"AKLAT NG ALPHA OMEGA"
CRISTO CRUCI OMNIPOTENTI. Ito ang unang krus ng Mundo at may
( DEUS UNIVERSO)
"PANGKALAHATANG PROTEKSIYON"
...LAMUROC MILAM AMPHILAMGUAM EXEMENERAO EXIAM
MIRAM MATAM MACMAMITAM ADAM ADRADAM ARADAM
ARAM ACDAM ACSADAM MITAM MATAM MICAM...
“AL-EL-OIA, ako ang Diyos ng tao, ang Diyos ng Langit at Lupa,
kaisa ng libo-libong pangalan. AL EL OIM DEUS ALPHA OMEGA
PANTOKRATOR UNIVERSUM. “pagpapakilala ng Diyos ng una at
huli, dagdag pa niya, “ako ang SOLOMATA, ang liwanag ng apat na
haligi ng Mundo, kaisa ng FLORA MUNDA MUNDI.” Matapos
maganap ito, ang Diyos Ama ay nagpasya ng lumapag sa Lupa
upang palakasin ang EHE ng Mundo ng mga katagang SATOR
AREPO TENET OPERA ROTAS. Wika niya sa Bulaklak, “aking
ilalagay ang lima mong talutot na liwanag, halimuyak ng iyong
ngalan ay aking isasaboy, MACAM ADAM CRUAM ABBA MICAM”,
at ang madilim na Mundo ay lumiwanag. “LUX VIRMAM, nang
MITAM ICAM TUUM ACAM MEAM, at ang Mundo ay tatawaging
REGNUM ADONAI, na magsisilbing tanglaw ng sangkalupaan,
MECUM MITAM MILAM, sa kapangyarihan ng pangalan ko
ALLELUIA ALPHA OMEGA DEUS UNIVERSO.” Ang Sangnilikha ay
babasbasan ko SPIRITUS SANCTUS BENEDICTUS OMNIBUS sampu
nang pagkakaisahan, MOM PERTUM EGOSUM AC ANOS PALTIM at
ang lahat ay tatawag sa akin ng EIOVAM REX DEUS.” Naghanda na
ang Bathala ng langit sa paglapag, sasamahang lalapag ng mga
anghel sa mula sa langit AVOM AMEX EGOSUM ADJUVA ANGELII
PORTA REGNUM COELI, kasama ang haring kidlat CRUPNISIUM
INBECEBELIS EGOSUM, si Bathala ay pumailanlang tungo sa
sangkalupaan. Nang ang Diyos ay nasa lupa na, ay lumitaw ang
makapangyarihang krus sa ibabaw ng lupa na may mga
mahihiwagang katagang ito ARDAM ACDAM ADONAI SANCTO
tinig na dumagundong mula sa langit; “AL EL OIM DEUS
UNIVERSUM SANCTO EIOVAM SEMPETERNUS DEUS
OMNIPOTENTIS, DEUS IN CAELI ET TERRA, SANCTO CRUCI,
CHRISTO JESUS ILLUMINE POPULI” at ang Mundo’y lumiwanag.
Nandoon din na na lumitaw ang dalawang arkanghel na siyang
magbabantay sa gagawing paraiso ng Eden. Ang mga arkanghel na
ito ay sina AVOM at AMEX, binabantayan nila ang Mundo mula sa
una nitong suson hanggang sa ika-pitong suson. Sumilay ang
liwanag ng haring araw, habang ang himapapawid ay natatakpan
ng mapuputi at makapal na ulap. Walang anu-ano ay lumabas ang
isang matang may pakpak, at nagliliwanag. Sa liwanag ay
mababanaag ang mga katagang nakapalibot sa kanya na dili iba
kundi DEUS ALPHA OMEGA. Nang ito ay nagaganap, makikita sa
makapal na alapaap ang mga katagang: JESUS EXEMENERAU
SALVATOR POPULI. Lumabas ang mala-kristal na liwanag na
sumabog ay ang mga sumusunod: SERTEMOVUS DEORTEM
SUCTAM MAREM MAGRACIM MAMOIM HERTUYEM LAMOIREM
NECER ASVUAB LOPODEMIT HAGOEREM GREMUGAM. Ang mga
ito ang mga itinuturing na hukbong mandirigma sa langit. Sila ay
kung saan saan napatutungo na ang pangunahing gawain ay
hanapin ang gintong baton a kinatititikan ng mga ganitong kataga:
MAGNAM MITAM MAEM FU MAEM. Magandang kapalaran
sapagkat ang nasabing bato ay kanilang natagpuan, at ng kanila
