kabanata 1:

Isang umaga noong Disyembre, isang bangka na tinatawag na Tabo ang naglalayag sa Ilog Pasig
patungong Laguna. May mga mahahalagang tao sa bangka, tulad nina Don Custodio, Donya
Victorina, Kapitan Heneral, Padre Salvi, Padre Irene, Ben Zayb, at Simoun. Si Simoun ay kaibigan ng
mga mayayaman dahil siya ay isang tanyag na mag-aalahas at may koneksyon sa Kapitan Heneral.
Para magpalipas ng oras, napag-usapan nila kung paano pagandahin ang Ilog Pasig. Iminungkahi ni
Don Custodio ang pag-aalaga ng mga itik, ngunit sinabi ni Simoun na dapat silang gumawa ng kanal
na magdudugtong sa Maynila at Laguna. Ang ilang mga tao ay nagtalo tungkol sa kanilang iba't
ibang mga ideya. Ayaw naman ni Donya Victorina sa mga pato dahil dadami raw ang
pinandidirihan niya sa kanyang paligid.

kabanata 2:
Bumaba si Simoun sa ilalim ng kubyerta, kung saan ang mga pasahero, mga bagahe, at mga
kargamento ay nagsisiksikan. Sa gitna ng mga tao, si Basilio, isang mag-aaral sa medisina, at si
Isagani, isang makata mula sa Ateneo, ay nakipag-usap kay Kapitan Basilio tungkol sa kanilang
bigong pagtatangka na magturo ng Espanyol. Naantig din ng magkakaibigan ang buhay pag-ibig ni
Isagani, si Paulita Gomez, na pamangkin ni Donya Victorina de Espadaña. Sa kalaunan ay sumali si
Simoun sa grupo at nagpahayag ng kanyang pag-ayaw na bisitahin ang naghihirap na probinsya
nina Basilio at Isagani dahil sa kakulangan ng mga potensyal na mamimili ng alahas. Nagpatuloy
ang talakayan ng tatlo. Nag-alok si Simoun ng serbesa kina Basilio at Isagani, ngunit tinanggihan
lamang ito. Ayon kay Padre Camorra, ipinaliwanag ni Simoun, ang mga lokal ay masyadong
mahirap at tamad para magpakabusog sa alak at sa halip ay pinili ang simpleng tubig.

kabanata 3:
Samantala, habang nag-uusap ang mga nasa ibabaw ng kubyerta, sinimulan ng Kapitan na isalaysay
ang alamat ng Malapad na Batumbahay, isang sagradong lugar na pinaniniwalaang tirahan ng mga
espiritu ng mga katutubo. Gayunpaman, nang ang mga terorista ay nanirahan doon, ang
pangamba sa mga kaluluwa ay nawala, at ang mga tao ay natatakot na ngayon sa mga
mandarambong. Isinalaysay ni Padre Florentino ang kuwento ni Donya Geronima, na sumunod sa
kanyang kasintahan sa Maynila ngunit tumanggi sa kanyang panukala at nanirahan sa isang yungib
kasama niya malapit sa Ilog Pasig. Ibinahagi rin ang alamat ni San Nicolas, isang santo na nagligtas
sa isang Intsik mula sa isang buwaya. Napunta ang usapan sa lugar kung saan nakilala ni Ibarra ang
lugar ng kanyang pagpanaw, na itinuro ni Ben Zayb sa Ilog Pasig. Naging sanhi ito ng pagkatahimik
at pamumutla ni Simoun.

kabanata 4:
Si Kabesang Tales, anak ni Tandang Selo, ay may tatlong anak; sina Lucia, Tano, at Juli. Sa kabila ng
kalunos-lunos na pagkawala ni Lucia dahil sa malaria, ang pagsusumikap ni Tales ay nagbigay-daan
sa kanyang pamilya na mamuhay nang marangya. Siya ay naghangad na ipadala si Juli sa kolehiyo,
upang maipantay sa kanyang kasintahan na si Basilio. Gayunpaman, nang itaas ang buwis sa mais,
lumaban si Tales sa korte ngunit hindi ito nagtagumpay. Nagpatuloy ang mga problema ni Tales
nang siya ay maling nakulong at kailangang tubusin ng malaking halaga. Desperado siyang
makalikom ng pondo kung kaya't isinangla niya ang isang mahalagang laket na regalo ng kanyang
kasintahan. Lalong lumala ang mga bagay nang makasama niya si Hermana Penchang bilang
katulong noong Bisperas ng Pasko, na naging dahilan upang hindi maituloy ni Juli ang pangarap ng
ama sakanya na makapag-aral sa kolehiyo.

