விதி விளையாடல் - பேத் தன் ராஜா

களத நாயகி, கமலம் பிறந் து வைர்ந்தது, ோண்டிச்பசரி

புறநகர் ேகுதி கிராமமான காராமணிகுே் ேம் .

அே் போழுது நகர் வைர்சசி

் யில் இன்னும் பகடதா

சின்ன ஊர். ஒற் ளறத் பதரு பநடுகிலும் வீட்டுக் கு ஒரு

மரம் . பூவரசன், முருங் ளக, பவம் பு, புன்ளன என்று

ேலவித மரங் கை் தளைந் து வா¢ளச கட்டி மண்

ோளதக் கு நிைல் பகாடுக் கும் . வீடுகளுக் குே் பின்புறம்

பதன்னந் பதாே் பு. அளத அடுத்து பநல் வயல் கை் .

ஜே் ேசி, கார்த்திளக மாதங் கைில் பகாட்டும்

ேருவமளை நீ ளர இயற் ளகயாக பதக் கி ளவக் க, ஊளர

சுற் றி நாளலந் து குைங் கை் . அளவ நிரம் பி நீ ர் வழிந் து

ஓட, அவற் ளற இளணக் கும் சிற் பறாளடகை் . இே் ேடி

இயற் ளக அைகுக் கு குளறபவ இல் லாத அளமதியான

சின்ன கிராமம் . விவசாயம் தான் போதுவான

பிளைே் ோனாலும் . பேரும் ோலான மக் கை் பிளைே் பு,

பகாஞ் சம் பதாளலவில் இருந் த, ே் ரன்சுக் காரன் கட்டிய

“பராடியர் மில் ” என்ற ேருத் தி துணி தயாரிக் கும்

ஆளலயில் தான். கமலத் தின் அே் ோவுக் கு அதில்

“ளரட்டர்” பவளல. சம் ேைக் கணக்பகழுதும் பவளல.

ேணக் கார வீட்டு அைகான பசவே் பு பேண்,

மளனவியாய் அளமந் தது ளவயாபு¡¢யின் அதிர்ஷ்டம்

என்று சுற் றம் பேசும் . பிை் ை பேற ஒரு தளடயும்

இல் லாத கருே் பில் லா (ேஞ் சமில் லா) காலம் . “ஆம் ேை

புை் ைக் கி ஆசே் ேட்டு”, அடுத் தடுத்து ஐந் து பேண்

பிை் ளைகை் . நடுவில் இறந் தளத பசர்த்தால் ஆறு. அதில்

கமலம் “ஆறாம் போறு” அவளை அடுத்து இரண்டு

ஆண் பிை் ளைகை் . அம் மா வழியாய் வந் த ஐந் து காணி

நில வருமானம் , பசாந் த கல் லு வீடு, நல் ல சம் ேைம்

என்று “பசாத்துக் கு பகாளறயில் லா” குடும் ேம் . அம் மா

நல் ல பசவே் பு, அைகு. அே் ோ மாநிறம் . அம் மாவின்

அைகு பேண்களுக்பகல் லாம் வந் ததில் வியே் பில் ளல.

கமலத்துக் கு பிடித் த விளையாட்டுத் பதாழி எதிர் வீட்டு,

சிங் கே் பூரார் பேத் தி மங் கைம் . அவை் தாத்தா

சிங் கே் பூரில் இருந் தவராம் . கமலத்ளதவிட ஒன்பறா

இரண்படா வயது மூத் தவை் . அக் கா அக் கா என்று

கமலம் அவபைாடு ஒட்டிக் பகாண்டு விளையாடுவாை் .

சுங் கரக் காய் , ோண்டி, ேல் லாங் குழி, தாயம் என்று

அவர்கை் விளையாடாத ஆட்டபம இல் ளல. அவர்கை்

வீட்டு மாடியில் அல் லது அவர்கை் வீட்டுக் குே் பின்புறம்

இருந் த ேங் காைாக் காரர் பதாே் புக் குை் , இருவரும்

புகுந் து விட்டால் , பநரம் போவபத பதரியாது. அது ஒரு

பவலியில் லா பேரிய பதன்னந் பதாே் பு. அதன்

பசாந் தக் காரார் டவுனில் . பதன்ளனமரத் தில் கை்

இறக் க, சாணார்கை் காளலயும் மாளலயும் வந் து

போகும் பநரம் தவிர, மற் ற பநரம் ஊருக் பக அந் த

பதாே் பு பசாந் தம் . கிராமத்துே் பேண்களுக் கு இருட்டில் ,

ஏன் ேகலிலும் வயிற் றுக் கடுே் பேடுத் தால் , ஒதுங் கி

கழிக் க, பிை் ளைகை் பகாட்டிே் புை் ளு விளையாடவும் ,

இைவட்டங் கை் புதர் மளறவில் மளறந் து உட்கார்ந்து

காசுக் கு சீட்டாடவும் யாவருக் கும் வசதியான பதாே் பு.

மங் கைத்துக் கும் கமலத்துக் கும் பகாஞ் சம் ளதரியம்

வந் தால் , பநல் வயல் தாண்டி, அல் லியும் தாமளரயும்

பூத்துத் தளைக் கும் குைங் களுக் குே் போய் , அங் கு மாடு

பமய் க் கும் சிறுவர்களை பகஞ் சி தாமளர ோ¢த்து

வந் து அைகு ோர்த்து விளையாடும் சுகபம தனி.

ஒரு நாை் மாளல நான்கு ஐந் து இருக் கும் , பதாே் பில்

பகாடு போட்டு ோண்டி ஆட்டம் ஆடினார்கை் கமலமும் ,

மங் கைமும் . ஆட்ட நடுவில் ஒன்னுக் கு முட்டிக்பகாை் ை,

“பதா வரன்” என்று போனாை் கமலம் .

“ஆட்டத்து நடுவுல போவக் கூடாது டீ”

“அவசரமா வந் திட்சி” என்று ஓடினாை் .

பதாே் பின் அடர்ந்த இடத் தில் ோவாளட வழித் து

உட்கார்ந்து பேய் து விட்டு எழுந் தாை் . தூரத்தில் ேச்ளச

பசளல கட்டிய “போம் ேை ஒருத்தி சுத்து முத் தும்

ோத்துட்டு” போவளத ோர்த்தாை் .

“அய் ய அந் த எடத் தில ோம் புே் புத் து இருக் கு, ஒதுங் க

அந் தே் ேக் கமா ஏன் போவுது இந் தம் மா, பதரியாதா

அதுக் கு” என்று நிளனத் தவளுக் கு, பதன்ளன மரத்து

மளறவில் இருந் து பவை் ளை பவட்டி ஆம் ேை பவைி

வந் தது பதரிந் தது. இந் த அம் மா போனதும் இருவரும்

கட்டிே் பிடித்துக் பகாண்டனர். அந் தாளு அந் தம் மா

பசளலய பவலக் கிட்டு , “எைநி காய் மா¡¢ இருந் த மார

புடிச்சி கசக் கினான்”.

“சீ......” என்று பவட்கே் ேட்டு கமலம் திரும் ே ஓடி வந் து

விட்டாை் .

வந் ததும் அடக் க முடியாமல் சிரிே் பு.

“என்னாடி நீ யா சிரிக் கர” என்று மங் கைம் பகட்டதும் ,

பமலும் சிரிே் பு.

“பசால் லிட்டு சிரிடி”

“அங் க பரண்டு பேரு கட்டிே் புடிச்சிக் கிட்டு ேட்டே்

ேகல் ல சினிமா ஓட்றாங் க”

“எங் க...”

ளகளய நீ ட்டி காட்டினாை் .

“வா.......வா காட்டு” என்று மங் கைம் ளகளய பிடித்து

இழுத் தாை் .
“அய் ய அசிங் கம் . நா வல் ல”

“சீ வாடி” என்று இழுத் துே் போனாை் .

இருவரும் , சத் தமில் லாமல் நடந் து போய் ஒரு மரத் தில்

பின்னால் ஒைிந் து ோர்த்தனர். கமலத்துக் கு

புரியவில் ளல. அந் தம் மா பசளலளய வழித் து சூத்ளத

காட்டி குனிந் து ஒரு மரத் ளத கட்டிே் பிடித்துக்

பகாண்டு இருக் க, அந் த ஆளு பவட்டிளய ஏத் தி

இடுே் பில் கட்டி பகாண்டு, இடுே் ளே ஆட்டி ஆட்டி

அந் தம் மா சூத்ளத இடித்துக் பகாண்டிருந் தான்.

நாயி, ஆடு மாடு இந் த மாரி ஏறி இடிக் கும்

விளையாட்ளட ோர்த்து இருக் கா கமலம் , இதான் பமாத

பமாபதா மனுஷங் க பவையாட்டு.

ஆட்டம் முடிந் து இருவரும் பிரிந் தனர். அந் தம் மா

பசளலளய கீழிறக் கி நிமிர்ந்தாை் .

“போயிட்லாம் ோத்துடே் போறாங் க” என்று அவர்களும்

திரும் பி ஓடி வந் து விட்டனர்.

“என்னாக் கா இது”

“இது பதரியாது.......அதான் அே் ோ அம் மா பவையாட்டு”

“அவங் க அே் ோ அம் மாவா”

“சீ முண்டம் , அந் தம் மா வண்டிகாரு பகாட்டகாசி

போண்டாட்டி, அந் தாளு நம் ே புஷ்ோபவாட அே் ோ”

“அே் போ யாராபடா ஓனுன்னா ஆட்லாமா”

“ஆமா நீ ஆடனதில் லயா”

“நானா.....இல் லபய.....நீ ஆடிறிக் கியா”

“ஊங் .......எங் க பமட்ராஸ் அத் ளத ஊர்பலருந் து

வந் திருக் காங் க இல் ல.......அவங் க ளேயன் ேல் ராமு

ளேயங் கிட்ட ஆடிறிக் பகன்”

“சின்னே் ளேயன் கூடயா........சீ.........”

“பின்ன, பேரியவங் க கூடவா ஆடுவாங் க.......சும் மா

பவைாட்டு தாண்டி........நல் லா இருக் கும் ”

“அக் கா..... எனக் கும் கத்துக் குடுக் கிறியா”

“நாளைக் கு மத்யானம் , பரண்டு மணிக் கா எல் லாரும்

தூங் கற பநரம் . எங் க வூட்டு பமத் ளதக் கு வந் துடு”

மறுநாை் , கமலம் முதல் ோடம் கற் றுக் பகாண்டாை் .

மங் கைம் , கமலத்ளதயும் ேலராமளனயும் அளைத் துே்

போய் , அவை் வீட்டு மாடியில் , பதாட்டத் து ேக் க கட்ளட

சுவர் மூளலயில் , மற் றவர் கண்ணுக் கு மளறவாக

ேதுங் கினாை் . மங் கைம் , முதலில் ோவாளட வழித்து

சுருட்டி காளல விரித்து தளரயில் உட்கார்ந்தாை் . ஜட்டி

போடாத ேலராமளன இழுத் து எதிரில் கால் நடுபவ

உட்கார ளவத் துக் பகாண்டாை் . இன்னும் முன்னுக் கு

நகரந் து, பிஞ் சி பவண்ளடக் காய் குஞ் சிளய அவை்

பவடிே் பில் ளவத் து அழுத்திக் பகாண்டு அவளன

கட்டிக் பகாண்டாை் . சற் று போறுத்து “நீ வாடி” என்று

கமலத்ளத அளைத் தாை் .

“இதானா பவையாட்டு” என்று கமலமும் அபத போல்

பசய் து ோர்த்தாை் . நல் லாத் தான் இருக் கு, பவடிே் பில்

பவண்ளடக் காய் ேட்ட போழுது. அதற் கு பமல் என்ன

பசய் வபதன பதரியவில் ளல அந் த மூவருக் கும் .

அதற் குே் பின் கமலத் திற் கு, திருட்டுத் தனமாய் தன்

அக் கா ேசங் க மிைகாய் குஞ் ளச பிடித்து பிளசந் து தட்டி

விட்டால் , விளடத் து நிற் ேளத ோர்க்க ஆளசயாய்

இருந் தது. சமயத்தில் யாருக் கும் பதரியாமல் வாயில்

ளவத் து சூே் ேவும் இஷ்டமானது.

பிை் ளைகை் ஐந் து வயதுக் கு பமல் ஆகியும்

ேை் ைிக் கூடம் அனுே் ோத குடும் ேத்தில் கமலத் தின்

குடும் ேமும் ஒன்று. அதுவும் அவர்கை் வீட்டில்

வரிளசயாய் ஐந் து பேண்கை் .

“இதுகை ேை் ைிக் கூடம் அனுே் பி வாத் தியார் சம் ேைம் ,

புஸ்தகம் , சிபலட்டு, ேலேம் , பலாட்டு பலாஸ்க் குன்னு

வாங் க யாருகிட்ட ேணமிருக் கு. போட்டே் புை் ைங் க

என்னா ஏடு ேடிச்சி கிழிக் கே் போவுதுங் க” என்று

ேை் ைிக் கூடபம அனுே் ோமபல விட்டு விட்டனர். இந் த

மாதிரி ேல குடும் ே பிை் ளைகளுக் காகபவ ஆரம் பிக் கே்

ேட்டது தான் பசந் தமிை் நூல் நிளலயம் என்ற இலவச

“ராே் ேை் ைிக் கூடம் ”. நாளலந் து தன்னார்வமுை் ை

இளைஞர்கைால் ஆரம் பிக் கே் ேட்ட நூல் நிளலயம் , கால

ஓட்டத் தில் இரவு ோடசாளலயாக மாறியது. இரவு ஏழு

மணியிலிருந் து ஒன்ேது மணி வளர. ஒரு வீட்ளட

ஒட்டிய சந் ளத அளடத்து கூளர கட்டி, ராந் தல்

விைக் கில் ேை் ைி. ேை் ைிே் ேடிே் பு அறியா கமலத்ளத

யாபரா புண்ணியவான் பசால் லி அந் த இரவு

ேை் ைியில் பசர்த்து விட்டனர். அந் தே் ேை் ைி

வாத் தியார்கைில் ஒருவர் தான் மங் கைத்தின்

அண்ணன். அந் த ேை் ைியில் கமலத்தின் பேயர்,

ேதிமூண்ணா (ேதி மூன்று அணா (ேதினாறு அணா

ஒரு ரூோய் ). பிை் ளைகைின் சிபலட்ளட அளடயாைம்

காண அவர்கை் பேயர் எழுதி ளவே் ோர்கை் . புதிதாக

வாங் கிய கமலத் தின் பேயர் எழுதாத சிபலட்டில் அதன்

விளலளயே் ோர்த்து அவர் ேதிமூண்ணா என்று அவர்

அளைக் க, பிை் ளைகை் எல் லாம் பகால் பலன்று சிரித்து,

அன்றிலிருந் து கமலத் தின் பேயர் ேதிமூண்ணா ஆகி

விட்டது.

மங் கைத் தின் அண்ணன் மூர்த்தி, அைகா பசவே் ோ

இருக் கும் . கமலத்துக் கு பராம் ே பிடிக் கும் . விடுமுளற

நாட்கைில் , மூர்த்தி அண்ணன் இரண்டு ளேயன்கை் ,

கமலம் மூவருக் கும் தனியாக ட்யூஷன் ோடம் . ோடம்

அண்ணன் வீட்டு பமத் ளத அளறயில் . வாத்தியார்

அண்ணன் நாற் காலியில் உட்கார்ந்து, பிை் ளைகை்

தளரயில் . ோடம் நடத்தும் நடுவில் , பவட்டிளய

விலக் கிக் காட்டுவார், விளடத் த கம் பு பதரியும் ேடி.

ேைக் கே் ேட்ட ளேயன்கை் இருவரும் சே் பிய பின்

கமலமும் வாயில் ளவத் து சே் புவாை் . சில

நிமிஷந் தான், அே் புறம் ோடம் பதாடரும் . இே் ேடி

பதாடர்ந்தது சில மாதங் கை் அந் த விளையாட்டு.

ஏபனா காரணத் தினால் , தனியான ோடம் நின்று

போனது, யாருக் கும் பதரிந் து போனபதா என்னபவா.

எட்டு வயதில் , கமலத் தின் வீட்டுக் கு அருகில் அரசு

ஆரம் ேேை் ைி ஒன்று திறந் தார்கை் . அே் ோவின்

நண்ேரான அந் த ேை் ைி வாத் தியார் கமலத் தின் ேடிே் பு

ஆர்வமும் புத் திசாலித்தனமும் கண்டு, ேை் ைி பசர்க்க

வற் புறுத் தினார். அவர் புண்ணியத்தில் கமலமும்

அவை் அக் கா பசண்ேகமும் பசர்க்கே் ேட்டனர். கமலம்

சந் பதாஷமாய் ேை் ைி பசன்றாை் . ேடிே் பிலும் தான்

பகட்டி என்று பேர் வாங் கினாை் .

கமலத் தின் அம் மா காய் ச்சல் என்று ேடுத்தவை் தான்,

ஒரு மாதமாகியும் எழுந் திருக் காமல் , ேன்னிபரண்டு

வயதில் கமலத் ளத தவிக் க விட்டு போய் விட்டாை்

இவ் வுலளக விட்டு. மூன்று அக் காங் களுக் கு கல் யாணம்

ஆகி விட்டது. வயசுக் கு வந் த களடசி அக் கா

பசண்ேகம் , கமலம் , இரண்டு தம் பிகை் தாய் ஆதரவற் று

நின்றனர். அம் மா இருந் த போழுது, அவை் தான்

பநல் லித்பதாே் பு மார்க்பகட்டுக் போய் காய் கறி

வாங் குவாை் . இே் போழுது சளமந் து விட்ட அக் கா

பசண்ேகம் போகக் கூடாது, அதனால் கமலம் தான்

மார்க்பகட் போக ஆரம் பித் தாை் . துணி துளவே் ேது,

ோத் திரம் துலக் குவது என்று பமல் பவளலகை் எல் லாம்

கமலத்துக் கு வந் தன. அக் காவுக் கு வீட்டு விலக் கு வரும்

போழுது கமலம் சளமயலும் பசய் ய ஆரம் பித் தாை் .

கமலம் சளமயளல அே் ோ சுளவத் து சாே் பிட்டு, எந் த

பவளலயானாலும் புத் திசாலியா என்னா அைகா

பசய் யறா, நீ யும் இருக் கிபய மக் கு என்று அவை் அே் ோ

பசண்ேகத்ளத திட்டாத நாை் இல் ளல.

கமலத் தின் அம் மா இறந் து முதல் திதி வந் து ேத்து

நாட்கை் இருக் கும் . சித் திளர மாதம் எட்டு பததி.

கமலத் திற் கு ேதிமூன்று வயது. விடியக் காளல

ோவாளடயில் ரத் தத் களறளய ோர்த்து ேயந் து

அக் காவிடம் காட்ட, அவை் சந் பதாஷமாய் அவளை

கட்டிே் பிடித்து அவை் பூே் ேளடந் து விட்டதாய் பசால் லி

தனியாக உட்கார ளவத் தாை் . வை் ைியக் காவுக் கு

பசய் தி போனது. நான்கு வீடு தை் ைி வசிக் கும் ,

வை் ைியக் கா அவை் அம் மாவுக் கு பநருக் கமாய்

இருந் தவை் . பேரியக் கா பலாகம் வயது இருக் கும் .

கமலத்துக் கு அவை் உறவு இல் ளலதான், ஆனால் அவை்

தான் பசாந் த அக் காங் களைவிட சின்ன வயசில்

இருந் து கமலத் தின் பமல் ோசம் அக் களர. ஓடி வந் து

ோர்த்து சந் பதாஷே் ேட்டு, கமலத் தின் உச்சி பமாந் து

முத் தமிட்டு திருஷ்டி கழித் தாை் . அடுத்த கா¡¢யங் களை

எடுத்துக் கட்டி பசய் தாை் . மற் ற அக் காக் களுக் கு பசய் தி

போய் , அன்று மாளல அண்ளட ேக் கத்து பேண்

பிை் ளைகை் ஐந் து பேர், சல் ல¨யில் பவே் பிளல நிரே் பி

அளத அவை் தளல பமல் ளவத்து தண்ணீர்

ஊற் றினார்கை் . மூன்றாம் நாை் ேந் தல் போட்டு,

உறவினர்களை அளைந் து, கமலத் துக் கு பசளல கட்டி,

அக் காங் கைின் நளக போட்டு புட்டு சுத்தும் சடங் கு

நடந் தது.

சளமந் த பேண்களை பவைித்பதருவுக் கு அனுே் பும்

ேைக் கம் இல் ளல. வீட்படாடு தான் அளடந் து கிடக் க

பவண்டும் . அதனால் கமலத்தின் ேை் ைிே் ேடிே் பும்

சளமந் த அடுத் த நாபை தளட ேட்டுே் போனது.

தீட்டு என்று அக் காக் கை் மாதம் ஒரு முளற தனியாக

உட்கார்ந்து இருே் ோர்கை் . தீட்டு ோய் , மனணக் கட்ளட

தளலயணி, சாே் பிடும் தட்டு தனி என்று வீட்டிலிருந் து

ஒதுக் கி ளவத் திருே் ோர்கை் மூன்று நாட்கை் . தம் பிே்

ேசங் க பதா¢யாமல் அக் காளவ பதாட்டு விட்டாலும் ,

அவன் துணிளய அை அை கைட்ட ளவத்து, அளத

துளவக் க பவண்டும் . அது தனக் கும் வந் து விட்டது

என்று மட்டும் அே் போழுது புரிந் தது கமலத்துக் கு.

ஆனா எதுக் கு பவடிே் பிலிருந் து ரத்தம் வருகிறது என்று

புரியவில் ளல. அவை் விளையாட்டுத் பதாழி

மங் கைத் திடம் பகட்கவும் முடியாது. அவர்கை் குடும் ேம்

முழுதும் சிங் கே் பூருக் கு பேயர்ந்து போய் விட்டது.

அடுத்து, மாதா மாதம் வந் து அது பதாந் தரவு

ேண்ணியது. ேளைய ோவாளட துணி கிழித்து

பகாமணம் போல் கட்டிக் பகாண்டு மூன்று நான்கு

நாட்கை் தனியா உட்கார்ந்து அவஸ்ளத தான். ஆனால்

அந் த நாட்கைில் கட்டாய ஓய் வு, உட்கார்ந்த இடத் தில்

சாே் ோடு என்ேது ஒரு ஆறுதல் .

இந் த இரண்டு வருடத் தில் , பகாஞ் சம் உயரமாகவும்

வைர்ந்து விட்டாை் கமலம் . உடலும் பூசி பமழுகினாே்

போல் ஆகி, முகத் தில் வனே் பு தானாக வந் து அமர்ந்து

பகாண்டது. முகத் தில் ேரு. மார்பு காம் பு பகாே் ேைம்

போல் உே் பி, பநல் லிகாய் ஆகி, பகாய் யாகாய்

அைவுக் கு வைர்ந்து விட்டது. பதாளட நடு

முக் பகாணத் தின் பமல் பூளன முடி வந் து, அது சில

மாதங் கைில் முளைத்து கறுத் த முடியாய் மாறியது.

அக் கிைிலும் நாளலந் து முடிகை் . மாதங் கை் ஒடி

வருடமானதும் , போதுவாய் சூத்து குண்டி குஞ் சி என்ற

பசாற் கை் போய் , குடியானே் பேண்கைின் வாய்

சண்ளடயில் , சிதி கூதி புண்ளட பூலு ஓழு வார்த்ளதகை்

அளடயாைம் கண்டு அர்த்தம் புரிந் தன.

கமலத் தின் அக் கா பசண்ேகத்திற் கு வயது இருேதுக் கு

பமல் . அவளுக் பக இன்னும் கல் யாணம் கூடி

வரவில் ளல. அதன் பிறகுதான் கமலத் திற் கு. நல் ல

ேருவம் பூத்துக் குலுங் கும் வயது. ஆண் துளண

கிளடக் க இன்னும் எத்தளன வருடபமா, அதுவளர தன்

ளகபய தனக் குதவி என்று மனதில் பதைிவு பிறந் து,

கட்டுே் ோடு தைர்ந்தது. கவிை் ந் து ேடுத்து, முளலளய

ோயில் ளவத் து பதய் க் கே் பிடித் தது. தளலக் காணிளய

பதாளடக் கு நடுவில் அழுந் த ளவத் துக் பகாை் ைே்

பிடித் தது. முளல காம் பில் , சிதி (சிதி - பதன்னாற் காடு

மாவாட்ட வார்த்ளத என்று என் அனுமானம் .

அறிமுகமில் லா அன்ேர்கை் கூதி என்று

எடுத்துக் பகாை் ைவும் . சிதி, கூதி, புண்ளட இந் த மூன்று

வார்த்ளதகளையும் பேண்ணுறுே் புக் கு தாரைமாய்

மாற் றி மாற் றி வைக் கில் ேயன் ேடித் தினாலும் ,

எனக் குை் பை இே் ேடி ஒரு கற் ேளன. சிதி - பவடிக் காத,

கூதி - பவடித்த, புண்ளட - விரிந் த) நுளை வாயிலில்

விரல் ேட்டால் , உடல் சிலிர்க்கும் சுகம் பதரிந் தது.

காம் பு நுனியிலும் , பவடிே் பு வாயிலிலும்

ஊரபலடுக் கும் போழுது, பதய் த்தும் , விரல் ளவத்து

விளையாடி சுகம் காணவும் வந் தது. அடுத்தேடி, ஒரு

ளக விரலால் காம் ளே நசுக் கிக் பகாண்டு, அபத சமயம்

மற் ற ளக நடு விரளல பவடிே் பில் விட்டு பநாண்டவும்

கற் றுக் பகாண்டாை் . நடுவிரளல சந் தில் முழுதும்

விட்டு இழுத் தால் சுகமாய் இருக் கும் . சற் று போறுத்து

ஜீரா போல் விரலின் பமல் ஒட்டி வருவளத சே் பினாலும்

புைிே் ோய் சுகம் தான். ஒரு நாை் நடுவிரளல விட்டு

விட்டு இழுத்து குத்தி, ேருே் பு உதட்ளட பமாச்ளச

பிதுக் குவது போல் பிதிக் கி விளையாடிய போழுது

சற் று பநரம் போறுத்து உடல் முழுதும் உணர்சசி

் ேரவி

ஆனந் தமாய் இருே் ேது புரிந் தது. அதன் பின் அதுபவ

நன்கு ேைகிவிட்டது. இரவில் ேக் கத் தில் ேடுக் கும்

அக் கா தூங் கிய பின், ளகபவளல ேைக் கமாய் ஆகி

விட்டது. ேருே் பு களடயும் மரத் திலான மத்து காம் ளே

ளவத் து பதய் த் து குத் தி ஆட்டவும் கற் றுக் பகாண்டாை் .

ஆனால் மத்து காம் ளே விட்டு பநாண்டிய பின் சிதி

எரிந் ததில் அளத நிறுத்தி விட்டு ளக நடுவிரபல

போதும் என்று திரும் பி விட்டாை் .

பேரிய அக் கா பலாகநாயகியும் , அவை் அம் மாவுக் கு

சளைத் தவை் இல் ளலபயன இரண்டு வருஷத் திற் கு

ஒன்பறன பேத் து எடுத்து வருகின்றாை் . இதுவளர

மூன்று குைந் ளதகை் வந் து விட்டன. இே் போழுது

நான்காவதாக அக் கா முழுகாமல் இருக் கின்றாை் .

மூன்று குைந் ளதகளையும் ளவத்துக் பகாண்டு

புை் ைத் தாச்சிே் போண்ணு கஷ்டே் ேடறா என்ற பசய் தி

வந் தது. அே் ோ ஒரு முளற போய் அங் கு போய் ோர்த்த

போழுது, பவளலத் துளணக் கு கமலத்ளத அனுே் ே

பலாகநாயகி பகஞ் சி பகட்டுக் பகாண்டாை் . கல் யாண

வயசு கமலத்ளத அனுே் ே அே் ோவுக் கு தயக் கம் தான்.

அளர மனபதாடு கமலத்ளத அடுத் த முளற கூட்டி

வந் தார். பதவராசு கமலத்த ோக் கர ோர்ளவ

நல் லாயில் ல என்று பதான்றியது. பவறு வழியில் லாமல்

விட்டுச் பசன்றார். அவருக் கு மட்டும் அல் ல சங் கடம் ,

பலாகத் தின் மாமியார் ேஞ் சவர்ணத் தம் மாவுக் கும்

தான். இந் த பவட குட்டிய ோர்த்ததுபம அவளுக் குே்

பிடிக் கவில் ளல.

"நல் லா கண்ணு மூஞ் பசாட ேடச்சிட்டான்; அது பமாற

(முளற) ஆம் ேை இருக் கர வீட்டுக் கு ஆகாபத” என்று

கவளல.

அக் கா வீடு கரியமாணிக் கத் தில் . கமலம் ஊருக் கு

இருேது கிபலா மீட்டர் தூரந் தான். ேஸ் வசதியில் லா

காலத் தில் அே் ோ வீடு இருக் கும்

காராமணிகுே் ேத் திலிருந் து அதுபவ பேரிய தூரம் .

கரியமாணிக் கம் சின்ன அைகான ஊர். பேருமாை்

பகாயில் , அளத ஒட்டிய பேரிய குைம் . அருகில் அக் கா

வீடு. பேரிய வீட்டுமளனயில் முன் ேக் கம் மட்டும்

கட்டிய ஓட்டு வீடு. கமலத் தின் வீட்ளட விட . பின் ேக் கம்

நிளறய பவற் று மண்ணும் , மல் லிளகச் பசடிகை் ,

வாளை மரங் கை் , பகாய் யா பதன்ளன என்று

பதாட்டமும் விசாலமானது.

பலாகம் அக் காவுக் கும் கமலத் துக் கும் ேத்து

ேதிபனான்று வயது வித் தியாசம் . அக் காவுக் கு

கமலத் தின் பமல் ஆளசதான். அளதவிட அக் கா

புருஷன் பதவராசு மாமாவுக் கு ஆளச. மாமாவுக் கு

நாற் ேது வயது இருக் கும் . ேக் கத் தில் ஒரு நூற் பு

ஆளலயில் பவளல. நல் ல கட்டு மஸ்தான கருத் த

உடம் பு. அவருக் கு, கமலம் வந் து வீட்டில் தங் கியதில்

உை் ளுக் குை் கிளு கிளுே் பு. மூன்று பிை் ளை பேத்த

பலாகநாயகிளய விட, ேருவத் தில் உடல் வனே் போடு

பூத்து நிற் கும் மச்சினியின் அைகில் பசாக் கிே்

போனார். அதுவும் அல் லாமல் , புை் ைத் தாச்சி

போண்டாட்டி அவளர நாளலந் து மாதமாய் பநருங் க

விடுவதில் ளல ஓழுக் கு. ஆகபவ இரவில்

ளகயாட்டிதான் கஞ் சி என்று காலத் ளத கடத் தி வந் தார்.

இந் த சமயத் தில் கமலம் வந் தது, தன் தாேத்ளத தீர்க்க

வந் த காமசுந் தரியாகபவ அவளை நிளனத்து

கற் ேளனயில் சல் லாபித்து மிதந் தார். தாவணி விலகிய

போழுது ஜாக் பகட்ளட துருத் தி நிற் கும் ஒட்டு

பசம் மாங் கனிளய ோர்த்து மாமாவுக் கு அடியில்

சூடாகும் . கனி ேைமாகி விட்டால் , அடுத் தவன் ளகக் குே்

போய் விடும் . அதற் குை் ருசித் து விட சந் தர்ே்ேம் ோத்து

காத்திருந் தார்.

மாமாவுக் கு, ஆளலயில் மூன்று ஷிே் ட் பவளல.

வாரந் பதாரும் மாரி மாரி வரும் . மூன்றாவது ஷிே் ட்

என்றால் இரவு முழுதும் கண் முழித் து ேகல் பவளலயில்

தூக் கம் . அது போல் அன்று மூன்றாவது ஷிே் ட் பசய் து

விட்டு வந் து, ேகலில் அளறயில் தூங் கிக்

பகாண்டிருந் தார். அக் காவும் அவை் மாமியாரும்

சளமயல் அளறயில் . அவர்களுக் கு ஒத் தாளசயாய்

கமலமும் அடுே் ேடியில் பவளலயாய் இருந் தாை் .

அளறயில் ேடுத் து தூங் கியிருந் த களடசி குைந் ளத,

சிணுங் கி அழுதது.
"பகாைந் தய ோருடி..., அது எழுந் து அழுதுதுன்னா, ஒங் க

மாமா முழிச்சிட்டு சத் தம் போடுவாரு, போ போ எழுந் து

சீக் ரம் போடி தூக் கிட்டு வந் துடு” என்று கமலத்ளத

அவசரே் ேடுத் தினாை் அக் கா.

ேடுக் ளக அளறக் குை் நுளைந் த கமலம் திடுக் கிட்டு

நின்றாை் . பவட்டி விலகிய மாமன் கம் பு எம் பி எம் பி

தளலளய ஆட்டி நின்றது. திரும் பி, யாராவது

ோர்க்கின்றார்கைா என்று ோர்த்து விட்டு, சத்தம்

போடாமல் அருகில் போய் ோர்த்தாை் . மனது திக்

திக்பகன்றது.

"ேசங் க குஞ் சி.......ேச்சமிைகா, பவண்டபிஞ் சின்னா, இது

மய் யக் கிைங் கு (மரவை் ைி)....... இம் மாம்

பேருசாயிடுமா.......பேரியவங் களுக் கு” என்று

அதிசயமாய் ோர்த்தாை் . "பகாச பகாசன்னு கருே் பு

மயிரு அத சுத் தி” சற் று பநரம் ோர்த்து விட்டு

குைந் ளதளய அவசரமாய் தூக் கிக் பகாண்டு திரும் பி

விட்டாை் .
மாமன் சாமாளன ோர்த்ததில் இருந் து கமலத்தின்

மனதில் சேலம் உருவாகி விட்டது. மாமா கண்கை்

அவளை துைாவும் போழுது, எதிர்ோர்ளவ விடுத் தாை் .

மாமனுக் கு ேச்ளச ஸிக் னல் கிளடத் த ளதரியத் தில் ,

தற் பசயல் பதாடல் ஆரம் ேமானது. ளக பதாை் என்று

ஆரம் பித்து யாரும் ோர்க்காத போழுது முளல வளர

வந் தாகிவிட்டது.

மாமா, ேகல் ஷிே் ட் முடிந் து மாளல நாலு மணிக் கு வீடு

வந் து, "பதாே் ேர” (முழுதும் ) நளனந் த காக் கி

சட்ளடகளை கைற் றி பதாட்டத் து பகாடியில் காயே்

போட்டு விட்டு, துண்டு கட்டி பதாட்டத்து கிணற் றடியில்

குைிக் கும் வைக் கம் . கிணற் றுக் கு மளறே் பு ட வடிவில்

முன் ேக் கம் ஆளுயர சுவர் மட்டும் . கதவு கிளடயாது.

கிணற் றின் பின்புறம் அடர்ந்த வாளை மரங் கை் தான்

மளறே் பு.

"இந் த கத்ரி பவய் யில் காலத் திலும் , இந் த மனுஷனுக் கு

சுடுதண்ணி போடனும் ” என்று திட்டிக் பகாண்பட,

வைக் கமாய் அக் காதான், பதாட்டத் து அடுே் பில் காய் ந் த

பதன்ளனமட்ளட ஓளல ளவத் து சுடு நீ ர் போட்டு

ளவத்திருே் ோை் . மாமா வந் ததும் , நீ ர் விைாவி, கூட

இருந் து அவருக் கு முதுகு பதய் த்து குைித் து முடிக் கும்

வளர இருே் ோை் . அக் காவுக் கு பிரசவ பநருக் கத் தில்

அவளுக் கு முடியவில் ளல என, கமலத் துக் கு வந் தது

அே் ேடி சுடுதண்ணி போட்டு விலாவி தயார் ேண்ணும்

பவளல. எல் லாம் ேண்ணி விட்டு வந் து விடுவாை் .

மாமா குைிக் கே் போவார். அன்றும் அே் ேடித் தான்

அடுே் பிலிருந் து மண் ோளனயில் சுடும் நீ ளர தூக் கி

வந் து, அண்டாவில் ஊற் றி, கிணற் று நீ ர் இழுத்து

விலாவிக் பகாண்டு இருந் தாை் . பின்புறமாய் மாமா

வந் தது பதரியாது. அவை் சூத் தாம் ேட்ளடயில் ளக

ேட்டதும் திடுக் கிட்டு நிமிர்ந்து திரும் பினாை் . மாமா

வாயில் விரல் ளவத்து ளசளக பசய் தார். அவசரமாய்

மார்ளே துைாவி ளக போட்டார். அவை் மிரண்டு போய்

பின் ேக் கம் ோர்த்து விட்டு அவர் ளகளய பிடித்து

முளல பமல் அழித்திக் பகாண்டாை் . ஜாக்பகட்படாடு

காய் கசக் கே் ேட்டது. சில பநாடிகை் தான். இே் ேடி

மாளலயில் சந் தர்ே்ேம் கிளடத் த போழுபதல் லாம் ,

கசங் கின ஒட்டு மாங் கனிகை் . கமலத்துக் கு, மாமன்

முளல பிளசதல் சுகமாய் இருந் தது. அது அவசியமாய்

பவண்டியும் இருந் தது. குைிக் க ஆரம் பிக் கும் முன்

கமலம் எதிரில் இடுே் புத் துண்ளட கட்டி அவிை் ே் ேது

போல் திறந் து காட்டுவார். விலாங் கு போல்

பதாங் குவளத ோர்க்க பவட்கமாகி சட்படன

விலகுவாை் . அே் ேடி குைியல் போழுது விளையாட்டு

ஆன பின், சளமயல் அளற தனிளமயில் உட்கார்ந்து,

பசளலக் குை் ளக விட்டு, சந் தில் விரளல விட்டு

பசாதித் தால் மதன நீ ர் வடிந் திருக் கும் . விரளல எடுத்து

வாயில் சூே் பிக் பகாை் வாை் .

ஒரு சனிக் கிைளம காளல ேத் து மணி இருக் கும் . மாமா,

இரவு ஷிே் ட் முடித் து அளறயில் தூக் கத் தில் . அக் காவும்

மாமியும் ஆஸ்ேத் திரிக் கு பசக் கே் புக் காக கிைம் பிே்

போய் விட்டனர். பேரிய ளேயன் ேை் ைிக் கூடத் தில் .

மூன்றாவது பேண் குைந் ளத அளறயில் தூக் கத் தில் .

இது பதரியாத மாமாவுக் கு முழிே் பு வந் தபதா இரண்டு

மணி பநரம் கழித்து. எழுந் து, பலாகமும் அம் மாவும்

ஆஸ்ேத் திரிக் கு போயிருே் ேளத பதரிந் து

பகாண்டதும் , அவருக் பக அவர் பமல் அடங் கா ஆத்ரம்

வந் தது.
"பச.. சரியான சான்ஸ் விட்டுட்படாபம. இவ

ஆஸ்ேத் திரிக் கு போற பசய் தி முன்னபம

பதரிஞ் சிருந் தா கமலத்த ஒரு தீட்டு தீட்டியிருக் கலாபம”

ஒன்னுக் குே் போக பதாட்டே் ேக் கம் வந் தார்.

இரண்டாவது ளேயனக் கு எண்பணய் பதய் த்து

குைிே் ோட்டிக் பகாண்டிருந் தாை் கமலம் . குனிந் து

தளல பதய் த்துக் பகாண்டிருந் தவைின் முளல

கச்சிதமாய் சின்ன பகாே் ேளர பதய் காய் அைவு ேக் க

வாட்டில் பதரிந் தது. அவர் ளக துரு துருத் தது. "இருக் கற

நாழில ஏதாவது” என்று நே் ோளச. "ஊ ஹூ,

பரண்டாவது ேயல் பவனவு (விவரம் ) பதரிஞ் ச ேய,

ோத்துட்டா வம் பு” என்று போசுக்பகன அடங் கிே்

போனது ஆளச.

