Το Βαμπίρ

     Όλα συνέβησαν στη μέση της χειμερινής κοσμικής

σεζόν, στο Λονδίνο. Τότε, έκανε την εμφάνισή του,
στις διάφορες συγκεντρώσεις της υψηλής κοινωνίας,
ένας ευγενής, ο οποίος ξεχώριζε περισσότερο λόγω
των ιδιορρυθμιών του παρά εξαιτίας του τίτλου του.
Παρατηρούσε με προσοχή την εύθυμη ατμόσφαιρα
που τον περιτριγύριζε κι έμοιαζε σα να μη μπορούσε ο
ίδιος να διασκεδάσει μαζί με τους άλλους. Προφανώς,
τα σιγανά γελάκια των παρευρισκομένων, του
αποσπούσαν την προσοχή και μπορούσε με ένα και
μόνο βλέμμα του, να τα καταπνίξει, σκορπίζοντας τον
φόβο στις καρδιές των πιο απερίσκεπτων. Εκείνοι που
βίωναν αυτό το αίσθημα δέους , αδυνατούσαν να
εξηγήσουν την αιτία που το προκαλούσε.
     Κάποιοι το απέδιδαν στα νεκρά, γκρίζα μάτια του,
που, όταν καρφώνονταν επάνω στο αντικείμενο της
παρατήρησής τους, έμοιαζαν αδιαπέραστα, ενώ με ένα
του βλέμμα μπορούσε να φτάσει ως τα μύχια της
ψυχής του καθενός. Έμοιαζε καλυμμένος πίσω από το
γκρίζο, περίβλημα του προσώπου του, πρου τον
καθιστούσε απροσπέλαστο. Ωστόσο, αυτές οι
παραξενιές ήταν που του εξασφάλιζαν τις
προσκλήσεις σε όλα τα σπίτια.
     Όλοι επιθυμούσαν να τον δουν κι όσοι ήταν
μαθημένοι σε διάφορες βίαιες συγκινήσεις, και τώρα
λύγιζαν κάτω από το βάρος της πλήξης, απολάμβαναν