itong hahawakan ay may tinig na nagsalita na ang wika’y “DEUS
SANCTUS EXEMENERAU NUMUR PALTIM MEAM EGOSUM DEUS
REX”. Hinanap iyon ng mga magigiting na mandirigma, ngunit sa
kasawiang palad ay hindi nila ito natagpuan. Naglibot sila at sa
kanilang paglilibot ay may nakita silang isang matanda na nakaupo
sa kaniyang ginto at nagliliwanag na trono. Siya ay napuputungan
ng koronang ginto na may mga nakatitik na ganito: E.O.M.A.M. na
kilala sa tawag na Cinco Nombres de Dios. Ito ay ang mga
sumusunod: EOUA OMEGA MEM ALPHA MICAM. Nang matanto ng
mga mandirigma na siya ang Diyos ng langit at lupa, sila ay
nagpatirapa. Habang nangyayari ito, ang matanda ay biglang
naglaho. Nang hindi na nakita ng mga mandirigma ang matanda,
sila ay umalis sa kanilang kinaroroonan. Habang sila ay naglalakad,
sila ay may nakasalubong na malaking apoy, ito ay ang Solo Ojo na
kung tawagin ay MAZUD MORIM. Inagaw nito Solo Ojo mula sa
kanila ang nasabing gintong bato at dinala patungo sa alapaap at
nagtinig ang solomata ng “EGOSUM DEUS ALPHA ET OMEGA”.
Nang ito ay marinig, sila ay nagpuri at nagpugay sa nasabing Solo
Ojo. Biglang lumiwanag na totoo, at siya ay tinaguriang tanglaw ng
sangsinukob. Ganito naman ang sabi sa ibang kasaysayan. Nang
simulang likhain ng Diyos ang lupa, ang lupa ay wala pang hugis at
pawang dilim lamang ang bumabalot dito habang umiihip ang
malakas na hangin. Sinabi ng Diyos, “FIAT LUX” at nagkaroon ng
liwanag. Sunod niyang ginawa ay, “tinatawagan ko ang haring
apoy; REX IGNEM DEUS, VENI.” Lumapit sa Diyos ang haring apoy,
ito ay kanyang binuo at kinapal. Binigyan ng sapat na init at lubos
na liwanag. Nang ito ay mabuo na, siya ay nasiyahan at tinawag
niya itong araw. Pinagbukod niya ang liwanag at dilim. Ang
liwanag ay tinawag niyang arao at ang dilim ay gabi. Sumapit nga
ang umaga, iyon ang unang arao. Naglibot ang Diyos, tinungo niya
ang araw at ginawa niya itong luklukan. Habang siya ay
nandoroon, pinagmasdan niya ang Mundo, napagtanto niya na
parang kulang, kaya’t siya ay nagpatuloy na lumikha.
UNANG ARAW NG PAGLALANG
Ang apat na elemento ang mga pangunahing sangkap sa paglikha,
Sinabi ng Infinito, lilikhain ko ang Langit at Lupa, “CREAVIT
SECTIBVS CAELVM ET TERRAM” kaya nagkaroon ito ng hugis. Sa
aklat ng Genesis 1:1-2 ay ganito ang nakasulat, NANG SIMULANG
LIKHAIN NG DIYOS ANG LUPA AT ANG LANGIT, ANG LUPA AY
WALA PANG HUGIS O ANYO, DILIM ANG BUMABALOT SA
KAILALIMAN AT UMIHIP ANG MALAKAS NA HANGIN SA IBABAW
NG TUBIG”. Ang Infinito Diyos ay nagsalita muli ng ganito, “ACNA
TURVATE SODEM AC SODEM TREASET BVITARAP MANAOT
LVMBRATE ACTIVVS DEVS MEAVITE DEVS SANCTA MEVS”, at
nagbukod ang Lupa at Tubig, at may sinabi pa, “MAL QUE ATIM
MIRBEATIM MACMAMITAM”, ang tubig ay nagkabuklod-buklod at
dumaloy sa magkaiba-ibang mga Bansa. Sa Genesis 1:3-5 ay ganito
ang nakasulat, “SINABI NG DIYOS, MAGKAROON NG LIWANAG, AT
NAGKAROON NGA, NASIYAHAN ANG DIYOS NANG ITO’Y
MAMASDAN. PINAGBUKOD NIYA ANG LIWANAG AT ANG DILIM.
