ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤῊΣ ΕΛΛΆΔΑΣ

ΠΡΟΣΟΡΙΒΗ ΔΗΜΟΙΡΗΤΠΗ ΗΥ̓ΒΕΡΜΗΣΗ

ΠΡΟΣΦΥΓῊΗ ΚΑΙ ὙΠΟΜΝΉΝΑ

ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ
ΔΗΝΟΚΡΆΤΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
ΠΡῸΣ
ΤῊ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
ΤΟΥ 0.ΕΕ.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 1948
 ςδ μΖ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤῊΣ ΕΛΛΑΔΑΣ -

ΠΡΟΣΩΡΙΝῊ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Πρός τὸ Γενικό Γραμματέα τοῦ ΟΚΕ.
᾿Αξιότιμε κῦριδ παρακαλοῦμϑ ὅπως φέρετ μπρο-
τά στή Γονιχή Συνέλευση τοῦ ΟΕΕ καί σέ γνώση τῆς
κάϑε μιᾶς ἀντιπροσωπείας τήν προσφυγή μας πρός τόν
Ὀργανισμό τῶν Ε. Ε. καϑώς χαί τό ὑπόρνημά μας
πρός τή Γενικχή Συνέλευση τοῦ ΟΕῈ, Τό ὑπόμνημά
μας αὐτό περιλαμβάνεται εἰς τήν «Γαλανή Βίβλο» μας
πού ἐπισυνάπτουμδ.
Προσωρινή Δημοχρατιχή Κυβέρνηση
Πρόεδρος
Στήν ἕδρα τῆς Π. Δ, Κα. 19 τοῦ Σεπτέμβρη 1948
Ἧ ΠΔΚ ιῆς Ἑλλάδας ἔκανε ἐπίσης τήν παρακάτω
προσφυγή πρός τή Γενική Συνέλευση τοῦ ΟΕΕ.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤῊΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ἹΡΟΣΩΡΙΝῊ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Προσφυγή πρός τή Γενική Συνέλευση τοῦ ΟΕΕ
Ἡ Προσωρινή Δημοκχρατική Κυβέρνηση τῆς Ἕλ-
λάδας προοφεύγει στόν Ὀργανιόμό τῶν Ἑνωμέγων
᾿Εὐνῶν καί ζητᾶ ὅπως ὁ ᾿Οργανισμός καταδικάσει χαί
βάλει τέρμα στήν ἀμβρικάνικη ἐπέμβαση στήν Ἑλλά-
δα πού ἀποτδλεδῖ τήν κύρια αἰτία γιά τήν κακοδαιμονία
τῆς πατρίδας μας καί ἀπειλή κατά τῆς εἰρήνης τῆς ἀν-
ϑρωπότητας καί ὅπως ἀποκλεδίσει ὁποιαδήποτϑο. ξενιχή
ἰᾳπεριαλιστική ἐπέμβαση στά ἐσωτεριχκά μας. Ἔτόι ὁ
ἀλληνιχκός λαός ϑά ὄχεοι τή δυνατότητα νά διακανονίσει
μόνος τοῦ τό ἐσωτεριχό τοῦ πρόβλημα καί νά ἀποκχα-
ταστήσει τήν ἀνδξαρτησία του καί τά χυριαρχιχά του
διχαιώματα. Ἔτσι καί ἡ Ἑλλάδα ἀπό ἑστὶα διαταρα!
χῶν καί ἀπειλή κατά τῆς εἰρήνης ϑά γίνει καί. αὐτή

9
ὄπ γι
ιΦ
ΑΣΚΙ. ἀρι. δἰσεογοι πος
φρούριο τῆς δημοκρατίας καί τῆς εἰρήνης καί ϑά μπο-
ρέσει νά ἐπιδοϑεῖ στό ἔργο τῆς περιδσυλλογῆς καὶ
τῆς ἀνασυγκχρότησῆς της.
Ἧ Προσωρινή Δημοκρατιχή Κυβέρνηση
Στίιν ἕδρα τῆς Προσωρινῆς Δημμρατικῆς Κυβέρνησης
20 τοῦ Σεπτέμβρη]

»-ταὐδπδδασα»
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤῊΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
[ροσωρινή Κυβέρνηση
ς τή ;
ΓΕΝΊΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΟΕ.
Κύριοι ᾿Αντιπρόσωποι.
Τό Ἑλληνικό ζήτημα εἶναι ἐγγεγραμ-
μένο στήν ἡμερησία διάταξη καί πρόκειται νά συζητη-
ϑϑῖ ἀπ᾿ τή Συνέλευσή σας. Σύμφωνα ὅμως μέ τή ϑέ-
ληση ἐχείνων πού μέ τήν ἀνοιχτή ἐπέμβασή τοὺς στὶς
ὑποϑέσεις τῆς χώρας μας καί τήν κατοχή τοὺς πάνω
σ᾽ αὐτή, δημιούργησαν αὐτό τό ε«Ἑλληνικὸ ζήτημα»,
ἢ ὑπόϑϑση τῆς Ἑλλάδας ϑά συζητηϑεῖ μακρυά καί ἐρή:
βὴν τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ πού ἀγωνίζεται γιά τήν ἐ-
ϑνιχή τοῦ ἀνεξαρτησία καί τίς δημοκρατικές ἐλθουϑϑρὶ-
ξς του. Ἢ Προσωρινή μας Δημοκρατικχῆ Κυδέρνηση
ϑεωρεῖ πώς ἣ στοιχειώδης δικαιοσύνη ϑά ἔπρεπθ νά
ὑπαγορεύσει στά Ἑνωμένα Ἔϑνη νά ἵητήσουν τήν
ἀχρδαση τῶν ἀντιπροσώπων τοῦ δλληνικοῦ λαοῦ,
τῶν ἐχπροσώπων τῆς χυβέρνησής μας καί τοῦ Δημο-
χρατιχοῦ Στρατοῦ μας.
Ἡ πεῖρα τοῦ παρολϑόντος ἔδειξε ὅτι κάϑε ἀπό-
φαση πού ὑποβλήϑηχε ἀπ᾽ τούς ὑπευϑύνους τοῦ Ἕλλη-
νιχοῦ δράματος, ἐν ἀπουσία μας, κατέληξε νά χειρο-
τερέψει τήν κατάσταση στήν Ἑλλάδα, νά βυϑίσει τή
χώρα στό αἷμα ἀκόμα περισσότερο. Ἣ πεῖρα τῶν δυό
Βαλκανιχῶν ᾿ΕἘπιτροπῶν καί προπαντός τῆς τολϑευταί-
ας πού δέχτηχε νά παίξει ἕνα ρόλο, τόσο λίγο ἄξιο
γιά διεϑνῆ ᾽Οργανισμό, ρόλο συστηματικοῦ ὑποστηριχτῆ
ὅλης τῆς αἱματηρῆς πολιτικῆς καί ὅλων τῶν προχλή-
όθων τοῦ μοναρχοφασισμοῦ, ἀποτδλεῖ τήν πιό κατάφο-
ρθη ἀπόδειξη αὐτοῦ τοῦ ἄτοπου, νά καταδικάζοται .δη-

8
λαδὴ ἕνας λαός καί ὁ ἀγώνας του ἐρήμην.
Κι’ ἄν δέν ἐπρόκειτο ἐδῶ παρά μονάχα γιά τήν-
πικρὶα μας, ἄν δὲν ἐπρόχξδιτο παρά μονάχα γιά τά
βάσανα ἑνός μιχροῦ λαοῦ, ἄξιου, ὡστόσο, καλύτερης.
τύχης, ϑά μποροῦσε, ἴσως, κανϑίς νά ξεφύγει ἀπό εὐ-
ϑύνες καϑολικότερες. Ἢ τύχη μιᾶς χώρας ἑφτά ἐκα-
τομμυρίων χατοίχων δέ λογαριάζεται χαί πολύ στίς
σχέψεις μεριχῶν ἡγετῶν τῶν μεγάλων λαῶν.Ἢ λογική
τῆς ἐξωτερικχῆς πολιτικῆς τῶν ἱμπεριαλιστικῶν χωρῶν εἷ-
χξ πάντα αὐτόν τόν κυνικό χαραχτήρα πού δὲν ἐπιτρέπες
τήν πολυτέλεια, νά λογαριάζονται τά συμφέροντα τῶν
μιχρῶν χωρῶν καΐ λαῶν.
Ἡ κατάσταση ὅμως στήν “Ἑλλάδα ἔχει δημιου-
ργήσει ἀπειλή γιά τὴν παγκόσμια εἰρήνη. Οἱ μοναρ-
χοφασίστες, σπέρνοντας συστηματιχά τό μῖσος κατά
τῶν γϑβιτονιχῶν λαϊκῶν δΔηροχρατιῶν, ποντάροντας
Υιά τή δική τοὺς σωτηρία, πάνω στή δυνατότητα ἑνός
νέου πολέμου χαΐ οἱ ἱμπεριαλιστές, χυρίαρχοι τῆς
χώρας,ἐπιδιώχοντας νά κάνουν γιά τήν πατρίδα μας μιά:
βάση γιά τά ἐπιϑετιχά τοὺς σχέδια,ἔχουν μετατρέψει τό
Ἑλληνικά πρόβλημα σέ πρόβλημα παγχόσμιας εἰρήνης.
᾿Ἐξεταζόμενο ἀπ᾽ αὐτή τήν πλευρά, τό ᾿Ἑλληνικό ζὴ-
τημα εἶναι ἄνα πρόβλημα ἀπ᾽ τό ὁ ποῖο ἐξαρτᾶται, κα-
τά ἕνα βαϑμό, ἡ εἰρήνη.
Γι αὐτό τό λόγο ἡ εὐθύνη τῶν Ἑ νωμένων ᾿Εϑνῶν πα-
ρουσιάζεται ἀχόμα πιό μεγάλη καί τό καϑῆχον τῶν ἀξι-.
ὄτιμων ἀντιπροσώπων νά ἀσχοληϑοῦν μέ τό πρόβλημα
αὐτό, ἀφοῦ ἀκούσουν ὅλα τά ἐνδιαφερόμενα μέρη εἶναι
ἀχόμα πιό ἐπιτακτιχό, γιά νᾶναι ἡ λύση πού ϑά δοϑεῖ
ἀποτολεσματιχή καί πετυχημένη. Ποτές, ὡστόσο ἡ ἀρχὴ
«ἀουντιάτουρ ἐτ ἄλτερα πάρς»(ἄς ἀκουσϑεῖ χαί ἣ ἄλλη
πλδυρά) δέν περιφρονήϑηχΒ τόσο ἀνοιχτά, ὅσο; ὁτό
Ἑλληνηκχό ζήτημα, ᾿Ελπίζουμδ πώς στήν παροῦσᾳ του:
λάχιστο, Συνέλδουση, ἡ ὑποχρέωση αὐτή ϑά ληφδει
ὑπόψη.

