lang ito saka humigpit ang yakap sa kaniya. "Goodnight, Cali."

"Good night."

Kahit kalmado ang panlabas niya, hindi pa rin siya mapakali. Why is
Annette asking about Khatya? Is she still pretending to not know him? O
baka naman niloloko lang siya nito at para may effective ang pagpapanggap
nitong pagkalimot ay palalabasin nitong nakaka-alala na ito?

His jaw tightened.

Why is Annette playing with him? And why is he letting her?

#FingerLickingFuck

A/N: Dry na yata utak ko, kaninang 8 pa ako mag e edit sa lappy, heto
update na. Haha. Magmamadaling-araw na. Hahaha

=================

CHAPTER 8

CHAPTER 8
NAGISING si Annette na masakit ang ulo. Nang bumangon siya at umalis sa
kama, mas sumakit ang ulo niya sa kakaisip kung bakit wala siyang saplot
ni isa. Matiim niyang pinakatitigan ang kama hanggang sa unti-unting
bumalik sa isipan niya ang memorya ng pagtatalik nila ni Cali kagabi.

Nag-init ang pisngi niya saka napayakap sa hubad na katawan. "Oh my god!"
Napakagat-labi siya, "shit. Nakakahiya! Anong mukhang ihaharap ko ngayon
sa kaniya?"

Gusto niyang kutusan ang sarili dahil sa pag-inom ng alak kagabi. Kung
nasa tamang huwisyo lang siya, siguradong hindi niya magagawa 'yon,
siguradong mapipigilan niya ang sarili na gawin ang kagagahang
pinaggagagawa niya kagabi.

And as she stands there, hugging her naked body, she remembered every
detail of their love making.

"Oh, God..." itinakip niya ang dalawang palad sa mukha dahil nag-iinit
iyon pati taenga niya. "Ano ba itong ginawa ko?"

Bumaba ang tingin niya sa kaniyang hubad na katawan at nagmamadaling

tumakbo patungong banyo para maligo. Its weird and all but she can still
feel Cali's touch, the way he caress her. At kahit memorya lang 'yon,
nararamdaman niyang may kakaibang hatid iyon na init sa katawan niya.

"Oh, God." Sambit niya habang nasa ilalim ng malamig na shower. "Anong
mukhang ihaharap ko ngayon sa kaniya?"

Hanggang sa matapos siyang maligo at makapagbihis, yon pa rin ang nasa

isip niya. Kaya naman ng lumabas siya sa kaniyang silid, dahan-dahan ang
ginawa niyang hakbang para hindi marinig ang mga yabag niya.

Nakahinga siya ng maluwang nang nasa sala na siya at walang Cali siyang
makita. Baka pumasok na ito sa opisina. Tama? Mukhang lampas alas-otso na
nang umaga. Salamat naman at—

"Why are tip-toeing?"

Natulos siya sa kinatatayuan kasabay ng pagdagundong ng tibok ng puso

niya. Oh, hell! He's still here! Itinikom niya ang nakaawang na mga labi
dahil sa gulat saka pilit na pinapakalma ang puso niyang ang bilis ng
tibok.

"Annette, humarap ka sakin? Bakit ba na estatwa ka riyan?"

Napalunok siya. "Ahm, ano kasi, ahm..." hindi niya alam ang sasabihin,
"ahm, ano, ahm—"

"Humarap ka sakin." Ulit nito.

Kinakabahan at nahihiyang humarap siya rito. Ni hindi nga niya ito

matingnan sa mga mata dahil sa hiyang nararamdaman. She can still
remember how wild she was while he was licking— oh, god, Annette, don’t
go there!
"Look at me." Utos nito.

Kagat-kagat ang labing pinilit niya ang sarili na mag-angat ng tingin

dito. Parang may pumana sa puso niya ng makita ang itsura nito. He just
finished bathing. He looks fresh and hot and so handsome. Medyo basa pa
kasi ang buhok nito at naamoy niya ang panlalaki nitong sabon at shampoo.

Oh, god! Temptation! Get away from me!

"Annette," tawag nito sa pangalan niya.

Napakurap-kurap siya saka wala sa sariling napatitig sa mga mata nito.

"Ha?"

Tumaas ang sulok ng labi nito saka humakbang palapit sa kaniya. Tumigil
lang ito ng ilang dangkal nalang ang layo sa kaniya.

"Paki-ayos ang necktie ko." Wika nito na ikinagulat niya.

She blinked again. "Ha?"

"Ayosin mo ang necktie ko." Ulit nito.

Bumaba ang mga mata niya sa necktie ito na nakapalibot lang sa leeg nito
pero hindi pa naayos.

"Go on. Fix my necktie." He urged.

Nanlalamig ang kamay niya na umangat saka hinawakan ang bawat dulo ng
necktie saka inayos yon. Her eyes are trained on his neck tie; she can’t
look him in the eyes without remembering what happened to them on the
sofa and on her bed.

"T-tapos na." Nauutal niyang sabi saka binaba ang kamay. "M-maghahanda na
ba ako ng agahan mo?"

"No need." Sinuot nito ang jacket ng suit na suot saka inayos ang collar
no'n. "You can kiss me good luck instead."

Namilog ang mata niya at napatingin dito. "Ha?"

Amusement is dancing in his green eyes. "Kiss me good luck for the day.
May meeting ako ngayon e."

Nakatitig lang sita rito. "B-bakit ko naman gagawin 'yon?"

"Because i said so." Nagdilim ang mukha nito. "I'm your boss remember?"

"P-pero, diba, h-hindi naman yon kasama sa pagiging P.A. mo?" Parang
magwawala ang puso niya sa sobrang lakas ng tibok niyon, "ahm, t-tulad ng
nangyari k-kagabe. P-pasensiya na kasi lasing lang ako t-tapos hindi ko
alam ang g-ginagawa ko tapos—"
"Annette."

Napatigil siya sa pagsasalita at nagtatanong ang mga matang tumitig dito.

"Ha?"

"Shut up and kiss me."

Muntik nang tumalon ang puso niya palabas. "Ha?"

Cali heave a deep sighed, leaned in, and captured her lips in one fiery
kiss. "There. Not that hard, ei?"

Umiling siya. "Hindi."

"Good." Maaliwalas na ang mukha nito. "So if I tell you to kiss me, you
kiss me, okay?"

Tumango siya.

He smiled, his eyes sparkling in delight. "Very good."

Hinalikan siya ulit nito sa mga labi saka lumabas ng penthouse at iniwan
siyang nakatulala sa hangin.

Cali seems different. Anong nangyari do'n? Was it because of what

happened last night? Kaya ba nagbago ito?

Kinapa niya ang dibdib kung nasaan ang puso niya. Napakalakas at
napakabilis ng tibok niyon ng dahil sa simpleng halik ni Cali.

"Diyos ko..." mahina niyang sambit, "huwag mo namang patibukin ng ganito

ang puso ko. Baka masaktan lang ako."

Huminga siya ng malalim saka nagtungo sa kusina para maghanda ng agahan

niya.

She was about to put rice on the rice cooker when a phone rang loudly.
Napalinga-linga siya saka sinundan kong saan nanggagaling ang tunog.
Nagulat siya ng makitang ang cellphone na binigay sa kaniya ni Cali ang
nag-iingay.

Pinulot niya yon saka tiningnan kung sino ang tumatawag.

Cali's Calling...

Kumabog ng mabilis ang puso niya ng makita ang pangalan ng binata sa

screen. Akmang sasagutin niya iyon ng biglang tumigil ang pag-ring.

Napalabi siya. "Hala, hindi ko nasagot."Ibabalik na sana niya sa kung

saan niya kinuha ang cellphone ng mag ring ulit iyon.

Cali's Calling...

This time, she quickly answered the call.

"H-hello?" Kinakabahan niyang sabi.

"Bakit hindi mo sinagot kaagad ang tawag ko?"

Napakagat-labi siya. "Sorry, nasa kusina ako."

"Ah, ganoon ba?" Nawala ang inis sa boses nito ng magsalita ulit.
"Nakapag-agahan ka na ba?"

"Hindi pa. Magsasaing palang ako, e."

"Ganoon ba? Sige, after breakfast, Come here."

Kumunot ang nuo niya. "Ha? Saan?"

"Dito sa opisina ko. Bilisan mo ha?"

Namilog ang mata niya "Ano?"

"Kailangan ko ng P.A. kaya bilisan mo, okay?"

"Sige. Sige. Bibilisan ko." Nagmamadali niyang tinapos tawag saka

nagmamadaling bumalik sa kusina para magluto ng agahan.

PANAY ang hinga ng malalim ni Annette habang nakasakay sa elevator na

maghahatid sa kaniya sa pinakamataas na palapag ng gusali kung saan
naroon ang opisina ni Cali.

Nang huli siyang pumunta rito ay sinigawan siya ni Cali, sana hindi naman
mangyari 'yon ngayon.

Nagpalawala siya ng malalim na buntong-hininga ng bumukas ang pinto ng

elevator. Kinakabahan siyang lumabas ng elevator saka naglakad patungo sa
CEO's Office. Nang pumasok siya sa pinto, sumalubong sa paningin niya ang
sekretarya ni Cali. Ngumiti ito ng makita siya.

"It’s nice to see you again." Anang sekretarya na malapad ang ngiti sa
kaniya. Sinuklian niya ang ngiti nito ng isang tipid na ngiti. "Ahm, si
Mr. Sudalga, pinapapunta ako."

"Yes, he told me to tell you to wait for him inside his office. Nasa
meeting pa kasi siya ngayon." Iminuwestra nito ang kamay sa pinto ng
privatee office ni Cali. "Pumasok ka na lang at doon mo hintayin si Sir."

Tumango siya saka pumasok sa opisina ni Cali at umupo sa visitor's chair.

Habang naghihintay, palingon-lingon siya, tinitingnan ang buong paligid.

Cali's office shouts manliness. From the walls, floors and furniture’s.
Nababagay sa opisina na ito ang isang Cali Sudalga. At nasisiguro niyang
kung may makakita sa kaniya, magmumukhang siyang out of place sa magarang
opisina na 'to sa suot niyang simpleng denim jeans saka blouse.
Napa-igtad si Annette ng bumukas bigla ang pinto ng opisina at pumasok
doon si Cali na hinuhubad ang suit at tanging ang polo lang ang iniwan
nito.

"Oh, you're here." Anito ng makita siya, "good, tamang-tama ang dating
mo."Umayos siya ng upo. "Anong kailangan kong gawin?" Kaagad niyang
tanong.

Umupo si Cali sa visitor's chair na nasa harapan niya saka inilapit ang
mukha sa kaniya. "Na-stress ako sa meeting. Kiss me."

Namilog ang mata niya at napasinghap. "Ano? Nababaliw ka ba?"

"No, hindi ako nababaliw." Hinawakan nito ang kamay niya. "I really need
you kisses. Badly." Inginuso nito ang mga labi sa kaniya. "Come on, kiss
me, then my stress will disappear."

Inungusan niya ito. "Ako ba pinagloloko mo, ha, Cali?" Inirapan niya ito,
"pinapunta mo ako para lang halikan ka. Baliw ka rin, no?"Ngumiti lang
ito saka mas inilapit pa ang mukha sa mukha niya. "Kiss me."

Pinaikot niya ang mga mata. "Ayoko. Aalis na ako."

Bago pa siya makatayo ay napigilan na siya ni Cali. "Stay still and let
me kiss you instead."

Nahigit niya ang hininga ng bigla nalang ilapat ni Cali ang labi sa mga
labi niya at hinalikan siya.

Her heart races, it beats so fast and loud. Nang hindi siya gumalaw sa
kinauupuan, binigyang distansiya ni Cali ang mga labi nila saka tinitigan
siya.

"Honestly," he whispered over her lips, "I want you where I can see you.
Hindi kasi ako mapakali, e."

Binasa niya ang nanunuyong labi saka bumulong din, "h-hindi naman ako
aalis sa penthouse mo, e. I'll be there when you went home."

Sadness fell on his handsome face. "Maybe I just don’t want history to
repeat itself."

Naguluhan siya sa sinabi nito, "ha?"

Idinampi nito ang labi sa labi niya kapagkuwan ay pinakawalan nito ang
mga labi niya at pinisil ang kamay niya.

"Just stay here." Tinapunan nito ng tingin ang sofa na nasa kanang bahagi
ng opisina, malapit lang iyon sa kinauupuan niya. "Just sit there. And
I’ll be okay."

She bit her lip, her heart pounding insanely. "You want me here?"

"Yes."
"Okay." Pabulong niyang sabi saka inagaw ang kamay na hawak nito, tumayo,
saka naglakad patungo sa sofa saka umupo sa mahabang sofa. "Magtrabaho ka
na."

A small soft smile appeared on his lips as he stared at her, his elbow
leaning on his knees. "By the way," sinadya nitong bitinin ang sasabihin,
"you look pretty today."

Napangiti siya dahil kinilig ang puso niya. "Salamat."

Tumango ito saka tumayo at umikot patungo sa swivel chair nito at doon
ito umupo.

Umayos siya ng upo saka inilabas ang cellphone niya at naglaro ng color
switch. Ayaw niyang isturbohin si Cali kaya nanahimik lang siya para
makapagtrabaho ito ng maiigi.

Kumunot ang nuo niya ng tumunog ang message alert tone niya, biglang
tumigil ang nilalaro niya at lumabas ang pop-up ng mensaheng natanggap.

It’s from Cali.

Magkasalubong ang kilay na nag-angat siya ng tingin kay Cali. Seryusong-

seryuso ito habang nagbabasa ng papeles.

Ano naman ang drama ng lalaking 'to? Nakakunot pa rin ang nuong binasa
niya ang mensahe nito.

'Sa visitor's chair ka umupo. I want you near.'

Tumalon-talon ang puso niya sa kilig. This man really knows how to make
her heart beat insanely fast.

Huminga siya ng malalim saka tumayo at naglakad patungo sa visitor's

chair at walang imik na umupo.

Mula sa sulok ng mga mata niya, nakita niyang may gumuhit na ngiti sa mga
labi ni Cali. That made her smile too. He looked please and she felt
happy at that. Weird.

Pinagpatuloy niya ang paglalaro ng color switch habang ito naman ay

nagta-trabaho. Ganoon sila sa ilang oras na nakalipas. Siya nakaupo sa
visitor's chair, si Cali at ay nakaupo sa swivel's chair. Minsan nahihiya
siya sa tuwing pumapasok ang sekretarya ni Cali para maghatid ng mga
papeles, pero kaagad na nawawala ang hiyang nararamdaman dahil palaging
may ngiti sa mga labi ang sekretarya para sa kaniya.

Mukhang mabait ang sekretarya ni Cali. Nakakatuwa naman.

Napatigil sa paglalaro si Annette ng marinig na bumuntong-hininga si

Cali. Nagtatanong ang mga matang binalingan niya ito. "Okay ka lang?"
"Pagod na ako." Hinilot nito ang balikat, "but I have to finish these
papers by noon."

Naawang napatitig siya kay Cali. Masakit na ang balikat nito at

nasisiguro niyang pati ang likod pero nagta-trabaho pa rin. Kaya naman
tumayo siya saka umikot sa mesa nito patungo sa tabi nito.

"What?" Cali asked, frowning.

Inilapat niya ang mga kamay sa magkabilang balikat nito. "Masahiin kita."

"Talaga?" His whole face lit up, "sige nga, masahiin mo ako.

Umupo siya sa arm chair ng swivel chair saka inumpisahang masahiin ang
balikat nito. Nakita niyang napapikit ito habang minamasahe niya ang
likod ito.

"Hmm, that’s good." Anito ng dumako ang kamay niyang nagmamasahe sa batok
nito. "Sige, pisilin mo pa. Gumagaan pakiramdam ko."

Gaagad siyang tumalima ay pinipisil-pisil niya ang batok nito habang ang
isang kamay ay minamasahe ang likod ng ulo nito.

"That feels good, Annette." Daing nito habang nakapikit ang nga mata.
"Harder, Annette."

She massaged his neck harder as she massage his head softly. Ilang minuto
ding minasahe niya ng ganoon si Cali bago siya nito pinatigil dahil okay
na daw ito.

"Thanks." Cali looked at her and smile.

"Welcome."

Hinawakan nito ang baba niya saka hinalikan siya sa mga labi na kaagad
naman niyang tinugon.

She felt Cali smile against her lips as he kiss her softly. This feels so
good. Pakiramdam niya ay buo na ang araw niya dahil sa halik ng
pinagsasaluhan nila ni Cali. Ilang minutong magkalapat ang mga labi nila
bago nito pinakawalan ang mga labi niya.

He caressed her chin, "how about we eat outside for lunch?"

"Outside?" Parang nagka-phobia na siyang kumain sa labas. "Sa restaurant

ulit ng pinsan mo?"

Mukha nakita nito ang pag-aalala at kaba sa mukha niya dahil mabilis
itong sumagot. "Nope, sa ibang restaurant."

"Ah." Nakahinga siya ng maluwang, "sige."

Hinawi nito ang buhok na nakatabing sa mukha niya saka hinalikan ang
tungki ng ilong niya, "great. Taposin ko lang ang ginagawa ko tapos aalis
na tayo."

"Okay." Akmang aalis na siya sa pagkakaupo sa arm chair ng pigilan siya

nito sa braso."Wait."

Nagtatanong ang mga matang binalingan niya ito. "Yes?"

"Where's my kiss?"

Kumunot ang nuo niya. "Ano na naman 'yang kiss na 'yan?"

"Just kiss me." Inginuso nito ang mga labi. "Huwag ka nang magtanong."

Inirapan niya ito saka dumukwang at hinalikan ito sa mga labi. She felt
him smile as he deepened the kiss.

Siya ang unang kumawala at malalaki ang hakbang na lumayo rito at bumalik
sa pagkakaupo sa mahabang sofa. Hindi niya mapigilan ang kinilig na ngiti
na kumawala sa mga labi niya.

This new attitude of Cali is making her heart go frenzy. Kapag nagpatuloy
ito, at tuluyan siyang nahulog, baka masaktan lang siya.

She sighed softly. Sana talaga hindi ako masaktan.

#MasarapSiguroAngLongc0cknisa#ImSoInnocentTalaga

=================

CHAPTER 9

CHAPTER 9

ANG SABI ni Cali, magla-lunch lang sila sa labas, kaya naman laking gulat
niya ng sa Mall siya nito dalhin at pagkatapos nilang kumain ay
pinamilhan siya ng kung ano-anong gamit, mula sa damit hanggang sa
sapatos at accesories. Panay ang pigil niya rito pero wala siyang magawa.

He knew her body size like it’s the back of his hand. Panay ang tanong
niya kung paano nito nalaman pero ngiti lang palagi ang sagot nito.

And because of their buying spree, they consume half of the afternoon.
Hindi na sila nakabalik sa opisina nito, deretso na silang umuwi sa
penthouse.

"Nakakapagod maglakad." Komento niya ng makaupo siya sa gilid ng kaniyang

kama.

Si Cali naman ay inilalagay sa closet niya ang mga pinamiling damit.

"Para namang hindi ka sanay mag-Malling." May bahid na ngiti ang boses
nito.

"Hindi talaga." Nanghahaba ang ngusong sabi niya habang hinihilot ang
paa. "Malayo ang Mall sa probinsiya namin, kailangan pang sumakay ng bus
makapunta lang do'n, at pumunta man ako, wala naman akong perang pambili.
Kulang ang pera ni lola tapos nakokonsensiya naman ako kasi ako na ang
umubos sa pera niya."

Isinara ni Cali ang pinto ng closet saka paharap sa kaniya na umupo sa

gilid ng kama at mataman siyang tinitigan na parang inaarok ang laman ng
isip niya.

"May lola ka pala?" Kapagkuwan ay sabi nito.

Tumango siya at gumuhit ang malungkot na ngiti sa mga labi niya. "Oo.
Kaso wala na siya, iniwan na ako." Nagbaba siya ng tingin ng manubig ang
mga mata niya. "Sorry. Hindi ko lang talaga mapigilang maging emosyonal
kapag pinag-uusapan si Lola."

"It’s okay." Hinawakan nito ang mukha niya saka ini-angat iyon para
magtagpo ang mga mata nila. "Umiyak ka lang. You sometimes have to cry in
order to be okay and strong again."

Tinuyo niya ang luhang namalisbis sa pisngi niya saka tipid na nginitian
si Cali. "I'm just feeling guilty. She took care of me when I was in the
Hospital, naubos ko ang pera niya at na-i-sangla pa niya ang palayan niya
ng dahil sakin at hindi ko manlang 'yon nasuklian. Hindi sapat ang isang
taon para masuklian ko ang kabutihan niya sakin."

Confusion was written on Cali's face after she spoke.

"Na-Hospital ka? May sakit ka?" May pag-aalala sa boses nito. "Kailan
'yon?"

Humugot siya ng isang malalim na hininga, tinatanong ang sarili niya kung
sasabihin ba niya. Well, hindi naman 'yon sekreto, so she might as well
tell him. Iilang tao lang ang pinagsabihan niya ng kaniyang kalagayan,
pero kahit ganoon, pakiramdam niya mapagkakatiwalaan naman niya si Cali
na hindi iti-tsismis sa iba ang kalagayan niya katulad ng mga kapit-bahay
niya doon sa probinsiya.

"Ahm," kinagat niya ang pang-ibabang labi habang nag-iisip ng tamang

salita na gagamitin, "two years ago I got into an accident. Nahulog ang
sinasakyan kong kotse sa bangin. Sabi ng mga Doktor, himala nga raw na
nabuhay ako. Well, the driver didn’t survive. They said he died on the
spot."

"He?" Gagad nito na may halong gulat. "Lalaki ang driver? Sino siya?"

Umiling siya. "I can't remember who he is." Malungkot siyang ngumiti.
"Actually, I can’t remember anything. Isa't kalahating taon lang ang
naalala ko sa buhay ko. It’s from the moment I woke up in the Hospital
after five months of being in a comatose state."

Umawang ang labi nito, nakabadha sa mata ang gulat, pag-alala, galit at
pagdududa. "Y-you can’t be serious."

"Totoo." Tumango-tango pa siya para maniwala ito. "Puwede mong i-check

yong Hospital kung saan ako na-coma. I'm sure my record ako do'n." Walang
emosyon siyang tumawa ng mahina. "At bakit naman ako magsisinungaling sa
mga ganitong bagay? Sana nga hindi nalang ako na-aksidente para hindi ako
nakalimot. I felt empty without my memories. I don’t even know what I
like, what I hate, what I find disgusting. I don’t remember at all. Kahit
anong pilit ko, wala akong maalala. Kapag pinipilit ko naman, sumasakit
ang ulo ko. All I know is my name and my birthday. Nasira kasi ang part
ng I.D. kung saan nakasulat ang address ko. Hindi nga ako sigurado kung
Lola ko ba talaga si Lola pero para sakin, siya na ang lola ko. Inaroga
niya ako, pinakain at binihisan sa mga panahong walang-wala ako, sa mga
panahong hindi ko alam ang gagawin ko. Lola gives me hope and purpose.
Dahil kay Lola, nagkaroon ulit ng saysay ang buhay ko na akala ko nawala
kasabay ng pagkawala ng memorya ko. I owe my life and everything to that
old lady who treated so well. Kaya naman ng mamatay siya, pinangako kong
gagawin ko ang mga gusto niyang gawin ko noon, yon ay ang lumabas sa
mundong kinamulatan ko ng isa't kalahating taon, ang magtrabaho sa
lungsod at bumalik daw sa dating buhay ko."

Hindi namalayan ni Annette na tumutulo na pala ang luha niya kung hindi
pa umangat ang kamay ni Cali paea tuyuin ang basa niyang pisngi.

"Wala ka talagang maalala?" Parang naninigurong tanong nito.

Tumango siya. "Wala talaga. Pero may mga déjà vu feeling akong
nararamdaman, pero hindi naman ako sigurado kung ginawa ko na 'yon noon.
And sometimes, some things and people felt familiar.” Tumingin siya rito.
“Like you."

Napamulagat ito, "i.. i felt familiar?"

"Oo." Hinaplos niya ang mukha nito at pinakatitigan ito, "your green
eyes, your lips, your face... parang pamilyar sakin kaya tinatanong kita
kung kilala mo ako noon. I know you know from before, halata naman kung
paano mo ako sinigawan nuong una tayong magkita at kung paano mo kausapin
minsan, hindi ko lang maintindihan kung bakit ayaw mong sabihin sakin."

"Because I don’t want to." Hinawakan nito ang kamay niya na humahaplos sa
pisngi nito saka pinisil 'yon. "I want you to remember it yourself. Gusto
kong maalala mo kung anong mga ginawa mo noon, gusto ko ikaw mismo ang
makaalam kung sino ka ba noon."

Nababasa niya ang galit sa mga mata nito, right there and then, natakot
siyang maalala kung sino ba siya noon.

She did something bad towards Cali. Nararamdaman niya 'yon.

"M-masama ba ako noon?"

Umiling ito saka ginawaran ng halik ang nuo niya. "Huwag mo nang isipin
'yon. Magpahinga ka na, pagod ka diba?"

Ngayong pinaalala nito, naramdaman ulit niya ang pananakit ng paa.

Humaba ang nguso niya. "Kasalanan mo 'to e." Gumapang siya patungo sa
gitna ng kama saka patihayang nahiga. "Magpapahinga na ako kaya tsupe
na."

Cali chuckled and shook his head. "Magbibihis lang ako tapos sasamahan
kita riyan sa kama."

Napamulagat siya kasabay ng pag-init ng mukha niya. "Huwag! Doon ka sa

kuwarto mo!" Mabilis niyang pigil rito. "Doon ka lang."

Tawa lang ang tugon nito saka lumabas ng silid niya.

Napabuga ng marahas ng hininga si Annette saka napatitig sa kisame.

Ikinuwento niya ang Cali ang nangyari sa kaniya. Pakiramdam kasi niya
dapat nitong malaman kung anong nangyari sa kaniya at nararamdaman niyang
safe siya rito.

At ngayong nasabi na niya rito, parang nawala ang nakaatang na mabigat sa

balikat niya.

She sighed. Sana nga tama ang desisyon niyang sabihin kay Cali ang
nangyari sa kaniya.

"AT NANIWALA ka naman sa kaniya?" Hindi makapaniwalang tanong ni Thorn

kay Cali habang naka-skype sila kasama sina Lysander, Andrius at Shun.

"Hindi ko alam ang paniniwalaan ko." Wika niya.

Lysander scoffed. "Ang sabihin mo, nabubulag ka na naman sa pagmamahal

diyan sa asawa mo—"

"Hindi ko na nga siya mahal!" Tumaas ang boses niya sa iritasyon.

Sarkastikong tumawa si Andrius. "Alam mo Sudalga, yong nga non-existent

species lang ang maniniwala sayo na hindi mo na mahal yang asawa mo."

Cali blows a loud breath. "I don’t love her. End of discussion."

"What the hell ever." Naiiling na sabi ni Thorn, "anyway, pa-imbestigahan

mo kay Shun kung totoo yang pinagsasasabi ng babaeng 'yan."

He looked at Shun. "Magkano ba?"

"This time, it’s for free."

Eksaheradong sabay-sabay na suminghap si Thorn, Andrius at Lysander.

"For real?" Namilog ang mga mata ni Andrius. "Naku, Cali, magpapainom ka
ng ng katukayo mong inumin. Dapat drink all you can."

"Tama." Sang-ayon ni Lysander. "Dapat eat all you can din."

"Oo, tapos dance all you can din." Sabad ni Thorn.

"Magbabayad nalang ako kay Shun Mandurugas." Aniya sa bored na boses.

"Ayoko sa mga 'all you can' na yan."

"Kahit kiss all you can kay Annette, ayaw mo?" Nanunudyong sabi ni
Andrius.

Naiiritang isinara niya ang Skype saka tinawagan si Shun.

"Can you do it?" Aniya na tinutukoy ang pag-iimbestiga.

"Sure. Bukas malalaman mo ang totoo."

"Thanks."

"Hindi ako tumatanggap ng thank you, Sudalga. Mag 'all you can' nalang
kayo, because I’ll assure you, you'll pay millions."

He groaned. "Fine. Tell those lunatics that we will 'all you can'
tomorrow night. Sunduin nila ako rito sa penthouse, tinatamad akong
magmaneho."

"Noted."

"Okay. Bye."

"Bye."

Nang patayin niya ang tawag, dali-dali siyang nagbihis saka bumaba at
nagtungo sa silid ni Annette.

NAGISING si Annette sa pakiramdam na parang may masarap na kiliti sa

kaibuturan niya. Ininat niya ang mga braso saka iminulat ang nga mata.

"Anong... Cali!" Sigaw niya sa gulat ng makitang nakapatong sa kaniya ang

binata at marahang umiindayog ang katawan.

"What?" He kissed her lips, "kasalanan mo 'to, kanina pa kita ginigising

e, pero ang himbing ng tulog mo kaya naman ginapang nalang kita."

Pinanlakihan niya ito ng mata. "Hindi sapat na dahilan 'yon para gawin mo
'yon—"

Bigla nitong isinagad ang kahabaan sa pagkababae niya dahilan para

mapatigil siya sa pagsasalita a mapaungol ng malakas.

"You were saying?" Cali asked while smirking.

Inirapan niya ito, "huwag mo kasing isagad bigla-bigla, nawawala ako sa
tamang huwisyo."

Mahina itong natawa saka isinagad ulit ang pagkalalaki sa loob niya.

"Oh!" Daing niya at napakapit siya sa balikat nito, "sinabi nang huwag
mong—"

He thrust deep again.

"Oh, god..." napakagat-labi siya saka napayakap sa leeg nito, "Cali, oh,
sige pa."

"That's more like it, sweetheart." He dipped her head and kissed her as
he move in and out inside her.

"Oh, my... oh!" Nakaawang ang mga labi niya puro ungol sa sarap ang
namumutawi, "oh, Cali, bilisan mo pa."

Pinalibot niya ang mga binti sa beywang nito saka mas hinapit ito palapit
sa kaniya. Gustong-gusto niya kapag sinasagad nito na abot hanggang
sinapupunan niya dahil nakakahibang na sarap ang lumulukob sa buo niyang
pagkatao.

"Sige pa, Cali," ginagalaw niya ang balakang para sumalubong sa bawat
pagpasok nito sa pagkababae niya, "Ohh! Ohhh, Cali...lalabasan na ako."

Mas binilisan pa nito ang paglabas masok sa loob niya habang abala ang
mga labi nito sa pag-romansa sa tainga at leeg niya na mas dumadagdag na
sarap na bumababaliw sa kaniya. Naiipon iyon sa puson niya at gusto na
no'ng sumabog sa kaibuturan.

Ang kamay niyang nakayakap kay Cali ay bumaba, down to his lower back,
then she gripped his ass.

"Harder, Cali." Hinihingal niyang sabi habang nag-uumpisa nang mamuo ang
pawis sa nuo niya, "faster— oh, god! Oh! Hayan na ako... ohh, hayan na,
ohhh!"

Her gripped on his ass tightened as her orgásm ripped through her. "Ohh,
heaven." Napaliyad siya kasabay ng mainit na katas ni Cali na pumuno na
naman sa pagkababae niya tulad ng nauna nilang pagtatalik.

Habang habol ang hininga, unti-unting bumalik sa tamang huwisyo ang isip
niya. Hindi siya makatingin ng deretso kay Cali na ngayon at titig na
titig sa kaniya.

"Huwag mo akong titigan." Aniya na hindi pa rin makatingin dito.

"Nahihiya ako."

Cali just chuckled. "Stop being shy." Kapagkuwan ay hinalikan siya nito
sa mga labi, "it’s my way of saying good morning."

Napapantastikuhang nakatingin siya rito, "seriously?"

"Yep." Umalis ito sa pagkakakubabaw sa kaniya saka tumabi ng higa sa
kaniya. "This feels good." Wika nito habang niyayakap siya.

Napatingin siya sa wall clock. "Malapit nang mag alas-otso. Late ka na

nito sa office."

"Hayaan mo na, ako naman ang boss." Mas humigpit ang yakap nito sa
kaniya, "my company will survive a day without me."

Napamulagat siya rito, "a day?" Gagad niya. "Seryuso ka?"

"Oo." Hinalikan nito ang balikat niya saka niyakap siya ng mahigpit. "I
just want to stay in this bed and cuddle with you."

Parang may kumiliti sa puso niya sa tinuran nito. "A-absent ka talaga

para makasama lang ako?"

"Honey, you don’t know what I can do for you." Bulong nito dahilan para
magsitaasan ang balahibo niya kasabay ng biglang pagpitik ng ala-ala sa
isip niya.

It was Cali and he was kneeling to someone she can’t see. May hawak itong
napakagandang singsing. 'I can and will do anything for you'. Iyon ang
mga katagang lumabas sa bibig nito at paunti-unting nagdilim ang paningin
niya kasabay ng pagsigid ng hindi niya maipaliwanag na kirot sa ulo niya.

"Aray..." mahina niyang sambit habang sapo ang ulo. "Ang... sakit..."

Parang nilalamon ng sakit sa ulo niya ang lakas niya dahil pakiramdam
niya wala siyang lakas na labanan ang sakit.

"Annette!"

Nararamdaman niyang may yumuyogyog sa kaniya pero hindi niya maimulat ang
mga mata dahil sa sobrang namimilipit na sakit ng ulo niya.

"Annette! Annette! Damn it!"

Nilalabanan niya ang sakit, she wanted to see more... to know more...
pero nilamon na siya ng kadiliman, tuluyan na siyang nawalan ng lakas at
nawalan ng malay.

#HuwagBastaBastaIbubukaAngMgaHita - Yang mga burat na 'yan hindi lang yan

nakakasira ng hymen, minsan nakakasira din 'yong ng pag-aaral at
kinabukasan.

Oh, see? May mahalay bang mag a-advice ng ganiyan? Kayo talaga. Sabi nang
inosente nga ako.

=================
CHAPTER 10

CHAPTER 10

NAGISING si Annette sa amoy ng Hospital. Alam na alam niya ang amoy na

'yon at hindi niya kailanman makakalimutan dahil ilang buwan din siyang
nanatili sa Hospital pagkatapos niyang magising galing sa aksidente.

"Oh, you’re awake." A baritone voice chirped. "Good. That lunatic can
finally live in peace."

Napakurap-kurap siya at tumuon ang paningin sa lalaking nagsalita.

Kumunot ang nuo niya ng makita ang lalaking nasa tabi ng Hospital bed
niya. First impression. He looks like a handsome gangster to her because
of his tattoos na hindi natago sa Doctor's robe na suot. There's tattoo
all over his neck, it looks messy yet she have to admit, it made him look
like a handsome bad ass.

"Done admiring me, beautiful?"

Nag-init ang mukha niya saka mabilis na nag-iwas ng tingin. "N-nasaan si

Cali?" Pag-iiba niya ng usapan at iyon kaagad ang pumasok sa isip niya.

"Pinahila ko sa mga security guard palabas para kumain, hindi pa kasi

nanananghalian at naghahapunan." Parang walang paki-alam na sabi nito
saka inilapat ang malamig na stethoscope sa dibdib niya kung nasaan ang
puso niya. "Everything is normal. Ang utak mo lang ang hindi."

Matalim ang matang pinukol niya ito ng tingin. "Doktor ka ba talaga o

nagdi-dress up ka lang?"

Tumaas ang dalawang kilay nito kasabay ng pagtaas ng sulok ng labi nito.
"Hmm... why is that?"

"You don’t say that to your patient."

Mahina itong tumawa. "Oh. Sorry about that. Sometimes, my mouth doesn’t
have a filter. But for your peace of mind, yes, I am a Surgeon that
specializes in brain." Inilahad nito ang kamay sa kaniya. "Blaze Vitale,
I graduated in Harvard, scholar and my license number is 222431."

Nang hindi niya tinanggap ang kamay nito, para itong batang sinimangutan
siya. "Mean."

Hindi alam ni Annette kung matatawa siya o maiinis sa Doktor na nasa

harapan niya."Anyway, sabi sakin ni Cali may amnesia ka raw."

"S-sinabi niya sayo?" And here she thought she can trust Cali.

"Yes. But don’t get him wrong." Umupo ito sa gilid ng kama, paharap sa
kaniya. "Pinilit ko siyang sabihin at napilitan siya. Wala ka kasing
malay at hindi ka magising kahit anong gawin namin. So he told us about
your medical condition."

Nagbaba siya ng tingin. "Ganoon ba?"

"Yep." He said popping the 'p'. "So huwag kang mag emote diyan."

"Sorry." Napahiyang aniya. "I didn’t mean to..."

"That's okay. We do a lot of things we didn’t mean." Huminga ito ng

malalim, "anyways again, how's your head?"

"Ayos lang." Sinapo niya ang gilid ng ulo. "Hindi na masakit."

"Nang mawalan ka nang malay kaninang umaga, did you felt like your head
is about to split into two?"

Tumango siya. "Nilalabanan ko yong sakit, pero hindi ko kinaya."

"While you were in pain, did you see something in your head?"

Tumango siya. "Nitong mga nakaraang araw, mula ng magtrabaho ako para kay
Cali, bigla-bigla nalang may pumapasok na memorya sa isip ko at sumasakit
ang ulo ko. Minsan naman may napapanaginipan ako. Hindi ko alam kung
bakit nangyayari sakin 'to? Why now? Bakit hindi yon nangyari sa akin sa
isa't kalahating taon na pinipilit ko ang sarili ko na makaalala? Bakit
ngayon pa kung kailan sumuko na akong maalala ang nakaraan ko?"

He shrugged. "Maybe because Cali is a big part of your life before,

seeing him and being with him every day is making your memory came back."
Then he added, "you see, brain understand, brain adapts and if something
happen to your brain, it may forget thousand and millions of memories,
pero nandiyan lang yan. It's just buried. Ang kailangan lang ay may mag-
trigger para bumalik ulit ang mga ala-alang nakalimutan mo. And looks
like Cali is your trigger."

"Babalik talaga ang ala-ala ko?" Umaasa niyang tanong. She would do
anything to remember. "Makakaalala ulit ako?"

"Of course. You just need time." He smiled. "Sa kaso mo, unti-unti na
siyang bumabalik, maghintay ka lang at maging malakas. And stay with
Cali, being with him might help you."

"Puwede bang sa'tin lang muna itong pinag-usapan natin?" Pakiusap niya
kay Doc. Blaze, "huwag mo muna itong sabihin kay Cali. Ayokong malaman
niya, gusto ko ako magsabi sa kaniya na nakakaalala na ako. Yan kasi ang
gusto niya, e."

"Sure." Mabilis nitong sagot na hindi manlang pinag-isipan ang hiling

niya.

“Salamat.” Aniya kahit may pagdududa pa rin kung talang hindi nito
sasabihin kay Cali.
He grinned and winked. "You're welcome, beautiful."

Sinuklian niya ang ngiti nito. Kahit papaano ay nalinawan siya sa mga
nangyayari ngayon sa kaniya.

Naputol ang pag-iisip ni Annette ng bigla nalang bumukas ang pinto ng

Hospital at pumasok doon si Cali.

"Annette."