கிணற் றுக் கு அந் தே் ேக் கமாய் பதாட்டத் தில் நின்று

பசடிகை் பமல் ஒன்னுக் கு அடித் தார். மூத்ரம் , காய் ந் த

சருகில் விழுந் த சல சலே் பு சத் தம் பகட்டு கமலம்

நிமிர்ந்தாை் . மாமா பவட்டி தூக் கிே் பிடித் திருக் க,

மூத்ரம் பமபலழுந் து வளைந் து விழுவளத ோர்த்து

நின்றாை் . இருந் து விட்டு திரும் பியவர், கமலம் ோர்த்து

நிற் ேளத ோர்த்து அே் ேடிபய பவட்டிளய இறக் காமல் ,

நுனியில் மிஞ் சிய மூத்திரம் போக தண்ளட பிடித்து

ஆட்டினார். பவட்டிளய பி¡¢த் து கட்டுவது போல்

அவிை் த் துே் பிடித் து, அே் ேடிபய அம் மணமாய் அவை்

அருபக நடந் து வந் தார். சாமாளன பநருக் கு பநர்

பவைிச்சத் தில் நிதானமாய் இே் போழுதான் முழுசாய்

ோர்க்கின்றாை் .

நல் ல கருே் பு ஒடம் பு. மாரு நல் லா அகலமா, முடிபய

இல் லாம வை வைன்னு. அளத விட அட்ட கருே் ோ ஒரு

ரூோ அைவுல ோச்சி, அது நடுவில குட்டி காம் பு.

பதாே் ளே பகாஞ் சமாய் பவைிய வந் து. அதனடியில்

நாலங் குல நீ ட்டுக் கு பவலாங் கு மீனாட்டம் கருே் ோ

பதாங் கி ஆடியது.

"அய் ய......... பதாத் தா (அம் மாவின் தங் ளக) கண்ணு

எரியுது” என்று கீபை உட்கார்ந்த ளேயன் கத்த, காட்சி

தளடே் ேட்டது.
ளேயளன குைிே் ோட்டி தளல துவட்டி சட்ளட

போட்டானாதும் , சளமயல் கட்டில் உட்கார ளவத்து

சாே் ோடு போட்டாை் . அதுவளர காத்திருந் த மாமா,

"கமலம் குடிக் க தண்ணி பகாண்டா” என்று

அளறயிலிருந் து கூவினார்.

"பதா வந் துட்டன் மாமா”

கமலம் ளகயில் நீ பராடு அளறக் குே் போனாை் .

கட்டிலில் உட்கார்ந்தேடி, நீ ளர எட்டி வாங் கி ளவத்து

விட்டு, அவசரமாய் இருளகைாலும் அவை் இடுே் ளே

கட்டி அளணத் தார். தளல அவை் மார்ளே முட்டியது.

முகத் தால் முளலகளை பதய் த் தார். ஒரு ளக

ஜாக்பகட்ளட தூக் கி விட்டது. பகாே் ேளர முளல ளகக் கு

அடக் கமாய் . அதன் பமல் , காம் பு புளடத் து விட்டது

அதற் குை் . வாயில் ளவத்து சூே் பினார். அவை் ேல் ளல

கடித்துக் பகாண்டு அவர் தளலமயிளர பிடித்து

இழுத் தாை் . அடுத் த முளலக் காம் பும் வாய் க் குை் வந் தது.
நாக் கால் துைாவி சே் ே, அவளுக் கு உச்சி மயிர்

தூக் கியது போலானது.

"பதாத் தா (அம் மாவின் தங் ளக).......சாதம் ” என்று

ளேயன் குரல் . ஓடினாை் .

"சனியன்.......என் ளேயன் ரூேத்துல” என்று அவர்

புலம் ேல் .

சற் று பநரம் போறுத்து ளசக் கிை் ரிக்ஷா சத் தம் .

ஆஸ்ேத் திரிக் குே் போனவர்கை் திரும் பிவிட்டனர்.

அத்பதாடு முடிந் தது, இரண்டு நிமிட முளல சே் பிய

ஆட்டம் .

***

பலாகத்துக் கு பிரசவ நாை் பநருங் கி விட்டது. அந் த

நாளுக் கு இரண்டு மாதமாய் காத் திருந் த மாமா திட்டம்

போட்டார். ஆஸ்ேத்ரியில் பசர்த்து பிரசவமாகி பலாகம்

வீடு வர எே் ேடியும் நாளலந் து நாட்கைாகும் .

அவருளடய அம் மா மட்டும் தான் வீட்டில் இருே் ோை் .

அவை் தூங் கிய பின் பதாட்டத் துக் கு கமலத் ளத தை் ைிே்

போய் ேதம் ோர்த்து விடலாம் .

"என்னா.... கமலம் ஓழுக் கு புதுே் போண்ணு, ஓக் கர

விஷயபமல் லாம் பதரியாது. தாஜா ேண்ணி காரியத் த

இந் த நாளைந் து நாை் ல முடிச்சிடனும் ” என்று முடிவு

ேண்ணி ளவத் தார்.

ஒரு புதன்கிைளம அதிகாளல அக் காவுக் கு

மற் றுபமாரு பேண் குைந் ளத ஆஸ்ேத்ரியில்

பிரசவமாகியது. பரண்டு ஆணு பரண்டு பேண்ணு,

நான்கு குைந் ளத போதும் என்று முடிவாகி,

கர்ே்ேத் தளட ஆேபரஷனும் பசய் ய பகட்டார்கை் .

அபதல் லாம் ஆேத்துடா தம் பி என்று

ேஞ் சவர்ணத்தம் மா பசால் லி விட, பதவராசு பவண்டாம்

என்று கூறி விட்டார்.

அன்று மாளலபய எல் பலாரும் ஆஸ்ேத் திரிக் குே் போய்

குைந் ளதளய ோர்த்தனர். எல் பலாரும் வார்டில் இருக் க,

மாமா கமலத்துக் கு கண் ஜாளட பசய் து விட்டு

பவைிபய வந் தார். சற் று போறுத்து கமலமும்

நழுவினாை் . ேக் கத்து வார்டிற் குை் நுளைந் து, கீை்

வராந் தாவில் ோர்ளவயாைர் கூட்ட மத் தியில் கலந் து

நின்றார். அவளரத் பதாடர்ந்த கமலமும் அருகில்

போய் நின்றதும் ,

"ராத்திரிக் கு வச்சிக் கலாமா கமலம் ”

"என்னாத் த”

"அய் ய பவையாட்டுக் கு இே் ே பநரமில் ல”

"சரின்னு பசால் லு” என்றார் ளகளய பிடித்து.

"ஊம் .......” என்றாை் தளல குனிந் து. "ஆனா....மாமி

இருே் ோங் கபை

ஊட்டுல”
"அதிக் கின்னா.....அவங் க தூங் கிே் போனாே் ரம் , நா

வந் து எழுே் ேரன். எந் திரிச்சி சத் தம் போடாம பதாட்டே்

ேக் கமா வந் துடு”

நிமிர்ந்து, அவன் கண்ளணபய உற் றுே் ோர்த்து,

"என்னா பசய் யே் போபறாம் மாமா” என்றாை்

பகாஞ் சலாய் .

அவருக் கு உடம் பு சூடானது. சுற் றும் முற் றும் ோர்த்து,

அங் கிருந் த கூட்டத் தின் பேச்சு இளரச்சலில் , யாருக் கு

பகட்கே் போவுது என்று துணிந் து,

"ஓக் கே் போபறாம் ” என்றார் பகாஞ் சம் உரக் கபவ.

"எதில மாமா”

"ஒன் சிதில என் பூல உட்ட ஆட்டே் போபறன்” என்று

அவை் கன்னத்ளத கிை் ைினார்.

"தூ........பவக் கங் பகட்ட நாயிங் க” என்று

ேக் கத் திலிருந் து குரல் வந் தது. இருவரும் திரும் பிே்

ோர்த்தனர், ஒரு கிைவி அவர்களை முளறத் தாை் .

அவ் வைவுதான் எடுத் தார்கை் ஓட்டம் .

அந் த வாரம் பதவராசுவுக் கு இரண்டாவது ஷிே் ட், இரவு

ேன்னிரண்டு மணிக் கு வீடு திரும் பி விடுவார்.

பலாகநாயகி ஆஸ்ேத்ரியில் , இந் த வாரம் ஓழுக் குத்

பதாதான வாரந் தான். இன்னும் நாலு ராத்திரிக் கு

மஜாதான். அன்று குைந் ளத பிறந் த காரணம் காட்டி

ஒரு நாை் லீவு போட்டு இருந் தார்.

வைக் கம் போல் , எல் பலாருக் கும் சாே் ோடு ஆனதும் ,

அளறயில் மாமா கட்டிலில் ேடுக் ளக. பவைி

தாை் வாரத் தில் , மாமியார், அவளை அடுத் து மூன்று

நஞ் சான் குஞ் சான்கை் , களடசியில் கமலம் . தாை் வார

பகாடியில் சளமயல் கட்டு அருபக அவை் ேடுக் ளக.

இரவு முழுதும் விழித்திருந் து காத்திருந் தவை் பதாைில்

ளகேட்டதும் , கண் திறந் து ோர்த்தாை் . இருட்டில் தடவிே்

ோர்த்ததும் , மாமாதான். எழுந் து உட்கார்ந்தாை் . அவர்

எழுந் து பதாட்டே் ேக் கம் போன பின், ஒரு ேத்து நிமிடம்

கழித்து, அவளும் போனாை் . மனது திக் திக்பகன்றது.

பதய் பிளற மூைி நிலவு கிைக் கு வானில் ஏற ஆரம் பித் து

தன் பவைிச்சத் ளத மங் க ளவத்து திருட்டுக் கு துளண

போனது.

பின் ேகுதி பதாட்டம் மூளலயில் கிணறு. அளத

தாண்டிே் போனாை் . மங் கிய பவைிச்சத் தில் பசடிகை்

நடுபவ மாமா உட்கார்ந்து இருந் தது பதா¢ந் தது. ஒரு

போர்ளவ துணிளய விரித் துே் போட்டு அதன் பமல்

உட்கார்ந்து காத் திருந் தார். கமலத்தின் ளகபிடித்து

இழுத்து ேக் கத்தில் உட்கார ளவத் தார்.

"எதுக் கு இம் மா நாழி” என்று கிசு கிசுத் தார்.

அவளும் அபத குரலில் , "மாமி முழிச்சி பரண்டு பேரும்

ஒன்னாே் போறத ோத்துட்டா”

"அதுவும் சர்தான், புத் திசாலி நீ ” என்று தளலளய

இழுத்து கன்னத் தில் அழுந் த முத் தம் .

இழுத்து அவை் முதுகு அவர் மார்பில் ேட சாய் த்துக்

பகாண்டு முன் ேக் கம் ளக போட்டார். அவசர

அவசரமாய் ேல தடளவ கசக் கிய முளலகளை

நிதானமாய் பதாட்டுத் தடவி ஜாக்பகட்படாடு

கசக் கினார். இருளக பகாண்டு ஜாக்பகட்ளட தூக் கி

விட்டாை் . காம் ளே பதடி விரலால் நசுக் கி நிமிட்டியதும்

கமலத்துக் கு சிவ் பவன்று உணர்சசி

் ஏறியது. முளல

பமல் ஆண் ளகபோட்டு பநரடி கசக் கல் . அவை் ளகயால்

தாபன எவ் வைவுதான் கசக் கினாலும் இது போல் சுகம்

வருமா.

முளலளய விடுத்து ோவாளடளய வழித்து பதாளடளய

தடவி ளக சிதி பமட்ளட தடவியதும் , அவளுக் கு கூச்சம்

அடுத்து சிலிர்ே்பு, சுகம் . விரல் பவடிே் ளே பதடி

வருடியதும் "உம் ” என்று பநைிந் தாை் .

"சே் ேட்டா கமலம் ”

"எத”

"ஒன் சிதிய”

"சே் ேரதா அங் க போயி”

"ஆமாங் கமலம் '

"அய் ய அசிங் கமா இருக் காதா... அங் கே் போயி வாய

ளவக் க”

"இல் லபய அதில பதனில் ல இருக் கு, எங் கமலத்பதாடது”

என்று அவை் கன்னத் ளத முத் தமிட்டார்.

"பதனுக் கு முன்ன ோல் சே் பு மாமா,.....பமல மாரு

ஊருது”
கமலம் , மாமாளவ முளல சே் பி விட பகட்டதும் ,

"அதிக் கின்னா” என்றார்.

அவை் சரிந் து மடியில் ேடுத் தாை் . பேரிய பதங் காய்

மூடி இரண்ளட கவிை் த் து ளவத்தது போல் பகாே் ேளர

முளல இரண்டு. அதன் கூம் பில் திராட்ளச ஒட்டி

ளவத்தது போல் காம் பு. முளலயிரண்ளட இரு ளக

ளவத் து மாமா மாவு பிளசய, அவை் அவர் கழுத் ளத

கட்டிக்பகாண்டாை் .

"காம் ே நசுக் கு மாமா அதான் ஊருது” விரல் நடுபவ

ளவத் து நசுக் கி உருட்டியதும் அவை் கால் கை் நீ ண்டு

விளறத்தது. அே் ேடிபய தளல குனிந் து வாளய ளவத் து

சே் பியதும் , ஊங் பகாட்ட ஆரம் பித்து விட்டாை் .

"காம் பு பமானய கடி மாமா” என்றதும் , ேல் லிடுக் கில்

கடி ேட்டது காம் பு,

"உஸ் பமால் ல.....பமால் ல.......அவ் பைா அழுத் தமா இல் ல,

வலிக் குது” என்று மாமாளவ பவளல வாங் கினாை் .

நன்றாக வரும் போழுபத நிறுத்தி விட்டு, "போதுமா

கண்ணு, பதபனடுக் கே் போலாமா” என்று எட்டி

ோவாளடளய வழித் தார்.

"இன்னும் பகாஞ் சம் பமாளல சே் பி இருக் கலாம் , சிதி

சே் ேர்திபலபய மாமாவுக் கு கண்ணு” என்று நிளனத்து,

"இரு இரு மாமா.......நா ஒன்னுக் கு போயிட்டு

வந் துர்பரன்”

எழுந் து போய் ோவாளடபயாடு வழித்து தை் ைி

உட்கார்ந்து மூத்திரம் பகாட்டினாை் . அந் த நிசே் த்த

பவளையில் காய் ந் த சருகில் பீச்சிய சத் தமும் , சிதி

வாயில் வந் த பிஸ்பஸன்ற சத் தமும் பகட்டு மாமாவுக் கு

ஏறி விட்டது. பேய் ந் து விட்டு வந் தாை் .

பவட்டிளய அவிை் த்து விட்டு அம் மணமாய் நின்று,

ளகயால் பிடித்து கம் ளே ஆட்டிக் பகாண்டிருந் தார்.

அவை் அருகில் போனதும் , இடுே் பில் ளக ஊன்றி

முன்னுக் குத் தை் ைி காட்டினார். விளடத் த கம் பு

முன்பன வந் து குத்திட்டு நின்றது. ளகயால் தடவி

பதாட்டுே் ோர்த்தாை் . அவை் மிருதுவான ளக ேட்டதில்

ளேயனுக் கு இன்னும் பதம் பு வந் தார்ே் போல்

நிமிர்ந்தான். ஆம் ேை சாமானத்ளத பமாபதா பமாபதா

பிடித்துே் ோர்க்கிறாை் . இருட்டில் பதைிவாய்

பதா¢யவில் ளல. இரு ளகயால் பிடித்து இழுத்து உருவிே்

ோர்த்தாை் . அம் மாடி எம் மா நீ ட்டு, தடியாட்டம் .

சின்னே் ேசங் க குஞ் சிய ேச்ச மிைகாய் ¨சஸ்ல

ோர்த்தவளுக் கு அதன் ேருமன் நீ ட்டு ஆச்சரியமாய்

இருந் தது.

"இம் மாம் பேரிசா, நீ ட்டா இருக் கு மாமா”

"ஆமாண்டி கண்ணு, அதுவும் நீ மூத்ரம் பேயர சத் தம்

பகட்டுச்சா, அதான் அதுக் கு பராசம் போத்துக் கிட்டு

வந் து பேயாட்டம் ஆடுரான் ோரு” என்று பூளல பிடித்த

அவை் ளக பமல் அவர் இருளகளயயும் சுற் றி ளவத்து,

அவை் ளகபயாடு முன்னும் பின்னும் குலுக் கி ஆட்டி

மகிை் ந் தார். ளகயால் அழுத் திே் ோர்த்தாை் , வளைத் துே்

ோர்த்தாை் .

"கரும் பு துண்டாட்டம் என்னா பவறே் ோ நிக் குது

மாமா”

"ஆமா ஆமா வாயில வச்சிே் ோரு, தித்திக் கும் ”

"தூ.......மூத்ரம் போறத போயி வாயிலயா.....நா மாட்டன்”

என்றாை் கமலம் .

"இல் ல இல் ல சே் பிே் ோபரன்” என்று முன்னுக் கு

இடுே் ளே தை் ைினார்.

"வாணாம் மாமா, உவ் வா வரும் எனக் கு”

"சரி சரி உட்டுடு, நா சே் ேரன் ோரு ஒன்னித” என்று

சட்படன குத்துக் காலிட்டு உட்கார்ந்து பசளலளய

ோவாளடபயாடு தூக் கினார். அவளும் சட்படன

குனிந் து பசளலளய வழித்து தூக் கிே் பிடித்தாை் . அவர்

அவசரமாய் முகத்ளத முக் பகாணத் தில் பதய் த்து

சிதிளய கவ் வினார். அவளுக் கு கூச்சமாகி

"அய் ய மாமா என்னா அவசரம் ” என்று விலகினாை் .

"இரு இரு கண்ணு, பகாஞ் சம் நல் லா கால அகட்டி

ளவபயன்” என்றதும் , அவளும் காளல நன்றாக

அகலே் ேடுத் தி காட்டினாை் . அன்னாந் து நாக் ளக நீ ட்டி

கீழிறிருந் து பமலாய் நக் கலானார். நாக் கு சிதி வாளய

தீண்டியதும் , அவளுக் கு கூச்சம் தாைவில் ளல. "மாமா”

என்று அவர் தளலமுடிளய பிடித்துக் பகாண்டாை் .

சற் று நாழி நக் கிே் ோர்த்தார்.

"ஊகூம் வாய் க் கு வாட்டமா ஆே் டமாட்டுது, நீ

ேடுத்துக் க” என்றார்.
அவளும் கீபை போர்ளவ பமல் உட்கார்ந்து, ேடுத்து

காளல நீ ட்டி பசளலளய வழித் தாை் . மாமாவும் வந் து

அவை் கால் நடுபவ உட்கார்ந்து முட்டி போட்டு, அவை்

கால் களை விரித் து ளவத்து ோவாளடளய இன்னும்

பின்னுக் குத் தை் ைினார். இரு ளககளையும் சூத் தாம்

ேட்ளடயில் ளக பகாடுத்து தூக் கிே் பிடித்து தளல

குனிந் து, வாளய சிதியில் ளவத்து சே் ே ஆரம் பித் தார்.

சிதி பமல் வாய் ளவத் ததும் , "இவ அக் கா புண்ட,

போந் பத பதரியாம கரடுபமாரடா மசுரு வைந் து

போதராட்டம் இருக் கும் . இது எைசு, முடி ேஞ் சாட்டம்

அைவா பமாைச்சிருக் கு, பமலீசு ஒதடு தை தைன்னு எை

நுங் காட்டம் ” என்று அனுேவஸ்தருக் கு புரிந் து விட்டது.

தாராைமாய் நாக் ளக நீ ட்டி பவகு சுவாரஸ்யமாய்

நக் கலானார், புண்ளடே் பிரியர் பதவராசு நாய் க் கர்.

நாக் கின் நுனி சிதி ேருே் ளே பதடியது,

அகே் ேடவில் ளல. "இன்னும் தடிக் கல, சின்னதா தான்

இருக் கு”.
சிதி முக் பகாணம் முழுதும் வாய் க் குை் உை் இழுத்து

அடக் கி உறுஞ் சினார். கமலத் துக் கு உச்சி மயிளர

தூக் குவது போல் இருந் தது. ஆ ஆ என்று குரல் எழுந் தது.

அடக் கினாை் . இஷ்டத்துக் கு சே் பினார். மூக் ளக சிதி

வாயில் நுளைத்து பமாே் ேம் பிடித் தார். முகம் முழுதும்

சிதி வாயில் ளவத்து பதய் த்து சிதி பகாை பகாைே் ளே

பூசிக் பகாண்டார். அே் ேடியும் ஆளச அடங் கவில் ளல.

அைவுக் கு மீறி சே் பிட்டா, அவளுக் கு எரிச்லாயிடே்

போவுதுன்னு நிறுத்தினார். தளலளய தூக் கி

உட்கார்ந்தார்.

"ஏன் மாமா நிறுத் திட்டீங் க” என்று அவளும் எழுந் து

உட்கார்ந்தாை் .

"போதும் கண்ணு சே் ேனது, அே் றம் ஒனக் கு எ¡¢யும் . வா

ஓத்துக் கலாம் ”

"அதுக் கு என்னா பசய் யனும் மாமா”

"ஓக் க இன்னா பசய் வாங் கன்னு பதரியாது ?”

"பின்ன எனக் பகன்னா பதரியும் மாமா.......முன்ன

பின்ன ஏதாச்சம் ஆம் ேை கிட்ட..... சீ போ மாமா........

பவக் கமா இருக் கு பசால் ல” பவட்கத் தில் பநைிந் தாை் .

"ஆமா ஆமா.......ஒனக் கு இதான் பமாபதா பமாபதா

இல் லயாடி என் பசல் லபம” என்று கட்டி அளணத்துக்

பகாண்டார்.

"ஆமா மாமா... நீ தாபன பவவரமா பசால் லிக் குக்

குடுக் கனம் ”

"ஆமா ஆமாங் கண்ணு,...ஓக் கரதுன்னா.....” என்று

ஆளசயாய் அவை் சிதிளய தடவி, "என் பூல எடுத்து

இதுக் குை் ைார சந் துல உட்டுட்டு, முன்ன பின்ன இடுே் ே

ஆட்டி ஆட்டி பூல உை் ை பவைிலன்னு இழுத்து

மாவிடிக் கர மா¡¢ குத்தரது தான் ஓக் கரது” என்று காதில்

ரகசியம் பேசினார்.
"என் ஓட்டக் குை் ைாற வா....... அபதே் ேடி மாமா, என்

பவரலுகூட போவாது, ஒன்னிது கட்டயா தடியா ளமயக்

பகைங் காட்டமா(மரவை் ைி).....எே் டிே் போவும் ”

"வச்சி அழுத் தனா போத்துக் கிட்டு போயிடும் ”

"வலிக் குமா”

"ஆமா பமாதல் ல வலிக் கும் , ஆனா உட்டு ஆட்ட ஆட்ட

சந் பதாஷம் தாங் காது, அே் புறம் நீ யா ஓனும் னு பகே் ேே்

ோரு”

"என்னித நீ சே் ேரச்ச வந் தாே் போலவா”

"அத விட ஜாஸ்தியா வரும் ோபரன்”

"சரி வலிக் காம உடனும் ” என்று விசுக்பகன எழுந் து

நின்று, ோவாளடபயாடு வழித் துக் பகாண்டு சூத்ளத

காட்டி குனிந் தாை் .

"ஹக ஹகா, அே் டில் ல கமலம் . ேடுத்துக் கனும் ”

"ஓ அே் டியா, கடா ஆடு மாபடல் லாம் அே் டித் தாபன

காலத் தூக் கிே் போட்டு பின்னால இருந் து போவும் ”

என்றாை் . மனதுக் குை் "பமாபதா பமாபதா ஒரு வாட்டி

பதாே் பில ோத்பதாபம அவங் களும் அே் ேடித் தாபன

போனாங் க”

"அதுங் க போவும் பின்னால, நமக்பகதுக் கு........., நாம

போறது முன்னால” என்று அவளை திருே் பினார்.

"நீ ேடுத்துக் கனம் , நா ஒன் பமல ேடுத்துக் கர மாறி

ளகய கால ஊணிக் கிட்டு பூல உட்டுக் கிட்டு குத் தர மாரி

இழுத்து இழுத்து ஓக் கனம் அதான் ேடு பஜாரா

இருக் கும் , ோபரன்” என்று அவளை மல் லாக் க ேடுக் க

ளவத் து காளல மடக் கினார். அவளும் ோவாளடளய

பின்னுக் கு இழுத்து போட்டு விட்டு காளல விரித் தாை் .

மாமா, அவை் கால் நடுபவ முட்டி போட்டு இடுே் ளே

தாை் த் தினார். ஒரு ளகயால் தண்ளட பிடித்து வ¨ைத்து

தாை் த் தி சிதி வாயில் ளவத் து அழுத் தி, பூல் முளனயில்

வடிந் த பகாை பகாைே் ளே சிதி வாயின் உதடு

ேருே் பில் ேட பூசி பதய் த் தார். கமலத்துக் கு சிவ் பவன

ஏறியது. இது மாதிரி உணர்சசி

் ளய அவை்

கண்டதில் ளல. கால் கை் தானாக பசர்ந்து அவர்

பதாளடளய அழுத்திக் பகாண்டன. பதய் த்து விட்டு,

சிதி சந் து பதடி நுளைக் கே் ோர்த்தார். சந் பத

காணவில் ளல பூல் முளன வழிக் கி பமபல போனது

அல் லது கீபை போனது. உை் பை போகும் வழி

காணாமல் தவித் தது. பின்னுக் கு வந் து முட்டியில்

உட்கார்ந்து, ஆை் காட்டி விரலால் , சந் து பதடி

நுளைத் தார். சிதியின் அடிே் ேக் கத் தில் தளரளய

பநாக் கி இருந் தது சந் து. விரளல விட்டதும் பமல்

பநாக் கி போனது.
"இது வாட்டத்துக் கு ஆகாது” என்று அவை்

பதாளடயிரண்ளடயும் பிடித் து நன்றாக விரித்து

பின்னுக் குத் தை் ைி அவளை ளகயால் முட்டிளய

பிடித்துக் பகாை் ைச் பசய் தார். சிதி வாய் பிைந் தது.

விரலால் சந் ளத அளடயாைம் கண்டு இே் போழுது

இடுே் ளே தாை் த் தி பூளல பிடித்து ளவத்து இடுே் ளே

முன்னுக் க தை் ைி முக் கினார். "ஊகும் நா விடுபவனா”

என்று சந் து மூடிக்பகாை் ை, பூல் மடங் கி வளைந் தது.

பூலின் முளனத் பதால் விரிய பின்னுக் கு இழுத்து ோதி

பமாட்டு பவைி வர ளவத்து, வை வைே் ோன முளனளய

ளவத் து அழுத்தியும் ேயனில் ளல. என்ன பசய் தும் வழி

விடவில் ளல.

பின்னுக் கு சாய் ந் து பயாசித் தார். "ளக ளவக் காமபல

சும் மா நட்ட பூலு பமானய பதாத் தமா இவ அக் கா

புண்ட வாயில வச்சி, அே் டி இே் பிடி இடுே் ே அசக் கி

ஆட்டினா போதும் , பூலு தானா சந் து பதடிக் கிட்டு ,

முழுசா காணே் போயிடும் . இவை் து........ பஙாத்த பகாழி

சூத் தாட்டம் பவரலு கூட போவாதுே் போல” என்று

விரக் தியானது.
"நாே் ேது வயசு முக் கா பகைத் துக் கு, முத் தாத கன்னிே்

போண்ணு பகக் குபதா, முட்டிக் பகாய் யா பசாவத்துல

(சுவற் றில் )” என்று உை் மனது நக் கலடித்தது.

"ளகக்பகட்டினது வாய் க்பகட்டாது போல”

"பயாவ் இல் ல இல் லய் யா... அதான் ஒன்

வாய் க்பகட்டிடுச்பச, ஒம் பூலுக் குத் தான் எட்டாது போல”

விளறத்த தண்டு அதற் குை் தளல சாய ஆரம் பித்தது.

என்னபமா சுலேமா உட்டு ஆட்டி ஆட்டி ஓக் கலாம் என்று

ஒபர குஷியாய் வந் தவருக் கு பேருத் த ஏமாற் றம் ,

எரிச்சல் .

"இவ அக் கா சிதிய சீல் ஒடச்ச போது நமக் கு வயசு

இருவத் தஞ் சி. நாே் ேதுல... இே் ேவும் அபத வீராே் புல

புத் தம் புதுச கிழிக் கனும் னா ஆவுமா” என்று பசார்ந்து

உட்கார்ந்து விட்டார்.
கமலமும் எழுந் து உட்கார்ந்து அவர் பதாைில் ளக

ளவத் து, "ஏன் மாமா போவலயா”

"ஆமாங் கண்ணு, பராம் ேச் சின்னதா இருக் கு ஒனக் கு

சந் து”

"அதாங் நா அே் ேபவ பசான்னனில் ல மாமா, பவரல

கூட உட முடியாதுன்னு. ம் ம் ..... அே் ே நாம் ே ஓத்துக் க

முடியாதா” என்றாை் ஏக் கமாய் .

"இரு இரு ோக் கலாம் கண்ணு, பகாஞ் சம்

அவசரே் ேடாம அழுத் தி உட்டுட்டா போயிடும் உை் ைார.

உை் ைார மட்டும் போயிடுச்சின்னா, அே் புறம் நமக் கு

ஜாலின்னா ஜாலிதான்”

"அே் ே வா மாமா ேடுத்துக் கரன் இன்பனாரு வாட்டி

உை் ைார உட்டுே் ோபரன்”

"இல் ல வாணாம் நீ ேடுத் தின்னா, ஒன் சந் து வாட்டம்

சரியா வல் ல, நா ஒக் காந் துக் கரன் என் மடில நீ

ஒக் கார்ர மாரி காட்டு, உட்டுே் ோக் கலாம் ”

மாமா காளல நீ ட்டி உட்கார்ந்து பகாை் ை, கமலம்

ோவாளடளய வழித்து உட்காரே் போனாை் .

"அந் த பசல ோவாடயத்தான் அவுத்துே் போபடன்

கண்ணு”

"அய் ய வாணாம் மாமா அே் ேறம் ஆராச்சும் வந் துட்டா

அவசரத்துல கட்டிக் க முடியாது”

"இல் ல இல் ல இே் ே யாரு வரே் போறா, எங் கம் மாதாபன

வந் தா வரும் . அது இருட்டுக் குருடு. காலடி சத் தம்

பகட்டா நாம ஒைிஞ் சிக் கலாம் ” என்றதும் , கமலம்

பசளல அவிை் த் து, ோவாளட சுருக் ளக பமல் ல இழுத்து

விட்டு நழுவ விட்டாை் . அம் மணமாய் நின்றவளை,

ளககளை எட்டி அவை் பதாளடகளை கட்டிே் பிடித் து

அவர் முகத்துக் கு பநராக பகாண்டு வந் தார்.

"என்னா அருமடி...பயங் கண்ணு ஒன்சிதி உை் ைங் ளக

அகலத்துக் கு கச்சிதமா” என்று "ே் ச”் பசன்று

முக் பகாணத்துக் கு முத் தம் ளவத்து,

"அே் ேடிபய கால பகாஞ் சம் விரிபயண்டி என் தங் கபம,

ஒன்சிதில இன்னம் பகாஞ் சம் வாய் போட்டுக் கரன்.

போட்டாத் தான், தளல சாஞ் சிக் பகடக் கரவன்,

எந் திரிச்சு நிே் ோன்”

கமலம் அவருக் கு இருேக் கமும் காளல ளவத் து

சிதிளய அவர் முகத்து பநராக பகாண்டு வந் தாை் .

அவர் ளகளய சூத்துக் பகாம் ளமயில் பகாடுத்து

இழுத்து ளவத்து, தளல சாய் த் து சிதி நக் க

ஆரம் பித் தார். சிதி உதட்ளட நாக் கு தீண்ட, கமலத்துக் கு

அருளமயாய் இருந் தது. ஆஆஆ....என்று சின்ன

சத் தமிட்டு கமலம் அவர் தளல மயிளர பிடித்து

இழுத் தாை் . தளல சாய் ந் த தண்டு விளறத்பதழுந் து

தளலளய ஆட்டியது.

"போதுங் கண்ணு” என்று தளலளய பின்னுக் கு இழுத்து,

அவை் இடுே் ளே பதாட்டு தாை் த்தினார்.

கமலம் முட்டி மடக் கி அவர் பதாைில் ளகயூன்றி,

பதாளட பமல் உட்காருவது போல் தாை் த் தினாை்

உடம் ளே.

"ஆமா ஆமா அே் டிபய வச்சிக் க” என்று ஒருளகயால்

அவை் இடுே் ளே பதாட்டு நிறுத்திவிட்டு, மற் ற ளகயால்

விளறத்த பூல் தண்ளட பிடித் து பமல் வாட்டமாய் சிதி

வாயில் பதய் த்து பதாத் தமாய் சந் து வாசலில் ளவத் து

அழுத் தினார். "இே் ே அழுத் து” என்றதும் கமலம் இரு

ளககைால் அவர் கழுத்தில் கட்டிக் பகாண்டு, காளல

தளரயில் அழுந் த ஊன்றி கீை் வாட்டமாய்

அழுத் தினாை் . பூல் மடங் கி வளைந் தது. அவர், அளத

ஒரு ளகயால் தாங் கிே் பிடித் துக் பகாண்டு இன்பனாரு

ளகயால் அவை் இடுே் ளே சுற் றி வளைத்து

அழுத் தினார்.

"ஆங் ஆங் அே் பிடித்தான், இன்னும் இன்னும் பகாஞ் சம் ”

என்று அழுத் த, பூல் முளனத்பதால் விலகி பின்னுக் குத்

தை் ைிக் பகாண்டு தண்டின் தளல நுளைந் து விட்டது.

இன்னும் பகாஞ் சம் என்று அழுத் த பூல் மடிந் தபத தவிர

ஏறவில் ளல. "போயிடுச்சா உை் ைார” என்று குனிந் து

ோர்த்தாை் .

"இல் ல இல் ல” என்று அவருக் கு பவறுத்து விட்டது.

அவளும் அவர் பதாளடயில் அழுந் த உட்காரந் து

விட்டாை் .

"இந் த மாதிரியும் உை் ைாரே் போவலயா”

"ஆமாங் கமலம் . அது மட்டும் உை் ைார போயிட்டா எே் டி

இருக் கும் பதா¢யுமா” என்றார் விசனத்பதாடு தளலயில்

ளக ளவத்து விட்டார்.
"அதுக் கு எதுக் கு இம் மா கவல மாமா, பமாபதா

பமாபதா வாட்டி பசய் யபறாம் இல் லயா, அே் டித் தான்

கஷ்டே் ேடனும் . முன்ன மா¡¢பய ேடுத்துக் கறன், வா

களடசியா ஒரு தாட்டி நல் லா அழுத் தி உட்டுே் ோபரன்”

என்று பசார்ந்து போனவளர தட்டி உசுே் பினாை் .

"ஆமா ஆமா கமலம் என் கண்ணு” என்று அவளை

இழுத்து கன்னத் தில் முத் தமிட்டு, "பவடிஞ் சா கூட

ேரவாயில் ல உை் ைார விட்டு ஓக் காம விடறதாவது”

என்று சுறுசுறுே் ோய் எழுந் தார். களடசி முயற் சி

ஆரம் ேமானது.

ேடுத் தாை் . இவர் உட்கார்ந்து, இடுே் ளே தாை் த் தி பூளல

பிடித்து சிதி வாயில் பதய் த்து நுளைத் தார். பூல்

மடங் கியது. "அடிங் பஙாத் தா ஓட்ட பதறக் கமாட்டுது”

என்று எரிச்சலானது. "அவஸ்ளததான் போ, சும் மாவா...

கன்னி கழிக் கரதின்னா, அதுவும் நம் ே பசாணங் கிே்

பூல வச்சிட்டு”
பகாேம் வந் து, தண்ளட பிடித் து சிதி வாயில்

முரட்டுத் தனமாய் பதய் த் தார், டே் டே் பேன்று அடித் தார்.

ளகயால் பவகமாய் குலுக் கினார். பூல் முழுதாய்

விளறத்து நின்றது. சிதி வாயில் ளவத்து அே் ேடி

இே் ேடி அளசத்து ஆட்டி பகாஞ் சம் சிரமே் ேட்டு முக் கி

அழுத் தியதும் ஒரு வழியாய் ோதி நுளைந் தது. காளல

பமல் ல நீ ட்டி ளவத்து முன் ளகயால் தளரயில் ஊன்றி

ஓக் க முயற் சித்தார். உை் பை முழுதும் போகமபல

இடுே் ளே பகாஞ் சமாய் முன்னும் பின்னும் ஆட்டி

சிதியில் குத் தினார். ோதி போனதும் வழிக் கி பவைி

வந் து, பமபல கீபை என்று வழிக் கிே் போனது.

தாைாத எரிச்சலில் , "பஙாத் தா உை் ைாரே் போவலன்னா

போவுது போ” என்று அளத ேற் றி கவளலே் ேடாமல் ,

பதாடர்ந்து குத் தினார். பூல் முளன ேட்டு உராய் ந் து

உராய் ந் து அதுவும் நன்றாகத் தான் இருந் தது அவருக் கு.

கமலத்துக் கும் சிதியின் முன் வாயில் இடி ேட்டதில்

சுகமாகபவ இருந் தது. அே் ேடிபய சில நிமிஷம்

குத் தினார். இந் த சுகத் தில் பூலும் நன்றாக விளறத் து

விட்டது. அே் போழுது அவர் சற் று நிதானித்து, நிறுத்தி

சிதி வாயில் அழுத்தி இருந் தால் முழுதும் போய் கூட

இருக் கலாம் . ஆனால் அவருக் கு அந் த நிதானம்

எே் ேபவா தவறிே் போய் விட்டது. பவைிபய ளவத்பத

பதாடர்ந்து குத் தினார். சற் று பநரத் தில் அவளர

அறியாமபல உச்சிக் கும் ஏறி விட்டார். பூல் துடிக் க

ஆரம் பித்து அவர் கட்டுே் ோடில் லாமல் தம் பி

பகாட்டிபய போனான் பவைியில் .

"பச பஙாத் தாை...பஙாம் மாை.. அவசரக் குடுக் க

அதுக் குை் ைார பவைிலபய ஊத்திடுச்சி....... இம் ........

பஙாத்தா இதுக் குத் தானா சிதி இம் மாம் ோடு” என்று

ஏமாற் றமாகி, அவர் ஆட்டம் க் பைாஸ். அவளுக் பகா

ஒன்றும் புரியவிளலளல, திடீபரன குத்துவது நின்று

போனதில் .

"ஏன் மாமா நிறுத் திட்ட” என்று பமல் ல குரல்

பகாடுத் தாை் .
"பகாட்டிடுச்சிடீ” என்று மூச்சி வாங் கி அவை் பமல்

ேடுத் தார்.

"என்னா பகாட்டிடுச்சி, எறும் பு கிறும் ோ” என்றாை்

பவகுைியாய் .

"அடிே் போண்பண” என்று அவருக் கு எ¡¢ச்சல் , "தண்ணி

பகாட்டிடுச்சி”

"அே் பிடின்னா”

"அய் பயா அய் பயா, இதுபவற ஒன்னு, பவவரம் புரியாத

சின்னே் போண்ணு” என்று நிளனத்து, "எம் பூல் ல

தண்ணி வந் துடுச்சி” என்றார் சற் று எரிச்சலாய் .

"புரியல மாமா”
"பசால் றன் இரு” என்று மூச்சி வாங் கி பமல் ல எழுந் து

புரண்டு அவை் ேக் கத் தில் உட்கார்ந்தார். அவளும்

எழுந் து உட்கார்ந்தாை் .

முன்பு விளறத்து நின்ற பூல் தடி துவண்டு சுருங் கி

காணமல் போனது கண்டு ஆச்சரியே் ேட்டு ,

"என்னா மாமா காத்து போன ேலூனாட்டம் போச்சி”

என்றாை் ஏமாற் றத்பதாடு.

"ஆமாண்டி அதுக் கு, பவல முடிஞ் சி போச்சில் ல அதான்

சுருங் கிே் போயிடுச்சு”

"என்னா பகாட்டிடுச்சின்ன ?”

"அதாவது.......ஓக் கரச்சி....என் பூலு.....வந் து நல் லா

பவறே் ோ படம் ேரு ஏறி.....கடசில துடிச்சி துடிச்சி

தண்ணிய வுட்டுடும் ”
"தண்ணியா.......”

"ஆமா பதா ோரு” என்று அவை் காளல அகட்டி ளவத்து

"ஒங் சிதி வாய பதாட்டுே் ோபரன்....... அதான் தண்ணி”

கமலம் , கூதி வாளய விரலால் பதாட்டு எடுத்து, இரு

விரலால் பதய் த்துே் ோர்த்தாை் “ஆமா பகாை

பகாைே் ோ பிசின் மாரி இருக் கு இதா தண்ணி ? ”

என்றாை் .