δ
 Πρέπει νά ἐπαναλόβουμδ πώς καμμιά αὐταπάτη
δέν ἐπιτρέπεται πάνω στή δυνατότητα συντριβῆς τοῦ
κιγήματὸς μας μέ κατασταλτιχά μέτρα. ᾿Αποδείξαμδ
στό παρϑλϑόν μέ τόν ἐπίμονο ἀγώνα μας καί μέ τήν
ἐπιτυχῆ ἀντίστασή μας στίς διαδοχκές ἐπιϑέσεις ἑνός
μοναρχοφασιστικοῦ στρατοῦ πολυάριϑμου καί ἐξοπλι-
δσμένου ἀπ᾽ τούς ᾿Αμερικανούς μέ τά πιό μοντέρνα ὅπλα,
ἀπ’ τά ὁποῖα δέν μποροὺσαμξδ παρά ἕνα πολύ μικρό μέ-
ρος νά πόρουμε σά λάφυρα κατά τίς μάχες, ἀποδεί-
ξαμξ πώς τό κίνημά μας εἶναι τόσο βαϑειά ριζωμένο
μέσα στό λαό, πώς ἡ δίχαιη ὑπόϑεσή μας ἔχϑδι τόσο
μεγάλη καί πλατειά ὑποστήριξη τοῦ λαοῦ, πού ὁ Δη-
μοχρατικὸς Στρατός μας εἶναι ἀδύνατο νά συντριβεῖ.
Τά σιξδνά μυαλά τῶν μιλιταριστῶν, στήριξαν ἐλ-
πίδες πάνω δ' αὐτή τή δυνατότητα τῆς συντριβῆς τοῦ
ΔΟΙΣ., μά οἱ ἐλπίδες τους αὐτές κατάρρευσαν διαδοχικά,
χάρη στόν ἀσύγκριτο ἡρωϊσμό τοῦ στρατοῦ μας ἀπ᾽ τή
μιά μεριά καί στήν ἔλλδιψη κάϑε διάϑεσης ἀπ᾽ τήν πλδυ-
ρά τῶν φαντάρων τόῦ μοναρχοφασιστεικοῦ στρατοῦ νὰ
δσκοτώνονται γιά μιά ὑπόδεση πού τήν νειώϑουνα ἄ-
ντοϑνιχή, ἀντιλαϊχή καί χαμένη. Ἢ μεγάλη μάχη τοῦ
Γράμμου μᾶς ἔδωσε πάνω σ᾽ αὐτό ἀποδείξεις τόσο ὁλο-
φάνερες χαί στοιχεῖα τόσο πειστιχά πού μονάχα τυ-
φλοί ϑά μποροῦσαν ἀχόμα νά ὑπολογιζοῦνε πάνω στό
μαχητιχό πνεῦμα τοῦ στρατοῦ τῆς ᾿Αϑήνας.
Θά ἀγωνιστοῦμδ ἐνάντια σέ κάϑε8 ἀπόπειρα συν-
τριβῆς μας καί στό τέλος, ἐμεῖς ϑά νικήσουμε. Θάταν πο-
λύ χρήσιμο συν πῶς γιά τούς ἀντιπροσώπους τῶν Ἕνω-
μένων ᾿Εϑνῶν, γἄχουν ὑπόψη τοὺς τήν ἀκλόνητη ϑέλη-
σή μας ν’ ἀγωνιστοῦμε ὥς τή νίχη, γιά νά μήν παρα-
συρϑοῦν ἀπ᾽ τήν πολύ ἀφελῆ δημαγωγία τῶν Κουϊῖσ-
λιγχ δῆς ᾿Αϑήνας.
Σᾶς ζητοῦμδ νά μήν Ἀρὶνετξ τό Ἑλληνιλό ζήτη-
βμα ἐν ἀπουσία μας χαΐ πάνω σέ στοιχεῖα πού ϑά σᾶς
παρουσιάσουν οἱ ὑπεύϑυνοι τοῦ Ἑλληνικοῦ δράματος

7
καί οἱ ὑποστηριχτές τους, ἀνάμεσα στούς ὁποίους βρί-
ὅκεται, δυστυχῶς κι᾿ ἢ περίφημη «Βαλκανική ᾿Επιτροπή».
Ἔν τῶ μεταξύ, ἐπιτρέψτε μας νά σᾶς ἐξηγήσουμθ με-
ρικές ὄψεις τοῦ Ἑλληνικοῦ προβλήργατος.
Ὅλη ἡἣ πολιτική ἐκείνων πού δημιούργησαν τό
Ἑλληνικό ζήτημα καί τὔφεραν στό στάδιο αὐτό, ἀπέ-
βλδπθ, μέ μιά σειρά ἀπό συκοφαντίες καί προκλή-
ὅδις νά δικαιολογήσει τά ἐγκλήματά τῆς κατά τῆς
χώρας καὶ τοῦ λαοῦ. Μιά μεολέτη, ἔστω καί ἐπιφανεια-
κή, τῆς κατάστασης στήν Ἑλλάδα φτάνει γιά νά ξε-
γυμνώσει τούς συχοφάντες καί τούς τροβοκάτορες.
Προσπαϑοῦν, πρῶτα, πρῶτα ν᾿ ἀποδείξουν πώς
οἱ σκοποί τοῦ κινήματός μας εἶναι: Νά καταλάβουμδ
τήν ἐξουσία μέ τή βία καί νά ἐγκαϑιδρυσουμξ στή χώ-
ρα ἔνα τρομοχρατικό καϑεστώς. «Ὕστερ' ἀπό μᾶς, ἕνας
κομισάριος ϑὰ διοριζόταν στήν Ελλάδα,» δήλωσε,
ἐπίσημα ἕνας ἀπ᾽ τούς ὑπθούϑυνους ᾿Αμϑθρικανούς. Καί
γιά νά ἀποφευχϑεῖ ὁ κομισάριος, διορίστηχϑε ἕνας Γκά-
ουλάϊτερ. Ὁλόχληρη, ἐντοῦτοις, ἣ ἱστορία τοῦ ἀγώνα
μας δείχνϑθι τό ἀντίϑετο. Γιά ὅποιον μελδτήσει τήν
ἐξέλιξη τῶν γεγονότων στήν Ἑλλάδα ἀπ᾽ τήν ἀπε-
λευϑέρωση κι ἀχόμα κατά τή διάρχεια τῆς κατοχῆς,
υΥίνεται φανερό πὼς τό χίνημά μας δέν ἀπέβλεπε πο-
τέ νά ἐπιβληϑεῖ μέ τή βία στόν ἐλληνηκό λαό. ᾿Αντί-
ϑᾶτα. Πάντα καί σέ κάϑε εὐκαιρία, μέ τά λόγια καί
τίς πράξεις ἀπόδοιξε πώς ἀποσχοποῦσε σέ μιά δημο-
κρατική λύση, μέ τήν ἔννοια ὅτι ὁ λαὸς μονάχος του,
χωρίς ὁποιαδήποτε ξένη ἐπέμβαση ἀσυμβίβαστη γιά ἔ-
να ἀνεοξάρτητο κράτος, νά μπορέσει ν᾿ ἀποφασίσει,
ἀλνύϑερα γιά τή κιβέρνηση τῆς ἐχλογῆς του.
Οἱ ἀντείπαλοί μας ὅμως, ξέροντας καλά, πολύ κα-
λά τίς λαϊκές μας δυνάμεις, ἤϑϑολαν νά ἀποφύγουν
ἀκριβῶς αὐτή τήν ἐλεύϑερη ἔκφραση τῆς λαϊκχῆς ϑέ-
λησης, πού χωρίς καμμιά ἀμφιβολία ϑά ἐχδηχωνότανθ
ὑπέρ τοῦ δημοκρατικοῦ μετώπου. Γι᾿ αὐτό τό Χλόγὸ ὃ
αὶ
“Ἴν““π“πΠσ μὰἜ ἌΝ τ Τ᾿ ΓΘ Ὁ ΤΡ ἈΝ Έσ νι τ Σ- σε

