Arxaia Grammatikh B V2

Μια Επιστημονική Έκδοση του Upbility
Η ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ 14 Ετών
ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ

Β' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Βασισμένο στην ύλη της Γραμματικής του
σχολικού βιβλίου «Αρχαία Β’ Γυμνασίου»
ΤΣΙΟΥΡΗ ΝΙΚΗ
Φιλόλογος
Δραστηριότητες προσαρμοσμένες
στις
A copy may ανάγκες
be made των παιδιών
for educational, με use.
non-commercial μαθησιακές δυσκολίες
niti.iri@gmail.com Transaction: 46030
© Upbility Publications LTD, 2020
Το παρόν έργο υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα. Η ειδική σήμανση πνευματικών δικαιωμάτων σε

κάθε σελίδα του έργου, πρέπει να περιλαμβάνεται σε κάθε εκπαιδευτικό αντίγραφο. Αντίγραφα που
δεν περιέχουν την ειδική σήμανση, παραβιάζουν το νόμο πνευματικών δικαιωμάτων και αποτελούν μη
επιτρεπτή ενέργεια.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το έργο είναι προσωπικές απόψεις του συγγραφέα, ο οποίος εγγυάται
την πλήρη ιδιοκτησία και/ή το νόμιμο δικαίωμα δημοσίευσης του περιεχομένου αυτού του έργου.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου στο σύνολό του ή τμημάτων του
με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς και η μετάφραση ή διασκευή του ή εκμετάλλευσή του με οποιονδήποτε
τρόπο, χωρίς τη ρητή γραπτή συγκατάθεση του εκδότη. Επίσης απαγορεύεται η αναπαραγωγή της
στοιχειοθεσίας, σελιδοποίησης, εξωφύλλου και γενικότερα της όλης αισθητικής εμφάνισης του έργου, με
φωτοτυπικές, ηλεκτρονικές ή οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους. Όλα τα φύλλα εργασίας των εκπαιδευτικών
αντιγράφων πρέπει να διατηρούν τη σήμανση πνευματικών δικαιωμάτων.
Upbility Publications LTD | Διγενή Γρίβα 81-83, Λευκωσία, 1090 Κύπρος

T: ΕΛΛΑΔΑ - 2103008090, ΚΥΠΡΟΣ - 22007137
e-mail: info@upbility.gr
www.upbility.gr
SKU: GR-EB1215
Συγγραφέας: Τσιούρη Νίκη, Φιλόλογος
Ψηφιακή Επεξεργασία: Ανδρούτσου Έλσα
Επιμέλεια: Άγα Νεκταρία
A copy may be made for educational, non-commercial use. niti.iri@gmail.com Transaction: 46030
ΜΗΤΡΩΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΧΡΗΣΗΣ
Το Μητρώο Δικαιωμάτων Χρήσης είναι μία πλατφόρμα προστασίας του Upbility για τους
επιβεβαιωμένους κατόχους του ηλεκτρονικού υλικού της βιβλιοθήκης μας. Μετά από κάθε αγορά
μέσω της ιστοσελίδας μας, η πλατφόρμα καταγράφει αυτόματα τα στοιχεία του αγοραστή και
κατοχυρώνει τα δικαιώματα χρήσης του σε όλες τις διαθέσιμες συσκευές του (pc, tablet, print).
Οποιαδήποτε προώθηση του υλικού ηλεκτρονικά ή έντυπα επιβαρύνει τον επιβεβαιωμένο
αγοραστή, καθώς το αρχείο θα έχει τα δικά του στοιχεία.
Η Γραμματική των Αρχαίων Ελληνικών | Β' Γυμνασίου
Περιεχόμενα
Πρόλογος ...........................................................................................................................................................1
Α' Μέρος - Θεωρία

1. Εἰμί (είμαι)........................................................................................................................................................3
2. Ουσιαστικά, Γ΄ κλίση Ουσιαστικών | Α΄ ΜΕΡΟΣ...................................................................6
• Καταληκτικά διπλόθεμα φωνηεντόληκτα σε –ις (γεν. –εως)................................................8
• Καταληκτικά μονόθεμα φωνηεντόληκτα σε –εύς..................................................................9
• Ουδέτερα ακατάληκτα μονόθεμα οδοντικόληκτα σε –α (γεν. –ατος).....................10
• Συμφωνόληκτα – Αφωνόληκτα - Ουρανικόληκτα – καταληκτικά - μονόθεμα........................11
• Συμφωνόληκτα – Αφωνόληκτα – Οδοντικόληκτα – καταληκτικά – μονόθεμα......................12
• Συμφωνόληκτα – Αφωνόληκτα – Χειλικόληκτα – καταληκτικά – μονόθεμα........................13
• Συμφωνόληκτα – Ημιφωνόληκτα – Ενρινόληκτα (θέμα: ν) – Ακατάληκτα – Μονόθεμα.....14
• Συμφωνόληκτα – Ημιφωνόληκτα – Ενρινόληκτα (θέμα: ν) – Ακατάληκτα – Διπλόθεμα...15
• Ακατάληκτα διπλόθεμα οδοντικόληκτα σε –ων (γεν. –οντος)..............................................17
• Καταληκτικά μονόθεμα οδοντικόληκτα σε –ας (γεν. –αντος).................................................18
• Υγρόληκτα (με χαρακτήρα ρ) μονόθεμα και διπλόθεμα...............................................................19
• Διπλόθεμα συγκοπτόμενα........................................................................................................................20
• Σιγμόληκτα Ουδέτερα...............................................................................................................................21
3. Επίθετα Γ΄ κλίσης.........................................................................................................................................27
4. Ανώμαλα Επίθετα....................................................................................................................................32
5. Αντωνυμίες...................................................................................................................................................34
6. Βαρύτονα φωνηεντόληκτα και αφωνόληκτα ρήματα.....................................................................40
• Οριστική Μέσης Φωνής...........................................................................................................................40
• Παρακείμενος και Υπερσυντέλικος συμφωνόληκτων......................................................................44
• Υποτακτική...............................................................................................................................................51
• Ευκτική............................................................................................................................................................58
• Προστακτική.............................................................................................................................................65
• Απαρέμφατα................................................................................................................................................70
• Μετοχές...................................................................................................................................................73
Β' Μέρος - Ασκήσεις

1. Εἰμί....................................................................................................................................................78
2. Ουσιαστικά....................................................................................................................................85
• Καταληκτικά διπλόθεμα φωνηεντόληκτα σε –ις (γεν. –εως)................................................86
• Καταληκτικά μονόθεμα φωνηεντόληκτα σε –εύς..................................................................88
• Ουδέτερα ακατάληκτα μονόθεμα οδοντικόληκτα σε –α (γεν. –ατος).....................90
• Συμφωνόληκτα – Αφωνόληκτα - Ουρανικόληκτα – καταληκτικά - μονόθεμα........................92
• Συμφωνόληκτα – Αφωνόληκτα – Οδοντικόληκτα – καταληκτικά – μονόθεμα......................94
• Συμφωνόληκτα – Αφωνόληκτα – Χειλικόληκτα – καταληκτικά – μονόθεμα........................96
© www.upbility.gr
Περιεχόμενα
• Συμφωνόληκτα – Ημιφωνόληκτα – Ενρινόληκτα (θέμα: ν) – Ακατάληκτα – Μονόθεμα.....98
• Συμφωνόληκτα – Ημιφωνόληκτα – Ενρινόληκτα (θέμα: ν) – Ακατάληκτα – Διπλόθεμα.102
• Ακατάληκτα διπλόθεμα οδοντικόληκτα σε –ων (γεν. –οντος)..............................................108
• Καταληκτικά μονόθεμα οδοντικόληκτα σε –ας (γεν. –αντος).................................................110
• Υγρόληκτα (με χαρακτήρα ρ) μονόθεμα και διπλόθεμα...............................................................113
• Σιγμόληκτα Ουδέτερα.............................................................................................................................117
3. Επίθετα Γ΄ κλίσης.....................................................................................................................................119
4. Ανώμαλα Επίθετα....................................................................................................................................128
5. Αντωνυμίες.................................................................................................................................................134
6. Βαρύτονα φωνηεντόληκτα και αφωνόληκτα ρήματα...............................................................143
• Οριστική Μέσης Φωνής......................................................................................................................143
• Υποτακτική...............................................................................................................................................152
• Ευκτική...................................................................................................................................................160
• Προστακτική........................................................................................................................................168
• Απαρέμφατα....................................................................................................................................176
• Μετοχές....................................................................................................................................179
Συγκεντρωτικός Πίνακας Εἰμί..............................................................................................................184

Συγκεντρωτικός Πίνακας Λύω.............................................................................................................185
Συγκεντρωτικός Πίνακας Λύομαι.......................................................................................................187
Λύσεις Ασκήσεων..........................................................................................................................................189
© www.upbility.gr
Πρόλογος
Κάτω από την ομπρέλα του όρου Μαθησιακές Δυσκολίες συναντάμε διαταραχές
όπως η Δυσλεξία, οι Αναγνωστικές Δυσκολίες, η Δυσορθογραφία, η Δυσγραφία, η
Δυσαριθμησία και άλλες. Τα παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες μπορεί να παρουσιάζουν
δυσκολίες στην ανάγνωση, στην ορθογραφία, προβλήματα στον προφορικό και γραπτό
λόγο, στην προσοχή και τη συγκέντρωση, στη μνήμη και αλλού. Τα άτομα με Μαθησιακές
Δυσκολίες δυσκολεύονται να μάθουν με τον παραδοσιακό τρόπο γι΄αυτό και κατά την
εκπαίδευσή τους πρέπει να επιστρατεύονται διαφόρων ειδών τεχνικές.
Η Γραμματική των Αρχαίων Ελληνικών είναι ένα εγχειρίδιο που έχει ως στόχο να
παρουσιάσει κάθε γραμματικό φαινόμενο με απλό και κατανοητό τρόπο. Έμπνευση για τη
δημιουργία αυτού του βιβλίου αποτέλεσαν οι μαθητές μου, στους οποίους επεδίωκα πάντα
να παρουσιάζω κάθε κομμάτι της θεωρίας με τέτοιον τρόπο, ώστε να τους ενθαρρύνω να
χρησιμοποιούν μνημονικές τεχνικές αλλά και να τους καθιστώ σαφές ότι τα φαινόμενα της
γραμματικής της αρχαίας ελληνικής γλώσσας αποτελούν μία αλυσίδα. Οι ασκήσεις που
συνοδεύουν κάθε γραμματικό φαινόμενο έχει γίνει προσπάθεια να δομηθούν σύμφωνα με
την ταξινομία του Bloom. Όλες οι δραστηριότητες αφορούν στο νοητικό τομέα και στα τρία
πρώτα επίπεδα:
ΓΝΏΣΗ ΚΑΤΑΝΌΗΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΉ
Εύχομαι αυτό το βιβλίο να αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο στα χέρια κάθε
εκπαιδευτικού που ασχολείται με παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες και όχι μόνο και
ευχαριστώ τις εκδόσεις Upbility που προωθούν τέτοιου είδους καινοτομίες.
Τσιούρη Νίκη,
Φιλόλογος
© www.upbility.gr 1
Α' Μέρος
Θεωρία
1. Εἰμί (είμαι)
ΟΡΙΣΤΙΚΉ ΜΈΛΛΟΝΤΑ
ἔσομαι θα είμαι
ἔσει / ἔσῃ θα είσαι
ἔσται θα είναι
ἐσόμεθα θα είμαστε
ἔσεσθε θα είσαστε
ἔσονται θα είναι
Παρατηρήσεις
1. Σχηματίζεται με το εσ+καταλήξεις ενεστώτα μέσης φωνής.

2. Προσοχή στο γ΄ ενικό.
3. Παντού ψιλή και οξεία.
ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΉ - ΕΥΚΤΙΚΉ - ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΉ

ΕΝΕΣΤΏΤΑ
Υποτακτική Ευκτική Προστακτική
ὦ εἴην -
ᾖς εἴης ἴσθι
ᾖ εἴη ἔστω
ὦμεν εἴημεν -
ἦτε εἴητε ἔστε

ἔστων/ὄντων/
ὦσι(ν) εἴησαν
ἔστωσαν
1. H υποτακτική παίρνει παντού ψιλή + περισπωμένη.

2. H ευκτική παίρνει παντού ψιλή + οξεία.
3. H προστακτική παίρνει παντού ψιλή + οξεία.
ΑΠΑΡΈΜΦΑΤΟ - ΜΕΤΟΧΉ
ΕΝΕΣΤΏΤΑ
Απαρέμφατο Μετοχή
εἶναι ὤν
οὖσα
ὄν
1. Tο απαρέμφατο παίρνει ψιλή + περισπωμένη.

2. Tο αρσενικό + το ουδέτερο γένος της μετοχής παίρνουν ψιλή + οξεία.
3. Tο θηλυκό γένος της μετοχής παίρνει ψιλή + περισπωμένη γιατί το –α
της κατάληξης είναι βραχύ.
4. Το αρσενικό + το ουδέτερο κλίνονται σύμφωνα με τη γ΄κλίση
ουσιαστικών και το θηλυκό σύμφωνα με την α΄ κλίση.
2. Ουσιαστικά
Γ΄ κλίση Ουσιαστικών | Α΄ ΜΕΡΟΣ
ΚΑΤΗΓΟΡΊΕΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΏΝ Γ΄ ΚΛΊΣΗΣ
Κριτήριο: Κριτήριο: Κριτήριο:
χαρακτήρας θέματος αριθμός θεμάτων κατάληξη
1. Φωνηεντόληκτα 1. Μονόθεμα 1. Καταληκτικά
Ουσιαστικά με χαρακτήρα ένα θέμα σε όλες τις πτώσεις με κατάληξη –ς
θέματος σε φωνήεν ἥρως - ἥρωος - ἥρως, πόλις,
πόλις – πόλεως ἥρωι - ἥρωα - ἥρως ἱππεύς, ἀνδριάς
ἰχθύς - ἰχθύος
ἄστυ - ἄστεως το θέμα το βρίσκουμε 2. Ακατάληκτα
από τη γενική ενικού
2. Συμφωνόληκτα χωρίς κατάληξη –ς
Ουσιαστικά με χαρακτήρα 2. Διπλόθεμα ἠχώ, γέρων, ποιμήν
θέματος σε σύμφωνο
δύο θέματα
I. Αφωνόληκτα
δύναμις – δυνάμεως
Ουρανικόληκτα (κ,γ,χ) με το δεύτερο θέμα
σχηματίζονται οι τρεις
φύλαξ – φύλακος πλάγιες πτώσεις του
ενικού και όλες οι πτώσεις
Χειλικόληκτα (π,β,φ) του πληθυντικού
γύψ – γυπός
Οδοντικόληκτα (τ,δ,θ)
πατρίς – πατρίδος
II. Ημιφωνόληκτα
Ενρινόληκτα (ν)
χιτών – χιτῶνος
Υγρόληκτα (λ,ρ)
κρατήρ – κρατῆρος
Σιγμόληκτα (σ)
δάσος – δάσους
ΚΑΤΑΛΉΞΕΙΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΏΝ Γ΄ ΚΛΊΣΗΣ
Ενικός Αριθμός
Αρσενικά & Θηλυκά Ουδέτερο
Ον. -ς / - -
Γεν. -ος /-ως -ος /-ως
Δοτ. -ι -ι
Αιτ. -α /-ν -
Κλητ. -ς / - -
Πληθυντικός Αριθμός
Ον. -ες -α
Γεν. -ων -ων
Δοτ. -σι -σι
Αιτ. -ας /-ς -α
Κλητ. -ες -α
1. Τα δίχρονα φωνήεντα στις καταλήξεις των ουσιαστικών
της γ΄κλίσης είναι βραχέα.
Καταληκτικά διπλόθεμα φωνηεντόληκτα σε –ις (γεν. –εως)
ΕΝΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
Ον. ἡ πόλι-ς αἱ πόλεις
Γεν. τῆς πόλε-ως τῶν πόλε-ων
Δοτ. τῇ πόλει ταῖς πόλε-σι
Αιτ. τήν πόλι-ν τάς πόλεις
Κλητ. ὦ πόλι ὦ πόλεις
1. Στη δοτική ενικού το -ε- του θέματος συναιρείται
(«παντρεύεται») με το -ι- της κατάληξης σε ει.
2. Στην ονομαστική και κλητική πληθυντικού το -ε- του θέματος
συναιρείται («παντρεύεται») με το -ε- της κατάληξης σε ει.
3. Η κλητική ενικού είναι ακατάληκτη.
Πώς προκύπτει:
1. Η δοτική ενικού:
πόλε + ι = πόλει (συναίρεση ε+ι-ει)
2. Η ονομαστική και κλητική πληθυντικού:
πόλε+ες = πόλεις (συναίρεση ε+ε=ει)
Καταληκτικά μονόθεμα φωνηεντόληκτα σε –εύς
Ον. ὁ ἱππεύ-ς οἱ ἱππεῖς
Γεν. τοῦ ἱππέ-ως τῶν ἱππέ-ων
Δοτ. τῷ ἱππεῖ τοῖς ἱππεῦ-σι
Αιτ. τόν ἱππέ-α τούς ἱππέ-ας
Κλητ. ὦ ἱππεῦ ὦ ἱππεῖς
1. Το -υ- αποβάλλεται, όταν ακολουθεί φωνήεν στην κατάληξη.
π.χ. γενική ενικού: ἱππευ + ως = τοῦ ἱππέως.
2. Στη δοτική ενικού το -ε- του θέματος συναιρείται
(«παντρεύεται») με το -ι- της κατάληξης σε ει. Ο «γάμος» αυτός,
όταν τονίζεται, δηλώνεται με περισπωμένη.
3. Στην ονομαστική και κλητική πληθυντικού το -ε- του θέματος
συναιρείται («παντρεύεται») με το -ε- της κατάληξης σε ει. Ο
«γάμος» αυτός, όταν τονίζεται, δηλώνεται με περισπωμένη.
4. Η κλητική ενικού είναι ακατάληκτη και περισπάται.
1. Η δοτική ενικού:
ἱππευ + ι = ἱππεῖ (αποβολή του υ και συναίρεση ε+ι=ει)
2. Η ονομαστική και η κλητική πληθυντικού:
ἱππευ + ες = ἱππεῖς (αποβολή του υ και συναίρεση ε+ε=ει)
Ουδέτερα ακατάληκτα μονόθεμα οδοντικόληκτα σε –α (γεν. –ατος)
Ον. τό σῶμα τά σώματ-α
Γεν. τοῦ σώματ-ος τῶν σωμάτ-ων
Δοτ. τῷ σώματ-ι τοῖς σώμα-σι
Αιτ. τό σῶμα τά σώματ-α
Κλητ. ὦ σῶμα ὦ σώματ-α
1. Η ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού σχηματίζονται από
το θέμα χωρίς κατάληξη (σωματ-). Το -τ- αποβάλλεται επειδή
στην Ελληνική ληκτικά σύμφωνα είναι μόνο τα -ν, -ρ, -ς. Από την
αποβολή αυτή εξηγείται η φαινομενική ύπαρξη δύο θεμάτων.
Συμφωνόληκτα - Αφωνόληκτα - Ουρανικόληκτα (θέμα:κ,γ,χ) –

καταληκτικά - μονόθεμα
Ον. ὁ κόραξ (κ-ς) οἱ κόρακ-ες
Γεν. τοῦ κόρακ-ος τῶν κοράκ-ων
Δοτ. τῷ κόρακ-ι τοῖς κόρα-ξι (κ+σ=ξ)
Αιτ. τόν κόρακ-α τούς κόρακ-ας
Κλητ. ὦ κόραξ (κ-ς) ὦ κόρακ-ες
1. Τα ουρανικόληκτα, δηλαδή, αυτά που έχουν θέμα σε κ ή γ ή χ,
σχηματίζουν δοτική πληθυντικού σε ξ.
1. Η δοτική πληθυντικού:
κόρακ + σι (κ+σ=ξ)= κόραξι
Συμφωνόληκτα – Αφωνόληκτα – Οδοντικόληκτα (θέμα: τ, δ, θ,) –

καταληκτικά – μονόθεμα
Ον. ἡ πατρίς (δ-ς) αἱ πατρίδ-ες
Γεν. τῆς πατρίδ-ος τῶν πατρίδ-ων
Δοτ. τῇ πατρίδ-ι ταῖς πατρί-σι (δ+σ=σ)
Αιτ. τήν πατρίδ-α τάς πατρίδ-ας
Κλητ. ὦ πατρίς (δ-ς) ὦ πατρίδ-ες
1. Τα οδοντικόληκτα, δηλαδή, αυτά που έχουν θέμα σε τ ή δ ή θ,
σχηματίζουν δοτική πληθυντικού σε σ.
πατρίδ + σι (δ+σ=σ)= πατρίσι
Συμφωνόληκτα – Αφωνόληκτα – Χειλικόληκτα (θέμα: π, β,φ,) –

Ον. ὁ μώλωψ (π-ς) οἱ μώλωπ-ες
Γεν. τοῦ μώλωπ-ος τῶν μωλώπ-ων
Δοτ. τῷ μώλωπ-ι τοῖς μώλω-ψι (π+σ=ψ)
Αιτ. τόν μώλωπ-α τούς μώλωπ-ας
Κλητ. ὦ μώλωψ (π-ς) ὦ μώλωπ-ες
1. Τα χειλικόληκτα, δηλαδή, αυτά που έχουν θέμα σε π ή β ή φ,
σχηματίζουν δοτική πληθυντικού σε ψ.
μώλωπ + σι (π+σ=ψ) = μώλωψι
Συμφωνόληκτα – Ημιφωνόληκτα – Ενρινόληκτα (θέμα: ν) –

Ακατάληκτα – Μονόθεμα
Ον. ὁ Ἕλλην οἱ Ἕλλην-ες
Γεν. τοῦ Ἕλλην-ος τῶν Ἑλλήν-ων
Δοτ. τῷ Ἕλλην-ι τοῖς Ἕλλη-σι (ν-σ)
Αιτ. τόν Ἕλλην-α τούς Ἕλλην-ας
Κλητ. ὦ Ἕλλην ὦ Ἕλλην-ες
Ον. ὁ ἀγών οἱ ἀγῶν-ες
Γεν. τοῦ ἀγῶν-ος τῶν ἀγών-ων
Δοτ. τῷ ἀγῶν-ι τοῖς ἀγῶ-σι (ν-σ)
Αιτ. τόν ἀγῶν-α τούς ἀγῶν-ας
Κλητ. ὦ ἀγών ὦ ἀγῶν-ες
1. Τα ουσιαστικά σε -ών (-ωνος) π.χ. ἀγών έχουν κλητική όμοια με
την ονομαστική.

