งานชิ้นที่6

การเผยแพร่ชีวประวัติบุคคล

นำเสนอโดย
ด.ช.ภูริวัฒน์ นันต๊ะ เลขที่ 4 ก
ด.ช.ภาสุ ดรพันเมือง เลขที่ 4 ข
ชั้นมัธยมศึกษาปี ที่ 3/12
ชีวประวัติของ จอห์น เลนนอน
จอห์น วินสตัน โอโนะ เลนนอน เกิดเมื่อวันที่ 9 ตุลาคม ค.ศ.1940 ที่ลิเวอร์พูลมา ประเทศอังกฤษ ให้กำเนิดโดย จูเลีย เลน
นอน และอัลเฟรด เลนนอน เชื้อสายไอริช มีอาชีพเป็นพ่อค้าเดินเรือ ชื่อของจอห์นถูกตั้งตามชื่อปู่ ว่า จอห์น "แจ็ก" แลน
นอน ส่วนชื่อกลาง วินสตัน มาจากวินสตัน เชอร์ชิล นายกรัฐมนตรีสหราชอาณาจักรในขณะนั้น เมื่อเขาอายุได้ 4 ขวบ จูเลีย
ผู้เป็นแม่ได้อย่าร้างกับอัลเฟรดผู้พ่อ เขาถูกบังคับให้เลือกว่าจะอยู่กับใคร เลนนอนเลือกพ่อของเขา แต่ในขณะที่แม่ของเขา
เดินจากไป เขาได้เปลี่ยนใจและเลือกที่จะตามแม่ของเขาไป แต่แม่กลับได้ส่งเขาไปอาศัยอยู่กับลุงและป้ าชื่อ ซึ่งไม่มีบุตร
ของตนเอง จนกระทั่งอายุ 17 ปี แม่ของเขาได้ถูกรถยนต์ชนและเสียชีวิตหลังจากที่มาเยี่ยมเขา
เมื่ออายุ 15 ปี เลนนอนได้พบกันแม็กคาร์ตนีย์ และได้ร่วมกันก่อตั้งวงดนตรี ชื่อ เดอะควอรีเม็น ตั้งชื่อตาม โรงเรียนควอรี
แบงก์ไฮสกูล เมื่อเดือนกันยายน ค.ศ. 1956 เดอะควอรีเม็นเล่นเพลงแนวครึ่งสกิฟเฟิ ลครึ่งร็อกแอนด์โรล ขึ้นที่วูลตันในงาน
เลี้ยงในสวนของโบสถ์เซนต์ปี เตอร์ และภายหลังได้จอร์จ แฮริสัน และสจ๊วต ซัตคลิฟฟ์ เข้ามาร่วมวง รวมตัวกันเป็น เดอะบี
เทิลส์ ในปี ค.ศ. 1960
ค.ศ. 1962 วงของเลนนอนได้เซ็นสัญญากับค่ายเพลง Parlophone เขาได้ออกซิงเกิลแรกของวง ชื่อเพลงว่า "Love me
do" ออกจำหน่ายในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1962 และขึ้นอันดับ 17 ในชาร์ตของสหราชอาณาจักร พวกเขาอัดอัลบั้มแรกชื่อ
"Please Please Me" เสร็จในเวลา 10 ชั่วโมงในวันที่ 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1963 ซึ่งเป็นวันที่เลนนอนเป็นหวัด เห็นได้ชัดจาก
เสียงร้องของเขาในเพลง "twist and shout" เพลงสุดท้ายที่อัดวันนั้น เลนนอนและแม็กคาร์ตนีย์แต่งเพลงร่วมกันจำนวน 8
เพลงจาก 14 เพลง ในบทสัมภาษณ์ แม็กคาร์ตนีย์กล่าวว่าสมาชิกคนอื่น ๆ หลงใหลในตัวจอห์น "เขาเป็นดั่งเอลวิสตัวน้อย ๆ
ของพวกเรา เรานับถือจอห์น เขาแก่กว่าและค่อนข้างเป็นผู้นำ เขามีสติปัญญาว่องไวและฉลาดที่สุดและประสบความสำเร็จ
เป็นอย่างมาก
ต้นปี ค.ศ.1963 วงของเลนนอนกลายเป็นวงที่โด่งดังที่สุดในสหราชอาณาจักร วงของเขาได้รับรางวัลมากมาย เช่น รางวัล
แกรมมี สาขาอัลบั้มแห่งปี ,รางวัล แกรมมี่ อัลบั้มเพลงป๊ อปยอดเยี่ยม,บริทิชอะวอร์ด ศิลปิ นประเภทกลุ่มยอดเยี่ยม,รางวัลออ
สก้าสาขาศิลปิ นอังกฤษ ดนตรีประกอบประเภทภาพยนตร์เพลงยอดเยี่ยม