ἐπέμβαση τῶν Αγγλων, τό Δεχέμβριο τοῦ 44 ἧταν

τόσο ὠμή γι αὐτό τό λόγο οἱ ἴδιοι παραβίασαν τή Συμ-
φωνία τῆς βάρκιζξας, πού ἔγινε τό Φεβρουάριο τοῦ 1948.
Καί γιά νὰ προπαρασκευάσουν τίς ἐκλογές πού ϑά
τούς ἐξασφάλιξαν, χάρη στό μαχαίρι τοῦ ἐπίσημου ἢ
τοῦ ἀνεπίσημου τρομοχράτη, μιά κυβέρνηση Κουϊσλιγκ,
ἐξαπέλυσαν μιά ἀφάνεάστη τρομοχρατία στή χώρα μας,
μέ τή βοήϑεια μιᾶς δῆϑεν ὑπηρδσιακῆς ᾿χυβέρνησης
πού σὅτήν πραγματιχότητα βϑρισκόταν ἀπόλυτα κάτω ἀπ’
τίς διαταγές τους. Οἱ εἰδικοί αὐτοί τῆς ἀποικιακῆς
τρυμοχρατίας λὸ ῥάριαζαιν πώς ὁ λαός ϑά Δλύγιζε
μπροστά σέ μιά τέτοια τρομοχρατία, Ὁ Ἑλληνικός Λα-
ὃς, ὅμως κάτω ἀπ᾽ τήν καϑοδήγηση τῶν πραγματικῶν
ἀρχηγῶν του, ἀντιστεχότανξ. κι ἔδινο τό παράδειγμα
μιᾶς ψυχραιμίας καΐ ταυτόχρονα τολιτμεῆς ὡριμότητας
χωρίς προηγούμεξνο.
ὋὩὋς τίς ἐκλογές καί παρά τήν τρομοκρατία,ὁ
᾿Ἑλληνικός Λαός ἔκανε μιά ἀντίσταση παϑητική, νομι-
μόφρονη, ἐλπίζοντας πὼς οἱ ξένοι ὑποχινητές αὐτῆς
τῆς τρομοκρατικῆς πολιτικῆς, δά καταλάβαιναν τϑλικά
πῶς ἢ πολιτική τοὺς αὐτή ἧταν χωρίς ἀποτδλέσματα.
Οἱ ἐκλογές ὅμως ἔγιναν, παρά τίς διαμαρτυρίες τοῦ
τότρ πρῳω ϑυπουργοῦ Σ᾿ φούλη, αὐτοῦ τοῦ μοιραίου γέ-
ρου, σημθρνοῦ Κουϊσλιγκ καί ἔγιναν μέ τίς εὐλογίες
τῶν Ἄγγλων, ᾿Αμερικανῶν καί Γάλλων παρατηρητῶν,
πού ὁ ᾿Αμορικανός ἀρχηγός τοὺς εἶναι σῆμδρα πρε-
σβευτής δηλαδή ὁ ἀπόλυτος κύριος τῶν ᾿Αϑηνῶν. Ὁ
λαός, στήν πλειοψηφία του δέν πῆρε μέρος στίς ἐκλο-
γές, ϑέλοντας νά δώσδι καί μ᾽ αὐτῇ τήν ἀποχή τοῦ
ἀκόμα ἕνα δεῖγμα τῆς ἀκλόνητης ϑδλησύής του νά μή
δεχϑεῖ τή βία σά μέσο μιᾶς ξένης πολιτικῆς χυριαρχίας.
Παρά τίς νοϑεῖες ποὺ ἔγιναν κατά τή διδξαγω-
γῇ τῶν ἐκλογῶν, τά ἀποτελέσματά τοὺς δείχγουν
καϑαρά τή λαϊχή δύναμη τοῦ δημοκρατικοῦ μετώπου.
Ὕστερ᾽ ἀπ’ τίς ἐχλογές αὐτές, ἡ τρομοχρατία ἐντάϑη:
ἡ
 !

Ἀδ, μέ κυριαρχοῦσα, ἀπό δῶ καὶ πέρα μορφή τή

«νόριμη» τρομοχρατία: ἔκτακτοι νόμοι, στρατοδικεῖα
κλπ. Ἢ ὑπομονή τοῦ λαοῦ κρατήϑηχθ ἀκόμα λίγο
καί γίνονταν διαδοχιχά διαβήματα καί ῥκχχλήσεις πρός
τήν χυβέρνηση πού βγῆκε ἀπ᾽ αὐτές τίς ἐκλογές, γιά
νά δείξουν τόν ἐπιχίνδυνο κατῆφορο αὐτῆς τῆς πολι-
τικῆς της.
Μὲ τήν ἐνθϑάρρυνδση ὅμως τῶν ᾿Εγγλέξων, ἢ
κυβέρνηση ὁπέμδνε δ᾽ αὐτή τήν πολιτιχή καί εἶχε κι᾽
ὅλας τό ϑράσος νά προκχηρύξει, χάτω ἀπό τέτιοιξς
δυνδῆχες τό δημοψήφισμα γιά τήν ἐπιστροφή τοῦ βα-
σιληᾶ, δημοψάφισμα πού ἐντούτοις εἶχα κσαϑορισϑεῖ
νά γίνει τό 1948, μέ βάση μιά συμφωνία ἀνάμεσα
ὅτόν πρωϑυπουργό Σοφούλη καί τούς ᾿Εγγλέζους.
Ὕστερ᾽ ἀπ’ τήν ἐπιδτροφή τοῦ βασιληᾶ πού
πραγματοποιήϑηχε χάρη σ' ἕνα δημροψήφισμα ὅπου,
ἐκεῖνοι πού ψήφιζαν κατά τῆς ἐπιστροφῆς, προπάντων
στίς ἐπαρχίες, βρισκόντουσαν δολοφονημᾶνοι τήν ἴδια
μέρα καί τό πτῶμα τους ἔμενε μπροστά στό ἐχλογι-
χό τμῆμα, προδιδοποίηση γιά τούς ἄλλους, --ἔγινθ φα-
νερό πώς χάϑηχε κάϑε ἐλπίδα νά πεισϑοῦν μὲ μιά εἰρη-
νιχή δράση οἱ ξένοι ἀφέντες καί οἱ ντόπιοι πράκχτορές
τους γιά τό μάταιο τῶν προσπαϑειῶν τοὺς νά πνίξουν
τή ϑέληση τοῦ λαοῦ. Μονάχα μιά ἐνεργητιχή ἀντίστα-
ὅη κατά τοῦ παράνομου αὐτοῦ καϑεστῶτος ϑᾶταν ἀ-
ποτελεσματική καί ἐπιβαλόταν. Καμμιά ἄλλωστε διέ-
ξοδος δέν ἔμδνδ γιά τοῦς πατριῶτες πού κυνηγιόνταν,
βασατίζονταν, δολοφονοῦνταν, ἄλλη ἀπ᾽ τό νά χρησι-
μοποιήσουν τά ἴδια μέσα τῶν ἀντιπάλων τους. Ἔτσι
ἄρχισε ὁ ἐμφύλιος πόλεμος. Τό Γενιχό ᾿Αρχηγεῖο τοῦ
Δηρμοχρατικοῦ Στρατοῦ συγχροτήδηκϑ δυό μῆνες ὕ-
στερ᾽ ἀπ’ τήν κομωδία τοῦ δημοψηφίσματος πού ἔγιαα
τό Σεπτέμβρη 1945,
Δέν ξέρουμε τί δά ἔκανε σέ παρόμοιες συνδῆ:
χες ἕνας ἄλλος λαός, πού ἀγαπᾶ τή λευτερίά, μά

Ι0
δϑᾶταν ἀφέλεια νά σκχεφτεῖ κανείς ὅτι ὁ 'Ελλνικός Λλα-
ὃς, πού στή διάρχξδια ὅλης τῆς ἱστορίας τοῦ ἔδωσε
τόσες φορές ἀποδείξεις γιά τό πόσο ἀγαπᾶ τὴν ἐϑνι-
κή τοῦ ἀνεξαρτησία καὶ τίς ἐλευϑερίες του, ϑά μπο-
ροῦσξε νά σχύψει τό κεφάλι μπροστά στήν ὠμή βία
πού τήν ὀργάνωναν καί τή χοηματοδοτοῦσαν οἱ ξένοι.
Μόλα ταῦτα, οἱ ἀρχηγοὶ αὐτοῦ τοῦ κινήματος τῆς ἀντί-
στασης δήλωσαν ἀπ᾽ τὴν πρώτη στιγμή πώς μοναδι-
κός σκοπός τοὺς ἧταν νά γίνουν σεβαστές ἡ ἐϑνιχή
ἀνεξαρτησία καί οἱ πολιτικές ἐλευϑερίες. Οἱ δημοχρά-
τὲς ἀρχηγοί δέν παρέλεδιπαν εὐχαιρία χωρίς νά ἐπανα-
λάθουν αὐτὴ τή δήλωση. Κι ὅταν τὸν ᾿ἸἸούνιο τοῦ
1947, ἀναγγείλαμδ τόν προσεχῆ στηματισμό μιᾶς
δημοχρατικῆς κυβέρνησης, ἕξη μῆνες πρίν ἀπ’ τό
σχηματισμό της, προτϑίναμε γιά μιά φορά ἀκόμα τό
χέρι πρός τούς ἀντιπάλους μας, γιὰ μιά ἔντιμη δημο-
Ἀρατική συνεννόηση. Ὁ Στρατηγός Μάρκος τό δήλωσξ
αὐτό τόν ᾿Οχτώβριο τοῦ 1947, ὁ Γενικός Γραμματέ-
ας τοῦ Κομμουνιστιχοῦ Κόμματος τὄγραψε σέ--ἄρ-
ὧρο τοῦ τό Δεχέμβρη τοῦ 1947.
Ποτές δὲ ϑαμπτωϑήχαμε ἀπ᾿ τίς ἐπιτυχίες μα:
καί μάλιστα στήν πρώτη δήλωση τῆς κυβὲρνησής μας
ἐπαναλάβαμε ὅτι εἴμασταν ἕτοιμοι νά δεχτοῦμδ μιά
δημοκρατιχή συνδννόηση. Αὐτό τό ξαναδπαναλάβαμε
τόν περασμένο ᾿ἸΙούνη, ὕστερα ἀπ᾽ τίς πρῶτες ἀμυντι-
κές ἐπιτυχίες μας στή Βόρεια Πὶνδο. Καί ξανακάναμε
ἀκόμα μιά φορά αὐτή τή πρόταση ἕνα μήνα ἀργότε-
ρα, ὅταν αὐτή ἣ μεγάλη μάχη ἔδειξέ καϑαρά τή δύνα-
μή μας καί τίς ἀδυναμίες τοῦ στρατοῦ τῆς ᾿Αϑήνας. Μα-
ἀπάντησαν πολύ ἡλίϑια, ζητώντας τήν ἄνϑυ ὅρων
παράδοσή μας.
Κι ὁ πιό μεροληπτικός παρατηρητής εἶναι ᾧ-
ποχρεωμένος νά παραδδχτεῖ πώς αὐτή ἡ πολιτιχή δὲν
εἶναι πολιτική ἐκείνων πού ϑέλουν νά χαταλάβουν
τήν ἐξουσία μέ τή βία. Οἱ δικαιολογίες ὅμως ἐκεῖ-