"Cali, kumain ka na ba—" parang napugto ang hininga niya at hindi siya
nakapagsalita ng bigla siya nitong yakapin ng mahigpit. "C-Cali... h-
hindi ako m-makahinga."

Kaagad naman siya nitong pinakawalan sa pagkakayakap saka matiim siyang

tinitigan."Are you okay?"

Tumango siya.

"Good." He blows a loud breath. "Don’t go unconscious on me again."

Tumango siya. "Hindi ko naman sinasadya. Sumakit lang talaga ang ulo ko."

“Mag-ingat ka kasi.” Bumaling si Cali sa Doktor. "Ayos lang ba siya?"

"Yeah." Sagot ni Blake. "She's fine. Wala pa rin siyang maalala. Sabi ko
nga sumuko nalang siya e."

Pupukulin sana niya ito ng masamang tingin ng kindatanan siya nito ang
nginitian. Doon niya napagtanto na nagsinungaling lang ito kay Cali para
sa kaniya.

'Thank you' she mouthed at Doc. Blaze.He just winked in return.

Akmang kakausapin sana siya ni Cali ng may tatlong kalalakihan na

humahangos na pumasok sa pinto ng Hospital room niya. Doon tumuon ang
tingin niya, lalong-lalo na sa pinsan ni Cali na si Thorn.

"Fuck!" Hinihingal na mura ng lalaking naka-cap at naka black na shades.

"Fuck you, Cali, pinahabol mo kami. Masasakal talaga kita!"

"Sakalin mo na, Lysander." Sabi ni Thorn na hinahabol din ang hininga.

"Kasalanan mo rin naman Ly," anang lalaki na katabi ni Thorn na

nakatingala sa kisame habang habol ang hininga. "Bakit kasi naka-shade ka
i-gabi na. Hindi mo tuloy nakita na sa kanan lumiko ang hayop na 'yan."

"So the security team failed to secure Sudalga." Parang nang-uuyam na

sabi ng Doktor na sumuri sa kaniya.

Security team? Akala naman niya mga totoong security ang humila kay Cali,
hindi pala.
"Oh, shut up, Blaze." Masama ang tingin ni Lysander sa Doktor. "Like you
could have done better?"

Ngumiti ang doktor, may ekspresyon sa mukha nito na parang nang-uuyam.

"Callahan, I kill people for a living." Hinubad nito ang doctor's robe na
suot saka tinapon sa may sofa. "It means I can run the hell faster than
you."

Napakurap-kurap si Annette habang nakatingin sa Doktor niya. Sa ilalim

pala ng puting roba nito ay nagtatago ang leather jacket at ripped jeans.
He looks like a freaking bad ass gangster.

Doktor ba talaga ito?

"Down boys." Sabi ni Thorn saka pumagitna kay Lysander at Blaze. "Stop
it."

Blaze just smirked and walked passed Lysander and out of her room.

"Doktor ba talaga siya?" Pabulong niyang tanong kay Cali.

Pero si Thorn ang sumagot, mukhang narinig nito ang tanong niya. "Yes. He
is. Wala lang yan sa tamang daan ngayon."

"Yeah. He's a good Doctor and a good friend too." Segundo ni Cali. "Buti
nga pumayag na tingnan ka, busy yata yon kanina e, pinilit ko lang. I
don’t trust the Doctor's here. Hindi ko naman nilalahat pero mga mukhang
pera sila."

Tumango-tango siya at nawalan ng imik ng maghari ang katahimikan sa buong

silid. Everyone was silent until Thorn spoke.

"Aalis na kami." Anito saka nauna nang lumabas at sumunod si Lysander at

Andrius.

Kahit hindi ang mga ito nagsasalita, nararamdaman niyang may galit ang
mga ito sa kaniya.

Pasimple niyang hinila ang manggas ng suot na t-shirt ni Cali para kunin
ang atensiyon niyo. "Galit ba sila sakin?"

"Don’t mind them." Umalis sa pagkakaupo sa kama niya si Cali saka

namulsa. "Sige, aasikasohin ko na ang paglabas mo, doon ka nalang sa
bahay magpahinga."

Tumango siya. "Salamat at pasensiya na kung pinag-alala kita."

Tumango lang ito bilang tugon saka lumabas ng silid.

Napatitig si Annette sa nilabasang pinto ni Cali.

Si Cali? A big part of her life before? Tama ba talaga si Doc. Blaze?
Parte nga ba ng buhay niya noon si Cali?
Kung oo, ano niya ito?

NASA may billing section na nang Hospital si Cali at nagbabayad ng

tumunog ang cellphone niya. Nang makitang si Shun ang tumawag, kaagad
niyang sinagot iyon.

"Hey." Aniya sa nasa kabilang linya.

"Hey." Balik bati sa kaniya ni Shun saka huminga muna ng malalim bago
nagpatuloy sa pagsasalita. "Inisa-isa ko ang Hospital sa probinsiya ni
Annette at nahanap ko nga. Sa isang provincial hospital siya dinala
pagkatapos ng aksidente. Nakausap ko pa nga ang Doctor na sumuri sa
kaniya, isang himala daw na nabuhay pa si Annette, ilang buto ang nabali
sa kaniya at natusok pa ang tagiliran niya ng isang mahaba at matalim na
bagay. Hindi niya daw makakalimutan si Annette dahil ito ang pasyente
niyang himalang nabuhay pa. I saw the x-ray's and I have to bribe some
people to see the whole record."

So she was telling the truth. "Ano pang nalaman mo?"

"May lalaki siyang kasama ng ma-aksidente siya."

Anger boiled inside him. "Sino raw?"

"Fredd Hermano."

Gumalaw ang panga niya sa galit, "yan ang lalaking kalaguyo niya noon.
His name was on her letter."

"Dead on the spot daw ang lalaki at inilibing nalang kasi walang nag-
claim ng bangkay niya." Imporma sa kaniya ni Shun.

"Serves him right from stealing my wife."Napabuntong-hininga ang nasa

kabilang linya. "Speaking of which, pumunta ako sa Police Station kung
saan nangyari ang aksidente. I talked to the Chief and I saw the records.
Something is weird about that accident."

"What?"

"According sa report, naka-upo si Annette sa likod ng sasakyan ng

mangyari ang aksidente. Pagkatapos ay mayroong panyo ng amoy chloroform
silang nakita sa loob ng sasakyan. Something is up, Sudalga, I’m telling
you. As a former Federal Agent, I know a crime when I see one."

"Anong gusto nong palabasin, na kinidnap ang asawa ko ng araw na iniwan

niya ako?" Mapakla siyang natawa. "Huwag mo akong patawanin, Shun. I
still have her letter, o baka naman gusto mong mabasa ulit 'yon para
isaksak mo riyan sa kokote mo na iniwan niya ako para sa lalaki niya?"

Shun sighed. "Cali, sinasabi ko lang sayo kung ano ang nabasa ko."

"Wala akong pakialam." Tumalim ang mga mata niya. "She left me and that’s
it."
"Kung ganoon, bakit mo siya pinatira sa bahay mo?" Parang naghahamon ang
boses nito. "Still planning your revenge?"

"Labas ka na do'n, Shun Kim.” He took a deep breath. "Thanks." Pagkasabi

niyon ay pinatay niya ang tawag.

Hinilot niya ang sentido. So she wasn’t lying after all. Pero hindi pa
rin sapat 'yon. Hindi sapat para mawala ang pagdududa niya rito.

What if she really remembers? And she was just fucking lying again? She's
good at that. Madali rito ang magpanggap.

Malakas siyang napabuntong-hininga saka inilabas ang pitaka para

magbayad, pagkatapos ay bumalik siya sa silid na inuukupa ni Annette.

He found her sleeping again and he can’t help but to stare at her
beautiful face. The face of a woman whom he loved before. Ang babaeng
bumaliw sa kaniya, ang babaeng minahal niya noon at ang babaeng
nagparamdam sa kaniya ng impyerno.

Everything about her was a lie.

Her smile.

Her happiness.

Her love.

Everything.

She's a liar. A lying conniving bitch! At nag-uumpisa na naman itong

lokohin siya. Nawala man ang memorya nito pero ang masamang ugali nito ay
tiyak na mananatili 'yon.

He took a deep breath, calmed himself, leaned in and shook Annette's

shoulder. "Annette, gising, uuwi na tayo."

She stirred on her sleep, pagkatapos ay unti-unting nagmulat ang mga mata
nito saka tumingin sa kaniya.

Then a sweet smile appeared on her lips. "Hey."

His defenses stared to waver. Tumikhim siya. "Bumangon ka na. Uuwi na

tayo."

Nanatili ang ngiti sa mga labi nito hanggang sa makabangon at makaalis sa

kama. Akmang aalis na siya at mauunang lumabas ng pigilan siya nito sa
kamay.

"Cali."

Binalingan niya ito. "Yes?"

"Salamat."
Napatitig siya sa nakangiti nitong mga labi, she looks so genuinely
sweet, so beautiful and... Pretentious.

"Welcome." Aniya kapagkuwan. Binitawan nito ang kamay niya saka humawak
sa braso niya. His defenses falter again as he felt her soft hand against
his skin.

Fuck!

#ToBeContinued#JustSaying#JustSayingToo#MagNidoKaNalang

Hahaha. Wala akong maisip na hashtag yan nalang. #CheckMoMuna. Sensya, la

pa akong maayos na tulog.

#SayYesToAbs

=================

CHAPTER 11

CHAPTER 11

"ARE YOU okay?" Ikatlong beses na iyong tanong ni Cali mula ng makapasok
sila sa penthouse nito. Kanina pa ito tanong ng tanong at palagi naman
niya ito tinatanong ng okay.

"Okay lang ako." Sagot ni Annette saka umupo sa mahabang sofa.

Tumabi ng upo sa kaniya si Cali at hinawi ang buhok na nakatabing sa

pisngi niya. "May gusto ka bang kainin?"

Umiling siya. "Wala."

Ang gusto lang niya sa mga sandaling iyon ay maalala ang mga nakalimutan
niyang memorya. Pero natatakot siya na kapag pilitin niya ay sasakit
naman ang ulo niya.

"You look pale." Pansin na naman nito sa kaniya. "Are you really okay?"

Tumango siya saka umalis sa sofa at walang imik na nagtungo sa silid

niya. Hindi niya namalayang sinundan pala siya ni Cali kung hindi pa ito
nagsalita sa likuran niya.

"You dont look okay to me, Annette."

"I'm fine." Aniya saka nahiga sa kama at pinikit ang mga mata.
"Magpapahinga lang ako."
Nagapasalamat siya na hinayaan nalang siya ni Cali na magpahinga. Nang
marinig niyang sumara ang pinto ng kuwarto niya, nakahinga siya ng
maluwang at iminulat ang mga mata.

Cali is nowhere to be seen. Mukhang hinayaan siya nito talaga.

Bumangon siya sa kama saka pumasok sa banyo para maligo. Pagkatapos ay

nagbihis siya gamit ang mga damit na binili ni Cali para sa kaniya. Then
she blow dried her hair.

Habang bino-bow dry niya ang buhok, nakatingin siya sa sarili niya sa
salamin. She can still picture those flashes memories of Cali and a woman
named Khatya. Napakalinaw niyon sa isip niya pero hindi naman niya alam
kung bakit magkausap ang dalawa sa ala-ala niya.

At ang gumugulo sa isip niya ay kung bakit nasasaktan siya sa memoryang

yon. She can feel her heart ache at that memory. Anong mayroon sa
memoryang 'yon at nasasaktan siya?

Tinapos niya ang pag blow dry sa buhok niya saka nahiga ulit sa kama at
tumitig sa kisame. Those blurred flashes of memory still linger in her
mind.

"Please... let me remember..." pakiusap niya sa kawalan saka ipinikit ang

mga mata.

Hindi niya namalayang nakatulog pala siya kung hindi siya nagising sa
mahinang pagyogyog sa balikat niya.

"Annette? Annette?"

Nagmulat siya ng mata saka parang nahimasmasan ng makita ang napakalapit

na mukha ni Cali sa kaniya.

"Hmm?" She said.

"Ah, pupunta kasi ako sa Grocery Store. I was just wondering kung gusto
mong sumama. Ayaw kasi kitang iwan dahil nag-aalala ako sa kalagayan mo."

"Ah. Sige, sama ako." Aniya saka bumangon.

Hindi nakapalag si Annette ng pagsiklopin ni Cali ang kamay nilang dalawa

at masuyo siyang giniya palabas ng penthouse.

Habang pababa sila sa Elevator, nagulat nalang siya bigla ng sakupin ni

Cali ng mapusok na halik ang mga labi niya.

"Uhmp!" Daing niya ng isandal nito ang likod niya sa metal na dingding ng
elevator saka ipinasok ang dila sa loob ng bibig niya.

Buong puso naman niyang tinugon ang halik nito. Yumakap ang isa niyang
braso aa leeg ni Cali at tumingkayad siya para ipasok din ang dila niya
sa loob ng bibig nito.
They kissed each other senseless. They kiss passionately. And they kiss
like they are hungry for each other.

Nang pakawalan ni Cali ang mga labi niya, tumiim ang tingin nito sa
kaniya.

"I miss you." Cali whispered as he caresses her face.

Hinawakan niya ang palad nitong humahaplos sa pisngi niya saka hinalikan
'yon at sinalubong ang mga mata nito. "Bakit mo naman ako ma-mi-miss e
palagi tayong magkasama?"

He shrugged. "I dont know."

Magtatanong pa sana siya ng bumukas ang elevator at sabay na silang

lumabas, pagkatapos ay deretso sa parking lot kung saan naroon ang 
nakaparada nitong sasakyan

"Malapit lang ang grocery," wika ni Cali saka may ibinigay sa kaniyang
pahabang papel at may kinuhang ball pen sa small compartment at inabot sa
kaniya, "kung may gusto ka pang i-add, feel free to write it down.",

"Sige." Sabi niya saka naiilang man, isinulat niya ang gustong bilhin.

Tamang-tama naman ng matapos niyang isulat ang gustong bilhin, ipinarada

naman ni Cali ang sasakyan sa Parking lot ng isang malaking Grocery
Store.

"Here we go." Ani Cali saka bumaling sa kaniya. "Lets go?"

Tumango siya sa inabot dito ang listahan ng bibilhin nito.

"No. You keep it." Anito.

"Okay."

Lumabas si Cali ng sasakyan saka umikot patungo sa passenger seat at

inalalayan siyang makalabas at makapasok sa Grocery Store. Binitiwan lang
siya ng binata ng kunuha ito ng malaking push cart.

"Anong una sa lista?" Tanong ni Cali hanang tinutulak ang push cart na
wala pang laman.

"Ahm," tiningnan niya ang listahan, "can goods."

"Okay."

Kumunot ang nuo niya ng hindi gumalaw si Cali. "Oh, itulak mo yan
patungong mean section."

Tumingin ito sa kaniya at sa braso nito at sa kaniya ulit.

"What?" Aniya ng hindi ma gets kung anong gusto nitong iparating.

"Encircled your arms on mine." Sabi nito saka tiningnan ng masama ang mga
kalalakihang namimili rin at malapit sa kanila, "so they'll know that
you're off limits."

Lihim siyang napangiti dahil sa kilig na nararamdaman.

"Come on." Anito na parang namimilit ng hindi siya gumalaw sa

kinatatayuan, "hindi ako gagalaw hanggat hindi mo ginagawa ang gusto ko."

Inirapan niya ito para itago ang kilig na nararamdaman.

Then Annette steps closer to Cali, encircled her arms around his and
looked at him. "Oh, hayan na."

"Feels good." Komento nito saka magka-angkla ang braso silang naglakad
patungo sa can goods section.

"Spam. Corn beef. And Liver spread." Basa niya sa unang nakasulat sa
listahan ng makarating sila sa can good section. "Tapos ito," inabot niya
ang mga can goods na nagustuhan pero hindi nakalista at pinaglalagay ang
lahat ng yon sa cart. "There. Tapos."

Nakangiti si Cali habang nakamasid sa kaniya. "You're still the one who
picks the can goods." Naiiling ito. "Nothing has change."

She frowned at him. "Huh?"

"Nothing." May masuyo itong ngiti sa mga labi habang tinutulak ang push
cart patungo sa hygiene section.

Tulad nang nauna, hindi niya sinunod ang listahan. Basta lahat ng
nagustuhan ng mata niya, binibili niya.

And Cali never stopped her. Kahit anong ilagaya niya sa pushcart, tatawa
lang ito at naiiling saka pinagpatuloy ang pagtulak sa cart hanggang sa
makarating sila sa meat section.

"Pork Cubes. Pork loins. Pork chop and Pork ribs." Basa niya sa nakasulat
sa listahan kapagkuwan at tumingin siya kay Cali. "Walang manok?"

Nagkibit-balikat lang ito. "Pick anything you like."

She grinned. "Okay."

Inabala niya ang sarili sa pagpapakilo ng baboy at manok. Wala siyang

pakialam sa paligid basta ang importante sa kaniya ay makapili ng
magagandang karne.

Annette was about to ask Cali what he thinks about the meat when he saw
him talking to a woman. The woman who looked like the woman Khatya in her
dreams.

Parang nakaramdam siya ng kirot sa puso niya sa nakikita. Tumalikod siya

para hindi niya makita ang dalawa. Pilit niyang pinapakiusapan ang puso
niya na huwag masaktan pero masakit pa rin. Kaya ang ginawa niya,
nagtungo siya sa Drink Section kung saan medyo malayo iyon kay Cali at
doon sa babae na nasa panaginip niya.

Annette was trying to keep herself busy, pretending to browse the drink
section when a male voice filled her ears.

"Well, well, if it isn't my patient."

Mabilis siyang lumingon at namilog ang mga mata ng makita si Doc. Blaze.
"Doc." Nginitian niya ito, "ikaw pala."

Inilapat nito ang hintuturo sa mga labi na para bang pinapatahimik siya.
"Don't call me that!" He hissed at her, "outside the Hospital, Im a
badass criminal, so shhh..." inayos nito ang leather jacket na suot saka
luminga-linga na parang may hinahanap, "anong ginagawa mo rito, Ms.
Patient? Wala ka bang kasama?"

Umiling siya. "Mayroon... si Cali."

"Oh, nasaan siya?"

"Doon." Tinuro niya kung nasaang banda si Cali.

And Blaze actually went into that direction then he gets back. "May
kausap siyang babae..." mataman siya nitong tinitigan saka nanunudyong
sinundot-sundot ng dulo ng daliri nito ang pisngi niya, "jelly bells ka
no? Oi, si Ms. Patient, nagseselos."

Naiinis na inirapan niya si Doc. Blaze saka bumalik sa pagtingin-tingin

sa mga inumin.

"Sino ang babaeng 'yon?" Tanong ni Blaze kapagkuwan na patingin-tingin

din sa mga inuming naroon. "Kilala mo?"

"In my dream... she's Khatya."

Natigilan si Blaze saka napabaling sa kaniya. "Dreams?" He blinked, "you

mean memories?"

Tumango siya saka kinuha ang in can na soda. "Maganda siya."

"She looks like a bitch to me." Ani Doc. Blaze saka nginitian siya ng
malapad. "Saka mas maganda ka do'n, so dont feel so down, okay?"

Tumango siya kahit hindi naman talaga siya okay. "I’m fine—" hindi niya
natapos ang sasabihin ng makita si Blaze na binuksan ang isang in can na
inumin at walang sabi-sabing ininom 'yon. "Anong ginagawa mo? Bawal
kumain sa loob." Sita niya rito.

Tumawa lang ito, "chill. Babayaran ko maman, e." Pagdadahilan pa nito

saka para siyang bata na ginulo nito ang buhok niya, "at saka—" biglang
lumampas ang tingin sa kaniya patungo sa likod niya. "Hey, Cali boy."
Nang bumaling siya kay Cali, madilim ang mukha nito at tinabig ang kamay
ni Blaze na nasa ulo niya.

"Cali." Aniya saka bumaling kay Blaze. "Si Doc, oh, nandito din pala
siya."

"I can see that." Ani Cali sa walang emosyong boses.

I though they're friends.

Blaze smiled at Cali. "Hey, man."

Cali didn't even crack a smile. Basta hinawakan nalang siya sa braso at
hinila palapit dito.

"Not so near, Vitale." Cali said in a menacing voice.

Blaze smirked. "Possessive... i see..." mas lalo pa itong ngumisi, "so

what if Im so near?"

"I'll kill you."

Blaze snorted. "My man, sa ating dalawa, ako ang mamamatay tao."

"I dont care who's who." Cali's eyes were dilated in anger. "You touch
what's mine and i will be a murderer and you will be my first victim,
keep that in mind." Pagkasabi no'n ay hinala siya nito palayo kay Blaze
habang ang isang kamay ay tinutulak ang push cart.

"Cali, bitawan mo ako." Mahinahon niyang sabi ng makalayo na sila kay

Blaze.

Sa wakas tumigil na ito sa paghila sa kaniya at madilim ang matang

tumingin sa kaniya.

"Nalingat lang ako ng kaunti, may nilalandi ka na?" He looks livid.

Kinunotan niya ito ng nuo. "Ano bang pinagsasasabi mo?" Naguguluhan

niyang tanong. "Nag-uusap lang kami ni Doc. Blaze."

Annette was staring at Cali's angry eyes and tightening jaw.

"Bakit ka ba galit?" Nagtatakang tanong niya ng hindi ito magsalita.

"Blaze touched you!" He hissed at her.

Mas lalong lumalim ang gatla sa nuo niya. "Ano naman ngayon?" Gumuhit din
ang iritasyon sa mukha niya. "Eh my nakahawak nga sa mga braso mong babae
kanina diba? I saw you, dont deny it."

Natigilan ito at hindi nakapagsalita.

"Kaya umalis ako." Pagpapatuloy niya, "baka maka-isturbo ako sa inyo."

She can feel bitterness in her mouth and heart.

"Hawak niya yong braso mo tapos hinihimas niya ang balikat mo." Aniya
saka matapang na sinalubong ang mga mata ni Cali na medyo mailap. "Is she
your girlfriend?"

Umiling si Cali. "No."

"Your woman?"

"No."

"Lover?"

His eyes looked deep into hers, "you are."Mapakla siyang tumawa saka
inikot ang mga mata. "Don't lie."

"I’m not." Inayos nito ang buhok niya na ginulo ni Blaze. "She's...
Khatya. She's a... friend."

Khatya? Natigilan siya. So tama ang panaginip niya. Khatya nga talaga ang
pangalan ng babaeng 'yon.

"Huwag ka ngang basta-basta nagpapahawak sa kahit na sinong lalaki."

Galit nitong sabi.

Inirapan niya ito. "So puwede ka magpahawak, ako hindi?"

"It's not like that—"

"It is like that." Mariin niyang sabi saka pinukol ito ng masamang
tingin. "Wala naman kaming ginagawang masama ni Doc. Blaze, nag-uusap
lang kami, kaya hindi ko maintindihan 'yang pinangagalingan ng galit mo—"

"I'm jealous, damn it!" He said his jaw tightening.

Umawang ang labi niya at napatitig sa binata. "Ano?"

"Nagseselos ako." Hindi ito makatingin sa kaniya ng deretso. "Sapat na

rason ba yon para magalit ako?"

"Bakit ka naman nagselos?" Hindi makapaniwalang tanong niya.

"Because it pissed me off to see another man touching you." Sinalubong

nito ang nagugulihan niyang tingin, "Im jealous because," he whispered as
he looked softly at her. "You're mine... you're supposed to be mine but
you're letting another man touched you."

Mabilis na tumibok ang puso niya sa mga sinabi nito. She's his? Why does
it feel so good to hear that?

"Annette..." Cali says her name softly.

She smiled and showed him the Grocery List. "Taposin na natin 'to nang
makauwi na tayo."

Mataman muna siya nitong tinitigan bago tumango. "Sige."

"And Cali?"

"Hmm?"

"I was jealous too..." kinagat niya ang pang-ibabang labi, "with Khatya."

May sinusupil na ngiting inakbayan siya nito saka hinalikan siya sa nuo.

"May gusto ka pa bang bilhin na wala sa listahan?" Pag-iiba nito ng topic

nila.

"Ahm," nagsalubong ang kilay niya habang nag-iisip hanggang sa may

maalala. "KitKat."

"Okay." Tinulak nito ang pushcart habang naka-akbay sa kaniya. "Lets go

find some kitkat for you, sweetheart."

Her heart smiled. Sweetheart. She likes it.

#SexFunFactTrivia

--> Yong balls daw ng mga lalaki, hindi daw yan pantay para daw hindi mag
slam to each other kapag naglalakad baka daw kasi masaktan. Kaya no man
is perfect ha? Tapos si Sperm daw may calories. Naku, yong mga majujubis
diyan, alams na. Buti nalang on diet ako. Hahahaha

=================

CHAPTER 12

CHAPTER 12

ANNETTE woke up when she felt a hand caressing her body. Nang imulat niya
ang mga mata, nakita niya si Cali na nakakubabaw sa kaniya habang
humahaplos ang mga kamay nito sa beywang niya pababa sa mga hita niya.

At dahil maikling nighties ang suot niya, madali nitong nadama ang
pagkababae niyang natatakpan ng manipis na panty.

"Cali..." kinagat niya ang pang-ibabang labi saka sinapo ang mukha nito.
"Anong ginagawa mo?"

He smiled and kissed the valley of her breast. "Good morning." Bulong
nito saka mas lalong bumaba ang mga labi sa dibdib niya.
Napasabunot nalang siya sa ulo ni Cali ng makarating ang labi nito sa
nipple niya at pinasok iyon sa mainit nitong bibig na bumuhay sa
natutulog niyang dugo sa katawan.

She felt her blood stir at Cali's tongue liking and sucking her nipples.

"Ohh..." Annette moaned when his finger snaked inside her panty.
"Cali..."

God... kakaibang pagbati ito ng good morning. Nakakabaliw sa sarap. At

gustong-gusto niya kapag binabati siya ng ganito ni Cali.

Napaliyad ang katawan niya ng sipsipin nito ang naninigas niyang nipple
habang nilalaro nito ang hiyas niyang naninigas na rin at umpisa nang
nababasa.

Kusa nang hinubad ni Annette ang nighties na suot saka iniyakap ang mga
binti sa beywang kay Cali na tanging boxer lang ang suot, habang ang
kamay niya ay nasa likod nito at humahaplos.

Cali groaned when Annette's hand reach his abs.

"Annette..." his lips found hers and kissed her hungrily. "uhmm,
Annette."

Habang mapusok silang naghahalikan at nag i-espadahan ang kanilang mga

labi, ibinababa nito ang suot niyang panty para mas maging malaya itong
gawin ang gusto.

Nang tuluyan na nitong mahubad ang panty niya, sinapo kaagad ng kamay
nito ang pagkababae niya at ipinasok ang dalawang saliri sa loob ng
pagkababae niya na basang-basa na.

Malakas siyang napaungol ng maglabas-masok ang daliri nito sa loob niya.

"Oh! Oh! Oh!" She was moaning and panting, "oh, god, Cali..." kumakamot
ang may kahabaan niyang kuko sa likod nito habang nagdedeleryong
umuungol. "Shit, Cali." Sambit niya ng mas lalong bumilis ang paglabas-
masok ng daliri nito sa loob niya.

Umaangat ang balakang niya, hinahabol ang mga daliri nitong nagpapabaliw
sa kaniya. Nanunuyo ang lalamunan niya habang malalakas ang daing na
lumalabas sa bibig niya.

Annette scraped Cali's back when he replaced his finger with his length.

"Good god." Pabulong niyang sambit, "Cali..."

Isang malakas na daing ang kumawala sa mga labi ni Annette ng gumalaw si

Cali sa loob niya. Mabilis at may diin ang bawat pagbaon at paghugot sa
kahabaan nito sa loob niya at para siyang nahihibang sa sobrang sarap ng
sensasyong nararamdaman.
"Cali! Cali!" She was chanting his name in pure bliss. "Oh, god, Cali.
Ohh!"

Ini-angat ni Cali ang dalawa niyang binti sa mga braso nito saka malakas
at mabilis na binayo ang pagkababae niya.

"Ohh, Annette." Cali moaned, his face was full of lust. "God, Annette..."
sinapo nito ang magkabila niyang mayayamang dibdib saka pinisil iyon.
"God. You feel soo fucking good, sweetheart."

"Ahh!" Isang mahabang ungol ang itinugon niya rito.

Mas lalo pa siyang nahibang ng maramdamang niya parang may sasabog sa

kaibuturan niya. At mas nag-umigting pa 'yon ng damhin ng hinlalaking
daliri ni Cali ang hiyas niya at diniinan iyon saka nilaro-laro.

"Ahh! Ahh!" Umaangat ang balakang niya, sumasalubong sa bawat ulos.

Umuuga ang katawan niya sa lakas ng pagkadyot ni Cali sa pagkababae niya,

kasabay ng pag-uga ng katawan niya ay ang paggalaw ng kama. Naririnig
niya ang langitngit no'n sa sahig pero sa nahihibang niyang eatado, wala
na siyang pakialam.

Sinabayan niya ang bawat kadyot ni Cali, sinalubong niya ang bawat
pagbaon, at tinugon niya ng malalakas ng halinghing at daing ang mga
ungol nito.

"Oh god... yeah, ahh!" Habol niya ang hininga habang nilalabas-masok ni
Cali sa loob niya ang kahabaan. "Ohh! Ohh! God, oh yeah! I'm coming. Ohh!
Ohh! Cali!" Hindi alam ni Annette kung saan babaling.

Bumaon ang kuko niya sa likod ni Cali at at siguradong mag-iiwan ng bakas

ang pagkalmot niya rito mula sa likod nito haggang sa balikat.

"Ohh!" She shouted as tidal waves of pleasure spread through her climaxed
reach its peak. "Cali!" Isinigaw niya ang pangalan ng kaniig ng
maramdamang niyang dumaloy ang katas niya na sinalubong naman ng mainit
na katas ni Cali.

"Damn, Annette." Bulong ni Cali ng bumagsak ang katawan nito sa katawan

niya at ibinaon nito ang mukha sa leeg niya, "you feel so good."

Niyakap niya si Cali ng mahigpit. "Yeah?"

"Yes." Parang nangigigil na kinagat ng mga labi nito ang leeg niya. "Ang
sarap mo."

Mahina siyang natawa sa sinabi nito. "You feel good too."

Dahan-dahang hinugot ni Cali ang kahabaan sa loob niya saka umalis sa

pagkakadagan sa kaniya at tumabi ng higa sa kaniya.

"Annette?"
"Hmm?"

"Sama ka sakin sa office." Ani Cali. Her heart skips a beat. "Bakit?"

"I dont want you to be away from me." Yumakap ito sa beywang niya saka
hinalikan ang balikat niya, "please?"

Binalingan niya ito saka nginitian. "Sure. P.A. mo naman diba ako?"

"Yeah." He kissed her lips, "P.A. kita."

She smiled. "Well, boss, Im yours."

Lust flashed his deep green eyes. "Sweetheart, you. Are. Mine. Hindi
kailangan kitang maging P.A. para maangkin kita."

Tumaas ang kilay niya. "Talaga lang, ha?"

"Yep." Kinubabawan na naman siya nito at hinalikan ang gitna ng mayayaman

niyang dibdib. "At dahil sa sinabi mo, gusto kitang angkinin ulit."

Inirapan niya ito sa pabirong tinampal ang balikat nito. "Tumigil ka nga,
Cali. Maligo ka na. Pupunta pa tayo sa opisina mo."

Hinalikan siya ulit ni Cali bago umalis sa ibabaw niya. "Maliligo na ako
sa taas, maligo ka na rin. Sa labas na tayo mag-agahan."

"Okay." Nakangiting sabi niya saka nakamasid lang kay Cali na walang
saplot na lumabas sa kuwarto niya.

Napakagat-labi siya ng makita ang bilog na bilog nitong pang-upo.

Yummy!

Naiiling na natatawang bumangon siya saka patakbo na nagtungo sa banyo

dahil nararamdaman niyang umaagos palabas ang katas ni Cali sa mga hita
niya.

Damn!

Mabilis siyang naligo saka nagbihis ng pang-opisinang damit na binili ni

Cali sa kaniya saka tinuyo ang buhok niya saka pinusod niya iyon.
Siniguro niyang walang makakatakas na kahit ilang hibla ng buhok niya sa
pagpusod niya. Pagkatapos ay tiningnan ang sarili sa salamin.

Light make up. Ruby red lips. And a corporate attire.

She smiled. "I'm ready."

Lumabas siya sa silid niya at nagtungo sa sala, tamang-tama naman na

pababa sa hagdan si Cali at inaayos nito ang neck tie.

Tumikhim siya. "Hey."

Cali looked at her and stilled. At unti-unti, nanlaki ang mga mata nito
na para bang hindi ito makapaniwala sa nasa harapan nito. At siya iyon.

"Annette..." he whispered her name in awe. "You look..." he blinked in

awe, "...just like before."

"Ha?" Kunot ang nuo niyang tanong.

"You," he smiled at her, his eyes full of admiration, "look beautiful."

Gumuhit ang matamis na ngiti sa mga labi niya saka nilapitan ito at siya
na ang nag-ayos ng necktie nito.

"I like your red lips." Komento ni Cali habang inaayos niya ang necktie
nito. She puckered her lips seductively. "You wanna kiss me?"

Cali leaned and is about to kiss her when she move away.

"Cali!" Pinandilatan niya ito. "Masisira lipstick ko."

Tumawa lang ito saka yumakap sa beywang niya. "I like this. You and me.
In the office." May pilyong ngiti ito sa mga labi, "god, I want to have
sex with you in my table."

Umikot ang mga mata niya saka tinapos ang pag-aayos ng neck tie nito.
"Ikaw talaga, ang hilig mo."

Ngumisi lang ito saka hinalikan ang tungki ng ilong niya. "Let’s go?"

Tumango siya.

Magkahawak ang kamay na lumabas sila sa penthouse ni Cali at sumakay sa

elevator. Umirap nalang siya sa hangin ng maramdaman ang kamay ni Cali sa
pang-upo niya at hinihimas 'yon.

"Cali, ang kamay mo."

He gripped her ass. "I really like your ass."Kinuha niya ang kamay nito
na nasa pang-upo niya saka inilagay iyon sa beywang niya. "Diyan ka lang.
No wondering around."

Mahina itong tumawa, at tamang-tama naman na bumukas na ang pinto ng

elevator. Sabay silang lumabas at nagtungo sa naka-park nitong sasakyan.

ANNETTE expected this day to be fun, not tyring. Pero kahit pagod siya
buong maghapon, ayos lang kasi parang napaka-pamilyar sa kaniya ng
ginagawa niya. Lahat ng inutos sa kaniya ni Cali ay nagawa niya. She was
his secretary for the whole day kasi umabsent ang sekretarya nito.

"Pagod ka na ba?"

Nagulat si Annette ng marinig ang boses ni Cali sa likuran niya at

yumakap ito sa beywang niya.
Tinapos muna niya ang inaayos na mga files saka humarap sa binata. "Hindi
naman masyado, medyo lang."

Hinaplos nito ang pisngi niya saka masuyo siyang hinalikan sa mga labi.
"I'm sorry, pinagod yata kita."

Nginitian niya ito. "I'm fine."

"Sure ka?"

Tumango siya. "Oo nga." Yumakap siya sa leeg nito. "Pero baka hindi na
ako makapag-saing mamaya, masakit ang mga braso ko e."

He nuzzled her cheek. "That's okay. Ako na ang baha don." Pinangko siya
nito saka buhat-buhat na naglakad patungo sa elevator. "Uwi na tayo."

She pouted at Cali. "Ibaba mo nga ako. Nakakahiya doon sa mga empleyado
mo sa baba."

"Hayaan mo sila."

Hindi na nakapalag pa si Annette dahil hindi siya hinayaan ni Cali na

makaalis sa mga bisig nito. Pangko-pangko siya nito hanggang sa makalabas
sila sa elevator at makalabas sa Building nito.

Magkahalong hiya at kilig ang nararamdaman niya sa mga sandaling 'yon.

Pero kaagad din naman 'yong nawala ng makapasok sila sa sasakyan nito.

"Nakakahiya." Aniya saka nagtakip ng palad sa mukha.

Tumawa lang si Cali saka may tinawagan. Base sa one sided niyang
pakikinig sa usapan nito at nang nasa kabilang linya, nagpapahatid ito ng
pagkain sa penthouse nito.

Hinayaan niya ito sa kausap nito saka humilig sa may pintuan at ipinikit
ang mga mata. Dahil siguro sa pagod, nakatulog siya.

MAINGAT na ihiniga ni Cali si Annette sa kama nito at pinakatitigan ang

asawa na mahimbing na natutulog. Halata ang pagod nito dahil sa
paghihilik.

He cant help but to smile. She was very amazing today. Just like before,
magaling talaga ito pagdating sa office work. Kalmado, focus at
efficient. But that's it. She was still a lying conniving woman. Kapag
kasama niya ito, minsan natatakot siya dahil pakiramdam niya niloloko
siya nito tulad noon na hindi manlang niya napansin.

Natigilan siya sa pag-iisip ng tumunog ang doorbell ng penthouse niya.

Cali sighed and went out of Annette's room and then he opened the door.

"Hey, couz." Ani Thorn saka pinakita sa kaniya ang dalang paper bag, "may
i remind you na hindi ako delivery boy."
Ngiting aso lang ang sinagot niya rito saka kinuha ang paper bag dito.
"Thanks. Just put it on my tab, Ill send the check next week."

Napapantastikuhang pinukol siya ng masamang tingin ni Thorn. "Cali, nasa

apat na libo lang ang utang mo sa Restaurant ko, tapos i-chi-check mo?
Sapakin kita, gusto mo? I-cash mo nalang nalang kaya."

"Nah." He grinned, "Ill send the check next week."

Thorn rolled his eyes and the he peeked inside his penthouse. "Nasaan ang
asawa mo?"

Nawala ang ngisi sa mga labi niya. "Natutulog."

Mataman siya nitong pinagmasdan na para bang pinag-aaralan ang emosyon sa

mukha niya, "so," Thorn trailed, "tuloy ang pagganti mo sa asawa mo?"

Nagbaba siya ng tingin. "Yeah."

"Are you sure?"

"Yes."

"Aren't you playing fire with fire?" Thorn asked, "baka mapaso ka sa
ginagawa mo."

"No. I'm actually getting there, you know, succeeding."

Pagak na tumawa si Thorn. "Are you? O baka naman sarili mo lang ang
pinapahirapan mo?"

"No." Tumiim ang bagang niya. "I will make her feel what i felt those
years."

Napailing-iling si Thorn. "Magtagumpay ka sana diyan sa ginagawa mo."

"I will." Huminga siya ng malalim saka iniba ang usapan. "Umalis ka na
nga."

Thorn just rolled his eyes. "Oo na. Good luck sa binabalak mo."

"Yeah. Whatever." Aniya saka isinara ang pinto ng penthouse at nagtungo

sa kusina para ilabas ang pagkaing dala ni Thorn.

Nang matapos maghain sa lamesa, pinuntahan niya si Annette sa kuwarto

nito at naabutan niya itong nakatitig sa kisame at tumutulo ang luha mula
sa mga mata.

Worry consumed him but then, he stopped himself. Hindi ba ito ang gusto
niya? Ang makitanh nasasaktan ito?