ค.ศ.1969 เลนนอนได้ออกจากวงและผันตัวเป็นศิลปิ นเดี่ยว โดยไม่แถลงการใดๆ แต่พอลแม็กคาร์ตนีย์หนึ่งในสมาชิกวง

กลับได้แถลงการกับสื่อว่า “เนื่องจากขาดช่วงจากการแสดงสดหลังคอนเสิร์ตเชิงพาณิชย์ครั้งสุดท้ายในวันที่ 29 สิงหาคม
1966 เลนนอนรู้สึกหลงทางและคิดลาออกจากวง เนื่องจากเขาได้ใช้ยาแอลเอสดีโดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้เขาใช้ยานั้นเพิ่มขึ้น
และเกือบเสพติดถาวรเกือบตลอดปี ” ทำให้จอห์น เลนนอน ไม่พอใจเป็นอย่างมาก
 ค.ศ.1970 เลนนอนและภรรยาได้เข้ารับการบำบัดพื้นฐานกับอาร์เธอร์ แจเนิฟ ใน
การบำบัดถูกออกแบบมาให้ปลดปล่อยความเจ็บปวดทางอารมณ์ออกมา ในการ
บำบัดใช้เวลา 4 เดือน หลังจากนั้นพวกเขาได้เดินกลับลอนดอน และได้สร้างอัลบั้ม
แรกของเลนนอนชื่อว่า“จอนเลนนอน/พลาสติกโอโนะแบนด์”และได้รับคำชมเป็นอย่างมากจากนักวิจารณ์

หลังจากนั้นจอห์น เลนนอน ก็ได้โลดแล่นในวงการดนตรีโดยใช้ชื่อศิลปิ นเดี่ยวและมีเพลงดังอย่าง imagine ซึ่งเป็นเพลงที่

กลายเป็นสัญลักษณ์ของการต่อต้านสงครามในภายหลัง และได้ออกอัลบั้มอื่นอีกมากมาย
จนกระทั่งวันที่ 8 ธันวาคม ค.ศ.1980 ที่ห้องพักเดอะดาโคตา ในรัฐนิวยอร์ก เขาถูกยิงเข้าที่หลังกลางหลัง 4 นัด เลนนอน
ถูกนำตัวส่งห้องฉุกเฉิน โรงพยาบาลรูสเวลต์ และเสียชีวิตขณะพามาโรงพยาบาลในเวลา 23:00 น. ภรรยาของเลนนอนให้
สัมภาษณ์ในวันถัดมาว่า "จะไม่มีงานศพจอห์น" และปิ ดท้ายว่า "จอห์นรักและสวดมนต์แด่ชาติพันธุ์มนุษย์ โปรดช่วยกัน
สวดมนต์ภาวนาถึงสิ่งเดียวกันเพื่อเขาเถิด" ศพของเขาถูกฌาปนกิจที่สุสานเฟิ ร์นคลิฟฟ์ เซเมเทรี ในฮาตส์เดล รัฐนิวยอร์ก
โอโนะโปรยอัฐิของเขาที่เซนทรัลพาร์กในนิวยอร์ก ที่ที่ต่อมากลายเป็นอนุสรณ์สตรอเบอรีฟิ ลส์