Pakikipagkwentuhan

- Pakikipagkwentuhan Method

- Kwentuhan is an occasion for exchange of information, ideas, and opinions: It is a

sharing of beliefs, thoughts, and experiences (Javier, 2004).

- “It doesn’t need permission and rules unlike ginabayang talakayan”

- Cross between the interview and the focus group discussion. The distinct characteristic of

pakikipagkwentuhan is the free exchange of ideas leading to stories that can be analyzed.

Pakikipagkwentuhan Method

- Oral (Pasalita) – interview (face to face) (qualitative)

- Written (Pasulat) – survey questionnaire (quantitative)

- Transmitted through time (Pasalin-salin) -

- Request (Paki o paghingi ng pahintulot) – pahintulot sa participant na makilahok sa isang

pag-aaral. Confidentiality and privacy.

Pakikipagkwentuhan is an informal, free, as well as a social process of exchanging information,

thoughts, and knowledge that is part of human daily activities (Oteza, 1997).

Process of Pakikipagkwentuhan

1. Initially make visits (padalaw-dalaw) before living in the community (panunuluyan) – unang

pamamaraan ng mananaliksik ay dalawin ang lugar na kanyang pag-aaralan para magkaroon sya

ng idea kung paano maisasagawa ang pag-aaral na ito sa komunidad na kanyang napili.

2. Introduce yourself to the community (first name basis instead of last name basis) – Ipakilala

ng mananaliksik ang sarili niya sa mga taong nakatira sa komunidad na iyon dahil mahalaga na

ipaalam ng mananaliksik ang tungkol sa kanyang pag-aaral.

3. Invite yourself to community gatherings – Makilahok sa mga kaugalian at kultura.

4. Initiate a conversation when in a natural cluster – face to face conversation. Natural na

makipagusap sa mga tao sa komunidad na iyon.

5. Invest time in story sharing sessions (Follow natural flow of pakikipagkwentuhan) – I-share

ang sarili mong ideas at experiences sa mga taong nakikipagkwentuhan sayo.

Principles of Pakikipagkwentuhan

1. May pakikipagkapwa sa kwentuhan – maayos ang pakikitungo sa mga taong kakwentuhan

2. May “paki” ang kalahok sa kwento – Kailangan na may interest ang taong nakikinig sa iyong

kwento o ang mananaliksik mismo ay dapat interesado sa karanasang kinekwento ng mga

kalahok sa kanya.

3. May pakinabang sa kwentuhan – Significant. Importante ang role ng mananaliksik sa

pakikipagkwentuhan.

- Libangan

- Linangan ng kaalaman

- Lunas sa karamdaman

4. Collective orientation (pananaliksik na sama-sama) – magkakaroon ng malawakang pag-aaral.

Malawakang pagkolekta ng idea ng mga tao.

5. Contains the process of validation (pagpapatotoo) – Makatotohanan ang impormasyong

pinagkwekwentuhan.

6. Construction of social reality (pagbubuo) – Mga ideyang maari mong ma-apply sa totoong

buhay.

7. Cluster as unit of analysis (pagsali sa likas na umpukan) – Pakikilahok ng mananaliksik sa

isang umpukan dahil ito ay makakatulong sa kanya upang makakuha pa ng mas malawak na idea

tungkol sa bagay na kanyang pinag-aaralan sa ilalim ng komunidad na iyon.

8. With a topic to talk about but without a theme (may pakay pero walang paksa) – maaring

makipagusap ang mananaliksik sa mga tao sa komunidad hindi lamang tungkol sa pag-aaral

kundi isang way ng interaksyon sa mga taong hindi upang magkaroon ng pagkakataong

makapagpalagayan ng loob.

9. Worth or value of story produced from the kwentuhan session (kwenta ng kwento) –

Significance ng mga bagay na napagkwentuhan.

Validity – trustworthiness not truth (mapagkakatiwalaan kaysa makatotohanan) –

Mapagkakatiwalaan ka ng mga kalahok. Mapagkakatiwalaan – mas maglalaan ng maraming oras

at hindi mag-aalangan ang mga respondents na i-share ang kanilang mga personal experiences.

Confidentiality at Privacy.

Reliability – certification not consistency (process of pakikipagkwentuhan-indicator,

pagpapatotoo, pagpapatibay) – Reliable ang mga bagay na napagkwentuhan at magiging basis sa

pag-aaral na isinagawa.

Some of the indigenous research methods that have been identified are pagtatanongtanong

(improvised informal, unstructured interview) (Pe-Pua, 1989), pakikipagkuwentuhan (‘‘story

telling’’ or ‘‘informal conversations’’) (Orteza, 1997), ginabayang talakayan (collective

indigenous discussion), nakikiugaling pagmamasid (participant observation) (Bennagen, 1985),

pakikisama (‘‘getting along with’’) (Nery, 1979), pagdalaw-dalaw (‘‘visiting’’) (Gepigon &

Francisco, 1978), and panunuluyan (‘‘residing in the research setting’’) (San Juan & Soriaga,

1985).