Ακατάληκτα – Διπλόθεμα
Ον. ὁ πυθμήν οἱ πυθμέν-ες
Γεν. τοῦ πυθμέν-ος τῶν πυθμέν-ων
Δοτ. τῷ πυθμέν-ι τοῖς πυθμέ-σι (ν-σ)
Αιτ. τόν πυθμέν-α τούς πυθμέν-ας
Κλητ. ὦ πυθμήν ὦ πυθμέν-ες
Ον. ὁ πνεύμων οἱ πνεύμον-ες
Γεν. τοῦ πνεύμον-ος τῶν πνευμόν-ων
Δοτ. τῷ πνεύμον-ι τοῖς πνεύμο-σι (ν-σ)
Αιτ. τόν πνεύμον-α τούς πνεύμον-ας
Κλητ. ὦ πνεῦμον ὦ πνεύμον-ες
1. Τα βαρύτονα (δεν τονίζονται στη λήγουσα) ουσιαστικά σε –ων
(-ονος) σχηματίζουν κλητική ενικού σύμφωνα με το 2ο θέμα (-ον).
Ον. ὁ ἡγεμών οἱ ἡγεμόν-ες
Γεν. τοῦ ἡγεμόν-ος τῶν ἡγεμόν-ων
Δοτ. τῷ ἡγεμόν-ι τοῖς ἡγεμό-σι (ν-σ)
Αιτ. τόν ἡγεμόν-α τούς ἡγεμόν-ας
Κλητ. ὦ ἡγεμών ὦ ἡγεμόν-ες
1. Τα οξύτονα (τονίζονται στη λήγουσα) ουσιαστικά σε -ών (-ονος)
σχηματίζουν κλητική ενικού ίδια με την ονομαστική.
Ακατάληκτα διπλόθεμα οδοντικόληκτα σε –ων (γεν. –οντος)
Ον. ὁ γέρων οἱ γέροντ-ες
Γεν. τοῦ γέροντ-ος τῶν γερόντ-ων
Δοτ. τῷ γέροντ-ι τοῖς γέρου-σι (=γέροντ-σι)
Αιτ. τόν γέροντ-α τούς γέροντ-ας
Κλητ. ὦ γέρον ὦ γέροντ-ες
1. Η κλητική σχηματίζεται χωρίς κατάληξη (το -τ - αποβάλλεται).
2. Σύμφωνα με τα ουσιαστικά αυτά κλίνονται: το αρσενικό γένος της
μετοχής ενεστώτα του ρήματος είμί (ὤν), το αρσενικό γένος της
μετοχής ενεστώτα και μέλλοντα των βαρύτονων ρημάτων (π.χ.
λύων, λύσων). Οι μετοχές έχουν κλητική όμοια με την ονομαστική
τους.
γέροντ + σι = αποβάλλεται το -ντ- και προστίθεται ένα -υ- = γέρουσι
Καταληκτικά μονόθεμα οδοντικόληκτα σε –ας (γεν. –αντος)
Ον. ὁ γίγας οἱ γίγαντ-ες
Γεν. τοῦ γίγαντ-ος τῶν γιγάντ-ων
Δοτ. τῷ γίγαντ-ι τοῖς γίγα-σι (=γίγαντ-σι)
Αιτ. τόν γίγαντ-α τούς γίγαντ-ας
Κλητ. ὦ γίγαν ὦ γίγαντ-ες
1. Η κλητική ενικού των βαρύτονων (δεν τονίζονται στη λήγουσα)
σε -ας (-αντος) σχηματίζεται χωρίς κατάληξη (το -τ- αποβάλλεται).
Ον. ὁ ἀνδριάς (ντ-ς) οἱ ἀνδριάντ-ες
Γεν. τοῦ ἀνδριάντ-ος τῶν ἀνδριάντ-ων
Δοτ. τῷ ἀνδριάντ-ι τοῖς ἀνδριᾶ-σι (=ἀνδριάντ-σι)
Αιτ. τόν ἀνδριάντ-α τούς ἀνδριάντ-ας
Κλητ. ὦ ἀνδριάς (ντ-ς) ὦ ἀνδριάντ-ες
1. Η κλητική ενικού των οξύτονων (τονίζονται στη λήγουσα) σε
-ας (-αντος) είναι όμοια με την ονομαστική.
2. Σύμφωνα με το ὁ ἀνδριάς κλίνεται το αρσενικό γένος της
μετοχής αορίστου των βαρύτονων ρημάτων ενεργητικής φωνής
(π.χ. λύσας).
Υγρόληκτα (με χαρακτήρα ρ) μονόθεμα (κλητήρ) και διπλόθεμα (πράκτωρ)
Ον. ὁ κλητήρ οἱ κλητῆρ-ες
Γεν. τοῦ κλητῆρ-ος τῶν κλητήρ-ων
Δοτ. τῷ κλητῆρ-ι τοῖς κλητῆρ-σι
Αιτ. τόν κλητῆρ-α τούς κλητῆρ-ας
Κλητ. ὦ κλητήρ ὦ κλητῆρ-ες
1. Η κλητική ενικού είναι όμοια με την ονομαστική ενικού.
Ον. ὁ πράκτωρ οἱ πράκτορ-ες
Γεν. τοῦ πράκτορ-ος τῶν πρακτόρ-ων
Δοτ. τῷ πράκτορ-ι τοῖς πράκτορ-σι
Αιτ. τόν πράκτορ-α τούς πράκτορ-ας
Κλητ. ὦ πρᾶκτορ ὦ πράκτορ-ες
1. Η κλητική ενικού σχηματίζεται από το δεύτερο θέμα:
πράκτωρ – πρᾶκτορ
ρήτωρ – ρῆτορ
Διπλόθεμα συγκοπτόμενα
Ον. ὁ πατήρ ἡ μήτηρ ὁ ἀνήρ
Γεν. τοῦ πατρ-ός τῆς μητρ-ός τοῦ ἀνδρ-ός
Δοτ. τῷ πατρ-ί τῇ μητρ-ί τῷ ἀνδρ-ί
Αιτ. τόν πατέρ-α τήν μητέρ-α τόν ἄνδρ-α
Κλητ. ὦ πάτερ ὦ μῆτερ ὦ ἄνερ
Ον. οἱ πατέρ-ες αἱ μητέρ-ες οἱ ἄνδρ-ες
Γεν. τῶν πατέρ-ων τῶν μητέρ-ων τῶν ἀνδρ-ῶν
Δοτ. τοῖς πατρά-σι ταῖς μητρά-σι τοῖς ἀνδρά-σι
Αιτ. τούς πατέρ-ας τάς μητέρ-ας τούς ἄνδρ-ας
Κλητ. ὦ πατέρ-ες ὦ μητέρ-ες ὦ ἄνδρ-ες
1. Λέγονται συγκοπτόμενα γιατί σε κάποιες πτώσεις αποβάλλουν
το ε του αδύνατου θέματος.
2. Σύμφωνα με το ουσιαστικό ἡ μήτηρ κλίνεται και το ουσιαστικό ἡ
θυγάτηρ.
3. Σύμφωνα με το ουσιαστικό ὁ πατήρ κλίνεται και το ουσιαστικό ἡ
γαστήρ.
Σιγμόληκτα Ουδέτερα
Ον. τό ἔδαφος τά ἐδάφη (ε+α)
Γεν. τοῦ ἐδάφους (ε+ο) τῶν ἐδαφῶν (ε+ω)
Δοτ. τῷ ἐδάφει (ε+ι) τοῖς ἐδάφεσι
Αιτ. τό ἔδαφος τά ἐδάφη (ε+α)
Κλητ. ὦ ἔδαφος ὦ ἐδάφη (ε+α)
1. Η γενική + δοτική ενικού και η ονομαστική + αιτιατική +
κλητική πληθυντικού σχηματίζονται από συναιρέσεις.
Συγκεντρωτικός πίνακας
Ουσιαστικά Γ΄ κλίσης
Ονομαστική ενικού Κλητική Ενικού Δοτική Πληθυντικού
πόλις πόλι πόλεσι
ἱππεύς ἱππεῦ ἱππεῦσι
σῶμα σῶμα σώμασι
κόραξ (θέμα: κ,γ,χ) κόραξ κόραξι
πατρίς (θέμα: τ,δ,θ) πατρίς πατρίσι
μώλωψ (θέμα: π,β,φ) μώλωψ μώλωψι
Ἕλλην Ἕλλην Ἕλλησι
ἀγών ἀγών ἀγῶσι
πυθμήν πυθμήν πυθμέσι
πνεύμων πνεῦμον πνεύμοσι
ἡγεμών ἡγεμών ἡγεμόσι
γέρων γέρον γέρουσι
γίγας γίγαν γίγασι
ἀνδριάς ἀνδριάς ἀνδριᾶσι
σωτήρ σωτήρ σωτῆρσι

© www.upbility.gr
πράκτωρ πρᾶκτορ πράκτορσι
ἔδαφος ἔδαφος ἐδάφεσι

22
Πώς θα αποφασίσω
αν το ουσιαστικό ὁ ποιμήν θα κλιθεί όπως το ουσιαστικό

ὁ Ἕλλην ή όπως το ουσιαστικό ὁ πυθμήν:
Θα σχηματίσω το ουσιαστικό που θέλω να κλίνω στα νέα ελληνικά

1 ➭ ο ποιμένας
Από τον τύπο των νέων ελληνικών θα βρω το θέμα της γενικής
2 πτώσης των αρχαίων ελληνικών
➭ τοῦ ποιμέν-ος
Άρα, το θέμα της γενικής του ουσιαστικού ὁ ποιμήν ταιριάζει με το

3 θέμα της γενικής του ουσιαστικού ὁ πυθμήν
➭ τοῦ πυθμέν-ος
και όχι με το θέμα της γενικής του ουσιαστικού ὁ Ἕλλην

4 ➭ τοῦ Ἕλλην-ος
5 Οπότε, θα κλιθεί όπως ὁ πυθμήν.

σύμφωνα με το ουσιαστικό ὁ Ἕλλην κλίνεται ὁ κηφήν (μονόθεμα) κ.ά.
αν το ουσιαστικό ὁ ἐλέφας θα κλιθεί όπως το ουσιαστικό

ὁ γίγας ή όπως το ουσιαστικό ὁ ἀνδριάς, αφού και τα δύο
αυτά ουσιαστικά σχηματίζουν γενική ενικού με θέμα σε -αντ- :
1 το ουσιαστικό ὁ γίγας είναι βαρύτονο (δεν τονίζεται στη λήγουσα)
2 το ουσιαστικό ὁ ἀνδριάς είναι οξύτονο (τονίζεται στη λήγουσα)
το ουσιαστικό ὁ ἐλέφας είναι βαρύτονο, άρα, θα κλιθεί όπως το

3 ουσιαστικό ὁ γίγας
αν το ουσιαστικό ὁ ἱμάς θα κλιθεί όπως το ουσιαστικό ὁ

γίγας ή όπως το ουσιαστικό ὁ ἀνδριάς αφού και τα δύο αυτά
ουσιαστικά σχηματίζουν γενική ενικού με θέμα σε -αντ- :
1 το ουσιαστικό ὁ γίγας είναι βαρύτονο (δεν τονίζεται στη λήγουσα)
2 το ουσιαστικό ὁ ἀνδριάς είναι οξύτονο (τονίζεται στη λήγουσα)
το ουσιαστικό ὁ ἱμάς είναι οξύτονο, άρα, θα κλιθεί όπως το

3 ουσιαστικό ὁ ἀνδριάς
αν το ουσιαστικό ὁ γείτων θα κλιθεί όπως το ουσιαστικό ὁ

πνεύμων ή όπως το ουσιαστικό ὁ ἡγεμών αφού και τα δύο
αυτά ουσιαστικά σχηματίζουν γενική ενικού με θέμα σε -ον- :
1 το ουσιαστικό ὁ πνεύμων είναι βαρύτονο (δεν τονίζεται στη λήγουσα)
2 το ουσιαστικό ὁ ἡγεμών είναι οξύτονο (τονίζεται στη λήγουσα)
το ουσιαστικό ὁ γείτων είναι βαρύτονο, άρα, θα κλιθεί όπως το

3 ουσιαστικό ὁ πνεύμων
αν το ουσιαστικό ἡ ἀηδών θα κλιθεί όπως το ουσιαστικό ὁ

πνεύμων ή όπως το ουσιαστικό ὁ ἡγεμών αφού και τα δύο
αυτά ουσιαστικά σχηματίζουν γενική ενικού με θέμα σε -ον- :
1 το ουσιαστικό ὁ πνεύμων είναι βαρύτονο (δεν τονίζεται στη λήγουσα)
2 το ουσιαστικό ὁ ἡγεμών είναι οξύτονο (τονίζεται στη λήγουσα)
το ουσιαστικό ἡ ἀηδών είναι οξύτονο, άρα, θα κλιθεί όπως το

3 ουσιαστικό ὁ ἡγεμών
αν το υγρόληκτο ουσιαστικό ὁ ἀστήρ έχει μονό ή διπλό θέμα:
1 Θα σχηματίσω το ουσιαστικό στα νέα ελληνικά.

➭ το αστέρι
Από τον τύπο των νέων ελληνικών θα βρω το θέμα της γενικής
2 πτώσης των αρχαίων ελληνικών.
➭ τοῦ ἀστέρ-ος
Άρα, το ουσιαστικό ὁ ἀστήρ έχει διπλό θέμα και με το δεύτερο

3 θέμα σχηματίζονται οι πλάγιες πτώσεις του ενικού και όλες οι
πτώσεις του πληθυντικού.
Σύμφωνα με:
Το ουσιαστικό ὁ γέρων κλίνονται τα ουσιαστικά που στη

γενική ενικού έχουν θέμα σε -οντ-.
ὁ λέων
γενική ενικού τοῦ λέοντος
Το ουσιαστικό ὁ ἁγών κλίνονται τα ουσιαστικά που στη

γενική ενικού έχουν θέμα σε -ων-
ὁ αἰών
γενική ενικού τοῦ αἰῶνος
3. Επίθετα Γ΄ κλίσης
Φωνηεντόληκτα
(μία κατάληξη για κάθε γένος)
χαρακτήρας θέματος (γεν. εν.) σε φωνήεν

ΤΡΙΚΑΤΆΛΗΚΤΑ
-ύς -εῖα -ύ
π.χ. ὁ βαθύς – ἡ βαθεῖα – τό βαθύ

(μία κατάληξη για αρσ. και θηλ. και μία για ουδέτερο)
Συμφωνόληκτα χαρακτήρας θέματος (γεν. εν.) σε σύμφωνο
-ής -ής -ές

ΔΙΚΑΤΆΛΗΚΤΑ
π.χ. ὁ ἀληθής – ἡ ἀληθής – τό ἀληθές
-ων -ων -ον
π.χ. ὁ σώφρων - ἡ σώφρων – τό σῶφρον
Γενικές Παρατηρήσεις
1. Κλίνονται σύμφωνα με τη γ΄ κλίση ουσιαστικών.

2. Στα τρικατάληκτα επίθετα το θηλυκό κλίνεται κατά την α κλίση των
ουσιαστικών, αλλά λήγει σε –α βραχύ πάντα. Η κατάληξη –ας όμως
παραμένει μακρά.
3. Η κλητική ενικού του αρσενικού και η ονομαστική (αιτ-κλητ) του
ουδετέρου είναι όμοιες με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο
Ον. ὁ βαθύς ἡ βαθεῖα τό βαθύ
Γεν. τοῦ βαθέ-ος τῆς βαθεί-ας τοῦ βαθέ-ος
Δοτ. τῷ βαθεῖ (ε+ι) τῇ βαθεί-ᾳ τῷ βαθεῖ (ε+ι)
Αιτ. τόν βαθύ-ν τήν βαθεῖ-αν τό βαθύ
Κλητ. ὦ βαθύ ὦ βαθεῖ-α ὦ βαθύ
Ον. οἱ βαθεῖς (ε+ε) αἱ βαθεῖ-αι τά βαθέ-α
Γεν. τῶν βαθέ-ων τῶν βαθει-ῶν τῶν βαθέ-ων
Δοτ. τοῖς βαθέ-σι ταῖς βαθεί-αις τοῖς βαθέ-σι
Αιτ. τούς βαθεῖς (ε+ε) τάς βαθεί-ας τά βαθέ-α
Κλητ. ὦ βαθεῖς (ε+ε) ὦ βαθεῖ-αι ὦ βαθέ-α
Συμφωνόληκτα 1. ὁ ἀληθής - ἡ ἀληθής – τό ἀληθές
Ον. ὁ ἀληθής ἡ ἀληθής τό ἀληθές
Γεν. τοῦ ἀληθοῦς (ε+ο) τῆς ἀληθοῦς (ε+ο) τοῦ ἀληθοῦς (ε+ο)
Δοτ. τῷ ἀληθεῖ (ε+ι) τῇ ἀληθεῖ (ε+ι) τῷ ἀληθεῖ (ε+ι)
Αιτ. τόν ἀληθῆ (ε+α) τήν ἀληθῆ (ε+α) τό ἀληθές
Κλητ. ὦ ἀληθές ὦ ἀληθές ὦ ἀληθές
Ον. οἱ ἀληθεῖς (ε+ε) αἱ ἀληθεῖς (ε+ε) τά ἀληθῆ (ε+α)
Γεν. τῶν ἀληθῶν τῶν ἀληθῶν τῶν ἀληθῶν
Δοτ. τοῖς ἀληθέ-σι ταῖς ἀληθέ-σι τοῖς ἀληθέ-σι
Αιτ. τούς ἀληθεῖς (ε+ε) τάς ἀληθεῖς (ε+ε) τά ἀληθῆ (ε+α)
Κλητ. ὦ ἀληθεῖς (ε+ε) ὦ ἀληθεῖς (ε+ε) ὦ ἀληθῆ (ε+α)
Παρατηρήσεις για τα δικατάληκτα σε –ης, -ης, -ες

1. Το αρσενικό και το θηλυκό έχουν τις ίδιες καταλήξεις (δικατάληκτα).
2. Τα επίθετα σε –ης, -ης, -ες που δεν τονίζονται στη λήγουσα και είναι
υπερδισύλλαβα (πάνω από δύο συλλαβές) π.χ. συ-νή-θης:
✎ ανεβάζουν τον τόνο
α) στην κλητική ενικού του αρσενικού και θηλυκού γένους
β )στις τρεις όμοιες πτώσεις (ονομ, αιτ, κλητ) ενικού του ουδετέρου
(σύνηθες).
✎ στη γενική πληθυντικού τονίζονται στην παραλήγουσα (συνήθων).
Συμφωνόληκτα 2. ὁ σώφρων - ἡ σώφρων – τό σῶφρον
Ον. ὁ σώφρων ἡ σώφρων τό σῶφρον
Γεν. τοῦ σώφρον-ος τῆς σώφρον-ος τοῦ σώφρον-ος
Δοτ. τῷ σώφρον-ι τῇ σώφρον-ι τῷ σώφρον-ι
Αιτ. τόν σώφρον-α τήν σώφρον-α τό σῶφρον
Κλητ. ὦ σῶφρον ὦ σῶφρον ὦ σῶφρον
Ον. οἱ σώφρον-ες αἱ σώφρον-ες τά σώφρον-α
Γεν. τῶν σωφρόν-ων τῶν σωφρόν-ων τῶν σωφρόν-ων
Δοτ. τοῖς σώφρο-σι ταῖς σώφρο-σι τοῖς σώφρο-σι
Αιτ. τούς σώφρον-ας τάς σώφρον-ας τά σώφρον-α
Κλητ. ὦ σώφρον-ες ὦ σώφρον-ες ὦ σώφρον-α
Παρατηρήσεις για τα δικατάληκτα σε –ων, -ων, -ον

