ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

3.1 Εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν

δεξιᾷ τοῦ θεοῦ καθήμενος· 3.2 τὰ ἄνω φρονεῖτε, μὴ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς· 3.3
ἀπεθάνετε γάρ, καὶ ἡ ζωὴ ὑμῶν κέκρυπται σὺν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ θεῷ. 3.4
ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ὑμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ
φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ. 3.5 Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη τὰ ἐπὶ τῆς γῆς,
πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν ἥτις ἐστὶν
εἰδωλολατρία, 3.6 δι᾽ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ θεοῦ [ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας]·
3.7 ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε ὅτε ἐζῆτε ἐν τούτοις. 3.8 νυνὶ δὲ
ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν,
αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· 3.9 μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους,
ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ, 3.10 καὶ
ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ᾽ εἰκόνα τοῦ
κτίσαντος αὐτόν, 3.11 ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ ᾽Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ
ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ [τὰ] πάντα καὶ ἐν
πᾶσιν Χριστός. 3.12 ᾽Ενδύσασθε οὖν ὡς ἐκλεκτοὶ τοῦ θεοῦ, ἅγιοι καὶ
ἠγαπημένοι, σπλάγχνα οἰκτιρμοῦ, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραΰτητα,
μακροθυμίαν, 3.13 ἀνεχόμενοι ἀλλήλων καὶ χαριζόμενοι ἑαυτοῖς ἐάν τις πρός
τινα ἔχῃ μομφήν· καθὼς καὶ ὁ κύριος ἐχαρίσατο ὑμῖν οὕτως καὶ ὑμεῖς· 3.14 ἐπὶ
πᾶσιν δὲ τούτοις τὴν ἀγάπην, ὅ ἐστιν σύνδεσμος τῆς τελειότητος. 3.15 καὶ ἡ
εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ βραβευέτω ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, εἰς ἣν καὶ ἐκλήθητε ἐν
ἑνὶ σώματι· καὶ εὐχάριστοι γίνεσθε. 3.16 ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ ἐνοικείτω ἐν ὑμῖν
πλουσίως, ἐν πάσῃ σοφίᾳ διδάσκοντες καὶ νουθετοῦντες ἑαυτοὺς ψαλμοῖς,
ὕμνοις, ᾠδαῖς πνευματικαῖς ἐν χάριτι ᾄδοντες ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν τῷ θεῷ·
3.17 καὶ πᾶν ὅ τι ἐὰν ποιῆτε ἐν λόγῳ ἢ ἐν ἔργῳ, πάντα ἐν ὀνόματι κυρίου
᾽Ιησοῦ, εὐχαριστοῦντες τῷ θεῷ πατρὶ δι᾽ αὐτοῦ. 3.18 Αἱ γυναῖκες,
ὑποτάσσεσθε τοῖς ἀνδράσιν, ὡς ἀνῆκεν ἐν κυρίῳ. 3.19 Οἱ ἄνδρες, ἀγαπᾶτε
τὰς γυναῖκας καὶ μὴ πικραίνεσθε πρὸς αὐτάς. 3.20 Τὰ τέκνα, ὑπακούετε τοῖς
γονεῦσιν κατὰ πάντα, τοῦτο γὰρ εὐάρεστόν ἐστιν ἐν κυρίῳ. 3.21 Οἱ πατέρες,
μὴ ἐρεθίζετε τὰ τέκνα ὑμῶν, ἵνα μὴ ἀθυμῶσιν. 3.22 Οἱ δοῦλοι, ὑπακούετε κατὰ
πάντα τοῖς κατὰ σάρκα κυρίοις, μὴ ἐν ὀφθαλμοδουλίᾳ ὡς ἀνθρωπάρεσκοι,
ἀλλ᾽ ἐν ἁπλότητι καρδίας, φοβούμενοι τὸν κύριον. 3.23 ὃ ἐὰν ποιῆτε, ἐκ ψυχῆς
ἐργάζεσθε, ὡς τῷ κυρίῳ καὶ οὐκ ἀνθρώποις, 3.24 εἰδότες ὅτι ἀπὸ κυρίου
ἀπολήμψεσθε τὴν ἀνταπόδοσιν τῆς κληρονομίας. τῷ κυρίῳ Χριστῷ
δουλεύετε· 3.25 ὁ γὰρ ἀδικῶν κομίσεται ὃ ἠδίκησεν, καὶ οὐκ ἔστιν
προσωπολημψία.