But he couldnt stop himself from moving closer to Annette.

"What happened?" He asked.

Sinalubong nito ang mga mata niya. "My
naalala ko ang Mama ko. N-namatay siya
napahagulhol ito at itinakip ang palad
Wala na. Wala na akong maalalang iba!"
ilang beses. "Please, let me remember!
Please! Please!" She was begging.
memories..." she sobbed, "n-
nuong High school ako at,"
sa mukha. "Hanggang doon lang.
Sinuntok nito ang sariling ulo ng
Kahit Mama at Papa ko lang!

Mabilis siyang kumilos para pigilan si Annette sa pananakit nito sa

sarili.

"Stop it!" He hissed at her.

Napahagulhol ito saka tumingin sa kaniya. "Am I that bad before? Bakit ba
hindi ako makaalala?"

Wala siyang maisagot dito. Was she bad? Yes. Why cant she remember a
thing? That, he doesnt know.

Tinuyo ni Annette ang mga luha sa pisngi saka bumangon pagkatapos ay

tumingin sa mga mata niya. "Cali?"

"Hmm?"

"Was I bad before? Please, sagutin mo ako."

Right there and then, gusto niyang sabihin ang lahat kay Annette. Gusto
niyang malaman nito lahat ng ginawa sa kaniya pero hindi puwede, masisira
ang plano niyang malapit na niyang maisakatuparan.

"Kakain na tayo." Sa halip ay sabi niya. Bumagsak ang balikat ni Annette

saka tumango. "Sige, susunod na ako. Magbibihis lang ako."

"Okay."

Lumabas siya sa silid ni Annette pero hindi siya masyadong lumayo.

Pinapakinggan niya ang ginagawa nito sa loob ng silid nito.

And when he pressed his ear against the door, he heard her soft sobs.

Mapait siyang napangiti. She's hurting. She looks in pain. Pero hindi pa
sapat 'yon. Hindi pa.

#LoveHurtsBecauseFirstSexAlsoHurtsLikeHell

Hindi ba, kapag mahal mo si Lalaki, tini-take advantage naman ng

hinayupak. Hinihinge ang permeso mong ipasok iyong kaliitan niya sa
kuweba mo, pumayag ka naman kasi mahal mo. Ang hindi mo alam, pagkatapos
ka niyang putukan sa kuweba mo, kakatipas yan ng takbo at hindi mo na
makikita tapos ang hayop, nag-iwan pa ng remembrance. Letsey talaga!
Letsey!
=================

CHAPTER 13

CHAPTER 13

HINDI tulad nang mga nagdaang araw, hindi siya isinama ni Cali sa opisina
nito. Sabi nito ay magpahinga daw siya sa araw na 'yon. At dahil
tinatamad din naman siya, pumayag siya.

Pero nagsisi din naman kaagad siya ng makaalis ito at nabagot siya kaya
naman naglinis nalang siya ng buong penthouse. Mula kusina hanggang sa
sala. Hanggang sa tumama ang vacuum cleaner na hawak sa hagdanan patungo
sa taas, sa kuwarto ni Cali.

Out of curiosity, dahan-dahan siyang umakyat sa hagdan patungo sa taas

saka ipinalibot ang tingin. Nang walang makita kundi mga paintings at
furniture, nilapitan niya ang isang sliding door saka binuksan yon.

"Wow...", humahanga niyang sambit ng makita ang medyo may kaliitang

swimming pool doon pero napakaganda naman sa paningin niya. "Ang ganda
naman pala rito." Sambit niya.

Hindi niya maiwasang makaramdam ng pagtatampo kay Cali. Oo nga at close

silang dalawa, oo at palagi silang nagtatalik, oo, palagi silang
magkasama, pero never pa siya nitong inaya patungo dito sa taas.

Huminga siya ng malalim saka isinarang muli ang sliding door at ang isang
pinto naman ang nilapitan niya at binuksan.

Nang pihitin niya pabukas ang pinto, natuwa siya ng hindi iyon naka-lock.
Itinulak niya pabukas ang pinto at sumalubong sa kaniya ang mabangong
pabango ni Cali.

Cali's room.

Umiilaw sa isip niya ang babala ni Cali sa kaniya nuong unang dating
palang niya rito pero pinagsawalang bahala niya 'yon. Siguro naman sapat
na ang pinagsamahan nila para hayaan siya nitong sawayin ang pinagbabawal
nito. Pumasok siya sa loob ng kuwarto at pinalibot ang tingin.

Bed. Closet. Mirror. And bathroom. That's it. That's all that it is.
Walang laman ang silid na 'yon maliban sa mga normal na kagamitan ng
isang kuwarto. Para iyong kuwarto ng bagong lipat palang na transient.

Nagpakawala siya ng malalim na hininga saka lumabas ng silid ni Cali at

magmamadaling bumaba sa sala at pinagpatuloy ang ginagawa. Ayaw niyang
maabutan siya ni Cali.
Hindi pa siya natatapos mag vacuum ng may kumatok sa pinto ng penthouse.
Sa isiping baka si Cali 'yon, mabilis niyang binuksan ang pinto pero
ganoon na lamang ang gulat niya ng makita si Khatya.

She would never forget her face.

Tumaas ang kilay nito ng makita siya. "Oh. So the bitch is here again."
Tumalim ang mga mata nito. "Akala ko patay ka na at inuuod na ang katawan
mo sa lupa, tapos buhay ka pa pala. Ano? Aagawin mo na naman sakin si
Cali ko?"

Hindi siya umimik. Ayaw niyang patulan ang babae. Pero mukhang balak
talaga nitong pakuluin ang dugo niya dahil nagsalita ulit ito.

"Pero wala pa rin palang nagbago sayo, tanga ka pa rin." Mala demonyita
itong ngumisi, "harap-harapan ka na ngang niloloko, hindi mo pa
napapansin."

"Anong ibig mong sabihin?" Hindi niya napigilan ang sariling magtanong.

Nameywang ito at parang nanunuyang tiningnan siya mula ulo hanggang paa.
"Itong penthouse na 'to, hindi ito pag-aari ni Cali, pag-aari ito ng
kaibigan niya. Ang totoong bahay ni Cali ay nandoon sa isang Subdivision
at hindi ka welcome do'n." She smirked at her again. "Ang tanga mo naman.
Hindi mo manlang nahalata? Oh, well. Ang tanga, forever nang tanga."

Humigpit ang hawak niya sa hamba ng pintuan saka malamig ang mga matang
tiningnan si Khatya. "Ano ba ang kailangan mo sakin? Bakit narito ka?"

"Oh nothing much." Maarte nitong tiningnan ang mga kuko bago nagsalita,
"nandito lang ako para sabihin sayong sakin si Cali. At hinding-hindi ako
papayag na maagaw mo siya sakin. At huwag kang magmalaki kung ikaw ang
kasama niya ngayon, you're just a toy to him, someone he wants to play
with." Pagkasabi no'n ay umalis na ito.

Si Annette naman ay isinara ang pinto at pinalibot ang tingin sa kabuonan

ng penthouse.

Not Cali's home? Napaupo siya sa pang-isahang sofa. Totoo ba 'yon?

Pinaglololoko lang ba siya ni Cali? Pinaglalaruan ba siya nito?

Parang may sumakal sa puso niya habang inisip na baka nga pinaglalaruan
lang siya ni Cali. Ngayon lang niya na-realize, wala siyang alam tungkol
dito maliban sa pangalan nito at kung gaano katipuno ang katawan nito.

That is all that she knew about Cali. His name and his body built.

Sa ilang linggong magkasama silang dalawa, ni hindi nito mabanggit ang

pamilya nito. Wala itong ibang binabanggit sa kaniya. Palaging ito ang
nagtatanong ng personal.

Her lips pressed together. Is Cali really playing with her? Fooling her?
Parang may tumarak na kutsilyo sa puso niya sa naisip. Kung tama nga ang
iniisip niya, hindi na 'yon bago sa kaniya. It would be her second time
to be fooled. God. Bakit ba hindi pa siya nasanay? Bakit ba palagi lang
siyang niloloko?

Tinuyo niya ang luha na nalaglag sa pisngi niya saka huminga ng malalim.

She can't assume. She has to ask Cali, para na rin maliwanagan siya.

At kahit medyo masama ang pakiramdam dahil sa nalaman, pinaandar niya

ulit ang vacuum cleaner saka pinagpatuloy ang paglilinis.

ELEVEN P.M. and still no Cali. Hindi na mapakali si Annette. Maraming

senaryo na pumapasok sa isip niya na puno ng pagdududa. Kasama ba nito si
Khatya? Magkasama ba ang dalawa? Pinaglalaruan ba talaga siya? Kanina pa
siya text ng text dito pero hindi ito sumasagot.

Parang gusto niyang sumigaw sa sobrang gulo ng isip niya. And this felt
familiar. Parang naramdaman na niya ito noon.

Humugot siya ng malalim na hininga saka nagpalakad-lakad sa sala. Nang

tumingin siya sa relo, lampas alas-dose na nang madaling araw.

Nasaan na 'yon? Nasaan na si Cali?

Akmang itetext niya ulit ito ng marinig niyang bumukas ang pinto. Mabilis
siyang pumihit paharap sa pinto at pinakatitigan si Cali na papasok. At
mukhang nagulat ito ng makita siyany nakatayo sa sala.

"Annette..." sambit nito sa pangalan niya.

Pasimple niyang ikinuyom ang kamao. "Nabasa mo ba ang text ko sayo?"

Kinuha ni Cali ang cellphone sa bulsa saka pinakita sa kaniya. "Dead

battery."

Pinipigilan niya ang galit at selos na gustong humilagpos sa kaniya.

Pilit niyang pinapaalala sa sarili na wala siyanh karapatan.

"Ahm, kakain ka pa ba?" Tanong niya para maiba ang usapan niya, para ma-
i-divert niya ang galit niya.

"Hindi na." Naglakad ito patungo sa kaniya saka hinalikan siya sa pisngi.
"Bakit gising ka pa?"

Sasagot sana siya ng may mahagip ang mga mata niya sa kuwelyo ng suot
nitong puting polo. Parang sinaksak niyon ang puso niya sa sakit lalo na
ng masiguro niyang lipstick iyon ng babae.

Humakbang siya palayo rito. "Pahinga ka na."

Tinalikuran niya ito at nag-uunahang nalaglag ang mga luha niya habang
naglalakad siya palayo rito. Nang hindi na niya kayang pigilan ang hikbi
ng gustong kumawala sa mga labi niya, pumasok siya sa silid niya at
pumasok siya sa banyo para doon hayaan ang sarili na umiyak ng umiyak.

Bakit ba kailangan 'tong mangyari sa kaniya? Bakit ba palagi nalang

siyang nasasaktan? Bakit palagi nalang siyang niloloko? Parusa ba 'to sa
kaniya? Gusto ba ng diyos na magdusa siya?

She was heartbroken once and here it is again. She should have known that
falling in love with Cali won't do her any good. Pero mapipigilan ba
niyang hindi mahulog ang damdamin sa isang lalaking malambing ay maaruga
sa kaniya? Hindi niya namalayan pero sa paglipas ng mga araw, mas
napapamahal sa kaniya si Cali at napakatanga niya kasi hinayaan niya ang
puso niya. Hinayaan niyang mahalin si Cali na mula't sapol, alam niyang
walang patutunguhan 'yon.

Isa lang siyang laruan para rito. Bakit ba hindi niya iyon napansin?
Maybe because he was sweet and caring.

Sinapo niya ang dibdib kung nasaan ang puso niya ng maramdamang nabibiyak
ang kaniyang puso na kanina pa sugatan ng kausapin siya ni Khatya.

P.A. slash katulong slash parausan. Iyan siguro talaga ang turing sa
kaniya ni Cali. And it hurts so much, it's suffocating her.

Nasapo niya ang ulo ng bigla nalang iyong sumakit kasabay ng pagkislap ng
memorya sa isip niya. Her mother. Her father. Her College life. Her
friends. Then suddenly, it stopped.

Malalim ang paghingana napatingin siya sa sarili sa salamin.

"Was it...my memory?" Pabulong niyang tanong sa sarili.

Mahina siyang natawa ng walang emosyon saka tinuyo ang luha sa pisngi
niya kapagkuwan ay lumabas siya ng banyo.

Natigilan siya sa paghakbang ng makita si Cali na nakahilig sa hamba ng

pinto ng kuwarto niya.

"Annette—"

"Don't." Itinaas niya ang mga kamay sa harap niya na para bang pino-
protektahan niya ang sarili, "just don't."

"Annette—"

"I'm fine." Aniya saka naglakad palapit sa kama at umupo sa gilid niyon.
"Anyway, nagpunta pala dito si Khatya kanina," tumingin siya rito at
nabasa niya ang nakaguhit na gulat at iritasyon sa mukha nito, "sabi niya
hindi mo raw bahay 'to. Syempre hindi ako naniwala." Binuntutan pa niya
iyon ng mahinang tawa. "I mean, hindi mo naman siguro ako lolokohin ng
ganoon diba? I'm sure sinabi lang ni Khatya yon para mainis ako."

Habang nagsasalita siya, binabasa niya ang emosyon sa mukha nito at may
isa siyang nakita na nagpasakit sa puso niya. Guilt.
"Ano pang sinabi niya?" Tanong nito na para bang may puwedeng sabihin si
Khatya sa kaniya na ikakasira nito.

Nagkibit-balikat siya. "Na tanga daw ako noon at hanggang ngayon daw
tanga pa rin." Mapait siyang ngumiti. "Tanga na pala ang tawag sa taong
nagtitiwala sa ibang tao na hindi sila sasaktan ang lolokohin."

"Annette, hindi yan totoo—"

"So bahay mo to?"

Napipilan si Cali.

"I thought so." Mapait siyang ngumiti. "Umakyat ako sa taas kanina."
Gumuhit ang pag-aalala sa mukha nito at gusto niyang matawa sa katangahan
niya. "Wala akong nakita doon. Pumasok ako sa kuwarto mo, wala din akong
makita. Why is that? Bagong lipat ka lang ba, Mr. Sudalga? May dapat ba
akong malaman?"

He looked at her then sighed. "Nothing."

Tumango-tango siya saka nahiga sa kama. "Magpapahinga na ako. Nakakapagod

palang hintayin ka."

"Annette—"

"Good night, Cali." Ipinikit niya ang mga mata at pinilit ang sarili na
makatulog.

Pero hanggang sa makalabas na si Cali sa kuwarto niya, mailap pa rin ang

antok sa kaniya. Kaya naman bumangon siya at lumabas ng kuwarto at
nagtungo sa kusina sa isiping nasa taas na si Cali.

But to her shock, Cali is on the kitchen, sipping coffee, his face void
with any emotion.

Aalis na sana siya ng magsalita ito.

"Upo ka." Anito. Mukhang nakita siya nito.

Nanatili siyang nakatayo. "May kailangan ka?"

He looked at her, "galit ka?"

"Saan?"

"Na nagsinungaling ako sayo na bahay ko 'to?"

Tumango siya. "Oo. Pero sino ba ako na magreklamo? P.A. mo lang naman
ako, diba?" Pilit siyang ngumiti. "Hayaan mo na 'yon, iisipin ko nalang
na bahay mo 'to at hindi ka nagsinungaling sakin. My job is to be your
maid, so 'yon ang gagawin ko—"
"You're not my maid—"

"Okay, Personal Assistant mo ako at iyon ang trabahong gagawin ko mula

ngayon at wala sa job description ko ang magtanong kung bakit ka
nagsinungaling sakin—"

"You're not my P.A. either."

Doon sumabog ang tinitimping galit niya. "Fine!" Sigae niya. "Parausan mo
ako! Masaya ka na?!"

He looks taken aback by her angry shout.

"Parausan mo ako, okay na? Tama ba?! O baka naman mali pa rin ako?! Oh,
wait, mali pala ako, isa lang akong laruan sayo. Isang laruan na gustong
parausan—"

"You're my wife, damn it!"

Her mouth parted open in shock. "A-ano?"

"You're my wife." Ulit nito sa mahinahong boses. "Nagtatanong ka noon

kung ano kita diba? Well, there's your answer."

Umiling siya. "H-hindi... h-hindi 'yan totoo."

Cali glared at her. "Anong hindi totoo? Sa tingin mo magsisinungaling ako

sa mga bagay na 'to?" Mapait itong ngumiti. "After two years, you
returned without memories tapos sasabihin mong hindi totong asawa kita?
You want to see our marriage certificate? Our wedding pictures? Ganoon ba
talaga ang pagkadisgusto mo sakin na kahit 'yon lang hindi mo matanggap
na totoo?"

Umiling siya. "No..." her tears fall as she shook her head. "H-hindi...
hindi yan totoo. Hindi kita asawa... hindi." Marahas siyang umiling,
"kung ikaw ang asawa ko bakit hindi mo ako hinanap ng mawala ako? Bakit
hinayaan mo ako sa Hospital ng mag-isa? Alam mo ba ang takot na
naramdaman ko ng magising ako at walang maalala tapos walang kilala?
Bakit pinabayaan mo akong mag-isa? Araw-araw, pinagdarasal ko na sana may
dumating. Pero wala! Wala! Hindi ka dumating!" Lumapit siya kay Cali ay
pinagbabayo ang dibdib nito. "Wala kang ginawa! Wala! Bawiin mo yon!
Hindi kita asawa. Hindi..." nanghihinang bumaba ang mga kamay niya,
"hindi ikaw 'yon."

Hinawakan nito ang magkabilanh pulsohan niya saka madilim ang mukhanh
matiim siyang tinitigan. "It's me. Ako ang asawa mo at kasal ka sakin. Im
your husband and nothing can change that. Not even your forgotten
memories."

Hilam ang luha na sinalubong niya ang mga mata nito. "Kung asawa kita,
bakit mo ako pinabayan? Bakit hindi mo kaagad sinabi sakin?"

His eyes became dead and cold. "I was asking the same thing. Kung asawa
mo ako, bakit niloko mo ako?"
Her eyes widen. "A-ano?"

"Kung asawa mo ako, bakit hindi mo man lang ako nagawang mahalin? Bakit
ka nagpanggap na masaya sa pagsasama natin? Bakit mo ako pinagpalit sa
iba?"

Inagawa niya ang mga braso na hawak ni Cali saka napaatras siya.
Napakaraming impormasyong pumapasok sa isip niya at para iyong sasabog.

Nasapo niya ang ulo ng biglang sumakit 'yon.

Malakas siyang napamura ng maramdamang parang binibiyak ang ulo niya.

Nang magdilim ang paningin niya, inaasahan na niya ng bumagsak ang
katawan niya sa sahig, pero ang hindi niya inaasahan ay ang mga
matitipunong bisig na sumalo sa kaniya.

#NoHashtag - Babawi ako sa Misandrist :)

**Enjoy Reading**

=================

CHAPTER 14

CHAPTER 14

ANNETTE woke up, gasping for air. Nang maging malinaw ang mga mata niya
sa mga bagay na nakapaligid sa kaniya, na-realize niyang nasa Hospital
siya. Naaamoy kasi niya ang pamilyar na amoy gamot ng Hospital.

Pero anong ginagawa niya rito?

Sa katanungang 'yon, bumalik sa isipan niya ang nangyari sa kusina, sa

penthouse ni Cali... no, hindi niya pala yon penthouse.

Kasabay ng pag-balik ng ala-ala niya sa nangyari sa penthouse, bumalik

din ang sakit na nararamdaman ng puso niya.

"You okay?"

Napaigtad siya sa boses na 'yon at sa pinanggalingan niyon tumuon ang mga

mata niya. "Doc. Blaze?"

He smiled. "You okay?" Ulit nitong tanong.

Umiling siya. "Hindi ko alam." Bumangon siya at umupo sa kama. "Okay lang
ba ako, Doc.? Bakit palagi akong nawawalan ng malay?"

Lumapit sa kaniya si Doc. Blaze na nakaupo sa sofa at umupo sa gilid ng

kama niya saka pinakatitigan siya. "You're not okay. Truth to be told,
you should be taken care of. Sa estado ngayon ng utak mo, kailangan may
nag-aalaga sayo. Slowly, your mind is retrieving those memories that you
have forgotten. At paminsan-minsan talaga, magkakaroon ka ng block out at
magpa-pass out ka, anytime, anywhere. Kaya kailangan may mag-alaga sayo.
Thanks God, Cali is there."

The mention of Cali's name made her heart clenched in pain. "Puwede na ba
akong umuwi?" Tanong niya kapagkuwan.

"Of course. Wala namang IV na nakalabit sayo e." Ani Blaze saka ginulo
ang buhok niya, "just take care, okay?"

Tumango siya. "Okay."

"Anyways," tumayo na 'to at namulsa, "lalabas na ako. Mukhang kanina ka

pa gustong makausap ni Cali so i'm out."

Tumango siya pero ang gustong niyang gawin ay umiling para matakasan si
Cali. Ayaw niya itong makita. Ayaw niya itong makausap. May mga sinasabi
itong hindi niya matanggap. Hindi puwede ang sinasabi nito. She could
never accept it. Ayaw niya itong kamuhian dahil lang sa ito daw ang asawa
niya.

Annette's heart instantly sinks in denial when she saw Cali entered the
room.

"Annette."

Hindi siya tumingin dito, niyakap niya lang ang sarili niya. "Anong
kailangan mo?"

"We need to talk."

Tumango siya, hindi pa rin tumitingin dito. "Okay."

Naramdaman niyang naglakad ito palapit sa kaniya at tumigil sa gilid ng

kama niya.

"Anong ginawa ko sayo? Tell me in details." Aniya sa nangungusap na

boses.

"I don't like to take a trip down to the memory lane." Napakalamig ng
boses nito. "Kung naaalala mo kanina ang mga sinabi ko, yon na 'yon."

Tumingin din siya rito sa wakas. "Just answer, please?"

His eyes instantly become distant. "Sinagot na kita."

"Cali naman—"
"Sinagot na nga kita diba?!" Biglang naging iritado ang boses nito,
"ayoko nang maalala ang mga ginawa mo sakin no'n baka kung anong magawa
mo sayo."

Irritation filled her. "Madali lang naman ang tanong ko diba?"

Cali looked at her and chuckled humorlessly. "Madali?" Umiling ito.

"Walang madali when it comes to you. Lahat mahirap. Kasi hindi ko alam
kung wala ka ba talagang maalala o kung nagpapanggap ka lang. You're good
at it, you know, pretending."

Parang may kumurot sa puso niya. "Hindi ako nagpapanggap—"

"Really?" Sarkastiko itong tumawa. "How so?"

"Kasi wala nga akong maalala. Wala!" Sigaw niya sa sobrang iritasyong
nararamdaman. "Bakit ba hindi ka naniniwala?!"

"Because you're a liar and a bitch."

Hindi makapaniwalang umawang ang labi niya sa tinawag nito sa kaniya.

"Anong sabi mo?"

Nagpakawala ito ng malalim na buntong-hininga saka tumingin sa kaniya,

"you're a liar and conniving woman—"

"You called me a bitch and a liar." Mahina niyang sabi saka mahinang
natawa ng mapakla. "'Yon ba talaga ang tingin mo sakin?" Hindi ito
umimik, doon siya mapait na ngumiti. "You said im a liar, pero inalagaan
mo ako at palagi kang nag-aalala sakin. You said I'm a bitch but you made
love to me so many time. Ano ang mga 'yon, kasinungalingan? Biro-biro
lang?"

Cali shrugged like he didn't do anything wrong. "I didn't mean all those
things." Kapagkuwan ay umiling ito, "and it's not making love... it's
just casual sex to me."

Napakurap-kurap siya, ang puso niya ay parang kinatay sa maliliit na

piraso. "So... biro lang 'yon? Walang katutuhanan?"

Nagkibit-balikat lang si Cali. "I have to make it even."

Her heart is bleeding. "Even what?"

"You hurt me, i hurt you too." Anito sa walang emosyong boses.

Mapait siyang natawa. "So, naghihiganti ka sakin sa nagawa ko sayo na

hindi ko naman maalala?" Nauwi sa mapait na ngiti ang tawa niya. "Trust
me Cali, kung ano man nangyari sakin pagakatapos ng aksidente, sigurado
akong sapat na 'yon sa kung ano man ang ginawa ko sayo." Napailing-iling
siya, nararamdaman niyang parang pinipilipit sa sakit ang puso niya,
"Nang magising ako tapos wala akong maalala, para akong isang pusa na
nawawala at hindi alam ang gagawin. Minsan, tinanong ko ang diyos kung
bakit hindi nalang niya ako pinatay, kung bakit binuhay pa niya ako kung
wala man lang siyang ititira sakin. I felt so lost, so scared and so
hopeless. And then I met you, and then I realize, I did something bad to
you. Sabi ko sa sarili ko, maybe this it... this is the reason why God
let me live after that accident. To ask for forgiveness and to be
forgiven.

Her tears fell down. "Kung ano man ang nagawa ko sayo noon, please
forgive me. But if you couldn't, and hurting me is your way of forgiving
me, then I'm forgiven because I'm really hurting right now Cali.
Masakit.. masakit kasi pinaasa mo ako, pero ayos lang, kasalanan ko kasi
umasa ako." Pinilit niyang ngumiti kahit nasasaktan. "Am I forgiven,
Cali? Is my tears enough and the pain in my heart for you to forgive for
whatever it is that I've done to you?"

He didn't move. He just looked at her, eyes dead and cold.

Tinuyo niya ang basang pisngi saka pilit na ngumingiti kahit nasasaktan
siya. "Sapat na ba, Cali? Sapat na ba? Nakapaghiganti ka na ba? Okay ka
na? Masaya ka na?"

He didn't move. He didn't speak.

Umalis siya sa kama saka nakapaang tumayo sa harapan ni Cali. Inangat

niya ang kamay saka hinaplos ang mukha nito. She saw emotion in his eyes,
pero mabilis din iyong nawala.

"My husband." Pabulong niyang sabi habang nakatitig sa guwapong mukha ni

Cali, dumadaloy ang luha sa mga pisngi niya, "standing here, in front of
you, forgetting my past and everything, i felt so damn lucky, handsome
and rich, a dream guy. Sino ako para hindi tanggaping ikaw ang asawa ko?
But you know what, i don't feel like that at the moment. Dahil hinding-
hindi ko matatanggap na ang lalaking minahal ko ngayon ay ang lalaking
nagparamdam sa akin ng sobrang sakit at pait." Nagtagis ang bagang niya
saka malakas itong sinampal. "Wala kang kuwentang lalaki." Ilang butil ng
luha ang nalaglag mula sa mga mata niya. "Wala kang kuwentang tao. At
sisiguraduhin ko na kung ano man ang nararamdaman kong pagmamahal para
sayo, dudurugin ko yon hanggang sa mawala. Dahil hinding-hindi ako
magmamahal ng isang kagaya mo."

Naglakad siya at nilampasan ito saka malalaki ang hakbang na naglakad

patungo sa exit ng Hospital. Balak niyang maglakad hanggang sa makakita
siya ng Bus Station na papunta sa probensiya nila ng may tumigil na itim
na Mercedes-Benz sa harapan niya.

Bumukas ang passenger seat no'n at sumilip doon si Doc. Blaze.

"Get in." Anito.

Hindi na siya nagdalawang-isip, ang gusto lang niya ay makalayo sa lugar

na 'to kaya mabilis siyang sumakay saka nagsuot ng Seatbelt.

Nang paharurotin ni Blaze ang sasakyan, niyakap niya ang sarili at doon
niya pinakawalan ang mga hikbi at hagulhol.
"PASENSIYA ka na, Doc, ha?" Sabi ni Annette kay Blaze na walang imik na
nagmamaneho. "Hindi ko lang mapigilan, e."

Blaze just shrugged, "its cool. Just cry. I'll just be here with my
earphone on, listening on the radio."

Huminga siya ng malalim saka tumingin sa labas ng bintana ng sasakyan

nito na bumabiyahe patungo sa probinsiya niya, patungo sa lugar kung saan
nangyari ang lahat ng pait sa buhay niya.

Mabilis niyang tinuyo ang luhang nahulog sa pisngi niya. Ayaw na niyang
umiyak. Wala naman iyon maidudulot na maganda sa kaniya, mas namamaga
lang ang mga mata niya at humahapdi. Pero kahit anong saway niya sa
sarili na huwag umiyak, namamalisbis pa rin ang luha sa mga pisngi niya.

Pero napatigil ang pag-iyak niya at napalitan ng pagtataka ng tumigil ang

kotseng sinasakyan sa gilid ng express way.

Tinuyo niya ang mga luha saka bumaling kay Blaze.

"Bakit ka tumigil?" Tanong niya.

Sa halip sa sagutin siya, lumabas ito ng sasakyan saka umikot patungo sa

kaniya ay binuksan ang passenger seat.

"Come out." Anito.

Naguguluhan man at nagtataka, lumabas siya ng sasakyan saka pumihit

paharap kay Blaze. "Bakit?"

"Shout." Iminuwestra nito ang kamay sa malapad at mahabang express way.

"Sumigaw ka. Isigaw mo yang sakit at galit na nararamdaman mo. It works,
trust me."

Napatitig siya rito. "Paano mo nasabi? Nakaramdam ka na ba ng ganitong

sakit na nararamdaman ko ngayon?"

Blaze looked at the long wide express way before them. He has this far
away looked in his eyes. "Lahat naman ng tao, may pinagdaanan ng masakit
sa buhay nila. 'Yong iba dumaan na, yong iba, dadaan palang. And mine was
the worst."

"What happened to you?"

Blaze looked at her, his eyes lacked emotion. "My mom and my fiancé were
raped and murdered."

Namimilog ang matang napasinghap siya at nasapo niya ang bibig. "Oh my
god!"

Suddenly he smile, but it was a blank happy face. "I'll get my revenge.
Soon."
Annette was still gaping at Blaze. "Paano ka naka move on?"

"Shout." He said, "shout as long as you want. Just shout. Shout. And
shout. Isigaw mo ang galit mo. Isigaw mo ang sakit na nararamdaman mo. At
kapag namaos ka na, sumigaw ka ulit bukas at sa susunod na mga bukas
hanggang sa maging manhid na ang puso mo at wala ka nang maramdamang
kahit na ano."

Lumambot ang ekspresyon ng mukha niya habang nakatitig kay Blaze na

malayo pa rin ang tingin at may bahid na galit ang kislap ng mga mata
nito.

Something bad happen to this man, and whatever it is, its still there.
Lingering around his heart and eating all the happiness in him. She was
like that before... before she met Cali. The pain of her loss was too
much to bear, lalo na nang walang pumunta sa kaniya, lalo na nang wala
man lang nagpakita sa kaniya.

And maybe like Blaze, she needs to shout. Matagal na niyang kinikimkim
ang pait ng nangyari sa kaniya, siguro panahon na para subukan niyang
makawala sa galit na 'yon.

Kaya tulad ng suhestiyon ni Blaze, huminga siya ng malalim saka humarap

sa express way at malakas na sumigaw.

"Ahhhhhhhhh!" All the pain in her heart. "Ahhhhhhhhh!" All the anger
inside her. Isinigaw niya ang mga yon habang tumutulo ang mga luha niya.
"Ahhhhhhh!"

Sumigaw siya ng sumigaw hanggang sa hindi na kaya ng lalamunan niya

pagkatapos ay na balikat ni Blaze siya umiyak.

CALI FELT no happiness as he stared at the ceiling of Khairro's

penthouse. Walang buhay ang bawat galaw ng katawan niya. Kahit ang
iniinom niyang alak ay hindi sapat para mabuhay ang katawan niya. He was
just staring at nothing, thinking of the same woman over and over again.

He did it. He had hurt her. Nakita niya ang sakit sa mga mata nito bago
siya nito iniwan sa Hospital, pero bakit ganoon? Bakit parang wala siyang
maramdaman?

He felt like a dead man breathing. No emotion. No nothing. Just an empty

shell, staring at the ceiling.

He should be happy... he should be contented. He succeeded, damn it!

Nanalo siya sa larong sinimulan niya!

"Pero bakit wala akong maramdaman?!" Galit niyang sigaw saka tinapon ang
bote ng alak ng hawak. "Fuck! Fuck! Fuck you! Fuck you! Fuck you! Fuck
you!"

Napatigil ang pagmumura niya ng bumukas ang pinto ng penthouse at pumasok

ang mga kaibigan niya. Si Thorn, Andrius, Lysander, Shun at Khairro.
"What the fuck is happening to this fella?" Tanong ni Khairro na
naguguluhan at nakaturo ang kamay sa kaniya. "Bakit lasing 'to?"

Lumuhod ang isang tuhod ni Thorn para magpantay ang mukha nilang dalawa.

"What happened, Couz?" Tanong ni Thorn sa kaniya, "bakit ka naglalasing?"

Mapait siyang ngumiti saka pinulot ang isang bote ng alak na nasa tabi
niya. "She's gone."

Napalatak si Lysander. Si Andrius naman ay napasipa sa paa ng sofa. Si

Thorn at si Shun ay napamura. Si Khairro naman ay mas kumunot ang nuo.

"Who's she?" Tanong ni Khairro.

"Annette." Sagot ni Lysander.

"Fuck." Khairro cursed. "Nagbalik na siya?"

Idinipa ni Andrius ang mga braso. "Ano sa tingin mo kung bakit hiniram
sayo ni Cali ang penthouse mo?"

Napamura ulit si Khairro saka lumapit sa kaniya at umukla. "Ano na naman

ang ginawa ng babaeng 'yon sayo?"

"I was the one who did it this time. I hurt her." Pabulong niyang sabi na
parang hindi narinig ang tanong ni Khairro. "Naghiganti ako, tulad nang
plano. And I succeeded." Mapakla siyang tumawa saka tumingin sa mga
kaibigan niyang nakamasid lang sa kaniya. "Pero bakit hindi ako masaya?
Bakit wala akong maramdamang kasiyahan? Bakit nuong nakita kong umiyak
siya at nasasaktan, nasaktan din ako. Bakit nuong umiyak siya, parang may
sumakal sa puso ko? Bakit?"

Shun shook his head and sighed. "You played fire with fire, Cali. And you
get burned. At ito na ngayon ang consequences ng nilaro mo." Nagpakawala
ito ng malalim na buntong hininga. "I'll go find her. Tawagan kita kapag
nahanap ko siya." Pagkasabi no'n ay umalis ito.

Si Andrius naman ay may inilapag ng limang bote ng beer sa harapan niya.

"Come on, morons," Anito, "let's get drunk with this lunatic here."

Nagkaniya-kaniyang pulot ng beer ang mga kaibigan niya saka pasalamapak

lahat ng umupo sa sahig at nakiinom kasama siya.

"You look like shit, man." Komento ni Khairro sa hitsura niya pagkatapos
nitong uminom ng beer, "and you actually get even with your wife?"

"Yeah. He did." Ani Thorn sana napailing-iling.

Andrius sighed. "You're a lunatic, Sudalga." He tsked. "You actually hurt

her. Akala ko biro mo lang e."
Mapakla siyang tumawa saka uminom. Hindi na siya nagkomento pa sa mga
sinabi ng mga kaibigan niya. This is his fault. And the blame of Annette
leaving is on him this time.

Fuck!

#KarmaIsABitchCali

*Enjoy Reading*

=================

CHAPTER 15

CHAPTER 15

"ARE YOU sure na okay ka lang mag-isa?" Tanong sa kaniya ni Blaze ng ma-
ihatid siya nito sa bahay niya sa probinsiya. "May kasama ka ba riyan na
mag-aalaga sayo?"

"Ayos lang ako, Doc." Aniya na may tipid na ngiti sa mga labi. "Saka
maya-maya lang, darating na ang kapit-bahay slash kaibigan ko, kaya huwag
kang mag-alala."

"Are you sure?" Mukha hindi talaga ito nagtitiwala na okay lang siya.

Tumango siya. "Oo nga."

Blaze sighed and messed her hair. "O, siya, hihintayin ko na dumating ang
kaibigan mo bago ako umalis."

"No need." Umaling siya. "Saka nakakahiya ang loob ng bahay ko--"

"That's okay." Ginulo ulit nito ang buhok niya, "sa labas lang ako.
Promise, you won't know that i'm around so i won't creep you out."
Nginitian siya nito. "Sige, pasok ka na."

Ayaw man niya sa gusto nitong gawin wala siyang magawa kundi hayaan ito.
At mula sa bintana ng barong-barong niyang bahay, umusad ang sasakyan
nito patungo sa kadilimang bahagi at pinatay nito ang ilaw ang kotse.

Annette blinked. Walang ingay siyang marinig kundi ang mga insekto sa
gabi.

Huminga siya ng malalim at isinara ang bintana saka pinagpagan ang papag
niyang higaan bago nahiga.

Pabaling-baling siya ng higa, hindi siya makatulog. Tahimik lang siya sa

kadiliman ng bahay niya. At kahit ilang oras na ang nakalipas, hindi pa
rin siya dindalaw ng antok. Kaya naman namalayan niya ang pagdating ng
kaibigan sa kabilang bahay at ang tunog ng paaalis na sasakyan.
Mapait siyang napangiti. Blaze seems worried at kakikilala lang niya
rito, pero si Cali na nagparamdam sa kaniya ng kasiyahan, pagmamahal at
pag-aaruga ay sinaktan siya.

Bakit ba baliktad na ang mundo ngayon? Kung sino pa ang minahal at

pinagkatiwalaan mo, siya pa ang magdudulot sayo ng walang pagsidlang
sakit at pait.

At dahil sa ala-ala kay Cali, tumulo na naman ang luha niya. Mabilis
naman niya iyong pinahid gamit ang kumot saka humugot ng isang malalim na
hininga.

Dapat ang mga ganoong tao, hindi na binibigyan ng puwang sa isip niya.
Dapat ang mga tulad ni Cali, hindi binibigyan ng oras para isipin.

Ipinikit niya ang mga mata para makatulog na, at ang mailap na antok ay
lumukob din sa kaniya.

And when Annette finally fell asleep, she started dreaming. Her College
life. Her career. When she first met Cali until he proposed to her. Then
she started dreaming about their wedding... their honeymoon... their life
as a married couple. And then she dreamed of Khatya.

At parang isang ilaw na bigla nalang pinatay, tumigil ang pagdaloy ng

memorya sa isip niya. Tumigil iyon ng makita niya ang mukha ni Khatya sa
panaginip niya.

Pabalikwas na bumangon si Annette sa kama, ang mga luha ay namamalisbis

sa pisngi niya. Her dreams! It fel so real. Ramdam niya ang bawat
emosyong naramdaman niya sa kaniyang panaginip. Love. Happiness. And
contentment.

Alam ni Annette na hindi lang yon basta panaginip. Parte iyon ng memorya
niya. Parte iyon ng nakaraang nakalimutan niya!

She can remember! Her first date with Cali. He took her on a yacht and
that very night, she gave herself to him. He was her dream guy. Handsome.
Charming. Rich. Caring. And loving. A perfect package. A perfect husband
material.

Naaalala din niya ang pag-propose nito sa kaniya dalawang buwan mula ng
magkakilala sila. It was a whirlwind romance and they fell in love with
each other. Everything was perfect. Pareho silang masaya hanggang sa
dumating si Khatya sa buhay nila.