1. Τα υπερδισύλλαβα σύνθετα (πάνω από δύο συλλαβές) ανεβάζουν
τον τόνο στις πτώσεις που λήγουν σε –ον όχι όμως πέρα από τη
λήγουσα του α συνθετικού (εὔ-δαιμον, μεγαλό-φον).
2. Το αρσενικό και το θηλυκό έχουν τις ίδιες καταλήξεις
(δικατάληκτα).
4. Ανώμαλα Επίθετα
1. μέγας, μεγάλη, μέγα
Ον. μέγας μεγάλη μέγα
Γεν. μεγάλου μεγάλης μεγάλου
Δοτ. μεγάλῳ μεγάλῃ μεγάλῳ
Αιτ. μέγαν μεγάλην μέγα
Κλητ. μέγα / μεγάλε μεγάλη μέγα
ἡ πηγή
Ον. μεγάλοι μεγάλαι μεγάλα
Γεν. μεγάλων μεγάλων μεγάλων
Δοτ. μεγάλοις μεγάλαις μεγάλοις
Αιτ. μεγάλους μεγάλας μεγάλα
Κλητ. μεγάλοι μεγάλαι μεγάλα
ὁ ἂνθρωπος ἡ πηγή τό μυστήριον
2. πολύς, πολλή, πολύ
Ον. πολύς πολλή πολύ
Γεν. πολλοῦ πολλῆς πολλοῦ
Δοτ. πολλῷ πολλῇ πολλῷ
Αιτ. πολύν πολλήν πολύ
Κλητ. πολύ πολλή πολύ
ἡ πηγή
Ον. πολλοί πολλαί πολλά
Γεν. πολλῶν πολλῶν πολλῶν
Δοτ. πολλοῖς πολλαῖς πολλοῖς
Αιτ. πολλούς πολλάς πολλά
Κλητ. πολλοί πολλαί πολλά
ὁ ἂνθρωπος ἡ πηγή τό μυστήριον
5. Αντωνυμίες
ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΉ ΑΝΤΩΝΥΜΊΑ τίς, τίς, τί (ποιος, ποια, ποιο;)
Ον. τίς τίς τί
Γεν. τίνος / τοῦ τίνος / τοῦ τίνος / τοῦ
Δοτ. τίνι / τῷ τίνι / τῷ τίνι / τῷ
Αιτ. τίνα τίνα τί
Κλητ. - - -
Ον. τίνες τίνες τίνα
Γεν. τίνων τίνων τίνων
Δοτ. τίσι (ν) τίσι (ν) τίσι (ν)
Αιτ. τίνας τίνας τίνα
Κλητ. - - -
1. Το αρσενικό και το θηλυκό κλίνονται με τον ίδιο τρόπο.
2. Οι καταλήξεις προέρχονται από τη γ΄κλίση ουσιαστικών.
3. Σχηματίζουν στη γενική και στη δοτική ενικού δεύτερους
τύπους (που θυμίζουν το άρθρο).
4. Τονίζονται πάντα στο θέμα σε αντίθεση με την αόριστη
αντωνυμία της οποίας οι τύποι τονίζονται στη λήγουσα.
ΑΌΡΙΣΤΗ ΑΝΤΩΝΥΜΊΑ τίς, τίς, τί (κάποιος, κάποια, κάποιο)
Ον. τίς τίς τί
Γεν. τινός / του τινός / του τινός / του
Δοτ. τινί / τῳ τινί / τῳ τινί / τῳ
Αιτ. τινά τινά τί
Κλητ. - - -
Ον. τινές τινές τινά
Γεν. τινῶν τινῶν τινῶν
Δοτ. τισί (ν) τισί (ν) τισί (ν)
Αιτ. τινάς τινάς τινά
Κλητ. - - -
1. Το αρσενικό και το θηλυκό κλίνονται με τον ίδιο τρόπο.
2. Οι καταλήξεις προέρχονται από τη γ΄κλίση ουσιαστικών.
3. Σχηματίζουν στη γενική και στη δοτική ενικού δεύτερους
τύπους (που θυμίζουν το άρθρο χωρίς τόνο).
4. Τονίζονται πάντα στην λήγουσα (ή δεν τονίζονται καθόλου)
σε αντίθεση με την ερωτηματική αντωνυμία της οποίας οι τύποι
τονίζονται στην παραλήγουσα.
ΔΙΑΦΟΡΕΣ
Ερωτηματικής και Αόριστης αντωνυμίας
Η ερωτηματική τονίζεται Οι δεύτεροι τύποι της

πάντα στο θέμα ενώ η αόριστη ερωτηματικής τονίζονται ενώ
τονίζεται στη λήγουσα (ή δεν της αόριστης δεν τονίζονται.
τονίζεται).
π.χ.
π.χ. τοῦ (ερωτηματική)
τίνος = ποιου/ποιανού του (αόριστη)
(ερωτηματική)
τινός = κάποιου (αόριστη)
ΑΝΑΦΟΡΙΚΉ ΑΝΤΩΝΥΜΊΑ 1. ὅς, ἥ, ὅ (ο οποίος, η οποία, το οποίο)
Ον. ὅς ἥ ὅ
Γεν. οὗ ἧς οὗ
Δοτ. ᾧ ᾗ ᾧ
Αιτ. ὅν ἥν ὅ
Κλητ. - - -
Ον. οἵ αἵ ἅ
Γεν. ὧν ὧν ὧν
Δοτ. οἷς αἷς οἷς
Αιτ. οὕς ἅς ἅ
Κλητ. - - -
1. Μοιάζει με το άρθρο.
2. Θέλει παντού δασεία.
3. Η γενική και η δοτική θέλουν περισπωμένη.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΉ ΑΝΤΩΝΥΜΊΑ 2. ὅστις, ἥτις, ὅ,τι/ὅ τι

(όποιος, όποια, όποιο)
Ον. ὅστις ἥτις ὅ,τι /ὅ τι
Γεν. οὗτινος ἧστινος οὗτινος
Δοτ. ᾧτινι ᾗτινι ᾧτινι
Αιτ. ὅντινα ἥντινα ὅ,τι /ὅ τι
Κλητ. - - -
Ον. οἵτινες αἵτινες ἅτινα / ἅττα
Γεν. ὧντινων ὧντινων ὧντινων
Δοτ. οἷστισι αἷστισι οἷστισι
Αιτ. οὕστινας ἅστινας ἅτινα / ἅττα
Κλητ. - - -
1. Αποτελείται από την αναφορική αντωνυμία ὅς, ἥ, ὅ και από την
αόριστη.
2. Κλίνονται και τα δύο μέρη.
3. Τονίζεται όπου και όπως τονίζεται η αναφορική.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΉ ΑΝΤΩΝΥΜΊΑ 3. ὅσπερ, ἥπερ, ὅπερ

(αυτός/αυτή/αυτό ακριβώς που)
Ον. ὅσπερ ἥπερ ὅπερ
Γεν. οὗπερ ἧσπερ οὗπερ
Δοτ. ᾧπερ ᾗπερ ᾧπερ
Αιτ. ὅνπερ ἥνπερ ὅπερ
Κλητ. - - -
Ον. οἵπερ αἵπερ ἅπερ
Γεν. ὧνπερ ὧνπερ ὧνπερ
Δοτ. οἷσπερ αἷσπερ οἷσπερ
Αιτ. οὕσπερ ἅσπερ ἅπερ
Κλητ. - - -
1. Αποτελείται από την αναφορική αντωνυμία ὅς, ἥ, ὅ και το μόριο περ.
2. Κλίνεται το ένα μέρος, δηλαδή, η αναφορική αντωνυμία και δίπλα
«κολλάει» το περ.
3. Τονίζεται όπου και όπως η αναφορική αντωνυμία (παντού δασεία /
γεν+δοτ περισπωμένη).
6. Βαρύτονα φωνηεντόληκτα και αφωνόληκτα ρήματα
Οριστική Μέσης Φωνής
Οριστική έχουν όλοι οι χρόνοι
Ενεστώτας: α) θέμα
β) κατάληξη
λύ-ομαι
λύ-ει/ῃ
λύ-εται
λυ-όμεθα
λύ-εσθε
λύ-ονται
Παρατατικός: α) αύξηση
β) θέμα
γ) κατάληξη
ἐ-λυ-όμην
ἐ-λύ-ου
ἐ-λύ-ετο
ἐ-λυ-όμεθα
ἐ-λύ-εσθε
ἐ-λύ-οντο
Μέλλοντας: α) θέμα
β) χρονικός χαρακτήρας (σ ή ξ ή ψ)
γ) καταλήξεις ενεστώτα
! Χρονικός χαρακτήρας:
α) όταν το θέμα του ρήματος τελειώνει σε φωνήεν μπαίνει ένα σ

β) όταν το θέμα του ρήματος τελειώνει σε σύμφωνο:
✎ τ, δ, θ, ζ + σ = σ
✎ κ, γ, χ, ττ + σ = ξ
✎ π, β, φ, πτ +σ = ψ
λύ-σ-ομαι
λύ-σ-ει/ῃ
λύ-σ-εται
λυ-σ-όμεθα
λύ-σ-εσθε
λύ-σ-ονται
Αόριστος: α) αύξηση
β) θέμα
γ) χρονικός χαρακτήρας (σ ή ξ ή ψ) (όπως ο μέλλοντας)
δ) καταλήξεις
! Χρονικός χαρακτήρας:
α) όταν το θέμα του ρήματος τελειώνει σε φωνήεν μπαίνει ένα σ

β) όταν το θέμα του ρήματος τελειώνει σε σύμφωνο:
✎ τ, δ, θ, ζ + σ = σ
✎ κ, γ, χ, ττ + σ = ξ
✎ π, β, φ, πτ +σ = ψ
ἐ-λυ-σ-άμην
ἐ-λύ-σ-ω
ἐ-λύ-σ-ατο
ἐ-λυ-σ-άμεθα
ἐ-λύ-σ-ασθε
ἐ-λύ-σ-αντο
Παρακείμενος
λέ-λυ-μαι
φωνηεντόληκτων:
λέ-λυ-σαι
α) αναδιπλασιασμός λέ-λυ-ται
β) θέμα
γ) καταλήξεις λε-λύ-μεθα
λέ-λυ-σθε
λέ-λυ-νται
Υπερσυντέλικος ἐ-λε-λύ-μην
φωνηεντόληκτων:
ἐ-λέ-λυ-σο
α) αύξηση (μόνο στην 1η περίπτωση
ἐ-λέ-λυ-το
αναδιπλασιασμού)
β) αναδιπλασιασμός (όπως ο παρακείμενος) ἐ-λε-λύ-μεθα
γ) θέμα
δ) καταλήξεις ἐ-λέ-λυ-σθε
ἐ-λέ-λυ-ντο
Παρακείμενος και Υπερσυντέλικος συμφωνόληκτων
1. Ουρανικόληκτα (κ,γ,χ,ττ)
Πάθη φωνηέντων:
Όταν το θέμα των ουρανικόληκτων ρημάτων συναντά τις

καταλήξεις του παρακειμένου και του υπερσυντελίκου γίνονται οι
παρακάτω αλλαγές:
Χαρακτήρας Καταλήξεις
γράμμα
θέματος παρακειμένου
κ, γ, χ, ττ μ γμ
κ, γ, χ, ττ + σ = ξ
κ, γ, χ, ττ τ κτ
κ, γ, χ, ττ σθ χθ
Παρακείμενος τάττ-ομαι:
τέ-ταγ-μαι
τέ-τα-ξαι
α) αναδιπλασιασμός τέ-τακ-ται
β) θέμα
γ) πάθη φωνηέντων τε-τάγ-μεθα
τέ-ταχ-θε
τε-ταγ-μένοι εἰσίν
Υπερσυντέλικος τάττ-ομαι: ἐ-τε-τάγ-μην

ἐ-τέ-τα-ξο
ἐ-τέ-τακ-το
β) αναδιπλασιασμός (όπως ο παρακείμενος) ἐ-τε-τάγ-μεθα
γ) θέμα
δ) πάθη φωνηέντων ἐ-τέ-ταχ-θε
ε) καταλήξεις
τε-ταγ-μένοι ἦσαν
2. Χειλικόληκτα (π,β,φ,πτ)
Όταν το θέμα των χειλικόληκτων ρημάτων συναντά τις καταλήξεις

του παρακειμένου και του υπερσυντελίκου γίνονται οι παρακάτω
αλλαγές:
γράμμα
π, β,φ, πτ μ μμ
π, β,φ, πτ + σ = ψ
π, β,φ, πτ τ πτ
π, β,φ, πτ σθ φθ
Παρακείμενος γράφ-ομαι:
γέ-γραμ-μαι
γέ-γρα-ψαι
α) αναδιπλασιασμός γέ-γραπ-ται
β) θέμα
γ) πάθη φωνηέντων γε-γράμ-μεθα
γέ-γραφ-θε
γε-γραμ-μένοι εἰσίν
Υπερσυντέλικος γράφ-ομαι: ἐ-γε-γράμ-μην

ἐ-γέ-γρα-ψο
ἐ-γέ-γραπ-το
β) αναδιπλασιασμός (όπως ο παρακείμενος) ἐ-γε-γράμ-μεθα
γ) θέμα
δ) πάθη φωνηέντων ἐ-γέ-γραφ-θε
ε) καταλήξεις
γε-γραμ-μένοι ἦσαν
3. Οδοντικόληκτα (τ,δ,θ,ζ)
Όταν το θέμα των οδοντικόληκτων ρημάτων συναντά τις

καταλήξεις του παρακειμένου και του υπερσυντελίκου γίνονται οι
παρακάτω αλλαγές:
γράμμα
τ, δ, θ, ζ μ σμ
τ, δ, θ, ζ + σ = σ
τ, δ, θ, ζ τ στ
τ, δ, θ, ζ σθ σθ
Παρακείμενος γυμνάζ-ομαι:
γε-γύμνασ-μαι
γε-γύμνα-σαι
α) αναδιπλασιασμός γε-γύμνασ-ται
β) θέμα
γ) πάθη φωνηέντων γε-γυμνάσ-μεθα
γε-γύμνασ-θε
γε-γυμνασ-μένοι εἰσίν
Υπερσυντέλικος γυμνάζ-ομαι:
ἐ-γε-γυμνάσ-μην
ἐ-γε-γύμνα-σο
αναδιπλασιασμού) ἐ-γε-γύμνασ-το
β) αναδιπλασιασμός (όπως ο παρακείμενος)
γ) θέμα ἐ-γε-γυμνάσ-μεθα
δ) πάθη φωνηέντων
ε) καταλήξεις ἐ-γε-γύμνασ-θε
γε-γυμνασ-μένοι ἦσαν
Σχηματισμού Παρακειμένου και Υπερσυντελίκου
Συμφωνόληκτα Συμφωνόληκτα Συμφωνόληκτα

Ουρανικόληκτα Χειλικόληκτα Οδοντικόληκτα
Παρακείμενος Παρακείμενος Παρακείμενος Παρακείμενος
λέλυμαι τέταγμαι γέγραμμαι γεγύμνασμαι
λέλυσαι τέταξαι γέγραψαι γεγύμνασαι
λέλυται τέτακται γέγραπται γεγύμνασται
λελύμεθα τετάγμεθα γεγράμμεθα γεγυμνάσμεθα
λέλυσθε τέταχθε γέγραφθε γεγύμνασθε
λέλυνται τεταγμένοι εἰσί γεγραμμένοι εἰσί γεγυμνασμένοι εἰσί
Υπερσυντέλικος Υπερσυντέλικος Υπερσυντέλικος Υπερσυντέλικος
ἐλελύμην ἐτετάγμην ἐγεγράμμην ἐγεγυμνάσμην
ἐλέλυσο ἐτέταξο ἐγέγραψο ἐγεγύμνασο
ἐλέλυτο ἐτέτακτο ἐγέγραπτο ἐγεγύμναστο
ἐλελύμεθα ἐτετάγμεθα ἐγεγράμμεθα ἐγεγυμνάσμεθα
ἐλέλυσθε ἐτέταχθε ἐγέγραφθε ἐγεγύμνασθε
ἐλέλυντο τεταγμένοι ἦσαν γεγραμμένοι ἦσαν γεγυμνασμένοι ἦσαν
Υποτακτική
Υποτακτική έχουν οι χρόνοι:

✓ Ενεστώτας
✓ Αόριστος
✓ Παρακείμενος
Υποτακτική Ενεργητικής Φωνής

Μνημονικές τεχνικές
1η μνημονική τεχνική:
Εκτείνω το βραχύ (ο,ε) φωνήεν της κατάληξης του ενεστώτα σε μακρό (ω,η) και
αυτές τις καταλήξεις τις χρησιμοποιώ για το σχηματισμό της υποτακτικής και
των τριών χρόνων.
«Κολλάω» στο θέμα του ρήματος την υποτακτική ενεστώτα του εἰμί αφαιρώντας
τους τόνους και τα πνεύματα.
Με όποιον τρόπο κι αν επιλέξω να θυμάμαι τον τρόπο σχηματισμού της υποτακτικής της
ενεργητικής φωνής θα έχω το ίδιο αποτέλεσμα.
Υποτακτική Μέσης Φωνής

Για τον σχηματισμό της υποτακτικής της μέσης φωνής
Ενεστώτας και Αόριστος:
Θα ακολουθήσω την τεχνική της εκτάσεως του βραχέος φωνήεντος σε μακρό
για τον ενεστώτα και τον αόριστο.
Παρακείμενος:
Αλλά για την υποτακτική παρακειμένου χρειάζομαι την μετοχή του παρακειμένου
και την υποτακτική ενεστώτα του εἰμί.
β) καταλήξεις
Οριστική Υποτακτική
λύ-ω (μακρό) λύ-ω
λύ-εις (βραχύ) λύ-ῃς
λύ-ει (βραχύ) λύ-ῃ
λύ-ομεν (βραχύ) λύ-ωμεν
λύ-ετε (βραχύ) λύ-ητε
λύ-ουσι(ν) (βραχύ) λύ-ωσι(ν)
Αόριστος: α) θέμα
γ) καταλήξεις (όπως η υποτακτική ενεστώτα)
λύ-σ-ω
λύ-σ-ῃς
λύ-σ-ῃ
λύ-σ-ωμεν
λύ-σ-ητε
λύ-σ-ωσι(ν)
Προσοχή:
μόνο η οριστική αορίστου θέλει αύξηση. Οι υπόλοιπες
εγκλίσεις του αορίστου σχηματίζονται χωρίς αύξηση.
Παρακείμενος: α) αναδιπλασιασμός
β) θέμα
γ) χρονικός χαρακτήρας (κ ή χ ή φ)
δ) καταλήξεις (όπως η υποτακτική ενεστώτα)
λε-λύ-κ-ω
λε-λύ-κ-ῃς
λε-λύ-κ-ῃ
λε-λύ-κ-ωμεν
λε-λύ-κ-ητε
λε-λύ-κ-ωσι(ν)
Προσοχή:
ο παρακείμενος διατηρεί τον αναδιπλασιασμό και στην
υποτακτική.
Υποτακτικής Ενεργητικής Φωνής
Υποτακτική Υποτακτική Υποτακτική

Ενεστώτα Αορίστου Παρακειμένου
λύω λύσω λελύκω
λύῃς λύσῃς λελύκῃς
λύῃ λύσῃ λελύκῃ
λύωμεν λύσωμεν λελύκωμεν
λύητε λύσητε λελύκητε
λύωσιν λύσωσιν λελύκωσιν
β) καταλήξεις
Οριστική Υποτακτική
λύ-ομαι (βραχύ) λύ-ωμαι
λύ-ει (βραχύ) λύ-ῃ
λύ-εται (βραχύ) λύ-ῃται
λυ-όμεθα (βραχύ) λυ-ώμεθα
λύ-εσθε (βραχύ) λύ-ησθε
λύ-ονται (βραχύ) λύ-ωνται
γ) καταλήξεις όπως η υποτακτική ενεστώτα
λύ-σ-ωμαι
λύ-σ-ῃ
λύ-σ-ηται
λυ-σ-ώμεθα
λύ-σ-ησθε
λύ-σ-ωνται
Προσοχή:
Παρακείμενος: α) μετοχή παρακειμένου μέσης φωνής

β) υποτακτική ενεστώτα του εἰμί
λελυμένος / η / ον ὦ
λελυμένος / η / ον ᾖς
λελυμένος / η / ον ᾖ
λελυμένοι / αι / α ὦμεν
λελυμένοι / αι / α ἦτε
λελυμένοι / αι / α ὦσιν
Υποτακτικής Μέσης Φωνής

λύωμαι λύσωμαι λελυμένος/η/ον ὦ
λύῃ λύσῃ λελυμένος/η/ον ᾖς
λύηται λύσηται λελυμένος/η/ον ᾖ
λυώμεθα λυσώμεθα λελυμένοι / αι / α ὦμεν
λύησθε λύσησθε λελυμένοι / αι / α ἦτε
λύωνται λύσωνται λελυμένοι / αι / α ὦσιν
Ευκτική
Ευκτική έχουν οι χρόνοι:

✓ Μέλλοντας
Ευκτική Ενεργητικής Φωνής

Στην ευκτική του ενεστώτα, του μέλλοντα και του παρακειμένου οι καταλήξεις
είναι ίδιες και ξεκινούν πάντα με -οι.
Στην ευκτική αορίστου η κατάληξη ξεκινά πάντα με -αι.
Ευκτική Μέσης Φωνής

Στην ευκτική του ενεστώτα και του μέλλοντα οι καταλήξεις είναι ίδιες και ξεκινούν
πάντα με -οι.
Στην ευκτική αορίστου η κατάληξη ξεκινά πάντα με -αι.
Η ευκτική του παρακειμένου σχηματίζεται με την μετοχή του παρακειμένου και
την ευκτική ενεστώτα του εἰμί.
β) καταλήξεις ευκτικής (-οι)
λύ-οιμι
λύ-οις
λύ-οι
λύ-οιμεν
λύ-οιτε
λύ-οιεν
γ) καταλήξεις ευκτικής (-οι)
λύ-σ-οιμι
λύ-σ-οις
λύ-σ-οι
λύ-σ-οιμεν
λύ-σ-οιτε
λύ-σ-οιεν
! Οι δίφθογγοι αι, οι στο τέλος της Ευκτικής είναι μακρόχρονες

(αντίθετα με τον κανόνα που λέει ότι είναι βραχύχρονες).
Αόριστος: λύ-σ-αιμι
α) θέμα λύ-σ-αις
γ) καταλήξεις ευκτικής (-αι) λύ-σ-αι
λύ-σ-αιμεν
λύ-σ-αιτε
λύ-σ-αιεν
Προσοχή:
Παρακείμενος: λε-λύ-κ-οιμι
α) αναδιπλασιασμός
λε-λύ-κ-οις
β) θέμα
λε-λύ-κ-οι
γ) χρονικός χαρακτήρας (κ ή χ ή φ)
δ) καταλήξεις ευκτικής (-οι) λε-λύ-κ-οιμεν
λε-λύ-κ-οιτε
λε-λύ-κ-οιεν
Προσοχή:
ο παρακείμενος διατηρεί τον αναδιπλασιασμό και στην
ευκτική.