பதவராசு மாமா, “ஆமா ஆமா அதான். அது வந் து.......”

என்று இழுத்தார், “எதுக் கு இந் த சின்னே்

போண்ணுகிட்ட புை் ை குடுக் கர்த ேத்தி பசால் லி

பகாைே் ேனும் .....அே் ரம் அது ேயந் து ஓக் க வராட்டா”

என்று மனதுக் குை் நிளனத்து மழுே் பி விட்டார்.

“அட அவ் பைாதானா ஓக் கரது.......என்னபமா தாை

முடியாத ஜாலியா இருக் கும் ன்னு பசான்ன”

“ஆமா போ....” என்று சலித்து, “எனக் கு சீக் கிரம்

வந் துடுச்பச, ஒனக் கு வர்ரதுக் குை் ை”

“எனக் கும் வருமா இந் த மாரி கஞ் சத் தண்ணி”

“இல் ல இல் ல ஒனக் கு தண்ணி வராது, எனக் குத்தான்

வரும் .........தண்ணி வர்ர சமயத்தில ஒடம் பேல் லாம்

சந் பதாஷம் ேரவி அருளமயா இருக் கும் . அபத மாரி

ஒனக் கும் வரனும் , ஒங் கூதி உை் ைார பூல விட்டு ஆட்டி

ஆட்டி இழுத் து இழுத்து குத் தி ஓத் திருக் கனும் . அே் ே

ஒனக் கு அருளமயா இருக் கும் . ே் ச ் அதுக் குை் ைாரத் தான்

மடே் பூலு அவசரே் ேட்டு தண்ணி உட்டுடிச்சி”

“அே் டியா, ஏம் மாமா சீக் ரம் வந் துடுச்சி”

“அதுக் கு சந் பதாஷம் தாைல அதான் உட்டுட்சசி

் ,

அடுத் தாட்டி ோரு பநதானமா பசஞ் சி ஒன்னயும்

பசார்கத்துக் கு கூட்டிே் போபறன் ோரு”

“அடுத்தாட்டின்னா.......எே் ே....பகாஞ் ச நாழிலயா”

“இல் ல இல் ல நாளைக் குத் தான் இத்பதாட.......”

“அய் ய போ மாமா.......எனக் கு நம நமன்னு ஊருது கீை...

இது நிக் காதா. பநருே் ல வாட்டன கத்திரிக் காயா

பதாவண்டு போச்சி” என்று ளகயால் ேடுத் திருந் தளத

தடவினாை் .

“இன்னிக் கி அவ் பைாதான்...இனிபம எந் திருக் காது.

நாளைக் குத் தான்”

“நாைக் கி வளரக் குமா......எனக் கு ஓணும்

மாமா......பகாஞ் சம் வாய வச்சி சே் பியாவது உடன்

மாமா” என்றாை் பகஞ் சலாய் .

“ஒழுவி அசிங் கமானத போய் சே் ேரதா” என்று

நிளனத்து முகம் பகாணலாகி “இே் ே ஆவாது நாழி

ஆயிடுச்சி, யாராச்சும் வந் துட்டா வம் பு.....போலாம் .

நாளைக் கு இபத மாரி வச்சிக் கலாம் ” என்று பசால் லி,

எழுந் து பவட்டி பதடி எடுத்து கட்டிக் பகாண்டு பமல் ல

இருட்டில் நடந் தார்.

“இன்னா இந் த மாமா, அே் ே இன்னாடான்னா

நிக் கிட்டிருந் தவை புடிச்சி இழுத்து கன்னுக் குட்டி

முட்ராே் ேல மூஞ் சி பகாண்டாந் து வச்சி பதய் ச்சி நக் கி

நக் கி சே் ேனாரு, பவடியற வரக் கும் ஓக் கலாம் அே் டி

இே் டி இன்னு அைந் தாறு, இே் ே இன்னாடான்னா

ஓடறாறு, ஒன்னும் புரியல் ல போ” என்று, அவளும்

எழுந் தாை் . கிணற் றடியில் உட்கார்ந்து குவளையில்

தண்ணி பமாந் து (பமாண்டு) கூதியில் அடித்து

கழுவினாை் . விரலால் தடவி விட்டாை் . உதடுகை்

தடித் திருே் ேது போல் பதரிந் தது. தடவத் தடவ இதமாய்

இருந் தது ஊரலுக் கு. உதட்டு முளனளய பிடித்து

இழுத்து நிமிட்டினாை் . சுகமாய் இருந் தது. சந் துக் குை்

விரளல விட்டுே் ோர்த்தாை் . வை வைபவன உை் பை

போனது. சந் துக் குை் விட்ட விரளல இழுத்து இழுத்து

ஆட்டினாை் , “இம் .....நல் லாத்தான் இருக் கு, இந் த மாமா

உை் ைார விட்டு ஆட்டி இருந் தா நல் லா இருந் திருக் கும் ”

என்று எழுந் தாை் .

இருட்டில் சத் தமின்றி நடந் து, அவை் ேடுக் ளகக் கு

வந் தாை் . “ோதில முடிஞ் சிே் போச்சி இன்ளனக் கு. வாய

கூதில வச்ச சே் ேரச்ச வந் துது ோரு, தாை முடியல. அத

விட பூல உட்டு ஓத் தா எே் டி இருந் திருக் கும் .

நாளைக் காவது உை் ைார விட்டு ஓே் ோரா” என்று

ேடுத் தாை் . தூக் கம் தான் வருவதாக இல் ளல,

புரண்டாை் .

ோவம் , அவளுக் குத் பதரியாது ேக் கத்தில்

இன்பனாருத் தியும் முழித்துக் பகாண்டு ேடுக் ளகயில்

புரண்டது.

அளர மணிக் கு முன் பதவராசு வந் து எழுே் பிய

போழுது, கமலமும் கவனமாய் பூளன போல் சத் தபம

இல் லாமல் தான் பதாட்டத் துக் கு நழுவினாை் . ஆனால்

அந் த வீட்டு எலிங் களுக் குத் தான் சந் தர்ே்ேம் புரிந் து

சத் தம் போடாமல் இருக் கத் பதரியவில் ளல. அங் பகயும்

அதுகை் சல் லாேத் துக் கு ஓடினபவா என்னபவா.

அதனால் சளமயல் கட்டு டே் ோக் கை் உருளுமா.... அந் த

சத் தம் பகட்டு மாமியார் கிைவி எழுவாைா..... எல் லாம்

போறாத காலம் கமலத்துக் கு. விதி பசய் த சதிபயா

என்னபவா, அந் த எலிகை் மூலமாக, கிைவி முழித் துக்

பகாண்டாை் .

“ோைாே் போன எலிங் க பதால் ல தாைல, எலிபோன்

வச்சாத்தான் தீரும் ” என்று புரண்டு ேடுத் தாை் . களலந் த

தூக் கம் திரும் ேவில் ளல. அடிவயிற் ளற மூத் திரம் முட்ட,

பேய எழுந் தாை் . இருட்டில் சுவற் ளறத் தடவி நடந் தாை் .

பதாட்டத்ளத பநருங் கிய போழுது பேச்சிக் குரல் .

அளசயாமல் நின்று விட்டாை் . பநாடியில் புரிந் து

விட்டது அங் கு என்ன நடக் கிரபதன்று. “எல் லாம்

ோைாய் போச்பச. எம் மவன் குடிய பகடுக் க வந் தாபை

அவிசாரி என்று ஆத்ரம் . ஓடிே் போய் அவ மயிர பிடிச்சி

உளுக் கு உளுக் குன்னு உளுக் கிட்டு, கன்னத் தில நாலு

அளற அளறய பவகம் . ஆனா அவபைாட மகன் இல் ல

மாட்டிக் கிட்டாபன, நிதானித் து சத் தம் போடாமல்

திரும் பி வந் து ேடுக் ளகயில் விழுந் தாை் .

ேஞ் சவர்ணத்தம் மாளுக் கு தன் பிை் ளை பதவராசு பமல்

மதிே் பு அதிகம் . அவை் பேற் றது நான்கும் ஆண்

பிை் ளைகை் . இரண்டு போய் விட்டது. பதவராசு

பேரியவன். நல் ல பிை் ளை, நல் லா சம் ோரிக் கிரான்,

போண்டாட்டி புை் ைங் கை நல் லா ோத்துக் கரான்.

சின்னவனுக் கு அவ் வைவு போதாது, அவன்

சம் ோத் தியமும் போதாது. அதனால் , பேரியவனின்

வீட்படாடு வந் து தங் கி இருக் கின்றாை் கிைவி.

“மருமவளும் நல் ல மாரிதான். நல் லேடியாத் தான்

ோத்துக் கரா”, இே் ேடி நிம் மதியாய் இருந் த கிைவிக் கு,

ஒரு மாதத் துக் கு முன், கமலம் வந் து பசர்ந்த பகாஞ் ச

நாைிபலபய அவளை பவறுக் க ஆரம் பித்து விட்டாை் .

“நம் ே பசால் லுக் கு மர்யாத தர்ரதில் ல, எதித்து பேசறது,

நாம இட்ட பவலய பசய் யர்தில் ல. கண்ண மூஞ் ச

காட்டிக் கிட்டு ஆம் ேை எதிர நின்னு வாயாட்ரது”

அவளுக் கு பகாஞ் சமும் பிடிக் கவில் ளல. “எதுக் கு இது

வந் து பதாளலஞ் சிபதா சனி”, என்று உை் ளுக் குை்

ஆத் திரம் .

“மருமவ நாலா வாட்டியா உண்டாயிட்டா.....

புை் ைத் தாச்சி போண்ணுக் கு

முடியல” இன்னு, இந் த குட்டிய கூே் பிடே் போவர்துக் கு

முன்னபவ பசான்னா மருமவ கிட்ட,

“வாணான்டியம் மா....... நல் ல வயசில

இருக் கரவ.......பமாற ஆம் ேை இருக் கர வீட்டில” என்று

சூசகமாய் பசால் லிே் ோர்த்தாை் . பேச்சு எடுேடவில் ளல.

“ஒரு எடத் தில கட்டிக் குடுக் கே் போர போண்ணு......அவ

எதுக் கு இங் க. நா இருக் கரபன ோத்துக் க, ஒனக் கு

ஒத் தாளசக் கு போதாதா” என்று அழுத் தமாயும்

பசால் லிே் ோர்த்தாை் . மருமவத் தான் காதுல

வாங் கிக் கல.

“கிைவி பேனாத் தி (பிதற் றி) பகடக் கும் ” ஆனா, பலாகம்

ேடும் ோடு அதுக் கு என்னா பதரியும் . அவ கஷ்டம்

அவளுக் கு. புருஷனுக் கு பநரம் தவறாம பசாறாக் கி,

ஆளலக் கு சாே் ோடு கட்டி அனுே் ேனும் , பேரியவளன

ேை் ைிக் கூடம் அனுே் ேனம் , சின்னவன பமக் கனம்

(பமய் க் கனும் ), அடுத் ததுக் கு ோலு, பசாறுன்னு

ஊட்டனம் , களட கன்னி, ேண்டம் ோத்திரம் , துணி மணி

இன்னு நாளு முச்சூடும் பவல ஒழியாது. அதுல இந் த

தடவ ஒடம் பு என்னபவா பராம் ே ேடுத் துது. பின்ன,

பரண்டு வருஷத்துக் கு ஒரு புை் ை பேத் தா என்னாவும்

ஒடம் பு. தாை முடியல. என்னா ேண்ணுவாை் . அவ

அே் ோகிட்ட அழுதாை் . அவர் கமலத்ளத பவறு

வழியில் லாமல் அனுே் பி ளவத் தார். ஒத்தாளசக் கு

வந் தவ இே் டி அவ கட்டிலுக் பக ேங் கு போட வருவான்னு

பதரியுமா அவளுக் கு.

பதாட்டத்தில் நடக் கும் அசிங் கம் அறிந் த பின் ேடுக் க

முடியவில் ளல கிைவிக் கு. எழுந் து சுவற் றில் சாய் ந் து

இருட்படாடு இருட்டாய் உட்கார்ந்தாை் .

“ேஞ் ச பநருே் ே பசத்து வச்சா என்னாவும் இன்னு

பதரியாதா நமக் கு. நாம பசான்னத பகக் கல, இே் ே

இன்னா ஆச்சி, அவ தளலயிலத் தாபன இடி விழுந் து

போச்சி. எல் லாம் அந் த சிறிக் கியால வந் த பவன.

ஆம் ேை இன்னா ேண்ணுவான், எதிர்க்க வந் து தளுக் கி

நிக் கர்தும் , தாவணிய சரியவுட்டுட்டு ஆம் ேை

கண்ணுல ேட்டா என்னாவும் . உழுந் துட்டான் ஆம் ேை,

அவ விரிச்ச முந் தானில” என்று புலம் பியது மனது.

அடுத்து, மகன் பமல் அடங் கா பகாேம் பவடித்தது.

“பவடச் சிறிக் கி தளுக் கினா.........இந் த கூறு

பகட்டவனுக் கு எங் க போச்சி புத்தி. ஒம் போண்டாட்டி

என்னாடா பதாத்தலா வத் தலா ?, தைஞ் ச மாமரமா

பகாளல பகாளலயாத் தாபன நிக் கறா என்னாடா

பகாற வச்சா ஒனக் கு. ஒங் கூட ேடுக் ளகயில மாசந்

தவறாம ேடுத் து எழுந் துத் தாபனடா நாலு புை் ை

பேத்துக் குடுத்திருக் கா. இன்னும் இன்னா பவண்டிக்

பகடக் கு ஒனக் கு. இந் த ஆம் ேைங் க புத் திபய

இே் டித் தான். ோதிக் பகைவனாே் போனவனுக் கு, ோதி

வயசில சின்னே் போண்ணு பகக் குபதா. ஒன்னு இருக் க

இன்பனாரு சந் து பதடிச்சி ோரு அத..... இழுத்து வச்சி

அறுக் கனம் ” என்று நற நறபவன்று ேல் ளலக் கடித் தாை் .

சற் று பநரம் போறுத்து ஆத்திரம் பசாகமாய் மாறியது.

பேத் த மனம் பேதலித்து,

“பட தம் பி பதவராசு, இே் டி பகாழிந் தியாகிட்ட பசாரம்

போய் டீபயடா, நல் ல புை் ையாச்பசடா நீ ........ஏண்டா

இே் டி ஒழுக் கங் பகட்டுே் போச்சி ஒம் புத் தி. ஒங் கே் ோரு

இருந் த மதிே் பேன்னா........ பகே் பல மில் லுல பேரிய

பமஸ்திரின்னா ஆல பதார (ஃே் ரன்ச்கார துளர) கூட

வணக் கம் பசால் லுவாபன....... என்ன ஒரு பகம் பீரம் ......

அவுரு புை் ையாடா நீ ......... நீ இே் டி தரங் பகட்டுடலாமாடா

தம் பி........” என்று கழிவிரக் கமாகி அழுளகயாய் வந் தது.

காலடி சத் தம் பகட்டது. சட்படன சரிந் து ேடுக் ளகயில்

நன்றாக ேடுத்து தூங் குவது போல் ோசாங் கு

ேண்ணினாை் . பதாட்டத்திலிருந் து பதவராசு வந் து

அளறக் குை் நுளைந் தான். பகாஞ் ச நாழி ஆகி, அந் த

குடிபகடுத் தவளும் வந் து ேடுத் தாை் . மீதி இரளவ

தூங் காமபல கழித் தாை் ேஞ் சவர்ணத் தம் மாை் .

விடிந் தது, “இந் த அசிங் கத் த பலாகத்துக் கிட்ட

பசால் லலாமா பவணாமா...... இே் ே பவணாம் . ேச்ச

ஒடம் புக் காரி. வரட்டும் வீட்டுக் கு. அே் ரம்

ோத்துக் குபவாம் . வீட்டுக் கு வந் து பமாபதா பவல

அண்ட வந் தே் பிசாச பதாறத் திட்டுத் தான் மறு பவல.

இே் போ இன்னா பசய் றது. ருசி ோத்துட்டுதுங் க

இல் ல...... இன்னு நாளலஞ் சி ராத் திரி இருக் குபத, நாம

அதுக் குை் ை பசய் ய பவண்டியது, இனியும் ஏமாறாம

காவ காத் தாவனும் . இந் தக் குட்டி சளமஞ் சி இருக் குபம

அஞ் சாறு வருஷம் . சரியான பவடக் குட்டி. தீக் குச்சி

ஒரசனாே் போல திக் குனு ேத் திக் குபம. என்னாவும்

அே் டி எதனா ஆச்சின்னா குடும் ே மானம் , கே் ே

ஏறிடும் ” என்று நிளனே் பு வந் ததும் பசாபரர் (சுரீர்)

என்றது அவளுக் கு.

அடுத் த நான்கு ேகலும் இரவுகளும் கண்ணில்

விைக்பகண்ளண ஊத்திக் பகாண்டு காவல் காத் தாை்

கிைவி. பதவராசு வீட்டில் இருக் கும் போழுது

ஆஸ்ேத் திரிக் பகா, பவைித்பதருபவா எங் குபம

போவாமல் வீட்டில் அளடந் து கிடந் தாை் . பதவராசும்

கமலமும் தவித் தனர், பேசக் கூட முடியவில் ளல.

இரண்டு நாட்கை் ஆனதும் , இருவரும் கண் ஜாளடயில்

பேசி யூகித்து விட்டனர், கிைவிக் கு அவர்கை்

திருட்டுத் தனம் பதரிந் து போனது என்று. ஐந் தாம் நாை்

பலாகநாயகி வீடு திரும் பினாை் ளகயில்

குைந் ளதயுடன். ஆலம் எடுத்து வரபவற் றதும் அளறயில்

நுளைந் தாை் . கமலத்துக் கு அக் காளவ பநரில்

ோர்க்கவும் அஞ் சினாை் . அக் கா கிட்ட கிைவி வத் தி

வச்சி ேத் த வச்சிட்டா, எந் த பநரமும் பவடிக் கலாம்

என்று ேதட்டமாய் இருந் தாை் . அவை் பகாேத்ளத எே் ேடி

சமாைிே் ேது என்று ேயந் து நடுங் கினாை் . பதவராசுக் கு

இந் த அவமானத்ளத என்ன பசால் லி சமாைிே் ேது

என்று புரியவில் ளல.

நாளலந் து நாட்கை் ஆகியும் அவர்கை் எதிர்ோர்த்தது

போல் ஒன்றும் நடக் கவில் ளல.

ஏைாங் காே் பு தீட்டு கழிக் கும் நாைில் , பலாகநாயகியின்

அே் ோ வந் திருந் தார். குைந் ளதக் கு ஏபதா காே் பு பசய் து

எடுத்து வந் திருந் தார்.

“காே் பேல் லாம் எதுக் குே் ோ........ ஒங் களுக் கு பசலவு.

பசஞ் சபதல் லாம் போதாதா”

“அே் டி ஆகும் மாம் மா.......ஒங் கம் மா இருந் தான்னா

பசய் வா இல் ல”

சடங் கு ஆனது. மறுநாை் அவர் ஊருக் கு கிைம் ே

ஆயத் தமானார்.

“கமலத் ளதயும் கூட்டிே் போயிடுே் ோ” என்றாை்

பலாகநாயகி,
“ஏம் மா.......ேச்சே் புை் ைய வச்சிக் கிட்டு நீ எதுக் கும் மா

அவதிே் ேடே் போற. கமலம் இன்னும் பகாஞ் ச நாளு

இருந் துட்டு வரட்டுபம. ஒனக் கு ஒத் தாளசயா இருக் கும் ”

“இல் லே் ோ........ அவ இங் க இருந் தது போதும் . அங் க

பசண்ேகம் ஒங் களுக் கும் தம் பிங் களும் தனியா

சளமக் க கஷ்டே் ேடுவா....... கமலம் இங் க

இருக் கக் கூடாது....... இனி அங் கத் தான் இருக் கனம் ,

கல் யாணம் காட்சின்னு வர வளரக் கும் ” என்று

தீர்மானமாய் பசான்னாை் .

கமலம் அக் காளவ ோர்த்தாை் . அவை் கண்கை்

சுட்படறித்து விடுவது போல் இருந் தளத ோர்த்து,

அவளுக் கு சந் பதகமில் லாமல் புரிந் து விட்டது.

அக் காவுக் கு நம் ே விவகாரம் பதரிஞ் சிம் மூடி

மறச்சிட்டா என்று. பகட்டிக் காரி. இத பவைில எடுத் தா

அவ புருஷன் மானமும் போய் டும் . அதான் இே் டி

பேசறா. கத்தி ஆவசமா என்ன இழுத்துே் போட்டு

அடிச்சிருந் தான்னா அவ ஆத் ரம் தீந் து போயிருக் கும் .

அது இல் லாம இே் டி பமௌனமா என்ன பவைில

அனுே் ேறான்னா, ஆத்ரம் உை் ளுக் குை் ை பவஷமா

எறங் கிடுச்சின்னு அர்த்தம் . எே் ே அத பவைில

கக் குவாபைா பதரியாது. இன்னா பசய் வாபைா

பதரியாது. ேயம் கமலத் ளத கவ் வியது.

பதவராசுக் கு, “அம் மாவுக் கு பதரிஞ் சி பலாகத் துக் கிட்ட

பசால் லிட்டாங் கபைான்னு, நாமதான் சும் மா மனச

போட்டு அலட்டிக் கிட்படாம் . பமாபதா நாை் அம் மா

தூங் கிட்டது போல. அே் ேறமா, பநலமய புரிஞ் சிகிட்டு ,

ேஞ் சயும் பநருே் ேயும் பநருங் க விடக் கூடாதுன்னு காவ

காத் துது போல. நாமத் தான் பநைல பூதமாக் கிட்டு ஒரு

வாரமா நம் ம தூக் கத் த பகடுத்துக் கிட்படாம் . நல் ல

பவை ஒன்னும் ஆவல” என்று நிம் மதி ஆனான். “ஆனா

கமலந் தான் நம் ே ளகயவுட்டு நழுவிே் போறா.

ோக் கலாம் , இனி ஒரு வாட்டி சிக் காமலா போய் டுவா”

கிைவிக் கு, “நாம, நடந் த திருட்ட பசான்ன மாத்ரம் ,

எழுந் து ருத்ர தாண்டவமாடி பவடிக் கே் போறான்னு

ோத் தா. சும் மா வாங் கி உை் ளுக் கு முழுங் கிட்டாபை

பவஷத்த, அந் த பசவபேருமானே் போல” என்று

ஆச்சிரியம் .

இன்னும் பயாசளன பசய் ததில் , “அவ ேண்ணது

புத்திசாலித் தனந் தான்” என்று புரிந் தது.

“சண்ளட போட்டு விகாரமா ஆக் காம, அறக் குை் ைார

வச்சி உை் ளுக் குை் ை சண்ட பிடிச்சிருே் ோபைா. எல் லார்

மத் திலும் எதுத்துக் கிட்டா, புருஷங் காரன்

திரும் பிட்டான்னா.......... ஆம் ேை நா..........நீ இன்னாடி

ேண்ணுவன்னு, அந் த சிறுக் கிய பநரந் தரமா

வச்சிக் கிட்டான்னா. இே் ே அவன் பமல் லவும் முடியாம

முழுங் கவும் முடியாம ஆக் கிட்டா. பகட்டிக் காரித் தான்.

மூடி நல் ல விதமா முடிச்சிட்டா. நம் ம பதவராபசாட

குடும் ே வாை் கயும் பசதமாவல, இந் த சனிளயயும் வீட்ட

விட்டு துரட்டிட்டா போ, அதுபவ போதும் . தளலக் கு

வந் தது தலே் ோபயாட போச்சி, அந் த கழுத்து

மாரியாத் தாவுக் கு பகாடி புண்ணியம் ” என்று

நிம் மதியானது.
கமலம் , அே் ோ வீட்டுக் குே் போய் ச் பசர்ந்தாை் . அே் ோ

இரண்டு மாதம் முன் ரிளடயர்ட். மூனு அக் காங் க

கல் யாண பசலவுக் கு என்று பகாஞ் ச பகாஞ் சமாய்

நிலத் ளத விற் றாகி விட்டது. வீடும் அடமானம் ளவத்து,

கடளன அளடக் க முடியாமல் , களடசியில் பசாந் த

வீடும் போய் இே் போழுது அவர்கை் வாடளக வீட்டில் .

மரசட்டத்தில் பமாத் த துணி பகாத்த ஈஸி பசளர வாசல்

அருபக போட்டு கமலத்தின் அே் ோ ளவயாபுரி

நாய் க் கர் நாை் பூராவும் அளடந் து கிடந் தார்.

“அஞ் சி போண்ண பேத்பதடுத் தா அரசன் கூட

ஆண்டியாம் , வாை் க் ளகயில போண்டியாம் ” என்ற

ேைபமாழி அவருக் கு மிகே் போருத் தம் .

கல் யாணம் ஆகாத அக் கா பசண்ேகம் , தம் பிங் க

பரண்டு பேரு என்று அந் த சின்ன வீட்டில் . அக் கா

வீட்டிலாவது, ேடுக் க தாை் வாரம் கிளடத் தது, இங் கு

கமலத்துக் கு அடுே் ேங் களரயில் தான் அக் காவுடன்.

அக் காதான் சளமயல் , கமலத் துக் கு பமல் பவளலதான்.

சளமந் து பேண் பவைித்பதருவு போகாமல் இருந் த

வைக் கம் , பவறு வழியில் லாமல் உளடந் து, கமலம்

பநல் லித்பதாே் பு மார்க்பகட்டுக் கு போய் காய் கறி

வாங் கி வர கட்டாயமானது. தண்ணி பசந் தி துணி

ோத் திரம் என்று நாை் பூராவும் பவளல இருக் கும் .

அவளுக் கு பேச்சுத்துளண, சினிமா போக இே் போழுது

துளண நான்காவது வீட்டில் வசிக் கும்

வை் ைியக் காதான்.

அவ் வே் போது, மாமாவுடன் நடத் திய சல் லாேம்

மனதில் பதான்றி ஒரு கிலு கிலுே் ளே ஏற் ேடுத்தும் .

ஆனால் அது இந் த மாதிரி அவமானத்தில் முடிந் து

போனதில் அவளுக் கு வருத் தம் தான். கல் யாணத்துக் கு

முன்னபவ பகட்டுே் போனது ேற் றி மனது சஞ் சலம்

அளடயும் போழுது,

“சர்தான் போ... இன்னா நாளைக் பக நமக் கு கல் யாணம்

ஆவராே் போல. சும் மா ஓக் கரதுல இன்னாதான்

இருக் குன்னு, பசய் த சளமயளல பதாட்டு நக் கி ருசி

ோர்ே்ேது போல் ோத் தாச்சி, விடு அத்பதாட

இே் போளதக் கு” என்று தை் ைி விட்டு பவறு பவளல

ோர்ே்ோை் .
“இருந் த பநலம் போச்சி, பசாந் த வீடும் போச்சி.

அே் ோவுக் கு வயசாயிடுச்சி, தம் பிங் க பரண்டு பேரும் ,

எஸ்ஸஸ் எல் ஸி தாண்டல. பவலக் கி அனுச்சாச்சி.

ஒருத் தன் ஒர்க்ஷாே் புல, இன்பனாருத் தன் எலட்ரிஷ்யன்.

ஏபதா பகாஞ் சம் சம் ோதிச்சி பகாண்டாறுவன். அதான்

குடும் ே பநலம. இனி என்னாத் த வச்சி பசண்ேக அக் கா

கல் யாணம் ........ அதுக் கு பமல நம் ம கல் யாணம் ,

நடக் குபமா என்னபமா”

ரிளடயரான மனுஷன் என்ன ேண்ணுவான் என்று

பசண்ேகத்துக் கு வந் த இடங் கை் பவட்டிே் போயின.

களடசியில் ஏளை குடும் ேத் தில் போஸ்ட் பமன்

மாே் பிை் ளை என்று ஒரு சம் ேந் தம் வந் தது. பேண்

வீட்டார் கல் யாண பசலவு ஏற் றால் முடிக் காலாம் என்று

பேச்சி. ரிளடயர் ஆன போழுது, ே் ராவிபடன்ட் ேணம்

பகாஞ் சம் ளகக் கு வந் தது. அது போதாது கல் யாண

பசலவுக் கு. அதிக வட்டியில் புபராபநாட்டில்

ளகபயழுத் திட்டு கடன் வாங் கினார் ளவயா புரி.

பசண்ேகம் கல் யாணம் நடந் து, ஒரு வழியாய் அவை்

“பேர்ந்தாை் ” வீட்ளட விட்டு.

“பசண்ேக கல் யாண கடளன புை் ைங் க தளலயிலதான்

பசமத் திட்டு போவே் போபறன்” என்று தளலளய

பதாங் கே் போட்டு அே் ோ உட்காரும் போழுது

கமலத்துக் கு அவளர ோர்த்து ேரிதாேமாய் இருக் கும் .

“அே் ே என் கல் யாணம் ........அதயும் தம் பிே் ேசங் க

தளலயில கட்டிட்டுே் போவே் போறீங் க” என்று மனதுை்

நிளனத்து அவளும் பசார்ந்து போவாை் .

முடிவில் லா ோளத போல் கமலம் வாை் க் ளக நீ ண்டு

ஓடியது. அன்றாட வீட்டு பவளலயில் கமலம் உைன்று

அலுத்துே் போனாை் . இருேத் திரண்டு வயளத தாண்டி

விட்டது. அவளுக் கு கல் யாணம் என்ற பேச்சிக் பக இடம்

இல் ளல. ேதினாறு தாண்டினால் பேண்ணுக் கு

கல் யாண பேச்சி. ேதிபனட்டு என்றால் இன்னும் ஏன்

கல் யாணம் இல் ளலயா என்ற பகை் வி. இருேளத

தாண்டினால் , இது முத்தினது பவல போகாது, என்று

சமூகம் பேசிய கால கட்டத்தில் , கமலம் இருேத் திரண்டு

ஆனதில் , அவளுக் கு கல் யாண ஆகும் என்ற

நம் பிக் ளகபய போய் விட்டது.

ளதே் போங் கல் வந் தது. ஊருக்பகல் லாம் ேண்டிளக,

ஆனால் கமலத் துக் கு புதுத்துணி கூட இல் லாத

போங் கல் . கல் யாண கடன் குடும் ேத்ளத பநருக் கியது.

வட்டி குட்டி போட்டு தளலக் கு பமல் ஏறி, கடளன

அளடக் க வழி பதரியாது விழி பிதுங் கினார்

ளவயாபுரி.

பேரும் போங் கலன்று காளல ேதிபனாரு மணி

இருக் கும் . கமலம் , மார்பகட்டில் காய் கறி, கரும் பு

மஞ் சை் பகாத்து வாங் கிக் பகாண்டு வீடு திரும் ே நடந் த

போழுது, எதிரில் வந் தவர் அவளைே் ோர்த்து குறுக் பக

நின்றார். தளல நிமிராமல் , வழி விட்டு விலகி

நடந் தாை் . அவர் மறுேடியும் எதிரில் வந் து நின்றார்.

நிமிர்ந்து ோர்த்தாை் . பேன்ட் சட்ளட, பதாைில்

பதாங் கிய நீ ண்ட ளே, யாரு இவரு வழி மறிக் க என்று

ஊன்றிே் ோர்த்தாை் .

“நல் லா இருக் கியா” என்றார். கமலத்துக் கு அவளர

அளடயாைம் பதரியவில் ளல.

“நீ ங் க.......”

“என்னத் பதரியல” என்றதும் , குரல் ேரிச்சயமாய்

இருந் தது, ஆனால் .....கமலம் உற் று பநாக் கி, “நீ ங் க.......

யாரு.......”

“மறந் திட்டியா ேதிமூன்னா” என்றதும் , ேைிச்பசன

இருவரும் சிரித் தனர்.

“ஆகா என்பனாட சாரா, ஒங் க தாடி மீச எல் லாம் ோத்து

அளடயாைபம கண்டு புடிக் க முடியல”

“ேத் து வருஷமிருக் குமா ஒன்னே் ோத் து” என்றார்.

“பமலய இருக் கும் . ஆமா.....எே் பிடி இருக் கீங் க” என்றாை்

முகத்தில் மகிை் ச்சி போங் க.

“வழில நின்னுட்டு எே் டிே் பேசறது, போவலாம் வா

நடந் திட்பட” என்று அவை் ளகயில் இருந் து கரும் ளே

வாங் கிக் பகாண்டு நடந் தார், அவை் சிறு வயது பதாழி

மங் கைத்பதாட அண்ணனான கிருஷ்ணமூர்த்தி சாரு.

ேளைய நிளனவு வந் து சிரித் தாை் .

“எதுக் கு சிரிக் கர”

“நீ ங் க வச்ச ேதிமூன்னா பேர பநனச்சிட்படன்

சிரிச்பசன்..... இம் மா வருஷமாயியும் நீ ங் க அந் த பேர

மறக் கல”

“ஒன் பேர மட்டுமா ஒன் அைகு முகத் தயும் தான். வைந் து

என்னா அைகா ஆயிட்ட இே் ே”

அவளுக் கு பவட்கமாகி விட்டது. “நா இன்னா

அைகான்னா. நீ ங் கத்தான் அைகு. ஒங் க சிவே் பு அைகு

முகத் த, இே் டி தாடி மீசயுமா பகடுத்து வச்சிருக் கீங் க”

“ஓ.......” என்று பவறுளமயாய் ஒரு சிரிே் பு.

“சரி போவட்டும் , எங் க... உங் க வீட்டுல யாளரயும் நா

ோக் கல”

“இே் ே நாங் க அங் க இல் ல, வீட்ட வித்துட்படாம் . இே் ே

மாரியம் மன் பதருல குடியிருக் பகாம் ”

“பலாகநாயகி, பசல் வம் , ஆனந் தி,........அே் ரம் .......”

“எங் கக் கா பேருங் பகல் லாம் நிளனவிருக் கு.

அக் காக் களுக் கு எல் லாம் கல் யாணம் ஆகி

போய் டாங் க. ஆனந் தி அக் கா எறந் திடுச்சி. இே் ே நான்

அே் ோ, தம் பிங் க பரண்டு பேரு மட்டும் தான்”

“ஆனந் தி எறந் திடுச்சா, எே் ே”

“பமாபதா பிரசவத் தில எறந் திடுச்சி”

“ஓ... பலாகநாயகி நல் லா இருக் காைா”

“பேரியக் காவுக் கு இே் ே நாலு பகாைந் த, அஞ் சாவது

வழில”

“ஓ... ஆமா ஆமா பராம் ே வருஷம் ஆச்சி, நாங் க போயி

இல் ல”

“எே் ே வந் தீங் க சிங் கே் பூரிலிருந் து”

“ஒரு ேத்து நாைாவுது”

“பேரிய வீடு..........அது.........”

“இன்னும் இருக் கு. ஒன்னும் விக் கல. அதுலதான் இே் ே

நான் தங் கி இருக் பகன்”

“அே் ோ அம் மா, மங் கைம் ........”

“எல் லாரும் சிங் கே் பூருல.......நா மட்டும் தனியா

வந் பதன் இந் தியாவுக் கு........போங் கல் போது இங் க

இருக் கனம் இன்னு வந் பதன்”

“ஒங் க மளனவி.......புை் ைங் க......”

“ஏது.....கல் யாணம் ேண்ணாத் தாபன......”

“ேண்ணிக் கலயா”

“இல் ல”

“ஏன்.......”

“அபதல் லாம் பேரிய களத. போவட்டும் . என்னா

போங் கல் விருந் துக் கு வரலாமா”

“ஓ தாராைமா வாங் கபைன்.......அருளமயா சளமே் பேன்

வந் து சாே் பிட்டீங் கன்னா அே் ரம் தினம் வந் திடுவீங் க”

என்றாை் கல கலே் ோய்

“அே் டியா வந் தாே் போச்சி. ஒன்னே் ோத் ததும் ேளைய

நிளனபவல் லாம் வந் து சந் பதாஷமா இருக் கு. அது

போதும் இே் போளதக் கு. வாபயன் எங் க வீட்டுக் கு.

நிளறய ேளைய களத பேசலாம் ”

“அந் த பமத்த அளற இருக் கா........ோடம் நடத்துவீங் கபை”

“இருக் கு இருக் கு நல் லாபவ இருக் கு”

“ோடத் பதாட பவற என்னபமா நடக் குபம அங் க”

என்றாை் குறும் ோய் சிரித்து.

அளதக் பகட்டதும் அவன் தளல குனிந் தது.

“அபதல் லாமா இன்னும் ஞாேகம் வச்சிருக் க” தளல

நிமிராமல் .

“ஊம் .......”

“அே் ே நீ பராம் ே சின்னே் போண்ணு இல் ல”

“சின்னே் போண்ணுன்னா........மறந் து

போவுமா.....சின்ன வயசில நடக் கரதுதான் அழியாம

மனசில தங் கிடும் ”

“அந் த சின்ன வயசில ஒங் கிட்ட பசஞ் சது தே் பு.

அதுக் குத் தான் தண்டன அனுே் ேவிக் கபராபனா

என்னபவா”

“என்னாச்சி.......ஒங் களுக் கு”

“அபதல் லாம் இே் ே எதுக் கு.......ஒன்னே் ோத்த

சந் பதாஷம் போய் டும் ”

“எே் ே வரட்டும் வீட்டுக் கு”

“வாபயன் கரிநாளுக் கு (காணும் போங் கல் )”

“இன்னக் கி நீ ங் க வாங் கபைன், வந் து சாே் ோட்டுே்

போங் கபைன்”

“வாணாம் வாணம் , இன்னிக் கி எங் க அத் ளத ேளடச்சி

வச்சி காத் திருே் ோங் க இன்னிக் கி வாணாம் ”

“அத்ளதயா.......”

“ஆமா நாங் க சிங் கே் பூருக் கு போனே் ே வீட்ட ோத்துக் க

அத்ளத குடும் ேத் தத் தான் வச்சிட்டுே் போபனாம் . வா

வீட்டுக் கு கரிநாளுக் கு, விவரமா பேசலாம் . நா

காத்திட்டு இருே் பேன், அவசியம் வருவீல் ல”

“நிச்சயமா.........” என்றாை் வாய் நிளறய சி*த்து.

கமலம் அவபைாட “சாளர” ோர்த்து, பநருக் கு பநர்

நின்று பேசிய உற் சாகத் தில் துை் ைளும் நளடயுமாய்

வீட்டுக் கு வந் தாை் . வீட்டு சாவி போட்டு திறந் தாை் . காய்

கறி ளே, கரும் ளே ஒரு ேக் கமாய் போட்டு விட்டு,

சளமயல் கட்டு சுவற் றில் சாய் ந் து சரிந் து

உட்கார்ந்தாை் . கண்ளண மூடி அவை் கனவுலத்துக் குே்

ேறந் தாை் . சினிமா கனவு சீன் போல் , சார்

வானிலிருந் து மிதந் து வந் து தூங் கும் அவளை மலர்

எ*ந் து நித்திளர களலத் தார். கண் விழித்து

ோர்த்தவளை கண் சிமிட்டி அளைத் து ளக நீ ட்டியதும் ,

அவை் எழுந் து அவர் ளக பிடித்து மிதந் து ேறந் தாை் . ேல

வருட நாயகளன இன்று பநரில் கண்டு பேசி விட்டாை் .

அவர், இவளுக் காக கல் யாணபம ேண்ணாமல்

காத்திருந் து, சிங் கே் பூரிலிருந் து வந் து இறங் கி

உை் ைார். அவர் வீட்டுக் கு வந் து ேளைய களத பேச

அளைே் புே் விடுத்துை் ைார். இன்னும் பவபறன்ன

பவண்டும் .

கதவு தட்டே் ேட்டு, கமலத்தின் கனவு களைந் தது. இந் த

அே் ோ வந் து கனளவ களைத் து விட்டார். எழுந் து போய்

கதவு திறந் து விட்டாை் .

"எங் க பதாலஞ் சி போன, எம் மா நாழியா கதவ தட்றது”

என்று பகாேமாய் குளடளய மடக் கி உை் பை

நுளைந் தார்.

"உஸ் அே் ோடா தளலளய சுத் துபத, என்னா பவய் யில் ,

தண்ணி பகாண்டா” என்று சட்ளட கைற் றி ஈஸி பசரில்

விழுந் தார்.

