Łamignat skarży się na niemoc.

Czarownica Jaga,
jego żona, wręcza mu magiczną fujarkę. Jak będzie
potrzeba, ma w nią zadąć. Tymczasem Hegemon,
przywódca zbójcerzy, przygotowuje się do natarcia
na gród Mirmiła. Zbiera grupę zwiadowców. Po
drodze spotyka w lesie Mirmiła z towarzyszami,
którzy jechali do ciotki Kokosza, czarownicy Jagi.
Chcieli tam przenocować, bo nie zostali wpuszczeni
do swojego grodu (taki mieli rozkaz). Dochodzi do
potyczki między nimi a zwiadowcami Hegemona.
Przez przypadek pomaga im Łamignat ze swoją
czarodziejską fujarką. Po powrocie do grodu Mirmił
zmienia rozkaz – od tej pory brama do grodu będzie
zawsze otwarta. Skrzętnie wykorzystuje to Hegemon
i napada na gród. Atak zostaje jednak odparty.
Dowódca zbójcerzy nie daje za wygraną – chcąc, by
Mirmił ze swoimi wojami opuścił gród, mówi im o
latającym dywanie. Rycerze „kupują” pomysł
Hegemona, zwabieni możliwością wzniesienia się w
powietrze. Opuszczają gród i udają się do Szkoły
Latania. Kokosz szczęśliwie zdaje egzamin.
Wykupionym latającym kufrem wracają do domu. Nie
wiedzą, że toczy się tu walka o gród. Z pomocą
Łamignata udaje się odeprzeć atak. Mirmił zyskuje
przydomek „Waleczny”.