Ερμηνεία

Ο ανακαινισμένος άνθρωπος

Εαν, λοιπόν, ανεστήθητε μαζή με τον Χριστόν, ζητείτε και επιδιώκετε τα άνω,
τα εν ουρανοίς, εκεί όπου υπάρχει ο Χριστός, καθήμενος επί θρόνου εις τα
δεξιά του Θεού.
Τας σκέψεις σας, τας επιθυμίας σας, όλα τα φρονήματά σας, ανυψώσατέ τα
προς τα άνω και όχι εις τα επί της γης.
Μη σκέπτεσθε και μη ελκύεσθε από τα γήϊνα και κοσμικά, διότι έχετε αποθάνει
ως προς τον κόσμον δια του αγίου βαπτίσματος και ελάβατε νέαν ζωήν, η
οποία είναι κρυμμένη μαζή με τον Χριστόν εν τω Θεώ.
Οταν δε ο Χριστός, που είναι η ζωή και η πηγή της ζωής μας, φανερωθή
ένδοξος κατά την δευτέραν παρουσίαν, τότε και σεις μαζή με αυτόν θα
φανερωθήτε και θα λάμψετε εν δόξη.
Λοιπόν, νεκρώσατε τα μέλη σας, τα μέλη του παλαιού ανθρώπου, που ζητούν
γηΐνας αμαρτωλάς απολαύσεις και ηδονάς· νεκρώσατε και διώξτε από τον
εαυτόν σας την πορνείαν, την σαρκικήν ακαθαρσίαν, κάθε αμαρτωλόν πάθος,
κάθε κακήν επιθυμίαν, που μολύνει τον άνθρωπον και τον ωθεί προς την
κακήν πράξιν, και την πλεονεξίαν, η οποία είναι ειδωλολατρία που θεοποιεί
και λατρεύει το χρήμα.
Δια τα αμαρτήματα αυτά έρχεται και ξεσπάει η οργή του Θεού εναντίον των
τέκνων της παρακοής, εναντίον αυτών που επεμένουν αμετανόητοι εις την
κακίαν των.
Εις τα αμαρτήματα αυτά και σεις είχατε περιπατήσει και παρασυρθή άλλοτε,
τότε που εζούσατε μεταξύ αυτών.
Τωρα όμως πετάξτε και σεις από πάνω σας όλα αυτά, ακόμη δε και την
οργήν, τον θυμόν, την κακότητα και πονηρίαν, την υβρεολογίαν και την
αισχρολογίαν από το στόμα σας.
Μη λέτε ψέματα ο ένας στον άλλον, αφού έχετε αποβάλει πλέον τον παλαιόν
άνθρωπον μαζή με τας πονηράς αυτού πράξεις
και έχετε ενδυθή τον νέον, ο οποίος συνεχώς ξανακαινουργώνεται, ώστε να
προχωρή εις βαθυτέραν γνώσιν του Θεού και να γίνεται συνεχώς τελειοτέραν
εικών του Χριστού, ο οποίος τον έκτισεν.
Εις την νέαν δε αυτήν κατάστασιν των ανακαινισμένων υπό του Χριστού
ανθρώπων, δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ Ελληνος και Ιουδαίου, περιτμημένου
Ισραηλίτου και απεριτμήτου εθνικού. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ βαρβάρου,
Σκύθου, δούλου, ελευθέρου, αλλά όλα αυτά και εις όλους τους πιστούς είναι ο
Χριστός.
Ενδυθήτε, λοιπόν, σαν εκλεκτοί του Θεού, αγιασμένοι και αγαπημένοι από τον
Θεόν, καρδίαν ευσπλαγχνικήν και πονετικήν, αγαθότητα και καλωσύνην,
ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μεγαλοκαρδίαν.
Να ανέχεσθε με αγάπην ο ένας του άλλου τας αδυναμίας, να χαρίσεσθε
μεταξύ σας και να αλληλοσυγχωρήσθε, εάν τυχόν κανένας έχη εναντίον άλλου
κάποιον δικαιολογημένην δυσαρέσκειαν και αφορμήν κατηγορίας. Οπως ο
Χριστός εχαρίσθη εις σας και σας συνεχώρησε, έτσι και σεις να συγχωρήτε ο
ένας τον άλλον.
Παρά πάνω δε από όλα αυτά να ενδυθήτε και να κάμετε κτήμα της ψυχής σας
την αγάπην, η οποία συνδέει εις ένα τέλειον σύνολον όλας τας αρετάς.
Και η ειρήνη του Θεού ας βασιλεύη μέσα σας και ας αποτελή το συνεχές
βραβείον των καρδιών σας. Εις αυτήν άλλωστε την ειρήνην έχετε κληθή από
τον Θεόν, ώστε να γίνετε ένα πνευματικόν σώμα. Προσπαθείτε δε ακόμα να
γίνεσθε ευχάριστοι μεταξύ σας και προς τους άλλους, σύμφωνα πάντοτε με το
θέλημα του Θεού.
Η διδασκαλία του Χριστού ας κατοική μέσα σας πλουσία, με κάθε σύνεσιν και
σοφίαν. Να διδάσκετε δε και να συμβουλεύετε ο ένας τον άλλον με ψαλμούς
και με ύμνους και με πνευματικάς ωδάς, υμνολογούντες και ευχαριστούντες
τον Κυριον με όλην σας την καρδίαν.
Και κάθε τι, το οποίον πράττετε με τα λόγια σας η με τα έργα σας, τα πάντα να
τα κάμνετε εν ονόματι του Κυρίου και προς δόξαν αυτού, ευχαριστούντες δι'
αυτού τον Θεόν και Πατέρα, ο οποίος τόσον πολύ μας έχει ευεργετήσει και
μας ευεργετεί.

Οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις

Αι γυναίκες να υποτάσσεσθε στους άνδρας σας, σαν να υποτάσσεσθε στον

Κυριον (ο οποίος και παραγγέλλει αυτήν την υποταγήν).
Οι άνδρες να αγαπάτε τας γυναίκας σας και να μη φέρεσθε με πικρίαν και
αποτομίαν προς αυτάς.
Τα τέκνα να υπακούετε στους γονείς εις όλα τα ορθά, που εκείνοι σας
συμβουλεύουν. Διότι τούτο είναι ευάρεστον στον Κυριον.
Οι πατέρες να μη εξερεθίζετε τα τέκνα σας, δια να μη περιπίπτουν εις αθυμίαν
και χάνουν το θάρρος των και απελπίζωνται.
Οι δούλοι να υπακούετε κατά πάντα στους κατά σάρκα κυρίους σας, όχι
υποκριτικά και δια τα μάτια σαν ανθρωπάρεσκοι, αλλά με κάθε ευθύτητα και
ειλικρίνειαν καρδίας, φοβούμενοι τον Θεόν.
Και κάθε τι το οποίον πράττετε να το εργάζεσθε πρόθυμα με όλην σας την
ψυχήν, σαν αυτό να αναφέρεται στον Κυριον και όχι στους ανθρώπους,
γνωρίζοντες, ότι από τον Κυριον θα απολαύσετε την ανταπόδοσιν, η οποία
ανταπόδοσις είναι η κληρονομία της Βασιλείας των ουρανών. Θα σας δοθή δε
αυτή ως αμοιβή, διότι δουλεύετε έτσι στον Κυριον Ιησούν Χριστόν.
Εκείνος όμως, ο οποίος αδικεί τον δούλον του η οιονδήποτε άλλον, θα λάβη
την ανταπόδοσιν και την τιμωρίαν δια την αδικίαν, που έκαμε· δεν υπάρχει
στον Θεόν προσωποληψία, αλλά δικαιοσύνη και ορθή κρίσις.