"ஒங் களுக் கு ஆகாபதே் ோ, எதுக் கு இந் த பவய் யில்

பநரத் தில பவைில போவனும் ”

"அந் த பசாமசுந் தரத் த ோத்துட்டு வந் தன். இன்னம்

பகாஞ் சம் தவண பகட்டுட்டு வந் திருக் பகன். முழு

கடனும் இல் லன்னாலும் ஆயிர ஆயிரமாவது அளடக் கச்

பசால் றான். இன்னும் ஒரு வாரத் தில ஆயிரத் த

வக் கனும் னு பகடு வச்சிட்டான். இன்னா பசய் பவன்னு

புரியலமா” என்று புலம் பினார். ோர்க்க ேரிதாேமாய்

இருந் தது. அவளுக் குை் சற் று முன் இருந் த சந் பதாஷம்

ேனித் துைி போல் மளறந் தது.

கமலம் , மதிய சளமயலில் ஈடு ேட்டு அவசரமாய் ஓடி

ஆடி எல் லா பவளலகளையும் முடித் து போங் கல்

ேளடயல் முடித்து சாே் பிட்டு , மூன்று மணிக் குத் தான்

அவை் கற் ேளன உலகில் மீண்டும் நுளைய பநரம்

கிளடத்தது.

"என்னா கற் ேளனடி ஒனக் கு. அவரு ஒன்னவிட ேத்து

ேன்பனண்டு வயசு மூத்தவரா இருக் கலாம் . பேரிய

ேணக் காரரு, நீ யும் ஒன் குடும் ேமும் இருக் கர பநலயில

எதுக் கு இந் த ேகல் கனவு” என்று மனது அளண

போட்டும் , அளத மீறி அவை் கண் மூடி கற் ேளன

பகாடுத் த அற் ே சந் பதாஷத் தில் கிடந் தாை் .

கரிநாை் காளல ேத்து மணி இருக் கும் . எல் பலாரும்

புதுத்துணி உடுத் தி ளகயில் காபசாடு கல கலபவன

இருக் கும் நாை் . கிைம் பினாை் மூர்த்தி சார் வீட்டுக் கு.

ேத்து வருடத்துக் கு பமலிருக் கும் அந் த வீட்டினுை்

கமலம் நுளைந் து. கமலத் தின் பதாழி மங் கைத் தின்

தாத் தா கட்டிய ேளைய காலத் து வீடு. ேர்மா பதக் கு

மரம் வந் து இறங் கியதாம் வீடு கட்டே் ேட்ட போழுது,

அந் த ஊர் மக் கை் பேருளமயாய் பேசிக் பகாை் வார்கை் .

மங் கைத்பதாடு, கமலம் அந் த வீட்டின் மூளல

முடுக்பகல் லாம் சுதந் திரமாய் விளையாடி

இருக் கின்றாை் . வீட்டின் முகே் பில் பதக் கு மர சித்துைி

பவளலே் ோபடாடு கூடிய அருவுகால் (வாசற் ேடி).

இடே் புரம் சின்ன திண்ளண, வலே் புரம் திண்டு

ளவத் து கட்டே் ேட்ட பேரிய திண்ளண. நாளலந் து பேர்

ேடுக் கலாம் . அல் லது ேத்து பேர் உட்கார்ந்து பேசலாம் .

வைக் கம் போல் பதரு வாசல் கதவு திறந் து தான்

இருந் ததது. கமலம் நுளைந் தாை் . மிகவும்

ேைக் கே் ேட்டவை் போல் நுளைந் து கூடத்துக் கு வந் து

விட்டாை் . வரிளசயாய் அபத கண்ணாடி அலமாரிகை் .

சிவே் பு அட்ளடயில் ளேன்டிங் பசய் த இராமாயண

புத் தகங் கை் . ேஞ் சினால் பசய் த அைகிய பசவல் பகாழி

குஞ் சிகை் குடும் ேத் பதாடான போம் ளமகை் . ேல வித

சீன பீங் கான் போம் ளமகை் . சுவற் றில் விக் படரியா

மகாராணியின் வண்ணம் மங் கிய ேடம் . கூடத்தில்

பதாங் கிய கண்ணாடி கூண்டுகை் . அந் த காலத் தில்

இரவில் விைக் கு ஏற் றுவார்கை் போலும் . ேளைய

நிளனவுகைில் பதாய் ந் து இருந் தாை் .

"வாம் மா வா” என்று குரல் பகட்டு திரும் பினாை் .

மங் கைத்பதாட அத் ளத. ோர்த்து இருக் கின்றாை் .

வயதாகி விட்டது.

"மங் கைம் நல் லா இருக் காைா அத்ளத”

"நல் லா இருக் காம் மா. தம் பி பசான்னான் நீ

வருபவன்னு. வா ஒக் காரு, நல் லா இருக் கியா ஒங் க

அக் காங் பகல் லாம் நல் லா இருக் காலுவைா”

"எல் லாம் நல் லா இருக் காங் க. ேலராமன் நல் லா

இருக் கானா”

"ஓ... காபலஜ் ல ேடிக் கரான். நீ என்னா சாே் பிட்ற”

"ஒன்னும் பவணாம் ”

"தம் பி மாடில ஒனக் காக காத் திருக் கான். போ”

வாசளல ஒட்டிய மாடிே் ேடி. ேைக் கே் ேட்ட ேடிகை் ,

ஏறினாை் . அபத பகாழி முட்ளட பவை் ளை ளவத் த

சுவர்கை் . வை வைே் ோன சுவர்களை ஆளசயாய்

பதாட்டுத் தடவினாை் . மாடிே் ேடி கூண்டுக் கு அடுத் தது

அளற. எல் லாம் அே் ேடிபய இருந் தது. அளறக் குை்

நுளைந் ததும் ஆச்சரியம் , ேளைய சார் நாற் காலியில்

உட்கார்ந்திருந் தார்.
"எே் ே தாடி எடுத் தீங் க” என்று ஆச்சரியே் ேட்டுே்

போனாை் .

"நீ தான் நல் லா இல் லன்னுட்டிபய.......நீ பசான்னிபய

பமாகத் த பகடுத்து வச்சிருக் பகன்னு அதான்

எடுத்துட்படன்......வா ஒக் காரு”

"ஓ நான் பசான்ன வார்த்ளதக் காகவா.......” என்று

சந் பதாஷமாய் உட்கார்ந்தாை் எதிர் நாற் காலியில் .

"ஆமாம் .....எங் கம் மா, மங் கைம் எல் லாம் பசால் லியிம்

எடுக் கல. இன்னிக் கி எடுத் துட்படன்”

"இே் ேத்தான் ேளைய சாரா அைகா இருக் கீங் க.

மங் கைத் தே் ேத் தி பசால் லுங் க, அவை ோத்து எத் ன

வருஷமாச்சி”
"அவளுக்பகன்னா ஜம் முனு அே் ோ ோத்த மாே் பிை் ைய

கல் யாணம் ேண்ணிக் கிட்டா. அவங் களும்

வசதியானவங் க. அவளுக் கு ஒரு ளேயன் கூட

இருக் கான்”

"நீ ங் க இன்னா ேண்ணீங்க”

"சும் மா பவட்டியா சுத் தி வரன். அே் ோ ேணத்துல

வாை் ந் துட்டு இருக் பகன்.......அே் ோ, பிஸினஸ ோத்துக் க

எவ் ைபவா பசால் லிே் ோத் துட்டாரு”

"வந் து........”

"கல் யாணம் தாபன........ ஏன் ேண்ணிக் கலன்னுதாபன

பகக் க வந் த.....ஒன்னே் போல அைகான தமிை்

போண்ணு பகடச்சா ேண்ணிக் கலாம் ”

அவை் பவட்கே் ேட்டு, "சும் மானாச்சும் என்னே் போயி

அைகுன்னு பசால் லிட்டு சும் மா இருங் க.......ஒங் க

அைகுக் கு சிங் கே் பூரில பகளடக் காமலா போய் ட்டா”

"இம் பகடச்சா........”

"யாரு....”

"ஒரு மலாய் போண்ணு........காதலிச்சு கல் யாணம் வளர

போச்சி”

"அே் ரம் ”

"அே் ரந் தான் பதரிஞ் சது அவ என்ன காதலிக் கல....... என்

பசாத் தத் தான் காதலிச்சான்னு. அத்பதாட போச்சி என்

காதலும் என் கல் யாணமும் ”

"பவற போண்ண ேண்ணிக் கலயா”

"இல் ல மனசு பவறுத்துே் போச்சி போண்ணுங் கபை

அே் டித் தான்னு”

"எல் லாளரயும் அே் டி ஒதுக் கிட முடியுமா

இன்னா........எவபைா ஒருத் தி ேண்ண தே் புக் கு”

"இம் ........ நல் ல பகை் விதான். ஆனா இன்பனாரு முளற

நா ஏமாறத் தயாரா இல் ல”

"அே் ே........ அே் ோ அம் மா பசால் ற போண்ணா கட்டிக் க

பவண்டியது தாபன”

"ஆமா அே் டி

பசஞ் சிருக் கலாம் ........ேண்ணிக் கல........கல் யாண

வயசும் போச்சி”
"என்னா வயசாயிடுச்சி, மங் கைத்துக் கு இே் ே

இருவத் திமூனு இருக் கும் , ஒங் களுக் கு முே் ேது

இருக் குமா”

"இல் ல......நா எங் கே் ோவுக் கு பமாபதா தாரத் து புை் ை,

மங் கைம் எங் க சின்னம் மா போண்ணு.......ஆச்சி எனக் கு

முே் ேத்தி ஆறு”

"அது ஒரு வயசா என்னா. ஒங் க அைகுக் கு நீ நானுன்னு

வந் து நிே் ோங் க”

"ஏபதது நீ பய போண்ணு ோத் து கட்டி வச்சிடுவ போல

இருக் பக......எங் க அம் மா அே் ோ பதால் ல தாைாமத் தான்

பகாஞ் ச நாளு நிம் மதியா இந் தியாவுக் கு வந் பதன்”

என்று சிரித் தார்.

"எங் கூட்டுல போண்ணுங் க ஸ்டாக் தீந் து போச்சி. ஒரு

பரண்டு மூனு வருஷத் துக் கு முன்ன வந் திருந் தா,

எங் கக் காங் க ஒன்ன...ஒன்னுன்னா பரண்டக் கூட கட்டி

வச்சிட்டிருே் பேன்” என்று அவளும் சி¡¢த்தாை் .

"ஒங் கக் கா பலாகநாயகி இருந் தா பசால் லு, அடுத்த

முகூர்த்தத்தில கட்டிடுபவன்”

"ஓபகா அே் டியா, அம் மா ஆளசயா அக் கா பமல”

"என்பனாட fேர்ஸ்ட் லவ் அவதான். அவதான் என்

கண்ணுக் கு அைகு அே் ே. இே் ே இன்னாடான்னா

அைகில அவை முழுங் கிட்ட நீ ”

அவளுக் கு ஒபர பவட்கம் , சந் பதாஷம் "சும் மா

பசால் றீங் க.....”

"இல் ல இல் ல கமலம் , நீ பராம் ே பராம் ே அைகு

நிஜமாலுபம. சரி சரி என்னே் ேத் தி பேசனது போதும்

ஒன்னே் ேத் தி பசால் லு. பதவகி அத் ளத வயசுல

எறந் திட்டாங் கைாபம”

"ஆமா, எனக் கு அவ் பைாதான் அதிர்ஷ்டம் , நா வயசுக் கு

வர்ர முந் திபய அம் மா போய் டாங் க. ேை் ைிே் ேடிே் பு

சளமஞ் ச அடுத் த நாபை நின்னுே் போச்சி. அே் ரம்

என்னா வீட்டு பவலக் காரிதான். இே் ே அே் ோ தம் பிக் கு

சளமயக் காரி. எங் கக் காங் க நாலு பேருக் கு கல் யாணம்

ேண்ணி பசாத்பதல் லாம் போச்சி. இே் ே வாடக வீடு.

அே் ோ ரிளடயர், தம் பிங் க சம் ோதனல களடசி அக் கா

கல் யாண கடளன அளடக் கலாம் , எனக் கு கல் யாணமா

ேண்ண முடியுமா.......ேடிச்சிருந் தாலும் , நாபன

சம் ோரிச்சு நாபன ோத்து கட்டிக் கிட்டு இருே் பேன்”

பமௌனம் .

சற் று போறுத் து "பவற ஏதாவது பேசலாபம, கல் யாண

களதளய எடுத் தா, நம் ே பரண்டு பேருக் குபம சங் கடம்

தான்” என்றாை் பமௌனத்ளத உளடத்து.

"என்னா சினிமா நடக் குது ஒங் க ஊர்ல........நம் ே ராஜா,

கந் தன், ரத் னா, நியூபடான் டாக் கீஸ் எல் லாம் ோத்து

பராம் ே வருஷமாச்சி. வரியா சினிமாவுக் குே்

போவலாம் ”
"அம் மாடி.......இது இன்னா ஒங் க சிங் கே் பூருன்னு

பநனச்சீங் கைா. ஒரு ஆம் ேைக் கூட கல் யாணமாவத

போண்ணு சினிமாவுக் குே் போறதா. இே் ே....... மங் கைம்

வீட்டுக் குே் போய் வரன்னு பசால் லிட்டு வந் திருக் பகன்”

"அே் ே சரி எங் க அத் ளதளயயும் கூட்டிே் போலாம் ”

"அத்ளதயா.........அவுங் க எதுக் கு” என்று முகம்

சுைித் தாை் .

"ஏன் நீ தாபன எங் கூட தனியா வரமாட்படன்னு

பசான்ன”

"ஊட்டுக் குத் பதரிஞ் சி ஒங் க கூட தனியா போவ

முடியாதுன்னுதாபன பசான்பனன்” என்று சிரித்தாை் .

"அடிக் கழுளதய” என்று அவனும் சிரித்தார்.

"ோத் தியா.......எனக் குத்தான் போண்ணுங் க மனச

புரிஞ் சிக் கரதுல வீக் குன்னு”

"பதரியுது பதரியுது, அத் ளத கூட சினிமாக் கு

போவலாமன்னும் போபத சாருக் கு போதாதுன்னு

பதரிஞ் சி போச்சி” என்றாை் கல கலபவன்று சிரித்து.

"ஆை விடுங் கம் மா......இன்னிக் பக போலாமா.......வரியா”

"அய் பயா அம் மாடி, இன்னிக் கு கரிநாை் , நாயிங் க

பேயிங் க ளகயில கூட காசு இருக் கும் . அதுவும்

போங் கல் ரிலீஸ் ேடங் கன்னா கூட்டம் அதிகமா

இருக் கும் ”

"அே் ே சினிமா பவண்டாம் . பீச்சிக் கு”

"ஓ தாராைமா போவலாம் . ஆனா இன்னிக் கு முடியாது”

"ஏன்”

"நாளைக் கின்னா, சினிமாவுக் கு போறதா போய்

பசால் லிட்டு பீச்சிக் குே் போவலாம் ”

"சரி நாளைக் பக வச்சிக் கலாம் . பகாஞ் சம் சீக் ரம்

பகைம் பினா, ஓட்டலுக் கு போய் டிேன் சாே் டிட்டு

சினிமா போவலாமா”

"அய் பயா ஓட்டலா.......அபதல் லாம் வம் பு, யாராவது

ோத்துட்டா மாட்டிக் குவன். நா ஓனுன்னா அளட சுட்டு

எடுத்தாபரன் சாே் பிடலாம் ”

"நல் ல ஐடியாத் தான்”

"நீ ங் க இன்னா ேண்றீங் க.......பநல் லித்பதாே் பு

மார்க்பகட் பமாடக் குல (சந் திே் பு) அன்னிக் கு நாம் ே

சந் திச்ச எடத் தில நாளைக் கு ஆறுமணிக் கா

காத்திருங் க வந் துட்பரன்”

அடுத்து என்ன பேசுவது என்று பயாசித்தாை் , அது இே் ே

வாணாம் நாளைக் கு பீச்சில பேசலாம் .

"ஒங் க சிங் கே் பூர் ேத் தி பசால் லுங் கபைன். பராம் ே

அைகா இருக் கும் இன்னு பசால் லுவாங் கபை”

"ஆமா. அந் த ஊர ோத் தா, நம் ே ஊரு ஏன் முன்பனறபவ

இல் ளலபயன்னு பராம் ே பராம் ே வருத் தமா இருக் கு”

என்று ஆரம் பித்து சிங் கே் பூரின் சுத்தம் ஒழுக் கம்

முன்பனற் றம் , நம் ே ஊர் குே் ளே, சாக் களட, வறுளம

என்று ஒத் திட்டு குட்டி பிரசங் கபம நடத் திவிட்டார்.

அவளுக் கு அபதல் லாம் புரியவும் இல் ளல, அளத பகட்க

இஷ்டமும் இல் ளல. அளத மாற் றி, சிறு வயது

சம் ேவங் கை் , மனிதர்கை் , அவை் அக் காக் கை் , மங் கைம்

என்று அளர மணிக் கு பமல் பேசி முடித் தனர்.

"சரி வா கீை போவலாம் . அத் ளத காத் திட்டு

இருே் ோங் க” என்று கீபை அளைத்துே் போனார்.

அத்ளத எங் பகா பின் கட்டில் இருந் தார்கை் . அவர்களை

பதடிே் போனார். அத்ளத தட்டில் ஏபதா இனிே் பு கார

வளககளை எடுத்து வந் தாை் .

ேலகாரம் ஒன்றும் சுளவயாய் இல் ளல. அடுத்து

அவளுக் கு போங் கல் தாம் பூலம் பகாடுக் க ஒரு பேரிய

தட்டில் பூ ேைம் பவத் திளல ோக் கு ளவத்து எடுத்து

வந் தாை் அத் ளத. மூர்த்தி, அளறக் குச் பசன்று, ஒரு ேை

ேைபவன்ற ே் ஸாட்டிக் ளே எடுத்து வந் து அந் த தட்டில்

ளவத்தார். கமலம் அத்ளத காலில் விைே் போனாை் .

"நீ யும் வந் து நில் லு மூர்த்தி, சின்ன போண்ணுதாபன

ஆசீர் வாதம் ேண்ணு” என்றதும் அவரும் அத்ளதயுடன்

பசர்ந்து நிற் க, கமலம் இருவர் காலில் விழுந் து

வணங் கினாை் , அவரும் பசர்ந்து பூ தூவி

ஆசீர்வாதித் தார்.
"திறந் து ோரு, புடிச்சிருக் கான்னு பசால் லு, மங் கைம்

ஒனக் காக அனுச்சா” என்றதும் , கமலம் திறந் து

ோர்த்தாை் . அருளமயான சிங் கே் பூர் பசளல. ரத்த

சிவே் பில் வை வைன்னு, அதில் பவை் ளை ஜரியில் பூ

பவளலே் ோடும் . பகாை் ளை அைகு. அதனுடன் இருந் த

சின்ன ளேளய திறந் தாை் . நகே் ோலிஷ், உதட்டு

சாயம் , பசன்ட் ோட்டி, சளட கிைிே் என்று நிளறய

இருந் தன.

கமலத்துக் கு தாை முடியாத சந் பதாஷம் .

"நல் லா இருக் கா”

"அருளம. அளத விட, மங் கைம் இன்னும் என்ளன

மறக் கல இன்றதுதான் பராம் ே சந் பதாஷம் ”

எல் லாவற் ளறயும் ஒரு சாதாரண துணிே் ளேயில

போட்டு பகாடுக் க. எடுத்துக் பகாண்டு விளட

பேற் றாை் .
கமலம் , மூர்த்தி சாபராடு பேசிவிட்டு வந் த மறுநாை்

மூன்று மணி இருக் கும் . கமலம் , வை் ைியக் கா

வீட்டுக் குே் போனாை் . அக் கா பதாட்டத்தில் மாவாட்டிக்

பகாண்டிருந் தாை் . போய் ேக் கத் தில் உட்கார்ந்தாை் .

“அக் கா ஒரு ஒதவி ேண்ணனும் ”

“என்னாடி.......”

“நா இே் ே சினிமாவுக் குே் போபறன். ஒங் கூடத் தான்

போபறன்னு வீட்ல பசால் லே் போபறன். நீ ோட்டுக் கும்

என்னத் பதடி வீட்டுக் குே் போய் டாத.

சரியா.......”

“கரிநாளுக் கு மிக் கா (மறு) நாைா ?, கூட்டமா

இருக் குபமாடி”
“இல் லக் கா ோத்துக் கலாம் ...”

“என்னா...அே் டி அவசரமா. ரஜனி ேடம் ன்னா காத

அறுத்துக் குவ........ என்ன உட்டுட்டு போற.. அே் ரம்

எனக் கு யாரு பதாண குடுே் ோ”

“ஒங் கூடயும் இன்பனாரு வாட்டி ோத் தா போச்சி” என்று

எழுந் து நடந் தாை் அவசரமாய் .

“என்ன விட்டுட்டு புதுசா யாரு பதாண

பகடச்சிடுச்சின்னு திடுக் குனு பகைம் பிட்ட”

“தனியாத் தாங் கா”

அவை் போனதும் ,
“இவ தனியா போவ மாட்டாபை என்னா வந் திச்சி

இன்னிக் கி இவளுக் கு” என்று புரியாமல் பதாடர்ந்து

மாவாட்டினாை் வை் ைியக் கா.

கமலம் , வீட்டிற் குே் போய் அவசர அவசரமாய்

பவளலகளை முடித் தாை் . ஊற ளவத் த அரிசி, கடளல

ேருே் ளே அளறத் து அளட சுட்டு எடுத் தாை் . இரவுக் கு

பசாறு வடித் தாை் . அடுத்து அவசர குைியல் . ளகக்

கண்ணாடி ளவத்து தளல அலங் காரம் . இருந் த ேவுடர்,

ளம ளவத்து முக அலங் காரம் . இருக் கும் பசளலகைில்

நல் லதாக எடுத்து உடுத்தி கிைம் பினாை் . சுட்டு எடுத்த

ேருே் பு அளடளய தாைில் சுற் றி ளே ஒன்றில் ளவத்து

எடுத்துக் பகாண்டாை் . பசாம் பில் தண்ணீர் டம் ைர்

எடுத்துே் போய் , ஈஸி பசரில் ேடுத் திருந் த அே் ோ

ேக் கத் தில் ளவத்து, அவரிடம் பசால் லிக் பகாண்டு

கிைம் பி விட்டாை் . மணி என்ன பவன்று பதரியாது.

வீட்டில் “கடியாரம் ” இல் ளல. பவைிச்சத்ளதக் பகாண்டு

பதாத் தமாய் பதரியும் அவளுக் கு, ஆறு இருக் கலாம்

என்று. வீட்டுக் கதவு அருபக வந் ததும் , ஜாக்பகட்டுக் குை்

ளகளய விட்டு எடுத்தாை் சார் பகாடுத் த சின்ன பசன்ட்

ோட்டிளல. ஒரு பசாட்டு எடுத் து கழுத்து காபதாரம்

பூசினாை் . வாசளன ஜம் பமன்று தூக் கியது.

பதருவில் அவசரமாய் நடந் தாை் . ேத்து நிமிடத் தில்

பசான்ன இடத்ளத அளடந் தாை் . கிருஷ்ணமூர்த்தி

காத் துக் பகாண்டுருந் தார். கழுத்து இல் லாத நீ லக் கலர்

ேனியன், ஜீன்ஸ் பேன்டுக் கு பவைிபய. ஒரு ேத்து வயது

குளறத் துக் காட்டியது ஜீன்ஸ், ேனியன். அருகில்

வந் ததும் சிரித்தாை் .

“மணி இன்னா, பராம் ே நாழி காத் து இருக் கீங் கைா”

“இல் ல இல் ல இே் ேத் தான் நானும் வந் பதன்”

பசர்ந்து நடந் தனர். அவர் பவகத்துக் கு அவை் பவகமாய்

நடக் க பவண்டி இருந் தது.

பீச்சிக் குே் போக ளசக் கிை் ரிக் க்ஷா பிடித் தனர்.

இரண்டு பேருக் கு ரிக் க்ஷா இடம் பநருக் கம் தான். ஒட்டி

உட்காரபவ அவளுக் கு பவட்கம் , கூச்சம் . கடற் களர

போய் பசர்ந்து, டூே் பை சிளலக் கு அருபக கடற் களர

சாளலயில் , தனி இடம் ோர்த்து சிபமன்ட் பேஞ் சில்

உட்கார்ந்தனர்.

கடலிருந் து வீசிய ளத மாத குைிர் காற் று உடளல

இதமாய் வருடியது, ஆனால் அவை் கூத் தளலதான்

பிடிக் கவில் ளல போலும் , அளல கழித்தது. நிலவில் லா

வானத் தில் நட்சத் திர கூட்டங் கைின் அதிகாரம் .

அளட சாே் பிட்றீங் கைா என்று ளேயில் இருந் து

போட்டலத்ளத பிரித் தாை் .

“என்ன அளட”

“ேருே் பு அளட”

ஒன்ளற எடுத் து கடித் தான். அவனுக் கு பகாஞ் சம் காரம் .

ஆனால் சுளவ அருளம. இன்பனான்று என்று பகட்டு

சாே் பிட்டான்.
“அருளம...... நல் ல படஸ்ட்” என்றதும் அவளுக் கு

சந் பதாஷம் . “ஒனக் கு சளமயல் நல் லா வரும் போல”

“ஆமா அத விட்டா பவற என்னா பவளல. அத பகாஞ் சம்

சிரத்ளதயா கத் துட்டு பசஞ் சா நல் லா வரே் போவுது”

“ேத் து நாைா எங் க அத்ளத சளமயல் , வாயில ளவக் க

முடியல. அவங் களுக் கு சளமயல் விட்டுே் போச்சி.

அவுங் க மருமவதான் இம் மா நாை் ோத்துே் ோ, இே் ே

அவுங் க ளேயன் பமட்ராஸ்ல பவளல பதடி போய் டான்

குடும் ேத்பதாட. அவுங் களும் போயிருே் ோங் க. நா

வரன்னுட்டு எனக் காக இங் க தங் கி இருக் காங் க”

“நீ ங் க எவ் வைவு நாை் தங் குவீங் க”

“இன்னும் ஒரு மாசம் ”

“அே் ரம் ”
“திரும் ே சிங் கே் பூர்தான்”

“அே் ரம் வரமாட்டீங் கைா”

“ஏன் பவணுமின்னா வருபவன். எங் க பநலம் இருக் கு,

அத விக் கனும் , அதுக் குத் தான் இந் தியா வந் பதன்”

“பேசலாமா”

“பேசிட்டு தாபன இருக் பகாம் ”

“இல் ல என் மனச பதறந் து பேசலாமா”

“அதுக் கின்னா பேபசன் என்னா தளட இே் போ”

“நடுவுல குறுக் க பேசக் கூடாது. அே் ரம் என் மனசு

மூடிக் கும் ”
“ஹூம் ஹூம் .......அே் டி இன்னா பேசே் போபற” என்றார்

புன்னளகபயாடு.

“ஒங் க பமல ளேத் தியம் எனக் கு”

அவர் சட்படன திரும் பி உட்கார்ந்தார். அவை் வாயில்

விரளல ளவத்து பேசாதிருக் க ளசளக பசய் து

பதாடர்ந்தாை் .

“ஒன்னுந் பதரியா சின்னே் போண்ணா இருந் தே் ே

நீ ங் க எங் கிட்ட விளையாடினது “பநனவு” பதரியா

விளையாட்டுத் தான். ஆனா நான் வைந் து

மங் கைத்பதாடு ஒங் க வீட்டுக் கு வந் து விளையாடிய

போழுபதல் லாம் உங் கைே் ோத் தா ஒபர பவக் கமா

போய் டும் . ஓடி ஒைிந் து பகாை் பவன். நீ ங் க

போனே் ேரம் திருட்டுத் தனமாய் ோர்ே்பேன். வயசுக் கு

வந் தே் ேரம் ஒங் கைத்தான் பநனச்சிக் குவன். பவக் கம்

ஆளசயா மாரிே் போச்சி. ஒங் கை பநர்ல ோக் கும்

போபதல் லாம் மனசு ேட ேடக் கும் . நீ ங் க

சிங் கே் பூருக் கும் போய் ட்டீங் க, திரும் ே

வரமாட்டீங் கன்னு பநனச்சி மறந் திருந் பதன். இே் ே

திரும் ே வந் து என் மனச கலச்சிட்டீங் க. நாலு நாைா

ஒங் க நிளனவாபவ எனக் கு தூக் கமில் ல” என்று

நிறுத் தினாை் .

அவளைபய ோர்த்து உட்கார்ந்திருந் தவர், சற் று

போறுத்து, “முடிச்சிட்டியா, நா பேசட்டுமா” என்றதும்

தளலளய ஆட்டினாை் .

“ேரவாயில் ல கமலம் . இந் த ேருவத் தில எல் லா

போண்ணுங் களுக் கும் வர்ரதுதான்”

“எனக் கு வயசு இே் போ இருவத்திரண்டு. நீ ங் க பசால் ற

அந் த ேருவ வயச தாண்டி ஒங் க பமல ஆளச

வருதுன்னா........”

“அதுவும் தே் பில் ல. அத இவ் பைா பவைிே் ேளடயா,

ஒைிவு மளறவு இல் லாம நீ எங் கிட்ட மனச பதறந் து

பேசனது ோரு எனக் கு பராம் ே பராம் ே புடிச்சிருக் கு.

ஒங் க குடும் ேத் துல பேண்கை் எல் லாருபம அைகு. நா

பசான்னாே் ேல பலாகத்ளத லவ் ேண்பணன். சின்னே்

பேண்ணா இருக் கும் போபத ஒன்னயும் எனக் கு

பிடிக் கும் . இே் ே ேருவ வயசில பசால் லபவ பவணாம் .

ஒங் க அக் காங் கை் லளய நீ தான் பராம் ே அைகி. அதுல

சந் பதகம் இல் ல. இந் த அைகான வட்ட முகம் , துரு

துருன்னு ோர்ளவ, ஆம் ேைய கட்டி இழுக் கர உடம் பு,

பேச்சி கல கலன்னு கை் ைமில் லாம. நல் ல லக்ஷ

் ணமான

போண்ணு நீ ”

“என்ன புடிக் குதா........உண்ளமயா”

“ஆமாம் . நீ மட்டும் ஒங் க அக் கா பலாகநாயகி வயசில

இருந் து, இே் ேடி எம் பமல ஆசே் ேட்டு இருந் தா, எந் த

தளடயும் மீறி நிச்சயம் ஒன்ன கல் யாணம் கட்டி

இருே் பேன்”

“நிஜமாலுமா”
“ஊம் ஒங் கிட்ட எதுக் கு போய் ”

“அே் ே இன்னும் மனசில இருக் கர்த பவக் கமில் லாம

ளதரியமா பகாட்டிடவா”

“பசால் பலன்”

“நா ஒங் கை கல் யாணந் தான் கட்டிக் க முடியாது. ஆனா

ஒங் க கூட ஒரு தடளவயாவது கலக் கனம் ”

இளத பகட்டதும் அவன் திடுக் கிட்டு அவை் பதாளை

பதாட்டான்.

“என்னா பசால் ற கமலம் ”

“ஆமா....... ஒங் க கூட கட்டில் ல ஒன்னா

ேடுத்து..........பசரனும் ”
“இது கண்டிே் ோ தே் பு கமலம் தே் பு. சரியில் ல”

“ஏன் அதில என்னா தே் பு. ஒங் களுக் கு அதிபலல் லாம்

ஆச இல் லயா”

“அதுல ஆச இல் லாத ஆம் ேை யாரு இருக் கா கமலம் .

ஆனா நீ கல் யாணம் ஆவே் போற போண்ணு

இல் லியா. ஒனக் கு கல் யாணம் ஆகரதுக் கு முன்ன இந் த

மாரி உறவு வச்சிக் கரது சிக் கல் இல் லியா. அதுவும்

நம் ம ஊர்ல, அது மகா தே் புன்னு ஊபர ஞாயம் பேசும்

இன்னு பத*யாதா ஒனக் கு. விஷயம் பவைியாகி

ஒருத்திக் கு பதரிஞ் சா போச்சி, காட்டுத் தீ போல ேரவி,

பகட்டுே் போனவன்னு ேட்டம் கட்டி கால காலத்துக் கும்

ஒன் வாை் வ ோைடச்சிடுவாங் கபை. அபதல் லாம்

பநளனக் கலயா நீ . அதனால அது ஆவது. தே் பு கமலம் ”

“நீ ங் க பசால் றது சாதாரண சராசாரி

போண்ணுங் களுக் குே் போருந் தும் . என் பநலமயே்

ோருங் க. கல் யாணம் ........அே் டி ஒரு பநனே் பே எனக் கு

வந் ததில் ல. அஞ் சி போண்ணுல களடசி போண்ணு.

தம் பிங் க பரண்டு பேரு. சின்னே் ேசங் க. போன

கல் யாண கடபன போதும் எங் கை முழுக அடிக் க. வச்சி

வாங் க ஒன்னும் பசாத்து இல் ளல. இந் த பநலளமயில

எனக் கு எங் க கல் யாணம் ஆவே் போவுது.

ஒன்னுமில் லாதவன் வீட்டில எவன் போண்ணு

எடுே் ோன். பநாண்டி, கூண், குருடு, பகைவன்னு வந் து

நிே் ோனுங் க. அே் டி ஆனாலும் இன்னும் எத் னி

வருஷபமா. அதுவளரக் கும் என் ஒடம் ே கட்டிே் போட்டு

ளவக் க முடியாது. எனக் கு இே் ே பவணும் . யாருக் பகா

இளரயாகே் போற இந் த ஒடம் ே, நா மனசார விரும் ேர

சாருக் கு பகாடுத்துட்டுே் போபறன்”

அவர் பேசவில் ளல. திரும் பி கடளல ோர்த்து

அளமதியாய் உட்கார்ந்திருந் தார். கீை் வானம் சிவந் து,

சந் பராதயம் ஆரம் ேம் .

சற் று போறுத் து,

“என்னா பேசாம ஒக் காந் திருக் கீங் க. இந் தே் போண்ணு

இன்னா ஒடம் ே விக் குதின்னா”

“இல் ல கமலம் இல் ல, அே் டி ஒன்ன தாை் வா ஒரு போதும்

பநளனக் க மாட்படன். நா ேயே் ேடறது எல் லாம் ஒன்

எதிர் காலத் த ோதிச்சிடக் கூடாதுன்னுதான்”

“அே் ே ஊருக் கு ேயந் துதான் தயங் குறீங் க....... அது

போதும் எனக் கு. நா சின்னே் போண்ணு, ஏளைே்

போண்ணு, பவற ஜாதிே் போண்ணு இன்னு என்ன

நிராகரிக் க பநளறய காரணம் இருக் கு அபதல் லாம்

இல் லன்னா எனக் கு பராம் ே சந் பதாஷம் ”

“என்னா அே் டி எங் கிட்ட கண்டுட்ட கமலம் . என்ன

அவ் வைவு உயர்வா மனசில வச்சிருக் கர. நா பராம் ே

சாதாரணமானவன். வாை் க் ளகய பவற் றிகரமா எடுத்து

போவத் பதரியாதவன்”
“மனசுன்னு ஒன்னு இருக் கு ோருங் க அது நல் லது

பகட்டதுன்னு ஆராயாது. அது மூளைக் கான பவல.

மனசு ஒருத் தர ோத்து பிடிச்சிே் போச்சின்னா அதுக் கு

மறு வார்த்ளதபய இல் ல”

“எனக் குத் தான் அதிர்ஷ்டம் இல் ல ஒன்ன மளனவியா

அளடய”

“அதுபவ தான் எனக் கும் . நீ ங் க சீக் ரம் போறந் துட்டீங் க

நா பலட்டு. அதனாலத் தான் பகக் கரன், ஒங் க

மளனவியா காலத்துக் கும் இல் லன்னாலும் , சில

நாைாவது வாை் ந் துட்டுே் போபறபன இன்னு”

அவர் பமௌனம் . அவளுக் கு பமலும் என்ன பசால் வது

என்று புரியாமல் ேதிலுக் கு காத் திருந் தாை் . ஆை் ந் த

சிந் தளனயில் பநரம் ஓடியது. சந் திரன் அடிவான பமக

இருைில் விடுேட்டு, தங் கத் தட்டாய் பவைி வந் து

உதயமானான். காணக் கிளடக் காத அருளமயான

வான வண்ண ஓவியம் . அது போல் மூர்த்தியும் மன

சிக் கல் பதைிந் து, அவை் ளகளய பிடித்து,

“சரி கமலம் . நல் லது. எனக் குே் புரியுது உன் தாேம் .

ஒத்துக் கரன் நீ ஆளச ேட்டதுக் கு”

“பநஜமாலுமா” என்று அவர் ளகளய இழுத்து தன்

மார்பில் அளணத்துக் பகாண்டாை் .

அவர் எடுத் த அந் த முடிவின் சாரம் மனதில் இறங் க

சற் று பநரம் பிடித் தது இருவருக் கும் .

“நீ பய பசால் லு, எங் க வச்சிக் கலாம் எே் ே வச்சிக் கலாம்

இன்னு”

“எங் க ஆரம் பிச்சிங் கபைா அந் த மாடி அளறயிலத் தான்

எனக் கு பவணும் ”
“ஹூம் .......அத்ளத இருே் ோங் க........பயாசபன

ேண்ணனும் . எே் ே நீ , எந் த பநரத் தில வரமுடியும் ”

“இந் த மாரித்தான். சினிமா ோக் க போறதா போய்

பசால் லிட்டுத்தான். ஆறு மணிக் கா வீட்ளட விட்டா,

ேத்து மணிக் கு திரும் பிடனும் ”

“சரி நான் பயாசளன ேண்ணி விவரம் பசால் பறன்.

அத்ளதய பமட்ராஸில் பகாண்டு விட்டு விட்டு வரனும் .

அே் ரம் தான் முடியும் . நீ இன்னும் ஒரு இரண்டு மூன்று

நாளு போறுத்துக் பகா. நான் விவரம் பசால் பறன்”

“வருஷமா இருந் பதன் இபதன்ன”

“அே் ே சரி, வா காலாற பகாஞ் சம் நடந் திட்பட

பேசலாம் ” என்று எழுந் தார். அவர் ளக பிடித்து அவளும்

பஜாடியாய் நடந் தாை் . கடற் களர சாளல காந் தி சிளல

தாண்டி வடக் கு முளன பசக் ரட்பரட் வளர நடந் து

திரும் பினர். தங் க நிலவு பவை் ைியானது.

“மணி என்னாச்சி இே் ே”

“ஒன்ேபத கால் ”

“அே் ே பகைம் ேனா ச*யா இருக் கும் ”

பகாஞ் ச தூரம் நடந் து, ஒரு ளசக் கிை் ரிக் க்ஷா பிடித்து

ஏறினர். ரிக் க்ஷா பநருக் கம் இே் போழுது அவர்களுக் கு

பதளவயாய் இருந் தது. அவர் ளக அவை் முதுளக சுற் றி

வளைத்து கட்டிக் பகாை் ை, அவை் அவர் பதாைில்

சாய் ந் தாை் . அந் த கால் மணி ரிக் க்ஷா ேயணத் தில் ,

அவை் கண்ளண மூடி கனவில் உலா வந் தாை் . அவை்

வீட்டுக் கு சற் று முன்னபம இறங் கினர். பகாஞ் ச தூரம்

நடந் து,

“ஒன்ன அே் ரம் எே் போ ோக் கரது”

“பமாதல் ல சந் திச்சி மாரித் தான். ேதிபனாரு மணிக் கா

பநல் லித்பதாே் பு மார்க்பகட்டுக் கு தினம் வருபவன்”

“சரி ோர்க்கலாம் ” என்று பிரிந் தனர்.

அே் ோதான் கதளவ திறந் து விட்டு போய் ேடுத் தார்.

எல் பலாரும் ேடுத் தாகிவிட்டது. சாே் பிடவும்

பிடிக் காமல் ேடுக் ளகக் கு போய் விழுந் தாை் .

கனவுலகுக் கு ேறந் தாை் . அவை் சாருக் கு தன்ளனபய

பகாடுத்து விட்டாை் , அவரும் ஒத்துக்பகாண்டார்.

பவபறன்ன பவண்டும் .

