I Niedziela Adwentu

Dzisiejszą niedzielą rozpoczynamy Adwent, czas świętego i radosnego oczekiwania na

święta Bożego Narodzenia i na Paruzję Chrystusa przy końcu ludzkich dziejów. Nowy Rok
liturgiczny, który zaczynamy, to także nowy, kolejny etap naszej osobistej historii zbawienia.
Mijają dni, miesiące, lata. Który to już adwent w naszym życiu? Czy przez owo cykliczne,
coroczne uobecnianie tamtego historycznego Adwentu nasze oczekiwanie i tęsknota za
Panem stają się coraz intensywniejsze, a nasze myślenie o niebie coraz częstsze? Czy
jesteśmy ludźmi, którzy każdego dnia czujnie oczekują na radosne spotkanie z Panem? Za
brak takiej postawy w naszym codziennym życiu przeprośmy teraz naszego najlepszego
Ojca.

Oczekując na przyjście Pana, trwamy na modlitwie i do Boga, który jest

źródłem pokoju i nadziei zbawienia, kierujemy nasze wspólne modlitwy.

1. Prośmy, aby chrześcijanie byli czujni i zawsze gotowi na spotkanie z

Chrystusem, gdy przyjdzie w chwale. R. Przyjdź nam z pomocą, Boże
Wszechmogący.
2. Prośmy, aby grzesznicy powstali z grzechów i zbliżyli się do światła, które
zwiastuje nadejście przebaczenia.
3. Prośmy, aby cierpiący, chorzy i uwięzieni z nadzieją oczekiwali na
umocnienie, uzdrowienie oraz pełne uwolnienie w Chrystusie.
4. Prośmy, aby mieszkańcy naszej parafii przez udział w rekolekcjach
adwentowych przygotowali się na radosne powitanie Zbawiciela.
5. Prośmy, aby nasi zmarli znaleźli pokój w Chrystusie, który dla wszystkich
otwiera bramy zbawienia.
6. Prośmy, abyśmy sami usłyszeli wezwanie Ewangelii i przyoblekli się w
Pana Jezusa Chrystusa.

Wysłuchaj nas, Boże, byśmy czuwając wiernie wypełniali nasze powołanie i

byli zawsze gotowi na dzień Pana naszego Jezusa Chrystusa, który z Tobą żyje
i króluje na wieki wieków.

Nie wiemy, kiedy powróci nasz Pan na ziemię. Czuwajmy więc, a błogosławieństwo
Boga niech nas umocni w nadziei, że Pan nasz na pewno przyjdzie aby nagrodzić
tych, którzy czynią sprawiedliwość i strzegą Jego dróg.
II Niedziela Adwentu
Dzisiaj, w drugą niedzielę Adwentu, liturgia ukazuje nam Jana Chrzciciela, który stanął na
przełomie Starego i Nowego Przymierza jako zwiastun i przewodnik Mesjasza, aby głosić
Jego obecność wśród ludu. Wsłuchani w nawoływanie proroka znad Jordanu prostujmy drogi
swego życia, abyśmy mogli stać się uczestnikami zbawienia, które przygotował nam Pan. Za
to, że wielokrotnie chodziliśmy po bezdrożach naszego życia, wiodących donikąd,
przeprośmy teraz Boga Wszechmogącego i prośmy go, aby pomógł nam wejść na drogę,
którą jest Chrystus.

Dziękujmy Bogu za całe dzieło zbawienia, dziękujmy szczególnie, że w tej chwili

mamy możność, by zbawienie stało się naszym udziałem. Dziękujmy Panu, że nas
nie opuszcza, ale czeka byśmy dla Niego przygotowali drogę.

Modlitwa wiernych

1. Prośmy, bo Kościół przez głoszenie słowa Bożego przygotował drogę dla

Pana do wszystkich serc i narodów. R. Wysłuchaj, Ojcze, prośby Twego
ludu.
2. Prośmy, by biskupi i prezbiterzy przygotowali drogę dla Pana przez
odważne i pokorne wzywanie do nawrócenia.
3. Prośmy, by Kościół na Wschodzie umacniał się i wzrastał w wierze.
4. Prośmy, by politycy przygotowali drogę dla Pana przez służbę dla pokoju,
sprawiedliwości i wolności.
5. Prośmy, by Duch Święty przygotował drogę dla Pana przez potężne
działanie w sercach grzeszników oraz światło, które rozprasza ciemności
ludzkiego poznania.
6. Prośmy, by siostry zakonne przygotowały drogę dla Pana przez trwanie
na modlitwie i dzieła miłosierdzia.
7. Prośmy, abyśmy sami przygotowali drogę dla Pana przez świadectwo
wiary, nawrócenie serc i miłość wzajemną, oraz jedność.

Boże pokoju, wysłuchaj modlitwy i przybądź z pomocą Twojemu ludowi, który

zgromadził się na Eucharystii, by wysławiać Twoje wielkie dzieła i przygotować
drogę dla Twojego Syna, który przyszedł, przychodzi i przyjdzie.

"Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego" (Mt 3,3). Oto nasze adwentowe
zadanie, oto program naszego chrześcijańskiego działania. Na trud jego realizacji przyjmijmy
teraz błogosławieństwo Pana.
III Niedziela Adwentu

Dzisiejsza, trzecia niedziela Adwentu, w słowie Bożym i modlitwach wzywa nas do

chrześcijańskiej radości. Radości, która jest charakterystycznym rysem chrześcijańskiego
oczekiwania na przyjście Pana. Już dziś radujemy się myślą, że przyjdzie kochający nas i
bliski nam Jezus. Zwycięzca grzechu i śmierci, który daje nam możność uczestnictwa w
swoim zwycięstwie.

Z radością i weselem oczekujemy na przyjście Chrystusa. Módlmy się więc do

Boga, bo On jest źródłem naszego radosnego oczekiwania na przyjście
naszego zbawienia.

1. Módlmy się za Kościół święty, aby głosząc Chrystusa napełniał radością

zbawienia ludzi, którzy wyczekują sprawiedliwości i pokoju.
2. Módlmy się za smutnych, udręczonych, zawiedzionych w swoich
nadziejach, aby przyjęli pociechę, którą niesie bliskie przyjście Pana.
3. Módlmy się za uwięzionych, aby usłyszeli o czynach Chrystusa i z
radością przyjęli wolność, do której tylko On wyzwala człowieka.
4. Módlmy się za dzieci, aby z radością zmierzały do poznania Chrystusa i
zawsze były mocne w wierze.
5. Módlmy się za zmarłych, aby mogli radować się pełnią zbawienia i
oglądaniem Chrystusa, na którego przyjście my jeszcze oczekujemy.
6. Módlmy się za nas samych, abyśmy otwarli drzwi naszych serc dla
Odkupiciela i z radością pełnili Jego wolę.

Panie, który niesiesz radość i dochowujesz wierności na wieki, wznosimy do

Ciebie nasze modlitwy ufni w Twą pomoc i pełne radości przyjście Twojego
Syna. Który żyje i króluje na wieki wieków.

Idźmy odważnie i radośnie, by głosić światu, że pośród nas stoi Ten, który daje prawdziwą
radość, wolność, prawdę i obdarza błogosławieństwem Boga.
IV Niedziela Adwentu

Boże Narodzenie już blisko. Dzisiaj ostatnia niedziela adwentowego oczekiwania. W tę

niedzielę czcimy Maryję, przez którą Zbawiciel stał się człowiekiem. Spełniły się zapowiedzi
proroków, gdy Służebnica Pańska przyjęła Słowo przedwieczne, które w Niej stało się
Ciałem. Uczymy się także wiary od Józefa, który w każdej sytuacji potrafi powiedzieć Bogu
"tak" i przez to staje się świadkiem spełniających się mesjańskich nadziei. Chrystus
przychodzi także dzisiaj do nas w tej Eucharystii, przyjmijmy z wiarą Jego słowo i Jego Ciało,
przygotujmy nasze serce na przyjście Syna Bożego, Potomka Dawida, Syna Maryi i naszego
brata.

Razem z Maryją i Józefem oczekując na przyjście Zbawiciela, zanieśmy do

Boga naszą wspólną modlitwę, świadomi, że tylko od Niego przychodzi pomoc.

1. Chrystus jest Mądrością, która wyszła z ust Najwyższego; prośmy za

Kościół, by na całym świecie głosił tę prawdę i uczył tej mądrości, która
przybywa, by nauczyć nas dróg roztropności.
2. Chrystus jest obiecanym Potomkiem Jessego, znakiem dla wszystkich
narodów; prośmy, aby przyszedł, by przynieść pokój, a wszystkich
przywódców świata uczynił narzędziami swojego panowania.
3. Chrystus jest Kluczem Dawida i otwiera drogi wolności i przebaczenia;
prośmy, by przyszedł i przyniósł wyzwolenie grzesznikom.
4. Chrystus jest Wschodem pełnym blasku u Słońcem sprawiedliwości;
prośmy, by przyszedł i oświecił serca oraz umysły tych, którzy jeszcze
Boga nie poznali.
5. Chrystus jest Emmanuelem, nadzieją i ratunkiem dla wszystkich narodów;
prośmy, by przyszedł do nas i sprawił w nas te cuda, które dokonały się w
Maryi Dziewicy.

Wysłuchaj naszej modlitwy, Panie, który jesteś potężnym Zbawcą i w Maryi

ukazałeś pełnię swojej miłości oraz piękno stworzenia, przemień i nas swoją
mocą, byśmy się stali ludźmi wiary, pokory i miłości. Przez Chrystusa Pana
naszego.

Idźmy przygotować nasze serca i domy do wielkiego święta, aby godnie przyjąć
nadchodzącego Emmanuela.
Świętej Rodziny z Nazaretu
W święto Świętej Rodziny zgromadziliśmy się tutaj, na tym świętym miejscu jako jedna
rodzina Boża, by wychwalać Ojca naszego, który jest w niebie. Przedstawmy Panu wszystkie
tajemnice radosne, bolesne i chwalebne naszych rodzin. Tak wiele niesiemy tych spraw:
macierzyńskich, ojcowskich, rodzicielskich. Nie ma chyba pośród nas nikogo, kto by nie
chciał jakiejś przemiany w swojej rodzinie: u każdego jest coś źle, coś jest nie tak. Stańmy
dziś z tymi biedami i z tymi obolałościami przed Panem. Wpatrujmy się w radość, pokój, ład
rodziny nazaretańskiej, by z tego przykładu przenieść choć odrobinę pod swój dach.

Przedstawmy Bogu nasze modlitwy, gdyż On jest Ojcem ludzkiej rodziny i On z

nas uczynił swój lud, aby wszystkim okazać swoje miłosierdzie.

1. Za Kościół, aby objawiał się światu jako rodzina dzieci Bożych. R.

Umacniaj, Panie, rodzinę Kościoła.
2. Za wszystkie rodziny w Polsce, aby Bóg zachował je od rozbicia,
niemoralności i nietrzeźwości.
3. Za dzieci bezdomne i pozbawione rodzicielskich uczuć, aby w rodzinie
Kościoła odnalazły utracone wartości.
4. Za wszystkie rodziny zakonne, aby były znakiem jedności, która ma swe
źródło w Bogu.
5. Za zmarłych z naszych rodzin, aby w Bogu samym odnaleźli pełnię życia.
6. Za nas samych, abyśmy przez pokorę, cichość, cierpliwość i miłosierdzie
byli źródłem pokoju w rodzinach, Kościele i Ojczyźnie.

Ojcze ludzkiej rodziny, przyjdź z pomocą Twym dzieciom przez przyczynę

świętej Rodziny z Nazaretu, aby prośby wyrażone głośno i skryte w naszych
sercach zostały przez Ciebie wysłuchane i spełniły się, i ole są zgodne z Twoją
wolą. Przez Chrystusa Pana naszego.

Na trudną drogę budowania wspólnoty Kościoła i naszych wspólnot rodzinnych

błogosławi nas Bóg, który jest doskonałą jednością Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Nowy rok
Mamy już Nowy Rok. Stajemy u jego progu z modlitwą i Maryją, Świętą Bożą Rodzicielką,
która wydała na świat Zbawiciela — Boga, który wszedł w czas człowieka, by go obdarzyć
prawdziwym pokojem.

Przedstawmy Bogu nasze modlitwy, gdyż On jest Ojcem ludzkiej rodziny i On z

nas uczynił swój lud, aby wszystkim okazać swoje miłosierdzie.

1. Za Kościół, aby objawiał się światu jako rodzina dzieci Bożych. R.

Umacniaj, Panie, rodzinę Kościoła.
2. Za wszystkie rodziny w Polsce, aby Bóg zachował je od rozbicia,
niemoralności i nietrzeźwości.
3. Za dzieci bezdomne i pozbawione rodzicielskich uczuć, aby w rodzinie
Kościoła odnalazły utracone wartości.
4. Za wszystkie rodziny zakonne, aby były znakiem jedności, która ma swe
źródło w Bogu.
5. Za zmarłych z naszych rodzin, aby w Bogu samym odnaleźli pełnię życia.
6. Za nas samych, abyśmy przez pokorę, cichość, cierpliwość i miłosierdzie
byli źródłem pokoju w rodzinach, Kościele i Ojczyźnie.

Ojcze ludzkiej rodziny, przyjdź z pomocą Twym dzieciom przez przyczynę

świętej Rodziny z Nazaretu, aby prośby wyrażone głośno i skryte w naszych
sercach zostały przez Ciebie wysłuchane i spełniły się, i ole są zgodne z Twoją
wolą. Przez Chrystusa Pana naszego.

Nasze serdeczne życzenia noworoczne niech będą zawarte w błogosławieństwie Boga, bo

On najlepiej wie, jak nas w tym Nowym Boku prowadzić, abyśmy byli lepsi, bardziej
szczęśliwi, pełni Jego pokoju i łaski.
Uroczystość Objawienia Pańskiego

Chrystus objawił się Mędrcom idącym za gwiazdą. W ich osobach objawił się poganom, gdyż
przyszedł nie tylko jako Mesjasz Izraela, ale jako zbawca całego świata. Dzisiaj więc objawia
się nam, którzy przychodzimy do Niego, prowadzeni przez wiarę, by Mu hołd nasz oddać i
złożyć swoje dary miłości, modlitwy i dziękczynienia. Przeprośmy teraz Boga za nasze
grzechy, że nie umieliśmy dostrzec Bożego światła i nie zawsze kierowaliśmy się wiarą.

Pokornie i ufnie zanieśmy do Boga naszą modlitwę, bo On poucza nas,

upomina i wysłuchuje, gdy Go prosimy.

1. Módlmy się za Kościół święty, aby upominając i korygując ludzkie

postępowanie, dawał ludziom poczucie pewności prawdy.
2. Módlmy się za spowiedników, aby ich upomnienia i rady pomagały
penitentom przezwyciężyć błędne postępowanie i umacniały w dobru.
3. Módlmy się również za rodziców i wychowawców, aby w wychowaniu
karcąc i upominając dzieci, czynili to z miłością.
4. Módlmy się za pracowników zakładów wychowawczych i więzień, aby nie
nadużywali swej władzy, ale pomagali ludziom przezwyciężyć zło.
5. Módlmy się za podwładnych, aby nie zamykali oczu na zło i krzywdę
wyrządzoną przez przełożonych.
6. Módlmy się za ludzi, którzy żyją w zakłamaniu, aby chętnie przyjmowali
upomnienia, które prowadzą do sprostowania błędnego mniemania o
sobie.
7. Módlmy się za nas samych, abyśmy umieli w pokorze przyjąć upomnienia
braterskie i sami z poczuciem odpowiedzialności upominali innych, gdy
widzimy że błądzą.
Boże, który przez proroków upominałeś Naród Wybrany, a nam przez
Kościół objawisz swą wolę i prostujesz co jest błędne, wysłuchaj nas
i spraw, byśmy umieli w poczuciu odpowiedzialności upominać
innych, a postępując w prawdzie przyczyniali się do zwycięstwa
miłości. Przez Chrystusa Pana naszego.

Idziemy odnajdywać Chrystusa w naszych codziennych sprawach, aby przez nas objawiał
się światu. Przyjmijmy więc Boże błogosławieństwo, aby te codzienne sprawy zamieniły się
w gwiazdę, wskazującą na źródło naszej prawdziwej radości i siły, by ludzie odnaleźli może
już zagubionego Boga.
Niedziela Chrztu Pańskiego
Dzisiejsze święto jest wspomnieniem chrztu Pana Jezusa w Jordanie, w czasie którego Bóg
Ojciec objawił ludzkości, kim jest Jezus z Nazaretu. Zgromadziliśmy się, żeby wyznać, iż
Jezus jest umiłowanym Synem Boga i prawdziwym Barankiem, który gładzi grzechy świata.

Jako przybrane dzieci Boże uznajemy nasze grzechy i żałujemy za nie, abyśmy mieli udział
w ofierze Chrystusa i Kościoła.

Zostaliśmy we chrzcie usynowieni przez Boga, który w Jezusie - Słudze

wszystkich darował ludziom winy, a chrzest Jego odnowił upadły świat.
Prośmy więc pokornie jako słudzy i ufni, jak dzieci Boga:

1. Prośmy za wszystkich ochrzczonych, aby w życiu kierowali się Duchem

Chrystusa.
2. Prośmy za Kościoły Wschodnie, aby jaśniały blaskiem wiary i świętości.
3. Prośmy za narody żyjące dziś nad Jordanem, aby w Chrystusie uznały
swego Zbawiciela i zaznały pokoju.
4. Prośmy za grzeszników, aby przez pokutę odnowili w sobie przymierze
zawarte z Bogiem na chrzcie świętym.
5. Prośmy za niewierzących, aby uznali w Chrystusie swego Zbawiciela i
Pana.
6. Prośmy za nas tu zgromadzonych, abyśmy włączeni w Chrystusa przez
chrzest święty byli światłem dla braci i przeszli przez życie jak On - dobrze
czyniąc.

Boże, Ty jesteś Ojcem Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ty jesteś Ojcem całej
ludzkości; udziel nam Ducha Świętego, abyśmy prosząc za światem, pokornie i
ufnie oczekiwali odnowienia wszystkiego w Chrystusie, który z Tobą żyje i
króluje na wieki wieków.

Napełnieni mocą z wysoka idźmy dobrze czyniąc i podnosząc na duchu naszych braci za
wzorem Chrystusa. W trudzie chrześcijańskiego świadectwa towarzyszy nam
błogosławieństwo Trójjedynego Boga.
II Niedziela Zwykła
Przez wiarę jesteśmy wezwani do dawania świadectwa o Chrystusie, by inni uwierzyli, a
zbawienie jakie dał nam Bóg dotarło na cały świat. Obmyci wodą chrztu i umocnieni Duchem
Świętym stajemy przed ołtarzem, aby moc tej ofiary uczyniła nas apostołami Chrystusa —
Baranka Bożego, który gładzi grzechy świata.

Dajemy o Chrystusie świadectwo przez wiarę, miłość i życie; módlmy się więc
do Boga z wiarą i miłością błagając Go, by przemienił życie tych, którzy zostali
wezwani do głoszenia Chrystusa.