ANG LIWANAG AY TINAWAG NYANG ARAW AT ANG DILIM
NAMAN AY TINAWAG NA GABI – IYON ANG UNANG ARAW”. Sa
Tagong kasaysayan ay ganito naman ang pagkakasabi ng Diyos,
“FIAT LUX BAMRURATAP MUMSAPER DIE LVXIM DVCAM
HVMIEYER PEMHVMAC AIDISTORBA BARTASI JELVMEL MENAC
CATOR FOOC FIAT BARPITVM EGO RVSARITVS MVNDVM
YIBESLIHA HAC MILVREMUS EGRVMINTOR BIMSITOR HANDOR
DEVS” Nang ito’y masabi ay naghiwalay ang liwanag at ang dilim.
Ang unang araw ng paglalang ay nagbigay ligaya sa Infinito Diyos
ganoon din sa Kanyang mga kaantabay, maligaya silang
nagbabatian at dahil doon ay may sinabi ang Diyos na ganito, “LOS
HOMBRES SE LVMBRE BIRHAMOY DE DVCAM BALRISI HVMANVM
MIGTIAL SACSILVOM DEVS SIGHOM”, at ang 24 Ancianos ay
sumagot ng ganitong salita, “DEVS EGOSVM NOM NVMBRE SILAC
CARTOAM DEVS EGOSVM MOSTAHVS HIGRVSILVM CIAMIM CVM
EDRVTE ACDVDVM MOMINTOR”. Pagkatapos noon ay nagsimula
na naman siyang maglalang.
PANGALAWANG ARAW NG PAGLALANG.
Sa araw na ito ay ginawa ng Diyos ang kalawakan upang tuwa dahil nadarama ang kaligayahang walang halo kundi puro
mamagitan sa tubig na nasa itaas at sa may bandang ibaba, kaya kagalakan.
ang sabi sa Genesis 1:6-8 ay ganito, “SINABI NG DIYOS:
Sa Genesis 1:9-13 ay ganito ang nakasulat, “SINABI NG DIYOS,
“MAGKAROON NG KALAWAKANG MAGHAHATI SA TUBIG UPANG
MAGSAMA-SAMA SA ISANG DAKO ANG TUBIG SA SILONG NG
ITO’Y MAGKAHIWALAY AT NANGYARI ITO, GINAWA NG DIYOS
LANGIT UPANG LUMITAW ANG LUPA, AT ITO’Y NANGYARI. ANG
ANG KALAWAKAN NA PUMAGITAN SA TUBIG NA NASA ITAAS AT
LUPA AY TINAWAG NIYANG DAIGDIG AT KARAGATAN NAMAN SA
NASA IBABA, LANGIT ANG TAWAG NYA SA KALAWAKAN,
NAGSAMA-SAMANG TUBIG. NASIYAHAN SIYA NANG ITO’Y
DUMAAN ANG GABI AT SUMAPIT ANG UMAGA; IYON ANG IKA-2
MAMASDAN. PAGKATAPOS, SINABI NG DIYOS, MAGKAROON SA
ARAW”. Sa tagong kasaysayan naman ay ganito ang sinabi ng
LUPA NG LAHAT NG URI NG HALAMANG NAMUMUNGA AT
Diyos nang ginawa ang kalawakan, “BERNATE DEVS MOS HIC
NAGBUBUTIL. AT NANGYARI ITO. TUMUBO NGA SA LUPA ANG
HACCO MEVM SVPERNA EGOSVM”. At nang tawagin niya ang
MGA HALAMAN. NASIYAHAN SIYA SA KANYANG GINAWA NANG
kalawakan na LANGIT ay ganito ang salitang binigkas niya,
ITO’Y MAMASDAN. DUMAAN ANG GABI AT SUMAPIT ANG
“BVNAMORATE AB SILOC HISCORTE CAELVM”. At dagdag nito
UMAGA – IYON ANG IKA-3 ARAW. Nang pinagsama ang Tubig
upang maging ganap ang pinaka-unang pangalawang araw sa
upang lumitaw ang Lupa at ganito ang sinabi ng Diyos sang-ayon
buong kasaysayan ng paglalang, nagsalita muli ang Panginoon
sa tagong kaalaman. “DE TRACTOR HOBI COMIEMS TVNADOR
“NVMBRATE CAELORVM ET TERRAM SEDIVM MVNDVM
EMPARITILLOS SIRCABVS HVMRETOS” Nang ginawa ang mga damo
LACIMVNA HIGROSEM PACTOBOTEL ECRAESIM EGO DEVS
at halaman ay ganito ang sabi ng Diyos. “OCCVLVM HVMBAR QUI
MVNDVRARIPVS DEVS” Nang ito’y masambit, sumagot ang 24
DE ADO ACTE FIGNIMVS ET BARTVARVS”, at nagsalita muli upang
Ancianos ng ganitong salita, “REJIGESE BISOLANE VIENTE QUATRO
tumubo ang mga kahoy at lupa, “LYACHAM LAYALGEMA
SEÑORES EGOSVM SANCTE LVX DA MIHI PARPARAM SARALAM
LAYAFARAU LIALFARAH LEBARA LABAROSIN LAYARA RALUS
BUNCAO PIIG SINTVRISMO EGOSVM DEVS”.