அடுத் த ஒவ் பவாரு நாளும் , ேதிபனாரு மணி அைவில்

மார்க்பகட்டுே் போய் ேதார்த்தம் வாங் கிய பின்,

காத்திருந் தாை் . கண்கை் பதடும் , அவளுளட சார்

வருவாரா என்று. வரவில் ளல. நாளைந் து நாட்கை்

கழித்து சந் பதகம் வந் து விட்டது. ஒரு பவபை தன்

கட்டாயத் துக் கு அன்று ஒத்துக் பகாண்டாபரா

என்னபவா. அதன் பின் பயாசித்து, முடிவ

மாத்திக் கிட்டாரா. ஒரு வாரம் , ேத்து நாட்கை் என்று

நாட்களை எண்ணினாை் . ஏமாற் றத்தில் பசார்ந்து

போனாை் . அே் ேடி ஏதும் இருந் தால் பநரில்

பசால் லிவிட்டுே் போயிருக் கலாபம என்று அவளுக் கு

வருத் தம் . நாளைந் து முளற அவர்கை் வீட்டுக் பக பதடிே்

போனாை் . பூட்டிய கதவுதான் அவளை வரபவற் றது. ஒரு

தகவல் , சின்ன பசய் தி, ஒன்றும் கிளடக் காமல்

தவித் தாை் ேதிபனழு நாட்கைாய் .

ஒரு நாை் மாளல, கமலத்தின் வீட்டுக் கதவு ேலமாய்

தட்டே் ேட்டது. போய் திறந் தாை் . வாட்ட சாட்டாமான

ஆை் ஒருத் தன் நின்றிருந் தான். நின்ற பதாரளண

நல் லதுக் கு வந் தவனாகத் பதரியவில் ளல.

“ளவயாபுரி வீடுதாபன”

“ஆமாம் ”

வாசற் ேடி நுளைந் து, வீட்டுக் குை் பைபய வந் து விட்டான்.

“யாரது” என்று கமலத் தின் அே் ோ ஈஸி பசரிலிருந் து

எழுந் து வந் தார்.

“யாரே் ோ நீ .. என்னா பவணும் ”

“பசாமசுந் தரம் அய் யா அனுச்சாறு”

“நாந் தான் பசால் லிட்டு வந் பதபனே் ோ, இன்னும் ஒரு

வாரத்தில ஏற் ோடு ேண்பறன்னு”

“நீ எத் தினி வாரந் தான் பகடு வே் ே. இன்னிக் கி ஒன்னு

இல் லன்னு ளேசல் ேண்ணிட்டு வர என்ன அனுச்சாறு”

“இன்னாே் ோ, மரியாளத இல் லாம பேசற”

“இன்னாய் யா மரியாளத ஒனக் கு, வாங் கன கடன

திருே் பிக் பகாடுக் காதவனுக் பகல் லாம் ”

கமலத்துக் கு ேட ேடத் தது, நறுக்பகன நாலு வார்த்ளத

பசால் ல.

“போே் ோ பவைில” என்று கத் தினார் ளவயாபுரி.

“பயாவ் ......... வத வதன்னு பேத் துட்டு, கல் யாணம்

ேண்ண முடியாம கடன் வாங் குவீங் க, பகக் க வந் தா

பவைில போவனுமா”

“ஏய் இன்னா பசான்ன” என்று அவன் பமல் ோய் ந் தார்.

கமலம் வாயளடத்து நின்றாை் .

அவன் ஒரு எத்து தை் ைினான் அவளர. அவர் நிளல

தடுமாறி பின்னால் விழுந் தார். “அே் ோ” என்று கமலம்

ேதறி அவளர தாங் கினாை் .

“பயாவ் நாளை காளலல வருபவன், ேணம் இல் லன்னா,

சட்டி ோபனல் லாம் ேறக் கும் ” என்று திரும் பி நடந் தான்.

அவர் உடல் நடுங் கியது, அவளர பிடித்து ஈஸி பசரில்

ேடுக் க ளவத்து, தண்ணீர் எடுத்து வர ஓடினாை் .

கண்மூடி கிடந் தவரின் வாயில் நீ ளர ஊற் றினாை் . நீ ர்

பவைியில் வழிந் தது.

அளசத் தாை் அளசயவில் ளல. தாளடளய பிடித்து

உலுக் கினாை் , மார்ளே தட்டினாை் , கத் தினாை்

கூவினாை் . அவர் போபய போய் விட்டார்.

அக் கா தம் பிகளுக்பகல் லாம் பசய் தி போய் அடித்து

ஓடி வந் து குவிந் தனர் குடும் ேத்பதாடு. அழுது

புரண்டனர். வை் ைியக் காதான் கிட்ட இருந் து ோர்த்துக்

பகாண்டாை் . அண்ளட ேக் கத் து மனிதர்கை்

உதவிபயாடு அடக் கம் ஆனது. ேத்து நாட்கை் பசன்று

காரியம் . பலாகநாயகி காரியம் நடந் த மறுநாை்

கிைம் பி விட்டாை் . தங் கி இருந் த நாட்கைில் அவை்

கமலத் திடம் பேசபவ இல் ளல. அவளை ஏபறடுத்தும்

ோர்க்கவில் ளல. அவை் புருஷன் பதவராசு மாமா

மட்டும் , கமலத்ளத அவ் வே் போழுது ோர்த்து

இைித் தார். கமலம் எல் லார் மத்தியிலும் என்னா இது

அசட்டுத் தனம் என்று அவளர தவிர்த்தாை் . ஊரிலிருந் து

வந் த பசல் லக் கா கிைம் பி விட்டது. மூன்றாவது அக் கா,

பசண்ேகம் மட்டும் உை் ளூர். கமலத் துக் கு துளணயாய்

அவ் வே் போது வந் து தங் கி இருந் து விட்டுே் போவாை் .

தம் பிகளும் பவளலக் குே் போன பின், வீடு

பவறுளமயானது. காலியான அே் ோவின் ஈஸி பசளர

ோர்க்கும் போழுது அவளுக் கு துக் கம் அளடக் கும் .

கமலத் திற் கு, தன் துரதிஷ்டத் ளத நிளனத் து, வாை் பவ

பவறுத் தது. கல் யாணத்துக் கான ஒரு இளை

நம் பிக் ளகயும் அற் று விழுந் தது அவை் அே் ோ

மளறந் ததில் . தம் பிங் க சின்னே் ேசங் க. இனி

அக் காங் களுக் கும் மாமாங் களுக் கும் என்னா அக் களர

இருக் கே் போவுது. இதன் நடுவில் , மாயா ஜாலம் போல் ,

பதான்றி மளறந் தது, கிருஷ்ணமூர்த்தி சாபராடு

ஏற் ேட்ட சில நாை் சந் பதாஷம் . தன்னிடம் அவர்

பசால் லாமபல போனாபர அதுதான் அவைால் தாை

முடியவில் ளல. அந் த மார்க்பகட் பூவரச மரத் ளத

ோர்க்கும் போது, அவளர முதன் முதலில் சந் தித் த

நிளனவு வந் து, உதட்ளட பிதிக் கி பவறுளமயாய்

போன கனளவ நிளனத் து கசே் ோகும் .

வருடம் ஓடியது. இே் போழுது கமலத் திற் கு,

எதிர்காலத் ளத ேற் றிய நிளனபவ இன்றி, அன்றாட

வீட்டு பவளலகைில் உைலுவது ேைகிவிட்டது.

கிருஷ்ணமூர்த்தி அவை் நிளனவிலிருந் து அகன்பற

போனார். அன்றும் அே் ேடித் தான், அந் த மரத் தின்

நிைலில் நின்றிருந் தவளர அவை் கண் ோர்த்தும் ,

கவனம் வரவில் ளல. அவளரத் தாண்டி போனபின்,

காதில் பகட்டது அவை் பேயர், திரும் பிே் ோர்த்தாை் .

அவளுளடய சாபரதான். ஒரு புன்னளகபயாடு அவர்

நின்றிருந் தார்.

ஒரு வருடத்திற் குே் பிறகு மூர்த்தி சாளர ோர்ந்த

அதிர்சசி
் . கமலம் , சட்படன இரண்டு எட்டு நடந் து அவர்

முன் நின்றாை் . பேச்சி வரவில் ளல. அவருக் காக

காத்திருந் த ஏமாற் றம் , என்பனன்னபவா பேச

பவண்டும் , பகை் வி பகட்க பவண்டும் .

"எே் டி இருக் கர கமலம் ”

பதாண்ளட அளடத் தது. கண் கலங் கி விட்டது. சற் று

போறுத்து, நிமிர்ந்தாை் ,

"ஏன் எங் கிட்ட பசால் லாம போனீங்க” என்று பகாேம்

கண்ணில் பதரிந் தது.

"என்னாச்சி ஒங் களுக் கு, ஒரு பசய் தி, சின்ன தகவல் ,

ஒன்னுமில் லாம என்ன தவிக் க விட்டுட்டு

மறஞ் சிட்டீங் க”

"சாரி சாரி கமலம் . சந் தர்ே்ேம் அே் ேடி ஆகிே் போச்சி

ஒங் கிட்ட பசால் லிக் காமபல பகைம் ே பவண்டியதாச்சி”

"இே் ே.... எே் ே திரும் ே வந் தீங் க”

"பநத்துத் தான்”

"சரி... இங் க... நின்னு பேசினது போதும் . வீட்டுக் கு

வாங் க போய் ஒக் காந் து பேசலாம் ”

"ஓ எஸ்... எங் க வீட்டுக் பக கூட போவலாம் . அத்ளத இந் த

தடளவ எங் கூட வரளல”

"ஆமா எங் க வீட்டுக் குக் கூட போவலாம் அே் ோ இல் ல”

"பவைில போயிருக் காரா”

"இல் ல எறந் துட்டாரு”

"எே் ே கமலம் ” என்று திடுக் கிட்டு,

"வருஷம் ஆச்சி.....நீ ங் க பசால் லாம பகாை் ைாம

ஊருக் பக கிைம் பிே் போய் டீங் கன்னு, மனசு ஒடிஞ் சி

போயி இருந் த பநரத் திலதான், அே் ோவும் என்ன

தனியா தவிக் க விட்டுட்டுே் போய் டாறு” என்று தளல

குனிந் தாை் , போல போலபவன கண்ணீர், மார்பில்

பசாட்டு பசாட்டாய் ஈரமாக் கியது.

"பராம் ே பராம் ே வருத்தமா இருக் கு கமலம் . ஒங் கே் ோ

காலமானது”

"எனக் கு இருந் த ஒபர துளணயும் போச்சி.

அவ் பைாதான் நா குடுத்து வச்சது”

"சரி வீட்டுக் குே் போலாம் ” என்று நடந் தனர். பகாஞ் ச

தூரம் நடந் ததும் , அவை் நின்று,

"அத்ளத வல் லியா இந் த தடவ. அே் ே என்

சாே் ோடுதான் இன்னிக் கி”

"இன்னிக் கு மட்டுமில் ல இன்னும் ஒரு வாரத்துக் கு,

அத்ளத வர வளரக் கும் ”

"அே் டியா” என்று ஒபர சந் பதாஷமானது அவளுக் கு.

"அே் ே நீ ங் க பகாஞ் சம் பவயிட் ேண்ணுங் க, நா போயி

நல் ல மீனு வந் திருக் கான்னு ோத்து வாங் கிட்டு

வந் துடபரன். அே் ரம் எங் க வீட்டுக் பக போயிடலாம் ”

"இல் ல நீ போய் சளமயளல கவனி. நா டவுன்ல்

பேங் க் குக் கு போய் டாலர ேணமா மாத்திட்டு

வந் திடபரன்”

"சீக் ரம் வந் துடுங் க, பநாடில சளமச்சிடுபவன்”

"ஓபக” என்று கிைம் பினான்.

சிட்படன ேறந் தாை் கமலம் .

கமலத்ளத பிடிக் க முடியவில் ளல. வஞ் சனம் வறுக் க,

சுதும் பு குைம் புக் கு என்று வாங் கி எடுத்து ஓடினாை் . சில

நிமிஷத்தில் , மத்திரபகால் காட்டி மாற் றியது போல்

அவை் மனநிளல மாறி விட்டது. சந் பதாஷம் தாங் க

வில் ளல, சார் திரும் பி வந் திருக் காரு என்று.

அந் த ேதட்டத் திலும் , ேதமாய் ோர்த்து ோர்த்து

சளமத்தாை் . சளமத்து முடித் து எல் லாவற் ளறயும்

அடிக் கி ளவத் தாை் . அவர் வர இன்னும் பகாஞ் சம்

பநரமிருந் தது. முகம் கழுவினாை் . பேட்டியிலிருந் து

துளவத்து மடித்து ளவத் த காட்டன் புடளவளய

எடுத்தாை் . பவை் ளையில் ளலட் ஆரஞ் கலரில் பூ

போட்ட புடளவ, அதற் கு பமட்சாய் ஜாக்பகட். கட்டிய

ேளைய புடளவ ஒதுங் கியது. பகாஞ் சமாய் எண்பணய்

தடவி சில மாதமாய் சீவாத தளல முடிளய சீவி

சிக்பகடுத்து ஜளட போட்டாை் . நீ ண்ட ஜளட

அடிவயிற் ளற பதாட்டது. கண்ணாடி ோர்த்து சிந் தூர

போட்டிட்டாை் . முகம் அைகாகத் தான் இருக் கு.

தளலளய பவகமாக ஆட்டி ஜளடளய பின்னுக் குத்

தை் ைினாை் . கதளவ திறந் து ளவத் து தாை் வாரத் தில்

உட்கார்ந்து வாசளல ோர்த்து காத்திருந் தாை் .

வந் து விட்டார், எழுந் து ஓடி வரபவற் றாை் . அவர் உை் பை

வந் ததும் , கதளவ சாத் தி தாைிட்டாை் . "இந் த

வை் ைியக் கா சந் தர்ே்ேம் பதரியாம வந் துட்டா”.

சாதரணமாய் , வீடுகைில் கதளவ சாத் தி ளவக் கும்

ேைக் கம் இல் ளல. ளகயில் பகாண்டு வந் த ளேளய

பகாடுத் தார். கனமாய் இருந் தது. ேல விதமான

ேைங் கை் . அங் கு இருந் த மர நாற் காலியில் உட்கார்ந்து

வீட்ளட பநாட்டம் விட்டார். சின்ன வீடு தான். மூன்று

ளக தாை் வாரம் ஓட்டு வீடு. சுத்தம் , ஒழுங் கு, இருந் த சில

சாமான்களையும் கச்சிதமாய் அைகாக

ளவத்திருந் தாை் . பேரும் ோலும் வீடுகைில் , எல் லாம்

போட்டது போட்ட இடத் திலும் , குே் ளேயும் கூைமாய்

வீபட அசிங் கமாய் ளவத்திருே் ோர்கை் . வருடத் திற் கு

ஒரு முளற போங் கலுக் கு முன், வீட்ளட ஒட்டளட

அடித்து, சுத் தம் பசய் தால் அதிகம் .

டம் ைரில் தண்ணி பகாண்டு வந் து பகாடுத் தாை் . "அவர்

உதட்ளட ளவத்து குடித் தார். கமலம் வீட்டில் எல் லாம்

தண்ணீளர தூக் கித் தான் குடிே் ோர்கை் . அவர் எதிரில்

தளரயில் உட்கார்ந்தாை் .
அவளை ோர்த்து புன்னளக. அவளும் .

போன வருடம் ோர்த்ததிற் கு இே் போழுது இளைத்து

காணே் ேட்டாை் . முக அழுகு குளறயவில் ளல. அைகான

பேரிய கண்கை் . அதன் பமல் வளைந் த புருவம் .

சுத் தமான பவை் ளை விழியில் கரு வட்டம் . ளம தீட்டிய

இளம. அவை் முகத் துக் கு போருத் தமான உதடு,

பமல் லிய கீற் றுே் போல் . சிரிக் கும் போழுது

உை் ைிருக் கும் முத்துக் களை மளறக் காத தாராை உதடு.

உதட்டின் பமல் கன்னத் ளத ஒட்டி ஒரு கருே் பு மச்சம்

கடுகு அைவில் , அைளக பமலும் கூட்ட.

அவனுளடய ஊடுறுவிய ோர்ளவயில் அவளுக் கு

பவட்கம் வந் து விட்டது. தளல கவிை் ந் தது.

ோர்த்த சில பநாடிகைில் அவை் மனதில் அவர்

உருவமும் ேதிவானது. நல் ல சிவே் பு முகத்தில் , கருத்த

மீளச. அகன்ற பநற் றி, பின்னுக் கு அடங் கிய கண்கை் .

தளல முடி பகாஞ் சம் உை் ளுக் கு வாங் க ஆரம் பித்து

விட்டது. சாதாரண பமாட பமாடா பவை் ளை ேருத் தி

சட்ளட, ஜீன்ஸ் பேன்ட்.

"பசால் லுங் க என்னா அே் டி சந் தர்ே்ேம் எங் கிட்ட

பசால் லாம போனதுக் கு”

"ஆமாம் கமலம் . நாம பேசி முடிவு ேண்ண மறுநாை் ,

பமட்ராஸ¤க் குே் போபனன். அத்ளதய விட்டுட்டு

இரண்டு நாை் ல திரும் பி இருக் கனும் . ோைாே் போன

ஜுரம் வந் துட்டுது. ஒரு வாரம் ஆகியும் உடல. அே் ரம்

ோத் தா அது ளடோய் டாம் . ஜூரம் விட்டும் அத்ளத

என்ன தனியா இங் க அனுே் ே தடுத் துட்டாங் க.

அதுக் குை் ை என் விஸாவும் முடிஞ் சி போச்சி”

"அே் டின்னா”

"அதாவது நா இந் தியாவில தங் கர்துக் கு ஆன

பேர்மிஷன்”
"நீ ங் க.......ஒங் க பசாந் த ஊர்ல தங் கர்துக் குக் கூட

பேர்மஷன் பவண்டுமா”

"ஆமா அே் டித் தான். அத நீ ட்டிக் க அளலஞ் சி, இருந் த

பரண்டு மூனு நாளும் ஓடிே் போச்சி. அதனால இங் க

வரபவ முடியல. அே் டிபய பமட்ராஸிலிருந் து ே் பைன்

ஏறிட்படன்”

"என்னா பவளலயா இே் ே திரும் பி வந் தீங் க”

"ஒனக் காகத் தான் கமலம் ”

"அய் ... சும் மா...”

"இல் ல கமலம் உண்ளமயாத் தான். ஒரு பரண்டு மூனு

மாசத்துல திரும் ேத் தான் திட்டம் போட்படன்.

ஆனால் .....” என்று தயங் கி, அே் ோவுக் கு உடல் நலம்

பகட்டு, வியாோரத்ளத கவனிக் க பவண்டியதாகி ஒரு

வருடம் ஆயிட்டது இந் தியாவுக் கு திரும் பி வர”

"பநஜமாலும் , எனக் காகபவவா வந் தீங் க..” என்றாை்

கண்கை் விரிய.

"ஆமாம் கமலம் . ஒனக் கு வாக் கு பகாடுத்துட்டு,

ஓடிே் போபனன் இன்னு நீ பநனச்சிடக் கூடாது ோரு”

"திரும் ே எே் ே பகைம் ேனம் ”

"அடுத் த மாதம் ேதிமூனாம் பததி ஏறக் குளறய ஒரு

மாதம் இருக் கு நமக் கு”

"நமக் குன்னா”
"நாம ஒன்னா இருக் கனம் இன்னு, நீ தான்

பகட்டுக் கிட்டிபய.....” என்று இழுத் தார். அவை் முகத் தில்

சலனம் இல் ளல. எதிர்ோர்த்து ஏமாந் தவளுக் கு

இே் போழுது அதில் நாட்டமில் ளலபயா என்று அவருக் கு

சந் பதகம் .

"ஏன் கமலம் அதுல இஷ்டம் போயிடுச்சா”

"ஊகூம் அபதல் லாம் இல் ல. வருவீங் க வருவீங் கன்னு

அந் த ேதிபனழு நாளு... நான் தளரயில மீனா துடிச்ச

ஞாேகம் வந் தது. மனசு பவறுத்துே் போய் கிடந் பதன்.

நான் பகட்ட சில நாை் சந் பதாஷம் கூட

கிளடக் கலபயன்னு”

"புரியுது புரியுது கமலம் . ஆனா என் தே் பு இல் ல

அதுலன்னு நீ நம் ேனம் . ஏபதா பநரம் . சரி போனது

போகட்டும் இே் ேத் தான் வந் திட்படபன. நீ பய பசால் லு

என்ளனக் கு எங் க வச்சிக் கலாம் இன்னு”

"பதா இன்னிக் பக, இே் ேபவ கூட நா தயார்தான்”

அவர் சிரித்து, "அவ் பைா அவசரமா வாணாம் . நல் ல

நாை் ோர்க்க வாணாமா”

"நாம இன்னா சாந் தி முகூர்த்தமா பசய் யே் போபறாம்

நல் ல நாை் ோக் க”

"ஓ .. ஓ.. ஏன் ோத் தா இன்னா, அது கூட நல் ல ஐடியா

தான். பசய் யலாபம. அே் டிக் கூடம் பசய் யலாபம”

"ஆமா ஆமா, எனக் கின்னா பநஜத்தில கல் யாணமாயி

சாந் தி முகூர்த்தமா நடக் கே் போவுது. எனக் கு நீ ங் க

சாந் தி முகூர்த்தமா ேண்ணி விட்டுடுங் க. நான் காலம்

முழுதும் அளதபய பநனச்சி வாை் ந் துட்டுே் போய் டறன்”

"அே் டில் லாம் பேசாத கமலம் . ஒனக் கு கல் யாணம்

நடக் கனம் , நடக் கும் ”

"எதுக் கு இே் ே அந் த பேச்சி. நடக் குபதா இல் ளலபயா.

ஒங் க கூட இருக் கனம் சந் பதாஷமா, பகளடக் கர இந் த

சில நாை் ல. அது போதும் இே் போளதக் கு. நா

காத்திருந் தது போதும் . இன்னிக் பக இே் ேபவ எனக் கு

பவணும் ” என்று சட்படன நகர்ந்து அவர் மடியில்

தளலளய ளவத்து விட்டாை் . அவர்

எதிர்ோர்க்கவில் ளல. தயங் கி தளலளய தடவினார்.

"சரி கமலம் . இன்னிக் பக. ஆனா இங் க இல் ல. நீ பகட்ட

மாதிரி எங் க வீட்டு பமத் ளத அளறயில”

"சாே் டிட்டு, ஒங் க வீட்டுக் குே் போய் டலாமா”

"இல் ல முதல் இரவின்னா ராத் ரிலதாபன. ஏழு மணிக் கு

பமலத் தான் நம் ே, முதலிரவு. இே் ே சாே் பிட்டுட்டு நாம

களடத் பதருவுக் கு போபறாம் , புடளவ வாங் க”

"எனக் கா” என்று அவை் தளலளய தூக் கினாை் .

"இல் ல எனக் கு” என்று சிரித்து அவை் தளல பமல்

முத் தமிட்டார்.

"ஓ... இன்னிக் கு வைக் கமான போய் தான். நா

சினிமாவுக் குே் போவனுமா”

"ஆமாம் , அதுல ஒன்னும் சிக் கல் இல் லபய”

"ஹூ ஹூ அது ஒன்னுமில் ல, பேரியவன் சீக் ரம்

வந் துடுவான், அவங் கிட்ட சாவி குடுத்துட்டு

பகைம் பிடலாம் ”

"சரி....சாே் பிட்லாபம..... எனக் கு ேசிக் குது”

"பதா” என்று எழுந் தாை் உடபன.

சளமயலளறக் கு அடுத் த தாை் வாரத்தில் , ோய் போட்டு,

அதன் முன் தளல வாளையிளல போட்டு

ேரிமாறியதும் , "வாங் க” என்று ளக கழுவ பசாம் பில் நீ ர்

பகாடுத் தாை் . வாங் கி வாசல் மூளலயில் ளக கழுவி

விட்டு வந் தார். அவை் பகாடுத் த சுத் தமான துண்டில்

ளக துளடத் து வந் து உட்கார்ந்தார்.

வஞ் சின மீன் வருவல் , அவர் நாக் கில் ஜலம் ஊறியது.

புட்டு எடுத்து வாயில் ளவத் தார். அருளம. அடுத்து, மீன்

குைம் பு. சாதம் பிளசந் து சாே் பிட்டார். "ஆகா”.

ேக் கத் தில் இருந் து, போதும் போதும் என்ற தடுத்தும்

ேரிமாறினாை் . ரசித்து சாே் பிட்டளத ோர்த்து

அவளுக் கு ஆனந் தம் .

முகம் , தளலயில் பவர்ளவ, விசிறி எடுத்து வந் து

ேக் கத் தில் உட்கார்ந்து விசிறினாை் . "இவ் பைா

அருளமயா சளமக் கிர. நாந் தான் குடுத்து வக் கல

ஆயுசு முழுதும் சாே் பிட்டு ருசிக் க”

"அபத வாசகந் தான் என்னிதும் ” என்று பேருமூச்சி

விட்டாை் .
தட்டில் ேைங் கை் நறுக் கி, எடுத்து வந் து ளவத் து விட்டு,

அவை் உட்கார்ந்தாை் சாே் பிட. ஏபதா பேருக் குத் தான்,

உட்கார்ந்தது பதரியவில் ளல எழுந் து விட்டாை் .

கிைம் பினார்கை் களடத் பதருவுக் கு. அவளர முன்பன

அனுே் பி விட்டு. ேத்து நிமிஷம் கழித்து அவை் வீடு பூட்டி

நடந் தாை் . பமயின் பராட்டில் சந் தித்து, ரிக்ஷா

பிடித் தார்கை் . களடத் பதருவிபலபய பேரிய

ஜவுைிக் களட. அவை் அந் த மாதிரி

களடங் களுக்பகல் லாம் போனபத இல் ளல. அவளுக் கு

கூச்சமாய் இருந் தது. வரிளச வரிளசயாய் எத் தளன

விதங் கை் . எளத விடுவது எளத எடுே் ேது என்று

குைம் பிே் போனாை் . ேட்டுே் புடளவகை் , அடுத்து

வீட்டுக் கு கட்டிக் பகாை் ை ஒரு நாளலந் து, இன்னும் சில

என்று வாங் கி குவித்தார். அவை் என்ன தான் தடுத்தும்

பகட்கவில் ளல. அடுத்தது நளக களட.

"பவண்டாபம, புடளவகபை அதிகம் . நளகங் களுக் கு

பவற எதுக் கு உங் களுக் கு பேரிய பேரிய பசலவு” என்று

எவ் வைபவா வாதாடினாை் .

"எங் க ோட்டன், எங் க அே் ோ சம் ோரிச்ச

ேணபமல் லாம் நாலு தளல முளறக் கு வரும் .

ேணபமல் லாம் ஒரு போருட்பட இல் ளல கமலம் . நீ

சும் மா இரு” என்று அவளை அடக் கி விட்டு, அவளுக் கு

கழுத் து பசயின், கம் மல் , வளையல் என்று அவை்

சற் றும் எதிர்ோராத வளகயில் வாங் கினார்.

அடுத்து, என்னபவன்று பயாசித்த போழுது அவர்

ளகளய பிடித்து கட்டாயமாய் தடுத் து விட்டாை் . ரிக்ஷா

பிடித்து வீடு திரும் பினார்கை் . பதரு வந் ததும் அவை்

இறங் கிக் பகாண்டாை் . ளேகளை அவர் எடுத் துக்

பகாை் ை, அவை் ளக வீசி நடந் தாை் .

"மணி”
"நாலு”

"அே் ே ஆறு மணிக் கு”

இரவு சாே் ோட்டுக் கு பசாறு வடித் தாை் . அடுத்து

குைியல் . சாதாரண அலங் காரம் . பசன்ட் ோட்டில்

எடுத்து ஜாக்பகட்டில் மளறவில் ளவக் க

மறக் கவில் ளல. தம் பி வரவுக் காக காத் திருந் து,

பசால் லி விட்டு கிைம் பி விட்டாை் , சினிமாவுக் கு.

அடுத் த பதருவுக் குை் நுளைந் தாை் . பதருவில்

பதரிந் தவர் யாராவது ோர்க்கும் முன், பேரிய

வீட்டுக் குை் நுளைந் து விட அவசரமாய் குறட்டு ேடி

ஏறினாை் . கதவு சாத்தி இருந் தது. அருகில் போய்

தை் ைிே் ோர்த்தாை் , திறக் க வில் ளல. கதவில் இருந் த

கனமான பித் தளை ளகே் பிடிளய அளசத்து அளத

ளவத்பத கதளவ தட்டிே் ோர்த்தாை் . திறக் கவில் ளல.

சீக் ரம் வந் து விட்படாபமா என்று சந் பதகம் . அல் லது

அவர் பதாட்டத் தில் குைியலில் இருக் காபரா

பதரியவில் ளல. தவித்தாை் . பதருவில் நடே் ேவர்

கண்ணில் ேடமால் இருக் க மளறவு இடம் பதடினாை் .

சட்படன கதளவ ஒட்டிய பேரிய திண்ளணயில்

ஏறினாை் . திண்ளணயின் முடிவில் இருந் த மரத் தூண்

மளறவில் சுவற் ளற ஒட்டி நின்றாை் . அவளை அந் த

ேருத் த ேர்மா மரத் தூண் ஏறக் குளறய மளறத் துக்

பகாண்டது. வீட்டின் குறட்டு சாய் வுக் கூளரயும் ,

திண்ளண உயரமும் பதருவிலிருந் து ோர்ே்ேவர்

கண்கைில் இருந் து அவளுக் கு இன்னும் ோதுகாே் ளே

பகாடுத்தது. ேல தடளவ அந் த திண்ளணயில் பசாே் பு

ளவத் து ஆடியது, கண்ணா மூச்சி விளையாடியது

நிளனவு வந் தது. கண்ணா மூச்சிக் கி மளறவது போல்

இன்று நிஜமாலுபம மளறய பவண்டியளத நிளனத்து

சிரிே் பு வந் தது.

நிமிஷம் ஓடியது, இன்னும் தனக் கு பநரம் வரவில் ளல

என போறுளமயின்றி காத்திருந் தாை் . அந் த ஒரு அளர

மணி பநரத் தில் ேத் து தடளவ கதளவ தட்டி விட்டு

மீண்டும் திண்ளணயில் ஒைிந் தாை் . ரிக்ஷா ஒன்று

வந் து நின்று இறங் கினார். அவளுக் கு நிம் மதி மூச்சு

வந் தது. ரிக்ஷா போனதும் , அவை் மளறவில் இருந் து

பவைிே் ேட்டாை் .

"எே் ே வந் த”

"அளர மணிக் கு முன்ன. எங் ளகயில இன்னா வாட்சா

இருக் கு. மணி பதரியாம சீக் ரம் வந் துட்படன்” பூட்டு

திறந் து, கதளவ தாழிட்டு விட்டு உை் பை போனார்கை் .

"ஒக் காறு. நா போயி குைிச்சிட்டு வந் துடபரன்.

இபதல் லாம் வாங் கத்தான் போபனன்” என்று ளேளய

பகாடுத் தார். வாங் கி திறந் து ஆராய் ந் தாை் .

"அட எதுக் கு இவ் வைவு மல் லிளகே் பூ. ேைங் க. ஸ்வீட்.. ஓ

ஓ ஓ நீ ங் க பநஜமாலுபம எனக் கு சாந் தி முகூர்த்தம்

பசய் யே் போறீங் கைா... போச்சிடா போச்சி.... நா சும் மா

ஒரு பேச்சிக் கு பசான்பனன்” என்று உட்கார்ந்து

விட்டாை் ேக் கத் தில் இருந் த பேஞ் சின் பமல் .

"ஏன் கமலம் . ஒனக் கு பிடிக் கலன்னா பவணாம் ”

"இல் ல இல் ல... பிடிக் காதுன்னு இல் ல....” என்று ஏபதா

மனக் குைே் ேத்தில் இருந் தாை் . காத் திருந் தார். சற் று

போறுத்து, "நா இபதல் லாம் எடுத்திட்டு பமத் ளதக் குே்

போபறன், நீ ங் க குைிச்சிட்டு வாங் க சீக் ரம் ”

"ேட்டுே் புடளவங் க கூட அங் கத் தான் வச்சிருக் பகன்.

ஒனக் கு பிடிச்சதா கட்டிக் கிட்டு இரு” என்று அவர்

பதாட்டத் துக் குே் போனார்.

கமலம் மாடிே் ேடி ஏறினாை் . இருட்டும் பவளை, மாடி

அளறயின் விைக் ளக போட ஸ்விட்ளச பதடினாை் .

சுவற் றில் இருந் த ஒற் ளற ஸ்விட்ளச அழுத்திே்

போட்டாை் . அந் த காலத்து மாடல் , பேரிய பித் தளை

மூடி இட்டது, டங் பகன்ற பேரிய சத் தத்பதாடு ஆன்

ஆனது. கூளரயில் ோவமாய் பதாங் கிய தூசி ேடிந் த

ஒன்ளற ேல் பு ஒன்று அளறயில் மங் கிய மஞ் சை் ஒைி

ோச்சியது. பேரிய விசாலமான அளற நடுவில்

இரட்ளட ேடுக் ளக கட்டில் . உயரமானது. அதன் பமல்

பவை் ளைத்துணி விரிே் பு, இரண்டு தளலயளணகை் .

உளரகை் இன்ளறக் குத்தான் மாற் றினாபரா என்னபவா

சுத் தமாய் இருந் தது. கட்டிலுக் கு ேக் கத்து பமளசயில் ,

வாங் கி வந் த ேட்டுே் புடளவகை் , நளககை் , பேட்டிகை்

திறந் து அவளுக் காக காத் திருந் தன. ளேயில் இருந் த

மல் லிச்சரத்ளத எடுத்து கட்டிலின் மர சட்டங் கைில்

சுற் றிவிட்டு, பகாஞ் சம் உதிரி எடுத்து ேடுக் ளகயில்

தூவினாை் . நிளறய சினிமாக் கைில் ோர்த்த அனுேவம் .

பமளச பமல் ளவத் திருந் த தட்டில் ேைங் கை் , இனிே் ளே

எடுத்து ளவத்து அடுக் கினாை் . கட்டியிருந் த புடளவளய

அவிை் த் து விட்டு, வாங் கியதில் , பலமன் கலர் ேச்ளச

ோர்டர் ேட்டு பசளலளய எடுத் து அணிந் தாை் .

ஜாக்பகட்தான் ேளையது, பமட்ச ் இல் லாத மஞ் சை் கலர்.

அளறயில் இருந் த ஆை் உயர நிளலக் கண்ணாடி முன்

நின்று, முக அலங் காரம் . பதளவயான அலங் கார

போருட்கை் இருந் தன. எல் லாம் அவளுக் கு

அறிமுகமில் லாத பமல் நாட்டு வளககை் . தளல முடி

அலங் காரமும் பசய் து முடித் து, தான் பகாண்டு வந் த

பசன்ட் பதைித் து, மல் லிளக சரம் சூடினாை் . நளககை்

அது அது அதன் இடத் தில் ஏறின.

"ஆகா.....இது நானா” என்று அவை் கண்களைபய நம் ே

முடியவில் ளல. இவ் வைவு தங் கத் ளத அவை் உடல்

கண்டபத இல் ளல. கண்ணாடி முன் நின்று அைகு

ோர்த்தாை் . கல் யாணக் களல வந் பத வந் து விட்டது.

அவளுக் கு மனதில் ஒபர குைே் ேம் , அடுத்து பசார்வு. இது

நாடகம் , போய் யானது என்று மனது உறுத் திக்

பகாண்பட இருந் தது. ஆனால் , நாம் ஆளச ேட்டவளர

நிரந் தரமாய் அளடய முடியாவிட்டாலும் . இந் த பநரம்

அவர் எனக் கு பசாந் தமானவர். சில நாட்கை் கணவர்.

அது போதும் , அந் த நிளனவிபலபய காலத் ளத

ஓட்டிவிடலாம் என்று தனக் குத் தாபன சமாதானம்

பசால் லி காத்திருந் தாை் .

மூர்த்தி குைித்து விட்டு வர நாழி ஆனது.

அலங் காரத்ளத முடித் த கமலம் அளறளய விட்டு

பமாட்ளட மாடிக் கு வந் தாை் . பவைிபய நன்கு இருட்டி

விட்டது. கிைக் கு கீை் வானத் தில் , முக் கால் வட்ட நிலவு,

பதன்ளன மர மட்ளடயின் உச்சிபயாடு மளறந் து

விளையாடியது. பமாட்ளட மாடியில் நடந் து பதரு

ேக் கம் வந் தாை் . ேளைய நிளனவுகை் . அபதா... அந் த

கட்ளட சுவற் று மூளலயில் தான், மங் கைமும் , அவளும்

பசர்ந்து ேலராமபனாடு விளையாடிய அே் ோ அம் மா

ஆரம் ே விளையாட்டு. இன்ளறக் கு நிஜமான

விளையாட்டு இபத பமத்ளதயில் , அவை் சாபராடு. அடி

வயிற் றிலிருந் து ஒரு இன்ே உணர்வு பமபலழுந் து

சிலிர்ோனது. மனதில் குதூகலம் .

பின் ேக் கம் காலடி சத் தம் பகட்டு திரும் பினாை் . அவர்

பவை் ளை பவட்டி சட்ளடயில் நடந் து வந் தார். அைகான

கம் பீர நளட. அருகில் வந் து, "வா” என்று ளக பிடித்து

ேை் ைி அளறக் கு அளைத் து வந் தார். இதுபவ அவர் நம்

கணவராய் இருந் தால் ... சற் று தை் ைி நின்று விைக் கு

பவைிச்சத் தில் ோர்த்தார். ேட்டுே் புடளவ

நளககபைாடு, தளல நிளறய தளைய தளைய

மல் லிச்சரம் பதாைில் தவை, மிக மிக அைகாக

இருந் தாை் கமலம் . இவை் நம் மளனவியாய்

இருந் தால் .... அவர் தன்ளன தளல முதல் கால் வளர

ோர்ே்ேளத ோர்த்து அவளுை் மின் காந் த அளலபோல்

உடபலங் கும் .
"நல் லா இருக் பகனா” என்று முன்னும் பின்னும் திரும் பி

காண்பித் தாை் .

"ஒன் அைகுக் கு என்னா குளறச்சல் . அலங் காரம்

ேண்ணாமபல நீ அைகு. இே் ே பசால் லபவ பவணாம் ”

"நிஜமாலுமா, நிஜமாலுமா” என்று திருே் பித் திருே் பிக்

பகட்டாை் .

"ஆமா ஆமா. அலங் காரம் பிரமாதம் , எதுவுபம அைவு

மீறை” என்றதும் அவளுக் கு சந் பதாஷம் தாைவில் ளல.

"ஓ.... ஒன்ன மறந் து போச்சி” என்று சட்படன போய்

அவர் சூட்பகளஸ திறந் து, எளதபயா பதடி எடுத்து

வந் தார். அைகான கண்ணாடி போன்ற பேட்டி. அளத

திறந் ததும் , ஒரு கல் லிளைத் த பசயிபனாடு உயர்ந்த

வாட்ச.் ோர்த்ததும் , அவை் கண்கை் விரிந் து,

"அய் பயா என்னா அைகு” என்றாை் .

வாட்ளச பேட்டியிலிருந் து எடுத்து, அவை் இடது

ளகளய தூக் கினார். அவை் சட்படன அந் த ளக தங் க

வளையளல கைற் றி வலதுக் கு மாற் றிவிட்டு

காட்டினாை் . ளகளய பிடித்து கட்டினார்.

"கழுத்துக் கு ேதிலாய் ளகயில் கட்டுராபரா சாரு”

அந் த ளகளய எடுத் து புறங் ளகயில் முத் தமிட்டார்.

அவை் சட்படன குனிந் து அவர் காளல இரு ளககைால்

பதாட்டு கண்ணில் ஒற் றினாை் . அே் ேடிபய அவளை

அை் ைி எடுத் து அளணத் தார்.

அவர் மார்பில் தளல ளவத்து கண் மூடினாை் . தளல

நிளறய சூடிய மல் லிளக மணம் அவர் நாசில் இதமாய்

ஏறியது. அவை் ளககளும் அவளர ஆரத் தழுவி

முகத்ளத அவர் மார்பில் புளதத் து கன்னத்ளத பதய் க் க,

அவர் முகக் கட்ளட அவை் தளல உச்சியில்

அழுத் தியதில் பதரிந் தது அவளைவிட நல் ல உயரம்

என்று. அவர் கழுத் ளத பிடித் துக் பகாண்டு, தன்

தளலளய உயர்த்த, அவர் முகத்ளத தாை் த்தி, உதட்டில்

முத் தமிட்டு , பகாளவ இதளை கவ் வி சுளவத் தார்.