1. Za papieża i wszystkich powołanych dzisiaj na apostołów Jezusa

Chrystusa, aby jak Jan Chrzciciel byli sługami prawdy.
2. Za wszystkich ochrzczonych i bierzmowanych, aby umocnieni Duchem
Świętym swą pracą uświęcali świat i byli na ziemi znakiem Chrystusa
Zbawiciela.
3. Za grzeszników, aby przez przemianę życia ukazali wobec ludzi moc
Chrystusa, Baranka Bożego, który gładzi grzechy świata.
4. Za podzielonych chrześcijan, aby przez zjednoczenie w prawdziwym
Kościele i świętość życia mogli ukazać ludziom naszych czasów ogrom
łaski od Pana naszego Jezusa Chrystusa.
5. Za zmarłych, aby dzięki swej wierze na ziemi i naszej modlitwie mogli w
wieczności głosić chwałę Boga, w którego imię zostali ochrzczeni.
6. Za nas tu obecnych, za wszystkich ochrzczonych w naszej parafii, aby
swym życiem i świadectwem wiary nieśli ludziom dobro: grzesznym
wypraszali przebaczenie, a niewierzącym ukazywali Światłość świata -
Chrystusa Zbawiciela.

Wysłuchaj nas, Boże, i udziel wszystkim Ducha Świętego, niech życie nasze
będzie światłością dla świata, by wszyscy mogli poznać Chrystusa - Syna
Twojego, który żyje i króluje na wieki wieków

Aby Boże zbawienie dotarło aż po krańce ziemi i aby ludzie dzisiaj wiedzieli, kim jest Jezus z
Nazaretu, potrzebne jest nasze świadectwo. Bóg nam błogosławi, abyśmy byli święci jak Jan
Chrzciciel i ukazywali swym życiem Jezusa Chrystusa, który przez nas dalej zbawia, kocha i
przebacza.
III Niedziela Zwykła
Chrystus zamieszkał wśród ludzi, niosąc im światłość i pokój. Zostaliśmy powołani — jak
apostoł Paweł — by głosić nadejście Królestwa Bożego i jedność wszystkich opromienionych
Bożą światłością. Przez tę ofiarę, na którą gromadzimy się w niedzielę, Chrystus znowu do
nas przychodzi, oświeca nas swym słowem, karmi swym ciałem, leczy choroby grzechu i
zwiastuje nadejście Królestwa Bożego.

Upokorzeni przez rozbicie i podziały, błagajmy Boga o zjednoczenie wszystkich

ochrzczonych, aby już tu, na ziemi, przybliżała się coraz bardziej pełnia Jego
Królestwa.

1. Chrześcijaństwo zostało upokorzone przez rozłamy, schizmy i wojny

religijne; prośmy, aby Kościół, przez zjednoczenie wszystkich
ochrzczonych przybliżał upragnioną jedność. R. Zjednocz ochrzczonych,
prosimy Cię, Panie.
2. Świat dąży do jedności i współpracy; prośmy, aby chrześcijanie, przez
jedność w miłości i poszukiwanie jedności w prawdzie, przyczyniali się do
pokoju i porozumienia między wszystkimi ludźmi.
3. Chrystus powołał apostołów, by byli rybakami ludzi i głosili Ewangelię
Królestwa; prośmy, aby powołani dzisiaj do głoszenia Ewangelii we
wszystkich wspólnotach chrześcijańskich wiernie służyli Bożemu słowu.
4. Chrystus przez swój krzyż pojednał upadły świat; prośmy, za teologów
wszystkich wyznań, aby prowadzili swoje badania pokornie i nie
zniweczyli Chrystusowego krzyża.
5. Chrystus dzisiaj cierpi w chorych, prześladowanych, odrzuconych;
prośmy, aby ich cierpienia i ofiary przyczyniły się do wolności wszystkich
wyznawców Boga i Jezusa Chrystusa.
6. Módlmy się za nas samych, aby nasza wierność Bogu, Krzyżowi,
Ewangelii, Kościołowi i Jego pasterzom oczyszczała nas z wszelkich
niechęci wobec innych chrześcijan i ułatwiała nam zjednoczenie w miłości.

Boże, Ty chcesz, by wszyscy ludzie stanowili jedną rodzinę, wysłuchaj nas i

spraw, aby całe chrześcijaństwo w naszych czasach jaśniało blaskiem
świętości, niosło ludziom poczucie prawdy i pewność osiągnięcia Królestwa
Bożego. Przez Chrystusa, który umarł za wszystkich, a teraz żyje i króluje na
wieki wieków.

Idźcie, by swym życiem i modlitwą przybliżać zjednoczenie chrześcijan. Ofiara spełniona.

IV Niedziela Zwykła
Prostych i pokornych wybrał Pan, aby ukazać mądrość wiary i wielkość swojej łaski. Przez
udział we Mszy św. okazujemy posłuszeństwo Bogu i pokorę, otwierając się na niepojęte
tajemnice, jakimi i dzisiaj obdarza nas Chrystus.

Przez Jezusa Chrystusa, który stał się dla nas mądrością od Boga, prośmy o
prawdziwe wartości dla ludzi, aby mogli otrzymać błogosławieństwo.

1. Aby Kościół gromadził ubogich w duchu i ubogimi środkami obdarzał świat

bogactwem Królestwa Bożego.
2. Aby smutni, płaczący i pokrzywdzeni przez nadzieję wyzwolenia zostali
pocieszeni.
3. Aby miłosierni dla ludzi chorych, upośledzonych i grzesznych sami
dostąpili miłosierdzia od Boga i wdzięczności od ludzi.
4. Aby wszyscy prześladowani za swoje przekonania i cierpiący dla dobra
ludzkości wytrwali, a ich ofiara przyczyniła się do ostatecznego
zwycięstwa prawdy.
5. Aby nasi bliscy zmarli posiedli na własność ziemię obiecaną - Królestwo
wieczne.
6. Abyśmy sami - przez życie zgodne z duchem błogosławieństw
ewangelicznych - zasłużyli na wieczną nagrodę.

Panie, Ty obdarzasz błogosławieństwem ludzi cichych i pokornych. Usłysz

nasze modlitwy i spraw, aby wszyscy zostali obdarowani radością i nagrodą za
wierne wypełnianie ducha Twojej ewangelii. Który żyjesz i królujesz na wieki
wieków.

Aby zasłużyć na błogosławieństwo Boga i otrzymać zapowiedzianą nagrodę w niebie, mamy

iść przez ziemię pokornie — czyniąc dobro, wprowadzając pokój i okazując miłosierdzie.
Idziemy więc niosąc dar Chrystusa i zapowiedź, że warto kochać, przebaczać, cierpieć i
zabiegać o sprawiedliwość.
Środa Popielcowa
Razem z całym Kościołem rozpoczynamy okres wielkopostnej pokuty. W Środę
Popielcową stajemy wszyscy jako grzesznicy, którzy potrzebują Bożego miłosierdzia,
przebaczenia i oczyszczenia. Przez czterdzieści dni będziemy przygotowywać nasze
serca na wielkie święta Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. Przez śmierć i
zmartwychwstanie Chrystus pojednał świat z Ojcem, a my także i teraz, mocą tego
wydarzenia możemy uzyskać odnowienie więzi jaką nawiązaliśmy z Bogiem w chwili
chrztu świętego.

Rozpoczynając przygotowanie do świąt Wielkanocnych, przedstawmy Bogu

nasze prośby, aby pokuta pomogła ludziom odnaleźć prawdziwe wartości,
płynące z wiary i szczerym sercem odnowić przymierze, zawarte z Bogiem na
chrzcie świętym w noc Paschy.

1. Prośmy, aby Kościół w tym czasie pokuty niósł ludziom pojednanie z

Bogiem.
2. Za cierpiącą z powodu wojny Ukrainę, aby nasi bracia i siostry odzyskali
pokój i mogli powrócić do swoich rodzin i domów
3. Prośmy, aby grzesznicy pokonali wewnętrzne opory i mogli
zmartwychwstać do życia z Bogiem.
4. Za wszystkich chorych, cierpiących, więzionych, aby ich cierpienia
przyczyniały się do uświęcenia całego ludu Bożego.
5. Za tych, którym brakuje środków do życia, aby wielkopostna pokuta i
miłosierdzie chrześcijan ulżyły ich niedostatkom.
6. Prośmy, aby nasza pokuta i modlitwa otworzyła zmarłym (...) drogę do
pełni życia z Bogiem.
7. Prośmy Pana, aby nam tu zebranym dał przebaczenie, owocne przeżycie
Wielkiego Postu, pogłębienie wiary i doprowadził nas odnowionych do
radości Zmartwychwstania.

Boże, wysłuchaj nas i przemień nasze myślenie, byśmy odnowieni przez

pokutę, mogli otrzymać Twoje przebaczenie jakiego udzielasz grzesznemu
ludowi. Przez Chrystusa Pana naszego.

Na czas czterdziestodniowej pokuty, przyjmijcie Boże błogosławieństwo, aby wasze czyny

miłości, modlitwa i post czynione w szczerości serca i z głęboką wiarą, pomogły wam zbliżyć
się do Boga. Niech Bóg oczyszcza wasze serca i pozwoli wam przeżyć radość powrotu do
domu Ojca, radość zmartwychwstania z grzechów, radość pokonania słabości.
I Niedziela Wielkiego Postu
W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu, czasu pokuty i nawrócenia przychodzimy do
Chrystusa — Nowego Adama, by wśród pokus i trudności odnaleźć wartość naszej wiary,
która przynosi nam usprawiedliwienie. Syn Boży kuszony przez szatana wzywa nas swoim
przykładem, abyśmy jak On odrzucili to, co zagradza nam drogę do drzewa życia i
sprowadza śmierć.

Stworzeni przez Boga i odkupieni przez Chrystusa - Nowego Adama, na progu

Wielkiego Postu, czasu łaski i zbawienia, zanieśmy nasze prośby i błagania.

1. Chrystus przez swe posłuszeństwo naprawił starodawną winę; prośmy za

Kościół, aby głosząc pokutę, posłusznie spełniał dzieło zbawienia
świata. R. My grzeszni, Ciebie Boga prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
2. Krzyż Chrystusa stał się drzewem życia; prośmy dla wszystkich ludzi
świata, by z krzyża Chrystusowego czerpali życie, prawdziwy pokój i
szczęście.
3. Syn Boży przez czterdzieści dni pościł w samotności i pyle pustyni;
prośmy, by chrześcijanie w Wielkim Poście, przez modlitwę, umartwienie i
dobre uczynki, umacniali w sobie siły do walki z pokusami szatana.
4. Chrystus odrzucił pokusę chleba; prośmy, aby ludzie dla kariery i
pieniędzy nie odrzucali wiary i nie deptali swej ludzkiej godności.
5. Chrystus odrzucił pokusę łatwego zwycięstwa; prośmy, aby grzesznicy
nałogowi, zwłaszcza alkoholicy, wytrwałą pracą, pokutą i nadzieją,
pokonali zło, by mieć udział w zwycięstwie Chrystusa.
6. Chrystus odrzucił pokusę władzy; prośmy za nas samych, abyśmy nie
wynosili się nad innych, ale przez pokorną służbę stali się podobni do
Chrystusa, który przyszedł służyć i dać swoje życie na okup za wielu.

Stworzycielu nasz i Ojcze miłosierdzia, jak przez nieposłuszeństwo jednego

człowieka - Adama wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo
jednego człowieka - Chrystusa, Twego Syna a naszego Pana, wysłuchaj nas,
przemień przez pokutę nasze serca i ześlij nam usprawiedliwienie. Ty, który
żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Przygotowując się do radości świąt wielkanocnych, wsłuchujmy się często w słowo Boże, nie
zaniedbujmy modlitwy, spełniajmy uczynki miłości, by zwyciężyć pokusy kariery, egoizmu,
materializmu. W życiu codziennym tych pokus jest wiele, przyjmijmy więc błogosławieństwo
Boga i pamiętajmy, że On jest z nami i pomaga nam zwyciężać zło.
II Niedziela Wielkiego Postu
Dzisiaj druga niedziela naszego przygotowania do Świąt Zmartwychwstania Chrystusa, który
nas powołał do Kościoła, Nowego Ludu Wybranego, aby przemienić nasze życie swą łaską i
aby już tutaj zajaśniała w nas Jego chwała.

Zgromadzeni na Eucharystii, przemienieni Blaskiem Chrystusa, módlmy się do

Niego:

1. Aby Kościół Święty aby poprzez pokutę i nawrócenie doprowadził

wszystkich ludzi do Nieba.
2. Módlmy się za papieża Franciszka, wszystkich biskupów i całe
duchowieństwo. Aby wezwani przez Pana, świadomi swej niegodności,
jak najlepiej pełnili wśród nas posługę duszpasterską.
3. Módlmy się za ludzi chorych, samotnych i opuszczonych. Aby umieli
odnaleźć sens swego cierpienia w świetle Krzyża Chrystusa.
4. Módlmy się za wszystkich pełniących dzieła miłosierdzia względem ciała i
duszy. Aby nie zniechęcali się przeciwnościami, lecz w Ewangelii
odnaleźli źródło siły.
5. Módlmy się za naszych zmarłych braci i siostry, aby Pan, który
przezwyciężył śmierć odpuścił im grzechy i pozwolił radować się w blasku
Jego Światłości.
6. Módlmy się za nas, zgromadzonych na Świętej Liturgii, abyśmy na wzór
Abrahama zawierzyli Panu swą drogę i podążali ścieżką przykazań.

Panie Jezu, udziel nam dziś swej łaski i racz wysłuchać nasze prośby, które z
wiarą Ci przedstawiliśmy. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Przyjmijmy błogosławieństwo Boga, który powołuje nas do swego Kościoła, nieustannie nas
szuka i wzywa do przemiany życia, abyśmy zawsze byli wierni powołaniu i przeznaczeniu do
chwały.
III Niedziela Wielkiego Postu

Zostaliśmy ochrzczeni, płynie w nas źródło wody żywej, która obmywa co grzeszne i daje
życie Boże. W tę trzecią niedzielę Wielkiego Postu — przygotowania paschalnego,
odnawiamy przymierze zawarte z Bogiem na chrzcie świętym, aby znów na nowo otrzymać
źródło wody żywej — łaskę, którą jest Chrystus w naszych sercach.

Obmyci z brudu grzechu Wodą Zbawienia i odkupieni męką Chrystusa, który

do końca nas umiłował przedstawmy Mu nasze prośby:

1. Módlmy się za cały Kościół Święty. Aby głosząc Chrystusa na całym

świecie, niestrudzenie stawał w obronie bezbronnych i bezradnych.
2. Módlmy się za duchownych głoszących rekolekcje. Aby przyczyniali się do
przemiany ludzkich serc.
3. Módlmy się za wszystkich niewierzących w Chrystusa. Aby na Jego Słowo
zeszli ze ścieżki złudnego szczęścia na drogę dojrzałej wiary.
4. Módlmy się za znajdujących się w obliczu zagrożenia życia. Aby Pan
oddalił od nich wszelkie niebezpieczeństwa, a chorym dał siłę w
przeżywaniu trudnego czasu.
5. Módlmy się za ratujących ludzkie życie. Aby Pan napełnił ich męstwem,
roztropnością i miłosierną miłością.
6. Módlmy się na naszych zmarłych, w których zaszczepione zostało
pragnienie Nieba. Aby miłosierny Pan przyjął ich do siebie.
7. Módlmy się za nas samych. Abyśmy czerpiąc „wodę żywą” ze skarbca
Kościoła nigdy nie wzgardzili Bożym Słowem.

Spragnieni Twojej Miłości prosimy Cię Boże, wysłuchaj nasze prośby, jakie
zanieśliśmy do Ciebie. Przez Chrystusa Pana naszego.

Wracajmy często w Wielkim Poście do źródła żywej wody jakim są sakramenty, które
pomnażają w nas dobro i umacniają wiarę. Przyjmijmy błogosławieństwo Boga, który chce
nas prowadzić i pokrzepiać, abyśmy jak Samarytanka umieli dostrzec zło i naprawić to, co
nas oddala od życia i prawdy.
IV Niedziela Wielkiego Postu
Przez chrzest zostaliśmy powołani do życia w światłości Chrystusowej. Przez wielkopostną
pokutę mamy odrzucić grzechy, które są naszą ciemnością i powrócić do światła, które dla
nas jaśnieje w Chrystusie. Niech więc dzisiaj, mocą Pana, otworzą się nasze oczy, byśmy
dostrzegli światło Boga płynące z ofiary, w której uczestniczymy.

Wezwani na spotkanie z Chrystusem, który jest Światłością Świata pokornie

prośmy:

1. Módlmy się za cały Kościół Powszechny. Aby głoszona przez Niego

Ewangelia przynosiła obfity plon w ludzkich sercach.
2. Módlmy się za wszystkich cierpiących i niosących im pomoc. Aby łaska
Chrystusa była w nich źródłem mocy.
3. Módlmy się za wszystkich powołanych do służby Chrystusowi. Aby
świadomi swej niegodności i słabości jak najlepiej realizowali swoje
zadania i obowiązki.
4. Módlmy się za wszystkich którzy trwają w mroku grzechów. Aby Chrystus
rozjaśnił ich serca swoim blaskiem.
5. Módlmy się za wszystkich wiernych zmarłych. Aby Pan pozwolił im
„zamieszkać w swym domu po najdłuższe czasy”.
6. Módlmy się za samych siebie. Abyśmy obmyci w Sakramencie Pokuty
przejrzeli na oczy i mogli dostrzec w naszych braciach Chrystusa.

Boże, Ty sam powołujesz nas wszystkich do swej świętej służby. Nie zważaj
prosimy na nasze słabości, lecz daj dostąpić łask, które z nadzieją zanieśliśmy
Ciebie. Przez Chrystusa Pana Naszego.

Wielkopostna pokuta trwa. Oświeceni Bożym słowem i umocnieni Ciałem Chrystusa, idziemy
czynić owoce pokuty. Często zbliżajmy się do Bożego światła, byśmy odnowieni przez
sakramenty odrodzenia mogli otrzymać błogosławieństwo Boga i oglądać chwałę Jego
zwycięstwa.
V Niedziela Wielkiego Postu
Chrystus przynosi nam nadzieję zmartwychwstania i życia. W piątą niedzielę Wielkiego
Postu gromadzimy się, by rozważać śmierć, którą sprowadza grzech, ale także, by rozważać
życie, które daje nam pokuta i pełne nadziei zaufanie Chrystusowi.

Obdarzeni ożywiającym Duchem i przepełnieni wiarą w życie wieczne módlmy

się wspólnie:

1. Módlmy się za całą wspólnotę Kościoła, aby rozwijał się na całym świecie
w Bożym Duchu prawdy, miłości, jedności i pokoju.
2. Módlmy się za rządzących naszą Ojczyzną. Aby odkryli swoje powołanie
panowania, które polega na uniżeniu i służbie braciom.
3. Módlmy się za wszystkich, którzy latami nie przystępują do Sakramentu
Pokuty. Aby jak Łazarz wyszli z ciemnego grobu i doznali prawdziwego
szczęścia w Chrystusie.
4. Módlmy się za wszystkich, chorych, cierpiących, zagrożonych epidemią i z
nią walczących. Aby nawet najtrudniejsze doświadczenia nie oddaliły ich
od Chrystusa, ale pozwoliły doświadczyć mocy, płynącej z Jego Krzyża.
5. Módlmy się za tych, którzy nas wyprzedzili w pielgrzymowaniu do Domu
Ojca. Aby Miłosierny Zbawiciel przebaczył im grzechy.
6. Módlmy się za nas samych, abyśmy obdarowani przez Boga Jego
Duchem, z czcią i szacunkiem odnosili się do naszego ciała, które kiedyś
zmartwychwstanie.