Ευκτικής Ενεργητικής Φωνής
Ευκτική Ευκτική Ευκτική Ευκτική

Ενεστώτα Μέλλοντα Αορίστου Παρακειμένου
λύοιμι λύσοιμι λύσαιμι λελύκοιμι
λύοις λύσοις λύσαις λελύκοις
λύοι λύσοι λύσαι λελύκοι
λύοιμεν λύσοιμεν λύσαιμεν λελύκοιμεν
λύοιτε λύσοιτε λύσαιτε λελύκοιτε
λύοιεν λύσοιεν λύσαιεν λελύκοιεν

β) καταλήξεις ευκτικής (-οι)
λυ-οίμην
λύ-οιο
λύ-οιτο
λυ-οίμεθα
λύ-οισθε
λύ-οιντο
γ) καταλήξεις ευκτικής (-οι)
λυ-σ-οίμην
λύ-σ-οιο
λύ-σ-οιτο
λυ-σ-οίμεθα
λύ-σ-οισθε
λύ-σ-οιντο
Αόριστος: λυ-σ-αίμην
α) θέμα λύ-σ-αιο
γ) καταλήξεις ευκτικής (-αι) λύ-σ-αιτο
λυσ-αίμεθα
λύ-σ-αισθε
λύ-σ-αιντο
Προσοχή:
Παρακείμενος:
α) μετοχή παρακειμένου μέσης φωνής
β) ευκτική ενεστώτα του εἰμί
λελυμένος/η/ον εἴην
λελυμένος/η/ον εἴης
λελυμένος/η/ον εἴη
λελυμένοι/αι/α εἴημεν
λελυμένοι/αι/α εἴητε
λελυμένοι/αι/α εἴησαν
Ευκτικής Μέσης Φωνής

λυοίμην λυσοίμην λυσαίμην λελυμένος/η/ον εἴην
λύοιο λύσοιο λύσαιο λελυμένος/η/ον εἴης
λύοιτο λύσοιτο λύσαιτο λελυμένος/η/ον εἴη
λυοίμεθα λυσοίμεθα λυσαίμεθα λελυμένοι/αι/α εἴημεν
λύοισθε λύσοισθε λύσαισθε λελυμένοι/αι/α εἴητε
λύοιντο λύσοιντο λύσαιντο λελυμένοι/αι/α εἴησαν
Προστακτική
Προστακτική έχουν οι χρόνοι:

Προστακτική Ενεργητικής Φωνής

Στην προστακτική ενεστώτα ε.φ. οι περισσότερες καταλήξεις ξεκινούν με –ε.
Στην προστακτική αορίστου ε.φ. οι περισσότερες καταλήξεις ξεκινούν με –α.
Η προστακτική παρακειμένου ε.φ. σχηματίζεται με τη μετοχή παρακειμένου και
την προστακτική ενεστώτα του εἰμί.
Προστακτική Μέσης Φωνής

Στην προστακτική ενεστώτα μ.φ. οι περισσότερες καταλήξεις ξεκινούν με –εσθ-.
Στην προστακτική αορίστου μ.φ. οι περισσότερες καταλήξεις ξεκινούν με –ασθ-.
Στην προστακτική παρακειμένου μ.φ. οι καταλήξεις προσαρμόζονται ανάλογα με το
θέμα του ρήματος.
• φωνηεντόληκτα & οδοντικόληκτα  σ/σθ
• ουρανικόληκτα  ξ/χθ
• χειλικόληκτα  ψ/φθ
Ενεστώτας: Παρακείμενος:
α) θέμα α) μετοχή παρακειμένου ενεργητικής φωνής
β) καταλήξεις προστακτικής (-ε) β) προστακτική ενεστώτα του εἰμί
- -
λῦ-ε λελυκώς / κυῖα / κός ἴσθι
λυ-έτω λελυκώς / κυῖα / κός ἔστω
- -
λύ-ετε λελυκότες / κυῖαι / κότα ἔστε
λυ-όντων / λυ-έτωσαν λελυκότες / κυῖαι / κότα ἔστων
γ) καταλήξεις προστακτικής (-α)
-
λῦ-σ-ον
λυ-σ-άτω
-
λύ-σ-ατε
λυ-σ-άντων / λυ-σ-άτωσαν
Προσοχή:
Προστακτικής Ενεργητικής Φωνής
Προστακτική Προστακτική Προστακτική

- - -
λῦε λῦσον λελυκώς/κυῖα/ός ἴσθι
λυέτω λυσάτω λελυκώς/κυῖα/ός ἔστω
- - -
λύετε λύσατε λελυκότες/κυῖαι/κότα ἔστε

λυσάντων /
λυόντων / λυέτωσαν λελυκότες/κυῖαι/κότα ἔστων
λυσάτωσαν
Ενεστώτας: Παρακείμενος:
α) θέμα α) αναδιπλασιασμός
β) καταλήξεις προστακτικής (-εσθ-) β) θέμα
- -
λύ-ου λέ-λυ-σο
λυ-έσθω λε-λύ-σθω
- -
λύ-εσθε λέ-λυ-σθε
λυ-έσθων / λυ-έσθωσαν λε-λύ-σθων / λε-λύ-σθωσαν
γ) καταλήξεις προστακτικής (-ασθ-)
-
λῦ-σ-αι
λυ-σ-άσθω
-
λύ-σ-ασθε
λυ-σ-άσθων / λυ-σ-άσθωσαν
Προσοχή:
Προστακτικής Μέσης Φωνής

- - -
λύου λῦσαι λέλυσο
λυέσθω λυσάσθω λελύσθω
- - -
λύεσθε λύσασθε λέλυσθε

λυσάσθων /
λυέσθων / λυέσθωσαν λελύσθων / λελύσθωσαν
λυσάσθωσαν
Προστακτική Παρακειμένου
Χειλικόληκτων Ουρανικόληκτων Οδοντικόληκτων
π,β,φ,πτ κ,γ,χ,ττ τ,δ,θ,ζ
- - -
γέγραψο τέταξο πέπεισο
γεγράφθω τετάχθω πεπείσθω
- - -
γέγραφθε τέταχθε πέπεισθε
γεγράφθων τετάχθων πεπείσθων
Απαρέμφατα Μέσης Φωνής
Απαρέμφατο σχηματίζουν οι χρόνοι:

Σε όλους τους τύπους των απαρεμφάτων της μέσης φωνής
υπάρχει η κατάληξη -σθαι
Εκτός από:
• Παρακείμενος ουρανικόληκτων (κ,γ,χ,ττ) -χθαι
• Παρακείμενος χειλικόληκτων (π,β,φ,πτ) -φθαι
Απαρέμφατο Μέσης Φωνής
Ενεστώτας Μέλλοντας Αόριστος Παρακείμενος
λύεσθαι λύσεσθαι λύσασθαι λελύσθαι
Συμφωνόληκτα
π, β, φ, πτ
γράφεσθαι γράψεσθαι γράψασθαι γεγράφθαι
κ, γ, χ, ττ
τάττεσθαι τάξεσθαι τάξασθαι τετάχθαι
τ, δ, θ, ζ
γυμνάζεσθαι γυμνάσεσθαι γυμνάσασθαι γεγυμνάσθαι
Απαρεμφάτων Μέσης Φωνής
Φωνηεντόληκτα λύεσθαι λύσεσθαι λύσασθαι λελύσθαι
Χειλικόληκτα
Ουρανικόληκτα
τάττεσθαι τάξεσθαι τάξασθαι τετάχθαι
Οδοντικόληκτα
γυμνάζεσθαι γυμνάσεσθαι γυμνάσασθαι γεγυμνάσθαι
Μετοχές Μέσης Φωνής
Μετοχές σχηματίζουν οι χρόνοι:

Σε όλους τους τύπους των μετοχών της μέσης φωνής

υπάρχει η κατάληξη –μενος, -μενη, -μενον.
Το αρσενικό και το ουδέτερο γένος

κλίνονται σύμφωνα με τη Β΄κλίση
ουσιαστικών ενώ το θηλυκό
σύμφωνα με την Α΄κλίση.
Αρσ. λυόμενος λυσόμενος λυσάμενος λελυμένος
Θηλ. λυομένη λυσομένη λυσαμένη λελυμένη
Ουδ. λυόμενον λυσόμενον λυσάμενον λελυμένον
π, β, φ, πτ
Αρσ. γραφόμενος γραψόμενος γραψάμενος γεγραμμένος
Θηλ. γραφομένη γραψομένη γραψαμένη γεγραμμένη
Ουδ. γραφόμενον γραψόμενον γραψάμενον γεγραμμένον
κ, γ, χ, ττ
Αρσ. ταττόμενος ταξόμενος ταξάμενος τεταγμένος
Θηλ. ταττομένη ταξομένη ταξαμένη τεταγμένη
Ουδ. ταττόμενον ταξόμενον ταξάμενον τεταγμένον
τ, δ, θ, ζ
Αρσ. γυμναζόμενος γυμνασόμενος γυμνασάμενος γεγυμνασμένος
Θηλ. γυμναζομένη γυμνασομένη γυμνασαμένη γεγυμνασμένη
Ουδ. γυμναζόμενον γυμνασόμενον γυμνασάμενον γεγυμνασμένον
Μετοχών Μέσης Φωνής
Συμφωνόληκτα Συμφωνόληκτα Συμφωνόληκτα

Φωνηεντόληκτα Χειλικόληκτα Ουρανικόληκτα Οδοντικόληκτα
λυόμενος γραφόμενος ταττόμενος γυμναζόμενος
Ενεστώτας λυομένη γραφομένη ταττομένη γυμναζομένη
λυόμενον γραφόμενον ταττόμενον γυμναζόμενον
λυσόμενος γραψόμενος ταξόμενος γυμνασόμενος
Μέλλοντας λυσομένη γραψομένη ταξομένη γυμνασομένη
λυσόμενον γραψόμενον ταξόμενον γυμνασόμενον
λυσάμενος γραψάμενος ταξάμενος γυμνασάμενος
Αόριστος λυσαμένη γραψαμένη ταξαμένη γυμνασαμένη
λυσάμενον γραψάμενον ταξάμενον γυμνασάμενον
λελυμένος γεγραμμένος τεταγμένος γεγυμνασμένος
Παρακείμενος λελυμένη γεγραμμένη τεταγμένη γεγυμνασμένη
λελυμένον γεγραμμένον τεταγμένον γεγυμνασμένον
Β' Μέρος
Ασκήσεις
Ασκήσεις με το εἰμί
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τον πίνακα με την οριστική Μέλλοντα του εἰμί.
ἔσ..............................
ἔσ........... / ἔσ...........
ἔσ..............................
ἐσ..............................
ἔσ..............................
ἔσ..............................
1. Σχηματίζεται με το ........... + ......................................................................................... .

2. Προσοχή στο γ΄ ενικό.
3. Παντού ................................. και ..................................
2. Εξασκήσου: Αντιστοίχισε τους τύπους των αρχαίων ελληνικών με τους τύπους των νέων ελληνικών.
ἔσονται θα είμαι
ἔσει / ἔσῃ θα είμαστε
ἔσομαι θα είναι
ἔσεσθε θα είσαι
ἔσται θα είστε
ἐσόμεθα θα είναι
3. Εφάρμοσε: Χρησιμοποίησε τους τύπους του εἰμί στον Μέλλοντα για να ολοκληρώσεις το νόημα των
προτάσεων.
• Ὑμεῖς ___________________ ἄνδρες γενναῖoι.
• Σὺ ___________________ ἀγαθὸς καὶ δίκαιος.
• Ἐγὼ διδάσκαλος τῆς ἀληθείας ___________________.
• Ἡμεῖς φίλοι καὶ σύμμαχοι ___________________ .
• Ἡ φιλία πηγή ἀγαθῶν ___________________ .
• Οὗτοι ___________________ πολέμιοι ἡμῶν.
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τον πίνακα με την υποτακτική, την ευκτική και την προστακτική Ενεστώτα του
εἰμί.
Υποτακτική Ευκτική Προστακτική
1. H υποτακτική παίρνει παντού ................................. + .................................. .
2. H ευκτική παίρνει παντού ................................. + .................................. .
3. H προστακτική παίρνει παντού ................................. + .................................. .
2. Εξασκήσου: Αντιστοίχισε τους παρακάτω τύπους (υποτακτικής, ευκτικής και προστακτικής ενεστώτα του
εἰμί) με τη γραμματική τους αναγνώριση.
ᾖς α΄ πρόσωπο ενικού ευκτικής
εἴη γ΄ πρόσωπο πληθυντικού υποτακτικής
ἔστε β΄ πρόσωπο ενικού προστακτικής
ἦτε β΄ πρόσωπο ενικού υποτακτικής
ἴσθι γ΄ πρόσωπο ενικού ευκτικής
ὦσιν α΄ πρόσωπο πληθυντικού ευκτικής
εἴημεν β΄ πρόσωπο πληθυντικού υποτακτικής
ἔστων β΄ πρόσωπο πληθυντικού προστακτικής
ὦ α΄ πρόσωπο ενικού υποτακτικής
εἴην γ΄ πρόσωπο πληθυντικού προστακτικής
3. Εφάρμοσε: Γράψε τους τύπους της υποτακτικής, της ευκτικής και της προστακτικής ενεστώτα του εἰμί
που ζητά η άσκηση.
β΄ πρόσωπο ενικού προστακτικής
α΄ πρόσωπο πληθυντικού ευκτικής
β΄ πρόσωπο ενικού υποτακτικής
γ΄ πρόσωπο πληθυντικού υποτακτικής
β΄ πρόσωπο πληθυντικού προστακτικής
γ΄ πρόσωπο ενικού ευκτικής
α΄ πρόσωπο πληθυντικού υποτακτικής
β΄ πρόσωπο πληθυντικού ευκτικής
α΄ πρόσωπο ενικού υποτακτικής
γ΄ πρόσωπο ενικού προστακτικής
γ΄ πρόσωπο ενικού υποτακτικής
α΄ πρόσωπο ενικού ευκτικής
β΄ πρόσωπο πληθυντικού υποτακτικής
β΄ πρόσωπο ενικού ευκτικής
γ΄ πρόσωπο πληθυντικού ευκτικής
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τον πίνακα με το απαρέμφατο και τη μετοχή Ενεστώτα του εἰμί.
Απαρέμφατο Μετοχή
1. Tο απαρέμφατο παίρνει ................................. + ...................................

2. Tο αρσενικό + το ουδέτερο γένος της μετοχής παίρνουν ................................. +
...................................
3. Tο θηλυκό γένος της μετοχής παίρνει ................................. + ..................................
γιατί το –α της κατάληξης είναι βραχύ.
4. Το αρσενικό και το ουδέτερο κλίνονται σύμφωνα με τη .......΄κλίση
ουσιαστικών και το θηλυκό σύμφωνα με την .......΄ κλίση.
Ασκήσεις στα Ουσιαστικά
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τις καταλήξεις των ουσιαστικών της γ΄ κλίσης.
Ον.
............. /- -
............. /............. ............. /.............
Γεν.
Δοτ.
............. .............
............./............. -
Αιτ.
Κλητ.
............. -
Ον.
.............. ..............
Γεν.
............. .............
Δοτ.
............. .............
............. /.............
Αιτ.
.............
Κλητ.
............. .............
1. Τα .................................... .................................... στις καταλήξεις
των ουσιαστικών της γ΄κλίσης είναι .....................................
Καταληκτικά διπλόθεμα φωνηεντόληκτα σε –ις (γεν. –εως)
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τις καταλήξεις.
Ον. ἡ πόλι.......... αἱ πόλ..........
Γεν. τῆς πόλε.......... τῶν πόλε..........
Δοτ. τῇ πόλ.......... ταῖς πόλε..........
Αιτ. τήν πόλι.......... τάς πόλ..........
Κλητ. ὦ πόλι ὦ πόλ..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό ἡ φύσις όπως το ουσιαστικό ἡ πόλις.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
3. Εφάρμοσε: Συμπλήρωσε τα κενά με τον σωστό τύπο του ουσιαστικού.
ἡ τύψις
δοτική ενικού
κλητική ενικού
ονομαστική πληθυντικού
δοτική πληθυντικού
ἡ πίστις
γενική ενικού
αιτιατική ενικού
γενική πληθυντικού
αιτιατική πληθυντικού
Καταληκτικά μονόθεμα φωνηεντόληκτα σε –εύς
Ον. ὁ ἱππεύ.......... οἱ ἱππ..........
Γεν. τοῦ ἱππέ.......... τῶν ἱππέ..........
Δοτ. τῷ ἱππ.......... τοῖς ἱππεῦ..........
Αιτ. τόν ἱππέ.......... τούς ἱππέ..........
Κλητ. ὦ ἱππεῦ ὦ ἱππ..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό ὁ γονεύς όπως το ουσιαστικό ὁ ἱππεύς.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ὁ γραφεύς
ὁ κουρεύς
Ουδέτερα ακατάληκτα μονόθεμα οδοντικόληκτα σε –α (γεν. –ατος)
Ον. τό σῶμα τά σώματ..........
Γεν. τοῦ σώματ.......... τῶν σωμάτ..........
Δοτ. τῷ σώματ.......... τοῖς σώμα..........
Αιτ. τό σῶμα τά σώματ..........
Κλητ. ὦ σῶμα ὦ σώματ..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό τό δῶμα όπως το ουσιαστικό τό σῶμα.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
τό νῆμα
τό φράγμα
Συμφωνόληκτα - Αφωνόληκτα - Ουρανικόληκτα (θέμα:κ,γ,χ) –

Ον. ὁ κόραξ οἱ κόρακ..........
Γεν. τοῦ κόρακ.......... τῶν κοράκ..........
Δοτ. τῷ κόρακ.......... τοῖς κόρα..........
Αιτ. τόν κόρακ.......... τούς κόρακ..........
Κλητ. ὦ κόραξ ὦ κόρακ..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό ὁ κόλαξ όπως το ουσιαστικό ὁ κόραξ.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ὁ βήξ
ἡ μάστιξ
! Θυμάμαι:
Το θέμα του ουσιαστικού μπορεί να έχει χαρακτήρα κ ή γ ή χ.
Συμφωνόληκτα – Αφωνόληκτα – Οδοντικόληκτα (θέμα: τ, δ, θ) –

Ον. ἡ πατρίς αἱ πατρίδ..........
Γεν. τῆς πατρίδ.......... τῶν πατρίδ..........
Δοτ. τῇ πατρίδ.......... ταῖς πατρί..........
Αιτ. τήν πατρίδ.......... τάς πατρίδ..........
Κλητ. ὦ πατρίς ὦ πατρίδ..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό ἡ λαμπάς όπως το ουσιαστικό ἡ πατρίς.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ἡ ποιότης
ἡ βαθμίς
! Θυμάμαι:
Το θέμα του ουσιαστικού μπορεί να έχει χαρακτήρα τ ή δ ή θ.
Συμφωνόληκτα – Αφωνόληκτα – Χειλικόληκτα (θέμα: π, β,φ) –

Ον. ὁ μώλωψ οἱ μώλωπ..........
Γεν. τοῦ μώλωπ.......... τῶν μωλώπ..........
Δοτ. τῷ μώλωπ.......... τοῖς μώλω..........
Αιτ. τόν μώλωπ.......... τούς μώλωπ..........
Κλητ. ὦ μώλωψ ὦ μώλωπ..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό ὁ Ἄραψ όπως το ουσιαστικό ὁ μώλωψ.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ὁ γύψ
ὁ Κύκλωψ
! Θυμάμαι:
Το θέμα του ουσιαστικού μπορεί να έχει χαρακτήρα π ή β ή φ.