And her memory end there.

Mariin niyang pinikit ang mga mata at pinilit ang sarili na makaalala
pero sumigid ang kirot sa ulo niya dahilan para impit siyang mapasigaw.

"Aray!" Sinapo niya ang ulo saka hinilot iyon.

Maybe she didn't have to force her mind to remember. Kusang babalik
nalang 'yon. Dapat lang siyang maghintay.

Pero gusto na niyang malaman kung anong nangayari pagkatapos nilang

makilala si Khatya. At yong sinasabi ni Cali sa kaniya na niloko niya
ito, saang parte iyon ng ala-ala niya? Pagkatapos ba nila iyong makilala
si Khatya?

Humugot siya ng malalim na hininga saka napatingin sa liwanag na

sumisilip sa papag niyang bahay.

Umalis siya sa higaan saka binuksan ang bintana niya. Nanigkit ang mata
niya ng bumulaga sa kaniya ang maliwanag na kapaligiran.

"Shit." Mahina siyang napamura saka kinusot ang mga matang mahapdi.
"Umaga na pala." Naghikab siya saka hinayaang nakabukas ang bintana.

Nagtungo siya sa pinto ng bahay niya saka binuksan iyon. Naglalakad siya
patungo sa bahay ni Edelyn, ang kaibigan niya, para manghingi ng mainit
na tubig ng makita niya ang kotseng nakaparada hindi kalayuan.

That car... she knew that car.

At tama nga ang hinala niya. Lumabas doon si Cali at nangungusap ang
matang nakatingin sa kaniya habang naglalakad.

The pain in her heart intensified. Mas dumoble ang sakit ni'n ngayong may
naalala na siya sa pagmamahalan nila ni Cali.

Paulit-ulit na umuukilkil sa isip niya ang mga sinabi nito, ang pagtawag
nito sa kaniya ng sinungaling at bitch. It made her heart contracted in
pain and that pain would not be easily forgotten or forgiven.

"May kailangan ka?" Malamig ang boses na tanong niya ng makalapit ito sa
kaniya, "hindi pa ba sapat sayo ang sakit na pinalasap mo sakin kagabi?
May second round pa ba, ha, Cali?"

"Annette..." sinubukan nitong hawakan siya pero umiwas siya.

"Don't touch me." Aniya na matalim ang mga mata. "Don't you dare touch
me!" Singal niya rito saka bumalik siya sa bahay niya

"Annette, let me explain--"

"Explain what, Cali?!" Bigla siyang tumigil saka hinarap ito dahilan para
bigla rin itong mapatigil ilang dangkal ang layo sa kaniya. "Anong klase
pang paliwanag ang sasabihin mo sakin? Ano pa? Kulang pa ba? Hindi pa ba
sapat ang sakit na pinaramdaman mo sakin kagabi?" Hindi niya napigilan
ang luhang kumawala sa mga mata niya na kaagad niyang tinuyo. "Please,
Cali, leave me alone. You already ripped my heart apart last night,
please, don't tear in apart for the second time, kasi yong puso ko, hindi
na niya kaya ang sakit na nararamdaman ko." She sobbed. "I left you last
night because i thought that's what you want. Yon ang magpapasaya sayo.
Pero mali yata ako. Mas masaya ka kapag nakikita mo akong umiiyak at
nasasaktan. Tama ako diba? Kasi yan lang naman talaga amg rason kung
bakit ka nakipaglapit sakin."

"Annette..."

"Don't Annette me Cali." Walang buhay ang mga mata niya. "I hate you. I
hate you so much."

Nagmamakaawa ang mga mata nito habang nakatitig sa kaniya. "Forgive me,
Annette. I'm sorry, that was insensitive of me. I'm sorry." Hinawakan
nito ang kamay niya. "Nang iwan mo ako kagabi, saka ko lang na realize na
hindi ko pala kayang mawala ka ulit sakin. Hindi ko pala kayang mabuhay
ulit ng wala ka. Hindi ko kaya Annette. I'm so sorry. Please... i'm
sorry. Please come back to me... please... i beg of you."

Inagaw niya ang kamay niyang hawak nito at malamig itong tiningnan sa mga
mata. "Hindi sapat ang sorry mo para mawala ang sakit na pinaramdam mo
sakin. Hindi 'yon sapat para mapatawad kita sa mga nagawa mo sakin. Hindi
yon sapat, Cali. You're sorry is not enough to heal my bleeding heart."

He looks hurt, in pain and confused. "Ganoon ba talaga ang galit mo sakin
para hindi mo ako mapatawad? Ganoon ba kalaki ang kasalan ko sayo?"

Mapait siyang ngumiti. "You, lying to me and fooling me was just the tip
of the iceberg. The pain that you made me felt runs too deep, Cali."
Tumalim ang mga mata niya. "Galit ka kasi iniwan kita, galit ka kasi
sinaktan kita, well, let me tell you kung bakit ako galit sayo ngayon at
kung bakit hinding-hindi kita mapapatawad." Kumuyom ang kamao niya at
nagtagis ang bagang niya, "nang ma-aksidente ako, i was in coma for
months. At sa mga buwan na yon na wala akong malay, may nabubuhay na bata
sa sinapupunan ko. Nakadepende ang buhay niya sa buhay ko. Kapag namatay
ako, mamamatay din ang baby na nasa sinapupunan ko. Good thing i woke up.
Sabi ng mga Doktor parang daw lumalaban ang katawan kong mabuhay para sa
anak ko. Kahit wala akong maalala, ayos lang, kasi alam ko, paglabas ni
baby, may makakasama na ako. Hindi na ako mag-iisa. That baby was part of
my past that i can't remember and having him was a blessing. Pero minsan
hinihiling ko na sana hindi nalang ako nagising. Kulang sa bitamina ang
bata, premature ng ipanganak ko siya.

Malakas siyang napahikbi, "Alam mo ba yong pakiramdam na makita ang anak

mong walang malay... walang buhay? Alam mo ba yong pakiramdam na
nakatulala ka lang sa anak mo, umiiyak, hinihiling na sana ako nalang ang
namatay, na sana ako nalang nawala kasi wala naman akong maalala e. All i
have is that baby inside my stomach and he's there... lying cold... dead.
Gone. And i'm all alone again. Alone in this world that i can't even
remember. Alone in a place where i felt that i don't belong. Alone in a
house with a stranger caring for me." Napahagulhol siya pero pinipilit
siyang maging malinaw ang mga salitang lumalabas sa bibig niya, "hinintay
kita, alam mo ba 'yon. Sabi ko sa sarili ko, may baby ako, sigurado may
tatay 'to, sigurado mahal niya ako kasi naka-buo kami ng isang baby.
Sigurado hahanapin niya ako. Hinintay kitang hanapin ako. Sabi nang mga
Pulis pinaalam na nila sa bawat Police Station ang aksidenteng nangyari
at kung may maghahanap ng nawawalang asawa, ihahatid nila ako kaagad sa
asawa ko. Hinintay kitang dumating pero hanggang sa namatay ang baby
natin, na discharge ako sa Hospital, at tumira sa bahay na 'to, hindi ka
dumating. All i had left was the ring on my finger with the words 'i love
you' engraved on it." Mapait siyang ngumiti habang lumuluha. "Masakit,
Cali, masakit ang maghintay lalo na't walang dumating. Mahirap ang
maghintay ng isang taong hindi darating. Masakit umasa na may baka yong
asawa mo hinahanap ka, it turns out wala naman talaga siyang pakialam
sayo. I felt so lost, so alone, so hopeless, and you know the worst part,
i don't even know who i am.

"Kaya galit ako sayo, kasi sino ka para maghiganti sa akin dahil sa isang
bagay na ginawa ko na hindi ko naman maalala?" Pinakawalan niya ang galit
ay binigyan ito ng mag-asawang sampal. "You think you had it worst? Well,
honey, think again. Because i had it worst. At wala kang karapatan na
saktan ako ng ganoon. Wala. Wala kang karapatan."

Cali was crying when she finish talking. Pero hindi siya natinag sa mga
luha nito. Wala iyong halaga sa kaniya.

"I didn't know, Annette." Pabulong nitong sabi, "hindi ko alam na buntis
ka at magkakanak na tayo." He was crying, his eyes were begging her. "I'm
so sorry. Please... patawarin mo ako."

Umatras siya papasok sa bahay niya. "I already told you... your sorry
meant nothing to me."

Bumagsak ang mga tuhod nito sa lupa, lumuhod ito sa harapan niya habang
nagmamakaawang nakatingin sa kaniya. "Annette, please, forgive me,
please... please... please... please..."

Umiling siya at walang buhay na tiningnan ito sa mga mata. "Kahit ka

lumuhod, magmakaawa o kaya naman lumuha ng dugo, hinding-hindi kita
mapapatawad, Cali. Hinding-hindi."

Malakas niyang isinara ang pinto at napadaosdos ng upo sa sahig ng papag

niyang bahay.

Mula sa labas naririnig niya ang mahinang hagulhol ni Cali. Sinapo niya
ang kaniyang puso na gustong pumunta kay Cali at yakapin ito. Hindi!
Kailangan niyang patigasin ang puso niya.

Kailangan na niyang kalimutan na minsan sa buhay niya, may lalaking

nagngangalang Cali Sudalga na minahal niya ng todo. Kailangan na niyang
burahin si Cali sa isip... at puso niya.

#ToBeContinued#EnjoyReading

=================

CHAPTER 16

CHAPTER 16
HALATA ang gulat sa mukha ni Shun ng pagbuksan siya nito. Cali knew that
he looks worst for the wear but he doesn't give a shit about that.
"Shun... help me."

Shun stared at his swollen eyes then sighed. "What happened?"

"I went to see Annette this morning." Parang kinakatay ang puso niya sa
sakit ng ala-ala ng nangyari kaninang umaga. "Sabi niya nagkaanak daw
kami, namatay daw. Premature baby... tapos hinintay daw niya ako, tapos
galit siya sakin kasi hindi ko siya hinanap, kasi hindi ako dumating,
kasi naghiganti ako samantalang nagdusa din naman siya. I felt like a
prick. I want to beat myself up. I want to kill myself for hurting my
wife. Fuck, Shun," hindi na niya naitago at napigilan ang panunubig ng
mga mata niya, "i dont know what to do anymore. I felt so hopeless. Hindi
ko na alam kung gagawin ko, anong paniniwalaan ko. I dont know. I'm so
lost."

Malalim na napabuntong hininga ang kaibigan saka niluwagan ang

pagkakabukas ng pinto.

"Get in." Ani Shun. "Dumeretso ka doon sa Pool, doon ka muna, nasa sala
ang mag-ina ko, e. Ayokong makita ka nilang ganiyan, that would give my
son a nightmare."

Tumango siya at walang buhay na sinunod ang mga sinabi ni Shun. Nagtungo
siya sa pool at umupo sa wooden chair na naroon sa tabi niyon.

Minuto ang lumipas bago sumunod sa kaniya si Shun at umupo sa kaharap

niyang upuan. May dala itong laptop at cellphone.

"I called the gang." Ani Shun. "You need them while i work."

Tumango siya. "Magkano ang bayad?"

Napailing-iling si Shun saka napabuntong-hininga habang nakatingin sa

kaniya. "Man, i do have a heart you know." Anito, "what are friends are
for if i let you pay today? You look messed up, buddy."

Isinandal niya ang likod sa likod ng upuan at napatitig sa kawalan. "I

saw pain in her eyes, Shun. So much pain." Mapakla siyang natawa, "kaya
pala hindi niya matanggap nuong sabihin ko sa kaniyang ako ang asawa
niya, kasi masakit pala ang pinagdaanan niya ng dahil sakin." He looked
at Shun, his eyes watering with unshed tears, "masama ba ako? Masama ba
akong asawa, Shun? Dont i deserve to be happy like you and the others?"

Nag-angat ng tingin sa kaniya si Shun mula sa pagkakatingin nito sa

screen ng laptop. "Cali, we didn't become this happy without experiencing
pain. Yong sakit na nararamdaman mo, naramdaman na namin 'yan. Just hold
on, buddy, we'll fix this, okay? Bago mo kausapin ulit si Annette para
humingi ng tawad, dapat may sabihin ka sa kaniya o may maipakita kang
pruweba para patawarin ka niya. And thats what i'm doing. I have to dig
dipper about that accident."
"Thanks, Shun."

Shun nodded. "Anytime, buddy, anytime."

Ibinalik ni Shun ang atensiyon sa laptop nito. Siya naman ay tahimik lang
na nakatitig sa kawalan habang paulit-ulit na nagri-replay sa isip niya
ang mga sinabi ni Annette.

Napaigtad siya sa kinauupuan ng may kamay na tumapik sa balikat niya.

"Hey, couz." Boses iyon ni Thorn.

Cali looked back through his shoulder. "Hey."

"Come." Anito.

Kumunot ang nuo niya. "Ha?"

"Doon tayo sa bahay mo. Nandoon na si Lysander at 'yong iba. Inuman

tayo."

Lihim siyang nagpasalamat sa mga kaibigan niyang kailanman ay hindi siya

iniwan sa ire. "Okay."

"Come on." Anito saka tumingin kay Shun. "Punta ka nalang sa bahay ni
Cali kapag may balita ka na."

Tumango lang ito pero hindi ini-alis ang mata sa screen ng laptop.

Siya naman ay sumunod kay Thorn palabas ng bahay ni Shun. He needs to

drink. He needs to get drunk. Hindi niya kaya ang sakit na nararamdaman.
Mababaliw siya sa sobrang sakit.

NAKATITIG lang si Annette sa kawalan habang nakaupo sa kusina. Si Edelyn

ang abala sa pag-aasikaso sa kaniya tulad ng pagsaing at paghahain ng
pagkain para sa kaniya. Wala siyang ganang gumalaw, wala siyang pakialam
sa kapaligiran niya at nang makita siya ni Edelyn na parang wala sa
sarili, ito na ang nag presenta na alagaan siya.

It's been two days since she and Cali talked. Pero hanggang sa mga
sandaling 'yon, sariwa pa rin sa isip niya ang sakit at pait na
naramdaman niya ng mag-usap sila.

"Naku naman, Annette," wika ni Edelyn habang naghahain sa mesa, "grabe

naman ang nangyari sayo sa lungsod. Imagine, yong asawa mo pala talaga
ang pinagtrabahuan mo? Wow. Mukhang pinaglalaruan kayo ng tadhana."

Ikinuwento niya lahat sa kaibigan ang nangyari sa kaniya sa lungsod nang

maabutan siya nitong nakasalampak sa sahig at umiiyak nuong isang araw.
She have to let it all out and crying helped her a lot. Pati ang mga
memorya niyang nagbalik at ikinuwento niya sa kaibigan na mataman namang
nakinig sa kaniya.
Her emotionless eyes looked at Edelyn. "Sinabi ko rin sa kaniya yong
tungkol sa baby namin."

Napabuntong-hininga si Edelyn saka sinalubong ang tingin niya. "Ano

namang sabi niya?"

"He cried." Mapait siyang ngumiti. "Maybe he's pretending again, tulad ng
pagpapanggap niya na may nararamdaman siya para sakin habang kasama ko
siya."

Nagpakawala ng malalim na buntong-hininga si Edelyn saka umupo sa gilid

katabi ng silya at hinawakan ang mga kamay niya at pinisil.

"Annette, saksi ako sa mga pinagdaanan mo." Panimula nito, "saksi ako sa
bawat pait at sakit na nadama mo at naranasan. At alam kong labas ako sa
kung ano man ang problema niyong mag-asawa, pero hindi ba puwedeng pag-
usapan niyo itong mabuti? Tanungin mo siya kung bakit di ka niya hinanap.
Usisain mo siya sa mga bagay na alam kong gumugulo sa isip mo. Kasi yong
sinabi mong umiyak siya, hindi 'yon gawain ng lalaking nagpapanggap lang.
Siguro may rason siya na dapat mong malaman. Kasi, Annette, kung talagang
asawa mo siya at naalala mo na nagmahalan kayo, sigurado, may
eksplinasyon sa likod ng hindi niya paghahanap sayo."

Gusto niyang sampalin ang sarili ng maramdamang umasa ang puso niya na
sana mayroon nga, na sana mahal talaga siya ni Cali at hindi ito
nagpapanggap.

Nagbaba siya ng tingin sa mga kamay niyang hawak ni Edelyn.

"Saka na siguro, kapag kalmado na ako." Nag-angat siya ng tingin sa

kaibigan. "Ngayon kasi kapag makita ko siya ulit, baka umiyak na naman
ako at mas manaig ang galit at sakit na nararamdaman ko. Sariwa pa ang
hiwa na iniwan niya sa puso ko."

Tipid na nginitian siya ng kaibigan. "Alam mo, masaya ako na nakakaalala

ka na. Kahit hindi pa kompleto, at least, may naaalala ka na."

Tumango siya at may munting ngiting sumilay sa mga labi niya. "Oo nga.
Naalala ko na ang mga magulang ko na namatay nuong high school ako dahil
sa isang aksidente. Naalala kong nakapagtapos ako ng College sa kursong
Accountancy at nagtrabaho ako sa isang kilalang firm. Doon ko nakilala si
Cali, he was one of our client at ako ang naatasang asikasohin siya." A
soft smile made its way to her lips, "my bosses said that Cali is a big
time business man, a billionaire even, dapat daw asikasohing mabuti.
Akala ko noon snob siya o kaya naman antipatiko, ganoon naman kasi ang
mayayaman diba? Pero nagkamali ako. He was the most charming and sweetest
man i have ever meet. Una palang naming pagkikita, naramdaman kong
nahulog kaagad ang puso ko sa kaniya. Nuong unang date namin, ako na yata
ang pinakamasayang babae sa buong mundo. Hindi ko pinagsisihan na binigay
ko ang pagkababae ko sa kaniya ng ganoon kadali. I trust him, you know. I
trust him to never hurt me, yet he did." Tumulo na naman ang luha niya,
"nang ikasal kami, ang saya namin pareho. He's perfect for me. Amazing,
charming, caring and a loving husband. Kaya nga hindi ko maintindihan
kung bakit nang mawala ako, hindi niya ako hinanap? Was his love for me
real?"

Napakurap-kurap siya ng mahinang tampalin ni Edelyn ang mukha niya.

"Alam mo ikaw, gusto kitang kutusan." Inirapan siya nito at binitawan ang
kamay niya saka bumalik sa paghahain, "yon naman pala, e, mahal ka naman
pala niya noon, mas lalong dapat kang magtanong sa kaniya kung bakit
hindi ka niya hinanap."

Humugot siya ng malalim na hininga saka maingat iyong pinakawalan. "Saka

na. Kapag okay na ako. Kapag kaya ko na siyang harapin na hindi ako
maiiyak."

Umikot ang mga mata ni Edelyn. "Asa ka pa. Talagang maiiyak ka palagi. I
deny mo man sa sarili mo, alam kong mahal mo ang asawa mo. Nagkakaganyan
ka lang ngayon kasi nasasaktan ka. Subukan mo kayang pagpaliwanagin ang
asawa mo at nang maliwanagan ka na rin at maging masaya na."

Umingos siya. "Paano mo naman nasabing kapag nagpaliwanag siya ay

magiging masaya na ako."

Nagkibit-balikat si Edelyn. "Hula ko lang. Saka past is past. Move on,

move in din kasi kapag may time. Huwag mong ilibing ang sarili mo sa
nakaraan, kasi baka maging miserable ka sa kasalukuyan at hinaharap. Sige
ka, tatanda ka niyang mag-isa." Pananakot nito sa kaniya. "Kausapin mo na
kasi. Ngayong nakakaalala ka na, tiyak alam mo na kung nasaan ang bahay
ng asawa mo."

Sa sinabing 'yon ni Edelyn, bigla siyang napatayo. "Oo na. Kakausapin ko

siya at kapag wala siyang maibigay na dahilan sakin kung bakit hindi niya
ako hinanap, kakalimutan ko na siya. At hihingi ako ng annulment sa
kaniya."

Edelyn rolles her eyes. "May pamasahe ka ba patungo sa lungsod?"

Bumagsak ang balikat niya. "Wala."

"Hay naku," may kinuha ito sa bulsa saka iniabot sa kaniya, "hayan,
pamasahe mo."

Nagpapasalamat na niyakap niya si Edelyn. "Hindi ko alam ang gagawin ko

kung wala ka."

Hinagod nito ang likod niya. "That's what friends are for ika nga."

Napangiti siya saka mas humigpit ang yakap niya rito. "Salamat."
Kapagkuwan ay pinakawalan niya ito. "Susundin ko ang payo mo, kakausapin
ko siya ngayon din. Para matapos na 'to. Para isang bagsakan lang ang
sakit."

Sinuklian nito ang ngiti niya. "Umuwi ka kaagad dito kapag negative ang
kinalabasan ng pag-uusap niyo. Kapag positive naman, naku, maghanda ka
na, ililibre mo ako."
Napakasuwerte talaga niya at kaibigan niya si Edelyn. "Eat all you can
pa, gusto mo?"

Napa-palakpak ito. "Yehey. Sana positive." Tumalon pa ito na parang

excited. "Sige na, umalis ka na, baka gabihin ka sa daan. Ako na bahala
rito."

"Yong mga pagkain--"

"Ako na bahala. Gora ka na."

Nangingiting tumango siya saka nagmamadaling lumabas ng bahay niya at

tumakbo patungo sa kalsada kung saan doon siya mag-aabang ng bus
patungong lungsod.

MAGTATAKIP-SILIM na nang makarating si Annette sa Bachelor's Village kung

saan naroon ang bahay ni Cali. Nag-aalangan siyang lumapit sa Guard ng
makalabas siya ng Taxi.

"H-hi." Nag-aalangan niyang sabi, kilala niya noon ang mga Guard dito
pero mukhang pinalitan na.

"Good evening, ma'am." Magiliw na bati sa kaniya ng Guard saka nagtanong.

"May bibisitahin ho kayo sa loob? Sino ho para matawagan ko."

"Ahm," tumikhim siya, "i ahm, Annette Roan, i mean, Annette Sudalga."
Kinagat niya ang pang-ibabang labi, "a-asawa ko si, C-Cali Sudalga."

Tumango siya Guard at pumasok sa loob ng Guard House. Nakita niyang

humarap ito sa computer na naroon sa loob at pinindot-pindot ang
keyboard, kapagkuwan ay lumabas at lumapit sa kaniya.

"Pasok ho kayo, ma'am." Anito na ikinagulat niya.

"P-puwede? Kahit wala si Cali?" Alam niyang mahigpit ang security sa

Village na 'to.

Tumango ang Guard. "Yes, ma'am. Ikaw ho ang asawa ni Mr. Sudalga,
nakalagay sa computer namin ang marriage contract niyo, I.D. mo po at ang
concent letter na pinermahan ni Mr. Sudalga na puwede kayong pumasok
anytime sa bahay niya. Hindi na kailangan pa nang abiso niya."

Napatango-tango siya, kahit anong kaila niya na hindi siya apektado sa

mga nalaman, alam niyang apektado siya. Nararamdaman niya ang munting
saya na dulot no'n sa puso niya.

And to think for two years, Cali didnt cancelled or void the concent
letter.

Does that mean he's waiting?

Himinga siya ng malalim saka pumasok sa loob ng ngayong ay nakabukas nang
gate. Pagkatapos ay ginamit niya ang golf cart na para sa mga bisitang
walang dalang sasakyan saka minaneho iyon patungo sa bahay ni Cali.

Annette can clearly remember where Cali house is. Madali siyang
nakarating do'n at napatitig sa gate na hanggang beywang lang niya ang
taas.

She was the one who picked the design of the gate. Hanggang ngayon pala,
hindi nito binago ang gate na siya ang nagdesenyo.

Hindi niya alam ang dapat maramdaman sa mga sandaling iyon. Masaya siya
na malungkot na hindi niya maintindihan.

Marahas niyang ipinilig ang ulo saka tinulak pabukas ang gate at naglakad
papasok sa mansiyong bahay ni Cali.

It still looks the same. The paint color. The design. The flowers. The
orchids. Everything! Walang nagbago. Pareho lahat. Parang hindi siya
nawala ng dalawang taon!

Lumapit siya sa pinto at nagbakasakaling bukas kaya tinulak niya iyon.

Napaawang ang labi niya sa gulat ng bumukas nga ang pinto.

Cali still has a bad habbit of not locking the front door. Napailing-
iling siya sa naisip saka pumasok sa loob ng bahay.

Annette felt familiarity coating her being as she looked at every corner
of the house. Walang nagbago. Lahat nandoon pa rin, walang nawala. Mula
sa wall painting, sahig, sofa at furnitures.

Habang pinagmamasdan ang bawat bagay sa loob ng bahay, may nagsalita na

nagpaigtad sa kaniya.

"You're here."

Mabilis siyang pumihit paharap sa pinanggalingan ng boses.

"Thorn." Aniya.

Nasa pinakahuling baitang ito ng hagdan at may dalang basyo ng alak.

Thorn looked at her in the eyes. "You say my name as if you know me."
Kumunot ang nuo niya, ang mga mata nagtatanong. "Naalala mo na ako?"

Tumango siya. "Oo. Ikaw ang Best man sa kasal namin ni Cali."

Hindi alam ni Annette kung matatawa siya sa gulat na reaksiyon sa mukha

ni Thorn.

"You remember!" He exclaimed. "Wow..."

Annette give Thorn a tight smile. "Si Cali? Gusto ko sana siyang
makausap."
Tumango ito saka tinuro ang second floor. "Nasa loob ng kuwarto niya.
Lasing."

"Ganoon ba?"

"Yep." Tuluyan na itong bumaba, "anyway, paalis na rin ako, nagliligpit

lang ng bote.""Puwede ba akong umakyat?"

"Sure. Bahay niyo to ni Cali diba?"

Naiilang siyang ngumiti. "Naalala ko kasi, diba galit ka sakin?"

"Oh, that?" Napakamot ito sa batok. "Hayaan mo na yon. Umakyat ka na."

"Okay." Aniya saka nagmamadaling umakyat sa second floor.

And just like the first floor, the second floor still looks pretty much
the same.

**ENJOY READING**

=================

CHAPTER 17

CHAPTER 17

NANG MAKAPASOK si Annette sa Master's Bedroom nila noon ni Cali, kaagad

niyang nakita ang asawa niyang nakadapang nakahiga sa kama at mahimbing
na natutulog.

Amoy na amoy niya ang alak sa loob ng silid. Looks like Cali had been
drinking. She knew Cali and he can't hold his drinks. Hindi mataas ang
liquor tolerance nito.Napabuntong-hininga siya saka naupo sa gilid ng
kama at pinakatitigan ang guwapong mukha ng asawa niya. Kaagad niyang
naramdaman ang pait, kirot at galit sa puso niya. Mabilis siyang nag-iwas
ng tingin ng mahulog ang isang butil ng luha sa pisngi niya.

Nananariwa na naman ang sakit sa puso niya. Seeing Cali's face again made
her heart ache in pain.

Tumayo siya saka huminga ng malalim para pakalmahin ang sarili niya.

And then her eyes settled on a large picture frame on the wall.
Naramdaman niyang lumambot ang puso niya ng makita ang wedding picture
nila ni Cali. They look so happy, so contented. Sinong mag-aakala na
mauuwi sa ganito ang lahat.

Nagpakawala siya ng isang malalim na hininga saka maingat iyong

pinakawalan at iniiwas ang tingin sa wedding picture nila ni Cali.
Umikot ang tingin niya sa kabuonan ng silid. Nothing have change. Her
vanity mirror is still there... her closet... her table... everything is
still in there.

Napatitig siya kay Cali. Kung galit ito sa kaniya, bakit hindi nito
tinapon ang mga gamit niya? Bakit hinayaan nito ang mga gamit niya?

Naguguluhan na si Annette. Hindi na niya alam ang dapat niyang isipin at

maramdaman.

"Annette..." a raspy voice filled the very silent room. "Ikaw ba yan?"

Binura niya lahat ng emosyon sa mukha niya saka humarap kay Cali. "Gusto
kitang makausap."

Bigla itong bumalikwas ng bangon at napamura saka sinapo ang ulo. "Fuck!"
He hissed and looked at her. "Annette, i'm sorry about this."

"Hihintayin kita sa harden." Pagkasabi no'n ay lumabas siya ng silid at

nagtungo sa harden na nasa roof top ng bahay.

Napapikit si Annette habang ninanamnam ang pagtama ng hangin sa mukha

niya, kapagkuwan ay minulat niya ang mga mata at naglakad patung sa gilid
ng roof top at ipinatong ang mga siko sa railing saka tumingin sa
kapaligiran.

Big Mansions. Beautiful house. Wala yatang bahay sa loob ng Village na

'to na hindi mataas at hindi malaki. Lahat may kaniya-kaniyang ganda.
Naalala niya tuloy ang unang reaksiyon niya ng dalhin siya rito ni Cali.
It was one of the happiest day of her life.

Ipinikit niya ang mga mata ng maramdamang may tumabi sa kaniya ng tayo,
humugot siya ng malalim na hininga at maingat din iyong pinakawalan. She
needs to calm down. Kailangan muna niyang kalimutan ang galit niya sa
asawa.

"Annette."

Bumaling siya rito kapagkuwan ay ibinalik din ang atensiyon sa mga

naggagandahang bahay sa harapan niya. "May tanong sana ako."

"Ask away."

"Why?" Pumihit siya paharap kay Cali at tiningnan ito sa mga mata. "Bakit
hindi mo ako hinanap ng mawala ako? I can remember, Cali, we were happy,
we love each other and everyday was like a dream come true." Hindi na
naman niya maiwasang umiyak pero pinipigilan niya ang luha na bumagsak.
"Bakit? Bakit hindi mo ako hinanap? Wala ba akong halaga sayo? Were you
just pretending to love me before?"

Pain crossed his deep green eyes as he stared back at her. "I was asking
the same thing, Annette? We're you just pretending too?"
Naguluhan siya sa ibinalik nitong tanong sa kaniya. "Anong ibig mong
sabihin?"

"You..." nagtagis ang bagang nito, "cheated on me."

Umawang ang labi niya. "No..."

"Yes, you did." Tumingala ito sa kalangitan kapagkuwan at nagbaba ng

tingin sa kaniya, "akala ko nga rin mahal mo ako pero niloko mo ako. Nang
araw na 'yon na umalis ka, nag-iwan ka ng sulat. Sinabi mo doon na hindi
mo na kayang magpanggap na masaya, na mahal ako, kasi hindi naman talaga.
Sabi mo hayaan kitang makasama ang lalaking tunay mong mahal. At sinabi
mo doon na matagal mo na akong niloloko." He has an unshed tears in his
eyes, "kaya hindi kita hinanap. Napuno no'n ng sakit at galit ang puso
ko. I can't believe that my wife who told me i love you everyday is a
lying conniving woman."

Nakaawang pa rin ang mga labi niya hanggang sa matapos na magsalita si

Cali. It couldn't be. No! She won't cheat on him. She loves him!

"P-puwede ko bang makita ang sulat ko?" Hindi pa rin siya makapaniwala.

Tumango ito saka may kinuhang papel sa bulsa. Lukot na lukot na 'yon na
pinilit lang ayosin.

"Here." Inabot nito ang papel sa kaniya. Nanlalamig ang kamay na tinaggap
niya ang papel at malakas ang tibok ng puso na binasa iyon.

Annette can feel her heart ache in every words that was written on the
paper. Hindi... hindi niya kayang isulat to! Mahal niya ang asawa niya.

Pero maikaka-ila ba niya? Sulat-kamay niya 'yon.

Nanginginig ang kamay na binalik niya ang sulat kay Cali, puno ng
katanungan ang isip niya. Bakit? Bakit niya gagawin yon? Bakit niya
lolokohin ang asawa niya? Hindi siya ganoong klaseng babae.

Umiiling na tumingin siya sa mga mata ni Cali. "Hindi pa kompleto ang

memoryang naalala ko, pero kaya kong itaya ang buhay ko... hindi pera ang
habol ko sayo, hindi kita pinakasalan dahil maganda ang magiging
kinabukasan ko sayo. Hindi ako ganoong klaseng babae."

He sighed. "Then why did you wrote that? Akala ko mahal mo ako--"

"Mahal kita!" Napasigaw siya sa sobrang frustrasyon na nararamdaman.

"Mahal na mahal kita, Cali. Kaya ang sakit-sakit ng ginawa mo sakin. Ang
sakit-sakit na nagpanggap ka lang na may nararamdaman ka para
makapaghiganti ka sakin." Tinuyo niya ang mga luha niya sa pisngi. "I
can't remember anything when i saw you again, but you manage to enter my
heart and i fell in love with you for the second time. Just like before.
Madali kang nakapasok sa puso ko at napakadali saking mahalin ka kaya
hindi ako naniniwala na isusulat ko yan kasi alam ko sa sarili ko, mas
gugustohin ko pang may mangyaring masama sakin keysa mapahamak ka!"
Marahas siyang umiling. "It couldn't be! Hindi kita kayang lokohin. Hindi
kita kayang saktan. Hindi kita kayang gamitin kasi mahal na mahal kita.
Ikaw ang pinaka importanteng tao sa buhay ko noon. Ikaw! Ikaw..."
napahawak siya sa railing ng rooftop saka malakas at puno ng sakit ba
sumigaw siya.

Sumigaw siya ng sumigaw hanggang sa maramdaman niyang yumakap mula sa

likuran niya.

Annette instantly felt safe and she knew it's Cali. Ito lang ang may
kayang iparamdam sa kaniya 'yon.

"Hindi ko na alam ang paniniwalaan ko, Annette." Wika ni Cali habang

yakap siya mula sa likuran, "ang sulat mo noon na walang pagsidlang sakit
ang dinulot sakin, o ikaw, na nasa harapan ko ngayon at sinasabing
minahal mo talaga ako noon." Mas humigpit ang yakap nito sa kaniya.
"Gulong-gulo na ako. Pero isa lang ang sigurado ako, kaya kong kalimutan
ang nakaraan, makasama ka lang ngayon."

Binaklas niya ang braso nito na nakayakap sa beywang niya saka ilang
hakbang na lumayo siya rito bago humarap at tumingin sa mga mata nito.

"Tumigil ang memorya ko nang makilala ko si Khatya." Imporma niya rito.

"Mula doon hanggang sa na-aksidente ako, hindi ko 'yon maalala.
Pakiramdam ko nasa ala-alang yon ang katotohanan, kung niloko ba talaga
kita o hindi. At hangga't hindi ko yon maalala, mananatili ako rito sa
bahay, doon ako sa guest room. Wala akong pera para bumalik sa probinsiya
namin, wala rin akong pera para pakainin ang sarili ko doon. So i'm being
practical, i'll stay here. With you. Until all my memories came back."

Lumambot ang ekspresyon sa guwapo nitong mukha. "You can stay here as
long as you want. Bahay mo rin naman 'to, remember? Kasal tayo."

Speaking of which...dinukot niya sa bulsa ng pantalon ang wedding ring

nila ni Cali na siyang tanging naiwan sa kaniya ng maaksidente siya saka
inabot iyon sa asawa niya.

"Here." Aniya, "ibinabalik ko sayo."

He looked at her, pain is in his eyes. "Why?"

"Kasi hindi ko alam kung kaya kong panindigan ang mga binitiwan kong
pangako sa altar noon." Kinuha niya ang kamay nito saka inilagay ang
singsing sa palad nito. "As of now, i really hate you, Cali. Tanging
sakit at galit lang ang nararamdaman ko para sayo. I don't feel any love
towards you. Kaya binabalik ko 'yon sayo."

Sinundan ng mga mata niya ang isang butil ng luha na nalaglag sa mga mata
ni Cali.

"You don't love me anymore?" He sound like he's choking. "Please tell me
that its not true."
Tumango siya. "I don't." Nagbaba siya ng tingin kapagkuwan ay humugot ng
malalim na hininga. "Anyways, babalik na ako sa loob. Aasikasohin ko pa
ang tutulogan ko." Pagkasabi no'n ay naglakad siya pabalik sa pinto.

CALI gripped Annette's wedding ring so tight, his clenched fist in pain.
Pero wala siyang pakialam kung nasasaktan siya, mas masakit ang
nararamdaman ng puso niya.

Annette just told him she doesn't love him anymore. Ang sakit-sakit
palang marinig iyon mula sa asawa niya.

Tinuyo niya ang luhang nalaglag sa mga mata niya tumingala siya sa
kalangitan. Gustong niyang sigawan ang panginoon kung bakit pinapahirapan
siya nito. Is this his karma? Is this because he hurt his wife? Is this
because he was an ass.

If it is... then he deserved it. He deserve the pain he's feeling right
now.

Huminga siya ng malalim saka marahas iyong pinakawalan. He have to keep

himself together. His wife is here... in the house. Kailangan niya itong
asikasohin.

Malalaki ang hakbang na umalis siya sa harden saka bumaba sa second

floor.

Natigilan siya ng makitang lumabad sa stock room si Annette, may dala

itong unan at kumot at patungo ito sa guestroom. It looks like she knew
her way around.Mukhang may naaalala na nga ito.

Nang makitang lumabas ito sa guestroom, sinalubong niya ito.

"Kumain ka na ba?" Tanong niya.

"Kung nagugutom ako, kakain ako." Anito sa malamig na boses saka

nilampasan siya.

He felt his heart contracted in pain. Ito ba ang pakiramdam na hindi

pahalagahan ng asawa niya. Ang sakit pala masyado. Pero hindi siya
magpapa-apekto, kailangan niya itong suyuin.

Sinundan niya si Annette pabalik sa stock room. Kumukuha ito ng unan.

"Ako na." Aniya.

"Magaan lang naman. Ako na." Ani Annette saka nilampasan na naman siya.

Sinundan ulit niya ito. "Anong gusto mong ulam? Gusto mo umorder tayo?"

"Ayoko."

"Gusto mo bang sa labas tayo kumain--"

"Ayoko."
"Annette--"

"Tigilan mo ako, Cali." Pumasok ito sa loob ng guestroom at isinara iyon

para hindi siya makapasok.

Kumuyom ang kamao niya para pigilan ang sariling pumasok.

She need space, then he'll give it to her.

Umalis siya at nagtungo sa bar saka kumuha doon ng dalawang bote ng rum
at binuksan yon saka ininom mula sa bote.

PABABA si Annette patungong kusina ng madaanan niya si Cali na umiinom sa

Bar ng mag-isa. Sa mismong bote ito umiinom at halatang wala sa sarili
dahil nakatulala lang ito sa kawalan.

Her heart went out to his husband but she stopped himself. Hindi niya
dapat maramdaman yon para sa asawa niyang sinaktan siya at pinaasa.

Pero hindi niya napigilan ang mga paang naglakad palapit dito at ang
kamay niya na tumapik sa balikat nito.

"Stop drinking." Aniya.

He looked back at her, his eyes emotionless. "Why?"

"Masama yan para sayo."

He snorted. "Masama? Yeah. Right."

Napabuntong-hininga siya. "Itigil mo na 'yan." May finality sa boses

niya.

Cali sighed and stared at her eyes. "Kapag itigil ko ba, papansinin mo
ako? Pahahalagahan?"