1
 -ψ--
νῶν πού ἀποχρυύοῦυν αὐτές τίς προτάσεις, πού ἀπο-
κρούουν μιά δημοκρατική λύση τοῦ ἑλληνικοῦ προβλή-
ματος, δἶναι ἕτοιμδς ἀπ᾿ τά πρὶν καί γεμᾶτες ὑπο-
χρισία.
Δηλώνουν πώς δυύπιστοῦν σείς προτάσεις μας,
ἐπειδή φοβοῦνται μιά δῆδεν κομμουνιστιχή μηχανορρα-
φία. “Ὅποιος ὅμως ἔχει καί ἐλάχιστη ἔστω καλή πι'
ὅτη δέ ϑά μπορέσει ποτέ νά χαταλόβει γιατὶ δέν κα-
ϑορίζουν ἕνα σχέδιο μιᾶς, δηποχρατιχῆς λύσης, σχέ-
διο πού ϑά ἀπέχλειε χάϑε δυνατότητα μηχανορραφίας
καί ἀπάτη“ χι᾿ ἀπ᾿ τὴ μιά. μδριά. κι ἀπ᾿ τὴν ἄλλη.
Καί ἡ ἀποστολή τῶν Ενωμένων Εϑνῶν ϑά ἧταν
ἀχριβῶς νά ἐποξεργαύϑεῖϊ ἕνα τέτοιο. δὄχέδιο, ἀντί νά
διορίζει ἐπιτρυπές πού ἀποδείχνονται πειϑήνια ὄργα-
νὰ τῶν ὁργανωτῶν καί τῶν ὑπεύϑυνων τοῦ ἐρφυλί:
οὐ πολόμου, Οἱ ἀντίπαλοί μᾶς, ἀποκχρούοντας τίς ἕν-
τιμες προτάσεις μας. ἀποδείχνουν πώς αὐτοὶ εἶναι
πού φοβοῦνται τῇ λαϊχή ἐτυμηγορία ἐλεύϑερα ἐκ-
φρασμένη, πῶς αὐτοί εἶναι πού ϑέλουν νά χράτήσουν
τήν ἐξουσία μὲ τή βία ---ΩΔοως καί τήν ἀπόχτησαν ---
καί μὲ τό ξοπούλημα τῆς ἐδνικῆς ἀνεξαρτησίας τῆς
χώρας,
Θέλουμε ὅμως νά προσϑέσουμε κι᾿ ἄλλη μιά ἀ-
κόμα ἀπόδειξη γιά τίς δικχές μας προϑέσεις χαὶ τίς
προϑέσεις τῶν ἀντιπάλων μας, Οἱ τελευταῖοι διαχηρύσ-
σοῦν σ᾽ ὅλους τούς τόνους ὅτι εἶναι δημοχράτες. Καί
τ΄ ἀφεντιχά τουῷ δέν ἀφήνουν εὐκαιρία χωρίς νά τό
ἐπαναλαμβάνουνΕ. Ὁ κχ. Ὑσῶρτσιλ. ἔφτασε μάλιστα
στό σημεῖο νά δηλώσει ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶναι ὑπὸ-
δειγμα δημόχρατίας. Στά μάτια τοὺς, πιϑαγώτατα, δη’
μοκρατία σημαίνει τή μοζιχή ἐκτέλεση ἀπ᾽ τά στραβοδιλ, ἣ
χεῖα, συγκροτημένα ἀπ᾽ τούς χειρότερους φασίσεε ἀξ 1}
ξιωματιχούς, συνεργάτες τοῦ ἐχϑροῦ, πού ἔδωσιν ὄρο
κὸ ὅτό Χίτλερ κατά τήν κατοχή σάν ἀξιωματικοὶ ἷ
Υ]
Ι
λὶ
τῶν Ταγμάτων ᾿Ασφαλείας στήν ὑπηρδσία τοῦ τότρ} ἢ' ι Ὰ

"ΠΙΠὼὉ
12
προ ον ϑϑνοτἹἱ.««ἀππδυσδο ιν βαυλαλοΟ - απ

χαταγχτητή. Δημοχρατία σημαίνει. τήν ἐχτέλδση. ὅλων

τῶν πατριωτῶν πού πιστοί στὰ προστίγματα τῶν
συμμάχων, εἶχαν ἐχτδλέσδι κατά τή διάρκϑδια τῆς
χιτλερικῆς κατοχῆς προδότος ἤ καί ἄνδρες τοῦ στρα-
τοῦ τῆς κατοχῆς ἀκόμα. δΔημοκχρατία γι’ αὐτούς δη-
μαίΐίνει τή δολοφονία πολιτιχῶν κρατι ὑμένων μέσα
στίς φυλακές, στή Σπάρτη, στήν Καλαμάτα κιλιπ ἀπό
φασιστικές συμμορίες πού δροῦσαν μὲ τὴν προστι σία
τῶν ἀρχῶν. Δημοχρατία γι αὐτούς σημαίνει τήν ἐκ-
τόπιση καί τῆν ἀποστολή στά στρατόπεδα συγχέ-
ντρωσῆς, δεκάδων χιλιάδων δημοκρατῶν. 70.000) δη-
μοχράτες βρίσκονται σήμερα στήν ἐξορία ἤ στή φυ-
λαχή, δηλαδή ἕνας στούς ἐκατό χατοίχους. Δημοκρατία
γι αὐτούς σημαίνει τή διάλυ 7 κάϑδ ὀργάνωσης, ἐργα-
τικοῦ συνδικάτου ἢ δημοχρατικοῦ χόμματος, καϑώς
καί κάϑε ὀργάνωσης ποῦ δὲν συμφωνεῖ μὲ τήν πολι-
τική τῶν Κουϊσλιγκ πολιτική ποὺ ἀποβλέπει στή μδ-
τατροπή τῆς χώρας σέ ἀμερικάνικη ἀποιχία καὶ στόν
ἐμφύλιο πόλδμο. Δημοκρατία γι᾿ αὐτούς σημαίνει τήν
πλήρη κατάργηση τοῦ δημοκχρατιχοῦ τύπου, ὄχι μονά-
χα μέ ἐπιδρομές τρομοχρατικῶν συμμοριῶν καὶ κα’
ταστροφές τυπογραφείων καί δολοφονίες τοῦ προσωπι΄
κοῦ, ὅπως γινόταν γιά τόν ἐπαρχιακό τύπο ὥς τό
Σεπτέρμβρη τοῦ 1θ47, ἀλλά μέ νόμο πιά, μ᾽’ ἕνα ἔκτα-
χτὸ νόμο πού ἐπιτρέπει τήν ἀπογόρευση κάϑε ἐφημε-
ρίδας πού κρίνεται ἐπικίνδυνη στή δημέσια τάξη, ἕνα
νόμο ποῦ ἀπαιτεῖ τήν ἔγχριδση τῆς κυβέρνησης
γιά τήν ἔκδοσύση μιᾶς καινούριας ἐφημερίδας.
"Ας σημβιωϑεῖ πώς καμμιά τέτοια ἔγκριση δέν δόϑη-
κε ἀκόμα καί σέ αἰτήσεις ποῦ ἔκαναν σημαίνουσες
πολιτικές προσωπικότητες, πού δέ συμφωνοῦν μὲ τή
γϑνική πολιτική τῆς κυβέρνησης καί τοῦ κοινοβρυλίου
τῶν Κουϊσλιγκ. Εἶναι ἀρκετά εὔγλωττη, πάνω σ᾽ αὖ:
τό, ἡ ἀπόρριψη τῆς αἴτηδσης τοῦ κ. Πετμεΐᾷ, πρώην
ὑπουργοῦ τύπου τῆς κυβέρνησης τοῦ Σοφούλη κατά τό

13
 1040. ἙἘά ἀφάνταστα βασανιστήρια μέσα στά κρατητῆ-
ρια, ἡ δολοφονία αἰχμαλώτων πολέμου, οἱ ἀντάρτισ-
ὅες πού βιάζονται ἀπ᾽ τούς ἀξιωματικούς τοῦ μοναρ-
χοφασιστικοῦ στρατοῖ, τό παιδομάζωμα, ἡ συγχέντρω-
ὅη μέ τή βία τῶν ἀγροτικῶν πληϑυσμῶν μέσα στίς
πόλϑις, ὅπου ἀποδεκχατίξονται ἀπό τήν πεῖνα καί τίς ἀρ-
ρώστειες, ὁ στρατιωτικός νόμος, περιττός ἄλλωστε για-
τί τά στρατοδιχεῖα λειτουργοῦν παντοῦ, ἀκόμα καί
στήν ᾿Αϑήνα, ὁ ἐξαναγκασμός τῶν ὑπαλλήλων νὰ ὑ-
πογράφουν τή λεγόμεξνη «δήλωση νομιμοφροσύνης»,
ὅπου ἣ συμμετοχή στό στρατό τῆς ἀντίστασης κατά
τῶν χιτλερικῶν, στό στρατό τοῦ ΕΛΑΣ, ϑεξεωρεῖται
ἔγχλημα--νά μερικά ἀκόμα χαραχτηριστιχά αὐτῆς τῆς
περίφηρμης «δημοχρατίας» πού ἔχει ἐπιβληϑεῖ ἀπό τούς
ἱρπεριαλιστές στήν Ἑλλάδα καί ἐξυμνεῖται ἀπ᾽ τοὺς
πράκτορές τοὺς καί τούς ἀρχηγούς τους. Στήν ἀρχαὶα
Ἑλλάδα ὑπῆρχαν οἱ δοφιστές πού ἔκαναν τό μαῦρο
ἂσπρο. Εἴμαστε ὅμως βέβαιοι πώς κανένας ᾿Αϑηναῖος
σοφιστής ἀκόμα καί τοῦ 4ου αἰῶνα τῆς παραχμῆς, δέ
ϑά τολμοῦσε νά παρουσιάσει ἕνα τέτοιο καϑεστώς,
ὅπως τό μοναρχοφασιστιχό, σάν δημοκρατιχό καϑε-
στώς. Οἱ ἐπίγονοι ἧταν πάντοτε οἱ χειρότεροι μαϑη-
τὲς.
᾿Αντίχρυ σ᾽ αὐτό τό καϑεστώς τῆς τρομοχρατίας,
τοῦ αἵματος, τῆς ἡϑικῆς κατάπτωσης καί τῆς καταπίε-
σης ἐμεῖς δημιουργήσαμδ στήν Ἐλεύϑερη Ἑλλάδα,
ἕνα λαϊκό καϑεστώς, βϑαϑειά δημοχρατικό δ᾽ ὅλο του
τὸ νόημα καί τίς ἐχδηλώσεις. Ὅλη ἡ ἐξουσὶα πηγά-
ἵει ἀπ᾽ τό λαό, ὑπάρχει γιά τό λαό καί ἀσχεῖται ἀπ᾽
τό λαό, σύμφωνα μέ τή διακήρυξη τῆς ἱδρυτικῆς πρά-
ξης τῆς ᾿Ελεύϑερης. ᾿λλάδας. Τά λᾶαϊχκά συμβούλια,
καί οἱ λαϊκοί διχαστές ἐχλέγονται ἀπ᾿ τό λαό. μέ
καϑολιχή καί μυστιχῆ Ψψηφοφορία. Καμμιά αὐϑαιρεσίᾳ
δέν ἐπιτρέπεται. Ὅλες οἱ ἀτομικές καί ὁμαδιχές - ἐλου-
ϑερὶες εἶναι σεβαστές. ᾿Ακόμα καί ὁ μοναρχοφασίιστι-

