ZA ŠTA IM SE IZVINUSMO ...

Srpska pravoslavna crkva (SPC) kao duhovna institucija genocida nad Bošnjacima

Za vrijeme genocida u Srebrenici Vasilije Kačavenda stiže u Srebrenicu gdje drži govor okupljenim
Srbima:

“Krv vapije za osvetom. Sveteći se, srpski narod rušio je najmoćnije imperije i, evo, dočekujemo
radosne dane polako približavajući se onome trenutku kada će se ponovo poslije Kosovske bitke
ujediniti i vaspostaviti srpska država”.

Dajući crkvenu podršku genocidu, dok je strijeljanje trajalo, Kačavenda je služio liturgiju i ovako
besjedio: “Našem narodu bog se približio, a nebo je postalo nikada bliže nego sada. Mi osjećamo da
je bog sa nama, mi osjećamo da božja ruka vodi nas, jer zar nije čudo božije, braćo i sestre, da poslije
tolikih žrtava samo oko Srebrenice, stare srpske prestonice Uroša Nejakoga, zar nije čudo i milost
božija da evo za tri dana oslobode hrabri srpski borci srpsku zemlju okupiranu od Osmanlija, da tamo
gdje je časni krst sijao postavili su ruglo polumeseca.”

Tako je govorio Vasilije Kačavenda. A njegove riječi su se u puškama Mladićevih vojnika pretvarale u
metke koji su pobili preko 8.000 zarobljenih Bošnjaka.Tako je govorila SPC koja je dokumentovano
prisustvovala i davala podršku gdje god se vršio zločin i pogrom nad Bošnjacima..