VINYERE ALSANTE SANCTI MICLO PANICULO”, pagkatapos sa mga
PANGATLONG ARAW NG PAGLALANG. salitang ito lumitaw at tumubo ang lahat ng uri ng punongkahoy sa
balat ng lupa. Ang pangatlong araw sa kanilang paglalang ay
Sa araw na ito ay pinagsama-sama ng Diyos ang tubig sa isang
nagbigay dagdag ligaya sa Diyos at sa Kanyang mga gawa, ubod sa
dako upang lumitaw ang lupa, tumubo ang sari-saring halaman,
ligaya ay nagsalita ang Diyos ng ganito: “DEUS MEUS
mga kahoy na siyang sanhi ng kagandahang hindi pwedeng
CASTABOLANE EGO BERILLOS BUADOS MACRISE HIGUTE VILVO
pantayan. Ang mga bulaklak na kung pagmasdan ay parang
HUMAR ESORASIOM TUBBY”. Nang madinig ito ng 24 Ancianos
nagpapaligsahan sa ganda. Ang punong kahoy na halos
sila’y sumagot ng sabay-sabay sa pamamagitan ng mga salitang
nagtataasan upang matatanaw ang kapaligiran nagsisayahang
ito. “DEUS PATRIS TITRUS EGO SUM MEUM TOCRIBUS TAALIRUS
lumanghap ng simoy ng hanging sariwa at ang mga kabundukang
ROROLUS DEUS BAARTIBUS SICUTABUS ESTIMUS HONTIBARUM
punong-puno ng sari-saring halaman ay parang nag-aawitan sa
MUMBORUM EGO SACLO LUMBRE MUSTAEMTILUS.”
PANG-APAT NA ARAW NG PAGLALANG:
Sa araw na ito ay nilikha ng Diyos ang Araw, Buwan, at mga Bituin.
Ang Araw ay nakalaan upang magbigay liwanag sa panahon ng
araw at ang Buwan ay para magbigay liwanag sa gabi. Ang mga
Bituin naman ay upang magbigay kagandahan sa buong kalawakan
lalong-lalo na sa panahon ng gabi. Ang mga ito ay siyang tatanglaw
sa buong mundo.
Sa Genesis 1:14 hanggang 18 ganito ang sabi: “SINABI NG DIYOS
MAGKAROON NG MGA TANGLAW SA LANGIT PARA MABUKOD
ANG ARAW SA GABI. ITO ANG MAGIGING BATAYAN SA BILANG NG
MGA ARAW, TAON AT KAPISTAHAN MULA SA LANGIT, ANG MGA
ITO’Y MAGSASABOG NG LIWANAG SA DAIGDIG AT GAYON NGA
ANG NANGYARI. NILIKHA NG DIYOS ANG DALAWANG MALAKING
TANGLAW: ANG ARAW, UPANG TUMANGLAW SA MAGHAPON, AT
ANG BUWAN, UPANG MAGBIGAY LIWANAG KUNG GABI NILIKHA
RIN NIYA ANG MGA BITUIN, INILAGAY NIYA SA LANGIT ANG MGA
TANGLAW NA ITO UPANG MAGSABOG NG LIWANAG SA DAIGDIG
TUMANGLAW KUNG ARAW O GABI, AT MAGBUKOD SA LIWANAG
AT DILIM PINAGMASDAN NG DIYOS ANG KANYANG GINAWA AT
SIYA’Y NASIYAHAN.” Ganyan ang sabi sa hayag na karunungan.