Boże, w Tobie pokładamy nadzieję. Wysłuchaj łaskawie naszych próśb które z

ufnością zanieśliśmy Tobie. Przez Chrystusa Pana Naszego.

Zbliża się zakończenie Wielkiego Postu. Czy mamy w sobie życie Boże? Czy może panuje w
nas jeszcze śmierć spowodowana przez grzech? Czyńmy pokutę! Powstańmy z martwych!
Błogosławi nas Bóg, który jest życiem i chce byśmy mieli życie. Nie odwracajmy się od życia,
jakie daje nam wielkopostna pokuta.
Niedziela Palmowa
Po radosnym wejściu do świątyni, wspominamy teraz ofiarę krzyża, ponawianą w każdej
Mszy św. Chrystus uniżył się, przyjął krzyż i cierpienie, aby nasze krzyże i nasze cierpienia w
zjednoczeniu z Nim były drogą do zbawienia i chwały.

Przez Jezusa Chrystusa, który z miłości i posłuszeństwa podjął za nas mękę i

tak wszedł do chwały Ojca, zanieśmy pokorne prośby za całą ludzkość,
odkupioną na krzyżu.

1. Chrystus przyszedł do nas ubogi, przybrał postać sługi. Prośmy za Kościół

święty, aby naśladował Pana, służąc ludziom w miłości i pokorze. R.
Wejrzyj na Kościół Syna Twego, Panie.
2. Przedwieczne Słowo stało się podobne do ludzi. Prośmy, aby
chrześcijanie przemienieni przez ofiarę krzyża stali się podobni do
Chrystusa.
3. Syn Boży był uznany za człowieka, przyjął ludzkie ciało, ciężar pracy,
cierpienie i śmierć. Prośmy za ludzi cierpiących, ciężko pracujących, za
chorych i konających, aby swym cierpieniem dopełniali na sobie mękę
Chrystusa.
4. Przez swoją mękę na krzyżu Chrystus dokonał naszego zbawienia.
Prośmy, aby kapłani, głosząc zgorszenie krzyża, uobecniali w świecie
Chrystusa Zbawiciela i stali się podobnymi do Tego, który przyszedł
służyć i dać swoje życie na okup za wielu.
5. Boga, który przez pokorną i okrutną śmierć wywyższył swego Syna w
zmartwychwstaniu i dał Mu wszelką władzę na niebie i na ziemi, prośmy,
aby nasi zmarli razem z Chrystusem byli wywyższeni w chwale nieba.
6. Prośmy Boga i za nas tutaj zgromadzonych w Niedzielę Palmową,
abyśmy zjednoczeni z Chrystusem umarłym i zmartwychwstałym, słowem
i życiem wyznawali, że "Jezus jest Panem ku chwale Boga Ojca".

Wysłuchaj, Panie, modlitwy Kościoła, okaż miłosierdzie Twemu ludowi, który

odkupiony przez Krew Chrystusa, wśród świata uobecnia Jego zbawczą Mękę i
niesie ludziom nadzieję zmartwychwstania i życia. Przez Chrystusa Pana
naszego.

Rozpoczęliśmy Wielki Tydzień Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. Niech w tym

Tygodniu towarzyszy nam szczególne Boże błogosławieństwo, byśmy wiernie szli za naszym
Panem i towarzyszyli Mu w Jego męce i chwale.
Msza Wieczerzy Pańskiej
Mszą sprawowaną w wieczór Wielkiego Czwartku rozpoczynamy Święte Triduum
Paschalne. Dzisiejsza Eucharystia przypomina nam i uobecnia ową Ostatnią
Wieczerzę, kiedy to Pan Jezus, tej nocy, której był wydany, umiłowawszy swoich na
świecie do końca, ofiarował Bogu Ojcu pod postaciami chleba i wina swoje ciało i
swoją krew, dał je apostołom, aby spożywali a ich następcom w kapłaństwie nakazał,
aby nieustannie składali tę ofiarę na jego pamiątkę. To dzień sakramentu Eucharystii
i kapłaństwa, za które dziś szczególnie winniśmy Bogu dziękować.

Przez Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana Nowego

Przymierza, niech wzniesie się nasza ufna modlitwa do Boga, naszego Ojca.
Prośmy Go pokornie.

1. Za święty Kościół powszechny, aby wytrwale dawał wobec świata

czytelne świadectwo miłości Chrystusa.
Ciebie prosimy …
2. Za Ojca Świętego Franciszka, aby pełen mocy Ducha Świętego
przewodził Kościołowi w miłości.
3. Za naszego Biskupa N., wszystkich biskupów, prezbiterów i diakonów,
aby będąc wiernymi szafarzami Bożych tajemnic prowadzili powierzony
sobie lud drogami zbawienia.
4. Za wszystkich odczuwających w swym sercu głos powołania
kapłańskiego, aby szczerze i z gorliwością odpowiedzieli na Boże
wezwanie.
5. Za zmarłych, aby odkupieni przez Chrystusa, mogli dostąpić udziału w
wiecznej Uczcie zbawionych.
6. Za nasze święte zgromadzenie, abyśmy przez czyny miłości na co dzień
świadczyli wobec bliźnich, jesteśmy uczniami Chrystusa.

Boże, Ojcze wszelkiego miłosierdzia, który w swoim Synu Jezusie Chrystusie

najpełniej ukazałeś nam swoją miłość i nie przestajesz troszczyć się o
wszystkie swoje dzieci, przyjmij z upodobaniem nasze modlitwy i wspomóż nas
swoją łaską. Przez Chrystusa, Pana, naszego.

W uroczystej procesji przeniesiemy teraz Najświętszy Sakrament do kaplicy adoracji, gdzie

rozważając tajemnicę miłości Chrystusa ukrytą w Eucharystii, dziękować Mu będziemy za
ten wielki dar, jakim uczynił dla nas samego siebie.
Liturgia Męki Pańskiej

Modlitwa powszechna Wielkiego Piątku szczególnie uroczysta wyrasta ze starożytnej tradycji

modlitwy rzymskiej. Najpierw prezbiter (diakon) poda intencję, której będziemy się modlić, po
czym przez chwilę wszyscy zachowamy modlitewną ciszę. Następnie przewodniczący
naszemu zgromadzeniu prezbiter zbierze wszystkie nasze intencje w uroczystej modlitwie,
którą zakończymy wspólną aklamacją “Amen”. Włączmy się te pełne ufności błagania
Kościoła przez modlitewną ciszę i wspólne „Amen”, które stanie się potwierdzeniem naszych
próśb.

Najświętszy Sakrament zostanie teraz przeniesiony do Grobu. Adorując tam Chrystusa

będziemy rozważać Jego Mękę i śmierć krzyżową, która stała się dla nas źródłem
odkupienia i pojednania. Trwajmy tam w dziękczynieniu i uwielbieniu za Jego bezgraniczną
miłość, która zawiodła Go dla nas na drzewo krzyża.

Noc Paschalna

Liturgia światła, słowa Bożego i chrztu była wprowadzeniem i warunkiem radosnego

spotkania ze Zmartwychwstałym na uczcie Eucharystycznej.

W czasie Wigilii Wielkanocnej usłyszeliśmy wezwanie: Weselcie się zastępy Aniołów w

niebie! Raduj się ziemio, opromieniona tak niezwykłym blaskiem, bo jesteś wolna od mroku,
co świat okrywa!
Idźmy teraz z radością i ogłośmy całemu światu tryumf życia nad śmiercią i szatanem. Przez
uczestnictwo w procesji okażmy nasze wolę pójścia za Zmartwychwstałym Chrystusem we
wszystkich okolicznościach życia, abyśmy mogli stać się uczestnikami jego chwały w niebie.
Niedziela Zmartwychwstania
„Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się w nim w weselmy”. Pełni radości i wesela stajemy
wokół Chrystusowego ołtarza, by świętować w liturgii Jego chwalebne Zmartwychwstanie. To
szczytowy punkt nie tylko dziejów zbawienia człowieka, ale całego wszechświata. Chrystus
skruszywszy więzy śmierci jako zwycięzca wyszedł z otchłani. W świętej liturgii możemy zaś
nie tylko to wspominać, ale poprzez sprawowane misterium w sposób rzeczywisty jego
uczestnikami.Fakt ten zawsze winien budzić w nas radość i dawać nam siłę do wyznawania
naszej wiary. Dlatego na progu tej liturgii, pełni pokory, przeprośmy za nasze grzechy i
słabości, za brak świadectwa o Zmartwychwstałym w naszym codziennym życiu.
W radosne święto paschalne ogarnijmy naszą modlitwą intencje Kościoła i
świata. Bóg, nasz najlepszy Ojciec, w swojej łaskawości udzieli nam tego,
czego prawdziwie potrzebujemy.

1. Ojcze niewysłowiony w swojej hojności, błogosław cały święty Kościół

Boży. Niech pod przewodnictwem Ojca Świętego Franciszka daje
autentyczne świadectwo o Zmartwychwstałym wobec wszystkich
narodów. Ciebie prosimy …
2. Boże pełen miłosierdzia i łaski, umacniaj naszego Biskupa N. Niech przez
swoje nauczanie i pasterską troskę prowadzi Kościół N. drogą
Ewangelicznej wierności.
3. Panie, który nigdy nie odmawiasz nam swojej opieki, wspieraj nowo
ochrzczonych. Niech zachowują skarb wiary, który przez obmycie
chrzcielny został im dany.
4. Królu przedwieczny, wprowadź do chwały niebieskiego Jeruzalem
naszych bliskich zmarłych. Niech obmyci Krwią Zbawiciela, mają udział w
chwale Jego zmartwychwstania.
5. Dawco wszelkiej łaski, strzeż nas samych na drogach wiary. Niech
paschalna radość umacnia naszą chrześcijańską nadzieję i prowadzi nas
ku zbawieniu.

W świętym dniu zwycięstwa nad grzechem i śmiercią wielbimy Cię Boże i

wysławiamy, nieustannie wzywając Twojej pomocy. Polecamy się Twojej
opiece i wierzymy, że nas wysłuchasz. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Doświadczywszy spotkania ze Zmartwychwstałym idźmy głosić Go swoim życiem,

świadcząc o Jego miłości. Niech towarzyszy nam w tym błogosławieństwo
wszechmogącego Boga.
Niedziela Miłosierdzia Bożego

Gromadzi nas tutaj wiara w Zmartwychwstałego Chrystusa. Składamy więc Bogu uwielbienie
za cud Wielkiej Niedzieli, za dary Jego Miłosierdzia i łamiemy chleb — znak jedności całego
Kościoła. Chociaż nie widzimy naszego Pana, to jednak przez wiarę spotykamy się z Nim, a
On obdarza nas swym przebaczeniem i pokojem.Trwając we wspólnocie Kościoła i w
łamaniu chleba, zanieśmy do Zmartwychwstałego Chrystusa także naszą
wspólną i powszechną modlitwę.

1. Wiara jest darem; prośmy, aby Kościół głosząc Ewangelię i sprawując

Eucharystię, prowadził ludzi do miłowania niewidzialnego Boga.
2. Wiara musi wzrastać; prośmy za nowo ochrzczonymi, aby przez
wychowanie chrześcijańskie wzrastała i umacniała się ich więź ze
Zmartwychwstałym Panem.
3. Wiarę należy wyznawać; prośmy, by chrześcijanie przez udział w
niedzielnej Eucharystii wyznawali publicznie, że wierzą w Chrystusa, który
zmartwychwstał, żyje w Kościele i obdarza świat pokojem.
4. Wiara wymaga ofiary; prośmy, aby ci, którzy doznają smutku przez
cierpienie i doświadczani przez prześladowania za wiarę, mogli wśród
przeciwności poznać wartość swej wiary i z nadzieją oczekiwali nagrody
od Zmartwychwstałego Chrystusa.
5. Wiara przynosi usprawiedliwienie; prośmy, aby przez posługę kapłanów
dokonywało się w Kościele pojednanie grzeszników z Chrystusem
Zmartwychwstałym, dawcą pokoju serc.
6. Wiara daje życie wieczne; prośmy, aby zmarli, którzy tutaj na ziemi
uwierzyli w Zmartwychwstałego Chrystusa, cieszyli się w niebie radością
niewymowną i pełnią chwały.
7. Wiara ma być także naszą najwyższą wartością; prośmy, abyśmy sami,
chociaż nie widzimy Boga, wierzyli w Niego i abyśmy przez udział w
Eucharystii mogli spotkać już tutaj Zmartwychwstałego Chrystusa, Pana i
Boga naszego.

Panie, Ty przez swe zmartwychwstanie przynosisz ludziom pokój i

przebaczenie; umocnij naszą wiarę, wysłuchaj Twego ludu, który sprawując
Eucharystię, zanosi do Ciebie błagania oraz pragnie rozpoznać w Tobie Pana i
Boga swojego. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
III Niedziela Wielkanocna
Zmartwychwstały Chrystus obecny jest w Kościele, gdy sprawujemy tajemnicę Mszy św. To
On sam przemawia do nas i wyjaśnia nam Pisma. To Jego poznajemy po łamaniu chleba. Z
wiarą więc przystąpmy do tego ołtarza, by słuchać słów Boga i spożywać Ciało Chrystusa.

Oświeceni Bożym słowem, módlmy się w intencjach wszystkich ludzi, aby

mogli spotkać i rozpoznać Chrystusa, który nas wysłuchuje i posila własnym
Ciałem.

1. Za ludzi należących do Kościoła, aby chętnie słuchali słowa Bożego i

karmili się Ciałem Chrystusa.
2. Za ludzi biednych, aby nigdy nie brakowało im chleba powszedniego i
chleba prawdy.
3. Za ludzi pracujących w rolnictwie, aby ich praca zapewniła wszystkim
dostatek pożywienia i aby Bóg dał nam obfite plony ziemi.
4. Za ludzi, którzy utracili nadzieję, aby w świetle Bożego słowa odnaleźli
sens życia i zrozumieli, że do zwycięstwa często trzeba iść przez
cierpienie.
5. Za ludzi, którzy przez błędną interpretację Pisma świętego odeszli od
wspólnoty Kościoła, aby Chrystus sam oświecił ich serca i dał im się
rozpoznać w prawdziwym swoim Kościele.
6. Za zmarłych, aby ci, którzy tutaj na ziemi spożywali Ciało Chrystusa i
słuchali Jego słowa, mogli osiągnąć radość zmartwychwstania w chwale
wiecznej.
7. Za nas samych zgromadzonych na tej Eucharystii, byśmy z radością
głosili ludziom, że Pan rzeczywiście zmartwychwstał, naucza i karmi swój
lud wybrany.

Panie, który dajesz się poznać tym, którzy słuchają Twego słowa i pożywają
Twoje Ciało, wysłuchaj nas i zawsze pozostań z ludźmi, którzy bez Ciebie nic
uczynić nie mogą. Który żyjesz i królujesz przez wszystkie wieki wieków.

Kończymy ofiarę eucharystyczną, ale przez nią Chrystus dołącza się do naszego
życia. Idźmy z Nim i prośmy, by zawsze pozostał z nami, by nas nauczał, karmił i
obdarzał błogosławieństwem Boga.
V Niedziela Wielkanocna
W niedzielę — dzień zmartwychwstałego Chrystusa — gromadzimy się na Eucharystii, aby
iść drogą jaką wskazał nam Zbawiciel, by słuchać Jego prawdy i czerpać z Niego życie. W
ten sposób budujemy wspólnotę Kościoła i wypełniamy nasze powołanie.

Włączeni w społeczność Kościoła jako duchowa świątynia i święte kapłaństwo,

przez swą modlitwę wypełniamy kapłańską służbę wobec ludzi i świata;
módlmy się więc do Boga, którego objawia nam Chrystus.

1. Módlmy się za Kościół święty, aby przez wiarę i miłość budował duchową
świątynię Boga opartą na Chrystusie jako kamieniu węgielnym.
2. Módlmy się za biskupów i kapłanów, alby oddani modlitwie i posłudze
słowa, ukazywali światu wielkie dzieła Boże.
3. Módlmy się za diakonów, aby przez swe powołanie służyli całej
społeczności Kościoła.
4. Módlmy się za rodziców i wychowawców, aby z pomocą Chrystusa
ukazywali młodym drogi chrześcijańskiego życia i prowadzili ich do Tego,
który jest naszą drogą.
5. Módlmy się za niewierzących, aby w Kościele odnaleźli żyjącego
Chrystusa i doszli do domu Ojca, gdzie dla wszystkich jest
przygotowanych mieszkań wiele.
6. Módlmy się za zmarłych, ... aby Chrystus zabrał ich do domu Ojca i
obdarzył ich pełnią życia.
7. Módlmy się za nas samych, abyśmy wiernie służyli Chrystusowi, a przez
swą wiarę budowali Kościół i służyli ludziom wskazując im drogę, prawdę i
życie płynące z Ewangelii.

Panie, który w Jezusie Chrystusie objawiłeś światu swą miłość, przyjmij

modlitwy Twego Kościoła i spraw, aby ludzie, przez więź z Chrystusem, który
jest drogą, prawdą i życiem, budowali duchową świątynię Twej chwały i
uświęcali świat swą wiarą. Przez Chrystusa Pana naszego.

Boga nikt nie widział. Ukazał Go nam Chrystus. Dzisiaj Kościół objawia Boga i jest Jego
znakiem w świecie. Idźcie z błogosławieństwem w ten świat, by budować duchową świątynię
i w swoim życiu ukazywać Chrystusa, naszą drogę, prawdę i życie.
VI Niedziela Wielkanocna
Żyjemy wśród przeciwności, trudów i cierpień. Chrystus jednak nie pozostawił nas samych,
obiecał zesłać Ducha Świętego. To właśnie Duch Święty wspiera nas w walce ze złem,
uświęca w drodze przez życic i nadaje sens naszej ludzkiej egzystencji. Z wdzięcznością
więc stańmy przed ołtarzem, gdzie mocą Ducha Świętego sprawujemy ofiarę Chrystusa i
Kościoła oraz otrzymujemy dary potrzebne do życia chrześcijańskiego.

Wznieśmy do Boga modlitwę naszą, prosząc Go, by przez Zmartwychwstałego

Syna swego obdarzył wszystkich ludzi Duchem Prawdy, którego świat nie zna.