Ακατάληκτα – Μονόθεμα
Ον. ὁ Ἕλλην οἱ Ἕλλην..........
Γεν. τοῦ Ἕλλην.......... τῶν Ἑλλήν..........
Δοτ. τῷ Ἕλλην.......... τοῖς Ἕλλη..........
Αιτ. τόν Ἕλλην.......... τούς Ἕλλην..........
Κλητ. ὦ Ἕλλην ὦ Ἕλλην..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό ὁ σωλήν όπως το ουσιαστικό ὁ Ἕλλην.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ὁ κηφήν
ὁ πυρήν
Ον. ὁ ἀγών οἱ ἀγῶν..........
Γεν. τοῦ ἀγῶν.......... τῶν ἀγών..........
Δοτ. τῷ ἀγῶν.......... τοῖς ἀγῶ..........
Αιτ. τόν ἀγῶν.......... τούς ἀγῶν..........
Κλητ. ὦ ἀγών ὦ ἀγῶν..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό ὁ αἰών όπως το ουσιαστικό ὁ ἀγών.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ὁ ἀγκών
ὁ χιτών

Ακατάληκτα – Διπλόθεμα
Ον. ὁ πυθμήν οἱ πυθμέν..........
Γεν. τοῦ πυθμέν.......... τῶν πυθμέν..........
Δοτ. τῷ πυθμέν.......... τοῖς πυθμέ..........
Αιτ. τόν πυθμέν.......... τούς πυθμέν..........
Κλητ. ὦ πυθμήν ὦ πυθμέν..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό ἡ φρήν όπως το ουσιαστικό ὁ πυθμήν.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ὁ αὐχήν
ὁ λιμήν
Ον. ὁ πνεύμων οἱ πνεύμον..........
Γεν. τοῦ πνεύμον.......... τῶν πνευμόν..........
Δοτ. τῷ πνεύμον.......... τοῖς πνεύμο..........
Αιτ. τόν πνεύμον.......... τούς πνεύμον..........
Κλητ. ὦ πνεῦμον ὦ πνεύμον..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό ὁ δαίμων όπως το ουσιαστικό ὁ πνεύμων.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ὁ ἄξων
ὁ βραχίων
Ον. ὁ ἡγεμών οἱ ἡγεμόν..........
Γεν. τοῦ ἡγεμόν.......... τῶν ἡγεμόν..........
Δοτ. τῷ ἡγεμόν.......... τοῖς ἡγεμό..........
Αιτ. τόν ἡγεμόν.......... τούς ἡγεμόν..........
Κλητ. ὦ ἡγεμών ὦ ἡγεμόν..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό ἡ χελιδών όπως το ουσιαστικό ὁ ἡγεμών.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ἡ ἀηδών
ἡ τερηδών
Ακατάληκτα διπλόθεμα οδοντικόληκτα σε –ων (γεν. -οντος)
Ον. ὁ γέρων οἱ γέροντ..........
Γεν. τοῦ γέροντ.......... τῶν γερόντ..........
Δοτ. τῷ γέροντ.......... τοῖς γέρ..........
Αιτ. τόν γέροντ.......... τούς γέροντ..........
Κλητ. ὦ γέρον ὦ γέροντ..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό ὁ θεράπων όπως το ουσιαστικό ὁ γέρων.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ὁ δράκων
ὁ λέων
Καταληκτικά μονόθεμα οδοντικόληκτα σε –ας (γεν. –αντος)
Ον. ὁ γίγας οἱ γίγαντ..........
Γεν. τοῦ γίγαντ.......... τῶν γιγάντ..........
Δοτ. τῷ γίγαντ.......... τοῖς γίγα..........
Αιτ. τόν γίγαντ.......... τούς γίγαντ..........
Κλητ. ὦ γίγαν ὦ γίγαντ..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό ὁ ἀδάμας όπως το ουσιαστικό ὁ γίγας.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ὁ ἐλέφας
ὁ Αἴας
Ον. ὁ ἀνδριάς οἱ ἀνδριάντ..........
Γεν. τοῦ ἀνδριάντ.......... τῶν ἀνδριάντ..........
Δοτ. τῷ ἀνδριάντ.......... τοῖς ἀνδριᾶ..........
Αιτ. τόν ἀνδριάντ.......... τούς ἀνδριάντ..........
Κλητ. ὦ ἀνδριάς ὦ ἀνδριάντ..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό ὁ ἱμάς όπως το ουσιαστικό ὁ ἀνδριάς.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
Υγρόληκτα (με χαρακτήρα ρ) μονόθεμα (κλητήρ) και

διπλόθεμα (πράκτωρ)
Ον. ὁ κλητήρ οἱ κλητῆρ..........
Γεν. τοῦ κλητῆρ.......... τῶν κλητήρ..........
Δοτ. τῷ κλητῆρ.......... τοῖς κλητῆρ..........
Αιτ. τόν κλητῆρ.......... τούς κλητῆρ..........
Κλητ. ὦ κλητήρ ὦ κλητῆρ..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό ὁ κρατήρ όπως το ουσιαστικό ὁ κλητήρ.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ὁ νιπτήρ
ὁ λαμπτήρ
Ον. ὁ πράκτωρ οἱ πράκτορ..........
Γεν. τοῦ πράκτορ.......... τῶν πρακτόρ..........
Δοτ. τῷ πράκτορ.......... τοῖς πράκτορ..........
Αιτ. τόν πράκτορ.......... τούς πράκτορ..........
Κλητ. ὦ πρᾶκτορ ὦ πράκτορ..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό ὁ κοσμήτωρ όπως το ουσιαστικό ὁ πράκτωρ.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ὁ αὐτοκράτωρ
ὁ Ἔκτωρ
Σιγμόληκτα Ουδέτερα
Ον. τό ἔδαφος τά ἐδάφ..........
Γεν. τοῦ ἐδάφ.......... τῶν ἐδαφ..........
Δοτ. τῷ ἐδάφ.......... τοῖς ἐδάφ..........
Αιτ. τό ἔδαφος τά ἐδάφ..........
Κλητ. ὦ ἔδαφος ὦ ἐδάφ..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το ουσιαστικό τό λάθος όπως το ουσιαστικό τό ἔδαφος.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
τό κράτος
τό μέγεθος
Ασκήσεις στα επίθετα
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τις καταλήξεις των επιθέτων.
Ον. ὁ βαθύς ἡ βαθ.......... τό βαθ..........
Γεν. τοῦ βαθέ.......... τῆς βαθεί.......... τοῦ βαθέ..........
Δοτ. τῷ βαθ.......... τῇ βαθεί.......... τῷ βαθ..........
Αιτ. τόν βαθύ.......... τήν βαθεῖ.......... τό βαθ..........
Κλητ. ὦ βαθύ ὦ βαθεῖ.......... ὦ βαθ..........
Ον. οἱ βαθ.......... αἱ βαθεῖ.......... τά βαθέ..........
Γεν. τῶν βαθέ.......... τῶν βαθει.......... τῶν βαθέ..........
Δοτ. τοῖς βαθέ.......... ταῖς βαθεί.......... τοῖς βαθέ..........
Αιτ. τούς βαθ.......... τάς βαθεί.......... τά βαθέ..........
Κλητ. ὦ βαθ.......... ὦ βαθεῖ.......... ὦ βαθέ..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το επίθετο ὁ ταχύς, ἡ ταχεῖα, τό ταχύ όπως το επίθετο ὁ βαθύς, ἡ βαθεῖα, τό βαθύ.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
3. Εφάρμοσε: Σχημάτισε τους παρακάτω τύπους των επιθέτων.
ὁ βαρύς
ονομαστική ενικού θηλυκού γένους
δοτική πληθυντικού αρσενικού γένους
δοτική πληθυντικού ουδέτερου γένους
ἡ γλυκεῖα
ονομαστική πληθυντικού θηλυκού γένους
γενική ενικού ουδέτερου γένους
δοτική ενικού θηλυκού γένους
τό εὐθύ
ονομαστική ενικού αρσενικού γένους
δοτική πληθυντικού ουδετέρου γένους
δοτική πληθυντικού θηλυκού γένους
Ον. ὁ ἀληθής ἡ ἀληθ.......... τό ἀληθ..........
Γεν. τοῦ ἀληθ.......... τῆς ἀληθ.......... τοῦ ἀληθ..........
Δοτ. τῷ ἀληθ.......... τῇ ἀληθ.......... τῷ ἀληθ..........
Αιτ. τόν ἀληθ.......... τήν ἀληθ.......... τό ἀληθ..........
Κλητ. ὦ ἀληθ.......... ὦ ἀληθ.......... ὦ ἀληθ..........
Ον. οἱ ἀληθ.......... αἱ ἀληθ.......... τά ἀληθ..........
Γεν. τῶν ἀληθ.......... τῶν ἀληθ.......... τῶν ἀληθ..........
Δοτ. τοῖς ἀληθέ.......... ταῖς ἀληθέ.......... τοῖς ἀληθέ..........
Αιτ. τούς ἀληθ.......... τάς ἀληθ.......... τά ἀληθ..........
Κλητ. ὦ ἀληθ.......... ὦ ἀληθ.......... ὦ ἀληθ..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το επίθετο ὁ εὐτυχής, ἡ εὐτυχής, τό εὐτυχές όπως το επίθετο ὁ ἀληθής, ἡ ἀληθής, τό
ἀληθές.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ὁ ἀγενής
ἡ ἀκριβής
τό ἐπιμελές
Ον. ὁ σώφρων ἡ σώφρ.......... τό σῶφρ..........
Γεν. τοῦ σώφρον.......... τῆς σώφρον.......... τοῦ σώφρον..........
Δοτ. τῷ σώφρον.......... τῇ σώφρον.......... τῷ σώφρον..........
Αιτ. τόν σώφρον.......... τήν σώφρον.......... τό σῶφρ..........
Κλητ. ὦ σῶφρον ὦ σῶφρον ὦ σῶφρ..........
Ον. οἱ σώφρον.......... αἱ σώφρον.......... τά σώφρον..........
Γεν. τῶν σωφρόν.......... τῶν σωφρόν.......... τῶν σωφρόν..........
Δοτ. τοῖς σώφρο.......... ταῖς σώφρο.......... τοῖς σώφρο..........
Αιτ. τούς σώφρον.......... τάς σώφρον.......... τά σώφρον..........
Κλητ. ὦ σώφρον.......... ὦ σώφρον.......... ὦ σώφρον..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το επίθετο ὁ ἄφρων, ἡ ἄφρων, τό ἄφρον όπως το επίθετο ὁ σώφρων, ἡ σώφρων, τό
σῶφρον.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ὁ κακοδαίμων
ἡ ἀγνώμων
τό ἐλεῆμον
Ασκήσεις στα Ανώμαλα Επίθετα
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τις καταλήξεις του επιθέτου.
Ον. μέγας μεγάλ.......... μέγα
Γεν. μεγάλ.......... μεγάλ.......... μεγάλ..........
Δοτ. μεγάλ.......... μεγάλ.......... μεγάλ..........
Αιτ. μέγα.......... μεγάλ.......... μέγ..........
Κλητ. μέγα ή μεγάλ...... μεγάλ.......... μέγα
Ον. μεγάλ.......... μεγάλ.......... μεγάλ..........
Γεν. μεγάλ.......... μεγάλ.......... μεγάλ..........
Δοτ. μεγάλ.......... μεγάλ.......... μεγάλ..........
Αιτ. μεγάλ.......... μεγάλ.......... μεγάλ..........
Κλητ. μεγάλ.......... μεγάλ.......... μεγάλ..........
2. Εξασκήσου: Κλίνε το επίθετο ὁ μέγας, ἡ μεγάλη, τό μέγα.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
3. Εφάρμοσε: Συμπλήρωσε τα κενά με το επίθετο ὁ μέγας, ἡ μεγάλη, τό μέγα, προσαρμόζοντάς το στο

ουσιαστικό.
1 ὁδοί
2 βασιλέων
3
πόλεσι
4
πράγματος
5
ποταμῷ
6
ἔργον
7
σώματα
8 ἀέρα
9
πηγάς
10 λιμήν
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τις καταλήξεις του επιθέτου.
Ον. πολύς πολλή πολύ
Γεν. πολλ.......... πολλ.......... πολλ..........
Δοτ. πολλ.......... πολλ.......... πολλ..........
Αιτ. πολ.......... πολλ.......... πολύ
Κλητ. πολύ πολλ.......... πολύ
Ον. πολλοί πολλαί πολλά
Γεν. πολλ.......... πολλ.......... πολλ..........
Δοτ. πολλ.......... πολλ.......... πολλ..........
Αιτ. πολλ.......... πολλ.......... πολλ..........
Κλητ. πολλοί πολλαί πολλά
2. Εξασκήσου: Κλίνε το επίθετο ὁ πολύς, ἡ πολλή, τό πολύ.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
3. Εφάρμοσε: Επίλεξε τον σωστό τύπο του επιθέτου ὁ πολύς, ἡ πολλή, τό πολύ
1 γενική ενικού ουδετέρου
α) πολλῆς β) πολλού γ) πολλοῦ
2 δοτική πληθυντικού αρσενικού
α) πολλοῖς β) πολλά γ) πολλή
3 ονομαστική πληθυντικού θηλυκού
α) πολλάς β) πολλαῖς γ) πολλαί
4 ονομαστική ενικού ουδετέρου
α) πολλῶν β) πολύν γ) πολύ
5 γενική ενικού αρσενικού
α) πολλοῦ β) πολύς γ) πολλά
6 δοτική ενικού θηλυκού
α) πολλαί β) πολλῇ γ) πολλοῖς
7 αιτιατική πληθυντικού ουδετέρου
α) πολλάς β) πολλά γ) πολλαῖς
8 αιτιατική πληθυντικού αρσενικού
α) πολλῶν β) πολλά γ) πολλούς
Ασκήσεις στις Αντωνυμίες
ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΉ ΑΝΤΩΝΥΜΊΑ
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τις καταλήξεις και τους τόνους που λείπουν.
Ον. τις τις τι
Γεν. τιν....... / .......... τιν....... / .......... τιν....... / ..........
Δοτ. τιν....... / .......... τιν....... / .......... τιν....... / ..........
Αιτ. τιν....... τιν....... τι
Κλητ. - - -
Ον. τιν....... τιν....... τιν.......
Γεν. τιν....... τιν....... τιν.......
Δοτ. τι....... (ν) τι....... (ν) τι....... (ν)
Αιτ. τιν....... τιν....... τιν.......
Κλητ. - - -
1. Το ................................. και το ................................. κλίνονται με τον ίδιο τρόπο.
2. Οι καταλήξεις προέρχονται από τη ........ κλίση ουσιαστικών
3. Σχηματίζουν στη ................................. και στη ................................. ενικού
δεύτερους τύπους (που θυμίζουν το άρθρο)
4. Τονίζονται πάντα στο ................................. σε αντίθεση με την αόριστη της
οποίας οι τύποι τονίζονται στη λήγουσα
ΑΌΡΙΣΤΗ ΑΝΤΩΝΥΜΊΑ
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τις καταλήξεις και τους τόνους που λείπουν.
Ον. τις τις τι
Γεν. τιν....... / .......... τιν....... / .......... τιν....... / ..........
Δοτ. τιν....... / .......... τιν....... / .......... τιν....... / ..........
Αιτ. τιν....... τιν....... τι
Κλητ. - - -
Ον. τιν....... τιν....... τιν.......
Γεν. τιν....... τιν....... τιν.......
Δοτ. τι....... (ν) τι....... (ν) τι....... (ν)
Αιτ. τιν....... τιν....... τιν.......
Κλητ. - - -
1. Το ................................. και το ................................. κλίνονται με τον ίδιο τρόπο.
2. Οι καταλήξεις προέρχονται από τη ........ κλίση ουσιαστικών.
3. Σχηματίζουν στη ................................. και στη ................................. ενικού
δεύτερους τύπους (που θυμίζουν το άρθρο χωρίς τόνο).
4. Τονίζονται πάντα στη ................................. (ή δεν τονίζονται καθόλου) σε
αντίθεση με την ερωτηματική αντωνυμία της οποίας οι τύποι τονίζονται
στην παραλήγουσα.
2. Εξασκήσου: Κλίνε την ερωτηματική αντωνυμία τίς, τίς, τί και την αόριστη τίς, τίς, τί στις στήλες που
ακολουθούν.
Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΉ ΑΝΤΩΝΥΜΊΑ 1. ὅς, ἥ, ὅ (ο οποίος, η οποία, το οποίο)
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τους τύπους που λείπουν και βάλε τόνους όπου χρειάζεται.
Ον. ος η ο
Γεν. ............ ............ ............
Δοτ. ............ ............ ............
Αιτ. ον ην ο
Κλητ. - - -
Ον. οι ............ α
Γεν. ............ ............ ............
Δοτ. οις αις ............
Αιτ. ............ ............ α
Κλητ. - - -
1. Μοιάζει με το ..................................
2. Θέλει παντού ..................................
3. Η ................................. και η ................................. θέλουν περισπωμένη.
2. Εξασκήσου: Αντιστοίχισε τους τύπους της αντωνυμίας με τη γραμματική τους αναγνώριση.
ἧς δοτική πληθυντικού αρσενικού
ὅν αιτιατική ενικού θηλυκού
ἅ δοτική πληθυντικού θηλυκού
ᾧ ονομαστική πληθυντικού θηλυκού
αἵ αιτιατική πληθυντικού ουδετέρου
οἷς γενική ενικού θηλυκού
οὕς δοτική ενικού ουδετέρου
οἵ αιτιατική πληθυντικού αρσενικού
ἥν αιτιατική ενικού αρσενικού
αἷς ονομαστική πληθυντικού αρσενικού
ΑΝΑΦΟΡΙΚΉ ΑΝΤΩΝΥΜΊΑ 2. ὅστις, ἥτις, ὅ,τι/ὅ τι (όποιος, όποια, όποιο)
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τα κενά και βάλε τόνους σε όλους τους τύπους.
Ον. .........τις .........τις ο,.......... /ο τι
Γεν. .........τινος ησ........... .........τινος
Δοτ. .........τινι .........τινι ῳ...........
Αιτ. ον........... ην........... .......,τι /ο τι
Κλητ. - - -
Ον. .........τινες αι............ .......τινα / αττα
Γεν. ων......... .........τινων ων.........
Δοτ. .........τισι αισ......... .........τισι
Αιτ. ουσ......... .........τινας α......... / αττα
Κλητ. - - -
1. Αποτελείται από την .................................. αντωνυμία ὅς, ἥ, ὅ και από την
.................................. αντωνυμία.
2. Κλίνονται και τα .............................. μέρη.
3. Τονίζεται όπου και όπως τονίζεται η .................................. αντωνυμία.
2. Εξασκήσου: Αντιστοίχισε τους τύπους της αναφορικής αντωνυμίας με τη γραμματική τους αναγνώριση.
ἧστινος δοτική ενικού θηλυκού
ἅτινα αιτιατική πληθυντικού θηλυκού
ὧντινων γενική ενικού θηλυκού
αἵτινες γενική πληθυντικού ουδετέρου
ᾗτινι ονομαστική πληθυντικού θηλυκού
οἷστισι γενική ενικού αρσενικού
οἵτινες ονομαστική πληθυντικού αρσενικού
οὗτινος δοτική πληθυντικού ουδετέρου
ἅστινας ονομαστική πληθυντικού ουδετέρου
ᾧτινι δοτική ενικού ουδετέρου
ΑΝΑΦΟΡΙΚΉ ΑΝΤΩΝΥΜΊΑ 3. ὅσπερ, ἥπερ, ὅπερ (αυτός/αυτή/αυτό

ακριβώς που)
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τα κενά και βάλε τόνους σε όλους τους τύπους.
Ον. .........περ .........περ .........περ
Γεν. .........περ .........περ .........περ
Δοτ. .........περ .........περ .........περ
Αιτ. .........περ .........περ .........περ
Κλητ. - - -
Ον. .........περ .........περ .........περ
Γεν. .........περ .........περ .........περ
Δοτ. .........περ .........περ .........περ
Αιτ. .........περ .........περ .........περ
Κλητ. - - -
1. Αποτελείται από την .................................. αντωνυμία ........................ και το
μόριο περ.
2. Κλίνεται το ένα μέρος δηλαδή η .................................. αντωνυμία και δίπλα
«κολλάει» το περ.
3. Τονίζεται όπου και όπως η ................................... αντωνυμία
(παντού ................................... / γεν+δοτ ...................................).
2. Εξασκήσου: Κλίνε την αναφορική αντωνυμία ὅσπερ, ἥπερ, ὅπερ.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
Ενεστώτας Παρατατικός Μέλλοντας Αόριστος Παρακείμενος Υπερσυντέλικος
λύ-.......... ἐ-λυ-.......... λύ-σ-.......... ἐ-λυ-.......... λέ-λυ-.......... ἐ-λε-λύ-..........
λύ-.......... ἐ-λύ-.......... λύ-σ-.......... ἐ-λύ-.......... λέ-λυ-.......... ἐ-λέ-λυ-..........
λυ-.......... ἐ-λυ-.......... λυ-σ-.......... ἐ-λυ-.......... λε-λύ-.......... ἐ-λε-λύ-..........
Παρακείμ. Υπερσυντέλ. Παρακείμ. Υπερσυντέλ. Παρακείμ. Υπερσυντέλ.
© www.upbility.gr
τέ-τα-.......... ἐ-τε-τά-.......... γέ-γρα-.......... ἐ-γε-γρά-.......... γε-γύμνα-.......... ἐ-γε-γυμνά-..........
τέ-τα-.......... ἐ-τέ-τα-.......... γέ-γρα-.......... ἐ-γέ-γρα-.......... γε-γύμνα-.......... ἐ-γε-γύμνα-..........
τε-τά-.......... ἐ-τε-τά-.......... γε-γρά-.......... ἐ-γε-γρά-.......... γε-γυμνά-.......... ἐ-γε-γυμνά-..........

