Bizans imparatorunun yanına gönderilecekti.

Buna karşılık imparator Çelebi

Mehmed’in kardeşi Mustafa’yı serbest bırakmayacaktı. Murad kardeşlerinin masrafları
için imparatora her yıl para ödeyecekti.

II. Murad tahta çıktığında Bayezid Paşa vezîriâzam ve Rumeli beylerbeyi olarak
devlet işlerini yürütüyordu. Bayezid Paşa, gelen Bizans elçilerine Yûsuf ve Mahmud
çelebilerin teslim edilmeyeceğini bildirdi. Bunun üzerine II. Manuel Palaiologos,
Limni’de sürgün bulunan Mustafa ile bir anlaşma yaparak onunla birlikte İzmiroğlu
Cüneyd Bey’i serbest bıraktı ve on gemilik bir donanma, Dimitrios Leontarios
kumandasında Bizans askerleriyle onları Gelibolu önüne çıkardı (Ramazan 824 / Eylül
1421). Bizans Mustafa’yı meşrû sultan tanıyordu. II. Murad’a karşı sadece Bizans
değil, Anadolu’daki beylikler de ayaklanmıştı. Germiyanoğlu Yâkub Bey, onun
sultanlığını tanımayarak Hamîd-ili sancak beyi olan Mustafa Çelebi tarafını tuttu.
Hamîd-ili arazisi Karamanoğlu tarafından işgal edildi. II. Murad elçi gönderip
yatıştırma siyasetine başvurdu ve durumu kabullendi. Çelebi Mehmed’in 818’den
(1415) beri tâbiiyet altına aldığı Menteşeoğlu da ayaklandı ve bağımsızlığını ilân
etti. Menteşeoğulları Ahmed ve Leys, babaları İlyas Bey gibi 1421’de bastırdıkları
paraya Osmanlı padişahının adını koymadılar. Aydınoğlu ve Saruhanoğlu bu sırada bir
kısım topraklarını tekrar ele geçirdi. II. Murad elçiler yollayıp Anadolu’daki
beyleri yatıştırmaya çalıştı. İsfendiyar Bey de Çelebi Mehmed’in himayesinde
Çankırı, Kalecik ve Tosya’da yerleşmiş olan kendi oğlu Kasım Bey’i oradan
çıkarmıştı. II. Murad, İsfendiyar Bey’e karşı kuvvet gönderdi. Sinop’a kaçan
İsfendiyar Bey diğer Anadolu beylerinin aracılığı ile barış yaptı (824/1421
sonbaharı veya kışı). II. Murad, Düzme Mustafa karşısında taht mücadelesi içinde
bulunduğundan bu değişiklikleri kabullenmek zorunda kalmıştı.