Kabanata 5:
Gabi na't inilalakad na ang prusisyong pang-Noche Buena nang dumating si Basilio sa San Diego.
Naabala sila sa daan dahil nalimutan ng kutsero ang sedula nito at ito'y kailangang bugbugin muna
ng mga guwardiya sibil. Napag-usapan nila ang imahen ni Metusalem, ang pinakamatandang taong
nabuhay sa mundo. Sunod na idinaan ay ang imagen ng tatlong Haring Mago na nakapagpapaalala
kay Sinong kay Haring Melchor. Inusisa rin ng kutsero ang naging kapalaran ni Bernardo Carpio,
isang bayani na pinaniniwalaang may kapangyarihang palayain ang mga Pilipino. Muling nakatagpo
ng kaguluhan si Sinong nang mamatay ang ilaw ng kanyang kalesa at dinala sa presinto, habang si
Basilio naman ay naglakad na lamang. Sa kanyang paglalakad ay pinagmamasdan niya ang
nakapangingilabot na katahimikan ng bayan, na wala sa karaniwang pagdiriwang ng Pasko. Sa
pagbisita sa bahay ni Kapitan Tiago, ikinuwento ni Basilio ang mga pangyayari kina Kabesang Tales
at Juli.

Kabanata 6:
Madaling araw pa lang, umalis na si Basilio sa tirahan ni Kapitan Tiago upang bisitahin ang libingan
ng mga Ibarra kung saan siya maaaring magbigay pugay sa kanyang yumaong ina. Dahil sa ng bigat
ng kanyang mga problema, halos mawalan ng pag-asa si Basilio. Sa kabutihang palad, nakita siya
nina Tiya Isabel at Kapitan Tiago, kinuha siya sa ilalim ng kanilang pangangalaga at pinag-aral siya
sa Letran kung saan siya nagpumilit na umangkop sa kanyang bagong kapaligiran. Sa kabila ng
pangungutya dahil sa kanyang lumang kasuotan, si Basilio ay nanatiling matatag sa kanyang pag-
aaral at nagawa pa niyang maging mahusay, na nagtagumpay sa isang guro na nagtangkang lituhin
siya sa panahon ng isang aralin. Ngunit nasagot ni Basilio nang ilang beses ang tangka ng guro.
Dahil dito ay nagkaroon sila ng alitan at nagkaroon pa ng laban sa sable at baston. Naging
sobresaliente din siya o may may pinakamataas na marka. Hinikayat naman siya ni Tiago na mag-
aral sa Ateneo Municipal kung saan siya kumuha ng medisina.

Kabanata 7:
Sa loob ng kabanatang ito, makikitang buo ang katalinuhan ng pag-iisip nina Simoun at Basilio.
Nakatagpo ni Basilio ang misteryosong mag-aalahas, si Simoun, pagkatapos ng mahabang labing-
tatlong taon mula nang tumulong siya sa paglilibing ng ina ni Basilio, si Sisa. Gayunpaman, hindi
nagtagal ay natuklasan ni Basilio ang huwad na katauhan ni Simoun, nalaman din niya na ang huli
ay nagbabalak na mag-alsa laban sa mapang-aping pamahalaan. Sa kabila ng mga panghihikayat ni
Simoun na makiisa si Basilio para sa kanyang layunin, ang binata ay nananatiling matatag sa
kanyang pangarap na makapagtapos ng kanyang pag-aaral sa medisina at iligtas ang kanyang
minamahal na si Juli mula sa buhay ng pagkaalipin. Tinutuya ni Simoun ang mga mithiin ni Basilio,
iginiit na walang kabuluhan ang buhay na walang higit na layunin. Sa kabila ng mapanghikayat na
pangaral ni Simoun, nananatiling hindi kumbinsido si Basilio.