φωνηεντόληκτων και αφωνόληκτων ρημάτων

1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τα κενά με τις καταλήξεις της μέσης φωνής για τον κάθε χρόνο.
τε-τα-.......... τε-τα-.......... γε-γρα-.......... γε-γρα-.......... γε-γυμνα-.......... γε-γυμνα-..........
Ασκήσεις στην οριστική όλων των χρόνων της μέσης φωνής των
143
2. Εξασκήσου: Κλίνε τα παρακάτω ρήματα αφού πρώτα τα τοποθετήσεις στη σωστή στήλη:
παιδεύομαι, πράττομαι, κόπτομαι, πείθομαι
Τι χρειάζομαι:
α) θέμα
β) κατάληξη
Συμφωνόληκτο Συμφωνόληκτο Συμφωνόληκτο

Φωνηεντόληκτο
Ουρανικόληκτο Χειλικόληκτο Οδοντικόληκτο
Ενεστώτας Ενεστώτας Ενεστώτας Ενεστώτας
α) θέμα
γ) καταλήξεις ενεστώτα

Μέλλοντας Μέλλοντας Μέλλοντας Μέλλοντας
α) αύξηση
β) θέμα
γ) χρονικός χαρακτήρας (σ ή ξ ή ψ) (όπως ο μέλλοντας)

Αόριστος Αόριστος Αόριστος Αόριστος
α) αύξηση
β) θέμα

Παρατατικός Παρατατικός Παρατατικός Παρατατικός
α) αναδιπλασιασμός
β) θέμα
γ) καταλήξεις (-μαι, -μμαι, -γμαι, -σμαι)

Παρακείμενος Παρακείμενος Παρακείμενος Παρακείμενος
α) αύξηση (μόνο στην 1η περίπτωση αναδιπλασιασμού)
β) αναδιπλασιασμός (όπως ο παρακείμενος)
γ) θέμα
δ) καταλήξεις (-μην, -μμην, -γμην, -σμην)

Υπερσυντέλικος Υπερσυντέλικος Υπερσυντέλικος Υπερσυντέλικος
3. Εφάρμοσε: Βάλε τα ρήματα στον Μέλλοντα και στον Αόριστο διατηρώντας το πρόσωπο στο οποίο
βρίσκονται.
!
Θυμάμαι ότι:
για τον σχηματισμό του Μέλλοντα και του Αορίστου
χρειάζεται η προσθήκη χρονικού χαρακτήρα σ , ξ , ψ.
Ενεστώτας Μέλλοντας Αόριστος
γράφει/ῃ
παιδευόμεθα
πράττεται
στρατεύομαι
τρίβεσθε
πείθονται
φυλάττει/ῃ
πορεύεται
ἄρχομαι
θύεσθε
εὐχόμεθα
4. Εφάρμοσε: Βάλε τα ρήματα στον Παρακείμενο και στον Υπερσυντέλικο διατηρώντας το πρόσωπο στο
οποίο βρίσκονται.
!
Οι καταλήξεις προσαρμόζονται ανάλογα με τον τελικό χαρακτήρα του θέματος.
• Καταλήξεις Παρακειμένου : -μαι, -μμαι, -γμαι, -σμαι
• Καταλήξεις Υπερσυντελίκου : -μην, -μμην, -γμην, -σμην
Ενεστώτας Παρακείμενος Υπερσυντέλικος
γράφει/ῃ
παιδευόμεθα
διώκονται
ψηφίζονται
πείθεται
τρίβομαι
ἄρχει/ῃ
εὔχεσθε
πορεύεται
πραττόμεθα
φυλάττονται
Ασκήσεις στην υποτακτική έγκλιση

της ενεργητικής και της μέσης φωνής
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τα κενά με τις καταλήξεις της υποτακτικής της ενεργητικής φωνής.

λύ-............... λύσ-............... λελύκ-...............
λύ-............... λύσ-............... λελύκ-...............
λύ-............... λύσ-............... λελύκ-...............
λύ-............... λύσ-............... λελύκ-...............
λύ-............... λύσ-............... λελύκ-...............
λύ-............... λύσ-............... λελύκ-...............
!
Η υποτακτική ενεργητικής φωνής σχηματίζεται με τις ίδιες καταλήξεις
και για τους τρεις χρόνους.
2. Εξασκήσου: Κλίνε την υποτακτική των παρακάτω ρημάτων: παιδεύω, πράττω, γράφω, πείθω.
παιδεύω
ΕΝΕΣΤΏΤΑΣ ΑΌΡΙΣΤΟΣ ΠΑΡΑΚΕΊΜΕΝΟΣ
πράττω
γράφω
πείθω
3. Εφάρμοσε: Σχημάτισε τους τύπους της υποτακτικής των παρακάτω ρημάτων.
1 στρατεύω (γ΄ενικό υποτακτικής αορίστου)
2 λύω (β΄ενικό υποτακτικής αορίστου)
3 διώκω (γ΄πληθυντικό υποτακτικής αορίστου)
4 ἄρχω (α΄πληθυντικό υποτακτικής αορίστου)
5 κηρύττω (β΄πληθυντικό υποτακτικής ενεστώτα)
6 ἀριστεύω (γ΄ενικό υποτακτικής ενεστώτα)
7 πέμπω (β΄ενικό υποτακτικής ενεστώτα)
8 γράφω (β΄ενικό υποτακτικής παρακειμένου)
9 πράττω (α΄πληθυντικό υποτακτικής παρακειμένου)
10 πείθω (γ΄πληθυντικό υποτακτικής παρακειμένου)
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τα κενά με τις καταλήξεις της υποτακτικής της μέσης φωνής.

λύ-............... λύσ-............... λελυμένος/η/ον ...............
λυ-............... λυσ-............... λελυμένοι/αι/α ...............
λύ-............... λύσ-............... λελυμένοι/αι/α ...............
λύ-............... λύσ-............... λελυμένοι/αι/α ...............
!
Η υποτακτική ενεστώτα και αορίστου μέσης φωνής σχηματίζονται με
τις ίδιες καταλήξεις.
2. Εξασκήσου: Κλίνε την υποτακτική των παρακάτω ρημάτων: παιδεύομαι, πράττομαι, κόπτομαι,
πείθομαι.
παιδεύομαι
πράττομαι
κόπτομαι
πείθομαι
3. Εφάρμοσε: Σχημάτισε τους τύπους της υποτακτικής των παρακάτω ρημάτων.
1 γράφομαι (β΄πληθυντικό υποτακτικής παρακειμένου)
2 διώκομαι ( γ΄ενικό υποτακτικής παρακειμένου)
3 κομίζομαι (α΄ενικό υποτακτικής παρακειμένου)
4 παιδεύομαι (α΄πληθυντικό υποτακτικής ενεστώτα)
5 πράττομαι (β΄ενικό υποτακτικής ενεστώτα)
6 στρατεύομαι (γ΄πληθυντικό υποτακτικής ενεστώτα)
7 τρίβομαι (γ΄ενικό υποτακτικής αορίστου)
8 φυλάττομαι (α΄πληθυντικό υποτακτικής αορίστου)
9 πείθομαι (β΄ενικό υποτακτικής αορίστου)
10 ψηφίζομαι (α΄ενικό υποτακτικής αορίστου)
Ασκήσεις στην ευκτική έγκλιση

1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τα κενά με τις καταλήξεις της ευκτικής της ενεργητικής φωνής.

λύ-............... λύσ-............... λύσ-............... λελύκ-...............
λύ-............... λύσ-............... λύσ-............... λελύκ-...............
λύ-............... λύσ-............... λύσ-............... λελύκ-...............
λύ-............... λύσ-............... λύσ-............... λελύκ-...............
λύ-............... λύσ-............... λύσ-............... λελύκ-...............
λύ-............... λύσ-............... λύσ-............... λελύκ-...............
!
Οι καταλήξεις της ευκτικής (ε.φ) του ενεστώτα, μέλλοντα και παρακειμένου
έχουν το χαρακτηριστικό -οι- ενώ του αορίστου έχουν -αι-.
2. Εξασκήσου: Κλίνε την ευκτική των παρακάτω ρημάτων: παιδεύω, πράττω, γράφω, πείθω.
παιδεύω
ΕΝΕΣΤΏΤΑΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΑΌΡΙΣΤΟΣ ΠΑΡΑΚΕΊΜΕΝΟΣ
πράττω
γράφω
πείθω
3. Εφάρμοσε: Σχημάτισε τους τύπους της ευκτικής των παρακάτω ρημάτων.

Ρήμα Τύπος
λύω β' ενικό
διώκω γ' πληθυντικό
ἄρχω α' πληθυντικό
κηρύττω γ' ενικό
ἀριστεύω α' ενικό
θαυμάζω β' πληθυντικό
γράφω α' πληθυντικό
πράττω γ' ενικό
πείθω γ' πληθυντικό
στρατεύω β' ενικό
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τα κενά με τις καταλήξεις της ευκτικής της μέσης φωνής.

λυ-............... λυσ-............... λυσ-............... λελυμένος/η/ον ...............
λύ-............... λύσ-............... λύσ-............... λελυμένος/η/ον ...............
λύ-............... λύσ-............... λύσ-............... λελυμένος/η/ον ...............
λυ-............... λυσ-............... λυσ-............... λελυμένοι/αι/α ...............
λύ-............... λύσ-............... λύσ-............... λελυμένοι/αι/α ...............
λύ-............... λύσ-............... λύσ-............... λελυμένοι/αι/α ...............
!
Οι καταλήξεις της ευκτικής (μ.φ) του ενεστώτα και μέλλοντα έχουν το
χαρακτηριστικό -οι- ενώ του αορίστου έχουν -αι-.
Η ευκτική (μ.φ) του παρακειμένου σχηματίζεται με τη μετοχή του
παρακειμένου και την ευκτική ενεστώτα του εἰμί.
2. Εξασκήσου: Κλίνε την ευκτική των παρακάτω ρημάτων: παιδεύομαι, πράττομαι, κόπτομαι, πείθομαι.
πράττομαι
κόπτομαι
πείθομαι
3. Εφάρμοσε: Σχημάτισε τους τύπους της ευκτικής των παρακάτω ρημάτων.

Ρήμα Τύπος
γράφομαι β' ενικό
ἄρχομαι γ' πληθ.
θύομαι α' πληθ.
παιδεύομαι γ' ενικό
πράττομαι α' ενικό
στρατεύομαι β' πληθ.
τρίβομαι α' πληθ.
φυλάττομαι γ' ενικό
πείθομαι γ' πληθ.
εὔχομαι β' ενικό
Ασκήσεις στην προστακτική έγκλιση

1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τα κενά με τις καταλήξεις της προστακτικής της ενεργητικής φωνής.

- - -
λῦ-............... λῦσ-............... λελυκώς/κυῖα/ός ...............
λυ-............... λυσ-............... λελυκώς/κυῖα/ός ...............
- - -
λύ-............... λύσ-............... λελυκότες/κυῖαι/κότα ...............

λυσ-............... /
λυ-............... / λυ-............... λελυκότες/κυῖαι/κότα ...............
λυσ-...............
!
Οι καταλήξεις της προστακτικής (ε.φ) του ενεστώτα έχουν το
χαρακτηριστικό -ε-.
Οι περισσότερες καταλήξεις της προστακτικής (ε.φ) του αορίστου έχουν το
χαρακτηριστικό –α-.
Η προστακτική (ε.φ) του παρακειμένου σχηματίζεται με τη μετοχή του
παρακειμένου και την προστακτική ενεστώτα του εἰμί.
2. Εξασκήσου: Κλίνε την προστακτική των παρακάτω ρημάτων: παιδεύω, πράττω, γράφω, πείθω.
παιδεύω
πράττω
γράφω
πείθω
3. Εφάρμοσε: Σχημάτισε τους τύπους της προστακτικής των παρακάτω ρημάτων.

Ρήμα Τύπος
λύω β' ενικό
διώκω γ' ενικό
ἄρχω β' πληθυντικό
κηρύττω γ' πληθυντικό
ἀριστεύω β' ενικό
θαυμάζω γ' ενικό
γράφω β' πληθυντικό
πράττω γ' πληθυντικό
πείθω β' ενικό
στρατεύω β' πληθυντικό
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τα κενά με τις καταλήξεις της προστακτικής της μέσης φωνής.

- - -
λύ-............... λῦσ-............... λέλυ...............
λυ-............... λυσ-............... λελύ...............
- - -
λύ-............... λύσ-............... λέλυ...............

λυσ-............... /
λυ-............... / λυ-............... λελύ...............
λυσ-...............
!
1. Στην προστακτική ενεστώτα μ.φ. οι περισσότερες καταλήξεις ξεκινούν
με –εσθ-.
2. Στην προστακτική αορίστου μ.φ. οι περισσότερες καταλήξεις ξεκινούν
με –ασθ-.
3. Στην προστακτική παρακειμένου μ.φ. οι καταλήξεις προσαρμόζονται
ανάλογα με το θέμα του ρήματος.
2. Εξασκήσου: Κλίνε την προστακτική των παρακάτω ρημάτων: παιδεύομαι, πράττομαι, κόπτομαι,
πείθομαι.
πράττομαι
κόπτομαι
πείθομαι
3. Εφάρμοσε : Σχημάτισε τους τύπους της προστακτικής των παρακάτω ρημάτων.

Ρήμα Τύπος
γράφομαι β' ενικό
ἄρχομαι γ' πληθυντικό
θύομαι β' πληθυντικό
παιδεύομαι γ' ενικό
πράττομαι β' ενικό
στρατεύομαι β' πληθυντικό
τρίβομαι β' ενικό
φυλάττομαι γ' ενικό
πείθομαι γ' πληθυντικό
εὔχομαι β' ενικό
Ασκήσεις στα απαρέμφατα μέσης φωνής
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τις καταλήξεις των απαρεμφάτων.
λύ................. λύσ................. λύσ................. λελύ.................
π, β, φ, πτ
γράφ................. γράψ................. γράψ................. γεγρά.................
κ, γ, χ, ττ
τάττ................. τάξ................. τάξ................. τετά.................
τ, δ, θ, ζ
γυμνάζ................. γυμνάσ................. γυμνάσ................. γεγυμνά.................
2. Εξασκήσου: Σχημάτισε τα απαρέμφατα των ρημάτων: παιδεύομαι, πράττομαι, κόπτομαι, πείθομαι.
π, β, φ, πτ
κ, γ, χ, ττ
τ, δ, θ, ζ
3. Εφάρμοσε: Τοποθέτησε τους τύπους των απαρεμφάτων στη σωστή στήλη κι έπειτα σχημάτισε και τους
υπόλοιπους χρόνους.
γράφεσθαι, ἄρξασθαι, θύσασθαι, παιδεύσεσθαι, πεπρᾶχθαι,

στρατεύσεσθαι, τρίβεσθαι, φυλάξασθαι, πεπεῖσθαι
Απαρέμφατο Απαρέμφατο Απαρέμφατο Απαρέμφατο

Ασκήσεις στις μετοχές μέσης φωνής
1. Ανακάλεσε: Συμπλήρωσε τις καταλήξεις των μετοχών της μέσης φωνής.
Αρσ. λυ................. λυσ................. λυσ................. λελυ.................
Θηλ. λυ................. λυσ................. λυσ................. λελυ.................
Ουδ. λυ................. λυσ................. λυσ................. λελυ.................
π, β, φ, πτ
Αρσ. γραφ................. γραψ................. γραψ................. γεγρα.................
Θηλ. γραφ................. γραψ................. γραψ................. γεγρα.................
Ουδ. γραφ................. γραψ................. γραψ................. γεγρα.................
κ, γ, χ, ττ
Αρσ. ταττ................. ταξ................. ταξ................. τετα .................
Θηλ. ταττ................. ταξ................. ταξ................. τετα.................
Ουδ. ταττ................. ταξ................. ταξ................. τετα.................
τ, δ, θ, ζ
Αρσ. γυμναζ................. γυμνασ................. γυμνασ................. γεγυμνα.................
Θηλ. γυμναζ................. γυμνασ................. γυμνασ................. γεγυμνα.................
Ουδ. γυμναζ................. γυμνασ................. γυμνασ................. γεγυμνα.................
2. Εξασκήσου: Σχημάτισε τις μετοχές των ρημάτων: παιδεύομαι, πράττομαι, κόπτομαι, πείθομαι.
Αρσ.
Θηλ.
Ουδ.
π, β, φ, πτ
Αρσ.
Θηλ.
Ουδ.
κ, γ, χ, ττ
Αρσ.
Θηλ.
Ουδ.
τ, δ, θ, ζ
Αρσ.
Θηλ.
Ουδ.
3. Εφάρμοσε: Σχημάτισε τους τύπους των μετοχών των παρακάτω ρημάτων.
Γένος /
Ρήμα Ενεστώτας Μέλλοντας Αόριστος Παρακείμενος
Αριθμός
θηλυκό /
γράφομαι
ονομ. εν.
ουδέτερο /
ἄρχομαι
γεν. πληθ.
αρσενικό /
θύομαι
δοτ. εν.
αρσενικό /
αιτ. πληθ.
θηλυκό /
πράττομαι
δοτ. πληθ.
ουδέτερο /
στρατεύομαι
δοτ. πληθ.
αρσενικό /
τρίβομαι
γεν. εν.
θηλυκό /
φυλάττομαι
αιτ. εν.
ουδέτερο /
πείθομαι
γεν. εν.
Το αρσενικό και το ουδέτερο γένος

κλίνονται σύμφωνα με τη Β΄κλίση
ουσιαστικών ενώ το θηλυκό
σύμφωνα με την Α΄κλίση.
Συγκεντρωτικός πίνακας Εἰμί
Ενεστώτας
Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική Απαρέμφατο Μετοχή
εἰμί ὦ εἴην _ εἶναι ὤν

εἶ ᾖς εἴης ἴσθι οὖσα
ἐστί ᾖ εἴη ἔστω ὄν
εἴημεν –
ἐσμέν ὦμεν _
εἶμεν
ἐστέ ἦτε εἴητε – εἶτε ἔστε
εἴησαν – ἔστων ή ὄντων
εἰσίν ὦσιν
εἶεν ή ἔστωσαν
Παρατατικός
Οριστική
ἦ - ἦν
ἦσθα
ἦν
ἦμεν
ἦτε - ἦστε
ἦσαν
Μέλλοντας
Οριστική
ἔσομαι
ἔσει/ῃ
ἔσται
ἐσόμεθα
ἔσεσθε
ἔσονται
Η κλίση του λύω
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ
Οριστική Οριστική Οριστική Οριστική Οριστική Οριστική

λύω ἔλυον λύσω ἔλυσα λέλυκα ἐλελύκειν
© www.upbility.gr
λύεις ἔλυες λύσεις ἔλυσας λέλυκας ἐλελύκεις
λύει ἔλυε λύσει ἔλυσε λέλυκε ἐλελύκει
λύομεν ἐλύομεν λυσόμεν ἐλύσαμεν λελύκαμεν ἐλελύκεμεν
λύετε ἐλύετε λύσετε ἐλύσατε λελύκατε ἐλελύκετε
λύουσιν ἔλυον λύσουσιν ἔλυσαν λελύκασιν ἐλελύκεσαν
λύω λύσω λελύκω
λύῃς λύσῃς λελύκῃς
λύῃ λύσῃ λελύκῃ
λύωμεν λύσωμεν λελύκωμεν
λύητε λύσητε λελύκητε
λύωσιν λύσωσιν λελύκωσιν
λύοιμι λύσοιμι λύσαιμι λελύκοιμι
λύοι λύσοι λύσαι λελύκοι
λύοιμεν λύσοιμεν λύσαιμεν λελύκοιμεν
λύοιτε λύσοιτε λύσαιτε λελύκοιτε
λύοιεν λύσοιεν λύσαιεν λελύκοιεν
Η κλίση του λύω

- - -
© www.upbility.gr
λελυκώς/κυῖα/κός
λῦε λῦσον
ἴσθι
λελυκώς/κυῖα/κός
λυέτω λυσάτω
ἔστω
- - -
λελυκότες/κυῖαι/κότα
λύετε λύσατε
ἔστε
λελυκότες/κυῖαι/κότα
λυόντων λυσάντων
ἔστων
λύειν λύσειν λῦσαι λελυκέναι
Μετοχή Μετοχή Μετοχή Μετοχή
λύων λύσων λύσας λελυκώς
λύουσα λύσουσα λύσασα λελυκυῖα
λῦον λῦσον λῦσαν λελυκός
✎ Οι δίφθογγοι οι και αι της ευκτικής είναι μακρόχρονες.
Η κλίση του λύομαι
Οριστική Οριστική Οριστική Οριστική Οριστική Οριστική

λύομαι ἐλυόμην λύσομαι ἐλυσάμην λέλυμαι ἐλελύμην
© www.upbility.gr
λύει - ῃ ἐλύου λύσεις -ῃ ἐλύσω λέλυσαι ἐλέλυσο
λύεται ἐλύετο λύσεται ἐλύσατο λέλυται ἐλέλυτο
λυόμεθα ἐλυόμεθα λυσόμεθα ἐλυσάμεθα λελύμεθα ἐλελύμεθα
λύεσθε ἐλύεσθε λύσεσθε ἐλύσασθε λέλυσθε ἐλέλυσθε
λύονται ἐλύοντο λύσονται ἐλύσαντο λέλυνται ἐλέλυντο
λύωμαι λύσωμαι λελυμένος/η/ον ὦ
λύῃ λύσῃ λελυμένος/η/ον ᾖς
λύηται λύσηται λελυμένος/η/ον ᾖ
λυώμεθα λυσώμεθα λελυμένοι/αι/α ὦμεν
λύησθε λύσησθε λελυμένοι/αι/α ἦτε
λύωνται λύσωνται λελυμένοι/αι/α ὦσιν
λυοίμην λυσοίμην λυσαίμην λελυμένος/η/ον εἴην
λύοιο λύσοιο λύσαιο λελυμένος/η/ον εἴης
λύοιτο λύσοιτο λύσαιτο λελυμένος/η/ον εἴη
λυοίμεθα λυσοίμεθα λυσαίμεθα λελυμένοι/αι/α εἴημεν
λύοισθε λύσοισθε λύσαισθε λελυμένοι/αι/α εἴητε
λύοιντο λύσοιντο λύσαιντο λελυμένοι/αι/α εἴησαν
Η κλίση του λύομαι