Nang Likhain ang Araw:
Bagamat sa hayag na kaalaman ay may malaking kakulangan sa
tunay na pangyayari, ang tago naman ay ganito ang pagpaliwanag.
Nang likhain ng Diyos ang Araw na ito ang salitang Kanyang
binigkas: “HIC ESPIRITUM MEUM ET CUM SAR MUNDI VINCIT NOS
EMPERIM” nang ito’y masabi biglang nagkaroon ng araw. Ang
araw ay inilagay ng Infinito Diyos sa gitna ng kalawakan upang
magbigay ng tanglaw sa daigdig. “SARMUNDI ENERITUM MURLUM
MACMITOR HIGUR.” Ang araw ay nagkaroon ng dalawang mata na
siyang nagbigay buhay sa init nito: “SINASOP MISOP HUMPILAC
LARA MEUS EGO REMOS”. Nagkaroon ng dalawang tainga upang
madinig kung ano man ang pag-uutos ng Diyos sa kanya.
“BUCERRA LAGASTOSE HINLOT MIMPAL EGO PAL LACMIT
SUNIMBUR DEUS”, nagkaroon ng bibig upang may kakayahang
makipag-usap sa mga nilikha ng Diyos gaya ng Buan, Bunatala at
mga Bituin, at higit sa lahat ay makapagbigay siya ng mensahe sa
Diyos sa kahit anong bagay ng ginagawa ng tao at iba pang mga
nilalang ng Diyos sa Mundo, kaya isa ito sa dahilan kung bakit ang
tao hindi puwedeng magsinungaling sa Kanya.
ANG PANG-ANIM NA ARAW NG PAGLALANG
Sa araw na ito ay nilalang ng Diyos ang Tao at mga Hayop. Dito
ginawa ang unang tao na tinatawag niyang Adan at Eva at ang ito
ay binigyang kapangyarihan upang mamahala sa lahat ng hayop,
isda at ibon dito sa lupa. Sa Genesis 1-:24 hanggang 30 ay ganito
ang nakasulat: “SINABI NG DIYOS: MAGKAROON NG LAHAT NG
URI NG HAYOP SA LUPA – MAAMO, MAILAP, MALALAKI AT GAYON
NGA ANG NANGYARI NILIKHA NGA NIYA ANG LAHAT NG ITO,
SIYA’Y LUBOS NA NASIYAHAN NANG MAMASDAN ANG MGA ITO.
Pagkatapos likhain ang mga ito, sinabi ng dios ngayon: “LALANGIN
NATIN ANG TAO, ATING GAGAWIN SIYANG KALARAWAN NATIN,
SIYA ANG MAMAHALA SA MGA ISDA, MGA IBON AT LAHAT NG
HAYOP, MAGING MAAMO O MAILAP, MALAKI O MALIIT.” Nilalang
nga ng Diyos ang mga tao ayon sa kanyang larawan, lumalang siya
ng isang lalaki at isang babae, at sila’y pinagpala. Wika niya:
“MAGPAKARAMI KAYO AT PUNUIN NG INYONG MGA SUPLING
ANG BUONG DAIGDIG AT PAMAHALAAN ITO. BINIBIGYAN KO
KAYO NG KAPANGYARIHAN SA MGA ISDA, SA MGA IBON, AT SA
LAHAT NG URI NG BUTIL AT MGA BUNGANG KAHOY NA INYONG
MAKAKAIN, ANG LAHAT NG HALAMANG LUNTIAN AY IBIBIGAY KO
NAMAN SA MAILAP NA HAYOP, MALAKI MAN O MALIIT AT SA
LAHAT NG MGA IBON.” at ito nga ang nangyari.
Ang pang-anim na Araw ay siyang panghuli sa paglalang ng Diyos.