1. Prośmy, aby Kościół głosząc prawdę, prowadził ludzi do zjednoczenia z

Bogiem przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym.
2. Módlmy się pokornie, by chrześcijanie napełnieni Duchem Prawdy nosili w
swych sercach Jezusa Chrystusa.
3. Wołajmy z ufnością, by przyjmujący w tym roku sakrament bierzmowania
byli wśród ludzi głosicielami prawdy.
4. Błagajmy Boga, aby szukający prawdy mogli ją odnaleźć w Chrystusie,
który napełnia słabe ludzkie poznanie światłem Ducha Prawdy.
5. Prośmy, aby ludzie pracujący w fabrykach, biurach, warsztatach uświęcali
świat i chwalili Boga dziełami swoich rąk i umysłów.
6. Módlmy się, aby zmarli... powołani do życia przez Ducha Świętego, mogli
osiągnąć pełne zjednoczenie z Ojcem i Jezusem Chrystusem.
7. Błagajmy Boga, abyśmy zachowując przykazania, zasłużyli na umiłowanie
przez Ojca i Jezusa Chrystusa oraz abyśmy mogli odczytać objawioną
przez Ducha Świętego prawdę o życiu i zbawieniu.

Niech nasza modlitwa dojdzie do Ciebie, Panie, a Ty wysłuchaj nas i przez Syna
Twego prowadź Wszystkich ludzi do poznania prawdy, którą objawiasz światu
przez Ducha Świętego. Który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków.

Chrystus, odchodząc z tego świata do Ojca, obiecał zesłać Ducha prawdy, którego świat nie
zna i nie widzi. Myśmy uwierzyli w prawdę, jaką nam przyniósł Jezus Chrystus. Idźmy więc
pobłogosławieni przez Boga, który jest Ojcem, przez Syna, który jest Zbawicielem i przez
Ducha, który jest Prawdą, by nieść ludziom pełne poczucie pewności, wśród ścierających się
poglądów i wśród relatywizmu obecnego wieku.
Wniebowstąpienie Pańskie
Dzisiaj dzień Wniebowstąpienia. Chrystus po czterdziestu dniach przestał się
ukazywać widzialnie na ziemi, ale nadal jest obecny w Kościele i działa dając życie,
przebaczenie, zbawienie. Chrystus wstąpił do nieba i jest naszym Pośrednikiem
u Ojca, przez Niego kierujemy nasze modlitwy, nasze pragnienia, nasze zwykłe,
ludzkie sprawy.

1. Chrystus jest obecny w Kościele — prośmy, by ludzie z Kościoła czerpali

życie i nadzieję na spotkanie z Jezusem w chwale.
2. W imię Chrystusa jest głoszone nawrócenie i odpuszczenie grzechów —
prośmy, by ludzie słuchali Ewangelii, a ci, co ją głoszą, byli wiernymi
świadkami Jezusa.
3. Bóg wszystko poddał pod stopy Jezusa — prośmy, aby ludzie kierujący
światem przyczyniali się do zrealizowania planu Bożego, a wszyscy w tym
świecie mogli dostrzec niewidzialne nadprzyrodzone wartości.
4. Chrystus zasiadł po prawicy Ojca — prośmy, by konający ufnie oczekiwali
na wyzwolenie od cierpień i na uczestnictwo w zwycięstwie Chrystusa.
5. Chrystus niewidzialnie towarzyszy ludziom w ich życiu i oczekiwaniu —
prośmy o nowe kościoły w naszej ojczyźnie, by ludzie wznosząc
materialne świątynie, kiedyś mogli oglądać Boga w świątyni nieba.
6. Chrystus umarł, a żyje w niebie otoczony gronem zbawionych — prośmy,
aby wszyscy nasi zmarli należeli do grona głoszących wieczną chwałę
Boga.
7. Jesteśmy w drodze do niebiańskiej ojczyzny — prośmy o wytrwanie w
wierze, nadziei i miłości, byśmy doszli tam, gdzie oczekuje nas chwalebny
Zwycięzca śmierci, piekła i grzechu.

Chryste, który jesteś w niebie, Panie, który jesteś naszym Pośrednikiem,

wysłuchaj modlitw, przymnóż nam wiary, umocnij naszą nadzieję, byśmy doszli
do Ciebie i razem z całym odnowionym stworzeniem uczestniczyli w Twoim
zwycięstwie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Nasza ojczyzna jest tam, gdzie jest Chrystus, nasza ojczyzna w niebie. Idźcie w życie i żyjcie
tak, aby być tam, gdzie jest nasz Pan, który wstąpił do nieba. Niech błogosławieństwo Boga
umacnia nas w nadziei i dążeniu do zbawienia.
Zesłanie Ducha Świętego
Dzisiaj uroczystość Zesłania Ducha Świętego — święto umocnienia Kościoła, święto
jedności wszystkich ochrzczonych. I my zgromadzeni w jedno przez Ducha Świętego
wychwalamy Boga za całe dzieło zbawienia i dziękujemy za Kościół, który napełniony
Duchem Świętym, prowadzi nas do pełni miłości i prawdy.

W tym radosnym dniu Pięćdziesiątnicy skierujmy do Boga nasze prośby, aby

Duch Święty napełniał okrąg ziemi, napełniał Kościół i napełniał wszystkie
ludzkie serca swoją światłością, miłością, mądrością.

1. Prosimy za Kościół, aby napełniony Duchem Świętym prowadził ludzi do

pełni prawdy.
2. Dla chrześcijan prośmy o Ducha Świętego, aby napełniał ich serca
miłością i mądrością oraz prowadził ich do zjednoczenia w jednym
Kościele.
3. Dla ciężko pracujących prośmy, aby Duch Święty był ich spoczynkiem w
utrudzeniu i ochłodą w skwarze i aby praca ludzka przyczyniała się do
odnowienia ziemi.
4. Dla ubogich, smutnych, chorych, więźniów prośmy o Ducha Rozdawcę
darów i Pocieszyciela dającego nadzieję wyzwolenia i pociechę w płaczu.
5. Dla grzeszników prośmy o Ducha oczyszczenia, aby obmył co brudne,
zrosił co jest oschłe i leczył co zranione winą.
6. Dla niewierzących i obojętnych prośmy o Ducha wiary, aby ogrzał co jest
zimne, zgiął oporne i prostował co błędne.
7. Dla zmarłych prośmy o Ducha, który daje zasługę, zbawienny koniec i
wieczną radość.
8. Dla nas prośmy o Ducha Dawcę siedmiu darów, abyśmy ufali Bogu, byli
mocni w wierze, gorący w miłości i wytrwali w nadziei, która zawieść nie
może.

Panie, który napełniasz serca wiernych światłem Twego Ducha, wysłuchaj

naszych modlitw i spraw, aby na całej ziemi zapłonął ogień Ducha Świętego i
odnawiał oblicze świata oraz prowadził ludzkość do pełnej prawdy i
zjednoczenia w miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Dzisiejsze święto kończy okres wielkanocny. Chrystus przyrzekł nam stałą obecność Ducha
Świętego, który w nas się modli, umacnia naszą miłość, prowadzi nas do prawdy. Niech więc
w codziennym życiu umacnia nas Duch Święty, abyśmy żyli zgodnie z Ewangelią, aby
wielkanocne dzieło Chrystusa i dar Ducha Świętego przyczyniały się do wzrostu Kościoła.
Przenajświętsza Trójca
Bóg jest tajemnicą. Objawił jednak ludziom swoją wielką miłość, aby dać wszystkim udział w
życiu wiecznym. Wychwalamy dzisiaj Boga w Trójcy Jedynego, Boga, który jest Ojcem,
Syna, który jest Zbawicielem i Ducha Świętego, który nas uświęca. W imię Trójcy Świętej
rozpoczęliśmy tę ofiarę, trwajmy więc zawsze złączeni z Bogiem, który nas kocha, zbawia i
uświęca.

Boga w Trójcy Jedynego, który jest miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w

łaskę i wierność, prośmy, aby zesłał ludziom potrzebne łaski.

1. Bóg jest Miłością, módlmy się, aby Kościół na całej ziemi mógł głosić
miłość Boga i udzielał chrztu w imię Trójcy Świętej.
2. Bóg jest miłosierny, módlmy się o miłosierdzie dla ludzi dotkniętych
klęskami żywiołowymi, żyjących w głodzie i nędzy.
3. Bóg jest litościwy, prośmy o litość dla nieuleczalnie chorych, dla
cierpiących w szpitalach, dla pozbawionych pomocy w starości.
4. Bóg jest cierpliwy, prośmy o cierpliwość Bożą dla żyjących w nienawiści,
w zakłamaniu i niewierze.
5. Bóg jest Mądrością, błagajmy o mądrość Bożą dla wszystkich zdających
egzaminy dojrzałości, prośmy za uczniów kończących naukę w szkołach
podstawowych.
6. Bóg jest Życiem, módlmy się za zmarłych, aby mogli przez całą wieczność
poznawać tajemnicę Bożej miłości.
7. Bóg jest wierny w swych obietnicach, módlmy się, abyśmy sami dochowali
wierności Bogu w Trójcy Jedynemu, pielęgnując miłość wzajemną i pełne
zaufanie wobec Kościoła.

Boże, Ty jesteś Tajemnicą doskonałej jedności Ojca i Syna i Ducha Świętego,

wysłuchaj nas, którzy błądzimy wśród niepewności ludzkiego poznania i
spraw, abyśmy w świetle Twojej prawdy mogli rozpoznać sens swego życia, a
przez miłość zrealizowali swoje powołanie do życia w zjednoczeniu z Tobą,
który jesteś Miłością i żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Idziemy obdarzeni błogosławieństwem Ojca i Syna i Ducha Świętego, by zawsze i

wszędzie dawać wyraz swej wiary i mieć łączność z Bogiem, który nas stworzył,
zbawił i uświęca w drodze do pełni życia i szczęścia.
Uroczystość Bożego Ciała
Kościół uobecnia dzieło Jezusa Chrystusa, ofiarując Jego Ciało i Krew pod postaciami
chleba i wina. Dzięki tej ofierze Chrystus obecny jest wśród nas i jednoczy swoich
wyznawców. Dzisiaj gromadzimy się, aby dziękować Chrystusowi za Eucharystię. Niesiemy
Jego Ciało w procesjach. Jest to wyznanie wiary i uświadomienie sobie, jaki posiadamy
skarb — Chleb dający życie.

Chrystus stał się naszym Chlebem, by nas zgromadzić w jedno i obdarzyć

życiem, zgromadzeni więc tutaj, zanieśmy naszą wspólną modlitwę w
intencjach wszystkich ludzi.

1. Eucharystia jest pokarmem w drodze do zbawienia — prośmy za Kościół,

by karmił pielgrzymujący lud Boży w drodze do niebiańskiej ojczyzny. R.
Chryste, Żywy Chlebie, wysłuchaj tej modlitwy.
2. Eucharystia jednoczy ludzi — prośmy za wszystkich chrześcijan, by
stanowili jedno ciało Kościoła i stali się uczestnikami jednego Chleba.
3. Eucharystia jest Chlebem, który daje życie światu — prośmy, aby wszyscy
ludzie na ziemi mieli chleb powszedni i chleb, który zaspokaja głód
chleba.
4. Eucharystia jest prawdziwym pokarmem duchowym — prośmy, aby
dzieci, które pierwszy raz uczestniczą w Eucharystii, przez całe życie
zachowały więź z Bogiem i zjednoczenie z całym Kościołem.
5. Eucharystia jest ofiarą Nowego Przymierza — prośmy, aby naród
żydowski przyjął przymierze zawarte przez Ciało i Krew Chrystusa.
6. Eucharystia jest zadatkiem życia wiecznego — prośmy, aby nasi zmarli
otrzymali życie Boże, a ich ciała, które pożywały Chleb życia, Chrystus
wskrzesił w dniu ostatecznym.
7. Eucharystia jednoczy nas z Bogiem — prośmy, abyśmy sami często
pożywali Ciało Chrystusa i trwali w zjednoczeniu z Bogiem, aby otrzymać
życie wieczne.

Chryste, Ty jesteś prawdziwym Chlebem, który zstąpił z nieba, Twe Ciało karmi
nas i jednoczy; spraw, by nasze modlitwy zostały wysłuchane, a Kościół
umocniony ofiarą Twego Ciała i Twojej Krwi prowadził nas do pełni życia,
którego zadatkiem jest Twoja sakramentalna obecność. Który żyjesz i królujesz
na wieki wieków.
Posileni pokarmem z nieba, Chlebem, który dał nam Chrystus, idziemy z błogosławieństwem
Boga, by jednoczyć Kościół, a ludziom nieść nadzieję życia wiecznego. Wracajmy często do
tego stołu i pożywajmy często Chleb, aby nie ustać w drodze do pełnej komunii z Bogiem.
VIII niedziela zwykła
Wśród naszych trosk doczesnych, w ten święty dzień, pamiątkę zmartwychwstania,
przychodzimy na Mszę św., bo jesteśmy pewni, że Bóg troszczy się o nas, chce naszego
dobra i nigdy nas nie opuści. Niech więc ta najświętsza ofiara będzie znakiem naszej ufności
wobec Boga, który w swym ręku ma nasze losy i wie, czego nam potrzeba do życia
duchowego i doczesnego.

Bóg wie czego potrzebujemy, módlmy się więc z ufnością, prosząc o

wysłuchanie modlitw, o ile są zgodne z Opatrznością Bożą.

1. Boga, który nigdy nas nie opuszcza, prośmy, by Kościół uświadomił

ludziom tę prawdę i był dla nich znakiem Jego obecności w zwykłych
sprawach życia.
2. Boga, który okrywa pięknem kwiaty na polu i ziele na łąkach, prośmy, aby
ludzie mieli więcej ufności w Opatrzność Bożą, która kieruje losami
świata.
3. Boga, który jest nad wszystkimi dobrami, prośmy, aby ludzie bogaci i
zabiegani wokół spraw doczesnych mogli dostrzec piękno wiary, życia
duchowego i wielką miłość Boga do wszystkich.
4. Boga, który obdarza nas bogactwem swych darów, prośmy za kapłanów,
szafarzy Bożych tajemnic, aby każdy z nich okazał się wierny w służbie
dla wartości nadprzyrodzonych.
5. Boga, którego Opatrzność wspiera słabe wysiłki człowieka, prośmy za
ekonomistów i planistów, aby mądrze planowali rozwój gospodarczy i
zaopatrzenie ludności w podstawowe artykuły, by wszyscy mieli czas,na
rozwój duchowy i kulturalny.
6. Boga, który jest życiem, prośmy, aby zmarli za swą wiarę i ufność
położoną w Bogu otrzymali życie wieczne i radość w gronie zbawionych.
7. Boga, który najlepiej wie czego nam potrzeba, prośmy dla nas o mocną
nadzieję i ufność, że nigdy nas nie opuści i zawsze troszczy się o nas,
prośmy także, byśmy na pierwszym miejscu stawiali Królestwo Boże.

Boże, Twoja Opatrzność kieruje losami świata, a Twoja dobroć karmi ptaki i
okrywa świat pięknem. Prosimy Cię, abyś wysłuchał naszych próśb, obdarzył
nas potrzebnymi darami i umacniał naszą ufność. Przez Chrystusa Pana
naszego.
„Nie możemy służyć Bogu i mamonie". Troszcząc się o sprawy życia doczesnego, nie
zapominajmy o Królestwie Bożym, ale zaufajmy Bogu, który nas błogosławi i darzy swymi
dobrami. W naszych codziennych sprawach postawmy Boga na pierwszym miejscu, a wtedy
nasze życie, praca i troska o chleb nabiorą wartości wiecznych, bo Bóg nas nigdy nie
opuszcza i zawsze jest z nami.
IX niedziela zwykła
Chrystus dzisiaj dalej głosi Ewangelię i kieruje do nas przez Kościół swe słowa, by umocnić
naszą wiarę. W czasie każdej Mszy św. mamy słuchać Jego głosu, aby potem w życiu
wypełniać wskazania, jakie nam daje. Kto słucha Boga, opiera swe życie na mocnym
fundamencie, a jego wiara ostoi Się wśród wichrów przeciwności i zmieniających się
warunków życia.

Boga, który skierował do nas swoje słowa, prośmy w modlitwie, by ludzie nie
tylko ustami, ale sercem przyjęli Jego prawdę.

1. Za wszystkich, którzy w Kościele głoszą Ewangelię, aby pomagali ludziom

budować wiarę na trwałym fundamencie prawdy objawionej przez Boga.
2. Za młode małżeństwa, aby swój dom rodzinny i swoje szczęście budowały
na skale wiary, która daje oparcie we wszystkich sytuacjach życia.
3. Za ludzi, którzy zmieniają swoje środowisko, aby nie zrywali więzi z
Kościołem, który głosi orędzie zbawienia i przekazuje niezmienne wartości
prawdy.
4. Za ludzi wierzących z przyzwyczajenia, aby odkryli na nowo bogactwo
objawienia i czcili Boga nie tylko słowami, ale postawą całego życia.
5. Za zmarłych, aby Ci, którzy słuchali tutaj słowa Bożego, zostali przyjęci
przez Boga do wiecznego domu w niebie.
6. Za nas tutaj zgromadzonych, abyśmy przez swój udział w niedzielnej
Mszy św. i chętne słuchanie słowa Bożego umacniali się w wierze i wśród
przeciwności wytrwali przy Chrystusie naszym Zbawicielu.

Boże, który przez Kościół objawiasz nam swoją wolę i głosisz nam orędzie
zbawienia, wysłuchaj nas i spraw, by wiara ludzi zawsze opierała się na
mocnym fundamencie Twojego słowa. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Łatwo ukazuje nam nasze codzienne postępowanie, na jakim fundamencie opiera się nasza
wiara. Idźcie umocnieni błogosławieństwem Bożym, by wypełnić słowa, które nam Bóg
przekazał, by wiara nasza nie runęła, jak dom zbudowany na piasku, ale wśród przeciwności
ostała się, jak dom zbudowany na skale.
X niedziela zwykła
Bóg powołuje ludzi, by nieśli Jego miłość światu. Ofiara, którą składamy, ma być wyrazem
naszego zaufania wobec Boga, znakiem ukochania prawdy o Bogu, który jest miłosierny i
przebaczający. Przez nią Bóg nas uświęca, a my idąc w życie niesiemy ludziom najwyższe
wartości dobra i życzliwy stosunek do wszystkich.

Do Boga, który pragnie miłości bardziej niż ofiar, zanieśmy nasze modlitwy,
jako znak naszej miłości wobec ludzi i znak zaufania wobec Tego, który kocha i
powołuje grzeszników.

1. Za Kościół, aby objawiał ludziom Bożą miłość i niósł Boże przebaczenie.

2. Za powołanych do służby Bożej, by jak Chrystus z miłością szli do
grzeszników i potrzebujących pomocy.
3. Za katolików, aby sprawując Pamiątkę Pana, byli wolni od rutyny,
przyzwyczajenia i zewnętrznej tylko pobożności.
4. Za wątpiących w Boże miłosierdzie, aby odnaleźli spokój sumienia i
nadzieję przebaczenia grzechów.
5. Za młodzież, aby wakacyjne spotkanie z pięknem świata prowadziło ją do
ukochania Stwórcy.
6. Za zmarłych, aby otrzymali życie i radość wieczną od Zbawiciela.
7. Za nas samych, abyśmy kochali Boga za Jego miłość i przebaczenie,
które nam okazuje przez tę ofiarę.

Wysłuchaj, Panie, naszych modlitw, okaż miłosierdzie i umocnij słabą miłość,

abyśmy składając ofiarę, która ukazuje Twoją miłość, uczyli się kochać Ciebie
całym swym sercem i przez całe życie. Przez Chrystusa Pana naszego.

„Nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci, którzy się źle mają". Chrystus przyszedł do nas jako
lekarz i Zbawiciel. On oczyszcza nas z win i umacnia naszą miłość. Bóg nas błogosławi,
abyśmy starali się wypełnić na co dzień największe przykazanie miłości Boga i bliźniego.
XI niedziela zwykła
Przez Krew Chrystusa Bóg zawarł z ludźmi Nowe Przymierze i ustanowił Nowy Lud Boży —
Kościół. Do Kościoła wchodzimy przez wiarę zbudowaną na fundamencie apostołów. Nasza
niedzielna Eucharystia ma być znakiem tego Nowego Przymierza, bo gromadzimy się jako
Lud Boży, by składać dziękczynienie i wypełniać misję kapłańską wobec całego świata.

Wypełniając misję kapłańską Ludu Bożego, módlmy się za całą ludzkość, którą
Bóg pragnie uczynić świętym narodem, odkupionym przez Krew Chrystusa.

1. Kościół jest nowym Narodem Wybranym; prośmy za całą ludzkość, by w

Kościele znalazła zjednoczenie, pokój i odnowienie.
2. Kościół głosi Ewangelię wszystkim narodom; prośmy, alby nie zabrakło
robotników na Boże żniwo wśród narodów pogańskich.
3. Kościół wśród świata uobecnia ofiarę Chrystusa; prośmy, aby biskupi —
następcy apostołów i kapłani przez sakramentalną posługę wypełniali
misję jednania grzeszników z Bogiem.
4. Kościół jest znakiem Nowego Przymierza Boga z ludzkością; prośmy, aby
naród Starego Przymierza dostąpił zbawienia przez uznanie Chrystusa za
Mesjasza i Boga.
5. Kościół niesie pociechę ludziom biednym, chorym i opuszczonym;
prośmy, aby cierpiący znaleźli w Kościele sens swych cierpień, nadzieję
uzdrowienia i wyzwolenia.
6. Kościół głosi życie wieczne i nadejście pełni Królestwa Bożego; prośmy,
aby zmarli dostąpili pełni życia w wiecznym Królestwie Boga.
7. Kościół jest naszym wspólnym domem i rodziną wszystkich ochrzczonych;
prośmy, abyśmy byli wierni przymierzu z Bogiem i wypełniali misję
budowania świętej wspólnoty Ludu Bożego.

Boże, Ty zawarłeś Nowe Przymierze ze swym ludem i wezwałeś nas do

składania duchowych ofiar, wysłuchaj naszej modlitwy za wszystkich ludzi
odkupionych Krwią Twego Syna, abyśmy wypełniając kapłańską misję wśród
świata, przybliżali nadejście Twego Królestwa. Przez Chrystusa Pana naszego.
Jeżeli będziemy słuchać Boga i wypełniać wskazania Ewangelii, będziemy rzeczywiście
Jego własnością wśród wszystkich narodów. Chrystus wysyła nas dzisiaj jak swoich
apostołów, byśmy swym życiem budowali żywy organizm Kościoła. Nasze posłannictwo ma
przynieść ludziom błogosławieństwo Boga i umacniać ich w drodze do odnowienia
wszystkiego i zbawienia całej ludzkości.
XII Niedziela Zwykła

Chrystus przyjął cierpienie, prześladowanie i śmierć, ale zwyciężył i zmartwychwstał.

Dzieje Kościoła toczą się także wśród trudów, prześladowań i cierpienia, ale to także
jest drogą do zwycięstwa i chwały. My również nieraz doznajemy cierpień z powodu
wyznawanej wiary. Chrystus wzywa nas jednak do wytrwania i sam umacnia nas
swym przykładem, swą ofiarą i swoim zwycięstwem.

Z ufnością i wiarą zanosimy do Boga nasze modlitwy, bo wiemy, że Jego wola

kieruje światem, a Jego Opatrzność czuwa nad nami.

1. Módlmy się za Kościół święty, aby zawsze wiernie głosił Chrystusową

prawdę, nie bacząc na cierpienia i ofiary.
2. Módlmy się za wszystkich wyznawców Chrystusa, aby nie lękali się
przyznać do swego Pana wobec ludzi.
3. Módlmy się za chrześcijan prześladowanych, aby ufni w Bożą
Opatrzność, wierzyli w ostateczne zwycięstwo prawdy i dobra.
4. Módlmy się za prześladowców Kościoła, aby w imię tolerancji i dobra
społecznego szanowali prawa ludzi wierzących.
5. Módlmy się za ludzi cierpiących z powodu swych przekonań, aby nie
ulegali kompromisom, a ich postawa ukazywała wielkość ducha ludzkiego.
6. Módlmy się za zmarłych..., aby Chrystus przyznał się do nich przed Ojcem
swoim, który jest w niebie.
7. Módlmy się za nas tutaj zgromadzonych, abyśmy wśród cierpień i
trudności życia nie utracili nadziei zwycięstwa i nie zdradzili prawdy
objawionej przez Boga.

Boże, Ojcze, Twoja wola kieruje losami ludzi, a Ty dajesz wszystkim siłę
wytrwania wśród przeciwności; wysłuchaj nas i spraw, abyśmy nie bali się
służyć prawdzie objawionej przez Jezusa Chrystusa, który z Tobą żyje i króluje
na wieki wieków.

„Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim
Ojcem". Idziemy z błogosławieństwem Boga, by wyznawać Chrystusa swym życiem. Nie
bójmy się być odważnymi i wiernymi wobec Boga, przecież wierzymy, że Jago prawda
zwycięży, a cierpienia są drogą do zbawienia.
Podwyższenie Krzyża Świętego

Wysławiamy dzisiaj triumf Krzyża — zwycięski znak Chrystusa, na którym dokonało się
dzieło naszego zbawienia. Krzyż jest także znakiem naszej wiary, znakiem naszego
zjednoczenia z Chrystusem umarłym i zmartwychwstałym. Jest znakiem nadziei i
zwycięstwa. Zgromadzeni na tej eucharystycznej ofierze, w której ponawia się tajemnica
krzyża, dziękujmy Chrystusowi za Jego śmierć na krzyżu, przez którą dzisiaj także obdarza
nas On życiem i umacnia w wiernym wyznawaniu wiary.

Bóg tak umiłował świat, że posłał swego Syna, który przez krzyż przyniósł nam
zbawienie, prośmy więc Boga w naszych intencjach, ufając Jego miłości
objawionej w Krzyżu Chrystusa Zbawcy.

1. Módlmy się, aby Kościół niósł ludziom krzyż Chrystusa, ukazując w nim
jaśniejącą miłość Boga.
2. Módlmy się, aby papież obdarzony mocą od Boga gromadził ludzi wokół
krzyża, na którym został wywyższony Odkupiciel człowieka.
3. Módlmy się, aby słudzy ołtarza, wierni krzyżowi, sami byli zdolni składać
ofiarę swego życia, złączeni z Chrystusem Kapłanem i Ofiarą.
4. Módlmy się, aby młodzież polska nie wstydziła się krzyża lecz uczyła się z
niego postawy miłości, pokory i służby.
5. Módlmy się, aby prześladowani za wierność krzyżowi nie ulękli się
cierpienia, ale zostali wywyższeni przez Syna Bożego.
6. Módlmy się, aby zmarli NN., otrzymali przebaczenie win i życie wieczne
od Chrystusa, który za wszystkich umarł na krzyżu.
7. Módlmy się, abyśmy sami naznaczeni na chrzcie krzyżem Chrystusa,
wierni byli otrzymanej łasce i wzrastali do pełnej dojrzałości w wierze.

Do Ciebie, Boże, zanosimy tę modlitwę i prosimy, byś wysłuchał tych, których

grzechy zostały przybite do krzyża Twego Syna, abyśmy chlubiąc się tym
znakiem zbawienia, zostali wywyższeni w chwale i otrzymali obiecane nowe
życie. Przez Chrystusa Pana naszego.

Idźcie. Bądźcie zawsze i wszędzie wierni krzyżowi Chrystusa. Ofiara krzyża spełniona.
Uroczystość Wszystkich Świętych

Niebo jest pełne świętych. Niebo jest pełne nie tylko tych znanych, ale także tych cichych
ludzi, którzy stali się święci i dawniej, i dzisiaj wśród nas. Uwielbiajmy Boga, który przedziwny
jest w swoich świętych i wychwalajmy tych, którzy już osiągnęli zbawienie.

Przez pośrednictwo Świętych, którzy otaczają Boga i przedstawiają Mu nasze

sprawy, prośmy za wszystkich ludzi, by realizując na ziemi wezwanie do
świętości doszli do chwały nieba.

1. Prośmy, aby Kościół był ubogim zwiastunem bogactwa niebios.

2. Prośmy za wszystkich, którzy dzisiaj żyją w ubóstwie i biedzie, by byli
bogaci przed Bogiem.
3. Prośmy za wszystkich walczących o sprawiedliwość społeczną, o wolność
narodów, Kościoła, aby przez przyczynę świętych bojowników wolności
zostali nasyceni radością, że ich poświęcenie nie idzie na marne, a ich
trud nie jest daremny.
4. Prośmy za pielęgniarki, za lekarzy, za pomagających biednym, aby za
swe poświęcenie i miłosierdzie sami dostąpili miłosierdzia.
5. Prośmy za wszystkie siostry zakonne i osoby szczególnie Bogu
poświęcone, aby były znakami Bożych wartości wśród świata.
6. Prośmy o pokój dla świata, by ludzie mogli spokojnie żyć, pracować i
modlić się, a dla wszystkich wprowadzających pokój wypraszajmy siły w
trudnym zadaniu.
7. Prośmy za prześladowanych z powodu wiary i prawdy, aby byli posiewem
nowych świętych. Wypraszajmy wolność dla Kościoła.
8. Módlmy się za nas samych, aby nasza wiara była mocna, abyśmy
wytrwali w prześladowaniach, abyśmy mieli serce czyste, byśmy byli cisi,
pokorni i miłosierni.

Prosimy Cię, Panie, abyś wysłuchał modlitwy Twojego ludu, który ufa w
pośrednictwo świętych i pragnie kiedyś razem z nimi chwalić Cię wiecznie w
świątyni nieba. Przez Chrystusa Pana naszego.

Kościół i świat potrzebuje świętych także i w naszych czasach. Idziemy, by budować Boże
Królestwo, by być świętymi.
Dzień Zaduszny

Z ufnością polecamy Bogu wszystkich naszych zmarłych. Oddajemy ich imiona Jezusowi
Chrystusowi w tej Eucharystii, dziękując Bogu za życie. Nasza modlitwa jest wyrazem
pamięci o nich, ale także pełnym ufności spotkaniem z nimi w wierze. Spotkamy ich kiedyś w
Bogu, jeżeli już tutaj będziemy trwali na modlitwie i dziękczynieniu. Jeżeli będziemy
oczekiwać na przyjście Chrystusa Pana, który przekształci nasze śmiertelne ciała na
podobne do swego ciała zmartwychwstałego.

Prośmy Boga w naszej modlitwie o miłosierdzie dla żywych i zbawienie dla

naszych zmarłych, których polecamy w tej Eucharystii.

1. Prośmy za Kościół święty, aby jego posługa i modlitwa wypraszała

zbawienie dla zmarłych.
R. Daj nam, Panie, życie i Twoje zbawienie.
2. Prośmy za zmarłych biskupów naszej diecezji, kapłanów, tych, którzy tutaj
głosili słowo i spełniali posługę sakramentalną, aby wszyscy zostali
przyłączeni do Kościoła zbawionych.
3. Prośmy za zmarłych, których polecamy w wypominkach i naszych
szczególnych modlitwach w tym roku, aby ich imiona zostały wpisane do
Księgi obmytych krwią Baranka.
4. Prośmy za tych, którzy polegli w obronie ojczyzny, którzy polegli w
naszym mieście, aby Bóg darował im ojczyznę wieczną, dom nie ręką
ludzką uczyniony.
5. Prośmy za tych, którzy w tym kościele modlili się, przyjmowali sakramenty
i słuchali Bożego słowa, aby mieli udział w tej rzeczywistości, którą
zapowiadają sakramentalne znaki.
6. Prośmy za zmarłych, o których nie pamiętają bliscy i krewni, aby Kościół
jako rodzina Boża obejmował modlitwą wszystkich potrzebujących
zbawienia.
7. Prośmy za nas samych, abyśmy obdarowani Bożymi łaskami, tym
gorliwiej polecali tych co odeszli z tego świata i tych, którzy nie mają
widzialnej łączności z Kościołem.
Ojcze, wysłuchaj tej modlitwy, wysłuchaj tych wszystkich serc, które
polecają ci swe prośby, daj, byśmy ubogaceni Twoim słowem, z tym
większą nadzieją oczekiwali na zbawienie i z tym większą ufnością
polecali Ci zmarłych, których imiona są Ci znane. Prosimy Cię przez
Chrystusa Pana naszego.
V Niedziela Zwykła

Świat potrzebuje światła prawdy i soli dobra. Mamy być i światłem, i solą, aby ludzie
mogli poznać prawdę i umocnieni dobrem chwalili Boga. W Eucharystii Chrystus
oświeca swą prawdą i karmi swym Ciałem wszystkich, którzy chcą pomnażać dobro
na ziemi i służyć prawdzie.

Módlmy się teraz za wszystkich, by byli światłem i solą ziemi.

1. Za wszystkich wyznawców Chrystusa, aby ich wiara opierała się nie na

mądrości świata, lecz na mocy Bożej.
2. Za głodnych, biednych, bezdomnych i przygnębionych, aby w swych
potrzebach znaleźli pomoc od Boga i dobrych ludzi.
3. Za szkoły katolickie, seminaria duchowne i uniwersytety, aby kształtowały
dobre charaktery wychowanków, a ucząc prawdy, były solą dla ziemi.
4. Za zakony, aby przez życie zgodne z Ewangelią były światłem dla świata.
5. Za grzeszników, by dzięki światłości naszego życia odnaleźli drogę do
Światłości Najświętszej.
6. Za szukających prawdy, by odnaleźli ją w świetle Bożego słowa —
wcielonego w życie chrześcijan.
7. Za nas tutaj zgromadzonych, by światło naszej wiary i życia świeciło przed
ludźmi, aby widzieli nasze dobre czyny i chwalili Ojca naszego, który jest
w niebie.

Rozjaśnij, Panie, ciemności grzechu, napełnij nasze serca swoją światłością,

by wszyscy dzięki naszemu życiu mogli zobaczyć bogactwo Ewangelii, a
wsparci naszą modlitwą mogli chwalić Boga, Twojego i naszego Ojca. Który
żyjesz, i królujesz na wieki wieków.

Idźcie i niech wasze światło świeci przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i
chwalili Boga, Ojca całej ziemi. Ofiara spełniona.
VI Niedziela Zwykła

Przychodzimy do ołtarza, na którym codziennie ponawia się ofiara Chrystusa. Dziś

przyszliśmy, by uświadomić sobie wymagającą wolność człowieka. „Przed ludźmi
życie i śmierć, co się podoba, to będzie ci dane". Bóg obdarzył nas wolnością.
Otrzymaliśmy wolną wolę, możność wyboru dobra lub zła, życia bądź śmierci. Nasza
obecność na tym świętym zgromadzeniu jest znakiem, że wybieramy życie. Słowo
Boże i Eucharystia daje nam nowe życie, zapoczątkowuje chwałę, której „ani oko nie
widziało, ani ucho nie słyszało". Przyjmijmy pokarm Chrystusowego Ciała. I
pomyślmy: „jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują".

Módlmy się do Ojca, który posłał Jezusa Chrystusa, aby ci, którzy wierzą,
mogli wypełnić przykazanie dające życie.

1. Za Kościół, aby prowadził ludzkość do Boga, który daje siły do

wypełnienia Nowego Przymierza. R.
2. Za chrześcijan, aby byli oparci o Chrystusa i w Nim zobaczyli mądrość
pochodzącą od Ojca.
3. Za władców tego świata, aby przyjęli ukrzyżowanego Pana Chwały.
4. Za tych, którzy nie widzą możliwości wypełnienia przykazań, aby swoją
nadzieję złożyli w Chrystusie,
5. Za zmarłych (...), aby mogli oglądać to, co Bóg przygotował tym, którzy
Go miłują.
6. Za nas samych, byśmy żyli w prawdzie, pokornie uznawali swe
grzechy i przyjęli dar Chrystusa dla wypełnienia woli Ojca.

Jako grzesznicy stajemy przed Tobą, Panie, ale ufamy, że nam przebaczysz, że
uzdolnisz do dobra i wysłuchasz modlitwy, w której zwracamy się do Ciebie
jako Ojca. Przez Chrystusa Pana naszego.

Niechaj ta święta liturgia, w której uczestniczyliśmy, pozwoli nam postępować drogą

przykazań i drogą miłości. Niechaj umocni nas w tym Boże błogosławieństwo.
XIII Niedziela Zwykła

Zmartwychwstały Chrystus żyje w Kościele i żyje w ludziach. Służąc więc bliźnim,

służymy samemu Chrystusowi, naszemu Panu. Biorąc Jego krzyż i wchodząc w
trudne sytuacje życia, odnosimy zwycięstwo, tak jak On ze śmierci przeszedł do
życia. Ta Ofiara Eucharystyczna, na którą gromadzimy się dzisiaj ma uświadomić
nam znowu, że żaden dobry czyn nie straci nagrody i że blisko nas jest
Zmartwychwstały Zbawiciel.
Modląc się za innych spełniamy dobry czyn i dajemy wyraz swej wiary we
wszechmoc Boga, który wszystkiego może udzielić ludziom. Prośmy więc o
dobra potrzebne wszystkim do życia duchowego i dla życia doczesnego.

1. Aby Kościół święty objawiał światu zmartwychwstałego Chrystusa, który

przyszedł służyć wszystkim ludziom. .
2. Aby ludzie chorzy dźwigali swój krzyż świadomi, że ich cierpienie służy
Kościołowi.
3. Aby rodzice w imię miłości swych dzieci uczyli je Boga stawiać na
pierwszym miejscu.
4. Aby służba zdrowia spełniała swe obowiązki z poświeceniem i
otrzymała nagrodę Zbawiciela.
5. Aby ci, którzy opuścili wszystko dla Chrystusa, odnaleźli pełne życie w
radosnej służbie dla Boga i ludzi.
6. Aby zmarli żyli dla Boga razem ze zmartwychwstałym Chrystusem, który
pokonał śmierć i dał wszystkim nowe życie.
7. Abyśmy tutaj zebrani chętnie służyli pomocą bliźnim i nie utracili nagrody
od Zbawiciela za wiarę i poświęcenie.

Boże, który opiekujesz się całym stworzeniem i nagradzasz tych, co zaufali

Tobie; wysłuchaj naszych próśb i uczyń nas odważnymi w wyznawaniu wiary i
w służbie dla ludzi, abyśmy mogli mieć udział w chwale zmartwychwstałego
Chrystusa. Który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków.