- - -
© www.upbility.gr
λύου λῦσαι λέλυσο
λυέσθω λυσάσθω λελύσθω
- - -
λύεσθε λύσασθε λέλυσθε
λυέσθων λυσάσθων λελύσθων
λύεσθαι λύσεσθαι λύσασθαι λελύσθαι
Μετοχή Μετοχή Μετοχή Μετοχή
λυόμενος λυσόμενος λυσάμενος λελυμένος

λυομένη λυσομένη λυσαμένη λελυμένη
λυόμενον λυσόμενον λυσάμενον λελυμένον
✎ Οι δίφθογγοι οι και αι της ευκτικής είναι μακρόχρονες.
188
Λύσεις ασκήσεων
Σελ. 79/ασκ. 2
ἔσει/ἔσῃ-θα είσαι, ἔσομαι-θα είμαι, ἔσεσθε-θα είστε, ἔσται-θα είναι, ἐσόμεθα-θα είμαστε
ἔσεσθε, ἔσει/ἔσῃ, ἔσομαι, ἐσόμεθα, ἔσται, ἔσονται
εἴη  γ΄πρόσωπο ενικού, ευκτική

ἔστε  β΄πρόσωπο πληθυντικού, προστακτική
ἦτε  β΄πρόσωπο πληθυντικού, υποτακτική
ἴσθι  β΄πρόσωπο ενικού, προστακτική
ὦσιν  γ΄πρόσωπο πληθυντικού, υποτακτική
εἴημεν  α΄πρόσωπο πληθυντικού, ευκτική
ἔστων  γ΄πρόσωπο πληθυντικού, προστακτική
ὦ  α΄πρόσωπο ενικού, υποτακτική
εἴην  α΄πρόσωπο ενικού, ευκτική
ἴσθι, εἴημεν, ᾖς, ὦσιν, ἔστε, εἴη, ὦμεν, εἴητε, ὦ, ἔστω, ᾖ, εἴην, ἦτε, εἴης, εἴησαν
ἡ φύσις αἱ φύσεις
τῆς φύσεως τῶν φύσεων
τῇ φύσει ταῖς φύσεσι
τήν φύσιν τάς φύσεις
ὦ φύσι ὦ φύσεις
• τῇ τύψει, ὦ τύψι, αἱ τύψεις, ταῖς τύψεσι

• τῆς πίστεως, τήν πίστιν, τῶν πίστεων, τάς πίστεις
ὁ γονεύς οἱ γονεῖς
τοῦ γονέως τῶν γονέων
τῷ γονεῖ τοῖς γονεῦσι
τόν γονέα τούς γονέας
ὦ γονεῦ ὦ γονεῖς
• τῷ γραφεῖ, ὦ γραφεῦ, οἱ γραφεῖς, τοῖς γραφεῦσι

• τοῦ κουρέως, τόν κουρέα, τῶν κουρέων, τούς κουρέας
τό δῶμα τά δώματα
τοῦ δώματος τῶν δωμάτων
τῷ δώματι τοῖς δώμασι
τό δῶμα τά δώματα
ὦ δῶμα ὦ δώματα
• τῷ νήματι, ὦ νῆμα, τά νήματα, τοῖς νήμασι

• τοῦ φράγματος, τό φράγμα, τῶν φραγμάτων, τά φράγματα
ὁ κόλαξ οἱ κόλακες
τοῦ κόλακος τῶν κολάκων
τῷ κόλακι τοῖς κόλαξι
τόν κόλακα τούς κόλακας
ὦ κόλαξ ὦ κόλακες
• τοῦ βηχός, ὦ βήξ, οἱ βῆχες, τοῖς βηξί

• τῆς μάστιγος, τήν μάστιγα, τῶν μαστίγων, τάς μάστιγας
ἡ λαμπάς αἱ λαμπάδες
τῆς λαμπάδος τῶν λαμπάδων
τῇ λαμπάδι ταῖς λαμπάσι
τήν λαμπάδα τάς λαμπάδας
ὦ λαμπάς ὦ λαμπάδες
• τῇ ποιότητι, ὦ ποιότης, αἱ ποιότητες, ταῖς ποιότησι

• τῆς βαθμίδος, τήν βαθμίδα, τῶν βαθμίδων, τάς βαθμίδας
ὁ Ἄραψ οἱ Ἄραβες
τοῦ Ἄραβος τῶν Ἀράβων
τῷ Ἄραβι τοῖς Ἄραψι
τόν Ἄραβα τούς Ἄραβας
ὦ Ἄραψ ὦ Ἄραβες
• τῷ γυπί, ὦ γύψ, οἱ γῦπες, τοῖς γυψί

• τοῦ Κύκλωπος, τόν Κύκλωπα, τῶν Κυκλώπων, τούς Κύκλωπας
ὁ σωλήν οἱ σωλῆνες
τοῦ σωλῆνος τῶν σωλήνων
τῷ σωλῆνι τοῖς σωλῆσι
τόν σωλῆνα τούς σωλῆνας
ὦ σωλήν ὦ σωλῆνες
• τῷ κηφῆνι, ὦ κηφήν, οἱ κηφῆνες, τοῖς κηφῆσι

• τοῦ πυρῆνος, τόν πυρῆνα, τῶν πυρήνων, τούς πυρῆνας
ὁ αἰών οἱ αἰῶνες
τοῦ αἰῶνος τῶν αἰώνων
τῷ αἰῶνι τοῖς αἰῶσι
τόν αἰῶνα τούς αἰῶνας
ὦ αἰών ὦ αἰῶνες
• τῷ ἀγκῶνι, ὦ ἀγκών, οἱ ἀγκῶνες, τοῖς ἀγκῶσι

• τοῦ χιτῶνος, τόν χιτῶνα, τῶν χιτώνων, τούς χιτῶνας
ἡ φρήν αἱ φρένες
τῆς φρενός τῶν φρενῶν
τῇ φρενί ταῖς φρεσί
τήν φρένα τάς φρένας
ὦ φρήν ὦ φρένες
• τῷ αὐχένι, ὦ αὐχήν, οἱ αὐχένες, τοῖς αὐχέσι

• τοῦ λιμένος, τόν λιμένα, τῶν λιμένων, τούς λιμένας
ὁ δαίμων οἱ δαίμονες
τοῦ δαίμονος τῶν δαιμόνων
τῷ δαίμονι τοῖς δαίμοσι
τόν δαίμονα τούς δαίμονας
ὦ δαῖμον ὦ δαίμονες
• τῷ ἄξονι, ὦ ἄξον, οἱ ἄξονες, τοῖς ἄξοσι

• τοῦ βραχίονος, τόν βραχίονα, τῶν βραχιόνων, τούς βραχίονας
ἡ χελιδών αἱ χελιδόνες
τῆς χελιδόνος τῶν χελιδόνων
τῇ χελιδόνι ταῖς χελιδόσι
τήν χελιδόνα τάς χελιδόνας
ὦ χελιδών ὦ χελιδόνες
• τῇ ἀηδόνι, ὦ ἀηδών, αἱ ἀηδόνες, ταῖς ἀηδόσι

• τῆς τερηδόνος, τήν τερηδόνα, τῶν τερηδόνων, τάς τερηδόνας
ὁ θεράπων οἱ θεράποντες
τοῦ θεράποντος τῶν θεραπόντων
τῷ θεράποντι τοῖς θεράπουσι
τόν θεράποντα τούς θεράποντας
ὦ θεράπον ὦ θεράποντες
• τῷ δράκοντι, ὦ δράκον, οἱ δράκοντες, τοῖς δράκουσι

• τοῦ λεόντα, τόν λέοντα, τῶν λεόντων, τούς λέοντας
ὁ ἀδάμας οἱ ἀδάμαντες
τοῦ ἀδάμαντος τῶν ἀδαμάντων
τῷ ἀδάμαντι τοῖς ἀδάμασι
τόν ἀδάμαντα τούς ἀδάμαντας
ὦ ἀδάμαν ὦ ἀδάμαντες
• τῷ ἐλέφαντι, ὦ ἐλέφαν, οἱ ἐλέφαντες, τοῖς ἐλέφασι

• τοῦ Αἴαντος, τῷ Αἴαντι, τόν Αἴαντα, ὦ Αἶαν
ὁ ἱμάς οἱ ἱμάντες
τοῦ ἱμάντος τῶν ἱμάντων
τῷ ἱμάντι τοῖς ἱμᾶσι
τόν ἱμάντα τούς ἱμάντας
ὦ ἱμάς ὦ ἱμάντες
Σελ. 113/ασκ.2
ὁ κρατήρ οἱ κρατῆρες
τοῦ κρατῆρος τῶν κρατήρων
τῷ κρατῆρι τοῖς κρατῆρσι

τόν κρατῆρα τούς κρατῆρας
ὦ κρατήρ ὦ κρατῆρες
• τῷ νιπτῆρι, ὦ νιπτήρ, οἱ νιπτῆρες, τοῖς νιπτῆρσι

• τοῦ λαμπτῆρος, τόν λαμπτῆρα, τῶν λαμπτήρων, τούς λαμπτῆρας
ὁ κοσμήτωρ οἱ κοσμήτορες
τοῦ κοσμήτορος τῶν κοσμητόρων
τῷ κοσμήτορι τοῖς κοσμήτορσι
τόν κοσμήτορα τούς κοσμήτορας
ὦ κοσμῆτορ ὦ κοσμήτορες
• τῷ αὐτοκράτορι, ὦ αὐτοκράτορ, οἱ αὐτοκράτορες, τοῖς αὐτοκράτορσι

• τοῦ Ἔκτορος, τῷ Ἔκτορι, τόν Ἔκτορα, ὦ Ἔκτορ
Σελ. 117/ασκ.2
τό λάθος τά λάθη
τοῦ λάθους τῶν λαθῶν
τῷ λάθει τοῖς λάθεσι

τό λάθος τά λάθη
ὦ λάθος ὦ λάθη
• τῷ κράτει, ὦ κράτος, τά κράτη, τοῖς κράτεσι

• τοῦ μεγέθους, τό μέγεθος, τῶν μεγεθῶν, τά μεγέθη
ὁ ταχύς ἡ ταχεῖα τό ταχύ
τοῦ ταχέος τῆς ταχείας τοῦ ταχέος
τῷ ταχεῖ τῇ ταχείᾳ τῷ ταχεῖ
τόν ταχύν τήν ταχεῖαν τό ταχύ
ὦ ταχύ ὦ ταχεῖα ὦ ταχύ
οἱ ταχεῖς αἱ ταχεῖαι τά ταχέα
τῶν ταχέων τῶν ταχειῶν τῶν ταχέων
τοῖς ταχέσι ταῖς ταχείαις τοῖς ταχέσι
τούς ταχεῖς τάς ταχείας τά ταχέα
ὦ ταχεῖς ὦ ταχεῖαι ὦ ταχέα
• ἡ βαρεῖα, τοῖς βαρέσι, τοῖς βαρέσι

• αἱ γλυκεῖαι, τού γλυκέος, τῇ γλυκείᾳ
• ὁ εὐθύς, τοῖς εὐθέσι, ταῖς εὐθείαις
ὁ εὐτυχής ἡ εὐτυχής τό εὐτυχές
τοῦ εὐτυχοῦς τῆς εὐτυχοῦς τοῦ εὐτυχοῦς
τῷ εὐτυχεῖ τῇ εὐτυχεῖ τῷ εὐτυχεῖ
τόν εὐτυχῆ τήν εὐτυχῆ τό εὐτυχές
ὦ εὐτυχές ὦ εὐτυχές ὦ εὐτυχές
οἱ εὐτυχεῖς αἱ εὐτυχεῖς τά εὐτυχῆ
τῶν εὐτυχῶν τῶν εὐτυχῶν τῶν εὐτυχῶν
τοῖς εὐτυχέσι ταῖς εὐτυχέσι τοῖς εὐτυχέσι
τούς εὐτυχεῖς τάς εὐτυχεῖς τά εὐτυχῆ
ὦ εὐτυχεῖς ὦ εὐτυχεῖς ὦ εὐτυχῆ
• ἡ ἀγενής, τοῖς άγενέσι, τοῖς ἀγενέσι

• αἱ ἀκριβεῖς, τοῦ ἀκριβοῦς, τῇ ἀκριβεῖ
• ὁ ἐπιμελής, τοῖς ἐπιμελέσι, ταῖς ἐπιμελέσι
ὁ ἄφρων ἡ ἄφρων τό ἄφρον
τοῦ ἄφρονος τῆς ἄφρονος τοῦ ἄφρονος
τῷ ἄφρονι τῇ ἄφρονι τῷ ἄφρονι
τόν ἄφρονα τήν ἄφρονα τό ἄφρον
ὦ ἄφρον ὦ ἄφρον ὦ ἄφρον
οἱ ἄφρονες αἱ ἄφρονες τά ἄφρονα
τῶν ἀφρόνων τῶν ἀφρόνων τῶν ἀφρόνων
τοῖς ἄφροσι ταῖς ἄφροσι τοῖς ἄφροσι
τούς ἄφρονας τάς ἄφρονας τά ἄφρονα
ὦ ἄφρονες ὦ ἄφρονες ὦ ἄφρονα
• ἡ κακοδαίμων, τοῖς κακοδαίμοσι, τοῖς κακοδαίμοσι

• αἱ ἀγνώμονες, τοῦ ἀγνώμονος, τῇ ἀγνώμονι
• ὁ ἐλεήμων, τοῖς ἐλεήμοσι, ταῖς ἐλεήμοσι
μεγάλαι, μεγάλων, μεγάλαις, μεγάλου, μεγάλῳ, μέγα, μεγάλα, μέγαν, μεγάλας, μέγας
γ, α, γ, γ, α, β, β, γ
ἧς  γενική ενικού, θηλυκό

ὅν  αιτιατική ενικού, αρσενικό
ἅ  αιτιατική πληθυντικού, ουδέτερο
ᾧ  δοτική ενικού, ουδέτερο
αἵ  ονομαστική πληθυντικού, θηλυκό
οἵς  δοτική πληθυντικού, αρσενικό
οὕς  αιτιατική πληθυντικού, αρσενικό
οἵ  ονομαστική πληθυντικού, αρσενικό
ἥν  αιτιατική ενικού, θηλυκού
αἷς  δοτική πληθυντικού, θηλυκό
ἧστινος  γενική ενικού, θηλυκό

ἅτινα  ονομαστική πληθυντικού, ουδέτερο
ὧντινων  γενική πληθυντικού, ουδέτερο
αἵτινες  ονομαστική πληθυντικού, θηλυκό
ᾗτινι  δοτική ενικού, θηλυκό
οἷστισι  δοτική πληθυντικού, ουδέτερο
οἵτινες  ονομαστική πληθυντικού, αρσενικό
οὗτινος  γενική ενικού, αρσενικό
ἅστινας αιτιατική πληθυντικού, θηλυκό
ᾧτινι  δοτική ενικού, ουδέτερο
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ
Φωνηεντόληκτο Ουρανικόληκτο Χειλικόληκτο Οδοντικόληκτο
παιδεύομαι πράττομαι κόπτομαι πείθομαι
παιδεύει/ῃ πράττει/ῃ κόπτει/ῃ πείθει/ῃ
παιδεύεται πράττεται κόπτεται πείθεται
παιδευόμεθα πραττόμεθα κοπτόμεθα πειθόμεθα
παιδεύεσθε πράττεσθε κόπτεσθε πείθεσθε
παιδεύονται πράττονται κόπτονται πείθονται
ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ
παιδεύσομαι πράξομαι κόψομαι πείσομαι
παιδεύσει/ῃ πράξει/ῃ κόψει/ῃ πείσει/ῃ
παιδεύσεται πράξεται κόψεται πείσεται
παιδευσόμεθα πραξόμεθα κοψόμεθα πεισόμεθα
παιδεύσεσθε πράξεσθε κόψεσθε πείσεσθε
παιδεύσονται πράξονται κόψονται πείσονται
ΑΟΡΙΣΤΟΣ
ἐπαιδευσάμην ἐπραξάμην ἐκοψάμην ἐπεισάμην
ἐπαιδεύσω ἐπράξω ἐκόψω ἐπείσω
ἐπαιδεύσατο ἐπράξατο ἐκόψατο ἐπείσατο
ἐπαιδευσάμεθα ἐπραξάμεθα ἐκοψάμεθα ἐπεισάμεθα

ἐπαιδεύσασθε ἐπράξασθε ἐκόψασθε ἐπείσασθε
ἐπαιδεύσαντο ἐπράξαντο ἐκόψαντο ἐπείσαντο
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ
ἐπαιδευόμην ἐπραττόμην ἐκοπτόμην ἐπειθόμην
ἐπαιδεύου ἐπράττου ἐκόπτου ἐπείθου
ἐπαιδεύετο ἐπράττετο ἐκόπτετο ἐπείθετο
ἐπαιδευόμεθα ἐπραττόμεθα ἐκοπτόμεθα ἐπειθόμεθα
ἐπαιδεύεσθε ἐπράττεσθε ἐκόπτεσθε ἐπείθεσθε
ἐπαιδεύοντο ἐπράττοντο ἐκόπτοντο ἐπείθοντο
ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ
πεπαίδευμαι πέπραγμαι κέκομμαι πέπεισμαι
πεπαίδευσαι πέπραξαι κέκοψαι πέπεισαι
πεπαίδευται πέπρακται κέκοπται πέπεισται
πεπαιδεύμεθα πεπράγμεθα κεκόμμεθα πεπείσμεθα
πεπαίδευσθε πέπραχθε κέκοφθε πέπεισθε
πεπαίδευνται πεπραγμένοι εἰσί κεκομμένοι εἰσί πεπεισμένοι εἰσί
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ
ἐπεπαιδεύμην ἐπεπράγμην ἐκεκόμμην ἐπεπείσμην
ἐπεπαίδευσο ἐπέπραξο ἐκέκοψο ἐπέπεισο
ἐπεπαίδευτο ἐπέπρακτο ἐκέκοπτο ἐπέπειστο
ἐπεπαιδεύμεθα ἐπεπράγμεθα ἐκεκόμμεθα ἐπεπείσμεθα

ἐπεπαίδευσθε ἐπέπραχθε ἐκέκοφθε ἐπέπεισθε
ἐπεπαίδευντο πεπραγμένοι ἦσαν κεκομμένοι ἦσαν πεπεισμένοι ἦσαν
Μέλλοντας Αόριστος
γράψει/ῃ ἐγράψω
παιδευσόμεθα ἐπαιδευσάμεθα
πράξεται ἐπράξατο
στρατεύσομαι ἐστρατευσάμην
τρίψεσθε ἐτρίψασθε
πείσονται ἐπείσαντο
φυλάξει/ῃ ἐφυλάξω
πορεύσεται ἐπορεύσατο
ἄρξομαι ἠρξάμην
θύσεσθε ἐθύσασθε
εὐξόμεθα ηὐξάμεθα
Παρακείμενος Υπερσυντέλικος
γέγραψαι ἐγέγραψο
πεπαιδεύμεθα ἐπεπαιδεύμεθα
δεδιωγμένοι/αι/α εἰσί δεδιωγμένοι/αι/α ἦσαν
ἐψηφισμένοι/αι/α εἰσί ἐψηφισμένοι/αι/α ἦσαν
πέπεισται ἐπέπειστο
τέτριμμαι ἐτετρίμμην
ἦρξαι ἦρξο
ηὖχθε ηὖχθε
πεπόρευται ἐπεπόρευτο
πεπράγμεθα ἐπεπράγμεθα
πεφυλαγμένοι/αι/α εἰσί πεφυλαγμένοι/αι/α ἦσαν
Ενεστώτας Αόριστος Παρακείμενος
παιδεύω παιδεύσω πεπαιδεύκω
παιδεύῃς παιδεύσῃς πεπαιδεύκῃς
παιδεύῃ παιδεύσῃ πεπαιδεύκῃ
παιδεύωμεν παιδεύσωμεν πεπαιδεύκωμεν
παιδεύητε παιδεύσητε πεπαιδεύκητε
παιδεύωσιν παιδεύσωσιν πεπαιδεύκωσιν
πράττω πράξω πεπράχω
πράττῃς πράξῃς πεπράχῃς
πράττῃ πράξῃ πεπράχῃ
πράττωμεν πράξωμεν πεπράχωμεν
πράττητε πράξητε πεπράχητε
πράττωσιν πράξωσιν πεπράχωσιν
γράφω γράψω γεγράφω
γράφῃς γράψῃς γεγράφῃς
γράφῃ γράψῃ γεγράφῃ
γράφωμεν γράψωμεν γεγράφωμεν
γράφητε γράψητε γεγράφητε
γράφωσιν γράψωσιν γεγράφωσιν
πείθω πείσω πεπείκω
πείθῃς πείσῃς πεπείκῃς
πείθῃ πείσῃ πεπείκῃ
πείθωμεν πείσωμεν πεπείκωμεν
πείθητε πείσητε πεπείκητε
πείθωσιν πείσωσιν πεπείκωσιν
στρατεύσῃ, λύσῃς, διώξωσιν, ἄρξωμεν, κηρύττητε, ἀριστεύῃ, πέμπῃς, γεγράφῃς, πεπράχωμεν,