Dito nagkaroon ng makulay at buhay ang sandaigdigan gawa ng
nagkaroon na ito ng nilalang na siyang mamahala at magtatakbo
sa lahat ng may buhay. Sa tagong karunungan ay ganito ang
salaysay na ang Diyos ay lumalang sa lahat ng uri ng mga hayop,
ang Diyos ay nagsalita ng ganito: “MURPICTICTUM ET NUNUM
EMERENCIANA ET NUNUM MITAM”, nang ito’y masambit kumalat
sa mga kabundukan at sa kapatagan ang lahat ng uri ng hayop,
ito’y maging maamo o mailap o maliit o malaki, at muling nagsalita
ang Diyos upang mabasbasan ang mga ito: “NUMBRIBUS TICUS
DEUS HAMPIR NIMRUBATO CULAMPAIM MICTURIMUS INIMITUS
MUNDUM SINUGRATOR HIGMACANUM”. Nang likhain ang unang
tao sa mundo ay pinangalanan itong ADAM (Adan). Ang pangalang
ADAM ay hinugot mula sa apat na buntala na tanglaw ng mundong
sangtinakpan, ang salitang pinagmulan ay ito: A – ASTROS D –
DISIS A – ANAT//UL M – MISEMBRE.
Ang Genesis 2:7 ay ganito ang nakasulat: “NILIKHA NG DIYOS ANG
TAO MULA SA ALABOK, HININGAHAN SA ILONG AT NAGKAROON
NG BUHAY.”
Subalit sa tagong karunungan ay ganito naman ang kasaysayan.
Inihanda ng Diyos ang mga sangkap na ipinagkaloob sa tao na ang
mga ito ay SUBTILIDAD, IMPASIBILIDAD, AGILIDAD at CLARIDAD.
Ang mga apat na ito ay hinugot mula sa apat na elemento sa
mundo na walang iba kundi ang APOY, HANGIN at LUPA at TUBIG.
Pagkatapos ay nagsalita ang Diyos ng ganito: “SUBTILIDAD PAMULI
QUIP PENSEMULI OSIM PERLIM ODIM PEMPAUM, IMPASIBILIDAD
PINCUAM CUGEP PELINCUAM HIFERE PAUPERUM ICUIS, AGILIDAD
PINTUIM PICERE PINTUM ARIEP PINCUIM ACUTIM, CLARIDAD
PINDIMALLIM PERCUIM LIATUM PAMULI LICARIUM.” Nang
matapos magsalita ang Infinito Diyos ay kumuha ng isang dakot na
alabok at nagsalita muli: “TE EJITUR CLEMENTISSIME PATER PER
DEUS ESPIRITUM TUUM DOMINUM NOSTRUM SUPLICES
ROGAMUS AC PETIMU UTI ACCEPTA HABEAS ET BENEDICAS
DOMINE INTOTO CORDE MEO QUEMADMODUM DAMAHI
LUMECH GADAL PANCIA VEFOAS MEOROD LAMIDOCH
BALDACHANERETHON METHATRON, HAEC DONA HAEC MUNERA
HAEC SANCTA SARAFICIA ILLIBATA ALASASES LATORES ARAM
ARADAM ADRADAM FRUOISIERE ABE ABEUC ABEIC ABEICA
CARMAR AC OC DEUS.” Ang alabok ay naging tao, subalit ito’y
wala pang buhay kaya nagsalita muli ang Diyos at ito’y hiningahan
sa ilong sa ganitong pangungusap: “JUAAHUHAI JOHAOC ABHA
HICAAC AERISIT HOCTACSIT ALIMIRACTIM HOCMITAC AMINATAC
HIPTAC”, at upang pasukan ang katawan nito ng apat na elemento,
ito ang sinabi ng Diyos: “PAMPANABAL PRUITIATEM GETECAN TES
PUICCIMPRIAEM CRUISISIUM.” Ang katawang material ay dapat
magkaroon ng espirito kaya nagsalita ang Diyos ng ganito upang
pasukan ng espirito ang katawan ni Adan: “ACUTIN PERICTATOS
REXSISIUM CINCIMATIM PIMPUMABAL PICIONABAL
PAMPANABAL, at upang gumalaw ang katawan ni Adan:
“ALLITUIM HISIUMIEM ALLITAM RACIONISUM PICERE
SARAPACIONEM PIMPUMABAL, at para makapagsalita si Adan,
ganito ang sabi ng Diyos: “PELINCUAM PRILICAM PURITIRITIS
PAMPANABAL, at upang maging normal na tao si Adan, at huwag
Makita ang kanyang espiritu, “PURFIFINICURI PANPANABAL EUNIC
CIUME ESISIRA PAMPANABAL SUBIRISATI NIMTAR CRUITIATOR
GUM.”