Umikot ang mga mata niya. "Pahahalagahan?" Mapait siyang ngumiti. "Cali,
pinahalagahan mo ba ako?" She pressed her lips together and spoke again,
"huwag ka nang uminom, wala kang mapapala diyan."

Nagkibit-balikat lang ito saka uminom ulit.Napailing-iling lang siya saka

nagpatuloy sa paglalakad patungo sa ibaba.

Napatigil siya sa pagbaba sa hagdan ng makita si Khatya sa sala.

Anong ginagawa ng babaeng 'to rito?

"Anong ginagawa mo rito sa bahay ko?" Tanong niya.

Halata ang gulat sa mukha nito ng makita siya. "A-anong ginagawa mo

rito?" Parang nanenerbiyos nitong tanong.
Tumaas ang kilay niya, hindi na siya ang Annette na hinahayaan lang ang
ibang pagsalitaan siya. "Bahay ko 'to. Bakit? Ikaw, anong ginagawa mo
rito?"

Tumaas din ang kilay nito. "Nandito ako para kay Cali."

Anger boiled inside her. Ang kapal din ng mukha ng babaeng 'to, at sa
bahay pa talaga niya nilalandi ang asawa niya.

Tumaas ang sulok ng labi niya habang naglalakad patungo sa telepono na

nasa gilid ng sala. "Wala dito si Cali--"

"Nagsisinungalinga ka! Nandito si Cali at hinihintay niya ako!" Bigla

itong sumigaw.

Nang makalapit sa telepono, i-de-nial niya ang numero ng Guard house saka
inilagay ang awtomatibo malapit sa tainga niya.

"Nasaan si Cali, ha?" Mataray na tanong sa kaniya ni Khatya. "Tinatago mo

siya no? Ilabas mo siya! At ano ba ang ginawa mo rito, ha?! Lumayas ka
nga rito!"

Umikot lang ang mga mata niya saka kinausap ang nasa kabilang linya.
"Guard, this ia from Cali Sudalga's house. This is his wife. Pumunta kayo
ngayon rito kasi may nakapasok sa bahay naming hindi naman welcome."

"Yes, ma'am."

Ibinaba niya ang telepono saka bumaling kay Khatya. "Ikaw ang lumayas sa
bahay ko."

"How dare you!" Galit nitong sigaw at sinugod siya.

Pero bago pa ito makalapit sa kaniya ay naunahan na siya nito. Umigkas

ang kamay niya saka malakas iyong tumama sa mukha nito pagkatapos ay
mahigpit niya itong hinawakan sa buhok at nanggigigil sa galit na hinila
ito patungo sa pinto, palabas ng bahay.

Panay ang tili nito at pilit na tinatanggal ang pagkakahawak niya sa

buhok nito pero mas malakas siya rito.

Nang mahila niya ito palabas, tinulak niya ito sa lupa dahilan para
mapadapa ito.

"How dare you--"

"Para iyan sa pagtawag saking tanga." Matalim ang matang sabi niya saka
dinuro ito, "at para yan sa pagsabi mong sayo ang asawa ko. Isaksak mo to
sa kokote mo na akin ang asawa ko at hindi sayo. At sa oras na bumalik ka
ulit dito sa bahay ko, hindi lang yan ang aabutin mo sakin!"

Tamang-tama naman na dumating na ang mga Guard. Nagtititili si Khatya ng

hawakan ito ng mga guard na pulsohan at hinila palayo sa bahay niya.
Inirapan niya ito saka pumasok ulit sa bahay. Natigilan siya ng makita si
Cali na pababa sa hagdan, hawak pa rin nito ang bote ng alak. Nakabadha
sa mukha nito ang pag-aalala sa mukha.

"Sino 'yon?" Kunot nuong tanong nito. "Sino 'yong tumitili?"

"Ang babae mo, si Khatya." Inirapan noya ito. "Hinila ko palabas."

Alam niyang may kasunod pa itong tanong pero nilampasan niya ito at
nagtungo sa kusina.

#I'MBACK

---> Sorry, na busy ako kay Lander e. For publishing kasi un ta may
kailangan lang akong ayosin. Hehe. But now i'm back.

=================

CHAPTER 18

CHAPTER 18

HINDI napigilan ni Cali ang ngiting kumawala sa mga labi niya habang
nakatingin sa papalayong likod ni Annette. Mukhang nakakaalala na nga
ito. Ang Annette kasing nakilala niya na walang maalala ay parang
mahiyain at hindi sugurado sa sarili. So opposite from his feisty wife.

Sinundan niya ito sa kusina habang dala pa rin ang bote ng rum na
nangangalahati na ang laman. He can feel his head spinning but he didn't
give a shit about that. Gusto niyang makausap ang asawa niya.

"Hey." Aniya saka umupo sa katabing silya ng Island Counter.

Hindi siya pinansin ni Annette at inaasahan na niya iyon.

"Talk to me, please." He pleaded.

Hindi siya nito pinansin at nagpatuloy lang sa paghiwa ng karne. Wala

silang katulong dahil ayaw noon ni Annette. Kaya naman daw nito ang mga
gawaing bahay kaya nakasanayan na niyang walang katulong sa bahay nila.
Kahit nang umalis ito ay hindi siya kumuha ng katulong.

"Annette," masuyo niyang tawag sa pangalan nito, "please, talk to me."

Tumigil ito sa paghiwa ng karne saka nakapameywang na humarap sa kaniya.

"May kailangan ka? May sasabihin kang importante?"

"I want you."

Sarkastiko itong ngumiti. "Ako talaga pinagloloko mo? Gago. Doon ka kay
Khatya, mukhang more than willing naman siyang makipag-sex sayo."
Nagdilim ang mukha niya kasabay ng pagkirot ng puso niya. "Pinamimigay mo
ako?"

Tumaas ang kilay nito. "Oh, bakit? Don't tell me na sa dalawang taong
wala ako ay celibate ka?"

Tumango siya. "I am." Tumingin siya sa mga mata nito para makita nito ang
sinsiredad niya. "Ikaw lang talaga kahit pa nga iniwan mo ako para ibang
lalaki."

May nabanaag siyang emosyon sa mukha nito bago siya nito inungusan.
"Hindi ako naniniwala sayo."

"Ask my friends."

"Bakit? Twenty-four-seven ba silang nakabantay sayo?" Sarkastiko nitong

tanong. "Puwede ba, Cali, spare me with your bullshit."

"E sa wala nga e." Naiinis na sabi niya. Bakit ba ayaw nitong maniwala?
"Ikaw lang talaga."

"Hindi ako naniniwala."

"Oo nga." Pamimilit niya para maniwala ito. "Wala talaga. Ikaw lang.
Promise, cross my heart and hope to die."

Inirapan siya nito. "Hindi ako naniniwala."

Cali groaned in annoyance. "Basta malinis ang konsensiya ko na wala akong

ibang babae habang wala ka. I'd been a good husband while you were gone."

"Good husband." She snorted and looked at him funny. "Really?"

Napabuntong-hininga siya. "Bakit hindi ka naniniwala sakin?"

Inirapan lang siya nito saka hindi siya pinansin. Siya naman ay
nanatiling nakamasid dito habang nagluluto ito ng ulam at nagsasaing.

They were both silent for a long time. Walang nagsasalita sa kanila at
nararamdaman niyang pinapakiramdaman nila ang isa't-isa.

Nang matapos itong magluto, sumandok ito ng kanin, kumuha ng ulam saka
iniwan siya sa kusina. Napakurap-kurap siya sa papalayo nitong likod.

That was rude.

Naiiritang sinundan niya ang asawa patungo sa guestroom.

"Ano ba ang kailangan mo?" Mataray nitong tanong sa kaniya ng makapasok

siya sa kuwarto nito.

"Gusto kitang makausap--"

"Wala na tayong pag-uusapan--"

"Mayroon." Humarang siya sa dinaraanan nito. "Kausapin mo naman ako.

Please?"

Umiling ito saka nagpakawala ng malalim na buntong-hininga at sinalubong

ang tingin niya. "Two minutes. Talk."

Ihinilamos niya ang mga palad sa mukha. "Annette naman, e, you're being
unfair--"

"Unfair?" Tumalim ang mga mata nito. "Paano ako naging unfair? Niloko ba
kita at pinaghigantihan habang wala kang maalala?" Puno ng pait ang boses
nito. "Pinaniwala ba kita habang wala kang maalala ni katiting?"

"Annette--"

"Don't talk about being unfair, Cali, because you'll win hands down."
Nagtagis ang bagang nito, "wala kang karapatang mag demand o magtanong
pagkatapos ng ginawa mo sakin--"

"You cheated on me! May karapatan akong mag tanong at mag demand!" Hindi
niya napigilang sigaw. "You cheated on me and that's you being unfair
because i love you, Annette! Minahal kita noon ng sobra-sobra at niloko
mo lang ako. Niloko mo ako at pinagpalit sa ibang lalaki!"

Natigilan ito sa pagsigaw niya at nagbaba ng tingin pero hindi nakatakas

sa kaniya ang sakit at pagladisgusto na bumalatay sa mukha nito. "Wala
akong maalala, Cali, hindi ko kayang sagutin iyang binibintang mo."

Mapakla siyang tumawa. "And you said i'm unfair."

Nag-angat ito ng tingin sa kaniya. "Hanggat wala akong maalala, please,

huwag mo muna akong kakausapin. Mas naguguluhan lang ako lalo n sa ano
ang dapat kong gawin."

Mapait siyang ngumiti. "Easy for you to say, hindi mo kasi nararamdaman
ang nararamdaman ko. Binalik mo nga sakin ang singsing diba, kasi hindi
mo na ako mahal. You dont know how much i want to touch you, to have you,
to love you, to own you..."

Umiling ito, nanunubig ang mga mata. "Just leave me alone. Hindi mo ako
naiintindihan, Cali."

Bumagsak ang balikat niya. "Okay. I'll leave you alone... for now."

Nang makalabas siya sa silid, siya na mismo ang nagsara sa pinto ng

inuukupang kuwarto ni Annette saka napahilig siya sa hamba ng pintuan.

"Fuck." Kumuyom ang kamao niya. "Fuck!"

PARANG nauupos na kandila na napaupo si Annette sa gilid ng kama saka

niyakap ang sarili. She can't make herself get close to Cali. Pagkatapos
ng mga nalaman niya... na niloko niya ito... na nangaliwa siya... hanggat
hindi kompleto ang ala-ala niya, hanggat hindi niya naalala ang ginawa
niya rito, hinding-hindi siya magpapahawak dito.

Iniisip palang niya na may ibang lalaki siyang nakatalik maliban dito ay
hindi na niya kayang sikmurahin. Siya ang nandidiri sa sarili niya kaya
naman ganoon nalang ang pakikitungo niya sa asawa.

If she really cheated then he deserves another woman and that pained her.
Kaya nga niya ibinalik ang wedding ring nila rito, idinahilan lang niya
hindi na niya ito mahal pero ang totoo, nanliliit lang siya sa sarili
niya at pakiramdam niya ay napakarumi niya.

Bumuga siya ng marahas na hininga saka kumuyom ang kamao niya. I have to
remember! I have to!

Humugot siya ng malalim na hininga saka pinilit ang sarili na kainin ang
niluto pagkatapos ay bumaba siya unang palapag ng bahay at naabutan niya
si Cali na kausap ang Security Guard.

"Pasensiya na talaga, Sir, kapatid ho si Ma'am Khatya ng isang nakatira

dito sa Village kaya wala kaming magagawa kundi pagbawalan siyang pumasok
sa bahay niyo."

Tumango si Cali. "Do that."

"Yes, Sir."

Nang makaalis ang guard, mukhang naramdaman ni ang presensiya niya dahil
nag-angat ito ng tingin sa gawi niya.

Tiningnan lang siya ni Cali saka tinalikuran. Siya naman ay bumaba,

inilapag ang tray na may lamang pinagkainan niya sa round table saka
umupo sa sofa at sinapo ang ulo at tumitig sa sahig.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi ng maramdamang may sumigid na namang

kirot sa ulo niya, kapagkuwan ay may pumasok na mga hindi malilinaw na
ala-ala sa isip niya na mas lalong nagpapa-frustrate sa kaniya.

Bakit ba hindi maging malinaw ang mga ala-alang pumapasok sa isip niya?!
Bakit ba palaging malabo?!

"Ayos ka lang?" Boses iyon ni Cali.

Pilit niyang binura ang sakit na nakaguhit sa mukha niya ng mag-angat

siya ng tingin kay Cali. "Oo."

May pagdududa sa mukha nito. "Namumutla ka."

Umiling siya. "Ayos lang ako." Tumayo siya para makalayo kay Cali pero
kasabay ng paghakbang niya ay ang walang pagsidlang sakit na sumigid sa
bawat ugat ng utak niya.

"Aray!" Malakas siyang napasigaw sa sobrang sakit at napakapit kay Cali

na agad na lumapit sa kaniya ng makitang matutumba siya.
"Fuck!" Mabilis siya nitong pinangko saka nagmamadaling dinala sa
master's bedroom saka ihiniga siya doon.

"Cali! Aray!" Napasigaw siya ulit ng sumigid ang kirot sa ulo niya.
"Araaayy!"

Kinanlong nito ang ulo niya saka niyakap siya ng mahigpit. "I'm hear,
baby. I'm here." Parang inaalo siya nito na huwag umiyak habang tinutuyo
nito ang mga luha niya. "Hindi kita iiwan. Nandito lang ako."

Parang may sariling isip ang mga braso niya na yumakap sa beywang ni Cali
at mahigpit na yumakap sa binata habang namimilipit siya sa sakit ng ulo.

Then suddenly... it stopped.

Para siyang nakahinga ng maluwang saka isinubsob niya ang mukha sa

beywang ni Cali habang hinahaplos nito ang buhok niya.

"Okay ka na?" Tanong nito kapagkuwan.Humigpit ang hawak niya sa laylayan

ng suot nitong pang-itaas. "Pakiramdam ko nanghihina ako."

Bumaba ang tingin nito sa kaniya saka pinakatitigan siya. "Kailangan mo

ba ng Doktor? Puwede kong tawagan si Blaze--"

"Okay lang ako." Umalis siya sa pagkakaunan sa hita ng asawa saka umayos
ng higa sa kama. "Kailangan ko lang ng pahinga."

Napabuntong-hininga ito ng lumayo siya. "Have you been forcing yourself

to remember?"

Natahimik siya at nagpakawala ito ng malalim na hininga.

"Annette, huwag mong pilitin ang sarili mo--"

"Kailangan kong gawin 'yon." Kumuyom ang kamao niya, "para malinawan na
tayo sa mga nangyari noon. Para maalala ko na kung niloko ba talaga kita
o hindi, dahil hanggat hindi ko nalalaman ang katutuhanan, hindi ako
matatahimik. Hanggat hindi ko maalala ng buo ang nakaraan ko, hinding-
hinding ako mamumuhay ng payapa at kontento."

Humugot ng malalim na hininga si Cali saka hinaplos ang pisngi niya.

"Just dont force yourself, okay? I dont want to see you hurting again."

Nag-iwas siya ng tingin. "Bakit? Masyado na bang mabigat sa konsensiya mo

ang ginawa mong pananakit sakin noon?"

Natigilan siya ng dumako ang kamay nito sa buhok niya at hinaplos nito
iyon.

"Annette, i was in pain when you left me and i carry that pain for two
years. Nang makita kita at wala kang maalala, nakakita ako ng oportunidad
na iparamdam sayo ang pinaramdaman mo saking sakit noon. I know, i was
being irrational, but i was hurting. Pero nang nasaktan na kita, nang
nakita na kitang umiyak sa harapan ko, hindi ko pala kaya, hindi ko pala
kayang makikita na nasasaktan ka lalo na at ako ang dahilan niyon."

"Cali, your means doesn't justify the end. "Umiling siya. "You already
hurt me--"

"You hurt me too. Hindi ba puwedeng kalimutan natin 'yon at mag-umpisa

ulit?"

Matalim ang matang tumingin siya kay Cali. "Kalimutan?" Mapakla siyang
tumawa. "Cali, i cheated on you, iyon ang isa sa mga bagay na hindi
basta-basta kayang kalimutan. No wonder your friends hates me, dahil
niloko kita at hindi ko yon matanggap sa sarili ko--"

"Kaya ko yong kalimutan. I can forget everything, Annette, just promise

me that you'll stay by my side as my wife." Madamdamin nitong sabi, "yon
lang naman ang gusto ko. Pagkatapos kita makitang umiyak, natauhan na
ako, ayoko na makita kang umiiyak ng dahil sakin. Fuck our past, fuck
Freed, fuck everyone. I want you to be my wife again, Amnette, mahirap ba
yon?"

Nagbaba siya ng tingin. Mahirap sa kaniya kasi nandidiri siya sa kaniyang

sarili.

"Ayoko." Wika niya kapagkuwan. "Hayaan mo na ako."

Umiling ito, "no." Tumalim ang mga mata nito kapagkuwan habang nakatingin
sa kaniya, "we had a vow, Annette. In good and in bad times, in sickness
and in health, in richer and in poorer, 'till death do us part. Don't you
remember that? Only death can separate us, hindi si Freed, hindi ang
ginawa mo, hindi ang dalawang taong wala ka at mas lalong hindi ang
nawawalang mong memorya. So please, just give our marriage a chance."

"A chance to what, Cali?"

"A chance to be happy again, like before."

Mariin niyang pinikit ang mga mata. "Magiging masaya ba pa tayo?"

Iminulat niya ang mga mata, "pagkatapos ng mga nangyari, pagkatapos
kitang saktan ang lokohin."

Masuyo siya nitong nginitian. "Sabi mo hindi mo yon kayang gawin sakin,
sabi mo hindi mo ako kayang lokohin, yon ang pinanghahawakan ko,
Annette."

"Pero paano kung ginawa ko nga?" Tanong niya, ang mga mata ay nanunuring
nakatingin sa guwapong mukha ni Cali na hindi nawala ang ngiti, "paano
kung niloko nga kita at pinagpalit sa iba? Masasabi mo pa kaya ang mga
yan?"

Natahimik ito.

"I thought so." Malungkot siyang ngumiti. "Men in general doesn't like to
be cheated on, kasi nakakabawas yan sa pagkalalaki niyo, kaya hindi ako
naniniwala na kaya mo akong tanggapin kung totoo mang niloko kita,
because that not men's nature."

Tumiim ang tingin nito sa kaniya. "I can defy men's nature for you,
Annette."

Her heart skips a beat. "Can you really?"

He nodded. "Just stay with me and i will."Hindi niya napigilan ang isang
butil ng luha na nakatakas sa mata niya. "Paano kung niloko nga kita noon
tapos--"

He leaned in and claimed her lips and she felt her body tingle in
response. Doon lang niya naramdaman ang pangungulilang nararamdaman ng
katawan niya para sa asawa. She miss his touch, his kisses... everything.

Kumawala siya sa halik nito. "Cali--"

"Shh..." ihinarang nito ang hintuturo sa ibabaw ng mga labi niya, ang
mukha nito ay napakalapit sa kaniya, "shut it, Annette, and let me kiss
you."

Bumilis at mas lumakas pa lalo ang tibok ng puso niya. "Cali..."

"I miss kissing you, baby, please let me." His eyes, they were pleading.

Parang nahihipnotismo si Annette habang nakatingin sa kulay berde nitong

mga mata.

Habang nakatingin doon, naalala niya ang buhay nilang mag-asawa noon, ang
masaya nilang pagsasama, ang mainit nilang mga pagtatalik at ang
pagmamahalan nila. At sa mga oras na yon, gusto niya iyong ibalik, gusto
niya ulit maging masaya sa piling ng asawa niya.

Kaya naman ay siya na ang yumakap sa leeg ni Cali at hinila ang mukha
nito pababa para mapusok itong halikan sa mga labi.

#NoHashtagForNow

*enjoy reading*

=================

Please Read

May update na po si Cali -CHAPTER 19. Dahil inosente si Watty, ginawa

niyang private deretso. Kaya hindi po yan nagno-notify.

Just refresh your library hanggang sa lumabas si 19. Kapag hindi lumabas,
baka hindi ka naka-follow sakin, follow mo muna ako -- this is the only
way i know para mabasa mo ang private chapter. Again hindi ko siya
ginawang private para i follow mo ako, u can unfollow after you read it
if you like :) Tapos kapag na follow mo na ako, refresh ulit. Kapag hindi
gumana log in and log out kay watty. This always work like a charm.

Anyway, happy reading.

=================

CHAPTER 19

ANNETTE can feel every beat of her heart as Cali kissed

her passionately. Naglalaban ang isip niya kung tama ba
itong ginagawa niya pero nanaig ang kagustuhan ng
katawan niyang makipag-isa sa katawan ng asawa.
She missed him. She missed him terribly. And she wants
to be with her husband even just for today.
Kaya naman nag paubaya siya ng hubarin ni Cali ang
lahat ng damit niya at wala nang itinira, ganoon din ito na
hinubad ang lahat ng damit kapagkuwan ay masuyong
hinalikan ang puno ng mayayaman niyang dibdib.
“Oh.” Annette moaned when she felt Cali’s tongue
swirling around her taut nipples.
Her nipples are aching, seeking a wicked tongue to play
with them. Kaya naman ng ipasok ni Cali ang naninigas
niyang utong sa mainit nitong bibig, mahigpit siyang
yumakap sa ulo nito at pinagduldulan dito ang dibdib
niya.
“Sige pa, Cali.” Halinghing niya, “lick me more... more...
ohh.”
Annette’s body tingled when Cali’s hand move to
massage her other breast. Panay ang daing niya ng
malakas sa sarap na nararamdaman. At nang ipaglipatl
ipat nito bibig sa tuktok ng magkabila niyang dibdib,
mahigpit siyang napadabunot sa ulo ng asawa.
“Oh! Cali!” Bolt of electricty shoot through her belly as
Cali licked and sucked her nipples. “Ohh... ohh... Cali.
Oh!”
Mas humigpit pa lab ang yakap niya kay Cali nang
maramdaman ang kamay nitong gumagapang sa hita
niya patungo sa kaselanan niya habang ang bibig nito ay
nilalaro pa ang dibdib niya. Mas lalong nadagdagan ang
mit ng katawan na nararamdaman niya dahil sa kamay
nitong humahaplos sa balat niya na para bang inaakit
siya.
Nanginig ang mga hita niya ng makarating sa gitnang
bahaging iyon ang kamay ng asawa. Nang dam hin nito
ang kaselanan niya na basang-basa na para rito at
hinagod iyon, para siyang mawawalan ng lakas sa
sobrang sarap na nalalasap.
“Cali--ohh” Napaliyad siya, ang mga hita niya ay
nakikikiti at parang nanghihina sa bawat hagod ng
kamay ni Cali sa pagkababae niya. “Oh, Cali”
Annette bit Cali’s lower lips as his hand reach her
womanhood. Her body arched in pleasure as one of his
finger slid down to her wetness.
“Oh...” she moaned lustfully as Cali slowly move his
finger in and out of her core.
Her toes curled. Her body arched. She moaned loudly.
And she was gripping his shoulder in every thrust of his
finger.
Parang mapupugto ang hininga niya ng maramdamang
dinagdagan pa nito amg daliri sa bob niya. Now, his two
fingers are enjoying the wetness of her sex and its
making her moan loudly in a second.
Parang may sariling isip ang balakang niya na
salubungin ang bawat paggalaw ng daliri nito. Halos
mabaliw siya sa sarap.
This is what she had two years ago. Walang gabi na
hindi sila nagtalik ng asawa niya, palagi nilang
pinagsasaluhan ang mit ng kanilang mga katawan.
That’s why she can’t figure out why she would look for
another man.
Sapat na si Cali sa kaniya... sobra-sobra pa nga e.
And when Cali’s scorching kisses trailed from her breast
down to her belly, her body shake in pleasure. And when
his lips reached its destination, her wetness, her legs
buckled and fell on the mattress.
“Cali...” ungol niya sa pangalang ng asawa ng
umpisahan nitong sambahin ang pagkababae niya.
She’s dripping wet for Cali. She can feel it.
Nararamdaman niyang basang-bada na ang kaselanan
niya at ang pagkabasa na yon ay tinutuyo ng dila ni Cali
na para bang isa iyong napakasarap na tubig at
nauuhaw itong umiinom.

“Oh! Oh! Oh!” She was moaning insanely.

Wala na siya sa tamang pag-iisip, ang tang ing nasa isip
lang niya ay ang namumuo sa puson niya na gusto nang
lumabad pero pinipigilan niya.
No... not yet.
Panay ang ungol ni Annette habang sabay siyang
pinapaligaya ng daliri at dila ng asawa.
Cali was licking and finger-fucking her. It feels so damn
good. It feels so amazing. And delicious. And mind
blowing. And just plain pleasurable.
Halos sumigaw siya sa sobrang sarap lab na kapag
sinisipsip nito ang klitoris niya at pinapaikot ang dila sa
paligid ng kaniyang kaselanan. Para siyang nababaliw
sa kakaungol, hindi mapakali ang katawan niya kung
saan babaling, at kung saan siya kakapit.
Annette was lost in her lust and all she could do was
scream in pleasure as her orgasm reach its peak.
kasabay ng pagsigaw niya sa sobrang sarap ay ang
pagpasok nito ng kahabaan sa bob ng basang-basa
niyang pagkababae. Mas lab siyang nahibang sa sarap.
If his fingers felt good, his thick long hard penis felt
amazing inside her.
“Oh, god, Cali, you felt good inside me.” Ungol niya
habang nakakubabaw na ang asawa niya sa kaniya at
pinaglalandas ang dub ng dila sa leeg niya pataas
patungo sa kaniyang tainga. “Oh! Oh!”
“Ang sarap mo, Annette.” Bulong nito sa tainga niya
kasabay ng mahihina nitong ungol na ngayon ay palakas
na ng palakas habang unti-unti tong umuulos sa bob
niya.
Her legs wound around his waist as he started to thrust
deeper.
Ang mga ungol niya kanina ay mas lumakas pa lab ng
bumilis ang pagbayo nito sa pagkababae niya.
Naririnig niya ang tunog ng likha ng pag-ilsa ng kanilang
mga kaselanan at mas ginaganahan siya sa naririnig.
Mas nagiging mapusok ang bawat pagsalubong niya sa
bawat pagbayo ni Call.
Nakaawang ang labi niya habang malakas na umuungol,
mas dinidiinan niya ang batok ni Cali para mas lumalim
pa ang halik na pinagsasaluhan nilang dalawa. At mas
lalong hinapit ng mga binti niya nakayakap sa beywang
nito ang asawa para mas diinan pa nito ang paglabas
masok sa pagkababae niya.
“Oh! Oh... Cali.” Halos kagatin niya ang mga labi nito sa
sarap na bumabalot sa kaniya. “Oh. Ang sarap niyan,
sige pa, Call, isagad mo pa.”
Sumunod naman sa kaniya ang asawa at mas labong
sinagad sa kaibuturan niya ang nag-uumigting nitong
kahabaan na mas nagpawala sa kaniya sa tamang
huwisyo.
“Fuck, Annette.” Cali moaned and groaned in bliss.
“God, you feel so good, honey.”
Mas labong humigpit ang pagkakayakap ng binti niya sa
beywang nito habang nakahawak siya sa batok nito at
mas diniinan pa ang paghalik sa asawa niya.
Sabay silang umungol ni Cali habang naglalabas-masok
ang kahabaan nito sa bob niya.
She was moaning, aching, trashing and pulling her
husband close as thousand bolt of electricity shoot
through her belly, making her more crazy in lust and in
need.
“Sige pa, Cali. . .bilisan ... mo... pa.” Hinihingal niyang
sabi habang umiindayog ang katawan niya kasabay ng
paggalaw ni Cali sa ibabaw niya. “Oh, heaven.., oh, Cali.
Ohh! Im coming!”
Mahigpit siyang yumakap kay Cali at mapusok silang
naghalikan habang pabilis na ng mabilis ang bawat ulos
na pinapakawalan nito. At mas lalong naging mapusok
ang halikan nila ng asawa.
They kissed. He pumped in and out. They moaned in
unison and in a blinked of an eye, she can feel her
climax spreading through her, making her scream and
spasm in pure pleasure.
YCC
And when Cali followed, her legs fell unto the matress,
her muscles trembling in ecstasy of thier love making.
Nang parehong humupa ang mit ng kanilang katawan,
mahigpit siyang niyakap ni Cali at bumulong sa tainga
niya. “Please, dont push me away again.”
“Hindi ko na yata kaya.” Tinugon niya ang yakap nito
saka hinalikan ito sa balikat. “Miss na kita.” Pag-amin
niya. “Miss na miss na kita, Cali, kaya lang hanggat wala
akong maalala, nag iging unfair ako sayo. Paano kung
nagloko nga ako noon at—”
He kissed her to shut her up.
“Cali--”
“Dont, Annette. Just dont.” Anito saka matiim siyang
tiningnan. “Dont push me away. Yon lang ang gusto kong
gawin mo. Mahirap ba ‘yon?”
Umiling siya. “H-hindi.”
“Good. Because we’ll figure it out together.” Hinaplos nito
ang pisngi niya at hinawi ang ilang hibla ng buhok na
nakatabing sa mukha niya. “Kung may nagawa ka man
noon na hindi maganda, pag-uusapan natin ‘yon, at tulad
ng pinangako natin sa altar, walang bibitaw, Annette.
Hindi mo ako bibitawan ng ganoon na lang. Masyado
kang mahalaga sakin, hindi ko kakayanin kung
mawawala ka ulit. I already lost you once, i wont survive
if I lost you again.” Pinaglapat nito ang nuo nilang
dalawa. “I thought if i hurt you, if i get my revenge i’ll be
happy and i’ll be able to forget you, but nothing like that
happened to me. Seeing you cry because of me, hearing
you those painful words to me, i can’t make myself forget
you, Annette. Attanggap ko na... tanggap ko nang hindi
ko kayang mawala ka sa buhay ko. Tanggap ko nang
ikaw ang gustong kong makasama habang nabubuhay
ako. So please, Annette, dont leave me, because i love
you so damn much, and you’re killing me every second
of the day that you’re pretending that i dont exist. I love
you, Annette. I do love you so much.”
Masuyo niyang sinapo ang mukha ni Cali saka
pinakatitigan ang guwapo nitong mukha.
“I love you too, Cali. I love you so much that it hurts not
to know the truth behind my accident two years ago.”
Hinaplos niya ang pisngi nito. “Mahal kita, Cali, mahal na
mahal. Mula noon hanggang ngayon, hindi naman
nawala e. Nakalimutan man kita pero narito ka sa puso
ko, kaya nang makita kita ulit, napakadali sakin na
mahalin ka. Napakadali sakin na ibigay sayo ang puso
ko. Pero natatakot ako, Cali, natatakot ako na baka
masaktan kita kapag naalala ko na ang lahat. I’m afraid
that i’ll hurt you, honey, i’m afraid to see the pain in your
eyes while you looked at me.”
Umiling si Cali saka hinalikan ang nuo niya. “I trust you,
Annette. Marami na akong pagkakamaling nagawa ng
dahil sa galit ko sayo dahil iniwan mo ako, at ayoko nang
ulitin ‘yon. May tiwala ako sayo. I believe you, honey. I
do.”
Mahigpit niyang niyakap ang asawa. “I love you so
much, Cali.”
“I love you more, baby. And i’m sorry that i hurt you.”
Umiling siya. “Sinaktan din naman kita. I think we’re
even.”
“Mas nasaktan kita.” Ani Cali habang hinahaplos ang
buhok niya. “Mas masakit ang ginawa ko sayo.”
Umiling siya ulit. “Cali, wala yon sa kung sino man sa
atm ang mas nasaktan. We were both in pain for two
years. And i’m so sorry i was the cause of it.”
Kumawala siya sa pagkakayakap kay Cali at akmang
hahalikan sana siya ulit ni Cali ng marinig niya ang tunog
ng door bell. May speaker sa bob ng kuwarto nila na
konektado sa door bell sa labas kaya dinig na dinig nila.
Napipilitan silang magbihis uhf at magkahawak kamay na
lumalabas at tinungo ang pinto.
Nang buksan iyon ni Cali, tumambad sa harapan nila
ang step-sister nitong si Vienna. Masama ang tingin nito
kay Cahi.
“So totoo ang naririnig ko.” Tinaasan siya nito ng kilay.
“Bumalik ka na pala. Bakit? Para saktan ulit si Cahi? Para
perahan uhit, ha!?”
Matapang niyang sinalubong ang tingin ni Vienna.
“Vienna--”
“Little sis, please, dont talk to her like that.” Si Cali ang
sumalo sa kaniya at dumepensa. “Marami na akong
nasabing masasakit na sahita sa kaniya, sobrang sakit na
nfl ang naidubot ko sa kaniya, huwag mo nang dagdagan
pa.”
Mas labong tumahim ang mga mata ni Vienna. “Mas
masakit ang ginawa niya sayo, Kuya—”
“She lost our child!” Pinandilatan ni Call ang kapatid.
“Mas masakit ‘yon, Vienna!”
“Paano ka nakakasigurong sayo ‘yong bata?” Vienna
spat angrily at Cahi.
Annette felt like someone slapped her. Nag baba siya ng
tingin para itago ang panunubig ng mga mata niya.
“Annette, dont listen to Vienna.”
Co nga naman... paano niya nasabing kay Cahi yong
bata? Paano kung may lalaki nga siya noon... paano
kung tama si Vienna... paano kung hindi lyon kay Cahi?
“Annette.”
Bumitaw siya sa pagkakahawak ni Call saka sinapo ang
ulo niya ng biglang sumakit iyon.
Napasigaw siya sa sobrang sakit.
“An nette!”
At bago pa siya makahawak sa hamba ng pinto para
doon kumuha ng lakas para hindi mabuwal sa
kinatatayuan, bumigay na ang kaniyang mga tuhod dahil
sa panghihina niyon at naramdaman niyang bumagsak
ang katawan niya at nawalan siya ng ulirat.
#The End Is N earl nn oce nts
#AttorneylsComing
=================

CHAPTER 20

CHAPTER 20

THE NIGHT was chilly. Ramdam ni Annette ang malamig na simoy ng hangin
lalo na at wala siyang suot na jacket para labanan ang lamig ng panahon.

Her scared eyes gaze at the man who's pointing a gun at her. Kilala niya
ang lalaki. Isa ito sa mga trabahante sa kompaniya ni Cali, pero hindi
niya alam ang pangalan.

"A-ano ba talaga ang kailangan mo sakin?" Nanginginig ang boses niya sa

takot na tanong.

Pinagdiinan ng lalaki ang dulo ng baril sa nuo niya dahilan para manginig
ang buong katawan niya sa takot. "Manahimik ka."

Her body trembled.

Cali. Tawag niya sa pangalan ng asawa sa isip niya. Cali... help me,
please...

Pasimple niyang sinapo ang tiyan niya. Hindi siya puwedeng mapahamak,
kailangan niyang maging matatag. Umaasa sa kaniya ang anak nila ni Cali.
Ni hindi pa nga niya nasasabi sa asawa niya na magiging Daddy na ito
soon.

She need to get back to her husband. Pronto! Tiyak na mag-aalala ito
kapag umuwi na wala pa siya sa bahay. "Please, pauwiin mo na ako."
Pagmamakaawa niya. "Parang awa mo na, baka hanapin ako ng asawa ko--"

"Tahimik sabi!" Pinandilatan siya ng lalaki at sinampal siya ng malakas.

"Huwag kang maingay!"

Tumahimik nalang si Annette at tiniis ang pananakit ng pisngi niya, ayaw

niyang mapahamak ang batang nasa sinapupunan niya.

Nanlamig ang kamay niya ng makitang may dumaang sasakyan sa madilim na

parte kung saan nakaparada ang sasakyan ng lalaki ng kumuha sa kaniya, at
tumigil ang nasabing sasakyan na ilang metro ang layo sa kanila.

"Huwag kang gagalaw." Babala ng lalaki sa kaniya habang nakatutok pa rin

ang baril sa kaniya, "babarilin kita oras na sinubukan mong tumakbo."

Tumango siya at niyakap ang sarili na para bang sa ganoong paraan, mapo-
protektahan niya ang batang nasa sinapupunan niya.

Naglakad ang lalaki ng patalikod, naka harap sa kaniya at nakatutok ang

baril, patungo sa nakaparadang sasakyan ilang metro ang layo sa kaniya.
Bumukas ang bintana ng kotse pero hindi niya maaninag kung sino ang nasa
loob. May ibinigay na papel at ballpen ang nasa loob ng kotse sa lalaki
kapagkuwan ay bumalik sa kaniya ang lalaki at binigay sa kaniya ang
dalawang papel na hawak at ballpen.

"Kopyahin mo raw sa blankong papel ang nakasulat  sa isang papel. Word by

word, Mrs. Sudalga, kung hindi, hindi ako mangingiming barilin ka."

Napalunok siya sa takot saka sinunod ang gusto ng lalaki.

Habang nagsusulat, tumutulo ang luha niya sa kaniya pisngi. Ano ba talaga
ang kailangan ng mga ito sa kaniya? Para isulat ang sulat na kinokopya
niya ngayon?  Hindi siya mapakali, hindi niya alam ang dapat niyang
isipin. Ang tanging nasa isip lang niya ay mailigtas ang anak niya.

Annette was sobbibg lightly as she finished writing the letter. Sana
hindi maniwala si Cali sa sulat na 'yon. Puno iyon ng masasakit na
salita. At siguradong masasaktan ang asawa niya.

Umiiyak na inabot niya ang sulat pabalik sa lalaki.

"Ano ba talaga ang kailangan mo sakin?" Umiiyak niyang tanong. "Bakit mo

ba ginagawa 'to?"

"Sabihin nalang natin na galit at naiinggit ako kay Cali. Nasa kaniya na
ang lahat." Mala demonyo itong ngumisi saka kinalabit ang gatilyo ng
baril pero sinadya nitong hindi siya tamaan. Tinatakot siya nito at siya
naman ay natatakot. "Pero hindi na ngayon. Dapat lang na mawala ang lahat
sa kaniya! Pati babaeng mahal ko inagaw niya! Dapat lang na mawalan ka
rin sa kaniya!"  Sinampal na naman siya nito sa pisngi. "Huwag kang
gagalaw, ha, papatayin kita."Nanginginig ang katawang niyakap niya ang
sarili.

All she could do was cry. Habang nakatutok sa kaniya ang baril, hindi
niya iisiping tumakas. Kailangan niyang ingatan ang anak niya.

Matatapos din 'to. Tiyak na nakauwi na ngayon si Cali at hinahanap na

siya. Natitiyak niyang hindi ito titigil sa paghahanap sa kaniya. Mahal
siya nito, alam niyang hindi siya mapapahamak. Nang makabalik ang lalaki
pagkatapos nitong ibigay ang sulat sa may-ari ng kotseng nakatigil ilang
metro ang layo sa kanila, itinutok nito ang dulo ng baril sa nuo niya.

"Sakay sa likod." Anang lalaki.

Mabilis niyang sinunod ang pinag-u-utos ng lalaki saka isinuot ang

seatbelt. Nang makasakay ang lalaki sa driver's seat, may ini-abot ito sa
kaniyang panyo.