πεπείκωσιν
παιδεύωμαι παιδεύσωμαι πεπαιδευμένος/η/ον ὦ
παιδεύῃ παιδεύσῃ πεπαιδευμένος/η/ον ᾖς
παιδεύηται παιδεύσηται πεπαιδευμένος/η/ον ᾖ
παιδευώμεθα παιδευσώμεθα πεπαιδευμένοι/αι/α ὦμεν
παιδεύησθε παιδεύσησθε πεπαιδευμένοι/αι/α ἦτε
παιδεύωνται παιδεύσωνται πεπαιδευμένοι/αι/α ὦσιν
πράττωμαι πράξωμαι πεπραγμένος/η/ον ὦ
πράττῃ πράξῃ πεπραγμένος/η/ον ᾖς
πράττηται πράξηται πεπραγμένος/η/ον ᾖ
πραττώμεθα πραξώμεθα πεπραγμένοι/αι/α ὦμεν

πράττησθε πράξησθε πεπραγμένοι/αι/α ἦτε
πράττωνται πράξωνται πεπραγμένοι/αι/α ὦσιν
κόπτωμαι κόψωμαι κεκομμένος/η/ον ὦ
κόπτῃ κόψῃ κεκομμένος/η/ον ᾖς
κόπτηται κόψηται κεκομμένος/η/ον ᾖ
κοπτώμεθα κοψώμεθα κεκομμένοι/αι/α ὦμεν
κόπτησθε κόψησθε κεκομμένοι/αι/α ἦτε
κόπτωνται κόψωνται κεκομμένοι/αι/α ὦσιν
πείθωμαι πείσωμαι πεπεισμένος/η/ον ὦ
πείθῃ πείσῃ πεπεισμένος/η/ον ᾖς
πείθηται πείσηται πεπεισμένος/η/ον ᾖ
πειθώμεθα πεισώμεθα πεπεισμένοι/αι/α ὦμεν
πείθησθε πείσησθε πεπεισμένοι/αι/α ἦτε
πείθωνται πείσωνται πεπεισμένοι/αι /α ὦσιν
γεγραμμένοι/αι/α ἦτε, δεδιωγμένος/η/ον ᾖ, κεκομισμένος/η/ον ὦ, παιδευώμεθα, πράττῃ, στρατεύωνται,

τρίψηται, φυλαξώμεθα, πείσῃ, ψηφίσωμαι
παιδεύοιμι παιδεύσοιμι παιδεύσαιμι πεπαιδεύκοιμι
παιδεύοις παιδεύσοις παιδεύσαις πεπαιδεύκοις
παιδεύοι παιδεύσοι παιδεύσαι πεπαιδεύκοι
παιδεύοιμεν παιδεύσοιμεν παιδεύσαιμεν πεπαιδεύκοιμεν
παιδεύοιτε παιδεύσοιτε παιδεύσαιτε πεπαιδεύκοιτε

παιδεύοιεν παιδεύσοιεν παιδεύσαιεν πεπαιδεύκοιεν
πράττοιμι πράξοιμι πράξαιμι πεπράχοιμι
πράττοις πράξοις πράξαις πεπράχοις
πράττοι πράξοι πράξαι πεπράχοι
πράττοιμεν πράξοιμεν πράξαιμεν πεπράχοιμεν
πράττοιτε πράξοιτε πράξαιτε πεπράχοιτε
πράττοιεν πράξοιεν πράξαιεν πεπράχοιεν
γράφοιμι γράψοιμι γράψαιμι γεγράφοιμι
γράφοις γράψοις γράψαις γεγράφοις
γράφοι γράψοι γράψαι γεγράφοι
γράφοιμεν γράψοιμεν γράψαιμεν γεγράφοιμεν
γράφοιτε γράψοιτε γράψαιτε γεγράφοιτε
γράφοιεν γράψοιεν γράψαιεν γεγράφοιεν

πείθοιμι πείσοιμι πείσαιμι πεπείκοιμι
πείθοις πείσοις πείσαις πεπείκοις
πείθοι πείσοι πείσαι πεπείκοι
πείθοιμεν πείσοιμεν πείσαιμεν πεπείκοιμεν
πείθοιτε πείσοιτε πείσαιτε πεπείκοιτε
πείθοιεν πείσοιεν πείσαιεν πεπείκοιεν
διώκοιεν διώξοιεν διώξαιεν δεδιώχοιεν
ἄρχοιμεν ἄρξοιμεν ἄρξαιμεν ἤρχοιμεν
κηρύττοι κηρύξοι κηρύξαι κεκηρύχοι
ἀριστεύοιμι ἀριστεύσοιμι ἀριστεύσαιμι ἠριστεύκοιμι
θαυμάζοιτε θαυμάσοιτε θαυμάσαιτε τεθαυμάκοιτε

γράφοιμεν γράψοιμεν γράψαιμεν γεγράφοιμεν
πράττοι πράξοι πράξαι πεπράχοι
πείθοιεν πείσοιεν πείσαιεν πεπείκοιεν
στρατεύοις στρατεύσοις στρατεύσαις ἐστρατεύκοις

παιδευοίμην παιδευσοίμην παιδευσαίμην πεπαιδευμένος/η/ον εἴην
παιδεύοιο παιδεύσοιο παιδεύσαιο πεπαιδευμένος/η/ον εἴης
παιδεύοιτο παιδεύσοιτο παιδεύσαιτο πεπαιδευμένος/η/ον εἴη
παιδευοίμεθα παιδευσοίμεθα παιδευσαίμεθα πεπαιδευμένοι/αι/α εἴημεν
παιδεύοισθε παιδεύσοισθε παιδεύσαισθε πεπαιδευμένοι/αι/α εἴητε
παιδεύοιντο παιδεύσοιντο παιδεύσαιντο πεπαιδευμένοι/αι/α εἴησαν
πραττοίμην πραξοίμην πραξαίμην πεπραγμένος/η/ον εἴην
πράττοιο πράξοιο πράξαιο πεπραγμένος/η/ον εἴης
πράττοιτο πράξοιτο πράξαιτο πεπραγμένος/η/ον εἴη
πραττοίμεθα πραξοίμεθα πραξαίμεθα πεπραγμένοι/αι/α εἴημεν
πράττοισθε πράξοισθε πράξαισθε πεπραγμένοι/αι/α εἴητε
πράττοιντο πράξοιντο πράξαιντο πεπραγμένοι/αι/α εἴησαν
κοπτοίμην κοψοίμην κοψαίμην κεκομμένος/η/ον εἴην
κόπτοιο κόψοιο κόψαιο κεκομμένος/η/ον εἴης
κόπτοιτο κόψοιτο κόψαιτο κεκομμένος/η/ον εἴη
κοπτοίμεθα κοψοίμεθα κοψαίμεθα κεκομμένοι/αι/α εἴημεν
κόπτοισθε κόψοισθε κόψαισθε κεκομμένοι/αι/α εἴητε
κόπτοιντο κόψοιντο κόψαιντο κεκομμένοι/αι/α εἴησαν
πειθοίμην πεισοίμην πεισαίμην πεπεισμένος/η/ον εἴην
πείθοιο πείσοιο πείσαιο πεπεισμένος/η/ον εἴης
πείθοιτο πείσοιτο πείσαιτο πεπεισμένος/η/ον εἴη
πειθοίμεθα πεισοίμεθα πεισαίμεθα πεπεισμένοι/αι/α εἴημεν
πείθοισθε πείσοισθε πείσαισθε πεπεισμένοι/αι/α εἴητε
πείθοιντο πείσοιντο πείσαιντο πεπεισμένοι/αι/α εἴησαν
γράφοιο γράψοιο γράψαιο γεγραμμένος/η/ον εἴης
ἄρχοιντο ἄρξοιντο ἄρξαιντο ἠργμένοι/αι/α εἴησαν

θυοίμεθα θυσοίμεθα θυσαίμεθα τεθυμένοι/αι/α εἴημεν
παιδεύοιτο παιδεύσοιτο παιδεύσαιτο πεπαιδευμένος/η/ον εἴη
πραττοίμην πραξοίμην πραξαίμην πεπραγμένος/η/ον εἴην
στρατεύοισθε στρατεύσοισθε στρατεύσαισθε ἐστρατευμένοι/αι/α εἴητε
τριβοίμεθα τριψοίμεθα τριψαίμεθα τετριμμένοι/αι/α εἴημεν
φυλάττοιτο φυλάξοιτο φυλάξαιτο πεφυλαγμένος/η/ον εἴη
πείθοιντο πείσοιντο πείσαιντο πεπεισμένοι/αι/α εἴησαν
εὔχοιο εὔξοιο εὔξαιο ἠυγμένος/η/ον εἴης
- - -
παίδευε παίδευσον πεπαιδευκώς/κυῖα/κός ἴσθι
παιδευέτω παιδευσάτω πεπαιδευκώς/κυῖα/κός ἔστω
- - -
παιδεύετε παιδεύσατε πεπαιδευκότες/κυῖαι/κότα ἔστε
παιδευόντων-παιδευέτωσαν παιδευσάντων-παιδευσάτωσαν πεπαιδευκότες/κυῖαι/κότα ἔστων
- - -
πρᾶττε πρᾶξον πεπραχώς/χυῖα/χός ἴσθι
πραττέτω πραξάτω πεπραχώς/χυῖα/χός ἔστω
- - -
πράττετε πράξατε πεπραχότες/χυῖαι/χότα ἔστε
πραττόντων-πραττέτωσαν πραξάντων-πραξάτωσαν πεπραχότες/χυῖαι/χότα ἔστων
- - -
γράφε γράψον γεγραφώς/φυῖα/φός ἴσθι
γραφέτω γραψάτω γεγραφώς/φυῖα/φός ἔστω
- - -
γράφετε γράψατε γεγραφότες/φυῖαι/φότα ἔστε
γραφόντων-γραφέτωσαν γραψάντων-γραψάτωσαν γεγραφότες/φυῖαι/φότα ἔστων
- - -
πεῖθε πεῖσον πεπεικώς/κυῖα/κός ἴσθι
πειθέτω πεισάτω πεπεικώς/κυῖα/κός ἔστω
- - -
πείθετε πείσατε πεπεικότες/κυῖαι/κότα ἔστε
πειθόντων-πειθέτωσαν πεισάντων-πεισάτωσαν πεπεικότες/κυῖαι/κότα ἔστων
λῦε λῦσον λελυκώς/κυῖα/κός ἴσθι
διωκέτω διωξάτω δεδιωχώς/χυῖα/χός ἔστω
ἄρχετε ἄρξατε ἠρχότες/χυῖαι/χότα ἔστε
κηρυττόντων κηρυξάντων κεκηρυχότες/χυῖαι/χότα ἔστων
ἀρίστευε ἀρίστευσον ἠριστευκώς/κυῖα/κός ἴσθι
θαυμαζέτω θαυμασάτω τεθαυμακώς/κυῖα/κός ἔστω
γράφετε γράψατε γεγραφότες/φυῖαι/φότα ἔστε
πραττόντων πραξάντων πεπραχότες/χυῖαι/χότα ἔστων
πεῖθε πεῖσον πεπεικώς/κυῖα/κός ἴσθι
στρατεύετε στρατεύσατε ἐστρατευκότες/κυῖαι/κότα ἔστε
- - -
παιδεύου παίδευσαι πεπαίδευσο
παιδευέσθω παιδευσάσθω πεπαιδεύσθω
- - -
παιδεύεσθε παιδεύσασθε πεπαίδευσθε
παιδευέσθων-παιδευέσθωσαν παιδευσάσθων-παιδευσάσθωσαν πεπαιδεύσθων
- - -
πράττου πρᾶξαι πέπραξο
πραττέσθω πραξάσθω πεπράχθω
- - -
πράττεσθε πράξασθε πέπραχθε
πραττέσθων-πραττέσθωσαν πραξάσθων-πραξάσθωσαν πεπράχθων
- - -
κόπτου κόψαι κέκοψο
κοπτέσθω κοψάσθω κεκόφθω
- - -
κόπτεσθε κόψασθε κέκοφθε
κοπτέσθων-κοπτέσθωσαν κοψάσθων-κοψάσθωσαν κεκόφθων
- - -
πείθου πεῖσαι πέπεισο
πειθέσθω πεισάσθω πεπείσθω
- - -
πείθεσθε πείσασθε πέπεισθε
πειθέσθων-πειθέσθωσαν πεισάσθων-πεισάσθωσαν πεπείσθων
γράφου γράψαι γέγραψο
ἀρχέσθων ἀρξάσθων ἤρχθων
θύεσθε θύσασθε τέθυσθε
παιδευέσθω παιδευσάσθω πεπαίδευσθω
πράττου πρᾶξαι πέπραξο
στρατεύεσθε στρατεύσασθε ἐστράτευσθε
τρίβου τρῖψαι τέτριψο
φυλαττέσθω φυλαξάσθω πεφυλάχθω
πειθέσθων πεισάσθων πεπείσθων
εὔχου εὖξαι ηὖξο
ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΑ
παιδεύεσθαι παιδεύσεσθαι παιδεύσασθαι πεπαιδεῦσθαι
ΣΥΜΦΩΝΟΛΗΚΤΑ π,β,φ,πτ
κόπτεσθαι κόψεσθαι κόψασθαι κεκόφθαι
ΣΥΜΦΩΝΟΛΗΚΤΑ κ,γ,χ,ττ
πράττεσθαι πράξεσθαι πράξασθαι πεπρᾶχθαι
ΣΥΜΦΩΝΟΛΗΚΤΑ τ,δ,θ,ζ
πείθεσθαι πείσεσθαι πείσασθαι πεπεῖσθαι
ἄρχεσθαι ἄρξεσθαι ἄρξασθαι ἦρχθαι
θύεσθαι θύσεσθαι θύσασθαι τεθῦσθαι
παιδεύεσθαι παιδεύσεσθαι παιδεύσασθαι πεπαιδεῦσθαι
πράττεσθαι πράξεσθαι πράξασθαι πεπρᾶχθαι
στρατεύεσθαι στρατεύσεσθαι στρατεύσασθαι ἐστρατεῦσθαι
τρίβεσθαι τρίψεσθαι τρίψασθαι τετρῖφθαι
φυλάττεσθαι φυλάξεσθαι φυλάξασθαι πεφυλάχθαι
πείθεσθαι πείσεσθαι πείσασθαι πεπεῖσθαι
παιδευόμενος παιδευσόμενος παιδευσάμενος πεπαιδευμένος
παιδευομένη παιδευσομένη παιδευσαμένη πεπαιδευμένη
παιδευόμενον παιδευσόμενον παιδευσάμενον πεπαιδευμένον
κοπτόμενος κοψόμενος κοψάμενος κεκομμένος
κοπτομένη κοψομένη κοψαμένη κεκομμένη
κοπτόμενον κοψόμενον κοψάμενον κεκομμένον
πραττόμενος πραξόμενος πραξάμενος πεπραγμένος
πραττομένη πραξομένη πραξαμένη πεπραγμένη
πραττόμενον πραξόμενον πραξάμενον πεπραγμένον
πειθόμενος πεισόμενος πεισάμενος πεπεισμένος
πειθομένη πεισομένη πεισαμένη πεπεισμένη
πειθόμενον πεισόμενον πεισάμενον πεπεισμένον

γραφομένη γραψομένη γραψαμένη γεγραμμένη
ἀρχομένων ἀρξομένων ἀρξαμένων ἠργμένων
θυομένῳ θυσομένῳ θυσαμένῳ τεθυμένῳ
παιδευομένους παιδευσομένους παιδευσαμένους πεπαιδευμένους
πραττομέναις πραξομέναις πραξαμέναις πεπραγμέναις
στρατευομένοις στρατευσομένοις στρατευσαμένοις ἐστρατευμένοις
τριβομένου τριψομένου τριψαμένου τετριμμένου
φυλαττομένην φυλαξομένην φυλαξαμένην πεφυλαγμένην

πειθομένου πεισομένου πεισαμένου πεπεισμένου
Τα πνευματικά δικαιώματα του eBook ανήκουν στον συγγραφέα και στον εκδότη.
Απαγορεύεται η οποιαδήποτε αναπαραγωγή του περιεχομένου χωρίς την έγγραφη άδεια
από τους ιδιοκτήτες του. Τυχόν παραβίαση των δικαιωμάτων συνιστά ποινικό αδίκημα.
SKU: GR-EB1215

Arxaia Grammatikh B V2

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Arxaia Grammatikh B V2

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Μια Επιστημονική Έκδοση του Upbility

ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ

Το παρόν έργο υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα. Η ειδική σήμανση πνευματικών δικαιωμάτων σε

Upbility Publications LTD | Διγενή Γρίβα 81-83, Λευκωσία, 1090 Κύπρος

Συγγραφέας: Τσιούρη Νίκη, Φιλόλογος

Ψηφιακή Επεξεργασία: Ανδρούτσου Έλσα

Επιμέλεια: Άγα Νεκταρία

Α' Μέρος - Θεωρία

Β' Μέρος - Ασκήσεις

Συγκεντρωτικός Πίνακας Εἰμί..............................................................................................................184

ΓΝΏΣΗ ΚΑΤΑΝΌΗΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΉ

ἔσει / ἔσῃ θα είσαι

1. Σχηματίζεται με το εσ+καταλήξεις ενεστώτα μέσης φωνής.

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΉ - ΕΥΚΤΙΚΉ - ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΉ

Υποτακτική Ευκτική Προστακτική

ἦτε εἴητε ἔστε

1. H υποτακτική παίρνει παντού ψιλή + περισπωμένη.

1. Tο απαρέμφατο παίρνει ψιλή + περισπωμένη.

ΚΑΤΑΛΉΞΕΙΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΏΝ Γ΄ ΚΛΊΣΗΣ

Καταληκτικά διπλόθεμα φωνηεντόληκτα σε –ις (γεν. –εως)

Ον. ἡ πόλι-ς αἱ πόλεις

Γεν. τῆς πόλε-ως τῶν πόλε-ων

Δοτ. τῇ πόλει ταῖς πόλε-σι

Αιτ. τήν πόλι-ν τάς πόλεις

Κλητ. ὦ πόλι ὦ πόλεις

Καταληκτικά μονόθεμα φωνηεντόληκτα σε –εύς

Ον. ὁ ἱππεύ-ς οἱ ἱππεῖς

Γεν. τοῦ ἱππέ-ως τῶν ἱππέ-ων

Δοτ. τῷ ἱππεῖ τοῖς ἱππεῦ-σι

Αιτ. τόν ἱππέ-α τούς ἱππέ-ας

Κλητ. ὦ ἱππεῦ ὦ ἱππεῖς

Ουδέτερα ακατάληκτα μονόθεμα οδοντικόληκτα σε –α (γεν. –ατος)

Ον. τό σῶμα τά σώματ-α

Γεν. τοῦ σώματ-ος τῶν σωμάτ-ων

Δοτ. τῷ σώματ-ι τοῖς σώμα-σι

Αιτ. τό σῶμα τά σώματ-α

Κλητ. ὦ σῶμα ὦ σώματ-α

Συμφωνόληκτα - Αφωνόληκτα - Ουρανικόληκτα (θέμα:κ,γ,χ) –

Ον. ὁ κόραξ (κ-ς) οἱ κόρακ-ες

Γεν. τοῦ κόρακ-ος τῶν κοράκ-ων

Δοτ. τῷ κόρακ-ι τοῖς κόρα-ξι (κ+σ=ξ)

Αιτ. τόν κόρακ-α τούς κόρακ-ας

Κλητ. ὦ κόραξ (κ-ς) ὦ κόρακ-ες

Συμφωνόληκτα – Αφωνόληκτα – Οδοντικόληκτα (θέμα: τ, δ, θ,) –

Ον. ἡ πατρίς (δ-ς) αἱ πατρίδ-ες

Γεν. τῆς πατρίδ-ος τῶν πατρίδ-ων

Δοτ. τῇ πατρίδ-ι ταῖς πατρί-σι (δ+σ=σ)

Αιτ. τήν πατρίδ-α τάς πατρίδ-ας

Κλητ. ὦ πατρίς (δ-ς) ὦ πατρίδ-ες

Συμφωνόληκτα – Αφωνόληκτα – Χειλικόληκτα (θέμα: π, β,φ,) –

Ον. ὁ μώλωψ (π-ς) οἱ μώλωπ-ες

Γεν. τοῦ μώλωπ-ος τῶν μωλώπ-ων

Δοτ. τῷ μώλωπ-ι τοῖς μώλω-ψι (π+σ=ψ)

Αιτ. τόν μώλωπ-α τούς μώλωπ-ας

Κλητ. ὦ μώλωψ (π-ς) ὦ μώλωπ-ες

Συμφωνόληκτα – Ημιφωνόληκτα – Ενρινόληκτα (θέμα: ν) –

Ον. ὁ Ἕλλην οἱ Ἕλλην-ες

Γεν. τοῦ Ἕλλην-ος τῶν Ἑλλήν-ων

Δοτ. τῷ Ἕλλην-ι τοῖς Ἕλλη-σι (ν-σ)

Αιτ. τόν Ἕλλην-α τούς Ἕλλην-ας

Κλητ. ὦ Ἕλλην ὦ Ἕλλην-ες

Ον. ὁ ἀγών οἱ ἀγῶν-ες

Γεν. τοῦ ἀγῶν-ος τῶν ἀγών-ων

Δοτ. τῷ ἀγῶν-ι τοῖς ἀγῶ-σι (ν-σ)