14
χός τύπος διαβάζδται ἐλούϑερα ἀπό κείνους πού ϑέ-
λουν νά ἐχτιμήδσουν μονάχοι τοὺς τό βάϑος τῶν Ψψευ-
δολογιῶν καί τῶν δυχοφαντιῶν, πού δημοσιδύονται
ὅτίς στῆλες του. Ἢ νομοϑεσία τῆς χυβέρνησής μας
διαπνέεται ἀπό δημοχρατιχό πνεῦμα. Γδνική ἀμνη-
στεία χορηγήϑηκθ. Παρά τίς τεράστιες δισκολίες πού
ἔχουμδ νά ἀνειμδτ πίσουμε, παρά τί; στερήσεις πού
ὑφὶσταται ὁ λαός, ὁ λαός ἐλεύϑερυς κι' εὐχαριστημένος
δίνγβι τό πᾶν γιά τόν ἀγώνα μας, πού εἶναι δικός
του ἀγώνας. ΠΟοτές δέ ϑάδ μπορούσαμε νά κρατήσοιμξ
χωρίς μιά τέτοια λαϊζή ὑποστήριξη. Γι᾿ αὐτό, ἄλλω-
ὅτε καί οἱ ἐξαγριωμένοι μοναρχαφασίστες ἐκδικοῦ-
νται τόν ἄμαχο πληϑυσμό ἐξολοϑρϑύοντας περιοχές ὁ-
λόκληρες.
Καί μεῖς βέβαια κάνουμξε πόλεμο καί πόλεμο
μέσα σέ ἐξαιρετικά δύσκολες συνϑῆκες. Προόσπαϑοῦμε
ὅμως νά διοξάγουμδ αὐτό τόν πόλεμο μέ ἀνϑρωπιστι-
χό τρόπο. Δέν σχοτώνουμε τούς αἰχμαλώτους πολέ-
μου, ὅπως χάνδι ὁ γμοναρχοφασισμός. Οἱ αἰχμάλωτοι
μένουν κατάπληκτοι ὅταν διαπιστώνουν ἀπ᾽ τήν πλευ-
ρά μας γριά στάση γεμάτη κατανόηση ἀπέναντί τους.
Ὁμολογοῦν πώς εἶχαν δώσει πίστη στά λεγόμενα τῶν
ἀρχηγῶν τους, ὅτι δηλαδή ἐμεῖς σφάζουμε τούς αἰχ-
μαλώτους. Τούς τραυματίες πού πέφτουν στά χέρια μας
ἐμεῖς τούς πϑοριϑάλπουμξ ἐνῶ οἱ μοναρχοφασίστες τούς
μαχαιρώνουν γιά νἄρχεται ἀργά, βασανιστικά, ὁ ϑά.
γατος.
᾿Απ᾿ ὅποια πλβυρά κι' ἄν ἐξετάσει κανείς τό
χαϑεστῴώς πού δηρμιουργήσαμξε, πείϑεται πώς πρόκχειται
γιά ἕνα χαϑεστώς γνήσια δημοχρατιχό, πραγματιχά
λαϊῖχό. ᾿Απ’ ὅποια πλευρά, ἐπὶσης. κι᾿ ἄν ἐξετάσει κα-
νϑίς τό μοναρχοφασιστιχό καϑεστώς πείϑεται ὅτι πρό"
κξβιται γιά ἕνα ἀστευνομιχό καϑεστώς αἵμαεος καί τρό-
βου. Πιστεύουμθ πώς αὐτά τά Ὑεγονότα ἀποδείχνουν
πώς ὄχι ἐμδῖς παρά οἱ ἀντίπαλοί μας ἔχουν. τήν πρό»

18
ϑεόη νά ἐπιβληϑοῦν μέ τή βία.
Ὑπάρχει ὅμως καί μιὰ ἄλλη ἐπιχϑθιρηματολογία
τῶν ἐχϑρῶν μας, Προσπαϑοῦν ν᾿ ἀποδείξουν ὅτι δέν
πρόκειται γιά ἕναν ἐμφύλιο πόλδρο, παρά γιὰ ἕναν
πόλεμο πού ὀργανώνεται ἀπ’ τούς δῆϑον ἐξωτερικούς
ἐχϑρούς τῆς Ἑλλάδας, ἀπ᾽ τούς «Σλάβους», πού ἀπο-
βλέπουν νά ἀποσπάδσουν ἕνα μέρος τῶν ἑλληνικῶν
ἐδαφῶν καί νά καεταπατήσουν τήν ἐθνική μας ἀνε-
ξαυτησία, Οἱ Ἕλληνες κομρμουνιστές---προσϑέτει ἡ ἐπι-
χειρηματολογία αὐτή --δέν εἶναι παρά τά ὄργανα αὖ-
τῆς τῆς ἐπίϑεσης κατά τῆς χώρας. Ὁ Ἄγγλος ὑπουρ-
γός τῶν ᾿Εξωτεριχῶν ἔχει δηλώσει μάλιστα πώς ἀρκεῖ
ἢ Συβιετικχή Ενωση νά κάνει ἕνα νεῦμα μέ τό δά-
χτυλό τῆς καί τό πρόβλημα ϑά λυνότανε.
Θά ἧταν ἀφελές---χαί μεῖς δέν εἴμαστε καϑόλου
ἀφδλεῖς---γά φαντασϑεῖ κανεὶς πὼς οἱ κύριοι αὐτοί
πιστεύουν στήν ἐπιχειρηματολογία' τοὺς ἐτοῦτη. ᾿Εδῶ
πρόκϑιται. γιά μιά ἁπλῆ προπαγάνδα, προορισμένη γά
πείσει τούς ἀφϑλεῖς πῶς οἱ ὑπούϑυνοι αὐτοῦ τοῦ ἐμ-
φυλίου πολέρου δεἶναι ἄλλοι ἐκτός ἀπ᾽ τούς ἀφέντες
τῶν Κουϊσλιγκ τῆς ᾿Αϑήνας. Μολαταῦτα μιά ἐξήγηση
ϑάταν ἀναγκαία. Μιλᾶνδ γιά ἀπειλή κατά τῆς ἐϑνι-
χῆς ἀνεξαρτησίας. Κανένας ὅμως δέν μπορεῖ νά ἀπει-
λήσει αὐτή τήν ἀνδξαρτησία γιά τόν. ἁπλούστατο λόγο
πώς σήμερα εἶναι ἀνύπαρχτη. Οἱ ᾿Αμερικάνοι ἱμπερια-
λιστές φρόντισαν νὰ τήν ἐχμηδενίσουν, μ᾽ ἔναν τρόπο
κυνιχό καί ὧμό. Στή μοναρχοφασιστικὴ Ἑλλάδα, οὔτ
ἣ χυβέρνηση, οὔτε, πολύ περισσότερο ὁ λαός, εἶναι
πού ἀποφασίζουν. 'Εκεῖ διατάσσειό ᾿Αμερικάνος γχκα
ουλάϊτερ, «᾿Αμέρικαν μέϊντ γόβερνροντ» (κυβέρνηση
ἀμεριχανικῆς κατασκευῆς) ἔτσι ὀνόμασθε ὁ ἀνταποκχρι-
τής στήν ᾿Αϑήνα τῆς ἐφημερίδας «Νιού Γιόρκ Χέραλντ
Τριμπιούν» τήν «κυβέρνηδη» τοῦ Σοφούλη. Στόν το-
μέα τῆς πολιτικῆς καί τῆς δικαιοσύνης, στό στρατό πἀὶ ΙΑ
στήν ἀστυνομία, στά οἰχονομιχά εἴτε στή διοίκηση,.