"Amoyin mo 'yan." Utos ng lalaki habang ang baril ay nakatutok sa kaniya.

Umiling siya. "Ayoko. Iuwi mo na ako. Ginawa ko na ang gusto mo--"

Umalingawngaw ang malakas na putok ng baril at nanginig siya sa takot ng

maramdamang malapit lang sa tainga niya ang dinaanan ng bala.
"Gawin mo na!" Galit nitong sigaw. "Amoyin mo yan! Kung hindi babarilin
kita at isusunod ko ang asawa mo!"

Nanginginig ang kamay na tinanggap niya ang panyo saka dahan-dahan iyong
inilapit sa ilong niya.

Kasabay ng pagsinghot niya ng panyo ay ang pagpatak ng luha sa mga mata

niya.

"Please, Cali," bulong niya habang unti-unting nawawalan siya ng ulirat,

"look for me, please..."

Nabitawan niya ang panyo at unti-unting lumupaypay ang katawan niya. At

bago siya tuluyang nawalan ng malay, tumulo ang mga luha sa mga mata
niya.

HINDI MAPAKALI si Cali habang hawak ang kamay ng kaniyang asawa at pisil-
pisil iyon. Nang bigla nalang itong nahimatay kanina, nag-panic siya at
dinala ito sa Romero's Hospital saka kaagad na tinawagan si Blaze.

Mas lalong kinain ng takot ang buo niyang pagkatao ng makita ang mga
luhang namamalisbis sa mga mata nito.

"Annette," tinuyo niya ang mga luha sa pisngi nito, "please, gumising ka
na."

Vienna groaned in annoyance. "Puwede ba, Cali, tigilan mo yan!" Hinaklit

ni Vienna ang kamay niya na humahaplos sa pisngi ni Annette.
"Nakakalimutan mo na ba ang ginawa ng babaeng yan sayo?!"

He glared at Vienna. "Will you shut up?!"

Natigilan ang kapatid niya. Ni minsan mula ng makilala niya ang kapatid,
hindi niya ito sinigawan, ngayon lang. Sumusobra na kasi ito.

"Cali, ang babaeng yang ay--"

"Ay nasaktan din tulad ko." Walang buhay siyang tumingin sa mga mata ng
kapatid. "You don't know what she'd been through in that two years. Mas
nasaktan siya kaysa sakin. Mas naghirap siya kaysa sakin. Mas nawalan
siya kaysa sakin." Hinalikan niya ang likod ng kamay ni Annette na kanina
pa niya pinipisil. "I love this woman, Vienna. I can't face the world if
i lose her again. Hindi ko na kakayanin kung mawawala pa siya sakin. Wala
na akong pakialam kung niloko man niya ako o hindi. I'm going to keep
her, Vienna."

Napailing-iling si Vienna saka bumuga ng marahas na hininga. "Niloko ka

niya pero mahal mo pa rin siya?"

Tumango siya. "I love her unconditionally, Vienna. So much."

Napailing-iling ulit ito. "Baliw ka na."

"Matagal na akong baliw kay Annette." Lumamlam ang mata niya ng tumitig
siya sa magandang mukha ng asawa. "Kahit nuong iniwan niya ako, mahal ko
pa rin siya. Hindi ko lang matanggap na pinagpalit niya ako sa iba, pero
yong pagmamahal ko, nanatili iyon sa puso ko. At mas lalo lang iyong
lumala ng makita ko siya ulit pagkalipas ng dalawang taon. I tried so
hard to hate her, Vienna, so hard. I even tried to buried what i feel for
her. But at the end of the day, she's still my wife that i love so much.
I fell in love with her all over again, just like the first time that i
fell for her. Irrevocably. Unconditionally. And undeniably."

Vienna sighed heavily. "Ganoon mo ba talaga siya kamahal?"

Cali nodded. "Just like how much you love Lander."

Vienna rolled her eyes. "Huwag mong idamay dito ang asawa ko, ibang
usapan 'to."

Tinaasan niya ng kilay ang kapatid. "Iba ba?"

"Yes." Inirapan siya nito saka matalim ang tingin ng tumuon ang mga mata
nito sa asawa niya. "Fine. Hindi ko siya pagsasalitaan, pero hindi ko rin
naman siya matatanggap tulad ng pagtanggap ko sa kaniya noon."

Sasagotin sana niya si Vienna ng bigla nalang bumalikwas ng bangon si

Annette at ng makita siya ay bigla siyang niyakap ng mahigpit habang
palakas ng palakas ang hikbi nito.

"Cali! Cali!" Annette was sobbing hysterically. "Cali! Iligtas mo ako!

Cali! Natatakot ako. Natatakot ako. 'Yong baby natin. Yong baby,
mapapahamak si baby... Cali, please, hanapin mo ako... Cali. Please,
Cali, para kay baby..." malakas na napahagulhol si Annette habang
mahigpit pa rin ang yakap sa kaniya.

Hinagod niya ang likod ng asawa. "Hush baby, i'm here--"

"Hindi, babarilin niya ako!" Para itong naghi-hysterical. "Papatayin niya

ako, Cali, tapos sasaktan ka niya. Cali... Please, Cali, save me." Her
whole body was trembling, she looks so scared, "save me, please... save
me..."

"Hey, walang may baril dito." Aniya habang pilit na kumakawala sa

mahigpit na yakap ng asawa, gusto niyang makita ang mukha nito. "Nandito
ako. Walang mananakit sakin. Magkasama tayo." Panay hagod niya sa likod
ng asawa para kumalma ito. "Calm down, Annette. I'm here."

"No... sasaktan ka niya." She was sobbing. "No, Cali, please... please...
save me..."

Hindi alam ni Cali ang gagawin sa asawa niyang nagpa-panic habang

nanginginig ang katawan sa takot.

Tamang-tama naman na pumasok si Blaze sa Hospital Room na inuukupa ni

Annette.
Cali looked at Blaze, worried and in panic. "I don't know what's
happening." Hindi niya alam ang gagawin, yayakapin ba ang asawa niya o
hahagurin ang likod at patatahanin, "She's like this the moment she woke
up!"

Hinawakan ni Blaze ang magkabilang braso ni Annette saka binaklas iyon sa

pagkakayakap sa kaniya, kapagkuwan ay tumingin ito sa kaniya.

"Slowly, ihiga mo siya sa kama." Ani Blaze na ngayon ay binitawan na ang

mga braso ni Annette.

Tumango siya saka sinunod ang sinabi ni Blaze. Paunti-unti, tinulak niya
ang asawa pahiga.

"Anong nangyayari sa kaniya?" Nag-aalala niyang tanong habang nakatingin

sa mukha ni Annette na hilam ang luha. "my wife..."

"Your wife is maybe in some kind of a trance." Wika ni Blaze habang

winawagayway ang kamay sa harapan ng mukha ni Annette pero wala lang
reaksiyon ang asawa niya, "mukhang may naaalala siyang memorya na
nakalimutan niya at na stock siya sa memoryang 'yon ng kahit ngayon na
gising na siya, nandoon pa rin siya sa memoryang 'yon."

Napabuntong-hininga su Cali saka hinaplos amg mukha ng asawa niya. "Wake

up, Annette." Bulong niya sa mga labi nito. "Wake up. I'm here."

She's still crying... sobbing even.

Then suddenly, Annette blinked rapidly and her eyes focuses on him.

"Cali?" May pag-aalalang gumuhit sa mga mata nito. "Cali?"

Sinapo niya ang mukha ng asawa niya. "Yes. It's me. I'm here,
sweetheart."

Para itong nakahinga ng maluwang saka mahigpit siyang niyakap. "Thanks

God, you're okay." Pinupog siya nito ng halik sa buong mukha. "Thanks
God."

Hinaplos niya ang mukha nito at tinugon ang mga halik nito. "Ayos ka lang
ba?"

Umiling siya. "Nag-aalala ako sayo, baka nasaktan ka...baka sinaktan ka

niya... baka sinaktan ka ng lalaking 'yon."

That made him frown. "Kanina mo pa sinasabi 'yan. Sino ba ang mananakit
sakin?"

"'Y-yong lalaki... " her eyes becomes panicky, "yong lalaking kumuha
sakin, yong lalaking tumutok sakin ng baril ... yong lalaking...
nagpasulat sakin ng--" a tear fell from her eyes, "-- sulat na natanggap
mo."
Napatitig siya sa asawa, pakiramdam niya ay malapit na silang makalayanh
dalawa sa dalawang taong pasakit sa kanila. "May lalaking kumuha sayo?"

Tumango ito habang umiiyak. "I remember everything now, Cali. I do!
Tinutukan niya ako ng baril ng makalabas ako sa Bitter Sweet Cafe ng araw
na 'yon. Tapos pinasakay niya ako sa sasakyan." Nannginginig ang kamay
nito habang nagku-kuwento. "Sinampal niya ako ng ilang beses, hindi ako
lumaban o tumukas kasi nag-aalala ako sa anak natin na nasa sinapupunan
ko. Siya ang inaalala ko... gusto kong mabuhay siya kaya sinunod ko lahat
ng gusto ng lalaking 'yon, kahit pa magsulat ng masasakit na salita sa
sulat na pinadala pala sayo. Ayokong mapahamak ako kasi nakasalalay ang
buhay ng anak natin sakin. Tapos nang matapos akong magsulat, binigay
niya yong sulat doon sa kotse na pumarada malapit samin. Siguro kasabwat
niya 'yon. Tapos pinasakay niya ako ulit sa kotse at pinaamoy ng
chloroform sa panyo." Napahagulhol ito. "I didn't know what happened
after that... naaksidente pala kami... tapos... tapos..." palakas ng
palakas ang hikbi nito, "... tapos namatay ang anak natin. Namatay siya.
Hindi ko siya nailigtas. Masama akong ina. Masama akong ina..."
napahagulhol ito ng malakas.

Mariin niyang ipinikit ang mga mata. This is it... this is the
explanation that they both needed.

"For two years, we were both in pain." Kumuyom ang kamao niya. "Sinong
may gawa nito sating dalawa? Sino?"

Umiling si Annette. "Patay na siya."

Nagtagis ang bagang niya at nagliliyab sa galit ang kaniyang mga mata.
Dalawang taon... dalawang taon siyang nagalit sa asawa!

Kumuyom ang kamao niyasa sobrang galit na nararamdaman.

Bumangon si Annette at umupo saka yumaka sa tagiliran niya. "Cali?"

He looked down at his wife. "Yes, sweetheart?"

"I love you." Bulong nito sa kaniya. "Mahal na mahal kita. Sobra."

Hinalikan niya ang asawa sa nuo nito. "Mahal din kita, Annette."
Kapagkuwan ay humugot siya ng malalim na hininga. "Hindi ko lang
matanggap ang nangyari sa'tin. Dalawang taon kitang kinamuhian at hindi
nakasama ng dahil sa kaniya. Kung buhay lang siya ngayon, mapapatay ko
siya."

"Actually you could kill the accomplice." Anang boses ni Shun sa may
pintuan.

Mabilis siyang napalingon sa may pinto. "Shun."

Naglakad ito palapit sa may kama at tumingin ito kay Annette. "I need
your cooperation in this one. Kulang ang impormasyon sa Pulis Report. Ang
nandoon lang ay ang mga pasa mo sa katawan at sa mukha at ang panyo na
may chloroform na magpapatunay na sapilitan kang isinama ng kasama mo sa
sasakyan."

Paharap na umupo si Annette kay Shun. "Paano ako makakatulong sayo?"

"Naalala mo na ba lahat?" Tanong ni Shun.Tumango si Annette. "Lahat-

lahat."

"Good. Tell me everything that happened." Ani Shun. "Patay na ang

kumidnap sayo, pero buhay pa ang nagbigay ng sulat kay Cali. Siya ang
kailangan nating mahanap."

Tumango si Annette. "Anong puwede kong gawin para makatulong?"

"Tell me the name of that bastard who kidnapped you." Ani Shun na matalim
ang mga mata, "pangalan lang ang naka-record sa Pulisya, unfortunately,
walang pagkakakilanlan ang lalaki maliban sa I.D. na nasira din at
tanging pangalan lang ang nabasa. It's Freed."

"Freed..." mahinang sambit ni Annette saka umiling-iling, "hindi ko siya

kilala pero pamilyar sa akin ang mukha niya. Kung hindi ako nagkakamali,
dati siyang trabahante sa kompanya mo." Tumingin sa kaniya si Annette.
"Galit siya sayo kaya niya ako kinuha."

Kumunot ang nuo niya. "May nagawa ba akong mali sa kaniya?"

Nagkibit-balikat ang asawa niya saka ipinatong ang baba sa balikat niya.
"Inagaw mo daw sa kaniya ang babaeng mahal niya."

That deeped his frown even more. "Paano? E ikaw lang naman ang babaeng
minahal ko at nasisiguro kong hindi kita inagaw sa kahit na sino man
dahil akin ka naman talaga."

Mas humigpit ang yakap nito sa kaniya. "We'll figure it out."

"Yes. We will." Aniya saka tumingin kay Shun, "puwede bang bukas na 'to,
pagpapahingahin ko muna si Annette."

Tumango si Shun. "Hinanap ko kayo kaagad ng may nakuha akong impormasyon

sa Pulis Station." Nginitian ni Shun si Annette. "Pahinga ka muna."

Tumango si Annette. Akmang pagpapahingahin na niya ito ng lumapit sa

kanila si Vienna na nakamasid lang sa kanila kanina pa.

"Annette?" Ani Vienna.

Her wife looked at her sister and smiled. "Hey, Vienna."

Hinawakan ni Vienna ang braso ni Annette saka pinisil iyon. "Sorry. I

judge you too harshly."

"I understand." Ani Annette na nakangiti. "Mula't sapol, ayaw mong

nasasaktan si Cali kaya naiintindihan ko."
Vienna smiled at Annette. "Salamat."

Tumango si Vienna saka ngumiti din sa kaniya ang kapatid. "Alis na ako.
Talk to you some other time."

"Me too." Ani Blaze na nakikinig lang sa kanila at sunod na umalis kay
Vienna.

Tumango siya saka niyakap ang asawa. "Pahinga ka muna."

Tumango si Annette saka nahiga ito ulit at pinikit ang mga mata.

Hinaplos ni Cali ang magandang mukha ng asawa. "Mahal na mahal kita,

Annette."

Gumuhit ang isang ngiti sa mga labi ni Annette saka nagsalita ito habang
nakapikit ang mga mata. "Mahal din kita, Cali."

#LoveKnowsNoBoundsSoDoesLust#ItWillConsumeYouSoBeware#TheEnd#HindiJokeLan
g

=================

CHAPTER 21

CHAPTER 21

"CALI, okay lang ako." Ilang ulit na 'yong sinabi ni Annette sa asawa na
panay ang alalay sa kaniya habang naglalakad siya patungo sa pinto ng
bahay nito. "Really, Cali, i'm perfectly fine."

"Let me take care of you." Ani Cali.

At mukhang hindi pa nakontento ang asawa, pinangko siya nito at binuhat

patungo sa pinto ng bahay.

"Cali!" Natatawang tinampal niya sa dibdib ang asawa. "Ibaba mo nga ako.
Kaya ko ang sarili ko."

"Just let me do this, sweetheart." Ani Cali saka hinalikan siya sa pisngi
at nagpatuloy sa paglalakad.

Napailing-iling nalang si Annette. Mula kagabi ng magising siya mula sa

pagpapahinga, may naging extra sweet ito sa kaniya.

At mula ng maalala niya lahat ng nawawalang memorya, parang nabuo na ang

pagkatao niya.

She felt whole and complete. And happy. Lalo na't ramdam na ramdam niya
ang pagmamahal sa kaniya ng kaniyang asawa.
Cali never stopped taking care of her since last night. He was caring, he
was sweet and he was loving. Just like the Cali she married years ago.

"Open the door, sweetheart." Ani Cali sa kaniya.

Nangingiting pinihit niya pabukas ang pinto na hindi naka-lock saka

malakas na tinulak iyon pabukas.

Nakangiting pumasok si Cali sa kabahayan na sa sala lang ang nakabukas

ang ilaw kaya medyo may kadiliman ang paligid.

"Hanggang ngayon, hindi ka pa rin mahilig mag lock ng pinto." Aniya sa

asawa saka pinanggigilan ang ilong nito.

"Safe naman dito sa Village."

"Hmm-mm." Sang-ayon niya.

Safe nga rito sa Bachelor's Village. Masyadong mahigpit ang seguridad

dito dahil halos mayayaman lahat ng nakatira.

"Ibaba mo na ako." Aniya.

Tumango si Cali at binaba siya. Akmang hahalikan siya nito ng biglang

umilaw ang buong kabahayan dahilan para pareho silang magulat ni Cali.

"What the fu--"

"Surprise!" Sigaw ng pinaghalong boses ng lalaki at boses ng babae.

Napamulagat na nagkatinginan sila ni Cali saka sabay silang napatingin ng

asawa sa dereksiyon ng pinanggalingan ng boses.

Napuno ng kasiyahan ang puso niya ng makita ang mga kaibigan ni Cali na
naging kaibigan na rin niya noon kasama ang mga asawa nito.

"Hey, lunatic." Ani Thorn na nakangiti at may dalang flowers saka

ibinigay iyon sa kaniya. "For you, my lady. My apologies for my rude
behavior towards you."

Natawa nalang si Annette ng si Cali ang tumanggap ng bulaklak at tinapon

yon sa may pang-isahang sofa.

"No flowers." Pinandilatan nito si Thorn. "She's my wife. Ako lang ang
puwedeng magbigay sa kaniya ng bulaklak."

Sa sinabing iyon ni Cali, lahat ng lalaking naroon at sabay-sabay na

naglabas ng tag-iisang tangkay ng tulips saka inabot ang mga 'yon sa
kaniya.

"Welcome back to the Possessive Men's Club, my man." Sabi ni Tyron na ang
binibigay sa kaniyang bulaklak ang una niyang tinanggap."
Si Lysander naman ay nagbigay ng cupcake kay Cali. "Welcome back to
Lunatic's Club, my man."

"I'm no lunatic anymore, lunatics." Sagot ni Cali kay Laysander na

ngingiti-ngiti.

Mahinang natawa si Annette. Oo nga pala. May dalawang club ang Bachelor's
Village.

Ang Possessive Men's Club na Club ng mga may mga asawa na daw o kaya
naman yong mag-aasawa palang at ang Lunatic's club, ang club ng mga
single at walang love life.

"Lunatic." Ani Cali saka tinanggap ang cupcake na bigay ni Lysander at

kinagat iyon. "This tastes good. Thanks, buddy."

"Welcome back, Annette." Ani Lander sa kaniya sabay abot ng isang tangkay
ng tulip. "Good to see you again."

Nginitian niya ang bayaw. "Salamat. Good to see you too."

Cali possessively wrapped his arms around her shoulder. "Dont talk to
that man. Baka maakit ka sa mga asul niyang mga mata."

Natatawang niyakap niya ang asawa na alam niyang nagseselos na naman.

Minsan kasi nasabi niya rito noon na nagagandahan siya sa mga mata ni
Lander.

"I like yours more, hubby." Paglalambing niya sa asawa. "Mas gusto ko ang
kulay berde mong mga mata."

That put a smile on Cali's lips. "Hmm... i love you, my wife." Hinalikan
siya nito sa nuo.

"Love you too." Hinalikan niya ito sa leeg. "Kaya huwag ka nang mag-selos
diyan."

"Can't promise that, wifey."

Umikot ang mga mata niya saka bumitaw siya sa pagkakayakap dito.
"Entertain your friends. I will entertain thier wives." Suhestiyon niya.

"Okay."

Humiwalay siya kay Cali saka nilapitan ang asawa ng mga kaibigan ng asawa
na nagkukumpulan sa sa coffee table nila.

"Hey." Bati niya sa mga ito.

"Annette!" Si Mhelanie ang unang lumapit at yumakap sa kaniya at

nakipagbeso-beso. "Kumusta ka na? Two years ka ring hindi namin nakasama.
The Possessive Wife Club misses your presence."

"Sis, kumusta?" Malapad ang ngiting tanong sa kaniya ni Raine.

"Na miss ka namin." Ani Nez na ngayon ay yakap siya.

At marami pa siyang 'kumustang' narinig sa mga kababaehang itinuring niya

noon na mga kaibigan.

Parang may humaplos na kamay sa puso niya. So they missed her? Aww. That
made her heart smiled.

"Okay lang ako." Aniya at ipinilig ang ulo saka tinama ang sinabi. "Okay
na ako ngayon."

"That's good to hear." Ani Haze na sumisimsim ng kape.

"Oo nga." Ani Mhel na nakayakap pa rin sa braso niya. "Na miss ka namin.
Sobra. At dahil dalawang taon kang nawala, hindi ka puwedeng tumanggi
kapag kinuha kitang ninang."

Namilog ang mata niya at bumaba sa tiyan ni Mhel. "Buntis ka?"

"Yep." Mhel was happily grinning. "Its a boy. Thanks God nasundan na rin
si Hoax." Halatang excited ito. "May pangalan na nga ako e. Ryker Gage
Vaughn Vergara. Oh diba? Sinong lalaban?"

Tumaas ang kamay ni Grace ang asawa ni Valerian. "Ilalaban ko ang

pangalan ng panganay ko. Reev Venedict."

Nagtaas din ng kamay si Themarie. "Ako. Ilalaban ko ang pangalan ng anak

ko. Eiji Rake."

"Me." Tinaas ni Nez ang kamay. "Phaxton and Pharexter."

Umikot ang mga mata ni Etheyl. "Sige, magpagandahan pa kayo ng pangalan.

Kasalanan to ni Calyx e, ang sisimple ng pangalan ng triplets namin."

Sabay silang nagtawanan kapagkuwan ay pinaupo siya sa sofa at doon nag-

umpisa ang seryuso nilang usapan.

"We heard what happened to you." Ani Anniza. "Kinuwento samin ni Vienna.
Okay ka lang ba?"

Nakangiti siyang tumango. "Maayos na ako ngayon. Mahuhuli din ang gumawa
nito samin."

Tumango si Themarie. "Mahuhuli din 'yon. Ang alam ko hindi lang ang asawa
ko ngayon ang gumagalaw. So is Andrius and Evren. Those two are powerful,
hindi lang halata."

Nagpapasalamat siya sa impormasyong nalaman. "Sana nga mahuli na kung

sino siya. Hindi pa rin kasi ako mapakali, e. Baka maulit ang nangyari."

"I heard Lysander tightened the security around the Village." Imporma sa
kanila ni Krisz na kumakain ng cake. "Kaya huwag kang mag-alala. On alert
ngayon ang mga Security Guard."
Nakahinga siya ng maluwang. "Salamat naman."

Pinisil ni Mhelanie ang kamay niya. "Nandito ang buong Village para sayo.
So huwag ka nang mag-alala. At nasisiguro kong hindi na hahayaan ni Cali
na may mangyari ulit na masama sayo."

Annette smiled. "Salamat sa inyong lahat."

Nagpatuloy ang usapan nilang mga kababaehan hanggang sa may pumasok na

kalalakihan sa bahay. Doon tumuon ang atensiyon nila at kay Thorn na
siyang nag-uutos sa mga bagong dating ng dapat gawin.

"Deretso sa may side ng pool." Ani Thorn. "Nakaayos na doon ang

paglalagyan ng mga pagkain." Tumuon ang mga mata ni Thorn kay Andrius.
"Tapos ka nang mag-skirting doon sa buffet table."

Andrius nodded. "Ako pa. Who says only gay and women knows how to fucking
skirt?"

Nagtawanan ang mga kalalakihan saka tulong-tulong ang mga itong nilipat
ang mga pagkain, pinggan, inumin at kung ano-ano pang kagamitan na kasama
ng mga kalalakihang dumating.

"Anong mayroon?" Nagtatakang tanong niya.

"Welcome back party para sayo." Ani Czarina. "Kasi mamayang gabi,
lalaspagin ka ni Cali."

Namula ang pisngi niya. "Ikaw talaga, Doc, ang halay mo pa rin."

Tumawa lang si Cza saka tumayo ito at naglakad palapit kay Ymar at umupo
sa hita nito saka yumakap sa leeg ng asawa.

Mukhang nainggit ang ibang kababaehang naroon dahil nagkanya-kanya ito

lapit sa kani-kaniyang mga asawa at umupo sa mga hita ng mga ito at
naglambingan.

But in her case, si Cali ang lumapit sa kaniya at umupo sa tabi niya. Ang
ginawa niya ay umupo siya sa mga hita nito.

"Ang dami namang pagkain." Aniya na nakatingin sa mga kalalakihang may

dalang mga pagkain.

"Para yan sayo lahat." Ani Cali saka hinalikan siya sa leeg. "But i wish
they're not here so i could make love to you 'till dawn."

That made her smile and blush. "Mukhang matatagalan pa sila rito sa
bahay."

"We could ditch them." Suhestiyon ni Cali.

Inirapan niya ito saka hinalikan ang tungki ng ilong. "I love you and all
that but i think we should stay. Mamaya na yang kahalayang naiisip mo."
Cali face fell. "Come on."

"Nope." Umalis siya sa pagkakaupo sa mga hita nito saka nauna na siyang
nagtungo sa bakuran sa may side ng swimming pool.

Umawang ang mga labi niya ng makita ang pagkakaayos ng buong bakuran.

Parang may christmas lights ang buong paligid sa sobrang liwanag ng

paligid. Iba't-ibang kulay 'yon. Kahit ang gilid ng swimming pool ay may
nakapaligid ng mumunting ilaw. Ang buffet table naman ay natatakpan ng
kulay itim at green na tela at napakaganda ng pagkaka-skirting no'n.
Parang professional ang may gawa. Ang mga upuan din at mesa ay nababalot
ng kulay itim at berdeng tela.

"Nagustuhan mo?" Anang boses ni Thorn sa tabi niya.

Nakangiting tumango siya. "Oo."

Humugot ito ng malalim na hininga saka maingat itong pinakawalan. "This

is my way of saying sorry... i hope you find it in your heart to forgive
me--"

"You're forgiven. Salamat sa pagiging mabuting kaibigan at pinsan kay

Cali." Putol niya sa iba pang sasabihin ni Thorn saka iminuwestra ang
kamay sa buong bakuran. "This is too much, Thorn. Thank you."

Tinuro ni Thorn ang buffet table. "Tumulong si Andrius sa skirting."

"Hindi ko alam na marunong siyang mag skirting."

"Well, he's full of surprises."

Tumango siya bilang pag-sang-ayon. "True."

Nagulat siya ng may umakbay sa kaniya pero nang maamoy niya ang pamilyar
na pabango ni Cali, ihinilig niya ang ulo sa balikat ng umakbay sa
kaniya.

"Ang ganda no?" Aniya.

"Yeah." Cali answered. "Let's eat."

Tumango siya at akmang maglalakad na sila ni Cali patungong buffet ng

bigla nalang lumusob ang mga kaibigan nito na may dalawang pinggan na
dala. Isa para rito at isa para sa asawa nito.

Napailing nalang si Cali. "Lunatics."

Mahina siyang natawa sa tumango bilang pag-sang-ayon. "Very true."

HALOS apat na oras na namalagi ang mga kaibigan ni Cali kasama ang mga
asawa nito sa bahay nila bago napagod ang mga ito at nagpaalam na uuwi
na. Ang iba naman ay nagpaalam dahil hinahanap na ng mga anak.
Si Thorn ang tanging bisitang naiwan sa bahay nila.

"Ipapakuha ko nalang bukas ang mga ginamit sa--"

"Thorn, lumayas ka na sa bahay ko." Wika ni Cali na kanina pa nagtitimpi.

Kinunotan ito ng nuo ni Thorn. "Anong problema mo, Insan?"

"Just leave." Inis na sabi ni Cali.

Mahina malang natawa si Annette sa ginagawi ni Cali. She perfectly know

why Cali is being grumpy.

"Insan naman--"

"Umalis ka na sabi." Pinukol nito ng masamang tingin si Thorn. "I want to

have some privacy with my wife, darn it!"

Doon na-intindihan ni Thorn ang inaakto ni Cali. Napalatak ito. "You

could have just told me you moron." Nagmamadali itong umalis at naiwan
sila sa may gilid ng swimming pool.

Nang silang dalawa nalang, humarap sa kaniya si Cali saka siniil ng

mapusok na halik ang mga labi niya. Napaungol nalang siya sa ginawa nito
at kaagad na tinugon ang halik nito ng buong puso.

"You know, masarap yong longganisa na niluto ni Thorn." Wika ni Cali ng

pakawalan ang labi niya.

"Mukhang niluto niya iyon para sayo." Aniya habang hinahalik-halikan ang
mga labi ng asawa.

"Paborito ko ang longganisa e." Ani Cali saka pinagapang ang mga labi
patungo sa tainga niya.

Napadaing siya. "Cali..." kinagat nito ang gilid ng tainga niya.

"Shit..."

Habang hinahalik-halikan nito ang tainga niya pababa sa kaniyang leeg,

bigla nalang itong tumigil sa ginagawa.

"Teka." Anito. "May naisip ako."

Tumayo ito at kumuha ng pinggan saka lumapit sa buffet table na may

pagkain pa. Kumuha ito ng longganisa saka bumalik sa kinauupuan nila.

"Kakain ka? Nagugutom ka ulit?" Nagtatakang tanong niya kay Cali.

"Nope." Cali cut the longganisa in half. "May naisip ako."

Nakakunot ang nuo niya habang nakatingin sa ginagawa nito ng pagtanggal

ng laman ng longganisa saka kinalat ang laman sa buong pinggan saka
pilyong ngumiti sa kaniya.
"Maghubad ka." Anito.

Napatigalgal siya rito. "Ano?"

"Get naked." Tumayo ito ng hindi siya gumalaw at ito na ang naghubad ng
pang-itaas niyang damit.

"Ano ba ang binabalak mo?" Luminga-linga siya. "Baka may makakita satin."

"Napapalibutan ng pader ang bahay natin, Annette." Ani Cali na binubuksan

na ang zipper ng suot niyang pantalon. "Walang makakakita satin."

Napalunok siya ng mahubad nito lahat ng saplot niya sa katawan.

Napakagat-labi siya ng makitang titig na titig ang asawa niya sa kaniyang
kaselanan na wala nang damit na nakatakip.

"Cali--"

"Mahiga ka sa mesa."

Napakurap-kurap siya kay Cali. "Ha?"

"Lay on the table." Ulit ni Cali.

"Cali--"

"Please?"

As if she can say no to her husband.

Maingat niyang ihiniga ang kalahati ng katawan sa pahabang mesa. Hanggang

sa may puwit niya ang nakahiga, ang mga paa niya ay naka-tiklop at
nakaapak sa gilid ng mesa, ang mga hita niya ay bahagyang nakabuka.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi pinosisyon ni Cali ang sarili sa gitna
ng mga hita niya

"Cali..." nag-uumpisa nang mag-init ang katawan niya dahil uri ng

pagkakatitig nito sa kaniya. "A-anong..." naputol ang sasabihin niya ng
inilipat nito ang laman ng longganisa sa may puson niya. "Cali!"

Pilyong ngumiti ito. "Let me, please?" May pagsusumamo sa boses nito.
"Just now, please?"

She doesnt have the heart to say to her beloved husband. "Fine. Eat it."

Nagliwanag ang mukha ni Cali at kumislap ang pagnanasa sa mga mata.

"Thank you, wifey."

Ipinikit nalang niya ang mga mata at hinintay ang sunod na gagawin ng
kaniyang mahal na asawa.

#PatiLongganisaNaNananahimikNadamaySaKahalayanNiCali
=================

CHAPTER 22

CHAPTER 22

KAGAT-LABING napa-daing si Annette ng maramdaman ang mga labi ni Cali na

gumagapang para linisin ang kinalat nitong laman ng longganisa sa may
puson niya. Damn. This is messy but Cali's tongue on her skin makes her
body burn in pleasure.

"Cali..." mas lalo pang bumaon ang ngipin niya sa kaniyang mga labi ng
maramdamang pinalibot nito ang kaunting laman ng longganisa sa paligid ng
tuktok ng mayayaman niyang diba.

"Hmm..." Cali moaned as he licked it off her skin. "Its taste even
better."

Her stomach quiver when he did the same to her another nip*les.
Nararamdaman niya ang dahan-dahang pagdaloy ng mantika pababa pero sinalo
iyon ng dila ni Cali at pinaikot iyon sa paligid ng utong niya na mas
nagpalakas ng halinghing niya.

"Oh god..." napasabunot siya sa buhok ng Cali ng maramdaman ang daliri

nito na hinahaplos ang kaselanan niya. "Ohh... shit."

Malakas siyang napaungol ng maramdamang ang dulo ng kahabaan nito sa

bukana ng pagkababae niya. Ramdam niya ang kiliting hatid niyon sa
kaselanan niya. Mas lalo siyang napahalinghing ng malakas ng dahan-dahan
nitong ipasok ang matigas at nag-uumigting na kagabaan sa loob niya.

"Oh, Cali..."

"Annette, oh..."

Napasinghap siya ng kagatin nito ang nip*le niya. Tumingin siya sa asawa.

"You bit my nip*le." Aniya na kagat ang labi.

"Sorry." Cali mischievously grinned. "Nalalasahan ko pa kasi 'yong

longganisa. Ang sarap."

Pabirong inirapan niya ito. "Hindi na mauulit 'yon. Ever."

Mahinang natawa ang asawa saka hinalikan siya sa mga labi. Nalasahan pa
niya ang longganisa sa dila nito.

"Maybe we'll try some other food..." may pilyong ngiti sa mga labi ni
Cali. "...in the buffet."
Tinampal niya ang balikat nito. "Gusto mong ikalat sa hubad kong katawan
ang beef steak?" Inirapan niya ito. "Ewan ko sayo. Ayoko nga."

Mahinang natawa si Cali saka ginawaran siya ng mainit na halik sa mga

labi. "Pero mas masarap yong longganisa kapag ilagay sa ibaba--"

"No!" Pinandilatan niya ito. "Not there. Hindi ako papayag. Puwede kahit
saan basta huwag lang doon. It's messy. At kakarmahin ka ng longganisa."

Malakad itong natawa saka hinalikan anh gilid ng hita niya. "Hindi na."

"Good."

Inilabas ni Cali ang dulo ng dila saka tinudyo-tudyo ang nip*les niya.
Napadaing siya sa ginawa nito at napakapit sa gilis ng mesa.

"Uhmm..." sumigid ang masarap na sensasyon sa kalamnan niya. "Isagad mo

pa, Cali."

Cali thurts deeper into her core.

"Oh!" Malakas siyang napaungol sa sarap.

Ini-angat niya ang mga binti saka ipinatong iyon sa magkabilang binti ni
Cali. Sa posisyon nilang iyon, ramdam niyang sagad na sagad ang
naguumigting na kahabaan ng asawa sa loob niya.

"God, you're tight, baby. Ang sarap." Ani Cali habang unti-unting
gumagalaw sa loob niya. "Ang sikip mo."

Annette just bit het lip as she accept his husband's every thrust. Shit!
It feels good. His c*ck inside her feels like heaven. So delicious. Feels
so good.

Nakakapit ang mga kamay niya sa gilid ng mesa habang walang tigil sa pag-
ulos si Cali sa loob ng pagkababae niya.

"Oh!" Napaliyad siya ng masahiin ni Cali ang mayayaman niyang dibdib at

tinutudyo ang tigas na tigas niyang nipple. "Oh... Cali." Para siyang
nahihibang sa sarap. "Oh..."

Her body is arching in sheer pleasure. Sex*al bliss spread through her,
eating her inside, making her more crazy with needs.

"Oh. God! Cali..." palakas ng palakas ang ungol niya habang patagal ng
patagal si Cali sa pag-angkin sa pagkababae niya.

Ramdam niya ang pag-uga ng kinahihigaan niyang lamesa kasabay ng pag-uga

ng mayayaman niyang dibdib na nilalamas ng kamay at mga labi ni Cali.

Mahigpit siyang napakapit ng maramdamang malapit na siyang labasan.

Nararamdaman niyang may sasabog na sa kaibuturan niya at hindi na niya
iyon mapipigilan pa.
Nakaawang ang labi niya habang binabayo ni Cali ang pagkababae niya.
Halos mahibang siya. Namamaos na siya sa kakaungol at par siyang
nahihibang sa sobrang sarap.

"Oh! Cali!" Pabiling-biling siya. "L-lalabasan na ako." Hinihingal niyang

sabi. "Oh. Cali. Please... bilisan mo pa. Isagad mo pa."

Cali's thrust becomes rougher and deeper. Dinig niya ang malakas na tunog
ng likha ng pag-iisa ng kanilang mga kaselanan at mas lalo iyong dumagdag
sa pagnanasang nararamdaman.

"Ohh... god."

Kasabay ng pagtirik ng mata niya at malakas na ungol na kumawala sa mga

labi niya ay ang pagsabog ng kaniyang tamud sa loob niya na kaagad namang
sinundan ng mainit na katas ni Cali na sumabog sa kaibuturan niya.

Napadaing nalang siya sa sarap ng sensasyong naramdaman dahil sa pag-iisa

ng kanilang katawan.

Tumingin siya kay Cali na nakatitig din sa kaniya habang habol ang
hininga.

"Another round?" May kislap ng pagnanasa na naman ang mata ng asawa.

Mahina siyang natawa. "Yes. Pero bago 'yon," tinuro niya ang mamantika
niyang katawan dahil sa laman ng longganisa. "Maligo muna tayo. I feel so
sticky."

Malakas na natawa si Cali saka hinugot ang kahabaan sa loob niya

pagkatapos ay pinangko siya at binuhat patungo sa kanilang silid, papasok
sa banyo.

Nang umapak ang paa niya sa tile na sahig ng banyo, napa-iling iling
nalang siya ng damhin kaagad ni Cali ang pagkababae niya medyo nakikiliti
pa dahil nilalabasan palang niya.

"Cali!"

"What?" His eyes are twinkling i amusement. "Hindi puwede?"

Tinabig niya ang kamay nito. "Mamaya na yan. Maligo muna tayo."

"Okay." Binuksan nito ang shower saka umilalim sila doon. Mabilis na
kinuha ni Cali ang sabon saka sinabon ang katawan niya.

Pinipigilan niyang mapadaing pero hindi niya kinaya lalo na nang masahiin
nito ang dibdib niya at inilagay nito sa pagitan ng hiwa ng kaniyang
kaselanan niya ang sabon.

"Cali naman e..." aniya na lumalalim na ang paghinga.

Isinandal siya ni Cali sa malamig na tiles na dingding ng banyo saka

hinalikan siya sa leeg pababa sa tuktok ng dibdib niya. Napasabunot siya
sa ulo nito ng kagatin na naman nito ang ni*ple niya saka ang dalawang
daliri ay pumasok sa loob ng pagkababae niya.

Napuno ng halinghing niya ang buong banyo. Hindi alam ni Annette kung
kailan nagsimula at natapos ang sunod-sunod na orgasmong nalasap niya.
Basta ang alam niya, nang makalabas sila sa banyo ng asawa niya,
nanginginig na ang mga hita niya na dahil hindi na niya kaya. Pagod na
pagod na siya at wala na siyang ilalabas pa.

