Να αναγνωρίζομε ότι όλα είναι ιερά

Άσκηση

Η σπονδυλική σας στήλη να είναι ευθυτενής.

Ας συντονιστούμε τώρα με την αναπνοή μας, στέφοντας τον νού μας, στρέφοντας την περιφορά
του, να εστιάσει απλά στη εισπνοή και στην εκπνοή, σ΄αυτή τη παλινδρομική κίνηση του πνεύματος
του αέρα στην οποία όσο περισσότερο εστιάζουμε τόσο πιο πολύ αντιλαμβανόμαστε την
παλμοδονούμενη ενέργεια. Αντιλαμβανόμαστε ότι το σώμα μας δεν είναι κάτι πάγιο σταθερό αλλά
δονείται. Αισθανόμαστε μέσα στο σώμα μας την δόνηση της ζωής, την ενέργεια που είναι Θεία.
Εστιάζοντας την εστίαση στην αναπνοή, αρχίζομε να αισθανόμαστε ότι όλος ο χώρος γύρω μας, δεν
είναι κάτι το πάγιο κάτι το σταθερό, αλλά είναι παλμοδονούμενος χώρος, είναι μία απεραντοσύνη
παλλόμενη.

Η εστίαση στην αναπνοή φέρνει τον νου μακριά από τις περιφορές στα εφήμερα, αλλά τον
προσκαλεί στην εστίαση στο Ένα και τον επιστρέφει στο εδώ και το τώρα, στην ωραιότητα της
παρούσας στιγμής. Αυτή η μετατόπιση του νου ανοίγει χώρο στη συνείδηση να αφουγκραστεί και
να αναγνωρίσει ότι αυτό που αποκαλούμε σώμα είναι παλμοδονούμενη ενέργεια, αλλά και όλος ο
χώρος γύρω μας.

Και αναγνωρίζω ότι όλος αυτός ο χώρος γύρω μου που πάλλεται είναι ζωντανός και έλλογος. Η
ενέργεια είναι συνειδητή, είναι η ίδια η συνείδηση που πάλλεται ως ζωτική ενέργεια. Εισπνέω και
εκπνέω μέσα από αυτήν την επίγνωση.

Τώρα έρχομαι στο κέντρο της καρδιάς και από το στοματάκι της καρδιάς εισπνέω και εκπνέω
ενεργοποιώντας έτσι την καρδιά.

Στο κέντρο της καρδιάς τώρα αισθάνομαι αυτό τον ιερό σπινθήρα, μία φλόγα αόρατη να εξαπλώνει
ακτίνες φωτός και ζεστασιάς διαπερνώντας όλο το σώμα. Από τα πόδια μέχρι την κορυφή του
κεφαλιού μας. Μετά το φως αυτό εκπέμπεται σε όλη μου την αύρα και τον χώρο γύρω μου. Κάθε
σπιθαμή του χώρου γύρω μου είναι πλημμυρισμένος με την ενέργεια του Αγαθού. Είμαστε
περιτριγυρισμένοι από τις Θείες Οντότητες και Θεότητες και από όλες τις φωτισμένες συνειδήσεις.
Και μέσα σε όλες αυτές τις οντότητες βλέπουμε τον ίδιο τον Πυθαγόρα και αναγνωρίζουμε την
παρουσία του.

Και μέσα από την κορυφή του κεφαλιού μας αισθανόμαστε ότι αυτός ο άξονας φωτός συνδέεται με
όλες αυτές τις μυριάδες Θεϊκές συνειδήσεις. Αν κάποιος από σας έχει μία συγκεκριμένη εικόνα
δασκάλου/ων μπορεί να την οραματισθεί.

Και από το κέντρο της καρδιάς μας αρχίζουμε να εκπέμπουμε αγάπη, σεπτότητα, με την πρόθεση
της ένωσης και της αφύπνισης. Και αυτή η αγάπη και η σεπτότητα εκπέμπεται πίσω προς εμάς από
αυτά τα Θεϊκά Όντα και μας περιβάλλει αυτό το Φως τους σαν μια αγκαλιά και μας καθαρίζει και
μας ενεργοποιεί μεταφέροντας μας σε μία νέα δόνηση και σε μία νέα κατάσταση ώσπου οι ακτίνες
τους και οι δικές μας ακτίνες αγάπης γίνονται ένα.

Και εμείς πλημμυρίζομε από ευγνωμοσύνη και δέος σε μία άρρητη, άγνωστη μυστική προσευχή.
Και ζω τώρα με την επίγνωση αυτή κάθε στιγμή, στο εδώ και στο τώρα. Και αυτό είναι σαν το
κούρδισμα το ξεκίνημα της μνημοσύνης.

Είναι η νέα μήτρα που εισέρχομαι για να αναγεννηθώ, δηλαδή να θυμηθώ.

Και αυτή είναι η φύση της ροής. Η φύση της ουσίας. Εδώ είμαι προστατευμένος από τις
φουρτούνες του γίγνεσθαι.

Από εδώ Ζώ.

Ευχαριστώ-Ευχαριστώ-Ευχαριστώ.