இருவர் உடலும் சூடாகியது கலவி நாடகத்ளத

ஆரம் பிக் க. அே் ேடிபய இரு ளகபகாண்டு அவளை

"அலாக் காய் ” தூக் கி, நகர்ந்து அந் த உயர கட்டிலில்

ேடுக் க ளவத் தார். அவர் தளரயில் நின்றேடிபய அவை்

ேக் கமாய் சாய் ந் து தளலளய பமல் ல அவை் மார்பின்

பமல் சாய் த்தார். அவை் அக் கிை் ேக் கம் வந் த வியர்ளவ

வாளட, அவர்கை் பூசிய பசன்ட்டிற் கு போட்டியாய்

அவருக் கு ஒரு வித மயக் கத்ளத பகாடுத் தது. மார்பில்

ளவத்த தளல அழுத்தியது, ேஞ் சு பமத்ளத பமல் தளல

சாய் த்தது போல் இறங் கியது. தளலளய தூக் கியதும் ,

அவர் ளகளய பிடித்து, குத்திட்ட மார்பின் பமல் ளவத் து

அழுத் தினாை் . ரே் ேர் ேந் ளத அழுத்துவது போல்

இருந் தது. அவைாக ஜாக் பகட் கீை் ஊக் குகளை

அவசரமாய் கைற் றி, தூக் கியதும் இருளகைாலும்

அளணத் தாலும் அடங் காத பேரிய முளலகை் பவைி

வந் தன. ேற் றி பிளசந் தார். ளக பவற் று முளலயில்

ேட்டதும் அவை் உடல் சிலிர்த்தது. காம் புகை் இரண்டும்

புளடத்து நின்றன. விரலால் நசுக் கி உருட்டியதும் ,

உடளல முறித்து அவர் கழுத் தில் ளக ளவத் து

இழுத் தாை் . புரிந் து பகாண்டு, இருளககைால்

முளலளய பிடித் து அழுத்தி, புளடத்து பமபலழுந் த

ேடர்ந்த ோச்சி அதன் பமல் விளடத் த காம் ளே

நாக் கால் தீண்டி சுற் றி வட்டமிட்டதும் , அவை் "ஸ் ஸ்”

என்று கண் மூடினாை் . திடீபரன வாய் திறந் து கவ் வி

சே் பி காம் ளே கடித் தார். "ஆ ஆ” என்று பமல் லிய குரல் .

அவளுக் கு சட்படன யாபரா உயரத்துக் கு தூக் கியது

போல் ஆனந் தம் . வாயினுை் ளவத் து குதே் பி, ேல் லால்

முளலக் காம் ளே கடித் து, நாக் கால் இழுத்து சூே் பி

சுளவத்து விளையாடியதும் , அவளுக் கு தாை முடியாத

உணர்சசி
் ஏறியது. அவர் தளல முடிளய பகாத்தாக

பிடித்துக் பகாண்டு தளலளய முளலபமல் அழுத் திே்

பிடித்து, முனகலில் ஆரம் பித் து, "ஆங் ஊங் ” என்று

பேரிய சத் தபம போட்டாை் . அடுத் த முளலயும் கசக் கே்

ேட்டு, காம் பு வாய் க் குை் தை் ைே் ேட்டு கடி ேட்டது.

"ஊம் ...” என்று உடளல புரட்டி எடுத்து பநைிந் து, இரு

ளககைால் அவர் முகத்ளத பிடித்து மார்ளே

ேக் கவாட்டில் குளுக் கி முளலகளை அழுந் த

பதய் த் தாை் .
"என்னா அருளம... இந் த மாதிரி மாமாவுக் கு

முளலகளுடன் விளையாடத் பதரியவில் ளலபய” என்று

அவளுக் கு ஆனந் தபமா ஆனந் தம் .

ேல நிமிடமாய் கண்ணாடி ோர்த்து ோர்த்து கட்டிய

பசளல சில பநாடிகைில் அவிை் க் கே் ேட்டு,

உரிக் கே் ேட்டது. உங் களுக் கும் என்ன இங் பக பவளல

என்று ோவாளட, ஜாக்பகட் அளனத்தும்

அகற் றே் ேட்டன. முழு அம் மணமாய் ேடுத்தாை்

மல் லாந் து. அவர் தை் ைி நின்று ோர்த்தார். ேடுத்தும்

தாைாத பகாங் ளககை் , பகாபுர கலசம் போல் குத் திட்டு

நின்றன. ஒட்டிய இைம் அடி வயிறு தாை் ந் து

ேணிந் ததில் , உே் பிய முக் பகாணம் பமபலழுந் து

முக் கியத்துவம் பேற் றது. ஆளடகை் விலகினால் என்ன,

நானிருக் கின்பறன் என்று பமல் லிய கருத்த முடி,

வாயிளல மூடி இயற் ளகயாய் மளறத்திருந் தது.

அவசரமாய் அவரும் நின்றேடி பவட்டி, சட்ளட, ஜட்டி

களைந் து நிர்வாணமானார். கமலம் தளலளய

திருே் பிே் ோர்த்தாை் . பதாளட நடுபவ விளறத்து

நிற் கும் , தன் பூட்ளட திறக் க வந் திருக் கும் மந் திரக்

பகாளல கண் விரிய ோர்த்து வியந் தாை் . எழுந் து

உட்கார்ந்து, ளகளய எட்டினாை் . அவர் கிட்ட வந் ததும் ,

அவர் இடுே் ளே பிடித்து இழுத் து, இரு ளககைால்

தண்ளட ஆளசயாய் வருடி, பிடித்து உருவினாை் .

இருக் கமாய் பிடித்து அளசத் து, அழித் திே் ோர்த்து

இே் ேடி ஒரு வீர்யமா, வளலக் க முடியாத இரும் புத்

தடியாட்டம் என்று ஆச்சரியம் தாைவில் ளல. கீை்

பநாக் கி அழித்தினால் தண்டு அடிபயாடு தாை் ந் து,

விட்டதும் ஸ்பிரிங் ளவத் த ரே் ேர் போம் ளம போல்

எழுந் து நின்று ஆடியது. அே் ேடிபய ேல முளற ளகயால்

தட்டிே் ோர்த்து அதனுடன் விளையாடினாை் . "பதவராசு

மாமாவுது இந் த மாதிரி விளறக் கவில் ளல, பகாஞ் சம்

வல வலன்னு இருக் கும் ”. இரு ளககளை ஒன்றன் பமல்

ஒன்றாக அடுக் கி ளவத் து தண்ளட பிடித்து

அைபவடுே் ேது போல் ோர்த்ததில் ஒரு அளரயடி நீ ைம்

என்ேளத உறுதி பசய் து, அம் மாடி.......எம் மா நீ ட்டு........

இது முழுதும் நம் ம ஓட்ளடயில் பசல் லுமா. காமநீ ர்

பேருகி கூதி வாளய நச நசக் க ளவத்து ஊரல் எடுக் க

ஆரம் பித்து விட்டது.

அவர், கட்டிலில் ஏறி கட்டிே் பிடித்து ேடுக் ளகயில்

தை் ைினார். கூடும் சாளர ோம் புகை் போல் உடல் கை்

தானாக பின்னிக் பகாண்டன, உதடுகை் ஒட்டிக்

பகாண்டன. அந் த விசாலமான கட்டிலில் புரண்டன ஓர்

உடலாய் .

பவகம் சற் று தணிந் ததும் , அவர் பிரித்துக் பகாண்டு

எழுந் தார். அவை் கால் கை் நடுபவ முட்டி போட்டு

உட்கார்ந்தார். நீ ட்டி இருந் த அவை் கால் களை மடக் கி,

ோதம் தளரயில் ஊன்ற நிறுத் தி ளவத்து கால் களை

விலக் கியதும் , கூதி வாய் உதடு விரிந் து அவளர

ோர்த்து சிரித்து வரபவற் றது. (அதனால் தான்

பவர்டிகல் ஸ்ளமல் என்றனபரா) புறங் ளகயால்

கூதிளய ஆளசயாய் தடவியதும் , அவை் உடல் சிலிர்ே்பு,

கூச்சத்தில் பதாளட தானாக கூடியது. இடதுளக கட்ளட

விரல் சுட்டி விரல் கைால் கூதி பவைி உதட்ளட விலக் கி

ளவத் து, இன்பனாரு ளகயால் பூல் தண்ளட பிடித்து,

முளனயில் தலும் பிய மதன நீ ளர தடவித் பதய் த் து, உை்

வாசல் காே் ேவர் இருவருக் கும் , தளலளம (பயானி)

லிங் கத் திற் கும் முதல் பூளச நடந் தது. வை வைே் ோன

பூல் முளன கூதி வாயில் ேட்ட மாத்திரம் கமலம் உடல்

முழுதும் மின் அளல ோய் ந் தது போல் சிலிர்த்தது.

அளசந் து பகாடுத்து முனக ஆரம் பித் தாை் . பூல்

தண்ளட பின்னுக் கு இழுத்துே் பிடித் ததும் , முளனத்

பதால் விரிந் து வை வைபவன்ற சிவந் த பூல் பமாட்டு

ோதி பவைிே் ேட்டது. அே் ேடிபய அளத கூதி வாயில்

ளவத் து நுளைத் து அழுத்திய போழுது, முளன மட்டுபம

உை் பசன்று நின்றது. இடுே் ளே முன்னுக் குத் தை் ைி

ேலம் கூட்டி தண்ளட அழுத் தியும் போகவில் ளல.

இன்னும் அதிகம் , 'ஆங் .........' என்று முனகல் .

"ஓபகா... இவை் கன்னி கழியாே் போண்ணு இல் ல,

அதான் இவ் வைவு கஷ்டே் ேடுது” என்று எண்ணி,

"வலிக் குதா கமலம் ”, என்றார்.

'இல் ல இல் ல” என்றாை் அவசரமாய் . "நம் ே சந் து

சிறுசுதான். அதான் மாமா தடியும் கஷ்டே் ேட்டுது

போவ. இவர்தும் போகாம போய் ட்டா” என்று ேயம் .

வலிளய போறுத்துக் பகாண்டு ேல் ளல கடித்துக்

பகாண்டாை் . பூளல சந் தில் விட்டேடிபய, காளல நீ ட்டி

முன் ேக் கம் ளக ஊன்றி தண்டாலிட்டார். இடுே் ளே

முன்னும் பின்னும் அளசத்து, ஆைமாக அழுத் தாமல்

கூதி வாளய இடிக் கலானார். அலகு போலான தண்டு

கூதிளய இடிக் கும் சுகம் , கமலம் இதுவளர காணா

சுகம் . குத்தும் போபதல் லாம் அவை் இடுே் பும்

முன்னுக் கு அளசத்து வாங் கி ஊங் ....... ஊங் ....... என்ற

முனகல் சத் தத்பதாடு அனுேவித் தாை் . அவர் பகாஞ் சம்

பவகம் கூட்டி குத்தும் போழுது, ஒரு முளற பூல் சற் று

ஆைமாய் இறங் கி 'போத் துக் பகாண்டு' சதக் பகன

முழுதும் இறங் கி விட்டது. 'ஆஆ........ ' என்ற சின்ன வீரல் .

கன்னித்திளர கிழிந் பதா என்னபவா. பூல் ஆைமாய்

இறங் கிவிட்டளத உணர்ந்தார். அவர் பமடும் கூதி

பமடும் பதாட்டு விட்டன. அவர் ேயந் து, பூளல

விட்டேடிபய எடுக் காமல் ஓே் ேளத நிறுத் தினார்.

"என்னாச்சி என்னாச்சி கமலம் . பராம் ே வலிச்சிதா”

"இல் ல இல் ல, நீ ங் க பசய் யிங் க பசய் யிங் க

நிறுத் தாதீங் க... இம் இம் ” என்று அவைாக இடுே் ளே

பமலும் கீழும் அளசத்து ஆட்டுவளதே் ோர்த்து, அவரும்

ஓளை பதாடர்ந்தார். இே் போழுது முழு பூலும் இஸ்க்

இஸ்க் என்ற சத் தத்பதாடு உை் பை பவைிபய என ஆடி

அருளமயாய் ஓை் நடந் தது. கூதிவாய் உதடு ேருே் பில்

தண்டு உராய் ந் து பகாண்பட கூதிே் புளையில் உை் பை

நுளையும் போழுதும் , ஆைத் தில் போய் இடிக் கும்

போழுதும் அவளுக் கு அைவிட முடியாத உணர்சசி

்

அளல உடல் முழுதும் ேரவியது. அவளை பதவளத

ஒருவை் ளககைில் ஏந் தி, கிர்பரன ேறந் து வானத் தின்

பமல் ேயணம் பசல் வது போல் உணர்ந்தாை் . தளல

ேக் கவாட்டில் சாய, கண்கை் பசாருக, ேல் ளல கடித்து

"அற் புதம் அற் புதம் , இவ் பைா ஆனந் தமா அம் மாடி

அம் மாடி” என்று அவளுக் கு பிரமிே் பு. "ஊம் ஊம் ” என்று

ஒவ் பவாரு குத்திற் கும் ஒரு ேடி என்று மளலபயறுவது

போல் இருந் தது அவளுக் கு.

இதுவளர விலகாத கூதியின் தளசகை் அவர் முழு

தண்ளடயும் இறுக் கமாக உருவி விட்டதில்

எதிர்ோர்த்தளத விட அவருக் கும் சீக் கிரபம உணர்சசி

்

ஏறி, ஓழின் பவகம் அதிகரித்தது, குத் தின் ேலமும்

கூடியது. அவைால் தாங் க முடியவில் ளல.

உணர்சசி
் யின் மளல ஏற் றத் தின் உச்சிபயா இது என்று

பதான்றும் அைவுக் கு அவை் உடல் முழுதும் முற் றிலும்

புதுளமயான ஆனந் தே் ேரவசம் . "இதுதானா அந் த ஓை்

சுகம் ஆகா ஆகா” என்று ஆனந் த பவை் ைத் தில் மிதந் து

திளைத் தாை் . ளக கால் கை் விளறத் தன. இடுே் பு

தானாக பமபல எழுந் து ஓழின் குத்ளத வாங் கியது.

அவர் நிளலயும் அவளைே் போலபவ, சுகத் தின்

உச்சிளய அவரும் பதாட்டு விட்டார். களடசியாய் ஒரு

ஆைமான ேலமான குத்து, பூல் முளன அவை் கருே் ளே

வாளய முட்டி நின்றது. "ஹ¥ம் ஹ¥ம் .......” என்று நீ ண்ட

அடித்பதாண்ளட ஒலி எழுே் பி, அவை் ளகவிரல் நகம்

அவர் முதுகில் ேதிய "ஆமா ஆமா இதுதான்

பேரானாந் தம் ” என்று அவை் ஒவ் பவாரு நரம் பும்

துடித்து, வான் உச்சிளயத் பதாட்டாை் . அவர் உடல் பின்

ேக் கம் வில் லாய் வளைந் து, அவருக் கு பவடித்துச்

சிதறியது போல் பூல் துடி துடித்து விந் ளத கக் கியது.

அவர் ஆட்டம் நின்றது. விளறத் த அவை் உடம் பும்

துவண்டது. அவர் அே் ேடிபய அவை் மார்பமல் சாய் ந் து

ேடுக் க, அவர் ோரத்தில் முளலகை் அழுந் தி பிதுங் கின.

அவர் உடல் பவர்ளவ வடிந் து அவை் மார்ளேயும்

நளனத் தது.

சில நிமிடங் கை் அளசவற் று கிடந் தனர். பின் அவர்

புரண்டு அவை் ேக் கத் தில் ேடுத் தார். மல் லாந் து

ேடுத் தவை் புரண்டு அவளர கட்டிக் பகாண்டு கண்

மூடினாை் .

"ஆகா ஆகா என்னா ஆனந் தம் . இதுக் குத்தானா,

இத் தளன வருஷமா காத் திருந் பதன். மாமாவுக் கு வழி

விடாதது, என்னுளடய பிரியமான சாருக் காக

காத்திருந் து, கதவு திறந் து வழி விட்டது போலும் இன்று.

இது போதும் , இது போதும் ” என்று ஆனந் த பவை் ைத் தில்

மிதந் து கிடந் தாை் .

ஓத் த களைே் பு கிருஷ்ணமூர்த்திளயயும் ,

கமலத்ளதயும் , பசார்க்க பூமியில் தங் க ளவத்திருந் தது.

கண் மூடி அளர தூக் கத் தில் கட்டிே் பிடித்து கிடந் தனர்.

அளத விட்டு விலகி வர அளர மணிக் கு பமல் ஆனது.

அவர் தான் முதலில் எழுந் தார். எழுந் து தளரயிலிருந் த

பவட்டி எடுத் து அணிந் து, கீபை ேடி இறங் கிே் போனார்.

அவளுக் கு இன்னும் எழுந் திருக் க மனமில் லாமல் ,

புரண்டு ேடுத் தாை் . இறங் கியவர், பதாட்டத் திற் குே்

போய் ஒன்னுக் கு இருந் து விட்டு ளக கால் முகம்

அலம் பி திரும் பினார்.

ேடுக் ளகயில் அவை் ஒரு காளல நீ ட்டி, ஒரு கால் மடித் து

கவிை் ந் து ேடுத் திருே் ேளத ோர்த்து ரசித்தார். கசங் கிய

மல் லிச்சரமும் களலந் த ஜளடயும் மட்டுபம அவை்

அம் மண பின் அைளக மளறக் கே் போதுபமா.

ேடுக் ளகயில் பிதுங் கி ஒரு ேக் க முளல, பின் ேக் க

இளட வளைவு பநைிபவாடான கட்டைகு அவர்

கண்ணுக் கு விருந் தானது.

"கமலத் தின் பின் அைகும் , சிற் பி பசதுக் கிய அைபகா”

என்று வியந் தார்.

கட்டிலில் ஏறியதும் அவை் விழித்துக் பகாண்டாை் .

அே் ேடிபய நகர்ந்து அவர் மடி மீது தளல ளவத் துக்

பகாண்டாை் . அவை் தளலளய தடவி குனிந் து பின்

கழுத்தில் முத் தமிட்டார். அவர் ளக அவை் பூ உடளல

தடவியது. பின் கழுத் தில் ஆரம் பித்து, முளல பிதுக் கம் ,

முதுகு, வளைந் த இளட, இரண்டு தர்பூசணி, அதன் நடு

பிைவு, வாளைத்தண்டு பதாளட என்று கீை் வாட்டமாய்

ளக ஓடியது. அந் த ஸ்ேரிசம் தந் த சுகத்ளத

அனுேவித்து, சிணுங் கும் குளைந் ளத போல் பநைிந் து

அளசந் து எழுந் து உட்கார்ந்தாை் . ளககளை தூக் கி

நிறுத் தி, உடல் முறித்து திமிற் எடுத்தாை் . மதர்த்து

நின்றன இரண்டு முலாம் ேை பகாழுத்த முளலகை் .

சாய் ந் து, அவர் கழுத்ளத ேக் க வாட்டில்

கட்டிக்பகாண்டாை் . ஒரு முளல அவர் புஜத்தில்

அழிந் தியது. அவர் காளத கடித்து விளையாடி,

"ஒங் களுக் கு பராம் ே பராம் ே நன்றி” என்று கிசு

கிசுத்தாை் .

"எதுக் கு”
"பசார்கத்துக் கு அளைச்சிே் போனதுக் கு”

"அந் த பசார்க வாசல் பகாஞ் சத்தில திறக் கல. பராம் ே

வலிச்சிதா. பமாபதா பமாபதா உை் ைார போரச்ச, சில

பேருக் கு ரத் தம் கூட வருமாம் ”

"ஊம் ...அே் டியா, எனக் கு சுருக் கின்னுச்சு அவ் பைாதான்.

ஆனா மத் த வலிமாரி இல் ல, இது ஆனந் த வலி, எத் ன

தடவ ஓனுன்னா அனுேவிக் கலாம் . இன்னிக் கி

அனுேவிச்சது எனக் கு ஓனும் , தினம் தினம் ஓனும் . நீ ங் க

ஊருக் குே் போற வளரக் கும் , ஒரு நாளும் தே் ோம

ஓணும் ” என்று அவர் கழுத் ளத கடித்தாை் .

"ஊம் பகாடுத்துட்டாே் போச்சி”

எழுந் து தளர இறங் கினாை் . கூதி வாயில் ஒழுகல் ,

பதாளடயில் வழிந் து பிசின் மாதிரி ஒட்டியது. துணி

மணிகளை பதடி எடுத் தாை் . ோவாளட, ஜாக் பகட்ளட

மட்டும் உடுத் திக் பகாண்டு கீபை போனாை் . அந் த

பேரிய வீடு பவறிச்பசாடி இருந் தது. ேளைய

நிளனவுகை் , வீடு நிளறய ஜனங் கை் இருே் ோர்கை் .

சளமயல் கட்டில் , பதாட்டத் தில் நிளறய

பவளலக் காரர்கை் . இந் த மாதிரி அளரகுளற ஆளடயில்

இந் த இடத்தில் நடமாடுபவாம் என்று நிளனத்திருக் க

மாட்டாை் . ஒன்னுக் குே் போக பதாட்டக் கதவு திறந் து

ோர்த்தாை் . இருட்டு. பூச்சி போட்டு இருந் தால் , அதனால்

ோவாளட வழித் து, கிணற் றுே் ேக் கத் திபலபய

உட்கார்ந்து ஒன்னுக் குே் போனாை் . நீ ர் பமாண்டு பகாை

பகாைே் ளே விரளல விட்டு கழுவினாை் . விரல் ேட்டதும்

வாய் சற் று எரிந் தது. ேச்சத் தண்ணீர் ஊற் ற சுகமாய்

இருந் தது.

மாடி ஏறி வந் து, அவை் கட்டி வந் த புடளவக் கு

மாறினாை் . அளறளய விட்டு பவைிபய பமாட்ளட

மாடிக் கு வந் தனர். நிலவு வானத் தின் பமல் ஏறி, மாடி

முழுதும் நல் ல பவைிச்சமாகி விட்டது.

பதருவிைக் குகளும் அளணக் கே் ேட்டிருந் தன.

ஊபரங் கும் மற் பறந் த ஒைியும் கலக் காத கண்ணுக் கு

குளுளமயான நிலபவாைி மட்டும் .

"இங் க ோளய போட்டு ஒக் காரலாம் ” என்று உை் பை

போனாை் .

ோய் , விரிே் பு ேைம் ேலகாரம் யாவற் ளறயும் எடுத்துக்

பகாண்டு அளற விைக் ளக அளணத்து வந் தனர்.

விரிே் பு போட்டு உட்கார்ந்து, ேைங் களை நறுக் கி அவை்

அடிக் கி ளவக் க, ேைம் , இனிே் பு, ேலகாரங் களை

சாே் பிட்டுக் பகாண்பட பேசினர்.

கமலம் தான் ஆரம் பித் தாை் . "எதுக் கு எனக் காக நளக

புடளவ இன்னு இன்னிக் கு இவ் ..பைா பசலவு பசஞ் சீங் க”

"எல் லாம் காரணமாத் தான் கமலம் ”

"என்னா காரணம் ”
"ஒனக் குன்னு ஒரு கல் யாணம் ஆகனும் ன்னுதான்.

கல் யாண பேச்சி வந் தே் போ பகே் ோங் கில் ல, என்னா

நளக போடறீங் க போண்ணுக் குன்னு. ஒரு ேத்து

பேௌன்னுன்னு பசான்னா, நல் ல மாே் பிை் ளையா

வரலாம் இல் ளலயா”

"நிஜமா எம் பமல ஒங் களுக் கு இவ் பைா அக் களரயா”

என்று அவளர கட்டி கன்னத் தில் முத் தமிட்டாை்

கமலம் , “நிஜமா எம் பமல ஒங் களுக் கு இவ் பைா

அக் களரயா” என்று பகட்டதும் , அதற் கு மூர்த்தி,

“ஆமாம் கமலம் , நாந் தான் முன்னபம பசான்பனபன.

ஒன்ன எனக் கு புடிக் கும் இன்னு. நீ நல் ல போண்ணு,

ஒன் அைகுக் கும் , குணத்துக் கும் ஒன்ன கட்டிக் கே்

போறவன் குடுத் து வச்சவன்”

“பகாணம் சரி, என்ன அைகுன்னுதான் எல் லாம்

பசால் றாங் க... சும் மானாட்டம் அே் டி பசால் றாங் கைா

இன்னு சந் பதகம் எனக் கு. நா மாநிரம் , குை் ைம் , ஒரு

ஆம் ேை கண்ணுக் கு அைகா அது, எனக் கு எே் ேவும்

சந் பதகம் தான். நீ ங் கைாவது, தயவு பசஞ் சி

உண்ளமயா பசால் லுங் க”

“ஆமா கமலம் என்ன நம் பு. நீ உண்ளமயாலும்

அைகுதான்” அவளுக் கு உச்சி குைிர்ந்தது. “நிறத்துல

ஒன்னும் நீ பகாளறச்சலில் ல. குை் ைம் ஒபர குளறபய

இல் ல. ஒன் முகம் களையான முகம் . ஆம் ேைங் கை

வசீகரிக் கர முகம் . அே் ரம் இே் ேத் தான் முழுசா

ோத்துட்படபன, ஒடம் பு அைகு இருக் கு ோரு... ஒன் மாரு...”

“பமாளலன்னு பசால் லலாபம” என்றாை் பவட்கத்பதாடு.

“இம் ... ஆமா உன் முளல ஒன் ஒடம் புக் கு பகாஞ் சம்

பேரிசு தான்.
அதுதான் ஆம் ேைங் களுக் கு தாராைமா இருக் கனம் .

இடுே் பு நல் லா சிறுத்து, அடுத் து கீை பேருத்து, ோத் த

ஒடபன பிடிச்சிடும் கவலே் ேடாத, ஒன்ன கட்டிக் க

கண்டிே் ோ வருவாங் க”

“ஒங் க நம் பிக் க எனக் கு இல் ல, போவட்டும் ....அடுத்து

எே் ே வச்சிக் கலாம் ”

“நீ தான் தினம் பகட்டிபய, அத் ளத வரவளரக் கும் இந் த

மாதிரிபய பசய் யலாபம”

“இந் த பநரமா. நா தினமும் சினிமா போவாவ முடியும் ”

“இல் ல, ேகல் பவளையில மத் யானம் வச்சிக் கலாம் . நீ

இன்னா ேண்ற, காளலல சளமச்சி, சாே் ோட்ட

பகரியர்ல எடுத் திட்டு இங் க வந் திட்ர. அே் ரம்

சாயந் திரம் அஞ் சி மணி வளரக் கும் நம் ே

பகாண்டாந் தான்”
“ஓ நல் லாத்தான் இருக் கு, ஆனா தினம் ேகல்

பவளலயில நா வர்த யாரும் ோத்துட்டா”

“அே் டியா. அே் ே ஒன்னு பசய் யலாம் . நீ பதரு ேக் கமா

வராம. பதாே் பு சந் துல போற மாரி போயி,

பதாே் புக் குை் ை நுளைஞ் சி பவலி தாண்டி நம் ே

வீட்டுக் குை் ை வந் துட்டா, பதாட்டக் கதவு வழியா

வந் துடலாம் ”

“ஓ நல் ல பயாசளனதான்”

அவர் ோய் ேடுக் ளகயில் சாய் ந் து ேடுத் தார். அவளும்

ேக் கத் தில் ஒட்டி உட்கார்ந்து ேடுத் தாை் . ஒரு

தளலயளணளய இருவரும் ேகிர்ந்து ேடுத் தனர். அவை்

ஒருக் கைித்து ேடுத்து அவர் திறந் த மார்பில் ளக

போட்டு ேடுத் தாை் .

“ஆமாம் ... இம் மா பசலவு பசஞ் சிருக் கிரீங்க.

எதுக் குன்னு ஒங் க அே் ோ பகக் கமாட்டாரா”

“இது ஒன்னும் பேரிசில் ல கமலம் . நான் ஊருக் கு வந் து

போற பசலவில இது பேரிபச இல் ல”

“போன தடளவபய ஒங் க பநலம் விக் கனம் இன்னு

பசான்னீங்கபை, என்னாச்சி”

இே் ேடி குடும் ேக் களத, மற் ற போதுவான களதகளை

பேசி மணி ஓடியது. சந் திரனும் உச்சிக் கு வந் து

விட்டார்.

“சரி அே் ே நான் பகைம் ேரன்” என்று எழுந் து

உட்கார்ந்து, “நாளைக் கு என்ன சாே் ோடு பவணும்

பிடிச்சதா பசால் லுங் க”

“நீ எது பசஞ் சாலும் நல் லா இருக் கும் , இன்னிக் கி வச்ச

மீன் குைம் பு போல. ஆனா நாளைக் கு கவிச்ச வாணாம் ,

பவை் ைிக் கிைளம நா சாே் ட மாட்படன், மரகறி போதும் ”

“பகைம் ேட்டுமா, நாளைக் கு ோக் கலாம் ”

“ஊம் . இன்னும் ஒரு வாரம் நமக் குத் தான்”

“அதுக் கே் புரம் பநனக் கபவ எனக் கு ேயமா இருக் கு.

இே் பேர் ேட்ட சந் பதாஷம் இருக் கு இதுலன்னு பதரியாம

இருந் துட்படன் இவ் பைா நாைா. அே் ரம் அது

பகளடக் காம என்னா பசய் யே் போபறன்னு பதரியல”

“ஆமாம் கமலம் . இே் ே, ஒங் கூட பநருங் கி ேைகி,

உடலால கடந் துட்டு , இன்னும் சில நாை் ல பிரியே்

போபறாம் ன்னா, நாம பரண்டு பேருபம ேடே் போபறாம்

பவதளனய. அத தாங் க முடியுமா பதரியல”

“ஆமாம் ஆமாம் . ஆனா அதே் ேத் தி இே் ே பேசி, இருக் கர

சில நாை நா வீணடிக் க போறதில் ல. எனக் கு

பிரியமான சாபராட கூடி இருந் தாச்சின்னா அது

போதும் இே் போளதக் கு” என்று அவளர கட்டிக்

பகாண்டாை் .
“மணி ஆகியிருக் கும் . அே் ேபவ ஒன்ேது மணி சங் கு

பகட்டுது” என்று எழுந் தாை் .

மாடியிலிருந் து எல் லாவற் ளறயும் எடுத்து அளறக் கு

வந் தனர். நிலபவாைிபய கசிந் து அளறயில் போதிய

பவைிச்சம் இருந் தது. விைக் ளக போடாமபல, ேட்டுே்

புடளவளய மடித் து, நளககளை கைற் றி அலமாரியில்

ேத் திரே் ேடுத் தினாை் . மணி ஒன்ேதளர. கிைம் பும்

பநரமாகி விட்டது.

கமலத் தின் வாை் க் ளகயில் அன்று ஒரு போன்னான

நாை் . இதுவளர அளரயும் குளறயுமாய் மாமாவிடம்

கற் றது. இன்று முழுதாய் ஓை் இன்ேத்ளத அனுேவித்து

விட்டாை் .

“இவ் பைா பசாகத் த வச்சிருக் காரு அதுல சாமி. அதான்

புருஷன போண்டாட்டிங் க, அவங் க பின்னால

சுத் தறாளுவ, பதடுறாளுவ, எையறாளுவ, ராத்ரி

பசாகத் துக் குத் தானா இபதல் லாம் ”

இரவு ேடுக் ளகயில் , கமலம் அன்ளறய நிகை் ச்சிகளை

திரும் ேத் திரும் ே நிளனத்து பநடுபநரம் ேடுக் ளகயில்

விழிந் திருந் தாை் .

மறுநாை் காளல அவை் எழுந் திருக் க நிளனத் த பநரம்

எே் ேபவா ஓடிே் போய் , அவை் சின்னத் தம் பி பகாகுலன்

எழுே் பிய பின்தான் எழுந் தாை் . அவசர அவசரமாய்

தம் பிங் களுக் கு டிேன் பசய் து பகாடுத்து அனுே் பிய

பின், அன்ளறய போழுதுக் கான சளமயளல எல் லாம்

பசய் து முடித்தாை் . அடுத்து குைியல் . சளமத் த

யாவற் ளறயும் ஒரு பேரிய அடுக் கில் அடிக் கி ளவத் து

கிைம் ே ேத்து மணிக் கு பமல் ஆகி விட்டது. பேசி

ளவத்தது போல் , பதாட்டே் ேக் கமாய் வீட்டில் நுளைந் து,

சளமயல் கட்டில் பகாண்டு வந் த அடுக் ளக ளவத்து

விட்டு, முன் கட்டுக் குே் போனாை் . முன் ேக் கம் பேச்சிக்

குரல் பகட்டது. கிருஷ்ணமூர்த்தி யாருடபனா முன் ேக் க

தாை் வாரத் தில் உட்கார்ந்து பேசிக் பகாண்டிருந் தார்.

கமலம் பின் கட்டு சளமயல் அளற அருபக நின்று

காத்திருந் தாை் .

“அே் போ நா ஒங் க கூடபவ வந் துடபரன். பகாஞ் சம்

உட்கார்ந்திருங் க ேத்து நிமிஷத் துல பகைம் பிடபரன்”

என்று உை் கட்டுக் கு வந் தார். அங் கு சளமயலளறயில்

கமலம் நிற் ேளத ோர்த்து அருகில் வந் தார். வாயில் ளக

ளவத் து, ரகசியமாய் பேசினார்.

“எே் ே வந் த கமலம் ”

“நா வந் து கா மணியாச்சி. யாபராடபவா நீ ங் க

பேசிட்டுருந் தது நல் ல பவளல பகட்டுச்சி, அே் டிபய

இங் பகபய நின்னுட்படன்”

“நல் லதாே் போச்சி. சரி நா இே் ே பகாஞ் சம் பவைில

பகைம் ேனம் . எங் க பநலம் விக் கரது ேத்தி ஒரு ோர்ட்டி

வந் திருக் காம் . போய் ட்டு வந் துட்பரன்”

“பராம் ே நாழி ஆவுமா. நா டிேன் பகாண்டாந் து

இருக் பகன். சாே் பிட்டுே் போவலாபம”

“ஆமாம் ேசிக் கிது. பநத்பத ஒங் கிட்ட பசால் லனம்

இன்னு பநனச்பசன், ேகல் சாே் ோடு மட்டும் இல் ல,

டிேனும் பகாண்டு வர”

அவை் சிரித்து, “அது கூடத் பதரியாதா எனக் கு,

பசால் லனுமா”

“ஓ...” என்று அவை் கன்னத் ளத தட்டி, “என்னா டிேன்”

“பூரி கிைங் கு”

வயிறு முட்ட சாே் பிட்டார்.

“இன்னிக் கி ோத்து, இந் த ோர்ட்டி வரனுமா” என்றார்

சலிே் போடு.
“ேரவாயில் ல, அதுவும் முக் கியம் தாபன. நா இங் கபய

காத்திருக் பகன்”

“ஆமாம் கமலம் , நீ இங் கபய இரு, நா கதவ பூட்டிட்டு

போபறன்”

சாே் பிட்டு ஆனதும் , ளக கழுவினார்.

“வரட்டுமா” என்று அருகில் வந் தார். அவளை உற் றுே்

ோர்த்தார்.

“என்னா தூங் கலயா ராத்திரி, கண்ணு பசவந் திருக் கு”

“ஆமா, எங் க தூக் கம் வந் திச்சி, பகடச்ச சந் பதாஷத் த

பநனக் கபவ பநரம் போதலன்னு, மனசு தூக் கத் த

பதாரத் திடுச்சி”

“ஓ... அம் மாம் சந் பதாஷமா” என்று முகத்ளத அவை்

முகத் தருபக பகாண்டு வந் தார். அவளும் நிமிர்ந்து

காட்டினாை் . அவை் முகத் ளத பிடித்து இதழில் அழுந் த

முத் தமிட்டார். அவளும் அவளர கட்டி அளணத்து

முளலளய அவர் மார்பில் அழுத் தினாை் . அவர் ஒரு

ளகயால் ஒரு ேக் க முளலளய பிடித்து அழுத் தி

பிளசந் தார். அவர் வாய் திறந் து அவை் நாக் ளக உை்

வாங் கி சே் பி விளையாட, அவை் , ஒரு ளகயால்

ஜாக்பகட்ளட தூக் கி விட்டாை் . அவர் சட்படன தளலளய

தாை் த் தி பவைிபய வந் த முளலக் காம் ளே கவ் வினார்.

அந் த பவகத்தில் , அவளுக் கு ஆ என்று முனகல் வந் து

விட்டது, அளத ளகளய வாயில் ளவத்து அழுத் தி

கட்டுே் ேடுத்தினாை் . புளடத் த காம் ளே கடித்து

நாக் கால் துைாவி விளையாட அவை் அவர் தளல

மயிளர பகாத்தாக பிடித்து இழுத் தாை் . போதும் என்று

தளலளய தூக் கினார்.

“வரட்டுமா...போய் ட்டு வந் து மீதிய கவனிக் கரன்”

என்றார்.

“இல் ல இதுவும் ” என்று அவசரமாய் , இன்பனாரு

முளலளயயும் தூக் கி விட்டதும் , அளதயும் கவ் வி

குதே் பினார். இன்னும் போனால் , திரும் ே முடியாது

என்று அவளை விட்டு விலகினார். எச்சில் ேட்ட

இருமுளல காம் புகளும் புளடத்து ேை ேைத் தன. அளத

விட்டு விலக மனமில் லாமல் விலகினார்.

“வரன்”

“ஊம் சீக் ரம் வந் துட்னும் ” என்று கால் களை எட்டி அவர்

கன்னத் தில் முத்தமிட்டாை் .

தளல முடிளய பகாதி விட்டு சரி பசய் து பகாண்டு

அவசரமாய் மாடிக் குே் போனார். கமலத்துக் கு அந் த

சில நிமிஷ விளையாட்டில் உடல் சூடாகி ேட ேடத்து

இருந் தது. அவர் ேல் ேட்ட முளல காம் ளே ஆளசயாய்

தடவி விட்டு, ஜாக்பகட்ளட இழுத்து மூடினாை் .

அே் ேடிபய சுவற் றில் சாய் ந் து உட்கார்ந்து கண் மூடி

இளைே் ோறினாை் .

சற் று போறுத் து, சார் வந் தவருடன் கிைம் பிவிட்டார்.

பவைிக் கதவு பூட்டும் சத் தம் பகட்டது.

அவளும் நாலு பூரி சாே் பிட்டு மூடி ளவத்து எழுந் தாை் .

அடுத்து, அவர் வரும் வளர என்ன பசய் வபதன

புரியவில் ளல. பநற் றிரவு பதாளலத் த தூக் கத்ளத

பிடித்து விடலாம் என்று மாடி ஏறினாை் . அளறயில்

எல் லாம் போட்டது போட்ட ேடி அலங் பகாலமாய்

இருந் தது. கட்டில் பமல் , பவை் ளை ேடுக் ளக விரிே் பில் ,

நடுவில் திட்டாக களற.

“பநத்து கட்டிலில் ஓத் த போது வழிந் த கஞ் சி

களறயாக் கிடுச்சி” என்று யூகித் தாை் . அந் த விரிே் ளே

எடுத்து விட்டு, கட்டிளல சுத்தே் ேடுத் தி விட்டு, பவறு

ஒன்ளற அலமாரியில் பதடி எடுத்து போட்டு அைகு

ேண்ணினாை் . அளறளய பேருக் கி கூட்டி

எல் லாவற் ளறயும் ஒழுங் கு ேடுத்தினாை் . களற ேடிந் த

விரிே் ளே எடுத்துக் பகாண்டு கீபை போய் பசாே் பு

போட்டு, களறளய கசக் கி, துளவத் து காய ளவத் தாை் .

வீட்ளட தனியா கூடம் தாை் வாரம் என்று சுற் றி வந் தாை் .

எவ் பைா பேரிய ேணக் காரங் க வீடு, எவ் வைவு பேர்

இருே் ோங் க. சின்னே் பேண்ணாய் இருந் த போழுது

மங் கைத்பதாடுதான் போவாை் வருவாை் . தனியா

வீட்டில் நுளைய கூச்சமாய் இருக் கும் . அந் த பேரிய

வீட்டில் இே் ேடி தனியாக சுதந் திரமாய் ஒரு காலத்தில்

சுற் றுபவாம் , அந் த வீட்டு சாபராடு கட்டிலில் ேடுத்து

ஓே் போம் என்று அவை் கனவிலும் எதிர் ோர்த்திருக் க

மாட்டாை் . மாடிக் கு திரும் பினாை் . அளற இே் போழுது

ோர்க்க ேைிச்பசன இருந் தளத ோர்த்து அவளுக் பக

சந் பதாஷம் . கட்டிலுக் கு எதிரில் இருந் த ஆை் உயர

நிளலக் கண்ணாடியில் அவை் உருவத்ளத ோர்த்தாை் .