But Cali was insatiable. He just cant get enough. Hindi pa nila natutuyo
ang basang katawan ay pinasok nito ang kahabaan sa pagkababae niya mula
sa kaniyang likuran.

He was taking her from behind. Kahit pagod, hindi niya kayang tanggihan
ang asawa. Hinayaan niya lang itong angkinin siya mula sa likuran at ang
tanging nagawa nalang niya ay umungol ng umungol hanggang sa maramdaman
niya ang mainit na katas ni Cali sa loob ng pagkababae niya.

ZAIRED Restaurant. Na miss na ni Annette na kumain dito. Dalawang taon

ang nakakaraan, paborito nila ni Cali ang Restaurant na 'to na pag-aari
ni Anniza na asawa ni Dark Montero. Masasarap kasi ang pagkain dito.

"Hi." Salubong sa kanila ni Anniza na may malapad na ngiti. Dalawang taon

na ang nakalipas pero hindi pa rin nagbago ang hubog ng katawan nito.
Kaya siguro mas lalong minamahal ito ng asawa nito e. "Its nice to see
you two again."

Inakabayan siya ni Cali. "Table for two and we'll order our usual."

Anniza beamed at them. "Sige. Isi-serve nalang ang order niyo."

"Thanks." Aniya saka iginiya siya ni Cali sa mesa na gusto nitong

ukupahin nila.

Nang makaupo siya, nahagip ng mata niya si Khatya. Napakatalim ng mata

nito habang nakatingin sa kaniya at mahigpit ang hawak sa tinidor.

Parang may balak itong masama sa uri ng pagkakatitig nito sa kaniya.

Nakakatakot iyon pero dahil kasama niya si Cali, malakas ang loob niyang
taasan ito ng kilay saka ibinaling ang tingin sa asawa niyang hinahaplos
ang wedding ring nila na nasa daliri na niya.

Isinuot niya iyon kagabi bago sila natulog ni Cali.

"You know," ani Cali habang hinahaplos ang gitnang daliri niya, "i was
thinking last night."

Tumaas ang kilay niya. "Thinking? E, wala ka ngang ginawa kundi angkinin
ako, e."

Pilyo itong ngumiti. "Yeah. And i love it." Kinindatan siya nito.
"Anyway, after i made love to you last night... i thought of something to
do for you... for us."
Unti-unting kumunot ang nuo niya ng mapansing seryuso si Cali at walang
halong biro ang sinasabi nito.

"Ano naman 'yon?" Tanong niya.

Huminga ito ng malalim bago nagsalita. "Ahm," tumikhim ito na parang

kinakabahan, "nang maisip ko yon kagabi kaagad kong tinawagan si Ream
Oliveros at hinatid niya sa bahay 'to kaninang madaling araw." May kinuha
ito sa bulsa ng pantalon nitong suot saka ipinakit iyon sa kaniya.

Umawang ang labi niya at nasapo ng isa niyang kamay na hindi nito ang
hawak ang bibig sa sobrang gulat sa pinakit nito.

"Cali..."

He smiled adorably at her. "I want to marry you again, Annette. I want to
repeat our vows so we could start a new life together."

Tinuyo niya ang luhang kumawala sa mga mata niya at napatitig sa

napakagandang singsing na may kulay berdeng bato na isinuot nito sa
panggitna niyang daliri.

Inilapit niya ang kamay sa mukha niya para matitigan niya ng malapitan
ang singsing.

It really looks beautiful. It's a heart shaped cut emerald stone in a

silver ring bond.

"Ang ganda..." naiiyak na tumingin siya kay Cali. "It would be my

pleasure to marry you again, Cali."

Mahigpit nitong hinawakan ang kamay niya saka dinala ang kamay niyang
maysuot ng singsing saka hinalikan iyon.

"I love you, Annette." Madamdamin nitong sabi habang nakatitig sa mga
mata niya.

Her tears fell. She cant help it. Walang pagsidlang saya ang nararamdaman
niya sa oras na 'yon. "I love you too, Cali."

HINDI AKALAIN ni Annette na habang nasa Zaired Restaurant pala sila ni

Cali, kinausap nito ang mga kaibigan na ayosin ang pagdadaosan ng
kanilang simpleng garden wedding.

Nalaman lang niya ang lahat ng 'yon ng makapasok sila sa bahay at dinala
siya ni Cali sa rooftop kung nasaan ang hardin at kung saan gaganapin ang
kasal nila.

Kompleto ang mga kaibigan nito na nakaupo sa kanang bahagi at ang mga
asawa naman nito sa kaliwang bahagi. Naroon na ang Pari sa man-made altar
ay naghihintay sa kanila.

"Ginulat mo naman ako." Aniya habang pinapalibot ang tingin sa kaubunan

ng rooftop ng naka desinyo para sa kasal nila no Cali.
"Sana nagustuhan mo." Bulong ni Cali sa kaniya.

Nanunubig ang matang napatango siya. "Sobra."

Hinalikan siya ng asawa sa nuo saka malalaki ang hakbang nitong nagtungo
sa harap ng altar at tumayo doon saka humarap sa kaniya at ngumiti.

Nang humakbang ang paa niya palapit dito, pumailanlang ang tugtog na 'I
do' nang Westlife na siya ring wedding song nila noon.

Tell me, can you feel my heart beat.Tell me, as i am down at your feetI
knew, there would come a time, when these two hearts will entwinedJust
put your hand in mine... forever.

Nangangalahati palang siya patungong altar, palapit kay Cali pero ang mga
luha niya, hindi niya maampat sa pamamalisbis. Dahil sa kantang
pumapailanlang ngayon, naalala niya ang masasayayang pinagsamahan nila ni
Cali bago mangyari ang insidenting bumago sa buhay nilang dalawa.

And as she walks towards her husband, she feel so thankful that God had
given her and Cali a chance to be together again... to love each other
and to be with each other.

For so long, i'd been in an island,Where no one could ever reach the
shore,And we've got a whole life time to shareAnd i'll always be
thereDarling, this is swear.

Sa loob ng dalawang taon, nagtiis siya sa sakit at hirap ng buhay. At

ngayon, habang papalapit na siya sa altar, ilang hakbang nalang, parang
mahikang nawala ang lahat ng sakit na naranasan niya. Binitawan iyon
lahat ng puso niya at nakatuon lang ang atensiyon niyon sa lalaking
pinakamamahal niya na isang hakbang nalang ang layo niya.

So please... believe me...For this word i say are true.And don't deny
me... a lifetime loving you, ohhh...If you ask will i be true, Do i give
my all to you,Then i will say... I do.

Inilahad ni Cali ang kamay sa kaniya saka buong pagmamahal siyang

nginitian. "Come up here and marry me again, honey."

Nangingiting naiiyak na tinanggap niya ang kamay ng asawa sama humakbang

siya sa platform at kasabay ni Cali na humarap sa Pari.

Dinaos ang simpleng kasal nila ni Cali. Panay lang ang tulo ng luha niya
hanggang sa umabot sila sa parteng kailangan nilang mangako sa isa't-isa.

"I'm Cali Sudalga," her husband smiled lovingly at her, "and like our
wedding song, i promise that i'll always be with you in every step that
you will take. I promise to always believe in you." Isinuot nito ang
singsing sa daliri niya. "And i promise to love you from here to the moon
and back here again... really, really slow."
Kagat ang labing isinuot niya ang singsing sa daliri nito saka humugot
siya ng malalim na hininga at maingat iyong pinakawalan.

"I'm Annette Roan-Sudalga," tinuyo niya ang nangingilid na luha sa mga

mata niya, "i promise to love you so much 'till the day that God would
let me. I promise to never stop loving you 'till i took my last breath.
And i promise to love you, even after life." Pinisil niya ang kamay nito
na hawak niya. "Mahal na mahal kita, Cali. At hindi ko na kakayanin ulit
na mawalay pa sayo. Kaya nangangako akong mananatili ako sa tabi mo
hanggang wakas. Hindi kita iiwan. Hindi ko sasaktan ang puso mo. At mas
lalong hinding-hindi ako bibitaw. Mahal kita at paninindigan ko 'yon."

Masuyong sinapo ni Cali ang mukha siya daka ginawaran siya ng halik sa
mga labi kapagkuwan ay lumipat ang mga labi nito sa nuo niya.

"I love you, Annette."

"I love you too, Cali. From here to the moon and back," she kissed his
lips and whispered over it, "really, really, really slow."

#LaspagPaMore

=================

CHAPTER 23

CHAPTER 23

ISANG simpleng Reception ng kasal ni Annette at Cali ang dinaos sa

Village Hall ng Bachelor's Village. Nang makauwi sila sa bahay, mainit
ang naging pagtatalik nila ng asawa na buong puso naman niyang tinugon.

At nang magising si Annette kinabukasan, tumakbo siya patungong banyo

dahil parang hinahalukay ang tiyan niya.

Nagduwal siya ng nagduwal sa lababo habang mahigpit na nakakapit sa gilid

niyon.

"Oh god." Sambit niya ng pakiramdam niya ay wala nang katapusan ang
pagduduwal niya.

Nang matapos, salamat sa diyos, nagmomog siya at lumabas ng banyo.

Kapagkuwan ay tumuon ang mga mata niya sa kaniyang asawa na mahimbing na
natutulog sa kama. Wala sa sariling lumapat ang kamay niya sa tiyan niya.

Nagduwal siya. Hindi kaya... buntis siya?

Huminga siya ng malalim saka lumapit sa kama at umupo do'n at

pinakatitigan ang guwapong mukha ni Cali.
Sana nga buntis siya. Para makapagsimula na silang muli ni Cali. Para
maging masayang pamilya na sila.

Sa isiping 'yon, nagbihis siya saka lumabas nang bahay at nagtungo sa

maliit na Pharmacy na nasa loob din ng Village.

Nang makabili na siya ng pregnancy test, umuwi siya sa bahay at

nagmamadaling pumasok sa banyo.

Mabilis ang naging kilos niya. Umihi siya at pinatakan ng tamang dami ang
Pregnancy Test saka mahinang nagdarasal habang hinihintay na gumuhit ang
dalawang pula.

"Oh, please, God," dasal niya, "please...."

Gumuhit ang saya sa mukha niya kasabay ng pamimilog ng kaniyang mga mata
ng makita ang dalawang pulang guhit sa Pregnancy Test Kit.

"Oh my god... oh my God!" Nagtitili siyang lumabas ng banyo na siyang

kinagising ni Cali.

"What the--" bumalikwas ito ng bangon at nag-aalalang tumingin sa gawi

niya. "What happened? Bakit ka sumigaw?"

Hindi mapuknat ang masayang ngiti sa mga labi niya ng sumampa siya sa
kama saka niyakap ng mahigpit ang asawa.

"Buntis ako!" Mas humigpit lalo ang yakap niya sa asawa. "Buntis ako,
Cali! Buntis ako!"

Cali hugged her so tight then he started laughing in so much happiness. 

"Good God." Mahina nitong sambit habang yakap siya. "Thank you. Thank you
so much!"

Ibinaon ni Cali ang mukha sa leeg niya saka pinupog nito ng halik ang
buong mukha niya. "I love you so much, Annette. So much!"

Magkayakap sila hanggang sa hindi na sila makahinga sa sobrang higpit ng

yakapan nilang dalawa. At nang pakawalan nila ang isa't-isa, naglapat ang
mga labi nila.

Thanks God he gave them a blessing. Sisuguraduhin niyang aalagaan niya

ang nasa sinapupunan niya sa abot ng kaniyang makakaya.

Pero naputol ang paghahalikan nila ng tumunog ang cellphone nito. Isa
iyong mensahe galing sa sekretarya nito.

"Fuck." Mura ni Cali saka nagsusumamo ang matang tumingin sa kaniya.

"Kailangan ako sa opisina. May meeting ako sa isang Private Collector ng
mga Yacht. I cant miss this one. Sayang naman. Lalo na at magkaka-baby na
tayo, kailangan kong kumayod ng mas kumayod pa lalo para mabigyan kayo ng
magandang buhay."
Nginitian niya ito saka hinaplos ang pisngi ng asawa. "I understand.
Mamaya na tayo mag celebrate."

"Thanks, Annette." Hinalikan siya sa mga labi ni Cali saka nagmamadaling

naligo at nagbihis.

Si Annette naman ay masayang hinahaplos ang sinapupunan niya. Hindi niya

kayang ipaliwanag ang kasiyang nararamdaman basta pakiramdam niya ay nasa
alapaap siya.

A baby. She will have a baby soon.

"Babalik ako kaagad, okay?" Hinalikan siya ni Cali ng magpaalam ito.

"Pagkatapos ng meeting, uuwi ako kaagad para makapag-celebrate tayo."

She smiled. "Sige. Hintayin kita."

Diniinan nito ang paghalik sa kaniya at hinawakan pa ang batok niya para
mas lumalim ang halikan nilang dalawa.

"Uhm..." napadaing siya sa bibig nito bago pinakawalan ang mga labi niya.

"I love you and i'll be back shortly. Okay?"

Tumango siya. "Ingat ka."

"Ikaw din."

Nginitian niya ito at tiningnan habang naglalakad palabas ng kuwarto

nila.

Nang makalabas ito, umalis siya sa kama.

Magaan ang pakiramdam niya. Hindi mawala ang ngiti sa mga labi ni Annette
habang inaayos ang kama at naglilinis ng bahay.

Napatigil lang siya sa paglilinis ng marinig niya ang pag-iingay ng

doorbell. Pinatay muna niya ang vacuum saka iniwan iyon at nagtungo sa
pinto para pagbuksan ang nasa labas.

Nakangiti siya habang naglalakad. Pero nawala ang ngiti na nasa mga labi
niya ng buksan niya ang pinto at nakita si Khatya.

"Hi, Annette." Parang may kabaliwang kislap sa mga mata nito. "Akala mo
hahayaan kitang maging masaya?"

Kumunot ang nuo niya, medyo kinabahan siya sa emosyong nakikita sa mga
mata nito. "Anong kailangan mo?"

Humakbang ito palapit sa kaniya, matalim ang mga mata. "Akin si Cali.
Palagi mong tatandaan yan."

Umingos siya. "Kung sayo siya bakit ako ang pinakasalan?"

Mas tumalim ang mga mata nito, nanlilisik ang mga mata. "Kasi inakit mo
siya! Pero kami ang nakatadhanang magmahalan!" Para itong baliw na
tumawa.

Umirap siya sa hangin saka akmang isasara ang pinto ng biglang may
inilabas na baril si Khatya mula sa dala nitong bag at tinutok sa kaniya.

Doon nalamig ang buo niyang katawan sa takot na lumukob sa kaniya. "A-
anong..."

Mala-baliw ito kung ngumisi. "May lamang bala ang baril na 'to kaya huwag
kang lalaban dahil hindi ako mangingiming barilin ka sa ulo."

Napaatras siya at si Khatya naman ay humakbang papasok sa kabahayan.

Abo't-abo't ang kabang nararamdaman niya habang humahakbang paatras. This

is like deja vu. Nangyari na ito sa kaniya noon!

Nanginginig ang kamay niya sa kaba at takot. Nanlalamig ang kamay niya at
parang nanginginig ang tuhod niya.

"Khatya, ibaba mo ang baril na yan." Aniya sa nanginginig na boses.

"Baka--"

Mas pinagduldulan nito ang dulo ng baril sa lalamunan niya. "Manahimik

ka!" Galit nitong sigaw. "Pinatahimik na kita noon, magagawa ko ulit 'yon
ngayon." Tumawa ito. "Bakit ka pa kasi bumalik. Kung hindi kita napatay
noon, sisiguraduhin kong mamamatay ka na ngayon!" Tumawa na naman ito.
"Para mawala ka na sa landas namin ni Cali. Kapag wala ka na, mamahalin
na niya ako, magkakasama na kami."

Napaawang ang labi niya. Hindi siya makapaniwala sa narinig. "Ikaw ang
may gawa non sakin?" Namuo ang galit sa dibdib niya. "Hayop ka! Hindi
kami nagkasama ni Cali ng dalawang taon ng dahil sayong hayop ka!"

Galit na sinunggaban niya si Khatya at pilit na inagaw ang baril na hawak

nito, pero malakas si Khatya. Mahigpit ang hawak ni sa baril at hindi
niya maagaw-agaw iyon.

"Hayop ka!"

"Akin si Cali! Akin!"

Patuloy ang pag-aagawan nila ng baril hanggang sa sikohin nito ang tiyan
niya dahilan para bitawan niya ito at sapuin ang sinapupunan.

Ang baby niya! Niyakap niya ang sinapupunan at galit ang matang tumingin
kay Khatya. "Magbabayad ka sa ginawa mo samin!"

Tinutok nito ang baril sa kaniya at kinalabit ang gatilyo.

Napahiyaw siya sa gulat kasabay ng pagsigid ng sakit sa balikat niya.

Kaagad na tiningnan niya ang balikat at para siyang nanghina ng makita
ang dugong kumalat na ngayon sa damit niya.
"Oh, god--"

"Sa ulo na kita susunod na babarilin kapag hindi ka nakinig sa sasabihin

ko." Pagbabanta ni Khatya.

Ayaw niyang makita nito ang takot sa mukha niya pero lumalabas na 'yon
habang patagal ng patagal na nakatutok sa kaniya ang baril nito.

Natatakot siya na kalabitin nito ang gatilyo ulit. Hindi lang siya ang
mapapahamak, pati ang anak niya.

"Ano ba ang kailangan mo sakin?" Nagtatagis ang bagang na tanong niya.

Ngumisi ito at may kinuha sa bulsa nitong papel at ball pen. "Tulad ng
pinagawa ko sayo noon." Tinapon nito sa kaniya ang dalawang papel at
ballpen. "Hala na, sulat na."

Kinuha niya ang dalawang papel at ballpen. Parang may sumakal sa puso
niya ng makita ang nakasulat sa isang papel na dapat niyanh kopyahin.

"Hindi." Tumingin siya kay Khatya. "Hindi ko isusulat 'to--"

Pinagduldulan nito ang dulo ng baril sa leeg niya habang sinasabunutan

siya. "Magsulat ka na!" Sigaw nito. "Kundi papatayin talaga kita!"

Nanginginig ang kamay na nag-umpisa siyang nagsulat at kinopya ang

nakasulat sa isang papel. Umiiyak siya habang nagsusulat. Nagdarasal siya
na sana hindi maniwala si Cali. Sana hindi matulad noon na nagkahiwalay
sila dahil sa kagagawan pala ni Khatya.

NAKANGITING pumasok si Cali sa bahay niya at tinawag ang pangalan ng

asawa. "Annette? Annette? I'm home." Malakas ang boses na sabi niya baka
nasa taas ito.

Napaupo siya sa mahabang sofa sa sala at hinubad ang coat niya. Pero
kaagad siyang natigilan sa paghuhubad ng coat ng makita ang nakatuping
puting papel na nasa ibabaw ng round table.

Ano 'to?

Pinulot niya ang nakatuping papel saka binuklat iyon.

Cali,

Umalis ako at hindi na ako babalik sayo. Na-realize kong hindi ako
magiging masaya sa piling mo. Nakahanap ako ng ibang lalaking magpapasaya
sakin at hindi ikaw yon. Kahit kailan hindi kita pinahalagahan o minahal
kaya huwag mo na akong hanapin pa.

Annette.

Nilukumos ni Cali ang sulat saka nagmamadaling lumabas ng bahay niya at

nagtungo siya sa bahay ni Shun.
"Oh. May kailangan ka?" Tanong ni Shun ng pagbuksan siya nito ng pinto.

Ibinigay niya sa kaibigan ang nilukumos niyang sulat. "It hurts but i
know it's not from my wife." Umiling siya. "Mahal niya ako. Hindi niya
ako iiwan." Nanginginig ang boses niya. "So please, help me find her."

Tumango si Shun saka sabay silang nagtungo sa CCTV house ng buong

Bachelor's Village. Walang tao roon na nagbabantay.

"Let me." Ani Shun ng akmang siya ang uupo sa swivel chair na nasa harap
ng maraming monitor.

"Okay."

Hinayaan niya si Shun na tingnan ang CCTV. Nasa likod siya nito habang
niri-rewind nito ang buong footage sa labas ng bahay nila.

And then Shun pause it. "There." Tinuro nito si Annette na naglalakad
palabas sa bahay niya, kasama si Khatya.

"Si Khatya?" Hindi makapaniwalang gagad niya habang nakatingin sa babaeng

katabi ng asawa niya.

Kumuyom ang kamao niya. Ang babaeng yon ang may kagagawan ng lahat ng
'to? Nagtagis ang bagang niya.

Ni-resume ulit ni Shun ang video saka inilabas nito ang cellphone at may
tinawagan. Bago nito kausapin ang nasa kabilang linya, kinausap siya
nito.

"Call Andrius. Hahanapin natin si Annette."

Tumango siya saka mabilis na di-nial ang numero ni Andrius. Habang

hinihintay na sumagot si Andrius, naririnig niya ang pakikipagusap ni
Shun sa kabilang linya.

"Yes. Pull some strings on the LTO. Her name is Khatya Rodrigo. Plate
number lang ang kailangan ko." Tumango-tango si Shun. "Thanks, Lander."

Nawala ang atensiyon niya kay Shun ng sagutin ni Andrius ang tawag.

"Hey, man." Ani Andrius. "Need anything?"

"Nawawala si Annette. Hahanapin ko siya. Can you help me?"

"Sure." Kaagad nitong sagot. "Nasaan ka?""Sa CCTV House."

"I'll be there." Ani Andrius saka pinatay ang tawag.

Huminga siya ng malalim para pakalmahin ang sarili saka humarap siya kay
Shun. "Halika na. Hanapin na natin." Nag-aalala na siya masyado.
Nanlalamig na ang kamay niya sa kaba. "Baka napano na si Annette. Buntis
'yon."
Bumuga ng marahas na hangin si Shun saka napailing-iling. "Why would
Khatya do this?"

"I save her life once, that was years ago." Pagkuwento niya. "Tapos mula
no'n nagkagusto na siya sakin."

Napatango-tango si Shun, "kaya pala yong kumidnap kay Annette noon na

lalaki na si Freed ay may koneksiyon sa kaniya. Nalaman kong may nagta-
trabaho ngang Freed sa kompanya mo at dati siyang kasintahan ni Khatya.
Hindi ako nagsabi kasi hindi ako sigurado, ngayon sigurado na ako."

Mas lalong humigpit ang pagkakuyom ng kamao niya. "Kapag may ginawa
siyang masama kay Annette, baka mapatay ko siya."

Tinapik ni Shun ang balikat niya saka binasa nito ang mensahing
natanggap.

"Nakuha ko na." Nauna na itong naglakad palabas. "Lets go. Natanggap ko

na ang plate number ni Khatya."

Nakahinga siya ng maluwang.

Ang kotse niya ang ginamit. Nagpatigil si Shun sa bahay nito para
magpaalam kay Themarie at para na rin kunin ang laptop nito. Pagkatapos
ay kinatagpo nila si Andrius at Evren sa labas ng gate ng Bachelor's
Village na may kasamang Pulis.

Isang sasakyan lang ang ginamit nila, iniwan ni Andrius at Evren ang mga
sasakyan ng mga ito at nakisakay sa kaniya.

"Where to?" Tanong ni Andrius habang abala sa cellphone nito.

"Naghihintay ng order ang mga tauhan ni Daddy."

Binuksan ni Shun ang laptop saka mabilis na tumipa sa keyboard pagkatapos

ay pinakita nito sa kanila ang mapa na nasa monitor.

"According to this software that i developed, Khatya is here." Pinindot

nito ang pulang tuldok na kumikisap-kisap. "Kailangan nating magmadali.
Palabas na sila ng lungsod. Baka kung saan niya dalhin si Annette."

Tumango si Cali saka mabilis na pinaharurot ang sasakyan patungo sa

kinaruruonan ng kotse ni Khatya.

Wait for me, Annette. I'm coming.

#NoHashtagInnocents

--> Anyway, for those who haven't read MISANDRIST SERIES 1: In love with
a Killer, give it a try. I think Magnus can make you fall in love in just
two chapters. LOL.
=================

CHAPTER 24

CHAPTER 24

ABO'T-ABO'T ang kaba ni Annette habang yakap ang sarili na nakaupo sa

passenger seat. Ang isang kamay ni Khatya ay may hawak sa manobela ang
isa naman ay may hawak na baril na nakatutok sa kaniya.

Nanghihina na siya ng dahil sa marami-rami na rin ang dugong nawala sa

kaniya dahil sa pagbaril sa kaniya ni Khatya sa braso.

Pero nilalabanan niya ang sakit dahil kailangan siya ng anak niya. Hindi
siya puwedeng makatulog. Baka anong gawin sa kaniya ni Khatya at sa anak
niya.

Hindi na siya papayag na mawalan siya ulit ng anak. Hindi sa pangalawang

pagkakataon! At dahil sa iisang taong lang!

Pero nagdidilim na ang paningin niya at nararamdaman niyang malapit na

siyang mawalan ng ulirat. Ni wala na siyang lakas para ikuyom pa ang
kaniyang kamao.

"Saan mo ba ako dadalhin?" Nanghihinamh tanong niya kay Khatya.

"Sa lugar kung saan hindi ka masusundan ni Cali." Mala-demonyo itong

ngumisi. "At kapag wala ka na, mamumuhay na kami ng masaya ni Cali, oh
diba, ang ganda ng plano ko na binulilyaso lang ng walang kuwentang Freed
na 'yon. Wala siyang kuwenta! Ang dali ng pinapagawa ko, pero hindi
nagawa. Buti nga namatay na siya e."

Napamaang siya kay Khatya. "Inutusan mo siyang kunin ako tapos okay lang
sayo na mamatay siya?"

"Wala naman siyang kuwenta." Para itong nababaliw na tumawa. "Buti nga
'yon sa kaniya."

Mas humigpit ang yakap niya sa sarili. Hinang-hina na siya. "Binayaran mo

ba ang lalaking yon na kidnapin ako?"

"Hindi." Mas bumilis pa lalo ang takbo ng sasakyan nila. "Ex-boyfriend ko

siya na sunod ng sunod sakin kahit sinabi ko nang si Cali ang gusto ko.
Wala naman siyang kuwenta, e. Eh, si Cali, mabait, niligtas niya ang
buhay ko kasi mahalaga ako sa kaniya. Nang mawala ka ng dalawang taon,
masaya kami ni Cali. Hindi lang niya ako masyadong pinapansin kasi busy
siya pero alam ko, importante ako sa kaniya. Tapos dumating ka na naman!"
Sigaw nito saka tinutok ang baril sa ulo niya. "Kasalanan mo 'tong lahat!
Cali is mine. Mine. Mine! Wala akong pakialam kung kasal kayo! Akin si
Cali, akin!"

Mas tinikom ni Annette ang bibig saka nagdasal na sana hinahanap na siya
ni Cali. Ayaw niyang labanan si Khatya, maliban sa wala siyang sapat ba
lakas baka madisgrasya silang dalawa at mapahamak ang anak niya.
Kapagkuwan ay nagulat nalang siya ng biglang tumigil si Khatya sa gilid
ng kalsada na ang gilid ay bangin.

Nakangising bumaling ito sa kaniya. "Tingnan natin kung hindi ka pa

matuluyan dito." Tatawa-tawa ito habang inilalabas ang packing tape sa
compartment. "Tiyak, mamamatay ka at mawawala ka na rin sa landas namin."

At dahil nanghihina na siya, wala siyang laban habang pinapalibot nito

ang packing tape sa katawan niya. Nagsilbi iyong lubid para hindi siya
makagalaw.

Kinain siya ng takot at kaba. "Anong ginagawa natin dito?"

"Dito ka mamamatay." Tatawa-tawang umalis ito ng sasakyan at iniwan siya

sa loob na naka-packing tape ang mga braso sa katawan niya at ang katawan
niya ay naka-tape sa kinauupuan niya.

"Ano ba!" Sigaw niya mula sa loob pero mahina iyon. "Palabasin mo ako
rito, Khatya. Demonyo ka..."

Tumawa lang ito at kumaway sa kaniya na parang nagpapaalam saka sumakay

sa nakaparadang isa pang kotse na naroon.

"Anong balak niyang gawin?" Nanginginig ang boses na tanong niya sa

sarili habang sinusubukan makalaya sa pagkakapacking tape niya sa upuan.

Wala talaga.

Sa bawat subok niya na makawala, mas lalo siyang nanghihina at nawawalan

ng malay. Madilim na ang paningin niya pero nilalabanan niya iyon.

Annette is panicking... she's sweating bullets and she's trembling in

fear.

Nang makita niyang mabilis na pinausad ni Khatya ang sasakyan para tamaan
ang kotseng sinasakyan niya at para mahulog siya sa bangin, malakas
siyang napasigaw sa takot.

"No! No!" Umiiyak siya habang nanginginig ang buo niyang katawan sa
takot. "No... ang anak ko. Hindi. Hindi puwede. Cali! Cali!"

Sa pangalawang pagkakataon, binunggo siya ni Khatya at ramdam niya ang

pagtagilid ng sasakyan.

"No!" Sigaw niya habang Pilit na kumakawala, namamalisbis ang luha niya
sa pinaghalong takot para sa sarili at takot para sa anak niya. "Huwag
please..." Nag mamakaawa siyang nakatingin kay Khatya na nasa loob ng
sasakyan nito. "Please... please... huwag mong gawin sakin 'to...
please..."

Nakangising kumaway lang si Khatya saka binunggo siya ulit. Sa

pagkakataong 'yon, kalahati na ng sasakyan ay nakatagilid sa bangin.
Isang bunggo nalang, mahuhulog na siya."Hindi." Nanginginig sa takot ang
buo niyang katawan.

Nang maramdaman niya ang paggiwang ng sasakyan, mariin niyang pinikit ang
mga mata at nagdasal sa panginoon na bantayan ang anak niya na nasa
sinapupunan.

Ayos lang na mawala siya, huwag lang ang anak siya. Hindi na niya
kakayanin pa kung mawawalan siya ng anak sa pangalawang pagkakataon.

Habang nagdarasal, naramdaman niyang binunggo ulit ni Khatya ang sasakyan

niya at dahan-dahan, naramdaman niya ang pagkahulog no'n sa bangin.

Umiiyak siya sa takot ng maramdamang bumulusok pababa sa bangin ang

kotseng kinaruruonan. Pilit niyang niyayakap ang braso sa may tiyan para
kahit papaano ay ma protektahan ang anak niya kahit nahihirapan siya.

"Cali..." sambit niya habang inaalala ang mukha ng kaniyang asawa. "Mahal
na mahal kita."

MARIING INAPAKAN ni Cali ang brake ng kotse ng makarating sila sa lugar

kung saan tumigil ang sasakyan ni Khatya.

Kaagad siyang lumabas sa sasakyan niya, kasunod niya si Shun na may hawak
na laptop, si Andrius at si Evren.

Mabilis niyang pinalibot ang tingin, hindi niya makita ang itim na
sasakyan. Sa halip ay nahagip ng mata niya ang kulay gray na sasakyan na
papalapit sa kanila at tumigil sa harapan nila.

Para siyang nabunutan ng tinik sa dibdib ng makitang lumabas si Khatya sa

gray na kotse.

"Nasaan ang asawa ko?" Kaagad niyang tanong dito, ang mga kamao niya ay
nakakuyom sa sobrang tinitimping galit para sa kaharap.

Bumungisngis si Khatya saka yumakap sa leeg niya. "Magkakasama na tayo sa

wakas, wala nang asungot." Niyakap siya nito. "Mahal na mahal kita, Cali,
kaya kong gawin lahat para sa'yo."

Binaklas niya ang braso ni Khatya na nakayakap sa leeg niya saka malakas
itong tinulak.

Matalim ang matang pinukol niya ito ng masamang tingin. "Nasaan ang asawa
ko?! Saan mo siya dinala?!"

Tumawa lang si Khatya habang nakatingin sa kaniya. "Wala na nga siya,"

ngumisi ito, "akin ka na talaga ngayon. Akin ka na." Hinawakan na naman
nito ang braso niya. "Kailan ako lilipat sa bahay mo? Excited na akong
maging Mrs. Sudalga--"

Galit na itinulak niya ito dahilan para madapa ito sa lupa. "Hindi kita
mahal, Khatya. Ilang ulit ko bang sasabihin yon sayo para magising ka
riyan sa ilusyon mo?! Kahit anong gawin mo, si Annette ang mahal ko!
Hinding-hindi ka magiging Mrs. Sudalga dahil para sa akin, si Annette
lang ang nababagay maging misis ko." Dinuro niya ito, sobrang dilim ng
mukha niya at nagtatagis ang bagang niya. "Mahal ko ang asawa ko kaya
ilabas mo siya!"

Parang baliw na tumawa si Khatya saka tumayo. "Kaya mo bang mahalin ang
patay na?" Tumawa ulit ito. "Akin ka nga sabi, e. Patay na siya. Akin ka
na."

Nanginginig ang kamay niya, pinipigilan niyang manakit ng babae.

"Nasaan ang asawa ko, Khatya?"

Bago pa makasagot si Khatya, tinawag siya ni Shun.

"Cali... i think i know the answer to that." Ani Shun habang nakatingin
sa gilid ng kalsada, sa may bangin.

Malalaki ang hakbang na nilapitan niya ito at sinundan kung saan ang
tingin nito.

"No..." nanginig ang buong katawan niya habang nakatingin sa kotseng

nakabaon ang kalahati sa lawa na nasa ibaba ng bangin. Marahas siyang
umiling. "No!" Malakas niyang sigaw. "Hindi 'yon si Annette... hindi..."
humarap siya kay Shun, parang unti-unting namamatay ang buhay sa loob
niya. "Tell me, hindi yan si Annette di ba?"

Shun looked at him softly. "There's 80 percent that Annette is there--"

Bigla siyang humarap sa bangin at handang tumalon para masigurong ligtas

si Annette kung nandoon man ito pero pinigilan siya ni Shun.

"--what the fuck are you doing?"

"I have to save my wife--"

"Ano? Tatalon ka? Trust me, pagdating mo sa ibaba, patay ka na." Matalim
ang mga mata nito.

"But my wife..." nanubig ang mata niya, "my baby is there... and my
wife..." Cali absentmindedly fumble on his pocket to get his phone and
called 911. "Please, help us." Binigay niya ang address sa nasa kabilang
linya. "Please, pakidalian, ang asawa ko... ang anak ko..."

"Yes, Sir. Help is on the way." Anang nasa kabilang linya.

Ibinalik niya ang cellphone sa bulsa saka napaluhod siya sa gilid ng

bangin, ang mga mata ay nasa kotseng ang kalahati ay nakaloblob na sa
lawa na nasa ibaba.

"Annette..." mahina niyang sambit habang ang kamao ay nakakuyom, "i

promise to protect you but here i am, hopeless and can't do anything for
you."
Nakaluhod pa rin siya sa gilid ng nakarating ang tulong. Kaagad siyang
pinaalis sa gilid ng bangin ng magri-rescue sa asawa niya."Ang asawa
ko--"

"Sir, gagawin naman lahat para mailigtas ang asawa niyo."

"Pakibilisan! Buntis ang asawa ko!"

"Yes, Sir."

Wala sa sariling napatango siya saka tinawagan si Blaze. "I need you
here, man.""Sorry, Cali, i can't, i'm busy--"

"Annette... my wife," pumiyok ang boses niya, "please, i need you as a

Doctor and a friend here."

"I'm coming. Text me address."

Nang mawala sa kabilang linya si Blaze, himanap niya si Shun na kaagad

niyang nakita na nakikipag-usap sa mga Pulis.

"...Yes, Sir." Anang Pulis na kausap ni Shun, "naiintindihan ko po."

"Salamat." Ani Shun.

Tumango ang Pulis saka iniwan si Shun, siya naman ay lumapit sa kaibigan.

"Nasaan si Khatya?" Nagtatagis ang bagang na tanong niya, "kapag may

nangyaring masama sa asawa ko, mapapatay mo siya--"

"You don't want blood on your hands." Putol ni Evren sa iba pa niyang
sasabihin saka tinapik ang balikat niya. "she already confessed her sins
while babbling that you two are meant to be together, ang kailangan mo
lang gawin, magsampa ng kaso laban sa kaniya at ako na ang bahala na
ipakulong siya."

"Thanks, bud." Nanghihina siyang bumalik sa gilid ng bangin at bumaba ang

tingin sa sasakyang nasa ibaba. "Hold on, Annette, help is coming."

Inakbayan siya ni Andrius na nasa tabi pala niya. "Magagaling yang mga
tauhan ni Dad. Maliligtas natin si Annette."

He's holding on to that. Lalo na at nakikita niya ang pagtutulungan ng

mga tao na pinadala ng 911 at ang mga Pulis na kasama ni Andrius.
"Thanks, Andrius."

Tinapik nito ang balikat niya saka umalis.

Siya naman ay nakatitig pa rin sa kotse kung saan naroon si Annette. "I
love you, wifey. Please don't leave me like this. Mamahalin pa kita at
aalagaan. Magkaka-anak pa nga tayo diba?" Kumuyom ang kamao niya. "Don't
leave me, Annette. Please, i beg of you. Huwag mo naman akong iwan ng
ganito. Hindi ko kakayanin kung wala ka. Hindi ko na kayang mabuhay na
wala ka sa tabi ko."
Ipinikit  niya ang mga mata at umusal ng panalangin sa panginoon. Kung
may kaya mang iligtas ang asawa at anak niya, ang diyos 'yon.

"Pull up! She's alive! May pulso pa siya!"

"Careful! The woman is pregnant!"

Mabilis niyang minulat ang mga mata at tumingin sa ibaba.

Nakahinga siya ng maluwang ng makitang nakababa na ang apat na

kalalakihan na nagri- repelling pababa kanina at naihiga na nang mga ito
ang asawa niya sa stretcher na dala ng mga ito at hinihila na ito pataas.

Mabilis siyang tumakbo palapit sa naghihila ng makitang malapit na si

Annette.

"Baby! Annette!" Sigaw niya ng mailapag ang stretcher kung saan nakahiga
si Annette. "Annette!"

Akmang hahawakan niya ang asawa ng may pumigil sa kamay niya.

Its Blaze.

"Don't." Anito saka may ipinakitang I.D. sa lahat ng nakapalibot kay

Annette. "I'm a Doctor." Kapagkuwan ay bumaling ito sa kaniya, "ako na
ang bahala sa kaniya."

"L-let me touch her, please."

"Sure. Just don't do anything that will move her body." Ani Blaze at nag-
umpisa nang utusan ang mga tao sa Ambulance.

Si Cali naman ay napatitig sa maputlang mukha ng asawa. "Huwag mo akong

iiwan." Bulong niya rito. "Please? Huwag mo akong iiwan. Hindi ko
kakayanin. Please? Huwag na huwag mo akong iiwan, hindi ko kakayanin."

"Okay. Move the patient. Now!" Sigaw ni Blaze saka tumulong ito sa
pagbubuhat ng stretcher papasok sa Ambulance saka bumaling sa kaniya.
"Romero's Hospital Main Branch. See you there, my man."

Tumango siya at malalaki ang hakbang na lumapit siya sa sasakyan niya at

pumasok. Wala na sa isip niya ang tatlong kaibigang tumulong sa kaniya.
Basta pinaharurot niya ang sasakyan pasunod sa Ambulance.