Nang matapos mabasbasan si Adan, siya’y naging tunay na tao,
subalit may nakita ang Diyos na dapat magkaroon si Adan ng
kasama, kaya ayon sa Aklat ng Genesis 1:18, 21, 22, 23, 24, 25
ganito ang sabi: “MATAPOS GAWIN ANG LAHAT NG ITO, SINABI NI
YAHWEH, HINDI MAINAM NA MAG-ISA ANG TAO, BIBIGYAN KO
SIYA NG MAKAKASAMA AT MAKATULONG KAYA’T PINATULOG NI
YAHWEH ANG TAO SAMANTALANG NAHIHIMBING, KINUHA NIYA
ANG ISANG TADYANG NITO AT PINAGHILOM ANG LAMAN SA
TAPAT NIYON, ANG TADYANG NA IYO’Y GINAWA NIYANG ISANG
BABAE, AT INILIPAT SA LALAKI. SINABI SA LALAKI, “SA WAKAS,
NARITO ANG ISANG TULAD KO, LAMAN NG AKING LAMAN, BUTO
NG AKING BUTO, BABAE ANG SIYANG ITATAWAG SA KANYA
SAPAGKAT SA LALAKI NAGMULA SIYA. ITO ANG DAHILAN KAYA
INIWAN NG LALAKI ANG KANYANG AMA AT INA UPANG SUMAMA
SA KANYANG ASAWA, SAPAGKAT SILA’Y NAGIGING IISA. KAPWA
SILA HUBAD, GAYUN MA’Y HINDI SILA NAHIHIYA.”
Sa tagong kasaysayan ay ganito naman ang kwento. Noong si Adan
ay naging tao na, nakikita niya ang ibang nilalang na gawa ng Diyos
ay mayroong mga kaparis, sinabi niya sa sarili na mabuti pa ang
mga hayop ay mayroong kapareha. Naramdaman ni Adan ang
lubos na pangungulila kaya nagsalita siya ng ganito: “DEUS EGOM
MUNTAR EGO SUSTI MITIMI PAC LUBAR DATUM MEUM” at
nadinig ito ng Diyos at sumagot ng ganito: “REPITUMI MAUCAT
DAETIVES MENHAT MAUCNAT,” at natapos itong masabi
nakatulog si Adan at habang mahimbing itong tulog na magsalita
uli ang Diyos ng ganito: “MEMUS MAUS MITOS DIMUS RATULIA
DOMINUS DEUS” nang ito’y masambit hinugot ng Diyos ang isang
tadyang sa bandang kaliwa ni Adan at nagsalita ng ganito:
“MAUSTIVUS DICRIS TAUS” at hinilom ang laman na pinagkunan
ng tadyang. Itinabi ang tadyang sa natutulog na Adan at nagsalita
muli ang Diyos ng ganito: “PUROKUS MURAMUS DITESUM HUM
MEAM DAUTINAL LACRIBUS HUSIBIBUS EGOSUM at naging babae
ang tadyang, hiningahan ng Diyos sa ilong ng ganitong
pangungusap: “JUAAHUHAI RONAOC DUMAC ABHATAC ANATAC
SIBULERUS DEUS MEAS HAAC TAAC NAAC” at nagkaroon ng
hininga ang babae at upang maging tunay na tao ang babae ay
ganito ang sabi ng Diyos: “LUMARAC MUAM MICTIM JUNAUS
TAAMIMIT RICSAULAR SILUSTUMI JUMARI. At biglang nagising si
Adan at maligaya siya nang makita niyang mayroon na siyang
kasama. Tinawag niya Eva ang babae, ang pangalang EVA ay hango
sa tatlong ilog na pinakamalaki sa mundo, E – EUFRATES, V –
VILHA, A – AEDOM.
Gayon nilikha ng Diyos ang lupa, ang langit at lahat ng bagay na
naroroon sa loob ng anim na araw
at SIYA’Y NAGPAHINGA SA PANG PITONG ARAW.