ι6
παντοῦ οἱ ᾿Αμθρικάνοι ἀποφασίζουν. Αλλωστε, ἀκόμα
κι᾿ οἱ πιό λυσσόδηχτοι μοναρχοφασίστες δέν ἀρνοῦ-
νται τά γεγονότα αὑτά. Κάτω ἀπ᾽ αὐτές τίς συνϑῆ-
κες, πώς νά μήν καταπλήσσεται κανείς μέ τήν ὑποχρι-
τικότητα ἐχείνων πού μιλᾶν γιά τήν ἀνεξαρτησία μιᾶς
χώρας πού οἱ ἴδιοι ἔχουν καταργήσει.
Κι’ ἀκόμα, ἐκεῖνοι πού λέν ὅτι οἱ Ἕλληνε. κομ-
μουνιστές εἶναι ὄργανα μιᾶς δῆϑεν ξένης ἐπίϑεσης,
παρασιωποῦν τό γϑγονός ὅτι δὲν εἶναι μονάχα οἱ
Ἕλληνες χομμουνιστές πού ἀγωνίζονται στήν Ἑλ-
λάδα: Εἶναι ἕνας ὁλόκληρος λαός. Δέν εἶναι τυχαῖο
πῶς παρ᾽ ὅλη τήν πίεση πού ἐξασχεῖται ἀπ᾽ τοὺ: κου-
ἰόσλιγκ τῆς ᾿Αϑήνας, παρ᾽ ὅλες τίς καταδιώξεις καὶ
τούς ἐχτοπιόμούς τῶν ἀρχηγῶν μιᾶς σειρᾶς μή κομ-
μουνιστικῶν κομμάτων, οἱ ᾿Αμεριχάνοι δέν μπόρε-
ὕαν ν᾿’ ἀποσπάσουν μιά δήλωση ἀπ’ αὐτούς τούς ἀρ:
χηγούς πού νά καταδικάζει τό κιὶνημᾷά μας. Δέν εἶναι
τυχαῖο πώς ἀχόμα παί τό σοσιαλιστικό κόμμσ τοῦ
καϑηγητὴ Σβώλου, πού οἱ διαφωνίες τοῦ μέ τό συ-
ναόσπιόσμό τοῦ ΕΑΜ, τόν. ὁδήγησαν νά βγεῖ ὀπ' τό συ
νγασπισμό αὐτό, δέν καταδίχασε τό κίνηνά μας, παρά
τίς ἀπεοιλές τῆς δῆϑϑν κυβέρνησης τῆς ᾿Αϑήνας πώς
ϑά παραπέμψει στό στρατοδικεῖο τούς ἀρχηγούς του,
πρᾶγμα πού εἶναι πολύ πιϑανό. Δέν δῖναι τυχαῖο- τίς
πολυάριϑμες πολιτιχές προσωπικότητες, τίς δημοχρατι
κές πεποιϑήσεις τῶν ὁποίων κανένας δέν ἀμφισβητεῖ,
συμφωνοῦν μέ τό κίνημά μας καί βρίσκονται, καϑη-
μερινά ἐχτοϑημένοι σέ βρισιές καί καταδιώξεις.
Ὅλα αὐτά τά κόμματα καί ὅλα αὐτά τά πολι-
τιχά πρόσωπα βρίσκονται μαζί μας γιατί ξέρουν κα-
λά πώς οἱ μοναρχοφασίστες εἶναι ἐκεῖνοι πού κατάρ-
γηδσαν καί ξεπούλησαν τήν ἐϑνική ἀνδξαρτησία, ξέ-
ροὺυν πώς ὁ ἀγώνας μας εἶναι ἀγώνας γιά τήν ἀνεξαρ
τησία πού δέν ἀπειλεῖται παρά ἀπ' τούς ᾿ΑΥΥλοαμέ-
ριχάνους ἱμπεριαλιστές πού τήν ἔχουν κιόλας καταρ-

17
 γὴσει. ξέρουν πώς στό πρόγραμμά μας ἡ ὑπεράσπι:
ὅη τῆς ἀνεξαρτησίας εἶναι γραμμένη μέ κεφαλαῖα
Ὑράμματα καί πώς χαρμιά ἀπειλή δέν ὑφίσταται γιά
τήν ἀχεραιότητα τῆς χώρας πού ἡ ὑπεράσπισή τῆς εἰ-
ναι ἐπίσης γραμμένη στό πρόγραμμά μας.
Κανένας δέν εἶναι τόσο ἡλίϑιος νά πιστέψει πώς
οἱ γενναῖοι πολεμιστές πού δίνουν κατά χιλιάδες τή
ζωή τοὺς καί τό αἷμα τους. ποῦ κατά ἑκατοντάδες
βροντοφωνάζουν τήν ἀφυσίωσή τοὺς πρός τήν πατρί-
δα μπροστά στίς σφαῖρες τοῦ ἐκτελεστιχοῦ ἀποσπά-
ὅματος, εἶναι προδότες ἢ ϑύματα μιᾶς συνωμοσίαι προ-
δοτῶν. Μιά χώρα μπορεῖ νά ἔχει προδότες, ὄχι ὅμως
ἕναν ὁλόκληρο λαό, ὃχι δεκάδες καὶ ἑκατοντάδες
χιλιάδες. Ε
Καί οἱ ἰμπεριαλιστές καί οἱ Ἕλληνες πράχτο-
ρές τοὺς ϑέλουν νά ἀνατρέψουν τά λαϊκά καϑεστῶτα
τῶν Βαλκανὶων καί συχνότατα ἔχουν ἐξαποστείλδε
πληρωμδνους πράχτορες μέσα στίς χῶρος αὐτές γιά
νά ὀργανώσουν μιά ἔνοπλη πάλη κατά τῶν δημο-
κρατικῶν κυβερνήσεων. ᾿Απέτυχαν ὅμως πάντα. γιατ
οἱ πράχτορές τοὺς ἔμειναν ἀπομονωμένοι ἀπ᾽ τό λαό
πού ποτέ, σέ καμμιά χώρα δέ δέχτηχδ νό γίνει ὄρ’
γανο στά χέρια τῶν ξένων. ᾿Αποτελεῖ βριδσιά γιά
τόν ὁλληνιχό λαό νά τόν κατηγορᾶνδ πώς ἔγινε.
ὄργανο μιᾶς ξένης πολιτικῆς, ὅποιας κι’ ἄν εἶναι. Δέν
Ῥπορεῖ κανείς παρά νά προσϑέσει ἐδῶ πώς οἱ μοναρ-
χοφασίστες πού κατηγοροῦν τὶς Βαλκανιχές Δημοκχρα-
τίες ὅτι ἔχουν δῆϑον βλέψεις σΕέ ἑλληνικά εδάφη
παρ᾽ ὅλο πού ὅλοι οἱ ἀρχηγοί τῶν Βαλκανιχῶν χω-
ρῶν ἔχουν διαψεύσει αὐτές τἷς συχοφαντίες διακηρύσ-
σουν ἀνοιχτά πώς αὐτοΐῖ, οἱ μοναρχοφασίστες ἔτουν
βλέψεις σὲ ἀλβανικά καί βουλγαρικά ἐδάφη. ᾿Ακόμα
μιά φορά βλέπουμε τήν προσπάϑεια νά μεταβληϑδεῖ
τό μαῦρο σέ ἄσπρο. Θά μποροῦσε ὅμως ἀκόμα ν᾽ ἀ-
παντήσει κανείς: ᾿Αφοῦ οἱ σχοποὶ μας εἶναι τόσο ἐγ-

18
κληματιχοΐ γιά τή. χώρα γιατί δέ δέχονται ν᾿ ἀφή-
ὅουν τό λαό νά ἀποφανϑεῖ ἐλεύϑερα ἄν εἶναι μέ μᾶς
ἡ μέ τούς συχοφάντες μας. Ὄχι ὅμως μέ τόν τρόπο
τῶν ἑχλογῶν τοῦ 1946 πού ἔγιναν κάτω ἀπό μιά
ξένη κατοχή. Γιατί καταφεύγουν στά κανόνια, στά
τάνκας, στ᾿ ἀεροπλάνα, στίς ὀβίδες καί στίς ἀμερικχά-
γικες βόμβες, βυϑίξοντας τή χώρα στό αἷμα, ἀντί νά
καταγγείλουν μπροστά στό λαό τή δῆϑεν προδοσία
μας καί νά πεοιμένουν μετά τή λαϊκή ἐτυμηγορία,
βέβαιοι γιά τήν ἐχλογὴ του; Ἢ ἀπάντηση εἶναι εὔχο-
λη. Ξέρουν πολύ καλά πώς ὁ λαός πού μᾶς ἔχε: δεῖ
νά πολεμῖμε ἐπιχεφαλῆς του, γιά τή λευτεριά, τήν
ἀνεξαρτησὶα καί τήν ἀκεραιότητα τῆς χώρας, δέν πι-
στεύει οὔτε λέξη ἀπ’ τίς συχοφαντίες αὐτὲς. ᾿Αντίϑε-
τα, ξέρει ὁ λαός πολύ καλά ἀπό πιά μεριά βρίσκο-
νται οἱ προδότες, οἱ συνεργάτες τοῦ ἐχϑροῦ, οἱ κατά-
ὅκοποι, οἱ ἄνϑρωποι πού εἶναι ἕτοιμοι νά πουλήσουν
τό πᾶν γιά νά ἐξασφαλίσουν τήν ἐξουσία.
Ὑπάρχϑι, ἐπίσης, ἣ περιῶνυμη κατηγορία γιά τή
δῆϑεν βοήϑεια πού μᾶς δίνουν οἱ Λαϊκές Δημρκρατί-
ες. Ἧ Βαλκανική ᾿Επιτροπὴ κατέβαλδ μογάλη προσπά-
ϑεια-προόπάϑεια ἄξια χαλύτερης τύχης--Υἱὰ νά
συγκεντρώσει στοιχεῖα γιά τή εβοήϑεια πρός τούς σδυμ-
μορίτας» χαί ἀπαξίωσδ ν᾿ ἀσχοληϑεῖ μέ τό βάϑος
τοῦ ᾿Ελληνιχοῦ προβλήματος.
Οἱ μέϑοδες δουλειᾶς αὐτῆς τῆς ᾿Επιτροπῆς φάνη-
χαν ποιές ἦταν κατά τρόπο ἀρκετά χαραχτηριστιχό,
ὅταν μιά ἀπ' τίς ὁμάδες τῆς κατέϑεσθ ὅτι οἶδα ἀπό ἕ-
να λόφο τῆς Κεντρικῆς Μακεδονίας νά μπαίνουν τμή-
ματά μας στήν Γιουγκοσλαβὶα. Ἂν ὅμως οἱ συνάδελ-
φοί τοὺς ἔπαιρναν τόν χόπο νά μελδτήσουν τό χάρτη
ϑά μποροῦσαν νά δοῦν πώς τά σύνορα τῆς Γιουγκοόσλα-
βίας δέν εἶναι οὔτε κάν ὁρατά ἀπό ἐχεῖνο τό. λόφο.
Ἂς γυρίσουμδ ὅμως στή δῆϑεν βοήϑείια. Πρέ-
πει, πρῶτα---πρῶτα, νά ποῦμε ἀνοιχτά τή γνώμη