முதல் நாை் , ேட்டுே் புடளவயில் முழு உருவத்ளதயும்

ோர்த்தது. இன்று சாதாரண புட¨யிலும் அைகாகத் தான்

இருக் பகாம் . சாபர அவர் வாயல பசால் லிட்டாபர என்று

உை் ளுக் குை் மகிை் ச்சி. சார் வரும் வளர ேடுக் கலாம்

என்று கட்டிலில் ஏறி ேடுத் தாை் . விசாலமான ேருத்தி

ேஞ் சி பமத்து பமத் தன ேடுக் ளக, வை வைத் த விரிே் பு,

கட்டாந் தளர ோய் ேடுக் ளகக் கு ேைக் கே் ேட்ட உடம் பு

சுகம் கண்டது. உடளல முறித் து, உருண்டு புரண்டு

காளல ேரே் பி ளவத்து சுதந் திரமாய் ேடுத் தாை் . உடல்

ஆண்சுகம் பதடியது. ளக தானாக பசளலக் குை்

நுளைந் து கூதி வாளய தடவியது. “பதா ேடுத்த

கண்ணயர்ந்து எழுந் தாை் சார் வந் து விடுவார்” என்று

கண்மூடினாை் . கிைக் கு பமற் கு ேக் க சுவற் றில் , கதவு

இல் லாத சன்னல் கை் சற் று உயரத் தில் . திருடர் ேயபம

இல் லாத காலத் தில் கட்டே் ேட்டது. சன்னல் களுக் கு

கதவும் இல் ளல கம் பியும் இல் ளல. புழுக் கபம இல் லாத

காற் பறாட்ட அளற. நிசே் தமான சூை் நிளல, கண்ளண

சுயற் றியது, ஒருக் கைித்துே் ேடுத்து தளலயளண

ஒன்ளற அளணத்து அடுத் த நிமிஷம் ேறந் தாை்

நித் திளர உலகுக் கு. அங் கும் அவை் சார் ளகவிரித் து

காத்திருந் திருந் தார் சல் லாபிக் க.

விழிே் பு வந் து கண் திறந் த போழுது அவளுக் குே்

புரியவில் ளல “எங் க இருக் பகாம் நாம” என்று,

திடுக்பகன ேயந் து எழுந் து உட்கார்ந்தாை் . முழு

நிளனவு திரும் பியதும் உதட்டில் ஒரு புன்னளக,

திரும் ேவும் ேடுக் ளகயில் விழுந் து உடளல உருட்டி

புரட்டி பசாம் ேல் முறித் தாை் . உடல் மத மதபவன்று

இருந் தது. நல் ல அருளமயான கனவு. சிங் கே் பூரில்

அவருடன் உல் லாசமாய் சுற் றித் திரிந் தது போல் .

“ஓ கனவு... அதுவும் ேகல் கனவு” என்று அவளுக் குை்

பசாகம் . அந் த பசாகத் ளத உடபன உதறி எறிந் து விட்டு

கட்டிளல விட்டு இறங் கினாை் . பவய் யில் தாை

ஆரம் பித்து விட்டது, மணி மூன்றுக் கு பமல்

இருக் கலாம் , “பவகு பநரம் தூங் கி விட்படாம் . சார் ஏன்

இன்னும் வரவில் ளல”. ேசித்தது. இருவரும் சாே் பிட

ஆளச ஆளசயாய் சளமத் தளத தனியாக உட்கார்ந்து

பகாஞ் சமாக சாே் பிட்டு எழுந் தாை் . மாளல வளர அவர்

வருவதாக இல் ளல. பேருத் த ஏமாற் றம் . இன்னிக் கு

அவ் பைாதான் போல. எடுத்து வந் த சாே் ோட்ளட பவறு

ோத் திரங் களுக் கு மாற் றி ேத் திரே் ேடுத்தி விட்டு, காலி

அடுக் ளக எடுத்துக் பகாண்டு பதாட்டக் கதவு திறந் து

வீட்ளட விட்டு பவைிபயறினாை் .

மறுநாளும் முன் தினம் போலபவ சளமத் து எடுத்துக்

பகாண்டு போனாை் . இன்றாவது சாபராடு ஓக் க

முடியுமா என்று எதிர்ோர்ே்பில் , வீட்டின் பதாட்டக் கதவு

வழியாய் நுளைந் தாை் .

கிணற் றடியில் ஜட்டிபயாடு நின்று, தண்ணீளர அவபர

கிணற் றிலிருந் து இழுத்து, வாைிளய அே் ேடிபய

தளலயில் கவிை் த்து குைித்துக் பகாண்டிருந் தார் சார்.

நின்று ோர்த்தாை் கமலம் . அந் த காளல இைம்

பவய் யிலில் தண்ணீர் ேட்ட அவர் உடம் பு தங் கமாய்

மின்னியது. மார்பில் இருந் த கருத்த முடி உடம் போடு

ஒட்டிக் பகாண்டது. அகன்ற மார்பு, ளக, புஜம் , கட்டு

கட்டான சளத ஏறி இறங் கும் அைகு, பவை் ளை ஜட்டி

பிதுக் கம் யாவற் ளறயும் கண்டதும் அவை் உடலில்

பலாசான சிலிர்ே்பு.

அவை் நின்று ோர்ே்ேளத, முகத்தில் வழிந் த நீ ளர

ளகயால் வழித்து அவரும் ோர்த்தார். உதட்டில்

புன்னளக. அந் த இடத் திபலபய பகரியளர ளவத்து

விட்டு, அருகில் போனாை் . புடளவ தளலே் ளே இழுத்து

இடுே் பில் பசாறுகி, புடளவ கீை் ேகுதிளயயும் பதாளட

பதரிய தூக் கி பசாறுகி விட்டு,

“ஒத்துங் க, நா இழுக் கரன்” என்று அவர் ளகயிலிருந் து

வாைிளய வாங் கி, தண்ணீர் இழுத் தாை் .

அவர் குத்துக் காலிட்டு மணக் கட்ளடயில் உட்கார்ந்து

பகாை் ை, தண்ணீளர தளலயில் ஊற் றினாை் . இரண்டு

வாைி ஆனதும் , ேக் கத் தில் இருந் த பசாே் பு டே் ோவில்

பேரிய பசாே் பு கட்டிளய எடுத் தாை் . அவை் காணாத

புதுவளக மணம் . மூச்ளச இழுத்து முகர்ந்து ரசித்து

விட்டு, அவர் முதுகில் பதய் த் து குைே் பி விட்டு,

ளககைால் பதய் த் தாை் .

“எழுந் திருங் க”

“இல் ல கமலம் போதும் , நா பதய் ச்சிக் கரன்”

“இல் ல நாந் தான் பதய் ே் பேன்”

எழுந் து நின்றார். முன் ேக் கம் மார்பில் பதய் க் க

பநைிந் தார். பதாளட இடுே் பு என்ற ளக போக பமலும்

பநைிந் தார். அவளுக் கு சிரிே் பு.

“என்னா சின்னக் குைந் ளதயாட்டம் ” என்று

ஜட்டிக் குை் ளும் ளக போனது.

“அய் ய” என்று ளகளய பிடித் துக் பகாண்டார். அவை்

விட வில் ளல, ஜட்டிளய சட்படன இறக் கி விட்டாை் .

பூல் பவைி வந் து, ோதி உயரம் எழும் பி நின்று ஆடியது.

ளககைால் பிடித்து இழுத்து அைபவடுத்து, ஆளசயாய்

உருவினாை் . பசாே் ளே எடுத் து, இரு ளககைிலும்

குளைத்து, நுளர வரவளைத்து, தண்டின் பமல் பூசி

உருவினாை் . ஜட்டிளய அவபர பமலும் இறக் கி, கால்

வழிபய கைற் றி விட்டு, காளல நன்கு ேரே் பி ளவத்து

அகட்டினார். தண்டு பமல் பநாக் கி விளறத்து நீ ண்டது.

பமலும் பசாே் பு நுளரளய ளக நிளறய ஆக் கி எடுத்து,

தண்டு, பதாங் கிய பகாட்ளட எல் லா வற் ளறயும்

பசாே் புக் ளகயால் பிளசந் து உருவி அவளர உசுே் பி

விட்டாை் . அவருக் கு சுகபமா சுகம் , உணர்சசி

் ஏறி “ஊம் ”

என்று தளலளய பின்னுக் குத் தை் ைி அவை் பதாளை

ேற் றி “கமலம் கமலம் ” என்று முனகினார். தண்டு

முழுதும் விளறத்து பமல் பநாக் கி பீரங் கி போல்

நின்றது. அவளுக் கு அந் த மாதிரியான விளறே் பு

ஆச்சரியமாய் இருந் தது, இே் டி இரும் பு துண்டு

மாதிரியா ஆவுமா என்று. பமலும் பமலும் உருவ உருவ,

அவருக் கு உணர்சசி
் தாைமுடியாமல் ,

“போதும் போதும் கமலம் , வாணாம் இதுக் கு பமல”

என்று விலகி, சட்படன உட்கார்ந்தும் விட்டார்,

“போதும் தண்ணிய ஊத்து”

வாைி தண்ணீளர ஊற் றினாை் . பசாே் பு போக குைித்து

முடித்ததும் , அவை் துண்டு எடுத்து முதுகு மார்பு,

சாமான் எல் லாவற் ளறயும் துளடத்து துவட்டியதும் ,

அவர் வாங் கி தளலளய துவட்டினார். அவர் துவட்டும்

போழுது, தளல ஆட்டி பூல் பமலும் கீழும் ஆடியது

அவளுக் கு பவடிக் ளகயாய் இருந் தது. விரளல பசர்த்து

அதன் தளலயில் ஒன்று போட்டதும் ஸ்பிரிங் போம் ளம

போல் ஆடியது கண்டு பமலும் தட்டி விளையாடினாை் .

“உஸ் போதும் போதும் ” என்று பசல் லமாய் அவை்

ளகளய பிடித்து, விலகி நின்று தளல துவட்டி, துண்டு

கட்டி களற ஏறினார்.

பவட்டிகட்டி பவற் று உடம் போடு வந் து மூர்த்தி

உட்கார்ந்தார்.

“ஆே் ேம் சுட்டாந் து இருக் பகன்”

“ஆே் ேமா... அபதல் லாமா... இே் ேவும் சுடறாங் கைா.

எனக் கு எே் ேபவ மறந் து போச்சி”

உட்கார ளவத் து ேரிமாறினாை் .

“ஆே் ேம் , பதங் காய் ோல் அருளமயான காம் பிபனஷன்”

என்று சுளவத்து சாே் பிட்டார்.

“இன்னிக் கு யாரும் வரமாட்டாங் க இல் ல பநத்தாட்டம் .

அநியாம போச்சி ஒரு நாளு”

“வர மாட்டாங் க. இன்னிக் கு, பநத்துக் கும் பசத்து டபுைா

ஆட்டம் ஆடிட்டா போச்சி” என்று ளகளய நீ ட்டி அவை்

முளலளய பிடித் து விட்டார்.

“அே் ே இே் ேபவ மதியம் சாே் ோட்டுக் கு முன்னபவ ஒரு

வாட்டியா”

“ஆமா ஆமா...முடிச்சிடனும் . நீ தான் குைிக் கும் போபத

ஏத்தி விட்டுட்டீபய. “குத்திக் கிட்டு நிக் குது”

“இன்னுமா நிக் குது” என்று அவர் மடியில் ளகளவத் து,

பவட்டிளய விலக் கினாை் . ஆமாம் என்ேது போல் அது

ஓணான் மாதிரி தளலளய ஆட்டியது.

“ஆமாம் , அே் ே நீ ங் க போங் க பமத்ளதக் கு முன்ன, நா

இபதா வந் துட்படன் ஏறக் கட்டிட்டு” என்றதும் , அவர்

எழுந் து ளக கழுவி போனார்.

“வரும் போது, ஒரு பகாடத் தில தண்ணியும் குவளையும்

பகாண்டாந் துடு, அங் பகபய கழுவிக் கலாம் . அதுக் காக

கீை வர பவண்டியதில் ல”

கிருஷ்ணமூர்த்தி மாடி அளறக் குே் போய் ேடுக் ளகயில்

சாய் ந் து கண் மூடினார். வயிறு புளடக் க சாே் பிட்ட

களைே் பு. அவளும் சாே் பிட்டு, ோத் திரங் களை கழுவி

விட்டு, மற் றவற் ளற மூடி ேத் திரே் ேடுத்தி விட்டு,

அவசரமாய் மாடி ஏறினாை் . அதற் குை் அவர் குட்டித்

தூக் கத்தில் இருந் தளத ோர்த்து, எழுே் ே

மனமில் லாமல் , தளரயில் ஒரு விரிே் ளே போட்டு

ேடுத் தாை் . விடியக் காளலயில் எழுந் து டிேன் சாே் ோடு

என்று தயாரித்து ஓடி ஆடியதில் அவளுக் கும் களைே் பு.

பகாஞ் சம் ஆயாசமாய் இருக் க கண்ளண மூடினாை் .

ஒரு அளர மணி பநரம் பசன்றபின் அவளுக் கு முழிே் பு

வந் து விட்டது. அவர் இன்னும் எழுந் திருக் க வில் ளல.

மணி ேதிபனான்ளற தாண்டிவிட்டது. இன்னும்

பநரத்ளத வீணாக் க விரும் ோமல் , எழுந் தாை் .

கண்ணாடி முன் நின்று, களைந் த தளலளய வாரி,

போட்டிட்டு முக அலங் காரம் சுருக் கமாய் நடந் தது.

அவருளடய வாசளன பசன்ட்ளடயும் கழுத் தில் பூசி,

கண்ணாடியில் முன் பின் ோர்த்து தன் அைகில் திருே் தி

ஆனதும் , கட்டிலில் ஏறினாை் . அளசவு அவளன எழுே் பி

விட, புரண்டு ஒருக் கைித்து ேடுத்து இடம் பகாடுத் தார்

அவை் உட்கார. அவளர ஒட்டி உட்கார்ந்து ஒரு ேக் க

முளல அவர் மார்பில் ேதிய அவர் பமல் சாய் ந் தாை் .

அவர் ஒரு ளகளய சுற் றி அளணத் தார்.

“தூக் கம் போட்டாச்சா”

“ஆமாம் , ஒன் ஆே் ேம் அவ் பைா படஸ்ட் அைவு பதரியாம

வயுறு முட்ட சாே் டுட்படன், தூக் கம் கண்ண

பசாைட்டிடுச்சி”
“ஆே் ேத் தில பதன்னங் கை் ளு ஊத் தித் தாபன புைிக் க

வச்சி சுடபறாம் , தூக் கம் வரும் தான்”

“ஓ அே் டியா” என்று எழுந் தார். “அதுவும் தூங் கிடுச்சா”

என்று அவர் பவட்டிளய விலக் கினாை் . பூல் தளல

சாய் த் து பதாளட பமல் ேடுத் து இருந் தது. அந் த

நிளலயிலும் நீ ண்டுதான் இருந் தது. இடது ளக

உை் ைங் ளகயில் எளட ோர்ே்ேது போல் தூக் கி, வலது

ளகயால் ஒரு அணிே் பிை் ளை முதுளக தடவிக்

பகாடுே் ேது போல் தடவி விட்டாை் . பதம் பு வந் தது

போல் புளடத்து தளல தூக் க ஆரம் பித்தது. ளகயால்

தண்ளட பிடித்து இழுத்து உருவியதும் முழுதும்

நிமிர்ந்து விட்டது.

குனிந் து தண்டின் பமல் முத் தமிட்டு, “எனக் கு இத

சே் ேனும் ” என்றாை் .

“ஊம் அதுக் குன்னா பேர்மிஷன் பகட்டுக் கிட்டு ,

தாராைமா சே் பேன்”

“அதில் ல, நீ ங் க பசர்ல ஒக் காரனும் நா தளரயில

ஒக் காத்து”

“ஓபகா ேளைய பநனே் போ” என்று எழுந் து கட்டிளல

விட்டு இறங் கினார்.

(முதல் ோகத் தில் தை விதி காரணமாய் விரிவாக

பசால் ல முடியாமல் போன காட்சி இே் போழுது)

பவட்டிளய அவிை் த்து, பசர் ஒன்ளற எடுத்துே் போட்டு

உட்கார்ந்தார். பதாளட நடுபவ குத் திட்டு நின்று

பகாண்டது. அவை் வந் து அவர் எதிரில் தளரயில்

உட்கார்ந்தாை் .

“நீ அவுக் கலயா”

“ஊகும் , ஒபர பவைிச்சம் ...... வா..ணாம் ” என்று

பகாஞ் சினாை் .

“அபதே் ேடி, நா ோக் க வாணாமா, அன்னிக் கி இந் த

அளற பவைிச்சம் போதல. இே் ே அவுத்துபடன். நா

எல் லாத்தயும் பதைிவா ோக் கனம் ”

“உம் ...” என்று தயங் கினாை் .

“வா கமலம் , என்னா பவக் கம் ” என்று முகக் கட்ளடளய

பிடித் தார்.

“அவசியம் ோக் கனுமா”

“ஆமா”
எழுந் து நின்று, புடளவ தளலே் ளே நழுவ விட்டு, பமல் ல

இடுே் ளே எக் கி ளகளய விட்டு புடளவ பகாசுவத் ளத

பவைிபய எடுத் து அவிை் த்தாை் .

சிவே் பு உை் ோவாளட, மஞ் சை் ஜாக்பகட்படாடு

இடுே் ளே ஒருேக் கம் ஒடித்து நின்றாை் . ோடி ஏதும்

போடாத பமல் லிய ஜாக்பகட். முளல காம் புகைின்

கறுளம, விைிம் பு வடிவும் பதரிய முளலகை் முட்டி

நின்றன. குண்டு முளலகை் ஜாக் கட்டுக் குை் அடங் க

மறுத்து பமபல பிதிங் கி இருந் தன. ே் ரா போட்டால்

எவ் வைவு எடுே் ோய் இருக் கும் . மார்ளே முன்னுக் குத்

தை் ைி, “போதுமா” என்று பவண்டுபமன்பற பகட்க,

“போதாது போதாது, எல் லாத் ளதயும் ..... எதுக் கு அந் த

மல் பகாவாவ அே் டி போட்டு நசுக் கி வச்சிருக் க...

அவுத்து உபடன் ே் fரியா”

பமல் ல ஒவ் பவாரு ஊக் காய் கைற் றி, ஜாக்பகட்ளட

உரித்தாை் . ஜாக்பகட் போட்டிருந் த இடங் கை் மட்டும்

உடளல விட நல் ல மாநிறத்தில் . பேரிய

முலாம் ேைத்ளத சரிோதியாய் பவட்டி மார்பில் ஒட்டி

ளவத்தது போல் . பகாைத்தின் சரியான நடுவில் உே் பிய

ோக் கு நிற வட்ட ோச்சி, அதன் பமல் உட்கார்ந்த

புளடத் த கரு நிற திராட்ளச காம் புகை் . அருளம

அருளம என அவர் ோர்த்து ரசித்தார்.

“இே் ே போதுமா”

“என் பசல் லபம உன்ன முை..சா ோக் கனுபம” என்று

பகஞ் சினார்.

ோவாளட நாடா முடிச்ளச பதடி அவிை் த் தாை் . கால்

வழிபய வழிந் து தளரளய பதாட்டது. அளத விட்டு

விலகி நின்றாை் . ஒடித் த இளட, அதன் பின் அகன்ற

இடுே் பு, சின்ன பதாே் புை் சுழி, ஒட்டிய வயிற் றின் கீை்

உே் பிய முக் பகாணம் கால் வாசி பதரிந் தது. அளத

முழுதும் மளறத் த கருத் த இைம் சுருட்ளட முடி. ஒபர

சீராக இறங் கிய அைவான வாளைத் பதாளட.

“போதுமா” என்று இடுே் ளே ஒரு ேக் கம் ஒடித்து, அதன்

பமல் ஒரு ளகளய ளவத்து, மறு ளகளய பதாங் க விட்டு

அவை் நின்ற அைகு,

அைகான பவங் கல அம் ம..ன்(ண) சிளல வடிவு. எதிரில்

பசரில் உட்கார்ந்திருந் த அவர், கண் பகாட்டாமல்

ோர்த்தார். அவளும் ோர்த்தாை் கட்டில் எதிரிலிருந் த

ஆை் உயர நிளலக் கண்ணாடியில் . முதன் முதலில் முழு

அம் மணத்ளத ோர்க்கின்றாை் . அே் ேடி கண்ணாடியில்

அவை் கண்டபத இல் ளல. அவளுக் பக பவட்கம்

பிடிங் கித் தின்றது.

களுக்பகன சிரித்து இருளககைாலும் முகத்ளத மூடி

உடளல குறுக் கி குனிந் தாை் . முலாம் ேைம்

மாங் கனியானது, இன்னும் அைகாய் .

இரு ளக நீ ட்டி அளைத்ததும் , வந் து அளடக் கலம்

ஆனாை் . அவர் கால் கைால் அவை் பதாளடகளை

இருத் தி அழித் திக் பகாண்டு, தளலளய முளலகை்

நடுபவ ளவத்து பதய் த் தார். முளலளய பிடித்து காம் ளே

அவர் வாயில் ளவத்து ஊட்டினாை் . அவரும் இரு

ளககைால் முளலளய பிடித்து அழுத் தி, காம் புே் ேகுதி

புளடத்து எழுந் தது. அளத நாவால் நக் கி, உதட்டால்

கவ் வி சூே் பி பலசாக கடிக் க அவை் ளக அவர் பின்தளல

பிடித்து முளலபமல் அழுத் தியது. கவ் விய காம் ளே

உை் ளுக் கு இழுத் து நாக் கு, அண்ணம் இளடயில்

ளவத் து ோல் சே் புவது போல் சே் பினார். உணர்சசி

் ஏறி

கண் மூடி ஊம் என்று அனுேவித் தாை் . அந் த முளல

விடுத்து அடுத்தளத ேற் றி, காம் பு மாற் றி ஆளச தீர

சே் பி, ேற் கைால் கவ் வி குதே் பினார். சே் ோத் தி மாவு

பிளசவது போல் பிளசந் து விளையாடி அவர்

விளையாட்டில் , அவை் அவை் உணர்சசி

் தாைாமல் ,

முனகல் சத் தம் . அவர் முகம் முளலகளை விடுத்து

பதாே் புை் , அடி வயிறு என்று குனிந் து பசன்று அவை்

முக் பகாணத் ளத முத் தமிட்டார். கூதி பமட்டில் இதை்

ேட்டதும் கூச்சத்தில் பநைிந் து அவர் தளலளய

பிடித்துக் பகாண்டாை் . அவர் தளல தூக் கியதும் , அவை்

ஆரம் பித் தாை் .

அவர் மார்பு ோச்சிளய வாயில் ளவத்து சே் ே அவருக் கு

கூச்சமானது. முகத் ளத அவர் மார்பு வயிறு என்று

பதய் த்து அே் ேடிபய சரிந் து மடியில் தளல ளவத்து

பூளல முகத்தால் முட்டி பதய் த் துக் பகாண்டாை் .

தளரயில் “சே் ைாங் பகால் ” போட்டு உட்கார்ந்ததும் ,

அவர் காளல அகட்டி ளவத் தார். பமல் பநாக் கி பீரங் கி

போல் நின்றது பூல் . அதன் கீபை இரண்டு

உருண்ளடகை் போல் பதாங் கி இருந் தன. சின்னே்

ேசங் களுக் கு தண்ளட ஒட்டி பகாலிக் குண்டு போல்

இருே் ேளத ோர்த்து இருக் கின்றாை் . இபதன்ன

பதாங் குது என்று, முதலில் அளத கமலம் பதாட்டுே்

ோர்த்தாை் . பகாை பகாை பவன்று இருந் த சளதயின்

உை் பை இரு விரலால் பசாதித் ததில் , இரண்டு ேலாக்

பகாட்ளடகளை ளேயில் போட்டது போல் உை் பை

ஆடின. விரலால் ஒரு பகாட்ளடளய அழுத்தியதும் , “ஆ”

என்று அவர் குரல் .

“அே் டி அழுத் தத் கூடாது கமலம் , வலிக் கும் ”

“ஓ ஓ சரி சரி இல் ல” அே் ே இத அழுத் தினாக் கூட

வலிக் குமா என்று பூல் தண்ளட பிடித்தாை் .

“இல் ல இல் ல அதுங் கூட எே் டி ஓனுன்னா

பவளையாடலாம் . கீை பகாட்ளடங் கை

அழித் தினாத் தான் வலிக் கும் ” என்றதும் , அவை் , பூலின்

அடிவாரத் தில் ஒரு ளகயும் அதன் பமல் அடுக் காய்

இன்பனாரு ளகளய ளவத் து அழுத் தமாய் பிடித் து

உலுக் கி அளசத் தாை் . இரும் பு அலவாங் பகாளல

(கடே் ோளற) பிடிே் ேது போல் இருந் தது. அே் ேடிபய

பமலும் கீழும் ஏத் தி இறக் க, பூலின் முளனத்பதால்

விரிந் து சுருங் குவது அவளுக் கு புதுளமயானது. பதால்

விரிந் து இறங் கியதும் சிவந் த பூல் பமாட்டு ோதி பவைி

வந் து, அதன் நுனியில் பகாைே் ோய் வடிந் தது. விரல்

நுனியில் பதாட்டு எடுத்து இருவிரலால் தடவிே்

ோர்த்ததும் , தன் கூதி ஜீரா போலபவ இருந் தது,

அே் ேடிபய நாக் கில் ளவத்து சுளவத்தாை் .

“கழுவிட்டு வரவா” என்றார்.

“வாணாம் வாணாம் அே் டிபய சே் ேலாம் ” என்று

நாக் ளக நீ ட்டி துவாழி ஜீராளவ நாக் கால் நக் கி

சுளவத்து நல் லா இருக் கு என்று அவளன ோர்த்து

தளலயாட்டினாை் .

உதட்ளட ளவத்து பமாட்ளட முத் தமிட்டு வாயில்

நுளைத்து சே் பினாை் . அவருக் கு ஆனந் தமாய் ஆனது.

இன்னும் வாய் திறந் து ோதி பூல் போக உை் பை விட்டு,

உதட்ளட அழித் தி பிடித்து தளலளய பின்னுக் குத்

இழுத்து ஊம் பினாை் . ஆகா ஆகா என்று அவருக் கு

உணரச்சி ஏறியது. ஒவ் பவாரு தடளவயும் இன்னும்

பகாஞ் சம் பூல் வாயினுை் போய் , முக் கால் தண்டு வளர

போய் வந் தது. “ஆஆ ஹ¥ம் ஹ¥ம் ... கமலம் கமலம் ......

கமலம் கண்ணு” என்று அவை் தளலளய பிடித்துக்

பகாண்டு அவர் முனகினார். உடலின் நரம் புகை்

உச்சிக் கு ஏறுவளத உணர்த்த, அதன் விோ£தத்ளத

உணர்ந்து, அவர் சட்படன அவை் தளலளய பிடித்து

நிறுத் தினார்.

“போதும் போதும் கமலம் போதும் , எனக் கு வந் திடும் ”

“என்னா வந் திடும் ”

“பசஞ் சி முடிச்சி களடசியா வருபம அது இே் ேபவ

வந் திட்டா அே் ரம் பசய் ய முடியாது”

“ஓ அே் டியா” என்று அவளும் ஊம் புவளத நிறுத்தி,

வாளய உருவி விலகினாை் .

தளலளய பின்னுக் கு இழுத்து பூளல ோர்த்தாை் . அவை்

எச்சில் அவர் பூல் குை குைே் பு எல் லாம் பசர்த்து,

ஜீராவில் முக் கிய பேரிய குலாே் ஜாமூனாய் இருந் தது

அந் த விரால் மீன். அவை் பதாளை பிடித் து “வாடி என்

கண்ணு” என்று பிடித்து தூக் கினார். அவை் எழுந் ததும் ,

இழுத்து அவர் மடியில் உட்கார ளவத்து, அவை்

முகத்ளத பிடித்து அவை் உதடு கன்னம் என்று

சரமாரியாய் முத் தமிட்டார். களடசியில் உதட்ளட

கவ் வி சுளவத் தார். நாக் குகை் உறவாடின.

அே் ேடிபய அவளை தூக் கி எழுந் து, நடந் து போய்

கட்டிலில் ேடுக் க ளவத் தார். அவைாகபவ கால் களை

தூக் கி மடக் கி விரித் து ளவத் து காத் திருந் தாை் . அவரும்

ஏறினார். அவை் கால் நடுபவ முட்டி போட்டு உட்கார்ந்து

இடுே் ளே தாை் த் தினார். பூல் தண்ளட பிடித்து, கூதி

வாய் பதடி நுளைத் தார். தளும் பி நின்ற புளை இந் த

தடளவ சுலேமாய் வழி விட்டது. பமலும் கீழும் அளசத் து

அழுத் த ஏறக் குளறளய இறங் கி விட்டது. உை் பை

நுளைத் த பூளல எடுக் காமல் , கால் களை நீ ட்டி,

பின்னுக் கு தை் ைி, ளகளய ஊன்றி ஓக் கும்

வாட்டத் திற் கு உடம் ளே பகாண்டு வந் து இழுத் து குத் தி

ஆரம் பித் தார் ஓளை. இடுே் ளே பமல் வாகாக வளைத்து,

அடுத்து கீை் வாட்டமாய் குத் தினார். பூல் முழுதும்

இறங் கி முட்டியதும் அவை் ஆபவன்ற குரல் . இழுத்து

குத் த குத் த உை் பை பவைிபய என்று பூல் தண்டு போய்

வர, அவளுக் கு தூக் கியது. பூல் கூதியுனுை் ேல

இடங் கைில் குத் தி அவளை திக் கு முக் காட ளவத்தது.

“ஊம் ஊம் ” என்று முனகி அவளும் பமல் வாட்டமாய்

இடுே் ளே அளசக் கலானாை் . அவை் ஆட்டம் அவளர

ஏத்தி விட இன்னும் ேலமாய் பவகமாய் குத் தி ஓத் தார்.

அவர் இடுே் ளே இரு ளககைால் பிடித்து அவர் குத் துக் கு

தகுந் தார் போல இவளும் இடுே் ளே தூக் கி இடிக் க

ஓழின் உச்சத் துக் கு இருவரும் ஏறினர். அவளுக் குத் தான்

முதலில் வந் து விட்டது, “ஆய் ஊய் ” என்று அவை்

உரக் கபவ கத்தினாை் . அவை் உச்சிளய பதாட்டது

பதரியாமல் பமலும் பமலும் பவகமாய் குத் திக்

பகாண்டிருந் தார். ஒரு உச்சிளய பதாட்டு ஓய் ந் தவை் ,

இன்னும் ஓை் பதாடர அவைாை் தாக் குே் பிடிக் க

முடியாது திணறினாை் . முதல் ஓழின் போழுது ஒரு

தடளவதான் உச்சி பதாட்டாை் . இந் த தடளவ அடுத்த

சில நிமிஷங் கைில் இன்பனாரு பேரளல முன்பு

வந் தளத விட உயரமாய் வந் து அவளை புரட்டிே்

போட்டது, உடம் பு முழுதும் காந் த-அளல அளல

அளலயாய் வந் து அவளை இன்ேத் தில் மூை் கடித் தது.

அவர் முதுளக அவை் விரல் நகங் கை் ேதிய

அழுத் தினாை் , ேல் ளல இருக கடித்து தளலளய

தாறுமாறாய் அளசத்து, “ஓ... ஓஓஓ” என்று உரக் க கத் தி

அவளரபய தூக் கிவிட்டாை் . அவரும் உணர்சசி

் யின்

எல் ளலக் குே் போய் , களடசி இடியாய் இடித்து உச்சி

பதாட்டு உடளல வில் லாய் வளைத்து கூதியின்

ஆைத் தில் அழுத் த, பூல் துடித் து துடித் து விந் ளத

கக் கியது. அவளும் அபத சமயத்தில் உச்சிளய பதாட்டு

பசார்ந்து விைவும் சரியாக இருந் தது. அே் ேடிபய அவர்

சாய் ந் து “கமலம் கமலம் ” என்று அடித் பதாண்ளடயில்

கூவி விழுந் ததும் , கட்டி அளணத்து கட்டிக் பகாண்டாை் .

சில நிமிஷங் கை் அே் ேடிபய இருந் து விட்டு. அவர் எை

ஆரம் பித் தார்.

“இருங் க இருங் க அே் ேடிபய” என்று அவளர அவசரமாய்

இருத் தினாை் .

“என்னாச்சி” என்று ேதறினார்.

“ஒன்னுமில் ல, கஞ் சி பவைில எல் லாம் பகாட்டி,

ேடுக் ளகய வீணாக் கிடுச்சி முன்ன, இருங் க” என்று

ளகளய துைாவி ஏதும் துணி கிளடக் குமா என்று

தடவினாை் . கிளடக் கவில் ளல. சட்படன ேக் கத் தில்

கிடந் த தளலயளண உளரளய உருவி எடுத்து பதாளட

ேக் கத் தில் ளவத்துக் பகாண்டு அவளர பமல் ல பூளல

உருவச் பசான்னாை் . அவர் உருவியதும் துணிளய

ளவத் து கூதி வாளய மூடினாை் . அவர் புரண்டு

ேடுத் ததும் , பதாளடளய இருக் கி துணிளய ளவத் து

அழுத் தி பிடித்துக் பகாண்டு எழுந் து கட்டிளல விட்டு

இறங் கினாை் . காளல அகட்டி ளவத் து, துணிளய

எடுத்தாை் , பவை் ளை பிசின் கூதி வாயிலிருந் து

வடிந் தது, அளத கீபை சிந் த விடாமல் துணியால்

துளடத் து விட்டு, ோவாளட ஜாக்பகட் பதடி எடுத்து

உடுத் தி புடளவளயயும் சுற் றிக்பகாண்டு, அளறளய

விட்டு பவைிபய போனாை் .

பமாட்ளட மாடியில் அளறளய ஒட்டிய மூளையில் ,

மளை நீ ர் போக வழி இருந் தது. பகாண்டு வந் த குடத்து

நீ ளர அங் கு எடுத்துே் போய் ளவத் து, புடளவளய

வழித் து உட்கார்ந்தாை் . குவளையில் நீ ர் பமாண்டு,

கூதியில் அடித்து கழுவினாை் . சந் தில் விரளல விட்டு

பகாை பகாைே் ளேயும் சுத் தமாய் கழுவி எழுந் தாை் .

குவளையில் நீ ர் பகாண்டு வந் து, ஒரு சின்ன துண்ளட

எடுத்து கட்டில் அருகில் போனாை் . பூல் தண்டு அவர்

அடி வயிற் றின் பமல் மல் லாந் து ேடுத்து, மீதி கஞ் சிளய

வடிய விட்டு இருந் தது. பூளல ளகயில் எடுத் தாை் . அவர்

கண் விழித்து ோர்த்து மீண்டும் தூங் க ஆரம் பித் தார்.

ஈரத் துண்டால் , கஞ் சிளய துளடத்து சுத் தே்

ேடுத் தினாை் . ளகளய விட்டதும் துவண்டு பதாே் பேன

விழுந் தது. இரும் புத் துண்டு, பவகளவத்த வை் ைிக்

கிைங் காய் மாறி ேடுத்துக் கிடந் தது பவடிக் ளகதான்.

அவளும் கட்டிலில் ஏறி அவர் ேக் கத் தில் ஒருக் கைித்து

ேடுத் தாை் . அவர் ளக தானாக வந் து அவை் பமல்

போட்டு அளணத் தது. இருவரும் ஓத்த அசதி தீர

தூங் கினர். அவை் கண் விழித் த போழுது, பவய் யில்

பமற் கு சன்னலுக் கு தாவி விட்டது. எழுந் து

உட்கார்ந்தாை் . அவரும் அளசந் து, விழித் தார். அவை்

சாய் ந் து அவர் மார்பு பமல் தளலளய ளவத்தாை் . அவை்

தளலளய தடவி,

“பநத்து பூரா காத் து பகடந் ததுக் கு, இன்னிக் கு சரி

கட்டியாச்சா”
“ஊம் ... இன்னும் இல் ல... இன்பனாரு வாட்டின்னு நீ ங் க

தாபன பசான்னீங்க, அே் ேத் தான் ஈடு ஆவும் ”

“ஓ..பநா, நம் ேைால முடியாதே் ோ இன்பனாரு

வாட்டியா, இன்னிக் பக வா”

“ஏன் முடியாதா” என்று தளலளய தூக் கி பூளல

ோர்த்தாை் , அது இன்னும் உறக் கத் தில் பசவபனன்னு

ேடுத்துக் கிடந் தது. ளகளய நீ ட்டி பதாட்டாை் , இன்னும்

துவண்டு தான் இருந் தது.

“ஏன் எந் திரிக் காதா”

“என்னா ஆட்டம் ஆடி இருக் கு, அதுக் கு புல் பரஸ்ட்

பவணும் . அதுவும் நீ சே் பினது ோரு பஹா பஹா...

என்னா மாரி இருந் திச்சி பதரியுமா. அந் த பவகம் தான்,

அே் டி ஒரு பராஷம் வந் து பமாறட்டுத் தனமா

குத் திபனன். ஒனக் கு வலிச்சிதா”

“வலியா” என்று சிரித்தாை் . “அது முந் தா பநத்து

பகாஞ் சமா இருந் திச்சி, இன்னிக் கு சுத்தமா இல் ல,

அதுவும் இன்னிக் கி ஒரு தாட்டி இல் ல, ேல வாட்டி வந் து

வந் து போச்சி. அதனால, அது இன்னும் இன்னும்

பவணும் இன்னு பகட்டுக் கிட்பட இருக் கு. என்னக் பகட்டா

இன்னிக் கு ேத்து வாட்டி கூட பசய் லாம் அதுக் கு”

“போச்சிடா... அம் மா ேரபமஸ்வரி, பமாதல் ல வயித் தே்

ோரு அே் ேரமா அதுக் கு கீை இருக் கரத ோக் கலாம் ”

“ஓ அதிக் கா பகாற, அதயும் கவனிச்சிடலாம் ” என்று

எழுந் து இறங் கினாை் .

மூர்த்தியும் கமலமும் , சாே் பிட உட்கார்ந்தனர். பிஞ் சி

கத் தரிக் காய் முருங் கக் காய் போட்ட எறா (இறால் )

குைம் பு.

"இந் த குைம் பு வச்சதுக் காகபவ ஒன் ளகக் கு ேத்து

ேவுன் காே் பு போடலாம் ” என்று ரசித்து சாே் பிட்டார்.

"நீ யும் சாே் பிடு கமலம் , எதுக் கு காத் திருக் க” என்று

பசால் ல அவளும் பசர்ந்தாை் .

"நீ ங் க பசான்னாே் ேல, இன்னிக் கு பகாைம் புக் கு தனி

ருசி வந் திருக் கு. அதுக் குக் கூட பதரியும் போல, என்

சாருக் குத் தான் ஸ்பேஷலா பசஞ் பசன்னு”

சாே் பிட்டு முடித்து, மாடிக் குச் பசன்றனர்.

மணி இரண்படகால் , ஒரு குட்டி தூக் கம் போட்டா, நாலு

மணிக் கா ஒரு ஆட்டம் . அே் புரம் ஐந் துக் கு கிைம் ேலாம்

என்று கட்டிே் பிடித் து தூங் கினர்.

ஒரு அளர மணி தாண்டி இருக் காது, அவர்கை்

திட்டத்துக் கு குறுக் கீடு வந் து விட்டது. பதருக் கதவு

ேலமாய் தட்டும் சத் தம் பகட்டு அவர் விழித் தார். எழுந் து

அவசரமாய் ேனியன் போட்டு கீபை இறங் கினார்.

அவளும் விழித்து எழுந் தாை் . கீபை பேச்சுக் குரல் . பநத்து

வந் த அபத ஆை் தான் இன்னிக் கும் நம் ே சந் பதாஷத் த

பகடுக் க வந் தான் என்று அவளுக் கு அலுத்தது.