Kończy się ofiara, nasze niedzielne sakramentalne spotkanie z Chrystusem, ale

Chrystusa możemy spotkać w ludziach potrzebujących pomocy i możemy Mu służyć
— służąc innym, biorąc krzyż swych obowiązków i cierpień. Niech błogosławieństwo
Boga umacnia nas w czynieniu dobra, abyśmy nie utracili swej nagrody i życia w
zjednoczeniu ze zmartwychwstałym naszym Panem
XIV Niedziela Zwykła

Chrystus przyszedł pokorny i cichy, a Jego uniżenie przynosi pokój utrudzonym

ludzkim sercom. Sprawując Najświętszą Ofiarę, uobecniamy dzieło Chrystusa, który i
dzisiaj ukazuje nam źródło prawdziwego zwycięstwa przez swe pokorne
wyniszczenie w znaku Chleba.

Ufni w pomoc Bożą, pokornie módlmy się i prośmy o potrzebne łaski dla ludzi
utrudzonych ciężarem życia i pracy.

1. Prośmy, by Kościół pokornie odsłaniał przed ludźmi tajemnice Bożej

miłości. R. Pokornie wołamy, wysłuchaj nas, Panie.
2. Módlmy się, aby biskupi i prezbiterzy byli pokornymi krzewicielami cichego
królestwa Chrystusa.
3. Wołajmy z ufnością, aby ciężko pracujący otrzymywali sprawiedliwą
zapłatę i mieli zapewnioną pomoc socjalną.
4. Prośmy także za ludzi chorych . pokornych, aby ich życie ukazywało
prawdziwe wartości i wielkość ludzkiego ducha.
5. Módlmy się również, aby rządzący narodami wykonywali swe zadania
jako pokorną służbę dla społeczeństwa.
6. Polecamy Bogu umarłych... aby nasz Pan przywrócił do życia ich
śmiertelne ciała i dał im udział w wiecznej radości pokornych i cichych.
7. Módlmy się za naszą parafię (naszą wspólnotę), abyśmy za przykładem
Chrystusa umieli być cisi i pokorni przyczyniając się do prawdziwego
pokoju w naszym otoczeniu.

Wysławiamy Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi oraz prosimy, abyś dał nam poznać
tajemnice prawdziwej wielkości człowieka, a pokrzepiwszy nasze serca swym
słowem wysłuchaj naszych modlitw, i daj nam odnaleźć ukojenie w Sercu
Twego Syna, który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków.

Tak trudno być pokornym i cichym. Mamy więc nieustannie wpatrywać się we wzór
Chrystusa, by na co dzień umieć pomnażać pokój w społeczeństwie, w rodzinach i
naszych środowiskach. Niech na tę trudną drogę pójścia za Chrystusem pokornym i
cichym błogosławi nas Bóg, który pokornym objawił tajemnicą prawdziwej wielkości
człowieka.
XV Niedziela Zwykła

Zgromadziliśmy się, aby słuchać Bożego słowa i składać Bogu dziękczynienie. To słowo,
którego słuchamy każdej niedzieli jest jak ziarno, które Bóg rzuca w glebę naszych serc, by
przemieniało nasze życie, zwiastując nam radosne Boże obietnice. Słuchajmy uważnie
Bożego Słowa, radośnie dziękujemy za wszystkie obietnice zbawienia. To wszystko co
ogłasza Pismo spełniło się i spełni się również w naszym życiu, gdy z wiarą przyjmiemy
także i dzisiaj radosną nowinę zbawienia.
Boga, który objawił nam słowo Dobrej Nowiny i przekazuje nam słowo życia,
prośmy w modlitwie powszechnej, aby to słowo stało się skuteczne w sercach
ludzi i przynosiło obfity plon.

1. Słowo Boże jest jak ziarno; prośmy, by nigdy nie brakowało siewców
Bożego słowa.
2. Słowo Boże jest skuteczne; prośmy, by słuchający słowa Bożego zgodnie
z nim przemieniali swe życie.
3. Słowo Boże jest światłem; prośmy, by misjonarze nieśli to światło do
krajów misyjnych.
4. Słowo Boże niesie nadzieję; prośmy, aby cierpiący i chorzy znaleźli w tym
słowie ukojenie.
5. Słowo Boże zwiastuje prawdę; prośmy, aby wszyscy w tym słowie
znajdowali odpowiedź na trudne problemy życia.
6. Słowo Boże niesie życie; prośmy, aby zmarli..., którzy na ziemi słuchali
słowa Bożego, mieli wieczne życie w chwale.
7. Słowo Boże padło dzisiaj na glebę naszych serc; prośmy, aby i nas
przemieniało, niosło nam życie, nadzieję i prawdę, byśmy przynieśli obfity
plon wiary.

Boże, Twe słowo stworzyło wszechświat, Twe słowo przyniosło obietnicę

zbawienia i skutecznie przemienia ludzkie życie. Prosimy Cię, abyś wysłuchał
naszych modlitw, a wszystkie ludzkie serca uczynił dobrą glebą, na której
ziarno Twego słowa przyniesie obfity plon zbawienia. Przez Chrystusa Pana
naszego.

Słowo Boże ma moc, by nas przemieniać. Wychodzimy z tej Mszy świętej posileni
słowem, ale dopiero nasze życie ma ukazać, jaką jesteśmy glebą. Niech w słuchaniu
i realizowaniu na co dzień Bożego słowa wspiera nas szczególne błogosławieństwo
naszego Stworzyciela.
XVI Niedziela Zwykła

Bóg jest pełen miłosierdzia i dobroci, przebacza grzechy, cierpliwie czeka na nawrócenie, bo
kocha człowieka i chce, by każdy był szczęśliwy. Żyjemy w świecie, w którym dobro i zło jest
tak bardzo zmieszane z sobą, dlatego przychodzimy do świątyni, by od Chrystusa otrzymać
siłę i pomoc do zwycięstwa dobra. Przychodzimy do Boga, by otrzymać przebaczenie i
miłosierdzie.

Zwróćmy się do Boga z naszą modlitwą, ufni w Jego pomoc, dobroć i

miłosierdzie.

1. Prośmy za Kościół, aby przyczyniał się do zwycięstwa dobra na ziemi. R.

Okaż nam, Panie, swoje miłosierdzie.
2. Prośmy za odpoczywających na wakacjach, aby piękno świata ukazywało
im dobroć i wielkość Boga Stwórcy.
3. Prośmy za grzeszników, aby dostąpili łaski nawrócenia i otrzymali
przebaczenie.
4. Prośmy za sędziów, prokuratorów, prawników, aby sądzili sprawiedliwie i
przyczyniali się do pomnożenia dobra i prawdy.
5. Prośmy za zmarłych, aby oczyszczeni ze zła, jak dobre ziarno, znaleźli się
w Królestwie Boga.
6. Prośmy, abyśmy sami umieli zwyciężać zło, przyczyniali się do dobra w
świecie oraz otrzymali Boże przebaczenie i miłosierdzie.

Boże, ześlij nam Ducha Twego, by modlił się w nas, przyczyniał się za nami i
pomagał nam wypraszać Twoje miłosierdzie, przebaczenie i pomoc, byśmy
przy końcu świata znaleźli w Tobie Ojca pełnego miłosierdzia i jaśnieć mogli w
Twym wiecznym Królestwie. Przez Chrystusa Pana naszego.

Niejednokrotnie tak trudno w świecie odróżnić zło i dobro. Bóg jednak daje nam oczy
wiary, pomoc i błogosławieństwo, byśmy byli dobrą pszenicą, a nie chwastem, byśmy
umieli wybierać to co prowadzi do życia i zbawienia.
XVII Niedziela Zwykła

Zgromadzeni jako lud Boży Nowego Przymierza, mamy dać wyraz swej wierze i prawdziwej
chrześcijańskiej mądrości. Nasz udział w niedzielnej Mszy św. ma być wyrazem, że na
pierwszym miejscu stawiamy sprawę Królestwa Bożego, bo ono ma najwyższą cenę, ono
jest drogocenną perłą, którą mamy zdobyć.

Wiemy, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała dla ich dobra. Świadomi
obecności Boga wśród nas, przedstawmy Mu nasze prośby:

1. Prośmy, by Kościół jako zaczątek Królestwa Bożego był dla ludzi

bezcennym skarbem.
2. Prośmy, aby rządzący państwami byli napełnieni prawdziwą mądrością.
3. Prośmy, aby sędziowie byli roztropni i sprawiedliwi w wydawaniu
wyroków.
4. Prośmy, aby rolnicy i żniwiarze zebrali plony, które zapewnią wszystkim
dostatek żywności.
5. Prośmy, aby szukający prawdy znaleźli ją w Ewangelii Jezusa Chrystusa.
6. Prośmy, aby zmarli usprawiedliwieni przez Chrystusa byli napełnieni Jego
chwałę.
7. Prośmy, abyśmy sami cenili wartość wiary jako najwyższe nasze dobro.

Kierujemy do Ciebie, Boże nasz i Panie, tę modlitwę i ufamy, że wysłuchasz

nas i napełnisz swoją mądrością nasze umysły oraz udzielisz wszystkiego,
czego potrzeba nam do zdobycia Twego wiecznego Królestwa. Przez
Chrystusa, Pana naszego.

Wyjdziemy za chwilę z tej świątyni pobłogosławieni przez Boga, by nie utracić posiadanego
skarbu wiary i przynależności do Królestwa Bożego. Na co dzień mamy jednak pamiętać, że
cena tego Królestwa jest wielka, dlatego mamy je stawiać na pierwszym miejscu. Będzie to
wyrazem naszej chrześcijańskiej mądrości.
XVIII Niedziela Zwykła

W dzień poświęcony Panu, po całym tygodniu pracy czy zasłużonego

wypoczynku .przychodzimy do świątyni, do Tego, który powiedział: „nie samym chlebem żyje
człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych" (Mt 4, 4). Tylko Jezus Chrystus
może dać pokarm, który nie ginie, który zaspokaja wszelkie głody ludzkiego serca. On dziś
woła: „Wszyscy spragnieni przyjdźcie". Uczestnicząc w tej Eucharystii odpowiedzmy na Jego
zaproszenie, bo tylko On zna nasze ukryte pragnienia i może je zaspokoić.

Bogu gotowemu obdarzać nas swoimi łaskami przedstawiamy prośby:

1. Aby Ojciec św. pełen mocy i mądrości Bożej wskazywał światu drogę
zbawienia.
R. Wysłuchaj nas, Boże, który nas miłujesz.
2. Aby wszyscy chrześcijanie trwali w miłości Bożej.
3. Aby grzesznicy wrócili do przebaczającej miłości Boga.
4. Aby rolnicy mieli dość sił i sprzyjającą pogodę do zebrania plonów ziemi.
5. Aby zmarli NN. mogli oglądać oblicze Boga.
6. Aby wszyscy tu zgromadzeni wzmacniali swoją wiarę słowem Bożym i
Chlebem Eucharystycznym.

Panie, tylko Ty dajesz nam prawdziwy chleb — siebie samego, wysłuchaj

naszych modlitw i bądź dla nas fundamentem życia. Który żyjesz i królujesz na
wieki wieków. Amen.

Jezus Chrystus udzielił łaski, aby nic nie zdołało odłączyć nas od Bożej miłości objawionej w
Eucharystii. On umacnia tę łaskę swoim błogosławieństwem.
XIX Niedziela Zwykła

Przyszliśmy na niedzielną Eucharystię, aby spotkać się z Bogiem przez sakramentalne

uobecnienie ofiary Jezusa Chrystusa. Wśród burz i niepokojów współczesnego życia
potrzeba nam chwili ciszy, modlitwy i refleksji. Niech więc ta Eucharystia będzie dla nas
oddechem wiary i pomocą do bezpośredniego kontaktu z Bogiem.

Zgromadzeni przez Jezusa Chrystusa i wsłuchani w słowo Boże, módlmy się

prosząc o dobra potrzebne dla ludzi, by mogli spotkać się z Bogiem.

1. Aby Kościół sprawując sakramenty, uobecniał wszędzie dzieło zbawienia

człowieka i prowadził go do spotkania z Bogiem.
2. Aby chrześcijanie na modlitwie szukali ukojenia i w ciszy serca odnaleźli
łączność z Bogiem.
3. Aby ludzie młodzi umieli odnajdywać równowagę duchową przez
rozważanie Bożego słowa, modlitwę i wyciszenie burz namiętności.
4. Aby nieszczęśliwi, cierpiący i prześladowani nie zwątpili w bliskość
Chrystusa i Jego pomoc.
5. Aby ludzie małej wiary, niepraktykujący, wierzący z przyzwyczajenia,
umocnieni przez Chrystusa nie utracili swej wiary i wzmacniali ją, by nie
zatonąć w wirze życia.
6. Aby zmarli spotkali Boga w chwale nieba, ocaleni mocą zbawczej męki i
zmartwychwstania Chrystusa.
7. Abyśmy sami umocnieni Eucharystią i Bożym Słowem, z odwagą
pokonywali trudności życia, by dojść do Chrystusa, który ratuje nas i
obdarza zbawieniem.

Panie, nasz Boże, który objawiłeś ludziom swoją obecność wśród świata i
swoją miłość podtrzymującą nas w istnieniu, spraw, aby ta wspólna modlitwa
została wysłuchana i przyniosła Twą pomoc wszystkim, którzy oczekują Twego
miłosierdzia. Przez Chrystusa Pana naszego.

Idziemy znowu w życie, w jego trudy i niepokoje. Idzie z nami Chrystus, który
prowadzi nas przez tak często wezbrane wody zła. Nie zatoniemy gdy uwierzymy Mu
i mocno zaufamy. Wpatrujmy się w Niego, trzymajmy mocno Jego dłoń, z której
spływa błogosławieństwo i pokój.
VII Niedziela Zwykła

Przed tygodniem liturgia przypomniała nam potrzebę pójścia drogą przykazań, które
są prawdziwym wyzwoleniem człowieka. Dziś zaś mówi nam Pan, że pierwszym i
największym z Jego przykazań jest przykazanie miłości. I to miłości nawet
nieprzyjaciół. Nakaz miłości bliźniego znajdujemy w wielu religiach i systemach
filozoficzno-etycznych, jednak miłość nieprzyjaciela głosi tylko chrześcijaństwo.
Chrystus stawia to przykazanie na szczycie swej etycznej nauki. Chrześcijaninem
jest więc dopiero ten, kto potrafi miłować nawet nieprzyjaciół. Ofiara Chrystusa, którą.
przyszliśmy składać, daje nam tę niepojętą dla świata moc: miłowanie nieprzyjaciół.

Miłość jest jedynym sprawdzianem autentycznej wiary, módlmy się więc do

Boga, prosząc Go, aby wysłuchał nas zgromadzonych na tej Eucharystii, która
objawia miłość, obiecuje ją i jej udziela.

1. Módlmy się za Kościół, aby głosił przykazanie miłości i ukazywał

przebaczającą miłość Boga, R. Wysłuchaj nas, Boże, który nas miłujesz.
2. Módlmy się za naszych nieprzyjaciół i tych, którzy prześladują Kościół,
aby odnaleźli dobro i zobaczyli w życiu chrześcijan, że Bóg przebacza.
3. Módlmy się, aby wśród narodów znikła nienawiść i aby jeden naród nie
rozwijał się kosztem drugiego.
4. Módlmy się za skazanych i .pozbawionych praw, aby nie zwyciężyło ich
zło, ale miłość i przebaczenie,
5. Módlmy się za zmarłych (...), aby znaleźli u Boga przebaczenie i z
miłością zostali przyjęci do grona zbawionych.
6. Módlmy się za nas samych, abyśmy umieli kochać i przebaczać, tak jak
Ojciec przebacza nam nasze winy i jak On kocha nas grzeszników.

Boże, który w Jezusie Chrystusie objawiłeś światu miłość nieprzyjaciół,

wysłuchaj nas i spraw, byśmy kochali ludzi i przebaczyli naszym winowajcom,
a tak osiągnęli podobieństwo do Twego Syna i sami mogli dostąpić
przebaczenia naszych win. Przez Chrystusa Pana naszego.

Pamiętajmy w tym tygodniu o wołaniu Chrystusa: „miłujcie waszych nieprzyjaciół". Na

trud chodzenia tą drogą błogosławi nas Bóg Wszechmogący.
XX Niedziela Zwykła
Należymy do Kościoła — powszechnej rodziny zbawionych. Kościół najpełniej objawia się,
gdy zgromadzeni na Eucharystii jednym sercem i ustami wyznają wiarę i uwielbiają Boga. I
nasze dzisiejsze zgromadzenie wokół Chrystusa niech uświadomi nam łączność z
wszystkimi ludźmi na całej ziemi, którzy podobnie jak my składają Eucharystię i chwalą Boga
za zbawienie całego świata.

Obejmijmy teraz naszą myślą i modlitwą wszystkich ludzi, których zbawił

Chrystus i których chce zgromadzić jak nas w jednym Kościele i przy jednym
stole eucharystycznym.

1. Niech Kościół Chrystusa obejmie wszystkich ludzi.

R. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
2. Niech miłość i pokój łączy wszystkie narody.
3. Niech misjonarze niosą Ewangelię ludziom szukającym prawdy.
4. Niech prawa mniejszości narodowych będą szanowane we wszystkich
krajach świata.
5. Niech zbawienia dostąpi naród kiedyś wybrany i ukochany przez Boga.
6. Niech zmarli (...) wiecznie chwalą Boga razem z ludźmi, wszystkich
narodów, ras i pokoleń.
7. Niech umacnia się nasza wiara i świadomość naszej łączności z
wszystkimi ludźmi, którzy wierzą w Jezusa Chrystusa.

Przyjmij, Panie, tę modlitwę, umocnij naszą wiarę, aby wszyscy którzy należą
do Twego Kościoła otrzymali w nim przebaczenie i miłosierdzie oraz wypraszali
zbawienie dla ludzi całego świata. Przez Chrystusa Pana naszego.

Niezależnie kim jesteśmy, możemy należeć do Chrystusa, budować Jego Kościół,

nieść Jego zbawienie ludziom. Aby Bóg umocnił nas w budowaniu Kościoła i
wyznawaniu wiary, przyjmijmy Jego pomoc zawartą w tym błogosławieństwie.
XXI Niedziela Zwykła
Chrystus jest pełnią Bożego Objawienia, to On posiada klucze, które otwierają przed nami
tajemnice życia, przebaczenia, zbawienia. Włączeni do Kościoła przez wiarę i chrzest, mamy
dostęp do Chrystusa i Bożych tajemnic. Niech nasz czynny udział w tej Eucharystii otworzy
przed nami ogrom bogactw, mądrości i wiedzy, jakimi pragnie dzisiaj podzielić się z nami
Bóg.

Zgromadzeni przez Jezusa Chrystusa i nakarmieni Bożym Słowem zanieśmy

naszą modlitwę do Boga, prosząc Go, by nas wysłuchał i wszystkim otworzył
drogę do objawionej prawdy.