19
μας. Δέ νομίζουμθ πώς οἱ ἱμπθριαλιστές ἔχουν τό
δικαίωμα, ὄχι μανάχα νά ἐξοπλίξουν ἄφϑονα καὶ ὁ-
λοχληρωτιχά τό μοναρχοφασιστιχὸ στρατό, ἀλλά καί
νά διευϑύνουν ἀκόμα τίς στρατιωτικές ἐπιχειρήσεις μέ
τούς ἀξιωματικούς τους, πού ὀνομάζονται κατ᾿ δὐφη-
μισμόν συνδεόμοι, νά κατακλύζουν τή χώρα μέ τίς
πολυποίχιλες ἐπιτροπές τους, νά ἐπιτρέψουν στούς
ἀξιωματικούς καί στούς πολίτες τους νά μιλοῦν πρός τό
λαό καί νά μεταφέρουν σέ συγκδνερώσεις πού ὁρ
γανώνουν στά χωριά τήν μοναρχοφασιστική προπα-
γάνδα---ἐγῶ οἱ Λοαϊκές Δημοχρατίες δέν δικαιοῦνται
νά βοηϑήσουν τὸν ἑλληνικό λαὸ στόν ἀπελευϑερωτι.
κό του ἀγώνα. ᾿Εδιῦ ὅμως πρόκειται γιά μιὰ γνώμη
ϑεωρητική. Τό γεγο.ὸὃς εἶναι πώς. ἄν ἐξαιρέσει κα-
νείς μιά βοήδϑια πού χρατιέται αὐστηρά ὅστά φιλαν-
ϑρωπικά πλαῖσια, οἱ Λαϊκές Δημοχρατίες, ϑέλοντας ἀ- ᾿
Ἀχριβῶς ν΄ ἀποφύγουν κάϑ8ε προχλητιχή ἐχμεοτάλλευση
μιᾶς βοήϑειας πού δέ ϑά πβριεῖχο καμμιά παραβίαση
ἡϑιχηςἀρχῆς, δέν ϑέλησαν νά μιμηϑοῦν τούς συκοφάντες
τους. Καί πρέπει νά προσϑέσουμδ ἐτοῦτο: Ἂν ἐμεῖς
παίρναμξδ στρατιωτική βοήϑϑια σέ πολεμιχό ὑλιχό ἀπ᾽ τό
ἐξωτερικό, ϑἄχαμεο, ἀπό πολύν καιρό τολικά νικήσει.
ἌΨν τό αἷμα ἐξακολουϑεῖ νά χύνεται στήν Ἑλ-
λάϑα, ἄν ὁ μοναρχοφασισμός ἐξακολουϑεῖ τό ματωμέ-
νοὸ ἔργο του, εἶναι γιατί, οἱ ᾿Εγγλέζοι στήν ἀρχή. οἱ ᾿Α-
μερικάνοι ἔπϑιτα, τοῦ προμήϑευσαν καί τοῦ προμηϑεύ-
οὔν μέ ἀφϑονὶα τά μέσα γιά τὸ καταστρεοπτιχὸ ἔγρο του.
Ἐμεῖς ὅμως εἴμαστε ὑποχρθδωμένοι νά προμη:
ϑευόμαστθ τά μέσα τῆς ἀντίσεασης, ἀπ᾿ τά λάφυρα
ποὺ κυριθύουμθΒ. Ἧ μελέτη τῶν μαχῶν πού ἔγιναν,
τῶν μέσων πού χρησιμοποιήϑηχαν καί τῶν ἀποτθλε-
μάτων πού ἐπ'τεύχϑηχαν, εἶναι διαφωτιστιχότατα
πάνω στό δήτημα αὐτό. Ἢ Βαλκανική ὅμως Ἐπίιτροπή
προτίμησθ νά βασιστεῖ πάνω στούς ἰσχυριόμούς τῶν
πονσρχοφασιστῶν προβοκατόρων καί στίς καταϑέσεις

20
μϑρικῶν κακομοίρηδων, πρώην στρατιωτῶν τοῦ Δημο-
Ἀρατιχοῦ Στρατοῦ πού πιάστηχαν αἰχμάλωτοι καί χά-
τω ἀπ᾽ τήν ἄμεση ἀπειλή τῆς ἐχτέλεσης, δέν μπόρε-
σαν νά βροῦν τή δύναμη τοῦ ἥρωα πού προτιμάδι τό
ϑάνατο ἀπ᾽ τήν χατάπτωση καί ἐπανέλαβαν καταϑέ-
δεις, ὑπαγορϑυμένες ἀπ᾽ τούς δημίους τους. Ἡ ἐξέτα-
ὅη ὅμως ἑνός μάρτυρα πού ἡ ζωή τοῦ βρίσχδται στό
ἔλδβος τοῦ ἑνός ἀπ᾽ τούς ἀντιδίκους, δὲ ϑά γινόταν
δεκτή οὔτθ στήν πιὸ ἀσήμαντη δίκη οὔτε ἀπ᾽ τόν
πιό ἀγράμμστο εἰρηνοδίχη. Φαίνεται πώς ἡ Βαλκανι-
κή ᾿Ἐπιτροπή, δεχόμενη αὐτές τίς καταϑέσεις, ϑέλησε
νά δώσει ἕνα ἀχόμα δεῖγμα τῆςεἀμδροληψίας»της...
Τό γεγονός εἶναι πῶς καμμιά συκοφαντία δὲν μπορεῖ
νά μεταβάλει τήν ἠἡϑική καί φιλανθρωπική ἐνίσχυση,
σέ στρατιωτιχή βοήϑεια, οὔτε νά παρουσιάσει τή βοή-
ϑεια σέ μέσα καταστροφῆς πού δίνουν οἱ ᾿Αρερικάνοι,
σά βοήϑεια «φιλανϑρωπικχή».
Θά ϑέλαμε ἀχόμα νά ϑίξουμε ἕνα ζήτημα πού
τό χρησιρμροποὶηόδ ἡ μοναρχοφασιστιχή προπαγάνδα
γιά νά ἐξαπολύσεϊ μιά ἀπ᾽ τίς πιό προκλητιχές κα
μπάνιες της. Πρόχειται γιά τό ζήτημα τῶν παιδιῶν. Μέ
μιά ἐπιστολή πού ἀπηύϑυνε ὁ Πρόεδρος τῆς Κιβέρνη-
σή, μας στρατηγός Μάρχος πρὸς τήν αὐτοῦ ἐξοχότητα
τό Γθνιχό Γραμματέα τοῦ ᾿Οργανιόμοῦ τῶν Ἑνωμὲ-
γων ᾿Ενῶν, ξεσχεπάσαμξ ὅλο αὐτό τό μοναρχεφα-
σιστικό ϑόρυβο. ᾿Ελπίζουμθ πώς ἔχετε λάβει γνώση
αὐτῆς τῆς ἐπιστολῆς.
Θέλουρε ὅμως καὶ δῶ νά ἐπαναλάβουμξ
πώς καί
ὅτό ζήτημα αὐτό. ὅπως καὶ στό σύνολο τοῦ ᾿Ελληνι-
κοῦ προβλήγματος καί ἴσως ἐδῶ περισσότερο ἡ ἀλή-
ϑεια ἔχει διαστρεβλωϑεῖ ἀπ᾽ τούς συχοφάντες τῆς ᾿Α-
ϑήνας. Εἶχαν τό ϑράσος νά ἀρνηϑοῦν ὅτι βομβαρδί-
ἴουν μέ τά ἀμεριχάνικα ἀδροπλάνα τους, τά χωριά
τῆς ᾿Ἐλφούϑερης Ἑλλάδας, σχοτώνοντας σχεδόν ἀπο-
κλειστιχά γυναικόπαιδα.

2]
 Τόλμησαν νά ἀρνηϑοῦν τό γεγονός ὅτι μέ τήν
ἀπαγόρευση κάϑε ἐμπορικῆς ἐπαφῆς ἀνάμεσα στήν
Ἐλούϑερη καί τή Σκλάβα Ἑλλάδα, ἔχουν καταδικά-
ὅει σέ ϑάνατο τούς πληϑυόσμούς τῆς Ἑλλάδας καί
κατά πρῶτο λόγο τά παιδιά, Τόλμησαν νά ἀρνηϑοῦν
ὅτι ἐξθεχένωσαν μέ τή βία ὁλόκληρες περιοχές. μϑτα-
φέροντας τούς πληϑυσμούς των 700.000 ὥς τήν ὥρα
μέσα στά ἀστιχκά κέντρα ὕπου κυρίως τά παιδιά πεϑαί-
γοῦν ἀπ᾽ τήν πϑῖνα, τήν ἀϑλιότητα καί τίς ἀρρώστειδξς.
Τόλμησαν νά ἀρνηϑοῦν τό γδγονός ὅτι μέ τήν ἐκτέ-
λεόη ἑκατοντάδων καί ἑκατοντάδων γονιῶν, ἀνδρῶν
καί γυναικῶν, δημιούργηδσαν μιά στρατιά ὀρφανῶν
πού στεροῦνται τά πάντα. Καί σάν ὅλα τά πράγμα-
τα νά πήγαιναν ϑαυμάσια, ἰσχυρίζονται, πώς μιά ὦ-
ραία πρωΐῖα μᾶς ἧρϑα ἡ σατανική σχέψη νά ἀρχίσου-
μ8 τό παιδομάζωμα, γιά νά ὁδηγήσουμξ μέ τή βία τά
παιδιά μακρυά ἀπ᾽ τούς γονεῖς τους καί νά τά κάνου-
βξ8,.. στρατιῷτες, προκαλώντας ἔτσι ἐναντίον μας τό
μῖσος ὅλων τῶν πληϑυσμῶν, τῆς ᾿Ελεύϑερης Ἑλλάδας!
Καί βρίσκ νται ἄνϑρωποι, ἀκόμα καί ὑπεοίϑυνοι
πού γιά πολιτικούς λόγους παριστάνουν ὅτι πι-
στβύουν τέτοιες ἀνοησίες.
Ἡ ἀλήϑεια ὅμως εἶναι τόσο ἁπλή πού ὁ καϑέ-
νας, χωρίς τήν παραμικχρότερη προσπάϑεια ϑά μπο
ροῦσε νά τή διαπιότώσει. Ἢ ἀπαϑλὶωση τῶν παι-
διῶν ἣ πεῖνα τοὺς ἣ ἐγκατάλειψή τοὺς οἱ κίνδυνοι
ἀπ᾽ τίς ἀεροπορικές ἐπιδρομές κι’ ἀπ’ τίς στρατιωτικές
ἐπιχειρήσϑδις, ὑποχρξωσαν τούς γονεῖς τῶν παιδιῶν
νά τά στείλουν σέ ἀσφαλῆ τόπο. Οἱ φιλανϑρωπικές
ὀργανῶώ σεις. τῶν Λαϊκῶν Δημοκρατιῶν, δέχτηκαν, μέ
τή ἁυϑσολάβησή μας, νά περιποιηϑοῦν χαίΐ νά φιλοξε-
γήσουν αὐτά τά φτωχά ϑύματα τῶν μοναρχοφασιστι-
κῶν φρικαλδϑοτήτων. Καὶ τίς μέρες ἐκεῖνδς ἀκριβῶς πού
Υινόταν ἀπ᾽ τόν ᾽Οργανισμό τῶν Ἐν. ᾿Εϑνῶν ᾿ἡ πα-
γὙκόσμια καμπάνια γιά τό παιδὶ, διεξξάγονταν ἐδῷ “ἔ-