"AYOS KA lang, bud?" Tanong sa kaniya ni Lander habang nakaupo sila sa

labas ng Operating Room. "Kailangan mo ng kape? Kanina ka pa gising."

Umiling siya. "Wala akong gana." Tumingin siya sa OR kung saan pinasok si
Annette anim na oras na ang nakakaraan. "Ang tagal naman."

Tinapik ni Lander ang balikat niya. "Cali, may tubig sa baga ni Annette,
may mga bali siyang buto at ribs, at may matalim ng parte ng kotse na
sinasakyan niya na nabali at ngayon ay nakabaon sa tagiliran niya,
syempre magtatagal sila."

Pinukol niya ito ng tingin. "Really? Ipapaalala mo talaga sakin 'yan?"

Lander smiled sheepishly. "Huwag ka nang mag-alala. Nasa loob ng OR ang

pinakamagagaling na Doktor sa bansa, kaya nila yan, kaya nilang iligtas
ang asawa mo. Trust them, okay?"

Tumango siya. "Thanks."

Sumingit naman si Evren sa usapan nila. "Pansamantalang nakakulong na si

Khatya, kailangan ng Pulis ang statement mo at ni Shun. Sabay nalang kayo
pumunta kapag nakalabas na si Annette ng OR."

Tumango siya. "Saka na yan."

"The Police understand. Pero kapag gising na si Annette, kailangan siyang

kausapin ng mga Pulis para sa statement niya." Wika ni Evren saka tinapik
ang likod niya. "Everything will be fine. Nakausap ko na rin ang pamilya
ni Khatya, inamin nilang may mental disorder si Khatya nuong bata pa ito
pero akala nila ay nagamot na, hindi pa pala. At gusto ka nilang
kausapin."

Umiling siya. "Saka na sila. Nag-aalala ako kay Annette."

Lander patted his shoulder again. "We're worried too you know."

Sa sinabing yon ni Lander, napatingin siya sa mga kaibigan niyang nakaupo

sa sofa at sa sahig na ang iba, tulad niya, naghihintay din ng resulta ng
operasyon.

"Magsi-uwian na nga kayo." Pagtataboy niya sa mga 'to. "Nakakaharang kayo

sa daraanan."

"My wife said its okay." Ani Train saka ngumiti. "She own this Hospital
so she's the boss."

"Hayaan mo nga kami." Ani Iuhence, "this is us showing our moral support
to you."

"At syempre pa, nagpapa-inom ka mamaya dahil siguradong positive ang

resulta ng operasyon." Dagdag pa ni Calyx.

Napailing-iling nalang siya at bumaling kay Lander. "I'll take that

coffee now."

Nakangiting tumango si Lander at akmang aalis na para bilhan siya ng kape

ng biglang bumukas ang Operating Room at lumabas doon si Blaze.

Hindi lang siya ang biglang tumayo kundi mga kaibigan din niya na kung
bibilangin ay nasa nga labing-lima silang naroon.
Blaze frowned at the huge crowd. "Lunatic people." Anito saka napailing-
iling.

"How's my wife?" Kaagad niyang tanong.

"Miracles happens in Operating Room and i think God perform another one
on Annette." Ngumiti si Blaze. "Science all has the facts and answers but
God has everything." Tinapik nito ang balikat niya. "Ligtas na siya at
himala ring nakaligtas ang anak niyo. We didn't know how tha baby
survived so we just call it God's Miracle."

Parang may humarang sa lalamunan niya habang nilukukob ang dibdib niya ng
walang pagsidlang kaligayahan.

His happy tears fell the same moment his lunatic friends shouted group
hug. Natawa nalang siya at hinayaan ang mga kaibigan niyang sakalin-este,
yakapin siya.

#FriendshipGoalsLunatics#BitchGoalKhatya#LaspagGoalAnnette#HappyGoal

=================

CHAPTER 25

CHAPTER 25

"OKAY BA SIYA?" Tanong ni Cali kay Blaze na siyang Doctor ng asawa niya.
"Kailan siya magigising? Isang linggo na siyang tulog. Kailan ko siya
makakausap? Nag-aalala na ako sa asawa ko, Blaze."

Blaze sighed. "Look, Cali, masyadong delikado ang lagay ni Annette.

Himala nga na nakaligtas siya kasama ang anak niyo, e." Tumingin ito sa
kaniya. "I'll be blunt with you, my man, there's ninety percent chance
that she won't remember you. At all. Its like back to zero again. She hit
her head severely. Kaya naman ihanda mo na ang sarili mo bago pa siya
magising."

Napailing-iling siya. "Hindi niya ako puwedeng kalimutan."

"Its not her choice." Tinapik ni Blaze ang balikat niya. "Kailangan ko
nang umalis. Kailan din ako ni Luther, e."

Tumango siya saka napatitig sa maamong mukha ng asawa na mahimbing na

natutulog. Namumutla pa rin ang mukha nito pero hindi na ganoon kaputla.
Kahit papaano ay nawawala na rin ang mga pasa sa katawan nito.

Huminga siya ng malalim saka hinawakan ang kamay ng asawa at pinisil

iyon. "Gumising ka na, mahal ko. Naghihintay ako. Miss na miss na kita.
Miss ko nang yakapin ka. Miss ko nang halikan ka. Miss ko nang sabihan ka
ng i love you. Masyado na akong nag-aalala sayo, please, gumising ka na."
But there's no response. Just like yesterday. And the other day and the
last, last day.

Humugot siya ng malalim na hininga saka hinalikan ang likod ng kamay ni

Annette.

"I'm waiting, Annette." Bulong niya at pinisil ang kamay nito. "Nandito
lang ako. Hindi kita iiwan."

Nang walang reaksiyon sa asawa niya, masuyo niyang binitawan ang kamay
nito saka umupo sa mahabang sofa para ipahinga ang katawang pagod na
pagod na. Napaigtad siya ng pumasok si Evren sa loob ng kuwarto na hindi
man lang kumakatok.

"Hey, man."

"Hey." Aniya.

Nagkamay silang dalawa saka umupo ito sa pang-isahang sofa at may inabot
sa kaniyang brown envelop at ball pen.

"Sign it and we're done." Ani Evren.

Bumuntong-hininga siya saka tinanggap ang envelop at inilabas ang lamang

papeles saka binasa. Pagkatapos ay tinaggap ang ball pen na inaabot ni
Evren at akmang pepermahan ang papeles ng magsalita ito.

"Sigurado ka na ba riyan?" Tanong ni Evren.Tumango siya. "She needs

help."

Npatango-tango si Evren. "Sinisiguro ko lang na payag kang i-transfer

nang pamilya niya si Khatya patungo sa isang Mental Institution."

"Mas matutulungan siya do'n." Pinermahan niya ang mga papeles at ibinalik
iyon kay Evren. "Here. Kahit papaaano mapapanatag ako kasi sa ibang
bansang Mental Hospital dadalhin si Khatya. Sana lang gumaling siya
do'n."

"Sana nga. Anyways, buwan-buwan na magri-report ang Mental Hospital na

paglilipatan niya at kapag naging maayos ang lagay niya, ikukulong na
siya sa kulungan para pagbayaran ang ginawa niya." Tumayo na si Evren at
nagpaalam. "Ito lang talaga pinunta ko rito. Siya, aalis na ako."

Tumango siya at nagpakawala ng malalim na hininga ng makalabas si Evren

sa kuwarto.

Cali stared at nothing again. Still worried of his wife.

Cali sighed and close his eyes. Hindi niya namalayang nakatulog na siya
kung hindi pa siya ginising ni Lander na kasama si Vienna, bumibisita.

"Hey, guys." Aniya saka ininat ang mga braso.

"Hey." May inilapag na kape si Vienna sa round table na nasa harapan
niya, "para sayo, inumin mo."

Nagpasalamat siya at sumimsim ng kape. "Kailan daw siya magigising?"

Tanong ni Vienna.

Nagkibit-balikat siya. "Hindi ko alam." He felt so hopeless. "Sana nga

magising na siya. Mababaliw na ako sa pag-aalala."

Umupo sa tabi niya si Vienna saka niyakap sila mula sa tagiliran. "Huwag
kang mag-alala masyado, gigising don iyang si Annette. Nagpapahinga lang
siya kasi masyadong nabogbog ang katawan niya--"

"Blaze said she might not remember me again."

Maramdaman niyang natigilan si Vienna, si Lander naman at napanganga sa

kaniya.

"Hell no..." mahinang sambit ni Lander.

Humugot siya ng malalim na hininga saka tumingin sa asawang walang malay.

"Hindi ko na alam ang gagawin ko kundi maghintay na magising siya at
hintayin kong maalala nga niya ako o hindi."

Pinisil ni Vienna ang kamay niya. "Don't worry too much, Cali. Maalala ka
niya. Hindi ka niya makakalimutan kasi mahal ka niya."

"Sana nga." Tumayo siya saka lumapit sa kama kung saan nakahiga si
Annette at hinawakan ang kamay nito saka pinisil iyon. "Wake up. Please."

Lumapit sa kaniya si Lander at tinapik ang balikat niya. "Aalis na kami,

naghihintay samin si Levin sa bahay e. Kung may kailangan ka, tawagan mo
kaagad kami, ha?"

Tumango siya. "Oo."

"Sige. Aalis na kami." Ani Lander.

Si Vienna naman ay niyakap muna siya bago magkahawak kamay na umalis

kasama si Lander.

Humugot siya ng malalim na hininga saka bumuga ng marahas at tumingin

siya sa krus na nasa itaas na parte ng uluhan ni Annette.

"Kapag hindi ako naalala ng asawa ko, hahayaan mo bang maalala niya ako
kapag nagsumikap akong ibalik ang memorya niya?" Tanong niya sa Krus na
parang sasagot iyon sa kaniya. "Hindi ko maiwasang isipin na dapat ito
ang nangyari noon kung hindi ko lang pina-iral ang pride ko. Dapat noon
hinanap ko siya tulad ngayon, tapos gagawin ko lahat maalala lang niya
ako at aalagaan ko ang anak namin. Is this my punishment? Would my wife
forget me again--"

Cali froze when a hand caress his wet cheek.

His lips trembled as his eyes looked down.

Parang umilaw ang buong paligid na kanina ay madilim ng makitang bukas

ang mga mata ng asawa niya at nakatingin ito sa kaniya.

"Annette..." mahina niyang sambit sa pangalan ng asawa niya. "...you're

awake, honey."

Nang hindi nagsalita si Annette at nanatili lang na nakatingin sa kaniya,

inatake siya ng kaba at takot na baka nga tama si Blaze, baka hindi siya
naalala ng asawa niya.

"Annette?" Nanginginig ang kamay niyang hinaplos ang mukha ng asawa.

"Kilala mo ba ako?" Nangangamba niyang tanong.

Please, remember me. Please!

"Annette? Kilala mo ba ako?" Nababalisa niyang tanong sa asawa. "Naalala

mo ba ako?" Mas lalo siyang kinabahan ng hindi ito nagsalita at nakatitig
lang sa kaniya. "Please, honey, talk to me. I beg you."

Nang hindi ito nagsalita at nanatiling walang imik at nakatitig sa

kaniya, pinindot niya ang red button na nasa ulohan nito para ipaalam sa
nurse at Doktor na may emergency sa pasyente niya.

Kaagad namang dumating ang dalawang nurse at isang Doctor.

"Hi. I'm Dr. Edzel," pagpapakilala ng Doctor saka nakipagkamay sa kaniya.

"I helped operate her with Dr. Vitale and Dra. Ocampo."

Tumango siya saka nagbigay daan sa Doktor para masuri ang asawa niya.

Abot-abot ang kaba niya habang sinusuri ng Doktor si Annette. Nakakuyom

ang kamao niya habang nagdarasal na sana maging maayos ang lahat... sana
hayaan na sila ng diyos na maging masaya.

"Doc?" Kuha niya sa atensiyon ni Dr. Edzel, "is my wife okay?" Puno ng
pag-aalalang tanong niya.

Tumango si Dr. Edzel. "Her vitals are okay and her body is responding.
Susubukan natin ngayon kung pati ang utak niya magri-respond din."

Tumango siya at matiim na tiningnan ang asawa puno ng kaguluhan ang mga
mata at mukha.

"Hi. Do you know your name?" Yon ang unang tanong ng Doktor kay Annette.

Ilang segundo ang lumipas bago tumango si Annette. "Y-yes, Doc." Namamaos
ito dahil siguro sa panunuyo ng lalamunan. "I'm Annette Roan..."

His heart fell and bleed.

She cant remember him.

"...Sudalga."

Namilog ang mata niya at hindi makapaniwalang napangiti siya sa sobrang

saya. "Thanks God."

"Kilala mo ba siya?" Tanong ulit ni Dr. Edzel kay Annette habang nakaturo
ang kamay sa kaniya na nasa may paanan ng kama.

Annette looked at him and slowly, a soft smile appeared on her lips. "Oo
naman, Doc." Mahina pa rin ang boses nito. "S-siya ang a-asawa ko."

Napasuntok siya sa hangin sa sobrang saya saka lumapit sa asawa at

mahigpit itong niyakap.

"Thank you! Thank you for remembering me. Thank you!" Para siyang
nabunutan ng tinik sa dibdib. "Oh, god, Thank you."

"C-Cali... m-masakit..."

Mabilis niya itong pinakawalan at walang patid na humingi ng tawad. "Im

so sorry. Sorry." Mahina siyang natawa na nauwisa malakas na pagtawa.
"Masaya lang ako. Naalala mo ako, e."

Nakangiwing napangiti ito. "Bakit naman hindi?"

"Si Blaze kasi tinakot ako..." Dumukwang siya saka hinalikan ito sa nuo.
"Miss na miss na kita." Hinaplos niya ang pisngi nito. "Mahal na mahal
kita, Annette. Mahal na mahal."

Tumango si Annette at puno ng pagmamahal na nginitian siya. "Mahal na

mahal din kita, Cali."

"Pinag-alala mo ako." Bulong niya habang pinupupog ng halik ang buong

mukha nito. "Don't do that to me ever again."

Tumango ito. "I wont." Kapagkuwan ay bumadha ang pangamba sa mga mata
nito. "Pero baka si Khatya--"

"Wala na siya." Pagpapakalma niya rito. "Huwag mo na siyang alalahanin

pa. Okay?"Parang nakahinga ito ng maluwang saka masuyo siyang nginitian.
"Salamat at nandito ka. Nang magising ako, natakot ako na baka wala ka sa
tabi ko tulad noon pero nang makita kita, sumaya ako. Salamat, Cali.
Salamat at inalagaan mo ako."

Tinuyo niya ang luha sa pisngi nito. "Shhh... don't cry. Magpahinga ka
na." Nginitian niya ito at hinaplos ang buhok. "pahinga ka. Nandito lang
ako."

Habang nag-uusap sila ni Annette, nakamasid lang sa kanila ang Doktor

habang ang dalawang nurse ay lumabas na.

"You two remind me of a couple." Komento nito habang may munting ngiti sa
mga labi. "Anyway, your vitals are good. Wala naman akong nakikitang
problema basta pahinga ka lang, okay?"
Nakangiting binalingan ni Annette ang Doktor. "Salamat po, Doc."

Tumango si Dr. Edzel, "sige, aalis na ako. Maiwan ko na kayo." Tumingin

ito sa kaniya. "Kung may kailangan kayo, punta ka nalang sa Nurse Station
at ipatawag ako. Pinagkatiwala kasi sakin ni Doc. Vitale ang pasyente mo,
ayoko siyang ma disappoint."Nakipagkamay ulit siya sa Doctor bago ito
umalis.

Kapagkuwan ay nagkatininginan sila ni Annette at sabay silang napangiti.

"Si Baby?" Kapagkuwan ay tanong ni Annette habang hinahaplos nito ang

tiyan. "Ayos ba siya?"

Tumango siya. "Sabi nila himala daw na okay si baby." Pinisil niya ang
kamay nito. "Mas lalong himala na nabuhay ka." Hinalikan niya ang kamay
nito. "I was so scared, Annette. So scared. You'd been unconscious for a
week and everytime i look at you, i feel so weak and useless." Napailing
siya. "Wala akong magawa para sayo at nagagalit ako sa sarili ko kasi ang
tanging magawa ko lang ay bantayan ka."

"And that's more than enough for me, Cali." She squeezed his hand.
"Masaya ako na nasa tabi kita ng magising ako. And i'm so happy that you
didn't believe the letter. Walang katotohanan yon. Mahal kita. Hindi kita
iiwan. At gusto kitang makasama."

He smiled at his wife lovingly. "I know. And i believe you. Saka, nadala
na ako nuong una. Ayokong mawala ka na naman sakin ng dahil lang sa isang
sulat."

"I love you, Cali."

Hinaplos niya ang pisngi nito. "I love you, Annette."

HINDI ALAM ni Annette kung matatawa si Annette ay sasawayin ang

magkakaibigan na kanina pa nagbabangayan. Ayaw kasing papasukin ni Cali
ang mga kaibigan nito dahil gusto siyang masulo pero nagpupumilit naman
sila Thorn, Lydander, Andrius at Khairro na pumasok.

"Cali... papasokin mo na." Sabi niya kapagkuwan.

Bumagsak ang balikat nito saka tuluyang binuksan ang pinto. "Lunatics."
Bulong ni Cali.

Nailing nalang siya ng lumapit sa kaniya sina Thorn, Lysander, Andrius at

Khairro. "Hey. You okay?" Tanong ni Thorn.

Tumango siya. "I'm getting better."

Halos magtatatlong linggo na siya sa Hospital simula ng magising siya

kaya kahit papaano ay nabawi na niya ang lakas niya.
"That's good to hear." Nakangiting sabi ni Lysander saka ibinigay sa
kaniya ang sampong balloons na may nakasulat na get well soon. "Para
sayo."

Natatawang tinanggap niya ang mga lobo saka itinali ang mga iyon sa gilid
ng higaan niya. "Salamat."

"Heto naman ang sakin." Ani Andrius sabay about ng isang tray ng prutas.

Napangiwi siya at napatingin sa lamesa na nasa gilid ng kuwarto na puno

ng mga prutas na galing din dito. "Salamat."

Andrius smiled. "Kainin mo yan. Bagong mga pitas yan."

"Hay, pinapahirapan niyo ang asawa ko magbuhat." Singit ni Cali sa usapan

saka kinuha ang tray sa kaniya at inilipat sa mesa. "Huwag niyo ngang i-
stress ang asawa ko."

Napangiti lang siya. Cali cares too much for her and that makes her feel
love and happy. "Ayos lang ako."

"At ito naman ang sakin." Ani Khairro sabay abot sa kaniya ng isang box
na nakabalot. Kunot ang nuong binuksan niya iyon at napamulagat siya ng
makitang isa iyong cellphone na mamahalin.

She looked at Khairro. "Nasa Hospital ako, hindi ko birthday."

Nagkibit-balikat lang si Khairro. "Whatever. I own a Tech. Company so i'm

good."

Nailing nalang siya saka tumingin siya kay Thorn. "O, ikaw?"

"Pagkain." Binigay nito sa kaniya ang isang tupperware na kaagad inagaw

ni Cali.

"Mabigat to." Pinandilatan nito si Thorn na ikinatawa lang ng huli.

Nag-usap usap muna sila bago nagpaalam ang mga ito na aalis na kasi
babalik sa kaniya-kaniyang trabaho.

"Buti naman umalis na ang mga 'yon." Ani Cali. "Ang dami nang mga regalo
dito ng dahil sa kanila."

Natawa siya. "Oo nga. Araw-araw ba naman akong bisitahin tapos may dala
pang regalo."

Napailing si Cali saka lumapit sa kama na kinahihigaan niya. "Umusog ka."

Maingat siyang umusog at napangiti ng tumabi ng higa sa kaniya ang asawa.

This is what Cali always want. At hindi nito nagagawa 'yon kapag nandito
ang mga kaibigan nito.

She felt happy when he kissed her on the forehead.

"I love you, Annette." Bulong nito sa kaniya. "Nakalimuta  ko bang
sabihin yon sayo ngayon?"

Umiling siya. "Hindi ka naman nakakalimot na sabihin sakin 'yan. Araw-

araw. At hinding-hindi ako magsasawang marinig mula sayo."

"Good." Hinaplos nito ang mukha niya at ginawaran ng halik ang mga labi
niya, "because you'll hear that from me every single day of your life. I
wont get tired of saying it... i wont get tired to telling you how you
mean to me and how much i love you. Hanggang sa magsawa ka at hanggang
maumay ka nalang, hindi ako titigil."

"Then don't stop telling me." Yumakap siya sa leeg nito habang mga mukha
nila ay ilang dangkal nalang ang pagitan. "I promise, i wont get tired of
hearing it. Kasi mahal din kita, Cali."

Masuyong hinalikan ni Cali ang mga labi niya na kaagad naman niyang
tinugon.

She can't describe how happy she is with Cali. Nag-uumapaw ang kasiyahan
niya kapag kasama niya ito. And she wants this happiness and love to be
the foundation of the family that they're going to make and nurture. She
wants love and god to be the center of her family. Because that's what
matters most in this world. And of course, her husband and soon to be
children.

#EpilogueNext

=================

EPILOGUE

EPILOGUE

"FIVE YEARS before, i never think that i would be this happy." Wika ni
Iuhence habang nakaupo sa recliner at nakatingin sa mga anak nilang
naglalaro sa kalsada. "I mean, look at us. Happy as fuck."

Napangiti si Cali at sumagot. "Oo nga. Noon, ayaw natin magpakasal.

Sinong mag-aakala na mababaliw tayo sa mga asawa natin at tayo pa ang
gustong magpakasal sa kanila?"

"The world is really a messed up place." Sabad ni Ymar.

"Yeah." Sang-ayon ni Calyx habang nakatingin sa triplets nitong anak na

naghahabulan. "I'm contented."

"Yeah." Sabay-sabay nilang sagot.

Magkakatabi ang recliner na kinauupuan nila sa gilid ng kalsada habang
nagbabantay sa mga anak nilang nag-lalaro. Si Tyron ang nasa kabilang
dulo, sumunod si Iuhence, Train, Lander, Calyx, Dark, Ymar, Shun, Lash,
Lath, Valerian at siya ang nasa pinakadulo.

Ang mga asawa nila ay nag girl bonding at iniwan silang bantay sa mga
anak nila. Wala namang sasakyan na dumadaan kaya ligtas ang mga anak
nila. Syempre, hindi hahayaan ni Cali na mapahamak ang nag-iisa niyang
unica hija na si Divine Miracle na apat na taong gulang na.

"Levin! Drop the mud!" Malakas na sabi ni Lander sa anak nito na

nakikipaglaro sa anak ni Ymar. "Its dirty."

Dinilaan lang ni Levin si Lander saka nagpatuloy lang sa pakikupaglaro.

Napailing-iling nalang si Lander. "That kid never listens to me."

"Masyado mo kasing ini-spoil." Sabad ni Tyron na ang Recliner na

kinauupuan ay katabi ni Iuhence.

"Says the man who give everything to his son." Lath interject.

"Of course. Kaya ko naman ibigay lahat." Depensa ni Tyron sa sarili.

"Kaya ikaw Wolkzbin, magpayaman ka pa." Ani Iuhence.

Kumunot naman ang nuo ni Train. "At bakit naman nasali yan sa usapan?"

"Aba, nakakalimutan mo na ang ginawa niyang anak mo sa anak ko?" Pinukol

ng masamang tingin ni Iuhence si Train. "He kissed my little Princess and
your son will pay for it. Pakakasalan niya ang anak ko."

Train sighed. "Huwag mo ngang gawing big deal yon--"

"Its a big deal." Sabad ni Dark na masama ang tingin kay Train. "Wala ka
kasing anak na babae kaya hindi ka maka relate. Try making a baby girl
and you'll understand us."

"Yeah. I'm possessive with my Miracle too." Aniya. "Kapag may nanakit sa
kaniya o mag-take advantage, pasensiyahan tayo, kahit anak niyo pa 'yon
tatamaan siya sakin."

Nag-thumbs up si Iuhence kay Dark at sa kaniya."True. Listen to Greek and

Cali Drinks, Train. Be considerate."

Ymar rolled his eyes. "Let's just drink."

Itinaas ni Valerian ang water bottle na pang-bata ang desenyo at tubig

ang laman. "Cheers to us Dads."

Itinaas ni Lath at Lash ang water bottle ng mga anak nito na may
desenyong mickey mouse. "Cheers."
"Cheers." Nagtatawang sabi nila habang sabay-sabay na nakataas ang mga
water bottle ng mga anak nila at sabay-sabay silang uminom ng tubig.

Malakas silang nagtawanan ng makitang iniluwa ni Shun ang ininom mula sa

water bottle.

"Fuck." Shun cussed. "Its a fucking milk!"

Nagtawanan sila ulit pero kaagad ding natigilan ng makitang nakatingin sa

kanila ang anak niyang si Miracle.

"Baby, maglaro ka na do'n." Pagkausap niya sa anak niya. "Sige na. Have
fun."

Miracle's innocent eyes blinked at Shun. "Ninong, what's fucking? Is that

some kind of Milk?"

Nasapo niya ang nuo saka pinandilatan niya si Shun. "Sumagot ka ng

maayos."

Napakamot sa batok si Shun saka nakangiwing napangiti sa anak niya. "Ahm,

baby, it's a... kind of...' tumikhi ito, "its ahm, fucking is ahm..."

"Its a bad word." Si Valerian na ang nagtuloy sa hindi masabi-sabi ni

Shun kay Miracle. "Its a kind of cuss. Strictly for adults only, okay?"

"Okay po." Naglakad palapit sa kaniya si Miracle saka inagaw sa kaniya

ang water bottle nito na si Hello Kitty at tumakbo pabalik sa mga kalaro
nito.

Lath heave a deep sigh. "That was close. Tiyak na tatamaan tayo sa mga
asawa natin kung nagkataon."

"Yeah." Sang-ayon nilang lahat.

"They will kill us." Ani Lash.

"Binilin pa naman ng mga iyon na huwag tayong nagmumura sa harap ng mga

bata." Segunda ni Lath.

Napabuntong-hininga silang lahat saka napatingin sa mga anak nilang

abalang naglalaro.

"Look at them," kapagkuwan ay sabi ni Dark. "Hindi nakikinig satin

samantalang ang hirap silang palakihin ng maayos."

"Yeah." Isinandal ni Lander ang katawan sa recliner. "Puyat ako palagi

noon maalagaan ko lang ang anak ko tapos tigas ng ulo."

Napailing-iling nalang si Cali na nagkaniya-kaniyang reklamo ang mga

kasama niya.
"But you know what?" Ani Valerian na nakangiti. "Kahit matitigas ang ulo
ng mga anak natin, mahal pa rin natin sila. That's parents love. It
outstand any another love in the world."

Nagkaniya-kaniya din sila pag-sangayon sa sinabi ni Valerian.

"Daddy!" Lumapit si RV sa ama nitong si Valerian. "Play tayo."

Valerian frowned at his son. "What kind of play, son?"

Biglang hinawakan ni RV ang ama nito sa kamay at ngumisi. "Tag, you're

it."  Kapagkuwan ay tumatawa itong tumakbo. Napatitig si Valerian sa
kamay nitong hinawakan ni RV saka bigla nalang siyang hinawakan sa braso.

Valerian grinned at him. "Tag, you're fucking it." Tapos bigla itong
umalis sa pagkakaupo sa recliner at tumakbo.

Cali frowned then looked at the others. "What the..."

"Hell no!" Sigaw ng mga katabi niyang nakaupo sa recliner at

nagsitakbohan.Napailing-iling nalang si Cali. "Mga isip bata."

Umalis siya sa pagkakaupo sa recliner at biglang tumakbo ng mabilis

patungo kay Iuhence na kausap ang isa sa kambal nitong anak.

"Tag. You're it." Sabi niya saka tumakbo patungo sa anak niya at binuhat
niya si Miracle.

"Ikaw na ang taya, 'Nong Iuhence." Sigaw ni RV na ngayon ay buhat-buhat

na na Valerian.

Iuhence glared at each and everyone of them then he started running

towards Train. Si Train naman ay biglang tumakbo patungo kay Tyron kaya
naman dalawa na ang hinahabol ni Iuhence. Sila naman na nanunuod lang ay
tawa ng tawa hanggang sa madakip ni Iuhence si Tyron at sila naman na
tumatawa ang pinaghahahabol.

"Fuck!"

Ang bibilis ng takbo nila habang paikot-ikot lang sa isang lugar.

"Tag, you're it!" Sigaw ni Tyron.

Nilingon ni Cali kung sino ang nahuli ni Tyron, hinihingal siyang tumawa
ng makita si Lash na nakasimangot.

"Go, Daddy!" Pagchi-cheer naman ng anak nito. "Tag them!"

At dahil katabi ni Lash si Lath, si Lath ang hinawakan nito sa braso

pagkatapos ay kumaripas ng takbo si Lash palayo sa kakambal. Buti nalang
magka-iba ang damit ng dalawa kaya nakikilala nila kung sino si Lath at
Lash.

"You fuc--fudging moron!" Sigaw ni Lath saka hinabol ang kakambal.

"Time out! Time out!" Sigaw ni Lash habang tumatakbo. "Hinihingal na ako.
Shit!"

"Matanda ka na kasi!" Sigaw ni Dark.

"Matanda na tayo, mga baliw!" Balik sigaw ni Lash saka mas binilisan pa
ang pagtakbo.

Pero sa halip na si Lash ang madakip, si Lander ang nahuli nito. Hahara-
hara kasi sa dinaraanan.

"Fu-dge!" Sigaw ni Lander saka hinabol na naman siya. "Come here you,
lunatic!"

"Ayoko nga!" Sigaw niya saka mabilis na tumakbo habang buhat si Miracle
na panay lang ang bungisngis.

Para silang mga hata ng mga kaibigan niya na naghabulan sa kalsada. It

was fun playing tag with their kids. It brings back the old times. Panay
ang tawanan nila, habulan, pasimpleng murahan at syempre pa dayaan.

"Hoy! Ako palang ang taya kanina!" Nakasimangot na reklamo si Iuhence

saka tinuro si Ymar. "Siya naman. Hindi pa siya nagiging taya."

Ymar glared at Iuhence. "Ang bagal mo kasing tumakbo kaya ka palaging

taya."

"At kasalanan ko pa 'yon." Iuhence glared back at Ymar, kapagkuwan ay

hinawakan nito sa braso Tyron at ngumisi. "Ikaw na ang taya."

Tyron glared at Iuhence and they began running again.

Hanggang sa makarinig sila ng busina ng sasakyan.

Lahat sila tumigil at tumuon ang mga mata sa apat na kotse na nakaparada
sa gilid ng kalsada.

"Mommy!" Sigaw ni Miracle ng nakitang lumabas si Annette sa kotse,

kasabay ng iba pang kababaehan na asawa ng mga kaibigan niya.

"Mommy!"

"Mommy!"

"Mommy!"

Sigawan ng mga bata at nagtakbuhan palapit sa ina ng mga ito. Syempre,

kaagad naglabas ng mga panyo ang mga ito saka pinunasan ang pawis ng
kani-kaniyang mga anak.

Then they all glared at them.

"Ang sabi ko, bantayan mo ang mga bata. Ano yang ginagawa mo?"
Pinandilatan ni Mhel si Iuhence na napakamot lang sa batok.

"Oo nga." Segunda ni Grace. "Ikaw na naman Valerian ang pasimuno nito,
no?"

"Moon cake naman." Lumapit si Valerian sa asawa saka niyakap ito sa

beywang. "We're just having fun with the kids."

Inirapan ni Grace ang asawa nito saka pinangaralan.

"Ikaw naman Dark ang tanda-tanda mo na nakipaglaro ka pa rin ng habulan?"

Masama ang tingin ni Anniza sa asawa nito.

Dark just smiled at Anniza. "I love you."

Cali sheepishly smiled when Annette walk towards him.

"Hey, honey." Aniya.

"Nakihabulan ka?" Tanong nito.

Tumango siya at mahinang natawa. "It was fun. Diba, Miracle?"

Nag-fist bump sila ng anak.

"Yes, mommy. It was so fun." Sang-ayon ng anak niya sa kaniya.

Napailing-iling nalang si Annette saka naglabas ng panyo sa pouch at

tinuyo ang pawis niya sa mukha.

"Mas pawisan ka pa sa anak mo." Pansin nito.

Tumawang binuhat niya si Miracle. "Palagi kasi akong taya."

Natawa na rin si Annette. "Ang bagal mo kasing tumakbo." Dumukwang ito

palapit sa kaniya saka ginawaran siya ng halik sa labi. "Thanks for
taking care of Miracle today."

"No problem, honey." Hinalikan niya sa pisngi ang anak niya. "It was
fun."

"Hey!" Sigaw ni Dark na kumuha sa atensiyon nilang lahat. "My house. Now.
Barbeque Party, people!"

Naghiyawan ang mga bata pati na rin matatanda. Walang pinagkaiba.

Mahihilig lahat sa BBQ.

"Daddy, punta tayo?" Tanong sa kaniya ni Miracle.

Si Annette ang sumagot. "Oo naman, baby. Maliligo lang kayo ng Daddy mo
kasi pawis na pawis kayo saka tayo pupunta sa bahay ng Ninong Dark mo,
okay?"
Miracle smile widened. "Okay po."

"Let's freshen up everybody." Sigaw ni Mhelanie, "after one hour, kita-

kita nalang tayo sa bahay nila Dark."

Kaniya-kaniyang sang-ayon ang mga naroon saka nagsi-uwian na sa kani-

kanilang mga bahay.

NAPAILING-ILING nalang si Annette habang inihahanda ang susuotin ng mag-

ama niya. Iniwan lang niya ang dalawa para mag girl bonding kasi sabado
naman, hayon, pawisan dahil sa pakikipaghabulan. Cali and his friends are
really child at heart.

"Tapos na kami, mommy." Matinis na sigaw ni Miracle na nakabalot ang

katawan ng hello kitty na bathrobe.

"Me too." Ani Cali na tinutuyo ang basang buhok.

Hindi napigilan ni Annette na bumaba ang tingin sa matitipunong dibdib ng

asawa pababa sa puson nito... good god. Her husband is still hot.

"Eyes up here, honey." Nanunudyo ang boses ni Cali. "You're making me

hard."

Sa sinabing iyon ni Cali, pinisil-pisil ni Miracle ang tagiliran ni Cali.

"Daddy, soft ka naman e."

Malakas silang natawan ni Cali. Napailing-iling siya kapagkuwan.

"Come here baby. Bibihisan na kita."

Nakangiting tumayo si Miracle sa harapan niya at hinayaan siya nitong

tuyuin ang katawan at buhok nito. Wala itong imik habang binibihisan
niya.

"Pagkatapos ako naman bihisan mo ha?" Biro ni Cali.

"Daddy. Big ka na kaya." Sabad ni Miracle. "Kaya mo nang magbihis. Hindi

mo na kailangan ang help ni mommy ko."

Mahinang natawa si Cali saka pumasok ito sa closet nila dala ang damit na
inihanda niya para doon ito magbihis. Nang makalabas ito, naayosan na
niya si Miracle.

"Mauna na kayo kina Dark. Aayosin ko pa sarili ko--"

"You're already beautiful, Annette. Wala nang aayosin sayo." Ani Cali.

Wala na siyang nagawa ng hilahin siya nito palabas ng bahay nila at

patungo sa bahay ni Dark at Anniza.

Naiiling na napangiti nalang si Annette na nagpahila kay Cali.

"Mommy, excited na ako sa Barbeque." Nakangiting sabi ni Miracle.

"Me too, baby." Ani naman Cali na parang bata na malapad na nakangiti.
"Masarap mag barbeque si Tita Anniza mo. Manghingi tayo mamaya ng take
home."

Kinurot niya sa tagiliran si Cali. "Mahiya ka nga. Pinakain ka na

manghihingi ka pa ng take home?"

"Anong masama don?" Cali frowned. "Wala naman, ah."

"Mahiya ka." Sabi niya.

Tamang-tama naman na nakarating na sila sa bahay ni Dark. Naroon na din

ang iba at kumakain na.

Annette shook her head when her daughter and husband run to the grill
where Dark was grilling.

Umupo siya sa bakanteng sofa at nakipag-usap kay Krisz na siyang katabi

niya.

"... oo nga, hay naku, ang sarap batukan niyang si Train, pasimuno pa sa
mga kalokohan." Pagkukuwento ni Krisz. "Pagkatapos naming makauwi sa
bahay naghabulan pa yan ng mga anak namin."

"You don't say." Sabad ni Anniza na naiiling. "Dito rin sa bahay,

pasimuno 'yong ama. Sarap paguuntugin minsan."

Mahinang natawa si Raine. "Hayaan niyo na. Kapag malaki na ang anak niyo
tulad ko, mami-miss niyo na ang ingay sa bahay at kulitan."

Anniza sighed. "Maybe."

Napangiti naman si Krisz. "I won't miss it."

Annette chuckled. "I'll miss my little princess if she grew up."

Naputol lang ang pag-uusap nila ng dumating si Cali na may dalang pinggan
para sa kaniya.

"Here you go, wifey." Anito. "Masarap yan."

"Thanks." Nakangiting sabi niya.

Tumabi ng upo sa kaniya ang asawa saka kumain. Paminsan-minsan ay

sinusubuan siya nito.

Then their eye settled on their only daughter. Divine Miracle.

Nakikipaglaro na naman ito sa mga batang naroon.

"Look at her." Ani Cali habang may malambot na ekspresyon habang

nakatitig sa anak nila. "So beautiful. Such a blessing."
Ihinilig niya ang ulo sa balikat ni Cali habang nakatingin din sa anak
nila. "Oo nga. Sa dami ng pinagdaanan natin noon, hindi ko akalain na
magiging ganito tayo kasaya. Hindi ko inakala na sa bawat araw na ginawa
ng diyos, palagi akong may rason para ngumiti."

Cali nodded and looked at her. "You know i love you right?"

That made her smiled. "That's the fifth time that you told me that
today." She nuzzled her nose against his cheek. "I love you too."

Hinaplos ni Cali ang buhok niya, "i'm happy. Are you?"

"Very." Mabilis niyang sagot saka inilagay ang pinggan na hawak sa round
table na malapit sa kaniya saka niyakap sa beywang ang asawa habang
pareho silang nakatingin sa anak nila.

This is her life with Cali. Happy. With beautiful baby girl and a lot of
friends. At wala na yata siyang mahihiling pa kahit na nga minsan, isip
bata ang asawa niya at mga kaibigan nito. This is her life now and she
love every bit of it.

#TheEnd

I dedicate this to Annette Roan. Thank you so much, sis. Super thankful
ako kasi palagi daw kasali sa recommended mo ang books ko sabi ni ate
Mhel. Super thank you talaga. At saka nagustuhan mo si Cali, yan ang
kinaya kong pigain sa isip ko. Hehe. Thanks, sis. Love yah! Mwah!

Attorney Evren Yilmaz, you're next. Beware of this sexy attorney with hot
bud and expert hands (literally expert hands) hahaha.

I hope and pray that you enjoy reading Cali the Drink.

C.C., signing out.