1. Módlmy się, aby Kościół otwierał ludzi na przyjęcie objawionej prawdy i

niósł wszystkim pojednanie z Bogiem.
R. Wysłuchaj, Panie, modlitwy Kościoła.
2. Prośmy, aby papież i biskupi strzegąc Bożego objawienia, wyjaśniali Bożą
prawdę i umacniali wiarę chrześcijan przez posługę słowa, encykliki i listy
pasterskie.
3. Prośmy, aby katecheci i kapłani formowali właściwą postawę człowieka
wobec tajemnic wiary.
4. Módlmy się także, aby dzieci i młodzież na katechizacji i w małych
wspólnotach poznawali ogrom wiedzy, mądrości i miłości Bożej.
5. Prośmy również za rodziców, aby zatroszczyli się o właściwy rozwój
duchowy swych dzieci.
6. Módlmy się, aby Jezus Zbawiciel otworzył zmarłym... bramy Królestwa
niebieskiego.
7. Módlmy się, abyśmy wiernie słuchając słowa Bożego, dostąpili
przebaczenia i wiernie trwali w Kościele, którego nie przemogą bramy
piekielne.

Wysłuchaj, Boże, naszej pokornej modlitwy. Zanosimy ją do Ciebie włączeni do

wspólnoty Kościoła, któremu przekazałeś tajemnicę swojej miłości i
powierzyłeś mu klucze swojego Królestwa, aby otworzył ludzi na Twoją prawdą
i niósł wszystkim pojednanie z Tobą. Przez Chrystusa Pana naszego.

Wychodząc ze świątyni nie możemy zapomnieć, że jesteśmy Kościołem, przez który

Bóg objawia się światu. Nieśmy Chrystusa i Jego prawdę do ludzi, aby poznali, że
jedynie On jest Zbawicielem i tylko On ma klucze Królestwa, klucze prawdy i
przebaczenia.
XXII Niedziela Zwykła
Zgromadziliśmy się aby sławić zwycięstwo Chrystusa, aby uczestniczyć w Jego krzyżu,
przez który przychodzi życie i zbawienie. Dla chrześcijanina nie ma innej drogi, jak iść za
Chrystusem, który nas zbawił przez swe uniżenie, śmierć i zmartwychwstanie. Nasza
obecność na tej Eucharystii ma być wyrazem, że idziemy za Chrystusem i chcemy
uczestniczyć w Jego zwycięstwie.

Wezwani do pójścia za Chrystusem, zanieśmy do Boga modlitwę i prośmy Go,

by wysłuchał nas przez Syna Swego, który wiernie wypełnił Jego wolę.

1. Kościół został powołany do głoszenia Ewangelii; prośmy, aby wiernie

wypełniał swą misję, niezależnie od sytuacji społecznych czy politycznych.
R. Niechaj się spełnia Twoja wola, Ojcze.
2. Prezbiterzy zostali wezwani do służby Bożemu słowu; prośmy, aby
odważnie zwiastowali Dobrą Nowinę.
3. Katecheci rozpoczynają nowy rok pracy; prośmy, aby ich służba
kształtowała ludzkie serca zgodnie z wolą Bożą.
4. Młodzież i dzieci rozpoczynają swą naukę w szkole i na katechizacji;
prośmy, aby wypełnili swe obowiązki z poczuciem odpowiedzialności za
siebie i innych
5. Rodzice odpowiedzialni są za rozwój duchowy, intelektualny i fizyczny
swych dzieci; prośmy, by umieli dać im wszystko, co jest potrzebne do
ukształtowania pełnego człowieczeństwa.
6. Zmarli... zakończyli swe życie doczesne; prośmy, by odnaleźli pełnię życia
w Chrystusie.
7. Wszyscy zgromadziliśmy się tutaj, by zyskać Boże dary; prośmy, abyśmy
idąc za Chrystusem drogą krzyżową, umieli rozpoznać jaka jest wola
Boża, co jest dobre, co Bogu przyjemne i doskonałe.

Panie, Twój Syn wiernie wypełnił Twoją wolę przyjmując poniżenie, cierpienie i
śmierć; spraw, abyśmy naśladując Go, otrzymali od Ciebie potrzebną siłę, a
nasze modlitwy o ile są zgodne z Twoją wolą zostały przyjęte i wysłuchane.
Przez Chrystusa, Pana naszego.

Myślimy i postępujemy po ludzku, ale Chrystus w tej ofierze ukazuje nam swoją wolę
i obdarza nas chrześcijańską mądrością. Idąc za Chrystusem z krzyżem swych
cierpień i trudów, naśladując Go w wypełnianiu woli Ojca, zyskujemy życie. Aby mieć
w sobie to Boże życie, przyjmijmy błogosławieństwo.
XXIII Niedziela Zwykła
Zgromadziliśmy się, by święcić radosną Paschę niedzielną. Pośród nas obecny jest Pan,
który przyrzekł swoją obecność tam gdzie zbierają się ludzie, by wielbić Boga i zanosić do
Niego swoją modlitwę. I my, zgromadzeni w tej świątyni, świadomi obecności Chrystusa
mamy słuchać Jego upomnień, by upominając innych wskazywać bliźnim właściwą drogę,
która wiedzie na wieczną Paschę w świątyni nieba.

Pokornie i ufnie zanieśmy do Boga naszą modlitwę, bo On poucza nas,

upomina i wysłuchuje, gdy Go prosimy.

1. Módlmy się za Kościół święty, aby upominając i korygując ludzkie

postępowanie, dawał ludziom poczucie pewności prawdy.
2. Módlmy się za spowiedników, aby ich upomnienia i rady pomagały
penitentom przezwyciężyć błędne postępowanie i umacniały w dobru.
3. Módlmy się również za rodziców i wychowawców, aby w wychowaniu
karcąc i upominając dzieci, czynili to z miłością.
4. Módlmy się za pracowników zakładów wychowawczych i więzień, aby nie
nadużywali swej władzy, ale pomagali ludziom przezwyciężyć zło.
5. Módlmy się za podwładnych, aby nie zamykali oczu na zło i krzywdę
wyrządzoną przez przełożonych.
6. Módlmy się za ludzi, którzy żyją w zakłamaniu, aby chętnie przyjmowali
upomnienia, które prowadzą do sprostowania błędnego mniemania o
sobie.
7. Módlmy się za nas samych, abyśmy umieli w pokorze przyjąć upomnienia
braterskie i sami z poczuciem odpowiedzialności upominali innych, gdy
widzimy że błądzą.

Boże, który przez proroków upominałeś Naród Wybrany, a nam przez Kościół
objawisz swą wolę i prostujesz co jest błędne, wysłuchaj nas i spraw, byśmy
umieli w poczuciu odpowiedzialności upominać innych, a postępując w
prawdzie przyczyniali się do zwycięstwa miłości. Przez Chrystusa Pana
naszego.

Na chrześcijanach spoczywa obowiązek braterskiego upominania. Jest wiele zła w

świecie i w nas. Prostujmy więc błędne drogi w sobie i wokół nas, a wtedy zasłużymy
na błogosławieństwo Boga i przyczynimy się do zwycięstwa prawdy i miłości.
XXIV Niedziela Zwykła

Przychodzimy do Boga, by wychwalać Go, dziękować Mu i prosić o przebaczenie.

Bóg hojnie obdarza nas przebaczeniem, gdyż posłał swe go Syna, by zmazał dług
naszych win. Otrzymując darowanie sami musimy przebaczać naszym bliźnim i do
tego wzywa nas chrześcijańskie powołanie i nasza obecność na tej najświętszej
ofierze.

Zanieśmy teraz do Boga naszą modlitwę, prosząc Go, by wysłuchał

tych, którzy nieustannie otrzymują od Niego przebaczenie.

1. Aby Kościół przyczyniał się do braterstwa ludzi" i niósł wszystkim

przebaczającą miłość Boga. R. Wysłuchaj nas, Panie, i udziel
przebaczenia.
2. Aby skłócone rodziny zaznały radości przebaczenia i pojednania.
3. Aby skłócone narody zawarły prawdziwy pokój i umilały wielko-
dusznie wybaczyć sobie krzywdy.
4. Aby zgoda i przebaczenie panowały w rodzinach polskich.
5. Aby w naszych zakładach pracy panowała zgoda, sprawiedliwość
i wzajemne przebaczenie.
6. Aby zmarli (...) dostąpili przebaczenia od Boga i zostali napełnieni
wieczną radością.
7. Abyśmy sami umieli przebaczać, gdy ktoś wobec nas zawini i abyśmy na
tę ofiarę przychodzili pojednani z braćmi.

Boże, Ojcze, Ty przebaczyłeś i darowałeś nam dług naszych win, wysłuchaj

Twojego ludu, który dostąpiwszy miłosierdzia prosi Cię o siłę i pomoc, by
przebaczając bliźnim okazywał się prawdziwym Twoim ludem, niosąc światu
miłość i przebaczenie. Przez Chrystusa Pana naszego.

Wychodzimy z tej ofiary obdarzeni Bożym, przebaczeniem. Mamy iść z dobrą wolą,
by i przebaczać innym. Może jednak nosimy urazy w sercu, może mię umiemy
przebaczać. Bóg obdarza cię swoją pomocą i błogosławieństwem byś i ty umiał
przebaczać, byś miał odwagę być chrześcijaninem.
XXV Niedziela Zwykła
Zostaliśmy zaproszeni do winnicy Bożej — Kościoła. Przez swoją pracę, życie rodzinne,
życie społeczne mamy wypełniać powołanie chrześcijańskie. Każdy czas i każda praca ma
nas zbliżać do Chrystusa, by otrzymać zapłatę od Boga. Dzisiaj wzywa nas Bóg, byśmy
przemyśleli swoją obecność w Kościele, swoje życie religijne, zawodowe i społeczne.
Najświętsza ofiara, na której zgromadziliśmy się, to także zadanie, by przez nią uświęcać
siebie i świat.

Wezwani przez Boga do winnicy Kościoła, wypełniając wiernie swe powołanie

nieśmy światu dar modlitwy.

1. Prośmy, aby Kościół głosząc Ewangelię zapraszał ludzi do łączności z

Bogiem, który jest hojny w przebaczenie.
R. Niech nasza modlitwa dotrze do Ciebie, Boże.
2. Prośmy, aby pracownicy mediów poszukiwali prawdy i przyczyniali się do
budowania jedności między ludźmi.
3. Prośmy, aby nigdy nie zabrakło nowych pracowników w winnicy Bożej.
4. Prośmy, aby ludzie chętnie wykonywali swą pracę i chwalili Boga dziełami
swoich rąk i umysłów.
5. Prośmy, aby związki zawodowe broniły pracowników przed wyzyskiem i
udzielały im poparcia w walce o sprawiedliwość.
6. Prośmy, aby zmarli (...) otrzymali nagrodę za swe życie, pracę i wierność
Bogu.
7. Prośmy, abyśmy sami wezwani przez Chrystusa do winnicy Kościoła,
wiernie wypełniając swe obowiązki zawodowe, rodzinne i społeczne,
zasłużyli na zapłatę od Boga.

Niech Twoja dobroć, Panie, towarzyszy naszemu życiu, naszej pracy i naszemu
powołaniu, byśmy zanosząc do Ciebie tę modlitwę zostali wysłuchani i mogli
otrzymać nagrodę za wierną pracę i służbę. Który żyjesz i królujesz nią wieki
wieków.

Umocnieni przez Chrystusa idziemy do swoich zajęć, pracy, życia. Pracujmy w

winnicy Bożej i czyńmy sobie ziemię poddaną, bo to jest nasze zadanie i to jest
wypełnienie chrześcijańskiego powołania. Bóg nas nagradza i błogosławi na trud
naszych dni. Pan zawsze jest z nami.
XXVI Niedziela Zwykła
Kościół wypełniając wolę Bożą wzywa do nawrócenia i napełnienia nadzieją, że Bóg troszczy
się o ludzi, kocha każdego, wszystkich pragnie obdarzyć zbawieniem. Przez tę ofiarę
Chrystusa zbliża się do nas zbawienie i staje się ono naszym udziałem. Niech więc nasz
udział w niedzielnej Eucharystii będzie wyrazem naszego oczekiwania i pełnym wiary
wypełnianiem woli Bożej, by otrzymać przebaczenie, nadzieję i obietnicę zbawienia.

Módlmy się w pokorze do Boga, który pragnie zbawienia wszystkich ludzi,

który zawsze oczekuje na nawrócenie.

1. Niech Kościół budzi nadzieję przebaczenia wśród swoich dzieci.

R. Usłysz nas, Panie, i obdarz zbawieniem.
2. Niech Chrystus swoją pokorą umacnia tych, którzy porzucili wszystko, by
służyć Bogu i ludziom.
3. Niech pokój Chrystusa napełnia świat i ludzkie serca.
4. Niech biedni i nieszczęśliwi znajdują pomoc od Boga i swoich bliźnich.
5. Niech nasi zmarli (...) wejdą do Królestwa niebios.
6. Niech grzeszni w sakramencie pokuty odnajdą wielką miłość Bożą i
prawdziwą radość.
7. Niech nasza obecność na Mszy św. będzie zawsze znakiem wiary, dobrej
woli i nawrócenia.

Ty, który wzywasz do nawrócenia, umacniasz słabych, napełniasz weselem,

wysłuchaj naszej modlitwy, byśmy wiernie wypełniając Twoją wolę, zasłużyli na
wejście do królestwa niebios. Przez Chrystusa Pana naszego.

Przyjmijmy teraz Boże błogosławieństwo, byśmy nim umocnieni, wypełnili wiernie

wolę Bożą nie tylko słowem, ale codziennym życiem.
XXVII Niedziela Zwykła
Bóg posłał nam swego Syna. Oddał w nasze ręce losy swego Kościoła, losy świata i
Ewangelii. Przez udział w tej eucharystycznej ofierze mamy dać wyraz swej wiary w Syna
Bożego, mamy słuchać Ewangelii, by wypełnić ją w życiu i w ten sposób przynosić owoce
dobra, przyczyniać się do uświęcenia świata.

Przedstawmy teraz Bogu nasze prośby w modlitwie, ufni w Jego pomoc i

pewni, że On pragnie obdarzyć nas swoim pokojem.

1. Za Kościół, aby wydawał owoce świętości. Módlmy się do Boga.

R. Wysłuchaj nas, Panie, Boże naszych ojców.
2. Za powołanych do służby Bożej, by byli wiernymi pracownikami winnicy,
którą powierzył im Bóg. Módlmy się do Boga.
3. Za chrześcijańskie rodziny, aby swym życiem i pracą przyczyniały się do
dobra całego świata. Módlmy się do Boga.
4. Za naród izraelski, aby wszedł do chrześcijańskiej rodziny narodów.
Módlmy się do Boga.
5. Za rolników, aby ludzie, którzy korzystają z ich ciężkiej pracy, okazywali
im wdzięczność i szacunek. Módlmy się do Boga.
6. Za nas tutaj zebranych, abyśmy wiernie wypełniali swe zadania jako
członkowie rodziny chrześcijańskiej i jako obywatele rodziny ludzkiej.
Módlmy się do Boga.

Panie nasz i Boże, który w ręce rodziny ludzkiej oddałeś sprawy świata i swego
Królestwa, spraw, byśmy wiernie pracując na ziemi zostali umocnieni Twoją
pomocą, mogli przynieść obfite plony i dostąpili zbawienia. Przez Chrystusa
Pana naszego.

Winnicą Pana jest Kościół — my, lud Boży wezwany, by przynieść plon dobra.
Idziemy do swej dalszej pracy w winnicy Pana, bądźmy wiernymi dzierżawcami, by
nie zmarnować darów jakie dał nam Bóg we władanie. Idziemy z błogosławieństwem
i pomocą Boga, by lepiej i pełniej czynić sobie ziemię poddaną dla dobra naszych
braci i chwały naszego Zbawcy.
XXVIII Niedziela Zwykła
Bóg przygotował nam ucztę, która jest zapowiedzią uczty mesjańskiej — zapowiedzią
zbawienia. Wszyscy zostaliśmy zaproszeni na tę ucztę. Przychodzimy więc w niedzielę, by
stanąć przed ołtarzem Pana i przygotować się na wieczne spotkanie z Nim tam, gdzie raz na
zawsze zostanie zniszczona śmierć i grzech.

Bóg według swego bogactwa może zaspokoić w Chrystusie wszystkie nasze

potrzeby. Zebrani więc na uczcie Pana, przez Niego skierujmy do Boga nasze
prośby.

1. Módlmy się z ufnością, aby Kościół sprawując liturgię ziemską, dawał

ludziom przedsmak liturgii niebieskiej.
2. Aby przykład modlitwy błogosławionego Jana Pawła zachęcał nas do
jeszcze głębszego przeżywania niedzielnej Mszy św.
3. Serdecznie wołajmy do Boga, aby wszyscy katolicy szanowali dzień
święty i uczestniczyli w uczcie niedzielnej, na którą Chrystus zaprasza
wszystkich.
4. Wołajmy do Boga, aby rodziny chrześcijańskie z Ewangelii i sakramentów
świętych czerpały moc, pozwalającą im przezwyciężyć trudności i
promieniować radością wiary.
5. Dla chorych i cierpiących wypraszajmy mocną nadzieję, że Bóg otrze łzy z
każdego oblicza i odsłoni przed nami tajemnicę cierpienia.
6. Prośmy za zmarłych, aby ci, którzy na ziemi złożyli ufność w Bogu,
cieszyli się pełnią radości na uczcie mesjańskiej w chwale nieba.
7. Z wiarą módlmy się za nas tutaj obecnych, aby nasz udział w uczcie
eucharystycznej wzbogacił nasze życie duchowe i pomagał nam w życiu
doczesnym.

Wysłuchaj, Panie, tych, których zaprosiłeś na ucztę swojego Syna, abyśmy

złączeni z Tobą tutaj przez sakramentalne znaki, mogli kiedyś oglądać Twoją
chwałę i radować się z Twojego zbawienia. Przez Chrystusa Pana naszego.

Wychodząc z tej uczty nie zapominajmy, że ona jest zapowiedzią zbawienia.

Wszystko możemy w tym, który nas umacnia, a właśnie umacnia nas Chrystus.
Byśmy nie byli jak ci zaproszeni z ewangelicznej przypowieści, którzy wzgardzili
zaproszeniem, przyjmijmy błogosławieństwo i niech każda niedziela zbliża nas do
Chrystusa, aż kiedyś dostąpimy udziału w uczcie zbawionych w niebie.
XXIX Niedziela Zwykła
Gromadzimy się, by wysławiać Boga Stwórcę świata i głosić chwałę Chrystusa, który świat
zbawił. Powołani jako chrześcijanie mamy swym życiem przyczyniać się do uświęcania
świata, w którym nieustannie dokonuje się zbawienie. Jesteśmy narzędziem w ręku Boga dla
dobra świata, by przyspieszyć odnowienie wszystkiego w Chrystusie.

Bóg Stwórca troszczy się o świat i podtrzymuje go w istnieniu, wznieśmy więc

do Niego nasze prośby i błagajmy o pomoc dla wszystkich żyjących w tym
świecie.

