1.

Προσθήκη: επίσης, επιπλέον, ακόμη, επιπροσθέτως, ύστερα, δεύ-

τερο (τρίτο κλπ), συμπληρωματικά, παράλληλα, όμοια, συγχρόνως, στα
προηγούμενα πρέπει να προσθέσουμε, εκτός (όμως) από, κ.ά.
2. Αντίθεση: αλλά, όμως, μα, εξάλλου, άλλωστε, αφ’ ενός-αφ’ ετέ-
ρου, εντούτοις, παρ’ όλ’ αυτά, αντιθέτως, απεναντίας, μολοντούτο, ωστόσο,
στην αντίπερα όχθη, τουναντίον, ενώ, ενώ όμως, στον αντίποδα, από την
άλλη πλευρά, εντελώς διαφορετικά, κ.ά.
3. Συμπέρασμα: συνεπώς, συμπερασματικά, επομένως, έτσι συνάγε-
ται, λοιπόν, αυτό σημαίνει πως, άρα, κατά συνέπεια κ.ά.
4. Αποτέλεσμα: έτσι, τελικά, εν τέλει, κ.ά.
5. Βεβαίωση: αναμφίβολα, αναμφισβήτητα, οπωσδήποτε, βεβαίως,
προφανώς, αλήθεια, αναμφίλεκτα κ.ά.
6. Αιτιολογία: επειδή, ακριβώς γι' αυτό, αυτός είναι ο λόγος που, η
αιτία βρίσκεται, μια και, αφού λοιπόν, κ.ά.
7. Έμφαση: σαφώς, προφανώς, κατάδηλα, χαρακτηριστικά, εμφαντι-
κά κ.ά.
8. Επεξήγηση: παρενθετικά, με άλλα λόγια, διευκρινιστικά, επιμερί-
ζοντας, παρεμπιπτόντως, κ.ά.
9. Ανακεφαλείωση: συγκεφαλαιώνοντας, γενικεύοντας, καταλήγο-
ντας, κοντολογίς, με μια κουβέντα, συνοψίζοντας, κ.ά.
10. Αναφορά: αυτό (που), όπως (αναφέρθηκε), το γεγονός ότι, στη
συγκεκριμένη περίπτωση, κ.ά.
11. Διάκριση: το ένα-το άλλο, πρώτο-δεύτερο, στη μια περίπτωση-
στην άλλη περίπτωση, αρχικά-δευτερευόντως-ακολούθως-τελικά, διαχωρί-
ζοντας, κ.ά.
12. Ακολουθία: ακολούθως, στη συνέχεια, κ.ά.
13. Αναλογία: αναλογικά, κατ' αναλογία, κατά τον ίδιο τρόπο, με
ανάλογη σημασία, όπως-έτσι και, κ.ά.
14. Μετοχές σύνδεσης: διερευνώντας, συσχετίζοντας, λέγοντας, κα-
τανοώντας, γνωρίζοντας, προκαλώντας, αναλογιζόμενοι, αναζητώντας, στο-
χεύοντας, κατέχοντας, προϊδεάζοντας, παρακινούμενοι, αντικρίζοντας, προ-
χωρώντας, ανιχνεύοντας, εστιάζοντας, επικεντρώνοντας, σταθμίζοντας, δεχό-
μενοι, υποθέτοντας, προσδοκώντας, αντιπαραβάλλοντας, κ.ά.