Η «επικίνδυνη» μόδα των ριάλιτι σόου

Γράφοντας αυτό το άρθρο έκανα πρώτα μία μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο για να δω
ποια είναι τα πιο δημοφιλή τηλεοπτικά προϊόντα στην ελληνική τηλεόραση του 2018. Αυτό
που διαπίστωσα ήταν ότι διανύουμε την εποχή των reality shows και των επαναλήψεων.
Πρόκειται για μόδα ή για μία σοβαρή ανάγκη του τηλεοπτικού κοινού να «ταξιδεύει»; Πάντα
θυμάμαι να υπάρχουν άφθονα realities στην ελληνική τηλεόραση από εκπομπές μαγειρικής,
διάφορα πρωινάδικα, τηλεπαιχνίδια ή παιχνίδια επιβίωσης. Όμως μετά την έναρξη του
περσινού Survivor τον περασμένο χρόνο όλοι στρέψαμε την προσοχή μας σε αυτά ακόμη και
νοερά. Προσωπικά δεν παρακολουθώ τίποτα από αυτά, όμως η δημοτικότητα που απέκτησαν
τα τελευταία δύο χρόνια με έκαναν να ασχοληθώ με αυτό το θέμα εις βάθος.
Για ποιο λόγο, λοιπόν, αυτά τα προγράμματα άρχισαν να έχουν μεγάλη απήχηση στο
ευρύ κοινό και να έχουν τόσο μεγάλη τηλεθέαση; Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς πως
αυτά τα προγράμματα είναι εύπεπτα, αποστασιοποιούν τον μέσο θεατή από την πεζή
πραγματικότητα και του δίνουν την ικανότητα να εισχωρήσει στο χώρο του φαντασιακού. Έτσι,
παιχνίδι όπως το Survivor δίνει σε κάποιον την δυνατότητα να δει την ζωή του και την
καθημερινότητά του μέσα από τα παιχνίδια και τον στίβο. Δεν μας ενδιαφέρει στην
προκείμενη περίπτωση εάν το παιχνίδι είναι στημένο ή το είδος αυτού. Το ενδιαφέρον μας
εστιάζει στο έπαθλο που δεν είναι άλλο από μία μερίδα φαγητού. Εάν κερδίσεις θα φας, εάν
όχι θα μείνεις νηστικός. Άλλωστε, κάτι τέτοιες εκπομπές ας μην ξεχνάμε ότι κοστίζουν λίγο και
συμφέρουν. Οπότε γιατί να μην προσελκύσουν κόσμο; Ποιος δεν θέλει να βλέπει κάτι που
ίσως θα ήθελε να είναι; Το φαντασιακό ξεπροβάλλει μέσα από τις οθόνες και το τηλεοπτικό
κοινό είναι έτοιμο -πάντα νομίζω ήταν- να το «καταβροχθίσει». Με αυτόν τον τρόπο
επιδιώκουμε να αναπολήσουμε μία πραγματικότητα προ «κρίσης 2008». Θέλουμε να
επιστρέψουμε σε μία κανονικότητα και ακριβώς επειδή είμαστε ανίκανοι να το κάνουμε στην
πραγματική μας ζωή, το προσπαθούμε μέσα από κάθε είδους τηλεοπτικό κατασκεύασμα που
μας πλασάρουν. Όπως είπε και ο Guy Debord στο βιβλίο του «Η κοινωνία του θεάματος», «το
θέαμα παρουσιάζεται ταυτοχρόνως ως η ίδια η κοινωνία, ως ένα μέρος της κοινωνίας και ως
όργανο ενοποίησης».
 Ηλέκτρα Κατσίκη, 28/4/2018
Παρατηρήσεις
1) Για ποιους λόγους αυξάνεται η τηλεθέαση των εκπομπών ριάλιτι σύμφωνα με το
κείμενο;
2) Εντοπίζω όλες τις ευθείες ερωτήσεις του κειμένου. Ποιος είναι ο ρόλος τους;
3) Γράφω δικές μου προτάσεις με τις υπογραμμισμένες λέξεις του κειμένου.
4) Αναπτύσσω τη γνώμη μου για τα παιχνίδια ριάλιτι σε μία ολοκληρωμένη και
δομημένη παράγραφο.