மாடி ஏறி வந் தார். கட்டிலில் ேடுத்திருந் தவை் எழுந் து

உட்கார்ந்தாை் . பமல் லிய குரலில் ,

"அவரு போய் ட்டாரா”

"இல் ல கமலம் , தரகர்தான் வந் திருக் காரு, நா

போவனும் , இனி நாளைக் குத் தான்”

அவை் முகம் வாடி விட்டது. ஆனால் ,

"அதிக் கின்னா போய் ட்டு வாங் க, முக் கியமான

காரியந் தாபன” என்று பசான்னாபல தவிர ஏமாற் றம்

அவை் குரலில் பதரிந் து விட்டது.

"சாரி கமலம் ” என்று அருகில் வந் து, கட்டிே் பிடித்து

அவசர முத்தமிட்டு விலகினார்.

"அே் ே நானும் பகைம் ேரன். நாளைக் கு இபத மாரி

வந் துடவா”

"ஆமாம் கமலம் , வந் துடு” பவட்டி சட்ளட மாற் றி

கிைம் பினார்.

"ஹாங் ... கமலம் , நீ போகும் போது, புது ேட்டுே்

புடளவபயல் லாம் பகாஞ் ச பகாஞ் சமா வீட்டுக் கு

எடுத்துே் போயிடு”

"நளகங் க”

"நளகங் கை களடசியா எடுத் துக் கலாம் ”

மாடி இறங் கி கிைம் பி போய் விட்டார். மணி ோர்த்தாை் ,

இந் த கற் ேளன உலளக விட்டு விலக இன்னும் நாழி

இருக் கு என்று ேடுக் ளகயில் விழுந் து தளலயளண

ஒன்ளற எடுத் து கட்டி குே் புர ேடுத்து கண்ளண

மூடினாை் . முற் ேகல் நடந் த ஓை் நாடகத்ளத மறுேடியும் ,

மனதில் ஓட விட்டு சந் பதாஷத்தில் ேடுத்துக் கிடந் தாை் .

"எம் மாம் பேரிய நீ ட்டு பூலு, சே் ேனா வாயில ோதிகூட

போவல. நம் ே பவரல் பமாத் தம் கூட சந் துல போவாது,

இந் த தடிே் பூலு முழுசா போயி கூதிய கிழிக் கிரமாரி

பமாறடா குத்பதா குத்துன்னு குத்துது. ஆனா அதுக் கு

வலிக் கல, இன்னும் இன்னும் ஓனுன்னு விரிச்சி கிட்டு

ஆடுது. களடசியா வர்ர சந் பதாஷமிருக் கு ோத் தியா,

அே் ேே் ோ ஒடம் பேல் லாம் ஷாக் வச்சாே் போல அே் டி

ஒரு சந் பதாஷம் . அதுவும் இன்னிக் கு, ஒரு வாட்டியா...

ேல வாட்டி. இந் த பமாலக் காம் புங் க இே் டி போடச்சி

ோத்பத இல் ல, ேல் லு வச்சி கடிச்சி அவுரு சே் ேரச்ச

கிர்ருன்னு எே் டி ஏறுதுே் ோ”

இந் த நிளனவுகைின் விளைவு, கூதி நச நசக் க

ஆரம் பித்து விட்டது. முளல காம் புகளும் புளடத்து

ஊரபலடுத் தன. உடளல முறுக் கி ேடுக் ளகயில்

புரண்டாை் . போதவில் ளல, எழுந் து எல் லாவற் ளறயும்

அவசரமாய் உருவி எரிந் தாை் . அம் மணமாய் கட்டிலில்

குே் புரே் ேடுத்து முளலகளை ேடுக் ளகயில் பதய் த் தாை் .

இன்னும் ஏறிக்பகாண்டது. பதாளட நடுபவ ஒரு

தளலயளண எடுத் து அழித் தி ளவத் து, புரண்டாை்

அடங் கவில் ளல. விரளல விட்டு பநாண்ட பவண்டும்

போல் ஆனது. எதுக் கு இே் ே, சார் சீக் ரம் திரும் பி

வந் துட்டா என்று அடக் கி, ேடுத்து கண்ளண மூடினாை் .

எழுந் த போழுது, போழுது சாய் ந் து விட்டது. மூத்ரம்

பேய பவண்டும் போல் இருந் தது. அளற கதளவ திறந் து

பமாட்ளட மாடிளய ோர்த்தாை் . அம் மணமாய்

பமாட்ளட மாடிக் கு போக தயக் கம் , அபத சமயம் ஒரு

கிலு கிலுே் பு, ளதரியமாய் பவைிபய வந் து, அளறளய

ஒட்டிய மூளையில் உட்கார்ந்து மூத்திரம் பகாட்டினாை் .

சட்படன சின்ன வயது சம் ேவம் நிளனவுக் கு வந் து

சிரிே் பு வந் தது. மங் கைத்துடன் பசர்ந்து ேலராமபனாடு

அே் ோ அம் மா விளையாடிய சமயம் . ஒன்னுக் கு வந் து

விட்டது. மங் கைத்ளத பகட்டாை் . இங் கபய பேஞ் சிடுடி

என்று பமாட்ளட மாடி பதரு ேக் கத்து மூளையில்

இருந் த மளை நீ ர் போக ளவத் திருந் த ஓட்ளடளய

காட்டினாை் . கமலம் உட்கார்ந்து பேய் ந் தாை் . அது

குைாய் வழியாய் ஓடி சல சலபவன முன் ேக் க தாை் வார

கூளறயில் பகாட்டியது. அதன் பநபர பவய் யிலுக் கு

இளைே் ோறி உட்கார்ந்திருந் த கிைங் கு விற் கும்

கிைவியின் பமல் ேட்டு, அவை் சட்படன விலகி

"என்னாதிது தண்ணி பகாட்டுது” என்று கத் தினாை் .

கமலத்துக் கும் , மங் கைத்துக் கும் ேயம் . அடுத்து சிரிே் பு,

ஓடிபய போய் விட்டார்கை் அந் த இடத்ளத விட்டு.

துணி உடுத் திக்பகாண்டு, கட்டிளல அளறளய சுத் தம்

பசய் தாை் . ேட்டுே் புடளவகை் நான்ளக எடுத்து ஒரு

ளேயில் ளவத்து அடிக் கினாை் . மீதம் உை் ைளவ

நாளைக் கு என்று இறங் கி வந் து, சளமயல் அளறயில்

சாே் ோட்டு அடுக் ளக எடுத் து, பதாட்டம் ேக் கமாய்

பவைிபயறினாை் .
வீட்டுக் குே் போனதும் முதல் பவளலயாய் , அவளுளடய

டிரங் க பேட்டியில் ேத்திரே் ேடுத்தினாை் . அவற் ளற

ஆளசயாய் தடவி, "இபதல் லாம் கட்டிக் க சந் தர்ே்ேம்

வருமா” என்று சந் பதகம் .

மூன்றாம் நாை் காளல, கடந் த இரண்டு தினம்

போலபவ கமலம் கிைம் பும் சமயம் , கதவு தட்டே் ேட்டது.

அவசர அவசரமாய் சாே் ோட்டு அடுக் ளக எடுத்து

மளறத்து ளவத்து விட்டு, போய் கதளவ திறந் தாை் . சிவ

பூளஜயில் கரடி போல் , நின்றாை் வை் ைியக் கா. உை் பை

நுளைந் து பகாண்பட,

"என்னாடி கதவு சாத் தி இருந் தது”

"குைிச்சிட்டிருந் பதங் கா”

"ஆமா... ஒன்னக் காபணாம் , எங் க போயிட்ர. பநத்து

காலல வந் பதன், முந் தா பநத் து வந் பதன்” என்று

மிரட்டுவது போல் பகட்டாை் . இந் த நாளலந் து நாட்கை் ,

அவை் பவறு உலகத்தில் இருக் கின்றாை் என்று

கூறமுடியுமா, இல் ளல அவை் அனுேவிக் கும்

சந் பதாஷத்ளத பசால் ல முடியுமா. இல் ல இந் த

வை் ைியக் காகிட்ட மளறக் காம பசால் லிட்லாமா என்று

கூட துடித் தது.

"அடிே் ளேத் தியக் காரி, என்னான்னுடி பசால் லுவ.....

கல் யாணமாவாத போண்ணு, ஒருத் தர்கிட்ட போயி ஓை்

வாங் கிட்டு வரன்னு பசால் லுவியா. என்னா

பவக் கங் பகட்ட பவலன்னு ஒன்ன காரித் துே் ே

மாட்டாங் க” என்று அடக் கியது மனது.

"இல் லக் கா, களடத் பதருவுக் குத் தான் போபனன்”

"பரண்டு நாளுமா. ஏய் ரீல் சுத் தாபத”

"இல் லக் கா”

"சரி போவட்டும் , இன்னிக் கு சினிமாவுக் குே் போலாமா.

எங் கூட்டுக் காருக் கு பரண்டாம் பமாற (ஷிே் ட்) இந் த

வாரம் . திங் கைாச்சி, பசவ் வாச்சி, பரண்டு நாைா

போங் கல் ரிலீஸ் நல் ல ேடபமல் லாம் வந் திருக் கு,

போவலாம் போவலாம் ன்னு ஒன்ன வந் து ோத் தா நீ ...

பகடக் க மாட்டன்ற”

சினிமாவுக் கு வாணாம் ன்னா, இந் த அக் கா காரணம்

பகட்டு பதாளலச்சி எடுத்துடும் . இே் போளதக் கு சரி

பசால் லி ளவக் கலாம் என்று,

"சரிக் கா” என்றாை் .

"அே் ே ஆறு மணிக் கா வந் துடு என் வீட்டுக் கு... என்னா”

என்று கிைம் பினாை் .

அவை் போனபின், "இந் த அக் காவ எே் டி ஏமாத் தரது,

இதுங் கூட இன்னிக் கு சினிமாவா, நாலு நாை்

முன்னத் தான் சினிமா போறதா போய் , இன்னிக் கும்

சினிமான்னா. அக் கா கூட நிஜமா எதுக் கு, அதுக் கு

ேதிலா போய் பசான்னா, அவருகூட இன்பனாரு தாட்டி

(தரம் ) அருளமயா இருட்டினே் ேரம் ஓத்துக் கலாபம”

என்று பயாசளன ஓடியது. வை் ைியக் கா கண்ணில்

மளறய ஒரு ேத் து நிமிஷம் காத் திருந் து விட்டு

அவசரமாய் வீட்ளட பூட்டி கிைம் பினாை் . திருட்டுக் குே்

போவது போல் , பதருளவ அக் கம் ேக் கம் ோர்த்து,

அடுத் த பதருவுக் கு வந் து, பதாே் பில் நுளைந் து,

பதாட்டே் ேக் க கதவு வழியாய் நுளைந் த பின்தான்

நிம் மது ஆனது.

ஆனால் ோவம் , அவளுக் குத் பதரியாது, வை் ைியக் கா

இவளை பமாே் ேம் பிடித்து, அவளை பின் பதாடர்ந்தாை்

என்று. சாே் ோடு அடுக் கு எடுத் து பதாே் புக் குை்

நுளைந் து, திருட்டுத்தனமாய் , பேரிய வீட்டு

பதாட்டக் கதவு வழியாய் போவளதயும் ோர்த்து

விட்டாை் வை் ைியக் கா. "அந் த வீட்டு தம் பி

சிங் கே் பூரிலிருந் து வந் துருக் கு. அதே் ோக் கத் தான்

கமலம் போறாைா திருட்டுத் தனமா” என்று யூகிக் க

அவளுக் கு கஷ்டமில் ளல.

வீட்டுக் குை் நுளைந் தாை் கமலம் . கீபை அவர் இல் ளல.

சாே் ோட்டு அடுக் ளக சளமயலளறயில் ளவத்து,

மாடிக் கு ஏறினாை் . அவர், கண்ணாடி முன் நின்று, முக

ஷவரம் ேண்ணிக் பகாண்டிருந் தார். காலடி சத் தம்

பகட்டு, அவளை கண்ணாடி வழிபய ோர்த்து,

"வா கமலம் ” என்று கூறி விட்டு பதாடர்ந்தார்

பவளலளய.

"நீ ங் கைாபவ ஷவரம் பசஞ் சிகிறீங் க” என்று முகம்

முழுதும் பவை் ளை பசாே் பு பூசிய முகத் ளத ோர்த்து,

ேக் கத் தில் வந் து பவடிக் ளக ோர்த்தாை் .

"ஆமாம் , பின்ன யாரு பசஞ் சி விடுவா”

"அம் ேட்டன் தான் வீடு வீடா வருவான், அவன்தான்

பசஞ் சி விடுவான்”
"இே் ே கூடமா அே் டி, என் சின்ன வயிசில

சாமிக் கண்ணுன்னு ஒருத் தன் இருே் ோன். எனக் கு

எங் கே் ோவுக் கு, திண்ளணயில ஒக் கார ளவத்து, முடி

பவட்டுவான். ோவமாயிருக் கும் அவனே் ோக் க.

ஞாயித்துக் பகைமல, அவன் ேச்சத்தண்ணி கூட

குடிக் காம வீடு வீடா மாத்தி மாத் தி ஓடி பவல ேண்றத

ோத் தா ேரிதாேமா இருக் கும் ”

"அவன் பசத்துட்டான். இே் ே ஷவரம் ேன்ற ஷாே் பு கட

வந் திட்டுது, அங் கே் போயித் தான் எங் கே் ோல் லாம்

பசய் துகிட்டு வருவாங் க”

"வா கீை போவலாம் . நா குைிச்சிட்டு வந் திட்பரன்”

"முதுகு பதய் க் க வரவா”

"முதுகு மட்டும் பதய் ச்சா போதும் ோ, பவற எங் கயும்

போவக் கூடாது”
"ஏன் போனா இன்னா”

"அபதல் லாம் கட்டில் ல வச்சிக் கலாம் ”

"சரி சரி வாங் க போலாம் ”

குைியல் முடித்து, வந் து உட்கார்ந்தனர். அன்று,

ஊத் தே் ேம் .

"இன்னும் எத் னி ரகமான டிேனுங் க வச்சிருக் க. தினம்

ஒன்னா பகாண்டாந் து வர”

"நல் லா இருக் கா இல் லியா அத பசால் லுங் க”

"ஒவ் பவாரு நாளும் அற் புதம் போ. இந் த மாதிர

ேலகாரபமல் லாம் சாே் பிட்டு வருஷக் கணக் கா ஆச்சி”

அவளுக் கு உச்சி குைிர்ந்தது.

"ஓ மறந் து போச்சி, பநத்து ஸ்வீட் வாங் கி வந் பதன்”

என்று எழுந் தார்.

"எங் க இருக் கு பசால் லுங் க நா எடுத் தாபரன்”

"கூடத்து பமளசயில் ளவத்பதன்” என்றதும் போய்

எடுத்து வந் து பிரித்தாை் . அல் வா, குட்டி குட்டியாய் நீ ை்

வாக் கில் குபைாே் ஜாமூன்.

"அய் யா... எனக் கு குபைாே் ஜாமூன் பராம் ே பிடிக் கும் ”

என்று ஒன்ளற ளகயால் எடுத் து வாயில் போட்டு,

சுளவத்து, விரளலயும் சுத் தமாய் சூே் பினாை் .

"எங் க வாங் கனீங்க”

"காளரக் கால் சாயபு ஒருத் தர் நமக் கு பதரிஞ் சவரு,

டவுனல கட வச்சிருே் ோரு, அந் த களடய பதடிே்

போபனன் பநத்து, ேத்து வருஷமாச்சி அவர ோத்து,

பேசிட்டு வாங் கி வந் பதன்”

"காளரக் கால் அல் வா, குபைாே் ஜாமூனா அதான் அே் டி

அருளமயா இருக் கு”

"பவரல அே் டி போட்டு சே் ேர, அே் ே ஜீராவ என்னிதுல

கூட தடவிடலாம் போல”

"ஓ ஓ நல் ல ஐடியாத் தான். பசய் யலாபம” என்று அவர்

மடியில் ளக ளவத் தாை் . அவருக் கு மடி முட்டு கட்ட

ஆரம் பித்து விட்டது.

"சரி... பநத்து போன காரியம் , என்னாச்சி”

"எல் லாம் நல் லேடியா முடிந் துது. இன்னிக் கு மத்யானம்

ரிஜிஸ்டர் ஆயிடும் . ஒன்ன ோக் கத் தான், திரும் ேவும்

இந் தியாவுக் கு வந் பதன், ஆனா அே் டிபய பநலமும்

நல் லேடியா வித்து ஒரு பேரிய காரியம் ஆச்சி.

எங் கே் ோவுக் கு நல் ல பசதி”

"நல் லது தான். அே் ே மத்யானம் நமக் கு இல் லியா”

"ஆமாம் ஆமாம் , பநத்து மாரி காளலபய முடிச்சுடனும் .

சட்டு புட்டுன்னு சாே் டு எடுத் து வச்சிட்டு வந் துடு” என்று

ளக கழுவி மாடிக் குே் போனார்.

கட்டிலில் கால் பதாங் கே் போட்டு உட்கார்ந்து

காத்திருந் தார். குடத்து தண்ணீளர இடுே் பில் சுமந் து

மாடி ஏறி வந் தாை் . வளைந் த இடுே் பில் குடம் , அது

அழுந் தியதில் , முளல பிதுக் கம் பமபல, அவை் நடந் து

வந் தது அைகாக இருந் தது. குடத் ளத சுமே் ேதற் காகபவ

அந் த ஆண்டவன் பேண்களுக் கு இடுே் ளே பேரிதாக

ளவத்தாபனா, என்று பதான்றியது அவருக் கு.

குடத்ளத ளவத்து விட்டு, அவரருகில் வந் தாை் . இழுத்து

அவர் கால் கை் நடுபவ இருத் தி கட்டி அளணத் தார்.

"இன்னிக் கு இன்னா ஸ்பேஷல் ”

"இன்னிக் க நா ஒன்னிதுல குபைாே் ஜாமூன் தடவி

சே் ேே் போபறன்”

"நிஜமாலுமா. ஒங் கை் துல தடவி சே் ேச் பசான்னீங்க”

"நீ அே் ரம் சே் ேலாம் ”

"ஓ..., சூே் ேரா இருக் கும் ”

"அதுக் கு முன்ன, ஷவரம் ேண்ணே் போபறன்”

"ஷவரமா, அதான் ேண்ணிட்டீங் கபை”

"எனக் கில் ல கமலம் ஒனக் கு”

"எனக்பகதுக் கு ஷவரம் ” என்று குைம் பினாை் .

"அய் பயா ஒனக் கின்னா ஒனக் கு... கீை”

"ஹாஹ்ஹா... அங் கே் போயா, சீ... அதுக் கு போயி

ஷவரமா” என்று அவளுக் கு அடக் க முடியாமல் சிரிே் பு

வந் து விட்டது. "போயும் போயும அங் க ஷவரமா

அம் மாடி...” என்று பமலும் சிரிே் பு.

"ஆமாம் ஒனக் கு முடி பகாச பகாசன்னு வைந் து,

அருளமயானத மறச்சிருக் கு. முடிய வழிச்சிட்டு

பமாட்ளடயா ோத் தா எே் டி இருக் கும் . ஆகா... ோரு

அே் டி பநனக் கும் போபத எனக் கு தூக் கிக் கிட்டு

நிக் குது” என்று பவட்டிளய விலக் கி காட்டினார். டண்

டண்பணன நின்று இருந் தது பூல் . ஆளசயாய் அளத

பிடித்து தடவி குனிந் து முத் தமிட்டாை் .

"வா அவுத்துட்டு வந் து கட்டில் ல ஏறி ேடு”

"எல் லாத்ளதயுமா”
"ஆமாம் ஆமா, ஒனக் கு சும் மா பசால் லனுமா, எதுக் கு

துணிமணிபயல் லாம் ... வா எல் லாத்ளதயும் தான்

அவுறு பநத்து மாரி”

எல் லாவற் ளறயும் அவிை் த்து விட்டு கட்டிலில் ஏறி

ேடுத் தாை் . காளல மடக் கி விரித்து ளவத்தாை் .

உை் ைங் ளக அைவு உே் ேலான கூதி முக் பகாணத் ளத

தடவினார். முடிளய இழுத்துே் ோர்த்தார். சுருை் முடி,

ஒரு அங் குைத்துக் கு நீ ண்டு வந் தது. ஒரு நியூஸ்

பேே் ேளர எடுத் து அவை் சூத் தாம் ேட்ளடளய தூக் கி

அதன் அடியில் பேே் ேளர போட்டார்.

பிரஷ் எடுத்து, பசாே் பு கே் பில் சுயற் றி எடுத்து, அவை்

காளல நன்கு ேரே் பி ளவத்தார். வாய் பிைந் தது கூதி.

கூதி பமடு, இரு ேக் க கூதி பவைி உதட்டில் பிரஷ்ளய

ளவத் து சுைற் றி பசாே் பு போட்டார். அவளுக் கு

கூச்சமாகி பநைிந் து சிரித் தாை் . பரஸரில் ே் பைடு

போட்டு வழித் தார்.

"கூசுது கூசுது" என்று பநைிந் து ஆட,

"ஆடாத கமலம் சும் மா இரு, அே் புறம் எங் காவது

ேட்டுடும் " என்று வழித்தார். பமன்ளமயான முடி வை

வைபவன வந் து விட்டது. அவர் முரட்டுத் தாடிளய

வழிக் கும் போழுது பசார பசாரபவன்றிருக் கும் . கூதி

பமட்ளட வழிக் க, அய் யங் கார் பேக் கரியில் மதியம்

மூன்று மணிக் கு சுட்டு அடுக் கும் ேன் போல கூதி பமடு

உே் ேலாக பகாஞ் சம் பகாஞ் சமாக பவைி வரலாயிற் று.

கவட்டி ேக் க மயிளர நீ க் கியதும் , கவட்டி கருத்திருந் தது

பதரிந் தது. இரு விரல் ேதித்து, கூதி உை் உதடு, ேருே் ளே

விலக் கிே் பிடித்து, இரு ேக் க பமல் உதடுகைில் இருந் த

மயிளர பமல் ல பமல் ல நீ க் கினார். இே் போழுது முழு

கூதியும் பதைிவானது. கவ் வி அே் போபத கடிக் க

பவணுமாய் இருந் தது. கூதி ேருே் பு ஒரு ேட்டாணி

ளசஸ்ஸில் துருத் தி நின்றது. இடது ேக் க உை் உதடு

சற் று பேருத்து நீ ண்டிருந் தது. அரிே் புக் கு விரலால்

நிமிட்டி இழுக் கும் ேைக் கத் தினால் நீ ண்டிருக் குபமா

பதரியாது.
"ஆச்சி, போய் கழுவிட்டு வா கமலம் " என்று அவை்

பதாளடளய தட்டினார். எழுந் து உட்கார்ந்து முதல்

முதலில் தன் சிளரத் த கூதிளய குனிந் து ோர்த்து,

"என்னாது... இது சின்ன போண்ணுங் க மாரி பமாட்டயா

ஆயிடுச்சு" என்று ஆச்சரியே் ேட்டாை் . கட்டிளல விட்டு

இறங் கியதும் , பேே் ேரில் சிதறிய மயிளர கூட்டி எடுத்து

பேே் ேபராடு சுருட்டு எடுத் து ஒரு மூளலயில் போட்டு

விட்டு, ோவாளட எடுத்து உடளல மளறத்து அளறக் கு

பவைியில் போய் உட்கார்ந்து கூதி கழுவினாை் .

அளறக் கு வந் து கண்ணாடி எதிரில் நின்று ோர்த்தாை் .

அவரும் ேக் கத்தில் வந் து, அவளை கண்ணாடி முன்

நிறுத் தி அவை் பின்னால் முதுளக ஒட்டி நின்று

ோர்த்தார். அருளமயான முக் பகாண கூதி அே் ேத்தே்

போல உே் பியிருக் க, பவடிே் பில் உதடு பலசாக தளல

நீ ட்டியிருந் தது.

"நா இே் ேத் தான் பமாபதா பமாபதா என்னித முழுசா

இந் த மாரி ோக் கரன். ஒதடு இே் பிடி பவைில பதரியுது,

பேரிசா கூட இருக் கு” என்றாை் .

"இே் ே ோரு இன்னும் பதைிவா” என்று

கிருஷ்ணமூர்த்தி, கமலத் ளத பின்னுக் கு இழுத்து, தன்

மார்பு மீது சாய் த் து ளவத்து, இரு ளககளையும் அவை்

அடித் பதாளடயில் முட்டுக் பகாடுத் து தூக் கினார்.

அவை் பின் ேக் கம் அவர் கழுத்தில் ளக பகார்த்து

தாங் கிக்பகாை் ை, அவளை முழுளமயாய் தூக் கிக்

பகாண்டார். பதாளடகளை நன்கு விரித்து

கண்ணாடிக் கு அருகில் காட்டியதும் , புண்ளட வாளய

பிைந் து ஆ என திறந் து, சிவந் த சந் து பதரிந் தது. கூதி

உை் உதடும் ேருே் பும் புழுத் தி பவைி வந் தன.

"ஆங் ... இே் டியா இருக் கு, ஒதபடல் லாம் வீங் கிே்

போனாே் ேல” என்று ோர்த்து வியந் தாை் .

"இே் போ இன்னா பசய் யே் போபறாம் ?" என்று கமலம்

பகட்க,
கிருஷ்ணமூர்த்தி, "இம் ம் ம் .... பதரியாத மாதிரி பகக் ற,

எதுக் கு நா பசரச்சன், நக் கத் தான்"

கமலத்ளத கட்டிலில் ஏற் றி, கால் கை் கீபை பதாங் க

ேடுக் க ளவத் தார் மூர்த்தி. அவர் ஒரு நாற் காலி போட்டு

அவை் கால் நடுபவ உட்கார்ந்து, அவை் சூத் தாம் ேட்ளட

கட்டில் விைிம் பில் வரும் வளர கால் களை இன்னும்

இழுத்து, அே் ேடிபய பின்னுக் குத் தை் ைி முட்டிளய

அவை் பிடித்துக் பகாை் ைச் பசய் தார். பதாளட

இரண்டும் அழுத்த, கூதி முக் பகாணம் நீ ை் வாக் கில்

புழுத் தி உே் பியது. கால் களை பகாஞ் சம் அகட்டி

ளவத்ததும் , கூதி நன்கு விரிந் து ேரந் து பசார்க்க வாசல்

திறந் து ளவத்தது போல் , அவர் முகத்துக் கு பநராக

அே் ேட்டமாய் திறந் து காட்டியது.

“அந் த ஜாமூன் டே் ோளவ எடுத்து வந் தியா”

“இல் ளலபய”
“பதா அே் டிபய இரு, வந் துட்டன்” என்று மாடி இறங் கிே்

போனார்.

“கூதில வாய வச்சி சே் ேே் போறாரா சாரு... எே் டி

இருக் கும் ” என்று கிளு கிளுே் போடு விரித்துே் பிடித்து

காத்திருந் தாை் கமலம் .

எடுத்து வந் த ஜாமூன் டே் ோளவ கட்டில் ேக் கத் தில்

ளவத் து, சின்ன கரண்டியால் ஜீராளவ எடுத்து, கூதி

பமட்டில் விட்டார். அது வழிந் ததும் , விரலால் பவைி

உதடு உை் உதடு ேருே் பு என்று தடவி ேரே் ே, கூச்சத் தில்

அவை் பநைிந் தாை் . ஜீரா பூசிக்பகாண்டு தை தைத் த

கூதி வாய் , அவளர வா வா என்று அளைத்தது.

உதடுகளை பிடித்து நிமிட்டி, விரலால் வை வைத் த

ேருே் ளே மட்டும் தனித்துே் பிடித்து நசுக் கி, பமாச்ளச

பிதுக் குவது போல் பிதுக் க, அவை் “ஊம் ” என்று

பநைிந் து முனகி எட்டி அவர் தளலளய பிடித் தாை் .

விரல் ளகை ளவத் து இன்னும் விளையாடியதும் , உடல்

முறுக் கி திமிறியது.
“ஆங் ஆங் சே் ேனம் அத” என்று அடித்பதாண்ளட ஒலி.

தளலளய குனிந் து நாக் ளக நீ ட்டி நுனியால் , ேருே் ளே

பதாட்டு சுயற் றி துைாவினார். “ஸ்.. ஸ்..” என்று ஏறியது

கமலத்துக் கு. முழு நாக் ளக நீ ட்டி கீழிறிந் து பமலாக

கூதி வாளய நக் க, ஊம் ஊம் ..... என்ற சத்தத்பதாடு

முனக ஆரம் பித் தாை் . ேல முளற அே் ேடி நக் கி விட்டு,

நாவால் ேருே் ளே மட்டும் தனித்து எடுத் து ேல் லுக் கு

இளடபய ளவத் து பலசாக கடித்து விளையாடியதும் ,

அவளுக் கு உச்சி மயிளர தூக் கியது போல் உணர்சசி

்

ஏறி, “ஆங் ஆங் ” என்று உரக் க கத் த ஆரம் பித் தாை் .

அே் ேடிபய உதடு ேருே் ளே ஒட்டு பமாத் தமாய்

வாயினுை் இழுத்து உை் பை ளவத்து, நாக் கால் புரட்டி

சே் ே அவைால் தாை முடியாமல் , உடல் பமபலழுந் து

எட்டி அவர் தளல மயிளர பகாத் தாக பிடித்து “ஆய்

ஊய் ” என்று சத்தமிட்டு, கூதி பமல் முகத்ளத ளவத் து

அழித் தினாை் . இே் ேடி இஷ்டத் துக் கு விளையாடி

தளலளய அவர் பின்னுக் கு இழுத் ததும் . “போதும்

போதும் எனக் கு” என்று எழுந் து விட்டாை் . அவரும்

எழுந் து நின்றார். கும் பமன்று நின்றிருந் த முளலகளை

தடவி, இரு முளலக் காம் புகளையும் பிடித்து இழுத் து,

“இதுங் களுக் கு வாணாமா” என்றார்.

“ஆகா... ஆமா ஆமா நிச்சயமா” என்று ளகளய

பின்னுக் கு ளவத்து முட்டுக் பகாடுத் து, உடளல

சாய் த் தாை் . ஒரு கரண்டி ஜீராளவ எடுத் து முளலக்

காம் புகை் இரண்டிலும் தடவினார். குனிந் து காம் ளே

சே் பி வாயில் இழுத்து சே் ே, “ஹூம் ” என்ற முனகல் . ஒரு

ளகயால் அவர் கழுத் ளத கட்டி அழுத் தினாை் . அடுத்த

காம் ளேயும் சே் பியதும் , இரண்டும் குட்டி பூல் போல்

விளடத்து நின்று பகாண்டன. அவற் ளற விரலால்

வருட, அவை் சட்படன அவர் முகத்ளத இரு ளககைாலும்

பிடித்து இழுத் து, ஜீரா பூசிய அவர் வாய் உதட்ளட கவ் வி

சே் பினாை் . நக் கி சுத்தமாக் கி உருஞ் சினாை் .

ளக துைாவி பூளல பிடித்து, “நீ ங் க ேடுங் க, நா சே் ேனம் ”

என்று ேடுக் ளகயில் இடம் விட்டு உட்கார்ந்தாை் . அவர்

பவட்டிளய உருவி விட்டு, ஏறி மல் லாக் க ேடுத்தார். பூல்

பசங் குத் தாய் நின்று கூளரளய ோர்த்தது. நகரந் து

அவர் பதாளடளய ஒட்டி உட்கார்ந்து, “எே் டி நிக் குது"

என்று பூளல ஆளசயாய் தடவி விட்டு, ஜீராளவ ஒரு

கரண்டி எடுத் து பூல் தளல பமல் விட்டதும் வழிந் து

இறங் கியது. விரலால் தண்டின் நீ ை வாக் கில் பூசி

ேரே் பிவிட்டு, தளலளய தாை் த்தி ேக் கவாட்டில்

சாய் த் து, நாக் ளக நீ ட்டி தண்ளட நக் கினாை் . பூல்

முளன பமல் , உதட்ளட ளவத் து சூே் பி இழுத் தாை் .

சின்னே் பிை் ளை ஐஸ் குச்சிளய சே் புவது போல் சே் பி,

தளலளய எடுத்து மீண்டும் சே் பி சே் பி

விளையாடினாை் . கமலத் தின் வாய் ேண்ணும் வித் ளத

தந் த சுகத் ளத அனுேவித்து ேடுத்து ரசித்து

ோர்த்திருந் தார். ஒரு ளகளய தண்டின் அடிவாரத் தில்

பகாடுத்து பிடித்து, வாய் திறந் து பூளல கவ் வி அழுந் த

ஊம் ே ஆரம் பித் தாை் . ோதி பூல் தான் பசன்றது.

பதாடர்ந்து ஊம் ே, அவருக் கு உணர்சசி

் ஏறி “ஆமா

ஆமா கமலம் ” என்று எட்டி அவை் பதாளை பதாட்டார்.

அவை் இன்னும் தளலளய பமலும் கீழுமாய் பவக

பவகமாய் ஊம் ே, அவரால் தாை முடியாமல் ோதி

எழுந் து விட்டார். எட்டி முளல காம் ளே ஒன்ளற ேற் றி

திருக இருவருக் கும் சூடு பிடித்தது. இன்னும் பகாஞ் சம்

போனால் , தண்ணி கைன்று விடும் போலானாது.

"போதும் கமலம் , அே் புறம் வாயிபல தண்ணி வந் துடும் "

என்று நிறுத் தினார். அவை் ஒதபடல் லாம் ஜீரா

வழிந் பதாடியது. அவளை இழுத்து அவர் நாக் கால் நக் கி

உதட்ளட கவ் வி சே் ே, அவளும் சே் பியேடிபய, அவர்

ேக் கத் தில் நீ ட்டி ேடுத்து கட்டிக் பகாண்டாை் . கட்டிே்

பிடித்து புரண்டார்கை் சில நிமிஷம் .

உணர்சசி
் பகாஞ் சம் அடங் கியதும் , பிரிந் து, “போயி

எல் லாத்தயும் கழுவிடலாம் , இல் லன்னா பிசி பிசின்னு

ஒட்டும் ” என்று எழுந் தார். அவளும் பின் பதாடர்ந்தாை் .

அம் மணமாகபவ இருவரும் அளறளய விட்டு பவைிபய

வந் தனர். முதல் நாை் இரவு அவர் எதிபர பசளலளய

அவிை் க் கபவ அவ் வைவு கூச்சே் ேட்டவை் , இன்று ேட்டே்

ேகலில் , பமாட்ளட மாடியில் திறந் த பவைியில்

தயக் கமில் லாமல் அம் மணமாய் உலாவியது அவளுக் கு

பவடிக் ளகயாய் இருந் தது. அவளர நிற் க ளவத்து,

குவளையில் நீ ர் பமாண்டு பூல் பகாட்ளட

எல் லாவற் ளறயும் பசர்த்து கழுவிவிட்ட பிறகு, அவளும்

உட்கார்ந்து கூதி கழுவினாை் . ஓழுக் கு முன்னபம

ஒன்னுக் கும் இருந் து விடுவதும் நல் லபதன மூத்திரமும்

பேய் தாை் .

கட்டிலுக் கு வந் து, அவர் ஏறி உட்கார்ந்தார். அவை்

என்னபவா பதடினாை் .

“என்னா பதடற”

“சின்னதா ேளைய துணி ஏதும் இருக் கா”

“எதுக் கு”

“களடசில, தண்ணி வடிஞ் சி ேடுக் ளகய

களரயாக் கிடுதுல் ல, அத பதாளடக் க” அவர் எழுந் து

வந் து அலமாரியிலிருந் து புது ளக டவல் ஒன்ளற

எடுத்துக் பகாடுத் தார். புதிதாக சுத் தமானதாய்

இருந் தளத போட்டு களரயாக் க இஷ்டமில் ளல.

ேரவாயில் ளல என்றதும் , அளதபய ேடுக் ளகயில்

ளகக் கு எட்டுமாறு ளவத் து விட்டு ஏறி ேடுத்தாை் .

“இல் ல கமலம் பமாதல் ல, நீ ஏறி பசய் யி, அே் ரமா நா

ஏறிக் கரன், ஒனக் கு பரண்டு வாட்டி பசஞ் சது போல

ஆவும் ”

“நானா அது எே் டி”

“நா மல் லாந் து கட்லில் ல ேடுத் தா, நீ என் பதாளடயில

ஒக் கார்ர மாதிரி ஒக் காந் து விட்டுக் கிட்டு பமல கீை

போய் வரனும் ”

“ஓ அே் டிக் கூட பசய் லாமா”

“ஊம் எத் தனபயா மாதிரி பசய் யலாம் ”

“ஆமாம் ... ஒங் கை ஒன்னு பகட்டா... தே் ோ பநனக் க

மாட்டீங் கபை”
“பதரியும் என்னா பகக் ரன்னு. இதுக் கு முன்ன இந் த

மாதிரிபயல் லாம் பசஞ் சி இருக் பகனா இன்னுதாபன.

ஒங் கிட்ட எதுக் கு மளறக் கனம் ” என்று ஏபதா பசால் ல

ஆரம் பித்து, “எதுக் கு இே் ே அதே் ேத் தி பேசனம் . அே் ரம்

பசால் லிக் கலாம் ” என்று மனதில் நிளனத்து, மாற் றி,

“இம் இம் ... அந் த மபலயா போண்ணு கூட ேல தடளவ

ஆகி இருக் கு. அதுங் கிட்டத் தான் வித விதமா”

“ஓ அே் டியா... நீ ங் க இதுல கூட நிஜமாலும் எனக் கு சார்

தான்” என்று அவர் கன்னத் தில் முத் தமிட்டாை் .

அவர் கட்டிலில் ஏறி மல் லாக் க ேடுத்து காளல

நீ ட்டினார். வளையாத பசங் பகால் வானத்ளத ோர்த்து

நின்றது. “அம் மாடி பவளறச்சி நிக் கரதே் ோருங் க”

என்று ஆளசயாய் தடவி, ளகயால் பசல் லமாய் தட்டி

ஒரு போடு போட்டாை் . தஞ் சாவூர் தளலயாட்டி

போம் ளம போல் ஆடி நின்றது. அவளும் கட்டிலில்

ஏறினாை் .
“நீ எழுந் து நில் லு”

அவர் பதாளட இருேக் கமும் கால் களை அகட்டி

ளவத் து, நின்றாை் . ேடுத் திருந் தவருக் கு அருளமயான

வித் தியாச பகாணத் தில் அம் மண காட்சி. முளலகை்

கூம் பிய பகாைங் கைாய் . சிளரத் த கூதி அைகாய்

பதாளட நடுபவ சரிபகாண முக் பகாணமாய் . அந் த

அைளக ோர்த்து ரசித் தவர் காதில் அவை் பசான்னது

விைவில் ளல.

“ஊம் ம் ... இே் ே இன்னா பசய் யனும் ” என்றாை் சற் று

உரக் க.

“ஊம் .. இே் ே... ஒக் காரு”

தாை் ந் து உட்கார்ந்தாை் . ஒரு ளகளய அவை் இடுே் பில்

ளவத் து, மறு ளகயால் பூல் தண்ளட பிடித்து கூதி வாய்

பதடி ளவத்து, பமல் வாட்டமாய் அளசத்து அளசத்து

நுளைத் தார். அவை் பமல் ல பமல் ல இன்னும் இடுே் ளே

இறக் க, தண்ளட முழுங் கியது வை வைத் த துளை.

காணமல் போன அங் குசம் , அடி வயிற் றில் முட்டி

நின்றது. அவை் சூத்தாம் ேட்ளட அவர் பதாளடயில்

அழுந் த உட்கார்ந்தாை் . இரு தர்பூசணிகைின்

பநருக் கத் தில் எனக் கு இடம் இல் ளலயா என்று

விளதகை் நசுங் கி, தே் பித்பதாம் பிளைத்பதாம் என

கிளடத் த பிைவில் , பிதிங் கி ேதுங் கின. முழு தண்டும்

கூதியில் பசாறுகி நிரே் பிய சுகத் ளத, தளலளய

பின்னுக் கு சாய் த்து ளவத்து கண்மூடி அனுேவித் தாை்

சிறிது பநரம் .

“இே் ே அே் டிபய பகாஞ் சமா பமல எழுந் து அே் ரம் கீை

எறக் கனம் ” என்று அவை் பதாளடளய தாங் கி தூக் கி

விட்டார். அவளும் ோதத் ளத தளரயிலும் , மார்பில்

ளகளயயும் ஊன்றி, அவர் பசான்னது போல்

பமபலழுந் து இறங் கினாை் . தண்டு வை வைபவன்று ஏறி

முட்டியது. ஆகா.. ஆகா.. அருளமயான அவை் இதுவளர

கண்டிராத தன் இயக் கத் தில் வந் த சுகம் .