1. Świat potrzebuje zbawienia; prośmy, aby Kościół uświęcał świat

głoszonym słowem i sakramentalnym uobecnieniem dzieła Chrystusa.
R. Panie, daj światu pomoc i zbawienie.
2. Świat został stworzony przez Boga; prośmy, aby ludzie spełniając wolę
Stwórcy czynili sobie ziemią poddaną i nie niszczyli powierzonego im
dobra.
3. Świat jest środowiskiem, w którym dokonuje się zbawienie; prośmy, aby
ludzie poświęceni sprawom Bożym dostrzegali autentyczne wartości
kultury i nauki.
4. Świat podzielony jest granicami, ideologiami, kulturami; prośmy o
zjednoczenie całej rodziny ludzkiej i o wzajemną wymianę kulturalną
między narodami.
5. Świat został skażony przez grzech; prośmy, aby Duch Święty oczyszczał
świat z grzechów i błędów i prowadził go do pełnego odnowienia w
Chrystusie.
6. Świat, w którym żyjemy, jest naszą ojczyzną; prośmy, abyśmy wnosili w
naszą rzeczywistość autentyczne wartości chrześcijańskiej kultury, byli
dobrymi obywatelami i dobrymi chrześcijanami.

Boże, Stworzycielu świata, wysłuchaj naszej modlitwy, którą zanosimy z ziemi

odkupionej przez Twojego Syna i spraw, aby wszyscy ludzie byli wierni Tobie i
wierni światu, przez który zmierzają do ojczyzny wiecznej. Prosimy Cię o to,
Stwórco, przez Syna Twego Zbawiciela, który z Tobą żyje i króluje na wieki
wieków.

„Oddajcie cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu co należy do Boga". Wchodzimy

w świat odważnie, by mu służyć wartościami chrześcijańskiej wiary, by nieść mu
nadzieję jaką sami mamy od Boga, pobłogosławieni przez Stwórcę nie lękajmy się
świata, ale prowadźmy go do Chrystusa.
XXX Niedziela Zwykła
Nie jest prawdziwym chrześcijaninem ten, kto nie umie kochać. Bóg więc nieustannie kieruje
do nas apel miłości, a największym Jego przykazaniem jest obowiązek miłości Boga i
bliźniego. Udział w Eucharystii ma być więc znakiem naszej miłości do Boga, który oddał się
nam w słowie i Chlebie życia. Ma być także znakiem naszej miłości do bliźnich, którzy nas
otaczają, potrzebują naszej modlitwy i materialnego wsparcia.

Wypełniając przykazanie miłości módlmy się do Boga, prosząc Go o dobra

potrzebne dla naszych bliźnich:

1. Bóg ukochał ludzi dając nam Kościół. Prośmy, by chrześcijanie kochali

Boga całym sercem, całą duszą i całym umysłem.
R. Wysłuchaj nas, Boże, i obdarz miłością.
2. Miłość jest największym przykazaniem. Prośmy, aby ludzie kochając Boga
nie zapominali o miłości bliźniego.
3. Miłość ma być powszechna. Prośmy za cudzoziemców i mniejszości
narodowe, aby cieszyli się szacunkiem i pomocą we wszystkich krajach
świata.
4. Szczególną miłość mamy okazywać samotnym. Prośmy za sieroty i
wdowy, aby dobroć ludzka pomogła im znieść trudne sytuacje życia.
5. Jesteśmy wezwani do pomocy ubogim. Prośmy, aby ich położenie
życiowe nie było wykorzystywane przez lichwiarzy i pracodawców.
6. Mamy także okazywać miłość zmarłym. Prośmy więc, aby tym, którzy od
nas odeszli, Bóg okazał swą wielką miłość darując im winy i przyjmując do
chwały wiecznej.
7. Miłość jest naszym największym obowiązkiem i zadaniem. Prośmy,
abyśmy sami starali się wprowadzać w życie miłość Boga i bliźnich.

Ty, który ukochałeś ludzi i dałeś nam największe przykazanie miłości,

wysłuchaj nas, obdarz pomocą tych, za których się modlimy i rozpal nasze
serca prawdziwą miłością do Ciebie, naszego Boga i do bliźnich, naszych
braci. Przez Chrystusa Pana naszego.

Człowiek jest z natury egoistą, ale Chrystus daje nam dość siły, abyśmy umieli
przełamywać siebie i nauczyli się prawdziwie kochać Boga i bliźnich. Niech
błogosławieństwo, którym kończymy tę ofiarę, pomoże nam wypełnić największe
przykazanie miłości, aby nasze chrześcijaństwo nie było tylko z nazwy, ale zostało
potwierdzone przez całe nasze życie.
XXXI Niedziela Zwykła

Jako królewskie kapłaństwo i lud święty nabyty Krwią Chrystusa, przychodzimy

przed oblicze Boże, by stanąć w prawdzie przed naszym Panem i przed sobą. Boże
słowo stawia nam wymagania i prostuje błędne mniemanie o sobie. Ofiara Chrystusa
przynosi nam uzdrowienie. Odrzućmy więc obłudę i pychę, by dotarło do nas
wezwanie Boga i by dokonało się nasze nawrócenie.

Zgromadzeni jako lud Boży Nowego Przymierza, prośmy Boga w naszej

modlitwie o Jego łaski i pomoc dla wszystkich, którzy należą do świętego i
powszechnego kapłaństwa

1. Módlmy się za Kościół, aby wiernie i odważnie piętnował grzech, pychę i

obłudę. R. Prosimy Cię, Boże, broń nas i pouczaj.
2. Módlmy się za chrześcijan, aby postępowali w prawdzie i byli dla siebie
braćmi.
3. Módlmy się za prezbiterów, aby służyli ludziom pokornie głosząc
Ewangelię i wypełniając ją życiem.
4. Módlmy się za żyjących w zakłamaniu i podwójnej moralności, aby moc
słowa Bożego doprowadziła ich do nawrócenia.
5. Módlmy się za twórców kultury narodowej, aby propagowali wzory godne
naśladowania i nie przyczyniali się do zakłamania społecznego.
6. Módlmy się za zmarłych, aby zyskali przebaczenie i zostali uznani przez
Boga Ojca za swe dzieci.
7. Módlmy się za nas samych, abyśmy byli pokorni, wolni od zakłamania i
stali się wzorem dla ludzi dalekich od Boga.

Boże, Jedyny nasz Ojcze, prosimy Ciebie byś nas umocnił w prawdzie, bronił
od zakłamania i pychy, abyśmy zanosząc do Ciebie nasze prośby, zostali
wysłuchani i mogli stać się kapłanami dla świata i prawdziwym ludem Twego
Syna, który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków.

Kończąc niedzielną ofiarę idziemy pokrzepieni Ciałem Chrystusa, idziemy pouczać Bożym
słowem, by w ten świat tak często zakłamany i zadufany w sobie nieść światło prawdy, nieść
jasność spojrzenia i pokorną służbę ludziom. Niech przed obłudą i pychą broni nas i osłania
błogosławieństwo Boga.
XXXII Niedziela Zwykła

Udział w Eucharystii jest znakiem naszego oczekiwania na spotkanie z Chrystusem.

Przychodzimy więc, by stanąć przed ołtarzem jak mądre panny z zapalonymi
lampami. Czuwamy na modlitwie, by kiedyś wejść ma wieczne gody Baranka. Niech
więc płoną nasze serca wiarą i miłością, by już tutaj być blisko Pana, by kiedyś
otrzymać obiecane życie wieczne.

Niech wyrazem oczekiwania będzie teraz wasza wspólna modlitwa, którą

zanosimy do Boga przez Jezusa Chrystusa, który przyjdzie by nas zabrać do
siebie.

1. Za Kościół, aby umacniał nas w oczekiwaniu na spotkanie z Chrystusem.

R. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
2. Za kapłanów, aby wiernie głosili słowa Pańskie.
3. Za ludzi nauki, by służyli wszystkim swą wiedzą i mądrością.
4. Za młodzież, by nie dała się zwieść złudnym mirażom współczesności.
5. Za narzeczonych, by byli odpowiedzialni za swą miłość.
6. Za chorych, cierpiących i umierających, by w trudnym czasie doświadczyli
mocy łaski Bożej.
7. Za nas, abyśmy byli zawsze gotowi na przyjście Chrystusa Pana.

Boże, spojrzyj na nas, którzy żyjemy na świecie i udziel nam swojej pomocy,
byśmy wiernie wypełniając swe powołanie, jako ludzie wierzący, mogli wyjść
na spotkanie przychodzącego Chrystusa. Który z Tobą żyje i króluje na wieki
wieków.

Zawsze mamy być gotowi na spotkanie z Chrystusem, który przyjdzie

niespodziewanie. Niech w tym oczekiwaniu umacnia nas błogosławieństwo Boga,
aby lampy naszych serc zawsze płonęły jako znak wiary i miłości.
XXXIII Niedziela Zwykła
Wszystko mamy od Boga. On ubogacił nas swymi darami, swą łaską, miłością, zbawieniem.
Przez swe życie, wiarę i dobrą wolę mamy pomnażać dobra otrzymane od Boga. Udział w
Eucharystii jest także pomnażaniem Bożych talentów, aby pełniej zajaśniała w nas prawda,
że wszystko mamy od Boga, że On uczynił nas synami światłości, że On uczyni nas
włodarzami nieba i uczestnikami swojej radości.

Do Boga, Dawcy zbawienia i darów potrzebnych do jego osiągnięcia, zanieśmy

nasze prośby, byśmy czuwając na modlitwie, mogli razem z bliźnimi otrzymać
obiecaną nagrodę.

1. Prośmy, aby Kościół pomagając ludziom w pomnażaniu duchowych

talentów, przygotowywał ich na spotkanie z Chrystusem.
R. Pomnażaj, Panie, dobra Twego ludu.
2. Prośmy, aby chrześcijanie dzięki wierze nie byli synami nocy i ciemności,
ale synami światłości i synami dnia.
3. Prośmy, aby ludzie obdarzeni szczególnymi talentami służyli prawdzie i
przyczyniali się do zwycięstwa dobra.
4. Prośmy, aby matki były otaczane szacunkiem za swój trud wychowawczy i
przekazywanie wartości duchowych następnym pokoleniom.
5. Prośmy, aby ubodzy i cierpiący wzbogacili Kościół ofiarą swego cierpienia
i nie byli pozbawieni serca i pomocy materialnej.
6. Prośmy, aby zmarli (...) nagrodzeni za życia na ziemi, mogli wejść do
radości Pana.
7. Prośmy, abyśmy sami współpracując z Chrystusem, zawsze byli gotowi
na spotkanie z Nim, a z Eucharystii czerpali siłę do gorliwego spełniania
swych obowiązków duchowych i materialnych.

Boże, który ubogacasz ludzi różnymi darami, aby służyli innym swą
pracą i życiem, prosimy Ciebie, wysłuchaj nas i spraw, abyśmy
pomnażając otrzymane dary zasłużyli na otrzymanie największego dobra
— wejście do radości nieba, gdy Syn Twój powróci na ziemię. Który z
Tobą żyje i króluje na wieki wieków.

Ubogaceni Bożymi darami: łaską wiary, ofiarą Chrystusa i błogosławieństwem,

pomnażajmy te duchowe dobra, byśmy byli gotowi na spotkanie z
Chrystusem, gdy przyjdzie przy końcu czasów.
Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata
W ostatnią niedzielę roku kościelnego zbieramy się na Eucharystii, by oddać cześć
Chrystusowi Królowi, który umarł i zmartwychwstał, by przygotować nam królestwo za każdy
dobry czyn, za to żeśmy Go dostrzegli w świecie i przypominali światu, że On ukochał
każdego człowieka.

Abyśmy w dzień sądu mogli się znaleźć po prawicy Chrystusa Króla, zanieśmy
nasze modlitwy do Boga i prośmy o potrzebne łaski do budowania Królestwa
Chrystusa na ziemi.

1. By ludzie w Kościele mogli rozpoznać Królestwo Chrystusa i owczarnię

zbawionych. Módlmy się do Boga.
R. Utwierdzaj, Panie, w sercach Twe Królestwo.
2. By głodni nie byli pozbawieni chleba powszedniego. Módlmy się do Boga.
3. By spragnieni prawdy i miłości znaleźli ją w sercach ludzi, którzy na ziemi
budują Królestwo Chrystusa. Módlmy się do Boga.
4. By ubodzy i pokrzywdzeni przez kataklizmy otrzymali potrzebne środki do
życia godnego ludzi. Módlmy się do Boga.
5. By więźniowie polityczni i prześladowani za służbą ludziom doznawali
pomocy od tych, dla których narażali swą wolność. Módlmy się do Boga.
6. By zmarli zostali ożywieni w Chrystusie i otrzymali w posiadanie wieczne
Królestwo przygotowane dla nas od założenia świata. Módlmy się do
Boga.
7. Byśmy wszyscy noszący imię chrześcijan rozpoznawali Chrystusa w
naszych bliźnich i niosąc im pomoc zasłużyli na znalezienie się w gronie
zbawionych, do których przyzna się Chrystus w dzień sądu Módlmy się do
Boga.

Polecamy Tobie, Panie, w tej modlitwie naszych bliźnich i prosimy Cię, abyś
raczył im udzielić swych darów, a nas kiedyś przyjął do swego Królestwa
obiecanego tym, którzy usłużą Tobie w ludziach potrzebujących pomocy. Który
żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Idziemy z błogosławieństwem Bożym, by budować Królestwo Chrystusa, by

dostrzegać naszego Pana w ludziach potrzebujących pomocy.
NMP Królowej Polski

Jako dzieci narodu polskiego, gromadzimy się dzisiaj, by złożyć hołd Bogu.
Gromadzimy się także, by okazać naszą miłość wobec Maryi, którą czcimy jako
Królową Polski, Matkę naszego narodu. Oto Ona od ponad 600 lat w swym obrazie
„Jasnej broni Częstochowy" i całej Polsce wyprasza wiarę, jednoczy ją i prowadzi do
swego Syna. Niech więc sławi Ją nasza pieśń, niech otacza ją nasza modlitwa i
miłość, byśmy wierni Bogu i Kościołowi, stali się znakiem Chrystusa wśród narodów.

Zgromadzeni w uroczysty dzień święta Królowej Polski, zanieśmy do Boga

naszą modlitwę, prosząc Go o potrzebne łaski dla wszystkich ludzi i dzieci
narodu polskiego.

1. Módlmy się za Kościół święty całej ziemi, aby opromieniony opieką Maryi,
Matki wszystkich wierzących, niósł ludziom radosne orędzie zbawienia. R.
Niech Matka Chrystusa wstawia się za nami.
2. Módlmy się za nasz naród, aby wpatrzony we wzór Maryi, pokornie
wypełniał wolę Bożą i służył sprawie Królestwa Chrystusa na ziemi.
3. Módlmy się za Księdza Prymasa i naszych biskupów, aby wsparci
pomocą Królowej Polski, służyli Kościołowi i narodowi swą wiarą i słowem
Bożym.
4. Módlmy się za Polaków na całym świecie, aby w różnych krajach służyli
Chrystusowi, Kościołowi i ludziom przez wiarę, pracą i więź z kulturą
narodową.
5. Módlmy się za nasze władze państwowe, aby ich służba dla narodu i
każdego człowieka przyczyniała się do pokoju w świecie i ojczyźnie.
6. Módlmy się za młodzież i dzieci, aby byli nadzieją Kościoła i ojczyzny oraz
dojrzewali do pełni chrześcijaństwa pod opieką Matki Boga i ludzi.
7. Módlmy się za naszych zmarłych (...), aby osiągnęli radość wieczną i
znaleźli się w Królestwie Chrystusa.
8. Módlmy się na nas samych, aby obecności obrazu jasnogórskiego
przyczyniła się w naszych sercach i rodzinach do odnowienia więzi z
Bogiem i Kościołem dla dobra całego narodu.

Wznosimy do Ciebie, Ojcze nasz, tę modlitwę i prosimy o Twoją łaskawą

pomoc, którą nieustannie okazujesz naszemu narodowi, przez Tę, która jest
Matką Twego Syna, a którą nasza ojczyzna czci także jako Królową i Matkę.
Przez Chrystusa Pana naszego.
Pasterka

W tę świętą noc gromadzimy się w Imię Pańskie. Wielki czar i urok ma ta noc, jak żadna inna
w roku. Sercami naszymi owładnął Boży pokój i Boża radość. Oto Słowo staje się ciałem i
zamieszkuje między nami. Pan niebios zstępuje w ludzką historię.
Chryste, któryś tamtej historycznej nocy narodził się w Betlejem, tej nocy naródź się w
sercach Twoich wiernych. Niechaj w tę świętą noc ogarnie nas Twoja wielka światłość, a
radość tej nocy trwa w nas zawsze.
Z aniołami i pasterzami, z niebem i ziemią, stańmy przed żłóbkiem, by adorować Dziecię i
śpiewać Mu hymn chwały

Msza w Dzień

Przeżywamy dzień wielkiej, niepowtarzalnej radości, bo Bóg przemówił przez Syna.

Przychodzimy dzisiaj, by słuchać Jego głosu, by przyjąć Go do domu swego serca, bo to
małe dziecię to Słowo Przedwieczne, nasz Bóg i Król całego świata. Niech więc świąteczna
radość wypełni nasze serca. Niech ta ofiara będzie znakiem, że On przychodzi do swoich, a
swoi Go przyjmują jako Boga, Zbawiciela i Króla.

Św. Szczepana

Wczoraj zachwycała nas biel, niepokalaność żłóbka. A dziś mamy od razu wielki kontrast:
czerwień męczeńskiej krwi. Liturgia chce na w ten sposób uprzytomnić wielką prawdę: że
wiara w Jezusa Chrystusa łączy się ze świadectwem aż do przelania krwi. Ileż to krwi
męczeński przelało się przez te dwa tysiące lat, począwszy od krwi św. Szczepana. Jakież
wielkie zastępy świadków - męczenników ma Chrystus pośród wszystkich narodów i
języków. Czy w ciągu dziejów ludzkich za jakąkolwiek inną prawdę, poza ewangelią oddano
tyle krwi? Nieprzeliczone zastępy męczenników Chrystusa z wszystkich czasów i wieków
podtrzymują Kościół święty w nieustannej młodości. Dziś, gdy stajemy wobec tego morza
krwi męczeńskiej, począwszy od krwi św. Szczepana, trzeba nam samym zapytać się o
wagę, siłę przekonania i moc naszego świadectwa Chrystusowi.

Do Ojca naszego Pana Jezusa Chrystusa zanieśmy pokorne błagania o

rozświetlenie mroków naszego życia, wołając:

1. „Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką". Spraw, Panie,

aby Kościół był światłem rozjaśniającym mroki współczesnego świata.
2. „Nad mieszkańcami kraju mroków zabłysło światło". Spraw, Panie, aby
Ojciec Święty niósł skutecznie orędzie Ewangelii.
 3. „Na Jego barkach spoczęła władza". Spraw, Panie, aby rządzący
państwami umieli sprawować władzę na wzór Księcia Pokoju.
4. „Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom".
Spraw, Panie, aby niewierzący znaleźli w Chrystusie sens swojego życia.
5. „Nie było dla nich miejsca w gospodzie". Spraw, Panie, aby ubodzy
otrzymali pomoc od żyjących w dostatku.
6. „Oto zwiastuję wam radość wielką". Spraw, Panie, abyśmy radośnie
przeżywając tajemnicę Wcielenia, byli Twoim światłem w naszych
środowiskach.

Boże, wysłuchaj próśb Kościoła, które zanosi do Ciebie przez swojego

Zbawiciela narodzonego w tę najświętszą noc i spraw, aby Jego światło
przenikało zawsze życie Twoich wiernych.