22
να λαμπρό ἔργο ἀλληλεγγύης: Δώδεχα χιλιάδες παι-
διά εἶχαν σωϑεῖ. :
Φυσικά δέν ἧταν ὅλα τά παιδιά τῆς ᾿Ελούϑερης
Ἑλλάδας. Πολλοί γονεῖς, εἴτε ἐπειδή εἶχαν τά μέσα
νά τά ϑρέψουν, εἴτε γιατί δέν ἤϑϑθλαν νά τ᾽ ἀποχω-
ριστοῦν, δέν τά ἔστειλαν χαί κανένας δέν τούς ἀνά-
ΥὙκασξ νά τό κάνουν. Ἄλλοι πάλι γονεῖς ἔστειλαν
ἕνα ἢ δυό παιδιά καί χράτησαν τά ἄλλα. Εἶναι ἀλή-
ϑεια πώς πολλοί ἀπ᾽ αὐτούς τούς τολευταίους μδτάνοι-
ωὡσαν πού δέν μ"τιμήϑηκαν τούς ἄλλους, ὅταν τά ἀμερι-
κάνικα ἀδροπλάνα σχότωσαν πολλά ἀπ᾽ αὐτά καί ἢ
πεῖνα ἀποδεχάτιζ8 τ᾿ ἄλλα. Τό γεγονός αὐτό, ἐν πάσει
περιπτώσει, δείχνει πώς κανένας καταναγκασμός δέν
ἀσκήϑηκε οὔτε ἧταν δυνατό νὰ ἀσκηϑεῖ. Σᾶς ἐπανα-
λαμβάνουμα μονάχα ἐτοῦτο: Οὔτε ἕνα παιδί δέ στάλ-
ὕηχε σέ μιά δημοχρατιχῆ χώρα, χωρὶ: τῇ συγκατά-
ϑϑόη τῶν γονέων του. Σέ κάϑε χωριό, ἄλλωστε, οἱ
γονεῖς ἐξέλοξαν μονάχοι τοὺς μιά ἐνήλικη κοπέλλα
ἡ μιά γυναῖκα γιά κάϑε ὁμόδα 20.25 παιδιῶν, γιά
νά τά συνοδεύει.
Οἱ μοναρχοφασίστες μέ τό μοναδικό τρόπο πού
ξέρουν νά χρησιμοποιοῦν αὐτοί τή βία, πού τούς εἶναι
τόσο προσφιλές, ὑποχρέωσαν μερικούς Ὑονεῖς πού
συνέλαβαν νά χαταϑέσουν πώς τά παιδιά τοὺς ἀρπά-
χίηκαν μέ τή βία. Καὶ ἡ Βαλκανιχή ᾿Επιτροπή, ἄν καί
σὲ ἕνα τωριό οἱ ἴδιοι οἱ γονεῖς τούς διέψευόσαν αὐ-
τή τή συκοφαντία, ἕτοιμη καϑώς εἶναι πάντοτε νά ὑ-
ποστηρίξει τούς μοναρχοφασῖίστες στίς προχλὴσεις τους,
κράἀτησδ αὐτές τίς μεμονωμένδς μαρτυρὶες, πού ἀπο-
σπάστηχαν, προφανῶς μέ τή βία καί δέν καταδέχτη-
κε νά προσέξει τό αὐτοννόητο τῆς ὑπόϑεσης, οὔτε τὶς
χιλιόδες τῶν γονιῶν πού διαμαρτυρήϑηκαν μέ χιλιά-
δες γράμματα ἐναντίον αὐτῆς τῆς συκοφαντίας.
Ἢ Βαλκανική ὅμως ᾿Επιτροπή παρασιώπησδ, μιᾷ
μιχρή λεπτομέρϑια πού σᾶς ἔχουμδ καταγγεὶλεξι. Τὸ

25
παιδομάζωμα, τό πραγματιχὸ παιδομάζωμα, πού ἔ-
καναν οἱ μοναρχοφασίστες. Καί πράγρατι. Οἱ μοναρ-
χοφασίστες μόλις πληροφορήϑηκαν ὅτι οἱ γονεῖς στέλ.-
νοῦν τά παιδιά τοὺς στὶς Λαϊχές Δημοκρατίες, ἄρχι-
αν ἐπιδρομές στά χωριά τῶν κατεχόμθνων ἢ μισο-
δλευχόμενων ἀπ᾽ αὐτούς περιοχῶν καί ἅρπαξαν τά
παιδιὰ ἀπ᾿ τήν ἀγκαλιά τῶν μανάδων τους. Τραγι-
κές σχηνές διαδραματίστηχαν παντοῦ. Καί τά καχό-
βοιρα τά παιδιά μεταφέρϑηχαν σέ στρατόπεδα ἢ πα-
ραδόϑηχκαν σέ πλούσιες οἰκογένειες σάν ὑπηρέτες, Γιὰ
γά σχεπάσουν αὐτό τό πραγματιχό ἔγκλημα, διπλα-
σίασαν τό ϑέρυβο γύρω ἀπ᾽ τό δῆϑεν παιδομάξωμα,
τὸ δικό μας. Νά ἣ ἀλήϑϑια γιά τήν καμπάνια αὐτή
πού ξεσέκωσαν τόσο τεχνητά ἀλλά καί τόσο κχυνικὰ
οἱ μονάρχοφασὶόστδς καί οἱ πάτρωνές τους.
Εἴχαμδ τήν τιρή νά σᾶς δώσουμΒδ μιά σύντομη
ἔχϑεση πάνω στήν κατάσταση στήν Ελλάδα. Δὲν εἴς
μασεξδ τὸσο ἀφδλεῖς νά πιστεύομ πώς, παρ᾽ ὅλο πού ἡ
ἔχϑεσή μας εἶναι τόσο εἰλιχρινής καί ξεχίϑαρη, ὅλα
ϑά πᾶνε καλά.
Ἢ πεῖρα τῶν συζητήσεων πού ἔγιναν ὥς τά
τώρα πάνω στό Ἑλληνιχό ζήτημα μέσα στούς Ὅργα-
νσμούς τῶν Ἑνωμένων ᾿Εϑνῶν, δέν μᾶς ἐπιτρέπει
μιά τέτοια αἰσιοδοξία. Καί ἀκόμα ξέρουμδ πολύ καλά,
τὸ παληό ἀπόφθεγμα τοῦ Σίλλερ πώς «ἣ ἐλευϑερία
δέν δίνδται, πορά παίρνεται». Κάναμε ὅμως ταυτόχρο-
να τό καϑῆχον μας ἀπέναντι στά Ενωμένα Ἔϑνη, ἀ-
πέναντι στήν εἰρήνη. Στούς ἀξιότιμους ἀντιπρόσω-
ποὺς ἐναπόχειται τώρα νά κάνουν τό δικὸ τους.
Ὅσο γιά μᾶς, ἐμεῖς ϑά συνεχίσουμε τόν ἀγώνα
βας, παρὰ τήν τρομοχρατία, τίς συχοφαντίες καί τίς
προκχλήσεις, ὥς τήν τελιχή νίχη.
Ἐλεύϑερη Ἑλλάδα 15 Αὐγούστου 1948
Ὁ Πρέεδρος τῆς Κυβέρνησης
Στρατηγός ΜΑΡΚΟΣ

24
www.greekhistoryrepository.gr /archive/item/8194

item | Project ΑΣΕλΊς

Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση (ΠΔΚ). Προσφυγή

και υπόμνημα της ΠΔΚ προς τη Γενική Συνέλευση του ΟΕΕ
1. Είδος οντότητας Έργο (αυτοτελές έργο)
2. Συγγραφέας
1. Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση (ΠΔΚ)
2. Βαφειάδης, Μάρκος (1906-1992)
3. Μορφή έργου Βιβλιογραφικά έργα [φορέων]
4. Ημερομηνία έργου Σεπτέμβριος 1948
5. Γλώσσα του έργου Ελληνικά
6. Χρονολογική κάλυψη
1. Από 04/1946 - Μέχρι 12/1949
7. Θεματική κατηγορία
1. Διεθνείς διαστάσεις
8. Θεματικές επικεφαλίδες
1. Το ελληνικό ζήτημα στην 3η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (Φθινόπωρο 1948)
9. Αριθμός Βιβλιογραφίας
1. W0320-01
10. Πληροφοριακά στοιχεία

1. Στο έργο «Προσφυγή και υπόμνημα της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης προς τη
Γενική Συνέλευση του ΟΕΕ» παρουσιάζονται τα κείμενα της προσφυγής που κατέθεσε η
ΠΔΚ στην 3η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (Third session of the United Nations General
Assembly) που έγινε στο Παρίσι το Φθινόπωρο του 1948. Στην αρχή του έργου υπάρχει
δισέλιδη επιστολή του προέδρου της ΠΔΚ Μάρκου Βαφειάδη προς τον Γενικό Γραμματέα
του ΟΗΕ και ακολουθεί η κύρια επιστολή προς τους αντιπροσώπους της Γενικής
Συνέλευσης που φέρει επίσης την υπογραφή του Βαφειάδη. Το φυλλάδιο αυτό
εκτυπώθηκε στο Μπούλκες της Γιουγκοσλαβίας. Η μετάφραση της προσφυγής και του
υπομνήματος της ΠΔΚ στα γαλλικά περιέχεται στην έκδοση «Livre bleu».

(Πηγή: Άννα Ματθαίου και Πόπη Πολέμη, Η εκδοτική περιπέτεια των Ελλήνων
κομμουνιστών, Βιβλιόραμα – ΑΣΚΙ, Αθήνα 2003, σελίδα 157, λήμμα 64).

11. Σχετικές ιστοσελίδες

1. Ψηφιακό αντίγραφο από τα ΑΣΚΙ
12. Πηγή καταλογογράφησης Original: . - Rules: RDA