Siya ay nasiyahan sa mga nangyari, nilikha rin niya ang mga
encantadores na siyang magbabantay sa kalikasan. Habang siya
naman ay nakaluklok sa kanyang kamahal-mahalang trono ay
inilagay niya sa mukha ng araw ang kanyang kamahal-mahalang
ngalan, ang MEM MILAM at ang raya naman ng araw ay FORTIRA
FORTISADIM FRIUM FRECTA FITACSIS FIAT BATOS BERMAM
BETHAM. Lumitaw mula sa kaibuturan ng araw ang tatlong
kanunuan, ang AVAWER AENORUAM ARGOHOIM. Sila ang
ARATAM na sinasabi. Ang tatlo ay nag-usap at habang sila ay
nagpupulong, ay may titik na lumitaw sa alapaap, ito ay ang
V.O.C.A.L. ito ang salita na lubhang makapangyarihan na dili iba
kung bibigyan ng kahulugan ay: Verbum Omnipotentem Christum
Adonai Luxim. Nang ang mga mahihiwagang salitang iyon ay
mabasa nila, ay may isang tinig silang narinig at napagtanto nila na
mayroon silang kasama na hindi nila makita. Nagsalita ito at
nagpakilala na siya ang EMERENCIANA, ang Alpha at Omega, ang
Diyos sa Una at sa walang hanggan, Infinito kung tawagin. Sinabi
ng Infinito na bibigyan niya ng pangalan ang tatlo na kikilalanin sa
SangMundo. Ito ay ang JEHOVAH DEUS, YESHUAH DOMINUS,
RUAH SPIRITUS SANCTUS, nang ito ay matanggap, ang tatlo ay Sangnilikha at lubhang silang nasiyahan. Lumipas ang mga
nagkaisa, na tanggapin ang kanilang banal na pangalan. Ang panahon, patuloy na dumami ang tao, nagkaroon ng mga
kanilang wika’y VERBUM DEUM DEUS OMNIPOTENTI SALVATOR mayayamang sibilisasyon, at ang tao ay dumating ang panahon na
PATRI, ET FILII, ET SPIRITUS SANCTI, lumitaw ang pintuan ng ang sangkatauhan ay nagkasala, hanggang sa itulot ng Diyos na
paraiso at sila ay pumasok dito. Sa loob, ang tatlo ay nagulat, lipulin ang kasamaan sa pamamagitan ng malaking baha. Matapos
sapagkat ang paraiso ay nahahati sa dalawang dimensyon. Ang isa maganap ang mga ito, pinagpala ng Diyos ang sangnilikha at
ay sa tao at ang pangalawa ay sa mga enkantadores. Habang ang ibinalik ang lahat, habang ang paraiso at Encantadores del Mundo
paligid ay pinagmamasdan, tinungo nila ang natatanaw nilang ay pinag-isa ng Infinito at inilagay sa mga pulo sa dakong Silangan,
kaharian na may nagbabantay na solo ojo, na siyang sinasabing na kung tawagin ay Filipinas, kung saan patuloy na pinupuri at
Oculus Mundi. Lubos ang kanyang liwanag tulad ng sa araw, may idinarangal ang Alpha-Omega Deus Universo.
mga sinag na kinatititikan ng mga letrang A.E.I.O.U. na sila namang
Wakas!
kapangyarihan ng mga encanto. Ang mahiwagang patinig ay ang
mga sumusunod: AMANDEREM, EFOIM, ITRIMUGAM, OMPOLIT,
UIQWER. Dahil sa panggigilalas, naglibot ang Diyos Anak sa paraiso
at sa dakong Silangan ay nakita niya ito: INFINITO DEUS CREADOR
LAS ENCANTADORES. Dito ay natuklasan niya na nilikha din ng
Infinito Deus ang mga mahihiwagang bagay na ito. Nang makita
ityo ng Anak, siya ay nagbalik sa Ama at sinabi ang nakita. Sila ay
nagtungo sa araw at tinanong ang Infinito kung siya ba ang
lumikha ng mga iyon, ang sagot ng Infinito ay “oo, at sa buong
Mundo.” sabi pa ay “pati sa inyo Sanctissima Trinidad na totoo.”
Nang marinig ito ng tatlo, sila ay nagpuring totoo sa Infinito,
wika’y DEUS ELOHIM YAHWEH OMNIPOTENTI SANCTE, na dili iba
ay pakahulugan sa bawat letra ng salitang D.E.Y.O.S. matapos
nilang makapag-usap, inilagay ng Infinito sa araw at buan ang mga
salitang Alpha at Omega na ibig sabihin ay: ALPHA LUX PARTI HE
ABBAMUS at ang omega naman ay OMEGA MATAM ELOIM
GENTIAS ADAMIT, ang mga salitang ito ay makapangyarihan at
dapat ilihim. Sa isang dako, itinatak ng Infinito sa pintuan ng
paraiso ang E.O.M.A.M. Ito ang kamahal-mahalang pangalan ng
Creador del Mundo. Mula sa EOMAM, kinuha nila ang OMA at ang
natitirang E.M. pinagmasdan ng Infinito at Tatlong Personas ang